Art. 210. 1. Kary pieniężne, o których mowa w art. 209 ust. 1 i 1¹, nakłada Prezes
UKE, w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu,
osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym. Decyzji o nałożeniu kary pieniężnej
nie nadaje się rygoru natychmiastowej wykonalności.
1a. W przypadku gdy podmiot w roku kalendarzowym poprzedzającym rok
nałożenia kary pieniężnej nie osiągnął przychodu lub osiągnął przychód w wysokości
nieprzekraczającej 500 000 zł, Prezes UKE, nakładając karę pieniężną, uwzględnia
średni przychód osiągnięty przez podmiot w trzech kolejnych latach kalendarzowych
poprzedzających rok nałożenia kary pieniężnej.
1b. W przypadku gdy podmiot nie osiągnął przychodu w okresie, o którym
mowa w ust. 1a, lub gdy przychód podmiotu w tym okresie nie przekracza 500 000 zł,
Prezes UKE może nałożyć na podmiot karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej
15 000 zł.
1c. W przypadku gdy przed wydaniem decyzji o nałożeniu kary pieniężnej
podmiot nie dysponuje danymi finansowymi niezbędnymi do ustalenia przychodu za
rok kalendarzowy poprzedzający rok nałożenia kary pieniężnej, Prezes UKE,
nakładając karę pieniężną, uwzględnia:
1) przychód osiągnięty przez podmiot w roku kalendarzowym poprzedzającym ten
rok;
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1a – średni przychód osiągnięty przez
podmiot w trzech kolejnych latach kalendarzowych poprzedzających ten rok;
przepis ust. 1b stosuje się odpowiednio.
1d. W przypadku gdy podmiot powstał w wyniku połączenia lub przekształcenia
innych podmiotów, obliczając wysokość jego przychodu, o którym mowa w ust. 1,
Prezes UKE uwzględnia przychód osiągnięty przez te podmioty w roku
kalendarzowym poprzedzającym rok nałożenia kary.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes UKE uwzględnia zakres
naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu oraz jego możliwości finansowe.
3. Podmiot jest obowiązany do dostarczenia Prezesowi UKE, na każde jego
żądanie, w terminie 30 dni od dnia otrzymania żądania, danych niezbędnych do
określenia podstawy wymiaru kary pieniężnej. W przypadku niedostarczenia danych,
lub gdy dostarczone dane uniemożliwiają ustalenie podstawy wymiaru kary, Prezes
UKE może ustalić podstawę wymiaru kary pieniężnej w sposób szacunkowy, nie
mniejszą jednak niż:
1) wysokość wynagrodzenia, o której mowa w art. 196 ust. 5 – w przypadku kary,
o której mowa w art. 209 ust. 2;
2) kwota 500 tysięcy złotych – w pozostałych przypadkach.
4. Jeżeli okres działania podmiotu jest krótszy niż rok kalendarzowy, za
podstawę wymiaru kary przyjmuje się kwotę 500 000 złotych, a w przypadku czynów,
o których mowa w art. 209 ust. 1 pkt 22a, jeżeli podmiot nie osiągnął w poprzednim
roku kalendarzowym przychodu, za podstawę wymiaru kary przyjmuje się kwotę
10 000 złotych.
5. Kara stanowi dochód budżetu państwa.

Art. 210a. 1. Kto nie wypełnia obowiązku:
1) wdrożenia technicznych i organizacyjnych środków ochrony, o których mowa
w art. 174¹,
2) informacyjnego, względem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych,
o którym mowa w art. 174a ust. 1,
3) informacyjnego, względem abonenta lub użytkownika końcowego, o którym
mowa w art. 174a ust. 3,
4) prowadzenia rejestru naruszeń danych osobowych, o którym mowa w art. 174d
ust. 1
– podlega karze pieniężnej nakładanej przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych
Osobowych w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu osiągniętego
w poprzednim roku kalendarzowym.
2. Do kar nakładanych na podstawie ust. 1 stosuje się odpowiednio przepisy
art. 209 ust. 1a–3 oraz art. 210. Uprawnienia Prezesa UKE określone w tych
przepisach przysługują Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Prawo telekomunikacyjne art. 210

DODAJ