Art. 104. 1. Podstawą opodatkowania w przypadku samochodu osobowego jest:
1) kwota należna z tytułu sprzedaży samochodu osobowego na terytorium kraju
pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy należne
od tego samochodu osobowego;
2) kwota, jaką podatnik jest obowiązany zapłacić za samochód osobowy –
w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego, z tym że w przypadku,
o którym mowa w art. 101 ust. 2 pkt 3, podstawą opodatkowania jest średnia
wartość rynkowa samochodu osobowego pomniejszona o kwotę podatku od
towarów i usług oraz o kwotę akcyzy;
3) wartość celna samochodu osobowego powiększona o należne cło – w przypadku
importu tego samochodu, z zastrzeżeniem ust. 2–5.
2. W przypadku samochodu osobowego, wobec którego mają zastosowanie
przepisy dotyczące procedury uszlachetniania biernego, podstawą opodatkowania jest
różnica między wartością celną produktów przetworzonych lub zamiennych dopuszczonych do obrotu a wartością towarów wywiezionych czasowo, powiększona o należne cło.
3. Podstawą opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego objętego
procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem od należności celnych
przywozowych jest wartość celna powiększona o cło, które byłoby należne, gdyby
samochód ten był objęty procedurą dopuszczenia do obrotu.
4. Podstawa opodatkowania w przypadku importu samochodu osobowego
obejmuje również prowizję oraz koszty transportu i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały
do niej włączone, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na
terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce
wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie
którego samochód jest importowany.
5. Do podstawy opodatkowania z tytułu importu samochodu osobowego dolicza
się określone w odrębnych przepisach opłaty oraz inne należności, jeżeli urzędy celno-
-skarbowe mają obowiązek pobierać te należności z tytułu importu samochodu.
6. Podstawą opodatkowania z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego
samochodu osobowego dopuszczonego wcześniej do obrotu w innym państwie
członkowskim Unii Europejskiej zgodnie z przepisami celnymi, ale
niezarejestrowanego na terytorium innego państwa członkowskiego jest wartość,
o której mowa w ust. 1 pkt 3, z uwzględnieniem prowizji, kosztów transportu
i ubezpieczenia, jeżeli nie zostały uwzględnione w cenie, ale zostały już poniesione do
miejsca, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą celną.
6a. W przypadku samochodów osobowych typu ambulans do podstawy
opodatkowania nie wlicza się kwot stanowiących wartość specjalistycznego
wyposażenia medycznego.
7. Jeżeli nie można określić kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2,
w szczególności w przypadku darowizny samochodu osobowego, za podstawę
opodatkowania przyjmuje się średnią wartość rynkową samochodu osobowego na
rynku krajowym, pomniejszoną o kwotę podatku od towarów i usług oraz o kwotę akcyzy.
8. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania w przypadku czynności, o których
mowa w art. 100 ust. 1 pkt 2 i 3 oraz ust. 2, bez uzasadnionej przyczyny znacznie
odbiega od średniej wartości rynkowej tego samochodu osobowego, organ podatkowy wzywa podatnika do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania
przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od
średniej wartości rynkowej samochodu osobowego.
9. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wysokości podstawy
opodatkowania lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie jej wysokości
znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej samochodu osobowego, organ
podatkowy określi wysokość podstawy opodatkowania.
10. Jeżeli wysokość podstawy opodatkowania ustalona z uwzględnieniem opinii
biegłego odbiega co najmniej o 33% od zadeklarowanej podstawy opodatkowania,
koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi podatnik.
11. Średnią wartością rynkową samochodu osobowego jest wartość ustalana na
podstawie notowanej na rynku krajowym, w dniu powstania obowiązku podatkowego,
średniej ceny zarejestrowanego na terytorium kraju samochodu osobowego tej samej
marki, tego samego modelu, rocznika oraz – jeżeli jest to możliwe do ustalenia – z tym
samym wyposażeniem i o przybliżonym stanie technicznym, co nabyty na terytorium
kraju lub nabyty wewnątrzwspólnotowo samochód osobowy.
12. Do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje
się bieżący kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank
Polski w dniu powstania obowiązku podatkowego.
13. W przypadku gdy w dniu powstania obowiązku podatkowego nie został
wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski bieżący kurs średni waluty obcej,
do przeliczenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej stosuje się
ostatni, przed dniem powstania obowiązku podatkowego, bieżący kurs średni
wyliczony i ogłoszony przez Narodowy Bank Polski.

Ustawa o podatku akcyzowym art. 104

DODAJ