Art. 54. 1. Zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego
składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika,
o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej „zezwoleniem wyprowadzenia”, dotyczy
konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż
3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki
określone w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
2. Wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia powinien zawierać dane
dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub
zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym,
o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty
elektronicznej oraz określenie rodzaju wyrobów akcyzowych, a także adres, pod
którym jest zlokalizowany skład podatkowy, z którego będzie następowało
wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy,
oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego.
3. Do wniosku o wydanie zezwolenia wyprowadzenia załącza się pisemną zgodę
podmiotu prowadzącego skład podatkowy na magazynowanie w tym składzie
wyrobów akcyzowych podmiotu występującego z wnioskiem oraz dokumenty
potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6.
4. Zezwolenie wyprowadzenia określa w szczególności:
1) adres siedziby lub zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
2) adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy, z którego będzie
następowało wyprowadzanie wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia
poboru akcyzy oraz numer akcyzowy tego składu podatkowego;
3) rodzaj wyrobów akcyzowych wyprowadzanych ze składu podatkowego poza
procedurą zawieszenia poboru akcyzy.
5. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany do powiadamiania
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o zmianie danych zawartych we wniosku,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 7 dni, licząc od dnia, w którym nastąpiła zmiana,
z zastrzeżeniem ust. 6 i 8.
6. Powiadomienia o planowanej zmianie danych objętych treścią zezwolenia
wyprowadzenia należy dokonywać przed dokonaniem tej zmiany, z zastrzeżeniem ust. 8.
7. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 6, stanowi jednocześnie wniosek
o zmianę zezwolenia wyprowadzenia w zakresie dotyczącym zgłoszonej zmiany. Do
zmiany zezwolenia wyprowadzenia przepis art. 48 ust. 7 stosuje się odpowiednio.
8. Zmiana podmiotu prowadzącego skład podatkowy lub miejsca prowadzenia
składu podatkowego, którego dotyczy zezwolenie wyprowadzenia, lub podatnika, o
którym mowa w art. 13 ust. 3, wymaga uzyskania nowego zezwolenia wyprowadzenia,
z wyłączeniem:
1) następców prawnych lub podmiotów przekształconych w przypadkach
wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa
lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa;
2) wykonywania działalności na podstawie zezwolenia wyprowadzenia, które
posiadał zmarły przedsiębiorca, na zasadach, o których mowa w art. 84a;
3) wstąpienia jednego z następców prawnych zmarłego przedsiębiorcy w prawa i
obowiązki wynikające z zezwolenia wyprowadzenia, na zasadach, o których
mowa w art. 84e.
9. (uchylony)
10. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego odmawia wydania zezwolenia
wyprowadzenia, w przypadku gdy:
1) podmiot występujący z wnioskiem o zezwolenie wyprowadzenia nie spełnia
warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2–6, przy czym przy ocenie
spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 1 pkt 6, bierze się pod uwagę
okres ostatnich 3 lat, licząc od dnia złożenia wniosku o wydanie zezwolenia;
2) wydanie zezwolenia wyprowadzenia może powodować zagrożenie ważnego
interesu publicznego.
11. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa z urzędu zezwolenie
wyprowadzenia, jeżeli:
1) (uchylony)
2) podatnik prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub
uzyskanym zezwoleniem;
3) został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48 ust. 1 pkt 2–6,
z zastrzeżeniem ust. 12.
12. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego nie cofa zezwolenia
wyprowadzenia, jeżeli podatnik dokona zapłaty zaległości z tytułu cła, podatków
stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne
i zdrowotne, w terminie 7 dni, licząc od dnia ujawnienia zaległości, z tym że
w przypadku gdy zobowiązanie podatkowe zostało określone przez organ podatkowy
– w terminie 7 dni, licząc od dnia doręczenia decyzji określającej kwotę zobowiązania.
13. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego cofa zezwolenie wyprowadzenia
również na wniosek podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
14. Podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, jest obowiązany przekazać kopię
zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy przed
pierwszym wyprowadzeniem wyrobów akcyzowych z tego składu poza procedurą
zawieszenia poboru akcyzy.
15. Podmiot prowadzący skład podatkowy jest obowiązany przekazać
właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację zawierającą dane
o wyrobach akcyzowych i podmiotach, które wyprowadziły te wyroby ze składu
podatkowego w ramach posiadanych zezwoleń wyprowadzenia, w terminie do 10.
dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wyprowadzono te wyroby ze
składu podatkowego.
16. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego doręcza kopię decyzji o zmianie lub
cofnięciu zezwolenia wyprowadzenia podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy,
z którego następowało lub mogło nastąpić wyprowadzanie wyrobów akcyzowych
poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, określonemu w zezwoleniu
wyprowadzenia.

Ustawa o podatku akcyzowym art. 54