Ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa:
1) wymagania dotyczące wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów;
2) zasady wprowadzania do obrotu baterii i akumulatorów;
3) zasady zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów.

art. 2. więcej Art. 2. Ustawa ma na celu:
1) ograniczenie negatywnego wpływu baterii i akumulatorów oraz zużytych baterii i zużytych akumulatorów na środowisko przez redukcję ilości substancji niebezpiecznych w bateriach i akumulatorach oraz właściwe zbieranie i recykling
powstających z nich odpadów, w tym przez wspieranie wysokiego poziomu zbierania zużytych baterii przenośnych
i zużytych akumulatorów przenośnych;
2) zharmonizowanie wymogów dotyczących zawartości metali ciężkich w bateriach i akumulatorach oraz wymogów
dotyczących ich oznakowania;
3) zapewnienie sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego i uniknięcia zniekształcenia konkurencji w obrębie
Unii Europejskiej.

art. 3. więcej Art. 3. Ustawa reguluje prawa i obowiązki podmiotów:
1) wprowadzających do obrotu baterie lub akumulatory;
2) dystrybuujących baterie lub akumulatory lub sprzęt;
3) zbierających, przetwarzających, dokonujących recyklingu lub unieszkodliwiania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
4) użytkujących baterie lub akumulatory.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Przepisy ustawy stosuje się do:
1) wszystkich rodzajów baterii i akumulatorów produkowanych i wprowadzanych do obrotu, niezależnie od ich kształtu, pojemności, masy, składu materiałowego, sposobu użycia oraz niezależnie od tego, czy stanowią przynależność
albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów;
2) zużytych baterii i zużytych akumulatorów.
2. Przepisów ustawy nie stosuje się do baterii i akumulatorów używanych w:
1) urządzeniach związanych z ochroną podstawowych interesów bezpieczeństwa państw członkowskich Unii Europejskiej, broni, amunicji i sprzęcie wojennym, z wyjątkiem produktów, które nie są przeznaczone specjalnie do celów
wojskowych;
2) urządzeniach przeznaczonych do wysyłania w przestrzeń kosmiczną.

Art. 4a. 1. Przepisów ustawy w zakresie osiągania wymaganych poziomów zbierania, w tym dotyczących opłaty
produktowej, organizowania i finansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii lub
zużytych akumulatorów, zawierania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory oraz z prowadzącym
zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, składania wykazu zakładów przetwarzania zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów, nie stosuje się do:
1) wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie przenośne lub akumulatory przenośne o łącznej masie nieprzekraczającej 1 kg;
2) wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie
przemysłowe lub akumulatory przemysłowe, baterie samochodowe lub akumulatory samochodowe o łącznej masie
nieprzekraczającej 100 kg.
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, jeżeli:
1) przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, złoży marszałkowi województwa, w terminie do dnia 15 marca każdego roku:
a) zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z dnia
30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708),
b) informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której
mowa w lit. a, a w przypadku przedsiębiorców, do których nie stosuje się przepisów o rachunkowości, także inne
dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową przedsiębiorcy za okres 3 ostatnich lat obrotowych;
2) stanowi pomoc de minimis:
a) w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352
z 24.12.2013, str. 1) albo
b) w rolnictwie w rozumieniu przepisów rozporządzenia Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r.
w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis
w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).
3. Wartość pomocy de minimis odpowiada wartości zwolnienia z opłaty produktowej, obliczanej z zastosowaniem
stawki opłaty produktowej dla zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych, wskazanej w przepisach wydanych na podstawie art. 40 ust. 2.
4. Zaświadczenia lub oświadczenia, o których mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, oraz informacje i dokumenty, o których
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. b, mogą być przekazywane za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

art. 5. więcej Art. 5. W sprawach dotyczących zużytych baterii i zużytych akumulatorów w zakresie nieuregulowanym w ustawie
stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2020 r. poz. 797 i 875).

art. 6. więcej Art. 6. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) bateria, akumulator – źródło energii elektrycznej wytwarzanej przez bezpośrednie przetwarzanie energii chemicznej,
które składa się z jednego albo kilku:
a) pierwotnych ogniw baterii nienadających się do powtórnego naładowania albo
b) wtórnych ogniw baterii nadających się do powtórnego naładowania;
2) bateria przemysłowa, akumulator przemysłowy – baterię i akumulator, które są przeznaczone wyłącznie do celów
przemysłowych, zawodowych lub do używania w pojazdach elektrycznych, w szczególności określone w załączniku nr 1
do ustawy;
3) bateria przenośna, akumulator przenośny – baterię i akumulator, w tym ogniwo guzikowe lub zestaw, które są
szczelnie zamknięte i mogą być przenoszone w ręku oraz nie stanowią baterii przemysłowej i akumulatora przemysłowego albo baterii samochodowej i akumulatora samochodowego, w szczególności określone w załączniku nr 2 do
ustawy;
4) bateria samochodowa, akumulator samochodowy – baterię i akumulator, które są używane do rozruszników, oświetlenia lub inicjowania zapłonu w pojazdach;
5) decyzje związane z gospodarką odpadami – decyzje, o których mowa w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach oraz w art. 181 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U.
z 2020 r. poz. 1219, 1378 i 1565);
5a) eksport – wywóz baterii lub akumulatorów z terytorium kraju na terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wyprowadzenia z terytorium kraju;
6) elektronarzędzie bezprzewodowe – podręczny sprzęt zasilany baterią lub akumulatorem, który jest przeznaczony do
wykorzystania w działalności serwisowej, budowlanej lub ogrodniczej, w tym narzędzia przeznaczone do toczenia,
frezowania, szlifowania, rozdrabniania, piłowania, ścinania, wiercenia, przebijania otworów, wykrawania, kucia,
nitowania, skręcania, polerowania lub podobnej obróbki drewna, metalu i innych materiałów, a także do koszenia,
cięcia i innych prac;
7) import – przywóz baterii lub akumulatorów z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub państwem członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stroną umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju;
8) marszałek województwa – odpowiednio:
a) w przypadku wprowadzającego baterie lub akumulatory – marszałka województwa właściwego ze względu na
siedzibę lub miejsce zamieszkania wprowadzającego baterie lub akumulatory, a w przypadku braku siedziby lub
miejsca zamieszkania na terytorium kraju – Marszałka Województwa Mazowieckiego,
b) w przypadku zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, prowadzącego zakład przetwarzania zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów lub prowadzącego recykling zużytych baterii lub zużytych akumulatorów –
marszałka województwa właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności w zakresie zbierania,
przetwarzania lub recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
9) miejsce odbioru – wyznaczoną część obiektu budowlanego, którym włada podmiot, którego podstawowa działalność
nie polega na gospodarowaniu odpadami, w tym szkoły, placówki oświatowej lub kulturalno-oświatowej, siedziby
urzędu lub instytucji, punkt świadczący usługi w zakresie wymiany zużytych baterii lub zużytych akumulatorów lub
placówkę handlową prowadzoną przez sprzedawcę detalicznego lub sprzedawcę hurtowego, do których użytkownik
końcowy może oddać zużyte baterie przenośne i zużyte akumulatory przenośne;
10) ogniwo guzikowe – małą baterię przenośną i akumulator przenośny o średnicy większej niż wysokość, które są wykorzystywane do specjalnych celów, w szczególności do zasilania aparatów słuchowych, zegarków, małych urządzeń
przenośnych lub urządzeń do zasilania rezerwowego;
10a) podmiot pośredniczący – podmiot, za pośrednictwem którego wprowadzający baterie lub akumulatory wykonuje
obowiązki w zakresie i na zasadach określonych w ustawie;
11) poziom zbierania – wyrażony w procentach stosunek masy zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów
przenośnych zebranych zgodnie z ustawą w danym roku kalendarzowym do średniej masy baterii przenośnych
i akumulatorów przenośnych wprowadzonych do obrotu przez wprowadzającego baterie lub akumulatory w danym
roku kalendarzowym oraz w dwóch latach poprzednich;
12) przedsiębiorca – przedsiębiorcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086);
13) przetwarzanie – czynności podejmowane po dostarczeniu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów w celu ich sortowania, przygotowania do recyklingu lub unieszkodliwiania;
14) sprzedawca detaliczny – przedsiębiorcę, który w ramach wykonywanej działalności gospodarczej udostępnia odpłatnie lub nieodpłatnie baterie lub akumulatory w celu używania przez użytkowników końcowych, w tym także jako
przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów;
15) sprzedawca hurtowy – przedsiębiorcę, który w ramach wykonywanej działalności gospodarczej udostępnia odpłatnie
lub nieodpłatnie baterie lub akumulatory w celu ich dalszego odpłatnego lub nieodpłatnego udostępniania, w tym także
jako przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów;
16) sprzęt – sprzęt w rozumieniu art. 4 pkt 13 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym
i elektronicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1895 oraz z 2020 r. poz. 150, 284 i 875), który jest w całości albo w części
zasilany bateriami lub akumulatorami lub jest przystosowany do tego rodzaju zasilania;
17) terytorium kraju – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
18) urząd marszałkowski – odpowiednio:
a) w przypadku wprowadzającego baterie lub akumulatory – urząd marszałkowski właściwy ze względu na siedzibę
lub miejsce zamieszkania wprowadzającego baterie lub akumulatory, a w przypadku braku siedziby lub miejsca
zamieszkania na terytorium kraju – Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego,
b) w przypadku zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów – urząd marszałkowski właściwy ze względu na miejsce prowadzenia
działalności w zakresie zbierania lub przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
19) użytkownik końcowy – podmiot wykorzystujący energię elektryczną z baterii lub akumulatorów;
20) wewnątrzwspólnotowa dostawa – wywóz baterii lub akumulatorów z terytorium kraju na terytorium innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
21) wewnątrzwspólnotowe nabycie – przywóz baterii lub akumulatorów z terytorium innego niż Rzeczpospolita Polska
państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju;
22) wprowadzający baterie lub akumulatory – przedsiębiorcę, który wykonuje działalność gospodarczą w zakresie
wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów, w tym zamontowanych w sprzęcie lub pojazdach, po raz pierwszy
na terytorium kraju; za wprowadzającego baterie lub akumulatory uważa się także przedsiębiorcę:
a) dokonującego importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia baterii lub akumulatorów na potrzeby wykonywanej działalności gospodarczej,
b) który zlecił wytworzenie baterii lub akumulatorów i którego oznaczenie zostało umieszczone na bateriach lub
akumulatorach;
23) wprowadzanie do obrotu – odpłatne albo nieodpłatne udostępnienie na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym w celu używania lub dystrybucji;
24) zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory:
a) podmiot prowadzący punkt zbierania odpadów, posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie
zbierania odpadów w postaci zużytych baterii lub zużytych akumulatorów,
b) gminną jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność w zakresie odbierania odpadów komunalnych,
c) przedsiębiorcę wpisanego do rejestru działalności regulowanej w zakresie odbierania odpadów komunalnych od
właścicieli nieruchomości;
25) zestaw – zespół baterii lub akumulatorów połączonych ze sobą lub otoczonych zewnętrzną osłoną w taki sposób, że
nie jest przeznaczony do dzielenia na części ani otwierania przez użytkownika końcowego;
26) zużyte baterie, zużyte akumulatory – baterie i akumulatory będące odpadami w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy
z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju następuje z dniem:
1) wydania baterii lub akumulatorów z magazynu lub przekazania osobie trzeciej, z przeznaczeniem do używania lub
dystrybucji na terytorium kraju – w przypadku baterii lub akumulatorów wyprodukowanych na terytorium kraju;
2) wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie;
3) przywozu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju.
2. Jeżeli z przepisów ust. 1 wynika, że wprowadzenie baterii lub akumulatorów do obrotu nastąpiło w dwóch terminach, za dzień wprowadzenia baterii lub akumulatorów do obrotu na terytorium kraju uważa się dzień wcześniejszy.
3. Ciężar udowodnienia, że wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju nie nastąpiło albo
nastąpiło w innym dniu niż określony w ust. 1, spoczywa na wprowadzającym baterie lub akumulatory.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym baterie i akumulatory zamontowane w sprzęcie, nie
mogą zawierać więcej niż 0,0005% wagowo rtęci.
2. Wprowadzane do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne, w tym zamontowane w sprzęcie, nie mogą
zawierać więcej niż 0,002% wagowo kadmu.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych przeznaczonych do użytku w:
1) systemach awaryjnych i alarmowych, w tym w oświetleniu awaryjnym;
2) urządzeniach medycznych.
3) (uchylony)

art. 9. więcej Art. 9. 1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym zestawy oraz ogniwa guzikowe, powinny być oznakowane symbolem selektywnego zbierania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy.
2. Wprowadzane do obrotu:
1) baterie i akumulatory, w tym zestawy, powinny być oznakowane:
a) symbolem chemicznym Cd, jeżeli zawierają powyżej 0,002% wagowo kadmu,
b) symbolem chemicznym Pb, jeżeli zawierają powyżej 0,004% wagowo ołowiu;
2) ogniwa guzikowe powinny być oznakowane symbolem chemicznym Hg, jeżeli zawierają powyżej 0,0005% wagowo
rtęci.
3. Wzory symboli, o których mowa w ust. 2, są określone w załączniku nr 4 do ustawy.
4. Wprowadzane do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne oraz baterie samochodowe i akumulatory samochodowe powinny być zaopatrzone w informację o ich pojemności, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1103/2010
z dnia 29 listopada 2010 r. ustalającym, na mocy dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, przepisy
dotyczące znakowania baterii i akumulatorów przenośnych, wtórnych (ładowalnych) oraz samochodowych informacjami
o ich pojemności (Dz. Urz. WE L 313 z 30.11.2010, str. 3–7).
5. Symbole, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz informację, o której mowa w ust. 4, umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały.
6. (uchylony)
7. (uchylony)

art. 10. więcej Art. 10. 1. Zakazuje się wprowadzania do obrotu oraz dystrybucji baterii i akumulatorów niespełniających wymagań
określonych w art. 8 i 9.
2. Wprowadzający do obrotu baterie lub akumulatory jest obowiązany do wycofania z obrotu baterii i akumulatorów
niespełniających wymagań określonych w art. 8 i 9.
3. W przypadku niewycofania z obrotu baterii i akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 i 9
Główny Inspektor Ochrony Środowiska wydaje z urzędu decyzję o wycofaniu z obrotu tych baterii lub akumulatorów.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, zawiera:
1) zobowiązanie wprowadzającego do obrotu baterie lub akumulatory do odpowiedniego publicznego wezwania sprzedawców detalicznych, sprzedawców hurtowych oraz użytkowników końcowych baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 i 9 do oddawania tych baterii i akumulatorów na koszt i odpowiedzialność
wprowadzającego do obrotu baterie lub akumulatory;
2) określenie miejsca lub miejsc przyjmowania baterii i akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 i 9;
3) nakaz przetworzenia i recyklingu wycofanych z obrotu baterii i akumulatorów, zgodnie z przepisami ustawy.
5. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej właściwy ze względu na miejsce kontroli sprzedawcy detalicznego lub
sprzedawcy hurtowego może zarządzić w toku kontroli, w drodze decyzji, wstrzymanie dystrybucji baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 i 9.
6. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, sprzedawca detaliczny lub sprzedawca hurtowy jest obowiązany do zwrotu baterii i akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 i 9 do dostawcy, a w przypadku braku takiej możliwości – do przekazania tych baterii i akumulatorów jako zużytych baterii i zużytych akumulatorów
do przetworzenia i recyklingu.
7. Informację o wynikach kontroli oraz kopię decyzji, o której mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor inspekcji handlowej przedkłada Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska w terminie 30 dni od dnia jej wydania.
8. Decyzjom, o których mowa w ust. 3 i 5, może być nadany rygor natychmiastowej wykonalności.
9. Koszty związane z wycofaniem z obrotu, wstrzymaniem dystrybucji lub przekazaniem do przetworzenia i recyklingu baterii i akumulatorów ponosi wprowadzający do obrotu baterie lub akumulatory.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Produkowany i wprowadzany do obrotu sprzęt powinien być zaprojektowany w sposób umożliwiający
łatwe usunięcie z niego zużytych baterii i zużytych akumulatorów.
1a. Jeżeli zużyte baterie i zużyte akumulatory nie mogą zostać łatwo usunięte przez użytkownika końcowego, wprowadzający baterie lub akumulatory zapewnia urządzenia zaprojektowane w taki sposób, aby zużyte baterie i zużyte akumulatory mogły być łatwo usunięte przez niezależne od wprowadzającego baterie lub akumulatory podmioty profesjonalne
zajmujące się serwisowaniem lub naprawą urządzeń.
2. Do wprowadzanego do obrotu i dystrybuowanego sprzętu, w którym są zamontowane baterie lub akumulatory,
powinna być dołączona instrukcja zawierająca informację o:
1) sposobie bezpiecznego usunięcia baterii lub akumulatorów z tego sprzętu;
2) rodzaju zamontowanych baterii lub akumulatorów.
3. W przypadku wprowadzania do obrotu na terytorium kraju sprzętu, w którym są zamontowane baterie lub akumulatory, instrukcję, o której mowa w ust. 2, sporządza się w języku polskim.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do:
1) sprzętu, który służy ochronie bezpieczeństwa lub porządku publicznego państw członkowskich Unii Europejskiej;
2) sprzętu, w którym baterie lub akumulatory są przylutowane, zgrzewane lub w inny sposób przymocowane na stałe do
końcówek zasilających, zapewniając ciągły dopływ prądu w warunkach nietypowej eksploatacji oraz w podtrzymaniu danych w ich niezmienionym stanie w sprzęcie informatycznym, w którym użycie baterii lub akumulatorów jest
technicznie niezbędne;
3) sprzętu medycznego, który służy do podtrzymywania funkcji życiowych, oraz stymulatorów serca, w których jest
niezbędne nieprzerwane źródło zasilania, a baterie lub akumulatory mogą być usunięte tylko przez wykwalifikowane
osoby;
4) sprzętu przenośnego, w którym wymiana baterii lub akumulatorów przez niewykwalifikowane osoby może stanowić
zagrożenie dla użytkownika końcowego lub niekorzystnie wpłynąć na pracę sprzętu.

art. 12. więcej Art. 12. Zakazuje się umieszczania zużytych baterii i zużytych akumulatorów razem z innymi odpadami w tym samym
pojemniku.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Zużyte baterie samochodowe i zużyte akumulatory samochodowe oraz zużyte baterie przemysłowe
i zużyte akumulatory przemysłowe powinny być zbierane selektywnie według rodzajów w celu ułatwienia ich przetwarzania za pomocą technologii i instalacji służących do przetwarzania i recyklingu poszczególnych rodzajów zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w art. 15 ust. 1.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób selektywnego zbierania zużytych baterii samochodowych, zużytych
akumulatorów samochodowych, zużytych baterii przemysłowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych, uwzględniając technologie przetwarzania i recyklingu oraz kierując się potrzebą zapewnienia wysokich poziomów recyklingu.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Magazynowanie i przetwarzanie zużytych baterii i zużytych akumulatorów w zakładach przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów powinny odbywać się w miejscach o utwardzonym, nieprzepuszczalnym podłożu,
odpornych na działanie warunków atmosferycznych lub w odpowiednich pojemnikach nieprzewodzących prądu, odpornych na działanie substancji zawartych w bateriach lub akumulatorach oraz działanie warunków atmosferycznych.
2. Magazynowanie zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych w zakładach przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów powinno odbywać się
na nieprzepuszczalnych podłożach, podłączonych do kanalizacji działającej w obiegu zamkniętym, kierującej ścieki do specjalnych zbiorników lub do instalacji przerabiającej zużyte baterie lub zużyte akumulatory.
3. Zużyte baterie i zużyte akumulatory przeznaczone do przetwarzania i recyklingu mogą być magazynowane nie
dłużej niż przez okres roku łącznie przez wszystkich kolejnych posiadaczy tych odpadów.
4. Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania dotyczące magazynowania, przetwarzania i recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, kierując się względami ochrony środowiska
oraz koniecznością zapewnienia wysokiego poziomu recyklingu.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Za pomocą technologii i instalacji służących do przetwarzania i recyklingu poszczególnych rodzajów zużytych baterii lub zużytych akumulatorów muszą zostać osiągnięte następujące minimalne poziomy wydajności recyklingu:
1) w przypadku zużytych baterii kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów kwasowo-ołowiowych – 65% masy
zużytych baterii kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów kwasowo-ołowiowych, w tym recykling zawartości ołowiu w najwyższym, technicznie możliwym do osiągnięcia stopniu, przy jednoczesnym unikaniu nadmiernych kosztów;
2) w przypadku zużytych baterii niklowo-kadmowych i zużytych akumulatorów niklowo-kadmowych – 75% masy
zużytych baterii niklowo-kadmowych lub zużytych akumulatorów niklowo-kadmowych, w tym recykling zawartości
kadmu w najwyższym, technicznie możliwym do osiągnięcia stopniu, przy jednoczesnym unikaniu nadmiernych
kosztów;
3) w przypadku pozostałych zużytych baterii i zużytych akumulatorów – 50% masy zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.
2. (uchylony)
3. Prowadzący recykling zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi województwa sprawozdań, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012
z dnia 11 czerwca 2012 r. ustanawiającego na podstawie dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
szczegółowe przepisy dotyczące obliczania wydajności recyklingu dla procesów recyklingu zużytych baterii i akumulatorów (Dz. Urz. UE L 151 z 12.06.2012, str. 9), zwanego dalej „rozporządzeniem Komisji (UE) nr 493/2012”, na zasadach
i w trybie określonych w tym rozporządzeniu.
4. W przypadku gdy proces recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest prowadzony kolejno przez
kilku prowadzących recykling, każdy kolejny prowadzący recykling jest obowiązany przekazać prowadzącemu recykling,
w którego instalacji rozpoczął się proces recyklingu, informacje niezbędne do sporządzenia sprawozdań, o których mowa
w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012, nie później niż w terminie do dnia 15 stycznia za poprzedni rok
kalendarzowy.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Zakazuje się unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów przez ich składowanie na składowisku odpadów lub termiczne przekształcanie.
2. Odpady powstałe po przetworzeniu zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o którym mowa w art. 63 ust. 1
pkt 2, nienadające się do recyklingu, w zależności od właściwości, mogą zostać unieszkodliwione przez składowanie na
składowisku odpadów lub poddane termicznemu przekształcaniu.

art. 17. więcej Art. 17. (uchylony).

art. 18. więcej Art. 18. 1. Przedsiębiorca przed rozpoczęciem działalności w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju lub przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, przed dokonaniem pierwszego
wprowadzenia do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju lub pierwszego przetwarzania zużytych baterii lub
zużytych akumulatorów, jest obowiązany do uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach.
2. Podmiot pośredniczący przed rozpoczęciem działalności jest obowiązany do uzyskania wpisu do rejestru,
o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

art. 19. więcej Art. 19. (uchylony).

art. 20. więcej Art. 20. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. (uchylony).

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. (uchylony).

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. (uchylony).

art. 27. więcej Art. 27. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do zorganizowania i sfinansowania zbierania,
przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz właściwego gospodarowania zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami.
2. Wprowadzający baterie samochodowe, akumulatory samochodowe, baterie przemysłowe lub akumulatory przemysłowe oraz użytkownicy tych baterii lub akumulatorów mogą zawierać między sobą porozumienia dotyczące finansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania tych baterii lub akumulatorów.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory może wykonywać obowiązki, o których mowa w art. 27, art. 31,
art. 32 ust. 1, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 2, art. 35, art. 36 ust. 1 i 4, art. 37 ust. 1 i 6 lub art. 41 ust. 3, za pośrednictwem
podmiotu pośredniczącego.
2. Odpowiedzialność za prawidłową realizację obowiązków, o których mowa w ust. 1, spoczywa na wprowadzającym baterie lub akumulatory.
3. Podmiot pośredniczący jest obowiązany posiadać wdrożony system zarządzania środowiskowego zgodny
z wymaganiami systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) lub z normą ISO 14001.
4. Wykonywanie obowiązków wprowadzającego baterie lub akumulatory za pośrednictwem podmiotu pośredniczącego odbywa się na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
5. Wprowadzający baterie lub akumulatory oraz podmiot pośredniczący są obowiązani przechowywać umowy,
o których mowa w ust. 4, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym umowa przestała obowiązywać.

art. 29. więcej Art. 29. Wprowadzający baterie lub akumulatory może wprowadzać do obrotu tylko baterie i akumulatory oznakowane w sposób, o którym mowa w art. 9.

art. 30. więcej Art. 30. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do umieszczania numeru rejestrowego na dokumentach związanych z obrotem bateriami i akumulatorami.

art. 31. więcej Art. 31. 1. W przypadku zgłoszenia przez użytkownika końcowego potrzeby odbioru zużytych baterii samochodowych, zużytych akumulatorów samochodowych, zużytych baterii przemysłowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych, z wyjątkiem baterii kwasowo-ołowiowych i akumulatorów kwasowo-ołowiowych, wprowadzający baterie lub
akumulatory, który wprowadził je do obrotu, jest obowiązany do odebrania od użytkownika końcowego, w terminie
30 dni od dnia zgłoszenia, tych baterii i akumulatorów, w ilości nie większej niż ilość przekazana temu użytkownikowi
końcowemu, i przekazania ich do przetwarzania i recyklingu.
2. Wprowadzający baterie samochodowe kwasowo-ołowiowe, akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe, baterie
przemysłowe kwasowo-ołowiowe lub akumulatory przemysłowe kwasowo-ołowiowe jest obowiązany do odebrania na własny koszt zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-
-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-
-ołowiowych od użytkownika końcowego, sprzedawcy detalicznego oraz sprzedawcy hurtowego i przekazania ich do
przetwarzania i recyklingu.
3. Wprowadzający baterie samochodowe kwasowo-ołowiowe, akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe, baterie
przemysłowe kwasowo-ołowiowe lub akumulatory przemysłowe kwasowo-ołowiowe jest obowiązany do dołączenia do
nich informacji o warunkach i trybie ich zwrotu oraz o zorganizowanych dla nich punktach zbierania.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne jest obowiązany do zawarcia umowy
w formie pisemnej pod rygorem nieważności, ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dotyczącej zbierania
zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) warunki finansowania przez wprowadzającego baterie przenośne lub akumulatory przenośne zbierania zużytych
baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych;
2) zobowiązanie do składania przez zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory wprowadzającemu baterie
przenośne lub akumulatory przenośne:
a) (uchylona)
b) wykazu punktów zbierania prowadzonych przez danego zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory,
c) wykazu miejsc odbioru, z których odbiera zużyte baterie lub zużyte akumulatory, wraz z informacją na temat
okresu trwania umowy z prowadzącym miejsce odbioru.
3. Ustalając usytuowanie punktów zbierania oraz miejsc odbioru, strony umowy kierują się gęstością zaludnienia,
umożliwiając użytkownikom końcowym pozbycie się zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych w łatwo dostępnym miejscu zlokalizowanym w najbliższej okolicy miejsca ich zamieszkania lub prowadzenia działalności.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne jest obowiązany do osiągnięcia poziomów
zbierania w wysokości określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze
rozporządzenia, roczne poziomy zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w poszczególnych latach, uwzględniając:2)
1) konieczność osiągnięcia do dnia 26 września 2012 r. poziomu zbierania w wysokości co najmniej 25% oraz do dnia
26 września 2016 r. i w kolejnych latach – w wysokości co najmniej 45%;
2) potrzebę stopniowego tworzenia krajowego systemu zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych oraz zwiększania jego efektywności;
3) działania na rzecz konkurencyjności polskiej gospodarki oraz konieczność realizacji zobowiązań międzynarodowych.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o rodzaju i masie wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów.
2. Wprowadzający baterie lub akumulatory sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73
ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. a ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
3. (uchylony)
4. Przy ustalaniu masy wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów nie uwzględnia się masy tych baterii
i akumulatorów, w tym także stanowiących przynależność albo część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów, które zostały wyeksportowane lub były przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy dokonanej przez wprowadzającego baterie lub akumulatory lub innego przedsiębiorcę.
5. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o której mowa w ust. 1,
przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego ona dotyczy.
6. (uchylony)

art. 35. więcej Art. 35. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne sporządza sprawozdanie zawierające informacje oraz wykazy, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. d tiret pierwsze i trzecie ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, określa w szczególności:
1) warunki finansowania przez wprowadzającego baterie lub akumulatory przetwarzania i recyklingu zużytych baterii
lub zużytych akumulatorów;
2) zobowiązanie prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów do co najmniej nieodpłatnego przyjmowania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, które poddaje procesom przetwarzania
i recyklingu.
3) (uchylony)
3. W przypadku:
1) wygaśnięcia lub cofnięcia decyzji związanej z gospodarką odpadami prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów,
2) rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, o której mowa w ust. 1
– wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany, w terminie 3 miesięcy odpowiednio od dnia wygaśnięcia lub
cofnięcia decyzji związanej z gospodarką odpadami, rozwiązania lub wygaśnięcia umowy, do zawarcia nowej umowy,
o której mowa w ust. 1.
4. Wprowadzający baterie lub akumulatory sporządza wykaz, o którym mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. b
ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
5. (uchylony)

art. 37. więcej Art. 37. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory jest obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych.
2. Publiczne kampanie edukacyjne oznaczają wszelkie działania mające na celu podnoszenie stanu świadomości ekologicznej społeczeństwa w zakresie prawidłowego postępowania z odpadami w postaci zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz wspomagające osiągnięcie wysokiego poziomu selektywnego zbierania tych odpadów, w tym informowanie przy wykorzystaniu środków masowego przekazu, ulotek, broszur informacyjnych i plakatów oraz organizowanie
konkursów, konferencji i akcji o charakterze informacyjno-edukacyjnym.
3. Publiczne kampanie edukacyjne powinny uwzględniać informowanie użytkowników końcowych w szczególności o:
1) możliwym wpływie substancji stosowanych w bateriach i akumulatorach na środowisko i zdrowie ludzi;
2) zaleceniu prowadzenia selektywnego zbierania;
3) dostępnych dla nich systemach zbierania i recyklingu;
4) ich roli w przyczynianiu się do recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów;
5) znaczeniu symboli, których wzory są określone w załącznikach nr 3 i 4 do ustawy.
4. Wprowadzający baterie lub akumulatory, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1:
1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego
dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwotę co najmniej równą tej opłacie albo
2) wnosi na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata.
4a. W przypadku gdy wprowadzający baterie lub akumulatory nie przeznaczył na publiczne kampanie edukacyjne
w terminie do dnia 1 marca roku następującego po roku, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwoty
co najmniej równej opłacie na publiczne kampanie edukacyjne, wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, ulega
obniżeniu o kwotę faktycznie poniesioną przez wprowadzającego baterie lub akumulatory na publiczne kampanie edukacyjne.
5. (uchylony)
5a. Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii
lub akumulatorów.
5b. Opłata na publiczne kampanie edukacyjne stanowi iloczyn stawki, o której mowa w ust. 5a, oraz masy wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, przez wprowadzającego baterie lub akumulatory.
6. Wprowadzający baterie lub akumulatory, obowiązany do finansowania publicznych kampanii edukacyjnych, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. c ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
7. (uchylony)
8. Wprowadzający baterie lub akumulatory nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość środków, które jest obowiązany przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne, nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.
9. Podmiot pośredniczący, realizując obowiązek, o którym mowa w ust. 1, na podstawie umów zawartych z więcej
niż jednym wprowadzającym baterie lub akumulatory, może prowadzić wspólną publiczną kampanię edukacyjną dla
wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, pod warunkiem że środki przeznaczone na tę kampanię są co najmniej równe sumie środków, które wprowadzający baterie lub akumulatory są obowiązani przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne.
10. Do opłaty, o której mowa w ust. 4 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 i 1423), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Rozliczenie wykonania obowiązku zapewnienia wymaganego poziomu zbierania, o którym mowa
w art. 33, następuje na koniec roku kalendarzowego.
2. Jeżeli wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne nie wykonał obowiązku, o którym mowa
w art. 33, jest obowiązany do ponoszenia opłaty produktowej.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi masa zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych
akumulatorów przenośnych.
2. Należną opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej i różnicy między masą zużytych
baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, jaką należy zebrać, aby osiągnąć wymagany poziom zbierania
w danym roku kalendarzowym, a masą zebranych w tym roku zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów
przenośnych.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Stawka opłaty produktowej dla zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych wynosi
od 0,80 zł do 12 zł za kilogram.
2. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki określi,
w drodze rozporządzenia, stawki opłat produktowych, o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność zróżnicowania tych opłat z uwagi na rodzaje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów oraz koszty zbierania i recyklingu zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Obowiązek obliczenia należnej opłaty produktowej powstaje na koniec roku kalendarzowego.
2. Opłata produktowa jest wpłacana na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego w terminie do dnia
15 marca roku następującego po roku, którego opłata dotyczy.
3. Wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne sporządza sprawozdanie zawierające informacje,
o których mowa w art. 73 ust. 2 pkt 1 i pkt 6 lit. d tiret drugie ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadzie
i w trybie określonych w tej ustawie.
4. (uchylony)

art. 42. więcej Art. 42. 1. W razie stwierdzenia, że wprowadzający baterie przenośne lub akumulatory przenośne, mimo ciążącego
obowiązku, nie dokonał wpłaty opłaty produktowej lub dokonał wpłaty w wysokości niższej od należnej, marszałek województwa wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tytułu opłaty produktowej.
2. W przypadku niewykonania decyzji określonej w ust. 1 marszałek województwa ustala, w drodze decyzji, dodatkową opłatę produktową w wysokości odpowiadającej 50% kwoty niewpłaconej opłaty produktowej.
3. Termin płatności opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, wynosi 14 dni od dnia, w którym decyzja ustalająca wysokość opłaty stała się ostateczna.

art. 43. więcej Art. 43. Do opłat produktowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.

art. 44. więcej Art. 44. Użytkownik końcowy jest obowiązany do przekazania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, w tym baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych, które nie mogą stanowić już źródła energii, do
zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub do miejsca odbioru.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Użytkownik końcowy jest obowiązany do przekazania zużytych baterii samochodowych i zużytych akumulatorów samochodowych sprzedawcy detalicznemu baterii samochodowych lub akumulatorów samochodowych, podmiotowi prowadzącemu usługi w zakresie wymiany zużytych baterii samochodowych lub zużytych akumulatorów samochodowych, zbierającemu zużyte baterie samochodowe lub zużyte akumulatory samochodowe, prowadzącemu zakład
przetwarzania zużytych baterii samochodowych lub zużytych akumulatorów samochodowych lub wprowadzającemu
baterie samochodowe lub akumulatory samochodowe.
2. Użytkownik końcowy jest obowiązany do przekazania zużytych baterii przemysłowych i zużytych akumulatorów
przemysłowych sprzedawcy detalicznemu baterii przemysłowych lub akumulatorów przemysłowych, podmiotowi prowadzącemu usługi w zakresie wymiany zużytych baterii przemysłowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych, prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii przemysłowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych lub
wprowadzającemu baterie przemysłowe lub akumulatory przemysłowe.
3. Użytkownik końcowy jest obowiązany do przekazania zużytych baterii przemysłowych niklowo-kadmowych
i zużytych akumulatorów przemysłowych niklowo-kadmowych prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii
niklowo-kadmowych lub zużytych akumulatorów niklowo-kadmowych.

art. 46. więcej Art. 46. 1. W miejscu odbioru zakazuje się zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych wraz z innymi odpadami w tym samym pojemniku.
2. Pojemniki służące do zbierania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w miejscach
odbioru powinny być ustawione w miejscu publicznie dostępnym.
3. W miejscach odbioru zużyte baterie przenośne i zużyte akumulatory przenośne są przyjmowane nieodpłatnie.
4. W miejscu odbioru powinna znajdować się czytelna i dostępna dla użytkownika końcowego informacja na temat
możliwości oddania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych w tym miejscu.
5. Informacja, o której mowa w ust. 4, może być umieszczona na pojemniku służącym do zbierania zużytych baterii
przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych.

art. 47. więcej Art. 47. Przy sprzedaży użytkownikowi końcowemu nowych baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych nie
wykazuje się oddzielnie kosztów zbierania, przetwarzania i recyklingu.

art. 48. więcej Art. 48. Sprzedawca detaliczny baterii przenośnych lub akumulatorów przenośnych, którego powierzchnia sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U.
z 2020 r. poz. 293, 471, 782, 1086 i 1378) przekracza 25 m², jest obowiązany do:
1) przyjęcia selektywnie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych od użytkownika końcowego przez udostępnienie pojemnika na zużyte baterie przenośne i zużyte akumulatory przenośne, bez możliwości żądania od niego zapłaty za ich przyjęcie;
2) przekazania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, sprzedawcy hurtowemu lub zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory.

art. 49. więcej Art. 49. Sprzedawca hurtowy baterii przenośnych lub akumulatorów przenośnych jest obowiązany do:
1) przyjęcia zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych od użytkownika końcowego oraz od
sprzedawcy detalicznego, któremu przekazał baterie przenośne lub akumulatory przenośne, bez możliwości żądania
od niego zapłaty za ich przyjęcie;
2) przekazania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, zbierającemu zużyte baterie lub
zużyte akumulatory.

art. 50. więcej Art. 50. Przedsiębiorca świadczący usługi w zakresie wymiany zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest
obowiązany do:
1) przyjęcia selektywnie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych od użytkownika końcowego, bez możliwości żądania od niego zapłaty za ich przyjęcie;
2) przekazania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, zbierającemu zużyte baterie lub
zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Prowadzący miejsce odbioru, niebędący sprzedawcą detalicznym, sprzedawcą hurtowym lub przedsiębiorcą świadczącym usługi w zakresie wymiany zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa odpowiednio w art. 48–50, może przyjmować od użytkowników końcowych zużyte baterie przenośne i zużyte akumulatory przenośne,
jeżeli ma zawartą umowę ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory na odbiór zużytych baterii przenośnych
lub zużytych akumulatorów przenośnych. Umowa jest zawierana w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
2. Umowa, o której mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności zobowiązanie się zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory do:
1) co najmniej nieodpłatnego i okresowego odbioru zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych;
2) nieodpłatnego dostarczenia pojemników do gromadzenia zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów
przenośnych.

art. 52. więcej Art. 52. Prowadzący miejsce odbioru jest zwolniony z obowiązku:
1) uzyskania zezwolenia na zbieranie odpadów, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
2) uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach;
3) zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części, o którym mowa w art. 71 ustawy
z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333), w związku ze zbieraniem zużytych baterii lub
zużytych akumulatorów;
4) prowadzenia ewidencji odpadów, o której mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do przyjęcia zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych oraz
zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych od użytkownika końcowego.
1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sprzedawcy detalicznego baterii samochodowych kwasowo-
-ołowiowych oraz akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych udostępnianych jako przynależność albo część
składowa innych urządzeń.
2. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do umieszczenia w punkcie sprzedaży, w widocznym miejscu, informacji o:
1) warunkach i trybie zwrotu zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w ust. 1, oraz możliwości
zwrotu pobranej opłaty depozytowej w punkcie sprzedaży;
2) punktach zbierania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w ust. 1, zorganizowanych przez
wprowadzającego baterie lub akumulatory, którego baterie lub akumulatory sprzedaje.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do pobrania od kupującego niebędącego przedsiębiorcą opłaty depozytowej
oraz do potwierdzenia jej pobrania, jeżeli przy sprzedaży tych baterii lub akumulatorów kupujący nie przekazał mu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w art. 53 ust. 1.
1a. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy sprzedawcy detalicznego baterii samochodowych kwasowo-
-ołowiowych oraz akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych udostępnianych jako przynależność albo część
składowa innych urządzeń.
2. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia pobrania opłaty depozytowej, do przyjęcia zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych oraz do zwrotu pobranej opłaty depozytowej i potwierdzenia jej zwrotu.
3. Jeżeli zwrot pobranej opłaty depozytowej przez sprzedawcę detalicznego, o którym mowa w ust. 1, jest niemożliwy z powodu jego likwidacji, upadłości albo przerwy w wykonywanej działalności gospodarczej, wprowadzający baterie
samochodowe kwasowo-ołowiowe lub akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe jest obowiązany, w terminie
45 dni od dnia ich sprzedaży, do przyjęcia od kupującego, o którym mowa w ust. 1, zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wprowadzonych przez niego do obrotu oraz do zwrotu pobranej opłaty depozytowej i potwierdzenia jej zwrotu
w zorganizowanych przez niego punktach zbierania tych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.
4. Potwierdzenie pobrania i zwrotu opłaty depozytowej, o której mowa w ust. 1–3, następuje na dokumencie potwierdzającym pobranie opłaty depozytowej oraz dokumencie potwierdzającym zwrot opłaty depozytowej.
5. Sprzedawca detaliczny jest obowiązany do przechowywania dokumentu potwierdzającego pobranie opłaty depozytowej i dokumentu potwierdzającego zwrot opłaty depozytowej przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,
którego one dotyczą.
6. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór dokumentu potwierdzającego pobranie opłaty depozytowej i dokumentu potwierdzającego zwrot opłaty depozytowej, o których mowa w ust. 4, kierując się
potrzebą ujednolicenia dokumentów oraz zapewnienia prawidłowego gospodarowania wpływami z opłat depozytowych.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Stawka opłaty depozytowej wynosi 30 zł za sztukę baterii samochodowej kwasowo-ołowiowej i akumulatora samochodowego kwasowo-ołowiowego.
2. (uchylony)

art. 56. więcej Art. 56. 1. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w art. 54 ust. 1, przekazuje nieodebraną opłatę depozytową na
odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na siedzibę tego sprzedawcy, w terminie
do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty.
1a. Do opłat depozytowych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują marszałkowi województwa.
2. Sprzedawca detaliczny, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia marszałkowi
województwa, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty, sprawozdania o wysokości pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej.
3. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa
w ust. 2, oraz sposób jego przekazywania, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań oraz ułatwieniem przekazywania tych sprawozdań marszałkowi województwa.

art. 57. więcej Art. 57. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do odebrania zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych od prowadzącego miejsce odbioru, z którym ma zawartą umowę, o której
mowa w art. 51 ust. 1.

art. 58. więcej Art. 58. 1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do przekazania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, a w przypadku
zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych – w pierwszej kolejności prowadzącemu zakład
przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który prowadzi co najmniej sortowanie zużytych baterii lub
zużytych akumulatorów.
2. Zbierający zużyte baterie kwasowo-ołowiowe lub zużyte akumulatory kwasowo-ołowiowe jest obowiązany do
przekazania tych baterii i akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który spełnia wymagania, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7
oraz jest wpisany do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
3. Zbierający zużyte baterie niklowo-kadmowe lub zużyte akumulatory niklowo-kadmowe jest obowiązany do przekazania tych baterii i akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii niklowo-kadmowych lub zużytych akumulatorów niklowo-kadmowych.

art. 59. więcej Art. 59. 1. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej
informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i w rozbiciu na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ma zawartą umowę, o której mowa
w art. 32 ust. 1.
2. W przypadku wprowadzających baterie przenośne lub akumulatory przenośne, którzy przekazali realizację obowiązków wynikających z ustawy temu samemu podmiotowi, o którym mowa w art. 28 ust. 1, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczych
informacji, o których mowa w ust. 1.
3. Zbierający zużyte baterie przenośne lub zużyte akumulatory przenośne, który przekazuje zużyte baterie lub zużyte
akumulatory bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania, sporządza sprawozdanie zawierające informacje, o których
mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej
ustawie.
4. Przez masę zużytych baterii i zużytych akumulatorów należy rozumieć odpowiednio masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów zebranych bezpośrednio od użytkowników końcowych, z miejsc odbioru oraz zakładów przetwarzania w rozumieniu art. 4 pkt 22 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
i przekazanych bezpośrednio prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.
5. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o której
mowa w ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego dotyczy.
6. (uchylony)

Art. 59a. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory sporządza zaświadczenie o zebranych zużytych bateriach
przenośnych lub zużytych akumulatorach przenośnych, za pośrednictwem indywidualnego konta w Bazie danych
o produktach i opakowaniach oraz o gospodarce odpadami, o której mowa w art. 79 ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach, zwanej dalej „BDO”, zawierające:
1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory;
2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;
3) numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego
przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;
4) numer identyfikacji podatkowej (NIP) zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;
5) (uchylony)
6) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;
7) (uchylony)
8) rodzaj zebranych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
9) masę zebranych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
10) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
11) (uchylony)
2. Zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory udostępnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, za
pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą umowę, albo podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, oraz marszałkowi województwa.
3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego
baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory,
dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący.
4. Łączna masa zużytych baterii i zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach, o których mowa w ust. 1,
nie może być większa od masy zużytych baterii i zużytych akumulatorów zebranych przez zbierającego zużyte baterie lub
zużyte akumulatory.

Art. 59b. (uchylony).

art. 60. więcej Art. 60. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do przetwarzania i recyklingu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów oraz powstających z nich odpadów w sposób bezpieczny dla środowiska i zdrowia ludzi.
2. Zabrania się przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów poza zakładem przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

art. 61. więcej Art. 61. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który ma zawartą
z wprowadzającym baterie lub akumulatory umowę, o której mowa w art. 36 ust. 1, jest obowiązany do przyjmowania
zużytych baterii i zużytych akumulatorów, bez możliwości żądania zapłaty za ich przyjęcie.
2. Łączna ilość zużytych baterii i zużytych akumulatorów przyjmowana do zakładu przetwarzania zużytych baterii
lub zużytych akumulatorów na podstawie umów zawartych z wprowadzającymi baterie lub akumulatory nie może przekroczyć ilości odpadów dopuszczonych do odzysku w zezwoleniu na prowadzenie działalności w zakresie odzysku.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych
akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do uzyskania pozwolenia zintegrowanego
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska.
2. Pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, jest wydawane prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który spełnia wymagania, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, z wyjątkiem prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów
przemysłowych kwasowo-ołowiowych, w ramach prowadzonej działalności przygotowuje zużyte baterie i zużyte akumulatory do recyklingu i unieszkodliwiania przez:
1) sortowanie zużytych baterii i zużytych akumulatorów na poszczególne rodzaje, ułatwiające ich przetwarzanie za
pomocą technologii i instalacji służących do przetwarzania i recyklingu poszczególnych rodzajów zużytych baterii
i zużytych akumulatorów, o których mowa w art. 15 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 6, lub
2) przetwarzanie poszczególnych rodzajów zużytych baterii i zużytych akumulatorów na odpowiednie frakcje materiałowe i recykling co najmniej wyodrębnionych metali w instalacjach i przy użyciu technologii zapewniających osiągnięcie co najmniej minimalnych poziomów wydajności recyklingu, o których mowa w art. 15 ust. 1.
2. Prowadzący zakład przetwarzania, w którym przetwarza się zużyte baterie samochodowe kwasowo-ołowiowe,
zużyte akumulatory samochodowe kwasowo-ołowiowe, zużyte baterie przemysłowe kwasowo-ołowiowe lub zużyte akumulatory przemysłowe kwasowo-ołowiowe, zapewnia co najmniej przekazanie powstałych w wyniku przetwarzania frakcji zawierających ołów i jego związki oraz frakcji tworzyw sztucznych do instalacji prowadzących recykling ołowiu i jego
związków lub recykling tworzyw sztucznych, spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie
ust. 7.
3. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest
obowiązany do przekazania poszczególnych rodzajów posortowanych zużytych baterii i zużytych akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania danego rodzaju zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o którym mowa w ust. 1
pkt 2, dla których sam nie prowadzi przetwarzania, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Sortowanie zużytych baterii i zużytych akumulatorów na poszczególne rodzaje stanowi proces odzysku R12
wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
5. Przetwarzanie i recykling, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stanowią, w zależności od stosowanej metody, procesy
odzysku R3–R6 wymienione w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach.
5a. Przetwarzanie i recykling, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz przetwarzanie i recykling zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w ust. 2, obejmuje co najmniej usunięcie wszystkich cieczy i kwasów.
6.2) Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, inne rodzaje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, które powinny być wydzielone
w procesie sortowania, kierując się koniecznością zapewnienia wymaganych poziomów recyklingu oraz ułatwieniem
procesów sortowania.
7. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe wymagania dotyczące:2)
1) procesu przetwarzania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów
przemysłowych kwasowo-ołowiowych,
2) instalacji prowadzących recykling ołowiu i jego związków lub recykling tworzyw sztucznych
− biorąc pod uwagę rozwój techniczny i naukowy oraz najlepsze dostępne techniki, a także kierując się potrzebą zapewnienia bezpiecznego dla środowiska i zdrowia ludzi przetwarzania i recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów.

art. 64. więcej Art. 64. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, w zależności od rodzaju prowadzonego przetwarzania i recyklingu, jest obowiązany do prowadzenia ewidencji obejmującej informacje o:
1) rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów;
2) rodzaju i masie przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów;
3) osiągniętych poziomach recyklingu;
4) osiągniętych poziomach wydajności recyklingu.
2. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do przetwarzania
i recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów w instalacjach i przy użyciu technologii spełniających wymogi określone dla najlepszych dostępnych technik zapewniających osiągnięcie co najmniej wymaganych poziomów wydajności
recyklingu, o których mowa w art. 15 ust. 1.
3. Właściwy organ odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku i unieszkodliwiania odpadów prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, w którym zastosowane
technologie i instalacje nie zapewniają osiągnięcia poziomów wydajności recyklingu, o których mowa w art. 15 ust. 1.
4. Masę zużytych baterii i zużytych akumulatorów przyjętych przez prowadzącego zakład przetwarzania zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów ustala się na podstawie kart przekazania odpadu.
5. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do sporządzania
sprawozdania zawierającego informacje, o których mowa w art. 75 ust. 2 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r.
o odpadach, na zasadach i w trybie określonych w tej ustawie.
6. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów jest obowiązany do przechowywania ewidencji, o której mowa w ust. 1, przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego
dotyczy.
7. (uchylony)

Art. 64a. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów sporządza zaświadczenie
o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach, za pośrednictwem indywidualnego konta
w BDO, zawierające:
1) numer rejestrowy prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
2) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
3) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do
którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;
4) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory;
5) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o ile został nadany;
6) (uchylony)
7) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego działalność w zakresie recyklingu, do którego przekazano
zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;
8) (uchylony)
9) numer identyfikacji podatkowej (NIP) prowadzącego działalność w zakresie unieszkodliwiania, do którego przekazano zużyte baterie lub zużyte akumulatory, o ile został nadany;
10) (uchylony)
11) rodzaj przyjętych do przetworzenia zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
12) masę przyjętych do przetworzenia zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
13) rodzaj przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
14) masę przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów;
15) oznaczenie procesu recyklingu, z podaniem procesu określonego w załączniku nr 1 do ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach;
16) oznaczenie procesu unieszkodliwiania, z podaniem procesu określonego w załączniku nr 2 do ustawy z dnia 14 grudnia
2012 r. o odpadach;
17) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wyeksportowanych w celu poddania procesom recyklingu i unieszkodliwiania;
18) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, które stanowiły przedmiot wewnątrzwspólnotowej dostawy
w celu poddania procesom recyklingu i unieszkodliwiania;
19) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do recyklingu;
20) masę zużytych baterii lub zużytych akumulatorów przekazanych do unieszkodliwiania;
21) numer kolejny z ewidencji zaświadczeń o przetworzonych zużytych bateriach i zużytych akumulatorach;
22) roczne moce przerobowe zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.
2. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów udostępnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1, za pośrednictwem indywidualnego konta w BDO, w terminie do dnia 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, wprowadzającemu baterie lub akumulatory, z którym ma zawartą
umowę, albo podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, oraz marszałkowi województwa.
3. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego
baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub
zużytych akumulatorów, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1,
obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot
pośredniczący.
4. Łączna masa przetworzonych zużytych baterii lub zużytych akumulatorów wskazana w zaświadczeniach, o których
mowa w ust. 1, nie może przekraczać rocznych mocy przerobowych zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych
akumulatorów określonych w decyzjach związanych z gospodarką odpadami.

Art. 64b. (uchylony).

art. 65. więcej Art. 65. 1. Marszałek województwa prowadzi odrębny rachunek bankowy w celu gromadzenia i przekazywania
wpływów z opłaty produktowej, dodatkowej opłaty produktowej, opłaty na publiczne kampanie edukacyjne oraz nieodebranej opłaty depozytowej.
2. Wpływy z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, powiększone o przychody z oprocentowania rachunków bankowych i pomniejszone o dochody budżetu samorządu województwa, o których mowa w ust. 3, marszałek województwa
przekazuje w terminie 30 dni po upływie każdego kwartału na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.
3. Wpływy z tytułu opłat, o których mowa w ust. 1, w wysokości 5% stanowią dochody budżetu samorządu województwa z przeznaczeniem na koszty egzekucji należności z tytułu tych opłat i obsługę administracyjną systemu tych
opłat.

art. 66. więcej Art. 66. (uchylony).

art. 67. więcej Art. 67. (uchylony)

art. 68. więcej Art. 68. (uchylony)

art. 69. więcej Art. 69. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Marszałek województwa udostępnia na stronie internetowej urzędu marszałkowskiego oraz w sposób zwyczajowo
przyjęty wykaz miejsc odbioru oraz zbierających zużyte baterie lub zużyte akumulatory na terenie województwa.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Marszałek województwa sprawuje kontrolę przestrzegania przepisów ustawy w zakresie objętym właściwością tego organu, w szczególności w zakresie opłaty produktowej, opłaty depozytowej oraz wykorzystania środków
przekazywanych przez wprowadzających baterie lub akumulatory, o których mowa w art. 37 ust. 4.
2. Do przeprowadzenia kontroli marszałek województwa może upoważnić pracowników podległego mu urzędu marszałkowskiego.
2a. Czynności kontrolne są wykonywane przez kontrolującego po okazaniu legitymacji służbowej oraz doręczeniu
upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.
2b. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 2a, zawiera co najmniej:
1) wskazanie podstawy prawnej;
2) oznaczenie organu kontroli;
3) datę i miejsce wystawienia;
4) imię i nazwisko kontrolującego oraz numer jego legitymacji służbowej;
5) firmę przedsiębiorcy objętego kontrolą;
6) określenie zakresu przedmiotowego kontroli;
7) datę rozpoczęcia i przewidywany termin zakończenia kontroli;
8) podpis osoby udzielającej upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji;
9) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego przedsiębiorcy.
3. Osoba kontrolująca jest uprawniona do:
1) wstępu wraz z rzeczoznawcami i niezbędnymi urządzeniami przez całą dobę na teren nieruchomości, obiektu lub ich
części, na których jest wykonywana działalność gospodarcza, a w godzinach od 6 do 22 – na pozostały teren;
2) przeprowadzania badań lub wykonywania innych niezbędnych czynności kontrolnych;
3) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób w zakresie niezbędnym do ustalenia stanu faktycznego;
4) żądania okazania dokumentów i udostępnienia danych mających związek z problematyką kontroli.
4. Marszałek województwa występuje do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie działań będących w zakresie jego kompetencji, jeżeli w wyniku kontroli stwierdzi naruszenie przez kontrolowany podmiot lub kontrolowaną osobę fizyczną przepisów ustawy lub wystąpi uzasadnione podejrzenie, że takie naruszenie mogło nastąpić, przekazując dokumentację sprawy.
5. Kierownik kontrolowanego podmiotu oraz kontrolowana osoba fizyczna są obowiązani umożliwić przeprowadzanie kontroli, a w szczególności dokonanie czynności, o których mowa w ust. 3.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Z czynności kontrolnych osoba kontrolująca sporządza protokół, którego jeden egzemplarz doręcza kierownikowi kontrolowanego podmiotu lub kontrolowanej osobie fizycznej.
2. Protokół podpisuje osoba kontrolująca oraz kontrolowany podmiot lub kontrolowana osoba fizyczna, którzy mogą
wnieść do protokołu zastrzeżenia i uwagi wraz z uzasadnieniem.
3. W razie odmowy podpisania protokołu przez kierownika kontrolowanego podmiotu lub kontrolowaną osobę
fizyczną osoba kontrolująca umieszcza o tym wzmiankę w protokole, a odmawiający podpisu może, w terminie 7 dni,
przedstawić swoje stanowisko na piśmie marszałkowi województwa.

Art. 71a. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

Art. 71b. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska co najmniej raz w roku przeprowadza kontrolę zakładu przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska sporządza i przedkłada Głównemu Inspektorowi Ochrony
Środowiska, w terminie do dnia 15 lutego każdego roku, zbiorczą informację o wynikach kontroli przedsiębiorców wpisanych do rejestru, o którym mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach, skontrolowanych w poprzednim roku
kalendarzowym.
2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska, na podstawie wyników kontroli, o których mowa w ust. 1, oraz
posiadanych informacji, w tym danych zawartych w BDO, sporządza i przedkłada ministrowi właściwemu do
spraw środowiska, w terminie do dnia 15 maja roku następującego po roku, którego dotyczy, roczny raport
o funkcjonowaniu gospodarki bateriami i akumulatorami oraz zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami,
w tym informacje na temat osiągniętych poziomów zbierania oraz recyklingu.
3. Minister właściwy do spraw klimatu może określić, w drodze rozporządzenia, zakres i wzór raportu, o którym
mowa w ust. 2, kierując się koniecznością określenia danych w celu dokonania oceny funkcjonowania systemu gospodarki bateriami i akumulatorami oraz zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami.

art. 73. więcej Art. 73. Kontrolę przestrzegania przez sprzedawców detalicznych i sprzedawców hurtowych przepisów art. 8, art. 9,
art. 10 ust. 1, art. 11, art. 31 ust. 3, art. 48–50, art. 53 oraz art. 54 ust. 1 i 2 sprawuje Inspekcja Handlowa.

art. 74. więcej Art. 74. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 1, prowadzi dystrybucję baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 lub 9, podlega karze grzywny.

art. 75. więcej Art. 75. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 5, nie wykonuje decyzji o wstrzymaniu dystrybucji baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 lub 9, podlega karze grzywny do 10 000 zł.

art. 76. więcej Art. 76. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 6, nie zwraca baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 lub 9 do dostawcy lub, w przypadku braku takiej możliwości, nie przekazuje tych baterii lub akumulatorów jako zużytych baterii i zużytych akumulatorów do przetworzenia i recyklingu, podlega karze grzywny do 10 000 zł.

art. 77. więcej Art. 77. Kto, wbrew przepisom art. 11 ust. 2 i 3, prowadzi dystrybucję sprzętu, w którym są zamontowane baterie
lub akumulatory, bez dołączenia do niego instrukcji, a w przypadku wprowadzania do obrotu na terytorium kraju – bez
dołączenia do niego instrukcji w języku polskim, podlega karze grzywny.

art. 78. więcej Art. 78. Kto, wbrew przepisowi art. 12, umieszcza zużyte baterie lub zużyte akumulatory razem z innymi odpadami
w tym samym pojemniku, podlega karze grzywny.

art. 79. więcej Art. 79. (uchylony).

art. 80. więcej Art. 80. Kto, wbrew przepisowi art. 30, nie umieszcza numeru rejestrowego na dokumentach związanych z obrotem
bateriami i akumulatorami, podlega karze grzywny.

art. 81. więcej Art. 81. Kto, wbrew przepisom art. 31:
1) nie odbiera od użytkownika końcowego zużytych baterii samochodowych, zużytych akumulatorów samochodowych,
zużytych baterii przemysłowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych,
2) nie odbiera na własny koszt od użytkownika końcowego, sprzedawcy detalicznego oraz sprzedawcy hurtowego
zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-
-ołowiowych lub nie przekazuje ich do przetwarzania i recyklingu,
3) nie dołącza do baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych informacji o warunkach i trybie ich zwrotu oraz o zorganizowanych dla nich punktach zbierania
– podlega karze grzywny.

art. 82. więcej Art. 82. (uchylony).

art. 83. więcej Art. 83. Kto, wbrew przepisom art. 34, nie prowadzi lub nie przechowuje ewidencji obejmującej informacje o rodzaju
i masie wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów, lub prowadzi ewidencję nierzetelnie, podlega karze grzywny.

art. 84. więcej Art. 84. (uchylony).

art. 85. więcej Art. 85. (uchylony).

art. 86. więcej Art. 86. Kto, wbrew przepisom art. 48:
1) nie przyjmuje selektywnie zebranych zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych od
użytkownika końcowego lub żąda od niego zapłaty za ich przyjęcie,
2) nie przekazuje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, sprzedawcy hurtowemu lub
zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory
– podlega karze grzywny.

art. 87. więcej Art. 87. Kto, wbrew przepisom art. 49:
1) nie przyjmuje zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych od użytkownika końcowego
oraz od sprzedawcy detalicznego, któremu przekazał baterie przenośne lub akumulatory przenośne, lub żąda zapłaty
za ich przyjęcie,
2) nie przekazuje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, zbierającemu zużyte baterie
lub zużyte akumulatory
– podlega karze grzywny.

art. 88. więcej Art. 88. Kto, wbrew przepisom art. 50:
1) nie przyjmuje selektywnie zebranych zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych od
użytkownika końcowego lub żąda od niego zapłaty za ich przyjęcie,
2) nie przekazuje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, zbierającemu zużyte baterie
lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów
– podlega karze grzywny.

art. 89. więcej Art. 89. Kto, wbrew przepisom art. 53:
1) nie przyjmuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów samochodowych
kwasowo-ołowiowych od użytkownika końcowego,
2) nie umieszcza w punkcie sprzedaży, w widocznym miejscu, informacji o:
a) warunkach i trybie zwrotu zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, oraz możliwości
zwrotu pobranej opłaty depozytowej w punkcie sprzedaży,
b) punktach zbierania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, o których mowa w pkt 1, zorganizowanych przez
wprowadzającego baterie lub akumulatory, którego baterie lub akumulatory sprzedaje
– podlega karze grzywny.

art. 90. więcej Art. 90. Kto, wbrew przepisom art. 54:
1) nie pobiera od kupującego opłaty depozytowej lub nie potwierdza jej pobrania,
2) w terminie 30 dni od dnia pobrania opłaty depozytowej, nie przyjmuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-
-ołowiowych, zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych lub nie zwraca pobranej opłaty depozytowej wraz z potwierdzeniem jej zwrotu,
3) w terminie 45 dni od dnia sprzedaży, nie przyjmuje od kupującego wprowadzonych przez siebie do obrotu baterii
i akumulatorów lub nie zwraca pobranej opłaty depozytowej, lub nie potwierdza jej zwrotu
– podlega karze grzywny.

art. 91. więcej Art. 91. Kto, wbrew przepisowi art. 57, nie odbiera zużytych baterii przenośnych lub zużytych akumulatorów przenośnych od prowadzącego miejsce odbioru, z którym ma zawartą umowę, o której mowa w art. 51 ust. 1, podlega karze
grzywny.

art. 92. więcej Art. 92. Kto, wbrew przepisom art. 59:
1) nie prowadzi lub nie przechowuje ewidencji obejmującej informacje o masie zebranych zużytych baterii przenośnych
i zużytych akumulatorów przenośnych, ogółem i w rozbiciu na poszczególnych wprowadzających baterie lub akumulatory, z którymi ma zawartą umowę, lub prowadzi ewidencję nierzetelnie
2) (uchylony)
– podlega karze grzywny.

Art. 92a. Kto, wbrew przepisom art. 59a, nie udostępnia zaświadczenia o zebranych zużytych bateriach
przenośnych i zużytych akumulatorach przenośnych albo nie udostępnia zaświadczenia w terminie lub udostępnia
zaświadczenie zawierające informacje nierzetelne, podlega karze grzywny.

art. 93. więcej Art. 93. (uchylony).

art. 94. więcej Art. 94. Kto, wbrew przepisom art. 61, nie przyjmuje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów lub żąda zapłaty
za ich przyjęcie, podlega karze grzywny.

art. 95. więcej Art. 95. Kto, wbrew przepisom art. 64, nie prowadzi lub nie przechowuje ewidencji obejmującej informacje
o rodzaju i masie przyjętych do przetwarzania zużytych baterii i zużytych akumulatorów, przetworzonych zużytych baterii i zużytych akumulatorów, osiągniętych poziomów recyklingu oraz osiągniętych poziomów wydajności
recyklingu, lub prowadzi ewidencję nierzetelnie, podlega karze grzywny.

Art. 95a. Kto, wbrew przepisom art. 64a, nie udostępnia zaświadczenia o przetworzonych zużytych bateriach i zużytych akumulatorach albo nie udostępnia zaświadczenia w terminie lub udostępnia zaświadczenie zawierające informacje nierzetelne, podlega karze grzywny.

art. 96. więcej Art. 96. 1. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 74–95a, następuje w trybie przepisów Kodeksu
postępowania w sprawach o wykroczenia.
2. Za wykroczenia, o których mowa w art. 74–95a, odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu
prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami przedsiębiorcy związanymi z wprowadzaniem baterii lub akumulatorów, ich dystrybucją lub gospodarowaniem zużytymi bateriami lub zużytymi
akumulatorami.

art. 97. więcej Art. 97. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 1, wprowadza do obrotu baterie lub akumulatory niespełniające wymagań określonych w art. 8 lub art. 9, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 150 000 zł.

art. 98. więcej Art. 98. Kto, wbrew przepisowi art. 10 ust. 2, nie wycofuje z obrotu baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań określonych w art. 8 lub art. 9, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 150 000 zł.

art. 99. więcej Art. 99. Kto, wbrew przepisom art. 11 ust. 2 i 3, wprowadza do obrotu sprzęt, w którym są zamontowane baterie lub
akumulatory, bez dołączenia do niego instrukcji, a w przypadku wprowadzania do obrotu na terytorium kraju – bez dołączenia do niego instrukcji w języku polskim, lub dołącza instrukcję nierzetelną, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do
150 000 zł.

Art. 99a. Kto, wbrew przepisowi art. 15 ust. 3, nie przedkłada marszałkowi województwa sprawozdań o osiągniętym
poziomie wydajności recyklingu, o których mowa w art. 3 ust. 4 rozporządzenia Komisji (UE) nr 493/2012, lub nie
przedkłada ich terminowo, podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 2000 zł.

Art. 99b. Podmiot pośredniczący, który nie posiada wdrożonego systemu zarządzania środowiskowego, o którym
mowa w art. 28 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości 20 000 zł.

Art. 99c. Kto, wbrew przepisowi art. 63 ust. 2, nie zapewnia co najmniej przekazania frakcji zawierających ołów
i jego związki oraz frakcji tworzyw sztucznych do instalacji prowadzących recykling ołowiu i jego związków lub recykling tworzyw sztucznych spełniających wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7, podlega karze pieniężnej w wysokości od 10 000 zł do 1 000 000 zł.

art. 100. więcej Art. 100. (uchylony).

Art. 100a. Kto, wbrew przepisowi art. 56 ust. 1, nie przekazuje nieodebranej opłaty depozytowej lub przekazuje ją
nieterminowo, podlega karze pieniężnej w wysokości od 1000 zł do 15 000 zł.

Art. 100b. Kto, wbrew przepisom art. 56 ust. 2, nie przedkłada marszałkowi województwa sprawozdania o wysokości
pobranej opłaty depozytowej i przekazanej nieodebranej opłaty depozytowej, składa je nieterminowo lub składa sprawozdanie nierzetelne, podlega karze pieniężnej w wysokości od 500 zł do 20 000 zł.

art. 101. więcej Art. 101. Kto, wbrew przepisom art. 58, nie przekazuje zużytych baterii lub zużytych akumulatorów do odpowiedniego prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlega karze pieniężnej od
10 000 zł do 200 000 zł.

art. 102. więcej Art. 102. Kto, wbrew przepisowi art. 63 ust. 3, nie przekazuje poszczególnych rodzajów posortowanych zużytych
baterii lub zużytych akumulatorów prowadzącemu zakład przetwarzania danego rodzaju zużytych baterii lub zużytych
akumulatorów, podlega karze pieniężnej od 2000 zł do 200 000 zł.

art. 103. więcej Art. 103. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 97–99c i art. 100a–102, wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki
inspektor ochrony środowiska.
2. Ustalając wysokość kar pieniężnych, o których mowa w art. 97–99c i art. 100a–102, uwzględnia się zakres naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu.
3. Kary pieniężne wnosi się na odrębny rachunek bankowy wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska.
3a. Kary pieniężne wnosi się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej stała się
ostateczna.
3b. Wpływy z tytułu kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
4. W sprawach dotyczących kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują wojewódzkiemu inspektorowi
ochrony środowiska.

art. 104. więcej Art. 104. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287, z późn. zm.) w art. 2 w ust. 1 po pkt 15d dodaje się pkt 15e w brzmieniu:
„15e) kontrola przestrzegania przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666), z wyjątkiem kontroli przestrzegania przez sprzedawców detalicznych i sprzedawców hurtowych przepisów art. 8, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11, art. 31 ust. 3, art. 48-50, art. 53 oraz art. 54 ust. 1 i 2;”.

art. 105. więcej Art. 105. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.) w art. 23 w ust. 1 po pkt 16c dodaje się pkt 16d w brzmieniu:
„16d) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666), z tym że kosztem uzyskania przychodów są poniesione wydatki, o których mowa w art. 37 ust. 4, oraz poniesione opłaty, o których mowa w art. 38 ust. 2 tej ustawy,”.

art. 106. więcej Art. 106. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) w art. 16 w ust. 1 po pkt 19c dodaje się pkt 19d w brzmieniu:
„19d) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666), z tym że kosztem uzyskania przychodów są poniesione wydatki, o których mowa w art. 37 ust. 4, oraz poniesione opłaty, o których mowa w art. 38 ust. 2 tej ustawy,”.

art. 107. więcej Art. 107. W ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z 2006 r. Nr 144, poz. 1042, z 2008 r. Nr 223, poz. 1464 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 2 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) prowadzenie we wskazanym zakresie selektywnego zbierania i odbierania odpadów komunalnych, w tym powstających w gospodarstwach domowych odpadów niebezpiecznych, odpadów wielkogabarytowych, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, zużytych baterii i zużytych akumulatorów oraz odpadów z remontów,”;
2) w art. 8 ust. 2b otrzymuje brzmienie:
„2b. Przedsiębiorca posiadający zezwolenie na odbieranie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, obejmujące niesegregowane odpady komunalne, jest obowiązany również do odbierania wszystkich selektywnie zbieranych rodzajów odpadów komunalnych, w tym powstających w gospodarstwach domowych odpadów wielkogabarytowych, zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, zużytych baterii przenośnych i zużytych akumulatorów przenośnych oraz odpadów z remontów.”.

art. 108. więcej Art. 108. W ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 25, z późn. zm.) w art. 3 w ust. 1 po pkt 2a dodaje się pkt 2b w brzmieniu:
„2b) kontrola przestrzegania przez sprzedawców detalicznych i sprzedawców hurtowych przepisów art. 8, art. 9, art. 10 ust. 1, art. 11, art. 31 ust. 3, art. 48-50, art. 53 oraz art. 54 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666),”.

art. 109. więcej Art. 109. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 41;
2) uchyla się art. 74.

art. 110. więcej Art. 110. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 401 po ust. 13d dodaje się ust. 13e i 13f w brzmieniu:
„13e. Przychodami Narodowego Funduszu są także wpływy z kar pieniężnych wymierzanych na podstawie art. 97-102 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666). 13f. Wpływy z kar, o których mowa w ust. 13e, Narodowy Fundusz przeznacza na dofinansowanie działań w zakresie:
1) zbierania zużytych baterii i zużytych akumulatorów;
2) przetwarzania i recyklingu zużytych baterii i zużytych akumulatorów;
3) unieszkodliwiania zużytych baterii i zużytych akumulatorów.”;
2) art. 401b otrzymuje brzmienie:
„Art. 401b. Przychody wymienione w art. 401 ust. 2-13 i 13e oraz w art. 401a przeznacza się również na pokrycie kosztów ich obsługi.”;
3) w art. 402 dodaje się ust. 10 i 11 w brzmieniu:
„10. Wpływy z kar, o których mowa w art. 401 ust. 13e, wojewódzcy inspektorzy ochrony środowiska przekazują na rachunek bankowy Narodowego Funduszu w terminie do końca następnego miesiąca po upływie każdego kwartału. 11. Wojewódzki inspektor ochrony środowiska przed przekazaniem na rachunek Narodowego Funduszu wpływów z kar, o których mowa w art. 401 ust. 13e, pomniejsza je o 20%, a kwotę uzyskaną z tytułu pomniejszenia przeznacza na koszty egzekucji ustalonej należnej kary oraz koszty weryfikacji ustalenia jej wysokości.”.

art. 111. więcej Art. 111. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607) wprowadza się następujące zmiany:
1) tytuł ustawy otrzymuje brzmienie: „Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej”;
2) w art. 1: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Ustawa określa obowiązki przedsiębiorców, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.), wprowadzających na terytorium kraju produkty w opakowaniach, których rodzaje określa załącznik nr 1 do ustawy, i produkty wymienione w załączniku nr 3 do ustawy oraz określa zasady ustalania i pobierania opłaty produktowej.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„ 3. Przepisy ustawy stosuje się również do przedsiębiorcy wprowadzającego na terytorium kraju w drodze importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia towary, których częściami składowymi lub przynależnościami są produkty wymienione w załączniku nr 3 do ustawy.”;
3) w art. 2: a) uchyla się pkt 1, b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) odpadzie poużytkowym - rozumie się przez to odpady powstające z produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy;”,
c) uchyla się pkt 8, d) pkt 9 otrzymuje brzmienie:
„9) opłacie produktowej - rozumie się przez to opłatę obliczaną i wpłacaną za opakowania w przypadku wprowadzania na rynek krajowy produktów w opakowaniach, o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy, a także opłatę obliczaną i wpłacaną w przypadku wprowadzania na rynek krajowy produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy;”,
e) uchyla się pkt 13;
4) w art. 3 uchyla się ust. 3a i 3b;
5) w art. 9 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Przedsiębiorca rozpoczynający działalność polegającą na wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu produktów w opakowaniach, o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy, lub produktów, o których mowa w załączniku nr 3 do ustawy, jest obowiązany bez wezwania złożyć zawiadomienie o tym fakcie marszałkowi województwa, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności. 2. Za dzień rozpoczęcia działalności, o której mowa w ust. 1, uważa się datę pierwszego wprowadzenia na terytorium kraju lub powstania pierwszego długu celnego dla produktu w opakowaniu wymienionym w załączniku nr 1 do ustawy lub produktu wymienionego w załączniku nr 3 do ustawy.”;
6) w art. 10: a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) odpowiednio masie opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których wprowadził na rynek krajowy produkty, lub wprowadzonych na rynek krajowy produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje;”,
b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) odpowiednio masie opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których przedsiębiorcy wymienieni w wykazie wprowadzili na rynek krajowy produkty, lub wprowadzonych na rynek krajowy przez przedsiębiorców produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje;";
7) w art. 12 ust. 3-5 otrzymują brzmienie:
„3. Opłatę produktową oblicza się jako iloczyn stawki opłaty i różnicy pomiędzy wymaganym a osiągniętym poziomem odzysku (recyklingu) przeliczonej na wielkość wyrażoną w masie produktów lub opakowań. 3a. Szczegółowy sposób obliczania opłaty produktowej należnej od przedsiębiorcy lub organizacji z tytułu niewykonania obowiązku odzysku, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, określa załącznik nr 5 do ustawy. 4. Opłatę produktową oblicza się oddzielnie dla każdego rodzaju opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy i produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy. 5. Nie wnosi się opłaty produktowej, której łączna roczna wysokość dla opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy oraz produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy nie przekracza 50 zł.”;
8) art. 13 otrzymuje brzmienie:
„Art. 13. Podstawę obliczenia opłaty produktowej stanowi masa w kilogramach.”;
9) w art. 14 w ust. 1 uchyla się pkt 2 i 3;
10) w art. 15 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) odpowiednio masie opakowań wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, w których przedsiębiorcy wprowadzili na rynek krajowy produkty, lub wprowadzonych na rynek krajowy przez przedsiębiorców produktów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, z podziałem na poszczególne ich rodzaje;”;
11) uchyla się rozdział 4;
12) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. Przez marszałka województwa oraz urząd marszałkowski rozumie się odpowiednio marszałka województwa oraz urząd marszałkowski właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania przedsiębiorcy wprowadzającego na rynek krajowy produkty w opakowaniach wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy lub produkty wymienione w załączniku nr 3 do ustawy oraz organizacji, a w przypadku braku siedziby albo miejsca zamieszkania na terytorium kraju - odpowiednio Marszałka Województwa Mazowieckiego lub Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego.”;
13) uchyla się art. 26;
14) uchyla się art. 30;
15) w art. 37 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Kto, będąc przedsiębiorcą prowadzącym organizację odzysku lub działalność polegającą na wytwarzaniu, imporcie lub wewnątrzwspólnotowym nabyciu produktów w opakowaniach lub produktów określonych w załącznikach nr 1 i 3 do ustawy:”;
16) uchyla się art. 38 i 39;
17) art. 40 otrzymuje brzmienie:
„Art. 40. Orzekanie w sprawach o czyny określone w art. 37-37b następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.”;
18) uchyla się załącznik nr 2 do ustawy;
19) w załączniku nr 4 do ustawy uchyla się poz. 8-13;
20) w załączniku nr 4a do ustawy uchyla się poz. 8-13.

art. 112. więcej Art. 112. W ustawie z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 i Nr 175, poz. 1458 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1236) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 21 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Przedsiębiorca prowadzący stację demontażu jest obowiązany do przekazania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który spełnia wymagania, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 1 i w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666).”;
2) po art. 48 dodaje się art. 48a w brzmieniu:
„Art. 48a. Kto, wbrew przepisowi art. 21 ust. 2, nie przekazuje zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych i zużytych akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, podlega karze grzywny.”.

art. 113. więcej Art. 113. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.) w art. 22:
1) w ust. 2 pkt 16 otrzymuje brzmienie:
„16) z opłat, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495 oraz z 2008 r. Nr 223, poz. 1464), oraz opłat, o których mowa w art. 20 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666);”;
2) w ust. 6a pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) prowadzeniem rejestru, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, oraz bazy danych o sprzęcie i zużytym sprzęcie, o której mowa w art. 15 ust. 3 tej ustawy, jak również prowadzeniem rejestru, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach - w przypadku uzyskiwania dochodów z tytułów wymienionych w ust. 2 pkt 16;”.

art. 114. więcej Art. 114. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz. 1495 oraz z 2008 r. Nr 223, poz. 1464) wprowadza się następujące zmiany:
1) po art. 1 dodaje się art. 1a w brzmieniu:
„Art. 1a. W sprawach dotyczących postępowania z bateriami i akumulatorami oraz ze zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami stanowiącymi przynależność albo część składową sprzętu stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. Nr 79, poz. 666).”;
2) w art. 4 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje ust. 2 w brzmieniu:
„2. Przy ustalaniu ilości i masy sprzętu wprowadzonego na terytorium kraju nie uwzględnia się masy baterii i akumulatorów.”;
3) w art. 10 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, sposób nadawania numeru rejestrowego, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność zidentyfikowania przedsiębiorców wpisanych do rejestru, zapewnienia spójności i ciągłości numeru rejestrowego z numerem rejestrowym nadawanym zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach oraz wyeliminowania sytuacji, w której przedsiębiorcy będą posługiwać się dwoma numerami rejestrowymi.”;
4) w art. 31 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w terminie do dnia 15 marca po roku, w którym nastąpiło zebranie lub odzysk, w tym recykling, zużytego sprzętu, sprawozdania o osiągniętych poziomach zbierania, odzysku i recyklingu zużytego sprzętu.”;
5) w art. 33 w ust. 4 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Wprowadzający sprzęt jest obowiązany do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 15 marca każdego roku, wykazu zakładów przetwarzania, z których prowadzącymi zawarł umowę, o której mowa w ust. 1, zawierającego:”;
6) w art. 47 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Prowadzący zakład przetwarzania jest obowiązany do przekazania zużytych baterii i zużytych akumulatorów zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów.”;
7) w art. 56 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prowadzący działalność w zakresie recyklingu oraz prowadzący działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku są obowiązani do sporządzenia i przedłożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 31 lipca za okres od 1 stycznia do 30 czerwca i do dnia 15 marca za okres od 1 lipca do 31 grudnia każdego roku, sprawozdania o masie przyjętych oraz poddanych odpowiednio recyklingowi lub innym niż recykling procesom odzysku odpadów pochodzących ze zużytego sprzętu.”;
8) w art. 77: a) pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) wbrew przepisom art. 47 ust. 1 i 3, nie przekazuje odpadów powstałych w wyniku przetwarzania zużytego sprzętu prowadzącemu działalność w zakresie recyklingu, prowadzącemu działalność w zakresie innych niż recykling procesów odzysku lub prowadzącemu działalność w zakresie unieszkodliwiania odpadów,”,
b) po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) wbrew przepisowi art. 47 ust. 4, nie przekazuje zużytych baterii i zużytych akumulatorów zbierającemu zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub prowadzącemu zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów,”;
9) w załączniku nr 2 do ustawy w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) baterie i akumulatory,”.

Art. 114a. Roczny raport o funkcjonowaniu gospodarki bateriami i akumulatorami oraz zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami, w tym informacje na temat osiągniętych poziomów zbierania oraz recyklingu, o którym mowa
w art. 72 ust. 2, za 2019 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska sporządza i przedkłada ministrowi właściwemu do
spraw środowiska, w terminie do dnia 30 listopada 2020 r.

art. 115. więcej Art. 115. Przedsiębiorca, który wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub
akumulatorów na terytorium kraju oraz przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, jest obowiązany do złożenia Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska wniosku o wpis do rejestru, w terminie do dnia 30 listopada 2009 r.

art. 116. więcej Art. 116. 1. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych
akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych, zużytych baterii przemysłowych kwasowo-ołowiowych lub zużytych akumulatorów przemysłowych kwasowo-ołowiowych, który nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 15 ust. 1
pkt 1 i w przepisach wydanych na podstawie art. 63 ust. 7, jest obowiązany do dostosowania zakładu do tych wymagań
oraz uzyskania decyzji zmieniającej posiadane decyzje związane z gospodarką odpadami, w terminie 3 miesięcy od dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Prowadzący zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, który nie spełnia wymagań,
o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3, jest obowiązany do dostosowania zakładu do tych wymagań oraz uzyskania
decyzji zmieniającej posiadane decyzje związane z gospodarką odpadami, w terminie do dnia 26 września 2011 r.
3. Jeżeli prowadzący zakład, o którym mowa w ust. 1 lub 2, nie dostosował tego zakładu do wymagań wynikających
z ustawy oraz nie uzyskał decyzji zmieniającej posiadane decyzje związane z gospodarką odpadami, właściwy organ,
który wydał decyzje w zakresie gospodarki odpadami, stwierdza z urzędu, w drodze decyzji, że decyzje te wygasły bez odszkodowania, odpowiednio w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy albo z dniem 26 września 2011 r.

art. 117. więcej Art. 117. 1. Do praw i obowiązków wynikających z ustawy zmienianej w art. 11133)
, w tym do zobowiązań z tytułu
opłaty produktowej oraz obowiązków sprawozdawczych, stosuje się przepisy tej ustawy obowiązujące w chwili powstania
tych praw i obowiązków.
2. Środki zgromadzone przed dniem 1 maja 2010 r. na rachunku bankowym, o którym mowa w art. 30 ustawy zmienianej w art. 111, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej przeznacza na finansowanie działań
w zakresie:
1) odzysku i recyklingu odpadów poużytkowych powstałych z akumulatorów niklowo-kadmowych, niklowo-żelazowych, innych akumulatorów elektrycznych oraz ogniw i baterii galwanicznych;
2) edukacji ekologicznej dotyczącej selektywnego zbierania i recyklingu odpadów poużytkowych z akumulatorów
niklowo-kadmowych, niklowo-żelazowych, innych akumulatorów elektrycznych oraz baterii i ogniw galwanicznych;
3) selektywnego zbierania odpadów poużytkowych z akumulatorów niklowo-kadmowych, niklowo-żelazowych, innych
akumulatorów elektrycznych oraz baterii i ogniw galwanicznych wykonywanych przez gminy;
4) badań laboratoryjnych na zawartość metali ciężkich w bateriach lub akumulatorach zleconych przez Inspekcję Handlową;
5) wdrażania przez zakłady przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów certyfikowanych systemów
zarządzania środowiskowego, umożliwiających dobrowolne uczestnictwo we wspólnotowym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS).

art. 118. więcej Art. 118. 1. Baterie i akumulatory niespełniające wymagań określonych w art. 8 i 9, które zostały wprowadzone do
obrotu przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie podlegają wycofaniu z obrotu.
2. Ciężar udowodnienia, że wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów nastąpiło przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, spoczywa na wprowadzającym baterie lub akumulatory.

art. 119. więcej Art. 119. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 114
zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 114,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

art. 120. więcej Art. 120. 1. Wprowadzający baterie lub akumulatory przedkłada sprawozdania i wykazy, o których mowa w art. 34
ust. 2, art. 35 ust. 1, art. 36 ust. 4, art. 37 ust. 6, art. 41 ust. 3, art. 59 ust. 3 i art. 64 ust. 5, za rok 2010, w terminie do dnia
15 marca 2011 r.
2. Główny Inspektor Ochrony Środowiska sporządza i przedkłada ministrowi właściwemu do spraw środowiska
roczny raport o funkcjonowaniu gospodarki bateriami i akumulatorami oraz zużytymi bateriami i zużytymi akumulatorami,
o którym mowa w art. 72 ust. 2, za rok 2010, w terminie do dnia 15 maja 2011 r.

art. 121. więcej Art. 121. 1. Do czasu utworzenia bazy danych, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 1 i art. 69 ust. 2, marszałek województwa jest obowiązany do przedłożenia zbiorczego sprawozdania ze sprawozdań, o których mowa w art. 69 ust. 1,
Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, w terminie do dnia 15 kwietnia roku, w którym te sprawozdania zostały
przekazane.
2. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, wzory zbiorczych sprawozdań,
o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich przekazywania, kierując się potrzebą ujednolicenia sprawozdań.

art. 122. więcej Art. 122. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
1) art. 11 ust. 2 i 3, art. 15 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, art. 48, art. 49, art. 77, art. 86, art. 87 i art. 99, które wchodzą w życie w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia;
2) art. 9 ust. 4, który wchodzi w życie z dniem 26 września 2009 r.;
3) art. 17–26 i art. 79, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2009 r.;
4) art. 30, art. 32–43, art. 53–56, art. 65, art. 69, art. 72, art. 80, art. 82–85, art. 89, art. 90, art. 100, art. 104–106, art. 111 pkt 1–13 i 15–20 oraz art. 114 pkt 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.;
5) art. 111 pkt 14, który wchodzi w życie z dniem 1 maja 2010 r.;
6) art. 15 ust. 1 pkt 2 i 3, które wchodzą w życie z dniem 26 września 2011 r.;
7) art. 66–68, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.