Art. 34. 1. Prezes UKE, zgodnie z przesłankami, o których mowa w art. 24 pkt 2
lit. a, może, w drodze decyzji, nałożyć na operatora o znaczącej pozycji rynkowej
obowiązek uwzględniania uzasadnionych wniosków przedsiębiorców
telekomunikacyjnych o zapewnienie im dostępu telekomunikacyjnego, w tym
użytkowania elementów sieci oraz udogodnień towarzyszących, w szczególności
biorąc pod uwagę poziom konkurencyjności rynku detalicznego i interes
użytkowników końcowych.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, może w szczególności polegać na:
1) zapewnieniu możliwości zarządzania obsługą użytkownika końcowego przez
uprawnionego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego i podejmowania
rozstrzygnięć dotyczących wykonywania usług na jego rzecz;
2) zapewnieniu określonych elementów sieci telekomunikacyjnej, w tym dostępu
do nieaktywnych elementów sieci lub urządzeń telekomunikacyjnych, linii, łączy
lub lokalnych pętli abonenckich; obowiązek udostępnienia lokalnych pętli
abonenckich może dotyczyć pętli lub podpętli, w warunkach pełnego dostępu lub
dostępu współdzielonego, wraz z kolokacją, dostępem do połączeń kablowych
i odpowiednich systemów informacyjnych;
3) oferowaniu usług na warunkach hurtowych w celu ich dalszej sprzedaży przez
innego przedsiębiorcę;
4) przyznawaniu dostępu do interfejsów, protokołów lub innych kluczowych
technologii niezbędnych dla interoperacyjności usług, w tym usług sieci
wirtualnych;
5) zapewnieniu infrastruktury telekomunikacyjnej, kolokacji oraz innych form
wspólnego korzystania z budynków;
6) zapewnieniu funkcji sieci niezbędnych do zapewnienia pełnej interoperacyjności
usług, w tym świadczenia usług w sieciach inteligentnych;
7) zapewnieniu usług roamingu w sieciach ruchomych;
8) zapewnieniu systemów wspierania działalności operacyjnej lub innych
systemów oprogramowania niezbędnych dla skutecznej konkurencji, w tym
systemów taryfowych, systemów wystawiania faktur i pobierania należności;
9) zapewnieniu udogodnień towarzyszących w dziedzinie transmisji
radiofonicznych lub telewizyjnych;
10) zapewnieniu połączenia sieci lub urządzeń telekomunikacyjnych oraz
udogodnień z nimi związanych;
11) prowadzeniu negocjacji w sprawie dostępu telekomunikacyjnego w dobrej
wierze oraz utrzymywaniu uprzednio ustanowionego dostępu
telekomunikacyjnego do określonych sieci telekomunikacyjnych, urządzeń lub
udogodnień towarzyszących;
12) świadczeniu usług telekomunikacyjnych z uwzględnieniem pierwszeństwa
zgodnie z art. 176a ust. 2 pkt 3;
13) zapewnieniu dostępu do usług towarzyszących, w tym usług identyfikacji,
lokalizacji i sygnalizowania obecności.
3. Wniosek przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o zapewnienie mu dostępu
telekomunikacyjnego uważa się za uzasadniony, jeżeli uwzględnia on zakres obowiązku ustalonego w decyzji, o której mowa w ust. 1, oraz warunki, o których mowa w art. 35 ust. 1.

Prawo telekomunikacyjne art. 34

DODAJ