Art. 52. 1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania
zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w przypadku gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu
podatkowego nie spełnia warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1, 3 lub 4,
przy czym przy ocenie spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6,
bierze się pod uwagę okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku
o wydanie zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia może powodować zagrożenie ważnego interesu
publicznego;
3) nie zostaną zatwierdzone akta weryfikacyjne w wyniku urzędowego
sprawdzenia, o którym mowa w dziale V rozdziale 4 ustawy z dnia 16 listopada
2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej.
2. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie
z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
3) zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło
ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości
kwoty jego zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego
oraz opłaty paliwowej, do której zapłaty może być on obowiązany,
a w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został zwolniony
z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego – jeżeli to zwolnienie utraciło
ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał nowego zwolnienia lub
nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej wysokości, z zastrzeżeniem
art. 64 ust. 5a;
4) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48,
z zastrzeżeniem ust. 3;
5) w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot, który
złożył oświadczenie, o którym mowa w art. 48 ust. 4 lub 4d, nie osiągnął
zadeklarowanych minimalnych poziomów określonych odpowiednio w art. 48
ust. 3 pkt 1, 1a, 2 i 4 lub ust. 4a.
3. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia na prowadzenie
składu podatkowego, jeżeli podmiot dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków
stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że
w przypadku gdy wysokość zobowiązania podatkowego została określona przez organ
podatkowy – w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej
wysokość zobowiązania podatkowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie na prowadzenie
składu podatkowego również na wniosek podmiotu prowadzącego skład podatkowy.
5. W przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego lub
upływu okresu, na który zostało ono wydane i niewydania przed upływem tego okresu
nowego zezwolenia, właściwy naczelnik urzędu skarbowego przesyła informację
o cofnięciu lub wygaśnięciu tego zezwolenia, odpowiednio, właściwemu organowi
prowadzącemu rejestr działalności regulowanej, organowi rejestrowemu, o którym
mowa w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach
i biopaliwach ciekłych, organowi koncesyjnemu lub organowi zezwalającemu na
prowadzenie działalności gospodarczej.

Ustawa o podatku akcyzowym art. 52

DODAJ