Art. 7. 1. Jednostką współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy jest
centralne biuro łącznikowe (ELO), usytuowane w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, które wykonuje zadania w zakresie
współpracy administracyjnej w dziedzinie akcyzy, o których mowa w rozporządzeniu
Rady (WE) nr 2073/2004 z dnia 16 listopada 2004 r. w sprawie współpracy
administracyjnej w dziedzinie podatków akcyzowych (Dz. Urz. UE L 359
z 04.12.2004, str. 1).
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może wyznaczyć,
w drodze zarządzenia, również inną jednostkę do współpracy administracyjnej
w dziedzinie akcyzy, określonej w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1,
określając zakres jej obowiązków, a także zasady jej współpracy z organami
podatkowymi w zakresie akcyzy.

Art. 7a. W przypadku zawarcia przez Rzeczpospolitą Polską z państwem
członkowskim Unii Europejskiej umowy w sprawie odpowiedzialności za budowę lub
utrzymanie mostu transgranicznego, most i miejsce jego budowy, o których mowa
w umowie, uważa się za część terytorium państwa, które zgodnie z umową jest
odpowiedzialne za budowę lub utrzymanie mostu.

Art. 7b. (uchylony).

Art. 7c. 1. W przypadku wyrobów akcyzowych nie stosuje się odprawy
scentralizowanej, o której mowa w art. 179 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks
celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „unijnym
kodeksem celnym”, w której realizację zaangażowane są administracje celne z co
najmniej dwóch państw członkowskich, oraz samoobsługi celnej, o której mowa
w art. 185 tego rozporządzenia.
2. Uproszczeń, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu celnego,
nie stosuje się w odniesieniu do:
1) alkoholu etylowego, z wyłączeniem przypadków gdy procedurą wywozu jest
obejmowany alkohol etylowy zawarty w produktach kosmetycznych objętych
pozycjami CN 3304, 3305, 3306 i 3307, perfumach i wodach toaletowych
objętych pozycją CN 3303, olejkach eterycznych objętych pozycją CN 3301
i mieszaninach substancji zapachowych objętych pozycją CN 3302;
2) paliw silnikowych, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4.
3. Uproszczenia, o których mowa w art. 166 i art. 182 unijnego kodeksu celnego,
mają zastosowanie do podmiotów, których wysokość obrotu paliwami silnikowymi
przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 40 mln zł.
4. W przypadku podmiotu rozpoczynającego działalność w zakresie paliw
silnikowych warunkiem stosowania uproszczeń, o których mowa w art. 166
i art. 182 unijnego kodeksu celnego, jest:
1) w roku rozpoczęcia działalności – złożenie oświadczenia, w którym podmiot
zadeklaruje osiągnięcie w danym roku obrotu przekraczającego wymaganą
wysokość obrotu zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia działalności;
2) w roku następującym po roku rozpoczęcia działalności – uzyskanie w roku
rozpoczęcia działalności obrotu przekraczającego wymaganą wysokość obrotu
zmniejszoną proporcjonalnie do liczby miesięcy prowadzenia działalności.

Art. 7d. 1. WIA jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania wyrobu
akcyzowego albo samochodu osobowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami
akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych wyrobów, która określa:
1) klasyfikację wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego w układzie
odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) albo
2) rodzaj wyrobu akcyzowego przez opis tego wyrobu w takim stopniu
szczegółowości, który jest wystarczający do określenia opodatkowania wyrobu
akcyzowego akcyzą, organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania
znakami akcyzy tych wyrobów.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, WIA wydaje się, gdy podanie
kodu klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) nie jest
wystarczające do określenia opodatkowania wyrobów akcyzowych akcyzą,
organizacji obrotu wyrobami akcyzowymi lub oznaczania znakami akcyzy tych
wyrobów.
3. WIA wiąże organy podatkowe wobec podmiotu, na rzecz którego została
wydana, w odniesieniu do wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych,
wobec których czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą zostały dokonane po
dniu, w którym została wydana.

Art. 7e. 1. WIA jest wydawana na wniosek i obejmuje tylko jeden wyrób
akcyzowy albo jeden samochód osobowy.
2. Wniosek o wydanie WIA powinien zawierać w szczególności:
1) imię i nazwisko lub nazwę wnioskodawcy, jego adres zamieszkania lub siedziby;
2) imię, nazwisko i adres zamieszkania pełnomocnika wnioskodawcy, o ile został
ustanowiony;
3) szczegółowy opis wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego pozwalający
na taką ich identyfikację, aby dokonać ich klasyfikacji zgodnej z Nomenklaturą
Scaloną (CN) lub określić rodzaj wyrobu akcyzowego;
4) opis składu wyrobu akcyzowego oraz metody badań lub analiz stosowanych dla
jego określenia, w przypadku gdy zależy od tego dokonanie jego klasyfikacji lub
określenie jego rodzaju.
3. Do wniosku o wydanie WIA załącza się dokumenty odnoszące się do
wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych, w szczególności próbki,
fotografie, plany, schematy, katalogi, atesty, instrukcje, informacje od producenta, lub
inne dostępne dokumenty umożliwiające organowi podatkowemu dokonanie
właściwej klasyfikacji wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego lub
określenie rodzaju wyrobu akcyzowego.
4. Jeżeli wniosek o wydanie WIA nie spełnia wymogów, o których mowa
w ust. 2 i 3, organ podatkowy wzywa do uzupełnienia braków w terminie 7 dni,
z pouczeniem, że nieuzupełnienie wniosku spowoduje pozostawienie go bez rozpatrzenia.
5. W sprawie pozostawienia wniosku o wydanie WIA bez rozpatrzenia wydaje
się postanowienie, na które służy zażalenie.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o wydanie WIA, mając na uwadze zakres danych
określonych w ust. 2 oraz ujednolicenie przekazywanych wniosków.

Art. 7f. 1. Wnioskodawca jest obowiązany do uiszczenia opłaty z tytułu
przeprowadzonych badań lub analiz wyrobów akcyzowych albo samochodów
osobowych, w przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o wydanie WIA wymaga
przeprowadzenia badania lub analizy.
2. Badania lub analizy wyrobów akcyzowych albo samochodów osobowych
mogą być wykonywane przez laboratoria celne lub inne akredytowane laboratoria, a
także przez Centrum Łukasiewicz i instytuty działające w ramach Sieci Badawczej
Łukasiewicz, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze lub międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych przepisów, działające na terytorium kraju, dysponujące wyposażeniem niezbędnym do
wykonywania danego rodzaju badań lub analiz.
3. Opłata, o której mowa w ust. 1, pobierana za badania lub analizy wykonywane
przez laboratoria celne stanowi dochód budżetu państwa.
4. Na wezwanie organu podatkowego wnioskodawca jest obowiązany do
uiszczenia, w terminie nie krótszym niż 7 dni, zaliczki na pokrycie opłaty za badania
lub analizy, o których mowa w ust. 1. W przypadku nieuiszczenia zaliczki w
określonym terminie organ podatkowy wydaje postanowienie o pozostawieniu
wniosku o wydanie WIA bez rozpatrzenia.
5. Kwota opłaty, o której mowa w ust. 1, i termin jej uiszczenia są określane
przez organ podatkowy w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
6. Kwota opłaty, o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać rzeczywistym
wydatkom poniesionym z tytułu przeprowadzonych badań lub analiz. W przypadku
gdy badania lub analizy są przeprowadzane przez laboratoria celne kwota opłaty,
o której mowa w ust. 1, powinna odpowiadać ryczałtowym stawkom opłat określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. –
Prawo celne (Dz. U. z 2019 r. poz. 1169 i 2070), jeżeli stawki te zostały określone
w tych przepisach.
7. W przypadku gdy kwota zaliczki uiszczonej na pokrycie opłaty, o której mowa
w ust. 1, jest wyższa niż kwota opłaty określona w postanowieniu wydanym na
podstawie ust. 5, a także w przypadku gdy opłata jest nienależna, zwrot kwoty
nienależnej następuje nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia zakończenia
postępowania w sprawie WIA.

Art. 7g. Organ podatkowy wydaje WIA bez zbędnej zwłoki, jednak nie później
niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku o wydanie WIA. Do tego
terminu nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4 ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Art. 7h. 1. WIA traci ważność w przypadku zmiany przepisów prawa
podatkowego w zakresie akcyzy odnoszących się do wyrobu akcyzowego albo
samochodu osobowego, w wyniku której WIA staje się niezgodna z tymi przepisami.
2. Podmiot, na rzecz którego wydano WIA, która traci ważność zgodnie z ust. 1,
może ją stosować nie dłużej niż przez okres sześciu miesięcy od daty utraty ważności,
pod warunkiem że dotyczy ona wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego,
będącego przedmiotem działalności gospodarczej posiadacza WIA.

Art. 7i. Organ podatkowy wydaje decyzję o odmowie wydania WIA, jeżeli
wniosek o wydanie WIA:
1) nie dotyczy wyrobu akcyzowego albo samochodu osobowego;
2) (uchylony)
3) dotyczy informacji o rodzaju wyrobu akcyzowego, dla którego podmiot, na rzecz
którego ma być wydana WIA, posiada w tym zakresie interpretację indywidualną
w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.

Art. 7j. Organ podatkowy w celu wykonywania zadań w zakresie wydawania
WIA może przetwarzać dane zawarte we wniosku o wydanie WIA, z zachowaniem
przepisów o ochronie danych osobowych oraz tajemnic ustawowo chronionych.

Art. 7k. WIA wraz z wnioskiem o jej wydanie, po usunięciu danych
identyfikujących wnioskodawcę i inne podmioty wskazane w treści wniosku
o wydanie WIA oraz danych objętych tajemnicą przedsiębiorcy, są zamieszczane w
Biuletynie Informacji Publicznej organu podatkowego właściwego w zakresie WIA.

Ustawa o podatku akcyzowym art. 7

DODAJ