Art. 42. 1. Świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia
gwarantowane oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane uprawnionym
żołnierzom lub pracownikom także po ich zwolnieniu ze służby lub ustaniu umowy
o pracę, w związku z urazami i chorobami nabytymi podczas wykonywania zadań
poza granicami państwa, pokrywa się z budżetu państwa z części, której dysponentem
jest Minister Obrony Narodowej.
1a. Świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia
gwarantowane oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane weteranom
poszkodowanym w zakresie leczenia urazów i chorób nabytych podczas
wykonywania zadań poza granicami państwa oraz weteranom poszkodowanym,
których ustalony procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosi co najmniej 30%,
pokrywa się z budżetu państwa z części, której dysponentem jest odpowiednio
Minister Obrony Narodowej, minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szef Agencji Wywiadu.
2. Świadczenia opieki zdrowotnej niezakwalifikowane jako świadczenia
gwarantowane, odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane:
1) funkcjonariuszom Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Służby
Ochrony Państwa, strażakom Państwowej Straży Pożarnej, a także pracownikom
tych służb, po ich zwolnieniu ze służby lub ustaniu umowy o pracę, a także
2) funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu
po ich zwolnieniu ze służby
– w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami
państwa, pokrywa się z budżetu państwa z części, której dysponentem jest
odpowiednio minister właściwy do spraw wewnętrznych, Szef Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szef Agencji Wywiadu.
2a. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy
do spraw wewnętrznych, każdy w swoim zakresie, określą, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej, o których
mowa w ust. 1, 1a i 2;
2) tryb postępowania w sprawach, o których mowa w pkt 1,
3) sposób i tryb finansowania ponoszonych kosztów
– uwzględniając zasady wydatkowania środków publicznych.

Art. 42a. Fundusz finansuje koszty świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych
poza granicami kraju:
1) na zasadzie zwrotu kosztów, o którym mowa w art. 42b;
2) zgodnie z przepisami o koordynacji;
3) na podstawie decyzji Prezesa Funduszu, o których mowa w art. 42i ust. 2 i 9 oraz
art. 42j ust. 1 i 2.

Art. 42b. 1. Świadczeniobiorca jest uprawniony do otrzymania od Funduszu
zwrotu kosztów świadczenia opieki zdrowotnej, będącego świadczeniem
gwarantowanym, udzielonego na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego UE lub EOG, zwanego dalej „zwrotem kosztów”.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1) obowiązkowych szczepień ochronnych;
2) opieki długoterminowej, jeżeli jej celem jest wspieranie osób potrzebujących
pomocy w zakresie wykonywania rutynowych czynności życia codziennego;
3) przydziału i dostępu do narządów przeznaczonych do przeszczepów,
obejmujących czynności, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 1 lipca
2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i
narządów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1405 oraz z 2020 r. poz. 567).
3. Warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest uzyskanie przez
świadczeniobiorcę, przed skorzystaniem ze świadczenia, o którym mowa w ust. 1,
podlegającego zwrotowi kosztów, odpowiedniego skierowania lub zlecenia na
przejazd środkami transportu sanitarnego, zgodnie z art. 32, art. 33 ust. 1, art. 33a
ust. 1, art. 41 lub art. 57–59 oraz przepisami wydanymi na podstawie art. 31d.
4. Skierowanie lub zlecenie na przejazd środkami transportu sanitarnego,
wymagane zgodnie z ust. 3, może być wystawione również przez lekarza
wykonującego zawód w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE
lub EOG. Takie skierowanie lub zlecenie traktuje się jak skierowanie lub zlecenie
lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
5. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, z zakresu lecznictwa
uzdrowiskowego, warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest potwierdzenie
skierowania zgodnie z art. 33 ust. 2, w zakresie celowości leczenia uzdrowiskowego,
przed skorzystaniem z tych świadczeń.
6. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, z zakresu określonego
w art. 15 ust. 2 pkt 15, warunkiem otrzymania zwrotu kosztów jest:
1) zakwalifikowanie pacjenta przez świadczeniodawcę do danego programu
lekowego;
2) niezaistnienie kryteriów wyłączenia z programu określonych w opisie programu
lekowego.
7. W przypadku gdy w trakcie trwania leczenia świadczeniobiorcy w ramach
programu lekowego zaistniały kryteria wyłączenia, o których mowa w ust. 6 pkt 2,
zwrot kosztów obejmuje koszt świadczeń opieki zdrowotnej udzielonych do momentu
zaistnienia tych kryteriów.
8. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, udzielanego w ramach
programów zdrowotnych, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 13, warunkiem
otrzymania zwrotu kosztów jest spełnienie wymogów warunkujących udział pacjenta
w danym programie.
9. W przypadku świadczenia, o którym mowa w ust. 1, zawartego w wykazie,
o którym mowa w art. 42e ust. 1, warunkiem zwrotu kosztów jest uprzednie wydanie
zgody przez Prezesa Funduszu na uzyskanie danego świadczenia opieki zdrowotnej
w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub EOG. Uprzednia
zgoda obejmuje także świadczenia opieki zdrowotnej, które nie były bezpośrednio
przedmiotem tej zgody, jeżeli ich udzielenie okazało się konieczne w związku
z udzielaniem świadczenia opieki zdrowotnej objętego zgodą.
10. Świadczeniobiorca jest uprawniony do otrzymania zwrotu kosztów leku,
środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu
medycznego, zawartego w danym wskazaniu w wykazie, o którym mowa w art. 37
ust. 1 ustawy o refundacji, w zakresie dotyczącym leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych, o których mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o refundacji, lub mającego w tym wykazie swój
odpowiednik refundowany w danym wskazaniu, w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy
o refundacji, który został zakupiony w aptece działającej na terytorium:
1) państwa członkowskiego UE lub EOG, na podstawie recepty wystawionej na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub
EOG przez osobę uprawnioną do wystawiania recept zgodnie z przepisami tego
państwa;
2) innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG, na
podstawie recepty transgranicznej.
11. Świadczeniobiorca jest uprawniony do uzyskania zwrotu kosztów zakupu lub
naprawy wyrobu medycznego będącego świadczeniem gwarantowanym, który został
zakupiony lub podlegał naprawie na terytorium:
1) państwa członkowskiego UE lub EOG, na podstawie zlecenia wystawionego na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub
EOG przez osobę uprawnioną do jego wystawienia zgodnie z przepisami tego państwa;
2) innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG, na
podstawie zlecenia wystawionego przez osobę uprawnioną, o której mowa w art.
2 pkt 14 ustawy o refundacji, na zasadach określonych w tej ustawie.
12. Zwrot kosztów leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobu medycznego, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, dotyczy
wyłącznie leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego
lub wyrobów medycznych ordynowanych zgodnie z potwierdzonymi w dokumentacji
medycznej wskazaniami, odpowiadającymi zakresowi wskazań objętych refundacją
dla danego leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub
wyrobu medycznego, określonemu w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy
o refundacji.

Art. 42c. 1. Fundusz dokonuje zwrotu kosztów w wysokości odpowiadającej kwocie:
1) finansowania danego świadczenia gwarantowanego stosowanej w rozliczeniach
między Funduszem a świadczeniodawcami z tytułu umowy o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej;
2) finansowania danego świadczenia gwarantowanego – w przypadku świadczeń,
o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 12, medycznych czynności ratunkowych
wykonanych przez zespoły ratownictwa medycznego oraz świadczeń udzielanych w ramach programów zdrowotnych finansowanych z budżetu państwa;
3) limitu finansowania danego leku, środka spożywczego specjalnego
przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego, zawartych w danym
wskazaniu w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji,
z uwzględnieniem odpłatności, o której mowa w art. 14 ustawy o refundacji,
w zakresie dotyczącym leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobów medycznych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1
ustawy o refundacji, lub mających w tym wykazie swój odpowiednik
refundowany w danym wskazaniu, w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy o refundacji;
4) odpowiadającej wartości wyrobu medycznego, nie wyższej niż limit
finansowania ze środków publicznych dla danego wyrobu medycznego
wynikający z przepisów wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy
o refundacji, z uwzględnieniem przepisów art. 47 ust. 1–2a – w przypadku
świadczeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 9.
2. W przypadku gdy procedura medyczna wykonana na terytorium innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG mieści się w zakresie
świadczeń gwarantowanych, nie mając dokładnego odpowiednika wśród procedur
medycznych wykonywanych w kraju, za podstawę zwrotu kosztów przyjmuje się
kwotę finansowania procedury medycznej, mieszczącej się w zakresie tych świadczeń,
najbardziej zbliżonej pod względem medycznym do procedury wykonanej na
terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EOG.
3. W przypadku gdy wniosek o zwrot kosztów dotyczy co najmniej dwóch
świadczeń, o których mowa w art. 42b ust. 1, które są rozliczane przez Fundusz
w ramach jednego świadczenia gwarantowanego, za podstawę zwrotu kosztów
przyjmuje się to świadczenie.
4. W przypadku złożenia oddzielnych wniosków o zwrot kosztów, dotyczących
co najmniej dwóch świadczeń, o których mowa w art. 42b ust. 1, rozliczanych przez
Fundusz w ramach jednego świadczenia gwarantowanego, łączna kwota zwrotu
kosztów uzyskana na podstawie tych wniosków nie może przekraczać kwoty
finansowania tego świadczenia.
5. W przypadku gdy dla danego świadczenia gwarantowanego istnieje na terenie
kraju ta sama wysokość kwoty finansowania stosowana w rozliczeniach między
podmiotem zobowiązanym do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków
publicznych a świadczeniodawcami, podstawą zwrotu kosztów jest wysokość kwoty
finansowania według stanu obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym
zakończono udzielanie świadczenia objętego wnioskiem o zwrot kosztów, o którym
mowa w art. 42d ust. 1.
6. W przypadku gdy dla danego świadczenia gwarantowanego istnieje na terenie
kraju zróżnicowanie wysokości kwot finansowania stosowanych w rozliczeniach
między podmiotem zobowiązanym do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze
środków publicznych a świadczeniodawcami, podstawą zwrotu kosztów jest średnia
ważona kwoty finansowania obliczona dla tego świadczenia gwarantowanego według
stanu obowiązującego na dzień 1 stycznia roku, w którym zakończono udzielanie
świadczenia objętego wnioskiem o zwrot kosztów, o którym mowa w art. 42d ust. 1.
7. Jeżeli ustalenie podstawy zwrotu kosztów nie jest możliwe przy zastosowaniu
przepisów ust. 5 lub 6, jako podstawę zwrotu kosztów przyjmuje się odpowiednio
wysokość kwoty finansowania albo średnią ważoną kwoty finansowania obliczoną
według stanu obowiązującego na dzień, w którym zakończono udzielanie świadczenia
objętego wnioskiem o zwrot kosztów, o którym mowa w art. 42d ust. 1.
8. W przypadku świadczeń gwarantowanych rozliczanych w formie ryczałtowej
za gotowość do udzielania świadczeń podstawą zwrotu kosztów jest obliczona na
terenie kraju średnia kwota finansowania świadczeń z danego zakresu, udzielonych
jednemu pacjentowi, w ostatnim pełnym kwartale poprzedzającym kwartał, w którym
zakończono udzielanie tych świadczeń, w szczególności średnia kwota finansowania:
1) świadczeń gwarantowanych udzielonych jednemu świadczeniobiorcy
w szpitalnym oddziale ratunkowym albo izbie przyjęć;
2) jednorazowej interwencji zespołu ratownictwa medycznego.
9. W przypadku świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych z budżetu
państwa, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia,
średnią ważoną, o której mowa w ust. 6, oraz średnią kwotę finansowania, o której
mowa w ust. 8, oblicza minister właściwy do spraw zdrowia.
10. W przypadku leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego lub wyrobu medycznego podstawą zwrotu kosztów jest kwota finansowania ze środków publicznych, ustalona zgodnie z ust. 1 pkt 3 lub 4, obowiązująca na dzień zakupu.
11. W przypadku gdy liczba DDD, w rozumieniu ustawy o refundacji,
w opakowaniu leku zakupionego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim UE lub EOG różni się od liczby DDD w opakowaniu leku
wymienionego w wykazie, o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji, kwotę
zwrotu kosztów odpowiednio zwiększa lub zmniejsza się proporcjonalnie do ilorazu
liczby DDD w opakowaniu leku zakupionego w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie członkowskim UE lub EOG i liczby DDD leku wymienionego w wykazie,
o którym mowa w art. 37 ust. 1 ustawy o refundacji.
12. Zwrotu kosztów dokonuje się w walucie polskiej.
13. Zwrot kosztów nie może przekraczać kwoty wydatków rzeczywiście
poniesionych przez świadczeniobiorcę z tytułu uzyskania danego świadczenia,
o którym mowa w art. 42b ust. 1, ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego dla
danej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu
wystawienia rachunku, o którym mowa w art. 42d ust. 5 pkt 1.
14. Do zwrotu kosztów stosuje się art. 50a ust. 2.

Art. 42d. 1. Decyzję administracyjną w sprawie zwrotu kosztów wydaje, na
wniosek świadczeniobiorcy lub jego przedstawiciela ustawowego, zwany dalej
„wnioskiem o zwrot kosztów”, Prezes Funduszu.
1a. Wniosek o zwrot kosztów może zostać złożony również w formie dokumentu
elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem
osobistym albo podpisem zaufanym. Wymagane załączniki mogą być odwzorowane cyfrowo.
2. Prezes Funduszu wydaje decyzję administracyjną o odmowie zwrotu kosztów, jeżeli:
1) wniosek o zwrot kosztów dotyczy świadczeń opieki zdrowotnej niespełniających
kryteriów określonych w art. 42b ust. 1, 10–12 lub
2) wniosek o zwrot kosztów dotyczy świadczeń, o których mowa w art. 42b ust. 2, lub
3) nie zostały spełnione warunki dotyczące posiadania przez świadczeniobiorcę
skierowania lub zlecenia, o których mowa w art. 42b ust. 3–5, recepty, o której mowa w art. 42b ust. 10 pkt 1, lub recepty transgranicznej albo zlecenia, o którym mowa w art. 42b ust. 11, lub
4) nie zostały spełnione warunki, o których mowa w art. 42b ust. 6 albo 8, lub
5) świadczeniobiorca, przed udzieleniem mu świadczeń opieki zdrowotnej, nie
uzyskał zgody, o której mowa w art. 42b ust. 9, lub
6) świadczeniobiorca nie przedstawił dokumentów zawierających wystarczające
dane dotyczące procesu diagnostycznego lub terapeutycznego, pozwalające na
zidentyfikowanie świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek
o zwrot kosztów, lub
7) świadczeniobiorca nie udokumentował faktu pokrycia całości kosztów
świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek o zwrot kosztów, lub
8) świadczenia opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek o zwrot kosztów,
zostały zakwalifikowane przez Fundusz do rozliczenia na podstawie przepisów
o koordynacji, lub
9) wniosek o zwrot kosztów został złożony po upływie terminu, o którym mowa
w ust. 12.
3. Przepisu ust. 2 pkt 5 nie stosuje się, jeżeli świadczeniobiorca po upływie
30 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku o wydanie zgody, o której mowa
w art. 42b ust. 9, ze względu na pilną konieczność podjęcia leczenia niezbędnego dla
ratowania życia lub zdrowia, wynikającą z potwierdzonego stanu klinicznego, poddał
się takiemu leczeniu na terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego UE lub EOG.
4. Wniosek o zwrot kosztów zawiera:
1) imię i nazwisko oraz numer PESEL świadczeniobiorcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia;
2) adres miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy oraz adres do korespondencji;
3) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
świadczeniobiorcy, a w przypadku jego braku – numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek o zwrot kosztów
składa przedstawiciel ustawowy;
4) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego świadczeniobiorcy, jeżeli wniosek o zwrot kosztów składa
przedstawiciel ustawowy;
5) termin i państwo udzielenia świadczenia opieki zdrowotnej, którego dotyczy
wniosek o zwrot kosztów;
6) łączną kwotę, którą uiszczono za świadczenie opieki zdrowotnej, którego
dotyczy wniosek o zwrot kosztów, z podaniem waluty;
7) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej świadczeniobiorcy lub jego
przedstawiciela ustawowego, jeżeli posiada;
8) numer decyzji, o której mowa w art. 42f ust. 1, jeżeli świadczenie opieki
zdrowotnej, którego dotyczy wniosek o zwrot kosztów, znajduje się w wykazie,
o którym mowa w art. 42e ust. 1;
9) numer rachunku bankowego, w przypadku gdy zwrot kosztów ma zostać
dokonany w drodze przelewu bankowego, a w przypadku rachunku
prowadzonego za granicą – również inne niezbędne dane tego rachunku;
10) imię i nazwisko oraz adres posiadacza rachunku bankowego, jeżeli rachunek ten
nie należy do świadczeniobiorcy, którego dotyczy wniosek o zwrot kosztów;
11) adres, na który ma zostać przekazany przekaz pocztowy, jeżeli zwrot kosztów
ma zostać dokonany w drodze przekazu pocztowego;
12) spis załączników do wniosku o zwrot kosztów;
13) oświadczenie osoby składającej wniosek, złożone pod rygorem
odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we
wniosku są zgodne ze stanem faktycznym.
4a. W przypadku recepty transgranicznej w postaci elektronicznej, we
wniosku o zwrot kosztów podaje się klucz dostępu do recepty lub pakietu recept,
o którym mowa w art. 96b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo
farmaceutyczne.
5. Do wniosku o zwrot kosztów dołącza się:
1) oryginał rachunku wystawionego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim UE lub EOG przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych
lub oryginał rachunku wystawionego w państwie członkowskim UE lub EOG
przez aptekę albo dostawcę wyrobów medycznych;
1a) kopię rachunku wystawionego w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim UE lub EOG przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych
lub kopię rachunku wystawionego w państwie członkowskim UE lub EOG przez aptekę albo dostawcę wyrobów medycznych, w przypadku złożenia wniosku w sposób, o którym mowa w ust. 1a;
2) dokument potwierdzający pokrycie całości kosztów świadczenia, którego
dotyczy wniosek o zwrot kosztów, w przypadku gdy nie wynika to z dokumentu,
o którym mowa w pkt 1;
3) oryginał lub kopię odpowiednio:
a) skierowania, a w przypadku skierowania, o którym mowa w przepisach
wydanych na podstawie art. 59aa ust. 2, wydruk, o którym mowa w art. 59b
ust. 2 pkt 3, lub zlecenia, o którym mowa w art. 42b ust. 3–5,
b) recepty, o której mowa w art. 42b ust. 10 pkt 1, albo recepty
transgranicznej,
c) zlecenia, o którym mowa w art. 42b ust. 11.
6. Rachunek, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, zawiera:
1) dane wystawcy rachunku oraz datę jego wystawienia;
2) dane świadczeniobiorcy, którego dotyczy wniosek o zwrot kosztów;
3) dane niezbędne do zidentyfikowania świadczenia, którego dotyczy wniosek
o zwrot kosztów, w szczególności informacje umożliwiające określenie kodów
Międzynarodowej Klasyfikacji Procedur Medycznych ICD-9 oraz Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 albo dane dotyczące wydanych leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych.
7. W przypadku gdy rachunek, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, nie zawiera
danych, o których mowa w ust. 6 pkt 3, dane te powinny być zawarte w dołączonej do
wniosku o zwrot kosztów dokumentacji.
8. W przypadku świadczeń, o których mowa w art. 15 ust. 2 pkt 15, do wniosku
o zwrot kosztów dołącza się zaświadczenie świadczeniodawcy potwierdzające
zakwalifikowanie do odpowiedniego programu lekowego oraz kopię dokumentacji medycznej.
9. W przypadku gdy wniosek o zwrot kosztów dotyczy leku, środka
spożywczego specjalnego przeznaczenia lub wyrobu medycznego, o którym mowa
w art. 42b ust. 10 pkt 1, do wniosku dołącza się również kopię dokumentacji
medycznej, z której wynika medyczna zasadność wystawienia recepty na lek, środek spożywczy specjalnego przeznaczenia lub wyrób medyczny, którego dotyczy ten wniosek.
10. W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 5–9, są sporządzone
w języku obcym, do wniosku o zwrot kosztów należy dołączyć tłumaczenie tych
dokumentów na język polski. Tłumaczenie nie musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
11. Przepisów ust. 5 pkt 3 lit. a i ust. 8 nie stosuje się do wniosku o zwrot
kosztów dotyczącego świadczenia opieki zdrowotnej, na które świadczeniobiorca
uzyskał zgodę, o której mowa w art. 42b ust. 9.
12. Wniosek o zwrot kosztów składa się w terminie 6 miesięcy od dnia
wystawienia rachunku za świadczenie opieki zdrowotnej, którego dotyczy ten wniosek.
13. W przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o zwrot kosztów nie wymaga
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, decyzję, o której mowa w ust. 1 albo
2, wydaje się w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.
14. W przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o zwrot kosztów wymaga
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, wydanie decyzji, o których mowa
w ust. 1 i 2, następuje w terminie 60 dni od dnia wszczęcia postępowania.
W przypadku gdy postępowanie wyjaśniające wymaga uzupełnienia przez
świadczeniobiorcę albo jego przedstawiciela ustawowego wniosku o zwrot kosztów
lub prowadzenia korespondencji z instytucją krajową, do tego terminu nie wlicza się okresu:
1) od dnia wezwania do uzupełnienia wniosku do dnia otrzymania tego
uzupełnienia przez Fundusz albo do dnia bezskutecznego upływu terminu
wyznaczonego na uzupełnienie wniosku o zwrot kosztów;
2) od dnia wysłania zapytania do instytucji krajowej do dnia otrzymania przez
Fundusz odpowiedzi tej instytucji.
15. W przypadku gdy rozpatrzenie wniosku o zwrot kosztów wymaga
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego przy udziale krajowego punktu
kontaktowego do spraw transgranicznej opieki zdrowotnej, działającego w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub EOG, zwrot kosztów albo
wydanie decyzji odmawiającej zwrotu kosztów następuje w terminie 6 miesięcy od
dnia wszczęcia postępowania. Jeżeli w powyższym terminie nie dokonano ustaleń pozwalających na jednoznaczne określenie kwoty zwrotu kosztów należnej
świadczeniobiorcy, zwrot kosztów następuje niezwłocznie po upływie tego terminu
w wysokości odpowiadającej kwocie, którą należy uznać w danym przypadku za
najbardziej prawdopodobną podstawę zwrotu kosztów. W postępowaniu wątpliwości
rozstrzyga się na korzyść świadczeniobiorcy.
16. Rozpoczęcie rozpatrywania wniosków o zwrot kosztów następuje zgodnie
z kolejnością wpływu do Funduszu.
17. Zwrot kosztów następuje w terminie 7 dni od dnia powzięcia przez Fundusz
wiadomości o tym, że decyzja, o której mowa w ust. 1, stała się ostateczna,
z zastrzeżeniem art. 42h ust. 1.
18. Zwrotu kosztów dokonuje się w drodze przelewu na rachunek bankowy
podany we wniosku o zwrot kosztów albo w drodze przekazu pocztowego.
19. Decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest ostateczna. Od decyzji przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.
20. W przypadku:
1) uchylenia decyzji, o której mowa w ust. 1, i rozpatrzenia sprawy co do istoty,
2) uchylenia decyzji, o której mowa w ust. 1, w przypadku wznowienia
postępowania,
3) nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1
– po dokonaniu przez Fundusz zwrotu kosztów świadczeniobiorca, który otrzymał
zwrot kosztów, jest obowiązany do zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty.
21. Kwota, o której mowa w ust. 20, podlega ściągnięciu w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Prezes Funduszu wydaje decyzję
administracyjną ustalającą obowiązek zwrotu tej kwoty, jej wysokość oraz termin
płatności. Decyzja Prezesa Funduszu jest ostateczna. Od decyzji przysługuje skarga
do sądu administracyjnego.
22. Od kwoty, o której mowa w ust. 20, nalicza się odsetki ustawowe za
opóźnienie, poczynając od dnia, w którym upłynął termin płatności.
23. Nie wydaje się decyzji, o której mowa w ust. 21, jeżeli od dnia uchylenia lub
stwierdzenia nieważności decyzji, o której mowa w ust. 1, upłynęło 5 lat.
24. Należność z tytułu zwrotu kwoty, o której mowa w ust. 20, ulega
przedawnieniu z upływem 5 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca tę
należność stała się ostateczna.
25. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór
wniosku o zwrot kosztów, mając na względzie zapewnienie sprawności postępowania
w sprawie zwrotu kosztów.

Art. 42e. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia, wykaz świadczeń opieki zdrowotnej, w przypadku których zwrot
kosztów wymaga uzyskania zgody, o której mowa w art. 42b ust. 9, mając na
względzie dobro świadczeniobiorców oraz gospodarność i celowość wydatkowania
środków publicznych.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) świadczenia opieki zdrowotnej podlegające wymogom planowania niezbędnego
dla zapewnienia wystarczającego i stałego dostępu do pełnego zakresu opieki
zdrowotnej wysokiej jakości lub wynikającego z konieczności kontrolowania
kosztów i uniknięcia niegospodarności w wykorzystaniu zasobów finansowych,
technicznych i ludzkich, a jednocześnie których udzielenie wymaga:
a) pozostawania pacjenta w szpitalu do dnia następnego lub
b) zastosowania wysokospecjalistycznej i kosztownej infrastruktury lub
aparatury i sprzętu medycznego;
2) świadczenia opieki zdrowotnej stwarzające szczególne ryzyko dla życia lub
zdrowia świadczeniobiorcy.
3. Minister właściwy do spraw zdrowia wydaje rozporządzenie, o którym mowa
w ust. 1, lub dokonuje jego zmiany w przypadku stwierdzenia, że brak takiego wykazu
lub jego zmiany będzie skutkować nienależytym zabezpieczeniem dostępu do
świadczeń opieki zdrowotnej na terenie kraju.

Art. 42f. 1. Zgodę, o której mowa w art. 42b ust. 9, wydaje, w drodze decyzji
administracyjnej, na wniosek świadczeniobiorcy, jego przedstawiciela ustawowego,
małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, osoby
pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę,
Prezes Funduszu.
1a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może zostać złożony również w formie
dokumentu elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym,
podpisem osobistym albo podpisem zaufanym. Wymagane załączniki mogą być
odwzorowane cyfrowo.
2. Prezes Funduszu może, w drodze decyzji administracyjnej, odmówić zgody,
o której mowa w art. 42b ust. 9, jeżeli świadczenie opieki zdrowotnej objęte
wnioskiem:
1) nie jest świadczeniem gwarantowanym;
2) może zostać udzielone w kraju przez świadczeniodawcę posiadającego umowę
o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w terminie nieprzekraczającym czasu
oczekiwania, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 lit. h;
3) stwarza dla zdrowia świadczeniobiorcy znaczne ryzyko, którego nie równoważą
potencjalne korzyści zdrowotne, jakie może on odnieść dzięki uzyskaniu tego świadczenia;
4) stwarza znaczne zagrożenie zdrowotne dla społeczeństwa;
5) ma zostać udzielone przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych,
działający w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE lub
EOG, co do którego zachodzą istotne wątpliwości w zakresie przestrzegania
standardów jakości i bezpieczeństwa, ustanowionych przez państwo, w którym
udziela on świadczeń zdrowotnych.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga, w odpowiedniej części,
wypełnienia przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego specjalizację II
stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres
wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w części wypełnianej przez świadczeniobiorcę, jego przedstawiciela
ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii
prostej, osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę upoważnioną przez świadczeniobiorcę:
a) imię i nazwisko oraz numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia wnioskodawcy,
b) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji świadczeniobiorcy,
c) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
świadczeniobiorcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego
stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę, a w przypadku jego braku – numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek
składa przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do
drugiego stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu
lub osoba upoważniona przez świadczeniobiorcę,
d) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego świadczeniobiorcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę, jeżeli wniosek składa
przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego
stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba
upoważniona przez świadczeniobiorcę,
e) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej świadczeniobiorcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez świadczeniobiorcę, jeżeli posiada,
f) wskazanie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, działającego
w innym państwie członkowskim UE lub EOG, mającego udzielić
świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek, wraz z uzasadnieniem,
g) oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1
i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym;
2) w części wypełnianej przez lekarza, o którym mowa w ust. 3:
a) imię i nazwisko lekarza wypełniającego wniosek,
b) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające numer prawa wykonywania
zawodu oraz specjalizację lekarza wypełniającego wniosek,
c) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające nazwę i adres
świadczeniodawcy, u którego lekarz wypełniający wniosek udziela
świadczeń opieki zdrowotnej,
d) rozpoznanie kliniczne dotyczące problemu zdrowotnego, stanowiącego
przyczynę złożenia wniosku, oraz rozpoznania współistniejące, z zastosowaniem Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
e) informację o dotychczasowym przebiegu choroby i zastosowanym leczeniu,
f) prognozę prawdopodobnego dalszego przebiegu choroby,
g) wskazanie szczegółowego zakresu leczenia lub badań diagnostycznych,
których dotyczy wniosek,
h) określenie dopuszczalnego czasu oczekiwania świadczeniobiorcy na
udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek,
i) uzasadnienie wniosku,
j) spis załączników do wniosku.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1:
1) dołącza się oświadczenie wnioskodawcy o wpisie świadczeniobiorcy, którego
dotyczy wniosek, na listę oczekujących na udzielenie świadczenia oraz
o zakwalifikowaniu do kategorii medycznej, ustalonej zgodnie z kryteriami
medycznymi określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 20 ust. 11,
i terminie udzielenia świadczenia, ze wskazaniem świadczeniodawcy
prowadzącego tę listę, oraz dokumentację medyczną, a w przypadku
dokumentacji medycznej sporządzonej w języku obcym – tłumaczenie tej
dokumentacji na język polski; tłumaczenie nie musi być sporządzone przez
tłumacza przysięgłego;
2) można dołączyć oświadczenie, że świadczeniobiorca na podstawie wniosku,
o którym mowa w ust. 1, sprzeciwia się wydaniu zgody, o której mowa w art. 42i ust. 1.
6. Przy rozpatrywaniu wniosku, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się pilność
danego przypadku ocenianą przy uwzględnieniu aktualnego stanu zdrowia
świadczeniobiorcy, stopnia odczuwanych dolegliwości lub charakteru jego
niepełnosprawności, historii choroby i przewidywanego jej rozwoju.
7. Decyzja, o której mowa w ust. 1 i 2, jest ostateczna. Od decyzji przysługuje
skarga do sądu administracyjnego.
8. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, spełnia warunki do wydania zgody,
o której mowa w art. 42i ust. 1, Prezes Funduszu wydaje taką zgodę, chyba że
świadczeniobiorca złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2.

Art. 42g. Przepisów art. 42b–42f nie stosuje się do osób:
1) o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 16, oraz członków ich rodzin, posiadających
miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego UE lub EOG
wymienionego w załączniku nr 3 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania
rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego;
2) zgłoszonych do ubezpieczenia zdrowotnego jako członkowie rodzin osób,
o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1–15a, 17 i 20–37, jeżeli posiadają miejsce
zamieszkania na terytorium innego państwa członkowskiego UE lub EOG niż
osoba, która zgłosiła członka rodziny do ubezpieczenia zdrowotnego, a państwo
zamieszkania jest wymienione w załączniku nr 3 do rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego
wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji
systemów zabezpieczenia społecznego.

Art. 42h. 1. W przypadku gdy koszty realizacji zadań wynikających z art. 42b
w danym roku kalendarzowym osiągną kwotę limitu, stanowiącą sumę rezerwy,
o której mowa w art. 118 ust. 2 pkt 1 lit. d, oraz rezerwy, o której mowa
w art. 118 ust. 5, Fundusz zawiesza wypłatę kwot należnych z tytułu zwrotu kosztów
do końca tego roku kalendarzowego. Prezes Funduszu niezwłocznie informuje,
w drodze ogłoszenia na stronach internetowych Funduszu oraz w Biuletynie
Informacji Publicznej Funduszu, o zawieszeniu wypłaty tych kwot.
2. W przypadku gdy przed końcem pierwszego półrocza danego roku
kalendarzowego zostanie przekroczony poziom 50% kwoty limitu, o której mowa
w ust. 1, Prezes Funduszu niezwłocznie informuje, w drodze ogłoszenia na stronach
internetowych Funduszu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Funduszu,
o przewidywanym terminie zawieszenia wypłaty kwot należnych z tytułu zwrotu kosztów.
3. W przypadku gdy przychody ze składki na powszechne ubezpieczenie
zdrowotne, zrealizowane jako należne za okres od początku danego roku
kalendarzowego, są niższe niż przychody planowane na ten okres, kwota limitu,
o której mowa w ust. 1, ulega obniżeniu o kwotę różnicy między przychodami planowanymi a zrealizowanymi, jednak nie więcej niż o kwotę rezerwy, o której mowa w art. 118 ust. 5.
4. Wypłat zawieszonych na podstawie ust. 1 dokonuje się do dnia 31 stycznia
roku następnego, w ramach limitu, o którym mowa w ust. 1.
5. Świadczeniobiorcy nie przysługują odsetki z tytułu zawieszenia wypłaty
kwoty należnej z tytułu zwrotu kosztów, o którym mowa w ust. 1.

Art. 42i. 1. Prezes Funduszu wydaje świadczeniobiorcy, osobie uprawnionej do
świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji lub osobie,
o której mowa w art. 12a, zwanej dalej „wnioskodawcą”, na wniosek wnioskodawcy,
jego przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby
upoważnionej przez wnioskodawcę, instytucji właściwej, instytucji miejsca
zamieszkania, instytucji miejsca pobytu albo instytucji łącznikowej w innym państwie
członkowskim UE lub EFTA, zwanych dalej „podmiotem uprawnionym”, w drodze
decyzji administracyjnej, zgodę na udzielenie danego świadczenia opieki zdrowotnej
albo jego kontynuację w innym państwie członkowskim UE lub EFTA,
w przypadkach, o których mowa w przepisach o koordynacji.
2. Prezes Funduszu może wydać wnioskodawcy, który uzyskał zgodę, o której
mowa w ust. 1, na wniosek podmiotu uprawnionego, w drodze decyzji
administracyjnej, zgodę na pokrycie kosztów transportu:
1) do miejsca udzielenia świadczeń w innym państwie członkowskim UE lub EFTA
– najtańszym środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym
stanie zdrowia, w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia;
2) do miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju – najtańszym środkiem
komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia,
w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, 2 i 9, może zostać złożony również
w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem
elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem zaufanym. Wymagane załączniki
mogą być odwzorowane cyfrowo.
3. (uchylony)
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga, w odpowiedniej części,
wypełnienia przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres
wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych.
5. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w części wypełnianej przez wnioskodawcę, jego przedstawiciela ustawowego,
małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej,
osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę upoważnioną przez wnioskodawcę:
a) imię i nazwisko oraz numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia
wnioskodawcy,
b) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy,
c) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego
stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby
upoważnionej przez wnioskodawcę, a w przypadku jego braku – numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek
składa przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do
drugiego stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu
lub osoba upoważniona przez wnioskodawcę,
d) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli wniosek składa
przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego
stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba
upoważniona przez wnioskodawcę,
e) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej wnioskodawcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli posiada,
f) wskazanie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, działającego
w innym państwie członkowskim UE lub EFTA, w którym mają zostać udzielone świadczenia opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek, wraz z uzasadnieniem,
g) oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1
i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym;
2) w części wypełnianej przez lekarza, o którym mowa w ust. 4:
a) imię i nazwisko lekarza wypełniającego wniosek,
b) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające numer prawa wykonywania
zawodu oraz specjalizację lekarza wypełniającego wniosek,
c) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające nazwę i adres
świadczeniodawcy, u którego lekarz wypełniający wniosek udziela
świadczeń opieki zdrowotnej,
d) rozpoznanie kliniczne dotyczące problemu zdrowotnego, stanowiącego
przyczynę złożenia wniosku, oraz rozpoznania współistniejące,
z zastosowaniem Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób
i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
e) informację o dotychczasowym przebiegu choroby i zastosowanym leczeniu,
f) prognozę prawdopodobnego dalszego przebiegu choroby,
g) wskazanie szczegółowego zakresu leczenia lub badań diagnostycznych,
których dotyczy wniosek,
h) określenie dopuszczalnego czasu oczekiwania świadczeniobiorcy na
udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej, których dotyczy wniosek,
i) uzasadnienie wniosku,
j) spis załączników do wniosku.
6. Do dokumentacji medycznej dołączanej do wniosku, o którym mowa w ust. 1,
przepis art. 42f ust. 5 pkt 1 stosuje się odpowiednio.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oprócz elementów wymienionych
w ust. 5 zawiera wskazanie przez lekarza wypełniającego wniosek proponowanego
środka transportu, wraz z uzasadnieniem.
8. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, oprócz elementów wymienionych
w ust. 5 pkt 1 zawiera:
1) nazwę i adres podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych w innym
państwie członkowskim UE lub EFTA, w którym przebywa wnioskodawca;
2) wskazanie miejsca leczenia w kraju, jeżeli wniosek dotyczy pokrycia kosztów
transportu do miejsca leczenia.
9. W przypadku gdy wnioskodawca przebywa w szpitalu na terytorium innego
niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego UE lub EFTA, korzystając ze
świadczeń udzielanych na podstawie przepisów o koordynacji, Prezes Funduszu
wydaje, na wniosek podmiotu uprawnionego, w drodze decyzji administracyjnej,
zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca dalszego leczenia w kraju –
najtańszym środkiem transportu możliwym do zastosowania w aktualnym stanie
zdrowia wnioskodawcy, gdy przewidywane koszty dalszego leczenia za granicą
przewyższają koszty transportu i leczenia w kraju.
9a. W decyzji, o której mowa w ust. 9, Prezes Funduszu wskazuje
świadczeniodawcę, posiadającego umowę z Funduszem, który przeprowadzi dalsze
leczenie w kraju, po dokonaniu niezbędnych uzgodnień z tym świadczeniodawcą.
10. Do wniosku, o którym mowa w ust. 9, przepisy ust. 8 stosuje się
odpowiednio.
11. Do wniosku, o którym mowa w ust. 9, dołącza się:
1) dokumentację sporządzoną przez szpital, o którym mowa w ust. 9, zawierającą
aktualne rozpoznanie kliniczne, opis aktualnego stanu zdrowia wnioskodawcy,
określenie prawdopodobnego zakresu i czasu trwania dalszego leczenia oraz
wskazanie środka transportu możliwego do zastosowania w aktualnym stanie
zdrowia wnioskodawcy;
2) wstępny kosztorys dalszego leczenia sporządzony przez szpital, o którym mowa w ust. 9;
3) tłumaczenie na język polski dokumentów, o których mowa w pkt 1 i 2;
tłumaczenie nie musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
12. Decyzje odmawiające wydania zgód, o których mowa w ust. 1, 2 i 9, są
ostateczne. Od decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego.

Art. 42j. 1. Prezes Funduszu może na wniosek wnioskodawcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego
stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby
upoważnionej przez wnioskodawcę, w drodze decyzji administracyjnej, skierować wnioskodawcę do przeprowadzenia poza granicami kraju leczenia lub badań
diagnostycznych, należących do świadczeń gwarantowanych, których aktualnie nie
wykonuje się w kraju, kierując się niezbędnością udzielenia takiego świadczenia
w celu ratowania życia lub poprawy stanu zdrowia wnioskodawcy.
2. W przypadkach określonych w ust. 1 Prezes Funduszu może, na wniosek
wnioskodawcy, jego przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub
powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym
pożyciu lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, w drodze decyzji
administracyjnej, wydać zgodę na pokrycie kosztów transportu do miejsca udzielenia
świadczeń za granicą lub miejsca leczenia lub zamieszkania w kraju najtańszym
środkiem komunikacji możliwym do zastosowania w aktualnym stanie zdrowia,
w przypadkach uzasadnionych stanem zdrowia.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 i 2, może zostać złożony również
w postaci elektronicznej w formie dokumentu elektronicznego opatrzonego
kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem osobistym albo podpisem
zaufanym. Wymagane załączniki mogą być odwzorowane cyfrowo.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wymaga, w odpowiedniej części,
wypełnienia przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego specjalizację II
stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny właściwej ze względu na zakres
wnioskowanego leczenia lub badań diagnostycznych oraz tytuł naukowy profesora lub
stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych albo doktora nauk medycznych.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) w części wypełnianej przez wnioskodawcę, jego przedstawiciela ustawowego,
małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej,
osobę pozostającą we wspólnym pożyciu lub osobę upoważnioną przez wnioskodawcę:
a) imię i nazwisko oraz numer PESEL wnioskodawcy, a w przypadku jego
braku – numer dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia wnioskodawcy,
b) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji wnioskodawcy,
c) imię i nazwisko oraz numer PESEL przedstawiciela ustawowego
wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, a w przypadku jego braku – numer
dokumentu potwierdzającego tożsamość i datę urodzenia, jeżeli wniosek
składa przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do
drugiego stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu
lub osoba upoważniona przez wnioskodawcę,
d) adres miejsca zamieszkania oraz adres do korespondencji przedstawiciela
ustawowego wnioskodawcy, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli wniosek składa
przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego
stopnia w linii prostej, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba
upoważniona przez wnioskodawcę,
e) numer telefonu lub adres poczty elektronicznej wnioskodawcy, jego
przedstawiciela ustawowego, małżonka, krewnego lub powinowatego do
drugiego stopnia w linii prostej, osoby pozostającej we wspólnym pożyciu
lub osoby upoważnionej przez wnioskodawcę, jeżeli posiada,
f) oświadczenie, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1
i 2 Kodeksu karnego, że dane zawarte we wniosku są zgodne ze stanem faktycznym;
2) w części wypełnianej przez lekarza, o którym mowa w ust. 3:
a) imię i nazwisko lekarza wypełniającego wniosek,
b) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające numer prawa wykonywania
zawodu oraz specjalizację lekarza wypełniającego wniosek oraz tytuł lub
stopień naukowy,
c) pieczątkę, nadruk albo naklejkę zawierające nazwę i adres
świadczeniodawcy, u którego lekarz wypełniający wniosek udziela
świadczeń opieki zdrowotnej,
d) rozpoznanie kliniczne dotyczące problemu zdrowotnego, stanowiącego
przyczynę złożenia wniosku, oraz rozpoznania współistniejące,
z zastosowaniem Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób
i Problemów Zdrowotnych ICD-10,
e) informację o dotychczasowym przebiegu choroby i zastosowanym
leczeniu,
f) prognozę prawdopodobnego dalszego przebiegu choroby,
g) wskazanie szczegółowego zakresu leczenia lub badań diagnostycznych,
których dotyczy wniosek,
h) wskazanie zagranicznego podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych,
w którym mają zostać udzielone świadczenia opieki zdrowotnej, których
dotyczy wniosek, wraz z uzasadnieniem,
i) uzasadnienie wniosku,
j) spis załączników do wniosku.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, przepisy art. 42i ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
6. Podstawą rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, jest dokumentacja
medyczna. W przypadku dokumentacji medycznej sporządzonej w języku obcym, do
wniosku dołącza się tłumaczenie tej dokumentacji na język polski. Tłumaczenie nie
musi być sporządzone przez tłumacza przysięgłego.
7. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 i 2, są ostateczne. Od tych
decyzji przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
8. Koszty wynikające z ust. 1 i 2 są finansowane z budżetu państwa, z części
pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.

Art. 42k. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii
Naczelnej Rady Lekarskiej, określi, w drodze rozporządzenia, sposób i kryteria
ustalania dopuszczalnego czasu oczekiwania na wybrane zakresy świadczeń opieki
zdrowotnej, uwzględniając aktualną, opartą na potwierdzonych dowodach naukowych
wiedzę i praktykę medyczną oraz kierując się potrzebą właściwej realizacji przepisów
o koordynacji.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb składania i rozpatrywania wniosków, o których mowa w art. 42f ust. 1,
art. 42i ust. 1, 2 i 9 oraz art. 42j ust. 1 i 2, oraz wzory tych wniosków,
2) tryb pokrywania kosztów, o których mowa w art. 42i ust. 2 i 9 oraz art. 42j ust. 1 i 2
– mając na względzie zapewnienie sprawności postępowania oraz celowość
wydatkowania środków publicznych.

Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych art. 42

DODAJ