Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej
„akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu
wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
2. Akcyza stanowi dochód budżetu państwa.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) wyroby akcyzowe – wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje
alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów
elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;
1a) wyroby węglowe – wyroby energetyczne, określone w poz. 19–21 załącznika nr 1 do ustawy;
1b) wyroby gazowe – wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00,
2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa
w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00;
2) terytorium kraju – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) terytorium państwa członkowskiego – terytorium państwa, do którego zgodnie
z art. 52 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 349 i 355 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mają zastosowanie te Traktaty,
z wyłączeniem terytorium kraju, z tym że:
a) nie uznaje się za terytorium państwa członkowskiego:
– Wysp Kanaryjskich, z zastrzeżeniem ust. 2,
– francuskich terytoriów, o których mowa w art. 349
i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
z zastrzeżeniem ust. 3,
– Wysp Alandzkich,
– Wysp Normandzkich,
– terytoriów objętych zakresem art. 355 ust. 3 Traktatu
o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– wyspy Helgoland,
– obszaru Buesingen,
– Ceuty,
– Melilli,
– Livigno,
– Campione d’Italia,
– włoskich wód jeziora Lugano,
b) przemieszczanie wyrobów akcyzowych:
– mające początek w Księstwie Monako lub z przeznaczeniem dla
Księstwa Monako uznaje się za przemieszczanie mające początek
w Republice Francuskiej lub z przeznaczeniem dla Republiki Francuskiej,
– mające początek w Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal) lub
z przeznaczeniem dla Jungholz i Mittelberg (Kleines Walsertal) uznaje
się za przemieszczanie mające początek w Republice Federalnej
Niemiec lub z przeznaczeniem dla Republiki Federalnej Niemiec,
– mające początek na wyspie Man lub z przeznaczeniem dla wyspy Man
uznaje się za przemieszczanie mające początek w Zjednoczonym
Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub z przeznaczeniem
dla Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
– mające początek w San Marino lub z przeznaczeniem dla San Marino
uznaje się za przemieszczanie mające początek w Republice Włoskiej
lub z przeznaczeniem dla Republiki Włoskiej,
– mające początek w suwerennych strefach Zjednoczonego Królestwa
Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Akrotiri i Dhekelia lub
z przeznaczeniem dla suwerennych stref Zjednoczonego Królestwa
Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Akrotiri i Dhekelia uznaje się za
przemieszczanie mające początek w Republice Cypryjskiej lub
z przeznaczeniem dla Republiki Cypryjskiej;
4) terytorium Unii Europejskiej – terytorium kraju oraz terytoria państw członkowskich;
5) terytorium państwa trzeciego – terytorium inne niż terytorium Unii Europejskiej;
6) eksport – wywóz wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych
z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej potwierdzony przez organ
celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3–4 rozporządzenia
wykonawczego Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r.
ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. Urz. UE L 343
z 29.12.2015, str. 558, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem
2015/2447”, na podstawie informacji uzyskanych od właściwego organu celnego
stosownie do art. 329 tego rozporządzenia;
7) import – przywóz:
a) samochodów osobowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju,
b) wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:
– jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie
zostaną objęte procedurą specjalną: tranzytu zewnętrznego,
składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub
uszlachetniania czynnego, a także nie zostaną objęte czasowym składowaniem,
– jeżeli zostało zakończone czasowe składowanie tych wyrobów lub
została zamknięta procedura specjalna: tranzytu zewnętrznego,
składowania celnego, wolnego obszaru celnego, odprawy czasowej lub
uszlachetniania czynnego, którą wyroby te były objęte, i powstał dług celny;
8) dostawa wewnątrzwspólnotowa – przemieszczanie wyrobów akcyzowych lub
samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego;
9) nabycie wewnątrzwspólnotowe – przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub
samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju;
10) skład podatkowy – miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są:
produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są
wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane – z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się
na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez
właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
11) podmiot prowadzący skład podatkowy – podmiot, któremu wydano zezwolenie
na prowadzenie składu podatkowego;
12) procedura zawieszenia poboru akcyzy – procedurę stosowaną podczas produkcji,
magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych,
w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej
ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku
podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe;
13) zarejestrowany odbiorca – podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie
wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe
wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej
odpowiednio „zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca” albo „zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca”;
14) (uchylony)
14a) zarejestrowany wysyłający – podmiot, któremu wydano zezwolenie na
wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej
działalności gospodarczej;
15) e-AD – elektroniczny administracyjny dokument, na podstawie którego
przemieszcza się wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy;
15a) dokument zastępujący e-AD – dokument, na podstawie którego przemieszcza się
wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, gdy
System jest niedostępny, zawierający takie same dane jak e-AD;
16) uproszczony dokument towarzyszący – dokument, na podstawie którego
przemieszcza się, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, oraz alkohol
etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu
etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22
listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego
skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego
(Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.);
17) znaki akcyzy – znaki, określone przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, służące do oznaczania wyrobów akcyzowych podlegających
obowiązkowi oznaczania, obejmujące:
a) podatkowe znaki akcyzy, które są potwierdzeniem wpłaty kwoty
stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
b) legalizacyjne znaki akcyzy, które są potwierdzeniem prawa podmiotu
obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, do
przeznaczenia tych wyrobów do sprzedaży;
18) faktura – fakturę w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług
zawierającą dane nabywcy i jego adres oraz dane dotyczące ilości (liczby)
i miary nabywanych wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych;
18a) (uchylony)
18b) e-DD – elektroniczny dokument, na podstawie którego przemieszcza się na
terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe
objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyroby
akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową
stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
18c) dokument zastępujący e-DD – dokument, na podstawie którego przemieszcza się
na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby
akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub
wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane
zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, zawierający takie same
dane jak e-DD, stosowany, gdy System jest niedostępny;
19) nabywca końcowy – podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający
koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:
a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312)
nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5
ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu
ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych
nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej
w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych
lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na
rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),
c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów
Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał
wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej
w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową
w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o
której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji
zawieranych na rynku regulowanym;
19a) finalny nabywca gazowy – podmiot, który:
a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo
wyroby gazowe, lub
b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe
– niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym;
20) ubytki wyrobów akcyzowych – wszelkie straty:
a) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas
stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat
powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych, piwa, wina,
napojów fermentowanych, wyrobów pośrednich lub wyrobów tytoniowych,
b) objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
– napojów alkoholowych,
– wyrobów energetycznych, z wyjątkiem wyrobów węglowych,
przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również
magazynowanych,
c) wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na terytorium
kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot
opodatkowania akcyzą,
d) wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas
stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat
powstałych podczas produkcji,
e) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
powstałe podczas:
– stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat
powstałych podczas produkcji,
– przemieszczania poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na
podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD;
21) sprzedaż – czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do
przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot;
22) podmiot zużywający – podmiot:
a) mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia
działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe
objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na
cele uprawniające do zwolnienia,
b) niemający miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca prowadzenia
działalności gospodarczej na terytorium kraju, który odbiera nabyte wyroby
energetyczne objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, bezpośrednio do zbiornika
na stałe zamontowanego na statku powietrznym lub jednostce pływającej;
22a) zużywający podmiot gospodarczy – podmiot mający miejsce zamieszkania lub
siedzibę na terytorium kraju lub przedsiębiorcę zagranicznego posiadającego
oddział z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz.
1079, 1214, 1495 i 1655), którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego i zużywają na terytorium kraju w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej wyroby akcyzowe wymienione w
załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie, do celów uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
22b) zużywający podmiot olejowy – podmiot mający miejsce zamieszkania, miejsce
pobytu, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na
terytorium kraju lub przedsiębiorcę zagranicznego prowadzącego działalność
gospodarczą na terytorium kraju na warunkach i zasadach określonych w ustawie
z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych
i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, którzy zużywają do celów opałowych wyroby
akcyzowe nieobjęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
określone w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, i którzy dokonali zgłoszenia
rejestracyjnego uproszczonego, o którym mowa w art. 16b ust. 1;
23) podmiot pośredniczący – podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na
terytorium kraju, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie działalności
polegającej na dostarczaniu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie ze składu podatkowego na terytorium
kraju do podmiotu zużywającego, a w przypadku wyrobów akcyzowych,
o których mowa w art. 32 ust. 1, pochodzących również bezpośrednio z importu;
23a) pośredniczący podmiot węglowy – podmiot mający siedzibę lub miejsce
zamieszkania na terytorium kraju:
a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia
wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
b) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy
i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c) używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy
i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą
– który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej
działalności;
23b) pośredniczący podmiot tytoniowy – podmiot posiadający miejsce zamieszkania
lub siedzibę na terytorium kraju, przedsiębiorca zagraniczny posiadający oddział
z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach określonych
w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców
zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub przedsiębiorca zagraniczny, który
wyznaczył podmiot reprezentujący go na terytorium kraju, prowadzący
działalność gospodarczą w zakresie suszu tytoniowego, który został wpisany do
rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych;
23c) finalny nabywca węglowy – podmiot, który:
a) nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo
wyroby węglowe, lub
b) posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe
– niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym;
23d) pośredniczący podmiot gazowy – podmiot mający siedzibę lub miejsce
zamieszkania na terytorium kraju lub posiadający koncesję na obrót gazem
ziemnym na terytorium kraju:
a) dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia
wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów gazowych, lub
b) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy
i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
c) używający wyrobów gazowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy
i do celów objętych zerową stawką akcyzy, lub
d) będący spółką prowadzącą giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych, nabywającą wyroby
gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych, lub
e) będący towarowym domem maklerskim lub domem maklerskim
w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych, nabywającym wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji
opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych lub nabywającym wyroby gazowe na rachunek dającego
zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca
2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub
f) będący giełdową izbą rozrachunkową, Krajowym Depozytem Papierów
Wartościowych S.A. lub spółką, której Krajowy Depozyt przekazał
wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
nabywającymi wyroby gazowe z tytułu pełnienia funkcji opisanej
w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach
towarowych, lub
g) będący spółką prowadzącą jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę
rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi, nabywającą wyroby gazowe z tytułu pełnienia
funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o obrocie instrumentami finansowymi, lub w celu rozliczenia i rozrachunku
transakcji zawieranych na rynku regulowanym
– który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności;
23e) pośredniczący podmiot olejowy – podmiot mający miejsce zamieszkania lub
siedzibę na terytorium kraju lub przedsiębiorcę zagranicznego posiadającego
oddział z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej dokonują sprzedaży poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10
i pkt 15 lit. a, i którzy dokonali zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego,
o którym mowa w art. 16b ust. 1;
24) (uchylony)
25) miejsce importu – miejsce inne niż skład podatkowy, w którym znajdują się
importowane wyroby akcyzowe w momencie dopuszczenia do obrotu
w rozumieniu przepisów prawa celnego;
26) System – krajowy system teleinformatyczny służący do obsługi przemieszczania
wyrobów akcyzowych:
a) z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w szczególności
do przesyłania e-AD, raportu odbioru i raportu wywozu, unieważnienia eAD, zmiany miejsca przeznaczenia oraz zawiadomienia o zmianie miejsca
przeznaczenia, o których mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr
684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady
2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur
przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru
akcyzy (Dz. Urz. UE L 197 z 29.07.2009, str. 24, z późn. zm.),
b) poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wymienionych w załączniku nr
2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, w szczególności do przesyłania e-DD, raportu odbioru i
raportu wywozu, unieważnienia e-DD, zmiany miejsca przeznaczenia oraz
zawiadomienia o zmianie miejsca przeznaczenia;
27) raport odbioru – raport składany za pośrednictwem Systemu, stanowiący dowód,
że zostało zakończone przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy albo przemieszczanie poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
28) dokument zastępujący raport odbioru – dokument zawierający takie same dane
jak raport odbioru, stanowiący dowód, że zostało zakończone przemieszczanie
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
albo przemieszczanie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów
akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie
lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
stosowany, gdy System jest niedostępny;
29) raport wywozu – raport składany za pośrednictwem Systemu stanowiący dowód,
że w przypadku eksportu przemieszczanie wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zostało zakończone;
30) dokument zastępujący raport wywozu – dokument zawierający takie same dane
jak raport wywozu, stanowiący dowód, że w przypadku eksportu
przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy zostało zakończone, stosowany, gdy System jest niedostępny;
30a) alternatywny dowód zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy –
wydane przez właściwe organy podatkowe na terytorium kraju lub przez
właściwe organy państwa członkowskiego potwierdzenie, że wysłane
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe
zostały odebrane przez odbiorcę albo że zostały wyprowadzone poza terytorium
Unii Europejskiej, zawierające w szczególności określenie rodzaju, ilości oraz
kodów Nomenklatury Scalonej (CN) tych wyrobów, datę ich odbioru lub
wyprowadzenia poza terytorium Unii Europejskiej, a także dane identyfikacyjne
podmiotu, który wyroby te odebrał, albo oznaczenie organu celnego, który
nadzorował ich wyprowadzenie poza terytorium Unii Europejskiej, wraz
z danymi identyfikacyjnymi podmiotu, który dokonał ich eksportu;
31) podmiot wysyłający:
a) podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego wysyłającego,
którzy wysyłają wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy,
b) podmiot prowadzący skład podatkowy lub podmiot pośredniczący, którzy
wysyłają wyroby akcyzowe przemieszczane poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy z użyciem Systemu, przy czym za podmiot wysyłający
uznaje się podmiot prowadzący skład podatkowy lub podmiot
pośredniczący również w przypadku, gdy wyroby takie są zwracane do
składu podatkowego lub podmiotu pośredniczącego przez podmiot
zużywający albo przemieszczane do składu podatkowego przez zużywający
podmiot gospodarczy,
c) zarejestrowanego odbiorcę, który wysyła z użyciem Systemu poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe, które nabył
wewnątrzwspólnotowo z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru
akcyzy, do podmiotu zużywającego lub zużywającego podmiotu
gospodarczego;
32) podmiot odbierający:
a) podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowanego odbiorcę,
nabywcę na terytorium państwa członkowskiego będącego podmiotem
upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania wyrobów akcyzowych
w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub podmiot objęty
zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1, do których są
wysyłane wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy,
b) podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący, podmiot
zużywający lub zużywający podmiot gospodarczy, do których są wysyłane
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyroby
akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową
stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
33) procesy mineralogiczne – procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod
kodem DI 26 „produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych”
w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990 r.
w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
34) papierosy elektroniczne – urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku
służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do
papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki;
35) płyn do papierosów elektronicznych – roztwór przeznaczony do wykorzystania
w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym
bazę do tego roztworu zawierającą glikol lub glicerynę;
36) wyroby nowatorskie – wyroby będące:
a) mieszaniną, w której składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy,
b) mieszaniną, o której mowa w lit. a, oraz zawierające odrębnie płyn do
papierosów elektronicznych
– inne niż wyroby, o których mowa w art. 98 ust. 1 i art. 99a ust. 1, które
dostarczają aerozol bez spalania mieszaniny;
37) okresowa umowa – umowę sprzedaży, z której treści wynika ilość
sprzedawanych wyrobów akcyzowych w określonym czasie.
2. W przypadku gdy zgodnie z art. 5 ust. 4 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia
16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego,
uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14.01.2009, str. 12),
Królestwo Hiszpanii złoży oświadczenie, że dyrektywa ta będzie miała zastosowanie
na Wyspach Kanaryjskich, będą one uznawane za terytorium państwa
członkowskiego.
3. W przypadku gdy zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia
16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego,
uchylającej dyrektywę 92/12/EWG (Dz. Urz. UE L 9 z 14.01.2009, str. 12, z późn.
zm.) Republika Francuska złoży oświadczenie, że dyrektywa ta będzie miała
zastosowanie we francuskich terytoriach, o których mowa w art. 349
i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, terytoria te będą
uznawane za terytorium państwa członkowskiego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłosi, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów, datę, od której Wyspy
Kanaryjskie oraz francuskie terytoria, o których mowa w art. 349 i art. 355 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, będą uznawane za terytorium państwa członkowskiego.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje
się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną
z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie
nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej
(Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).
2. Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian
w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie
zostały określone w niniejszej ustawie.

art. 4. więcej Art. 4. Ulgi i zwolnienia podatkowe udzielone na podstawie odrębnych
przepisów nie mają zastosowania do akcyzy.

art. 5. więcej Art. 5. Czynności lub stany faktyczne, o których mowa w art. 8 ust. 1–5,
art. 9 ust. 1, art. 9a ust. 1 i 2, art. 9b ust. 1 i 2, art. 9c ust. 1 i 2 oraz art. 100 ust. 1 i 2,
są przedmiotem opodatkowania akcyzą niezależnie od tego, czy zostały wykonane lub
powstały z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

art. 6. więcej Art. 6. Do postępowań w sprawach wynikających z przepisów niniejszej ustawy
stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U.
z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), chyba że przepisy niniejszej ustawy stanowią inaczej.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Jednostką współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy jest
centralne biuro łącznikowe (ELO), usytuowane w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, które wykonuje zadania w zakresie
współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy, o których mowa w rozporządzeniu
Rady (WE) nr 2073/2004 z dnia 16 listopada 2004 r. w sprawie współpracy
administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych (Dz. Urz. UE L 359
z 04.12.2004, str. 1).
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć,
w drodze zarządzenia, również inną jednostkę do współpracy administracyjnej
w dziedzinie akcyzy, określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1,
określając zakres jej obowiązków, a także zasady jej współpracy z organami
podatkowymi w zakresie akcyzy.

Art. 7a. W przypadku zawarcia przez Rzeczpospolitą Polską z państwem
członkowskim Unii Europejskiej umowy w sprawie odpowiedzialności za budowę lub
utrzymanie mostu transgranicznego, most i miejsce jego budowy, o których mowa
w umowie, uważa się za część terytorium państwa, które zgodnie z umową jest
odpowiedzialne za budowę lub utrzymanie mostu.

Art. 7b. (uchylony).

Art. 7c. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych nie stosuje się odprawy
scentralizowanej, o której mowa w art. 179 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks
celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „unijnym
kodeksem celnym”, w której realizację zaangażowane są administracje celne z co
najmniej dwóch państw członkowskich, oraz samoobsługi celnej, o której mowa
w art. 185 tego rozporządzenia.
2. Uproszczeń, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu celnego,
nie stosuje się w odniesieniu do:
1) alkoholu etylowego, z wyłączeniem przypadków gdy procedurą wywozu jest
obejmowany alkohol etylowy zawarty w produktach kosmetycznych objętych
pozycjami CN 3304, 3305, 3306 i 3307, perfumach i wodach toaletowych
objętych pozycją CN 3303, olejkach eterycznych objętych pozycją CN 3301
i mieszaninach substancji zapachowych objętych pozycją CN 3302;
2) paliw silnikowych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.
3. Uproszczenia, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu celnego,
mają zastosowanie do podmiotów, których wysokość obrotu paliwami silnikowymi
przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40 mln zł.
4. W przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność w zakresie paliw
silnikowych warunkiem stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 166
i art. 182 unijnego kodeksu celnego, jest:
1) w roku rozpoczęcia działalności – złożenie oświadczenia, w którym podmiot
zadeklaruje osiągnięcie w danym roku obrotu przekraczającego wymaganą
wysokość obrotu zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia działalności;
2) w roku następującym po roku rozpoczęcia działalności – uzyskanie w roku
rozpoczęcia działalności obrotu przekraczającego wymaganą wysokość obrotu
zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia działalności.

Art. 7d. 1. WIA jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania wyrobu
akcyzowego albo samochodu osobowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami
akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów, która określa:
1) klasyfikację wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego w układzie
odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) albo
2) rodzaj wyrobu akcyzowego przez opis tego wyrobu w takim stopniu
szczegółowości, który jest wystarczający do określenia opodatkowania wyrobu
akcyzowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania
znakami akcyzy tych wyrobów.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, WIA wydaje się, gdy podanie
kodu klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) nie jest
wystarczające do określenia opodatkowania wyrobów akcyzowych akcyzą,
organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych
wyrobów.
3. WIA wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, na rzecz którego została
wydana, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych,
wobec których czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą zostały dokonane po
dniu, w którym została wydana.

Art. 7e. 1. WIA jest wydawana na wniosek i obejmuje tylko jeden wyrób
akcyzowy albo jeden samochód osobowy.
2. Wniosek o wydanie WIA powinien zawierać w szczególności:
1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, jego adres zamieszkania lub siedziby;
2) imię, nazwisko i adres zamieszkania pełnomocnika wnioskodawcy, o ile został
ustanowiony;
3) szczegółowy opis wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego pozwalający
na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą
Scaloną (CN) lub określić rodzaj wyrobu akcyzowego;
4) opis składu wyrobu akcyzowego oraz metody badań lub analiz stosowanych dla
jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego dokonanie jego klasyfikacji lub
określenie jego rodzaju.
3. Do wniosku o wydanie WIA załącza się dokumenty odnoszące się do
wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych, w szczególności próbki,
fotografie, plany, schematy, katalogi, atesty, instrukcje, informacje od producenta, lub
inne dostępne dokumenty umożliwiające organowi podatkowemu dokonanie
właściwej klasyfikacji wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego lub
określenie rodzaju wyrobu akcyzowego.
4. Jeżeli wniosek o wydanie WIA nie spełnia wymogów, o których mowa
w ust. 2 i 3, organ podatkowy wzywa do uzupełnienia braków w terminie 7 dni,
z pouczeniem, że nieuzupełnienie wniosku spowoduje pozostawienie go bez rozpatrzenia.
5. W sprawie pozostawienia wniosku o wydanie WIA bez rozpatrzenia wydaje
się postanowienie, na które służy zażalenie.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie WIA, mając na uwadze zakres danych
określonych w ust. 2 oraz ujednolicenie przekazywanych wniosków.

Art. 7f. 1. Wnioskodawca jest obowiązany do uiszczenia opłaty z tytułu
przeprowadzonych badań lub analiz wyrobów akcyzowych albo samochodów
osobowych, w przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o wydanie WIA wymaga
przeprowadzenia badania lub analizy.
2. Badania lub analizy wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych
mogą być wykonywane przez laboratoria celne lub inne akredytowane laboratoria, a
także przez Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej
Łukasiewicz, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze lub międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium kraju, dysponujące wyposażeniem niezbędnym do
wykonywania danego rodzaju badań lub analiz.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, pobierana za badania lub analizy wykonywane
przez laboratoria celne stanowi dochód budżetu państwa.
4. Na wezwanie organu podatkowego wnioskodawca jest obowiązany do
uiszczenia, w terminie nie krótszym niż 7 dni, zaliczki na pokrycie opłaty za badania
lub analizy, o których mowa w ust. 1. W przypadku nieuiszczenia zaliczki w
określonym terminie organ podatkowy wydaje postanowienie o pozostawieniu
wniosku o wydanie WIA bez rozpatrzenia.
5. Kwota opłaty, o której mowa w ust. 1, i termin jej uiszczenia są określane
przez organ podatkowy w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
6. Kwota opłaty, o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać rzeczywistym
wydatkom poniesionym z tytułu przeprowadzonych badań lub analiz. W przypadku
gdy badania lub analizy są przeprowadzane przez laboratoria celne kwota opłaty,
o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać ryczałtowym stawkom opłat określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. –
Prawo celne (Dz. U. z 2019 r. poz. 1169 i 2070), jeżeli stawki te zostały określone
w tych przepisach.
7. W przypadku gdy kwota zaliczki uiszczonej na pokrycie opłaty, o której mowa
w ust. 1, jest wyższa niż kwota opłaty określona w postanowieniu wydanym na
podstawie ust. 5, a także w przypadku gdy opłata jest nienależna, zwrot kwoty
nienależnej następuje nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia
postępowania w sprawie WIA.

Art. 7g. Organ podatkowy wydaje WIA bez zbędnej zwłoki, jednak nie później
niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o wydanie WIA. Do tego
terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Art. 7h. 1. WIA traci ważność w przypadku zmiany przepisów prawa
podatkowego w zakresie akcyzy odnoszących się do wyrobu akcyzowego albo
samochodu osobowego, w wyniku której WIA staje się niezgodna z tymi przepisami.
2. Podmiot, na rzecz którego wydano WIA, która traci ważność zgodnie z ust. 1,
może ją stosować nie dłużej niż przez okres sześciu miesięcy od daty utraty ważności,
pod warunkiem że dotyczy ona wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego,
będącego przedmiotem działalności gospodarczej posiadacza WIA.

Art. 7i. Organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wydania WIA, jeżeli
wniosek o wydanie WIA:
1) nie dotyczy wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego;
2) (uchylony)
3) dotyczy informacji o rodzaju wyrobu akcyzowego, dla którego podmiot, na rzecz
którego ma być wydana WIA, posiada w tym zakresie interpretację indywidualną
w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Art. 7j. Organ podatkowy w celu wykonywania zadań w zakresie wydawania
WIA może przetwarzać dane zawarte we wniosku o wydanie WIA, z zachowaniem
przepisów o ochronie danych osobowych oraz tajemnic ustawowo chronionych.

Art. 7k. WIA wraz z wnioskiem o jej wydanie, po usunięciu danych
identyfikujących wnioskodawcę i inne podmioty wskazane w treści wniosku
o wydanie WIA oraz danych objętych tajemnicą przedsiębiorcy, są zamieszczane w
Biuletynie Informacji Publicznej organu podatkowego właściwego w zakresie WIA.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) produkcja wyrobów akcyzowych;
2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych
wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego
importerem tych wyrobów;
4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia
wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone
w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa,
dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia
poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie
nastąpiło;
5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego
ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów
akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych
zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym
mowa w art. 13 ust. 3;
6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez
zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
2. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:
1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem,
jeżeli ich użycie:
a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy
albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od
akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu
na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków
uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich
przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków
uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
3. Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych
lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już
zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.
4. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:
1) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których
mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;
2) napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający.
5. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również sprzedaż lub oferowanie na
sprzedaż papierosów lub tytoniu do palenia poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, z odpłatnością powyżej maksymalnej ceny detalicznej, w tym w połączeniu
z innym towarem lub usługą lub w połączeniu z przyznaniem nabywcy nieodpłatnej
premii w postaci innych towarów lub usług, a w przypadku papierosów lub tytoniu do
palenia oznaczonych jednocześnie podatkowymi oraz legalizacyjnymi znakami
akcyzy, jeżeli odpłatność przekracza kwotę równą sumie maksymalnej ceny
detalicznej i kwoty 1,30 zł, stanowiącej należność za legalizacyjne znaki akcyzy.
6. Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury
zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości,
chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

art. 9. więcej Art. 9. 1. W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2) sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym
przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję
lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia
1997 r. – Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3) zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa
w pkt 2;
4) zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której
mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5) import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6) zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej
zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który
dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
2. Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej
w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej
nielegalnie.
3. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub
zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Art. 9a. 1. W przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
1) sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
węglowemu;
2) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę
węglowego;
3) import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
4) użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
5) użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
a) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów
innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie
uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3,
a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów
węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do
celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
b) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
c) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów
węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie
ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6) użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu
zabronionego pod groźbą kary;
7) powstanie ubytków wyrobów węglowych.
2. Za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:
1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks
cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495);
2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks
cywilny;
3) wydanie w zamian za wierzytelności;
4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks
cywilny;
6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników,
udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników,
członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
3. Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to
nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana
w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
4. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany
ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy
finalnemu nabywcy węglowemu.
5. W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych pośredniczącemu podmiotowi
węglowemu sprzedawca może zażądać od niego przedstawienia potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, a w razie odmowy jego przedstawienia może
odmówić sprzedaży wyrobów węglowych po cenie nieuwzględniającej akcyzy.

Art. 9b. 1. W przypadku suszu tytoniowego przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez inny podmiot niż
podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do
produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący
podmiot tytoniowy;
2) sprzedaż suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład
podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych
lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy,
z wyłączeniem sprzedaży przez podmiot prowadzący skład podatkowy, grupę
producentów suszu tytoniowego utworzoną na podstawie ustawy z dnia
15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o
zmianie innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 1026), zwaną dalej „grupą
producentów”, oraz pośredniczący podmiot tytoniowy, którzy jednocześnie z tą
sprzedażą dokonują dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu
tytoniowego;
3) import suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład
podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych
lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy;
4) zużycie suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy;
5) zużycie suszu tytoniowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy do
innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich;
6) nabycie lub posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż podmiot
prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji
wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, pośredniczący podmiot
tytoniowy lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od
niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu,
który dokonał jego sprzedaży.
2. Za sprzedaż uznaje się czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1–8.
2a. Sprzedaż suszu tytoniowego grupie producentów oraz nabycie lub posiadanie
suszu tytoniowego przez grupę producentów nie podlega opodatkowaniu akcyzą pod
warunkiem:
1) posiadania przez grupę producentów statusu podatnika podatku od towarów
i usług;
2) zrzeszania przez grupę producentów wyłącznie producentów suszu tytoniowego;
3) nabywania przez grupę producentów suszu tytoniowego wyłącznie od
zrzeszonych w niej członków i wyłącznie na podstawie umowy dostawy;
4) niekaralności osób, które zgodnie z aktem założycielskim są upoważnione do
reprezentowania grupy producentów, za przestępstwo przeciwko wiarygodności
dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu,
przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo
skarbowe.
3. Jeżeli w stosunku do suszu tytoniowego powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana
w należnej wysokości.
4. W przypadku sprzedaży suszu tytoniowego, sprzedawca jest obowiązany
ustalić, czy sprzedaje ten susz podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy lub
pośredniczącemu podmiotowi tytoniowemu.
5. W sytuacji, o której mowa w ust. 4, sprzedawca suszu tytoniowego może
zażądać od nabywcy przedstawienia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego
albo decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru, o której mowa w art. 20a ust. 4, a w razie
odmowy ich przedstawienia przez nabywcę może odmówić sprzedaży suszu
tytoniowego po cenie nieuwzględniającej akcyzy.
6. Pośredniczący podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę
zagranicznego przekazują Dyrektorowi Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia
Rolnictwa informacje o masie suszu tytoniowego, wyrażonej w kilogramach,
pochodzącego z poprzedniego roku zbiorów, łącznie oraz z podziałem na grupy
odmian tytoniu, o których mowa w ust. 7 załącznika III do rozporządzenia
wykonawczego Komisji (UE) 2017/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiającego
zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień o informacjach i dokumentach oraz zmieniającego i uchylającego niektóre
rozporządzenia Komisji (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 113), skupionego od
producentów surowca tytoniowego, wraz z wykazem tych producentów, w terminie
do dnia 30 czerwca każdego roku kalendarzowego.

Art. 9c. 1. W przypadku wyrobów gazowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2) sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3) import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4) użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5) użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
a) uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
b) jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów
finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli
celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza
została zapłacona w należnej wysokości,
c) nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1–4, do
innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za
takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa
w art. 31b ust. 5–7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę
wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę
gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1–4.
2. Za sprzedaż finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych uznaje się
czynności, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 1–8.
3. Jeżeli w stosunku do wyrobów gazowych powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności, o której mowa w ust. 1, to nie powstaje
obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu
akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości.
4. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych sprzedawca jest obowiązany
ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi gazowemu czy
finalnemu nabywcy gazowemu.
5. Sprzedawca wyrobów gazowych może zażądać od nabywcy przedstawienia
potwierdzenia przyjęcia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności
gospodarczej jako pośredniczący podmiot gazowy, a w razie odmowy jego
przedstawienia przez nabywcę – może odmówić sprzedaży wyrobów gazowych po
cenie nieuwzględniającej akcyzy.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub
zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że
przepisy ustawy stanowią inaczej.
1a. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów węglowych na
terytorium kraju powstaje z dniem wydania wyrobów węglowych, w tym także
przewoźnikowi, a w przypadkach, o których mowa w art. 9a ust. 2 pkt 2–9, z dniem
wykonania tych czynności.
1b. Jeżeli sprzedaż wyrobów węglowych jest potwierdzona fakturą, obowiązek
podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu od dnia
wydania wyrobów węglowych.
2. Obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje
z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego.
3. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę powstaje z dniem, w którym wyroby
akcyzowe zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca
odbioru wyrobów akcyzowych.
4. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na
terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez
podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki
określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia
dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na
podstawie dokumentu handlowego.
5. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką
akcyzy inną niż stawka zerowa, z wyłączeniem wyrobów węglowych i wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje z dniem otrzymania tych
wyrobów przez podatnika.
5a. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 4a, powstaje w dniu ich
przemieszczenia na terytorium kraju.
6. Obowiązek podatkowy z tytułu dokonanego przez osobę fizyczną nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą, przeznaczonych
na cele handlowe, o których mowa w art. 34, powstaje w dniu ich przemieszczenia na
terytorium kraju.
7. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego, o którym mowa
w art. 79 ust. 1, powstaje z dniem odbioru dostarczonych wyrobów akcyzowych przez
odbiorcę na terytorium kraju.
8. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której
mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust. 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy.
9. Jeżeli sprzedaż, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3, powinna być
potwierdzona fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury,
nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania wyrobu akcyzowego.
10. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia lub posiadania wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 8 ust. 2 pkt 4, powstaje z dniem nabycia lub
wejścia w posiadanie tych wyrobów, z zastrzeżeniem ust. 11.
11. W przypadku organów administracji rządowej, które weszły w posiadanie
wyrobów akcyzowych określonych w art. 8 ust. 2 pkt 4, podlegających na mocy
przepisów odrębnych czynnościom określonym w przepisach o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji wykonywanym przez te organy, obowiązek podatkowy
powstaje z dniem zużycia lub sprzedaży przez nie tych wyrobów.
12. Na żądanie nabywcy podatnik akcyzy wykazuje w fakturze lub oświadczeniu
załączanym do faktury kwotę akcyzy zawartą w cenie wyrobów akcyzowych
wykazanych w tej fakturze.
13. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 12, powinno zawierać:
1) dane dotyczące podatnika, w tym nazwę oraz adres siedziby albo zamieszkania,
a także numer identyfikacji podatkowej (NIP);
2) kwotę akcyzy zawartej w cenie wyrobów akcyzowych wykazanych w fakturze;
3) datę i miejsce złożenia oświadczenia;
4) czytelny podpis składającego oświadczenie.

art. 11. więcej Art. 11. 1. W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:
1) z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę
końcowego;
2) z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku
sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3) z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa
w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4) z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej
przez nabywcę końcowego.
2. Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy
końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego
dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię
elektryczną.

Art. 11a. W przypadku suszu tytoniowego obowiązek podatkowy powstaje z dniem:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego suszu tytoniowego;
2) wydania suszu tytoniowego w przypadku dokonania jego sprzedaży;
3) zużycia suszu tytoniowego;
4) nabycia lub wejścia w posiadanie suszu tytoniowego przez inny podmiot niż
podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy, grupę
producentów lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została
od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu,
który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego;
5) powstania długu celnego, w przypadku importu suszu tytoniowego.

Art. 11b. 1. W przypadku wyrobów gazowych obowiązek podatkowy powstaje z dniem:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę
gazowego;
2) wydania wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu, w przypadku ich
sprzedaży na terytorium kraju;
3) powstania długu celnego, w przypadku importu wyrobów gazowych przez
finalnego nabywcę gazowego;
4) użycia wyrobów gazowych przez podmioty w przypadkach, o których mowa
w art. 9c ust. 1 pkt 4 lub 5.
2. Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest potwierdzona fakturą lub innym
dokumentem, z którego wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika
wyroby gazowe, wydanie wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu jest
związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub tego dokumentu.

art. 12. więcej Art. 12. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy
z tytułu czynności lub stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, za
datę jego powstania uznaje się dzień, w którym organ podatkowy stwierdził dokonanie
danej czynności lub istnienie danego stanu faktycznego.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności
podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny
podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot:
1) nabywający lub posiadający wyroby akcyzowe znajdujące się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od wyrobów tych nie została zapłacona akcyza
w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-
-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został
zapłacony;
2) będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej
energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić
podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2a) będący nabywcą lub posiadaczem suszu tytoniowego niebędący podmiotem
prowadzącym skład podatkowy, pośredniczącym podmiotem tytoniowym, grupą
producentów lub rolnikiem, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie
została od niego zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić
podmiotu, który dokonał sprzedaży suszu tytoniowego;
3) u którego powstają ubytki wyrobów akcyzowych lub doszło do całkowitego
zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20,
również gdy nie jest właścicielem tych wyrobów akcyzowych;
4) będący przedstawicielem podatkowym;
5) będący zarejestrowanym odbiorcą, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca – z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
akcyzowych na rzecz innego podmiotu;
6) będący zarejestrowanym wysyłającym, jeżeli wysyła z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe z miejsca importu;
7) dokonujący użycia lub sprzedaży wyrobów węglowych, które uzyskał w drodze
czynu zabronionego pod groźbą kary;
8) będący pośredniczącym podmiotem tytoniowym zużywającym susz tytoniowy;
9) będący podmiotem prowadzącym skład podatkowy zużywającym susz
tytoniowy do innych celów niż produkcja wyrobów tytoniowych lub wyrobów
nowatorskich;
10) będący pośredniczącym podmiotem węglowym używającym wyrobów
węglowych;
11) będący finalnym nabywcą węglowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9a
ust. 1 pkt 5;
12) będący pośredniczącym podmiotem gazowym używającym wyrobów gazowych;
13) będący finalnym nabywcą gazowym – w przypadku, o którym mowa w art. 9c
ust. 1 pkt 5;
14) będący przedsiębiorstwem w spadku, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca
2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych
ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629 oraz z
2019 r. poz. 1495), w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia
wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo do dnia upływu terminu do powołania zarządcy sukcesyjnego, o którym mowa w art. 12 ust. 10 tej ustawy, w przypadku gdy nie ustanowiono zarządu sukcesyjnego, a osoby, o których mowa w art. 14
tej ustawy, dokonały czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub
zaistniał wobec nich stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, przy
czym przedsiębiorstwo w spadku uznaje się za podatnika kontynuującego
prowadzenie działalności gospodarczej zmarłego podatnika.
1a. Podatnikiem z tytułu produkcji:
1) papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,
2) płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,
3) wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1
– niezgodnej z art. 47, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna
niemająca osobowości prawnej, która produkuje te wyroby akcyzowe, oraz każda inna
osoba, która uczestniczy w ich produkcji.
1b. Jeżeli obowiązek podatkowy z tytułu produkcji:
1) papierosów, o której mowa w art. 99 ust. 1a,
2) płynu do papierosów elektronicznych, o której mowa w art. 99b ust. 1,
3) wyrobów nowatorskich, o której mowa w art. 99c ust. 1
– niezgodnej z art. 47, ciąży na kilku podatnikach, podatnicy ci ponoszą solidarną
odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.
2. Podatnikiem jest również podmiot niebędący importerem, jeżeli ciąży na nim
obowiązek uiszczenia cła.
3. Podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu
prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów,
który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu skarbowego zezwolenie, o którym
mowa w art. 54 ust. 1.
4. Jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podatnikach z tytułu dokonania
czynności lub zaistnienia stanu faktycznego, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz
ust. 2, 3 i 5, których przedmiotem są te same wyroby akcyzowe, zapłata akcyzy
związanej z tymi wyrobami przez jednego z tych podatników powoduje wygaśnięcie
zobowiązania podatkowego pozostałych podatników.
5. Podatnikiem w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego:
1) energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,
2) wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego
– od podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub stałego
miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jest podmiot reprezentujący
wyznaczony przez podmiot zagraniczny.
5a. W przypadku prowadzenia działalności w zakresie suszu tytoniowego przez
przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, i powstania
zobowiązania podatkowego w stosunku do suszu tytoniowego podatnikiem akcyzy
jest podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego.
6. W przypadku:
1) niewyznaczenia podmiotu reprezentującego lub
2) odmowy przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podmiotu reprezentującego przez
właściwego naczelnika urzędu skarbowego, lub
3) nieprzesłania w terminie przez nabywcę końcowego podmiotowi
reprezentującemu kopii faktury, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1
– podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej od
podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub stałego
miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jest nabywca końcowy, który
dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej.
6a. W przypadku:
1) niewyznaczenia podmiotu reprezentującego lub
2) odmowy przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego podmiotu reprezentującego przez
właściwego naczelnika urzędu skarbowego, lub
3) nieprzesłania w terminie przez finalnego nabywcę gazowego podmiotowi
reprezentującemu kopii faktury, o której mowa w art. 24b ust. 1 pkt 1
– podatnikiem z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych od
podmiotu zagranicznego niemającego siedziby, miejsca zamieszkania lub stałego
miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju jest finalny nabywca gazowy,
który dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów gazowych.
7. (uchylony)

art. 14. więcej Art. 14. 1. Organami podatkowymi właściwymi w zakresie akcyzy są naczelnik
urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-skarbowego i dyrektor izby administracji
skarbowej, z zastrzeżeniem ust. 1b.
1a. Organem podatkowym właściwym w zakresie WIA jest dyrektor izby
administracji skarbowej.
1b. Naczelnik urzędu celno-skarbowego jest organem podatkowym właściwym
w zakresie akcyzy z tytułu importu i eksportu, z wyłączeniem poboru, oraz w zakresie
wydania decyzji w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości przez ten organ
w wyniku przeprowadzonej kontroli celno-skarbowej.
2. Zadania w zakresie akcyzy na terytorium kraju wykonują odpowiednio
naczelnicy urzędów skarbowych, naczelnicy urzędów celno-skarbowych i dyrektorzy
izb administracji skarbowych wyznaczeni przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych.
3. Właściwość miejscową naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu
celno-skarbowego i dyrektora izby administracji skarbowej ustala się ze względu na
miejsce wykonania czynności lub wystąpienia stanu faktycznego, podlegających
opodatkowaniu akcyzą, z zastrzeżeniem ust. 3a–5b i 8–10.
3a. Właściwymi w zakresie akcyzy z tytułu importu są naczelnik urzędu celno-
-skarbowego właściwy, na podstawie przepisów prawa celnego, do obliczenia
i zaksięgowania kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu
celnego i właściwy dla tego naczelnika dyrektor izby administracji skarbowej oraz
naczelnik urzędu skarbowego, właściwy na podstawie przepisów prawa celnego, do
poboru kwoty należności celnych przywozowych wynikających z długu celnego.
3b. Organami podatkowymi właściwymi w sprawach rejestracji zużywających
podmiotów olejowych oraz pośredniczących podmiotów olejowych są dla:
1) osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania
zadań w zakresie akcyzy ze względu na adres ich zamieszkania albo adres
miejsca pobytu i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby
administracji skarbowej;
2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej – naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania zadań
w zakresie akcyzy ze względu na adres ich siedziby i właściwy dla tego
naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
3c. W przypadku gdy zużywający podmiot olejowy lub pośredniczący podmiot
olejowy podlega obowiązkowi rejestracyjnemu, o którym mowa w art. 16 ust. 1, do ustalenia organu podatkowego właściwego w sprawach rejestracji tych podmiotów stosuje się odpowiednio ust. 3, 4–4g, 6 i 10.
4. Jeżeli czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą są wykonywane lub stany
faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą występują na obszarze właściwości
miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, właściwość miejscową,
z zastrzeżeniem ust. 4a–5, ustala się dla:
1) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej – ze względu na adres ich siedziby;
2) osób fizycznych – ze względu na adres ich zamieszkania.
4a. W przypadku gdy czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą są
wykonywane lub stany faktyczne podlegające opodatkowaniu akcyzą występują na
obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów podatkowych, organem
podatkowym właściwym miejscowo, z zastrzeżeniem ust. 3a, 5–6 i 9, może być jeden
z tych organów, wybrany przez podatnika i wskazany w oświadczeniu złożonym do
wybranego organu podatkowego oraz organu podatkowego właściwego dla podatnika
zgodnie z ust. 4.
4b. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 4a, przez
podatnika po rozpoczęciu działalności, organ podatkowy wskazany w oświadczeniu
jest organem właściwym miejscowo począwszy od pierwszego dnia drugiego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym zostało złożone to oświadczenie.
4c. Jeżeli w okresie ostatnich 12 miesięcy, licząc od dnia wykonania na obszarze
właściwości miejscowej organu podatkowego wybranego przez podatnika zgodnie
z ust. 4a ostatniej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub wystąpienia na
tym obszarze ostatniego stanu faktycznego podlegającego opodatkowaniu akcyzą,
podatnik ten nie wykonywał na tym obszarze takich czynności lub nie występowały
w przypadku tego podatnika na tym obszarze takie stany faktyczne, podatnik jest
obowiązany, w terminie 14 dni od dnia upływu tego okresu, złożyć oświadczenie o
niewykonywaniu na tym obszarze takich czynności lub o niewystępowaniu na tym
obszarze takich stanów faktycznych. Oświadczenie składa się do organu podatkowego
wybranego zgodnie z ust. 4a oraz organu podatkowego właściwego dla podatnika
zgodnie z ust. 4.
4d. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 4c, właściwość
miejscową ustala się ponownie zgodnie z ust. 3, 4 albo 4a. Przepis ust. 4b stosuje się
odpowiednio.
4e. Organ podatkowy wybrany przez podatnika zgodnie z ust. 4a, do którego
w okresie ostatnich 12 miesięcy, licząc od dnia złożenia przez tego podatnika
oświadczenia, o którym mowa w ust. 4a, lub od dnia złożenia przez niego do tego
organu po raz ostatni deklaracji podatkowej, informacji lub innego dokumentu,
których obowiązek złożenia wynika z ustawy, nie zostały przez tego podatnika
złożone deklaracje podatkowe, informacje lub inne dokumenty, których obowiązek
złożenia wynika z ustawy, ani oświadczenie, o którym mowa w ust. 4c, wzywa tego
podatnika do złożenia, w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania:
1) informacji o wykonanych w tym okresie na obszarze właściwości miejscowej
tego organu podatkowego czynnościach podlegających opodatkowaniu akcyzą
lub o wystąpieniu w tym okresie na tym obszarze stanów faktycznych
podlegających opodatkowaniu akcyzą albo
2) oświadczenia o niewykonywaniu w tym okresie na obszarze właściwości
miejscowej tego organu podatkowego czynności podlegających opodatkowaniu
akcyzą lub o niewystępowaniu w tym okresie na tym obszarze stanów
faktycznych podlegających opodatkowaniu akcyzą.
4f. W przypadku niezłożenia informacji albo oświadczenia, o których mowa
w ust. 4e, albo złożenia przez podatnika oświadczenia, o którym mowa w ust. 4e
pkt 2, właściwość miejscową ustala się zgodnie z ust. 3 albo 4 począwszy od
pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął
termin do złożenia tej informacji albo tego oświadczenia albo w którym złożono
oświadczenie, o którym mowa w ust. 4e pkt 2. Właściwość ustalona zgodnie z ust. 3
albo 4 może zostać ponownie ustalona na podstawie ust. 4a. Przepis ust. 4b stosuje się
odpowiednio.
4g. Organami podatkowymi właściwymi miejscowo dla przedsiębiorstwa w
spadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 14, są naczelnik urzędu skarbowego,
naczelnik urzędu celno-skarbowego oraz dyrektor izby administracji skarbowej,
którzy byli organami właściwymi dla zmarłego przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.
5. W sytuacjach:
1) ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych lub
dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych,
2) przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy,
3) powiadamiania naczelnika urzędu skarbowego przez podmiot prowadzący skład
podatkowy o zamiarze wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu
podatkowego
4) (uchylony)
– właściwość miejscową ustala się ze względu na miejsce wykonywania czynności
podlegających opodatkowaniu akcyzą lub występowania stanów faktycznych
podlegających opodatkowaniu akcyzą, z którymi związane są czynności, o których
mowa w pkt 1–3.
5a. Właściwość miejscową organu podatkowego w sprawach odnotowania
obciążenia lub zwolnienia zabezpieczenia generalnego z obciążenia ustala się ze
względu na miejsce dokonania czynności lub wystąpienia stanu faktycznego,
stanowiących podstawę do tego odnotowania.
5b. W przypadku gdy zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty
paliwowej, o której mowa w art. 37h ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r.
o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz.
72 i 278), zwanej dalej „opłatą paliwową”, wygasa na skutek zapłaty tego
zobowiązania podatkowego lub tej opłaty paliwowej, organem właściwym do
odnotowania zwolnienia zabezpieczenia generalnego z obciążenia jest naczelnik
urzędu skarbowego, któremu podatnik składa deklarację podatkową.
5c. Na wniosek podatnika zwolnienie zabezpieczenia generalnego z obciążenia
na skutek zapłaty zobowiązania podatkowego lub zapłaty opłaty paliwowej może
odnotować inny niż określony w ust. 5b naczelnik urzędu skarbowego, pod
warunkiem że posiada on informację, że zobowiązanie podatkowe lub opłata
paliwowa zostały zapłacone, lub podatnik przedstawi mu dokumenty potwierdzające
dokonanie tej zapłaty.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 4–4f, na wniosek właściwego
naczelnika urzędu skarbowego lub właściwego dyrektora izby administracji
skarbowej, określone we wniosku czynności: sprawdzające, kontroli podatkowej,
kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego wykonuje odpowiednio naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celno-skarbowego lub dyrektor izby administracji skarbowej, na którego obszarze właściwości miejscowej są wykonywane czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą lub występują stany faktyczne
podlegające opodatkowaniu akcyzą.
7. (uchylony)
8. W przypadku osób fizycznych, które dokonują nabycia
wewnątrzwspólnotowego, z wyjątkiem nabycia wewnątrzwspólnotowego w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej, organami podatkowymi właściwymi
miejscowo są naczelnik urzędu skarbowego i dyrektor izby administracji skarbowej,
właściwi ze względu na adres zamieszkania tych osób.
8a. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy,
o którym mowa w art. 82 ust. 1, 2 i 2e, obliczonej i wykazanej w zgłoszeniu celnym
lub określonej w wydanej przez naczelnika urzędu celno-skarbowego decyzji, są dla:
1) osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze
względu na adres ich zamieszkania i właściwy dla tego naczelnika w zakresie
akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
2) osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej –
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze względu na adres
ich siedziby i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
9. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy,
o którym mowa w art. 42 ust. 4 i 8, art. 46p ust. 1, art. 82 ust. 1, 2 i 2e oraz
art. 89 ust. 2f i ust. 20 pkt 1, są naczelnik urzędu skarbowego, któremu została złożona
deklaracja podatkowa dla tej akcyzy lub który wydał decyzję określającą wysokość tej
akcyzy, i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
9a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu
zwrotu akcyzy na wniosek organu podatkowego, który określił wysokość kwoty zwrotu akcyzy.
10. Jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób określony w ust. 3–5, 8 i 9,
właściwym organem podatkowym jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego
Warszawa-Śródmieście w Warszawie i Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie.
11. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wykaz urzędów skarbowych i izb administracji skarbowej, których odpowiednio
naczelnicy i dyrektorzy są właściwi do wykonywania zadań w zakresie akcyzy
na terytorium kraju, oraz terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając liczbę
podatników prowadzących działalność na danym obszarze,
2) właściwy urząd skarbowy lub właściwe urzędy skarbowe, na których rachunek
bankowy dokonuje się wpłaty kwot z tytułu zapłaty akcyzy, przedpłat akcyzy
i wpłat dziennych oraz z których rachunku bankowego dokonuje się wypłaty
kwot z tytułu zwrotu akcyzy, a także określi terytorialny zasięg ich działania
w tym zakresie
– uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawnego poboru i zwrotu akcyzy.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze
rozporządzenia, dyrektora lub dyrektorów izb administracji skarbowej właściwych do
prowadzenia spraw, o których mowa w ust. 1a, oraz dyrektora izby administracji
skarbowej właściwego do prowadzenia tych spraw jako organ odwoławczy,
uwzględniając potrzebę sprawnego wykonywania zadań oraz zapewnienia jednolitości
postępowania.
13. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wykaz dokumentów potwierdzających dokonanie zapłaty
zobowiązania podatkowego i opłaty paliwowej, o których mowa w ust. 5c,
uwzględniając konieczność zapewnienia właściwego stosowania zabezpieczenia
akcyzowego.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Organami właściwymi w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy
są naczelnik urzędu skarbowego i dyrektor izby administracji skarbowej, wyznaczeni
przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zwani dalej odpowiednio
„właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy” oraz
„właściwym dyrektorem izby administracji skarbowej w sprawach znaków akcyzy”,
których właściwość miejscową ustala się ze względu na adres siedziby lub
zamieszkania podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt
14, organami właściwymi w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy są właściwy
naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy i właściwy dyrektor izby administracji skarbowej w sprawach znaków akcyzy, którzy byli organami właściwymi dla zmarłego przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.
1a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu zwrotu:
1) kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
2) kwoty na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy,
3) należności za legalizacyjne znaki akcyzy,
4) należności za legalizacyjne znaki akcyzy pomniejszonych o koszty ich wytworzenia
– na wniosek organu podatkowego, który odpowiednio wydał decyzję o odmowie
wydania lub sprzedaży znaków akcyzy lub wydał upoważnienie do odbioru znaków
akcyzy w razie wystąpienia strat lub zwrotu tych znaków akcyzy.
2. Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej w sposób określony w ust. 1,
właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy
i właściwym dyrektorem izby administracji skarbowej w sprawach znaków akcyzy
jest Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego Warszawa–Śródmieście w Warszawie
i Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Warszawie.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz urzędów skarbowych i izb administracji skarbowej, których odpowiednio
naczelnicy i dyrektorzy są właściwi w zakresie spraw dotyczących znaków
akcyzy, a także terytorialny zasięg ich działania, uwzględniając terytorialne
rozmieszczenie podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy;
2) właściwy urząd skarbowy lub właściwe urzędy skarbowe, na których rachunek
bankowy lub z których rachunku bankowego dokonuje się odpowiednio:
a) wpłaty:
– kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy,
– kwoty na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy,
– należności za legalizacyjne znaki akcyzy,
b) wypłaty z tytułu zwrotu kwot lub należności, o których mowa w lit. a, oraz
należności, o których mowa w ust. 1a pkt 4
– a także określi terytorialny zasięg ich działania w tym zakresie, uwzględniając
potrzebę zapewnienia sprawnego rozliczania kwot stanowiących wartość
podatkowych znaków akcyzy, kwot na pokrycie kosztów wytworzenia znaków
akcyzy i należności za legalizacyjne znaki akcyzy.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed
dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub
pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem
od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych
w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego. Obowiązek, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym, ma
zastosowanie również do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, który
dokonuje nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie
skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach
członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi
dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie
następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada
1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu
etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.
2. Zgłoszenie rejestracyjne powinno zawierać dane dotyczące tego podmiotu i
prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko
lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania oraz określenie rodzaju
prowadzonej działalności gospodarczej, a w przypadku działalności gospodarczej z
użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie – również
adresy miejsc wykonywania działalności oraz określenie rodzaju i przewidywanej
średniej miesięcznej ilości zużywanego wyrobu akcyzowego.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż
w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, pisemnie potwierdza jego przyjęcie. Potwierdzenie powinno zawierać dane dotyczące zarejestrowanego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w zakresie wyrobów akcyzowych, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego
zamieszkania lub siedziby, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz określenie
rodzaju wyrobów akcyzowych, w zakresie których prowadzi on działalność gospodarczą.
3a. Podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako
pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy, zamiast
złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany
powiadomić o tym pisemnie właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed dniem
rozpoczęcia tej działalności. Powiadomienie powinno zawierać dane dotyczące tego
podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię
i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego siedziby, numer
identyfikacji podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie
zamieszkania lub siedziby podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
3b. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego bez zbędnej zwłoki pisemnie
potwierdza przyjęcie powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności
gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący podmiot
gazowy. Potwierdzenie powinno zawierać dane, o których mowa w ust. 3a.
3c. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub upoważniony przez
niego organ publikuje, bez zbędnej zwłoki, na stronie podmiotowej Biuletynu
Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów
publicznych aktualną listę pośredniczących podmiotów węglowych oraz
pośredniczących podmiotów gazowych, obejmującą ich następujące dane: imię
i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania, jeżeli jest on taki sam jak adres miejsca
wykonywania działalności gospodarczej, lub adres siedziby, numer identyfikacji
podatkowej (NIP) albo inny numer identyfikacyjny używany w państwie
zamieszkania lub siedziby podmiotu oraz określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej.
4. Jeżeli dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym lub powiadomieniu
o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot
węglowy lub pośredniczący podmiot gazowy ulegną zmianie, podmiot jest obowiązany zgłosić zmianę właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana. W przypadku śmierci przedsiębiorcy i
kontynuowania działalności po jego śmierci obowiązanym do zgłoszenia zmiany jest:
1) zarządca sukcesyjny, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny został ustanowiony z
chwilą śmierci przedsiębiorcy;
2) osoba, o której mowa w art. 14 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach
związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonująca czynności, o których mowa
w art. 13 tej ustawy, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony
z chwilą śmierci przedsiębiorcy.
4a. Pośredniczący podmiot węglowy oraz pośredniczący podmiot gazowy są
obowiązane poinformować właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu
prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot węglowy lub pośredniczący
podmiot gazowy w terminie 7 dni od dnia, w którym zaprzestano prowadzenia działalności.
4b. W przypadku przejęcia praw i obowiązków pośredniczącego podmiotu
węglowego lub pośredniczącego podmiotu gazowego oraz zaprzestania prowadzenia
działalności gospodarczej informację, o której mowa w ust. 4a, składa następca
prawny pośredniczącego podmiotu węglowego lub pośredniczącego podmiotu
gazowego lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki, w terminie, o którym
mowa w ust. 4a.
4c. W przypadku śmierci pośredniczącego podmiotu węglowego lub
pośredniczącego podmiotu gazowego, jeżeli z chwilą jego śmierci nie został
ustanowiony zarząd sukcesyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o
zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach
związanych z sukcesją przedsiębiorstw, następca prawny pośredniczącego podmiotu
węglowego lub pośredniczącego podmiotu gazowego:
1) informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o śmierci pośredniczącego
podmiotu węglowego lub pośredniczącego podmiotu gazowego, w terminie 7 dni
od dnia wystąpienia tego zdarzenia;
2) składa informację o zaprzestaniu prowadzenia działalności, jeżeli nie zostanie
ustanowiony zarząd sukcesyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018
r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, nie później niż w terminie 7 dni od dnia upływu terminu do powołania zarządcy sukcesyjnego, o którym
mowa w art. 12 ust. 10 tej ustawy.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Przepisy ust. 1–4a nie mają zastosowania do podmiotów prowadzących
działalność z użyciem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie, niemających na terytorium kraju siedziby, miejsca
zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
7a. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię
elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest
dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do
przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od
wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej
została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
8. (uchylony)

Art. 16a. (uchylony).

Art. 16b. 1. Podmiot zamierzający zużywać do celów opałowych wyroby
akcyzowe jako zużywający podmiot olejowy lub prowadzić działalność gospodarczą
jako pośredniczący podmiot olejowy składa właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego, przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych
wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, zgłoszenie
rejestracyjne uproszczone.
2. Zgłoszenie rejestracyjne uproszczone zawiera dane dotyczące podmiotu,
o którym mowa w ust. 1, obejmujące jego imię i nazwisko lub nazwę, adres
zamieszkania, miejsca pobytu lub siedziby, numer identyfikacji podatkowej (NIP)
albo numer PESEL, a jeżeli nie został nadany nazwę i numer dokumentu
stwierdzającego tożsamość osoby fizycznej nieprowadzącej działalności
gospodarczej, oraz w przypadku:
1) zużywającego podmiotu olejowego – liczbę posiadanych urządzeń grzewczych,
miejsca, w tym adresy i dane geolokalizacyjne, gdzie znajdują się te urządzenia, z wyłączeniem urządzeń niestacjonarnych, przewidywaną ilość zużywanych
wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a przez
każde urządzenie grzewcze w roku kalendarzowym oraz dla każdego urządzenia
grzewczego – wskazanie jego rodzaju, typu oraz mocy;
2) pośredniczącego podmiotu olejowego – adresy miejsc wykonywania działalności
oraz numer posiadanej koncesji wymaganej przepisami ustawy z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne dla wyrobów akcyzowych
określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, po przyjęciu zgłoszenia
rejestracyjnego uproszczonego, nadaje numer identyfikacyjny:
1) miejsca (adresu), gdzie znajdują się urządzenia grzewcze – w przypadku
urządzeń grzewczych stacjonarnych;
2) dla każdego urządzenia grzewczego – w przypadku urządzeń grzewczych niestacjonarnych.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, bez zbędnej zwłoki, nie później niż
w ciągu 7 dni od dnia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego, potwierdza
jego przyjęcie. Potwierdzenie zawiera dane dotyczące zużywającego podmiotu
olejowego lub pośredniczącego podmiotu olejowego, obejmujące imię i nazwisko lub
nazwę podmiotu, adres jego zamieszkania, miejsca pobytu lub siedziby, numer
identyfikacji podatkowej (NIP) albo numer PESEL, a jeżeli nie został nadany, nazwę
i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby fizycznej nieprowadzącej
działalności gospodarczej, oraz w przypadku zużywającego podmiotu olejowego
wskazanie rodzaju, typu, mocy i liczby posiadanych urządzeń grzewczych, miejsc,
w tym adresów i danych geolokalizacyjnych, gdzie znajdują się te urządzenia,
z wyłączeniem urządzeń grzewczych niestacjonarnych, oraz numer identyfikacyjny
miejsca (adresu), gdzie znajduje się urządzenie grzewcze stacjonarne, a w przypadku
urządzeń grzewczych niestacjonarnych – numer identyfikacyjny urządzenia.
5. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego przed wydaniem potwierdzenia,
o którym mowa w ust. 4, może zweryfikować dane podane w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1.
6. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania potwierdzenia,
o którym mowa w ust. 4, podmiotowi składającemu zgłoszenie rejestracyjne uproszczone, jeżeli w wyniku weryfikacji, o której mowa w ust. 5, zostanie stwierdzone, że:
1) dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym uproszczonym są niezgodne z prawdą lub
2) podmiot ten nie istnieje, lub
3) mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania
się z podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
4) podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu
skarbowego, lub
5) podmiot zamierzający prowadzić działalność gospodarczą jako pośredniczący
podmiot olejowy nie posiada koncesji wymaganej przepisami ustawy z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne dla wyrobów akcyzowych
określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.
7. Odmowa wydania potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, następuje
w drodze decyzji, z wyłączeniem stosowania art. 165 § 2 i art. 200 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 6 pkt 2, odmowa wydania
potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, następuje bez konieczności zawiadamiania
podmiotu składającego zgłoszenie rejestracyjne uproszczone.
9. W przypadku gdy dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym uproszczonym
ulegną zmianie, zużywający podmiot olejowy lub pośredniczący podmiot olejowy jest
obowiązany do zgłoszenia zmiany tych danych w zgłoszeniu rejestracyjnym
uproszczonym właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 7 dni od
dnia, w którym nastąpiła zmiana.
10. W przypadku śmierci przedsiębiorcy będącego zużywającym podmiotem
olejowym lub pośredniczącym podmiotem olejowym i kontynuowania działalności po
jego śmierci obowiązanym do zgłoszenia zmiany danych zawartych w zgłoszeniu
rejestracyjnym uproszczonym jest:
1) zarządca sukcesyjny – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny został ustanowiony
z chwilą śmierci przedsiębiorcy;
2) osoba, o której mowa w art. 14 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, dokonująca czynności,
o których mowa w art. 13 tej ustawy – w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie
został ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy.
11. W przypadku przejęcia praw i obowiązków przedsiębiorcy będącego
zużywającym podmiotem olejowym lub pośredniczącym podmiotem olejowym na
podstawie odrębnych przepisów, obowiązanym do zgłoszenia zmiany danych
w zgłoszeniu rejestracyjnym uproszczonym jest następca prawny tego podmiotu lub
inne osoby, które przejęły prawa i obowiązki.
12. W przypadkach, o których mowa w ust. 9–11, przepisy ust. 3–8 stosuje się odpowiednio.

Art. 16c. Przepisu art. 16b nie stosuje się do podmiotów nabywających wyroby
akcyzowe nieobjęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
określone w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, w opakowaniach jednostkowych,
których masa brutto nie przekracza 30 kg lub ich objętość nie przekracza 30 litrów,
w łącznej ilości nieprzekraczającej jednorazowo odpowiednio 100 kg lub objętości
100 litrów, w przypadku nabycia tych wyrobów od pośredniczącego podmiotu
olejowego dokonującego ich sprzedaży detalicznej.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Podmiotem reprezentującym, o którym mowa w art. 13 ust. 5, może
być jedynie podmiot posiadający siedzibę na terytorium kraju, spełniający warunki,
o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4, i który złożył zgłoszenie rejestracyjne
zgodnie z art. 16. Podmiot reprezentujący w zgłoszeniu rejestracyjnym powinien
wskazać ponadto reprezentowany przez niego podmiot zagraniczny.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zgłoszenia
rejestracyjnego podmiotu reprezentującego, który nie spełnia warunków, o których
mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–4.
3. Nabywca końcowy jest obowiązany przesyłać kopie faktur, o których mowa
w art. 24 ust. 1 pkt 1, podmiotowi reprezentującemu w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania.
3a. Finalny nabywca gazowy jest obowiązany przesyłać kopie faktur, o których
mowa w art. 24b ust. 1 pkt 1, podmiotowi reprezentującemu w terminie 14 dni od dnia
ich otrzymania.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z rejestru podmiot
reprezentujący w przypadku naruszenia któregokolwiek z warunków określonych
w art. 48 ust. 1 pkt 2–4. Przepis art. 52 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego prowadzi rejestry
podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 oraz art. 16b ust. 1. Rejestry zawierają
dane zawarte w zgłoszeniu rejestracyjnym albo zgłoszeniu rejestracyjnym
uproszczonym tych podmiotów.
2. Na wniosek zainteresowanego podmiotu właściwy naczelnik urzędu
skarbowego jest obowiązany do wydania zaświadczenia stwierdzającego, czy dany
podmiot jest zarejestrowanym podmiotem. Zainteresowanym podmiotem może być
zarówno sam podmiot zarejestrowany, jak i inny podmiot mający interes prawny
w uzyskaniu informacji o zarejestrowaniu.
2a. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera dane dotyczące
zarejestrowanego podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej
w zakresie wyrobów akcyzowych, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę
podmiotu, adres jego zamieszkania lub siedziby oraz określenie rodzaju wyrobów
akcyzowych, w zakresie których prowadzi on działalność gospodarczą.
2b. W przypadku zużywającego podmiotu olejowego lub pośredniczącego
podmiotu olejowego zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera dane dotyczące
tych podmiotów, obejmujące w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu,
adres jego zamieszkania, miejsca pobytu lub siedziby, numer identyfikacji podatkowej
(NIP) albo numer PESEL, a jeżeli nie został nadany, nazwę i numer dokumentu
stwierdzającego tożsamość osoby fizycznej nieprowadzącej działalności
gospodarczej, a w przypadku zużywającego podmiotu olejowego również miejsca,
w tym adres i dane geolokalizacyjne, gdzie znajdują się urządzenia grzewcze,
z wyłączeniem urządzeń grzewczych niestacjonarnych, oraz numer identyfikacyjny
miejsca (adresu), gdzie znajduje się urządzenie grzewcze stacjonarne, a w przypadku
urządzeń grzewczych niestacjonarnych – numer identyfikacyjny urządzenia.
3. Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi ewidencję w formie
elektronicznej, która zawiera:
1) dane identyfikacyjne podmiotów prowadzących składy podatkowe,
zarejestrowanych odbiorców, zarejestrowanych wysyłających oraz podmiotów
pośredniczących, adresy ich siedzib lub zamieszkania oraz adresy ich poczty
elektronicznej;
2) określenie rodzaju prowadzonej działalności przez podmioty, o których mowa
w pkt 1, oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych objętych tą działalnością;
3) adresy, pod którymi zlokalizowane są składy podatkowe, miejsca odbioru
wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanych odbiorców oraz miejsca,
w których jest wykonywana działalność podmiotów pośredniczących, oraz ich
adresy poczty elektronicznej;
4) numery akcyzowe składów podatkowych, podmiotów prowadzących składy
podatkowe, zarejestrowanych odbiorców, zarejestrowanych wysyłających,
a także numery podmiotów pośredniczących.
4. Dane z ewidencji, o których mowa w ust. 3 pkt 4, są potwierdzane na wniosek
zainteresowanych podmiotów albo udostępniane właściwym organom państw
członkowskich Unii Europejskiej oraz są wykorzystywane przez System.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Jeżeli podmiot zaprzestał wykonywania czynności, o których mowa
w art. 16 ust. 1, jest obowiązany w terminie 7 dni złożyć zgłoszenie o zaprzestaniu
wykonywania tych czynności właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
1a. Jeżeli zużywający podmiot olejowy lub pośredniczący podmiot olejowy
zaprzestał wykonywania czynności, o których mowa w art. 16b ust. 1, jest
obowiązany w terminie 7 dni złożyć zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania tych
czynności właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
2. W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu zarejestrowanego na
podstawie odrębnych przepisów oraz zaprzestania prowadzenia działalności
gospodarczej, zgłoszenie o zaprzestaniu działalności składa następca prawny
podmiotu zarejestrowanego lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki,
w terminie, o którym mowa w ust. 1.
2a. W przypadku śmierci podmiotu zarejestrowanego, jeżeli z chwilą jego
śmierci nie został ustanowiony zarząd sukcesyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 5
lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych
ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, następca prawny podmiotu zarejestrowanego:
1) informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o śmierci podmiotu
zarejestrowanego, w terminie 7 dni od dnia wystąpienia tego zdarzenia;
2) składa zgłoszenie o zaprzestaniu prowadzenia działalności, jeżeli nie zostanie
ustanowiony zarząd sukcesyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018
r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych
ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, nie później niż w terminie
7 dni od dnia upływu terminu do powołania zarządcy sukcesyjnego, o którym
mowa w art. 12 ust. 10 tej ustawy.
2b. W przypadku śmierci przedsiębiorcy będącego zużywającym podmiotem
olejowym lub pośredniczącym podmiotem olejowym, jeżeli z chwilą jego śmierci nie
został ustanowiony zarząd sukcesyjny, o którym mowa w ustawie z dnia 5 lipca
2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej, następca
prawny tego podmiotu:
1) informuje właściwego naczelnika urzędu skarbowego o śmierci podmiotu,
w terminie 7 dni od dnia wystąpienia tego zdarzenia;
2) składa zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności, o których mowa
w art. 16b ust. 1, jeżeli nie zostanie ustanowiony zarząd sukcesyjny, o którym
mowa w ustawie z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym
przedsiębiorstwem osoby fizycznej, nie później niż w terminie 7 dni od dnia
upływu terminu do powołania zarządcy sukcesyjnego, o którym mowa
w art. 12 ust. 10 tej ustawy.
3. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1–2, ust. 2a pkt 2 i ust. 2b pkt 2, stanowią
podstawę do wykreślenia podmiotu z właściwego rejestru przez właściwego
naczelnika urzędu skarbowego.
4. W przypadku niezłożenia zgłoszeń zgodnie z ust. 1–2, ust. 2a pkt 2 i ust. 2b
pkt 2, właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który dokonał rejestracji, z urzędu
wykreśla podmiot z właściwego rejestru.
4a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego z urzędu wykreśla z właściwego
rejestru zużywający podmiot olejowy lub pośredniczący podmiot olejowy, jeżeli:
1) podmiot nie istnieje lub
2) mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania
się z podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
3) dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym uproszczonym okażą się niezgodne
z prawdą, lub
4) podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu
skarbowego, lub
5) pośredniczący podmiot olejowy nie posiada koncesji wymaganej przepisami
ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne dla wyrobów
akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.
4b. Wykreślenie z rejestru zużywającego podmiotu olejowego lub
pośredniczącego podmiotu olejowego, następuje w drodze decyzji, która jest
natychmiast wykonalna.
4c. W przypadku, o którym mowa w ust. 4a pkt 1, wydanie decyzji następuje bez
konieczności zawiadamiania odpowiednio zużywającego podmiotu olejowego lub
pośredniczącego podmiotu olejowego.
5. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego powiadamia o wykreśleniu
z właściwego rejestru:
1) podmiot zarejestrowany, chyba że okaże się, że podmiot nie istnieje;
2) Agencję Rezerw Materiałowych, w przypadku podmiotów zarejestrowanych,
obowiązanych do tworzenia i utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy
naftowej lub paliw na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach
postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa
i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 411).
6. (uchylony)

Art. 19a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego, o którym mowa
w art. 16b ust. 1, potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego,
o którym mowa w art. 16b ust. 4, oraz zgłoszeń, o których mowa w art. 19 ust. 1a
i ust. 2b pkt 2, uwzględniając konieczność zapewniania organom podatkowym
informacji o pośredniczących podmiotach olejowych, zużywających podmiotach
olejowych oraz urządzeniach grzewczych i miejscach, gdzie znajdują się te urządzenia.

art. 20. więcej Art. 20. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego oraz wzór zgłoszeń, o których mowa w art. 19 ust. 1, 2 i ust. 2a pkt 2, uwzględniając konieczność zapewniania organom podatkowym
informacji o podatnikach lub podmiotach dokonujących czynności z wykorzystaniem
wyrobów akcyzowych.

Art. 20a. 1. Prowadzenie działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot
tytoniowy wymaga wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych.
2. Szef Krajowej Administracji Skarbowej albo upoważniony przez niego organ
publikuje bez zbędnej zwłoki aktualny rejestr pośredniczących podmiotów
tytoniowych.
3. Rejestr pośredniczących podmiotów tytoniowych jest publikowany na stronie
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw finansów publicznych.
4. Wpis podmiotu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, jego
zmiana oraz wykreślenie pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru następują
na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
5. Decyzje, o których mowa w ust. 4, są natychmiast wykonalne.
6. Informację o wydaniu decyzji, o których mowa w ust. 4, właściwy naczelnik
urzędu skarbowego niezwłocznie przekazuje Szefowi Krajowej Administracji
Skarbowej albo upoważnionemu przez niego organowi w celu dokonania
odpowiednio wpisu pośredniczącego podmiotu tytoniowego do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych, zmiany wpisu do rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych lub wykreślenia pośredniczącego podmiotu tytoniowego
z tego rejestru.
7. Decyzję o:
1) dokonaniu wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych – wydaje
się na wniosek złożony według ustalonego wzoru;
2) zmianie wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych – wydaje się
na wniosek złożony według ustalonego wzoru albo z urzędu;
3) wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych – wydaje się na wniosek albo z urzędu.
8. Wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych powinien zawierać
dane dotyczące podmiotu i prowadzonej przez ten podmiot działalności, o których
mowa w art. 20d pkt 1, z wyłączeniem adresu zamieszkania, jeżeli nie jest on taki sam
jak adres miejsca wykonywania działalności gospodarczej.

Art. 20b. 1. Do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych może zostać
wpisany podmiot posiadający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju
lub przedsiębiorcy zagraniczni, o których mowa w art. 20d pkt 1 lit. b i c.
2. Przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
zamierzający prowadzić na terytorium kraju działalność gospodarczą w zakresie suszu
tytoniowego obowiązany jest do wyznaczenia dla celów akcyzy podmiotu go
reprezentującego na terytorium kraju.

Art. 20c. 1. Podmiotem reprezentującym przedsiębiorcę zagranicznego może
być wyłącznie podmiot posiadający siedzibę na terytorium kraju, spełniający warunki,
o których mowa w art. 20e ust. 1 pkt 1 i 2, i który złożył zgłoszenie rejestracyjne
zgodnie z art. 16. Podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego w zgłoszeniu
rejestracyjnym powinien wskazać ponadto reprezentowanego przez niego
przedsiębiorcę zagranicznego.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zgłoszenia
rejestracyjnego podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego, który nie
spełnia warunków, o których mowa w art. 20e ust. 1 pkt 1 i 2.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z rejestru, o którym mowa
w art. 18, podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego w przypadku
naruszenia któregokolwiek z warunków określonych w art. 20e ust. 1 pkt 1 i 2.
4. Działalność gospodarczą w zakresie suszu tytoniowego prowadzoną przez
przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, uznaje się na
potrzeby akcyzy za działalność prowadzoną przez podmiot reprezentujący
przedsiębiorcę zagranicznego.

Art. 20d. Wniosek o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
powinien zawierać:
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez ten podmiot działalności
gospodarczej obejmujące:
a) w przypadku podmiotu krajowego: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu,
adres zamieszkania lub adres jego siedziby, miejsce i adres wykonywania
działalności w zakresie suszu tytoniowego, miejsce i adres magazynowania
suszu tytoniowego na terytorium kraju, numer w Krajowym Rejestrze
Sądowym lub informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej, numer identyfikacji podatkowej (NIP),
b) w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego posiadającego oddział
z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego
siedziby, numer identyfikacyjny używany w państwie zamieszkania lub
siedziby oraz informacje o prowadzonej przez ten podmiot działalności,
– nazwy oddziałów z siedzibą na terytorium kraju, w ramach których
przedsiębiorca zagraniczny prowadzi działalność gospodarczą na
terytorium kraju, adresy ich siedzib, numer w Krajowym Rejestrze
Sądowym, numer identyfikacji podatkowej (NIP),
– miejsce i adres wykonywania działalności w zakresie suszu
tytoniowego na terytorium kraju oraz miejsce i adres magazynowania
suszu tytoniowego na terytorium kraju,
– imiona i nazwiska osób upoważnionych do reprezentowania oddziału
przedsiębiorcy zagranicznego oraz ich adresy,
c) w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego nieposiadającego oddziału
z siedzibą na terytorium kraju utworzonego na warunkach i zasadach
określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa
przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie
gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres zamieszkania lub adres jego
siedziby, numer identyfikacyjny używany w państwie zamieszkania lub
siedziby oraz informacje o prowadzonej przez ten podmiot działalności,
– imię i nazwisko lub nazwę podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę
zagranicznego, adres zamieszkania lub adres jego siedziby, numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, numer identyfikacji podatkowej (NIP),
– miejsce i adres wykonywania działalności w zakresie suszu
tytoniowego na terytorium kraju oraz miejsce i adres magazynowania
suszu tytoniowego na terytorium kraju,
d) informację o rodzaju działalności gospodarczej w zakresie suszu
tytoniowego, w tym wskazanie, czy podmiot zamierza susz tytoniowy:
– sprzedawać na terytorium kraju,
– eksportować,
– dostarczać wewnątrzwspólnotowo,
– nabywać wewnątrzwspólnotowo,
– importować,
– zużywać,
– przetwarzać, wraz z informacją, na czym będzie polegało to
przetwarzanie;
2) proponowane zabezpieczenie akcyzowe.

Art. 20e. 1. Warunkiem wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych jest:
1) niekaralność osób, które kierują działalnością podmiotu lub osób upoważnionych
do reprezentowania oddziału przedsiębiorcy zagranicznego z siedzibą na
terytorium kraju, za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów,
przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi
pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
2) nieposiadanie przez podmiot lub oddział przedsiębiorcy zagranicznego
z siedzibą na terytorium kraju zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących
dochód budżetu państwa oraz składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne
oraz nieprowadzenie wobec podmiotu lub oddziału postępowania
egzekucyjnego, likwidacyjnego lub upadłościowego;
3) złożenie zabezpieczenia akcyzowego przez podmiot, który złożył wniosek
o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, a w przypadku
przedsiębiorcy zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c – przez
podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego.
2. Do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych nie może zostać
wpisany podmiot, któremu:
1) cofnięto, ze względu na naruszenie przepisów prawa, którekolwiek z zezwoleń,
o których mowa w art. 84 ust. 1;
2) cofnięto koncesję lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej;
3) wydano decyzję o zakazie wykonywania działalności regulowanej w zakresie
wyrobów akcyzowych.
3. Przy ocenie spełnienia warunków, o których mowa w ust. 2, bierze się pod
uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wpis do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych.
4. Do wniosku o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
dołącza się dokumenty potwierdzające dane zawarte we wniosku oraz spełnienie
warunków dokonania wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych.

Art. 20f. 1. Decyzja o dokonaniu wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych zawiera dane dotyczące pośredniczącego podmiotu tytoniowego
i prowadzonej przez ten podmiot działalności oraz formy i terminu obowiązywania
zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego – również
dane dotyczące oddziałów tego przedsiębiorcy na terytorium kraju oraz osób
uprawnionych do reprezentowania tych oddziałów lub podmiotu reprezentującego
przedsiębiorcę zagranicznego.
2. Pośredniczący podmiot tytoniowy jest obowiązany do powiadamiania
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o:
1) planowanych zmianach danych zawartych we wniosku o wpis do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych lub w decyzji o dokonaniu wpisu do
tego rejestru, przed dokonaniem tych zmian;
2) innych niż planowane zmianach danych zawartych we wniosku o wpis do
rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych lub w decyzji o dokonaniu
wpisu do tego rejestru, niezwłocznie po ich dokonaniu, nie później jednak niż
w terminie 3 dni od dnia, w którym zmiany te nastąpiły.
3. Do powiadomienia, o którym mowa w ust. 2, dołącza się dokumenty
potwierdzające dane w nim zawarte.
4. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 2, stanowi jednocześnie wniosek
o dokonanie zmiany wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych. Do zmiany danych zawartych we wniosku o dokonanie zmiany wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
5. Pośredniczący podmiot tytoniowy lub jego następca prawny są obowiązani do
powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zaprzestaniu
prowadzenia działalności przez pośredniczący podmiot tytoniowy niezwłocznie po
zaprzestaniu prowadzenia tej działalności, nie później jednak niż w terminie 3 dni od
dnia, w którym nastąpiło zaprzestanie prowadzenia tej działalności.
6. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 5, stanowi jednocześnie wniosek
o wykreślenie pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych.
7. Zmiana polegająca na:
1) wstąpieniu, na podstawie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, następcy prawnego lub podmiotu przekształconego w prawa lub
obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego pośredniczącego
podmiotu tytoniowego,
2) wykonywaniu działalności na podstawie decyzji o wpisie do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych, którą posiadał zmarły przedsiębiorca,
na zasadach, o których mowa w art. 84a,
3) wstąpieniu jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z decyzji o wpisie do rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych, o którym mowa w art. 84e
– nie wymaga wykreślenia dotychczasowego pośredniczącego podmiotu tytoniowego
z rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych i wpisania do tego rejestru jego
następcy prawnego lub podmiotu przekształconego albo przedsiębiorstwa w spadku.
8. Zmiana, o której mowa w ust. 7, wymaga dokonania zmiany wpisu do rejestru.

Art. 20g. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje decyzję o odmowie
dokonania wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych w przypadku:
1) podania we wniosku o wpis do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
nieprawdziwych danych, w szczególności dotyczących prowadzenia przez
podmiot wskazanej we wniosku działalności gospodarczej pod wskazanym
w nim adresem;
2) niespełnienia przez podmiot warunków dokonania wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych.

Art. 20h. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydaje z urzędu decyzję
o wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru pośredniczących
podmiotów tytoniowych w przypadku:
1) prowadzenia przez pośredniczący podmiot tytoniowy lub podmiot
reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego działalności niezgodnie
z przepisami prawa podatkowego lub decyzją o dokonaniu wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych, w szczególności przez:
a) sprzedaż suszu tytoniowego nieoznaczonego znakami akcyzy innemu
podmiotowi niż podmiot prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz
tytoniowy do produkcji wyrobów tytoniowych lub wyrobów nowatorskich,
lub pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem sprzedaży przez
podmiot, który jednocześnie z tą sprzedażą dokonuje dostawy
wewnątrzwspólnotowej lub eksportu suszu tytoniowego,
b) nieprowadzenie ewidencji suszu tytoniowego lub prowadzenie tej ewidencji
w sposób nierzetelny,
c) nieodnotowywanie obciążenia zabezpieczenia generalnego kwotą
powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego, o którym
mowa w art. 65 ust. 7, albo odnotowywanie tego obciążenia lub zwolnienia
zabezpieczenia z tego obciążenia w sposób nierzetelny,
d) niedopełnienie obowiązku informowania właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o zmianach danych zawartych we wniosku o wpis do rejestru,
e) prowadzenie działalności w zakresie suszu tytoniowego w innym miejscu
niż wskazane w decyzji o dokonaniu wpisu do rejestru;
2) naruszenia warunków, których spełnienie jest wymagane do dokonania wpisu do
rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych, w szczególności gdy
zabezpieczenie akcyzowe złożone przez pośredniczący podmiot tytoniowy lub
podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego utraciło ważność lub nie
zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty powstałych
lub mogących powstać zobowiązań podatkowych;
3) wykreślenia podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego z rejestru,
o którym mowa w art. 18.
2. Ponowne wpisanie do rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych
podmiotu, wobec którego została wydana decyzja, o której mowa w ust. 1, jest
możliwe po upływie 3 lat od dnia doręczenia tej decyzji.

Art. 20i. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory wniosków, o których mowa w art. 20a ust. 7 pkt 1 i 2, oraz
wykaz dokumentów, które dołącza się do tych wniosków, uwzględniając potrzebę
uzyskania dostatecznych informacji o podmiotach, w szczególności wpływających na
określenie zabezpieczenia akcyzowego i potrzebę prawidłowego działania
pośredniczącego podmiotu tytoniowego.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe
według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, chyba że przepisy szczególne
stanowią inaczej.
2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, podatnik
jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe,
według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy
skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania:
1) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji
uproszczonej, obliczenia i zapłaty akcyzy, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 3;
2) w zakresie, w jakim podatnik jest obowiązany do złożenia deklaracji podatkowej,
obliczenia i zapłaty akcyzy od energii elektrycznej, o których mowa
w art. 24 ust. 1;
3) do podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie wyrobów
akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od
akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez
zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego
zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3;
4) do importu wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 27–29.
4. (uchylony)
5. Zobowiązanie podatkowe przyjmuje się w wysokości wynikającej z deklaracji
podatkowej lub z deklaracji uproszczonej, chyba że organ podatkowy określi inną
wysokość tego zobowiązania.
6. (uchylony)
7. Z zastrzeżeniem art. 23 ust. 4 oraz art. 27 ust. 2, kwotę akcyzy obniża się
o kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo naniesionych
na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych, nie
wcześniej jednak niż:
1) następnego dnia po naniesieniu tych znaków na dany wyrób akcyzowy lub
opakowanie jednostkowe – w przypadku oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy w składzie podatkowym na terytorium kraju, z zastrzeżeniem
pkt 4 lit. b;
2) po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku:
a) produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4
lub 5,
b) zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe
nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
c) podatnika nabywającego wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe
z zapłaconą akcyzą na terytorium państwa członkowskiego na potrzeby
wykonywanej działalności gospodarczej,
d) nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z zapłaconą
akcyzą, dokonanego za pośrednictwem przedstawiciela podatkowego,
o którym mowa w art. 79 ust. 1,
e) podmiotu dokonującego czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1
i 2;
3) następnego dnia po wprowadzeniu wyrobów akcyzowych do składu
podatkowego na terytorium kraju – w przypadku importu albo nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy wyrobów
akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy na terytorium państwa trzeciego albo
na terytorium państwa członkowskiego;
4) następnego dnia po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku:
a) zarejestrowanego odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca,
b) właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
8. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych
w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie
z art. 47 ust. 1 pkt 1 może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich
wyprodukowania składników będących wyrobami akcyzowymi.
9. W przypadku ubytków wyrobów akcyzowych przekraczających normy
dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 lit. a oraz
w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7, a także całkowitego zniszczenia
wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, z wyłączeniem
ubytków i całkowitego zniszczenia, o których mowa w art. 30 ust. 3, podatnik jest
obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać deklarację podatkową,
obliczać oraz wpłacać akcyzę za dzienny okres rozliczeniowy, w terminie do 25. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał ten ubytek lub powstało
całkowite zniszczenie.

Art. 21a. 1. W przypadku wyrobów węglowych podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe
według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia przypadającego
w drugim miesiącu od miesiąca, w którym powstał obowiązek podatkowy,
z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.
2. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów węglowych może być obniżona
o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów węglowych.
3. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów dokonujących czynności
podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów węglowych zwolnionych od akcyzy.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1–4 i 6, w przypadku produkcji
poza składem podatkowym wyrobów akcyzowych, o których mowa w załączniku
nr 2 do ustawy, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do
ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, producent jest obowiązany,
bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje w sprawie
przedpłaty akcyzy, według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać przedpłatę akcyzy na rachunek właściwego urzędu
skarbowego, w wysokości akcyzy, jaka będzie należna od wyprodukowanych
wyrobów akcyzowych w danym miesiącu
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do ostatniego dnia miesiąca
poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostaną wyprodukowane.
2. Wpłaconą przedpłatę akcyzy zalicza się na poczet akcyzy należnej za miesiąc
rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1.
3. Wpłaconą przedpłatę akcyzy uwzględnia się w deklaracji podatkowej, o której
mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1.
4. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest mniejsza od należnej
akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, od tej różnicy
należne są odsetki jak od zaległości podatkowej, za okres od ostatniego dnia miesiąca
poprzedzającego miesiąc, w którym wyroby akcyzowe zostały wyprodukowane, do
dnia, w którym powinna zostać zapłacona należna akcyza za te wyroby. Przepisy
o zaległościach podatkowych stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku gdy wpłacona przedpłata akcyzy jest większa od należnej
akcyzy za miesiąc rozliczeniowy, którego przedpłata akcyzy dotyczy, nadwyżkę
przedpłaty akcyzy wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21
ust. 1 pkt 1, rozlicza się przy przedpłatach akcyzy za następne okresy rozliczeniowe,
jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Zarejestrowani odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, podmioty prowadzące składy podatkowe oraz podatnicy,
o których mowa w art. 13 ust. 3, są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego,
do obliczenia i zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne, na rachunek właściwego
urzędu skarbowego.
2. Wstępnych wpłat akcyzy za okresy dzienne, zwanych dalej „wpłatami
dziennymi”, dokonuje się nie później niż 25. dnia po dniu, w którym powstał
obowiązek podatkowy, a w przypadku podmiotu prowadzącego skład podatkowy – po
dniu, w którym nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy
i powstało zobowiązanie podatkowe.
3. Wpłaty dzienne dokonane za miesiąc rozliczeniowy są uwzględniane
w deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1.
4. Wpłaty dzienne obniża się o:
1) kwotę stanowiącą wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo
naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów
akcyzowych, nie wcześniej jednak niż:
a) następnego dnia po naniesieniu tych znaków na dany wyrób akcyzowy lub
opakowanie jednostkowe – w przypadku oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy w składzie podatkowym na terytorium kraju, z
zastrzeżeniem lit. c tiret pierwsze,
b) następnego dnia po wprowadzeniu wyrobów akcyzowych do składu
podatkowego na terytorium kraju – w przypadku importu albo nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez podmiot prowadzący skład podatkowy
wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy na terytorium państwa
trzeciego albo na terytorium państwa członkowskiego,
c) następnego dnia po powstaniu obowiązku podatkowego – w przypadku:
– zarejestrowanego odbiorcy, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
– właściciela wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
2) kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy.
5. Nadpłatę wpłat dziennych wykazaną w deklaracji podatkowej, o której mowa
w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub ust. 2 pkt 1, rozlicza się przy wpłatach dziennych za następne
okresy rozliczeniowe, jeżeli podatnik nie posiada zaległości podatkowych oraz
bieżących zobowiązań podatkowych ani nie złoży wniosku o zaliczenie nadpłaty
w całości albo w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.
6. Wpłaty dzienne stanowią zaliczkę na akcyzę.

art. 24. więcej Art. 24. 1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać
akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym:
1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został
określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia
wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu
dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie
– upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu
wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za
sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie
został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy
z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie
– po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku
sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa
w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających
koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele
zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych
czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.

Art. 24a. W przypadku suszu tytoniowego podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać
akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy
rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym
powstał obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 1 pkt 3.

Art. 24b. 1. W przypadku wyrobów gazowych podatnik jest obowiązany, bez
wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać
akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, za miesięczne okresy
rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został
określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia
wewnątrzwspólnotowego;
2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu
dostaw wyrobów gazowych albo, jeżeli termin ten nie został określony
w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego
dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności
za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, a jeżeli termin płatności nie został
określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury
nie wynika należność za wyroby gazowe sprzedane w tym okresie – po miesiącu,
w którym wystawiono fakturę lub ten dokument – w przypadku sprzedaży
wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3) nastąpiło użycie wyrobów gazowych – w przypadkach, o których mowa w art. 9c
ust. 1 pkt 4 lub 5.
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów dokonujących czynności
podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów gazowych zwolnionych od akcyzy.
3. Kwota akcyzy należna od danych wyrobów gazowych może być obniżona
o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów gazowych.

Art. 24c. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych i deklaracji w sprawie przedpłaty
akcyzy, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji,
informacjami o terminach i miejscu ich składania oraz pouczeniem podatnika, że
deklaracje podatkowe stanowią podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego,
zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb lub warunki dokonywania rozliczeń akcyzy, w szczególności
w przypadkach obniżenia kwoty akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconą w cenie
zakupu wyrobów akcyzowych zużytych do wytworzenia innych wyrobów akcyzowych,
2) wyroby akcyzowe, w przypadku których podatnicy mogą stosować dłuższe niż
wymienione w art. 21 ust. 1, 2 i 9, w art. 21a ust. 1, w art. 23 ust. 2,
w art. 24 ust. 1 i w art. 24b ust. 1 okresy rozliczeniowe, terminy składania
deklaracji lub wpłaty akcyzy, lub warunki, które muszą spełniać podmioty
stosujące te okresy lub terminy
– uwzględniając zasadę jednokrotnego opodatkowania akcyzą, częstotliwość
powstawania obowiązku podatkowego w akcyzie oraz konieczność zapewnienia
prawidłowego wykonania obowiązku podatkowego i zapłaty akcyzy.

art. 27. więcej Art. 27. 1. W przypadku importu podatnik jest obowiązany, z zastrzeżeniem
ust. 3 i 3a, do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy, z uwzględnieniem
obowiązujących stawek akcyzy:
1) w zgłoszeniu celnym;
2) w przypadku stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 166
i art. 182 unijnego kodeksu celnego, w:
a) zgłoszeniu uproszczonym lub
b) wpisie do rejestru zgłaszającego
– oraz w zgłoszeniu uzupełniającym, w rozumieniu przepisów prawa celnego;
3) w rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia
delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniającego
rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013
w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów
unijnego kodeksu celnego (Dz. Urz. UE L 343 z 29.12.2015, str. 1, z późn.
zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem 2015/2446”.
2. Kwotę akcyzy przypadającą do zapłaty z tytułu importu wyrobów
akcyzowych obniża się o wartość podatkowych znaków akcyzy prawidłowo
naniesionych na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów
akcyzowych, objęte zgłoszeniem celnym.
3. W przypadku objęcia importowanych wyrobów akcyzowych procedurą
zawieszenia poboru akcyzy lub w przypadku importu wyrobów akcyzowych objętych
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, podatnik jest obowiązany
zamieścić w dokumentach, o których mowa w ust. 1, informację o kwocie akcyzy,
która byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą
zawieszenia poboru akcyzy lub zwolnieniem od akcyzy.
3a. W przypadku gdy importowane wyroby energetyczne, bezpośrednio po
dopuszczeniu do obrotu z zastosowaniem zgłoszenia uproszczonego na podstawie
uzyskanego przez podmiot pozwolenia w rozumieniu przepisów prawa celnego, są
przemieszczane, z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, przy użyciu
rurociągu, z miejsca importu bezpośrednio do składu podatkowego na terytorium kraju:
1) w zgłoszeniu uproszczonym nie zamieszcza się informacji o kwocie akcyzy,
która byłaby należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą
zawieszenia poboru akcyzy;
2) zgłoszenie uzupełniające, zawierające informację o kwocie akcyzy, która byłaby
należna, gdyby wyroby akcyzowe nie zostały objęte procedurą zawieszenia
poboru akcyzy, przesyła się nie później niż w momencie przesłania do Systemu
projektu e-AD.
4. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego stwierdzi, że
w zgłoszeniu celnym kwota akcyzy została wykazana nieprawidłowo, wydaje decyzję
określającą kwotę akcyzy w należnej wysokości.
5. Po przyjęciu zgłoszenia celnego podatnik może wystąpić do właściwego
naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie decyzji określającej kwotę akcyzy
w należnej wysokości.
6. W przypadkach innych niż określone w ust. 1, 4 i 5, właściwy naczelnik
urzędu celno-skarbowego określa kwotę akcyzy z tytułu importu wyrobów
akcyzowych w drodze decyzji.
7. W przypadku określenia kwoty akcyzy w decyzji naczelnika urzędu celno-
-skarbowego podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia doręczenia
tej decyzji, zapłacić różnicę między akcyzą wynikającą z tej decyzji a akcyzą pobraną
przez ten organ wraz z należnymi odsetkami za zwłokę od niepobranej kwoty akcyzy,
liczonymi od dnia następnego po dniu powstania obowiązku podatkowego do dnia
powiadomienia o wysokości należności podatkowych. W odniesieniu do zasad poboru
i wysokości tych odsetek przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 7a.
7a. Odsetki pobiera się w wysokości:
1) 50% stawki odsetek za zwłokę, o której mowa w art. 56 § 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, jeżeli po przyjęciu zgłoszenia
celnego zgłaszający:
a) wystąpi do właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o wydanie
decyzji określającej kwotę akcyzy w należnej wysokości, nie później niż
w terminie 6 miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia celnego, oraz
b) uiści w terminie 10 dni od dnia powiadomienia niepobraną na podstawie
zgłoszenia celnego kwotę akcyzy wraz z odsetkami;
2) 150% stawki odsetek za zwłokę, o której mowa w art. 56 § 1 ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, jeżeli kwota akcyzy została
określona w decyzji, o której mowa w ust. 6, albo w wyniku kontroli zgłoszenia
celnego dokonanej z urzędu stwierdzono zaniżenie kwoty akcyzy w wysokości
przekraczającej 25% kwoty należnej i wyższej niż pięciokrotna wysokość
minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozumieniu ustawy z dnia 10
października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564), obowiązującego w dniu następującym po dniu upływu terminu płatności należności.
8. W przypadku stosowania uproszczenia, o którym mowa w art. 182 unijnego
kodeksu celnego, zarejestrowany wysyłający przekazuje właściwemu naczelnikowi
urzędu celno-skarbowego kopię wpisu lub wydruku z ewidencji towarów
dopuszczonych do obrotu, niezwłocznie po przesłaniu do Systemu projektu e-AD
dotyczącego wyrobów akcyzowych będących przedmiotem wpisu, z wyłączeniem
sytuacji, gdy po przesłaniu projektu e-AD niezwłocznie zostanie przesłane zgłoszenie
uzupełniające, w rozumieniu przepisów prawa celnego.

art. 28. więcej Art. 28. 1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie, w odniesieniu do terminów
i sposobu zapłaty akcyzy z tytułu importu stosuje się odpowiednio przepisy prawa
celnego o terminach i sposobach uiszczania należności celnych, z wyjątkiem
przepisów dotyczących przedłużenia terminu zapłaty, odroczenia terminu płatności
oraz innych ułatwień płatniczych określonych tymi przepisami.
2. Podatnik jest obowiązany do zapłaty akcyzy również wtedy, gdy wyroby
akcyzowe zostały zwolnione od należności celnych przywozowych lub stawki celne
zostały zawieszone albo obniżone do stawki celnej zerowej.
3. Właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego zabezpiecza kwotę akcyzy lub
opłaty paliwowej, jeżeli nie zostały one zapłacone, w przypadkach i trybie
stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych na podstawie przepisów prawa
celnego, z wyjątkiem przypadków, gdy wyroby akcyzowe zostały:
1) objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy i zostało złożone zabezpieczenie
akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 63 ust. 1a;
2) objęte czasowym składowaniem lub procedurą: składowania celnego,
uszlachetniania czynnego lub odprawy czasowej, a podmiot zobowiązany do
złożenia zabezpieczenia należności celnych na podstawie przepisów prawa
celnego spełnia warunki określone w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 4.
4. Wymóg spełnienia przez podmiot, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, warunków
określonych w art. 64 ust. 1 pkt 1 i 4 uważa się za spełniony w przypadku złożenia
przez ten podmiot oświadczenia, że:
1) ma on swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, opłaty paliwowej, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, składa się pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie
jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta
zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
6. Oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, nie składa się, jeżeli właściwy
naczelnik urzędu celno-skarbowego dysponuje takim oświadczeniem,
przedstawionym nie wcześniej niż 6 miesięcy przed objęciem wyrobów akcyzowych
czasowym składowaniem lub procedurą: składowania celnego, uszlachetniania
czynnego lub odprawy czasowej.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, właściwy naczelnik urzędu
celno-skarbowego może w każdym czasie zażądać złożenia zabezpieczenia, jeżeli
uzna, że istnieje ryzyko, że kwota akcyzy lub opłaty paliwowej nie zostanie zapłacona
w przewidzianym terminie.

art. 29. więcej Art. 29. Jeżeli zgodnie z przepisami prawa celnego powiadomienie dłużnika
o wysokości długu celnego nie może nastąpić z uwagi na przedawnienie, a istnieje
podstawa do obliczenia lub zweryfikowania należności podatkowych, właściwy
naczelnik urzędu celno-skarbowego może określić elementy kalkulacyjne według
zasad określonych w przepisach prawa celnego na potrzeby prawidłowego określenia
kwoty akcyzy z tytułu importu.

Art. 29a. W przypadku gdy produktem przetworzonym uzyskiwanym w ramach
procedury uszlachetniania czynnego jest wyrób akcyzowy:
1) nie stosuje się szczególnych przypadków zamknięcia tej procedury, o których
mowa w art. 324 rozporządzenia 2015/2447;
2) kwotę akcyzy z tytułu importu określa się w każdym przypadku na podstawie
elementów kalkulacyjnych, w szczególności klasyfikacji taryfowej, rodzaju,
ilości i stawki, właściwych dla produktu przetworzonego.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wytwarzaną
z odnawialnych źródeł energii, na podstawie dokumentu potwierdzającego umorzenie
świadectwa pochodzenia energii, w rozumieniu przepisów prawa energetycznego lub
przepisów ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z
2020 r. poz. 261 i 284).
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się nie wcześniej niż z chwilą
otrzymania dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii,
poprzez obniżenie akcyzy należnej od energii elektrycznej za najbliższe okresy
rozliczeniowe.
3. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie
wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20, powstałe wskutek
zdarzenia losowego lub siły wyższej, pod warunkiem że podatnik wykaże zaistnienie
okoliczności uprawniających do zwolnienia.
4. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:
1) ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego
na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
2) określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.
4a. Zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych przekraczające normy
dopuszczalnych ubytków, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a,
albo określone w przepisach wyd
anych na podstawie art. 85 ust. 7, do wysokości
równej rzeczywistym stratom, jeżeli podmiot udowodni ich naturalny charakter
wynikający z właściwości tych wyrobów.
5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3 i 4, nie ma zastosowania w przypadku
ubytków lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, wynikających
z popełnienia przestępstwa przeciwko mieniu.
6. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji
energii elektrycznej, jak również zużycie tej energii w celu podtrzymywania tych
procesów produkcyjnych.
7. Zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej w procesie produkcji
energii elektrycznej i ciepła w skojarzeniu.
7a. Zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną:
1) do celów redukcji chemicznej;
2) w procesach elektrolitycznych;
3) w procesach metalurgicznych;
4) w procesach mineralogicznych.
7b. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:
1) wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem
akcyzy od tej energii.
2) (uchylony)
7c. (uchylony)
8. Zwalnia się od akcyzy zużycie do celów żeglugi, w tym rejsy rybackie, energii
elektrycznej wytwarzanej na statku.
9. Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:
1) całkowicie skażony:
a) produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz
importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym
dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
b) nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony
dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo
członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
c) produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został
całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi
przez Rzeczpospolitą Polską
– na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada
1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia
alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty
w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;
2) zawarty w nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobach nieprzeznaczonych do
spożycia przez ludzi, skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez
państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu;
3) zawarty w importowanych wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez
ludzi, skażony środkami skażającymi, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2;
4) zawarty w produktach leczniczych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499, z późn. zm.);
5) zawarty w olejkach eterycznych lub mieszaninach substancji zapachowych,
stosowanych do wytwarzania artykułów spożywczych i napojów
bezalkoholowych o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
nieprzekraczającej 1,2% objętości;
6) zawarty w artykułach spożywczych lub półproduktach, o których mowa
w art. 32 ust. 4 pkt 3 lit. d.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu,
których przedmiotem są wyroby akcyzowe mające być wykorzystywane:
1) przez instytucje Unii Europejskiej;
2) w ramach stosunków dyplomatycznych lub konsularnych, w odniesieniu do
osób, które nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego miejsca pobytu na
terytorium kraju;
3) przez organizacje międzynarodowe uznawane przez właściwe organy na
terytorium kraju oraz członków takich organizacji, w granicach i na warunkach
określonych w konwencjach międzynarodowych ustanawiających takie
organizacje lub w umowach w sprawie ich siedzib;
4) przez siły zbrojne państwa będącego stroną Traktatu Północnoatlantyckiego,
innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, na terytorium którego
podatek akcyzowy jest wymagalny, a także przez siły zbrojne uczestniczące
w Partnerstwie dla Pokoju, Kwaterę Główną Wielonarodowego Korpusu
Północno-Wschodniego oraz przez dowództwa sojusznicze, w szczególności
Centrum Szkolenia Sił Połączonych, do użytku tych sił zbrojnych lub
towarzyszącego personelu cywilnego lub w celu zaopatrzenia ich mes lub kantyn;
5) do konsumpcji zgodnie z umową zawartą z państwami trzecimi lub
organizacjami międzynarodowymi, pod warunkiem że wyroby te są zwolnione
od podatku od towarów i usług.
2. (uchylony)
3. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 pkt 4, nie stosuje się do Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane również przez
zwrot zapłaconej kwoty akcyzy.
5. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej
kwoty akcyzy, wyznaczony naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji,
wysokość kwoty zwrotu akcyzy.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:
1) określi szczegółowy zakres oraz warunki i tryb stosowania zwolnień od akcyzy,
o których mowa w ust. 1,
2) wyznaczy naczelników urzędów skarbowych właściwych w sprawach zwrotu
zapłaconej kwoty akcyzy
– uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnień od akcyzy,
konieczność zapewnienia właściwej kontroli oraz konieczność zapewnienia
przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy.

Art. 31a. 1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu,
których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:
1) w procesie produkcji energii elektrycznej;
2) w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3) przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa
w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1148, z późn. zm. 10), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie
z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2020 r.
poz. 326), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia
15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 295),
jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy
z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622,
1690, 1818 i 2473), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia
24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U.
z 2019 r. poz. 688, 1570 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284);
4) do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do
redukcji chemicznej;
8) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe, w którym
wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów
dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności
energetycznej.
9) (uchylony)
2. Zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy węglowego straty
wyrobów węglowych, nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jeżeli
w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania
podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż
wskazane w ust. 1.
3. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:
1) w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu
nabywcy węglowemu:
a) wystawienie przez sprzedawcę wyrobów węglowych faktury albo
b) sporządzenie przez sprzedawcę wyrobów węglowych listy finalnych
nabywców węglowych uprawnionych do odbioru deputatu węglowego
– oraz uzyskanie od finalnego nabywcy węglowego oświadczenia, że nabywane
wyroby węglowe są przeznaczone do celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy;
2) w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów węglowych przez
finalnego nabywcę węglowego zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do
celów uprawniających do zwolnienia od akcyzy – udokumentowanie nabycia
wewnątrzwspólnotowego dokumentem handlowym wystawionym przez
sprzedawcę wyrobów węglowych i określającym przeznaczenie tych wyrobów;
3) w przypadku importu wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego
zużywającego wyroby węglowe przeznaczone do celów uprawniających do
zwolnienia od akcyzy – udokumentowanie importu dokumentami wymaganymi
przez przepisy prawa celnego.
3a. Faktura, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a, zawiera pozycję CN wyrobów
węglowych oraz ich ilość wyrażoną w kilogramach.
3b. Lista, o której mowa w ust. 3 pkt 1 lit. b, jest sporządzana za okresy kwartalne
i zawiera:
1) imię i nazwisko,
2) numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego dokumentu stwierdzającego
tożsamość,
3) numer PESEL, jeżeli został nadany
– finalnego nabywcy węglowego uprawnionego do odbioru deputatu węglowego.
3c. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, zawiera:
1) w przypadku nabywcy będącego:
a) osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz
osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą – nazwę, adres
siedziby lub zamieszkania oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP),
b) osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej – imię i nazwisko,
adres zamieszkania, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego
dokumentu stwierdzającego tożsamość oraz numer PESEL, jeżeli został nadany;
2) określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów węglowych;
3) datę i miejsce złożenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.
3d. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, dołącza się odpowiednio do
faktury albo listy, o których mowa w tym przepisie. Oświadczenie może być złożone
na wystawionej fakturze, jeżeli zostanie czytelnie podpisane.
3e. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, może być zastąpione
oświadczeniem złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a
finalnym nabywcą węglowym, które wywiera skutek jedynie w stosunku do
nabywanych wyrobów węglowych w ilości wynikającej z tej umowy, pod warunkiem
potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.
3f. Dokumenty, o których mowa w ust. 3 pkt 1, oraz umowa, o której mowa w
ust. 3e, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.
3g. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, o których mowa
w ust. 3c pkt 1 lit. b, są obowiązane do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym
mowa w tym przepisie, w celu potwierdzenia tożsamości.
4. (uchylony)
5. Zwrot przez finalnego nabywcę węglowego wyrobów węglowych nabytych w
ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, do pośredniczącego podmiotu
węglowego, który sprzedał te wyroby, odbywa się na podstawie faktury korygującej.
6. (uchylony)
7. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe rozumie się
podmiot, u którego udział zakupu wyrobów węglowych w wartości produkcji
sprzedanej wynosi nie mniej niż 10% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do
którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący
wyroby węglowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa
rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym
zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który
zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
8. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe uznaje się także
podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą z wykorzystaniem wyrobów
węglowych lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który uruchamia nową
instalację wykorzystującą wyroby węglowe, pod warunkiem złożenia właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o planowanym osiągnięciu
w pierwszym roku działalności procentowego udziału, o którym mowa w ust. 7.
9. W przypadku nieosiągnięcia na koniec pierwszego roku działalności
procentowego udziału, o którym mowa w ust. 7, podmiot określony w ust. 8 jest
obowiązany do zapłaty w pierwszym kwartale kolejnego roku akcyzy od zużytych
wyrobów węglowych, od których nie została zapłacona akcyza, wraz z odsetkami.

Art. 31b. 1. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu,
których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:
1) do przewozu towarów i pasażerów koleją;
2) do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
3) w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie;
4) w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do
redukcji chemicznej;
5) przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym
wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów
dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności
energetycznej.
2. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których
przedmiotem są wyroby gazowe o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00
i 2711 29 00 przeznaczone do celów opałowych przez:
1) gospodarstwa domowe;
2) organy administracji publicznej;
3) jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej;
4) podmioty systemu oświaty, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia
2016 r. – Prawo oświatowe;
5) żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r.
o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3;
6) podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia
2011 r. o działalności leczniczej;
7) jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5
ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;
8) organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r.
o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
3. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których
przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do:
1) napędu:
a) statków powietrznych,
b) w żegludze, włączając rejsy rybackie
– z wyłączeniem prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze
rekreacyjnym, o których mowa w art. 32 ust. 2;
2) użycia w procesie produkcji energii elektrycznej;
3) użycia w procesie produkcji wyrobów energetycznych.
4. Zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których
przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do napędu stacjonarnych urządzeń lub
do celów opałowych związanych z napędem stacjonarnych urządzeń, użyte:
1) w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, lub
2) na potrzeby przesyłania, dystrybucji lub magazynowania tych wyrobów.
5. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych w ramach zwolnień, o których
mowa w ust. 1, ust. 2 pkt 2–8, ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, podmiotom, które użyją tych
wyrobów do celów określonych w tych przepisach, warunkiem zwolnienia jest
określenie w umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą, że wyroby te będą
użyte do tych celów.
5a. W przypadku gdy umowa, o której mowa w ust. 5, dotyczy wyrobów
gazowych zwolnionych od akcyzy oraz wyrobów gazowych niepodlegających
zwolnieniu, których sprzedaż jest rozliczana okresowo, w umowie określa się
wstępnie ilość wyrobów podlegających zwolnieniu. Ilość wyrobów podlegających
zwolnieniu określona wstępnie w umowie może zostać skorygowana, w drodze
pisemnego oświadczenia nabywcy stanowiącego załącznik do tej umowy, najpóźniej
do dnia wystawienia przez sprzedawcę faktury za okres rozliczeniowy, jeżeli
rzeczywista ilość wyrobów gazowych podlegających zwolnieniu, zużytych w tym
okresie, różni się od ilości określonej wstępnie w umowie.
6. Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest:
1) w przypadku wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00 – sprzedaż tych
wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
a) 10 m³/h – gazu ziemnego wysokometanowego grupy E, nie więcej niż
8000 metrów sześciennych rocznie, albo
b) 25 m³/h – gazu ziemnego zaazotowanego grupy Lw, grupy Ls, grupy Ln
albo grupy Lm, nie więcej niż 10 650 metrów sześciennych rocznie;
2) w przypadku wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00 – sprzedaż tych
wyrobów w ilościach nieprzekraczających:
a) 10 m³/h – wyrobu gazowego propan-butan-powietrze, nie więcej niż
5000 metrów sześciennych rocznie, albo
b) 10 m³/h – wyrobu gazowego propan-butan-rozprężony, nie więcej niż
1000 metrów sześciennych rocznie;
3) w przypadku sprzedaży wyrobów gazowych:
a) o kodach CN 2705 00 00 i 2711 11 00,
b) o kodzie CN 2711 21 00 w ilościach większych niż określone w pkt 1,
c) o kodzie ex CN 2711 29 00 w ilościach większych niż określone w pkt 2
– uzyskanie od nabywcy tych wyrobów oświadczenia, że nie używa tych
wyrobów na inne potrzeby niż prowadzenie gospodarstwa domowego, w tym na
potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo oświadczenia o ilości tych
wyrobów używanych na inne potrzeby niż prowadzone gospodarstwo domowe,
w tym na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, określonej przez
nabywcę proporcjonalnie do wykorzystanej na te potrzeby powierzchni nieruchomości z uwzględnieniem mocy urządzeń grzewczych.
7. W przypadku sprzedaży wyrobów gazowych propan-butan o kodzie ex CN
2711 29 00 warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, jest ponadto
wprowadzenie tych wyrobów do sieci dystrybucyjnej w rozumieniu ustawy z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.
8. Na potrzeby zastosowania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, za
gospodarstwo domowe nie uznaje się nieruchomości w całości wykorzystywanej na
potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, w którym użycie wyrobów,
o których mowa w ust. 6 pkt 1 lub 2, nie przekracza ilości określonych w tych przepisach.
9. W przypadku sprzedaży wyrobów, o których mowa w ust. 3 pkt 1,
podmiotom, które użyją tych wyrobów do celów określonych w tym przepisie,
warunkiem zwolnienia jest faktura wystawiona przez sprzedawcę oraz oświadczenie
nabywcy o przeznaczeniu wyrobów gazowych do tych celów.
10. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe rozumie się
podmiot, u którego udział zakupu wyrobów gazowych w wartości produkcji
sprzedanej wynosi nie mniej niż 5% w roku poprzedzającym rok, w odniesieniu do
którego jest ustalany procentowy udział. Zakład energochłonny wykorzystujący
wyroby gazowe nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa
rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem
mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
10a. Przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe uznaje się
także podmiot rozpoczynający działalność gospodarczą z wykorzystaniem wyrobów
gazowych lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który uruchamia nową
instalację wykorzystującą wyroby gazowe, pod warunkiem złożenia właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenia o planowanym osiągnięciu
w pierwszym roku działalności procentowego udziału, o którym mowa w ust. 10.
10b. W przypadku nieosiągnięcia na koniec pierwszego roku działalności
procentowego udziału, o którym mowa w ust. 10, podmiot określony w ust. 10a jest
obowiązany do zapłaty w pierwszym kwartale kolejnego roku akcyzy od zużytych
wyrobów gazowych, od których nie została zapłacona akcyza, wraz z odsetkami.
11. Zwalnia się od akcyzy powstałe u finalnego nabywcy gazowego straty
wyrobów gazowych nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w ust. 1–4, jeżeli
w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania
podatkowego nie ustalono, że nastąpiło użycie tych wyrobów do celów innych niż
określone w tych przepisach.

Art. 31c. Za system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony
środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej, o którym mowa
w art. 31a ust. 1 pkt 8 i art. 31b ust. 1 pkt 5, uznaje się:
1) system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, o którym mowa
w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2020 r. poz. 136 i 284) i przepisach wydanych
na podstawie art. 25 ust. 4 i art. 29 ust. 1 tej ustawy;
2) system EMAS, o którym mowa w ustawie z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym
systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. poz. 1060, z 2019 r. poz. 1501
oraz z 2020 r. poz. 284);
3) uzyskiwanie i umarzanie świadectw efektywności energetycznej, o których
mowa w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z
2020 r. poz. 264 i 284), przez podmioty obowiązane na podstawie tej ustawy do
uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw efektywności energetycznej
lub uiszczenia w zamian opłaty zastępczej;
4) system zarządzania środowiskowego potwierdzony przez niezależną
i uprawnioną w tym zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 14001;
5) system zarządzania energią potwierdzony przez niezależną i uprawnioną w tym
zakresie jednostkę akredytującą certyfikatem ISO 50001.

Art. 31d. 1. Zakładowi energochłonnemu wykorzystującemu energię
elektryczną, który łącznie spełnia następujące warunki:
1) wykonuje działalność gospodarczą oznaczoną następującymi kodami Polskiej
Klasyfikacji Działalności (PKD): 0510, 0729, 0811, 0891, 0893, 0899, 1032,
1039, 1041, 1062, 1104, 1106, 1310, 1320, 1394, 1395, 1411, 1610, 1621, 1711,
1712, 1722, 1920, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2060, 2110, 2221, 2222,
2311, 2312, 2313, 2314, 2319, 2320, 2331, 2342, 2343, 2349, 2399, 2410, 2420,
2431, 2432, 2434, 2441, 2442, 2443, 2444, 2445, 2446, 2720, 3299, 2011, 2332,
2351, 2352, 2451, 2452, 2453, 2454, 2611, 2680 lub 3832,
2) prowadzi księgi rachunkowe w rozumieniu przepisów o rachunkowości,
3) nie korzysta w stosunku do tej energii elektrycznej ze zwolnienia od akcyzy,
o którym mowa w art. 30 ust. 7a
– przysługuje zwolnienie od akcyzy, realizowane przez zwrot części zapłaconej
akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej przez ten zakład.
2. Przez zakład energochłonny wykorzystujący energię elektryczną rozumie się
podmiot, u którego udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości
produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym
mowa w ust. 5, wynosi ponad 3%. Zakład energochłonny wykorzystujący energię
elektryczną nie może być mniejszy niż zorganizowana część przedsiębiorstwa
rozumiana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym
przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym
zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który
zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te
zadania.
3. Kwotę zwrotu części zapłaconej akcyzy, o której mowa w ust. 1, zwanej dalej
„kwotą zwracanej częściowo akcyzy”, oblicza się według następującego wzoru:
? = ?% − 3% / ?% × (20 − 0,5 × ?) × ? × 0,85
w którym poszczególne symbole oznaczają:
Z – kwotę zwracanej częściowo akcyzy (w złotych),
K – udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji
sprzedanej, wyrażony w procentach (%), w roku podatkowym, za który
składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5,
W – kurs euro w stosunku do złotego, obowiązujący w pierwszym dniu
roboczym października roku poprzedzającego rok, w którym rozpoczął
się rok podatkowy, za który składany jest wniosek, o którym mowa
w ust. 5, opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
E – łączne zużycie energii elektrycznej wyrażone w megawatogodzinach
(MWh) w roku podatkowym, za który składany jest wniosek, o którym
mowa w ust. 5.
4. W przypadku podmiotów, których rok podatkowy jest inny niż rok
kalendarzowy, przy obliczaniu kwoty zwracanej częściowo akcyzy za rok podatkowy
uwzględnia się, oddzielnie dla każdego roku kalendarzowego:
1) kurs euro w stosunku do złotego, opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej, obowiązujący w pierwszym dniu roboczym października roku
poprzedzającego dany rok kalendarzowy;
2) łączne zużycie energii elektrycznej wyrażone w megawatogodzinach (MWh)
w odpowiedniej części roku podatkowego, przypadającej w danym roku
kalendarzowym.
5. Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na wniosek
zakładu, o którym mowa w ust. 1, za okres roku podatkowego. O zwrocie tym orzeka,
w drodze decyzji, właściwy naczelnik urzędu skarbowego.
6. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu
zwrotu kwoty zwracanej częściowo akcyzy.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, powinien zawierać:
1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, adres zamieszkania lub jego siedziby;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) wnioskodawcy;
3) numer wnioskodawcy w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze
Sądowym albo informację o wpisie w Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej;
4) (uchylony)
5) określenie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, o zwrot której ubiega się
wnioskodawca;
6) numer rachunku bankowego, na który ma zostać dokonany zwrot kwoty
zwracanej częściowo akcyzy;
7) określenie roku podatkowego, za który składany jest wniosek;
8) oświadczenie wnioskodawcy o:
a) wykonywaniu działalności gospodarczej, o której mowa w ust. 1 pkt 1,
z podaniem kodu Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD),
b) prowadzeniu ksiąg rachunkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 2.
8. Do wniosku, o którym mowa w ust. 5, dołącza się dokumenty, na podstawie
których określono koszty wykorzystanej energii elektrycznej przy obliczaniu kwoty
zwracanej częściowo akcyzy, oraz opinię biegłego rewidenta, potwierdzającą
prawidłowość wyliczenia udziału kosztów wykorzystanej energii elektrycznej
w wartości produkcji sprzedanej w roku podatkowym, za który składany jest wniosek.
9. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, jest składany za okres roku podatkowego,
w terminie do dnia 31 grudnia roku następującego po roku, w którym zakończył się
rok podatkowy.
10. Zwrot kwoty zwracanej częściowo akcyzy dokonywany jest na rachunek
bankowy, o którym mowa w ust. 7 pkt 6, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
wniosku, o którym mowa w ust. 5, wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 8.
11. Kwota zwracanej częściowo akcyzy nie może być wyższa od kwoty akcyzy
zapłaconej od energii elektrycznej wykorzystanej przez zakład energochłonny
w trakcie roku podatkowego, za który składany jest wniosek, o którym mowa w ust. 5.
11a. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu części
zapłaconej akcyzy, o którym mowa w ust. 1, są dla:
1) osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania
zadań w zakresie akcyzy ze względu na adres ich zamieszkania, i właściwy dla
tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej – naczelnik urzędu skarbowego właściwy do wykonywania zadań
w zakresie akcyzy ze względu na adres ich siedziby, i właściwy dla tego
naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze
rozporządzenia, może wyznaczyć naczelnika lub naczelników urzędów skarbowych
właściwych w sprawie orzekania o zwrocie kwoty zwracanej częściowo akcyzy, uwzględniając konieczność skutecznego funkcjonowania zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, oraz zapewnienia właściwej kontroli i przepływu informacji
dotyczących tego zwolnienia.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie następujące
wyroby akcyzowe:
1) używane do statków powietrznych: benzyny lotnicze o kodzie CN 2710 12 31,
paliwo typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz
paliwo do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21, oleje smarowe do
silników lotniczych oraz preparaty smarowe do silników lotniczych – w
przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których
mowa w ust. 5–6b, 12 i 13;
2) używane do celów żeglugi, włączając rejsy rybackie, wyroby energetyczne –
w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są spełnione warunki, o których
mowa w ust. 5–6b, 12 i 13;
3) używane do celów opałowych, pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od
2711 12 11 do 2711 19 00 – w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli są
spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13;
4) używane do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1, wyroby energetyczne
o kodzie CN 2901 10 00 w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli
spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13;
5) używane do napędu stacjonarnych urządzeń w procesie łącznego wytwarzania
ciepła i energii elektrycznej pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od
2711 12 11 do 2711 19 00, w przypadkach, o których mowa w ust. 3, jeżeli
spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13.
1a. Zwalnia się od akcyzy olej opałowy, inny niż określony w art. 90 ust. 1 pkt 1,
wykorzystywany do prowadzenia prób zdawczych u producentów silników dla
morskich jednostek pływających, w przypadkach o których mowa w ust. 3 pkt 1, 3, 4
lub 7, jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13.
2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, nie stosuje się w przypadku
prywatnych rejsów i prywatnych lotów o charakterze rekreacyjnym, za które uważa
się użycie statku lub statku powietrznego przez jego właściciela lub inną osobę
fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej,
które korzystają z niego na podstawie umowy najmu lub umowy o podobnym charakterze, w celach innych niż gospodarcze, w szczególności innych niż przewóz
pasażerów lub towarów albo świadczenie usług za wynagrodzeniem lub usług na rzecz
organów publicznych.
3. Zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się
wyłącznie w przypadku ich:
1) dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu
zużywającego lub
2) dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu
pośredniczącego, lub
3) dostarczenia od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego, lub
4) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę,
z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
w celu zużycia przez niego jako podmiot zużywający, lub
5) nabycia wewnątrzwspólnotowego przez zarejestrowanego odbiorcę,
z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
w celu dostarczenia do podmiotu zużywającego, lub
6) importu przez podmiot pośredniczący, lub
7) importu przez podmiot zużywający, lub
8) zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot
zużywający, lub
9) zużycia przez podmiot pośredniczący występujący jako podmiot zużywający.
4. Zwalnia się od akcyzy ze względu na przeznaczenie również:
1) wyroby energetyczne zużywane w procesie produkcji energii elektrycznej –
wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1–5, jeżeli są spełnione
warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13;
2) alkohol etylowy skażony środkami skażającymi, określonymi przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych spośród środków dopuszczonych do
skażania alkoholu etylowego na podstawie przepisów wydanych na podstawie
ustawy z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu
wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2352), i wykorzystywany do
produkcji produktów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi – wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1 lub 8, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13; w przypadku podmiotu zużywającego
zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości nieprzekraczających dopuszczalnych norm
zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 3;
3) napoje alkoholowe używane:
a) do produkcji octu objętego pozycją CN 2209 00,
b) do produkcji produktów leczniczych, o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 4,
c) do produkcji olejków eterycznych, mieszanin substancji zapachowych,
o których mowa w art. 30 ust. 9 pkt 5,
d) bezpośrednio do wytwarzania artykułów spożywczych – rozlewanych lub
innych, lub jako składnik do półproduktów służących do wytwarzania
artykułów spożywczych – rozlewanych lub innych, pod warunkiem że
w każdym przypadku zawartość alkoholu etylowego w tych artykułach
spożywczych nie przekracza 8,5 litra alkoholu etylowego 100% vol. na
100 kg produktu dla wyrobów czekoladowych i 5 litrów alkoholu
etylowego 100% vol. na 100 kg produktu dla wszystkich innych wyrobów
– wyłącznie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 4 lub 8, jeżeli
spełnione są warunki, o których mowa w ust. 5–6b, 12 i 13; w przypadku
podmiotu zużywającego zwolnienie od akcyzy dotyczy ilości
nieprzekraczających dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa
w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b oraz ust. 2 pkt 3;
4) alkohol etylowy, dla którego podmiot zużywający udowodni zużycie zgodnie
z przeznaczeniem – w przypadku przekroczenia norm zużycia alkoholu
etylowego, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. b i ust. 2 pkt 3.
5. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich
przeznaczenie jest również:
1) objęcie wyrobów akcyzowych będących przedmiotem zwolnienia
zabezpieczeniem akcyzowym lub w przypadku importu – zabezpieczeniem
złożonym w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na
podstawie przepisów prawa celnego, złożonym przez, odpowiednio: podmiot
prowadzący skład podatkowy, podmiot pośredniczący lub zarejestrowanego
odbiorcę, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie
na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, w wysokości zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia tych wyrobów niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do
zwolnienia od akcyzy lub naruszenia warunków zwolnienia – do czasu
potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych przez, odpowiednio: podmiot
zużywający lub podmiot pośredniczący; warunek ten nie dotyczy sytuacji,
o której mowa w ust. 3 pkt 4 lub 8;
2) przemieszczanie wyrobów akcyzowych na podstawie e-DD albo dokumentu
zastępującego e-DD oraz zakończenie przemieszczania w sposób, o którym
mowa w art. 46b ust. 2, oraz w terminie, o którym mowa w art. 46b ust. 3;
2a) w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 6 i 7 – sporządzenie e-DD lub
dokumentu zastępującego e-DD przez podmiot pośredniczący lub podmiot
zużywający w terminie 15 dni od dnia dopuszczenia do obrotu importowanych
wyrobów akcyzowych.
3) (uchylony)
6. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich
przeznaczenie w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 i 5, jest złożenie przez
podmiot pośredniczący lub podmiot zużywający mający miejsce zamieszkania,
siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju
zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1.
6a. Warunkiem zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych ze względu na ich
przeznaczenie, w sytuacji gdy System jest niedostępny, a wyroby akcyzowe są
przemieszczane na podstawie dokumentu zastępującego e-DD, w przypadkach,
o których mowa w ust. 3 pkt 1–3 i 5, jest przedstawienie przez podmiot pośredniczący
lub podmiot zużywający mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce
prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju podmiotowi
wysyłającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b, pisemnego potwierdzenia
przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.
6b. Warunkiem zwolnienia od akcyzy paliw lotniczych, o których mowa w ust.
1 pkt 1, jest przedstawienie przez podmiot zużywający mający miejsce zamieszkania,
siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju
podmiotowi wysyłającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b, pisemnego
potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 3.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. Podmiot zużywający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności
gospodarczej nabywającą wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie jest obowiązany do okazania dostarczającemu dowodu osobistego lub
innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość, w celu potwierdzenia jego tożsamości.
13. Podmiot, który dostarcza wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu
na ich przeznaczenie podmiotowi zużywającemu, o którym mowa w ust. 12, jest
obowiązany odmówić wydania tych wyrobów w przypadku, gdy podmiot zużywający
odmawia okazania dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego jego
tożsamość lub gdy dane podane przez podmiot zużywający do e-DD albo dokumentu
zastępującego e-DD nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dowodu osobistego lub
innego dokumentu stwierdzającego jego tożsamość.
14. W przypadku zwrotu wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze
względu na przeznaczenie przez:
1) podmiot zużywający do podmiotu pośredniczącego,
2) podmiot pośredniczący albo podmiot zużywający do składu podatkowego
– przemieszczanie tych wyrobów odbywa się na podstawie e-DD albo dokumentu
zastępującego e-DD.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw
silnikowych przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych
w standardowych zbiornikach:
1) użytkowych pojazdów silnikowych;
2) zamontowanych w pojemnikach specjalnego przeznaczenia;
3) statków powietrznych lub jednostek pływających.
2. Za użytkowy pojazd silnikowy uważa się silnikowy pojazd drogowy,
włączając ciągniki z przyczepą lub bez, który ze względu na konstrukcję lub
wyposażenie jest przeznaczony i nadaje się do transportu, odpłatnego i nieodpłatnego,
towarów lub więcej niż dziewięciu osób, włączając kierowcę, oraz każdy pojazd
drogowy specjalnego przeznaczenia innego niż transport.
3. Za standardowy zbiornik uważa się:
1) zbiornik paliwa na stałe zamontowany przez producenta we wszystkich środkach
transportu tego samego rodzaju oraz którego zamontowanie na stałe umożliwia
bezpośrednie wykorzystanie paliwa zarówno do napędu, jak i, w odpowiednim
przypadku, do funkcjonowania w trakcie transportu systemu chłodzącego
i innych systemów;
2) zbiornik na stałe zamontowany przez producenta we wszystkich pojemnikach
takiego samego typu i którego zamontowanie na stałe pozwala na bezpośrednie
wykorzystanie paliwa do funkcjonowania w trakcie transportu systemu
chłodzenia i innych systemów, w które może być wyposażony pojemnik
specjalnego przeznaczenia.
4. Za pojemnik specjalnego przeznaczenia uważa się pojemnik wyposażony
w układy chłodzenia, systemy tlenowe, izolacji termicznej oraz inne systemy.
5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, pod warunkiem że
paliwa silnikowe:
1) są wykorzystywane wyłącznie przez środek transportu, w którym zostały
przywiezione;
2) nie zostaną usunięte z tego środka transportu ani nie będą magazynowane, chyba
że jest to konieczne w przypadku jego naprawy;
3) nie zostaną odpłatnie lub nieodpłatnie odstąpione przez osobę korzystającą ze
zwolnienia.
6. W przypadku naruszenia warunków, o których mowa w ust. 5, wysokość
akcyzy określa się według stanu z dnia naruszenia tych warunków, a jeżeli tego dnia
nie da się ustalić – z dnia stwierdzenia ich naruszenia.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów
akcyzowych z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego dokonywane
przez osobę fizyczną, gdy wyroby te są przemieszczane przez tę osobę osobiście na
jej własny użytek i jeżeli wyroby te nie są przeznaczone na cele handlowe.
1a. Zwalnia się od akcyzy nabycie wewnątrzwspólnotowe płynu do papierosów
elektronicznych lub wyrobów nowatorskich dokonywane przez osobę fizyczną, jeżeli
wyroby te są przemieszczane przez tę osobę osobiście na jej własny użytek i nie są
przeznaczone na cele handlowe.
2. W celu ustalenia przeznaczenia handlowego nabywanych
wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1 i 1a, organy
podatkowe biorą pod uwagę:
1) ilość wyrobów akcyzowych;
2) status handlowy osoby fizycznej nabywającej wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe;
3) miejsce, gdzie wyroby akcyzowe są umieszczone, lub, w razie wątpliwości,
sposób transportu;
4) każdy dokument odnoszący się do wyrobów akcyzowych;
5) rodzaj wyrobów akcyzowych.
3. Na przeznaczenie handlowe wskazuje w szczególności nabycie
wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych w ilościach przekraczających:
1) wyroby tytoniowe:
a) papierosy – 800 sztuk,
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) –
400 sztuk,
c) cygara – 200 sztuk,
d) tytoń do palenia – 1 kilogram;
2) napoje alkoholowe:
a) alkohol etylowy – 10 litrów,
b) wino i napoje fermentowane – 90 litrów, w tym wino musujące – 60 litrów,
c) piwo – 110 litrów,
d) produkty pośrednie – 20 litrów;
3) płyn do papierosów elektronicznych – 200 mililitrów;
4) wyroby nowatorskie – 0,16 kilograma.
4. Nabycie wewnątrzwspólnotowe przez osobę fizyczną, w każdej ilości,
wyrobów energetycznych z akcyzą zapłaconą na terytorium państwa członkowskiego
wskazuje na przeznaczenie handlowe tych wyrobów, jeżeli wyroby te są
transportowane nietypowymi rodzajami transportu.
5. Za nietypowy rodzaj transportu uważa się:
1) transport paliw silnikowych, w inny sposób niż w zbiornikach paliwowych
pojazdów samochodowych, montowanych na stałe przez producenta we
wszystkich pojazdach samochodowych, które pozwalają na bezpośrednie wykorzystanie paliwa do napędu pojazdu samochodowego, lub przystosowanych
do pojazdów samochodowych, pozwalających na bezpośrednie wykorzystanie
gazu jako paliwa, lub w odpowiednich pojemnikach zapasowych (kanistrach)
zawierających paliwa silnikowe, przeznaczone do zużycia w tych pojazdach,
w ilości nieprzekraczającej 10 litrów;
2) transport paliw opałowych, w inny sposób niż za pomocą cystern używanych
przez podmioty w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Zwalnia się od akcyzy import:
1) paliw silnikowych przewożonych w standardowych zbiornikach:
a) pojazdów silnikowych, w ilości nieprzekraczającej 600 litrów na pojazd,
b) pojemników specjalnego przeznaczenia, w ilości nieprzekraczającej
200 litrów na pojemnik,
c) statków powietrznych lub jednostek pływających;
2) paliw silnikowych znajdujących się w kanistrach przewożonych przez pojazdy
silnikowe i w ilości nieprzekraczającej 10 litrów na pojazd zgodnie z warunkami
określonymi w przepisach dotyczących przechowywania i transportu paliw;
3) smarów znajdujących się w środkach transportu, o których mowa w pkt 1,
niezbędnych do ich eksploatacji.
2. Przepisy art. 33 ust. 3–6 stosuje się odpowiednio.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Zwalnia się od akcyzy import wyrobów tytoniowych, napojów
alkoholowych, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich,
przywożonych w bagażu osobistym podróżnego, który ukończył 17 lat, w ramach
następujących norm:
1) wyroby tytoniowe – w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub
morskim:
a) papierosy – 200 sztuk albo
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) –
100 sztuk, albo
c) cygara – 50 sztuk, albo
d) tytoń do palenia – 250 gramów, albo
e) zestaw wyrobów określonych w lit. a–d, pod warunkiem że suma wartości
procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu do
poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
2) wyroby tytoniowe – w przypadku podróżnych w transporcie innym niż lotniczy
lub morski:
a) papierosy – 40 sztuk albo
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) – 20 sztuk,
albo
c) cygara – 10 sztuk, albo
d) tytoń do palenia – 50 gramów, albo
e) zestaw wyrobów określonych w lit. a–d, pod warunkiem że suma wartości
procentowych wykorzystania norm ustalonych w odniesieniu do
poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
3) następujące napoje alkoholowe:
a) alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
przekraczającej 22% objętości – 1 litr albo
b) alkohol etylowy, napoje fermentowane, wina musujące i wyroby pośrednie,
o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 22%
objętości – łącznie 2 litry, albo
c) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w lit. a i b, pod warunkiem że
suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych
w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
4) następujące napoje alkoholowe:
a) wina niemusujące – łącznie 4 litry,
b) piwo – 16 litrów;
5) płyn do papierosów elektronicznych:
a) 50 mililitrów – w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub
morskim,
b) 10 mililitrów – w przypadku podróżnych w transporcie innym niż lotniczy
lub morski;
6) wyroby nowatorskie:
a) 0,04 kilograma – w przypadku podróżnych w transporcie lotniczym lub morskim,
b) 0,008 kilograma – w przypadku podróżnych w transporcie innym niż
lotniczy lub morski;
7) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w pkt 5 lit. a i pkt 6 lit. a, pod
warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych
w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%;
8) zestaw wyrobów akcyzowych określonych w pkt 5 lit. b i pkt 6 lit. b, pod
warunkiem że suma wartości procentowych wykorzystania norm ustalonych
w odniesieniu do poszczególnych wyrobów nie przekracza 100%.
2. Za bagaż osobisty uważa się cały bagaż, który podróżny jest w stanie
przedstawić urzędom celno-skarbowym, przybywając na terytorium kraju, jak również
bagaż, który zostanie przedstawiony urzędom celno-skarbowym w terminie
późniejszym, pod warunkiem przedstawienia tym organom dowodu, że bagaż był
zarejestrowany jako bagaż towarzyszący przez podmiot, który był odpowiedzialny za
jego przewóz w momencie rozpoczęcia podróży.
3. Przez podróżnych w transporcie lotniczym rozumie się wszystkich pasażerów
podróżujących drogą powietrzną z wyłączeniem prywatnych lotów o charakterze
rekreacyjnym.
4. Przez podróżnych w transporcie morskim rozumie się wszystkich pasażerów
podróżujących drogą morską z wyłączeniem prywatnych rejsów o charakterze
rekreacyjnym.
5. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1, są stosowane pod warunkiem, że:
1) charakter lub ilość przywożonych wyrobów akcyzowych nie wskazuje na
przywóz w celach handlowych;
2) przywóz tych wyrobów ma charakter okazjonalny;
3) wyroby te są przeznaczone wyłącznie na własny użytek podróżnego lub jego
rodziny lub są przeznaczone na prezenty.
6. Przepisy ust. 1–5 mają również zastosowanie, jeżeli podróż obejmuje tranzyt
przez terytorium państwa trzeciego, a podróżny nie jest w stanie wykazać, że towary
przewożone w jego bagażu osobistym zostały nabyte na ogólnych zasadach
opodatkowania na terytorium Unii Europejskiej i nie dotyczy ich zwrot akcyzy.
Przelot bez lądowania nie jest uważany za tranzyt.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Zwalnia się od akcyzy import wyrobów tytoniowych lub napojów
alkoholowych, umieszczonych w przesyłce wysyłanej z terytorium państwa trzeciego przez osobę fizyczną i przeznaczonej dla osoby fizycznej przebywającej na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) przesyłka ma charakter okazjonalny;
2) przesyłka zawiera wyroby akcyzowe przeznaczone wyłącznie do użytku
osobistego odbiorcy lub jego rodziny;
3) całkowita wartość wyrobów akcyzowych zawartych w przesyłce nie przekracza
równowartości 45 euro;
4) ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych nie wskazują na ich przeznaczenie
handlowe;
5) odbiorca nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek opłat na rzecz
nadawcy w związku z otrzymaniem przesyłki.
2. Wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są zwolnione od akcyzy
w ramach następujących norm:
1) wyroby tytoniowe:
a) papierosy – 50 sztuk albo
b) cygaretki (cygara o masie nieprzekraczającej 3 gramów/sztukę) – 25 sztuk, albo
c) cygara – 10 sztuk, albo
d) tytoń do palenia – 50 gramów;
2) napoje alkoholowe:
a) alkohol etylowy nieskażony o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu
przekraczającej 22% objętości – 1 litr albo
b) alkohol etylowy, napoje fermentowane i wyroby pośrednie, o rzeczywistej
objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 22% objętości, wina
musujące – 1 litr, albo
c) wina niemusujące – 2 litry.
3. W przypadku gdy ilość wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1,
przekracza normy, o których mowa w ust. 2, opodatkowaniu podlegają wszystkie
wyroby tytoniowe i napoje alkoholowe importowane w przesyłce, o której mowa w ust. 1.
4. Równowartość kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wyrażonej w euro ustala
się w złotych na każdy rok kalendarzowy według kursu obowiązującego w pierwszym
dniu roboczym października poprzedniego roku, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, z tym że kwotę wynikającą z przeliczenia zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż
50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się
do pełnych złotych.

Art. 37a. 1. Zwalnia się od akcyzy import płynu do papierosów elektronicznych
lub wyrobów nowatorskich, umieszczonych w przesyłce wysyłanej z terytorium
państwa trzeciego przez osobę fizyczną i przeznaczonej dla osoby fizycznej
przebywającej na terytorium kraju, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) przesyłka ma charakter okazjonalny;
2) przesyłka zawiera wyroby akcyzowe przeznaczone wyłącznie do użytku
osobistego odbiorcy lub jego rodziny;
3) ilość i rodzaj wyrobów akcyzowych nie wskazują na ich przeznaczenie handlowe;
4) odbiorca nie jest obowiązany do uiszczenia jakichkolwiek opłat na rzecz
nadawcy w związku z otrzymaniem przesyłki.
2. Wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1, są zwolnione od akcyzy
w ramach następujących norm:
1) płyn do papierosów elektronicznych – 10 mililitrów albo
2) wyroby nowatorskie – 0,008 kilograma.
3. W przypadku gdy ilość wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1,
przekracza normy, o których mowa w ust. 2, opodatkowaniu podlegają wszystkie te
wyroby akcyzowe importowane w przesyłce, o której mowa w ust. 1.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) (uchylony)
2) (uchylony)
3) środki skażające, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2, ich ilość oraz warunki
stosowania
4) (uchylony)
– uwzględniając konieczność zapewnienia skutecznego funkcjonowania zwolnień od
akcyzy, właściwej kontroli oraz przepływu informacji dotyczących wyrobów zwolnionych od akcyzy i wyrobów akcyzowych opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) dodatkowe warunki i tryb stosowania zwolnień, o których mowa w art. 30,
art. 31a i art. 32, w szczególności w zakresie ewidencjonowania
i dokumentowania uprawnienia do stosowania zwolnień,
2) sytuacje, w których do zastosowania zwolnienia od akcyzy nie muszą być
spełnione niektóre albo wszystkie warunki, o których mowa w art. 31a ust. 3 oraz
w art. 32 ust. 3, 5–6b, 12 lub 13
3) (uchylony)
4) (uchylony)
– uwzględniając specyfikę obrotu wyrobami akcyzowymi objętymi zwolnieniem oraz
konieczność zapewnienia właściwej kontroli stosowania zwolnień od akcyzy.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia od akcyzy w przypadku, gdy:
1) uzasadnia to ważny interes związany z bezpieczeństwem publicznym,
obronnością państwa, bezpieczeństwem paliwowym państwa lub ochroną
środowiska,
2) wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej,
3) wynika to z umów międzynarodowych,
4) wynika to z konieczności uniknięcia wielokrotnego opodatkowania wyrobów
akcyzowych,
5) na podstawie przepisów prawa celnego wyroby akcyzowe są zwolnione od
należności celnych przywozowych
– określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając
specyfikę obrotu zwolnionymi wyrobami akcyzowymi oraz konieczność zapewnienia
właściwej kontroli.
2. Zwolnienia od akcyzy mogą być:
1) całkowite albo częściowe;
2) realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy;
3) wprowadzane ze względu na przeznaczenie, ilość lub sposób produkcji.
3. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej
kwoty akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji,
wysokość kwoty zwrotu akcyzy.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma zastosowanie, jeżeli:
1) wyroby akcyzowe są:
a) w składzie podatkowym, w tym również w wyniku zwrotu przez podmiot
pośredniczący albo podmiot zużywający,
b) przemieszczane między składami podatkowymi na terytorium kraju,
c) przemieszczane, w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na
terytorium kraju do urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który
nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej,
d) przemieszczane ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotów
objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1;
1a) wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową
stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, są w składzie podatkowym, w
tym również w wyniku zwrotu lub dostarczenia przez zużywający podmiot
gospodarczy, który posiadał te wyroby i nie zużył ich do celów uprawniających
do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
2) wyroby akcyzowe importowane i dopuszczone do obrotu są przemieszczane
przez zarejestrowanego wysyłającego z miejsca importu na terytorium kraju do:
a) składu podatkowego na terytorium kraju,
b) urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne
wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej,
c) podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1.
3) (uchylony)
2. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma również zastosowanie, jeżeli
wyroby akcyzowe są przemieszczane:
1) ze składu podatkowego na terytorium kraju do składu podatkowego na
terytorium państwa członkowskiego;
2) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do składu
podatkowego na terytorium kraju;
3) w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na terytorium kraju przez
terytorium państw członkowskich do organu celnego, który nadzoruje faktyczne
wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej;
4) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do urzędu celno-
-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie
tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej;
5) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego przez terytorium
kraju do organu celnego na terytorium innego państwa członkowskiego, który
nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej;
6) ze składu podatkowego na terytorium kraju do nabywcy na terytorium państwa
członkowskiego będącego podmiotem upoważnionym przez właściwe władze
podatkowe tego państwa członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania
wyrobów akcyzowych w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub do
podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1;
7) ze składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego do określonego
we właściwym zezwoleniu miejsca ich odbioru przez zarejestrowanego odbiorcę
na terytorium kraju lub do podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy
wynikającym z art. 31 ust. 1;
8) przez terytorium kraju między składami podatkowymi na terytorium państw
członkowskich;
9) przez terytorium kraju ze składu podatkowego na terytorium państwa
członkowskiego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego będącego
podmiotem upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania wyrobów akcyzowych
w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy lub do podmiotów objętych
zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1;
10) w przypadku importu i dopuszczenia do obrotu, z miejsca importu na terytorium
kraju, przez zarejestrowanego wysyłającego do:
a) składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego,
b) nabywcy na terytorium państwa członkowskiego będącego podmiotem
upoważnionym przez właściwe władze podatkowe tego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej do otrzymywania wyrobów akcyzowych
w ramach procedury zawieszenia poboru akcyzy,
c) podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1,
d) organu celnego na terytorium państwa członkowskiego, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej;
11) w przypadku importu i dopuszczenia do obrotu, z miejsca importu na terytorium
państwa członkowskiego, przez zarejestrowanego wysyłającego do:
a) składu podatkowego na terytorium kraju,
b) określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru tych wyrobów
przez zarejestrowanego odbiorcę,
c) podmiotów objętych zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1,
d) urzędu celno-skarbowego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne
wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej,
e) organu celnego na terytorium państwa członkowskiego, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii
Europejskiej, przez terytorium kraju.
2a. Procedura zawieszenia poboru akcyzy ma również zastosowanie, jeżeli
w ramach przemieszczania wyrobów akcyzowych, o którym mowa w ust. 2, wyroby
te są przemieszczane przez terytorium państwa trzeciego.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych
określonych w załączniku nr 2 do ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1. W przypadku
wyrobów akcyzowych oznaczonych kodami CN 2710 12 21, 2710 12 25 oraz
2710 19 29 procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się, jeżeli wyroby te są
przemieszczane luzem.
6. Procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się na terytorium kraju również
do wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych
stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, z zastrzeżeniem art. 47 ust. 1 pkt 1 i 5.
7. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się do energii elektrycznej,
wyrobów gazowych, wyrobów węglowych oraz suszu tytoniowego.
8. Procedury zawieszenia poboru akcyzy nie stosuje się w przypadku
przemieszczania wyrobów akcyzowych dla sił zbrojnych wymienionych w art. 31 ust.
1 pkt 4, jeżeli do tego przemieszczania znajdzie zastosowanie procedura bezpośrednio
oparta na Traktacie Północnoatlantyckim, chyba że inne postanowienia wynikają z
porozumienia zawartego z państwem członkowskim Unii Europejskiej.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy jest związana
z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, warunkiem jej zastosowania jest:
1) zastosowanie e-AD albo dokumentu zastępującego e-AD;
2) złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego.
1a. Warunek złożenia zabezpieczenia akcyzowego, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, nie dotyczy wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do
ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
2. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy dostawy
wewnątrzwspólnotowej do podmiotu nieprowadzącego składu podatkowego,
warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy jest upoważnienie
wydane przez właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego Unii
Europejskiej do odbioru przez nabywcę wyrobów akcyzowych w ramach procedury
zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadku podmiotów objętych zwolnieniem od
akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1 – zastosowanie świadectwa zwolnienia, o którym
mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie
świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. UE L 8 z 11.01.1996, str. 11;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 297). Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez podmioty objęte zwolnieniem od akcyzy
wynikającym z art. 31 ust. 1, warunkiem zastosowania procedury zawieszenia poboru
akcyzy jest zastosowanie świadectwa zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
4. Jeżeli procedura zawieszenia poboru akcyzy dotyczy wyrobów akcyzowych,
o których mowa w art. 40 ust. 6, warunkiem zastosowania tej procedury jest w przypadku wyrobów:
1) przemieszczanych wyłącznie na terytorium kraju – spełnienie warunków, o
których mowa w ust. 1;
2) przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia
wewnątrzwspólnotowego, w celu wprowadzenia ich do składu podatkowego:
a) dokonanie przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego
zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym obejmującego
w szczególności dane dotyczące ilości nabywanych wyrobów akcyzowych
i kwotę akcyzy podlegającej zawieszeniu, oraz złożenie zabezpieczenia
akcyzowego, przed wprowadzeniem wyrobów na terytorium kraju, oraz
b) dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych;
3) przemieszczanych na terytorium kraju w ramach dostawy
wewnątrzwspólnotowej:
a) złożenie we właściwym urzędzie skarbowym zabezpieczenia akcyzowego
przed rozpoczęciem przemieszczania oraz
b) dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentów handlowych.
5. Przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy nie powstaje zobowiązanie podatkowe i wygasa powstały
w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek
podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego:
1) raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru lub
2) raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu, lub
3) alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy
– w części objętej potwierdzeniem.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Procedura zawieszenia poboru akcyzy nie ma zastosowania wobec wyrobów
akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy przemieszczanych:
1) w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej;
2) w celu dokonania eksportu;
3) między składami podatkowymi na terytorium kraju, z wyjątkiem
przemieszczania:
a) między składami podatkowymi tego samego podmiotu,
b) ze składu podatkowego producenta wyrobów akcyzowych, niebędącego
właścicielem tych wyrobów, do składu podatkowego właściciela tych
wyrobów,
c) ze składu podatkowego producenta wyrobów akcyzowych, niebędącego
właścicielem tych wyrobów, do składu podatkowego, którego dotyczy
wydane właścicielowi tych wyrobów zezwolenie, o którym mowa w art. 54
ust. 1,
d) ze składu podatkowego właściciela wyrobów akcyzowych do innego składu
podatkowego, którego dotyczy wydane właścicielowi tych wyrobów
zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. (uchylony)
14. (uchylony)
15. W przypadku dokonania kontroli lub wystąpienia w trakcie przemieszczania
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy innego
zdarzenia, które może mieć wpływ na przemieszczanie wyrobów akcyzowych
z zastosowaniem tej procedury lub na jej dokumentowanie, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego zamieszcza w Systemie
informację o dokonanej kontroli lub o takim zdarzeniu.
16. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym, o
którym mowa w ust. 4 pkt 2 lit. a, uwzględniając konieczność ujednolicenia formy
dokonywanych zgłoszeń.

Art. 41a. 1. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy rozpoczyna się z chwilą:
1) wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego w przypadkach,
o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b i c oraz ust. 2 pkt 1–9;
2) dopuszczenia wyrobów akcyzowych do obrotu w przypadkach, o których mowa
w art. 40 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 10 i 11, pod warunkiem że dane dotyczące
wyrobów akcyzowych zawarte w zgłoszeniu celnym zgadzają się z danymi
zawartymi w e-AD, sprawdzonym pod względem kompletności i prawidłowości
danych i któremu został nadany numer referencyjny.
1a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, porównania danych
dotyczących wyrobów akcyzowych zawartych w zgłoszeniu celnym z danymi
zawartymi w e-AD dokonuje naczelnik urzędu celno-skarbowego, który dopuścił
wyroby akcyzowe do obrotu.
2. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy kończy się z chwilą:
1) odbioru wyrobów akcyzowych przez podmiot odbierający, o którym mowa w art.
2 ust. 1 pkt 32 lit. a, w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. b
i pkt 2 lit. a i c oraz ust. 2 pkt 1, 2, 6–9, pkt 10 lit. a–c i pkt 11 lit. a–c;
2) wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej
w przypadkach, o których mowa w art. 40 ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2 lit. b oraz
ust. 2 pkt 3–5, pkt 10 lit. d i pkt 11 lit. d i e.
3. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy może być rozpoczęte po:
1) przesłaniu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a,
do Systemu projektu e-AD i uzyskaniu z Systemu e-AD, z nadanym numerem
referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości
danych zawartych w tym dokumencie, albo
2) sporządzeniu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31
lit. a, dokumentu zastępującego e-AD oraz przekazaniu kopii tego dokumentu
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz właściwemu naczelnikowi
urzędu celno-skarbowego.
3a. W przypadku przemieszczania z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy,
opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, projekt e-AD powinien zawierać informację, że przemieszczane wyroby opodatkowane są zerową stawką akcyzy.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zarejestrowany wysyłający
przesyła do Systemu projekt e-AD przed dopuszczeniem do obrotu wyrobów
akcyzowych, których e-AD dotyczy.
4a. W przypadku gdy wyroby energetyczne są przemieszczane, z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy, przy użyciu rurociągu:
1) bezpośrednio po dopuszczeniu do obrotu z zastosowaniem zgłoszenia
uproszczonego w rozumieniu przepisów prawa celnego, z miejsca importu
bezpośrednio do składu podatkowego na terytorium kraju,
2) pomiędzy składami podatkowymi na terytorium kraju
– podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, przesyła do Systemu
projekt e-AD niezwłocznie po zakończeniu tłoczenia.
5. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy odbywa się z załączonym:
1) wydrukiem e-AD z nadanym numerem referencyjnym albo z załączonym innym
dokumentem handlowym, w którym umieszczono numer referencyjny nadany
w Systemie e-AD związanemu z przemieszczaniem danych wyrobów
akcyzowych, albo
2) dokumentem zastępującym e-AD.
6. Z chwilą zweryfikowania projektu e-AD, przed przesłaniem e-AD zgodnie
z art. 41b ust. 1, następuje automatyczne odnotowanie obciążenia zabezpieczenia
generalnego kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi
z ilości i rodzaju przemieszczanych wyrobów akcyzowych, innych niż określone
w załączniku nr 2 do ustawy i opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie, albo następuje automatyczne odnotowanie objęcia tych wyrobów
zabezpieczeniem ryczałtowym.
7. (uchylony)

Art. 41b. 1. Jeżeli projekt e-AD zawiera prawidłowe i kompletne dane, w
Systemie jest mu automatycznie nadawany numer referencyjny, a następnie dokument
ten jest automatycznie przesyłany do podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art.
2 ust. 1 pkt 31 lit. a, oraz do:
1) podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a – w
przypadku przemieszczeń wyrobów akcyzowych na terytorium kraju albo
2) władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej właściwych dla podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a – w przypadku dostawy
wewnątrzwspólnotowej lub eksportu dokonywanego przez organ celny
znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych z
zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy e-AD jest przekazywany do
Systemu przez właściwe dla podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1
pkt 31 lit. a, władze państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a następnie jest
przekazywany automatycznie do podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust.
1 pkt 32 lit. a.

Art. 41c. 1. W przypadku przemieszczania wyrobów energetycznych z
zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy drogą morską podmiot
wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, może nie wskazywać w
projekcie e-AD podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a,
jeżeli nie jest on znany w momencie przesyłania do Systemu projektu e-AD.
2. Niezwłocznie po uzyskaniu danych dotyczących podmiotu odbierającego, o
którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, nie później jednak niż w momencie
zakończenia przemieszczania, podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt
31 lit. a, uzupełnia w Systemie dane dotyczące tego podmiotu odbierającego.

Art. 41d. (uchylony).

Art. 41e. 1. W przypadku otrzymania z Systemu informacji o zamiarze
przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej odbieranych wyrobów akcyzowych
podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, niezwłocznie przesyła
do Systemu powiadomienie o przybyciu przemieszczanych wyrobów akcyzowych.
Podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, nie dokonuje rozładunku wyrobów akcyzowych do momentu przeprowadzenia kontroli celnoskarbowej.
2. Podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, przesyła do
Systemu projekt raportu odbioru niezwłocznie po:
1) przeprowadzeniu kontroli celno-skarbowej odbieranych wyrobów akcyzowych albo
2) odbiorze wyrobów akcyzowych – w przypadku nieotrzymania do momentu
odbioru tych wyrobów informacji, o której mowa w ust. 1
– nie później jednak niż w terminie 5 dni roboczych, licząc od dnia odbioru.
3. Jeżeli projekt raportu odbioru zawiera kompletne i prawidłowe dane oraz – w
przypadku wyrobów akcyzowych opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka
zerowa – zostało odnotowane obciążenie zabezpieczenia generalnego podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, kwotą akcyzy albo kwotą
akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi z ilości i rodzaju przemieszczanych
wyrobów akcyzowych, albo zostało odnotowane objęcie tych wyrobów
zabezpieczeniem ryczałtowym albo objęcie ich zwolnieniem z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego udzielonym podmiotowi odbierającemu, o którym mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, raport odbioru jest automatycznie przesyłany z Systemu do
tego podmiotu odbierającego oraz do:
1) podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a – w przypadku
przemieszczeń wyrobów akcyzowych na terytorium kraju albo
2) władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej właściwych dla podmiotu
wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a – w przypadku nabycia
wewnątrzwspólnotowego.
3a. Jeżeli projekt raportu odbioru zawiera kompletne i prawidłowe dane oraz – w
przypadku wyrobów akcyzowych opodatkowanych stawką akcyzy inną niż stawka
zerowa – nie zostało odnotowane obciążenie zabezpieczenia generalnego podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, kwotą akcyzy albo kwotą
akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi z ilości i rodzaju przemieszczanych
wyrobów akcyzowych, albo nie zostało odnotowane objęcie tych wyrobów
akcyzowych zabezpieczeniem ryczałtowym albo objęcie ich zwolnieniem z
obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonym podmiotowi
odbierającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, raport odbioru jest przesyłany z Systemu do podmiotów, o których mowa w ust. 3, po potwierdzeniu w Systemie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że zobowiązanie
podatkowe podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, lub
obowiązek zapłaty przez niego opłaty paliwowej, dotyczące przemieszczanych
wyrobów akcyzowych, w całości albo w części wygasły lub nie mogą już powstać.
4. W przypadku gdy:
1) projekt raportu odbioru albo projekt raportu wywozu sporządzony przez organ
celny, o którym mowa w art. 221 ust. 2 lub art. 332 ust. 3–4 rozporządzenia
2015/2447, zawiera niekompletne lub nieprawidłowe dane, albo
2) z użyciem Systemu są przemieszczane wyroby akcyzowe opodatkowane stawką
akcyzy inną niż stawka zerowa i nie jest możliwe odnotowanie obciążenia w
należnej wysokości zabezpieczenia generalnego podmiotu odbierającego,
o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, albo odnotowanie objęcia wyrobów
akcyzowych zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu odbierającego, o którym
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, albo objęcia ich zwolnieniem z obowiązku
złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonym podmiotowi odbierającemu, o
którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a
– informacja o błędach jest automatycznie wysyłana z Systemu odpowiednio do
podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, albo do
właściwego organu celnego.
5. W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych przez urząd celno-skarbowy
wyprowadzenia znajdujący się na terytorium kraju w Systemie jest tworzony raport
wywozu na podstawie informacji uzyskanej z elektronicznego systemu obsługi
eksportu, potwierdzającej wyprowadzenie wyrobów akcyzowych poza terytorium
Unii Europejskiej. Raport wywozu po sprawdzeniu pod względem kompletności i
prawidłowości danych w nim zawartych jest automatycznie przesyłany z Systemu do
podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, albo do
właściwych dla tego podmiotu władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
6. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu dokonywanego
przez terytorium państwa członkowskiego wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy System otrzymuje od właściwych dla podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, władz państwa
członkowskiego Unii Europejskiej raport odbioru albo raport wywozu, który następnie jest automatycznie przesyłany z Systemu do podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a.
7. W momencie zarejestrowania w Systemie:
1) raportu odbioru – następuje automatyczne odnotowanie zwolnienia
zabezpieczenia generalnego podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 31 lit. a, z obciążenia albo automatyczne odnotowanie zwolnienia
wyrobów akcyzowych z objęcia ich zabezpieczeniem ryczałtowym oraz, w
przypadku odbioru na terytorium kraju wyrobów akcyzowych opodatkowanych
stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, automatyczne odnotowanie obciążenia
zabezpieczenia generalnego podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 32 lit. a, kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej,
wynikającymi z ilości i rodzaju odebranych wyrobów akcyzowych, albo
automatyczne odnotowanie objęcia tych wyrobów zabezpieczeniem
ryczałtowym tego podmiotu odbierającego albo objęcia ich zwolnieniem z
obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielonym temu podmiotowi odbierającemu;
2) raportu wywozu – następuje automatyczne odnotowanie zwolnienia
zabezpieczenia generalnego z obciążenia albo automatyczne odnotowanie
zwolnienia wyrobów akcyzowych z objęcia zabezpieczeniem ryczałtowym.
8. W przypadku braku raportu odbioru albo gdy raport odbioru potwierdza
dostarczenie tylko części przemieszczanych wyrobów akcyzowych do podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, odnotowanie zwolnienia:
1) zabezpieczenia generalnego z obciążenia, w całości lub w części, jest
dokonywane w Systemie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, po
uzyskaniu przez niego potwierdzenia, że zobowiązanie podatkowe lub
obowiązek zapłaty opłaty paliwowej dotyczące przemieszczanych wyrobów
w całości lub w części wygasły lub że zobowiązanie podatkowe nie może już powstać;
2) wyrobów z objęcia zabezpieczeniem ryczałtowym jest dokonywane w Systemie
przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, po uzyskaniu przez niego
potwierdzenia, że zobowiązanie podatkowe oraz obowiązek zapłaty opłaty
paliwowej dotyczące przemieszczanych wyrobów w całości wygasły lub że
zobowiązanie podatkowe nie może już powstać.
9. Podmiot objęty zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1 dostarcza
do właściwego naczelnika urzędu skarbowego dokument zastępujący raport odbioru
wraz ze świadectwem zwolnienia w ciągu 5 dni od dnia zakończenia przemieszczania.
Właściwy naczelnik urzędu skarbowego niezwłocznie wprowadza raport odbioru do
Systemu w imieniu tego podmiotu.

Art. 41f. (uchylony).

Art. 41g. 1. Jeżeli w momencie zakończenia przemieszczania wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy System jest
niedostępny lub do tego momentu nie uzyskano e-AD, podmiot odbierający, o którym
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, który złożył zabezpieczenie generalne, którego kwota
wolna pokrywa kwotę akcyzy albo kwotę akcyzy i opłaty paliwowej, wynikające
z ilości i rodzaju przemieszczanych wyrobów akcyzowych objętych stawką akcyzy
inną niż stawka zerowa, albo złożył zabezpieczenie ryczałtowe, albo został zwolniony
z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, które obejmują te wyroby
akcyzowe, przedstawia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż
w terminie 5 dni od dnia zakończenia przemieszczania, dokument zastępujący raport
odbioru, potwierdzający, że przemieszczanie zostało zakończone.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego po uzyskaniu potwierdzenia, że
podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, złożył zabezpieczenie
generalne lub zabezpieczenie ryczałtowe obejmujące odebrane wyroby akcyzowe albo
został zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego obejmującego
odebrane wyroby akcyzowe, przesyła otrzymany dokument zastępujący raport odbioru
właściwemu dla podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a,
naczelnikowi urzędu skarbowego, a w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego –
właściwym dla podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a,
władzom państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Właściwy dla podmiotu
wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, naczelnik urzędu skarbowego
przesyła otrzymany dokument zastępujący raport odbioru podmiotowi wysyłającemu,
o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a.
3. Jeżeli, w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, System jest niedostępny
lub gdy nie uzyskano e-AD, naczelnik urzędu celno-skarbowego, który nadzoruje
faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej, przesyła dokument zastępujący raport wywozu właściwemu dla podmiotu wysyłającego, o
którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, naczelnikowi urzędu skarbowego albo
właściwym dla tego podmiotu władzom państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Właściwy naczelnik urzędu skarbowego przesyła otrzymany dokument zastępujący
raport wywozu podmiotowi wysyłającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a.

Art. 41h. (uchylony).

Art. 41i. 1. W przypadku przemieszczania wyrobów energetycznych
transportem kolejowym z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z
użyciem Systemu podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a,
może dokonać na terytorium kraju podziału rozpoczętego przemieszczenia na co
najmniej dwa przemieszczenia, pod warunkiem że całkowita ilość przemieszczanych
wyrobów nie ulegnie zmianie.
2. Jeżeli w trakcie przemieszczania podmiot wysyłający, o którym mowa w art.
2 ust. 1 pkt 31 lit. a, zamierza dokonać podziału przemieszczenia, powiadamia o tym
podziale, przed jego dokonaniem, naczelnika urzędu celno-skarbowego właściwego
ze względu na miejsce dokonywania podziału, wysyłając do Systemu projekt
powiadomienia o podziale przemieszczenia. Z Systemu automatycznie jest wysyłana
informacja o błędach, w przypadku gdy projekt powiadomienia o podziale
przemieszczenia zawiera niekompletne lub nieprawidłowe dane.
3. W przypadku przyjęcia przez System powiadomienia o podziale
przemieszczenia dla każdego przemieszczenia po podziale jest tworzony nowy e-AD
z nadanym numerem referencyjnym, sprawdzony pod względem kompletności i
prawidłowości danych zawartych w tym dokumencie, który jest automatycznie
przesyłany do:
1) podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, oraz
2) podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. a, wskazanego
w nowym e-AD albo władz państwa członkowskiego Unii Europejskiej
właściwych dla tego podmiotu odbierającego – w przypadku dostawy
wewnątrzwspólnotowej lub eksportu dokonywanego przez organ celny
znajdujący się w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
4. Utworzone dla każdego przemieszczenia po podziale nowe e-AD zastępują
pierwotnie wystawiony e-AD. Od momentu dokonania podziału przemieszczenia
każde przemieszczenie odbywa się na podstawie nowego e-AD.
5. Przepisy ust. 1–4 nie mają zastosowania do wyrobów energetycznych objętych
zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1, przemieszczanych z
zastosowaniem świadectwa zwolnienia, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji
(WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje:
1) z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a; zobowiązanie
podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu
prowadzącego skład podatkowy, jeżeli powstał obowiązek podatkowy z tytułu
czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5;
2) z dniem zużycia wyrobu akcyzowego w składzie podatkowym; zobowiązanie
podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy, gdy zużyto wyrób
akcyzowy do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego, również w ramach
procesów służących bezpośrednio produkcji tego wyrobu; jeżeli ilość napoju
alkoholowego zużyta do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego
przekracza dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa
w art. 85 ust. 1 pkt 2 lit. a lub ust. 2 pkt 1 lit. b, w stosunku do ilości
przekraczającej te normy obowiązek podatkowy nie wygasa, a zobowiązanie
podatkowe powstaje z dniem wyprowadzenia wyprodukowanego wyrobu
akcyzowego ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
3) w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 31 lit. a, w terminie 2 miesięcy od dnia wysyłki wyrobów akcyzowych,
odpowiednio: raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru,
raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu lub
alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy,
jeżeli przemieszczanie miało miejsce na terytorium kraju – następnego dnia po
upływie tego terminu;
4) w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 31 lit. a, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki wyrobów akcyzowych, odpowiednio: raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru, raportu wywozu albo dokumentu zastępującego raport wywozu lub
alternatywnego dowodu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy,
jeżeli przemieszczanie miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej
albo eksportu przez terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po
upływie tego terminu;
5) z dniem naruszenia innych niż określone w pkt 3 i 4 warunków procedury
zawieszenia poboru akcyzy, a gdy nie można ustalić dnia ich naruszenia –
z dniem stwierdzenia takiego naruszenia przez uprawniony organ;
6) w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia
wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 – z dniem
powstania ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia,
a gdy nie można ustalić tego dnia – z dniem stwierdzenia przez uprawniony
organ ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia;
7) w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu wyrobów
akcyzowych, o których mowa w art. 40 ust. 6 – z dniem otrzymania przez
podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, który dokonał
dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tych wyrobów, dokumentu
handlowego lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na
terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenie ich poza terytorium
Unii Europejskiej; zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa powstały
w wyniku dokonania określonej czynności podlegającej opodatkowaniu
obowiązek podatkowy ciążący na podatniku, z chwilą otrzymania przez niego
tego dokumentu, w części objętej potwierdzeniem;
8) w przypadku nieotrzymania przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 31 lit. a, w terminie 4 miesięcy od dnia wysyłki ze składu podatkowego
wyrobów akcyzowych, dokumentu, o którym mowa w pkt 7, z potwierdzeniem
dostawy tych wyrobów akcyzowych na terytorium państwa członkowskiego albo
wyprowadzenia ich poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli przemieszczanie
miało miejsce w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu przez
terytorium państwa członkowskiego – następnego dnia po upływie tego terminu.
1a. W przypadku powrotnego wprowadzenia do składu podatkowego wyrobów
akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, niedostarczonych ze składu podatkowego do podmiotu pośredniczącego albo ze składu podatkowego do podmiotu zużywającego, przemieszczanych na podstawie eDD albo dokumentu zastępującego e-DD, uznaje się, że nie nastąpiło naruszenie
warunków zwolnienia oraz że nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia
poboru akcyzy w stosunku do tych wyrobów.
1b. W przypadku powrotnego wprowadzenia do składu podatkowego wyrobów
akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową
stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, niedostarczonych do zużywającego
podmiotu gospodarczego, przemieszczanych na podstawie e-DD albo dokumentu
zastępującego e-DD, uznaje się, że nie nastąpiło zakończenie procedury zawieszenia
poboru akcyzy w stosunku do tych wyrobów.
2. W przypadku gdy w stosunku do przemieszczanych przez terytorium Unii
Europejskiej wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy:
1) zostaną naruszone na terytorium kraju warunki tej procedury, co spowoduje jej
zakończenie, lub
2) nie można ustalić miejsca naruszenia warunków procedury zawieszenia poboru
akcyzy, a ich naruszenie zostanie stwierdzone na terytorium kraju
– właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera akcyzę obliczaną z zastosowaniem
stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym doszło do tego naruszenia, a jeżeli
tego dnia nie można ustalić – obowiązujących w dniu, w którym stwierdzono to naruszenie.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2, informuje
za pomocą Systemu właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, z terytorium którego dokonano wysyłki, o naruszeniu procedury
zawieszenia poboru akcyzy oraz o powstaniu zobowiązania podatkowego na terytorium kraju.
4. Podmiotowi wysyłającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, który otrzymał:
1) raport odbioru albo dokument zastępujący raport odbioru, raport wywozu albo
dokument zastępujący raport wywozu lub alternatywny dowód zakończenia
procedury zawieszenia poboru akcyzy po upływie terminów, o których mowa
w ust. 1 pkt 3 i 4, albo
2) dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego, w którym doszło do naruszenia lub stwierdzono naruszenie
warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, w kwocie odpowiadającej
ilości wyrobów akcyzowych, których dotyczyło to naruszenie, albo
3) dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 7, z potwierdzeniem dostawy na
terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia poza terytorium Unii
Europejskiej wyrobów akcyzowych po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 8
– przysługuje zwrot kwoty akcyzy zapłaconej przez ten podmiot od tych wyrobów na
terytorium kraju, na jego pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu
skarbowego.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, może być złożony w terminie 5 lat, licząc
od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy.
6. Jeżeli w wyniku stwierdzenia naruszenia warunków procedury zawieszenia
poboru akcyzy, skutkującego jej zakończeniem, akcyza zostanie pobrana na
terytorium państwa członkowskiego, a przed upływem 3 lat od daty rozpoczęcia
przemieszczania zostanie ustalone, że naruszenie tych warunków nastąpiło faktycznie
na terytorium kraju, właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera akcyzę obliczaną
z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym warunki
procedury zawieszenia poboru akcyzy powodujące jej zakończenie zostały naruszone
na terytorium kraju.
7. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 6, jest
obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, w którym pobrano akcyzę w związku ze stwierdzeniem naruszenia
warunków procedury zawieszenia poboru akcyzy, skutkującego jej zakończeniem,
o fakcie naruszenia tych warunków oraz o pobraniu akcyzy na terytorium kraju.
8. Jeżeli w wyniku stwierdzenia naruszenia warunków procedury zawieszenia
poboru akcyzy, skutkującego jej zakończeniem, powstało zobowiązanie podatkowe na
terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty rozpoczęcia przemieszczania zostanie
ustalone, że naruszenie tych warunków nastąpiło faktycznie na terytorium państwa
członkowskiego, to w przypadku gdy akcyza:
1) została pobrana na terytorium kraju – podmiotowi, który zapłacił akcyzę na
terytorium kraju, przysługuje zwrot zapłaconej kwoty akcyzy,
2) nie została pobrana na terytorium kraju w całości lub w części – powstałe
zobowiązanie podatkowe podlega umorzeniu w całości lub w części
odpowiadającej kwocie niepobranej akcyzy
– pod warunkiem że akcyza została zapłacona na terytorium państwa członkowskiego.
9. W przypadku, o którym mowa w ust. 8, zwrot akcyzy następuje na pisemny
wniosek podmiotu, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz
z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego oraz na terytorium kraju, w terminie 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy na terytorium kraju.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić,
w drodze rozporządzenia:
1) (uchylony)
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy w przypadkach, o których mowa
w art. 42 ust. 4 i 8.
7) (uchylony)
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 1, uwzględni:
1) (uchylony)
2) konieczność skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy;
3) (uchylony)
4) konieczność zapewnienia przepływu informacji dotyczących przemieszczanych
wyrobów akcyzowych;
4a) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy;
5) przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, które dane pozostawione do decyzji państw członkowskich Unii
Europejskiej umieszcza się obowiązkowo w e-AD lub w dokumencie zastępującym
e-AD, uwzględniając przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych
w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje
również z dniem:
1) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub na wysyłanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający;
2) upływu okresu, na jaki zostało wydane zezwolenie na prowadzenie składu
podatkowego lub na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający, jeżeli podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia przed upływem tego
okresu;
3) zaprzestania przez podmiot prowadzący skład podatkowy lub zarejestrowanego
wysyłającego wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą;
4) likwidacji przedsiębiorstwa podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub
zarejestrowanego wysyłającego;
5) utraty ważności zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli przed utratą ważności
podmiot prowadzący skład podatkowy albo zarejestrowany wysyłający nie
złożył nowego zabezpieczenia akcyzowego albo podmiot prowadzący skład
podatkowy nie uzyskał zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia
akcyzowego, o którym mowa w art. 64 ust. 1;
6) utraty ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego,
o którym mowa w art. 64 ust. 1, jeżeli przed utratą ważności podmiot
prowadzący skład podatkowy nie złożył zabezpieczenia akcyzowego lub nie
uzyskał przedłużenia zwolnienia, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 5a.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, podmiot prowadzący skład
podatkowy jest obowiązany do:
1) sporządzenia spisu z natury wyrobów akcyzowych, zwanego dalej „spisem
z natury”, według stanu na dzień zakończenia procedury zawieszenia poboru
akcyzy, w terminie 21 dni od tego dnia;
2) powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o sporządzeniu spisu
z natury i ustalonej ilości wyrobów akcyzowych, a także kwocie akcyzy
przypadającej do zapłaty od tych wyrobów, w terminie 7 dni od dnia zakończenia sporządzenia tego spisu, nie później jednak niż w terminie złożenia deklaracji
podatkowej i zapłaty akcyzy, o którym mowa w art. 21 ust. 2.
3. Jeżeli spis z natury nie zostanie sporządzony w terminie, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1, lub zostanie sporządzony w sposób nierzetelny, właściwy naczelnik
urzędu skarbowego określa:
1) ilość wyrobów akcyzowych w drodze oszacowania;
2) wysokość zobowiązania podatkowego w akcyzie.

art. 45. więcej Art. 45. 1. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy,
zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że
przepisy ustawy stanowią inaczej.
2. W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do
obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy
obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy.

art. 46. więcej Art. 46. (uchylony).

Art. 46a. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych na terytorium kraju poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy odbywa się z użyciem Systemu na podstawie eDD albo dokumentu zastępującego e-DD, jeżeli:
1) wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie są przemieszczane:
a) ze składu podatkowego do podmiotu pośredniczącego,
b) od podmiotu pośredniczącego do składu podatkowego, w celu zwrotu,
c) ze składu podatkowego do podmiotu zużywającego,
d) od podmiotu zużywającego do składu podatkowego, w celu zwrotu,
e) od podmiotu pośredniczącego do podmiotu zużywającego,
f) od podmiotu zużywającego do podmiotu pośredniczącego, w celu zwrotu,
g) od zarejestrowanego odbiorcy, o którym mowa w art. 32 ust. 3 pkt 5, do
podmiotu zużywającego;
2) wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane
zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, są przemieszczane na
terytorium kraju:
a) ze składu podatkowego do zużywającego podmiotu gospodarczego,
b) od zużywającego podmiotu gospodarczego do składu podatkowego,
c) od zarejestrowanego odbiorcy – w przypadku, o którym mowa w art. 89 ust.
2 pkt 5 – do zużywającego podmiotu gospodarczego.

Art. 46b. 1. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy rozpoczyna się z chwilą wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze
składu podatkowego lub innego miejsca wysyłki.
2. Zakończenie przemieszczania wyrobów akcyzowych poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy wymaga odbioru wyrobów akcyzowych przez podmiot
odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, i następuje z chwilą przesłania
do Systemu raportu odbioru zawierającego kompletne i prawidłowe dane.
3. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy powinno zostać zakończone w terminie 30 dni od dnia wysłania wyrobów
akcyzowych wskazanego w e-DD albo dokumencie zastępującym e-DD.

Art. 46c. 1. Przemieszczanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy może być rozpoczęte po:
1) przesłaniu do Systemu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1
pkt 31 lit. b i c, projektu e-DD i uzyskaniu z Systemu e-DD z nadanym numerem
referencyjnym, sprawdzonego pod względem kompletności i prawidłowości
danych zawartych w tym dokumencie, albo
2) sporządzeniu przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31
lit. b i c, dokumentu zastępującego e-DD oraz przekazaniu kopii tego dokumentu
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
2. Projekt e-DD oraz dokument zastępujący e-DD zawierają informację, czy
przemieszczane wyroby akcyzowe są objęte zwolnieniem od akcyzy czy
opodatkowane zerową stawką akcyzy.

Art. 46d. 1. Dla każdego podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust.
1 pkt 32 lit. b, sporządza się jeden projekt e-DD albo dokument zastępujący e-DD.
2. W przypadku przemieszczania jedną cysterną objętych zwolnieniem od
akcyzy pozostałych węglowodorów gazowych, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3,
do więcej niż jednego podmiotu zużywającego jeden projekt e-DD albo dokument
zastępujący e-DD może zostać sporządzony dla wszystkich podmiotów zużywających.
3. W przypadku przemieszczania jedną cysterną objętych zwolnieniem od
akcyzy wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem
olejów smarowych do silników lotniczych, do więcej niż jednego podmiotu
zużywającego jeden projekt e-DD albo dokument zastępujący e-DD może zostać
sporządzony dla wszystkich podmiotów zużywających. W tym przypadku dokument
ten nie musi zawierać danych tych podmiotów.

Art. 46e. 1. Na żądanie organu podatkowego osoby uczestniczące w
przemieszczaniu wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
powinny wskazać numer referencyjny nadany e-DD, na podstawie którego odbywa się
przemieszczanie.
2. W przypadku gdy przemieszczanie odbywa się na podstawie dokumentu
zastępującego e-DD, dokument ten powinien być załączony do przemieszczanych
wyrobów akcyzowych.

Art. 46f. W przypadku wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy
ze względu na ich przeznaczenie z chwilą zweryfikowania projektu e-DD, przed
przesłaniem e-DD zgodnie z art. 46g, następuje automatyczne odnotowanie obciążenia
zabezpieczenia generalnego podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1
pkt 31 lit. b i c, kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej albo następuje
automatyczne odnotowanie objęcia tych wyrobów zabezpieczeniem ryczałtowym.

Art. 46g. Jeżeli projekt e-DD zawiera prawidłowe i kompletne dane, w Systemie
jest mu automatycznie nadawany numer referencyjny, a następnie e-DD jest
automatycznie przesyłany do podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1
pkt 31 lit. b i c, oraz do podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32
lit. b, będącego użytkownikiem Systemu.

Art. 46h. 1. W przypadku odmowy przyjęcia całości albo części wyrobów
akcyzowych, o którym mowa w art. 46t ust. 2 pkt 1, podmiot odbierający, o którym
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, będący użytkownikiem Systemu sporządza raport odbioru w Systemie, wskazujący odmowę przyjęcia całości albo części wyrobów akcyzowych.
2. W przypadku gdy podmiotem odbierającym, o którym mowa w ust. 1, jest
podmiot niebędący użytkownikiem Systemu, raport odbioru wskazujący odmowę
przyjęcia całości albo części wyrobów akcyzowych sporządza w Systemie podmiot
wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c.

Art. 46i. 1. W przypadku otrzymania z Systemu informacji o zamiarze
przeprowadzenia przez naczelnika urzędu celno-skarbowego kontroli celno-skarbowej
odbieranych wyrobów akcyzowych podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust.
1 pkt 32 lit. b, będący użytkownikiem Systemu ma obowiązek przesłania do Systemu
powiadomienia o przybyciu wyrobów akcyzowych niezwłocznie po ich przybyciu. Do
momentu przeprowadzenia kontroli nie dokonuje się rozładunku tych wyrobów.
2. Podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, będący
użytkownikiem Systemu przesyła do Systemu projekt raportu odbioru niezwłocznie
po:
1) przeprowadzeniu kontroli odbieranych wyrobów akcyzowych albo
2) odbiorze wyrobów akcyzowych – w przypadku nieotrzymania do momentu
odbioru tych wyrobów informacji z Systemu o zamiarze przeprowadzenia
kontroli celno-skarbowej odbieranych wyrobów akcyzowych
– nie później jednak niż w terminie 5 dni roboczych, licząc od dnia odbioru tych wyrobów.

Art. 46j. 1. Jeżeli naczelnik urzędu celno-skarbowego poinformuje podmiot
odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, który nie jest użytkownikiem
Systemu, o zamiarze przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej odbieranych
wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, podmiot ten powiadamia poza Systemem tego naczelnika o przybyciu
wyrobów akcyzowych niezwłocznie po ich przybyciu. Do momentu przeprowadzenia
kontroli nie dokonuje się rozładunku tych wyrobów.
2. Podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, który nie jest
użytkownikiem Systemu, potwierdza odbiór wyrobów akcyzowych objętych
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie i przekazuje potwierdzenie odbioru podmiotowi wysyłającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, niezwłocznie po:
1) przeprowadzeniu kontroli odbieranych wyrobów akcyzowych albo
2) odbiorze wyrobów akcyzowych – w przypadku nieotrzymania do momentu
odbioru tych wyrobów informacji o zamiarze przeprowadzenia kontroli celnoskarbowej odbieranych wyrobów akcyzowych.
3. Potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 2, mogą być dokonane:
1) na wydruku e-DD albo dokumencie zastępującym e-DD;
2) w elektronicznym potwierdzeniu odbioru za pomocą urządzenia
umożliwiającego odwzorowanie pisma własnoręcznego, poprzez umieszczenie
czytelnego podpisu zawierającego imię i nazwisko.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, oprogramowanie obsługujące
urządzenie umożliwiające odwzorowanie pisma własnoręcznego oraz system
teleinformatyczny obsługujący elektroniczne potwierdzenia odbioru zapewniają
integralność danych zawartych w elektronicznych potwierdzeniach odbioru z
własnoręcznym podpisem złożonym przez podmiot odbierający, w ten sposób, że są
rozpoznawalne zmiany tych danych dokonane po złożeniu podpisu.
5. W przypadku gdy podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32
lit. b, nie jest użytkownikiem Systemu, podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 31 lit. b i c, sporządza w Systemie projekt raportu odbioru na podstawie
potwierdzenia odbioru wyrobów akcyzowych w terminie 5 dni roboczych, licząc od
dnia potwierdzenia odbioru.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, jeżeli System jest niedostępny,
podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, sporządza, w
terminie określonym w ust. 5, dokument zastępujący raport odbioru potwierdzający,
że przemieszczanie zostało zakończone.

Art. 46k. W przypadku, o którym mowa w art. 46d ust. 3, podmiot wysyłający,
o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, sporządza w Systemie, w terminie, o
którym mowa w art. 46j ust. 5, jeden projekt raportu odbioru na podstawie potwierdzeń
odbioru wyrobów akcyzowych dokonanych przez podmioty odbierające, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b.

Art. 46l. 1. W przypadku, o którym mowa w art. 46d ust. 2, projekt raportu
odbioru sporządza, w terminie, o którym mowa w art. 46i ust. 2, każdy podmiot
odbierający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, będący użytkownikiem
Systemu, określając faktyczną ilość wyrobów akcyzowych, jaka została przez ten
podmiot odebrana.
2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w art. 46d ust. 2, nie wszystkie podmioty
odbierające, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, są użytkownikami Systemu,
podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, sporządza, w
terminie, o którym mowa w art. 46j ust. 5, jeden projekt raportu odbioru w zakresie
ilości wyrobów akcyzowych, jaka została faktycznie odebrana przez wszystkie te
podmioty, albo więcej niż jeden projekt raportu odbioru w zakresie ilości wyrobów
akcyzowych, jaka została faktycznie odebrana przez poszczególne podmioty, na
podstawie otrzymanych potwierdzeń odbioru wyrobów akcyzowych.

Art. 46m. 1. Jeżeli projekt raportu odbioru zawiera kompletne i prawidłowe
dane, raport odbioru jest automatycznie przesyłany z Systemu do podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, będącego użytkownikiem
Systemu oraz do podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c.
2. W przypadku gdy projekt raportu odbioru zawiera niekompletne lub
nieprawidłowe dane, informacja o błędach jest automatycznie wysyłana z Systemu do
podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, będącego
użytkownikiem Systemu oraz do podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust.
1 pkt 31 lit. b i c, w przypadkach gdy podmiot ten będzie sporządzać raport odbioru.

Art. 46n. W przypadku importu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie lub wyrobów akcyzowych opodatkowanych
zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie e-DD jest sporządzany w
Systemie przez odpowiednio podmiot pośredniczący, podmiot zużywający albo
zużywający podmiot gospodarczy, w terminie 15 dni od dnia dopuszczenia do obrotu
importowanych wyrobów akcyzowych.

Art. 46o. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie w momencie zarejestrowania w Systemie
raportu odbioru następuje:
1) automatyczne odnotowanie zwolnienia zabezpieczenia generalnego podmiotu
wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, z obciążenia albo
automatyczne odnotowanie zwolnienia wyrobów akcyzowych z objęcia ich
zabezpieczeniem ryczałtowym, a w przypadku odbioru tych wyrobów przez
podmiot pośredniczący – automatyczne odnotowanie obciążenia zabezpieczenia
generalnego podmiotu pośredniczącego kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy
i opłaty paliwowej, wynikającymi z ilości i rodzaju odebranych wyrobów
akcyzowych, albo automatyczne odnotowanie objęcia tych wyrobów
zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu pośredniczącego;
2) automatyczne odnotowanie obciążenia zabezpieczenia generalnego podmiotu
pośredniczącego albo podmiotu prowadzącego skład podatkowy kwotą akcyzy
albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej, wynikającymi z ilości i rodzaju
odebranych wyrobów akcyzowych, albo automatyczne odnotowanie objęcia tych
wyrobów zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu pośredniczącego albo
podmiotu prowadzącego skład podatkowy, albo automatyczne odnotowanie
objęcia tych wyrobów zwolnieniem z obowiązku złożenia zabezpieczenia
akcyzowego udzielonym podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy – w
przypadku odbioru przez podmiot pośredniczący albo podmiot prowadzący skład
podatkowy zwracanych wyrobów akcyzowych.
2. W przypadku importu wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy
ze względu na ich przeznaczenie w momencie zarejestrowania w Systemie e-DD
następuje automatyczne odnotowanie obciążenia zabezpieczenia generalnego
podmiotu pośredniczącego kwotą akcyzy albo kwotą akcyzy i opłaty paliwowej,
wynikającymi z ilości i rodzaju odebranych wyrobów akcyzowych, albo automatyczne
odnotowanie objęcia tych wyrobów zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu pośredniczącego.
3. W przypadku braku raportu odbioru albo gdy raport odbioru potwierdza
dostarczenie do podmiotu odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b,
tylko części przemieszczanych wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, odnotowanie zwolnienia:
1) zabezpieczenia generalnego podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 31 lit. b i c, z obciążenia, w całości albo w części, jest dokonywane w
Systemie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego po uzyskaniu przez niego potwierdzenia, że zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty
paliwowej dotyczące przemieszczanych wyrobów akcyzowych w całości albo w
części wygasły lub że zobowiązanie podatkowe nie może już powstać;
2) wyrobów akcyzowych z objęcia zabezpieczeniem ryczałtowym podmiotu
wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, jest dokonywane w
Systemie przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego po uzyskaniu przez
niego potwierdzenia, że zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty
paliwowej dotyczące przemieszczanych wyrobów akcyzowych w całości
wygasły lub że zobowiązanie podatkowe nie może już powstać.

Art. 46p. 1. W przypadku:
1) otrzymania przez podmiot wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit.
b i c, raportu odbioru albo dokumentu zastępującego raport odbioru po upływie
terminu na zakończenie przemieszczenia, o którym mowa w art. 46b ust. 3,
2) sporządzenia przez podmiot pośredniczący, podmiot zużywający lub zużywający
podmiot gospodarczy e-DD lub dokumentu zastępującego e-DD po upływie
terminu, o którym mowa odpowiednio w art. 32 ust. 5 pkt 2a lub art. 89 ust. 2ab
– przysługuje zwrot kwoty akcyzy podmiotowi, który dokonał zapłaty akcyzy od
wyrobów akcyzowych przemieszczanych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
na jego wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony w terminie roku, licząc
od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy.

Art. 46q. 1. Systemem administruje minister właściwy do spraw finansów
publicznych.
2. Użytkownikami Systemu są:
1) podmioty prowadzące składy podatkowe;
2) zarejestrowani wysyłający;
3) zarejestrowani odbiorcy;
4) podmioty objęte zwolnieniem od akcyzy wynikającym z art. 31 ust. 1;
5) podmioty pośredniczące;
6) podmioty zużywające prowadzące działalność gospodarczą, z wyłączeniem
podmiotów zużywających, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. b;
7) zużywające podmioty gospodarcze;
8) organy podatkowe.
3. Użytkownicy Systemu, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3 i 5–7, każdorazowo
dokonują elektronicznego podpisu dokumentów przesyłanych do Systemu.
4. Dokument przesyłany do Systemu podlega sprawdzeniu pod względem
kompletności i prawidłowości przesłanych danych, w szczególności w zakresie
zgodności z danymi z rejestru, o którym mowa w art. 18 ust. 1, lub z ewidencji, o której
mowa w art. 18 ust. 3.
5. Po przesłaniu dokumentu do Systemu potwierdzenie jego otrzymania z
podaniem czasu otrzymania jest automatycznie wysyłane do podmiotu, który ten
dokument przesłał.
6. W Systemie jest prowadzona ewidencja przemieszczeń wyrobów akcyzowych.
7. Z urzędu lub na wniosek złożony przez podmiot wysyłający lub podmiot
odbierający do właściwego naczelnika urzędu skarbowego albo naczelnika urzędu
celno-skarbowego są usuwane stwierdzone w Systemie nieprawidłowości
spowodowane niezgodnością czynności dokonywanych w Systemie z przepisami
ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Odmowa
uwzględnienia wniosku następuje w drodze decyzji.

Art. 46r. Jeżeli System jest niedostępny, podmiot wysyłający przed
rozpoczęciem przemieszczania wyrobów akcyzowych jest obowiązany:
1) przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego i naczelnikowi urzędu
celno-skarbowego, wraz z dokumentem zastępującym e-AD lub dokumentem
zastępującym e-DD, kopię dokumentu potwierdzającego złożenie
zabezpieczenia akcyzowego, którym zostanie objęte zobowiązanie podatkowe
albo zobowiązanie podatkowe oraz opłata paliwowa, dotyczące
przemieszczanych wyrobów akcyzowych – w przypadku przemieszczania
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
lub przemieszczania poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów
akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
2) złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego i naczelnikowi urzędu
celno-skarbowego oświadczenie w sprawie zabezpieczenia akcyzowego, którym zostanie objęte zobowiązanie podatkowe albo zobowiązanie podatkowe oraz opłata paliwowa, dotyczące przemieszczanych wyrobów akcyzowych, o terminie
ważności i kwocie wolnej zabezpieczenia generalnego lub o wysokości i terminie
ważności zabezpieczenia ryczałtowego – w przypadku przemieszczania
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
lub przemieszczania poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów
akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
3) złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego i naczelnikowi urzędu
celno-skarbowego oświadczenie przewoźnika lub spedytora, który złożył
zabezpieczenie generalne, albo podmiotu odbierającego o wyrażeniu zgody na
objęcie zobowiązania podatkowego podmiotu wysyłającego albo zobowiązania
podatkowego podmiotu wysyłającego oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty
może być on obowiązany, ich zabezpieczeniem akcyzowym – w przypadku
przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy, o którym mowa w art. 63 ust. 3 pkt 1 i ust. 4;
4) złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego i naczelnikowi urzędu
celno-skarbowego oświadczenie podmiotu pośredniczącego o wyrażeniu zgody
na objęcie zobowiązania podatkowego podmiotu wysyłającego, którym jest
podmiot prowadzący skład podatkowy, albo zobowiązania podatkowego tego
podmiotu wysyłającego oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty może być on
obowiązany, jego zabezpieczeniem akcyzowym – w przypadku przemieszczania
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych zwolnionych
od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o którym mowa w art. 63 ust. 4.

Art. 46s. 1. Jeżeli projekt e-AD albo projekt e-DD zawiera niekompletne lub
nieprawidłowe dane, do podmiotu wysyłającego jest automatycznie wysyłana z
Systemu informacja o błędach.
2. Podmiot wysyłający może unieważnić e-AD albo e-DD do momentu
rozpoczęcia przemieszczania wyrobów akcyzowych.

Art. 46t. 1. Podmiot wysyłający może w czasie przemieszczania wyrobów
akcyzowych dokonać zmiany miejsca przeznaczenia tych wyrobów za pośrednictwem
Systemu. Zmiana ta wymaga aktualizacji e-AD albo e-DD w Systemie przez
wskazanie nowego podmiotu odbierającego.
2. Podmiot wysyłający ma obowiązek dokonania zmiany miejsca przeznaczenia
w przypadkach:
1) odmowy przyjęcia całości albo części wyrobów akcyzowych przez podmiot
odbierający po zakończeniu przemieszczania tych wyrobów – gdy
przemieszczanie wyrobów akcyzowych następuje z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy lub poza tą procedurą albo
2) otrzymania z Systemu informacji o odmowie wyprowadzenia wyrobów
akcyzowych poza terytorium Unii Europejskiej, a w razie niedostępności
Systemu – otrzymania dokumentu zastępującego raport wywozu stwierdzającego
odmowę wyprowadzenia tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej – gdy
przemieszczanie wyrobów akcyzowych następuje z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy, albo
3) utraty przez podmiot odbierający, wskazany w dokumencie zastępującym e-AD
albo dokumencie zastępującym e-DD, uprawnienia do odbioru wyrobów
akcyzowych, albo
4) w których rozpoczęcie przemieszczania nastąpiło podczas niedostępności
Systemu, a po przywróceniu dostępności Systemu i przesłaniu do niego
odpowiednich informacji System nie będzie mógł potwierdzić możliwości
wysyłki do wskazanego podmiotu odbierającego – gdy przemieszczanie
wyrobów akcyzowych nastąpiło poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, przemieszczanie nieprzyjętych
wyrobów akcyzowych odbywa się po dokonaniu przez podmiot wysyłający
aktualizacji e-AD albo e-DD w Systemie przez wskazanie nowego podmiotu
odbierającego.
4. Zaktualizowany e-AD albo e-DD, o którym mowa w ust. 1 i 3, zawierający
prawidłowe i kompletne dane, jest przesyłany do podmiotu wysyłającego oraz do
podmiotu odbierającego będącego użytkownikiem Systemu, wskazanego
w zaktualizowanym e-AD albo e-DD. Jeżeli podmiot odbierający odmówił przyjęcia
całości albo części wyrobów akcyzowych albo wyroby akcyzowe nie są już do tego
podmiotu przemieszczane, otrzymuje on powiadomienie o dokonanej zmianie miejsca
przeznaczenia.
5. Podmiot odbierający po otrzymaniu e-AD z Systemu może poinformować, że
może nie przyjąć albo że nie przyjmie wyrobów akcyzowych.
6. Podmiot wysyłający może dokonać zmiany środka transportu, którym są
przemieszczane wyroby z użyciem Systemu, pod warunkiem uprzedniego przesłania
do Systemu powiadomienia o tej zmianie.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, inne przypadki, w których podmiot wysyłający ma obowiązek
dokonania zmiany miejsca przeznaczenia wyrobów akcyzowych przemieszczanych:
1) z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, uwzględniając
konieczność właściwego i skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia
poboru akcyzy;
2) poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z użyciem Systemu, uwzględniając
konieczność właściwego i skutecznego przemieszczania dokonywanego na
podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD.

Art. 46u. 1. Uprawnione organy mają prawo wglądu do Systemu w każdej chwili
w celu sprawdzenia zgodności danych zawartych w e-AD lub e-DD ze stanem
faktycznym oraz prawo żądania przedstawienia im:
1) załączonego do przemieszczanych wyrobów akcyzowych wydruku e-AD z
nadanym numerem referencyjnym albo innego dokumentu handlowego, w
którym umieszczono numer referencyjny e-AD;
2) dokumentu zastępującego e-AD lub dokumentu zastępującego e-DD – w
przypadku gdy System jest niedostępny w momencie rozpoczęcia
przemieszczania wyrobów akcyzowych;
3) numeru referencyjnego nadanego e-DD.
2. Podmiot wezwany do przedstawienia dokumentów lub numeru
referencyjnego, o których mowa w ust. 1, jest obowiązany odpowiednio do ich
okazania lub podania.

Art. 46v. 1. System jest niedostępny, jeżeli użytkownik Systemu poinformuje
właściwy organ o niemożności przesyłania do Systemu dokumentów, a organ ten
potwierdzi niedostępność Systemu.
2. Po przywróceniu dostępności Systemu, niezwłocznie po nadaniu e-AD albo eDD numeru referencyjnego odpowiednio na podstawie art. 41b ust. 1 albo art. 46g,
dokument ten zastępuje odpowiednio dokument zastępujący e-AD albo dokument
zastępujący e-DD.
3. Podmiot wysyłający przechowuje kopię dokumentu zastępującego e-AD lub
dokumentu zastępującego e-DD, z przyporządkowanym do niego numerem
referencyjnym nadanym po przywróceniu dostępności Systemu.
4. W przypadku gdy System jest niedostępny, podmiot wysyłający i podmiot
odbierający przekazują właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego albo
naczelnikowi urzędu celno-skarbowego informacje, które w przypadku dostępności
Systemu przesyłają do Systemu.
5. W przypadku gdy dostępność Systemu zostanie przywrócona, podmiot
wysyłający i podmiot odbierający przesyłają do Systemu informacje, które nie mogły
być przesłane wcześniej z powodu niedostępności Systemu.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze
rozporządzenia, właściwy organ, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność
monitorowania przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy albo poza tą procedurą z użyciem Systemu.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy sposób postępowania podmiotów wysyłających,
podmiotów odbierających oraz organów podatkowych w przypadku niedostępności
Systemu oraz po przywróceniu jego dostępności, uwzględniając konieczność
monitorowania przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury
zawieszenia poboru akcyzy albo poza tą procedurą z użyciem Systemu.

Art. 46w. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnoskarbowego, podmiot wysyłający oraz będący użytkownikiem Systemu podmiot
odbierający są obowiązani zapewnić:
1) aktualne informacje o przemieszczanych wyrobach akcyzowych, jeżeli
informacje takie nie są automatycznie zapewniane przez System;
2) dostarczanie do Systemu danych dotyczących podmiotu wysyłającego, podmiotu
odbierającego, przemieszczanych wyrobów akcyzowych, środka transportu,
którym są przemieszczane wyroby akcyzowe, terminów związanych
z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych oraz przyczyn unieważnienia e-AD lub e-DD.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres informacji, które zgodnie z ust. 1 pkt 1 powinny być
dostarczone do Systemu, oraz przypadki, w których takie informacje powinny
być dostarczone, uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej informacji
dotyczącej przemieszczanych wyrobów akcyzowych;
2) szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, które w przypadku
przemieszczania wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy z użyciem Systemu powinny być zawarte w: e-DD, raporcie odbioru,
potwierdzeniu odbioru na wydruku e-DD, elektronicznym potwierdzeniu
odbioru, o którym mowa w art. 46j ust. 3 pkt 2, unieważnieniu e-DD oraz zmianie
miejsca przeznaczenia;
3) szczegółowy tryb postępowania w przypadku przesłania do Systemu e-DD,
raportu odbioru, unieważnienia e-DD oraz zmiany miejsca przeznaczenia;
4) sposób komunikowania się użytkowników z Systemem, w szczególności rodzaje
podpisów elektronicznych, jakimi należy opatrywać dokumenty przesyłane do
Systemu pocztą elektroniczną, oraz sposób dostępu do Systemu przez
użytkowników Systemu;
5) strukturę lokalnego numeru referencyjnego nadawanego e-AD lub e-DD w
Systemie;
6) szczegółowe przypadki i sposób dostarczenia danych przez podmioty
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego celem wprowadzenia ich do
Systemu.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 2, uwzględni konieczność zapewnienia:
1) skutecznego funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz
skutecznego przemieszczania wyrobów akcyzowych poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy z użyciem Systemu;
2) właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi przemieszczanymi z
zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy i poza tą procedurą z
użyciem Systemu;
3) przepływu informacji i danych dotyczących przemieszczania wyrobów
akcyzowych, od których nie zapłacono akcyzy;
4) właściwej informacji i danych dotyczących przemieszczanych wyrobów
akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;
5) bezpieczeństwa przesyłanych informacji i danych.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do
ustawy, w tym opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2
do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się
wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem produkcji:
1) wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od
których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty
akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych,
albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od
akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób
jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na
przeznaczenie;
2) mniej niż 1000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych
z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3
ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich,
obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2019 r. poz. 1534 oraz
z 2020 r. poz. 425);
3) piwa, wina i napojów fermentowanych, wytwarzanych domowym sposobem
przez osoby fizyczne na własny użytek i nieprzeznaczonych do sprzedaży;
4) mniej niż 10 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, alkoholu etylowego,
dokonywanej przez gorzelnie prawnie i ekonomicznie niezależne od wszelkich
innych gorzelni oraz niedziałające na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu;
5) wyrobów akcyzowych, od których została zapłacona przedpłata akcyzy;
6) energii elektrycznej;
7) wyrobów węglowych;
8) suszu tytoniowego;
9) wyrobów gazowych.
2. Magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru
akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.
3. W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia
poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi
wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru
akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie
wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot
prowadzący skład podatkowy.
3a. W składzie podatkowym mogą być magazynowane wyroby akcyzowe
nieobjęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz wyroby niebędące wyrobami
akcyzowymi, pod warunkiem że:
1) spełnione są warunki określone w ust. 3;
2) sposób magazynowania pozwala na określenie ilości wyrobów akcyzowych
nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy i wyrobów niebędących
wyrobami akcyzowymi.
4. Przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze
zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym,
z wyłączeniem sytuacji:
1) losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko
w miejscu zdarzenia losowego;
2) w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby
akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego
w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD, a w przypadku wyrobów
akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, objętych
stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, przemieszczanych na terytorium kraju
w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy
wewnątrzwspólnotowej – do jednego miejsca odbioru wskazanego
w dokumencie handlowym.
5. (uchylony)
6. Podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego win gronowych
wyprodukowanych poza składem podatkowym jest obowiązany poinformować
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o odbiorze tych win oraz przedstawić dokument handlowy towarzyszący produktom winiarskim, na którego podstawie dokonano ich przemieszczenia na terytorium kraju.

Art. 47a. 1. W składzie podatkowym w jednym zbiorniku mogą być
magazynowane wyroby energetyczne klasyfikowane do tego samego kodu CN,
posiadające różne parametry fizykochemiczne, pod warunkiem że parametry
fizykochemiczne nie mają wpływu na stawkę akcyzy.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do gazów propan-butan (LPG) objętych pozycją
CN 2711, które mogą być magazynowane w jednym zbiorniku niezależnie od kodów
CN, do których są klasyfikowane, i ich parametrów fizykochemicznych.
3. W składzie podatkowym w jednym zbiorniku mogą być magazynowane
wyroby energetyczne: objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, zwolnione od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie oraz z zapłaconą akcyzą, pod warunkiem że:
1) ubytki i inne straty tych wyrobów są rozliczane proporcjonalnie do ilości oraz
okresu ich magazynowania;
2) ewidencja wyrobów akcyzowych prowadzona przez podmiot prowadzący skład
podatkowy umożliwia identyfikację tych wyrobów.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane
podmiotowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji,
przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym będących
również własnością innych podmiotów;
2) jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
3) jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym
wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów,
przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi
pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec
niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe;
5) złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1;
6) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne
z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424),
w zakresie wyrobów akcyzowych;
7) posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy.
2. Przepis ust. 1 pkt 2 nie ma zastosowania do rolników występujących
z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym
będą wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527 oraz z 2020 r.
poz. 284), wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny użytek estru lub
czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy.
3. W przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na
prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na
magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych
w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1, dodatkowym
warunkiem wydania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 4, jest dla:
1) wyrobów tytoniowych – minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od
wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na
podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym 222 mln zł;
1a) płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich – minimalna
wysokość akcyzy, która byłaby należna od tych wyrobów akcyzowych, gdyby
nie zostały one objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy w składzie
podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego
zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym w przypadku:
a) płynu do papierosów elektronicznych – 7 mln zł,
b) wyrobów nowatorskich – 1,8 mln zł;
2) napojów alkoholowych – minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od
wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na
podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym w przypadku:
a) alkoholu etylowego – 23 mln zł,
b) wina i napojów fermentowanych – 3 mln zł,
c) wyrobów pośrednich – 5 mln zł,
d) piwa – 8 mln zł;
3) wyrobów energetycznych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w pkt 4–
6 – pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym,
w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia,
co najmniej na poziomie 2500 m³;
4) olejów smarowych lub preparatów smarowych – minimalna wysokość akcyzy,
która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona
będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku
kalendarzowym 600 tys. zł;
5) gazu – pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym,
w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia,
co najmniej na poziomie 250 m³;
6) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników
odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70, paliw do silników odrzutowych o kodzie
CN 2710 19 21 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 – pojemność
magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym, w którym prowadzona
będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, co najmniej na poziomie 400 m³.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 1a, 2 i 4, warunkiem wydania
zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego jest złożenie przez podmiot
oświadczenia, że w składzie podatkowym, w którym będzie prowadzona działalność
na podstawie wydanego zezwolenia, wysokość akcyzy, która byłaby należna od
magazynowanych lub przeładowywanych wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały
objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, będzie osiągać w roku kalendarzowym
minimalne poziomy określone w ust. 3 pkt 1, 1a, 2 lub 4. W przypadku gdy
zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane w trakcie roku kalendarzowego, minimalną wysokość akcyzy oblicza się proporcjonalnie do liczby pozostałych, kolejnych miesięcy roku kalendarzowego.
4a. W przypadku operatora logistycznego, który ubiega się o wydanie
zezwolenia na prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej na
magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych
w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1, dodatkowym
warunkiem wydania zezwolenia jest minimalna wartość rynkowa wszystkich towarów
będących przedmiotem działalności tego podmiotu, jako operatora logistycznego,
w tym wyrobów akcyzowych w jednym miejscu magazynowania w składzie
podatkowym lub poza składem podatkowym, wynosząca dla:
1) wyrobów tytoniowych – 350 mln zł;
2) napojów alkoholowych – 50 mln zł;
3) olejów smarowych lub preparatów smarowych – 10 mln zł;
4) płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich – 350 mln zł.
4b. Za operatora logistycznego uznaje się podmiot prowadzący działalność
polegającą na kompleksowej obsłudze innych podmiotów w zakresie magazynowania,
przeładowywania, przewozu i konfekcjonowania towarów należących do
obsługiwanych podmiotów.
4c. Za wartość rynkową, o której mowa w ust. 4a, uznaje się całkowitą kwotę,
jaką nabywca, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłaciłby za te wyroby
niezależnemu sprzedawcy na terytorium kraju. W przypadku gdy nie można ustalić
porównywalnej sprzedaży, za wartość rynkową uznaje się kwotę nie mniejszą niż cena
nabycia podobnych towarów, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt ich wytworzenia.
4d. W przypadku, o którym mowa w ust. 4a, warunkiem wydania zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego jest złożenie przez operatora logistycznego
oświadczenia, że minimalna wartość rynkowa wszystkich towarów będących
przedmiotem działalności operatora logistycznego będzie osiągać w roku
kalendarzowym minimalne poziomy określone w ust. 4a. W przypadku gdy
zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane w trakcie roku
kalendarzowego, minimalną wartość rynkową oblicza się proporcjonalnie do liczby
pozostałych, kolejnych miesięcy roku kalendarzowego.
5. W przypadku podmiotu prowadzącego w składzie podatkowym działalność
polegającą wyłącznie na przeładowywaniu cystern kolejowych z gazem płynnym nie
stosuje się warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 5, jeżeli przeładowany gaz płynny
będzie przemieszczany w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.
6. Podmiot prowadzący skład podatkowy, w którym produkuje wyroby
akcyzowe, może w tym składzie podatkowym magazynować i przeładowywać
wyroby akcyzowe objęte zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego, również
wyprodukowane przez inny podmiot, bez konieczności spełnienia warunków,
o których mowa w ust. 3 i 4.
7. W przypadku gdy zmiana zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego
dotyczy zmiany grupy wyrobów akcyzowych wymienionej
w art. 2 ust. 1 pkt 1 będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym
i powoduje, że po zmianie zezwolenia zabezpieczenie akcyzowe złożone przez
podmiot prowadzący skład podatkowy nie zapewniłoby pokrycia w należnej
wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego
oraz opłaty paliwowej, warunkiem zmiany zezwolenia jest złożenie dodatkowego lub
nowego zabezpieczenia akcyzowego, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1.
8. Do zmiany zezwolenia przepisy ust. 3–4d stosuje się odpowiednio.
9. Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r.
poz. 106), na rzecz innego podmiotu, pod warunkiem że podmiot, na rzecz którego
nabywane są te wyroby, łącznie spełnia następujące warunki:
1) posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, o której mowa w
ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, jeżeli koncesja ta jest wymagana;
2) jest właścicielem nabywanych wyrobów akcyzowych;
3) posiada:
a) siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa te wyroby
akcyzowe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju albo
b) oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na zasadach określonych
w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywa te wyroby akcyzowe na
potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju przez ten oddział;
4) przekaże podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy numer identyfikacji
podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i
usług przy przemieszczaniu na terytorium kraju wyrobów akcyzowych.
9a. Warunki, o których mowa w ust. 9, nie dotyczą podmiotów zużywających
wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 9, zwolnione od akcyzy w przypadkach, o
których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2.
10. Podmiot prowadzący skład podatkowy, w terminie 3 dni po upływie
miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych oraz ministra właściwego
do spraw finansów publicznych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym
miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych wymienionych w art.
103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, oraz o tych
nabytych wyrobach.
11. Informacja, o której mowa w ust. 10, powinna zawierać określenie rodzaju,
kodu CN i ilości nabytych wyrobów akcyzowych oraz:
1) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały wyroby akcyzowe,
posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju: imię i nazwisko
lub nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu i jego
numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL;
2) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały wyroby akcyzowe,
jest przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność w ramach oddziału
z siedzibą na terytorium kraju, utworzonego na zasadach określonych w ustawie
z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych
i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres miejsca
zamieszkania lub siedziby podmiotu, nazwę oddziału z siedzibą na terytorium
kraju, w ramach którego przedsiębiorca zagraniczny prowadzi działalność
gospodarczą na terytorium kraju, adres siedziby tego oddziału, numer
identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy przemieszczeniu na terytorium kraju wyrobów akcyzowych oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym.
12. Podmiot prowadzący skład podatkowy nie przekazuje informacji, o której
mowa w ust. 10, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, jeżeli dane,
które powinny zostać zawarte w tej informacji, zamieści w raporcie odbioru.

Art. 48a. 1. Miejsce magazynowania wyrobów akcyzowych w składzie
podatkowym powinno być dostosowane do bezpiecznego składowania tych wyrobów,
a proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość pomieszczeń,
w których ma być prowadzony skład podatkowy, lub ich wyposażenie powinny
umożliwiać sprawowanie kontroli.
2. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być udzielone po
zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym
mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 505).
3. Zmiana zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego może być dokonana
po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym
mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej, w zakresie zmiany.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy
naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podmiotu.
2. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być wydane na czas
oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony.
3. Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego
powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego
działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu,
adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców
w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer
identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju
i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym, jak również
wskazanie planowanej lokalizacji składu podatkowego, proponowanego
zabezpieczenia akcyzowego oraz liczby już prowadzonych przez podmiot składów podatkowych.
4. Przepis ust. 3 w zakresie numeru w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym nie ma zastosowania do rolników występujących z wnioskiem
o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym będą
wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny
użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c
tej ustawy.
5. Wniosek o zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego
stanowi również wniosek o nadanie podmiotowi numeru akcyzowego podmiotu
prowadzącego skład podatkowy.
6. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się plan składu podatkowego,
dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48 oraz
dokumenty określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111
ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, które
są wymagane do przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia.
7. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany do powiadamiania
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 8 i 10.
8. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 10.
9. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 8, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w zakresie dotyczącym
zgłoszonej zmiany.
10. Zmiana miejsca prowadzenia składu podatkowego lub podmiotu
prowadzącego skład podatkowy wymaga uzyskania nowego zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego, z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia na prowadzenie składu
podatkowego, które posiadał zmarły przedsiębiorca, na zasadach, o których
mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, na
zasadach, o których mowa w art. 84e.
11. (uchylony)

art. 50. więcej Art. 50. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na
prowadzenie pierwszego składu podatkowego, nadaje podmiotowi odrębną decyzją
numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy.
2. Dla każdego składu podatkowego wydaje się odrębne zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego oraz określa się odrębny numer akcyzowy składu
podatkowego.
3. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności:
1) numer akcyzowy składu podatkowego;
2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy;
3) rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym;
4) rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie
podatkowym;
5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku
zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie
składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia – przewidywaną
maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego albo przewidywaną maksymalną
kwotę zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej podlegających
zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności zwolnienia z obowiązku
złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który wydał zezwolenie, wskazuje
w nim numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy, nadany na
podstawie ust. 1.
5. (uchylony)

art. 51. więcej Art. 51. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany umieszczać
w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD numer akcyzowy składu
podatkowego, z którego są wyprowadzane wyroby akcyzowe.
2. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany wykazywać
w deklaracji podatkowej wszystkie numery akcyzowe składów podatkowych, których
deklaracja ta dotyczy.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania
zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w przypadku gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu
podatkowego nie spełnia warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1, 3 lub 4,
przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6,
bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku
o wydanie zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu
publicznego;
3) nie zostaną zatwierdzone akta weryfikacyjne w wyniku urzędowego
sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada
2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie
z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło
ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości
kwoty jego zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego
oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty może być on obowiązany,
a w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został zwolniony
z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego – jeżeli to zwolnienie utraciło
ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał nowego zwolnienia lub
nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej wysokości, z zastrzeżeniem
art. 64 ust. 5a;
4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48,
z zastrzeżeniem ust. 3;
5) w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot, który
złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 48 ust. 4 lub 4d, nie osiągnął
zadeklarowanych minimalnych poziomów określonych odpowiednio w art. 48
ust. 3 pkt 1, 1a, 2 i 4 lub ust. 4a.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia na prowadzenie
składu podatkowego, jeżeli podmiot dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków
stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że
w przypadku gdy wysokość zobowiązania podatkowego została określona przez organ
podatkowy – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej
wysokość zobowiązania podatkowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie na prowadzenie
składu podatkowego również na wniosek podmiotu prowadzącego skład podatkowy.
5. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub
upływu okresu, na który zostało ono wydane i niewydania przed upływem tego okresu
nowego zezwolenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przesyła informację
o cofnięciu lub wygaśnięciu tego zezwolenia, odpowiednio, właściwemu organowi
prowadzącemu rejestr działalności regulowanej, organowi rejestrowemu, o którym
mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych, organowi koncesyjnemu lub organowi zezwalającemu na
prowadzenie działalności gospodarczej.

art. 53. więcej Art. 53. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
4a. (uchylony)
4b. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)

art. 54. więcej Art. 54. 1. Zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego
składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika,
o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”, dotyczy
konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż
3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki
określone w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia powinien zawierać dane
dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub
zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym,
o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty
elektronicznej oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych, a także adres, pod
którym jest zlokalizowany skład podatkowy, z którego będzie następowało
wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego.
3. Do wniosku o wydanie zezwolenia wyprowadzenia załącza się pisemną zgodę
podmiotu prowadzącego skład podatkowy na magazynowanie w tym składzie
wyrobów akcyzowych podmiotu występującego z wnioskiem oraz dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
4. Zezwolenie wyprowadzenia określa w szczególności:
1) adres siedziby lub zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy, z którego będzie
następowało wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego;
3) rodzaj wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze składu podatkowego poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
5. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany do powiadamiania
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
wyprowadzenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia wyprowadzenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do
zmiany zezwolenia wyprowadzenia przepis art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
8. Zmiana podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub miejsca prowadzenia
składu podatkowego, którego dotyczy zezwolenie wyprowadzenia, lub podatnika, o
którym mowa w art. 13 ust. 3, wymaga uzyskania nowego zezwolenia wyprowadzenia,
z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia wyprowadzenia, które
posiadał zmarły przedsiębiorca, na zasadach, o których mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia wyprowadzenia, na zasadach, o których
mowa w art. 84e.
9. (uchylony)
10. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania zezwolenia
wyprowadzenia, w przypadku gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie wyprowadzenia nie spełnia
warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, przy czym przy ocenie
spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6, bierze się pod uwagę
okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia wyprowadzenia może powodować zagrożenie ważnego
interesu publicznego.
11. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie
wyprowadzenia, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podatnik prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub
uzyskanym zezwoleniem;
3) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6,
z zastrzeżeniem ust. 12.
12. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia
wyprowadzenia, jeżeli podatnik dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków
stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że
w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ podatkowy
– w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę zobowiązania.
13. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie wyprowadzenia
również na wniosek podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
14. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany przekazać kopię
zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy przed
pierwszym wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z tego składu poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy.
15. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany przekazać
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację zawierającą dane
o wyrobach akcyzowych i podmiotach, które wyprowadziły te wyroby ze składu
podatkowego w ramach posiadanych zezwoleń wyprowadzenia, w terminie do 10.
dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wyprowadzono te wyroby ze
składu podatkowego.
16. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego doręcza kopię decyzji o zmianie lub
cofnięciu zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy,
z którego następowało lub mogło nastąpić wyprowadzanie wyrobów akcyzowych
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, określonemu w zezwoleniu
wyprowadzenia.

art. 55. więcej Art. 55. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki dokonywania przeładunku wyrobów
akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy poza składem podatkowym,
uwzględniając specyfikę poszczególnych wyrobów akcyzowych oraz środków
transportu używanych do przemieszczania tych wyrobów, konieczność skutecznego
funkcjonowania procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz przepisy prawa Unii
Europejskiej w zakresie akcyzy.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, w przypadku podmiotów prowadzących w składzie podatkowym
działalność polegającą wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów
akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, sytuacje inne niż
określona w art. 48 ust. 5, w których nie muszą być spełnione warunki, o których
mowa w art. 48 ust. 3, uwzględniając specyfikę obrotu poszczególnymi wyrobami
akcyzowymi, możliwości techniczne w zakresie wykonywania działalności
w zakresie wyrobów akcyzowych, konieczność zapewnienia właściwej kontroli
wyrobów akcyzowych oraz zasady bezpieczeństwa zaopatrzenia na terytorium kraju
w paliwa ciekłe wynikające z odrębnych przepisów.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący
jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony,
na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie następujące warunki:
1) jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
2) jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym
wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów,
przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi
pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
3) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec
niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe;
4) złożył zabezpieczenie akcyzowe;
5) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne
z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące
podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej
oraz określenie zakresu działalności, która będzie prowadzona przez podmiot, a także
proponowane zabezpieczenie akcyzowe.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się dokumenty potwierdzające
spełnienie warunków określonych w ust. 1.
4. Zezwolenie na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący określa
w szczególności:
1) numer podmiotu pośredniczącego;
2) adres siedziby lub zamieszkania podmiotu pośredniczącego;
3) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego;
4) zakres prowadzonej działalności;
5) rodzaj wyrobów akcyzowych.
5. (uchylony)
6. Podmiot pośredniczący jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku, o którym
mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 7 i 9.
7. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 9.
8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 7, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący
w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany zezwolenia na prowadzenie
działalności jako podmiot pośredniczący przepis art. 48 ust. 7 stosuje się
odpowiednio.
9. Zmiana podmiotu prowadzącego działalność jako podmiot pośredniczący
wymaga uzyskania nowego zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot
pośredniczący, z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności
jako podmiot pośredniczący, które posiadał zmarły przedsiębiorca, na zasadach,
o których mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia na prowadzenie działalności jako podmiot
pośredniczący, na zasadach, o których mowa w art. 84e.
10. (uchylony)
11. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania zezwolenia na
prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący w przypadku, gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie działalności
jako podmiot pośredniczący nie spełnia warunków, o których mowa w ust. 1,
przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, bierze
się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie
zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu
publicznego.
12. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie na
prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podmiot pośredniczący prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa
podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu pośredniczącego utraciło ważność albo nie
zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego
zobowiązania podatkowego albo jego zobowiązania podatkowego oraz opłaty
paliwowej, do której zapłaty może być on obowiązany;
4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w ust. 1,
z zastrzeżeniem ust. 14.
13. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie na prowadzenie
działalności jako podmiot pośredniczący również na wniosek podmiotu
pośredniczącego.
14. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia na prowadzenie
działalności jako podmiot pośredniczący, jeżeli podmiot pośredniczący dokona
zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia
ujawnienia zaległości, z tym że w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało
określone przez organ podatkowy – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji
określającej kwotę zobowiązania.

Art. 56a. Do magazynowania wyrobów przez podmiot pośredniczący stosuje się
odpowiednio przepis art. 47a.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek
podmiotu spełniającego warunki wymienione:
1) w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2–6 – wydaje zezwolenie na nabywanie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca;
2) w art. 48 ust. 1 pkt 2–6 – wydaje zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.
1a. Podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może uzyskać więcej niż jedno
zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.
2. Zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, jest obowiązany posiadać tytuł prawny do korzystania
z wyodrębnionego miejsca przeznaczonego do odbierania wyrobów akcyzowych,
zwanego dalej „miejscem odbioru wyrobów akcyzowych”. Zezwolenie na nabywanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenie na jednorazowe
nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca może dotyczyć tylko
jednego miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.
2a. Miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno być dostosowane do
bezpiecznego wprowadzenia tych wyrobów, a proponowana lokalizacja miejsca
odbioru tych wyrobów, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma znajdować się
to miejsce, lub ich wyposażenie powinny umożliwiać sprawowanie kontroli.
2b. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca, z wyłączeniem zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca, może być udzielone po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
2c. Zmiana zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zezwolenia na jednorazowe nabycie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, może być dokonana po
zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym
mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej, w zakresie zmiany.
3. Wniosek o wydanie zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca powinien zawierać:
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego
siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji
podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także planowaną lokalizację
miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
2) informację o rodzaju wyrobów akcyzowych, które będą nabywane
wewnątrzwspólnotowo;
3) proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
4) informację o liczbie wydanych temu podmiotowi zezwoleń na nabywanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.
3a. Wniosek o wydanie zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca powinien zawierać:
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego
siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji
podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także planowaną lokalizację
miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
2) informację o rodzaju oraz ilości wyrobów akcyzowych, które będą nabyte
wewnątrzwspólnotowo;
3) proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
4) dane podmiotu, od którego będą nabyte wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe.
4. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3, załącza się plan miejsca odbioru
wyrobów akcyzowych, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych
w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2–6 oraz dokumenty mające znaczenie dla
przeprowadzenia kontroli określone w przepisach wykonawczych wydanych na
podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji
Skarbowej.
4a. Do wniosku, o którym mowa w ust. 3a, załącza się dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
5. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas
nieoznaczony. Zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca powinno być wykorzystane jednorazowo, w terminie
3 miesięcy od daty wydania zezwolenia.
6. Zarejestrowany odbiorca jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku, o którym
mowa w ust. 3, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 7 i 9.
7. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia na
nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca należy dokonywać
przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 9.
8. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 7, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany zezwolenia na
nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenia na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca przepis
art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
9. Zmiana miejsca odbioru wyrobów akcyzowych lub zarejestrowanego odbiorcy
wymaga uzyskania nowego zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca lub nowego zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia na nabywanie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, które posiadał zmarły przedsiębiorca,
na zasadach, o których mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, na zasadach, o których mowa w art. 84e.
10. (uchylony)
11. Do:
1) odmowy wydania zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1;
2) odmowy wydania zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych
jako zarejestrowany odbiorca stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1 pkt 1 i 2;
3) cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca stosuje się odpowiednio przepis
art. 52 ust. 2–5.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na
nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca lub zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, nadaje
podmiotowi numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem
odbioru wyrobów akcyzowych.
2. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem odbioru
wyrobów akcyzowych;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego odbiorcy;
3) adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
4) rodzaj nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
5) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.
3. Zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem odbioru
wyrobów akcyzowych;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego odbiorcy;
3) dane podmiotu, od którego są nabywane wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe;
4) adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
5) rodzaj oraz ilość nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
6) wysokość zabezpieczenia akcyzowego.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Zarejestrowany odbiorca nie może magazynować ani wysyłać
wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. (uchylony)
3. Zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca, może dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych na rzecz innych podmiotów.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki dotyczące miejsca odbioru wyrobów akcyzowych
nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę,
z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na
jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
1a) szczegółowe warunki prowadzenia składu podatkowego, w tym miejsca,
w którym wyroby akcyzowe są magazynowane
2) (uchylony)
– uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli, specyfikę
magazynowania i produkcji poszczególnych wyrobów akcyzowych i obrotu tymi
wyrobami, a także konieczność właściwego zabezpieczenia wyrobów akcyzowych przed ich wyprowadzeniem ze składu podatkowego w sposób sprzeczny z obowiązującymi przepisami.
8. Zarejestrowany odbiorca może dokonać nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004
r. o podatku od towarów i usług, na rzecz innego podmiotu, pod warunkiem że
podmiot, na rzecz którego nabywane są te wyroby, łącznie spełnia następujące warunki:
1) posiada koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, o której mowa w
ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, jeżeli koncesja ta jest wymagana;
2) jest właścicielem nabywanych wyrobów akcyzowych;
3) posiada:
a) siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju i nabywa te wyroby
akcyzowe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium
kraju albo
b) oddział z siedzibą na terytorium kraju utworzony na zasadach określonych
w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców
zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nabywa te wyroby akcyzowe na
potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju przez
ten oddział;
4) przekaże zarejestrowanemu odbiorcy numer identyfikacji podatkowej
poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od towarów i usług przy
przemieszczaniu na terytorium kraju wyrobów akcyzowych.
8a. Warunki, o których mowa w ust. 8, nie dotyczą podmiotów zużywających
wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 8, zwolnione od akcyzy w przypadkach, o
których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2.
9. Zarejestrowany odbiorca, w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje
Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych oraz ministra właściwego do spraw finansów
publicznych o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć
wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa
ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, oraz o tych nabytych wyrobach.
10. Informacja, o której mowa w ust. 9, powinna zawierać określenie rodzaju,
kodu CN i ilości nabytych wyrobów akcyzowych oraz:
1) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały wyroby akcyzowe,
posiada siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju: imię i nazwisko
lub nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu i jego
numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL;
2) w przypadku gdy podmiot, na rzecz którego nabyte zostały wyroby akcyzowe,
jest przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność w ramach oddziału
z siedzibą na terytorium kraju, utworzonego na zasadach określonych w ustawie
z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych
i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres miejsca
zamieszkania lub siedziby podmiotu, nazwę oddziału z siedzibą na terytorium
kraju, w ramach którego przedsiębiorca zagraniczny prowadzi działalność
gospodarczą na terytorium kraju, adres siedziby tego oddziału, numer
identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL użyty na potrzeby podatku od
towarów i usług przy przemieszczeniu na terytorium kraju wyrobów akcyzowych
oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym.
11. Zarejestrowany odbiorca nie przekazuje informacji, o której mowa w ust. 9,
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, jeżeli dane, które powinny
zostać zawarte w tej informacji, zamieści w raporcie odbioru.

art. 60. więcej Art. 60. (uchylony).

art. 61. więcej Art. 61. (uchylony).

art. 62. więcej Art. 62. (uchylony).

Art. 62a. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, na pisemny wniosek
podmiotu spełniającego warunki, wymienione w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, wydaje
zezwolenie na wysyłanie importowanych wyrobów akcyzowych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej, zwane dalej „zezwoleniem na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający”.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający powinien zawierać:
1) dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności
gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego
siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym
Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji
podatkowej (NIP) oraz adres poczty elektronicznej;
2) informację o rodzaju wyrobów akcyzowych, które będą wysyłane
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy;
3) proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
4) informację o liczbie wydanych temu podmiotowi zezwoleń na wysyłanie
wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający.
3. Do wniosku załącza się dokumenty potwierdzające spełnienie warunków
określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
4. Zezwolenie na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas
nieoznaczony.
5. Zarejestrowany wysyłający jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym
mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia na
wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający należy dokonywać
przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany zezwolenia na
wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający przepis
art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
8. Zmiana zarejestrowanego wysyłającego wymaga uzyskania nowego
zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający, z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia na wysyłanie wyrobów
akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający, które posiadał zmarły
przedsiębiorca, na zasadach, o których mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający, na zasadach, o których mowa w art. 84e.
9. (uchylony)
10. Do:
1) odmowy wydania zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1 pkt 1 i 2;
2) cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany wysyłający stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 2–5.

Art. 62b. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na
wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający, nadaje podmiotowi
numer akcyzowy zarejestrowanego wysyłającego.
2. Zezwolenie na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
wysyłający określa w szczególności:
1) numer akcyzowy zarejestrowanego wysyłającego;
2) adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego wysyłającego;
3) rodzaj wysyłanych wyrobów akcyzowych;
4) formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.

Art. 62c. 1. Zarejestrowany wysyłający nie może magazynować wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2. Zarejestrowany wysyłający jest obowiązany:
1) po dopuszczeniu do obrotu wyrobów akcyzowych wysłać wyroby akcyzowe
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.
2) (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)

art. 63. więcej Art. 63. 1. Do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej
powstałe albo mogące powstać zobowiązanie podatkowe albo powstałe lub mogące
powstać zobowiązanie podatkowe oraz opłatę paliwową, której obowiązek zapłaty
powstał albo może powstać, są obowiązane następujące podmioty:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) zarejestrowany odbiorca;
3) zarejestrowany wysyłający;
4) podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
5) podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 78 ust. 2a;
6) podmiot pośredniczący;
7) przedstawiciel podatkowy;
8) pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy
zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
9) podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa
w art. 20d pkt 1 lit. c.
1a. Obowiązek złożenia zabezpieczenia akcyzowego nie dotyczy wyrobów
akcyzowych opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie.
2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone na czas oznaczony albo
nieoznaczony, dla zagwarantowania pokrycia jednego lub wielu zobowiązań
podatkowych, albo jednego lub wielu zobowiązań podatkowych oraz jednej lub wielu
opłat paliwowych.
3. Na wniosek podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego,
z zastrzeżeniem ust. 3a, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje
zabezpieczenie akcyzowe, w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3, złożone
zamiast tego podmiotu lub łącznie z tym podmiotem przez:
1) przewoźnika lub spedytora – w przypadku przemieszczania przez nich wyrobów
akcyzowych podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, dla zagwarantowania
pokrycia zobowiązań podatkowych oraz opłaty paliwowej, mogących powstać
w stosunku do tych wyrobów akcyzowych,
2) właściciela wyrobów akcyzowych,
3) odbiorcę wyrobów akcyzowych,
4) wszystkie lub kilka podmiotów, o których mowa w pkt 1–3
– w kwocie pokrywającej zabezpieczenie akcyzowe w wymaganej wysokości.
3a. Na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 8 lub 9, właściwy
naczelnik urzędu skarbowego przyjmuje zabezpieczenie akcyzowe, w formach
określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3, złożone przez osobę trzecią zamiast tego
podmiotu lub łącznie z tym podmiotem, w kwocie pokrywającej zabezpieczenie
akcyzowe w wymaganej wysokości.
4. W przypadku przemieszczania na terytorium kraju wyrobów akcyzowych
między składami podatkowymi oraz dostarczania wyrobów akcyzowych objętych
zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie ze składu podatkowego do
podmiotu pośredniczącego zobowiązanie podatkowe podmiotu prowadzącego skład
podatkowy będącego podmiotem wysyłającym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31
lit. a lub b, albo jego zobowiązanie podatkowe oraz opłata paliwowa, której obowiązek
zapłaty może powstać w stosunku do tych wyrobów akcyzowych, mogą być, na jego
wniosek, objęte zabezpieczeniem akcyzowym podmiotu odbierającego złożonym na
terytorium kraju w formach określonych w art. 67 ust. 1 pkt 1–3, za zgodą tego
podmiotu odbierającego.
5. Osoba, która złożyła zabezpieczenie akcyzowe zgodnie z ust. 3 lub której
zabezpieczeniem akcyzowym zostały objęte zobowiązanie podatkowe podmiotu
prowadzącego skład podatkowy będącego podmiotem wysyłającym, o którym mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a lub b, albo jego zobowiązanie podatkowe oraz opłata
paliwowa, której obowiązek zapłaty może powstać w stosunku do przemieszczanych
wyrobów akcyzowych zgodnie z ust. 4, odpowiada całym swoim majątkiem za
zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia
akcyzowego oraz opłatę paliwową, do której zapłaty jest obowiązany ten podmiot,
wraz z odsetkami za zwłokę, solidarnie z tym podmiotem, do wysokości kwoty:
1) złożonego zabezpieczenia akcyzowego – w przypadku, o którym mowa w ust. 3;
2) którą zostało obciążone zabezpieczenie generalne podmiotu odbierającego, lub
kwoty zobowiązania podatkowego albo zobowiązania podatkowego oraz opłaty
paliwowej objętych zabezpieczeniem ryczałtowym tego podmiotu, wraz
z odsetkami za zwłokę – w przypadku, o którym mowa w ust. 4.
6. Osoba, która złożyła zabezpieczenie akcyzowe zgodnie z ust. 3a, odpowiada
całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do
złożenia zabezpieczenia akcyzowego, wraz z odsetkami za zwłokę, solidarnie z tym
podmiotem, do wysokości kwoty złożonego zabezpieczenia akcyzowego.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego zwalnia podmiot
prowadzący skład podatkowy z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego,
jeżeli podmiot ten spełnia następujące warunki:
1) ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) stosuje procedurę zawieszenia poboru akcyzy co najmniej od roku;
3) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się
z zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej;
4) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa, opłaty paliwowej, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz
nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub
upadłościowe;
5) zobowiązał się do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie właściwego
naczelnika urzędu skarbowego, kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej,
przypadających do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania podatkowego oraz
obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.
1a. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego zwalnia podatnika, o którym mowa
w art. 13 ust. 3, z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli podatnik ten
spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 oraz 3–5.
1b. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt
14, przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia się
również okres, w którym procedura zawieszenia poboru akcyzy była stosowana przez
zmarłego przedsiębiorcę.
2. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 nie mają zastosowania do rolników prowadzących
skład podatkowy, w którym są wykonywane, zgodnie z ustawą z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych, wyłącznie czynności polegające na wytwarzaniu na własny użytek estru lub czystego oleju roślinnego, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 lit. c tej ustawy.
3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest udzielane na czas oznaczony,
nie dłuższy niż 2 lata, w drodze decyzji, na pisemny wniosek podmiotu. Na pisemny
wniosek zwolnionego podmiotu zwolnienie może być przedłużone, w drodze decyzji,
na kolejne okresy nie dłuższe niż 2 lata.
4. Wnioski, o których mowa w ust. 3, powinny zawierać dane dotyczące
podmiotu i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię
i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub siedziby podmiotu, a także określenie
przewidywanych maksymalnych kwot zobowiązań podatkowych oraz opłat
paliwowych, podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz terminu, na jaki
zwolnienie ma być udzielone lub przedłużone. Wniosek o udzielenie zwolnienia,
składany przez podmiot prowadzący skład podatkowy, powinien zawierać ponadto
określenie rodzaju działalności prowadzonej przez podmiot w składzie podatkowym.
5. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, załącza się dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków określonych w ust. 1.
5a. W przypadku złożenia przez podmiot zwolniony z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego wniosku o przedłużenie tego zwolnienia, spełniającego
wymagania określone w ust. 4 i 5, nie później niż 3 miesiące przed upływem terminu,
na jaki zwolnienie zostało udzielone, zwolnienie to stosuje się do dnia doręczenia temu
podmiotowi decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawie
przedłużenia albo odmowy przedłużenia zwolnienia, nie dłużej jednak niż przez 90 dni
od dnia, w którym upływa termin, na jaki zwolnienie zostało udzielone.
6. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się w przypadku
przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy lub
objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.
7. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane w przypadku
przemieszczania rurociągiem ropopochodnych wyrobów akcyzowych pomiędzy
składami podatkowymi prowadzonymi przez ten sam podmiot na terytorium kraju.
8. Podmiot zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego jest
obowiązany do powiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego
o zmianach danych zawartych we wniosku o zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub we wniosku o przedłużenie zwolnienia, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana.
9. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zwolnienie, o którym mowa
w ust. 1 lub 1a, w przypadku gdy podmiot, któremu udzielono zwolnienia, naruszy
którykolwiek z warunków określonych w ust. 1 pkt 1, 3 lub 4, z zastrzeżeniem ust. 2.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób dokumentowania spełnienia warunków określonych w ust. 1,
w tym rodzaj dokumentów potwierdzających ich spełnienie, wzór wniosków,
o których mowa w ust. 3, a także szczegółowy sposób udzielania, przedłużania
i cofania zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uwzględniając konieczność
właściwego zabezpieczenia zobowiązań podatkowych oraz opłaty paliwowej, a także
konieczność zapewnienia przepływu informacji o zwolnieniach z obowiązku złożenia
zabezpieczenia akcyzowego.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy,
2) zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca,
3) zarejestrowany wysyłający,
4) podmiot pośredniczący,
5) podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
6) pośredniczący podmiot tytoniowy, z wyłączeniem przedsiębiorcy
zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
7) podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa
w art. 20d pkt 1 lit. c
– składają zabezpieczenie w formie zabezpieczenia generalnego w celu
zagwarantowania pokrycia wielu zobowiązań podatkowych albo wielu zobowiązań
podatkowych oraz wielu opłat paliwowych.
1a. Zabezpieczenie generalne może być również złożone na pisemny wniosek:
1) podatnika, o którym mowa w art. 78 ust. 1, z wyjątkiem przypadków, o których
mowa w art. 78 ust. 2a, lub przedstawiciela podatkowego, dla zagwarantowania
pokrycia ich zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, do których
zapłaty mogą być obowiązane te podmioty;
2) przewoźnika lub spedytora, dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań
podatkowych mogących powstać w stosunku do przemieszczanych przez nich,
z zastosowaniem procedury zawieszania poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych
podmiotów obowiązanych do złożenia zabezpieczenia akcyzowego oraz opłat
paliwowych, do których zapłaty mogą być obowiązane te podmioty.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia
generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, 3a lub 3b, na poziomie równym:
1) wysokości zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych oraz opłat
paliwowych, gdy ich kwota może zostać dokładnie obliczona przy przyjmowaniu
zabezpieczenia;
2) szacunkowej kwocie maksymalnej wynikającej z mogących powstać
zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych, których obowiązek zapłaty
może powstać.
3. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot
pośredniczący ustala się w kwocie równej wysokości maksymalnej kwoty
miesięcznego zobowiązania podatkowego mogącego powstać w przypadku użycia
wyrobów akcyzowych niezgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od
akcyzy lub naruszenia warunków tego zwolnienia oraz maksymalnej kwoty opłaty
paliwowej, której obowiązek zapłaty może powstać w stosunku do tych wyrobów.
3a. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez podmiot, o którym
mowa w ust. 1a, ustala się w kwocie wskazanej przez ten podmiot we wniosku
o złożenie zabezpieczenia generalnego, oszacowanej przez ten podmiot na poziomie
pozwalającym na pokrycie w każdym czasie zobowiązań podatkowych oraz opłat
paliwowych, które mają być objęte tym zabezpieczeniem.
3b. Wysokość zabezpieczenia generalnego składanego przez pośredniczący
podmiot tytoniowy oraz podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego,
o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, ustala się w kwocie równej wysokości
maksymalnej kwoty miesięcznego zobowiązania podatkowego mogącego powstać
w przypadku sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot
prowadzący skład podatkowy, który zużywa susz tytoniowy do produkcji wyrobów
tytoniowych lub wyrobów nowatorskich, lub pośredniczący podmiot tytoniowy lub
zużycia suszu tytoniowego przez pośredniczący podmiot tytoniowy, jednak nie
mniejszej niż 2 mln zł.
4. Dla ustalenia wysokości zabezpieczenia akcyzowego stosuje się stawki akcyzy
oraz stawki opłaty paliwowej, obowiązujące w dniu powstania obowiązku
podatkowego, a w przypadku gdy tego dnia nie można ustalić – w dniu złożenia
zabezpieczenia; jeżeli jednak stawki akcyzy lub stawki opłaty paliwowej ulegną
zmianie w trakcie trwania procedury zawieszenia poboru akcyzy, właściwy naczelnik
urzędu skarbowego koryguje wysokość zabezpieczenia akcyzowego i powiadamia
o tym podmiot, który złożył zabezpieczenie.
5. W przypadku gdy jest przyjmowane zabezpieczenie generalne dla
zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych albo zobowiązań podatkowych
oraz opłat paliwowych, których wysokość może ulec zmianie z upływem czasu,
podmioty, o których mowa w ust. 1 lub 1a, są obowiązane wstępnie oszacować
wysokość takiego zabezpieczenia na poziomie pozwalającym na pokrycie w każdym
czasie tych zobowiązań podatkowych oraz opłat paliwowych.
6. Podmiot pośredniczący, pośredniczący podmiot tytoniowy i podmiot
reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
są obowiązane aktualizować wysokość zabezpieczenia generalnego w sposób
zapewniający pokrycie mogących powstać w każdym czasie ich zobowiązań
podatkowych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego – także opłat paliwowych,
do których zapłaty może być on obowiązany.
7. Dokonanie czynności lub zaistnienie stanu faktycznego, powodujących
powstanie obowiązku podatkowego, a w przypadku pośredniczącego podmiotu
tytoniowego oraz podmiotu reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego, o którym
mowa w art. 20d pkt 1 lit. c, nabycie suszu tytoniowego, odpowiednio, przez ten
pośredniczący podmiot tytoniowy albo tego przedsiębiorcę zagranicznego, wymaga
odnotowania obciążenia zabezpieczenia generalnego odpowiednio kwotą powstałego
lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą powstałego lub
mogącego powstać zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której
obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, po uprzednim ustaleniu stanu
wykorzystania zabezpieczenia generalnego, z zastrzeżeniem art. 63 ust. 1a.
7a. Z zastrzeżeniem art. 41a ust. 6, art. 46f i art. 46o, obciążenie zabezpieczenia
generalnego kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego
albo kwotą zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, i jego zwolnienie z obciążenia w przypadkach, o których mowa:
1) w ust. 1 pkt 1–3 i 5 oraz ust. 1a – odnotowuje właściwy naczelnik urzędu
skarbowego;
2) w ust. 1 pkt 4 – odnotowuje podmiot pośredniczący;
3) w ust. 1 pkt 6 – odnotowuje pośredniczący podmiot tytoniowy;
4) w ust. 1 pkt 7 – odnotowuje podmiot reprezentujący przedsiębiorcę
zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c.
7b. Obciążenie zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub mogącego
powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania podatkowego oraz
opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać, a także jego
zwolnienie z obciążenia, w przypadkach gdy to obciążenie lub zwolnienie nie jest
odnotowywane z wykorzystaniem Systemu, może odnotowywać podmiot określony
w ust. 1 pkt 1–3 i 5, pod warunkiem że sposób odnotowywania obciążania
zabezpieczenia generalnego oraz zwalniania go z tego obciążenia zapewnia
możliwość ustalenia w każdym czasie stanu wykorzystania tego zabezpieczenia oraz
został uzgodniony na piśmie z właściwym naczelnikiem urzędu skarbowego.
8. Na wniosek podmiotu określonego w ust. 1, który spełnia warunki określone
w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy naczelnik urzędu skarbowego wyraża zgodę na
złożenie zabezpieczenia ryczałtowego dla zabezpieczenia wykonania jego zobowiązań
podatkowych albo wykonania jego zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty
opłaty paliwowej przez ten podmiot. Przepisy art. 64 ust. 3–5a, 8 i 9 oraz przepisy
wydane na podstawie art. 64 ust. 10 dotyczące sposobu dokumentowania spełnienia
warunków określonych w art. 64 ust. 1, w tym rodzaju dokumentów potwierdzających
ich spełnienie, stosuje się odpowiednio.
9. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia
ryczałtowego na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego
złożenia jest obowiązany podmiot składający wniosek o złożenie zabezpieczenia
ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b.
9a. Na wniosek pośredniczącego podmiotu tytoniowego albo podmiotu
reprezentującego przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c,
który spełnia warunki, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, właściwy
naczelnik urzędu skarbowego ustala wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, z zastrzeżeniem ust. 9b, na poziomie 30% wysokości zabezpieczenia generalnego, do którego złożenia są obowiązane te podmioty, jednak nie większym niż 15 mln zł.
9b. Na wniosek pośredniczącego podmiotu tytoniowego, który posiada
odpowiednią infrastrukturę do przechowywania suszu tytoniowego, zawarł umowy
z producentami suszu tytoniowego na dostarczenie co najmniej 100 ton suszu
tytoniowego w ciągu roku, spełnia odpowiednio warunki, o których mowa
w art. 64 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 oraz nie naruszył przepisów prawa podatkowego w ciągu
roku przed dniem złożenia wniosku, właściwy naczelnik urzędu skarbowego ustala
wysokość zabezpieczenia ryczałtowego z uwzględnieniem ilości suszu tytoniowego
nabytego na terytorium kraju, nabytego wewnątrzwspólnotowo lub importowanego
przez ten podmiot w ciągu roku przed dniem ustalenia tej wysokości, na poziomie
1 mln zł od każdego pełnego tysiąca ton suszu tytoniowego, jednak nie mniej niż 1 mln zł.
10. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego co najmniej raz w roku ustala
ponownie wysokość zabezpieczenia ryczałtowego, w szczególności w przypadku
zmiany maksymalnych kwot zobowiązań podatkowych lub opłat paliwowych podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu, zmiany ilości suszu tytoniowego nabytego na terytorium kraju, nabytego wewnątrzwspólnotowo lub importowanego w okresie
roku przez pośredniczący podmiot tytoniowy, o którym mowa w ust. 9b, lub na
wniosek podmiotu składającego zabezpieczenie ryczałtowe.

art. 66. więcej Art. 66. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wniosku o wyrażenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego
i wniosku o przedłużenie zgody na złożenie zabezpieczenia ryczałtowego,
2) szczegółowy sposób ustalania wysokości zabezpieczenia generalnego
i ryczałtowego,
3) szczegółowy sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego, w tym:
a) sposób ustalania stanu wykorzystania zabezpieczenia generalnego oraz
odnotowywania jego obciążenia i zwolnienia z obciążenia kwotą
powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego oraz opłaty
paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać,
b) sposób stosowania zabezpieczenia generalnego i ryczałtowego przy
wykorzystaniu Systemu,
4) szczegółowy sposób objęcia zabezpieczeniem akcyzowym wyrobów
akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o którym
mowa w art. 32 ust. 5 pkt 1,
5) sposób i częstotliwość aktualizacji zabezpieczenia generalnego, o której mowa
w art. 65 ust. 6
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych
oraz opłaty paliwowej.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) inne niż określone w art. 63 ust. 4 przypadki, w których zobowiązania
podatkowe podmiotów, o których mowa w art. 63 ust. 1, oraz opłaty paliwowe,
do których zapłaty są lub mogą być obowiązane te podmioty, mogą być, na ich
wniosek, objęte zabezpieczeniem akcyzowym osoby trzeciej, za zgodą tej osoby,
2) inne niż określone w art. 65 ust. 8 przypadki, w których może być złożone
zabezpieczenie ryczałtowe,
3) przypadki, w których stosuje się dla niektórych wyrobów akcyzowych niższy
poziom zabezpieczenia akcyzowego niż określony w ustawie, oraz określić ten poziom,
4) szczegółowe warunki odnotowywania przez podmiot, o którym mowa
w art. 65 ust. 7b, obciążenia zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub
mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, a także zwalniania go z tego obciążenia,
5) szczegółowy sposób odnotowywania przez podmiot, o którym mowa
w art. 65 ust. 7b, obciążenia zabezpieczenia generalnego kwotą powstałego lub
mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo kwotą zobowiązania
podatkowego oraz opłaty paliwowej, a także zwalniania go z tego obciążenia,
6) przypadki, w których nie odnotowuje się obciążenia zabezpieczenia generalnego
kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego albo
kwotą powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego oraz
kwotą opłaty paliwowej, której obowiązek zapłaty powstał lub może powstać
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia należności akcyzowych
oraz opłaty paliwowej, zapewnienia sprawnego stosowania zabezpieczeń
akcyzowych, a także uproszczenia obrotu wyrobami akcyzowymi.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Zabezpieczenie akcyzowe może zostać złożone w formie:
1) depozytu w gotówce;
2) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
3) czeku potwierdzonego przez osobę prawną mającą siedzibę na terytorium Unii
Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim
Obszarze Gospodarczym lub przez oddział banku zagranicznego, którzy
prowadzą na terytorium kraju działalność bankową w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357
oraz z 2020 r. poz. 284, 288 i 321);
4) weksla własnego;
5) innego dokumentu mającego wartość płatniczą;
6) hipoteki na nieruchomości.
2. Zabezpieczenie akcyzowe obowiązuje na całym terytorium Unii Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposób i miejsce składania zabezpieczenia akcyzowego,
2) rodzaje innych dokumentów mających wartość płatniczą, które mogą być
przyjmowane jako zabezpieczenie akcyzowe,
3) sposób dokonania potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego,
4) wzory druków służących do potwierdzenia przyjęcia zabezpieczenia
akcyzowego
– uwzględniając konieczność właściwego zabezpieczenia wykonania zobowiązań
podatkowych w akcyzie oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.

art. 68. więcej Art. 68. Depozyt w gotówce składa się w walucie polskiej, chyba że przepis
szczególny stanowi inaczej.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Gwarant powinien zobowiązać się na piśmie do zapłacenia, solidarnie
z podatnikiem, jego następcami prawnymi oraz osobą, której udzielił gwarancji
bankowej lub ubezpieczeniowej, złożonej przez tę osobę jako zabezpieczenie akcyzowe zamiast podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub łącznie z nim, bezwarunkowo i nieodwołalnie, na każde wezwanie właściwego
naczelnika urzędu skarbowego, zabezpieczonej kwoty zobowiązania podatkowego,
zabezpieczonej kwoty opłaty paliwowej, albo obu tych kwot, wraz z odsetkami za
zwłokę, jeżeli ich zapłacenie stanie się wymagalne.
2. Gwarant odpowiada całym swoim majątkiem, solidarnie z podatnikiem, jego
następcami prawnymi oraz osobą, której udzielił gwarancji bankowej lub
ubezpieczeniowej, złożonej przez tę osobę jako zabezpieczenie akcyzowe zamiast
podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub łącznie z nim,
za zobowiązanie podatkowe objęte gwarancją do czasu jego wygaśnięcia oraz za
opłatę paliwową objętą gwarancją do czasu wygaśnięcia obowiązku jej zapłaty, wraz
z odsetkami za zwłokę – do wysokości kwoty gwarancji.
3. Gwarantem może być jedynie osoba prawna mająca siedzibę na terytorium
Unii Europejskiej lub terytorium państwa członkowskiego Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, oddział banku zagranicznego oraz główny oddział zakładu
ubezpieczeń, które prowadzą na terytorium kraju działalność bankową lub
ubezpieczeniową, w rozumieniu przepisów, odpowiednio, ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Prawo bankowe lub ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 381, 730 i 2217), oraz:
1) posiadają na podstawie tych przepisów uprawnienie do udzielania gwarancji
bankowych lub ubezpieczeniowych na całym terytorium kraju;
2) zawiadomią, w formie pisemnej, ministra właściwego do spraw finansów
publicznych o zamiarze udzielania gwarancji bankowych lub
ubezpieczeniowych, składanych jako zabezpieczenie akcyzowe.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych po uzgodnieniu
z Przewodniczącym Komisji Nadzoru Finansowego ogłasza, w drodze obwieszczenia,
wykaz gwarantów, o których mowa w ust. 3.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzory treści gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych składanych
jako zabezpieczenie akcyzowe, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej
realizacji przez gwaranta zobowiązania, o którym mowa w ust. 1.

Art. 69a. 1. Hipoteka na nieruchomości, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6,
może zostać ustanowiona wyłącznie na prawie własności nieruchomości.
2. Hipoteka na nieruchomości może zostać ustanowiona do 65% wartości
nieruchomości.
3. Wartość nieruchomości przyjmuje się na podstawie zadeklarowanej przez
podmiot, o którym mowa w art. 63 ust. 1, wartości rynkowej nieruchomości będącej
przedmiotem zabezpieczenia.
4. Wartość nieruchomości deklaruje się według stanu nieruchomości na dzień
złożenia wniosku o dokonanie wpisu do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych albo według stanu nieruchomości na dzień złożenia wniosku o wydanie
zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej, z uwzględnieniem miejsca jej
położenia, stanu i stopnia zużycia nieruchomości oraz przeciętnych cen nieruchomości
do niej podobnych. W przypadku złożenia wniosku o zmianę wpisu do rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych albo wniosku o zmianę zezwolenia, wartość
nieruchomości deklaruje się według stanu nieruchomości na dzień złożenia tego wniosku.
5. Jeżeli wartość nieruchomości deklarowana przez podmiot obowiązany do
złożenia zabezpieczenia akcyzowego nie odpowiada, według oceny organu
podatkowego, wartości rynkowej, organ podatkowy wzywa podmiot do wskazania
przyczyn uzasadniających podanie wartości nieruchomości w deklarowanej wysokości.
6. W przypadku nieudzielenia odpowiedzi lub niewskazania przyczyn, które
uzasadniają przyjęcie wartości nieruchomości w deklarowanej wysokości, przyjmuje
się wartość nieruchomości określoną w opinii sporządzonej w formie operatu
szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego, o którym mowa w ustawie z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284 i 471).
7. Jeżeli wartość nieruchomości określona przez powołanego przez organ
podatkowy biegłego rzeczoznawcę majątkowego w opinii, o której mowa w ust. 6,
różni się więcej niż o 33% od wartości rynkowej nieruchomości deklarowanej przez
podmiot obowiązany do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, koszty wydania opinii
ponosi ten podmiot.
8. Na nieruchomości, w stosunku do której istnieją ograniczenia obrotu
nieruchomością wynikające z przepisów odrębnych, nie ustanawia się hipoteki.
9. W dniu ustanowienia hipoteki nieruchomość:
1) ma stanowić wyłączną własność podmiotu obowiązanego do złożenia
zabezpieczenia akcyzowego;
2) nie może być obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi, z wyjątkiem
służebności przesyłu.
10. Zbycie albo obciążenie nieruchomości prawami, o których mowa
w ust. 9 pkt 2, uważa się za równoznaczne z sytuacją, w której złożone zabezpieczenie
akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania
podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego mogą
wybrać formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 67 ust. 1.
2. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych
w art. 67 ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę
zabezpieczenia akcyzowego.
3. Zabezpieczenie złożone w formie, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 6, może
stanowić pokrycie do 45% zabezpieczenia akcyzowego. Pozostałą część
zabezpieczenia akcyzowego składa się w jednej lub kilku formach przewidzianych
w art. 67 ust. 1 pkt 1–5.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia
zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej
wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego
oraz kwoty opłaty paliwowej.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia przyjęcia zabezpieczenia
akcyzowego z określonym terminem ważności, jeżeli nie zabezpiecza ono w sposób
skuteczny pokrycia w terminie kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty
zobowiązania podatkowego oraz kwoty opłaty paliwowej.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Jeżeli właściwy naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi, że złożone
zabezpieczenie akcyzowe nie zapewnia pokrycia w należnej wysokości lub w terminie
kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej, jest obowiązany zażądać przedłużenia zabezpieczenia, złożenia dodatkowego lub nowego zabezpieczenia akcyzowego.
2. Podmiot, który złożył zabezpieczenie akcyzowe na czas oznaczony, jest
obowiązany najpóźniej na miesiąc przed upływem tego terminu udokumentować
przedłużenie jego ważności lub złożyć nowe zabezpieczenie akcyzowe.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Jeżeli określona lub zadeklarowana kwota akcyzy lub kwota opłaty
paliwowej nie zostały zapłacone w terminie, organ podatkowy pokrywa je ze
złożonego zabezpieczenia akcyzowego.
1a. Organ podatkowy nie pokrywa kwoty akcyzy, o której mowa w ust. 1,
z zabezpieczenia akcyzowego podmiotu, o którym mowa w art. 63 ust. 3,
w przypadku, o którym mowa w art. 42 ust. 1 pkt 4, jeżeli podmiot ten nie został poinformowany lub nie mógł być poinformowany o nieotrzymaniu przez podmiot
wysyłający, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. a, raportu odbioru albo
dokumentu zastępującego raport odbioru bądź raportu wywozu albo dokumentu
zastępującego raport wywozu albo alternatywnego dowodu zakończenia procedury
zawieszenia poboru akcyzy i, w terminie miesiąca od dnia przekazania mu informacji
o tym przez organ podatkowy, przedstawi dowód, że przemieszczanie wyrobów
akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zakończyło się
zgodnie z art. 41a ust. 2, lub dowód potwierdzający miejsce wystąpienia
nieprawidłowości na terytorium państwa członkowskiego.
1b. Jeżeli kwota zabezpieczenia akcyzowego nie pokrywa w całości, kwoty
akcyzy i kwoty opłaty paliwowej, wraz z odsetkami:
1) z części zabezpieczenia akcyzowego, której wysokość została ustalona dla
pokrycia akcyzy – w pierwszej kolejności pokrywa się kwotę akcyzy wraz z odsetkami;
2) z części zabezpieczenia akcyzowego, której wysokość została ustalona dla
pokrycia opłaty paliwowej – w pierwszej kolejności pokrywa się kwotę opłaty
paliwowej wraz z odsetkami.
2. Jeżeli w celu pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej
niezapłaconych w terminie wymagana jest sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, praw z dokumentów mających wartość
płatniczą złożonych jako zabezpieczenie akcyzowe lub nieruchomości obciążonej
hipoteką zgodnie z art. 67 ust. 1 pkt 6, do sprzedaży stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.11).
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, należne odsetki za zwłokę od
zaległości podatkowej są naliczane do dnia pokrycia kwoty akcyzy lub kwoty opłaty paliwowej.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Zabezpieczenie akcyzowe nie może zostać zwrócone, dopóki nie
wygasną lub nie będą mogły już powstać zobowiązanie podatkowe oraz obowiązek
zapłaty opłaty paliwowej.
2. (uchylony)
3. Jeżeli zobowiązanie podatkowe lub obowiązek zapłaty opłaty paliwowej
wygaśnie częściowo lub nie może już powstać do części zabezpieczonej kwoty,
złożone zabezpieczenie zostaje niezwłocznie częściowo zwrócone podmiotowi, który
je złożył, na jego wniosek.
4. Jeżeli zobowiązanie podatkowe oraz obowiązek zapłaty opłaty paliwowej
wygaśnie lub nie może już powstać, zabezpieczenie akcyzowe zostaje zwrócone na
wniosek podmiotu, który je złożył, w terminie 7 dni.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu zabezpieczenia akcyzowego,
uwzględniając konieczność zabezpieczenia wykonania zobowiązań podatkowych
w akcyzie oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej.

art. 75. więcej Art. 75. Od kwoty zwracanego zabezpieczenia akcyzowego nie przysługują odsetki.

art. 76. więcej Art. 76. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór dokumentu potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego
lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 2a,
uwzględniając konieczność zapewnienia informacji o złożonym zabezpieczeniu
akcyzowym lub o zapłaconej kwocie akcyzy.

art. 77. więcej Art. 77. 1. Dostawa wewnątrzwspólnotowa lub nabycie wewnątrzwspólnotowe,
na potrzeby działalności gospodarczej wykonywanej na terytorium kraju, wyrobów
akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, są dokonywane na podstawie uproszczonego
dokumentu towarzyszącego.
2. Uproszczony dokument towarzyszący może być zastąpiony przez dokument
handlowy w przypadku, gdy dokument ten zawiera takie same dane, jakie są
wymagane dla uproszczonego dokumentu towarzyszącego. Do dokumentu
handlowego zastępującego uproszczony dokument towarzyszący stosuje się
odpowiednio przepisy o uproszczonym dokumencie towarzyszącym.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór oraz sposób obiegu kart uproszczonego dokumentu
towarzyszącego, a także warunki, na jakich dokument handlowy może zastąpić
uproszczony dokument towarzyszący, uwzględniając konieczność zapewnienia
informacji dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwot akcyzy
przypadającej do zapłaty.

art. 78. więcej Art. 78. 1. W przypadku gdy podatnik nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby
akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, na potrzeby wykonywanej na terytorium kraju
działalności gospodarczej, jest obowiązany:
1) przed wprowadzeniem wyrobów akcyzowych na terytorium kraju dokonać
zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym do właściwego
naczelnika urzędu skarbowego;
2) potwierdzić odbiór wyrobów akcyzowych na uproszczonym dokumencie
towarzyszącym – z wyjątkiem przypadków, w których pomimo obowiązku
wynikającego z rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia
1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego
w wewnątrzwspólnotowym przemieszczaniu wyrobów akcyzowych,
przeznaczonych do konsumpcji w państwie członkowskim wysyłki (Dz. Urz.
WE L 369 z 18.12.1992, str. 17; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 216) wyroby opodatkowane zerową stawką akcyzy nie zostały przemieszczone z terytorium państwa członkowskiego na podstawie
uproszczonego dokumentu towarzyszącego;
2a) wystawić dokument potwierdzenia złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub
zapłaty akcyzy na terytorium kraju i dołączyć ten dokument do zwracanego
uproszczonego dokumentu towarzyszącego, w przypadku gdy nabywane wyroby
są opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3) bez wezwania organu podatkowego, złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego deklarację uproszczoną, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć
akcyzę i dokonać jej zapłaty na terytorium kraju, na rachunek właściwego urzędu
skarbowego, w terminie 10 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego,
w przypadku gdy nabywane wyroby są opodatkowane na terytorium kraju
stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3a) złożyć zabezpieczenie akcyzowe, w przypadku gdy nabywane wyroby są
opodatkowane na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
4) (uchylony)
2. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, przed dołączeniem do zwracanego
uproszczonego dokumentu towarzyszącego, dokumentu potwierdzenia złożenia
zabezpieczenia akcyzowego lub zapłaty akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2a, jest obowiązany uzyskać na tym dokumencie potwierdzenie przez
właściwego naczelnika urzędu skarbowego złożenia zabezpieczenia akcyzowego lub
zapłaty akcyzy.
2a. Przepisy ust. 1 pkt 2a–3a oraz ust. 2 nie mają zastosowania do nabycia
wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem
skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii
Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo
członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie
rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie
wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów
zwolnienia z podatku akcyzowego.
3. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio do przypadków nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
4. Przepisy ust. 1 pkt 1, 3 i 3a stosuje się odpowiednio w przypadku nabycia
wewnątrzwspólnotowego przez osobę fizyczną wyrobów akcyzowych
przeznaczonych na cele handlowe w rozumieniu art. 34.
4a. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
7a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, warunkiem dokonania przez
podatnika nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych wymienionych w
art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest
posiadanie:
1) koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, o której mowa w ustawie z dnia
10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, lub
2) wpisu do rejestru systemu zapasów interwencyjnych, o którym mowa w ustawie
z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu
ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa
paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór zgłoszenia o planowanym nabyciu wewnątrzwspólnotowym,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględniając konieczność zapewnienia informacji
dotyczących ilości nabywanych wyrobów akcyzowych oraz kwoty akcyzy
przypadającej do zapłaty.
9. (uchylony)
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór deklaracji uproszczonej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, wraz
z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego złożenia tej deklaracji, informacją
o terminie i miejscu jej złożenia, pouczeniem podatnika, że deklaracja ta stanowi
podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, uwzględniając konieczność
zapewnienia prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

Art. 78a. W przypadkach, o których mowa w art. 78 ust. 1 i 3, podatnik nie może
dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego odpowiednio paliw opałowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a lub wyrobów akcyzowych wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług, na rzecz innego podmiotu.

art. 79. więcej Art. 79. 1. Jeżeli osoba fizyczna zamierza nabyć wewnątrzwspólnotowo, nie
w celach prowadzonej działalności gospodarczej, wyroby akcyzowe wymienione
w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, w tym wyroby opodatkowane zerową stawką akcyzy, i wyroby te mają być jej
dostarczane na terytorium kraju, to takie nabycie może być dokonane wyłącznie za
pośrednictwem przedstawiciela podatkowego. W sytuacji tej przyjmuje się, że nabycia
wewnątrzwspólnotowego nie dokonuje ta osoba fizyczna lecz przedstawiciel podatkowy.
2. Przedstawiciela podatkowego na terytorium kraju wyznacza sprzedawca.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Przedstawicielem podatkowym może być wyłącznie podmiot,
spełniający łącznie warunki, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, któremu
właściwy naczelnik urzędu skarbowego wydał zezwolenie na wykonywanie czynności
w charakterze przedstawiciela podatkowego.
2. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany:
1) obliczać akcyzę i dokonywać zapłaty akcyzy przypadającej do zapłaty;
2) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe.
3) (uchylony)
2a. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)

art. 81. więcej Art. 81. 1. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego wydawane jest na czas oznaczony, nie dłuższy niż
3 lata, albo na czas nieoznaczony, przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego, na wniosek sprzedawcy.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać dane dotyczące
sprzedawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę sprzedawcy, adres jego siedziby lub zamieszkania, określenie rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, dane identyfikacyjne
przedstawiciela podatkowego, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę
przedstawiciela podatkowego, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w
rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile przedstawiciel
podatkowy taki numer posiada, oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres
poczty elektronicznej, a także rodzaj wyrobów akcyzowych, które będą nabywane
wewnątrzwspólnotowo.
3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, sprzedawca jest obowiązany załączyć
oświadczenie o wyrażeniu zgody przez przedstawiciela podatkowego na
wykonywanie przez niego czynności w tym charakterze oraz dokumenty
potwierdzające spełnienie przez przedstawiciela podatkowego warunków, o których
mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
4. Zezwolenie na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela
podatkowego określa w szczególności:
1) adres siedziby lub zamieszkania przedstawiciela podatkowego;
2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania sprzedawcy;
3) rodzaj wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo.
5. Przedstawiciel podatkowy jest obowiązany do powiadamiania właściwego
naczelnika urzędu skarbowego o zmianach danych zawartych we wniosku, o którym
mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych zawartych w zezwoleniu na
wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego należy
dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do zmiany
zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego
przepis art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
8. Zmiana przedstawiciela podatkowego lub sprzedawcy określonych w
zezwoleniu na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego
wymaga uzyskania nowego zezwolenia, z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia na wykonywanie czynności
w charakterze przedstawiciela podatkowego, które posiadał zmarły
przedsiębiorca, na zasadach, o których mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego, na zasadach, o których mowa w art. 84e.
9. (uchylony)
10. Do:
1) odmowy wydania zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 1 pkt 1 i 2;
2) cofnięcia lub wygaśnięcia zezwolenia na wykonywanie czynności w charakterze
przedstawiciela podatkowego stosuje się odpowiednio przepis art. 52 ust. 2–5.

art. 82. więcej Art. 82. 1. W przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów
akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:
1) podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów
akcyzowych, albo
2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich
dostawy wewnątrzwspólnotowej
– na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego wraz
z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.
2. W przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została
zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy:
1) podatnikowi, który dokonał eksportu tych wyrobów akcyzowych, albo
2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich eksportu
– na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu
roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, o których mowa w ust. 4.
2a. W przypadku gdy w stosunku do przemieszczanych przez terytorium Unii
Europejskiej wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy:
1) powstała nieprawidłowość na terytorium kraju lub
2) nie można ustalić miejsca, gdzie powstała nieprawidłowość, a powstanie tej
nieprawidłowości zostanie stwierdzone na terytorium kraju
– właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera akcyzę obliczaną z zastosowaniem
stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym powstała nieprawidłowość, a jeżeli
tego dnia nie można ustalić – obowiązujących w dniu, w którym stwierdzono
powstanie tej nieprawidłowości.
2b. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2a, jest
obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, z terytorium którego dokonano wysyłki, o powstaniu lub
stwierdzeniu powstania nieprawidłowości oraz pobraniu akcyzy na terytorium kraju.
2c. Jeżeli w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie
pobrana na terytorium państwa członkowskiego, a przed upływem 3 lat od daty
nabycia wyrobów akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość
powstała na terytorium kraju, właściwy naczelnik urzędu skarbowego pobiera akcyzę
obliczaną z zastosowaniem stawek akcyzy obowiązujących w dniu, w którym
nieprawidłowość ta powstała.
2d. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2c, jest
obowiązany poinformować właściwe władze podatkowe państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, w którym pobrano akcyzę w związku ze stwierdzeniem powstania
nieprawidłowości, o powstaniu nieprawidłowości oraz o pobraniu akcyzy na
terytorium kraju.
2e. Jeżeli w wyniku stwierdzenia powstania nieprawidłowości akcyza zostanie
pobrana na terytorium kraju, a przed upływem 3 lat od daty nabycia wyrobów
akcyzowych przez odbiorcę zostanie ustalone, że nieprawidłowość powstała na
terytorium państwa członkowskiego i akcyza zostanie tam pobrana, podmiotowi, który
zapłacił akcyzę w związku ze stwierdzeniem powstania nieprawidłowości na
terytorium kraju, przysługuje zwrot zapłaconej akcyzy.
2f. W przypadku, o którym mowa w ust. 2e, zwrot akcyzy następuje na pisemny
wniosek podmiotu, złożony do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w terminie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności akcyzy.
2g. Za nieprawidłowość uważa się sytuacje, do których dochodzi w trakcie
przemieszczania wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy,
znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w wyniku których całe
przemieszczanie lub część przemieszczania tych wyrobów nie kończy się zgodnie
z przepisami, z wyłączeniem sytuacji, w których doszło do całkowitego zniszczenia
lub nieodwracalnej utraty wyrobów akcyzowych.
3. Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 1, występujący z wnioskiem
o zwrot akcyzy są obowiązani po dokonaniu dostawy wewnątrzwspólnotowej
przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:
1) dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;
2) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa
członkowskiego Unii Europejskiej na uproszczonym dokumencie
towarzyszącym lub na kopii dokumentu handlowego, o którym mowa
w art. 77 ust. 2, w przypadku wyrobów akcyzowych wymienionych
w załączniku nr 2 do ustawy;
2a) potwierdzenie otrzymania wyrobów akcyzowych przez odbiorcę z państwa
członkowskiego Unii Europejskiej na dokumencie handlowym, w przypadku
wyrobów akcyzowych niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, które są
objęte na terytorium kraju stawką akcyzy inną niż stawka zerowa;
3) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy lub złożenie deklaracji w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub złożenie zabezpieczenia albo dokument
potwierdzający, że akcyza w tym państwie nie jest wymagana.
4. Podatnik lub podmiot, o których mowa w ust. 2, występujący z wnioskiem
o zwrot akcyzy są obowiązani przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:
1) dokumenty potwierdzające zapłatę akcyzy na terytorium kraju;
2) udokumentowane potwierdzenie wywozu wyrobów akcyzowych z terytorium
kraju poza obszar celny Unii Europejskiej w rozumieniu art. 4 unijnego kodeksu
celnego, w sposób zgodny z przepisami prawa celnego, a w przypadku wywozu,
o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia 2015/2446, zaświadczenie,
o którym mowa w art. 68b ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne.
4a. Podmiot, o którym mowa w ust. 2e, występujący z wnioskiem o zwrot
akcyzy jest obowiązany przedłożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego:
1) dokumenty towarzyszące przemieszczaniu wyrobów akcyzowych;
2) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na terytorium państwa
członkowskiego, w którym powstała nieprawidłowość;
3) dokument potwierdzający zapłatę akcyzy w związku ze stwierdzeniem
powstania nieprawidłowości na terytorium kraju.
5. Zwrotowi nie podlega akcyza w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej
i eksportu wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy, a także kwota akcyzy
niższa od minimalnej kwoty zwrotu.
6. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje weryfikacji wniosku
o zwrot akcyzy w oparciu o dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 3–4a.
6a. W przypadku niedokonania przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego
zwrotu akcyzy, o którym mowa w ust. 1, 2 i 2e, w terminach określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, zwrot ten traktuje się jako nadpłatę
podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i terminy dokonywania zwrotu akcyzy, o którym mowa w ust. 1,
2 i 2e, minimalną kwotę zwrotu oraz wzór wniosku o zwrot akcyzy, uwzględniając:
1) konieczność zapewnienia informacji dotyczących ilości dostarczanych
wewnątrzwspólnotowo lub eksportowanych wyrobów akcyzowych;
2) konieczność prawidłowego określenia kwot zwracanej akcyzy;
3) ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy.

art. 83. więcej Art. 83. 1. W przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą
uznanej przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot ten może dokonać
obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy
zapłaconej od reklamowanych wyrobów.
2. Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać obniżenia, o którym
mowa w ust. 1, w przypadku wykorzystania reklamowanych wyrobów akcyzowych
do produkcji wyrobów akcyzowych.

Art. 83a. 1. W przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą
uznanej przez podatnika może on dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której
zapłacenia jest obowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów.
2. Podatnik może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku
całkowitego zniszczenia reklamowanych wyrobów akcyzowych:
1) w składzie podatkowym albo,
2) za zgodą właściwego naczelnika urzędu skarbowego – w innym miejscu
spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych,
w obecności przedstawiciela naczelnika urzędu celno-skarbowego.
2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego po otrzymaniu zawiadomienia podatnika o zamiarze zniszczenia
wyrobów akcyzowych może udzielić zgody na zniszczenie wyrobów akcyzowych,
o których mowa w art. 94 ust. 1 i art. 95 ust. 1, bez obecności przedstawiciela
naczelnika urzędu celno-skarbowego.
3. Z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, o którym mowa
w ust. 2 pkt 2, sporządza się, w dwóch egzemplarzach, protokół zniszczenia wyrobów
akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół zniszczenia
wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności zniszczenia
przedstawiciel organu podatkowego.
4. W przypadku udzielenia zgody na zniszczenie wyrobów akcyzowych bez
obecności przedstawiciela naczelnika urzędu celno-skarbowego podatnik, w terminie
3 dni roboczych, składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie
potwierdzające zniszczenie wyrobów akcyzowych.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, powinno zawierać w szczególności:
1) datę zniszczenia wyrobów akcyzowych;
2) ilość zniszczonych wyrobów akcyzowych;
3) czytelny podpis składającego oświadczenie.

art. 84. więcej Art. 84. 1. Wydanie, odmowa wydania, zmiana oraz cofnięcie zezwolenia:
1) na prowadzenie składu podatkowego,
2) na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
2a) na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca,
3) (uchylony)
3a) na wysyłanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany wysyłający,
4) na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,
5) na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący,
6) wyprowadzenia
– następuje w drodze decyzji.
1a. (uchylony)
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy sposób wydawania, zmiany oraz cofania zezwoleń, o których
mowa w ust. 1;
2) wzory wniosków o wydanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, a także sposób
dokumentowania spełnienia warunków, od których uzależnione jest wydanie
danego zezwolenia.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 2, uwzględni:
1) potrzebę uzyskania dostatecznych informacji o podatniku, w szczególności
wpływających na określenie zabezpieczenia akcyzowego i potrzebę
prawidłowego działania podmiotu;
2) konieczność zapewnienia swobody przepływu wyrobów akcyzowych.

Art. 84a. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku nie wygasają decyzje ani
zezwolenia akcyzowe, o których mowa w art. 20a ust. 4, art. 64 ust. 3, art. 65 ust. 8
oraz art. 84 ust. 1, które posiadał zmarły przedsiębiorca, jeżeli:
1) zarząd sukcesyjny został ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy, który
posiadał decyzję lub zezwolenie akcyzowe;
2) po śmierci przedsiębiorcy, który posiadał decyzję lub zezwolenie akcyzowe,
zostanie zapewniona ciągłość zarządu sukcesyjnego;
3) przedsiębiorstwo w spadku, zarządca sukcesyjny, następcy zmarłego
przedsiębiorcy oraz małżonek zmarłego przedsiębiorcy spełniają warunki
określone w art. 84b–84d;
4) zarządca sukcesyjny złoży, w terminie 7 dni od dnia śmierci przedsiębiorcy,
wniosek o zmianę decyzji lub zezwolenia akcyzowego, poprzez dodanie do
dotychczasowej nazwy posiadacza decyzji lub zezwolenia oznaczenia „w spadku”;
5) zmarły przedsiębiorca posiadał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium
kraju – w przypadku decyzji, o których mowa w art. 20a ust. 4.

Art. 84b. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku może być wykonywana
działalność na podstawie zezwolenia akcyzowego, które posiadał zmarły
przedsiębiorca, jeżeli:
1) przedsiębiorstwo w spadku spełnia łącznie następujące warunki:
a) w przypadku zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego – prowadzi
co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji,
przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym
będących własnością innych podmiotów,
b) jest podatnikiem podatku od towarów i usług, z wyłączeniem zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego, o którym mowa w art. 48 ust. 2,
c) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa ani nie jest prowadzone z jego majątku postępowanie egzekucyjne,
d) złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 84d ust. 1,
e) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z
udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez nie działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych,
f) nie posiada, jako płatnik, zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne;
2) zarządca sukcesyjny spełnia łącznie następujące warunki:
a) nie został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko
wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami
wartościowymi lub przestępstwo skarbowe,
b) w przypadku zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub
zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany
odbiorca – posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym
prowadzony jest skład podatkowy lub znajduje się miejsce przeznaczone do
odbierania wyrobów akcyzowych, jeżeli tytułem prawnym jest umowa
zawarta przez zmarłego przedsiębiorcę, w miejsce którego wstąpił zarządca sukcesyjny,
c) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z
udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych,
d) nie jest prowadzone z jego majątku postępowanie egzekucyjne w związku z
działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku;
3) nie jest prowadzone wobec któregokolwiek z następców prawnych zmarłego
przedsiębiorcy lub małżonka przedsiębiorcy postępowanie egzekucyjne, w
związku z działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku.

Art. 84c. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku może być wykonywana
działalność na podstawie decyzji o wpisie do rejestru pośredniczących podmiotów
tytoniowych, którą posiadał zmarły przedsiębiorca, jeżeli:
1) przedsiębiorstwo w spadku spełnia łącznie następujące warunki:
a) nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu
państwa ani nie jest prowadzone z jego majątku postępowanie egzekucyjne,
b) złoży zabezpieczenie akcyzowe,
c) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z
udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez nie działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych,
d) nie posiada, jako płatnik, zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne;
2) zarządca sukcesyjny spełnia łącznie następujące warunki:
a) nie został skazany prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko
wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi
gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami
wartościowymi lub przestępstwo skarbowe,
b) nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z
udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również
koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie
została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności
regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –
Prawo przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych,
c) nie jest prowadzone z jego majątku postępowanie egzekucyjne w związku z
działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku;
3) nie jest prowadzone wobec któregokolwiek z następców prawnych zmarłego
przedsiębiorcy lub małżonka przedsiębiorcy postępowanie egzekucyjne, w
związku z działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku.

Art. 84d. 1. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku może być stosowane
zwolnienie z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli:
1) przedsiębiorstwo w spadku spełnia następujące warunki:
a) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się
ze zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej,
b) nie posiada zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu
państwa oraz opłaty paliwowej ani nie jest prowadzone z jego majątku
postępowanie egzekucyjne,
c) zobowiązało się do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie właściwego
naczelnika urzędu skarbowego, kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej,
przypadających do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania podatkowego
oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej,
d) nie posiada, jako płatnik, zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne;
2) zarządca sukcesyjny spełnia następujące warunki:
a) posiada miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
b) nie jest prowadzone z jego majątku postępowanie egzekucyjne w związku z
działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku;
3) nie jest prowadzone wobec któregokolwiek z następców prawnych zmarłego
przedsiębiorcy lub małżonka przedsiębiorcy postępowanie egzekucyjne, w
związku z działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku.
2. W przypadku przedsiębiorstwa w spadku może być stosowana zgoda na
złożenie zabezpieczenia ryczałtowego, jeżeli:
1) przedsiębiorstwo w spadku spełnia następujące warunki:
a) jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się
ze zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej,
b) nie posiada zaległości z tytułu cła, podatków stanowiących dochód budżetu
państwa oraz opłaty paliwowej ani nie jest prowadzone z jego majątku
postępowanie egzekucyjne,
c) nie posiada, jako płatnik, zaległości z tytułu składek na ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne;
2) zarządca sukcesyjny spełnia następujące warunki:
a) posiada miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
b) nie jest prowadzone z jego majątku postępowanie egzekucyjne w związku z
działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku;
3) nie jest prowadzone wobec któregokolwiek z następców prawnych zmarłego
przedsiębiorcy lub małżonka przedsiębiorcy postępowanie egzekucyjne, w
związku z działalnością prowadzoną przy użyciu przedsiębiorstwa w spadku.

Art. 84e. 1. W trakcie trwania zarządu sukcesyjnego, na wniosek zarządcy
sukcesyjnego, za pisemną zgodą następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy,
właściwy naczelnik urzędu skarbowego zmienia decyzję lub zezwolenie akcyzowe, o
których mowa w art. 20a ust. 4, art. 64 ust. 3, art. 65 ust. 8 oraz art. 84 ust. 1, przez
zmianę podmiotu posiadającego decyzję lub zezwolenie akcyzowe z przedsiębiorstwa
w spadku na jednego z następców prawnych, pod warunkiem że ten następca prawny
spełnia warunki wymagane do uzyskania tej decyzji lub tego zezwolenia.
2. Z dniem, w którym stała się wykonalna decyzja zmieniająca decyzję lub
zezwolenie akcyzowe, o których mowa w art. 20a ust. 4, art. 64 ust. 3, art. 65 ust. 8
lub art. 84 ust. 1, następca prawny wskazany w tej decyzji lub tym zezwoleniu wstępuje w prawa i obowiązki wynikające ze zmienionej decyzji lub zmienionego zezwolenia akcyzowego.

Art. 84f. W przypadku gdy za życia przedsiębiorcy zaistniała przesłanka do
wydania decyzji o wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z rejestru
pośredniczących podmiotów tytoniowych lub cofnięcia decyzji lub zezwolenia
akcyzowego, o których mowa w art. 64 ust. 3, art. 65 ust. 8 oraz art. 84 ust. 1, a nie
została wydana decyzja o wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z
rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych albo decyzja lub zezwolenie
akcyzowe nie zostało cofnięte za życia przedsiębiorcy, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje decyzję o wykreśleniu pośredniczącego podmiotu tytoniowego z
rejestru pośredniczących podmiotów tytoniowych albo cofa decyzję lub zezwolenie
akcyzowe w stosunku do przedsiębiorstwa w spadku lub następcy prawnego
przedsiębiorcy, któremu przysługują prawa i obowiązki wynikające z tej decyzji lub
tego zezwolenia.

art. 85. więcej Art. 85. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7,
ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek:
1) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych;
2) dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w przypadku ich użycia do
produkcji innych wyrobów,
b) o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez
podmiot zużywający.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 7, w drodze
decyzji wydanej z urzędu dla poszczególnych podmiotów:
1) może ustalić:
a) normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych,
b) dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych
– o których mowa w ust. 1;
2) ustala dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych określonych
w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, znajdujących się
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i objętych zerową stawką akcyzy,
w przypadku ich zużycia do produkcji innych wyrobów;
3) ustala dopuszczalne normy zużycia napojów alkoholowych, o których mowa
w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, w przypadku ich użycia przez podmiot zużywający.
3. W przypadku posiadania przez podatnika więcej niż jednego zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego, normy dopuszczalnych ubytków wyrobów
akcyzowych lub dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych, o których mowa
w ust. 1 i 2, ustala się odrębnie dla każdego składu podatkowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, ustalając normy dopuszczalnych
ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni:
1) rodzaj wyrobów akcyzowych;
2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie
których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
3) warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku;
4) maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone
w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wysokość maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków niektórych wyrobów
akcyzowych powstających w czasie wykonywania niektórych czynności,
w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
2) szczegółowy zakres i sposób ustalania norm dopuszczalnych ubytków wyrobów
akcyzowych lub dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych;
3) sposób rozliczania ubytków wyrobów akcyzowych, w szczególności
w przypadkach rozpoczęcia czynności, w trakcie których może dojść do
powstania ubytków wyrobów akcyzowych, lub zmiany warunków technicznych
i technologicznych przy dokonywaniu tych czynności, do czasu ustalenia w tych
przypadkach przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego norm
dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 5, uwzględni:
1) rodzaj wyrobów akcyzowych;
2) specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie
których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
3) warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, normy dopuszczalnych ubytków niektórych albo wszystkich
wyrobów akcyzowych, uwzględniając rodzaj wyrobów akcyzowych, specyfikę
poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może
dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych, warunki techniczne
i technologiczne, w tym środki transportu, występujące w danym przypadku.
8. Z dniem wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie ust. 7 decyzje
wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a tracą moc w części dotyczącej
norm dopuszczalnych ubytków, które zostały określone w tych przepisach.
9. Jeżeli decyzje wydane na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustalają
normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych korzystniejsze dla podmiotu
niż określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 7, decyzje te zachowują moc
do końca okresu, na jaki zostały wydane, a w przypadku decyzji bezterminowych – do
końca roku kalendarzowego następującego po roku kalendarzowym, w którym weszły
w życie przepisy wydane na podstawie ust. 7.

art. 86. więcej Art. 86. 1. Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:
1) objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów
opałowych lub napędowych;
2) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
3) objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
4) oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli
są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
5) objęte pozycją CN 3403;
6) objęte pozycją CN 3811;
7) objęte pozycją CN 3817;
8) oznaczone kodami CN: 3824 99 86, 3824 99 92, 3824 99 93, 3824 99 96, 3826
00 10 oraz 3826 00 90, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub
napędowych;
9) pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania
i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane
na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki
do paliw silnikowych – bez względu na kod CN;
10) pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone
do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako
dodatki lub domieszki do paliw opałowych – bez względu na kod CN.
2. Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne
przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników
spalinowych.
3. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne
przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych,
z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.
4. Biokomponentami są biokomponenty w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia
2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest
wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie
lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli
gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.
2. Nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych uzyskiwania niewielkiej
ilości wyrobów energetycznych jako produktu ubocznego w procesie wytwarzania
wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi. Za niewielką ilość uważa się ilość
wyrobów energetycznych, jeżeli przychód osiągnięty z ich sprzedaży stanowi nie
więcej niż 0,1% całości przychodu, w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.),
uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej za poprzedni rok obrotowy lub
deklarowanego w przypadku rozpoczęcia działalności gospodarczej.
3. Podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość wyrobów
energetycznych, o której mowa w ust. 2, jest obowiązany do:
1) pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rodzaju
prowadzonej działalności i rodzaju uzyskiwanych wyrobów – w terminie 14 dni
od dnia uzyskania po raz pierwszy tych wyrobów;
2) przedstawienia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnej
informacji o uzyskanym przychodzie, z wyszczególnieniem ilości uzyskanych
wyrobów, o których mowa w ust. 2, a także o wysokości przychodu osiągniętego
ze sprzedaży tych wyrobów – na zakończenie każdego roku obrotowego.
4. Nie uznaje się za produkcję wyrobów energetycznych dodawania do paliw
silnikowych lub paliw opałowych dodatków lub domieszek w ilości stanowiącej nie
więcej niż 0,2% objętości wyrobu energetycznego zawierającego te dodatki,
z wyłączeniem barwienia i znakowania wyrobów energetycznych, o którym mowa
w art. 90 ust. 1.

art. 88. więcej Art. 88. 1. Podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość,
wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu
w temperaturze 15°C lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa,
wyrażona w gigadżulach (GJ).
2. Podstawą opodatkowania energii elektrycznej jest jej ilość, wyrażona
w megawatogodzinach (MWh).
2a. W przypadku nielegalnego poboru energii elektrycznej podstawą
opodatkowania energii elektrycznej jest jej szacunkowa ilość, wyrażona
w megawatogodzinach (MWh).
2b. Podmiot, który określa szacunkową ilość nielegalnie pobranej energii
elektrycznej, jest obowiązany powiadomić właściwego dla podatnika naczelnika
urzędu skarbowego o tym fakcie w terminie 7 dni od dnia ustalenia podmiotu
dokonującego nielegalnego poboru energii elektrycznej.
3. Podstawą opodatkowania w przypadku użycia do celów napędowych,
z wyłączeniem celów żeglugi:
1) paliw opałowych,
2) olejów napędowych przeznaczonych do celów żeglugi
– jest ich ilość, wyrażona w litrach, która może być przechowywana w zbiorniku
podłączonym do odmierzacza paliw lub w zbiorniku pojazdu bądź innego środka przewozowego.
4. Za użycie paliw opałowych lub olejów napędowych, o których mowa w ust. 3,
niezgodnie z przeznaczeniem uznaje się również ich posiadanie lub sprzedaż ze
zbiornika podłączonego do odmierzacza paliw.
5. Za odmierzacz paliw określony w odrębnych przepisach uznaje się instalację
pomiarową przeznaczoną do tankowania pojazdów silnikowych, małych łodzi
i małych samolotów.
6. Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych,
które wynoszą odpowiednio:
1) 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2) 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3) 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
7. Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe, które wynoszą:
1) dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2705 00 00:
a) 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu koksowniczego powstającego
w procesie produkcji koksu metodą wysokotemperaturowego odgazowania
węgla koksowego,
b) 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ekspansyjnego i gazów
resztkowych powstających na ciągach technologicznych nieorganicznych,
c) 7,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu konwertorowego będącego
produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w konwertorze
tlenowym w czasie przedmuchiwania tlenem ciekłej surówki żelaza,
d) 3,6 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu wielkopiecowego będącego
produktem ubocznym w trakcie procesu zachodzącego w wielkim piecu
podczas przetapiania spieku rudnego i rudy żelaza na surówkę, w procesie redukcyjnym,
e) 1,9 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu nadmiarowego będącego
produktem ubocznym suchego chłodzenia koksu,
f) 1,8 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu gardzielowego stanowiącego
produkt odpadowy powstający w procesie wytapiania w piecach szybowych
wsadu w postaci brykietów koncentratu miedziowego, koksu oraz
mieszanki żużla konwertorowego i żużla z wytopu ołowiu,
g) 18,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego
niewymienionego w lit. a–f lub gdy nie można ustalić rodzaju wyrobu
gazowego;
2) dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 11 00 – 45,2 GJ/1000 kilogramów;
3) dla wyrobów energetycznych o kodach CN od 2711 12 do 2711 19 00 –
46,0 GJ/1000 kilogramów;
4) dla wyrobów gazowych o kodzie CN 2711 21 00:
a) 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego wysokometanowego
grupy E,
b) 27,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Lw,
c) 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Ls,
d) 20,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Ln,
e) 16,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla gazu ziemnego zaazotowanego
grupy Lm,
f) 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego
niewymienionego w lit. a–e;
5) dla wyrobów gazowych o kodzie ex CN 2711 29 00:
a) 24,0 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego
propan-butan-powietrze,
b) 115 GJ/1000 metrów sześciennych dla wyrobu gazowego
propan-butan-rozprężony;
6) dla wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 – 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych;
7) dla wyrobów gazowych niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i 5 –
31,0 GJ/1000 metrów sześciennych.
8. W przypadku sprzedaży finalnemu nabywcy gazowemu wyrobów gazowych
do obliczenia podstawy opodatkowania tych wyrobów przyjmuje się ilość tych
wyrobów wynikającą z faktury dokumentującej ich sprzedaż.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:
1) węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN
2701, 2702 oraz 2704 00 – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
2) benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49 oraz wyrobów
powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających
wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – 1542 zł/1000 litrów
3) (uchylony)
4) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników
odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 – 1822,00 zł/1000 litrów;
5) paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 – 1446,00 zł/1000 litrów;
6) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów
powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających
wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach – 1173 zł/1000 litrów
7) (uchylony)
8) biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu
silników spalinowych, bez względu na kod CN – 1173 zł/1000 litrów
9) olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od
2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na
czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów;
10) olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od
2710 20 31 do 2710 20 39:
a) z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350C lub których
gęstość w temperaturze 15C jest niższa niż 890 kilogramów/metr
sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie
z przepisami szczególnymi – 232,00 zł/1000 litrów,
b) pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na
podstawie przepisów szczególnych – 64,00 zł/1000 kilogramów;
11) olejów i preparatów smarowych:
a) olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710
19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe,
parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710
19 99,
b) olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90,
c) preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów
plastycznych objętych tą pozycją
– 1180,00 zł/1000 litrów;
12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:
a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych
objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych
objętych pozycją CN 2901:
– skroplonych – 672 zł/1000 kilogramów
– w stanie gazowym – 10,58 zł/1 gigadżul (GJ)
aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 – 0 zł,
b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania
jakościowe określone w odrębnych przepisach:
– biogazu, bez względu na kod CN – 0 zł,
– wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 – 0 zł,
c) pozostałych – 14,26 zł/1 gigadżul (GJ)
13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych
pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);
14) pozostałych paliw silnikowych – 1799 zł/1000 litrów
15) pozostałych paliw opałowych:
a) w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
– niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny – 232,00 zł/1000 litrów,
– równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny –
64,00 zł/1000 kilogramów,
b) gazowych – 1,28 zł/gigadżul (GJ).
1a. W latach 2015–2019 stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8,
12 lit. a i c oraz pkt 14, są obniżone odpowiednio o 25,00 zł/1000 litrów,
25,00 zł/1000 kilogramów albo o 0,50 zł/1 gigadżul (GJ).
1aa. W latach 2020–2021 stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, pkt
12 lit. a i c oraz pkt 14, są obniżone odpowiednio o 28,00 zł/1000 litrów, 28,00 zł/1000
kilogramów albo 0,56 zł/1 gigadżul (GJ).
1ab. W okresie do dnia 31 grudnia 2020 r. stawki akcyzy, o których mowa w ust.
1 pkt 2, 6, 8, pkt 12 lit. a i c oraz pkt 14, po obniżeniu zgodnie z przepisem ust. 1aa, są
obniżone dodatkowo odpowiednio o 17,00 zł/1000 litrów, 17,00 zł/1000 kilogramów
albo 0,4 zł/1 gigadżul (GJ).
1b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”,
stawki akcyzy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 6, 8, pkt 12 lit. a i c oraz pkt 14,
obowiązujące w poszczególnych latach kalendarzowych okresów, o których mowa w
ust. 1a–1ab, uwzględniając kwoty ich obniżenia odpowiednio zgodnie z ust. 1a–1ab:
1) w terminie do dnia 31 grudnia roku kalendarzowego poprzedzającego każdy rok
z tego okresu;
2) niezwłocznie – w przypadku zmiany ich wysokości.
2. Stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do
ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczone do celów innych niż
opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli
wyroby te są:
1) w posiadaniu zużywającego podmiotu gospodarczego;
2) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD ze składu podatkowego
do zużywającego podmiotu gospodarczego lub do składu podatkowego od
zużywającego podmiotu gospodarczego, który posiadał je w celu zużycia do
celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
3) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD do składu podatkowego
w przypadku niedostarczenia ich do zużywającego podmiotu gospodarczego;
4) nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu
towarzyszącego lub dokumentu handlowego przez zużywający podmiot gospodarczy;
5) nabywane wewnątrzwspólnotowo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy
przez zarejestrowanego odbiorcę w celu dostarczenia ich do zużywającego
podmiotu gospodarczego i przemieszczane do tego podmiotu na terytorium kraju
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu
zastępującego e-DD;
6) importowane przez zużywający podmiot gospodarczy;
6a) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD – w przypadku zwrotu
przez zużywający podmiot gospodarczy, który importował te wyroby, do
sprzedawcy spoza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli wyprowadzenie wyrobów
akcyzowych następuje przez urząd celno-skarbowy znajdujący się na terytorium kraju;
7) przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych
o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;
8) importowane lub nabywane wewnątrzwspólnotowo w opakowaniach
jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów przez
osobę fizyczną w celach innych niż prowadzenie działalności gospodarczej lub
innych niż cele handlowe.
2a. (uchylony)
2aa. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 3, 5 i 6a, warunkiem
zastosowania zerowej stawki akcyzy jest zakończenie przemieszczania w sposób, o
którym mowa w art. 46b ust. 2, oraz w terminie, o którym mowa w art. 46b ust. 3.
2ab. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, warunkiem zastosowania
zerowej stawki akcyzy jest sporządzenie przez zużywający podmiot gospodarczy eDD albo dokumentu zastępującego e-DD w terminie 15 dni od dnia dopuszczenia do
obrotu importowanych wyrobów akcyzowych.
2b. W przypadku wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczonych do celów innych niż
opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników
spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, przyjmuje się,
w tym na potrzeby przepisów o zabezpieczeniu akcyzowym oraz przepisów działu
VIa, że stawka akcyzy na te wyroby wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te zostały objęte
procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
2c. Stawka akcyzy na wyroby energetyczne niewymienione w załączniku nr 2 do
ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1–13, przeznaczone do celów innych niż
opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników
spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł.
2d. Stawka akcyzy w przypadku ubytków lub całkowitego zniszczenia wyrobów
energetycznych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową
stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, wynosi 1822,00 zł/1000 litrów, a w
przypadku gazów – 14,72 zł/GJ.
2e. Jeżeli do wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do
ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1–13, nie ma zastosowania zerowa stawka
akcyzy, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku
gazów – 14,72 zł/GJ.
2f. Podmiotowi wysyłającemu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c,
który wysłał wyroby energetyczne, w przypadkach, o których mowa w ust. 2, z
użyciem Systemu i nie otrzymał raportu odbioru lub dokumentu zastępującego raport
odbioru, przysługuje zwrot akcyzy zapłaconej przez ten podmiot, jeżeli w wyniku
kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego
ustalono, że wyroby te zostały użyte do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych.
2g. W przypadku, o którym mowa w ust. 2f, organ podatkowy, który ustalił, że
wyroby energetyczne zostały użyte do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub
domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki
lub domieszki do paliw silnikowych, informuje podmiot wysyłający, który zapłacił
akcyzę, o dokonanych ustaleniach.
2h. W przypadku, o którym mowa w ust. 2f, zwrot akcyzy następuje na wniosek
podmiotu wysyłającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 31 lit. b i c, złożony do
właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie roku, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym organ podatkowy poinformował podmiot wysyłający o
dokonanych ustaleniach.
3. Stawka akcyzy na energię elektryczną wynosi 5,00 zł za megawatogodzinę
(MWh).
3a. Stawka akcyzy na energię elektryczną zużywaną:
1) w procesie wydobycia i przeróbki wyrobów o kodzie CN 2701 na terenie zakładu
górniczego w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne
i górnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 868, 1214 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284) przez
podmiot będący podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej,
2) w produkcji wyrobów o kodzie CN 2704 w procesie odgazowania wyrobów
o kodzie CN 2701 w temperaturze powyżej 950°C przez podmiot będący
podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej
– wynosi 3,00 zł za megawatogodzinę (MWh).
3b. Stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 3a, stosuje się pod warunkiem, że
podatnik akcyzy, o którym mowa w ust. 3a, nie korzysta w stosunku do energii
elektrycznej ze zwolnienia od akcyzy, o którym mowa w art. 30 ust. 7a lub w art. 31d.
4. W przypadku:
1) użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, do napędu
silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych
w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia,
a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub
sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę
1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny – 2047,00 zł/1000 kilogramów;
2) przekroczenia dopuszczalnych norm zużycia, o których mowa w art. 85 ust. 2 pkt
2, ustalonych dla wyrobów energetycznych, o których mowa w ust. 2,
znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się stawkę
akcyzy określoną w ust. 2d, a jeżeli zużywający podmiot gospodarczy udowodni
zużycie tych wyrobów zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do
zastosowania zerowej stawki akcyzy – stawkę akcyzy 0 zł;
3) ubytków wyrobów energetycznych powstałych w czasie transportu rurociągiem
przesyłowym dalekosiężnym, przekraczających normy dopuszczalnych ubytków
wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 85 ust. 1 pkt 1, ust. 2
pkt 1 lit. a oraz w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7, stosuje się
stawkę akcyzy będącą średnią ważoną stawek na wszystkie wyroby energetyczne
wysłane w okresie rocznym do wszystkich odbiorców.
5. W przypadku sprzedaży wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10
i pkt 15 lit. a, stawki akcyzy określone w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a stosuje się, pod
warunkiem że:
1) nabywcą tych wyrobów jest pośredniczący podmiot olejowy lub zużywający
podmiot olejowy;
2) sprzedawca będący pośredniczącym podmiotem olejowym dokona zgłoszenia,
o którym mowa w art. 5 ust. 1 albo art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r.
o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz
obrotu paliwami opałowymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 2332 oraz z 2019 r. poz. 730,
1123 i 1556);
3) nabywca oświadczy, że nabywane wyroby:
a) zostaną przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania
tych stawek; oświadczenie ma następującą treść:
„Oświadczam, że nabywane wyroby zużyję do celów opałowych. Za
zmianę przeznaczenia nabywanych wyrobów i przez to narażenie na
uszczuplenie podatku akcyzowego grozi odpowiedzialność przewidziana
w art. 73a Kodeksu karnego skarbowego.” lub
b) będą sprzedane do celów opałowych, uprawniających do stosowania tych
stawek; oświadczenie ma następującą treść:
„Oświadczam, że nabywane wyroby sprzedam do celów opałowych. Za
zmianę przeznaczenia nabywanych wyrobów i przez to narażenie na
uszczuplenie podatku akcyzowego grozi odpowiedzialność przewidziana
w art. 73a Kodeksu karnego skarbowego.”;
4) nabywca uzupełni zgłoszenie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 albo art. 6a ust. 1
ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego
i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, zgodnie
z art. 5 ust. 6 lub art. 6a ust. 3 tej ustawy oraz uzupełni to zgłoszenie
o oświadczenie, o którym mowa w pkt 3.
5a. W przypadku sprzedaży wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a,
w opakowaniach jednostkowych, których masa brutto nie przekracza 30 kg lub ich
objętość nie przekracza 30 litrów, w łącznej ilości nieprzekraczającej jednorazowo
odpowiednio 100 kg lub objętości 100 litrów, warunkiem zastosowania stawek
określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a jest:
1) zamieszczenie przez pośredniczący podmiot olejowy w rejestrze, o którym
mowa w art. 138ta ust. 1, danych wymienionych w art. 138ta ust. 2;
2) potwierdzenie przez pośredniczący podmiot olejowy sprzedaży detalicznej tych
wyrobów fakturą, która zawiera informację o treści: „Nabywane paliwa opałowe
mogą być zużyte wyłącznie do celów opałowych. Za zmianę przeznaczenia
nabytych paliw opałowych i przez to narażenie na uszczuplenie podatku
akcyzowego grozi odpowiedzialność przewidziana w art. 73a Kodeksu karnego
skarbowego.”.
5b. W przypadku importu wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od
akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10
i pkt 15 lit. a, stawki akcyzy określone w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a stosuje się, pod
warunkiem że:
1) importerem tych wyrobów jest pośredniczący podmiot olejowy lub zużywający
podmiot olejowy;
2) w zgłoszeniu celnym w rozumieniu przepisów prawa celnego importer złoży:
a) oświadczenie, że przywożone wyroby zostaną przeznaczone do celów
opałowych, uprawniających do stosowania tych stawek, o następującej
treści:
„Oświadczam, że przywożone wyroby zużyję do celów opałowych. Za
zmianę przeznaczenia przywożonych wyrobów i przez to narażenie na
uszczuplenie podatku akcyzowego grozi odpowiedzialność przewidziana
w art. 73a Kodeksu karnego skarbowego.” lub
b) oświadczenie, że przywożone wyroby będą sprzedane z przeznaczeniem do
celów opałowych, uprawniających do stosowania tych stawek,
o następującej treści:
„Oświadczam, że przywożone wyroby sprzedam z przeznaczeniem do
celów opałowych. Za zmianę przeznaczenia przywożonych wyrobów
i przez to narażenie na uszczuplenie podatku akcyzowego grozi
odpowiedzialność przewidziana w art. 73a Kodeksu karnego
skarbowego.”.
5c. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych
nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, o których mowa
w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, stawki akcyzy określone w ust. 1 pkt 9, 10
i pkt 15 lit. a stosuje się, pod warunkiem że:
1) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego tych wyrobów jest
pośredniczący podmiot olejowy lub zużywający podmiot olejowy;
2) podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego dokona zgłoszenia,
o którym mowa w art. 6 ust. 1 albo art. 6b ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r.
o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz
obrotu paliwami opałowymi;
3) podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego w dokonanym
zgłoszeniu złoży oświadczenie, że nabywane wyroby zostaną przeznaczone do
celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych,
uprawniających do stosowania tych stawek o treści określonej w ust. 5b
pkt 2 lit. a lub b;
4) podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego w przypadku, o którym
mowa w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania
drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, uzupełni zgłoszenie zgodnie z art. 6 ust. 5 tej ustawy o informację o ilości odebranego wyrobu.
5d. W przypadkach niedostępności rejestru zgłoszeń, o którym mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania
drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi,
warunki określone w ust. 5 pkt 2–4 oraz ust. 5c pkt 2–4 uznaje się za spełnione, o ile
podmiot dokona zgłoszenia i uzupełnienia zgłoszenia o informacje o odbiorze
wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, na warunkach
i w terminie określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 7 tej ustawy.
5e. W przypadku sprzedaży paliw opałowych będących przedmiotem przewozu
towarów w rozumieniu ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania
drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi
pośredniczącemu podmiotowi olejowemu lub zużywającemu podmiotowi olejowemu
innemu niż osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, warunki
stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, o których
mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, mogą być zastąpione oświadczeniem nabywcy o treści
określonej w ust. 5 pkt 3 lit. a lub b złożonym w okresowej umowie zawartej między
sprzedawcą a nabywcą wyrobów akcyzowych, które wywiera skutek jedynie
w stosunku do nabywanych wyrobów akcyzowych w ilości wynikającej z tej umowy, jeżeli:
1) każda sprzedaż tych wyrobów została potwierdzona fakturą;
2) nabywca poinformuje sprzedawcę, że ilość odebranych wyrobów jest zgodna
z ilością wykazaną w fakturze, o której mowa w pkt 1;
3) dokonano zgłoszenia do rejestru zgłoszeń, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego
i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, danych
zawartych w umowie, o których mowa w art. 6c ust. 2 tej ustawy, nie później niż
przed dokonaniem pierwszej sprzedaży tych wyrobów.
5f. W przypadku sprzedaży paliw opałowych znajdujących się poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy niebędących przedmiotem przewozu w rozumieniu
ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego
przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi pośredniczącemu podmiotowi olejowemu lub zużywającemu podmiotowi olejowemu innemu niż osoba fizyczna
nieprowadząca działalności gospodarczej, warunki stosowania stawek akcyzy
określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, o których mowa w ust. 5 pkt 2–4, mogą
być zastąpione oświadczeniem nabywcy o treści określonej w ust. 5 pkt 3 lit. a lub b
złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą wyrobów
akcyzowych, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów
akcyzowych w ilości wynikającej z tej umowy, jeżeli:
1) każda sprzedaż tych wyrobów została potwierdzona fakturą;
2) nabywca poinformuje sprzedawcę, że ilość odebranych wyrobów jest zgodna
z ilością wykazaną w fakturze, o której mowa w pkt 1;
3) dokonano zgłoszenia do rejestru zgłoszeń, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego
i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, danych
zawartych w umowie, o których mowa w art. 6c ust. 2 tej ustawy, nie później niż
przed dokonaniem pierwszej sprzedaży tych wyrobów.
5g. W przypadkach, o których mowa w ust. 5e i 5f, sprzedawca będący
pośredniczącym podmiotem olejowym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, sporządza i przesyła do rejestru zgłoszeń,
o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie
monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami
opałowymi, miesięczne zestawienie informacji, o których mowa w art. 6c ust. 4 tej ustawy.
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
8a. (uchylony)
9. (uchylony)
10. Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10
i pkt 15 lit. a zużywającym podmiotom olejowym jest obowiązany odmówić
sprzedaży tych wyrobów w przypadku gdy:
1) (uchylony)
2) (uchylony)
3) adres, pod który sprzedawca dostarczył wyroby akcyzowe, jest inny niż
wskazane w potwierdzeniu przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego uproszczonego
miejsce (adres), gdzie znajdują się urządzenia grzewcze, z wyłączeniem miejsc,
gdzie znajdują się urządzenia grzewcze niestacjonarne.
4) (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. (uchylony)
14. (uchylony)
15. (uchylony)
16. W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5–5f i ust. 10 pkt 3, nie
zostały spełnione, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.
17. W przypadku gdy nabywca uzupełni zgłoszenie, o którym mowa
w ust. 5 pkt 4, po upływie terminu, o którym mowa w art. 5 ust. 6 lub art. 6a ust. 3
ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego
przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, ale przed upływem terminu,
o którym mowa w art. 11 ust. 1 tej ustawy, zobowiązanie podatkowe nie powstaje
i z chwilą uzupełnienia przez nabywcę tego zgłoszenia, w części objętej
potwierdzeniem, wygasa obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa
w art. 8 ust. 2 pkt 3, ciążący na pośredniczącym podmiocie olejowym.
18. W przypadku gdy podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego
wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, uzupełni zgłoszenie,
o którym mowa w ust. 5c pkt 4, po upływie terminu, o którym mowa w art. 6 ust. 5
ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego
przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, ale przed upływem terminu,
o którym mowa w art. 11 ust. 1 tej ustawy, stosuje się stawki akcyzy określone
w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.
19. W przypadku naruszenia warunków sprzedaży, o których mowa w ust. 5e
i 5f, obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3,
ciążący na pośredniczącym podmiocie olejowym, wygasa w zakresie ilości
odebranego towaru potwierdzonej przez nabywcę w zgłoszeniu w sposób, o którym
mowa w art. 5 ust. 6 lub art. 6a ust. 3 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi.
20. W przypadku nieuzupełnienia zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5 pkt 4,
ust. 5c pkt 4 i ust. 5d, albo naruszenia warunków sprzedaży, o których mowa
w ust. 5a, 5e, 5f i ust. 10 pkt 3:
1) pośredniczącemu podmiotowi olejowemu lub zużywającemu podmiotowi
olejowemu, na jego wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu
skarbowego w terminie roku, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
upłynął termin płatności akcyzy, przysługuje zwrot akcyzy zapłaconej przez ten
podmiot, jeżeli w wyniku postępowania podatkowego zostanie ustalone, że
wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, zostały
zużyte do celów opałowych albo
2) jeżeli pośredniczący podmiot olejowy lub zużywający podmiot olejowy nie
złożył deklaracji podatkowej lub deklaracji uproszczonej w zakresie wyrobów
akcyzowych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, z zastosowaniem
stawki akcyzy określonej w ust. 4 pkt 1:
a) nie wszczyna się postępowań podatkowych, jeżeli w wyniku kontroli
podatkowej lub kontroli celno-skarbowej ustalono, że wyroby akcyzowe,
o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, zostały zużyte do celów
opałowych albo
b) wszczęte postępowanie umarza się, jeżeli w tym postępowaniu ustalono, że
wyroby akcyzowe, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, zostały
zużyte do celów opałowych.
21. W przypadku, o którym mowa w ust. 20 pkt 1, kwotę zwrotu akcyzy
zapłaconej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych,
o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, stanowi różnica między akcyzą
zapłaconą według stawki akcyzy określonej w ust. 4 pkt 1 a akcyzą należną obliczoną
według stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.

art. 90. więcej Art. 90. 1. Obowiązkowi znakowania i barwienia podlegają:
1) oleje opałowe o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do
2710 20 39, z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350°C lub
których gęstość w temperaturze 15°C jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny;
2) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od
2710 20 11 do 2710 20 19 – przeznaczone na cele opałowe;
3) oleje napędowe o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od
2710 20 11 do 2710 20 19 – wykorzystywane do celów żeglugi, w tym rejsów
rybackich.
1a. Obowiązkowi barwienia nie podlegają wyroby energetyczne, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, wykorzystywane do celów żeglugi przez Siły Zbrojne
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Obowiązek znakowania i barwienia wyrobów energetycznych, o których
mowa w ust. 1, ciąży na podmiotach prowadzących składy podatkowe, importerach,
podmiotach dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego i przedstawicielach
podatkowych.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje substancji stosowanych do znakowania i barwienia;
2) ilości substancji stosowanych do znakowania i barwienia, wyrażone
w miligramach/litr wyrobu energetycznego, po których dodaniu wyrób uważa się
za prawidłowo oznaczony i zabarwiony.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 3, uwzględni:
1) sytuację rynkową w obrocie wyrobami energetycznymi, a zwłaszcza
konieczność przeciwdziałania unikaniu opodatkowania akcyzą;
2) techniczne możliwości zapewniające prawidłowe oznaczenie i zabarwienie
wyrobów energetycznych;
3) przeznaczenie wyrobów energetycznych.

art. 91. więcej Art. 91. (uchylony).

Art. 91a. (uchylony).

Art. 91b. (uchylony).

art. 92. więcej Art. 92. Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol
etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

art. 93. więcej Art. 93. 1. Do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:
1) wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej
1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby
stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2) wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej
objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3) napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
2. Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie,
przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także
jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania alkoholu etylowego jest liczba hektolitrów alkoholu
etylowego 100% vol. w temperaturze 20°C zawartego w gotowym wyrobie.
4. Stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 6275,00 zł od 1 hektolitra alkoholu
etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

art. 94. więcej Art. 94. 1. Piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN
2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami
bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc
alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości.
2. Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie
piwa, a także jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na
1 stopień Plato.
4. Stawka akcyzy na piwo wynosi 8,57 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato
gotowego wyrobu.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe metody ustalania parametrów służących do określenia
podstawy opodatkowania piwa, o których mowa w ust. 3, w szczególności wyznaczania liczby stopni Plato w piwie gotowym, uwzględniając przepisy prawa Unii Europejskiej w zakresie akcyzy oraz technologię wytwarzania piwa.

art. 95. więcej Art. 95. 1. Winem w rozumieniu ustawy jest:
1) wino niemusujące – wszelkie wyroby objęte pozycjami CN 2204 i 2205,
z wyjątkiem wina musującego określonego w pkt 2:
a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającej 15% objętości, pod warunkiem że cały
alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie
z procesu fermentacji, albo
b) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 15% objętości,
lecz nieprzekraczającej 18% objętości, pod warunkiem że nie zawierają
żadnych dodatków wzbogacających oraz że cały alkohol etylowy zawarty
w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie z procesu fermentacji;
2) wino musujące – wszelkie wyroby oznaczone kodami CN 2204 10, 2204 21,
2204 29 10 oraz objęte pozycją 2205, które łącznie spełniają następujące
warunki:
a) znajdują się w butelkach zaopatrzonych w korek w kształcie grzybka,
umocowany za pomocą węzłów lub spinek, albo cechują się ciśnieniem
wynoszącym co najmniej 3 bary, spowodowanym obecnością dwutlenku
węgla w roztworze,
b) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającą 15% objętości,
c) cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi wyłącznie
z procesu fermentacji.
2. Produkcją wina w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie
wina, a także jego rozlew.
3. Podstawą opodatkowania wina jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu.
4. Stawka akcyzy na wino wynosi 174,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.

art. 96. więcej Art. 96. 1. Napojami fermentowanymi w rozumieniu ustawy są:
1) musujące napoje fermentowane – wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2206 00
oraz wyroby oznaczone kodami CN 2204 10, 2204 21, 2204 29 10 i objęte
pozycją 2205, niewymienione w art. 95, które znajdują się w butelkach zaopatrzonych w korek w kształcie grzybka, umocowany za pomocą węzłów lub spinek, albo cechują się ciśnieniem wynoszącym co najmniej 3 bary,
spowodowanym obecnością dwutlenku węgla w roztworze, oraz:
a) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającą 13% objętości, albo
b) mają rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 13% objętości,
lecz nieprzekraczającą 15% objętości
– pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi
wyłącznie z procesu fermentacji;
2) niemusujące napoje fermentowane – niebędące musującymi napojami
fermentowanymi określonymi w pkt 1 – wszelkie wyroby objęte pozycjami CN
2204 i 2205, z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 95 ust. 1, oraz wyroby
objęte pozycją CN 2206 00, z wyjątkiem wszelkich wyrobów określonych
w art. 94 ust. 1:
a) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2%
objętości, lecz nieprzekraczającej 10% objętości, albo
b) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 10% objętości,
lecz nieprzekraczającej 15% objętości
– pod warunkiem że cały alkohol etylowy zawarty w gotowym wyrobie pochodzi
wyłącznie z procesu fermentacji.
2. Produkcją napojów fermentowanych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie
lub przetwarzanie napojów fermentowanych, a także ich rozlew.
3. Podstawą opodatkowania napojów fermentowanych jest liczba hektolitrów
gotowego wyrobu.
4. Stawki akcyzy na napoje fermentowane wynoszą:
1) na cydr i perry o kodach CN 2206 00 31, 2206 00 51 oraz 2206 00 81,
o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 5,0% objętości
– 97,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu;
2) na pozostałe napoje fermentowane – 174,00 zł od 1 hektolitra gotowego wyrobu.

art. 97. więcej Art. 97. 1. Wyrobami pośrednimi w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby
o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, lecz
nieprzekraczającej 22% objętości, objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00,
z wyjątkiem wyrobów określonych w art. 94–96.
2. Produkcją wyrobów pośrednich w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub
przetwarzanie wyrobów pośrednich, a także ich rozlew.
3. Podstawą opodatkowania wyrobów pośrednich jest liczba hektolitrów
gotowego wyrobu.
4. Stawka akcyzy na wyroby pośrednie wynosi 350,00 zł od 1 hektolitra
gotowego wyrobu.

art. 98. więcej Art. 98. 1. Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez
względu na kod CN:
1) papierosy;
2) tytoń do palenia;
3) cygara i cygaretki.
2. Za papierosy uznaje się:
1) tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani
cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest
umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3) tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany
w bibułę papierosową.
3. Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:
1) dwa papierosy – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż
8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
2) trzy papierosy – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż
11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
3) cztery papierosy – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy
niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
4) pięć papierosów – w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy
niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalenia, co należy uznać za sześć,
siedem i większą liczbę papierosów.
4. Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe
oczekiwania konsumentów, uznaje się:
1) tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2) tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem
tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym
produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie
ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub
ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód
równy przynajmniej jednej trzeciej długości wynosi nie mniej niż 34 milimetry
– jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.
5. Za tytoń do palenia uznaje się:
1) tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany
w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania
przemysłowego;
2) odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi
uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych,
oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub
cygaretkami, a nadające się do palenia.
6. (uchylony)
7. Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym
spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.
8. Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń,
lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako
papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych
produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

art. 99. więcej Art. 99. 1. Produkcją wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy jest ich
wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.
1a. Produkcją papierosów jest również ich wytwarzanie, także przez
konsumenta, przy użyciu maszyny do wytwarzania papierosów.
1b. Za produkcję papierosów nie uznaje się wytwarzania papierosów przez
konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwach domowych.
2. Stawki akcyzy na wyroby tytoniowe wynoszą:
1) na papierosy, z zastrzeżeniem ust. 10 – 228,10 zł za każde 1000 sztuk i 32,05%
maksymalnej ceny detalicznej;
2) na tytoń do palenia, z zastrzeżeniem ust. 10 – 155,79 zł za każdy kilogram i
32,05% maksymalnej ceny detalicznej;
3) na cygara i cygaretki – 433,00 zł za każdy kilogram.
3. Na papierosy lub tytoń do palenia nieobjęte obowiązkiem oznaczania znakami
akcyzy i nieoznaczone maksymalną ceną detaliczną stawki akcyzy wynoszą:
1) na papierosy – 378,38 zł za każde 1000 sztuk;
2) na tytoń do palenia – 252,25 zł za każdy kilogram.
4. Minimalna stawka akcyzy na papierosy wynosi 100% całkowitej kwoty
akcyzy, naliczonej od ceny równej średniej ważonej detalicznej cenie sprzedaży
papierosów.
5. (uchylony)
5a. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów albo średnią ważoną
detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia stanowi iloraz całkowitej wartości
odpowiednio wszystkich papierosów albo tytoniu do palenia, znajdujących się poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, i odpowiednio liczby tych papierosów albo
ilości tytoniu do palenia.
5b. Całkowitą wartość, o której mowa w ust. 5a, oblicza się w oparciu
o detaliczne ceny sprzedaży obejmujące wszystkie podatki.
5c. Średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów oraz średnią ważoną
detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia oblicza się na podstawie danych z roku
poprzedzającego rok kalendarzowy, na który te średnie ważone detaliczne ceny
sprzedaży są obliczane.
5d. Na potrzeby ustalenia minimalnej stawki akcyzy na papierosy stosuje się
średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów obliczaną na podstawie danych
za pierwszych 10 miesięcy roku poprzedzającego rok kalendarzowy, na który średnia
ważona detaliczna cena sprzedaży papierosów jest obliczana.
6. Za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się cenę wyznaczoną
i wydrukowaną przez producenta, importera lub podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego na opakowaniu jednostkowym papierosów lub tytoniu do
palenia, z zastrzeżeniem ust. 9.
7. Producent, importer lub podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego papierosów lub tytoniu do palenia, przeznaczonych do
sprzedaży na terytorium kraju, jest obowiązany wyznaczyć i wydrukować
maksymalną cenę detaliczną na opakowaniu jednostkowym tych wyrobów.
8. W przypadku importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego papierosów lub
tytoniu do palenia znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych maksymalną ceną detaliczną,
stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2, przy
czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość średniej
ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 5d, przeliczonej
na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia, przyjmując
założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada 1 kilogramowi tytoniu do palenia.
9. W przypadku:
1) nabycia lub posiadania papierosów lub tytoniu do palenia znajdujących się poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych
nieoznaczonych albo oznaczonych maksymalną ceną detaliczną, jeżeli od tych
wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku
kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego
nie ustalono, że podatek został zapłacony,
2) produkcji, o której mowa w art. 99 ust. 1a, niezgodnej z art. 47
– stosuje się odpowiednio stawki akcyzy w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1 i 2,
przy czym za maksymalną cenę detaliczną przyjmuje się trzykrotną wartość średniej
ważonej detalicznej ceny sprzedaży papierosów, o której mowa w ust. 5d, przeliczonej
na jednostkę 1000 sztuk dla papierosów, a dla tytoniu do palenia, przyjmując
założenie, że jednostka 1000 sztuk papierosów odpowiada 1 kilogramowi tytoniu do palenia.
10. W przypadku, o którym mowa w art. 8 ust. 5, stosuje się stawkę akcyzy
w wysokości 70% maksymalnej ceny detalicznej wydrukowanej na opakowaniu jednostkowym.
11. Producent, importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego
papierosów lub tytoniu do palenia są obowiązani do sporządzania i przekazywania
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji o liczbie znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy papierosów poszczególnych marek i ilości tytoniu do palenia oznaczonych maksymalną ceną
detaliczną w okresie:
1) pierwszych 10 miesięcy roku kalendarzowego,
2) roku kalendarzowego
– poprzedzających rok kalendarzowy, na który są obliczane średnie ważone detaliczne
ceny sprzedaży.
12. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, termin, formę przekazywania oraz zakres informacji, o których mowa
w ust. 11, uwzględniając potrzebę ustalenia średniej ważonej detalicznej ceny
sprzedaży papierosów oraz średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia.
13. (uchylony)
14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów oraz średnią ważoną
detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia, najpóźniej do dnia 1 marca danego roku
kalendarzowego, na podstawie danych, o których mowa w ust. 11 pkt 2.

Art. 99a. 1. Za susz tytoniowy uznaje się, bez względu na wilgotność, tytoń,
który nie jest połączony z żywą rośliną i nie jest jeszcze wyrobem tytoniowym.
2. Podstawą opodatkowania suszu tytoniowego jest ilość tego suszu wyrażona
w kilogramach.
3. Stawka akcyzy na susz tytoniowy wynosi 252,25 zł za każdy kilogram.
4. W przypadku:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny
podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot
tytoniowy, lub
2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład
podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy
– bez jego oznaczenia znakami akcyzy, stawka akcyzy wynosi 504,50 zł za każdy
kilogram.
5. W przypadku nabycia lub posiadania suszu tytoniowego nieoznaczonego
znakami akcyzy przez inny podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy, pośredniczący podmiot tytoniowy, grupę producentów lub rolnika, który wyprodukował susz tytoniowy, jeżeli nie została od niego zapłacona akcyza
w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tego
suszu, stosuje się stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 4.
6. Nie dokonuje się:
1) nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu suszu tytoniowego przez inny
podmiot niż podmiot prowadzący skład podatkowy lub pośredniczący podmiot
tytoniowy, lub
2) sprzedaży suszu tytoniowego innemu podmiotowi niż podmiot prowadzący skład
podatkowy lub pośredniczący podmiot tytoniowy
– luzem bez opakowania.

Art. 99b. 1. Produkcją płynu do papierosów elektronicznych w rozumieniu
ustawy jest jego wytwarzanie, przetwarzanie, a także jego rozlew.
2. Za produkcję płynu do papierosów elektronicznych nie uznaje się wytwarzania
tego płynu przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie
domowym na własne potrzeby.
3. Podstawą opodatkowania płynu do papierosów elektronicznych jest jego ilość
wyrażona w mililitrach.
4. Stawka akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi 0,55 zł za
każdy mililitr.
5. W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47, stawka
akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych wynosi dwukrotność stawki, o której
mowa w ust. 4.
6. W przypadku nabycia lub posiadania płynu do papierosów elektronicznych
znajdującego się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tego płynu nie
została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej,
kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek
został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5.

Art. 99c. 1. Produkcją wyrobów nowatorskich w rozumieniu ustawy jest ich
wytwarzanie, przetwarzanie, a także pakowanie.
2. Za produkcję wyrobów nowatorskich nie uznaje się wytwarzania tych
wyrobów przez konsumenta ręcznie domowym sposobem w gospodarstwie
domowym na własne potrzeby.
3. Podstawą opodatkowania wyrobów nowatorskich jest ich ilość wyrażona
w kilogramach.
4. Stawka akcyzy na wyroby nowatorskie wynosi 155,79 zł za każdy kilogram i
32,05% średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia.
5. W przypadku produkcji, o której mowa w ust. 1, niezgodnej z art. 47, stawka
akcyzy na wyroby nowatorskie wynosi 155,79 zł za każdy kilogram i 32,05%
trzykrotności średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia.
6. Na potrzeby ustalenia stawki akcyzy na wyroby nowatorskie stosuje się
średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia obliczaną na podstawie
danych za pierwszych 10 miesięcy roku poprzedzającego rok kalendarzowy, na który
średnia ważona detaliczna cena sprzedaży tytoniu do palenia jest obliczana.
7. Producent, importer lub podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego wyrobów nowatorskich, przeznaczonych do sprzedaży na
terytorium kraju, jest obowiązany wydrukować na opakowaniu jednostkowym
informację o ilości tych wyrobów nowatorskich wyrażonej w gramach.
8. W przypadku importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów
nowatorskich znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
w opakowaniach jednostkowych nieoznaczonych w sposób określony w ust. 7, stosuje
się stawkę w wysokości określonej w ust. 5.
9. W przypadku nabycia lub posiadania wyrobów nowatorskich znajdujących się
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w opakowaniach jednostkowych
nieoznaczonych albo oznaczonych w sposób określony w ust. 7, jeżeli od tych
wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono,
że podatek został zapłacony, stosuje się stawkę w wysokości określonej w ust. 5.

Art. 99d. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze
obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”, średnią ważoną detaliczną cenę sprzedaży papierosów oraz średnią ważoną
detaliczną cenę sprzedaży tytoniu do palenia, przed końcem roku kalendarzowego
poprzedzającego rok kalendarzowy, na który jest ustalana, na podstawie danych, o których mowa w art. 99 ust. 11 pkt 1, na potrzeby ustalenia minimalnej stawki akcyzy na papierosy oraz stawki akcyzy dla wyrobów nowatorskich.

art. 100. więcej Art. 100. 1. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania
akcyzą jest:
1) import samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium
kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
2) nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego
wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym;
3) pierwsza sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego
niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym:
a) wyprodukowanego na terytorium kraju,
b) od którego nie została zapłacona akcyza z tytułu czynności, o których mowa
w pkt 1 albo 2.
2. W przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą
jest również sprzedaż na terytorium kraju samochodu osobowego niezarejestrowanego
na terytorium kraju, następująca po sprzedaży, o której mowa w ust. 1 pkt 3, jeżeli
wcześniej akcyza nie została zapłacona w należnej wysokości, a w wyniku kontroli
podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono,
że podatek został zapłacony.
2a. W przypadku wymiany, przed pierwszą rejestracją na terytorium kraju,
silnika samochodu osobowego o pojemności 2000 centymetrów sześciennych albo
niższej na silnik o pojemności powyżej 2000 centymetrów sześciennych przyjmuje
się, że przedmiotem czynności podlegającej opodatkowaniu jest samochód osobowy
o pojemności silnika powyżej 2000 centymetrów sześciennych.
2b. W przypadku instalacji, przed pierwszą rejestracją na terytorium kraju,
silnika w samochodzie osobowym bez silnika przyjmuje się, że przedmiotem
czynności podlegającej opodatkowaniu jest samochód osobowy o pojemności silnika,
który został zainstalowany.
2c. Przepisy ust. 2a i 2b stosuje się niezależnie od tego, czy wymiana bądź
instalacja silnika zostały dokonane z zachowaniem warunków określonych przepisami
prawa.
3. Jeżeli w stosunku do samochodu osobowego powstał obowiązek podatkowy
w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu to nie
powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej
opodatkowaniu, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej
wysokości.
4. Samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy
mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób,
inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi
(kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych
i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
5. Na potrzeby niniejszego działu za sprzedaż samochodu osobowego uznaje się jego:
1) sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;
2) zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks
cywilny;
3) wydanie w zamian za wierzytelności;
4) wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5) darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny;
6) wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7) przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8) przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników,
udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników,
członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9) użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
6. Do opodatkowania akcyzą samochodów osobowych stosuje się odpowiednio
art. 10 ust. 12 i 13, art. 14 ust. 1–4, 6, 8, 10 i 11, art. 16, art. 18 ust. 1, 2 i 2a, art. 19,
art. 21 ust. 5 i art. 27–29a oraz przepisy wydane na podstawie art. 20.

art. 101. więcej Art. 101. 1. Obowiązek podatkowy z tytułu importu samochodu osobowego
niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa
celnego.
2. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami
o ruchu drogowym powstaje z dniem:
1) przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego
na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem
osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na
terytorium kraju;
2) nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel – jeżeli
nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło
po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3) złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – jeżeli podmiot występujący
z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo
samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
2a. Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego albo sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a, nie
powstaje, jeżeli ten samochód osobowy został dostarczony wewnątrzwspólnotowo lub
wyeksportowany w terminie 30 dni od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego albo
sprzedaży, o której mowa w art. 100 ust. 1 pkt 3 lit. a. Fakt dostawy
wewnątrzwspólnotowej lub eksportu jest potwierdzany przez dokumenty, o których
mowa w art. 107 ust. 3.
3. Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu
osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym powstaje z dniem wydania, a w przypadkach, o których mowa
w art. 100 ust. 5 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności.
4. Jeżeli sprzedaż samochodu osobowego powinna być potwierdzona fakturą,
obowiązek podatkowy powstaje z dniem wystawienia faktury, nie później jednak niż
w 7. dniu, licząc od dnia wydania, a w przypadkach, o których mowa
w art. 100 ust. 5 pkt 2–9, z dniem wykonania tych czynności. Sprzedawca jest
obowiązany do wykazania na wystawionej fakturze kwoty akcyzy od dokonanej
sprzedaży.
5. Jeżeli nie można określić dnia, w którym powstał obowiązek podatkowy
z tytułu danej czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 100 ust. 1
lub ust. 2, za datę jego powstania uznaje się dzień, w którym uprawniony organ
podatkowy stwierdził dokonanie czynności podlegającej opodatkowaniu.

art. 102. więcej Art. 102. 1. Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka
organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których
mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 101 ust. 2 pkt 1 i 2, jeżeli
przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na
terytorium kraju dokonał inny podmiot niż podmiot, który nabył prawo rozporządzania
samochodem osobowym jak właściciel, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba
prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która nabyła
prawo rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel.
3. W przypadku, o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podatnikiem jest osoba
fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej,
która wystąpiła o rejestrację tego samochodu na terytorium kraju, zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym.
4. W przypadku gdy samochód osobowy stanowi przedmiot współwłasności, za
podatników uznaje się wszystkich współwłaścicieli, nawet gdy czynności
podlegających opodatkowaniu dokonał jeden ze współwłaścicieli. Współwłaściciele
ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązanie podatkowe.

art. 103. więcej Art. 103. 1. Organy egzekucyjne, określone w przepisach o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji, oraz komornicy sądowi wykonujący czynności
egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1460, z późn. zm.), są płatnikami akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu osobowego
niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu
drogowym, od którego akcyza nie została zapłacona.
2. Płatnik akcyzy od sprzedaży, dokonywanej w trybie egzekucji, samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami
o ruchu drogowym, jest obowiązany obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek
właściwego urzędu skarbowego w terminie do 7. dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym sprzedano samochód, a także przekazać w tym terminie do
właściwego naczelnika urzędu skarbowego deklarację o wysokości pobranej
i wpłaconej akcyzy według ustalonego wzoru.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres danych zawartych w deklaracji o wysokości
akcyzy pobranej i wpłaconej przez płatnika oraz wzór tej deklaracji, zamieszczając
objaśnienia co do sposobu prawidłowego składania deklaracji oraz informacje
o miejscu ich składania, jak również zapewniając możliwość prawidłowego obliczenia
kwoty akcyzy.

art. 104. więcej Art. 104. 1. Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:
1) kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju
pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne
od tego samochodu osobowego;
2) kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy –
w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku,
o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia
wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od
towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;
3) wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło – w przypadku
importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2–5.
2. W przypadku samochodu osobowego, wobec którego mają zastosowanie
przepisy dotyczące procedury uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest
różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło.
3. Podstawą opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego objętego
procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby
samochód ten był objęty procedurą dopuszczenia do obrotu.
4. Podstawa opodatkowania w przypadku importu samochodu osobowego
obejmuje również prowizję oraz koszty transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały
do niej włączone, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na
terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce
wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie
którego samochód jest importowany.
5. Do podstawy opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego dolicza
się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli urzędy celno-
-skarbowe mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu samochodu.
6. Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale
niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość,
o której mowa w ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu
i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do
miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.
6a. W przypadku samochodów osobowych typu ambulans do podstawy
opodatkowania nie wlicza się kwot stanowiących wartość specjalistycznego
wyposażenia medycznego.
7. Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
w szczególności w przypadku darowizny samochodu osobowego, za podstawę
opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na
rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.
8. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności, o których
mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie
odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania
przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od
średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.
9. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy
opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości
znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ
podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.
10. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii
biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania,
koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.
11. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na
podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego,
średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej
marki, tego samego modelu, rocznika oraz – jeżeli jest to możliwe do ustalenia – z tym
samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty na terytorium
kraju lub nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.
12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje
się bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank
Polski w dniu powstania obowiązku podatkowego.
13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został
wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej,
do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się
ostatni, przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni
wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski.

art. 105. więcej Art. 105. Stawka akcyzy na samochody osobowe wynosi:
1) 18,6% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o pojemności
silnika powyżej 2000 centymetrów sześciennych;
1a) 9,3% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych:
a) o hybrydowym napędzie spalinowo-elektrycznym, w którym energia
elektryczna nie jest akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego
źródła zasilania, o pojemności silnika spalinowego wyższej niż 2000
centymetrów sześciennych, ale nie wyższej niż 3500 centymetrów sześciennych,
b) stanowiących pojazd hybrydowy w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia
11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1124, 1495, 1527 i 1716 oraz z 2020 r. poz. 284) o pojemności
silnika spalinowego wyższej niż 2000 centymetrów sześciennych, ale nie
wyższej niż 3500 centymetrów sześciennych;
1b) 1,55% podstawy opodatkowania – dla samochodów osobowych o hybrydowym
napędzie spalinowo-elektrycznym, w którym energia elektryczna nie jest
akumulowana przez podłączenie do zewnętrznego źródła zasilania, o pojemności
silnika spalinowego równej 2000 centymetrów sześciennych lub niższej;
2) 3,1% podstawy opodatkowania – dla pozostałych samochodów osobowych.

art. 106. więcej Art. 106. 1. Podatnik z tytułu sprzedaży na terytorium kraju samochodu
osobowego jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego:
1) składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe
w sprawie akcyzy, według ustalonego wzoru,
2) obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego
– za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego
po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.
2. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego
jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez
wezwania organu podatkowego złożyć deklarację uproszczoną, według ustalonego
wzoru, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 14 dni, licząc od
dnia powstania obowiązku podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji
samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
3. Podatnik z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego
jest obowiązany po dokonaniu jego przemieszczenia na terytorium kraju, bez
wezwania organu podatkowego dokonać obliczenia i zapłaty na rachunek właściwego
urzędu skarbowego akcyzy w terminie 30 dni, licząc od dnia powstania obowiązku
podatkowego, nie później jednak niż w dniu rejestracji samochodu osobowego na
terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
3a. (uchylony)
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory:
1) deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1,
2) deklaracji uproszczonych, o których mowa w ust. 2
– wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego składania tych deklaracji,
informacje o terminach i miejscu ich składania, pouczenie, że deklaracje stanowią
podstawę do wystawienia tytułu wykonawczego, jak również zapewniając możliwość
prawidłowego obliczenia wysokości akcyzy.

art. 107. więcej Art. 107. 1. Podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel
samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium
kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu
osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa albo eksport są realizowane, ma
prawo do zwrotu akcyzy na wniosek złożony właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego w terminie roku od dnia dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej albo
eksportu tego samochodu osobowego.
2. Zwrotowi nie podlega akcyza w kwocie niższej niż minimalna kwota zwrotu.
3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany posiadać dokumenty
potwierdzające dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, którymi są
w szczególności: dokumenty przewozowe, celne, faktura i specyfikacja dostawy oraz
inne dokumenty handlowe związane z dostawą wewnątrzwspólnotową albo
eksportem.
4. Do wniosku o zwrot załącza się dowód zapłaty akcyzy na terytorium kraju lub
fakturę z wykazaną kwotą akcyzy oraz dokumenty potwierdzające dokonanie dostawy
wewnątrzwspólnotowej albo eksportu, o których mowa w ust. 3.
5. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy
w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego,
od którego akcyza z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego lub pierwszej sprzedaży
na terytorium kraju została zapłacona na terytorium kraju, są naczelnik urzędu
skarbowego, któremu została złożona deklaracja podatkowa w sprawie tej akcyzy lub
który wydał decyzję określającą wysokość tej akcyzy, i właściwy dla tego naczelnika
w zakresie akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej.
5a. Organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy
w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego,
od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, obliczonej i wykazanej w zgłoszeniu celnym lub określonej w wydanej przez naczelnika urzędu celnoskarbowego decyzji, są dla:
1) osób fizycznych – naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze
względu na adres ich zamieszkania i właściwy dla tego naczelnika w zakresie
akcyzy dyrektor izby administracji skarbowej;
2) osób prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej –
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w zakresie akcyzy ze względu na adres
ich siedziby i właściwy dla tego naczelnika w zakresie akcyzy dyrektor izby
administracji skarbowej.
5b. Jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób określony w ust. 5 i 5a,
organami podatkowymi właściwymi do orzekania w sprawie zwrotu akcyzy w
przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu samochodu osobowego, od
którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, są Naczelnik Trzeciego Urzędu
Skarbowego Warszawa-Śródmieście w Warszawie i Dyrektor Izby Administracji
Skarbowej w Warszawie.
5c. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego dokonuje wypłaty kwoty z tytułu
zwrotu akcyzy na wniosek organu podatkowego, który określił wysokość kwoty
zwrotu akcyzy.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb zwrotu akcyzy od samochodu
osobowego, minimalną kwotę zwrotu akcyzy, wzór wniosku o zwrot akcyzy oraz
terminy zwrotu akcyzy, uwzględniając konieczność prawidłowego określenia kwot
zwracanej akcyzy oraz ekonomiczną opłacalność dokonania zwrotu akcyzy.

art. 108. więcej Art. 108. (uchylony).

art. 109. więcej Art. 109. 1. W przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu
osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami
o ruchu drogowym, właściwy naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany, dla
celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium kraju, do
wydania podatnikowi, na jego wniosek, dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy
na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 110 ust. 6 i art. 111 ust. 4.
2. Dla celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium
kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, naczelnik urzędu skarbowego jest obowiązany wydać na wniosek zainteresowanego podmiotu dokument potwierdzający
brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju, z zastrzeżeniem art. 110 ust. 6 i art. 111 ust. 4.
3. W przypadku sprzedaży nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu
osobowego, niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju, sprzedawca jest
obowiązany przekazać nabywcy dokument potwierdzający zapłatę akcyzy na
terytorium kraju lub dokument potwierdzający brak obowiązku zapłaty akcyzy na
terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 3a–3c.
3a. Podmiot dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów
osobowych, prowadzący sprzedaż nowych samochodów osobowych na rzecz
wyspecjalizowanych salonów sprzedaży, posiadający z nimi długoterminowe umowy,
może nie przekazywać tym salonom oryginału dokumentu potwierdzającego zapłatę
akcyzy na terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1, jeżeli przekaże im kopię tego
dokumentu. Kopia powinna zawierać oświadczenie podmiotu dokonującego
wewnątrzwspólnotowych nabyć samochodów osobowych o posiadaniu przez ten
podmiot oryginału tego dokumentu.
3b. W przypadku przekazania przez podmiot dokonujący
wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów osobowych wyspecjalizowanemu
salonowi sprzedaży oryginału dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na
terytorium kraju, o którym mowa w ust. 1, dla celów związanych z rejestracją
samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym,
wyspecjalizowany salon sprzedaży może nie przekazywać nabywcy samochodu
osobowego oryginału tego dokumentu, jeżeli dołączy do faktury oświadczenie, że
posiada oryginał tego dokumentu.
3c. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a, gdy wyspecjalizowany salon
sprzedaży nie posiada oryginału dokumentu, o którym mowa w ust. 1, dla celów
związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany dołączyć do faktury oświadczenie,
że posiada kopię dokumentu, o której mowa w ust. 3a.
3d. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3b i 3c, jeżeli jest czytelnie podpisane,
może być również złożone na wystawionej fakturze.
3e. Przez wyspecjalizowany salon sprzedaży, o którym mowa w ust. 3a–3c,
należy rozumieć osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej prowadzącą salon sprzedaży samochodów osobowych autoryzowany przez producenta samochodów osobowych lub jego
upoważnionego przedstawiciela.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzory dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, uwzględniając
zasady rejestracji samochodów osobowych oraz konieczność identyfikacji
samochodów osobowych.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb obiegu dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2,
2) inne dokumenty niż dokument, o którym mowa w ust. 1, potwierdzające zapłatę
akcyzy na terytorium kraju od samochodów osobowych nabytych
wewnątrzwspólnotowo, dla celów związanych z rejestracją samochodu
osobowego na terytorium kraju
– uwzględniając sytuację na rynku w zakresie obrotu samochodami osobowymi,
potrzeby dokumentowania zapłaty akcyzy oraz braku obowiązku zapłaty akcyzy oraz
zasady rejestracji samochodów osobowych i konieczność identyfikacji samochodów osobowych.

Art. 109a. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący pojazd
elektryczny w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r.
o elektromobilności i paliwach alternatywnych i pojazd napędzany wodorem w
rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy pod warunkiem, że podmiot ten przedstawi
dokumentację potwierdzającą, iż pojazd, którego dotyczy zwolnienie, jest pojazdem
elektrycznym lub pojazdem napędzanym wodorem.
3. W przypadku sprzedaży samochodów osobowych, o których mowa w ust. 1,
niezarejestrowanych wcześniej na terytorium kraju, sprzedawca jest obowiązany
przekazać nabywcy zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
4. Podmiot prowadzący sprzedaż nowych samochodów osobowych, o których
mowa w ust. 1, na rzecz wyspecjalizowanych salonów sprzedaży, posiadający z nimi
długoterminowe umowy, może nie przekazywać tym salonom oryginału zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 2, jeżeli
przekaże im kopię zaświadczenia. Kopia zawiera oświadczenie podmiotu o posiadaniu
przez ten podmiot oryginału tego zaświadczenia.
5. W przypadku przekazania przez podmiot, o którym mowa w ust. 4,
wyspecjalizowanemu salonowi sprzedaży oryginału zaświadczenia stwierdzającego
zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 2, dla celów związanych z rejestracją
samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym,
wyspecjalizowany salon sprzedaży może nie przekazywać nabywcy tego samochodu
osobowego oryginału zaświadczenia, jeżeli dołączy do faktury oświadczenie, że
posiada oryginał tego zaświadczenia.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, gdy wyspecjalizowany salon
sprzedaży nie posiada oryginału zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od
akcyzy, dla celów związanych z rejestracją samochodu osobowego na terytorium kraju
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, jest obowiązany dołączyć do faktury
oświadczenie, że posiada kopię zaświadczenia, o której mowa w ust. 4.
7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 i 6, jeżeli jest czytelnie podpisane,
może być również złożone na wystawionej fakturze.
8. Przez wyspecjalizowany salon sprzedaży należy rozumieć wyspecjalizowany
salon sprzedaży, o którym mowa w art. 109 ust. 3e.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy,
uwzględniając zasady rejestracji samochodów osobowych oraz konieczność ich identyfikacji.

art. 110. więcej Art. 110. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę
fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały lub powracającą
z czasowego pobytu z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju, jeżeli
łącznie są spełnione następujące warunki:
1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu
poprzedniego jej pobytu w państwie członkowskim Unii Europejskiej przez
okres co najmniej 6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowód
potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny
sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia
jego przywozu na terytorium kraju;
5) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie
z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi w państwie
członkowskim Unii Europejskiej, w którym osoba fizyczna miała miejsce
zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub zwrotu
podatku.
2. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną
przybywającą z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju na pobyt
stały w związku z zawarciem związku małżeńskiego, jeżeli łącznie są spełnione
warunki, o których mowa w ust. 1, oraz przywóz następuje w okresie 2 miesięcy przed
przewidywaną datą zawarcia związku małżeńskiego albo 4 miesięcy po dacie
zawarcia tego związku małżeńskiego.
3. Osoba fizyczna, o której mowa w ust. 2, jest obowiązana do przedłożenia
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dowodu zawarcia związku
małżeńskiego w okresie 4 miesięcy od daty jego zawarcia.
4. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony przez osobę fizyczną,
która nabyła w drodze dziedziczenia prawo własności lub prawo użytkowania tego
samochodu osobowego na terytorium państwa członkowskiego, pod warunkiem że
osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dokument
stwierdzający prawo własności lub prawo użytkowania samochodu osobowego nabyte
w drodze dziedziczenia potwierdzony przez notariusza lub inne właściwe władze,
a także że samochód osobowy jest przywożony na terytorium kraju nie później niż
w terminie 2 lat, licząc od daty wejścia w posiadanie tego samochodu.
5. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków
służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia zawodowej
służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią dokumenty potwierdzające
zatrudnienie w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej lub oddelegowanie
do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju – w przypadku gdy
nie istnieje możliwość zarejestrowania w kraju samochodów osobowych używanych
przez te podmioty na terytoriach państw członkowskich Unii Europejskiej, z których powracają.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, 2 i 4, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje zaświadczenie stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
7. W przypadku przywozu, o którym mowa w ust. 1 i 2, z terytorium państwa
członkowskiego, samochód osobowy jest zwolniony od akcyzy, jeżeli został
przywieziony przed upływem 12 miesięcy od dnia osiedlenia się osoby fizycznej na
terytorium kraju.
8. Za miejsce stałego pobytu uznaje się miejsce, w którym osoba fizyczna
przebywa przez co najmniej 185 dni w roku kalendarzowym ze względu na swoje
więzi osobiste i zawodowe. W przypadku osoby niezwiązanej z tym miejscem
zawodowo na osobiste powiązania wskazuje istnienie ścisłych więzi pomiędzy tą
osobą a miejscem, w którym mieszka. Jednakże za miejsce stałego pobytu osoby
związanej zawodowo z miejscem innym niż miejsce powiązań osobistych, i z tego
względu przebywającej na zmianę w różnych miejscach na terytoriach dwóch lub
więcej państw członkowskich Unii Europejskiej, uznaje się miejsce, z którym jest
związana osobiście, pod warunkiem że regularnie tam powraca. Ten ostatni warunek
nie musi być spełniony, jeśli osoba mieszka na terytorium państwa członkowskiego
Unii Europejskiej w celu wypełnienia zadania w określonym czasie. Studia wyższe
bądź nauka w szkole poza miejscem stałego pobytu nie stanowią zmiany miejsca stałego pobytu.
9. Przepisy ust. 1–8 stosuje się również do osób fizycznych przybywających na
terytorium kraju na pobyt stały lub powracających z czasowego pobytu z terytorium
państwa członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Art. 110a. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy stanowiący
specjalistyczny środek transportu sanitarnego, przeznaczony do działalności
leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych przez podmioty
lecznicze wpisane do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą
w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, spełniający
cechy techniczne i jakościowe, z wyłączeniem wyposażenia w wyroby medyczne,
określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane,
których szczegółowe dane zostały określone w Polskiej Normie PN­EN 1789+A1.
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczy ambulansów drogowych:
1) typu B – ambulans ratunkowy;
2) typu C – ruchoma jednostka intensywnej opieki.
2a. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
2b. Zmiany Polskiej Normy PN­EN 1789+A1 nie powodują zmian
w opodatkowaniu akcyzą samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone
w niniejszej ustawie.

art. 111. więcej Art. 111. 1. Zwalnia się od akcyzy:
1) samochód osobowy przywożony czasowo do celów prywatnych przez osobę
fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa
członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, w rozumieniu art. 110 ust. 8, na
terytorium państwa członkowskiego,
b) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby,
c) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy
6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie,
d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek
inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego
przywozu, jednakże samochód osobowy należący do przedsiębiorstwa
wynajmującego z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego może
być podnajmowany w celu jego ponownego przywozu, jeżeli znajduje się
na terytorium innego państwa członkowskiego na skutek wykonania umowy
najmu, która na terytorium tego państwa członkowskiego została
zrealizowana; samochód może też być zwrócony na terytorium państwa
członkowskiego przez pracownika przedsiębiorstwa wynajmującego, na
terytorium którego został wynajęty, także w przypadku gdy pracownik ma
miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
2) samochód osobowy przywożony czasowo do celów zawodowych przez osobę
fizyczną przybywającą na terytorium kraju z terytorium państwa
członkowskiego, jeżeli łącznie są spełnione następujące warunki:
a) osoba fizyczna ma miejsce stałego pobytu, w rozumieniu art. 110 ust. 8, na
terytorium państwa członkowskiego,
b) termin czasowego przywozu samochodu osobowego nie przekroczy
6 miesięcy w 12-miesięcznym okresie,
c) samochód osobowy nie będzie służył na terytorium kraju do odpłatnego
transportu osób ani do odpłatnego lub nieodpłatnego transportu towarów do
celów przemysłowych lub handlowych,
d) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek
inny sposób oddany do użytku osobie trzeciej w okresie czasowego
przywozu,
e) samochód osobowy został nabyty lub wprowadzony do obrotu zgodnie
z przepisami dotyczącymi opodatkowania obowiązującymi na terytorium
państwa członkowskiego, na terytorium którego osoba fizyczna ma miejsce
zamieszkania, a przy wywozie nie zastosowano zwolnienia od akcyzy lub
zwrotu podatku, z zastrzeżeniem ust. 2;
3) samochód osobowy przywożony czasowo, zarejestrowany na terytorium państwa
członkowskiego, w którym użytkownik ma miejsce zamieszkania, używany
w regularnych podróżach z miejsca zamieszkania do miejsca pracy na terytorium
kraju, jeżeli łącznie są spełnione warunki określone w pkt 2 lit. a i c–e;
4) samochód osobowy przywożony czasowo, zarejestrowany na terytorium państwa
członkowskiego, w którym student ma miejsce zamieszkania, używany przez
niego na terytorium kraju, w którym przebywa on wyłącznie w celu studiowania,
jeżeli łącznie są spełnione warunki określone w pkt 2 lit. a i c–e.
2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e, uważa się za spełniony, jeżeli
samochód osobowy posiada urzędowy znak rejestracyjny państwa członkowskiego,
na terytorium którego został zarejestrowany, z wyłączeniem tymczasowych znaków
rejestracyjnych. W przypadku samochodu osobowego zarejestrowanego na terytorium
państwa członkowskiego, na terytorium którego wydanie urzędowych znaków
rejestracyjnych nie stanowi dowodu, że samochód osobowy został nabyty lub
wprowadzony do obrotu zgodnie z przepisami dotyczącymi opodatkowania
obowiązującymi na terytorium państwa członkowskiego, użytkownik powinien
wykazać w inny sposób, że wymagane podatki lub opłaty zostały zapłacone.
3. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, jest bezterminowe.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje na wniosek zainteresowanego podmiotu zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, miejsce stałego pobytu na
terytorium państwa członkowskiego ustala się na podstawie dokumentów,
w szczególności dowodu tożsamości lub innego dokumentu urzędowego.
W przypadku wątpliwości dotyczących spełnienia warunku posiadania miejsca
stałego pobytu, zwolnienie od akcyzy następuje pod warunkiem wpłacenia kaucji
pieniężnej w walucie polskiej, w wysokości kwoty akcyzy, która byłaby należna.
6. Zwrot kaucji następuje w terminie dwóch miesięcy od dnia przedstawienia
dowodu stwierdzającego posiadanie miejsca stałego pobytu na terytorium innego
państwa członkowskiego. Od kwoty zwracanej kaucji nie przysługują odsetki.
7. W przypadku nieprzedstawienia dowodu stwierdzającego posiadanie miejsca
stałego pobytu w terminie dwunastu miesięcy od dnia powstania obowiązku
podatkowego, właściwy naczelnik urzędu skarbowego zalicza kaucję na poczet kwoty
należnej akcyzy.
8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się również do osób fizycznych przybywających na
terytorium kraju z terytorium państw członkowskich Europejskiego Stowarzyszenia
Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
9. (uchylony)

art. 112. więcej Art. 112. 1. Zwalnia się od akcyzy samochód osobowy przywożony spoza
terytorium państw członkowskich oraz państw członkowskich Europejskiego
Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym przez osobę fizyczną przybywającą na terytorium kraju na pobyt stały
lub powracającą z czasowego pobytu z terytorium tych państw, jeżeli łącznie są
spełnione następujące warunki:
1) samochód osobowy jest przeznaczony do użytku osobistego tej osoby;
2) samochód osobowy służył do użytku osobistego tej osoby w miejscu
poprzedniego jej pobytu poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa
członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co najmniej
6 miesięcy przed zmianą miejsca pobytu;
3) osoba ta przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu celno-skarbowego dowód
potwierdzający spełnienie warunku, o którym mowa w pkt 2;
4) osoba ta przebywała poza terytorium państwa członkowskiego lub państwa
członkowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym przez okres co najmniej
12 kolejnych miesięcy poprzedzających zmianę miejsca pobytu;
5) samochód osobowy nie zostanie sprzedany, wynajęty lub w jakikolwiek inny
sposób oddany do użytku osobie trzeciej przez okres 12 miesięcy od dnia jego
przywozu na terytorium kraju.
2. Warunków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, nie stosuje się do członków
służby zagranicznej i żołnierzy zawodowych skierowanych lub wyznaczonych do
pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami kraju, jeżeli przedstawią
dokumenty potwierdzające zatrudnienie w placówce zagranicznej Rzeczypospolitej
Polskiej lub oddelegowanie do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza
granicami kraju – w przypadku gdy nie istnieje możliwość zarejestrowania w kraju
samochodów osobowych używanych przez te podmioty w państwach, z których
powracają.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, zwolnienie od akcyzy obejmuje
również samochody osobowe przywożone z terytorium państwa członkowskiego lub
państwa trzeciego, nabywane w drodze powrotnej z terytorium państwa trzeciego.
4. Przepisy art. 110 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.

art. 113. więcej Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, wprowadzić zwolnienia samochodów osobowych od akcyzy
w przypadku, gdy wynika to z:
1) przepisów prawa Unii Europejskiej,
2) umów międzynarodowych,
3) zasady wzajemności
– określając szczegółowy zakres oraz warunki i tryb ich stosowania, uwzględniając
specyfikę obrotu samochodami osobowymi oraz konieczność zapewnienia właściwej kontroli.
2. Zwolnienia od akcyzy mogą być realizowane przez zwrot zapłaconej kwoty akcyzy.
3. W przypadku zwolnienia od akcyzy realizowanego przez zwrot zapłaconej
kwoty akcyzy, właściwy naczelnik urzędu skarbowego określa, w drodze decyzji,
wysokość kwoty zwrotu akcyzy.

art. 114. więcej Art. 114. Obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby
akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.

art. 115. więcej Art. 115. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych powierza
wytworzenie znaków akcyzy wytwórcy zapewniającemu bezpieczeństwo
wytwarzania i przechowywania tych znaków.
2. Wytwórca znaków może zbywać znaki akcyzy wyłącznie ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych.
3. Wytwórca znaków może wydawać znaki akcyzy wyłącznie właściwym
naczelnikom urzędów skarbowych w sprawach znaków akcyzy lub podmiotom przez
nich upoważnionym.

art. 116. więcej Art. 116. 1. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych podatkowymi
znakami akcyzy, z zastrzeżeniem ust. 1a, ciąży na zarejestrowanym, zgodnie z art. 16,
podmiocie będącym:
1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6 i 7;
2) importerem;
3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego;
4) przedstawicielem podatkowym;
5) podmiotem dokonującym produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa
w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;
6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
7) podmiotem zamierzającym nabyć wyroby akcyzowe i posiadającym zezwolenie,
o którym mowa w art. 54 ust. 1.
1a. Obowiązek oznaczania suszu tytoniowego podatkowymi znakami akcyzy
ciąży na podmiocie dokonującym czynności, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1–3.
1b. Producent wina będący rolnikiem wyrabiającym mniej niż 100 hektolitrów
wina w ciągu roku gospodarczego w rozumieniu ustawy z dnia 12 maja 2011 r.
o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji
rynku wina wyłącznie z winogron pochodzących z upraw własnych, który nie złożył
zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przed wprowadzeniem
wyrobów akcyzowych do obrotu, ma obowiązek oznaczania tych wyrobów
podatkowymi znakami akcyzy.
2. Ilekroć w niniejszym dziale jest mowa o importerze rozumie się przez to
również podmiot niebędący importerem, lecz na którym ciąży obowiązek uiszczenia
cła, o którym mowa w art. 13 ust. 2.
3. Obowiązek oznaczania wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami
akcyzy powstaje w przypadku wystąpienia poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub
nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi,
w przypadku gdy wyroby te przeznaczone są do dalszej sprzedaży.
4. W przypadku wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 3, posiadacz tych
wyrobów, a w odniesieniu do wyrobów akcyzowych zbywanych przez właściwy
organ administracji publicznej zgodnie z przepisami o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji – nabywca tych wyrobów, jest obowiązany zakupić znaki akcyzy
i oznaczyć nimi wyroby. Z czynności oznaczania sporządza się protokół.
5. Posiadacz wyrobów, o których mowa w ust. 3, przeznaczonych do dalszej
sprzedaży jest obowiązany sporządzić ich spis i przedstawić go w celu potwierdzenia
zgodności ze stanem faktycznym właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w
sprawach znaków akcyzy.
6. Przepisu ust. 5 nie stosuje się do wyrobów akcyzowych, od których została
zapłacona akcyza, ponownie rozlanych lub rozważonych w inne opakowania
jednostkowe wyrobów akcyzowych w miejscu ich sprzedaży detalicznej.

art. 117. więcej Art. 117. 1. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami
akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami
akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach,
o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5,
odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu
wyrobów gotowych.
2. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie
mogą być, bez ich uprzedniego prawidłowego oznaczenia odpowiednimi
podatkowymi znakami akcyzy:
1) importowane, chyba że zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy
albo wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego
i prawidłowo oznaczone przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru
akcyzy albo przed objęciem procedurą dopuszczenia do obrotu celem sprzedaży
na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
2) przemieszczone na terytorium kraju w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy;
3) przemieszczone na terytorium kraju z zastosowaniem procedury zawieszenia
poboru akcyzy w wyniku nabycia wewnątrzwspólnotowego przez
zarejestrowanego odbiorcę.
3. Wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy nie
mogą być przedmiotem sprzedaży na terytorium kraju bez ich uprzedniego
prawidłowego oznaczenia odpowiednimi znakami akcyzy. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje
się odpowiednio.

art. 118. więcej Art. 118. 1. Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się wyroby
akcyzowe, które są:
1) całkowicie niezdatne do użytku;
2) wyprowadzane ze składu podatkowego i przeznaczone do dokonania dostawy
wewnątrzwspólnotowej lub na eksport;
3) wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego i
przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych
podróżnym udającym się poza terytorium kraju;
4) przewożone przez terytorium kraju w ramach procedury tranzytu w rozumieniu
przepisów prawa celnego;
5) przewożone z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego
państwa członkowskiego przez terytorium kraju;
6) wyprodukowane na warunkach określonych w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5
i przeznaczone do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport.
2. Z obowiązku oznaczania znakami akcyzy zwalnia się także wyroby akcyzowe,
które są zwolnione od akcyzy albo objęte zerową stawką akcyzy.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 3 i 6 mogą być bez znaków akcyzy
wprowadzone do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydane
z magazynu wyrobów gotowych pod warunkiem pisemnego powiadomienia
właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed dniem wprowadzenia wyrobów
akcyzowych do wolnego obszaru celnego albo do składu celnego lub wydania
wyrobów akcyzowych z magazynu wyrobów gotowych. Na wniosek właściwego
naczelnika urzędu skarbowego naczelnik urzędu celno-skarbowego może zarządzić
konwojowanie wyrobów akcyzowych do granicy terytorium kraju w przypadku ich
dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu albo do momentu wprowadzenia ich do
wolnego obszaru celnego albo do składu celnego. Konwojowanie odbywa się na koszt
podatnika lub odbiorcy tych wyrobów.
6. Warunkiem zwolnienia z obowiązku oznaczania znakami akcyzy wyrobów
akcyzowych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, jest złożenie zabezpieczenia kwoty
akcyzy na zasadach i w trybie stosowanych przy zabezpieczaniu należności celnych
na podstawie przepisów prawa celnego.
7. (uchylony)
8. (uchylony)

art. 119. więcej Art. 119. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, zwolnić z obowiązku oznaczania niektórych wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy, w przypadku gdy:
1) uzasadnia to ważny interes państwa lub podmiotów obowiązanych do oznaczania
wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;
2) wynika to z przepisów prawa Unii Europejskiej lub umów międzynarodowych;
3) wskazuje na to przeznaczenie niektórych wyrobów akcyzowych, w postaci
próbek do badań naukowych, laboratoryjnych lub jakościowych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w rozporządzeniu,
o którym mowa w ust. 1, określi okres, na jaki zwolnienie jest wprowadzane, oraz
warunki i tryb stosowania zwolnień w odniesieniu do niektórych grup wyrobów
akcyzowych lub ze względu na ich przeznaczenie, biorąc pod uwagę sytuację rynkową
w obrocie wyrobami akcyzowymi, specyfikę obrotu tymi wyrobami oraz konieczność
zapewnienia kontroli nad tym obrotem.

art. 120. więcej Art. 120. 1. Znaki akcyzy mogą mieć w szczególności postać banderol, znaków
cechowych lub odcisków pieczęci.
2. Znak akcyzy jest nanoszony na opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego
lub bezpośrednio na wyrób akcyzowy w taki sposób, aby zdjęcie znaku lub otwarcie
opakowania w miejscu przeznaczonym do jego otwierania albo użycie wyrobu
powodowały trwałe i widoczne uszkodzenie znaku w sposób uniemożliwiający jego
powtórne użycie, chyba że znak akcyzy jest nanoszony bezpośrednio na wyrób
akcyzowy w sposób trwały.
3. Opakowanie jednostkowe wyrobu akcyzowego jest to opakowanie
samodzielne, bezpośrednio chroniące wyrób akcyzowy:
1) jednorazowego lub wielokrotnego użytku oraz
2) przystosowane lub umożliwiające jego przystosowanie do przechowywania,
eksponowania i sprzedaży w nim lub z niego wyrobu akcyzowego, oraz
3) posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, które jest lub
może być przystosowane do bezpośredniego lub pośredniego spożycia wyrobu
albo umożliwia bezpośrednie lub pośrednie spożycie wyrobu, a także
4) przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go
w opakowaniach zbiorczych lub transportowych.
4. W przypadku płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich,
opakowanie jednostkowe jest to opakowanie samodzielne, bezpośrednio lub pośrednio
chroniące płyn do papierosów elektronicznych lub wyroby nowatorskie:
1) jednorazowego lub wielokrotnego użytku oraz
2) przystosowane lub umożliwiające jego przystosowanie do przechowywania,
eksponowania i sprzedaży w nim płynu do papierosów elektronicznych lub
wyrobu nowatorskiego, oraz
3) posiadające zamknięcie lub wskazane miejsce i sposób otwierania, a także
4) przystosowane do pakowania, przechowywania i przewożenia go
w opakowaniach zbiorczych lub transportowych
– przeznaczone do sprzedaży w tej postaci konsumentom.

art. 121. więcej Art. 121. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków
akcyzy w przypadku nietypowych opakowań jednostkowych wyrobów akcyzowych,
na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy, wskazuje, w drodze decyzji, sposób nanoszenia znaków akcyzy na
opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe,
z uwzględnieniem ogólnych zasad nanoszenia znaków akcyzy.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności rodzaj, nazwę
i pochodzenie wyrobu akcyzowego, zawartość i rodzaj opakowania jednostkowego
wyrobu akcyzowego, szczegółowy sposób naniesienia znaków akcyzy oraz czas, na
jaki wydano decyzję.

art. 122. więcej Art. 122. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) postacie znaków akcyzy i ich wzory, kryteria jakościowe znaków akcyzy,
elementy znaków akcyzy oraz szczegółowe sposoby ich nanoszenia na typowe
dla danego rodzaju wyrobów akcyzowych opakowania jednostkowe;
2) wzór wniosku o wskazanie sposobu nanoszenia znaków akcyzy.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 1, uwzględnia:
1) konieczność zapewnienia kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi oraz nad
prawidłowością nanoszenia znaków akcyzy;
2) rodzaje wyrobów akcyzowych podlegających obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy;
3) różnorodność stosowanych opakowań jednostkowych;
4) konieczność zastosowania w znakach akcyzy odpowiednich zabezpieczeń.

art. 123. więcej Art. 123. 1. Znaki akcyzy mogą być zdjęte z opakowań jednostkowych wyrobów
akcyzowych lub z wyrobów akcyzowych, na które zostały naniesione, jeżeli wyroby
akcyzowe nie będą sprzedawane na terytorium kraju.
2. Zgodę na zdjęcie znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu
skarbowego na pisemny wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy lub właściciela wyrobów akcyzowych oznaczonych znakami akcyzy.
3. Zdjęte znaki akcyzy są:
1) zwracane do ich wytwórcy albo
2) niezwłocznie niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe przypadki, w których znaki akcyzy mogą być zdjęte z opakowań
jednostkowych wyrobów akcyzowych lub z wyrobów akcyzowych;
2) warunki i tryb zdejmowania znaków akcyzy;
3) wzór wniosku o zdjęcie znaków akcyzy.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, wydając rozporządzenie,
o którym mowa w ust. 4, uwzględni przypadki zwrotu wyrobów akcyzowych
w związku z występującymi w nich wadami fizycznymi oraz przypadki
wyprowadzenia wyrobów akcyzowych poza terytorium kraju, a także konieczność
zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy.

art. 124. więcej Art. 124. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, wprowadzić obowiązek kasowania nanoszonych na opakowania
jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe znaków akcyzy w celu
uniemożliwienia ich powtórnego wykorzystania, określając również szczegółowe
warunki, sposób i tryb kasowania znaków akcyzy, z uwzględnieniem konieczności
zapewnienia bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy.

art. 125. więcej Art. 125. 1. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje zarejestrowany, zgodnie
z art. 16, podmiot będący:
1) podmiotem prowadzącym skład podatkowy, z zastrzeżeniem pkt 6;
2) importerem;
3) podmiotem dokonującym nabycia wewnątrzwspólnotowego;
4) przedstawicielem podatkowym;
5) podmiotem dokonującym produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;
6) właścicielem wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
7) podmiotem, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7.
1a. W przypadku wyrobów akcyzowych, które po dokonaniu importu
i dopuszczeniu do obrotu mają być wysyłane przez zarejestrowanego wysyłającego
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy do składu podatkowego na
terytorium kraju, znaki akcyzy może otrzymać importer, podmiot prowadzący skład
podatkowy albo właściciel wyrobów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, w przypadku
gdy będzie wyprowadzał te wyroby ze składu podatkowego.
1b. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również podmiot dokonujący czynności,
o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 1–3.
1c. Podatkowe znaki akcyzy otrzymuje również producent wina, o którym mowa
w art. 116 ust. 1b.
2. Legalizacyjne znaki akcyzy są sprzedawane:
1) posiadaczowi występujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy
wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub
nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi;
2) nabywcy wyrobów określonych w pkt 1, zbywanych przez właściwy organ
administracji publicznej.
3. Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy
składa wstępne zapotrzebowanie na znaki akcyzy na rok kalendarzowy w urzędzie
obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w terminie do
dnia 30 października roku poprzedzającego rok, na który jest składane wstępne
zapotrzebowanie.
4. W przypadku wystąpienia w ciągu roku kalendarzowego okoliczności
uzasadniających złożenie, zmianę lub cofnięcie wstępnego zapotrzebowania na znaki
akcyzy podmiot, którego to dotyczy, jest obowiązany, z chwilą powstania tych
okoliczności, do niezwłocznego złożenia w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw finansów publicznych takiego zapotrzebowania, jego zmiany
lub cofnięcia, z tym że ostateczna zmiana wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy
w przypadku:
1) wyrobów tytoniowych nie może być złożona po dniu 30 września danego roku
kalendarzowego, a jeżeli jest składana po dniu 1 września danego roku
kalendarzowego, nie może przekraczać 5% ilości zamówienia zawartego w
ostatniej zmianie wstępnego zapotrzebowania, a jeżeli takiej zmiany nie było –
we wstępnym zapotrzebowaniu;
2) zmiany wzorów znaków akcyzy nie może być złożona po upływie ostatniego
dnia czwartego miesiąca poprzedzającego datę wprowadzenia nowych wzorów
znaków akcyzy, a jeżeli jest składana po pierwszym dniu czwartego miesiąca
poprzedzającego datę wprowadzenia nowych wzorów znaków akcyzy, nie może
przekraczać 5% ilości zamówienia zawartego w ostatniej zmianie wstępnego
zapotrzebowania, a jeżeli takiej zmiany nie było – we wstępnym zapotrzebowaniu.
4a. Podmiot, który nie odebrał znaków akcyzy, objętych ostateczną zmianą
wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, o której mowa w ust. 4, do końca
danego roku kalendarzowego, wpłaca kwotę na pokrycie kosztów wytworzenia znaków akcyzy.
5. Niezłożenie wstępnego zapotrzebowania lub zmiany wstępnego
zapotrzebowania powoduje, że wynikające z tego skutki braku znaków akcyzy
obciążają podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy,
który nie dopełnił obowiązku w tym zakresie.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wstępnego zapotrzebowania na znaki akcyzy, uwzględniając
konieczność zapewnienia podmiotom obowiązanym do oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy odpowiedniej liczby i odpowiednich rodzajów tych znaków.

art. 126. więcej Art. 126. 1. Decyzję w sprawie wydania podatkowych znaków akcyzy lub
sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy wydaje właściwy naczelnik urzędu
skarbowego w sprawach znaków akcyzy na wniosek podmiotu obowiązanego do
oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.
2. Składając wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnioskodawca dołącza
odpowiednio dokumenty o:
1) zaległościach podatkowych w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa
albo ich braku;
2) rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej i posiadaniu zezwolenia,
koncesji lub uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących
działalność regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r.
– Prawo przedsiębiorców;
3) rejestracji podatkowej, o której mowa w art. 16;
4) zgłoszeniu planowanego nabycia wewnątrzwspólnotowego – w przypadku,
o którym mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1;
5) złożonym zabezpieczeniu należności podatkowych;
6) uprawnieniu do:
a) prowadzenia składu podatkowego,
b) nabywania albo jednorazowego nabycia wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca,
c) (uchylona)
d) wykonywania czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego,
e) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako
podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
f) wyprowadzania ze składu podatkowego wyrobów akcyzowych jako
podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7;
7) posiadanych wyrobach akcyzowych.
3. Przed wydaniem decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy
podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, który
złożył wniosek o:
1) wydanie podatkowych znaków akcyzy – wpłaca kwotę stanowiącą wartość
podatkowych znaków akcyzy oraz kwotę na pokrycie kosztów wytworzenia
podatkowych znaków akcyzy;
2) sprzedaż legalizacyjnych znaków akcyzy – wpłaca należność za te znaki.
4. Kwota wpłacana na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy stanowi co najmniej 80% całkowitych kosztów ich wytworzenia.
5. Wpływy uzyskane ze sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy oraz wpływy
z tytułu kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy stanowią dochód budżetu państwa.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość:
1) kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy,
2) kwot wpłacanych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy,
3) należności z tytułu sprzedaży legalizacyjnych znaków akcyzy,
4) kosztów wytworzenia legalizacyjnych znaków akcyzy
– uwzględniając konieczność zabezpieczenia wpływów z tytułu akcyzy, wysokość
kwot akcyzy od wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami
akcyzy oraz nakłady ponoszone na wytworzenie znaków akcyzy.

art. 127. więcej Art. 127. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków
akcyzy odmawia wydania lub sprzedaży znaków akcyzy, jeżeli:
1) nie zostanie wpłacona kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy
i kwota na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy lub
2) nie zostanie wniesiona należność za legalizacyjne znaki akcyzy, lub
3) nie zostaną złożone wymagane dokumenty.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, kierując
się możliwością ponoszenia przez wnioskodawcę obciążeń z tytułu należności
publicznoprawnych stanowiących dochód budżetu państwa, może odmówić wydania
podatkowych znaków akcyzy wnioskodawcy:
1) który ma zaległości podatkowe w podatkach stanowiących dochód budżetu
państwa lub
2) wobec którego jest prowadzone postępowanie egzekucyjne, upadłościowe lub
likwidacyjne, z wyjątkiem likwidacji przedsiębiorstwa państwowego w celu jego
prywatyzacji.
3. W przypadku wydania decyzji o odmowie wydania lub sprzedaży znaków
akcyzy przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy,
odpowiednio, kwota stanowiąca wartość podatkowych znaków akcyzy i kwota na
pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków akcyzy albo należność za
legalizacyjne znaki akcyzy podlegają zwrotowi w terminie 7 dni, licząc od dnia
wydania decyzji o odmowie.

art. 128. więcej Art. 128. 1. Znaki akcyzy są wydawane, na wniosek podmiotu obowiązanego do
oznaczenia wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, przez:
1) właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy;
2) wytwórcę znaków akcyzy.
2. Wydanie znaków akcyzy przez ich wytwórcę następuje na podstawie
upoważnienia do odbioru znaków akcyzy wydanego przez naczelnika urzędu
skarbowego właściwego w sprawach znaków akcyzy.

art. 129. więcej Art. 129. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wniosku o wydanie podatkowych znaków akcyzy lub o sprzedaż
legalizacyjnych znaków akcyzy oraz o wydanie upoważnienia do odbioru
znaków akcyzy, a także wzór tego upoważnienia,
2) szczegółowy wykaz i sposób składania dokumentów załączanych przez
wnioskodawcę do tego wniosku
– uwzględniając konieczność identyfikacji rodzaju i liczby wydawanych znaków
akcyzy oraz identyfikacji podmiotów obowiązanych do oznaczania wyrobów
akcyzowych znakami akcyzy, a także częstotliwość składania wniosków.

art. 130. więcej Art. 130. 1. Znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie
można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać
odpłatnie albo nieodpłatnie innym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 3–5.
2. Znaki akcyzy są zwracane:
1) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy, od
którego odebrano te znaki;
2) wytwórcy znaków akcyzy.
3. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz
przedstawiciel podatkowy mogą przekazać znaki akcyzy podmiotowi mającemu
siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, będące przedmiotem importu lub
nabycia wewnątrzwspólnotowego.
4. Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, może
przekazywać znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe stanowiące jego własność
podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo podmiotowi mającemu siedzibę na
terytorium państwa trzeciego.
4a. Podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, może przekazywać
podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy znaki akcyzy w celu naniesienia ich na
opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.
4b. W przypadku śmierci przedsiębiorcy znaki akcyzy, które otrzymał zmarły
przedsiębiorca, przejmuje z mocy prawa:
1) przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny został
ustanowiony z chwilą śmierci przedsiębiorcy;
2) osoba, o której mowa w art. 14 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach
związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonująca czynności, o których mowa
w art. 13 tej ustawy, w przypadku gdy zarząd sukcesyjny nie został ustanowiony
z chwilą śmierci przedsiębiorcy.
5. Znaki akcyzy mogą być przekazane:
1) następcom prawnym lub podmiotom przekształconym w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) jednemu z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy, który wstąpił w prawa
i obowiązki wynikające z decyzji oraz zezwoleń akcyzowych, o których mowa
w art. 20a ust. 4 oraz art. 84 ust. 1, na zasadach, o których mowa w art. 84e;
3) przedsiębiorstwu w spadku przez osoby, o których mowa w art. 14 ustawy z dnia
5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i
innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonujące
czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy, w przypadku ustanowienia
zarządu sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, tryb przekazania znaków akcyzy:
1) następcom prawnym lub podmiotom przekształconym w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa,
2) jednemu z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy, który wstąpił w prawa
i obowiązki wynikające z decyzji oraz zezwoleń akcyzowych, o których mowa
w art. 20a ust. 4 oraz art. 84 ust. 1, na zasadach, o których mowa w art. 84e,
3) przedsiębiorstwu w spadku przez osoby, o których mowa w art. 14 ustawy z dnia
5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw, dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy, w przypadku ustanowienia
zarządu sukcesyjnego po śmierci przedsiębiorcy
– uwzględniając konieczność kontroli nad przekazaniem znaków akcyzy oraz
identyfikacji rodzaju i liczby przekazywanych znaków akcyzy.

art. 131. więcej Art. 131. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Znaki akcyzy muszą być przechowywane i przewożone w sposób
zapewniający zabezpieczenie przed kradzieżą, zniszczeniem lub uszkodzeniem.
7. Za uszkodzone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których
trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych pozwala na identyfikację
znaków co do oryginalności, rodzaju, nazwy, wymiarów, serii, numeru ewidencyjnego
i daty wytworzenia.
8. Za zniszczone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy, w których
trwałe i widoczne naruszenie właściwości fizycznych uniemożliwia identyfikację
znaku co do jego rodzaju, nazwy, serii, numeru identyfikacyjnego oraz daty
wytworzenia.
9. Za utracone znaki akcyzy uważa się oryginalne znaki akcyzy otrzymane przez
podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych tymi znakami, który je
utracił w następstwie innych okoliczności niż:
1) naniesienie znaków akcyzy na wyrób akcyzowy lub opakowanie jednostkowe
wyrobu akcyzowego i wprowadzenie wyrobu do sprzedaży z naniesionym
znakiem akcyzy;
2) zwrot znaków akcyzy do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawach
znaków akcyzy, od którego podmiot ten odebrał znaki akcyzy, albo do ich
wytwórcy;
3) przekazanie znaków akcyzy przez importera, podmiot dokonujący nabycia
wewnątrzwspólnotowego lub przedstawiciela podatkowego podmiotowi
mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia na opakowania jednostkowe wyrobu akcyzowego lub wyrób akcyzowy będący przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego;
4) przekazanie znaków akcyzy przez właściciela wyrobów akcyzowych, o którym
mowa w art. 13 ust. 3, lub podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7,
podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy w celu naniesienia ich na
opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe;
5) zabezpieczenie znaków akcyzy przez właściwy organ administracji publicznej
w związku z kontrolą systemu znaków akcyzy.
10. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób przewozu i przechowywania znaków akcyzy, mając na celu
potrzebę zapewnienia odpowiedniej kontroli nad wydanymi znakami akcyzy.

art. 132. więcej Art. 132. 1. Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego
oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani uzyskać od podmiotu mającego siedzibę
poza terytorium kraju rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.
2. Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest
obowiązany uzyskać od podmiotu prowadzącego skład podatkowy albo od podmiotu
mającego siedzibę na terytorium państwa trzeciego rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.
2a. Podmiot, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, jest obowiązany uzyskać od
podmiotu prowadzącego skład podatkowy rozliczenie z przekazanych mu znaków akcyzy.
3. Rozliczenie powinno zawierać w szczególności informacje o rodzaju i liczbie
znaków akcyzy przekazanych w celu naniesienia na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub wyroby akcyzowe, wykorzystanych do naniesienia,
uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz niewykorzystanych.
4. Znaki akcyzy uszkodzone oraz znaki akcyzy, które nie będą wykorzystywane
do oznaczania wyrobów akcyzowych, powinny być zwrócone podmiotowi, który je
wydał, w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania przez podmiot, któremu znaki akcyzy
zostały wydane, od podmiotu, któremu znaki akcyzy zostały przekazane w celu
naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres i termin dokonywania rozliczeń znaków akcyzy,
uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i terminowego ich rozliczenia.

art. 133. więcej Art. 133. 1. Uszkodzone i zniszczone znaki akcyzy nie mogą być użyte do
naniesienia na wyroby akcyzowe lub opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych.
2. Wyroby akcyzowe oznaczone uszkodzonymi albo zniszczonymi znakami
akcyzy nie mogą być sprzedawane.
3. Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone przed ich naniesieniem są zwracane,
w terminie 30 dni od dnia stwierdzenia ich uszkodzenia lub zniszczenia, podmiotowi,
który je wydał, albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego.

art. 134. więcej Art. 134. 1. W przypadku wprowadzenia nowego wzoru znaku akcyzy podmioty
posiadające dotychczasowe znaki są obowiązane, w terminie 30 dni od dnia
wprowadzenia tego wzoru, zwrócić niewykorzystane znaki podmiotowi, który je wydał.
2. Dotychczasowe znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe
wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe przed wprowadzeniem nowego wzoru
znaku akcyzy zachowują ważność przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia
wprowadzenia nowego wzoru.
3. W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa
w art. 126 ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy jest obowiązany do zwrotu znaków akcyzy niewykorzystanych na dzień
doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność, podmiotowi, który je wydał,
w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stwierdzającej nieważność.
4. W przypadku zaprzestania wykonywania czynności, o których mowa
w art. 16 ust. 1, podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami
akcyzy obowiązany jest do rozliczenia znaków akcyzy oraz zwrotu
niewykorzystanych znaków akcyzy przed dniem złożenia zgłoszenia o zaprzestaniu
wykonywania tych czynności.
5. W przypadku przejęcia praw i obowiązków podmiotu obowiązanego do
oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, rozliczenia znaków akcyzy oraz
zwrotu niewykorzystanych znaków akcyzy dokonuje następca prawny podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy lub inne osoby, które przejęły jego prawa i obowiązki, w terminie 14 dni od przejęcia praw i obowiązków.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, dłuższy niż określony w ust. 2 okres ważności dotychczasowych
znaków akcyzy, z wyłączeniem znaków akcyzy na wyroby tytoniowe, oraz
różnicować go w zależności od wyrobów akcyzowych, na które nanoszone są znaki
akcyzy, uwzględniając zapewnienie bezpieczeństwa systemu znaków akcyzy
i kontroli nad obrotem wyrobami akcyzowymi.

art. 135. więcej Art. 135. 1. Zwracającemu niewykorzystane i nieuszkodzone znaki akcyzy
przysługuje, z zastrzeżeniem art. 136 ust. 8, bezzwłocznie zwrot wpłaconych kwot
stanowiących odpowiednio wartość podatkowych znaków akcyzy lub należności za
legalizacyjne znaki akcyzy pomniejszone o koszty ich wytworzenia.
2. Zwrotowi nie podlegają kwoty wpłacone na pokrycie kosztów wytworzenia
podatkowych znaków akcyzy, z wyjątkiem kwot wpłaconych na pokrycie kosztów
wytworzenia podatkowych znaków akcyzy zwracanych w związku z wprowadzeniem
nowego wzoru znaku akcyzy lub stwierdzeniem nieważności decyzji, o której mowa
w art. 126 ust. 1, jeżeli zwracane znaki są niewykorzystane i nieuszkodzone, a ich
zwrot następuje w terminie, o którym mowa w art. 134 ust. 1 lub 3.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze
rozporządzenia, inne przypadki zwrotu wpłaconych kwot stanowiących wartość
podatkowych znaków akcyzy, uwzględniając zasady dotyczące przemieszczania
wyrobów akcyzowych oraz przypadki, w których wyrób akcyzowy nie będzie
wprowadzany do sprzedaży na terytorium kraju.

art. 136. więcej Art. 136. 1. Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów
spirytusowych, wyrobów winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych lub
wyrobów nowatorskich jest obowiązany, w okresie 24 miesięcy od dnia otrzymania
znaków, nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów
winiarskich, płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich,
a w przypadku importu i nabycia wewnątrzwspólnotowego – sprowadzić na
terytorium kraju wyroby spirytusowe, wyroby winiarskie, płyn do papierosów
elektronicznych lub wyroby nowatorskie, oznaczone tymi znakami.
2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, znaki akcyzy tracą ważność dla
podmiotu, który otrzymał je na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu
skarbowego w sprawach znaków akcyzy, i nie mogą być nanoszone przez ten podmiot na:
1) opakowania jednostkowe wyrobów spirytusowych, wyrobów winiarskich, płynu
do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich lub
2) wyroby akcyzowe, o których mowa w pkt 1.
3. Znaki, o których mowa w ust. 2, podlegają zwrotowi w terminie 60 dni od
dnia utraty ich ważności podmiotowi, który je wydał.
4. Podmiot obowiązany do oznaczania znakami akcyzy wyrobów tytoniowych
jest obowiązany nanieść znaki akcyzy na opakowania jednostkowe wyrobów
tytoniowych lub na wyroby tytoniowe do końca roku kalendarzowego
odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych
znakach.
5. Od dnia 1 stycznia danego roku kalendarzowego na opakowania jednostkowe
wyrobów tytoniowych lub na wyroby tytoniowe mogą być nanoszone wyłącznie znaki
akcyzy z nadrukowanym rokiem wytworzenia odpowiadającym rozpoczynającemu
się rokowi kalendarzowemu.
6. Znaki akcyzy naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów tytoniowych
lub na wyroby tytoniowe w danym roku kalendarzowym zachowują ważność do
ostatniego dnia lutego następnego roku kalendarzowego.
7. Znaki akcyzy na wyroby tytoniowe niewykorzystane do dnia 31 grudnia
danego roku kalendarzowego są zwracane w terminie do końca lutego następnego
roku kalendarzowego podmiotowi, który je wydał.
8. Zwracającemu znaki akcyzy po terminach, o których mowa w ust. 3 i 7, nie
przysługuje zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków
akcyzy, kwot wpłaconych na pokrycie kosztów wytworzenia podatkowych znaków
akcyzy ani należności za legalizacyjne znaki akcyzy.
9. Na wniosek podmiotu obowiązanego do oznaczania wyrobów tytoniowych
znakami akcyzy wydanie decyzji w sprawie wydania albo sprzedaży znaków akcyzy
na wyroby tytoniowe z nadrukowanym rokiem wytworzenia odpowiadającym
następnemu rokowi kalendarzowemu i wydania upoważnienia do odbioru tych
znaków akcyzy oraz wydanie znaków akcyzy może nastąpić przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, pod warunkiem odebrania znaków akcyzy,
o których mowa w art. 125 ust. 4, a w przypadku ich nieodebrania – wpłacenia kwot
należności, o których mowa w art. 125 ust. 4a.
10. Znaki akcyzy odbierane na zasadach określonych w ust. 9 mogą być
nanoszone na opakowania jednostkowe wyrobów tytoniowych lub na wyroby
tytoniowe przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi
wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach, z tym że
wyprowadzenie tak oznaczonych wyrobów ze składu podatkowego poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy, import albo nabycie wewnątrzwspólnotowe nie może
nastąpić przed dniem 1 stycznia roku kalendarzowego odpowiadającego rokowi
wytworzenia znaków akcyzy nadrukowanemu na tych znakach.

art. 137. więcej Art. 137. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób zwrotu znaków akcyzy, uwzględniając konieczność
zapewnienia ochrony tych znaków.

art. 138. więcej Art. 138. 1. W razie wystąpienia strat znaków akcyzy wskutek ich utraty,
uszkodzenia albo zniszczenia w procesie oznaczania wyrobów akcyzowych tymi
znakami, w granicach dopuszczalnej normy strat, podmiotowi prowadzącemu skład
podatkowy, właścicielowi wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3,
podmiotowi, o którym mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, jeżeli oznaczenie następuje
w składzie podatkowym na terytorium kraju, oraz podmiotowi dokonującemu
produkcji, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, przysługuje odpowiednio
zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy albo
prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy.
2. Znaki akcyzy uszkodzone lub zniszczone w procesie oznaczania są zwracane
podmiotowi, który je wydał, albo niszczone pod nadzorem właściwego naczelnika
urzędu celno-skarbowego.
3. Zwrot wpłaconych kwot stanowiących wartość podatkowych znaków akcyzy
albo prawo do otrzymania w zamian nowych znaków akcyzy przysługuje pod
warunkiem przedstawienia protokołu potwierdzającego:
1) utratę, uszkodzenie lub zniszczenie znaków akcyzy oraz
2) zwrot uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy albo zniszczenie
uszkodzonych lub zniszczonych znaków akcyzy.
4. W zamian za znaki akcyzy utracone, uszkodzone lub zniszczone w procesie
oznaczania wyrobów akcyzowych wydaje się znaki akcyzy odpowiadające, co do
rodzaju i serii, znakom akcyzy utraconym, uszkodzonym i zniszczonym.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) normy dopuszczalnych strat znaków akcyzy powstałych w procesie oznaczania
wyrobów akcyzowych w stosunku do łącznej liczby znaków akcyzy
wykorzystanych w ciągu miesiąca kalendarzowego do oznaczenia wyrobów
akcyzowych,
2) zespół czynności, które składają się na proces oznaczania wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy
– uwzględniając konieczność kontroli prawidłowości wykorzystania znaków akcyzy
przez podmioty obowiązane do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy.

Art. 138a. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję
wyrobów akcyzowych.
2. Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której
mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi,
innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:
1) ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym
wyrobów akcyzowych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
b) nieobjętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w tym:
– wyrobów zwolnionych od akcyzy, w tym zwolnionych ze względu na
ich przeznaczenie,
– wyrobów opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, o których mowa w art. 89;
2) ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
3) ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów
energetycznych:
a) objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
b) od których została zapłacona akcyza,
c) zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
d) opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
o których mowa w art. 89;
4) wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy,
która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
5) ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego
i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
6) ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych
od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych
wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz
informacje o e-DD;
7) ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący
skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.
4. Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz
rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących
wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Art. 138b. 1. Zarejestrowany wysyłający prowadzi ewidencję wyrobów
akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy
z miejsca importu.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
ustalenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych wysyłanych z zastosowaniem
procedury zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego wysyłającego oraz
określenie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku
z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz podmiotu, do którego są
wysyłane wyroby akcyzowe.

Art. 138c. 1. Ewidencję wyrobów akcyzowych nabywanych
wewnątrzwspólnotowo prowadzą:
1) zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca;
2) podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe wymienione
w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujące się poza procedurą zawieszenia poboru
akcyzy, na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej na terytorium
kraju;
3) podatnik nabywający wewnątrzwspólnotowo wyroby akcyzowe niewymienione
w załączniku nr 2 do ustawy, które są objęte na terytorium kraju stawką akcyzy
inną niż stawka zerowa.
2. Przedstawiciel podatkowy prowadzi ewidencję nabywanych
wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych dostarczanych na terytorium kraju
przez sprzedawcę, którego jest przedstawicielem.
3. Ewidencje, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny umożliwiać
w szczególności:
1) ustalenie ilości i rodzaju wyrobów akcyzowych nabywanych
wewnątrzwspólnotowo;
2) określenie kwot akcyzy;
3) ustalenie podmiotu, który wysłał wyroby akcyzowe, oraz podmiotu, na rzecz
którego wyroby akcyzowe zostały nabyte wewnątrzwspólnotowo.
4) (uchylony)
4. Ewidencja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, powinna umożliwiać dodatkowo
ustalenie posiadania przez właściciela, na rzecz którego zarejestrowany odbiorca
dokonał nabycia wewnątrzwspólnotowego paliwa, wymaganej koncesji zgodnie
z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne.

Art. 138d. 1. Do prowadzenia ksiąg kontroli nad produkcją alkoholu etylowego,
obrotem nim i jego zużyciem obowiązani są:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) podmiot produkujący alkohol etylowy poza składem podatkowym na podstawie
art. 47 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 4–5;
3) podmiot zużywający.
2. Księgi kontroli, o których mowa w ust. 1, powinny umożliwiać
w szczególności:
1) ustalenie ilości alkoholu etylowego wytworzonego, przetworzonego,
przerobionego na ocet, znajdującego się w magazynie, oczyszczonego,
skażonego, rektyfikowanego, odwodnionego, rozlanego w opakowania
jednostkowe oraz zniszczonego;
2) określenie kwot akcyzy;
3) ustalenie miejsca i daty wytworzenia alkoholu etylowego, jego przetworzenia,
przerobienia na ocet, dokonania obrotu nim w magazynie, jego oczyszczenia,
skażenia, rektyfikacji, odwodnienia, rozlania go w opakowania jednostkowe oraz zniszczenia.

Art. 138e. 1. Podmiot prowadzący skład podatkowy i zarejestrowany
wysyłający prowadzą ewidencję dokumentów handlowych towarzyszących
przemieszczaniu wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do
ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać dane dotyczące
dokumentów handlowych, w szczególności w zakresie podmiotów i wyrobów
akcyzowych, których te dokumenty dotyczą.

Art. 138f. 1. Ewidencję wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze
względu na ich przeznaczenie prowadzą:
1) zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy
posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako
zarejestrowany odbiorca;
2) podmiot pośredniczący;
3) podmiot zużywający prowadzący działalność gospodarczą z użyciem wyrobów
akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie,
z wyłączeniem podmiotu zużywającego, który wyłącznie używa do celów
opałowych pozostałe węglowodory gazowe o kodach CN od 2711 12 11 do 2711 19 00.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
ustalenie ilości i rodzaju wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych
zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz uzyskanie informacji o e-DD.

Art. 138g. 1. Ewidencję suszu tytoniowego prowadzą:
1) pośredniczący podmiot tytoniowy;
2) osoba upoważniona w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy
zagranicznego, w przypadku gdy pośredniczącym podmiotem tytoniowym jest
przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. b;
3) podmiot reprezentujący przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa
w art. 20c, w przypadku gdy pośredniczącym podmiotem tytoniowym jest
przedsiębiorca zagraniczny, o którym mowa w art. 20d pkt 1 lit. c;
4) podmiot prowadzący skład podatkowy, który magazynuje susz tytoniowy
nieopodatkowany akcyzą poza składem podatkowym.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:
1) ustalenie ilości suszu tytoniowego:
a) nabytego na terytorium kraju,
b) nabytego wewnątrzwspólnotowo,
c) importowanego,
d) sprzedanego na terytorium kraju,
e) dostarczonego wewnątrzwspólnotowo,
f) eksportowanego,
g) zużytego przez pośredniczący podmiot tytoniowy,
h) zniszczonego,
i) przemieszczanego ze składu podatkowego podmiotu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4,
j) przemieszczanego do składu podatkowego podmiotu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4;
2) ustalenie:
a) podmiotu, od którego susz tytoniowy został nabyty lub importowany,
b) podmiotu, któremu susz tytoniowy został sprzedany,
c) podmiotu, do którego susz tytoniowy został dostarczony
wewnątrzwspólnotowo lub wyeksportowany;
3) ustalenie ilości i sposobu przetwarzania suszu tytoniowego;
4) ustalenie miejsca i adresu magazynowania suszu tytoniowego przez podmiot,
o którym mowa w ust. 1 pkt 4.

Art. 138h. 1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
1) podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa
w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii
elektrycznej.
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię
elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest
dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do
przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od
wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej
została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1–3 prowadzą ewidencję, o której mowa
w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy
końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń
pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii
przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez
podatnika.
4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1,
na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku
takich możliwości – na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane
niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh,
łącznej ilości:
1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo,
zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
2) energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;
4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
5) energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz
przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
7) strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa
w art. 9 ust. 2.
6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne
określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa
ilości szacunkowe.

Art. 138i. 1. Ewidencję wyrobów węglowych prowadzą:
1) pośredniczący podmiot węglowy dokonujący sprzedaży wyrobów węglowych na
terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
2) pośredniczący podmiot węglowy używający wyrobów węglowych.
2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:
1) ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
węglowemu wyrobów węglowych, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji
CN;
2) datę sprzedaży wyrobów węglowych i datę ich wydania finalnemu nabywcy
węglowemu;
3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego
nabywcy węglowego;
4) datę wystawienia i numer faktury, z której wynika zapłata należności za wyroby
węglowe przeznaczone do celów opałowych, o których mowa w art. 31a ust. 1,
sprzedane przez pośredniczący podmiot węglowy, na podstawie której wyroby
te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.
3. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot węglowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać dane dotyczące wyrobów węglowych:
1) użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31a ust. 1, lub
2) użytych do celów nieobjętych zwolnieniem
– w podziale na miesiące, w kilogramach, według nazwy oraz pozycji CN.

Art. 138j. 1. Ewidencję wyrobów gazowych prowadzą:
1) pośredniczący podmiot gazowy dokonujący sprzedaży wyrobów gazowych na
terytorium kraju finalnemu nabywcy gazowemu;
2) pośredniczący podmiot gazowy używający wyrobów gazowych.
2. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać następujące dane:
1) ilość każdorazowo sprzedanych na terytorium kraju finalnemu nabywcy
gazowemu wyrobów gazowych, odpowiednio w kilogramach albo metrach
sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość opałową;
2) datę sprzedaży wyrobów gazowych;
3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby finalnego
nabywcy gazowego;
4) datę wystawienia i numer faktury lub innego dokumentu, z których wynika
zapłata należności za sprzedane przez podatnika wyroby gazowe, na podstawie
których wyroby te zostały sprzedane na terytorium kraju finalnemu nabywcy
gazowemu.
3. Jeżeli sprzedaż wyrobów gazowych jest udokumentowana tylko paragonem
fiskalnym, ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, powinna zawierać dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2 i 4.
4. Ewidencja prowadzona przez pośredniczący podmiot gazowy, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać następujące dane:
1) ilość wyrobów gazowych, odpowiednio do dokonanych czynności:
a) użytych w ramach zwolnień, o których mowa w art. 31b ust. 1, 2 lub 3, lub
b) użytych do celów nieobjętych zwolnieniem, lub
c) wyprodukowanych, lub
d) nabytych wewnątrzwspólnotowo, lub
e) dostarczonych wewnątrzwspólnotowo, lub
f) importowanych, lub
g) eksportowanych, lub
h) nabytych na terytorium kraju, lub
i) sprzedanych na terytorium kraju
– w podziale na miesiące dokonania czynności, odpowiednio w kilogramach
albo metrach sześciennych, według nazwy oraz kodów CN, oraz ich wartość
opałową;
2) datę oraz adres miejsca dokonania czynności;
3) w przypadkach, o których mowa w pkt 1 lit. d–i, dane kontrahentów, z którymi
dokonano tych czynności.
5. Ewidencję, o której mowa w ust. 1, prowadzi się na podstawie wskazań
urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku tych urządzeń – na
podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru wyrobów gazowych przez
poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Art. 138k. Ewidencje rodzaju, ilości i wartości wyrobów akcyzowych
określonych w art. 118 ust. 1 pkt 1–3 i 6 prowadzą:
1) podmiot prowadzący skład podatkowy;
2) importer wyrobów akcyzowych;
3) podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych;
4) podmiot produkujący wyroby akcyzowe, zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5;
5) właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3.

Art. 138l. 1. Ewidencję podatkowych znaków akcyzy prowadzą:
1) podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy;
2) podmiot prowadzący skład podatkowy na terytorium kraju, któremu właściciel
wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, lub podmiot, o którym
mowa w art. 116 ust. 1 pkt 7, przekazał znaki akcyzy w celu naniesienia ich na
opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe
będące jego własnością.
2. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności
określenie liczby znaków akcyzy otrzymanych, wydanych, wykorzystanych do
naniesienia, uszkodzonych, zniszczonych, utraconych oraz zwróconych.

Art. 138m. 1. Sporządza się protokoły:
1) zniszczenia nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia
podlegających kontroli:
a) suszu tytoniowego,
b) innych niż susz tytoniowy wyrobów akcyzowych;
2) utraty, zniszczenia, uszkodzenia, zdjęcia, zniszczenia uszkodzonych lub
zniszczonych znaków akcyzy oraz wydania lub zwrotu znaków akcyzy;
3) ustalenia ilości alkoholu etylowego podczas jego wydania z gorzelni;
4) skażenia alkoholu etylowego.
2. Protokoły, o których mowa w ust. 1, sporządza się w formie papierowej.
3. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 1, sporządza się w co najmniej dwóch
egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego.
4. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 2, sporządza się w co najmniej trzech
egzemplarzach. Egzemplarz protokołu przesyła się niezwłocznie naczelnikowi urzędu
skarbowego właściwemu w zakresie akcyzy oraz naczelnikowi urzędu skarbowego
właściwemu w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy, z wyłączeniem
przypadków, w których w czynnościach, które potwierdza protokół, uczestniczył
przedstawiciel właściwego organu podatkowego.
5. Protokoły, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, sporządza się w trzech
egzemplarzach, a w przypadku gdy alkohol etylowy skażony ma zostać wysłany do
innego podmiotu, protokół sporządza się w czterech egzemplarzach. Jeden egzemplarz
protokołu otrzymuje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, jeden egzemplarz
protokołu – naczelnik urzędu celno-skarbowego lub komórka organizacyjna
utworzona przez naczelnika urzędu celno-skarbowego na terenie podmiotu
podlegającego kontroli celno-skarbowej – w przypadku kontroli celno-skarbowej
wykonywanej jako kontrola stała w rozumieniu art. 55 ust. 1 ustawy z dnia
16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
6. Protokoły powinny umożliwiać w szczególności ustalenie odpowiednio:
1) daty zniszczenia oraz ilości i rodzaju zniszczonych wyrobów akcyzowych;
2) daty zniszczenia, utracenia, uszkodzenia, zdjęcia, wydania lub zwrócenia
znaków akcyzy oraz ilości i rodzaju zniszczonych, utraconych, uszkodzonych,
zdjętych, wydanych lub zwróconych znaków akcyzy;
3) sposobu zniszczenia wyrobów akcyzowych;
4) zapasu alkoholu etylowego w magazynie gorzelni przed jego wydaniem i po jego
wydaniu oraz ilości alkoholu etylowego w naczyniach transportowych;
5) ilości pobranego do skażenia alkoholu etylowego, rodzaju i ilości dodanego
środka skażającego lub dodanej substancji skażającej oraz ilości otrzymanego
skażonego alkoholu etylowego.

Art. 138n. W przypadku gdy zamierzone oznaczanie wyrobów akcyzowych
znakami akcyzy następuje z powodu uszkodzenia znaków akcyzy na tych wyrobach,
nieprawidłowego oznaczenia tych wyrobów bądź oznaczenia ich nieodpowiednimi
znakami akcyzy, jak również z powodu wystąpienia w obrocie wyrobów akcyzowych
nieoznaczonych znakami akcyzy, podmiot sporządza spis tych wyrobów i przedstawia
go właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w sprawach znaków akcyzy,
w terminie 3 dni od dnia stwierdzenia wystąpienia tych zdarzeń lub od dnia ich
wystąpienia, w celu jego potwierdzenia.

Art. 138o. Podmioty prowadzące działalność w zakresie produkcji piwa lub
wina są obowiązane do prowadzenia dokumentacji zawierającej informacje
o czynnościach produkcyjnych dotyczących tych wyrobów.

Art. 138p. 1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a–138l
i art. 138o, prowadzi się w formie papierowej lub elektronicznej.
2. Ewidencje, o których mowa w art. 138a–138c i art. 138e–138l, mogą zostać
zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów prawa podatkowego
innych niż przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod
warunkiem że dokumentacja ta zawiera wszystkie dane wymagane dla danej ewidencji.

Art. 138q. 1. Ewidencje i inne dokumentacje, o których mowa w art. 138a–
138o, powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.
2. Faktury i inne dokumenty, z których wynika zapłata należności za sprzedane
przez podatnika wyroby gazowe, o których mowa w art.138j ust. 2 pkt 4, powinny być
przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym zostały wystawione.
3. Faktury, z których wynika zapłata należności za sprzedane przez podatnika
wyroby węglowe, o których mowa w art. 138i ust. 2 pkt 4, powinny być
przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym zostały wystawione.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 46j ust. 2 oraz art. 46k, wydruki e-DD,
dokumenty zastępujące e-DD oraz elektroniczne potwierdzenia odbioru powinny być przechowywane do celów kontroli przez okres 5 lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym zostały sporządzone.
5. Wydruki e-DD oraz dokumenty zastępujące e-DD powinny być
przechowywane w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność
pochodzenia, integralność treści i ich czytelność od momentu ich wydrukowania lub
sporządzenia do momentu upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
6. Przez autentyczność pochodzenia wydruku e-DD oraz dokumentu
zastępującego e-DD rozumie się pewność co do tożsamości podmiotu wysyłającego,
który wydrukował e-DD lub sporządził dokument zastępujący e-DD.
7. Przez integralność treści wydruku e-DD oraz dokumentu zastępującego e-DD
rozumie się, że w tym wydruku lub dokumencie nie zmieniono danych, które powinien zawierać.

Art. 138r. (uchylony).

Art. 138s. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres danych, które powinny znajdować się w ewidencjach,
o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b, art. 138c, art. 138e–138g i art. 138l,
oraz protokołach, o których mowa w art. 138m ust. 1,
2) sposób prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 138a ust. 1, art. 138b,
art. 138c, art. 138e–138l,
3) wzory ewidencji, o której mowa w art. 138l, oraz wzory protokołów, o których
mowa w art. 138m ust. 1 pkt 2–4,
4) rodzaje ksiąg kontroli, o których mowa w art. 138d ust. 1, szczegółowy zakres
danych, które powinny znajdować się w tych księgach, oraz wzory tych ksiąg,
a także sposób ich prowadzenia,
5) rodzaje dokumentacji, o której mowa w art. 138o, szczegółowy zakres danych,
które powinny znajdować się w tej dokumentacji, oraz jej wzory, a także sposób
jej prowadzenia
– uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami
akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od
wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Art. 138t. 1. Podmiot dokonujący sprzedaży na terytorium kraju:
1) alkoholu całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we
wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej, dodatkowymi środkami
skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej,
w którym skażenie następuje, lub dodatkowymi środkami dopuszczonymi przez
Rzeczpospolitą Polską, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr
3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur
całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku
akcyzowego,
2) wyrobów objętych podkategoriami Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług
(PKWiU): 20.14.75, 20.20.14 i 20.59.43 zawierających w swym składzie alkohol
etylowy o objętościowej mocy powyżej 50% objętości
– w opakowaniach jednostkowych o pojemności 20 litrów i większej, prowadzi rejestr
podmiotów odbierających te wyroby.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać następujące dane:
1) rodzaj, podkategorię Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) oraz ilość
odebranych wyrobów;
2) imię i nazwisko lub nazwę, adres zamieszkania lub adres siedziby podmiotu
odbierającego;
3) numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu
odbierającego;
4) datę oraz adres miejsca dokonania sprzedaży;
5) czytelny podpis podmiotu odbierającego lub osoby reprezentującej ten podmiot.
3. Wpisu do rejestru dokonuje się z chwilą odbioru wyrobów.
4. Podmiot dokonujący sprzedaży przekazuje kopię rejestru właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia miesiąca następującego po
miesiącu, którego on dotyczy.
5. Podmiot odbierający będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności
gospodarczej jest obowiązany do okazania podmiotowi dokonującemu sprzedaży
dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.
6. W przypadku gdy podmiot odbierający odmawia okazania dokumentu
potwierdzającego jego tożsamość, sprzedawca jest obowiązany odmówić sprzedaży
wyrobów wskazanych w ust. 1.
7. Rejestr powinien być przechowywany do celów kontroli przez okres 5 lat,
licząc od końca roku kalendarzowego, w którym został sporządzony.
8. Wpisu do rejestru nie dokonuje się, w przypadku gdy w wyniku sprzedaży
wyrobów wskazanych w ust. 1 ich przewóz objęty został systemem monitorowania
przewozu i obrotu, o którym mowa w ustawie z dnia 9 marca 2017 r. o systemie
monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami
opałowymi, lub gdy sprzedaż potwierdzana jest fakturą.

Art. 138ta. 1. Pośredniczący podmiot olejowy dokonujący sprzedaży detalicznej
wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich
przeznaczenie, określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, w opakowaniach
jednostkowych, których masa brutto nie przekracza 30 kg lub ich objętość nie
przekracza 30 litrów, w łącznej ilości nieprzekraczającej jednorazowo odpowiednio
100 kg lub objętości 100 litrów, prowadzi rejestr podmiotów nabywających te wyroby.
2. W rejestrze, o którym mowa w ust. 1, podmiot dokonujący sprzedaży
detalicznej wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na
ich przeznaczenie, określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, zamieszcza
następujące dane:
1) imię i nazwisko lub nazwę podmiotu nabywającego te wyroby akcyzowe, adres
jego zamieszkania, miejsca pobytu lub siedziby;
2) numer identyfikacji podatkowej (NIP) albo numer PESEL podmiotu
nabywającego te wyroby akcyzowe, a jeżeli numer PESEL nie został nadany
nazwę i numer dokumentu stwierdzającego tożsamość osoby fizycznej
nieprowadzącej działalności gospodarczej;
3) adres miejsca zużycia tych wyrobów akcyzowych;
4) wskazanie rodzaju, typu, mocy i liczby urządzeń grzewczych;
5) datę sprzedaży;
6) dane dotyczące tych wyrobów akcyzowych, w szczególności rodzaj wyrobów,
kod CN, ilość, masę brutto lub objętość.
3. Wpisu do rejestru dokonuje się z chwilą sprzedaży wyrobów.
4. Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca wyroby
akcyzowe, o których mowa w ust. 1, jest obowiązana do okazania podmiotowi
dokonującemu sprzedaży detalicznej dokumentu potwierdzającego jej tożsamość.
5. W przypadku gdy osoba fizyczna odmawia okazania dokumentu
potwierdzającego jej tożsamość lub podania danych, o których mowa w ust. 2 pkt 1–
4, pośredniczący podmiot olejowy dokonujący sprzedaży detalicznej jest obowiązany
odmówić sprzedaży wyrobów wskazanych w ust. 1.
6. Pośredniczący podmiot olejowy dokonujący sprzedaży detalicznej przekazuje
kopię rejestru właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 5. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rejestr.
7. Dane, o których mowa w ust. 2, są przechowywane do celów kontroli przez
5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały zamieszczone
w rejestrze, o którym mowa w ust. 1.

Art. 138u. 1. W przypadku gdy podmiot odbierający, o którym mowa w art. 2
ust. 1 pkt 32 lit. b, będący użytkownikiem Systemu, nie sporządzi projektu raportu
odbioru albo nie przedstawi właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego
dokumentu zastępującego raport odbioru w terminie określonym w art. 46i ust. 2, na
ten podmiot odbierający nakłada się karę pieniężną w wysokości 5000 zł.
2. W przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podmiotu odbierającego, o
którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, lub interesem publicznym właściwy naczelnik
urzędu skarbowego na wniosek tego podmiotu lub z urzędu może odstąpić od
nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odstępuje od nałożenia kary
pieniężnej, o której mowa w ust. 1, i poprzestaje na pouczeniu podmiotu
odbierającego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 32 lit. b, jeżeli waga naruszenia
prawa jest znikoma, a podmiot ten zaprzestał naruszania prawa.
4. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, nakłada, w drodze decyzji, właściwy
naczelnik urzędu skarbowego.
5. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód budżetu państwa.
6. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, uiszcza się na rachunek bankowy
wyznaczonego urzędu skarbowego w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym decyzja
o jej nałożeniu stała się ostateczna.
7. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, nie może być nałożona, jeżeli od dnia
niedopełnienia obowiązku zagrożonego tą karą upłynęło 5 lat.
8. Obowiązek zapłaty kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, przedawnia się z
upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin zapłaty.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych wyznaczy, w drodze
rozporządzenia, urząd skarbowy, na którego rachunek bankowy dokonuje się wpłaty
kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając przygotowanie organizacyjne
i techniczne tego urzędu.

art. 139. więcej Art. 139. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) w art. 2 w § 1 w pkt 8 lit. f
otrzymuje brzmienie:
„f) podatku akcyzowego,”.

art. 140. więcej Art. 140. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.
U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) w art. 23 w ust. 1 pkt 44 otrzymuje brzmienie:
„44) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych
ubytków,”.

art. 141. więcej Art. 141. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.
U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 1 pkt 47 otrzymuje brzmienie:
„47) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych
ubytków,”.

art. 142. więcej Art. 142. W ustawie z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych oraz o Krajowym
Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2571, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 37h ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Paliwami silnikowymi lub gazem, o których mowa w ust. 1, są następujące produkty:

(tabela w załączniku)

2) w art. 37k ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Obowiązek zapłaty opłaty paliwowej powstaje z dniem powstania zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym od paliw silnikowych oraz gazu,
o których mowa w art. 37h.”.

art. 143. więcej Art. 143. W ustawie z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm. ) w art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej
czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz w art.
16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11).”.

art. 144. więcej Art. 144. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89,
poz. 625, z późn. zm. ) w art. 41 w ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) cofnięcia przez właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub jego wygaśnięcia, jeżeli przed wygaśnięciem podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia, w trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych – w odniesieniu do działalności objętej tym zezwoleniem;”.

art. 145. więcej Art. 145. W ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005r. Nr
108, poz. 908, z późn. zm.) w art. 72 w ust. 1 pkt 6a otrzymuje brzmienie:
„6a) dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju albo dokumentu potwierdzającego brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium
kraju albo zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy, jeżeli samochód osobowy został sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego
Unii Europejskiej i jest rejestrowany po raz pierwszy;”.

art. 146. więcej Art. 146. W ustawie z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2007 r. Nr
111, poz. 765, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 30 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 1 i 2, art. 55 § 1 i 2, art. 56 § 1 i 2,
art. 63 § 1-4, art. 64 § 1-6, art. 65 § 1 i 3, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2, art. 68 §
1 i 2, art. 69 § 1-3, art. 69a § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72, art. 73 § 1 oraz art.
73a § 1 i 2 można orzec przepadek przedmiotów określonych w art. 29 pkt 1-3.”;
2) w art. 34 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Sąd może orzec środek karny zakazu prowadzenia określonej działalności
gospodarczej w wypadkach określonych w art. 38 § 1 i 2 oraz w razie skazania sprawcy za przestępstwo skarbowe określone w art. 54 § 1, art. 55 § 1,
art. 56 § 1, art. 63 § 1-3, art. 64 § 1-6, art. 65 § 1, art. 66 § 1, art. 67 § 1 i 2,
art. 68 § 1 i 2, art. 69 § 1-3, art. 69a § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 72, art. 73 § 1,
art. 73a § 1, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art. 82 § 1, art. 83 § 1, art. 85
§ 1 i 2, art. 86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 88 § 1 i 2, art. 89 § 1 i 2, art. 90 § 1
i 2, art. 91 § 1, art. 92 § 1, art. 93, art. 97 § 1 i 2, art. 100 § 1, art. 101 § 1,
art. 102 § 1, art. 103 § 1, art. 104 § 1, art. 106c § 1, art. 106d § 1, art. 106j §
1, art. 107 § 1-3, art. 107a § 1 oraz art. 110.”;
3) w art. 38 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) art. 54 § 1, art. 55 § 1, art. 56 § 1, art. 63 § 1-3, art. 65 § 1, art. 67 § 1, art.
69a § 1, art. 70 § 1, 2 i 4, art. 73a § 1, art. 76 § 1, art. 77 § 1, art. 78 § 1, art.
86 § 1 i 2, art. 87 § 1 i 2, art. 90 § 1, art. 91 § 1 oraz art. 92 § 1, a kwota
uszczuplonej należności publicznoprawnej lub wartość przedmiotu czynu
zabronionego jest wielka;”;
4) w art. 49 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. W wypadkach określonych w art. 54 § 3, art. 55 § 3, art. 56 § 3, art. 63 § 5,
art. 64 § 7, art. 66 § 2, art. 67 § 4, art. 68 § 3, art. 69a § 2, art. 70 § 5, art. 73
§ 2, art. 73a § 3, art. 86 § 4, art. 87 § 4, art. 88 § 3, art. 89 § 3, art. 90 § 3,
art. 107 § 4 oraz art. 107a § 2 można orzec przepadek przedmiotów określonych w § 1.”;
5) w art. 53:
a) uchyla się § 24 i 25,
b) § 30 c otrzymuje brzmienie:
„§ 30c. Użyte w rozdziale 6 kodeksu określenie „informacja podsumowująca” ma znaczenie nadane mu w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) oraz w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z
2009 r. Nr 3, poz. 11).”,
c) po § 30c dodaje się § 30d w brzmieniu:
„§ 30d. Użyte w rozdziale 6 kodeksu określenia: „dostawa wewnątrzwspólnotowa”, „eksport”, „import”, „legalizacyjne znaki akcyzy”, „nabycie wewnątrzwspólnotowe”, „procedura zawieszenia poboru akcyzy”, „skład podatkowy”, „przedpłata akcyzy”, „uszkodzone znaki akcyzy”, „wyroby akcyzowe”, „znaki akcyzy”, „zniszczone znaki akcyzy”
mają znaczenie nadane im w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.”;
6) art. 63 otrzymuje brzmienie:
„Art. 63. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy wydaje wyroby akcyzowe, w stosunku do których zakończono procedurę zawieszenia poboru akcyzy, bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze
pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew przepisom ustawy sprowadza na terytorium kraju wyroby akcyzowe bez ich uprzedniego
oznaczenia znakami akcyzy.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1,
2, 4 lub 5 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym
wydaje z magazynu wyrobów gotowych lub sprzedaje wyroby
akcyzowe bez ich uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy.
§ 4. Tej samej karze podlega, kto wyprowadza ze składu podatkowego na podstawie zezwolenia na wyprowadzanie jako podatnik
wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyroby akcyzowe bez ich
uprzedniego oznaczenia znakami akcyzy.
§ 5. Karze określonej w § 1 podlega także, kto dopuszcza się czynu
zabronionego określonego w § 1-4 w stosunku do wyrobów akcyzowych, które oznaczono nieprawidłowo lub nieodpowiednimi
znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, zniszczonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi.
§ 6. Jeżeli należny podatek akcyzowy jest małej wartości, sprawca
czynu zabronionego określonego w § 1-5 podlega karze grzywny
do 720 stawek dziennych.
§ 7. Jeżeli należny podatek akcyzowy nie przekracza ustawowego
progu, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1-5 podlega
karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”;
7) art. 64 otrzymuje brzmienie:
„Art. 64. § 1. Kto bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wyprowadza ze składu podatkowego wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania ich
dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wina gronowe uzyskane z winogron pochodzących z
upraw własnych, o których mowa w art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z
dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, bez pisemnego
powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby
akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do
dokonania ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu.
§ 3. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym alkohol etylowy, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 4
ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, w gorzelni prawnie i ekonomicznie niezależnej od wszelkich innych gorzelni oraz niedziałającej na podstawie licencji uzyskanej od innego podmiotu, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do dokonania ich dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu.
§ 4. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wyroby akcyzowe z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów
akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości
równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od
wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby
akcyzowe nieoznaczone znakami akcyzy z przeznaczeniem do
dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport.
§ 5. Tej samej karze podlega, kto produkując poza składem podatkowym wyroby akcyzowe, od których została zapłacona przedpłata akcyzy, bez pisemnego powiadomienia w terminie właściwego organu wydaje te wyroby akcyzowe nieoznaczone znakami
akcyzy z przeznaczeniem do dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej lub na eksport.
§ 6. Karze określonej w § 1 podlega także ten, kto bez pisemnego
powiadomienia w terminie właściwego organu umieszcza w składzie wolnocłowym i wolnym obszarze celnym wyroby akcyzowe
nieoznaczone znakami akcyzy, przeznaczone do sprzedaży w jednostkach handlowych tam usytuowanych.
§7. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1– 6
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”;
8) w art. 65 § 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Kto nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi wyroby akcyzowe stanowiące przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63, art.
64 lub art. 73 lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby akcyzowe przyjmuje
lub pomaga w ich ukryciu, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych
albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.
§ 2. Kto nabywa, przechowuje, przewozi, przesyła lub przenosi wyroby akcyzowe, o których na podstawie towarzyszących okoliczności powinien i może przypuszczać, że stanowią one przedmiot czynu zabronionego określonego w art. 63, art. 64 lub art. 73, lub pomaga w ich zbyciu albo te wyroby akcyzowe przyjmuje lub pomaga w ich ukryciu, podlega karze grzywny do
720 stawek dziennych.”;
9) w art. 66 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§1. Kto wyroby akcyzowe oznacza nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi, zniszczonymi, podrobionymi, przerobionymi lub nieważnymi,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”;
10) art. 68 otrzymuje brzmienie:
„Art. 68. § 1. Kto nie dopełnia obowiązku sporządzenia spisu i przedstawienia
go do potwierdzenia właściwemu organowi w przypadku wystąpienia w obrocie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo
lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami
uszkodzonymi, zniszczonymi, podrobionymi, przerobionymi lub
nieważnymi,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto nie dopełnia obowiązku oznaczenia wyrobów akcyzowych legalizacyjnymi znakami akcyzy.
§ 3. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1 lub 2 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”;
11) w art. 69 § 1-3 otrzymują brzmienie:
„§ 1. Kto bez przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia podejmuje czynności
bezpośrednio związane z produkcją, importem lub obrotem wyrobami akcyzowymi, a także z ich oznaczaniem znakami akcyzy,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.
§ 2. Kto podaje nieprawdziwe dane o rodzaju, ilości lub jakości wyprodukowanych wyrobów akcyzowych,
podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych.
§ 3. Kto wbrew przepisom usuwa wyroby akcyzowe z miejsca produkcji, przerobu, zużycia, przechowywania lub podczas przewozu,
podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.”;
12) po art. 69 dodaje się art. 69a w brzmieniu:
„Art. 69a. § 1. Kto wbrew przepisom ustawy, naruszając warunki zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, produkuje, magazynuje lub przeładowuje wyroby akcyzowe poza składem podatkowym,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze
pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie.
§ 2. W wypadku mniejszej wagi, sprawca czynu zabronionego określonego w § 1
podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe.”;
13) w art. 70 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Tej samej karze podlega, kto w celu użycia lub wprowadzenia w obieg nabywa lub w inny sposób przyjmuje znaki akcyzy od osoby nieuprawnionej
lub usuwa je z wyrobu akcyzowego w celu ponownego ich użycia lub
wprowadzenia w obieg.”;
14) art. 72 otrzymuje brzmienie:
„Art. 72. Kto wbrew obowiązkowi nie rozlicza się w terminie z właściwym
organem ze stanu zużycia znaków akcyzy, w szczególności nie
zwraca znaków niewykorzystanych, uszkodzonych, zniszczonych
lub nieważnych,
podlega karze grzywny do 360 stawek dziennych.”;
15) w art. 73 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto, w użyciu wyrobu akcyzowego, zmienia cel, przeznaczenie lub nie zachowuje innego warunku, od którego ustawa uzależnia zwolnienie wyrobu
akcyzowego z obowiązku oznaczania znakami akcyzy,
podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych.”;
16) uchyla się art. 74.

art. 147. więcej Art. 147. W ustawie z dnia 2 marca 2001 r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu
wyrobów tytoniowych (Dz. U. Nr 31, poz. 353, z 2002 r. Nr 166, poz. 1362 oraz z
2004 r. Nr 29, poz. 257 i Nr 173, poz. 1808) art. 7 otrzymuje brzmienie:
„Art. 7. Organ prowadzący rejestry, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 2, wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności w przypadkach określonych w przepisach ustawy z dnia 2
lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz w przypadku cofnięcia przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu
celnego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, w trybie i na
zasadach określonych w przepisach odrębnych, zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego.”.

art. 148. więcej Art. 148. W ustawie z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich,
obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292, z późn.
zm.) art. 21 otrzymuje brzmienie:
„Art. 21. Organ prowadzący rejestr wydaje decyzję o zakazie wykonywania
przez przedsiębiorcę działalności w przypadkach określonych w
przepisach ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności
gospodarczej oraz w przypadku cofnięcia przez właściwego dla
podatnika naczelnika urzędu celnego, ze względu na naruszenie
przepisów prawa, w trybie i na zasadach określonych w przepisach
odrębnych, zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.”.

art. 149. więcej Art. 149. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.
535, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 pkt 27 otrzymuje brzmienie:
„27) wyrobach akcyzowych – rozumie się przez to wyroby akcyzowe w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyłączeniem:
a) gazu w systemie gazowym,
b) energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym;”;
2) użyte w art. 10 w ust. 3 w pkt 2, w art. 13 w ust. 2 w pkt 3, w art. 23 w ust. 2, 3 i
12 oraz w art. 24 w ust. 2, 3 i 9 w różnym przypadku wyrazy „wyroby akcyzowe
zharmonizowane” zastępuje się użytymi w odpowiednim przypadku wyrazami
„wyroby akcyzowe”;
3) w art. 113 w ust. 13 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii
elektrycznej (PKWiU 40.10.10) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu
przepisów o podatku akcyzowym,”.

art. 150. więcej Art. 150. W ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z
2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.) w art. 75 w ust. 1 pkt 25 otrzymuje brzmienie:
„25) ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr
3, poz. 11);”.

art. 151. więcej Art. 151. W ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz.
U. Nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. Nr 35, poz. 217 i Nr 99, poz. 666) w art. 9 w ust.
2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) cofnięcie przez właściwego dla podatnika naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, ze względu na naruszenie przepisów prawa.”.

art. 152. więcej Art. 152. W ustawie z dnia 18 października 2006 r. o wyrobie napojów spirytusowych oraz o
rejestracji i ochronie oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych (Dz. U. Nr 208, poz. 1539 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 i Nr 216, poz. 1368) w art. 8 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister wydaje decyzję o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności w zakresie wyrobu lub rozlewu napojów spirytusowych w przypadkach określonych w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności
gospodarczej oraz w przypadku cofnięcia przez właściwego dla podatnika
naczelnika urzędu celnego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, w
trybie i na zasadach określonych w przepisach odrębnych, zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego.”.

art. 153. więcej Art. 153. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych
i gazu ziemnego oraz o zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. Nr 52, poz. 343 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976) w art. 16 w ust. 2 w pkt 2 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub zezwolenia
na nabywanie wyrobów akcyzowych lub wygaśnięcia takiego zezwolenia,
jeżeli przed wygaśnięciem podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia”.

art. 154. więcej Art. 154. 1. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów
akcyzowych niezharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168,
powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza nie została do
tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych
zharmonizowanych w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 168, powstał przed
dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, lecz do tego dnia nie nastąpiło zakończenie
procedury zawieszenia poboru akcyzy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.
3. Jeżeli obowiązek podatkowy w akcyzie odnośnie wyrobów akcyzowych
znajdujących się w składzie podatkowym nie powstał przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy, przyjmując, że obowiązek
podatkowy powstał z chwilą wprowadzenia tych wyrobów akcyzowych do składu podatkowego.
4. Jeżeli obowiązek podatkowy w sytuacjach innych niż wymienione w ust. 1–
3 powstał przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy i należna akcyza nie została
do tego dnia zapłacona, stosuje się przepisy dotychczasowe.
5. Jeżeli wyroby akcyzowe zharmonizowane w rozumieniu ustawy, o której
mowa w art. 168, zostały, jako wyroby zwolnione od akcyzy, wyprowadzone ze
składu podatkowego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się
przepisy dotychczasowe.

art. 155. więcej Art. 155. 1. Podmiot zarejestrowany na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której
mowa w art. 168, uznaje się za podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 16, bez
konieczności potwierdzania tej okoliczności przez właściwego naczelnika urzędu celnego.
2. Podatnik prowadzący działalność w zakresie wyrobów akcyzowych objętych
wyłącznie zerową stawką akcyzy, zarejestrowany przed dniem wejścia w życie
ustawy, podlega z urzędu wykreśleniu z rejestru przez właściwego naczelnika urzędu celnego.
3. Podmiot niepodlegający obowiązkowi złożenia zgłoszenia rejestracyjnego na
podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 168, a podlegający takiemu
obowiązkowi na podstawie art. 16 ust. 1, jest obowiązany dopełnić tego obowiązku
w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.
4. Podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wyrobów
energetycznych, o których mowa w art. 89 ust. 2, w dniu wejścia w życie ustawy,
niebędący podmiotem zarejestrowanym w trybie art. 16 ust. 1, jest obowiązany,
w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie ustawy, powiadomić o tym właściwego
naczelnika urzędu celnego, w celu ustalenia dopuszczalnych norm zużycia, o których
mowa w art. 85 ust. 2 pkt 2.
5. Powiadomienia, o którym mowa w ust. 4, nie musi dokonywać podmiot, który
był podmiotem zarejestrowanym na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 168.

art. 156. więcej Art. 156. 1. Zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, prowadzenie
działalności jako zarejestrowany handlowiec, prowadzenie działalności jako
niezarejestrowany handlowiec oraz wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego wydane przed dniem wejścia w życie ustawy pozostają w mocy.
2. Postępowania w sprawach zezwoleń wydawanych na podstawie ustawy,
o której mowa w art. 168, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie
ustawy prowadzone są na podstawie niniejszej ustawy.

art. 157. więcej Art. 157. 1. Do zabezpieczeń akcyzowych złożonych przed dniem wejścia
w życie ustawy oraz do zwolnień z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego
udzielonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe,
z tym że art. 64 ust. 7 stosuje się do nich z dniem jej wejścia w życie.
2. Zabezpieczenia akcyzowe, o których mowa w ust. 1, z określonym terminem
ważności nie mogą ulec przedłużeniu.
3. Zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego udzielone
przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie mogą ulec przedłużeniu.

art. 158. więcej Art. 158. Postępowania w sprawach zwrotu akcyzy należnego na podstawie
przepisów ustawy, o której mowa w art. 168, i niedokonanego przed dniem wejścia
w życie ustawy prowadzone są na podstawie przepisów dotychczasowych.

art. 159. więcej Art. 159. 1. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, który w terminie miesiąca
od dnia wejścia w życie ustawy złożył właściwemu naczelnikowi urzędu celnego
wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia, może, po złożeniu wniosku, bez tego
zezwolenia wyprowadzać jako podatnik wyroby akcyzowe z cudzego składu
podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nie dłużej jednak niż przez
okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Podmiot, który w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy złożył
właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wniosek, o którym mowa w art. 56 ust. 1
i 2, oraz zabezpieczenie akcyzowe, może, po złożeniu wniosku, bez zezwolenia,
o którym mowa w art. 56 ust. 1, prowadzić działalność jako podmiot pośredniczący,
nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

art. 160. więcej Art. 160. 1. Decyzje ustalające normy dopuszczalnych ubytków oraz
dopuszczalne normy zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wydane na
podstawie art. 5 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 168, i dotyczące norm
dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalnych norm zużycia ustalanych również na podstawie ustawy, pozostają w mocy nie dłużej niż do czasu wydania decyzji na podstawie ustawy.
2. Decyzje ustalające normy dopuszczalnych ubytków oraz dopuszczalne normy
zużycia wyrobów akcyzowych zharmonizowanych, wydane na podstawie art. 5 ust. 3
ustawy, o której mowa w art. 168, i dotyczące norm dopuszczalnych ubytków oraz
dopuszczalnych norm zużycia, które nie są ustalane na podstawie ustawy, tracą moc
z dniem wejścia w życie ustawy.

art. 161. więcej Art. 161. Podmiot uzyskujący jako produkt uboczny niewielką ilość wyrobów
energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 2, jest obowiązany w terminie 14 dni od
dnia wejścia w życie ustawy do pisemnego powiadomienia właściwego naczelnika
urzędu celnego o rodzaju prowadzonej działalności i rodzaju uzyskiwanych wyrobów.

art. 162. więcej Art. 162. 1. Jeżeli okres rozliczeniowy energii elektrycznej rozpoczął się przed
dniem wejścia w życie ustawy i obejmuje również okres obowiązywania ustawy,
sprzedawca energii elektrycznej jest obowiązany na wystawianej nabywcy
końcowemu fakturze uwzględnić akcyzę należną za odpowiedni okres obowiązywania
ustawy, którego dotyczy faktura.
2. W przypadku braku możliwości określenia ilości energii elektrycznej
odebranej w okresie obowiązywania ustawy, jej ilość ustala się proporcjonalnie do
okresu obowiązywania ustawy w stosunku do okresu rozliczeniowego.
3. Zwolnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 1, stosuje się na podstawie
dokumentu potwierdzającego umorzenie świadectwa pochodzenia energii
elektrycznej wyprodukowanej nie wcześniej niż w dniu wejścia w życie ustawy.

art. 163. więcej Art. 163. 1. W okresie do dnia 1 stycznia 2012 r. zwalnia się od akcyzy, węgiel
i koks objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00, przeznaczone do celów
opałowych.
2. W okresie do dnia 31 października 2013 r. albo do czasu, gdy udział gazu
ziemnego w konsumpcji energii na terytorium kraju osiągnie 25% zwalnia się od
akcyzy gaz ziemny (mokry) o kodach CN 2711 11 00 oraz 2711 21 00, przeznaczony
do celów opałowych. Jednakże w momencie, gdy udział gazu ziemnego w konsumpcji
energii osiągnie 20%, do dnia 31 października 2013 r. stosuje się stawkę akcyzy
stanowiącą 50% stawki określonej w art. 89 ust. 1 pkt 13. Minister właściwy do spraw
finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, informację o osiągnięciu poziomu udziału gazu ziemnego, o którym mowa w zdaniu pierwszym.
3. Do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się od
akcyzy pozostałe węglowodory gazowe o kodzie CN 2711 29 00, przeznaczone do
celów opałowych.
4. Do czasu obowiązywania zwolnienia, o którym mowa w ust. 2, zwalnia się od
akcyzy wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b.

Art. 163a. 1. W okresie do dnia 1 stycznia 2021 r. zwalnia się od akcyzy
samochód osobowy stanowiący pojazd hybrydowy w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy
z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych o pojemności
silnika spalinowego równej 2000 centymetrów sześciennych lub niższej.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właściwy naczelnik urzędu
skarbowego wydaje, na wniosek zainteresowanego podmiotu, zaświadczenie
stwierdzające zwolnienie od akcyzy pod warunkiem, że podmiot ten przedstawi
dokumentację potwierdzającą iż pojazd, którego dotyczy zwolnienie, jest pojazdem hybrydowym.
3. Przepisy art. 109a ust. 3–9 stosuje się odpowiednio.

Art. 163b. 1. W okresie stosowania rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z
dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem
wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z
26.06.2014, str. 1, z późn. zm.) do stawek określonych w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. aa
i b stosuje się przepis art. 44 tego rozporządzenia.
2. Stawek określonych w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. aa i b nie stosuje się w przypadku podmiotu:
1) na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji
Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem i z rynkiem wewnętrznym;
2) znajdującego się w trudnej sytuacji, o której mowa w art. 2 pkt 18
rozporządzenia, o którym mowa w ust. 1.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, stosuje się stawkę określoną
odpowiednio w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a albo c.

art. 164. więcej Art. 164. 1. Do dnia 31 października 2013 r. zamiast stawki akcyzy, o której
mowa w art. 89 ust. 1 pkt 12 lit. a tiret drugie, do wyrobów akcyzowych określonych
w tym przepisie stosuje się zerową stawkę akcyzy.
2. (uchylony)

art. 165. więcej Art. 165. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze
rozporządzenia, do dnia 31 grudnia 2011 r., obniżać stawki akcyzy na wyroby
akcyzowe określone w ustawie oraz różnicować je w zależności od rodzaju wyrobów
akcyzowych, a także określać warunki ich stosowania, na okres nie dłuższy niż
3 miesiące w odstępach co najmniej trzymiesięcznych, w odniesieniu do
poszczególnych wyrobów akcyzowych, uwzględniając sytuację gospodarczą państwa.

art. 166. więcej Art. 166. Do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się wielkość najpopularniejszej
kategorii cenowej papierosów ustaloną na rok 2009 na podstawie ustawy, o której
mowa w art. 168.

art. 167. więcej Art. 167. Znaki akcyzy wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 168,
zachowują ważność.

art. 168. więcej Art. 168. Traci moc ustawa z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym
(Dz. U. poz. 257, z późn. zm.).

art. 169. więcej Art. 169. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2009 r.