Wejscie w życie: 1 października 2004
Ostatnia Zmiana: 16 kwietnia 2021
art. 1.
więcej
1) warunki udzielania i zakres świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;
2) zasady i tryb finansowania świadczeń, o których mowa w pkt 1;
2a) zasady i tryb kwalifikowania świadczeń opieki zdrowotnej jako świadczeń gwarantowanych;
3) zadania władz publicznych w zakresie zapewnienia równego dostępu do świadczeń, o których mowa w pkt 1;
4) zasady powszechnego – obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego;
5) podstawy instytucjonalno-proceduralne do stosowania rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r.
w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz.
WE L 166 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 5, t. 5, str. 72, z późn. zm.), rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego
wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 284 z 30.10.2009, str. 1, z późn. zm.) oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1231/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. rozszerzającego rozporządzenie (WE) nr 883/2004 i rozporządzenie (WE) nr 987/2009 na obywateli państw trzecich,
którzy nie są jeszcze objęci tymi rozporządzeniami jedynie ze względu na swoje
obywatelstwo (Dz. Urz. UE L 344 z 29.12.2010, str. 1);
6) zasady funkcjonowania, organizację i zadania Narodowego Funduszu Zdrowia,
zwanego dalej „Funduszem”;
6a) zasady funkcjonowania, organizację i zadania Agencji Oceny Technologii
Medycznych i Taryfikacji, zwanej dalej „Agencją”;
7) zasady sprawowania nadzoru i kontroli nad finansowaniem i realizacją
świadczeń, o których mowa w pkt 1;
8) wysokość odpisu dla Agencji Badań Medycznych.
art. 2.
więcej
środków publicznych na zasadach określonych w ustawie mają prawo:
1) osoby objęte powszechnym – obowiązkowym i dobrowolnym ubezpieczeniem
zdrowotnym, zwane dalej „ubezpieczonymi”,
2) inne niż ubezpieczeni osoby posiadające miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, które posiadają obywatelstwo polskie lub uzyskały
w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, lub
zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której
mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r.
o cudzoziemcach (Dz. U. z 2020 r. poz. 35), spełniające kryterium dochodowe,
o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473), co do których nie
stwierdzono okoliczności, o której mowa w art. 12 tej ustawy, na zasadach
i w zakresie określonych dla ubezpieczonych,
3) inne niż wymienione w pkt 1 i 2 osoby, które nie ukończyły 18. roku życia:
a) posiadające obywatelstwo polskie lub
b) które uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę
uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku
z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, posiadające miejsce
zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4) inne niż wymienione w pkt 1–3 osoby posiadające miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które są w okresie ciąży, porodu lub połogu:
a) posiadające obywatelstwo polskie lub
b) które uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę
uzupełniającą, lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku
z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach
– zwane dalej „świadczeniobiorcami”.
2. Osobom nieposiadającym obywatelstwa polskiego, innym niż
świadczeniobiorcy, świadczenia zdrowotne udzielane są na zasadach określonych
w przepisach odrębnych i umowach międzynarodowych.
art. 3.
więcej
1) osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub
państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA), zwanego dalej „państwem członkowskim UE lub EFTA”,
zamieszkujące na terytorium państwa członkowskiego UE lub EFTA,
2) osoby nieposiadające obywatelstwa państwa członkowskiego Unii Europejskiej
lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, zwanego dalej
„państwem członkowskim UE lub EOG”, lub Konfederacji Szwajcarskiej, które
przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy w celu
wykonywania pracy, zezwolenia na pobyt czasowy z wyłączeniem zezwolenia
udzielonego na podstawie art. 181 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach, zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta
długoterminowego Unii Europejskiej, zgody na pobyt ze względów
humanitarnych, zgody na pobyt tolerowany,
2a) osoby, które uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę
uzupełniającą albo korzystają z ochrony czasowej na jej terytorium,
3) osoby nieposiadające obywatelstwa państwa członkowskiego UE lub EFTA,
legalnie zamieszkujące na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego UE lub EFTA
– jeżeli podlegają zgodnie z art. 66 obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego albo
ubezpieczają się dobrowolnie na zasadach określonych w art. 68;
4) osoby posiadające obywatelstwo państwa członkowskiego UE lub EFTA,
niezamieszkujące na terytorium państwa członkowskiego UE lub EFTA, jeżeli
podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i są objęte:
a) ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi na podstawie przepisów ustawy
z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875),
b) ubezpieczeniem społecznym rolników na podstawie przepisów ustawy
z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z
2020 r. poz. 174 i 782).
2. Ubezpieczonymi są także:
1) studenci i doktoranci, którzy odbywają kształcenie w Rzeczypospolitej Polskiej,
oraz absolwenci, którzy odbywają w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowy
staż, nieposiadający obywatelstwa państwa członkowskiego UE lub EFTA
i niebędący osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3,
2) członkowie zakonów oraz alumni wyższych seminariów duchownych
i teologicznych, postulanci, nowicjusze i junioryści zakonów i ich
odpowiednicy, którzy nie posiadają obywatelstwa państwa członkowskiego UE
lub EFTA – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i nie są
osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3, a przebywają na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy, zezwolenia na pobyt czasowy,
zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego
Unii Europejskiej, zgody na pobyt ze względów humanitarnych, zgody na pobyt
tolerowany lub uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub
ochronę uzupełniającą albo korzystają z ochrony czasowej na jej terytorium,
2a) (uchylony)
3) odbywający staż adaptacyjny,
4) odbywający kursy języka polskiego oraz kursy przygotowawcze do podjęcia
nauki w języku polskim, o których mowa w przepisach odrębnych,
nieposiadający obywatelstwa państwa członkowskiego UE lub EFTA i
niebędący osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 3
– jeżeli ubezpieczają się dobrowolnie na zasadach określonych w art. 68;
5) członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3, zamieszkujący na
terytorium państwa członkowskiego UE lub EFTA, jeżeli nie są osobami
podlegającymi obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa
w art. 66 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 66 ust. 2 i 3, ani nie są osobami
uprawnionymi do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji;
6) członkowie rodzin osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 2a, zamieszkujący na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli nie są osobami podlegającymi
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1,
z zastrzeżeniem art. 66 ust. 2 i 3.
art. 4.
więcej
przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym cudzoziemcy
zatrudnieni w obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, urzędach
konsularnych, misjach, misjach specjalnych lub międzynarodowych instytucjach,
chyba że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Rzeczpospolitą Polską
stanowią inaczej.
art. 5.
więcej
1) ambulatoryjna opieka zdrowotna – udzielanie przez świadczeniodawców
świadczeń opieki zdrowotnej osobom niewymagającym leczenia w warunkach
całodobowych lub całodziennych;
2) apteka – aptekę ogólnodostępną lub punkt apteczny, z którymi Fundusz zawarł
umowę na wydawanie leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobu medycznego objętych refundacją;
2a) ciągłość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej – organizację udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej zapewniającą kontynuację procesu
diagnostycznego lub terapeutycznego, w szczególności ograniczającą ryzyko
przerwania procesu leczenia świadczeniobiorców w ramach danego zakresu
świadczeń opieki zdrowotnej realizowanego na podstawie umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, w dniu złożenia oferty w postępowaniu w sprawie
zawarcia umów;
3) członek rodziny – następujące osoby:
a) dziecko własne, dziecko małżonka, dziecko przysposobione, wnuka albo
dziecko obce, dla którego ustanowiono opiekę, albo dziecko obce w ramach
rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka, do ukończenia przez nie
18 lat, a jeżeli uczy się dalej w szkole lub zakładzie kształcenia nauczycieli
lub odbywa kształcenie w uczelni lub szkole doktorskiej – do ukończenia
26 lat, natomiast jeżeli posiada orzeczenie o znacznym stopniu
niepełnosprawności lub inne traktowane na równi – bez ograniczenia wieku,
b) małżonka,
c) wstępnych pozostających z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie
domowym;
3a) działacz opozycji antykomunistycznej – osobę, o której mowa w art. 2 ust.
1 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej
oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 319), o potwierdzonym statusie działacza opozycji antykomunistycznej;
4) felczer ubezpieczenia zdrowotnego – felczera lub starszego felczera
udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy, z którym
zawarto umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4a) Fundusz Medyczny – Fundusz Medyczny, o którym mowa w ustawie z dnia
7 października 2020 r. o Funduszu Medycznym (Dz. U. poz. 1875);
5) inwalida wojenny lub wojskowy – osobę, o której mowa w art. 6–8 lub w art. 30
ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 203 i 252);
5a) cywilna niewidoma ofiara działań wojennych – osobę, o której mowa w art. 1
ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym
i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań
wojennych (Dz. U. z 2020 r. poz. 684);
6) instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę – instytucję wypłacającą rentę
strukturalną zgodnie z przepisami o rentach strukturalnych, przepisami
o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji
Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej lub
przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków
Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich;
7) kombatant – osobę, o której mowa w art. 1–4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r.
o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych
i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517);
7a) kompleksowość udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej – możliwość
realizacji świadczeń opieki zdrowotnej w zakresach, o których mowa w art.
15 ust. 2, obejmującą niezbędne etapy i elementy procesu ich realizacji, w
szczególności strukturę świadczeń opieki zdrowotnej w danym zakresie albo
zakresach;
8) korzystający – organizację, podmiot, organ administracji publicznej oraz
jednostkę organizacyjną, o których mowa w art. 42 ust. 1 ustawy z dnia
24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1057);
9) lek – produkt leczniczy w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo
farmaceutyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 944);
10) (uchylony)
11) lek recepturowy – produkt leczniczy sporządzony w aptece na podstawie recepty
lekarskiej;
12) (uchylony)
13) (uchylony)
13a) lekarz podstawowej opieki zdrowotnej – lekarza, o którym mowa w art. 6 ust. 1
i 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz.
U. z 2020 r. poz. 172);
14) lekarz ubezpieczenia zdrowotnego – lekarza, lekarza dentystę będącego
świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, albo lekarza, lekarza dentystę, który jest zatrudniony lub
wykonuje zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
14a) migracja ubezpieczonych – korzystanie przez ubezpieczonych oraz osoby
uprawnione do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów
o koordynacji, zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim Funduszu, ze
świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na terytorium innych oddziałów
wojewódzkich Funduszu, z wyłączeniem świadczeń, o których mowa
w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. e, lub nabywanie przez ubezpieczonych oraz osoby uprawnione do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji, zarejestrowanych w danym oddziale wojewódzkim Funduszu, leków i wyrobów medycznych, bezpłatnie, za opłatą ryczałtową albo za
częściową odpłatnością, w aptekach działających na terytorium innych
oddziałów wojewódzkich Funduszu;
15) minimalne wynagrodzenie – minimalne wynagrodzenie, o którym mowa w art. 2
ust. 3–5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za
pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177 oraz z 2019 r. poz. 1564);
15a) Narodowy Rachunek Zdrowia – zestawienie wszystkich wydatków na ochronę
zdrowia, uwzględniające źródła finansowania ochrony zdrowia, dostawców
usług medycznych oraz funkcje tych usług, oparte na zasadach przejrzystości
i rzetelności gromadzonych danych;
16) (uchylony)
17) niepełnosprawny – osobę, o której mowa w art. 4–5 i 62 ustawy z dnia
27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875);
17a) nocna i świąteczna opieka zdrowotna – świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu
podstawowej opieki zdrowotnej udzielane przez świadczeniodawców poza
godzinami pracy określonymi w umowach o udzielanie świadczeń podstawowej
opieki zdrowotnej, w szczególności w dni wolne od pracy i w święta,
w przypadku nagłego zachorowania lub nagłego pogorszenia stanu zdrowia
świadczeniobiorcy, które nie jest stanem nagłym;
18) odbywający staż adaptacyjny – wnioskodawcę odbywającego staż adaptacyjny
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania
kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii
Europejskiej (Dz. U. z 2020 r. poz. 220);
19) osoba bezdomna wychodząca z bezdomności – osobę objętą indywidualnym
programem wychodzenia z bezdomności zgodnie z przepisami o pomocy społecznej;
19a) osoba deportowana do pracy przymusowej – osobę deportowaną do pracy
przymusowej lub osadzoną w obozie pracy przez III Rzeszę lub Związek
Socjalistycznych Republik Radzieckich, której przyznano uprawnienie do
świadczenia pieniężnego, o którym mowa w art. 1a ust. 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o osobach deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych
w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik
Radzieckich (Dz. U. z 2019 r. poz. 1168);
20) osoba pobierająca emeryturę lub rentę – osobę objętą zaopatrzeniem
emerytalnym lub rentowym, pobierającą rentę socjalną albo rentę strukturalną na
podstawie ustawy z dnia 26 kwietnia 2001 r. o rentach strukturalnych
w rolnictwie (Dz. U. z 2018 r. poz. 872) lub ustawy z dnia 28 listopada 2003 r.
o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji
Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U.
z 2017 r. poz. 1867), oraz osobę otrzymującą emeryturę lub rentę z zagranicy;
20a) osoba pobierająca rodzicielskie świadczenie uzupełniające – osobę, o której
mowa w art. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu
uzupełniającym (Dz. U. poz. 303);
21) osoba prowadząca działalność pozarolniczą – osobę, o której mowa w art. 8
ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
22) osoba represjonowana – osobę, o której mowa w art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia
24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami
represji wojennych i okresu powojennego;
22a) osoba represjonowana z powodów politycznych – osobę, o której mowa w art.
3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej
oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych, o potwierdzonym
statusie osoby represjonowanej z powodów politycznych;
23) osoba uprawniona do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów
o koordynacji – osobę, która nie jest ubezpieczona w Funduszu i posiada prawo
do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie ustawodawstwa innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EFTA, a której
przysługują na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej świadczenia opieki
zdrowotnej z ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie przepisów o koordynacji;
24) osoba współpracująca – osobę, o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
25) pielęgniarka podstawowej opieki zdrowotnej – pielęgniarkę, o której mowa w
art. 7 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej;
26) pielęgniarka lub położna ubezpieczenia zdrowotnego – pielęgniarkę lub położną
będącą świadczeniodawcą, z którym Fundusz zawarł umowę o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, albo pielęgniarkę lub położną zatrudnioną lub
wykonującą zawód u świadczeniodawcy, z którym Fundusz zawarł umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
26a) podmiot kontrolowany – świadczeniodawcę, osobę uprawnioną w rozumieniu
ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U.
z 2020 r. poz. 357 i 945), zwanej dalej „ustawą o refundacji”, lub aptekę,
u których jest prowadzona kontrola, o której mowa w dziale IIIA;
27) podstawowa opieka zdrowotna – podstawową opiekę zdrowotną, o której mowa
w art. 2 ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej;
28) położna podstawowej opieki zdrowotnej – położną, o której mowa w art. 8
ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej;
28a) poradnia przyszpitalna – komórkę organizacyjną podmiotu leczniczego
prowadzącego szpital, zlokalizowaną w tej samej co szpital dzielnicy, o której
mowa w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U.
z 2020 r. poz. 713) albo w ustawie z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta
stołecznego Warszawy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1817), a w przypadku gmin,
w których nie wprowadzono podziału na dzielnice – w tej samej gminie,
i tworzącą funkcjonalną całość ze szpitalem, w której są udzielane ambulatoryjne
świadczenia zdrowotne odpowiadające, co do rodzaju udzielanych świadczeń,
świadczeniom szpitalnym;
29) potrzeby zdrowotne – liczbę i rodzaj świadczeń opieki zdrowotnej, które
powinny być zapewnione w celu zachowania, przywrócenia lub poprawy
zdrowia danej grupy świadczeniobiorców;
29a) program polityki zdrowotnej – zespół zaplanowanych i zamierzonych działań
z zakresu opieki zdrowotnej ocenianych jako skuteczne, bezpieczne
i uzasadnione, umożliwiających osiągnięcie w określonym terminie założonych
celów, polegających na wykrywaniu i zrealizowaniu określonych potrzeb
zdrowotnych oraz poprawy stanu zdrowia określonej grupy świadczeniobiorców,
opracowany, wdrażany, realizowany i finansowany przez ministra albo jednostkę
samorządu terytorialnego;
30) program zdrowotny – zespół zaplanowanych i zamierzonych działań z zakresu
opieki zdrowotnej ocenianych jako skuteczne, bezpieczne i uzasadnione,
umożliwiających osiągnięcie w określonym terminie założonych celów,
polegających na wykrywaniu i zrealizowaniu określonych potrzeb zdrowotnych
oraz poprawy stanu zdrowia określonej grupy świadczeniobiorców, opracowany,
wdrażany, realizowany i finansowany przez Fundusz;
30a) program pilotażowy – zespół zaplanowanych działań z zakresu opieki
zdrowotnej o charakterze testowym, dotyczących nowych warunków
organizacji, realizacji lub nowego sposobu finansowania świadczeń opieki
zdrowotnej, poprzedzających wdrożenie rozwiązań systemowych;
31) przeciętne wynagrodzenie – przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze
przedsiębiorstw z poprzedniego kwartału, włącznie z wypłatami z zysku,
ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”;
32) przepisy o koordynacji – przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia
społecznego w zakresie udzielania rzeczowych świadczeń zdrowotnych
określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego, w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącym wykonywania
rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego oraz w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 1231/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. rozszerzającym
rozporządzenie (WE) nr 883/2004 i rozporządzenie (WE) nr 987/2009 na
obywateli państw trzecich, którzy nie są jeszcze objęci tymi rozporządzeniami
jedynie ze względu na swoje obywatelstwo oraz decyzje wydane na podstawie
przepisów powyższych rozporządzeń;
32a) rachunek – fakturę w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od
towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568 i 1065) lub rachunek w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.);
32b) (uchylony)
32c) system IOWISZ – system teleinformatyczny, o którym mowa w art. 31a ustawy
z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z
2020 r. poz. 702);
33) stan nagły – stan, o którym mowa w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. z 2020 r. poz. 882);
33a) transport sanitarny – przewóz osób albo materiałów biologicznych i materiałów
wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych, wymagających
specjalnych warunków transportu;
33b) środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego – środek
spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego w rozumieniu ustawy
o refundacji;
34) świadczenie opieki zdrowotnej – świadczenie zdrowotne, świadczenie
zdrowotne rzeczowe i świadczenie towarzyszące;
35) świadczenie gwarantowane – świadczenie opieki zdrowotnej finansowane
w całości lub współfinansowane ze środków publicznych na zasadach
i w zakresie określonych w ustawie;
36) świadczenie specjalistyczne – świadczenie opieki zdrowotnej we wszystkich
dziedzinach medycyny z wyłączeniem świadczeń udzielanych w zakresie
podstawowej opieki zdrowotnej;
37) świadczenie zdrowotne rzeczowe – związane z procesem leczenia leki, środki
spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne;
38) świadczenie towarzyszące – zakwaterowanie i adekwatne do stanu zdrowia
wyżywienie w szpitalu lub w innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego
wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe
świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, usługi
transportu oraz transportu sanitarnego, a także zakwaterowanie poza zakładem leczniczym podmiotu leczniczego, jeżeli konieczność jego zapewnienia wynika
z warunków określonych dla danego świadczenia gwarantowanego;
39) świadczenie wysokospecjalistyczne – świadczenie opieki zdrowotnej lub
procedurę medyczną spełniające łącznie następujące kryteria:
a) udzielenie świadczenia wymaga wysokiego poziomu zaawansowania
technicznego świadczeniodawcy i zaawansowanych umiejętności osób
udzielających świadczenia,
b) koszt jednostkowy świadczenia jest wysoki;
40) świadczenie zdrowotne – działanie służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu,
przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działanie medyczne wynikające
z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich udzielania;
41) świadczeniodawca:
a) podmiot wykonujący działalność leczniczą w rozumieniu przepisów
o działalności leczniczej,
b) osobę fizyczną inną niż wymieniona w lit. a, która uzyskała fachowe
uprawnienia do udzielania świadczeń zdrowotnych i udziela ich w ramach
wykonywanej działalności gospodarczej,
c) (uchylona)
d) podmiot realizujący czynności z zakresu zaopatrzenia w wyroby medyczne,
e) podmiot udzielający opieki farmaceutycznej, o której mowa
w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 10 grudnia 2020 r. o zawodzie farmaceuty
(Dz. U. z 2021 r. poz. 97);
42) procedura medyczna – postępowanie diagnostyczne, lecznicze, pielęgnacyjne,
profilaktyczne, rehabilitacyjne lub orzecznicze przy uwzględnieniu wskazań do
jego przeprowadzenia, realizowane w warunkach określonej infrastruktury
zdrowotnej przy zastosowaniu produktów leczniczych i wyrobów medycznych;
42a) taryfa świadczeń – zestawienie świadczeń gwarantowanych wraz z przypisanymi
im wartościami względnymi, z wyłączeniem świadczeń gwarantowanych,
których zasady finansowania określa ustawa o refundacji;
42b) technologia medyczna – leki, urządzenia, procedury diagnostyczne
i terapeutyczne stosowane w określonych wskazaniach, a także organizacyjne
systemy wspomagające, w obrębie których wykonywane są świadczenia zdrowotne;
43) ubezpieczenia społeczne – ubezpieczenia określone w ustawie z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
44) ubezpieczenie społeczne rolników – ubezpieczenie określone w ustawie z dnia
20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników;
44a) uprawniony żołnierz lub pracownik – żołnierz lub pracownik wojska, o którym
mowa w art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1510 oraz z 2019 r. poz. 1726), który doznał urazu lub zachorował podczas
wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa;
44b) weteran poszkodowany – osobę posiadającą status weterana poszkodowanego
nadany na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach
działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726);
45) wolontariusz – osobę, o której mowa w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
46) wyroby medyczne – wyroby medyczne, wyroby medyczne do diagnostyki in
vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych
do diagnostyki in vitro oraz aktywne wyroby medyczne do implantacji,
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 186);
47) żołnierz zastępczej służby wojskowej – osobę, o której mowa
w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym
i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej
przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud
uranu i batalionach budowlanych (Dz. U. z 2020 r. poz. 619).
art. 6.
więcej
świadczeń opieki zdrowotnej obejmują w szczególności:
1) tworzenie warunków funkcjonowania systemu ochrony zdrowia;
2) analizę i ocenę potrzeb zdrowotnych oraz czynników powodujących ich zmiany;
3) promocję zdrowia i profilaktykę, mające na celu tworzenie warunków
sprzyjających zdrowiu;
4) finansowanie w trybie i na zasadach określonych ustawą świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 7.
więcej
do świadczeń opieki zdrowotnej należy w szczególności:
1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów polityki zdrowotnej
wynikających z rozpoznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia
mieszkańców gminy;
2) (uchylony)
3) inicjowanie i udział w wytyczaniu kierunków przedsięwzięć lokalnych
zmierzających do zaznajamiania mieszkańców z czynnikami szkodliwymi dla
zdrowia oraz ich skutkami;
4) podejmowanie innych działań wynikających z rozeznanych potrzeb
zdrowotnych i stanu zdrowia mieszkańców gminy.
2. Do zadań zleconych gminy należy wydawanie decyzji, o których mowa
w art. 54, w sprawach świadczeniobiorców innych niż ubezpieczeni spełniających
kryterium dochodowe, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r.
o pomocy społecznej, w przypadku których nie zachodzi okoliczność, o której mowa
w art. 12 tej ustawy.
3. W celu ustalenia sytuacji dochodowej i majątkowej świadczeniobiorcy,
o którym mowa w ust. 2, przeprowadza się rodzinny wywiad środowiskowy na
zasadach i w trybie określonych w przepisach o pomocy społecznej.
4. Gmina otrzymuje dotację z budżetu państwa na sfinansowanie kosztów
realizacji zadania, o którym mowa w ust. 2 i 3.
art. 8.
więcej
świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych przez powiat należy w szczególności:
1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów polityki zdrowotnej
wynikających z rozpoznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia
mieszkańców powiatu – po konsultacji z właściwymi terytorialnie gminami;
2) (uchylony)
3) inicjowanie, wspomaganie i monitorowanie działań lokalnej wspólnoty
samorządowej w zakresie promocji zdrowia i edukacji zdrowotnej
prowadzonych na terenie powiatu;
4) pobudzanie działań na rzecz indywidualnej i zbiorowej odpowiedzialności za
zdrowie i na rzecz ochrony zdrowia;
5) podejmowanie innych działań wynikających z rozpoznanych potrzeb zdrowotnych.
art. 9.
więcej
świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych przez samorząd województwa należy
w szczególności:
1) opracowywanie i realizacja oraz ocena efektów programów polityki zdrowotnej
wynikających z rozeznanych potrzeb zdrowotnych i stanu zdrowia mieszkańców
województwa – po konsultacji z właściwymi terytorialnie gminami i powiatami;
2) (uchylony)
3) opracowywanie i wdrażanie programów innych niż określone w pkt 1 służących
realizacji zadań w zakresie ochrony zdrowia;
4) inspirowanie i promowanie rozwiązań w zakresie wzrostu efektywności, w tym
restrukturyzacji w ochronie zdrowia;
5) podejmowanie innych działań wynikających z rozeznanych potrzeb
zdrowotnych mieszkańców województwa.
Art. 9a. W celu zaspokajania potrzeb wspólnoty samorządowej w zakresie
ochrony zdrowia, jednostka samorządu terytorialnego, uwzględniając w szczególności
regionalną mapę potrzeb zdrowotnych, priorytety dla regionalnej polityki zdrowotnej
oraz stan dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej na obszarze województwa,
może finansować dla mieszkańców tej wspólnoty świadczenia gwarantowane.
Art. 9b. 1. Świadczenia gwarantowane, o których mowa w art. 9a, są
finansowane na podstawie umowy zawartej pomiędzy jednostką samorządu
terytorialnego a świadczeniodawcą wyłonionym w drodze konkursu ofert.
2. Do konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 48b ust. 2–4 i 6.
3. W przypadku gdy jednostka lub jednostki samorządu terytorialnego są
w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej:
1) podmiotami tworzącymi dla podmiotu leczniczego,
2) jedynymi albo większościowymi wspólnikami, albo akcjonariuszami w spółce
kapitałowej będącej podmiotem leczniczym
– który udziela świadczeń gwarantowanych w zakresie odpowiadającym
przedmiotowi umowy, o której mowa w ust. 1, umowę tę zawiera się w pierwszej
kolejności z tym podmiotem.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, nie przeprowadza się konkursu
ofert, o którym mowa w ust. 1. Do zawarcia tej umowy nie stosuje się przepisów
ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U.
poz. 2019 oraz z 2020 r. poz. 288).
5. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) rodzaj, zakres i liczbę udzielanych świadczeń gwarantowanych, warunki oraz
organizację udzielania tych świadczeń;
2) okres jej obowiązywania;
3) kwotę zobowiązania oraz zasady rozliczeń, z uwzględnieniem taryfy świadczeń,
w przypadku jej ustalenia;
4) sposób i tryb kontroli wykonania umowy.
6. W przypadku gdy świadczeniodawca jest stroną umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Funduszem, umowa, o której mowa w ust. 1,
może obejmować wyłącznie świadczenia gwarantowane udzielane ponad kwotę
zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy w danym zakresie.
7. O zawarciu umowy, o której mowa w ust. 1, jednostka samorządu
terytorialnego jest obowiązana poinformować Prezesa Funduszu. Świadczeniodawca
jest obowiązany przesyłać do wiadomości Funduszu w terminie do 10. dnia każdego
miesiąca, za miesiąc poprzedni, kopię dokumentów rozliczeniowych przedstawianych
jednostce samorządu terytorialnego.
art. 10.
więcej
świadczeń opieki zdrowotnej należy w szczególności:
1) ocena realizacji zadań z zakresu administracji rządowej realizowanych przez
jednostki samorządu terytorialnego.
2) (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
art. 11.
więcej
ustawą należy w szczególności:
1) prowadzenie oraz współuczestniczenie w prowadzeniu edukacji w zakresie
zapobiegania i rozwiązywania problemów związanych z negatywnym wpływem
na zdrowie czynników środowiskowych i społecznych;
1a) prowadzenie działań oraz współuczestniczenie w działaniach związanych z
promocją zdrowia i profilaktyką chorób, w tym w ramach programów polityki
zdrowotnej, o których mowa w art. 48, oraz programów wieloletnich
ustanowionych na podstawie art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o
finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.2)
);
1b) ustalanie programów pilotażowych, o których mowa w art. 48e;
2) (uchylony)
3) opracowywanie, finansowanie i ocena efektów programów polityki zdrowotnej,
a także nadzór nad ich realizacją;
3a) kwalifikowanie świadczeń opieki zdrowotnej jako świadczeń gwarantowanych;
3b) zatwierdzanie oraz zmiana taryfy świadczeń;
4) finansowanie z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji ministra
właściwego do spraw zdrowia, świadczeń gwarantowanych w zakresie
określonym w ustawie, w tym w stosunku do osób uprawnionych do świadczeń
opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji;
4a) planowanie, przekazywanie i rozliczanie dotacji z budżetu państwa, o której
mowa w art. 97 ust. 8;
5) współdziałanie z organizacjami pozarządowymi o charakterze regionalnym lub
ogólnokrajowym działającymi na rzecz ochrony zdrowia;
6) sprawowanie nadzoru nad ubezpieczeniem zdrowotnym w zakresie określonym w dziale VII;
7) zatwierdzanie planu finansowego Funduszu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych;
8) opiniowanie sprawozdania finansowego Funduszu;
9) przedkładanie Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 31 sierpnia
następnego roku sprawozdania rocznego z działalności Funduszu
przygotowanego w trybie, o którym mowa w art. 187;
9a) powoływanie i odwoływanie Prezesa Funduszu, zastępców Prezesa Funduszu,
członków Rady Funduszu i dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu;
10) sprawowanie nadzoru nad Agencją;
11) zatwierdzanie sprawozdań finansowych Agencji.
1a. Minister właściwy do spraw zdrowia oblicza średnie koszty, o których mowa
w art. 94 i 95 rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72, uwzględniając w szczególności
Narodowy Rachunek Zdrowia.
1b. Narodowy Rachunek Zdrowia opracowywany jest na podstawie badań
prowadzonych na zasadzie obowiązku w rozumieniu ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r.
o statystyce publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 443).
1c. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego, Główny Urząd Statystyczny, organy administracji rządowej, organy
jednostek samorządu terytorialnego, świadczeniodawcy oraz inne instytucje
podejmujące czynności w zakresie organizowania, finansowania i udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych udzielają
nieodpłatnie informacji koniecznych do obliczeń, o których mowa w ust. 1a.
1d. Na potrzeby obliczeń, o których mowa w ust. 1a, przez świadczenia opieki
zdrowotnej udzielane w ramach ubezpieczenia zdrowotnego należy rozumieć
wszystkie świadczenia opieki zdrowotnej, których koszt został poniesiony przez
jednostki należące do sektora finansów publicznych, wymienione w przepisach
o finansach publicznych.
2. Do zadań ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie
objętym ustawą należy w szczególności:
1) sprawowanie nadzoru w zakresie gospodarki finansowej Funduszu na zasadach
przewidzianych w niniejszej ustawie;
2) zatwierdzanie sprawozdania finansowego Funduszu, po zasięgnięciu opinii
ministra właściwego do spraw zdrowia, oraz przedkładanie sprawozdania wraz
z opinią ministra właściwego do spraw zdrowia Sejmowi Rzeczypospolitej
Polskiej do dnia 31 sierpnia roku następującego po roku, którego to
sprawozdanie dotyczy.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Agencji, może
ogłosić, a w zakresie diagnostyki mającej na celu rozpoznanie nowotworu złośliwego
lub miejscowo złośliwego, zwanej dalej „diagnostyką onkologiczną”, i leczenia
mającego na celu wyleczenie tego nowotworu, zwanego dalej „leczeniem
onkologicznym”, ogłasza, w drodze obwieszczenia, zalecenia postępowania
dotyczące diagnostyki i leczenia w zakresie świadczeń finansowanych ze środków
publicznych, odrębnie dla poszczególnych dziedzin medycyny, opracowane przez
odpowiednie stowarzyszenia będące zgodnie z postanowieniami ich statutów
towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, zrzeszające specjalistów w danej
dziedzinie medycyny.
4. Obwieszczenia, o których mowa w ust. 3, są ogłaszane w dzienniku
urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia.
Art. 11a. 1. W celu zaspokajania dodatkowych potrzeb zdrowotnych osób,
o których mowa w art. 42 ust. 1, 1a i 2, uwzględniając w szczególności stan
dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej, odpowiednio Minister Obrony
Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego albo Szef Agencji Wywiadu, w zakresie posiadanych środków, mogą
dofinansować z budżetu państwa z części, których są dysponentami, świadczenia
gwarantowane.
2. Zakres dodatkowych potrzeb zdrowotnych ustala się z uwzględnieniem:
1) opinii konsultanta z danej dziedziny medycyny, o którym mowa w art. 5 ustawy
z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2019 r.
poz. 886) – w odniesieniu do Ministra Obrony Narodowej;
2) opinii konsultanta z danej dziedziny medycyny, o którym mowa w art. 4 ust. 1
ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia –
w odniesieniu do ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefa Agencji Wywiadu.
3. W przypadku gdy konsultant, o którym mowa w ust. 2, nie został powołany,
zasięga się opinii właściwego konsultanta krajowego z danej lub pokrewnej dziedziny
medycyny, farmacji oraz innych dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia.
4. Świadczenia gwarantowane, o których mowa w ust. 1, podlegają
dofinansowaniu na podstawie umowy zawartej między odpowiednio Ministrem
Obrony Narodowej albo ministrem właściwym do spraw wewnętrznych a świadczeniodawcą, dla którego są oni podmiotami tworzącymi, albo zawartej między
odpowiednio Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefem Agencji
Wywiadu a świadczeniodawcą, dla którego podmiotem tworzącym jest Minister
Obrony Narodowej lub minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu
z tymi ministrami. Przy wyborze świadczeniodawców stosuje się przesłanki, o których
mowa w ust. 1. Do zawarcia tej umowy nie stosuje się przepisów o zamówieniach publicznych.
5. Umowa określa w szczególności:
1) rodzaj, zakres i liczbę udzielanych świadczeń gwarantowanych, warunki oraz
organizację udzielania tych świadczeń;
2) okres jej obowiązywania;
3) kwotę zobowiązania i możliwość jej weryfikacji oraz zasady rozliczeń,
z uwzględnieniem taryfy świadczeń, w przypadku jej ustalenia;
4) zasady zwrotu środków finansowych i stosowania kar umownych w przypadku
niewłaściwego wykonania umowy;
5) sposób i tryb kontroli wykonania umowy.
6. W przypadku gdy świadczeniodawca jest stroną umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej zawartej z Funduszem, umowa, o której mowa w ust. 4,
może obejmować wyłącznie świadczenia gwarantowane udzielane ponad cenę
jednostkową dedykowaną do rozliczenia świadczenia w poszczególnych zakresach świadczeń.
7. O zawarciu umowy, o której mowa w ust. 4, świadczeniodawca będący
równocześnie stroną umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej
z Funduszem jest obowiązany poinformować Prezesa Funduszu. Świadczeniodawca
jest obowiązany przesyłać do wiadomości Funduszu w terminie do 20. dnia każdego
miesiąca, za miesiąc poprzedni, kopię dokumentów rozliczeniowych przedstawianych
odpowiednio Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefowi
Agencji Wywiadu.
art. 12.
więcej
zdrowotnej udzielanych bezpłatnie bez względu na uprawnienia z tytułu
ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie:
1) (uchylony)
1a) art. 161 i art. 170 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1541 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 374);
2) art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277);
3) art. 26 ust. 5 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
(Dz. U. z 2019 r. poz. 852, 1655 i 1818 oraz z 2020 r. poz. 322);
4) art. 10 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 685);
5) art. 400a ust. 1 i art. 415 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o
cudzoziemcach;
6) przepisów ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu
zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.) –
w przypadku świadczeń zdrowotnych związanych ze zwalczaniem chorób,
zakażeń i chorób zakaźnych;
7) przepisów ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie
Medycznym;
8) (uchylony)
9) art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1598);
10) art. 16 ust. 1 i art. 25 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o postępowaniu wobec
osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzających zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób (Dz. U. z 2019 r. poz. 2203 oraz z 2020 r. poz. 278);
11) art. 20 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o udziale zagranicznych funkcjonariuszy
lub pracowników we wspólnych operacjach lub wspólnych działaniach
ratowniczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1802);
12) art. 17d ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1472).
Art. 12a. Przepisów ustawy, z wyłączeniem przepisów określających zasady
i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej oraz przepisów
określających prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów
o koordynacji, nie stosuje się wobec osób, którym świadczenia zdrowotne są udzielane
bezpłatnie, bez względu na uprawnienia z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, na
podstawie art. 102 pkt 1 i art. 115 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
wykonawczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 523 i 568).
art. 13.
więcej
niż ubezpieczeni są finansowane z budżetu państwa, chyba że przepisy odrębne
stanowią inaczej.
Art. 13a. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości oraz ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi,
w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania z budżetu państwa świadczeń
opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 12 pkt 5 i 10–12, art. 12a oraz
art. 15 ust. 2 pkt 12, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków
publicznych oraz konieczność zapewnienia skuteczności udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 14.
więcej
zobowiązanymi do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków
publicznych są: właściwi ministrowie lub Fundusz.
Art. 14a. (uchylony).
Art. 14b. (uchylony).
art. 15.
więcej
do świadczeń opieki zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia,
zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja
oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie.
2. Świadczeniobiorcy przysługują świadczenia gwarantowane z zakresu:
1) podstawowej opieki zdrowotnej;
2) ambulatoryjnej opieki specjalistycznej;
3) leczenia szpitalnego;
4) opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień;
5) rehabilitacji leczniczej;
6) świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej;
7) leczenia stomatologicznego;
8) lecznictwa uzdrowiskowego;
9) zaopatrzenia w wyroby medyczne, na zlecenie osoby uprawnionej, oraz ich
naprawy, o których mowa w ustawie o refundacji;
10) ratownictwa medycznego;
11) opieki paliatywnej i hospicyjnej;
12) świadczeń wysokospecjalistycznych;
13) programów zdrowotnych;
14) leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz
wyrobów medycznych dostępnych w aptece na receptę;
15) programów lekowych określonych w przepisach ustawy o refundacji;
16) leków stosowanych w chemioterapii określonych w przepisach ustawy
o refundacji;
17) leków nieposiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzanych z zagranicy na warunkach i w trybie
określonym w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne,
pod warunkiem że w stosunku do tych leków wydano decyzję o objęciu
refundacją na podstawie ustawy o refundacji;
17a) ratunkowego dostępu do technologii lekowych;
18) środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego,
sprowadzonych z zagranicy na warunkach i w trybie określonym w art. 29a
ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2019 r. poz. 1252 oraz z 2020 r. poz. 284 i 285), pod warunkiem, że w stosunku
do tych środków wydano decyzję o objęciu refundacją na podstawie ustawy o refundacji;
19) stwierdzenia w związku z wydaniem zaświadczenia, o którym mowa
w art. 133 § 2b ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego
(Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413, 568 i 1086), że stan zdrowia osoby, która udzieliła
pełnomocnictwa pocztowego do odbioru przesyłek pocztowych w placówce
pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1041), uniemożliwia lub w znacznym stopniu utrudnia
osobiste odebranie pisma w placówce pocztowej.
3. (uchylony)
Art. 15a. (uchylony).
art. 16.
więcej
1) orzeczenia o zdolności do prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz inne
orzeczenia i zaświadczenia lekarskie wydawane na życzenie świadczeniobiorcy,
jeżeli nie są one związane z dalszym leczeniem, rehabilitacją, niezdolnością do
pracy, kontynuowaniem nauki, uczestnictwem dzieci, uczniów, słuchaczy
zakładów kształcenia nauczycieli i studentów w zajęciach sportowych
i w zorganizowanym wypoczynku, a także jeżeli nie są wydawane dla celów
pomocy społecznej, wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej,
orzecznictwa o niepełnosprawności, uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego,
uzyskania świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w ustawie z dnia
31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do
samodzielnej egzystencji (Dz. U. poz. 1622 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 252), lub
ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy
w rodzinie;
1a) zaświadczenie lekarskie lub zaświadczenie wystawione przez położną,
wydawane na życzenie świadczeniobiorcy, jeżeli nie są wydawane dla celów uzyskania dodatku z tytułu urodzenia dziecka lub jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka;
2) świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako gwarantowane.
2. Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia, na zlecenie
prokuratury albo sądu, w związku z postępowaniem prowadzonym na podstawie
odrębnych ustaw, są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest,
odpowiednio, Minister Sprawiedliwości, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego albo
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego.
3. Przepis ust. 2 nie wyłącza możliwości obciążenia strony postępowania
kosztami badania lub wydawania orzeczenia lub zaświadczenia, o których mowa
w tym przepisie, na podstawie odrębnych przepisów.
4. Koszty badania, wydania orzeczenia lub zaświadczenia, związanego
z orzekaniem o niezdolności do pracy dla celów rentowych, ustalaniem uprawnień
w ramach ubezpieczeń społecznych, są finansowane przez podmiot, na którego
zlecenie zostaje przeprowadzone badanie, wydane orzeczenie lub zaświadczenie.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania
kosztów, o których mowa w ust. 4, uwzględniając cel wydania orzeczenia lub
zaświadczenia oraz przeprowadzenia badania.
art. 17.
więcej
art. 18.
więcej
z tym że opłata nie może być wyższa niż kwota odpowiadająca 70% miesięcznego
dochodu świadczeniobiorcy w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej.
2. Miesięczną opłatę za wyżywienie i zakwaterowanie dziecka do ukończenia 18.
roku życia, a jeżeli kształci się dalej – do ukończenia 26. roku życia, przebywającego
w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie
rehabilitacji leczniczej, który udziela świadczeń całodobowych, ustala się
w wysokości odpowiadającej 200% najniższej emerytury, z tym że opłata nie może
być wyższa niż kwota odpowiadająca 70% miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie
w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej. W przypadku dziecka pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym,
w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej przez
sąd opłata ta wynosi nie mniej niż 200% najniższej emerytury.
3. Opłatę, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, w przypadku dziecka
pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego w zakładzie
opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie
rehabilitacji leczniczej przez sąd, ponosi powiat właściwy ze względu na miejsce
urodzenia dziecka. Jeżeli nie można ustalić powiatu właściwego ze względu na
miejsce urodzenia dziecka, właściwy do ponoszenia opłaty jest powiat miejsca
siedziby sądu, który orzekł o umieszczeniu dziecka w zakładzie opiekuńczo-
-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji
leczniczej.
4. Gmina właściwa ze względu na miejsce urodzenia dziecka jest obowiązana do
współfinansowania opłaty, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, w przypadku
dziecka pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego w zakładzie
opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie
rehabilitacji leczniczej przez sąd, w wysokości:
1) 10% w pierwszym roku pobytu dziecka w zakładzie opiekuńczo-leczniczym,
w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej;
2) 30% w drugim roku pobytu dziecka w zakładzie opiekuńczo-leczniczym,
w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej;
3) 50% w trzecim roku i następnych latach pobytu dziecka w zakładzie opiekuńczo-
-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie
rehabilitacji leczniczej.
5. Jeżeli nie można ustalić gminy właściwej ze względu na miejsce urodzenia
dziecka, właściwa do współfinansowania opłaty, o której mowa w ust. 2 zdanie
drugie, w przypadku dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej, jest gmina miejsca
siedziby sądu, który orzekł o umieszczeniu dziecka w zakładzie opiekuńczo-
-leczniczym, w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej.
6. Do okresów pobytu dziecka w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, w zakładzie
pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej, o których mowa w ust. 4, zalicza się okresy pobytu dziecka po dniu 1 stycznia 2012 r. w pieczy zastępczej.
7. W przypadku gdy opłatę, o której mowa w ust. 2 zdanie drugie, poniósł
powiat, rodzice dziecka umieszczonego w zakładzie opiekuńczo-leczniczym,
w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej
obowiązani są do zwrotu powiatowi kwoty poniesionej opłaty. Przepisy art. 193 ust. 2
i 6–8, art. 194 i art. 195 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny
i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 821), stosuje się odpowiednio.
Art. 18a. 1. Starosta sprawuje kontrolę nad jakością opieki sprawowanej przez
zakłady opiekuńczo-lecznicze, zakłady pielęgnacyjno-opiekuńcze lub zakłady
rehabilitacji leczniczej nad dziećmi pozbawionymi opieki i wychowania rodziców
umieszczonymi w tych zakładach przez sąd.
2. Starosta w związku z kontrolą, o której mowa w ust. 1, ma prawo,
w szczególności do:
1) żądania informacji, dokumentów i danych, niezbędnych do sprawowania
kontroli;
2) wstępu w ciągu doby do obiektów i pomieszczeń kontrolowanej jednostki;
3) żądania od pracowników kontrolowanej jednostki udzielenia informacji
w formie ustnej i pisemnej;
4) obserwacji dzieci umieszczonych w kontrolowanych zakładach.
3. W przypadku gdy z przeprowadzonej przez starostę kontroli wynika, że zakład
opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy lub zakład rehabilitacji
leczniczej nie wypełnia swoich funkcji lub wypełnia je niewłaściwie, starosta
zawiadamia właściwy sąd.
Art. 18b. Osoba kierująca zakładem opiekuńczo-leczniczym, zakładem
pielęgnacyjno-opiekuńczym lub zakładem rehabilitacji leczniczej, we współpracy
z wyznaczonym przez starostę pracownikiem powiatowego centrum pomocy rodzinie,
ocenia sytuację dziecka pozbawionego opieki i wychowania rodziców umieszczonego
w tych zakładach przez sąd. Do terminów i zasad przeprowadzania oceny sytuacji
dziecka przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie
pieczy zastępczej dotyczące okresowej oceny sytuacji dziecka umieszczonego
w instytucjonalnej pieczy zastępczej, stosuje się odpowiednio.
Art. 18c. Do osób opuszczających po osiągnięciu pełnoletności zakład
opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy lub zakład rehabilitacji
leczniczej przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie
pieczy zastępczej dotyczące osób usamodzielnianych opuszczających instytucjonalną
pieczę zastępczą, stosuje się odpowiednio.
art. 19.
więcej
świadczeniobiorcy niezwłocznie.
2. W przypadku gdy świadczenia opieki zdrowotnej w stanie nagłym są
udzielane przez świadczeniodawcę, który nie zawarł umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, świadczeniobiorca ma prawo do tych świadczeń w niezbędnym
zakresie.
3. W razie braku możliwości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej
określonych w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z przyczyn
leżących po stronie świadczeniodawcy lub w związku z wystąpieniem siły wyższej,
świadczeniodawca zapewnia, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, udzielenie
świadczeń opieki zdrowotnej przez innego świadczeniodawcę.
4. Świadczeniodawca, który nie zawarł umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, ma prawo do wynagrodzenia za świadczenie opieki zdrowotnej udzielone
świadczeniobiorcy w stanie nagłym. Wynagrodzenie to obejmuje wyłącznie
uzasadnione koszty świadczeń opieki zdrowotnej, których wartość nie może
przekroczyć kwoty, o której mowa w art. 42c ust. 1, udzielonych w sytuacji braku
możliwości transportu pacjenta, ze względu na przeciwwskazania medyczne, do
świadczeniodawcy posiadającego taką umowę, albo koszty przygotowania pacjenta do
transportu do świadczeniodawcy posiadającego umowę o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej oraz koszty tego transportu, jeżeli świadczeniodawca takie koszty poniósł.
5. W celu uzyskania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 4,
świadczeniodawca składa wniosek do podmiotu zobowiązanego do finansowania
świadczeń opieki zdrowotnej wraz z rachunkiem, wykazem udzielonych świadczeń
opieki zdrowotnej i ich kosztów oraz pisemnym przedstawieniem okoliczności
udzielenia świadczeń uzasadniających ich sfinansowanie ze środków publicznych.
5a. Wniosek, o którym mowa w ust. 5, wnosi się w terminie 30 dni od dnia
zakończenia udzielania świadczenia. Prezes Funduszu rozpatruje wniosek w terminie
30 dni od dnia jego otrzymania. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin rozpatrzenia wniosku może zostać przedłużony o kolejne 30 dni, o czym należy poinformować świadczeniodawcę.
5b. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 4, jest wypłacane świadczeniodawcy
w terminie 14 dni od dnia rozpatrzenia wniosku.
6. Podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych przysługuje prawo kontroli zasadności wniosku, o którym mowa
w ust. 5. Przepisy działu IIIA stosuje się odpowiednio.
Art. 19a. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej w szpitalach, świadczenia
specjalistyczne w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej oraz stacjonarne i całodobowe
świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne są udzielane każdego dnia w godzinach
udzielania tych świadczeń, zgodnie z harmonogramem przyjęć prowadzonym przez
świadczeniodawcę, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Świadczeniodawca umieszcza w harmonogramie przyjęć świadczeniobiorcę,
wyznaczając termin udzielenia świadczenia w następujący sposób:
1) świadczeniobiorcy zgłaszającemu się po raz pierwszy:
a) w przypadku przyjęcia w dniu zgłoszenia – termin udzielenia świadczenia
w dniu zgłoszenia,
b) posiadającemu prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki
zdrowotnej – termin udzielenia świadczenia ustalony w sposób, o którym
mowa w art. 47c ust. 4,
c) innemu niż wymieniony w lit. a i b – termin udzielenia świadczenia
wynikający z prowadzonej listy oczekujących na udzielenie świadczenia,
zgodnie z art. 20;
2) świadczeniobiorcy kontynuującemu leczenie – termin udzielenia świadczenia
wynikający z planu leczenia.
3. W przypadku świadczeniobiorcy, któremu udzielono świadczenia opieki
zdrowotnej w stanie nagłym, wpis w harmonogramie przyjęć może zostać dokonany
także niezwłocznie po udzieleniu tego świadczenia.
4. Świadczeniodawca wpisuje w harmonogramie przyjęć:
1) dane, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 3 lit. b–h oraz j;
2) dane dotyczące terminu udzielenia świadczenia:
a) termin wyznaczony w dniu wpisu w harmonogramie przyjęć,
b) informację o rezerwacji terminu – w przypadku gdy świadczeniobiorca
wybrał termin późniejszy niż wskazany przez świadczeniodawcę oraz
w przypadku, o którym mowa w art. 20 ust. 9b,
c) zmianę terminu wraz z podaniem przyczyny tej zmiany, a w przypadku gdy
przyczyną zmiany terminu jest zmiana kategorii świadczeniobiorcy, o której
mowa w pkt 3, także uzasadnienie tej zmiany;
3) kategorię świadczeniobiorcy:
a) przyjęty na bieżąco – w przypadku świadczeniobiorcy, któremu udzielono
świadczenia w dniu zgłoszenia, z wyłączeniem świadczeniobiorcy,
o którym mowa w lit. d i f,
b) oczekujący – w przypadku świadczeniobiorcy wpisywanego na listę
oczekujących,
c) oczekujący objęty diagnostyką onkologiczną lub leczeniem onkologicznym
na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego – w przypadku
świadczeniobiorcy wpisywanego na listę oczekujących, o której mowa
w art. 20 ust. 12,
d) posiadający prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki
zdrowotnej – ze wskazaniem podstawy tego prawa,
e) kontynuujący leczenie,
f) przyjęty w stanie nagłym;
4) datę i przyczynę skreślenia z harmonogramu przyjęć.
5. Świadczeniodawca może nie wpisywać w harmonogramie przyjęć terminu
udzielenia świadczenia w przypadku świadczeń:
1) pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej oraz
świadczeń pielęgnacyjno-opiekuńczych albo opiekuńczo-leczniczych z zakresu
opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień;
2) opieki paliatywnej i hospicyjnej, innych niż:
a) udzielane w warunkach ambulatoryjnych,
b) świadczenia perinatalnej opieki paliatywnej.
6. Harmonogram przyjęć stanowi integralną część dokumentacji medycznej
prowadzonej przez świadczeniodawcę.
7. Harmonogram przyjęć jest prowadzony w postaci elektronicznej.
8. Wpisów do harmonogramu przyjęć dokonuje się każdego dnia co najmniej
w godzinach udzielania świadczeń przez świadczeniodawcę. Zgłoszenia
świadczeniobiorców drogą elektroniczną dokonywane są w dowolnym czasie.
9. Do prowadzenia harmonogramu przyjęć stosuje się odpowiednio przepisy
art. 20 ust. 2a–2d i ust. 5–9.
10. Fundusz może dokonywać wpisów i wykreśleń w harmonogramie przyjęć
prowadzonym w aplikacji udostępnionej przez Prezesa Funduszu, o której mowa
w art. 190 ust. 1a. O dokonanych wpisach i wykreśleniach Fundusz niezwłocznie
zawiadamia świadczeniodawcę.
art. 20.
więcej
specjalistyczne w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej oraz stacjonarne i całodobowe
świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne są udzielane według kolejności zgłoszenia
w dniach i godzinach ich udzielania przez świadczeniodawcę, który zawarł umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
1a. Na liście oczekujących na udzielenie świadczenia nie umieszcza się
świadczeniobiorców kontynuujących leczenie u danego świadczeniodawcy.
1b. (uchylony)
2. Świadczeniodawca, o którym mowa w ust. 1:
1) ustala kolejność udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej na podstawie
zgłoszeń świadczeniobiorcy;
2) informuje świadczeniobiorcę w wybrany przez siebie sposób
o zakwalifikowaniu do kategorii medycznej, ustalonej zgodnie z kryteriami
medycznymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 11,
i terminie udzielenia świadczenia oraz na żądanie świadczeniobiorcy uzasadnia
przyczyny wyboru tego terminu;
3) wpisuje:
a) numer kolejny,
b) datę i godzinę wpisu,
c) identyfikator skierowania, o którym mowa w art. 59aa ust. 4,
d) imię i nazwisko świadczeniobiorcy,
e) numer PESEL, a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu lub
innego dokumentu potwierdzającego tożsamość świadczeniobiorcy,
f) rozpoznanie lub powód przyjęcia,
g) adres świadczeniobiorcy,
h) numer telefonu lub oznaczenie innego sposobu komunikacji ze
świadczeniobiorcą lub jego opiekunem,
i) dane dotyczące terminu udzielenia świadczenia:
– termin oznaczony przez wskazanie daty (dzień, miesiąc, rok); jeżeli
planowany termin przekracza 6 miesięcy, licząc od daty wpisu na listę
oczekujących na udzielenie świadczenia, świadczeniodawca może,
w chwili wpisywania na listę, wskazać termin z dokładnością do
tygodnia, miesiąca i roku; w tym przypadku data udzielenia
świadczenia powinna być ustalona nie później niż na 14 dni przed
planowanym terminem udzielenia świadczenia; art. 19a ust. 5 stosuje
się odpowiednio,
– informację o rezerwacji terminu – w przypadku gdy świadczeniobiorca
wybrał termin późniejszy niż wskazany przez świadczeniodawcę oraz
w przypadku, o którym mowa w ust. 9b,
– uwzględniane przy wyznaczaniu terminu kryterium medyczne
określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 11,
– zmianę terminu wraz z podaniem przyczyny, a w przypadku gdy
przyczyną jest zmiana kryterium medycznego określonego
w przepisach wydanych na podstawie ust. 11, także uzasadnienie tej zmiany,
– informację o uwzględnieniu, przy wyznaczaniu terminu, daty
zgłoszenia u świadczeniodawcy, który zakończył wykonywanie
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w przypadku,
o którym mowa w ust. 10b,
– informację o przywróceniu na listę oczekujących na udzielenie
świadczenia w przypadku, o którym mowa w ust. 10f,
j) imię i nazwisko oraz podpis osoby dokonującej wpisu
– w kolejnej pozycji prowadzonej przez siebie listy oczekujących na udzielenie świadczenia;
4) wpisuje datę i przyczynę skreślenia świadczeniobiorcy z prowadzonej przez
siebie listy oczekujących na udzielenie świadczenia;
5) przechowuje oryginał skierowania w postaci papierowej przekazany przez
świadczeniobiorcę, w przypadku świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na
podstawie skierowania;
6) na żądanie świadczeniobiorcy wystawia zaświadczenie o wpisie
świadczeniobiorcy na listę oczekujących na udzielenie świadczenia oraz
o zakwalifikowaniu do kategorii medycznej, ustalonej zgodnie z kryteriami
medycznymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 11,
i terminie udzielenia świadczenia.
2a. W przypadku świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych na podstawie
skierowania, świadczeniobiorca jest obowiązany:
1) dostarczyć świadczeniodawcy oryginał skierowania w postaci papierowej, nie
później niż w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę
oczekujących, pod rygorem skreślenia z listy oczekujących, albo
2) udostępnić świadczeniodawcy, przed dokonaniem wpisu na listę oczekujących
na udzielenie świadczenia:
a) klucz dostępu do skierowania, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 1, albo
b) kod dostępu, o którym mowa w art. 59b ust. 1 pkt 2, oraz numer PESEL,
a w przypadku jego braku – serię i numer paszportu lub innego dokumentu
potwierdzającego tożsamość.
2aa. Do terminu dostarczenia świadczeniodawcy oryginału skierowania
w postaci papierowej stosuje się przepisy art. 165 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r.
– Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1460, z późn. zm.).
2ab. W przypadku, o którym mowa w ust. 2a pkt 2, świadczeniodawca dokonuje
wpisu na listę oczekujących na udzielenie świadczenia przez określenie
odpowiedniego statusu skierowania, o którym mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 59aa ust. 2, w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 7
ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
2b. W przypadku skreślenia świadczeniobiorcy z listy oczekujących w wyniku
rezygnacji z udzielenia świadczenia, niezgłoszenia się na ustalony termin udzielenia świadczenia albo zakończenia przez świadczeniodawcę wykonywania umowy
o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniodawca:
1) zwraca świadczeniobiorcy oryginał skierowania, w przypadku skierowania
w postaci papierowej, albo
2) umożliwia ponowne użycie skierowania, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 59aa ust. 2, przez odpowiednią zmianę jego statusu
w systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia
28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
2c. W przypadku braku dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym
mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie
zdrowia, świadczeniodawca wpisuje świadczeniobiorcę w kolejnej pozycji
prowadzonej przez siebie listy oczekujących na udzielenie świadczenia, na podstawie
informacji, o której mowa w art. 59b ust. 1.
2d. Niezwłocznie po uzyskaniu dostępu do systemu teleinformatycznego,
o którym mowa w art. 7 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia, świadczeniodawca dokonuje czynności, o której mowa w ust. 2ab.
3. Dokonanie przez świadczeniodawcę czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2
i 3, jest równoznaczne z zobowiązaniem się do udzielenia danego świadczenia opieki zdrowotnej.
4. Lista oczekujących na udzielenie świadczenia stanowi część harmonogramu przyjęć.
5. Listę oczekujących prowadzi się w sposób zapewniający poszanowanie
zasady sprawiedliwego, równego, niedyskryminującego i przejrzystego dostępu do
świadczeń opieki zdrowotnej oraz zgodnie z kryteriami medycznymi określonymi
w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.
6. Świadczeniodawca ustala kolejność przyjęć i zapewnia prawidłowe
prowadzenie list oczekujących albo wyznacza osoby odpowiedzialne za realizację tych zadań.
7. W razie zmiany stanu zdrowia świadczeniobiorcy, wskazującej na potrzebę
wcześniejszego niż w ustalonym terminie udzielenia świadczenia, świadczeniobiorca
informuje o tym świadczeniodawcę, który, jeżeli wynika to z kryteriów medycznych, koryguje odpowiednio termin udzielenia świadczenia i informuje niezwłocznie świadczeniobiorcę o nowym terminie.
8. W przypadku wystąpienia okoliczności, których nie można było przewidzieć
w chwili ustalania terminu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej, a które
uniemożliwiają zachowanie terminu wynikającego z listy oczekujących, świadczeniodawca informuje świadczeniobiorcę w każdy dostępny sposób o zmianie
terminu wynikającego ze zmiany kolejności udzielenia świadczenia i jej przyczynie.
Przepis ten dotyczy także przypadku zmiany terminu udzielenia świadczenia opieki
zdrowotnej na wcześniejszy. W przypadku gdy świadczeniobiorca nie wyraża zgody
na zmianę terminu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej na wcześniejszy,
świadczeniodawca informuje o możliwości zmiany terminu następnego
świadczeniobiorcę z listy oczekujących, zgodnie z kolejnością ustaloną na podstawie zgłoszenia.
8a. W przypadku, o którym mowa w ust. 8, przekazanie świadczeniobiorcy
informacji o zmianie terminu udzielenia świadczenia, w przypadku świadczeń, dla
których do planowanego terminu udzielenia świadczenia pozostało więcej niż 180 dni,
może odbywać się raz na trzy miesiące.
8b. Informacja, o której mowa w ust. 2 pkt 2, oraz informacja o zmianie terminu
wynikającego ze zmiany kolejności udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej zawiera
również pouczenie świadczeniobiorcy o możliwości uzyskania informacji, o której
mowa w art. 23 ust. 3.
9. W przypadku gdy świadczeniobiorca nie może stawić się u świadczeniodawcy
w terminie określonym w trybie ust. 2, 7 lub 8 lub gdy zrezygnował ze świadczenia
opieki zdrowotnej, jest on obowiązany niezwłocznie powiadomić o tym
świadczeniodawcę.
9a. W przypadku pojawienia się wolnego terminu udzielenia świadczenia opieki
zdrowotnej, świadczeniodawca może ograniczyć informowanie o możliwości zmiany
terminu udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej na wcześniejszy do
świadczeniobiorców wpisanych na listę oczekujących na udzielenie świadczenia,
którym określono termin udzielenia świadczenia w przedziale między 7. a 30. dniem
liczonym od daty tego wolnego terminu oraz niezależnie od kolejności
świadczeniobiorców na tej liście, z uwzględnieniem kryteriów medycznych
określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 11.
9b. W przypadku gdy świadczeniobiorca nie wyraża zgody na zmianę terminu
udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej na wcześniejszy lub w przypadku
bezskuteczności próby kontaktu ze świadczeniobiorcą, w celu poinformowania
o możliwości zmiany terminu na wcześniejszy, dotychczasowy termin wyznaczony
dla tego świadczeniobiorcy jest równoznaczny z rezerwacją terminu.
10. W celu otrzymania danego świadczenia opieki zdrowotnej
świadczeniobiorca może wpisać się na jedną listę oczekujących u jednego
świadczeniodawcy.
10a. W przypadku zakończenia wykonywania umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, świadczeniobiorca wpisany na listę oczekujących
u świadczeniodawcy, który wykonywał tę umowę, może wpisać się na listę
oczekujących prowadzoną przez innego świadczeniodawcę wykonującego umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w danym zakresie.
10b. Świadczeniodawca, do którego zgłasza się świadczeniobiorca, ustala
kolejność przyjęć, z uwzględnieniem daty zgłoszenia u świadczeniodawcy, który
zakończył wykonywanie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
10c. Świadczeniodawca, który zakończył wykonywanie umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, jest obowiązany wydać świadczeniobiorcy
zaświadczenie o wpisaniu na listę oczekujących wraz z podaniem daty zgłoszenia się
świadczeniobiorcy. Za wydanie zaświadczenia świadczeniobiorca nie ponosi opłaty.
10d. Fundusz informuje w każdy dostępny sposób świadczeniobiorców
wpisanych na listy oczekujących u świadczeniodawcy, który zakończył wykonywanie
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, o możliwości udzielenia
świadczenia opieki zdrowotnej przez innych świadczeniodawców, którzy zawarli
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, oraz o pierwszym wolnym terminie
udzielenia świadczenia.
10e. W przypadku niezgłoszenia się na ustalony termin udzielenia świadczenia,
świadczeniobiorca podlega skreśleniu z listy oczekujących, chyba że
uprawdopodobni, że niezgłoszenie się nastąpiło z powodu siły wyższej.
10f. Wniosek o przywrócenie na listę oczekujących świadczeniobiorca jest
obowiązany zgłosić niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia ustania
przyczyny niezgłoszenia się na ustalony termin udzielenia świadczenia. W przypadku
przywrócenia na listę oczekujących przepis ust. 10b stosuje się odpowiednio.
10fa. W przypadku gdy świadczeniobiorca otrzyma więcej niż jedno
skierowanie, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 59aa ust. 2, na
takie samo świadczenie opieki zdrowotnej, przepis ust. 10 stosuje się.
10g. Listy oczekujących na udzielenie świadczeń, o których mowa w ust. 1,
prowadzi się w postaci elektronicznej.
11. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, po
zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek
i Położnych, kryteria medyczne, jakimi powinni kierować się świadczeniodawcy,
umieszczając świadczeniobiorców na listach oczekujących, uwzględniając aktualną
wiedzę medyczną.
12. Dla świadczeniobiorców objętych diagnostyką onkologiczną lub leczeniem
onkologicznym świadczeniodawca prowadzi odrębną listę oczekujących na udzielenie
świadczenia. Do listy tej nie stosuje się przepisów wydanych na podstawie ust. 11.
13. Świadczeniodawca umieszcza świadczeniobiorcę, z wyjątkiem
świadczeniobiorcy znajdującego się w stanie nagłym, na liście określonej w ust. 12,
na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego, o której mowa w art. 32a
ust. 1, oraz następujących kryteriów medycznych opartych na aktualnej wiedzy medycznej:
1) stanu zdrowia świadczeniobiorcy;
2) rokowania co do dalszego przebiegu nowotworu;
3) chorób współistniejących mających wpływ na nowotwór, z powodu którego ma
być udzielone świadczenie;
4) zagrożenia wystąpienia, utrwalenia lub pogłębienia niepełnosprawności.
14. Przepisów ust. 12 i 13 nie stosuje się do nowotworów skóry, z wyjątkiem
czerniaka skóry.
art. 21.
więcej
art. 22.
więcej
art. 23.
więcej
miesiąc Funduszowi informację obejmującą:
1) dla każdej kategorii świadczeniobiorcy, o której mowa w art. 19a ust. 4 pkt 3 –
liczbę osób wpisanych w harmonogramie przyjęć według stanu na ostatni dzień miesiąca;
2) dla każdego świadczeniobiorcy wpisanego do kategorii oczekujący, o której
mowa w art. 19a ust. 4 pkt 3 lit. b – dane, o których mowa
w art. 20 ust. 2 pkt 3 lit. d i e, według stanu na ostatni dzień miesiąca ze
wskazaniem kryterium medycznego określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 20 ust. 11, a w przypadku zmiany w okresie sprawozdawczym
kategorii, o której mowa w art. 19a ust. 4 pkt 3 – także wskazanie kategorii
posiadanej przed dokonaniem i po dokonaniu zmiany;
3) dane określone w przepisach wydanych na podstawie art. 190 ust. 1.
2. Fundusz publikuje na swojej stronie internetowej, aktualizując co najmniej raz
w miesiącu, informację o:
1) liczbie świadczeniobiorców wpisanych do kategorii oczekujący, o której mowa
w art. 19a ust. 4 pkt 3 lit. b, przekazaną przez świadczeniodawcę;
2) średnim czasie oczekiwania w danym miesiącu, obliczonym na podstawie
dokumentów rozliczeniowych za dany miesiąc;
3) możliwości udzielenia świadczenia przez innych świadczeniodawców, którzy
zawarli umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Fundusz informuje świadczeniobiorcę o możliwości udzielenia świadczenia
opieki zdrowotnej przez świadczeniodawców, którzy zawarli umowę o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, średnim czasie oczekiwania na dane świadczenie opieki
zdrowotnej oraz o pierwszym wolnym terminie udzielenia świadczenia.
4. Świadczeniodawca, o którym mowa w art. 20 ust. 1, przekazuje każdego dnia
roboczego, z wyłączeniem sobót, niedziel oraz dni ustawowo wolnych od pracy,
Funduszowi informację o pierwszym wolnym terminie udzielenia świadczenia według
stanu na dzień poprzedzający, z wyłączeniem świadczeń, dla których jest prowadzona
lista oczekujących, o której mowa w art. 20 ust. 12, oraz świadczeń, w przypadku
których świadczeniodawca może nie wpisywać w harmonogramie przyjęć terminu
udzielenia świadczenia, o których mowa w art. 19a ust. 5.
4a. W przypadku ograniczonych możliwości technicznych świadczeniodawcy,
Prezes Funduszu może wyrazić zgodę na przekazywanie informacji o pierwszym
wolnym terminie udzielenia świadczenia przez świadczeniodawcę raz w tygodniu.
5. Informację, o której mowa w ust. 4 i 4a, Fundusz publikuje na swojej stronie
internetowej, aktualizując ją w dniu przekazania przez danego świadczeniodawcę.
6. Świadczeniodawca, na umotywowany wniosek Prezesa Funduszu, jest
obowiązany dostarczyć niezwłocznie inne niż określone w ust. 9 informacje dotyczące
realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 1–5, 7 i 8.
7. W przypadku uzasadnionego podejrzenia niewykonywania lub niewłaściwego
wykonywania przez świadczeniodawcę obowiązków, o których mowa w art. 20,
Prezes Funduszu przeprowadza kontrolę u tego świadczeniodawcy.
8. Prezes Funduszu tworzy centralny wykaz informacji o liczbie oczekujących
na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej i średnim czasie oczekiwania
w poszczególnych oddziałach wojewódzkich Funduszu na podstawie informacji,
o których mowa w ust. 2, 4 i 4a.
9. Prezes Funduszu udziela świadczeniobiorcom informacji o danych zawartych
w wykazie, o którym mowa w ust. 8, oraz informacji, o której mowa w ust. 4 i 4a,
w szczególności przez bezpłatną linię telefoniczną.
10. Prezes Funduszu przekazuje na bieżąco informacje, o których mowa w ust. 4,
4a i 8, do systemu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r.
o systemie informacji w ochronie zdrowia.
11. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do świadczeniodawców, którzy prowadzą listy
oczekujących na udzielenie świadczenia w aplikacji udostępnionej przez Prezesa
Funduszu zgodnie z art. 190 ust. 1a.
Art. 23a. 1. Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej
w szpitalach lub świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej
jest obowiązany umożliwić świadczeniobiorcom umawianie się drogą elektroniczną
na wizyty, monitorowanie statusu na liście oczekujących na udzielenie świadczenia
oraz powiadamianie o terminie udzielenia świadczenia.
2. (uchylony)
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
minimalną funkcjonalność dla systemów teleinformatycznych umożliwiających
realizację usług, o których mowa w ust. 1, w tym sposób identyfikacji i
uwierzytelniania świadczeniobiorców, mając na uwadze konieczność zapewnienia
świadczeniobiorcom dostępu do danych zawartych na listach oczekujących na
udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, z jednoczesnym obowiązkiem zapewnienia
przez świadczeniodawców ochrony danych osobowych świadczeniobiorców przed
nieuprawnionym dostępem i ujawnieniem.
Art. 23b. 1. Fundusz jest obowiązany do kontaktu ze świadczeniobiorcami
w celu przypominania o wyznaczonym terminie udzielenia świadczeń, dla których są
prowadzone harmonogramy przyjęć w aplikacji udostępnionej przez Prezesa
Funduszu, zgodnie z art. 190 ust. 1a.
2. W przypadku gdy Fundusz otrzyma od świadczeniobiorcy informację
o niemożności stawienia się u świadczeniodawcy w terminie określonym w trybie
art. 20 ust. 2, 7 lub 8, lub o rezygnacji ze świadczenia opieki zdrowotnej, jest on
obowiązany poinformować o tym niezwłocznie świadczeniodawcę, w którego
harmonogramie przyjęć został wpisany świadczeniobiorca.
art. 24.
więcej
z zakresu przeszczepów udzielanych osobom, które są wpisywane na krajowe listy
osób oczekujących na przeszczepienie komórek, tkanek i narządów, zgodnie
z przepisami o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów.
Art. 24a. Przepisów art. 20–23 nie stosuje się w stosunku do uprawnionego
żołnierza lub pracownika. Osoby te korzystają ze świadczeń opieki zdrowotnej,
o których mowa w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas
wykonywania zadań poza granicami państwa, poza kolejnością.
Art. 24b. Przepisów art. 20–23 nie stosuje się w stosunku do weterana
poszkodowanego. Osoba ta korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa
w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas wykonywania zadań
poza granicami państwa, poza kolejnością.
Art. 24c. 1. Weteranom poszkodowanym przysługuje prawo do korzystania poza
kolejnością ze stacjonarnych i całodobowych świadczeń opieki zdrowotnej innych niż
te, o których mowa w art. 20, w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas
wykonywania zadań poza granicami państwa.
2. Weteran poszkodowany ma prawo do bezterminowego czasu trwania leczenia
w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 1.
art. 25.
więcej
art. 26.
więcej
Art. 26a. (uchylony).
art. 27.
więcej
i wczesnego wykrywania chorób obejmują:
1) propagowanie zachowań prozdrowotnych, w szczególności poprzez zachęcanie
do indywidualnej odpowiedzialności za własne zdrowie;
2) wczesną, wielospecjalistyczną i kompleksową opiekę nad dzieckiem
zagrożonym niepełnosprawnością lub niepełnosprawnym;
3) profilaktyczne badania lekarskie w celu wczesnego rozpoznania chorób, ze
szczególnym uwzględnieniem chorób układu krążenia oraz chorób
nowotworowych;
4) promocję zdrowia i profilaktykę, w tym profilaktykę stomatologiczną
obejmującą dzieci i młodzież do ukończenia 19. roku życia;
5) prowadzenie badań profilaktycznych obejmujących kobiety w ciąży, w tym
badań prenatalnych zalecanych w grupach ryzyka i u kobiet powyżej 40. roku
życia oraz profilaktyki stomatologicznej;
6) profilaktyczną opiekę zdrowotną nad dziećmi i młodzieżą w środowisku
nauczania i wychowania;
7) wykonywanie szczepień ochronnych;
8) wykonywanie badań z zakresu medycyny sportowej obejmujących dzieci
i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz zawodników pomiędzy 21. a 23.
rokiem życia, którzy nie otrzymują wynagrodzenia w związku z uprawianiem sportu.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw kultury fizycznej, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu i Naczelnej Rady
Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, tryb orzekania o zdolności do
uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz
przez zawodników pomiędzy 21. a 23. rokiem życia, uwzględniając potrzebę
szczególnej ochrony zdrowia dzieci i młodzieży.
art. 28.
więcej
art. 29.
więcej
ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem
art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października
1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 305) i art. 115 § 1a Kodeksu
karnego wykonawczego.
art. 30.
więcej
zawarły umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 56b
i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony
Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października 1990 r.
o Straży Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.
art. 31.
więcej
lekarzy dentystów, którzy zawarli umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
z zastrzeżeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym
obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia
12 października 1990 r. o Straży Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.
2. (uchylony)
3. Dzieci i młodzież do ukończenia 18. roku życia oraz kobiety w ciąży
i w okresie połogu mają prawo do dodatkowych świadczeń zdrowotnych lekarza
dentysty oraz materiałów stomatologicznych stosowanych przy udzielaniu tych
świadczeń, zakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane dla tych osób.
4. Świadczenia, o których mowa w ust. 3, są udzielane po przedstawieniu
dokumentu potwierdzającego:
1) wiek – w przypadku dzieci i młodzieży;
2) ciążę lub połóg – w przypadku kobiet.
Art. 31a. 1. Podstawą zakwalifikowania świadczenia opieki zdrowotnej jako
świadczenia gwarantowanego w zakresie, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 1–8
i 10–13, jest jego ocena uwzględniająca następujące kryteria:
1) wpływ na poprawę zdrowia obywateli przy uwzględnieniu:
a) priorytetów zdrowotnych określonych w przepisach wydanych na
podstawie ust. 2,
b) wskaźników zapadalności, chorobowości lub śmiertelności określonych na
podstawie aktualnej wiedzy medycznej;
2) skutki następstw choroby lub stanu zdrowia, w szczególności prowadzących do:
a) przedwczesnego zgonu,
b) niezdolności do samodzielnej egzystencji w rozumieniu przepisów
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
c) niezdolności do pracy w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych,
d) przewlekłego cierpienia lub przewlekłej choroby,
e) obniżenia jakości życia;
3) znaczenie dla zdrowia obywateli, przy uwzględnieniu konieczności:
a) ratowania życia i uzyskania pełnego wyzdrowienia,
b) ratowania życia i uzyskania poprawy stanu zdrowia,
c) zapobiegania przedwczesnemu zgonowi,
d) poprawiania jakości życia bez istotnego wpływu na jego długość;
4) skuteczność kliniczną i bezpieczeństwo;
5) stosunek uzyskiwanych korzyści zdrowotnych do ryzyka zdrowotnego;
6) stosunek kosztów do uzyskiwanych efektów zdrowotnych;
7) skutki finansowe dla systemu ochrony zdrowia, w tym dla podmiotów
zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
priorytety zdrowotne, mając na uwadze stan zdrowia obywateli oraz uzyskanie
efektów zdrowotnych o najwyższej wartości.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do
spraw zdrowia uwzględni także dane zawarte w mapach potrzeb zdrowotnych,
o których mowa w art. 95a ust. 1 i 6, oraz wyniki monitorowania ich aktualności.
Art. 31b. 1. Kwalifikacji świadczenia opieki zdrowotnej jako świadczenia
gwarantowanego w zakresie, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 1–8 i 10–13,
dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia po uzyskaniu rekomendacji Prezesa
Agencji, biorąc pod uwagę kryteria określone w art. 31a ust. 1.
2. Kwalifikacji świadczenia opieki zdrowotnej jako świadczenia
gwarantowanego dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia, biorąc pod uwagę,
w zakresie, o którym mowa w art. 15 ust. 2:
1) pkt 9 kryteria określone w art. 12 pkt 4–6 i 9 ustawy o refundacji;
2) pkt 14–16 kryteria określone w art. 12 ustawy o refundacji;
3) pkt 17–18 kryteria określone w art. 12 pkt 3–6, 8–11 ustawy o refundacji.
Art. 31c. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia zleca Prezesowi Agencji
przygotowanie rekomendacji dla danego świadczenia opieki zdrowotnej w sprawie
jego zakwalifikowania, jako świadczenia gwarantowanego, wraz z określeniem
poziomu finansowania w sposób kwotowy albo procentowy lub sposobu jego
finansowania.
2. Zlecenie zawiera opis świadczenia opieki zdrowotnej oraz opis choroby i stanu
zdrowia, w których jest udzielane, i jego wpływu na poprawę zdrowia obywateli.
3. Prezes Agencji niezwłocznie po otrzymaniu zlecenia zasięga opinii:
1) konsultantów krajowych z dziedziny medycyny odpowiedniej dla danego
świadczenia opieki zdrowotnej w zakresie, o którym mowa w ust. 2;
2) Prezesa Funduszu w zakresie, o którym mowa w art. 31a ust. 1 pkt 7.
4. Podmioty, o których mowa w ust. 3, są obowiązane wydać opinię w terminie
30 dni od dnia otrzymania opisów, o których mowa w ust. 2.
5. Prezes Agencji niezwłocznie przedstawia opinie, o których mowa w ust. 3,
Radzie Przejrzystości, o której mowa w art. 31s.
6. Rada Przejrzystości przedstawia stanowisko w sprawie:
1) zakwalifikowania danego świadczenia opieki zdrowotnej jako świadczenia
gwarantowanego wraz z określeniem poziomu lub sposobu jego finansowania albo
2) niezasadności zakwalifikowania danego świadczenia opieki zdrowotnej jako
świadczenia gwarantowanego.
7. Prezes Agencji, biorąc pod uwagę stanowisko Rady Przejrzystości oraz
kryteria określone w art. 31a ust. 1, wydaje rekomendacje w sprawie:
1) zakwalifikowania danego świadczenia opieki zdrowotnej jako świadczenia
gwarantowanego wraz z określeniem poziomu lub sposobu jego finansowania albo
2) niezasadności zakwalifikowania danego świadczenia opieki zdrowotnej jako
świadczenia gwarantowanego.
8. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje rekomendację ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia.
9. Prezes Agencji niezwłocznie zamieszcza zlecenia i rekomendacje na stronie
internetowej Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji na zasadach
określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej.
Art. 31ca. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zlecić Prezesowi
Agencji przygotowanie rekomendacji dotyczącej zasadności stosowania leków
w ramach Programu Szczepień Ochronnych, o którym mowa w przepisach o
zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
2. Po otrzymaniu zlecenia, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji wzywa
podmiot odpowiedzialny w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo
farmaceutyczne do przekazania:
1) analizy klinicznej,
2) analizy ekonomicznej,
3) analizy wpływu na budżet podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń
ze środków publicznych
– o których mowa w art. 25 pkt 14 lit. c tiret pierwsze do trzeciego ustawy o refundacji
w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wezwania.
3. Do przygotowania rekomendacji, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
art. 31c ust. 3–9. Rekomendację wydaje się w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania
analiz określonych w ust. 2 albo od upływu terminu na ich przekazanie.
4. W przypadku nieprzekazania analiz, o których mowa w ust. 2, Prezes Agencji
wydaje rekomendację na podstawie dostępnych danych.
Art. 31d. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzeń,
w poszczególnych zakresach, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 1–8 i 10–13,
wykazy świadczeń gwarantowanych wraz z określeniem:
1) poziomu lub sposobu finansowania danego świadczenia gwarantowanego,
o którym mowa w art. 18, art. 33 i art. 41, mając na uwadze treść rekomendacji
oraz uwzględniając kryteria określone w art. 31a ust. 1;
2) warunków realizacji danego świadczenia gwarantowanego, w tym dotyczących
personelu medycznego i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną, mając na
uwadze konieczność zapewnienia wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej
oraz właściwego zabezpieczenia tych świadczeń.
Art. 31e. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może:
1) usunąć dane świadczenie opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych albo dokonać zmiany poziomu lub sposobu finansowania lub
warunków realizacji świadczenia gwarantowanego, działając z urzędu lub na wniosek,
2) dokonać zmiany technologii medycznej, działając z urzędu
– uwzględniając kryteria określone w art. 31a ust. 1.
1a. Usunięcie danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych, dokonanie zmiany poziomu lub sposobu finansowania świadczeń
gwarantowanych oraz zmiana technologii medycznej następuje po uzyskaniu
rekomendacji Prezesa Agencji.
1b. W przypadku wydania przez Prezesa Agencji rekomendacji, o której mowa
w art. 31h ust. 3 pkt 3, minister właściwy do spraw zdrowia może zakwalifikować
dane świadczenie opieki zdrowotnej jako świadczenie gwarantowane, usunąć dane
świadczenie opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń gwarantowanych albo zmienić
poziom lub sposób finansowania świadczenia gwarantowanego, jeżeli wynika to
z treści tej rekomendacji, bez konieczności wydawania przez Prezesa Agencji
rekomendacji, o której mowa w art. 31c ust. 7 albo art. 31h ust. 3 pkt 1 albo 2.
2. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą składać do
ministra właściwego do spraw zdrowia:
1) konsultanci krajowi z dziedziny medycyny odpowiedniej dla danego
świadczenia opieki zdrowotnej;
2) stowarzyszenia będące zgodnie z postanowieniami ich statutów towarzystwami
naukowymi o zasięgu krajowym – za pośrednictwem konsultantów, o których
mowa w pkt 1;
3) Prezes Funduszu;
4) stowarzyszenia i fundacje, których celem statutowym jest ochrona praw pacjenta
– za pośrednictwem konsultantów, o których mowa w pkt 1.
3. Wnioski w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, zawierają:
1) oznaczenie podmiotu, o którym mowa w ust. 2;
2) siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 2, lub jego adres;
3) wskazanie, czy wniosek dotyczy:
a) usunięcia danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych albo
b) zmiany poziomu lub sposobu finansowania, lub warunków realizacji
świadczenia gwarantowanego;
4) uzasadnienie wskazujące wpływ danego świadczenia opieki zdrowotnej na stan
zdrowia obywateli i skutki finansowe dla systemu ochrony zdrowia;
5) datę sporządzenia wniosku;
6) wykaz załączonych do wniosku dokumentów potwierdzających zasadność wniosku;
7) podpis osoby upoważnionej do złożenia wniosku.
4. Do postępowań, o których mowa w ust. 1, prowadzonych z urzędu stosuje się
przepisy art. 31g i art. 31h.
Art. 31f. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, w terminie 30 dni od dnia
wpływu wniosku, o którym mowa w art. 31e ust. 1 pkt 1, dokonuje jego oceny
formalnej, pod względem spełnienia wymagań określonych w art. 31e ust. 3.
2. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wniosku minister właściwy do
spraw zdrowia wzywa podmiot, który złożył wniosek, o którym mowa w art. 31e ust.
1 pkt 1, do jego uzupełnienia w terminie nie dłuższym niż 14 dni.
3. W przypadku nieuzupełnienia braków formalnych wniosek, o którym mowa
w art. 31e ust. 1 pkt 1, pozostawia się bez rozpoznania.
4. Do czynności podejmowanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia,
o których mowa w ust. 1–3, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia po otrzymaniu kompletnego wniosku,
o którym mowa w art. 31e ust. 1 pkt 1, zleca Prezesowi Agencji przygotowanie
rekomendacji, o której mowa w art. 31h ust. 3 pkt 1 lub 2, wyznaczając termin jej
przygotowania, o czym niezwłocznie informuje podmiot, który złożył wniosek.
Art. 31g. 1. Prezes Agencji po otrzymaniu zlecenia ministra właściwego do
spraw zdrowia w zakresie, o którym mowa w art. 31e ust. 1a, dokonuje oceny
świadczenia opieki zdrowotnej i przygotowuje, zgodnie ze zleceniem, raport pełny
albo skrócony, w sprawie:
1) usunięcia danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych albo
2) zmiany poziomu lub sposobu finansowania świadczenia gwarantowanego, albo
3) zmiany technologii medycznej
– zwany dalej „raportem w sprawie oceny świadczenia opieki zdrowotnej”.
2. Raport w sprawie oceny świadczenia opieki zdrowotnej zawiera:
1) opis świadczenia opieki zdrowotnej objętego zleceniem, ze szczególnym
uwzględnieniem dostępności alternatywnego świadczenia opieki zdrowotnej
w danej chorobie, stanie zdrowia lub wskazaniu;
2) opis choroby, stanu zdrowia lub wskazań, w których jest udzielane świadczenie
opieki zdrowotnej objęte zleceniem, z uwzględnieniem:
a) wpływu świadczenia opieki zdrowotnej na stan zdrowia obywateli, w tym
zapadalności, chorobowości, umieralności lub śmiertelności,
b) skutków następstw choroby lub stanu zdrowia;
3) wskazanie dowodów naukowych dotyczących:
a) skuteczności klinicznej i bezpieczeństwa,
b) stosunku kosztów do uzyskiwanych efektów zdrowotnych,
c) skutków finansowych dla systemu ochrony zdrowia, w tym dla podmiotów
zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych;
4) wskazanie dowodów naukowych w postaci opracowań wtórnych lub wytycznych
praktyki klinicznej;
5) dane o kosztach świadczenia opieki zdrowotnej oraz jego elementach składowych;
6) określenie warunków finansowania ze środków publicznych świadczenia opieki
zdrowotnej objętego zleceniem w innych krajach, ze szczególnym
uwzględnieniem krajów o poziomie produktu krajowego brutto zbliżonym do
Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 31h. 1. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje raport w sprawie oceny
świadczenia opieki zdrowotnej Radzie Przejrzystości, o której mowa w art. 31s.
2. Rada Przejrzystości na podstawie raportu w sprawie oceny świadczenia
gwarantowanego przygotowuje niezwłocznie dla Prezesa Agencji stanowisko
w zakresie:
1) usunięcia danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych albo
2) zmiany poziomu lub sposobu finansowania świadczenia gwarantowanego, albo
3) zmiany technologii medycznej.
3. Prezes Agencji, biorąc pod uwagę stanowisko przygotowane przez Radę
Przejrzystości, wydaje rekomendację w sprawie:
1) usunięcia danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych albo
2) zmiany poziomu lub sposobu finansowania świadczenia gwarantowanego, albo
3) zmiany technologii medycznej.
4. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje rekomendację ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia oraz podmiotowi, który złożył wniosek, o którym
mowa w art. 31e ust. 1 pkt 1.
5. Prezes Agencji niezwłocznie zamieszcza zlecenia, o których mowa w art. 31f
ust. 5, raporty w sprawie oceny świadczenia opieki zdrowotnej oraz stanowiska
i rekomendacje na stronie internetowej Agencji oraz w Biuletynie Informacji
Publicznej Agencji na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej.
Art. 31i. (uchylony).
Art. 31j. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób i procedury przygotowania raportu w sprawie oceny świadczenia opieki
zdrowotnej, uwzględniając wiedzę z zakresu oceny technologii medycznych.
Art. 31k. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia, wzory wniosków w sprawie usunięcia danego świadczenia opieki
zdrowotnej z wykazu świadczeń gwarantowanych lub zmiany poziomu lub sposobu
finansowania świadczenia gwarantowanego, lub warunków jego realizacji, mając na
względzie ujednolicenie informacji i przekazywanych dokumentów oraz zapewnienie
przejrzystości wniosków.
Art. 31l. Do postępowania kwalifikacyjnego odbywającego się na zasadach
określonych w niniejszym rozdziale nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego, z zastrzeżeniem art. 31f ust. 4.
Art. 31la. 1. Taryfikacja świadczeń opieki zdrowotnej jest prowadzona na
podstawie planu taryfikacji Agencji sporządzanego na rok kalendarzowy.
2. Prezes Agencji sporządza projekt planu taryfikacji Agencji i przedstawia go
do zaopiniowania Prezesowi Funduszu oraz Radzie do spraw Taryfikacji, o której
mowa w art. 31sa, w terminie do dnia 1 czerwca roku poprzedzającego rok, którego
dotyczy ten plan. Prezes Funduszu oraz Rada do spraw Taryfikacji przedstawiają
opinie w terminie 14 dni od dnia otrzymania planu. Niewydanie opinii w tym terminie
jest równoznaczne z opinią pozytywną.
3. Prezes Agencji przesyła ministrowi właściwemu do spraw zdrowia plan
taryfikacji Agencji z opinią Prezesa Funduszu i Rady do spraw Taryfikacji, o której
mowa w art. 31sa, do zatwierdzenia w terminie do dnia 16 czerwca roku
poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia zatwierdza plan taryfikacji Agencji
w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia może w terminie, o którym mowa
w ust. 4, zalecić wprowadzenie zmian w planie taryfikacji Agencji, określając termin
ich wprowadzenia nie dłuższy niż 7 dni.
6. W przypadku nieprzedstawienia planu taryfikacji w terminie, o którym mowa
w ust. 3, niewprowadzenia w nim przez Agencję zmian określonych w ust. 5 albo
niezatwierdzenia planu, minister właściwy do spraw zdrowia sporządza plan
taryfikacji Agencji.
7. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw
zdrowia po zasięgnięciu opinii Prezesa Agencji zmienia plan taryfikacji Agencji.
Art. 31lb. 1. Prezes Agencji określa taryfę świadczeń w danym zakresie lub
rodzaju po dokonaniu przez Agencję analizy danych określonych w art. 31lc ust. 2 lub
na podstawie innych dostępnych danych niezbędnych do ustalenia taryfy świadczeń
oraz publikuje ją, w formie obwieszczenia, w Biuletynie Informacji Publicznej
Agencji po jej zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Przed określeniem taryfy świadczeń w danym zakresie lub rodzaju Prezes
Agencji przygotowuje raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń oraz zwraca się do
Rady do spraw Taryfikacji, o której mowa w art. 31sa, o wydanie stanowiska
w sprawie ustalenia taryfy świadczeń.
3. Raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń zawiera:
1) opis świadczenia opieki zdrowotnej podlegającego taryfikacji, ze szczególnym
uwzględnieniem:
a) wpływu świadczenia opieki zdrowotnej na stan zdrowia obywateli, w tym
zapadalności, chorobowości, umieralności lub śmiertelności,
b) skutków następstw choroby lub stanu zdrowia;
2) analizę popytu oraz aktualnej i pożądanej podaży świadczenia opieki zdrowotnej
podlegającego taryfikacji;
3) opis sposobu i poziomu finansowania świadczenia opieki zdrowotnej
podlegającego taryfikacji w innych krajach;
4) analizę danych kosztowych pozyskanych od świadczeniodawców, jeżeli miały
wpływ na ustalenie taryfy świadczeń;
5) projekt taryfy świadczeń;
6) analizę skutków finansowych dla systemu ochrony zdrowia, w tym dla
podmiotów zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych;
7) inne dostępne dane niezbędne do ustalenia taryfy świadczeń.
4. Prezes Agencji publikuje raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń
w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji. Do raportu w sprawie ustalenia taryfy
świadczeń można zgłaszać uwagi w terminie 7 dni od dnia jego opublikowania.
5. Osoby, które zgłaszają uwagi do opublikowanego raportu w sprawie ustalenia
taryfy świadczeń, składają oświadczenia o zaistnieniu albo niezaistnieniu okoliczności
określonych w art. 31sa ust. 8 pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim
klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
6. Uwagi zgłoszone do raportu w sprawie ustalenia taryfy świadczeń są
zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji wraz z wypełnionym
oświadczeniem, o którym mowa w ust. 5, i są dostępne przez 6 miesięcy od dnia ich
publikacji.
7. Prezes Agencji przekazuje Radzie do spraw Taryfikacji raport w sprawie
ustalenia taryfy świadczeń oraz zgłoszone uwagi, o których mowa w ust. 4, celem
wydania stanowiska w sprawie ustalenia taryfy świadczeń. Przed wydaniem
stanowiska w sprawie ustalenia taryfy świadczeń Rada do spraw Taryfikacji może
prowadzić na posiedzeniu konsultacje w sprawie taryfy z:
1) konsultantem krajowym w dziedzinie medycyny związanej ze świadczeniem
opieki zdrowotnej podlegającym taryfikacji,
2) przedstawicielami ogólnopolskich towarzystw naukowych w dziedzinie
medycyny związanej ze świadczeniem opieki zdrowotnej podlegającym
taryfikacji,
3) przedstawicielami organizacji świadczeniodawców,
4) przedstawicielami organizacji społecznych działających na rzecz praw
pacjentów,
5) innymi podmiotami lub osobami, których udział w konsultacjach jest istotny
w ocenie Rady do spraw Taryfikacji dla ustalenia taryfy świadczeń
– jeżeli te osoby lub podmioty złożyły przed posiedzeniem Rady do spraw Taryfikacji
oświadczenia o zaistnieniu albo niezaistnieniu okoliczności określonych w art. 31sa
ust. 8 pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
8. Składający oświadczenie, o którym mowa w ust. 7, jest obowiązany do
zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności
karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
9. Rada do spraw Taryfikacji na podstawie raportu w sprawie ustalenia taryfy
świadczeń, zgłoszonych uwag oraz, w przypadku przeprowadzenia konsultacji,
o których mowa w ust. 7, ustaleń podjętych w ich trakcie, wydaje stanowisko
w sprawie ustalenia taryfy świadczeń w terminie 30 dni od dnia otrzymania raportu
w sprawie ustalenia taryfy świadczeń. Stanowisko Rady do spraw Taryfikacji
w sprawie ustalenia taryfy świadczeń jest publikowane w Biuletynie Informacji
Publicznej Agencji.
10. Prezes Agencji, biorąc pod uwagę raport w sprawie ustalenia taryfy
świadczeń oraz stanowisko Rady do spraw Taryfikacji w sprawie ustalenia taryfy
świadczeń, określa taryfę świadczeń zgodnie z ust. 1.
11. Prezes Agencji przesyła niezwłocznie projekt obwieszczenia zawierającego
określenie taryfy świadczeń, raport w sprawie ustalenia taryfy świadczeń i stanowisko
Rady do spraw Taryfikacji w sprawie ustalenia taryfy świadczeń do ministra
właściwego do spraw zdrowia.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia po zapoznaniu się z taryfą świadczeń,
raportem w sprawie ustalenia taryfy świadczeń i stanowiskiem Rady do spraw
Taryfikacji zatwierdza lub w szczególnie uzasadnionych przypadkach, mając na
uwadze dane określone w art. 31lc ust. 2 lub inne dostępne dane niezbędne do ustalenia
taryfy świadczeń, zmienia taryfę świadczeń określoną przez Prezesa Agencji oraz
przekazuje ją Prezesowi Agencji celem opublikowania, w formie obwieszczenia,
w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji.
Art. 31lc. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia oraz Agencja przetwarzają
dane niezbędne do realizacji odpowiednio:
1) zadań ministra właściwego do spraw zdrowia określonych w art. 11;
2) zadań Agencji określonych w art. 31n.
2. W celu realizacji zadań Agencji określonych w art. 31n minister właściwy do
spraw zdrowia oraz Agencja przetwarzają następujące dane:
1) numer PESEL świadczeniobiorcy, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię
i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
2) adres miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy;
3) dotyczące udzielania oraz finansowania świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Podmioty obowiązane do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych oraz jednostka podległa ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia właściwa w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia
udostępniają nieodpłatnie Agencji dane, o których mowa w ust. 2, w celu realizacji
zadań Agencji określonych w art. 31n pkt 1–3d, 4a i 4b oraz w celu dokonywania
analiz na rzecz systemu ochrony zdrowia.
4. Świadczeniodawca, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, udostępnia Agencji nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 2,
w terminie wskazanym przez Prezesa Agencji, nie krótszym jednak niż 14 dni, licząc
od dnia doręczenia świadczeniodawcy wniosku o udostępnienie danych, zapewniając
najwyższą jakość i kompletność udostępnionych danych. Agencja może zweryfikować
jakość oraz kompletność danych, o których mowa w ust. 2, w miejscu udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej przez świadczeniodawcę na zasadach uzgodnionych ze
świadczeniodawcą.
5. Agencja jest obowiązana do przekazywania danych udostępnianych przez
świadczeniodawców ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, na jego wniosek.
6. Świadczeniodawcy, którzy zawarli umowę o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, są obowiązani do stosowania standardu rachunku kosztów opracowanego
na podstawie zaleceń określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
zalecenia dotyczące standardu rachunku kosztów u świadczeniodawców, o których
mowa w ust. 6, kierując się potrzebą ujednolicenia sposobu identyfikowania,
gromadzenia, przetwarzania, prezentowania i interpretowania informacji o kosztach
świadczeń opieki zdrowotnej.
8. Przepisów ust. 6 i przepisów wydanych na podstawie ust. 7 nie stosuje się do
świadczeniodawców:
1) udzielających świadczeń opieki zdrowotnej wyłącznie w zakresie podstawowej
opieki zdrowotnej;
2) którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy z dnia
29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571,
1655, 1680 oraz z 2020 r. poz. 568);
3) o których mowa w art. 5 pkt 41 lit. d.
Art. 31m. 1. Agencja jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą
osobowość prawną, nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. Agencja działa na podstawie ustawy i statutu.
3. Siedzibą Agencji jest miasto stołeczne Warszawa.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, nadaje
Agencji statut określający w szczególności strukturę organizacyjną Agencji, mając na
względzie sprawne wykonywanie zadań przez Agencję.
Art. 31n. Do zadań Agencji należy:
1) realizacja zadań związanych z oceną świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie:
a) wydawania rekomendacji w sprawie:
– kwalifikacji świadczenia opieki zdrowotnej jako świadczenia
gwarantowanego,
– określania lub zmiany poziomu lub sposobu finansowania świadczenia
gwarantowanego,
– usuwania danego świadczenia opieki zdrowotnej z wykazu świadczeń
gwarantowanych,
– zmiany technologii medycznej,
b) opracowywania raportów w sprawie oceny świadczeń opieki zdrowotnej,
c) opracowywania analiz weryfikacyjnych, o których mowa w art. 35 ustawy
o refundacji;
1a) realizacja zadań związanych z określeniem taryf świadczeń w zakresie:
a) określania taryfy świadczeń,
b) opracowywania raportów w sprawie ustalenia taryfy świadczeń;
1b) opracowywanie propozycji zaleceń dotyczących standardu rachunku kosztów,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 31lc ust. 7;
2) opracowywanie, weryfikacja, gromadzenie, udostępnianie i upowszechnianie
informacji o metodyce przeprowadzania oceny technologii medycznych oraz
o technologiach medycznych opracowywanych w Rzeczypospolitej Polskiej
i w innych krajach;
2a) opracowywanie, weryfikacja, gromadzenie, udostępnianie i upowszechnianie
informacji o zasadach określania taryfy świadczeń;
3) opiniowanie projektów programów polityki zdrowotnej;
3a) (uchylony)
3b) przygotowywanie raportów, o których mowa w art. 48aa ust. 1;
3c) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia wykazów ustalonych
zgodnie z art. 40a ust. 2 i 8 ustawy o refundacji;
3d) monitorowanie efektywności praktycznej i jakości procesu terapeutycznego
technologii lekowych finansowanych ze środków Funduszu Medycznego na
podstawie danych otrzymanych od podmiotu zobowiązanego do finansowania
świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych;
4) prowadzenie działalności szkoleniowej w zakresie zadań, o których mowa w pkt 1–3;
4a) sporządzanie opinii, o których mowa w art. 11 ust. 3;
4b) inicjowanie, wspieranie i prowadzenie analiz oraz badań naukowych i prac
rozwojowych w zakresie oceny technologii medycznych, taryfikacji świadczeń
oraz sporządzanie oceny założeń do realizacji świadczeń opieki zdrowotnej;
5) realizacja innych zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
Art. 31o. 1. Organem Agencji jest Prezes Agencji.
2. Do zakresu działania Prezesa Agencji należy:
1) realizacja zleceń, o których mowa w art. 31c ust. 1 i art. 31f ust. 5;
1a) wydawanie rekomendacji, o których mowa w art. 48aa ust. 5 i 6;
1b) wydawanie opinii, o której mowa w art. 48a ust. 4;
1c) ustalenie wykazów na podstawie art. 40a ust. 2 i 8 ustawy o refundacji;
1d) monitorowanie efektywności i jakości procesu farmakoterapii na podstawie
danych otrzymanych od podmiotu zobowiązanego do finansowania świadczeń
opieki zdrowotnej ze środków publicznych;
2) współpraca z Funduszem, Urzędem Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, organami administracji
rządowej i samorządowej oraz podmiotami prowadzącymi w innych krajach
działalność w zakresie oceny świadczeń opieki zdrowotnej;
3) wykonywanie czynności z zakresu prawa pracy w stosunku do pracowników Agencji;
4) wykonywanie innych zadań zleconych przez ministra właściwego do spraw
zdrowia;
5) publikacja w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji:
a) analiz weryfikacyjnych Agencji wraz z analizami wnioskodawcy, o których
mowa w art. 25 pkt 14 lit. c, art. 25a pkt 14 oraz art. 26 pkt 2 lit. h oraz
i ustawy o refundacji,
b) stanowisk i opinii Rady Przejrzystości oraz Rady do spraw Taryfikacji,
c) rekomendacji Prezesa Agencji,
d) raportów w sprawie oceny świadczenia opieki zdrowotnej,
e) opinii o projektach programów polityki zdrowotnej,
f) porządku obrad, planu prac Rady Przejrzystości oraz protokołów z jej
posiedzeń,
g) opinii Rady Przejrzystości, o których mowa w art. 48aa ust. 4,
h) raportów, o których mowa w art. 48aa ust. 1,
i) wykazów na podstawie art. 40a ust. 2 i 8 ustawy o refundacji,
j) raportu, o którym mowa w art. 40a ust. 7 ustawy o refundacji.
3. Prezes Agencji kieruje Agencją i reprezentuje ją na zewnątrz.
4. Prezes Agencji wykonuje swoje zadania przy pomocy zastępcy Prezesa
Agencji. Zakres zadań zastępcy Prezesa Agencji określa statut Agencji.
Art. 31p. 1. Prezes Agencji jest powoływany przez ministra właściwego do
spraw zdrowia spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego
naboru, o którym mowa w art. 31r.
2. Zastępca Prezesa Agencji jest powoływany przez ministra właściwego do
spraw zdrowia, na wniosek Prezesa Agencji, spośród osób wyłonionych w drodze
otwartego i konkurencyjnego naboru, o którym mowa w art. 31r.
3. Kadencja Prezesa Agencji oraz zastępcy Prezesa Agencji trwa 5 lat.
4. Prezesem Agencji albo zastępcą Prezesa Agencji może być osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny w dziedzinie nauk
medycznych, farmaceutycznych, ekonomicznych, prawnych lub technicznych;
2) posiada wiedzę z zakresu ochrony zdrowia oraz oceny świadczeń opieki
zdrowotnej, farmakoekonomiki, systemów finansowania świadczeń
zdrowotnych oraz ekonomiki zdrowia;
3) posiada co najmniej 3-letni okres zatrudnienia na stanowiskach kierowniczych w:
a) podmiotach, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia
20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r.
poz. 85, 374, 695, 875 i 1086), lub
b) jednostkach podległych lub nadzorowanych przez ministra właściwego do
spraw zdrowia;
4) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślnie popełnione
przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
5) korzysta z pełni praw publicznych.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje Prezesa Agencji i zastępcę
Prezesa Agencji z zajmowanego stanowiska przed upływem kadencji w przypadku:
1) rażącego naruszenia przepisów prawa;
2) utraty zdolności do pełnienia obowiązków służbowych z powodu choroby lub
innej przeszkody trwale uniemożliwiającej pełnienie obowiązków służbowych;
3) rezygnacji ze stanowiska;
4) skazania prawomocnym wyrokiem za umyślnie popełnione przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe;
5) naruszenia przepisów art. 31q ust. 1;
6) nienależytego wykonywania obowiązków wynikających z ustawy lub statutu.
6. Wynagrodzenie Prezesa Agencji i zastępcy Prezesa Agencji ustala minister
właściwy do spraw zdrowia.
Art. 31q. 1. Prezes Agencji oraz zastępca Prezesa Agencji nie mogą
podejmować dodatkowego zatrudnienia bez pisemnej zgody ministra właściwego do
spraw zdrowia ani wykonywać działalności lub podejmować zajęć niedających się
pogodzić z wykonywanymi obowiązkami.
2. Pracownicy wykonujący ustawowe lub statutowe zadania Agencji nie mogą
podejmować dodatkowych zajęć zarobkowych bez pisemnej zgody Prezesa Agencji.
3. Nabór na wolne stanowiska pracy w Agencji jest otwarty i odbywa się w trybie
konkurencyjnym. Przepisy art. 107a ust. 2–art. 107g stosuje się odpowiednio.
Art. 31r. 1. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się
przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji i Biuletynie Informacji
Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od
dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.
3. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez
ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza
i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru
ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania
zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
4. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3, może
być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która
posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
5. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 4, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.
6. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
7. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych
w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
8. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona i nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu
kandydata.
9. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
10. Przepisy ust. 1–9 stosuje się do naboru na stanowisko zastępcy Prezesa Agencji.
Art. 31s. 1. Przy Prezesie Agencji działa Rada Przejrzystości, która pełni funkcję
opiniodawczo-doradczą.
2. W skład Rady Przejrzystości wchodzi:
1) 10 osób posiadających doświadczenie, uznany dorobek oraz co najmniej stopień
naukowy doktora nauk medycznych lub dziedzin pokrewnych, lub innych
dziedzin odpowiednich dla przeprowadzenia oceny świadczeń opieki
zdrowotnej, w tym etyki;
2) 4 przedstawicieli ministra właściwego do spraw zdrowia;
3) 2 przedstawicieli Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia;
4) 2 przedstawicieli Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych;
5) 2 przedstawicieli Rzecznika Praw Pacjenta.
3. Członków Rady Przejrzystości powołuje i odwołuje minister właściwy do
spraw zdrowia, z tym że członkowie, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5, są powoływani
na wniosek właściwych organów.
4. Kadencja członka Rady Przejrzystości trwa 6 lat. W przypadku gdy członek
Rady Przejrzystości zostanie odwołany przed upływem kadencji, kadencja członka
powołanego na jego miejsce upływa z dniem upływu kadencji odwołanego członka.
5. Członkom Rady Przejrzystości przysługuje:
1) wynagrodzenie nieprzekraczające 3500 zł za udział w każdym posiedzeniu Rady
Przejrzystości, jednak nie więcej niż 10 500 zł miesięcznie;
2) zwrot kosztów przejazdu w wysokości i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040,
1043 i 1495).
6. Do zadań Rady Przejrzystości należy:
1) przygotowywanie i przedstawianie stanowisk, o których mowa w art. 31c ust. 6
i art. 31h ust. 2;
2) przygotowywanie i przedstawianie stanowisk, o których mowa w art. 35 ust. 1
pkt 2 ustawy o refundacji;
3) wydawanie opinii o projektach programów polityki zdrowotnej;
3a) wydawanie opinii, o których mowa w art. 48aa ust. 4;
4) realizacja innych zadań zleconych przez Prezesa Agencji;
5) wydawanie opinii w zakresie, o którym mowa w art. 15 ust. 3, art. 33 ust. 2,
art. 40 oraz art. 40a ust. 5 i 8 ustawy o refundacji.
7. Członkiem Rady Przejrzystości może być wyłącznie osoba:
1) która:
a) posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie świadczeń opieki zdrowotnej,
dające rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków członka Rady
Przejrzystości,
b) nie została prawomocnie skazana za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe,
c) korzysta z pełni praw publicznych;
2) wobec której nie zachodzą okoliczności określone w ust. 8 i art. 21 ustawy o refundacji;
3) której kandydatura została zaakceptowana przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
8. Członkowie Rady Przejrzystości, ich małżonkowie, zstępni i wstępni w linii
prostej oraz osoby, z którymi członkowie Rady Przejrzystości pozostają we wspólnym
pożyciu, nie mogą:
1) być członkami organów spółek handlowych lub przedstawicielami
przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu lekiem, środkiem spożywczym specjalnego
przeznaczenia żywieniowego, wyrobem medycznym;
2) być członkami organów spółek handlowych lub przedstawicielami
przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w zakresie doradztwa
związanego z refundacją leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobów medycznych;
3) być członkami organów spółdzielni, stowarzyszeń lub fundacji prowadzących
działalność, o której mowa w pkt 1 i 2;
4) posiadać akcji lub udziałów w spółkach handlowych prowadzących działalność,
o której mowa w pkt 1 i 2, oraz udziałów w spółdzielniach prowadzących
działalność, o której mowa w pkt 1 i 2;
5) prowadzić działalności gospodarczej w zakresie, o którym mowa w pkt 1 i 2.
9. Kandydaci na członków Rady Przejrzystości przed powołaniem do składu tej
Rady, a członkowie Rady Przejrzystości przed każdym posiedzeniem tej Rady,
składają oświadczenie o niezachodzeniu okoliczności określonych w ust. 8, pod
rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, zwane dalej
„deklaracją o braku konfliktu interesów”, dotyczące ich samych oraz ich małżonków,
zstępnych i wstępnych w linii prostej oraz osób, z którymi pozostają we wspólnym
pożyciu. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli
o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
9a. W przypadku niezłożenia deklaracji o braku konfliktu interesów minister
właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Rady Przejrzystości.
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. Osoby niebędące członkami Rady Przejrzystości, którym zamierza się zlecić
przygotowanie ekspertyzy lub innego opracowania dla tej Rady, przed przyjęciem
zlecenia składają oświadczenie o zaistnieniu albo niezaistnieniu okoliczności
określonych w ust. 8, dla poszczególnych wniosków będących przedmiotem obrad
Rady w zakresie, o którym mowa w ust. 6, pod rygorem odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań, zwane dalej „deklaracją o konflikcie interesów”.
Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych zeznań.
13. W przypadku ujawnienia konfliktu interesów, członek Rady Przejrzystości,
na własny wniosek albo wniosek osoby przewodniczącej posiedzeniu Rady
Przejrzystości, może zostać wyłączony z głosowania lub z udziału w pracach Rady
Przejrzystości, w zakresie ujawnionego konfliktu. W głosowaniu nad wyłączeniem nie
uczestniczy członek Rady Przejrzystości, którego sprawa dotyczy.
14. Jeżeli okoliczności określone w ust. 8 i 9 trwale uniemożliwiają członkowi
Rady Przejrzystości właściwe wykonywanie zadań, Rada Przejrzystości może
wyznaczyć jej członkowi termin ich usunięcia.
15. W posiedzeniach Rady Przejrzystości mogą brać udział eksperci z dziedziny
medycyny, której dotyczą omawiane na danym posiedzeniu wnioski lub informacje,
oraz inne osoby zaproszone przez przewodniczącego Rady Przejrzystości, bez prawa
głosu. Osoby te obowiązane są do złożenia deklaracji, o których mowa w ust. 8 i 9.
16. (uchylony)
17. Spośród członków Rady Przejrzystości przed każdym posiedzeniem
wyłaniany jest dziesięcioosobowy Zespół, którego skład ustalany jest w drodze
losowania, w taki sposób, aby każdy z podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3–5,
miał jednego przedstawiciela.
18. Pracami Rady Przejrzystości kieruje przewodniczący przy pomocy dwóch
wiceprzewodniczących. Przewodniczący i wiceprzewodniczący wybierani są spośród
członków Rady Przejrzystości na pierwszym posiedzeniu bezwzględną większością
głosów przy obecności co najmniej 2/3 jej członków w głosowaniu tajnym.
Przewodniczący lub wiceprzewodniczący Rady Przejrzystości prowadzi posiedzenie
Zespołu, o którym mowa w ust. 17.
19. Zespół, o którym mowa w ust. 17, podejmuje uchwały będące stanowiskami
Rady Przejrzystości, po uprzednim przedstawieniu pisemnej opinii dołączonej do
dokumentacji przez każdego członka uczestniczącego w posiedzeniu. Uchwały
Zespołu są podejmowane zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej
2/3 jego członków. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos prowadzącego
posiedzenie Rady Przejrzystości.
20. Stanowisko Rady Przejrzystości, o którym mowa w art. 35 ust. 1 pkt 2
ustawy o refundacji, zawiera:
1) rozstrzygnięcie, czy lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrób medyczny powinien być finansowany ze środków
publicznych;
2) określenie szczegółowych warunków objęcia refundacją leku, środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu
medycznego w zakresie:
a) wskazań, w których lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrób medyczny ma być objęty refundacją,
b) sugerowanego poziomu odpłatności, o którym mowa w art. 14 ustawy
o refundacji,
c) sugestie co do włączenia do istniejącej lub utworzenia nowej grupy
limitowej, o której mowa w art. 15 ustawy o refundacji,
d) uwagi i propozycje do opisu programu lekowego, jeżeli dotyczy,
e) propozycje instrumentów dzielenia ryzyka, o których mowa w art. 11 ust. 5
ustawy o refundacji;
3) uzasadnienie.
21. Zespół może zdecydować bezwzględną większością głosów o konieczności
podjęcia uchwały przez Radę Przejrzystości w pełnym składzie. Przepisy ust. 19
i 20 stosuje się odpowiednio.
22. Szczegółowy tryb pracy Rady Przejrzystości określa regulamin pracy
uchwalony przez tę Radę i zatwierdzony przez Prezesa Agencji.
23. Deklarację konfliktu interesów składają także osoby, które zgłaszają uwagi
do upublicznionej analizy weryfikacyjnej Agencji lub w związku z upublicznionym
porządkiem obrad Rady Przejrzystości. Zgłoszone uwagi są rozpatrywane przez
Agencję i zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji włącznie
z wypełnioną deklaracją konfliktu interesów.
24. Deklaracje o braku konfliktu interesów weryfikuje Centralne Biuro
Antykorupcyjne.
25. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość wynagrodzenia członków i przewodniczącego Rady Przejrzystości,
uwzględniając zakres jej zadań.
Art. 31sa. 1. Przy Prezesie Agencji działa Rada do spraw Taryfikacji, która pełni
funkcję opiniodawczo-doradczą.
2. Do zadań Rady do spraw Taryfikacji należy:
1) opiniowanie:
a) planu taryfikacji Agencji,
b) metodyki taryfikacji świadczeń;
2) prowadzenie konsultacji, o których mowa w art. 31lb ust. 7;
3) wydawanie stanowisk, o których mowa w art. 31lb ust. 9;
4) realizacja innych zadań zleconych przez Prezesa Agencji.
3. W skład Rady do spraw Taryfikacji wchodzi dziesięciu członków
powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w tym
dwóch członków zgłaszanych przez Prezesa Funduszu.
4. (uchylony)
5. Kadencja Rady do spraw Taryfikacji trwa 6 lat. W przypadku gdy członek
Rady do spraw Taryfikacji zostanie odwołany przed upływem kadencji, kadencja
członka powołanego na jego miejsce upływa z dniem upływu kadencji Rady do spraw
Taryfikacji.
6. (uchylony)
7. Członkiem Rady do spraw Taryfikacji może być wyłącznie osoba, która:
1) posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie finansowania świadczeń opieki
zdrowotnej, dające rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków członka
Rady do spraw Taryfikacji;
2) nie została skazana prawomocnym wyrokiem za umyślnie popełnione
przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie jest członkiem Rady Przejrzystości bądź Komisji Ekonomicznej, o której
mowa w art. 17 ustawy o refundacji.
8. Członkowie Rady do spraw Taryfikacji, ich małżonkowie, zstępni i wstępni
w linii prostej oraz osoby, z którymi członkowie tej Rady pozostają we wspólnym
pożyciu, nie mogą:
1) być członkami organów lub przedstawicielami przedsiębiorców wykonujących
działalność gospodarczą w zakresie doradztwa związanego z taryfikacją lub
rozliczaniem świadczeń opieki zdrowotnej;
2) posiadać akcji lub udziałów w podmiotach, o których mowa w pkt 1;
3) wykonywać działalności gospodarczej w zakresie doradztwa związanego
z taryfikacją oraz rozliczaniem świadczeń opieki zdrowotnej;
4) wykonywać zajęć zarobkowych w zakresie doradztwa związanego z taryfikacją
oraz rozliczaniem świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umów
z podmiotami określonymi w pkt 1–3.
9. Kandydaci na członków Rady do spraw Taryfikacji oraz członkowie Rady do
spraw Taryfikacji składają oświadczenie o niezachodzeniu okoliczności określonych
w ust. 8, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań,
zwane dalej „oświadczeniem o braku konfliktu interesów”, dotyczące ich samych oraz
ich małżonków, zstępnych i wstępnych w linii prostej oraz osób, z którymi pozostają
we wspólnym pożyciu. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim
klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
9a. W przypadku niezłożenia oświadczenia o braku konfliktu interesów minister
właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Rady do spraw Taryfikacji.
10. Osoby niebędące członkami Rady do spraw Taryfikacji, którym zamierza się
zlecić przygotowanie ekspertyzy lub innego opracowania dla tej Rady, przed
przyjęciem zlecenia składają oświadczenie o zaistnieniu albo niezaistnieniu
okoliczności określonych w ust. 8, pod rygorem odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia
w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
11. W posiedzeniach Rady do spraw Taryfikacji mogą brać udział eksperci oraz
inne osoby zaproszone przez przewodniczącego tej Rady, bez prawa głosu. Do osób
tych stosuje się ust. 8 i 10.
12. W przypadku ujawnienia konfliktu interesów członka Rady do spraw
Taryfikacji, Rada do spraw Taryfikacji wyłącza tego członka z udziału w pracach tej
Rady oraz informuje o tym Prezesa Agencji.
13. Oświadczenia o braku konfliktu interesów weryfikuje Centralne Biuro Antykorupcyjne.
14. Pracami Rady do spraw Taryfikacji kieruje przewodniczący przy pomocy
dwóch wiceprzewodniczących. Przewodniczący oraz wiceprzewodniczący są
wybierani spośród członków Rady do spraw Taryfikacji na pierwszym posiedzeniu
większością 2/3 głosów przy obecności co najmniej połowy jej członków
w głosowaniu tajnym.
15. Rada do spraw Taryfikacji podejmuje uchwały zwykłą większością głosów
przy obecności co najmniej połowy jej członków. W przypadku równej liczby głosów
decyduje głos przewodniczącego Rady do spraw Taryfikacji.
16. Szczegółowy tryb pracy Rady do spraw Taryfikacji określa regulamin pracy
uchwalany przez tę Radę i zatwierdzany przez Prezesa Agencji.
17. Członkom Rady do spraw Taryfikacji przysługuje:
1) wynagrodzenie nieprzekraczające 3500 zł za udział w każdym posiedzeniu tej
Rady, jednak nie więcej niż 10 500 zł miesięcznie;
2) zwrot kosztów przejazdu w wysokości i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy.
18. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość wynagrodzenia członków i przewodniczącego Rady do spraw Taryfikacji,
uwzględniając zakres jej zadań.
Art. 31sb. 1. Za reprezentatywną organizację świadczeniodawców uważa się
taką organizację, która zrzesza świadczeniodawców, u których liczba osób
zatrudnionych i osób udzielających świadczeń opieki zdrowotnej wynosi łącznie co
najmniej 10 000. Osoba uprawniona do reprezentowania tej organizacji złoży
ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, nie później niż do dnia 30 kwietnia,
oświadczenie potwierdzające liczbę osób zatrudnionych i osób udzielających
świadczeń opieki zdrowotnej, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim
klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia prowadzi wykaz reprezentatywnych
organizacji świadczeniodawców.
3. W przypadku reprezentatywnej organizacji świadczeniodawców wpisanej do
wykazu reprezentatywnych organizacji świadczeniodawców, oświadczenie określone w ust. 1 składa się corocznie, nie później niż do dnia 30 kwietnia. Niezłożenie takiego oświadczenia w terminie skutkuje usunięciem takiej organizacji z wykazu
reprezentatywnych organizacji świadczeniodawców.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia udostępnia wykaz reprezentatywnych
organizacji świadczeniodawców, wraz z oświadczeniami, o których mowa w ust. 1
i 3, w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do
spraw zdrowia i na stronie internetowej tego urzędu.
Art. 31t. 1. Agencja działa na podstawie rocznego planu finansowego
zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia, obejmującego
przychody i koszty Agencji.
2. Przychodami Agencji są:
1) przychody z tytułu opłat za przygotowywanie analiz weryfikacyjnych Agencji;
1a) odpis dla Agencji, o którym mowa w ust. 5–9;
2) dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji
inwestycji;
3) (uchylony)
4) darowizny i zapisy;
5) przychody z lokat;
6) inne przychody.
3. Prezes Agencji zamieszcza na stronie internetowej Agencji oraz w Biuletynie
Informacji Publicznej informacje o otrzymanych darowiznach zawierające:
1) kwotę darowizny;
2) datę dokonania darowizny;
3) imię i nazwisko albo nazwę (firmę) darczyńcy.
4. Kosztami Agencji są koszty:
1) działalności Agencji, w szczególności koszty amortyzacji, koszty związane
z utrzymaniem nieruchomości oraz infrastruktury technicznej, koszty
wynagrodzeń wraz z pochodnymi, diety i zwroty kosztów podróży;
2) realizacji zadań zleconych w zakresie określonym w ustawie;
3) działania Rady Przejrzystości i Rady do spraw Taryfikacji;
4) koszty pozyskiwania danych niezbędnych do ustalenia taryfy świadczeń;
5) inne koszty wynikające z przepisów odrębnych.
5. Wysokość odpisu dla Agencji na dany rok jest ustalana przez Prezesa Agencji
z uwzględnieniem:
1) wysokości kosztów Agencji określonych w planie finansowym Agencji w roku
poprzednim oraz planu finansowego Agencji przewidywanego do wykonania
w tym roku;
2) różnicy między planowaną a wykonaną wysokością kosztów Agencji w roku
poprzedzającym o 2 lata dany rok;
3) projektu planu taryfikacji Agencji na dany rok;
4) przychodów Agencji z tytułu opłat za przygotowywanie analiz weryfikacyjnych
Agencji w roku poprzedzającym o 2 lata dany rok;
5) wysokości funduszu zapasowego.
6. Ustalenie wysokości odpisu dla Agencji na dany rok wymaga pozytywnej
opinii ministra właściwego do spraw zdrowia wydawanej w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.
7. W przypadku niewydania pozytywnej opinii, o której mowa w ust. 6,
wysokość odpisu dla Agencji ustala minister właściwy do spraw zdrowia
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych.
8. W przypadku nieustalenia wysokości odpisu dla Agencji w sposób określony
w ust. 7, wartość tę przyjmuje się w wysokości wynikającej z planu finansowego
Agencji w roku poprzednim.
9. Wysokość odpisu dla Agencji stanowi nie więcej niż 0,06% planowanych
należnych przychodów z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne na ten rok
określonych w planie finansowym Funduszu zatwierdzonym w trybie, o którym mowa
w art. 121 ust. 4 albo ustalonym w trybie, o którym mowa w art. 121 ust. 5, albo art. 123 ust. 3.
10. Prezes Agencji informuje Prezesa Funduszu o wysokości odpisu dla Agencji
na dany rok.
11. Przychody Agencji przeznacza się na pokrycie kosztów zadań Agencji, Rady
Przejrzystości oraz Rady do spraw Taryfikacji w wysokości uwzględniającej
możliwość realizacji kosztów ponad przychody, jednak nie więcej niż wysokość
funduszu zapasowego. Agencja może dokonywać zakupu aktywów trwałych ze
środków pochodzących z odpisu dla Agencji.
12. (uchylony)
13. Odpis dla Agencji jest przekazywany przez Fundusz do Agencji w dwunastu
równych, miesięcznych ratach, w terminie do ostatniego dnia każdego miesiąca.
14. Od kwoty nieprzekazanego przez Fundusz w terminie odpisu dla Agencji
przysługują odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.
Art. 31u. 1. Tworzy się fundusz podstawowy i fundusz zapasowy Agencji.
2. Fundusz podstawowy Agencji odzwierciedla równowartość netto środków
trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz innych składników majątku
stanowiących wyposażenie Agencji na dzień rozpoczęcia przez nią działalności.
3. Fundusz zapasowy Agencji tworzy się z zysku netto z przeznaczeniem na
finansowanie inwestycji lub pokrycie straty netto.
4. Zatwierdzony zysk netto za dany rok obrotowy w pierwszej kolejności
pokrywa stratę z lat ubiegłych.
5. Agencja prowadzi rachunkowość na zasadach określonych w ustawie z dnia
29 września 1994 r. o rachunkowości, z wyłączeniem art. 80 ust. 3 tej ustawy.
6. Prezes Agencji przygotowuje corocznie sprawozdanie z działalności Agencji
oraz sprawozdanie z wykonania planu finansowego za rok poprzedni.
7. Prezes Agencji, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku, przedstawia do
zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia sprawozdanie finansowe
wraz ze sprawozdaniami, o których mowa w ust. 6.
8. Jeżeli ze sprawozdania finansowego Agencji za dany rok zatwierdzonego
przez ministra właściwego do spraw zdrowia wynika, że Agencja nie poniosła straty
w danym roku, Prezes Agencji może wystąpić do ministra właściwego do spraw
zdrowia oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych o wyrażenie zgody
na wykorzystanie funduszu zapasowego na finansowanie inwestycji niezbędnych do
prawidłowej realizacji zadań ustawowych Agencji, w tym zakupu aktywów trwałych.
9. Wykorzystanie funduszu zapasowego na finansowanie inwestycji na
podstawie ust. 8 wymaga wyodrębnienia ze środków obrotowych Agencji środków
pieniężnych odpowiadających wysokości równowartości funduszu zapasowego
przeznaczonej na ten cel, w sposób określony przez ministra właściwego do spraw
zdrowia oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych, i przekazania ich
na odrębny rachunek bankowy, z którego Agencja będzie regulować zobowiązania
powstałe w związku z realizacją inwestycji.
Art. 31v. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia sprawuje nadzór nad
działalnością Agencji, stosując kryterium legalności, rzetelności, celowości
i gospodarności.
2. Do nadzoru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy
art. 173 ust. 2–4, art. 181, art. 183 i art. 184.
3. W ramach nadzoru minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony
w szczególności do:
1) żądania udostępnienia mu przez Agencję dokumentów związanych z jej
działalnością lub ich kopii;
2) żądania przekazania wszelkich informacji i wyjaśnień, dotyczących działalności
Prezesa Agencji, zastępcy Prezesa Agencji i Rady Przejrzystości oraz
pracowników Agencji.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, przedstawiając żądanie, o którym mowa
w ust. 3, wskazuje termin jego wykonania.
5. W razie stwierdzenia, na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień
i dokumentów, o których mowa w ust. 3, przypadków naruszeń prawa lub statutu
Agencji minister właściwy do spraw zdrowia powiadamia Agencję o stwierdzonych
nieprawidłowościach oraz wydaje zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości i dostosowanie jej działalności do przepisów prawa lub statutu,
wyznaczając termin do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowania
działalności do przepisów prawa.
Art. 31w. W przypadku naruszenia przez Agencję prawa lub statutu, a także
w przypadku odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w art. 31v
ust. 3, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na Prezesa Agencji lub
zastępcę Prezesa Agencji oraz na członka Rady Przejrzystości odpowiedzialnego za te
naruszenia lub nieudzielanie wyjaśnień i informacji karę pieniężną w wysokości do
trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia tej osoby, wyliczonego na podstawie
wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym nałożono
karę, niezależnie od innych środków nadzoru przewidzianych przepisami prawa.
Art. 31x. Minister właściwy do spraw zdrowia, mając na celu zapewnienie
właściwej realizacji nadzoru, o którym mowa w art. 31v ust. 1, może przeprowadzić
w każdym czasie kontrolę działalności Agencji. Do kontroli Agencji prowadzonej przez ministra właściwego do spraw zdrowia stosuje się odpowiednio przepisy działu IIIA, z wyłączeniem art. 61w–61y.
art. 32.
więcej
diagnostycznych, w tym medycznej diagnostyki laboratoryjnej, wykonywanych na
podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, felczera ubezpieczenia
zdrowotnego lub skierowania pielęgniarki lub położnej, o których mowa w art. 15a
ust. 6 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U.
z 2020 r. poz. 562, 567 i 945), będącej pielęgniarką ubezpieczenia zdrowotnego lub
położną ubezpieczenia zdrowotnego.
Art. 32a. 1. Świadczeniobiorca, u którego lekarz podstawowej opieki
zdrowotnej albo lekarz udzielający ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych
stwierdził podejrzenie nowotworu złośliwego lub miejscowo złośliwego, ma prawo do
diagnostyki onkologicznej na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego
bez skierowania, o którym mowa w art. 32.
2. Świadczeniobiorca, u którego:
1) w wyniku diagnostyki onkologicznej stwierdzono nowotwór złośliwy lub
miejscowo złośliwy,
2) lekarz udzielający świadczeń szpitalnych lub świadczeń w ramach programów
zdrowotnych stwierdził nowotwór złośliwy lub miejscowo złośliwy
– ma prawo do leczenia onkologicznego na podstawie karty diagnostyki i leczenia
onkologicznego bez skierowania, o którym mowa w art. 57 ust. 1 lub art. 58.
2a. Świadczeniodawca realizujący leczenie, o którym mowa w ust. 2, wyznacza
koordynatora leczenia onkologicznego, do którego zadań należy udzielanie
świadczeniobiorcy informacji o organizacji procesu leczenia oraz koordynacja tego
procesu, w tym zagwarantowanie współpracy między podmiotami w ramach
kompleksowej opieki nad świadczeniobiorcą przez zapewnienie przepływu informacji
na wszystkich etapach procesu leczenia.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do nowotworów skóry, z wyjątkiem
czerniaka skóry.
4. Kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego wydaje świadczeniobiorcy
odpowiednio lekarz podstawowej opieki zdrowotnej albo lekarz udzielający
ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych, albo lekarz udzielający świadczeń
szpitalnych, albo świadczeń w ramach programów zdrowotnych.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Świadczeniobiorca zamierzający skorzystać z diagnostyki onkologicznej lub
leczenia onkologicznego pozostawia kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego
u świadczeniodawcy, u którego świadczenia te będą udzielane.
8. W przypadku konieczności zmiany świadczeniodawcy, o którym mowa
w ust. 7, karta diagnostyki i leczenia onkologicznego jest wydawana
świadczeniobiorcy.
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. (uchylony)
14. (uchylony)
15. (uchylony)
16. Fundusz, na wniosek odpowiednio świadczeniodawcy podstawowej opieki
zdrowotnej albo lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który zawarł umowę o
udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, lub świadczeniodawcy udzielającego
świadczeń z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej lub świadczeń
szpitalnych, lub programów zdrowotnych, przydziela zakresy liczb będących
unikalnymi numerami identyfikującymi karty diagnostyki i leczenia onkologicznego.
Świadczeniodawcy przydzielają lekarzom udzielającym u nich świadczeń opieki
zdrowotnej zakresy liczb będących unikalnymi numerami identyfikującymi karty
diagnostyki i leczenia onkologicznego.
17. Zakresy liczb będące unikalnymi numerami identyfikującymi karty
diagnostyki i leczenia onkologicznego mogą być wykorzystane tylko raz.
18. (uchylony)
Art. 32b. 1. Świadczeniodawca sporządzający dokumentację medyczną
dotyczącą diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego ma obowiązek sporządzić i przekazać nieodpłatnie świadczeniobiorcy posiadającemu kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego kopię tej dokumentacji, za której wykonanie
świadczeniodawca nie pobiera opłaty, o której mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia
6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2020 r.
poz. 849). Kopia dokumentacji medycznej dotyczącej diagnostyki onkologicznej
i leczenia onkologicznego stanowi załącznik do karty diagnostyki i leczenia
onkologicznego.
2. W przypadku:
1) gdy w wyniku diagnostyki onkologicznej nie stwierdzono nowotworu złośliwego
lub miejscowo złośliwego, świadczeniobiorca pozostawia kartę diagnostyki
i leczenia onkologicznego u świadczeniodawcy, który wykonywał tę diagnostykę;
2) zakończenia leczenia onkologicznego, świadczeniobiorca pozostawia kartę
diagnostyki i leczenia onkologicznego u świadczeniodawcy, który zakończył to leczenie.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, świadczeniodawca przekazuje kartę
diagnostyki i leczenia onkologicznego wraz z kopią dokumentacji medycznej
dotyczącej diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego lekarzowi
podstawowej opieki zdrowotnej, wskazanemu przez świadczeniobiorcę w deklaracji
wyboru, o której mowa w ustawie z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej
opiece zdrowotnej. Kartę diagnostyki i leczenia onkologicznego dołącza się do
dokumentacji medycznej.
4. Karta diagnostyki i leczenia onkologicznego zawiera:
1) oznaczenie świadczeniobiorcy pozwalające na ustalenie jego tożsamości:
a) nazwisko i imię (imiona),
b) (uchylona)
c) (uchylona)
d) adres miejsca zamieszkania (ulica, numer domu i lokalu, kod pocztowy, miejscowość),
e) numer PESEL, jeżeli został nadany, a w przypadku osób, które nie mają
nadanego numeru PESEL – rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego
tożsamość, a w przypadku noworodka – numer PESEL jednego z rodziców lub opiekuna prawnego oraz numer kolejny noworodka, oraz datę urodzenia
i oznaczenie płci,
f) w przypadku gdy świadczeniobiorcą jest osoba małoletnia, całkowicie
ubezwłasnowolniona lub niezdolna do świadomego wyrażenia zgody –
nazwisko i imię (imiona) przedstawiciela ustawowego albo opiekuna
faktycznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada
2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, oraz adres jego
miejsca zamieszkania,
g) podpis świadczeniobiorcy lub przedstawiciela ustawowego albo opiekuna
faktycznego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 listopada
2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta,
h) numer telefonu,
i) adres poczty elektronicznej;
2) oznaczenie świadczeniodawcy, w tym imię i nazwisko lekarza, który udzielił
świadczeń opieki zdrowotnej;
3) nazwę i adres miejsca udzielania świadczeń;
4) dane lekarza biorącego udział w ustaleniu planu leczenia onkologicznego:
a) imię i nazwisko,
b) numer prawa wykonywania zawodu;
5) dane koordynatora leczenia onkologicznego:
a) imię i nazwisko,
b) numer telefonu służbowego,
c) adres służbowej poczty elektronicznej;
6) dane inne niż określone w pkt 1–5:
a) datę sporządzenia karty,
b) datę decyzji o założeniu karty,
c) tryb wydania karty,
d) datę otrzymania karty przez świadczeniobiorcę,
e) dane o skierowaniu do lekarza specjalisty lub szpitala,
f) dane dotyczące diagnostyki onkologicznej,
g) rozpoznanie,
h) dane dotyczące oceny jakości diagnostyki onkologicznej,
i) dane dotyczące planu leczenia onkologicznego,
j) dane dotyczące leczenia onkologicznego,
k) unikalny numer identyfikacyjny.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
karty diagnostyki i leczenia onkologicznego, mając na celu zapewnienie właściwego
przepływu informacji dotyczących realizacji diagnostyki onkologicznej lub leczenia
onkologicznego.
Art. 32c. 1. Świadczeniodawcy udzielający świadczeń opieki zdrowotnej
w zakresie diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego obliczają corocznie
wskaźniki efektywności diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego za
poprzedni rok kalendarzowy na podstawie danych z raportów statystycznych,
o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2.
Świadczeniodawcy przekazują do Funduszu wskaźniki efektywności diagnostyki
onkologicznej i leczenia onkologicznego nie później niż do końca drugiego kwartału
roku kalendarzowego następującego po roku, za który obliczono te wskaźniki.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w drodze obwieszczenia,
uwzględniając zalecenia wydane na podstawie art. 11 ust. 3 w zakresie diagnostyki
onkologicznej i leczenia onkologicznego, mierniki oceny prowadzenia diagnostyki
onkologicznej i leczenia onkologicznego, które mogą być wykorzystane do obliczania
wskaźników efektywności tej diagnostyki i tego leczenia.
Art. 32d. Obwieszczenie, o którym mowa w art. 32c ust. 2, jest ogłaszane
w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia.
art. 33.
więcej
świadczeniobiorcy na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza
ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, wymaga potwierdzenia przez Fundusz.
Do potwierdzenia oraz odmowy potwierdzania skierowania, o którym mowa w ust. 1,
nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
3. Świadczeniobiorca ponosi koszty przejazdu na leczenie uzdrowiskowe albo
rehabilitację uzdrowiskową i z leczenia uzdrowiskowego albo rehabilitacji
uzdrowiskowej oraz częściową odpłatność za wyżywienie i zakwaterowanie w
sanatorium uzdrowiskowym. Podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń
opieki zdrowotnej ze środków publicznych pokrywa do wysokości określonej w umowie Funduszu z sanatorium uzdrowiskowym różnicę kosztów wyżywienia i zakwaterowania ubezpieczonego.
4. Dzieci i młodzież do ukończenia lat 18, a jeżeli kształcą się dalej – do
ukończenia lat 26, dzieci niepełnosprawne w znacznym stopniu – bez ograniczenia
wieku, a także dzieci uprawnione do renty rodzinnej nie ponoszą odpłatności za koszty
wyżywienia i zakwaterowania w szpitalu uzdrowiskowym dla dzieci, sanatorium
uzdrowiskowym dla dzieci i sanatorium uzdrowiskowym.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu
oraz Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację
uzdrowiskową przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego,
2) tryb potwierdzania skierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację
uzdrowiskową oraz wzór tego skierowania
– uwzględniając konieczność weryfikacji celowości skierowania na leczenie
uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową.
Art. 33a. 1. Świadczeniobiorcy przysługują świadczenia pielęgnacyjne lub
opiekuńcze w ramach opieki długoterminowej, na podstawie skierowania lekarza
ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu
oraz Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi
w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb kierowania osób do zakładów opiekuńczo-leczniczych
i pielęgnacyjno-opiekuńczych,
2) dokumentację wymaganą przy kierowaniu osób do zakładów
opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych, w tym wzory: wniosku
o wydanie skierowania do zakładu, zaświadczenia lekarskiego oraz wywiadu pielęgniarskiego,
3) sposób ustalania odpłatności za pobyt w zakładach opiekuńczo-leczniczych
i pielęgnacyjno-opiekuńczych
– uwzględniając konieczność ujednolicenia trybu kierowania do zakładów oraz
możliwość weryfikacji celowości skierowania do zakładów.
Art. 33b. 1. W przypadku gdy stan zdrowia świadczeniobiorcy wymaga
wykonywania procedur medycznych stosowanych w leczeniu szpitalnym, ale nie
wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń opieki zdrowotnej
w odpowiednio urządzonych, stałych pomieszczeniach podmiotu leczniczego,
świadczeniodawca zapewnia bezpłatnie na wniosek świadczeniobiorcy
zakwaterowanie w innym miejscu, w którym świadczy się usługi hotelarskie
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach hotelarskich
oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych (Dz. U. z 2019 r. poz.
238 oraz z 2020 r. poz. 374 i 568) w zakresie krótkotrwałego, ogólnie dostępnego
wynajmowania domów, mieszkań i pokoi. Informację tę odnotowuje się
w dokumentacji medycznej.
2. Świadczeniobiorcy, który korzysta z zakwaterowania na podstawie ust. 1,
przysługuje bezpłatnie, na jego wniosek, transport z miejsca tego zakwaterowania do
miejsca udzielania świadczeń.
3. Świadczeniodawca, który zapewnił zakwaterowanie na podstawie ust. 1,
ponosi odpowiedzialność za szkody, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy
z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wynikające wyłącznie
z udzielania lub zaniechania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 34.
więcej
Art. 34a. (uchylony).
art. 35.
więcej
leczniczego podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju
stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o
działalności leczniczej oraz przy wykonywaniu zabiegów leczniczych
i pielęgnacyjnych, diagnostycznych i rehabilitacyjnych przez podmioty uprawnione
do udzielania świadczeń, a także przy udzielaniu przez te podmioty pomocy w stanach
nagłych, zapewnia się bezpłatnie leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
żywieniowego i wyroby medyczne, jeżeli są one konieczne do wykonania świadczenia.
art. 36.
więcej
art. 37.
więcej
art. 38.
więcej
art. 39.
więcej
Art. 39a. (uchylony).
Art. 39b. (uchylony).
Art. 39c. (uchylony).
art. 40.
więcej
podstawie zlecenia albo recepty wystawionych przez osobę uprawnioną, o której
mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji, na zasadach określonych w tej ustawie.
Art. 40a. Zaopatrzenie w wyroby medyczne przysługuje świadczeniobiorcom na
podstawie zlecenia wystawionego przez fizjoterapeutę, o którym mowa w przepisach
o zawodzie fizjoterapeuty, na zasadach określonych w ustawie o refundacji.
art. 41.
więcej
zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd
środkami transportu sanitarnego, w tym lotniczego, do najbliższego podmiotu
leczniczego, o którym mowa w przepisach o działalności leczniczej, udzielającego
świadczeń we właściwym zakresie, i z powrotem, w przypadkach:
1) konieczności podjęcia natychmiastowego leczenia w podmiocie leczniczym;
2) wynikających z potrzeby zachowania ciągłości leczenia.
2. Świadczeniobiorcy, na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego
lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego, przysługuje bezpłatny przejazd środkami
transportu sanitarnego – w przypadku dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej
korzystanie ze środków transportu publicznego, w celu odbycia leczenia – do
najbliższego podmiotu leczniczego udzielającego świadczeń we właściwym zakresie,
i z powrotem.
3. W przypadkach niewymienionych w ust. 1 i 2 na podstawie zlecenia lekarza
ubezpieczenia zdrowotnego lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego
świadczeniobiorcy przysługuje przejazd środkami transportu sanitarnego odpłatnie lub
za częściową odpłatnością.
4. (uchylony)
Art. 41a. Zabezpieczenie transportu sanitarnego, o którym mowa
w art. 201 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego, przysługuje bezpłatnie w związku
z realizacją świadczenia gwarantowanego we wskazanym zakładzie psychiatrycznym.
art. 42.
więcej
gwarantowane oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane uprawnionym
żołnierzom lub pracownikom także po ich zwolnieniu ze służby lub ustaniu umowy
o pracę, w związku z urazami i chorobami nabytymi podczas wykonywania zadań
poza granicami państwa, pokrywa się z budżetu państwa z części, której dysponentem
jest Minister Obrony Narodowej.
1a. Świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia
gwarantowane oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane weteranom
poszkodowanym w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas
wykonywania zadań poza granicami państwa oraz weteranom poszkodowanym,
których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%,
pokrywa się z budżetu państwa z części, której dysponentem jest odpowiednio
Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szef Agencji Wywiadu.
2. Świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia
gwarantowane, odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane:
1) funkcjonariuszom Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby
Ochrony Państwa, strażakom Państwowej Straży Pożarnej, a także pracownikom
tych służb, po ich zwolnieniu ze służby lub ustaniu umowy o pracę, a także
2) funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu
po ich zwolnieniu ze służby
– w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami
państwa, pokrywa się z budżetu państwa z części, której dysponentem jest
odpowiednio minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szef Agencji Wywiadu.
2a. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy
do spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w ust. 1, 1a i 2;
2) tryb postępowania w sprawach, o których mowa w pkt 1,
3) sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów
– uwzględniając zasady wydatkowania środków publicznych.
Art. 42a. Fundusz finansuje koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych
poza granicami kraju:
1) na zasadzie zwrotu kosztów, o którym mowa w art. 42b;
2) zgodnie z przepisami o koordynacji;
3) na podstawie decyzji Prezesa Funduszu, o których mowa w art. 42i ust. 2 i 9 oraz
art. 42j ust. 1 i 2.
Art. 42b. 1. Świadczeniobiorca jest uprawniony do otrzymania od Funduszu
zwrotu kosztów świadczenia opieki zdrowotnej, będącego świadczeniem
gwarantowanym, udzielonego na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego UE lub EOG, zwanego dalej „zwrotem kosztów”.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) obowiązkowych szczepień ochronnych;
2) opieki długoterminowej, jeżeli jej celem jest wspieranie osób potrzebujących
pomocy w zakresie wykonywania rutynowych czynności życia codziennego;
3) przydziału i dostępu do narządów przeznaczonych do przeszczepów,
obejmujących czynności, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 1 lipca
2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i
narządów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1405 oraz z 2020 r. poz. 567).
3. Warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest uzyskanie przez
świadczeniobiorcę, przed skorzystaniem ze świadczenia, o którym mowa w ust. 1,
podlegającego zwrotowi kosztów, odpowiedniego skierowania lub zlecenia na
przejazd środkami transportu sanitarnego, zgodnie z art. 32, art. 33 ust. 1, art. 33a
ust. 1, art. 41 lub art. 57–59 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 31d.
4. Skierowanie lub zlecenie na przejazd środkami transportu sanitarnego,
wymagane zgodnie z ust. 3, może być wystawione również przez lekarza
wykonującego zawód w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE
lub EOG. Takie skierowanie lub zlecenie traktuje się jak skierowanie lub zlecenie
lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
5. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, z zakresu lecznictwa
uzdrowiskowego, warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest potwierdzenie
skierowania zgodnie z art. 33 ust. 2, w zakresie celowości leczenia uzdrowiskowego,
przed skorzystaniem z tych świadczeń.
6. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, z zakresu określonego
w art. 15 ust. 2 pkt 15, warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest:
1) zakwalifikowanie pacjenta przez świadczeniodawcę do danego programu
lekowego;
2) niezaistnienie kryteriów wyłączenia z programu określonych w opisie programu
lekowego.
7. W przypadku gdy w trakcie trwania leczenia świadczeniobiorcy w ramach
programu lekowego zaistniały kryteria wyłączenia, o których mowa w ust. 6 pkt 2,
zwrot kosztów obejmuje koszt świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych do momentu
zaistnienia tych kryteriów.
8. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, udzielanego w ramach
programów zdrowotnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 13, warunkiem
otrzymania zwrotu kosztów jest spełnienie wymogów warunkujących udział pacjenta
w danym programie.
9. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, zawartego w wykazie,
o którym mowa w art. 42e ust. 1, warunkiem zwrotu kosztów jest uprzednie wydanie
zgody przez Prezesa Funduszu na uzyskanie danego świadczenia opieki zdrowotnej
w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub EOG. Uprzednia
zgoda obejmuje także świadczenia opieki zdrowotnej, które nie były bezpośrednio
przedmiotem tej zgody, jeżeli ich udzielenie okazało się konieczne w związku
z udzielaniem świadczenia opieki zdrowotnej objętego zgodą.
10. Świadczeniobiorca jest uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów leku,
środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu
medycznego, zawartego w danym wskazaniu w wykazie, o którym mowa w art. 37
ust. 1 ustawy o refundacji, w zakresie dotyczącym leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, o których mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o refundacji, lub mającego w tym wykazie swój
odpowiednik refundowany w danym wskazaniu, w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy
o refundacji, który został zakupiony w aptece działającej na terytorium:
1) państwa członkowskiego UE lub EOG, na podstawie recepty wystawionej na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub
EOG przez osobę uprawnioną do wystawiania recept zgodnie z przepisami tego
państwa;
2) innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG, na
podstawie recepty transgranicznej.
11. Świadczeniobiorca jest uprawniony do uzyskania zwrotu kosztów zakupu lub
naprawy wyrobu medycznego będącego świadczeniem gwarantowanym, który został
zakupiony lub podlegał naprawie na terytorium:
1) państwa członkowskiego UE lub EOG, na podstawie zlecenia wystawionego na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub
EOG przez osobę uprawnioną do jego wystawienia zgodnie z przepisami tego państwa;
2) innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG, na
podstawie zlecenia wystawionego przez osobę uprawnioną, o której mowa w art.
2 pkt 14 ustawy o refundacji, na zasadach określonych w tej ustawie.
12. Zwrot kosztów leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobu medycznego, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, dotyczy
wyłącznie leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
lub wyrobów medycznych ordynowanych zgodnie z potwierdzonymi w dokumentacji
medycznej wskazaniami, odpowiadającymi zakresowi wskazań objętych refundacją
dla danego leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub
wyrobu medycznego, określonemu w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy
o refundacji.
Art. 42c. 1. Fundusz dokonuje zwrotu kosztów w wysokości odpowiadającej kwocie:
1) finansowania danego świadczenia gwarantowanego stosowanej w rozliczeniach
między Funduszem a świadczeniodawcami z tytułu umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej;
2) finansowania danego świadczenia gwarantowanego – w przypadku świadczeń,
o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 12, medycznych czynności ratunkowych
wykonanych przez zespoły ratownictwa medycznego oraz świadczeń udzielanych w ramach programów zdrowotnych finansowanych z budżetu państwa;
3) limitu finansowania danego leku, środka spożywczego specjalnego
przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego, zawartych w danym
wskazaniu w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji,
z uwzględnieniem odpłatności, o której mowa w art. 14 ustawy o refundacji,
w zakresie dotyczącym leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobów medycznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1
ustawy o refundacji, lub mających w tym wykazie swój odpowiednik
refundowany w danym wskazaniu, w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy o refundacji;
4) odpowiadającej wartości wyrobu medycznego, nie wyższej niż limit
finansowania ze środków publicznych dla danego wyrobu medycznego
wynikający z przepisów wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy
o refundacji, z uwzględnieniem przepisów art. 47 ust. 1–2a – w przypadku
świadczeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 9.
2. W przypadku gdy procedura medyczna wykonana na terytorium innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG mieści się w zakresie
świadczeń gwarantowanych, nie mając dokładnego odpowiednika wśród procedur
medycznych wykonywanych w kraju, za podstawę zwrotu kosztów przyjmuje się
kwotę finansowania procedury medycznej, mieszczącej się w zakresie tych świadczeń,
najbardziej zbliżonej pod względem medycznym do procedury wykonanej na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG.
3. W przypadku gdy wniosek o zwrot kosztów dotyczy co najmniej dwóch
świadczeń, o których mowa w art. 42b ust. 1, które są rozliczane przez Fundusz
w ramach jednego świadczenia gwarantowanego, za podstawę zwrotu kosztów
przyjmuje się to świadczenie.
4. W przypadku złożenia oddzielnych wniosków o zwrot kosztów, dotyczących
co najmniej dwóch świadczeń, o których mowa w art. 42b ust. 1, rozliczanych przez
Fundusz w ramach jednego świadczenia gwarantowanego, łączna kwota zwrotu
kosztów uzyskana na podstawie tych wniosków nie może przekraczać kwoty
finansowania tego świadczenia.
5. W przypadku gdy dla danego świadczenia gwarantowanego istnieje na terenie
kraju ta sama wysokość kwoty finansowania stosowana w rozliczeniach między
podmiotem zobowiązanym do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków
publicznych a świadczeniodawcami, podstawą zwrotu kosztów jest wysokość kwoty
finansowania według stanu obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym
zakończono udzielanie świadczenia objętego wnioskiem o zwrot kosztów, o którym
mowa w art. 42d ust. 1.
6. W przypadku gdy dla danego świadczenia gwarantowanego istnieje na terenie
kraju zróżnicowanie wysokości kwot finansowania stosowanych w rozliczeniach
między podmiotem zobowiązanym do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych a świadczeniodawcami, podstawą zwrotu kosztów jest średnia
ważona kwoty finansowania obliczona dla tego świadczenia gwarantowanego według
stanu obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym zakończono udzielanie
świadczenia objętego wnioskiem o zwrot kosztów, o którym mowa w art. 42d ust. 1.
7. Jeżeli ustalenie podstawy zwrotu kosztów nie jest możliwe przy zastosowaniu
przepisów ust. 5 lub 6, jako podstawę zwrotu kosztów przyjmuje się odpowiednio
wysokość kwoty finansowania albo średnią ważoną kwoty finansowania obliczoną
według stanu obowiązującego na dzień, w którym zakończono udzielanie świadczenia
objętego wnioskiem o zwrot kosztów, o którym mowa w art. 42d ust. 1.
8. W przypadku świadczeń gwarantowanych rozliczanych w formie ryczałtowej
za gotowość do udzielania świadczeń podstawą zwrotu kosztów jest obliczona na
terenie kraju średnia kwota finansowania świadczeń z danego zakresu, udzielonych
jednemu pacjentowi, w ostatnim pełnym kwartale poprzedzającym kwartał, w którym
zakończono udzielanie tych świadczeń, w szczególności średnia kwota finansowania:
1) świadczeń gwarantowanych udzielonych jednemu świadczeniobiorcy
w szpitalnym oddziale ratunkowym albo izbie przyjęć;
2) jednorazowej interwencji zespołu ratownictwa medycznego.
9. W przypadku świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z budżetu
państwa, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia,
średnią ważoną, o której mowa w ust. 6, oraz średnią kwotę finansowania, o której
mowa w ust. 8, oblicza minister właściwy do spraw zdrowia.
10. W przypadku leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobu medycznego podstawą zwrotu kosztów jest kwota finansowania ze środków publicznych, ustalona zgodnie z ust. 1 pkt 3 lub 4, obowiązująca na dzień zakupu.
11. W przypadku gdy liczba DDD, w rozumieniu ustawy o refundacji,
w opakowaniu leku zakupionego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim UE lub EOG różni się od liczby DDD w opakowaniu leku
wymienionego w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, kwotę
zwrotu kosztów odpowiednio zwiększa lub zmniejsza się proporcjonalnie do ilorazu
liczby DDD w opakowaniu leku zakupionego w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie członkowskim UE lub EOG i liczby DDD leku wymienionego w wykazie,
o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji.
12. Zwrotu kosztów dokonuje się w walucie polskiej.
13. Zwrot kosztów nie może przekraczać kwoty wydatków rzeczywiście
poniesionych przez świadczeniobiorcę z tytułu uzyskania danego świadczenia,
o którym mowa w art. 42b ust. 1, ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego dla
danej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu
wystawienia rachunku, o którym mowa w art. 42d ust. 5 pkt 1.
14. Do zwrotu kosztów stosuje się art. 50a ust. 2.
Art. 42d. 1. Decyzję administracyjną w sprawie zwrotu kosztów wydaje, na
wniosek świadczeniobiorcy lub jego przedstawiciela ustawowego, zwany dalej
„wnioskiem o zwrot kosztów”, Prezes Funduszu.
1a. Wniosek o zwrot kosztów może zostać złożony również w formie dokumentu
elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem
osobistym albo podpisem zaufanym. Wymagane załączniki mogą być odwzorowane cyfrowo.
2. Prezes Funduszu wydaje decyzję administracyjną o odmowie zwrotu kosztów, jeżeli:
1) wniosek o zwrot kosztów dotyczy świadczeń opieki zdrowotnej niespełniających
kryteriów określonych w art. 42b ust. 1, 10–12 lub
2) wniosek o zwrot kosztów dotyczy świadczeń, o których mowa w art. 42b ust. 2, lub
3) nie zostały spełnione warunki dotyczące posiadania przez świadczeniobiorcę
skierowania lub zlecenia, o których mowa w art. 42b ust. 3–5, recepty, o której mowa w art. 42b ust. 10 pkt 1, lub recepty transgranicznej albo zlecenia, o którym mowa w art. 42b ust. 11, lub
4) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 42b ust. 6 albo 8, lub
5) świadczeniobiorca, przed udzieleniem mu świadczeń opieki zdrowotnej, nie
uzyskał zgody, o której mowa w art. 42b ust. 9, lub
6) świadczeniobiorca nie przedstawił dokumentów zawierających wystarczające
dane dotyczące procesu diagnostycznego lub terapeutycznego, pozwalające na
zidentyfikowanie świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek
o zwrot kosztów, lub
7) świadczeniobiorca nie udokumentował faktu pokrycia całości kosztów
świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek o zwrot kosztów, lub
8) świadczenia opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek o zwrot kosztów,
zostały zakwalifikowane przez Fundusz do rozliczenia na podstawie przepisów
o koordynacji, lub
9) wniosek o zwrot kosztów został złożony po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 12.
3. Przepisu ust. 2 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli świadczeniobiorca po upływie
30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o wydanie zgody, o której mowa
w art. 42b ust. 9, ze względu na pilną konieczność podjęcia leczenia niezbędnego dla
ratowania życia lub zdrowia, wynikającą z potwierdzonego stanu klinicznego, poddał
się takiemu leczeniu na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego UE lub EOG.
4. Wniosek o zwrot kosztów zawiera:
1) imię i nazwisko oraz numer PESEL świadczeniobiorcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia;
2) adres miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy oraz adres do korespondencji;
3) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
świadczeniobiorcy, a w przypadku jego braku – numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek o zwrot kosztów
składa przedstawiciel ustawowy;
4) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego świadczeniobiorcy, jeżeli wniosek o zwrot kosztów składa
przedstawiciel ustawowy;
5) termin i państwo udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej, którego dotyczy
wniosek o zwrot kosztów;
6) łączną kwotę, którą uiszczono za świadczenie opieki zdrowotnej, którego
dotyczy wniosek o zwrot kosztów, z podaniem waluty;
7) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej świadczeniobiorcy lub jego
przedstawiciela ustawowego, jeżeli posiada;
8) numer decyzji, o której mowa w art. 42f ust. 1, jeżeli świadczenie opieki
zdrowotnej, którego dotyczy wniosek o zwrot kosztów, znajduje się w wykazie,
o którym mowa w art. 42e ust. 1;
9) numer rachunku bankowego, w przypadku gdy zwrot kosztów ma zostać
dokonany w drodze przelewu bankowego, a w przypadku rachunku
prowadzonego za granicą – również inne niezbędne dane tego rachunku;
10) imię i nazwisko oraz adres posiadacza rachunku bankowego, jeżeli rachunek ten
nie należy do świadczeniobiorcy, którego dotyczy wniosek o zwrot kosztów;
11) adres, na który ma zostać przekazany przekaz pocztowy, jeżeli zwrot kosztów
ma zostać dokonany w drodze przekazu pocztowego;
12) spis załączników do wniosku o zwrot kosztów;
13) oświadczenie osoby składającej wniosek, złożone pod rygorem
odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we
wniosku są zgodne ze stanem faktycznym.
4a. W przypadku recepty transgranicznej w postaci elektronicznej, we
wniosku o zwrot kosztów podaje się klucz dostępu do recepty lub pakietu recept,
o którym mowa w art. 96b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo
farmaceutyczne.
5. Do wniosku o zwrot kosztów dołącza się:
1) oryginał rachunku wystawionego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim UE lub EOG przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych
lub oryginał rachunku wystawionego w państwie członkowskim UE lub EOG
przez aptekę albo dostawcę wyrobów medycznych;
1a) kopię rachunku wystawionego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim UE lub EOG przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych
lub kopię rachunku wystawionego w państwie członkowskim UE lub EOG przez aptekę albo dostawcę wyrobów medycznych, w przypadku złożenia wniosku w sposób, o którym mowa w ust. 1a;
2) dokument potwierdzający pokrycie całości kosztów świadczenia, którego
dotyczy wniosek o zwrot kosztów, w przypadku gdy nie wynika to z dokumentu,
o którym mowa w pkt 1;
3) oryginał lub kopię odpowiednio:
a) skierowania, a w przypadku skierowania, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 59aa ust. 2, wydruk, o którym mowa w art. 59b
ust. 2 pkt 3, lub zlecenia, o którym mowa w art. 42b ust. 3–5,
b) recepty, o której mowa w art. 42b ust. 10 pkt 1, albo recepty
transgranicznej,
c) zlecenia, o którym mowa w art. 42b ust. 11.
6. Rachunek, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, zawiera:
1) dane wystawcy rachunku oraz datę jego wystawienia;
2) dane świadczeniobiorcy, którego dotyczy wniosek o zwrot kosztów;
3) dane niezbędne do zidentyfikowania świadczenia, którego dotyczy wniosek
o zwrot kosztów, w szczególności informacje umożliwiające określenie kodów
Międzynarodowej Klasyfikacji Procedur Medycznych ICD-9 oraz Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 albo dane dotyczące wydanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych.
7. W przypadku gdy rachunek, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, nie zawiera
danych, o których mowa w ust. 6 pkt 3, dane te powinny być zawarte w dołączonej do
wniosku o zwrot kosztów dokumentacji.
8. W przypadku świadczeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 15, do wniosku
o zwrot kosztów dołącza się zaświadczenie świadczeniodawcy potwierdzające
zakwalifikowanie do odpowiedniego programu lekowego oraz kopię dokumentacji medycznej.
9. W przypadku gdy wniosek o zwrot kosztów dotyczy leku, środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia lub wyrobu medycznego, o którym mowa
w art. 42b ust. 10 pkt 1, do wniosku dołącza się również kopię dokumentacji
medycznej, z której wynika medyczna zasadność wystawienia recepty na lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia lub wyrób medyczny, którego dotyczy ten wniosek.
10. W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 5–9, są sporządzone
w języku obcym, do wniosku o zwrot kosztów należy dołączyć tłumaczenie tych
dokumentów na język polski. Tłumaczenie nie musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
11. Przepisów ust. 5 pkt 3 lit. a i ust. 8 nie stosuje się do wniosku o zwrot
kosztów dotyczącego świadczenia opieki zdrowotnej, na które świadczeniobiorca
uzyskał zgodę, o której mowa w art. 42b ust. 9.
12. Wniosek o zwrot kosztów składa się w terminie 6 miesięcy od dnia
wystawienia rachunku za świadczenie opieki zdrowotnej, którego dotyczy ten wniosek.
13. W przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o zwrot kosztów nie wymaga
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, decyzję, o której mowa w ust. 1 albo
2, wydaje się w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.
14. W przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o zwrot kosztów wymaga
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, wydanie decyzji, o których mowa
w ust. 1 i 2, następuje w terminie 60 dni od dnia wszczęcia postępowania.
W przypadku gdy postępowanie wyjaśniające wymaga uzupełnienia przez
świadczeniobiorcę albo jego przedstawiciela ustawowego wniosku o zwrot kosztów
lub prowadzenia korespondencji z instytucją krajową, do tego terminu nie wlicza się okresu:
1) od dnia wezwania do uzupełnienia wniosku do dnia otrzymania tego
uzupełnienia przez Fundusz albo do dnia bezskutecznego upływu terminu
wyznaczonego na uzupełnienie wniosku o zwrot kosztów;
2) od dnia wysłania zapytania do instytucji krajowej do dnia otrzymania przez
Fundusz odpowiedzi tej instytucji.
15. W przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o zwrot kosztów wymaga
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego przy udziale krajowego punktu
kontaktowego do spraw transgranicznej opieki zdrowotnej, działającego w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub EOG, zwrot kosztów albo
wydanie decyzji odmawiającej zwrotu kosztów następuje w terminie 6 miesięcy od
dnia wszczęcia postępowania. Jeżeli w powyższym terminie nie dokonano ustaleń pozwalających na jednoznaczne określenie kwoty zwrotu kosztów należnej
świadczeniobiorcy, zwrot kosztów następuje niezwłocznie po upływie tego terminu
w wysokości odpowiadającej kwocie, którą należy uznać w danym przypadku za
najbardziej prawdopodobną podstawę zwrotu kosztów. W postępowaniu wątpliwości
rozstrzyga się na korzyść świadczeniobiorcy.
16. Rozpoczęcie rozpatrywania wniosków o zwrot kosztów następuje zgodnie
z kolejnością wpływu do Funduszu.
17. Zwrot kosztów następuje w terminie 7 dni od dnia powzięcia przez Fundusz
wiadomości o tym, że decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna,
z zastrzeżeniem art. 42h ust. 1.
18. Zwrotu kosztów dokonuje się w drodze przelewu na rachunek bankowy
podany we wniosku o zwrot kosztów albo w drodze przekazu pocztowego.
19. Decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest ostateczna. Od decyzji przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.
20. W przypadku:
1) uchylenia decyzji, o której mowa w ust. 1, i rozpatrzenia sprawy co do istoty,
2) uchylenia decyzji, o której mowa w ust. 1, w przypadku wznowienia
postępowania,
3) nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1
– po dokonaniu przez Fundusz zwrotu kosztów świadczeniobiorca, który otrzymał
zwrot kosztów, jest obowiązany do zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty.
21. Kwota, o której mowa w ust. 20, podlega ściągnięciu w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Prezes Funduszu wydaje decyzję
administracyjną ustalającą obowiązek zwrotu tej kwoty, jej wysokość oraz termin
płatności. Decyzja Prezesa Funduszu jest ostateczna. Od decyzji przysługuje skarga
do sądu administracyjnego.
22. Od kwoty, o której mowa w ust. 20, nalicza się odsetki ustawowe za
opóźnienie, poczynając od dnia, w którym upłynął termin płatności.
23. Nie wydaje się decyzji, o której mowa w ust. 21, jeżeli od dnia uchylenia lub
stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1, upłynęło 5 lat.
24. Należność z tytułu zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 20, ulega
przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca tę
należność stała się ostateczna.
25. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
wniosku o zwrot kosztów, mając na względzie zapewnienie sprawności postępowania
w sprawie zwrotu kosztów.
Art. 42e. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia, wykaz świadczeń opieki zdrowotnej, w przypadku których zwrot
kosztów wymaga uzyskania zgody, o której mowa w art. 42b ust. 9, mając na
względzie dobro świadczeniobiorców oraz gospodarność i celowość wydatkowania
środków publicznych.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) świadczenia opieki zdrowotnej podlegające wymogom planowania niezbędnego
dla zapewnienia wystarczającego i stałego dostępu do pełnego zakresu opieki
zdrowotnej wysokiej jakości lub wynikającego z konieczności kontrolowania
kosztów i uniknięcia niegospodarności w wykorzystaniu zasobów finansowych,
technicznych i ludzkich, a jednocześnie których udzielenie wymaga:
a) pozostawania pacjenta w szpitalu do dnia następnego lub
b) zastosowania wysokospecjalistycznej i kosztownej infrastruktury lub
aparatury i sprzętu medycznego;
2) świadczenia opieki zdrowotnej stwarzające szczególne ryzyko dla życia lub
zdrowia świadczeniobiorcy.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje rozporządzenie, o którym mowa
w ust. 1, lub dokonuje jego zmiany w przypadku stwierdzenia, że brak takiego wykazu
lub jego zmiany będzie skutkować nienależytym zabezpieczeniem dostępu do
świadczeń opieki zdrowotnej na terenie kraju.
Art. 42f. 1. Zgodę, o której mowa w art. 42b ust. 9, wydaje, w drodze decyzji
administracyjnej, na wniosek świadczeniobiorcy, jego przedstawiciela ustawowego,
małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, osoby
pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę,
Prezes Funduszu.
1a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zostać złożony również w formie
dokumentu elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym,
podpisem osobistym albo podpisem zaufanym. Wymagane załączniki mogą być
odwzorowane cyfrowo.
2. Prezes Funduszu może, w drodze decyzji administracyjnej, odmówić zgody,
o której mowa w art. 42b ust. 9, jeżeli świadczenie opieki zdrowotnej objęte
wnioskiem:
1) nie jest świadczeniem gwarantowanym;
2) może zostać udzielone w kraju przez świadczeniodawcę posiadającego umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w terminie nieprzekraczającym czasu
oczekiwania, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 lit. h;
3) stwarza dla zdrowia świadczeniobiorcy znaczne ryzyko, którego nie równoważą
potencjalne korzyści zdrowotne, jakie może on odnieść dzięki uzyskaniu tego świadczenia;
4) stwarza znaczne zagrożenie zdrowotne dla społeczeństwa;
5) ma zostać udzielone przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych,
działający w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub
EOG, co do którego zachodzą istotne wątpliwości w zakresie przestrzegania
standardów jakości i bezpieczeństwa, ustanowionych przez państwo, w którym
udziela on świadczeń zdrowotnych.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga, w odpowiedniej części,
wypełnienia przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego specjalizację II
stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres
wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w części wypełnianej przez świadczeniobiorcę, jego przedstawiciela
ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii
prostej, osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę upoważnioną przez świadczeniobiorcę:
a) imię i nazwisko oraz numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia wnioskodawcy,
b) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji świadczeniobiorcy,
c) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
świadczeniobiorcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego
stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę, a w przypadku jego braku – numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek
składa przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do
drugiego stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu
lub osoba upoważniona przez świadczeniobiorcę,
d) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego świadczeniobiorcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę, jeżeli wniosek składa
przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego
stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba
upoważniona przez świadczeniobiorcę,
e) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej świadczeniobiorcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę, jeżeli posiada,
f) wskazanie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, działającego
w innym państwie członkowskim UE lub EOG, mającego udzielić
świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek, wraz z uzasadnieniem,
g) oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1
i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym;
2) w części wypełnianej przez lekarza, o którym mowa w ust. 3:
a) imię i nazwisko lekarza wypełniającego wniosek,
b) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające numer prawa wykonywania
zawodu oraz specjalizację lekarza wypełniającego wniosek,
c) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające nazwę i adres
świadczeniodawcy, u którego lekarz wypełniający wniosek udziela
świadczeń opieki zdrowotnej,
d) rozpoznanie kliniczne dotyczące problemu zdrowotnego, stanowiącego
przyczynę złożenia wniosku, oraz rozpoznania współistniejące, z zastosowaniem Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
e) informację o dotychczasowym przebiegu choroby i zastosowanym leczeniu,
f) prognozę prawdopodobnego dalszego przebiegu choroby,
g) wskazanie szczegółowego zakresu leczenia lub badań diagnostycznych,
których dotyczy wniosek,
h) określenie dopuszczalnego czasu oczekiwania świadczeniobiorcy na
udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek,
i) uzasadnienie wniosku,
j) spis załączników do wniosku.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1:
1) dołącza się oświadczenie wnioskodawcy o wpisie świadczeniobiorcy, którego
dotyczy wniosek, na listę oczekujących na udzielenie świadczenia oraz
o zakwalifikowaniu do kategorii medycznej, ustalonej zgodnie z kryteriami
medycznymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 11,
i terminie udzielenia świadczenia, ze wskazaniem świadczeniodawcy
prowadzącego tę listę, oraz dokumentację medyczną, a w przypadku
dokumentacji medycznej sporządzonej w języku obcym – tłumaczenie tej
dokumentacji na język polski; tłumaczenie nie musi być sporządzone przez
tłumacza przysięgłego;
2) można dołączyć oświadczenie, że świadczeniobiorca na podstawie wniosku,
o którym mowa w ust. 1, sprzeciwia się wydaniu zgody, o której mowa w art. 42i ust. 1.
6. Przy rozpatrywaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się pilność
danego przypadku ocenianą przy uwzględnieniu aktualnego stanu zdrowia
świadczeniobiorcy, stopnia odczuwanych dolegliwości lub charakteru jego
niepełnosprawności, historii choroby i przewidywanego jej rozwoju.
7. Decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest ostateczna. Od decyzji przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.
8. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, spełnia warunki do wydania zgody,
o której mowa w art. 42i ust. 1, Prezes Funduszu wydaje taką zgodę, chyba że
świadczeniobiorca złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2.
Art. 42g. Przepisów art. 42b–42f nie stosuje się do osób:
1) o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16, oraz członków ich rodzin, posiadających
miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego UE lub EOG
wymienionego w załączniku nr 3 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania
rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego;
2) zgłoszonych do ubezpieczenia zdrowotnego jako członkowie rodzin osób,
o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1–15a, 17 i 20–37, jeżeli posiadają miejsce
zamieszkania na terytorium innego państwa członkowskiego UE lub EOG niż
osoba, która zgłosiła członka rodziny do ubezpieczenia zdrowotnego, a państwo
zamieszkania jest wymienione w załączniku nr 3 do rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego
wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego.
Art. 42h. 1. W przypadku gdy koszty realizacji zadań wynikających z art. 42b
w danym roku kalendarzowym osiągną kwotę limitu, stanowiącą sumę rezerwy,
o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. d, oraz rezerwy, o której mowa
w art. 118 ust. 5, Fundusz zawiesza wypłatę kwot należnych z tytułu zwrotu kosztów
do końca tego roku kalendarzowego. Prezes Funduszu niezwłocznie informuje,
w drodze ogłoszenia na stronach internetowych Funduszu oraz w Biuletynie
Informacji Publicznej Funduszu, o zawieszeniu wypłaty tych kwot.
2. W przypadku gdy przed końcem pierwszego półrocza danego roku
kalendarzowego zostanie przekroczony poziom 50% kwoty limitu, o której mowa
w ust. 1, Prezes Funduszu niezwłocznie informuje, w drodze ogłoszenia na stronach
internetowych Funduszu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Funduszu,
o przewidywanym terminie zawieszenia wypłaty kwot należnych z tytułu zwrotu kosztów.
3. W przypadku gdy przychody ze składki na powszechne ubezpieczenie
zdrowotne, zrealizowane jako należne za okres od początku danego roku
kalendarzowego, są niższe niż przychody planowane na ten okres, kwota limitu,
o której mowa w ust. 1, ulega obniżeniu o kwotę różnicy między przychodami planowanymi a zrealizowanymi, jednak nie więcej niż o kwotę rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 5.
4. Wypłat zawieszonych na podstawie ust. 1 dokonuje się do dnia 31 stycznia
roku następnego, w ramach limitu, o którym mowa w ust. 1.
5. Świadczeniobiorcy nie przysługują odsetki z tytułu zawieszenia wypłaty
kwoty należnej z tytułu zwrotu kosztów, o którym mowa w ust. 1.
Art. 42i. 1. Prezes Funduszu wydaje świadczeniobiorcy, osobie uprawnionej do
świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji lub osobie,
o której mowa w art. 12a, zwanej dalej „wnioskodawcą”, na wniosek wnioskodawcy,
jego przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby
upoważnionej przez wnioskodawcę, instytucji właściwej, instytucji miejsca
zamieszkania, instytucji miejsca pobytu albo instytucji łącznikowej w innym państwie
członkowskim UE lub EFTA, zwanych dalej „podmiotem uprawnionym”, w drodze
decyzji administracyjnej, zgodę na udzielenie danego świadczenia opieki zdrowotnej
albo jego kontynuację w innym państwie członkowskim UE lub EFTA,
w przypadkach, o których mowa w przepisach o koordynacji.
2. Prezes Funduszu może wydać wnioskodawcy, który uzyskał zgodę, o której
mowa w ust. 1, na wniosek podmiotu uprawnionego, w drodze decyzji
administracyjnej, zgodę na pokrycie kosztów transportu:
1) do miejsca udzielenia świadczeń w innym państwie członkowskim UE lub EFTA
– najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym
stanie zdrowia, w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia;
2) do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju – najtańszym środkiem
komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia,
w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, 2 i 9, może zostać złożony również
w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem
elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym. Wymagane załączniki
mogą być odwzorowane cyfrowo.
3. (uchylony)
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga, w odpowiedniej części,
wypełnienia przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres
wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w części wypełnianej przez wnioskodawcę, jego przedstawiciela ustawowego,
małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej,
osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę upoważnioną przez wnioskodawcę:
a) imię i nazwisko oraz numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia
wnioskodawcy,
b) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy,
c) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego
stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby
upoważnionej przez wnioskodawcę, a w przypadku jego braku – numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek
składa przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do
drugiego stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu
lub osoba upoważniona przez wnioskodawcę,
d) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli wniosek składa
przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego
stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba
upoważniona przez wnioskodawcę,
e) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej wnioskodawcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli posiada,
f) wskazanie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, działającego
w innym państwie członkowskim UE lub EFTA, w którym mają zostać udzielone świadczenia opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek, wraz z uzasadnieniem,
g) oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1
i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym;
2) w części wypełnianej przez lekarza, o którym mowa w ust. 4:
a) imię i nazwisko lekarza wypełniającego wniosek,
b) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające numer prawa wykonywania
zawodu oraz specjalizację lekarza wypełniającego wniosek,
c) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające nazwę i adres
świadczeniodawcy, u którego lekarz wypełniający wniosek udziela
świadczeń opieki zdrowotnej,
d) rozpoznanie kliniczne dotyczące problemu zdrowotnego, stanowiącego
przyczynę złożenia wniosku, oraz rozpoznania współistniejące,
z zastosowaniem Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób
i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
e) informację o dotychczasowym przebiegu choroby i zastosowanym leczeniu,
f) prognozę prawdopodobnego dalszego przebiegu choroby,
g) wskazanie szczegółowego zakresu leczenia lub badań diagnostycznych,
których dotyczy wniosek,
h) określenie dopuszczalnego czasu oczekiwania świadczeniobiorcy na
udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek,
i) uzasadnienie wniosku,
j) spis załączników do wniosku.
6. Do dokumentacji medycznej dołączanej do wniosku, o którym mowa w ust. 1,
przepis art. 42f ust. 5 pkt 1 stosuje się odpowiednio.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oprócz elementów wymienionych
w ust. 5 zawiera wskazanie przez lekarza wypełniającego wniosek proponowanego
środka transportu, wraz z uzasadnieniem.
8. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, oprócz elementów wymienionych
w ust. 5 pkt 1 zawiera:
1) nazwę i adres podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych w innym
państwie członkowskim UE lub EFTA, w którym przebywa wnioskodawca;
2) wskazanie miejsca leczenia w kraju, jeżeli wniosek dotyczy pokrycia kosztów
transportu do miejsca leczenia.
9. W przypadku gdy wnioskodawca przebywa w szpitalu na terytorium innego
niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EFTA, korzystając ze
świadczeń udzielanych na podstawie przepisów o koordynacji, Prezes Funduszu
wydaje, na wniosek podmiotu uprawnionego, w drodze decyzji administracyjnej,
zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca dalszego leczenia w kraju –
najtańszym środkiem transportu możliwym do zastosowania w aktualnym stanie
zdrowia wnioskodawcy, gdy przewidywane koszty dalszego leczenia za granicą
przewyższają koszty transportu i leczenia w kraju.
9a. W decyzji, o której mowa w ust. 9, Prezes Funduszu wskazuje
świadczeniodawcę, posiadającego umowę z Funduszem, który przeprowadzi dalsze
leczenie w kraju, po dokonaniu niezbędnych uzgodnień z tym świadczeniodawcą.
10. Do wniosku, o którym mowa w ust. 9, przepisy ust. 8 stosuje się
odpowiednio.
11. Do wniosku, o którym mowa w ust. 9, dołącza się:
1) dokumentację sporządzoną przez szpital, o którym mowa w ust. 9, zawierającą
aktualne rozpoznanie kliniczne, opis aktualnego stanu zdrowia wnioskodawcy,
określenie prawdopodobnego zakresu i czasu trwania dalszego leczenia oraz
wskazanie środka transportu możliwego do zastosowania w aktualnym stanie
zdrowia wnioskodawcy;
2) wstępny kosztorys dalszego leczenia sporządzony przez szpital, o którym mowa w ust. 9;
3) tłumaczenie na język polski dokumentów, o których mowa w pkt 1 i 2;
tłumaczenie nie musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
12. Decyzje odmawiające wydania zgód, o których mowa w ust. 1, 2 i 9, są
ostateczne. Od decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Art. 42j. 1. Prezes Funduszu może na wniosek wnioskodawcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego
stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby
upoważnionej przez wnioskodawcę, w drodze decyzji administracyjnej, skierować wnioskodawcę do przeprowadzenia poza granicami kraju leczenia lub badań
diagnostycznych, należących do świadczeń gwarantowanych, których aktualnie nie
wykonuje się w kraju, kierując się niezbędnością udzielenia takiego świadczenia
w celu ratowania życia lub poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 Prezes Funduszu może, na wniosek
wnioskodawcy, jego przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub
powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym
pożyciu lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, w drodze decyzji
administracyjnej, wydać zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca udzielenia
świadczeń za granicą lub miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju najtańszym
środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia,
w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 2, może zostać złożony również
w postaci elektronicznej w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem
zaufanym. Wymagane załączniki mogą być odwzorowane cyfrowo.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga, w odpowiedniej części,
wypełnienia przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego specjalizację II
stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres
wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych oraz tytuł naukowy profesora lub
stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych albo doktora nauk medycznych.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w części wypełnianej przez wnioskodawcę, jego przedstawiciela ustawowego,
małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej,
osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę upoważnioną przez wnioskodawcę:
a) imię i nazwisko oraz numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia wnioskodawcy,
b) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy,
c) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, a w przypadku jego braku – numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek
składa przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do
drugiego stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu
lub osoba upoważniona przez wnioskodawcę,
d) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli wniosek składa
przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego
stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba
upoważniona przez wnioskodawcę,
e) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej wnioskodawcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli posiada,
f) oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1
i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym;
2) w części wypełnianej przez lekarza, o którym mowa w ust. 3:
a) imię i nazwisko lekarza wypełniającego wniosek,
b) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające numer prawa wykonywania
zawodu oraz specjalizację lekarza wypełniającego wniosek oraz tytuł lub
stopień naukowy,
c) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające nazwę i adres
świadczeniodawcy, u którego lekarz wypełniający wniosek udziela
świadczeń opieki zdrowotnej,
d) rozpoznanie kliniczne dotyczące problemu zdrowotnego, stanowiącego
przyczynę złożenia wniosku, oraz rozpoznania współistniejące,
z zastosowaniem Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób
i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
e) informację o dotychczasowym przebiegu choroby i zastosowanym
leczeniu,
f) prognozę prawdopodobnego dalszego przebiegu choroby,
g) wskazanie szczegółowego zakresu leczenia lub badań diagnostycznych,
których dotyczy wniosek,
h) wskazanie zagranicznego podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych,
w którym mają zostać udzielone świadczenia opieki zdrowotnej, których
dotyczy wniosek, wraz z uzasadnieniem,
i) uzasadnienie wniosku,
j) spis załączników do wniosku.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, przepisy art. 42i ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
6. Podstawą rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest dokumentacja
medyczna. W przypadku dokumentacji medycznej sporządzonej w języku obcym, do
wniosku dołącza się tłumaczenie tej dokumentacji na język polski. Tłumaczenie nie
musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
7. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, są ostateczne. Od tych
decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
8. Koszty wynikające z ust. 1 i 2 są finansowane z budżetu państwa, z części
pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
Art. 42k. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii
Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i kryteria
ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na wybrane zakresy świadczeń opieki
zdrowotnej, uwzględniając aktualną, opartą na potwierdzonych dowodach naukowych
wiedzę i praktykę medyczną oraz kierując się potrzebą właściwej realizacji przepisów
o koordynacji.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb składania i rozpatrywania wniosków, o których mowa w art. 42f ust. 1,
art. 42i ust. 1, 2 i 9 oraz art. 42j ust. 1 i 2, oraz wzory tych wniosków,
2) tryb pokrywania kosztów, o których mowa w art. 42i ust. 2 i 9 oraz art. 42j ust. 1 i 2
– mając na względzie zapewnienie sprawności postępowania oraz celowość
wydatkowania środków publicznych.
art. 43.
więcej
Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu” i przedstawi legitymację
„Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu”,
przysługuje bezpłatne, do wysokości limitu finansowania, o którym mowa w art. 6
ust. 2 ustawy o refundacji, zaopatrzenie w leki objęte wykazem:
1) o którym mowa w art. 37 ustawy o refundacji, w zakresie kategorii, o której
mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a tej ustawy,
2) leków, które świadczeniobiorca posiadający tytuł „Zasłużonego Honorowego
Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu” może stosować w związku
z oddawaniem krwi lub w związku z oddawaniem szpiku lub innych
regenerujących się komórek i tkanek albo narządów
– na podstawie recepty wystawionej przez osobę uprawnioną w rozumieniu art. 2
pkt 14 ustawy o refundacji.
2. Osoba przedstawiająca receptę do realizacji jest obowiązana do okazania
dokumentu, o którym mowa w ust. 1.
3. Osoba realizująca receptę odnotowuje numer i rodzaj dokumentu
potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1:
1) na rewersie recepty, w przypadku recepty w postaci papierowej;
2) w dokumencie elektronicznym powiązanym z receptą w postaci elektronicznej.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Aptekarskiej, określi,
w drodze rozporządzenia, wykaz leków, które świadczeniobiorca posiadający tytuł
„Zasłużonego Honorowego Dawcy Krwi” lub „Zasłużonego Dawcy Przeszczepu”
może stosować w związku z oddawaniem krwi lub w związku z oddawaniem szpiku
lub innych regenerujących się komórek i tkanek albo narządów, uwzględniając
w szczególności konieczność zapewnienia ochrony jego zdrowia, dostępność do
leków, bezpieczeństwo ich stosowania oraz możliwości płatnicze podmiotu
zobowiązanego do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych.
Art. 43a. 1. Świadczeniobiorcom, po ukończeniu 75. roku życia, przysługuje
bezpłatne zaopatrzenie w leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyroby medyczne określone w wykazie, o którym mowa
w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, ustalonym w sposób określony w ust. 2, na
podstawie recepty wystawionej przez lekarza lub pielęgniarkę udzielających
świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej albo lekarza posiadającego
prawo wykonywania zawodu, który zaprzestał wykonywania zawodu i wystawił
receptę dla siebie albo dla małżonka, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu oraz
krewnych lub powinowatych w linii prostej, a w linii bocznej do stopnia
pokrewieństwa między dziećmi rodzeństwa.
1a. Bezpłatne zaopatrzenie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje również na
podstawie recepty wystawionej w postaci elektronicznej przez:
1) lekarza lub pielęgniarkę udzielających świadczeń opieki zdrowotnej:
a) w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu
ambulatoryjnej opieki specjalistycznej lub
b) z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w ramach umowy, o której
mowa w art. 159a;
2) lekarza udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej:
a) w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu
leczenia szpitalnego lub
b) z zakresu leczenia szpitalnego w ramach umowy, o której mowa w art. 159a
– w związku z zakończeniem leczenia szpitalnego.
1b. Osoby uprawnione do wystawiania recept na podstawie ust. 1 i 1a, przed
wystawieniem recepty są obowiązane do dokonywania za pośrednictwem systemu,
o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia, weryfikacji ilości oraz rodzaju przepisanych świadczeniobiorcy,
o którym mowa w ust. 1, leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobów medycznych, pod względem bezpieczeństwa oraz
konieczności ich stosowania, biorąc pod uwagę recepty wystawione oraz zrealizowane
dla tego świadczeniobiorcy.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia wskazuje spośród leków, środków
spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych określonych w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, leki,
środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne,
które są wydawane bezpłatnie świadczeniobiorcom, o których mowa w ust. 1, mając na uwadze:
1) zaspokojenie potrzeb zdrowotnych świadczeniobiorców, o których mowa w ust. 1;
2) dostępność i bezpieczeństwo stosowania leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych;
3) roczny limit wydatków przewidziany na ten cel w ustawie budżetowej na dany rok;
4) stosunek kosztów do uzyskiwanych efektów zdrowotnych leku, środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu
medycznego w porównaniu do stosunku kosztów do uzyskiwanych efektów
zdrowotnych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobów medycznych objętych tym wykazem.
3. Leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz
wyroby medyczne, o których mowa w ust. 1, są finansowane z budżetu państwa
w części stanowiącej odpłatność świadczeniobiorcy, o której mowa w art. 6 ust. 2
pkt 2 i 3 ustawy o refundacji, obejmującej kwotę do wysokości limitu finansowania
oraz dopłatę w wysokości różnicy między ceną detaliczną danego leku, środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego
a wysokością limitu finansowania.
4. Przepisy ust. 3 nie naruszają obowiązków Funduszu w zakresie wysokości
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej wynikających z uprawnień, o których
mowa w art. 43 i art. 44–46 oraz art. 7a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r.
o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. z 2017 r. poz. 2119 oraz
z 2020 r. poz. 284), w przypadku, o którym mowa w art. 44a ust. 2 ustawy
o refundacji.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
i tryb finansowania z budżetu państwa leków, środków spożywczych specjalnego
przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 1,
mając na celu zapewnienie gospodarności i rzetelności wydatkowania środków
publicznych oraz skuteczności udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 43b. 1. Świadczeniobiorcom w okresie ciąży przysługuje bezpłatne
zaopatrzenie w leki określone w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o
refundacji, ustalonym w sposób określony w ust. 6.
2. Podstawą do nabycia uprawnienia przez świadczeniobiorcę, o którym mowa
w ust. 1, jest ciąża stwierdzona przez lekarza posiadającego tytuł specjalisty w
dziedzinie położnictwa i ginekologii lub lekarza w trakcie odbywania specjalizacji w
tej dziedzinie, lub położną podstawowej opieki zdrowotnej, lub położną wykonującą
świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w
poradni położniczo-ginekologicznej.
3. Podstawą bezpłatnego wydania leku z apteki lub punktu aptecznego
świadczeniobiorcom, o których mowa w ust. 1, jest recepta wystawiona przez:
1) lekarza lub położną, o których mowa w ust. 2, lub
2) innego lekarza – na podstawie zaświadczenia wystawionego przez lekarza lub
położną, o których mowa w ust. 2.
4. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, jest ważne przez okres ciąży,
jednak nie dłużej niż 15 dni po planowanej dacie porodu wskazanej w tym
zaświadczeniu.
5. Osoby uprawnione do wystawiania recept na podstawie ust. 3, przed
wystawieniem recepty, są obowiązane do dokonywania za pośrednictwem systemu, o
którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia, weryfikacji ilości oraz rodzaju przepisanych świadczeniobiorcy,
o którym mowa w ust. 1, leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobów medycznych, pod względem bezpieczeństwa oraz
konieczności ich stosowania, biorąc pod uwagę recepty wystawione oraz zrealizowane
dla tego świadczeniobiorcy.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia wskazuje spośród leków określonych w
wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, leki, które są wydawane
z apteki lub punktu aptecznego bezpłatnie świadczeniobiorcom, o których mowa w
ust. 1, mając na względzie:
1) konieczność zaspokojenia potrzeb zdrowotnych tych świadczeniobiorców
wynikających z ciąży;
2) dostępność i bezpieczeństwo stosowania w poszczególnych okresach ciąży
leków podlegających wyborowi;
3) roczny limit wydatków przewidzianych na ten cel w ustawie budżetowej na dany
rok.
7. Leki przysługujące bezpłatnie świadczeniobiorcom, o których mowa w ust. 1,
są finansowane z budżetu państwa w części stanowiącej odpłatność
świadczeniobiorcy, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy o refundacji,
obejmującej kwotę do wysokości limitu finansowania oraz dopłatę w wysokości
różnicy między ceną detaliczną danego leku a wysokością limitu jego finansowania.
8. Przepis ust. 7 nie narusza obowiązków Funduszu w zakresie wysokości
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej wynikających z uprawnień, o których
mowa w art. 43 i art. 44–46 oraz art. 7a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r.
o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, w przypadku, o którym mowa
w art. 44a ust. 2 ustawy o refundacji.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
i tryb finansowania z budżetu państwa leków dla świadczeniobiorców, o których
mowa w ust. 1, mając na celu zapewnienie rzetelności i gospodarności wydatkowania
środków publicznych, w tym utrzymania wydatków w przewidzianych limitach, oraz
skuteczności udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 44.
więcej
bezpłatne, do wysokości limitu finansowania, o którym mowa w art. 6 ust. 2 ustawy
o refundacji, zaopatrzenie w leki objęte wykazem, o którym mowa w art. 37 ust. 1
ustawy o refundacji, w zakresie kategorii, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1
lit. a ustawy o refundacji, oraz leki recepturowe.
1a. Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi przysługuje bezpłatne, do
wysokości limitu finansowania ze środków publicznych, zaopatrzenie w leki objęte
wykazem, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, w zakresie kategorii,
o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o refundacji, oraz leki recepturowe, na
czas leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza
granicami państwa.
1b. Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi w przypadku przekroczenia
wysokości limitu finansowania, o którym mowa w art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy
o refundacji, przysługuje prawo do finansowania kwotą wykraczającą poza ten limit.
Dofinansowanie może być dokonane ze środków budżetu państwa, z części
pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.
1c. Weteranowi poszkodowanemu przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki
objęte wykazem, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, w zakresie
kategorii, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, oraz leki recepturowe, na czas
leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami
państwa.
2. Osobom, o którym mowa w ust. 1, 1a i 1c, receptę może wystawić osoba
uprawniona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji.
3. Osoby, o których mowa w ust. 1, 1a i 1c, są obowiązane do okazania
wystawiającemu receptę dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienie.
4. Osoba przedstawiająca receptę do realizacji jest obowiązana do okazania
dokumentu, o którym mowa w ust. 3.
5. Osoba realizująca receptę jest obowiązana do odnotowania numeru i rodzaju
dokumentu potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1, 1a i 1c:
1) na rewersie recepty, w przypadku recepty w postaci papierowej;
2) w dokumencie elektronicznym powiązanym z receptą w postaci elektronicznej.
6. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb
ubiegania się o dofinansowanie kosztów, o których mowa w ust. 1b. Rozporządzenie
powinno zapewnić sprawność postępowania w tych sprawach oraz adekwatność
udzielanego dofinansowania w stosunku do ceny leku.
art. 45.
więcej
1) które są inwalidami wojskowymi,
2) które doznały uszczerbku na zdrowiu w okolicznościach określonych w art. 7
i art. 8 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin i nie zostały zaliczone do żadnej z grup inwalidów,
3) wymienionym w art. 42 i art. 59 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu
inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin
– przysługuje bezpłatne, do wysokości limitu finansowania ze środków publicznych
zaopatrzenie w leki objęte wykazem, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy
o refundacji, w zakresie kategorii, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o refundacji.
2. Osobom, o których mowa w ust. 1, receptę może wystawić osoba uprawniona
w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji.
3. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do okazania wystawiającemu
receptę dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienie.
4. Wystawiający receptę jest obowiązany wpisać na recepcie numer PESEL
osoby, o której mowa w ust. 1.
5. Osoba przedstawiająca receptę do realizacji jest obowiązana do okazania
dokumentu, o którym mowa w ust. 3.
5a. Osoba realizująca receptę odnotowuje numer i rodzaj dokumentu
potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1:
1) na rewersie recepty, w przypadku recepty w postaci papierowej;
2) w dokumencie elektronicznym powiązanym z receptą w postaci elektronicznej.
6. (uchylony)
art. 46.
więcej
1) inwalidami wojennymi,
2) osobami represjonowanymi,
3) małżonkami osób, o których mowa w pkt 1 i 2, pozostającymi na ich wyłącznym
utrzymaniu,
4) uprawnionymi do renty rodzinnej wdowami albo wdowcami po:
a) poległych żołnierzach,
b) zmarłych inwalidach wojennych,
c) osobach represjonowanych,
5) żołnierzami zastępczej służby wojskowej, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy
z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach
przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo
zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu
i batalionach budowlanych, którzy otrzymali jednorazowe odszkodowanie
w związku z przymusowym zatrudnieniem w zakładach pozyskiwania
i wzbogacania rud uranowych, określone w art. 5a ust. 1 tej ustawy,
6) innymi, niż określeni w pkt 5, żołnierzami zastępczej służby wojskowej,
o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniu
pieniężnym i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby
wojskowej przymusowo zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach,
zakładach rud uranu i batalionach budowlanych, w odniesieniu do których orzeczone zostało inwalidztwo będące następstwem przymusowego zatrudnienia, w miejscach wymienionych w art. 1 ust. 1 tej ustawy,
7) cywilnymi niewidomymi ofiarami działań wojennych,
8) weteranami poszkodowanymi, których ustalony procentowy uszczerbek na
zdrowiu wynosi co najmniej 30%
– przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki o kategorii dostępności „Rp” lub „Rpz”
oraz środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego objęte decyzją
o refundacji, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Osobom, o których mowa w ust. 1, receptę może wystawić osoba uprawniona
w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji.
3. Wystawiający receptę jest obowiązany wpisać na recepcie numer PESEL
osoby, o której mowa w ust. 1.
4. Osoby, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do okazania wystawiającemu
receptę dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienie.
4a. Dokumentem, o którym mowa w ust. 4, potwierdzającym posiadanie
uprawnień przez żołnierzy zastępczej służby wojskowej, o których mowa w ust. 1
pkt 5 i 6, jest zaświadczenie wydawane na wniosek osoby uprawnionej przez Szefa
Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
5. Osoba przedstawiająca receptę do realizacji jest obowiązana do okazania
dokumentu, o którym mowa w ust. 4.
6. Osoba realizująca receptę odnotowuje numer i rodzaj dokumentu
potwierdzającego uprawnienia, o których mowa w ust. 1:
1) na rewersie recepty, w przypadku recepty w postaci papierowej;
2) w dokumencie elektronicznym powiązanym z receptą w postaci elektronicznej.
7. Leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego objęte
decyzją o refundacji przysługujące bezpłatnie osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 8,
są dofinansowywane z budżetu państwa w części stanowiącej odpłatność
świadczeniobiorcy, o której mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy o refundacji,
obejmującej kwotę do wysokości limitu finansowania. Kwota stanowiąca różnicę
między ceną detaliczną danego leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego a wysokością limitu finansowania podlega dofinansowaniu ze środków
budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji odpowiednio Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefa Agencji Wywiadu.
8. Leki o kategorii dostępności Rp lub Rpz nieobjęte decyzją o refundacji
przysługujące bezpłatnie osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 8, są
dofinansowywane ze środków budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji
odpowiednio Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw
wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefa Agencji Wywiadu.
9. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do
spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określi, w drodze rozporządzenia, tryb
ubiegania się o dofinansowanie kosztów związanych z zaopatrzeniem w leki oraz
środki spożywcze określone w ust. 7 i 8 dla osób określonych w ust. 1 pkt 8, oraz
sposób tego dofinansowania, uwzględniając zapewnienie sprawności postępowania
w tych sprawach oraz adekwatność udzielanego dofinansowania do ceny leku oraz
środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego.
art. 47.
więcej
działań wojennych oraz osobom represjonowanym przysługuje prawo do bezpłatnych
wyrobów medycznych na zlecenie osoby uprawnionej, o której mowa w art. 2 pkt 14
ustawy o refundacji, do wysokości limitu finansowania ze środków publicznych
określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji.
1a. Świadczeniobiorcom do 18 roku życia, u których stwierdzono ciężkie
i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które
powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, na podstawie
zaświadczenia lekarza podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarza ubezpieczenia
zdrowotnego, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie:
położnictwa i ginekologii, perinatologii, neonatologii, pediatrii, neurologii dziecięcej,
kardiologii dziecięcej lub chirurgii dziecięcej, przysługuje prawo do wyrobów
medycznych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy
o refundacji, na zlecenie osoby uprawnionej, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy
o refundacji, do wysokości limitu finansowania ze środków publicznych określonego
w tych przepisach, według wskazań medycznych bez uwzględnienia okresów
użytkowania. O ilości miesięcznego zaopatrzenia w te wyroby decyduje każdorazowo osoba uprawniona do wystawienia zlecenia, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji.
1b. Prawo do wyrobów medycznych, na zasadach, o których mowa w ust. 1a,
przysługuje również świadczeniobiorcom posiadającym orzeczenie:
1) o znacznym stopniu niepełnosprawności;
2) o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub
długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną
możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału
na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.
2. Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi, w zakresie leczenia urazów
lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa,
przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów medycznych na zlecenie osoby
uprawnionej, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji, do wysokości limitu
finansowania ze środków publicznych określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji.
2a. Weteranowi poszkodowanemu w zakresie leczenia urazów lub chorób
nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa oraz weteranowi
poszkodowanemu, których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi co
najmniej 30%, przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów medycznych na zlecenie
osoby uprawnionej, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji, do wysokości
limitu finansowania ze środków publicznych określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji.
2b. W przypadku gdy cena wyrobów medycznych jest wyższa od wysokości
limitu finansowania ze środków publicznych, określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji, wówczas weteranom poszkodowanym,
o których mowa w ust. 2a, służy prawo do dofinansowania kwotą wykraczającą poza
wysokość limitu finansowania ze środków publicznych, określonego w przepisach
wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji.
2c. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 2b, może być dokonane ze środków
budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej –
w odniesieniu do weteranów poszkodowanych-żołnierzy, z części pozostającej
w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych – w odniesieniu do
weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa i Państwowej Straży Pożarnej, z części pozostającej w dyspozycji
Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do weteranów
poszkodowanych-funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo
z części pozostającej w dyspozycji Szefa Agencji Wywiadu – w odniesieniu do
weteranów poszkodowanych-funkcjonariuszy Agencji Wywiadu.
2d. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do
spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia,
warunki i tryb ubiegania się o dofinansowanie kosztów, o których mowa w ust. 2b.
Rozporządzenie powinno zapewnić sprawność postępowania w tych sprawach oraz
adekwatność udzielanego dofinansowania w stosunku do ceny wyrobów medycznych.
2e. Osoby, o których mowa w ust. 1–2a są obowiązane do okazania
wystawiającemu zlecenie dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienie.
2f. Wystawiający zlecenie jest obowiązany wpisać na zleceniu rodzaj, numer,
datę wydania i termin ważności dokumentu potwierdzającego uprawnienia, o których
mowa w ust. 1–2a.
3. Przepisy art. 38 ust. 2 i 3 ustawy o refundacji stosuje się odpowiednio.
Art. 47a. 1. Świadczeniobiorca będący żywym dawcą narządu w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu
i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów ma prawo do badań mających na celu
monitorowanie jego stanu zdrowia przeprowadzanych przez podmiot leczniczy, który
dokonał pobrania narządu, co 12 miesięcy od dnia pobrania narządu, nie dłużej jednak
niż przez 10 lat.
2. Podmiot leczniczy, który dokonał pobrania narządu, przekazuje niezwłocznie
wyniki badań, o których mowa w ust. 1, do rejestru żywych dawców prowadzonego
na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaj
i zakres badań żywych dawców narządu wykonywanych w ramach monitorowania ich
stanu zdrowia, mając na uwadze kontrolę ich stanu zdrowia związanego z oddaniem narządu.
Art. 47b. 1. Uprawniony żołnierz lub pracownik korzysta ze świadczeń opieki
zdrowotnej, o których mowa w art. 11a, art. 24a, art. 44 ust. 1a, art. 47 ust. 2 oraz
art. 57 ust. 2 pkt 12, na podstawie dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienia.
1a. Weteran poszkodowany korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w art. 11a, art. 24b, art. 24c, art. 44 ust. 1c, art. 46 ust. 1 pkt 8, art. 47 ust. 2a
i 2b oraz art. 57 ust. 2 pkt 13, na podstawie dokumentu potwierdzającego
przysługujące uprawnienia.
2. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do
spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia,
podmioty uprawnione do wydawania dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 1a,
wzory tych dokumentów, tryb ich wydawania, wymiany lub zwrotu, a także dane
zawarte w tych dokumentach, mając na względzie realizację uprawnień wynikających
z ustawy oraz kierując się koniecznością zapewnienia sprawności postępowania przy
wydawaniu dokumentów potwierdzających uprawnienia.
Art. 47c. 1. Prawo do korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki
zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach mają:
1) kobiety w ciąży;
2) świadczeniobiorcy, o których mowa w art. 47 ust. 1a i 1b;
3) osoby, o których mowa w art. 43 ust. 1;
4) inwalidzi wojenni i wojskowi;
5) żołnierze zastępczej służby wojskowej;
6) cywilne niewidome ofiary działań wojennych;
7) kombatanci;
8) działacze opozycji antykomunistycznej i osoby represjonowane z powodów
politycznych;
9) osoby deportowane do pracy przymusowej;
10) uprawnieni żołnierze lub pracownicy, których ustalony procentowy uszczerbek
na zdrowiu wynosi co najmniej 30%;
11) weterani poszkodowani, których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu
wynosi co najmniej 30%;
12) dawcy krwi, którzy oddali co najmniej 3 donacje krwi lub jej składników, w tym
osocza po chorobie COVID-19 – na podstawie zaświadczenia, o którym mowa
w art. 9a ust. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1777 oraz z 2021 r. poz. 159).
2. Korzystanie poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie
świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalach i świadczeń specjalistycznych w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej oznacza, że świadczeniodawca udziela tych świadczeń poza kolejnością przyjęć wynikającą z prowadzonej przez niego listy oczekujących, o której mowa w art. 20 ust. 2.
3. Świadczeniodawca udziela świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa
w ust. 1 i 2, w dniu zgłoszenia.
4. W przypadku gdy udzielenie świadczenia nie jest możliwe w dniu zgłoszenia,
świadczeniodawca wyznacza inny termin poza kolejnością przyjęć wynikającą
z prowadzonej przez niego listy oczekujących. Świadczenie z zakresu ambulatoryjnej
opieki specjalistycznej nie może być udzielone w terminie późniejszym niż w ciągu
7 dni roboczych od dnia zgłoszenia.
5. W miejscach rejestracji pacjentów do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej,
w miejscach udzielania świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej oraz w aptekach,
odpowiednio świadczeniodawca albo kierownik apteki uwidacznia pisemną
informację o uprawnieniach określonych w ust. 1–4.
6. Przepisy ust. 2–4 stosuje się do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych
poza kolejnością na podstawie art. 24a–24c.
Art. 47ca. W gabinecie dentystycznym w szkole oraz w gabinecie
dentystycznym prowadzonym przez podmiot wykonujący działalność leczniczą,
z którym organ prowadzący szkołę zawarł porozumienie, o którym mowa w art. 12
ust. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o opiece zdrowotnej nad uczniami (Dz. U.
poz. 1078), uczniowie tej szkoły korzystają ze świadczeń w zakresie leczenia
stomatologicznego poza kolejnością.
Art. 47d. 1. W przypadku uzasadnionej i wynikającej ze wskazań aktualnej
wiedzy medycznej potrzeby zastosowania u świadczeniobiorcy leku, który nie jest
finansowany ze środków publicznych w danym wskazaniu, jeżeli jest to niezbędne dla
ratowania życia lub zdrowia świadczeniobiorcy we wskazaniu występującym
u jednostkowych pacjentów, a zostały już wyczerpane u danego świadczeniobiorcy
wszystkie możliwe do zastosowania w tym wskazaniu dostępne technologie medyczne
finansowane ze środków publicznych, dopuszcza się podanie leku finansowanego
w ramach ratunkowego dostępu do technologii lekowej, pod warunkiem uzyskania przez świadczeniodawcę pozytywnej opinii konsultanta krajowego w dziedzinie
medycyny odpowiedniej ze względu na chorobę lub problem zdrowotny
świadczeniobiorcy albo konsultanta wojewódzkiego w tej dziedzinie, która zawiera
ocenę zasadności zastosowania tego produktu leczniczego u danego świadczeniobiorcy.
2. Podanie leku, o którym mowa w ust. 1, może nastąpić na okres terapii nie
dłuższy niż 3 miesiące albo trzy cykle leczenia.
3. Świadczeniodawca może kontynuować podawanie leku finansowanego
w ramach ratunkowego dostępu do technologii lekowej temu samemu
świadczeniobiorcy, po upływie jednego z okresów, o których mowa w ust. 2, pod
warunkiem potwierdzenia przez lekarza specjalistę w dziedzinie medycyny
odpowiedniej ze względu na chorobę lub problem zdrowotny świadczeniobiorcy
skuteczności leczenia świadczeniobiorcy tym lekiem.
4. Finansowanie w ramach ratunkowego dostępu do technologii lekowej,
o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć wyłącznie leku, który jest dopuszczony do
obrotu zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne lub
pozostaje w obrocie na podstawie art. 29 ust. 5 lub 6 tej ustawy oraz jest dostępny na rynku.
Art. 47e. (uchylony).
Art. 47f. 1. W przypadku gdy koszt terapii danym lekiem w ramach
ratunkowego dostępu do technologii lekowej w ujęciu rocznym, w danym wskazaniu,
finansowanym przez wszystkich świadczeniodawców, przekracza 5% budżetu na
ratunkowy dostęp do technologii lekowych w ramach Funduszu Medycznego, Prezes
Funduszu w terminie 30 dni od dnia uzyskania tej informacji:
1) ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej informację o tym przekroczeniu;
2) informuje o przekroczeniu ministra właściwego do spraw zdrowia.
2. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, podmiot
odpowiedzialny w rozumieniu art. 2 pkt 24 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo
farmaceutyczne lub przedstawiciel podmiotu odpowiedzialnego w rozumieniu
art. 2 pkt 35a tej ustawy, gdy podmiot odpowiedzialny nie ma siedziby na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, jest obowiązany do złożenia, w terminie 90 dni od dnia
zamieszczenia ogłoszenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, w Biuletynie Informacji Publicznej, wniosku, o którym mowa w art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy o refundacji, dla leku w tym wskazaniu.
3. W przypadku gdy:
1) podmiot odpowiedzialny nie złożył wniosku w terminie określonym w ust. 2,
albo nie uzupełnił braków formalnych wniosku o refundację w terminie
określonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia,
2) została wydana decyzja o umorzeniu postępowania o objęciu refundacją
i ustalenia urzędowej ceny wszczęta z wniosku, o którym mowa w ust. 2,
3) została wydana rekomendacja, o której mowa w art. 35 ust. 6 pkt 2 ustawy
o refundacji, w odniesieniu do danej substancji czynnej w tym wskazaniu,
4) została wydana decyzja o odmowie objęcia refundacją i ustalenia urzędowej
ceny zbytu, o której mowa w art. 11 ustawy o refundacji, w odniesieniu do danej
substancji czynnej w tym wskazaniu
– lek nie jest finansowany w ramach ratunkowego dostępu do technologii lekowych.
4. Informacje, o których mowa w ust. 3, udostępnia się niezwłocznie po
zaistnieniu okoliczności, o których mowa w ust. 1, na stronie internetowej urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia oraz na stronie podmiotowej
Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia.
Art. 47g. (uchylony).
Art. 47h. (uchylony).
Art. 47i. 1. Koszt leku jest pokrywany przez Fundusz w wysokości wynikającej
z rachunku lub faktury dokumentującej zakup leku. Kopię rachunku lub faktury
świadczeniodawca przekazuje Prezesowi Funduszu w terminie określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2.
2. W przypadku gdy finansowanie w ramach ratunkowego dostępu do
technologii lekowej dotyczy leku, w odniesieniu do którego została wydana decyzja
o objęciu refundacją i ustaleniu urzędowej ceny zbytu, o której mowa w art. 11 ustawy
o refundacji, koszt leku nie może być wyższy niż wynikający z ceny hurtowej brutto
tego leku wraz z instrumentem dzielenia ryzyka w tym zakresie, jeżeli został zawarty
w decyzji administracyjnej wydanej dla tego leku na podstawie ustawy o refundacji.
art. 48.
więcej
i finansować Fundusz, a programy polityki zdrowotnej mogą opracowywać, wdrażać,
realizować i finansować ministrowie oraz jednostki samorządu terytorialnego.
Fundusz realizuje programy polityki zdrowotnej zlecone przez ministra właściwego
do spraw zdrowia.
2. Programy lekowe, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 15, opracowuje
minister właściwy do spraw zdrowia, a wdraża, realizuje, finansuje, monitoruje,
nadzoruje i kontroluje Fundusz, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Do tych
programów stosuje się przepisy ust. 3 i 5 oraz art. 48b ust. 5 i 6.
3. Programy, o których mowa w ust. 1, dotyczą w szczególności:
1) ważnych zjawisk epidemiologicznych;
2) innych niż określone w pkt 1 istotnych problemów zdrowotnych dotyczących
całej lub określonej grupy świadczeniobiorców przy istniejących możliwościach
eliminowania bądź ograniczania tych problemów;
3) wdrożenia nowych procedur medycznych lub przedsięwzięć profilaktycznych
skierowanych do zdefiniowanej populacji docelowej o określonej chorobie lub o
określonym problemie zdrowotnym.
4. Programy polityki zdrowotnej opracowywane, wdrażane, realizowane
i finansowane przez jednostki samorządu terytorialnego, w przypadku gdy dotyczą
świadczeń gwarantowanych objętych programami, o których mowa w ust. 1,
realizowanymi przez ministrów oraz Fundusz, muszą być z nimi spójne merytorycznie
i organizacyjnie.
5. Programy, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane w okresie jednego
roku albo wielu lat.
Art. 48a. 1. Minister oraz jednostka samorządu terytorialnego opracowują
projekt programu polityki zdrowotnej na podstawie map potrzeb zdrowotnych, o
których mowa w art. 95a ust. 1 i 6, oraz dostępnych danych epidemiologicznych.
2. Program polityki zdrowotnej określa:
1) nazwę programu polityki zdrowotnej;
2) okres realizacji programu polityki zdrowotnej;
3) podmiot opracowujący program polityki zdrowotnej;
4) podstawę prawną opracowania programu polityki zdrowotnej;
5) opis choroby lub problemu zdrowotnego i uzasadnienie wprowadzenia programu
polityki zdrowotnej wraz z danymi epidemiologicznymi i opisem obecnego
postępowania;
6) wskazanie rekomendacji, o której mowa w art. 48aa ust. 5 lub 6, której zalecenia
uwzględnia program polityki zdrowotnej;
7) cele programu polityki zdrowotnej i mierniki efektywności jego realizacji;
8) charakterystykę populacji docelowej, w tym kryteria kwalifikacji do udziału w
programie i kryteria wyłączenia, oraz charakterystykę interwencji, jakie są
planowane w ramach programu polityki zdrowotnej, w tym sposób udzielania
świadczeń w ramach programu, a także wskazanie, czy i w jaki sposób
interwencje te są zgodne z przepisami dotyczącymi świadczeń gwarantowanych
oraz czy są zgodne ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej;
9) organizację programu polityki zdrowotnej, w szczególności etapy programu
polityki zdrowotnej i działania podejmowane w ramach etapów, oraz warunki
realizacji programu polityki zdrowotnej dotyczące personelu, wyposażenia
i warunków lokalowych;
10) sposób monitorowania i ewaluacji programu polityki zdrowotnej;
11) budżet programu polityki zdrowotnej, w tym koszty jednostkowe i całkowite oraz
źródła finansowania programu polityki zdrowotnej.
3. Projekt programu polityki zdrowotnej jest opracowywany według wzoru
określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 16.
4. Projekt programu polityki zdrowotnej jest przekazywany do Agencji w celu
wydania przez Prezesa Agencji opinii w sprawie projektu programu polityki zdrowotnej.
5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do:
1) projektu programu polityki zdrowotnej:
a) będącego kontynuacją w niezmienionej formie programu polityki
zdrowotnej realizowanego w poprzednim okresie, dla którego Prezes
Agencji wydał pozytywną albo warunkowo pozytywną opinię,
b) dotyczącego choroby lub problemu zdrowotnego, dla których zostały
wydane rekomendacje, o których mowa w art. 48aa ust. 5 lub 6, i program
został opracowany zgodnie z tymi rekomendacjami;
2) aktualizacji treści programu polityki zdrowotnej opracowanego przez ministra
właściwego do spraw zdrowia, jeżeli nie powodują one zmiany celów głównych
i celów szczegółowych programu polityki zdrowotnej, w szczególności
dotyczących:
a) przesunięcia w czasie realizacji zaplanowanych działań,
b) zmiany zakresu zaplanowanych działań uwarunkowanej poziomem
finansowania programu polityki zdrowotnej,
c) konieczności weryfikacji mierników efektywności realizacji programu
polityki zdrowotnej.
6. Jeżeli projekt programu polityki zdrowotnej nie został opracowany według
wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 16, Prezes Agencji
wzywa podmiot, który opracował projekt, do jego poprawienia.
7. Prezes Agencji sporządza opinię, o której mowa w ust. 4, w terminie 2
miesięcy od dnia otrzymania projektu programu polityki zdrowotnej albo
poprawionego projektu programu. Opinię sporządza się na podstawie kryteriów, o
których mowa w:
1) art. 31a ust. 1 – w przypadku projektu programu polityki zdrowotnej
opracowanego przez ministra;
2) art. 31a ust. 1 i art. 48 ust. 4 – w przypadku projektu programu polityki
zdrowotnej opracowanego przez jednostkę samorządu terytorialnego.
8. W celu sporządzenia opinii, o której mowa w ust. 4:
1) Agencja sporządza raport w sprawie oceny projektu programu polityki
zdrowotnej na podstawie kryteriów, o których mowa w:
a) art. 31a ust. 1 – w przypadku projektu programu polityki zdrowotnej
opracowanego przez ministra,
b) art. 31a ust. 1 i art. 48 ust. 4 – w przypadku projektu programu polityki
zdrowotnej opracowanego przez jednostkę samorządu terytorialnego;
2) Prezes Agencji przekazuje raport, o którym mowa w pkt 1, Radzie Przejrzystości;
3) Rada Przejrzystości na podstawie raportu, o którym mowa w pkt 1, przedstawia
opinię w sprawie projektu programu polityki zdrowotnej, którą przekazuje
Prezesowi Agencji.
9. Przed sporządzeniem raportu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, Prezes Agencji
może zasięgnąć opinii konsultantów w ochronie zdrowia lub innych ekspertów z
poszczególnych dziedzin medycyny, w szczególności odpowiednich dla danej
choroby lub danego problemu zdrowotnego.
10. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje opinię, o której mowa w ust. 4,
podmiotowi, który opracował projekt programu polityki zdrowotnej.
11. Rozpoczęcie wdrożenia, realizacji i finansowania programu polityki
zdrowotnej może nastąpić wyłącznie po uzyskaniu pozytywnej albo warunkowo
pozytywnej opinii, o której mowa w ust. 4, albo po przesłaniu do Agencji
oświadczenia, o którym mowa w art. 48aa ust. 11.
12. Podmiot, który otrzymał warunkowo pozytywną opinię, o której mowa w ust.
4, jest obowiązany do wprowadzenia w projekcie programu polityki zdrowotnej zmian
zgodnych z tą opinią przed rozpoczęciem wdrożenia, realizacji i finansowania
programu polityki zdrowotnej.
13. Po zakończeniu realizacji programu polityki zdrowotnej minister oraz
jednostka samorządu terytorialnego sporządzają raport końcowy z realizacji programu
według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 16.
14. Raport końcowy z realizacji programu polityki zdrowotnej określa:
1) nazwę programu polityki zdrowotnej;
2) przewidziany w programie polityki zdrowotnej okres jego realizacji oraz okres
jego faktycznej realizacji;
3) opis sposobu osiągnięcia celów programu polityki zdrowotnej;
4) charakterystykę interwencji zrealizowanych w ramach programu polityki
zdrowotnej;
5) wyniki monitorowania i ewaluacji programu polityki zdrowotnej;
6) koszty realizacji programu polityki zdrowotnej;
7) informacje o problemach, które wystąpiły w trakcie realizacji programu polityki
zdrowotnej, oraz o podjętych w związku z nimi działaniach modyfikujących.
15. Raport, o którym mowa w ust. 13, sporządza się w terminie 3 miesięcy od
dnia zakończenia realizacji programu polityki zdrowotnej i niezwłocznie przekazuje do Agencji oraz udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej podmiotu, o którym mowa w ust. 1.
16. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
programu polityki zdrowotnej oraz wzór raportu końcowego z realizacji programu
polityki zdrowotnej, wraz z opisem sposobu sporządzenia projektu programu oraz
raportu, biorąc pod uwagę zapewnienie jednolitości tworzenia programów polityki
zdrowotnej i konieczność przedstawienia wyników ich realizacji.
17. Minister właściwy do spraw zdrowia opracowuje, wdraża, realizuje i
finansuje program polityki zdrowotnej służący wykonaniu programu kompleksowego
wsparcia dla rodzin „Za życiem” przyjętego na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia
4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz. U. z 2019 r.
poz. 473 i 1818).
18. Do programu polityki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 17, nie stosuje się
przepisów ust. 1–16.
Art. 48aa. 1. Agencja, z własnej inicjatywy lub z inicjatywy ministra właściwego
do spraw zdrowia, dokonuje okresowej weryfikacji założeń zgromadzonych projektów
programów polityki zdrowotnej i na podstawie tej weryfikacji przygotowuje raport w
sprawie zalecanych technologii medycznych, działań przeprowadzanych w ramach
programów polityki zdrowotnej oraz warunków realizacji tych programów,
dotyczących danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
2. Raport, o którym mowa w ust. 1, jest przygotowywany na podstawie
kryteriów, o których mowa w art. 31a ust. 1, oraz po zasięgnięciu opinii konsultantów
w ochronie zdrowia lub innych ekspertów z poszczególnych dziedzin medycyny, w
szczególności odpowiednich dla danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
3. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje raport, o którym mowa w ust. 1,
Radzie Przejrzystości.
4. Rada Przejrzystości na podstawie raportu, o którym mowa w ust. 1, wydaje
opinię w sprawie zalecanych technologii medycznych, działań przeprowadzanych w
ramach programów polityki zdrowotnej oraz warunków realizacji tych programów,
dotyczących danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
5. Prezes Agencji, biorąc pod uwagę opinię, o której mowa w ust. 4, wydaje
rekomendację w sprawie zalecanych technologii medycznych, działań
przeprowadzanych w ramach programów polityki zdrowotnej oraz warunków realizacji tych programów, dotyczących danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia może zlecić Prezesowi Agencji
opracowanie i wydanie rekomendacji, o której mowa w ust. 5, dotyczącej danej
choroby lub danego problemu zdrowotnego. Prezes Agencji wydaje rekomendację
w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania zlecenia. Przepisy ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.
7. Rekomendacje, o których mowa w ust. 5 i 6, zawierają:
1) opis choroby lub problemu zdrowotnego uwzględniający epidemiologię;
2) rekomendowane i nierekomendowane technologie medyczne, działania
przeprowadzane w ramach programów polityki zdrowotnej skierowane do
określonej populacji docelowej oraz warunki realizacji programów polityki
zdrowotnej, dotyczące danej choroby lub danego problemu zdrowotnego;
3) wskazanie dowodów naukowych;
4) wskazanie opcjonalnych technologii medycznych i aktualnego stanu ich
finansowania ze środków publicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) określenie wskaźników służących do monitorowania i ewaluacji.
8. Rekomendacje, o których mowa w ust. 5 i 6, podlegają aktualizacji nie rzadziej niż co 5 lat.
9. Agencja tworzy repozytorium programów polityki zdrowotnej, które
udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji oraz na swojej stronie
internetowej. W repozytorium programów polityki zdrowotnej publikuje się:
1) raporty, o których mowa w ust. 1;
2) opinie, o których mowa w ust. 4;
3) rekomendacje, o których mowa w ust. 5 i 6.
10. Od dnia udostępnienia w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji
rekomendacji, o której mowa w ust. 5 lub 6, minister oraz jednostka samorządu
terytorialnego uwzględniają zawarte w niej zalecenia w planowanych programach
polityki zdrowotnej.
11. Podmiot, który opracował projekt programu polityki zdrowotnej
uwzględniający rekomendację, o której mowa w ust. 5 lub 6, przed rozpoczęciem
wdrożenia, realizacji i finansowania programu polityki zdrowotnej, przesyła do Agencji oświadczenie o zgodności projektu programu polityki zdrowotnej z tą rekomendacją.
Art. 48ab. 1. W przypadku braku możliwości finansowania lub ograniczenia
środków finansowych na realizację programu polityki zdrowotnej podmiot, który go
opracował, wdrożył, realizuje i finansuje, może zawiesić, w całości lub w części,
realizację i finansowanie tego programu, jednak nie dłużej niż na okres 2 lat.
Realizację i finansowanie programu polityki zdrowotnej wznawia się po ustaniu
przyczyny zawieszenia jego realizacji.
2. W przypadku wznowienia realizacji programu polityki zdrowotnej w
niezmienionej formie nie podlega on przekazaniu do Agencji w celu wydania opinii
przez Prezesa Agencji, o której mowa w art. 48a ust. 4.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, realizację programu uważa się za
zakończoną. Przepisy art. 48a ust. 13–15 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku wystąpienia okoliczności wskazujących na niecelowość
kontynuowania realizacji i finansowania programu polityki zdrowotnej podmiot, który
opracował, wdrożył, realizuje i finansuje ten program, jest obowiązany do zakończenia
jego realizacji i finansowania. Decyzję o zakończeniu realizacji i finansowania
programu polityki zdrowotnej poprzedza się analizą możliwości wcześniejszego
zakończenia realizacji i finansowania tego programu w odniesieniu do zakładanych
celów programu. W analizie określa się termin zakończenia realizacji i finansowania
programu. Przepisy art. 48a ust. 13–15 stosuje się odpowiednio.
Art. 48b. 1. W przypadku programów polityki zdrowotnej wyboru realizatora
tego programu dokonuje się w drodze konkursu ofert.
1a. W przypadku programów polityki zdrowotnej opracowanych przez ministra
właściwego do spraw zdrowia wybór realizatora programu może nastąpić bez
przeprowadzania konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, jeżeli zachodzi co najmniej
jedna z następujących okoliczności:
1) program polityki zdrowotnej może być realizowany tylko przez ograniczoną
liczbę realizatorów z przyczyn o obiektywnym charakterze i nie jest to wynikiem
celowego zawężenia kryteriów lub warunków realizacji programu oraz nie
istnieje rozsądne rozwiązanie alternatywne lub rozwiązanie zastępcze;
2) konieczna jest natychmiastowa realizacja programu polityki zdrowotnej ze
względu na wyjątkową sytuację niewynikającą z przyczyn leżących po stronie
ministra właściwego do spraw zdrowia, której nie mógł on przewidzieć, a nie
można zachować terminów określonych dla przeprowadzenia konkursu ofert;
3) w przeprowadzonym uprzednio konkursie ofert nie wpłynęła żadna oferta lub
wpłynęła oferta, która ze względu na braki lub niespełnienie wymagań
określonych w ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 2, nie podlegała ocenie, a nie
można zachować terminów określonych dla przeprowadzenia kolejnego
konkursu ofert.
1b. Powierzenie realizacji programu polityki zdrowotnej realizatorowi innemu
niż wybrany w drodze konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie
upoważnienia, w którym minister właściwy do spraw zdrowia określa zakres
powierzanych zadań oraz okres ich realizacji. Niezależnie od upoważnienia minister
właściwy do spraw zdrowia może zawrzeć z realizatorem programu polityki
zdrowotnej umowę określającą warunki realizacji powierzonych zadań,
z wyłączeniem programów polityki zdrowotnej zleconych Funduszowi.
2. O przeprowadzeniu konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, minister albo
jednostka samorządu terytorialnego ogłasza w swojej siedzibie i na swojej stronie
internetowej co najmniej na 15 dni przed upływem wyznaczonego terminu składania ofert.
3. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 2, określa się w szczególności:
1) przedmiot konkursu ofert;
2) wymagania stawiane oferentom, niezbędne do realizacji programu polityki zdrowotnej;
3) termin i miejsce składania ofert.
4. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do trybu przeprowadzenia konkursu
ofert i zawarcia umów o realizację programu polityki zdrowotnej stosuje się
odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące przetargu.
5. Fundusz dokonuje wyboru realizatora programu zdrowotnego i zawiera z nim
umowę na zasadach i w trybie określonych dla umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Do wyboru realizatorów programów, o których mowa w ust. 1 i 1a, nie
stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych oraz przepisów o prowadzeniu działalności pożytku publicznego na
podstawie zlecenia realizacji zadań publicznych, o których mowa w rozdziale 2
działu II ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie.
Art. 48c. 1. Jednostka samorządu terytorialnego, w ramach realizacji zadań
własnych, może dofinansowywać programy zdrowotne i programy polityki
zdrowotnej, o których mowa w art. 48 ust. 1, inne niż realizowane przez tę jednostkę,
polegające na profilaktyce chorób.
2. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na udzieleniu realizatorowi
programu wybranemu w trybie określonym w art. 48b dotacji celowej w rozumieniu
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Art. 48d. 1. Fundusz może przekazać środki na dofinansowanie programów
polityki zdrowotnej realizowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego w
zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych określonych w wykazach świadczeń
gwarantowanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d, w
kwocie nieprzekraczającej:
1) 80% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu
terytorialnego o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej 5 tys.;
2) 40% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu
terytorialnego innej niż wymieniona w pkt 1.
2. W celu uzyskania dofinansowania, o którym mowa w ust. 1, organ
wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego składa wniosek do Prezesa
Funduszu. Do wniosku dołącza się pozytywną opinię Agencji wydaną w trybie,
o którym mowa w art. 48a ust. 7 pkt 2, oraz pozytywną opinię wojewody dotyczącą
zgodności planowanego programu z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej,
o których mowa w art. 95c, oraz zgodności z celami operacyjnymi Narodowego
Programu Zdrowia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1492, z 2019 r. poz. 447 oraz z 2020 r. poz. 322).
3. Prezes Funduszu dokonuje oceny wniosku oraz załączonych dokumentów oraz
podejmuje decyzję o dofinansowaniu programu, którego wniosek dotyczy,
uwzględniając wpływ planowanych działań na poprawę stanu zdrowia populacji
objętej programem oraz możliwości finansowe Funduszu.
4. Przekazanie środków w ramach dofinansowania, o którym mowa w ust. 1,
odbywa się na podstawie umowy zawartej przez Prezesa Funduszu z organem
wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu
terytorialnego zwraca Funduszowi środki niewykorzystane lub wykorzystane
niezgodnie z przeznaczeniem.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania i rozpatrywania wniosków
o dofinansowanie, o których mowa w ust. 2, oraz tryb rozliczania przekazanych
środków i zwrotu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając konieczność równego
traktowania jednostek samorządu terytorialnego składających wnioski oraz efektywne
rozliczanie tych środków.
Art. 48e. 1. Program pilotażowy opracowuje, ustala, nadzoruje i kontroluje
minister właściwy do spraw zdrowia, a wdraża, finansuje, monitoruje i ewaluuje
Fundusz.
2. Program pilotażowy może być finansowany z budżetu państwa z części, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
3. W programie pilotażowym określa się:
1) cel programu pilotażowego;
2) okres realizacji programu pilotażowego;
3) zakres i rodzaj świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy program
pilotażowy;
4) w przypadkach wynikających z celu programu pilotażowego – populację
zamieszkującą określony obszar terytorialny objętą programem pilotażowym;
5) warunki organizacji świadczeń opieki zdrowotnej oraz warunki ich realizacji, w
tym dotyczące personelu medycznego i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną;
6) sposób rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, w tym wysokość kapitacyjnej
stawki rocznej, ceny jednostkowej jednostki rozliczeniowej lub ryczałtu, w tym
ryczałtu na populację objętą programem pilotażowym;
7) sposób wyboru świadczeniodawcy przez świadczeniobiorcę, z uwzględnieniem
zasad realizacji świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie skierowania i
prowadzenia listy oczekujących na udzielenie świadczenia, lub sposób objęcia
przez świadczeniodawcę danej populacji świadczeniami opieki zdrowotnej;
8) realizatora programu pilotażowego albo tryb jego wyboru;
9) wskaźniki realizacji programu pilotażowego;
10) sposób pomiaru wskaźników realizacji programu pilotażowego;
11) sposób oceny wyników programu pilotażowego;
12) podmiot zobowiązany do finansowania programu pilotażowego, a w przypadku,
o którym mowa w ust. 2, także sposób i tryb finansowania programu
pilotażowego z budżetu państwa.
4. W programie pilotażowym określa się realizatora programu pilotażowego,
jeżeli zachodzi co najmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 48b ust. 1a.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia ustala, w drodze rozporządzenia,
program pilotażowy, mając na uwadze poprawę efektywności systemu ochrony
zdrowia oraz poprawę jakości i bezpieczeństwa udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Fundusz zawiera umowę o realizację programu pilotażowego z realizatorem
programu pilotażowego.
7. W przypadku programu pilotażowego dotyczącego świadczeń opieki
zdrowotnej realizowanych w zakresie i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 31d minister właściwy do spraw zdrowia może wyrazić
zgodę na opracowanie i ustalenie programu przez Prezesa Funduszu po przedstawieniu
przez Prezesa Funduszu założeń programu, uwzględniających informacje, o których
mowa w art. 146 ust. 3. Przepisy ust. 2–4 i 6 stosuje się odpowiednio.
8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do programów pilotażowych finansowanych
ze środków europejskich w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
9. W celu realizacji zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie
nadzoru i kontroli określonych w ust. 1 może on zawrzeć umowę z jednostką podległą lub nadzorowaną przez tego ministra, właściwą ze względu na cel programu pilotażowego.
Art. 48f. Świadczeniobiorca korzystający ze świadczeń opieki zdrowotnej w
ramach programu pilotażowego może upoważnić:
1) świadczeniodawcę udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej w ramach tego
programu do udostępniania jednostce organizacyjnej pomocy społecznej
informacji o korzystaniu przez tego świadczeniobiorcę ze świadczeń opieki zdrowotnej;
2) jednostkę organizacyjną pomocy społecznej do udostępniania świadczeniodawcy
udzielającemu świadczeń opieki zdrowotnej w ramach tego programu informacji
o korzystaniu przez tego świadczeniobiorcę z pomocy społecznej.
art. 49.
więcej
opieki zdrowotnej oraz umożliwiającym potwierdzanie wykonania świadczeń opieki
zdrowotnej jest karta ubezpieczenia zdrowotnego.
2. Karta ubezpieczenia zdrowotnego jest kartą typu elektronicznego.
3. Karta ubezpieczenia zdrowotnego zawiera w szczególności następujące dane:
1) imię (imiona) i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) numer PESEL, a w przypadku nieposiadania numeru PESEL – numer paszportu
lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość;
4) numer identyfikacyjny instytucji ubezpieczenia zdrowotnego;
5) dwuznakowy kod ISO 3166-1 dla Rzeczypospolitej Polskiej;
6) datę ważności karty;
7) numer identyfikacyjny karty.
4. Funkcję karty ubezpieczenia zdrowotnego może pełnić również inny
dokument typu elektronicznego, o ile zawiera dane wskazane w ust. 3 pkt 1–3 oraz
spełnia funkcje, o których mowa w ust. 1.
5. Karta ubezpieczenia zdrowotnego może pełnić funkcję Europejskiej Karty
Ubezpieczenia Zdrowotnego.
6. Karta ubezpieczenia zdrowotnego jest wydawana bezpłatnie. W przypadku
utraty karty ubezpieczenia zdrowotnego za wydanie nowej karty pobiera się opłatę
w wysokości 1,5% minimalnego wynagrodzenia.
7. Prezes Funduszu może, w szczególnie uzasadnionych przypadkach, zwolnić
ubezpieczonego z obowiązku ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 6. Przepisy
art. 109 i 110 stosuje się odpowiednio.
8. (uchylony)
9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór karty ubezpieczenia zdrowotnego oraz sposób jej wykonania,
uwzględniając przepisy Unii Europejskiej w sprawie wzoru Europejskiej Karty
Ubezpieczenia Zdrowotnego,
2) wzór wniosku o wydanie karty ubezpieczenia zdrowotnego,
3) szczegółowy zakres danych zawartych na karcie ubezpieczenia zdrowotnego
oraz ich format,
4) tryb wydawania i anulowania karty ubezpieczenia zdrowotnego
– uwzględniając konieczność identyfikacji ubezpieczonych, potwierdzania prawa
ubezpieczonych do świadczeń opieki zdrowotnej i elektronicznego potwierdzania
wykonanych świadczeń, konieczność zapewnienia przejrzystości danych zawartych
na karcie ubezpieczenia zdrowotnego oraz sprawność postępowania w sprawie
wydawania i anulowania karty ubezpieczenia zdrowotnego.
10. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 9, może także określać dokumenty
mogące pełnić funkcję karty ubezpieczenia zdrowotnego, uwzględniając możliwość
potwierdzenia przez te dokumenty prawa do świadczeń opieki zdrowotnej oraz funkcję
potwierdzenia udzielenia tych świadczeń.
art. 50.
więcej
zdrowotnej jest obowiązany przedstawić:
1) kartę ubezpieczenia zdrowotnego – w przypadku ubezpieczonego oraz osób, do
których stosuje się art. 67 ust. 4–7;
2) dokument, o którym mowa w art. 54 ust. 1 – w przypadku świadczeniobiorcy
innego niż ubezpieczony.
2. Przedstawienie przez świadczeniobiorcę dokumentów, o których mowa
w ust. 1, nie jest wymagane, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące warunki:
1) świadczeniobiorca potwierdzi swoją tożsamość przez okazanie dowodu
osobistego, paszportu, prawa jazdy, legitymacji szkolnej albo przy użyciu
dokumentu elektronicznego, o którym mowa w art. 19e ust. 2 pkt 1 ustawy
z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568 i 695), przez okazanie tego
dokumentu na ekranie urządzenia mobilnego osobie stwierdzającej tożsamość;
legitymacja szkolna może być okazana jedynie przez osobę, która nie ukończyła
18. roku życia;
2) świadczeniodawca lub niebędąca świadczeniodawcą osoba uprawniona
w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji uzyska potwierdzenie prawa do
świadczeń opieki zdrowotnej osoby ubiegającej się o udzielenie świadczenia
opieki zdrowotnej w sposób określony w ust. 3.
2a. Świadczeniodawca udzielający świadczeń opieki zdrowotnej za
pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności może
potwierdzać tożsamość świadczeniobiorcy, na podstawie danych przekazanych przez
tego świadczeniobiorcę za pośrednictwem tych systemów. W razie niepotwierdzenia
prawa świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej w sposób określony
w ust. 1 lub 3, świadczeniobiorca może złożyć oświadczenie o przysługującym mu
prawie do świadczeń opieki zdrowotnej także za pośrednictwem systemów, o których
mowa w zdaniu pierwszym. Przepisy ust. 7, 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
2b. Potwierdzenie tożsamości świadczeniobiorcy oraz złożenie przez niego
oświadczenia o przysługującym mu prawie do świadczeń opieki zdrowotnej może
nastąpić przy wykorzystaniu elektronicznego konta pacjenta utworzonego w wyniku
potwierdzenia jego tożsamości osobiście lub w sposób określony w art. 20a
ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne. Przepisy ust. 7, 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
3. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej może zostać potwierdzone na
podstawie dokumentu elektronicznego, o którym mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne, sporządzonego, na podstawie numeru PESEL, przez Fundusz dla
świadczeniodawcy lub niebędącej świadczeniodawcą osoby uprawnionej
w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji i przesłanego za pomocą środków
komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344) z zapewnieniem
integralności i poufności zawartych w nim danych oraz uwierzytelnieniem stron
uprawnionych do przetwarzania tych danych.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać
świadczeniodawca lub niebędąca świadczeniodawcą osoba uprawniona w rozumieniu
art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji, występujący do Funduszu o dokument
elektroniczny, o którym mowa w ust. 3, mając na uwadze konieczność zapewnienia
integralności oraz poufności przetwarzanych danych.
5. Dokument elektroniczny, o którym mowa w ust. 3, zawiera imię i nazwisko
oraz numer PESEL świadczeniobiorcy, a także informację, według stanu na dzień
sporządzenia dokumentu, o prawie do świadczeń opieki zdrowotnej.
6. W przypadku niepotwierdzenia prawa do świadczeń opieki zdrowotnej
w sposób określony w ust. 1 lub 3 świadczeniobiorca po okazaniu dokumentu,
o którym mowa w ust. 2 pkt 1, może przedstawić inny dokument potwierdzający
prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, a jeżeli takiego dokumentu nie posiada, złożyć
pisemne oświadczenie o przysługującym mu prawie do świadczeń opieki zdrowotnej.
7. Świadczeniobiorca składający oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, jest
obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Posiadam prawo do
korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”.
7a. W sytuacji udzielania świadczeniobiorcy stacjonarnych albo całodobowych
świadczeń opieki zdrowotnej, oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, obejmuje okres
od dnia rozpoczęcia udzielania świadczenia do dnia zakończenia udzielania
świadczenia, nie dłuższy jednak niż do końca miesiąca następującego po miesiącu
rozpoczęcia udzielania świadczenia. W przypadku, gdy świadczenie opieki
zdrowotnej trwa dłużej – świadczeniobiorca składa kolejne oświadczenie, które
obejmuje okres nie dłuższy niż jeden miesiąc.
8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, zawiera imię i nazwisko, adres
zamieszkania, wskazanie podstawy prawa do świadczeń opieki zdrowotnej, numer
PESEL oraz wskazanie dokumentu, na podstawie którego świadczeniodawca
potwierdził tożsamość świadczeniobiorcy, a w przypadku osób nieposiadających
numeru PESEL – dane, o których mowa w art. 188 ust. 4 pkt 9. Świadczeniodawca albo niebędąca świadczeniodawcą osoba uprawniona w rozumieniu art. 2 pkt 14
ustawy o refundacji potwierdza podpisem na oświadczeniu dane identyfikujące
dokument, na podstawie którego potwierdzono tożsamość.
9. W przypadku świadczeniobiorców małoletnich oraz innych osób
nieposiadających pełnej zdolności do czynności prawnych oświadczenie, o którym
mowa w ust. 6, składa przedstawiciel ustawowy albo opiekun prawny lub faktyczny
w rozumieniu ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw
Pacjenta. Przepisy ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
10. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
wzory oświadczeń, o których mowa w ust. 6 i 9, mając na względzie zapewnienie
czytelności oświadczeń.
11. W stanach nagłych lub w przypadku, gdy ze względu na stan zdrowia nie jest
możliwe złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, świadczenie opieki
zdrowotnej zostaje udzielone pomimo braku potwierdzenia prawa do świadczeń opieki
zdrowotnej w sposób wskazany w ust. 1, 3 lub 6. W takim przypadku osoba, której
udzielono świadczenia opieki zdrowotnej, jest obowiązana do przedstawienia
dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej albo złożenia
oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia
udzielania świadczenia opieki zdrowotnej, a jeżeli świadczenie to jest udzielane
w oddziale szpitalnym, w terminie 7 dni od dnia zakończenia udzielania świadczenia
opieki zdrowotnej – pod rygorem obciążenia tej osoby kosztami udzielonych jej świadczeń.
12. Późniejsze niż przewidziane terminami określonymi w ust. 11, jednak
w okresie nie dłuższym niż 1 rok, licząc od dnia upływu tych terminów,
przedstawienie dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej
albo złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 6, nie może stanowić podstawy
odmowy przez świadczeniodawcę zwolnienia świadczeniobiorcy z obowiązku
poniesienia kosztów udzielonego świadczenia opieki zdrowotnej albo zwrotu tych kosztów.
13. Roszczenia przysługujące na podstawie ust. 11 ulegają przedawnieniu
z upływem 5 lat od dnia upływu terminów określonych w ust. 11.
14. W przypadku dzieci do ukończenia 3. miesiąca życia, które nie posiadają
numeru PESEL, potwierdzenie, o którym mowa w ust. 3, następuje na podstawie numeru PESEL osoby obowiązanej do zgłoszenia dziecka do ubezpieczenia zdrowotnego.
15. Fundusz nie może odmówić świadczeniodawcy sfinansowania świadczenia
opieki zdrowotnej z powodu braku prawa do świadczeń opieki zdrowotnej osoby,
która uzyskała to świadczenie, albo żądać od niebędącej świadczeniodawcą osoby
uprawnionej w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o refundacji zwrotu kosztów
świadczenia opieki zdrowotnej poniesionych przez Fundusz pomimo braku prawa do
świadczeń opieki zdrowotnej osoby, która uzyskała to świadczenie na podstawie
recepty wystawionej przez osobę uprawnioną, jeżeli:
1) w dniu udzielenia tego świadczenia potwierdził, w sposób określony w ust. 3,
prawo świadczeniobiorcy do świadczeń opieki zdrowotnej albo
świadczeniobiorca ten w tym dniu przedstawił dokument potwierdzający prawo
do świadczeń opieki zdrowotnej lub złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 2a albo 6,
2) świadczeniobiorca w terminie przedstawił dokument potwierdzający prawo do
świadczeń opieki zdrowotnej lub złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 6,
w przypadkach określonych w ust. 11
– jeżeli świadczenie to zostało zrealizowane zgodnie z warunkami umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawartej ze świadczeniodawcą albo zgodnie
z zasadami wystawiania recept refundowanych, w przypadku gdy świadczenie zostało
zrealizowane na podstawie takiej recepty.
16. W przypadku gdy świadczenie opieki zdrowotnej zostało udzielone pomimo
braku prawa do świadczeń opieki zdrowotnej w wyniku:
1) posługiwania się kartą ubezpieczenia zdrowotnego albo innym dokumentem
potwierdzającym prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przez osobę, która
utraciła to prawo w okresie ważności karty albo innego dokumentu, albo
1a) potwierdzenia prawa do świadczeń w sposób określony w ust. 3 osób, o których
mowa w art. 52 ust. 1, albo
2) złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2a albo 6
– osoba, której udzielono świadczenia opieki zdrowotnej, jest obowiązana do
uiszczenia kosztów tego świadczenia, z wyłączeniem osoby, której udzielono
świadczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 1.
17. Obowiązku, o którym mowa w ust. 16, nie stosuje się do osoby, która
w chwili przedstawienia innego dokumentu potwierdzającego prawo do świadczeń
opieki zdrowotnej albo złożenia oświadczenia o przysługującym jej prawie do
świadczeń opieki zdrowotnej działała w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że
posiada prawo do świadczeń opieki zdrowotnej.
18. Koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w przypadkach
określonych w ust. 16, które Fundusz poniósł zgodnie z ust. 15, podlegają ściągnięciu
w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Prezes Funduszu
wydaje decyzję administracyjną ustalającą obowiązek poniesienia kosztów i ich
wysokość oraz termin płatności. Do postępowania w sprawach o ustalenie poniesienia
kosztów stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Od decyzji
Prezesa Funduszu przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
18a. Przepisów ust. 16 i 18 nie stosuje się w przypadku dopełnienia obowiązku,
o którym mowa w art. 67 ust. 1 i 3, w terminie 30 dni od dnia udzielenia świadczenia
albo 30 dni od dnia poinformowania przez Fundusz o wszczęciu postępowania,
o którym mowa w ust. 18, jeżeli przyczyną braku prawa do świadczeń opieki
zdrowotnej było niezgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego mimo podlegania
takiemu zgłoszeniu.
18b. W przypadku dopełnienia obowiązku określonego w art. 67 ust. 1 i 3
w terminie, o którym mowa w ust. 18a, poniesione koszty świadczeń opieki
zdrowotnej udzielonych w okresie, którego dotyczy ten obowiązek, nie podlegają zwrotowi.
19. Od kwoty należności, o których mowa w ust. 18, nalicza się odsetki
ustawowe za opóźnienie, poczynając od dnia, w którym upłynął termin płatności tych należności.
20. Nie wydaje się decyzji, o której mowa w ust. 18, jeżeli od dnia, w którym
zakończono udzielanie świadczenia opieki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 15,
upłynęło 5 lat.
21. Należności, o których mowa w ust. 18, ulegają przedawnieniu z upływem
5 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca te należności stała się ostateczna.
22. Prezes Funduszu może umorzyć w całości albo w części spłatę należności
ustalonej w decyzji, o której mowa w ust. 18, lub odroczyć spłatę tej należności, lub rozłożyć ją na raty, stosując odpowiednio zasady określone w art. 56–58 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
23. Prezes Funduszu nie wszczyna postępowania, jeżeli wysokość kosztów
świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w przypadkach określonych w ust. 16,
które Fundusz poniósł zgodnie z ust. 15, w okresie 12 następujących po sobie
miesięcy, na rzecz tej samej osoby nie przekracza kwoty 500 zł.
Art. 50a. 1. Fundusz ustala podmioty, które powinny ponieść koszty
rozliczonego przez Fundusz świadczenia opieki zdrowotnej i obciąża te podmioty
kosztami, z uwzględnieniem art. 50 ust. 15 i 16.
2. W przypadku świadczeń opieki zdrowotnej trwających dłużej niż jeden dzień,
dla których ustalono więcej niż jeden podmiot, który powinien ponieść koszt
rozliczonego świadczenia opieki zdrowotnej, poniesiony przez Fundusz koszt tego
świadczenia dzielony jest proporcjonalnie do czasu jego trwania. Przy ustalaniu kosztu
tego świadczenia nie stosuje się art. 44 i art. 45 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r.
o działalności leczniczej.
3. Należności z tytułu realizacji świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych:
1) ubezpieczonym,
2) osobom uprawnionym do świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji,
3) osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2–4 oraz art. 12 pkt 2–4, 6 i 9
– świadczeniodawca może przedstawić na jednym rachunku łącznie.
art. 51.
więcej
przysługujących świadczeniobiorcy, zgodnie z przepisami o koordynacji, na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EFTA,
Fundusz wydaje, na zasadach i w zakresie określonych w przepisach o koordynacji,
Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego lub zaświadczenie o prawie do tych świadczeń.
2. (uchylony)
3. Przepisy wydane na podstawie art. 49 ust. 9 pkt 4 stosuje się odpowiednio.
art. 52.
więcej
przepisów o koordynacji, w celu korzystania z tych świadczeń z ubezpieczenia
zdrowotnego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Fundusz wydaje dokument potwierdzający prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, zwany dalej „poświadczeniem”.
2. Poświadczenie zawiera następujące dane:
1) imiona i nazwisko;
2) datę urodzenia;
3) numer PESEL, a w przypadku gdy osobie, o której mowa w ust. 1, nie nadano
tego numeru – serię i numer paszportu albo numer identyfikacyjny innego
dokumentu, na podstawie którego możliwe jest ustalenie danych osobowych;
4) adres miejsca zamieszkania;
5) nazwę instytucji zagranicznej, na koszt której będą udzielane świadczenia opieki
zdrowotnej;
6) adres miejsca zamieszkania lub pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
7) zakres świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących uprawnionemu
w rozumieniu przepisów o koordynacji;
8) okres przysługiwania świadczeń opieki zdrowotnej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
9) numer poświadczenia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, sposób wydawania poświadczenia oraz
jego wzór, uwzględniając dane, o których mowa w ust. 2, oraz dokumenty, na
podstawie których są wydawane poświadczenia, kierując się koniecznością
zapewnienia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i rzetelnego potwierdzania
prawa do tych świadczeń.
art. 53.
więcej
zdrowotnej osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie
przepisów o koordynacji jest poświadczenie wydawane przez Fundusz lub dokument
potwierdzający prawo do tych świadczeń, wystawiony przez zagraniczną instytucję właściwą.
1a. W przypadku wydania poświadczenia, o którym mowa w ust. 1, prawo osoby
uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji
może zostać potwierdzone w sposób określony w art. 50 ust. 1 lub ust. 3.
2. Jeżeli poświadczenie albo dokument, o których mowa w ust. 1, nie zostaną
przedstawione w przypadku:
1) stanu nagłego,
2) porodu
– przepisy art. 50 ust. 11–15 i 18–22 stosuje się odpowiednio.
art. 54.
więcej
zdrowotnej świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2, jest decyzja wójta
(burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania
świadczeniobiorcy, potwierdzająca to prawo.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać numer PESEL
świadczeniobiorcy.
3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się po:
1) przedłożeniu przez świadczeniobiorcę, o którym mowa w ust. 1, dokumentów
potwierdzających zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz
dokumentów potwierdzających:
a) posiadanie obywatelstwa polskiego lub
b) posiadanie statusu uchodźcy, lub
c) objęcie ochroną uzupełniającą, lub
d) posiadanie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku
z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
2) przeprowadzeniu rodzinnego wywiadu środowiskowego;
3) stwierdzeniu spełniania kryterium dochodowego, o którym mowa w art. 8
ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;
4) stwierdzeniu braku okoliczności, o której mowa w art. 12 ustawy z dnia
12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, w wyniku przeprowadzenia rodzinnego
wywiadu środowiskowego, o którym mowa w pkt 2.
4. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wydaje się na wniosek świadczeniobiorcy,
a w przypadku stanu nagłego – na wniosek świadczeniodawcy udzielającego
świadczenia opieki zdrowotnej, złożony niezwłocznie po udzieleniu świadczenia.
5. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce
zamieszkania świadczeniobiorcy może wszcząć postępowanie w celu wydania
decyzji, o której mowa w ust. 1, również z urzędu lub na wniosek Funduszu.
6. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, wójt (burmistrz,
prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy jest obowiązany dostarczyć w terminie 7 dni od dnia jej wydania, kopię tej decyzji Funduszowi.
7. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie decyzji, o której mowa
w ust. 1, przysługuje przez okres 90 dni od dnia określonego w decyzji, którym jest:
1) dzień złożenia wniosku,
2) w przypadku udzielania świadczeń w stanie nagłym – dzień udzielenia świadczenia
– chyba że w tym okresie świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem zdrowotnym.
8. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, z urzędu przez wójta
(burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania
świadczeniobiorcy, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej przysługuje od dnia
określonego w decyzji przez okres 90 dni od tego dnia.
9. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce
zamieszkania świadczeniobiorcy, o którym mowa w art. 7 ust. 2, niezwłocznie
stwierdza wygaśnięcie decyzji, o której mowa w ust. 1, w przypadku gdy w okresie,
o którym mowa w ust. 7 i 8:
1) świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem zdrowotnym lub
2) w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 10.
10. Świadczeniobiorca, o którym mowa w art. 7 ust. 2, jest obowiązany
niezwłocznie poinformować wójta (burmistrza, prezydenta) gminy właściwej ze
względu na swoje miejsce zamieszkania o:
1) każdej zmianie w sytuacji dochodowej lub majątkowej;
2) objęciu ubezpieczeniem zdrowotnym.
11. Wójt (burmistrz, prezydent) gminy właściwej ze względu na miejsce
zamieszkania świadczeniobiorcy może upoważnić kierownika ośrodka pomocy
społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum
usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r.
o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych (Dz. U.
poz. 1818) – dyrektora centrum usług społecznych, do załatwiania spraw i wydawania
decyzji w jego imieniu dotyczących potwierdzania prawa do świadczeń opieki zdrowotnej.
12. Przepisów ust. 1–11 nie stosuje się do medycznych czynności ratunkowych
udzielanych świadczeniobiorcom innym niż ubezpieczeni przez jednostki systemu,
o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym
Ratownictwie Medycznym, w warunkach pozaszpitalnych.
art. 55.
więcej
art. 56.
więcej
art. 57.
więcej
publicznych są udzielane na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
1a. Jeżeli w wyniku finansowanych ze środków publicznych badań
przesiewowych wykonywanych u dzieci stwierdzono występowanie chorób
wrodzonych, udzielanie ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych
finansowanych ze środków publicznych w zakresie leczenia tych chorób następuje bez
skierowania, o którym mowa w ust. 1.
2. Skierowanie, o którym mowa w ust. 1, nie jest wymagane do świadczeń:
1) ginekologa i położnika;
2) dentysty;
3) (uchylony)
4) wenerologa;
5) onkologa;
6) (uchylony)
7) psychiatry;
8) dla osób chorych na gruźlicę;
9) dla osób zakażonych wirusem HIV;
10) dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych, kombatantów,
żołnierzy zastępczej służby wojskowej, działaczy opozycji antykomunistycznej
i osób represjonowanych z powodów politycznych oraz osób deportowanych do
pracy przymusowej;
10a) dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych;
11) w zakresie leczenia uzależnień:
a) dla osób zgłaszających się z powodu uzależnienia,
b) dla osób zgłaszających się z powodu współuzależnienia – osób
spokrewnionych lub niespokrewnionych z osobą uzależnioną, wspólnie z
nią zamieszkujących i gospodarujących, oraz osób, których stan psychiczny
powstał na skutek pozostawania w związku emocjonalnym z osobą uzależnioną;
12) dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub
chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, oraz
uprawnionego żołnierza lub pracownika, którego ustalony procentowy
uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%;
13) dla weterana poszkodowanego, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych
podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, oraz dla weterana
poszkodowanego, których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi
co najmniej 30%;
14) dla osób, o których mowa w art. 47 ust. 1a i 1b;
15) psychologicznych, psychoterapeutycznych i środowiskowych dla dzieci i młodzieży.
3. Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne, o których mowa w ust. 1, mogą
być udzielane również w poradni przyszpitalnej.
art. 58.
więcej
zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na podstawie skierowania
lekarza, lekarza dentysty lub felczera, jeżeli cel leczenia nie może być osiągnięty przez
leczenie ambulatoryjne.
art. 59.
więcej
u świadczeniodawcy, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Art. 59a. 1. Skierowania wystawione przez lekarzy wykonujących zawód
w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej
traktuje się jako skierowania w rozumieniu ustawy, jeżeli spełniają określone w niej wymagania.
2. Do skierowania, o którym mowa w ust. 1, wystawionego w języku obcym,
dołącza się jego tłumaczenie na język polski. Tłumaczenie nie musi być sporządzone
przez tłumacza przysięgłego.
Art. 59aa. 1. Skierowanie jest wystawiane w postaci papierowej albo w postaci
elektronicznej.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
świadczeń opieki zdrowotnej, dla których skierowania są wystawiane w postaci
elektronicznej w Systemie Informacji Medycznej, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1
ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, zwanym
dalej „SIM”, mając na uwadze sposób finansowania tych świadczeń oraz
z uwzględnieniem zasad realizacji świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie skierowania.
3. Skierowania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, są
wystawiane w postaci papierowej w przypadku:
1) braku dostępu do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 7 ustawy
z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia;
2) skierowania dla osoby o nieustalonej tożsamości;
3) skierowania wystawianego przez lekarza, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy
z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2020 r.
poz. 514 i 567), albo pielęgniarkę i położną, o których mowa w art. 24 ust. 1
ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
4. Numer identyfikujący skierowanie, o którym mowa w przepisach wydanych
na podstawie ust. 2, zwany dalej „identyfikatorem skierowania”, jest nadawany przez
system teleinformatyczny usługodawcy w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia
28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia lub system
teleinformatyczny, o którym mowa w art. 7 tej ustawy.
5. Skierowania, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2,
zapisuje się i przechowuje w SIM.
6. Treść skierowania zapisanego w SIM nie może być zmieniana. Skierowanie,
którego treść wymaga zmiany, zostaje anulowane w SIM przez osobę wystawiającą to
skierowanie, a zmiana treści takiego skierowania następuje przez wystawienie nowego skierowania.
Art. 59b. 1. W przypadku skierowania, o którym mowa w przepisach wydanych
na podstawie art. 59aa ust. 2, świadczeniobiorca otrzymuje informację
o wystawionym skierowaniu zawierającą następujące dane:
1) numer składający się z czterdziestu czterech cyfr generowany w momencie
zapisu skierowania przez system teleinformatyczny, o którym mowa w art. 7
ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia,
umożliwiający dostęp do skierowania, zwany dalej „kluczem dostępu do
skierowania”;
2) numer składający się z czterech cyfr generowany w momencie zapisu
skierowania przez system teleinformatyczny, o którym mowa w art. 7 ustawy
z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia,
umożliwiający dostęp do skierowania w połączeniu z identyfikatorem
usługobiorcy, o którym mowa w art. 17c ust. 2 tej ustawy, zwany dalej „kodem
dostępu”;
3) identyfikator skierowania;
4) datę wystawienia skierowania;
5) imię i nazwisko świadczeniobiorcy;
6) nazwę usługodawcy w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 28 kwietnia
2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz identyfikator
usługodawcy, o którym mowa w art. 17c ust. 3 tej ustawy;
7) imię i nazwisko osoby wystawiającej skierowanie;
8) identyfikator pracownika medycznego, o którym mowa w art. 17c ust. 5 ustawy
z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia;
9) numer telefonu do świadczeniodawcy wystawiającego skierowanie;
10) typ skierowania;
11) informację „przypadek pilny”, jeżeli dotyczy;
12) oznaczenie rodzaju podmiotu, do którego kieruje się świadczeniobiorcę, jeżeli dotyczy;
13) wskazane przez osobę wystawiającą skierowanie miejsce jego realizacji, jeżeli dotyczy.
2. Informację, o której mowa w ust. 1, świadczeniobiorca otrzymuje:
1) na wskazany w systemie informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa
w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia,
adres poczty elektronicznej, jeżeli dotyczy;
2) na wskazany w systemie informacji w ochronie zdrowia numer telefonu,
w postaci wiadomości zawierającej co najmniej kod dostępu oraz informację
o konieczności podania numeru PESEL – na żądanie świadczeniobiorcy
wyrażone w Internetowym Koncie Pacjenta, o którym mowa w art. 7a ust. 1
ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia;
3) w postaci wydruku – w przypadku braku wskazania w systemie informacji
w ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r.
o systemie informacji w ochronie zdrowia, danych, o których mowa w pkt 1 i 2,
oraz na żądanie świadczeniobiorcy, albo w innej uzgodnionej postaci
zawierającej co najmniej klucz dostępu do skierowania lub kod dostępu.
2a. Informacja o wystawionym skierowaniu może zawierać fotokody, w tym
kody QR, oraz komunikaty nadawane przez system teleinformatyczny, o którym
mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia.
2b. Do informacji, o której mowa w ust. 1, świadczeniobiorca ma również
dostęp w Internetowym Koncie Pacjenta, o którym mowa w art. 7a ust. 1 ustawy
z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, lub
otrzymuje tę informację w sposób określony w ust. 2 lub 2c.
2c. Informacja, o której mowa w ust. 1, obejmująca co najmniej kod
dostępu może być przekazana również do aplikacji mobilnych użytkowanych
przez świadczeniobiorcę, na jego żądanie.
2d. W przypadku wyrażenia przez świadczeniobiorcę żądania, o którym
mowa w ust. 2c, przepisu ust. 2 pkt 2 nie stosuje się.
2e. Wymiana danych między aplikacją mobilną a systemem, o którym
mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia, zapewnia bezpieczeństwo przesyłania danych.
2f. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki organizacyjne i techniczne, które powinny spełniać
aplikacje mobilne służące do przesyłania danych, o których mowa w ust. 2c, oraz
sposób wymiany informacji w postaci elektronicznej między Internetowym Kontem Pacjenta i aplikacjami mobilnymi, mając na uwadze konieczność
zapewnienia szybkiego i bezpiecznego dostępu użytkowników aplikacji
mobilnych do informacji o wystawionym skierowaniu oraz bezpieczeństwa
danych przetwarzanych w aplikacjach mobilnych użytkowanych przez pacjenta.
2g. Do informacji, o której mowa w ust. 1, prezentowanej
świadczeniobiorcy w sposób, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub ust. 2c, podmioty
inne niż system, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r.
o systemie informacji w ochronie zdrowia, nie mogą dołączać danych innych niż
wskazane w ust. 1. Podmioty te mogą przetwarzać dane udostępnione przez
system, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r.
o systemie informacji w ochronie zdrowia, wyłącznie w celu prezentacji ich świadczeniobiorcy.
3. Informację, o której mowa w ust. 2 pkt 3, wydaje osoba wystawiająca skierowanie.
4. Informacja o wystawionym skierowaniu nie może zawierać żadnych innych
niż określone w ust. 1 i 2a treści, w szczególności o charakterze reklamy.
5. Informacja o wystawionym skierowaniu nie zastępuje skierowania.
art. 60.
więcej
wymaganego skierowania.
art. 61.
więcej
świadczeniobiorcy bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego opłaca
świadczeniobiorca, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 47a, 57 ust. 2 i art. 60.
Art. 61a. 1. Prezes Funduszu może przeprowadzić kontrolę realizacji umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie:
1) organizacji, sposobu i jakości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz ich dostępności;
2) udzielania świadczeń opieki zdrowotnej pod względem zgodności
z obowiązującymi przepisami, a także z wymaganiami określonymi w tej
umowie;
3) zasadności wyboru leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego i wyrobów medycznych, stosowanych w profilaktyce, leczeniu,
rehabilitacji i badaniach diagnostycznych;
4) przestrzegania zasad wystawiania recept;
5) posiadania uprawnień do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej przez osoby
wykonujące zawody medyczne;
6) wykonywania obowiązków nałożonych na świadczeniodawcę związanych
z realizacją tej umowy w zakresie innym niż określony w pkt 1–5.
2. Prezes Funduszu może przeprowadzić kontrolę realizacji uprawnień
i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów prawa podmiotów, którym
ustawa przyznaje takie uprawnienia i obowiązki w zakresie:
1) zasadności wyboru leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego i wyrobów medycznych, stosowanych w profilaktyce, leczeniu,
rehabilitacji i badaniach diagnostycznych finansowanych ze środków
publicznych;
2) przestrzegania zasad wystawiania recept refundowanych oraz zleceń na
zaopatrzenie w wyroby medyczne objęte refundacją.
2a. Prezes Funduszu może przeprowadzić kontrolę realizacji zadań
finansowanych ze środków publicznych, o których mowa w art. 116 ust. 1 pkt 8, w zakresie:
1) organizacji, sposobu i jakości udzielania świadczeń opieki zdrowotnej oraz ich
dostępności;
2) udzielania świadczeń opieki zdrowotnej pod względem zgodności
z obowiązującymi przepisami, a także z wymaganiami określonymi przez
Prezesa Funduszu.
3. Prezes Funduszu może przeprowadzić kontrolę realizacji umowy na
wydawanie refundowanego leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobu medycznego na receptę.
4. Kontrole, z wyłączeniem kontroli, o której mowa w art. 61v, planuje się
i przeprowadza po uprzednim dokonaniu analizy prawdopodobieństwa wystąpienia
nieprawidłowości w zakresach, o których mowa w ust. 1–3.
5. Do kontroli, o której mowa w ust. 2a, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 4
i art. 61b–61w.
Art. 61b. 1. Organy administracji rządowej i samorządowej, państwowe
i samorządowe osoby prawne oraz państwowe i samorządowe jednostki organizacyjne
są obowiązane współdziałać z Prezesem Funduszu, nieodpłatnie udostępniać
Prezesowi Funduszu informacje oraz udzielać mu pomocy przy wykonywaniu zadań,
o których mowa w niniejszym dziale.
2. Prezes Funduszu jest uprawniony do nieodpłatnego korzystania z informacji
przetwarzanych w rejestrach publicznych w rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych w niniejszym
dziale, z zastrzeżeniem odrębnych przepisów.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2, jeżeli zawierają dane osobowe,
podlegają ochronie na podstawie przepisów o ochronie danych osobowych i są
chronione przed dostępem do nich osób nieuprawnionych.
4. Prezes Funduszu w zakresie niezbędnym do realizacji zadań określonych
w niniejszym dziale nie może żądać zaświadczeń ani dokumentów na potwierdzenie
faktów lub stanu prawnego, jeżeli są możliwe do ustalenia przez Fundusz na podstawie:
1) posiadanych przez Fundusz ewidencji, rejestrów lub danych;
2) rejestrów publicznych prowadzonych przez inne podmioty publiczne, do których
Fundusz ma dostęp w drodze elektronicznej na zasadach określonych
w przepisach o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne;
3) wymiany informacji z innym podmiotem publicznym na zasadach określonych
w przepisach o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Art. 61c. 1. Organy kontroli i inspekcji działające w administracji rządowej
i samorządzie terytorialnym są obowiązane do udostępniania Prezesowi Funduszu, na jego wniosek, wyników kontroli przeprowadzonych przez te organy u świadczeniodawcy, osoby uprawnionej w rozumieniu ustawy o refundacji lub w aptece, jeżeli wyniki te mają związek z realizacją zadań, o których mowa
w niniejszym dziale.
2. Prezes Funduszu jest obowiązany do udostępniania ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia lub jednostce podległej ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
właściwej w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia, na ich wniosek,
akt oraz wyników kontroli prowadzonych przez Fundusz w podmiocie
kontrolowanym, jeżeli mają one związek z realizacją ich zadań. Przepisy art. 61j ust. 2
i 3 stosuje się odpowiednio.
Art. 61d. 1. Przeprowadzenie kontroli ma na celu ustalenie stanu faktycznego
w zakresie objętym kontrolą, rzetelne jego udokumentowanie oraz dokonanie oceny.
2. Czas trwania wszystkich kontroli Funduszu w miejscach, o których mowa
w art. 61i ust. 1, w roku kalendarzowym, z wyłączeniem kontroli realizacji umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego oraz
kontroli, o której mowa w art. 61v, nie może przekraczać w odniesieniu do łącznej
kwoty wypłaconej podmiotowi kontrolowanemu przez Fundusz za rok poprzedni
według stanu na dzień 31 stycznia roku następnego w wysokości:
1) do 2 000 000 zł – 12 dni roboczych;
2) do 10 000 000 zł – 18 dni roboczych;
3) do 50 000 000 zł – 24 dni roboczych;
4) powyżej 50 000 000 zł – 48 dni roboczych.
3. Czas trwania wszystkich kontroli Funduszu w miejscach, o których mowa
w art. 61i ust. 1, w roku kalendarzowym w przypadku kontroli, o których mowa
w art. 61a ust. 2, z wyłączeniem kontroli, o której mowa w art. 61v, nie może
przekraczać 20 dni roboczych.
4. Nie można równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej kontroli
działalności podmiotu kontrolowanego w zakresie, o którym mowa w art. 61a ust. 1–
3, art. 61zb i art. 173, z wyłączeniem kontroli, o której mowa w art. 61v.
5. Prezes Funduszu nie przeprowadza kontroli, w przypadku gdy ma ona
dotyczyć zakresu przedmiotowego kontroli objętego uprzednio zakończoną kontrolą,
z wyłączeniem kontroli, o której mowa w art. 61v.
6. Podmiot kontrolowany może wnieść sprzeciw wobec podjęcia i wykonywania
przez Prezesa Funduszu czynności z naruszeniem przepisów ust. 2–5. Sprzeciw
wymaga uzasadnienia. Wniesienie sprzeciwu nie jest dopuszczalne w przypadku
kontroli, o której mowa w art. 61v.
7. Sprzeciw wnosi się w terminie 2 dni roboczych od dnia wszczęcia kontroli lub
wystąpienia przesłanki wniesienia sprzeciwu do komórki organizacyjnej Funduszu,
która prowadzi kontrolę.
8. Wniesienie sprzeciwu nie powoduje wstrzymania czynności kontrolnych.
9. Kierownik komórki organizacyjnej Funduszu, o której mowa w ust. 7,
w terminie 2 dni roboczych od dnia otrzymania sprzeciwu wydaje postanowienie o:
1) odstąpieniu od czynności kontrolnych;
2) kontynuowaniu czynności kontrolnych.
10. Nierozpatrzenie sprzeciwu w terminie, o którym mowa w ust. 9, jest
równoznaczne w skutkach z wydaniem postanowienia o odstąpieniu od czynności kontrolnych.
11. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 9 pkt 2, podmiotowi
kontrolowanemu przysługuje zażalenie do Prezesa Funduszu, które składa się za
pośrednictwem kierownika komórki organizacyjnej Funduszu, o której mowa w ust. 7,
w terminie 2 dni roboczych od dnia doręczenia postanowienia.
12. Prezes Funduszu rozpatruje zażalenie w terminie 7 dni od dnia jego
wniesienia oraz wydaje postanowienie o:
1) odstąpieniu od czynności kontrolnych;
2) kontynuowaniu czynności kontrolnych.
13. Nierozpatrzenie zażalenia w terminie, o którym mowa w ust. 12, jest
równoznaczne w skutkach z wydaniem postanowienia o odstąpieniu od czynności kontrolnych.
Art. 61e. 1. Kontrolę przeprowadzają pracownicy Funduszu, zwani dalej
„kontrolerami”.
2. Poszczególne czynności kontrolne mogą wykonywać pracownicy Funduszu
niebędący kontrolerami.
3. Kontrolerzy albo osoby, o których mowa w ust. 2, przeprowadzają kontrolę
albo poszczególne czynności kontrolne na podstawie upoważnienia do
przeprowadzenia kontroli.
4. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli wydaje Prezes Funduszu.
5. W upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli wskazuje się:
1) oznaczenie wydającego upoważnienie;
2) imię i nazwisko kontrolera i numer legitymacji służbowej lub imię i nazwisko
osoby, o której mowa w ust. 2, i numer dokumentu pozwalającego na ustalenie
jej tożsamości;
3) datę i miejsce wystawienia upoważnienia;
4) podstawę prawną kontroli;
5) oznaczenie kontroli (numer i temat kontroli);
6) zakres przedmiotowy, w tym numer umowy z Funduszem, jeżeli dotyczy, i okres
objęty kontrolą;
7) datę rozpoczęcia kontroli oraz przewidywany termin jej zakończenia;
8) nazwę (firmę) i adres podmiotu kontrolowanego;
9) numer zezwolenia na prowadzenie apteki, jeżeli dotyczy;
10) podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem imienia i nazwiska oraz
zajmowanego stanowiska lub funkcji;
11) pouczenie o prawach i obowiązkach podmiotu kontrolowanego.
6. Kontroler oraz osoba, o której mowa w ust. 2, podczas przeprowadzania
kontroli albo poszczególnych czynności kontrolnych, korzysta z ochrony
przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1950 i 2128 oraz z 2020 r. poz. 568, 875 i 1086) dla funkcjonariuszy publicznych.
Art. 61f. 1. Kontroler albo osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, podlega
wyłączeniu z postępowania kontrolnego, na wniosek lub z urzędu, jeżeli kontrola
mogłaby oddziaływać na jej prawa lub obowiązki, na prawa lub obowiązki jej
małżonka albo osób pozostających z nią we wspólnym pożyciu, krewnych
i powinowatych do drugiego stopnia albo osób związanych z nią z tytułu
przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia trwają także po ustaniu
małżeństwa, pozostawania we wspólnym pożyciu, przysposobienia, opieki lub kurateli.
2. Kontroler albo osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, może być wyłączona,
na swój wniosek lub wniosek podmiotu kontrolowanego, lub z urzędu, z postępowania
kontrolnego w każdym czasie, jeżeli zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności.
3. O przyczynach mogących stanowić podstawę wyłączenia kontroler albo
osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, niezwłocznie zawiadamia na piśmie Prezesa Funduszu.
4. O wyłączeniu kontrolera albo osoby, o której mowa w art. 61e ust. 2,
postanawia Prezes Funduszu. Na postanowienie o wyłączeniu zażalenie nie przysługuje.
5. Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 4, kontroler albo
osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, podejmuje jedynie czynności niecierpiące zwłoki.
Art. 61g. 1. Prezes Funduszu zawiadamia podmiot kontrolowany o kontroli
najpóźniej w terminie 7 dni przed rozpoczęciem czynności kontrolnych,
z wyłączeniem kontroli:
1) obejmujących warunki realizacji świadczeń gwarantowanych wynikających
z przepisów wydanych na podstawie art. 31d oraz z przepisów art. 146 ust. 1 i 2
i art. 159 ust. 2,
2) o których mowa w art. 61a ust. 1 pkt 3 i 4,
3) o których mowa w art. 61a ust. 2,
4) o których mowa w art. 61a ust. 3, których uprawdopodobnione skutki finansowe
wynoszą co najmniej 10 000 zł, z wyłączeniem kontroli realizacji recept
otaksowanych za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy
z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia
– w przypadku których zawiadomienie następuje najpóźniej w chwili rozpoczęcia kontroli.
2. Rozpoczęcie kontroli nie może nastąpić później niż przed upływem 30 dni od
dnia doręczenia zawiadomienia o kontroli.
3. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie zawiadamiającego;
2) datę i miejsce wystawienia zawiadomienia;
3) podstawę prawną kontroli;
4) oznaczenie kontroli (numer i temat kontroli);
5) zakres przedmiotowy, w tym numer umowy z Funduszem, jeżeli dotyczy, i okres
objęty kontrolą;
6) wskazanie daty rozpoczęcia kontroli oraz przewidywanego terminu jej
zakończenia;
7) nazwę (firmę) i adres podmiotu kontrolowanego;
8) numer zezwolenia na prowadzenie apteki, jeżeli dotyczy;
9) wskazanie dokumentów, zestawień i obliczeń, o których mowa w art. 61j ust. 7,
jeżeli są wymagane w dniu rozpoczęcia kontroli, z wyjątkiem kontroli,
w przypadku której zawiadomienie następuje najpóźniej w chwili jej rozpoczęcia;
10) imię i nazwisko kontrolera;
11) podpis zawiadamiającego z podaniem imienia i nazwiska oraz zajmowanego
stanowiska lub funkcji;
12) pouczenie o prawach i obowiązkach podmiotu kontrolowanego.
4. Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 4, podlega corocznej waloryzacji
o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem,
w poprzednim roku kalendarzowym.
5. Średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem,
o którym mowa w ust. 4, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski”, na podstawie art. 94 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252 i 568).
6. Minister właściwy do spraw zdrowia ogłasza, w terminie do dnia 15 lutego,
w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 4, po waloryzacji.
Art. 61h. 1. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, rozpoczynając
kontrolę albo poszczególne czynności kontrolne, okazuje upoważnienie do
przeprowadzenia kontroli wraz z legitymacją służbową albo dokumentem
stwierdzającym tożsamość kierownikowi podmiotu kontrolowanego albo osobie przez
niego upoważnionej.
2. W razie nieobecności kierownika podmiotu kontrolowanego lub osoby przez
niego upoważnionej dokumenty, o których mowa w ust. 1, kontroler lub osoba,
o której mowa w art. 61e ust. 2, okazuje pracownikowi podmiotu kontrolowanego,
który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 875),
zwanemu dalej „pracownikiem czynnym”, albo przywołanemu świadkowi będącemu
funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 115 § 13 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny, niebędącemu pracownikiem Funduszu.
Art. 61i. 1. Kontrola lub poszczególne jej czynności są prowadzone w:
1) siedzibie podmiotu kontrolowanego;
2) miejscu prowadzenia działalności przez podmiot kontrolowany;
3) miejscu udzielania świadczeń;
4) miejscu prowadzenia działalności przez podwykonawcę w zakresie, w jakim
realizuje on umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
5) miejscu udzielania świadczeń lub prowadzenia działalności przez osobę trzecią
wykonującą zawód medyczny w związku z powierzeniem tej osobie niektórych
czynności na podstawie umów lub porozumień zawartych z podmiotem
kontrolowanym;
6) podmiocie, o którym mowa w art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r.
o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
2. Kontrola lub poszczególne jej czynności są prowadzone w godzinach pracy
obowiązujących w miejscach, o których mowa w ust. 1, lub w godzinach pracy
określonych w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Kontrola lub poszczególne jej czynności mogą być prowadzone również poza
godzinami pracy obowiązującymi w miejscach, o których mowa w ust. 1, lub poza
godzinami pracy określonymi w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
w tym w dniach ustawowo wolnych od pracy i w porze nocnej, w przypadku gdy
przeprowadzenie kontroli lub poszczególnych jej czynności jest:
1) uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia lub zdrowia;
2) niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia lub
zabezpieczenia dowodów ich popełnienia.
4. Kontrolę lub poszczególne jej czynności można przeprowadzać również
w jednostkach organizacyjnych Funduszu. Przepisu art. 61h nie stosuje się.
Art. 61j. 1. W trakcie przeprowadzania kontroli lub poszczególnych jej
czynności kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, ma prawo:
1) badać i oceniać wszelkie informacje, związane z zakresem kontroli, zawarte
w dokumentach, w tym w dokumentacji medycznej i finansowo-księgowej, oraz
na innych nośnikach informacji;
2) pobierać i zabezpieczać dokumenty i nośniki, o których mowa w pkt 1;
3) dokonywać oględzin w celu ustalenia stanu faktycznego obiektów budowlanych
lub rzeczy albo przebiegu określonych czynności;
4) żądać udzielania wyjaśnień przez kierownika podmiotu kontrolowanego lub jego
pracowników i inne osoby biorące udział w czynnościach objętych zakresem kontroli;
5) korzystać z pomocy biegłego.
2. Badanie i ocena dokumentacji medycznej są przeprowadzane przez kontrolera
lub osobę, o której mowa w art. 61e ust. 2, posiadającą wykształcenie medyczne lub
wykonującą zawód medyczny.
3. Badanie i ocena dokumentacji medycznej w zakresie zastosowanego
postępowania diagnostyczno-terapeutycznego są przeprowadzane przez kontrolera lub
osobę, o której mowa w art. 61e ust. 2:
1) posiadających wykształcenie medyczne odpowiadające zakresowi
kontrolowanej dokumentacji medycznej lub
2) wykonujących zawód medyczny odpowiadający zakresowi kontrolowanej
dokumentacji medycznej.
4. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, jest upoważniona do
swobodnego poruszania się na terenie podmiotu kontrolowanego, w sposób
zapewniający poszanowanie praw pacjentów, z wyłączeniem swobodnego poruszania
się w obrębie stref objętych reżimem sanitarnym.
5. W związku z wykonywaniem swoich zadań, w tym w celu zapewnienia
ochrony środków, form i metod realizacji tych zadań, zgromadzonych informacji oraz
własnych obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy, Agencja
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu i Centralne Biuro
Antykorupcyjne mogą ograniczyć uprawnienia kontrolera lub osoby, o której mowa
w art. 61e ust. 2, o których mowa w ust. 1 i 4.
6. Kierownik podmiotu kontrolowanego zapewnia kontrolerowi lub osobie,
o której mowa w art. 61e ust. 2, warunki i środki niezbędne do sprawnego
przeprowadzenia kontroli, w szczególności:
1) niezwłocznie przedstawia do kontroli żądane dokumenty i inne nośniki informacji;
2) terminowo udziela wyjaśnień;
3) udostępnia niezbędne urządzenia techniczne;
4) w miarę możliwości udostępnia oddzielne pomieszczenia z odpowiednim
wyposażeniem biurowym.
7. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, może sporządzać,
a w razie potrzeby, może zażądać od kierownika podmiotu kontrolowanego
nieodpłatnego sporządzenia, w terminie wyznaczonym przez kontrolera lub tę osobę,
niezbędnych dla osiągnięcia celów kontroli odwzorowań cyfrowych, zestawień
i obliczeń przygotowanych na podstawie dokumentów lub elektronicznych baz
danych, a w przypadku braku możliwości technicznych, sporządzenia dokumentów,
zestawień i obliczeń w postaci papierowej.
8. Na żądanie kontrolera lub osoby, o której mowa w art. 61e ust. 2, zgodność
odwzorowań cyfrowych oraz kopii, wyciągów, zestawień i obliczeń sporządzonych
w postaci papierowej z dokumentami źródłowymi lub danymi z elektronicznych baz
danych potwierdza kierownik komórki organizacyjnej, w której dokumenty się
znajdują, lub osoba do tego upoważniona.
9. Potwierdzenie zgodności:
1) treści odwzorowań cyfrowych z dokumentami źródłowymi lub danymi
z elektronicznych baz danych następuje przez złożenie przez kierownika
komórki organizacyjnej, w której dokumenty lub bazy się znajdują, lub osobę do
tego upoważnioną pisemnego oświadczenia o zgodności treści odwzorowań
cyfrowych z tymi dokumentami lub bazami;
2) kopii, wyciągów, zestawień i obliczeń sporządzonych w postaci papierowej
z dokumentami źródłowymi następuje przez złożenie przez kierownika komórki
organizacyjnej, w której dokumenty się znajdują, lub osobę do tego
upoważnioną, podpisu wraz z datą na tej kopii, wyciągu, zestawieniu lub obliczeniu.
10. W przypadku odmowy potwierdzenia zgodności, kontroler lub osoba,
o której mowa w art. 61e ust. 2, sporządza notatkę w sprawie odmowy potwierdzenia zgodności.
11. Prezes Funduszu może, po zawiadomieniu podmiotu kontrolowanego, zarządzić:
1) przerwę w kontroli;
2) przedłużenie czasu trwania kontroli na czas niezbędny do przeprowadzenia
czynności kontrolnych, określając termin tego przedłużenia;
3) odstąpienie od kontroli z przyczyn niezależnych od Funduszu.
Art. 61k. 1. Kontroler ustala stan faktyczny na podstawie dowodów zebranych
w toku wykonywania czynności, o których mowa w niniejszym dziale.
2. Dowodami, o których mowa w ust. 1, są w szczególności dokumenty, wyniki
oględzin, opinie biegłych, wyjaśnienia i oświadczenia.
3. Dowody przeprowadzone w toku kontroli z naruszeniem przepisów ustawy
lub przepisów wydanych na jej podstawie, jeżeli miały istotny wpływ na wyniki
kontroli, nie mogą stanowić dowodu w postępowaniu mającym na celu nałożenie
przez Fundusz kary umownej, w postępowaniu cywilnym lub administracyjnym.
Art. 61l. 1. Kontroler dokumentuje ustalenia kontroli w aktach kontroli.
2. Kierownik podmiotu kontrolowanego lub osoba przez niego upoważniona ma
prawo wglądu do akt kontroli, sporządzania z nich odpisów oraz kopii przy
wykorzystaniu własnych przenośnych urządzeń, z zachowaniem przepisów
o tajemnicy ustawowo chronionej.
3. Czynności określone w ust. 2 są dokonywane w obecności pracownika
Funduszu w jednostce organizacyjnej Funduszu, w której akta kontroli się znajdują.
4. Fundusz zapewnia kierownikowi podmiotu kontrolowanego lub osobie przez
niego upoważnionej dokonanie czynności określonych w ust. 2, w swoim systemie
teleinformatycznym, po ich identyfikacji w sposób, o którym mowa w art. 20a ust. 1
albo 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej.
Art. 61m. 1. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, sporządza
protokół z przeprowadzenia czynności dowodowej, jeżeli ustawa tak stanowi.
W innych przypadkach kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, może
sporządzić notatkę służbową.
2. Protokół z przeprowadzenia czynności dowodowej zawiera:
1) oznaczenie czynności, czasu i miejsca jej przeprowadzenia oraz osób biorących
udział w czynności dowodowej;
2) opis przebiegu czynności wraz z oświadczeniami i wnioskami osób biorących
udział w czynności dowodowej;
3) opis innych istotnych okoliczności dotyczących przebiegu czynności.
3. Protokół z przeprowadzenia czynności dowodowej podpisują wszystkie osoby
biorące udział w czynności dowodowej.
4. Osoby biorące udział w czynności dowodowej, przed podpisaniem protokołu
z przeprowadzenia czynności dowodowej, mogą żądać sprostowania i uzupełnienia jego treści.
5. Skreślenia lub uzupełnienia poczynione w protokole z przeprowadzenia
czynności dowodowej wymagają omówienia podpisanego przez osoby biorące udział
w czynności dowodowej.
6. W przypadku sporządzenia protokołu z przeprowadzenia czynności
dowodowej w postaci elektronicznej, do którego zgłoszono zmiany, zachowaniu
podlegają wszystkie wersje protokołu. Zmiany te omawia się w ostatecznej wersji
protokołu z przeprowadzenia czynności dowodowej.
7. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, w razie niemożności lub
odmowy podpisania protokołu z przeprowadzenia czynności dowodowej przez osobę
biorącą udział w czynności dowodowej, czyni o tym wzmiankę w tym protokole,
podając przyczyny braku podpisu.
Art. 61n. 1. Materiał dowodowy zebrany w toku kontroli kontroler odpowiednio
zabezpiecza, w zależności od potrzeby, przez:
1) oddanie na przechowanie kierownikowi lub upoważnionemu pracownikowi
podmiotu kontrolowanego za pokwitowaniem;
2) przechowanie w podmiocie kontrolowanym w oddzielnym, zamkniętym
i opieczętowanym pomieszczeniu;
3) zabranie z podmiotu kontrolowanego oryginałów materiałów dowodowych za
pokwitowaniem i przechowywanie ich w siedzibie jednostki organizacyjnej
Funduszu lub w jej systemie teleinformatycznym.
2. Zwrot zabezpieczonych materiałów dowodowych następuje za
pokwitowaniem, w terminie 30 dni od dnia upływu terminu określonego w art. 61t ust. 4.
Art. 61o. 1. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, może żądać od
kierownika podmiotu kontrolowanego lub osób, które wykonują czynności
w podmiocie kontrolowanym lub u podwykonawcy, od osoby, o której mowa
w art. 61i ust. 1 pkt 5, lub od podmiotu, o którym mowa w art. 61i ust. 1 pkt 6,
udzielenia, w terminie przez niego wyznaczonym, wyjaśnień, w tym ustnych,
w sprawach dotyczących przedmiotu kontroli.
2. Warunkiem przyjęcia wyjaśnień jest wskazanie osoby, która złożyła
wyjaśnienia, podanie stanowiska lub rodzaju i zakresu wykonywanych przez nią
czynności w podmiocie kontrolowanym i jej podpis.
3. Z przyjęcia ustnych wyjaśnień sporządza się protokół.
Art. 61p. 1. Każdy może złożyć kontrolerowi lub osobie, o której mowa
w art. 61e ust. 2, oświadczenie, w tym ustne, dotyczące przedmiotu kontroli. Przepis
art. 61o ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, nie może odmówić
przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem kontroli. Z przyjęcia
ustnego oświadczenia sporządza się protokół.
Art. 61q. 1. W razie potrzeby ustalenia stanu faktycznego obiektów
budowlanych lub rzeczy, które są wykorzystywane przez podmiot kontrolowany przy
realizacji umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej albo uprawnień lub
obowiązków wynikających z przepisów prawa, albo ustalenia przebiegu określonych
czynności, kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e ust. 2, może przeprowadzić oględziny.
2. Oględziny przeprowadza się w obecności kierownika właściwej komórki
organizacyjnej lub pracownika wyznaczonego przez kierownika podmiotu
kontrolowanego, a w razie ich nieobecności, w obecności pracownika czynnego albo
przywołanego świadka będącego funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu
art. 115 § 13 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, niebędącego
pracownikiem Funduszu.
3. Z przebiegu i wyników oględzin sporządza się protokół.
4. Wyniki oględzin, w przypadku ujawnienia w ich toku nieprawidłowości,
utrwala się, a w pozostałych przypadkach można utrwalić, za pomocą urządzeń
technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku.
5. Oględziny przebiegu określonych czynności utrwala się za pomocą urządzeń
technicznych służących do utrwalania obrazu lub dźwięku.
6. Utrwalenie oględzin następuje z zachowaniem ochrony wizerunku
świadczeniobiorców i osób postronnych.
7. Utrwalony w sposób, o którym mowa w ust. 4 i 5, obraz lub dźwięk stanowi
załącznik do protokołu, o którym mowa w ust. 3.
Art. 61r. 1. Jeżeli w toku kontroli jest konieczne przeprowadzenie
specjalistycznych badań lub zbadanie określonych zagadnień wymagających
szczególnych umiejętności lub wiedzy specjalistycznej, Prezes Funduszu powołuje
biegłego.
2. Biegłym nie może być osoba, w stosunku do której istnieją okoliczności
mogące mieć wpływ na jej bezstronność, w szczególności gdy kontrola jest
prowadzona w podmiocie kontrolowanym zatrudniającym tę osobę albo obejmuje
zadanie, którego ta osoba jest lub była wykonawcą.
3. W postanowieniu o powołaniu biegłego określa się przedmiot, zakres oraz
termin wydania opinii.
4. Biegły działa na podstawie postanowienia o jego powołaniu. Na
postanowienie o powołaniu biegłego zażalenie nie przysługuje.
5. Biegłemu można udostępnić akta kontroli w zakresie niezbędnym do
przeprowadzenia dowodu. Biegły jest obowiązany do zachowania w tajemnicy
informacji, o których dowiedział się w związku z wykonywaniem zadań określonych
w postanowieniu o jego powołaniu, oraz do sporządzenia opinii w sposób obiektywny
i zgodny z najlepszą wiedzą.
6. Biegły przed przystąpieniem do wykonywania czynności, o których mowa
w ust. 1 i 3, składa Prezesowi Funduszu oświadczenie o braku przyczyn wyłączenia,
o którym mowa w ust. 2 oraz w art. 61f ust. 1.
7. Do biegłego stosuje się odpowiednio przepisy art. 61e ust. 6, art. 61f, art. 61j
ust. 1 pkt 1–3, ust. 2–5 i ust. 6 pkt 1, art. 61q ust. 1 i 2, art. 61z oraz art. 61za.
Art. 61s. 1. Ustalenia kontroli zamieszcza się w wystąpieniu pokontrolnym.
2. Wystąpienie pokontrolne zawiera w szczególności:
1) zwięzły opis ustalonego stanu faktycznego, w tym nieprawidłowości i ich zakres,
a także ocenę;
2) zalecenia pokontrolne, jeżeli zostały sformułowane;
3) sankcje:
a) zgodnie z postanowieniami wynikającymi z umowy lub zgodnie
z przepisami ustawy o refundacji,
b) polegające na zwrocie do Funduszu nie więcej niż 50% środków
publicznych przekazanych za okres objęty kontrolą, o której mowa
w art. 61a ust. 2a, wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla
zaległości podatkowych;
4) informacje o wystąpieniu o nałożenie innych przewidzianych prawem sankcji;
5) pouczenie o prawie zgłoszenia zastrzeżeń.
3. Wystąpienie pokontrolne podpisuje kontroler przeprowadzający kontrolę.
4. Wystąpienie pokontrolne doręcza się kierownikowi podmiotu
kontrolowanego.
5. Prezes Funduszu określa, w drodze decyzji administracyjnej, wysokość
zwrotu środków publicznych, o którym mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b, w przypadku:
1) nieuzasadnionej odmowy udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej;
2) udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sposób ograniczający ich dostępność;
3) udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w sposób nieodpowiadający
obowiązującym przepisom lub wymaganiom określonym przez Prezesa
Funduszu;
4) przedstawienia przez świadczeniodawcę danych niezgodnych ze stanem
faktycznym, na podstawie których Fundusz dokonał rozliczeń ze
świadczeniodawcą;
5) niewykonania przez świadczeniodawcę w terminie zaleceń pokontrolnych.
6. Decyzja, o której mowa w ust. 5, jest ostateczna. Świadczeniodawcy
przysługuje od niej skarga do sądu administracyjnego.
7. Kwota wynikająca z sankcji, o której mowa w ust. 2 pkt 3 lit. b, podlega
ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 61t. 1. Kierownikowi podmiotu kontrolowanego przysługuje prawo
zgłoszenia zastrzeżeń do wystąpienia pokontrolnego w terminie 14 dni od dnia jego
doręczenia. Zastrzeżenia wnosi się do Prezesa Funduszu za pośrednictwem komórki
organizacyjnej Funduszu, która przeprowadziła kontrolę.
2. Prezes Funduszu odmawia przyjęcia zastrzeżeń, jeżeli zostały one zgłoszone
przez osobę nieuprawnioną lub po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, o czym
informuje zgłaszającego.
3. Prezes Funduszu, jeżeli nie zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2,
rozpatruje zastrzeżenia w terminie 14 dni od dnia ich otrzymania.
4. Podmiot kontrolowany jest obowiązany, w terminie 14 dni od dnia otrzymania
wystąpienia pokontrolnego, a w przypadku wniesienia zastrzeżeń, od dnia otrzymania
stanowiska o oddaleniu zastrzeżeń w całości lub zmienionego wystąpienia
pokontrolnego, poinformować Prezesa Funduszu o sposobie wykonania zaleceń
pokontrolnych oraz o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia tych działań.
Art. 61u. 1. Prezes Funduszu pobiera lub dochodzi należności wynikających
z kar określonych w wystąpieniu pokontrolnym, jeżeli ich kwota określona dla danego
podmiotu kontrolowanego, w dniu podpisania wystąpienia pokontrolnego,
jednorazowo przekracza 500 zł.
2. Prezes Funduszu pobiera lub dochodzi należności wynikających z kar
określonych w wystąpieniu pokontrolnym w pełnej wysokości od dnia, w którym
kwota należności niepobranych lub niedochodzonych określonych dla danego
podmiotu kontrolowanego w okresie roku kalendarzowego przekroczyła łącznie
2000 zł.
3. W przypadku przekroczenia, o którym mowa w ust. 2, Prezes Funduszu
pobiera lub dochodzi należności na zasadach określonych w ust. 1 dopiero
w następnym roku kalendarzowym.
4. Kwoty, o których mowa w ust. 1 i 2, podlegają corocznej waloryzacji
o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem,
w poprzednim roku kalendarzowym. Przepisy art. 61g ust. 5 i 6 stosuje się.
Art. 61v. 1. Prezes Funduszu jest uprawniony do przeprowadzenia kontroli bez
uprzedniego zawiadomienia, w przypadku gdy jest to:
1) uzasadnione bezpośrednim zagrożeniem życia lub zdrowia;
2) niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub wykroczenia, lub
zabezpieczenia dowodów ich popełnienia;
3) niezbędne dla przeciwdziałania ograniczeniom dostępności świadczeń opieki
zdrowotnej, w tym w zakresie realizacji obowiązków, o których mowa w art. 20.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, kontrolerzy wszczynają kontrolę na
podstawie legitymacji służbowej. W takim przypadku okazanie upoważnienia do
przeprowadzenia kontroli i doręczenie zawiadomienia o kontroli następuje w terminie
do 3 dni roboczych od dnia wszczęcia kontroli lub w miarę możliwości w momencie
wszczęcia kontroli.
Art. 61w. 1. W sytuacji wystąpienia wątpliwości dotyczących prawidłowości
postępowania w zakresach, o których mowa w art. 61a ust. 1–3, w szczególności na
skutek przetwarzania posiadanych danych lub informacji, Fundusz może
przeprowadzić czynności sprawdzające obejmujące wezwanie świadczeniodawcy,
osoby uprawnionej w rozumieniu ustawy o refundacji lub apteki do udzielenia
wyjaśnień lub przekazania dokumentów niezbędnych do ustalenia stanu faktycznego
w tym zakresie. Udzielenie wyjaśnień lub przekazanie dokumentów następuje
nieodpłatnie w terminie wskazanym przez Fundusz, nie dłuższym niż 14 dni od dnia
doręczenia wezwania. Wyjaśnienia są podpisywane przez osobę, która je złożyła.
2. W sytuacji gdy istotne wątpliwości, o których mowa w ust. 1, nie zostaną
usunięte na skutek złożenia przez podmiot, o którym mowa w ust. 1, wyjaśnień lub
przekazania dokumentów albo w sytuacji niezłożenia tych wyjaśnień lub
nieprzekazania dokumentów, Prezes Funduszu może przeprowadzić kontrolę w tym
podmiocie.
Art. 61x. W sytuacji, w której stan faktyczny sprawy ustalony w szczególności
w przypadku, o którym mowa w art. 61w ust. 1, albo przez przyznanie okoliczności
faktycznych przez świadczeniodawcę, osobę uprawnioną w rozumieniu ustawy
o refundacji lub aptekę nie budzi wątpliwości co do stwierdzonych nieprawidłowości
związanych z realizacją umowy lub realizacją uprawnień i obowiązków wynikających
z przepisów prawa, Fundusz stosuje sankcje, o których mowa odpowiednio w art. 61s
ust. 2 pkt 3.
Art. 61y. 1. W Funduszu tworzy się korpus kontrolerski.
2. W skład korpusu kontrolerskiego wchodzą pracownicy Funduszu będący kontrolerami.
3. Kontrolerem może być pracownik Funduszu, który:
1) posiada obywatelstwo polskie;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie był karany za popełnione z winy umyślnej przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;
4) ma wyższe wykształcenie;
5) złożył egzamin kwalifikacyjny na stanowisko kontrolera z wynikiem pozytywnym;
6) nie pełnił służby zawodowej ani nie pracował w organach bezpieczeństwa
państwa wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r.
o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat
1944–1990 oraz treści tych dokumentów (Dz. U. z 2020 r. poz. 306, 284 i 322),
ani nie był ich współpracownikiem.
3a. Potwierdzenie spełniania warunków, o których mowa w ust. 3 pkt 1–3, może
nastąpić na podstawie oświadczenia.
3b. Potwierdzenie spełniania warunku, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, następuje
na podstawie oświadczenia lustracyjnego lub informacji o złożeniu oświadczenia
lustracyjnego składanych na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 października
2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa
z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów.
4. Kontrolera powołuje i odwołuje Prezes Funduszu. Z dniem powołania
dotychczasowa umowa o pracę przekształca się w stosunek pracy na podstawie
powołania, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
5. Egzamin kwalifikacyjny na stanowisko kontrolera obejmuje:
1) wiedzę i umiejętności w zakresie kontroli;
2) znajomość aktów prawnych mających zastosowanie w ochronie zdrowia oraz
dotyczących funkcjonowania organów administracji publicznej.
3) (uchylony)
6. Do egzaminu, o którym mowa w ust. 5, może przystąpić osoba, która jest
zatrudniona w Funduszu.
7. Egzamin, o którym mowa w ust. 5, jest przeprowadzany raz na kwartał.
Przystąpić do egzaminu można raz w roku kalendarzowym.
8. Komisję egzaminacyjną do przeprowadzenia egzaminu, o którym mowa
w ust. 5, powołuje i odwołuje Prezes Funduszu.
9. Prezes Funduszu określi sposób przygotowania i przeprowadzania egzaminu,
o którym mowa w ust. 5.
10. Prezes Funduszu odwołuje ze stanowiska kontrolera osobę, która:
1) złożyła rezygnację ze stanowiska;
2) przestała spełniać warunki określone w ust. 3 pkt 1–4 i 6;
3) jest nieobecna w pracy powyżej 3 miesięcy z powodu tymczasowego aresztowania;
4) naruszyła w stopniu ciężkim podstawowe obowiązki pracownicze;
5) realizowała kontrole w sposób nierzetelny, niezgodny z przepisami lub
uniemożliwiający osiągnięcie celu kontroli, w szczególności kwestionując
w sposób powtarzalny wyłącznie naruszenia niemające znaczącego charakteru
lub pomijając naruszenia istotne;
6) nie złożyła lub złożyła niezgodne z prawdą oświadczenie, o którym mowa
w art. 112 ust. 3.
11. Obsługę pracowników komórki organizacyjnej Funduszu, która prowadzi
kontrole, w tym pracowników wchodzących w skład korpusu kontrolerskiego,
zapewniają centrala oraz oddziały wojewódzkie Funduszu.
Art. 61z. 1. Informacje, które kontroler lub osoba, o której mowa w art. 61e
ust. 2, uzyskała w związku z wykonywaniem obowiązków w ramach kontroli lub
poszczególnych jej czynności, stanowią tajemnicę kontrolerską.
2. Obowiązek zachowania tajemnicy kontrolerskiej ma również Prezes Funduszu
oraz każdy, z wyłączeniem podmiotu kontrolowanego, kto na podstawie uprawnienia
wynikającego z ustawy lub przepisów odrębnych uzyskał informację o przebiegu lub
wynikach kontroli. W innym przypadku informacje, o których mowa w ust. 1, mogą
zostać udostępnione za zgodą Prezesa Funduszu.
3. W zakresie wskazanym w art. 61c ust. 2 obowiązek zachowania tajemnicy
kontrolerskiej ma również minister właściwy do spraw zdrowia, pracownicy urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia oraz jednostki podległej
ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwej w zakresie systemów
informacyjnych w ochronie zdrowia.
4. Obowiązek zachowania tajemnicy kontrolerskiej nie jest ograniczony w czasie.
5. Od obowiązku zachowania tajemnicy kontrolerskiej może zwolnić Prezes
Funduszu albo sąd właściwy do rozpoznania sprawy.
Art. 61za. 1. W trakcie przeprowadzania kontroli komunikacja między
Prezesem Funduszu, kontrolerami, osobami, o których mowa w art. 61e ust. 2,
a podmiotem kontrolowanym, w szczególności przesyłanie zawiadomienia o kontroli,
wystąpienia pokontrolnego, zastrzeżeń podmiotu kontrolowanego do wystąpienia
pokontrolnego, sprzeciwu, o którym mowa w art. 61d ust. 6, oraz postanowień
wydanych w toku kontroli odbywa się za pomocą środków komunikacji
elektronicznej, w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu
usług drogą elektroniczną.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy:
1) z uwagi na potrzebę ochrony danych osobowych komunikacja za pomocą
środków komunikacji elektronicznej nie gwarantuje w sposób dostateczny
bezpieczeństwa przetwarzania danych;
2) brak jest technicznych lub organizacyjnych możliwości do wykorzystania
systemów teleinformatycznych do przesyłania lub odbierania przez Prezesa
Funduszu, kontrolerów lub podmiot kontrolowany dokumentów za pomocą
środków komunikacji elektronicznej;
3) wystąpiła awaria systemów teleinformatycznych, która uniemożliwia Prezesowi
Funduszu, kontrolerom, osobom, o których mowa w art. 61e ust. 2, lub
podmiotowi kontrolowanemu przesyłanie dokumentów za pomocą środków
komunikacji elektronicznej.
3. Pisma, oświadczenia, wyjaśnienia, postanowienia oraz wnioski składane
w trakcie kontroli, Prezes Funduszu, kontrolerzy, osoby, o których mowa w art. 61e
ust. 2, oraz podmiot kontrolowany sporządzają w formie dokumentu elektronicznego,
opatrując je kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym.
4. W przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 2, dokumenty,
o których mowa w ust. 3, sporządza się w postaci papierowej i doręcza za
pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia
23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, przez kontrolerów lub przez pracowników
podmiotu kontrolowanego.
5. Dokumenty, o których mowa w ust. 3, podmiot kontrolowany wnosi w trakcie
kontroli do kontrolera na elektroniczną skrzynkę podawczą Funduszu utworzoną na
podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów
realizujących zadania publiczne.
6. Prezes Funduszu i kontrolerzy doręczają dokumenty, o których mowa
w ust. 3, podmiotowi kontrolowanemu:
1) na jego elektroniczną skrzynkę podawczą utworzoną na podstawie ustawy z dnia
17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne, jeżeli jest podmiotem publicznym w rozumieniu tej ustawy;
2) na adres elektroniczny wskazany Funduszowi – w przypadku podmiotu innego
niż określony w pkt 1.
7. Dokumenty w postaci elektronicznej przekazywane za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 3, są sporządzane w jednym
z formatów danych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ustawy
z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących
zadania publiczne.
8. Do doręczania pism w trakcie kontroli, w zakresie nieuregulowanym
w ustawie, stosuje się przepisy działu I rozdziałów 8–10 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 61zb. Ministrowie, o których mowa w art. 14, mają prawo do
przeprowadzenia kontroli w podmiotach, które wykonują świadczenia opieki
zdrowotnej finansowane przez tych ministrów. Do tej kontroli, z wyłączeniem kontroli
przeprowadzanej przez ministra właściwego do spraw zdrowia, przepisy niniejszego
działu stosuje się odpowiednio, z wyłączeniem przepisów art. 61c ust. 2, art. 61u–61y i art. 61za.
art. 62.
więcej
art. 63.
więcej
Art. 63a. (uchylony).
Art. 63b. (uchylony).
Art. 63c. (uchylony).
art. 64.
więcej
art. 65.
więcej
1) równego traktowania oraz solidarności społecznej;
2) zapewnienia ubezpieczonemu równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej
i wyboru świadczeniodawców spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli
umowę z Funduszem, z zastrzeżeniem art. 56b i art. 69b ustawy z dnia
21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej
Polskiej, art. 153 ust. 7a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży
Granicznej i art. 115 § 1a Kodeksu karnego wykonawczego.
art. 66.
więcej
1) osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi lub
ubezpieczeniem społecznym rolników, które są:
a) pracownikami w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych,
b) rolnikami lub ich domownikami w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu
społecznym rolników,
ba) pomocnikami rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników,
c) osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą lub osobami z nimi
współpracującymi, z wyłączeniem osób, które zawiesiły wykonywanie
działalności gospodarczej na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca
2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z
2020 r. poz. 424 i 1086) lub przepisów o ubezpieczeniach społecznych lub
ubezpieczeniu społecznym rolników,
d) osobami wykonującymi pracę nakładczą,
e) osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy
zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której stosuje się
przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia lub osobami z nimi współpracującymi,
f) osobami duchownymi,
g) członkami rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek
rolniczych lub członkami ich rodzin,
h) osobami pobierającymi świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu
oraz osobami pobierającymi zasiłek socjalny wypłacany na czas
przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania nowego zatrudnienia,
a także osobami pobierającymi wynagrodzenie przysługujące w okresie
korzystania ze świadczenia górniczego albo w okresie korzystania ze
stypendium na przekwalifikowanie, wynikające z odrębnych przepisów lub
układów zbiorowych pracy,
i) osobami pobierającymi świadczenie szkoleniowe wypłacane po ustaniu
zatrudnienia;
1a) osoby, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców, oraz osoby z nimi współpracujące, z wyłączeniem osób, które
zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców;
2) żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe,
ćwiczenia wojskowe oraz pełniący terytorialną służbę wojskową, służbę
kandydacką, służbę przygotowawczą lub służbę wojskową w razie ogłoszenia
mobilizacji i w czasie wojny – o ile nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia
z innego tytułu;
3) osoby odbywające służbę zastępczą;
4) osoby podlegające kwalifikacji wojskowej pełniące służbę w Policji, Straży
Granicznej i Służbie Ochrony Państwa;
5) żołnierze zawodowi oraz żołnierze odbywający nadterminową zasadniczą służbę
wojskową i służbę okresową;
6) policjanci;
7) funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
8) funkcjonariusze Agencji Wywiadu;
8a) funkcjonariusze Centralnego Biura Antykorupcyjnego;
8b) funkcjonariusze Służby Kontrwywiadu Wojskowego;
8c) funkcjonariusze Służby Wywiadu Wojskowego;
9) funkcjonariusze Służby Ochrony Państwa;
10) funkcjonariusze Straży Granicznej;
10a) funkcjonariusze Straży Marszałkowskiej;
11) funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej;
12) funkcjonariusze Służby Więziennej;
13) funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej;
14) posłowie pobierający uposażenia poselskie oraz senatorowie pobierający
uposażenie senatorskie;
15) sędziowie i prokuratorzy;
15a) ławnicy sądowi niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
z innego tytułu;
16) osoby pobierające emeryturę lub rentę, osoby w stanie spoczynku pobierające
uposażenie lub uposażenie rodzinne oraz osoby pobierające uposażenie po
zwolnieniu ze służby lub świadczenie pieniężne o takim samym charakterze;
16a) osoby pobierające rodzicielskie świadczenie uzupełniające;
17) uczniowie oraz słuchacze zakładów kształcenia nauczycieli w rozumieniu
przepisów o systemie oświaty niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego z innego tytułu;
18) dzieci przebywające w placówkach pełniących funkcje resocjalizacyjne,
wychowawcze lub opiekuńcze lub w domach pomocy społecznej niepodlegające
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
19) dzieci do czasu rozpoczęcia realizacji obowiązku szkolnego nieprzebywające
w placówkach, o których mowa w pkt 18, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu, z zastrzeżeniem art. 81 ust. 8 pkt 3;
20) studenci i doktoranci niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
z innego tytułu, z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1;
21) alumni wyższych seminariów duchownych i teologicznych, postulanci,
nowicjusze i junioryści zakonów męskich i żeńskich i ich odpowiedników,
z wyłączeniem osób, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 2;
22) słuchacze Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego;
23) osoby pobierające stypendium sportowe po ukończeniu 15. roku życia
niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
24) bezrobotni niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
24a) osoby pobierające stypendium w okresie odbywania szkolenia, stażu lub
przygotowania zawodowego dorosłych, na które zostały skierowane przez
podmiot inny niż powiatowy urząd pracy, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
25) osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne
oraz osoby niepobierające zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia
przedemerytalnego z przyczyn określonych w art. 27 ust. 1 pkt 3–6 i ust. 2
ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu
(Dz. U. z 2003 r. poz. 514, z późn. zm.) niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
26) osoby pobierające zasiłek stały z pomocy społecznej niepodlegające
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
27) osoby, które uzyskały w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę
uzupełniającą, objęte indywidualnym programem integracji na podstawie
przepisów o pomocy społecznej, niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego z innego tytułu;
28) osoby pobierające specjalny zasiłek opiekuńczy lub dodatek do zasiłku
rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka i utraty prawa do zasiłku
dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu jego pobierania,
przyznane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, niepodlegające
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
28a) osoby pobierające świadczenie pielęgnacyjne, przyznane na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
28b) osoby pobierające zasiłek dla opiekuna, przyznany na podstawie przepisów
o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
29) osoby bezdomne wychodzące z bezdomności niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
30) osoby objęte indywidualnym programem zatrudnienia socjalnego lub realizujące
kontrakt socjalny w wyniku zastosowania procedury, o której mowa w art. 50
ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach
rynku pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1482, z późn. zm.), niepodlegające
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
31) kombatanci i osoby represjonowane niepodlegający ubezpieczeniom
społecznym w Rzeczypospolitej Polskiej lub niepobierający emerytury lub renty;
31a) cywilne niewidome ofiary działań wojennych, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
31b) działacze opozycji antykomunistycznej i osoby represjonowane z powodów
politycznych niepodlegający ubezpieczeniu społecznemu w Rzeczypospolitej
Polskiej lub niepobierający emerytury lub renty;
32) osoby korzystające z urlopu wychowawczego niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
32a) osoby, o których mowa w art. 6a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych, niepodlegające obowiązkowi
ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu;
33) osoby uprawnione do świadczeń alimentacyjnych na podstawie ugody sądowej
lub prawomocnego orzeczenia sądu niepodlegające obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego z innego tytułu;
34) rolnicy i ich domownicy, którzy nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu
rolników z mocy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym
rolników, niepodlegający obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego na
podstawie pkt 1–33 i 35–37;
35) członkowie rad nadzorczych posiadający miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
36) aplikanci Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury;
37) osoby pobierające nauczycielskie świadczenia kompensacyjne.
2. Status członka rodziny osoby ubezpieczonej zwalnia z obowiązku
ubezpieczenia zdrowotnego z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 17–20, 26–28b, 30 i 33.
2a. Status członka rodziny będącego osobą uprawnioną do świadczeń opieki
zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji zwalnia z obowiązku
ubezpieczenia zdrowotnego z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 17–20, 26, 27, 30 i 33.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do małżonków, wobec których orzeczono
separację prawomocnym wyrokiem sądu.
art. 67.
więcej
zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego osoby podlegającej temu obowiązkowi
zgodnie z przepisami art. 74–76 oraz opłaceniu składki w terminie i na zasadach
określonych w ustawie.
1a. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a,
oraz członków ich rodzin.
2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego po zgłoszeniu
do ubezpieczenia zdrowotnego uzyskuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, z wyłączeniem
osoby wskazanej w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. ba, ma obowiązek zgłosić do ubezpieczenia
zdrowotnego członków rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6. Osoby, które
nie zgłaszają się do ubezpieczenia zdrowotnego same, informują podmiot właściwy
do dokonania zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego o członkach rodziny
podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia zdrowotnego, w terminie 7 dni od dnia
zaistnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania zgłoszenia.
Członkowie rodziny uzyskują prawo do świadczeń opieki zdrowotnej od dnia
zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego.
3a. W przypadku członków rodziny do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym
wystarczy zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego przez jedną osobę podlegającą
obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, z tym że wnuki mogą zostać zgłoszone
tylko w przypadku, gdy żaden z rodziców nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia
zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 lub nie jest osobą uprawnioną do świadczeń
opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji z tytułu wykonywania pracy
lub pracy na własny rachunek albo ubezpieczeniu dobrowolnemu.
4. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej osób, o których mowa w ust. 2 i 3,
ustaje po upływie 30 dni od dnia wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego.
5. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej dla osób, które ukończyły:
1) szkołę ponadpodstawową – wygasa po upływie 6 miesięcy od dnia zakończenia
nauki albo skreślenia z listy uczniów;
2) studia lub szkołę doktorską – wygasa po upływie 4 miesięcy od ich ukończenia
albo skreślenia z listy studentów lub listy doktorantów.
6. Osoba, o której mowa w ust. 2, pomimo wygaśnięcia obowiązku
ubezpieczenia ma wraz z członkami rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6,
prawo do świadczeń opieki zdrowotnej w okresie pobierania przez tę osobę zasiłku
przyznanego na podstawie przepisów o ubezpieczeniu chorobowym lub
wypadkowym, którego nie zalicza się do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.
7. Osoba ubiegająca się o przyznanie emerytury lub renty pomimo wygaśnięcia
obowiązku ubezpieczenia ma wraz z członkami rodziny, o których mowa w art. 3
ust. 2 pkt 5 i 6, prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego w okresie trwania
postępowania o przyznanie tych świadczeń.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia może, w drodze rozporządzenia,
przedłużyć okres prawa do świadczeń opieki zdrowotnej osób, o których mowa
w ust. 2 i 3, w przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu
epidemii, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia dostępu do świadczeń opieki
zdrowotnej i zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego.
art. 68.
więcej
urlopie bezpłatnym, poseł do Parlamentu Europejskiego wybrany w Rzeczypospolitej
Polskiej lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 11
ust. 3 lit. e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia
29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego,
może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego
w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Korzystający może zgłosić wolontariusza do ubezpieczenia zdrowotnego,
jeżeli nie jest on objęty ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu.
3. Osoba, o której mowa w ust. 1, jest obowiązana zgłosić do Funduszu
członków rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, w terminie 7 dni od dnia określonego w umowie, o której mowa w ust. 5, lub od dnia zaistnienia okoliczności
powodujących konieczność dokonania zgłoszenia.
4. Podstawę wymiaru składki opłacanej przez:
1) osobę, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego
dochodu, nie niższa jednak od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu;
2) korzystającego, o którym mowa w ust. 2, stanowi kwota odpowiadająca
minimalnemu wynagrodzeniu;
3) osobę, o której mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1–4, stanowi kwota odpowiadająca
wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych.
5. Osoba, o której mowa w ust. 1, zostaje objęta ubezpieczeniem zdrowotnym
z dniem określonym w umowie zawartej przez tę osobę z Funduszem, a przestaje być
nim objęta z dniem rozwiązania umowy lub po upływie miesiąca nieprzerwanej
zaległości w opłacaniu składek.
6. Wolontariusz, o którym mowa w ust. 2, zostaje objęty ubezpieczeniem
zdrowotnym z dniem określonym w umowie zawartej przez korzystającego
z Funduszem, a przestaje być nim objęty z dniem rozwiązania umowy lub po upływie
miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek.
7. Objęcie osoby, o której mowa w ust. 1, ubezpieczeniem zdrowotnym
uzależnione jest od wniesienia opłaty na rachunek Funduszu.
8. Wysokość opłaty jest uzależniona od okresu, w którym osoba, o której mowa
w ust. 1, nie była objęta ubezpieczeniem zdrowotnym, i wynosi:
1) 20% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której
przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie
od 3 miesięcy do roku;
2) 50% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której
przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie
powyżej roku do 2 lat;
3) 100% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której
przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie
powyżej 2 lat do 5 lat;
4) 150% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której
przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie
powyżej 5 lat do 10 lat;
5) 200% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której
przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie
powyżej 10 lat.
8a. W przypadku marynarzy będących osobami, o których mowa w art. 3 ust. 1
pkt 1 i 2, z wyłączeniem osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt
tolerowany, oraz w pkt 2a, z wyłączeniem osób korzystających z ochrony czasowej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do okresu, o którym mowa w ust. 8, nie wlicza
się okresu ich zatrudnienia na statkach morskich o obcej przynależności.
9. Opłata nie dotyczy osób wymienionych w art. 3 ust. 2.
10. Przy obliczaniu opłaty do okresu, w którym osoba ubezpieczająca się
dobrowolnie nie była ubezpieczona, dolicza się okres niepodlegania ubezpieczeniu
zdrowotnemu na podstawie dotychczasowych przepisów.
11. W uzasadnionych przypadkach, na wniosek osoby, o której mowa w ust. 1,
Fundusz może odstąpić od pobrania opłaty lub rozłożyć ją na raty miesięczne, jednak
nie więcej niż na 12 rat.
12. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej osoby, o której mowa w ust. 1,
i zgłoszonych do Funduszu członków jej rodziny, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5
i 6, oraz wolontariusza, o którym mowa w ust. 2, przysługuje od dnia objęcia
ubezpieczeniem zdrowotnym i wygasa po upływie 30 dni od dnia ustania
ubezpieczenia zdrowotnego w Funduszu.
art. 69.
więcej
w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i c–i, powstaje i wygasa w terminach określonych
w przepisach o ubezpieczeniach społecznych.
1a. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób, które na podstawie przepisów ustawy
z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców zawiesiły wykonywanie działalności
gospodarczej, stosuje się odpowiednio art. 68.
1b. Do powstania i wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego osób, o
których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1a, stosuje się odpowiednio terminy określone w przepisach o ubezpieczeniach społecznych dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c.
2. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1
pkt 1 lit. b i pkt 34, powstaje od dnia zgłoszenia do ubezpieczenia w trybie przepisów
o ubezpieczeniu społecznym rolników, a ustaje z ostatnim dniem miesiąca, w którym
ustały okoliczności uzasadniające podleganie ubezpieczeniu.
2a. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust.
1 pkt 1 lit. ba, powstaje od dnia zgłoszenia do ubezpieczenia w trybie przepisów o
ubezpieczeniu społecznym rolników, a ustaje z dniem rozwiązania lub wygaśnięcia
umowy o pomocy przy zbiorach, o której mowa w przepisach o ubezpieczeniu
społecznym rolników.
3. Pracownik korzystający z urlopu bezpłatnego traci prawo do świadczeń
z ubezpieczenia zdrowotnego po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia urlopu.
4. Po wygaśnięciu obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego każda osoba może
ubezpieczyć się na zasadach określonych w art. 68.
art. 70.
więcej
w art. 66 ust. 1 pkt 2–4, powstaje z dniem powołania lub skierowania do służby,
a wygasa z dniem zwolnienia z tej służby.
2. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1
pkt 5–13 i 15, powstaje z dniem nawiązania stosunku służbowego, a wygasa z dniem
jego ustania.
art. 71.
więcej
ust. 1 pkt 14, powstaje z dniem przyznania im uposażenia, a wygasa z dniem utraty
prawa do pobierania uposażenia.
art. 72.
więcej
emeryturę lub rentę powstaje od dnia, od którego przysługuje wypłata emerytury lub
renty, i wygasa z dniem zaprzestania pobierania świadczenia.
2. W przypadku zawieszenia prawa do renty socjalnej w razie osiągania
przychodu z tytułów wymienionych w art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r.
o rencie socjalnej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1455, 1622, 1818 i 2473), w tym również
w razie osiągania przychodów za granicą z tych tytułów, prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego wygasa po upływie 90 dni od dnia ustania ubezpieczenia zdrowotnego w Funduszu.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do osób w stanie spoczynku
pobierających uposażenie lub pobierających uposażenie rodzinne oraz osób
pobierających uposażenie po zwolnieniu ze służby lub świadczenie pieniężne o takim
samym charakterze.
Art. 72a. Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób pobierających
rodzicielskie świadczenie uzupełniające powstaje od dnia, od którego przysługuje jego
wypłata, i wygasa z dniem zaprzestania pobierania świadczenia.
art. 73.
więcej
1) uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17, powstaje z dniem
przyjęcia do szkoły lub zakładu kształcenia nauczycieli, a wygasa z dniem
ukończenia szkoły lub zakładu kształcenia nauczycieli albo skreślenia z listy
uczniów lub słuchaczy;
2) dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 18, przebywających w placówkach
pełniących funkcje resocjalizacyjne, wychowawcze lub opiekuńcze lub
w domach pomocy społecznej, powstaje z dniem przyjęcia do placówki albo
domu, a wygasa z końcem pobytu w placówce bądź domu;
3) dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 19, powstaje z dniem uznania przez
ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy
społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia
19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług
społecznych – przez centrum usług społecznych, zasadności objęcia
ubezpieczeniem zdrowotnym, a wygasa z dniem uznania, że ustała zasadność
objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, nie później niż z dniem, w którym dziecko
rozpoczyna realizację obowiązku szkolnego; ośrodek pomocy społecznej albo
centrum usług społecznych mogą odmówić uznania zasadności objęcia
ubezpieczeniem zdrowotnym lub uznać, że ustała konieczność i zasadność
objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym dziecka spełniającego przesłanki określone
w art. 66 ust. 1 pkt 19, jeżeli na podstawie wywiadu rodzinnego
(środowiskowego) stwierdzą, iż warunki materialne opiekunów prawnych lub faktycznych dziecka umożliwiają jego ubezpieczenie zdrowotne na zasadach
określonych w art. 68;
4) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 20 i 22, powstaje z dniem złożenia
oświadczenia o niepodleganiu obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
z innego tytułu, nie wcześniej jednak niż z dniem rozpoczęcia pierwszego
semestru kształcenia, a wygasa z dniem ukończenia studiów lub kształcenia
w szkole doktorskiej albo skreślenia z listy studentów lub listy doktorantów;
5) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 21, powstaje z dniem przyjęcia do
wyższego seminarium duchownego albo teologicznego lub do zakonu albo jego
odpowiedników, a wygasa z dniem ukończenia 25. roku życia albo wystąpienia
z wyższego seminarium duchownego albo teologicznego lub zakonu albo jego odpowiedników;
6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 23, powstaje z dniem przyznania
stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do jego pobierania;
7) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, powstaje z dniem uzyskania statusu
bezrobotnego, a wygasa z dniem utraty tego statusu;
7a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, powstaje z dniem nabycia prawa
do stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do niego;
8) osób pobierających świadczenie przedemerytalne lub zasiłek przedemerytalny
obejmuje okres od dnia przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego do
dnia utraty prawa do jego pobierania, a w przypadku zasiłku przedemerytalnego
– do jego wygaśnięcia, a w odniesieniu do osób niepobierających zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego z przyczyn, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 25 – obejmuje okres od dnia zarejestrowania się
w urzędzie pracy do dnia przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego lub
świadczenia przedemerytalnego;
9) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, obejmuje okres od dnia przyznania
zasiłku do dnia utraty prawa do zasiłku;
10) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28 i 28a, obejmuje okres od dnia
przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego lub
dodatku do zasiłku rodzinnego z tytułu samotnego wychowywania dziecka
i utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu ustawowego okresu
jego pobierania do dnia utraty prawa do ich pobierania;
10a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28b, obejmuje okres od dnia nabycia
prawa do zasiłku dla opiekuna, nie wcześniej jednak niż od dnia wejścia w życie
ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów
(Dz. U. z 2017 r. poz. 2092 oraz z 2019 r. poz. 1818) do dnia utraty prawa do
jego pobierania;
11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29, powstaje od dnia rozpoczęcia
realizacji indywidualnego programu wychodzenia z bezdomności, a wygasa
z dniem zakończenia realizacji tego programu lub zaprzestania realizacji tego
programu w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej;
12) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, powstaje od dnia rozpoczęcia
realizacji indywidualnego programu integracji, a wygasa z dniem zakończenia
lub wstrzymania realizacji tego programu;
13) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 30:
a) powstaje po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia realizacji indywidualnego
programu zatrudnienia socjalnego, a wygasa z dniem zakończenia realizacji
programu lub zaprzestania realizacji programu w rozumieniu przepisów
o zatrudnieniu socjalnym,
b) powstaje po upływie 30 dni od dnia podpisania kontraktu socjalnego,
a wygasa z dniem zakończenia realizacji kontraktu socjalnego lub
zaprzestania realizacji kontraktu socjalnego, o którym mowa w przepisach
o pomocy społecznej;
14) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31 i 31b, powstaje z dniem złożenia
Szefowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
oświadczenia o niepodleganiu przepisom o systemie ubezpieczeń społecznych
i braku innego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, a wygasa z dniem
ustania tych warunków;
14a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a, powstaje z dniem złożenia
w organie rentowym, w rozumieniu przepisów o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, oświadczenia o braku innego tytułu do
objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, a wygasa z dniem ustania tego warunku;
15) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32, powstaje z dniem rozpoczęcia
urlopu, a wygasa z dniem zakończenia urlopu;
15a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32a, powstaje z dniem objęcia
ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi w związku ze sprawowaniem
osobistej opieki nad dzieckiem, a wygasa z dniem zakończenia sprawowania tej
opieki;
16) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 33, powstaje z dniem, w którym
świadczenie alimentacyjne staje się wymagalne, a wygasa w dniu, w którym
świadczenie to przestaje być wymagalne;
17) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, powstaje z dniem powołania na
członka rady nadzorczej, a wygasa w dniu zaprzestania pełnienia tej funkcji;
17a) ławników sądowych, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, powstaje z dniem
wyboru na stanowisko ławnika sądowego, a wygasa z dniem upływu kadencji
lub wcześniejszego wygaśnięcia mandatu;
18) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, powstaje z dniem przyznania
stypendium, a wygasa z dniem utraty prawa do jego pobierania;
19) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 37, obejmuje okres od dnia przyznania
prawa do nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego do dnia utraty prawa
do jego pobierania.
art. 74.
więcej
społecznymi lub ubezpieczeniem społecznym rolników, osób, o których mowa w art.
66 ust. 1 pkt 1a, osób wymienionych w art. 75 i art. 76 oraz członków ich rodzin stosuje
się odpowiednio przepisy dotyczące zasad, trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczeń
społecznych lub do ubezpieczenia społecznego rolników oraz wyrejestrowywania z
tych ubezpieczeń, z zastrzeżeniem art. 75 ust. 1–2a, art. 77 i art. 86 ust. 6.
2. Do ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2–8
i 8b–15 oraz członków ich rodzin, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące zasad,
trybu i terminu zgłaszania do ubezpieczeń społecznych oraz wyrejestrowywania
z tych ubezpieczeń, z zastrzeżeniem art. 77.
3. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, będące przedsiębiorcami
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, a
także osoby, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców, mogą dokonywać zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego,
zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodziny, zgłoszenia
wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego lub zmiany danych wykazanych w tych zgłoszeniach, na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla
Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1291, 1495 i 1649).
art. 75.
więcej
uzupełniające zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego jednostka organizacyjna
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń
społecznych, właściwa do wydania decyzji w sprawach świadczeń, Kasa Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego, właściwy organ emerytalny lub instytucja wypłacająca
emeryturę lub rentę albo bank dokonujący wypłaty emerytury lub renty z zagranicy do
15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek
ubezpieczenia lub zaistniały zmiany dotyczące tego obowiązku.
1a. W przypadku dokonywania wypłaty emerytury lub renty z innego państwa
członkowskiego bank kieruje do Funduszu zapytanie dotyczące podlegania przez tę
osobę ubezpieczeniu zdrowotnemu w Rzeczypospolitej Polskiej.
1b. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, zgłoszenie do ubezpieczenia
zdrowotnego następuje do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym
bank otrzymał od Funduszu informację potwierdzającą podleganie danej osoby
ubezpieczeniu zdrowotnemu w Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu pobierania polskiej
emerytury lub renty.
2. Osoby pobierające zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne
zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych do 15. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia lub
zaistniały zmiany dotyczące tego obowiązku.
2a. Osoby pobierające nauczycielskie świadczenia kompensacyjne zgłasza do
ubezpieczenia zdrowotnego jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych do 15 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek ubezpieczenia lub
zaistniały zmiany dotyczące tego obowiązku.
3. Osoby pobierające uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie rodzinne,
a także osoby pobierające uposażenie po zwolnieniu ze służby lub świadczenie
pieniężne o takim samym charakterze zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego podmiot
wypłacający to uposażenie lub świadczenie.
3a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego sąd, w którym ławnik pełni swoją funkcję.
4. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17, 18 i 20, zgłaszają do
ubezpieczenia zdrowotnego odpowiednio szkoły, zakłady kształcenia nauczycieli,
uczelnie, podmioty prowadzące szkoły doktorskie, placówki pełniące funkcje
resocjalizacyjne, wychowawcze lub opiekuńcze i domy pomocy społecznej.
5. Dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 19, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka
pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług
społecznych – centrum usług społecznych, na wniosek opiekuna prawnego lub
faktycznego dziecka albo z własnej inicjatywy.
6. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 21, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego odpowiednio wyższe seminarium duchowne albo teologiczne lub zakon
albo jego odpowiednik.
7. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 22, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
8. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 23, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego podmiot wypłacający stypendium.
9. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego właściwy powiatowy urząd pracy.
9a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego podmiot kierujący (beneficjent) na szkolenie, staż lub przygotowanie
zawodowe dorosłych, którym jest:
1) jednostka samorządu terytorialnego i jej jednostka organizacyjna, z wyjątkiem
wojewódzkiego i powiatowego urzędu pracy,
2) Ochotniczy Hufiec Pracy,
3) agencja zatrudnienia,
4) instytucja szkoleniowa,
5) instytucja dialogu społecznego,
6) instytucja partnerstwa lokalnego,
7) organizacja pozarządowa działająca na rzecz rozwoju zasobów ludzkich
i przeciwdziałania bezrobociu,
8) podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca
2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
9) organizacja pracodawców,
10) związek zawodowy,
11) wojewódzki ośrodek doradztwa rolniczego,
12) ośrodek poradnictwa zawodowego i psychologicznego
– korzystający z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków
krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których
mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1465 i 2020), ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia
polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295 i 2020) albo ustawie z dnia 11 lipca
2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych
w perspektywie finansowej 2014–2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818).
10. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka
pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług
społecznych – centrum usług społecznych.
11. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28–28b, zgłasza do
ubezpieczenia zdrowotnego wójt, burmistrz lub prezydent miasta.
12. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29 i 30, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka
pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług
społecznych – centrum usług społecznych, realizujące indywidualny program
zatrudnienia socjalnego lub indywidualny program wychodzenia z bezdomności lub
ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy
społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia
19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych –
centrum usług społecznych, realizujące kontrakt socjalny w wyniku zastosowania procedury, o której mowa w art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
13. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego powiatowe centrum pomocy rodzinie realizujące indywidualny program integracji.
14. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31 i 31b, zgłasza do
ubezpieczenia zdrowotnego Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób
Represjonowanych.
14a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, określona
w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w której zostało złożone
oświadczenie, o którym mowa w art. 73 pkt 14a.
15. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego w imiennym raporcie miesięcznym kierowanym do Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna.
15a. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32a, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, określona
w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
16. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 34, do ubezpieczenia
zdrowotnego zgłaszają się same za pośrednictwem Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego. Osoby te są obowiązane niezwłocznie złożyć w Kasie Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego.
17. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 35, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego podmiot, w którym działa rada nadzorcza.
18. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, zgłasza do ubezpieczenia
zdrowotnego Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury.
art. 76.
więcej
zgłaszają się same.
Art. 76a. 1. Osoba, w stosunku do której wygasł tytuł do objęcia ubezpieczeniem
zdrowotnym, podlega wyrejestrowaniu z tego tytułu wraz z członkami rodziny.
2. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, która zgłosiła
do Funduszu członków rodziny, jest obowiązana poinformować podmiot właściwy do dokonania wyrejestrowania o okolicznościach powodujących konieczność ich wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego, w terminie 7 dni od dnia zaistnienia tych okoliczności.
3. Wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego dokonuje podmiot właściwy
do dokonania zgłoszenia.
art. 77.
więcej
o wyrejestrowaniu z ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w art. 74–76a, są
kierowane do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo Kasy Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego.
1a. Zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego oraz zgłoszenia
o wyrejestrowaniu z ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66
ust. 1 pkt 8a, oraz członków ich rodzin kierowane są do centrali Funduszu.
1b. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, kierowane do Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych, mogą być w terminie określonym dla złożenia tych zgłoszeń składane
do urzędu skarbowego, w którym jest prowadzone centrum obsługi. Zgłoszenia te
urząd skarbowy nie później niż w następnym dniu roboczym, licząc od dnia wpływu
tych dokumentów, przekazuje do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
1c. W przypadku, o którym mowa w ust. 1b, za datę złożenia zgłoszenia do
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych uważa się dzień złożenia tego zgłoszenia do urzędu
skarbowego.
2. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, zawierają:
1) wskazanie oddziału wojewódzkiego Funduszu właściwego ze względu na
miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku
braku miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej –
wskazanie oddziału wojewódzkiego Funduszu wybranego przez osobę zgłaszaną
do ubezpieczenia zdrowotnego;
2) (uchylony)
3) nazwisko i imię;
4) datę urodzenia;
4a) płeć;
5) adres zamieszkania;
6) numer PESEL, a w przypadku gdy ubezpieczonemu nie nadano numeru PESEL
– serię i numer dowodu osobistego lub paszportu.
3. W przypadku zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego członków rodzin,
o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 5 i 6, podmiot obowiązany do zgłoszenia
ubezpieczonego przesyła odpowiednio do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo do
Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane wymienione w ust. 2 oraz
następujące dane dotyczące członka rodziny:
1) nazwisko i imię;
2) datę urodzenia;
3) adres zamieszkania;
4) stopień pokrewieństwa;
5) informację o znacznym stopniu niepełnosprawności;
6) numer PESEL, a w przypadku gdy członkowi rodziny nie nadano numeru
PESEL – serię i numer dowodu osobistego lub paszportu;
7) informację o pozostawaniu we wspólnym gospodarstwie domowym
z ubezpieczonym – w przypadku osób, o których mowa w art. 5 pkt 3 lit. c.
art. 78.
więcej
kontrolę w zakresie realizacji zadań ubezpieczenia zdrowotnego określonych
przepisami ustawy przeprowadza:
1) minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w Zakładzie
Ubezpieczeń Społecznych;
2) minister właściwy do spraw rozwoju wsi w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
art. 79.
więcej
składki, z zastrzeżeniem art. 82 i 242.
2. Składka jest miesięczna i niepodzielna.
art. 80.
więcej
1a. Składka na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust.
1 pkt 1 lit. b i pkt 34, oraz domowników rolników, którzy prowadzą działalność
w zakresie działów specjalnych w rozumieniu art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 20 grudnia
1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, zwanych dalej „działami specjalnymi”, i dodatkowo w gospodarstwie rolnym, z wyłączeniem rolników prowadzących działalność:
1) wyłącznie w zakresie działów specjalnych i ich domowników,
2) w zakresie działów specjalnych i dodatkowo w gospodarstwie rolnym
– za każdą osobę podlegającą ubezpieczeniu wynosi 1 zł za każdy pełny hektar
przeliczeniowy użytków rolnych w gospodarstwie rolnym, przyjęty dla celów
ustalenia wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne rolników. W gospodarstwach
rolnych o powierzchni poniżej 1 hektara przeliczeniowego użytków rolnych składka
wynosi 1 zł.
2. Rolnik prowadzący działalność w zakresie działów specjalnych opłaca składki
na ubezpieczenie zdrowotne od deklarowanej podstawy wymiaru składki
odpowiadającej:
1) dochodowi ustalonemu dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób
fizycznych, w kwocie nie niższej jednak niż kwota odpowiadająca wysokości
minimalnego wynagrodzenia;
2) minimalnemu wynagrodzeniu, w przypadku prowadzenia działalności
niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
3. (uchylony)
3a. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne domowników
rolników prowadzących działalność wyłącznie w zakresie działów specjalnych oraz
pomocników rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym
rolników stanowi kwota 33,4% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z
zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Składka od nowej podstawy
wymiaru obowiązuje od dnia 1 kwietnia danego roku.
4. Składka rolnika na ubezpieczenie zdrowotne obejmuje członków jego rodziny,
jeżeli nie są oni domownikami w rozumieniu art. 6 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia
1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.
art. 81.
więcej
osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a, d–i i pkt 3 i 35, stosuje się przepisy
określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych
osób, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.
2. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa
w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 1a, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak
niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w
czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Składka w nowej wysokości obowiązuje
od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.
2a. Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e zatrudnionych jako niania, o której mowa w ustawie
z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2020 r.
poz. 326 i 568), sprawujących opiekę nad dziećmi na podstawie umowy
uaktywniającej stanowi przychód, z zastrzeżeniem, że podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenie zdrowotne opłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych ze
środków budżetu państwa stanowi kwota nie wyższa niż wysokość minimalnego
wynagrodzenia za pracę w danym roku kalendarzowym ustalona zgodnie z przepisami
o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
3. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5–
13, stanowi kwota odpowiadająca uposażeniu tych osób.
4. Podstawę wymiaru składek dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2 i 4,
stanowi kwota odpowiadająca wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego
przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych.
5. Przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób,
o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności
do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie
stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
6. Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne pomniejsza się
o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe finansowanych
przez ubezpieczonych niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników
ze środków ubezpieczonego, zgodnie z przepisami o systemie ubezpieczeń społecznych.
7. Podstawę wymiaru składek dla funkcjonariuszy Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej będących w służbie kandydackiej stanowi kwota odpowiadająca
wysokości minimalnego wynagrodzenia.
8. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla:
1) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 14 i 15, jest kwota odpowiadająca
wysokości uposażenia albo wynagrodzenia tych osób;
1a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, jest kwota uzyskiwanej diety;
2) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16, jest kwota emerytury, renty
pomniejszona o kwotę spłaty nadpłaty świadczenia, z wyłączeniem dodatków,
zasiłków, świadczeń pieniężnych i ryczałtu energetycznego, ekwiwalentu
pieniężnego z tytułu prawa do bezpłatnego węgla oraz deputatu węglowego albo
kwota uposażenia pobieranego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego,
kwota uposażenia pobieranego po zwolnieniu ze służby lub świadczenia
pieniężnego o takim samym charakterze;
2a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16a, jest kwota rodzicielskiego
świadczenia uzupełniającego;
3) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17–20, jest kwota odpowiadająca
wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych;
4) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 22 i 23, jest kwota odpowiadająca
wysokości pobieranego stypendium;
5) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24, jest kwota odpowiadająca
wysokości pobieranego zasiłku dla bezrobotnych lub stypendium, a w przypadku
niepobierania przez bezrobotnego zasiłku lub stypendium – kwota
odpowiadająca wysokości zasiłku dla bezrobotnych, o której mowa w art. 72
ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
5a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, jest kwota odpowiadająca
wysokości pobieranego stypendium;
6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 25, jest kwota zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, a w przypadku
niepobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego –
kwota odpowiadająca wysokości świadczenia przedemerytalnego;
6a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 37, jest kwota nauczycielskiego
świadczenia kompensacyjnego;
7) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, jest kwota odpowiadająca
wysokości przyznanego zasiłku stałego z pomocy społecznej;
8) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, 29 i 30, jest maksymalna kwota
zasiłku stałego z pomocy społecznej;
9) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28, 31 i 31b, jest kwota odpowiadająca
wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych;
9a) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a, jest kwota odpowiadająca
wysokości renty socjalnej;
9b) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28a, jest kwota odpowiadająca
wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych;
9c) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28b, jest kwota odpowiadająca
wysokości zasiłku dla opiekuna przysługującego na podstawie przepisów
o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów;
10) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32 i 32a, jest kwota odpowiadająca
wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych;
11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 33, jest kwota odpowiadająca kwocie
faktycznie otrzymanych alimentów, nie wyższa jednak od wysokości
specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie przepisów
o świadczeniach rodzinnych;
12) (uchylony)
13) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, jest kwota odpowiadająca
wysokości pobieranego stypendium.
9. W przypadku przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury, renty lub
zasiłków z ubezpieczenia społecznego albo świadczeń pieniężnych dla cywilnych
ofiar wojny za okres, za który ubezpieczony pobierał świadczenie z innego
właściwego organu emerytalnego lub rentowego, zasiłek, dodatek szkoleniowy,
stypendium lub inne świadczenie pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy albo
zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i składkę na ubezpieczenie zdrowotne – Zakład Ubezpieczeń Społecznych przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne odejmuje te kwoty od przyznanego świadczenia.
10. Podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osób, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. f i pkt 21, z wyłączeniem osób duchownych będących
podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku
dochodowego od przychodów osób duchownych, jest kwota odpowiadająca
wysokości specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne
rolników, ich domowników oraz osób pobierających emeryturę lub rentę
rolniczą, uwzględniając sposób ustalenia podstaw wymiaru składki w przypadku
nieterminowego ustalenia dochodu będącego podstawą wymiaru składki;
2) sposób dokonywania wpłat składek na ubezpieczenie zdrowotne przez rolników,
uwzględniając konieczność identyfikacji rolnika dokonującego wpłat;
3) sposób i tryb ustalania wysokości składki w przypadku zmian mających wpływ
na podleganie ubezpieczeniu zdrowotnemu, uwzględniając specyfikę
działalności prowadzonej w zakresie działów specjalnych.
art. 82.
więcej
jednego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa
w art. 66 ust. 1, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest z każdego z tych
tytułów odrębnie.
2. W przypadku gdy w ramach jednego z tytułów do objęcia obowiązkiem
ubezpieczenia zdrowotnego wymienionych w art. 66 ust. 1 ubezpieczony uzyskuje
więcej niż jeden przychód, składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana od
każdego z uzyskanych przychodów odrębnie.
3. Jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody
z więcej niż jednego z rodzajów działalności określonych w ust. 5, składka na
ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana odrębnie od każdego rodzaju działalności,
z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Jeżeli ubezpieczony prowadzący działalność pozarolniczą uzyskuje przychody
z więcej niż jednej spółki w ramach tego samego rodzaju działalności, o której mowa
w ust. 5 pkt 1–5, składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest odrębnie od każdej
prowadzonej spółki.
4a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art.
18 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
5. Rodzajami działalności są:
1) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki cywilnej;
2) działalność gospodarcza prowadzona w formie jednoosobowej spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością;
3) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki jawnej;
4) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki komandytowej;
5) działalność gospodarcza prowadzona w formie spółki partnerskiej;
6) wykonywanie działalności twórczej lub artystycznej jako twórca lub artysta;
7) wykonywanie wolnego zawodu w rozumieniu przepisów o zryczałtowanym
podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby
fizyczne;
8) wykonywanie wolnego zawodu, z którego przychody są przychodami
z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od
osób fizycznych;
9) inna niż określona w pkt 1–8 pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona
na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych.
6. W przypadku zbiegu tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia
zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1, składka finansowana z budżetu
państwa jest opłacana tylko wtedy, gdy nie ma innego tytułu do objęcia obowiązkiem
ubezpieczenia zdrowotnego. W takim przypadku ubezpieczony ma obowiązek
poinformować płatnika składek o opłacaniu składek z innego tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.
7. W przypadku zbiegu tytułów do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia
zdrowotnego, o których mowa w art. 66 ust. 1, gdy w ramach każdego z tych tytułów
składka finansowana jest z budżetu państwa, składka jest opłacana wyłącznie z tytułu, który powstał najwcześniej. Jeżeli tytuły powstały równocześnie, składka jest
opłacana z pierwszego zgłoszonego tytułu do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym.
8. Składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę, której
świadczenie emerytalne lub rentowe nie przekracza miesięcznie kwoty minimalnego
wynagrodzenia, od tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o
którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, lub tytułu, o którym mowa w art. 66 ust. 1
pkt 1a, w przypadku gdy osoba ta:
1) uzyskuje dodatkowe przychody z tego tytułu w wysokości nieprzekraczającej
miesięcznie 50% kwoty najniższej emerytury lub
2) opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej.
9. Składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę zaliczoną
do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności od tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c,
lub tytułu, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1a, w przypadku gdy osoba ta:
1) uzyskuje przychody z tego tytułu w wysokości nieprzekraczającej miesięcznie
50% kwoty najniższej emerytury lub
2) opłaca podatek dochodowy w formie karty podatkowej.
9a. Składka na ubezpieczenie zdrowotne nie jest opłacana przez osobę, której
zasiłek macierzyński nie przekracza miesięcznie kwoty świadczenia rodzicielskiego,
o którym mowa w przepisach o świadczeniach rodzinnych, od tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c,
lub tytułu, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1a.
10. Składka na ubezpieczenie zdrowotne jest opłacana w wysokości
nieprzekraczającej kwoty należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób
fizycznych, w przypadku gdy osoba zaliczona do umiarkowanego lub znacznego
stopnia niepełnosprawności uzyskuje przychód jedynie z tytułu do objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c,
lub tytułu, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1a.
11. W przypadku gdy osoba duchowna, która nie jest podatnikiem
zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, uzyskuje
przychód jedynie z tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego,
o którym mowa w:
1) art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a albo
2) art. 66 ust. 1 pkt 16
– składka na ubezpieczenie zdrowotne opłacana jest wyłącznie z tytułu, z którego
osoba ta uzyskuje przychód.
art. 83.
więcej
przez płatnika, o którym mowa w art. 85 ust. 1–13, zgodnie z przepisami art. 79
i 81 jest wyższa od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych obliczonej
przez tego płatnika zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), składkę
obliczoną za poszczególne miesiące obniża się do wysokości tej zaliczki.
2. W przypadku nieobliczania zaliczki na podatek dochodowy od osób
fizycznych przez płatnika, od przychodów stanowiących podstawę wymiaru składki,
zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób
fizycznych, składkę obliczoną za poszczególne miesiące obniża się do wysokości 0 zł.
2a. W przypadku gdy składka na ubezpieczenie zdrowotne obliczona od
przychodu wolnego od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148
ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest wyższa
od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, którą płatnik obliczyłby,
gdyby przychód ubezpieczonego nie był zwolniony od podatku dochodowego na
podstawie tego przepisu, składkę obliczoną za poszczególne miesiące obniża się do
wysokości tej zaliczki.
3. Jeżeli podstawę obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne stanowi:
1) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie
art. 21 ust. 1 pkt 23c, 46 i 148 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek,
2) przychód członka służby zagranicznej wykonującego obowiązki służbowe
w placówce zagranicznej, z wyłączeniem dodatku zagranicznego i innych
świadczeń przysługujących tym osobom,
3) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21
ust. 1 pkt 74 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek, w stosunku do
ubezpieczonych, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16,
4) przychód ubezpieczonego zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych, od którego
płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek, w stosunku do ubezpieczonych,
o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 i 16,
5) inny niż wymieniony w pkt 4 przychód ubezpieczonego, od którego płatnik nie
oblicza zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych na podstawie art. 32
ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
6) przychód z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy zlecenia albo innej
umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego
stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, lub przychód z tytułu pełnienia funkcji
członka rady nadzorczej, od którego, na mocy przepisów ustawy z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy
– składkę na ubezpieczenie zdrowotne płatnik oblicza zgodnie z przepisami art. 79 i 81.
art. 84.
więcej
ubezpieczeniu zdrowotnemu, z zastrzeżeniem art. 84a–86.
2. W przypadku gdy wypłata przychodu stanowiącego podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenie zdrowotne jest dokonywana przez komornika, składkę na
ubezpieczenie zdrowotne opłaca ubezpieczony bezpośrednio na rachunek bankowy
wskazany przez Fundusz.
3. Przy opłacaniu składki na ubezpieczenie zdrowotne ubezpieczony
wymieniony w ust. 2 podaje:
1) nazwisko i imię;
2) adres zamieszkania;
3) numer PESEL, a w przypadku jego nienadania – numer i serię innego dokumentu
potwierdzającego tożsamość ubezpieczonego wymienionego w ust. 2 lub numer
dokumentu potwierdzającego jego prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na
podstawie przepisów o koordynacji;
4) okres, którego dotyczy składka na ubezpieczenie zdrowotne.
Art. 84a. Składkę na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 80 ust. 1a,
w gospodarstwach rolnych o powierzchni od 6 hektarów przeliczeniowych użytków
rolnych, przyjętych dla celów ustalenia wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne
rolników, oraz składkę, o której mowa w art. 80 ust. 3a, opłaca rolnik.
art. 85.
więcej
odbywającą służbę zastępczą składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza pracodawca, a w razie wypłaty świadczeń
pracowniczych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, o których
mowa w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych
w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. poz. 85, z późn. zm.) –
podmiot obowiązany do wypłaty tych świadczeń.
2. Za osobę pobierającą świadczenie szkoleniowe wypłacane po ustaniu
zatrudnienia składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego
i odprowadza podmiot, który wypłaca to świadczenie.
3. Za funkcjonariuszy, o których mowa w art. 81 ust. 7, składkę oblicza, finansuje
ze środków własnych i odprowadza odpowiednio szkoła Państwowej Straży Pożarnej
albo uczelnia Służby Więziennej.
4. Za osobę wykonującą pracę na podstawie umowy zlecenia, umowy agencyjnej
lub innej umowy o świadczenie usług oraz za osobę z nią współpracującą składkę jako
płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza zamawiający,
z zastrzeżeniem art. 86 ust. 1 pkt 13a.
5. Za osobę pobierającą świadczenie socjalne wypłacane w okresie urlopu lub
zasiłek socjalny wypłacany na czas przekwalifikowania zawodowego i poszukiwania
nowego zatrudnienia, osobę pobierającą wynagrodzenie przysługujące w okresie
korzystania ze stypendium na przekwalifikowanie lub w okresie korzystania ze
świadczenia górniczego składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający świadczenie, zasiłek lub wynagrodzenie.
6. Za bezrobotnego pobierającego zasiłek lub stypendium składkę jako płatnik
oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza właściwy powiatowy urząd
pracy.
6a. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24a, składkę jako płatnik oblicza,
pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot kierujący (beneficjent) na
szkolenie, staż lub przygotowanie zawodowe dorosłych.
7. Za członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek
rolniczych oraz członków ich rodzin składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza spółdzielnia.
8. Za osobę pobierającą uposażenie posła składkę jako płatnik oblicza, pobiera
z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Kancelaria Sejmu, a za osobę pobierającą
uposażenie senatora – Kancelaria Senatu.
9. Za osobę pobierającą emeryturę lub rentę lub rodzicielskie świadczenie
uzupełniające składkę jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty emerytury lub renty,
o której mowa w art. 81 ust. 8 pkt 2 i ust. 9, albo z kwoty rodzicielskiego świadczenia
uzupełniającego, o której mowa w art. 81 ust. 8 pkt 2a, i odprowadza jednostka
organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie
ubezpieczeń społecznych, właściwa do wydawania decyzji w sprawach świadczeń,
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, inny właściwy organ emerytalny lub
rentowy lub instytucja wypłacająca emeryturę lub rentę albo bank dokonujący wypłaty
emerytury lub renty z zagranicy.
10. Za osobę pobierającą zasiłek przedemerytalny lub świadczenie
przedemerytalne składkę jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty zasiłku
przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego i odprowadza jednostka
organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona w przepisach o systemie
ubezpieczeń społecznych.
10a. Za osobę pobierającą nauczycielskie świadczenie kompensacyjne składkę
jako płatnik oblicza, pobiera z kwoty nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego
i odprowadza jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych określona
w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
11. Za osobę pobierającą uposażenie w stanie spoczynku lub uposażenie
rodzinne, uposażenie po zwolnieniu ze służby lub świadczenie pieniężne o takim samym charakterze składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego
i odprowadza wypłacający to uposażenie lub świadczenie.
12. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 22, składkę jako płatnik oblicza,
pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza Krajowa Szkoła Administracji
Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
13. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 23, składkę jako płatnik oblicza,
pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza podmiot wypłacający stypendium.
14. Za osobę współpracującą z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność
składkę oblicza, odprowadza i finansuje ze środków własnych osoba prowadząca
pozarolniczą działalność.
14a. Za osobę współpracującą z osobą, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z
dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, składkę oblicza, odprowadza i
finansuje ze środków własnych osoba, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 6
marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
15. Za osobę korzystającą z urlopu wychowawczego składkę na ubezpieczenie
zdrowotne oblicza pracodawca albo rolnicza spółdzielnia produkcyjna.
15a. Za osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 32a, składkę na
ubezpieczenie zdrowotne jako płatnik oblicza Zakład Ubezpieczeń Społecznych.
16. Za członka rady nadzorczej składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu
ubezpieczonego i odprowadza podmiot, w którym działa rada nadzorcza.
17. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 15a, składkę jako płatnik
oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza sąd, w którym ławnik pełni
swoją funkcję.
18. Za osobę, o której mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, korzystającą ze świadczenia
określonego w art. 41a ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole
Sądownictwa i Prokuratury (Dz. U. z 2019 r. poz. 1042 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 133),
składkę jako płatnik oblicza, pobiera z dochodu ubezpieczonego i odprowadza
Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury.
art. 86.
więcej
1) (uchylony)
2) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, opłaca się z budżetu państwa,
z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej;
3) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 4, opłaca się z budżetu państwa,
z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw
wewnętrznych;
4) dzieci, uczniów i słuchaczy, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 17 i 18,
przebywających w placówce pełniącej funkcje resocjalizacyjne, wychowawcze,
opiekuńcze lub lecznicze lub w domu pomocy społecznej opłaca placówka lub
dom, a uczniów i słuchaczy nieprzebywających w takiej placówce lub domu,
jeżeli nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego z innego tytułu,
opłaca szkoła lub zakład kształcenia nauczycieli, do którego uczeń lub słuchacz
uczęszcza;
5) dzieci, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 19, opłaca ośrodek pomocy
społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej
w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca
2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych –
centrum usług społecznych;
6) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 20, opłaca uczelnia lub podmiot
prowadzący szkołę doktorską, w których osoby te odbywają kształcenie;
7) bezrobotnych niepobierających zasiłku lub stypendium oraz osób
niepobierających zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia
przedemerytalnego, z przyczyn określonych w art. 27 ust. 1 pkt 3–6 i ust. 2
ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu,
opłaca właściwy urząd pracy;
8) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 26, opłaca ośrodek pomocy
społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej
w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca
2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych –
centrum usług społecznych;
9) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 28–28b, opłaca wójt, burmistrz lub
prezydent miasta;
10) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 27, opłaca powiatowe centrum pomocy
rodzinie realizujące indywidualny program integracji;
11) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 29 i 30, opłaca ośrodek pomocy
społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca
2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych –
centrum usług społecznych, realizujące indywidualny program wychodzenia
z bezdomności lub kierujące do uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji
społecznej lub ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia
ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie
przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez
centrum usług społecznych – centrum usług społecznych, realizujące kontrakt
socjalny w wyniku zastosowania procedury, o której mowa w art. 50 ust. 2
ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
12) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31 i 31b, opłaca Szef Urzędu do Spraw
Kombatantów i Osób Represjonowanych;
13) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 31a–32a, opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych;
13a) osób zatrudnionych jako niania, o której mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r.
o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, opłaca Zakład Ubezpieczeń Społecznych
– od podstawy stanowiącej kwotę nie wyższą niż wysokość minimalnego
wynagrodzenia za pracę ustalonego zgodnie z przepisami o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę;
14) osób, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 1 i 4, jeżeli zostały uznane za osoby
pochodzenia polskiego w rozumieniu przepisów o repatriacji lub posiadają
ważną Kartę Polaka, opłaca uczelnia lub podmiot prowadzący szkołę doktorską,
w których osoby te odbywają lub będą odbywać kształcenie;
15) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, niekorzystających ze świadczenia
określonego w art. 41a ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej
Szkole Sądownictwa i Prokuratury, opłaca Krajowa Szkoła Sądownictwa i Prokuratury;
16) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 34, oraz domowników
rolników, którzy prowadzą działalność w zakresie działów specjalnych
i dodatkowo w gospodarstwie rolnym, z wyłączeniem rolników prowadzących
działalność wyłącznie w zakresie działów specjalnych i ich domowników oraz
rolników prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych i dodatkowo w gospodarstwie rolnym, w gospodarstwach rolnych o powierzchni poniżej
6 hektarów przeliczeniowych użytków rolnych, przyjętych dla celów ustalenia
wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne rolników, opłaca Kasa Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego.
2. Składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2–15,
a także osób, którym przyznano renty na podstawie przepisów o zaopatrzeniu
inwalidów wojennych i wojskowych oraz członków ich rodzin, jak również osób,
które utraciły wzrok w wyniku działań wojennych w latach 1939–1945 lub eksplozji
niewypałów i niewybuchów pozostałych po tych działaniach, otrzymujących dochody
z tytułu emerytury lub renty zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych
na podstawie odrębnych przepisów, są finansowane z budżetu państwa.
2a. (uchylony)
2b. Z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których mowa w art. 66 ust.
1 pkt 1 lit. b i pkt 34, oraz domowników rolników, którzy prowadzą działalność
w zakresie działów specjalnych i dodatkowo w gospodarstwie rolnym, z wyłączeniem
rolników prowadzących działalność wyłącznie w zakresie działów specjalnych i ich
domowników oraz rolników prowadzących działalność w zakresie działów
specjalnych i dodatkowo w gospodarstwie rolnym, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego przekazuje do Funduszu miesięcznie 155 167 tys. zł. Kwota
przekazywana Funduszowi w danym miesiącu obejmuje składki na ubezpieczenie
zdrowotne pobrane od rolników na podstawie art. 84a w poprzednim miesiącu wraz
z pobranymi odsetkami.
3. Środki z budżetu państwa na składki wymienione w ust. 1 pkt 4 i 7 otrzymują
jednostki samorządu terytorialnego jako dotacje celowe na zadania z zakresu
administracji rządowej.
4. Składki na ubezpieczenie zdrowotne duchownych oraz alumnów wyższych
seminariów duchownych i teologicznych, postulantów, nowicjuszy i juniorystów oraz
ich odpowiedników, z wyłączeniem osób duchownych będących podatnikami podatku
dochodowego od osób fizycznych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od
przychodów osób duchownych, są finansowane z Funduszu Kościelnego.
5. Na opłacenie składek, o których mowa w ust. 4, Fundusz Kościelny otrzymuje
dotacje z budżetu państwa.
6. Składka na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt
1 lit. b i ba, opłacana jest od pierwszego dnia miesiąca, w którym złożono zgłoszenie
do ubezpieczenia w trybie przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, do
ostatniego dnia miesiąca, w którym ustały okoliczności uzasadniające podleganie
ubezpieczeniu zdrowotnemu.
7. W celu opłacenia przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego składki
zdrowotnej za pomocnika rolnika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu
społecznym rolników, rolnik jest obowiązany, bez uprzedniego wezwania, przekazać
środki z tytułu tej składki za dany miesiąc w terminie do 15. dnia następnego miesiąca.
art. 87.
więcej
84, art. 85 i art. 86, są obowiązane, bez uprzedniego wezwania, opłacić i rozliczyć
składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdy miesiąc kalendarzowy w trybie i na
zasadach oraz w terminie przewidzianych dla składek na ubezpieczenie społeczne,
a jeżeli do tych osób i jednostek nie stosuje się przepisów o ubezpieczeniu społecznym
– w terminie do 15. dnia następnego miesiąca.
1a. Rolnicy, o których mowa w art. 84a, są obowiązani opłacać, bez uprzedniego
wezwania, składki na ubezpieczenie zdrowotne za każdą osobę podlegającą
ubezpieczeniu, za każdy miesiąc, kwartalnie – w terminach określonych dla składek
na ubezpieczenie społeczne rolników.
1b. Składka na ubezpieczenie zdrowotne od emerytur i rent rolniczych
wypłacanych raz na kwartał jest odprowadzana w całości w terminie do 15. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym świadczenie zostało wypłacone.
2. W przypadku rozliczania składek na ubezpieczenie zdrowotne od emerytur,
rent, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków przedemerytalnych
i świadczeń przedemerytalnych oraz świadczeń pieniężnych dla cywilnych
niewidomych ofiar działań wojennych jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych określona w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych:
1) nie przekazuje imiennych raportów miesięcznych;
2) wykazuje składki w odrębnej deklaracji rozliczeniowej.
3. Od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się
odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.
4. Składki na ubezpieczenie zdrowotne:
1) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a i c–i, pkt 1a–8, 8b–33 i 35 oraz w
art. 68 są opłacane i ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, z
zastrzeżeniem pkt 2;
1a) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 8a są opłacane i ewidencjonowane
w centrali Funduszu;
2) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. b i ba oraz pkt 16 pobierających
świadczenia emerytalno-rentowe z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego oraz osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 34 są opłacane i
ewidencjonowane w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
3) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 36 są opłacane i ewidencjonowane
w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.
4a. Składka osób prowadzących działalność w zakresie działów specjalnych na
wspólny rachunek jest ewidencjonowana na indywidualnych kontach tych osób
w wysokości proporcjonalnej do ich udziału w prowadzonej produkcji. W przypadku
braku określenia wielkości udziałów przyjmuje się, że są one równe.
4b. Ewidencjonowanie składki małżonków prowadzących działalność
w zakresie działów specjalnych następuje w równych częściach.
4c. Przepisy ust. 4a i 4b nie dotyczą ubezpieczonych, którzy odrębnie deklarują
kwotę dochodu z działów specjalnych.
5. Niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia wpływu
składek na ubezpieczenie zdrowotne, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego
przekazuje pobrane składki na ubezpieczenie zdrowotne wraz z pobranymi odsetkami
za zwłokę do centrali Funduszu.
6. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje pobrane składki na
ubezpieczenie zdrowotne i należności pochodne od składek niezwłocznie do centrali
Funduszu, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia ich wpływu na rachunek,
o którym mowa w art. 47 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych.
7. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego oraz podmiot zobowiązany do przekazania składek za osoby, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a, przekazują nieodpłatnie do centrali Funduszu lub – na
jego wniosek – do oddziału wojewódzkiego Funduszu, dane o ubezpieczonych oraz
zgłoszonych do ubezpieczenia zdrowotnego członkach rodzin ubezpieczonych, określone w art. 188 ust. 4 pkt 1, 7–9 i 13, oraz o opłaconych za nich składkach na
ubezpieczenie zdrowotne, przekazane w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 77 ust. 1
i 3, i w imiennym raporcie miesięcznym, oraz o odsetkach za zwłokę, w terminie
15 dni roboczych od dnia wpływu składek i odsetek oraz dokumentów
umożliwiających ustalenie ich wysokości i rozdzielenie ich na ubezpieczonych.
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego oraz podmiot zobowiązany do przekazania składek za osoby, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a, przekazują nieodpłatnie centrali Funduszu lub
oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu, na ich wniosek, dane związane z:
1) ustaleniem właściwego ustawodawstwa niezbędnego do potwierdzania prawa do
świadczeń opieki zdrowotnej zgodnie z przepisami o koordynacji;
2) potwierdzaniem prawa do świadczeń opieki zdrowotnej z tytułu wypadku przy
pracy lub choroby zawodowej w państwie członkowskim UE lub EFTA zgodnie
z przepisami o koordynacji, dotyczące:
a) stwierdzonego naruszenia sprawności organizmu w wyniku wypadku przy pracy,
b) nazwy, rodzaju lub kategorii choroby zawodowej oraz stwierdzonego
naruszenia sprawności organizmu w wyniku tej choroby,
c) wypłacenia zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego z tytułu
wypadku przy pracy oraz przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy
w związku z wypadkiem przy pracy, a także okresu, za który zostały
wypłacone,
d) uznania zdarzenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lub Kasę
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego za wypadek przy pracy.
9. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego przekazują do centrali Funduszu dane, o których mowa w art. 188 ust. 4
pkt 1, 3, 4, 7–10 i 13, zawarte w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 77 ust. 1 i 3, po
przeprowadzeniu ich weryfikacji polegającej na stwierdzeniu ich zgodności z danymi
objętymi rejestrem PESEL.
9a. W przypadku gdy Fundusz na podstawie danych otrzymanych z Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego stwierdzi,
że osoba podlega w tym samym czasie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego
zarówno z tytułu objęcia ubezpieczeniami społecznymi oraz ubezpieczeniem społecznym rolników, przekazuje tę informację do Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
10. Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego przekazują do centrali Funduszu sprawozdanie zawierające informacje,
w podziale na poszczególnych ubezpieczonych, o należnej składce z tytułu
ubezpieczenia zdrowotnego, podane w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 77 ust. 1,
i w imiennych raportach miesięcznych, za dany kwartał, nie później niż do ostatniego
dnia drugiego miesiąca następującego po tym kwartale.
10a. Organ prowadzący rejestr PESEL udostępnia centrali Funduszu za pomocą
środków komunikacji elektronicznej:
1) nowo nadane numery PESEL i odpowiadające im imiona, nazwiska i nazwiska
rodowe oraz wskazanie rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego
tożsamość danej osoby;
2) numery PESEL dzieci i ich rodziców, których dane są gromadzone w rejestrze
PESEL – jeżeli są dostępne;
3) numery PESEL i odpowiadające im imiona, nazwiska i nazwiska rodowe osób,
których zgon został zgłoszony;
4) informacje o zmianie danych, o których mowa w pkt 1–3.
10b. Organ prowadzący rejestr PESEL i Fundusz uzgadniają format
udostępnianych danych, o których mowa w ust. 10a.
10c. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego oraz podmiot zobowiązany do przekazania składek za osoby, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a, przekazują do centrali Funduszu odpowiednio dane
dotyczące wszystkich osób pobierających zasiłki, o których mowa w art. 67 ust. 6,
i wszystkich osób, które złożyły wniosek o emeryturę lub rentę, o których mowa
w art. 67 ust. 7, z zastrzeżeniem ust. 10f, oraz o pracownikach korzystających z urlopu bezpłatnego.
10d. Zakres danych dotyczących wszystkich osób posiadających prawo do
zasiłku, o których mowa w art. 67 ust. 6, i wszystkich osób, które złożyły wniosek
o emeryturę lub rentę, o których mowa w art. 67 ust. 7, obejmuje dane, o których
mowa w art. 188 ust. 4 pkt 1, 3, 4, 7 i 9, tytuł uprawnienia oraz datę odpowiednio
powstania i ustania prawa do zasiłku albo datę zgłoszenia wniosku o emeryturę lub rentę, a w przypadku osób, o których mowa w art. 67 ust. 6 – także okres, na który
przyznano prawo do zasiłku, określony w decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
10e. Zakres danych dotyczących pracowników korzystających z urlopu
bezpłatnego obejmuje dane, o których mowa w art. 188 ust. 4 pkt 1, 3, 4, 7 i 9, oraz
datę rozpoczęcia i zakończenia urlopu bezpłatnego.
10f. Organ emerytalny właściwy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 grudnia
1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz. U. z
2020 r. poz. 586) oraz ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym
funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu,
Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby
Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin12)
(Dz. U. z 2020 r. poz. 723) wydaje osobie, która złożyła wniosek o emeryturę lub
rentę, zaświadczenie potwierdzające złożenie wniosku oraz przekazuje niezwłocznie
kopię tego zaświadczenia oddziałowi wojewódzkiemu Funduszu właściwemu ze
względu na miejsce zamieszkania tej osoby.
10g. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 10f, zawiera dane, o których mowa
w art. 188 ust. 4 pkt 1, 3, 4, 7 i 9, tytuł uprawnienia oraz datę zgłoszenia wniosku
o emeryturę lub rentę.
11. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Prezesa Kasy Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres
oraz sposób przekazywania do centrali Funduszu i oddziału wojewódzkiego Funduszu
przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego i podmiot zobowiązany do przekazania składek za osoby, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a, danych dotyczących osób objętych ubezpieczeniem
zdrowotnym i płatników składek oraz osób, o których mowa w ust. 10c–10e, uwzględniając konieczność zapewnienia poufności i integralności przekazywanych danych.
12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy, zakres i tryb
weryfikacji danych ubezpieczonych, o której mowa w ust. 9, oraz sposób
postępowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i Kasy Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego w razie stwierdzenia ich niezgodności i tryb dokonywania niezbędnych
korekt w przypadku stwierdzenia niezgodności przekazywanych danych,
uwzględniając konieczność zapewnienia poufności przekazywanych danych.
Art. 87a. 1. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje do centrali Funduszu
nieodpłatnie, w postaci elektronicznej, dane:
1) osób, którym wypłacono zasiłek chorobowy z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa albo z ubezpieczenia społecznego z tytułu
wypadków przy pracy i chorób zawodowych albo zasiłek opiekuńczy z tytułu
konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa obejmujące:
a) numer PESEL, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię
i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
b) informacje o rodzaju wypłaconego świadczenia,
2) osób pobierających rentę z tytułu niezdolności do pracy obejmujące:
a) numer PESEL, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię
i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
b) symbol renty,
c) informację, czy renta jest stała czy okresowa,
3) numer PESEL, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię i numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość, osób, którym przyznano jednorazowe
odszkodowanie z ubezpieczenia społecznego z tytułu wypadków przy pracy
i chorób zawodowych,
4) osób skierowanych na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej obejmujące:
a) numer PESEL, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię
i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
b) rodzaj schorzenia uzasadniającego skierowanie na rehabilitację leczniczą
oraz schorzenia współistniejącego, jeżeli takie zostało wskazane w orzeczeniu lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub
komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o potrzebie
rehabilitacji leczniczej, ustalonych według Międzynarodowej Statystycznej
Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
c) okres rehabilitacji leczniczej,
5) osób, którym na podstawie art. 23 ustawy z dnia 30 października 2002 r.
o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób
zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205) przyznano świadczenia zdrowotne
z zakresu stomatologii, szczepień ochronnych lub wyrobów medycznych
obejmujące:
a) numer PESEL, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię
i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
b) informację, z jakiego zakresu jest świadczenie,
c) wysokość świadczenia
– w celu monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania ubezpieczonych na
świadczenia zdrowotne oraz leki i wyroby medyczne, a także dokonywania
analiz przepływu środków publicznych przeznaczonych na finansowanie
świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje
do dnia 30 kwietnia danego roku za poprzedni rok kalendarzowy.
3. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Zakład Ubezpieczeń Społecznych
przekazuje według stanu na dzień 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego.
4. Dane, o których mowa w ust. 1, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przekazuje
także na wniosek centrali Funduszu, zawierający numer PESEL osoby, której dane
dotyczą, a w razie gdy nie nadano numeru PESEL – rodzaj, serię i numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość tej osoby, w terminie 10 dni od dnia otrzymania wniosku,
według stanu na dzień złożenia wniosku.
5. Centrala Funduszu jest obowiązana do udostępniania ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia oraz jednostce podległej ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
właściwej w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia danych,
o których mowa w ust. 1, w celu dokonywania analiz na rzecz systemu ochrony zdrowia.
art. 88.
więcej
zdrowotne potrącane są przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz przez Kasę
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w wysokości 0,20% kwoty tej części składek
przekazanych do centrali Funduszu, które zostały zidentyfikowane (przypisane do
konkretnego ubezpieczonego) również w zakresie wysokości wpłat.
art. 89.
więcej
Społecznych, Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego oraz podmiot
zobowiązany do przekazania składek za osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a,
składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz z należnymi odsetkami Prezes Funduszu
pobiera odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.
art. 90.
więcej
Ubezpieczenia Społecznego przeprowadzają kontrolę wykonywania obowiązków
płatników w zakresie zgłoszenia ubezpieczonych do Funduszu i opłacania składki.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, na wniosek ministra
właściwego do spraw zdrowia, może zobowiązać Zakład Ubezpieczeń Społecznych
do przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, określając jednocześnie jej
zakres przedmiotowy i podmiotowy.
2a. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi, na wniosek ministra właściwego
do spraw zdrowia, może zobowiązać Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego do
przeprowadzenia kontroli, o której mowa w ust. 1, określając jednocześnie jej zakres
przedmiotowy i podmiotowy.
3. Do zakresu kontroli, o której mowa w ust. 1, należy kontrola rzetelności:
1) zgłaszania do ubezpieczenia zdrowotnego osób objętych tym ubezpieczeniem;
2) deklarowanych podstaw obliczania składki na ubezpieczenie zdrowotne,
prawidłowości obliczania, opłacania i odprowadzania składki.
4. Fundusz analizuje uzyskane z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasy
Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego dane, o których mowa w ust. 3, oraz
występuje z wnioskami do tych instytucji.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się do podmiotu zobowiązanego do przekazania
składek za osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a.
art. 91.
więcej
Społecznego comiesięcznie przekazują ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych i ministrowi właściwemu do spraw zdrowia informacje dotyczące
wysokości wpłat z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne i środków
przekazanych z tego tytułu do Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres danych zawartych w informacjach, o których mowa w ust. 1,
biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia prawidłowego i rzetelnego
gospodarowania środkami publicznymi.
art. 92.
więcej
1) ubezpieczania w stosunku do osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5–8 i 8b–
13, które ze względu na wymogi obronności lub bezpieczeństwa państwa zostały
oddelegowane do wykonywania pracy lub wyznaczone do pełnienia służby poza
macierzystą jednostką,
2) zgłaszania i wyrejestrowywania z ubezpieczenia zdrowotnego osób, o których
mowa w art. 66 ust. 1 pkt 8a, i członków ich rodzin, oraz przekazywania składek
na ubezpieczenie zdrowotne
– mając na uwadze względy obronności państwa.
art. 93.
więcej
za zwłokę nieopłacone w terminie podlegają ściągnięciu na zasadach określonych
w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
2. Należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają
przedawnieniu na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
art. 94.
więcej
następuje na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.
2. (uchylony)
3. Od nienależnie pobranej emerytury, renty, zasiłku przedemerytalnego,
świadczenia przedemerytalnego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego
albo świadczenia pieniężnego dla cywilnych ofiar wojny składka na ubezpieczenie
zdrowotne nie podlega zwrotowi.
art. 95.
więcej
1) od podatku dochodowego od osób fizycznych – na zasadach określonych
w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2) od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, karty podatkowej oraz
zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych – na
zasadach określonych w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym
podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby
fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43, z późn. zm.).
2. Odliczenia, o których mowa w ust. 1, nie mogą powodować zmniejszenia
dochodów jednostek samorządu terytorialnego.
Art. 95a. 1. Dla obszaru województwa sporządza się regionalną mapę potrzeb
zdrowotnych, zwaną dalej „Mapą Regionalną”, uwzględniającą specyfikę potrzeb
zdrowotnych społeczności lokalnych.
2. Mapę Regionalną dla danego województwa sporządza właściwy wojewoda
w porozumieniu z Wojewódzką Radą do spraw Potrzeb Zdrowotnych, o której mowa w art. 95b.
3. Mapę Regionalną sporządza się raz na 5 lat.
4. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny
przygotowuje projekt Mapy Regionalnej, w szczególności na podstawie danych
epidemiologicznych, demograficznych i danych z rejestru podmiotów wykonujących
działalność leczniczą, oraz przekazuje go właściwemu wojewodzie w terminie do dnia
15 października roku poprzedzającego o 1 rok kalendarzowy pierwszy rok
obowiązywania Mapy Regionalnej.
5. Wojewoda na podstawie projektu, o którym mowa w ust. 4, sporządza Mapę
Regionalną i przekazuje ją do Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego –
Państwowego Zakładu Higieny w terminie do dnia 1 lutego roku poprzedzającego
pierwszy rok obowiązywania Mapy Regionalnej.
6. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny na
podstawie Map Regionalnych sporządza Ogólnopolską Mapę Potrzeb Zdrowotnych,
zwaną dalej „Mapą Ogólnopolską”.
7. Mapę Ogólnopolską i Mapy Regionalne, zwane dalej „mapami”, Narodowy
Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny przekazuje ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia do zatwierdzenia do dnia 1 kwietnia roku
poprzedzającego pierwszy rok obowiązywania tych map.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia zatwierdza mapy w terminie do dnia
1 czerwca roku poprzedzającego pierwszy rok obowiązywania tych map. Przed
zatwierdzeniem minister właściwy do spraw zdrowia może dokonać zmian map.
9. Zatwierdzone mapy są publikowane na stronach Biuletynu Informacji
Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia oraz urzędów
obsługujących wojewodów.
10. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny
monitoruje aktualność map. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy
Zakład Higieny przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia corocznie do
dnia 30 czerwca wyniki monitorowania map za rok poprzedni.
10a. Minister właściwy do spraw zdrowia może dokonać zmiany map na
podstawie informacji otrzymanych w wyniku monitorowania, o którym mowa
w ust. 10, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania tych informacji.
11. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
zakres treści map, kierując się potrzebą zapewnienia skutecznego narzędzia
planowania zabezpieczenia właściwej dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej,
z uwzględnieniem specyfiki potrzeb zdrowotnych społeczności lokalnych.
Art. 95b. 1. Tworzy się Wojewódzką Radę do spraw Potrzeb Zdrowotnych,
zwaną dalej „Wojewódzką Radą”. W skład Wojewódzkiej Rady wchodzą konsultanci
wojewódzcy oraz ośmiu członków wyróżniających się wiedzą w zakresie zdrowia
publicznego powołanych przez wojewodę, w tym:
1) jeden przedstawiciel wojewody;
2) jeden przedstawiciel marszałka województwa;
3) jeden przedstawiciel dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu;
4) jeden przedstawiciel Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego –
Państwowego Zakładu Higieny;
5) jeden przedstawiciel wojewódzkiego Urzędu Statystycznego;
6) jeden przedstawiciel szkół wyższych kształcących na kierunkach medycznych
mających siedzibę na terenie województwa;
7) jeden przedstawiciel konwentu powiatów danego województwa;
8) jeden przedstawiciel reprezentatywnych organizacji pracodawców.
2. Pracami Wojewódzkiej Rady kieruje przedstawiciel wojewody, jako jej przewodniczący.
3. Obsługę organizacyjną Wojewódzkiej Rady zapewnia urząd obsługujący wojewodę.
4. Wojewódzka Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu.
5. Podmioty określone w ust. 1 pkt 3–5 oraz Główny Urząd Statystyczny
przekazują nieodpłatnie, na wniosek wojewody, dane niezbędne do sporządzenia
Mapy Regionalnej, w terminie 14 dni.
Art. 95c. 1. Na podstawie Mapy Regionalnej wojewoda w porozumieniu
z Wojewódzką Radą ustala priorytety dla regionalnej polityki zdrowotnej, w terminie
do dnia 1 września roku poprzedzającego pierwszy rok obowiązywania tych
priorytetów, mając na uwadze stan zdrowia obywateli oraz uzyskanie efektów
zdrowotnych najwyższej wartości. Priorytety ustala się na okres, na który sporządza
się Mapę Regionalną.
2. Wojewoda w porozumieniu z Wojewódzką Radą dokonuje aktualizacji
priorytetów dla regionalnej polityki zdrowotnej w przypadku zmiany Mapy
Regionalnej, o której mowa w art. 95a ust. 10a, w terminie 2 miesięcy od dnia
dokonania tej zmiany.
Art. 95d. 1. Podmioty, o których mowa w art. 95e ust. 1, występują z wnioskiem
do wojewody albo ministra właściwego do spraw zdrowia, zwanego dalej „organem
wydającym opinię”, o wydanie opinii o celowości inwestycji:
1) polegającej na utworzeniu na obszarze województwa:
a) nowego podmiotu leczniczego,
b) nowych jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu leczniczego
podmiotu leczniczego,
2) innej niż inwestycja określona w pkt 1, dotyczącej wykonywania działalności
leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych
– której wartość kosztorysowa na dzień złożenia wniosku przekracza 2 mln zł.
1a. Wniosek o wydanie opinii, o której mowa w ust. 1, dotyczy inwestycji, której
części tworzą komplementarną całość i są niezbędne do prawidłowego udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej.
1b. Przez inną inwestycję, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się roboty
budowlane w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 i 2127) lub wyposażenie zakładu leczniczego podmiotu
leczniczego, jeżeli działania te stanowią główny cel tej inwestycji.
1c. Zmiana adresu miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych lub połączenie,
podział albo przekształcenie spółek, o których mowa w art. 1 § 2 ustawy z dnia 15
września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn.
zm.), lub spółki, o której mowa w art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny, stanowiące podstawę zmiany wpisu do rejestru, o którym mowa w
art. 100 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, nie stanowi
inwestycji, o której mowa w ust. 1, jeżeli jej głównym celem nie była budowa,
przebudowa obiektu lub wyposażenie zakładu leczniczego podmiotu leczniczego i nie
wpływa na zakres udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
1d. Przepisów ust. 1–1c nie stosuje się w przypadku inwestycji, która będzie
realizowana na potrzeby obronności lub bezpieczeństwa państwa.
1e. Odpowiednio Minister Obrony Narodowej albo minister właściwy do spraw
wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia,
rozstrzyga, czy inwestycja będzie realizowana na potrzeby określone w ust. 1d.
2. Opinii, o której mowa w ust. 1, nie wydaje się w odniesieniu do:
1) szpitalnego oddziału ratunkowego;
2) szpitalnego oddziału ratunkowego dla dzieci;
3) centrum urazowego;
4) centrum urazowego dla dzieci;
5) podmiotu leczniczego prowadzonego w formie jednostki budżetowej lub
jednostki wojskowej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 15
kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia jest organem wydającym opinię, o której
mowa w ust. 1, w przypadku gdy podmiotem wnioskującym, o którym mowa
w art. 95e ust. 1, jest:
1) podmiot leczniczy, dla którego podmiotem tworzącym jest wojewoda albo
minister właściwy do spraw zdrowia;
2) podmiot leczniczy utworzony lub prowadzony przez uczelnię medyczną, o której
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
3) instytut badawczy, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r.
o instytutach badawczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1350 i 2227 oraz z 2020 r. poz.
284), w zakresie, w jakim wykonuje działalność leczniczą;
4) podmiot powstały z przekształcenia podmiotu leczniczego albo instytutu
badawczego, o którym mowa w pkt 1–3;
5) wojewoda, jeżeli jest podmiotem zamierzającym wykonywać działalność leczniczą;
6) uczelnia medyczna, jeżeli jest podmiotem zamierzającym wykonywać
działalność leczniczą;
7) podmiot leczniczy, który zamierza realizować inwestycję, której wartość
kosztorysowa na dzień złożenia wniosku o wydanie takiej opinii przekracza 50 mln zł.
4. Do określenia wartości inwestycji, o których mowa w ust. 1, zalicza się
następujące rodzaje poniesionych lub planowanych kosztów na dzień złożenia wniosku:
1) przygotowania do realizacji inwestycji budowlanej oraz innych zmian w obiekcie
budowlanym, o którym mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo
budowlane, zwanym dalej „obiektem budowlanym”, wraz z usługami
towarzyszącymi, w tym obsługą inwestorską, oraz zakupu obiektu budowlanego,
w szczególności opracowania dokumentacji projektowej, zakupu i
przygotowania gruntu pod budowę oraz ekspertyz, świadectw, operatów,
studiów, pomiarów geodezyjnych i prac geologicznych oraz prac
archeologicznych, dotyczących inwestycji budowlanej;
2) realizacji inwestycji budowlanej oraz innych zmian w obiekcie budowlanym
wraz z usługami towarzyszącymi, w tym obsługą inwestorską;
3) zakupu obiektu budowlanego;
4) zakupu lub wytworzenia we własnym zakresie środka trwałego, z wyjątkiem
tego, którego wartość początkowa nie przekracza kwoty określonej w art. 16f ust.
3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.15)
), z zastrzeżeniem pkt 5;
5) zakupu lub wytworzenia we własnym zakresie środka trwałego bez względu na
jego wartość oraz innych przedmiotów, jeżeli są pierwszym wyposażeniem
obiektów budowlanych;
6) transportu i montażu oraz inne koszty ponoszone w celu przekazania środka
trwałego do używania;
7) zmiany w środkach trwałych powodującej ich ulepszenie w rozumieniu
przepisów o rachunkowości;
8) zakupu wartości niematerialnej i prawnej, jeżeli:
a) jej wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w art. 16f ust. 3
ustawy wymienionej w pkt 4,
b) jest pierwszym wyposażeniem obiektu budowlanego – bez względu na jego wartość;
9) innych, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów podlegają finansowaniu lub
dofinansowaniu ze środków budżetu państwa przeznaczonych na inwestycje.
Art. 95e. 1. Opinię, o której mowa w art. 95d ust. 1, wydaje się na wniosek podmiotu:
1) wykonującego działalność leczniczą,
2) zamierzającego wykonywać działalność leczniczą,
3) zamierzającego utworzyć podmiot leczniczy
– zwanego dalej „podmiotem wnioskującym”.
2. Wniosek o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1, składa się do
organu wydającego opinię w postaci elektronicznej. Wniosek opatrzony jest
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym.
3. Wniosek o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie organu wydającego opinię;
2) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu wnioskującego oraz jego numer
KRS w przypadku osób prawnych albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) w
przypadku osób fizycznych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej;
3) oznaczenie siedziby albo adresu zamieszkania, albo adresu podmiotu
wnioskującego;
4) wskazanie typu inwestycji: utworzenie nowego podmiotu wykonującego
działalność leczniczą, nowych jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu
leczniczego podmiotu leczniczego lub innej inwestycji;
5) opis inwestycji, o której mowa w art. 95d ust. 1, zawierający:
a) zakres rzeczowy inwestycji, ze wskazaniem dziedzin medycyny, których
dotyczy inwestycja,
b) uzasadnienie celowości inwestycji,
c) okres realizacji inwestycji,
d) wskazanie miejsca realizacji inwestycji,
e) źródła finansowania inwestycji oraz rodzaje poniesionych lub planowanych
kosztów, o których mowa w art. 95d ust. 4, a w przypadku inwestycji
budowlanej – również jej szacunkową wartość na dzień złożenia wniosku
w podziale na grupy kosztów,
f) inne informacje dotyczące inwestycji;
5a) (uchylony)
6) (uchylony)
6a) (uchylony)
7) wskazanie planowanego terminu rozpoczęcia realizacji inwestycji;
8) oświadczenie, o którym mowa w ust. 4;
9) datę jego sporządzenia;
10) podpis osoby upoważnionej do jego złożenia.
4. Wniosek o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1, składa się pod
rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Podmiot
wnioskujący jest obowiązany do złożenia oświadczenia o następującej treści: „Jestem
świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
5. Do wniosku dołącza się oryginał lub kopię dokumentu poświadczającego
upoważnienie osoby określonej w ust. 3 pkt 10 do działania w imieniu podmiotu wnioskującego.
6. Złożenie wniosku o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1, podlega
opłacie w wysokości 4000 zł.
7. Opłata, o której mowa w ust. 6, stanowi przychód Funduszu Medycznego,
o którym mowa w ustawie z dnia 7 października 2020 r. o Funduszu Medycznym,
i jest wnoszona na rachunek Funduszu Medycznego. Potwierdzenie wniesienia opłaty
dołącza się do wniosku.
Art. 95ea. 1. Przy ministrze właściwym do spraw zdrowia działa Komisja Oceny
Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia, zwana dalej „Komisją”, będąca
organem opiniodawczo-doradczym tego ministra.
2. W skład Komisji wchodzi po jednym przedstawicielu wskazanym przez:
1) Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;
2) ministra właściwego do spraw finansów publicznych;
3) ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego;
4) ministra właściwego do spraw zdrowia;
5) Prezesa Funduszu.
3. Członków Komisji powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia,
z tym że członkowie, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3 i 5, są powoływani na wniosek
właściwych podmiotów. Przewodniczącym Komisji jest przedstawiciel ministra
właściwego do spraw zdrowia.
4. Członkom Komisji nie przysługuje wynagrodzenie.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze zarządzenia, regulamin
prac Komisji określający jej organizację, sposób i tryb działania oraz sposób obsługi
prac tej Komisji, mając na celu zapewnienie sprawnego działania Komisji.
Art. 95eb. 1. Członkiem Komisji może być osoba, która:
1) korzysta z pełni praw publicznych;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe.
2. Członek Komisji może być odwołany:
1) na wniosek podmiotu wymienionego w art. 95ea ust. 2 pkt 1–3 i 5 albo z urzędu
– w przypadku, o którym mowa w art. 95ea ust. 2 pkt 4, jeżeli w ocenie
podmiotu wskazany przez niego przedstawiciel nie realizuje należycie
powierzonych mu zadań, lub
2) z urzędu, jeżeli nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 1.
3. Członkowie Komisji, ich małżonkowie, zstępni i wstępni w linii prostej do
drugiego stopnia oraz osoby, z którymi członkowie tej Komisji pozostają we
wspólnym pożyciu, oraz osoby związane z nimi z tytułu przysposobienia, opieki lub
kurateli nie mogą:
1) posiadać akcji lub udziałów w podmiocie leczniczym,
2) być członkami zarządu lub organów nadzorczych podmiotu leczniczego,
3) być członkami organów spółdzielni, stowarzyszeń lub fundacji wykonujących
działalność leczniczą w formie podmiotu leczniczego,
4) wykonywać zajęć zarobkowych na podstawie stosunku pracy, umowy
o świadczenie usług zarządczych, umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej
umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące
zlecenia, zawartej z podmiotem leczniczym
– który wystąpił z wnioskiem o wydanie opinii o celowości inwestycji, której wartość
kosztorysowa przekracza 50 mln zł. Powody wyłączenia trwają także po ustaniu
małżeństwa, faktycznego pozostawania we wspólnym pożyciu, przysposobienia,
opieki lub kurateli.
4. Kandydaci na członków Komisji i członkowie Komisji przed każdym
posiedzeniem Komisji, jednak nie później niż 10 dni od dnia wpływu do systemu
IOWISZ wniosku o wydanie opinii o celowości inwestycji, której wartość
kosztorysowa przekracza 50 mln zł, składają ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia oświadczenie dotyczące niezachodzenia okoliczności, o których mowa
w ust. 3, pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń,
dotyczące ich samych oraz ich małżonków, zstępnych i wstępnych w linii prostej do
drugiego stopnia, osób, z którymi pozostają we wspólnym pożyciu, oraz osób
związanych z nimi z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Składający
oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści:
„Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”.
Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych oświadczeń.
5. Zaistnienie okoliczności, o których mowa w ust. 3, lub niezłożenie
oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, stanowi podstawę wyłączenia członka z prac
Komisji oraz niepowołania kandydata w skład Komisji.
6. O wyłączeniu członka Komisji postanawia minister właściwy do spraw
zdrowia z urzędu albo na wniosek Komisji.
7. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1) imię i nazwisko osoby składającej oświadczenie;
2) imię i nazwisko: małżonka, zstępnych i wstępnych w linii prostej do drugiego
stopnia oraz osób, z którymi członkowie Komisji pozostają we wspólnym
pożyciu, oraz osób związanych z nimi z tytułu przysposobienia, opieki lub
kurateli, wobec których zaistniały okoliczności, o których mowa w ust. 3;
3) wskazanie okoliczności, o których mowa w ust. 3.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
oświadczenia, o którym mowa w ust. 4, mając na uwadze zapewnienie przejrzystości
działania Komisji oraz wymagania, o których mowa w ust. 7, a także zapewnienie
bezstronności działania Komisji.
Art. 95ec. 1. Do zadań Komisji należy wydawanie opinii w przedmiocie oceny
wniosku, o którym mowa w art. 95d ust. 1, dotyczącego inwestycji, której wartość
kosztorysowa na dzień złożenia wniosku o wydanie takiej opinii przekracza 50 mln zł,
w zakresie dokonania oceny, w jakim stopniu dana inwestycja jest celowa.
2. Komisja opiniuje wniosek, o którym mowa w art. 95d ust. 1, w zakresie
określonym w ust. 1, na podstawie informacji, danych i dokumentów, o których mowa
w art. 95f ust. 3 pkt 1–4 i 7. Dla ważności opinii, o której mowa w ust. 1, potrzebne
jest zgodne stanowisko co najmniej trzech członków Komisji.
3. W ramach opiniowania wniosku, Komisja może wystąpić o opinię do:
1) Ministra Obrony Narodowej;
2) ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
3) ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki;
4) wojewody właściwego terytorialnie dla miejsca realizacji inwestycji;
5) marszałka województwa właściwego terytorialnie dla miejsca realizacji inwestycji;
6) konsultantów krajowych z dziedzin medycyny i innych dziedzin mających
zastosowanie w ochronie zdrowia, właściwych merytorycznie dla wniosku
podlegającego opiniowaniu.
4. Opinia Komisji jest sporządzana w postaci elektronicznej i opatrzona
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem
osobistym przewodniczącego Komisji.
5. Opinię Komisji przewodniczący Komisji przekazuje ministrowi właściwemu
do spraw zdrowia w celu wydania opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1.
6. Opinia Komisji zawiera:
1) datę i miejsce sporządzenia;
2) oznaczenie składu Komisji;
3) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu wnioskującego oraz jego numer
KRS w przypadku osób prawnych albo numer identyfikacji podatkowej (NIP)
w przypadku osób fizycznych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej;
4) oznaczenie adresu siedziby albo adresu miejsca zamieszkania albo adresu
podmiotu wnioskującego;
5) numer wniosku;
6) stanowisko Komisji na temat celowości inwestycji wraz z uzasadnieniem;
7) podpis przewodniczącego Komisji.
Art. 95f. 1. Wnioski o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1, są
rozpatrywane według kolejności ich wpływu.
2. Organ wydający opinię sprawdza kompletność wniosku o wydanie opinii,
o której mowa w art. 95d ust. 1. W przypadku braków formalnych wniosku organ
wzywa do ich uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod
rygorem pozostawienia wniosku o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1,
bez rozpatrzenia.
3. Opinię, o której mowa w art. 95d ust. 1, wydaje się wyłącznie na podstawie:
1) informacji przedstawionych we wniosku;
2) priorytetów dla regionalnej polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 95c;
3) danych z rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą;
4) Mapy Regionalnej albo Mapy Ogólnopolskiej;
5) opinii dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu – w przypadku
gdy organem wydającym opinię jest wojewoda;
6) opinii Prezesa Funduszu – w przypadku gdy organem wydającym opinię jest
minister właściwy do spraw zdrowia;
7) informacji przedstawionych w innych, złożonych wcześniej wnioskach,
o których mowa w art. 95e ust. 1, oraz wydanych opiniach, o których mowa
w art. 95d ust. 1, w zakresie, w jakim uwzględniają one realizację map oraz
priorytetów dla regionalnej polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 95c;
8) opinii Komisji – w przypadku inwestycji, których wartość kosztorysowa
przekracza 50 mln zł.
4. W terminie 7 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o wydanie opinii,
o której mowa w art. 95d ust. 1, organ wydający opinię przekazuje, za pośrednictwem
systemu IOWISZ, wypełniony przez podmiot wnioskujący formularz Instrumentu
Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia do zaopiniowania:
1) dyrektorowi właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu – w przypadku gdy
organem wydającym opinię jest wojewoda;
2) Prezesowi Funduszu – w przypadku gdy organem wydającym opinię jest
minister właściwy do spraw zdrowia.
5. Podmioty określone w ust. 4 wydają opinie, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 6,
w terminie 14 dni od dnia doręczenia, za pośrednictwem systemu IOWISZ, wniosku
Instrumentu Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia. Opinie te
przekazuje się odpowiednio wojewodzie albo ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia za pośrednictwem systemu IOWISZ.
6. Opinie, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i 6, wydaje się na formularzu
Instrumentu Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia na podstawie
danych zawartych we wniosku, uwzględniając:
1) priorytety dla regionalnej polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 95c;
2) dane z rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą;
3) Mapę Regionalną – w przypadku gdy organem wydającym opinię jest wojewoda
albo minister właściwy do spraw zdrowia, a inwestycja, której dotyczy wniosek,
zaspokaja wyłącznie potrzeby zdrowotne o charakterze lokalnym;
4) Mapę Ogólnopolską – w przypadku gdy organem wydającym opinię jest minister
właściwy do spraw zdrowia, a wniosek dotyczy inwestycji innej niż określona
w pkt 3.
7. W przypadku awarii systemu IOWISZ trwającej dłużej niż godzinę,
uniemożliwiającej dokonanie czynności, o których mowa w ust. 4–6, termin określony
odpowiednio w ust. 4 albo 5 przedłuża się o czas trwania awarii.
8. Minimalna liczba punktów wymagana do uzyskania pozytywnej opinii,
o której mowa w art. 95d ust. 1, nie może być wyższa niż 50% maksymalnej liczby
punktów możliwej do uzyskania w formularzu Instrumentu Oceny Wniosków
Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia. W przypadku uzyskania liczby punktów
mniejszej niż minimalna wydaje się opinię negatywną.
9. Podmiot wnioskujący, organ wydający opinię, Prezes Funduszu i dyrektor
oddziału wojewódzkiego Funduszu, każdy w zakresie swojej właściwości, wypełniają,
za pośrednictwem systemu IOWISZ, formularz Instrumentu Oceny Wniosków
Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia, dokonując oceny celowości, o której mowa
w art. 95d ust. 1, przez przyznanie punktów za spełnienie poszczególnych kryteriów
przez podmiot wnioskujący oraz uzasadnienie tej oceny. Organ wydający opinię,
Prezes Funduszu i dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu sporządzają
uzasadnienie wyłącznie w przypadku, gdy proponowana ocena lub uzasadnienie
oceny danego kryterium jest inna niż przedstawiona przez podmiot wnioskujący
w formularzu Instrumentu Oceny Wniosków Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia.
Art. 95g. 1. Opinię, o której mowa w art. 95d ust. 1, wydaje się w terminie
45 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o jej wydanie.
2. Opinia, o której mowa w art. 95d ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie organu wydającego opinię;
2) określenie daty i miejsca jej wydania;
3) znak opinii;
4) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu wnioskującego oraz jego numer
KRS w przypadku osób prawnych albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) w
przypadku osób fizycznych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej;
5) określenie, czy opinia jest pozytywna czy negatywna;
6) całkowity wynik punktowy obliczony zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 95h;
7) wygenerowane elektronicznie zestawienie punktów przyznanych przez
odpowiednio organ wydający opinię, Prezesa Funduszu albo dyrektora
właściwego oddziału wojewódzkiego Funduszu, za spełnienie poszczególnych
kryteriów przez podmiot wnioskujący oraz ich uzasadnienie;
8) pouczenie o możliwości wniesienia protestu do ministra właściwego do spraw
zdrowia zawierające wskazanie terminu wniesienia protestu, a także formy
i trybu jego wniesienia – w przypadku opinii negatywnej;
9) kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany lub podpis osobisty osoby
upoważnionej do wydania opinii z podaniem jej imienia i nazwiska oraz
stanowiska służbowego.
Art. 95ga. Pozytywna opinia o celowości inwestycji jest ważna 3 lata od dnia jej wydania.
Art. 95h. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wzór wniosku zawierającego formularz Instrumentu Oceny Wniosków
Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia wraz ze wskazaniem kryteriów oceny
inwestycji, przypisaniem im wagi oraz określeniem skali punktów możliwych do
uzyskania w zakresie poszczególnych kryteriów,
2) sposób obliczania całkowitego wyniku punktowego w zakresie dokonywania
oceny celowości, o której mowa w art. 95d ust. 1, w tym sposób obliczania tego
wyniku przez każdy z podmiotów określonych w art. 95f ust. 9,
3) minimalną liczbę punktów wymaganą do uzyskania pozytywnej opinii, o której
mowa w art. 95d ust. 1
− mając na celu uwzględnienie w opinii map i priorytetów dla regionalnej polityki
zdrowotnej, o których mowa w art. 95c, zapewnienie jednolitości wniosków,
porównywalnej i spójnej metodyki dokonywania oceny celowości inwestycji i jej
przejrzystości oraz jej zbieżności z potrzebami istotnymi z punktu widzenia ochrony zdrowia.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzór wniosku zawierającego formularz Instrumentu Oceny Wniosków
Inwestycyjnych w Sektorze Zdrowia wraz ze wskazaniem kryteriów oceny
inwestycji pozostających bez wpływu na zakres udzielanych świadczeń opieki
zdrowotnej, przypisaniem im wagi oraz określeniem skali punktów możliwych
do uzyskania w zakresie poszczególnych kryteriów,
2) sposób obliczania całkowitego wyniku punktowego w zakresie dokonywania
oceny celowości, o której mowa w art. 95d ust. 1, w tym sposób obliczania tego
wyniku przez każdy z podmiotów określonych w art. 95f ust. 9,
3) minimalną liczbę punktów wymaganą do uzyskania pozytywnej opinii, o której
mowa w art. 95d ust. 1
– mając na celu uwzględnienie w opinii map i priorytetów dla regionalnej polityki
zdrowotnej, o których mowa w art. 95c, zapewnienie jednolitości wniosków,
porównywalnej i spójnej metodyki dokonywania oceny celowości inwestycji i jej
przejrzystości oraz jej zbieżności z potrzebami istotnymi z punktu widzenia ochrony zdrowia.
Art. 95i. 1. W przypadku gdy opinia, o której mowa w art. 95d ust. 1, jest
negatywna, podmiotowi wnioskującemu przysługuje środek odwoławczy w postaci
protestu.
2. Protest wnosi się do ministra właściwego do spraw zdrowia w terminie 14 dni
od dnia doręczenia opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1. W przypadku gdy organem
wydającym opinię jest wojewoda, protest wnosi się za jego pośrednictwem.
3. Protest wnosi się w postaci elektronicznej opatrzony kwalifikowanym
podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym lub podpisem osobistym. Protest
zawiera:
1) oznaczenie organu, do którego wnosi się protest;
2) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu wnioskującego oraz jego numer
KRS w przypadku osób prawnych albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) w
przypadku osób fizycznych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej;
3) oznaczenie siedziby albo adresu zamieszkania, albo adresu podmiotu wnioskującego;
4) znak opinii, od której protest jest wnoszony, oznaczenie organu wydającego
opinię oraz datę i miejsce wydania opinii;
5) wskazanie kryterium, z oceną spełniania którego podmiot wnoszący protest się
nie zgadza, wraz z uzasadnieniem;
6) oświadczenie, o którym mowa w ust. 4;
7) podpis osoby upoważnionej do wniesienia protestu.
4. Protest składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań. Podmiot wnoszący protest jest obowiązany do złożenia
oświadczenia o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu
o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
5. Do protestu dołącza się oryginał lub kopię dokumentu poświadczającego
upoważnienie osoby określonej w ust. 3 pkt 7 do działania w imieniu podmiotu
wnoszącego protest.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje protest w terminie 30 dni od
dnia jego doręczenia.
6a. W opinii w sprawie protestu minister właściwy do spraw zdrowia weryfikuje
prawidłowość oceny wniosku o ocenę celowości inwestycji w zakresie objętym
złożonym wnioskiem.
7. W wyniku rozpatrzenia protestu minister właściwy do spraw zdrowia wydaje
opinię w sprawie protestu, za pośrednictwem systemu IOWISZ, przyznając punkty za
spełnienie poszczególnych kryteriów oraz uzasadniając ich liczbę na podstawie:
1) informacji przedstawionych przez podmiot wnioskujący;
2) uzasadnienia zawartego w proteście;
3) właściwej mapy;
4) priorytetów dla regionalnej polityki zdrowotnej, o których mowa w art. 95c;
5) danych z rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą.
8. Opinia w sprawie protestu zawiera:
1) oznaczenie organu rozpatrującego protest;
2) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu wnioskującego oraz jego numer
KRS w przypadku osób prawnych albo numer identyfikacji podatkowej (NIP) w
przypadku osób fizycznych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających
osobowości prawnej;
3) określenie daty i miejsca rozpatrzenia protestu;
4) określenie, czy protest rozpatrzono pozytywnie czy negatywnie;
5) całkowity wynik punktowy obliczony zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 95h;
6) wygenerowane elektronicznie zestawienie punktów przyznanych za spełnienie
poszczególnych kryteriów oraz ich uzasadnienie, przez podmiot wnoszący
protest oraz ministra właściwego do spraw zdrowia w wyniku rozpatrzenia
protestu;
7) pouczenie o możliwości wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu
administracyjnego, w trybie i na zasadach określonych w art. 95j, zawierające
wskazanie terminu wniesienia skargi;
8) kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany lub podpis osobisty osoby
upoważnionej do wydania opinii w sprawie protestu z podaniem jej imienia
i nazwiska oraz stanowiska służbowego.
8a. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 zdanie drugie, wojewoda przekazuje
protest ministrowi właściwemu do spraw zdrowia w terminie 14 dni od dnia jego
otrzymania.
8b. W terminie określonym w ust. 8a, w oparciu o przesłany protest, wojewoda
może zmienić wydaną przez siebie opinię, o której mowa w art. 95d ust. 1, na
pozytywną. W takim przypadku wojewoda nie przekazuje protestu w sposób
określony w ust. 8a.
9. Protest nie podlega rozpatrzeniu, jeżeli mimo prawidłowego pouczenia, o
którym mowa w art. 95g ust. 2 pkt 8:
1) został wniesiony po terminie;
2) nie spełnia wymagań określonych w ust. 3 zdanie drugie.
10. W przypadku, o którym mowa w ust. 9, organ wydający opinię wydaje
postanowienie w przedmiocie nierozpatrzenia protestu, na które służy zażalenie, do
którego stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
11. Do postępowania, o którym mowa w art. 95d–95g i ust. 1–9, nie stosuje się
przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, z wyjątkiem przepisów
dotyczących wyłączenia pracownika i organu, pełnomocnictw, doręczeń, sposobu
obliczania terminów, wydawania uwierzytelnionych odpisów lub kopii akt sprawy,
sprostowań oraz stwierdzania nieważności.
Art. 95j. 1. Po wyczerpaniu postępowania odwoławczego przed ministrem
właściwym do spraw zdrowia w przypadku utrzymania negatywnej opinii w sprawie protestu podmiot, który otrzymał tę opinię, może w tym zakresie wnieść skargę do
wojewódzkiego sądu administracyjnego zgodnie z art. 3 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325).
2. Skargę, o której mowa w ust. 1, wnosi się w terminie 14 dni od dnia
doręczenia opinii w sprawie protestu bezpośrednio do właściwego wojewódzkiego
sądu administracyjnego wraz z kompletną dokumentacją w sprawie. Skarga podlega
wpisowi stałemu.
3. Do skargi, o której mowa w ust. 1, dołącza się:
1) wniosek o wydanie opinii, o której mowa w art. 95d ust. 1;
2) protest;
3) opinię, o której mowa w art. 95d ust. 1, oraz opinię w sprawie protestu.
4. Do skargi, o której mowa w ust. 1, można dołączyć załączniki zawierające
informacje uzasadniające jej wniesienie.
5. Sąd rozstrzyga sprawę w zakresie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 30 dni
od dnia wniesienia skargi.
6. Wniesienie skargi, o której mowa w ust. 1, po terminie, o którym mowa
w ust. 2, skutkuje pozostawieniem jej bez rozpatrzenia.
Art. 95k. 1. Podmiot, który wniósł skargę, o której mowa w art. 95j ust. 1, lub
minister właściwy do spraw zdrowia może wnieść skargę kasacyjną do Naczelnego
Sądu Administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia
wojewódzkiego sądu administracyjnego. Wniesienie skargi po tym terminie skutkuje
pozostawieniem jej bez rozpatrzenia. Przepis art. 95j ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Skarga, o której mowa w ust. 1, jest rozpatrywana w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia.
3. Na prawo do wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie wpływa
negatywnie błędne pouczenie lub brak pouczenia, o którym mowa w art. 95i ust. 8 pkt 7.
4. W zakresie nieuregulowanym w art. 95j i ust. 1–3 do postępowania przed
sądami administracyjnymi stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określone dla aktów
lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 z wyłączeniem art. 52–55,
art. 61 § 3–6, art. 115–122, art. 146, art. 150 i art. 152 tej ustawy.
Art. 95l. 1. System podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki
zdrowotnej, zwany dalej „systemem zabezpieczenia”, zapewnia świadczeniobiorcom
dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie: leczenia szpitalnego, świadczeń
wysokospecjalistycznych, ambulatoryjnej opieki specjalistycznej realizowanej
w poradniach przyszpitalnych, rehabilitacji leczniczej, programów lekowych, leków
stosowanych w chemioterapii oraz nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, przy
jednoczesnym zagwarantowaniu ciągłości i kompleksowości udzielanych świadczeń
oraz stabilności ich finansowania.
2. W ramach systemu zabezpieczenia wyróżnia się następujące poziomy:
1) szpitale I stopnia;
2) szpitale II stopnia;
3) szpitale III stopnia;
4) szpitale onkologiczne lub pulmonologiczne;
5) szpitale pediatryczne;
6) szpitale ogólnopolskie.
3. Poziomy systemu zabezpieczenia są wyznaczane przez rodzaje udzielanych
świadczeń opieki zdrowotnej i określane przez wskazanie profili lub rodzajów
komórek organizacyjnych, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art.
31d, w których te świadczenia są udzielane w trybie hospitalizacji określonym w tych
przepisach, zwanych dalej „profilami systemu zabezpieczenia”.
4. Poziomy systemu zabezpieczenia są określane przez świadczenia opieki
zdrowotnej realizowane w ramach następujących profili systemu zabezpieczenia:
1) poziom szpitali I stopnia:
a) chirurgia ogólna,
b) choroby wewnętrzne,
c) położnictwo i ginekologia (jeden z poziomów referencyjnych),
d) neonatologia (jeden z poziomów referencyjnych),
e) pediatria;
2) poziom szpitali II stopnia:
a) chirurgia dziecięca,
b) chirurgia plastyczna, w przypadku określonym w art. 95m ust. 7 i 8,
c) kardiologia,
d) neurologia,
e) okulistyka,
f) ortopedia i traumatologia narządu ruchu,
g) otorynolaryngologia,
h) reumatologia, w przypadku określonym w art. 95m ust. 7 i 8,
i) urologia;
3) poziom szpitali III stopnia:
a) chirurgia klatki piersiowej,
b) chirurgia klatki piersiowej dla dzieci,
c) chirurgia naczyniowa (jeden z poziomów referencyjnych),
d) choroby płuc,
e) choroby płuc dla dzieci,
f) choroby zakaźne,
g) choroby zakaźne dla dzieci,
h) kardiochirurgia,
i) kardiochirurgia dla dzieci,
j) kardiologia dla dzieci,
k) nefrologia,
l) nefrologia dla dzieci,
m) neurochirurgia,
n) neurochirurgia dla dzieci,
o) neurologia dla dzieci,
p) okulistyka dla dzieci,
q) ortopedia i traumatologia narządu ruchu dla dzieci,
r) otorynolaryngologia dla dzieci,
s) toksykologia kliniczna,
t) toksykologia kliniczna dla dzieci,
u) transplantologia kliniczna,
v) transplantologia kliniczna dla dzieci,
w) urologia dla dzieci;
4) poziom szpitali onkologicznych lub pulmonologicznych:
a) dla szpitali onkologicznych:
– brachyterapia,
– ginekologia onkologiczna,
– chemioterapia hospitalizacja,
– chirurgia onkologiczna,
– chirurgia onkologiczna dla dzieci,
– hematologia,
– onkologia i hematologia dziecięca,
– onkologia kliniczna,
– radioterapia,
– terapia izotopowa,
– transplantologia kliniczna,
– transplantologia kliniczna dla dzieci,
b) dla szpitali pulmonologicznych:
– chemioterapia hospitalizacja,
– chirurgia klatki piersiowej,
– chirurgia klatki piersiowej dla dzieci,
– choroby płuc,
– choroby płuc dla dzieci;
5) poziom szpitali pediatrycznych – wszystkie profile systemu zabezpieczenia dla
dzieci w zakresie leczenia szpitalnego;
6) poziom szpitali ogólnopolskich – wszystkie profile systemu zabezpieczenia
w zakresie leczenia szpitalnego.
Art. 95m. 1. Świadczeniodawcę kwalifikuje się do systemu zabezpieczenia na
okres 4 lat, w zakresie dotyczącym zakładu leczniczego w rozumieniu przepisów
o działalności leczniczej, prowadzonego na terenie danego województwa.
2. Kwalifikacja, o której mowa w ust. 1, obejmuje włączenie danego
świadczeniodawcy do jednego z poziomów systemu zabezpieczenia oraz wskazanie
profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów świadczeń, w ramach których
będą udzielane świadczenia opieki zdrowotnej w systemie zabezpieczenia.
3. Świadczeniodawcę kwalifikuje się do systemu zabezpieczenia, jeżeli spełnia
łącznie następujące warunki:
1) w odniesieniu do poziomów, o których mowa w art. 95l ust. 2 pkt 1–5:
a) udziela świadczeń opieki zdrowotnej w ramach szpitalnego oddziału
ratunkowego albo izby przyjęć, na podstawie umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, której okres trwania wynosi co najmniej
2 ostatnie lata kalendarzowe – w przypadku poziomów, o których mowa
w art. 95l ust. 2 pkt 1–3 i 5,
b) udziela świadczeń opieki zdrowotnej w ramach profilu systemu
zabezpieczenia anestezjologia i intensywna terapia lub anestezjologia
i intensywna terapia dla dzieci (jeden z poziomów referencyjnych), na
podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, której okres
trwania wynosi co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe – w przypadku
poziomów, o których mowa w art. 95l ust. 2 pkt 2 i 3, z zastrzeżeniem ust. 9,
c) spełnia kryteria kwalifikacji do jednego z tych poziomów określone w ust.
6 albo 7 lub 8 oraz szczegółowe kryteria kwalifikacji określone
w przepisach wydanych na podstawie ust. 12 pkt 1,
d) do dnia ogłoszenia wykazu, o którym mowa w art. 95n ust. 1, posiada
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia
szpitalnego spełniającą łącznie następujące warunki:
– okres trwania umowy, w zakresie profili systemu zabezpieczenia
kwalifikujących danego świadczeniodawcę do danego poziomu
systemu zabezpieczenia, wynosi co najmniej 2 ostatnie lata
kalendarzowe,
– umowa, w odniesieniu do wszystkich profili systemu zabezpieczenia
kwalifikujących danego świadczeniodawcę do danego poziomu
systemu zabezpieczenia, dotyczy udzielania świadczeń w trybie
hospitalizacji określonym w przepisach wydanych na podstawie
art. 31d, z wyłączeniem hospitalizacji planowej;
2) w odniesieniu do poziomu, o którym mowa w art. 95l ust. 2 pkt 6:
a) jest:
– instytutem, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r.
o instytutach badawczych, albo
– podmiotem leczniczym utworzonym i prowadzonym przez uczelnię
medyczną w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej albo przez
Skarb Państwa reprezentowany przez ministra,
b) spełnia kryteria kwalifikacji do tego poziomu określone w ust. 6,
c) do dnia ogłoszenia wykazu, o którym mowa w art. 95n ust. 1, posiada
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia
szpitalnego spełniającą łącznie następujące warunki:
– okres trwania umowy wynosi co najmniej 2 ostatnie lata kalendarzowe,
– umowa dotyczy udzielania świadczeń w trybie hospitalizacji
określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 31d,
z wyłączeniem hospitalizacji planowej.
4. Do okresu trwania umowy, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 lit. a, b i d oraz pkt
2 lit. c, zalicza się okres obowiązywania umowy poprzedniego świadczeniodawcy,
w którego prawa i obowiązki wstąpił świadczeniodawca określony w ust. 2
na podstawie ustawy lub czynności prawnej, w tym umowy przeniesienia praw
i obowiązków wynikających z umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
w trybie, o którym mowa w art. 155 ust. 5.
5. Podstawowym kryterium kwalifikacji świadczeniodawcy do danego poziomu
systemu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95l ust. 2, jest spełnianie warunku co
do wymaganej liczby profili systemu zabezpieczenia określonego rodzaju wskazanych
dla danego poziomu. W przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia
odpowiedniego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej warunek ten rozpatruje się
łącznie z kryterium zapewniania kompleksowości udzielanych świadczeń opieki
zdrowotnej w różnych zakresach świadczeń lub zakresie świadczeń, w tym także
w ramach różnych profili systemu zabezpieczenia.
6. Kwalifikacji świadczeniodawcy do danego poziomu systemu zabezpieczenia,
o którym mowa w art. 95l ust. 2, dokonuje się w oparciu o następującą, minimalną
liczbę profili systemu zabezpieczenia określonego rodzaju:
1) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 1 – dwa profile systemu
zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 1;
2) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 2 – sześć profili systemu
zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 1 i 2, w tym trzy profile
systemu zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 2;
3) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 3 – osiem profili systemu
zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 1–3, w tym trzy profile
systemu zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 3;
4) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 4:
a) w zakresie dotyczącym szpitali onkologicznych – sześć profili systemu
zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 4 lit. a,
b) w zakresie dotyczącym szpitali pulmonologicznych – dwa profile systemu
zabezpieczenia spośród wskazanych w art. 95l ust. 4 pkt 4 lit. b;
5) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 5 – trzy profile systemu
zabezpieczenia spośród profili systemu zabezpieczenia, o których mowa w art.
95l ust. 4 pkt 5;
6) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 6 – jeden profil systemu
zabezpieczenia spośród profili systemu zabezpieczenia, o których mowa w art.
95l ust. 4 pkt 6.
7. W przypadkach uzasadnionych koniecznością zapewnienia odpowiedniego
dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, jako kryterium kwalifikacji do danego
poziomu systemu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95l ust. 2, może zostać
ustalona mniejsza liczba profili systemu zabezpieczenia, w stosunku do liczby profili
systemu zabezpieczenia wskazanej w ust. 6, nie mniejsza jednak niż:
1) dla poziomów określonych w art. 95l ust. 2 pkt 1–3 – jeden profil systemu
zabezpieczenia charakteryzujący dany poziom;
2) dla poziomu określonego w art. 95l ust. 2 pkt 4:
a) w zakresie dotyczącym szpitali onkologicznych – trzy profile systemu
zabezpieczenia charakteryzujące ten poziom,
b) w zakresie dotyczącym szpitali pulmonologicznych – jeden profil systemu
zabezpieczenia charakteryzujący ten poziom.
8. Kwalifikacja świadczeniodawcy do systemu zabezpieczenia w oparciu
o liczbę profili systemu zabezpieczenia wskazanych w ust. 7 następuje przy
jednoczesnym spełnieniu przez świadczeniodawcę co najmniej jednego z warunków
dodatkowych w zakresie:
1) wartości świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych w danym profilu systemu zabezpieczenia;
2) zabezpieczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej w danym profilu
systemu zabezpieczenia, na danym terenie;
3) struktury udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej, w tym także w ramach
profilu systemu zabezpieczenia;
4) zapewnienia kompleksowości udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej
w różnych zakresach świadczeń lub zakresie świadczeń, w tym także w ramach
różnych profili systemu zabezpieczenia.
9. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, możliwe jest odstąpienie od wymogu
dotyczącego profilu systemu zabezpieczenia określonego w ust. 3 pkt 1 lit. b.
10. W celu zagwarantowania ciągłości i kompleksowości udzielanych świadczeń
opieki zdrowotnej, ustala się zakresy i rodzaje świadczeń, w ramach których
świadczeniodawcy udzielają świadczeń gwarantowanych:
1) na każdym z poziomów systemu zabezpieczenia:
a) z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 31d, realizowanych w poradniach
przyszpitalnych, z wyjątkiem dializy otrzewnowej lub hemodializy,
z zastrzeżeniem, że w przypadku porad specjalistycznych, dotyczy to porad
specjalistycznych odpowiadających profilom systemu zabezpieczenia
wskazanym zgodnie z ust. 12 pkt 4,
b) z zakresu rehabilitacji leczniczej, określonych w przepisach wydanych na
podstawie art. 31d, realizowane w warunkach: ośrodka lub oddziału
dziennego lub stacjonarnych,
2) w przypadku poziomu systemu zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95l ust.
2 pkt 3 – w ramach wszystkich profili systemu zabezpieczenia, w zakresie
leczenia szpitalnego w trybie hospitalizacji, określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 31d
– pod warunkiem posiadania do dnia ogłoszenia wykazu, o którym mowa w art. 95n
ust. 1, umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej co do świadczeń
gwarantowanych wskazanych w pkt 1 i 2, której okres trwania wynosi co najmniej
2 ostatnie lata kalendarzowe.
11. W celu zagwarantowania ciągłości i kompleksowości udzielanych świadczeń
opieki zdrowotnej, świadczeniodawcy, w ramach poszczególnych poziomów systemu zabezpieczenia, zapewniają świadczeniobiorcom również dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych:
1) w ramach dodatkowych profili systemu zabezpieczenia innych niż określone dla
danego świadczeniodawcy na podstawie ust. 6 i 7 – dla profili systemu
zabezpieczenia w zakresie leczenia szpitalnego w trybie hospitalizacji
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d lub
2) w ramach dodatkowych zakresów lub rodzajów świadczeń innych niż określone w ust. 10.
12. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe kryteria kwalifikacji świadczeniodawców do poszczególnych
poziomów systemu zabezpieczenia,
2) dodatkowe profile systemu zabezpieczenia, zakresy i rodzaje świadczeń,
w ramach których świadczeniodawcy zakwalifikowani do poszczególnych
poziomów systemu zabezpieczenia mogą udzielać świadczeń opieki zdrowotnej
w ramach danego poziomu systemu zabezpieczenia, o których mowa w ust. 11,
3) dodatkowe kryteria, po spełnieniu których świadczeniodawcy mogą udzielać
świadczeń opieki zdrowotnej w ramach dodatkowych profili systemu
zabezpieczenia, zakresów i rodzajów świadczeń, w ramach danego poziomu
systemu zabezpieczenia, o których mowa w ust. 11,
4) wskazanie porad specjalistycznych odpowiadających poszczególnym profilom
systemu zabezpieczenia, o których mowa w ust. 10 pkt 1 lit. a
– uwzględniając potrzebę zabezpieczenia odpowiedniego dostępu do świadczeń
opieki zdrowotnej, a także zapewnienie ciągłości i kompleksowości udzielanych
świadczeń opieki zdrowotnej.
Art. 95n. 1. Działając na podstawie przepisów art. 95m oraz ust. 3, Prezes
Funduszu sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej Funduszu wykaz
świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu
zabezpieczenia, obejmujący wskazanie:
1) świadczeniodawców zakwalifikowanych do poszczególnych poziomów systemu
zabezpieczenia na terenie danego województwa;
2) dla każdego ze świadczeniodawców, o których mowa w pkt 1, wszystkich profili
systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów, w ramach których będą oni
udzielać świadczeń opieki zdrowotnej w systemie zabezpieczenia, zgodnie z art. 95m ust. 3 pkt 1 i 2 lit. b i c, ust. 10 i 11 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 95m ust. 12 pkt 2 i 4.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się dla terenu danego województwa
w terminie do dnia 27 marca z okresem obowiązywania 4 lat, z zastrzeżeniem ust. 14.
Wykaz obowiązuje od dnia 1 lipca.
3. W przypadku gdy wymaga tego zabezpieczenie na terenie danego
województwa właściwego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej,
świadczeniodawca, który w dniu ogłoszenia wykazu, o którym mowa w ust. 1, posiada
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia szpitalnego,
dotyczącą udzielania świadczeń w trybie hospitalizacji określonym w przepisach
wydanych na podstawie art. 31d, oraz nie spełnia pozostałych warunków kwalifikacji,
o których mowa w art. 95m, może zostać zakwalifikowany do jednego z poziomów
systemu zabezpieczenia, z wyłączeniem poziomu szpitali ogólnopolskich, przez
Prezesa Funduszu, po uzyskaniu pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia przekazuje opinię, o której mowa w ust.
3, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku Prezesa Funduszu.
5. W przypadkach niezakwalifikowania do systemu zabezpieczenia, kwalifikacji
do niewłaściwego poziomu systemu zabezpieczenia lub niewłaściwego wskazania
profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów, o których mowa w ust. 1 pkt 2:
1) świadczeniodawca posiadający w dniu ogłoszenia wykazu, o którym mowa
w ust. 1, umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, dotyczącą udzielania
świadczeń z zakresu leczenia szpitalnego, w trybie hospitalizacji określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 31d albo
2) świadczeniodawca, którego dotyczy wystąpienie Prezesa Funduszu o wydanie
opinii, o której mowa w ust. 3
– może wnieść do Prezesa Funduszu, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wykazu,
o którym mowa w ust. 1, środek odwoławczy w postaci protestu.
6. Protest zawiera:
1) oznaczenie organu, do którego wnosi się protest;
2) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) podmiotu wnoszącego protest oraz jego numer
KRS albo numer REGON;
3) oznaczenie siedziby podmiotu wnoszącego protest;
4) wskazanie przedmiotu protestu wraz z uzasadnieniem;
5) podpis osoby upoważnionej do wniesienia protestu.
7. Prezes Funduszu wydaje, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protestu,
decyzję o:
1) uwzględnieniu protestu oraz:
a) zakwalifikowaniu świadczeniodawcy do systemu zabezpieczenia lub
b) zmianie kwalifikacji świadczeniodawcy do danego poziomu systemu
zabezpieczenia, lub
c) zmianie wskazania profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów,
o których mowa w ust. 1 pkt 2, albo
2) odmowie uwzględnienia protestu.
8. Od decyzji wydanej na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2 świadczeniodawca może
złożyć odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia, w terminie 7 dni od dnia
doręczenia tej decyzji. Do odwołania stosuje się odpowiednio przepisy ust. 6.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje odwołanie, w terminie 7 dni
od dnia jego otrzymania, i wydaje decyzję, w której:
1) utrzymuje w mocy zaskarżoną decyzję albo
2) uchyla zaskarżoną decyzję w całości albo w części i przekazuje ją do ponownego
rozpatrzenia przez Prezesa Funduszu, albo
3) umarza postępowanie odwoławcze.
10. Protest i odwołanie nie podlegają rozpatrzeniu, jeżeli:
1) zostały wniesione po terminie,
2) nie spełniają wymagań określonych w ust. 5, 6 i 8
– o czym Prezes Funduszu albo minister właściwy do spraw zdrowia informuje na
piśmie świadczeniodawcę wnoszącego protest lub odwołanie, w terminie 7 dni od dnia
wniesienia protestu albo odwołania.
11. W przypadku, o którym mowa w ust. 10, Prezes Funduszu albo minister
właściwy do spraw zdrowia wydaje postanowienie w przedmiocie nierozpatrzenia
protestu albo odwołania, na które służy zażalenie, do którego stosuje się przepisy
Kodeksu postępowania administracyjnego.
12. Terminy, o których mowa w ust. 5 i 8, uznaje się za zachowane, pod
warunkiem doręczenia przed ich upływem protestu lub odwołania niezawierającego braków formalnych do siedziby centrali Funduszu albo siedziby urzędu obsługującego
ministra właściwego do spraw zdrowia.
13. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 7 pkt 1, Prezes
Funduszu dokonuje odpowiedniej zmiany wykazu, o którym mowa w ust. 1.
14. W przypadkach:
1) niezawarcia umowy, o której mowa w art. 159a, w terminie do dnia 30 czerwca albo
2) stwierdzenia niespełniania przez świadczeniodawcę kryteriów kwalifikacji do
systemu zabezpieczenia lub do danego poziomu systemu zabezpieczenia po
ogłoszeniu wykazu, o którym mowa w ust. 1, lub
3) niewłaściwego wskazania profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub
rodzajów, o których mowa w ust. 1 pkt 2
– Prezes Funduszu dokonuje odpowiedniej zmiany w tym wykazie, polegającej na
usunięciu świadczeniodawcy z wykazu, kwalifikacji do innego poziomu
zabezpieczenia lub wskazania profili systemu zabezpieczenia, zakresów lub rodzajów,
o których mowa w ust. 1 pkt 2, w ramach których może on udzielać świadczeń opieki
zdrowotnej w systemie zabezpieczenia.
15. Do postępowania, o którym mowa w ust. 14, przepisy ust. 5–13 stosuje się odpowiednio.
16. Do postępowania, o którym mowa w:
1) ust. 1–4, nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego;
2) ust. 5–10 i 12–14, nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego, z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłączenia pracownika
i organu, pełnomocnictw, doręczeń, sposobu obliczania terminów, wydawania
uwierzytelnionych odpisów lub kopii akt sprawy, sprostowań oraz stwierdzania nieważności.
art. 96.
więcej
jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną
2. W skład Funduszu wchodzą:
1) centrala Funduszu;
2) oddziały wojewódzkie Funduszu.
3. Siedzibą Funduszu jest miasto stołeczne Warszawa.
4. W centrali Funduszu oraz w oddziałach wojewódzkich Funduszu tworzy się
komórki organizacyjne do spraw służb mundurowych.
5. Kierowników komórek organizacyjnych, o których mowa w ust. 4:
1) w centrali Funduszu – powołuje Prezes Funduszu na wspólny wniosek Ministra
Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra
Sprawiedliwości;
2) w oddziałach wojewódzkich Funduszu – powołuje dyrektor oddziału
wojewódzkiego Funduszu na wspólny wniosek Ministra Obrony Narodowej,
ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości.
6. Oddziały wojewódzkie Funduszu tworzone są zgodnie z podziałem
terytorialnym państwa. W oddziałach wojewódzkich mogą być tworzone placówki
terenowe na zasadach określonych w statucie Funduszu.
7. Fundusz działa na podstawie ustawy i statutu.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia, w drodze rozporządzenia, nadaje
Funduszowi statut, określając w szczególności strukturę organizacyjną Funduszu,
w tym centrali i oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz siedziby tych oddziałów,
mając na względzie sprawne wykonywanie zadań przez Fundusz.
art. 97.
więcej
2. W zakresie środków pochodzących ze składek na ubezpieczenie zdrowotne
Fundusz działa w imieniu własnym na rzecz ubezpieczonych oraz osób uprawnionych
do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji.
3. Do zakresu działania Funduszu należy również w szczególności:
1) określanie jakości i dostępności oraz analiza kosztów świadczeń opieki
zdrowotnej w zakresie niezbędnym dla prawidłowego zawierania umów
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
2) przeprowadzanie konkursów ofert, rokowań i zawieranie umów o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, a także monitorowanie ich realizacji i rozliczanie;
2a) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych osobom, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz w art. 12 pkt 2–4, 6 i 9;
2b) finansowanie świadczeń gwarantowanych określonych w przepisach wydanych
na podstawie art. 31d w zakresie określonym w art. 15 ust. 2 pkt 12;
2c) finansowanie leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobów medycznych przysługujących
świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 43a ust. 1;
2d) organizacja wspólnych postępowań na zakup leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych
przysługujących świadczeniobiorcom, w przypadku, o którym mowa
w art. 132 ust. 2a, prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia
11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych;
2e) finansowanie leków przysługujących świadczeniobiorcom, o których mowa w
art. 43b ust. 1;
2f) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych osobom do ukończenia
18. roku życia, w zakresie zwiększonych kwot zobowiązania Funduszu wobec
świadczeniodawców z tytułu udzielania tych świadczeń zgodnie
z art. 136 ust. 2 pkt 1c;
2g) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych poza granicami kraju,
przysługujących świadczeniobiorcom na podstawie art. 42d, 42i i 42j;
3) finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych świadczeniobiorcom
innym niż ubezpieczeni spełniającym kryterium dochodowe, o którym mowa
w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, co do których nie
stwierdzono okoliczności, o której mowa w art. 12 tej ustawy;
3a) finansowanie medycznych czynności ratunkowych świadczeniobiorcom;
3b) (uchylony)
3c) dokonywanie zwrotu kosztów w przypadku świadczeń gwarantowanych
finansowanych z budżetu państwa, z zastrzeżeniem art. 42b ust. 2, w tym medycznych czynności ratunkowych wykonanych przez zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;
4) opracowywanie, wdrażanie, realizowanie, finansowanie, monitorowanie,
nadzorowanie i kontrolowanie programów zdrowotnych;
4a) wdrażanie, finansowanie, monitorowanie i ewaluacja programów pilotażowych,
o których mowa w art. 48e ust. 5;
4b) opracowywanie, ustalanie, wdrażanie, finansowanie, monitorowanie, ewaluacja
oraz nadzór i kontrola programów pilotażowych, o których mowa w art. 48e ust. 7;
4c) finansowanie informatyzacji świadczeniodawców, której celem jest udzielanie
przez nich świadczeń opieki zdrowotnej za pośrednictwem systemów
teleinformatycznych lub systemów łączności, prowadzenie i wymiana
elektronicznej dokumentacji medycznej, w tym digitalizacja dokumentacji
medycznej prowadzonej w postaci papierowej oraz udostępnianie
elektronicznych usług świadczeniobiorcom lub innym podmiotom;
5) wykonywanie zadań zleconych, w tym finansowanych przez ministra
właściwego do spraw zdrowia, w szczególności realizacja programów polityki zdrowotnej;
6) monitorowanie ordynacji lekarskich;
7) promocja zdrowia i profilaktyka chorób, w tym dofinansowanie programów
polityki zdrowotnej na podstawie art. 48d;
8) prowadzenie Centralnego Wykazu Ubezpieczonych;
9) prowadzenie działalności promocyjnej i informacyjnej w zakresie ochrony
zdrowia, w tym promowanie Internetowego Konta Pacjenta, o którym mowa
w art. 7a ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji
w ochronie zdrowia;
10) wyliczanie kwot, o których mowa w art. 4 i art. 34 ustawy o refundacji oraz
w art. 102 ust. 5 pkt 29;
11) monitorowanie i koordynowanie realizacji uprawnień wynikających z art. 24a–
24c, art. 44 ust. 1a–1c, art. 46 ust. 7–9, art. 47 ust. 2 i 2a, art. 47c oraz
art. 57 ust. 2 pkt 10, 12 i 13;
12) wykonywanie zadań Krajowego Punktu Kontaktowego do spraw
Transgranicznej Opieki Zdrowotnej, zwanego dalej „KPK”;
13) realizacja programów rządowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia
23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym (Dz. U. poz. 2192,
z 2019 r. poz. 1622, 1696 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 321), w zakresie wsparcia
zdrowotnego osób niepełnosprawnych;
14) finansowanie zadań, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia
21 lutego 2019 r. o Agencji Badań Medycznych (Dz. U. poz. 447 oraz z 2020 r.
poz. 567), przez przekazywanie środków finansowych Agencji Badań
Medycznych w postaci odpisu, o którym mowa w ust. 3e;
15) finansowanie wydawania zaświadczeń, o których mowa w art. 133 § 2b ustawy
z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, oraz czynności
związanych z ich wydawaniem;
16) wspieranie zadań finansowanych w ramach Funduszu Rozwoju Kultury
Fizycznej, o którym mowa w art. 86 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r.
o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1492);
17) wspieranie zadań z zakresu zdrowia publicznego dotyczących profilaktyki
i rozwiązywania problemów alkoholowych realizowanych ze środków
Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych, o którym mowa
w art. 88 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych.
3a. Do zadań Funduszu należy rozliczanie z instytucjami właściwymi lub
instytucjami miejsca zamieszkania w państwach członkowskich UE lub EFTA:
1) kosztów świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z budżetu państwa
z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia,
o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 4;
2) kosztów medycznych czynności ratunkowych wykonanych przez zespoły
ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym, z wyłączeniem kosztów
medycznych czynności ratunkowych wykonywanych przez lotnicze zespoły
ratownictwa medycznego
– w stosunku do osób uprawnionych do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji.
3b. Minister właściwy do spraw zdrowia, po ostatecznym rozliczeniu ze
świadczeniodawcą świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 4, obciąża Fundusz
kosztami tych świadczeń oraz przekazuje niezbędną dokumentację dotyczącą
udzielonych świadczeń wraz z kopią dokumentu potwierdzającego prawo do tych
świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji. Środki zwrócone przez instytucję
państwa członkowskiego UE lub EFTA Fundusz przekazuje na rachunek urzędu
ministra właściwego do spraw zdrowia w terminie 14 dni od dnia zidentyfikowania
podstawy zwrotu.
3c. W przypadku rozliczania przez Fundusz kosztów medycznych czynności
ratunkowych udzielonych osobom uprawnionym do tych świadczeń na podstawie
przepisów o koordynacji przez zespoły ratownictwa medycznego, Fundusz
powiadamia właściwego wojewodę o należnościach przysługujących mu z tego tytułu.
Środki zwrócone przez instytucję państwa członkowskiego UE lub EFTA Fundusz
przekazuje na rachunek urzędu właściwego wojewody w terminie 14 dni od dnia
zidentyfikowania podstawy zwrotu. Przepisu nie stosuje się do lotniczych zespołów
ratownictwa medycznego, o których mowa w ustawie z dnia 8 września 2006 r.
o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
3d. Fundusz jest instytucją właściwą, instytucją miejsca zamieszkania, instytucją
miejsca pobytu oraz instytucją łącznikową w zakresie rzeczowych świadczeń
zdrowotnych, w rozumieniu przepisów o koordynacji, oraz prowadzi, w centrali
Funduszu, punkt kontaktowy, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącym
wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego, służący do wymiany danych w ramach Systemu
Elektronicznej Wymiany Informacji dotyczących Zabezpieczenia Społecznego
w zakresie rzeczowych świadczeń zdrowotnych.
3e. W celu realizacji zadania, o którym mowa w ust. 3 pkt 14, Fundusz
przekazuje Agencji Badań Medycznych środki finansowe w postaci odpisu
w wysokości 0,3% planowanych należnych przychodów z tytułu składek na
ubezpieczenie zdrowotne na ten rok określonych w planie finansowym Funduszu
zatwierdzonym w trybie, o którym mowa w art. 121 ust. 4, albo ustalonym w trybie,
o którym mowa w art. 121 ust. 5, albo w trybie, o którym mowa w art. 123 ust. 3.
3f. Odpis jest przekazywany do Agencji Badań Medycznych przez Fundusz do
dnia 30 stycznia roku kalendarzowego. Od kwoty nieprzekazanego przez Fundusz
w terminie odpisu dla Agencji przysługują odsetki za zwłokę, na zasadach
i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.
3g. W celu realizacji zadania, o którym mowa w ust. 3 pkt 16, Fundusz
w terminach nie później niż do 31 stycznia oraz 31 lipca roku kalendarzowego
przekazuje, w dwóch równych transzach, na rachunek Funduszu Rozwoju
Kultury Fizycznej środki finansowe w łącznej wysokości 117 mln zł,
uwzględniane w planie finansowym Funduszu zatwierdzonym w trybie, o którym
mowa w art. 121 ust. 4, albo ustalonym w trybie, o którym mowa
w art. 121 ust. 5, albo w trybie, o którym mowa w art. 123 ust. 3. Od kwoty
nieprzekazanych przez Fundusz środków przysługują odsetki za zwłokę na
zasadach i w wysokości określonych jak dla zaległości podatkowych.
3h. W celu realizacji zadania, o którym mowa w ust. 3 pkt 17, Fundusz,
przekazuje na rachunek Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych
środki finansowe w wysokości nie wyższej niż 8% środków uzyskiwanych przez
Fundusz w poprzednim roku kalendarzowym zgodnie z art. 9
2 ust. 20 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277 oraz z 2020 r. poz. 1492), uwzględniane
w planie finansowym Funduszu zatwierdzonym w trybie, o którym mowa
w art. 121 ust. 4, albo ustalonym w trybie, o którym mowa w art. 121 ust. 5, albo
w trybie, o którym mowa w art. 123 ust. 3.
4. Fundusz prowadzi Centralny Wykaz Ubezpieczonych w celu:
1) potwierdzenia prawa do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego;
2) przetwarzania danych o ubezpieczonych w Funduszu;
3) przetwarzania danych o osobach uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej
na podstawie przepisów o koordynacji;
4) przetwarzania danych o osobach innych niż ubezpieczeni uprawnionych do
świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy;
5) wydawania poświadczeń i zaświadczeń w zakresie swojej działalności;
6) rozliczania kosztów świadczeń opieki zdrowotnej, w tym udzielanych na
podstawie przepisów o koordynacji.
5. Fundusz nie wykonuje działalności gospodarczej.
6. Fundusz nie może być właścicielem podmiotów wykonujących działalność
leczniczą w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej.
7. Zadania Funduszu określone w ust. 3 pkt 1, 2, 4, 6 i 11 w odniesieniu do
podmiotów leczniczych nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, Ministra
Sprawiedliwości, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu oraz Szefa Centralnego
Biura Antykorupcyjnego realizuje komórka organizacyjna oddziału wojewódzkiego
Funduszu, o której mowa w art. 96 ust. 4.
8. Fundusz otrzymuje dotację z budżetu państwa na finansowanie kosztów
realizacji zadań, o których mowa w ust. 3 pkt 2b, 2c i 2e. Dotacja nie uwzględnia
kosztów administracyjnych.
8a. Fundusz otrzymuje dotację z budżetu państwa na finansowanie świadczeń
gwarantowanych na podstawie art. 131d. W ramach tej dotacji Fundusz finansuje
również zadania, o których mowa w ust. 3 pkt 2a i 3.
8b. Fundusz może otrzymywać dotację celową z budżetu państwa na
finansowanie części kosztów realizacji zadania, o którym mowa w ust. 3 pkt 4c.
8c. Fundusz otrzymuje dotację z Funduszu Medycznego na finansowanie
kosztów realizacji zadań, o których mowa w ust. 3 pkt 2f i 2g.
9. (uchylony)
10. Środki Funduszu mogą być przeznaczane na dofinansowanie zadań
dotyczących informatyzacji w ochronie zdrowia realizowanych przez państwową
jednostkę budżetową podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, właściwą
w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia.
11. Fundusz może, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw zdrowia
i ministra właściwego do spraw finansów publicznych, zlecać, w drodze
porozumienia, jednostce podległej ministrowi właściwemu do spraw zdrowia
właściwej w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia zadania dotyczące
informatyzacji w ochronie zdrowia.
12. Porozumienie, o którym mowa w ust. 11, określa co najmniej zakres, termin
realizacji zlecanego zadania i koszt jego realizacji z wyodrębnieniem kosztów
wynagrodzeń, kosztów bieżących i inwestycyjnych.
13. W przypadku zawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 11, Fundusz
niezwłocznie przekazuje środki finansowe przeznaczone na realizację zlecanego zadania na rachunek budżetu państwa. Minister właściwy do spraw finansów publicznych niezwłocznie dokonuje zmiany w zakresie budżetu państwa w części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia przez jej
zwiększenie o równowartość środków przekazanych przez Fundusz,
z uwzględnieniem kosztów wynagrodzeń pracowników, kosztów bieżących
i inwestycyjnych, a minister właściwy do spraw zdrowia zwiększa o tę równowartość
plan finansowy jednostki, o której mowa w ust. 10.
14. W budżecie państwa tworzy się rezerwę celową w wysokości
odpowiadającej kwocie środków przekazywanych państwowej jednostce budżetowej,
o której mowa w ust. 10, przez Fundusz na dochody budżetu państwa.
Art. 97a. 1. W centrali Funduszu działa KPK.
2. KPK i oddziały wojewódzkie Funduszu udzielają pacjentom z innych państw
członkowskich UE lub EOG, na ich wniosek, niezbędnych informacji dotyczących:
1) praw pacjenta uregulowanych na podstawie powszechnie obowiązujących
przepisów prawa;
2) świadczeniodawców, w odniesieniu do rodzajów wykonywanej działalności
leczniczej;
3) osób wykonujących zawody medyczne, w zakresie posiadania prawa do
wykonywania zawodu oraz nałożonych ograniczeń w wykonywaniu tego prawa,
na podstawie dostępnych rejestrów publicznych;
4) obowiązujących na podstawie przepisów prawa standardów jakości
i bezpieczeństwa świadczeń zdrowotnych oraz obowiązujących przepisów
w zakresie oceny świadczeniodawców pod względem stosowania tych
standardów i nadzoru nad świadczeniodawcami;
5) posiadanych przez dany szpital udogodnień dla osób niepełnosprawnych;
6) zasad dochodzenia roszczeń z tytułu wyrządzenia szkody lub krzywdy
w związku z udzielaniem świadczeń zdrowotnych przez podmiot wykonujący
działalność leczniczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasad i trybu
ustalania odszkodowania lub zadośćuczynienia w przypadku zdarzeń
medycznych, w rozumieniu ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta
i Rzeczniku Praw Pacjenta.
3. Informacji, o których mowa w ust. 2, KPK i oddziały wojewódzkie Funduszu
udzielają bezpośrednio lub przy użyciu dostępnych środków komunikacji, w szczególności telefonicznie, w formie pisemnej albo przy użyciu poczty elektronicznej, o ile jest to możliwe, również w innych językach urzędowych Unii Europejskiej.
4. KPK współpracuje z Komisją Europejską i krajowymi punktami
kontaktowymi do spraw transgranicznej opieki zdrowotnej działającymi w innych
państwach członkowskich UE lub EOG, w szczególności w zakresie wymiany
informacji, o których mowa w ust. 2.
5. Na wniosek krajowych punktów kontaktowych do spraw transgranicznej
opieki zdrowotnej działających w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach
członkowskich UE lub EOG KPK, we współpracy z oddziałami wojewódzkimi
Funduszu, udziela niezbędnej pomocy w wyjaśnianiu zawartości rachunków i innych
dokumentów wystawionych pacjentom z innych niż Rzeczpospolita Polska państw
członkowskich UE lub EOG przez polskich świadczeniodawców, apteki i dostawców
wyrobów medycznych.
6. KPK kieruje do krajowych punktów kontaktowych do spraw transgranicznej
opieki zdrowotnej, działających w innych niż Rzeczpospolita Polska państwach
członkowskich UE lub EOG, zapytania dotyczące zawartości rachunków i innych
dokumentów wystawionych przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych,
apteki i dostawców wyrobów medycznych, działających na terytorium tych państw.
7. KPK i oddziały wojewódzkie Funduszu udzielają pacjentom informacji
dotyczących niezbędnych elementów recepty transgranicznej.
8. KPK zamieszcza na swojej stronie internetowej oraz w Biuletynie Informacji
Publicznej Funduszu aktualne informacje o danych teleadresowych krajowych
punktów kontaktowych do spraw transgranicznej opieki zdrowotnej działających
w innych państwach członkowskich UE lub EOG.
9. KPK zamieszcza na swojej stronie internetowej, na wniosek zainteresowanych
podmiotów, hiperłącza do stron internetowych stowarzyszeń i fundacji działających
na rzecz promocji polskiego sektora usług medycznych.
10. KPK i oddziały wojewódzkie Funduszu udzielają świadczeniobiorcom oraz
osobom wykonującym zawody medyczne, bezpośrednio lub przy użyciu dostępnych
środków komunikacji, w szczególności telefonicznie, w formie pisemnej albo przy
użyciu poczty elektronicznej, informacji dotyczących:
1) możliwości uzyskania zwrotu kosztów przysługującego w przypadku uzyskania
w innym państwie członkowskim UE lub EOG określonego świadczenia opieki zdrowotnej;
2) świadczeń opieki zdrowotnej objętych wykazem, o którym mowa w art. 42e ust. 1;
3) trybu rozpatrywania i realizacji wniosków o zwrot kosztów;
4) trybu rozpatrywania wniosków o wydanie zgody, o której mowa w art. 42b ust. 9.
11. Udzielając informacji, o których mowa w ust. 10 pkt 1, KPK i oddziały
wojewódzkie Funduszu dokonują wyraźnego rozróżnienia między uprawnieniami
wynikającymi z art. 42b i uprawnieniami wynikającymi z przepisów o koordynacji.
12. Oddziały wojewódzkie Funduszu udzielają świadczeniobiorcom,
bezpośrednio lub przy użyciu dostępnych środków komunikacji, w szczególności
telefonicznie, w formie pisemnej albo przy użyciu poczty elektronicznej, informacji
na temat przybliżonej wysokości zwrotu kosztów przysługującego w przypadku
uzyskania w innym państwie członkowskim UE lub EOG określonego świadczenia
opieki zdrowotnej.
13. Informacje, o których mowa w ust. 10 i 12, zamieszcza się także na stronach
internetowych KPK i oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz w Biuletynie
Informacji Publicznej Funduszu, z tym że informacja na temat wysokości zwrotu
kosztów może ograniczać się do wybranych świadczeń gwarantowanych.
art. 98.
więcej
1) Rada Funduszu;
2) Prezes Funduszu;
3) rady oddziałów wojewódzkich Funduszu;
4) dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu.
2. W sprawach niezastrzeżonych do zakresu zadań Rady Funduszu, rady
oddziału wojewódzkiego Funduszu lub dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu
organem właściwym jest Prezes Funduszu.
3. Techniczno-organizacyjną obsługę:
1) Rady Funduszu i Prezesa Funduszu – zapewnia centrala Funduszu;
2) rady oddziału wojewódzkiego Funduszu i dyrektora oddziału wojewódzkiego
Funduszu – zapewnia oddział wojewódzki Funduszu.
art. 99.
więcej
przez ministra właściwego do spraw zdrowia, w tym:
1) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez Rzecznika
Praw Obywatelskich;
2) dwóch członków powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez Radę
Dialogu Społecznego;
3) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez stronę
samorządową Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;
4) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez
organizacje pacjentów działających na rzecz praw pacjenta, zgłoszonych
w terminie 14 dni od dnia publikacji na stronach Biuletynu Informacji Publicznej
urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia ogłoszenia
o zamiarze powołania członka Rady Funduszu;
5) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych wspólnie przez
Ministra Obrony Narodowej, Ministra Sprawiedliwości i ministra właściwego do
spraw wewnętrznych;
6) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych;
7) jednego członka wskazuje Prezes Rady Ministrów;
8) dwóch członków wskazuje minister właściwy do spraw zdrowia.
2. Kadencja członków Rady Funduszu trwa 5 lat.
3. Rada Funduszu działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu.
4. Rada Funduszu wybiera ze swego grona przewodniczącego, który zwołuje
posiedzenia i im przewodniczy.
5. W skład Rady Funduszu wchodzą osoby, które spełniają łącznie następujące kryteria:
1) nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione umyślnie;
2) posiadają wykształcenie wyższe;
3) posiadają wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania
obowiązków członka Rady Funduszu;
4) posiadają uprawnienia konieczne do zasiadania w radach nadzorczych
jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, zgodnie z odrębnymi przepisami.
6. Członkowie Rady Funduszu nie mogą być jednocześnie:
1) pracownikami Funduszu;
2) świadczeniodawcami;
3) właścicielami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu wytwarzającego
produkty lecznicze i wyroby medyczne;
4) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty, o których
mowa w pkt 2 i 3;
5) osobami, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2–8, z wyjątkiem pracowników
urzędów obsługujących ministrów będących podmiotami tworzącymi.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze zarządzenia,
wynagrodzenie członków Rady Funduszu, uwzględniając zakres zadań Rady.
art. 100.
więcej
1) kontrolowanie bieżącej działalności Funduszu we wszystkich dziedzinach jego
działalności;
2) uchwalanie:
a) planu pracy Funduszu na dany rok,
b) rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych;
3) opiniowanie:
a) projektu planu finansowego na dany rok,
b) systemu wynagradzania pracowników Funduszu;
4) przyjmowanie:
a) sprawozdania z wykonania planu finansowego Funduszu,
b) okresowych i rocznych sprawozdań z działalności Funduszu;
5) podejmowanie uchwał w sprawach dotyczących majątku Funduszu i inwestycji
przekraczających zakres upoważnienia statutowego dla Prezesa Funduszu oraz
nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości stanowiących własność
Funduszu, a także podejmowanie uchwał w sprawach, o których mowa
w art. 129 ust. 2;
6) kontrola prawidłowej realizacji planu finansowego Funduszu;
6a) dokonywanie wyboru biegłego rewidenta do badania sprawozdania finansowego Funduszu;
7) występowanie do Prezesa Funduszu z wnioskiem o wszczęcie kontroli
w zakresie, o którym mowa w art. 61a ust. 1–3;
7a) występowanie do Prezesa Funduszu o przeprowadzenie kontroli oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
8) wyrażanie opinii w sprawie kandydata na Prezesa Funduszu lub kandydatów na
jego zastępców;
9) wyrażanie opinii w sprawie odwołania Prezesa Funduszu lub jego zastępców.
10) (uchylony)
1a. Rada Funduszu może w drodze uchwały upoważnić Prezesa Funduszu do
dokonywania zmian rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych do wysokości
określonej przez Radę kwoty lub w zakresie określonym przez Radę.
2. W celu wykonania swoich obowiązków Rada może żądać od Prezesa
Funduszu sprawozdań i wyjaśnień.
3. Rada Funduszu nie ma prawa wydawania Prezesowi Funduszu wiążących
poleceń dotyczących bieżącej działalności Funduszu.
4. Uchwały Rady Funduszu zapadają większością głosów w obecności co
najmniej połowy ustawowej liczby członków Rady. W przypadku równej liczby
głosów rozstrzyga głos Przewodniczącego Rady.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje członka Rady Funduszu przed
upływem kadencji, w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej
choroby, trwającej co najmniej sześć miesięcy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) nieusprawiedliwionej nieobecności na 4 kolejnych posiedzeniach Rady Funduszu;
4) naruszenia przepisów art. 99 ust. 5 i 6;
5) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie.
6. Przed upływem kadencji członka Rady Funduszu minister właściwy do spraw
zdrowia może odwołać także na podstawie wniosku podmiotu, który wnioskował
o jego powołanie.
7. W przypadku odwołania członka Rady Funduszu albo jego śmierci przed
upływem jego kadencji, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje nowego
członka na okres do końca tej kadencji. Przepisy art. 99 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
8. Przepisu ust. 7 nie stosuje się w przypadku, gdy do końca kadencji członka
Rady Funduszu pozostało mniej niż 3 miesiące, licząc od dnia odwołania albo jego śmierci.
9. Przewodniczący Rady Funduszu zaprasza do udziału w posiedzeniach Rady,
w charakterze obserwatorów, przedstawicieli: Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej
Rady Pielęgniarek i Położnych, Naczelnej Rady Aptekarskiej, Krajowej Rady
Diagnostów Laboratoryjnych oraz Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
10. Rada Funduszu w związku z zadaniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 1:
1) może delegować swoich członków do samodzielnego wykonywania czynności kontrolnych;
2) ma wgląd we wszelkie dokumenty związane z działalnością Funduszu.
11. (uchylony)
12. Rada Funduszu wyraża opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 8 i 9, w terminie
nie dłuższym niż 14 dni. Niewyrażenie opinii w tym terminie jest równoznaczne
z wydaniem pozytywnej opinii.
art. 101.
więcej
może żądać zwołania posiedzenia Rady Funduszu, podając proponowany porządek
obrad. Przewodniczący Rady Funduszu zwołuje posiedzenie nie później niż
w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.
2. Jeżeli przewodniczący Rady Funduszu nie zwoła posiedzenia zgodnie z ust. 1,
wnioskodawca może wystąpić do ministra właściwego do spraw zdrowia z wnioskiem
o zwołanie posiedzenia, podając przyczynę, datę, miejsce i proponowany porządek obrad.
art. 102.
więcej
Fundusz na zewnątrz.
2. Prezesa Funduszu powołuje minister właściwy do spraw zdrowia spośród osób
wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru po zasięgnięciu opinii
Rady Funduszu. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje Prezesa Funduszu po
zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.
3. W przypadku rażącego naruszenia obowiązków ustawowych minister
właściwy do spraw zdrowia może odwołać Prezesa Funduszu bez zasięgania opinii,
o której mowa w ust. 2. W takim przypadku minister właściwy do spraw zdrowia powierza kierowanie Funduszem jednemu z zastępców Prezesa Funduszu i niezwłocznie informuje o odwołaniu Radę Funduszu, przedstawiając jej uzasadnienie.
4. (uchylony)
5. Do zakresu działania Prezesa Funduszu w szczególności należy:
1) prowadzenie gospodarki finansowej Funduszu;
2) efektywne i bezpieczne zarządzanie funduszami i mieniem Funduszu, w tym
gospodarowanie rezerwą ogólną, o której mowa w art. 118 ust. 5;
3) zaciąganie, w imieniu Funduszu, zobowiązań, w tym pożyczek i kredytów,
z zastrzeżeniem art. 100 ust. 1 pkt 5;
3a) przeprowadzanie postępowań o zawarcie umów, zawieranie i rozliczanie umów
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4) przygotowywanie i przedstawianie Radzie Funduszu corocznych prognoz,
o których mowa w art. 120 ust. 1 i 3;
5) opracowywanie projektu planu finansowego Funduszu na podstawie projektów
planów finansowych oddziałów wojewódzkich Funduszu, prognoz, o których
mowa w art. 120 ust. 1 i 2;
6) sporządzanie rocznego planu finansowego Funduszu po otrzymaniu opinii Rady
Funduszu, komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji
właściwej do spraw zdrowia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej;
7) sporządzanie projektu planu pracy Funduszu;
8) realizacja rocznego planu finansowego i planu pracy Funduszu;
9) sporządzanie projektu rzeczowego planu wydatków inwestycyjnych na następny rok;
10) sporządzanie sprawozdania z wykonania planu finansowego Funduszu za dany
rok oraz niezwłocznie przedkładanie go ministrowi właściwemu do spraw
finansów publicznych;
11) sporządzanie okresowych i rocznych sprawozdań z działalności Funduszu,
zawierających w szczególności informację o dostępności do świadczeń opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków Funduszu;
12) nadzorowanie rozliczeń dokonywanych w ramach wykonywania przepisów o koordynacji;
13) sporządzanie analiz i ocen na podstawie informacji, o których mowa w art. 106
ust. 10 pkt 5, przekazanych przez oddziały wojewódzkie Funduszu;
14) przedstawianie Radzie Funduszu projektu systemu wynagradzania pracowników
Funduszu;
15) (uchylony)
16) występowanie z wnioskiem do ministra właściwego do spraw zdrowia
o odwoływanie dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu;
17) (uchylony)
18) wykonywanie uchwał Rady Funduszu;
19) przedstawianie Radzie Funduszu innych informacji o pracy Funduszu –
w formie, zakresie i terminach określonych przez Radę Funduszu;
20) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia uchwał Rady
Funduszu podlegających badaniu w trybie art. 163, w terminie 3 dni roboczych
od dnia ich uchwalenia;
21) nadzór nad realizacją zadań oddziałów wojewódzkich Funduszu;
21a) przeprowadzanie kontroli, o której mowa w dziale IIIA;
22) koordynowanie współpracy Funduszu z organami administracji rządowej,
instytucjami działającymi na rzecz ochrony zdrowia, instytucjami ubezpieczeń
społecznych, samorządami zawodów medycznych, związkami zawodowymi,
organizacjami pracodawców, organizacjami świadczeniodawców oraz
ubezpieczonych;
23) przekazywanie oddziałom wojewódzkim Funduszu do realizacji programów
polityki zdrowotnej zleconych przez właściwego ministra;
24) podejmowanie decyzji w sprawach określonych w ustawie;
24a) (uchylony)
24b) wydawanie decyzji administracyjnych, o których mowa w art. 53 ust. 2a ustawy o refundacji;
25) ustalanie jednolitych sposobów realizacji ustawowych zadań realizowanych
przez oddziały wojewódzkie Funduszu z uwzględnieniem konieczności
stosowania ułatwień w obiegu dokumentacji, w tym ich elektronizacji;
26) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia zestawień kwot,
o których mowa w art. 4 i art. 34 ustawy o refundacji;
26a) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia comiesięcznych
zestawień ilości zrefundowanych opakowań jednostkowych leków, środków
spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz jednostkowych
wyrobów medycznych, wraz z podaniem numeru GTIN zgodnego z systemem
GS1, lub innego kodu jednoznacznie identyfikującego wyrób medyczny lub
środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wydawanych na
podstawie art. 43a ust. 1 i 1a, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po
miesiącu, którego dotyczy zestawienie;
26b) przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia comiesięcznych
zestawień ilości zrefundowanych opakowań jednostkowych leków wraz z
podaniem numeru GTIN zgodnego z systemem GS1, wydawanych na podstawie
art. 43b ust. 1, w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
którego dotyczy zestawienie;
27) podawanie co miesiąc do publicznej wiadomości informacji o wielkości kwoty
refundacji wraz z procentowym wykonaniem całkowitego budżetu na
refundację, o którym mowa w ustawie o refundacji;
27a) zawieranie i rozliczanie umów, o których mowa w art. 41 ustawy o refundacji;
28) (uchylony)
29) gromadzenie i przetwarzanie informacji dotyczących umów, o których mowa
w art. 41 ustawy o refundacji;
30) (uchylony)
31) podawanie co miesiąc do publicznej wiadomości w zakresie, o którym mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o refundacji, na podstawie danych określonych
w art. 45 tej ustawy, informacji o:
a) kwocie refundacji,
b) liczbie zrefundowanych opakowań,
c) udziale w kwocie refundacji w grupie limitowej,
d) zmianie wartości, o których mowa w lit. a–c, w odniesieniu do
poprzedniego miesiąca oraz tego samego miesiąca poprzedniego roku
– leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz
wyrobów medycznych, wraz z podaniem grupy limitowej, nazwy międzynarodowej,
nazwy handlowej oraz numeru GTIN zgodnego z systemem GS1, lub innego kodu jednoznacznie identyfikującego wyrób medyczny lub środek spożywczy specjalnego
przeznaczenia żywieniowego;
31a) podawanie co miesiąc do publicznej wiadomości w zakresie, o którym mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o refundacji, na podstawie danych
przekazywanych do Funduszu zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie
art. 190 ust. 1 i 2, informacji o:
a) kwocie refundacji,
b) udziale w kwocie refundacji w grupie limitowej,
c) zmianie wartości, o których mowa w lit. a i b, w odniesieniu do
poprzedniego miesiąca oraz tego samego miesiąca poprzedniego roku
– leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wraz
z podaniem grupy limitowej, nazwy międzynarodowej, nazwy handlowej oraz numeru
GTIN zgodnego z systemem GS1, lub innego kodu jednoznacznie identyfikującego
wyrób medyczny lub środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego;
32) monitorowanie, nadzorowanie i kontrolowanie wykonania zawartych w decyzji
o objęciu refundacją instrumentów dzielenia ryzyka, o których mowa w art. 11
ust. 5 ustawy o refundacji, oraz informowanie ministra właściwego do spraw
zdrowia w zakresie wypełnienia przez wnioskodawcę postanowień zawartych w tej decyzji;
33) realizacja zadań, o których mowa w art. 22 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r.
o weteranach działań poza granicami państwa;
34) prowadzenie i utrzymywanie elektronicznego systemu monitorowania
programów lekowych, o którym mowa w art. 188c;
35) dokonywanie kwalifikacji świadczeniodawców do systemu zabezpieczenia;
36) monitorowanie prawidłowości postępowania w sprawie zawarcia umów
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz realizacji tych umów;
37) kontrolowanie bieżącej działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu we
wszystkich dziedzinach jego działalności;
38) dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez
ubezpieczonych, z wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu;
39) wydawanie i publikowanie na stronie internetowej Funduszu, nie rzadziej niż raz
na 6 miesięcy jednolitych tekstów zarządzeń Prezesa określających warunki
realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz publikowanie na stronie internetowej Funduszu tekstów ujednoliconych tych zarządzeń, niezwłocznie po dokonaniu w nich zmian.
5a. Prezesowi Funduszu przysługują środki ochrony prawnej, o których
mowa w art. 506–590 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych, w prowadzonych przez świadczeniodawców postępowaniach
o udzielenie zamówienia publicznego na zakup refundowanych ze środków
publicznych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyrobów medycznych.
6. W przypadku nieobecności lub czasowej niemożności sprawowania funkcji,
w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy, Prezesa Funduszu zastępuje, na podstawie jego
pisemnego upoważnienia, jeden z zastępców Prezesa Funduszu. W przypadku gdy
udzielenie przez niego takiego upoważnienia nie jest możliwe – upoważnienia udziela
minister właściwy do spraw zdrowia.
6a. W przypadku śmierci Prezesa Funduszu albo odwołania ze sprawowanej
funkcji, do czasu powołania nowego Prezesa Funduszu jego obowiązki pełni Zastępca
Prezesa wyznaczony przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
7. Prezes Funduszu może udzielić zastępcom Prezesa, głównemu księgowemu
Funduszu, dyrektorom oddziałów wojewódzkich Funduszu oraz innym pracownikom
Funduszu pełnomocnictw do załatwiania spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie,
a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień,
zaświadczeń, a także do poświadczania za zgodność odpisów dokumentów
przedstawionych przez stronę na potrzeby prowadzonych postępowań z oryginałem,
a także innych czynności w wykonaniu zadań, o których mowa w ust. 5.
8. Pełnomocnictwa i upoważnienia, o których mowa w ust. 7, są udzielane na
piśmie pod rygorem nieważności.
Art. 102a. 1. Stanowisko Prezesa Funduszu może zajmować osoba, która:
1) posiada wykształcenie wyższe magisterskie lub równorzędne w zakresie prawa,
ekonomii, medycyny, organizacji ochrony zdrowia lub zarządzania;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
4a) nie pełniła służby zawodowej ani nie pracowała w organach bezpieczeństwa
państwa wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r.
o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat
1944–1990 oraz treści tych dokumentów, ani nie była ich współpracownikiem;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na
stanowisku kierowniczym;
7) posiada wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Funduszu.
2. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Funduszu ogłasza się przez
umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Funduszu
oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Funduszu i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od
dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.
4. Nabór na stanowisko Prezesa Funduszu przeprowadza zespół, powołany przez
ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza
i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru
ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
5. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4, może
być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która
posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
6. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.
7. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
8. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych
w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
9. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie po powołaniu na stanowisko, na które
prowadzony był nabór, przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji
Publicznej Funduszu. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
2) imię, nazwisko wybranego kandydata oraz jego miejsce zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
10. (uchylony)
art. 103.
więcej
zastępców Prezesa.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Prezesa Funduszu, po
zasięgnięciu opinii Rady Funduszu, powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze
otwartego i konkurencyjnego naboru, zastępców Prezesa. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje zastępców Prezesa na wniosek Prezesa Funduszu, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.
3. Zastępcę Prezesa do spraw służb mundurowych powołuje, spośród osób
wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, minister właściwy do
spraw zdrowia, na wspólny wniosek Prezesa Funduszu, Ministra Obrony Narodowej,
ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości, po
zasięgnięciu opinii Rady Funduszu. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje
zastępcę Prezesa do spraw służb mundurowych na wspólny wniosek Prezesa
Funduszu, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych
oraz Ministra Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.
4. Szczegółowe zakresy obowiązków zastępców Prezesa określa statut Funduszu.
4a. Stanowisko zastępcy Prezesa Funduszu może zajmować osoba, która:
1) posiada wykształcenie wyższe magisterskie lub równorzędne;
2) posiada wiedzę dającą rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków
zastępcy Prezesa;
3) spełnia warunki, o których mowa w art. 102a ust. 1 pkt 2–6.
5. (uchylony)
6. Prezes Funduszu i jego zastępcy nie mogą być jednocześnie:
1) członkami Rady Funduszu i rady oddziału wojewódzkiego Funduszu;
2) (uchylony)
3) świadczeniodawcami;
4) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu
wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne;
5) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty będące
świadczeniodawcami oraz podmiotami, o których mowa w pkt 4;
6) osobami, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2–8.
6a. Do głównego księgowego Funduszu stosuje się odpowiednio przepisy ust. 6 pkt 3–5.
7. Prezes Funduszu nie może wykonywać działalności gospodarczej.
8. Do zakresu obowiązków zastępcy Prezesa do spraw służb mundurowych
należy w szczególności:
1) nadzorowanie i koordynowanie działań komórek organizacyjnych do spraw
służb mundurowych;
1a) nadzorowanie i koordynowanie działań związanych z realizacją prawa do
świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b;
1b) rozpatrywanie indywidualnych spraw związanych z realizacją prawa do
świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b;
2) koordynacja współpracy z Ministrem Obrony Narodowej, Ministrem
Sprawiedliwości i ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
Art. 103a. 1. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa
w art. 103 ust. 2 i 3, powołuje Prezes Funduszu.
2. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa
w art. 103 ust. 2 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 102a ust. 2–9.
art. 104.
więcej
Funduszu, sprawozdanie z działalności Funduszu oraz roczny plan pracy Funduszu
Prezes Funduszu publikuje na stronie internetowej Funduszu.
2. (uchylony)
art. 105.
więcej
art. 106.
więcej
wojewódzkich Funduszu o charakterze opiniodawczo-nadzorczym.
2. W skład rady oddziału wojewódzkiego Funduszu wchodzi dziewięciu
członków będących ubezpieczonymi zamieszkującymi na obszarze działania danego
oddziału wojewódzkiego Funduszu, powoływanych przez właściwego wojewodę, w tym:
1) dwóch członków powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez sejmik województwa;
2) dwóch członków będących przedstawicielami właściwego wojewody;
3) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez konwent
powiatów z danego województwa;
4) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez właściwą
miejscowo wojewódzką radę dialogu społecznego;
5) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez
organizacje pacjentów działających na rzecz praw pacjenta, zgłoszonych w terminie 14 dni od dnia publikacji na stronach Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego wojewodę ogłoszenia o zamiarze powołania członka rady;
6) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych przez
reprezentatywne organizacje pracodawców;
7) jednego członka powołuje się spośród kandydatów wskazanych wspólnie przez
właściwego szefa wojewódzkiego sztabu wojskowego, właściwego komendanta
wojewódzkiego Policji i właściwego komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Pożarnej.
2a. W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 2 pkt 5, nie wskażą
kandydatów na członka rady oddziału wojewódzkiego Funduszu, mimo dwukrotnej
publikacji ogłoszenia o zamiarze powołania członka tej rady na stronach Biuletynu
Informacji Publicznej urzędu obsługującego wojewodę, kandydata wskazuje właściwy wojewoda.
3. Kadencja rady oddziału wojewódzkiego Funduszu trwa cztery lata, licząc od
dnia pierwszego posiedzenia rady oddziału wojewódzkiego Funduszu. Pierwsze
posiedzenie rady oddziału wojewódzkiego Funduszu zwołuje właściwy wojewoda.
4. Przewodniczący rady oddziału wojewódzkiego Funduszu zaprasza do udziału
w posiedzeniach rady oddziału wojewódzkiego Funduszu, w charakterze
obserwatorów, przedstawicieli właściwej okręgowej rady lekarskiej, okręgowej rady
pielęgniarek i położnych i okręgowej rady aptekarskiej, Krajowej Rady Diagnostów
Laboratoryjnych oraz Krajowej Rady Fizjoterapeutów.
5. W przypadku gdy na terenie województwa działa więcej niż jedna okręgowa
rada lekarska, okręgowa rada pielęgniarek i położnych albo okręgowa rada aptekarska,
rady te delegują wspólnego przedstawiciela do udziału w posiedzeniach rady oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
6. W skład rad oddziałów wojewódzkich Funduszu mogą wchodzić wyłącznie osoby, które:
1) korzystają z pełni praw publicznych;
2) posiadają wykształcenie wyższe;
3) nie zostały prawomocnie skazane za przestępstwo popełnione umyślnie.
7. Członkowie rady oddziału wojewódzkiego Funduszu nie mogą być jednocześnie:
1) dyrektorami oddziałów wojewódzkich Funduszu;
2) Prezesem Funduszu;
3) zastępcą Prezesa Funduszu;
4) pracownikami Funduszu;
5) świadczeniodawcami;
6) właścicielami lub pracownikami apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu
wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne;
7) posiadaczami akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty, o których
mowa w pkt 5 i 6;
8) osobami, o których mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2–8, z wyjątkiem pracowników
urzędów obsługujących ministrów będących podmiotami tworzącymi.
8. Członkowie rad oddziałów wojewódzkich Funduszu wybierają spośród
swojego grona przewodniczącego.
9. Rada wojewódzkiego oddziału Funduszu działa na podstawie uchwalonego
przez siebie regulaminu.
10. Do zadań rady oddziału wojewódzkiego Funduszu należy:
1) opiniowanie projektu planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu;
2) uchwalanie planu pracy oddziału wojewódzkiego Funduszu;
3) opiniowanie sprawozdania z wykonania planu finansowego oddziału
wojewódzkiego Funduszu za dany rok;
4) monitorowanie prawidłowości postępowania w sprawie zawarcia umów
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz realizacji tych umów;
5) monitorowanie, na podstawie przekazanych przez dyrektora oddziału
wojewódzkiego informacji, o których mowa w art. 23 ust. 2 i 4, sposobu
wykonywania przez świadczeniodawców obowiązków, o których mowa
w art. 20 i art. 21;
6) kontrolowanie bieżącej działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu we
wszystkich dziedzinach jego działalności;
7) występowanie do Prezesa Funduszu z wnioskiem o wszczęcie kontroli
w zakresie, o którym mowa w art. 61a ust. 1–3;
8) (uchylony)
9) dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez
ubezpieczonych, z wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu;
10) występowanie do Prezesa Funduszu o przeprowadzenie kontroli oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
11) wydawanie opinii o kandydacie na stanowisko dyrektora oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
12) występowanie z wnioskiem do ministra właściwego do spraw zdrowia
o odwoływanie dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu w przypadkach,
o których mowa w art. 107 ust. 4.
11. Uchwały rady oddziału wojewódzkiego Funduszu zapadają większością
głosów przy obecności co najmniej połowy ustawowej liczby członków rady.
W przypadku równej liczby głosów rozstrzyga głos przewodniczącego rady.
12. W celu wykonywania swoich obowiązków rada oddziału wojewódzkiego
Funduszu może żądać od dyrektora oddziału wojewódzkiego sprawozdań i wyjaśnień.
13. Rada oddziału wojewódzkiego Funduszu nie ma prawa wydawania
dyrektorowi oddziału wojewódzkiego Funduszu wiążących poleceń dotyczących
bieżącej działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu.
14. Rada oddziału wojewódzkiego Funduszu w związku z zadaniem, o którym
mowa w ust. 10 pkt 6:
1) może delegować swoich członków do samodzielnego wykonywania czynności
kontrolnych;
2) ma wgląd we wszelkie dokumenty związane z działalnością oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
15. Właściwy wojewoda odwołuje członka rady oddziału wojewódzkiego
Funduszu przed upływem kadencji tej rady w przypadku:
1) rezygnacji ze stanowiska;
2) utraty zdolności do pełnienia powierzonych obowiązków na skutek długotrwałej
choroby, trwającej co najmniej 6 miesięcy, potwierdzonej orzeczeniem lekarskim;
3) nieusprawiedliwionej nieobecności na 4 kolejnych posiedzeniach rady oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
4) naruszenia przepisów ust. 7;
5) prawomocnego skazania za przestępstwo popełnione umyślnie.
16. W przypadku odwołania członka rady oddziału wojewódzkiego Funduszu
albo jego śmierci przed upływem kadencji tej rady, właściwy wojewoda powołuje nowego członka na okres do końca tej kadencji. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio.
17. Przepisu ust. 16 nie stosuje się w przypadku, gdy do końca kadencji członka
rady oddziału wojewódzkiego Funduszu pozostało mniej niż 3 miesiące, licząc od dnia
jego odwołania albo śmierci.
18. Członkom rady oddziału wojewódzkiego Funduszu nie przysługuje wynagrodzenie.
19. Członkom rady oddziału przysługuje zwrot kosztów podróży,
zakwaterowania i diety na zasadach określonych w przepisach w sprawie wysokości
oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu
w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży
służbowej na obszarze kraju.
art. 107.
więcej
o których mowa w ust. 5, kieruje oddziałem wojewódzkim Funduszu i reprezentuje
Fundusz na zewnątrz.
2. Dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu powołuje i odwołuje minister
właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii rady oddziału wojewódzkiego
Funduszu oraz Prezesa Funduszu. Niewydanie opinii w terminie 14 dni jest
równoznaczne z akceptacją kandydata na dyrektora oddziału wojewódzkiego
Funduszu albo zgodą na jego odwołanie.
3. Dyrektorem oddziału wojewódzkiego Funduszu może zostać osoba, która:
1) posiada wykształcenie wyższe;
2) posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania
obowiązków dyrektora;
3) nie była prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione umyślnie;
4) nie pełniła służby zawodowej ani nie pracowała w organach bezpieczeństwa
państwa wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r.
o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat
1944–1990 oraz treści tych dokumentów, ani nie była ich współpracownikiem.
4. (uchylony)
5. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu:
1) efektywnie i bezpiecznie gospodaruje środkami finansowymi oddziału
wojewódzkiego Funduszu;
2) przygotowuje i przedstawia radzie oddziału wojewódzkiego Funduszu:
a) coroczną informację o prognozowanych kosztach sporządzaną na podstawie
prognozy, o której mowa w art. 120 ust. 1,
b) projekt planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu na rok następny;
3) sporządza:
a) projekt planu zakupu świadczeń w zakresie oddziału wojewódzkiego Funduszu,
b) projekt planu pracy oddziału wojewódzkiego Funduszu,
c) sprawozdanie z wykonania planu finansowego oddziału wojewódzkiego
Funduszu za dany rok,
d) okresowe i roczne sprawozdania z działalności oddziału wojewódzkiego Funduszu;
4) realizuje plan finansowy oddziału wojewódzkiego Funduszu i plan pracy
oddziału wojewódzkiego Funduszu;
5) dokonuje wyboru realizatorów programów polityki zdrowotnej, których
realizacja została mu zlecona przez Prezesa Funduszu lub ministra właściwego
do spraw zdrowia;
6) przeprowadza postępowania o zawarcie umów z dysponentami zespołów
ratownictwa medycznego na wykonywanie medycznych czynności
ratunkowych, zawiera i rozlicza realizacje tych umów, na podstawie ustawy
z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym;
7) w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wykonuje zadania związane
z zawieraniem i rozliczaniem umów:
a) o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
b) o realizację:
– programów zdrowotnych,
– programów pilotażowych,
c) dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, o którym mowa w art. 68,
d) o których mowa w art. 41 ustawy o refundacji;
8) monitoruje:
a) ordynacje lekarskie,
b) realizację umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych,
c) realizację prawa do świadczeń dla ubezpieczonych, o których mowa
w art. 5 pkt 44a i 44b;
d) celowość, udzielanych w ramach umów, świadczeń opieki zdrowotnej,
e) prowadzone przez świadczeniodawców na obszarze właściwości danego
oddziału wojewódzkiego Funduszu postępowania o udzielenie zamówienia
publicznego na zakup refundowanych ze środków publicznych leków,
środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz
wyrobów medycznych, w celu oceny zasadności zastosowania środków
ochrony prawnej, o których mowa w art. 102 ust. 5a, oraz przekazuje
Prezesowi Funduszu informacje w tym zakresie;
9) na żądanie Prezesa Funduszu lub rady oddziału wojewódzkiego Funduszu,
udziela informacji o bieżącej działalności oddziału wojewódzkiego;
10) współpracuje z wojewodą w zakresie realizowanych przez niego zadań
w zakresie ochrony zdrowia, w tym udziela istotnych z punktu widzenia
realizacji zadań informacji dotyczących działalności oddziału wojewódzkiego
Funduszu;
11) przedstawia propozycje w zakresie kwalifikacji świadczeniodawców do systemu
zabezpieczenia.
6. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu nie może być jednocześnie:
1) Prezesem Funduszu albo jego zastępcą;
2) głównym księgowym Funduszu;
3) (uchylony)
4) świadczeniodawcą;
5) właścicielem lub pracownikiem apteki, hurtowni farmaceutycznej lub podmiotu
wytwarzającego produkty lecznicze i wyroby medyczne;
6) posiadaczem akcji lub udziałów w spółkach prowadzących podmioty będące
świadczeniodawcami oraz podmiotami, o których mowa w pkt 5;
7) osobą, o której mowa w art. 112 ust. 1 pkt 2–9.
7. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu nie może wykonywać
działalności gospodarczej.
8. Dyrektor oddziału wojewódzkiego, wykonując zadania, o których mowa
w ust. 5, współpracuje z organami jednostek samorządu terytorialnego, organizacjami
świadczeniodawców i ubezpieczonych działającymi w danym województwie, w celu
stałego monitorowania i zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych świadczeniobiorców na
terenie danego województwa oraz prawidłowej realizacji zadań Funduszu.
Art. 107a. 1. Nabór kandydatów do zatrudnienia w Funduszu jest otwarty i konkurencyjny.
2. Ogłoszenie o naborze zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej,
o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji
publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429 oraz z 2020 r. poz. 695), oraz w miejscu
powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest prowadzony nabór.
Art. 107b. Informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru, stanowią
informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami określonymi w ogłoszeniu
o naborze.
Art. 107c. Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu
o naborze, nie może być krótszy niż 14 dni od dnia opublikowania tego ogłoszenia
w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 107d. 1. Po upływie terminu do składania dokumentów określonego
w ogłoszeniu o naborze niezwłocznie upowszechnia się listę kandydatów, którzy
spełniają wymagania formalne określone w ogłoszeniu o naborze, przez umieszczenie
jej w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której jest
prowadzony nabór, a także przez opublikowanie jej w Biuletynie Informacji Publicznej.
2. Lista, o której mowa w ust. 1, zawiera imię i nazwisko kandydata oraz jego
miejsce zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
Art. 107e. 1. Sporządza się protokół przeprowadzonego naboru kandydatów do
zatrudnienia na wolne stanowiska pracy w Funduszu.
2. Protokół zawiera w szczególności:
1) określenie stanowiska pracy, na które był prowadzony nabór, liczbę kandydatów
oraz imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 5 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych
w ogłoszeniu o naborze;
2) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
3) uzasadnienie dokonanego wyboru.
Art. 107f. 1. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w terminie 14 dni
od dnia zatrudnienia wybranego kandydata albo zakończenia naboru, w przypadku
gdy w jego wyniku nie doszło do zatrudnienia żadnego kandydata.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska pracy;
3) imię i nazwisko kandydata oraz jego miejsce zamieszkania w rozumieniu
przepisów Kodeksu cywilnego;
4) uzasadnienie dokonanego wyboru kandydata albo uzasadnienie niezatrudnienia
żadnego kandydata.
3. Informację o wyniku naboru upowszechnia się w Biuletynie Informacji
Publicznej i w miejscu powszechnie dostępnym w jednostce organizacyjnej, w której
był prowadzony nabór.
Art. 107g. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia nawiązania stosunku pracy z osobą
wyłonioną w drodze naboru istnieje konieczność ponownego obsadzenia tego samego
stanowiska pracy, można wówczas zatrudnić na tym samym stanowisku kolejną osobę
spośród najlepszych kandydatów wymienionych w protokole z tego naboru. Przepisy
art. 107f stosuje się odpowiednio.
Art. 107h. 1. Osoby kierujące komórkami organizacyjnymi centrali Funduszu
oraz ich zastępców powołuje i odwołuje Prezes Funduszu.
2. Pracownikowi Funduszu powołanemu na stanowisko, o którym mowa
w ust. 1, Prezes Funduszu udziela urlopu bezpłatnego na czas powołania.
3. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego Prezes Funduszu wyznacza
pracownikowi, o którym mowa w ust. 2, stanowisko pracy zgodne z jego
kwalifikacjami i umiejętnościami zawodowymi.
4. Do stanowisk, o których mowa w ust. 1, przepisów art. 107a–107g nie stosuje się.
5. Stanowiska, o których mowa w ust. 1, i stanowisko zastępcy dyrektora
oddziału wojewódzkiego Funduszu może zajmować osoba, która nie pełniła służby
zawodowej ani nie pracowała w organach bezpieczeństwa państwa wymienionych w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów, ani nie była ich współpracownikiem.
art. 108.
więcej
1) świadczeniodawcy, mającemu siedzibę na terenie województwa, z którym
zawarto umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, koszty świadczeń
opieki zdrowotnej udzielonych na terenie danego województwa
świadczeniobiorcy innemu niż ubezpieczony, spełniającemu kryterium
dochodowe, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy
społecznej, co do którego nie stwierdzono istnienia okoliczności, o której mowa
w art. 12 tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2,
2) aptece, mającej siedzibę na terenie województwa, koszty leków, środków
spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych
wydawanych osobie, o której mowa w pkt 1
– o ile finansowanie tych kosztów nie wynika z przepisów określonych w art. 12 i 13
lub umów międzynarodowych.
1a. Oddział wojewódzki Funduszu finansuje świadczeniodawcy, mającemu
siedzibę na terenie województwa, z którym zawarto umowę o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych na terenie danego
województwa osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 3 i 4 oraz w art. 12 pkt 2–4,
6 i 9, z zastrzeżeniem ust. 2.
1b. Koszty świadczeń opieki zdrowotnej, wymienionych
w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. e, świadczeniodawców, o których mowa w ust. 1 i 1a,
finansuje centrala Funduszu.
2. (uchylony)
art. 109.
więcej
ubezpieczenia zdrowotnego. Do indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczenia
zdrowotnego zalicza się sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym
i ustalenia prawa do świadczeń.
2. Do spraw, o których mowa w ust. 1, nie należą sprawy z zakresu wymierzania
i pobierania składek na ubezpieczenie zdrowotne należące do właściwości organów
ubezpieczeń społecznych.
3. Wniosek o rozpatrzenie sprawy, o której mowa w ust. 1, zgłasza
ubezpieczony, a w zakresie objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym wniosek może
zgłosić w szczególności Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego
Ubezpieczenia Społecznego lub członek rodziny ubezpieczonego, także w zakresie
dotyczącym objęcia ubezpieczeniem w okresie poprzedzającym złożenie wniosku.
3a. W przypadku gdy wnioskodawcą jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych albo
Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, do wniosku, o którym mowa w ust. 3,
wnioskodawca dołącza kopie posiadanych dokumentów i informacje uzasadniające
treść żądania.
4. Prezes Funduszu rozpatruje sprawy, o których mowa w ust. 1, w terminie nie
dłuższym niż 30 dni od dnia ich wniesienia, wydając decyzję. Uzasadnienie decyzji
sporządza się z urzędu.
5. Decyzja Prezesa Funduszu wydana w sprawach, o których mowa w ust. 1, jest
ostateczna i przysługuje od niej skarga do sądu administracyjnego.
6. W sprawach, o których mowa w ust. 1, w zakresie nieregulowanym niniejszą
ustawą, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 109a. 1. Prezes Funduszu wydaje interpretacje indywidualne, o których
mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, w zakresie
spraw dotyczących objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym. Interpretacje indywidualne
wraz z wnioskiem o wydanie interpretacji, po usunięciu danych identyfikujących
wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji, Fundusz
niezwłocznie zamieszcza w Biuletynie Informacji Publicznej.
2. Do spraw, o których mowa w ust. 1, nie należą sprawy dotyczące składek na
ubezpieczenie zdrowotne należące do właściwości organów ubezpieczeń społecznych
na podstawie art. 62a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym
rolników oraz na podstawie art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych.
art. 110.
więcej
art. 111.
więcej
rolników i osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników i pobierających
emerytury lub renty rolnicze stosuje się przepisy o ubezpieczeniu społecznym
rolników, z wyjątkiem osób podlegających ubezpieczeniu społecznemu rolników i pobierających renty strukturalne wypłacane przez inną instytucję niż Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
art. 112.
więcej
1) świadczeniodawcami, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej lub ubiegają się o zawarcie takich umów;
2) właścicielami lub pracownikami aptek związanych z Funduszem umową na
wydawanie refundowanego leku, środka spożywczego specjalnego
przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego na receptę,
właścicielami lub pracownikami świadczeniodawców, którzy zawarli umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub ubiegają się o zawarcie takich
umów lub osobami współpracującymi z tymi podmiotami;
3) członkami organów lub pracownikami podmiotów tworzących w rozumieniu
przepisów o działalności leczniczej, z wyłączeniem urzędu obsługującego organ
sprawujący nadzór nad Funduszem;
4) członkami organów lub pracownikami jednostek samorządu terytorialnego;
5) członkami organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność
ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 895);
6) właścicielami akcji lub udziałów w spółkach handlowych prowadzących
podmioty, o których mowa w pkt 2;
7) właścicielami w spółkach handlowych więcej niż 10% akcji lub udziałów
przedstawiających więcej niż 10% kapitału zakładowego – w każdej z tych
spółek, w przypadku spółek innych niż określone w pkt 6;
8) posłami, posłami do Parlamentu Europejskiego albo senatorami;
9) członkami Rady Funduszu oraz rad oddziałów wojewódzkich Funduszu.
2. Pracownicy Funduszu nie mogą bez zgody Prezesa Funduszu:
1) podejmować zatrudnienia u innego pracodawcy;
2) wykonywać działalności gospodarczej.
3. W przypadku gdy osoba najbliższa, w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, kontrolera jest świadczeniodawcą albo
właścicielem apteki lub świadczeniodawcy, kontroler jest obowiązany do poinformowania Prezesa Funduszu o tym fakcie w terminie 7 dni od dnia powołania na
stanowisko, a także w trakcie pełnienia funkcji, jeżeli w tym czasie jego osoba najbliższa stała się świadczeniodawcą albo właścicielem apteki lub świadczeniodawcy
– w terminie 7 dni od zaistnienia tego faktu.
4. Kontroler nie może przed upływem dwóch lat od dnia sporządzenia
wystąpienia pokontrolnego być zatrudniony lub wykonywać innych zajęć
w podmiotach kontrolowanych, których dotyczy to wystąpienie.
art. 113.
więcej
art. 114.
więcej
2. Obsługę bankową Funduszu prowadzi Bank Gospodarstwa Krajowego.
art. 115.
więcej
2. Fundusz zapasowy zwiększa się o zatwierdzony zysk netto za rok obrotowy.
3. Fundusz zapasowy zmniejsza się o zatwierdzoną stratę netto za rok obrotowy.
art. 116.
więcej
1) należne składki na ubezpieczenie zdrowotne;
2) odsetki od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne;
3) darowizny i zapisy;
4) środki przekazane na realizację zadań zleconych w zakresie określonym w ustawie;
5) dotacje, w tym dotacje celowe przeznaczone na finansowanie zadań, o których
mowa w art. 97 ust. 3 pkt 2b, 2c, 2e–2g i 4c;
5a) dotacja podmiotowa z budżetu państwa, o której mowa w art. 97 ust. 8a;
6) środki uzyskane z tytułu roszczeń regresowych;
7) przychody z lokat;
7a) (uchylony)
7b) kwoty, o których mowa w art. 4 ust. 10 ustawy o refundacji;
7c) kwoty, o których mowa w art. 34 ust. 6 ustawy o refundacji;
7d) kwoty z tytułu nałożonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia kar
pieniężnych, o których mowa w art. 50–52 ustawy o refundacji;
7e) kwoty zwrotu części uzyskanej refundacji, o której mowa w art. 11 ust. 5 pkt 4
ustawy o refundacji;
7f) kwoty, o których mowa w art. 6b ust. 3 ustawy z dnia 23 października 2018 r.
o Funduszu Solidarnościowym;
7g) środki uzyskane z tytułu opłat, o których mowa w art. 12a ust. 1 oraz
art. 12i ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym;
7h) środki uzyskane z tytułu opłat, o których mowa w art. 92 ust. 11 i 21 ustawy
z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi;
8) inne przychody.
1a. Przychody, o których mowa w ust. 1, zmniejsza się o odpis dla Agencji,
o którym mowa w art. 31t ust. 5–9.
2. Środki finansowe Funduszu mogą pochodzić również z kredytów i pożyczek.
art. 117.
więcej
1) koszty świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych;
1a) (uchylony)
2) koszty świadczeń opieki zdrowotnej dla osób uprawnionych do tych świadczeń
na podstawie przepisów o koordynacji;
3) koszty refundacji określone ustawą o refundacji;
4) koszt zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 2a i 3;
4a) koszt zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 4c;
4b) koszty administracyjne związane z realizacją zadania określonego
w art. 97 ust. 3 pkt 2d;
4b) koszty zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 16;
4c) koszty zadania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 17;
5) koszty zadań zleconych w zakresie określonym w ustawie;
6) koszty działalności Funduszu, w szczególności koszty amortyzacji, koszty
związane z utrzymaniem nieruchomości, koszty wynagrodzeń wraz
z pochodnymi, diet i zwroty kosztów podróży;
7) koszty poboru i ewidencji składek na ubezpieczenie zdrowotne;
8) koszt wypłaty odszkodowań;
9) inne koszty wynikające z odrębnych przepisów.
2. Środki finansowe Funduszu mogą być przeznaczone również na spłatę
kredytów i pożyczek.
art. 118.
więcej
zrównoważony w zakresie przychodów i kosztów.
2. W planie finansowym Funduszu Prezes Funduszu określa wysokość:
1) planowanych kosztów dla centrali, w tym:
a) kosztów finansowania działalności centrali,
b) rezerwy na koszty realizacji zadań wynikających z przepisów
o koordynacji,
c) (uchylona)
d) rezerwy na koszty realizacji zadań wynikających z art. 42b,
e) kosztów świadczeń opieki zdrowotnej:
– programów pilotażowych,
– świadczeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 8 i 12,
– których wysokość nie jest zależna od parametrów wskazanych w ust. 3;
2) planowanych kosztów poszczególnych oddziałów wojewódzkich Funduszu,
w tym:
a) kosztów finansowania działalności poszczególnych oddziałów,
b) rezerwy na koszty świadczeń opieki zdrowotnej w ramach migracji
ubezpieczonych,
c) rezerwy, o której mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o refundacji,
d) rezerwy na dofinansowanie programów polityki zdrowotnej na podstawie
art. 48d, w kwocie nie większej niż 0,5% kosztów świadczeń opieki
zdrowotnej określonych dla danego oddziału w projekcie planu
finansowego, o którym mowa w art. 121, na rok poprzedni;
3) łącznych przychodów i kosztów Funduszu.
3. Planowane środki na pokrycie kosztów finansowania przez oddziały
wojewódzkie Funduszu świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych,
z wyłączeniem środków odpowiadających przychodom wymienionym w art. 125,
dzieli się pomiędzy oddziały wojewódzkie Funduszu uwzględniając:
1) liczbę ubezpieczonych zarejestrowanych w oddziale wojewódzkim Funduszu;
2) wydzielone, według wieku i płci, grupy ubezpieczonych oraz wydzielone grupy
świadczeń opieki zdrowotnej, w tym świadczenia wysokospecjalistyczne;
3) ryzyko zdrowotne odpowiadające danej grupie ubezpieczonych, w zakresie
danej grupy świadczeń opieki zdrowotnej, w porównaniu z grupą odniesienia.
4. Planowane koszty finansowania świadczeń opieki zdrowotnej przez dany
oddział wojewódzki Funduszu nie mogą być niższe niż wysokość kosztów
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej dla danego oddziału w roku poprzednim,
zaplanowanych w planie finansowym, o którym mowa w art. 121 ust. 3 i 5 oraz
art. 123 ust. 3.
5. W planie finansowym, o którym mowa w art. 121 ust. 3 i 5 oraz art. 123 ust. 3,
tworzy się rezerwę ogólną w wysokości 1% planowanych należnych przychodów
z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.
5a. Utworzenie rezerwy, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. d, nie może
powodować obniżenia kosztów finansowania przez oddziały wojewódzkie Funduszu
świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych określonych dla tych oddziałów
w projekcie planu finansowego, o którym mowa w art. 121, na rok poprzedni.
6. Przepisów ust. 3 i 4 nie stosuje się w zakresie środków przekazywanych
Funduszowi z budżetu państwa na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 września
2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi w drodze rozporządzenia koszty,
których wysokość nie jest zależna od parametrów wskazanych w ust. 3, biorąc pod
uwagę czynniki i parametry wpływające na wysokość tych kosztów.
Art. 118a. Plan finansowy Funduszu nie obejmuje środków finansowych ujętych
na wyodrębnionym rachunku Funduszu utworzonym na finansowanie zadań
określonych odrębnymi przepisami.
art. 119.
więcej
właściwym do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii Prezesa Funduszu,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb i kryteria podziału środków
pomiędzy centralę i oddziały wojewódzkie Funduszu z przeznaczeniem na
finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej dla ubezpieczonych, uwzględniając
przepisy art. 118.
art. 120.
więcej
finansów publicznych oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia w terminie do
dnia 1 czerwca sporządza coroczną prognozę przychodów na kolejne 3 lata.
2. Dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu przekazują informację
dotyczącą prognozowanych kosztów oddziałów w terminie do dnia 5 czerwca na
podstawie prognozy, o której mowa w ust. 1.
3. Prezes Funduszu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych oraz ministrem właściwym do spraw zdrowia w terminie do dnia
15 czerwca sporządza coroczną prognozę kosztów na kolejne 3 lata na podstawie
informacji przekazanych przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Funduszu.
4. Prezes Funduszu w terminie do dnia 20 czerwca informuje dyrektorów
oddziałów wojewódzkich Funduszu o przewidywanych kosztach oddziałów
wojewódzkich Funduszu.
5. Dyrektorzy oddziałów wojewódzkich przekazują Prezesowi Funduszu
w terminie do dnia 25 czerwca projekty planów finansowych oddziałów
wojewódzkich Funduszu.
6. Prognozy, o których mowa w ust. 1 i 3, oraz projekty planów, o których mowa
w ust. 5, są podstawą do sporządzenia projektu planu finansowego na rok następny.
7. Zakład Ubezpieczeń Społecznych, Kasa Rolniczego Ubezpieczenia
Społecznego, organy administracji rządowej, jednostki samorządu terytorialnego,
świadczeniodawcy oraz inne instytucje udzielają nieodpłatnie Funduszowi informacji
koniecznych do sporządzenia prognoz, o których mowa w ust. 1 i 3.
art. 121.
więcej
i przedstawia go, w celu zaopiniowania, w terminie do dnia 1 lipca roku
poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan:
1) Radzie Funduszu;
2) komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do
spraw zdrowia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia
otrzymania projektu planu finansowego jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii.
3. Prezes Funduszu po rozpatrzeniu opinii, o których mowa w ust. 1, jeżeli
zostały wydane, sporządza plan finansowy Funduszu i przekazuje go wraz z tymi opiniami w terminie do dnia 15 lipca roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan, ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych zatwierdza plan finansowy Funduszu w terminie do
dnia 31 lipca roku poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan.
5. W przypadku gdy Prezes Funduszu nie przekaże w terminie, o którym mowa
w ust. 3, planu finansowego Funduszu, minister właściwy do spraw zdrowia
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych ustala,
w drodze zarządzenia, plan finansowy Funduszu do dnia 31 lipca roku
poprzedzającego rok, którego dotyczy ten plan.
art. 122.
więcej
1) niezatwierdzenia planu finansowego Funduszu, w terminie, o którym mowa
w art. 121 ust. 4, albo
2) nieustalenia planu finansowego w trybie określonym w art. 123 ust. 3
– Fundusz działa na podstawie planu finansowego, o którym mowa w art. 121 ust. 3.
art. 123.
więcej
prowadzi do niezrównoważenia przychodów i kosztów Funduszu, minister właściwy
do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów
publicznych odmawia zatwierdzenia planu finansowego Funduszu i zaleca Prezesowi
Funduszu usunięcie nieprawidłowości, określając termin wprowadzenia zmian nie
dłuższy niż 7 dni.
2. Prezes Funduszu zmienia plan finansowy Funduszu z uwzględnieniem
zaleceń, o których mowa w ust. 1, i niezwłocznie przedstawia go ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia w celu zatwierdzenia w trybie, o którym mowa
w art. 121 ust. 4.
3. W przypadku nieusunięcia przez Prezesa Funduszu nieprawidłowości,
o których mowa w ust. 1:
1) minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw finansów publicznych dokonuje zmian w planie finansowym Funduszu
oraz ustala go w drodze zarządzenia oraz.
2) (uchylony)
art. 124.
więcej
zaistnienia sytuacji, których nie można było przewidzieć w chwili zatwierdzenia albo
ustalenia planu.
2. Zmiany planu finansowego Funduszu zatwierdzonego w trybie, o którym
mowa w art. 121 ust. 4, może dokonać Prezes Funduszu. Przepisy art. 121 ust. 1–
4 stosuje się odpowiednio.
3. Zmiany planu finansowego Funduszu ustalonego zgodnie z art. 121 ust. 5 albo
art. 123 ust. 3 może dokonać minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych na uzasadniony wniosek
Prezesa Funduszu. Do wniosku o zmianę planu dołącza się opinię Rady Funduszu,
opinie komisji właściwej do spraw finansów publicznych oraz komisji właściwej do
spraw zdrowia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Prezes Funduszu, po poinformowaniu ministra właściwego do spraw zdrowia
i ministra właściwego do spraw finansów publicznych, może dokonać przesunięcia
kosztów w planie finansowym centrali Funduszu oraz przesunięcia kosztów w ramach
kosztów administracyjnych w planie finansowym Funduszu, a także dokonać zmiany
planu finansowego w zakresie środków przekazywanych Narodowemu Funduszowi
Zdrowia z dotacji budżetu państwa lub Funduszu Medycznego.
5. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu, po poinformowaniu Prezesa
Funduszu, może dokonać przesunięcia kosztów w ramach kosztów przeznaczonych na
świadczenia opieki zdrowotnej w planie finansowym oddziału wojewódzkiego Funduszu.
6. Prezes Funduszu podejmuje decyzję o uruchomieniu rezerwy ogólnej po
uzyskaniu pozytywnych opinii ministra właściwego do spraw zdrowia oraz ministra
właściwego do spraw finansów publicznych.
7. Prezes Funduszu podejmuje decyzję o uruchomieniu rezerwy, o której mowa
w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. b i pkt 2 lit. b, oraz rezerwy, o której mowa w art. 3 ust. 3
ustawy o refundacji, po poinformowaniu ministra właściwego do spraw zdrowia oraz
ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Prezes Funduszu podejmuje
decyzję o uruchomieniu rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 2 lit. b,
i rezerwy, o której mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o refundacji, na wniosek dyrektora
oddziału wojewódzkiego Funduszu.
8. Zmian planu finansowego Funduszu, o których mowa w ust. 1–3, dokonuje się
zgodnie z zasadami określonymi w art. 118, z zastrzeżeniem, iż w przypadku zmiany
planu finansowego Funduszu przewidującej zwiększenie planowanych kosztów
świadczeń opieki zdrowotnej oddziałów wojewódzkich Funduszu, zasady określone
w art. 118 ust. 3 stosuje się do kwoty zwiększenia tych kosztów.
9. Do zmian planu finansowego, o których mowa w ust. 4–7, oraz do zmiany
planu finansowego wynikającej z art. 129 ust. 3 i 4 nie stosuje się przepisów art. 118
ust. 3 oraz art. 121.
10. (uchylony)
11. (uchylony)
art. 125.
więcej
1) nieujęte w planie finansowym ustalonym zgodnie z art. 121 ust. 3, ust. 5 albo
z art. 123 ust. 3:
a) z tytułu nadwyżki przychodów nad kosztami korygującymi koszty
świadczeń opieki zdrowotnej z lat ubiegłych,
b) z tytułu nadwyżki przychodów nad kosztami z działalności finansowej,
2) pochodzące z dotacji przeznaczonych na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej
– w części dotyczącej oddziału wojewódzkiego Funduszu przeznacza się na pokrycie
kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w tym oddziale wojewódzkim Funduszu.
art. 126.
więcej
sprawozdanie z wykonania planu finansowego oddziału wojewódzkiego Funduszu.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez radę
oddziału wojewódzkiego Funduszu po przeprowadzeniu badania sprawozdania,
o którym mowa w art. 128 ust. 4, przez biegłego rewidenta.
art. 127.
więcej
zgody ministra właściwego do spraw finansów publicznych i ministra właściwego do
spraw zdrowia. Wysokość rat kredytów i pożyczek przypadających do spłaty w danym
roku nie może przekroczyć wysokości rezerwy ogólnej przewidzianej w planie
finansowym na dany rok.
2. Przepisu ust. 1 zdanie drugie nie stosuje się do środków pochodzących
z budżetu państwa.
3. W przypadku, gdy plan finansowy Funduszu uwzględnia wykorzystanie
środków finansowych pochodzących z pożyczek i kredytów, o których mowa w ust. 1,
lub uwzględnia spłatę rat tych pożyczek i kredytów, w części niezaliczanej do kosztów
Funduszu, zasady określonej w art. 118 ust. 1 nie stosuje się.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, różnica pomiędzy przychodami
a kosztami w planie finansowym Funduszu nie może być wyższa niż różnica
pomiędzy wysokością środków finansowych pochodzących z pożyczek i kredytów
a wysokością spłacanych rat pożyczek i kredytów, w części niezaliczanej do kosztów
Funduszu, z zastrzeżeniem art. 129 ust. 3.
art. 128.
więcej
w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, z wyłączeniem art. 80
ust. 3 tej ustawy.
2. Centrala Funduszu i oddziały wojewódzkie Funduszu sporządzają
samodzielnie sprawozdania finansowe.
3. Łączne sprawozdanie finansowe Funduszu, o którym mowa w art. 51 ustawy
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, sporządza Prezes Funduszu.
4. Łączne sprawozdanie finansowe, o którym mowa w ust. 3, podlega badaniu
przez biegłego rewidenta oraz zatwierdzeniu przez ministra właściwego do spraw
finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zdrowia.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych lub minister właściwy do
spraw zdrowia może żądać dodatkowych danych dotyczących łącznego sprawozdania
finansowego Funduszu.
art. 129.
więcej
1) pokrycie strat z lat ubiegłych;
2) fundusz zapasowy.
2. O pokryciu straty netto albo przeznaczeniu zysku netto decyduje Rada
Funduszu, w drodze uchwały, z uwzględnieniem pierwszeństwa pokrycia strat z lat ubiegłych.
3. W okresie pomiędzy przyjęciem przez Radę Funduszu uchwały, o której
mowa w ust. 2, w danym roku oraz przyjęciem przez Radę Funduszu uchwały, o której
mowa w ust. 2, w następnym roku, planowane koszty świadczeń opieki zdrowotnej
w planie finansowym obowiązującym w tym okresie lub sporządzanym w tym okresie mogą być zwiększone, przy czym łączna wysokość zwiększenia planowanych
kosztów świadczeń opieki zdrowotnej w tym okresie nie może być większa niż
wysokość funduszu zapasowego. W tym przypadku nie stosuje się zasady określonej w art. 118 ust. 1.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, przy ustalaniu wysokości środków
przekazywanych poszczególnym oddziałom wojewódzkim Funduszu na finansowanie
świadczeń opieki zdrowotnej uwzględnia się w szczególności wyniki finansowe
oddziałów wojewódzkich Funduszu za poprzednie lata obrotowe.
5. (uchylony)
6. Przy stosowaniu art. 118 ust. 4 do planu finansowego na rok następny nie
uwzględnia się środków przekazanych oddziałom wojewódzkim Funduszu zgodnie z ust. 3 i 4.
art. 130.
więcej
w art. 126, sporządza roczne sprawozdanie z wykonania planu finansowego
Funduszu, nie później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia roku, którego dotyczy
sprawozdanie.
2. Rada Funduszu przyjmuje sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie
15 dni od dnia jego otrzymania.
3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, podlega zatwierdzeniu przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych po zasięgnięciu opinii ministra
właściwego do spraw zdrowia i po uzyskaniu opinii komisji właściwej do spraw
finansów publicznych oraz komisji właściwej do spraw zdrowia Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Niewydanie opinii, o których mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia
otrzymania projektu sprawozdania jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnych.
art. 131.
więcej
dotyczących wykonania planu finansowego oraz przekazywania ich ministrowi
właściwemu do spraw finansów publicznych i ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady prowadzenia gospodarki finansowej Funduszu, w tym:
1) rodzaje sprawozdań, o których mowa w ust. 1, sposób ich tworzenia oraz terminy przekazywania,
2) sposób tworzenia planu finansowego i rocznego sprawozdania z wykonania
planu finansowego oraz ich wzory
– uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego i rzetelnego
gospodarowania środkami publicznymi.
Art. 131a. (uchylony).
Art. 131b. 1. Dyrektor oddziału wojewódzkiego Funduszu sporządza plan
zakupu świadczeń opieki zdrowotnej na następny rok, uwzględniając Mapę
Regionalną oraz stan dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej na obszarze województwa.
2. Plan zakupu świadczeń opieki zdrowotnej składa się z:
1) części ogólnej zawierającej w szczególności wskazanie priorytetów w zakresie
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej z uwzględnieniem priorytetów dla
regionalnej polityki zdrowotnej wraz z uzasadnieniem;
2) części szczegółowej określającej w szczególności obszary terytorialne, dla
których przeprowadza się postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, oraz maksymalną liczbę umów o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, która zostanie zawarta na danym obszarze,
w danym zakresie lub rodzaju świadczeń.
Art. 131c. 1. Na finansowanie ochrony zdrowia przeznacza się corocznie środki
finansowe w wysokości nie niższej niż 6% produktu krajowego brutto,
z zastrzeżeniem że wysokość środków finansowych przeznaczonych na finansowanie
ochrony zdrowia w latach 2018–2023 nie może być niższa niż:
1) 4,78% produktu krajowego brutto w 2018 r.;
2) 4,86% produktu krajowego brutto w 2019 r.;
3) 5,03% produktu krajowego brutto w 2020 r.;
4) 5,30% produktu krajowego brutto w 2021 r.;
5) 5,55% produktu krajowego brutto w 2022 r.;
6) 5,80% produktu krajowego brutto w 2023 r.
2. Wartość produktu krajowego brutto, o którym mowa w ust. 1, jest ustalana na
podstawie wartości określonej w obwieszczeniu Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego wydawanym na podstawie art. 5 ustawy z dnia 26 października 2000 r.
o sposobie obliczania wartości rocznego produktu krajowego brutto, według stanu na
dzień 31 sierpnia.
3. Środki, o których mowa w ust. 1, obejmują:
1) wydatki budżetowe w części budżetu państwa, której dysponentem jest minister
właściwy do spraw zdrowia;
2) wydatki budżetowe w dziale „ochrona zdrowia” w innych częściach budżetu
państwa;
3) koszty Funduszu ujęte w planie finansowym Funduszu z wyłączeniem
wydatków budżetowych, o których mowa w pkt 1 i 2, środków finansowych,
o których mowa w art. 97 ust. 13, oraz środków z Funduszu Medycznego,
przekazywanych do Funduszu;
4) odpis dla Agencji, o którym mowa w art. 31t ust. 5–9, ujęty w planie
finansowym Funduszu;
5) koszty związane z realizacją staży podyplomowych lekarzy i lekarzy dentystów
oraz specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych;
6) koszty ujęte w planie finansowym Funduszu Rozwiązywania Problemów
Hazardowych, o którym mowa w art. 88 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r.
o grach hazardowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 847 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 284);
7) koszty realizacji programów rządowych, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy
z dnia 23 października 2018 r. o Funduszu Solidarnościowym, w zakresie
wsparcia zdrowotnego osób niepełnosprawnych;
8) odpis dla Agencji Badań Medycznych, o którym mowa w art. 97 ust. 3e, ujęty
w planie finansowym Funduszu.
4. Zasady określone w ust. 1 są uwzględniane przez Radę Ministrów w
projektach ustaw budżetowych albo projektach ustaw o prowizorium budżetowym.
Art. 131d. Ze środków finansowych, o których mowa w art. 131c ust. 1,
stanowiących różnicę między danym rokiem a rokiem poprzednim, w pierwszej kolejności finansuje się z budżetu państwa, w tym w formie dotacji podmiotowej przekazywanej do Funduszu, świadczenia gwarantowane.
art. 132.
więcej
ze środków publicznych przez Fundusz jest umowa o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej zawarta pomiędzy świadczeniodawcą a Funduszem, z zastrzeżeniem
art. 19 ust. 4 i art. 132c.
2. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej może być zawarta
wyłącznie ze świadczeniodawcą, który został wybrany do udzielania świadczeń opieki
zdrowotnej na zasadach określonych w niniejszym dziale.
2a. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej może przewidywać, że
świadczenie zdrowotne rzeczowe będzie dostarczane świadczeniodawcy po
przeprowadzeniu wspólnego postępowania, o którym mowa w art. 97 ust. 3 pkt 2d.
2b. W przypadku gdy świadczeniodawca nabywa leki, środki spożywcze
specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne przysługujące
świadczeniobiorcom, poza wspólnym postępowaniem, o którym mowa w ust. 2a,
Fundusz finansuje te leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
oraz wyroby medyczne po cenie nie wyższej niż wynikająca z umowy zawartej
w wyniku przeprowadzenia wspólnego postępowania.
3. Nie można zawrzeć umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
z lekarzem, pielęgniarką, położną, inną osobą wykonującą zawód medyczny lub
psychologiem, jeżeli udzielają oni świadczeń opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy,
który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z Funduszem.
4. Świadczenia opieki zdrowotnej nieokreślone w umowie o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej finansowane przez Fundusz udzielane są na rzecz osób
ubezpieczonych wyłącznie w przypadkach i na zasadach określonych w ustawie.
5. Wysokość łącznych zobowiązań Funduszu wynikających z zawartych ze
świadczeniodawcami umów nie może przekroczyć wysokości kosztów
przewidzianych na ten cel w planie finansowym Funduszu.
6. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielone świadczeniobiorcom w okresie
obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej ponad kwotę zobowiązania, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 5, nie stanowią zobowiązania Funduszu wynikającego z tej umowy.
Art. 132a. 1. Świadczeniodawcy mogą wspólnie ubiegać się o zawarcie
i wykonywanie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, której
przedmiotem jest udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w nie mniej niż dwóch
zakresach, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 2–8, 10–13, 15 i 16.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, świadczeniodawcy ustanawiają
pełnomocnika do reprezentowania ich w postępowaniu o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej i zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Świadczeniodawcy, o których mowa w ust. 1, ponoszą solidarną
odpowiedzialność za wykonanie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
4. Przepisy dotyczące świadczeniodawcy stosuje się odpowiednio do
świadczeniodawców, o których mowa w ust. 1.
Art. 132b. 1. Świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej są udzielane
przez świadczeniodawców zakwalifikowanych do poziomów systemu zabezpieczenia,
o których mowa w art. 95l ust. 2 pkt 1–3 i 5, na podstawie umowy, o której mowa w
art. 159a ust. 1.
1a. W przypadku świadczeniodawców zakwalifikowanych do poziomu systemu
zabezpieczenia, o którym mowa w art. 95l ust. 2 pkt 6, udzielających świadczeń
opieki zdrowotnej w ramach szpitalnego oddziału ratunkowego lub szpitalnej izby
przyjęć świadczenia nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej są udzielane na podstawie
umowy, o której mowa w art. 159a ust. 1, po złożeniu przez świadczeniodawcę
wniosku o umożliwienie udzielania tych świadczeń do Prezesa Funduszu
i uwzględnieniu ich w wykazie, o którym mowa w art. 95n ust. 1.
2. W przypadku braku zabezpieczenia świadczeń nocnej i świątecznej opieki
zdrowotnej przez świadczeniodawców, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
dotyczące konkursu ofert i rokowań.
3. W przypadku konieczności zabezpieczenia dodatkowych świadczeń,
o których mowa w art. 95m ust. 10 pkt 1 lit. a, na danym obszarze terytorialnym
określonym w planie zakupu świadczeń opieki zdrowotnej, świadczenia te mogą być
udzielane również przez świadczeniodawcę zakwalifikowanego do systemu
zabezpieczenia na podstawie umowy, o której mowa w art. 159a ust. 1, po złożeniu wniosku o umożliwienie ich udzielania do Prezesa Funduszu i uwzględnieniu ich
w wykazie, o którym mowa w art. 95n ust. 1. Przepisu części wspólnej art. 95m
ust. 10 nie stosuje się.
Art. 132c. 1. Fundusz może wypłacić wynagrodzenie za świadczenia udzielone
świadczeniobiorcom w okresie obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej ponad kwotę zobowiązania, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 5, na
wniosek świadczeniodawcy, w ramach środków posiadanych w planie finansowym.
2. Wniosek składa się do Prezesa Funduszu, w terminie 6 miesięcy od dnia ich
udzielenia, nie wcześniej jednak niż po rozliczeniu umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej z tego samego zakresu za okres rozliczeniowy, w którym udzielono
świadczeń objętych wnioskiem.
3. Wniosek zawiera informacje o liczbie, zakresie i rodzaju świadczeń
udzielonych ponad kwotę zobowiązania, o której mowa w art. 136 ust. 1 pkt 5,
wynikającą z umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
4. Prezes Funduszu rozpatruje wniosek, biorąc pod uwagę:
1) konieczność równego traktowania świadczeniodawców;
2) możliwości finansowe Funduszu;
3) liczbę świadczeń wykonanych ponad kwotę zobowiązania, o której mowa
w art. 136 ust. 1 pkt 5, udzielonych przez świadczeniodawców, z którymi zawarł
umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, za okres rozliczeniowy,
w którym udzielono świadczeń objętych wnioskiem;
4) dostępność świadczeń opieki zdrowotnej z danego zakresu lub rodzaju na
obszarze działania oddziału wojewódzkiego Funduszu.
5. Prezes Funduszu rozpatruje wniosek w terminie 30 dni od dnia jego
otrzymania. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin rozpatrzenia wniosku
może zostać przedłużony o kolejne 30 dni, o czym należy poinformować
świadczeniodawcę.
6. Funduszowi przysługuje prawo kontroli świadczeń objętych wnioskiem
w zakresie, o którym mowa w art. 61a. Przepisy działu IIIA stosuje się odpowiednio.
7. Uwzględniając wniosek w całości lub w części Prezes Funduszu zawiera ze
świadczeniodawcą umowę o sfinansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, których
wniosek dotyczy. Umowa może dotyczyć części świadczeń objętych wnioskiem, przy czym w pierwszej kolejności rozliczeniu podlegają świadczenia udzielone w stanie nagłym.
8. Kwota wynagrodzenia wynikająca z umowy zawartej na podstawie ust. 7 jest
ustalana zgodnie z kryteriami, o których mowa w ust. 4, z zastrzeżeniem, że ceny
świadczeń opieki zdrowotnej objętych tą umową nie mogą być wyższe od
odpowiednich cen określonych w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
z tego samego zakresu. Do sposobu ustalenia kwoty wynagrodzenia przepisy
dotyczące szczegółowych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
określone przez Prezesa Funduszu na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 stosuje się odpowiednio.
9. Wynagrodzenie jest wypłacane świadczeniodawcy po zawarciu umowy,
o której mowa w ust. 7, w terminie 14 dni od dnia doręczenia rachunku do oddziału
wojewódzkiego Funduszu.
10. Prezes Funduszu określa szczegółowe warunki umów, o których mowa w ust. 7.
art. 133.
więcej
świadczeń opieki zdrowotnej w ramach umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej zawartej z Funduszem, jeżeli umowa tak stanowi. Przepis art. 132 ust. 3
stosuje się odpowiednio.
art. 134.
więcej
świadczeniodawców ubiegających się o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej i prowadzić postępowanie w sposób gwarantujący zachowanie
uczciwej konkurencji.
2. Wszelkie wymagania, wyjaśnienia i informacje, a także dokumenty związane
z postępowaniem w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej udostępniane są świadczeniodawcom na takich samych zasadach.
art. 135.
więcej
zdrowotnej oraz umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej są jawne.
2. Fundusz realizuje zasadę jawności:
1) umów – przez zamieszczenie na swojej stronie internetowej informacji o każdej
zawartej umowie, z uwzględnieniem maksymalnej kwoty zobowiązania
Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej z zawartej umowy, rodzaju, liczby i ceny zakupionych świadczeń albo rodzaju zakupionych świadczeń,
liczby jednostek rozliczeniowych (miara przyjęta do określenia wartości
świadczenia opieki zdrowotnej w określonym zakresie lub rodzaju,
w szczególności: punkt, porada, osobodzień) wyrażających wartość świadczenia
oraz cenę jednostki rozliczeniowej, a także maksymalnej kwoty zobowiązania
Funduszu wobec świadczeniodawcy wynikającej ze wszystkich zawartych umów;
2) ofert, z wyłączeniem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorcy, które
zastrzeżone zostały przez świadczeniodawcę – w szczególności przez
umożliwienie wglądu do tych ofert.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, zamieszcza się w terminie 14 dni
od dnia zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 136.
więcej
1) rodzaj i zakres udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
2) warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej;
2a) sposób realizacji instrumentów dzielenia ryzyka, o których mowa w art. 11 ust. 5
ustawy o refundacji, dotyczących danego leku albo środka spożywczego
specjalnego przeznaczenia żywieniowego – w przypadku umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 15 i 16;
3) wykaz podwykonawców oraz wymagania dla nich inne niż techniczne
i sanitarne, określone w odrębnych przepisach;
4) zasady rozliczeń pomiędzy Funduszem a świadczeniodawcami;
5) kwotę zobowiązania Funduszu wobec świadczeniodawcy;
6) zasady rozpatrywania kwestii spornych;
7) postanowienie o rozwiązaniu umowy, które może nastąpić za uprzednim nie
krótszym niż 3 miesiące okresem wypowiedzenia, chyba że strony postanowią inaczej;
8) postanowienie o karze umownej w przypadku niezastosowania terminu i trybu
określonych w pkt 7.
2. W przypadku umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej:
1) z zakresu leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnej opieki specjalistycznej
w części dotyczącej diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego
udzielanych na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego, kwota
zobowiązania, o której mowa w ust. 1 pkt 5, jest zmieniana, przez dostosowanie
jej do potrzeb zdrowotnych w zakresie diagnostyki onkologicznej lub leczenia
onkologicznego oraz wykonania tej umowy;
1a) z zakresu rehabilitacji leczniczej w części dotyczącej świadczeń udzielanych
świadczeniobiorcom, o których mowa w art. 47 ust. 1a i 1b, kwota zobowiązania,
o której mowa w ust. 1 pkt 5, jest zmieniana przez dostosowanie jej do potrzeb
zdrowotnych oraz wykonania tej umowy;
1b) z zakresu leczenia stomatologicznego w części dotyczącej świadczeń
udzielanych w dentobusie oraz świadczeń udzielanych uczniom w gabinecie
dentystycznym w szkole lub w gabinecie dentystycznym prowadzonym przez
podmiot wykonujący działalność leczniczą, z którym organ prowadzący szkołę
zawarł porozumienie, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 12 kwietnia
2019 r. o opiece zdrowotnej nad uczniami, kwota zobowiązania, o której mowa
w ust. 1 pkt 5, jest zmieniana przez dostosowanie jej do potrzeb zdrowotnych
oraz wykonania tej umowy;
1c) w każdym zakresie świadczeń, w części dotyczącej świadczeń udzielanych
świadczeniobiorcom do ukończenia 18. roku życia, kwota zobowiązania, o której
mowa w ust. 1 pkt 5, jest zmieniana przez dostosowanie jej do potrzeb
zdrowotnych oraz wykonania tej umowy;
2) zawieranej w ramach systemu zabezpieczenia, w kwocie zobowiązania, o której
mowa w ust. 1 pkt 5, obejmuje się ryczałt systemu zabezpieczenia oraz
wyodrębnione środki na sfinansowanie świadczeń opieki zdrowotnej, które ze
względu na konieczność zapewnienia świadczeniobiorcom odpowiedniego
dostępu do tych świadczeń wymagają ustalenia odrębnego sposobu
finansowania, z zastrzeżeniem art. 132 ust. 5;
3) w sytuacji braku pozytywnej opinii, o której mowa w art. 139a, przed upływem
5 lat od dnia, w którym została wydana decyzja o pozwoleniu na użytkowanie,
nie może zostać zwiększona kwota zobowiązania, o której mowa w ust. 1 pkt 5,
z tytułu udzielania świadczeń opieki zdrowotnej z wykorzystaniem inwestycji.
Art. 136a. (uchylony).
Art. 136b. 1. Świadczeniodawca:
1) będący podmiotem wykonującym działalność leczniczą podlega obowiązkowi
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej na zasadach określonych
w przepisach ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej;
2) będący podmiotem, o którym mowa w art. 5 pkt 41 lit. b i d, podlega
obowiązkowi ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone
przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych na podstawie
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii samorządów
zawodów medycznych oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, termin powstania obowiązku ubezpieczenia oraz minimalną sumę
gwarancyjną, biorąc w szczególności pod uwagę specyfikę wykonywanego zawodu
oraz zakres wykonywanych zadań.
Art. 136c. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej udzielane na podstawie umowy,
o której mowa w art. 159a, są finansowane w formie ryczałtu systemu zabezpieczenia,
z zastrzeżeniem art. 136 ust. 2.
2. Wysokość ryczałtu systemu zabezpieczenia ustala się za okres rozliczeniowy
określony w umowie.
3. Przy ustalaniu wysokości ryczałtu dla danego świadczeniodawcy uwzględnia się:
1) wysokość środków finansowych zaplanowanych na finansowanie świadczeń
w formie ryczałtu systemu zabezpieczenia, określoną w planie zakupu świadczeń
opieki zdrowotnej, o którym mowa w art. 131b ust. 1;
2) dane dotyczące świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych i sprawozdanych za
poprzedni okres rozliczeniowy finansowanych w formie ryczałtu systemu
zabezpieczenia w zakresie:
a) liczby i rodzaju udzielonych świadczeń,
b) cen udzielonych świadczeń,
c) parametrów jakościowych związanych z procesem udzielania tych świadczeń;
3) parametry dotyczące relacji liczby świadczeń opieki zdrowotnej wykonanych
i sprawozdanych przez świadczeniodawcę w poprzednich okresach
rozliczeniowych, odpowiadające wzrostowi lub spadkowi liczby tych świadczeń.
4. Przy ustalaniu wysokości ryczałtu systemu zabezpieczenia w sytuacjach
związanych z przerwą w udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej przez
świadczeniodawcę, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust.
2, albo w innych uzasadnionych sytuacjach związanych ze zmianą zakresu
działalności leczniczej świadczeniodawcy, która będzie mieć albo miała wpływ na
dane określone w ust. 3 pkt 2, jest możliwe dokonanie odpowiedniej korekty
wysokości ryczałtu.
4a. W przypadku rozwiązania umowy, o której mowa w art. 159a, do rozliczenia
świadczeń opieki zdrowotnej, finansowanych w formie ryczałtu systemu
zabezpieczenia i udzielonych do dnia:
1) wypowiedzenia umowy i od dnia wypowiedzenia do dnia rozwiązania umowy w
danym lub następnym okresie rozliczeniowym,
2) rozwiązania umowy w danym okresie rozliczeniowym
– nie stosuje się przepisów ust. 1–3.
4b. Świadczenia, o których mowa w ust. 4a, są rozliczane na podstawie ich
prawidłowo sprawozdanego wykonania, zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2, z uwzględnieniem cen tych świadczeń przyjętych do
ustalenia ryczałtu systemu zabezpieczenia, do wysokości kwoty odpowiadającej
kwocie ustalonego ryczałtu systemu zabezpieczenia proporcjonalnej do części okresu
rozliczeniowego przypadającej na okres do dnia rozwiązania umowy, o której mowa w art. 159a.
5. Szczegółowe warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
zawieranych w ramach systemu zabezpieczenia określi Prezes Funduszu.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób ustalania ryczałtu systemu zabezpieczenia,
2) wykaz świadczeń opieki zdrowotnej wymagających ustalenia odrębnego
sposobu finansowania, o których mowa w art. 136 ust. 2 pkt 2
– mając na względzie konieczność zabezpieczenia odpowiedniego dostępu do
świadczeń opieki zdrowotnej oraz zapewnienia stabilności finansowania systemu zabezpieczenia.
art. 137.
więcej
obejmują:
1) przedmiot umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i warunki udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej;
2) sposób finansowania świadczeń opieki zdrowotnej;
3) tryb ustalania kwoty zobowiązania, w przypadku umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej zawartych na okres dłuższy niż rok;
4) zakres i warunki odpowiedzialności świadczeniodawcy z tytułu
nieprawidłowego wykonania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
5) przesłanki, sposób ustalania wysokości oraz tryb nakładania kar umownych;
6) przesłanki i tryb rozwiązania umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
oraz warunki jej wygaśnięcia.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ogólne
warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, kierując się interesem
świadczeniobiorców oraz koniecznością zapewnienia właściwego wykonania umów.
art. 138.
więcej
nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych.
art. 139.
więcej
zdrowotnej, z zastrzeżeniem art. 159 i art. 159a, odbywa się po przeprowadzeniu
postępowania w trybie:
1) konkursu ofert albo
2) rokowań.
2. W celu przeprowadzenia postępowania w sprawie zawarcia umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w trybie konkursu ofert Fundusz zamieszcza ogłoszenie zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 9. W celu
przeprowadzenia rokowań po zamieszczeniu ogłoszenia Fundusz wysyła zaproszenia.
3. Ogłoszenie o postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej zawiera w szczególności:
1) nazwę zamawiającego i adres jego siedziby;
2) określenie wartości i przedmiotu zamówienia;
3) wymagane kwalifikacje zawodowe i techniczne świadczeniodawców,
z uwzględnieniem Polskich Norm wprowadzających normy europejskie,
europejskich aprobat technicznych lub norm państw członkowskich Unii
Europejskiej wprowadzających europejskie normy zharmonizowane oraz
klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej;
4) wskazanie świadczeniodawców zapraszanych do rokowań – w przypadku rokowań;
5) określenie obszaru terytorialnego, dla którego jest przeprowadzane postępowanie
w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, oraz
wskazanie maksymalnej liczby umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
które zostaną zawarte po przeprowadzeniu tego postępowania, zgodnie z planem
finansowym Funduszu i planem zakupu świadczeń opieki zdrowotnej.
4. Prezes Funduszu powołuje i odwołuje komisję konkursową w celu
przeprowadzenia postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej.
5. Członkiem komisji konkursowej nie może być osoba, która:
1) jest świadczeniodawcą ubiegającym się o zawarcie umowy;
2) pozostaje ze świadczeniodawcą, o którym mowa w pkt 1, w związku
małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej
lub w linii bocznej do drugiego stopnia;
3) jest związana, z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, ze
świadczeniodawcą, o którym mowa w pkt 1, jego przedstawicielem lub
pełnomocnikiem albo członkiem organów osób prawnych biorących udział
w postępowaniu;
4) pozostaje ze świadczeniodawcą, o którym mowa w pkt 1, w takim stosunku
prawnym lub faktycznym, że może to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności, lub w takim stosunku pozostaje ich małżonek lub osoba, z którą pozostają we wspólnym pożyciu.
6. Członkowie komisji konkursowej po otwarciu ofert składają, pod rygorem
odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań, oświadczenia, że nie
zachodzą wobec nich przesłanki określone w ust. 5. Składający oświadczenie jest
obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta
zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.
7. Wyłączenia członka komisji konkursowej i powołania nowego członka
komisji konkursowej w przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w ust. 5,
dokonuje Prezes Funduszu z urzędu lub na wniosek członka komisji konkursowej albo
świadczeniodawcy ubiegającego się o zawarcie umowy.
8. Postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej może być rozpoczęte przed zatwierdzeniem planu finansowego. W takim
przypadku wysokość łącznych zobowiązań Funduszu wynikających z zawartych ze
świadczeniodawcami umów nie może przekroczyć wysokości kosztów
przewidzianych na ten cel w planie finansowym Funduszu na rok bieżący.
9. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ogłaszania o postępowaniu
w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, składania
ofert, powoływania i odwoływania komisji konkursowej, jej zadania oraz tryb pracy,
uwzględniając konieczność równego traktowania świadczeniodawców oraz
zapewnienia uczciwej konkurencji.
10. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia, sposób określania obszarów terytorialnych, dla których jest
przeprowadzane postępowanie w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej dla świadczeń w poszczególnych zakresach i rodzajach, mając na
uwadze potrzeby zdrowotne oraz uwarunkowania geograficzne i komunikacyjne.
Art. 139a. W postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, które mają być wykonywane z wykorzystaniem inwestycji,
w przypadku której została wydana opinia, o której mowa w art. 95d ust. 1, może
wziąć udział wyłącznie świadczeniodawca, który zrealizował tę inwestycję na podstawie pozytywnej opinii. W przypadku braku takiej opinii świadczeniodawca może wziąć udział w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej po upływie 5 lat od dnia, w którym została wydana decyzja o
pozwoleniu na użytkowanie.
art. 140.
więcej
i wyczerpujący, za pomocą dostatecznie dokładnych i zrozumiałych określeń,
uwzględniając wszystkie wymagania i okoliczności mogące mieć wpływ na
sporządzenie oferty.
2. Przedmiotu zamówienia nie można opisywać:
1) w sposób, który mógłby utrudniać uczciwą konkurencję;
2) przez wskazanie znaków towarowych, patentów lub pochodzenia, chyba że jest
to uzasadnione specyfiką przedmiotu zamówienia lub zamawiający nie może
opisać przedmiotu zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych określeń,
a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy „lub równoważne” lub inne
równoznaczne wyrazy.
art. 141.
więcej
i jakościowych, z uwzględnieniem Polskich Norm wprowadzających europejskie
normy zharmonizowane.
2. W przypadku braku Polskich Norm wprowadzających europejskie normy
zharmonizowane uwzględnia się:
1) europejskie aprobaty techniczne;
2) wspólne specyfikacje techniczne;
3) Polskie Normy wprowadzające normy europejskie;
4) normy państw członkowskich Unii Europejskiej wprowadzające europejskie
normy zharmonizowane;
5) Polskie Normy wprowadzające normy międzynarodowe;
6) Polskie Normy;
7) polskie aprobaty techniczne.
3. Można odstąpić od opisywania przedmiotu zamówienia z uwzględnieniem
Polskich Norm wprowadzających europejskie normy zharmonizowane, europejskich
aprobat technicznych lub wspólnych specyfikacji technicznych, jeżeli:
1) nie zawierają one żadnych wymagań dotyczących zapewnienia zgodności
z wymaganiami zasadniczymi lub
2) ich stosowanie nakładałoby na zamawiającego obowiązek używania wyrobów
niewspółdziałających z już stosowanymi urządzeniami, lub
3) ich stosowanie nie byłoby właściwe ze względu na innowacyjny charakter
przedmiotu zamówienia.
4. Do opisu przedmiotu zamówienia stosuje się nazwy i kody określone we
Wspólnym Słowniku Zamówień określonym w rozporządzeniu nr 2195/2002 z dnia
5 listopada 2002 r. w sprawie Wspólnego Słownika Zamówień (Dz. Urz. WE L 340
z 16.12.2002, str. 1 i n., z późn. zm.).
art. 142.
więcej
2. W części jawnej konkursu ofert komisja w obecności oferentów:
1) stwierdza prawidłowość ogłoszenia konkursu ofert oraz liczbę złożonych ofert;
2) otwiera koperty lub paczki z ofertami i ustala, które z ofert spełniają warunki
określone w przepisach wydanych na podstawie art. 31d oraz warunki, o których
mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2;
3) przyjmuje do protokołu zgłoszone przez oferentów wyjaśnienia lub
oświadczenia.
3. Oświadczenia lub wyjaśnienia przekazane za pomocą teleksu, poczty
elektronicznej lub telefaksu uważa się za złożone w terminie, jeżeli ich treść dotarła
do adresata przed upływem terminu i została niezwłocznie potwierdzona na piśmie
przez przekazującego.
4. Ofertę sporządza się w języku polskim oraz podpisuje w przypadku postaci:
1) papierowej – podpisem własnoręcznym;
2) elektronicznej – kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem
zaufanym albo podpisem osobistym.
5. W części niejawnej konkursu ofert komisja może:
1) wybrać ofertę lub większą liczbę ofert, najkorzystniejszych pod względem
kryteriów wyboru ofert określonych w art. 148 ust. 1;
2) nie dokonać wyboru żadnej oferty, jeżeli nie wynika z nich możliwość
właściwego udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Komisja w części niejawnej konkursu ofert może przeprowadzić negocjacje
z oferentami w celu ustalenia:
1) liczby planowanych do udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej;
2) ceny za udzielane świadczenia opieki zdrowotnej.
7. Komisja ma obowiązek przeprowadzić negocjacje co najmniej z dwoma
oferentami, o ile w konkursie bierze udział więcej niż jeden oferent.
art. 143.
więcej
rokowań następuje w przypadkach określonych w ustawie.
2. Przez rokowania rozumie się tryb zawierania umów o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej, w którym prowadzi się postępowanie w sprawie ustalenia ceny
i liczby świadczeń opieki zdrowotnej i warunków ich udzielania z taką liczbą
świadczeniodawców, która zapewni wybór najkorzystniejszej oferty lub większej
liczby ofert oraz sprawny przebieg postępowania, nie mniejszą jednak niż trzech,
chyba że ze względu na specjalistyczny charakter świadczeń opieki zdrowotnej lub
ograniczoną dostępność do świadczeń jest mniej świadczeniodawców mogących ich udzielać.
3. Rokowania składają się z części jawnej i niejawnej.
4. Do części jawnej rokowań stosuje się odpowiednio art. 142 ust. 2.
5. Do części niejawnej rokowań stosuje się odpowiednio art. 142 ust. 5.
art. 144.
więcej
1) uprzednio prowadzone postępowanie w trybie konkursu ofert zostało
unieważnione, a szczegółowe warunki postępowania w sprawie zawarcia
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej są takie same jak w konkursie ofert lub
2) zachodzi pilna potrzeba zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, której wcześniej nie można było przewidzieć, lub
3) jest ograniczona liczba świadczeniodawców, nie większa niż pięciu, mogących
udzielać świadczeń opieki zdrowotnej będących przedmiotem postępowania
w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 145.
więcej
udziału w rokowaniach świadczeniodawców, których oferty nie zostały odrzucone
w unieważnionym konkursie ofert.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 144 pkt 2 i 3, zaprasza się do udziału
w rokowaniach świadczeniodawców mogących udzielać świadczeń zdrowotnych będących przedmiotem postępowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 146.
więcej
1) przedmiot postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej;
2) szczegółowe warunki umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
obejmujące w szczególności obszar terytorialny, dla którego jest
przeprowadzane postępowanie w sprawie zawarcia umów ze
świadczeniodawcami, z uwzględnieniem taryfy świadczeń w przypadku jej
ustalenia w danym zakresie oraz mając na uwadze konieczność stosowania
ułatwień w obiegu dokumentacji, w tym ich elektronizacji;
3) w przypadku organizacji wspólnych postępowań, o których mowa
w art. 97 ust. 3 pkt 2d – zakres tych postępowań.
2. Szczegółowe warunki umów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie mogą
dotyczyć warunków realizacji danego świadczenia gwarantowanego, określonych
w rozporządzeniach wydanych na podstawie art. 31d.
3. Przy opracowaniu szczegółowych warunków umów, o których mowa w ust. 1
pkt 2, sporządza się uzasadnienie oraz informację dotyczącą skutków ich przyjęcia,
w której wskazuje się:
1) rozwiązywany problem;
2) rekomendowane rozwiązanie, w tym planowane narzędzia interwencji, oraz
oczekiwany efekt;
3) podmioty, na które oddziałują warunki umów;
4) informację na temat zakresu, czasu trwania i podsumowanie wyników
przeprowadzonych konsultacji warunków umów;
5) skutki finansowe;
6) termin planowanego wdrożenia warunków umów;
7) w jaki sposób i kiedy nastąpi ewaluacja efektów przyjętych warunków umów
oraz jakie mierniki zostaną zastosowane.
4. Projekt przedmiotu postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej oraz szczegółowych warunków umów, o których mowa
w ust. 1 pkt 2, Prezes Funduszu przedstawia właściwym konsultantom krajowym
w celu zaopiniowania. Opinia jest przekazywana Prezesowi Funduszu w wyznaczonym przez niego terminie, nie krótszym niż 14 dni. Nieprzedłożenie opinii w tym terminie jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.
5. Określone przez Prezesa Funduszu przedmiot postępowania w sprawie
zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej oraz szczegółowe warunki
umów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem przedmiotu postępowania
w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej
i szczegółowych warunków umów dotyczących świadczeń z zakresu programów
lekowych i chemioterapii określonych w przepisach ustawy o refundacji, stosuje się
nie wcześniej niż przed upływem 30 dni od dnia ich wydania, chyba że minister
właściwy do spraw zdrowia wyrazi zgodę na ich wcześniejsze stosowanie.
6. Określoną przez Prezesa Agencji taryfę świadczeń wprowadza się do
stosowania nie później niż przed upływem 4 miesięcy od dnia jej opublikowania.
art. 147.
więcej
jawne i nie podlegają zmianie w toku postępowania.
art. 148.
więcej
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej dokonuje się według kryteriów wyboru ofert:
1) jakości,
2) kompleksowości,
3) dostępności,
4) ciągłości,
5) ceny
– udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej.
2. Przy porównaniu ofert w toku postępowania w sprawie zawarcia umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej uwzględnia się także, czy
świadczeniodawca przekazał Agencji w terminie dane, o których mowa w art. 31lc ust. 2.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe kryteria wyboru ofert, w podziale na poszczególne zakresy lub rodzaje
świadczeń opieki zdrowotnej, kierując się interesem świadczeniobiorców oraz
koniecznością zapewnienia prawidłowego przebiegu porównania ofert w toku
postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 149.
więcej
1) złożoną przez świadczeniodawcę po terminie;
2) zawierającą nieprawdziwe informacje;
3) jeżeli świadczeniodawca nie określił przedmiotu oferty lub nie podał
proponowanej liczby lub ceny świadczeń opieki zdrowotnej;
4) jeżeli zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia;
5) jeżeli jest nieważna na podstawie odrębnych przepisów;
6) jeżeli świadczeniodawca złożył ofertę alternatywną;
7) jeżeli oferent lub oferta nie spełniają wymaganych warunków określonych
w przepisach prawa oraz w szczegółowych warunkach umów o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2;
8) złożoną przez świadczeniodawcę, z którym w okresie 5 lat poprzedzających
ogłoszenie postępowania, została rozwiązana przez Fundusz umowa o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie lub rodzaju odpowiadającym
przedmiotowi ogłoszenia, bez zachowania okresu wypowiedzenia z przyczyn
leżących po stronie świadczeniodawcy;
9) jeżeli świadczeniodawca nie posiada pozytywnej opinii, o której mowa
w art. 95d ust. 1.
2. W przypadku gdy braki, o których mowa w ust. 1, dotyczą tylko części oferty,
ofertę można odrzucić w części dotkniętej brakiem.
3. W przypadku gdy świadczeniodawca nie przedstawił wszystkich
wymaganych dokumentów lub gdy oferta zawiera braki formalne, komisja wzywa
oferenta do usunięcia tych braków w wyznaczonym terminie pod rygorem odrzucenia oferty.
art. 150.
więcej
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, gdy:
1) nie wpłynęła żadna oferta;
2) wpłynęła jedna oferta i nie podlega ona odrzuceniu, z zastrzeżeniem ust. 2;
3) odrzucono wszystkie oferty;
4) kwota najkorzystniejszej oferty przewyższa kwotę, którą Fundusz przeznaczył
na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej w danym postępowaniu;
5) nastąpiła istotna zmiana okoliczności powodująca, że prowadzenie postępowania
lub zawarcie umowy nie leży w interesie ubezpieczonych, czego nie można było
wcześniej przewidzieć.
2. Jeżeli w toku konkursu ofert wpłynęła tylko jedna oferta i nie podlega ona
odrzuceniu, komisja może przyjąć tę ofertę, gdy z okoliczności wynika, że na
ogłoszony ponownie na tych samych warunkach konkurs ofert nie wpłynie więcej ofert.
art. 151.
więcej
umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, komisja ogłasza o rozstrzygnięciu
postępowania.
2. O rozstrzygnięciu konkursu ofert ogłasza się w miejscu i terminie określonych
w ogłoszeniu o konkursie ofert.
3. O rozstrzygnięciu rokowań ogłasza się na tablicy ogłoszeń oraz na stronie
internetowej Funduszu, w terminie 2 dni od zakończenia rokowań.
4. Ogłoszenia, o których mowa w ust. 2 i 3, zawierają nazwę (firmę) albo imię
i nazwisko oraz siedzibę albo miejsce zamieszkania i adres świadczeniodawcy, który
został wybrany.
5. Z chwilą ogłoszenia rozstrzygnięcia postępowania w sprawie zawarcia umów
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej następuje jego zakończenie.
6. Ogłoszenie o wyniku rozstrzygnięcia postępowania Prezes Funduszu
przekazuje Urzędowi Oficjalnych Publikacji Wspólnot Europejskich, jeżeli wartość
przedmiotu umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej przekracza wyrażoną
w złotych równowartość kwoty 130 000 euro według średniego kursu euro
ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski w dniu rozstrzygnięcia postępowania.
7. (uchylony)
art. 152.
więcej
w wyniku naruszenia przez Fundusz zasad przeprowadzania postępowania w sprawie
zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przysługują środki
odwoławcze i skarga na zasadach określonych w art. 153 i 154.
2. Środki odwoławcze nie przysługują na:
1) wybór trybu postępowania;
2) niedokonanie wyboru świadczeniodawcy;
3) unieważnienie postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej.
art. 153.
więcej
świadczeń opieki zdrowotnej, do czasu zakończenia postępowania, oferent może
złożyć do komisji umotywowany protest w terminie 7 dni roboczych od dnia
dokonania zaskarżonej czynności.
2. Do czasu rozpatrzenia protestu postępowanie w sprawie zawarcia umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej ulega zawieszeniu, chyba że z treści
protestu wynika, że jest on oczywiście bezzasadny.
3. Komisja rozpatruje i rozstrzyga protest w ciągu 7 dni od dnia jego otrzymania
i udziela pisemnej odpowiedzi składającemu protest. Nieuwzględnienie protestu
wymaga uzasadnienia.
4. Protest złożony po terminie nie podlega rozpatrzeniu.
5. Informację o wniesieniu protestu i jego rozstrzygnięciu niezwłocznie
zamieszcza się na tablicy ogłoszeń oraz na stronie internetowej Funduszu.
6. W przypadku uwzględnienia protestu komisja powtarza zaskarżoną czynność.
art. 154.
więcej
Prezesa Funduszu, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia o rozstrzygnięciu
postępowania, odwołanie dotyczące rozstrzygnięcia postępowania. Odwołanie
wniesione po terminie nie podlega rozpatrzeniu.
2. Odwołanie rozpatrywane jest w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.
Wniesienie odwołania wstrzymuje zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej do czasu jego rozpatrzenia.
3. Po rozpatrzeniu odwołania Prezes Funduszu wydaje decyzję administracyjną
uwzględniającą lub oddalającą odwołanie. Decyzja jest zamieszczana w terminie 2 dni
od dnia jej wydania, na tablicy ogłoszeń oraz na stronie internetowej Funduszu.
4. Decyzja Prezesa Funduszu jest ostateczna. Świadczeniodawcy przysługuje od
niej skarga do sądu administracyjnego.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
6a. Stronami postępowania, o którym mowa w ust. 1–4, są świadczeniodawca,
który złożył odwołanie, o którym mowa w ust. 1, oraz świadczeniodawcy, którzy zostali wybrani do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w danym postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
7. W przypadku uwzględnienia odwołania dotyczącego rozstrzygnięcia
postępowania w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
przeprowadza się postępowanie w trybie rokowań ze świadczeniodawcą, który złożył
wskazane odwołanie, chyba że z opisu przedmiotu zamówienia wynika, że umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawiera się z jednym świadczeniodawcą na
danym obszarze. W takim przypadku Prezes Funduszu ponownie przeprowadza
postępowanie w sprawie zawarcia umowy.
8. (uchylony)
art. 155.
więcej
przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
2. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej jest nieważna, jeżeli
zawarto ją z oferentem, którego oferta podlegała odrzuceniu z przyczyn wskazanych
w art. 149 ust. 1 pkt 1 i 3–8, lub zawarto ją w wyniku postępowania, które zostało
unieważnione.
3. Umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej jest nieważna w części
wykraczającej poza przedmiot postępowania w sprawie zawarcia tej umowy.
4. Umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej podpisuje się w przypadku postaci:
1) papierowej – podpisem własnoręcznym;
2) elektronicznej – kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem
zaufanym albo podpisem osobistym.
5. Jeżeli umowa o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej nie stanowi inaczej,
przeniesienie na osobę trzecią praw i obowiązków wynikających z umowy wymaga
pisemnej zgody Prezesa Funduszu.
art. 156.
więcej
zawarta na czas nieoznaczony, z zastrzeżeniem art. 159 ust. 2a. Zawarcie umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej na czas dłuższy niż 5 lat, a umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju stacjonarne i całodobowe
świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej na okres
dłuższy niż 10 lat, wymaga zgody Prezesa Funduszu.
1a. W przypadku gdy zachodzi ryzyko braku zabezpieczenia udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej, okres obowiązywania umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej może zostać przedłużony, jednak nie dłużej niż o 6 miesięcy.
1b. W przypadku braku możliwości zabezpieczenia udzielania świadczeń opieki
zdrowotnej w sytuacji, w której świadczenia w danym zakresie udzielanych
świadczeń opieki zdrowotnej były udzielane przez jednego świadczeniodawcę na
określonym obszarze, Prezes Funduszu może dokonać zmiany umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej zawartej ze świadczeniodawcą w tym zakresie na
obszarze sąsiadującym z tym obszarem, na okres nie dłuższy niż określony w ust. 1a.
1c. Dokonując zmiany umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
o której mowa w ust. 1b, Prezes Funduszu bierze pod uwagę konieczność zapewnienia
równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, potrzeby zdrowotne
świadczeniobiorców oraz uwarunkowania komunikacyjne.
1d. (uchylony)
1e. Prezes Funduszu jest obowiązany niezwłocznie przeprowadzić postępowanie
w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie
świadczeń objętych umową, której okres obowiązywania został przedłużony na
podstawie ust. 1a i 1b, w przypadku gdy takie postępowanie nie zostało wszczęte albo zakończone.
2. (uchylony)
art. 157.
więcej
w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 158.
więcej
warunków, które podlegały ocenie przy wyborze oferty, chyba że konieczność
wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było
przewidzieć w chwili zawarcia umowy.
2. W przypadku konieczności wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 1,
umowa w nowym brzmieniu obowiązuje do czasu zapewnienia świadczeń na
podstawie nowego postępowania w sprawie zawarcia umowy.
art. 159.
więcej
konkursu ofert i rokowań nie stosuje się do zawierania umów ze świadczeniodawcami:
1) udzielającymi świadczeń w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej,
z wyjątkiem nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej;
2) wykonującymi czynności w zakresie zaopatrzenia w wyroby medyczne, na
zlecenie osoby uprawnionej;
3) do umów, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o refundacji.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zawiera się umowę ze
świadczeniodawcą spełniającym warunki do zawarcia umowy określone przez Prezesa Funduszu.
2a. Umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu podstawowej
opieki zdrowotnej, z wyjątkiem nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, zawiera się
na czas nieoznaczony.
3. Prezes Funduszu zamieszcza na stronie internetowej Funduszu informacje
o warunkach zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w ust. 2.
4. Fundusz informuje o zabezpieczeniu świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w ust. 1, poprzez zamieszczenie informacji na stronie internetowej Funduszu.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania, jakim powinien odpowiadać lokal podmiotu wykonującego
czynności z zakresu zaopatrzenia w wyroby medyczne dostępne na zlecenie,
w szczególności określając jego organizację i wyposażenie, uwzględniając rodzaj
wykonywanych czynności oraz zapewnienie dostępności dla świadczeniobiorców.
Art. 159a. 1. Na wniosek Prezesa Funduszu, kierowany do świadczeniodawcy
wymienionego w wykazie, o którym mowa w art. 95n ust. 1, zawierana jest umowa
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w ramach profili systemu zabezpieczenia,
zakresów lub rodzajów świadczeń wskazanych w tym wykazie dla tego
świadczeniodawcy, na okres kwalifikacji do danego poziomu systemu zabezpieczenia.
Przepisów dotyczących zawierania umów w trybie konkursu ofert i rokowań nie stosuje się.
2. W przypadku zmiany kwalifikacji świadczeniodawcy, o której mowa w art.
95n ust. 14, Prezes Funduszu dokonuje zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1.
3. Ze świadczeniodawcą, o którym mowa w ust. 1, nie może być zawarta umowa
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, na zasadach określonych w art. 139,
dotycząca świadczeń opieki zdrowotnej objętych umową zawartą przez tego
świadczeniodawcę na podstawie ust. 1 lub 2.
art. 160.
więcej
opieki, przysługuje zażalenie na czynności Prezesa Funduszu lub dyrektora
wojewódzkiego oddziału Funduszu dotyczące realizacji umowy.
art. 161.
więcej
od dnia jego otrzymania, Prezes Funduszu.
2. Zażalenie, o którym mowa w ust. 1, składa się wraz z uzasadnieniem za
pośrednictwem właściwego miejscowo dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu
w terminie 14 dni od dnia dokonania czynności.
3. Prezes Funduszu, uwzględniając zażalenie w części lub w całości, usuwa
stwierdzone nieprawidłowości, w szczególności przez uchylenie czynności, której
dotyczy zażalenie, i zawiadamia świadczeniodawcę o uwzględnieniu zażalenia
w terminie 7 dni od dnia tego uwzględnienia.
Art. 161a. Do postępowania o zawarcie umów na wykonywanie medycznych
czynności ratunkowych przez zespoły ratownictwa medycznego, o których mowa
w przepisach ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie
Medycznym, ich zawarcia i rozliczania stosuje się odpowiednio przepisy niniejszego rozdziału.
Art. 161b. 1. W przypadku gdy w wyniku przeprowadzonego postępowania
w trybie konkursu ofert zostaną zawarte na rok następny umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej powodujące zmniejszenie, na terenie oddziału
wojewódzkiego Funduszu, dostępu do świadczeń gwarantowanych w danym zakresie w stosunku do roku bieżącego, Prezes Funduszu może przeprowadzić dodatkowe
postępowanie w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
2. W dodatkowym postępowaniu mogą brać udział świadczeniodawcy
spełniający warunki dotyczące:
1) personelu medycznego lub
2) wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną
– w zakresie warunków wymaganych od świadczeniodawców, określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 31d, oraz pozostałe warunki realizacji
świadczeń gwarantowanych, określone w tych przepisach.
3. W wyniku rozstrzygnięcia dodatkowego postępowania, o którym mowa
w ust. 1, może być zawarta ze świadczeniodawcą, o którym mowa w ust. 2, umowa
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w danym zakresie świadczeń
gwarantowanych:
1) wyłącznie raz;
2) na okres nie dłuższy niż rok.
4. Do dodatkowego postępowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 139–
161. Przepisu art. 149 ust. 1 pkt 7, w zakresie warunków dotyczących personelu
medycznego albo warunków dotyczących wyposażenia w sprzęt i aparaturę
medyczną, wymaganych od świadczeniodawców, określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 31d, nie stosuje się.
5. Przy ustalaniu w umowie zawartej ze świadczeniodawcami, o których mowa
w ust. 2, ceny świadczenia opieki zdrowotnej uwzględnia się zakres niedostosowania
się tych świadczeniodawców do warunków, o których mowa w przepisach wydanych
na podstawie art. 31d. W przypadku tych świadczeniodawców cena świadczenia
opieki zdrowotnej jest niższa od najniższej ceny określonej w umowie o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej zawartej przez Prezesa Funduszu, o którym mowa
w ust. 1, ze świadczeniodawcą spełniającym warunki określone w przepisach
wydanych na podstawie art. 31d, dla tego samego rodzaju i zakresu świadczeń
gwarantowanych oraz okresu obowiązywania ceny.
Art. 161ba. 1. Transport sanitarny wykonywany jest specjalistycznymi
środkami transportu lądowego, wodnego i lotniczego.
2. Środki transportu sanitarnego, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać cechy
techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie
normy zharmonizowane.
Art. 161c. 1. Fundusz oraz podmiot leczniczy, zawierają umowy
o wykonywanie transportu sanitarnego z podmiotami dysponującymi środkami transportu.
2. Do umów, o których mowa w ust. 1, zawieranych przez Fundusz stosuje się
odpowiednio przepisy działu VI.
Art. 161d. 1. Działalność w zakresie lotniczych zespołów transportu sanitarnego
jest finansowana:
1) w formie dotacji podmiotowej z budżetu państwa, z części, której dysponentem
jest minister właściwy do spraw zdrowia, w zakresie, o którym mowa w ust. 4;
2) przez podmiot leczniczy, na zlecenie którego dokonuje się transportu, w zakresie,
o którym mowa w ust. 5.
2. Do zadań lotniczego zespołu transportu sanitarnego należy wykonywanie
transportu sanitarnego, w tym transportu, o którym mowa w art. 41 ust. 1.
3. Warunkiem finansowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest zapewnienie
ciągłej gotowości lotniczego zespołu transportu sanitarnego do wykonywania
transportu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, w zakresie określonym w umowie,
o której mowa w ust. 6.
4. Kalkulacja kosztów działalności lotniczych zespołów transportu sanitarnego
jest dokonywana, z zastrzeżeniem ust. 5, z uwzględnieniem kosztów bezpośrednich
i pośrednich, w szczególności:
1) kosztów osobowych;
2) kosztów eksploatacyjnych;
3) kosztów administracyjno-gospodarczych;
4) odpisu amortyzacyjnego, z wyłączeniem amortyzacji dokonywanej od aktywów
trwałych, na które podmiot otrzymał dotację.
5. Kosztów bezpośredniego użycia lotniczego zespołu transportu sanitarnego
związanych z transportem sanitarnym nie wlicza się do kosztów działalności tego
zespołu. Do kosztów tych zalicza się:
1) koszt paliwa;
2) koszt opłat trasowych i za lądowanie.
6. Finansowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, odbywa się na podstawie umowy
zawartej między ministrem właściwym do spraw zdrowia a podmiotem leczniczym
utworzonym przez ministra właściwego do spraw zdrowia w celu realizacji zadań
lotniczych zespołów transportu sanitarnego.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)
Art. 161e. 1. Ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, w stosunku do
wszystkich podmiotów wykonujących transport sanitarny, oraz wojewodzie,
w stosunku do podmiotów wykonujących transport sanitarny, mających siedzibę na
obszarze województwa, przysługuje prawo przeprowadzania czynności kontrolnych
polegających na stwierdzeniu spełnienia przez specjalistyczne środki transportu
sanitarnego wymagań, o których mowa w art. 161ba ust. 1 i 2.
2. Do przeprowadzania czynności kontrolnych, o których mowa w ust. 1, stosuje
się odpowiednio przepisy działu VI ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.
art. 162.
więcej
2. Na zasadach przewidzianych w ustawie i przepisach szczególnych nadzór
w zakresie gospodarki finansowej Funduszu sprawuje minister właściwy do spraw
finansów publicznych, stosując kryterium legalności, rzetelności, celowości
i gospodarności.
art. 163.
więcej
kryterium legalności, rzetelności i celowości, nad działalnością:
1) Funduszu;
2) świadczeniodawców, w zakresie realizacji umów z Funduszem;
3) podmiotów, którym Fundusz powierzył wykonywanie niektórych czynności;
4) aptek, w zakresie refundacji leków.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia bada uchwały przyjmowane przez Radę
Funduszu oraz decyzje podejmowane przez Prezesa Funduszu i stwierdza nieważność
uchwały lub decyzji, w całości lub w części, w przypadku gdy:
1) narusza ona prawo lub
2) prowadzi do niewłaściwego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej, lub
3) prowadzi do niezrównoważenia przychodów i kosztów Funduszu.
3. Podjęcie przez ministra właściwego do spraw zdrowia decyzji w sprawach,
o których mowa w ust. 2, wymaga pozytywnej opinii ministra właściwego do spraw
finansów publicznych w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.
4. Uchwały Rady Funduszu i decyzje Prezesa Funduszu Prezes Funduszu
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw zdrowia niezwłocznie, nie później niż
w ciągu 3 dni roboczych od dnia ich podjęcia.
5. Przepisów ust. 2–4 nie stosuje się do postępowania w sprawie zatwierdzenia
planu finansowego, uchwał dotyczących sprawozdania finansowego, sprawozdań
z wykonania planu finansowego oraz decyzji wydanych w wyniku wniesienia
odwołania w trakcie postępowania o zawarcie umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, w indywidualnych sprawach z ubezpieczenia zdrowotnego oraz
w sprawach wynikających z pełnienia funkcji pracodawcy w rozumieniu przepisów
Kodeksu pracy.
art. 164.
więcej
podejmowane przez dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu oraz uchwały
podejmowane przez radę oddziału wojewódzkiego Funduszu.
2. Przepisy art. 163 ust. 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio.
art. 165.
więcej
uprawniony w szczególności do:
1) żądania udostępnienia mu przez Fundusz dokumentów związanych
z działalnością Funduszu lub ich kopii oraz zapoznawania się z ich treścią;
2) żądania przekazania wszelkich informacji i wyjaśnień, dotyczących działalności
Funduszu, od Rady Funduszu, Prezesa i zastępców Prezesa Funduszu, rad oddziałów wojewódzkich Funduszu, dyrektorów oddziałów wojewódzkich
Funduszu, pracowników Funduszu oraz innych osób wykonujących pracę na
rzecz Funduszu na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej
umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia;
3) żądania udostępnienia przez świadczeniodawcę wszelkich informacji,
dokumentów i wyjaśnień, dotyczących realizacji umowy o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej;
4) żądania udostępnienia przez podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3,
wszelkich informacji, dokumentów i wyjaśnień, dotyczących czynności
wykonywanych na rzecz Funduszu;
5) żądania udostępnienia przez podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 4,
wszelkich informacji, dokumentów i wyjaśnień dotyczących refundacji leków.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, przedstawiając pisemne żądanie,
o którym mowa w ust. 1, wskazuje termin jego wykonania.
3. W razie stwierdzenia, na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień
i dokumentów, o których mowa w ust. 1, przypadków naruszeń prawa, statutu
Funduszu lub interesu świadczeniobiorców minister właściwy do spraw zdrowia
powiadamia odpowiednio Fundusz, świadczeniodawcę, podmiot, o którym mowa
w art. 163 ust. 1 pkt 3, lub aptekę o stwierdzonych nieprawidłowościach oraz wydaje
zalecenia mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowanie
działalności powiadamianego podmiotu do przepisów prawa, wyznaczając termin do
usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości i dostosowania działalności do przepisów prawa.
4. W przypadku gdy został złożony wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy,
termin do usunięcia nieprawidłowości, o którym mowa w ust. 3, liczy się od dnia
doręczenia decyzji po rozpatrzeniu wniosku.
5. W terminie 3 dni od dnia upływu terminu wyznaczonego do usunięcia
nieprawidłowości Fundusz, świadczeniodawca, podmiot, o którym mowa w art. 163
ust. 1 pkt 3, lub apteka informuje pisemnie ministra właściwego do spraw zdrowia
o sposobie usunięcia nieprawidłowości.
art. 166.
więcej
art. 167.
więcej
świadczeniobiorców, a także w przypadku odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji,
o których mowa w art. 128 ust. 5 i w art. 165 ust. 1 pkt 1–4, minister właściwy do
spraw zdrowia może nałożyć na Prezesa Funduszu lub zastępcę Prezesa Funduszu albo
dyrektora oddziału wojewódzkiego Funduszu, odpowiedzialnego za te naruszenia lub
nieudzielanie wyjaśnień i informacji, karę pieniężną w wysokości do trzykrotnego
miesięcznego wynagrodzenia tej osoby, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za
ostatnie 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym nałożono karę, niezależnie od
innych środków nadzoru przewidzianych przepisami prawa.
2. W przypadku naruszenia prawa lub interesów świadczeniobiorców, a także
w przypadku odmowy udzielenia wyjaśnień i informacji, o których mowa w art. 165
ust. 1 pkt 5, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na aptekę karę
pieniężną w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
art. 168.
więcej
niezwłocznego rozpatrzenia sprawy przez Radę Funduszu, Prezesa Funduszu,
zastępców Prezesa Funduszu, radę oddziału wojewódzkiego Funduszu lub dyrektorów
oddziałów wojewódzkich Funduszu, jeżeli uzna to za konieczne do prawidłowego
sprawowania nadzoru nad działalnością Funduszu.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
zdrowia bierze udział albo deleguje swojego przedstawiciela do udziału w posiedzeniu
podmiotów, o których mowa w ust. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia albo jego
przedstawiciel jest uprawniony do zabierania głosu w sprawach objętych porządkiem
obrad tych podmiotów.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia może wystąpić z pisemnym żądaniem,
o którym mowa w ust. 1, określając termin, przed którego upływem posiedzenie
podmiotów, o których mowa w ust. 1, powinno się odbyć.
4. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane niezwłocznie
poinformować ministra właściwego do spraw zdrowia o ustalonym terminie i miejscu posiedzenia.
5. Jeżeli w ciągu 7 dni od dnia doręczenia wezwania termin posiedzenia nie
zostanie ustalony, zostanie ustalony z naruszeniem terminu określonego w wezwaniu
lub minister właściwy do spraw zdrowia nie zostanie poinformowany o ustalonym terminie i miejscu posiedzenia, minister może zwołać posiedzenie podmiotów,
o których mowa w ust. 1, na koszt Funduszu.
6. Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia określone w ust. 1–
5 przysługują również ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
Minister właściwy do spraw finansów publicznych i minister właściwy do spraw
zdrowia informują się wzajemnie o wystąpieniu z żądaniem zwołania posiedzenia,
o którym mowa w ust. 1, oraz o podjętych działaniach.
art. 169.
więcej
w art. 165 przysługują odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych, w zakresie nadzoru nad gospodarką finansową Funduszu.
2. Uprawnienia ministra właściwego do spraw zdrowia określone w art. 167
i art. 168 przysługują odpowiednio ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych, w szczególności w przypadku:
1) działań powodujących niezrównoważenie przychodów z kosztami Funduszu;
2) niezatwierdzenia sprawozdania finansowego Funduszu;
3) niezatwierdzenia rocznego sprawozdania z wykonania planu finansowego Funduszu;
4) przekroczenia terminów, o których mowa w rozdziale 2 działu V –
z wyłączeniem przepisów dotyczących planu finansowego Funduszu;
5) nieprawidłowości w zakresie sprawozdań, o których mowa w art. 131 ust. 1.
art. 170.
więcej
świadczeniodawcę lub podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, stwierdzonych
nieprawidłowości, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na te podmioty
karę pieniężną w wysokości do miesięcznej wartości umowy łączącej te podmioty
z Funduszem, której dotyczą nieprawidłowości.
2. W razie nieusunięcia przez aptekę w wyznaczonym terminie stwierdzonych
nieprawidłowości minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na aptekę karę
pieniężną w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
art. 171.
więcej
wyjaśnień lub dokumentów, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 1–4, rażącego
naruszenia prawa lub rażącego naruszenia interesu świadczeniobiorców przez
świadczeniodawcę lub podmiot, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, minister właściwy do spraw zdrowia może nałożyć na te podmioty karę pieniężną w wysokości
do miesięcznej wartości umowy łączącej te podmioty z Funduszem, której dotyczą nieprawidłowości.
2. W przypadku stwierdzenia na podstawie uzyskanych informacji, wyjaśnień
lub dokumentów, o których mowa w art. 165 ust. 1 pkt 5, rażącego naruszenia prawa
lub rażącego naruszenia interesu świadczeniobiorców przez aptekę minister właściwy
do spraw zdrowia może nałożyć na aptekę karę pieniężną w wysokości do
sześciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia.
art. 172.
więcej
właściwy do spraw zdrowia może wystąpić do Prezesa Funduszu o rozwiązanie
umowy ze świadczeniodawcą albo podmiotem, o którym mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3.
art. 173.
więcej
w każdym czasie kontrolę:
1) działalności i stanu majątkowego Funduszu, w celu sprawdzenia, czy działalność
Funduszu jest zgodna z prawem, statutem Funduszu lub z interesem
świadczeniobiorców;
2) świadczeniodawców, w zakresie zgodności ich działalności z umową
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub z interesem świadczeniobiorców;
3) podmiotów, o których mowa w art. 163 ust. 1 pkt 3, w zakresie wywiązywania
się z umowy zawartej z Funduszem;
4) aptek, w zakresie refundacji leków, środków spożywczych specjalnego
przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych.
2. Przy przeprowadzaniu kontroli minister właściwy do spraw zdrowia może
korzystać z usług firm audytorskich oraz podmiotów uprawnionych do kontroli
jakości i kosztów świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych przez Fundusz.
3. Osoba przeprowadzająca kontrolę z upoważnienia ministra właściwego do
spraw zdrowia nie może być jednocześnie:
1) pracownikiem Funduszu;
2) właścicielem świadczeniodawcy, o którym mowa w art. 5 pkt 41 lit. a, który
zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
3) świadczeniodawcą, który zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej;
4) pracownikiem świadczeniodawcy, o którym mowa w pkt 3;
5) osobą współpracującą ze świadczeniodawcą, o którym mowa w pkt 3;
6) członkiem organów lub pracownikiem podmiotu tworzącego w rozumieniu
przepisów o działalności leczniczej;
7) członkiem organów zakładu ubezpieczeń prowadzącego działalność
ubezpieczeniową na podstawie ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
4. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym dziale do kontroli
przeprowadzanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia stosuje się
odpowiednio przepisy działu IIIA, z wyłączeniem art. 61w–61y.
5. Przepisy niniejszego działu dotyczące kontroli przeprowadzanych przez
ministra właściwego do spraw zdrowia stosuje się do kontroli przeprowadzanych
przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych w zakresie nadzoru nad
gospodarką finansową Funduszu, o którym mowa w art. 165, art. 167 i art. 168.
art. 174.
więcej
art. 175.
więcej
art. 176.
więcej
art. 177.
więcej
art. 178.
więcej
art. 179.
więcej
Art. 179a. (uchylony).
art. 180.
więcej
art. 181.
więcej
w zakresie nadzoru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego,
chyba że ustawa stanowi inaczej.
2. W sprawach, o których mowa w art. 163 ust. 2, art. 164, art. 165 ust. 3,
art. 167, art. 170 i 171, minister właściwy do spraw zdrowia wydaje decyzje administracyjne.
art. 182.
więcej
publicznych w zakresie nadzoru nad gospodarką finansową Funduszu stosuje się
przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że ustawa stanowi inaczej.
2. W sprawach, o których mowa w art. 169, minister właściwy do spraw
finansów publicznych wydaje decyzje administracyjne.
art. 183.
więcej
egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
2. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej nakładanej na podstawie przepisów
ustawy minister właściwy do spraw zdrowia jest obowiązany uwzględniać rodzaj
i wagę stwierdzonych nieprawidłowości.
3. Od decyzji w sprawie kar pieniężnych przysługuje skarga do sądu
administracyjnego.
art. 184.
więcej
przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
art. 185.
więcej
o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności
leczniczej, o nieprawidłowościach stwierdzonych u świadczeniodawcy oraz
wydanych decyzjach mających na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości
i dostosowanie działalności podmiotu, którego dotyczy decyzja, do przepisów prawa.
art. 186.
więcej
lub ministra właściwego do spraw finansów publicznych czynności nadzoru nad
Funduszem nie mogą:
1) być członkami organów Funduszu;
2) być pracownikami Funduszu;
3) wykonywać pracy na rzecz Funduszu na podstawie umowy zlecenia, umowy
o dzieło albo innej umowy, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się
przepisy dotyczące zlecenia;
4) być świadczeniodawcami, z którymi Fundusz zawarł umowę o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej, ani pracownikami lub osobami współpracującymi
ze świadczeniodawcami, którzy zawarli z Funduszem umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej;
5) być członkami organów lub pracownikami podmiotów, o których mowa
w art. 163 ust. 1 pkt 3, ani też wykonywać pracy na ich rzecz na podstawie
umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej umowy, do której zgodnie
z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
art. 187.
więcej
spraw zdrowia oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, nie
później niż do dnia 30 czerwca roku następnego, przyjęte przez Radę Funduszu roczne
sprawozdanie z działalności Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Sejmowi Rzeczypospolitej
Polskiej, nie później niż do dnia 31 sierpnia roku następnego, roczne sprawozdanie
z działalności Funduszu, o którym mowa w ust. 1, po zaopiniowaniu tego
sprawozdania przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, wraz ze
swoim stanowiskiem w sprawie tego sprawozdania.
art. 188.
więcej
1) stwierdzenia istnienia ubezpieczenia zdrowotnego oraz prawa do świadczeń
opieki zdrowotnej finansowanych przez Fundusz;
2) wystawienia dokumentów uprawniających do korzystania ze świadczeń
finansowanych przez Fundusz;
3) stwierdzenia obowiązku płacenia składki i ustalenia kwoty składki;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń;
4a) potwierdzenia udzielenia świadczeń;
4b) przekazywania świadczeniodawcom informacji istotnych dla procesu udzielania
świadczeń zdrowotnych dotyczących świadczeniobiorców pozostających pod
opieką tych świadczeniodawców, a dotyczących świadczeń udzielonych przez
innych świadczeniodawców;
5) rozliczenia ze świadczeniodawcami;
6) rozliczenia z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ich zobowiązań wobec Funduszu;
7) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń zdrowotnych;
8) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania ubezpieczonych na świadczenia
zdrowotne oraz leki i wyroby medyczne, w tym prowadzenia prac analitycznych
i prognostycznych związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 97;
8a) monitorowania realizacji indywidualnego prawa do świadczeń opieki
zdrowotnej weteranów poszkodowanych;
9) identyfikacji płatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne;
10) prowadzenia i utrzymywania elektronicznego systemu monitorowania
programów lekowych, o którym mowa w art. 188c;
10a) prowadzenia prac analitycznych i prognostycznych związanych z realizacją
świadczeń opieki zdrowotnej;
11) prowadzenia i utrzymywania elektronicznego systemu monitorowania
programów zdrowotnych, o którym mowa w art. 188e;
12) przypominania o wyznaczonym terminie udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej;
13) przekazywania świadczeniobiorcom i świadczeniodawcom informacji z zakresu
profilaktyki i zdrowego trybu życia, uzyskanych w ramach przetwarzania
danych, o których mowa w pkt 8.
1a. Fundusz przetwarza dane osobowe osób, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 2, w celu:
1) rozliczania ze świadczeniodawcami;
2) rozliczania dotacji, o której mowa w art. 116 ust. 1 pkt 5;
3) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
5) potwierdzenia udzielenia świadczeń.
1b. Fundusz przetwarza dane osobowe świadczeniobiorców, w celu rozliczania
kosztów refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego i wyrobów medycznych.
2. Fundusz przetwarza dane osobowe osób uprawnionych do świadczeń opieki
zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji oraz umów międzynarodowych w celu:
1) potwierdzenia uprawnień do świadczeń opieki zdrowotnej;
2) rozliczania kosztów świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych osobom
uprawnionym na podstawie przepisów o koordynacji;
3) rozliczania z innymi instytucjami lub osobami w zakresie ponoszonych przez
świadczeniodawców i Fundusz kosztów świadczeń opieki zdrowotnej;
4) kontroli rodzaju, zakresu i przyczyny udzielanych świadczeń;
4a) potwierdzenia udzielenia świadczeń;
5) kontroli przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
6) prowadzenia punktu kontaktowego, o którym mowa w art. 97 ust. 3d.
2a. Fundusz jest uprawniony do przetwarzania danych osobowych związanych
z realizacją zadań określonych w art. 97 ust. 3 pkt 2 i 3a.
2b. Fundusz przetwarza następujące dane osobowe pacjentów z innych niż
Rzeczpospolita Polska państw członkowskich Unii Europejskiej w celu realizacji
zadań, o których mowa w art. 97a ust. 2 i 5:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) obywatelstwo;
3) data urodzenia;
4) numer identyfikacyjny pacjenta w państwie ubezpieczenia;
5) numer dokumentu tożsamości;
6) informacje o stanie zdrowia;
7) informacje o świadczeniach zdrowotnych udzielonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
8) informacje o lekach, środkach spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego i wyrobach medycznych zakupionych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2c. Fundusz przetwarza dane osobowe związane z wystawianiem recept na
refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego
i wyroby medyczne oraz z ich realizacją w aptece lub wystawianiem zlecenia na
zaopatrzenie w wyroby medyczne, o których mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia przetwarza dane osobowe:
1) ubezpieczonych w celu określonym w ust. 1 pkt 4–8 oraz w celu realizacji zadań,
o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1a;
2) osób uprawnionych do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o
koordynacji w celu określonym w ust. 2 pkt 2 i 3 oraz w celu realizacji zadań, o
których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1a;
3) osób, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2–4, w celu określonym w ust. 1 pkt 4–
8 oraz w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 1a.
4. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1–3, minister właściwy do
spraw zdrowia i Fundusz przetwarzają następujące dane:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
2a) numery PESEL rodziców;
3) data urodzenia;
4) płeć;
5) obywatelstwo;
6) (uchylony)
7) numer PESEL;
8) (uchylony)
9) seria i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu
stwierdzającego tożsamość – w przypadku osób, które nie mają nadanego
numeru PESEL;
10) adres zamieszkania;
11) adres czasowego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli
dana osoba nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania;
11a) adres zameldowania;
11b) adres do korespondencji i inne dane pozwalające na skontaktowanie się z osobą,
której dane Fundusz przetwarza w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych;
12) numer ubezpieczenia;
13) stopień pokrewieństwa z opłacającym składkę;
14) stopień niepełnosprawności;
15) rodzaj uprawnień oraz numer i termin ważności dokumentu potwierdzającego
uprawnienia osób, o których mowa w art. 43 ust. 1, art. 44 ust. 1–1c,
art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 1, art. 47, art. 47b ust. 1 i 1a oraz art. 47c, a także osób posiadających na podstawie odrębnych przepisów szersze uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej niż wynikające z ustawy;
15a) informacja o uprawnieniu, o którym mowa w art. 43a ust. 1 i 1a;
15b) informacja o uprawnieniu, o którym mowa w art. 43b ust. 1;
16) dotyczące udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej świadczeniobiorcom,
osobom uprawnionym do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów
o koordynacji oraz osobom, o których mowa w art. 12 i art. 12a;
16a) dotyczące stanu zdrowia;
17) przyczyn udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej;
18) nazwa instytucji właściwej osoby uprawnionej do świadczeń opieki zdrowotnej
na podstawie przepisów o koordynacji;
19) dane dotyczące lekarza, felczera, pielęgniarki lub położnej wystawiających
receptę na refundowane leki, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
żywieniowego oraz wyroby medyczne lub osób wystawiających zlecenie na
zaopatrzenie w wyroby medyczne, o których mowa w przepisach wydanych na
podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji;
20) dane dotyczące świadczeniodawcy zatrudniającego lekarza, felczera,
pielęgniarkę lub położną, o których mowa w pkt 19;
21) dane dotyczące apteki realizującej receptę na refundowane leki i wyroby medyczne;
22) data zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego;
22a) kod tytułu ubezpieczenia;
22b) data powstania obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego;
22c) data wypełnienia zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego;
23) data wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego;
23a) data wygaśnięcia obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego;
24) okres, za który opłacono składkę na ubezpieczenie zdrowotne, oraz dane
dotyczące opłaconych, nieopłaconych, nieopłaconych w terminie i należnych
składek na ubezpieczenie zdrowotne wraz ze wskazaniem okresu, jakiego dotyczą;
25) dane o płatniku składki na ubezpieczenie zdrowotne;
26) typ dokumentu uprawniającego do świadczeń opieki zdrowotnej;
27) data zgonu;
28) dane dotyczące wypadków przy pracy i chorób zawodowych, będące
w posiadaniu ubezpieczonego, jego pracodawcy lub Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych;
29) informacje, określające ustawodawstwo właściwe zgodnie z przepisami
o koordynacji, będące w posiadaniu ubezpieczonego, jego pracodawcy, Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
30) dane o przychodach z tytułów rodzących obowiązek ubezpieczenia
zdrowotnego;
31) okres uprawnień wynikających z art. 67 ust. 6 i 7;
32) informacje, czy członek rodziny pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym;
33) kod przyczyny wyrejestrowania z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego;
34) numer telefonu;
35) adres e-mail.
5. Świadczeniodawcy działający w ramach umów z Funduszem obowiązani są
do gromadzenia i przekazywania Funduszowi danych dotyczących udzielanych
świadczeń zdrowotnych.
5a. Informacje i dane zgromadzone w Funduszu udostępnia się:
1) nieodpłatnie organom egzekucyjnym określonym w art. 19 i art. 20 ustawy z dnia
17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019
r. poz. 1438, z późn. zm.) – w zakresie niezbędnym do prowadzenia
postępowania egzekucyjnego;
2) odpłatnie komornikom sądowym – w zakresie niezbędnym do prowadzenia
postępowania egzekucyjnego lub zabezpieczającego albo wykonywania
postanowienia o zabezpieczeniu spadku lub sporządzania spisu inwentarza.
5b. Opłata za udzielenie przez Fundusz komornikom sądowym informacji
i danych, dotyczących jednego świadczeniobiorcy lub jednego płatnika składek, wynosi 50 zł.
5c. Kwota, o której mowa w ust. 5b, podlega waloryzacji o prognozowany
w ustawie budżetowej na dany rok średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług
konsumpcyjnych ogółem ogłaszany przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
5d. Komornik sądowy dołącza do wniosku o udzielenie informacji i danych
kopię dowodu dokonania opłaty, o której mowa w ust. 5b, na rachunek wskazany
przez Fundusz.
5e. Informacje i dane zgromadzone w Funduszu, w zakresie wskazanym w ust.
5f, udostępnia się nieodpłatnie, drogą elektroniczną, następującym podmiotom:
1) za pośrednictwem ministra właściwego do spraw rodziny:
a) organowi właściwemu, o którym mowa w art. 3 pkt 11 ustawy z dnia
28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz.
111), i wojewodzie w celu weryfikacji prawa do świadczeń rodzinnych osób
ubiegających się o te świadczenia lub osób je pobierających oraz członków ich rodzin,
b) organowi właściwemu wierzyciela, o którym mowa w art. 2 pkt 10 ustawy
z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów
(Dz. U. z 2020 r. poz. 808 i 875), w celu weryfikacji prawa do świadczeń
z funduszu alimentacyjnego osób ubiegających się o te świadczenia lub
osób je pobierających oraz członków ich rodzin,
c) organowi właściwemu, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia
11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (Dz. U. z
2019 r. poz. 2407), i wojewodzie w celu weryfikacji prawa do świadczeń
wychowawczych osób ubiegających się o te świadczenia lub osób je
pobierających oraz członków ich rodzin;
2) ministrowi właściwemu do spraw rodziny w celu:
a) umożliwienia organom właściwym i wojewodom weryfikacji prawa do
świadczeń, o których mowa w pkt 1,
b) w celu monitorowania przez ministra właściwego do spraw rodziny
realizacji świadczeń, o których mowa w pkt 1.
5f. Zakres udostępnianych danych i informacji obejmuje: imię i nazwisko, numer
PESEL, a także informację o prawie do świadczeń opieki zdrowotnej według stanu na
dzień udostępniania. W przypadku osoby, która nie ukończyła 18. roku życia i nie
została zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego, informacja o prawie do świadczeń
obejmuje także informację, że dana osoba nie jest objęta ubezpieczeniem zdrowotnym.
5g. Minister właściwy do spraw rodziny i Fundusz uzgadniają warunki
techniczne i organizacyjne wymiany danych, o której mowa w ust. 5e.
6. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, osoby spośród
wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 2–9, wobec których, z uwagi na konieczność
zapewnienia bezpieczeństwa form i metod realizacji zadań podlegających ochronie
zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych, stosuje się odrębny tryb
przetwarzania danych, o których mowa w ust. 4. Rozporządzenie powinno
w szczególności określać dane osobowe, które będą przetwarzane, sposób ich
przetwarzania oraz podmiot uprawniony do ich gromadzenia i przetwarzania.
7. Fundusz, na wniosek instytutu badawczego lub instytutu naukowego Polskiej
Akademii Nauk prowadzących badania naukowe lub działalność naukową
w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu, albo uczelni prowadzącej
kształcenie na studiach w dziedzinie nauk medycznych i nauk o zdrowiu lub nauk
społecznych, może udostępnić informacje uzyskane w wyniku przetwarzania danych,
w tym danych osobowych, w celu prowadzenia badań lub działalności naukowej
mających znaczenie dla wykonywania zadań ustawowych Funduszu.
Art. 188a. W celu realizacji zadań określonych w ustawie Fundusz przetwarza
następujące dane osobowe osób wystawiających recepty na refundowane leki, środki
spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyroby medyczne, osób
wystawiających zlecenie na zaopatrzenie w wyroby medyczne, o których mowa
w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy o refundacji, osób
udzielających świadczeń na podstawie umów o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej oraz ubiegających się o zawarcie takich umów:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) nazwisko rodowe;
3) numer PESEL, a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
4) numer prawa wykonywania zawodu – w przypadku osób, którym nadano ten numer;
5) dotyczących kompetencji zawodowych istotnych z punktu widzenia udzielania
świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umowy z Funduszem;
6) (uchylony)
Art. 188b. W celu realizacji zadań określonych w art. 97a ust. 2 pkt 3 Fundusz
przetwarza następujące dane dotyczące osób wykonujących zawody medyczne:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) informacje na temat prawa wykonywania zawodu oraz kwalifikacji zawodowych.
Art. 188ba. 1. Fundusz przetwarza dane osobowe osób ubiegających się
o nadanie dostępu lub korzystających z aplikacji udostępnianych przez Fundusz
świadczeniodawcom oraz niebędącym świadczeniodawcami osobom uprawnionym
i osobom przez nie upoważnionym, w celu korzystania z usług informatycznych
i komunikacji z Funduszem.
2. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, Fundusz przetwarza
następujące dane:
1) nazwisko i imię (imiona);
2) numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj, serię i numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość;
3) adres miejsca zamieszkania;
4) adres do korespondencji i numer telefonu umożliwiające kontakt z osobą, której
dane Fundusz przetwarza;
5) numer prawa wykonywania zawodu oraz kwalifikacje zawodowe.
Art. 188c. 1. Prezes Funduszu jest obowiązany do prowadzenia i utrzymywania
elektronicznego systemu monitorowania programów lekowych, o których mowa
w ustawie o refundacji.
2. Elektroniczny system monitorowania programów lekowych umożliwia
przetwarzanie danych w zakresie:
1) spełniania przez świadczeniobiorców kryteriów włączenia do programu lekowego;
2) kwalifikacji świadczeniobiorców do programu lekowego;
3) zastosowanej terapii, w tym sposobu podawania i dawkowania leku albo środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego;
4) monitorowania przebiegu terapii i oceny jej skuteczności;
5) terminu i przyczyny wyłączenia z programu lekowego;
6) oceny skuteczności programu lekowego.
3. Warunkiem rozliczenia kosztów leku stosowanego w ramach programu
lekowego oraz kosztów związanych z nim świadczeń opieki zdrowotnej jest
prawidłowe i terminowe przekazanie danych, o których mowa w ust. 2.
4. W przypadku utworzenia nowego programu lekowego:
1) Prezes Funduszu dostosowuje system, o którym mowa w ust. 1, do nowego
programu lekowego w terminie 4 miesięcy od dnia ogłoszenia pierwszego
obwieszczenia, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji,
zawierającego ten program;
2) warunek, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje od pierwszego dnia 6 miesiąca
następującego po dniu ogłoszenia pierwszego obwieszczenia, o którym mowa
w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, zawierającego ten program.
5. W przypadku zmiany programu lekowego, Prezes Funduszu dostosowuje
system, o który mowa w ust. 1, do tej zmiany w terminie 4 miesięcy od dnia
ogłoszenia obwieszczenia, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji,
zawierającego tę zmianę.
6. Fundusz przetwarza dane w zakresie realizacji programów lekowych,
o których mowa w ustawie o refundacji.
Art. 188d. Jednostka samorządu terytorialnego, w celu realizacji zadań,
o których mowa w art. 9a i art. 9b, przetwarza dane dotyczące:
1) osób, którym udzielono świadczenia gwarantowane na podstawie umowy,
o której mowa w art. 9b ust. 1, obejmujących:
a) nazwisko i imię (imiona),
b) datę urodzenia,
c) płeć,
d) obywatelstwo,
e) numer PESEL,
f) serię i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu
stwierdzającego tożsamość – w przypadku osób, które nie mają nadanego
numeru PESEL,
g) adres miejsca zamieszkania,
h) informacje o świadczeniach gwarantowanych udzielonych na podstawie
umowy, o której mowa w art. 9b ust. 1, oraz przyczynie ich udzielenia;
2) osób udzielających świadczeń gwarantowanych udzielonych na podstawie
umowy, o której mowa w art. 9b ust. 1, obejmujących:
a) nazwisko i imię (imiona),
b) numer PESEL,
c) serię i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu
stwierdzającego tożsamość – w przypadku osób, które nie mają nadanego
numeru PESEL,
d) numer prawa wykonywania zawodu – w przypadku osób, którym nadano ten numer,
e) informację o prawomocnych orzeczeniach sądów o skazaniu za
przestępstwo określone w art. 228–230, art. 286 lub art. 296a ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
Art. 188da. 1. Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw
wewnętrznych, Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu,
każdy w swoim zakresie, w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 11a, art. 42,
art. 44, art. 46 i art. 47, mają prawo do przetwarzania danych dotyczących:
1) osób, o których mowa w art. 5 pkt 44a i 44b, które korzystają lub ubiegają się
o skorzystanie z uprawnień przysługujących im na podstawie ustawy,
obejmujących:
a) nazwisko i imię (imiona),
b) datę urodzenia i zgonu,
c) płeć,
d) obywatelstwo,
e) numer PESEL,
f) serię i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu
stwierdzającego tożsamość – w przypadku osób, które nie mają nadanego
numeru PESEL,
g) adres zamieszkania, adres do korespondencji i numer telefonu,
h) informacje o zakresie, rodzaju, wartości świadczeń opieki zdrowotnej
udzielonych na podstawie umowy, o której mowa w art. 11a ust. 4, lub
dofinansowanych na podstawie art. 42 ust. 1–2, art. 44 ust. 1b, art. 46 ust. 7
i 8 lub art. 47 ust. 2b oraz przyczynie ich udzielenia,
i) informacje o stanie zdrowia,
j) informacje o udzielonych świadczeniach opieki zdrowotnej, procedurach
i technologiach medycznych,
k) informacje o korzystaniu z uprawnień określonych w art. 11a ust. 1,
art. 24a–24c, art. 44 ust. 1a–1c, art. 46 ust. 1 pkt 8, art. 47 ust. 2–2b oraz
art. 57 ust. 2 pkt 12 i 13,
l) informacje o rodzaju i ilości leków, środków spożywczych specjalnego
przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych zakupionych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
m) dane wynikające z dokumentu uprawniającego do korzystania ze
świadczeń, o którym mowa w art. 47b ust. 1 i 1a,
n) wysokość orzeczonego procentowego uszczerbku na zdrowiu,
o) informacje dotyczące urazów lub chorób powstałych w związku z udziałem
w działaniach poza granicami państwa i skutków zdrowotnych tych urazów
i chorób,
p) informacje dotyczące urazów lub chorób, w związku z którymi są udzielane
świadczenia opieki zdrowotnej, w przypadku gdy ustalony procentowy
uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%, oraz skutków zdrowotnych
tych urazów i chorób;
2) świadczeniodawców udzielających świadczeń opieki zdrowotnej dla osób,
o których mowa w pkt 1, w zakresie, o którym mowa w art. 188a i art. 188b.
2. Organy, o których mowa w ust. 1, są uprawnione do nieodpłatnego
udostępniania danych, o których mowa w ust. 1, Funduszowi, świadczeniodawcom,
konsultantom z danej dziedziny medycyny oraz innym podmiotom, które uczestniczą
w realizacji uprawnień wynikających z ustawy.
3. Podmioty uczestniczące w realizacji uprawnień wynikających z ustawy mają
prawo do przetwarzania danych osobowych, o których mowa w ust. 1, w celu
realizacji tych uprawnień.
Art. 188e. 1. Prezes Funduszu jest obowiązany do prowadzenia i utrzymywania
elektronicznego systemu monitorowania programów zdrowotnych w celu:
1) dokonywania oceny spełniania przez świadczeniobiorców kryteriów włączenia
do programu zdrowotnego oraz oceny badań i kwalifikacji świadczeniobiorców
do grup ryzyka;
2) rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych w związku z realizacją
programów zdrowotnych;
3) monitorowania zapotrzebowania na świadczenia opieki zdrowotnej oraz stanu
zdrowia świadczeniobiorców, w związku z realizacją programów zdrowotnych;
4) prowadzenia profilaktyki zdrowotnej, w szczególności przez informowanie
świadczeniobiorców o możliwości korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej,
w tym świadczeń mających na celu profilaktykę zdrowotną;
5) dokonywania oceny skuteczności programów zdrowotnych.
2. W elektronicznym systemie monitorowania programów zdrowotnych
przetwarza się dane, o których mowa w art. 188 ust. 4 pkt 1, 3, 4, 7, 9–11, 11b, 15, 16,
17 i 26, oraz jednostkowe dane medyczne w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 28
kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia, związane z prowadzeniem
profilaktyki zdrowotnej, w tym dane o udzielonych świadczeniach opieki zdrowotnej.
3. Dane, o których mowa w ust. 2, są przekazywane do elektronicznego systemu
monitorowania programów zdrowotnych przez świadczeniodawców realizujących
programy zdrowotne.
4. Dostęp do danych przetwarzanych w elektronicznym systemie monitorowania
programów zdrowotnych mają:
1) Fundusz;
2) minister właściwy do spraw zdrowia, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań,
o których mowa w ust. 1 pkt 3–5, jeżeli obowiązek ich realizacji wynika z
przepisów prawa, programów polityki zdrowotnej lub programów wieloletnich
ustanowionych na podstawie art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o
finansach publicznych;
3) świadczeniodawcy, o których mowa w ust. 3, w zakresie przekazywanych przez
nich danych.
5. Dane, o których mowa w ust. 2, mogą być udostępniane, na podstawie
pisemnej umowy, podmiotom biorącym udział w realizacji programów polityki
zdrowotnej lub programów wieloletnich ustanowionych na podstawie art. 136 ust. 2
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, w zakresie, o którym mowa
w ust. 1 pkt 3–5.
art. 189.
więcej
2. Świadczeniodawcy, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej, oraz składający wnioski, o których mowa w art. 132c ust. 1, są
obowiązani do gromadzenia i przekazywania Funduszowi danych, o których mowa
w art. 190 ust. 1 i 2, w zakresie dotyczącym świadczeń objętych umowami i wnioskami.
3. (uchylony)
Art. 189a. Fundusz przekazuje wojewodzie oraz marszałkowi województwa
zbiorcze informacje o świadczeniach opieki zdrowotnej udzielonych
świadczeniobiorcom zamieszkującym na terenie województwa przez
świadczeniodawców udzielających świadczeń na terenie województwa, niezbędne do
realizacji zadań określonych w ustawie.
art. 190.
więcej
Głównego Urzędu Statystycznego, Prezesa Funduszu, Naczelnej Rady Lekarskiej
i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, określi, w drodze rozporządzenia, zakres
niezbędnych informacji przetwarzanych przez świadczeniodawców, w tym sposób
obliczania średniego czasu oczekiwania na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej,
szczegółowy sposób rejestrowania tych informacji, w tym w harmonogramie przyjęć,
oraz ich przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, Funduszowi lub
innemu podmiotowi zobowiązanemu do finansowania świadczeń ze środków
publicznych, w tym także rodzaje wykorzystywanych nośników informacji oraz
wzory dokumentów, biorąc pod uwagę zakres zadań wykonywanych przez
te podmioty oraz uwzględniając potrzebę ochrony danych osobowych.
1a. W przypadku świadczeń opieki zdrowotnej, do których dostępność, mierzona
średnim czasem oczekiwania, jest znacznie utrudniona, minister właściwy do spraw
zdrowia w przepisach wydanych na podstawie ust. 1 może określić wykaz świadczeń
gwarantowanych, w przypadku których harmonogramy przyjęć są prowadzone przez
świadczeniodawców udzielających tych świadczeń w aplikacji udostępnionej przez
Prezesa Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, zakres
niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców posiadających
umowę z Funduszem o udzielanie całodobowych lub całodziennych świadczeń
zdrowotnych związanych z nabywaniem leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, w szczególności strony transakcji, numer faktury, datę faktury, ilość leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego i ich ceny jednostkowej oraz
wartość faktury, a także zastosowane rabaty lub upusty, biorąc pod uwagę zakres
danych zawartych w dokumentacji zakupu.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres informacji zawartych w rocznych i okresowych sprawozdaniach
z działalności Funduszu,
2) wzór sprawozdania okresowego z działalności Funduszu oraz sposób i terminy
jego przekazywania ministrowi właściwemu do spraw zdrowia,
3) minimalny zakres zbiorczych informacji przekazywanych przez Fundusz
wojewodom oraz marszałkom województw na podstawie art. 189a, sposób
i terminy ich przekazywania oraz wzór budowy komunikatów elektronicznych
służących do przekazywania tych informacji
– uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te podmioty oraz konieczność
zapewnienia jednolitości przekazywanych informacji.
4. (uchylony)
art. 191.
więcej
ubezpieczenia zdrowotnego w zakresie niezbędnym do realizacji zadań wynikających
z ustawy.
2. Fundusz przetwarza dane osobowe świadczeniobiorców innych niż
ubezpieczeni, w celu:
1) rozliczania ze świadczeniodawcami;
2) kontroli:
a) rodzaju, zakresu i przyczyn udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
b) przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
3) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania świadczeniobiorców innych niż
ubezpieczeni na świadczenia opieki zdrowotnej, leki i wyroby medyczne.
2a. Minister właściwy do spraw zdrowia przetwarza dane osobowe
świadczeniobiorców innych niż ubezpieczeni, w celu:
1) finansowania świadczeń opieki zdrowotnej;
2) kontroli:
a) rodzaju, zakresu i przyczyn udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej,
b) przestrzegania zasad legalności, gospodarności, rzetelności i celowości
finansowania udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;
3) monitorowania stanu zdrowia i zapotrzebowania świadczeniobiorców innych niż
ubezpieczeni na świadczenia opieki zdrowotnej, leki i wyroby medyczne.
3. W celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
zdrowia oraz Fundusz przetwarzają następujące dane:
1) nazwisko i imię;
2) numer PESEL;
3) (uchylony)
4) seria i numer dowodu osobistego lub paszportu – w przypadku osób, które nie
mają nadanego numeru PESEL;
5) dane dotyczące rodzaju i zakresu udzielonych świadczeniobiorcom innym niż
ubezpieczeni świadczeń opieki zdrowotnej, w zakresie określonym w przepisach
wydanych na podstawie art. 190 ust. 1.
3a. Informacje i dane zgromadzone w Funduszu oraz w Agencji udostępnia się
nieodpłatnie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia oraz jednostce podległej
ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, właściwej w zakresie systemów
informacyjnych ochrony zdrowia, w celu dokonywania analiz na rzecz systemu
ochrony zdrowia zlecanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
4. Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do
spraw wewnętrznych, minister właściwy do spraw finansów publicznych oraz minister
właściwy do spraw zdrowia przetwarzają informacje niezbędne do realizacji zadań
wynikających z ustawy.
Art. 191a. Rozliczenia ze świadczeniodawcami i aptekami Fundusz realizuje
poprzez System Rejestru Usług Medycznych – „RUM – NFZ”, o którym mowa
w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
art. 192.
więcej
1) posiadanym w danym dniu prawie do świadczeń opieki zdrowotnej oraz
podstawie tego prawa, a w przypadku gdy prawo do świadczeń opieki zdrowotnej
wynika z objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, także o dacie zgłoszenia do
ubezpieczenia zdrowotnego oraz numerze identyfikacji podatkowej (NIP) i numerze REGON płatnika ubezpieczenia zdrowotnego – na podstawie informacji przetwarzanych w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych;
2) udzielonych mu świadczeniach opieki zdrowotnej oraz kwocie środków
publicznych wydatkowanych na sfinansowanie tych świadczeń.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i terminy występowania do
Funduszu oraz udostępniania przez Fundusz informacji, o których mowa w ust. 1,
mając na uwadze zakres informacji, o jaką występuje świadczeniobiorca, konieczność
zapewnienia właściwej identyfikacji i uwierzytelniania świadczeniobiorcy i osoby
działającej w cudzym imieniu oraz ochrony danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem lub ujawnieniem.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
Art. 192a. 1. Fundusz może zwrócić się z wnioskiem do:
1) świadczeniobiorcy o informację w zakresie udzielonych mu świadczeń opieki
zdrowotnej,
2) świadczeniodawcy o nieodpłatne udostępnienie dokumentacji medycznej
– w celu potwierdzenia udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej;
3) apteki o udostępnienie recept realizowanych w postaci papierowej w celu
potwierdzenia realizacji recept na refundowane leki, środki spożywcze
specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby medyczne.
2. Informacje i dokumenty, o których mowa w ust. 1, mogą być wykorzystywane
przez Fundusz w celu prowadzenia czynności, o których mowa w dziale IIIA,
z zachowaniem ograniczeń wynikających z przepisów art. 61z.
Art. 192b. (uchylony).
Art. 192c. (uchylony).
art. 193.
więcej
1) nie zgłasza wymaganych przepisami ustawy danych lub zgłasza nieprawdziwe
dane mające wpływ na wymiar składek na ubezpieczenie zdrowotne albo udziela
w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia,
1a) nie dokonuje w terminie zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego lub
wyrejestrowania z ubezpieczenia zdrowotnego,
2) udaremnia lub utrudnia przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji
ubezpieczenia zdrowotnego,
3) nie odprowadza w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne,
4) pobiera nienależne opłaty od ubezpieczonych za świadczenia objęte umową
z Funduszem o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
5) uniemożliwia lub ogranicza w poważnym stopniu dostęp świadczeniobiorców do
świadczeń opieki zdrowotnej,
5a) uniemożliwia lub ogranicza w poważnym stopniu możliwość zapisywania się na
listy oczekujących,
6) będąc ubezpieczonym, nie informuje podmiotu właściwego do dokonania
zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego o okolicznościach powodujących
konieczność zgłoszenia lub wyrejestrowania członka rodziny,
7) podaje w ofercie złożonej w postępowaniu w sprawie zawarcia umowy
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych przez Fundusz
nieprawdziwe informacje i dane
– podlega karze grzywny.
art. 194.
więcej
dopuszcza się czynów określonych w tych przepisach, działając w imieniu osoby
prawnej albo jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.
Art. 194a. Kto zatrudnia kontrolera wbrew warunkom określonym
w art. 112 ust. 4,
podlega karze aresztu albo karze grzywny.
art. 195.
więcej
w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
art. 196.
więcej
w art. 4 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. W przypadku gdy ustawa lub przepisy odrębne uprawniają felczera do wystawiania recept stosuje się odpowiednio przepisy wydane na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 204, z późn. zm.).”.
art. 197.
więcej
art. 198.
więcej
(Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 88, z późn. zm.) w art. 10 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) wniosku o wpis, o którym mowa w art. 234 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia
2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135),”.
art. 199.
więcej
1) po art. 56 dodaje się art. 56a i 56b w brzmieniu:
„Art. 56a. Poborowi pełniący służbę w formacjach uzbrojonych niewchodzących
w skład Sił Zbrojnych podporządkowanych ministrowi właściwemu
do spraw wewnętrznych są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 27
sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135).
Art. 56b. 1. Poborowi, o których mowa w art. 56a, na zasadach określonych w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, mają prawo wyboru:
1) lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej,
2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych,
3) lekarza dentysty,
4) szpitala
- w miejscu pełnienia służby, spośród świadczeniodawców, którzy
zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będących
jednostkami budżetowymi tworzonymi i nadzorowanymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, posiadających w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, albo będących zakładami
opieki zdrowotnej utworzonymi przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
2. W przypadku gdy poborowi, o których mowa w ust. 1, nie mogą
uzyskać świadczenia opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy określonego w ust. 1, mają prawo wyboru innego świadczeniodawcy
spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Koszty częściowej lub całkowitej odpłatności za leki wydawane poborowym, o których mowa w art. 56a, na zasadach i w zakresie
określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, są finansowane z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb finansowania kosztów leków, o których mowa w ust. 3, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.”;
2) art. 69 i 69a otrzymują brzmienie:
„Art. 69. Żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie
wojskowe i ćwiczenia wojskowe oraz pełniący służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny są objęci obowiązkiem
ubezpieczenia zdrowotnego na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych
ze środków publicznych.
Art. 69a. Żołnierze odbywający nadterminową zasadniczą służbę wojskową i
służbę okresową są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego
na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”;
3) po art. 69a dodaje się art. 69b w brzmieniu:
„Art. 69b. 1. Żołnierze, o których mowa w art. 69, na zasadach określonych w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, mają prawo wyboru:
1) lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej,
2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń
specjalistycznych,
3) lekarza dentysty,
4) szpitala
- w miejscu pełnienia służby, spośród świadczeniodawców, którzy
zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, będących
zakładami opieki zdrowotnej utworzonymi przez Ministra Obrony Narodowej.
2. W przypadku gdy żołnierze, o których mowa w ust. 1, nie mogą uzyskać świadczenia opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy określonego w ust. 1, mają prawo wyboru innego świadczeniodawcy spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
3. Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, kandydatom na żołnierzy zawodowych oraz pełniącym służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w produkty lecznicze i wyroby medyczne inne niż oznaczone znakiem „Rp”, finansowane z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji Ministra Obrony Narodowej.
4. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz
produktów leczniczych oznaczonych symbolem OTC i wyrobów
medycznych wydawanych bezpłatnie, o których mowa w ust. 3, oraz
sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.”.
art. 200.
więcej
oraz ich rodzin (Dz.U. z 2002 r. Nr 9, poz. 87, z późn. zm.) uchyla się art. 13.
art. 201.
więcej
„Art. 5a. 1. Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałkowi Sejmu, Marszałkowi Senatu, Prezesowi Rady Ministrów, małżonkom tych osób
oraz członkom rodzin będącym na ich utrzymaniu, przysługuje prawo do świadczeń opieki zdrowotnej w razie nagłego zachorowania
lub urazu, wypadku, zatrucia lub konieczności natychmiastowego leczenia szpitalnego.
2. Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesowi Rady Ministrów
oraz towarzyszącym im członkom rodzin, a także Marszałkowi Sejmu i Marszałkowi Senatu, prawo do świadczeń opieki leczniczej w
zakresie określonym w ust. l przysługuje również w trakcie oficjalnych podróży krajowych i zagranicznych oraz oficjalnych wizyt zagranicznych.
3. Członkom personelu dyplomatycznego i konsularnego akredytowanego w Rzeczypospolitej Polskiej i ich rodzinom, w odniesieniu do
państw, z którymi zostały podpisane umowy o świadczenie usług
medycznych, przysługuje prawo do świadczeń zdrowotnych w zakresie określonym tymi umowami.
4. Świadczenia, o których mowa w ust. 1-3, przysługują niezależnie od
świadczeń określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych i są finansowane z
budżetu państwa w części dotyczącej ministra właściwego do spraw
wewnętrznych oraz udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej tworzone przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub przez
zakłady opieki zdrowotnej tworzone przez Ministra Obrony Narodowej.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Marszałka
Sejmu i Marszałka Senatu, szczegółowy zakres oraz warunki udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust l,
uwzględniając rodzaj udzielanych świadczeń oraz dostęp do uzyskania tych świadczeń.”.
art. 202.
więcej
zm.) w art. 145f pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42
ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135), przez policjantów i pracowników, o których mowa w art. 145c, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych,”.
art. 203.
więcej
poz. 1399, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 40 po ust. 3 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki
otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust.
2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135), przez
funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, w związku z urazami nabytymi
podczas wykonywania zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb
finansowania ponoszonych kosztów, uwzględniając zasady wydatkowania
środków publicznych.”;
2) w art. 153 po ust. 7 dodaje ust. 7a i 7b w brzmieniu:
„7a. Funkcjonariusz w służbie kandydackiej, na zasadach określonych w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ma prawo wyboru:
1) lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej,
2) świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych,
3) lekarza dentysty,
4) szpitala
- spośród świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, mających siedzibę w terytorialnym zasięgu działania jednostki organizacyjnej Straży Granicznej.
7b. W przypadku gdy funkcjonariusze, o których mowa w ust. 7a, nie mogą
uzyskać świadczenia opieki zdrowotnej u świadczeniodawcy określonego
w tym przepisie, mają prawo wyboru innego świadczeniodawcy spośród
świadczeniodawców, którzy zawarli umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.”.
art. 204.
więcej
2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 23 w ust. 1 w pkt 58, w art. 27b w ust. 1 w pkt 1 i 2, w art. 32 w ust. 3b, w
art. 33 w ust. 3a, w art. 34 w ust. 4a i w ust. 9 w zdaniu końcowym, w art. 35 w ust.
9, w art. 37 w ust. 1a w pkt 4, w art. 41 w ust. 1a, w art. 43 w ust. 4 i w art. 44 w
ust. 3c i 6i wyrazy „o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu
Zdrowia” zastępuje się wyrazami „o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”;
2) w art. 27b w ust. 1 w zdaniu wstępnym, w art. 37 w ust. 1a w pkt 5 i w art. 44 w ust.
7g w pkt 4 wyrazy „powszechne ubezpieczenie zdrowotne” zastępuje się wyrazami
„ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U.
Nr 210, poz. 2135)”.
art. 205.
więcej
147, poz. 1230, Nr 153, poz. 1271 oraz z 2003 r. Nr 59, poz. 516 i Nr 166, poz. 1609)
po art. 59 dodaje się art. 59a w brzmieniu:
„Art. 59a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
(Dz.U. Nr 210, poz. 2135), przez strażaków, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.”.
art. 206.
więcej
408, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 21 otrzymuje brzmienie:
„Art. 21. Do udzielania świadczeń zdrowotnych w sytuacji ograniczonych możliwości udzielenia odpowiednich świadczeń stosuje się przepisy art.
20-23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz.
2135).”;
2) w art. 50a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przychodem środka specjalnego, o którym mowa w ust. 1, są środki uzyskane
na podstawie umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawartej z Narodowym Funduszem Zdrowia, które mogą być przeznaczone wyłącznie na finansowanie wydatków związanych z udzielaniem:
1) świadczeń z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej dla:
a) żołnierzy czynnej służby wojskowej, emerytów i rencistów wojskowych, pracowników wojska oraz członków ich rodzin,
b) poborowych i funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Biura
Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej,
emerytów i rencistów oraz pracowników cywilnych tych służb, a także ich rodzin,
2) podstawowych świadczeń lekarza dentysty dla żołnierzy odbywających
zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, kandydatów na żołnierzy zawodowych, żołnierzy odbywających
nadterminową służbę wojskową oraz pełniących służbę wojskową w razie
ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.”;
3) art. 54 otrzymuje brzmienie:
„Art. 54. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskiwać środki finansowe:
1) z odpłatnych świadczeń zdrowotnych udzielanych na podstawie
umowy, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej,
2) na realizację programów zdrowotnych w rozumieniu przepisów
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych i programu Zintegrowane Ratownictwo Medyczne,
w tym na niezbędne do ich wykonania wydatki inwestycyjne lub
zakup specjalistycznych wyrobów medycznych, na podstawie
umowy i w zakresie w niej określonym,
3) z wydzielonej działalności gospodarczej innej niż wymieniona w
pkt 1 i 2, jeżeli statut zakładu przewiduje prowadzenie takiej działalności,
4) z darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także
pochodzenia zagranicznego, z zastrzeżeniem art. 42.
2. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mogą być finansowane
ze środków publicznych pozostających w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia, podmiotu, który utworzył zakład, oraz
jednostki samorządu terytorialnego lub innych podmiotów, uprawnionych na podstawie odrębnych przepisów.
3. Do warunków i trybu przekazywania środków publicznych, o których mowa w ust. 2, przez dysponentów tych środków nie mają zastosowania przepisy o zamówieniach publicznych.
4. Zasady realizacji i finansowania programów zdrowotnych, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, określają przepisy o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przekazywania samodzielnym publicznym
zakładom opieki zdrowotnej środków publicznych na realizację zadań, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a także sposób rozliczania tych
środków oraz sprawowania kontroli nad prawidłowością ich wykorzystania, z uwzględnieniem sporządzania przez zakład planu rzeczowo-finansowego zadania, rodzaju wydatków, jakie mogą być finansowane, oraz istotnych elementów umowy o realizację zadania.”.
art. 207.
więcej
2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 16 w ust. 1 w pkt 9 uchyla się lit. c;
2) w art. 25 w ust. 14 w pkt 4 wyrazy „powszechne ubezpieczenie zdrowotne” zastępuje się wyrazami „ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135)”.
art. 208.
więcej
2003 r. Nr 221, poz. 2199 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1202) w art. 36 wyrazy „powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia” zastępuje się wyrazami „o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”.
art. 209.
więcej
r. Nr 21, poz. 204, z późn. zm.) w art. 45:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Lekarz może również wystawiać recepty na leki osobom, o których mowa w
art. 43-46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135), na zasadach określonych w tej ustawie.”;
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw zdrowia po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia oraz Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady
Aptekarskiej określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i tryb wystawiania recept lekarskich,
2) wzory recept uprawniających do nabycia leku lub wyrobu medycznego, w
tym wzór recepty wystawianej dla osób, o których mowa w art. 43-46
ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz na leki lub wyroby medyczne
wydawane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością,
3) sposób zaopatrywania w druki recept i sposób ich przechowywania,
4) sposób realizacji recept oraz kontroli ich wystawiania i realizacji
- uwzględniając konieczność prawidłowej realizacji zadań kontrolnych oraz
przepisy ustawy, o której mowa w ust. 1a.”.
art. 210.
więcej
557, z późn. zm.) w art. 115 po § 1 dodaje się § 1a w brzmieniu:
„§ 1a. Skazanemu odbywającemu karę pozbawienia wolności nie przysługuje prawo wyboru lekarza i pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej, świadczeniodawcy udzielającego ambulatoryjnych świadczeń opieki zdrowotnej,
lekarza dentysty oraz szpitala, określone w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004
r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135).”.
art. 211.
więcej
azbest (Dz.U. z 2004 r. Nr 3, poz. 20, Nr 96, poz. 959 i Nr 120, poz. 1252) w art. 7a w
ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) korzystania raz w roku z leczenia uzdrowiskowego oraz zwolnienia z odpłatności związanej z leczeniem uzdrowiskowym, o której mowa w przepisach o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”.
art. 212.
więcej
Nr 137, poz. 887, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 46 w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) kwoty przysługujących płatnikowi wynagrodzeń w myśl art. 3 ust. 2;”;
2) w art. 76 w ust. 1 w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) ubezpieczenie zdrowotne od Narodowego Funduszu Zdrowia,”.
art. 213.
więcej
1) w art. 13 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne opłaconej przez podatnika, o której mowa w art. 27b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, zapłaconej
w roku podatkowym zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, o ile nie została odliczona od podatku
dochodowego.”;
2) w art. 21 w ust. 2a w pkt 2, w art. 31 w ust. 2, 4 i 5, w art. 44 w ust. 2, w art. 47 i w
art. 52 w ust. 3 w pkt 4 wyrazy „powszechne ubezpieczenie w Narodowym Funduszu Zdrowia” zastępuje się wyrazami „ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135)”;
3) w art. 21 w ust. 11 w pkt 4 wyrazy „powszechne ubezpieczenie zdrowotne” zastępuje się wyrazami „ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”;
4) w art. 31 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Podatek dochodowy w formie karty podatkowej, wynikający z decyzji, o której
mowa w art. 30, podatnik obniża o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne
opłaconej w roku podatkowym, zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, o ile nie została odliczona
od podatku dochodowego. Zasadę tę stosuje się również do podatników, o których mowa w art. 25 ust. 5.”;
5) w art. 44:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ryczałt ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,
opłaconej zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych bezpośrednio przez osobę duchowną w
kwartale, za jaki uiszczany jest ryczałt, o ile składka ta nie została odliczona od podatku dochodowego.”,
b) w ust. 4 wyrazy „ubezpieczenie zdrowotne” zastępuje się wyrazami „ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”.
art. 214.
więcej
poz. 148, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 80:
a) po ust. 2a dodaje się ust. 2b w brzmieniu:
„2b. Przepis ust. 2 nie dotyczy programów zdrowotnych, o których mowa w
ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135).”;
b) w ust. 3 w pkt 6 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
„7) ochrony zdrowia.”;
2) po art. 137 dodaje się art. 137a w brzmieniu:
„Art. 137a. Przepisy niniejszego rozdziału dotyczące funduszu celowego stosuje
się odpowiednio do Narodowego Funduszu Zdrowia.”.
art. 215.
więcej
ust. 1 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42
ust. 1, ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135) oraz sposób i
tryb finansowania ponoszonych kosztów, uwzględniając zasady wydatkowania środków publicznych.”.
art. 216.
więcej
Społecznych (Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353, z późn. zm.) w art. 121 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W sprawach świadczeń przewidzianych w ustawie osoby zainteresowane i organy rentowe są zwolnione od wszelkich opłat, z wyłączeniem opłat ponoszonych na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135).”.
art. 217.
więcej
poz. 1712) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:
„Art. 61a. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
(Dz.U. Nr 210, poz. 2135), przez funkcjonariuszy, w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.”.
art. 218.
więcej
poz. 1204, z 2003 r. Nr 137, poz. 1302 oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959) wprowadza się
następujące zmiany:
1) użyte w art. 6 oraz w art. 7 ust. 2-5, w różnej liczbie i przypadku, wyrazy „środki
farmaceutyczne” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „produkty lecznicze”;
2) użyte w art. 6 oraz w art. 7 ust. 2-5, w różnej liczbie i przypadku, wyrazy „materiały medyczne” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „wyroby medyczne”;
3) art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. 1. Ceny urzędowe ustala się na produkty lecznicze i wyroby medyczne
objęte, na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135), wykazem leków podstawowych i uzupełniających oraz wykazem leków i wyrobów medycznych przepisywanych bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową
odpłatnością w związku z chorobami zakaźnymi lub psychicznymi,
upośledzeniem umysłowym oraz niektórymi chorobami przewlekłymi, wrodzonymi lub nabytymi.
2. Ceny urzędowe ustala się również na produkty lecznicze i wyroby
medyczne nabywane bezpośrednio od wytwórcy lub bezpośrednio z
hurtowni farmaceutycznej przez zakłady lecznictwa zamkniętego, w
celu realizacji świadczeń opieki zdrowotnej wykonywanych w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Narodowego Funduszu Zdrowia, określi, w drodze rozporządzenia,
wykaz produktów leczniczych i wyrobów medycznych, o których
mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności istotny udział kosztów danego produktu leczniczego lub wyrobu medycznego w kosztach świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w ust. 2.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) ceny urzędowe hurtowe i detaliczne w odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów medycznych określonych w ust. 1,
mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i
przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi
środkami i materiałami oraz biorąc pod uwagę możliwości płatnicze Narodowego Funduszu Zdrowia, w oparciu o kryteria
ustalone w art. 7 ust. 3,
2) ceny urzędowe hurtowe w odniesieniu do produktów leczniczych i wyrobów medycznych określonych w ust. 2, jeżeli nabywane są przez zakłady lecznictwa zamkniętego na zasadach
określonych w art. 42 ust. 1a ustawy z dnia 6 września 2001 r. -
Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z późn. zm.) lub bezpośrednio z hurtowni farmaceutycznej,
mając na względzie równoważenie interesów konsumentów i
przedsiębiorców zajmujących się wytwarzaniem i obrotem tymi
środkami i materiałami oraz biorąc pod uwagę możliwości płatnicze Narodowego Funduszu Zdrowia, w oparciu o kryteria
ustalone w art. 7 ust. 3 pkt 1-8.
5. W przypadku zakupu produktów leczniczych i wyrobów medycznych, o których mowa w ust. 2, bezpośrednio od wytwórcy, urzędowa cena hurtowa zostaje pomniejszona o marżę hurtową, o której
mowa w art. 7 ust. 3 pkt 8.”;
4) w art. 7:
a) w ust. 2 wyrazy „trzej przedstawiciele kas chorych” zastępuje się wyrazami
„trzej przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Do zadań Zespołu należy przygotowywanie i przedstawianie ministrowi
właściwemu do spraw zdrowia stanowisk w zakresie ustalania wykazów
oraz cen urzędowych produktów leczniczych i wyrobów medycznych, z
uwzględnieniem następujących kryteriów:
1) poziomu cen w krajach o zbliżonej wysokości dochodu narodowego
na jednego mieszkańca,
2) konkurencyjności cenowej,
3) wpływu leku na bezpośrednie koszty leczenia,
4) wielkości realizowanych dostaw w okresie poprzedzającym złożenie
wniosku lub informacji i deklarowanych w okresie późniejszym,
5) kosztów produkcji,
6) udowodnionej skuteczności leku,
7) znaczenia leku w zwalczaniu chorób o znacznym zagrożeniu epidemiologicznym i cywilizacyjnym,
8) marża hurtowa liczona przez przedsiębiorcę prowadzącego obrót
hurtowy od ceny urzędowej hurtowej wynosi 8,91%, przy czym w
przypadku gdy stopy procentowe ustalane przez Radę Polityki Pieniężnej ulegną obniżeniu o więcej niż 30% w stosunku do ich wysokości obowiązującej w dniu wejścia w życie ustawy, marża ta powinna ulec obniżeniu co najmniej o 10%,
9) marża detaliczna liczona przez przedsiębiorcę prowadzącego obrót
apteczny wynosi:
(tabela w załączniku)
przy czym w przypadku gdy średnia marża detaliczna realizowana
przez obrót apteczny w obrocie środkami farmaceutycznymi i materiałami medycznymi, o których mowa w art. 5 ust. 1, ulegnie obniżeniu więcej niż o 3 punkty procentowe, dopuszcza się podwyższenie tych wysokości do poziomu zapewniającego realizację średniej
marży z dnia wejścia ustawy w życie.”,
c) w ust. 8 w pkt 4 wyrazy „przedstawiciele kas chorych” zastępuje się wyrazami
„przedstawiciele Narodowego Funduszu Zdrowia”.
art. 219.
więcej
1) użyte w art. 1, w art. 3 w pkt 2-4, w art. 5 w zdaniu wstępnym, w art. 20 w ust. 1 w
pkt 1 i w ust. 2, w art. 22 w ust. 2, w art. 27 w ust. 2 w pkt 1 i w art. 34 w ust. 10 w
różnej liczbie i przypadku wyrazy „stan nagłego zagrożenia życia lub zdrowia” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „stan nagły”;
2) w art. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) stanie nagłym - należy przez to rozumieć stan, w którym odroczenie w
czasie pomocy medycznej może skutkować utratą zdrowia albo utratą życia,”;
3) użyte w art. 4 w pkt 5, w art. 18 i w art. 29 w ust. 1 i 2 w różnej liczbie i przypadku
wyrazy „nagłe zagrożenie życia lub zdrowia” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „stan nagły”;
4) art. 44b otrzymuje brzmienie:
„Art. 44b. Do dnia 31 grudnia 2005 r. nie stosuje się przepisów ustawy, z wyjątkiem art. 3, art. 22 i 23, art. 24 ust. 1-5 i 9-13, art. 35, art. 39 pkt 2, art.
41 i art. 44 ust. 1-3.”.
art. 220.
więcej
poz. 533, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 7 w pkt 2 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) sposób potwierdzania przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia okoliczności, o których mowa w art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004
r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135),”;
2) w art. 42 w ust. 1 po pkt 1 dodaje się pkt 1a w brzmieniu:
„1a) Sprzedaż wytworzonych produktów leczniczych:
a) przedsiębiorcy zajmującemu się wytwarzaniem lub prowadzącemu
obrót hurtowy produktami leczniczymi,
b) zakładom lecznictwa zamkniętego w zakresie produktów leczniczych stosowanych przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej
wykonywanych w ramach umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia;”.
art. 221.
więcej
126, poz. 1384, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2:
a) pkt 13 otrzymuje brzmienie:
„13) osoba ubezpieczona - osobę objętą ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135),”,
b) pkt 23 otrzymuje brzmienie:
„23) świadczeniodawca - świadczeniodawcę w rozumieniu art. 5 pkt 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,”;
2) w art. 6 w ust. 7, w art. 16 w ust. 2, w art. 18 w ust. 5, w art. 19 w ust. 4, w art. 29 w
ust. 1 i w art. 31 w ust. 3 wyrazy „powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym
Funduszu Zdrowia” zastępuje się wyrazami „o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych”.
art. 222.
więcej
„Art. 23. 1. Ze środków funduszu wypadkowego są pokrywane koszty skutków
wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, związane ze świadczeniami zdrowotnymi z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych, na które ubezpieczony został skierowany przez lekarza
orzecznika na wniosek lekarza prowadzącego, nierefundowane na
podstawie odrębnych przepisów.
2. Ze środków Funduszu wypadkowego są pokrywane koszty wyrobów
medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi w wysokości
udziału własnego ubezpieczonego określonego w przepisach o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”.
art. 223.
więcej
zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach (Dz.U. Nr 199, poz. 1674, z
późn. zm.) w art. 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Osobom, które stały się niezdolne do pracy wskutek wypadku w szczególnych
okolicznościach, o których mowa w art. 2 ust. 1, przysługuje:
1) renta z tytułu niezdolności do pracy;
2) jednorazowe odszkodowanie;
3) świadczenia opieki zdrowotnej określone w przepisach o świadczeniach
opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w zakresie
niezbędnym do leczenia następstw wypadku lub choroby zawodowej, pod
warunkiem że osoby te nie są objęte ubezpieczeniem zdrowotnym.”.
art. 224.
więcej
(Dz.U. Nr 241, poz. 2073 oraz z 2003 r. Nr 99, poz. 920) wprowadza się następujące zmiany:
1) użyte w art. 2 i w art. 4 w ust. 2 w pkt 1 w różnej liczbie i przypadku wyrazy „stan
nagłego zagrożenie życia lub zdrowia” zastępuje się użytymi w odpowiedniej liczbie i przypadku wyrazami „stan nagły”;
2) w art. 5 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Zasady finansowania świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach usług
ratownictwa medycznego świadczeniobiorcom w rozumieniu przepisów o
świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
określają te przepisy.
2. Narodowy Fundusz Zdrowia zawiera umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalnych oddziałach ratunkowych oraz przez zespoły
ratownictwa medycznego, włączonych do systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego.”.
art. 225.
więcej
poz. 535, z późn. zm.) w art. 157 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Syndyk, nadzorca sądowy, zarządca będący osobą fizyczną jest osobą prowadzącą pozarolniczą działalność w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”.
art. 226.
więcej
„1. Wolontariuszowi mogą przysługiwać świadczenia zdrowotne na zasadach
przewidzianych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.”.
art. 227.
więcej
1) art. 67 otrzymuje brzmienie:
„Art. 67. 1. Cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 56 ust. 1, 2 i 5, udziela się
opieki medycznej w zakresie, w jakim osobom objętym obowiązkowym lub dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym przysługuje
prawo do świadczeń na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135).
2. Udzielanie cudzoziemcowi opieki medycznej następuje na podstawie
umowy zawartej pomiędzy Prezesem Urzędu a świadczeniodawcą w
rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w ust. 1.
3. Koszty opieki medycznej, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem
kosztów określonych w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz.U. Nr 126, poz. 1384, z
późn. zm.), są finansowane z budżetu państwa, z części, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, ze
środków będących w dyspozycji Prezesa Urzędu.”;
2) art. 112 otrzymuje brzmienie:
„Art. 112. 1. Cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej Prezes Urzędu
zapewnia opiekę medyczną oraz przyznaje pomoc przez zakwaterowanie i wyżywienie, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Udzielanie cudzoziemcowi opieki medycznej następuje na podstawie
umowy zawartej pomiędzy Prezesem Urzędu a świadczeniodawcą w
rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
3. Koszty opieki medycznej, o której mowa w ust. 1, z wyłączeniem
kosztów określonych w przepisach ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o chorobach zakaźnych i zakażeniach, są finansowane z budżetu
państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do
spraw wewnętrznych, ze środków będących w dyspozycji Prezesa Urzędu.
4. Cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej, który wykonuje pracę lub wykonuje działalność gospodarczą, Prezes Urzędu
zapewnia opiekę medyczną i pomoc, o której mowa w ust. 1,
uwzględniając wysokość uzyskiwanego przez cudzoziemca dochodu.”.
art. 228.
więcej
(Dz.U. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 116, poz. 1203) w art. 67 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Żołnierze zawodowi są objęci obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego i korzystają ze świadczeń na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 210, poz. 2135).”.
art. 229.
więcej
1) ustawie:
a) o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia,
b) o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
– rozumie się przez to niniejszą ustawę;
2) przepisach:
a) o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia,
b) o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym
– rozumie się przez to niniejszą ustawę oraz przepisy wydane na jej podstawie.
art. 230.
więcej
o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. poz. 391,
z późn. zm.) stają się z dniem wejścia w życie ustawy ubezpieczonymi na podstawie
niniejszej ustawy.
art. 231.
więcej
ubezpieczonym.
2. Umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych zawarte na okres dłuższy niż do
dnia 31 grudnia 2004 r. podlegają rozwiązaniu z mocy prawa z dniem 31 grudnia
2004 r., chyba że w terminie 14 dni od dnia wejścia ustawy w życie
świadczeniodawca, z którym zawarto taką umowę, oświadczy Funduszowi, że
pozostaje nią związany. Oświadczenie składa się na piśmie pod rygorem nieważności.
3. W razie niemożności zawarcia do dnia 31 grudnia 2004 r. umów na 2005 r.
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej obowiązywanie dotychczasowych umów
zawartych ze świadczeniodawcami na okres do dnia 31 grudnia 2004 r. może zostać przedłużone na okres nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia 2005 r., w drodze zmiany
umowy dokonanej nie później niż do dnia 31 grudnia 2004 r.
art. 232.
więcej
Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251.
2. Mienie Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy,
o której mowa w art. 251, staje się z dniem wejścia w życie ustawy z mocy prawa
mieniem Funduszu, z tym że mienie otrzymane od Skarbu Państwa zalicza się na
fundusz podstawowy Funduszu.
3. Umowy, na podstawie których Narodowy Fundusz Zdrowia utworzony na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, nabył prawo do używania
nieruchomości, wygasają po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy,
chyba że w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie Prezes Funduszu
oświadczy drugiej stronie umowy, że pozostaje nią związany. Oświadczenie Prezes
Funduszu składa na piśmie pod rygorem nieważności.
4. Przepis ust. 3 nie dotyczy umów, na podstawie których Narodowy Fundusz
Zdrowia utworzony na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, nabył własność
lub użytkowanie wieczyste nieruchomości.
5. Przejście praw i mienia Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, na Fundusz następuje nieodpłatnie oraz
jest wolne od podatków i opłat.
art. 233.
więcej
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, staje się bilansem otwarcia Funduszu.
2. Plan finansowy na 2005 r. Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, staje się planem finansowym Funduszu.
Przepisy ustawy dotyczące planu finansowego Funduszu stosuje się odpowiednio.
3. Sprawozdanie finansowe za rok 2004 Narodowego Funduszu Zdrowia
utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, jest zatwierdzane
w trybie określonym w art. 130 ust. 3.
art. 234.
więcej
i użytkowania wieczystego nieruchomości, wynikających z przejęcia przez Fundusz
mienia, o którym mowa w art. 232 ust. 2, następuje na wniosek Prezesa Funduszu, na
podstawie oświadczenia woli, o którym mowa w art. 239 ust. 2 pkt 5.
2. Postępowanie w przedmiocie wpisów jest wolne od opłat sądowych.
art. 235.
więcej
Fundusz Zdrowia utworzony na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, w tym
zbiory danych osobowych. W przypadku zbiorów danych znajdujących się
w oddziałach wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, zbiory te stają się zbiorami danych
właściwych oddziałów wojewódzkich Funduszu.
art. 236.
więcej
art. 237.
więcej
1) wojewódzkie oddziały Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, stają się z mocy prawa oddziałami
wojewódzkimi Funduszu;
2) centrala Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy,
o której mowa w art. 251, staje się centralą Funduszu.
art. 238.
więcej
Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, z dniem
wejścia w życie ustawy stają się, z mocy prawa, pracownikami Funduszu,
zatrudnionymi na stanowiskach pracy we właściwych oddziałach wojewódzkich.
2. Pracownicy centrali Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, z dniem wejścia w życie ustawy stają się,
z mocy prawa, pracownikami Funduszu zatrudnionymi na stanowiskach pracy
w centrali tego Funduszu.
art. 239.
więcej
organizowaniem Funduszu.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia podejmuje działania konieczne do
realizacji celów ustawy, a w szczególności:
1) powołuje Komisję Inwentaryzacyjną w celu ustalenia mienia Narodowego
Funduszu Zdrowia, utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa
w art. 251, które zostanie przekazane do Funduszu, w tym określenia, które ze
składników majątkowych Narodowego Funduszu Zdrowia pochodzą z mienia
Skarbu Państwa;
2) sporządza wykazy mienia Narodowego Funduszu Zdrowia, utworzonego na
podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, oraz wszystkich jego jednostek
organizacyjnych, w tym odrębny wykaz mienia Skarbu Państwa, które zostało
przejęte przez Narodowy Fundusz Zdrowia utworzony na podstawie ustawy,
o której mowa w art. 251, po zlikwidowanych kasach chorych i ich jednostkach
organizacyjnych;
3) przygotowuje przejęcie przez Fundusz mienia Narodowego Funduszu Zdrowia,
utworzonego na podstawie ustawy, o której mowa w art. 251, oraz wszystkich
jego jednostek organizacyjnych, a w szczególności środków trwałych
i wyposażenia;
4) przygotowuje przejęcie przez Fundusz praw majątkowych i niemajątkowych
Narodowego Funduszu Zdrowia, utworzonego na podstawie ustawy, o której
mowa w art. 251, oraz wszystkich jego jednostek organizacyjnych;
5) złoży, w formie aktu notarialnego, oświadczenie woli o wniesieniu do Funduszu
mienia Skarbu Państwa, o którym mowa w pkt 2.
3. Mienie Skarbu Państwa, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, zalicza się na poczet
funduszu podstawowego Funduszu.
4. Do czasu złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 5, Fundusz
wykonuje uprawnienia Narodowego Funduszu Zdrowia, utworzonego na podstawie
ustawy, o której mowa w art. 251, w zakresie, w jakim ten fundusz wykonywał te
uprawnienia do dnia wejścia w życie ustawy.
art. 240.
więcej
zdrowotnego dowodem ubezpieczenia zdrowotnego jest każdy dokument, który
potwierdza uprawnienia do świadczeń opieki zdrowotnej, w szczególności dokument
potwierdzający opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne.
2. W przypadku emerytów i rencistów dokumentem potwierdzającym opłacanie
składek na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ust. 1, jest dokument
potwierdzający kwotę przekazanej emerytury lub renty, w tym w szczególności
odcinek przekazu lub wyciąg.
3. W przypadku emerytów i rencistów dokumentem potwierdzającym fakt
objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym może być legitymacja emeryta (rencisty)
wydawana na podstawie odrębnych przepisów.
art. 241.
więcej
ust. 3 pkt 3 udzielone po dniu wejścia w życie ustawy.
art. 242.
więcej
w art. 79 ust. 1, wynosi:
1) od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2004 r. – 8,25% podstawy wymiaru;
2) od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. – 8,5% podstawy wymiaru;
3) od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. – 8,75% podstawy wymiaru.
art. 243.
więcej
pkt 5 i 6, dla osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 24 - w przypadku niepobierania
przez bezrobotnych zasiłku lub stypendium, oraz dla osób, o których mowa w art. 66
ust. 1 pkt 25 - w przypadku niepobierania przez te osoby zasiłku przedemerytalnego lub
świadczenia przedemerytalnego, jest:
1) od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2004 r. - kwota odpowiadająca 40% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2) od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. - kwota odpowiadająca
50% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych;
3) od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. - kwota odpowiadająca
60% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych;
4) od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. - kwota odpowiadająca
70% wysokości świadczenia pielęgnacyjnego przysługującego na podstawie
przepisów o świadczeniach rodzinnych.
art. 244.
więcej
art. 245.
więcej
mowa w art. 68 ust. 7, jeżeli ubezpieczą się w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia
w życie niniejszej ustawy.
art. 246.
więcej
zdrowotnego wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy toczą się
przed Prezesem Funduszu na dotychczasowych zasadach.
art. 247.
więcej
11, art. 31, art. 36 ust. 4, art. 41 ust. 12, art. 46 ust. 9, art. 47 ust. 5, art. 50 ust. 3-5, art.
57 ust. 5, art. 58 ust. 2, art. 59 ust. 3, art. 61 ust. 1 i 2, art. 63, art. 65 ust. 4, art. 67, art.
68 ust. 5 i 6, art. 69 ust. 5 i 6, art. 70 ust. 4, art. 74, art. 78 ust. 5, art. 92 ust. 7, art. 103
ust. 1, art. 125 ust. 5, art. 142 ust. 3, art. 143 ust. 2, art. 197 ust. 6 i art. 217 ust. 5 ustawy
z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu
Zdrowia zachowują moc do czasu wydania odpowiednich przepisów na podstawie
ustawy, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2004 r.
art. 248.
więcej
art. 249.
więcej
ust. 1, organy Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy,
o której mowa w art. 251, oraz dyrektorzy oddziałów wojewódzkich tego Funduszu
pełnią swoje funkcje na dotychczasowych zasadach, przy czym Prezes Funduszu
i dyrektorzy oddziałów wojewódzkich Funduszu pełnią swoje funkcje nie dłużej niż
3 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Z dniem powołania organów Funduszu, o których mowa w art. 98 ust. 1,
organy Narodowego Funduszu Zdrowia utworzonego na podstawie ustawy, o której
mowa w art. 251, stosunki pracy dyrektorów oddziałów wojewódzkich tego Funduszu
ulegają rozwiązaniu oraz wygasają kadencje rad społecznych.
art. 250.
więcej
w szczególności do powołania jednostki organizacyjnej mającej za zadanie
dokonywanie oceny procedur medycznych, ze szczególnym uwzględnieniem procedur
medycznych będących przedmiotem umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
art. 251.
więcej
ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. poz. 391, z późn. zm.).
art. 252.
więcej
1) art. 201, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.;
2) art. 239 ust. 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia ustawy.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców