Art. 48. 1. Programy zdrowotne może opracowywać, wdrażać, realizować
i finansować Fundusz, a programy polityki zdrowotnej mogą opracowywać, wdrażać,
realizować i finansować ministrowie oraz jednostki samorządu terytorialnego.
Fundusz realizuje programy polityki zdrowotnej zlecone przez ministra właściwego
do spraw zdrowia.
2. Programy lekowe, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 15, opracowuje
minister właściwy do spraw zdrowia, a wdraża, realizuje, finansuje, monitoruje,
nadzoruje i kontroluje Fundusz, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej. Do tych
programów stosuje się przepisy ust. 3 i 5 oraz art. 48b ust. 5 i 6.
3. Programy, o których mowa w ust. 1, dotyczą w szczególności:
1) ważnych zjawisk epidemiologicznych;
2) innych niż określone w pkt 1 istotnych problemów zdrowotnych dotyczących
całej lub określonej grupy świadczeniobiorców przy istniejących możliwościach
eliminowania bądź ograniczania tych problemów;
3) wdrożenia nowych procedur medycznych lub przedsięwzięć profilaktycznych
skierowanych do zdefiniowanej populacji docelowej o określonej chorobie lub o
określonym problemie zdrowotnym.
4. Programy polityki zdrowotnej opracowywane, wdrażane, realizowane
i finansowane przez jednostki samorządu terytorialnego, w przypadku gdy dotyczą
świadczeń gwarantowanych objętych programami, o których mowa w ust. 1,
realizowanymi przez ministrów oraz Fundusz, muszą być z nimi spójne merytorycznie
i organizacyjnie.
5. Programy, o których mowa w ust. 1, mogą być realizowane w okresie jednego
roku albo wielu lat.

Art. 48a. 1. Minister oraz jednostka samorządu terytorialnego opracowują
projekt programu polityki zdrowotnej na podstawie map potrzeb zdrowotnych, o
których mowa w art. 95a ust. 1 i 6, oraz dostępnych danych epidemiologicznych.
2. Program polityki zdrowotnej określa:
1) nazwę programu polityki zdrowotnej;
2) okres realizacji programu polityki zdrowotnej;
3) podmiot opracowujący program polityki zdrowotnej;
4) podstawę prawną opracowania programu polityki zdrowotnej;
5) opis choroby lub problemu zdrowotnego i uzasadnienie wprowadzenia programu
polityki zdrowotnej wraz z danymi epidemiologicznymi i opisem obecnego
postępowania;
6) wskazanie rekomendacji, o której mowa w art. 48aa ust. 5 lub 6, której zalecenia
uwzględnia program polityki zdrowotnej;
7) cele programu polityki zdrowotnej i mierniki efektywności jego realizacji;
8) charakterystykę populacji docelowej, w tym kryteria kwalifikacji do udziału w
programie i kryteria wyłączenia, oraz charakterystykę interwencji, jakie są
planowane w ramach programu polityki zdrowotnej, w tym sposób udzielania
świadczeń w ramach programu, a także wskazanie, czy i w jaki sposób
interwencje te są zgodne z przepisami dotyczącymi świadczeń gwarantowanych
oraz czy są zgodne ze wskazaniami aktualnej wiedzy medycznej;
9) organizację programu polityki zdrowotnej, w szczególności etapy programu
polityki zdrowotnej i działania podejmowane w ramach etapów, oraz warunki
realizacji programu polityki zdrowotnej dotyczące personelu, wyposażenia
i warunków lokalowych;
10) sposób monitorowania i ewaluacji programu polityki zdrowotnej;
11) budżet programu polityki zdrowotnej, w tym koszty jednostkowe i całkowite oraz
źródła finansowania programu polityki zdrowotnej.
3. Projekt programu polityki zdrowotnej jest opracowywany według wzoru
określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 16.
4. Projekt programu polityki zdrowotnej jest przekazywany do Agencji w celu
wydania przez Prezesa Agencji opinii w sprawie projektu programu polityki zdrowotnej.
5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do:
1) projektu programu polityki zdrowotnej:
a) będącego kontynuacją w niezmienionej formie programu polityki
zdrowotnej realizowanego w poprzednim okresie, dla którego Prezes
Agencji wydał pozytywną albo warunkowo pozytywną opinię,
b) dotyczącego choroby lub problemu zdrowotnego, dla których zostały
wydane rekomendacje, o których mowa w art. 48aa ust. 5 lub 6, i program
został opracowany zgodnie z tymi rekomendacjami;
2) aktualizacji treści programu polityki zdrowotnej opracowanego przez ministra
właściwego do spraw zdrowia, jeżeli nie powodują one zmiany celów głównych
i celów szczegółowych programu polityki zdrowotnej, w szczególności
dotyczących:
a) przesunięcia w czasie realizacji zaplanowanych działań,
b) zmiany zakresu zaplanowanych działań uwarunkowanej poziomem
finansowania programu polityki zdrowotnej,
c) konieczności weryfikacji mierników efektywności realizacji programu
polityki zdrowotnej.
6. Jeżeli projekt programu polityki zdrowotnej nie został opracowany według
wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 16, Prezes Agencji
wzywa podmiot, który opracował projekt, do jego poprawienia.
7. Prezes Agencji sporządza opinię, o której mowa w ust. 4, w terminie 2
miesięcy od dnia otrzymania projektu programu polityki zdrowotnej albo
poprawionego projektu programu. Opinię sporządza się na podstawie kryteriów, o
których mowa w:
1) art. 31a ust. 1 – w przypadku projektu programu polityki zdrowotnej
opracowanego przez ministra;
2) art. 31a ust. 1 i art. 48 ust. 4 – w przypadku projektu programu polityki
zdrowotnej opracowanego przez jednostkę samorządu terytorialnego.
8. W celu sporządzenia opinii, o której mowa w ust. 4:
1) Agencja sporządza raport w sprawie oceny projektu programu polityki
zdrowotnej na podstawie kryteriów, o których mowa w:
a) art. 31a ust. 1 – w przypadku projektu programu polityki zdrowotnej
opracowanego przez ministra,
b) art. 31a ust. 1 i art. 48 ust. 4 – w przypadku projektu programu polityki
zdrowotnej opracowanego przez jednostkę samorządu terytorialnego;
2) Prezes Agencji przekazuje raport, o którym mowa w pkt 1, Radzie Przejrzystości;
3) Rada Przejrzystości na podstawie raportu, o którym mowa w pkt 1, przedstawia
opinię w sprawie projektu programu polityki zdrowotnej, którą przekazuje
Prezesowi Agencji.
9. Przed sporządzeniem raportu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, Prezes Agencji
może zasięgnąć opinii konsultantów w ochronie zdrowia lub innych ekspertów z
poszczególnych dziedzin medycyny, w szczególności odpowiednich dla danej
choroby lub danego problemu zdrowotnego.
10. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje opinię, o której mowa w ust. 4,
podmiotowi, który opracował projekt programu polityki zdrowotnej.
11. Rozpoczęcie wdrożenia, realizacji i finansowania programu polityki
zdrowotnej może nastąpić wyłącznie po uzyskaniu pozytywnej albo warunkowo
pozytywnej opinii, o której mowa w ust. 4, albo po przesłaniu do Agencji
oświadczenia, o którym mowa w art. 48aa ust. 11.
12. Podmiot, który otrzymał warunkowo pozytywną opinię, o której mowa w ust.
4, jest obowiązany do wprowadzenia w projekcie programu polityki zdrowotnej zmian
zgodnych z tą opinią przed rozpoczęciem wdrożenia, realizacji i finansowania
programu polityki zdrowotnej.
13. Po zakończeniu realizacji programu polityki zdrowotnej minister oraz
jednostka samorządu terytorialnego sporządzają raport końcowy z realizacji programu
według wzoru określonego w przepisach wydanych na podstawie ust. 16.
14. Raport końcowy z realizacji programu polityki zdrowotnej określa:
1) nazwę programu polityki zdrowotnej;
2) przewidziany w programie polityki zdrowotnej okres jego realizacji oraz okres
jego faktycznej realizacji;
3) opis sposobu osiągnięcia celów programu polityki zdrowotnej;
4) charakterystykę interwencji zrealizowanych w ramach programu polityki
zdrowotnej;
5) wyniki monitorowania i ewaluacji programu polityki zdrowotnej;
6) koszty realizacji programu polityki zdrowotnej;
7) informacje o problemach, które wystąpiły w trakcie realizacji programu polityki
zdrowotnej, oraz o podjętych w związku z nimi działaniach modyfikujących.
15. Raport, o którym mowa w ust. 13, sporządza się w terminie 3 miesięcy od
dnia zakończenia realizacji programu polityki zdrowotnej i niezwłocznie przekazuje do Agencji oraz udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej podmiotu, o którym mowa w ust. 1.
16. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
programu polityki zdrowotnej oraz wzór raportu końcowego z realizacji programu
polityki zdrowotnej, wraz z opisem sposobu sporządzenia projektu programu oraz
raportu, biorąc pod uwagę zapewnienie jednolitości tworzenia programów polityki
zdrowotnej i konieczność przedstawienia wyników ich realizacji.
17. Minister właściwy do spraw zdrowia opracowuje, wdraża, realizuje i
finansuje program polityki zdrowotnej służący wykonaniu programu kompleksowego
wsparcia dla rodzin „Za życiem” przyjętego na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia
4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz. U. z 2019 r.
poz. 473 i 1818).
18. Do programu polityki zdrowotnej, o którym mowa w ust. 17, nie stosuje się
przepisów ust. 1–16.

Art. 48aa. 1. Agencja, z własnej inicjatywy lub z inicjatywy ministra właściwego
do spraw zdrowia, dokonuje okresowej weryfikacji założeń zgromadzonych projektów
programów polityki zdrowotnej i na podstawie tej weryfikacji przygotowuje raport w
sprawie zalecanych technologii medycznych, działań przeprowadzanych w ramach
programów polityki zdrowotnej oraz warunków realizacji tych programów,
dotyczących danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
2. Raport, o którym mowa w ust. 1, jest przygotowywany na podstawie
kryteriów, o których mowa w art. 31a ust. 1, oraz po zasięgnięciu opinii konsultantów
w ochronie zdrowia lub innych ekspertów z poszczególnych dziedzin medycyny, w
szczególności odpowiednich dla danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
3. Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje raport, o którym mowa w ust. 1,
Radzie Przejrzystości.
4. Rada Przejrzystości na podstawie raportu, o którym mowa w ust. 1, wydaje
opinię w sprawie zalecanych technologii medycznych, działań przeprowadzanych w
ramach programów polityki zdrowotnej oraz warunków realizacji tych programów,
dotyczących danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
5. Prezes Agencji, biorąc pod uwagę opinię, o której mowa w ust. 4, wydaje
rekomendację w sprawie zalecanych technologii medycznych, działań
przeprowadzanych w ramach programów polityki zdrowotnej oraz warunków realizacji tych programów, dotyczących danej choroby lub danego problemu zdrowotnego.
6. Minister właściwy do spraw zdrowia może zlecić Prezesowi Agencji
opracowanie i wydanie rekomendacji, o której mowa w ust. 5, dotyczącej danej
choroby lub danego problemu zdrowotnego. Prezes Agencji wydaje rekomendację
w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania zlecenia. Przepisy ust. 3–5 stosuje się odpowiednio.
7. Rekomendacje, o których mowa w ust. 5 i 6, zawierają:
1) opis choroby lub problemu zdrowotnego uwzględniający epidemiologię;
2) rekomendowane i nierekomendowane technologie medyczne, działania
przeprowadzane w ramach programów polityki zdrowotnej skierowane do
określonej populacji docelowej oraz warunki realizacji programów polityki
zdrowotnej, dotyczące danej choroby lub danego problemu zdrowotnego;
3) wskazanie dowodów naukowych;
4) wskazanie opcjonalnych technologii medycznych i aktualnego stanu ich
finansowania ze środków publicznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
5) określenie wskaźników służących do monitorowania i ewaluacji.
8. Rekomendacje, o których mowa w ust. 5 i 6, podlegają aktualizacji nie rzadziej niż co 5 lat.
9. Agencja tworzy repozytorium programów polityki zdrowotnej, które
udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji oraz na swojej stronie
internetowej. W repozytorium programów polityki zdrowotnej publikuje się:
1) raporty, o których mowa w ust. 1;
2) opinie, o których mowa w ust. 4;
3) rekomendacje, o których mowa w ust. 5 i 6.
10. Od dnia udostępnienia w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji
rekomendacji, o której mowa w ust. 5 lub 6, minister oraz jednostka samorządu
terytorialnego uwzględniają zawarte w niej zalecenia w planowanych programach
polityki zdrowotnej.
11. Podmiot, który opracował projekt programu polityki zdrowotnej
uwzględniający rekomendację, o której mowa w ust. 5 lub 6, przed rozpoczęciem
wdrożenia, realizacji i finansowania programu polityki zdrowotnej, przesyła do Agencji oświadczenie o zgodności projektu programu polityki zdrowotnej z tą rekomendacją.

Art. 48ab. 1. W przypadku braku możliwości finansowania lub ograniczenia
środków finansowych na realizację programu polityki zdrowotnej podmiot, który go
opracował, wdrożył, realizuje i finansuje, może zawiesić, w całości lub w części,
realizację i finansowanie tego programu, jednak nie dłużej niż na okres 2 lat.
Realizację i finansowanie programu polityki zdrowotnej wznawia się po ustaniu
przyczyny zawieszenia jego realizacji.
2. W przypadku wznowienia realizacji programu polityki zdrowotnej w
niezmienionej formie nie podlega on przekazaniu do Agencji w celu wydania opinii
przez Prezesa Agencji, o której mowa w art. 48a ust. 4.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 1, realizację programu uważa się za
zakończoną. Przepisy art. 48a ust. 13–15 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku wystąpienia okoliczności wskazujących na niecelowość
kontynuowania realizacji i finansowania programu polityki zdrowotnej podmiot, który
opracował, wdrożył, realizuje i finansuje ten program, jest obowiązany do zakończenia
jego realizacji i finansowania. Decyzję o zakończeniu realizacji i finansowania
programu polityki zdrowotnej poprzedza się analizą możliwości wcześniejszego
zakończenia realizacji i finansowania tego programu w odniesieniu do zakładanych
celów programu. W analizie określa się termin zakończenia realizacji i finansowania
programu. Przepisy art. 48a ust. 13–15 stosuje się odpowiednio.

Art. 48b. 1. W przypadku programów polityki zdrowotnej wyboru realizatora
tego programu dokonuje się w drodze konkursu ofert.
1a. W przypadku programów polityki zdrowotnej opracowanych przez ministra
właściwego do spraw zdrowia wybór realizatora programu może nastąpić bez
przeprowadzania konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, jeżeli zachodzi co najmniej
jedna z następujących okoliczności:
1) program polityki zdrowotnej może być realizowany tylko przez ograniczoną
liczbę realizatorów z przyczyn o obiektywnym charakterze i nie jest to wynikiem
celowego zawężenia kryteriów lub warunków realizacji programu oraz nie
istnieje rozsądne rozwiązanie alternatywne lub rozwiązanie zastępcze;
2) konieczna jest natychmiastowa realizacja programu polityki zdrowotnej ze
względu na wyjątkową sytuację niewynikającą z przyczyn leżących po stronie
ministra właściwego do spraw zdrowia, której nie mógł on przewidzieć, a nie
można zachować terminów określonych dla przeprowadzenia konkursu ofert;
3) w przeprowadzonym uprzednio konkursie ofert nie wpłynęła żadna oferta lub
wpłynęła oferta, która ze względu na braki lub niespełnienie wymagań
określonych w ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 2, nie podlegała ocenie, a nie
można zachować terminów określonych dla przeprowadzenia kolejnego
konkursu ofert.
1b. Powierzenie realizacji programu polityki zdrowotnej realizatorowi innemu
niż wybrany w drodze konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie
upoważnienia, w którym minister właściwy do spraw zdrowia określa zakres
powierzanych zadań oraz okres ich realizacji. Niezależnie od upoważnienia minister
właściwy do spraw zdrowia może zawrzeć z realizatorem programu polityki
zdrowotnej umowę określającą warunki realizacji powierzonych zadań,
z wyłączeniem programów polityki zdrowotnej zleconych Funduszowi.
2. O przeprowadzeniu konkursu ofert, o którym mowa w ust. 1, minister albo
jednostka samorządu terytorialnego ogłasza w swojej siedzibie i na swojej stronie
internetowej co najmniej na 15 dni przed upływem wyznaczonego terminu składania ofert.
3. W ogłoszeniu, o którym mowa w ust. 2, określa się w szczególności:
1) przedmiot konkursu ofert;
2) wymagania stawiane oferentom, niezbędne do realizacji programu polityki zdrowotnej;
3) termin i miejsce składania ofert.
4. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do trybu przeprowadzenia konkursu
ofert i zawarcia umów o realizację programu polityki zdrowotnej stosuje się
odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące przetargu.
5. Fundusz dokonuje wyboru realizatora programu zdrowotnego i zawiera z nim
umowę na zasadach i w trybie określonych dla umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Do wyboru realizatorów programów, o których mowa w ust. 1 i 1a, nie
stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych oraz przepisów o prowadzeniu działalności pożytku publicznego na
podstawie zlecenia realizacji zadań publicznych, o których mowa w rozdziale 2
działu II ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie.

Art. 48c. 1. Jednostka samorządu terytorialnego, w ramach realizacji zadań
własnych, może dofinansowywać programy zdrowotne i programy polityki
zdrowotnej, o których mowa w art. 48 ust. 1, inne niż realizowane przez tę jednostkę,
polegające na profilaktyce chorób.
2. Dofinansowanie, o którym mowa w ust. 1, polega na udzieleniu realizatorowi
programu wybranemu w trybie określonym w art. 48b dotacji celowej w rozumieniu
ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Art. 48d. 1. Fundusz może przekazać środki na dofinansowanie programów
polityki zdrowotnej realizowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego w
zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych określonych w wykazach świadczeń
gwarantowanych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31d, w
kwocie nieprzekraczającej:
1) 80% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu
terytorialnego o liczbie mieszkańców nieprzekraczającej 5 tys.;
2) 40% środków przewidzianych na realizację programu jednostki samorządu
terytorialnego innej niż wymieniona w pkt 1.
2. W celu uzyskania dofinansowania, o którym mowa w ust. 1, organ
wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego składa wniosek do Prezesa
Funduszu. Do wniosku dołącza się pozytywną opinię Agencji wydaną w trybie,
o którym mowa w art. 48a ust. 7 pkt 2, oraz pozytywną opinię wojewody dotyczącą
zgodności planowanego programu z priorytetami dla regionalnej polityki zdrowotnej,
o których mowa w art. 95c, oraz zgodności z celami operacyjnymi Narodowego
Programu Zdrowia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1492, z 2019 r. poz. 447 oraz z 2020 r. poz. 322).
3. Prezes Funduszu dokonuje oceny wniosku oraz załączonych dokumentów oraz
podejmuje decyzję o dofinansowaniu programu, którego wniosek dotyczy,
uwzględniając wpływ planowanych działań na poprawę stanu zdrowia populacji
objętej programem oraz możliwości finansowe Funduszu.
4. Przekazanie środków w ramach dofinansowania, o którym mowa w ust. 1,
odbywa się na podstawie umowy zawartej przez Prezesa Funduszu z organem
wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego. Jednostka samorządu
terytorialnego zwraca Funduszowi środki niewykorzystane lub wykorzystane
niezgodnie z przeznaczeniem.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Prezesa
Funduszu, określi, w drodze rozporządzenia, tryb składania i rozpatrywania wniosków
o dofinansowanie, o których mowa w ust. 2, oraz tryb rozliczania przekazanych
środków i zwrotu, o którym mowa w ust. 4, uwzględniając konieczność równego
traktowania jednostek samorządu terytorialnego składających wnioski oraz efektywne
rozliczanie tych środków.

Art. 48e. 1. Program pilotażowy opracowuje, ustala, nadzoruje i kontroluje
minister właściwy do spraw zdrowia, a wdraża, finansuje, monitoruje i ewaluuje
Fundusz.
2. Program pilotażowy może być finansowany z budżetu państwa z części, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
3. W programie pilotażowym określa się:
1) cel programu pilotażowego;
2) okres realizacji programu pilotażowego;
3) zakres i rodzaj świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy program
pilotażowy;
4) w przypadkach wynikających z celu programu pilotażowego – populację
zamieszkującą określony obszar terytorialny objętą programem pilotażowym;
5) warunki organizacji świadczeń opieki zdrowotnej oraz warunki ich realizacji, w
tym dotyczące personelu medycznego i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną;
6) sposób rozliczania świadczeń opieki zdrowotnej, w tym wysokość kapitacyjnej
stawki rocznej, ceny jednostkowej jednostki rozliczeniowej lub ryczałtu, w tym
ryczałtu na populację objętą programem pilotażowym;
7) sposób wyboru świadczeniodawcy przez świadczeniobiorcę, z uwzględnieniem
zasad realizacji świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie skierowania i
prowadzenia listy oczekujących na udzielenie świadczenia, lub sposób objęcia
przez świadczeniodawcę danej populacji świadczeniami opieki zdrowotnej;
8) realizatora programu pilotażowego albo tryb jego wyboru;
9) wskaźniki realizacji programu pilotażowego;
10) sposób pomiaru wskaźników realizacji programu pilotażowego;
11) sposób oceny wyników programu pilotażowego;
12) podmiot zobowiązany do finansowania programu pilotażowego, a w przypadku,
o którym mowa w ust. 2, także sposób i tryb finansowania programu
pilotażowego z budżetu państwa.
4. W programie pilotażowym określa się realizatora programu pilotażowego,
jeżeli zachodzi co najmniej jedna z okoliczności, o których mowa w art. 48b ust. 1a.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia ustala, w drodze rozporządzenia,
program pilotażowy, mając na uwadze poprawę efektywności systemu ochrony
zdrowia oraz poprawę jakości i bezpieczeństwa udzielania świadczeń opieki zdrowotnej.
6. Fundusz zawiera umowę o realizację programu pilotażowego z realizatorem
programu pilotażowego.
7. W przypadku programu pilotażowego dotyczącego świadczeń opieki
zdrowotnej realizowanych w zakresie i na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 31d minister właściwy do spraw zdrowia może wyrazić
zgodę na opracowanie i ustalenie programu przez Prezesa Funduszu po przedstawieniu
przez Prezesa Funduszu założeń programu, uwzględniających informacje, o których
mowa w art. 146 ust. 3. Przepisy ust. 2–4 i 6 stosuje się odpowiednio.
8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do programów pilotażowych finansowanych
ze środków europejskich w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
9. W celu realizacji zadań ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie
nadzoru i kontroli określonych w ust. 1 może on zawrzeć umowę z jednostką podległą lub nadzorowaną przez tego ministra, właściwą ze względu na cel programu pilotażowego.

Art. 48f. Świadczeniobiorca korzystający ze świadczeń opieki zdrowotnej w
ramach programu pilotażowego może upoważnić:
1) świadczeniodawcę udzielającego świadczeń opieki zdrowotnej w ramach tego
programu do udostępniania jednostce organizacyjnej pomocy społecznej
informacji o korzystaniu przez tego świadczeniobiorcę ze świadczeń opieki zdrowotnej;
2) jednostkę organizacyjną pomocy społecznej do udostępniania świadczeniodawcy
udzielającemu świadczeń opieki zdrowotnej w ramach tego programu informacji
o korzystaniu przez tego świadczeniobiorcę z pomocy społecznej.

Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych art. 48

DODAJ