Ustawa z dnia 16 lipca 2004 – Prawo telekomunikacyjne

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) zasady wykonywania i kontroli działalności polegającej na świadczeniu usług
telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub świadczeniu
usług towarzyszących, zwanej dalej „działalnością telekomunikacyjną”;
2) prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
3) prawa i obowiązki użytkowników oraz użytkowników urządzeń radiowych;
4) warunki podejmowania i wykonywania działalności polegającej na dostarczaniu
sieci i udogodnień towarzyszących oraz świadczeniu usług
telekomunikacyjnych, w tym sieci i usług służących rozpowszechnianiu lub
rozprowadzaniu programów radiofonicznych i telewizyjnych;
5) warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych;
6) warunki świadczenia usługi powszechnej;
7) warunki ochrony użytkowników usług, w szczególności w zakresie prawa do
prywatności i poufności;
8) warunki gospodarowania częstotliwościami, zasobami orbitalnymi oraz
numeracją;
9) warunki przetwarzania danych w telekomunikacji i ochrony tajemnicy
telekomunikacyjnej;
10) zadania i obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz
bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie telekomunikacji;
11) wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe;
12) funkcjonowanie administracji telekomunikacji, jej współdziałanie z innymi
organami krajowymi oraz instytucjami Unii Europejskiej w zakresie regulacji
telekomunikacji;
13) wymagania dotyczące udogodnień dla osób niepełnosprawnych w zakresie
dostępu do usług telekomunikacyjnych.
2. Celem ustawy jest stworzenie warunków dla:
1) wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług
telekomunikacyjnych;
2) rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej;
3) zapewnienia ładu w gospodarce numeracją, częstotliwościami oraz zasobami
orbitalnymi;
4) zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności,
ceny i jakości usług telekomunikacyjnych;
5) zapewnienia neutralności technologicznej;
6) zapewnienia użytkownikom końcowym będącym osobami niepełnosprawnymi
dostępu do usług telekomunikacyjnych równoważnego poziomowi dostępu,
z jakiego korzystają inni użytkownicy końcowi.
3. Przepisy ustawy nie naruszają przepisów o ochronie konkurencji
i konsumentów oraz przepisów ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii
i telewizji (Dz. U. z 2019 r. poz. 361, 643, 1495 i 1655).

art. 2. więcej Art. 2. Określenia użyte w ustawie oznaczają:
1) abonent – podmiot, który jest stroną umowy o świadczenie usług
telekomunikacyjnych zawartej z dostawcą publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych;
2) aparat publiczny – publicznie dostępny telefon, w którym połączenie opłacane
jest automatycznie, w szczególności za pomocą monety, żetonu, karty
telefonicznej lub karty płatniczej;
3) aparatura – aparaturę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r.
o kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 397 oraz z 2019
r. poz. 534);
4) dostarczanie sieci telekomunikacyjnej – przygotowanie sieci telekomunikacyjnej
w sposób umożliwiający świadczenie w niej usług, jej eksploatację, nadzór nad
nią lub umożliwianie dostępu telekomunikacyjnego;
5) dostęp do lokalnej pętli abonenckiej – korzystanie z lokalnej pętli abonenckiej
lub lokalnej podpętli abonenckiej pozwalające na pełne wykorzystanie
możliwości lokalnej pętli abonenckiej (pełny dostęp do lokalnej pętli
abonenckiej) lub wykorzystanie części możliwości lokalnej pętli abonenckiej
przy zachowaniu możliwości korzystania z lokalnej pętli abonenckiej przez
innego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego (współdzielony dostęp do lokalnej
pętli abonenckiej);
6) dostęp telekomunikacyjny – korzystanie z urządzeń telekomunikacyjnych,
udogodnień towarzyszących lub usług świadczonych przez innego
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, na określonych warunkach, w celu
świadczenia usług telekomunikacyjnych, w tym świadczenia za ich pomocą
usług świadczonych drogą elektroniczną lub usług dostarczania nadawanych
treści, polegające w szczególności na:
a) dostępie do elementów sieci i udogodnień towarzyszących, także poprzez
podłączenie urządzeń za pomocą środków stacjonarnych lub
niestacjonarnych, w tym na dostępie do lokalnej pętli abonenckiej oraz
urządzeń i usług niezbędnych do świadczenia usług w lokalnej pętli
abonenckiej,
b) dostępie do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej,
c) dostępie do odpowiednich systemów oprogramowania, w tym do systemów
wsparcia operacyjnego,
d) dostępie do translacji numerów lub systemów zapewniających analogiczne
funkcje,
e) dostępie do sieci telekomunikacyjnych, w tym na potrzeby roamingu,
f) dostępie do systemów dostępu warunkowego,
g) dostępie do usług sieci wirtualnych,
h) dostępie do systemów informacyjnych lub baz danych na potrzeby
przygotowywania i składania zamówień, świadczenia usług, konserwacji,
usuwania awarii, reklamacji oraz fakturowania;
7) elektroniczny przewodnik po programach – środki lub rozwiązania techniczne
umożliwiające wybór programów, stosowane w systemach telewizji cyfrowej,
zawierające dodatkowe dane opisujące programy występujące w cyfrowym
sygnale telewizyjnym;
7a) fale radiowe – fale elektromagnetyczne o częstotliwościach niższych niż
3000 GHz, rozchodzące się w przestrzeni bez pomocy sztucznego przewodnika;
8) infrastruktura telekomunikacyjna – urządzenia telekomunikacyjne, oprócz
telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, oraz w szczególności linie,
kanalizacje kablowe, słupy, wieże, maszty, kable, przewody oraz osprzęt,
wykorzystywane do zapewnienia telekomunikacji;
8a) instalacja telekomunikacyjna budynku – elementy infrastruktury
telekomunikacyjnej, w szczególności kable i przewody wraz z osprzętem
instalacyjnym i urządzeniami telekomunikacyjnymi, począwszy od punktu
połączenia z publiczną siecią telekomunikacyjną (przełącznica kablowa) lub od
urządzenia systemu radiowego do gniazda abonenckiego;
9) instrukcja – opracowaną przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego szczegółową
instrukcję w zakresie prowadzonej przez niego rachunkowości regulacyjnej,
zawierającą opis przyjętych w jego przedsiębiorstwie sposobów wyodrębnienia
aktywów i pasywów, przychodów i kosztów na działalności w zakresie dostępu
telekomunikacyjnego lub usług na rynku detalicznym;
10) interfejs – układ elektryczny, elektroniczny lub optyczny, z oprogramowaniem
lub bez oprogramowania, umożliwiający łączenie, współpracę i wymianę sygnałów o określonej postaci pomiędzy urządzeniami połączonymi za jego
pośrednictwem zgodnie z odpowiednią specyfikacją techniczną;
11) interfejs programu aplikacyjnego – oprogramowanie umożliwiające łączenie,
współpracę, wymianę informacji pomiędzy aplikacjami dostarczanymi przez
nadawców lub dostawców usług a urządzeniami telewizji cyfrowej służącymi do
przekazywania cyfrowych sygnałów umożliwiających świadczenie usług
telewizyjnych lub radiowych;
12) interfejs radiowy – interfejs umożliwiający połączenie drogą radiową,
współpracę i wymianę informacji pomiędzy urządzeniami radiowymi;
13) interoperacyjność usług – zdolność sieci telekomunikacyjnych do efektywnej
współpracy w celu zapewnienia wzajemnego dostępu użytkowników do usług
świadczonych w tych sieciach;
14) kalkulacja kosztów – wyliczanie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
kosztów związanych ze świadczeniem usług, odrębnie dla każdej z usług, dla
której przedsiębiorca jest obowiązany prowadzić kalkulację kosztów, zgodnie
z zatwierdzonym na dany rok obrotowy przez Prezesa Urzędu Komunikacji
Elektronicznej, zwanego dalej „Prezesem UKE”, opisem kalkulacji kosztów;
15) kolokacja – udostępnianie fizycznej przestrzeni lub urządzeń technicznych
w celu umieszczenia i podłączenia niezbędnego sprzętu operatora
podłączającego swoją sieć do sieci innego operatora lub korzystającego
z dostępu do lokalnej pętli abonenckiej;
16) (uchylony)
17) komunikat – każdą informację wymienianą lub przekazywaną między
określonymi użytkownikami za pośrednictwem publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych; nie obejmuje on informacji przekazanej jako część
transmisji radiowych lub telewizyjnych transmitowanych poprzez sieć
telekomunikacyjną, z wyjątkiem informacji odnoszącej się do możliwego do
zidentyfikowania abonenta lub użytkownika otrzymującego informację;
18) konsument – osobę fizyczną wnioskującą o świadczenie publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych lub korzystającą z takich usług dla celów
niezwiązanych bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub wykonywaniem
zawodu;
19) lokalna pętla abonencka – fizyczny obwód łączący zakończenie sieci z punktem
dostępu do stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej, w szczególności
z przełącznicą główną lub równoważnym urządzeniem;
20) lokalna podpętla abonencka – częściowa lokalna pętla abonencka łącząca
zakończenie sieci z pośrednim punktem dostępu do stacjonarnej publicznej sieci
telekomunikacyjnej, w szczególności z koncentratorem lub innym urządzeniem
dostępu pośredniego do stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej;
20a) multipleks – zespolony strumień danych cyfrowych, składający się z dwóch lub
więcej strumieni utworzonych z danych wchodzących w skład treści programów
radiofonicznych lub telewizyjnych, oraz danych dodatkowych, obejmujących
w szczególności dane związane z systemem dostępu warunkowego lub usługami
dodatkowymi;
21) numer alarmowy – numer ustalony w ustawie lub w planie numeracji krajowej
dla publicznych sieci telekomunikacyjnych udostępniany służbom ustawowo
powołanym do niesienia pomocy;
22) numer geograficzny – numer ustalony w planie numeracji krajowej, w którym
część ciągu cyfr zawiera wskaźnik obszaru geograficznego, wykorzystywany do
kierowania połączeń do stałej lokalizacji zakończenia sieci;
23) numer niegeograficzny – numer ustalony w planie numeracji krajowej, który nie
zawiera ciągu cyfr określającego wskaźnik obszaru geograficznego,
w szczególności numer zakończenia ruchomej publicznej sieci
telekomunikacyjnej, numer, do którego połączenia są bezpłatne albo
o podwyższonej opłacie;
23a) odbiornik cyfrowy – urządzenie konsumenckie służące do odbioru cyfrowych
transmisji telewizyjnych zawierające co najmniej tuner (obejmujący głowicę
wysokiej częstotliwości i demodulator), demultiplekser i dekodery odbieranych
usług oraz wyświetlacz obrazu (i DTV) albo niezawierające takiego
wyświetlacza obrazu;
23b) operator multipleksu – podmiot, który:
a) uzyskał rezerwację częstotliwości w służbie radiodyfuzyjnej na
rozpowszechnianie lub rozprowadzanie programów telewizyjnych lub
radiofonicznych w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną
w multipleksie oraz
b) prowadzi działalność telekomunikacyjną i posiada własną infrastrukturę
telekomunikacyjną lub zawarł umowę o świadczenie usługi transmisji
sygnału multipleksu z operatorem sieci nadawczej;
23c) operator sieci nadawczej – przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługi
transmisji sygnałów radiodyfuzyjnych drogą rozsiewczą naziemną;
24) (uchylony)
24a) połączenie – fizyczne lub logiczne połączenie telekomunikacyjnych urządzeń
końcowych pozwalające na przesłanie przekazów telekomunikacyjnych;
25) połączenie sieci – fizyczne i logiczne połączenie publicznych sieci
telekomunikacyjnych użytkowanych przez tego samego lub różnych
przedsiębiorców telekomunikacyjnych, celem umożliwienia użytkownikom
korzystającym z usług lub sieci jednego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
komunikowania się z użytkownikami korzystającymi z usług lub sieci tego
samego lub innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego albo dostępu do usług
dostarczanych przez innego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego; połączenie
sieci stanowi szczególny rodzaj dostępu telekomunikacyjnego realizowanego
pomiędzy operatorami;
26) połączenie telefoniczne – połączenie ustanowione za pomocą publicznie
dostępnej usługi telekomunikacyjnej, pozwalające na dwukierunkową łączność
głosową;
27) przedsiębiorca telekomunikacyjny – przedsiębiorcę lub inny podmiot
uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych
przepisów, który wykonuje działalność gospodarczą polegającą na dostarczaniu
sieci telekomunikacyjnych, świadczeniu usług towarzyszących lub świadczeniu
usług telekomunikacyjnych, przy czym przedsiębiorca telekomunikacyjny,
uprawniony do:
a) świadczenia usług telekomunikacyjnych, zwany jest „dostawcą usług”,
b) dostarczania publicznych sieci telekomunikacyjnych lub świadczenia usług
towarzyszących, zwany jest „operatorem”;
27a) przekaz telekomunikacyjny – treści rozmów telefonicznych i innych informacji
przekazywanych za pomocą sieci telekomunikacyjnych;
27b) przyłącze telekomunikacyjne:
a) odcinek linii kablowej podziemnej, linii kablowej nadziemnej lub
kanalizacji kablowej, zawarty między złączem rozgałęźnym
a zakończeniem tych linii lub kanalizacji w obiekcie budowlanym,
b) system bezprzewodowy łączący instalację wewnętrzną obiektu
budowlanego z węzłem publicznej sieci telekomunikacyjnej
– umożliwiający korzystanie w obiekcie budowlanym z publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych;
28) (uchylony)
29) publiczna sieć telekomunikacyjna – sieć telekomunikacyjną wykorzystywaną
głównie do świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych;
30) publicznie dostępna usługa telefoniczna – usługę telekomunikacyjną dostępną
dla ogółu użytkowników, dla inicjowania i odbierania, bezpośrednio lub
pośrednio, połączeń telefonicznych krajowych lub krajowych
i międzynarodowych, za pomocą numeru lub numerów ustalonych w krajowym
lub międzynarodowym planie numeracji telefonicznej;
31) publicznie dostępna usługa telekomunikacyjna – usługę telekomunikacyjną
dostępną dla ogółu użytkowników;
32) rachunkowość regulacyjna – szczególny, w stosunku do rachunkowości
prowadzonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r.
o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680), rodzaj
rachunkowości prowadzonej przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
w odniesieniu do jego działalności w zakresie świadczenia dostępu
telekomunikacyjnego lub usług na rynku detalicznym, zgodnie z zatwierdzoną
na dany rok obrotowy przez Prezesa UKE instrukcją;
32a) radiolokacja – określanie położenia, prędkości lub innych parametrów obiektu
lub uzyskiwanie informacji dotyczących tych parametrów dzięki właściwościom
propagacyjnym fal radiowych;
33) ruchoma publiczna sieć telekomunikacyjna – publiczną sieć telekomunikacyjną,
w której zakończenia sieci nie mają stałej lokalizacji;
34) rynek detaliczny – rynek wyrobów i usług w zakresie usług
telekomunikacyjnych dla użytkowników końcowych;
34a) sieć dostępu – część sieci telekomunikacyjnej pomiędzy zakończeniem sieci
a punktem, w którym możliwe jest uzyskanie dostępu telekomunikacyjnego, obejmująca w szczególności łącza abonenckie, urządzenia do koncentracji łączy
abonenckich lub urządzenia do zarządzania siecią dostępu;
35) sieć telekomunikacyjna – systemy transmisyjne oraz urządzenia komutacyjne lub
przekierowujące, a także inne zasoby, w tym nieaktywne elementy sieci, które
umożliwiają nadawanie, odbiór lub transmisję sygnałów za pomocą przewodów,
fal radiowych, optycznych lub innych środków wykorzystujących energię
elektromagnetyczną, niezależnie od ich rodzaju;
36) służba radiokomunikacyjna – nadawanie, przesyłanie lub odbiór fal radiowych
dla wypełnienia zadań określonych dla danej służby w międzynarodowych
przepisach radiokomunikacyjnych;
37) służba radiokomunikacyjna amatorska – służbę radiokomunikacyjną mającą na
celu nawiązywanie wzajemnych łączności, badania techniczne oraz
indywidualne szkolenie wykonywane w celach niezarobkowych przez
uprawnione osoby wyłącznie dla potrzeb własnych;
38) stacjonarna publiczna sieć telekomunikacyjna – publiczną sieć
telekomunikacyjną, w której zakończenia sieci mają stałą lokalizację;
38a) sygnał multipleksu – sygnał radiowy transmitowany z użyciem kanału lub bloku
częstotliwościowego w służbie radiodyfuzyjnej, przenoszący treści zawarte
w multipleksie;
39) system dostępu warunkowego – środki lub rozwiązania techniczne, które
powodują, że dostęp do zrozumiałej formy zabezpieczonych transmisji
radiowych lub telewizyjnych jest uwarunkowany posiadaniem abonamentu lub
uprzednio uzyskanego indywidualnego zezwolenia;
40) szkodliwe zaburzenie elektromagnetyczne – zaburzenie elektromagnetyczne
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności
elektromagnetycznej, które przekracza dopuszczalne poziomy zaburzeń;
40a) szkodliwe zakłócenia – zakłócenia, które:
a) zagrażają funkcjonowaniu służby radionawigacyjnej lub innej służby
radiokomunikacyjnej związanej z bezpieczeństwem lub
b) w sposób poważny pogarszają, utrudniają lub wielokrotnie przerywają
wykonywanie służby radiokomunikacyjnej działającej zgodnie
z przepisami prawa;
41) świadczenie usług telekomunikacyjnych – wykonywanie usług za pomocą
własnej sieci, z wykorzystaniem sieci innego operatora lub sprzedaż we własnym imieniu i na własny rachunek usługi telekomunikacyjnej wykonywanej przez
innego dostawcę usług;
42) telekomunikacja – nadawanie, odbiór lub transmisję informacji, niezależnie od
ich rodzaju, za pomocą przewodów, fal radiowych bądź optycznych lub innych
środków wykorzystujących energię elektromagnetyczną;
43) telekomunikacyjne urządzenie końcowe – urządzenie telekomunikacyjne
przeznaczone do podłączenia bezpośrednio lub pośrednio do zakończeń sieci;
44) udogodnienia towarzyszące – usługi towarzyszące, infrastrukturę fizyczną oraz
inne urządzenia lub elementy związane z siecią telekomunikacyjną lub usługami
telekomunikacyjnymi, które umożliwiają lub wspierają dostarczanie usług za
pośrednictwem tych sieci lub usług lub które mogą służyć do tego celu,
i obejmują między innymi budynki lub wejścia do budynków, okablowanie
budynków, anteny, wieże i inne konstrukcje nośne, kanały, przewody, maszty,
studzienki i szafki;
44a) usługi towarzyszące – usługi związane z siecią lub usługami
telekomunikacyjnymi, które umożliwiają lub wspierają dostarczanie usług za
pośrednictwem tych sieci lub usług, lub które mogą służyć do tego celu,
i obejmują między innymi systemy translacji numerów lub systemy
o równoważnych funkcjach, systemy dostępu warunkowego i elektroniczne
przewodniki po programach, jak również inne usługi, takie jak usługi
identyfikacji, lokalizacji oraz sygnalizowania obecności;
45) urządzenie radiowe – urządzenie telekomunikacyjne, które celowo emituje lub
odbiera fale radiowe na potrzeby radiokomunikacji lub radiolokacji, lub
urządzenie telekomunikacyjne, które musi zostać uzupełnione o dodatkowy
element, aby mogło celowo emitować lub odbierać fale radiowe na potrzeby
radiokomunikacji lub radiolokacji;
46) urządzenie telekomunikacyjne – urządzenie elektryczne lub elektroniczne
przeznaczone do zapewniania telekomunikacji;
47) usługa o wartości wzbogaconej – każdą usługę telekomunikacyjną wymagającą
przetworzenia danych o lokalizacji;
48) usługa telekomunikacyjna – usługę polegającą głównie na przekazywaniu
sygnałów w sieci telekomunikacyjnej;
49) użytkownik – podmiot korzystający z publicznie dostępnej usługi
telekomunikacyjnej lub żądający świadczenia takiej usługi;
50) użytkownik końcowy – podmiot korzystający z publicznie dostępnej usługi
telekomunikacyjnej lub żądający świadczenia takiej usługi, dla zaspokojenia
własnych potrzeb;
51) (uchylony)
52) zakończenie sieci – fizyczny punkt, w którym abonent otrzymuje dostęp do
publicznej sieci telekomunikacyjnej; w przypadku sieci stosujących komutację
lub przekierowywanie, zakończenie sieci identyfikuje się za pomocą
konkretnego adresu sieciowego, który może być przypisany do numeru lub
nazwy abonenta;
53) zasoby orbitalne – pozycje na orbicie geostacjonarnej lub orbity satelitarne, które
są lub mogą być wykorzystywane do umieszczania sztucznych satelitów Ziemi
przeznaczonych do zapewniania telekomunikacji.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Do stosunków prawnych z zakresu telekomunikacji stosuje się
przepisy Prawa telekomunikacyjnego, o ile wiążące Rzeczpospolitą Polską
ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.
2. Jeżeli wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowe, w tym
wiążące uchwały organizacji międzynarodowych ustanowionych tymi umowami,
przewidują jednakowe traktowanie podmiotu polskiego i podmiotu obcego, minister
właściwy do spraw informatyzacji zapewni również w aktach wykonawczych do
niniejszej ustawy jednakowe traktowanie tych podmiotów.
3. Dla zwiększenia efektywności telekomunikacji minister właściwy do spraw
informatyzacji może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić do stosowania
wymagania i zalecenia międzynarodowe o charakterze specjalistycznym, w tym
dotyczące bezpieczeństwa i prawidłowości telekomunikacji, gospodarowania
numeracją, częstotliwościami oraz zasobami orbitalnymi, ustanawiane
w szczególności przez:
1) Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny (ITU);
2) Europejską Konferencję Administracji Pocztowych i Telekomunikacyjnych
(CEPT);
3) Europejski Komitet do spraw Normalizacji Elektrotechniki (CENELEC);
4) Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC);
5) Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI).
4. Wymagania i zalecenia, o których mowa w ust. 3, zwane są dalej „przepisami
międzynarodowymi”.

art. 4. więcej Art. 4. Przepisów art. 143 nie stosuje się do wykonywania działalności
telekomunikacyjnej oraz używania urządzeń radiowych przez:
1) komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe Ministrowi Obrony
Narodowej lub przez niego nadzorowane, komórki organizacyjne i jednostki
organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw administracji
publicznej lub przez niego nadzorowane oraz organy i jednostki organizacyjne
nadzorowane lub podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych – dla
własnych potrzeb;
2) komórki organizacyjne i jednostki organizacyjne podległe ministrowi
właściwemu do spraw administracji publicznej lub przez niego nadzorowane,
organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw
wewnętrznych oraz jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego w odniesieniu do sieci telekomunikacyjnej eksploatowanej przez
te organy i jednostki na potrzeby Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Sejmu,
Kancelarii Senatu i administracji rządowej;
3) jednostki sił zbrojnych obcych państw oraz jednostki organizacyjne innych
zagranicznych organów państwowych, przebywające czasowo na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów, których Rzeczpospolita Polska
jest stroną – na czas pobytu;
4) jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego – dla własnych potrzeb;
5) jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw
zagranicznych – dla własnych potrzeb;
6) misje dyplomatyczne, urzędy konsularne, zagraniczne misje specjalne oraz
przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych, korzystające z przywilejów
i immunitetów na podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych,
mające swe siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wyłącznie
w zakresie związanym z działalnością dyplomatyczną tych podmiotów oraz pod
warunkiem uzyskania zgody, o której mowa w art. 148b;
7) jednostki organizacyjne Służby Więziennej – dla własnych potrzeb;
8) jednostki organizacyjne Krajowej Administracji Skarbowej – dla własnych
potrzeb.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw
wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji, mogą w zakresie swojej właściwości określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 4 pkt 1
i 3, a także używania urządzeń radiowych przez podległe, nadzorowane
i podporządkowane organy i jednostki organizacyjne oraz jednostki wymienione
w art. 4 pkt 3, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te organy i jednostki.
2. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
zasady wykonywania działalności telekomunikacyjnej, a także używania urządzeń
radiowych przez jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
i Agencji Wywiadu, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te jednostki.
2a. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady wykonywania działalności telekomunikacyjnej, a także używania
urządzeń radiowych przez jednostki organizacyjne Centralnego Biura
Antykorupcyjnego, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te jednostki.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw informatyzacji, może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej,
a także używania urządzeń radiowych przez jednostki organizacyjne Krajowej
Administracji Skarbowej, uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te
jednostki.
4. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez organy i jednostki
organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz
jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego – w odniesieniu do
sieci telekomunikacyjnej eksploatowanej przez te organy i jednostki na potrzeby
Kancelarii Prezydenta, Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu i administracji rządowej,
uwzględniając zakres zadań wykonywanych przez te organy i jednostki.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny lub podmiot, który uzyskał
pozwolenie radiowe, o którym mowa w art. 143 ust. 1, rezerwację częstotliwości lub
zasobów orbitalnych lub przydział numeracji, z wyłączeniem podmiotów, o których
mowa w art. 4, jest obowiązany do przekazywania na żądanie Prezesa UKE informacji
niezbędnych do wykonywania przez Prezesa UKE jego uprawnień i obowiązków,
określonych w art. 192 ust. 1.
2. Żądanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być proporcjonalne do celu,
jakiemu ma służyć, oraz zawierać:
1) wskazanie przedsiębiorcy lub podmiotu, o którym mowa w ust. 1;
2) datę;
3) wskazanie żądanych informacji oraz okresu, którego dotyczą;
4) wskazanie celu, jakiemu informacje mają służyć;
5) wskazanie terminu przekazania informacji adekwatnego do zakresu tego żądania,
nie krótszego niż 7 dni;
6) uzasadnienie;
7) pouczenie o zagrożeniu karą, o której mowa w art. 209 ust. 1.
3. Prezes UKE może zastosować do pozyskania informacji, o których mowa
w ust. 1, opracowane przez siebie formularze, dążąc do ujednolicenia i zapewnienia
spójności pozyskanych danych.

Art. 6a. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do
przekazywania na żądanie Prezesa UKE informacji dotyczących lokalizacji i rodzaju
posiadanej infrastruktury telekomunikacyjnej lub publicznej sieci telekomunikacyjnej,
zlokalizowanych na obszarze objętym żądaniem, na potrzeby związane z ubieganiem
się o dostęp telekomunikacyjny przez jednostki samorządu terytorialnego lub
określenia zasadności interwencji publicznej w sektorze telekomunikacyjnym.

Art. 6b. 1. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do
przekazywania na żądanie Prezesa UKE wykazu:
1) obszarów, które w poprzednim roku zostały objęte zasięgiem dostarczanej przez
tego operatora publicznej sieci telekomunikacyjnej;
2) nowych obszarów, które w bieżącym roku zostaną objęte zasięgiem publicznej
sieci telekomunikacyjnej, wraz z określeniem warunków, na jakich to nastąpi.
2. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do
przekazywania na żądanie Prezesa UKE informacji o planowanym rozwoju sieci
i usług, który mógłby wywrzeć wpływ na usługi hurtowe świadczone przez tego
operatora.
3. Przedsiębiorca o znaczącej pozycji rynkowej na rynku hurtowym jest
obowiązany do przekazywania na żądanie Prezesa UKE danych księgowych
dotyczących rynków detalicznych związanych z tym rynkiem hurtowym.
4. Do przekazywania danych i informacji, o których mowa w ust. 1–3 oraz
art. 6a, stosuje się odpowiednio art. 6 ust. 2 i 3.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do przedkładania
Prezesowi UKE, w terminie do dnia 31 marca, danych za poprzedni rok kalendarzowy
dotyczących rodzaju i zakresu wykonywanej działalności telekomunikacyjnej oraz
wielkości sprzedaży usług telekomunikacyjnych.
2. (uchylony)
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia:
1) wzory formularzy służących do przekazywania Prezesowi UKE danych, o
których mowa w ust. 1, wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania,
2) sposób i elektroniczny format przekazywania danych
– kierując się koniecznością zapewnienia Prezesowi UKE informacji niezbędnych do
właściwego realizowania jego obowiązków oraz potrzebą usprawnienia i
ujednolicenia procesu przekazywania danych.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Prezes UKE zapewnia dostęp do informacji otrzymanych od
przedsiębiorców telekomunikacyjnych organom regulacyjnym innych państw
członkowskich Unii Europejskiej oraz państw członkowskich Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, zwanych dalej „państwami członkowskimi”, i Komisji Europejskiej,
z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie.
2. Prezes UKE informuje przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o udostępnieniu
informacji dostarczonej uprzednio przez tego przedsiębiorcę na żądanie Prezesa UKE.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może zastrzec informacje,
dokumenty lub ich części zawierające tajemnicę przedsiębiorstwa, dostarczane na
żądanie Prezesa UKE lub na podstawie przepisów ustawy.
2. Prezes UKE może uchylić zastrzeżenie w drodze decyzji, jeżeli uzna, że dane
te są niezbędne.
3. Zastrzeżenie uwzględnia się przy ogłaszaniu informacji lub dokumentów oraz
zapewnianiu dostępu do informacji publicznej.
4. W przypadku ustawowego obowiązku przekazania informacji lub
dokumentów otrzymanych od przedsiębiorców innym organom krajowym,
zagranicznym organom regulacyjnym lub Komisji Europejskiej, informacje
i dokumenty przekazuje się wraz z zastrzeżeniem i pod warunkiem jego
przestrzegania.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Działalność telekomunikacyjna będąca działalnością gospodarczą jest
działalnością regulowaną i podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców
telekomunikacyjnych, zwanego dalej „rejestrem”. Wpisowi do rejestru podlega
również działalność telekomunikacyjna prowadzona przez przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego z państwa członkowskiego albo państwa, które zawarło ze
Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę
świadczenia usług, który czasowo świadczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
usługi na zasadach określonych odpowiednio w przepisach Traktatu ustanawiającego
Wspólnotę Europejską, umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym albo
w przepisach innej umowy regulującej swobodę świadczenia usług.
1a. Działalność, o której mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r.
o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2062,
z 2018 r. poz. 1118 oraz z 2019 r. poz. 1815 i 2020), niebędąca działalnością gospodarczą, prowadzona przez jednostkę samorządu terytorialnego, także w formie
niewyodrębnionej w ramach jej osobowości prawnej, jak również w formie
porozumienia, związku lub stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego,
porozumienia komunalnego, spółki kapitałowej lub spółdzielni z udziałem jednostki
samorządu terytorialnego wymaga uzyskania wpisu do rejestru jednostek samorządu
terytorialnego wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji.
2. Organem prowadzącym rejestr oraz rejestr jednostek samorządu
terytorialnego wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji jest Prezes UKE.
3. (uchylony)
4. Wpisu do rejestru dokonuje się na podstawie złożonego przez przedsiębiorcę
lub inny podmiot uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej na
podstawie odrębnych przepisów pisemnego wniosku zawierającego następujące dane:
1) firmę przedsiębiorcy lub nazwę innego podmiotu uprawnionego do
wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów,
jego siedzibę i adres;
2) oznaczenie formy prawnej przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego do
wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów;
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP);
4) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub innym
właściwym rejestrze prowadzonym w państwie członkowskim lub innym
państwie określonym w ust. 1, o ile przedsiębiorca taki numer posiada;
5) oznaczenie osoby, która jest upoważniona do kontaktowania się w imieniu
przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego do wykonywania
działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, z Prezesem UKE,
jej siedzibę, adres lub numer telefonu;
6) imię, nazwisko, adres i numer telefonu osoby, która jest upoważniona do
kontaktowania się w imieniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego
do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów
w nagłym przypadku związanym z funkcjonowaniem sieci telekomunikacyjnej
lub świadczeniem usługi telekomunikacyjnej, której dotyczy wniosek;
7) ogólny opis sieci telekomunikacyjnej, usługi telekomunikacyjnej lub usług
towarzyszących, których dotyczy wniosek;
8) obszar, na którym będzie wykonywana działalność telekomunikacyjna;
9) przewidywaną datę rozpoczęcia działalności telekomunikacyjnej.
5. Wraz z wnioskiem przedsiębiorca lub inny podmiot uprawniony do
wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów składa
oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam,
że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru przedsiębiorców
telekomunikacyjnych są zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności telekomunikacyjnej,
której dotyczy wniosek, wynikające z ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne.”.
6. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, powinno również zawierać:
1) firmę przedsiębiorcy lub nazwę innego podmiotu uprawnionego do
wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów,
jego siedzibę i adres;
2) oznaczenie miejsca i daty złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy lub innego
podmiotu uprawnionego do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz
pełnionej funkcji.
7. (uchylony)
8. Prezes UKE dokona wpisu przedsiębiorcy lub innego podmiotu uprawnionego
do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów do
rejestru w terminie do 7 dni od dnia wpływu tego wniosku wraz z oświadczeniem,
o którym mowa w ust. 5.
9. Jeżeli Prezes UKE nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 8, a od
dnia wpływu wniosku o wpis do rejestru upłynęło 14 dni, przedsiębiorca lub inny
podmiot uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie
odrębnych przepisów może rozpocząć wykonywanie działalności telekomunikacyjnej
po uprzednim zawiadomieniu na piśmie Prezesa UKE. Nie dotyczy to przypadku,
w którym Prezes UKE wezwał przedsiębiorcę lub inny podmiot uprawniony do
wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów do
uzupełnienia wniosku o wpis do rejestru przed upływem terminu, o którym mowa
w ust. 8.
10. Do wniosku o wpis do rejestru stosuje się odpowiednio art. 64 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz.
2096 oraz z 2019 r. poz. 60, 730 i 1133).
11. (uchylony)
12. Wniosek o wpis do rejestru, załączniki dołączane do tego wniosku oraz wpis
do rejestru nie podlegają opłacie skarbowej.
13. Rejestr obejmuje następujące dane:
1) kolejny numer wpisu, zwany dalej „numerem z rejestru”;
2) datę wpływu wniosku o wpis do rejestru oraz datę dokonania wpisu;
3) dane, o których mowa w ust. 4 pkt 1–8;
4) inne informacje wskazane w ustawie.
14. Rejestr może być prowadzony w systemie informatycznym.
15. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, rodzaje działalności telekomunikacyjnej, o której mowa w ust. 1,
zwolnionej z obowiązku dokonania wpisu do rejestru, mając na uwadze charakter,
zakres i rodzaj takiej działalności.

Art. 10a. Prezes UKE prostuje z urzędu wpis do rejestru zawierający oczywiste
błędy lub niezgodności ze stanem faktycznym.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Prezes UKE w terminie 7 dni od dnia dokonania wpisu, wydaje
z urzędu zaświadczenie o wpisie do rejestru, zwane dalej „zaświadczeniem”.
2. Zaświadczenie powinno zawierać:
1) numer z rejestru;
2) dane, o których mowa w art. 10 ust. 13 pkt 2 i 3;
3) informację o prawach przysługujących przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu na
podstawie ustawy.
3. W przypadku gdy dane zawarte w zaświadczeniu różnią się od danych
zawartych w rejestrze, przyjmuje się, że wiążący charakter mają dane zawarte
w rejestrze.
4. Wydanie zaświadczenia nie podlega opłacie skarbowej.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Jeżeli nastąpiła zmiana danych, o których mowa w art. 10 ust. 4
pkt 1–8, przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany niezwłocznie złożyć
pisemny wniosek do Prezesa UKE o dokonanie zmiany wpisu w rejestrze.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać numer z rejestru oraz
numer identyfikacji podatkowej.
3. Prezes UKE na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 1, dokonuje
zmiany wpisu w rejestrze i wystawia aktualne zaświadczenie. Przepisy art. 11 stosuje
się odpowiednio.

Art. 12a. Prezes UKE wykreśla z rejestru przedsiębiorcę telekomunikacyjnego:
1) w przypadku wydania decyzji o zakazie wykonywania działalności
telekomunikacyjnej;
2) na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego;
3) po uzyskaniu informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności
Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego;
4) po uzyskaniu informacji o wydaniu prawomocnego orzeczenia zakazującego
przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu prowadzenia działalności gospodarczej
objętej wpisem;
5) w przypadku niewypełnienia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
obowiązków informacyjnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 2, za dwa kolejne
lata.

Art. 12b. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, który został wykreślony z
rejestru na skutek wydania decyzji o zakazie wykonywania działalności
telekomunikacyjnej, może uzyskać ponowny wpis do rejestru nie wcześniej niż po
upływie 3 lat od dnia wydania decyzji.
2. Nie może uzyskać wpisu do rejestru wnioskodawca, który w okresie 3 lat
poprzedzających złożenie wniosku wykonywał działalność telekomunikacyjną będącą
działalnością gospodarczą wymagającą dokonania wpisu do rejestru bez takiego
wpisu. Nie dotyczy to sytuacji określonej w art. 10 ust. 9.

art. 13. więcej Art. 13. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, wzór wniosku o wpis, zmianę wpisu lub wykreślenie z:
1) rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych,
2) rejestru jednostek samorządu terytorialnego wykonujących działalność w
zakresie telekomunikacji
– kierując się dążeniem do uproszczenia i ułatwienia podejmowania działalności w
zakresie telekomunikacji, a także koniecznością zapewnienia Prezesowi UKE
informacji niezbędnych do właściwego realizowania jego obowiązków.

Art. 13a. Przepisy art. 10 ust. 4–6, 8–10 i 12–14 oraz art. 11 i art. 12 stosuje się
odpowiednio do wpisów dotyczących działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1
ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych,
do rejestru jednostek samorządu terytorialnego wykonujących działalność w zakresie
telekomunikacji. Oświadczenie, o którym mowa w art. 10 ust. 5, w przypadku
składającego wniosek o wpis do rejestru jednostek samorządu terytorialnego
wykonujących działalność w zakresie telekomunikacji powinno wskazywać również,
iż znane mu są i spełnia on warunki wykonywania działalności, której dotyczy
wniosek, wynikające z ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych.

art. 14. więcej Art. 14. (uchylony).

art. 15. więcej Art. 15. Prezes UKE przed podjęciem rozstrzygnięcia w sprawach:
1) określenia rynku właściwego, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, a także jego
analizy i wyznaczenia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą, lub uchylenia decyzji w tej sprawie,
2) nałożenia, zniesienia, utrzymania lub zmiany obowiązków regulacyjnych
w stosunku do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji lub
nieposiadającego takiej pozycji,
3) (uchylony)
3a) decyzji dotyczących dostępu, o którym mowa w art. 139,
3b) decyzji o dostępie telekomunikacyjnym, o których mowa w art. 28–30, jeżeli
obowiązek zapewnienia tego dostępu nie wynika z nałożonych na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego obowiązków regulacyjnych,
4) innych wskazanych w ustawie oraz w ustawie z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu
rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
– przeprowadza postępowanie konsultacyjne, umożliwiając zainteresowanym
podmiotom wyrażenie na piśmie w określonym terminie stanowiska do projektu
rozstrzygnięcia.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Prezes UKE ogłasza rozpoczęcie postępowania konsultacyjnego,
określając przedmiot i termin postępowania konsultacyjnego i udostępniając projekt
rozstrzygnięcia wraz z uzasadnieniem. Prezes UKE informuje o wszczęciu
postępowania konsultacyjnego Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji
i Konsumentów, zwanego dalej „Prezesem UOKiK”. W sprawach dotyczących
rynków transmisji radiofonicznych i telewizyjnych Prezes UKE informuje
o wszczęciu postępowania konsultacyjnego również Przewodniczącego Krajowej
Rady Radiofonii i Telewizji, zwanego dalej „Przewodniczącym KRRiT”.
2. O ile Prezes UKE nie ustali dłuższego terminu, postępowanie konsultacyjne
trwa 30 dni od dnia ogłoszenia rozpoczęcia tego postępowania. Wyniki tego
postępowania ogłaszane są w siedzibie oraz na stronie podmiotowej Biuletynu
Informacji Publicznej Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zwanej dalej „stroną
podmiotową BIP UKE”, poprzez ogłoszenie niezastrzeżonych stanowisk uczestników
tego postępowania.

art. 17. więcej Art. 17. 1. W wyjątkowych przypadkach, wymagających pilnego działania ze
względu na bezpośrednie i poważne zagrożenie konkurencyjności lub interesów
użytkowników, Prezes UKE może bez przeprowadzenia postępowania
konsultacyjnego wydać decyzję w sprawach, o których mowa w art. 15, na okres
nieprzekraczający 6 miesięcy.
2. Wydanie kolejnej decyzji w sprawach, o których mowa w ust. 1, w tym
również decyzji w treści odpowiadającej – z wyjątkiem okresu obowiązywania –
decyzji wydanej uprzednio, poprzedza się postępowaniem konsultacyjnym. Decyzja
ta wyłącza stosowanie decyzji, o której mowa w ust. 1, przed upływem okresu jej
obowiązywania.

Art. 17a. Prezes UKE publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE informacje
o toczących się postępowaniach konsultacyjnych wraz z dodatkowymi dokumentami
i stanowiskami uczestników, które nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa
(niezastrzeżone stanowiska uczestników postępowania konsultacyjnego).

Art. 17b. Do spraw, o których mowa w art. 15, nie stosuje się przepisu art. 79a
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Jeżeli rozstrzygnięcia, o których mowa w art. 15, mogą mieć wpływ
na stosunki handlowe między państwami członkowskimi, Prezes UKE, niezwłocznie
po zakończeniu postępowania konsultacyjnego i rozpatrzeniu stanowisk uczestników
tego postępowania, rozpoczyna postępowanie konsolidacyjne, przesyłając Komisji
Europejskiej, Organowi Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej,
zwanemu dalej „BEREC”, i organom regulacyjnym innych państw członkowskich
projekty rozstrzygnięć wraz z ich uzasadnieniem.
2. Jednocześnie z czynnościami, o których mowa w ust. 1, Prezes UKE publikuje
na stronie podmiotowej BIP UKE dokumenty przekazane Komisji Europejskiej oraz
zamieszcza otrzymane w tej sprawie opinie i decyzje.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Prezes UKE przyjmuje rozstrzygnięcie uwzględniając w możliwie
najszerszym zakresie przedstawione, w terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania
projektu rozstrzygnięcia, opinie Komisji Europejskiej, BEREC lub organu
regulacyjnego innego państwa. O przyjęciu rozstrzygnięcia Prezes UKE zawiadamia
Komisję Europejską.
2. Jeżeli w zakresie ustalenia znaczącej pozycji rynkowej oraz w zakresie
zamiaru zdefiniowania rynku właściwego różnego od tych, które zdefiniowano
w zaleceniu Komisji Europejskiej w sprawie właściwych rynków produktów i usług
w sektorze łączności elektronicznej podlegających regulacji ex ante, zwanym dalej
„zaleceniem Komisji”, Komisja Europejska poinformuje Prezesa UKE o swojej opinii, w której stwierdzi, że proponowane rozstrzygnięcie stanowi przeszkodę
w funkcjonowaniu jednolitego rynku lub o swoich poważnych wątpliwościach co do
zgodności tego środka z przepisami prawa Unii Europejskiej, Prezes UKE zawiesza
postępowanie na okres 2 miesięcy. W przypadku gdy w tym okresie Komisja
Europejska wyda decyzję, w której wezwie do wycofania w całości lub w części
projektu rozstrzygnięcia, Prezes UKE uwzględnia stanowisko Komisji Europejskiej
i dokonuje zmiany projektu rozstrzygnięcia lub umarza postępowanie w terminie
6 miesięcy od dnia wydania decyzji przez Komisję Europejską.
2a. W przypadku dokonania przez Prezesa UKE zmiany projektu rozstrzygnięcia
na podstawie ust. 2 stosuje się przepisy art. 15–20. Nie stanowi zmiany projektu
rozstrzygnięcia zmiana uzasadnienia tego projektu.
2b. Prezes UKE przekazuje Komisji Europejskiej i BEREC informacje
o wszystkich przyjętych ostatecznie rozstrzygnięciach, o których mowa w art. 18.
3. Prezes UKE uwzględnia przy stosowaniu ustawy w największym możliwie
stopniu wytyczne Komisji Europejskiej w sprawie analizy rynku i ustalania znaczącej
pozycji rynkowej oraz zalecenie Komisji w ich aktualnym brzmieniu, a w przypadku
odstąpienia od ich stosowania powiadamia Komisję Europejską, uzasadniając swe
stanowisko.

Art. 19a. 1. Jeżeli w odniesieniu do rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 18,
w zakresie nałożenia, zmiany lub uchylenia obowiązku nałożonego na operatora na
podstawie art. 34, art. 36–40, art. 42, art. 45 lub art. 46, Komisja Europejska
w terminie, o którym mowa w art. 19 ust. 1, zawiadomi Prezesa UKE oraz BEREC
o powodach uznania, że projekt rozstrzygnięcia stanowiłby przeszkodę do tworzenia
jednolitego rynku lub że istnieją poważne wątpliwości co do zgodności tego
rozstrzygnięcia z prawem Unii Europejskiej – rozstrzygnięcie to nie może zostać
przyjęte przez kolejne trzy miesiące od dnia otrzymania zawiadomienia przez Prezesa
UKE.
2. W trzymiesięcznym terminie, o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE ściśle
współpracuje z Komisją Europejską oraz z BEREC w celu określenia
najwłaściwszego i najskuteczniejszego rozstrzygnięcia spełniającego cele, o których
mowa w art. 189 ust. 2, biorąc jednocześnie pod uwagę opinie uczestników rynku
i konieczność zapewnienia rozwoju spójnej praktyki regulacyjnej.
3. Jeżeli BEREC podziela stanowisko Komisji Europejskiej wyrażone
w zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE współpracuje z BEREC
w celu określenia najwłaściwszego i najskuteczniejszego rozstrzygnięcia.
4. Przed upływem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w ust. 1, Prezes
UKE może:
1) zmienić lub wycofać projektowane rozstrzygnięcie, uwzględniając w jak
największym stopniu zawiadomienie Komisji Europejskiej, o którym mowa
w ust. 1, oraz opinię BEREC albo
2) podtrzymać swoje projektowane rozstrzygnięcie.
5. W terminie jednego miesiąca od wydania przez Komisję Europejską zalecenia
zawierającego zobowiązanie do zmiany lub wycofania projektowanego
rozstrzygnięcia lub wycofania przez Komisję Europejską zastrzeżeń odnośnie do
projektowanego rozstrzygnięcia, w przypadku gdy BEREC nie podziela stanowiska
Komisji Europejskiej, nie wydał opinii lub jeżeli Prezes UKE zmienił lub utrzymał
projektowane rozstrzygnięcie zgodnie z ust. 4, Prezes UKE powiadamia Komisję
Europejską i BEREC o przyjęciu ostatecznego rozstrzygnięcia. Termin, o którym
mowa w zdaniu poprzednim, może być wydłużony przez Prezesa UKE w przypadku
potrzeby przeprowadzenia postępowania konsultacyjnego, o którym mowa w art. 15.
6. Jeżeli Prezes UKE postanowi nie zmieniać lub nie wycofywać projektowanego
rozstrzygnięcia pomimo negatywnego stanowiska wyrażonego przez Komisję
Europejską w zaleceniu, o którym mowa w ust. 5, przedstawia uzasadnienie.
7. Prezes UKE może wycofać projektowane rozstrzygnięcie na każdym etapie
postępowania.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Przepis art. 17 stosuje się odpowiednio do spraw objętych
postępowaniem konsolidacyjnym.
2. Prezes UKE powiadamia niezwłocznie Komisję Europejską, BEREC i organy
regulacyjne innych państw członkowskich o wydaniu decyzji, o której mowa w art. 17
ust. 1, przedstawiając uzasadnienie.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Prezes UKE przeprowadza analizę rynku w zakresie wyrobów i usług
telekomunikacyjnych.
2. Prezes UKE, nie później niż w terminie 3 lat od podjęcia poprzedniego
rozstrzygnięcia, o którym mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3 lub 4 dotyczącego danego rynku
właściwego, notyfikuje Komisji Europejskiej projekt rozstrzygnięcia kończącego
postępowanie, o którym mowa w art. 22 ust. 1.
3. Prezes UKE w przypadku rynków niezgłoszonych wcześniej Komisji
Europejskiej, nie później niż w terminie 2 lat od przyjęcia zmienionego zalecenia
Komisji, notyfikuje Komisji Europejskiej projekt rozstrzygnięcia kończącego
postępowanie, o którym mowa w art. 22 ust. 1.
4. Prezes UKE w uzasadnionych przypadkach może zwrócić się do Komisji
Europejskiej z wnioskiem o przedłużenie terminu, o którym mowa w ust. 2,
o maksymalnie 3 lata. W przypadku niezgłoszenia przez Komisję Europejską
sprzeciwu w ciągu jednego miesiąca od wystąpienia z wnioskiem przez Prezesa UKE,
termin ulega przedłużeniu zgodnie z wnioskiem.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Po przeprowadzeniu analizy, o której mowa w art. 21 ust. 1, Prezes
UKE przeprowadza postępowanie w celu:
1) określenia rynku właściwego, zgodnie z prawem konkurencji, uwzględniając
uwarunkowania krajowe oraz w największym możliwie stopniu zalecenie
Komisji i wytyczne, o których mowa w art. 19 ust. 3, w zakresie wyrobów
i usług telekomunikacyjnych, zwanego dalej „rynkiem właściwym”;
2) ustalenia, czy na rynku właściwym występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny
o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący
kolektywną pozycję znaczącą;
3) wyznaczenia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej
lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję
znaczącą, w przypadku stwierdzenia, że na rynku właściwym nie występuje
skuteczna konkurencja oraz nałożenia na tego przedsiębiorcę lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję znaczącą obowiązków regulacyjnych;
4) utrzymania, zmiany albo uchylenia obowiązków regulacyjnych nałożonych na
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej lub
przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję
znaczącą przed przeprowadzeniem analizy rynku.
2. Przez obowiązek regulacyjny rozumie się obowiązek, o którym mowa
w art. 34, art. 36–40, art. 42, art. 44, art. 44b, art. 45, art. 46 lub art. 72 ust. 3.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1,
Prezes UKE, w przypadku ustalenia, że na rynku właściwym nie występuje
przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy
telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą:
1) wydaje postanowienie, w którym:
a) określa rynek właściwy w sposób określony w art. 22 ust. 1 pkt 1,
b) stwierdza, że na tym rynku właściwym występuje skuteczna konkurencja
– jeżeli na tym samym rynku właściwym nie występował przedsiębiorca
telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy
telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą albo
2) wydaje decyzję, w której:
a) określa rynek właściwy w sposób określony w art. 22 ust. 1 pkt 1,
b) stwierdza, że na tym rynku właściwym występuje skuteczna konkurencja,
c) uchyla nałożone obowiązki regulacyjne
– jeżeli na tym samym rynku właściwym występował przedsiębiorca
telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy
telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, którzy utracili tę
pozycję.
2. Prezes UKE w decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 2, określa termin uchylenia
obowiązków regulacyjnych, uwzględniając sytuację działających na rynku
przedsiębiorców telekomunikacyjnych objętych tą decyzją.
3. Do projektu rozstrzygnięcia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy
o postępowaniu konsultacyjnym.
4. Decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ogłasza się na stronie podmiotowej BIP
UKE.

art. 24. więcej Art. 24. Po przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 22 ust. 1,
Prezes UKE, w przypadku ustalenia, że na rynku właściwym występuje przedsiębiorca
telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy
telekomunikacyjni zajmujący kolektywną pozycję znaczącą, wydaje decyzję,
w której:
1) określa rynek właściwy w sposób określony w art. 22 ust. 1 pkt 1;
2) wyznacza przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej
lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących kolektywną pozycję
znaczącą oraz:
a) nakłada obowiązki regulacyjne, biorąc pod uwagę adekwatność
i proporcjonalność danego obowiązku do problemów rynkowych, których
rozwiązanie służy realizacji celów określonych w art. 1 ust. 2, lub
b) utrzymuje nałożone obowiązki regulacyjne, jeżeli przedsiębiorca
telekomunikacyjny lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie utracili tej
pozycji, lub
c) zmienia lub uchyla nałożone obowiązki regulacyjne, jeżeli przedsiębiorca
telekomunikacyjny lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie utracili tej
pozycji, ale warunki na rynku właściwym uzasadniają zmianę lub uchylenie
tych obowiązków.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Jeżeli przed wydaniem decyzji, o której mowa w art. 24, na tym
samym rynku właściwym występował przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej
pozycji rynkowej lub przedsiębiorcy telekomunikacyjni zajmujący kolektywną
pozycję znaczącą, którzy utracili tę pozycję, Prezes UKE, w drodze decyzji, określa
termin uchylenia obowiązków regulacyjnych, uwzględniając sytuację działających na
rynku przedsiębiorców telekomunikacyjnych objętych tą decyzją.
2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, ogłasza się na stronie podmiotowej BIP
UKE.

Art. 25a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zajmuje znaczącą pozycję
rynkową, jeżeli na rynku właściwym samodzielnie posiada pozycję ekonomiczną
odpowiadającą dominacji w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego.
2. Prezes UKE przy ocenie pozycji rynkowej przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego na rynku właściwym bierze pod uwagę kryteria wymienione
w wytycznych Komisji, o których mowa w art. 19 ust. 3.
3. Dwóch lub więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmuje kolektywną
pozycję znaczącą, jeżeli nawet przy braku powiązań organizacyjnych lub innych
związków między nimi posiadają na rynku właściwym pozycję ekonomiczną
odpowiadającą dominacji w rozumieniu przepisów prawa wspólnotowego.
4. Prezes UKE przy ustalaniu, czy dwóch lub więcej przedsiębiorców
telekomunikacyjnych zajmuje kolektywną znaczącą pozycję na rynku właściwym
ocenia cechy rynku właściwego, w szczególności udział przedsiębiorców w tym rynku
oraz jego przejrzystość.
5. Jeżeli ocena nie wskazuje na brak kolektywnej pozycji znaczącej dwóch lub
więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych, dodatkowo stosuje się w szczególności
następujące kryteria:
1) niską elastyczność popytu,
2) podobne udziały w rynku,
3) wysokie prawne lub ekonomiczne bariery dostępu do rynku,
4) integrację pionową, której towarzyszy zbiorowa odmowa dostaw,
5) brak równoważącej siły nabywczej,
6) brak potencjalnej konkurencji
– które nie muszą być spełnione łącznie.

Art. 25b. W przypadku określenia rynku właściwego odbiegającego od
zalecenia Komisji Prezes UKE poddaje projekt rozstrzygnięcia, o którym mowa
w art. 23 ust. 1 albo w art. 24, postępowaniu konsolidacyjnemu.

Art. 25c. Rozstrzygnięcie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 albo w art. 24:
1) wydaje się po zasięgnięciu opinii Prezesa UOKiK wydanej w formie
postanowienia;
2) ogłasza się na stronie podmiotowej BIP UKE;
3) w jak największym stopniu uwzględnia opinie i wspólne stanowiska
przyjmowane przez BEREC.

Art. 25d. W przypadku rynku właściwego uznanego decyzją Komisji
Europejskiej za rynek ponadnarodowy Prezes UKE przeprowadza jego analizę
w porozumieniu z organami regulacyjnymi innych państw członkowskich. Przepis
art. 23 lub 24 stosuje się odpowiednio.

Art. 25e. 1. Przedsiębiorcę telekomunikacyjnego zajmującego znaczącą pozycję
na rynku właściwym można uznać za zajmującego znaczącą pozycję na innym rynku właściwym, jeżeli powiązania pomiędzy tymi rynkami są tego rodzaju, że umożliwiają
przeniesienie siły rynkowej przedsiębiorcy z rynku właściwego na drugi rynek
właściwy (rynek powiązany), wzmacniając pozycję tego przedsiębiorcy.
2. W celu uniemożliwienia przeniesienia znaczącej pozycji z rynku właściwego
na rynek powiązany, Prezes UKE, po przeprowadzeniu analizy, o której mowa
w art. 21 ust. 1, może nałożyć na rynku powiązanym na przedsiębiorcę, o którym
mowa w ust. 1, obowiązki, o których mowa w art. 36–40 oraz w art. 42.
3. W przypadku gdy nałożenie obowiązków, o których mowa w art. 36–40 oraz
w art. 42, nie doprowadziło do uniemożliwienia przeniesienia znaczącej pozycji
z rynku właściwego na rynek powiązany, Prezes UKE może nałożyć na rynku
powiązanym na przedsiębiorcę, o którym mowa w ust. 1, obowiązki, o których mowa
w art. 46.

Art. 25f. 1. Prezes UKE, w przypadku niedotrzymania terminów, o których
mowa w art. 21 ust. 2–4, może wystąpić do BEREC z wnioskiem o konsultację
w sprawie analizy wskazanego rynku i utrzymania, zmiany albo uchylenia
obowiązków regulacyjnych nałożonych na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
o znaczącej pozycji rynkowej lub przedsiębiorców telekomunikacyjnych zajmujących
kolektywną pozycję znaczącą przed przeprowadzeniem analizy rynku.
2. W ciągu 6 miesięcy od uzyskania wyniku konsultacji od BEREC, Prezes UKE
powiadamia Komisję Europejską o projektowanym rozstrzygnięciu.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni negocjując postanowienia umowy
o dostępie telekomunikacyjnym, są obowiązani uwzględniać obowiązki na nich
nałożone.
2. Informacje uzyskane w związku z negocjacjami mogą być wykorzystane
wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania
poufności, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
3. O ile ustawa nie stanowi inaczej, przepisy tego rozdziału odnoszące się do
przedsiębiorców telekomunikacyjnych mają zastosowanie odpowiednio do
podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8.
4. Operator państwa członkowskiego ubiegający się o dostęp telekomunikacyjny
nie jest obowiązany dokonywać wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 10, jeżeli nie
wykonuje działalności telekomunikacyjnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 26a. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do
prowadzenia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym
w zakresie połączenia sieci oraz w zakresie dostępu telekomunikacyjnego, którego
obowiązek zapewnienia wynika z nałożonych na tego operatora obowiązków
regulacyjnych, na wniosek innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub
podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, w celu świadczenia
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych oraz zapewnienia
interoperacyjności usług.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Prezes UKE może, na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji
o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci albo
z urzędu, w drodze postanowienia, określić termin zakończenia negocjacji o zawarcie
tej umowy, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie
umowy o dostępie telekomunikacyjnym.
2. W przypadku niepodjęcia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie
telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci, odmowy połączenia sieci
telekomunikacyjnych przez podmiot do tego obowiązany lub niezawarcia umowy
o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci w terminie, o którym
mowa w ust. 1, lub niezawarcia umowy w terminie 90 dni licząc od dnia wystąpienia
z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym, każda ze stron może
zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie
rozstrzygnięcia kwestii spornych lub określenia warunków współpracy.
2a. Prezes UKE może, na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji o zawarcie
umowy o dostępie telekomunikacyjnym prowadzonych z operatorem obowiązanym
do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, którego obowiązek zapewnienia
wynika z nałożonych na tego operatora obowiązków regulacyjnych, albo z urzędu,
w drodze postanowienia, określić termin zakończenia negocjacji o zawarcie tej
umowy, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie
umowy o dostępie telekomunikacyjnym.
2b. Z zastrzeżeniem ust. 2, w przypadku niepodjęcia negocjacji przez podmiot
obowiązany do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, odmowy udzielenia
dostępu telekomunikacyjnego przez podmiot do tego obowiązany lub niezawarcia umowy o dostępie telekomunikacyjnym w terminie, o którym mowa w ust. 2a, lub
niezawarcia umowy o dostęp telekomunikacyjny w terminie 90 dni licząc od dnia
wystąpienia z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie telekomunikacyjnym, każda
ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie
rozstrzygnięcia kwestii spornych lub określenia warunków współpracy.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 2b, powinien zawierać projekt umowy
o dostępie telekomunikacyjnym, zawierający stanowiska stron w zakresie określonym
ustawą, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do
porozumienia.
4. Strony są obowiązane do przedłożenia Prezesowi UKE, na jego żądanie,
w terminie 14 dni, swoich stanowisk wobec rozbieżności oraz dokumentów
niezbędnych do rozpatrzenia wniosku.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Prezes UKE podejmuje decyzję o dostępie telekomunikacyjnym
w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 2b,
biorąc pod uwagę następujące kryteria:
1) interes użytkowników sieci telekomunikacyjnych;
2) obowiązki nałożone na przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
2a) rozwój nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej, w tym promowanie
efektywnego inwestowania w dziedzinie infrastruktury oraz technologii
innowacyjnych;
3) promocję nowoczesnych usług telekomunikacyjnych;
4) charakter zaistniałych kwestii spornych oraz praktyczną możliwość wdrożenia
rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych aspektów dostępu
telekomunikacyjnego, zarówno zaproponowanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych będących stronami negocjacji, jak też mogących stanowić
rozwiązania alternatywne;
5) zapewnienie:
a) integralności sieci oraz interoperacyjności usług,
b) niedyskryminujących warunków dostępu telekomunikacyjnego,
c) rozwoju konkurencyjnego rynku usług telekomunikacyjnych;
6) pozycje rynkowe przedsiębiorców telekomunikacyjnych, których sieci są
łączone;
7) interes publiczny, w tym ochronę środowiska;
8) utrzymanie ciągłości świadczenia usługi powszechnej.
2. Prezes UKE podejmuje decyzję o zapewnieniu podmiotom, o których mowa
w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, dostępu telekomunikacyjnego w terminie 60 dni od dnia
złożenia wniosku, o którym mowa w art. 27 ust. 2 i 2b, biorąc pod uwagę kryteria,
o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, pkt 5 lit. a i c oraz pkt 6–8, oraz potrzeby
obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego,
a także specyficzny charakter zadań wykonywanych przez te podmioty.
3. Decyzja o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci może
zawierać postanowienia, o których mowa w art. 31 ust. 2 i 3.
4. Decyzja o dostępie telekomunikacyjnym zastępuje umowę o dostępie
telekomunikacyjnym w zakresie objętym decyzją.
5. W przypadku zawarcia przez zainteresowane strony umowy o dostępie
telekomunikacyjnym, decyzja o dostępie telekomunikacyjnym wygasa z mocy prawa
w części objętej umową.
6. Decyzja o dostępie telekomunikacyjnym może zostać zmieniona przez
Prezesa UKE na wniosek każdej ze stron, której ona dotyczy, lub z urzędu,
w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów
użytkowników końcowych, skutecznej konkurencji lub interoperacyjności usług.
7. W sprawach dochodzenia roszczeń majątkowych, z tytułu niewykonania lub
nienależytego wykonania obowiązków wynikających z decyzji o dostępie
telekomunikacyjnym, właściwa jest droga postępowania sądowego.
8. Prezes UKE wydaje decyzję o dostępie telekomunikacyjnym obejmującą
wszystkie ustalenia niezbędne do zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego, jeżeli
jedną ze stron jest przedsiębiorca telekomunikacyjny, na którego został nałożony
obowiązek na podstawie art. 34 i art. 45.

art. 29. więcej Art. 29. Prezes UKE może z urzędu, w drodze decyzji, zmienić treść umowy
o dostępie telekomunikacyjnym lub zobowiązać strony umowy do jej zmiany,
w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia ochrony interesów
użytkowników końcowych, skutecznej konkurencji lub interoperacyjności usług.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Do zmian umów o dostępie telekomunikacyjnym stosuje się
odpowiednio przepisy art. 26–28 i 33.
2. Do wniosku o zmianę umowy o dostępie telekomunikacyjnym, która została
przynajmniej raz zmieniona, dołącza się jednolity tekst tej umowy zawierający
wszelkie dokonane zmiany.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Warunki dostępu telekomunikacyjnego i związanej z tym współpracy
przedsiębiorcy telekomunikacyjni ustalają w umowie o dostępie
telekomunikacyjnym, zawartej na piśmie pod rygorem nieważności.
2. Umowa o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci powinna
zawierać postanowienia dotyczące co najmniej:
1) umiejscowienia punktów połączenia sieci telekomunikacyjnych;
2) warunków technicznych połączenia sieci telekomunikacyjnych;
3) rozliczeń z tytułu:
a) zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego oraz wzajemnego korzystania
z sieci telekomunikacyjnych,
b) niewykonania lub nienależytego wykonania świadczonych wzajemnie usług
telekomunikacyjnych;
4) sposobów wypełniania wymagań:
a) w zakresie interoperacyjności usług, integralności sieci, postępowań
w sytuacjach szczególnych zagrożeń oraz awarii, zachowania tajemnicy
telekomunikacyjnej i ochrony danych w sieci,
b) dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej;
5) procedur rozstrzygania sporów;
6) postępowania w przypadkach:
a) zmian treści umowy,
b) badań interoperacyjności usług świadczonych w połączonych sieciach
telekomunikacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem badań jakości usług
telekomunikacyjnych,
c) przebudowy połączonych sieci telekomunikacyjnych,
d) zmian oferty usług telekomunikacyjnych,
e) zmian numeracji;
7) warunków rozwiązania umowy, dotyczących w szczególności zachowania
ciągłości świadczenia usługi powszechnej, jeżeli jest świadczona w łączonych
sieciach telekomunikacyjnych, ochrony interesów użytkowników, a także
potrzeb obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku
publicznego;
8) rodzajów wzajemnie świadczonych usług telekomunikacyjnych.
3. Umowa o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci może
także zawierać, w zależności od rodzajów łączonych sieci, odpowiednie
postanowienia dotyczące:
1) zapewnienia ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych w przypadku
rozwiązania umowy;
2) warunków kolokacji na potrzeby połączenia sieci;
3) utrzymania jakości świadczonych usług telekomunikacyjnych;
4) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych;
5) współwykorzystywania zasobów numeracji, w tym zapewnienia:
a) równego dostępu do usług polegających na udzielaniu informacji
o numerach abonentów, do numerów alarmowych oraz innych numeracji
uzgodnionych w skali międzynarodowej, z zastrzeżeniem wymagań
podmiotów, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8,
b) przenoszenia numerów;
6) świadczeń dodatkowych, a także usług pomocniczych i zaawansowanych,
związanych z wzajemnym świadczeniem usług telekomunikacyjnych,
a w szczególności:
a) pomocy konsultanta operatora,
b) krajowej i międzynarodowej informacji o numerach telefonicznych,
c) usługi prezentacji identyfikacji linii wywołującej i wywoływanej,
d) przekierowania połączeń telefonicznych,
e) usług połączeń telefonicznych realizowanych za pomocą karty
telefonicznej,
f) realizacji bezpłatnych połączeń telefonicznych lub usług o podwyższonej
opłacie,
g) realizacji usług sporządzania wykazów wykonywanych usług
telekomunikacyjnych, fakturowania lub windykacji.

art. 32. więcej Art. 32. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe wymagania dla zapewnienia dostępu
telekomunikacyjnego, w szczególności w zakresie dotyczącym:
1) prowadzenia negocjacji w sprawie połączenia sieci telekomunikacyjnych,
2) wykonywania obowiązków związanych z połączeniem sieci
telekomunikacyjnych dotyczących spełniania wymagań w zakresie interoperacyjności usług, integralności sieci, postępowań w sytuacjach szczególnych zagrożeń i awarii oraz zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej,
3) zapewnienia podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, dostępu
telekomunikacyjnego do publicznej sieci telekomunikacyjnej,
4) zachowania poufności informacji związanych z zapewnieniem dostępu
telekomunikacyjnego,
5) rozliczeń z tytułu wzajemnego korzystania z sieci telekomunikacyjnej oraz
niewykonania lub nienależytego wykonania świadczonych wzajemnie usług
telekomunikacyjnych
– w celu zapewnienia skutecznej konkurencji na rynku telekomunikacyjnym i ochrony
użytkowników końcowych.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny obowiązany na podstawie art. 34
lub art. 45 oraz podmiot, o którym mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, będący stroną
umowy o dostępie telekomunikacyjnym, przekazuje tekst tej umowy Prezesowi UKE
w terminie 14 dni od dnia jej podpisania.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3, umowy o dostępie telekomunikacyjnym, o których
mowa w ust. 1, są jawne. Prezes UKE udostępnia je nieodpłatnie zainteresowanym
podmiotom na ich wniosek.
3. Prezes UKE, na wniosek strony umowy o dostępie telekomunikacyjnym,
może wyrazić zgodę, aby niektóre postanowienia umowy były wyłączone
z obowiązku jawności. Wyłączenie to nie może obejmować rozliczeń z tytułu dostępu
telekomunikacyjnego.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Prezes UKE, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24 pkt 2
lit. a, może, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek uwzględniania uzasadnionych wniosków przedsiębiorców
telekomunikacyjnych o zapewnienie im dostępu telekomunikacyjnego, w tym
użytkowania elementów sieci oraz udogodnień towarzyszących, w szczególności
biorąc pod uwagę poziom konkurencyjności rynku detalicznego i interes
użytkowników końcowych.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może w szczególności polegać na:
1) zapewnieniu możliwości zarządzania obsługą użytkownika końcowego przez
uprawnionego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego i podejmowania
rozstrzygnięć dotyczących wykonywania usług na jego rzecz;
2) zapewnieniu określonych elementów sieci telekomunikacyjnej, w tym dostępu
do nieaktywnych elementów sieci lub urządzeń telekomunikacyjnych, linii, łączy
lub lokalnych pętli abonenckich; obowiązek udostępnienia lokalnych pętli
abonenckich może dotyczyć pętli lub podpętli, w warunkach pełnego dostępu lub
dostępu współdzielonego, wraz z kolokacją, dostępem do połączeń kablowych
i odpowiednich systemów informacyjnych;
3) oferowaniu usług na warunkach hurtowych w celu ich dalszej sprzedaży przez
innego przedsiębiorcę;
4) przyznawaniu dostępu do interfejsów, protokołów lub innych kluczowych
technologii niezbędnych dla interoperacyjności usług, w tym usług sieci
wirtualnych;
5) zapewnieniu infrastruktury telekomunikacyjnej, kolokacji oraz innych form
wspólnego korzystania z budynków;
6) zapewnieniu funkcji sieci niezbędnych do zapewnienia pełnej interoperacyjności
usług, w tym świadczenia usług w sieciach inteligentnych;
7) zapewnieniu usług roamingu w sieciach ruchomych;
8) zapewnieniu systemów wspierania działalności operacyjnej lub innych
systemów oprogramowania niezbędnych dla skutecznej konkurencji, w tym
systemów taryfowych, systemów wystawiania faktur i pobierania należności;
9) zapewnieniu udogodnień towarzyszących w dziedzinie transmisji
radiofonicznych lub telewizyjnych;
10) zapewnieniu połączenia sieci lub urządzeń telekomunikacyjnych oraz
udogodnień z nimi związanych;
11) prowadzeniu negocjacji w sprawie dostępu telekomunikacyjnego w dobrej
wierze oraz utrzymywaniu uprzednio ustanowionego dostępu
telekomunikacyjnego do określonych sieci telekomunikacyjnych, urządzeń lub
udogodnień towarzyszących;
12) świadczeniu usług telekomunikacyjnych z uwzględnieniem pierwszeństwa
zgodnie z art. 176a ust. 2 pkt 3;
13) zapewnieniu dostępu do usług towarzyszących, w tym usług identyfikacji,
lokalizacji i sygnalizowania obecności.
3. Wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o zapewnienie mu dostępu
telekomunikacyjnego uważa się za uzasadniony, jeżeli uwzględnia on zakres obowiązku ustalonego w decyzji, o której mowa w ust. 1, oraz warunki, o których mowa w art. 35 ust. 1.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Prezes UKE może określić w decyzji, o której mowa w art. 34 ust. 1,
w zakresie niezbędnym dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania sieci
telekomunikacyjnej, techniczne lub eksploatacyjne warunki, jakie przedsiębiorca
telekomunikacyjny zapewniający dostęp telekomunikacyjny lub przedsiębiorcy
telekomunikacyjni korzystający z takiego dostępu będą musieli spełnić.
2. Przy ustalaniu zakresu obowiązku dostępu telekomunikacyjnego Prezes UKE
uwzględnia w szczególności:
1) techniczną i ekonomiczną możliwość korzystania lub instalowania
konkurencyjnych urządzeń, mając na uwadze tempo rozwoju rynku oraz rodzaj
wzajemnych połączeń sieci lub dostępu telekomunikacyjnego, w tym możliwość
zastosowania innych rozwiązań związanych z dostępem telekomunikacyjnym,
takich jak dostęp do kanalizacji kablowej;
2) możliwość zapewnienia proponowanego dostępu telekomunikacyjnego
z uwzględnieniem posiadanej pojemności sieci;
3) wstępne inwestycje dokonane przez właściciela urządzeń lub udogodnień
towarzyszących, mając na uwadze ryzyko inwestycyjne oraz przy uwzględnieniu
infrastruktury zrealizowanej w całości lub części ze środków publicznych,
z której korzysta przedsiębiorca telekomunikacyjny;
4) konieczność zapewnienia konkurencji w dłuższym okresie, w tym promowanie
efektywnego inwestowania w dziedzinie infrastruktury oraz technologii
innowacyjnych;
5) odpowiednie prawa własności intelektualnej;
6) świadczenie usług obejmujących swoim zasięgiem kontynent europejski.

art. 36. więcej Art. 36. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24
pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek równego traktowania przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie
dostępu telekomunikacyjnego, w szczególności przez oferowanie jednakowych
warunków w porównywalnych okolicznościach, a także oferowanie usług oraz
udostępnianie informacji na warunkach nie gorszych od stosowanych w ramach
własnego przedsiębiorstwa, lub w stosunkach z podmiotami zależnymi.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24
pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek ogłaszania lub udostępniania informacji w sprawach zapewnienia dostępu
telekomunikacyjnego, dotyczących informacji księgowych, specyfikacji technicznych
sieci i urządzeń telekomunikacyjnych, charakterystyki sieci, zasad i warunków
świadczenia usług oraz korzystania z sieci, a także opłat.
2. Prezes UKE określa w decyzji, o której mowa w ust. 1, stopień
uszczegółowienia informacji oraz formę, miejsce i terminy ogłaszania lub
udostępniania tych informacji.
3. Prezes UKE może żądać od operatora o znaczącej pozycji rynkowej
dostarczania dokumentów oraz udzielania informacji w celu weryfikacji obowiązków,
o których mowa w ust. 1, w art. 36 i art. 42.
4. Informacje, o których mowa w ust. 3, są publikowane na stronie podmiotowej
BIP UKE z uwzględnieniem interesu operatora dostarczającego informacje.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24
pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek prowadzenia rachunkowości regulacyjnej w sposób umożliwiający
identyfikację przepływów transferów wewnętrznych związanych z działalnością
w zakresie dostępu telekomunikacyjnego, zgodnie z przepisami art. 49–54.
2. Operator prowadzi rachunkowość regulacyjną zgodnie z zatwierdzoną przez
Prezesa UKE szczegółową instrukcją.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24
pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązki:
1) kalkulacji uzasadnionych kosztów świadczenia dostępu telekomunikacyjnego,
wskazując sposoby kalkulacji kosztów, jakie operator powinien stosować na
podstawie przepisów rozporządzenia, o którym mowa w art. 51, zgodnie
z zatwierdzonym przez Prezesa UKE opisem kalkulacji kosztów;
2) stosowania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego, uwzględniających zwrot
uzasadnionych kosztów operatora.
1a. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE wskazuje metody ustalania
opłat, które będzie stosował w przypadkach, o których mowa w ust. 4.
2. Operator, na którego został nałożony obowiązek, o którym mowa w ust. 1,
przedstawia Prezesowi UKE, na jego żądanie, szczegółowe uzasadnienie wysokości
opłat ustalonych w oparciu o uzasadnione koszty.
3. W celu weryfikacji wysokości kosztów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Prezes
UKE przeprowadza badanie, o którym mowa w art. 53 ust. 5.
4. W przypadku:
1) braku możliwości przeprowadzenia badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5,
z przyczyn leżących po stronie operatora,
2) odmowy wyrażenia opinii przez podmiot uprawniony do przeprowadzenia
badania, o którym mowa w art. 53 ust. 5, z uwagi na zaistnienie okoliczności
uniemożliwiających jej sformułowanie z przyczyn leżących po stronie operatora,
3) wyrażenia przez podmiot uprawniony do przeprowadzenia badania, o którym
mowa w art. 53 ust. 5, opinii negatywnej albo opinii z zastrzeżeniami,
4) wystąpienia różnic pomiędzy wysokością opłat ustalonych przez operatora
a wysokością kosztów zweryfikowanych zgodnie z ust. 3
– Prezes UKE ustala wysokość opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego lub ich
maksymalny albo minimalny poziom stosując metody wskazane zgodnie z ust. 1a.
Ustalenie powyższych opłat następuje w odrębnej decyzji.
5. Prezes UKE ustalając opłaty z tytułu dostępu telekomunikacyjnego bierze pod
uwagę promocję efektywności i zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienie
maksymalnych korzyści dla użytkowników końcowych, jak również zwrot
uzasadnionych kosztów.
6. W przypadku gdy operator poniósł wydatki na nowe przedsięwzięcie
inwestycyjne, w tym budowę sieci nowej generacji, Prezes UKE, ustalając opłaty
z tytułu dostępu telekomunikacyjnego, bierze pod uwagę wykonane przez operatora
inwestycje oraz umożliwia temu operatorowi uzyskanie rozsądnej stopy zwrotu
z zaangażowanego w nowe przedsięwzięcie inwestycyjne kapitału, uwzględniając
ryzyko typowe dla konkretnego nowego przedsięwzięcia inwestycyjnego.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Prezes UKE może, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24
pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w oparciu
o ponoszone koszty.
1a. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE wskazuje sposoby
weryfikacji i ustalania opłat, o których mowa w ust. 3 i 4.
2. Operator, na którego został nałożony obowiązek, o którym mowa w ust. 1,
przedstawia Prezesowi UKE uzasadnienie wysokości opłat ustalonych w oparciu
o ponoszone koszty.
3. W celu oceny prawidłowości wysokości opłat ustalonych przez operatora,
o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE może zastosować sposoby weryfikacji opłat
wskazane zgodnie z ust. 1a.
4. W przypadku, gdy według przeprowadzonej oceny, o której mowa w ust. 3,
wysokość opłat ustalonych przez operatora jest nieprawidłowa, Prezes UKE ustala
wysokość opłat lub ich maksymalny albo minimalny poziom stosując sposoby
ustalania opłat wskazane zgodnie z ust. 1a, biorąc pod uwagę promocję efektywności
i zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienie maksymalnych korzyści dla
użytkowników końcowych. Ustalenie opłat następuje w odrębnej decyzji.
5. W przypadku gdy operator poniósł wydatki na nowe przedsięwzięcie
inwestycyjne, w tym budowę sieci nowej generacji, Prezes UKE, ustalając wysokość
opłat lub ich maksymalny albo minimalny poziom w decyzji, o której mowa w ust. 4,
bierze pod uwagę wykonane przez operatora inwestycje oraz umożliwia temu
operatorowi uzyskanie rozsądnej stopy zwrotu z zaangażowanego w nowe
przedsięwzięcie inwestycyjne kapitału, uwzględniając ryzyko typowe dla konkretnego
nowego przedsięwzięcia inwestycyjnego.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Opłaty za wzajemne korzystanie z połączonych sieci związane
z realizacją przenoszenia numerów między sieciami powinny uwzględniać ponoszone
koszty.
2. Opłaty za wzajemne korzystanie z połączonych sieci i za dostęp
telekomunikacyjny związane z realizacją wyboru dostawcy usług powinny
uwzględniać ponoszone koszty.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Prezes UKE może nałożyć, zgodnie z przesłankami, o których mowa
w art. 24 pkt 2 lit. a, w drodze decyzji, na operatora o znaczącej pozycji rynkowej, na
którego został nałożony obowiązek równego traktowania zgodnie z art. 36, lub wraz
z tym obowiązkiem, obowiązek przygotowania i przedstawienia w określonym
terminie projektu oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym, której stopień
szczegółowości określi w decyzji.
2. Oferta ramowa o dostępie telekomunikacyjnym powinna określać warunki
i zasady współpracy z operatorem, o którym mowa w ust. 1, oraz opłaty za usługi
w zakresie dostępu telekomunikacyjnego.
3. Oferta ramowa o dostępie telekomunikacyjnym powinna składać się
z wyodrębnionych pakietów, które będą zawierać odpowiednie, ze względu na
wykonywaną przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych działalność
telekomunikacyjną, elementy dostępu telekomunikacyjnego.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
zakres oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączeń sieci,
łączy dzierżawionych oraz zapewnienia dostępu do lokalnej pętli abonenckiej, dostępu
do urządzeń dostępu szerokopasmowego oraz dostępu do węzłów sieci
telekomunikacyjnej używanych na potrzeby szerokopasmowej transmisji danych
kierowanej do lokalnej pętli abonenckiej, biorąc pod uwagę potrzeby rynku, rozwój
konkurencyjności oraz interoperacyjność usług.
5. Oferta ramowa o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączeń sieci
powinna zawierać przejrzystą i kompletną listę usług oraz technicznych
i ekonomicznych warunków ich świadczenia, oferowanych przez operatora.
6. Jeżeli operator, oprócz obowiązku, o którym mowa w ust. 1, został
obowiązany do zapewnienia dostępu do lokalnej pętli abonenckiej, oferta ramowa
o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie dostępu do lokalnej pętli abonenckiej
powinna zawierać co najmniej:
1) warunki zapewnienia dostępu do lokalnej pętli abonenckiej;
2) usługi kolokacyjne;
3) warunki dostępu do systemów informacyjnych;
4) warunki świadczenia usług.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Prezes UKE zatwierdza projekt oferty ramowej, jeżeli odpowiada on
przepisom prawa i potrzebom rynku wskazanym w decyzji nakładającej obowiązek
przedłożenia oferty ramowej albo zmienia przedłożony projekt oferty ramowej i go
zatwierdza, a w przypadku nieprzedstawienia oferty ramowej w terminie –
samodzielnie ustala ofertę ramową.
2. W przypadku zmiany zapotrzebowania na usługi lub zmiany warunków
rynkowych Prezes UKE może z urzędu lub na uzasadniony wniosek przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego zobowiązać operatora do przygotowania zmiany oferty ramowej
w całości lub w części. W przypadku nieprzedstawienia przez zobowiązanego
operatora zmiany oferty ramowej w określonym terminie, Prezes UKE samodzielnie
ustala zmiany oferty ramowej w całości lub w części.
3. Wniosek operatora o zatwierdzenie projektu oferty ramowej lub jej zmiany
zawiera informacje i dokumenty wykazujące zgodność oferty ramowej z wymogami
prawa i obowiązkami regulacyjnymi, o których mowa w art. 24 pkt 2 lit. a.
4. Prezes UKE publikuje zatwierdzone oferty ramowe lub ich zmiany na stronie
podmiotowej BIP UKE.
5. W przypadku zniesienia obowiązku stosowania oferty ramowej, umowy
zawarte na podstawie oferty ramowej na czas nieokreślony mogą być rozwiązane lub
zmienione nie wcześniej niż po upływie 90 dni od dnia, w którym zniesiono ten
obowiązek.
6. Operator, na którego został nałożony obowiązek, o którym mowa w art. 42
ust. 1, jest obowiązany do zawierania umów o dostępie telekomunikacyjnym na
warunkach nie gorszych, dla pozostałych stron umowy, niż określone w zatwierdzonej
ofercie, o której mowa w ust. 1, lub ustalonej decyzją Prezesa UKE.

Art. 43a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej, na
którego nałożone zostały obowiązki regulacyjne w zakresie dostępu
telekomunikacyjnego, może złożyć do Prezesa UKE wniosek o zatwierdzenie
propozycji:
1) szczegółowych warunków wykonywania obowiązków regulacyjnych wcześniej
nałożonych na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego lub
2) innych zobowiązań przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, które mogą się
przyczynić do skutecznej realizacji obowiązków regulacyjnych nałożonych na
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, rozwoju równoprawnej i skutecznej
konkurencji, rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury
telekomunikacyjnej lub zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści
w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych
– zwanych dalej „szczegółowymi warunkami regulacyjnymi”.
2. W ramach postępowania w sprawie zatwierdzenia szczegółowych warunków
regulacyjnych Prezes UKE może:
1) prowadzić z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym uzgodnienia dotyczące
szczegółowych warunków regulacyjnych, w tym zwoływać spotkania robocze
przedstawicieli Prezesa UKE i upoważnionych do dokonywania uzgodnień
przedstawicieli przedsiębiorcy telekomunikacyjnego oraz organizacji
społecznych, jeżeli zostały dopuszczone do udziału w postępowaniu na prawach
strony;
2) wzywać przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, we wskazanym terminie, do
uzupełnienia propozycji szczegółowych warunków regulacyjnych lub dokonania
w nich zmian;
3) żądać przedłożenia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, we wskazanym
terminie, wyjaśnień związanych z propozycjami szczegółowych warunków
regulacyjnych;
4) zasięgać opinii ekspertów lub biegłych w zakresie związanym z propozycjami
szczegółowych warunków regulacyjnych.
3. Prezes UKE, w drodze decyzji, zatwierdza albo odmawia zatwierdzenia
szczegółowych warunków regulacyjnych w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku,
o którym mowa w ust. 1.
4. Prezes UKE może zatwierdzić szczegółowe warunki regulacyjne zawarte we
wniosku przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, jeżeli są one zgodne z przepisami
prawa, nałożonymi na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązkami
regulacyjnymi, potrzebami rynku telekomunikacyjnego oraz mogą się przyczynić do
skutecznej realizacji obowiązków regulacyjnych nałożonych na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego, rozwoju równoprawnej i skutecznej konkurencji, rozwoju
i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej lub zapewnienia
użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości
usług telekomunikacyjnych.
5. Decyzja zatwierdzająca szczegółowe warunki regulacyjne może zostać
wydana z zastrzeżeniem warunków lub terminów.
6. Do decyzji w sprawie zatwierdzenia szczegółowych warunków regulacyjnych
stosuje się przepisy o postępowaniu konsultacyjnym.

art. 44. więcej Art. 44. W szczególnych przypadkach Prezes UKE może, w drodze decyzji,
nałożyć na operatorów o znaczącej pozycji rynkowej inne obowiązki w zakresie
dostępu telekomunikacyjnego niż wymienione w art. 34, art. 36–40 i art. 42.

Art. 44a. 1. Niezwłocznie po zakończeniu postępowania konsultacyjnego
dotyczącego nałożenia obowiązków, o których mowa w art. 44, innych niż
przewidziane w art. 44b ust. 1, Prezes UKE występuje do Komisji Europejskiej
z wnioskiem o uzyskanie zgody na nałożenie tych obowiązków. Do wniosku Prezes
UKE dołącza projekty rozstrzygnięć wraz z uzasadnieniem.
2. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia przez Komisję Europejską wniosku,
o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE, w drodze decyzji, nakłada, zgodnie
z wnioskiem, obowiązki, o których mowa w art. 44.

Art. 44b. 1. Jeżeli wcześniej nałożone obowiązki regulacyjne w zakresie
dostępu telekomunikacyjnego, o których mowa w art. 34, art. 36–40 i art. 42, nie
zapewniły na rynku hurtowym lub rynkach hurtowych skutecznej konkurencji oraz
istnieją na tym rynku lub rynkach istotne i trwałe problemy konkurencyjne lub
zawodność rynku, Prezes UKE może, po przeprowadzeniu analizy, o której mowa
w art. 21 ust. 1, w zakresie tego rynku hurtowego lub rynków hurtowych, nałożyć na
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego zintegrowanego pionowo obowiązek rozdziału
funkcjonalnego, polegający na wykonywaniu działalności związanej ze świadczeniem
usług hurtowego dostępu telekomunikacyjnego przez wyodrębnioną, niezależnie
działającą jednostkę organizacyjną, zwaną dalej „wydzieloną jednostką
organizacyjną”, lub przez kilka wydzielonych jednostek organizacyjnych.
2. Wydzielona jednostka organizacyjna zapewnia dostęp telekomunikacyjny
innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, w tym przedsiębiorcy
telekomunikacyjnemu, o którym mowa w ust. 1, oraz innym jednostkom
organizacyjnym tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, w takich samych
terminach i na takich samych warunkach, w tym dotyczących poziomów cen i usług,
oraz przy użyciu tych samych systemów i procesów.
3. Przed nałożeniem na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązku
rozdziału funkcjonalnego Prezes UKE występuje do Komisji Europejskiej
z wnioskiem o uzyskanie zgody na nałożenie obowiązku rozdziału funkcjonalnego, do
którego dołącza:
1) wyniki analizy, o której mowa w art. 21 ust. 1, w zakresie rynku hurtowego albo
rynków hurtowych, potwierdzające, że wcześniej nałożone obowiązki
regulacyjne w zakresie dostępu telekomunikacyjnego nie zapewniły na rynku
hurtowym lub rynkach hurtowych, o których mowa w ust. 1, skutecznej
konkurencji oraz że istnieją na tym rynku lub rynkach istotne i trwałe problemy
konkurencyjne lub zawodność rynku;
2) uzasadnioną ocenę, że w rozsądnym terminie nie zaistnieje lub zaistnieje
w niewielkim stopniu na rynku hurtowym lub rynkach hurtowych, o których
mowa w ust. 1, skuteczna i trwała konkurencja w zakresie infrastruktury
telekomunikacyjnej;
3) analizę spodziewanego wpływu nałożenia obowiązku rozdziału funkcjonalnego
na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, w tym na
sytuację pracowników wydzielonej jednostki organizacyjnej, na działalność
Prezesa UKE oraz na rynek telekomunikacyjny, w tym ocenę wpływu na
motywację do inwestowania na rynku telekomunikacyjnym, a także informację
o spodziewanym wpływie na konkurencję na tym rynku oraz o potencjalnych
skutkach dla konsumentów;
4) uzasadnienie zastosowania rozdziału funkcjonalnego jako najskuteczniejszego
środka naprawczego, który ma na celu rozwiązanie problemów związanych
z konkurencją lub usunięcie zidentyfikowanych nieprawidłowości na rynku
hurtowym lub rynkach hurtowych;
5) projekt decyzji w sprawie rozdziału funkcjonalnego obejmujący określenie:
a) charakteru i stopnia rozdziału funkcjonalnego, ze wskazaniem
w szczególności statusu prawnego wydzielonej jednostki organizacyjnej,
biorąc pod uwagę stanowisko przedsiębiorcy, na którego ma być nałożony
obowiązek rozdziału funkcjonalnego co do tego statusu, o ile takie
stanowisko zostało przedstawione przez niego w ramach postępowania
konsultacyjnego,
b) początkowych składników majątkowych wydzielonej jednostki
organizacyjnej oraz rodzaju dostarczanych produktów lub usług przez tę
jednostkę,
c) rozwiązań w zakresie zarządzania wydzieloną jednostką organizacyjną,
w tym zasad dotyczących stworzenia w tej jednostce odpowiedniej
struktury zachęt zapewniających niezależność pracowników wydzielonej
jednostki organizacyjnej od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym
mowa w ust. 1, innych jednostek tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego,
spółek od niego zależnych, wobec niego dominujących lub z nim
powiązanych w rozumieniu ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks
spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, 1543, 1655, 1798 i 2217),
d) trybu realizacji obowiązku rozdziału funkcjonalnego, w tym harmonogramu
realizacji tego obowiązku,
e) zasad zapewniających przejrzystość procedur operacyjnych,
w szczególności w odniesieniu do innych zainteresowanych
przedsiębiorców telekomunikacyjnych,
f) programu monitorowania przestrzegania obowiązku rozdziału
funkcjonalnego, obejmującego w szczególności publikację przez
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, corocznego
sprawozdania lub obowiązek przeprowadzania przez niezależnych
audytorów cyklicznych audytów.
4. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia przez Komisję Europejską wniosku,
o którym mowa w ust. 3, Prezes UKE, w drodze decyzji, nakłada obowiązek rozdziału
funkcjonalnego.
5. Uzasadnienie decyzji nakładającej obowiązek rozdziału funkcjonalnego,
niezależnie od wymagań wynikających z przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego, powinno zawierać wykazanie zaistnienia przesłanek, o których
mowa w ust. 1, oraz zasadności nałożenia tego obowiązku, w tym:
1) informację o wynikach analizy, o której mowa w art. 21 ust. 1, w zakresie rynku
hurtowego albo rynków hurtowych, potwierdzającą, że wcześniej nałożone
obowiązki regulacyjne w zakresie dostępu telekomunikacyjnego nie zapewniły
na rynku hurtowym lub rynkach hurtowych, o których mowa w ust. 1, skutecznej
konkurencji oraz że istnieją na tym rynku lub rynkach istotne i trwałe problemy
konkurencyjne lub zawodność rynku;
2) uzasadnioną ocenę, że w rozsądnym terminie nie zaistnieje lub zaistnieje
w niewielkim stopniu na rynku hurtowym lub rynkach hurtowych, o których
mowa w ust. 1, skuteczna i trwała konkurencja w zakresie infrastruktury
telekomunikacyjnej;
3) analizę spodziewanego wpływu nałożenia obowiązku rozdziału funkcjonalnego
na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, o którym mowa w ust. 1, w tym na
sytuację pracowników wydzielonej jednostki organizacyjnej, na działalność
Prezesa UKE oraz na rynek telekomunikacyjny, w tym ocenę wpływu na
motywację do inwestowania na rynku telekomunikacyjnym, a także informację
o spodziewanym wpływie na konkurencję na tym rynku oraz o potencjalnych
skutkach dla konsumentów;
4) uzasadnienie zastosowania rozdziału funkcjonalnego jako najskuteczniejszego
środka naprawczego, który ma na celu rozwiązanie problemów związanych
z konkurencją lub usunięcie zidentyfikowanych nieprawidłowości na rynku
hurtowym lub rynkach hurtowych.

Art. 44c. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w art. 44b ust. 4, Prezes
UKE przeprowadza, zgodnie z art. 21, skoordynowaną analizę rynków właściwych
związanych z siecią dostępu oraz nakłada, utrzymuje, zmienia lub uchyla inne
obowiązki regulacyjne.

Art. 44d. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, na którego nałożono obowiązek,
o którym mowa w art. 44b ust. 1, może podlegać innym obowiązkom regulacyjnym
w zakresie dostępu telekomunikacyjnego, o których mowa w art. 34, art. 36–40,
art. 42 i art. 44, w odniesieniu do rynków, na których jego pozycję uznano za
znaczącą.

Art. 44e. Osoba lub osoby kierujące wydzieloną jednostką organizacyjną nie
mogą jednocześnie świadczyć pracy lub wykonywać innych zajęć na jakiejkolwiek
podstawie u przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 44b ust. 1,
lub w innej niż wydzielona jednostka organizacyjna jednostce organizacyjnej
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 44b ust. 1, lub w spółce
od niego zależnej, wobec niego dominującej lub z nim powiązanej w rozumieniu
ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych, ani pełnić funkcji
w ich organach lub pełnić na rzecz tych podmiotów funkcji doradczych.

Art. 44f. 1. Do wydzielonej jednostki organizacyjnej, w przypadku gdy nie ma
ona formy odrębnej osoby prawnej, w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje
się przepisy o oddziale przedsiębiorcy.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, o którym mowa w art. 44b ust. 1,
obowiązany jest do wyboru nazwy wydzielonej jednostki organizacyjnej, w terminie
określonym w decyzji, o której mowa w art. 44b ust. 4. Nazwa handlowa powinna
pozwalać na identyfikację tej jednostki jako jednostki wydzielonej od przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 44b ust. 1, i być przez niego używana
w obrocie handlowym.
3. Wydzielona jednostka organizacyjna jest odrębnym pracodawcą w ramach
przedsiębiorstwa przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, o którym mowa w art. 44b
ust. 1, za którego uprawnienia i obowiązki pracodawcy wykonuje osoba lub osoby
kierujące wydzieloną jednostką organizacyjną.
4. Osoba lub osoby kierujące wydzieloną jednostką organizacyjną uprawnione są
do reprezentowania jej na zewnątrz na zasadach prokury oddziałowej.

Art. 44g. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej
zintegrowany pionowo, w celu zapewnienia wszystkim dostawcom usług
świadczącym usługi na rzecz użytkowników końcowych, w tym samemu sobie,
możliwości oferowania równoważnych usług użytkownikom końcowym, jest
obowiązany zawiadomić Prezesa UKE o planowanym przeniesieniu środków
majątkowych lokalnej sieci dostępu lub ich znacznej części na odrębną osobę prawną
mającą innego właściciela lub na nowo zawiązany w tym celu podmiot.
Zawiadomienia dokonuje się najpóźniej na sześć miesięcy przed planowanym
przeniesieniem środków majątkowych.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie
zawiadamia Prezesa UKE o każdej zmianie planowanego przeniesienia środków
majątkowych lokalnej sieci dostępu lub ich znacznej części na odrębną osobę prawną
mającą innego właściciela lub na nowo zawiązany w tym celu podmiot.
3. Prezes UKE przeprowadza skoordynowaną analizę rynków właściwych
związanych z siecią dostępu w terminie 6 miesięcy od uzyskania zawiadomienia,
o którym mowa w ust. 1 albo 2, w celu określenia wpływu działań, o których mowa
w ust. 1, na te rynki i niezwłocznie zawiadamia przedsiębiorcę, o którym mowa
w ust. 1, o jej zakończeniu.
4. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, zawiadamia Prezesa UKE
o przeniesieniu środków majątkowych lokalnej sieci dostępu lub ich znacznej części
na odrębną osobę prawną mającą innego właściciela lub na nowo zawiązany w tym
celu podmiot.
5. Prezes UKE po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 4,
w oparciu o wyniki analizy, o której mowa w ust. 3, przeprowadza postępowanie,
o którym mowa w art. 22, i nakłada, utrzymuje, zmienia lub uchyla obowiązki
regulacyjne.
6. Odrębna osoba prawna lub nowo zawiązany podmiot, o których mowa
w ust. 1, może podlegać obowiązkom regulacyjnym w zakresie dostępu
telekomunikacyjnego, o których mowa w art. 34, art. 36–40, art. 42 i art. 44
w odniesieniu do rynków, na których jej lub jego pozycję uznano za znaczącą.

art. 45. więcej Art. 45. Prezes UKE może, biorąc pod uwagę adekwatność danego obowiązku
do zidentyfikowanego problemu, proporcjonalność oraz cele określone w art. 1 ust. 2,
z uwzględnieniem art. 1 ust. 3, w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego kontrolującego dostęp do użytkowników końcowych obowiązki regulacyjne niezbędne do zapewnienia użytkownikom końcowym tego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego komunikowania się z użytkownikami innego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, w tym obowiązek wzajemnego połączenia sieci.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Jeżeli w wyniku analizy przeprowadzonej zgodnie z art. 21 Prezes
UKE stwierdzi, że:
1) dany rynek detaliczny nie jest skutecznie konkurencyjny,
2) obowiązki, o których mowa w art. 34–40, art. 42, art. 44 i art. 45 nie
doprowadziłyby do osiągnięcia celów, o których mowa w art. 189 ust. 2,
3) realizacja uprawnienia abonenta, o którym mowa w art. 72 ust. 1, nie
doprowadziłaby do osiągnięcia celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4, i nie
spełnia celów, o których mowa w art. 189 ust. 2
– nakłada co najmniej jeden z obowiązków, o których mowa w ust. 2, na
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej na danym rynku
detalicznym.
2. Prezes UKE w celu ochrony użytkownika końcowego może, w drodze decyzji,
nałożyć na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej na
rynku usług detalicznych następujące obowiązki:
1) nieustalania zawyżonych cen usług;
2) nieutrudniania wejścia na rynek innym przedsiębiorcom;
3) nieograniczania konkurencji poprzez ustalanie cen usług zaniżonych w stosunku
do kosztów ich świadczenia;
4) niestosowania nieuzasadnionych preferencji dla określonych użytkowników
końcowych, z wyłączeniem przewidzianych w ustawie;
5) niezobowiązywania użytkownika końcowego do korzystania z usług, które są dla
niego zbędne.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, Prezes UKE może w szczególności:
1) określić maksymalne ceny usług albo
2) określić wymagany przedział cen usług ustalony na podstawie cen stosowanych
na porównywalnych rynkach państw członkowskich, albo
3) nałożyć obowiązek:
a) prowadzenia rachunkowości regulacyjnej zgodnie z zatwierdzoną przez
Prezesa UKE instrukcją lub
b) prowadzenia kalkulacji kosztów usług zgodnie z zatwierdzonym przez
Prezesa UKE opisem kalkulacji kosztów, lub
c) określania cen usług na podstawie kosztów ich świadczenia, lub
4) nałożyć obowiązek przedstawiania do zatwierdzenia cennika lub regulaminu
świadczenia usług.
4. Prezes UKE w decyzji nakładającej obowiązek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3
lit. b, określi sposoby kalkulacji kosztów usług świadczonych na danym rynku
detalicznym, jakie powinien stosować przedsiębiorca telekomunikacyjny, na
podstawie przepisów rozporządzenia, o którym mowa w art. 51.

art. 47. więcej Art. 47. (uchylony).

art. 48. więcej Art. 48. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, na którego nałożono obowiązek,
o którym mowa w art. 46 ust. 3 pkt 4, przedkłada Prezesowi UKE projekty cenników
i regulaminów świadczenia usług wraz z uzasadnieniem, w terminie co najmniej
30 dni przed planowanym terminem wprowadzenia w życie cennika lub regulaminu
świadczenia usług lub ich zmian.
2. Prezes UKE, w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia przedłożenia
projektu cennika, regulaminu świadczenia usług lub ich zmiany, może zgłosić
sprzeciw, jeżeli projekt cennika lub regulaminu jest sprzeczny z decyzją, o której
mowa w art. 46 ust. 2, lub z przepisami ustawy i zobowiązać przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego do przedstawienia poprawionego cennika lub regulaminu,
w części objętej sprzeciwem.
3. Prezes UKE może zażądać od obowiązanego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego przedłożenia dodatkowych dokumentów lub udzielenia
dodatkowych informacji. Do tego czasu termin, o którym mowa w ust. 2, zawiesza się.
4. Cennik i regulamin świadczenia usług lub ich zmiany objęte sprzeciwem
Prezesa UKE nie wchodzą w życie.
5. Cennik i regulamin świadczenia usług lub ich zmiany podlegają publikacji na
stronie podmiotowej BIP UKE, na koszt przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Celem rachunkowości regulacyjnej jest wyodrębnienie i przypisanie
aktywów, pasywów, przychodów i kosztów przedsiębiorcy telekomunikacyjnego do
działalności w zakresie dostępu telekomunikacyjnego lub działalności w zakresie
usług na rynku detalicznym, tak jakby każdy rodzaj działalności był świadczony przez
innego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, a także ustalenie przychodów
i związanych z nimi kosztów odrębnie dla każdej z usług objętych kalkulacją kosztów.
2. Rachunkowość regulacyjną prowadzi się w sposób umożliwiający
identyfikację przepływów transferów wewnętrznych pomiędzy poszczególnymi
rodzajami działalności, o których mowa w ust. 1.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Rachunkowość regulacyjną prowadzi przedsiębiorca
telekomunikacyjny, na którego nałożono ten obowiązek na podstawie art. 38 lub
art. 46.
2. Kalkulację kosztów prowadzi przedsiębiorca telekomunikacyjny, na którego
nałożono ten obowiązek na podstawie art. 39 lub art. 46.

art. 51. więcej Art. 51. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) sposoby przypisania aktywów i pasywów, przychodów i kosztów do działalności
lub usług, o których mowa w art. 49 ust. 1,
2) sposoby kalkulacji kosztów usług w zakresie dostępu telekomunikacyjnego lub
usług na rynku detalicznym,
3) sposób i terminy dokonywania aktualizacji wyceny określonych rodzajów
środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonanych od
tych środków i wartości odpisów amortyzacyjnych,
4) tryb i terminy uzgadniania i zatwierdzania przez Prezesa UKE opracowanej
przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego instrukcji oraz opisu kalkulacji
kosztów,
5) zakres i terminy przekazywania Prezesowi UKE:
a) sprawozdań z prowadzonej rachunkowości regulacyjnej, przyjmując
zasadę, iż dane zawarte w sprawozdaniach są sprawdzalne w rozumieniu
ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości,
b) wyników kalkulacji kosztów
– mając na celu promocję efektywności, zrównoważonej konkurencji oraz
zapewnienia maksymalnej korzyści dla użytkowników końcowych, a także
uwzględniając konieczność ochrony konsumentów i konkurentów przed
nadużywaniem przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych, na których nałożono
obowiązek prowadzenia rachunkowości regulacyjnej lub kalkulacji kosztów, ich
pozycji rynkowej, konieczność stymulowania rozwoju rynku telekomunikacyjnego
oraz konieczność umożliwienia działalności kontrolnej Prezesowi UKE wobec
działalności wykonywanej przez tych przedsiębiorców.

art. 52. więcej Art. 52. Przedsiębiorca telekomunikacyjny przechowuje dokumentację
związaną z prowadzeniem rachunkowości regulacyjnej lub kalkulacji kosztów,
stosując odpowiednio przepisy rozdziału 8 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o
rachunkowości.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Prezes UKE określi corocznie, w drodze decyzji, dla przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, na którego nałożył obowiązek prowadzenia kalkulacji kosztów,
wskaźnik zwrotu kosztu zaangażowanego kapitału, który przedsiębiorca
telekomunikacyjny stosuje w kalkulacji kosztów, uwzględniając udokumentowane
koszty pozyskania kapitału, pozycję przedsiębiorcy na rynku kapitałowym, typowe
ryzyko związane z zaangażowaniem kapitału, zwłaszcza dla nowych przedsięwzięć
inwestycyjnych, oraz koszty zaangażowania kapitału na porównywalnych rynkach.
2. Prezes UKE, w drodze decyzji, zatwierdza instrukcję i opis kalkulacji kosztów
w trybie i terminach, o których mowa w art. 51 pkt 4.
3. Prezes UKE w decyzji, o której mowa w ust. 2, może dokonać zmian
w przedłożonych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do zatwierdzenia
projektach instrukcji lub opisu kalkulacji kosztów, jeżeli zmian tych nie dokona
przedsiębiorca telekomunikacyjny na wezwanie Prezesa UKE w trybie i terminach,
o których mowa w art. 51 pkt 4.
4. Prezes UKE może zasięgać opinii niezależnych biegłych rewidentów lub
ekspertów w przypadku wątpliwości dotyczących opracowanej przez przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego instrukcji i opisu kalkulacji kosztów oraz rzetelności
i wiarygodności danych zawartych w sprawozdaniach z prowadzonej rachunkowości
regulacyjnej i wynikach kalkulacji kosztów.
5. Roczne sprawozdania z prowadzonej rachunkowości regulacyjnej oraz wyniki
kalkulacji kosztów podlegają badaniu zgodności z przepisami prawa oraz zatwierdzonymi przez Prezesa UKE instrukcją i opisem kalkulacji kosztów, na koszt
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku
obrotowego, przez niezależnego od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego biegłego
rewidenta.
6. Biegłego rewidenta do przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 5,
powołuje Prezes UKE.
7. Roczne sprawozdanie z prowadzonej rachunkowości regulacyjnej, wyniki
kalkulacji kosztów oraz opinia biegłego rewidenta z badania, o którym mowa w ust. 5,
podlegają publikacji na stronie podmiotowej BIP UKE w terminie 8 miesięcy od
zakończenia roku obrotowego.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Prezes UKE nakłada, w drodze decyzji, na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego obowiązanego na podstawie art. 38 lub art. 46 do prowadzenia
rachunkowości regulacyjnej, obowiązek publikowania na stronie podmiotowej BIP
UKE zatwierdzonej instrukcji, tak aby zapewniona była prezentacja sposobów
wyodrębniania i przypisywania aktywów i pasywów, przychodów i kosztów.
2. Prezes UKE nakłada, w drodze decyzji, na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego obowiązanego na podstawie art. 39 lub art. 46 do prowadzenia
kalkulacji kosztów, obowiązek publikowania na stronie podmiotowej BIP UKE
zatwierdzonego opisu kalkulacji kosztów, tak aby zapewniona była prezentacja
głównych grup kosztów oraz sposobów ich przypisania na poszczególne rodzaje usług.
3. Prezes UKE może, w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej obowiązek publikowania na
stronie podmiotowej BIP UKE cen stosowanych przez tego przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego.
4. Prezes UKE w decyzjach, o których mowa w ust. 1–3, określa,
z zachowaniem wymogów dotyczących ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, zakres
publikacji instrukcji lub opisu kalkulacji kosztów lub cen stosowanych przez
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, mając na celu zapobieganie nadużywaniu przez
przedsiębiorców telekomunikacyjnych zobowiązanych na podstawie ust. 1–3 ich
znaczącej pozycji w sprawach cen, a w szczególności nieuzasadnionemu zawyżaniu
lub zaniżaniu cen, stosowaniu presji cenowej w stosunku do konkurentów poprzez
zawężanie przedziału między cenami dostępu telekomunikacyjnego i cenami
detalicznymi oraz stosowaniu nieuzasadnionych przywilejów cenowych przez
przedsiębiorców telekomunikacyjnych o znaczącej pozycji.

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. 1. Świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie
umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.
2. Umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawiera się w formie
pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej. Wymóg formy pisemnej, elektronicznej
lub dokumentowej nie dotyczy umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych
zawieranej przez dokonanie czynności faktycznych obejmujących w szczególności
umowy o świadczenie usług przedpłaconych świadczonych w publicznej sieci
telekomunikacyjnej, publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych za
pomocą aparatu publicznego lub przez wybranie numeru dostępu do sieci dostawcy
usług.
2a. W przypadku umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawieranej
z konsumentem ma on prawo dokonać wyboru formy zawarcia umowy spośród
oferowanych przez dostawcę usług. Dostawca usług ma obowiązek poinformowania
konsumenta o przysługującym mu prawie wyboru formy zawarcia umowy przed jej
zawarciem.
3. Umowa o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
wymagająca formy pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, powinna, z
zastrzeżeniem ust. 5, w jasnej, zrozumiałej i łatwo dostępnej formie określać w
szczególności:
1) strony umowy, w tym nazwę (firmę), adres i siedzibę dostawcy usług;
2) świadczone usługi ze wskazaniem elementów składających się na opłatę
abonamentową;
3) termin oczekiwania na przyłączenie do sieci lub termin rozpoczęcia świadczenia
usług;
4) okres, na jaki została zawarta umowa, w tym minimalny okres wymagany do
skorzystania z warunków promocyjnych;
5) pakiet taryfowy, jeżeli na świadczone usługi obowiązują różne pakiety taryfowe;
6) sposób składania zamówień na pakiety taryfowe oraz dodatkowe opcje usługi;
7) sposoby dokonywania płatności;
8) okres rozliczeniowy;
9) tryb i warunki dokonywania zmian umowy oraz warunki jej przedłużenia
i rozwiązania;
10) ograniczenia w zakresie korzystania z udostępnionych abonentowi przez
dostawcę usług telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, o ile zostały one
wprowadzone przez dostawcę usług lub na jego zlecenie;
11) dane dotyczące funkcjonalności świadczonej usługi obejmujące informacje:
a) czy zapewniane są połączenia z numerami alarmowymi,
b) czy gromadzone są dane o lokalizacji telekomunikacyjnego urządzenia
końcowego, z którego wykonywane jest połączenie,
c) o wszelkich ograniczeniach w kierowaniu połączeń do numerów
alarmowych,
d) o wszelkich ograniczeniach w dostępie lub korzystaniu z usług i aplikacji,
e) o procedurach wprowadzonych przez dostawcę usług w celu pomiaru
i organizacji ruchu w sieci, aby zapobiec osiągnięciu lub przekroczeniu
pojemności łącza, wraz z informacją o ich wpływie na jakość świadczonych
usług,
f) o działaniach, jakie dostawca usług jest uprawniony podejmować
w związku z przypadkami naruszenia bezpieczeństwa lub integralności
sieci i usług;
12) dane dotyczące jakości usług, w szczególności minimalne oferowane poziomy
jakości usług, w tym czas wstępnego przyłączenia, a także inne parametry
jakości usług, jeżeli zostały określone przez Prezesa UKE na podstawie art. 63
ust. 2a;
13) sposoby informowania abonenta o wyczerpaniu pakietu transmisji danych
w przypadku usługi dostępu do sieci Internet świadczonej w ruchomej publicznej
sieci telekomunikacyjnej oraz o możliwości bieżącej kontroli stanu takiego
pakietu przez abonenta;
14) zakres usług serwisowych oraz sposoby kontaktowania się z podmiotami, które
je świadczą;
15) zakres odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania
umowy, wysokość odszkodowania oraz zasady i terminy jego wypłaty, w szczególności w przypadku gdy nie został osiągnięty określony w umowie
poziom jakości świadczonej usługi;
16) zasady, tryb i terminy składania oraz rozpatrywania reklamacji;
17) informację o postępowaniach w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów
konsumenckich;
18) sposób uzyskania informacji o aktualnym cenniku usług oraz kosztach usług
serwisowych;
19) zasady umieszczenia danych abonenta w spisie abonentów w przypadku umowy
dotyczącej świadczenia usług głosowych;
20) sposób przekazywania abonentowi informacji o zagrożeniach związanych ze
świadczoną usługą, w tym o sposobach ochrony bezpieczeństwa, prywatności
i danych osobowych;
21) wszelkie opłaty należne w momencie rozwiązania umowy, w tym warunki
zwrotu telekomunikacyjnych urządzeń końcowych ze wskazaniem, na czyj koszt
zwrot ma nastąpić.
4. Umowa o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej
poza elementami, o których mowa w ust. 3, powinna określać numer przydzielony
abonentowi, a w przypadku przyłączenia do stacjonarnej publicznej sieci
telekomunikacyjnej – także adres zakończenia sieci.
4a. W przypadku konsumenta początkowy okres obowiązywania umowy
określony w umowie, o której mowa w ust. 1, zawieranej z danym dostawcą usług na
czas określony nie może być dłuższy niż 24 miesiące.
4b. Dostawca usług zapewnia użytkownikowi końcowemu możliwość zawarcia
umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych również na okres nie dłuższy niż
12 miesięcy.
5. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 6–8 i 10–21, na podstawie wyraźnego
postanowienia umowy, mogą być zawarte w regulaminie świadczenia publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych.
6. (uchylony)
6a. (uchylony)
6b. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)

Art. 56¹. 1. W przypadku gdy dostawca usług umożliwia zawarcie umowy
w formie dokumentowej, jest obowiązany umożliwić jej rozwiązanie, jak również
odstąpienie od niej albo jej wypowiedzenie w formie dokumentowej.
2. W przypadku złożenia przez abonenta oświadczenia o wypowiedzeniu
umowy w formie dokumentowej dostawca usług niezwłocznie, lecz nie później niż
w ciągu jednego dnia roboczego od chwili otrzymania tego oświadczenia,
zawiadamia abonenta o jego otrzymaniu przez:
1) wysłanie krótkiej wiadomości tekstowej (SMS) na numer wskazany przez
abonenta do kontaktu, widniejący w umowie podlegającej wypowiedzeniu –
w przypadku abonenta, który wskazał numer niegeograficzny;
2) wykonanie połączenia telefonicznego na numer wskazany przez abonenta do
kontaktu, widniejący w umowie podlegającej wypowiedzeniu –
w przypadku abonenta, który wskazał numer geograficzny.
3. Dostawca usług potwierdza abonentowi na trwałym nośniku przyjęcie
oświadczenia, o którym mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego
oświadczenia, wskazując nazwę usługi będącej przedmiotem wypowiedzenia,
dzień otrzymania wypowiedzenia i dzień rozwiązania umowy.

Art. 56². 1. W przypadku gdy umowa o świadczenie usług
telekomunikacyjnych zawarta na czas określony uległa automatycznemu
przedłużeniu na czas nieokreślony po okresie jej obowiązywania, abonentowi
przysługuje prawo do jej wypowiedzenia w każdym czasie z zachowaniem
miesięcznego okresu wypowiedzenia. W okresie wypowiedzenia abonent ponosi
jedynie koszty świadczenia usług telekomunikacyjnych objętych umową.
2. Przed automatycznym przedłużeniem umowy o świadczenie usług,
o których mowa w ust. 1, dostawca publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych informuje abonenta w sposób jasny i zrozumiały na
trwałym nośniku, w terminie nie później niż 30 dni przed upływem okresu, na
jaki umowa została zawarta, o automatycznym przedłużeniu umowy, sposobach
jej rozwiązania, a także najkorzystniejszych oferowanych przez siebie pakietach
taryfowych.

Art. 56³. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych co
najmniej raz w roku informuje abonenta o najkorzystniejszych oferowanych
przez siebie pakietach taryfowych, chyba że abonent nie wyraził zgody na
otrzymywanie informacji marketingowych.

Art. 56a. W przypadku gdy oświadczenia woli składane są w formie
dokumentowej, dostawca usług utrwala i dostarcza abonentowi treść
zaproponowanych i uzgodnionych warunków umowy oraz oświadczenie abonenta
o związaniu się tymi warunkami na trwałym nośniku w rozumieniu ustawy z dnia 30
maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2019 r. poz. 134, 730 i 1495), zwanym
dalej „trwałym nośnikiem”.

art. 57. więcej Art. 57. 1. Dostawca usług nie może uzależniać zawarcia umowy o świadczenie
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia
do publicznej sieci telekomunikacyjnej od:
1) (uchylony)
2) niezawierania z innym dostawcą usług umowy o świadczenie publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do
publicznej sieci telekomunikacyjnej.
3) (uchylony)
2. Dostawca usług może uzależnić zawarcie umowy o świadczenie usług
telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci, od:
1) dostarczenia przez użytkownika końcowego dokumentów potwierdzających
możliwość wykonania zobowiązania wobec dostawcy usług wynikającego
z umowy;
2) pozytywnej oceny wiarygodności płatniczej użytkownika końcowego
wynikającej z danych będących w posiadaniu dostawcy usług lub
udostępnionych mu przez biuro informacji gospodarczej w trybie określonym
w ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r. o udostępnianiu informacji gospodarczych
i wymianie danych gospodarczych (Dz. U. z 2019 r. poz. 681 i 730); dostawca
usług powiadamia użytkownika końcowego o wystąpieniu takiego zastrzeżenia;
3) zawarcia umowy o realizację przyłącza telekomunikacyjnego, o której mowa
w art. 57a ust. 1, o ile realizacja takiego przyłącza jest niezbędna do świadczenia
usług telekomunikacyjnych, w tym zapewnienia przyłączenia do publicznej sieci
telekomunikacyjnej.
3. Dostawca usług może odmówić użytkownikowi końcowemu zawarcia umowy
o zapewnienie przyłączenia do sieci lub o świadczenie usług telekomunikacyjnych lub
zawrzeć umowę o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci na warunkach mniej korzystnych dla
użytkownika końcowego w wyniku negatywnej oceny wiarygodności płatniczej dokonanej na podstawie informacji udostępnionych przez biuro informacji
gospodarczej, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, w szczególności poprzez żądanie
zabezpieczenia wierzytelności wynikających z tej umowy.
4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do umów o świadczenie usług
telekomunikacyjnych zawieranych przez dokonanie czynności faktycznych, o których
mowa w art. 56 ust. 2.
5. Warunki umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do sieci, nie mogą
uniemożliwiać lub utrudniać abonentowi korzystania z prawa do zmiany dostawcy
usług świadczącego publicznie dostępne usługi telekomunikacyjne.
6. W przypadku zawarcia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych,
w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej,
związanego z ulgą przyznaną abonentowi, wysokość roszczenia z tytułu
jednostronnego rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług z winy
abonenta przed upływem terminu, na jaki umowa została zawarta, nie może
przekroczyć wartości ulgi przyznanej abonentowi pomniejszonej o proporcjonalną jej
wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Roszczenie nie
przysługuje w przypadku rozwiązania przez konsumenta umowy przed rozpoczęciem
świadczenia usług, chyba że przedmiotem ulgi jest telekomunikacyjne urządzenie
końcowe.

Art. 57a. 1. Dostawca usług może zawrzeć z użytkownikiem końcowym umowę
obejmującą wyłącznie realizację przyłącza telekomunikacyjnego do publicznej sieci
telekomunikacyjnej, o którym mowa w art. 2 pkt 27b lit. a, zwaną dalej „umową
o realizację przyłącza telekomunikacyjnego”. Umowa o realizację przyłącza
telekomunikacyjnego nie stanowi umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych,
w tym również umowy o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci
telekomunikacyjnej.
2. Umowa o realizację przyłącza telekomunikacyjnego zawiera postanowienia
dotyczące co najmniej:
1) wysokości opłaty przyłączeniowej, ustalonej jako uzasadniona część kosztu
realizacji przyłącza telekomunikacyjnego;
2) technologii realizacji przyłącza telekomunikacyjnego;
3) fizycznego przebiegu przyłącza telekomunikacyjnego w zakresie, w jakim
dotyczy nieruchomości będącej własnością lub w posiadaniu albo w zarządzie
użytkownika końcowego;
4) terminu realizacji przyłącza telekomunikacyjnego;
5) odpowiedzialności stron za niedotrzymanie warunków umowy, w szczególności
odpowiedzialności dostawcy usług za niedotrzymanie terminu realizacji
przyłącza telekomunikacyjnego;
6) okresu, na jaki została zawarta umowa, który nie może być dłuższy niż
60 miesięcy, oraz warunków jej rozwiązania;
7) sposobu uiszczenia opłaty przyłączeniowej.
3. Umowa o realizację przyłącza telekomunikacyjnego nie obejmuje
zapewnienia telekomunikacyjnych urządzeń końcowych.
4. Do umowy o realizację przyłącza telekomunikacyjnego stosuje się
odpowiednio art. 57 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 i 5.
5. W przypadku niedotrzymania przez dostawcę usług terminu realizacji
przyłącza telekomunikacyjnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, użytkownik końcowy
jest uprawniony do wypowiedzenia umowy o realizację przyłącza
telekomunikacyjnego oraz związanej z nią umowy o świadczenie publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do
publicznej sieci telekomunikacyjnej.
6. W razie skorzystania z prawa do wypowiedzenia umowy dostawcy usług nie
przysługuje opłata przyłączeniowa, a część opłaty przyłączeniowej uiszczona przez
użytkownika końcowego do dnia wypowiedzenia umowy podlega zwrotowi.
7. Dostawca usług, który oferuje możliwość zawarcia umowy o realizację
przyłącza telekomunikacyjnego, publikuje na swojej stronie internetowej regulamin
świadczenia usług w zakresie realizacji tych przyłączy.

art. 58. więcej Art. 58. (uchylony).

art. 59. więcej Art. 59. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
określający w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych dane, o których mowa w art. 56 ust. 3 pkt 6–8 lub 10–21, jest
obowiązany podać ten regulamin do publicznej wiadomości przez publikację na
swojej stronie internetowej i dostarczać go nieodpłatnie abonentowi będącemu stroną
umowy zawartej w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, najpóźniej
wraz z umową o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, a także na
każde jego żądanie. Dostawca usług dostarcza regulamin na papierze lub innym
trwałym nośniku wybranym przez abonenta spośród oferowanych przez dostawcę
usług.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dla abonentów
niebędących stroną umowy zawartej w formie pisemnej, elektronicznej lub
dokumentowej jest obowiązany do określenia zakresu i warunków wykonywania
usług telekomunikacyjnych w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych oraz podania tego regulaminu do publicznej wiadomości przez
publikację na swojej stronie internetowej.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
do przedłożenia regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych Prezesowi UKE,
na każde jego żądanie, w terminie przez niego określonym.

art. 60. więcej Art. 60. Regulamin świadczenia publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych niewymagających zawarcia umowy w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej powinien określać w szczególności:
1) nazwę (firmę), adres i siedzibę dostawcy usług;
2) świadczone usługi ze wskazaniem elementów składających się na opłatę za
świadczenie usług;
3) standardowe warunki umowy, w tym wskazanie minimalnego czasu trwania
umowy, jeżeli taki został określony;
4) sposoby dokonywania płatności;
5) ograniczenia w zakresie korzystania z udostępnionych abonentowi przez
dostawcę usług telekomunikacyjnych urządzeń końcowych, o ile zostały one
wprowadzone przez dostawcę usług lub na jego zlecenie;
6) dane dotyczące funkcjonalności świadczonej usługi obejmujące informacje:
a) czy zapewniane są połączenia z numerami alarmowymi,
b) czy gromadzone są dane o lokalizacji telekomunikacyjnego urządzenia
końcowego, z którego wykonywane jest połączenie,
c) o wszelkich ograniczeniach w kierowaniu połączeń do numerów
alarmowych,
d) o wszelkich ograniczeniach w dostępie lub korzystaniu z usług i aplikacji,
e) o procedurach wprowadzonych przez dostawcę usług w celu pomiaru
i organizacji ruchu w sieci, aby zapobiec osiągnięciu lub przekroczeniu pojemności łącza, wraz z informacją o ich wpływie na jakość świadczonych
usług,
f) o działaniach, jakie dostawca usług jest uprawniony podejmować
w związku z przypadkami naruszenia bezpieczeństwa lub integralności
sieci lub usług;
7) dane dotyczące jakości usług, w szczególności minimalne oferowane poziomy
jakości usług, w tym czas wstępnego przyłączenia, a także inne parametry
jakości usług, jeżeli zostały określone przez Prezesa UKE na podstawie art. 63
ust. 2a;
8) sposoby informowania abonenta o wyczerpaniu pakietu transmisji danych
w przypadku usługi dostępu do sieci Internet świadczonej w ruchomej publicznej
sieci telekomunikacyjnej oraz o możliwości bieżącej kontroli stanu takiego
pakietu przez abonenta;
9) zakres usług serwisowych oraz sposoby kontaktowania się z podmiotami, które
je świadczą;
10) zakres odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania
umowy, wysokość odszkodowania oraz zasady i terminy jego wypłaty;
11) zasady, tryb i terminy składania oraz rozpatrywania reklamacji;
12) sposób uzyskania informacji o aktualnym cenniku usług oraz kosztach usług
serwisowych;
13) zasady umieszczenia danych abonenta w spisie abonentów w przypadku umowy
dotyczącej świadczenia usług głosowych;
14) sposób przekazywania abonentowi informacji o zagrożeniach związanych ze
świadczoną usługą, w tym o sposobach ochrony bezpieczeństwa, prywatności
i danych osobowych;
15) rodzaj działań, które dostawca usług może podjąć w związku z przypadkami
naruszenia bezpieczeństwa lub integralności sieci lub usług lub z zagrożeniami
i podatnością na takie zagrożenia;
16) rekomendowane sposoby zabezpieczenia przez abonenta telekomunikacyjnego
urządzenia końcowego.
Art. 60a. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych:
1) doręcza abonentowi będącemu stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej treść każdej proponowanej zmiany warunków
umowy, w tym określonych w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, na trwałym nośniku w postaci odpowiadającej
formie, w jakiej zawarta została umowa, chyba że abonent złożył żądanie
określone w ust. 1b lub 1c,
2) doręcza na piśmie abonentowi niebędącemu stroną umowy zawartej w formie
pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, który udostępnił adres
korespondencyjny zgodnie z ust. 1a, na ten adres, treść każdej proponowanej
zmiany warunków umowy określonych w regulaminie świadczenia publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych, chyba że abonent złożył żądanie
określone w ust. 1b, oraz
3) podaje do publicznej wiadomości przez publikację na swojej stronie internetowej
treść każdej proponowanej zmiany warunków umowy określonych w
regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
– z wyprzedzeniem co najmniej miesiąca przed wprowadzeniem tych zmian w życie.
Okres ten może być krótszy, jeżeli publikacja aktu prawnego, z którego wynika
konieczność wprowadzenia zmian, następuje z wyprzedzeniem krótszym niż miesiąc
przed jego wejściem w życie lub okres taki wynika z decyzji Prezesa UKE.
Jednocześnie abonent powinien zostać poinformowany o prawie wypowiedzenia
umowy w przypadku braku akceptacji tych zmian, przy czym termin na realizację tego
prawa nie może być krótszy niż do dnia wejścia tych zmian w życie.
1a. Abonent niebędący stroną umowy zawartej w formie pisemnej, elektronicznej
lub dokumentowej w celu otrzymywania, w określonych w ustawie przypadkach,
informacji i zawiadomień może udostępnić adres korespondencyjny, adres poczty
elektronicznej lub adres elektroniczny podobnego środka porozumiewania się na
odległość, o ile dostawca usług umożliwia korzystanie z takiego środka.
1b. Na żądanie abonenta, który udostępnił adres poczty elektronicznej lub adres
elektroniczny podobnego środka porozumiewania się na odległość, o których mowa w
ust. 1a, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dostarcza treść
każdej proponowanej zmiany warunków umowy, w tym określonych w regulaminie
świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, na adres wskazany
przez abonenta.
1c. Na żądanie abonenta będącego stroną umowy zawartej w formie
elektronicznej lub dokumentowej dostawca publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych dostarcza treść każdej proponowanej zmiany warunków umowy, w tym określonych w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, na piśmie na wskazany adres korespondencyjny.
2. W razie skorzystania z prawa wypowiedzenia umowy, o którym mowa
w ust. 1, dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie przysługuje
zwrot ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6, o czym abonent powinien zostać także
poinformowany.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli konieczność wprowadzenia zmian,
o których mowa w ust. 1:
1) wynika bezpośrednio ze zmiany przepisów prawa;
2) wynika z decyzji Prezesa UKE, o której mowa w art. 63 ust. 2a.
3a. W przypadku, gdy proponowana zmiana warunków umowy określonych
w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych wynika
bezpośrednio ze zmiany przepisów prawa, powoduje obniżenie cen usług
telekomunikacyjnych, dodanie nowej usługi lub wynika z decyzji Prezesa UKE
dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych podaje do publicznej
wiadomości treść proponowanych zmian, z wyprzedzeniem co najmniej jednego
miesiąca przed wprowadzeniem ich w życie. Okres ten może być krótszy, jeśli
publikacja aktu prawnego, z którego wynika konieczność wprowadzenia zmian
następuje z wyprzedzeniem krótszym niż miesiąc przed jego wejściem w życie lub
okres taki wynika z decyzji Prezesa UKE. Jednocześnie abonent powinien zostać
poinformowany o prawie wypowiedzenia umowy w przypadku braku akceptacji tych
zmian, przy czym termin na realizację tego prawa nie może być krótszy niż do dnia
wejścia tych zmian w życie.
4. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych niezwłocznie
informuje abonentów będących stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej o zmianie zawartej w umowie nazwy (firmy),
siedziby, danych adresowych, organu, który zarejestrował działalność gospodarczą, a
także numeru, pod którym został zarejestrowany, kapitału zakładowego, adresu poczty
elektronicznej, numeru telefonu lub faksu dostawcy usług, na trwałym nośniku w
postaci odpowiadającej formie, w jakiej została zawarta umowa, chyba że abonent
złożył żądanie otrzymywania tych informacji na piśmie na wskazany adres
korespondencyjny lub drogą elektroniczną na wskazany przez abonenta adres poczty
elektronicznej lub za pomocą podobnego środka porozumiewania się na odległość.
Informacja o powyższych zmianach nie stanowi zmiany warunków umowy.
5. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dla abonentów
niebędących stroną umowy zawartej w formie pisemnej, elektronicznej lub
dokumentowej niezwłocznie podaje do publicznej wiadomości przez publikację na
swojej stronie internetowej informacje o zmianie nazwy (firmy), siedziby, danych
adresowych, organu, który zarejestrował działalność gospodarczą, a także numeru,
pod którym został zarejestrowany, kapitału zakładowego, adresu poczty
elektronicznej, numeru telefonu lub faksu dostawcy usług. Informacja o powyższych
zmianach nie stanowi zmiany warunków umowy określonych w regulaminie
świadczenia publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych.

Art. 60b. 1. Abonent, z wyłączeniem abonenta korzystającego z publicznie
dostępnych usług telefonicznych świadczonych za pomocą aparatu publicznego lub
przez wybranie numeru dostępu do sieci dostawcy usług oraz abonenta usług
przedpłaconych polegających na rozpowszechnianiu lub rozprowadzaniu programów
telewizyjnych drogą naziemną, kablową lub satelitarną, podaje dostawcy usług
następujące dane:
1) w przypadku abonenta będącego osobą fizyczną:
a) imię i nazwisko,
b) numer PESEL, jeżeli go posiada, albo nazwę, serię i numer dokumentu
potwierdzającego tożsamość, a w przypadku cudzoziemca, który nie jest
obywatelem państwa członkowskiego albo Konfederacji Szwajcarskiej –
numer paszportu lub karty pobytu;
2) w przypadku abonenta niebędącego osobą fizyczną:
a) nazwę,
b) numer identyfikacyjny REGON lub NIP lub numer w Krajowym Rejestrze
Sądowym albo ewidencji działalności gospodarczej, lub innym właściwym
rejestrze.
2. Abonent podaje dane, o których mowa w ust. 1, przy zawieraniu umowy w
formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej. Abonent będący stroną umowy
o świadczenie usług przedpłaconych w publicznej sieci telekomunikacyjnej podaje
dane, o których mowa w ust. 1, dostawcy usług. Dane mogą być podane również drogą
elektroniczną albo w inny sposób określony przez dostawcę tych usług.
3. Dostawca usług rozpoczyna świadczenie usług telekomunikacyjnych:
1) nie wcześniej niż po potwierdzeniu zgodności podanych przez abonenta danych
z danymi określonymi w ust. 1:
a) pkt 1, zawartymi w dokumencie potwierdzającym tożsamość abonenta
będącego osobą fizyczną,
b) pkt 2, zawartymi we właściwym rejestrze albo
2) po podaniu przez abonenta danych określonych w ust. 1 i potwierdzeniu ich
drogą elektroniczną przy wykorzystaniu:
a) środków identyfikacji elektronicznej służących do uwierzytelniania
w systemie teleinformatycznym banku krajowego,
b) danych weryfikowanych za pomocą kwalifikowanego certyfikatu podpisu
elektronicznego,
c) środków identyfikacji elektronicznej służących do uwierzytelniania
w systemie teleinformatycznym dostawcy usług telekomunikacyjnych,
jeżeli dane abonenta zostały już zweryfikowane w związku z inną umową,
d) środków identyfikacji elektronicznej służących do uwierzytelniania
w systemie teleinformatycznym, który spełnia wymagania określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 20a ust. 3 ustawy z dnia 17 lutego
2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania
publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730, 848, 1590 i 2294).
4. Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, dostawca usług może dokonać
również za pośrednictwem osoby trzeciej działającej w imieniu dostawcy usług.
5. (uchylony)

art. 61. więcej Art. 61. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych ustala
ceny usług telekomunikacyjnych, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
2. Ceny usług telekomunikacyjnych są ustalane na podstawie przejrzystych,
obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych określa
w cenniku usług telekomunikacyjnych, zwanym dalej „cennikiem”, ceny za
przyłączenie do sieci, za usługi, za obsługę serwisową oraz szczegółowe informacje
dotyczące stosowanych pakietów cenowych oraz opustów.
4. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
podać cennik do publicznej wiadomości przez publikację na swojej stronie
internetowej i dostarczać nieodpłatnie abonentowi będącemu stroną umowy zawartej
w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej, najpóźniej wraz z umową
o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym
o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci telekomunikacyjnej, a także na każde jego żądanie. Dostawca usług dostarcza cennik na papierze lub innym trwałym
nośniku wybranym przez abonenta spośród oferowanych przez dostawcę usług.
5. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych:
1) doręcza abonentowi będącemu stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej treść każdej proponowanej zmiany w cenniku
w postaci odpowiadającej formie, w jakiej zawarta została umowa, chyba że
abonent złożył żądanie określone w ust. 5a lub 5b,
2) doręcza abonentowi niebędącemu stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej, który udostępnił adres korespondencyjny
zgodnie z art. 60a ust. 1a, na ten adres, treść każdej proponowanej zmiany w
cenniku, chyba że abonent złożył żądanie określone w ust. 5a, oraz
3) podaje do publicznej wiadomości przez publikację na swojej stronie internetowej
treść każdej proponowanej zmiany w cenniku
– z wyprzedzeniem co najmniej miesiąca przed wprowadzeniem tych zmian w życie.
Okres ten może być krótszy, jeżeli publikacja aktu prawnego, z którego wynika
konieczność wprowadzenia zmian, następuje z wyprzedzeniem krótszym niż miesiąc
przed jego wejściem w życie lub okres taki wynika z decyzji Prezesa UKE.
Jednocześnie abonent powinien zostać poinformowany o prawie wypowiedzenia
umowy w przypadku braku akceptacji zmiany w cenniku, przy czym termin na
realizację tego prawa nie może być krótszy niż do dnia wejścia tej zmiany w życie.
5¹. W przypadku gdy proponowana zmiana w cenniku wynika bezpośrednio ze
zmiany przepisów prawa, powoduje obniżenie cen usług telekomunikacyjnych,
dodanie nowej usługi lub wynika z decyzji Prezesa UKE, dostawca publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych podaje do publicznej wiadomości przez
publikację na swojej stronie internetowej treść proponowanych zmian, z
wyprzedzeniem co najmniej miesiąca przed wprowadzeniem ich w życie. Okres ten
może być krótszy, jeżeli publikacja aktu prawnego, z którego wynika konieczność
wprowadzenia zmian, następuje z wyprzedzeniem krótszym niż miesiąc przed jego
wejściem w życie lub okres taki wynika z decyzji Prezesa UKE. Jednocześnie abonent
powinien zostać poinformowany o prawie wypowiedzenia umowy w przypadku braku
akceptacji tych zmian, przy czym termin na realizację tego prawa nie może być krótszy
niż do dnia wejścia tych zmian w życie.
5a. Na żądanie abonenta, który udostępnił adres poczty elektronicznej lub adres
elektroniczny podobnego środka porozumiewania się na odległość, o których mowa w art. 60a ust. 1a, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dostarcza
treść każdej proponowanej zmiany w cenniku na adres wskazany przez abonenta.
5b. Na żądanie abonenta będącego stroną umowy zawartej w formie
elektronicznej lub dokumentowej dostawca publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych dostarcza treść każdej proponowanej zmiany w cenniku na
piśmie na wskazany adres korespondencyjny.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5 i 5a, abonent powinien zostać
poinformowany także o tym, że w razie skorzystania z prawa wypowiedzenia umowy
w przypadku braku akceptacji podwyższenia cen dostawcy publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych nie przysługuje zwrot ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6.
6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się, jeżeli konieczność wprowadzenia zmiany,
o której mowa w ust. 5, następuje na skutek zmiany przepisów prawa.
7. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
do przedłożenia cennika Prezesowi UKE, na każde jego żądanie, w terminie przez
niego określonym.

Art. 61a. 1. Jeżeli konieczność wprowadzenia zmiany warunków umowy, w tym
określonych w regulaminie świadczenia publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych lub w cenniku usług telekomunikacyjnych, wynika wyłącznie
ze zmiany stawki podatku od towarów i usług stosowanej dla usług
telekomunikacyjnych, dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
wykonuje obowiązki, o których mowa w art. 60a ust. 1 i 1b oraz art. 61 ust. 5 i 5a,
przez publikację na swojej stronie internetowej informacji:
1) o zmianie warunków umowy, w tym określonych w regulaminie świadczenia
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, zmianie w cenniku usług
telekomunikacyjnych, terminie ich wprowadzenia, wraz ze wskazaniem miejsca
udostępnienia treści zmiany lub warunków umowy lub cennika
uwzględniających tę zmianę;
2) o prawie wypowiedzenia umowy przez abonenta w przypadku braku akceptacji
tych zmian;
3) o konieczności zwrotu ulgi, o której mowa w art. 57 ust. 6, w przypadku
skorzystania przez abonenta z prawa do wypowiedzenia umowy.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych może podać do
publicznej wiadomości informacje o zmianach, o których mowa w ust. 1,
z wyprzedzeniem krótszym niż miesiąc przed wprowadzeniem tych zmian w życie wyłącznie w przypadku, kiedy publikacja aktu prawnego, z którego wynika zmiana
stawki podatku od towarów i usług stosowanej dla usług telekomunikacyjnych,
następuje z wyprzedzeniem krótszym niż miesiąc przed wejściem w życie zmiany tej
stawki.

art. 62. więcej Art. 62. 1. Prezes UKE, kierując się potrzebą zwiększenia dostępności
informacji dotyczących zasad świadczenia usług telekomunikacyjnych dla
użytkowników końcowych, publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE informacje
dotyczące podstawowych praw i obowiązków abonentów publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, w tym informacje dotyczące:
1) usługi powszechnej;
2) standardowych warunków umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, w tym o zapewnienie przyłączenia do publicznej sieci
telekomunikacyjnej;
3) wskazania, jakie sposoby wykorzystania usług telekomunikacyjnych są
niezgodne z prawem lub stanowią rozpowszechnianie szkodliwych treści, w tym
przypadki naruszenia praw autorskich i pokrewnych, oraz wskazania
konsekwencji prawnych tych czynów;
4) sposobów ochrony bezpieczeństwa, prywatności i danych osobowych podczas
korzystania z publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych;
5) sposobów pozasądowego rozwiązywania sporów między konsumentami
a przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi.
2. Prezes UKE może zażądać od przedsiębiorców telekomunikacyjnych
przekazania danych koniecznych do opracowania informacji, o których mowa
w ust. 1, określając formę, w jakiej dane te mają być przekazywane. Do żądania
stosuje się art. 6 ust. 2.
3. Prezes UKE może nałożyć na przedsiębiorców telekomunikacyjnych
obowiązek publikowania na ich stronach internetowych lub w punktach obsługi
klienta informacji, o których mowa w ust. 1.

Art. 62a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługę dostępu do
sieci Internet podający do publicznej wiadomości, w szczególności w materiałach
informacyjnych lub promocyjnych, lub określający w umowie o świadczenie
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych prędkość transmisji danych,
informuje na żądanie Prezesa UKE o stosowanej metodzie pomiaru, na podstawie
której dokonuje pomiaru wskaźnika tej prędkości.
2. Prezes UKE może w terminie 14 dni od dnia przekazania informacji, o której
mowa w ust. 1, zgłosić w formie decyzji sprzeciw co do stosowanej przez
przedsiębiorcę telekomunikacyjnego metody pomiaru, jeżeli nie gwarantuje ona
użytkownikom końcowym przejrzystych informacji o parametrach jakościowych
usługi lub nie zapewnia rzetelnego pomiaru. Niezgłoszenie sprzeciwu przez Prezesa
UKE w terminie 14 dni od dnia przekazania informacji uważa się za wyrażenie przez
Prezesa UKE zgody na stosowanie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego metody
pomiaru.
3. W decyzji, o której mowa w ust. 2, Prezes UKE nakłada na przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego obowiązek stosowania określonej metody, na podstawie której
przedsiębiorca dokonuje pomiaru wskaźnika prędkości transmisji danych, mając na
uwadze potrzebę zagwarantowania użytkownikom końcowym przejrzystych
informacji o parametrach jakościowych usługi.
4. Prezes UKE jest uprawniony do przeprowadzania badania, czy prędkość
transmisji danych mierzona za pomocą metody pomiaru wskaźnika prędkości
transmisji danych, co do której Prezes UKE nie zgłosił sprzeciwu, o którym mowa
w ust. 2, lub określonej w decyzji Prezesa UKE, o której mowa w ust. 2 lub 6 nie jest
mniejsza niż prędkość transmisji danych, o której mowa w ust. 1.
5. Jeżeli w wyniku badania, o którym mowa w ust. 4, Prezes UKE ustalił, że
prędkość transmisji danych mierzona za pomocą metody pomiaru wskaźnika
prędkości transmisji danych, co do której Prezes UKE nie zgłosił sprzeciwu, o którym
mowa w ust. 2, lub określonej w decyzji Prezesa UKE, o której mowa w ust. 2 lub
6 jest mniejsza niż prędkość transmisji danych, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE
nakłada w drodze decyzji na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego świadczącego
usługę dostępu do sieci Internet obowiązek dostosowania tej prędkości transmisji
danych do prędkości transmisji danych, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od
dnia doręczenia decyzji.
6. W przypadku nieprzekazania informacji, o których mowa w ust. 1, Prezes
UKE wydaje decyzję, w której nakłada na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
obowiązek stosowania określonej metody pomiaru, na podstawie której przedsiębiorca
dokonuje pomiaru wskaźnika prędkości transmisji danych, mając na uwadze potrzebę
zagwarantowania użytkownikom końcowym przejrzystych informacji o parametrach
jakościowych usługi.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
publikuje aktualne informacje o jakości tych usług.
2. Prezes UKE może zażądać przekazania informacji, o których mowa w ust. 1.
2a. W celu zapobiegania pogorszeniu się jakości usług telekomunikacyjnych
oraz utrudnieniom lub spowolnieniom ruchu w sieciach telekomunikacyjnych Prezes
UKE, po uprzednim skonsultowaniu z Komisją Europejską, może określić dla danego
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, w drodze decyzji, minimalne wymogi
w zakresie jakości tych usług, mając na uwadze zapewnienie rozwoju konkurencji
i wspieranie zdolności użytkowników do dostępu do informacji oraz ich
rozpowszechniania lub korzystania z dowolnych aplikacji i usług. Prezes UKE przed
ustanowieniem tych wymogów udostępnia Komisji Europejskiej oraz BEREC projekt
decyzji wraz z uzasadnieniem. Podejmując decyzję Prezes UKE uwzględnia w jak
największym stopniu opinie i zalecenia Komisji Europejskiej.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, wskaźniki dotyczące jakości poszczególnych usług oraz treść, formę,
terminy i sposób publikowania informacji, o których mowa w ust. 1, kierując się
potrzebą zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do wyczerpujących
i przejrzystych informacji.

Art. 63a. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
świadczący usługi w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, które są
rozliczane w oparciu o czas albo ilość wykorzystanych danych lub jednostek
taryfikacyjnych, zapewnia konsumentowi narzędzie umożliwiające
monitorowanie wykorzystania tych usług.
1a. Dostawca, o którym mowa w ust. 1, powiadamia konsumenta
o wykorzystaniu limitu zużycia usługi w ramach wybranego przez niego pakietu
taryfowego.
2. Korzystanie przez abonenta ze stron internetowych jednostek sektora finansów
publicznych lub innych stron internetowych, określonych w wykazie prowadzonym
przez ministra właściwego do spraw informatyzacji, nie wpływa na wykorzystanie przez abonenta limitu transmisji danych w ramach wybranego przez abonenta pakietu,
chyba że abonent przebywa poza granicami kraju i korzysta z tych stron podczas
korzystania z usług roamingu międzynarodowego.
3. Nie stanowi zmiany warunków umowy o świadczenie publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych stosowanie się przez dostawcę publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych do zmian w wykazie, o którym mowa w ust. 2.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej
obejmującej usługę telekomunikacyjną z dodatkowym świadczeniem, które może być
realizowane przez inny podmiot niż dostawca usługi telekomunikacyjnej, zwanej dalej
„usługą o podwyższonej opłacie”, jest obowiązany podawać wraz z numerem tej
usługi przekazywanym bezpośrednio abonentom, cenę za jednostkę rozliczeniową
usługi albo cenę za połączenie, w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie,
ze wskazaniem ceny brutto oraz nazwę podmiotu realizującego dodatkowe
świadczenie.
2. Podmiot podający do publicznej wiadomości informację o usłudze
o podwyższonej opłacie jest obowiązany podawać wraz z numerem tej usługi cenę za
jednostkę rozliczeniową usługi albo cenę za połączenie, w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie, ze wskazaniem ceny brutto oraz nazwę podmiotu
realizującego dodatkowe świadczenie.
3. W przypadku gdy informacja o usłudze o podwyższonej opłacie, o której
mowa w ust. 2, podawana jest do publicznej wiadomości w sposób graficzny:
1) tło informacji nie może utrudniać lub uniemożliwiać zapoznania się z ceną za
jednostkę rozliczeniową usługi albo ceną za połączenie, w przypadku usługi
taryfikowanej za całe połączenie,
2) rozmiar czcionki ceny za jednostkę rozliczeniową usługi albo ceny za połączenie,
w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie, nie może być mniejszy niż
60% rozmiaru czcionki numeru tej usługi oraz
3) czas prezentacji ceny za jednostkę rozliczeniową usługi albo ceny za połączenie,
w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie, nie może być krótszy niż
czas prezentacji numeru tej usługi.
4. W przypadku gdy usługa o podwyższonej opłacie świadczona jest w sposób
powtarzalny na podstawie uprzedniego oświadczenia woli abonenta, jej dostawca jest
obowiązany:
1) wraz z informacją, o której mowa w ust. 1, podać informację o zasadzie
korzystania z usługi w sposób przejrzysty i czytelny dla abonenta oraz
1a) uzyskać zgodę abonenta na świadczenie usługi o podwyższonej opłacie
bezpośrednio przed rozpoczęciem jej świadczenia, oraz
2) umożliwić abonentowi dokonanie skutecznej i natychmiastowej rezygnacji
z usługi w każdym czasie, w sposób prosty i wolny od opłat.
5. Dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej bezpłatnie
zapewnia abonentowi określenie progu kwotowego dla usług o podwyższonej opłacie,
dla każdego okresu rozliczeniowego, a w przypadku jego braku – dla każdego
miesiąca kalendarzowego, a w momencie osiągnięcia progu kwotowego dostawca
publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej jest obowiązany do:
1) natychmiastowego poinformowania abonenta o tym fakcie;
2) zablokowania możliwości wykonywania połączeń na numery usług o
podwyższonej opłacie i odbierania połączeń z takich numerów, chyba że nie będą
powodowały obowiązku zapłaty po stronie abonenta.
5a. Dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej jest obowiązany
oferować abonentom co najmniej cztery progi kwotowe, które wynoszą 0, 35, 100 i
200 złotych.
5b. W przypadku gdy abonent nie określił progu kwotowego, o którym mowa w
ust. 5, próg ten wynosi 35 złotych dla każdego okresu rozliczeniowego, a w przypadku
jego braku – dla każdego miesiąca kalendarzowego.
5c. Po osiągnięciu progu kwotowego, o którym mowa w ust. 5 lub 5b,
wykonywanie połączeń na numery usług o podwyższonej opłacie i odbieranie
połączeń z takich numerów w danym okresie rozliczeniowym, a w przypadku jego
braku – w danym miesiącu kalendarzowym, oprócz połączeń, które nie powodują
obowiązku zapłaty po stronie abonenta, jest możliwe wyłącznie po określeniu przez
abonenta wyższego progu kwotowego, o którym mowa w ust. 5, do wysokości tego
progu.
6. W przypadku publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych w
stacjonarnych publicznych sieciach telekomunikacyjnych obowiązek, o którym mowa
w ust. 5 pkt 1, uważa się za wykonany, jeżeli dostawca publicznie dostępnej usługi
telefonicznej wykonał co najmniej trzy próby połączenia z abonentem w ciągu 24
godzin od momentu osiągnięcia progu kwotowego.
7. Dostawca usługi o podwyższonej opłacie jest obowiązany bezpłatnie zapewnić
użytkownikowi końcowemu publicznej sieci telekomunikacyjnej, każdorazowo, przed
rozpoczęciem naliczania opłaty za połączenie telefoniczne, informację o cenie za
jednostkę rozliczeniową usługi albo cenie za połączenie, w przypadku usługi
taryfikowanej za całe połączenie, oraz o możliwości nieodpłatnego blokowania
połączeń, o którym mowa w art. 64a. Jeżeli w trakcie połączenia telefonicznego
zmianie ulegnie wysokość opłaty, dostawca usługi o podwyższonej opłacie
obowiązany jest poinformować użytkownika końcowego o fakcie zmiany wysokości
opłaty na 10 sekund przed zmianą jej wysokości.
8. Świadczenie usługi o podwyższonej opłacie odbywa się na podstawie umowy
zawartej w sposób określony w art. 56 ust. 2 zdanie drugie.

Art. 64a. Dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej jest
obowiązany, na żądanie abonenta, do:
1) nieodpłatnego blokowania połączeń wychodzących na numery usług o
podwyższonej opłacie lub połączeń przychodzących z takich numerów;
2) nieodpłatnego blokowania połączeń wychodzących na numery poszczególnych
rodzajów usług o podwyższonej opłacie lub połączeń przychodzących z takich
numerów;
3) umożliwienia abonentowi określenia maksymalnej ceny za jednostkę
rozliczeniową usługi albo ceny za połączenie, w przypadku usługi taryfikowanej
za całe połączenie, i nieodpłatnego blokowania połączeń wychodzących na
numery usług o podwyższonej opłacie, których cena przekracza cenę
maksymalną określoną przez abonenta w żądaniu, lub połączeń przychodzących
z takich numerów.

Art. 64b. W przypadku zrealizowania usługi o podwyższonej opłacie z
naruszeniem obowiązków, o których mowa w art. 64 ust. 1, 4–5c i 7 oraz art. 64a,
dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie może żądać od
abonenta zapłaty za tę usługę.

art. 65. więcej Art. 65. 1. Podmiot realizujący dodatkowe świadczenie, o którym mowa w art.
64 ust. 1, przekazuje Prezesowi UKE zgłoszenie zawierające informacje o:
1) swojej nazwie (firmie), adresie i siedzibie oraz adresie poczty elektronicznej i
numerze telefonu, które umożliwiają efektywny kontakt;
2) rodzaju i przedmiocie dodatkowego świadczenia oraz identyfikatorze usługi o
podwyższonej opłacie, w przypadku gdy na jednym numerze będzie świadczona
więcej niż jedna usługa;
3) numerze wykorzystywanym do świadczenia usługi o podwyższonej opłacie;
4) nazwie (firmie), adresie i siedzibie operatora, w którego sieci telekomunikacyjnej
będzie uruchomiona usługa o podwyższonej opłacie;
5) cenie netto i brutto za jednostkę rozliczeniową usługi o podwyższonej opłacie
albo za połączenie, w przypadku usługi taryfikowanej za całe połączenie;
6) terminie rozpoczęcia świadczenia usługi o podwyższonej opłacie przez dostawcę
publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej oraz, o ile jest znany, terminie
zakończenia jej świadczenia.
1a. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zawiera również podpisane przez osobę
uprawnioną do reprezentowania podmiotu realizującego dodatkowe świadczenie
oświadczenie, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych oświadczeń, że informacje zawarte w zgłoszeniu do rejestru numerów
wykorzystywanych do świadczenia usługi o podwyższonej opłacie są zgodne z
prawdą. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233
§ 6 Kodeksu karnego oświadczam, że informacje zawarte w zgłoszeniu do rejestru
numerów wykorzystywanych do świadczenia usługi o podwyższonej opłacie są
zgodne z prawdą.”.
1b. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, przekazuje się w terminie co najmniej
14 dni przed dniem rozpoczęcia świadczenia usługi o podwyższonej opłacie.
1c. Jeżeli podmiot realizuje dodatkowe świadczenie w imieniu:
1) organu administracji publicznej,
2) organizacji pozarządowej, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia
2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2019 r.
poz. 688, 1570 i 2020), lub innego podmiotu prowadzącego działalność pożytku
publicznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 tej ustawy, z przeznaczeniem na cele
działalności charytatywnej
– zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, może być przekazane Prezesowi UKE w
terminie nie krótszym niż 2 dni robocze przed dniem rozpoczęcia świadczenia usługi
o podwyższonej opłacie.
1d. Podmiot realizujący dodatkowe świadczenie, o którym mowa w art. 64 ust.
1, przekazuje zgłoszenie aktualizacyjne w przypadku zmiany informacji, o których
mowa w ust. 1:
1) pkt 1 lub 4 – nie później niż w terminie 7 dni od dnia dokonania zmiany;
2) pkt 2, 3, 5 lub 6 – w terminie co najmniej 14 dni przed dniem rozpoczęcia
świadczenia usługi o podwyższonej opłacie na warunkach określonych w
zgłoszeniu aktualizacyjnym.
1e. Zgłoszenie aktualizacyjne, o którym mowa w ust. 1d, zawiera również
podpisane przez osobę uprawnioną do reprezentowania podmiotu realizującego
dodatkowe świadczenie oświadczenie, składane pod rygorem odpowiedzialności
karnej za składanie fałszywych oświadczeń, że informacje zawarte w zgłoszeniu
aktualizacyjnym do rejestru numerów wykorzystywanych do świadczenia usługi o
podwyższonej opłacie są zgodne z prawdą. Oświadczenie zawiera klauzulę
następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego
oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam, że informacje
zawarte w zgłoszeniu do rejestru numerów wykorzystywanych do świadczenia usługi
o podwyższonej opłacie są zgodne z prawdą.”.
1f. Jeżeli zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, albo zgłoszenie aktualizacyjne, o
którym mowa w ust. 1d, nie zawiera wszystkich wymaganych informacji lub
oświadczenia, o którym mowa w ust. 1a albo 1e, Prezes UKE wzywa podmiot
dokonujący tego zgłoszenia do uzupełnienia braków w terminie 7 dni od dnia
otrzymania wezwania pod rygorem pozostawienia zgłoszenia bez rozpoznania.
1g. Wskazanie w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, albo zgłoszeniu
aktualizacyjnym, o którym mowa w ust. 1d pkt 2, terminu rozpoczęcia świadczenia
usługi o podwyższonej opłacie krótszego niż termin określony odpowiednio w ust. 1b,
1c i 1d pkt 2 skutkuje pozostawieniem zgłoszenia bez rozpoznania.
1h. Bez rozpoznania pozostawia się również:
1) zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, albo zgłoszenie aktualizacyjne, o którym
mowa w ust. 1d, w których nie wskazano adresu podmiotu dokonującego
zgłoszenia;
2) w przypadku określonym w ust. 1c – zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, jeżeli
nie zawiera ono wszystkich wymaganych informacji lub oświadczenia, o którym
mowa w ust. 1a.
1i. O pozostawieniu zgłoszenia lub zgłoszenia aktualizacyjnego bez rozpoznania,
z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w ust. 1h pkt 1, Prezes UKE niezwłocznie
informuje podmiot realizujący dodatkowe świadczenie, o którym mowa w art. 64 ust.
1.
1j. Prezes UKE w terminie 3 dni roboczych od dnia otrzymania kompletnego
zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, lub zgłoszenia aktualizacyjnego, o którym mowa
w ust. 1d, dokonuje wpisu do rejestru numerów wykorzystywanych do świadczenia
usługi o podwyższonej opłacie lub aktualizacji tego wpisu. Prezes UKE dokonuje
wpisu do rejestru niezwłocznie po otrzymaniu kompletnego zgłoszenia w przypadku,
o którym mowa w ust. 1c.
1k. W przypadku gdy podmiot realizujący dodatkowe świadczenie, o którym
mowa w art. 64 ust. 1, nie przekazał informacji o terminie zakończenia świadczenia
usługi o podwyższonej opłacie w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 1, albo
w zgłoszeniu aktualizacyjnym, o którym mowa w ust. 1d, podmiot ten w terminie 7
dni od dnia zakończenia świadczenia tej usługi przez dostawcę publicznie dostępnej
usługi telekomunikacyjnej przekazuje Prezesowi UKE informację o terminie
zakończenia jej świadczenia.
2. Prezes UKE prowadzi jawny rejestr numerów wykorzystywanych do
świadczenia usługi o podwyższonej opłacie zawierający informacje, o których mowa
w ust. 1.
2a. Prezes UKE wykreśla z rejestru, o którym mowa w ust. 2, informacje
dotyczące usługi o podwyższonej opłacie w przypadku:
1) upływu terminu zakończenia świadczenia usługi, o którym mowa w ust. 1 pkt 6;
2) przekazania przez podmiot realizujący dodatkowe świadczenie, o którym mowa
w art. 64 ust. 1, informacji, o której mowa w ust. 1k;
3) wydania decyzji, o której mowa w art. 79b ust. 1 pkt 1 lub 2.
2b. Podmiot realizujący dodatkowe świadczenie, o którym mowa w art. 64 ust.
1, przekazuje Prezesowi UKE zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, zgłoszenie
aktualizacyjne, o którym mowa w ust. 1d, oraz uzupełnia braki, o których mowa w ust.
1f, w formie pisemnej lub drogą elektroniczną, podpisując to zgłoszenie, zgłoszenie
aktualizacyjne lub uzupełnienie braków kwalifikowanym podpisem elektronicznym
albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
2c. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1, oraz zgłoszenia aktualizacyjnego, o którym mowa w ust. 1d, mając na uwadze zapewnienie sprawnego funkcjonowania rejestru
numerów wykorzystywanych do świadczenia usługi o podwyższonej opłacie oraz
przejrzystość informacji zawartych w zgłoszeniu.
3. Prezes UKE zamieszcza rejestr, o którym mowa w ust. 2, na stronie
podmiotowej BIP UKE.

Art. 65a. Operator, o którym mowa w art. 65 ust. 1 pkt 4, umożliwia świadczenie
usługi o podwyższonej opłacie wyłącznie, gdy jest ona wpisana do rejestru, o którym
mowa w art. 65 ust. 2.

art. 66. więcej Art. 66. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych w sieci
stacjonarnej udostępnia swoim abonentom, po cenie uwzględniającej koszty, aktualny
spis swoich abonentów posiadających przydzielone numery, z obszaru strefy
numeracyjnej, w której znajduje się zakończenie sieci abonenta, nie rzadziej niż raz na
2 lata.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczy swoim
abonentom usługę informacji o numerach telefonicznych, obejmującą co najmniej
jego abonentów, z wyłączeniem abonentów korzystających z publicznie dostępnych
usług telefonicznych świadczonych za pomocą aparatu publicznego lub przez
wybranie numeru dostępu do sieci dostawcy usług oraz abonentów usług
przedpłaconych polegających na rozpowszechnianiu lub rozprowadzaniu programów
telewizyjnych drogą naziemną, kablową lub satelitarną.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych udostępnia
niezbędne dane innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym prowadzącym spisy
abonentów lub świadczącym usługę informacji o numerach telefonicznych, w tym
usługę ogólnokrajowego spisu abonentów oraz usługę informacji o numerach
obejmującej wszystkich abonentów publicznie dostępnych usług telefonicznych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwaną dalej „ogólnokrajową informacją
o numerach telefonicznych”.
2. Udostępnienie danych następuje na podstawie umowy, do której stosuje się
odpowiednio przepisy art. 27–31. W umowie określa się w szczególności formę
udostępnienia danych.
3. Do usługi informacji o numerach telefonicznych oraz do sporządzania spisu
abonentów i związanego z tym udostępniania danych stosuje się odpowiednio
przepisy art. 161 i art. 169.

art. 68. więcej Art. 68. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych zapewnia
użytkownikom końcowym, w tym korzystającym z aparatów publicznych, możliwość
uzyskania połączenia z konsultantem dostawcy usług, w tym w celu uzyskania
informacji dotyczących alternatywnych taryf, jeżeli takie są dostępne.

art. 69. więcej Art. 69. Abonent publicznie dostępnej usługi telefonicznej może żądać zmiany
przydzielonego numeru, jeżeli wykaże, że korzystanie z przydzielonego numeru jest
uciążliwe.

art. 70. więcej Art. 70. W przypadku zmiany miejsca zamieszkania, siedziby lub miejsca
wykonywania działalności abonent będący stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do
publicznej sieci telekomunikacyjnej operatora, wykorzystujący przydzielony numer
należący do planu numeracji krajowej, może żądać przeniesienia przydzielonego
numeru w ramach istniejącej sieci tego samego operatora na obszarze:
1) o tym samym wskaźniku obszaru geograficznego – w przypadku numerów
geograficznych;
2) całego kraju – w przypadku numerów niegeograficznych.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Abonent będący stroną umowy z dostawcą usług, w której
przydzielany jest abonentowi numer z planu numeracji krajowej dla publicznych sieci
telekomunikacyjnych, może żądać przy zmianie dostawcy usług przeniesienia
przydzielonego numeru do istniejącej sieci operatora na:
1) obszarze geograficznym – w przypadku numerów geograficznych;
2) terenie całego kraju – w przypadku numerów niegeograficznych.
1a. (uchylony)
1b. Abonent zachowuje prawo do przeniesienia dotychczasowego numeru
przez okres nie krótszy niż 1 miesiąc od daty rozwiązania umowy. Abonent może
zrzec się tego prawa.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przenoszenia numerów pomiędzy
stacjonarnymi i ruchomymi publicznymi sieciami telekomunikacyjnymi.
2a. Wymiana informacji pomiędzy dostawcami usług w zakresie obsługi
wniosków o przeniesienie numeru odbywa się drogą elektroniczną za pośrednictwem
systemu, o którym mowa w art. 78 ust. 4.
3. Za przeniesienie przydzielonego numeru nie pobiera się opłat od abonenta.
4. Prezes UKE prowadzi bazę danych zawierającą przeniesione numery,
o których mowa w ust. 1. Baza danych jest częścią systemu, o którym mowa w art. 78
ust. 4.
5. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej posiadający przydział numeracji
z planu numeracji krajowej oraz operator, któremu udostępniono numerację na
podstawie umowy, o której mowa w art. 128, jest obowiązany połączyć tę sieć
bezpośrednio lub za pośrednictwem publicznej sieci telekomunikacyjnej innego
operatora z bazą danych, o której mowa w ust. 4. Operator publicznej sieci
telekomunikacyjnej posiadający przydział numeracji z planu numeracji krajowej oraz
operator, któremu udostępniono numerację na podstawie umowy, o której mowa
w art. 128, jest obowiązany dokonywać na bieżąco aktualizacji danych w bazie,
o której mowa w ust. 4.
6. Prezes UKE, na podstawie danych zawartych w bazie danych, o której mowa
w ust. 4, może umożliwić, na stronie internetowej UKE, identyfikację dostawcy usług
dla danego numeru publicznej sieci telekomunikacyjnej.

Art. 71a. Abonent, o którym mowa w art. 71, żądając przeniesienia
przydzielonego numeru może rozwiązać umowę z dotychczasowym dostawcą usług
bez zachowania terminów wypowiedzenia określonych w rozwiązywanej umowie.
W takim przypadku abonent jest obowiązany do uiszczenia opłaty dotychczasowemu
dostawcy usług w wysokości nieprzekraczającej opłaty abonamentowej za okres
wypowiedzenia, nie wyższej jednak niż opłata abonamentowa za jeden okres
rozliczeniowy, powiększonej o roszczenie związane z ulgą przyznaną abonentowi
obliczoną proporcjonalnie do czasu pozostającego do zakończenia trwania umowy.

Art. 71b. 1. Przeniesienie numeru, o którym mowa w art. 71, następuje nie
później niż w terminie 1 dnia roboczego od dnia wskazanego w umowie o świadczenie
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych z przeniesieniem przydzielonego
numeru jako dnia rozpoczęcia świadczenia usług przez nowego dostawcę usług.
2. W przypadku niedotrzymania terminu, o którym mowa w ust. 1, abonentowi
przysługuje od dotychczasowego dostawcy usług jednorazowe odszkodowanie za
każdy dzień zwłoki w wysokości 1/4 sumy opłat miesięcznych liczonej według
rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, a w przypadku abonentów
usługi przedpłaconej w wysokości 1/4 sumy wartości doładowań konta z ostatnich
trzech miesięcy, chyba że brak możliwości realizacji przeniesienia numeru nastąpił
z przyczyn leżących po stronie systemu, o którym mowa w art. 78 ust. 4. W przypadku gdy opóźnienie w przeniesieniu numeru nastąpiło z przyczyn nieleżących po stronie
dotychczasowego dostawcy usług, przysługuje mu zwrot wypłaconego
odszkodowania lub jego części od podmiotu, z winy którego nastąpiło opóźnienie.
3. W przypadku przeniesienia numeru bez zgody abonenta, za każdy dzień od
dnia aktywacji numeru w nowej sieci abonentowi przysługuje od nowego dostawcy
usług jednorazowe odszkodowanie w wysokości 1/2 średniej opłaty miesięcznej
liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych,
a w przypadku abonentów usługi przedpłaconej w wysokości 1/2 sumy wartości
doładowań konta z ostatnich trzech miesięcy.
4. Kwotę odszkodowania, o którym mowa w ust. 2 i 3, oblicza się na podstawie
liczby dni, które upłyną do dnia:
1) przeniesienia numeru w przypadku, o którym mowa w ust. 2;
2) aktywacji numeru w sieci dotychczasowego dostawcy usług lub uzyskania zgody
abonenta na aktywację numeru w sieci nowego dostawcy w przypadku, o którym
mowa w ust. 3.

art. 72. więcej Art. 72. 1. Abonent publicznie dostępnej usługi telefonicznej będący stroną
umowy z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do stacjonarnej publicznej sieci
telekomunikacyjnej operatora o znaczącej pozycji rynkowej może wybrać dowolnego
dostawcę publicznie dostępnych usług telefonicznych, którego usługi są dostępne
w połączonych sieciach.
2. Z tytułu dokonania wyboru dostawcy publicznie dostępnych usług
telefonicznych, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje roszczenie w stosunku do
abonenta.
3. Kierując się potrzebami abonentów w zakresie wyboru dostawcy usług, Prezes
UKE, po przeprowadzeniu zgodnie z art. 21 analizy rynku usług świadczonych
w ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, może, w drodze decyzji, o której
mowa w art. 24, nałożyć na wyznaczonego operatora o znaczącej pozycji na tym
rynku obowiązek realizacji na rzecz abonentów przyłączonych do jego sieci
uprawnienia, o którym mowa w ust. 1.

Art. 72a. 1. Abonent będący stroną umowy z dostawcą usługi dostępu do
sieci Internet w przypadku zmiany dostawcy tej usługi ma prawo do zachowania
ciągłości świadczenia usługi, chyba że nie jest to technicznie wykonalne.
2. Nowy dostawca usługi dostępu do sieci Internet aktywuje tę usługę
w najkrótszym możliwym terminie uzgodnionym z abonentem, jednak nie później niż w terminie 1 dnia roboczego od dnia zakończenia umowy
z dotychczasowym dostawcą usług dostępu do sieci Internet, potwierdzonym
niezwłocznie na trwałym nośniku.
3. Dotychczasowy dostawca usługi dostępu do sieci Internet jest obowiązany
świadczyć usługę na dotychczasowych warunkach do czasu uzgodnionego przez
nowego dostawcę usług dostępu do sieci Internet z abonentem terminu aktywacji
tej usługi.
4. Dotychczasowy i nowy dostawca usługi dostępu do sieci Internet są
obowiązani zapewnić możliwość realizacji uprawnień abonenta, o których mowa
w ust. 1 i 2, przez stworzenie odpowiednich warunków technicznych
i organizacyjnych.
5. W przypadku rozwiązania umowy o świadczenie usługi dostępu do sieci
Internet, w ramach której dostawca usług zapewniał dostęp do poczty
elektronicznej, której adres związany jest z jego nazwą handlową lub znakiem
towarowym, abonent może żądać od dostawcy zapewnienia bezpłatnego dostępu
do tej poczty przez okres 12 miesięcy od dnia rozwiązania umowy.
Art. 72b. 1. Wymiana informacji pomiędzy operatorami lub dostawcami
usługi dostępu do sieci Internet w zakresie realizacji uprawnienia, o którym
mowa w art. 72a ust. 1, odbywa się drogą elektroniczną za pośrednictwem
systemu, o którym mowa w art. 78a.
2. Za czynności związane z realizacją uprawnienia, o którym mowa
w art. 72a, nie pobiera się opłat od abonenta.
Art. 72c. 1. Jeżeli nie doszło do zmiany dostawcy usługi, o której mowa
w art. 72a, z przyczyn leżących po stronie dotychczasowego dostawcy usług,
abonentowi przysługuje jednorazowe odszkodowanie od tego dostawcy usługi za
każdy dzień zwłoki w wysokości 1/4 sumy opłat miesięcznych za wszystkie
świadczone usługi, liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów
rozliczeniowych.
2. Jeżeli nie doszło do zmiany dostawcy usługi, o której mowa w art. 72a,
z przyczyn leżących po stronie nowego dostawcy usługi, abonentowi przysługuje
jednorazowe odszkodowanie od tego dostawcy usług za każdy dzień zwłoki
w wysokości 1/4 sumy opłat miesięcznych za wszystkie świadczone usługi, liczonej
według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych dotychczasowego
dostawcy usługi dostępu do sieci Internet.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 2, kwotę odszkodowania
oblicza się na podstawie liczby dni, które upłynęły od terminu, o którym mowa
w art. 72a ust. 2, do dnia rozpoczęcia świadczenia usług przez nowego dostawcę
usługi dostępu do sieci Internet.

art. 73. więcej Art. 73. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, warunki korzystania z uprawnień, o których mowa w art. 69–72,
uwzględniając dostępność publicznie dostępnych usług telefonicznych, możliwości
techniczne publicznych sieci telekomunikacyjnych oraz istniejące zasoby numeracji.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, warunki korzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 72a,
uwzględniając dostępność publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
oraz możliwości techniczne publicznych sieci telekomunikacyjnych.

art. 74. więcej Art. 74. 1. Dostawca usług telekomunikacyjnych będący stroną umowy, w której
przydzielany jest abonentowi numer z planu numeracji krajowej dla publicznych sieci
telekomunikacyjnych i operator umożliwiający odbieranie połączeń za pomocą tego
numeru, są obowiązani zapewnić możliwości do realizacji uprawnień abonenta,
o których mowa w art. 69–72, polegające na stworzeniu odpowiednich warunków
technicznych lub zawarciu umowy, o której mowa w art. 31 albo art. 128, a jeżeli
możliwości takie istnieją – zapewnić ich realizację.
2. Na wniosek dostawcy albo operatora, o których mowa w ust. 1, Prezes UKE
może, w drodze decyzji, na czas określony, zawiesić realizację lub ograniczyć zakres
realizacji określonego uprawnienia, o którym mowa w art. 69–72, jeżeli techniczne
możliwości sieci wnioskodawcy nie pozwalają na realizację uprawnienia w całości lub
części, określając harmonogram przystosowania tej sieci do realizacji uprawnienia
objętego wnioskiem.
3. Prezes UKE może nałożyć karę, o której mowa w art. 209 ust. 1 pkt 15–17, na
dostawcę oraz na operatora, o których mowa w ust. 1, jeżeli:
1) nie zapewniają określonych w ust. 1 możliwości realizacji uprawnień abonenta;
2) nie realizują uprawnień abonentów, gdy istnieją możliwości ich realizacji;
3) realizują uprawnienia abonentów niezgodnie z przepisami ustawy lub
rozporządzenia, o którym mowa w art. 73.

Art. 74a. 1. Dostawca usług telekomunikacyjnych będący stroną umowy
o świadczenie usługi dostępu do sieci Internet, nowy dostawca usługi dostępu do sieci Internet oraz operator są obowiązani zapewnić możliwość realizacji
uprawnienia abonenta, o którym mowa w art. 72a, polegającą na stworzeniu
odpowiednich warunków organizacyjnych i technicznych, a jeżeli możliwości
takie istnieją – zapewnić ich realizację.
2. Na wniosek dostawcy usługi dostępu do sieci Internet albo operatora,
o których mowa w ust. 1, Prezes UKE może, w drodze decyzji, na czas określony,
zawiesić realizację lub ograniczyć zakres realizacji uprawnienia, o którym mowa
w art. 72a, jeżeli techniczne możliwości sieci wnioskodawcy nie pozwalają na
realizację uprawnienia w całości lub części, określając harmonogram
przystosowania tej sieci do realizacji uprawnienia objętego wnioskiem.

art. 75. więcej Art. 75. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są
publicznie dostępne usługi telefoniczne, zapewnia użytkownikom końcowym
możliwość wybierania wieloczęstotliwościowego (DTMF).

art. 76. więcej Art. 76. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są
publicznie dostępne usługi telefoniczne, zapewnia przekazywanie danych i sygnałów
w celu ułatwienia oferowania udogodnień prezentacji identyfikacji linii wywołującej
i wybierania wieloczęstotliwościowego (DTMF), o których mowa w art. 75 i art. 171
ust. 1, pomiędzy sieciami operatorów państw członkowskich.

art. 77. więcej Art. 77. (uchylony).

art. 78. więcej Art. 78. 1. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany
nieodpłatnie udostępniać Prezesowi UKE informacje dotyczące lokalizacji
zakończenia sieci, z którego zostało wykonane połączenie do numeru alarmowego:
1) w czasie rzeczywistym – w przypadku operatora ruchomej publicznej sieci
telekomunikacyjnej,
2) w trybie wsadowym – w przypadku operatora stacjonarnej publicznej sieci
telekomunikacyjnej
– w celu udostępnienia tych danych, za pośrednictwem systemu, o którym mowa
w ust. 4, odpowiednio do właściwego terytorialnie centrum powiadamiania
ratunkowego albo właściwym terytorialnie jednostkom służb ustawowo powołanych
do niesienia pomocy.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych jest obowiązany, dla
zapewnienia funkcjonalności systemu, o którym mowa w ust. 4, nieodpłatnie
przekazywać Prezesowi UKE:
1) w przypadku abonenta będącego konsumentem:
a) dane, o których mowa w art. 169 ust. 1,
b) adres miejsca zamieszkania i adres korespondencyjny – jeżeli jest on inny
niż adres miejsca zamieszkania,
c) numer PESEL – w przypadku obywatela Rzeczypospolitej Polskiej,
d) nazwę, serię i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość,
a w przypadku cudzoziemca, który nie jest obywatelem państwa
członkowskiego albo Konfederacji Szwajcarskiej – numer paszportu lub
karty pobytu,
2) w przypadku abonenta niebędącego konsumentem – numer abonenta oraz
siedzibę lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej, firmę lub nazwę
i formę organizacyjną tego abonenta, a w przypadku stacjonarnej publicznej
sieci telekomunikacyjnej – także nazwę miejscowości oraz ulicy, przy której
znajduje się zakończenie sieci, udostępnione abonentowi
– o ile abonent udostępnił te dane.
3. Informacją dotyczącą lokalizacji zakończenia sieci jest w przypadku:
1) stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej – dokładny adres
zainstalowania zakończenia sieci;
2) ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej – geograficzne położenie
urządzenia końcowego użytkownika publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych.
4. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny być przekazywane
do systemu, w którym są gromadzone i nieodpłatnie udostępniane:
1) centralnemu punktowi systemu powiadamiania ratunkowego – w przypadku
połączeń do numeru alarmowego „112” oraz do numerów alarmowych
ustalonych dla Policji, Państwowej Straży Pożarnej i dysponenta zespołów
ratownictwa medycznego, chyba że służba ustawowo powołana do niesienia
pomocy, wykorzystująca dany numer alarmowy, posiada własny punkt centralny
mogący współpracować z systemem albo
2) innym niż wymienione w pkt 1 służbom ustawowo powołanym do niesienia
pomocy – w przypadku połączeń do innych numerów alarmowych.
5. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych przekazuje, dla
zapewnienia funkcjonalności systemu, o którym mowa w ust. 4, aktualne dane,
o których mowa w ust. 2, niezwłocznie, jednak nie później niż w ciągu 24 godzin od dnia zaistnienia ich zmiany, a jeżeli zmiany takie nie nastąpiły nie rzadziej niż raz
w miesiącu.
6. Prezes UKE zarządza systemem, o którym mowa w ust. 4, oraz jest
uprawniony do przetwarzania zgromadzonych w nim informacji i danych w celach
związanych z zapewnieniem funkcjonalności systemu.
6a. Prezes UKE może określić, w drodze decyzji, dla danego operatora,
szczegółowe wymagania dotyczące dokładności i niezawodności lokalizacji
zakończenia sieci dla ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej, biorąc pod uwagę
możliwości techniczne i perspektywy rozwoju sieci danego operatora oraz potrzebę
dokładnego lokalizowania zakończenia sieci w celu efektywnego niesienia pomocy
przez służby ustawowo do tego powołane. W decyzji określa się także harmonogram
dostosowania sieci do określonych w decyzji wymagań w zakresie dokładności
i niezawodności lokalizacji zakończenia sieci.
7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację
i funkcjonowanie systemu, o którym mowa w ust. 4, warunki gromadzenia
i przekazywania do tego systemu informacji i danych od przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego i ich udostępniania odpowiednio centrom powiadamiania
ratunkowego oraz jednostkom terytorialnym służb ustawowo powołanych do niesienia
pomocy oraz sposób wymiany informacji pomiędzy dostawcami usług w zakresie
obsługi wniosków o przeniesienie numeru, biorąc pod uwagę sprawność działania
systemu, a także potrzebę wspierania obsługi przenoszenia numerów oraz
efektywność niesienia pomocy przez te służby i zapewnienie ciągłości świadczenia
przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego usług telekomunikacyjnych, dostarczania
sieci telekomunikacyjnych lub świadczenia usług towarzyszących.
7a. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia, organizację i funkcjonowanie centralnego punktu systemu
powiadamiania ratunkowego oraz punktów centralnych służb, o których mowa
w ust. 4 pkt 1, mając na uwadze zapewnienie sprawnej dystrybucji udostępnianych
przez system, o którym mowa w ust. 4, informacji i danych właściwym terytorialnie
centrom powiadamiania ratunkowego oraz jednostkom służb ustawowo powołanych
do niesienia pomocy.
8. Przekazywanie danych, o którym mowa w ust. 2, nie wymaga zgody abonenta.

Art. 78a. 1. Prezes UKE prowadzi system teleinformatyczny wymiany
komunikatów pomiędzy operatorami lub dostawcami usługi dostępu do sieci
Internet na potrzeby realizacji uprawnienia, o którym mowa w art. 72a.
2. Prezes UKE zarządza systemem, o którym mowa w ust. 1, oraz jest
uprawniony do przetwarzania zgromadzonych w nim informacji i danych
w celach związanych z zapewnieniem funkcjonalności systemu.
3. Prezes UKE zapewni przystępność systemu, o którym mowa w ust. 1,
uwzględniając liczbę obsługiwanych abonentów przez dostawców usługi dostępu
do sieci Internet, poprzez udostępnienie interfejsu dostępu do tego systemu.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację
i funkcjonowanie systemu, o którym mowa w ust. 1, oraz sposób wymiany
informacji pomiędzy operatorami lub dostawcami usługi dostępu do sieci
Internet w zakresie obsługi wniosków o zachowanie ciągłości świadczenia usług
w związku ze zmianą dostawcy usługi dostępu do sieci Internet, biorąc pod uwagę
sprawność działania systemu, a także potrzebę wspierania obsługi zmiany
dostawcy usługi dostępu do sieci Internet i zapewnienie ciągłości świadczenia
przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego usług telekomunikacyjnych,
dostarczania sieci telekomunikacyjnych lub świadczenia usług towarzyszących,
a także ograniczenia w korzystaniu przez operatorów i dostawców usługi dostępu
do sieci Internet z interfejsu, o którym mowa w ust. 3.

art. 79. więcej Art. 79. 1. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone są
publicznie dostępne usługi telefoniczne, zapewnia użytkownikom końcowym swojej
sieci oraz użytkownikom końcowym z innych państw członkowskich, w przypadku
gdy jest to technicznie i ekonomicznie wykonalne, możliwość dostępu:
1) w Unii Europejskiej do usług wykorzystujących numery niegeograficzne oraz
możliwość korzystania z takich usług oraz
2) do wszystkich numerów w Unii Europejskiej, w tym numerów uwzględnionych
w krajowych planach numeracji, numerów należących do przestrzeni numerowej
telefonii europejskiej, zwanej dalej „ETNS”, i do powszechnej międzynarodowej
sieci bezpłatnych numerów telefonicznych (UIFN), niezależnie od technologii
i urządzeń wykorzystywanych przez operatora.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przypadków, gdy wywoływany abonent
ograniczył połączenia przychodzące od użytkowników końcowych zlokalizowanych
w poszczególnych obszarach geograficznych.
3. Prezes UKE, na wniosek operatora publicznej sieci telekomunikacyjnej,
w której świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, może, w drodze
decyzji, zawiesić realizację lub ograniczyć zakres realizacji obowiązku, o którym
mowa w ust. 1, jeżeli ze względów technicznych lub ekonomicznych wnioskodawca
nie ma możliwości realizacji tego obowiązku w całości lub części. W przypadku
zawieszenia realizacji obowiązku na czas oznaczony, Prezes UKE określi
harmonogram przystosowania sieci wnioskodawcy do realizacji obowiązku objętego
wnioskiem.

Art. 79a. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych pozwalających
na wywołania międzynarodowe realizuje wywołania przychodzące do ETNS
i wychodzące z ETNS, według stawek zbliżonych do stawek stosowanych
w przypadku wywołań do innych państw członkowskich i z tych państw.

Art. 79b. 1. Prezes UKE może, gdy jest to uzasadnione ochroną użytkowników
końcowych przed nadużyciami z wykorzystaniem sieci telekomunikacyjnej, w drodze
decyzji, nakazać:
1) przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu zablokowanie dostępu do numeru lub
usługi, w określonym terminie, nie krótszym niż 5 dni roboczych od dnia
doręczenia decyzji, oraz nałożyć obowiązek wstrzymania pobierania opłat za
połączenia lub usługi zrealizowane po upływie tego terminu;
2) podmiotowi realizującemu dodatkowe świadczenie zaprzestanie świadczenia
usługi, w określonym terminie, nie krótszym niż 5 dni roboczych od dnia
doręczenia decyzji;
3) usługodawcy w rozumieniu ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług
drogą elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730) usunięcie wszystkich
publicznie dostępnych informacji zawartych w systemie teleinformatycznym,
którym posługuje się usługodawca, zmierzających do promocji lub reklamy
numeru lub usługi o podwyższonej opłacie.
2. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.
3. Decyzję, o której mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczącą usługi o podwyższonej
opłacie lub numeru wykorzystywanego do świadczenia usługi o podwyższonej opłacie
doręcza się także podmiotowi realizującemu dodatkowe świadczenie.

Art. 79c. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych zapewnia,
w miarę możliwości technicznych, użytkownikom końcowym będącym osobami
niepełnosprawnymi dostęp do świadczonych przez siebie usług telefonicznych
równoważny dostępowi do usług telefonicznych, z jakiego korzysta większość
użytkowników końcowych.
2. Prezes UKE publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE informacje
o dostępnych na rynku urządzeniach końcowych przystosowanych do używania przez
użytkowników końcowych będących osobami niepełnosprawnymi.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania dotyczące świadczenia udogodnień dla osób
niepełnosprawnych przez dostawców publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia użytkownikom
końcowym będącym osobami niepełnosprawnymi dostępu równoważnego dostępowi
do usług telefonicznych z jakiego korzysta większość użytkowników końcowych.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
dostarcza abonentowi nieodpłatnie z każdą fakturą podstawowy wykaz wykonanych
usług telekomunikacyjnych zawierający informację o zrealizowanych płatnych
połączeniach z podaniem, dla każdego typu połączeń, liczby jednostek
rozliczeniowych odpowiadającej wartości zrealizowanych przez abonenta połączeń.
1a. W przypadku usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomej publicznej sieci
telekomunikacyjnej dla abonenta, który ma przydzielony numer oraz udostępnił swoje
dane, o których mowa w art. 60a ust. 1a, podstawowy wykaz wykonanych usług
telekomunikacyjnych jest dostarczany na jego żądanie i obejmuje wyłącznie usługi
wykonane po złożeniu żądania przez tego abonenta. Pierwszy wykaz jest dostarczany
abonentowi w terminie 14 dni od dnia złożenia przez niego żądania, a każdy kolejny
w terminie do 10. dnia miesiąca kalendarzowego. Za dostarczenie wykazu może być
pobierana opłata w wysokości określonej w cenniku.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dostarcza na
żądanie abonenta, który ma przydzielony numer, szczegółowy wykaz wykonanych
usług telekomunikacyjnych, za który może być pobierana opłata w wysokości
określonej w cenniku.
3. Szczegółowy wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych powinien
zawierać informację o zrealizowanych płatnych połączeniach, z podaniem, dla
każdego połączenia: numeru wywoływanego, daty oraz godziny rozpoczęcia połączenia, czasu jego trwania oraz wysokości opłaty za połączenie
z wyszczególnieniem ceny brutto i netto.
4. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dostarcza
szczegółowy wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych począwszy od
odpowiednio bieżącego okresu rozliczeniowego albo miesiąca, w którym abonent złożył żądanie, do końca okresu rozliczeniowego albo miesiąca, w czasie którego upływa
uzgodniony z abonentem termin zaprzestania dostarczania tego wykazu.
5. Wykaz, o którym mowa w ust. 4, dostawca publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych dostarcza:
1) w przypadku abonenta będącego stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej – wraz z fakturą wystawioną za okres
rozliczeniowy, którego dotyczy ten wykaz;
2) w przypadku usługi przedpłaconej świadczonej w ruchomej publicznej sieci
telekomunikacyjnej dla abonenta, który ma przydzielony numer oraz udostępnił
swoje dane, o których mowa w art. 60a ust. 1a – pierwszy wykaz jest dostarczany
abonentowi w terminie 14 dni od dnia złożenia przez niego żądania, a każdy
kolejny w terminie do 10. dnia miesiąca kalendarzowego.
6. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dostarcza, na
żądanie abonenta, szczegółowy wykaz wykonanych usług telekomunikacyjnych
obejmujący:
1) w przypadku abonenta będącego stroną umowy zawartej w formie pisemnej,
elektronicznej lub dokumentowej z dostawcą – okresy rozliczeniowe
poprzedzające nie więcej niż 12 miesięcy okres rozliczeniowy, w którym abonent
złożył żądanie;
2) w przypadku usługi przedpłaconej świadczonej w publicznej sieci
telekomunikacyjnej dla abonenta, który udostępnił swoje dane, o których mowa
w art. 60a ust. 1a – okres nie dłuższy niż 12 miesięcy poprzedzających termin
złożenia przez abonenta żądania.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, szczegółowy wykaz wykonanych
usług telekomunikacyjnych dostarcza się w terminie 14 dni od dnia złożenia żądania
przez abonenta.

Art. 80a. 1. Dostawca publicznie dostępnej usługi telekomunikacyjnej zawiera
w wykazie, o którym mowa w art. 80 ust. 1, numer wykorzystywany do świadczenia
usługi o podwyższonej opłacie, z której abonent skorzystał, oraz informację o stronie podmiotowej BIP UKE, na której jest zamieszczony rejestr, o którym mowa w art. 65 ust. 2.
2. W wykazie, o którym mowa w art. 80 ust. 1, dostawca publicznie dostępnej
usługi telekomunikacyjnej zawiera również informację o możliwości złożenia żądania,
o którym mowa w art. 64a.

art. 81. więcej Art. 81. 1. Usługę powszechną stanowi zestaw usług telekomunikacyjnych, wraz
z udogodnieniami dla osób niepełnosprawnych, świadczonych z wykorzystaniem
dowolnej technologii, z zachowaniem dobrej jakości i po przystępnej cenie, które
powinny być dostępne na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przez przedsiębiorcę wyznaczonego rozumie się przedsiębiorcę, który został
wyznaczony w drodze decyzji, o której mowa w art. 82 ust. 4 albo w art. 83.
3. Do zestawu usług telekomunikacyjnych, o którym mowa w ust. 1, zalicza się
następujące usługi:
1) przyłączenie zakończenia sieci w stałej lokalizacji umożliwiające komunikację
głosową, faksową i przesyłanie danych, w tym funkcjonalny dostęp do sieci
Internet, którego prędkość umożliwia korzystanie z aplikacji używanych
powszechnie w drobnych bieżących sprawach życia codziennego,
w szczególności korzystanie z poczty elektronicznej lub aplikacji
umożliwiających dokonywanie płatności;
2) utrzymanie łącza abonenckiego z zakończeniem sieci, o którym mowa w pkt 1,
w gotowości do realizacji połączeń telefonicznych krajowych
i międzynarodowych;
3) połączenia telefoniczne krajowe i międzynarodowe;
4) ogólnokrajową informację o numerach telefonicznych, dostępną również dla
użytkowników aparatów publicznych lub innych punktów dostępowych
umożliwiających komunikację głosową;
5) udostępnianie ogólnokrajowego spisu abonentów;
6) świadczenie usług telefonicznych za pomocą aparatów publicznych lub innych
punktów dostępowych umożliwiających komunikację głosową.
4. (uchylony)
5. W przypadku:
1) szkół publicznych,
2) szkół niepublicznych oraz niepublicznych szkół artystycznych o uprawnieniach
publicznych szkół artystycznych, w których realizowany jest obowiązek szkolny
lub obowiązek nauki,
3) (uchylony)
4) publicznych centrów kształcenia ustawicznego, centrów kształcenia
zawodowego, młodzieżowych ośrodków wychowawczych, młodzieżowych
ośrodków socjoterapii, specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych,
specjalnych ośrodków wychowawczych i poradni
psychologiczno-pedagogicznych,
5) publicznych placówek doskonalenia nauczycieli i publicznych bibliotek
pedagogicznych,
6) publicznych bibliotek,
7) szkół wyższych
– zwanych dalej „jednostkami uprawnionymi”, przedsiębiorca wyznaczony, zgodnie
z art. 82 ust. 4 albo art. 83, do świadczenia usługi, o której mowa w ust. 3 pkt 1,
świadczy także usługę przyłączenia do sieci w celu zapewnienia korzystania z usługi
szerokopasmowego dostępu do Internetu.
6. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wymaganą przepływność łącza dla usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu
jednostek uprawnionych, mając na uwadze zwiększenie dostępności usług
telekomunikacyjnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz konieczność
budowania kompetencji cyfrowych.

Art. 81a. 1. Prezes UKE dokonuje oceny dostępności, jakości świadczenia
i przystępności cenowej usług, o których mowa w art. 81 ust. 3.
2. Wyniki oceny, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE zamieszcza na stronie
podmiotowej BIP UKE w celu ich skonsultowania z zainteresowanymi podmiotami,
w szczególności użytkownikami końcowymi, konsumentami i przedsiębiorcami
telekomunikacyjnymi. Do konsultacji stosuje się odpowiednio art. 16 ust. 2.

art. 82. więcej Art. 82. 1. Jeżeli wyniki oceny oraz konsultacji, o których mowa w art. 81a,
wykazały, że którakolwiek z usług, o których mowa w art. 81 ust. 3, nie jest dostępna
lub świadczona z zachowaniem dobrej jakości i po przystępnej cenie, Prezes UKE
niezwłocznie ogłasza na stronie podmiotowej BIP UKE konkurs na przedsiębiorcę wyznaczonego do realizacji obowiązku świadczenia tej usługi na obszarze wskazanym przez Prezesa UKE.
2. Prezes UKE ustala warunki konkursu, kierując się stopniem rozwoju usług
telekomunikacyjnych, potrzebami użytkowników końcowych oraz potrzebą
minimalizacji zniekształceń lub ograniczeń konkurencji na danym obszarze w zakresie
usługi, której świadczenie jest przedmiotem konkursu.
3. W ogłoszeniu o konkursie określa się:
1) usługę, której świadczenie jest przedmiotem konkursu, oraz ogólne wymagania
dotyczące jej świadczenia;
2) obszar, na którym ma być świadczona usługa, o której mowa w pkt 1;
3) czy w decyzji, o której mowa w ust. 4, zostaną nałożone obowiązki, o których
mowa w art. 91;
4) inne wymagane informacje, o których mowa w rozporządzeniu wydanym na
podstawie ust. 5.
4. Prezes UKE, w drodze decyzji, wyznacza do świadczenia usługi, której
świadczenie było przedmiotem konkursu, przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który
w konkursie zaoferował najniższy prognozowany koszt netto świadczenia tej usługi,
biorąc pod uwagę zdolność ekonomiczną i techniczną tego przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego do świadczenia tej usługi.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wymagany zakres ogłoszenia o konkursie, zakres oferty na świadczenie usług
wchodzących w skład usługi powszechnej i wymaganej dokumentacji oraz tryb
postępowania konkursowego w sprawie wyłonienia przedsiębiorcy wyznaczonego,
mając na uwadze potrzebę zachowania przejrzystości i obiektywności postępowania.

art. 83. więcej Art. 83. W przypadku braku ofert spełniających warunki konkursu na
świadczenie usługi powszechnej lub poszczególnych usług wchodzących w jej skład,
Prezes UKE wyznacza, w drodze decyzji, do świadczenia usługi, której świadczenie
było przedmiotem konkursu, przedsiębiorcę telekomunikacyjnego świadczącego taką
usługę, biorąc pod uwagę zdolność ekonomiczną i techniczną tego przedsiębiorcy do
świadczenia tej usługi na danym obszarze, potrzebę wspierania równoprawnej
i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych oraz
zapewnienie dostępności tych usług.

Art. 83a. Prezes UKE informuje Komisję Europejską o wyznaczeniu
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego obowiązanego do świadczenia usług, o których mowa w art. 81 ust. 3, oraz każdorazowo o nałożeniu, zniesieniu, utrzymaniu lub zmianie obowiązków regulacyjnych w stosunku do takiego przedsiębiorcy.

art. 84. więcej Art. 84. Prezes UKE sporządza listę przedsiębiorców wyznaczonych oraz
publikuje ją na stronie podmiotowej BIP UKE, podając zakres świadczonych przez
tych przedsiębiorców usług i obszar, na jakim mają obowiązek ich świadczenia.

art. 85. więcej Art. 85. 1. W decyzjach, o których mowa w art. 82 ust. 4 i art. 83, Prezes UKE
określa w szczególności:
1) usługę, o której mowa w art. 81 ust. 3, do której świadczenia jest wyznaczony
przedsiębiorca, oraz wymagania dotyczące świadczenia tej usługi, biorąc pod
uwagę przepisy Unii Europejskiej dotyczące jakości usług;
2) obszar, na którym ma być świadczona usługa, o której mowa w pkt 1;
3) termin rozpoczęcia świadczenia usługi, o której mowa w pkt 1;
4) okres świadczenia usługi, o której mowa w pkt 1;
5) obowiązki przedsiębiorcy wyznaczonego dotyczące zakresu, formy, terminu
i miejsca publikacji informacji dotyczących świadczenia usługi, o której mowa
w pkt 1.
1a. W decyzji, o której mowa w art. 82 ust. 4, Prezes UKE określa zaoferowany
przez przedsiębiorcę wyznaczonego, prognozowany koszt netto świadczenia usługi,
której świadczenie było przedmiotem konkursu.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu
konsultacyjnym.

art. 86. więcej Art. 86. Przedsiębiorca wyznaczony do świadczenia usługi, o której mowa
w art. 81 ust. 3, nie może odmówić zawarcia umowy o świadczenie tej usługi, jeżeli
użytkownik końcowy spełni warunki wynikające z regulaminu świadczenia usługi.
Przedsiębiorca wyznaczony do świadczenia usługi, o której mowa w art. 81 ust. 3
pkt 1, nie może odmówić zawarcia umowy o świadczenie usługi, o której mowa
w art. 81 ust. 5.

art. 87. więcej Art. 87. Przedsiębiorca wyznaczony zawiera, w terminie 30 dni od dnia złożenia
wniosku, umowę, o której mowa w art. 86, w której określa w szczególności termin
rozpoczęcia świadczenia usługi.

art. 88. więcej Art. 88. Prezes UKE ustala, w drodze decyzji, dla każdego przedsiębiorcy
wyznaczonego do świadczenia usługi wchodzącej w skład usługi powszechnej
polegającej na świadczeniu usługi telefonicznej za pomocą aparatów publicznych lub innych punktów dostępowych umożliwiających komunikację głosową, minimalną
liczbę aparatów publicznych lub innych punktów dostępowych umożliwiających
komunikację głosową, w tym przystosowanych dla osób niepełnosprawnych, jakie
powinny być dostępne na obszarze, na którym dany przedsiębiorca wyznaczony ma
świadczyć tę usługę, biorąc pod uwagę stan telefonizacji oraz uzasadnione potrzeby
mieszkańców na tym obszarze.

art. 89. więcej Art. 89. Przedsiębiorca wyznaczony jest obowiązany zapewnić osobom
niepełnosprawnym dostęp do świadczonej przez siebie usługi powszechnej przez
oferowanie:
1) urządzeń końcowych przystosowanych do używania przez osoby
niepełnosprawne, jeżeli używanie takiego urządzenia jest niezbędne do
zapewnienia im dostępu do usługi powszechnej;
2) udogodnień ułatwiających osobom niepełnosprawnym korzystanie z usługi
powszechnej.

art. 90. więcej Art. 90. (uchylony).

art. 91. więcej Art. 91. 1. (uchylony)
2. Prezes UKE kierując się uwarunkowaniami krajowymi może, w decyzjach,
o których mowa w art. 82 ust. 4 i art. 83, nałożyć na przedsiębiorcę wyznaczonego
obowiązek:
1) stosowania ujednoliconych taryf świadczenia usługi, do której świadczenia
został wyznaczony, na obszarze świadczenia tej usługi lub
2) stosowania określonych przez Prezesa UKE maksymalnych cen połączeń
w przypadku usługi, o której mowa w art. 81 ust. 3 pkt 4 i 6 lub
3) zapewnienia specjalnego pakietu cenowego.
3. Przedsiębiorca, na którego nałożono obowiązek, o którym mowa w ust. 2
pkt 3, w celu zapewnienia konsumentom o niskich dochodach i o szczególnych
potrzebach społecznych dostępu i korzystania z publicznie dostępnych usług oferuje
specjalny pakiet cenowy, który świadczony będzie na warunkach innych niż zwykłe
warunki komercyjne.
4. W przypadku wyboru przez konsumenta specjalnego pakietu cenowego,
przedsiębiorca wyznaczony może żądać przedłożenia dokumentów potwierdzających
niskie dochody lub szczególne potrzeby społeczne konsumenta.

Art. 91a. 1. Przedsiębiorca wyznaczony przedkłada Prezesowi UKE projekt:
1) cennika w zakresie specjalnego pakietu cenowego i podstawowego pakietu
cenowego;
2) regulaminu świadczenia usługi powszechnej albo poszczególnych usług
wchodzących w jej skład lub ich zmiany, wraz z uzasadnieniem, w terminie co
najmniej 30 dni przed planowanym wprowadzeniem ich w życie.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku przedłożenia Prezesowi UKE
projektu, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany w trybie art. 48 ust. 1.
3. Prezes UKE może, w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia przedłożenia
projektu, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany zgłosić sprzeciw do projektu lub
jego części, jeżeli projekt ten lub jego zmiana jest sprzeczny z decyzją, o której mowa
w art. 82 ust. 4 lub art. 83.
4. W decyzji, o której mowa w ust. 3, Prezes UKE może zobowiązać
przedsiębiorcę wyznaczonego do przedstawienia w terminie 30 dni od dnia doręczenia
decyzji poprawionego projektu, o którym mowa w ust. 1, lub jego zmiany.
5. Prezes UKE może żądać od przedsiębiorcy wyznaczonego przedłożenia
dodatkowych dokumentów lub udzielenia dodatkowych informacji. Bieg terminu do
zgłoszenia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 3, ulega zawieszeniu od dnia wysłania
żądania Prezesa UKE do dnia doręczenia do UKE tych dokumentów lub informacji.
6. Projekt, o którym mowa w ust. 1 lub jego zmiany, w zakresie objętym
sprzeciwem Prezesa UKE, nie wchodzą w życie.
7. Cennik w zakresie specjalnego pakietu cenowego i podstawowego pakietu
cenowego oraz regulamin świadczenia usługi powszechnej albo poszczególnych usług
wchodzących w jej skład lub ich zmian podlegają publikacji na stronie podmiotowej
BIP UKE.

art. 92. więcej Art. 92. 1. Przedsiębiorca wyznaczony jest obowiązany do przedłożenia
Prezesowi UKE cennika i regulaminu świadczenia usługi, do której świadczenia został
wyznaczony, w terminie 2 tygodni od wprowadzenia ich postanowień w życie
i każdorazowo po dokonaniu w nich zmian.
2. Prezes UKE zamieszcza cennik i regulamin, o których mowa w ust. 1, na
stronie podmiotowej BIP UKE.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku przedłożenia Prezesowi UKE
projektu cennika i regulaminu świadczenia usług lub ich zmiany w trybie art. 48 ust. 1.

art. 93. więcej Art. 93. 1. Przedsiębiorca wyznaczony, dostarczając udogodnienia i usługi
dodatkowe w stosunku do usługi, do której świadczenia został wyznaczony, lub usługi, o której mowa w art. 81 ust. 5, ustanawia warunki korzystania z nich w taki
sposób, aby abonent nie był zobligowany do płacenia za udogodnienia lub usługi
dodatkowe, które nie są konieczne do świadczenia zamówionej usługi.
2. Przedsiębiorca wyznaczony umożliwia rozłożenie na raty opłaty za
przyłączenie zakończenia sieci, o którym mowa w art. 81 ust. 3 pkt 1.
3. Przedsiębiorca wyznaczony zapewnia abonentom możliwość nieodpłatnego
zablokowania połączeń wychodzących do określonych kategorii numeracji lub usług.
4. Przedsiębiorca wyznaczony bezpłatnie blokuje połączenia wychodzące
powyżej określonej wartości w okresie rozliczeniowym, jeżeli wartość ta została
wskazana w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a abonent nie
dokonał zabezpieczenia wierzytelności wynikających z tej umowy.
4a. Przedsiębiorca wyznaczony zapewnia abonentom możliwość korzystania
z usług w granicach sumy przedpłaconej lub w granicach określonej przez abonenta
górnej kwoty faktury.
5. Przedsiębiorca wyznaczony dostarcza, na żądanie abonenta, szczegółowy,
bezpłatny wykaz wykonanych na jego rzecz usług, o których mowa w art. 81 ust. 3,
do świadczenia których został wyznaczony, w formie uniemożliwiającej osobom
trzecim bezpośredni dostęp do informacji w nich zawartych, tak aby abonent mógł
weryfikować i kontrolować opłaty ponoszone z tytułu korzystania z tych usług.

art. 94. więcej Art. 94. (uchylony).

Art. 94a. W przypadku gdy przedsiębiorca wyznaczony zamierza zbyć środki
majątkowe lokalnej sieci dostępu lub ich znaczną część, na rzecz odrębnej osoby
prawnej należącej do innego właściciela, informuje on Prezesa UKE w celu zbadania
przez niego wpływu takiej transakcji na zapewnianie i świadczenie usług, o których
mowa w art. 81 ust. 3 pkt 1 i 3, oraz nałożenia, zmiany bądź uchylenia obowiązków
regulacyjnych, o których mowa w art. 46 ust. 2. Zawiadomienia dokonuje się
najpóźniej na sześć miesięcy przed planowanym przeniesieniem środków
majątkowych.

art. 95. więcej Art. 95. 1. Przedsiębiorcy wyznaczonemu przysługuje dopłata do kosztów
świadczonych przez niego usług, do których świadczenia został wyznaczony, zwana
dalej „dopłatą”, w przypadku ich nierentowności.
2. Dopłatę ustala Prezes UKE w wysokości kosztu netto świadczenia usługi, do
której świadczenia przedsiębiorca został wyznaczony. Koszt netto świadczenia tej usługi dotyczy tylko kosztów, których przedsiębiorca wyznaczony nie poniósłby, gdyby nie miał obowiązku jej świadczenia.
2a. W przypadku wyznaczenia przedsiębiorcy w drodze decyzji, o której mowa
w art. 82 ust. 4, dopłata nie może być wyższa niż zaoferowany w konkursie
prognozowany koszt netto świadczenia usługi, do świadczenia której ten
przedsiębiorca został wyznaczony.
3. Kalkulacja kosztu netto, o którym mowa w ust. 2, w zależności od usługi, do
której świadczenia dany przedsiębiorca został wyznaczony, powinna uwzględniać:
1) koszty bezpośrednio związane ze świadczeniem usługi powszechnej;
2) przychody ze świadczenia usługi powszechnej;
3) korzyści pośrednie związane ze świadczeniem usługi powszechnej.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
sposób obliczania kosztu netto usługi, o której mowa w art. 81 ust. 3, kierując się
obowiązującymi w tym zakresie przepisami Unii Europejskiej.

art. 96. więcej Art. 96. 1. Przedsiębiorca wyznaczony może złożyć wniosek o dopłatę
w terminie 6 miesięcy od zakończenia roku kalendarzowego, w którym, zdaniem tego
przedsiębiorcy, wystąpił koszt netto. Prezes UKE niezwłocznie zamieszcza na stronie
podmiotowej BIP UKE informację o wpłynięciu wniosku przedsiębiorcy
wyznaczonego o dopłatę, z zastrzeżeniem art. 9.
2. Przedsiębiorca wyznaczony przedstawia Prezesowi UKE wyliczoną wysokość
kosztu netto, a także rachunki lub inne dokumenty zawierające dane lub informacje
służące za podstawę obliczenia tego kosztu netto. Do przeprowadzenia analizy tej
dokumentacji Prezes UKE powołuje biegłego rewidenta.
3. Prezes UKE, w terminie 60 dni od dnia złożenia wniosku, weryfikuje koszt
netto i w zależności od wyników tej weryfikacji przyznaje, w drodze decyzji, ustaloną
kwotę dopłaty bądź odmawia jej przyznania.
4. Prezes UKE odmawia przyznania dopłaty, jeżeli stwierdzi, że zweryfikowany
koszt netto nie stanowi uzasadnionego obciążenia przedsiębiorcy wyznaczonego.

art. 97. więcej Art. 97. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni, których przychód z działalności
telekomunikacyjnej w roku kalendarzowym, za który przysługuje dopłata, przekroczył
4 miliony złotych, są obowiązani do udziału w pokryciu dopłaty.

art. 98. więcej Art. 98. 1. Prezes UKE, niezwłocznie po ustaleniu należnej dopłaty, rozpoczyna
postępowanie w sprawie ustalenia przedsiębiorców telekomunikacyjnych
obowiązanych do pokrycia dopłaty i wysokości ich udziału w dopłacie.
2. Prezes UKE ustala jednolity wskaźnik procentowego udziału wszystkich
przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązanych do udziału w pokryciu dopłaty,
biorąc pod uwagę wysokość dopłaty, która podlega pokryciu. Wysokość udziału
danego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego w pokryciu dopłaty, nie wyższa niż 1%
jego przychodów, ustalana jest proporcjonalnie do wysokości przychodów tego
przedsiębiorcy w danym roku kalendarzowym, uzyskanych z tytułu wykonywania
działalności telekomunikacyjnej.
3. Prezes UKE ustala, w drodze decyzji, kwotę udziału w pokryciu dopłaty dla
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.
4. Kwota dopłaty podlega administracyjnej egzekucji należności pieniężnych.
5. Jeżeli kwota dopłaty uzyskana została od przedsiębiorcy w drodze egzekucji,
kwotę wydatków związanych z przekazaniem egzekwowanej należności przedsiębiorcy
wyznaczonemu, uprawnionemu do otrzymania dopłaty oraz opłatę komorniczą
pokrywa przedsiębiorca telekomunikacyjny obowiązany do udziału w pokryciu
dopłaty, przeciwko któremu toczyło się to postępowanie egzekucyjne.

art. 99. więcej Art. 99. 1. Kwotę ustaloną w decyzji, o której mowa w art. 98 ust. 3, wpłaca się
na wyodrębniony rachunek UKE wykorzystywany do transferów pieniężnych od
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, obowiązanego do udziału w pokryciu dopłaty,
do przedsiębiorcy wyznaczonego, uprawnionego do otrzymania tej dopłaty,
w terminie 1 miesiąca od dnia otrzymania tej decyzji.
2. Odsetki od środków zgromadzonych na rachunku, o którym mowa w ust. 1,
powiększają kwotę zgromadzonych środków.
3. Prezes UKE po uzyskaniu wpłat na rachunek UKE niezwłocznie przekazuje
dopłatę przedsiębiorcy wyznaczonemu, uprawnionemu do jej otrzymania
proporcjonalnie do uzyskanych wpłat.
4. Jeżeli ustalona kwota dopłaty przewyższa kwotę środków zgromadzonych na
rachunku UKE, obowiązek dopłaty w kolejnym roku kalendarzowym powiększa się
o zaległą kwotę.
5. Prezes UKE zamieszcza na stronie podmiotowej BIP UKE sprawozdanie
obejmujące końcowe wyniki ustaleń dotyczące:
1) kosztów netto świadczenia usługi, o której mowa w art. 81 ust. 3;
2) badania dokumentacji;
3) udziałów przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązanych do pokrycia
dopłaty;
4) wysokości przekazanej dopłaty przedsiębiorcy wyznaczonemu;
5) wyceny korzyści niematerialnych dla przedsiębiorców wyznaczonych,
wynikających ze świadczenia usługi powszechnej.

art. 100. więcej Art. 100. (uchylony).

art. 101. więcej Art. 101. 1. Przedsiębiorca wyznaczony może przerwać albo w istotnym
zakresie ograniczyć świadczenie usługi, do której świadczenia został wyznaczony, lub
zmienić warunki świadczenia tej usługi, jeżeli zachodzą uzasadnione okoliczności
uniemożliwiające spełnienie wymagań dotyczących:
1) zachowania ciągłości świadczenia usług telekomunikacyjnych w przypadku
awarii sieci telekomunikacyjnej lub w sytuacjach szczególnego zagrożenia,
2) zachowania ochrony integralności sieci,
3) interoperacyjności usług,
4) zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej lub ochrony danych w sieci,
spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej
– informując Prezesa UKE o przyczynach, czasie trwania lub przewidywanym
terminie, w którym świadczenie usługi powszechnej będzie przerwane, ograniczone
lub zostaną zmienione warunki świadczenia tej usługi.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, abonentom sieci przedsiębiorcy
wyznaczonego przysługuje w tej sprawie skarga do Prezesa UKE, który rozpatruje ją
w terminie 7 dni od dnia jej wniesienia.
3. Przedsiębiorca wyznaczony może:
1) ograniczyć świadczenie usług telekomunikacyjnych w pierwszej kolejności
usług niewchodzących w skład usługi powszechnej, utrzymując świadczenie
usług niepowiększających zadłużenia abonenta, w tym przekazywanie połączeń
do abonenta lub połączeń bezpłatnych, jeżeli abonent pozostaje w opóźnieniu z płatnością należności za wykonanie usług telekomunikacyjnych przez okres
dłuższy niż jeden okres rozliczeniowy lub w przypadku wskazanym w art. 93
ust. 4 lub w art. 57 ust. 3;
2) ograniczyć lub zawiesić świadczenie usług telekomunikacyjnych, jeżeli abonent
uporczywie narusza warunki regulaminu świadczenia usług lub umowy
o świadczenie usług telekomunikacyjnych albo podejmuje działania
utrudniające, albo uniemożliwiające świadczenie lub korzystanie z usług
telekomunikacyjnych.
4. Przedsiębiorca wyznaczony może jednostronnie rozwiązać umowę
z abonentem, któremu ograniczył lub zawiesił świadczenie usług
telekomunikacyjnych, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu abonenta do:
1) zapłaty należności w terminie nie krótszym niż 15 dni, w przypadku zwłoki
w płatności za wykonane usługi telekomunikacyjne;
2) usunięcia przyczyn zawieszenia lub ograniczenia świadczenia usług
w przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 2.
5. W przypadku sporu co do wysokości należności, odłączenie nie może nastąpić
do czasu rozstrzygnięcia sporu, pod warunkiem zapłaty należności bieżących.

art. 102. więcej Art. 102. 1. Przedsiębiorca wyznaczony, który z przyczyn nieleżących po jego
stronie nie może dalej świadczyć usługi, do której świadczenia został wyznaczony,
informuje Prezesa UKE o zamiarze zaprzestania świadczenia tej usługi, a także
o działaniach prowadzących do zachowania ciągłości jej świadczenia.
2. Przedsiębiorca wyznaczony nie może zaprzestać świadczenia usługi, do której
świadczenia został wyznaczony, do czasu przejęcia jej świadczenia przez innego
przedsiębiorcę wyznaczonego.

art. 103. więcej Art. 103. 1. Przedsiębiorca wyznaczony do udostępniania ogólnokrajowego
spisu abonentów lub świadczenia usługi ogólnokrajowej informacji o numerach
telefonicznych jest obowiązany do świadczenia tych usług wszystkim użytkownikom
końcowym.
1a. Abonent publicznej sieci telefonicznej, który ma przydzielony numer, ma
prawo do zamieszczenia swoich danych w ogólnokrajowym spisie abonentów i ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych.
2. Jeżeli przedmiotem decyzji, o której mowa w art. 82 ust. 4 albo art. 83, jest
obowiązek udostępniania ogólnokrajowego spisu abonentów, Prezes UKE określa
w tej decyzji szczegółowe warunki świadczenia tej usługi, w tym formę i zakres jej świadczenia, a także stopień szczegółowości danych abonentów, które będą objęte
tym spisem.
2a. Jeżeli przedmiotem decyzji, o której mowa w art. 82 ust. 4 albo art. 83, jest
obowiązek świadczenia usługi ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych,
Prezes UKE określa w tej decyzji szczegółowe warunki świadczenia tej usługi, w tym
jej zakres, a także stopień szczegółowości danych abonentów, które będą objęte tą
informacją.
3. Do usługi ogólnokrajowej informacji o numerach abonentów oraz do
sporządzania ogólnokrajowego spisu abonentów i związanego z tym udostępniania
danych stosuje się przepisy art. 161 i art. 169.
4. Ogólnokrajowy spis abonentów oraz ogólnokrajowa informacja o numerach
abonentów powinny być uaktualniane przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego nie
rzadziej niż raz na rok.

art. 104. więcej Art. 104. 1. Do odpowiedzialności przedsiębiorców telekomunikacyjnych za
niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi telekomunikacyjnej stosuje się
przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art. 107 ust. 1.
2. Przedsiębiorca wyznaczony odpowiada za niewykonanie lub nienależyte
wykonanie usługi powszechnej jedynie w zakresie określonym ustawą.
3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli niewykonanie lub nienależyte wykonanie
usługi powszechnej było wynikiem winy umyślnej, rażącego niedbalstwa
przedsiębiorcy wyznaczonego lub następstwem czynu niedozwolonego.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługi międzynarodowe
odpowiada za ich niewykonanie lub nienależyte wykonanie w zakresie i na zasadach
ustalonych w umowach międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest
stroną.

art. 105. więcej Art. 105. 1. Za każdy dzień przerwy w świadczeniu usługi powszechnej lub
usługi, o której mowa w art. 81 ust. 5, płatnej okresowo abonentowi przysługuje
odszkodowanie w wysokości 1/15 średniej opłaty miesięcznej liczonej według
rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, jednak za okres nie dłuższy
niż ostatnie 12 miesięcy.
2. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli w okresie rozliczeniowym łączny czas
przerw był krótszy od 36 godzin.
3. Niezależnie od odszkodowania, za każdy dzień, w którym nastąpiła przerwa
w świadczeniu usługi telefonicznej płatnej okresowo trwająca dłużej niż 12 godzin,
abonentowi przysługuje zwrot 1/30 miesięcznej opłaty abonamentowej.
4. Z tytułu niedotrzymania z winy przedsiębiorcy wyznaczonego:
1) terminu zawarcia umowy, o którym mowa w art. 87, lub
2) określonego w umowie o świadczenie usługi powszechnej lub usługi, o której
mowa w art. 81 ust. 5, terminu rozpoczęcia świadczenia tych usług
– za każdy dzień przekroczenia terminu przysługuje użytkownikowi końcowemu od
przedsiębiorcy wyznaczonego odszkodowanie w wysokości 1/30 określonej
w umowie miesięcznej opłaty abonamentowej, stosowanej przez tego przedsiębiorcę
za świadczenie usługi powszechnej lub usługi, o której mowa w art. 81 ust. 5, płatnej
okresowo.

art. 106. więcej Art. 106. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest
obowiązany do rozpatrzenia reklamacji usługi telekomunikacyjnej.
2. Jeżeli reklamacja usługi telekomunikacyjnej nie zostanie rozpatrzona
w terminie 30 dni od dnia jej złożenia, uważa się, że została ona uwzględniona. Przez
rozpatrzenie reklamacji rozumie się wysłanie przed upływem tego terminu przez
dostawcę publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych odpowiedzi
o uwzględnieniu lub nieuwzględnieniu reklamacji.
3. W przypadku uwzględnienia reklamacji usługi telekomunikacyjnej opłata,
o której mowa w art. 80 ust. 2, podlega zwrotowi.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
tryb postępowania reklamacyjnego oraz warunki, jakim powinna odpowiadać
reklamacja usługi telekomunikacyjnej za:
1) niedotrzymanie z winy przedsiębiorcy wyznaczonego terminu zawarcia umowy
o świadczenie usługi powszechnej lub usługi, o której mowa w art. 81 ust. 5,
2) niedotrzymanie z winy dostawcy usług określonego w umowie o świadczenie
usług telekomunikacyjnych terminu rozpoczęcia świadczenia tych usług,
3) niewykonanie lub nienależyte wykonanie usługi telekomunikacyjnej,
4) nieprawidłowe obliczenie należności z tytułu świadczenia usługi
telekomunikacyjnej
– mając na uwadze niezbędną ochronę interesu użytkownika końcowego.

art. 107. więcej Art. 107. 1. Prawo dochodzenia w postępowaniu sądowym lub w postępowaniu,
o którym mowa w art. 109, roszczeń określonych w ustawie przysługuje
użytkownikowi końcowemu po wyczerpaniu drogi postępowania reklamacyjnego.
2. Drogę postępowania reklamacyjnego w przypadku, o którym mowa w ust. 1,
uważa się za wyczerpaną, jeżeli reklamacja nie została uwzględniona lub dostawca
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie zapłacił dochodzonej
należności w terminie 30 dni od dnia, w którym reklamacja usługi telekomunikacyjnej
została uwzględniona.

art. 108. więcej Art. 108. 1. Roszczenia dochodzone na podstawie art. 105 przedawniają się
z upływem 12 miesięcy od końca okresu rozliczeniowego, w którym zakończyła się
przerwa w świadczeniu usługi telekomunikacyjnej, albo od dnia, w którym usługa
została nienależycie wykonana lub miała być wykonana.
2. Bieg przedawnienia roszczeń zawiesza się na okres od dnia wniesienia
reklamacji usługi telekomunikacyjnej do dnia udzielenia na nią odpowiedzi, nie dłużej
jednak niż na okres przewidziany do rozpatrzenia reklamacji.

art. 109. więcej Art. 109. 1. Spór cywilnoprawny między konsumentem a dostawcą publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych może być zakończony polubownie w drodze
postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich.
2. Postępowanie w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów
konsumenckich prowadzi Prezes UKE, który w tym zakresie jest podmiotem
uprawnionym do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania
sporów konsumenckich w rozumieniu ustawy z dnia 23 września 2016 r. o
pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823).
3. W zakresie nieuregulowanym stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 września
2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich.
4. Postępowanie w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów
konsumenckich prowadzi się na wniosek konsumenta albo z urzędu, jeżeli wymaga
tego ochrona interesu konsumenta.
5. Wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania
sporów konsumenckich zawiera co najmniej elementy określone w art. 33 ust. 2
ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich, z tym że wnioskodawca może wnosić o przedstawienie stronom
propozycji rozwiązania sporu.
6. Do wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego
rozwiązywania sporów konsumenckich dołącza się uzasadnienie żądania strony oraz
kopie posiadanych przez wnioskodawcę dokumentów potwierdzających informacje
zawarte we wniosku.
7. Prezes UKE odmawia rozpatrzenia sporu w przypadku, gdy jego przedmiot
wykracza poza kategorie sporów objęte właściwością Prezesa UKE.
8. Prezes UKE może odmówić rozpatrzenia sporu w przypadku, gdy:
1) wnioskodawca nie podjął przed złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania w
sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich próby kontaktu z
dostawcą publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych i bezpośredniego
rozwiązania sporu, w tym nie wyczerpał drogi postępowania reklamacyjnego;
2) spór jest błahy lub wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie pozasądowego
rozwiązywania sporów konsumenckich spowoduje uciążliwości dla dostawcy
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych;
3) sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami jest w toku albo
została już rozpatrzona przez Prezesa UKE, inny właściwy podmiot albo sąd;
4) wartość przedmiotu sporu jest niższa od progu finansowego określonego w
przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 12;
5) wnioskodawca złożył wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie
pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich po upływie roku od dnia,
w którym podjął próbę kontaktu z dostawcą publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych i bezpośredniego rozwiązania sporu;
6) rozpatrzenie sporu spowodowałoby poważne zakłócenie działania Prezesa UKE.
9. W toku postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów
konsumenckich Prezes UKE zapoznaje dostawcę publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych z roszczeniem konsumenta, przedstawia stronom sporu przepisy
prawa mające zastosowanie w sprawie oraz propozycję rozwiązania sporu.
10. Prezes UKE pisemnie upoważnia pracownika Urzędu Komunikacji
Elektronicznej do prowadzenia postępowań w sprawie pozasądowego rozwiązywania
sporów konsumenckich. Upoważniony pracownik Urzędu Komunikacji
Elektronicznej jest osobą prowadzącą postępowanie w rozumieniu ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich.
Upoważnienie udzielane jest na czas określony.
11. Prezes UKE cofa pracownikowi Urzędu Komunikacji Elektronicznej
upoważnienie przed upływem okresu, na jaki zostało udzielone, w przypadku:
1) rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu funkcji;
2) skazania prawomocnym wyrokiem za popełnione umyślnie przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe;
3) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań;
4) złożenia rezygnacji.
12. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania
sporów konsumenckich,
2) wysokość progu finansowego wartości przedmiotu sporu, którego nieosiągnięcie
skutkować może odmową rozpatrzenia sporu,
3) sposób wnoszenia wniosków o wszczęcie postępowania w sprawie
pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich,
4) sposób wymiany informacji między stronami postępowania w sprawie
pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich za pomocą środków
komunikacji elektronicznej lub przesyłką pocztową,
5) szczegółowe kwalifikacje osób prowadzących postępowania w sprawie
pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich oraz minimalny czas, na
jaki jest udzielane upoważnienie,
6) termin na wyrażenie przez strony zgody na przedstawioną propozycję
rozwiązania sporu lub na zastosowanie się do niej
– mając na uwadze konieczność zapewnienia łatwego dostępu do postępowania,
sprawnego rozwiązywania sporów oraz bezstronnego i niezależnego prowadzenia
postępowania.

art. 110. więcej Art. 110. (uchylony).

Art. 110a. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o grupie kapitałowej,
rozumie się przez to grupę kapitałową w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia
16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369,
1571 i 1667), przy czym przez przedsiębiorcę rozumie się przedsiębiorcę
w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019
r. poz. 1292 i 1495), a także:
1) osobę fizyczną, osobę prawną, a także jednostkę organizacyjną niemającą
osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, organizującą lub
świadczącą usługi o charakterze użyteczności publicznej, które nie są
działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców;
2) osobę fizyczną wykonującą zawód we własnym imieniu i na własny rachunek
lub prowadzącą działalność w ramach wykonywania takiego zawodu;
3) osobę fizyczną, która posiada kontrolę w rozumieniu ustawy z dnia 16 lutego
2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów nad co najmniej jednym
przedsiębiorcą, choćby nie prowadziła działalności gospodarczej w rozumieniu
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców;
4) związek przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
o ochronie konkurencji i konsumentów.

art. 111. więcej Art. 111. 1. Przeznaczenie dla poszczególnych służb radiokomunikacyjnych
częstotliwości lub zakresów częstotliwości, zwanych dalej „częstotliwościami”, oraz
ich użytkowanie określa się w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości.
2. Częstotliwości mogą być użytkowane jako:
1) cywilne;
2) rządowe;
3) cywilno-rządowe.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, Krajową Tablicę
Przeznaczeń Częstotliwości, realizując politykę państwa w zakresie gospodarki zasobami częstotliwości, spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej oraz telekomunikacji, z uwzględnieniem:
1) międzynarodowych przepisów radiokomunikacyjnych;
2) kierunków i celów polityki w zakresie planowania strategicznego, koordynacji
i harmonizacji wykorzystania widma radiowego określonych w wieloletnich
programach dotyczących polityki w zakresie widma radiowego przyjętych przez
Parlament Europejski i Radę na mocy art. 8a ust. 3 dyrektywy 2002/21/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych
ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa)
(Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002, str. 33);
3) wymagań dotyczących:
a) zapewnienia warunków do harmonijnego rozwoju służb
radiokomunikacyjnych oraz dziedzin nauki i techniki, wykorzystujących
zasoby częstotliwości,
b) wdrażania nowych, efektywnych technik radiokomunikacyjnych,
c) obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku
publicznego.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, harmonogram rozdysponowania określonych zasobów częstotliwości
użytkowanych jako cywilne w użytkowaniu cywilnym lub cywilno-rządowym,
z uwzględnieniem:
1) polityki państwa w zakresie gospodarki zasobami częstotliwości;
2) przeznaczeń częstotliwości określonych w Krajowej Tablicy Przeznaczeń
Częstotliwości;
3) wymagań stosowanych przy określaniu Krajowej Tablicy Przeznaczeń
Częstotliwości.

art. 112. więcej Art. 112. 1. Prezes UKE ustala plany zagospodarowania częstotliwości oraz
zmiany tych planów z własnej inicjatywy lub:
1) na wniosek organu, na rzecz którego jest dokonywana rezerwacja częstotliwości,
przy współpracy z tym organem;
2) w miarę potrzeb i możliwości technicznych, w pozostałych zakresach
częstotliwości.
2. W odniesieniu do częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania
programów radiofonicznych i telewizyjnych Prezes UKE ustala plany zagospodarowania częstotliwości oraz zmiany tych planów w uzgodnieniu
z Przewodniczącym KRRiT na jego wniosek lub z własnej inicjatywy.
3. (uchylony)
4. Plany zagospodarowania częstotliwości oraz ich zmiany uwzględniają
w szczególności:
1) politykę państwa w zakresie gospodarki częstotliwościami;
2) politykę państwa w zakresie radiofonii i telewizji oraz telekomunikacji;
3) spełnianie wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej;
4) spełnianie wymagań dotyczących obronności i bezpieczeństwa państwa oraz
bezpieczeństwa i porządku publicznego;
5) uzgodnione przeznaczenia częstotliwości w ramach Unii Europejskiej;
6) potrzebę efektywnego wykorzystania częstotliwości, a także założenia polityki
wydawania uprawnień wymagających rezerwacji częstotliwości, zawarte we
wniosku organu, o którym mowa w ust. 2;
7) konieczność zapewnienia neutralności technologicznej i usługowej;
8) zasadę zmniejszania ograniczeń sposobu wykorzystania widma.
5. Plany zagospodarowania częstotliwości oraz ich zmiany nie mogą naruszać
dokonanych rezerwacji częstotliwości.
6. Prezes UKE udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji
o możliwości wykorzystania częstotliwości.
7. Prezes UKE publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE informację
o przystąpieniu do opracowania planu zagospodarowania określonego zakresu
częstotliwości lub do opracowania jego zmiany, w tym projekt planu
zagospodarowania określonego zakresu częstotliwości lub projekt jego zmiany.
Przepisy o postępowaniu konsultacyjnym stosuje się, z wyjątkiem art. 16 ust. 1 zdanie
drugie.
8. Przepisu ust. 7 nie stosuje się do planu zagospodarowania częstotliwości
przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów
radiofonicznych w sposób analogowy.

art. 113. więcej Art. 113. 1. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki wykonywania określonych służb
radiokomunikacyjnych w przewidzianych dla nich zakresach częstotliwości,
z uwzględnieniem wymagań stosowanych przy określaniu Krajowej Tablicy
Przeznaczeń Częstotliwości.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki wykorzystywania zakresów częstotliwości
przeznaczonych dla urządzeń używanych w przemyśle, medycynie lub nauce,
z uwzględnieniem wymagań przyjmowanych przy określaniu Krajowej Tablicy
Przeznaczeń Częstotliwości.

art. 114. więcej Art. 114. 1. Rezerwacja częstotliwości lub zasobów orbitalnych, zwana dalej
„rezerwacją częstotliwości”, określa częstotliwości lub zasoby orbitalne, które
w okresie rezerwacji pozostają w dyspozycji podmiotu, na rzecz którego dokonano
rezerwacji, przeniesiono uprawnienia do częstotliwości lub uprawnienia do
dysponowania częstotliwościami na cele związane z uzyskiwaniem pozwoleń
radiowych.
2. Rezerwacji częstotliwości dokonuje, zmienia lub cofa Prezes UKE.
Rezerwacji częstotliwości na cele rozprowadzania lub rozpowszechniania programów
radiofonicznych lub telewizyjnych, Prezes UKE dokonuje, zmienia lub cofa
w porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT. Niezajęcie stanowiska przez
Przewodniczącego KRRiT w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu decyzji
w sprawie rezerwacji częstotliwości jest równoznaczne z uzgodnieniem projektu.
2a. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane w przypadku
dokonania, zmiany lub cofnięcia rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania
programów radiofonicznych w sposób analogowy, na które Przewodniczący KRRiT
odpowiednio udzielił, zmienił lub cofnął koncesję.
2b. Zmiana rezerwacji częstotliwości nie może polegać na:
1) zwiększeniu zasobów częstotliwości pozostających w dyspozycji podmiotu,
wyrażonych w MHz;
2) zamianie zasobów częstotliwości na inne zasoby, chyba że dokonywana jest na
podstawie art. 123 ust. 1 pkt 9 lub ust. 2c;
3) rozszerzeniu obszaru, na którym mogą być wykorzystywane częstotliwości.
2c. Przepisu ust. 2b pkt 3 nie stosuje się do rezerwacji częstotliwości na cele
rozpowszechniania programów radiofonicznych w sposób analogowy drogą
rozsiewczą naziemną.
3. Rezerwacji częstotliwości dokonuje się dla podmiotu, który spełnia
wymagania określone ustawą oraz jeżeli częstotliwości:
1) są dostępne, z zastrzeżeniem art. 116 ust. 12 zdanie drugie;
2) zostały przeznaczone w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla
wnioskowanej służby radiokomunikacyjnej oraz plan zagospodarowania
częstotliwości przewiduje ich zagospodarowanie zgodnie z wnioskiem;
3) mogą być chronione przed szkodliwymi zakłóceniami;
4) mogą być wykorzystywane przez urządzenie radiowe bez powodowania
szkodliwych zaburzeń elektromagnetycznych lub kolizji z przyznanymi na rzecz
innych podmiotów rezerwacjami, pozwoleniami radiowymi lub decyzjami,
o których mowa w art. 144a i art. 144b;
5) mogą być wykorzystywane w sposób efektywny;
6) zostały międzynarodowo uzgodnione w zakresie i formie określonej
w międzynarodowych przepisach radiokomunikacyjnych lub umowach, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną – w przypadku gdy zachodzi możliwość
powodowania szkodliwych zakłóceń poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Decyzję w sprawie rezerwacji częstotliwości wydaje Prezes UKE w terminie
6 tygodni od dnia złożenia wniosku przez podmiot ubiegający się o rezerwację
częstotliwości, z zastrzeżeniem ust. 4a.
4a. Jeżeli dokonanie rezerwacji częstotliwości wymaga przeprowadzenia
przetargu, aukcji, konkursu albo uzgodnień międzynarodowych, Prezes UKE wydaje
decyzję w sprawie rezerwacji częstotliwości w terminie 6 tygodni od dnia ogłoszenia
wyników przetargu, aukcji, konkursu albo zakończenia uzgodnień
międzynarodowych.
4b. Informację o dokonaniu rezerwacji częstotliwości Prezes UKE niezwłocznie
publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE. Informacja ta zawiera nazwę podmiotu,
na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości, zakres częstotliwości objętych
rezerwacją oraz okres, na jaki została udzielona rezerwacja.
5. Rezerwacji częstotliwości dokonuje się na czas określony, nie dłuższy niż
15 lat, biorąc pod uwagę:
1) charakter usług świadczonych przez podmiot wnioskujący o rezerwację
częstotliwości;
2) inwestycje konieczne dla wykorzystywania rezerwowanych częstotliwości;
3) międzynarodowe kierunki rozwoju wykorzystywania częstotliwości.
6. Dopuszcza się dokonywanie rezerwacji częstotliwości na rzecz kilku
użytkowników.
6a. W przypadku, o którym mowa w ust. 6, Prezes UKE, w drodze decyzji,
wydanej w trybie art. 114a, ustala warunki współkorzystania z częstotliwości
w szczególności w zakresie:
1) zapewnienia możliwości zarządzania obsługą użytkownika końcowego przez
uprawnionego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego i podejmowania
rozstrzygnięć dotyczących wykonywania usług na jego rzecz;
2) przyznawania dostępu do interfejsów, protokołów lub innych kluczowych
technologii niezbędnych do zapewnienia interoperacyjności usług.
7. W przypadku częstotliwości użytkowanych jako cywilno-rządowe Prezes
UKE dokonuje rezerwacji częstotliwości w uzgodnieniu z zainteresowanymi
podmiotami, o których mowa w art. 4.
8. Przepisów dotyczących rezerwacji częstotliwości nie stosuje się do
podmiotów, o których mowa w art. 4, dysponujących częstotliwościami
przeznaczonymi w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla użytkowania
rządowego.

Art. 114¹. 1. Prezes UKE niezwłocznie informuje na stronie podmiotowej BIP
UKE o wszczęciu postępowania w sprawie zmiany rezerwacji częstotliwości,
wyznaczając zainteresowanym podmiotom termin na wypowiedzenie się co do tej
zmiany. Termin ten nie może być krótszy niż 30 dni.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się:
1) gdy zmiana ma charakter nieistotny i jest dokonywana na wniosek lub za zgodą
podmiotu dysponującego rezerwacją częstotliwości;
2) w wyjątkowych przypadkach, wymagających pilnego działania ze względu na
wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 1 pkt 3.
3. Za zmianę nieistotną nie można, w szczególności, uznać zmiany, która
prowadzi do rozszerzenia zakresu uprawnień wynikających z rezerwacji
częstotliwości.

Art. 114a. 1. W sprawach spornych dotyczących współkorzystania
z częstotliwości Prezes UKE może, na wniosek użytkownika współkorzystającego
z częstotliwości, w drodze postanowienia, nałożyć na użytkowników
współkorzystających z częstotliwości, z wyjątkiem użytkowników wskazanych
w art. 4, obowiązek podjęcia negocjacji dotyczących współkorzystania
z częstotliwości, określając jednocześnie termin ich zakończenia, nie dłuższy niż
30 dni, licząc od dnia wydania postanowienia.
2. W przypadku niepodjęcia negocjacji, o których mowa w ust. 1, przez podmiot
do tego obowiązany lub braku zawarcia przez strony porozumienia, warunki
współkorzystania z częstotliwości określa, na wniosek strony, Prezes UKE, w drodze
decyzji, biorąc pod uwagę efektywne wykorzystanie częstotliwości. W przypadku
częstotliwości wykorzystywanych dla celów rozpowszechniania lub rozprowadzania
programów radiofonicznych lub telewizyjnych, Prezes UKE wydaje decyzję
w porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT. Niezajęcie stanowiska przez
Przewodniczącego KRRiT w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu decyzji
w sprawie współkorzystania jest równoznaczne z uzgodnieniem projektu.
3. Wnioski, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny zawierać stanowiska
poszczególnych użytkowników w zakresie współkorzystania z częstotliwości,
z wyszczególnieniem tych kwestii, co do których strony nie doszły do porozumienia.
4. Strony są obowiązane do przedłożenia Prezesowi UKE, na jego żądanie,
w terminie 14 dni, dokumentów niezbędnych do rozpatrzenia wniosku oraz swoich
stanowisk wobec rozbieżności.
5. W sprawach, o których mowa w ust. 1, Prezes UKE może wydać, na wniosek
jednej ze stron, postanowienie, w którym określa warunki współkorzystania
z częstotliwości do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu zgodnie z ust. 2.

art. 115. więcej Art. 115. 1. W rezerwacji częstotliwości określa się:
1) uprawniony podmiot, na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości, oraz
jego siedzibę i adres;
2) zakres częstotliwości lub pozycje orbitalne objęte rezerwacją;
3) obszar, na którym mogą być wykorzystywane częstotliwości;
4) rodzaje służby radiokomunikacyjnej;
5) termin, w jakim podmiot jest uprawniony do rozpoczęcia wykorzystywania
częstotliwości;
6) warunki do wydania pozwolenia radiowego uwzględniające warunki wynikające
z umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną;
7) (uchylony)
8) okresy wykorzystywania częstotliwości;
9) zobowiązania podmiotu podjęte w ramach przetargu, aukcji albo konkursu, o ile
zostały podjęte;
10) wymagania dotyczące bezpieczeństwa i integralności infrastruktury
telekomunikacyjnej i usług ustalone przez Prezesa UKE z uwzględnieniem rekomendacji i wytycznych Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa
Sieci i Informacji (ENISA), po zasięgnięciu opinii Kolegium, o którym mowa
w art. 64 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie
cyberbezpieczeństwa (Dz. U. poz. 1560, z 2019 r. poz. 2020 i 2248 oraz
z 2020 r. poz. 695), jeżeli rezerwacja jest dokonywana po przeprowadzeniu
aukcji, o której mowa w art. 116 ust. 1 pkt 2.
1a. W rezerwacji częstotliwości dotyczącej zajętych zasobów częstotliwości,
o których mowa w art. 116 ust. 12 zdanie drugie, dokonywanej dla podmiotu
wyłonionego w drodze przetargu, aukcji albo konkursu określa się okres rezerwacji
częstotliwości rozpoczynający się nie wcześniej niż w dniu, w którym częstotliwości
staną się dostępne.
2. W rezerwacji częstotliwości można określić w szczególności:
1) warunki wykorzystywania częstotliwości, o których mowa w art. 146;
2) wymagania dotyczące zapobiegania szkodliwym zaburzeniom
elektromagnetycznym lub kolizjom z przyznanymi na rzecz innych podmiotów
rezerwacjami częstotliwości, pozwoleniami lub decyzjami o prawie do
wykorzystania częstotliwości;
2a) termin, w jakim podmiot jest obowiązany rozpocząć wykorzystywanie
częstotliwości;
3) obowiązki ochronne w zakresie promieniowania elektromagnetycznego;
4) (uchylony)
5) proporcjonalne i niedyskryminujące ograniczenia sposobu wykorzystywania
częstotliwości objętych rezerwacją mogące polegać na określeniu rodzaju:
a) sieci radiowych lub rodzaju technik dostępu radiowego, które mogą być
używane z wykorzystaniem tych częstotliwości, z zastrzeżeniem art. 1151
ust. 1,
b) usługi telekomunikacyjnej, która powinna być świadczona
z wykorzystaniem tych częstotliwości, z zastrzeżeniem art. 115¹ ust. 2,
c) usługi telekomunikacyjnej objętej zakazem świadczenia z wykorzystaniem
tych częstotliwości, z zastrzeżeniem art. 115¹ ust. 3.
2a. W rezerwacji częstotliwości można zwolnić z obowiązku uzyskania
pozwolenia radiowego, jeżeli określono warunki wykorzystywania częstotliwości,
o których mowa w art. 146.
3. W rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub
rozprowadzania programów w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną lub
rozsiewczą satelitarną dokonuje się ponadto:
1) określenia programów telewizyjnych lub radiofonicznych umieszczonych
w multipleksie, zwanych dalej „audiowizualnymi składnikami”;
2) uporządkowania w multipleksie jego audiowizualnych składników;
3) określenia proporcji udziału w multipleksie jego audiowizualnych składników;
4) określenia obszaru, na którym mogą być rozpowszechniane lub rozprowadzane
audiowizualne składniki multipleksu;
5) (uchylony)
4. W rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub
rozprowadzania programów w sposób cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną dokonuje
się ponadto określenia:
1) parametrów i standardów technicznych cyfrowej transmisji telewizyjnej;
2) warunków zarządzania przepływnością dla aktualizacji oprogramowania
systemowego odbiorników cyfrowych służących do odbioru cyfrowych
transmisji naziemnych;
3) wykorzystania pojemności multipleksu.

Art. 115¹. 1. Prezes UKE może określić w rezerwacji częstotliwości
ograniczenie sposobu wykorzystywania objętych nią częstotliwości, o którym mowa
w art. 115 ust. 2 pkt 5 lit. a, w przypadku gdy wprowadzenie takiego ograniczenia jest
uzasadnione koniecznością:
1) uniknięcia szkodliwych zaburzeń elektromagnetycznych lub szkodliwych
zakłóceń;
2) ochrony ludności przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych;
3) zapewnienia odpowiedniej jakości technicznej usługi;
4) zapewnienia jak najszerszego współużytkowania częstotliwości;
5) zagwarantowania efektywnego wykorzystania częstotliwości;
6) zapewnienia realizacji celu leżącego w interesie publicznym, w szczególności
takiego jak:
a) ochrona życia i zdrowia ludzi,
b) wspieranie spójności społecznej, regionalnej lub terytorialnej,
c) unikanie nieefektywnego wykorzystywania częstotliwości,
d) promowanie różnorodności kulturowej i językowej oraz pluralizmu
mediów, w szczególności poprzez świadczenie nadawczych usług
radiowych i telewizyjnych.
2. Ograniczenie, o którym mowa w art. 115 ust. 2 pkt 5 lit. b, Prezes UKE może
określić w przypadku, gdy wprowadzenie takiego ograniczenia jest uzasadnione
koniecznością realizacji celu leżącego w interesie publicznym, o którym mowa
w ust. 1 pkt 6.
3. Ograniczenie, o którym mowa w art. 115 ust. 2 pkt 5 lit. c, Prezes UKE może
określić w przypadku, gdy jest to uzasadnione koniecznością ochrony usług
związanych z zapewnieniem ochrony życia i zdrowia ludzi.
4. Do decyzji o rezerwacji częstotliwości w zakresie ograniczenia sposobu
wykorzystywania częstotliwości objętych rezerwacją, o których mowa w art. 115
ust. 2 pkt 5, stosuje się przepisy o postępowaniu konsultacyjnym. W przypadku
przetargu, aukcji albo konkursu przepis stosuje się do projektu decyzji.

Art. 115². Podmiot, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 września
2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa
państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (Dz. U. z 2018 r. poz. 1311 oraz z 2019 r.
poz. 492 i 1495), wykonujący zadania z zakresu łączności kolejowej w ramach
Europejskiego Systemu Zarządzania Ruchem Kolejowym (ERTMS) na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej wykorzystuje częstotliwości do wykonywania tych zadań
na podstawie decyzji o rezerwacji częstotliwości wydanej przez Prezesa UKE po
uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw transportu. Przepisu art. 116 ust. 1 nie
stosuje się.

Art. 115³. 1. Prezes UKE, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw
energii, zapewnia odpowiednie częstotliwości do realizacji zadań z zakresu łączności
głosowej i transmisji danych do zarządzania sieciami przesyłu lub dystrybucji paliw
gazowych, płynnych lub energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w celu:
1) zapewnienia tym sieciom bezpieczeństwa, ciągłości działania, usuwania awarii
lub monitoringu zdarzeń powodujących zagrożenia dla dostaw energii lub jej
nośników, lub
2) zapewnienia odbiorcom ciągłości dostaw energii lub jej nośników.
2. Podmioty wskazane przez ministra właściwego do spraw energii wykorzystują
częstotliwości do wykonywania zadań, o których mowa w ust. 1, na podstawie decyzji
o rezerwacji częstotliwości wydanej przez Prezesa UKE po uzgodnieniu z ministrem
właściwym do spraw energii. Przepisu art. 116 ust. 1 nie stosuje się. W przypadku
udzielenia rezerwacji częstotliwości na rzecz kilku użytkowników, zgodnie z art. 114
ust. 6, kompetencje określone w art. 114a Prezes UKE wykonuje w uzgodnieniu z
ministrem właściwym do spraw energii.

Art. 115a. 1. W przypadku zwolnienia części pojemności multipleksu z powodu
rezygnacji użytkownika tej części pozostali użytkownicy multipleksu w terminie
30 dni od dnia tej rezygnacji, mogą przedłożyć Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji
i Prezesowi UKE, uzgodniony sposób wykorzystania zwolnionej części pojemności
tego multipleksu, w szczególności umieszczenia w multipleksie nowego programu,
pod warunkiem, że program ten uzyskał koncesję na rozpowszechnianie programu
w sposób cyfrowy, drogą rozsiewczą naziemną w multipleksie zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji.
2. W przypadku nieprzedstawienia w terminie, o którym mowa w ust. 1, sposobu
wykorzystania zwolnionej części pojemności multipleksu stosuje się odpowiednio
przepisy ustawy w zakresie przeprowadzania konkursu na rezerwację częstotliwości
na cele rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych.
3. Jeżeli Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji oraz Prezes UKE nie wyrażą
sprzeciwu do sposobu wykorzystania zwolnionej części pojemności multipleksu,
o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, uważa się go za
uzgodniony.

Art. 115b. (uchylony).

art. 116. więcej Art. 116. 1. W przypadku braku dostatecznych zasobów częstotliwości podmiot,
dla którego zostanie dokonana rezerwacja częstotliwości, jest wyłaniany w drodze:
1) konkursu – w przypadku rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania
w sposób cyfrowy lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub
telewizyjnych;
2) przetargu albo aukcji – w pozostałych przypadkach.
2. Prezes UKE ogłasza na stronie podmiotowej BIP UKE informację o zajętych
zasobach częstotliwości oraz aktualizuje ją nie rzadziej niż raz w miesiącu. Prezes
UKE może także ogłosić informację o dostępnym zasobie częstotliwości.
3. W przypadku wpłynięcia wniosku o rezerwację częstotliwości z dostępnego
zasobu Prezes UKE ogłasza niezwłocznie na stronie podmiotowej BIP UKE
informację o wpłynięciu wniosku i wyznacza zainteresowanym podmiotom termin
14 dni na złożenie wniosku o rezerwację częstotliwości. Jeżeli w terminie
wyznaczonym przez Prezesa UKE zostanie złożony wniosek o rezerwację
częstotliwości, którego uwzględnienie spowoduje przekroczenie dostępnego zasobu
częstotliwości, oznacza to brak dostatecznego zasobu częstotliwości.
4. (uchylony)
5. Termin zakończenia przetargu, aukcji albo konkursu nie może być dłuższy niż
8 miesięcy od dnia wpłynięcia wniosku, o którym mowa w ust. 3 w zdaniu pierwszym.
6. Przetarg, aukcję i konkurs przeprowadza Prezes UKE.
7. Przetarg, aukcja oraz konkurs są postępowaniami odrębnymi od postępowania
w sprawie rezerwacji częstotliwości. Do przetargu, aukcji i konkursu nie stosuje się
przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego.
8. Prezes UKE dokonuje rezerwacji częstotliwości na kolejny okres na wniosek
podmiotu, który w czasie wykorzystywania przedmiotowych częstotliwości nie
naruszył rażąco warunków wykorzystywania częstotliwości określonych w ustawie,
przepisach wykonawczych i decyzji o rezerwacji częstotliwości, a w przypadku
nadawcy – także jeżeli posiada koncesję na kolejny okres, po przeprowadzeniu
postępowania konsultacyjnego w tej sprawie, z zastrzeżeniem ust. 9–9c, art. 114 ust. 3
oraz art. 124. Przy udzielaniu rezerwacji częstotliwości na kolejny okres przetargu,
aukcji ani konkursu nie przeprowadza się.
9. Prezes UKE w porozumieniu z Prezesem UOKiK może, w drodze decyzji,
odmówić rezerwacji częstotliwości na kolejny okres, jeżeli przemawia za tym potrzeba
zapewnienia równoprawnej i skutecznej konkurencji, w szczególności w przypadku
gdy dokonanie rezerwacji częstotliwości na kolejny okres mogłoby doprowadzić do
nadmiernego skupienia częstotliwości przez dany podmiot lub grupę kapitałową,
w której znajduje się dany podmiot.
9a. Prezes UKE może, w drodze decyzji, odmówić rezerwacji częstotliwości na
kolejny okres, jeżeli przemawia za tym potrzeba istotnego zwiększenia efektywności
wykorzystania częstotliwości.
9b. Prezes UKE odmawia, w drodze decyzji, rezerwacji częstotliwości na
kolejny okres w przypadku wystąpienia przesłanek, o których mowa
w art. 123 ust. 1 pkt 3 lub ust. 6 pkt 1, 3 lub 6. Przepisy art. 123 ust. 8–11 stosuje się.
9c. W przypadku wydania przez Prezesa UKE decyzji o odmowie rezerwacji
częstotliwości na kolejny okres stosuje się przepisy ust. 1–3 i 5–7.
10. Wniosek, o którym mowa w ust. 8, należy złożyć nie wcześniej niż 4 lata
przed upływem okresu wykorzystywania częstotliwości nie później niż rok przed
upływem tego okresu. W przypadku rezerwacji częstotliwości wydanych na okres
roku lub krótszy wniosek należy złożyć nie później niż 6 miesięcy przed upływem
okresu wykorzystywania częstotliwości.
10a. W przypadku gdy w dniu złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 8, toczy
się w zakresie rezerwacji objętej tym wnioskiem postępowanie wskazane w ust. 11a,
postępowanie wszczęte na wniosek, o którym mowa w ust. 8, ulega zawieszeniu do
czasu wydania ostatecznego rozstrzygnięcia na podstawie ust. 11a.
11. Wniosek, o którym mowa w ust. 8, złożony bez zachowania terminu,
o którym mowa w ust. 10, Prezes UKE pozostawia bez rozpoznania.
11a. Prezes UKE może z urzędu wydać decyzję, w której stwierdzi brak
możliwości dokonania rezerwacji częstotliwości na kolejny okres z przyczyn
wskazanych w ust. 9 lub 9a lub w art. 123 ust. 1 pkt 3 lub ust. 6 pkt 1, 3 lub 6.
Postępowanie w sprawie wszczyna się nie wcześniej niż 4 lata przed upływem okresu
wykorzystywania częstotliwości. W przypadkach, o których mowa w ust. 9, Prezes
UKE wydaje decyzję w porozumieniu z Prezesem UOKiK. Postępowania nie
wszczyna się w przypadku, gdy miałoby ono dotyczyć rezerwacji częstotliwości,
w zakresie której prowadzone jest postępowanie wszczęte na wniosek, o którym
mowa w ust. 8.
12. Prezes UKE może, z własnej inicjatywy, ogłosić przetarg, aukcję albo
konkurs na rezerwację częstotliwości. Mogą one dotyczyć także zajętych zasobów
częstotliwości, w przypadku których termin, w którym staną się one dostępne, będzie
znany najpóźniej w dniu ogłoszenia przetargu, aukcji albo konkursu.

Art. 116a. (uchylony).

Art. 116b. Wniosek o dokonanie rezerwacji częstotliwości na cele
rozpowszechniania programów radiofonicznych w sposób analogowy drogą
rozsiewczą naziemną, po udzieleniu koncesji na kolejny okres, składa się nie wcześniej niż 4 lata przed upływem okresu wykorzystywania częstotliwości określonego
w rezerwacji częstotliwości. Prezes UKE pozostawia bez rozpoznania wniosek
złożony bez zachowania tego terminu.

art. 117. więcej Art. 117. (uchylony).

art. 118. więcej Art. 118. 1. Przetarg, aukcję albo konkurs ogłasza się niezwłocznie po
zakończeniu postępowania konsultacyjnego w tej sprawie.
2. Ogłoszenie o przetargu, aukcji albo konkursie wraz z dokumentacją
przetargową, aukcyjną albo konkursową, zwaną dalej „dokumentacją”, oraz projektem
rozstrzygnięcia decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości, która zostanie wydana po
przeprowadzeniu postępowania, o którym mowa w art. 118c ust. 3, publikuje się na
stronie podmiotowej BIP UKE. W ogłoszeniu o przetargu, aukcji albo konkursie
informuje się o rozpoczęciu przetargu, aukcji albo konkursu oraz terminie na złożenie
ofert.
2a. Prezes UKE może odwołać przetarg, aukcję albo konkurs w terminie
wyznaczonym na złożenie ofert, jeżeli taka możliwość została zastrzeżona w treści
dokumentacji. Informacje o odwołaniu przetargu, aukcji albo konkursu wraz ze
wskazaniem przyczyn odwołania Prezes UKE zamieszcza na stronie podmiotowej BIP
UKE. Prezes UKE nie udziela informacji o podmiotach, które złożyły oferty
w odwołanym przetargu, aukcji albo konkursie.
2b. Oferty złożone w ramach odwołanego przetargu, aukcji albo konkursu,
zwracane są bez otwierania. Zwrot wniesionego wadium następuje w terminie 7 dni
od dnia odwołania przetargu albo aukcji.
2c. Oferta składana w ramach przetargu, aukcji albo konkursu zawiera również
podpisane przez osobę uprawnioną do reprezentowania uczestnika przetargu, aukcji
albo konkursu oświadczenie, składane pod rygorem odpowiedzialności karnej za
składanie fałszywych oświadczeń, że informacje zawarte w ofercie są zgodne
z prawdą. Oświadczenie zawiera klauzulę następującej treści: „Świadomy
odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej
z art. 233 § 6 Kodeksu karnego oświadczam, że informacje zawarte w ofercie są
zgodne z prawdą.”.
3. (uchylony)
4. Prezes UKE, z zastrzeżeniem ust. 5, określa w dokumentacji w szczególności:
1) przedmiot i zakres przetargu, aukcji albo konkursu;
2) warunki uczestnictwa w przetargu, aukcji albo konkursie;
3) kryteria oceny ofert;
4) wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta;
5) minimum kwalifikacyjne albo wskazuje, że minimum kwalifikacyjne nie zostało
ustalone;
6) zasady ustalenia wyników przetargu, aukcji albo konkursu.
4a. Prezes UKE, określając warunki uczestnictwa w przetargu albo aukcji, może
w szczególności wskazać zasoby częstotliwości, którymi dysponowanie:
1) wyłącza z udziału w przetargu albo aukcji podmiot dysponujący tym zasobem
lub podmioty z grupy kapitałowej dysponującej tym zasobem lub
2) ogranicza zasoby częstotliwości, o których rezerwację może ubiegać się podmiot
dysponujący tym zasobem lub podmioty z grupy kapitałowej dysponującej tym
zasobem, lub
3) uprawnia do udziału w przetargu albo aukcji podmiot dysponujący tym zasobem
lub podmioty z grupy kapitałowej dysponującej tym zasobem.
4b. Prezes UKE, określając warunki uczestnictwa w przetargu, aukcji albo
konkursie, może wskazać:
1) wymagania, jakie powinien spełniać podmiot składający ofertę, w szczególności
dotyczące jego wiarygodności finansowej lub doświadczenia w wykonywaniu
działalności telekomunikacyjnej;
2) że tylko jeden podmiot z danej grupy kapitałowej może uczestniczyć
w przetargu, aukcji albo konkursie.
5. Warunki uczestnictwa w konkursie w zakresie dodatkowych obowiązków
i zadań przedsiębiorcy dotyczących zawartości programowej, w tym warunków
dotyczących transmisji obowiązkowej, określa Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji
na wniosek Prezesa UKE, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku,
uwzględniając pozaekonomiczne interesy narodowe dotyczące kultury, języka
i pluralizmu mediów.
6. W dokumentacji określa się, które części oferty uczestnika przetargu, aukcji
albo konkursu będą stanowiły zobowiązania, o których mowa w art. 115 ust. 1 pkt 9.
7. Dokumentację udostępnia się za opłatą, która nie może przekroczyć kosztów
wykonania dokumentacji. Opłata jest pobierana przez Urząd Komunikacji
Elektronicznej.

Art. 118a. 1. Kryteriami oceny ofert w przetargu są:
1) zachowanie warunków konkurencji;
2) wysokość kwoty zadeklarowanej przez uczestnika przetargu;
3) inne niż określone w pkt 1 i 2 obiektywne kryteria, jeżeli zostały zamieszczone
w dokumentacji.
2. Wyboru najistotniejszego kryterium oceny ofert w przetargu dokonuje Prezes
UKE w dokumentacji spośród kryteriów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, mając na
uwadze cele regulacyjne i stan konkurencji na rynku.
2a. Kryterium oceny ofert w ramach aukcji jest wysokość kwoty zadeklarowanej
przez uczestnika aukcji.
3. Kryteriami oceny ofert w konkursie są:
1) zachowanie warunków konkurencji;
2) inne niż określone w pkt 1 obiektywne kryteria, jeżeli zostały zamieszczone
w dokumentacji.
3a. W przypadku określenia w dokumentacji konkursowej więcej niż jednego
kryterium oceny ofert Prezes UKE dokonuje wyboru najistotniejszego kryterium
oceny ofert, mając na uwadze cele regulacyjne i stan konkurencji na rynku.
4. W sprawie zachowania warunków konkurencji, o których mowa w ust. 1 pkt 1
i ust. 3 pkt 1, Prezes UKE zasięga opinii Prezesa UOKiK.
5. Badanie ofert w przetargu, aukcji albo konkursie odbywa się w dwóch
etapach.
6. Po zadeklarowaniu kwoty pierwszego postąpienia uczestnik aukcji nie może
wycofać oferty.

Art. 118b. 1. Podmiotem wyłonionym, o którym mowa w art. 116 ust. 1, jest
uczestnik przetargu, aukcji albo konkursu, który:
1) spełnił warunki uczestnictwa w przetargu, aukcji albo konkursie;
2) osiągnął minimum kwalifikacyjne, jeżeli zostało określone w dokumentacji;
3) na liście, o której mowa w art. 118c ust. 1, zajął najwyższą pozycję,
a w przypadku gdy zgodnie z dokumentacją lista dotyczy więcej niż jednej rezerwacji częstotliwości – pozycję nie niższą niż liczba tych rezerwacji
częstotliwości.
2. W przypadku rezygnacji podmiotu wyłonionego z rezerwacji częstotliwości
lub wystąpienia po stronie podmiotu wyłonionego okoliczności, o których mowa
w art. 123 ust. 1 pkt 3 lub ust. 6 pkt 1, zanim decyzja w sprawie rezerwacji
częstotliwości stała się ostateczna, podmiotem wyłonionym staje się uczestnik
przetargu, aukcji albo konkursu zajmujący kolejną pozycję na liście, o której mowa
w art. 118c ust. 1, i spełniający warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2.

Art. 118c. 1. Wyniki przetargu, aukcji albo konkursu ogłasza się na stronie
podmiotowej BIP UKE, w formie listy albo list uczestników przetargu, aukcji albo
konkursu, którzy spełnili warunki uczestnictwa oraz osiągnęli minimum
kwalifikacyjne, jeżeli zostało określone w dokumentacji, uszeregowanych
w kolejności według malejącej liczby uzyskanych punktów.
2. (uchylony)
3. Jeżeli przedmiotem przetargu, aukcji albo konkursu była więcej niż jedna
rezerwacja częstotliwości, Prezes UKE może wszcząć i prowadzić jedno
postępowanie dla więcej niż jednej rezerwacji częstotliwości. W przypadku, o którym
mowa w zdaniu pierwszym, Prezes UKE wydaje odrębne decyzje dla każdej
z rezerwacji częstotliwości.
4. Po ogłoszeniu wyników przetargu, aukcji albo konkursu Prezes UKE
niezwłocznie wszczyna z urzędu postępowanie w sprawie rezerwacji częstotliwości.
Prezes UKE dokonuje, w drodze decyzji, rezerwacji częstotliwości na rzecz podmiotu
albo podmiotów wyłonionych w drodze przetargu, aukcji albo konkursu, o ile nie
zachodzi żadna z przesłanek, o których mowa w art. 123 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 6 pkt 1,
3 i 6. Stroną postępowania jest podmiot wyłoniony w drodze przetargu, aukcji albo
konkursu. Decyzji, o której mowa w zdaniu drugim, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.

Art. 118d. 1. Prezes UKE z urzędu lub na wniosek uczestnika przetargu, aukcji
albo konkursu złożony w terminie 21 dni od dnia ogłoszenia wyników przetargu,
aukcji albo konkursu, w drodze decyzji, unieważnia przetarg, aukcję albo konkurs,
jeżeli zostały rażąco naruszone przepisy prawa lub interesy uczestników przetargu,
aukcji albo konkursu.
1a. Prezes UKE unieważnia z urzędu przetarg, aukcję albo konkurs w przypadku,
gdy projekt rozstrzygnięcia decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości opublikowany wraz z ogłoszeniem o przetargu, aukcji albo konkursie i dokumentacją
przetargu, aukcji albo konkursu nie zawiera wszystkich elementów, o których mowa
w art. 115 ust. 1.
1b. Unieważnienia przetargu, aukcji albo konkursu z przyczyny, o której mowa
w ust. 1a, Prezes UKE dokonuje niezwłocznie.
2. Uczestnikowi przetargu, aukcji albo konkursu od decyzji w sprawie
unieważnienia przetargu, aukcji albo konkursu przysługuje wniosek do Prezesa UKE
o ponowne rozpatrzenie sprawy, a po wyczerpaniu tego trybu – skarga do sądu
administracyjnego.
3. Uczestnikowi przetargu, aukcji albo konkursu nie przysługuje inny tryb
kontroli rozstrzygnięć podejmowanych w przetargu, aukcji albo konkursie niż
określony w ust. 1 i 2.
4. Po unieważnieniu przetargu, aukcji albo konkursu, jeżeli jest możliwe
usunięcie w ten sposób naruszeń przepisów prawa lub interesów uczestników
przetargu, aukcji albo konkursu, które stanowiły przyczynę unieważnienia przetargu,
aukcji albo konkursu, Prezes UKE przeprowadza czynności niezbędne do usunięcia
tych naruszeń.
5. Czynności, o których mowa w ust. 4, przeprowadza się:
1) w oparciu o warunki uczestnictwa w przetargu, aukcji albo konkursie,
wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta, oraz kryteria oceny ofert,
określone przed unieważnieniem przetargu, aukcji albo konkursu
w dokumentacji;
2) w stosunku do ofert złożonych w terminie przed unieważnieniem przetargu,
aukcji albo konkursu.
6. W przypadku gdy istnieje potrzeba przeprowadzenia czynności, o których
mowa w ust. 4, Prezes UKE ocenia oferty i zasięga opinii Prezesa UOKiK w stosunku
do tych ofert.
7. Zmiana wyników przetargu, aukcji albo konkursu będąca konsekwencją
unieważnienia przetargu, aukcji albo konkursu stanowi podstawę wznowienia
postępowania w sprawie rezerwacji częstotliwości dokonanej po przeprowadzeniu
tego przetargu, aukcji albo konkursu.
8. Podmiotem wyłonionym po przeprowadzeniu czynności, o których mowa
w ust. 4, nie może zostać podmiot, który został wyłoniony przed unieważnieniem
przetargu, aukcji albo konkursu i zrezygnował z rezerwacji częstotliwości, zanim decyzja w sprawie rezerwacji częstotliwości stała się ostateczna, lub nie uiścił
zadeklarowanej jednorazowej opłaty.
9. W przypadku gdy zgodnie z warunkami przetargu, aukcji albo konkursu
uczestnik złożył więcej niż jedną ofertę, przepis ust. 8 stosuje się wyłącznie do oferty,
w stosunku do której podmiot wyłoniony przed unieważnieniem przetargu, aukcji albo
konkursu zrezygnował z rezerwacji częstotliwości, zanim decyzja w sprawie
rezerwacji częstotliwości stała się ostateczna, lub nie uiścił zadeklarowanej
jednorazowej opłaty.
10. Postępowania w sprawie rezerwacji częstotliwości nie wznawia się, jeżeli od
dnia ogłoszenia wyników przetargu, aukcji albo konkursu upłynęło 10 lat.
11. Decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości nie uchyla się, jeżeli od dnia jej
doręczenia lub ogłoszenia upłynęło 10 lat.

Art. 118e. 1. Prezes UKE uznaje, w drodze decyzji, przetarg, aukcję albo
konkurs za nierozstrzygnięty:
1) jeżeli żaden z uczestników nie spełnił warunków uczestnictwa w przetargu,
aukcji albo konkursie bądź nie osiągnął minimum kwalifikacyjnego, jeżeli
zostało określone w dokumentacji;
2) w przypadku gdy w sytuacji, o której mowa w art. 118b ust. 2, nie ma innych
uczestników. W przypadku przetargu, aukcji albo konkursu, które dotyczyły
różnych rezerwacji częstotliwości, uznanie przetargu, konkursu lub aukcji za
nierozstrzygnięte odnosi się tylko do rezerwacji częstotliwości, dla której na
liście nie ma innych uczestników.
2. Przetarg, aukcja albo konkurs są nierozstrzygnięte, jeżeli w terminie
wskazanym w ogłoszeniu o przetargu, aukcji albo konkursie żaden podmiot nie
przystąpił do przetargu, aukcji albo konkursu. Informacja w tej sprawie jest
publikowana na stronie podmiotowej BIP UKE.

art. 119. więcej Art. 119. 1. Prezes UKE określa w dokumentacji przetargowej albo aukcyjnej
wysokość wadium, biorąc pod uwagę znaczenie społeczne i gospodarcze przedmiotu
przetargu albo aukcji.
2. Wysokość wadium nie może być niższa niż 5% opłaty, o której mowa
w art. 185 ust. 1, i wyższa niż 5000% tej opłaty, jednakże nie niższa niż 500 złotych.
W przypadku przetargu i aukcji na kilka rezerwacji – wysokość wadium i obowiązek
wpłaty dotyczą każdej rezerwacji.
3. Wycofanie oferty z przetargu albo aukcji po upływie terminu na składanie
ofert, niezadeklarowanie kwoty pierwszego postąpienia w aukcji, niewniesienie
wymaganego depozytu lub rezygnacja przez podmiot wyłoniony, o którym mowa
w art. 118b ust. 1 lub 2, z uzyskania rezerwacji częstotliwości powoduje utratę
wadium.
4. W przypadku gdy uczestnik przetargu albo aukcji został podmiotem
wyłonionym dla więcej niż jednej rezerwacji, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio
do każdej oferty.
5. Wadium wniesione przez podmiot wyłoniony, o którym mowa w art. 118b
ust. 1 lub 2, podlega zaliczeniu na poczet dodatkowej opłaty, o której mowa
w art. 185 ust. 4. W przypadku gdy wadium jest wyższe od tej opłaty, Prezes UKE
w terminie 21 dni od dnia, w którym decyzja o dokonaniu rezerwacji częstotliwości
stała się ostateczna, zwraca nadwyżkę.
6. Wadium wniesione przez uczestnika przetargu albo aukcji, który spełnił
warunki uczestnictwa w przetargu albo aukcji oraz osiągnął minimum kwalifikacyjne,
jeżeli zostało określone w dokumentacji, podlega zwrotowi w terminie 21 dni od dnia,
w którym decyzja o dokonaniu rezerwacji częstotliwości stała się ostateczna,
a w przypadku uczestnika przetargu albo aukcji, który nie spełnił warunków
uczestnictwa w przetargu albo aukcji lub nie osiągnął minimum kwalifikacyjnego –
w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia wyników przetargu albo aukcji albo uznania ich
za nierozstrzygnięte.
7. W przypadku unieważnienia przetargu albo aukcji przed dokonaniem
rezerwacji częstotliwości zwrot wadium następuje w terminie 21 dni od dnia,
w którym decyzja o unieważnieniu przetargu albo aukcji stała się ostateczna.

Art. 119a. 1. Prezes UKE może określić w dokumentacji aukcyjnej wymóg
wniesienia depozytu, sposób ustalania jego wysokości, w tym wysokość wskaźnika
procentowego przyjmowanego do ustalania wysokości depozytu, oraz zasady
wnoszenia depozytu.
2. Wysokość depozytu nie może być niższa niż 20% i wyższa niż 100% sumy
wszystkich ofert danego uczestnika aukcji złożonych w momencie ogłoszenia
konieczności wniesienia depozytu.
3. Niewniesienie przez uczestnika aukcji wymaganego depozytu powoduje jego
wykluczenie. Wykluczony uczestnik nie może składać kolejnych ofert, traci wniesiony
depozyt, a złożone przez niego oferty tracą ważność.
4. Rezygnacja przez podmiot wyłoniony, o którym mowa w art. 118b ust. 1,
z uzyskania rezerwacji częstotliwości powoduje utratę depozytu w kwocie
stanowiącej iloczyn wskaźnika procentowego przyjmowanego do ustalenia wysokości
depozytu i opłaty zadeklarowanej przez podmiot za tę rezerwację częstotliwości
w momencie ostatniego ogłoszenia konieczności wniesienia depozytu.
5. Depozyt wniesiony przez podmiot wyłoniony, o którym mowa w art. 118b
ust. 1 lub 2, jeżeli nie zrezygnował on z uzyskania rezerwacji częstotliwości, podlega
zaliczeniu na poczet opłaty, o której mowa w art. 185 ust. 4, w części, w której ta
opłata nie została pokryta z wadium. W przypadku gdy depozyt jest wyższy od części
opłaty niepokrytej z wadium, Prezes UKE w terminie 21 dni od dnia, w którym
decyzja o dokonaniu rezerwacji częstotliwości stała się ostateczna, zwraca nadwyżkę.
6. Depozyt wniesiony przez uczestnika aukcji, który nie został podmiotem
wyłonionym, podlega zwrotowi w terminie 21 dni od dnia, w którym decyzja
o dokonaniu rezerwacji częstotliwości stała się ostateczna, albo w terminie 14 dni od
dnia uznania aukcji za nierozstrzygniętą.
7. W przypadku unieważnienia aukcji przed dokonaniem rezerwacji
częstotliwości zwrot depozytu następuje w terminie 21 dni od dnia, w którym decyzja
o unieważnieniu aukcji stała się ostateczna.

art. 120. więcej Art. 120. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, tryb ogłaszania przetargu, aukcji oraz konkursu zapewniający
właściwe poinformowanie podmiotów zainteresowanych uzyskaniem rezerwacji
częstotliwości, a także:
1) szczegółowe wymagania co do zawartości dokumentacji,
2) warunki i tryb organizowania, przeprowadzania i zakończenia przetargu, aukcji
oraz konkursu, w tym:
a) powoływania i pracy komisji przetargowej, komisji aukcyjnej oraz komisji
konkursowej,
b) sposób wpłaty i zwrotu wadium – w przypadku przetargu oraz aukcji,
c) sposób wpłaty i zwrotu depozytu – w przypadku aukcji
– kierując się potrzebą zapewnienia obiektywnych, przejrzystych
i niedyskryminujących żadnego uczestnika warunków przetargu, aukcji oraz
konkursu, jak również przejrzystych warunków podejmowania rozstrzygnięć.

art. 121. więcej Art. 121. (uchylony).

art. 122. więcej Art. 122. 1. Z wyłączeniem rezerwacji częstotliwości na cele rozpowszechniania
programów radiofonicznych w sposób analogowy, Prezes UKE dokonuje zmiany
podmiotu dysponującego rezerwacją częstotliwości, jeżeli:
1) podmiot dysponujący rezerwacją złoży wniosek o zmianę podmiotu
dysponującego rezerwacją, w którym wskaże podmiot, który będzie dysponował
rezerwacją w wyniku tej zmiany,
2) podmiot wskazany we wniosku, o którym mowa w pkt 1, wyrazi zgodę na
przejęcie uprawnień i obowiązków wynikających ze zmiany podmiotu
dysponującego rezerwacją oraz
3) podmiot wskazany we wniosku, o którym mowa w pkt 1, spełnia wymagania
określone ustawą.
2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, dotyczący części zakresu
częstotliwości lub pozycji orbitalnych objętych rezerwacją lub części obszaru, na
którym mogą być wykorzystywane częstotliwości, powinien również określać:
1) zakres częstotliwości lub pozycji orbitalnych, którymi dysponował będzie
podmiot wskazany we wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1;
2) obszar, zgodnie z administracyjnym podziałem kraju, na którym będą mogły być
wykorzystywane częstotliwości przez podmiot wskazany we wniosku, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1;
3) propozycję podziału uprawnień, innych niż określone w pkt 1 i 2, oraz
obowiązków wynikających z rezerwacji, w tym zobowiązań, o których mowa
w art. 115 ust. 1 pkt 9, odpowiednio do zakresu częstotliwości lub pozycji
orbitalnych objętych rezerwacją lub obszaru, na którym będą mogły być
wykorzystywane częstotliwości przez podmiot wskazany we wniosku, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Prezes UKE odmawia zmiany podmiotu dysponującego rezerwacją
częstotliwości w zakresie, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 2, jeżeli:
1) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, iż wnioskowana zmiana nie przyczyni się
do osiągnięcia celów określonych w art. 1 ust. 2, lub
2) zachodzi uzasadnione przypuszczenie, iż podmiot, który został wskazany we
wniosku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust. 2, nie wywiąże się
z obowiązków wynikających z rezerwacji częstotliwości, w tym zobowiązań,
o których mowa w art. 115 ust. 1 pkt 9, lub
3) propozycja podziału uprawnień, innych niż określone w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz
obowiązków wynikających z rezerwacji częstotliwości, w tym zobowiązań,
o których mowa w art. 115 ust. 1 pkt 9, nie odpowiada zakresowi częstotliwości
lub pozycji orbitalnych objętych rezerwacją lub obszarowi, na którym mają być
wykorzystywane częstotliwości przez podmiot wskazany we wniosku, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1.
4. Z wyjątkiem zmiany podmiotu dysponującego rezerwacją częstotliwości oraz
zmian, o których mowa w ust. 2, postanowienia rezerwacji częstotliwości nie ulegają
zmianie.
5. Zmiany podmiotu dysponującego rezerwacją częstotliwości dokonaną
w drodze przetargu, aukcji albo konkursu Prezes UKE dokonuje po zasięgnięciu opinii
Prezesa UOKiK w sprawie zachowania warunków konkurencji.
6. Decyzję w sprawie zmiany podmiotu dysponującego rezerwacją
częstotliwości na cele rozpowszechniania w sposób cyfrowy lub rozprowadzania
programów radiofonicznych lub telewizyjnych, Prezes UKE podejmuje w porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT.
7. Przepisów ust. 1–6 nie stosuje się do podmiotów, o których mowa w art. 4.
8. Prezes UKE ogłasza niezwłocznie na stronie podmiotowej BIP UKE
informację o wydaniu decyzji o zmianie podmiotu dysponującego rezerwacją
częstotliwości obejmującą nazwę (firmę) podmiotu, na rzecz którego przeniesiono
rezerwację częstotliwości, zakres częstotliwości, obszar objęty rezerwacją oraz okres
obowiązywania rezerwacji.

Art. 122¹. 1. Podmiot dysponujący rezerwacją częstotliwości może
częstotliwości objęte rezerwacją wydzierżawić lub przekazać do użytkowania na
podstawie innego tytułu prawnego na rzecz innego podmiotu.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podmiot, na rzecz którego dokonano
rezerwacji częstotliwości, zawiadamia Prezesa UKE, a w przypadku częstotliwości
przeznaczonych na cele rozpowszechniania lub rozprowadzania programów
radiofonicznych lub telewizyjnych – także Przewodniczącego KRRiT,
o wydzierżawieniu częstotliwości lub przekazaniu ich do użytkowania, nie później niż
w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy.
3. W zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 2, określa się podmiot, na rzecz
którego wydzierżawiono lub któremu przekazano do użytkowania częstotliwości
objęte rezerwacją, jego adres lub siedzibę oraz okres, na jaki umowa została zawarta.
Jeżeli umowa dotyczy udostępnienia części zakresu częstotliwości objętych
rezerwacją lub części obszaru, na którym mogą być wykorzystywane częstotliwości,
zawiadomienie powinno również określać:
1) zakres częstotliwości, którymi będzie dysponował podmiot wskazany
w zawiadomieniu lub
2) obszar, na którym będą mogły być wykorzystywane częstotliwości przez
podmiot wskazany w zawiadomieniu.
4. Podmiot, któremu częstotliwości zostały wydzierżawione lub przekazane do
użytkowania, obowiązany jest wykorzystywać je zgodnie z przepisami ustawy oraz
wymogami określonymi w rezerwacji częstotliwości.
5. Prezes UKE może, w drodze decyzji, zmienić warunki wykorzystywania
częstotliwości lub zakazać ich wykorzystywania przez podmiot, o którym mowa
w ust. 4, w przypadku:
1) zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 1 pkt 3 i 8;
2) gdy wykorzystywanie tych częstotliwości przez ten podmiot mogłoby
doprowadzić do zakłócenia konkurencji, w szczególności poprzez nadmierne
skupienie częstotliwości przez dany podmiot lub przez grupę kapitałową – w tym
zakresie Prezes UKE zasięga opinii Prezesa UOKiK.
6. W przypadku częstotliwości przeznaczonych na potrzeby rozpowszechniania
lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych, Prezes UKE
wydaje decyzję, o której mowa w ust. 5 pkt 2, w porozumieniu z Przewodniczącym
KRRiT.
7. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku wygaśnięcia lub
rozwiązania umowy o wydzierżawienie częstotliwości lub ich przekazanie do
użytkowania na rzecz innego podmiotu.
8. Prezes UKE niezwłocznie ogłasza na stronie podmiotowej BIP UKE treść
zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku podjęcia decyzji, o której
mowa w ust. 5, informację o jej treści.
9. Podmiot, któremu częstotliwości zostały wydzierżawione lub przekazane do
użytkowania i któremu wydano decyzję o zakazie wykorzystywania częstotliwości,
o której mowa w ust. 5, nie może ubiegać się o wydanie pozwolenia radiowego
z wykorzystaniem tych częstotliwości.

Art. 122a. 1. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w art. 123 ust. 1 pkt 7, Prezes
UKE uzna, że pokrycie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zasięgiem sieci telekomunikacyjnych nie jest wystarczające, może, w drodze decyzji, zobowiązać
podmiot dysponujący rezerwacją częstotliwości do wykorzystywania częstotliwości
w sposób zgodny z tymi zobowiązaniami, określając:
1) harmonogram realizacji pokrycia zasięgiem sieci telekomunikacyjnych,
2) obszary, które mają zostać objęte zasięgiem sieci telekomunikacyjnych lub
odsetek mieszkańców, który ma zostać objęty tym zasięgiem
– biorąc pod uwagę potrzeby użytkowników końcowych, potrzeby rynku i rozwój
techniki telekomunikacyjnej.
2. W sprawach decyzji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 16 i 17.

art. 123. więcej Art. 123. 1. Rezerwacja częstotliwości może zostać zmieniona lub cofnięta,
w drodze decyzji Prezesa UKE, w przypadku:
1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z rezerwacją powoduje
szkodliwe zakłócenia lub szkodliwe zaburzenia elektromagnetyczne;
2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia
częstotliwości objętych rezerwacją częstotliwości;
3) wystąpienia okoliczności prowadzących do zagrożenia obronności,
bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego;
4) nierozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych rezerwacją w terminie,
o którym mowa w art. 115 ust. 2 pkt 2a, z przyczyn leżących po stronie podmiotu
dysponującego rezerwacją częstotliwości;
5) zaprzestania wykorzystywania częstotliwości przez co najmniej 6 miesięcy,
z przyczyn leżących po stronie podmiotu dysponującego rezerwacją
częstotliwości;
6) wystąpienia powtarzających się naruszeń warunków wykorzystania
częstotliwości lub obowiązku wnoszenia opłat za częstotliwości;
7) niewywiązywania się z zobowiązań, o których mowa w art. 115 ust. 1 pkt 9,
z przyczyn leżących po stronie podmiotu dysponującego rezerwacją
częstotliwości;
8) częstotliwości objęte rezerwacją są wykorzystywane w sposób nieefektywny;
9) gdy jest to konieczne dla realizacji zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub aktów prawnych Unii
Europejskiej, dotyczących gospodarowania częstotliwościami;
10) stwierdzenia, że na skutek transakcji handlowej, w szczególności skutkującej
przejęciem kontroli w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
o ochronie konkurencji i konsumentów nad podmiotem dysponującym
rezerwacją częstotliwości, doszło do nadmiernego skupienia częstotliwości przez
podmiot lub grupę kapitałową.
1a. Przepisu ust. 1 pkt 10 nie stosuje się, jeżeli strony transakcji handlowej
zgłosiły na piśmie Prezesowi UKE zamiar jej przeprowadzenia, a Prezes UKE
potwierdził, że zamierzona transakcja handlowa nie będzie prowadziła do
nadmiernego skupienia częstotliwości. Prezes UKE zawiadamia strony transakcji
handlowej o swoim stanowisku w tej sprawie w terminie 30 dni od dnia otrzymania
zgłoszenia zamiaru przeprowadzenia transakcji. W przypadku niezawiadomienia
przez Prezesa UKE stron transakcji handlowej w tym terminie uznaje się, że Prezes
UKE potwierdził, że zamierzona transakcja handlowa nie będzie prowadziła do
nadmiernego skupienia częstotliwości.
1b. Przepisu ust. 1 pkt 10 nie stosuje się po upływie 5 lat od dnia dokonania
transakcji handlowej.
2. Niezależnie od przesłanek, o których mowa w ust. 1, Prezes UKE może
zmienić rezerwację w zakresie warunków wykorzystywania częstotliwości, o których
mowa w art. 146, również jeżeli praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne
urządzenia lub sieci telekomunikacyjne.
2a. (uchylony)
2b. Niezależnie od przesłanek, o których mowa w ust. 1 i 2, Prezes UKE zmienia
rezerwację częstotliwości w zakresie ograniczeń, o których mowa
w art. 115 ust. 2 pkt 5, jeżeli nie zachodzi konieczność utrzymywania tych ograniczeń,
w szczególności gdy wynika to z przeglądu, o którym mowa w art. 192 ust. 4.
2c. Prezes UKE, w celu zapewnienia ładu w gospodarce częstotliwościami oraz
zwiększenia efektywności wykorzystywanych częstotliwości, może dokonać zmiany
przydzielonych rezerwacji częstotliwości z danego zakresu częstotliwości poprzez
zamianę częstotliwości objętych rezerwacją na częstotliwości o analogicznych właściwościach. Zmiana może dotyczyć całości lub części częstotliwości objętych
rezerwacją.
2d. Prezes UKE, w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, może wszcząć
i prowadzić jedno postępowanie oraz wydać jedną decyzję lub odrębne decyzje dla każdej z rezerwacji częstotliwości albo prowadzić odrębne postępowania zakończone
wydaniem odrębnych decyzji.
2e. (uchylony)
3. Zmiany warunków wykorzystania lub cofnięcia rezerwacji częstotliwości
przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów
radiofonicznych lub telewizyjnych Prezes UKE dokonuje w porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT. Niezajęcie stanowiska przez Przewodniczącego KRRiT w terminie
30 dni od dnia otrzymania projektu decyzji jest równoznaczne z uzgodnieniem
projektu decyzji.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości następuje w przypadku, gdy:
1) wnioskodawca nie jest w stanie wywiązać się z warunków związanych
z wykorzystaniem częstotliwości lub zasobów orbitalnych;
2) zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
3) powodowałoby to naruszenie umów międzynarodowych, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną;
4) zachodzi konieczność przeprowadzenia przetargu, aukcji albo konkursu,
a wniosek o rezerwację częstotliwości złożony został przed ogłoszeniem
przetargu, aukcji albo konkursu;
5) w przetargu, aukcji albo konkursie podmiot nie został wyłoniony jako ten, dla
którego zostanie dokonana rezerwacja częstotliwości;
6) udzielenie rezerwacji częstotliwości uniemożliwiałoby realizację zobowiązań
wynikających z wiążących Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub
aktów prawnych Unii Europejskiej, dotyczących gospodarowania
częstotliwościami.
7. W okresie ważności rezerwacji częstotliwości można odmówić wydania lub
cofnąć pozwolenie radiowe na używanie urządzenia radiowego wykorzystującego
częstotliwości objęte rezerwacją z tytułu wystąpienia jednej z następujących
okoliczności:
1) zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku
publicznego;
2) naruszenia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest
stroną;
3) zakłócenia pracy urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych;
4) niespełniania warunków, o których mowa w art. 114 ust. 3 pkt 2, chyba że uległ
zmianie stan prawny lub faktyczny przyjęty za podstawę dokonania rezerwacji;
5) braku możliwości realizacji zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub aktów prawnych Unii
Europejskiej, dotyczących gospodarowania częstotliwościami.
8. Odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości, jej zmiana lub cofnięcie
w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, a także odmowa wydania pozwolenia
radiowego lub jego cofnięcie z powodu tych okoliczności, następuje po zasięgnięciu
opinii lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw
wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji
Wywiadu, w zakresie ich właściwości.
9. Jeżeli uzasadnienie opinii lub wniosku organów, o których mowa w ust. 8,
wskazujące na okoliczności prowadzące do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa
państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego zawiera informacje niejawne,
zamiast uzasadnienia doręcza się zawiadomienie, że uzasadnienie takie zostało
sporządzone.
10. Organy, o których mowa w ust. 8, zajmują stanowisko w terminie 21 dni od
dnia wystąpienia o opinię lub dnia wystąpienia z wnioskiem, o których mowa w ust. 8.
11. Jeżeli organy, o których mowa w ust. 8, nie zajmą stanowiska w terminie,
o którym mowa w ust. 10, uznaje się, że wymóg uzyskania stanowiska został
spełniony.
12. Rezerwacja częstotliwości na rozpowszechnianie programów
radiofonicznych lub telewizyjnych udzielona w celu wykonywania uprawnień
wynikających z koncesji na rozpowszechnianie tych programów wygasa w przypadku
cofnięcia przez Przewodniczącego KRRiT tej koncesji lub jej wygaśnięcia.
13. Prezes UKE niezwłocznie doręcza Przewodniczącemu KRRiT ostateczną
decyzję o zmianie rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania
lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych w sposób cyfrowy
drogą naziemną, wydaną na podstawie ust. 1 pkt 2 lub 9 lub ust. 2c.
14. W przypadku zamiany częstotliwości dokonywanej na podstawie ust. 1 pkt 9
lub ust. 2c przepisu art. 116 ust. 1 nie stosuje się.

art. 124. więcej Art. 124. 1. Podmiotowi, któremu cofnięto rezerwację częstotliwości z powodu
niewywiązywania się z obowiązku, o którym mowa w art. 185 ust. 1, 4a lub 4c, można udzielić rezerwacji częstotliwości nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wydania
decyzji o cofnięciu rezerwacji częstotliwości.
2. Podmiot, któremu cofnięto rezerwację częstotliwości z powodu
niewywiązywania się z obowiązku, o którym mowa w art. 185 ust. 4, może uzyskać
rezerwację częstotliwości lub może zostać uczestnikiem przetargu, aukcji albo
konkursu nie wcześniej niż po upływie 6 lat od dnia wydania decyzji o cofnięciu
rezerwacji częstotliwości.
3. Podmiot wyłoniony, o którym mowa w art. 116 ust. 1, który zrezygnował
z uzyskania rezerwacji częstotliwości, może uzyskać rezerwację częstotliwości lub
może zostać uczestnikiem przetargu, aukcji albo konkursu nie wcześniej niż po
upływie 6 lat od dnia ogłoszenia wyników przetargu, aukcji albo konkursu, w którym
został podmiotem wyłonionym.
4. Podmiot, który po doręczeniu decyzji o dokonaniu rezerwacji częstotliwości
na kolejny okres zrezygnował z rezerwacji częstotliwości, zanim decyzja stała się
ostateczna, może uzyskać rezerwację obejmującą te częstotliwości lub może zostać
uczestnikiem przetargu, aukcji albo konkursu na rezerwację obejmującą te
częstotliwości nie wcześniej niż po upływie 6 lat od dnia wpływu do Prezesa UKE
oświadczenia o rezygnacji. Przepisu nie stosuje się, gdy opłata za dokonanie
rezerwacji częstotliwości ustalona została na podstawie art. 185 ust. 4c lub rezerwacja
została dokonana na okres krótszy niż wskazany we wniosku, z zastrzeżeniem, że
okres wskazany we wniosku nie przekraczał maksymalnego okresu rezerwacji
określonego w art. 114 ust. 5.

art. 125. więcej Art. 125. Do rezerwacji częstotliwości udzielonej na podstawie art. 114
ust. 7 stosuje się przepis art. 123 ust. 1 pkt 2.

art. 126. więcej Art. 126. 1. Prezes UKE, w drodze decyzji, przydziela numerację, zgodnie
z planami numeracji krajowej dla sieci publicznych, przedsiębiorcom
telekomunikacyjnym, jednostkom samorządu terytorialnego prowadzącym
działalność w zakresie telekomunikacji niebędącym przedsiębiorcami
telekomunikacyjnymi i podmiotom, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4 i 8, na ich
wniosek.
2. Przydział numeracji o ustalonym przeznaczeniu następuje w terminie nie
dłuższym niż 3 tygodnie od dnia złożenia wniosku.
3. Prezes UKE przydziela numerację, o przydział której wpłynął więcej niż jeden
wniosek:
1) po przeprowadzeniu postępowania konsultacyjnego,
2) w drodze przetargu, jeżeli w postępowaniu konsultacyjnym stwierdzono
konieczność przeprowadzenia takiego postępowania
– w terminie nie dłuższym niż 6 tygodni od dnia złożenia pierwszego wniosku.
4. Przetarg przeprowadza Prezes UKE. Ogłoszenie o przetargu publikuje
w prasie codziennej o zasięgu ogólnokrajowym oraz na stronie podmiotowej BIP
UKE.
5. Do przetargu stosuje się odpowiednio przepisy art. 118 ust. 1, 2 i 4, art. 118b,
art. 118c ust. 1, art. 118d ust. 1–3 oraz art. 118e.
6. Decydującym kryterium oceny ofert jest wysokość kwoty zadeklarowanej
przez podmiot wnioskujący o dokonanie przydziału numeracji.
7. Przydział numeracji może określać warunki wykorzystywania lub
udostępniania numeracji, w szczególności:
1) usługę telekomunikacyjną, dla której przydzielona numeracja ma być
wykorzystywana, z podaniem wymogów związanych ze świadczeniem usługi
oraz zasad taryfowych i cen maksymalnych;
2) zobowiązania przedsiębiorcy, któremu przydzielono numerację, przyjęte
podczas procedury przetargowej, o której mowa w ust. 3 pkt 2;
3) obowiązek niedyskryminującego dostępu do usług telekomunikacyjnych
z wykorzystaniem numeracji przydzielonej innym przedsiębiorcom.
8. Prezes UKE odmawia przydziału numeracji, jeżeli wnioskowane
przeznaczenie numeracji nie jest zgodne z planem numeracji krajowej dla sieci
publicznych.
9. Prezes UKE może odmówić przydziału nowego zakresu numeracji
w przypadku wykorzystania mniej niż 75% wcześniej przydzielonych zakresów
numeracji.
10. Prezes UKE może cofnąć przydział numeracji albo zmienić jego zakres,
jeżeli:
1) nastąpiły zmiany we właściwym planie numeracji krajowej dla sieci publicznych;
2) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, nie wykorzystuje
przydzielonego zakresu numeracji w sposób efektywny pod względem
ilościowym, a w przypadku numerów dostępu i podobnych pojedynczych
numerów nie uruchomił usługi określonej takim numerem w terminie
12 miesięcy od otrzymania decyzji o przydziale numeracji;
3) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, wykorzystuje
przydzieloną numerację w sposób niezgodny z warunkami przydziału numeracji
lub jej przeznaczeniem określonym we właściwym planie numeracji krajowej dla
sieci publicznych;
4) podmiot, który uzyskał decyzję o przydziale numeracji, nie wnosi opłat za prawo
do wykorzystywania zasobów numeracji.
11. Decyzja o cofnięciu przydziału numeracji albo o zmianie jego zakresu:
1) nie może powodować naruszenia ciągłości świadczenia usług
telekomunikacyjnych przez podmiot, któremu udzielono przydziału;
2) może być podjęta po bezskutecznym wezwaniu podmiotu do usunięcia
przyczyny nieprawidłowości w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 2 i 3.
12. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze
rozporządzenia, odrębnie dla każdej ze spraw:
1) plan numeracji krajowej dla publicznych sieci telekomunikacyjnych, w których
świadczone są publicznie dostępne usługi telefoniczne, określając
w szczególności zakres planu oraz formaty numerów,
2) szczegółowe wymagania dotyczące gospodarowania numeracją w publicznych
sieciach telekomunikacyjnych
– uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby przedsiębiorców
telekomunikacyjnych oraz użytkowników, w tym służb ustawowo powołanych do
niesienia pomocy, ustalenia przepisów międzynarodowych, w szczególności
dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów numeracji, a także
postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
13. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, plany numeracji krajowej dla publicznych sieci telekomunikacyjnych
innych niż publiczne sieci telekomunikacyjne, w których świadczone są publicznie
dostępne usługi telefoniczne, a także szczegółowe wymagania dotyczące zasad
adresowania dla właściwego kierowania połączeń, numeracji punktów
sygnalizacyjnych oraz tworzenia i udostępniania znaków identyfikujących abonenta, uwzględniając obecne i prognozowane potrzeby przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz użytkowników, ustalenia przepisów międzynarodowych,
w szczególności dotyczące długoterminowych, ogólnoeuropejskich planów
numeracji, a także postanowienia umów, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

art. 127. więcej Art. 127. 1. Prezes UKE opracowuje zbiorcze zestawienia przydzielonych
numeracji, w postaci Tablic Zagospodarowania Numeracji.
2. Prezes UKE udziela nieodpłatnie zainteresowanym podmiotom informacji
o dostępnej numeracji.

art. 128. więcej Art. 128. 1. Podmiot, który uzyskał w drodze decyzji przydział numeracji,
udostępnia przydzieloną numerację podmiotom współpracującym z jego siecią
telekomunikacyjną oraz podmiotom dostarczającym usługi telekomunikacyjne, na ich
wniosek, na podstawie pisemnej umowy o udostępnieniu numeracji albo umowy,
o której mowa w art. 31.
2. Umowa o udostępnieniu numeracji może ustalać warunki wykorzystywania
udostępnionej numeracji.
3. Odmawia się zawarcia umowy o udostępnieniu numeracji w przypadku braku
numeracji lub gdy udostępnienie numeracji mogłoby utrudnić albo ograniczyć
wykonywanie działalności przez podmiot, który uzyskał przydział numeracji.
3a. Podmiot udostępniający przydzieloną numerację przekazuje Prezesowi UKE
informacje o zakresach numeracji udostępnionych w trybie, o którym mowa w ust. 1,
w terminie 14 dni od dnia udostępnienia.
4. Do umowy stosuje się odpowiednio przepisy art. 27–31.

art. 129. więcej Art. 129. 1. Ustala się numer „112” jako wspólny numer alarmowy dla
wszystkich służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.
2. Numery zaczynające się od 116 ustala się jako przeznaczone do świadczenia
usług o walorze społecznym, a numer 116000 jako numer infolinii umożliwiającej
zgłaszanie przypadków zaginięcia dzieci.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji prowadzi działania w zakresie
zwiększania świadomości społecznej i wiedzy na temat numeru 116.

art. 130. więcej Art. 130. Do przydziału, odmowy przydziału lub cofania przydziału znaków
identyfikujących abonenta oraz do ich udostępniania lub odmowy udostępnienia
stosuje się odpowiednio przepisy art. 126 i art. 128.

art. 131. więcej Art. 131. 1. Podmiot, który uzyskał przydział numeracji, może dokonać
niezbędnej zmiany numeracji dla określonych obszarów swojej sieci publicznej lub
zmiany indywidualnych numerów abonentów tej sieci, w przypadku zmiany
przydziału zakresu numeracji albo przebudowy lub rozbudowy eksploatowanej sieci
publicznej.
2. Planowane zmiany numeracji, dla określonych obszarów sieci
telekomunikacyjnej, powinny być podane przez podmiot, który uzyskał przydział
numeracji, do publicznej wiadomości co najmniej na 90 dni przed terminem
wprowadzenia zmiany.
3. Podmiot, który uzyskał przydział numeracji, jest obowiązany zawiadomić na
piśmie abonentów, którzy udostępnili adres korespondencyjny, o planowanej zmianie
ich indywidualnych numerów oraz o ich nowych numerach, co najmniej na 90 dni
przed terminem wprowadzenia zmiany. Abonentom, którzy nie udostępnili adresu
korespondencyjnego, ale udostępnili inne dane, o których mowa w art. 60a ust. 1a,
zawiadomienie doręcza się drogą elektroniczną na adres poczty elektronicznej lub za
pomocą podobnego środka porozumiewania się na odległość. Skrócenie okresu, o
którym mowa w zdaniu pierwszym, wymaga zgody Prezesa UKE.
4. Podmiot, który uzyskał przydział numeracji, jest obowiązany do zapewnienia
bezpłatnej, automatycznej informacji słownej, o wprowadzonych zmianach
numeracji, o których mowa w ust. 1–3, dostępnej pod poprzednimi numerami, przez
okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Art. 131a. 1. Operator multipleksu jest obowiązany do:
1) umieszczania oraz rozpowszechniania lub rozprowadzania w multipleksie
programów radiofonicznych i telewizyjnych nadawców posiadających koncesję
na rozpowszechnianie programów w tym multipleksie;
2) zapewnienia dostępu do multipleksu nadawcy, który uzyskał koncesję na
rozpowszechnianie programu radiofonicznego lub telewizyjnego w sposób
cyfrowy drogą rozsiewczą naziemną w tym multipleksie, na warunkach równych
i niedyskryminujących;
3) zapewnienia nieprzerwanej cyfrowej transmisji sygnału multipleksu, chyba że
przerwa nastąpiła z przyczyn technicznych lub nadawca zaprzestał udostępniania
programu.
2. Warunki uznane zostają za dyskryminujące, jeżeli operator multipleksu
oferuje nadawcy tę samą usługę dostępu na innych warunkach, niż uprzednio oferował
ją innemu nadawcy, oraz gdy po stronie operatora multipleksu nie zachodzą żadne
uzasadnione powody do zmiany oferty.

Art. 131b. 1. Operator multipleksu jest obowiązany prowadzić negocjacje
o zawarcie umowy o dostępie do multipleksu, na wniosek nadawcy, w celu
zapewnienia nadawcy dostępu do multipleksu.
2. Informacje uzyskane w związku z negocjacjami mogą być wykorzystane
wyłącznie zgodnie z ich przeznaczeniem i podlegają obowiązkowi zachowania
poufności.

Art. 131c. 1. Operator multipleksu i nadawca ustalają warunki dostępu do
multipleksu i związanej z tym współpracy w umowie o dostępie do multipleksu,
zawartej na piśmie.
2. W umowie o dostępie do multipleksu operator multipleksu zobowiązuje się do
zapewnienia nadawcy dostępu do multipleksu za wynagrodzeniem oraz poniesienia
wydatków z tytułu świadczenia usługi transmisji sygnału multipleksu, a nadawca
zobowiązuje się do współdziałania z operatorem multipleksu, w szczególności przez
udostępnienie swojego programu telewizyjnego.
3. Umowa o dostępie do multipleksu powinna zawierać postanowienia dotyczące
co najmniej:
1) warunków technicznych dostępu do multipleksu;
2) rozliczeń z tytułu zapewnienia dostępu do multipleksu;
3) postępowania w przypadku zmiany treści umowy;
4) warunków rozwiązania umowy;
5) okresu obowiązywania umowy;
6) sposobu i wysokości wynagrodzenia operatora multipleksu;
7) wykazu dokumentów, jakie strony umowy są obowiązane uzyskać lub dostarczyć
w celu realizacji umowy, wraz z podaniem terminów, w jakich powinno to
nastąpić.

Art. 131d. 1. Prezes UKE może na pisemny wniosek każdej ze stron negocjacji
o zawarcie umowy o dostępie do multipleksu, w drodze postanowienia, określić
termin zakończenia tych negocjacji, nie dłuższy niż 90 dni, licząc od dnia wystąpienia
z wnioskiem o zawarcie umowy o dostępie do multipleksu.
2. W przypadku niepodjęcia negocjacji o zawarcie umowy o dostępie do
multipleksu, odmowy udzielenia dostępu do multipleksu lub niezawarcia umowy
o dostępie do multipleksu w terminie, o którym mowa w ust. 1, lub niezawarcia
umowy w terminie 90 dni, licząc od dnia wystąpienia z wnioskiem o zawarcie takiej
umowy, każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie
decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych lub określenia warunków
współpracy.
3. Wniosek o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych lub
określenia warunków współpracy powinien zawierać projekt umowy o dostępie do
multipleksu, zawierający stanowiska stron w zakresie określonym w niniejszym
dziale, z zaznaczeniem tych części umowy, co do których strony nie doszły do
porozumienia.
4. Strony są obowiązane do przedłożenia Prezesowi UKE, na jego żądanie,
w terminie 14 dni od dnia otrzymania żądania, swoich stanowisk wobec rozbieżności.

Art. 131e. 1. Prezes UKE podejmuje decyzję w sprawie rozstrzygnięcia kwestii
spornych lub określenia warunków współpracy w terminie 90 dni od dnia złożenia
wniosku o wydanie decyzji w sprawie rozstrzygnięcia kwestii spornych lub określenia
warunków współpracy, biorąc pod uwagę następujące kryteria:
1) charakter zaistniałych kwestii spornych oraz praktyczną możliwość wdrożenia
rozwiązań dotyczących technicznych i ekonomicznych warunków dostępu do
multipleksu;
2) obowiązki operatora multipleksu;
3) konieczność zapewnienia:
a) niedyskryminujących i równych warunków dostępu do multipleksu,
b) rozwoju konkurencyjnego rynku usług medialnych.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, w zakresie obowiązków i zadań dotyczących
zawartości programowej, w tym transmisji obowiązkowej, wydawana jest
w porozumieniu z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji, przy uwzględnieniu
pozaekonomicznych interesów narodowych dotyczących kultury, języka i pluralizmu
mediów.
3. Decyzja, o której mowa w ust. 1, zastępuje umowę o dostępie do multipleksu
w zakresie objętym tą decyzją.
4. W przypadku zawarcia przez zainteresowane strony umowy o dostępie do
multipleksu decyzja, o której mowa w ust. 1, wygasa z mocy prawa w części objętej
umową.

Art. 131f. 1. Prezes UKE, na wniosek strony, może, w drodze decyzji, zmienić
treść umowy o dostępie do multipleksu lub zobowiązać strony umowy do jej zmiany,
w przypadkach uzasadnionych potrzebą zapewnienia dostępu do multipleksu na
warunkach równych i niedyskryminujących.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, w zakresie obowiązków i zadań dotyczących
zawartości programowej, w tym transmisji obowiązkowej, wydawana jest
w porozumieniu z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji, przy uwzględnieniu
pozaekonomicznych interesów narodowych dotyczących kultury, języka i pluralizmu
mediów.

Art. 131g. Przepisy niniejszego działu nie mają zastosowania, jeżeli operatorem
multipleksu są nadawcy, którzy uzyskali rezerwację częstotliwości na podstawie
art. 114 ust. 6.

art. 132. więcej Art. 132. 1. Publiczne sieci telekomunikacyjne używane do cyfrowych
transmisji radiofonicznych i telewizyjnych oraz odbiorniki cyfrowe i inne urządzenia
używane do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych powinny
zapewniać interoperacyjność usług cyfrowych transmisji radiofonicznych
i telewizyjnych, w szczególności przez stosowanie otwartego interfejsu programu
aplikacyjnego.
2. Publiczne sieci telekomunikacyjne używane do świadczenia usług telewizji
cyfrowej powinny spełniać wymagania techniczne i eksploatacyjne umożliwiające
świadczenie usług telewizji szerokoekranowej. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni,
którzy odbierają programy i usługi w formacie szerokiego ekranu rozpowszechniają je
bez zmiany formatu szerokoekranowego na inny.
2a. Odbiorniki cyfrowe i inne urządzenia używane do odbioru cyfrowych
transmisji telewizyjnych powinny umożliwiać:
1) odbiór niekodowanych cyfrowych transmisji telewizyjnych;
2) dekodowanie za pomocą jednolitego algorytmu kodowania cyfrowych transmisji
telewizyjnych kodowanych, określonego w przepisach wydanych na podstawie
ust. 3.
2b. Przepisu ust. 2a pkt 1 nie stosuje się do odbiorników cyfrowych, które są
przedmiotem najmu lub użyczenia, chyba że strony umowy postanowią inaczej.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wymagania techniczne i eksploatacyjne dla odbiorników cyfrowych, mając na uwadze
zapewnienie ich interoperacyjności oraz ułatwienie dostępu dla osób
niepełnosprawnych.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, wymagania techniczne i eksploatacyjne dla urządzeń konsumenckich
służących do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych, mając na uwadze
efektywne wykorzystanie częstotliwości oraz zapewnienie warunków do
powszechnego odbioru programów radiofonicznych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.

art. 133. więcej Art. 133. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni dostarczający systemy dostępu
warunkowego powinni oferować nadawcom na równych i niedyskryminujących
warunkach usługi techniczne umożliwiające odbiór cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych za pomocą dekoderów zainstalowanych w sieciach lub
u abonentów.
2. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni dostarczający systemy dostępu
warunkowego obowiązani są do prowadzenia oddzielnej rachunkowości dla tej
działalności.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia:
1) wymagania techniczne i eksploatacyjne dla systemów dostępu warunkowego,
mając na uwadze zapewnienie sprawowania przez przedsiębiorców
telekomunikacyjnych pełnej kontroli nad cyfrowymi transmisjami
radiofonicznymi i telewizyjnymi dokonywanymi z wykorzystaniem systemów
dostępu warunkowego oraz kierując się dążeniem do stworzenia warunków dla
efektywnego świadczenia usług z wykorzystaniem takich systemów;
2) szczegółowy zakres usług technicznych oferowanych nadawcom na warunkach,
o których mowa w ust. 1, przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych
dostarczających systemy dostępu warunkowego w celu umożliwienia odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych za pomocą dekoderów zainstalowanych w sieciach lub u abonentów.

art. 134. więcej Art. 134. Po przeprowadzeniu analizy rynku zgodnie z art. 21 Prezes UKE
może, w drodze decyzji, znieść w stosunku do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
nieposiadającego znaczącej pozycji na rynku dostarczania systemów dostępu
warunkowego obowiązek zapewnienia dostępu do tego udogodnienia na warunkach,
o których mowa w art. 133 ust. 1, po przeprowadzeniu postępowania konsultacyjnego
i konsolidacyjnego.

art. 135. więcej Art. 135. 1. Posiadacze praw własności przemysłowej obejmujących systemy
dostępu warunkowego oraz usługi świadczone za ich pomocą są obowiązani do
zawierania umów licencyjnych z producentami urządzeń konsumenckich
przeznaczonych do odbioru cyfrowych transmisji radiofonicznych i telewizyjnych na
równych i niedyskryminujących warunkach.
2. Postanowienia umów licencyjnych, o których mowa w ust. 1, nie powinny
zabraniać, ograniczać lub zniechęcać do umieszczenia w urządzeniach, o których
mowa w ust. 1:
1) wspólnego interfejsu pozwalającego na połączenie z innymi systemami dostępu
warunkowego,
2) elementów właściwych dla innych systemów dostępu warunkowego, jeżeli
licencjobiorca przestrzega warunków gwarantujących bezpieczeństwo transakcji
dokonywanych przez operatorów systemów dostępu warunkowego
– z uwzględnieniem czynników technicznych i ekonomicznych.
3. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 do umów licencyjnych stosuje się
przepisy ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U.
z 2017 r. poz. 776, z 2018 r. poz. 2302 oraz z 2019 r. poz. 501 i 2309).

art. 136. więcej Art. 136. 1. Prezes UKE może, w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorców
telekomunikacyjnych obowiązek zapewnienia dostępu do następujących udogodnień
towarzyszących:
1) interfejsu programu aplikacyjnego,
2) elektronicznego przewodnika po programach
– w celu zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do usług cyfrowych
transmisji radiofonicznych i telewizyjnych.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu
konsultacyjnym i konsolidacyjnym.
3. Prezes UKE wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, kierując się zasadą
równości i niedyskryminacji.

Art. 136a. 1. W sprawach spornych wynikających z umowy o transmisji sygnału
multipleksu rozstrzyga Prezes UKE, w drodze decyzji, na wniosek operatora
multipleksu lub operatora sieci nadawczej.
2. Prezes UKE może wydać na wniosek jednej ze stron decyzję, w której określa
warunki współpracy do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu.

art. 137. więcej Art. 137. 1. Operatorzy są obowiązani przekazywać Prezesowi UKE oraz
udostępniać zainteresowanym podmiotom specyfikacje techniczne stosowanych
zakończeń sieci, interfejsów radiowych i ich zmiany zanim usługi telekomunikacyjne,
które mają być świadczone przez te zakończenia sieci lub interfejsy radiowe staną się
dostępne dla użytkowników.
2. Specyfikacje techniczne, o których mowa w ust. 1, powinny być na tyle
szczegółowe, aby umożliwiały zaprojektowanie telekomunikacyjnych urządzeń
końcowych zdolnych do wykorzystywania wszystkich usług świadczonych przez dane
zakończenie sieci lub interfejs radiowy, i zawierać w szczególności informacje
pozwalające producentom na przeprowadzanie odpowiednich testów umożliwiających
stwierdzenie, czy telekomunikacyjne urządzenie końcowe spełnia odnoszące się do
niego zasadnicze wymagania, o których mowa w ustawie z dnia 13 kwietnia 2007 r.
o kompatybilności elektromagnetycznej.

art. 138. więcej Art. 138. 1. Prezes UKE zbiera i analizuje informacje o charakterystykach
technicznych interfejsów międzysieciowych stosowanych w publicznych sieciach
telekomunikacyjnych.
2. Jeżeli z analizy informacji, o których mowa w ust. 1, wynika, że zagrożona
jest interoperacyjność usług telekomunikacyjnych, Prezes UKE przygotowuje
propozycje rozwiązań technicznych, mających na celu usunięcie tych zagrożeń, z uwzględnieniem możliwości wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 32 pkt 2–4, i przedkłada je ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, wymagania techniczne dla interfejsów, o których mowa w ust. 1,
mając na uwadze potrzebę zapewnienia interoperacyjności usług
telekomunikacyjnych oraz kierując się przepisami międzynarodowymi.
4. Do projektu rozporządzenia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się przepisy
o postępowaniu konsolidacyjnym.

art. 139. więcej Art. 139. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany umożliwić
innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, podmiotom, o których mowa w art. 4,
oraz jednostkom samorządu terytorialnego wykonującym działalność, o której mowa
w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych, dostęp do infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości,
w tym do budynku, polegający na:
1) współkorzystaniu z infrastruktury telekomunikacyjnej i nieruchomości, w tym
zapewnianiu określonych elementów tej infrastruktury, kolokacji oraz
umożliwianiu zakładania, eksploatacji i konserwacji urządzeń
telekomunikacyjnych, przyłączy telekomunikacyjnych, instalacji
telekomunikacyjnej budynku i innych elementów infrastruktury
telekomunikacyjnej, a także nadzoru nad nimi, jeżeli:
a) wykonanie tych czynności bez uzyskania dostępu do infrastruktury
telekomunikacyjnej i nieruchomości jest niemożliwe lub niecelowe
z punktu widzenia planowania przestrzennego, zdrowia publicznego,
ochrony środowiska lub bezpieczeństwa i porządku publicznego,
b) przedsiębiorca telekomunikacyjny na podstawie przepisów prawa, wyroku
sądu lub decyzji miał prawo umieszczenia tej infrastruktury
telekomunikacyjnej na nieruchomości, nad nią lub pod nią;
2) współkorzystaniu z kabli telekomunikacyjnych w budynku aż do
zlokalizowanego w budynku lub poza nim punktu ich połączenia z publiczną
siecią telekomunikacyjną, w tym udostępnianiu całości lub części kabla,
w szczególności włókna światłowodowego, jeżeli:
a) powielenie infrastruktury telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie
nieopłacalne lub technicznie niemożliwe,
b) przedsiębiorca telekomunikacyjny jest właścicielem tej infrastruktury
telekomunikacyjnej lub na podstawie przepisów prawa, wyroku sądu lub
decyzji miał prawo jej umieszczenia na nieruchomości, nad nią lub pod nią;
3) możliwości korzystania z:
a) instalacji telekomunikacyjnej budynku, jeżeli powielenie infrastruktury
telekomunikacyjnej byłoby ekonomicznie nieopłacalne lub technicznie
niemożliwe,
b) punktu połączenia instalacji telekomunikacyjnej budynku z publiczną siecią
telekomunikacyjną
– jeżeli wniosek o dostęp jest składany w celu realizacji szybkiej sieci
telekomunikacyjnej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 7 maja 2010 r.
o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.
1a. Prezes UKE może wezwać przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do
przedstawienia informacji w sprawie warunków zapewnienia dostępu, o którym mowa
w ust. 1.
1b. Po przedstawieniu informacji, o której mowa w ust. 1a, Prezes UKE, kierując
się potrzebą zapewnienia skutecznej konkurencji, może, w drodze decyzji, określić
warunki zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1.
1c. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, dla którego została wydana decyzja
w sprawie określenia warunków zapewnienia dostępu, jest obowiązany do zawierania
umów, o których mowa w ust. 2, na warunkach nie gorszych niż określone w tej
decyzji.
2. Warunki zapewnienia dostępu, w zakresie, o którym mowa w ust. 1,
przedsiębiorcy telekomunikacyjni ustalają w umowie, która powinna być zawarta
w terminie 30 dni od dnia wystąpienia o jej zawarcie.
3. (uchylony)
4. Do zapewnienia dostępu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 27–30, art. 31 ust. 1 oraz art. 33, z tym że:
1) każda ze stron może zwrócić się do Prezesa UKE z wnioskiem o wydanie
decyzji, jeżeli nie zawarto umowy o dostępie w terminie, o którym mowa
w ust. 2;
2) Prezes UKE podejmuje decyzję o dostępie, o którym mowa w ust. 1, w terminie
60 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, biorąc pod uwagę
niedyskryminacyjne i proporcjonalne kryteria;
3) Prezes UKE w decyzji określa szczegółowe warunki rozliczeń z tytułu
zapewnienia tego dostępu, uwzględniające stopień występującego w danym
przypadku ryzyka.

Art. 139a. 1. Jeżeli Prezes UKE uzna, że pokrycie terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej zasięgiem ruchomych sieci telekomunikacyjnych nie jest wystarczające,
może zawrzeć z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym umowę, zwaną dalej „umową
inwestycyjną”, na mocy której w zamian za obniżenie opłaty, o której mowa w art.
183 ust. 1 lub w art. 185 ust. 1, przedsiębiorca telekomunikacyjny zrealizuje
inwestycję zapewniającą pokrycie zasięgiem ruchomych publicznych sieci
telekomunikacyjnych na wskazanym przez Prezesa UKE obszarze, na którym takie
pokrycie nie jest wystarczające. Zawarcie umowy następuje z uwzględnieniem
przepisów dotyczących pomocy publicznej.
2. Prezes UKE ogłasza na stronie podmiotowej BIP UKE komunikat o zamiarze
zawarcia umowy inwestycyjnej. Komunikat zawiera co najmniej wskazanie rodzaju
inwestycji zapewniającej pokrycie zasięgiem ruchomych publicznych sieci
telekomunikacyjnych, określenie obszaru lub obszarów, których ma dotyczyć
inwestycja, oraz informację o terminie, w jakim przedsiębiorcy telekomunikacyjni
mogą zgłaszać zainteresowanie zawarciem umowy inwestycyjnej.
3. Zawarcie umowy inwestycyjnej nie może nastąpić przed upływem 30 dni od
dnia upływu terminu na zgłoszenie zainteresowania jej zawarciem.
4. Prezes UKE, zawierając umowę inwestycyjną, bierze pod uwagę potrzeby
użytkowników końcowych, potrzeby rynku i rozwój techniki telekomunikacyjnej.
5. Umowa inwestycyjna zawiera postanowienia dotyczące co najmniej:
1) rodzaju inwestycji wraz ze wskazaniem obszaru, na którym pokrycie zasięgiem
ruchomych publicznych sieci telekomunikacyjnych nie jest wystarczające
i którego ma dotyczyć inwestycja;
2) sposobu, miejsca i warunków realizacji inwestycji przez przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego;
3) harmonogramu realizacji inwestycji wraz ze wskazaniem terminu, od którego na
wyznaczonym obszarze ma być zapewnione pokrycie zasięgiem ruchomych sieci
telekomunikacyjnych wynikające z realizacji umowy;
4) wskazania rodzaju opłat podlegających obniżeniu, kwot obniżenia tych opłat
odpowiadających łącznie ustalonej wartości inwestycji oraz okresu, którego to
obniżenie dotyczy.
6. Umowa inwestycyjna jest zawierana pod rygorem nieważności w formie aktu
notarialnego.
7. Informacja o zawarciu umowy inwestycyjnej wraz z treścią tej umowy
podlega niezwłocznej publikacji na stronie podmiotowej BIP UKE.
8. Do zmiany umowy inwestycyjnej stosuje się przepisy ust. 2–7.
9. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb udzielania pomocy publicznej w ramach
umowy inwestycyjnej, kierując się koniecznością zachowania zgodności tych
warunków i trybu z rynkiem wewnętrznym.

art. 140. więcej Art. 140. (uchylony).

art. 141. więcej Art. 141. (uchylony).

art. 142. więcej Art. 142. Organy administracji publicznej pełniące kontrolę nad operatorem lub
posiadające pakiet kontrolny operatora zapewniają strukturalny rozdział funkcji
związanych z wykonywaniem przez nie zadań i uprawnień właścicielskich wobec tego
operatora.

art. 143. więcej Art. 143. 1. Z zastrzeżeniem art. 144, art. 144a i art. 144b, używanie urządzenia
radiowego wymaga posiadania pozwolenia radiowego, zwanego dalej
„pozwoleniem”.
2. Pozwolenie wydaje Prezes UKE w drodze decyzji.
3. Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia wszczyna się na wniosek
zainteresowanego podmiotu.
4. Podmiot posiadający rezerwację częstotliwości lub podmiot przez niego
upoważniony lub podmiot, któremu częstotliwości zostały wydzierżawione lub
przekazane do użytkowania zgodnie z art. 122¹, o ile nie została wydana decyzja,
o której mowa w ust. 5 tego artykułu, może żądać wydania pozwolenia dotyczącego
wykorzystania zasobu częstotliwości objętego rezerwacją częstotliwości w okresie jej
obowiązywania.
4a. W przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy o wydzierżawienie
częstotliwości lub umowy o przekazanie częstotliwości do użytkowania, o których
mowa w art. 122¹, Prezes UKE stwierdza wygaśnięcie pozwolenia wydanego zgodnie
z ust. 4.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór i tryb składania wniosku o wydanie pozwolenia oraz rodzaje
dołączanych dokumentów niezbędnych do rozstrzygnięcia sprawy, uwzględniając
specyfikę służb radiokomunikacyjnych, sieci telekomunikacyjnych lub usług
telekomunikacyjnych, w których będą wykorzystywane urządzenia radiowe.
6. W przypadku częstotliwości radiowych, których przeznaczenie określono
w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości lub ustalono w planie
zagospodarowania częstotliwości, decyzja powinna być podjęta w terminie 6 tygodni
od dnia złożenia wniosku.
7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się w przypadkach wymagających uzgodnień
międzynarodowych lub wynikających z umów międzynarodowych wiążących
Rzeczpospolitą Polską dotyczących użytkowania częstotliwości radiowych lub
pozycji orbitalnych.

art. 144. więcej Art. 144. 1. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzeń radiowych
przeznaczonych wyłącznie do odbioru.
2. Nie wymaga pozwolenia używanie urządzenia radiowego nadawczego lub
nadawczo-odbiorczego:
1) używanego przez zagraniczny statek powietrzny, morski lub statek żeglugi
śródlądowej, zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi,
jeżeli urządzenie zostało dopuszczone do używania przez właściwy organ;
2) używanego, zgodnie z przepisami międzynarodowymi, w służbie amatorskiej
przez cudzoziemca oraz obywatela polskiego stale rezydującego za granicą
podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli jednorazowo
pobyt taki nie jest dłuższy niż 90 dni;
3) końcowego:
a) dołączanego do zakończenia sieci telekomunikacyjnej, z wyłączeniem
urządzeń stosowanych w służbie lotniczej, morskiej lub żeglugi
śródlądowej,
b) służącego do utrzymywania łączności z przebywającym krótkookresowo na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub znajdującym się na nim
w tranzycie, zagranicznym pojazdem, statkiem powietrznym, morskim lub
statkiem żeglugi śródlądowej, przytwierdzonego w sposób trwały do tego
pojazdu lub statku, wykorzystującego międzynarodowo uzgodnione
zakresy częstotliwości;
4) wykorzystującego zakresy częstotliwości zarezerwowane na rzecz podmiotu
uprawnionego do dysponowania częstotliwością, o ile rezerwacja częstotliwości
przewiduje zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia i określa warunki
wykorzystywania częstotliwości;
5) będącego urządzeniem klasy 1, o którym mowa w art. 154 ust. 3.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji może, w drodze rozporządzenia,
rozszerzyć zakres urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych, które
mogą być używane bez pozwolenia, kierując się zasadą zwiększania liczby rodzajów
takich urządzeń, przy uwzględnieniu potrzeby harmonijnego gospodarowania
częstotliwościami, określając:
1) warunki używania urządzeń radiowych nadawczych lub nadawczo-odbiorczych,
które mogą być używane bez pozwolenia, w szczególności:
a) zakresy wykorzystywanych przez nie częstotliwości,
b) maksymalną moc promieniowaną lub maksymalne natężenie pola
magnetycznego,
c) obszar używania tych urządzeń;
2) rodzaje służb radiokomunikacyjnych.

Art. 144a. 1. Prezes UKE, w drodze decyzji, na wniosek zainteresowanego
podmiotu, może dopuścić czasowe używanie urządzenia radiowego w celu
zapewnienia okazjonalnego przekazu informacji na okres nieprzekraczający 30 dni.
2. Jeżeli częstotliwości są przeznaczone do użytkowania jako rządowe, Prezes
UKE wydaje decyzję, o której mowa w ust. 1, po uzyskaniu zgody Ministra Obrony
Narodowej. Minister Obrony Narodowej wyraża zgodę w formie postanowienia, na
które stronie nie przysługuje zażalenie, w terminie nie dłuższym niż 7 dni roboczych
od dnia wpłynięcia wniosku do Ministra Obrony Narodowej. Niewydanie
postanowienia w terminie, o którym mowa w zdaniu poprzednim, traktuje się jako
brak zastrzeżeń do wydania decyzji.
3. Prezes UKE wydając decyzję, o której mowa w ust. 1, kieruje się
obiektywnymi, przejrzystymi, niedyskryminacyjnymi i proporcjonalnymi kryteriami.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, może być złożony w formie elektronicznej.
5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, dołącza się oryginał lub kopię:
1) odpisu z rejestru przedsiębiorców albo ewidencji działalności gospodarczej lub
innego właściwego rejestru prowadzonego w państwie pochodzenia, chyba że
dany podmiot jest wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, o której mowa w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla
Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1291, 1495 i 1649);
2) potwierdzenia spełnienia przez urządzenie wymagań, o których mowa w art. 153
ust. 1–1b;
3) pełnomocnictwa – jeżeli strona działa poprzez pełnomocnika;
4) dowodu uiszczenia opłaty za prawo do wykorzystywania częstotliwości.
6. Dokumenty, o których mowa w ust. 5, mogą być złożone w języku
angielskim. Przepisu art. 33 § 2 i 3 oraz art. 76a § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.
– Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.
7. Obowiązek zapłaty opłaty, o której mowa w art. 185 ust. 3a, powstaje z chwilą
złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1. Opłatę wpłaca się z chwilą powstania
obowiązku jej zapłaty.
8. W decyzji, o której mowa w ust. 1, Prezes UKE określa:
1) rodzaj, wyróżnik typu oraz nazwę producenta urządzenia radiowego, którego
dotyczy decyzja;
2) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres;
3) warunki wykorzystania częstotliwości;
4) warunki używania urządzenia radiowego, w szczególności rodzaj służby,
w której jest wykorzystywane urządzenie;
5) okres obowiązywania decyzji;
6) termin rozpoczęcia wykorzystania częstotliwości.
9. Prezes UKE odmawia wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, albo cofa tę
decyzję, jeżeli wystąpi jedna z okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 7 pkt 1–3.

Art. 144b. 1. Prezes UKE, w drodze decyzji, na wniosek zainteresowanego
podmiotu, może zezwolić na czasowe używanie urządzenia radiowego nadawczego
lub nadawczo-odbiorczego w celu przeprowadzenia badań, testów lub
eksperymentów, pod warunkiem przedstawienia celu oraz harmonogramu
prowadzenia tych badań, testów lub eksperymentów.
2. Decyzję, o której mowa w ust. 1, dotyczącą używania urządzeń radiowych
służących do rozprowadzania lub rozpowszechniania programów radiofonicznych lub
telewizyjnych, Prezes UKE wydaje w porozumieniu z Przewodniczącym KRRiT.
3. Stroną postępowania w sprawie o wydanie decyzji, o której mowa w ust. 1,
jest także podmiot dysponujący rezerwacją częstotliwości.
4. Prezes UKE, w drodze decyzji, odmawia zezwolenia albo cofa zezwolenie,
jeżeli wystąpi jedna z okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 7 pkt 1–3.
5. Zezwolenie nie może być wydane na okres dłuższy niż rok.
6. Zezwolenie może być na wniosek zainteresowanego podmiotu jednokrotnie
przedłużone na okres nie dłuższy niż rok. Prezes UKE odmawia przedłużenia
zezwolenia w przypadku nieprzedłożenia w terminie sprawozdania, o którym mowa
w ust. 7.
7. Podmiot, który uzyskał zezwolenie, obowiązany jest do przedłożenia
Prezesowi UKE sprawozdania z przeprowadzonych badań, testów lub
eksperymentów, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia ich zakończenia.
8. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 7, z zastrzeżeniem przepisów
o ochronie własności przemysłowej i intelektualnej, powinno zawierać
w szczególności:
1) określenie urządzeń radiowych wykorzystanych w badaniach, testach lub
eksperymentach, oraz ich parametry;
2) opis metodyki badań, testów lub eksperymentów i ich wyniki;
3) wnioski wynikające z przeprowadzonych badań, testów lub eksperymentów.
9. Przepis art. 144a ust. 4, 5, 7 i 8 stosuje się.

Art. 144c. 1. Używanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-
-odbiorczego, niewymagającego pozwolenia na podstawie art. 144 ust. 2 pkt 4,
podlega wpisowi do rejestru urządzeń radiowych używanych bez pozwolenia,
zwanego dalej „rejestrem urządzeń”.
2. Organem prowadzącym rejestr urządzeń jest Prezes UKE.
3. Prezes UKE dokonuje wpisu do rejestru urządzeń na podstawie złożonego
przez podmiot uprawniony do dysponowania częstotliwością wniosku zawierającego
następujące dane:
1) nazwę (firmę) podmiotu uprawnionego do dysponowania częstotliwością, jego
siedzibę i adres;
2) oznaczenie formy prawnej podmiotu uprawnionego do dysponowania
częstotliwością;
3) numer decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości;
4) imię, nazwisko, adres i numer telefonu osoby upoważnionej do kontaktowania
się w imieniu podmiotu uprawnionego do dysponowania częstotliwością;
5) warunki wykorzystywania częstotliwości, o których mowa w art. 146 ust. 1
pkt 1;
6) przewidywaną datę rozpoczęcia używania urządzenia.
4. Wraz z wnioskiem podmiot uprawniony do dysponowania częstotliwością
składa oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za
złożenie fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 Kodeksu karnego
oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru urządzeń są zgodne z prawdą;
2) znane mi są i spełniam wynikające z ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo
telekomunikacyjne warunki używania urządzenia radiowego, którego dotyczy
wniosek;
3) urządzenie radiowe objęte wnioskiem spełnia odnoszące się do niego
wymagania, o których mowa w art. 153 ust. 1–1b.”.
5. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 4, powinno również zawierać:
1) nazwę (firmę) podmiotu uprawnionego do dysponowania częstotliwością, jego
siedzibę i adres;
2) oznaczenie miejsca i daty złożenia oświadczenia;
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu uprawnionego do
dysponowania częstotliwością ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej
funkcji.
6. Prezes UKE dokonuje wpisu urządzenia do rejestru urządzeń w terminie do
14 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku wraz z oświadczeniem, o którym mowa
w ust. 4.
7. Jeżeli Prezes UKE nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 6, a od
dnia otrzymania wniosku o wpis do rejestru urządzeń upłynęło 21 dni roboczych,
podmiot uprawniony do dysponowania częstotliwością może rozpocząć jej
wykorzystywanie za pomocą urządzenia, którego dotyczył wniosek, po uprzednim
zawiadomieniu na piśmie Prezesa UKE. Nie dotyczy to przypadku, w którym Prezes
UKE wezwał podmiot uprawniony do dysponowania częstotliwością do uzupełnienia
wniosku przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 6.
8. Do wniosku o wpis do rejestru urządzeń stosuje się odpowiednio art. 64
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.
9. Wniosek o wpis do rejestru urządzeń, załączniki dołączane do tego wniosku
oraz wpis do rejestru urządzeń nie podlegają opłacie skarbowej.
10. Rejestr urządzeń obejmuje w szczególności:
1) kolejny numer wpisu;
2) datę otrzymania wniosku oraz datę dokonania wpisu;
3) dane, o których mowa w ust. 3.
11. Rejestr urządzeń jest prowadzony w systemie informatycznym.
12. Rejestr urządzeń jest jawny i jest publikowany na stronie podmiotowej BIP
UKE.

Art. 144d. 1. Wpis może zostać wykreślony z rejestru urządzeń, jeżeli zachodzą
okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 1 pkt 1–3 lub 9.
2. Wpis do rejestru urządzeń wykreśla się w przypadku wygaśnięcia rezerwacji
częstotliwości.

art. 145. więcej Art. 145. 1. Pozwolenie określa:
1) uprawniony podmiot oraz jego siedzibę i adres;
2) rodzaj, wyróżnik typu oraz nazwę producenta urządzeń radiowych, których
dotyczy pozwolenie;
3) warunki wykorzystywania częstotliwości;
4) warunki używania urządzenia, w szczególności rodzaj służby
radiokomunikacyjnej lub sieci telekomunikacyjnej, w której urządzenie może
być wykorzystywane;
5) okres ważności;
6) termin rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości, jednak nie dłuższy niż
12 miesięcy od dnia wydania pozwolenia.
7) (uchylony)
2. W pozwoleniu można określić warunki używania urządzenia i obowiązki
użytkownika w sytuacjach szczególnych zagrożeń.
3. Pozwolenie może zawierać przydział sygnałów identyfikacyjnych lub znaków
wywoławczych.
4. Pozwolenie uprawnia do wykorzystywania objętych pozwoleniem
częstotliwości, sygnałów identyfikacyjnych oraz znaków wywoławczych.
5. Prezes UKE może w pozwoleniu zobowiązać podmiot do informowania
o przerwach w wykorzystywaniu częstotliwości trwających powyżej 14 dni.
6. Prezes UKE może cofnąć pozwolenie w przypadku niewywiązania się przez
podmiot z obowiązku, o którym mowa w ust. 5.
7. Przepisu ust. 1 pkt 2 w zakresie wyróżnika typu oraz nazwy producenta
urządzeń radiowych, których dotyczy pozwolenie, oraz przepisów ust. 5 i 6 nie stosuje
się do pozwoleń w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej.

art. 146. więcej Art. 146. 1. Warunki wykorzystywania częstotliwości powinny określać
w szczególności:
1) dla urządzenia radiowego naziemnego lub rezerwacji częstotliwości w celu
świadczenia usług telekomunikacyjnych za pomocą takich urządzeń:
a) częstotliwość lub częstotliwości graniczne kanałów lub zakresów
częstotliwości albo numery kanałów,
b) lokalizację urządzenia albo obszar jego przemieszczania,
c) moc promieniowaną lub moc wyjściową,
d) polaryzację, wysokość zawieszenia i charakterystykę promieniowania
anteny nadawczej,
e) rodzaj sygnału i parametry techniczne jego nadawania;
2) dla naziemnej stacji satelitarnej lub rezerwacji częstotliwości dla świadczenia
usług telekomunikacyjnych za pomocą nadawczo-odbiorczego urządzenia
radiowego umieszczonego na sztucznym satelicie Ziemi:
a) nazwę wykorzystywanego satelity i jego położenie,
b) odpowiednio, lokalizację naziemnej stacji satelitarnej lub obszar jej
przemieszczania,
c) częstotliwość lub częstotliwości skrajne zakresów częstotliwości lub
kanałów częstotliwości albo numery kanałów, wykorzystywane do
transmisji sygnałów w kierunkach: kosmos – Ziemia i Ziemia – kosmos,
d) rodzaj sygnału i parametry techniczne jego nadawania.
1a. Przepisów ust. 1 pkt 1 lit. d i e nie stosuje się do pozwoleń w służbie
radiokomunikacyjnej amatorskiej.
2. (uchylony)

art. 147. więcej Art. 147. 1. Do cofnięcia lub zmiany pozwolenia stosuje się odpowiednio
art. 122 i art. 123.
2. Do odmowy wydania pozwolenia stosuje się odpowiednio art. 124.
3. Prezes UKE może także cofnąć pozwolenie lub zmienić warunki
wykorzystywania częstotliwości w przypadku:
1) stwierdzenia, że używanie urządzenia radiowego zgodnie z pozwoleniem
zakłóca pracę innych urządzeń lub sieci telekomunikacyjnych;
2) zmiany w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości przeznaczenia
częstotliwości objętych pozwoleniem;
3) nierozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości objętych pozwoleniem
w terminie 12 miesięcy od dnia wydania pozwolenia lub dnia rozpoczęcia ich
wykorzystywania wskazanego w pozwoleniu.
4. Prezes UKE może zmienić warunki wykorzystywania częstotliwości również
w przypadku, gdy:
1) częstotliwości objęte pozwoleniem są wykorzystywane w stopniu niewielkim lub
w sposób nieefektywny;
2) praca urządzenia radiowego jest zakłócana przez inne urządzenia lub sieci
telekomunikacyjne.
5. Pozwolenie wygasa z mocy prawa w przypadku wygaśnięcia rezerwacji
częstotliwości.

art. 148. więcej Art. 148. 1. Z zastrzeżeniem ust. 4, pozwolenie wydaje się podmiotowi, który
spełnia wymagania określone ustawą, oraz jeżeli:
1) nie zachodzi żadna z okoliczności, o których mowa w art. 123 ust. 7 pkt 1–3 i 5;
2) częstotliwości objęte wnioskiem:
a) są dostępne,
b) zostały przeznaczone w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla
wnioskowanej służby radiokomunikacyjnej oraz plan zagospodarowania
częstotliwości przewiduje ich zagospodarowanie zgodne z wnioskiem,
c) mogą być wykorzystywane przez urządzenie radiowe bez powodowania
szkodliwych zaburzeń elektromagnetycznych lub kolizji z przyznanymi na
rzecz innych podmiotów rezerwacjami, pozwoleniami lub decyzjami
o prawie do wykorzystywania częstotliwości,
d) zostały międzynarodowo uzgodnione w zakresie i formie określonych
w międzynarodowych przepisach radiokomunikacyjnych lub umowach,
których Rzeczpospolita Polska jest stroną, w przypadku gdy zachodzi
możliwość powodowania szkodliwych zakłóceń poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej,
e) będą wykorzystywane w sposób efektywny;
3) urządzenie pracujące w oparciu o tę decyzję może być chronione przed
szkodliwymi zakłóceniami;
4) wnioskodawca przedłoży:
a) potwierdzenie spełniania przez urządzenie wymagań, o których mowa
w art. 153 ust. 1–1b,
b) dokument potwierdzający uzyskanie zgody operatora satelity na
wykorzystywanie transpondera w przypadku pozwolenia dla naziemnej
stacji w służbie satelitarnej;
5) urządzenie nie jest zlokalizowane na obszarze pracy urządzeń
kontrolno-pomiarowych UKE.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a, nie dotyczy urządzeń
przeznaczonych do wyłącznego używania w służbie radiokomunikacyjnej
amatorskiej, niebędących przedmiotem oferty handlowej.
3. Pozwolenia radiowe dla służb radiokomunikacyjnych innych niż służba
radiokomunikacyjna amatorska są wydawane na okres nieprzekraczający 10 lat.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
dla służby radiokomunikacyjnej amatorskiej:
1) rodzaje pozwoleń,
2) wymagania, niezbędne do uzyskania pozwolenia,
3) okres ważności pozwoleń,
4) sposób identyfikacji stacji
– biorąc pod uwagę rodzaj posiadanego przez wnioskodawcę świadectwa operatora
urządzeń radiowych w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej.

Art. 148a. Prezes UKE publikuje na stronie podmiotowej BIP UKE informacje
o wydanych pozwoleniach, decyzjach o rezerwacji częstotliwości oraz decyzjach
o zezwoleniu na czasowe używanie urządzeń radiowych, o których mowa w art. 144a
oraz art. 144b, obejmujące:
1) nazwę (firmę) podmiotu uprawnionego;
2) zakres częstotliwości;
3) obszar, na którym częstotliwości mogą być wykorzystywane;
4) okres obowiązywania decyzji.

Art. 148b. 1. Używanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-
-odbiorczego służącego do komunikacji w systemie naziemnym lub satelitarnym,
przez misje dyplomatyczne, urzędy konsularne, zagraniczne misje specjalne orazprzedstawicielstwa organizacji międzynarodowych, korzystające z przywilejów
i immunitetów na podstawie ustaw, umów i zwyczajów międzynarodowych mające
swe siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wymaga uzyskania zgody
Prezesa UKE wydawanej w uzgodnieniu z ministrem właściwym do spraw
zagranicznych oraz dopuszczalne jest wyłącznie w zakresie związanym
z działalnością dyplomatyczną tych podmiotów, chyba że odpowiednie umowy
międzynarodowe, których Rzeczpospolita Polska jest stroną stanowią inaczej lub
wymaga tego zasada wzajemności.
2. Wniosek o wydanie zgody składany jest do Prezesa UKE, za pośrednictwem
ministra właściwego do spraw zagranicznych.
3. Wniosek o wydanie zgody powinien zawierać:
1) adres miejsca zainstalowania stacji radiowej;
2) znak identyfikacyjny lub znak wywoławczy stacji radiowej;
3) godziny i czas pracy stacji radiowej;
4) współrzędne geograficzne i nazwy miejscowości, z którymi będzie utrzymywana
łączność radiowa;
5) moc wyjściową urządzenia nadawczego lub nadawczo-odbiorczego stacji
radiowej;
6) częstotliwości nadawania i odbioru przez stację radiową;
7) rodzaj emisji;
8) dane techniczne anteny nadawczej i odbiorczej (zysk, polaryzacja, azymut
maksymalnego promieniowania, kąt elewacji, charakterystyka promieniowania
pionowa i pozioma, wysokość zawieszenia nad poziomem ziemi);
9) termin rozpoczęcia wykorzystywania częstotliwości.
4. Prezes UKE wydaje, w drodze decyzji, zgodę na używanie urządzenia
radiowego nadawczego lub nadawczo-odbiorczego, jeżeli urządzenie to będzie
pracować bez zakłóceń oraz nie będzie powodować szkodliwych zakłóceń w pracy
innych urządzeń. W decyzji określa się warunki wykorzystywania urządzenia
radiowego. W przypadku stwierdzenia możliwości wystąpienia takich zakłóceń,
Prezes UKE nie wydaje zgody oraz informuje wnioskodawcę o konieczności zmiany
wniosku ze wskazaniem zakresu tych zmian.
5. Zmiana danych, o których mowa w ust. 3, wymaga uzyskania nowej zgody
Prezesa UKE. Przepis ust. 2 stosuje się.
6. Prezes UKE wyznacza użytkownikowi urządzenia termin na dostosowanie
warunków pracy urządzenia do warunków określonych w decyzji w przypadku
stwierdzenia, że podmiot, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje urządzenie radiowe
niezgodnie z warunkami określonymi w wydanej zgodzie.
7. Prezes UKE, w drodze decyzji, w uzgodnieniu z ministrem właściwym do
spraw zagranicznych, cofa zgodę w przypadku niedostosowania warunków pracy
urządzenia w terminie przez niego wyznaczonym.

art. 149. więcej Art. 149. 1. Obsługiwanie urządzenia radiowego nadawczego lub nadawczo-
-odbiorczego, używanego w radiokomunikacji lotniczej, morskiej i żeglugi
śródlądowej oraz w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej, wymaga posiadania
świadectwa operatora urządzeń radiowych.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób wykonujących obowiązki w zakresie
zadań komórek organizacyjnych i jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi
Obrony Narodowej lub przez niego nadzorowanych oraz podmiotów, o których mowa
w art. 4 pkt 3.

art. 150. więcej Art. 150. 1. Prezes UKE wydaje świadectwo operatora urządzeń radiowych na
podstawie pozytywnego wyniku egzaminu z wiadomości i umiejętności osoby
ubiegającej się o świadectwo operatora urządzeń radiowych oraz po
udokumentowaniu przez nią wymaganej praktyki.
1a. Osoba posiadająca świadectwo operatora urządzeń radiowych w służbie
morskiej może ubiegać się o ponowne jego wydanie (odnowienie). Osoba taka
powinna:
1) złożyć wniosek o wydanie świadectwa;
2) wykazać się potwierdzoną pracą na morzu z wykonywaniem funkcji
odpowiednich dla danego świadectwa, w ciągu co najmniej 12 miesięcy
w okresie 5 lat przed dniem upływu ważności posiadanego świadectwa albo zdać
egzamin w zakresie określonym w rozporządzeniu wydanym na podstawie
ust. 4, w przypadku braku potwierdzenia pracy na morzu.
2. Egzaminy osób ubiegających się o świadectwo operatora urządzeń radiowych
przeprowadza komisja powołana przez Prezesa UKE, a w służbie radiokomunikacji
lotniczej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Prezes UKE może powierzyć
przeprowadzanie egzaminów:
1) w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej – organizacji zrzeszającej
radioamatorów;
2) w służbie radiokomunikacyjnej morskiej i żeglugi śródlądowej – Centralnej
Morskiej Komisji Egzaminacyjnej lub centralnej komisji egzaminacyjnej
działającej przy dyrektorze urzędu żeglugi śródlądowej określonym przez
ministra właściwego do spraw żeglugi śródlądowej.
3. Za przeprowadzenie egzaminu oraz za wydanie świadectwa operatora
urządzeń radiowych pobiera się opłaty.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu, ministrem właściwym do spraw żeglugi śródlądowej
i ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje i wzory świadectw operatora urządzeń radiowych, zakres wymogów
egzaminacyjnych, zakres, tryb i okres niezbędnych szkoleń oraz praktyki,
2) termin złożenia wniosku o wydanie świadectwa operatora urządzeń radiowych
albo jego odnowienie, tryb przeprowadzania egzaminów, w tym egzaminów
poprawkowych, sposób powoływania komisji egzaminacyjnej, a także wysokość
opłat za przeprowadzenie egzaminu i wydanie świadectwa, kierując się zasadą,
że nie powinny one stanowić bariery dla osób zainteresowanych obsługą
urządzeń radiowych
– biorąc pod uwagę międzynarodowe przepisy radiokomunikacyjne oraz przepisy
międzynarodowe.

art. 151. więcej Art. 151. Osoby posiadające odpowiednie świadectwo operatora urządzeń
radiowych, wydane przez Prezesa UKE lub przez uprawniony do tego organ
zagraniczny, mogą obsługiwać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej urządzenia
radiowe nadawcze lub nadawczo-odbiorcze, wykorzystywane dla potrzeb
radiokomunikacji lotniczej albo radiokomunikacji morskiej i żeglugi śródlądowej,
zgodnie z międzynarodowymi przepisami radiokomunikacyjnymi.

art. 152. więcej Art. 152. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale stosuje się
przepisy ustawy z dnia 13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru
rynku (Dz. U. z 2019 r. poz. 544).

Art. 152a. Do wymagań dla aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń
końcowych i urządzeń radiowych, przeznaczonych na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 2006 r. o systemie oceny zgodności wyrobów przeznaczonych na potrzeby obronności
i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 114).

art. 153. więcej Art. 153. 1. Urządzenia radiowe wprowadzane do obrotu lub oddawane do
użytku powinny spełniać wymagania w zakresie:
1) ochrony zdrowia i bezpieczeństwa osób i zwierząt domowych oraz ochrony
mienia;
2) efektywnego wykorzystania zasobów częstotliwości lub zasobów orbitalnych
w celu unikania szkodliwych zakłóceń;
3) kompatybilności elektromagnetycznej, określone w przepisach
o kompatybilności elektromagnetycznej, w zakresie wynikającym z ich
przeznaczenia.
1a. W zakres wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wchodzą
w szczególności następujące wymagania:
1) na urządzeniu radiowym, a w przypadku braku takiej możliwości, w dołączonej
dokumentacji, zamieszcza się podstawowe informacje, których znajomość
i stosowanie są warunkiem, aby urządzenie radiowe było użytkowane
bezpiecznie i zgodnie z jego przeznaczeniem;
2) urządzenie radiowe, łącznie z jego częściami składowymi, jest wykonane
w sposób zapewniający jego bezpieczny oraz prawidłowy montaż i przyłączenie;
3) w celu ochrony przed zagrożeniami stwarzanymi przez urządzenie radiowe,
stosuje się odpowiednie środki techniczne zapewniające:
a) ochronę osób oraz zwierząt domowych przed niebezpieczeństwem urazu
fizycznego lub innej szkody, mogących powstać w wyniku bezpośredniego
lub pośredniego kontaktu,
b) niedopuszczenie do wytworzenia temperatury, łuków lub promieniowania,
które mogłyby spowodować niebezpieczeństwo,
c) ochronę osób, zwierząt domowych oraz mienia przed niebezpieczeństwem
o charakterze nieelektrycznym, które, jak wynika z doświadczenia, może
być spowodowane przez urządzenie radiowe,
d) odpowiednią do przewidywanych warunków izolację;
4) w celu ochrony przed zagrożeniami mogącymi powstać wskutek oddziaływania
na urządzenie radiowe czynników zewnętrznych, stosuje się odpowiednie środki techniczne zapewniające, że to urządzenie radiowe nie naraża osób, zwierząt
domowych oraz mienia na zagrożenia wynikające z:
a) jego właściwości mechanicznych,
b) wpływów niemechanicznych, w dających się przewidzieć warunkach
otoczenia,
c) przeciążeń, w możliwych do przewidzenia okolicznościach;
5) urządzenie radiowe jest projektowane i wytwarzane w taki sposób, aby
zapewniona była jego zgodność z zasadami ochrony przed zagrożeniami,
o których mowa w pkt 3 i 4, w sytuacji gdy jest ono użytkowane w sposób
zgodny z przeznaczeniem i utrzymywane we właściwym stanie technicznym.
1b. Urządzenia radiowe powinny spełniać również dodatkowe wymagania
wynikające z przepisów Unii Europejskiej oraz z przepisów wykonawczych
wydanych na podstawie ust. 2.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji może, w przypadku przyjęcia
przez Komisję Europejską aktów delegowanych, o których mowa w art. 3
ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia
2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących
udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającej dyrektywę 1999/5/WE
(Dz. Urz. UE L 153 z 22.05.2014, str. 62), określić, w drodze rozporządzenia,
dodatkowe wymagania dla poszczególnych kategorii lub klas urządzeń radiowych,
które powinny być spełniane przez urządzenia radiowe objęte tymi kategoriami lub
klasami oraz określić termin, do którego urządzenia niespełniające wymagań
określonych w rozporządzeniu mogą zostać wprowadzone do obrotu lub oddane do
użytku, mając na uwadze bezpieczeństwo używania urządzeń radiowych oraz
konieczność zapewnienia ich efektywnego współdziałania z innymi urządzeniami.
3. Urządzenia radiowe podlegają obowiązkowej ocenie zgodności
z wymaganiami, o których mowa w ust. 1–1b.
3a. Producent dokonuje oceny zgodności urządzenia radiowego z wymaganiami.
Ocena zgodności obejmuje wszystkie przewidywane warunki eksploatacji,
a w przypadku wymagań dotyczących zapewnienia ochrony zdrowia i bezpieczeństwa
osób i zwierząt domowych oraz ochrony mienia również dające się racjonalnie
przewidzieć warunki. Jeżeli urządzenie radiowe może występować w różnych
konfiguracjach, ocena zgodności potwierdza, czy urządzenie to spełnia wymagania
określone w ust. 1–1b we wszystkich możliwych konfiguracjach.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do:
1) urządzeń przeznaczonych do używania wyłącznie w służbie
radiokomunikacyjnej amatorskiej, niebędących przedmiotem oferty handlowej,
w tym:
a) zestawów części do montażu urządzeń,
b) urządzeń zmodyfikowanych przez radioamatorów dla własnych potrzeb
w celu używania w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej,
c) urządzeń zbudowanych samodzielnie przez radioamatorów, które służą
celom eksperymentalnym i naukowym w ramach służby
radiokomunikacyjnej amatorskiej;
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) urządzeń wyposażenia radiokomunikacyjnego objętych przepisami
o wyposażeniu morskim;
4a) urządzeń przeznaczonych do zastosowania w lotnictwie cywilnym z wyjątkiem
urządzeń przeznaczonych do zarządzania ruchem lotniczym;
4b) zestawów kontrolnych zbudowanych według indywidualnego projektu,
przeznaczonych dla specjalistów i wykorzystywanych wyłącznie w ośrodkach
badawczo-rozwojowych do celów badawczo-rozwojowych.
5) (uchylony)
6) (uchylony)
7) (uchylony)
5. Domniemywa się, że urządzenie radiowe jest zgodne z wymaganiami,
o których mowa w ust. 1–1b, jeżeli jest zgodne z odpowiednimi obejmującymi je
postanowieniami norm zharmonizowanych lub ich częściami.
6. Wymagania, o których mowa w ust. 1–1b, dotyczące oddawanych do użytku
i wykorzystywanych urządzeń radiowych, odnoszą się do sytuacji, w których
urządzenia te są odpowiednio zainstalowane i konserwowane oraz używane zgodnie
z przeznaczeniem.

art. 154. więcej Art. 154. 1. Urządzenie radiowe, wobec którego państwo członkowskie stosuje
ograniczenia w zakresie wprowadzania go do obrotu lub oddawania do użytku lub
wobec którego obowiązują wymagania dotyczące konieczności uzyskania pozwolenia
na używanie urządzenia radiowego, stanowi urządzenie klasy 2.
1a. W przypadku urządzenia klasy 2 informacje dostępne na opakowaniu oraz
podane w instrukcjach towarzyszących urządzeniom radiowym umożliwiają
określenie państwa członkowskiego lub obszaru geograficznego w obrębie danego
państwa członkowskiego, w których istnieją ograniczenia we wprowadzaniu do obrotu
lub oddawaniu do użytku lub obowiązują wymagania dotyczące konieczności
uzyskania pozwolenia na używanie urządzenia.
2. (uchylony)
3. Urządzenia radiowe, wobec których państwa członkowskie nie stosują
ograniczeń w zakresie wprowadzania ich do obrotu lub oddawania do użytku,
stanowią urządzenia klasy 1.
4. Prezes UKE umieszcza na stronach internetowych UKE przykładową listę
urządzeń radiowych stanowiących urządzenia klasy 1.
5. (uchylony)
6. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, sposób podawania informacji, o których mowa w ust. 1a, mając na
uwadze wydane przez Komisję Europejską w tym zakresie przepisy, o których mowa
w art. 10 ust. 10 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/53/UE z dnia
16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich
dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającej dyrektywę
1999/5/WE, oraz uwzględniając konieczność zapewnienia przejrzystości tych
informacji.

art. 155. więcej Art. 155. 1. Podmiot wprowadzający do obrotu lub oddający do użytku
urządzenie radiowe jest obowiązany udzielić Prezesowi UKE, na każde jego żądanie,
wyjaśnień dotyczących tego urządzenia, jego przeznaczenia oraz właściwości
technicznych i eksploatacyjnych, a także wskazać zakres jego zastosowania.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do urządzeń radiowych przekazywanych do
używania przez podmioty, o których mowa w art. 4.

art. 156. więcej Art. 156. 1. Dopuszcza się eksponowanie na targach, wystawach i pokazach
urządzeń radiowych podlegających obowiązkowej ocenie zgodności z wymaganiami,
o których mowa w art. 153 ust. 1–1b, bez deklaracji zgodności i oznakowania CE
w celu ich prezentacji, pod warunkiem uwidocznienia informacji, że wystawione urządzenie nie może być wprowadzone do obrotu ani przekazane do używania do czasu zapewnienia zgodności urządzenia z wymaganiami.
2. Urządzenia radiowe można demonstrować jedynie, jeśli zapewniono
odpowiednie środki w celu uniknięcia szkodliwych zakłóceń, szkodliwych zaburzeń
elektromagnetycznych i zagrożenia dla zdrowia lub bezpieczeństwa osób i zwierząt
domowych oraz bezpieczeństwa mienia.

art. 157. więcej Art. 157. (uchylony).

art. 158. więcej Art. 158. 1. Producent jest obowiązany umieścić na urządzeniu radiowym lub –
w przypadku gdy wielkość lub rodzaj urządzenia to uniemożliwiają – na opakowaniu
lub w dokumencie załączonym do urządzenia radiowego:
1) nazwę typu, numer partii lub serii lub inną informację umożliwiającą
identyfikację tego urządzenia;
2) swoją nazwę, zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak
towarowy, o ile taki posiada, oraz pocztowy adres kontaktowy.
2. Pocztowy adres kontaktowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, podaje się
w języku polskim.
3. Producent załącza do urządzenia radiowego, podlegającego obowiązkowej
ocenie zgodności z wymaganiami, o których mowa w art. 153 ust. 1–1b, sporządzone
w jasnej, zrozumiałej i czytelnej formie, w języku polskim:
1) kopię deklaracji zgodności lub uproszczoną deklarację zgodności zawierającą
adres internetowy, pod którym można uzyskać pełny tekst deklaracji zgodności;
2) instrukcje obsługi oraz informacje na temat bezpieczeństwa.
4. Instrukcje, o których mowa w ust. 3 pkt 2, obejmują informacje wymagane
w celu wykorzystywania urządzenia radiowego zgodnie z przeznaczeniem.
Informacje takie obejmują, w stosownych przypadkach, opis dodatkowych elementów
i komponentów, w tym opis oprogramowania, które umożliwiają używanie urządzenia
radiowego zgodnie z przeznaczeniem. W przypadku urządzeń radiowych celowo
emitujących fale radiowe wymagane jest również podanie następujących informacji:
1) zakresu częstotliwości, w którym pracuje urządzenie radiowe;
2) maksymalnej mocy częstotliwości radiowej emitowanej w zakresie
częstotliwości, w którym pracuje urządzenie radiowe.
5. Producent zapewnia, aby urządzenie radiowe było skonstruowane w taki
sposób, aby można było go używać w co najmniej jednym państwie członkowskim bez naruszenia mających zastosowanie wymogów dotyczących wykorzystania częstotliwości.
6. Przed wprowadzeniem urządzenia radiowego do obrotu lub oddaniem do
użytku importer zapewnia, że producent przeprowadził procedurę oceny zgodności
oraz, że urządzenie radiowe jest skonstruowane w taki sposób, aby można było go
używać w co najmniej jednym państwie członkowskim bez naruszenia mających
zastosowanie wymogów dotyczących wykorzystania częstotliwości, a także
zapewnia, że do urządzenia radiowego dołączone są dokumenty i informacje,
o których mowa w ust. 1–4 oraz w art. 154 ust. 1a.
7. Importer ma obowiązek umieścić na urządzeniu radiowym swoją nazwę,
zarejestrowaną nazwę handlową lub zarejestrowany znak towarowy, o ile taki posiada,
oraz pocztowy adres kontaktowy. Jeżeli nie jest możliwe umieszczenie tych danych
na urządzeniu radiowym, w szczególności ze względu na jego wielkość lub
konieczność otwarcia opakowania w celu podania danych importera, importer
umieszcza je na opakowaniu lub w dołączonym do urządzenia radiowego dokumencie.
Dane te powinny być podane w języku polskim.
8. Przed udostępnieniem urządzenia radiowego na rynku dystrybutor sprawdza
czy producent spełnił wymagania, o których mowa w ust. 1–5 oraz w art. 154 ust. 1a,
a importer wymagania, o których mowa w ust. 7.

Art. 158a. 1. Producent, przed wprowadzeniem urządzenia radiowego do obrotu,
rejestruje typy urządzeń radiowych w centralnym systemie udostępnionym przez
Komisję Europejską oraz umieszcza na urządzeniu radiowym numer ewidencyjny
nadany przez Komisję Europejską.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji może, w drodze rozporządzenia,
określić:
1) urządzenia radiowe objęte wymogiem rejestracji, o którym mowa w ust. 1,
2) dokumentację techniczną dołączaną w ramach rejestracji,
3) sposób rejestracji,
4) sposób umieszczania na urządzeniu radiowym numeru ewidencyjnego nadanego
przez Komisję Europejską
– mając na uwadze wydane w tym zakresie akty delegowane Komisji Europejskiej,
o których mowa w art. 5 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw
członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającej dyrektywę 1999/5/WE, oraz kierując się potrzebą poprawienia wydajności
i skuteczności nadzoru rynku i zapewnienia wysokiego poziomu zgodności urządzeń
radiowych z wymaganiami.

Art. 158b. 1. Przed wprowadzeniem urządzenia radiowego do obrotu lub
oddaniem go do użytku producent, po wystawieniu deklaracji zgodności, umieszcza
na urządzeniu oznakowanie CE.
2. Po oznakowaniu CE podaje się numer identyfikacyjny jednostki
notyfikowanej, jeżeli stosowana jest procedura oceny zgodności urządzeń radiowych
z wymaganiami na podstawie systemu pełnego zapewnienia jakości, o którym mowa
w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 12 ustawy z dnia
13 kwietnia 2016 r. o systemach oceny zgodności i nadzoru rynku. Numer
identyfikacyjny jednostki notyfikowanej musi mieć taką samą wysokość jak
oznakowanie CE i umieszczany jest przez jednostkę notyfikowaną lub producenta,
według wskazówek jednostki notyfikowanej.

Art. 158c. 1. Dokumentacja techniczna sporządzana jest przed wprowadzeniem
urządzenia radiowego do obrotu lub oddaniem do użytku i jest systematycznie
aktualizowana.
2. W przypadku gdy dokumentacja techniczna nie zawiera wystarczających
informacji potwierdzających zgodność urządzenia radiowego z wymaganiami, Prezes
UKE może wezwać producenta lub importera do zlecenia przeprowadzenia badania
przez jednostkę notyfikowaną upoważnioną do oceny zgodności w odniesieniu do
urządzeń radiowych na koszt producenta lub importera oraz do przedstawienia,
w określonym terminie, dokumentacji technicznej, która potwierdzi zgodność
urządzenia radiowego z wymaganiami, o których mowa w art. 153 ust. 1–1b.

art. 159. więcej Art. 159. 1. Tajemnica komunikowania się w sieciach telekomunikacyjnych,
zwana dalej „tajemnicą telekomunikacyjną”, obejmuje:
1) dane dotyczące użytkownika, z zastrzeżeniem art. 161 ust. 2;
2) treść indywidualnych komunikatów;
3) dane transmisyjne, które oznaczają dane przetwarzane dla celów przekazywania
komunikatów w sieciach telekomunikacyjnych lub naliczania opłat za usługi
telekomunikacyjne, w tym dane lokalizacyjne, które oznaczają wszelkie dane przetwarzane w sieci telekomunikacyjnej lub w ramach usług telekomunikacyjnych wskazujące położenie geograficzne urządzenia
końcowego użytkownika publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych;
4) dane o lokalizacji, które oznaczają dane lokalizacyjne wykraczające poza dane
niezbędne do transmisji komunikatu lub wystawienia rachunku;
5) dane o próbach uzyskania połączenia między zakończeniami sieci, w tym dane
o nieudanych próbach połączeń, oznaczających połączenia między
telekomunikacyjnymi urządzeniami końcowymi lub zakończeniami sieci, które
zostały zestawione i nie zostały odebrane przez użytkownika końcowego lub
nastąpiło przerwanie zestawianych połączeń.
2. Zakazane jest zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie
lub inne wykorzystywanie treści lub danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną
przez osoby inne niż nadawca i odbiorca komunikatu, chyba że:
1) będzie to przedmiotem usługi lub będzie to niezbędne do jej wykonania;
2) nastąpi za zgodą nadawcy lub odbiorcy, których dane te dotyczą;
3) dokonanie tych czynności jest niezbędne w celu rejestrowania komunikatów
i związanych z nimi danych transmisyjnych, stosowanego w zgodnej z prawem
praktyce handlowej dla celów zapewnienia dowodów transakcji handlowej lub
celów łączności w działalności handlowej;
4) będzie to konieczne z innych powodów przewidzianych ustawą lub przepisami
odrębnymi.
3. Z wyjątkiem przypadków określonych ustawą, ujawnianie lub przetwarzanie
treści albo danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną narusza obowiązek
zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej.
4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się do komunikatów i danych ze swojej istoty
jawnych, z przeznaczenia publicznych lub ujawnionych postanowieniem sądu
wydanym w postępowaniu karnym, postanowieniem prokuratora lub na podstawie
odrębnych przepisów.

art. 160. więcej Art. 160. 1. Podmiot uczestniczący w wykonywaniu działalności
telekomunikacyjnej w sieciach publicznych oraz podmioty z nim współpracujące są
obowiązane do zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej.
2. Podmioty, o których mowa w ust. 1, są obowiązane do zachowania należytej
staranności, w zakresie uzasadnionym względami technicznymi lub ekonomicznymi, przy zabezpieczaniu urządzeń telekomunikacyjnych, sieci telekomunikacyjnych oraz
zbiorów danych przed ujawnieniem tajemnicy telekomunikacyjnej.
3. Osoba, która korzystając z urządzenia radiowego lub końcowego, zapoznała
się z komunikatem dla niej nieprzeznaczonym, jest obowiązana do zachowania
tajemnicy telekomunikacyjnej. Przepisy art. 159 ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
4. Nie stanowi naruszenia tajemnicy telekomunikacyjnej zarejestrowanie przez
organ wykonujący kontrolę działalności telekomunikacyjnej komunikatu uzyskanego
w sposób, o którym mowa w ust. 3, w celu udokumentowania faktu naruszenia
przepisu niniejszej ustawy.

art. 161. więcej Art. 161. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2, treści lub dane objęte tajemnicą
telekomunikacyjną mogą być zbierane, utrwalane, przechowywane, opracowywane,
zmieniane, usuwane lub udostępniane tylko wówczas, gdy czynności te, zwane dalej
„przetwarzaniem”, dotyczą usługi świadczonej użytkownikowi albo są niezbędne do
jej wykonania. Przetwarzanie w innych celach jest dopuszczalne jedynie na podstawie
przepisów ustawowych.
2. Przetwarzanie danych osobowych użytkownika – innych niż wskazane
w art. 159 ust. 1 pkt 2–5 – będącego osobą fizyczną odbywa się na podstawie
przepisów o ochronie danych osobowych.
3. Oprócz danych, o których mowa w ust. 2, dostawca publicznie dostępnych
usług telekomunikacyjnych może, za zgodą użytkownika będącego osobą fizyczną,
przetwarzać inne dane tego użytkownika w związku ze świadczoną usługą,
w szczególności numer konta bankowego lub karty płatniczej, a także numery
telefonów kontaktowych.
4. Operator przetwarza dane osobowe użytkowników końcowych w zakresie
niezbędnym do realizacji obowiązków, o których mowa w art. 21a ustawy z dnia
26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1398 oraz
z 2020 r. poz. 148 i 284).

art. 162. więcej Art. 162. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny ponosi odpowiedzialność za
naruszenie tajemnicy telekomunikacyjnej przez podmioty działające w jego imieniu.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący usługę na rzecz użytkownika
końcowego innego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego ma prawo, w niezbędnym
zakresie, otrzymywać, przekazywać i przetwarzać dane dotyczące tego użytkownika
końcowego oraz dane o wykonanych na jego rzecz usługach telekomunikacyjnych.

art. 163. więcej Art. 163. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest
obowiązany do poinformowania abonenta, z którym zawiera umowę o świadczenie
usług telekomunikacyjnych, a także pozostałych użytkowników końcowych,
o zakresie i celu przetwarzania danych transmisyjnych oraz innych danych ich
dotyczących, a także o możliwościach wpływu na zakres tego przetwarzania.

art. 164. więcej Art. 164. Dane użytkowników końcowych mogą być przetwarzane w okresie
obowiązywania umowy, a po jej zakończeniu w okresie dochodzenia roszczeń lub
wykonywania innych zadań przewidzianych w ustawie lub przepisach odrębnych.

art. 165. więcej Art. 165. 1. (uchylony)
2. Przetwarzanie danych transmisyjnych, niezbędnych dla celów naliczania opłat
abonenta i opłat z tytułu rozliczeń operatorskich, jest dozwolone:
1) po uprzednim poinformowaniu abonenta lub użytkownika końcowego o rodzaju
danych transmisyjnych, które będą przetwarzane przez dostawcę publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych, oraz o okresie tego przetwarzania;
2) tylko do końca okresu, o którym mowa w art. 164.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
poinformować abonenta lub użytkownika końcowego o rodzaju danych
transmisyjnych, które będą przetwarzane, oraz o okresie tego przetwarzania dla celów
marketingu usług telekomunikacyjnych lub świadczenia usług o wartości
wzbogaconej.
4. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych może
przetwarzać dane transmisyjne, o których mowa w ust. 3, w zakresie i przez czas
niezbędny dla celów marketingu usług telekomunikacyjnych lub świadczenia usług
o wartości wzbogaconej, jeżeli abonent lub użytkownik końcowy wyraził na to zgodę.
5. Do przetwarzania danych transmisyjnych, zgodnie z ust. 2–4, uprawnione są
podmioty działające z upoważnienia operatorów publicznych sieci
telekomunikacyjnych i dostawców publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, zajmujące się naliczaniem opłat, zarządzaniem ruchem
w sieciach telekomunikacyjnych, obsługą klienta, systemem wykrywania nadużyć
finansowych, marketingiem usług telekomunikacyjnych lub świadczeniem usług
o wartości wzbogaconej. Podmioty te mogą przetwarzać dane transmisyjne wyłącznie
dla celów niezbędnych przy wykonywaniu tych działań.

art. 166. więcej Art. 166. 1. W celu wykorzystania danych o lokalizacji dostawca publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany:
1) uzyskać zgodę abonenta lub użytkownika końcowego na przetwarzanie danych
o lokalizacji jego dotyczących, która, z zastrzeżeniem art. 174, może być
wycofana okresowo lub w związku z konkretnym połączeniem, lub
2) dokonać anonimizacji tych danych.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest obowiązany
poinformować abonenta lub użytkownika końcowego przed uzyskaniem jego zgody
o rodzaju danych o lokalizacji, które będą przetwarzane, o celach i okresie ich
przetwarzania oraz o tym, czy dane zostaną przekazane innemu podmiotowi dla celów
świadczenia usługi tworzącej wartość wzbogaconą.
3. Do przetwarzania danych, o których mowa w ust. 1, uprawnione są podmioty:
1) działające z upoważnienia operatora publicznej sieci telekomunikacyjnej;
2) działające z upoważnienia dostawcy publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych;
3) świadczące usługę o wartości wzbogaconej.
4. Dane o lokalizacji mogą być przetwarzane wyłącznie dla celów niezbędnych
do świadczenia usług o wartości wzbogaconej.
5. (uchylony)

art. 167. więcej Art. 167. Podmioty działające w imieniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
mogą włączyć się do trwającego połączenia, jeżeli jest to niezbędne do usunięcia
awarii, zakłóceń lub w innym celu związanym z utrzymaniem sieci
telekomunikacyjnej lub świadczeniem usługi telekomunikacyjnej, pod warunkiem
sygnalizacji tego faktu osobom uczestniczącym w połączeniu.

art. 168. więcej Art. 168. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych jest
obowiązany do rejestracji danych o wykonanych usługach telekomunikacyjnych,
w zakresie umożliwiającym ustalenie należności za wykonanie tych usług oraz
rozpatrzenie reklamacji.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych przechowuje
dane, o których mowa w ust. 1, co najmniej przez okres 12 miesięcy, a w przypadku
wniesienia reklamacji – przez okres niezbędny do rozstrzygnięcia sporu.

art. 169. więcej Art. 169. 1. Dane osobowe posiadane przez przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego zawarte w publicznie dostępnym spisie abonentów, zwanym dalej „spisem”, wydawanym w formie książkowej lub elektronicznej, a także udostępniane za pośrednictwem służb informacyjnych przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego powinny być ograniczone do:
1) numeru abonenta lub znaku identyfikującego abonenta;
2) nazwiska i imion abonenta;
3) nazwy miejscowości oraz ulicy w miejscu zamieszkania, przy której znajduje się
zakończenie sieci, udostępnione abonentowi – w przypadku stacjonarnej
publicznej sieci telekomunikacyjnej albo nazwy miejscowości oraz ulicy
w miejscu zamieszkania – w przypadku ruchomej publicznej sieci
telekomunikacyjnej.
2. Abonenci, przed umieszczeniem ich danych w spisie, są informowani
nieodpłatnie o celu spisu lub telefonicznej informacji o numerach, w których ich dane
osobowe mogą się znajdować, a także o możliwości wykorzystywania spisu, za
pomocą funkcji wyszukiwania dostępnych w jego elektronicznej formie.
3. Zamieszczenie w spisie danych identyfikujących abonenta będącego osobą
fizyczną może nastąpić wyłącznie po uprzednim wyrażeniu przez niego zgody na
dokonanie tych czynności.
4. Rozszerzenie zakresu danych, o których mowa w ust. 1, wymaga zgody
abonenta.
5. (uchylony)
6. Udostępnianie w spisie lub za pośrednictwem służb informacyjnych danych
identyfikujących abonentów innych niż wymienieni w ust. 3 nie może naruszać
słusznych interesów tych podmiotów.
7. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany zabezpieczyć spisy
wydawane w formie elektronicznej w sposób uniemożliwiający wykorzystanie
zawartych w nich danych niezgodnie z przeznaczeniem.
8. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany informować abonenta
o przekazaniu jego danych innym przedsiębiorcom, w celu publikacji spisu lub
świadczenia usługi informacji o numerach telefonicznych.

art. 170. więcej Art. 170. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest uprawniony do udzielania
informacji o numerach abonentów lub powierzenia tej czynności innemu podmiotowi
z zachowaniem wszystkich warunków i ograniczeń przewidzianych w przepisach
niniejszego rozdziału.

art. 171. więcej Art. 171. 1. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, w której świadczone
są publicznie dostępne usługi telefoniczne zapewnia użytkownikom końcowym
możliwość prezentacji identyfikacji zakończenia sieci, z którego inicjowane jest
połączenie, zwanej dalej „prezentacją identyfikacji linii wywołującej”, przed
dokonaniem połączenia.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych
w publicznej sieci telekomunikacyjnej umożliwiającej prezentację identyfikacji linii
wywołującej jest obowiązany zapewnić za pomocą prostych środków:
1) użytkownikowi wywołującemu – możliwość jednorazowego wyeliminowania
prezentacji identyfikacji linii wywołującej u użytkownika wywoływanego
podczas wywołania i połączenia;
2) abonentowi wywołującemu – możliwość stałego wyeliminowania prezentacji
identyfikacji linii wywołującej u użytkownika wywoływanego podczas
wywołania i połączenia, u operatora, do którego sieci jest przyłączony abonent
będący stroną umowy z dostawcą usług;
3) abonentowi wywoływanemu – możliwość eliminacji dla połączeń
przychodzących prezentacji identyfikacji linii wywołującej, a jeżeli taka
prezentacja jest dostępna przed rozpoczęciem połączenia przychodzącego, także
możliwość blokady połączeń przychodzących od abonenta lub użytkownika
stosującego eliminację prezentacji identyfikacji linii wywołującej.
3. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych
w publicznej sieci telekomunikacyjnej zapewniającej prezentację identyfikacji
zakończenia sieci, do której zostało przekierowane połączenie, zwaną dalej
„prezentacją identyfikacji linii wywoływanej”, jest obowiązany zapewnić abonentowi
wywoływanemu możliwość eliminacji, za pomocą prostych środków, prezentacji
identyfikacji linii wywoływanej u użytkownika wywołującego.
4. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych
w publicznej sieci telekomunikacyjnej zapewniającej automatyczne przekazywanie
wywołań jest obowiązany zapewnić abonentowi możliwość zablokowania, za pomocą
prostych środków, automatycznego przekazywania przez osobę trzecią wywołań do
telekomunikacyjnego urządzenia końcowego tego abonenta.
5. Dostawca publicznie dostępnych usług telefonicznych świadczonych
w publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do poinformowania
abonentów, że wykorzystywana przez niego sieć telekomunikacyjna zapewnia prezentację identyfikacji linii wywołującej lub wywoływanej, a także o możliwościach, o których mowa w ust. 2–4.
6. Z tytułu korzystania przez abonenta z możliwości eliminacji lub blokowania,
o których mowa w ust. 2–4, nie pobiera się opłat.
7. Eliminacja prezentacji identyfikacji linii wywołującej może być anulowana:
1) na żądanie służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy, a także
uprawnionych podmiotów właściwych w sprawach obronności, bezpieczeństwa
państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie i na warunkach
określonych w odrębnych przepisach;
2) przez dostawcę usług zapewniającego przyłączenie do publicznej sieci
telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi
telefoniczne lub operatora, do którego sieci został przyłączony abonent będący
stroną umowy z dostawcą usług zapewniającym przyłączenie do publicznej sieci
telekomunikacyjnej, w której świadczone są publicznie dostępne usługi
telefoniczne, na wniosek abonenta, jeżeli wnioskujący uprawdopodobni, że do
jego telekomunikacyjnego urządzenia końcowego są kierowane połączenia
uciążliwe lub zawierające groźby, w celu identyfikacji numerów użytkowników
końcowych wywołujących tego abonenta.
8. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani do zapewnienia służbom
ustawowo powołanym do niesienia pomocy dostępu do identyfikacji linii wywołującej
oraz danych dotyczących lokalizacji, bez uprzedniej zgody zainteresowanych
abonentów lub użytkowników, jeżeli jest to konieczne do umożliwienia tym służbom
wykonywania ich zadań w możliwie najbardziej efektywny sposób.
9. Dane identyfikujące użytkowników wywołujących, w przypadkach, o których
mowa w ust. 7, są rejestrowane przez operatora na żądanie:
1) służb i podmiotów, o których mowa w ust. 7 pkt 1;
2) abonenta, o którym mowa w ust. 7 pkt 2.
10. Dane, o których mowa w ust. 9, pozostają w dyspozycji przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego. Do ich udostępniania stosuje się art. 180d.
11. Użytkownik końcowy ponoszący koszty połączeń przychodzących nie może
otrzymywać danych umożliwiających pełną identyfikację numeru wywołującego.
12. Prezes UKE na uzasadniony wniosek operatora może, w drodze decyzji,
ustalić okres przejściowy na wprowadzenie usługi blokady połączeń przychodzących
od abonenta lub użytkownika, stosującego eliminację prezentacji identyfikacji linii wywołującej, o której mowa w ust. 2 pkt 3. O wprowadzeniu okresu przejściowego
Prezes UKE powiadamia Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw
finansów publicznych, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu i Szefa Centralnego Biura
Antykorupcyjnego.

art. 172. więcej Art. 172. 1. Zakazane jest używanie telekomunikacyjnych urządzeń końcowych
i automatycznych systemów wywołujących dla celów marketingu bezpośredniego,
chyba że abonent lub użytkownik końcowy uprzednio wyraził na to zgodę.
2. Przepis ust. 1 nie narusza zakazów i ograniczeń dotyczących przesyłania
niezamówionej informacji handlowej wynikających z odrębnych ustaw.
3. Używanie środków, o których mowa w ust. 1, dla celów marketingu
bezpośredniego nie może odbywać się na koszt konsumenta.

art. 173. więcej Art. 173. 1. Przechowywanie informacji lub uzyskiwanie dostępu do informacji
już przechowywanej w telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym abonenta lub
użytkownika końcowego jest dozwolone, pod warunkiem że:
1) abonent lub użytkownik końcowy zostanie uprzednio bezpośrednio
poinformowany w sposób jednoznaczny, łatwy i zrozumiały, o:
a) celu przechowywania i uzyskiwania dostępu do tej informacji,
b) możliwości określenia przez niego warunków przechowywania lub
uzyskiwania dostępu do tej informacji za pomocą ustawień
oprogramowania zainstalowanego w wykorzystywanym przez niego
telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym lub konfiguracji usługi;
2) abonent lub użytkownik końcowy, po otrzymaniu informacji, o których mowa
w pkt 1, wyrazi na to zgodę;
3) przechowywana informacja lub uzyskiwanie do niej dostępu nie powoduje zmian
konfiguracyjnych w telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym abonenta lub
użytkownika końcowego i oprogramowaniu zainstalowanym w tym urządzeniu.
2. Abonent lub użytkownik końcowy może wyrazić zgodę, o której mowa
w ust. 1 pkt 2, za pomocą ustawień oprogramowania zainstalowanego
w wykorzystywanym przez niego telekomunikacyjnym urządzeniu końcowym lub
konfiguracji usługi.
3. Warunków, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się, jeżeli przechowywanie
lub uzyskanie dostępu do informacji, o której mowa w ust. 1, jest konieczne do:
1) wykonania transmisji komunikatu za pośrednictwem publicznej sieci
telekomunikacyjnej;
2) dostarczania usługi telekomunikacyjnej lub usługi świadczonej drogą
elektroniczną, żądanej przez abonenta lub użytkownika końcowego.
4. Podmioty świadczące usługi telekomunikacyjne lub usługi drogą
elektroniczną mogą instalować oprogramowanie w telekomunikacyjnym urządzeniu
końcowym abonenta lub użytkownika końcowego przeznaczonym do korzystania
z tych usług lub korzystać z tego oprogramowania, pod warunkiem że abonent lub
użytkownik końcowy:
1) przed instalacją oprogramowania zostanie poinformowany bezpośrednio,
w sposób jednoznaczny, łatwy i zrozumiały, o celu, w jakim zostanie
zainstalowane oprogramowanie, oraz sposobach korzystania przez podmiot
świadczący usługi z tego oprogramowania;
2) zostanie poinformowany bezpośrednio, w sposób jednoznaczny, łatwy
i zrozumiały, o sposobie usunięcia oprogramowania z telekomunikacyjnego
urządzenia końcowego użytkownika lub abonenta;
3) przed instalacją oprogramowania wyrazi zgodę na jego instalację i używanie.

art. 174. więcej Art. 174. Do uzyskania zgody abonenta lub użytkownika końcowego stosuje się
przepisy o ochronie danych osobowych.

Art. 174¹. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
obowiązany jest wdrożyć odpowiednie techniczne i organizacyjne środki ochrony
zapewniające bezpieczeństwo przetwarzania danych osobowych. Niezależnie od
wymogów wskazanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku
z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich
danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie
danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej
„rozporządzeniem 2016/679”, środki ochrony co najmniej:
1) zapewniają, aby dostęp do danych osobowych miała osoba posiadająca pisemne
upoważnienie wydane przez administratora danych, oraz
2) chronią przechowywane lub przekazywane dane osobowe przed przypadkowym
lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą lub zmianą oraz nieuprawnionym lub bezprawnym przechowywaniem, przetwarzaniem, dostępem lub ujawnieniem, oraz
3) zapewniają wdrożenie polityki bezpieczeństwa w odniesieniu do przetwarzania
danych osobowych.

Art. 174a. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
zawiadamia Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych o naruszeniu danych
osobowych w terminie i na zasadach określonych w rozporządzeniu Komisji (UE)
nr 611/2013 z dnia 24 czerwca 2013 r. w sprawie środków mających zastosowanie
przy powiadamianiu o przypadkach naruszenia danych osobowych, na mocy
dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady o prywatności i łączności
elektronicznej (Dz. Urz. UE L 173 z 26.06.2013, str. 2), zwanym dalej
„rozporządzeniem 611/2013”.
2. Przez naruszenie danych osobowych rozumie się przypadkowe lub bezprawne
zniszczenie, utratę, zmianę, nieuprawnione ujawnienie lub dostęp do danych
osobowych przetwarzanych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego w związku ze
świadczeniem publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych.
2a. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych zapewnia bezpieczne środki
elektroniczne służące do powiadamiania o przypadkach naruszenia danych
osobowych, o których mowa w ust. 1, oraz informacje dotyczące trybu dostępu do
tych środków i ich stosowania.
3. W przypadku gdy naruszenie danych osobowych może mieć niekorzystny
wpływ na prawa abonenta lub użytkownika końcowego będącego osobą fizyczną,
dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych niezwłocznie
zawiadamia o takim naruszeniu również abonenta lub użytkownika końcowego na
zasadach określonych w rozporządzeniu 611/2013, z zastrzeżeniem ust. 5.
3a. Zgodę, o której mowa w art. 3 ust. 5 rozporządzenia 611/2013, Prezes
Urzędu Ochrony Danych Osobowych wydaje w drodze decyzji.
4. Przez naruszenie danych osobowych, które może wywrzeć niekorzystny
wpływ na prawa abonenta lub użytkownika końcowego będącego osobą fizyczną,
rozumie się takie naruszenie, które w szczególności może skutkować nieuprawnionym
posługiwaniem się danymi osobowymi, szkodą majątkową, naruszeniem dóbr
osobistych, ujawnieniem tajemnicy bankowej lub innej ustawowo chronionej
tajemnicy zawodowej.
5. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, nie jest wymagane, jeżeli dostawca
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych wykazał wdrożenie
technologicznych środków ochrony, o których mowa w art. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia
611/2013, które uniemożliwiają odczytanie danych przez osoby nieuprawnione oraz
zastosowanie tych środków do danych, których ochrona została naruszona.
5a. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych wykazuje
spełnienie warunków, o których mowa w ust. 5, przekazując niezwłocznie Prezesowi
Urzędu Ochrony Danych Osobowych odpowiednią dokumentację.
6. Jeżeli dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych nie
zawiadomił abonenta lub użytkownika końcowego będącego osobą fizyczną o fakcie
naruszenia danych osobowych, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych może
nałożyć, w drodze decyzji, na dostawcę obowiązek przekazania abonentom lub
użytkownikom końcowym, będącym osobami fizycznymi, takiego zawiadomienia,
biorąc pod uwagę możliwe niekorzystne skutki naruszenia.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. W przypadku gdy naruszenie danych osobowych ma wpływ na abonentów lub
użytkowników końcowych będących osobami fizycznymi z innych państw
członkowskich, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych informuje inne
zainteresowane organy z państw członkowskich.

Art. 174b. Do sprawowanej przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych
kontroli wykonywania przez dostawcę publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych obowiązków, o których mowa w art. 174¹, art. 174a oraz
art. 174d, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie
danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781).

Art. 174c. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych, kierując wystąpienie,
o którym mowa w art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych
osobowych, do dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
uwzględnia wytyczne Komisji Europejskiej dotyczące realizacji obowiązku
powiadomienia abonenta lub użytkownika końcowego będącego osobą fizyczną
o naruszeniu jego danych osobowych i wskazuje okoliczności, formę i sposób takiego
powiadomienia. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych może udostępniać
wystąpienia w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej, o ile
nie będą one zawierać informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

Art. 174d. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
prowadzi rejestr naruszeń danych osobowych, w tym faktów towarzyszących
naruszeniom, ich skutków i podjętych działań, zawierający w szczególności:
1) opis charakteru naruszenia danych osobowych;
2) informacje o zaleconych przez dostawcę publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych środkach mających na celu złagodzenie ewentualnych
niekorzystnych skutków naruszenia danych osobowych;
3) informacje o działaniach podjętych przez dostawcę publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych;
4) informacje o fakcie poinformowania lub braku poinformowania abonenta lub
użytkownika końcowego będącego osobą fizyczną o wystąpieniu naruszenia
danych osobowych;
5) opis skutków naruszenia danych osobowych;
6) opis zaproponowanych przez dostawcę publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych środków naprawczych.
2. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych może
powierzyć, w drodze umowy, innemu przedsiębiorcy prowadzenie rejestru, o którym
mowa w ust. 1.

art. 175. więcej Art. 175. 1. Dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
a jeżeli jest to konieczne – także operator publicznej sieci telekomunikacyjnej, są
obowiązani podjąć środki techniczne i organizacyjne w celu zapewnienia
bezpieczeństwa i integralności sieci, usług oraz przekazu komunikatów w związku ze
świadczonymi usługami. Podjęte środki powinny zapewniać poziom bezpieczeństwa
odpowiedni do stopnia ryzyka, przy uwzględnieniu najnowocześniejszych osiągnięć
technicznych oraz kosztów wprowadzenia tych środków.
2. Dostawca usług jest obowiązany do informowania użytkowników
o wystąpieniu szczególnego ryzyka naruszenia bezpieczeństwa sieci wymagającego
podjęcia środków wykraczających poza środki techniczne i organizacyjne podjęte
przez dostawcę usług, a także o istniejących możliwościach zapewnienia
bezpieczeństwa i związanych z tym kosztach.

Art. 175a. 1. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani niezwłocznie
informować Prezesa UKE o naruszeniu bezpieczeństwa lub integralności sieci lub
usług, które miało istotny wpływ na funkcjonowanie sieci lub usług, o podjętych
działaniach zapobiegawczych i środkach naprawczych oraz podjętych przez
przedsiębiorcę działaniach, o których mowa w art. 175 i art. 175c.
1a. Prezes UKE przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, jeżeli dotyczą
one zdarzeń będących incydentami w rozumieniu ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o
krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (Dz. U. poz. 1560 oraz z 2019 r. poz. 2020 i
2248), CSIRT właściwemu dla zgłaszającego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego,
zgodnie z art. 26 ust. 5–7 tej ustawy, z wyłączeniem informacji stanowiących
tajemnicę przedsiębiorstwa, zastrzeżonych na podstawie art. 9.
1b. Przekazanie, o którym mowa w ust. 1a, następuje w postaci elektronicznej, a
w przypadku braku możliwości przekazania w postaci elektronicznej – przy użyciu
innych dostępnych środków komunikacji.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wzór formularza do przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1, kierując się
koniecznością zapewnienia Prezesowi UKE informacji niezbędnych do właściwego
realizowania jego obowiązków.
2a. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
kryteria uznania naruszenia bezpieczeństwa lub integralności sieci lub usług
telekomunikacyjnych za naruszenie o istotnym wpływie na funkcjonowanie sieci lub
usług, biorąc pod uwagę w szczególności wartość procentową użytkowników, na
których naruszenie bezpieczeństwa lub integralności sieci lub usług
telekomunikacyjnych miało wpływ, czas trwania naruszenia bezpieczeństwa lub
integralności sieci lub usług telekomunikacyjnych powodującego niedostępność lub
ograniczenie dostępności sieci lub usług telekomunikacyjnych oraz rekomendacje i
wytyczne Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA).

Art. 175b. 1. Prezes UKE informuje o wystąpieniu naruszenia bezpieczeństwa
lub integralności sieci lub usług organy regulacyjne innych państw członkowskich
oraz Europejską Agencję do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji (ENISA), jeżeli
uzna charakter tego naruszenia za istotny.
2. Prezes UKE publikuje na stronie internetowej UKE informację, o której mowa
w ust. 1, lub nakłada na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, w drodze decyzji, obowiązek jej podania do publicznej wiadomości, wskazując sposób jej publikacji, jeżeli uzna, że leży to w interesie publicznym.
3. Prezes UKE, w terminie do końca lutego każdego roku, przekazuje Komisji
Europejskiej oraz Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji
sprawozdanie za rok poprzedni zawierające informacje o naruszeniach i działaniach,
o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 175a ust. 1.
4. Na podstawie informacji, o których mowa w art. 175a, uzyskanych od
przedsiębiorców telekomunikacyjnych, Prezes UKE corocznie, w terminie do dnia
30 kwietnia opracowuje i przekazuje ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji
raport o zgłoszonych zagrożeniach i ewentualnych podjętych przez przedsiębiorców
telekomunikacyjnych działaniach zapobiegawczych i środkach naprawczych.

Art. 175c. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, z uwzględnieniem art. 160
ust. 2, podejmuje proporcjonalne i uzasadnione środki mające na celu zapewnienie
bezpieczeństwa i integralności sieci, usług oraz przekazu komunikatów związanych ze
świadczonymi usługami, w tym:
1) eliminację przekazu komunikatu, który zagraża bezpieczeństwu sieci lub usług;
2) przerwanie lub ograniczenie świadczenia usługi telekomunikacyjnej na
zakończeniu sieci, z którego następuje wysyłanie komunikatów zagrażających
bezpieczeństwu sieci lub usług.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny informuje Prezesa UKE niezwłocznie,
o podjęciu środków, o których mowa w ust. 1, jednak nie później niż w ciągu
24 godzin od ich podjęcia. W informacji zamieszcza się dane niezbędne do
identyfikacji zagrożeń bezpieczeństwa sieci lub usług oraz przekazu komunikatów
związanych ze świadczonymi usługami, ze wskazaniem podjętych środków
naprawczych.
3. Prezes UKE może, w drodze decyzji, zakazać stosowania środków, o których
mowa w ust. 1, jeżeli uzna, że nie są one proporcjonalne lub uzasadnione lub nie
realizują celów, o których mowa w tym przepisie.
4. W przypadku podjęcia środków, o których mowa w ust. 1, przedsiębiorca
telekomunikacyjny nie odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie usług
telekomunikacyjnych w zakresie wynikającym z podjętych środków. Przepisu nie
stosuje się w przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 3.
5. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może informować innych przedsiębiorców
telekomunikacyjnych i podmioty zajmujące się bezpieczeństwem teleinformatycznym o zidentyfikowanych zagrożeniach, o których mowa w ust. 1. Informacja może zawierać dane niezbędne do identyfikacji oraz ograniczenia zagrożenia.

Art. 175d. Minister właściwy do spraw informatyzacji może określić, w drodze
rozporządzenia, minimalne środki techniczne i organizacyjne oraz metody
zapobiegania zagrożeniom, o których mowa w art. 175a ust. 1 i art. 175c ust. 1, jakie
przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani stosować w celu zapewnienia
bezpieczeństwa lub integralności sieci lub usług, biorąc pod uwagę wytyczne Komisji
Europejskiej oraz Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji
w tym zakresie.

Art. 175e. 1. Prezes UKE publikuje na stronie internetowej UKE aktualne
informacje o:
1) potencjalnych zagrożeniach związanych z korzystaniem przez abonentów
z usług telekomunikacyjnych;
2) rekomendowanych środkach ostrożności i najbardziej popularnych sposobach
zabezpieczania telekomunikacyjnych urządzeń końcowych przed
oprogramowaniem złośliwym lub szpiegującym;
3) przykładowych konsekwencjach braku lub nieodpowiedniego zabezpieczenia
telekomunikacyjnych urządzeń końcowych.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, publikowane są przez przedsiębiorców
telekomunikacyjnych na ich stronach internetowych.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 2, może zostać zrealizowany przez
umieszczenie na stronie internetowej odnośnika do miejsca na stronie internetowej
UKE lub innego podmiotu zajmującego się bezpieczeństwem sieci, w którym
zamieszczone są informacje wymagane zgodnie z ust. 1.

art. 176. więcej Art. 176. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do wykonywania
zadań i obowiązków na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz
bezpieczeństwa i porządku publicznego w zakresie i na warunkach określonych
w niniejszej ustawie oraz w przepisach odrębnych.

Art. 176a. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, w celu zapewnienia ciągłości
świadczenia usług telekomunikacyjnych lub dostarczania sieci telekomunikacyjnej,
jest obowiązany uwzględniać możliwość wystąpienia:
1) sytuacji kryzysowych,
2) stanów nadzwyczajnych,
3) bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa lub integralności infrastruktury
telekomunikacyjnej przedsiębiorcy lub świadczonych przez niego usług
– zwanych dalej „sytuacjami szczególnych zagrożeń”.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 2, jest
obowiązany posiadać aktualne i uzgodnione plany działań w sytuacjach szczególnych
zagrożeń, zwane dalej „planami”, dotyczące w szczególności:
1) współpracy z innymi przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi;
2) współpracy z zagranicznymi operatorami telekomunikacyjnymi,
a w szczególności państw sąsiadujących;
3) współpracy z podmiotami i służbami wykonującymi zadania w zakresie
ratownictwa, niesienia pomocy ludności, a także zadania na rzecz obronności,
bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz
z podmiotami właściwymi w sprawach zarządzania kryzysowego, wskazanymi
w ramach uzgodnień planów, o których mowa w ust. 3, przez organy
uzgadniające plany;
4) technicznych i organizacyjnych środków zapewnienia bezpieczeństwa i
integralności infrastruktury telekomunikacyjnej i świadczonych usług, w tym
ochrony przed wystąpieniem incydentów w rozumieniu ustawy z dnia 5 lipca
2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa;
5) utrzymania ciągłości, a w przypadku jej utraty, odtwarzania:
a) świadczenia usług telekomunikacyjnych,
b) dostarczania sieci telekomunikacyjnej
– z uwzględnieniem pierwszeństwa dla podmiotów i służb, o których mowa
w pkt 3;
6) technicznych i organizacyjnych przygotowań, w przypadku wprowadzenia
ograniczeń w działalności telekomunikacyjnej przewidzianych ustawą;
7) sposobu udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych, o którym mowa
w art. 177 ust. 3, przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
8) ewidencji i gromadzenia rezerw przedsiębiorcy lub współpracy z dostawcami
sprzętu oraz usług serwisowych i naprawczych.
3. Z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 1 lit. c, przedsiębiorca telekomunikacyjny
sporządzający plany dokonuje uzgodnienia ich zawartości z organami, o których
mowa w ust. 5 pkt 1 lit. b.
4. Po stwierdzeniu wystąpienia sytuacji szczególnych zagrożeń lub po uzyskaniu
informacji o ich wystąpieniu od podmiotów lub służb, o których mowa w ust. 2 pkt 3,
przedsiębiorca telekomunikacyjny podejmuje niezwłocznie działania określone
w planach.
5. Rada Ministrów, mając na uwadze zakres i rodzaj wykonywanej działalności
telekomunikacyjnej, wielkość przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i jego znaczenie
dla gospodarki, obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku
publicznego, a także wymagania, o których mowa w ust. 2, w drodze rozporządzenia:
1) określi:
a) rodzaje planów, ich zawartość oraz tryb sporządzania i aktualizacji,
b) organy uzgadniające plany oraz zakres tych uzgodnień,
c) rodzaje przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązanych do
uzgadniania zawartości planów;
2) może określić rodzaje działalności telekomunikacyjnej lub rodzaje
przedsiębiorców telekomunikacyjnych niepodlegających obowiązkowi
sporządzania planu.

art. 177. więcej Art. 177. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny w sytuacjach szczególnych zagrożeń jest
obowiązany do nieodpłatnego udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych
niezbędnych do przeprowadzenia akcji ratowniczej innemu przedsiębiorcy
telekomunikacyjnemu, podmiotowi i służbie, o których mowa w art. 176a ust. 2 pkt 3,
z zachowaniem zasady minimalizowania negatywnych skutków takiego udostępnienia
tych urządzeń dla ciągłości wykonywania działalności telekomunikacyjnej przez
przedsiębiorcę.
4. Podmioty, w tym niebędące przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi,
używające radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych stosowanych
w służbach radiokomunikacyjnych, w sytuacjach szczególnych zagrożeń są
obowiązane do nieodpłatnego udostępniania urządzeń telekomunikacyjnych niezbędnych do przeprowadzenia akcji ratowniczej podmiotom koordynującym działania ratownicze, podmiotom właściwym w sprawach zarządzania kryzysowego,
służbom ustawowo powołanym do niesienia pomocy, a także innym podmiotom
realizującym zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz
bezpieczeństwa i porządku publicznego.
5. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio podczas przeprowadzania akcji
ratowniczej o zasięgu międzynarodowym, co najmniej w zakresie ustalonym
umowami międzynarodowymi, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb nieodpłatnego
udostępniania radiowych urządzeń nadawczych lub nadawczo-odbiorczych
stosowanych w służbach radiokomunikacyjnych przez podmioty niebędące
przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi, mając na uwadze konieczność zachowania
zasady minimalizowania negatywnych skutków udostępniania tych urządzeń.

art. 178. więcej Art. 178. 1. W sytuacji wystąpienia szczególnego zagrożenia Prezes UKE może,
w drodze decyzji, nałożyć na przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązki
dotyczące:
1) utrzymania ciągłości lub odtwarzania:
a) dostarczania sieci telekomunikacyjnej,
b) świadczenia usług telekomunikacyjnych
– z uwzględnieniem pierwszeństwa dla podmiotów i służb, o których mowa
w ust. 2 pkt 1,
2) ograniczenia niektórych, publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
3) ograniczenia zakresu lub obszaru eksploatacji sieci telekomunikacyjnych
i urządzeń telekomunikacyjnych, używania urządzeń radiowych, z wyłączeniem
urządzeń używanych przez podmioty, o których mowa w art. 4,
4) nakazu nieodpłatnego świadczenia, w określonym zakresie, publicznie
dostępnych usług telefonicznych z aparatów publicznych
– kierując się rozmiarem zagrożenia i potrzebą ograniczenia jego skutków,
z zachowaniem zasady minimalizowania negatywnych skutków nałożonych
obowiązków dla ciągłości świadczenia usług i dla działalności gospodarczej
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.
2. Decyzja Prezesa UKE, o której mowa w ust. 1:
1) wydawana jest z urzędu lub na wniosek podmiotów koordynujących działania
ratownicze, podmiotów właściwych w sprawach zarządzania kryzysowego,
służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy, a także innych podmiotów
realizujących zadania na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz
bezpieczeństwa i porządku publicznego;
2) może być ogłoszona ustnie przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, bez
uzasadnienia, w całości lub części, jeżeli wymagają tego względy obronności,
bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego.
3. W przypadkach i na zasadach określonych w przepisach odrębnych
Komendant Główny Policji, komendant wojewódzki Policji, Komendant Główny
Straży Granicznej, komendant Oddziału Straży Granicznej, Komendant Główny
Żandarmerii Wojskowej, komendant Oddziału Żandarmerii Wojskowej, Szef Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego,
Komendant Służby Ochrony Państwa oraz Szef Krajowej Administracji Skarbowej
mogą zarządzić o zastosowaniu urządzeń uniemożliwiających telekomunikację na
określonym obszarze.

art. 179. więcej Art. 179. 1. (uchylony)
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do wykonywania zadań
i obowiązków w zakresie przygotowania i utrzymywania wskazanych elementów
sieci telekomunikacyjnych dla zapewnienia telekomunikacji na potrzeby systemu
kierowania bezpieczeństwem narodowym, w tym obroną państwa, realizowanych na
zasadach określonych w planach, decyzjach lub umowach zawartych między
przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi a uprawnionymi podmiotami.
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2, jest
obowiązany do:
1) zapewnienia warunków technicznych i organizacyjnych dostępu i utrwalania,
zwanych dalej „warunkami dostępu i utrwalania”, umożliwiających jednoczesne
i wzajemnie niezależne:
a) uzyskiwanie przez Policję, Biuro Nadzoru Wewnętrznego, Straż Graniczną,
Służbę Ochrony Państwa, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służbę
Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową, Centralne Biuro
Antykorupcyjne i Krajową Administrację Skarbową, zwane dalej
„uprawnionymi podmiotami”, w sposób określony w ust. 4b, dostępu do:
– przekazów telekomunikacyjnych, nadawanych lub odbieranych przez
użytkownika końcowego lub telekomunikacyjne urządzenie końcowe,
– posiadanych przez przedsiębiorcę danych związanych z przekazami
telekomunikacyjnymi, o których mowa w ust. 9, art. 159 ust. 1 pkt 1 i
pkt 3–5,
b) uzyskiwanie przez uprawnione podmioty danych związanych ze
świadczoną usługą telekomunikacyjną i danych, o których mowa
w art. 161,
c) utrwalanie przez uprawnione podmioty przekazów telekomunikacyjnych
i danych, o których mowa w lit. a i b;
2) utrwalania na rzecz sądu i prokuratora przekazów telekomunikacyjnych
i danych, o których mowa w pkt 1 lit. a i b.
3a. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zapewnia, na własny koszt, warunki
dostępu i utrwalania w zakresie wszystkich świadczonych usług
telekomunikacyjnych, począwszy od dnia rozpoczęcia działalności
telekomunikacyjnej, a w przypadku rozpoczęcia świadczenia nowej usługi
telekomunikacyjnej od dnia jej uruchomienia.
3b. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zapewnia, na własny koszt, utrwalanie na
rzecz sądu lub prokuratora przekazów telekomunikacyjnych i danych, o których mowa
w ust. 3 pkt 1 lit. a i b.
4. Przedsiębiorca telekomunikacyjny zapewnia warunki dostępu i utrwalania
z zachowaniem wymagań określonych w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 12.
4a. Warunki dostępu i utrwalania mogą być zapewniane za pomocą interfejsów
zlokalizowanych w miejscach obejmowanych przez sieć przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego na zasadach określonych w umowach zawartych przez
uprawnione podmioty z przedsiębiorcą telekomunikacyjnym. Umowa może określać
współudział stron w kosztach zastosowania interfejsów. W przypadku braku
uzgodnień w zakresie lokalizacji interfejsu uprawnione podmioty wskazują miejsce
lokalizacji pozostające w obrębie sieci telekomunikacyjnej przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego, umożliwiające: techniczną realizację interfejsu, niezbędną
ochronę tego miejsca wynikającą z przepisów odrębnych oraz minimalizację
nakładów ponoszonych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego i podmioty
uprawnione.
4b. Zapewnienie warunków dostępu i utrwalania powinno umożliwiać
uprawnionym podmiotom dostęp do przekazów telekomunikacyjnych i danych bez
udziału pracowników przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Za zgodą uprawnionego
podmiotu warunki dostępu i utrwalania mogą być zapewnione przy niezbędnym
współudziale upoważnionych pracowników przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
gwarantujących prawidłową realizację przedmiotowych czynności w zakresie
określonym przez uprawniony podmiot.
4c. Dopuszcza się możliwość wspólnego zapewnienia warunków dostępu
i utrwalania przez dwóch lub więcej przedsiębiorców telekomunikacyjnych,
w szczególności za pomocą tych samych interfejsów. Szczegółowe zasady współpracy
przedsiębiorców telekomunikacyjnych w tym zakresie regulują umowy zawarte
pomiędzy nimi. O zawarciu umowy przedsiębiorcy niezwłocznie informują Prezesa
UKE. Zawarcie umowy nie zwalnia jej stron z indywidualnej odpowiedzialności za
zapewnienie warunków dostępu i utrwalenia.
4d. Zapewnienia warunków technicznych dostępu i utrwalania za pomocą
interfejsów nie stosuje się do przedsiębiorców telekomunikacyjnych będących
mikroprzedsiębiorcami albo małymi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, z zastrzeżeniem ust. 4c.
5. (uchylony)
6. Prezes UKE na wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego uzasadniony
obiektywnymi i niezależnymi od niego technicznymi lub organizacyjnymi
przyczynami uniemożliwiającymi dalsze wykonywanie obowiązku zapewnienia
warunków dostępu i utrwalania, po uzyskaniu, w terminie określonym w art. 106 § 3
ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, zgody
uprawnionych podmiotów, może w całości lub w części, w drodze decyzji, obowiązek
ten zawiesić na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Wniosek składa się w terminie nie
dłuższym niż 14 dni od dnia wystąpienia zdarzenia, o którym mowa w zdaniu
pierwszym. Do wniosku dołącza się harmonogram osiągnięcia przez przedsiębiorcę
telekomunikacyjnego pełnej zdolności do wykonywania obowiązku.
6a. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
rozpoczynającego działalność telekomunikacyjną lub rozpoczynającego świadczenie
nowej usługi telekomunikacyjnej.
6b. Złożenie wniosku lub zawieszenie obowiązku zapewnienia warunków
dostępu i utrwalania nie zwalnia przedsiębiorcy telekomunikacyjnego z obowiązku zapewnienia warunków dostępu i utrwalania, w zakresie posiadanych możliwości technicznych, organizacyjnych i finansowych.
7. Przedsiębiorca telekomunikacyjny może powierzyć, w drodze umowy,
innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu wykonywanie obowiązków, o których
mowa w ust. 3. Powierzenie to nie zwalnia powierzającego z odpowiedzialności za
wykonywanie obowiązków, o których mowa w ust. 3.
8. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do wskazania Prezesowi
UKE:
1) jednostki organizacyjnej lub osoby mającej siedzibę lub miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uprawnionej do reprezentowania tego
przedsiębiorcy w sprawach związanych z zapewnieniem warunków dostępu
i utrwalania;
2) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, który będzie w jego imieniu wykonywał
obowiązki, o których mowa w ust. 3;
3) przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, wspólnie z którym będzie zapewniał
warunki dostępu i utrwalania za pomocą tych samych interfejsów.
8a. W przypadku zmiany danych podmiotów, o których mowa w ust. 8,
przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany poinformować Prezesa UKE
o tych zmianach.
9. Przedsiębiorca telekomunikacyjny świadczący publicznie dostępne usługi
telekomunikacyjne jest obowiązany prowadzić elektroniczny wykaz abonentów,
użytkowników lub zakończeń sieci, uwzględniając w nim dane uzyskiwane przy
zawarciu umowy.
9a. Prezes UKE udostępnia uprawnionym podmiotom informacje
o przeniesionych numerach zawarte w bazie danych, o której mowa w art. 71 ust. 4,
na zasadach i w trybie określonych w przepisach odrębnych. Przepis ust. 4b stosuje
się odpowiednio.
10. Prezes UKE przekazuje niezwłocznie informacje, o których mowa w ust. 8
i 8a, Ministrowi Sprawiedliwości, Ministrowi Obrony Narodowej, ministrowi
właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych, Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefowi Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego, a także
ministrowi, którego zakres zadań obejmuje koordynowanie działalności służb
specjalnych – jeżeli został powołany.
11. (uchylony)
12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania i sposób zapewnienia warunków dostępu i utrwalania, o których
mowa w ust. 3 i art. 180d, z wyłączeniem spraw uregulowanych
w art. 242 Kodeksu postępowania karnego, kierując się zasadą osiągania celu
przy jak najniższych nakładach;
2) rodzaje działalności telekomunikacyjnej lub rodzaje przedsiębiorców
telekomunikacyjnych niepodlegających obowiązkowi zapewnienia warunków
dostępu i utrwalania, o których mowa w ust. 3 i art. 180d, kierując się zakresem
i rodzajem świadczonych usług telekomunikacyjnych lub wielkością sieci
telekomunikacyjnych przedsiębiorców.

art. 180. więcej Art. 180. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany do
niezwłocznego blokowania połączeń telekomunikacyjnych lub przekazów informacji,
na żądanie uprawnionych podmiotów, jeżeli połączenia te mogą zagrażać obronności,
bezpieczeństwu państwa oraz bezpieczeństwu i porządkowi publicznemu, albo do
umożliwienia dokonania takiej blokady przez te podmioty.
2. Operator ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej jest obowiązany do:
1) uniemożliwienia używania w jego sieci skradzionych telekomunikacyjnych
urządzeń końcowych;
2) przekazywania informacji identyfikujących skradzione telekomunikacyjne
urządzenia końcowe innym operatorom ruchomych publicznych sieci
telekomunikacyjnych w celu realizacji przez nich czynności, o których mowa
w pkt 1.
3. Czynności, o których mowa w ust. 2, dokonywane są przez operatora
w terminie 1 dnia roboczego od dnia przedstawienia przez abonenta poświadczenia
zgłoszenia kradzieży telekomunikacyjnego urządzenia końcowego, numeru
identyfikacyjnego tego urządzenia i dowodu jego nabycia lub innych danych
jednoznacznie identyfikujących właściciela tego urządzenia. W przypadku uzyskania
informacji identyfikujących skradzione urządzenia od innego operatora, termin 1 dnia
roboczego liczy się od tej daty.

Art. 180a. 1. Z zastrzeżeniem art. 180c ust. 2 pkt 2, operator publicznej sieci
telekomunikacyjnej oraz dostawca publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych
są obowiązani na własny koszt:
1) zatrzymywać i przechowywać dane, o których mowa w art. 180c, generowane
w sieci telekomunikacyjnej lub przez nich przetwarzane, na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, przez okres 12 miesięcy, licząc od dnia połączenia lub
nieudanej próby połączenia, a z dniem upływu tego okresu dane te niszczyć,
z wyjątkiem tych, które zostały zabezpieczone, zgodnie z przepisami odrębnymi;
2) udostępniać dane, o których mowa w pkt 1, uprawnionym podmiotom, a także
sądowi i prokuratorowi, na zasadach i w trybie określonych w przepisach
odrębnych;
3) chronić dane, o których mowa w pkt 1, przed przypadkowym lub bezprawnym
zniszczeniem, utratą lub zmianą, nieuprawnionym lub bezprawnym
przechowywaniem, przetwarzaniem, dostępem lub ujawnieniem, zgodnie
z przepisami art. 159–175a, art. 175c i art. 180e.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3, obowiązek, o którym mowa w ust. 1, uważa się za
wykonany, jeżeli operator publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawca
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w przypadku zaprzestania
działalności telekomunikacyjnej, przekaże dane do dalszego przechowywania,
udostępniania oraz ochrony innemu operatorowi publicznej sieci telekomunikacyjnej
lub dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych.
3. Jeżeli ogłoszono upadłość operatora publicznej sieci telekomunikacyjnej lub
dostawcy publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, upadły operator lub
dostawca ma obowiązek przekazania danych, o których mowa w ust. 1, do dalszego
przechowywania, udostępniania oraz ochrony Prezesowi UKE.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przekazywania Prezesowi UKE danych w przypadku, o którym mowa w ust. 3, oraz
sposób udostępniania przez Prezesa UKE tych danych podmiotom, o których mowa
w ust. 1 pkt 2, w celu zapewnienia realizacji zadań przez te podmioty.
5. Obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, podlegają dane dotyczące połączeń
zrealizowanych i nieudanych prób połączeń, o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 5.
6. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, powinien być realizowany w sposób,
który nie powoduje ujawniania przekazu telekomunikacyjnego.
7. Udostępnianie danych, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może nastąpić za
pomocą sieci telekomunikacyjnej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Art. 180b. 1. Obowiązek, o którym mowa w art. 180a ust. 1, może być
wykonywany wspólnie przez dwóch lub więcej operatorów publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawców publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych.
2. Operator publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawca publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych może powierzyć realizację obowiązku,
o którym mowa w art. 180a ust. 1, w drodze umowy, innemu przedsiębiorcy
telekomunikacyjnemu. Powierzenie to nie zwalnia powierzającego
z odpowiedzialności za realizację tego obowiązku.

Art. 180c. 1. Obowiązkiem, o którym mowa w art. 180a ust. 1, objęte są dane
niezbędne do:
1) ustalenia zakończenia sieci, telekomunikacyjnego urządzenia końcowego,
użytkownika końcowego:
a) inicjującego połączenie,
b) do którego kierowane jest połączenie;
2) określenia:
a) daty i godziny połączenia oraz czasu jego trwania,
b) rodzaju połączenia,
c) lokalizacji telekomunikacyjnego urządzenia końcowego.
2. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych, mając na uwadze rodzaj wykonywanej
działalności telekomunikacyjnej przez operatorów publicznej sieci
telekomunikacyjnej lub dostawców publicznie dostępnych usług
telekomunikacyjnych, dane określone w ust. 1, koszty pozyskania i utrzymania
danych oraz potrzebę unikania wielokrotnego zatrzymywania i przechowywania tych
samych danych, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy wykaz danych, o których mowa w ust. 1;
2) rodzaje operatorów publicznej sieci telekomunikacyjnej lub dostawców
publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych obowiązanych do
zatrzymywania i przechowywania tych danych.

Art. 180d. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni są obowiązani do zapewnienia
warunków dostępu i utrwalania oraz do udostępniania uprawnionym podmiotom, a
także sądowi i prokuratorowi, na własny koszt, przetwarzanych przez siebie danych,
o których mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 i 3–5, w art. 161 oraz w art. 179 ust. 9,
związanych ze świadczoną usługą telekomunikacyjną, na zasadach i przy zachowaniu
procedur określonych w przepisach odrębnych.

Art. 180e. W celu ochrony danych, o której mowa w art. 180a ust. 1 pkt 3,
przedsiębiorca telekomunikacyjny stosuje właściwe środki techniczne i organizacyjne
oraz zapewnia dostęp do tych danych jedynie upoważnionym pracownikom.

Art. 180f. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny jest obowiązany dostarczać
Prezesowi UKE dane dotyczące infrastruktury telekomunikacyjnej eksploatowanej lub
używanej przez tego przedsiębiorcę, niezbędnej do przygotowania systemów
łączności na potrzeby obronne państwa, w tym systemu kierowania bezpieczeństwem
narodowym, i aktualizować niezwłocznie po każdej zmianie.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, są gromadzone w bazie danych utworzonej
i zarządzanej przez Prezesa UKE. Bazę aktualizuje się niezwłocznie po każdej zmianie
danych.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 1, formę i tryb ich dostarczania
oraz aktualizacji, mając na uwadze warunki i sposób przygotowania oraz
wykorzystania systemów łączności na potrzeby obronne państwa, bezpieczeństwo
przekazywanych danych oraz zapewnienie ich jednorodnej postaci.

Art. 180g. (uchylony).

art. 181. więcej Art. 181. (uchylony).

art. 182. więcej Art. 182. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wymagania
techniczne i eksploatacyjne dla interfejsów, o których mowa w art. 179 ust. 4a,
umożliwiających wykonywanie zadań i obowiązków na rzecz obronności,
bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, o których
mowa w art. 179 ust. 3 i w art. 180d, kierując się zasadą minimalizacji nakładów
przedsiębiorcy telekomunikacyjnego i podmiotów uprawnionych.

art. 183. więcej Art. 183. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny uiszcza roczną opłatę
telekomunikacyjną związaną z realizacją zadań w zakresie telekomunikacji przez
organy administracji, o których mowa w art. 189, w tym z:
1) prowadzeniem rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
2) wydawaniem decyzji administracyjnych, z wyłączeniem decyzji, za które
odrębne przepisy przewidują pobieranie opłat;
3) badaniem, weryfikacją i kontrolą rynków właściwych wyrobów i usług
telekomunikacyjnych;
4) rozstrzyganiem sporów między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi;
5) współpracą z instytucjami wspólnotowymi i międzynarodowymi w zakresie
wynikającym z przepisów obowiązującego prawa krajowego i wspólnotowego
oraz zawartych umów międzynarodowych, a także pozostałymi zadaniami
związanymi z funkcjonowaniem UKE i ministra właściwego do spraw
informatyzacji, z wyłączeniem prowadzenia gospodarki zasobami numeracji
i częstotliwości.
1a. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, stanowi iloczyn rocznych
przychodów z tytułu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej przedsiębiorcy
telekomunikacyjnego obowiązanego do uiszczenia opłaty, uzyskanych w roku
obrotowym poprzedzającym o 2 lata rok, za który ta opłata jest należna, i wskaźnika
opłaty.
1b. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, ulega obniżeniu o kwotę
wynikającą z umowy inwestycyjnej, o której mowa w art. 139a ust. 1.
2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 0,05%
rocznych przychodów przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, z tytułu prowadzenia
działalności telekomunikacyjnej, uzyskanych w roku obrotowym poprzedzającym
o 2 lata rok, za który ta opłata jest należna.
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny uiszcza opłatę, o której mowa w ust. 1, po
upływie 2 lat od dnia rozpoczęcia prowadzenia tej działalności.
4. Opłatę, o której mowa w ust. 1, uiszcza przedsiębiorca telekomunikacyjny,
którego przychody z tytułu prowadzenia działalności telekomunikacyjnej osiągnięte
w roku obrotowym poprzedzającym o 2 lata rok, za który ta opłata jest należna,
przekroczyły kwotę 4 milionów złotych.
5. Minister właściwy do spraw informatyzacji przekazuje Prezesowi UKE,
w terminie 3 miesięcy od zakończenia roku budżetowego, zestawienie kosztów
związanych z wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, poniesionych w roku
poprzednim.
6. Prezes UKE publikuje corocznie na stronie podmiotowej BIP UKE, w terminie
5 miesięcy od zakończenia roku budżetowego, zestawienie kosztów związanych
z wykonywaniem zadań, o których mowa w ust. 1, poniesionych w roku poprzednim oraz sumę wpływów z rocznej opłaty telekomunikacyjnej pobranej w roku poprzednim.
7. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
sposób ustalania wysokości wskaźnika opłaty oraz terminy i sposób uiszczania opłaty,
o której mowa w ust. 1, kierując się wysokością wydatków Prezesa UKE i ministra
właściwego do spraw informatyzacji, związanych z wykonywaniem ich zadań w
zakresie telekomunikacji, o których mowa w ust. 1, przyjętych w ustawie budżetowej
na rok poprzedzający rok, za który opłata ta jest należna, wysokością przychodów
przedsiębiorców telekomunikacyjnych z tytułu prowadzenia działalności
telekomunikacyjnej w roku poprzedzającym o 2 lata rok, za który opłata ta jest
należna, oraz potrzebą wyrównania wysokości wpływów z tej opłaty w roku
poprzednim i wysokości kosztów, o których mowa w ust. 6.
8. Minister właściwy do spraw informatyzacji ogłasza w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do 15 grudnia każdego roku komunikat o
wysokości wskaźnika opłaty.

art. 184. więcej Art. 184. 1. Podmiot, który uzyskał prawo do wykorzystywania zasobów
numeracji w przydziale numeracji, uiszcza roczne opłaty za prawo do
wykorzystywania zasobów numeracji.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wyższe niż:
1) za numer abonencki – 0,35 złotego;
1a) za numer dla komunikacji maszyna-maszyna – 0,35 złotego;
2) za wyróżnik AB sieci telekomunikacyjnej przyznany podmiotowi
wykonującemu działalność telekomunikacyjną – 180 000 złotych;
3) za wyróżnik ruchomej publicznej sieci telekomunikacyjnej (PLMN) –
1 800 000 złotych;
4) za numer dostępu do sieci (NDS) – 60 000 złotych;
5) za numer 118CDU – 60 000 złotych;
6) za numer dostępu do sieci teleinformatycznej (NDSI) – 550 złotych;
7) za numer strefowy abonenckich usług specjalnych za każdą strefę numeracyjną,
w której przysługuje prawo do wykorzystywania numeru – 1600 zł; za numery
alarmowe, z którymi połączenia są bezpłatne dla abonentów, opłata nie jest
pobierana;
8) za krajowy numer sieci inteligentnej – 28 złotych;
9) za numer DNIC+PNIC w sieci transmisji danych z komutacją pakietów –
36 000 złotych;
10) za numer punktu sygnalizacyjnego – 12 000 złotych;
11) za numer zamkniętej grupy użytkowników (CUG) za każde osiem numerów
CUG – 55 złotych;
12) za kod sieci ruchomej (MNC) – 1200 złotych;
13) za kod sieci ATM – 1200 złotych;
14) za numer rutingowy (NR) – 1000 złotych.
3. Obowiązek uiszczania opłat za prawo do wykorzystywania zasobów
numeracji ustaje nie później niż z upływem 30 dni od daty złożenia wniosku
o cofnięcie przydziału tej numeracji.
4. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia,
wysokość, terminy i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 1, mając na
uwadze kwoty określone w ust. 2, warunki wykorzystania zasobów numeracji,
kierując się kosztami prowadzenia gospodarki zasobami numeracji, a także potrzebą
zagwarantowania optymalnego wykorzystania zasobów numeracji.

art. 185. więcej Art. 185. 1. Podmiot, który uzyskał prawo do dysponowania częstotliwością
w rezerwacji częstotliwości, uiszcza roczne opłaty za prawo do dysponowania
częstotliwością.
1a. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, ulega obniżeniu o kwotę
wynikającą z umowy inwestycyjnej, o której mowa w art. 139a ust. 1.
2. Obowiązek ponoszenia opłaty, o której mowa w ust. 1, nie dotyczy podmiotu
któremu częstotliwości zostały wydzierżawione lub przekazane do użytkowania
zgodnie z art. 1221 oraz podmiotu upoważnionego, o którym mowa w art. 143 ust. 4.
3. Podmiot nieposiadający rezerwacji częstotliwości, który uzyskał prawo do
wykorzystywania częstotliwości w pozwoleniu, uiszcza roczną opłatę, o której mowa
w ust. 1.
3a. Za wykorzystywanie częstotliwości na podstawie decyzji, o której mowa
w art. 144a i art. 144b, uiszcza się roczną opłatę, o której mowa w ust. 1.
4. Podmiot, na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości w drodze
postępowania, o którym mowa w art. 116, uiszcza dodatkową opłatę za dokonanie
rezerwacji częstotliwości w kwocie zadeklarowanej w tym postępowaniu, nie niższej niż opłata roczna za prawo do dysponowania częstotliwością, ustalonej zgodnie
z warunkami podanymi w rezerwacji częstotliwości.
4a. Podmiot na rzecz którego dokonano rezerwacji częstotliwości na kolejny
okres w drodze postępowania, o którym mowa w art. 116 ust. 8, uiszcza jednorazową
opłatę za dokonanie rezerwacji częstotliwości na kolejny okres w kwocie stanowiącej
iloczyn:
1) wartości częstotliwości o szerokości 1 MHz dla takiego samego obszaru
i wykorzystywania częstotliwości, uzyskanej w wyniku przeprowadzenia
ostatniego przetargu, aukcji albo konkursu na rezerwację częstotliwości z danego
zakresu częstotliwości;
2) ilości MHz objętych rezerwacją częstotliwości na kolejny okres;
oraz
3) średniorocznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem
ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, za okres od roku,
w którym przeprowadzono ostatni przetarg, aukcję albo konkurs na rezerwację
częstotliwości, o których mowa w pkt 1, do roku poprzedzającego rok, w którym
złożono wniosek o dokonanie rezerwacji częstotliwości na kolejny okres.
4aa. W przypadku dokonania rezerwacji częstotliwości na kolejny okres, inny
niż okres, na który wydano rezerwację częstotliwości, o których mowa w ust. 4a pkt 1,
opłatę określa się proporcjonalnie do okresu, na jaki dokonywana jest ta rezerwacja
częstotliwości.
4b. Jeżeli w wyniku przetargu, aukcji albo konkursu dokonano więcej niż jednej
rezerwacji częstotliwości, wartość częstotliwości o szerokości 1 MHz, o której mowa
w ust. 4a pkt 1, zostaje uśredniona w stosunku do opłat jednorazowych za rezerwację
częstotliwości, zadeklarowanych przez wyłonione podmioty.
4c. W przypadku dokonywania rezerwacji częstotliwości na kolejny okres
z zakresu, dla którego nie były wcześniej przeprowadzone przetarg, aukcja albo
konkurs albo zostały przeprowadzone ale nie zostały rozstrzygnięte, kwotę opłaty
ustala Prezes UKE na podstawie opinii powołanego przez siebie biegłego lub biegłych
w przedmiocie wartości rynkowej tych częstotliwości. Koszt opinii biegłego lub
biegłych ponosi podmiot, który złożył wniosek o dokonanie rezerwacji częstotliwości
na kolejny okres. Przepisu nie stosuje się do częstotliwości użytkowanych zgodnie
z art. 4 jako częstotliwości cywilno-rządowe przez podmioty, o których mowa
w art. 4.
4d. (uchylony)
5. Opłaty, o których mowa w ust. 1, w poszczególnych służbach
radiokomunikacyjnych nie mogą być wyższe niż:
1) w służbie stałej satelitarnej za prawo do dysponowania częstotliwością przez
jedną stację – 20 000 złotych;
2) w służbie satelitarnego badania ziemi za prawo do dysponowania częstotliwością
przez jedną stację – 5000 złotych;
3) w służbie meteorologii satelitarnej za prawo do dysponowania częstotliwością
przez jedną stację – 5000 złotych;
4) w służbie radionawigacji satelitarnej za prawo do dysponowania częstotliwością
przez jedną stację – 5000 złotych;
5) w służbie operacji kosmicznych za prawo do dysponowania częstotliwością
przez jedną stację – 5000 złotych;
6) w służbie badań kosmosu za prawo do dysponowania częstotliwością przez jedną
stację – 5000 złotych;
7) w służbie radiodyfuzji satelitarnej za prawo do dysponowania częstotliwością
przez jedną stację – 40 000 złotych;
8) w służbie ruchomej satelitarnej za prawo do dysponowania częstotliwością przez
jedną stację – 80 000 złotych;
9) w służbie ruchomej satelitarnej za prawo do dysponowania częstotliwościami
o łącznej szerokości 1 MHz wykorzystywanymi przez uzupełniające elementy
naziemne systemów satelitarnej komunikacji ruchomej na obszarze jednej gminy
lub mniejszym – 500 złotych;
10) w służbie radiolokalizacyjnej za prawo do dysponowania częstotliwością przez
jedną stację radarową – 1000 zł;
11) w służbie lotniczej za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej
szerokości 1 kHz przez jeden system lotniskowy – 100 złotych;
12) w służbie morskiej i żeglugi śródlądowej:
a) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz
przez jedną stację nadbrzeżną w relacji łączności brzeg – statek –
100 złotych,
b) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz
przez każdą stację lądową przewoźną lub przenośną w relacji łączności
brzeg – statek – 100 złotych;
13) w służbie radiodyfuzji naziemnej:
a) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie poniżej 300 kHz –
0,5 złotych,
b) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie od 300 kHz do 3000 kHz
– 110 złotych,
c) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 3 MHz do
30 MHz – 400 złotych,
d) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 30 MHz do
174 MHz:
– w przypadku gminy wiejskiej – 2,25 złotych,
– w przypadku gminy miejsko-wiejskiej – 2,25 złotych,
– w przypadku gminy miejskiej, z wyłączeniem miast na prawach
powiatu – 6,5 złotych,
– w przypadku miasta na prawach powiatu – 25 złotych,
e) za prawo do dysponowania jednym kanałem telewizyjnym przez jedną
stację telewizyjną analogową w zakresie powyżej 174 MHz –
99 000 złotych,
f) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz,
wykorzystywanymi przez system cyfrowy na obszarze jednej gminy lub
mniejszym, w zakresie powyżej 174 MHz do 862 MHz:
– w przypadku gminy wiejskiej – 345 złotych,
– w przypadku gminy miejsko-wiejskiej – 345 złotych,
– w przypadku gminy miejskiej, z wyłączeniem miast na prawach
powiatu – 990 złotych,
– w przypadku miasta na prawach powiatu – 5000 złotych,
g) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz,
wykorzystywanymi przez system cyfrowy na obszarze jednej gminy lub
mniejszym, w zakresie powyżej 862 MHz – 500 złotych;
14) w służbie stałej:
a) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie do 470 MHz –
100 złotych,
b) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 470 MHz do
3400 MHz – 10 złotych,
c) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz
na obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 3400 MHz –
500 złotych,
d) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz,
w zakresie częstotliwości poniżej 30 MHz – 2000 złotych,
e) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz,
w jednym przęśle linii radiowej w zakresie od 30 MHz do 1 GHz –
5 złotych,
f) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz,
w jednym przęśle linii radiowej, w zakresie powyżej 1 GHz do 11,7 GHz –
5000 złotych,
g) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz,
w jednym przęśle linii radiowej, w zakresie powyżej 11,7 GHz –
2000 złotych;
15) w służbie ruchomej lądowej:
a) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie do 470 MHz
wykorzystywanymi przez urządzenia radiowe wykorzystujące kanały
radiowe o szerokości poniżej 200 kHz – 100 złotych,
b) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz
na obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie do 470 MHz,
wykorzystywanymi przez urządzenia radiowe wykorzystujące kanały
radiowe o szerokości 200 kHz i większej – 400 złotych,
c) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 kHz na
obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 470 MHz do
3400 MHz wykorzystywanymi przez urządzenia radiowe wykorzystujące
kanały radiowe o szerokości poniżej 200 kHz – 10 złotych,
d) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz
na obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 470 MHz do
3400 MHz, wykorzystywanymi przez urządzenia radiowe wykorzystujące
kanały radiowe o szerokości 200 kHz i większej – 400 złotych,
e) za prawo do dysponowania częstotliwościami o łącznej szerokości 1 MHz
na obszarze jednej gminy lub mniejszym, w zakresie powyżej 3400 MHz –
500 złotych.
6. Limity opłat, o których mowa w ust. 5, obniża się do 50% w przypadku
wykorzystywania częstotliwości wyłącznie do:
1) świadczenia doraźnej pomocy przy ratowaniu życia i zdrowia ludzkiego przez
jednostki służby zdrowia oraz jednostki ratownictwa górskiego, wodnego
i górniczego;
2) prowadzenia akcji przez jednostki organizacyjne, których statutowym
obowiązkiem jest planowanie, prowadzenie i uczestnictwo w akcjach
zapobiegania i łagodzenia skutków klęsk żywiołowych i katastrof;
3) systemów radiokomunikacji wykorzystywanych w służbie morskiej i w żegludze
śródlądowej przez administrację morską i administrację śródlądową oraz Morską
Służbę Poszukiwania i Ratownictwa w zakresie bezpieczeństwa żeglugi
i ochrony brzegów;
4) wykonywania zadań z zakresu łączności kolejowej w ramach Europejskiego
Systemu Zarządzania Ruchem Kolejowym (ERTMS);
5) rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub
telewizyjnych niezawierających przekazów handlowych;
6) wykonywania zadań, o których mowa w art. 115³, przez podmioty, o których
mowa w art. 115³ ust. 2.
7. Nie pobiera się opłat za prawo do dysponowania częstotliwością:
1) w służbie radiokomunikacyjnej morskiej i żeglugi śródlądowej:
a) w morskim paśmie VHF:
– w kanale 16 (156,800 MHz),
– w kanale 70 (156,525 MHz),
b) w morskim paśmie MF: 2174,5 kHz, 2182 kHz, 2187,5 kHz,
c) w zakresie 406,0–406,1 MHz,
d) przez jednostki pływające w relacji łączności statek – statek i statek – brzeg;
2) wykorzystywaną przez stacje nadawcze w służbie radionawigacyjnej
i radiolokacyjnej morskiej i żeglugi śródlądowej;
3) w służbie radiokomunikacyjnej lotniczej:
a) za częstotliwości używane w niebezpieczeństwie i dla zapewnienia
bezpieczeństwa: 121,5 MHz, 123,1 MHz, 243 MHz,
b) przez statki powietrzne, w relacji łączności statek powietrzny – Ziemia
i statek powietrzny – statek powietrzny;
4) wykorzystywaną przez stacje nadawcze w służbie radionawigacyjnej
i radiolokacyjnej lotniczej;
5) w służbie radiokomunikacyjnej amatorskiej w zakresach częstotliwości
przydzielonych w Krajowej Tablicy Przeznaczeń Częstotliwości dla służby
amatorskiej;
6) wykorzystywaną na podstawie decyzji, o której mowa w art. 144b, wyłącznie w
celu przeprowadzenia badań, testów lub eksperymentów związanych z
wprowadzaniem nowych technologii.
8. Podmioty, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, wnoszą opłaty za prawo
do dysponowania częstotliwością. Opłata za prawo do dysponowania częstotliwością
przez jednostki sił zbrojnych państw obcych, przebywające czasowo na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie odrębnych przepisów, zawarta jest w opłacie
ryczałtowej za prawo do dysponowania częstotliwością, wnoszonej przez Ministra
Obrony Narodowej.
9. Z zastrzeżeniem ust. 8, obowiązek uiszczania opłat za prawo do dysponowania
częstotliwością ustaje w dniu, w którym złożono wniosek o rezygnację z rezerwacji
częstotliwości lub pozwolenia.
9a. W przypadku, gdy we wniosku, o którym mowa w ust. 9, określono termin
rezygnacji z rezerwacji częstotliwości lub pozwolenia, obowiązek uiszczania opłat za
prawo do dysponowania częstotliwością ustaje w dniu, w którym przypada ten termin.
10. W przypadku cofnięcia rezerwacji częstotliwości, pozwolenia lub decyzji,
o której mowa w art. 144a lub art. 144b, uiszczone opłaty nie podlegają zwrotowi.
W przypadku stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie rezerwacji częstotliwości
lub pozwolenia lub decyzji, o której mowa w art. 144a lub art. 144b, opłaty pobierane
za dysponowanie częstotliwością nie podlegają zwrotowi, jeżeli częstotliwości były
wykorzystywane.
11. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat, o których
mowa w ust. 1, terminy i sposób ich uiszczania, mając na uwadze w szczególności:
1) warunki wykorzystywania częstotliwości oraz koszty prowadzenia gospodarki
częstotliwościami;
2) potrzebę zagwarantowania optymalnego i efektywnego wykorzystania zasobów
częstotliwości;
3) konieczność stymulowania rozwoju konkurencji na rynku;
4) potrzebę zapobiegania wykluczeniu informacyjnemu, w szczególności na
obszarach wiejskich;
5) specyfikę przeznaczenia i wykorzystywania częstotliwości;
6) korzyści społeczne związane z wykorzystaniem danego zasobu częstotliwości.
12. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość, terminy
i sposób uiszczania opłat, o których mowa w ust. 8, z uwzględnieniem specyfiki
wykorzystywania częstotliwości przez podmioty, o których mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4,
5, 7 i 8.

art. 186. więcej Art. 186. Opłaty, o których mowa w art. 183–185, są pobierane przez UKE
i stanowią dochód budżetu państwa.

art. 187. więcej Art. 187. Do opłat, o których mowa w art. 183–185, stosuje się przepisy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków
o charakterze pieniężnym.

art. 188. więcej Art. 188. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do opłat, o których mowa
w art. 183–185, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziałów 5–9 działu III ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.). Uprawnienia organów podatkowych określone w tych przepisach przysługują
Prezesowi UKE.

art. 189. więcej Art. 189. 1. Organami właściwymi w sprawach:
1) telekomunikacji są minister właściwy do spraw informatyzacji i Prezes UKE;
2) poczty są minister właściwy do spraw łączności i Prezes UKE.
2. Organy właściwe w sprawach telekomunikacji prowadzą politykę regulacyjną,
mając na celu w szczególności:
1) wspieranie konkurencji w zakresie dostarczania sieci telekomunikacyjnych,
udogodnień towarzyszących lub świadczenia usług telekomunikacyjnych,
w tym:
a) zapewnienie użytkownikom, także użytkownikom niepełnosprawnym,
osiągania maksymalnych korzyści w zakresie cen oraz różnorodności
i jakości usług,
b) zapobieganie zniekształcaniu lub ograniczaniu konkurencji (na rynku
telekomunikacyjnym),
c) efektywne inwestowanie w dziedzinie infrastruktury oraz promocję
technologii innowacyjnych,
d) wspieranie efektywnego wykorzystania oraz zarządzania częstotliwościami
i numeracją,
e) zapewnienie przewidywalności regulacyjnej;
2) wspieranie rozwoju rynku wewnętrznego, w tym:
a) usuwanie istniejących barier rynkowych w zakresie działalności
telekomunikacyjnej,
b) wspieranie tworzenia i rozwoju transeuropejskich sieci oraz
interoperacyjności usług ogólnoeuropejskich,
c) zapewnienie równego traktowania (niedyskryminacji w traktowaniu)
przedsiębiorców telekomunikacyjnych,
d) współpracę z innymi organami regulacyjnymi państw członkowskich,
BEREC i Komisją Europejską, w celu spójnego wdrażania i stosowania
przepisów,
e) współpracę z innymi organami regulacyjnymi państw członkowskich
i Komisją Europejską w zakresie:
– planowania strategicznego, koordynacji i harmonizacji wykorzystania
częstotliwości w Unii Europejskiej, mając na celu optymalizację
wykorzystania częstotliwości oraz unikanie szkodliwych zakłóceń oraz
– promowania koordynacji polityki widma radiowego w Unii
Europejskiej, a także zharmonizowanych warunków w odniesieniu do
dostępności i efektywnego wykorzystania widma, koniecznego do
ustanowienia i funkcjonowania rynku wewnętrznego usług
telekomunikacyjnych;
3) promocję interesów obywateli Unii Europejskiej, w tym:
a) zapewnienie wszystkim obywatelom dostępu do usługi powszechnej,
b) zapewnienie ochrony konsumenta w ich relacjach z przedsiębiorcą
telekomunikacyjnym, w szczególności ustanawiając proste i niedrogie
procedury rozwiązywania sporów przed organem niezależnym od stron
występujących w danym sporze,
c) przyczynianie się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony danych
osobowych,
d) udostępnianie informacji dotyczących ustanawiania cen i warunków
użytkowania publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych,
e) identyfikację potrzeb określonych grup społecznych, w szczególności
użytkowników niepełnosprawnych,
f) zapewnienie integralności i bezpieczeństwa publicznej sieci
telekomunikacyjnej,
g) wspieranie procesu harmonizacji określonych numerów lub zakresów
numeracyjnych w obrębie Unii Europejskiej oraz zapewnienie informacji
o istnieniu europejskiego numeru alarmowego 112 i innych europejskich
numerów zharmonizowanych, skierowanej do obywateli, w szczególności
podróżujących między państwami członkowskimi,
h) wspieranie dostępu użytkowników do informacji oraz możliwości ich
rozpowszechniania oraz korzystania z dowolnych aplikacji i usług;
4) realizację polityki w zakresie promowania różnorodności kulturowej
i językowej, jak również pluralizmu mediów;
5) zagwarantowanie neutralności technologicznej przyjmowanych norm prawnych.

art. 190. więcej Art. 190. 1. Prezes UKE jest organem regulacyjnym w dziedzinie rynku usług
telekomunikacyjnych i pocztowych.
2. Prezes UKE składa ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji oraz
ministrowi właściwemu do spraw łączności, w celu zaopiniowania, coroczne
sprawozdanie ze swojej działalności regulacyjnej oraz realizacji polityki rządu
i wspólnotowej polityki telekomunikacyjnej, za rok poprzedni, w terminie do dnia
30 kwietnia.
2a. Minister właściwy do spraw łączności opiniuje sprawozdanie w zakresie
działalności pocztowej i przekazuje opinię ministrowi właściwemu do spraw
informatyzacji w terminie 20 dni od przedstawienia sprawozdania przez Prezesa UKE.
2b. Minister właściwy do spraw informatyzacji, w terminie miesiąca od dnia
przedstawienia sprawozdania przez Prezesa UKE, przekazuje Prezesowi Rady
Ministrów sprawozdanie wraz z opinią własną i ministra właściwego do spraw
łączności.
2c. Prezes UKE przekazuje na żądanie ministra właściwego do spraw
informatyzacji i ministra właściwego do spraw łączności informacje o swojej
działalności.
3. Prezes UKE jest centralnym organem administracji rządowej.
4. Prezesa UKE powołuje i odwołuje Sejm na wniosek Prezesa Rady Ministrów.
Kadencja Prezesa UKE trwa 5 lat.
4a. Kandydat na Prezesa UKE wskazywany przez Prezesa Rady Ministrów
Sejmowi we wniosku, o którym mowa w ust. 4, jest wyłaniany w drodze otwartego
i konkurencyjnego naboru.
4aa. Do naboru, o którym mowa w ust. 4a, może przystąpić osoba, która łącznie
spełnia następujące warunki:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 5-letni okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę,
powołania, wyboru, mianowania, spółdzielczej umowy o pracę, lub świadczenia
usług na podstawie innej umowy lub wykonywania działalności gospodarczej na
własny rachunek, w tym co najmniej 3-letnie doświadczenie na stanowiskach
kierowniczych lub samodzielnych albo wynikające z prowadzenia działalności
gospodarczej na własny rachunek;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Prezesa UKE;
8) posiada co najmniej 3-letnie doświadczenie w pracy na stanowiskach
związanych z telekomunikacją lub pocztą;
9) cieszy się nieposzlakowaną opinią.
4ab. Po przeprowadzeniu naboru, o którym mowa w ust. 4a, spośród osób, które
uzyskały najlepszy wynik, Prezes Rady Ministrów wskazuje jedną, której kandydatura
na Prezesa UKE przedstawiana jest we wniosku kierowanym przez Prezesa Rady
Ministrów do Sejmu.
4ac. Prezes UKE może być odwołany przed upływem kadencji, na którą został
powołany, wyłącznie w przypadku zaprzestania spełniania warunków, o których
mowa w ust. 4aa.
4ad. Kadencja Prezesa UKE ulega skróceniu w przypadku:
1) śmierci Prezesa UKE;
2) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań przez Prezesa UKE;
3) złożenia rezygnacji przez Prezesa UKE.
4ae. Do skrócenia kadencji Prezesa UKE z przyczyn, o których mowa
w ust. 4ad, przepisy o odwołaniu Prezesa UKE stosuje się odpowiednio.
4af. W przypadku skrócenia kadencji Prezesa UKE z przyczyn, o których mowa
w ust. 4ad, do czasu powołania nowego Prezesa UKE obowiązki Prezesa sprawuje
wskazany przez Prezesa Rady Ministrów zastępca Prezesa UKE.
4ag. Informację o naborze kandydatów na stanowisko Prezesa UKE ogłasza się
przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz w Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
4ah. Termin, o którym mowa w ust. 4ag pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni
od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów.
4ai. Nabór kandydata na stanowisko Prezesa UKE przeprowadza zespół
powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej
3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych
kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe, wiedzę niezbędną
do wykonywania zadań na stanowisku Prezesa UKE oraz kompetencje kierownicze
kandydatów.
4aj. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4ai,
może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu,
która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
4ak. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 4aj, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących kandydatów na stanowisko Prezesa
UKE uzyskanych w trakcie naboru.
4al. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów na stanowisko
Prezesa UKE, których przedstawia za pośrednictwem Szefa Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów Prezesowi Rady Ministrów.
4am. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu przeprowadzającego nabór kandydatów na Prezesa UKE;
2) liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych
w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
4b. Informację o odwołaniu Prezesa UKE wskazującą powody jego odwołania
podaje się do publicznej wiadomości przez ogłoszenie jej treści na stronie
podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej ministra właściwego do spraw
informatyzacji i ministra właściwego do spraw łączności.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
6a. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Minister właściwy do spraw informatyzacji, na wniosek Prezesa UKE,
powołuje zastępców Prezesa UKE do spraw telekomunikacyjnych i, po zasięgnięciu
opinii ministra właściwego do spraw łączności, do spraw pocztowych spośród osób
wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do
spraw informatyzacji odwołuje zastępcę Prezesa UKE, na wniosek Prezesa UKE,
wyłącznie w przypadku zaprzestania spełniania wymagań, o których mowa w ust. 8a.
8a. Stanowisko zastępcy Prezesa UKE może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na
stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Prezesa UKE.
8b. Informację o naborze na stanowisko zastępcy Prezesa UKE ogłasza się przez
umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz
na stronie podmiotowej BIP UKE i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
8c. Termin, o którym mowa w ust. 8b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od
dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów.
8d. Nabór na stanowisko zastępcy Prezesa UKE przeprowadza zespół, powołany
przez Prezesa UKE, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają
rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się
doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na
stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
8e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 8d, może
być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która
posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
8f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8e, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko,
uzyskanych w trakcie naboru.
8g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia ministrowi właściwemu do spraw informatyzacji.
8h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych
w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
8i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja
o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu
kandydata.
8j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
9. Prezes UKE jest organem egzekucyjnym w zakresie administracyjnej
egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym.

art. 191. więcej Art. 191. 1. Prezes UKE wydaje Dziennik Urzędowy Urzędu Komunikacji
Elektronicznej.
2. W dzienniku urzędowym, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się
w szczególności:
1) zarządzenia;
2) (uchylony)
3) przepisy międzynarodowe;
4) ogłoszenia, obwieszczenia i komunikaty.

art. 192. więcej Art. 192. 1. Do zakresu działania Prezesa UKE należy w szczególności:
1) wykonywanie, przewidzianych ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie,
zadań z zakresu regulacji i kontroli rynków usług telekomunikacyjnych,
gospodarki w zakresie zasobów częstotliwości, zasobów orbitalnych i zasobów
numeracji oraz kontroli spełniania wymagań dotyczących kompatybilności
elektromagnetycznej;
2) wykonywanie zadań:
a) z zakresu regulacji działalności pocztowej, określonych w ustawie z dnia
23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 2188 oraz z
2019 r. poz. 1051, 1495 i 2005),
b) określonych w ustawie:
– z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych,
– z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz.
2068, z późn. zm.),
– z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945, z późn. zm.),
– z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z
2018 r. poz. 2204, z późn. zm.);
3) opracowywanie wskazanych przez ministra właściwego do spraw informatyzacji
projektów aktów prawnych w zakresie telekomunikacji oraz wskazanych przez
ministra właściwego do spraw łączności projektów aktów prawnych w zakresie
poczty;
3a) wykonywanie zadań wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 1211/2009 z dnia 25 listopada 2009 r.
ustanawiającego Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej
(BEREC) oraz Urząd (Dz. Urz. UE L 337 z 18.12.2009, str. 1);
4) analiza i ocena funkcjonowania rynków usług telekomunikacyjnych
i pocztowych;
5) podejmowanie interwencji w sprawach dotyczących funkcjonowania rynku
usług telekomunikacyjnych i pocztowych oraz rynku aparatury, w tym rynku
urządzeń telekomunikacyjnych, z własnej inicjatywy lub wniesionych przez
zainteresowane podmioty, w szczególności użytkowników i przedsiębiorców
telekomunikacyjnych, w tym podejmowanie decyzji w tych sprawach w zakresie
określonym niniejszą ustawą;
5a) kontrolowanie realizacji obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 531/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r.
w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii
(Dz. Urz. UE L 172 z 30.06.2012, str. 10);
5aa) realizacja obowiązków nałożonych na krajowy organ regulacyjny
i kontrolowanie realizacji pozostałych obowiązków, wynikających z przepisów
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/2120 z dnia 25
listopada 2015 r. ustanawiającego środki dotyczące dostępu do otwartego
internetu oraz zmieniającego dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi
powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw
użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii (Dz. Urz. UE L 310 z 26.11.2015, s. 1);
5b) wykonywanie kontroli nad operatorami publicznej sieci telekomunikacyjnej
i dostawcami publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych w zakresie
realizacji obowiązków, o których mowa w art. 180a ust. 1, z wyjątkiem realizacji
obowiązków dotyczących danych osobowych chronionych zgodnie z przepisami
o ochronie danych osobowych;
5c) prowadzenie baz danych, o których mowa w art. 71 ust. 4 oraz w art. 180f ust. 2;
6) rozstrzyganie sporów między przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi w zakresie
właściwości Prezesa UKE;
6a) rozstrzyganie sporów między operatorem multipleksu a nadawcą, o których
mowa w art. 131a–131f, oraz sporów, o których mowa w art. 136a;
7) rozstrzyganie w sprawach uprawnień zawodowych w dziedzinie
telekomunikacji, określonych w przepisach odrębnych;
8) tworzenie warunków dla rozwoju krajowych służb radiokomunikacyjnych przez
zapewnianie Rzeczypospolitej Polskiej niezbędnych przydziałów częstotliwości
oraz dostępu do zasobów orbitalnych;
8a) realizacja harmonogramu rozdysponowania zasobów częstotliwości, o którym
mowa w art. 111 ust. 4;
9) wykonywanie obowiązków na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa
i porządku publicznego;
10) prowadzenie rejestrów w zakresie ujętym w ustawie;
11) koordynacja rezerwacji częstotliwości w zakresach częstotliwości
przeznaczonych dla podmiotów, o których mowa w art. 4, w szczególności
w zakresach częstotliwości przez nich zwalnianych lub dla nich nowo
udostępnianych albo współwykorzystywanych z innymi użytkownikami;
12) (uchylony)
13) współpraca z krajowymi i międzynarodowymi organizacjami
telekomunikacyjnymi i pocztowymi oraz właściwymi organami innych państw,
w zakresie jego właściwości;
14) współpraca z Prezesem UOKiK w sprawach dotyczących przestrzegania praw
podmiotów korzystających z usług pocztowych i telekomunikacyjnych,
przeciwdziałania praktykom ograniczającym konkurencję oraz antykonkurencyjnym koncentracjom operatorów pocztowych, przedsiębiorców
telekomunikacyjnych i ich związków;
15) współpraca z Krajową Radą Radiofonii i Telewizji w zakresie określonym
ustawą i przepisami odrębnymi;
16) wykonywanie zadań w sprawach międzynarodowej i wspólnotowej polityki
telekomunikacyjnej z upoważnienia ministra właściwego do spraw
informatyzacji;
16a) prowadzenie transgranicznych koordynacji częstotliwości z innymi państwami,
w tym zawieranie niezbędnych umów lub porozumień, w sposób i w terminach
pozwalających na realizację zobowiązań wynikających z wiążących
Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych lub aktów prawnych Unii
Europejskiej, dotyczących gospodarowania częstotliwościami;
17) współpraca z Komisją Europejską i instytucjami Unii Europejskiej, a także
z BEREC oraz organami regulacyjnymi innych państw członkowskich;
18) przedstawianie Komisji Europejskiej, BEREC i organom regulacyjnym innych
państw członkowskich informacji z zakresu telekomunikacji, w tym
wykonywanie obowiązków notyfikacyjnych, obejmujących przekazywanie
treści rozstrzygnięć, o których mowa w art. 23 ust. 1, oraz informacje
o przedsiębiorcach telekomunikacyjnych, którzy zostali uznani za posiadających
znaczącą pozycję rynkową, świadczących usługę powszechną i realizujących
połączenia sieci telekomunikacyjnych oraz nałożonych na nich obowiązkach;
19) przeprowadzanie konsultacji środowiskowych z zainteresowanymi podmiotami,
w szczególności z operatorami, dostawcami usług, użytkownikami,
konsumentami oraz producentami, w sprawach związanych z zasięgiem,
dostępnością oraz jakością usług telekomunikacyjnych;
20) przedstawianie Komisji Europejskiej informacji z zakresu poczty, w tym:
a) o nazwie i adresie operatora wyznaczonego świadczącego usługi
powszechne,
b) o sposobie udostępniania korzystającym z usług powszechnych
szczegółowych i aktualnych informacji dotyczących charakteru
oferowanych usług, warunków dostępu, cen i minimalnych wymagań
w zakresie czasu przebiegu przesyłek pocztowych,
c) o przyjętych dla obrotu krajowego minimalnych wymaganiach dotyczących
czasu przebiegu przesyłek pocztowych i przyznanym odstępstwie w tym
zakresie,
d) o przyznanym odstępstwie od częstotliwości opróżniania nadawczych
skrzynek pocztowych i doręczania przesyłek z jednoczesnym przekazaniem
tej informacji pocztowym organom regulacyjnym państw członkowskich
Unii Europejskiej,
e) danych statystycznych o krajowym rynku pocztowym oraz, na żądanie
Komisji Europejskiej, informacji o systemie rachunku kosztów stosowanym
przez operatora wyznaczonego;
21) kontrola obowiązku umieszczania oddawczych skrzynek pocztowych zgodnie
z obowiązkiem wynikającym z ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo
pocztowe;
22) wykonywanie zadań wynikających z przepisów rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2018/644 z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie
transgranicznych usług doręczania paczek (Dz. Urz. UE L 112 z 02.05.2018,
str. 19).
1a. Prezes UKE, wykonując obowiązek, o którym mowa w ust. 1 pkt 21, ma
prawo wstępu na teren nieruchomości, na których znajdują się oddawcze skrzynki
pocztowe.
2. (uchylony)
3. Na podstawie informacji uzyskanych od przedsiębiorców
telekomunikacyjnych oraz innych podmiotów dysponujących infrastrukturą
telekomunikacyjną lub realizujących inwestycje w tym zakresie Prezes UKE,
w terminie do dnia 30 czerwca, ogłasza raport o stanie rynku telekomunikacyjnego za
rok ubiegły, uwzględniający pokrycie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zasięgiem
stacjonarnych i ruchomych publicznych sieci telekomunikacyjnych oraz przedstawia
prognozy inwestycyjne dotyczące rozwoju tych sieci. Raport publikuje się na stronie
podmiotowej BIP UKE.
4. Prezes UKE dokonuje, nie rzadziej niż co dwa lata, regularnego przeglądu
konieczności stosowania w decyzjach w sprawie rezerwacji częstotliwości
ograniczeń, o których mowa w art. 115 ust. 2 pkt 5, oraz publikuje jego wyniki na
stronie podmiotowej BIP UKE.

Art. 192a. 1. Prezes UKE, co najmniej raz na 4 lata, przeprowadza badanie
społeczne zapotrzebowania na usługi powszechne w rozumieniu ustawy z dnia
23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, obejmujące w szczególności badanie:
1) środowiska technologicznego, ekonomicznego i społecznego oraz związanych
z tym potrzeb korzystających z usług powszechnych;
2) sposobu wypełniania przez operatora wyznaczonego obowiązku zapewnienia
dostępności i jakości usług powszechnych.
2. Wyniki badania, o którym mowa w ust. 1, Prezes UKE niezwłocznie
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw łączności oraz zamieszcza na stronie
podmiotowej BIP UKE.

art. 193. więcej Art. 193. 1. Prezes UKE wykonuje zadania przy pomocy UKE.
2. UKE prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych dla jednostek
budżetowych.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji, po zasięgnięciu opinii ministra
właściwego do spraw łączności, w drodze zarządzenia, nadaje statut UKE, określając
jego komórki organizacyjne.
4. Statut UKE może przewidywać utworzenie zamiejscowych jednostek
organizacyjnych przez Prezesa UKE. Prezes UKE tworząc zamiejscową jednostkę
organizacyjną określa jej siedzibę, właściwość rzeczową oraz miejscową, z
uwzględnieniem zasadniczego podziału terytorialnego państwa.

art. 194. więcej Art. 194. (uchylony).

art. 195. więcej Art. 195. (uchylony).

art. 196. więcej Art. 196. (uchylony).

art. 197. więcej Art. 197. (uchylony).

art. 198. więcej Art. 198. (uchylony).

art. 199. więcej Art. 199. 1. Prezes UKE jest uprawniony do kontroli przestrzegania przepisów,
decyzji oraz postanowień z zakresu telekomunikacji, gospodarki częstotliwościami
lub spełniania wymagań dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej.
1a. Prezes UKE, jako organ wyspecjalizowany w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, jest uprawniony do kontroli
znajdujących się w obrocie lub oddanych do użytku wyrobów, o których mowa w:
1) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1275/2008 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie
wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla zużycia energii przez
elektryczne i elektroniczne urządzenia gospodarstwa domowego i urządzenia
biurowe w trybie czuwania i wyłączenia (Dz. Urz. UE L 339 z 18.12.2008,
str. 45);
2) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 107/2009 z dnia 4 lutego 2009 r. w sprawie
wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla prostych set-top
boksów (Dz. Urz. UE L 36 z 05.02.2009, str. 8);
3) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 278/2009 z dnia 6 kwietnia 2009 r. w sprawie
wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu w zakresie zużycia energii
elektrycznej przez zasilacze zewnętrzne w stanie bez obciążenia oraz ich średniej
sprawności podczas pracy (Dz. Urz. UE L 93 z 07.04.2009, str. 3);
4) rozporządzeniu Komisji (WE) nr 642/2009 z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie
wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla telewizorów (Dz. Urz.
UE L 191 z 23.07.2009, str. 42);
5) rozporządzeniu Komisji (UE) nr 617/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE
w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla komputerów i
serwerów (Dz. Urz. UE L 175 z 27.06.2013, str. 13).
1b. Prezes UKE jako organ:
1) kontrolujący w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 września 2012 r.
o etykietowaniu energetycznym produktów związanych z energią (Dz. U.
z 2016 r. poz. 1790 oraz z 2019 r. poz. 1030) jest uprawniony do kontroli
wprowadzanych do obrotu lub oddawanych do użytku produktów związanych
z energią, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE)
nr 1062/2010 z dnia 28 września 2010 r. uzupełniającym dyrektywę Parlamentu
Europejskiego i Rady 2010/30/UE w odniesieniu do etykiet efektywności energetycznej dla telewizorów (Dz. Urz. UE L 314 z 30.11.2010, str. 64, z późn. zm.);
2) przeprowadzający kontrolę realizacji programu znakowania efektywności
energetycznej urządzeń biurowych w rozumieniu przepisów ustawy, o której
mowa w pkt 1, jest uprawniony do kontroli realizacji programu znakowania
efektywności energetycznej urządzeń biurowych, o którym mowa
w art. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 106/2008
z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie unijnego programu znakowania
efektywności energetycznej urządzeń biurowych (Dz. Urz. UE L 39
z 13.02.2008, str. 1, z późn. zm.).
2. Prezes UKE jest uprawniony do kontroli znajdującej się w obrocie lub oddanej
do użytku aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń
radiowych.
2a. Kontrolę i postępowanie pokontrolne Prezes UKE wszczyna z urzędu.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia,
wzór legitymacji służbowej pracownika UKE, kierując się koniecznością określenia
zakresu danych zamieszczonych w legitymacji oraz okresu jej ważności.

art. 200. więcej Art. 200. 1. Pracownikom UKE przysługuje, po okazaniu legitymacji służbowej
oraz doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, prawo:
1) dostępu do materiałów, dokumentów oraz innych danych niezbędnych do
przeprowadzenia kontroli, a także sporządzania ich kopii;
2) wstępu do wszystkich obiektów i nieruchomości oraz pomieszczeń
kontrolowanej jednostki;
3) prowadzenia oględzin kontrolowanych sieci telekomunikacyjnych i aparatury;
4) zabezpieczenia przed dalszym używaniem lub przyjęcia do depozytu urządzeń
radiowych używanych bez wymaganego pozwolenia lub obsługiwanych przez
nieuprawnioną osobę;
5) czasowego zajęcia aparatury w trybie, o którym mowa w art. 204, w celu
przeprowadzenia badań prowadzących do ustalenia przyczyn szkodliwych
zakłóceń;
6) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzonej do obrotu lub oddanej do użytku
aparatury, w tym telekomunikacyjnych urządzeń końcowych i urządzeń
radiowych, w celu przeprowadzenia badań w zakresie spełniania przez tę
aparaturę zasadniczych wymagań oraz zatrzymania próbek do czasu
prawomocnego zakończenia postępowania;
6a) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzonych do obrotu lub oddanych do
użytku wyrobów, o których mowa w art. 199 ust. 1a, oraz zatrzymania próbek do
czasu prawomocnego zakończenia postępowania;
6b) nieodpłatnego pobierania próbek wprowadzanych do obrotu lub oddawanych do
użytku produktów, o których mowa w art. 199 ust. 1b, oraz zatrzymania próbek
do czasu prawomocnego zakończenia postępowania;
7) wykonywania czynności kontrolno-pomiarowych, badań sieci
telekomunikacyjnych, urządzeń telekomunikacyjnych oraz innej aparatury,
a także kontroli jakości świadczonych usług telekomunikacyjnych.
1a. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 3, 5, 6, 6a i 7, dotyczą urządzeń
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności
elektromagnetycznej.
2. Kierownik kontrolowanej jednostki, osoba upoważniona lub inny pracownik
kontrolowanej jednostki, który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i
1495), jak również kontrolowana osoba fizyczna jest obowiązana udzielać
pracownikom UKE, o których mowa w ust. 1, wszelkich potrzebnych informacji oraz
zapewnić im:
1) warunki sprawnego przeprowadzenia kontroli;
2) dostęp do materiałów, dokumentów, danych urządzeń, aparatury i sieci,
o których mowa w ust. 1;
3) wstęp do obiektów, nieruchomości i pomieszczeń, o których mowa w ust. 1;
4) nieodpłatne udostępnienie podlegających kontroli sieci telekomunikacyjnych,
urządzeń telekomunikacyjnych oraz innej aparatury, w celu przeprowadzenia
badań.
3. Do kontrolowanych osób fizycznych stosuje się odpowiednio przepisy ust. 2
pkt 1 i 2.
4. Do pobierania i badania próbek aparatury w zakresie spełniania przez nią
zasadniczych wymagań oraz do pobierania i badania próbek wyrobów, o których mowa w art. 199 ust. 1a, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27–31 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1668 i 2166).
4a. Do pobierania i badania próbek produktów, o których mowa w art. 199
ust. 1b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27–31 ustawy, o której mowa w ust. 4,
oraz akty delegowane w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 199
ust. 1b.
5. Prezes UKE może prowadzić kontrolę we współpracy z innymi państwowymi
organami kontrolnymi.
5a. W czynnościach kontrolnych mogą brać udział osoby posiadające wiedzę
specjalistyczną, niebędące pracownikami UKE, po doręczeniu upoważnienia Prezesa
UKE do wykonywania czynności kontrolnych.
6. Czynności kontrolne mogą być prowadzone w sposób zdalny. Wyniki
pomiarów wykonywanych zdalnie powinny zawierać dane umożliwiające
identyfikację urządzeń kontrolnych.
7. Z kontroli sporządza się protokół podpisany przez pracownika
przeprowadzającego kontrolę.
7a. Protokół, o którym mowa w ust. 7, zawiera w szczególności:
1) oznaczenie kontrolowanego podmiotu, czasu i miejsca przeprowadzania
kontroli;
2) wskazanie zakresu kontroli oraz osób w niej uczestniczących;
3) opis przebiegu kontroli;
4) ustalenia z przeprowadzonej kontroli.
8. Protokół, o którym mowa w ust. 7, podpisuje także kierownik kontrolowanej
jednostki lub osoba przez niego upoważniona albo kontrolowana osoba fizyczna.
9. Do czynności kontrolnych oraz badań, o których mowa w ust. 1–5, stosuje się
przepisy o ochronie informacji niejawnych oraz o tajemnicy telekomunikacyjnej,
a także o ochronie danych osobowych.

Art. 200a. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

art. 201. więcej Art. 201. 1. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w art. 199 ust. 1,
stwierdzono, że podmiot podlegający kontroli, zwany dalej „podmiotem
kontrolowanym”, nie wypełnia odnoszących się do niego obowiązków wynikających
z przepisów prawa lub decyzji wydanej przez Prezesa UKE, Prezes UKE:
1) nakłada karę, o której mowa w art. 209, w przypadku stwierdzenia naruszeń
wskazanych w tym przepisie, niezależnie od prowadzonego wobec tego
podmiotu postępowania pokontrolnego, lub
2) wydaje zalecenia pokontrolne, w których wzywa podmiot kontrolowany do
usunięcia nieprawidłowości lub udzielenia wyjaśnień.
1a. Usunięcie nieprawidłowości lub udzielenie wyjaśnień, o których mowa w ust.
1 pkt 2, powinno nastąpić w terminie wskazanym przez Prezesa UKE, nie krótszym
niż 30 dni od dnia doręczenia zaleceń pokontrolnych podmiotowi kontrolowanemu.
2. W zaleceniach pokontrolnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2, Prezes UKE
może określić inny termin usunięcia nieprawidłowości lub udzielenia wyjaśnień.
Termin określony w wezwaniu może być krótszy niż 30 dni jedynie w przypadku, gdy
podmiot kontrolowany, do którego odnosi się wezwanie, wyraził na to zgodę lub gdy
naruszenia wskazane w zaleceniach pokontrolnych powtarzały się w przeszłości.
3. Jeżeli po upływie 30 dni od dnia doręczenia zaleceń pokontrolnych lub po
upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, podmiot kontrolowany nie usunie
wskazanych nieprawidłowości lub udzielone wyjaśnienia okażą się niewystarczające,
Prezes UKE wydaje decyzję, w której nakazuje usunięcie stwierdzonych
nieprawidłowości oraz może:
1) wskazać środki, jakie powinien zastosować podmiot kontrolowany, w celu
usunięcia nieprawidłowości;
2) określić termin, w którym ma nastąpić usunięcie nieprawidłowości;
3) nałożyć karę, o której mowa w art. 209, chyba że na podstawie ust. 1 pkt 1 zostało
już wszczęte postępowanie w sprawie nałożenia kary za niewypełnienie tych
obowiązków.
3a. W przypadku przedsiębiorców telekomunikacyjnych, na których zostały
nałożone obowiązki, o których mowa w art. 34, art. 36–40, art. 42 lub art. 44–45,
Prezes UKE może, w drodze decyzji, nakazać zaprzestania lub opóźnienia
świadczenia usługi telekomunikacyjnej, której dalsze świadczenie mogłoby prowadzić
do znaczącej szkody dla konkurencji, do czasu wypełnienia tych obowiązków.
4. Jeżeli nieprawidłowości, o których mowa w ust. 1, występowały w przeszłości
lub mają poważny charakter, a podmiot kontrolowany nie zastosował się do decyzji,
o której mowa w ust. 3 lub 3a, Prezes UKE może, w drodze decyzji, zakazać
podmiotowi kontrolowanemu wykonywania działalności telekomunikacyjnej, zmienić
lub cofnąć rezerwację częstotliwości, zasobów orbitalnych lub przydział numeracji.
Jeżeli decyzja odnosi się do działalności polegającej na rozpowszechnianiu
programów radiowych lub telewizyjnych, Prezes UKE wydaje ją w porozumieniu
z Przewodniczącym KRRiT.
5. (uchylony)
6. W przypadku gdy przesłanką wydania decyzji, o której mowa w ust. 4, jest
zagrożenie przez działalność telekomunikacyjną podmiotu kontrolowanego
obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego,
Prezes UKE przed jej wydaniem zasięga opinii Ministra Obrony Narodowej, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
lub Szefa Agencji Wywiadu, w zakresie ich właściwości. Jeżeli uzasadnienie do opinii
tych organów zawiera informacje niejawne, zamiast uzasadnienia doręcza się
zawiadomienie, że uzasadnienie zostało sporządzone.
7. Organy, o których mowa w ust. 6, są obowiązane w terminie 30 dni zająć
stanowisko w zakresie niezbędnym do ustalenia, że działalność podmiotu
kontrolowanego może prowadzić do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa
lub bezpieczeństwa i porządku publicznego.
8. Jeżeli organy, o których mowa w ust. 6, nie zajmą stanowiska w terminie
30 dni, uznaje się, że wymóg uzyskania stanowiska został spełniony.
9. Decyzji, o której mowa w ust. 4, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności. Decyzja ta stanowi podstawę do wykreślenia podmiotu
kontrolowanego z rejestru.

art. 202. więcej Art. 202. 1. Jeżeli w wyniku kontroli, o której mowa w art. 199 ust. 1, Prezes
UKE stwierdzi, że podmiot kontrolowany narusza nałożone na niego obowiązki w ten
sposób, że powoduje to:
1) bezpośrednie i poważne zagrożenie dla obronności, bezpieczeństwa państwa lub
bezpieczeństwa i porządku publicznego lub życia i zdrowia ludzi,
2) zagrożenie wywołania poważnej szkody majątkowej lub poważnych utrudnień
w funkcjonowaniu sieci telekomunikacyjnych lub usług telekomunikacyjnych
dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych, użytkowników końcowych lub
podmiotów posiadających prawo do korzystania z częstotliwości
– Prezes UKE podejmuje działania zmierzające do usunięcia zagrożeń.
2. Działania, o których mowa w ust. 1, mogą w szczególności obejmować
wydanie decyzji nakazującej podmiotowi kontrolowanemu podjęcie działań
zmierzających do usunięcia zagrożenia, w tym decyzji nakazującej wstrzymanie wykonywania działalności telekomunikacyjnej. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności. Prezes UKE podejmuje działania, o których mowa
w ust. 1, po uprzednim wezwaniu podmiotu kontrolowanego do usunięcia naruszeń
lub udzielenia wyjaśnień.
3. Podmiot kontrolowany, do którego odnoszą się działania, o których mowa
w ust. 1, może w każdym czasie przedstawiać Prezesowi UKE swoje stanowisko oraz
propozycje działań zmierzających do usunięcia naruszeń wynikających
z niewykonania nałożonych na niego obowiązków, o których mowa w ust. 1.
Podejmując działania zmierzające do usunięcia zagrożenia, Prezes UKE uwzględnia
stanowisko i propozycje zgłoszone przez podmiot kontrolowany.
4. Działania, o których mowa w ust. 1, Prezes UKE może także podejmować na
wniosek organów właściwych w sprawach obronności, bezpieczeństwa państwa oraz
bezpieczeństwa i porządku publicznego. Jeżeli uzasadnienia do wniosku tych organów
zawierają informacje niejawne, zamiast uzasadnień doręcza się informację, że
uzasadnienia takie zostały sporządzone.
4a. W przypadku wydania decyzji nakazującej podmiotowi kontrolowanemu
wstrzymanie wykonywania działalności telekomunikacyjnej, Prezes UKE określa
w niej termin jej obowiązywania, nie dłuższy niż 3 miesiące. W przypadku, gdy
zagrożenia będące przyczyną wydania tej decyzji nie zostaną usunięte przez podmiot
kontrolowany w wymaganym terminie, Prezes UKE może przedłużyć termin
obowiązywania decyzji o kolejne 3 miesiące.
5. Niezależnie od podjęcia działań, o których mowa w ust. 1, Prezes UKE
wszczyna procedurę, o której mowa w art. 201.

art. 203. więcej Art. 203. 1. W przypadku stwierdzenia używania urządzenia radiowego bez
wymaganego pozwolenia, decyzji, o której mowa w art. 144a i 144b lub wpisu do
rejestru, o którym mowa w art. 144c ust. 1, lub obsługiwania tego urządzenia przez
osobę nieuprawnioną, Prezes UKE wydaje użytkownikowi urządzenia decyzję
zakazującą używania lub obsługiwania urządzenia radiowego przez osobę
nieuprawnioną. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, może zawierać postanowienie
o zabezpieczeniu urządzenia radiowego przed dalszym używaniem lub obsługą albo
o przejęciu urządzenia do depozytu.
3. Prezes UKE uchyla postanowienie o zabezpieczeniu urządzenia radiowego
wydane w związku z:
1) brakiem pozwolenia – z dniem wydania użytkownikowi pozwolenia, chyba że
sąd orzekł przepadek urządzenia;
2) jego obsługą przez osobę nieuprawnioną – niezwłocznie po udokumentowaniu,
że osoba obsługująca urządzenie radiowe posiada wymagane świadectwo
operatora urządzeń radiowych;
3) brakiem decyzji, o której mowa w art. 144a i art. 144b – z dniem wydania
użytkownikowi decyzji, chyba że sąd orzekł przepadek urządzenia;
4) brakiem wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 144c ust. 1 – z dniem wpisania
urządzenia radiowego do rejestru.
4. Urządzenie radiowe przyjęte do depozytu z powodu:
1) braku pozwolenia – jest zwracane użytkownikowi po wydaniu mu pozwolenia,
chyba że sąd orzekł przepadek urządzenia;
2) obsługi przez osobę nieuprawnioną – jest zwracane użytkownikowi niezwłocznie
po udokumentowaniu, że osoba obsługująca urządzenie radiowe posiada
wymagane świadectwo operatora urządzeń radiowych;
3) braku decyzji, o której mowa w art. 144a i art. 144b – jest zwracane
użytkownikowi niezwłocznie po wydaniu decyzji, chyba że sąd orzekł przepadek
urządzenia;
4) braku wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 144c ust. 1 – jest zwracane
użytkownikowi niezwłocznie po dokonaniu wpisu urządzenia radiowego do
rejestru.
5. W przypadku wydania wymaganego pozwolenia, decyzja, o której mowa
w art. 203 ust. 1, wydana na skutek braku wymaganego pozwolenia wygasa.

art. 204. więcej Art. 204. 1. W przypadku stwierdzenia, że urządzenie w rozumieniu przepisów
o kompatybilności elektromagnetycznej, wytwarzające pole elektromagnetyczne
powoduje szkodliwe zakłócenie pracy innego urządzenia spełniającego zasadnicze
wymagania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r.
o kompatybilności elektromagnetycznej, Prezes UKE może wydać decyzję o:
1) czasowym wstrzymaniu używania urządzenia wytwarzającego szkodliwe
zaburzenia elektromagnetyczne;
2) zmianie sposobu używania urządzenia;
3) zastosowaniu środków technicznych prowadzących do eliminacji szkodliwego
zakłócenia, na koszt podmiotu, któremu wydano decyzję;
4) czasowym zajęciu urządzenia w celu przeprowadzenia badań niezbędnych do
ustalenia przyczyn wystąpienia szkodliwych zakłóceń.
Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
2. Prezes UKE może uzależnić wydanie czasowo zajętego urządzenia od zgody
jego użytkownika na usunięcie, na koszt użytkownika, przyczyn powodujących
niezgodność urządzenia z zasadniczymi wymaganiami, w szczególności przyczyn
wystąpienia szkodliwych zakłóceń.

Art. 204a. 1. W przypadku stwierdzenia, że urządzenie w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o kompatybilności elektromagnetycznej,
wytwarzające pole elektromagnetyczne, może powodować w określonym miejscu
szkodliwe zakłócenie pracy innego urządzenia spełniającego zasadnicze wymagania
w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, Prezes UKE może
podjąć działania w celu wyjaśnienia okoliczności, w jakich takie zakłócenie może
wystąpić i wydać zalecenia pokontrolne, których wykonanie pozwoli na
wyeliminowanie możliwości wystąpienia takiego zakłócenia.
2. Prezes UKE informuje Komisję Europejską i państwa członkowskie Unii
Europejskiej o działaniach podjętych w przypadkach, o których mowa w art. 204 lub
204a.

art. 205. więcej Art. 205. 1. Przepisów art. 200–204 nie stosuje się do podmiotów, o których
mowa w art. 4 pkt 1–6 i 8, wykonujących we własnym zakresie zadania określone
w przepisach odrębnych.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby
postępowania w przypadku stwierdzenia, że urządzenie w rozumieniu przepisów
o kompatybilności elektromagnetycznej, wytwarzające pole elektromagnetyczne,
używane przez podmioty, o których mowa w art. 4 pkt 1–6 i 8, powoduje szkodliwe
zakłócenie pracy innego urządzenia, spełniającego zasadnicze wymagania
w rozumieniu przepisów o kompatybilności elektromagnetycznej, uwzględniając
charakter zadań realizowanych przez te podmioty oraz słuszny interes użytkownika
urządzenia, którego praca jest zakłócana.
3. Minister właściwy do spraw informatyzacji w porozumieniu z Ministrem
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania
postępowania kontrolnego i pokontrolnego przez Prezesa UKE wobec jednostek
organizacyjnych Służby Więziennej, uwzględniając charakter zadań realizowanych przez te jednostki oraz słuszny interes użytkowników urządzeń, których praca jest zakłócana albo może być zakłócana.

art. 206. więcej Art. 206. 1. Postępowanie przed Prezesem UKE toczy się na podstawie
przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego ze zmianami wynikającymi z niniejszej ustawy oraz ustawy z dnia
7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.
1a. W sprawach, o których mowa w art. 139 niniejszej ustawy oraz w art. 17 i art.
30 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie, jeżeli dotyczą
one tych samych stron i związane są z realizacją tej samej inwestycji.
2. Od decyzji:
1) o ustaleniu znaczącej pozycji rynkowej,
2) w sprawie nałożenia, zniesienia, zmiany lub uchylenia obowiązków
regulacyjnych,
3) w sprawie nałożenia kar,
4) o których mowa w art. 43a oraz w art. 201 ust. 3,
5) wydawanych w sprawach spornych, z wyjątkiem decyzji w sprawie rezerwacji
częstotliwości po przeprowadzeniu przetargu, aukcji albo konkursu oraz od
decyzji o uznaniu przetargu, aukcji albo konkursu za nierozstrzygnięte,
6) o których mowa w art. 13 ust. 2, art. 18 ust. 3, art. 20, art. 22 ust. 1, art. 25d ust.
1, art. 27 ust. 6 i 9, art. 30 ust. 5 i art. 35a ust. 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o
wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych
– przysługuje odwołanie do Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów.
2a. (uchylony)
2aa. Decyzje, o których mowa w ust. 2, z wyjątkiem decyzji w sprawie nałożenia
kar, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
2b. Na postanowienie, o którym mowa w art. 23, przysługuje zażalenie do Sądu
Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
3. Postępowania w sprawach odwołań i zażaleń, o których mowa w ust. 2 i 2b,
toczą się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu
w sprawach z zakresu regulacji telekomunikacji i poczty.
4. Na postanowienie wydane w trybie art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r.
– Kodeks postępowania administracyjnego przez organ współdziałający z Prezesem
UKE, zażalenie nie przysługuje.

art. 207. więcej Art. 207. 1. W postępowaniach prowadzonych na podstawie ustawy Prezes
UKE, w drodze postanowienia, może ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu
do materiału dowodowego, jeżeli udostępnienie tego materiału grozi ujawnieniem
tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych tajemnic prawnie chronionych.
2. Strona wnioskująca o takie ograniczenie jest obowiązana przedłożyć wersję
dokumentu niezawierającą informacji objętych ograniczeniem, która zostanie
udostępniona stronom.

Art. 207a. 1. W postępowaniach prowadzonych w sprawach dotyczących
pozwoleń radiowych, rezerwacji częstotliwości oraz czasowego używania urządzenia
radiowego w celu zapewnienia okazjonalnego przekazu informacji, o którym mowa
w art. 144a, Prezes UKE może zawiadamiać strony o decyzjach i innych czynnościach
poprzez obwieszczenie na stronie podmiotowej BIP UKE, jeżeli strona wystąpiła albo
wyraziła zgodę na takie jej zawiadamianie.
2. Doręczenie pisma uważa się za dokonane z dniem opublikowania na stronie
podmiotowej BIP UKE obwieszczenia, o którym mowa w ust. 1.

art. 208. więcej Art. 208. 1. Kto bez wymaganego pozwolenia używa urządzenia radiowego
nadawczego lub nadawczo-odbiorczego, podlega karze grzywny w wysokości do
1000 złotych.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa w sposób uporczywy,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
3. Sąd może orzec przepadek urządzeń przeznaczonych lub służących do
popełnienia czynu określonego w ust. 1 i 2, chociażby nie stanowiły one własności
sprawcy.
4. Sąd orzeka przepadek urządzeń przeznaczonych lub służących do popełnienia
czynu określonego w ust. 1 i 2, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy, jeżeli ich używanie zagraża życiu lub zdrowiu człowieka. Przepis art. 195 Kodeksu karnego wykonawczego stosuje się niezależnie od wartości przedmiotów, których przepadek orzeczono.
5. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1, następuje w trybie
przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

art. 209. więcej Art. 209. 1. Kto:
1) (uchylony)
2) wykonuje działalność telekomunikacyjną w zakresie nieobjętym wnioskiem
o wpis do rejestru,
3) (uchylony)
4) narusza obowiązki informacyjne w stosunku do użytkowników końcowych,
5) nie wypełnia obowiązków lub wymagań dotyczących ofert określających
ramowe warunki umów o dostępie,
6) nie wypełnia warunków zapewnienia dostępu telekomunikacyjnego oraz
rozliczeń z tego tytułu, określonych w decyzji lub w umowie,
7) nie wykonuje obowiązku świadczenia usługi powszechnej,
8) (uchylony)
9) wykorzystuje częstotliwości, numerację lub zasoby orbitalne, nie posiadając do
tego uprawnień lub niezgodnie z tymi uprawnieniami,
9a) używa urządzenia radiowego bez wymaganego wpisu do rejestru urządzeń,
o którym mowa w art. 144c ust. 1, albo decyzji, o której mowa w art. 144a lub
art. 144b, albo używa tego urządzenia niezgodnie z tym wpisem albo decyzją,
9b) nie wykorzystuje, z przyczyn leżących po jego stronie, częstotliwości
przyznanych w rezerwacji częstotliwości przez co najmniej 6 miesięcy,
10) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki lub zadania na rzecz
obronności i bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku
publicznego, w zakresie i na warunkach określonych w ustawie lub decyzjach
wydanych na jej podstawie,
11) wprowadza do obrotu lub oddaje do użytku urządzenie radiowe, nie podając
informacji, o których mowa w art. 154 ust. 1a,
12) nie wypełnia obowiązków lub wymagań dotyczących zapewnienia dostępu
telekomunikacyjnego, o których mowa w art. 32,
12a) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia szczegółowe warunki regulacyjne
zatwierdzone decyzją, o której mowa w art. 43a,
12b) nie wypełnia warunków określonych w umowie inwestycyjnej, o której mowa
w art. 139a ust. 1,
13) nie wypełnia obowiązków regulacyjnych nałożonych na rynkach detalicznych,
o których mowa w art. 46–48,
13a) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki określone w art. 36, art. 56,
art. 57 ust. 6, art. 59, art. 60, art. 60a ust. 1, 1b i 4–5 oraz art. 61 ust. 4–6 i 7,
13b) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki określone w art. 44b–44g,
14) nie wypełnia wymagań dotyczących ustalania cen, o których mowa w art. 61
ust. 2,
14a) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki określone w art. 64 i art. 64a,
14aa) żąda od abonenta zapłaty niezgodnie z art. 64b,
14ab) nie przekazuje w terminie zgłoszenia, zgłoszenia aktualizacyjnego lub
informacji o terminie zakończenia świadczenia usługi o podwyższonej opłacie, o
których mowa odpowiednio w art. 65 ust. 1, 1d i 1k,
14ac) umożliwia świadczenie usługi o podwyższonej opłacie niezgodnie z art. 65a,
14b) nie wykonuje w terminie obowiązku określonego w decyzji, o której mowa
w art. 62a ust. 5,
15) uniemożliwia abonentom korzystanie z uprawnienia do zmiany przydzielonego
numeru, o którym mowa w art. 69,
16) uniemożliwia korzystanie z uprawnień do przeniesienia przydzielonego numeru,
o których mowa w art. 70 i art. 71,
17) uniemożliwia abonentom korzystanie z uprawnienia do wyboru dostawcy usług,
o którym mowa w art. 72,
17a) uniemożliwia abonentom korzystanie z prawa do zachowania ciągłości
świadczenia usług, o którym mowa w art. 72a,
18) (uchylony)
18a) nie wypełnia obowiązku, o którym mowa w art. 78 ust. 1, 2 i 5,
19) wykorzystuje numerację niezgodnie z przeznaczeniem, o którym mowa
w art. 126,
19a) nie wypełnia nałożonych na niego obowiązków operatora multipleksu, o których
mowa w art. 131a,
20) nie wykonuje obowiązków związanych z udostępnianiem lub prowadzeniem
oddzielnej rachunkowości, o których mowa w art. 133,
21) nie realizuje obowiązku zapewnienia dostępu do interfejsu programu
aplikacyjnego lub elektronicznego przewodnika po programach, o którym mowa
w art. 136,
22) nie wypełnia obowiązków lub nie stosuje warunków udostępnienia
nieruchomości lub infrastruktury telekomunikacyjnej określonych w decyzji lub
w umowie, o których mowa w art. 139,
22a) nie wypełnia warunków współkorzystania i dostępu do infrastruktury technicznej
oraz rozliczeń z tego tytułu, określonych w decyzji lub w umowie, zgodnie
z ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych,
22b) nie wypełnia warunków wynikających z decyzji wydawanych w trybie art. 30
ust. 1 i 3 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci
telekomunikacyjnych,
23) (uchylony)
24) narusza obowiązek zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej, o którym mowa
w art. 159,
25) nie wypełnia obowiązków uzyskania zgody abonenta lub użytkownika
końcowego, o których mowa w art. 161, art. 166, art. 169, art. 172 i art. 174,
25a) będąc przedsiębiorcą telekomunikacyjnym nie publikuje na swojej stronie
internetowej informacji, o których mowa w art. 175e,
26) przetwarza dane objęte tajemnicą telekomunikacyjną, dane abonentów lub dane
użytkowników końcowych w zakresie niezgodnym z art. 165,
27) niezgodnie z przepisami art. 173 przechowuje informacje w urządzeniach
końcowych abonenta lub użytkownika końcowego lub korzysta z informacji
zgromadzonych w tych urządzeniach,
27¹) nie wypełnia obowiązku, o którym mowa w art. 175a ust. 1,
27a) nie stosuje się do zakazu określonego w decyzji, o której mowa w art. 175c
ust. 3,
28) (uchylony)
29) nie wypełnia obowiązków określonych w art. 3–5 oraz art. 6a–6f, art. 7, art. 9,
art. 11, art. 12, art. 14 oraz art. 15 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (UE) nr 531/2012 z dnia 13 czerwca 2012 r. w sprawie roamingu
w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii,
29a) nie wypełnia obowiązków określonych w art. 3, art. 4 i art. 5
ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2120 z dnia
25 listopada 2015 r. ustanawiającego środki dotyczące dostępu do otwartego
internetu oraz zmieniającego dyrektywę 2002/22/WE w sprawie usługi
powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw
użytkowników, a także rozporządzenie (UE) nr 531/2012 w sprawie roamingu
w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Unii,
30) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki regulacyjne związane
z prowadzeniem rachunkowości regulacyjnej lub kalkulacji kosztów,
31) nie wypełnia lub nienależycie wypełnia obowiązki opracowania i przedłożenia
do zatwierdzenia przez Prezesa UKE oraz stosowania oferty ramowej o dostępie
telekomunikacyjnym,
32) utrudnia lub uniemożliwia wykonywanie czynności kontrolnych przez Prezesa
UKE
– podlega karze pieniężnej.
1¹. Prezes UKE, jeżeli przemawia za tym charakter lub zakres naruszenia, może
nałożyć karę pieniężną na podmiot, który:
1) nie wypełnia obowiązku udzielania informacji lub dostarczania dokumentów
przewidzianych ustawą lub ustawą z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju
usług i sieci telekomunikacyjnych lub udziela informacji niepełnych lub
nieprawdziwych, lub dostarcza dokumenty zawierające informacje niepełne lub
nieprawdziwe;
2) nie wypełnia obowiązków uzyskania zgody abonenta lub użytkownika
końcowego, o których mowa w art. 173;
3) nie wypełnia, z przyczyn leżących po jego stronie, obowiązku zapewnienia
dostępu do nieruchomości, o którym mowa w art. 30 ust. 1 i 3 ustawy z dnia
7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.
1a. Kara, o której mowa w ust. 1 i 1¹, może zostać nałożona także w przypadku,
gdy podmiot zaprzestał naruszania prawa lub naprawił wyrządzoną szkodę, jeżeli
Prezes UKE uzna, że przemawiają za tym czas trwania, zakres lub skutki naruszenia.
2. Niezależnie od kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1 i 1¹, Prezes UKE
może nałożyć na kierującego przedsiębiorstwem telekomunikacyjnym, w
szczególności osobę pełniącą funkcję kierowniczą lub wchodzącą w skład organu
zarządzającego przedsiębiorcy telekomunikacyjnego lub związku takich przedsiębiorców, karę pieniężną w wysokości do 300% jego miesięcznego wynagrodzenia, naliczanego jak dla celów ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy.
3. Kary pieniężne podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze
pieniężnym.

art. 210. więcej Art. 210. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 209 ust. 1 i 1¹, nakłada Prezes
UKE, w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu,
osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej
nie nadaje się rygoru natychmiastowej wykonalności.
1a. W przypadku gdy podmiot w roku kalendarzowym poprzedzającym rok
nałożenia kary pieniężnej nie osiągnął przychodu lub osiągnął przychód w wysokości
nieprzekraczającej 500 000 zł, Prezes UKE, nakładając karę pieniężną, uwzględnia
średni przychód osiągnięty przez podmiot w trzech kolejnych latach kalendarzowych
poprzedzających rok nałożenia kary pieniężnej.
1b. W przypadku gdy podmiot nie osiągnął przychodu w okresie, o którym
mowa w ust. 1a, lub gdy przychód podmiotu w tym okresie nie przekracza 500 000 zł,
Prezes UKE może nałożyć na podmiot karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej
15 000 zł.
1c. W przypadku gdy przed wydaniem decyzji o nałożeniu kary pieniężnej
podmiot nie dysponuje danymi finansowymi niezbędnymi do ustalenia przychodu za
rok kalendarzowy poprzedzający rok nałożenia kary pieniężnej, Prezes UKE,
nakładając karę pieniężną, uwzględnia:
1) przychód osiągnięty przez podmiot w roku kalendarzowym poprzedzającym ten
rok;
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1a – średni przychód osiągnięty przez
podmiot w trzech kolejnych latach kalendarzowych poprzedzających ten rok;
przepis ust. 1b stosuje się odpowiednio.
1d. W przypadku gdy podmiot powstał w wyniku połączenia lub przekształcenia
innych podmiotów, obliczając wysokość jego przychodu, o którym mowa w ust. 1,
Prezes UKE uwzględnia przychód osiągnięty przez te podmioty w roku
kalendarzowym poprzedzającym rok nałożenia kary.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes UKE uwzględnia zakres
naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3. Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi UKE, na każde jego
żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do
określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych,
lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, Prezes
UKE może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie
mniejszą jednak niż:
1) wysokość wynagrodzenia, o której mowa w art. 196 ust. 5 – w przypadku kary,
o której mowa w art. 209 ust. 2;
2) kwota 500 tysięcy złotych – w pozostałych przypadkach.
4. Jeżeli okres działania podmiotu jest krótszy niż rok kalendarzowy, za
podstawę wymiaru kary przyjmuje się kwotę 500 000 złotych, a w przypadku czynów,
o których mowa w art. 209 ust. 1 pkt 22a, jeżeli podmiot nie osiągnął w poprzednim
roku kalendarzowym przychodu, za podstawę wymiaru kary przyjmuje się kwotę
10 000 złotych.
5. Kara stanowi dochód budżetu państwa.

Art. 210a. 1. Kto nie wypełnia obowiązku:
1) wdrożenia technicznych i organizacyjnych środków ochrony, o których mowa
w art. 174¹,
2) informacyjnego, względem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych,
o którym mowa w art. 174a ust. 1,
3) informacyjnego, względem abonenta lub użytkownika końcowego, o którym
mowa w art. 174a ust. 3,
4) prowadzenia rejestru naruszeń danych osobowych, o którym mowa w art. 174d
ust. 1
– podlega karze pieniężnej nakładanej przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych
Osobowych w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu osiągniętego
w poprzednim roku kalendarzowym.
2. Do kar nakładanych na podstawie ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy
art. 209 ust. 1a–3 oraz art. 210. Uprawnienia Prezesa UKE określone w tych
przepisach przysługują Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

art. 211. więcej Art. 211. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. - Kodeks wykroczeń (Dz. U. Nr 12, poz. 114, z późn. zm.) w art. 63 wprowadza się następujące zmiany: a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto bez złożenia pisemnego wniosku o dokonanie wpisu do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych wykonuje działalność telekomunikacyjną, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności lub grzywny.”;
b) uchyla się § 2; c) § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Kto wprowadza do obrotu urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe podlegające obowiązkowej ocenie zgodności z zasadniczymi wymaganiami, nieposiadające wymaganego znaku zgodności, podlega karze grzywny.”;
d) uchyla się § 4.

art. 212. więcej Art. 212. W ustawie z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 19 w ust. 12 wyrazy „Operatorzy prowadzący działalność telekomunikacyjną w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”;
2) w art. 20c: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dane identyfikujące abonenta, zakończenia sieci lub urządzenia telekomunikacyjnego, między którymi wykonano połączenie, oraz dane dotyczące uzyskania lub próby uzyskania połączenia między określonymi urządzeniami telekomunikacyjnymi lub zakończeniami sieci, a także okoliczności i rodzaj wykonywanego połączenia, mogą być ujawnione Policji oraz przetwarzane przez Policję - wyłącznie w celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw.”,
b) w ust. 3 wyrazy „operator sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną”, c) w ust. 4 wyrazy „Operatorzy sieci telekomunikacyjnych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”, d) w ust. 8 wyrazy „operatora sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „podmiotu wykonującego działalność telekomunikacyjną”.

art. 213. więcej Art. 213. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1399, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9e w ust. 13 wyrazy „Przedsiębiorcy prowadzący działalność telekomunikacyjną w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”;
2) w art. 10b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dane identyfikujące abonenta, zakończenia sieci lub urządzenia telekomunikacyjnego, między którymi wykonano połączenie, oraz dane dotyczące uzyskania lub próby uzyskania połączenia między określonymi urządzeniami telekomunikacyjnymi lub zakończeniami sieci, a także okoliczności i rodzaje wykonanego połączenia, mogą być ujawnione Straży Granicznej oraz przetwarzane przez Straż Graniczną wyłącznie w celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw.”,
b) w ust. 3 wyrazy „Przedsiębiorcy prowadzący działalność w dziedzinie telekomunikacji w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”.

art. 214. więcej Art. 214. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, Nr 64, poz. 594 i Nr 91, poz. 868) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 36b: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wywiad skarbowy może uzyskiwać oraz przetwarzać dane identyfikujące abonenta, zakończenia sieci lub urządzenia telekomunikacyjnego, między którymi wykonano połączenie, oraz dane dotyczące uzyskania lub próby uzyskania połączenia między określonymi urządzeniami telekomunikacyjnymi lub zakończeniami sieci, a także okoliczności i rodzaje wykonanego połączenia.”,
b) w ust. 3 wyrazy „Operatorzy sieci telekomunikacyjnych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”;
2) w art. 36c w ust. 10 wyrazy „Operatorzy sieci telekomunikacyjnych w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”.

art. 215. więcej Art. 215. W ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, z późn. zm.) w art. 15 po ust. 1o dodaje się ust. 1p w brzmieniu:
„1p. U przedsiębiorców telekomunikacyjnych kosztem uzyskania przychodów są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) kwota dopłaty, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800),
2) kwota rocznej opłaty telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 183 ustawy wymienionej w pkt 1.”.

art. 216. więcej Art. 216. W ustawie z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2001 r. Nr 101, poz. 1114, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 26: a) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Przewodniczący Krajowej Rady w porozumieniu z Prezesem Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty dokonuje, w drodze decyzji, rezerwacji częstotliwości niezbędnych do wykonywania ustawowych zadań przez spółki oraz określa warunki wykorzystania tych częstotliwości. Do dokonywania, wprowadzania zmian lub cofania rezerwacji częstotliwości, w zakresie określonym w art. 37 ust. 1 pkt 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 114 i art. 115 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800).”,
b) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Do rezerwacji częstotliwości przeznaczonych do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów w sposób cyfrowy, drogą rozsiewczą naziemną lub rozsiewczą satelitarną, stosuje się art. 115 ust. 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.”;
2) w art. 37 ust. 3a otrzymuje brzmienie:
„3a. Jeżeli do rozpowszechniania programów radiofonicznych lub telewizyjnych jest wymagana rezerwacja częstotliwości, dokonuje się jej wraz z koncesją. Do dokonywania, wprowadzania zmian lub cofania rezerwacji częstotliwości stosuje się przepisy art. 114 i 115 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne.”.

art. 217. więcej Art. 217. W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.) w art. 30: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Dane identyfikujące abonenta, zakończenia sieci lub urządzenia telekomunikacyjnego, między którymi wykonano połączenie, oraz dane dotyczące uzyskania lub próby uzyskania połączenia między określonymi urządzeniami telekomunikacyjnymi lub zakończeniami sieci, a także okoliczności i rodzaje wykonanego połączenia, mogą być ujawnione Żandarmerii Wojskowej oraz przetwarzane przez Żandarmerię Wojskową wyłącznie w celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw.”;
b) w ust. 3 wyrazy „Przedsiębiorcy prowadzący działalność w dziedzinie telekomunikacji w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”.

art. 218. więcej Art. 218. W ustawie z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 27 w ust. 12 wyrazy „Operatorzy prowadzący działalność telekomunikacyjną w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”;
2) w art. 28: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) identyfikacyjnych abonenta, zakończenia sieci lub urządzenia telekomunikacyjnego oraz dotyczących faktu, okoliczności i rodzaju połączenia lub próby uzyskania połączenia między określonymi urządzeniami telekomunikacyjnymi lub zakończeniami sieci,”,
b) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach „zakończeń sieci” dodaje się wyrazy „lub urządzeń telekomunikacyjnych”, c) w ust. 2 wyrazy „operatora sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną”, d) w ust. 3 wyrazy „operator sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną”, e) w ust. 4 wyrazy „Operatorzy sieci telekomunikacyjnych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”.

art. 219. więcej Art. 219. W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych (Dz. U. Nr 139, poz. 1326 i Nr 179, poz. 1750 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 26 w ust. 5 wyrazy „Operatorzy świadczący usługi telekomunikacyjne w sieciach publicznych” zastępuje się wyrazami „Podmioty wykonujące działalność telekomunikacyjną”;
2) w art. 27: a) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) identyfikacyjnych abonenta, zakończenia sieci lub urządzenia telekomunikacyjnego oraz dotyczących faktu, okoliczności i rodzaju połączenia lub próby uzyskania połączenia między określonymi urządzeniami telekomunikacyjnymi lub zakończeniami sieci;”,
b) w ust. 1 w pkt 2 po wyrazach „zakończeń sieci” dodaje się wyrazy „lub urządzeń telekomunikacyjnych”, c) w ust. 2 wyrazy „operatora sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną”, d) w ust. 3 wyrazy „Operator sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „Podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną”, e) w ust. 4 wyrazy „Operator sieci telekomunikacyjnej” zastępuje się wyrazami „Podmiot wykonujący działalność telekomunikacyjną”.

art. 220. więcej Art. 220. W ustawie z dnia 12 czerwca 2003 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. Nr 130, poz. 1188 oraz z 2004 r. Nr 69, poz. 627 i Nr 96, poz. 959) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 62 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prawo dochodzenia w postępowaniu sądowym, w postępowaniu, o którym mowa w art. 62a, lub w postępowaniu przed stałym konsumenckim sądem polubownym roszczeń określonych w ustawie, wynikających ze stosunków z operatorem świadczącym powszechne usługi pocztowe w zakresie świadczenia powszechnych usług pocztowych, przysługuje nadawcy albo adresatowi po wyczerpaniu drogi postępowania reklamacyjnego.";
2) po art. 62 dodaje się art. 62a i art. 62b w brzmieniu:
„Art. 62a. 1. Spór cywilnoprawny między konsumentem a operatorem świadczącym usługi pocztowe może być zakończony polubownie w drodze postępowania mediacyjnego. 2. Postępowanie mediacyjne prowadzi Prezes URTiP na wniosek konsumenta lub z urzędu, jeżeli wymaga tego ochrona interesu konsumenta. 3. W toku postępowania mediacyjnego Prezes URTiP zapoznaje operatora, o którym mowa w ust. 1, z roszczeniem konsumenta, przedstawia stronom sporu przepisy prawa mające zastosowanie w sprawie oraz ewentualne propozycje polubownego zakończenia sporu. 4. Prezes URTiP może wyznaczyć stronom termin polubownego zakończenia sprawy. 5. Prezes URTiP odstępuje od postępowania mediacyjnego, jeżeli w wyznaczonym terminie sprawa nie została polubownie zakończona oraz w razie oświadczenia co najmniej jednej ze stron, że nie wyraża ona zgody na polubowne zakończenie sprawy.
Art. 62b. Stałe polubowne sądy konsumenckie przy Prezesie URTiP działają na zasadach określonych w art. 110 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800).”.

art. 221. więcej Art. 221. 1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, który przed dniem wejścia
w życie ustawy był operatorem o znaczącej pozycji rynkowej lub w stosunku do
którego wydano decyzję ustalającą znaczącą pozycję rynkową, po uprawomocnieniu
się tej decyzji, w zakresie:
1) świadczenia usług telefonicznych świadczonych w stacjonarnych publicznych
sieciach telefonicznych – jest obowiązany do wykonywania obowiązków,
o których mowa w:
a) art. 33 – w zakresie połączenia sieci,
b) art. 34 ust. 2 pkt 2 – w zakresie dostępu do lokalnej pętli abonenckiej lub
podpętli abonenckiej, w warunkach pełnego dostępu lub dostępu
współdzielonego wraz z kolokacją, dostępem do połączeń kablowych
i odpowiednich systemów informacyjnych,
c) art. 34 ust. 2 pkt 5 – w zakresie dostępu do budynków i infrastruktury
telekomunikacyjnej, przy czym opłaty z tytułu dostępu do budynków
i infrastruktury telekomunikacyjnej powinny być ustalane na podstawie
przejrzystych i obiektywnych kryteriów zapewniających równe traktowanie
użytkowników,
d) art. 34 ust. 2 pkt 10 – w zakresie spełniania wszystkich uzasadnionych
żądań związanych z dostępem do jego sieci, włącznie z żądaniem
zapewnienia dostępu do swojej sieci w każdym technicznie uzasadnionym
jej punkcie niebędącym zakończeniem sieci, przy czym wniosek uważa się za uzasadniony, jeśli sieć przyłączana została wybudowana zgodnie z przepisami prawa,
e) art. 34 ust. 2 pkt 11,
f) art. 36 – w zakresie połączenia sieci,
g) art. 37 ust. 1 – w zakresie udzielania przedsiębiorcom telekomunikacyjnym
zamierzającym zawrzeć z nim umowę o połączeniu sieci informacji
niezbędnych do przygotowania takiej umowy,
h) art. 38 – w zakresie połączenia sieci,
i) art. 39 – w zakresie połączenia sieci, a w przypadku braku możliwości
ustalenia kosztów zgodnie z obowiązkiem nałożonym w art. 39 Prezes
URTiP może w drodze decyzji nałożyć obowiązek odpowiedniego
dostosowania opłat, uwzględniając wysokość opłat stosowanych na
porównywalnych rynkach konkurencyjnych,
j) art. 42 ust. 1 – w zakresie połączeń sieci, usługi dzierżawy łączy, dostępu
do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej i dostępu do lokalnej pętli
abonenckiej,
k) art. 43 ust. 6 – w zakresie połączeń sieci, usługi dzierżawy łączy, dostępu
do budynków i infrastruktury telekomunikacyjnej i dostępu do lokalnej pętli
abonenckiej,
l) art. 46 ust. 3 pkt 3 i 4,
m) art. 72;
2) świadczenia usług telefonicznych świadczonych w ruchomych publicznych
sieciach telefonicznych – jest obowiązany do wykonywania obowiązków,
o których mowa w:
a) art. 33 – w zakresie połączenia sieci,
b) art. 34 ust. 2 pkt 5 – w zakresie dostępu do budynków i infrastruktury
telekomunikacyjnej,
c) art. 34 ust. 2 pkt 10 – w zakresie spełniania wszystkich uzasadnionych
żądań związanych z dostępem do jego sieci, włącznie z żądaniem
zapewnienia dostępu do swojej sieci w każdym technicznie uzasadnionym
jej punkcie niebędącym zakończeniem sieci, jeśli sieć przyłączana została
wybudowana zgodnie z przepisami prawa, przy czym opłaty z tego tytułu
powinny być ustalane na podstawie przejrzystych i obiektywnych kryteriów
zapewniających równe traktowanie użytkowników,
d) art. 34 ust. 2 pkt 11,
e) art. 36 – w zakresie połączenia sieci,
f) art. 37 ust. 1 – w zakresie udzielania przedsiębiorcom telekomunikacyjnym
zamierzającym zawrzeć z nim umowę o połączeniu sieci informacji
niezbędnych do przygotowania takiej umowy;
3) świadczenia usług dzierżawy łączy telekomunikacyjnych – jest obowiązany do
wykonywania obowiązków, o których mowa w:
a) art. 33 – w zakresie połączenia sieci,
b) art. 34 ust. 2 pkt 5 – w zakresie dostępu do budynków i infrastruktury
telekomunikacyjnej,
c) art. 34 ust. 2 pkt 10 – w zakresie spełniania wszystkich uzasadnionych
żądań związanych z dostępem do jego sieci, włącznie z żądaniem
zapewnienia dostępu do swojej sieci w każdym technicznie uzasadnionym
jej punkcie niebędącym zakończeniem sieci, przy czym wniosek uważa się
za uzasadniony, jeśli sieć przyłączana została wybudowana zgodnie
z przepisami prawa,
d) art. 34 ust. 2 pkt 11,
e) art. 36 – w zakresie połączenia sieci,
f) art. 37 ust. 1 – w zakresie udzielania przedsiębiorcom telekomunikacyjnym
zamierzającym zawrzeć z nim umowę o połączeniu sieci informacji
niezbędnych do przygotowania takiej umowy,
g) art. 38 – w zakresie połączenia sieci,
h) art. 39 – w zakresie połączenia sieci, a w przypadku braku możliwości
ustalenia kosztów zgodnie z obowiązkiem nałożonym w art. 39 Prezes
URTiP może w drodze decyzji nałożyć obowiązek odpowiedniego
dostosowania opłat, uwzględniając wysokość opłat stosowanych na
porównywalnych rynkach konkurencyjnych,
i) art. 42 ust. 1 – w zakresie połączeń sieci, dostępu do budynków
i infrastruktury telekomunikacyjnej i usługi dzierżawy łączy,
j) art. 43 ust. 6 – w zakresie połączeń sieci, dostępu do budynków
i infrastruktury telekomunikacyjnej i usługi dzierżawy łączy,
k) art. 46 ust. 3 pkt 3 i 4,
l) art. 47;
4) świadczenia usług na krajowym rynku połączeń międzyoperatorskich, w tym
połączeń wewnątrzsieciowych – jest obowiązany do wykonywania obowiązków,
o których mowa w:
a) art. 33 – w zakresie połączenia sieci,
b) art. 34 ust. 2 pkt 5 – w zakresie dostępu do budynków i infrastruktury
telekomunikacyjnej,
c) art. 34 ust. 2 pkt 10 – w zakresie spełniania wszystkich uzasadnionych
żądań związanych z dostępem do jego sieci, włącznie z żądaniem
zapewnienia dostępu do swojej sieci w każdym technicznie uzasadnionym
jej punkcie niebędącym zakończeniem sieci, przy czym wniosek uważa się
za uzasadniony, jeśli sieć przyłączana została wybudowana zgodnie
z przepisami prawa,
d) art. 34 ust. 2 pkt 11,
e) art. 36 – w zakresie połączenia sieci,
f) art. 37 ust. 1 – w zakresie udzielania przedsiębiorcom telekomunikacyjnym
zamierzającym zawrzeć z nim umowę o połączeniu sieci informacji
niezbędnych do przygotowania takiej umowy,
g) art. 38 – w zakresie połączenia sieci,
h) art. 39 – w zakresie połączenia sieci, a w przypadku braku możliwości
ustalenia kosztów zgodnie z obowiązkiem nałożonym w art. 39 Prezes
URTiP może w drodze decyzji nałożyć obowiązek odpowiedniego
dostosowania opłat, uwzględniając wysokość opłat stosowanych na
porównywalnych rynkach konkurencyjnych,
i) art. 46 ust. 3 pkt 3 i 4.
2. Nałożenie na przedsiębiorców telekomunikacyjnych obowiązków na
podstawie ust. 1 traktuje się za równoważne nałożeniu tych obowiązków w drodze
decyzji Prezesa URTiP w trybie określonym w ustawie.
3. Przepis ust. 1 stosuje się do dnia uprawomocnienia się odpowiednich decyzji,
o których mowa w art. 25.
4. Do czasu wyłonienia przedsiębiorców telekomunikacyjnych wyznaczonych
do świadczenia usługi powszechnej, obowiązek świadczenia tej usługi wykonuje
przedsiębiorca, który na podstawie dotychczasowych przepisów został uznany za
operatora publicznego o znaczącej pozycji rynkowej w zakresie świadczenia usług
telefonicznych w stacjonarnych publicznych sieciach telefonicznych.
5. W okresie stosowania ust. 1 lub w okresie, o którym mowa w ust. 4,
przedsiębiorcy telekomunikacyjni wykonują obowiązki wymienione w tych
przepisach, stosując akty wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 21 lipca
2000 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. poz. 852, z późn. zm.).

art. 222. więcej Art. 222. 1. Z zastrzeżeniem art. 226, do spraw wszczętych i niezakończonych
przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. Do spraw wszczętych na podstawie przepisów art. 40 ust. 2 ustawy z dnia
21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne i niezakończonych przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy tej ustawy.
3. W zakresie spraw zakończonych w ramach postępowania administracyjnego,
a niezakończonych w toku postępowania odwoławczego, stosuje się przepisy
dotychczasowe.

art. 223. więcej Art. 223. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne zachowują moc do czasu wydania nowych przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

art. 224. więcej Art. 224. 1. Przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który w dniu wejścia w życie
ustawy posiada zezwolenie telekomunikacyjne lub zgłoszenie działalności
telekomunikacyjnej, w rozumieniu przepisów dotychczasowych, Prezes URTiP
wpisuje z urzędu do rejestru oraz wydaje zaświadczenie w terminie 8 miesięcy od dnia
wejścia w życie ustawy.
2. Przedsiębiorca telekomunikacyjny wykonujący działalność
telekomunikacyjną, która na podstawie dotychczasowych przepisów nie wymagała
posiadania zezwolenia telekomunikacyjnego lub dokonania zgłoszenia działalności
telekomunikacyjnej, zobowiązany jest w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie
ustawy do złożenia wniosku o wpis do rejestru, o którym mowa w art. 10 ust. 4.
3. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, o którym mowa w ust. 1, może, na
zasadach określonych w ustawie, wykonywać działalność telekomunikacyjną
w zakresie określonym w posiadanym zezwoleniu telekomunikacyjnym lub
wynikającym z dokonanego zgłoszenia działalności telekomunikacyjnej.
4. Jeżeli informacje zawarte w zezwoleniu lub zgłoszeniu, o którym mowa
w ust. 1, nie zawierają wszystkich danych, o których mowa w art. 10 ust. 4, Prezes
URTiP może wezwać przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do uzupełnienia
wymaganych informacji w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.
5. Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, Prezes URTiP
wydaje decyzję o wykreśleniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego z rejestru.
6. Zezwolenia telekomunikacyjne oraz zgłoszenia działalności
telekomunikacyjnej zachowują moc do dnia dokonania wpisu, o którym mowa
w ust. 1.
7. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni, o których mowa w ust. 1, posiadający
zobowiązania finansowe wobec Skarbu Państwa z tytułu opłat koncesyjnych, są
obowiązani do ich wykonania na zasadach dotychczasowych.
8. Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają przepisów ustawy z dnia 23 listopada
2002 r. o restrukturyzacji zobowiązań koncesyjnych operatorów stacjonarnych
publicznych sieci telefonicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 111).

art. 225. więcej Art. 225. Przedsiębiorcy lub inne podmioty uprawnione do wykonywania
działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, które przed dniem
wejścia w życie ustawy eksploatowały sieć wewnętrzną lub świadczyły usługi w sieci
wewnętrznej, w rozumieniu przepisów dotychczasowych, mogą prowadzić
dotychczasową działalność pod warunkiem złożenia wniosku o wpis do rejestru przed
upływem 8 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

art. 226. więcej Art. 226. Wnioski o wydanie zezwolenia telekomunikacyjnego, których
rozpatrywanie nie zakończyło się wydaniem decyzji ostatecznej do dnia wejścia
w życie ustawy oraz zgłoszenia działalności telekomunikacyjnej, od dnia złożenia
których do dnia wejścia w życie ustawy nie upłynął termin uprawniający do podjęcia
działalności nimi objętej, traktuje się jako wnioski o wpis do rejestru.

art. 227. więcej Art. 227. 1. Rezerwacje częstotliwości oraz przydziały numeracji, w tym
zawarte w zezwoleniach telekomunikacyjnych, dokonane przed dniem wejścia
w życie ustawy, stają się odpowiednio rezerwacjami częstotliwości albo przydziałami
numeracji w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Pozwolenia radiowe oraz świadectwa operatora urządzeń radiowych,
w rozumieniu przepisów dotychczasowych, stają się odpowiednio pozwoleniami
radiowymi albo świadectwami operatora urządzeń radiowych w rozumieniu niniejszej
ustawy.
3. Przepisy art. 122 ust. 1 pkt 1 i 3, ust. 2 i 3 oraz art. 123 stosuje się
odpowiednio do rezerwacji częstotliwości oraz pozwoleń radiowych wydanych przed
dniem wejścia w życie ustawy.

art. 228. więcej Art. 228. 1. Prezes URTiP powołany na podstawie przepisów dotychczasowych
pełni funkcje do końca kadencji.
2. Pracownicy URTiP stają się z dniem wejścia w życie ustawy pracownikami
URTiP w rozumieniu przepisów tej ustawy.
3. Oddziały okręgowe wchodzące w skład URTiP przed dniem wejścia w życie
ustawy stają się oddziałami okręgowymi w rozumieniu tej ustawy.
4. Członkowie Rady Telekomunikacji i Rady Usług Pocztowych, powołani na
podstawie przepisów dotychczasowych, pełnią funkcję do końca kadencji.

art. 229. więcej Art. 229. Finansowanie URTiP do dnia 31 grudnia 2004 r. odbywa się z części budżetowej, przeznaczonej na funkcjonowanie URTiP.

art. 230. więcej Art. 230. Operator publiczny posiadający zezwolenie telekomunikacyjne na eksploatację sieci przeznaczonej do rozpowszechniania lub rozprowadzania programów radiofonicznych lub telewizyjnych, przed dniem wejścia w życie ustawy, jest obowiązany do uiszczenia za rok 2004 opłaty, o której mowa w art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. - Prawo telekomunikacyjne.

art. 231. więcej Art. 231. Opłatę, o której mowa w art. 183, za rok 2005 uiszcza przedsiębiorca telekomunikacyjny, który wykonywał działalność telekomunikacyjną co najmniej przez 2 lata przed dniem wejścia w życie ustawy.

art. 232. więcej Art. 232. Wymagań, o których mowa w art. 148 ust. 1 pkt 3 lit. a, nie stosuje się
do urządzeń radiowych używanych przed dniem wejścia w życie ustawy na podstawie
pozwoleń.

art. 233. więcej Art. 233. Aparatura, w tym urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia
końcowe bez oznakowania znakiem zgodności, wprowadzone do obrotu lub używane
na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy, mogą
być nadal używane, jeżeli nie powodują zakłóceń w pracy innej aparatury.

art. 234. więcej Art. 234. Traci moc ustawa z dnia 21 lipca 2000 r. – Prawo telekomunikacyjne
(Dz. U. poz. 852, z późn. zm.), z wyjątkiem art. 25 ust. 5, art. 27 ust. 3, art. 30–33,
art. 112 ust. 5 i 6, które tracą moc z dniem 31 grudnia 2004 r.

art. 235. więcej Art. 235. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 81 ust. 5, art. 100, art. 118 ust. 7, art. 150 ust. 3, art. 180 ust. 2
i art. 183–185, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.