Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów
osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Art. 1a. 1. Ustawa reguluje również opodatkowanie podatkiem dochodowym
dochodów przedsiębiorstwa w spadku.
2. Przedsiębiorstwo w spadku, stanowiące jednostkę organizacyjną niemającą
osobowości prawnej, jest podatnikiem z tytułu dochodów osiąganych w okresie od
otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego, jeżeli zarząd sukcesyjny
nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa
w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji
i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2020 r. poz. 170).
3. W przypadku śmierci osoby fizycznej będącej wspólnikiem spółki
cywilnej, jeżeli ustanowiono zarząd sukcesyjny, podatnikiem z tytułu udziału w tej
spółce w okresie od otwarcia spadku do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego
jest przedsiębiorstwo w spadku, które na potrzeby ustawy traktowane jest jak
wspólnik spółki cywilnej.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów
specjalnych produkcji rolnej;
2) przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach;
3) przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn;
4) przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem
prawnie skutecznej umowy;
5) przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku
ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz
przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności
majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich;
6) przychodów (dochodów) przedsiębiorcy żeglugowego opodatkowanych na
zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku
tonażowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 31 i 1495), z zastrzeżeniem art. 24a ust. 1a;
6a) przychodów opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia
6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów
komplementarnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1084), z zastrzeżeniem art. 24a
ust. 1a;
7) świadczeń na zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa
w art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, objętych wspólnością
majątkową małżeńską;
8) wypłat, o których mowa w art. 27 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach
związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629 oraz z 2019 r. poz.
1495), zwanej dalej „ustawą o zarządzie sukcesyjnym”.
2. Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność
polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie
nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym
również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz
reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią,
produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla
i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych,
produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także
działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt
i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc – w przypadku roślin,
2) 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub
kaczek,
3) 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
– licząc od dnia nabycia.
3. Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach
i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin
„in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu,
hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic,
hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla
i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
3a. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla
i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych
w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.
4. Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to
gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.
5. (uchylony)
6. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że przychody
pochodzą z czynności, które mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości
swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł
przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
1a. Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów
osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
2. (uchylony)
2a. Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
2b. Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności
dochody (przychody) z:
1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie
stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego
stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zagraniczny zakład;
4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do
takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia
jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych
niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego
obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego
rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo
instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i
obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w
funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie
prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych
udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa – jeżeli
co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą
prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub
osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości
położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji,
wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
2c. Wartość aktywów, o której mowa w ust. 2b pkt 6, ustala się na ostatni
dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w
tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych
dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być
ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych
publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku
kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu.
2d. Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się
przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów
(przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1–6.
3. Od podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów
położonych za granicą wolni są członkowie personelu przedstawicielstw
dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby korzystające
z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie
umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również
członkowie ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są
obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstwa w spadku, jeżeli
zmarły przedsiębiorca na dzień otwarcia spadku podlegał nieograniczonemu
obowiązkowi podatkowemu.
5. Przepis ust. 2a stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstwa w spadku,
jeżeli zmarły przedsiębiorca na dzień otwarcia spadku podlegał ograniczonemu
obowiązkowi podatkowemu.

art. 4. więcej Art. 4. (uchylony).

Art. 4a. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów
w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest
Rzeczpospolita Polska.

art. 5. więcej Art. 5. Za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy uważa
się również znajdującą się poza morzem terytorialnym wyłączną strefę
ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie prawa wewnętrznego
i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa odnoszące się do badania
i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia oraz ich zasobów naturalnych.

Art. 5a. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) inwestycjach – oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu ustawy
z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, 1495,
1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568), zwanej dalej „ustawą o
rachunkowości”;
2) składnikach majątkowych – oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy
o rachunkowości pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane
z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały
uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3;
3) przedsiębiorstwie – oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów
Kodeksu cywilnego;
4) zorganizowanej części przedsiębiorstwa – oznacza to organizacyjnie
i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół
składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który
zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie
realizujące te zadania;
5) Ordynacji podatkowej – oznacza to ustawę z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.);
6) działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej –
oznacza to działalność zarobkową:
a) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
b) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
c) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych
i prawnych
– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób
zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do
innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9;
7) ustawie o rehabilitacji zawodowej – rozumie się przez to ustawę z dnia
27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu
osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 426, 568 i 875);
8) urzędzie skarbowym – oznacza to urząd skarbowy, przy pomocy którego
odpowiednio właściwy dla podatnika lub płatnika naczelnik urzędu
skarbowego wykonuje swoje zadania;
9) (uchylony)
10) (uchylony)
11) papierach wartościowych – oznacza to papiery wartościowe, o których mowa
w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284, 288 i 568);
12) dyskoncie – oznacza to różnicę między kwotą uzyskaną z wykupu papieru
wartościowego przez emitenta a wydatkami poniesionymi na nabycie papieru
wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym, a w przypadku nabycia
papieru wartościowego w drodze spadku lub darowizny – różnicę między
kwotą uzyskaną z wykupu a wydatkami poniesionymi przez spadkodawcę lub
darczyńcę na nabycie tego papieru wartościowego;
13) pochodnych instrumentach finansowych – oznacza to instrumenty finansowe,
o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c–i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
obrocie instrumentami finansowymi;
14) funduszach kapitałowych – oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze
zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych,
oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie
przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z wyjątkiem
funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji
i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;
15) ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym – oznacza to ustawę z dnia
20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43, z późn. zm.);
16) ustawie o działalności pożytku publicznego – oznacza to ustawę z dnia
24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057);
17) ustawie o podatku od towarów i usług – oznacza to ustawę z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, 568, 1065 i 1106);
18) ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym – oznacza to ustawę z dnia
19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 711);
18a) ustawie o wspieraniu termomodernizacji i remontów – oznacza to ustawę
z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów
(Dz. U. z 2020 r. poz. 22, 284 i 412);
18b) budynku mieszkalnym jednorodzinnym – oznacza to budynek mieszkalny
jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. –
Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.);
18c) przedsięwzięciu termomodernizacyjnym – oznacza to przedsięwzięcie
termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu
termomodernizacji i remontów;
19) (uchylony)
19a) samochodzie osobowym – oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu
przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej
nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie
więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:
a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony
jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:
– klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do
podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
– z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,
b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym
rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako
konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie
z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem
specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych
przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:
– agregat elektryczny/spawalniczy,
– do prac wiertniczych,
– koparka, koparko-spycharka,
– ładowarka,
– podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
– żuraw samochodowy,
d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług;
20) małym podatniku – oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze
sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie
przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty
odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku
przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego
przedsiębiorcy; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według
średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy
dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu
do 1000 zł;
21) certyfikacie rezydencji – oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania
podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ
administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika;
22) zagranicznym zakładzie – oznacza to:
a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający miejsce zamieszkania na
terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium
jednego państwa przez podmiot mający miejsce zamieszkania na
terytorium innego państwa,
c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego miejsce
zamieszkania na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego
państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego
imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
– chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest
Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej;
23) ustawie o emeryturach kapitałowych – oznacza to ustawę z dnia 21 listopada
2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 926);
23a) umowie o pomocy przy zbiorach – oznacza to umowę o pomocy przy
zbiorach, o której mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu
społecznym rolników (Dz. U. z 2020 r. poz. 174 i 782);
24) PKWiU – oznacza to Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną
rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie
Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. poz. 1676, z 2017
r. poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440, z 2019 r. poz. 2554 oraz z 2020 r. poz. 556);
25) oznaczeniu „ex” – oznacza to, że zakres wymienionych wyrobów lub usług
jest węższy niż określony w podanym grupowaniu PKWiU;
26) spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona
w pkt 28;
27) rachunku zbiorczym – oznacza to rachunek zbiorczy w rozumieniu ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
28) spółce – oznacza to:
a) spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na
podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia
8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE)
(Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd
w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego
innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym
państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na
miejsce ich osiągania;
29) udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika
w spółce, o której mowa w pkt 28 lit. c i d;
29a) wartości emisyjnej udziałów (akcji) – oznacza to cenę, po jakiej obejmowane
są udziały (akcje), określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku
– w innym dokumencie o podobnym charakterze, nie niższą od wartości
rynkowej tych udziałów (akcji);
30) kapitale zakładowym – oznacza to również kapitał akcyjny prostej spółki
akcyjnej oraz kapitał podstawowy spółki, o której mowa w pkt 28 lit. c i d;
31) udziale w zyskach osób prawnych – oznacza to również udział w zyskach
spółek, o których mowa w pkt 28 lit. c i d;
31a) udziale w kapitale – oznacza to również stosunek liczby akcji
przysługujących akcjonariuszowi prostej spółki akcyjnej do liczby
wszystkich akcji wyemitowanych w prostej spółce akcyjnej;
31b) wartości nominalnej udziałów (akcji) – oznacza to również cenę
emisyjną akcji prostej spółki akcyjnej;>
32) objęciu udziału (akcji) – oznacza to również uzyskanie przez wspólnika
spółki, o której mowa w pkt 28 lit. c i d, ogółu praw i obowiązków wspólnika
w tej spółce;
33) wspólniku – oznacza to również akcjonariusza;
33a) walucie wirtualnej – oznacza to walutę wirtualną w rozumieniu
art. 2 ust. 2 pkt 26 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz
finansowaniu terroryzmu;
33b) ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych – oznacza to ustawę z dnia
15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 865, z późn. zm.);
33c) ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu –
oznacza to ustawę z dnia 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
oraz finansowaniu terroryzmu (Dz. U. z 2020 r. poz. 971, 875 i 1086);
33d) rzeczywistym właścicielu – oznacza to podmiot, który spełnia łącznie
następujące warunki:
a) otrzymuje należność dla własnej korzyści, w tym decyduje samodzielnie
o jej przeznaczeniu i ponosi ryzyko ekonomiczne związane z utratą tej
należności lub jej części,
b) nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym
podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania
całości lub części należności innemu podmiotowi,
c) prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju miejsca
zamieszkania – w przypadku należności uzyskiwanych w związku
z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy czym przy ocenie, czy
podmiot prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą, przepis art. 30f
ust. 20 stosuje się odpowiednio;
34) komercjalizowanej własności intelektualnej – oznacza to:
a) patent, dodatkowe prawo ochronne na wynalazek, prawo ochronne na
wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego lub prawo
z rejestracji topografii układu scalonego oraz prawo do uzyskania
powyższych praw lub prawo z pierwszeństwa – określone w ustawie
z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U.
z 2020 r. poz. 286, 288 i 1086),
b) autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego,
c) równowartość udokumentowanej wiedzy (informacji) nadającej się do
wykorzystania w działalności przemysłowej, naukowej lub handlowej
(know-how),
d) prawa do korzystania z praw lub wartości wymienionych w lit. a–c na
podstawie umowy licencyjnej;
35) podmiocie komercjalizującym – oznacza to twórcę uprawnionego do praw lub
wartości wymienionych w pkt 34 lit. a–c, a także zawarcia umowy
licencyjnej, o której mowa w pkt 34 lit. d, jeżeli wnosi do spółki kapitałowej
komercjalizowaną własność intelektualną;
36) krótkiej sprzedaży – oznacza to krótką sprzedaż w rozumieniu art. 2 ust. 1
lit. b rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012
z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów
dotyczących swapów ryzyka kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012,
str. 1);
37) postępowaniu restrukturyzacyjnym – oznacza to postępowanie
restrukturyzacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo
restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2020 r. poz. 814);
38) działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą
obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób
systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania
zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
39) badaniach naukowych – oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia
20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020
r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia
20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce;
40) pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu
art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce;
41) przepisach o systemie oświaty – oznacza to przepisy ustawy z dnia 7 września
1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2019 r. poz. 1481, 1818 i 2197), przepisy
ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r.
poz. 910) lub przepisy ustawy z dnia 27 października 2017 r. o finansowaniu
zadań oświatowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 17 i 278).
42) ustawie o CEIDG – oznacza to ustawę z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej
Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla
Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1291, 1495 i 1649);
43) przedsiębiorstwie w spadku – oznacza to przedsiębiorstwo w spadku
w rozumieniu ustawy o zarządzie sukcesyjnym;
44) zarządzie sukcesyjnym – oznacza to zarząd sukcesyjny w rozumieniu ustawy
o zarządzie sukcesyjnym;
45) zmarłym przedsiębiorcy – oznacza to zmarłego przedsiębiorcę, o którym
mowa w art. 1 pkt 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym;
46) ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – oznacza to ustawę z dnia
4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. poz.
2215, z 2019 r. poz. 1074 i 1572 oraz z 2020 r. poz. 568 i 1086);
47) ustawie o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom – oznacza to ustawę z
dnia 8 marca 2013 r. o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w
transakcjach handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 935 i 1086).
47a) marynarzu – oznacza to marynarza w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia
2015 r. o pracy na morzu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1889 i 2197);
48) żegludze międzynarodowej – oznacza to żeglugę między:
a) portami polskimi a portami zagranicznymi, w tym także między portami
polskimi, pod warunkiem że żegluga między portami polskimi jest
częścią podróży morskiej do portu zagranicznego,
b) portami polskimi a miejscami przeznaczenia położonymi poza granicą
polskiego morza terytorialnego,
c) portami zagranicznymi,
d) miejscami przeznaczenia położonymi poza granicą polskiego morza terytorialnego,
e) portami zagranicznymi a miejscami przeznaczenia położonymi poza
granicą polskiego morza terytorialnego.

Art. 5b. 1. Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności,
jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
1) odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich
wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów
niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2) są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie
wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3) wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego
z prowadzoną działalnością.
2. Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca
osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na
podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10
ust. 1 pkt 3.

Art. 5c. (uchylony).

Art. 5d. Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w:
1) art. 5a pkt 19a lit. a i b stwierdza się na podstawie dodatkowego badania
technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów,
potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu
rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu
tych wymagań;
2) art. 5a pkt 19a lit. c stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych
zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych
przez nich dochodów.
2. Małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność
majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych
zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego
z małżonków, kwot określonych w art. 26, art. 26e i art. 26h; w tym przypadku
podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku
obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.
2a. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego
z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na
równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego
współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów.
Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
3. Zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden
z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których
dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości
niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.
3a. Zasady i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 2 i 3, mają
zastosowanie również do:
1) małżonków, którzy mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych
w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2) małżonków, z których jeden podlega nieograniczonemu obowiązkowi
podatkowemu w Rzeczypospolitej Polskiej a drugi ma miejsce zamieszkania
dla celów podatkowych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej
– jeżeli osiągnęli podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przychody w wysokości stanowiącej łącznie co najmniej 75% całkowitego
przychodu osiągniętego przez oboje małżonków w danym roku podatkowym
i udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów
podatkowych; przepisy ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio.
4. Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego
obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną,
kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku
do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą
pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw
rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun
w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:
1) małoletnie,
2) bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały
zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3) do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa
w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce
lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe
obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku
podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na
zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody,
o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej
kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej
w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym
przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej
– podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony
w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego
od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem
art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów)
opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.
4a. Zasada i sposób opodatkowania, o których mowa w ust. 4, mają
zastosowanie również do osób, o których mowa w art. 3 ust. 2a, samotnie
wychowujących w roku podatkowym dzieci, jeżeli łącznie spełniają następujące warunki:
1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo
w Konfederacji Szwajcarskiej;
2) osiągnęły podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przychody w wysokości stanowiącej co najmniej 75% całkowitego
przychodu osiągniętego w danym roku podatkowym;
3) udokumentowały certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów
podatkowych.
4b. Do podatników, o których mowa w ust. 4a, przepisy ust. 8 i 9 stosuje się
odpowiednio.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania
w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej
dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy
o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r.
o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu
okrętowego i przemysłów komplementarnych.
9. Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2
ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie
z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub
z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c,
w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia
2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji
przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.
10. (uchylony)
11. Za całkowite przychody, o których mowa w ust. 3a i 4a, uważa się
przychody osiągnięte ze źródeł określonych w art. 10 ust. 1, bez względu na
miejsce położenia tych źródeł przychodów.
12. Przepisy ust. 3a i 4a stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy
prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu
podatkowego państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla
celów podatkowych.
13. Na żądanie organów podatkowych podatnicy, o których mowa w ust. 3a
i 4a, są obowiązani udokumentować wysokość całkowitych przychodów
osiągniętych w danym roku podatkowym, przedstawiając zaświadczenie wydane
przez właściwy organ podatkowy innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa należącego do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej, w którym
osoby te mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych lub inny dokument
potwierdzający wysokość całkowitych przychodów osiągniętych w danym roku podatkowym.

Art. 6a. 1. Wniosek o łączne opodatkowanie dochodów małżonków, między
którymi istniała w roku podatkowym wspólność majątkowa, może być także
złożony przez podatnika, który:
1) zawarł związek małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, a jego
małżonek zmarł w trakcie roku podatkowego;
2) pozostawał w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy, a jego
małżonek zmarł po upływie roku podatkowego przed złożeniem zeznania
podatkowego.
2. Do podatników, którzy złożyli wniosek, o którym mowa w ust. 1:
1) stosuje się sposób opodatkowania określony w art. 6 ust. 2;
2) stosuje się przepisy art. 6 ust. 3, 3a, 8, 9 i 11–13;
3) nie stosuje się przepisu art. 6 ust. 4.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych,
z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów
oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom
nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.
2. Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody
małoletnich dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków.
3. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania do małżonków, w stosunku do których
orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów.

Art. 7a. 1. Przychody przedsiębiorstwa w spadku uznaje się za przychody ze
źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
2. Powstanie przedsiębiorstwa w spadku nie jest traktowane jako rozpoczęcie
działalności gospodarczej.
3. Równoznaczne z likwidacją działalności gospodarczej jest wygaśnięcie:
1) zarządu sukcesyjnego albo
2) uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego – w przypadku gdy zarząd
sukcesyjny nie został ustanowiony i dokonano zgłoszenia, o którym mowa
w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji
i identyfikacji podatników i płatników.
4. Przychodami przedsiębiorstwa w spadku są wszystkie przychody związane
z działalnością prowadzoną przez to przedsiębiorstwo, w tym w formie spółki
cywilnej. Do przychodów zalicza się również przychody z odpłatnego zbycia
składników majątku wchodzących w skład przedsiębiorstwa w spadku, niezależnie
od tego, kiedy zostały nabyte przez zmarłego przedsiębiorcę, z wyłączeniem
składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie
przekracza 1500 zł. W tym przypadku przepisu art. 14 ust. 2c nie stosuje się.
5. Przedsiębiorstwo w spadku sporządza wykaz składników majątku
przedsiębiorstwa w spadku na dzień otwarcia spadku. Wykaz zawiera co najmniej
następujące dane: liczbę porządkową, określenie (nazwę) składnika majątku, datę
nabycia przez zmarłego przedsiębiorcę składnika majątku, kwotę wydatków
poniesionych przez zmarłego przedsiębiorcę na nabycie tego składnika majątku
oraz kwotę wydatków poniesionych na jego nabycie zaliczoną do kosztów
uzyskania przychodów, jak również wartość początkową, metodę amortyzacji
i sumę odpisów amortyzacyjnych.
6. Urzędem skarbowym właściwym w sprawach opodatkowania podatkiem
dochodowym przedsiębiorstwa w spadku jest urząd skarbowy, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania
podatkiem dochodowym zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania.
7. Przedsiębiorstwo w spadku może zaliczyć do kosztów uzyskania
przychodów koszty poniesione przez zmarłego przedsiębiorcę związane
z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, które zgodnie z ustawą
podlegałyby potrąceniu w okresach sprawozdawczych przypadających po śmierci przedsiębiorcy.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze
wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub
wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika
określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz,
z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których
dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału
w zysku (udziału) są równe.
1a. Przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 3, lub działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 4, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach
określonych w art. 30c, nie łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł,
z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
2. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:
1) rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących
kosztów uzyskania przychodów i strat;
2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki
niebędącej osobą prawną.
3. Zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do
małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła
określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego
posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne
oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez
jednego z nich.
4. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, należy złożyć właściwemu
naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6,
pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego
posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy.
5. Wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego
z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, obowiązuje
przy zapłacie zaliczek przez cały rok podatkowy oraz przy składaniu zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), chyba że w wyniku
rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego
małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył
obowiązek zapłaty zaliczek i składania zeznania o wysokości osiągniętego
dochodu (poniesionej straty) z tego tytułu.
6. Wybór zasady opodatkowania całości dochodu przez jednego
z małżonków, wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 3, dotyczy
również lat następnych, chyba że w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po
miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6,
pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego
posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, małżonkowie zawiadomią w formie
pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z opodatkowania
całości dochodu przez jednego z małżonków.
7. (uchylony)
8. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, oraz zawiadomienie, o którym
mowa w ust. 6, mogą być podpisane przez jednego z małżonków. Podpisanie
oświadczenia lub zawiadomienia przez jednego z małżonków traktuje się na równi
ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego
współmałżonka do złożenia oświadczenia lub zawiadomienia w imieniu obojga
małżonków. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.
9. Zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają zastosowania w okresie
prowadzenia przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi udział zmarłego małżonka
podatnika zarządzany przez tymczasowego przedstawiciela na podstawie ustawy
o zarządzie sukcesyjnym.
10. W przypadku wskazanym w ust. 9 całość dochodu z tytułu prowadzenia
tego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu wyłącznie przez żyjącego
współmałżonka, z pominięciem praw do udziału w zysku nabywców udziału
zmarłego małżonka. W tym przypadku dla celów opodatkowania podatkiem
dochodowym przyjmuje się, że żyjący współmałżonek jest właścicielem całego
przedsiębiorstwa, w tym również udziału zmarłego małżonka oraz innych nabytych
w tym okresie składników majątku przedsiębiorstwa, w szczególności w zakresie
rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego
rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c
oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej
zaniechano poboru podatku.
1a. Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła,
przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem
art. 25e, art. 29–30cb, art. 30da–30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów
z wszystkich źródeł przychodów.
2. Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24–
24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest
nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta
w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów,
różnica jest stratą ze źródła przychodów.
3. O wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym,
podatnik może:
1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie
następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia
w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo
2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych
kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę
nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu
w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia
w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.
3a. Przepis ust. 3 nie ma zastosowania do strat:
1) z odpłatnego zbycia rzeczy i praw majątkowych, o których mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 8;
2) z odpłatnego zbycia walut wirtualnych;
3) z niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da;
4) ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od podatku dochodowego.
3b. Dochód przedsiębiorstwa w spadku osiągnięty w roku podatkowym może
być obniżony, na zasadach określonych w ust. 3, o wysokość straty poniesionej
i nieodliczonej przez zmarłego przedsiębiorcę.
4. Przepis ust. 3 ma zastosowanie do straty z działów specjalnych produkcji
rolnej, jeżeli dochód z działów specjalnych produkcji rolnej przez okres następnych
pięciu kolejnych lat podatkowych ustalany jest na podstawie ksiąg.
5. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio, gdy w okresie, o którym mowa
w tym przepisie, podatnik jest opodatkowany na zasadach określonych w rozdziale
2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. W tym przypadku obniża się
przychód, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
6. Przepis ust. 3 ma zastosowanie do strat z odpłatnego zbycia udziałów
(akcji) w spółce, udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych, w tym
z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku regulowanym w ramach
krótkiej sprzedaży i odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych
oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także z tytułu objęcia udziałów (akcji)
w spółce albo wkładów w spółdzielni, w zamian za wkład niepieniężny w postaci
innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Art. 9a. 1. Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z
zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu
skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form
opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.
Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w
ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na
podstawie przepisów ustawy o CEIDG.
2. Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej
działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku
są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego
pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy
przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego,
jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.
2a. Podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji
z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach
określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania
w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu,
o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania
w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o
zryczałtowanym podatku dochodowym.
2b. Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2,
dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie
określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na
zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym pisemny
wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo
oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów
ewidencjonowanych.
2c. Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2–2b,
podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.
3. Jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa
w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu
prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze
świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających
czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:
1) (uchylony)
2) wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym
– w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci
w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest
obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku,
obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1,
oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.
4. (uchylony)
4a. Jeżeli dochody zmarłego przedsiębiorcy w roku podatkowym, w którym
zmarł, były opodatkowane w sposób, o którym mowa w ust. 2, przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane stosować ten sposób opodatkowania do końca tego roku podatkowego.
5. Jeżeli podatnik:
1) prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest wspólnikiem spółki
niebędącej osobą prawną,
2) jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną
– wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy wszystkich
form prowadzenia tej działalności, do których mają zastosowanie przepisy ustawy.
6. Dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba
że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów
ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym
podatku dochodowym.
7. Podatnicy, którzy dochody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4,
ustalają na podstawie prowadzonych ksiąg, mogą wybrać sposób opodatkowania
tych dochodów na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są
obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie,
o którym mowa w ust. 2, pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu
opodatkowania. W tym samym terminie podatnicy mogą zawiadomić w formie
pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu
opodatkowania. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
8. Wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym
mowa w ust. 7, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach
podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania.
9. (uchylony)

art. 10. więcej Art. 10. 1. Źródłami przychodów są:
1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy,
członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni
zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2) działalność wykonywana osobiście;
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
4) działy specjalne produkcji rolnej;
5) (uchylony)
6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym
charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych
produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele
nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej,
z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw
majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a–c;
8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub
użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni
mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej
i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
majątkowych określonych w lit. a–c – przed upływem pięciu lat, licząc od
końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie,
a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca,
w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do
każdej z osób dokonującej zamiany;
8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;
9) inne źródła.
2. Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia:
1) na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia wierzytelności,
w tym pożyczki lub kredytu – do czasu ostatecznego przeniesienia własności
przedmiotu umowy;
2) w formie wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki lub spółdzielni środków
obrotowych, środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
3) składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem
ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności
gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po
miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności
i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
3. Przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia
wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy
prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego
części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną
nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa
użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym
budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu
mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego
w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.
4. Przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w
art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane
w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub
nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach
którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.
5. W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku,
nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a–c, okres,
o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego,
w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa
majątkowego przez spadkodawcę.
6. W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej
małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych
w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a–c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca
roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego
małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
7. Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa
w ust. 1 pkt 8 lit. a–c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu
spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a–c,
do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10
w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych,
pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione
do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne
oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
1a. W odniesieniu do transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m
ust. 1 pkt 6 przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem art. 23o.
2. Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz
art. 12 ust. 2–2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie
rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem
w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
2a. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:
1) jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności
gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2) jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3) jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku –
według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy
najmu tego lokalu lub budynku;
4) w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy
świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju
i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz
czasu i miejsca udostępnienia.
2b. Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest
różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych
w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.
2c. W przypadku transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m
ust. 1 pkt 6 wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych
świadczeń ustala się na podstawie przepisów art. 23o i art. 23p.
3. (uchylony)
4. (uchylony)

Art. 11a. 1. Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według
kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.
2. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu
średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego
poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
3. Kwoty uprawniające do odliczenia od dochodu, podstawy obliczenia
podatku lub obniżenia podatku, wydatki oraz podatek, wyrażone w walutach
obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień
poniesienia wydatku lub zapłaty podatku.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy
nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju
wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich
ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń,
a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny
nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany
urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry
ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również
wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
2. Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na
podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych
wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi
wchodzące w zakres działalności pracodawcy.
2a. Wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego
pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów
prywatnych ustala się w wysokości:
1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3
;
2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej
1600 cm3
.
2b. W przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów
prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień
wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a.
2c. Jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania
samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to
przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wartością określoną w ust. 2a albo
ust. 2b i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
3. Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń
częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2–2b.
3a. (uchylony)
4. Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą
w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub
spółdzielczym stosunku pracy.
5. Nie wlicza się do przychodu osób wykonujących pracę nakładczą wartości
surowców i materiałów pomocniczych dostarczonych przez te osoby oraz zwrotu
poniesionych przez nie kosztów z tytułu transportu, zużytej energii, opału,
konserwacji maszyn i urządzeń itp., jeżeli osoba, na rzecz której wykonywana jest
praca nakładcza, wypłaca należność z tych tytułów w wyodrębnionej pozycji.
6. Za przychód z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub
innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną uważa się wszelkie przychody,
o których mowa w art. 11, uzyskane przez członka spółdzielni lub jego domownika
z tytułu wkładu pracy oraz innych tytułów przewidzianych w statucie spółdzielni,
po wyłączeniu z tych przychodów udziałów w dochodzie podzielnym spółdzielni
z tytułu działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów
specjalnych produkcji rolnej. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
7. Przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń
emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na
podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z
wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot
zupełnych do rent rodzinnych.
8. (uchylony)

art. 13. więcej Art. 13. Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:
1) (uchylony)
2) przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej,
naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału
w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak
również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na
podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu
prowadzenia zawodów sportowych;
3) przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4) przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach
arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5) przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane
z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na
sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony
zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6) przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo
samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił
wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w
postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz
płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności
publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach
powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo
samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7) przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich
powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub
innych organów stanowiących osób prawnych;
7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;
8) przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub
umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
a) osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej
i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej
osobowości prawnej,
b) właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są
wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo
administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla
potrzeb związanych z tą nieruchomością,
c) przedsiębiorstwa w spadku
– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych
w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności
gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
9) przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem,
kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym
przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez
podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem
przychodów, o których mowa w pkt 7.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3,
uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu
wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników
dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów
i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny
podatek od towarów i usług.
1a. (uchylony)
1b. (uchylony)
1c. Za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się,
z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h–1j i 1n–1p, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.
1ca. Przy ustalaniu wysokości przychodu uwzględnia się:
1) korektę cen transferowych zmniejszającą przychody, mającą na celu
spełnienie wymogów, o których mowa w art. 23o, poprzez prawidłowe
zastosowanie metod, o których mowa w art. 23p ust. 1–3, spełniającą
warunki, o których mowa w art. 23q pkt 1–5;
2) korektę cen transferowych zwiększającą przychody, mającą na celu spełnienie
wymogów, o których mowa w art. 23o, poprzez prawidłowe zastosowanie
metod, o których mowa w art. 23p ust. 1–3, spełniającą warunki, o których
mowa w art. 23q pkt 1 i 2.
1d. (uchylony)
1e. Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych,
za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego
określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
1f. (uchylony)
1g. (uchylony)
1h. Przepis ust. 1e stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej
i cieplnej oraz gazu przewodowego.
1i. W przypadku otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do
którego nie stosuje się ust. 1c, 1e i 1h, za datę powstania przychodu uznaje się dzień
otrzymania zapłaty.
1j. W przypadku pobrania wpłat na poczet dostaw towarów i usług, które
zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, podlegających
zarejestrowaniu przy zastosowaniu kasy rejestrującej zgodnie z przepisami ustawy
o podatku od towarów i usług, za datę powstania przychodu podatnik może uznać
dzień pobrania wpłaty. W przypadku wyboru takiego sposobu ustalania daty
powstania przychodu podatnik jest obowiązany stosować go przez cały rok
podatkowy. Podatnik informuje o tym wyborze w zeznaniu, o którym mowa
w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym stosował ten sposób.
1ja. Jeżeli zmarły przedsiębiorca w roku podatkowym, w którym zmarł,
ustalał datę powstania przychodu w sposób, o którym mowa w ust. 1j,
przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane stosować ten sposób do końca tego
roku podatkowego.
1k. (uchylony)
1l. W przypadku prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej
w formie spółki niebędącej osobą prawną wszyscy wspólnicy informują o wyborze
sposobu ustalania daty powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1j.
1m. Jeżeli korekta przychodu nie jest spowodowana błędem rachunkowym
lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub
zwiększenie przychodów osiągniętych w okresie rozliczeniowym, w którym
została wystawiona faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny
dokument potwierdzający przyczyny korekty.
1n. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 1m, podatnik nie
osiągnął przychodów lub osiągnięte przychody są niższe od kwoty zmniejszenia,
podatnik jest obowiązany zwiększyć koszty uzyskania przychodów o kwotę,
o którą nie zostały zmniejszone przychody.
1o. Przepisów ust. 1m i 1n nie stosuje się do:
1) korekty dotyczącej przychodu związanego z zobowiązaniem podatkowym,
które uległo przedawnieniu;
2) korekty cen transferowych, o której mowa w art. 23q.
1p. Jeżeli korekta, o której mowa w ust. 1m, następuje po likwidacji
pozarolniczej działalności gospodarczej, likwidacji działów specjalnych produkcji
rolnej albo zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania
określoną w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawie z dnia
24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r.
o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, lub
zmianie zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji
rolnej, zmniejszenia lub zwiększenia przychodów dokonuje się w ostatnim okresie
rozliczeniowym przed likwidacją pozarolniczej działalności gospodarczej lub
działów specjalnych produkcji rolnej, zmianą formy opodatkowania lub zmianą
zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji rolnej.
2. Przychodem z działalności gospodarczej są również:
1) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a) środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi,
podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych,
b) składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem
składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie
przekracza 1500 zł,
c) składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres
używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków
trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d) składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu
użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie
podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych
– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub
przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem
ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1
i art. 19 stosuje się odpowiednio;
2) dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne
świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków,
z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo
wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a–22o, dokonuje się
odpisów amortyzacyjnych;
3) różnice kursowe;
4) otrzymane kary umowne;
5) odsetki od środków pieniężnych na rachunkach rozliczeniowych, o których
mowa w przepisach prawa bankowego, lub rachunkach w spółdzielczych
kasach oszczędnościowo-kredytowych, prowadzonych w związku
z wykonywaną działalnością gospodarczą, w tym także odsetki od lokat
terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub
inwestowania, tworzonych na tych rachunkach;
6) wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań, z zastrzeżeniem ust. 3
pkt 6, w tym z tytułu zaciągniętych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem
umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy;
7) wartość zwróconych wierzytelności, które zostały, zgodnie z art. 23 ust. 1
pkt 20, odpisane jako nieściągalne albo na które utworzono rezerwy zaliczone
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów;
7a) wartość zwróconych wierzytelności wynikających z umowy, o której mowa
w art. 23f, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania przychodów na
podstawie art. 23h;
7b) wartość należności umorzonych, przedawnionych lub odpisanych jako
nieściągalne w tej części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały
uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;
7c) równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio
zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w przypadku ustania
przyczyn, dla których dokonano tych odpisów;
7ca) przychody z odpłatnego zbycia wierzytelności dotyczącej prowadzonej
działalności gospodarczej, w tym w sposób określony w art. 17 ust. 1 pkt 9, w
wysokości jej wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie; w tym
przypadku przepisy pkt 7b, 7c i 7e stosuje się odpowiednio;
7d) w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu
podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami – naliczony podatek od
towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której
podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów;
7e) równowartość rozwiązanych lub zmniejszonych rezerw, o których mowa
w art. 23 ust. 1 pkt 22, zaliczonych uprzednio do kosztów uzyskania
przychodów;
7f) kwota podatku od towarów i usług:
a) nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji
zgodnie z art. 22a–22o, lub
b) dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub
wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w lit. a
– w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zwiększenie podatku
odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług;
7g) przychody osiągnięte w związku ze zwrotem lub otrzymaniem pożyczki
(kredytu), jeżeli pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej,
w przypadku gdy:
a) pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące
spłatę kapitału w wysokości wyższej od kwoty udzielonej pożyczki
(kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwróconego kapitału
a kwotą udzielonej pożyczki (kredytu),
b) pożyczkobiorca (kredytobiorca) zwraca tytułem spłaty pożyczki
(kredytu) środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości
niższej od kwoty otrzymanej pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy
pomiędzy kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego
kapitału;
8) wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń,
obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2–2b, z zastrzeżeniem ust. 2g
i art. 21 ust. 1 pkt 125 i 125a;
9) otrzymane wynagrodzenie za obsługę pracowniczego programu emerytalnego
uczestnika, w związku ze zwrotem środków pochodzących ze składki
dodatkowej;
10) wynagrodzenia płatników z tytułu:
a) terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa,
b) (uchylona)
c) wykonywania zadań związanych z ustalaniem prawa do świadczeń i ich
wysokości oraz wypłatą świadczeń z ubezpieczenia chorobowego,
określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych;
11) przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów
o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
12) otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku
związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem
działów specjalnych produkcji rolnej;
13) (uchylony)
14) przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia:
a) świadectw pochodzenia otrzymanych przez podmioty zajmujące się
wytwarzaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii
wydawanych na wniosek, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia
20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r. poz.
261, 284, 568, 695 i 1086),
b) świadectw pochodzenia biogazu rolniczego otrzymanych przez
podmioty zajmujące się wytwarzaniem biogazu rolniczego wydawanych
na wniosek, o którym mowa w art. 49 ust. 1 ustawy wymienionej w lit. a,
c) świadectw pochodzenia z kogeneracji otrzymanych przez
przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji na wniosek, o którym
mowa w art. 9l ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo
energetyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 833, 843 i 1086);
15) (uchylony)
16) środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną
z tytułu wystąpienia z takiej spółki;
17) przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:
a) pozostałych na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów
specjalnych produkcji rolnej, prowadzonych samodzielnie,
b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną
lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki;
18) opłata recyklingowa, o której mowa w art. 40c ustawy z dnia 13 czerwca 2013
r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (Dz. U. z 2020
r. poz. 1114).
2a. W razie zwrotu części wierzytelności, o których mowa w ust. 2 pkt 7,
przychód ustala się proporcjonalnie do udziału zwróconej części wierzytelności
w jej ogólnej kwocie.
2b. W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw
majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem są
składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, jeżeli wynajmujący lub
wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat
wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do przychodów wynajmującego lub wydzierżawiającego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę trzecią z tytułu przeniesienia wierzytelności. Opłaty
ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią
przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu wymagalności zapłaty.
2c. Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się
przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane
z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji
rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu
mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub
udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego
własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz
prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim
prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.
2d. Przepis ust. 2 pkt 7f stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany prawa
do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której
mowa w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.
2e. W przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego
reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki
(kredytu), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania
uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa
świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania
uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości
rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
2f. Przepis ust. 2e stosuje się odpowiednio w przypadku wykonania
świadczenia niepieniężnego przez spółkę niebędącą osobą prawną.
2g. W przypadku transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m
ust. 1 pkt 6 wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych
świadczeń ustala się na podstawie przepisów art. 23o i art. 23p.
2h. W przypadku gdy podatnik, który na podstawie umowy zawartej z
dostawcą towarów lub usługodawcą zarejestrowanym na potrzeby podatku od
towarów i usług jako podatnik VAT czynny albo z nabywcą towarów lub
usługobiorcą jest obowiązany do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, dokonał zapłaty tej należności bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub przelewem na
rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o
którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, u podatnika
ustala się przychód w dniu zapłaty tej należności bez pośrednictwa rachunku
płatniczego lub zlecenia przelewu. Przychód ten ustala się w takiej wysokości, w
jakiej należność została zapłacona bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie
podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
2i. Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 2h, jeżeli zapłata
należności przez podatnika:
1) wynika z transakcji innej niż określona w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018
r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r.
poz. 424 i 1086) lub
2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia
przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o
podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie
należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art.
117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego
właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni
od dnia zlecenia przelewu, lub
3) została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej
kasy oszczędnościowo-kredytowej:
a) służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank
lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub
b) wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od
nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie
usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części
dostawcy towarów lub usługodawcy, lub
c) prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej,
niebędący rachunkiem rozliczeniowym
– jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub
podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do
zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty
jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub
4) została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o
którym mowa w art. 108a ustawy o podatku od towarów i usług, lub
5) wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług
lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.
3. Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się:
1) pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów
i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych,
a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), w tym również
uregulowanych w naturze, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych
pożyczek (kredytów);
2) kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również
od udzielonych pożyczek;
3) zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących
dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;
3a) zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;
3b) zwróconych, umorzonych lub zaniechanych wpłat dokonywanych na
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na podstawie
odrębnych przepisów, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów;
4) (uchylony)
5) przychodów, które w rozumieniu przepisów o zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych – zwiększają ten fundusz;
6) kwoty stanowiącej równowartość umorzonych zobowiązań, w tym także
umorzonych pożyczek (kredytów), jeżeli umorzenie zobowiązań jest
związane z postępowaniem restrukturyzacyjnym lub postępowaniem upadłościowym;
7) zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług oraz
zwróconej różnicy podatku od towarów i usług, dokonywanych na podstawie
odrębnych przepisów;
8) przychodów z odpłatnego zbycia na podstawie umowy przewłaszczenia
w celu zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu – do czasu
ostatecznego przeniesienia własności przedmiotu umowy;
9) (uchylony)
10) środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą
prawną z tytułu likwidacji takiej spółki;
11) środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą
prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej
uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad
kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty
dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów
uzyskania przychodów;
12) przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:
a) pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności
gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną
lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki
– jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym
nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej,
prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do
dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje
w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej;
13) kwot otrzymanych od agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały
środki na ten cel z budżetu państwa.
3a. Przepisu ust. 3 pkt 1 nie stosuje się do przychodów, o których mowa w ust. 1j.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Przy określaniu wysokości przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 17,
przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
8. Przez środki pieniężne, o których mowa w ust. 3 pkt 10 i 11, rozumie się
również wartość wierzytelności uprzednio zarachowanej jako przychód należny,
pomniejszonej o należny podatek od towarów i usług, oraz wierzytelności z tytułu
udzielonej przez spółkę niebędącą osobą prawną pożyczki – z wyjątkiem
wierzytelności z tytułu odsetek od opóźnionej zapłaty oraz wierzytelności z tytułu
odsetek od takiej pożyczki, jeżeli wierzytelności te zostały spłacone na rzecz
otrzymującego je wspólnika.

Art. 14a. (uchylony).

Art. 14b. 1. Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c,
z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe
na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym
mowa w ust. 4, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą
badane przez firmy audytorskie.
3. Podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 2, zaliczają
odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach
rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z
dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej,
a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów
podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na
ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku
podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany
termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniony.
4. W przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 2, podatnicy mają
obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe,
licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda.
Podatnicy informują o wyborze tej metody w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym rozpoczęli jej stosowanie.
4a. Jeżeli zmarły przedsiębiorca w roku podatkowym, w którym zmarł,
stosował metodę, o której mowa w ust. 2, przedsiębiorstwo w spadku jest
obowiązane stosować tę metodę do końca tego roku podatkowego.
5. O rezygnacji ze stosowania metody, o której mowa w ust. 2, podatnicy
informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym
za ostatni rok podatkowy, w którym stosowali tę metodę. Rezygnacja może
nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 4.
6. W przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa
w ust. 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została
wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania
przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów
o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego
dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 3.
7. W przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic kursowych, o której
mowa w ust. 2, podatnicy:
1) zaliczają na ostatni dzień roku podatkowego, w którym stosowali tę metodę,
odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone
różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości;
2) od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku, w którym
stosowali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w art. 24c, ustalając
różnice kursowe od dnia, o którym mowa w pkt 1.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według
zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te
przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić
właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego
albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli
nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika
z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej
ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

Art. 16a. Przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy
rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których
przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą,
przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez
najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego
lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:
1) odsetki od pożyczek;
2) odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach
bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub
inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;
3) odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;
4) dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych
faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
a) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy
emerytalnych na rachunkach ilościowych,
b) oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej
(dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
c) podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
d) wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub
częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających
z art. 11 ust. 2–2b;
5) przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c;
6) przychody z:
a) odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz
papierów wartościowych,
b) realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których
mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi;
7) przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa
poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;
8) przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu
przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;
9) wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku
wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze –
w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego;
jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo
wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym
dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość
rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności
przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio;
9a) (uchylony)
10) przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz
z realizacji praw z nich wynikających;
11) przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.
1a. Przychód określony w ust. 1 pkt 9 powstaje w dniu:
1) zarejestrowania spółki, spółdzielni albo
2) wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki, albo
2a) przeniesienia na spółkę własności przedmiotu wkładu – w przypadku gdy
spółka lub podwyższenie kapitału spółki nie podlegają obowiązkowi
rejestracji we właściwym rejestrze zgodnie z przepisami państwa, w którym
spółka ma siedzibę lub zarząd, albo
3) wydania dokumentów akcji, jeżeli objęcie akcji jest związane z warunkowym
podwyższeniem kapitału zakładowego, albo
4) podjęcia uchwały o przyjęciu w poczet członków spółdzielni.
5) (uchylony)
1aa. (uchylony)
1ab. Przychód określony w ust. 1 pkt 6:
1) z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów
wartościowych powstaje w momencie przeniesienia na nabywcę własności
udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych;
2) z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych powstaje
w momencie realizacji tych praw.
1b. Za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających
z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.
1c. Nie ustala się przychodu z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa
subfunduszu funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami,
w przypadku zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki
uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego,
dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach
inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U.
z 2020 r. poz. 95 i 695).
1d. W przypadku wspólnika spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c i d,
przepis ust. 1 pkt 9 stosuje się wyłącznie do wniesienia wkładu niepieniężnego
stanowiącego rzeczy lub prawa.
1e. Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, jeżeli
przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki kapitałowej jest komercjalizowana
własność intelektualna wniesiona przez podmiot komercjalizujący.
1f. Przez odpłatne zbycie waluty wirtualnej rozumie się wymianę waluty
wirtualnej na prawny środek płatniczy, towar, usługę lub prawo majątkowe inne niż
waluta wirtualna lub regulowanie innych zobowiązań walutą wirtualną.
1g. Przepis ust. 1 pkt 11 stosuje się również do przychodów uzyskanych
w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, z wyjątkiem działalności,
o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy
oraz finansowaniu terroryzmu, zaliczanej do przychodów z pozarolniczej
działalności gospodarczej.
2. Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c,
pkt 6, 7 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.
3. (uchylony)
4. (uchylony)

art. 18. więcej Art. 18. Za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności
przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych
przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów
scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również
z odpłatnego zbycia tych praw.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw
majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich
wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty
odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie
odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ
podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie
stosuje się odpowiednio.
2. Przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub
praw majątkowych, a także innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8,
u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości, rzeczy
lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się
odpowiednio.
3. Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych
określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub
prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich
stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.
4. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia
znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz
innych rzeczy, organ podatkowy wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub
wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od
wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany
wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie
odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy określi wartość z
uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób
odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego
lub biegłych ponosi zbywający.
5. W przypadku transakcji kontrolowanej w rozumieniu art. 23m
ust. 1 pkt 6 wartość zbytych nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych
rzeczy ustala się na podstawie przepisów art. 23o i art. 23p.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1
pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego
funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego
najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu
funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta
zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia
emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek
śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty,
stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje
(subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne
świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i art. 17.
1a. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9,
uważa się również należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane przychody
z działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie wyrobu wina przez
producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina
w ciągu roku podatkowego, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja
2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami
i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2019 r. poz. 1534 oraz z 2020 r. poz. 425).
U podatników opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej
sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów
i usług.
1b. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9,
uważa się także przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub
pochodzące ze źródeł nieujawnionych.
1ba. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9,
uważa się również przychody osiągane z działalności, o której mowa w art. 5 ust. 1
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
1bb. W razie przekroczenia limitu przychodu należnego określonego w art. 5
ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców uznaje się, że
podatnik, poczynając od dnia złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej, a jeżeli wniosek nie został złożony w
terminie określonym w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców – poczynając od dnia następującego po dniu, w którym nastąpił
bezskuteczny upływ tego terminu, uzyskuje przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
1bc. Przychody osiągnięte w okresie od dnia, w którym przekroczono limit
określony w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców,
do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i
Informacji o Działalności Gospodarczej, a jeżeli wniosek nie został złożony w
terminie określonym w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców – do dnia, w którym nastąpił bezskuteczny upływ tego terminu,
zalicza się do przychodów, o których mowa w ust. 1ba.
1c. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9,
uważa się również przychody ze sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych
produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów
specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem
akcyzowym na podstawie odrębnych przepisów, jeżeli:
1) (uchylony)
2) przetwarzanie produktów roślinnych i zwierzęcych i ich sprzedaż nie odbywa
się przy zatrudnieniu osób na podstawie umów o pracę, umów zlecenia, umów
o dzieło oraz innych umów o podobnym charakterze, z wyłączeniem uboju
zwierząt rzeźnych i obróbki poubojowej tych zwierząt, w tym również
rozbioru, podziału i klasyfikacji mięsa, przemiału zbóż, wytłoczenia oleju lub
soku oraz sprzedaży podczas wystaw, festynów, targów i kiermaszy;
3) (uchylony)
4) jest prowadzona ewidencja sprzedaży, o której mowa w ust. 1e;
5) ilość produktów roślinnych lub zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy,
hodowli lub chowu, użytych do produkcji danego produktu stanowi co
najmniej 50% tego produktu, z wyłączeniem wody.
1d. Za produkt roślinny pochodzący z własnej uprawy uważa się również
mąkę, kaszę, płatki, otręby, oleje i soki wytworzone z surowców pochodzących
z własnej uprawy.
1e. Podatnicy osiągający przychody, o których mowa w ust. 1c, są
obowiązani prowadzić odrębnie za każdy rok podatkowy ewidencję sprzedaży
produktów roślinnych i zwierzęcych zawierającą co najmniej: numer kolejnego
wpisu, datę uzyskania przychodu, kwotę przychodu, przychód narastająco od
początku roku oraz ilość i rodzaj przetworzonych produktów. Dzienne przychody
są ewidencjonowane w dniu sprzedaży.
1ea. (uchylony)
1f. Ewidencję sprzedaży, o której mowa w ust. 1e, należy posiadać w miejscu
sprzedaży przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych.
2. Za zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, o których mowa
w ust. 1, uważa się kwoty wypłacanych przez zakład pracy lub organ rentowy
zasiłków chorobowych, wyrównawczych, macierzyńskich, opiekuńczych oraz
świadczeń rehabilitacyjnych.
3. (uchylony)
4. (uchylony)

Art. 20a. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. 1. Wolne od podatku dochodowego są:
1) (uchylony)
2) renty przyznane na podstawie odrębnych przepisów o zaopatrzeniu inwalidów
wojennych i wojskowych oraz ich rodzin;
3) otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub
zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane
odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady
ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych
opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów,
o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495), z wyjątkiem:
a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia
okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów
o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków
pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia
funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych
z prowadzoną działalnością gospodarczą,
f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych
z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których
dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1,
lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż
ugody sądowe;
3a) odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów
o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za
działalność na rzecz niepodległego bytu państwa polskiego;
3b) inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku
lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie,
z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:
a) otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
b) dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu
szkody nie wyrządzono;
3c) odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa
cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez
poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy
zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki
powodzenia na przyszłość;
3d) odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa geologicznego
i górniczego;
3e) sumy pieniężne, o których mowa w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 17 czerwca
2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy
w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez
prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U.
z 2018 r. poz. 75 oraz z 2019 r. poz. 1349);
4) kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych,
z wyjątkiem:
a) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych
z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów
specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane
zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
b) dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a;
5) (uchylony)
5a) kwoty zwracane przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych w związku
z wygaśnięciem zezwolenia na utworzenie funduszu inwestycyjnego –
w wysokości wpłat wniesionych do funduszu;
6) (uchylony)
6a) wygrane w:
a) grach liczbowych, loteriach pieniężnych, grze telebingo, zakładach
wzajemnych, loteriach promocyjnych, loteriach audioteksowych i
loteriach fantowych, jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych nie
przekracza 2280 zł,
b) grach na automatach, grach w karty, grach w kości, grach
cylindrycznych, grach bingo pieniężne i grach bingo fantowe
– urządzanych i prowadzonych przez uprawniony podmiot na podstawie
przepisów o grach hazardowych obowiązujących w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego;
6b) (uchylony)
7) odprawy pośmiertne i zasiłki pogrzebowe;
8) świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach
rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów
otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla
opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności
egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych
przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie
przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci;
8a) zasiłek macierzyński otrzymany na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990
r. o ubezpieczeniu społecznym rolników;
8b) jednorazowe świadczenie otrzymane na podstawie ustawy z dnia 4 listopada
2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem” (Dz. U. z 2019 r. poz. 473 i 1818);
9) jednorazowe zasiłki z tytułu urodzenia dziecka, wypłacane z funduszów związków zawodowych;
9a) zapomogi, inne niż wymienione w pkt 26, wypłacane z funduszy zakładowej
lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł;
10) wartość ubioru służbowego (umundurowania), jeżeli jego używanie należy do
obowiązków pracownika, lub ekwiwalentu pieniężnego za ten ubiór;
10a) wartość otrzymanego ubioru reprezentacyjnego i sportowego członka polskiej
reprezentacji olimpijskiej i paraolimpijskiej oraz członka polskiej
reprezentacji na igrzyska głuchych i światowe igrzyska Olimpiad Specjalnych;
11) świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na
podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich
przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych
wydanych na podstawie tych ustaw;
11a) świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, wynikające z zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym ze względu na szczególne warunki
i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku
służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw;
11b) wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów,
kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie
posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych,
w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku
wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma
możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub
napojów bezalkoholowych;
12) (uchylony)
12a) (uchylony)
13) ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu
pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność;
14) kwoty otrzymywane przez pracowników z tytułu zwrotu kosztów
przeniesienia służbowego oraz zasiłków na zagospodarowanie i osiedlenie
w związku z przeniesieniem służbowym, do wysokości 200% wynagrodzenia
należnego za miesiąc, w którym nastąpiło przeniesienie;
14a) wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika z tytułu organizowanego
przez pracodawcę dowozu pracowników autobusem w rozumieniu art. 2
pkt 41 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U.
z 2020 r. poz. 110, 284, 568, 695 i 1087);
15) świadczenia osób otrzymywane z tytułu odbywania lub pełnienia:
a) niezawodowej służby wojskowej lub jej form równorzędnych,
z wyjątkiem okresowej służby wojskowej oraz służby przygotowawczej,
b) służby zastępczej
– przyznane na podstawie odrębnych przepisów;
16) diety i inne należności za czas:
a) podróży służbowej pracownika,
b) podróży osoby niebędącej pracownikiem
– do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach
wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości
oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi
zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej,
z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13;
17) diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby
wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych
i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3000 zł;
17a) kwoty stanowiące zwrot kosztów przysługujący członkom Rady Mediów Narodowych;
18) dodatek za rozłąkę przysługujący na podstawie odrębnych ustaw, przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub układów zbiorowych
pracy, do wysokości diet za czas podróży służbowej na obszarze kraju,
określonych w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania
należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju;
19) wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania
pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 – do wysokości nieprzekraczającej
miesięcznie kwoty 500 zł;
20) część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających
czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego,
stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za
każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku
służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku
pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach
w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących
pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce
sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju,
z zastrzeżeniem ust. 15;
20a) (uchylony)
21) (uchylony)
22) (uchylony)
23) (uchylony)
23a) część dochodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających
czasowo za granicą i uzyskujących dochody z tytułu:
a) stypendiów – w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu
podróży służbowych poza granicami kraju, określonej w przepisach
w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności
przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub
samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej
poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym było otrzymywane stypendium,
b) ryczałtów na koszty utrzymania i zakwaterowania wypłacanych
z budżetu państwa w związku ze skierowaniem do pracy dydaktycznej
w szkołach i ośrodkach akademickich za granicą, przyznanych na
podstawie odrębnych przepisów;
23b) zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów
stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach
lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego
albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu
stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach
wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem
wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu
pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio;
23c) dochody marynarzy, którzy są obywatelami państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, uzyskane z tytułu pracy na statkach morskich podnoszących
banderę państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego
do Europejskiego Obszaru Gospodarczego używanych do przewozu ładunku
lub pasażerów w żegludze międzynarodowej, jeżeli była ona w danym roku
podatkowym wykonywana łącznie przez okres co najmniej 183 dni,
z wyjątkiem pracy wykonywanej na:
a) holownikach, na których mniej niż 50% czasu pracy faktycznie
wykonywanej przez holownik w ciągu roku stanowił przewóz ładunku
lub pasażerów drogą morską,
b) pogłębiarkach, na których mniej niż 50% czasu pracy faktycznie
wykonywanej przez pogłębiarkę w ciągu roku stanowił przewóz
wydobytego materiału drogą morską;
24) świadczenia, dodatki i inne kwoty oraz wartość nieodpłatnych świadczeń lub
świadczeń częściowo odpłatnych z tytułu szkolenia, o których mowa
w art. 31, art. 44 ust. 1, art. 80 ust. 1 i 1a, art. 81, art. 83 ust. 1 i 4, art. 84 pkt 2
i 3, art. 140 ust. 1 pkt 1 i art. 156 ust. 4 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r.
o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2020 r. poz. 821),
oraz środki finansowe na utrzymanie lokalu mieszkalnego w budynku wielorodzinnym lub domu jednorodzinnego, o których mowa w art. 83 ust. 2 i art. 84 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie
pieczy zastępczej, w części przysługującej na umieszczone w rodzinie
zastępczej lub rodzinnym domu dziecka dzieci i osoby, które osiągnęły
pełnoletność przebywając w pieczy zastępczej;
25) ryczałt energetyczny dla kombatantów;
25a) dodatek kompensacyjny przyznany na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia
1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji
wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2020 r. poz. 517);
25b) ryczałt energetyczny, świadczenie pieniężne i pomoc pieniężna wypłacane
osobom uprawnionym na podstawie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r.
o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym
niewidomym ofiarom działań wojennych (Dz. U. z 2020 r. poz. 684);
25c) świadczenie pieniężne lub pomoc pieniężna przyznane na podstawie
przepisów ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji
antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów
politycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 319);
25d) świadczenia pieniężne przyznawane na podstawie art. 9 ustawy z dnia
22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość
Polski (Dz. U. poz. 2529);
26) zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk
żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:
a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z
funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami
wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
b) z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym
kwoty 6000 zł;
26a) świadczenia otrzymane z tytułu jednorazowej pomocy materialnej
finansowanej ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu
terytorialnego w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym;
26b) kwoty stanowiące zwrot kosztów z tytułu opieki nad dzieckiem lub osobą
zależną, otrzymane na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub przepisów
wykonawczych do tych ustaw, finansowane z budżetu państwa, budżetów
jednostek samorządu terytorialnego, Funduszu Pracy lub z budżetu Unii Europejskiej;
27) otrzymywane zgodnie z odrębnymi przepisami świadczenia na:
a) rehabilitację zawodową, społeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych
ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z zakładowych funduszy rehabilitacji osób
niepełnosprawnych lub zakładowych funduszy aktywności,
b) doraźną lub okresową pomoc pieniężną dla kombatantów oraz
pozostałych po nich członków rodzin ze środków, o których mowa
w ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych
osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego;
28) przychody uzyskane z odpłatnego zbycia nieruchomości, ich części lub
udziału w nieruchomościach, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego;
zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia gruntów,
które w związku z tym odpłatnym zbyciem utraciły charakter rolny;
29) przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do
przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia
nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu
sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa
pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie
dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa
w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem
postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości
za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania
lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub
w związku z realizacją prawa pierwokupu;
29a) przychody uzyskane z tytułu:
a) odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów ustawy z dnia
11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów
i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych
w wyniku działania żywiołu (Dz. U. z 2020 r. poz. 764), w tym z tytułu
wywłaszczenia nieruchomości; nie dotyczy to przypadków, gdy
właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej
własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania
wywłaszczeniowego za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości
uzyskanego odszkodowania,
b) odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części na podstawie przepisów
ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu,
c) odstąpienia od obowiązku wniesienia dopłaty, o którym mowa w art. 13h
ust. 4 ustawy z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach
odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych
lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu;
29b) odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu
osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku
bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na
zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego
zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych (KŚT) wydaną na podstawie
odrębnych przepisów, zwaną dalej „Klasyfikacją”, do tego samego rodzaju co
środek trwały, z którym związana była ta szkoda, przy czym przepis
art. 23 ust. 1 pkt 45 stosuje się odpowiednio;
30) przychody uzyskane z tytułu sprzedaży prawa wieczystego użytkowania oraz
nieruchomości nabytych stosownie do przepisów o gospodarce
nieruchomościami w zamian za mienie pozostawione za granicą;
30a) przychody uzyskane z tytułu:
a) realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca
2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia
nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz. U. z 2017 r. poz. 2097), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy,
b) sprzedaży nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, nabytych
w związku z realizacją prawa do rekompensaty, o której mowa w lit. a,
do wysokości odpowiadającej procentowemu udziałowi wartości tej
rekompensaty w cenie nieruchomości lub prawa użytkowania
wieczystego z dnia nabycia nieruchomości lub prawa użytkowania
wieczystego;
31) (uchylony)
32) (uchylony)
32a) (uchylony)
32b) przychody z zamiany rzeczy lub praw, jeżeli z tytułu jednej umowy nie
przekraczają kwoty 6000 zł;
33) (uchylony)
34) (uchylony)
35) (uchylony)
36) dochody z tytułu prowadzenia szkół w rozumieniu przepisów o systemie
oświaty, w części wydatkowanej na cele szkoły w roku podatkowym lub
w roku po nim następującym;
37) dochody z tytułu urządzania przez uprawniony podmiot mający siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej loterii fantowych i gry bingo fantowe na
podstawie zezwolenia wydanego na mocy odrębnych przepisów, o ile zostały
przeznaczone na realizację określonych w zezwoleniu i regulaminie gry
celów społecznie użytecznych;
38) świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku
z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym,
stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków
zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł;
39) stypendia i zapomogi, o których mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. –
Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, oraz stypendia otrzymywane
w ramach programów lub przedsięwzięć, o których mowa w art. 376 ust. 1 tej
ustawy; w przypadku stypendiów przyznawanych przez osobę fizyczną lub
osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową osobą prawną
zwolnienie ma zastosowanie, o ile zasady ich przyznawania zostały
zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki;
39a) stypendia i inne środki finansowe, o których mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1
ustawy z dnia 7 lipca 2017 r. o Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1582);
39b) stypendia przyznawane przez instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz
instytuty badawcze, z ich funduszy stypendialnych;
39c) stypendia, o których mowa w art. 70b ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r.
o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. z 2019 r. poz. 1183, 1655 i 2227 oraz z
2020 r. poz. 695 i 1086);
39d) stypendia i inne świadczenia otrzymywane w ramach programu wymiany
stypendialnej Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta;
40) świadczenia pomocy materialnej dla uczniów i osób uczestniczących
w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów
jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół
przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty oraz inne stypendia za
wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez
ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania;
40a) nagrody wypłacane przez Polski Komitet Olimpijski i Polski Komitet
Paraolimpijski za uzyskanie wyników na igrzyskach olimpijskich
i paraolimpijskich oraz nagrody wypłacane przez Polski Związek Sportu
Niesłyszących za uzyskanie wyników na igrzyskach głuchych;
40b) stypendia dla uczniów i studentów, których wysokość i zasady udzielania
zostały określone w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządu
terytorialnego, oraz stypendia dla uczniów i studentów przyznane przez
organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku
publicznego, na podstawie regulaminów zatwierdzonych przez organy
statutowe udostępnianych do publicznej wiadomości za pomocą Internetu,
środków masowego przekazu lub wykładanych (wywieszanych) dla
zainteresowanych w pomieszczeniach ogólnie dostępnych – do wysokości
nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3800 zł;
40c) zwrot kosztów przejazdu, o których mowa w art. 39 ust. 3 i 4 ustawy z dnia
14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe;
40d) (uchylony)
40e) świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa, przysługujące na
podstawie art. 36 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1133);
41) (uchylony)
42) (uchylony)
43) dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach
mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym,
osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu
wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5;
44) przychody członków Ochotniczych Straży Pożarnych, uzyskane z tytułu
uczestnictwa w szkoleniach, akcjach ratowniczych i akcjach związanych
z likwidowaniem klęsk żywiołowych;
45) świadczenie pieniężne i pomoc pieniężna przyznane na podstawie ustawy
z dnia 31 maja 1996 r. o osobach deportowanych do pracy przymusowej oraz
osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych
Republik Radzieckich (Dz. U. z 2019 r. poz. 1168);
45a) świadczenie pieniężne przyznane na podstawie ustawy z dnia
14 sierpnia 2020 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom
zesłanym lub deportowanym przez władze Związku Socjalistycznych
Republik Radzieckich w latach 1936–1956 (Dz. U. poz. 1428);
46) dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:
a) pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub
międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej
pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju
technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO,
przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych
z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów,
właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym
również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest
dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania
środków bezzwrotnej pomocy oraz
b) podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego
z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów
osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel
programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie
określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem;
46a) dochody uzyskane z instytucji Unii Europejskiej i Europejskiego Banku
Inwestycyjnego, do których mają zastosowanie przepisy rozporządzenia
nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego warunki i procedurę
stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE L 056
z 04.03.1968, z późn. zm.);
46b) przychody posłów wybranych w Rzeczypospolitej Polskiej do Parlamentu
Europejskiego otrzymane na podstawie regulacji wewnętrznych Parlamentu
Europejskiego na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem przez nich
mandatu posła;
47) (uchylony)
47a) dotacje z budżetu państwa otrzymane na dofinansowanie przedsięwzięć
realizowanych w ramach Specjalnego Przedakcesyjnego Programu na Rzecz
Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (SAPARD);
47b) (uchylony)
47c) (uchylony)
47d) dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia lub świadczenia
częściowo odpłatne, otrzymane na cele związane z działalnością rolniczą
z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, od agencji
rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów
państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych
instytucji finansowych;
47e) kwoty umorzonych wierzytelności, o których mowa w art. 24 ustawy z dnia 9
maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. z
2019 r. poz. 1505);
47f) kwoty dopłat rocznych i wpłat powitalnych do pracowniczych planów
kapitałowych przyznawane na zasadach określonych w ustawie
o pracowniczych planach kapitałowych;
47g) kwoty otrzymane tytułem zwrotu na zasadach określonych w art. 85 ust. 4
i art. 86 ust. 2 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych;
48) (uchylony)
49) świadczenia otrzymane przez:
a) osoby wymienione w art. 23 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r.
o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2018 r. poz. 2356 oraz z 2019 r. poz. 1726) z tytułu odprawy mieszkaniowej,
b) żołnierzy zawodowych z tytułu świadczenia mieszkaniowego, o którym
mowa w art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy wymienionej w lit. a;
49a) ekwiwalent pieniężny w zamian za rezygnację z lokalu wypłacany na
podstawie przepisów o Służbie Ochrony Państwa;
50) przychody otrzymane w związku ze zwrotem udziałów lub wkładów
w spółdzielni, do wysokości wniesionych udziałów lub wkładów do
spółdzielni;
50a) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub
spółki, w części stanowiącej koszt nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w tej
spółce lub udziałów w zyskach osoby prawnej;
50b) przychody z tytułu przeniesienia własności składników majątku będących
przedmiotem wkładu niepieniężnego (aportu) wnoszonych do spółki
niebędącej osobą prawną, w tym wnoszonych do takiej spółki składników
majątku otrzymanych przez podatnika w następstwie likwidacji spółki
niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki;
51) przychody otrzymane z tytułu zwrotu wspólnikom dopłat wniesionych do
spółki zgodnie z odrębnymi przepisami – w wysokości określonej w złotych
na dzień ich faktycznego wniesienia;
52) odsetki i kwoty rekompensat otrzymanych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody
osobowe (Dz. U. poz. 776);
53) wartość rekompensaty pieniężnej otrzymanej na podstawie przepisów
o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej
oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent;
54) (uchylony)
55) (uchylony)
56) (uchylony)
57) (uchylony)
58) wypłaty:
a) transferowe środków zgromadzonych w ramach pracowniczego
programu emerytalnego do innego pracowniczego programu emerytalnego lub na indywidualne konto emerytalne w rozumieniu
przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych,
b) środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym
dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków
po śmierci uczestnika,
c) środków zgromadzonych w grupowej formie ubezpieczenia na życie
związanej z funduszem inwestycyjnym lub w innej formie grupowego
gromadzenia środków na cele emerytalne dla pracowników – do
pracowniczego programu emerytalnego, zgodnie z przepisami
o pracowniczych programach emerytalnych
– z zastrzeżeniem ust. 33;
58a) dochody z tytułu oszczędzania na indywidualnym koncie emerytalnym,
w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach emerytalnych, uzyskane
w związku z:
a) gromadzeniem i wypłatą środków przez oszczędzającego,
b) wypłatą środków dokonaną na rzecz osób uprawnionych do tych
środków po śmierci oszczędzającego,
c) wypłatą transferową
– z tym że zwolnienie nie ma zastosowania w przypadku, gdy oszczędzający
gromadził oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym koncie
emerytalnym, chyba że przepisy te przewidują taką możliwość;
58b) wypłaty transferowe środków zgromadzonych przez oszczędzającego na
indywidualnym koncie zabezpieczenia emerytalnego:
a) pomiędzy instytucjami finansowymi prowadzącymi indywidualne konta
zabezpieczenia emerytalnego,
b) na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego osoby uprawnionej,
po śmierci oszczędzającego,
c) w postępowaniu likwidacyjnym lub upadłościowym na indywidualne
konto zabezpieczenia emerytalnego oszczędzającego;
58c) dochody z tytułu uczestnictwa w pracowniczym planie kapitałowym,
w rozumieniu ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, w związku z:
a) gromadzeniem środków na rachunku w pracowniczym planie
kapitałowym przez uczestnika pracowniczego planu kapitałowego,
b) wypłatą środków zgromadzonych w pracowniczym planie kapitałowym,
w przypadkach określonych w art. 97 ust. 1 ustawy o pracowniczych
planach kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 30a ust. 1 pkt 11a i 11b,
c) wypłatą transferową środków zgromadzonych w pracowniczym planie
kapitałowym;
58d) wypłaty z rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunku lokaty
terminowej, o których mowa w art. 80 ust. 2 i art. 102 ust. 3 ustawy
o pracowniczych planach kapitałowych, z zastrzeżeniem art. 30a ust. 11e
i 11f;
59) wypłaty środków z otwartego funduszu emerytalnego na rzecz byłego
współmałżonka członka tego funduszu, przekazane na rachunek tego
współmałżonka w otwartym funduszu emerytalnym;
59a) zapomoga pieniężna, o której mowa w ustawie z dnia 20 maja 2005 r.
o zapomodze pieniężnej dla niektórych emerytów, rencistów i osób
pobierających świadczenie przedemerytalne albo zasiłek przedemerytalny
w 2007 r. (Dz. U. poz. 852, z 2006 r. poz. 708 i 711 oraz z 2007 r. poz. 219);
59b) kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a
ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 266, 321, 568, 695 i 875), członka otwartego funduszu
emerytalnego przekazane na rzecz byłego współmałżonka na subkonto,
o którym mowa w art. 40e tej ustawy;
60) (uchylony)
61) kwoty umorzonych kredytów studenckich udzielonych na podstawie
przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce;
62) (uchylony)
63) pomoc pieniężna, świadczenie pieniężne, dodatek kompensacyjny oraz
ryczałt energetyczny przyznane na podstawie ustawy z dnia 2 września
1994 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących
żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianym
w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu i batalionach
budowlanych (Dz. U. z 2020 r. poz. 619);
63a) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a–5cd, uzyskane z działalności
gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na
podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20
października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 482 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284 i 1086), przy czym wielkość pomocy
publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć
wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów
kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie
z odrębnymi przepisami;
63b) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a–5cd, uzyskane z działalności
gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia
10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. poz. 1162, z 2019 r.
poz. 1495 oraz z 2020 r. poz. 1086), przy czym wielkość pomocy publicznej
udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy
publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących
się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi
przepisami;
64) dodatki do rent rodzinnych dla sierot zupełnych, wypłacone na podstawie
odrębnych przepisów;
65) zasiłki chorobowe wypłacone na podstawie odrębnych przepisów
o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ubezpieczeniu społecznym
członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych, spółdzielni kółek rolniczych
oraz ich rodzin, w części odpowiadającej udziałowi dochodu z tytułu
działalności rolniczej, z wyjątkiem polegającej na prowadzeniu działów
specjalnych produkcji rolnej, w dochodzie podzielnym spółdzielni;
66) (uchylony)
67) wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem
działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu
świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego
w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków
zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków
zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi;
67a) świadczenia otrzymane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,
związane z pobytem dzieci osób uprawnionych do tych świadczeń
w żłobkach, klubach dziecięcych lub przedszkolach;
67b) świadczenia, które nie są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń
socjalnych, otrzymane od pracodawcy z tytułu objęcia dziecka pracownika
opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna lub uczęszczania dziecka
pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub przedszkola, do wysokości
nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 1000 zł, na każde dziecko, o którym
mowa w art. 27f ust. 1;
68) wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych
(ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz
konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także
nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli
jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty
2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową
towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika
w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością
gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności;
68a) wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1,
otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą
– jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł;
zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz
pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą
w stosunku cywilnoprawnym;
69) (uchylony)
70) (uchylony)
71) dochody ze sprzedaży produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących
z własnej uprawy lub hodowli, niestanowiących działów specjalnych
produkcji rolnej, przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób
polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt, w tym również na rozbiorze, podziale i klasyfikacji mięsa;
71a) przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1c, do kwoty 40 000 zł rocznie;
72) dochody ze sprzedaży surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących
leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0) –
ze zbioru dokonywanego osobiście albo z udziałem członków najbliższej
rodziny;
73) kwoty jednorazowej pomocy finansowej wypłaconej ofiarom prześladowań
hitlerowskich przez Fundację Polsko-Niemieckie Pojednanie;
74) otrzymywane z zagranicy:
a) renty inwalidzkie z tytułu inwalidztwa wojennego,
b) kwoty zaopatrzenia przyznane ofiarom wojny oraz członkom ich rodzin,
c) renty wypadkowe osób, których inwalidztwo powstało w związku
z przymusowym pobytem na robotach w III Rzeszy Niemieckiej
w latach 1939–1945,
– pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu instytucji
zagranicznej stwierdzającego charakter przyznanego świadczenia;
75) renty wypłacone osobom represjonowanym i członkom ich rodzin, przyznane
na zasadach określonych w przepisach o zaopatrzeniu inwalidów wojennych
i wojskowych oraz ich rodzin;
76) kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do
Polski w ramach programów i umów oraz wartość wyżywienia dla tłumaczy
(pilotów) towarzyszących tym gościom, z wyjątkiem ekwiwalentów za to
wyżywienie;
77) równoważniki pieniężne za brak lokalu mieszkalnego, wypłacone:
funkcjonariuszom Policji i Służby Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego i Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego,
Służby Wywiadu Wojskowego, Straży Granicznej, Służby Celno-Skarbowej,
Służbie Ochrony Państwa oraz strażakom Państwowej Straży Pożarnej, do
wysokości nieprzekraczającej kwoty 2280 zł;
78) dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące
działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk,
w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem
i pobytem na leczeniu – dzieci i młodzieży do lat 18:
a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych
oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego
ministra – niezależnie od ich wysokości,
b) z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym
kwoty 2000 zł;
78a) (uchylony)
79) świadczenia z pomocy społecznej;
79a) wynagrodzenie za sprawowanie opieki przyznane przez sąd na podstawie
art. 162 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego;
80) przychody ze stosunku służbowego otrzymane w służbie kandydackiej przez
funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej i
Służby Więziennej;
81) (uchylony)
82) uposażenia funkcjonariuszy Organizacji Narodów Zjednoczonych,
organizacji wyspecjalizowanych oraz innych międzynarodowych instytucji
i organizacji, których Rzeczpospolita Polska jest członkiem i których statuty
przewidują zwolnienie od podatku wypłacanych przez nie uposażeń, pod
warunkiem posiadania przez podatnika dokumentów stwierdzających, że jest
funkcjonariuszem takiej organizacji lub instytucji;
82a) kwoty podwyższenia uposażenia, o których mowa w art. 121a ust. 3a ustawy
z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360 i 956),
w art. 125a ust. 3a ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej
(Dz. U. z 2020 r. poz. 305), w art. 105a ust. 3a ustawy z dnia 24 sierpnia
1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1123), w art. 193
ust. 4 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony Państwa (Dz. U.
z 2020 r. poz. 384 i 695), w art. 136a ust. 3a ustawy z dnia 24 maja 2002 r.
o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U.
z 2020 r. poz. 27), w art. 90 ust. 1ba ustawy z dnia 11 września 2003 r.
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 860),
w art. 96a ust. 3a ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1221), w art. 102a ust. 3a ustawy z dnia 9 czerwca
2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1921 i
2020), w art. 231 ust. 4 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej
Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 505, 568, 695, 1087 i 1106),
w art. 60a ust. 3a ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej
(Dz. U. z 2020 r. poz. 848) oraz kwoty podwyższenia zasiłku
macierzyńskiego, o których mowa w art. 31 ust. 3a ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie
choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2020 r. poz. 870);
83) świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz
pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:
a) w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie
zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
b) jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora
wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił
wielonarodowych
– z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności
pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby;
83a) świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw policjantom,
funkcjonariuszom Służby Celno-Skarbowej i Straży Granicznej,
pracownikom jednostek policyjnych lub jednostek organizacyjnych Straży
Granicznej wykonującym zadania poza granicami państwa w składzie
kontyngentu w celu udziału w:
a) misji pokojowej, w tym jako obserwator w misji pokojowej organizacji
międzynarodowych i sił wielonarodowych,
b) akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
c) organizowaniu i kontroli ruchu granicznego, organizowaniu ochrony
granicy państwowej lub zapewnieniu bezpieczeństwa w komunikacji międzynarodowej
– z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności
pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby;
83b) wynagrodzenia za udzielanie pomocy służbom państwowym lub Biuru
Nadzoru Wewnętrznego, wypłacane z funduszu operacyjnego, o którym
mowa w odrębnych ustawach;
83c) świadczenia z tytułu pomocy przyznanej na podstawie art. 14 ustawy z dnia
25 czerwca 1997 r. o świadku koronnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 1197) oraz
udzielonej na podstawie art. 7 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie
i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (Dz. U. z 2015 r. poz. 21), a także
inne świadczenia o podobnym charakterze otrzymane w związku z
ujawnieniem wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacji
dotyczących osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotnych
okoliczności jego popełnienia;
84) wartość świadczeń z tytułu uprawnień do ulgowych przejazdów środkami
publicznego transportu zbiorowego kolejowego i autobusowego,
wynikających z przepisów o uprawnieniach do ulgowych przejazdów
środkami publicznego transportu zbiorowego;
85) wartość świadczeń z tytułu realizacji uprawnień do ulgowych lub bezpłatnych
przejazdów środkami komunikacji miejskiej, przysługujących na podstawie
odrębnych przepisów;
86) (uchylony)
87) wartość świadczeń przysługujących na podstawie odrębnych przepisów
dotyczących emerytów, rencistów i weteranów poszkodowanych z tytułu
abonamentowych opłat telewizyjnych i radiowych;
88) (uchylony)
89) wartość świadczeń otrzymanych przez studentów od uczelni, na podstawie
odrębnych przepisów, w związku ze skierowaniem przez uczelnię na
studenckie praktyki zawodowe;
90) wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez
pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem
wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia
pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego;
90a) świadczenia, o których mowa w art. 19 ust. 2, art. 26–28, art. 29a i art. 36
ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami
państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1569 i 1726);
90b) świadczenia uzyskane w związku z uczestniczeniem w nieodpłatnych
szkoleniach z zakresu opieki paliatywnej lub hospicyjnej organizowanych
przez organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności
pożytku publicznego, lub organy samorządu zawodowego lekarzy lub
pielęgniarek i położnych, mające siedzibę i działające w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej;
90c) świadczenia, o których mowa w art. 145ga ust. 2 i 6 ustawy z dnia 6 kwietnia
1990 r. o Policji, w art. 147j ust. 2 i 2d ustawy z dnia 12 października 1990 r.
o Straży Granicznej, w art. 49i ust. 2 i 6 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r.
o Państwowej Straży Pożarnej, w art. 9b ust. 1 i 5 ustawy z dnia 17 grudnia
1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r. poz. 1510 oraz z 2019 r. poz. 1726),
w art. 85b ust. 2 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, w art. 67 ust. 6 i 6d ustawy z dnia
11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, w art. 4a
ust. 2 i 6 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby
Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego oraz
w art. 144a ust. 2 i 6 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Służbie Ochrony
Państwa;
91) wypłacone, za pośrednictwem płatnika, przy emeryturach i rentach
zagranicznych podwyżki (zwiększenia) mające charakter dodatków
rodzinnych, pod warunkiem przedstawienia płatnikowi dokumentu
stwierdzającego wysokość podwyżki;
92) świadczenia otrzymane na podstawie odrębnych przepisów przez członków
rodzin zmarłych pracowników oraz zmarłych emerytów lub rencistów, do
wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł;
93) dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub
lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców – w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu;
94) wynagrodzenia otrzymywane przez członków rolniczych spółdzielni
produkcyjnych z tytułu użytkowania przez spółdzielnie wniesionych
wkładów gruntowych;
95) odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów,
o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1;
95a) odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego;
96) (uchylony)
97) dodatki mieszkaniowe i ryczałty na zakup opału, przyznane na podstawie
odrębnych przepisów o dodatkach mieszkaniowych;
97a) dodatek energetyczny, otrzymany przez odbiorcę wrażliwego energii
elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. –
Prawo energetyczne;
97b) kwoty należności z tytułu:
a) zaległej opłaty z tytułu czynszu najmu lokalu mieszkalnego,
b) zaległej opłaty za dostawy do lokalu mieszkalnego energii, gazu, wody
oraz za odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych,
c) odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego,
d) odsetek od należności, o których mowa w lit. a–c,
e) nieuregulowanych kosztów dochodzenia i egzekucji należności, o
których mowa w lit. a–d, w tym zasądzonych prawomocnym tytułem
wykonawczym wraz z kosztami postępowania sądowego i
egzekucyjnego
– umorzonych na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o
finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.) lub uchwały,
o której mowa w art. 59 ust. 3 tej ustawy;
98) dodatek kombatancki oraz dodatek za tajne nauczanie przyznawane na
podstawie odrębnych przepisów;
98a) kwoty refundacji z tytułu opłaconej składki na obowiązkowe ubezpieczenie
odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów samochodowych lub na
dobrowolne ubezpieczenie casco pojazdów samochodowych, przyznanych na
podstawie ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów
wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 203 i 252);
98b) zwrot kwoty zniżki z tytułu opłacenia przez inwalidę wojennego
i wojskowego składki na obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności
cywilnej lub składki na dobrowolne ubezpieczenie casco, otrzymanej od
organu rentowego;
99) (uchylony)
100) emerytury lub renty otrzymane przez osoby, które utraciły wzrok w wyniku
działań wojennych w okresie wojny 1939–1945 lub eksplozji pozostałych po
tej wojnie niewypałów i niewybuchów, pod warunkiem posiadania przez
podatnika:
a) orzeczenia o uznaniu za inwalidę wzroku I lub II grupy, wydanego przez
właściwy organ,
b) dokumentacji leczniczej (szpitalnej) z okresu wypadku, potwierdzającej
wypadek, bądź poświadczonego notarialnie oświadczenia dwóch
świadków potwierdzających utratę wzroku w wyniku działań wojennych
w latach 1939–1945 lub eksplozji niewypałów i niewybuchów
pozostałych po tej wojnie,
c) aktualnego zaświadczenia lekarskiego okulistycznego o urazowym
uszkodzeniu wzroku bądź aktualnego zaświadczenia z przeprowadzonej
obdukcji sądowo-lekarskiej, potwierdzającego utratę lub uszkodzenie
wzroku w wyniku zdarzeń, o których mowa w lit. b, lub
d) ważnej legitymacji Stowarzyszenia Niewidomych Cywilnych Ofiar
Wojny lub Związku Ociemniałych Żołnierzy RP;
100a) świadczenie uzupełniające otrzymane na podstawie przepisów
o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej
egzystencji;
101) przychody uzyskane przez dawców krwi w formie rekompensaty, o której
mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie
krwi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1222 oraz z 2020 r. poz. 567);
102) zwrot kosztów otrzymany przez bezrobotnego na podstawie ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.
U. z 2019 r. poz. 1482, z późn. zm.8)
) z tytułu:
a) przejazdu do miejsca pracy,
b) przejazdu na badania lekarskie lub psychologiczne,
c) przejazdu do miejsca odbywania stażu, szkolenia, przygotowania
zawodowego dorosłych, zajęć z zakresu poradnictwa zawodowego lub
pomocy w aktywnym poszukiwaniu pracy,
d) przejazdu do miejsca wykonywania prac społecznie użytecznych,
e) zakwaterowania w miejscu pracy lub miejscu odbywania stażu,
szkolenia lub przygotowania zawodowego dorosłych,
f) przejazdu na egzamin;
103) (uchylony)
104) otrzymane przez posła lub senatora świadczenia pieniężne i wartość
świadczeń rzeczowych (w naturze) na podstawie art. 23 ust. 3, art. 43 ust. 1,
art. 44 ust. 1 i 2 oraz art. 46 ustawy z dnia 9 maja 1996 r. o wykonywaniu
mandatu posła i senatora (Dz. U. z 2018 r. poz. 1799);
105) dochód uzyskany ze zbycia udziałów w spółce kapitałowej, udziałów
w spółdzielni, papierów wartościowych oraz tytułów uczestnictwa
w funduszach kapitałowych, otrzymanych w drodze darowizny – w części
odpowiadającej kwocie zapłaconego podatku od spadków i darowizn;
106) odszkodowania otrzymane na podstawie rezolucji Rady Bezpieczeństwa
Narodów Zjednoczonych wypłacone osobom poszkodowanym na skutek
działań wojennych w Kuwejcie;
107) nagrody wypłacone na podstawie przepisów wydanych przez właściwego
ministra w sprawie organizowania zajęć rehabilitacyjnych w szpitalach
psychiatrycznych i nagradzania uczestników tych zajęć;
108) kwoty pomocy pieniężnej i wartość innych świadczeń finansowanych ze
środków budżetowych, przyznawanych repatriantom oraz osobom, które
ubiegają się o udzielenie ochrony międzynarodowej;
109) przychody, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, jeżeli przedmiotem wkładu
niepieniężnego jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część;
110) wartość świadczeń przysługujących członkowi służby zagranicznej
wykonującemu obowiązki służbowe w placówce zagranicznej oraz wartość
świadczeń przysługujących pracownikom polskich jednostek budżetowych
mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających
z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na ich
podstawie, z wyjątkiem wynagrodzeń za pracę, ekwiwalentu pieniężnego za
urlop wypoczynkowy, dodatku zagranicznego (należności zagranicznej) oraz
zasiłków chorobowych i macierzyńskich;
111) oprocentowanie otrzymane w związku ze zwrotem nadpłaconych zobowiązań
podatkowych i innych należności budżetowych, a także oprocentowanie
zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, w rozumieniu odrębnych
przepisów;
112) zwrot kosztów dojazdu pracownika do zakładu pracy, jeżeli obowiązek
ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy wynika wprost z przepisów
innych ustaw;
113) wartość świadczeń otrzymanych przez wolontariuszy na podstawie ustawy
o działalności pożytku publicznego;
114) wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo
odpłatnych oraz wartość świadczeń rzeczowych (w naturze) finansowanych
lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu
terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze
środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji
międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych,
w ramach rządowych programów;
115) wygrane i nagrody otrzymane przez uczniów za udział w konkursach,
turniejach i olimpiadach organizowanych na podstawie przepisów o systemie
oświaty;
116) dopłaty bezpośrednie stosowane w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii
Europejskiej, otrzymane na podstawie odrębnych przepisów;
116a) umorzone należności i wierzytelności przypadające agencjom płatniczym
w ramach Wspólnej Polityki Rolnej, a także należności z tytułu nienależnie lub nadmiernie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz w ramach wspierania rozwoju obszarów wiejskich
z udziałem środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na
rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, od ustalenia których odstąpiono;
117) wartość otrzymanych świadczeń od wolontariuszy, udzielanych na zasadach
określonych w ustawie o działalności pożytku publicznego;
117a) wartość nieodpłatnego świadczenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej
osobie uprawnionej i pobierającej świadczenie z pomocy społecznej lub
zasiłek rodzinny, przyznane w formie decyzji administracyjnej na zasadach
określonych odpowiednio w przepisach o pomocy społecznej oraz
w przepisach o świadczeniach rodzinnych;
118) wartość nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych oraz
wartość świadczeń rzeczowych, z tytułu:
a) studiów podyplomowych,
b) szkoleń i przygotowania zawodowego dorosłych,
c) egzaminów lub licencji,
d) badań lekarskich lub psychologicznych,
e) ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków
– otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
118a) wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych usług społecznych,
udzielonych osobie na podstawie programu usług społecznych, o którym
mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych
przez centrum usług społecznych (Dz. U. poz. 1818);
119) odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz
obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części
odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów
wartościowych od emitenta;
120) odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych
umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa
rolnego, z tytułu:
a) ustanowienia służebności gruntowej,
b) rekultywacji gruntów,
c) szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie
– w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na
podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy
infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej
oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143
ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami
(Dz. U. z 2020 r. poz. 65, 284, 471 i 782);
120a) wynagrodzenie otrzymane za ustanowienie służebności przesyłu
w rozumieniu przepisów prawa cywilnego;
121) jednorazowe środki przyznane na podjęcie działalności, o których mowa w
art. 46 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
122) wkład własny podmiotu publicznego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy
o partnerstwie publiczno-prywatnym, otrzymany przez partnera prywatnego
i przeznaczony na cele określone w umowie o partnerstwie publiczno-
-prywatnym, z zastrzeżeniem ust. 19;
123) (uchylony)
124) dopłaty do oprocentowania kredytów preferencyjnych stosowane na
podstawie ustawy z dnia 8 września 2006 r. o finansowym wsparciu rodzin
i innych osób w nabywaniu własnego mieszkania (Dz. U. z 2019 r. poz. 1011
oraz z 2020 r. poz. 471);
125) wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona
zgodnie z art. 11 ust. 2–2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy
podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn,
z zastrzeżeniem ust. 20;
125a) wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona
zgodnie z art. 11 ust. 2–2b, otrzymanych przez przedsiębiorstwo w spadku od
osób, o których mowa w art. 3 ustawy o zarządzie sukcesyjnym, z
zastrzeżeniem ust. 20;
126) (uchylony)
127) alimenty:
a) na rzecz dzieci, które nie ukończyły 25. roku życia, oraz dzieci bez
względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują
zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
b) na rzecz innych osób niż wymienione w lit. a, otrzymane na podstawie
wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej
miesięcznie 700 zł;
128) świadczenia wypłacane bezrobotnym skierowanym do wykonywania prac
społecznie użytecznych;
129) dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane
z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego,
z zastrzeżeniem ust. 36;
129a) świadczenia, w szczególności dotacje oraz kwoty umorzonych pożyczek,
otrzymane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska
i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, na przygotowanie dokumentacji oraz realizację
przedsięwzięcia, w tym otrzymane ze środków udostępnionych bankom
zgodnie z art. 411 ust. 10 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219);
129b) (uchylony)
130) odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa
i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia
tych obligacji uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a;
130a) odsetki lub dyskonto od listów zastawnych uzyskane przez osoby fizyczne,
o których mowa w art. 3 ust. 2a;
130b) odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Bank Gospodarstwa
Krajowego i oferowanych na rynkach zagranicznych, przeznaczonych na
finansowanie ustawowych celów działalności Banku Gospodarstwa
Krajowego, dotyczących wspierania polityki gospodarczej Rady Ministrów,
realizacji rządowych programów społeczno-gospodarczych oraz programów
samorządności lokalnej i rozwoju regionalnego, oraz dochody z odpłatnego
zbycia tych obligacji, uzyskane przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a;
130c) dochody osiągnięte przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a,
z odsetek lub dyskonta od obligacji:
a) o terminie wykupu nie krótszym niż rok,
b) dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych
do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa
będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady
opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności
licencyjnych
– chyba że na moment osiągnięcia dochodu podatnik jest podmiotem
powiązanym w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art. 11a
ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z emitentem
tych obligacji oraz posiada, bezpośrednio lub pośrednio, łącznie z innymi
podmiotami powiązanymi w rozumieniu tych przepisów więcej niż 10%
wartości nominalnej tych obligacji;
131) dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których
mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu
i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe
w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych,
jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech
lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie,
przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego
został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki
poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego
zbycia nieruchomości i praw majątkowych;
132) przyznane przez krajowe i zagraniczne organy władzy i ich urzędy, w tym
jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, oraz krajowe,
zagraniczne i międzynarodowe organizacje (instytucje) i ich organy, nagrody:
a) za wybitne osiągnięcia z dziedziny nauki, kultury i sztuki,
b) z tytułu działalności na rzecz praw człowieka
– w części przekazanej jako darowizna przez podatników, którzy otrzymali te
nagrody, na rzecz instytucji realizującej cele określone w art. 4 ustawy
o działalności pożytku publicznego, z zastrzeżeniem ust. 31;
133) premia termomodernizacyjna, premia remontowa i premia kompensacyjna
uzyskane na podstawie ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów;
134) świadczenia pieniężne otrzymane na podstawie ustawy z dnia 7 maja 2009 r.
o zadośćuczynieniu rodzinom ofiar zbiorowych wystąpień wolnościowych
w latach 1956–1989 (Dz. U. z 2020 r. poz. 678);
135) kwoty należności umorzonych na podstawie ustawy z dnia 19 czerwca 2009 r.
o pomocy państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych
udzielonych osobom, które utraciły pracę (Dz. U. z 2016 r. poz. 734);
136) płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych
z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa
Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców;
137) środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona
w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich,
o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych;
138) kwoty finansowego wsparcia udzielanego na podstawie ustawy z dnia
27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania
przez młodych ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1116);
139) kwoty zwrotu wydatków, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia
27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania
przez młodych ludzi;
140) kwota określona zgodnie z art. 27f ust. 8–10;
141) zwolnienie z opłaty za wydanie Karty Dużej Rodziny lub duplikatu Karty
Dużej Rodziny członkowi rodziny wielodzietnej na podstawie ustawy z dnia
5 grudnia 2014 r. o Karcie Dużej Rodziny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1390 i 1907);
142) kwoty umorzonych zobowiązań niezwiązanych z pozarolniczą działalnością
gospodarczą, jeżeli umorzenie zobowiązań związane jest z postępowaniem upadłościowym;
143) dochody kredytobiorców z tytułu:
a) umorzonych należności otrzymanych na podstawie ustawy z dnia
9 października 2015 r. o wsparciu kredytobiorców, którzy zaciągnęli
kredyt mieszkaniowy i znajdują się w trudnej sytuacji finansowej (Dz. U.
z 2019 r. poz. 2138),
b) niepodlegających zwrotowi kwot pokrywanych ze środków
kredytodawcy za okres dodatkowej weryfikacji, o których mowa
w art. 8a ust. 7 ustawy, o której mowa w lit. a;
144) wartość wyżywienia i zakwaterowania zapewnionego nieodpłatnie przez
rolnika pomocnikowi rolnika w rozumieniu ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r.
o ubezpieczeniu społecznym rolników;
145) kwoty dopłat udzielonych na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.
o pomocy państwa w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych w pierwszych
latach najmu mieszkania (Dz. U. z 2020 r. poz. 551);
146) dochody uzyskane przez podatników mających miejsce zamieszkania na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu:
a) nieodpłatnego nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych, w tym uzyskanych informacji w dziedzinie przemysłowej,
handlowej lub naukowej (know-how),
b) nieodpłatnego nabycia prawa do używania środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych, w tym uzyskanych informacji
w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), na
podstawie umowy użyczenia lub umowy o podobnym charakterze,
c) nieodpłatnego nabycia usług szkoleniowych,
d) otrzymania bezzwrotnego wsparcia finansowego, pod warunkiem że
wsparcie to jest przeznaczone i zostanie wykorzystane wyłącznie na
produkty wojskowe
– będących przedmiotem zobowiązania offsetowego w ramach wykonywania
umów zawieranych przez Skarb Państwa, których wejście w życie oraz
stwierdzenie wykonania zostało zatwierdzone przez Radę Ministrów zgodnie
z ustawą z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych
w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla
bezpieczeństwa państwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 1379 i 2020);
147) nagrody specjalne Prezesa Rady Ministrów przyznawane na podstawie
art. 31a ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1171 oraz z 2020 r. poz. 568 i 695);
148) przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej,
spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa
w art. 13 pkt 8, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do
wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł;
1a. Do przychodów pracowników tymczasowych, w rozumieniu odrębnych
przepisów, otrzymanych od pracodawcy użytkownika ma zastosowanie ust. 1
pkt 11–11b, 13 i 16.
2. (uchylony)
2a. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
5a. Zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 63a i 63b, przysługują
podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej
prowadzonej na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu.
5b. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 63a, lub
uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 63b, podatnik traci prawo
do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 5c.
5c. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5b, podatnik jest
obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego
zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do
rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym
mowa w art. 44, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy
utrata prawa nastąpi w grudniu – w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego
do zapłaty stanowi:
1) podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej
określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu –
jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia,
o którym mowa w ust. 1 pkt 63a albo 63b, wyłącznie w ramach jednego
zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub
2) kwota w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną
określoną w zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli
podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o
którym mowa w ust. 1 pkt 63a albo 63b, w ramach więcej niż jednego
zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach
zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.
5ca. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności
gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w
zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną
na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się
organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty
uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną
w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.
5cb. Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego,
przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie
zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki
organizacyjnej, o której mowa w ust. 5ca, przepisy rozdziału 4b oddziału 2 stosuje
się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą
częścią przedsiębiorstwa podatnika.
5cc. Przepisów ust. 1 pkt 63a i 63b nie stosuje się, jeżeli:
1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie
zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności
gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z
zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu
powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu
uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub
2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub
3) podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt
63a i 63b, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności
prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami,
których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie
opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.
5cd. Podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania
pierwszej z czynności, o których mowa w ust. 5cc. W takim przypadku ust. 5b i 5c
stosuje się odpowiednio, ze skutkiem od tego dnia.
5d. (uchylony)
6. (uchylony)
6a. (uchylony)
7. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 36, poniesione z tytułu
prowadzenia szkoły niepublicznej w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, uważa się wydatki na:
1) zakup stanowiących środki trwałe pomocy dydaktycznych i innych urządzeń
niezbędnych do prowadzenia szkoły;
2) wydatki związane z organizowaniem wypoczynku wakacyjnego uczniów,
w części stanowiącej wynagrodzenie personelu wychowawczego i obsługi,
jeżeli nie zostało pokryte przez wpłaty rodziców.
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. Przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie
zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:
1) w celu osiągnięcia przychodów lub
2) w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających
na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3) przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo
samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie
nadzorowane, lub
4) przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5,
w związku z wykonywaniem tych funkcji.
14. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do
pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością,
w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania
przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.
15. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do
wynagrodzenia:
1) pracownika odbywającego podróż służbową poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej;
2) pracownika w związku z jego pobytem poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił
państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia
aktom terroryzmu lub ich skutkom, a także w związku z pełnieniem funkcji
obserwatora w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił
wielonarodowych, o ile otrzymuje świadczenia zwolnione od podatku na
podstawie ust. 1 pkt 83 lub 83a;
3) uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej;
4) pracownika otrzymującego przychody, o których mowa w art. 12 ust. 1,
zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148.
15a. Uzyskany w roku podatkowym przychód powyżej limitów, o których
mowa w ust. 1 pkt 71a, podatnik może opodatkować ryczałtem od przychodów
ewidencjonowanych na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym
podatku dochodowym.
15b. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 71a, ma charakter pomocy de
minimis i jest udzielane zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (UE)
nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108
Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz.
UE L 352 z 24.12.2013, str. 1).
16. (uchylony)
17. (uchylony)
18. (uchylony)
19. Zwolnieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 122, nie podlegają środki
stanowiące zwrot wydatków poniesionych na realizację zadania publicznego lub
przedsięwzięcia będącego przedmiotem umowy o partnerstwie publiczno-
-prywatnym przez partnera prywatnego lub za jego pośrednictwem oraz środki
przeznaczone na nabycie udziałów (akcji) w spółce, o której mowa w art. 14 ust. 1
albo 1a ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym.
20. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 125 oraz 125a, nie mają
zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy
nakładczej lub umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do
źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2.
21. (uchylony)
22. (uchylony)
23. Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 6a, w odniesieniu do wygranych
uzyskanych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej
wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu
podatkowego państwa, na którego terytorium loterie, gry lub zakłady wzajemne są
urządzane i prowadzone.
24. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 46, nie ma zastosowania do
otrzymanych dochodów z tytułu realizacji projektu w ramach umowy o współpracy
bliźniaczej (umowy twinningowej), zawartej na podstawie prawa wspólnotowego,
zgodnie z którą instytucją wdrażającą jest instytucja polskiej administracji publicznej.
25. Za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:
1) wydatki poniesione na:
a) nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim
budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub
udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
b) nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego
lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego
w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
c) nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim
gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału
w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku
mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa
użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli
w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni
przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
d) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego
budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
e) rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne
własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu
niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo
w Konfederacji Szwajcarskiej;
2) wydatki poniesione na:
a) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki)
zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu
z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, na
cele określone w pkt 1,
b) spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki)
zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu
z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, na
spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a,
c) spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego
kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem
uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a lub b
– w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających
siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji
Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30;
3) wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany
znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo
w Konfederacji Szwajcarskiej:
a) budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu
mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim
lokalu, lub
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa
do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału
w tych prawach, lub
c) gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub
udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku
mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa
wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie
z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub
d) gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu
lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem
wymienionym w lit. a.
25a. Wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a–c, uznaje się za wydatki
poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych
w ust. 25 pkt 1 lit. a–c, w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.
26. Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa
w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące
własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje
spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego
w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach. Przez własne budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się również niestanowiące własności lub współwłasności podatnika budynek, lokal lub
pomieszczenie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, podatnik
nabędzie ich własność lub współwłasność albo spółdzielcze własnościowe prawo
do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział
w takich prawach, jeżeli uprzednio prawo takie mu nie przysługiwało.
27. W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w
Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje
się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów
międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez
organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na
którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.
28. Za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków
poniesionych na:
1) nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu
lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2) budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku
albo jego części
– przeznaczonych na cele rekreacyjne.
29. W przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2
lit. a–c, stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych
niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych)
podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa
się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25
pkt 2 lit. a–c oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która
proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25
pkt 2 lit. a–c.
30. Przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków,
o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg
podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1,
uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu
Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
31. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 132, stosuje się, jeżeli:
1) wysokość nagrody przekazanej na rzecz instytucji realizującej cele, o których
mowa w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, jest
udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanej
instytucji, a w przypadku nagrody innej niż pieniężna – dokumentem,
z którego wynika wartość przekazanej nagrody, oraz oświadczeniem
obdarowanej instytucji o jej przyjęciu;
2) nagroda, o której mowa w pkt 1, została przekazana najpóźniej do dnia
upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 45
ust. 1, składanego za rok podatkowy, w którym otrzymano nagrodę.
32. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 136, nie ma zastosowania do
przychodów określonych w art. 12 ust. 1.
33. Przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze
programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące
pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach
członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.
34. Osoba, o której mowa w ust. 1 pkt 117a, jest obowiązana złożyć
świadczeniodawcy pisemne oświadczenie o uprawnieniu i pobieraniu świadczenia
z pomocy społecznej lub zasiłku rodzinnego, na zasadach określonych
odpowiednio w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach
o świadczeniach rodzinnych, podając imię i nazwisko, adres zamieszkania, numer
PESEL oraz numer decyzji, na podstawie której osoba ta pobiera świadczenie
z pomocy społecznej lub zasiłek rodzinny.
35. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 23c, ma zastosowanie pod
warunkiem złożenia urzędowi skarbowemu, o którym mowa w art. 45 ust. 1b, nie
później niż przed upływem terminu określonego w art. 45 ust. 1:
1) w przypadku pracy na statku podnoszącym polską banderę – zaświadczenia,
o którym mowa w art. 85 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu;
2) w przypadku pracy na statku podnoszącym inną, niż polska, banderę –
zaświadczenia armatora lub agencji zatrudnienia, o której mowa
w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu,
zawierającego:
a) imię i nazwisko marynarza, jego adres zamieszkania i numer PESEL,
a w przypadku jego braku – numer dokumentu potwierdzającego
tożsamość,
b) informację o liczbie dni przepracowanych w roku na statku spełniającym
wymagania, o których mowa w ust. 1 pkt 23c, przez marynarza, którego
dotyczy zaświadczenie, z podaniem okresów zatrudnienia, nazwy
i bandery statku,
c) informację o kwocie przychodu marynarza z tytułu pracy u armatora,
d) informacje dotyczące armatora obejmujące:
– imię i nazwisko lub nazwę,
– adres miejsca zamieszkania albo adres siedziby,
– numer identyfikacji podatkowej lub zagraniczny numer
identyfikacyjny podatnika,
– formę prawną.
35a. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 29b, stosuje się także do
otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków
poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania
szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części niezaliczonej do kosztów
uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.
35b. Do okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 23c, zalicza się okres:
1) podróży do miejsca rozpoczęcia pracy na statku, liczony wraz z dniem
rozpoczęcia podróży z miejsca zamieszkania lub innego miejsca wskazanego
w marynarskiej umowie o pracę, o której mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia
5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu, do dnia rozpoczęcia pracy na statku,
a w przypadku statków obsługiwanych przez kolejno wymieniające się załogi
statku lub część załogi statku – jeden dzień przy każdorazowej zmianie załogi;
2) podróży z miejsca zakończenia pracy na statku, liczony wraz z dniem
zakończenia pracy na statku, do dnia zakończenia podróży w miejscu
zamieszkania lub innym miejscu wskazanym w marynarskiej umowie o pracę, o której mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy na morzu, a w przypadku statków obsługiwanych przez kolejno wymieniające
się załogi statku lub część załogi statku – jeden dzień przy każdorazowej zmianie załogi;
3) repatriacji i oczekiwania na repatriację w rozumieniu ustawy z dnia 5 sierpnia
2015 r. o pracy na morzu – w przypadku gdy na podstawie przepisów
dotyczących kosztów ponoszenia repatriacji armator jest obowiązany do
ponoszenia tych kosztów;
4) pobierania zasiłku chorobowego lub zasiłku macierzyńskiego oraz okresy
niezdolności do pracy z tytułu wypadku przy pracy lub choroby, które miały
miejsce w okresie zatrudnienia na statku, określone w zaświadczeniach lekarskich;
5) szkolenia lub przeszkolenia w jednostkach edukacyjnych, prowadzących
szkolenia zgodnie z wymogami Międzynarodowej konwencji o wymaganiach
w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia
wacht, 1978, sporządzonej w Londynie dnia 7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r.
poz. 201 i 202, z 1999 r. poz. 286, z 2013 r. poz. 1092, z 2018 poz. 1866
i 2088 oraz z 2019 r. poz. 103);
6) szkolenia lub przeszkolenia innego niż wskazane w pkt 5, na które marynarz
został skierowany przez armatora, a obowiązek odbycia tego szkolenia lub
przeszkolenia wynika z odrębnych przepisów;
7) urlopu wypoczynkowego lub okolicznościowego, jeżeli marynarska umowa
o pracę, o której mowa w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o pracy
na morzu, przewiduje jego uzyskanie;
8) wolnego od pracy pobytu na lądzie, udzielonego na podstawie przepisów
dotyczących czasu pracy marynarzy, bezpośrednio po czasie pracy na statku
obsługiwanym przez kolejno wymieniające się załogi statku lub część załogi statku;
9) urlopu wyrównawczego, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 5 sierpnia
2015 r. o pracy na morzu.
35c. Okresy, o których mowa w ust. 35b, ustalane są na podstawie
dokumentów przedłożonych przez marynarza.
35d. Przez armatora, o którym mowa w ust. 35 i 35b, rozumie się armatora,
o którym mowa w art. II ust. 1 lit. j Konwencji o pracy na morzu, przyjętej przez
Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie dnia
23 lutego 2006 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 845, z 2017 r. poz. 512 oraz z 2019 r.
poz. 962).
36. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 129, nie ma zastosowania do tej
części dotacji otrzymanej na prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej,
która została przeznaczona, na podstawie odrębnych przepisów, na wynagrodzenie
osoby fizycznej prowadzącej tę działalność.
37. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 146, dotyczy również
podatników mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku nieodpłatnego nabycia wartości, praw,
usług lub otrzymania bezzwrotnego wsparcia finansowego, określonych
w ust. 1 pkt 146, od podatników, o których mowa w tym przepisie, lub za ich
pośrednictwem, jeżeli te wartości, prawa, usługi lub wsparcie finansowe zostaną
przeznaczone wyłącznie na cele wojskowe.
38. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 146, ma zastosowanie do
dochodów wymienionych w tym przepisie, pozostających w związku
z ustanowieniem lub utrzymaniem potencjału mającego na celu ochronę
podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa w zakresie produkcji broni,
amunicji lub materiałów wojennych, pod warunkiem że produkty te przeznaczone
zostaną wyłącznie na cele wojskowe.
39. Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku
na podstawie ust. 1 pkt 148 nie uwzględnia się przychodów podlegających
opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, przychodów
zwolnionych od podatku dochodowego oraz przychodów, od których na podstawie
przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu
osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
1a. (uchylony)
1aa. Kosztem uzyskania przychodów jest również wniesiona opłata
recyklingowa, o której mowa w art. 40c ustawy z dnia 13 czerwca 2013 r. o
gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi.
1ab. Przy ustalaniu wysokości kosztów uzyskania przychodów uwzględnia
się:
1) korektę cen transferowych zmniejszającą koszty uzyskania przychodów,
mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 23o, poprzez
prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 23p ust. 1–3,
spełniającą warunki, o których mowa w art. 23q pkt 1 i 2;
2) korektę cen transferowych zwiększającą koszty uzyskania przychodów,
mającą na celu spełnienie wymogów, o których mowa w art. 23o, poprzez
prawidłowe zastosowanie metod, o których mowa w art. 23p ust. 1–3,
spełniającą warunki, o których mowa w art. 23q pkt 1–5.
1b. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione przez
pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu
emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach
emerytalnych.
1ba. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione przez
podmiot zatrudniający w rozumieniu ustawy o pracowniczych planach
kapitałowych na zapewnienie prawidłowej realizacji obowiązków wynikających
z tej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 6bc.
1c. U pracodawców będących akcjonariuszami pracowniczych towarzystw
emerytalnych kosztami uzyskania przychodu są także:
1) wydatki na pokrycie kosztów działalności pracowniczych towarzystw
emerytalnych;
2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa
w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.
1d. W przypadku odpłatnego zbycia rzeczy lub praw otrzymanych
nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także innych nieodpłatnych lub częściowo
odpłatnych świadczeń, w związku z którymi, zgodnie z art. 11 ust. 2–2b, został
określony przychód, a także w przypadku odpłatnego zbycia rzeczy, praw lub
innych świadczeń będących przedmiotem wykonania świadczenia niepieniężnego, o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f, kosztem uzyskania przychodów z ich
odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji dokonanej zgodnie z odrębnymi
przepisami, jest odpowiednio:
1) wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2 i 2a albo
2) wartość przychodu określonego na podstawie art. 11 ust. 2b powiększona
o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo innych
świadczeń, albo
3) równowartość wierzytelności (należności) uregulowanej przez wykonanie
świadczenia niepieniężnego (w naturze), o którym mowa w art. 14 ust. 2e i 2f,
pomniejszonej o naliczony w związku z przekazaniem tego świadczenia niepieniężnego podatek od towarów i usług
– pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.
1da. W przypadku, o którym mowa w ust. 1d pkt 3, przepis art. 23 ust. 1
pkt 43 lit. a stosuje się odpowiednio.
1db. Jeżeli podatnik uzyskał przychód z odpłatnego zbycia lub umorzenia
udziałów (akcji) albo wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów (akcji),
objętych lub nabytych w wyniku realizacji praw majątkowych albo w wyniku
realizacji praw z papierów wartościowych lub realizacji praw z pochodnych
instrumentów finansowych, w związku z którymi został określony przychód na
podstawie art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b lub pkt 10 albo art. 18, wartość dochodu określonego z tego tytułu powiększa koszty uzyskania przychodu, o których mowa
odpowiednio w ust. 1 lub ust. 1e albo w art. 23 ust. 1 pkt 38.
1dc. W przypadku realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa
w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi, lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych
uzyskanych w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w
naturze lub nieodpłatne świadczenie, w związku z którymi został określony
przychód, wartość tego przychodu powiększa koszty uzyskania przychodu ze
źródła, do którego, zgodnie z art. 10 ust. 4, został zaliczony ten przychód.
1e. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów
w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo
lub jego zorganizowana część – na dzień objęcia tych udziałów (akcji) albo wkładów – ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9, w wysokości:
1) wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie
z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o sumę dokonanych przed
wniesieniem tego wkładu odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki
trwałe lub wartości niematerialne i prawne;
2) wartości:
a) określonej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7ca albo art. 17 ust. 1 pkt 9 –
jeżeli przedmiotem wkładu są udziały (akcje) w spółce albo wkłady
w spółdzielni objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
b) określonej zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38, w przypadku gdy udziały
(akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie
wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny,
c) określonej zgodnie z ust. 1f, w przypadku gdy udziały (akcje) w spółce
albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu
niepieniężnego, zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny
w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
– jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w spółce albo
wkłady w spółdzielni;
2a) wartości odpowiadającej kwocie pożyczki, która została przekazana przez
wnoszącego wkład na rachunek płatniczy tej spółki lub spółdzielni, nie
wyższej jednak niż wartość wkładu z tytułu tej pożyczki określona zgodnie
z art. 17 ust. 1 pkt 9 – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest
wierzytelność z tytułu tej pożyczki;
3) faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów,
wydatków na nabycie lub wytworzenie innych niż wymienione w pkt 1–
2a składników majątku podatnika – jeżeli przedmiotem wkładu
niepieniężnego są te inne składniki;
4) wydatków na nabycie lub wytworzenie składnika majątku, niezaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie lub wartości początkowej takiego składnika majątku pomniejszonej o sumę dokonanych od tego składnika odpisów amortyzacyjnych – jeżeli składnik ten został
otrzymany przez podatnika w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą
prawną lub wystąpieniem z takiej spółki;
5) przyjętej dla celów podatkowych wartości składników majątku, wynikającej
z ksiąg, ewidencji i wykazu, o których mowa w art. 24 ust. 3a i art. 24a ust. 1,
określonej na dzień objęcia udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż ich
wartość, określona zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9, z dnia objęcia – w przypadku
gdy udziały (akcje) wnoszone w formie wkładu niepieniężnego zostały objęte
w następstwie przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową.
1ea. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów
w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności związanej
z prowadzoną działalnością gospodarczą – na dzień objęcia tych udziałów (akcji)
albo wkładów – ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym mowa
w art. 14 ust. 2 pkt 7ca, w wysokości:
1) kwoty udzielonej pożyczki, która została przekazana przez wnoszącego wkład
na rachunek płatniczy tej spółki lub spółdzielni, nie wyższej jednak niż
wartość wkładu z tytułu tej pożyczki określona zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7ca
– jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego jest wierzytelność z tytułu tej pożyczki;
2) wartości wierzytelności, w części zaliczonej uprzednio do przychodów
należnych na podstawie art. 14 – jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego
jest wierzytelność zaliczona uprzednio do przychodów należnych podmiotu
wnoszącego taki wkład.
1f. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych
w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt
uzyskania przychodów ustala się w wysokości:
1) określonej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 7ca albo art. 17 ust. 1 pkt 9 – jeżeli
zbywane udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny
w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym
również w zamian za wkład niepieniężny w postaci komercjalizowanej
własności intelektualnej;
2) przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub
jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg i ewidencji, o których mowa
w art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie
wyższej jednak niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, określona
zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9.
1g. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku
podziału, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 7, kosztem uzyskania przychodu z
odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej jest
wartość emisyjna udziałów (akcji).
1h. W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw
majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, jeżeli wynajmujący lub
wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat
wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do
kosztów uzyskania przychodów wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza
się zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie.
1i. Jeżeli podatnik w związku z obejmowaniem udziałów (akcji) w zamian za
wkład niepieniężny poniósł wydatki związane z objęciem tych udziałów (akcji), to
wydatki te powiększają koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 1e.
1j. Dla partnera prywatnego określonego w umowie o partnerstwie publiczno-
-prywatnym, w rozumieniu ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym,
w przypadku nieodpłatnego przeniesienia na rzecz podmiotu publicznego lub
innego podmiotu, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tej ustawy, własności środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w tej
umowie, kosztem uzyskania przychodu jest wartość początkowa tych środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszona o sumę odpisów
amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.
1k. W przypadku nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
w drodze wkładu niepieniężnego (aportu), wartość poszczególnych składników
majątku, wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustala się:
1) w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego wkład – w przypadku składników zaliczonych do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych;
2) w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg
podatkowych podmiotu wnoszącego wkład na dzień nabycia – w przypadku
pozostałych składników.
1l. W przypadku zbycia składników majątku wchodzących w skład
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, nabytych w sposób, o którym
mowa w ust. 1k, koszty uzyskania przychodów ustala się w wysokości, o której
mowa w tym przepisie, pomniejszonej o dokonane od tych składników odpisy
amortyzacyjne.
1ł. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki powstałej
z przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę kapitałową,
koszt uzyskania przychodów ustala się na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w
wysokości przyjętej dla celów podatkowych wartości składników majątku,
wynikającej z ksiąg, ewidencji i wykazu, o których mowa w art. 24 ust. 3a
i art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej
jednak niż ich wartość z dnia objęcia, określona zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9.
1m. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej,
udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych, wykupu przez emitenta
papierów wartościowych albo odkupienia (umorzenia) tytułów uczestnictwa w
funduszach kapitałowych, a także zwrotu wkładów albo udziałów w spółdzielni,
nabytych przez podatnika w drodze spadku, kosztami uzyskania przychodu są
wydatki poniesione przez spadkodawcę w celu objęcia lub nabycia tych udziałów
w spółce kapitałowej oraz papierów wartościowych, udziałów albo wkładów
w spółdzielni, a także na nabycie tych tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.
1n. W przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa
w art. 3 ust. 2a, działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przez zagraniczny zakład wartość poszczególnych składników majątku
wchodzących w skład tego zagranicznego zakładu ustala się, z zastrzeżeniem
ust. 1, w wysokości:
1) wartości rynkowej określonej dla celów opodatkowania podatkiem
równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 30da, w państwie miejsca zamieszkania podatnika lub w państwie położenia jego zagranicznego zakładu, chyba że organ podatkowy
określi tę wartość w innej wysokości – w przypadku gdy składniki majątku,
w tym przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, są
przenoszone z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej; przepis
ust. 1l stosuje się odpowiednio, lub
2) przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych tego
podatnika, niezaliczonej do kosztów w jakiejkolwiek formie, nie wyższej
jednak od wartości rynkowej składnika majątku – jeżeli składnik ten jest
przenoszony z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, a państwo to nie
określi dla tego składnika majątku wartości rynkowej, o której mowa w pkt 1,
albo zwolni z opodatkowania tę wartość, albo jeżeli składnik ten jest
przenoszony z terytorium państwa innego niż państwo członkowskie Unii
Europejskiej; przepis ust. 1l stosuje się odpowiednio.
1na. Przepis ust. 1n stosuje się odpowiednio do podatnika, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, który:
1) przeniósł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w celu wykorzystywania
w tej działalności, składnik majątku swojego zagranicznego zakładu, w tym
w wyniku likwidacji tego zagranicznego zakładu, lub
2) przeniósł na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w związku ze zmianą
miejsca zamieszkania, składnik majątku wykorzystywany w działalności
gospodarczej prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym
w wyniku likwidacji takiej działalności.
1o. (uchylony)
1p. Kosztami uzyskania przychodów, z uwzględnieniem ust. 8, są także
koszty poniesione przez pracodawcę, pod warunkiem że nie zostały sfinansowane
z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych:
1) na utworzenie zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub
zakładowego przedszkola;
2) z tytułu:
a) prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu dziecięcego lub
zakładowego przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 1000 zł na każde dziecko pracownika, o którym mowa w art. 27f ust. 1, uczęszczające do zakładowego żłobka, zakładowego klubu
dziecięcego lub zakładowego przedszkola,
b) dofinansowania pracownikowi wydatków związanych z objęciem
dziecka pracownika opieką sprawowaną przez dziennego opiekuna lub
uczęszczaniem dziecka pracownika do żłobka, klubu dziecięcego lub
przedszkola, do wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków
poniesionych i udokumentowanych przez pracownika, miesięcznie nie
więcej niż kwota 1000 zł na każde dziecko, o którym mowa w art. 27f ust. 1.
1q. Przez koszty utworzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu
dziecięcego lub zakładowego przedszkola, o których mowa w ust. 1p pkt 1,
rozumie się koszty poniesione do dnia uzyskania wpisu do właściwego rejestru
w zakresie spełniania warunków wymaganych do utworzenia żłobka, klubu
dziecięcego lub przedszkola, w tym niezbędne koszty nabycia środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych lub wytworzenia we własnym zakresie
środków trwałych, przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji,
modernizacji, remontu środków trwałych lub nabycia innych składników majątku,
a także koszty dotyczące środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych lub innych składników majątku ponoszone po uzyskaniu wpisu do
właściwego rejestru.
1r. Przez koszty prowadzenia zakładowego żłobka, zakładowego klubu
dziecięcego lub zakładowego przedszkola, o których mowa w ust. 1p pkt 2 lit. a,
rozumie się również odpłatne nabycie przez pracodawcę usługi polegającej na
zapewnieniu dziecku pracownika, o którym mowa w art. 27f ust. 1, opieki
w żłobku, klubie dziecięcym lub przedszkolu.
1s. W przypadku dokonania wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego
środka trwałego, o którym mowa w art. 22k ust. 14, spełniającego warunki
określone w art. 22k ust. 15, którego dostawa zostanie wykonana w następnych
okresach sprawozdawczych, podatnicy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania
przychodów dokonaną wpłatę do wysokości kwoty, o której mowa w art. 22k ust. 14.
2. Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku
pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1) wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż
3000 zł – w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego
stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz
pracy nakładczej;
2) nie mogą przekroczyć łącznie 4500 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy
podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego
stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz
pracy nakładczej;
3) wynoszą 300 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż
3600 zł – w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania
podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład
pracy, i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;
4) nie mogą przekroczyć łącznie 5400 zł za rok podatkowy – w przypadku gdy
podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego
stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz
pracy nakładczej, miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest
położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, i podatnik
nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
2a. (uchylony)
3. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których
dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych
źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na
poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają
przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
3a. Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy
część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu,
a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów
określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2.
3b. W przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa
w art. 21 ust. 1 pkt 148, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku
służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, stosuje się w wysokości nieprzekraczającej tej części przychodów z danego źródła, która podlega opodatkowaniu.
4. Koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym,
w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.
5. U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania
przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach
poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym
roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody,
z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.
5a. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po
zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami,
nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania,
jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do
złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie
są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
– są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające
im przychody.
5b. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami,
odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu,
o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym
następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub
składane jest zeznanie.
5c. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane
z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą
okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich
część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty
uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
5d. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem
ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury
(rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw
albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
5e. Koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji
lub ich likwidacji.
6. Zasady określone w ust. 5–5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie
również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów,
pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone
w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów
odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.
6a. W celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności
gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów
pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej
gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.
6b. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku
podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa
się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego
podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
6ba. Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki
pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy,
z zastrzeżeniem ust. 6bc, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za
który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do
dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego
stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do
należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55.
6bb. Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 6ba, określone w
ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w
części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz
Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z
zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 37, stanowią koszty uzyskania przychodów w
miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:
1) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu,
za który są należne – w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu
następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub
innego stosunku prawnego łączącego strony – nie później niż do 15 dnia tego
miesiąca.
W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 23 ust. 1
pkt 55a i ust. 3d.
6bc. Wpłaty dokonywane do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, w części finansowanej
przez podmiot zatrudniający w rozumieniu tej ustawy, z zastrzeżeniem
art. 23 ust. 1 pkt 37a, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który
są one należne, pod warunkiem że zostaną odprowadzone w terminie określonym
w tej ustawie. W przypadku uchybienia temu terminowi do wpłat tych stosuje się
przepisy art. 23 ust. 1 pkt 55aa.
6c. Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane
koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone
o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych,
poczynione w czasie ich posiadania.
6d. Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym
mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub
w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły
wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz
kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej
wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od
spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych
przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów
uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których
mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c, nabytych w drodze spadku zalicza się również
udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę
oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość
zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe,
zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia,
również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia
o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego
zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c.
6e. Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na
podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz
dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
6f. Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są
corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym
nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do
roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu
odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych
w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego
samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.
7. (uchylony)
7a. (uchylony)
7b. Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:
1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca
w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 22m ust. 1 pkt 3 od
wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2.
7c. Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu
amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą
omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów
uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została
otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument
potwierdzający przyczyny korekty.
7d. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 7c, podatnik nie
poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów
uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest
obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty
uzyskania przychodów.
7e. Przepisów ust. 7c i 7d nie stosuje się do:
1) korekty dotyczącej kosztu uzyskania przychodów związanego
z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu;
2) korekty cen transferowych, o której mowa w art. 23q.
7f. Jeżeli korekta, o której mowa w ust. 7c, następuje po likwidacji
pozarolniczej działalności gospodarczej, likwidacji działów specjalnych produkcji
rolnej albo zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania
określoną w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawie z dnia
24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r.
o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, lub
zmianie zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów specjalnych produkcji
rolnej, zmniejszenia lub zwiększenia kosztów uzyskania przychodów dokonuje się
w ostatnim okresie rozliczeniowym przed likwidacją pozarolniczej działalności
gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, zmianą formy
opodatkowania lub zmianą zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów
specjalnych produkcji rolnej.
7g. Przepisy ust. 7c i 7d stosuje się odpowiednio do korekty wartości
rynkowej składnika majątku, wynikającej z decyzji organu podatkowego
określającej wartość rynkową składnika majątku podatnika, o którym mowa
w art. 3 ust. 1 lub 2a, w innej wysokości niż przyjęta dla celów opodatkowania
podatkiem równoważnym do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków,
o którym mowa w art. 30da, przez państwo członkowskie Unii Europejskiej,
z którego terytorium składnik ten został przeniesiony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
8. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne)
dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.
8a. W przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną
rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania
przychodu uważa się:
1) wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4,
pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych – jeżeli rzeczy te lub prawa
były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki;
2) wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu
wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek
formie – jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych
lub wartości niematerialnych i prawnych spółki.
9. Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:
1) z tytułu zapłaty twórcy za przeniesienie prawa własności wynalazku,
topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego,
znaku towarowego lub wzoru zdobniczego – w wysokości 50% uzyskanego
przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
2) z tytułu opłaty licencyjnej za przeniesienie prawa stosowania wynalazku,
topografii układu scalonego, wzoru użytkowego, wzoru przemysłowego,
znaku towarowego lub wzoru zdobniczego, otrzymanej w pierwszym roku
trwania licencji od pierwszej jednostki, z którą zawarto umowę licencyjną –
w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a;
3) z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców
z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania
przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu,
z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu
pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na
ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe,
o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru
stanowi ten przychód;
3a) (uchylony)
4) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 – w wysokości 20% uzyskanego
przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa
w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód;
5) z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2
pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej
niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku
stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2;
6) z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uzyskanych na
podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa cywilnego dotyczące
umowy zlecenia lub o dzieło – w wysokości 20% uzyskanego przychodu,
z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone
przez płatnika lub opłacone przez podatnika w danym miesiącu składki na
ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe,
o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru
stanowi ten przychód.
9a. W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których
mowa w ust. 9 pkt 1–3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę
pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.
9aa. W przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa
w art. 21 ust. 1 pkt 148, suma łącznych kosztów uzyskania przychodów, o których
mowa w ust. 9 pkt 1–3, oraz przychodów zwolnionych od podatku na podstawie
art. 21 ust. 1 pkt 148 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty
stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.
9b. Przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:
1) działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz,
architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk
plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości
audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier
komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii,
lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2) działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej
i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3) produkcji audialnej i audiowizualnej;
4) działalności publicystycznej;
5) działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej,
popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6) działalności konserwatorskiej;
7) prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego
1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231
oraz z 2020 r. poz. 288), do opracowania cudzego utworu w postaci
tłumaczenia;
8) działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej,
badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności
dydaktycznej.
10. Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe
niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1–4
i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie
poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio.
10a. Przepis ust. 10 stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku
podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1–
3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a.
11. Jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są
niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu
autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym
rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika w wysokości
wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi
biletami okresowymi.
11a. (uchylony)
12. Do przychodów, o których mowa w art. 14, nie mają zastosowania koszty
uzyskania przychodów określone w ust. 9.
13. Przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy
pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy
zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.
14. Koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia waluty
wirtualnej stanowią udokumentowane wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie
waluty wirtualnej oraz koszty związane ze zbyciem waluty wirtualnej, w tym
udokumentowane wydatki poniesione na rzecz podmiotów, o których mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz
finansowaniu terroryzmu.
15. Koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14, są potrącane
w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 16.
16. Nadwyżka kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 14,
nad przychodami z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej uzyskanymi w roku
podatkowym powiększa koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia
waluty wirtualnej poniesione w następnym roku podatkowym.

Art. 22a. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące
własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym
zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez
podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością
gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub
umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od
przewidywanego okresu używania:
1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane dalej
„inwestycjami w obcych środkach trwałych”,
2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub
współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby
związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej
w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych
składników – jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający
– zwane także środkami trwałymi;
4) tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU ex 30.11).

Art. 22b. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte od
innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia
do używania:
1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności
przemysłowej,
7) wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych
z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub
organizacyjnej (know-how)
– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez
podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością
gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy
licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej
w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 22c, niezależnie od
przewidywanego okresu używania:
1) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części w drodze:
a) kupna,
b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych,
zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
1a) wartość firmy, jeżeli w związku z przeniesieniem na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części
przedsiębiorstwa wartość ta została opodatkowana w państwie członkowskim
Unii Europejskiej podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, o którym mowa w art. 30da – w przypadku gdy przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część przenoszone są z tego państwa,
2) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może
być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich
koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika
odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął
decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac
rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze
sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,
3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności lub
współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby
związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej
w art. 23a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo
uprawnionymi do korzystania z tych wartości – jeżeli zgodnie z przepisami
rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający
– zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Art. 22c. Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale
mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub
wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie
podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony
w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania
działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia
wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności,
w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
– zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Art. 22d. 1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od
składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość
początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 10 000 zł; wydatki
poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów
w miesiącu oddania ich do używania.
2. Składniki majątku, o których mowa w art. 22a–22c, z wyłączeniem
składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej
w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje
się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których
mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Art. 22e. 1. Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie
składniki majątku wymienione w art. 22a ust. 1 i art. 22b ust. 1, o wartości
początkowej przekraczającej 10 000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich
okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo
wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy
rok – podatnicy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu,
w którym ten rok upłynął:
1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych
i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;
2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną nabycia lub
kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na
okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy
zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych
stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy, zwanym
„Wykazem stawek amortyzacyjnych”, a dla wartości niematerialnych
i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art. 22m;
3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym okresie
dokonywania odpisów amortyzacyjnych;
4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę
odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów
wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników
majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną
kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a
pkt 2; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki
odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu
zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia wydatków
na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku o wartości
początkowej przekraczającej 10 000 zł do kosztów uzyskania przychodów,
a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia lub
wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia ich do
środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów danego
miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w następnych miesiącach.

Art. 22f. 1. Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną
upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1–3 oraz
w art. 22b.
2. Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na
ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, mogą dokonywać
odpisów amortyzacyjnych od zamówionego przez nich taboru transportu
morskiego w budowie, o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 4.
3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h–22m, gdy
wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu
przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h–22m albo
jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.
4. Jeżeli tylko część nieruchomości, w tym budynku mieszkalnego lub lokalu
mieszkalnego, jest wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej
bądź wynajmowana lub wydzierżawiana – odpisów amortyzacyjnych dokonuje się
w wysokości ustalonej od wartości początkowej nieruchomości, budynku lub
lokalu odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej do
prowadzenia działalności gospodarczej, wynajmowanej lub wydzierżawianej, do
ogólnej powierzchni użytkowej tej nieruchomości, budynku lub lokalu.
5. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu zabezpieczenia
wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje dotychczasowy właściciel,
w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca.

Art. 22g. 1. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2–18, uważa się:
1) w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia;
1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia powiększoną
o wartość przychodu, określonego w art. 11 ust. 2b;
2) w razie wytworzenia we własnym zakresie – koszt wytworzenia;
3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób
– wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa
o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości;
4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do
spółki niebędącej osobą prawną:
a) wartość początkową, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne
– jeżeli przedmiot wkładu był amortyzowany,
b) wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu,
niezaliczone do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie
– jeżeli przedmiot wkładu nie był amortyzowany,
c) wartość określoną zgodnie z art. 19 – jeżeli ustalenie wydatków na
nabycie lub wytworzenie przedmiotu wkładu przez wspólnika wnoszącego wkład, będącego osobą fizyczną, jest niemożliwe
i przedmiot wkładu nie był wykorzystywany przez wnoszącego wkład
w prowadzonej działalności gospodarczej, z wyłączeniem wartości
niematerialnych i prawnych wytworzonych przez wspólnika we własnym zakresie;
5) w razie otrzymania w związku z likwidacją spółki lub osoby prawnej,
z zastrzeżeniem ust. 14b, ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą
jednak od ich wartości rynkowej;
6) w razie nabycia, o którym mowa w art. 14 ust. 2e – wartość wierzytelności
(należności) uregulowanej w wyniku wykonania świadczenia niepieniężnego,
o którym mowa w tym przepisie; przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio;
7) w razie prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a,
działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
zagraniczny zakład – wartość, o której mowa w art. 22 ust. 1n;
8) w razie gdy podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przeniósł w celu
wykorzystywania w prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
działalności gospodarczej składnik majątku swojego zagranicznego zakładu,
w tym w wyniku jego likwidacji, lub przeniósł w związku ze zmianą miejsca
zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu
wykorzystywania w tej działalności składnik majątku wykorzystywany
w działalności gospodarczej prowadzonej poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej – wartość określoną zgodnie z art. 22 ust. 1na.
1a. Przepis ust. 1 pkt 4 lit. a i b stosuje się odpowiednio w przypadku
składnika majątku wnoszonego w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki
niebędącej osobą prawną przez wspólnika, który składnik ten otrzymał
w następstwie likwidacji spółki niebędącej osobą prawną bądź wystąpienia z takiej spółki.
2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5,
a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego,
przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do takiej spółki.
3. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty
związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu,
załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji
i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych,
skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów
i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od
towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje
obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy
podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku
importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
4. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do
wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku
i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz
z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków
trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika,
jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży
oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych,
w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem
odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
5. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym
mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do
używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony
w ust. 1 pkt 3–5, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.
7. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz
budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się, stosując
odpowiednio ust. 3–5.
8. Jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części
nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia
wykazu, o których mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje
się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika,
z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju
z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu
oraz stanu i stopnia ich zużycia.
9. Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa
w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej
z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust. 8, przez biegłego,
powołanego przez podatnika.
10. Podatnicy mogą ustalić wartość początkową budynków mieszkalnych lub
lokali mieszkalnych: wynajmowanych, wydzierżawianych albo używanych przez
właściciela na cele prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, przyjmując
w każdym roku podatkowym wartość stanowiącą iloczyn metrów kwadratowych
wynajmowanej, wydzierżawianej lub używanej przez właściciela powierzchni
użytkowej tego budynku lub lokalu i kwoty 988 zł, przy czym za powierzchnię
użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości.
11. W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość
początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej
pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma
zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową
małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności
gospodarczej prowadzonej odrębnie.
12. W razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału
podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów – wartość
początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się
w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu
o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się
odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.
13. Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:
1) podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
2) zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu
lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki
niebędącej osobą prawną,
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków
na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków
– jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do
ewidencji (wykazu).
13a. Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w przypadku kontynuowania
działalności po zmarłym przedsiębiorcy przez przedsiębiorstwo w spadku.
14. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową
nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
1) suma ich wartości rynkowej w przypadku wystąpienia dodatniej wartości
firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2;
2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej
części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych
niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi
i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
14a. Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.
14b. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub
spółki środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które
uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej lub spółki jako wkład
niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis
ust. 12 stosuje się odpowiednio.
14c. W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej
osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio.
15. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących
środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla
celów podatku od spadków i darowizn.
16. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3–5 oraz ust. 2, 8,
9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
17. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy,
rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków,
ustaloną zgodnie z ust. 1, 3–9 i 11–15, powiększa się o sumę wydatków na ich
ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub
peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 10 000 zł. Środki
trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich
przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku
podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości
użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania,
mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością
produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
18. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw
majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie (opłaty)
wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw
majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw
uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę – przy ustalaniu wartości
początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.
19. (uchylony)
20. W razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części składowej
lub peryferyjnej wartość początkową tego środka zmniejsza się, od następnego
miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia (kosztem wytworzenia)
odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie połączenia, sumą odpisów
amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego.
21. Jeżeli odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego środka
trwałego, w miesiącu połączenia zwiększa się wartość początkową tego innego
środka o różnicę, o której mowa w ust. 20.
22. Przepis ust. 12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że
podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub
podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku
podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu
o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego.

Art. 22h. 1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się:
1) od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono
do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca,
w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich
wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto
lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje
również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty
uzyskania przychodów;
2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w budowie,
o którym mowa w art. 22a ust. 2 pkt 4, począwszy od pierwszego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym armator poniósł wydatki (w tym
dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10%
wartości kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość
kontraktową, o której mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień
zawarcia umowy na budowę danego obiektu;
3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość
odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów
amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku;
4) od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych
nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po
miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
2. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod
amortyzacji określonej w art. 22i–22k dla poszczególnych środków trwałych przed
rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego
zamortyzowania danego środka trwałego.
3. Podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo
połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują
odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów
oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie
prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2–7.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki
majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do
ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu
wnoszącego taki wkład.
3b. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub
spółki środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które
uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej lub spółki jako wkład
niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis
ust. 3 stosuje się odpowiednio.
3c. W przypadku otrzymania, w związku z likwidacją spółki niebędącej
osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
3d. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym
w art. 22g ust. 1 pkt 4 lit. a.
3e. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w przypadku kontynuowania
działalności po zmarłym przedsiębiorcy przez przedsiębiorstwo w spadku.
4. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach
co miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku
podatkowego, z uwzględnieniem art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do
ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za okres
od wprowadzenia ich do ewidencji (wykazu) do końca tego roku podatkowego.

Art. 22i. 1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem
art. 22j–22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych
w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1
pkt 1.
2. Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki
podwyższać:
1) dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a) pogorszonych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż
1,2,
b) złych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4;
2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru
pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków
przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej – przy
zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4;
3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4–6 i 8 Klasyfikacji, poddanych
szybkiemu postępowi technicznemu – przy zastosowaniu współczynników
nie wyższych niż 2,0.
3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających
podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają
podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym
zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.
4. Podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych
w ust. 2 pkt 3 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji,
albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
5. Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych
stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się
począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji,
albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych, podanych
w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników
określonych w ust. 2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden
wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla
danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.
7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli,
określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków
transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi technicznemu,
o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek
amortyzacyjnych.

Art. 22j. 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić
stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz
pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres
amortyzacji nie może być krótszy niż:
1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji:
a) 24 miesiące – gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł,
b) 36 miesięcy – gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie
przekracza 50 000 zł,
c) 60 miesięcy – w pozostałych przypadkach;
2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych – 30 miesięcy;
3) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 – 10 lat,
z wyjątkiem:
a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych
wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków
niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale
związanych z gruntem,
b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3
, domków
kempingowych i budynków zastępczych
– dla których okres amortyzacji – nie może być krótszy niż 3 lata;
4) dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna
z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% – 40 lat pomniejszone
o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do
używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:
1) używane – jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były
wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub
2) ulepszone – jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione
przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości
początkowej.
3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:
1) używane – jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były
wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2) ulepszone – jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione
przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości
początkowej.
4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych
do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:
1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach – okres
amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat;
2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 –
okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.
5. (uchylony)
6. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla
wprowadzonych po raz pierwszy do ewidencji:
1) odwiertów rozpoznawczych lub wydobywczych,
2) platform wiertniczych lub produkcyjnych
− z tym że okres ich amortyzacji nie może być krótszy niż 60 miesięcy.

Art. 22k. 1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości
początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji oraz
środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym
podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie
stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik
nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości
początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty
amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1,
podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.
2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1,
w zakładzie danego podatnika położonym na terenie gminy o szczególnym
zagrożeniu wysokim bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją
i degradacją społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala
Rada Ministrów – stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można
podwyższyć przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0, dokonując
obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.
3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego:
1) gmina zostanie wyłączona z wykazu, o którym mowa w ust. 2, lub
2) podatnik przestanie mieć siedzibę na terenie gminy, o której mowa w ust. 2
– podatnik może stosować do końca tego roku podwyższone stawki amortyzacyjne.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie
działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą
dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej
środków trwałych zaliczonych do grupy 3–8 Klasyfikacji, z wyłączeniem
samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały
wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości
kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
8. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały
wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku
podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub
art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.
9. Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się
odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa
w art. 22f ust. 3.
10. Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną
w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach
prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
11. Przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego
prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności,
a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej
rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik
spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby,
jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
12. Przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według
średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień
roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło
zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1000 zł.
13. W przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów
amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, odnosi się do łącznej wartości odpisów
przypadających zgodnie z art. 8 na wspólników tej spółki.
14. Podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać
jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych
fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3–6 i 8 Klasyfikacji w
roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości
nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł
obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka
trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.
15. Przepis ust. 14 stosuje się, pod warunkiem że:
1) wartość początkowa jednego środka trwałego, o którym mowa w ust. 14,
nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000 zł lub
2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, o których
mowa w ust. 14, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10 000
zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3500 zł.
16. Kwotę jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14,
pomniejsza się o wysokość zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów wpłaty
na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s.
17. W przypadku, o którym mowa w ust. 15 pkt 2, kwotę jednorazowego
odpisu amortyzacyjnego, o której mowa w ust. 14, pomniejsza się o kwotę odpisów
amortyzacyjnych dokonanych przez podatnika od środków trwałych, o których
mowa w ust. 14.
18. Do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, o których mowa w
ust. 14, stosuje się odpowiednio przepis ust. 8, z tym że suma dokonanych odpisów
amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art.
22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, nie może przekroczyć
wartości początkowej tych środków trwałych.
19. W przypadku spółki niebędącej osobą prawną kwota limitu odpisów
amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 14, odnosi się do łącznej wartości odpisów
przypadających zgodnie z art. 8 na wspólników tej spółki.
20. Jeżeli w związku z nabyciem środka trwałego podatnik ma prawo do
dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w ust. 7 i 14,
to dokonuje on odpisu amortyzacyjnego na podstawie ust. 7 albo 14.
21. Jeżeli podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wpłatę na
poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, a następnie:
1) przed nabyciem środka trwałego, o którym mowa w ust. 14:
a) zlikwidował działalność gospodarczą albo
b) zmienił formę opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania
określoną odpowiednio w ustawie o zryczałtowanym podatku
dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym
albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu
okrętowego i przemysłów komplementarnych, albo
2) po nabyciu środka trwałego, o którym mowa w ust. 14:
a) nie dokonał jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środka trwałego lub
b) zbył odpłatnie środek trwały
– jest obowiązany do zwiększenia przychodów o wpłatę na poczet nabycia środka
trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, odpowiednio na ostatni dzień
prowadzenia działalności przed jej likwidacją, na ostatni dzień prowadzenia
działalności przed zmianą formy opodatkowania, na dzień, w którym podatnik
dokonał pierwszego odpisu na podstawie ust. 1 lub art. 22i, albo na dzień
odpłatnego zbycia środka trwałego.

Art. 22l. 1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu morskiego
w budowie, wymienionego w art. 22a ust. 2 pkt 4, dokonuje się w ratach co miesiąc
przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla taboru pływającego
w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru
wymienionych w ust. 1 stanowi część wartości kontraktowej, o której mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki), ponoszone na
budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę
dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu ich poniesienia.
3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do
końca miesiąca, w którym dany obiekt taboru został przyjęty do używania; jeżeli
nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora własność zamawianego
taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania przychodów
o dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i 2, w miesiącu,
w którym odstąpiono od umowy.
4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego
dokonuje się zgodnie z art. 22i. Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych
zgodnie z art. 22i i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie może
przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu morskiego.

Art. 22ł. 1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
otrzymanych do odpłatnego korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na
podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji, jeżeli z tych umów wynika prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę ustaloną w umowach, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach
określonych w art. 22h ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 22i
i 22m, ustala się w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o krótszym okresie
amortyzacji niż okres trwania umowy.
2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania na podstawie umów, o których
mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta umowa, podatnicy
dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków i wartości,
kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust. 1.
3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na podstawie
przepisów, o których mowa w ust. 1, stawki odpisów amortyzacyjnych ulegają
obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia okresu obowiązywania umowy,
z wyjątkiem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych o okresie
amortyzacji krótszym niż okres
obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek
odpisów amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu,
w którym zmieniono umowę.
4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1,
odpisów amortyzacyjnych od tych składników dokonują odpowiednio finansujący
lub korzystający na zasadach określonych w art. 22h–22k i art. 22m,
z uwzględnieniem przepisów rozdziału 4a.
5. Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1 dotyczą środków trwałych
zaliczonych do grupy 3–6 Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co najmniej
60 miesięcy oraz zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych
dokonuje korzystający, podatnik może stosować zasady określone w ust. 1–3.
6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a:
1) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający albo
2) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych
– oraz nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów, o których mowa
w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość początkową, zgodnie
z art. 22g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, pomniejszoną o spłatę
wartości początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7, oraz o sumę dokonanych
przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Art. 22m. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 22ł ust. 1–3, okres
dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych
nie może być krótszy niż:
1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich –
24 miesiące;
2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych
i telewizyjnych – 24 miesiące;
3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych – 12 miesięcy;
4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych – 60 miesięcy.
2. Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, podatnicy
mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy.
3. Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości
niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem
dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
4. Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do
lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do
domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się przy
zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%; przy ustalaniu
wartości początkowej tych praw podatnicy mogą stosować zasadę określoną
w art. 22g ust. 10, z tym że wówczas roczna stawka amortyzacyjna wynosi 1,5%.

Art. 22n. 1. Podatnicy prowadzący, zgodnie z przepisami o rachunkowości,
księgi rachunkowe są obowiązani do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia
wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a–22m.
2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów są
obowiązani do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, zawierającej, z zastrzeżeniem ust. 3, co najmniej:
1) liczbę porządkową;
2) datę nabycia;
3) datę przyjęcia do używania;
4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;
5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;
6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych;
7) wartość początkową;
8) stawkę amortyzacyjną;
9) kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres
dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był
kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej
wykreślony i ponownie wprowadzony;
10) zaktualizowaną wartość początkową;
11) zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych;
12) wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową;
13) datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.
3. Nie podlegają objęciu ewidencją budynki mieszkalne, lokale mieszkalne
i własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do
lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
których wartość początkową ustala się zgodnie z art. 22g ust. 10.
4. Zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do
używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka
trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.
5. W razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję,
o której mowa w ust. 2, uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za
okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego, podatku
tonażowego lub zryczałtowanego podatku od wartości sprzedanej produkcji, o
którym mowa w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego
i przemysłów komplementarnych.
6. W razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania
przychodów.

Art. 22o. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa,
w drodze rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych,
o których mowa w art. 22a, wartości początkowej składników majątku, o której
mowa w art. 22d ust. 1, kwoty określonej w art. 22g ust. 10 do obliczenia wartości
początkowej budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych, jednostkowej ceny
nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 22g ust. 17,
oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 22j ust. 1 pkt 1
lit. a i b, jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych w okresie trzech
kwartałów w roku poprzedzającym rok podatkowy w stosunku do analogicznego
okresu roku ubiegłego przekroczy 10%.
2. Wskaźniki wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes
Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych.

Art. 22p. 1. Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie
zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność
dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo
przedsiębiorców:
1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia
przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy
o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub
świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę
towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów
i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3) pomimo zawarcia na fakturze wyrazów „mechanizm podzielonej płatności”
zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została
dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego
w art. 108a ust. 1a tej ustawy.
2. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej
części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1,
podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą w tej części:
1) zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2) w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów
– zwiększają przychody
– w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa
rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z
pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1) nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości
niematerialnych i prawnych;
2) dokonania płatności:
a) po likwidacji pozarolniczej działalności gospodarczej,
b) po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę
opodatkowania określoną w ustawie o zryczałtowanym podatku
dochodowym albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym
– z tym że zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie
przychodów następuje za rok podatkowy, w którym nastąpiła likwidacja tej
działalności, albo za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy, w którym
nastąpiła zmiana formy opodatkowania.
4. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy
płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata
należności przez podatnika:
1) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia
przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o
podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie
należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art.
117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego
właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni
od dnia zlecenia przelewu lub
2) została dokonana przelewem na rachunek banku lub rachunek spółdzielczej
kasy oszczędnościowo-kredytowej:
a) służący do dokonywania rozliczeń z tytułu nabywanych przez ten bank
lub tę kasę wierzytelności pieniężnych lub
b) wykorzystywany przez ten bank lub tę kasę do pobrania należności od
nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie
usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części
dostawcy towarów lub usługodawcy, lub
c) prowadzony przez ten bank lub tę kasę w ramach gospodarki własnej,
niebędący rachunkiem rozliczeniowym
– jeżeli odpowiednio bank, spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa lub
podmiot będący wystawcą faktury, wraz z informacją o numerze rachunku do
zapłaty, przekazali podatnikowi informację, że rachunek wskazany do zapłaty
jest rachunkiem, o którym mowa w lit. a, b lub c, lub
3) została dokonana z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, o
którym mowa w art. 108a ustawy o podatku od towarów i usług, lub
4) wynika z faktury dokumentującej czynności z tytułu
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, importu towarów, importu usług
lub dostawy towarów rozliczanej przez nabywcę.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
1) wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów,
z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione
w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub
jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g
ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę
naliczania odpisów amortyzacyjnych
– wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone
o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są
jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego
zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne
zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez
względu na czas ich poniesienia;
2) (uchylony)
3) (uchylony)
4) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według
zasad określonych w art. 22a–22o, w części ustalonej od wartości samochodu
przewyższającej kwotę:
a) 225 000 zł – w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem
elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia
2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 908 i 1086),
b) 150 000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych;
5) strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych
w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 1;
6) strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków
trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany
rodzaju działalności;
6a) strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i prawnych, jeżeli
te środki lub wartości zostały przeniesione poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej w sposób określony w art. 30da;
7) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika;
kosztem uzyskania przychodów są jednak:
a) podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub
możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,
b) odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym
funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności
pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych
odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu;
8) wydatków na:
a) spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od
tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
– pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki
(kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej
pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu
kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
– pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne
stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej
pożyczki (kredytu) – w wysokości różnicy pomiędzy kwotą
udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,
b) spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych gwarancji
i poręczeń,
c) umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem
(nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów;
9) odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło
przychodów;
9a) odsetek od udziału kapitałowego wspólnika spółki niebędącej osobą prawną;
10) wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci,
a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą
prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki;
kosztem uzyskania przychodów jest jednak wynagrodzenie małżonka
podatnika i małoletnich dzieci podatnika, a w przypadku prowadzenia
działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków
i małoletnich dzieci wspólników tej spółki, należne z tytułów określonych
w art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 2, 8 i 9 lub z tytułu odbywania praktyk
absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r.
o praktykach absolwenckich (Dz. U. z 2018 r. poz. 1244), z zastrzeżeniem
pkt 55 i art. 22 ust. 6ba;
10a) wartości pracy osób, o których mowa w art. 3 ustawy o zarządzie
sukcesyjnym, na rzecz przedsiębiorstwa w spadku;
11) darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów
są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których
mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu
przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego, z przeznaczeniem
wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te
organizacje;
12) podatku dochodowego, podatku od spadków i darowizn;
13) jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób
zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz
dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia
warunków pracy;
14) kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań;
15) grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym
skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od
tych grzywien i kar;
16) kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu:
a) nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
b) niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli
dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
16a) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia
11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania
niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1932,
z 2019 r. poz. 1403 oraz z 2020 r. poz. 284), z tym że kosztem uzyskania
przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2
tej ustawy;
16b) dodatkowej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów, o której mowa w art. 17
ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych
z eksploatacji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1610 oraz z 2020 r. poz. 284), z tym że
kosztem uzyskania przychodów są poniesione opłaty, o których mowa
w art. 14 ust. 1 oraz art. 28a ust. 1 tej ustawy, z wyłączeniem połowy opłaty
ustalonej zgodnie z art. 28a ust. 4 tej ustawy;
16c) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 77 ust. 2 ustawy z dnia
11 września 2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1895 oraz z 2020 r. poz. 150, 284 i 875), z tym że kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata, o której mowa w art. 72 ust. 2 tej ustawy;
16d) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia
24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. z 2019 r. poz. 521 i
1403 oraz z 2020 r. poz. 150 i 284), z tym że kosztem uzyskania przychodów
są poniesione wydatki, o których mowa w art. 37 ust. 4, oraz poniesione
opłaty, o których mowa w art. 38 ust. 2 tej ustawy;
16e) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 37 ust. 2 ustawy z dnia
13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami
opakowaniowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 1114), z tym że kosztem uzyskania
przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 34
ust. 2 tej ustawy;
16f) dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 12i ust. 1 ustawy z dnia
11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2365
oraz z 2020 r. poz. 322 i 1492);
16g) dodatkowej opłaty, o której mowa w art. 9
2 ust. 21 ustawy z dnia
26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277 oraz z 2020 r. poz. 1492);
17) wierzytelności odpisanych jako przedawnione;
18) odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych
i innych należności, do których stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia
1997 r. – Ordynacja podatkowa;
19) kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów,
wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od
wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług;
20) wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności lub
ich części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako
przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w
sposób określony w ust. 2;
21) odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów są odpisy
aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o rachunkowości, od
tej części należności, która była uprzednio zaliczona na podstawie art. 14 do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona na
podstawie ust. 3;
22) rezerw, jeżeli obowiązek ich tworzenia w ciężar kosztów nie wynika
z odrębnych ustaw; nie są jednak kosztem uzyskania przychodów rezerwy
utworzone zgodnie z ustawą o rachunkowości;
23) kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi
gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych;
24) (uchylony)
25) (uchylony)
26) kwot dodatkowych opłat rocznych za niezabudowanie bądź
niezagospodarowanie gruntów w określonym terminie, wynikającym
z przepisów o gospodarce nieruchomościami;
27) udzielonych pożyczek, w tym straconych pożyczek;
28) (uchylony)
29) wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy o rehabilitacji
zawodowej;
30) składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest
obowiązkowa, z wyjątkiem:
a) wpłat podatników prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie
turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji
Turystycznej,
b) składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców
i pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw – do
wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty
odpowiadającej 0,25% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim
roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenie społeczne; jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych
wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania
przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty 250 zł;
31) kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na
obszarze Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych
źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego;
32) naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań,
w tym również od pożyczek (kredytów);
33) odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających
koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji;
34) strat z odpłatnego zbycia wierzytelności, w tym w sposób określony w art. 17
ust. 1 pkt 9, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które uprzednio na
podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychód należny – do wysokości
uprzednio zarachowanej jako przychód należny;
34a) strat w części niepokrytej przychodami uzyskanymi z nabytych
wierzytelności, w tym nabytego pakietu wierzytelności;
34b) wydatków na nabycie wierzytelności, jeżeli wierzytelność ta uprzednio
została zbyta przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, w której
podatnik jest wspólnikiem – w części przekraczającej przychód uzyskany
przez podatnika z tego uprzedniego lub pierwszego zbycia;
35) (uchylony)
36) wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich
samochodów na potrzeby wykonywanej działalności:
a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) w wysokości
przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden
kilometr przebiegu pojazdu,
b) w jazdach lokalnych – w wysokości przekraczającej wysokość
miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej
stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra;
37) składek na ubezpieczenie społeczne oraz Fundusz Pracy, Fundusz
Solidarnościowy i inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych
ustaw – od nagród i premii wypłaconych w gotówce lub papierach
wartościowych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym;
37a) wpłat dokonywanych do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych – od nagród i premii
wypłaconych z dochodu po opodatkowaniu podatkiem dochodowym;
38) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni,
udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak
kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów
w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu
wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo
umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem
ust. 3e;
38a) wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów finansowych –
do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo rezygnacji
z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo ich odpłatnego
zbycia – o ile wydatki te, stosownie do art. 22g ust. 3 i 4, nie powiększają
wartości początkowej środka trwałego oraz wartości niematerialnych
i prawnych;
38b) zapłaconych odsetek i prowizji od kredytu, za który nabyto papiery
wartościowe, udziały (akcje), udziały w spółdzielni lub pochodne instrumenty
finansowe, przypadających proporcjonalnie na tę część kredytu, która nie
została wydatkowana na nabycie tych papierów wartościowych, udziałów
(akcji), udziałów w spółdzielni lub pochodnych instrumentów finansowych;
38c) wydatków poniesionych przez wspólnika na nabycie lub objęcie udziałów
(akcji) przekazywanych spółce nabywającej w drodze wymiany udziałów;
wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego
zbycia lub umorzenia otrzymanych za nie udziałów (akcji) spółki
nabywającej, ustalony zgodnie z pkt 38 i art. 22 ust. 1f;
38d) poniesionych wydatków związanych z zamianą waluty wirtualnej na inną walutę wirtualną;
39) (uchylony)
40) umorzonych pożyczek, jeżeli ich umorzenie nie jest związane
z postępowaniem restrukturyzacyjnym lub postępowaniem upadłościowym;
41) umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności lub jej części, które
uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne
– do wysokości zarachowanej jako przychód należny;
42) wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania
przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych oraz koszty, o których mowa w art. 22 ust. 1p pkt 2;
43) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:
a) podatek naliczony:
– jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub
nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów
lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
– w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów
i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot
różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od
towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub
wartości niematerialnej i prawnej,
b) podatek należny:
– w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia
towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu
przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania
przychodów nie jest jednak podatek należny w części
przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług,
która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów
o podatku od towarów i usług,
– w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub
świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony
zgodnie z odrębnymi przepisami,
– od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie
z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem
ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego
towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości,
c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości
początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 22a–22o, lub
dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub
wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji
– w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie
podatku odliczonego zgodnie z przepisami ustawy o podatku od
towarów i usług;
44) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego
ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków;
45) odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych
i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a–22o, od tej
części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub
wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości
niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania
podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek
formie;
45a) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych:
a) nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:
– nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania
rzeczy lub praw lub
– dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
– nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i
darowizn, lub
– nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych
przepisów zaniechano poboru podatku,
b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte lecz niezaliczone do
środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
c) oddanych do nieodpłatnego używania – za miesiące, w których składniki
te były oddane do nieodpłatnego używania;
45b) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych
i prawnych wniesionych do spółki niebędącej osobą prawną w postaci wkładu
niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji
związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub
organizacyjnej (know-how);
45c) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych
i prawnych, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4–7, jeżeli uprzednio te
prawa lub wartości były przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną,
której jest wspólnikiem, nabyte lub wytworzone a następnie zbyte – w części
przekraczającej przychód uzyskany przez podatnika z ich uprzedniego zbycia;
46) poniesionych wydatków z tytułu kosztów używania, stanowiącego własność
podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, samochodu osobowego
niebędącego składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, oraz
składek na ubezpieczenie takiego samochodu; te wydatki i składki w
wysokości 20% stanowią jednak koszty uzyskania przychodów pod
warunkiem, że samochód ten jest wykorzystywany również do celów
związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika;
46a) 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu kosztów
używania samochodu osobowego, innego niż określony w pkt 46, na potrzeby
prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej – jeżeli samochód
osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych
z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika;
47) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, innego niż określony
w pkt 46, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji,
w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla
celów ubezpieczenia;
47a) dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu,
o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy
o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie
samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną
w takiej proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł pozostaje do wartości
samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy;
48) strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów
ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte
ubezpieczeniem dobrowolnym;
49) wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych
składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi
przepisami do środków trwałych – w przypadku stwierdzenia, że składniki te
nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa;
50) opłat sankcyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają wpłacie
do budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
51) kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części pokrytej ze
środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych;
52) wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność
gospodarczą i osób z nimi współpracujących – w części przekraczającej
wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych
przepisach wydanych przez właściwego ministra;
53) (uchylony)
54) strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat (zaliczek,
zadatków) w związku z niewykonaniem umowy;
55) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat,
świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6,
art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz w art. 18, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania
praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r.
o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania
stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia
2016 r. – Prawo oświatowe, a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 22
ust. 6ba;
55a) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek,
z zastrzeżeniem pkt 37 oraz art. 22 ust. 6bb, określonych w ustawie z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części
finansowanej przez płatnika składek;
55aa) niedokonanych wpłat do pracowniczych planów kapitałowych, o których
mowa w ustawie o pracowniczych planach kapitałowych, w części
finansowanej przez podmiot zatrudniający, z zastrzeżeniem pkt 37a;
55b) należnych, wypłaconych, dokonanych lub postawionych do dyspozycji
wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12
ust. 1 i art. 13 pkt 2, 5 i 7–9 cudzoziemcowi, który w okresie świadczenia
pracy lub wykonywania osobiście działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie posiadał ważnego, wymaganego na podstawie odrębnych przepisów, dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a także składek z tytułu tych należności w części
finansowanej przez płatnika składek oraz zasiłków pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy temu
cudzoziemcowi;
56) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów
(przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116,
122, 129, 136 i 137;
57) składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub odnowionych
umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem umów dotyczących
ryzyka, o którym mowa w dziale I w grupach 1, 3 i 5 oraz w dziale II w
grupach 1 i 2 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 895), jeżeli
uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca i umowa
ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego,
w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:
a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających
z umowy,
c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie;
58) składek na ubezpieczenie zdrowotne, opłaconych w roku podatkowym przez
podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych;
59) dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na
podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych;
60) (uchylony)
61) poniesionych wydatków oraz wartości przekazanych rzeczy, praw lub
wykonanych usług, wynikających z czynności, które nie mogą być
przedmiotem prawnie skutecznej umowy, w szczególności w związku
z popełnieniem przestępstwa określonego w art. 229 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1950 i 2128 oraz z 2020 r. poz.
568, 875 i 1086);
62) podatku od wydobycia niektórych kopalin;
63) (uchylony)
64) wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania
z praw i wartości, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 4–7, nabytych lub
wytworzonych przez podatnika lub spółkę niebędącą osobą prawną, której jest
wspólnikiem, a następnie zbytych – w części przekraczającej przychód
uzyskany przez podatnika z ich zbycia;
65) podatku, o którym mowa w art. 30g;
66) daniny solidarnościowej, o której mowa w rozdziale 6a.
2. Za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te
wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako
odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ
postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek
niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów
postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów, lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli zachodzi okoliczność,
o której mowa w lit. a, lub
c) zakończeniu postępowania upadłościowego, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że
przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem
wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
3. Nieściągalność wierzytelności, w przypadku określonym w ust. 1 pkt 21,
uznaje się za uprawdopodobnioną, w szczególności gdy:
1) dłużnik zmarł, został wykreślony z Centralnej Ewidencji i Informacji
o Działalności Gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została
ogłoszona jego upadłość albo
2) zostało otwarte postępowanie restrukturyzacyjne lub został złożony wniosek
o zatwierdzenie układu w postępowaniu o zatwierdzenie układu, o którym
mowa w ustawie z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, lub zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu przepisów
o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków, albo
3) wierzytelność została zasądzona prawomocnym orzeczeniem sądu
i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
4) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika, na drodze powództwa
sądowego.
3a. (uchylony)
3b. W przypadku gdy opłata, w tym czynsz, z tytułu umowy leasingu, o której
mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym
charakterze została skalkulowana w sposób obejmujący koszty eksploatacji
samochodu osobowego, przepis ust. 1 pkt 46a stosuje się do tej części opłaty, która
obejmuje koszty eksploatacji samochodu osobowego.
3c. Przepis ust. 1 pkt 43 lit. c stosuje się odpowiednio w przypadku zmiany
prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
o której mowa w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.
3d. Przepis ust. 1 pkt 55a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt
37 oraz art. 22 ust. 6bb, do składek na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy
oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
3e. Przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie
jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu
tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, dokonanej
na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych
i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.
3f. W przypadku gdy podatnik wniósł do spółki niebędącej osobą prawną
wkład niepieniężny, a spółka niebędąca osobą prawną uległa przekształceniu
w spółkę lub została przejęta przez spółkę, przez wydatki na nabycie lub objęcie
udziałów (akcji) spółki uważa się wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie
składników majątku stanowiących przedmiot takiego wkładu, niezaliczone do
kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.
4. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych,
uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika.
5. Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, powinien być,
z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu
pojazdu potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca. Do
prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu obowiązana jest osoba używająca tego
pojazdu. W razie braku tej ewidencji wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu
używania samochodów na potrzeby podatnika nie stanowią kosztu uzyskania
przychodów.
5a. Poniesione wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 46 i 46a, oraz kwota,
o której mowa w ust. 1 pkt 47a, obejmują także podatek od towarów i usług, który
zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług nie stanowi podatku
naliczonego, oraz naliczony podatek od towarów i usług, w tej części, w jakiej
zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje
obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług.
5b. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do odpisów z tytułu zużycia
samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został oddany przez podatnika do
odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a
pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot
działalności podatnika.
5c. W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na
podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym
mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę
wartości samochodu osobowego.
5d. W przypadku gdy umowa najmu, dzierżawy lub inna umowa o podobnym
charakterze została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy, przez wartość
samochodu, o której mowa w ust. 1 pkt 47a, rozumie się wartość przyjętą dla celów ubezpieczenia.
5e. W przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym
w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności
i paliwach alternatywnych kwota limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, wynosi 225 000 zł.
5f. W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa
w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika.
5g. Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów
ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej
ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a
ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.
5h. W przypadku ustalenia, że podatnik, niezgodnie ze stanem faktycznym,
nie stosował ograniczenia wynikającego z ust. 1 pkt 46a, przepis ten stosuje się od
dnia rozpoczęcia używania przez podatnika danego samochodu osobowego.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat dokonywanych przez
przedsiębiorców, prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki,
wypoczynku, sportu i rekreacji, na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej,
uznawaną za koszt uzyskania przychodów.
7. Ewidencja przebiegu pojazdu, o której mowa w ust. 5, powinna zawierać
co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby
używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny
numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd – dokąd), liczbę faktycznie
przejechanych kilometrów, stawkę za 1 km przebiegu, kwotę wynikającą
z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km
przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.
8. Przepis ust. 1 pkt 38b stosuje się wyłącznie przy określaniu dochodu,
o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 1 oraz art. 30b ust. 2 pkt 1–4.
9. Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli
darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym
przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i
nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15.

Art. 23a. Ilekroć w rozdziale jest mowa o:
1) umowie leasingu – rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie
cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana
dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania
i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie,
zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub
wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego
użytkowania gruntów;
2) podstawowym okresie umowy leasingu – rozumie się przez to czas
oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na który
może być przedłużona lub skrócona; w przypadku zmiany strony lub stron tej
umowy podstawowy okres umowy uważa się za zachowany, jeżeli inne
postanowienia umowy nie uległy zmianie;
3) odpisach amortyzacyjnych – rozumie się przez to odpisy amortyzacyjne
dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a–22m,
z uwzględnieniem art. 23;
4) normatywnym okresie amortyzacji – rozumie się przez to w odniesieniu do:
a) środków trwałych – okres, w którym odpisy amortyzacyjne, wynikające
z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek
amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków
trwałych,
b) wartości niematerialnych i prawnych – okres ustalony w art. 22m;
5) rzeczywistej wartości netto – rozumie się przez to:
a) wartość początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami,
pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 1,
b) wartość, o której mowa w art. 22ł ust. 6;
6) hipotetycznej wartości netto – rozumie się przez to wartość początkową
określoną zgodnie z art. 22g pomniejszoną o:
a) odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w art. 22k
ust. 1 z uwzględnieniem współczynnika 3 – w odniesieniu do środków trwałych,
b) odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie
skróconych okresów amortyzowania, o których mowa w pkt 4 lit. b –
w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych;
7) spłacie wartości początkowej – rozumie się przez to faktycznie otrzymaną
przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu równowartość
wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych, określoną zgodnie z art. 22g, w podstawowym okresie umowy
leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą korzystającemu,
o której mowa w art. 23d albo art. 23h.

Art. 23b. 1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez
korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód
finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt
uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:
1) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona
w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40%
normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są
podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości
niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli
jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2) umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna
nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3) suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2,
pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej
wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy
leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących
uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości
rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje
się odpowiednio.
2. Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień
w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
1) art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem
zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. poz. 143, z 1998 r. poz. 1063 oraz z 1999 r.
poz. 484 i 1178)
– do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f–23h.
3. W przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną
ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek.

Art. 23c. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której
mowa w art. 23b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego własność środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem tej
umowy:
1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie
sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej wartości netto
środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przychód ten
określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad określonych
w art. 19;
2) kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży jest
rzeczywista wartość netto.

Art. 23d. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu,
o której mowa w art. 23b ust. 1, finansujący przenosi na osobę trzecią własność
środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, będących
przedmiotem tej umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości
uzgodnioną kwotę – przy określaniu przychodu ze sprzedaży i kosztu jego
uzyskania stosuje się przepisy art. 14, art. 19, art. 22 i art. 23.
2. Kwota wypłacona korzystającemu, w przypadku określonym w ust. 1,
stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego w dniu zapłaty do wysokości
różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną wartością netto.
3. Kwota otrzymana przez korzystającego, w przypadku określonym w ust. 1,
stanowi jego przychód w dniu jej otrzymania.

Art. 23e. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu,
o której mowa w art. 23b ust. 1 pkt 1, finansujący oddaje korzystającemu do
dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące
przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem
uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony tej umowy.
2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu, o której mowa
w art. 23b ust. 1 pkt 2, finansujący oddaje korzystającemu do dalszego używania
środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące przedmiotem tej umowy,
przychodem finansującego są opłaty ustalone przez strony tej umowy, także wtedy,
gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.

Art. 23f. 1. Do przychodów finansującego, z zastrzeżeniem ust. 3,
i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się
opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości
początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są
spełnione łącznie następujące warunki:
1) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony;
2) suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny podatek
od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia
przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy
odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej
umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio;
3) umowa zawiera postanowienie, że w podstawowym okresie umowy leasingu:
a) odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, w przypadku gdy nie
jest osobą wymienioną w lit. b, albo
b) finansujący rezygnuje z dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca
działalności gospodarczej.
2. Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest
określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu trwania tej umowy.
3. Do przychodów finansującego zalicza się opłaty, o których mowa
w art. 23b ust. 1, uzyskane z tytułu wszystkich umów leasingu zawartych przez
finansującego dotyczących tego samego środka trwałego lub wartości
niematerialnej i prawnej, w części przewyższającej spłatę wartości początkowej,
określonej zgodnie z art. 22g.

Art. 23g. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1,
i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na
korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych będących przedmiotem tej umowy:
1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości niematerialnych
i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie
sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich wartości rynkowej;
2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych
przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy
leasingu; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości
początkowej, o której mowa w art. 23a pkt 7.
2. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1, i po upływie
podstawowego okresu umowy leasingu finansujący oddaje korzystającemu do
dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, będące
przedmiotem umowy, przychodem finansującego i odpowiednio kosztem
uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez strony, także wtedy,
gdy odbiegają znacznie od wartości rynkowej.
Art. 23h. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 23f ust. 1,
i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na osobę
trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu spłaty ich
wartości uzgodnioną kwotę:
1) przy określaniu przychodu ze sprzedaży stosuje się przepisy, o których mowa
w art. 14 i art. 19;
2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków poniesionych
przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot umowy;
kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości początkowej,
o której mowa w art. 23a pkt 7.
2. Kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów
finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania.

Art. 23i. 1. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas oznaczony
są grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, a suma ustalonych w niej
opłat odpowiada co najmniej wartości gruntów lub prawa wieczystego użytkowania
gruntów równej wydatkom na ich nabycie – do przychodów finansującego
i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się
opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez korzystającego w
podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania przedmiotu umowy, w części
stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art. 23f ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący
przenosi na korzystającego lub osobę trzecią własność gruntów lub prawo
wieczystego użytkowania gruntów będących przedmiotem tej umowy, albo oddaje
je korzystającemu do dalszego używania, do ustalenia przychodów i kosztów
uzyskania przychodów stron umowy przepisy art. 23g i art. 23h stosuje się odpowiednio.

Art. 23j. 1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po której
korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu podstawowego
okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o których mowa
w art. 23b ust. 1 pkt 3 i art. 23f ust. 1 pkt 2.
2. Do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się:
1) płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile są one
wyodrębnione z opłat leasingowych;
2) podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z tytułu
własności lub posiadania środków trwałych, będących przedmiotem umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków trwałych, jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił ciężar tych
podatków i składek niezależnie od opłat za używanie;
3) kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez korzystającego.
3. Kaucji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie zalicza się do przychodów
finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego.

Art. 23k. 1. Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby trzeciej
wierzytelności z tytułu opłat, o których mowa w art. 23b ust. 1, a nie została
przeniesiona na osobę trzecią własność przedmiotu umowy leasingu:
1) do przychodów finansującego nie zalicza się kwot wypłaconych przez osobę
trzecią z tytułu przeniesienia wierzytelności;
2) kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie trzeciej
dyskonto lub wynagrodzenie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, opłaty ponoszone przez
korzystającego na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód finansującego w dniu
wymagalności zapłaty.

Art. 23l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas nieoznaczony lub
na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków, określonych w art. 23b ust. 1
pkt 3 lub art. 23f ust. 1, lub art. 23i ust. 1, stosuje się przepisy, o których mowa
w art. 11, art. 22 i art. 23, dla umów najmu i dzierżawy.

Art. 23m. 1. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o:
1) cenie transferowej – oznacza to rezultat finansowy warunków ustalonych lub
narzuconych w wyniku istniejących powiązań, w tym cenę, wynagrodzenie,
wynik finansowy lub wskaźnik finansowy;
2) podmiocie – oznacza to osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę
organizacyjną niemającą osobowości prawnej oraz zagraniczny zakład;
3) podmiotach niepowiązanych – oznacza to podmioty inne niż podmioty
powiązane;
4) podmiotach powiązanych – oznacza to:
a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co
najmniej jeden inny podmiot, lub
b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
– ten sam inny podmiot lub
– małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby
fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden
podmiot, lub
c) spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
d) podatnika i jego zagraniczny zakład;
5) powiązaniach – oznacza to relacje, o których mowa w pkt 4, występujące
pomiędzy podmiotami powiązanymi;
6) transakcji kontrolowanej – oznacza to identyfikowane na podstawie
rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym
przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały
ustalone lub narzucone w wyniku powiązań;
7) uprzednim porozumieniu cenowym – oznacza to uprzednie porozumienie
cenowe w rozumieniu art. 81 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 2019 r.
o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz
zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. poz. 2200).
2. Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa
w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, rozumie się:
1) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
a) udziałów w kapitale lub
b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
c) udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich
ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów
inwestycyjnych, lub
2) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie
kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub
powinowactwa do drugiego stopnia.
3. Posiadanie pośrednio udziału lub prawa, o którym mowa w ust. 2 pkt 1,
oznacza sytuację, w której jeden podmiot posiada w drugim podmiocie udział lub
prawo za pośrednictwem innego podmiotu lub większej liczby podmiotów, przy
czym wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa odpowiada:
1) wielkości udziału albo prawa łączącego dowolne dwa podmioty spośród
wszystkich podmiotów uwzględnianych przy ustalaniu posiadania pośrednio
udziału lub prawa – w przypadku gdy wszystkie wielkości udziałów lub praw
łączących te podmioty są równe;
2) najniższej wielkości udziału lub prawa łączącego podmioty, pomiędzy
którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub prawa jest ustalana –
w przypadku gdy wielkości udziałów lub praw łączących te podmioty są różne;
3) sumie wielkości posiadanych pośrednio udziałów lub praw – w przypadku
gdy podmioty, pomiędzy którymi wielkość posiadanego pośrednio udziału lub
prawa jest ustalana, łączy więcej niż jeden posiadany pośrednio udział lub prawo.
4. Jeżeli pomiędzy podmiotami występują relacje, które nie są ustanawiane
lub utrzymywane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, w tym mające na
celu manipulowanie strukturą właścicielską lub tworzenie cyrkularnych struktur
właścicielskich, to podmioty, pomiędzy którymi występują takie relacje, uznaje się
za podmioty powiązane.

Art. 23n. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do transakcji
kontrolowanych, w których cena lub sposób określenia ceny przedmiotu takiej
transakcji kontrolowanej wynika z przepisów ustaw lub wydanych na ich podstawie
aktów normatywnych.

Art. 23o. 1. Podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na
warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.
2. Jeżeli w wyniku istniejących powiązań zostaną ustalone lub narzucone
warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty
niepowiązane, i w wyniku tego podatnik wykazuje dochód niższy (stratę wyższą)
od tego, jakiego należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały,
organ podatkowy określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia warunków
wynikających z tych powiązań.
3. Określając wysokość dochodu (straty) podatnika w sytuacji, o której mowa
w ust. 2, organ podatkowy bierze pod uwagę faktyczny przebieg i okoliczności
zawarcia i realizacji transakcji kontrolowanej oraz zachowanie stron tej transakcji.
4. W przypadku gdy organ podatkowy uzna, że w porównywalnych
okolicznościach podmioty niepowiązane kierujące się racjonalnością ekonomiczną
nie zawarłyby danej transakcji kontrolowanej lub zawarłyby inną transakcję, lub
dokonałyby innej czynności, zwanych dalej „transakcją właściwą”, uwzględniając:
1) warunki, które ustaliły między sobą podmioty powiązane,
2) fakt, że warunki ustalone między podmiotami powiązanymi uniemożliwiają
określenie ceny transferowej na takim poziomie, na jaki zgodziłyby się
podmioty niepowiązane kierujące się racjonalnością ekonomiczną,
uwzględniając opcje realistycznie dostępne w momencie zawarcia transakcji
– organ ten określa dochód (stratę) podatnika bez uwzględnienia transakcji
kontrolowanej, a w przypadku gdy jest to uzasadnione, określa dochód (stratę)
podatnika z transakcji właściwej względem transakcji kontrolowanej.
5. Podstawą zastosowania ust. 4 nie może być wyłącznie:
1) trudność w weryfikacji ceny transferowej przez organ podatkowy albo
2) brak porównywalnych transakcji występujących pomiędzy podmiotami
niepowiązanymi w porównywalnych okolicznościach.
6. W okresie obowiązywania uprzedniego porozumienia cenowego organ
podatkowy nie określa zobowiązania podatkowego (wysokości straty) w zakresie, w jakim wykazany przez podatnika dochód (strata) został ustalony zgodnie z tym porozumieniem.

Art. 23p. 1. Ceny transferowe weryfikuje się, stosując metodę najbardziej
odpowiednią w danych okolicznościach, wybraną spośród następujących metod:
1) porównywalnej ceny niekontrolowanej;
2) ceny odprzedaży;
3) koszt plus;
4) marży transakcyjnej netto;
5) podziału zysku.
2. W przypadku gdy nie jest możliwe zastosowanie metod, o których mowa
w ust. 1, stosuje się inną metodę, w tym techniki wyceny, najbardziej odpowiednią
w danych okolicznościach.
3. Przy wyborze metody najbardziej odpowiedniej w danych okolicznościach
uwzględnia się w szczególności warunki, jakie zostały ustalone lub narzucone
pomiędzy podmiotami powiązanymi, dostępność informacji niezbędnych do
prawidłowego zastosowania metody oraz specyficzne kryteria jej zastosowania.
4. Określając wysokość dochodu (straty), organ podatkowy stosuje metodę
przyjętą przez podmiot powiązany, chyba że zastosowanie metody innej niż
przyjęta przez podmiot powiązany jest bardziej odpowiednie w danych
okolicznościach.
5. W przypadku gdy zgodnie z art. 23o ust. 4 organ podatkowy:
1) pomija transakcję kontrolowaną – odstępuje od zastosowania metody;
2) zastępuje transakcję kontrolowaną transakcją właściwą – stosuje metodę
odpowiednią dla transakcji właściwej.

Art. 23q. Podatnik może dokonać korekty cen transferowych poprzez zmianę
wysokości uzyskanych przychodów lub poniesionych kosztów uzyskania
przychodów, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) w transakcjach kontrolowanych realizowanych przez podatnika w trakcie
roku podatkowego ustalone zostały warunki, które ustaliłyby podmioty
niepowiązane;
2) nastąpiła zmiana istotnych okoliczności mających wpływ na ustalone
w trakcie roku podatkowego warunki lub znane są faktycznie poniesione koszty lub uzyskane przychody będące podstawą obliczenia ceny transferowej, a zapewnienie ich zgodności z warunkami, jakie ustaliłyby
podmioty niepowiązane, wymaga dokonania korekty cen transferowych;
3) w momencie dokonania korekty podatnik posiada oświadczenie podmiotu
powiązanego, że podmiot ten dokonał korekty cen transferowych w tej samej
wysokości, co podatnik;
4) podmiot powiązany, o którym mowa w pkt 3, ma miejsce zamieszkania,
siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo w państwie
lub na terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu
podwójnego opodatkowania oraz istnieje podstawa prawna do wymiany
informacji podatkowych z tym państwem;
5) podatnik potwierdzi dokonanie korekty cen transferowych w rocznym
zeznaniu podatkowym za rok podatkowy, którego dotyczy ta korekta.

Art. 23r. 1. W przypadku transakcji kontrolowanych stanowiących usługi
o niskiej wartości dodanej organ podatkowy odstępuje od określenia dochodu
(straty) podatnika w zakresie wysokości narzutu na kosztach tych usług, jeżeli
łącznie są spełnione następujące warunki:
1) narzut na kosztach tych usług został ustalony przy wykorzystaniu metody,
o której mowa w art. 23p ust. 1 pkt 3 albo 4, i wynosi:
a) nie więcej niż 5% kosztów – w przypadku nabycia usług,
b) nie mniej niż 5% kosztów – w przypadku świadczenia usług;
2) usługodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub
zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję
podatkową;
3) usługobiorca posiada kalkulację obejmującą następujące informacje:
a) rodzaj i wysokość kosztów uwzględnionych w kalkulacji,
b) sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla
wszystkich podmiotów powiązanych korzystających z usług.
2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie do usług wymienionych w załączniku
nr 4 do ustawy, które spełniają łącznie następujące warunki:
1) mają charakter usług wspomagających działalność gospodarczą usługobiorcy;
2) nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych;
3) wartość tych usług świadczonych przez usługodawcę na rzecz podmiotów
niepowiązanych nie przekracza 2% wartości tych usług świadczonych na
rzecz podmiotów powiązanych i niepowiązanych;
4) nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę, z wyłączeniem
odprzedaży usług nabytych we własnym imieniu, ale na rzecz innego
podmiotu powiązanego (refakturowanie).

Art. 23s. 1. W przypadku transakcji kontrolowanej dotyczącej pożyczki
organ podatkowy odstępuje od określenia dochodu (straty) podatnika w zakresie
wysokości oprocentowania tej pożyczki, jeżeli łącznie są spełnione następujące
warunki:
1) oprocentowanie pożyczki w ujęciu rocznym na dzień zawarcia umowy jest
ustalane w oparciu o rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, określone
w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych
aktualnym na dzień zawarcia tej umowy;
2) nie przewidziano wypłaty innych niż odsetki opłat związanych z udzieleniem
lub obsługą pożyczki, w tym prowizji lub premii;
3) pożyczka została udzielona na okres nie dłuższy niż 5 lat;
4) w trakcie roku obrotowego łączny poziom zobowiązań albo należności
podmiotu powiązanego z tytułu kapitału pożyczek z podmiotami
powiązanymi liczony odrębnie dla udzielonych oraz zaciągniętych pożyczek
wynosi nie więcej niż 20 000 000 zł lub równowartość tej kwoty;
5) pożyczkodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę
lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
2. Kwoty pożyczki wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według
kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego
w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień wypłaty kwoty pożyczki.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do kredytu i emisji obligacji.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza nie rzadziej niż
raz w roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej
Polskiej „Monitor Polski”, rodzaj bazowej stopy procentowej i marżę, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, biorąc pod uwagę rodzaje bazowych stóp procentowych
stosowanych na międzybankowym rynku finansowym.

Art. 23t. (uchylony).

Art. 23u. Jeżeli warunki transakcji realizowanej pomiędzy osobą fizyczną lub
jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, mającą siedzibę lub
zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z podmiotem mającym miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą
konkurencję podatkową odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą
podmioty niepowiązane, z których żaden nie ma miejsca zamieszkania, siedziby
lub zarządu na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję
podatkową, przepisy art. 23o i art. 23p stosuje się odpowiednio.

Art. 23v. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, sposób i tryb:
1) oceny zgodności warunków ustalonych przez podmioty powiązane
z warunkami, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, w tym
kryteria porównywalności tych warunków,
2) określania wysokości dochodu (straty) podatnika w drodze oszacowania
z zastosowaniem metod, o których mowa w art. 23p ust. 1–3, w tym
określania wynagrodzenia z tytułu przeniesienia pomiędzy podmiotami
powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub kategorii ryzyka
3) (uchylony)
– mając na uwadze zapewnienie prawidłowości weryfikacji cen transferowych
dokonywanej przez podatników i organy podatkowe oraz uwzględniając wytyczne
Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w sprawie cen transferowych dla
przedsiębiorstw wielonarodowych oraz administracji podatkowych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję
podatkową, uwzględniając treść ustaleń w tym zakresie podjętych przez
Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, istnienie podstawy prawnej do
wymiany informacji podatkowych między Rzecząpospolitą Polską a danym krajem
lub terytorium, terminowość realizowania obowiązku wymiany informacji
podatkowych oraz rzetelność, kompletność i czytelność przekazywanych
informacji podatkowych, a także rzeczywiste cechy systemu podatkowego danego kraju lub terytorium mogące doprowadzić do stosowania szkodliwej konkurencji podatkowej.

Art. 23w. 1. Podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej
dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy w celu wykazania, że ceny
transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty
niepowiązane.
2. Lokalna dokumentacja cen transferowych jest sporządzana dla transakcji
kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek
od towarów i usług, przekracza w roku podatkowym następujące progi
dokumentacyjne:
1) 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2) 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3) 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
4) 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1–3.
3. Progi dokumentacyjne są ustalane odrębnie dla:
1) każdej transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym niezależnie od
przyporządkowania transakcji kontrolowanej do transakcji towarowych,
finansowych, usługowych albo innych transakcji;
2) strony kosztowej i przychodowej.
4. Wartość transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, o której
mowa w ust. 2 i 3, jest ustalana bez względu na liczbę dokumentów księgowych,
dokonanych lub otrzymanych płatności oraz podmiotów powiązanych, z którymi
zawierana jest transakcja kontrolowana.
5. Przy ocenie, czy transakcja kontrolowana ma charakter jednorodny,
uwzględnia się:
1) jednolitość transakcji kontrolowanej w ujęciu ekonomicznym oraz
2) kryteria porównywalności określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 23v ust. 1 pkt 1, oraz
3) metody weryfikacji cen transferowych, o których mowa w art. 23p ust. 1–3, oraz
4) inne istotne okoliczności transakcji kontrolowanej.

Art. 23x. 1. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 23w
ust. 2, odpowiada:
1) wartości kapitału – w przypadku pożyczki i kredytu;
2) wartości nominalnej – w przypadku emisji obligacji;
3) sumie gwarancyjnej – w przypadku poręczenia lub gwarancji;
4) wartości przypisanych przychodów lub kosztów – w przypadku przypisania
dochodu (straty) do zakładu zagranicznego;
5) wartości właściwej dla danej transakcji kontrolowanej – w przypadku
pozostałych transakcji.
2. Wartość transakcji kontrolowanej, o której mowa w art. 23w ust. 2, określa
się na podstawie:
1) otrzymanych lub wystawionych faktur dotyczących danego roku
podatkowego albo
2) umów lub innych dokumentów – w przypadku gdy faktura nie została
wystawiona lub w przypadku transakcji finansowych, albo
3) otrzymanych lub przekazanych płatności – w przypadku gdy nie jest możliwe
określenie tej wartości na podstawie pkt 1 i 2.
3. Określając wartość transakcji kontrolowanych o charakterze jednorodnym,
o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się wartości transakcji kontrolowanych,
o których mowa w art. 23z.
4. Wartość transakcji kontrolowanej wyrażoną w walucie obcej przelicza się
na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski
obowiązującego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień realizacji
operacji gospodarczej lub zawarcia umowy.

Art. 23y. 1. Podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzenia
lokalnej dokumentacji cen transferowych, składają urzędom skarbowym
oświadczenie o jej sporządzeniu, w terminie do końca dziewiątego miesiąca po
zakończeniu roku podatkowego.
2. W oświadczeniu o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych
podmiot powiązany oświadcza, że:
1) sporządził lokalną dokumentację cen transferowych;
2) ceny transferowe transakcji kontrolowanych objętych lokalną dokumentacją
cen transferowych są ustalane na warunkach, które ustaliłyby między sobą
podmioty niepowiązane.
3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, podpisuje kierownik jednostki
w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję, przy
czym:
1) oświadczenie składa i podpisuje każda z osób uprawnionych do reprezentacji
– w przypadku gdy kilka osób spełnia kryteria kierownika jednostki albo nie
jest możliwe określenie kierownika jednostki;
2) nie jest dopuszczalne złożenie oświadczenia przez pełnomocnika.
4. Oświadczenie o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych
składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami
Ordynacji podatkowej.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do podatników obowiązanych do
sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych na podstawie art. 23za ust. 1.

Art. 23z. Obowiązek sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych
nie ma zastosowania do transakcji kontrolowanych:
1) zawieranych wyłącznie przez podmioty powiązane mające miejsce
zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w roku podatkowym, w którym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia
łącznie następujące warunki:
a) nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a i 63b,
b) nie poniósł straty podatkowej;
2) objętych uprzednim porozumieniem cenowym w okresie, którego dotyczy to
porozumienie;
3) których wartość w całości trwale nie stanowi przychodu albo kosztu
uzyskania przychodu, z wyłączeniem transakcji finansowych, transakcji
kapitałowych oraz transakcji dotyczących inwestycji, środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych;
4) w przypadku gdy powiązania wynikają wyłącznie z powiązania ze Skarbem
Państwa lub jednostkami samorządu terytorialnego lub ich związkami;
5) w których cena została ustalona w trybie przetargu nieograniczonego na
podstawie ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień
publicznych (Dz. U. poz. 2019 oraz z 2020 r. poz. 288);
6) realizowanych między grupą producentów rolnych wpisaną do rejestru,
o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach
producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1026), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
a) na rzecz grupy producentów rolnych produktów lub grup produktów
wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy,
b) przez grupę producentów rolnych na rzecz jej członków towarów
wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup
produktów, o których mowa w lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;
7) realizowanych między wstępnie uznaną grupą producentów owoców
i warzyw lub uznaną organizacją producentów owoców i warzyw,
działających na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji
rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2019 r. poz. 935 oraz
z 2020 r. poz. 285), a jej członkami, dotyczących odpłatnego zbycia:
a) na rzecz takiej grupy lub organizacji produktów lub grup produktów
wyprodukowanych w gospodarstwach członków takiej grupy lub organizacji,
b) przez taką grupę lub organizację na rzecz jej członków towarów
wykorzystywanych przez członka do produkcji produktów lub grup
produktów, o których mowa w lit. a, oraz świadczenia usług związanych z tą produkcją;
8) polegających na przypisaniu dochodu do zagranicznego zakładu położonego
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa
w art. 3 ust. 2a, jeżeli przepisy właściwych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska, przewidują, że dochody te mogą
być opodatkowane tylko w państwie innym niż Rzeczpospolita Polska.

Art. 23za. 1. Do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych są
obowiązani także podatnicy:
1) dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz
podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium
lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna
kwota wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym
łączna kwota wymagalnych w tym roku świadczeń przekracza 100 000 zł lub
równowartość tej kwoty, lub
2) zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd
na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:
a) umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość
wniesionych przez wspólników wkładów przekracza 100 000 zł lub
równowartość tej kwoty, lub
b) umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym
charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia
określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości – przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza 100 000 zł
lub równowartość tej kwoty.
2. Kwoty, o których mowa w ust. 1, wyrażone w walucie obcej, przelicza się
na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski,
obowiązującego w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym dzień realizacji
operacji gospodarczej lub zawarcia umowy.

Art. 23zb. 1. Podmioty powiązane konsolidowane metodą pełną lub
proporcjonalną, które są obowiązane do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen
transferowych, dołączają do tej dokumentacji grupową dokumentację cen
transferowych, sporządzoną za rok obrotowy, w terminie do końca dwunastego
miesiąca po zakończeniu roku obrotowego, jeżeli należą do grupy podmiotów powiązanych:
1) dla której jest sporządzane skonsolidowane sprawozdanie finansowe;
2) której skonsolidowane przychody przekroczyły w poprzednim roku
obrotowym kwotę 200 000 000 zł lub jej równowartość.
2. Kwoty przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wyrażone w walucie
obcej przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w ostatnim dniu roboczym sprawozdawczego roku obrotowego poprzedzającego rok obrotowy, którego dotyczy grupowa
dokumentacja cen transferowych.
3. Grupowa dokumentacja cen transferowych może być sporządzona przez
podmiot powiązany obowiązany do dołączania grupowej dokumentacji cen
transferowych lub inny podmiot należący do grupy podmiotów powiązanych.
Sporządzenie grupowej dokumentacji cen transferowych przez inny podmiot
z grupy podmiotów powiązanych nie zwalnia z odpowiedzialności za zgodność tej
dokumentacji z art. 23zc ust. 2.
4. W przypadku gdy grupowa dokumentacja cen transferowych została
sporządzona w języku angielskim, organ podatkowy może wystąpić z żądaniem
przedłożenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia tego żądania, grupowej
dokumentacji cen transferowych w języku polskim.

Art. 23zc. 1. Lokalna dokumentacja cen transferowych zawiera następujące
elementy:
1) opis podmiotu powiązanego;
2) opis transakcji, w tym analizę funkcji, ryzyk i aktywów;
3) analizę cen transferowych, w tym:
a) analizę danych podmiotów niepowiązanych lub transakcji zawieranych
z podmiotami niepowiązanymi lub pomiędzy podmiotami
niepowiązanymi uznanych za porównywalne do warunków ustalonych w
transakcjach kontrolowanych, zwaną dalej „analizą porównawczą”, albo
b) analizę wykazującą zgodność warunków, na jakich została zawarta
transakcja kontrolowana, z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty
niepowiązane, zwaną dalej „analizą zgodności” – w przypadku gdy
sporządzenie analizy porównawczej nie jest właściwe w świetle danej
metody weryfikacji cen transferowych lub nie jest możliwe przy
zachowaniu należytej staranności;
4) informacje finansowe.
2. Grupowa dokumentacja cen transferowych zawiera następujące elementy
dotyczące grupy kapitałowej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 44 ustawy o rachunkowości:
1) opis tej grupy;
2) opis istotnych wartości niematerialnych i prawnych tej grupy;
3) opis istotnych transakcji finansowych tej grupy;
4) informacje finansowe i podatkowe tej grupy.
3. W przypadku transakcji kontrolowanych spełniających kryteria, o których
mowa w art. 23r i art. 23s, lokalna dokumentacja cen transferowych może nie
zawierać analizy porównawczej lub analizy zgodności.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres elementów lokalnej dokumentacji cen
transferowych i grupowej dokumentacji cen transferowych, mając na uwadze
ułatwienie podatnikom sporządzania poprawnej dokumentacji cen transferowych
oraz uwzględniając wytyczne Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych oraz
administracji podatkowych.

Art. 23zd. Analiza porównawcza oraz analiza zgodności podlegają
aktualizacji nie rzadziej niż co 3 lata, chyba że zmiana otoczenia ekonomicznego
w stopniu znacznie wpływającym na sporządzoną analizę uzasadnia dokonanie
aktualizacji w roku zaistnienia tej zmiany.

Art. 23ze. 1. Podmioty powiązane, które są obowiązane do sporządzania
lokalnej dokumentacji cen transferowych lub grupowej dokumentacji cen
transferowych, przedkładają, na żądanie organów podatkowych, tę dokumentację,
w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego żądania.
2. W przypadku wystąpienia prawdopodobieństwa zaniżenia wartości
transakcji kontrolowanej organ podatkowy może zwrócić się do podatnika
niebędącego mikroprzedsiębiorcą w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia
6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców z żądaniem sporządzenia i przedłożenia
lokalnej dokumentacji cen transferowych niezawierającej analizy porównawczej
lub analizy zgodności dla wskazanych przez organ podatkowy transakcji
kontrolowanych w roku podatkowym, w terminie 30 dni od dnia doręczenia
takiego żądania. Żądanie wskazuje okoliczności świadczące
o prawdopodobieństwie zaniżenia wartości transakcji kontrolowanej.
3. Organ podatkowy może wystąpić z żądaniem, o którym mowa w ust. 1, po
upływie terminu, o którym mowa w art. 23y ust. 1, a w przypadku grupowej dokumentacji cen transferowych – po upływie terminu, o którym mowa w art. 23zb ust. 1.
4. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie również do
podatników, o których mowa w art. 23za ust. 1, w zakresie należności i umów
wskazanych w tym przepisie. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 23zf. 1. Podmioty powiązane:
1) obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych –
w zakresie transakcji kontrolowanych objętych tym obowiązkiem lub
2) realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 23z pkt 1
– przekazują Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, w terminie do końca
dziewiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, informację o cenach transferowych za rok podatkowy,
sporządzoną na podstawie wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego
w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego
ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
2. Informacja o cenach transferowych zawiera:
1) cel złożenia informacji i okres, za jaki jest składana;
2) dane identyfikacyjne podmiotu składającego informację oraz podmiotu, dla
którego jest składana informacja;
3) ogólne informacje finansowe podmiotu, dla którego jest składana informacja;
4) informacje dotyczące podmiotów powiązanych i transakcji kontrolowanych;
5) informacje dotyczące metod i cen transferowych;
6) dodatkowe informacje lub wyjaśnienia dotyczące danych lub informacji,
o których mowa w pkt 2–5.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie również do
podatników, o których mowa w art. 23za ust. 1, w zakresie należności i umów
wskazanych w tym przepisie. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku transakcji kontrolowanych, o których mowa w art. 23z pkt 1,
w informacji o cenach transferowych nie uwzględnia się informacji oraz wyjaśnień,
o których mowa w ust. 2 pkt 3, 5 i 6.
5. W przypadku spółek niemających osobowości prawnej podmiotem
obowiązanym do przekazania informacji o cenach transferowych jest wyznaczony wspólnik. Wyznaczenie wspólnika nie zwalnia pozostałych wspólników z odpowiedzialności za nieprzekazanie informacji o cenach transferowych.
6. Informacja o cenach transferowych jest wykorzystywana w celu analizy
ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w zakresie cen transferowych oraz do
innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.
7. Szef Krajowej Administracji Skarbowej zapewnia ministrowi właściwemu
do spraw finansów publicznych bieżący dostęp do informacji o cenach
transferowych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowy zakres danych i informacji przekazywanych
w informacji o cenach transferowych, wraz z objaśnieniami co do sposobu jej
sporządzenia, uwzględniając konieczność zapewnienia dokonywania prawidłowej
analizy ryzyka zaniżenia dochodu do opodatkowania w obszarze cen transferowych
oraz innych analiz ekonomicznych lub statystycznych.

art. 24. więcej Art. 24. 1. U podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód
z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo
prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony
o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio
w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
2. U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej
i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest
różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania
powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego
towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych,
półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli
wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego,
lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością
remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu
początkowego jest wyższa. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku,
o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b,
a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem
z odpłatnego zbycia a:
1) wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1,
dokonanych od tych środków i wartości lub
2) wartością wynikającą z dokumentu stwierdzającego nabycie spółdzielczego
własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie,
którego wartość początkową dla celów dokonywania odpisów
amortyzacyjnych ustalono zgodnie z art. 22g ust. 10, powiększona o sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1,
dokonanych od tego prawa lub udziału w takim prawie.
2a. Dochodem albo stratą w ramach działalności, o której mowa w ust. 2
zdanie drugie, z odpłatnego zbycia nabytego uprzednio samochodu osobowego
będącego środkiem trwałym jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia
tego samochodu a jego wartością początkową wykazaną w ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w części nieprzekraczającej
odpowiednio kwot, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 4, po pomniejszeniu tej
wartości o sumę odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia tego samochodu
zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.
2b. Przepis ust. 2a nie ma zastosowania przy ustalaniu dochodu (straty)
z odpłatnego zbycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został uprzednio
oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu,
o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy
o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej
umowy stanowi przedmiot działalności podatnika.
3. (uchylony)
3a. W razie likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych
produkcji rolnej, w tym także prowadzonych w formie spółki niebędącej osobą
prawną, lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki sporządza się wykaz składników
majątku na dzień likwidacji działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej lub na dzień wystąpienia wspólnika z takiej spółki. Wykaz powinien zawierać co najmniej następujące dane: liczbę porządkową, określenie
(nazwę) składnika majątku, datę nabycia składnika majątku, kwotę wydatków
poniesionych na nabycie składnika majątku oraz kwotę wydatków poniesionych na
nabycie składnika majątku zaliczoną do kosztów uzyskania przychodów, wartość
początkową, metodę amortyzacji, sumę odpisów amortyzacyjnych oraz wysokość
wypłaconych środków pieniężnych należnych wspólnikom z tytułu udziału
w spółce niebędącej osobą prawną na dzień wystąpienia lub likwidacji.
3b. Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa
w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a, jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia
a wydatkami na nabycie zbywanych składników, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie.
3c. Dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą
prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między
przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub
objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.
3d. Dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników
majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu
wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji jest różnica między
przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich
nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów
uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje
się odpowiednio.
3e. Przepisy ust. 3c i 3d stosuje się odpowiednio w przypadku otrzymania
przez występującego wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną równocześnie
środków pieniężnych i innych składników majątku.
3f. Wykaz, o którym mowa w ust. 3a, sporządza się również na dzień
przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę
kapitałową.
4. Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica
pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami
uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku
podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej
powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.
4a. Normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 4, stosuje
się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji
określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku:
1) upraw w szklarniach i tunelach foliowych – od 1 m2 powierzchni ogólnej
obliczanej według wewnętrznej długości ścian;
2) upraw grzybów i ich grzybni – od 1 m2 powierzchni zajętej pod te uprawy;
3) wylęgarni drobiu – od 1 sztuki pisklęcia uzyskanego z wylęgu;
4) zwierząt laboratoryjnych – od 1 sztuki sprzedanych zwierząt – na podstawie
zawartych umów dla potrzeb laboratoryjnych, badań i doświadczeń
naukowych, analiz i testów prowadzonych w laboratoriach, a także kontroli
procesów technologicznych;
5) hodowli i chowu zwierząt wymienionych pod lp. 15 lit. b–h załącznika nr 2 –
od 1 sztuki zwierząt sprzedanych;
6) hodowli ryb akwariowych – od 1 dm3 objętości akwarium, obliczonej według
wewnętrznych długości krawędzi.
4b. Jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają
wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody
uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich jednostek produkcji.
4c. Jeżeli w ciągu rocznego cyklu produkcji na tej samej powierzchni są
prowadzone różne uprawy, dla których są ustalane różne normy szacunkowe
dochodu, dochód z każdego rodzaju uprawy oblicza się, z zastrzeżeniem ust. 4e,
przy zastosowaniu właściwej dla niej normy, proporcjonalnie do liczby miesięcy,
w których była prowadzona taka uprawa, wliczając w to okres przygotowania do
zaprowadzenia tej uprawy.
4d. Przepis ust. 4c stosuje się również w razie rozpoczęcia lub zaprzestania
w ciągu roku prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej.
4e. W szklarniach nieogrzewanych stosuje się normę roczną bez względu na
okres i rodzaj prowadzonej uprawy.
5. Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych jest dochód
(przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także:
1) przychody z umorzenia udziałów (akcji) lub ze zmniejszenia ich wartości;
1a) dochód ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce, o której
mowa w art. 5a pkt 28 lit. c albo d, które następuje w inny sposób niż
określony w pkt 1;
1b) dochód z wystąpienia wspólnika ze spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28
lit. c albo d, które następuje w inny sposób niż określony w pkt 1;
2) (uchylony)
3) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej lub
spółki;
4) dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego,
a w spółdzielniach – dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu
udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na
ten kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) takiej spółki albo
spółdzielni;
5) dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy
emerytalnych na rachunkach ilościowych;
6) w przypadku połączenia lub podziału spółek – dopłaty w gotówce otrzymane
przez udziałowców (akcjonariuszy) spółki przejmowanej, spółek łączonych
lub dzielonych;
7) w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek
podziału, a przy podziale przez wydzielenie także majątek pozostający w
spółce, nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa – ustalona na
dzień podziału nadwyżka wartości emisyjnej udziałów (akcji) przydzielonych
w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia
udziałów (akcji) w spółce dzielonej, obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo
art. 23 ust. 1 pkt 38; jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, kosztem
uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez
udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalona w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość wydzielanej części majątku spółki dzielonej do wartości majątku
spółki dzielonej bezpośrednio przed podziałem;
8) wartość niepodzielonych zysków w spółce oraz wartość zysku przekazanego
na inne kapitały niż kapitał zakładowy w spółce przekształcanej –
w przypadku przekształcenia spółki w spółkę niebędącą osobą prawną;
przychód określa się na dzień przekształcenia;
9) odsetki od udziału kapitałowego wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę,
o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c albo d;
10) odsetki od pożyczki udzielonej osobie prawnej lub spółce, o której mowa w
art. 5a pkt 28 lit. c i d, jeżeli wypłata odsetek od takiej pożyczki lub ich
wysokość uzależnione są od osiągnięcia zysku przez tę osobę prawną lub
spółkę lub od wysokości tego zysku (pożyczka partycypacyjna);
11) zapłata, o której mowa w ust. 8a.
5a. Dochodem z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunku ilościowym
członka pracowniczego funduszu emerytalnego do aktywów tego funduszu jest
różnica pomiędzy wartością tych akcji w dniu przeniesienia, wycenionych według
zasad wyceny aktywów funduszy emerytalnych, a kosztem nabycia tych akcji.
5b. (uchylony)
5c. (uchylony)
5d. Dochodem, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jest nadwyżka przychodu
otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu
obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo 1g, albo 1ł, albo art. 23 ust. 1 pkt 38, albo
38c; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, kosztami uzyskania
przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę lub darczyńcę na nabycie
tych udziałów lub akcji.
5e. Dochodem, o którym mowa w ust. 5 pkt 1a albo 1b, jest nadwyżka
przychodu otrzymanego w związku ze zmniejszeniem udziału kapitałowego
w spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c albo d, albo z wystąpieniem z takiej
spółki, nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f
albo art. 23 ust. 1 pkt 38.
6. Dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8
lit. d, jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego
2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa
w ust. 4, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu
cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor
Polski”.
8. W przypadku połączenia lub podziału spółek, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 7
i ust. 8d, dochód (przychód) wspólnika spółki przejmowanej lub dzielonej,
stanowiący nadwyżkę wartości nominalnej udziałów (akcji) przydzielonych przez
spółkę przejmującą lub nowo zawiązaną nad wydatkami na nabycie (objęcie)
udziałów (akcji) w spółce przejmowanej lub dzielonej, nie podlega opodatkowaniu
w momencie połączenia lub podziału spółek; przy ustalaniu dochodu z odpłatnego
zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej lub nowo zawiązanej wspólnik ustala
koszt uzyskania przychodów na podstawie:
1) art. 22 ust. 1f – jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub dzielonej
zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny;
2) art. 23 ust. 1 pkt 38 – jeżeli udziały (akcje) w spółce przejmowanej lub
dzielonej zostały nabyte albo objęte za wkład pieniężny;
3) wysokości wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) spółki dzielonej,
ustalonych zgodnie z pkt 1 lub 2, w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego
wspólnika wartość wydzielanej części majątku spółki dzielonej do wartości
majątku spółki dzielonej bezpośrednio przed podziałem; pozostała część
kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z odpłatnego
zbycia udziałów (akcji) spółek podzielonych przez wydzielenie.
8a. Jeżeli spółka nabywa od wspólnika innej spółki udziały (akcje) tej innej
spółki oraz w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje jej wspólnikowi
własne udziały (akcje) albo w zamian za udziały (akcje) tej innej spółki przekazuje
wspólnikowi tej innej spółki własne udziały (akcje) wraz z zapłatą w gotówce
w wysokości nie wyższej niż 10% wartości nominalnej własnych udziałów (akcji), a w przypadku braku wartości nominalnej – wartości rynkowej tych udziałów (akcji), oraz jeżeli w wyniku nabycia:
1) spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce,
której udziały (akcje) są nabywane, albo
2) spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce,
której udziały (akcje) są nabywane, zwiększa ilość udziałów (akcji) w tej spółce
– do przychodów nie zalicza się wartości udziałów (akcji) przekazanych
wspólnikowi tej innej spółki oraz wartości udziałów (akcji) nabytych przez spółkę,
pod warunkiem że podmioty biorące udział w tej transakcji podlegają w państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu
na miejsce ich osiągnięcia (wymiana udziałów).
8b. Przepis ust. 8a stosuje się, jeżeli:
1) spółka nabywająca oraz spółka, której udziały (akcje) są nabywane, są
podmiotami wymienionymi w załączniku nr 3 do ustawy lub są spółkami
podlegającymi opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich
dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, w innym niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej państwie należącym do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego oraz
2) wspólnik jest podatnikiem podatku dochodowego i wnoszone przez niego
udziały (akcje) stanowią wkład niepieniężny przeznaczony w całości lub
części na podwyższenie kapitału zakładowego spółki nabywającej.
8c. Przepis ust. 8a stosuje się również w przypadku dokonania więcej niż
jednej transakcji nabycia udziałów (akcji), przeprowadzonych w okresie
nieprzekraczającym 6 miesięcy liczonych począwszy od miesiąca, w którym
nastąpiło pierwsze ich nabycie, jeżeli w wyniku tych transakcji są spełnione
warunki określone w tym przepisie.
8d. Przepisy ust. 5 pkt 6 i 7 oraz ust. 8 stosuje się także do przychodów
uzyskiwanych ze spółek wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
8e. (uchylony)
9. (uchylony)
10. Jeżeli podatnik dokonuje odpłatnego zbycia papierów wartościowych
nabytych po różnych cenach i nie jest możliwe określenie ceny nabycia zbywanych
papierów wartościowych, przy ustalaniu dochodu z takiego zbycia stosuje się
zasadę, że każdorazowo zbycie dotyczy kolejno papierów wartościowych nabytych
najwcześniej. Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym, stosuje się odrębnie dla
każdego rachunku papierów wartościowych.
11. Jeżeli w wyniku realizacji programu motywacyjnego utworzonego przez:
1) spółkę akcyjną, od której podatnik uzyskuje świadczenia lub inne należności
z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13,
2) spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37
ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której podatnik uzyskuje
świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13
– podatnik faktycznie obejmuje lub nabywa akcje tej spółki lub akcje spółki w
stosunku do niej dominującej, przychód z tego tytułu powstaje w momencie
odpłatnego zbycia tych akcji.
11a. Dochodem z odpłatnego zbycia akcji, o których mowa w ust. 11, jest
różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia akcji a kosztami
uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38.
11b. Przez program motywacyjny, o którym mowa w ust. 11, rozumie się
system wynagradzania utworzony na podstawie uchwały walnego zgromadzenia przez:
1) spółkę akcyjną, dla osób uzyskujących od niej świadczenia lub inne
należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13, albo
2) spółkę akcyjną będącą jednostką dominującą w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 37
ustawy o rachunkowości w stosunku do spółki, od której osoby uprawnione
do otrzymania świadczeń w ramach tego systemu wynagradzania uzyskują
świadczenia lub inne należności z tytułów określonych w art. 12 lub art. 13
– w wyniku którego osoby uprawnione do otrzymania świadczeń w ramach tego
systemu wynagradzania bezpośrednio lub w wyniku realizacji praw z pochodnych
instrumentów finansowych lub realizacji praw z papierów wartościowych, o
których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi, lub realizacji innych praw majątkowych, nabywają
prawo do faktycznego objęcia lub nabycia akcji spółki określonej w pkt 1 lub 2.
12. (uchylony)
12a. Przepisy ust. 11–11b mają zastosowanie do dochodu uzyskanego przez
osoby uprawnione z tytułu objęcia lub nabycia akcji spółek akcyjnych, których
siedziba lub zarząd znajdują się na terytorium państwa członkowskiego Unii
Europejskiej, państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub
państwa, z którym Rzeczpospolita Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego
opodatkowania.
13. Dochód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych na rynku
regulowanym w ramach krótkiej sprzedaży ustala się na dzień, w którym:
1) zbywca dokonał zwrotu pożyczonych papierów wartościowych lub miał go
dokonać zgodnie z zawartą umową pożyczki tych papierów – w przypadku
gdy na potrzeby dokonania rozrachunku zbywca zawarł taką umowę;
2) na rachunku papierów wartościowych zbywcy dokonano, na potrzeby
dokonania rozrachunku, zapisu papierów wartościowych będących
przedmiotem krótkiej sprzedaży, nie później niż na dzień rozrachunku –
w pozostałych przypadkach.
14. Dochodem, o którym mowa w ust. 13, uzyskanym w roku podatkowym,
jest różnica między sumą przychodów z odpłatnego zbycia papierów
wartościowych a wydatkami poniesionymi na zapewnienie dostępności papierów
wartościowych na potrzeby dokonania rozrachunku, w tym na nabycie zwróconych
papierów wartościowych w przypadku, o którym mowa w ust. 13 pkt 1.
15. Dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku
z umową ubezpieczenia zawartą na podstawie przepisów o działalności
ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, w przypadku ubezpieczeń związanych z
funduszami kapitałowymi, jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia
a sumą składek wpłaconych do zakładu ubezpieczeń, które zostały przekazane na
fundusz kapitałowy.
15a. Dochodem z tytułu inwestowania składki ubezpieczeniowej w związku
z umową ubezpieczenia na życie lub dożycie, zawartą na podstawie odrębnych
przepisów, w której świadczenie zakładu ubezpieczeń z tytułu dożycia jest:
1) ustalane na podstawie określonych indeksów lub innych wartości bazowych albo
2) równe składce ubezpieczeniowej powiększonej o określony w umowie
ubezpieczenia wskaźnik
– jest różnica między wypłaconą kwotą świadczenia a składką wpłaconą do zakładu
ubezpieczeń.
15b. Przepis ust. 15a pkt 1 nie ma zastosowania do umów ubezpieczenia
zawartych na podstawie odrębnych przepisów, dla których przy ustalaniu wartości
rezerwy w dziale ubezpieczeń na życie jest stosowana stopa techniczna, o której
mowa w przepisach o rachunkowości zakładów ubezpieczeń.
16. Dochód uzyskany z tytułu zamiany akcji spółki konsolidowanej na akcje
spółki konsolidującej lub prawa do ekwiwalentu w spółce konsolidowanej na akcje
spółki konsolidującej, dokonywanej na podstawie ustawy z dnia 7 września 2007 r.
o zasadach nabywania od Skarbu Państwa akcji w procesie konsolidacji spółek
sektora elektroenergetycznego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1966 oraz z 2020 r. poz. 284)
nie podlega opodatkowaniu w momencie zamiany akcji lub prawa do ekwiwalentu
na akcje. Dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, przypadający z zamiany
akcji spółki konsolidowanej na zbyte akcje spółki konsolidującej lub zamiany
prawa do ekwiwalentu w spółce konsolidowanej na akcje spółki konsolidującej
podlega opodatkowaniu w momencie uzyskania dochodu ze zbycia akcji spółki
konsolidującej otrzymanych w wyniku zamiany.
17. Dochód z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce kapitałowej w zamian
za wkład niepieniężny w postaci know-how, w związku z realizacją celu Działania
3.1 Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka „Inicjowanie działalności
innowacyjnej”, ustala się, z zastrzeżeniem ust. 18, na dzień, w którym upływa 5 lat
od dnia uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 17 ust. 1a, w wysokości
określonej według stanu z dnia uzyskania przychodu.
18. W przypadku zbycia lub ustania bytu prawnego udziałów (akcji),
o których mowa w ust. 17, przed upływem 5 lat od dnia uzyskania przychodu,
o którym mowa w art. 17 ust. 1a, dochód z tytułu objęcia tych udziałów (akcji)
ustala się na dzień ich zbycia lub ustania bytu prawnego w wysokości określonej
według stanu z dnia uzyskania przychodu.
19. Przepisów ust. 8a i art. 21 ust. 1 pkt 109 nie stosuje się w przypadkach,
gdy głównym lub jednym z głównych celów wymiany udziałów lub wniesienia
wkładu niepieniężnego jest uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
20. Jeżeli wymiana udziałów lub wniesienie wkładu niepieniężnego nie
zostały przeprowadzone z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, dla celów ust.
19 domniemywa się, że głównym lub jednym z głównych celów tych czynności jest
uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania.
21. Dochodem z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach jest przychód z tego
tytułu bez pomniejszania o koszty jego uzyskania.

Art. 24a. 1. Osoby fizyczne, przedsiębiorstwa w spadku, spółki cywilne osób
fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki
jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność
gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów
i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3, 5 i 5a, albo księgi
rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie
dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok
podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne
do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a–22o.
1a. Podatnicy będący przedsiębiorcami żeglugowymi w rozumieniu ustawy
z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym oraz podatnicy będący
przedsiębiorcami okrętowymi w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2016 r.
o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych,
prowadzący działalność opodatkowaną odpowiednio podatkiem tonażowym albo
zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji oraz inną działalność
opodatkowaną podatkiem dochodowym są obowiązani w prowadzonej księdze
albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1,
wyodrębnić przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje
działalności podlegającej opodatkowaniu odpowiednio podatkiem tonażowym albo
zryczałtowanym podatkiem od wartości sprzedanej produkcji i podatkiem dochodowym.
1b. Podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy
zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 26e, są obowiązani
w prowadzonej księdze albo w prowadzonych księgach rachunkowych, o których
mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
1c. Przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane w prowadzonej księdze albo
w prowadzonych księgach rachunkowych, o których mowa w ust. 1, dokonać
zapisów dotyczących zdarzeń gospodarczych zaistniałych od otwarcia spadku do
dnia dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy z dnia
13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników
i płatników, a jeżeli zgłoszenia nie dokonano – do dnia ustanowienia zarządu
sukcesyjnego.
1d. W przypadku prowadzenia przez zmarłego przedsiębiorcę ewidencji
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa
w art. 22n, przedsiębiorstwo w spadku kontynuuje prowadzenie tej ewidencji.
2. Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób:
1) wykonujących działalność na podstawie umów agencyjnych i umów na
warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów;
2) prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły
zamiar prowadzenia tych ksiąg;
3) duchownych, które zrzekły się opłacania zryczałtowanego podatku
dochodowego.
3. Obowiązek prowadzenia księgi nie dotyczy osób, które:
1) opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych;
2) wykonują wyłącznie usługi przewozu osób i towarów taborem konnym;
3) wykonują zawód adwokata wyłącznie w zespole adwokackim;
4) dokonują odpłatnego zbycia składników majątku:
a) po likwidacji działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie,
b) otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną
lub wystąpieniem z takiej spółki.
3a. (uchylony)
3b. (uchylony)
3c. (uchylony)
4. Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych,
spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek
partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok
podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty
określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
4a. Jeżeli w roku podatkowym, w którym zmarł przedsiębiorca, prowadził on
księgi rachunkowe, przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane prowadzić te
księgi do końca tego roku podatkowego.
4b. Przedsiębiorstwo w spadku jest obowiązane prowadzić księgi rachunkowe
w roku podatkowym następującym po roku, w którym zmarł przedsiębiorca, jeżeli
przychody zmarłego przedsiębiorcy, w rozumieniu art. 14, oraz przychody
przedsiębiorstwa w spadku, w rozumieniu art. 7a ust. 4, za poprzedni rok
podatkowy wyniosły łącznie w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty
określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
4c. W kolejnych latach podatkowych przedsiębiorstwo w spadku jest
obowiązane prowadzić księgi rachunkowe, jeżeli przychody przedsiębiorstwa
w spadku, w rozumieniu art. 7a ust. 4, za poprzedni rok podatkowy wyniosły
w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro
w przepisach o rachunkowości.
4d. Jeżeli w roku podatkowym, w którym zmarł wspólnik spółki cywilnej
osób fizycznych, spółka ta prowadziła księgi rachunkowe, spółka cywilna osób
fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku jest obowiązana prowadzić te księgi do
końca tego roku podatkowego.
4e. Spółka cywilna osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku jest
obowiązana prowadzić księgi rachunkowe w roku podatkowym następującym po
roku, w którym zmarł wspólnik spółki cywilnej osób fizycznych, jeżeli przychody
spółki cywilnej osób fizycznych oraz spółki cywilnej osób fizycznych
i przedsiębiorstwa w spadku, w rozumieniu art. 7a ust. 4 oraz art. 14 wyniosły
łącznie w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro
w przepisach o rachunkowości.
4f. W kolejnych latach podatkowych spółka cywilna osób fizycznych
i przedsiębiorstwa w spadku jest obowiązana prowadzić księgi rachunkowe, jeżeli
jej przychody, w rozumieniu art. 7a ust. 4 oraz art. 14, wyniosły łącznie w walucie
polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach
o rachunkowości.
5. Osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób
fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od
początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku podatnik
informuje o prowadzeniu ksiąg rachunkowych w zeznaniu, o którym mowa
w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym były
prowadzone. Jeżeli księgi prowadziła spółka cywilna osób fizycznych, spółka
jawna osób fizycznych lub spółka partnerska, informację składają wszyscy
wspólnicy.
5a. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio w przypadku przedsiębiorstwa
w spadku oraz spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku.
6. Wyrażone w euro wielkości, o których mowa w ust. 4, 4b, 4c, 4e, 4f i 5,
przelicza się na walutę polską według średniego kursu euro ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku
poprzedzającego rok podatkowy.
7. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów,
szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, oraz szczegółowy
zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem, w celu umożliwienia
wykorzystania tej księgi jako dowodu pozwalającego na określenie zobowiązań
podatkowych w prawidłowej wysokości.

Art. 24b. 1. Jeżeli ustalenie dochodu (straty) w sposób przewidziany
w art. 24 i 24a nie jest możliwe, dochód (stratę) ustala się w drodze oszacowania.
2. W przypadku podatników niebędących podatnikami, o których mowa
w art. 3 ust. 1 i 3, obowiązanych do prowadzenia ksiąg wymienionych w art. 24a,
gdy określenie dochodu na podstawie tych ksiąg nie jest możliwe, dochód określa
się w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do
przychodu w wysokości:
1) 5% – z działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego;
2) 10% – z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie usług
transportowych;
3) 60% – z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli wynagrodzenie jest
określone w formie prowizji;
4) 80% – z działalności w zakresie usług adwokackich lub rzeczoznawstwa;
5) 20% – z pozostałych źródeł przychodów.
3. Przez działalność w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego, o której
mowa w ust. 2 pkt 1, wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
podatników niebędących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3, rozumie
się odpłatne zbycie towarów polskim odbiorcom bez względu na miejsce zawarcia umowy.
4. Przepisów ust. 2 i 3 nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie zapobieżenia
podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, zawarta
z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę lub miejsce zamieszkania,
stanowi inaczej.

Art. 24ba. Podatnicy obowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub
ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych albo
wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, którzy
przenoszą poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składniki majątku, o których
mowa w art. 30da ust. 2 i art. 30dh ust. 3, są obowiązani wyodrębnić te składniki
w prowadzonych księgach, ewidencji lub wykazie.

Art. 24c. 1. Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako
dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice
kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
2. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa
od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest
wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej
w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości
pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
3. Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest
wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej
według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote
według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa
od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie
zastosowanego kursu waluty z tego dnia;
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej
w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości
pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub
wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych
dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5;
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni;
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od
wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według
faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
4. Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, uwzględnia
się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych
oraz otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach,
a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe
uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
5. Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest
wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5%
wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego
dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty,
organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub
wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie
niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają
zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs
opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.
6. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa
w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień
uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
7. Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt
wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku
braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, dzień
uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
8. Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych
w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej
metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.
9. Przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do
kapitałowych rat kredytów (pożyczek).
10. Zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1–9 stosują
podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.

Art. 24d. (uchylony).

Art. 24e. 1. W przypadku nabycia w ramach jednej transakcji co najmniej
100 wierzytelności bez wyodrębniania ceny nabycia poszczególnych
wierzytelności (pakiet wierzytelności) dochód z pakietu wierzytelności stanowi nadwyżka przychodów uzyskanych z wierzytelności wchodzących w skład pakietu wierzytelności nad kosztem nabycia pakietu wierzytelności.
2. Przez przychody uzyskane z wierzytelności wchodzących w skład pakietu
wierzytelności rozumie się środki lub wartości otrzymane w wyniku uregulowania
tych wierzytelności lub środki lub wartości ze zbycia całości albo części
wierzytelności wchodzących w skład danego pakietu wierzytelności, z wyjątkiem
opłat, odsetek, odsetek za opóźnienie w zapłacie zobowiązań i kar, naliczonych po
dniu nabycia pakietu wierzytelności.
3. Przez koszt nabycia pakietu wierzytelności rozumie się cenę nabycia
takiego pakietu wierzytelności.
4. Koszty nabycia pakietu wierzytelności potrąca się w okresie
rozliczeniowym, w którym osiągnięty został przychód z wierzytelności
wchodzących w skład pakietu wierzytelności, do wysokości odpowiadającej temu
przychodowi.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do nabycia pojedynczej
wierzytelności.

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

Art. 25a. (uchylony).

Art. 25b. 1. Za przychody, o których mowa w art. 20 ust. 1b, uważa się przychody:
1) nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach obejmujące przychody ze
źródeł wskazanych przez podatnika, ujawnione w nieprawidłowej wysokości,
2) ze źródeł nieujawnionych obejmujące przychody ze źródeł niewskazanych
przez podatnika i nieustalonych przez organ podatkowy
– w kwocie odpowiadającej nadwyżce wydatku nad przychodami (dochodami)
opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi, uzyskanymi
przed poniesieniem tego wydatku.
2. Za wydatek uznaje się wartość zgromadzonego w roku podatkowym mienia
lub wysokość wydatkowanych w roku podatkowym środków, w przypadku gdy nie
jest możliwe ustalenie roku podatkowego, w którym zgromadzono te środki.
3. Za przychody (dochody) opodatkowane uznaje się wartości pozostające
w dyspozycji podatnika przed poniesieniem wydatku, spełniające łącznie
następujące warunki:
1) ich pochodzenie zostało ustalone co do tytułu, kwoty i okresu uzyskania;
2) jest możliwe określenie lub ustalenie zobowiązania podatkowego
w odniesieniu do wartości, które mają wpływ na ustalenie takiego
zobowiązania, albo zobowiązanie takie zostało określone lub ustalone, albo
zostały zgłoszone do opodatkowania.
4. Za przychody (dochody) nieopodatkowane uznaje się wartości pozostające
w dyspozycji podatnika przed poniesieniem wydatku, których pochodzenie zostało
ustalone co do tytułu, kwoty i okresu uzyskania, oraz które:
1) były wolne od podatku lub zwolnione od opodatkowania na podstawie
przepisów ustawy innych niż przepisy niniejszego rozdziału lub przepisów
odrębnych ustaw albo
2) nie podlegały opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy innych niż
przepisy niniejszego rozdziału lub przepisów odrębnych ustaw, albo
3) były objęte obowiązkiem podatkowym w zakresie właściwego podatku,
jednak zobowiązanie podatkowe nie powstało albo wygasło wskutek:
a) zaniechania poboru podatku,
b) umorzenia zaległości podatkowej,
c) zwolnienia z obowiązku zapłaty podatku,
d) przedawnienia.
5. Do wydatków, przychodów (dochodów) opodatkowanych lub przychodów
(dochodów) nieopodatkowanych, stosuje się odpowiednio przepisy art. 8 ust. 1–2.

Art. 25c. Obowiązek podatkowy z tytułu przychodów nieznajdujących
pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych
powstaje na ostatni dzień roku podatkowego, w którym powstał przychód w kwocie
odpowiadającej nadwyżce wydatku nad przychodami (dochodami)
opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi.

Art. 25d. Podstawę opodatkowania przychodów nieznajdujących pokrycia
w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych stanowi
w roku podatkowym przychód odpowiadający kwocie nadwyżki wydatku nad
przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub przychodami (dochodami)
nieopodatkowanymi. W przypadku wystąpienia w roku podatkowym więcej niż
jednej nadwyżki, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów
odpowiadających kwocie nadwyżek wydatków nad przychodami (dochodami)
opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi.

Art. 25e. Od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach
lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, z zastrzeżeniem art. 25g ust. 7,
zryczałtowany podatek dochodowy wynosi 75% podstawy opodatkowania.

Art. 25f. Podatek od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych
źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala, w drodze decyzji, za
rok podatkowy, w którym powstał przychód odpowiadający kwocie nadwyżki lub
nadwyżek, właściwy organ podatkowy.

Art. 25g. 1. W toku postępowania podatkowego albo w toku kontroli celno-
-skarbowej ciężar dowodu w zakresie wykazania przychodów (dochodów)
opodatkowanych lub przychodów (dochodów) nieopodatkowanych stanowiących
pokrycie wydatku spoczywa na podatniku.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przychodów (dochodów) opodatkowanych
lub przychodów (dochodów) nieopodatkowanych znanych organowi z urzędu lub
możliwych do ustalenia przez organ na podstawie:
1) posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych;
2) rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty publiczne, do
których organ ma dostęp drogą elektroniczną na zasadach określonych
w przepisach ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 346, 568 i 695).
3. Jeżeli w toku postępowania podatkowego albo w toku kontroli celno-
-skarbowej podatnik nie udowodni uzyskania przychodów (dochodów)
opodatkowanych lub przychodów (dochodów) nieopodatkowanych, o których
mowa w art. 25b ust. 4 pkt 3, stanowiących pokrycie wydatku i nastąpiło przedawnienie zobowiązania podatkowego w stosunku do tych przychodów (dochodów), to ich uzyskanie podatnik może uprawdopodobnić. W przypadku
nieudowodnienia lub nieuprawdopodobnienia przychodów (dochodów), o których
mowa w zdaniu pierwszym, przychody (dochody) te uznaje się za przychody,
o których mowa w art. 25b ust. 1.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do przychodów (dochodów)
nieopodatkowanych, o których mowa w art. 25b ust. 4 pkt 1 i 2.
5. W postępowaniu prowadzonym w zakresie przychodów nieznajdujących
pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych
przy ustalaniu nadwyżki wydatku nad przychodami (dochodami) opodatkowanymi
lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi podatnik wskazuje przychody
(dochody) opodatkowane lub przychody (dochody) nieopodatkowane, którymi
pokrywa poszczególne wydatki. Jeżeli podatnik nie wskazał, którymi przychodami
(dochodami) opodatkowanymi lub przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi
pokrył poszczególne wydatki, stosuje się zasadę, że najwcześniejszy wydatek jest
pokrywany najwcześniejszymi przychodami (dochodami) opodatkowanymi lub
przychodami (dochodami) nieopodatkowanymi.
6. Jeżeli podatnik nie dysponuje dowodami potwierdzającymi wartość
zgromadzonego w roku podatkowym mienia, wartość tę określa się na dzień
poniesienia wydatku, stosując odpowiednio przepis art. 19.
7. W przypadku ustalenia w toku postępowania podatkowego albo w toku
kontroli celno-skarbowej źródła pochodzenia nieujawnionych uprzednio
przychodów (dochodów) i ich wysokości, przychody (dochody) te podlegają
opodatkowaniu podatkiem na zasadach określonych w przepisach ustawy innych
niż przepisy niniejszego rozdziału lub w przepisach odrębnych ustaw.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29–30cb
i art. 30da–30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u,
art. 24 ust. 1, 2, 3b–3e, 4–4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot:
1) (uchylony)
2) składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych:
a) zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia
emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób
z nim współpracujących,
b) potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika,
z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone
w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33
ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu
– odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód
(przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których
podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów
Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;
2a) składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na
obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim
współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego
ubezpieczenia społecznego
obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 13a–13c;
2b) wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonanych przez
podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach
o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego;
3) (uchylony)
4) (uchylony)
5) dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń,
które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach
uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te nie zostały
potrącone przez płatnika;
6) wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem
wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez
podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego
utrzymaniu są osoby niepełnosprawne;
6a) wydatków ponoszonych przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet,
w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł;
7) (uchylony)
8) (uchylony)
9) darowizn przekazanych na cele:
a) określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego,
organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub
równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących
działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań
publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
b) kultu religijnego,
c) krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi na
podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, w
wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami
wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy i litrów oddanej krwi lub
jej składników,
d) kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie
zawodowe, o których mowa w art. 4 pkt 28a ustawy z dnia 14 grudnia
2016 r. – Prawo oświatowe, oraz publicznym placówkom i centrom,
o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy
– w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty
stanowiącej 6% dochodu.
10) (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 9 nie może
przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że
odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:
1) osób fizycznych;
2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu
wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego,
spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów
alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, oraz wyrobów z metali
szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub handlu tymi wyrobami.
6. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od
towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem
od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą
podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług
z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje
się odpowiednio art. 19.
6a. (uchylony)
6b. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1
pkt 9 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu,
o którym mowa w art. 45 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego
odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego.
6c. W przypadku zwrotu dokonanej darowizny, obdarowany jest obowiązany
przekazać urzędowi skarbowemu informację o zwróconej podatnikowi darowiźnie,
w terminie miesiąca od dnia dokonania zwrotu.
6d. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do darowizn odliczanych na
podstawie odrębnych ustaw.
6e. Prawo do odliczenia darowizny, o której mowa w ust. 1 pkt 9 lit. a, na
rzecz organizacji określonej w przepisach regulujących działalność pożytku
publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie
członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego
Obszaru Gospodarczego, prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze
zadań publicznych, przysługuje podatnikowi pod warunkiem:
1) udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień
przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji,
o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego,
realizującą cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego
i prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych
oraz
2) istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ
podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na
którego terytorium organizacja posiada siedzibę.
6ea. Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9 lit. d, stosuje się
w przypadku gdy przedmiotem darowizny są materiały dydaktyczne lub środki
trwałe, z wyjątkiem materiałów dydaktycznych lub środków trwałych, które nie są
kompletne, zdatne do użytku lub są starsze niż 12 lat.
6eb. Prawo do odliczenia darowizny, o której mowa w ust. 1 pkt 9 lit. d,
przysługuje podatnikom osiągającym przychody ze źródła, o którym mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 3.
6f. Odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, nie stosuje się
w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów
uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 11.
6g. Odliczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2b, dokonuje się w zeznaniu
podatkowym.
6h. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6a, przysługuje podatnikowi
wyłącznie w kolejno po sobie następujących dwóch latach podatkowych, jeżeli
w okresie poprzedzającym te lata nie korzystał z tego odliczenia.
7. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c,
ustala się na podstawie:
1) dowodu wpłaty na rachunek płatniczy obdarowanego lub jego rachunek
w banku, inny niż rachunek płatniczy – w przypadku darowizny pieniężnej;
2) dowodu, z którego wynikają dane identyfikujące darczyńcę oraz wartość
przekazanej darowizny wraz z oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu
– w przypadku darowizny innej niż pieniężna lub innej niż określona w ust. 1
pkt 9 lit. c;
3) zaświadczenia jednostki organizacyjnej realizującej zadania w zakresie
pobierania krwi o ilości bezpłatnie oddanej krwi lub jej składników przez
krwiodawcę;
4) dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności:
dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego
(towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty
– w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1–3.
7a. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione
na:
1) adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie
do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2) przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających
z niepełnosprawności;
3) zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych
niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności
życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
4) zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do
potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5) odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6) odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za
pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych
i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne;
7) opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz
osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy
inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
8) utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji
zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2280 zł;
9) opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie
przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze
świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10) opłacenie tłumacza języka migowego;
11) kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób
niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
12) leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi
wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista
stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale
lub czasowo);
13) odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
a) osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego,
b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz
dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami
transportu niż wymienione w lit. a;
14) używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność)
osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę
niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku
życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł;
15) odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a) na turnusie rehabilitacyjnym,
b) w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.
7b. Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu,
jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego
funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu
aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze
środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń
socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych
funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi
wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub
zwróconą w jakiejkolwiek formie.
7c. W przypadku wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14, nie jest
wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1) wskazać z imienia i nazwiska osoby, które opłacono w związku z pełnieniem
przez nie funkcji przewodnika;
2) okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego.
3) (uchylony)
7d. Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest
posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech
stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do
pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia,
wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
7e. Przepisy ust. 7a–7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na
których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne:
współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na
wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym,
macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób
niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej
określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1455, 1622, 1818 i 2473), w wysokości obowiązującej w grudniu roku
podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się
alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia
uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz zasiłku
pielęgnacyjnego.
7f. Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby,
w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej
egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;
2) II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby,
w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
7g. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również
w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie
o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych
przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
7h. Kwota, o której mowa w ust. 1 pkt 5, przekraczająca kwotę dochodu,
o którym mowa w ust. 1, może być odliczona od dochodu uzyskanego
w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych.
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)
13. (uchylony)
13a. Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu,
jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie
zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych
w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy
o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi
w jakiejkolwiek formie.
13b. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, nie dotyczy składek:
1) których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku
na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną
jest Rzeczpospolita Polska;
2) odliczonych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii
Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu (przychodu)
albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku na podstawie
art. 27b ust. 1 pkt 2.
13c. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, stosuje się pod warunkiem
istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których
stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki
na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne.
14. (uchylony)
15. Wydatki na cele określone w ust. 1 nie podlegają odliczeniu od dochodu
przedsiębiorstwa w spadku.

Art. 26a. (uchylony).

Art. 26b. (uchylony).

Art. 26c. (uchylony).

Art. 26d. (utracił moc).

Art. 26e. 1. Podatnik uzyskujący przychody ze źródła określonego w art. 10
ust. 1 pkt 3 odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26
ust. 1 lub art. 30c ust. 2, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność
badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota
odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego
przez podatnika ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
2. Za koszty kwalifikowane uznaje się:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12
ust. 1, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności
określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń
społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację
działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy
pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa
w art. 13 pkt 8 lit. a i c, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych
należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie
ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na
wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;
2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną
działalnością badawczo-rozwojową;
2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego
wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych
oraz urządzeń pomiarowych;
3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub
wykonywane na podstawie umowy przez podmioty, o których mowa
w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo
o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu
wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby
działalności badawczo-rozwojowej;
4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej
wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to
korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym
z podatnikiem w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej wyłącznie na
potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi
nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem
w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;
5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy,
prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do
Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego
zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na
język obcy,
b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej
Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu
zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty
zastępstwa prawnego i procesowego,
c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania
patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji
wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak
i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego
i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej
Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie
innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności
patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji
wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu
europejskiego.
2a. W przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac
rozwojowych, o których mowa w art. 22b ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane
uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy
amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty
wymienione w ust. 2 pkt 1–4a lub ust. 3a pkt 2.
3. Za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku
podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne
od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych
w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów
osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
3a. W przypadku podatników posiadających status centrum
badawczo-rozwojowego, o którym mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r.
o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2019 r. poz.
1402 oraz z 2020 r. poz. 568), za koszty kwalifikowane, oprócz kosztów
wymienionych w ust. 2–3, uznaje się także:
1) dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania
przychodów, odpisy amortyzacyjne od budowli, budynków i lokali będących
odrębną własnością wykorzystywanych w prowadzonej działalności
badawczo-rozwojowej;
2) koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, badań
wykonywanych na podstawie umowy, wiedzy technicznej i patentów lub
licencji na chroniony wynalazek, uzyskanych od podmiotów innych niż wymienione w ust. 2 pkt 3 na warunkach rynkowych i wykorzystywanych
wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
3b. W przypadku, o którym mowa w ust. 3a pkt 1, jeżeli tylko część budowli,
budynku lub lokalu jest wykorzystywana w prowadzonej działalności badawczorozwojowej, za koszty kwalifikowane uznaje się odpisy amortyzacyjne w wysokości ustalonej od wartości początkowej budowli, budynku lub lokalu
odpowiadającej stosunkowi powierzchni użytkowej wykorzystywanej w
prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej do ogólnej powierzchni
użytkowej tej budowli, tego budynku lub lokalu.
3c. Wysokość kosztów kwalifikowanych, o których mowa w ust. 3a, nie może
przekroczyć 10% przychodów podatnika, o którym mowa w ust. 3a, osiągniętych
w roku podatkowym ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.
3d. W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, będących
mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2–3, natomiast w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a,
odliczenie kosztów kwalifikowanych wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów
wskazanych w ust. 2 pkt 1–4a, ust. 2a i 3:
1) jest dokonywane zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr
651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za
zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz.
Urz. UE L 187 z 26.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej
„rozporządzeniem nr 651/2014”, w formie i na warunkach, o których mowa
w art. 5 ust. 2 lit. d rozporządzenia nr 651/2014;
2) stanowi pomoc, o której mowa w art. 25 lub art. 28 rozporządzenia nr 651/2014;
3) podlega kumulacji na zasadach określonych w art. 8 rozporządzenia nr 651/2014.
3e. W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, odliczenie:
1) kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1–
4a, ust. 2a i 3, w przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. i rozporządzenia
nr 651/2014,
2) 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, dokonane przez podatnika będącego
mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, w
przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 lit. l rozporządzenia nr 651/2014
– stanowi pomoc indywidualną podlegającą notyfikacji Komisji Europejskiej, która
może być udzielona po zatwierdzeniu przez Komisję Europejską.
3f. W przypadku podatników, o których mowa w ust. 3a, kwota, o którą został
pomniejszony w roku podatkowym podatek dochodowy z tytułu odliczenia:
1) kosztów wskazanych w ust. 3a oraz 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 1–
4a, ust. 2a i 3, nie może przekroczyć dwukrotności kwot wymienionych w art.
4 ust. 1 lit. i rozporządzenia nr 651/2014;
2) 50% kosztów wskazanych w ust. 2 pkt 5, nie może przekroczyć dwukrotności
kwoty wymienionej w art. 4 ust. 1 lit. l rozporządzenia nr 651/2014.
3g. Intensywność pomocy publicznej nie może przekroczyć wartości
określonych w:
1) art. 25 ust. 5–7 rozporządzenia nr 651/2014 – w przypadku pomocy, o której
mowa w ust. 3e pkt 1;
2) art. 28 ust. 3 i 4 rozporządzenia nr 651/2014 – w przypadku pomocy, o której
mowa w ust. 3e pkt 2.
3h. Podatnik, o którym mowa w ust. 3a, nie może dokonywać odliczeń, o
których mowa w ust. 3d, w przypadku gdy:
1) znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, o której mowa w art. 2 pkt 18
rozporządzenia nr 651/2014;
2) ciąży na nim obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji
Komisji Europejskiej uznającej pomoc za niezgodną z prawem i ze wspólnym
rynkiem.
3i. Podatnik, o którym mowa w ust. 3a, korzystający z odliczenia, o którym
mowa w ust. 1, stanowiącego pomoc publiczną, jest obowiązany do przedstawienia
naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego,
przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, informacji, o których mowa w art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708).
3j. Odliczenie, o którym mowa w ust. 3d, jest dokonywane w okresie
stosowania rozporządzenia nr 651/2014.
3k. Do kosztów kwalifikowanych stanowiących odpisy amortyzacyjne od
środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych przepisu art. 23 ust. 1 pkt
45 nie stosuje się.
4. Koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych
podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na
podstawie umowy lub porozumienia z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1
pkt 1, 2 i 4–8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym
i nauce.
5. Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi
zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy obliczenia
podatku.
6. Podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień
podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b, prawo do odliczenia
przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez
podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na
podstawie tych przepisów.
7. Kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest
mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu
przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców – 150%
kosztów, o których mowa w ust. 2–3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a – 150%
kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1–4a, ust. 2a–3a, oraz 100% kosztów,
o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników – 100% kosztów, o których mowa w
ust. 2–3.
8. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym
poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok
podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie
sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik
skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
9. Przepisu ust. 8 zdanie drugie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże
w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 26ea.
10. Jeżeli podatnik zmarł przed upływem okresu określonego w ust. 8,
nieodliczoną kwotę odlicza przedsiębiorstwo w spadku, jeżeli kwoty tej zmarły
podatnik nie wykazał w zeznaniu zgodnie z art. 26ea. Nieodliczoną kwotę
przedsiębiorstwo w spadku odlicza w okresie, w jakim prawo to przysługiwało
zmarłemu podatnikowi.

Art. 26ea. 1. Podatnikowi, który w roku rozpoczęcia prowadzenia
działalności gospodarczej poniósł stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty
przysługującego za ten rok odliczenia określonego w art. 26e ust. 1, przysługuje
kwota stanowiąca:
1) iloczyn najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa
w art. 27 ust. 1, oraz nieodliczonego na podstawie art. 26e ust. 1 odliczenia –
w przypadku podatnika opodatkowanego według zasad określonych
w art. 27 ust. 1 albo
2) 19% nieodliczonego na podstawie art. 26e ust. 1 odliczenia – w przypadku
podatnika opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również w roku następującym bezpośrednio po
roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, jeżeli w tym roku podatnik, o którym
mowa w ust. 1, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
3. Kwota wykazana przez podatnika w zeznaniu, przysługująca na podstawie
ust. 1 lub 2, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach
określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego
dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatnika rozpoczynającego prowadzenie
działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także
w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia,
prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
5. Podatnik jest obowiązany do zwrotu, na zasadach określonych w ust. 5a,
wykazanej w zeznaniu kwoty, przysługującej mu na podstawie ust. 1 lub 2, jeżeli
przed upływem trzech lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, za
który złożył to zeznanie, zlikwiduje działalność gospodarczą lub zostanie
postawiony w stan upadłości albo spółka niebędąca osobą prawną, której jest
wspólnikiem, z której działalnością związany był zwrot, zostanie postawiona w stan
likwidacji lub upadłości.
5a. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest
obowiązany w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym wystąpiły te
okoliczności, do zwiększenia podatku o kwotę zwrotu, a w razie wystąpienia
nadpłaty – do jej zmniejszenia o tę kwotę.
6. Kwoty, o których mowa w ust. 1 i 2, podatnik wykazuje w zeznaniu,
o którym mowa w art. 45.

Art. 26f. Podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 26e,
oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 26ea, są obowiązani
wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub
stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Art. 26g. Odliczenie, o którym mowa w art. 26e, oraz kwotę przysługującą
podatnikowi na podstawie art. 26ea podatnik wykazuje w zeznaniu, w którym
rozlicza przychody ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Art. 26h. 1. Podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku
mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia
podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione
w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane
z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone
w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie
3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
2. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do
wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.
3. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez
podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku.
4. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów
i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów
i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od
towarów i usług.
5. Odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:
1) sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek
formie;
2) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na
podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione
przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu
Ordynacji podatkowej.
6. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym
poniesiono wydatki.
7. Kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika
podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od
końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.
8. Podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot
odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest
obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok
podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot.
9. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego
w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone
do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin.
10. Minister właściwy do spraw budownictwa, planowania
i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw klimatu, ministrem właściwym do spraw gospodarki oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wykaz rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń
i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych, o których
mowa w ust. 1, mając na uwadze zapewnienie poprawy efektywności
energetycznej przedsięwzięć termomodernizacyjnych oraz ich wpływ na poprawę jakości powietrza.

Art. 26i. 1. Podstawa obliczenia podatku ustalona zgodnie z art. 26 ust. 1,
art. 30c ust. 2 lub art. 30ca ust. 3 oraz po uprzednim odliczeniu kwot określonych
w art. 26e:
1) może być zmniejszona o zaliczaną do przychodów należnych wartość
wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została
uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu
podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia
upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;
2) podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość
zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało
uregulowane, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym
składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu
terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
2. Jeżeli podatnik poniósł stratę ze źródła, z którym związana jest transakcja
handlowa w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom,
kwota straty:
1) może być zwiększona o zaliczaną do przychodów należnych wartość
wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została
uregulowana lub zbyta, przy czym zwiększenia dokonuje się w zeznaniu
podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia
upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie;
2) podlega zmniejszeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość
zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało uregulowane, przy czym zmniejszenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu
terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
3. Jeżeli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku, przysługującego
na podstawie ust. 1 pkt 1, jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia podstawy
obliczenia podatku o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych latach
podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku
podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia. Zmniejszenia podstawy
obliczenia podatku w kolejnych latach dokonuje się, jeżeli wierzytelność nie
została uregulowana lub zbyta.
4. Jeżeli wartość zobowiązania, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jest wyższa od
kwoty straty podlegającej zmniejszeniu na podstawie ust. 2 pkt 2, różnica zwiększa
podstawę obliczenia podatku na podstawie ust. 1 pkt 2.
5. Zmniejszenia na podstawie ust. 1 pkt 1 albo zwiększenia na podstawie
ust. 2 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego
wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.
6. Zwiększenia na podstawie ust. 1 pkt 2 albo zmniejszenia na podstawie
ust. 2 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego
zobowiązanie nie zostało uregulowane.
7. W przypadku gdy po roku podatkowym, za który dokonano zmniejszenia
na podstawie ust. 1 pkt 1 i ust. 3 albo zwiększenia na podstawie ust. 2 pkt 1,
wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta, podatnik obowiązany jest do
zwiększenia podstawy obliczenia podatku lub zmniejszenia straty w zeznaniu
podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wierzytelność została
uregulowana lub zbyta, odpowiednio o wartość kwot uprzednio odliczonych albo
doliczonych. Jeżeli kwota straty jest mniejsza od kwoty ją zmniejszającej, różnica
zwiększa podstawę obliczenia podatku.
8. W przypadku gdy po roku podatkowym, za który dokonano zwiększenia na
podstawie ust. 1 pkt 2 i ust. 4 lub zmniejszenia na podstawie ust. 2 pkt 2,
zobowiązanie zostanie uregulowane, podatnik zmniejsza podstawę obliczenia
podatku lub zwiększa stratę w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy,
w którym zobowiązanie zostało uregulowane. Jeżeli wartość zmniejszenia podstawy obliczenia podatku jest wyższa od tej podstawy, zmniejszenia podstawy obliczenia podatku o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych latach
podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku
podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia.
9. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się wyłącznie do wierzytelności lub zobowiązań,
odpowiednio o zapłatę lub do zapłaty, świadczeń pieniężnych, wynikających
z transakcji handlowych, jeżeli z tytułu tych transakcji przynajmniej u jednej ze
stron określa się przychody lub koszty uzyskania przychodów, bez względu na
termin ich ujęcia w tych przychodach lub kosztach uzyskania przychodów.
10. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są łącznie
następujące warunki:
1) dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania
podatkowego nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego,
postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji;
2) od daty wystawienia faktury (rachunku) lub zawarcia umowy dokumentującej
wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego,
w którym została wystawiona faktura (rachunek) lub została zawarta umowa,
a w przypadku gdy rok kalendarzowy, w którym wystawiono fakturę
(rachunek), jest inny niż rok kalendarzowy, w którym zawarto umowę – gdy
nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego późniejszej z tych czynności;
3) transakcja handlowa zawarta jest w ramach działalności wierzyciela oraz
działalności dłużnika, z których dochody podlegają opodatkowaniu
podatkiem dochodowym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
11. Okres 90 dni, o którym mowa w ust. 1 i 2, liczy się począwszy od
pierwszego dnia następującego po określonym na fakturze (rachunku) lub
w umowie upływie terminu do uregulowania zobowiązania.
12. Wierzytelności odliczone od podstawy obliczenia podatku lub
zwiększające kwotę straty na zasadach określonych w ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1,
ust. 3 i ust. 5–7 albo odliczone od przychodów na podstawie ustawy o
zryczałtowanym podatku dochodowym nie podlegają zaliczeniu do kosztów
uzyskania przychodów na podstawie innych przepisów ustawy.
13. Wierzytelności, o których mowa w ust. 1 i 2, nie podlegają odliczeniu od
podstawy obliczenia podatku ani nie zwiększają straty, jeżeli zostały zaliczone do
kosztów uzyskania przychodów na podstawie innych przepisów ustawy, w tym
poprzez rezerwy lub odpisy.
14. Jeżeli uprawnienie albo obowiązek odpowiednio zwiększenia lub
zmniejszenia, o którym mowa w ust. 1, 2 i 4 albo ust. 7 i 8, powstaje po likwidacji
działalności, po zmianie zasad ustalania dochodu w odniesieniu do działów
specjalnych produkcji rolnej albo po zmianie formy opodatkowania, zmniejszenia
albo zwiększenia podstawy obliczenia podatku albo straty dokonuje się w zeznaniu
podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiła likwidacja tej
działalności, albo za rok podatkowy poprzedzający rok, w którym nastąpiła zmiana
formy opodatkowania lub zmiana zasad ustalania dochodu w odniesieniu do
działów specjalnych produkcji rolnej.
15. Jeżeli termin zapłaty określono na fakturze (rachunku) lub w umowie
z naruszeniem przepisów ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom,
przez termin zapłaty, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się termin określony
zgodnie z przepisami tej ustawy.
16. Przepisy ust. 1–15 stosuje się odpowiednio do wspólników spółki
niebędącej osobą prawną, z tym że warunek, o którym mowa w ust. 10 pkt 1,
stosuje się do spółki niebędącej osobą prawną.
17. Przepisy ust. 1–16 stosuje się odpowiednio w przypadku uregulowania
lub zbycia części wierzytelności.
18. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do transakcji handlowych
dokonywanych między podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m
ust. 1 pkt 4.
19. Podatnicy dokonujący zwiększenia lub zmniejszenia, o których mowa
w ust. 1–4 albo ust. 7 i 8, obowiązani są wykazać w zeznaniu podatkowym
wierzytelności lub zobowiązania, z którymi związane są te zwiększenia lub zmniejszenia.

art. 27. więcej Art. 27.

Art. 27a. (uchylony).

Art. 27b. 1. Podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c,
w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę:
1) składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1373, z późn. zm.):
a) opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie
z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych,
b) pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków
publicznych
– obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód
(przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których
podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów
Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;
2) składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na
obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim
współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego
ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie
należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji
Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4.
2. Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek,
nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.
3. Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie
dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
4. Obniżenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się, pod warunkiem że:
1) nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód)
zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
2) składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub
w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu)
albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26
ust. 1 pkt 2a;
3) istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ
podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne.

Art. 27c. (uchylony).

Art. 27d. (uchylony).

Art. 27e. (uchylony).

Art. 27f. 1. Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27,
pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo
odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku
do którego w roku podatkowym:
1) wykonywał władzę rodzicielską;
2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie
orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
2. Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego,
w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę,
o których mowa w ust. 1, w stosunku do:
1) jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego
małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część
roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty
56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie
dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie
kwota dochodu określona w lit. a;
2) dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
3) trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
b) 166,67 zł na trzecie dziecko,
c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
2a. Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane
łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.
2b. Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi
określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego
wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1,
w stosunku do więcej niż jednego dziecka.
2c. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od
miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:
1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej
całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach
rodzinnych;
2) wstąpiło w związek małżeński.
2d. Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:
1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych
przepisów;
2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został
pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.
3. W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do
dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka,
o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie
stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania
pieczy nad dzieckiem.
4. Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka
albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą
odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich
ustalonej.
5. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1,
podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów –
imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych,
podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne
dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:
1) odpis aktu urodzenia dziecka;
2) zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3) odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą
między rodziną zastępczą a starostą;
4) zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących
pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku
z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku
alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.
7. Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa
w ust. 1 i 6.
8. Jeżeli kwota przysługującego odliczenia na podstawie ust. 2, 3 i 4 jest
wyższa od kwoty odliczonej z tytułu, o którym mowa w ust. 1, w zeznaniu,
o którym mowa w art. 45 ust. 1, podatnikowi przysługuje kwota stanowiąca różnicę
między kwotą przysługującego podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną
w zeznaniu podatkowym.
9. Kwota stanowiąca różnicę, o której mowa w ust. 8, nie może przekroczyć
kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2
i 2a, oraz składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w art. 27b ust. 1 i 2:
1) podlegających odliczeniu, pomniejszonych o składki odliczone w zeznaniu,
o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, lub na podstawie ustawy
o zryczałtowanym podatku dochodowym;
2) zapłaconych ze środków podatnika od przychodów zwolnionych od podatku
na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148.
10. W przypadku odliczenia z tytułu, o którym mowa w ust. 1,
przysługującego pozostającym przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim obojgu:
1) rodzicom,
2) opiekunom prawnym dziecka,
3) rodzicom zastępczym
– do ustalenia wysokości składek, o których mowa w ust. 9, przyjmuje się łączną
kwotę ich składek.
11. Przepis ust. 10 stosuje się również do podatnika, który zawarł związek
małżeński przed rozpoczęciem roku podatkowego, i którego małżonek zmarł
w trakcie roku podatkowego.
12. Kwotę stanowiącą różnicę, o której mowa w ust. 8, podatnik wykazuje
w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Art. 27g. 1. Podatnik podlegający obowiązkowi podatkowemu określonemu
w art. 3 ust. 1, rozliczający na zasadach określonych w art. 27 ust. 9 albo 9a
uzyskane w roku podatkowym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dochody:
1) ze źródeł, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 13, art. 14, lub
2) z praw majątkowych w zakresie praw autorskich i praw pokrewnych
w rozumieniu odrębnych przepisów, z wykonywanej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej działalności artystycznej, literackiej, naukowej,
oświatowej i publicystycznej, z wyjątkiem dochodów (przychodów)
uzyskanych z tytułu korzystania z tych praw lub rozporządzania nimi
– ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27,
pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, kwotę obliczoną
zgodnie z ust. 2.
2. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca różnicę między podatkiem
obliczonym zgodnie z art. 27 ust. 9 albo 9a a kwotą podatku obliczonego od
dochodów ze źródeł, o których mowa w ust. 1, przy zastosowaniu do tych
dochodów zasad określonych w art. 27 ust. 8.
3. Odliczenia nie stosuje się, gdy dochody ze źródeł, o których mowa w ust. 1,
uzyskane zostały w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu
wydanym na podstawie art. 23v ust. 2.
4. Przepisy ust. 1–3 stosuje się odpowiednio do podatku obliczanego zgodnie
z art. 30c.

art. 28. więcej Art. 28. (uchylony).

art. 29. więcej Art. 29. 1. Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a,
przychodów:
1) z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6–9 oraz z odsetek innych niż
wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za
udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za
użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego,
handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za
informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie
przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie
ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2) z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub
sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania
za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób
prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych,
rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej –
pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do
przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej
żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych –
pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne
przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów
uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie
z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera – pobiera się
w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
5) z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych,
usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług
rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz
świadczeń o podobnym charakterze – pobiera się w formie ryczałtu
w wysokości 20% przychodu.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie
stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się, jeżeli przychody, o których mowa w ust. 1,
są uzyskane przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego
pozarolniczą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, pod warunkiem że podatnik posiada
zaświadczenie o istnieniu zagranicznego zakładu, wydane przez właściwy organ
podatkowy państwa, w którym ma on miejsce zamieszkania, albo przez właściwy
organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
4. Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a:
1) mają miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub
w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo
w Konfederacji Szwajcarskiej i
2) udokumentowali certyfikatem rezydencji miejsce zamieszkania dla celów podatkowych
– uzyskane przychody, o których mowa w ust. 1, podlegające opodatkowaniu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogą, na wniosek wyrażony w zeznaniu
podatkowym składanym za dany rok podatkowy, opodatkować na zasadach określonych w art. 27 ust. 1. W tym przypadku pobrany od tych przychodów
zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w ust. 1, traktuje się na równi
z pobraną przez płatnika zaliczką na podatek dochodowy.
5. Przepis ust. 4 stosuje się, jeżeli istnieje podstawa prawna wynikająca
z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych
umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania
przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa,
w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.
6. Do przychodów opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem, o którym
mowa w ust. 1, przepisu art. 21 ust. 1 pkt 148 nie stosuje się.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek
dochodowy:
1) (uchylony)
1a) (uchylony)
1b) (uchylony)
1c) (uchylony)
2) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród
związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody;
3) (uchylony)
4) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku
z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym,
stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy,
w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 –
w wysokości 10% należności;
4a) z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby
przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze
zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez
okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez
okres trzech miesięcy – w wysokości 20% należności;
4b) z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas
oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu
odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te
podmioty – w wysokości 19% świadczenia;
5) (uchylony)
5a) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5–9, jeżeli kwota należności
określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie
przekracza 200 zł – w wysokości 17% przychodu;
6) (uchylony)
7) (uchylony)
7a) z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym
koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach
emerytalnych – w wysokości 75% uzyskanego dochodu na każdym
indywidualnym koncie emerytalnym;
8) (uchylony)
9) (uchylony)
10) (uchylony)
11) (uchylony)
12) (uchylony)
13) od jednorazowych odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia,
wypłacanych żołnierzom zwalnianym z zawodowej służby wojskowej na
podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i
modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1453 i 2020) – w wysokości 20% przychodu;
14) od kwoty wypłat z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego,
w tym wypłat na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci
oszczędzającego dokonanych na podstawie art. 34a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz
indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1808) – w wysokości 10% przychodu;
15) z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie
konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka,
w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek
jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna
osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na
zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na
podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość
odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez
podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej
go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc
wypłaty odszkodowania – w wysokości 70% tej części należnego
odszkodowania;
16) z tytułu określonych w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności
związane z zarządzaniem, lub umowie o świadczenie usług zarządzania
zawartej ze spółką, o której mowa w pkt 15, odpraw lub odszkodowań z tytułu
skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są
czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług
zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została
zawarta, w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub
umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką – w wysokości
70% należnej odprawy lub odszkodowania.
1a. (uchylony)
1b. (uchylony)
1c. (uchylony)
1d. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4–4b, 5a oraz 13–
16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
3a. Dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 7a, jest różnica między kwotą
stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie
emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne. Dochodu tego nie
pomniejsza się o straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych poniesionych
w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się
z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.
9. Przepisy ust. 1 pkt 2, 4–4b, 5a i 7a stosuje się z uwzględnieniem umów o
unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z
taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego
miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.
10. Do przychodów (dochodów) opodatkowanych zryczałtowanym
podatkiem, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 21 ust. 1 pkt 148 nie stosuje się.

Art. 30a. 1. Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19%
zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:
1) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest
przedmiotem działalności gospodarczej;
2) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych;
3) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na
rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub
inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie
odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;
4) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych;
5) od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych;
5a) od dochodu z tytułu umów ubezpieczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 15a;
6) od kwot wypłacanych po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego
wskazanej przez niego osobie lub spadkobiercy:
a) w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych,
b) z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
7) od dochodu członka pracowniczego funduszu emerytalnego z tytułu
przeniesienia akcji złożonych na rachunku ilościowym do aktywów tego
funduszu;
8) z tytułu zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz
emerytalny w imieniu członka funduszu;
9) od kwot jednorazowo wypłacanych przez otwarty fundusz emerytalny
członkowi funduszu, któremu rachunek funduszu otwarto w związku ze
śmiercią jego współmałżonka;
9a) od kwot jednorazowo wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych
z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku ze śmiercią współmałżonka
ubezpieczonego;
10) od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu
zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych
kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie;
11) od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu
zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu
przepisów o pracowniczych programach emerytalnych;
11a) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego uzyskanego
w związku z wypłatą dokonaną na podstawie art. 98 ustawy o pracowniczych
planach kapitałowych – w zakresie, w jakim uczestnik pracowniczego planu
kapitałowego nie dokonał zwrotu wypłaconych środków w terminie
wynikającym z umowy zawartej z wybraną instytucją finansową;
11b) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego z tytułu wypłaty
środków, o których mowa w art. 99 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracowniczych
planach kapitałowych – jeżeli wypłata będzie wypłacana w mniejszej ilości
rat niż 120 miesięcznych rat, albo z tytułu wypłaty jednorazowej –
w przypadku określonym w art. 99 ust. 2 ustawy o pracowniczych planach
kapitałowych;
11c) od dochodu małżonka lub byłego małżonka uczestnika pracowniczego planu
kapitałowego z tytułu zwrotu dokonanego na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy
o pracowniczych planach kapitałowych;
11d) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego uzyskanego
z tytułu zwrotu zgromadzonych środków dokonanego na podstawie art. 105
ustawy o pracowniczych planach kapitałowych;
11e) od dochodu małżonka lub byłego małżonka, z tytułu wypłaty 75% środków,
które zostały mu przekazane w formie wypłaty transferowej na rachunek
terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty terminowej,
o których mowa w art. 80 ust. 2 ustawy o pracowniczych planach
kapitałowych, dokonanej po osiągnięciu przez niego 60 roku życia – jeżeli
wypłata ta nastąpi w wyniku likwidacji rachunku terminowej lokaty
oszczędnościowej lub rachunku lokaty terminowej albo nastąpi zmiana
umowy takiego rachunku;
11f) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego z tytułu wypłaty
75% środków zgromadzonych na rachunku w pracowniczym planie
kapitałowym, które zostały przekazane w formie wypłaty transferowej na
rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty
terminowej, o których mowa w art. 102 ust. 3 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych – jeżeli wypłata ta nastąpi w wyniku likwidacji rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunku lokaty
terminowej albo nastąpi zmiana umowy takiego rachunku;
12) od kwoty wypłaty gwarantowanej, o której mowa w art. 25b ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568 i 1222).
2. Przepisy ust. 1 pkt 1–5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże
zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie
z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów
podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
2a. Od dochodów (przychodów) z tytułu należności, o których mowa w ust. 1
pkt 2, 4 lub 5, przekazanych na rzecz podatników uprawnionych z papierów
wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie
została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa
w art. 5a pkt 11, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera według stawki
określonej w ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych
przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza
rachunku zbiorczego.
3. Jeżeli nie jest możliwa identyfikacja umarzanych albo wykupywanych lub
w inny sposób unicestwianych tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych,
przyjmuje się, że kolejno są to tytuły uczestnictwa począwszy od nabytych przez
podatnika najwcześniej (FIFO). Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym,
stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.
4. Zasadę określoną w ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalania dyskonta od
papierów wartościowych.
5. Dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty
z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów
pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.
6. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–4 oraz pkt 6, 8 i 9,
pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem
art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.
6a. Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów
uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której
mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi
procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego
od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu
udziału w zysku został uzyskany.
6b. Kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 6a, nie może przekroczyć
kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.
6c. Przepisy ust. 6a i 6b stosuje się również w przypadku, gdy przychód
z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok
podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok
następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych
lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku,
w którym zysk został osiągnięty.
6d. Przepis ust. 6c stosuje się odpowiednio do podatku dochodowego od
przychodów (dochodów) komplementariusza z likwidacji spółki, o której mowa
w art. 5a pkt 28 lit. c, albo z jego wystąpienia z takiej spółki.
6e. W przypadku komplementariusza uzyskującego przychody z tytułu prawa
do udziału w zysku w więcej niż jednej spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c,
pomniejszenie, o którym mowa w ust. 6a, przysługuje w odniesieniu do podatku od
przychodów uzyskiwanych odrębnie z każdej z tych spółek.
7. Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się
z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.
8. Dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą
stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie
emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne.
8a. Dochodem przy całkowitym zwrocie, który został poprzedzony zwrotami
częściowymi, jest różnica pomiędzy wartością środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym na dzień całkowitego zwrotu a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne pomniejszoną o koszty częściowych zwrotów.
8b. W przypadku częściowego zwrotu dochodem jest kwota zwrotu
pomniejszona o koszty przypadające na ten zwrot. Za koszt, o którym mowa
w zdaniu pierwszym, uważa się iloczyn kwoty zwrotu i wskaźnika stanowiącego
udział sumy wpłat na indywidualne konto emerytalne do wartości środków
zgromadzonych na tym koncie.
8c. Przy kolejnym częściowym zwrocie przepisy ust. 8a i 8b stosuje się
odpowiednio, z tym że do ustalenia wartości środków zgromadzonych na
indywidualnym koncie emerytalnym bierze się aktualny stan środków na tym koncie.
8d. Dochodu, o którym mowa w ust. 8–8c, nie pomniejsza się o straty
z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych poniesionych w roku podatkowym
oraz w latach poprzednich.
8e. Przepisy ust. 8–8d stosuje się odpowiednio do określania dochodu,
o którym mowa w ust. 1 pkt 11.
9. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1–5, od
zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów
(dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże
odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych
przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
10. (uchylony)
11. Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów
(dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, uzyskanych poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której
mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o
którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.
12. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11a, stanowi kwota niedokonanego
w terminie zwrotu wypłaconych środków pomniejszona o koszt nabycia
odkupionych jednostek uczestnictwa lub umorzonych jednostek rozrachunkowych,
przypadających na ten niedokonany zwrot. Za koszt, o którym mowa w zdaniu
pierwszym, uważa się sumę wydatków na nabycie odkupionych jednostek uczestnictwa albo sumę wpłat na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których dokonano wypłaty w trybie art. 98 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych,
ustaloną w takiej proporcji, jaką stanowiła kwota niedokonanego zwrotu do
wartości wypłaconych środków. Dochód powstaje w dniu następującym po dniu,
w którym upłynął termin zwrotu wypłaconych środków określony w umowie,
o której mowa w art. 98 ust. 1 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych.
13. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11b, stanowi kwota wypłaty
z dokonanego odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek
rozrachunkowych, pomniejszona o wydatki na nabycie odkupionych jednostek
uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których
dokonano wypłaty.
14. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11c, stanowi kwota zwrotu
z dokonanego odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek
rozrachunkowych, pomniejszona o wydatki na nabycie odkupionych jednostek
uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których
dokonano zwrotu.
15. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11d, stanowi kwota zwrotu
z dokonanego odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek
rozrachunkowych, pomniejszona o wydatki na nabycie odkupionych jednostek
uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których dokonano zwrotu.
16. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11e, stanowi kwota wypłaty
pomniejszona o koszty przypadające na tę wypłatę stanowiące 75% wydatków na
nabycie odkupionych jednostek uczestnictwa lub 75% wpłat na umorzone jednostki
rozrachunkowe, z których środki pieniężne zostały przekazane w formie wypłaty
transferowej na rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty terminowej.
17. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11f, stanowi kwota wypłaty
pomniejszona o koszty przypadające na tę wypłatę stanowiące wydatki na nabycie
odkupionych jednostek uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki
rozrachunkowe, z których środki pieniężne zostały przekazane w formie wypłaty
transferowej na rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty terminowej.
18. Jeżeli odkupywane jednostki uczestnictwa zostały nabyte albo umarzane
jednostki rozrachunkowe zostały przeliczone w wyniku konwersji, o której mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, wydatki na
nabycie odkupionych jednostek uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki
rozrachunkowe, o których mowa w ust. 12–17, stanowią wydatki na nabycie
jednostek uczestnictwa lub wpłaty dokonywane na jednostki rozrachunkowe,
w wysokości wydatków lub wpłat za jaką zostały nabyte jednostki uczestnictwa lub
dokonane wpłaty na jednostki rozrachunkowe przed dokonaniem konwersji.

Art. 30b. 1. Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów
wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji
praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z
odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji)
albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19%
uzyskanego dochodu.
1a. Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek
dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
1b. Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku
podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego
zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na
podstawie art. 22 ust. 14–16.
2. Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:
1) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia
papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na
podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem
art. 24 ust. 13 i 14,
2) różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających
z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania
przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
3) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia
pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
4) różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów
(akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów
określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,
5) różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9
a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,
6) różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji)
spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy
będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami
uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł
– osiągnięta w roku podatkowym.
3. Przepisy ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże
zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest
możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca
zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji),
udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych i pochodnych instrumentów
finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu
działalności gospodarczej.
5. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami
opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.
5a. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których
mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej
granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy
dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za
granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego
przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą.
5b. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego
dochody, o których mowa w ust. 1, wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej zasadę określoną w ust. 5a stosuje się odpowiednio.
5c. (uchylony)
5d. Dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych nie łączy się
z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w ust. 1 oraz w art. 27 lub art. 30c.
5e. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody
z odpłatnego zbycia walut wirtualnych zarówno na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od
łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu
zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części
podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada
na dochód uzyskany za granicą.
5f. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego
dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych wyłącznie poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej zasadę określoną w ust. 5e stosuje się odpowiednio.
6. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu,
o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z:
1) odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody,
o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych
instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich
wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia
udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład
niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
2) odpłatnego zbycia walut wirtualnych
– i obliczyć należny podatek dochodowy.
6a. W zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, podatnik wykazuje
koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14–16, także wtedy,
gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.
7. Do dochodów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 30a ust. 3 stosuje się odpowiednio.
8. (uchylony)

Art. 30c. 1. Podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności
gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez
podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30,
wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
2. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony
zgodnie z art. 9 ust. 1, 2–3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b–3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub
art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki
na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty
na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone
w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d,
w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6%
dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów
stwierdzających ich poniesienie.
3. Składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2
i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone
w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz dokonane darowizny na cele kształcenia zawodowego
określone w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały:
1) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub
2) odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27, lub
3) odliczone od przychodów na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku
dochodowym, lub
4) zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
3a. Przepisy art. 26 ust. 5, 6, 6b, 6c, 6ea, 6eb, 6f, 7, 13b i 13c stosuje się odpowiednio.
3b. Odliczenia wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego,
o którym mowa w ust. 2, dokonuje się w zeznaniu podatkowym.
4. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody
z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane,
Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej
sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu
w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku
obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na
dochód uzyskany w obcym państwie.
5. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego
wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku
dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub
gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie
zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną
w ust. 4 stosuje się odpowiednio.
6. Dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów
specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie
łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27,
art. 30b, art. 30ca, art. 30da, art. 30e i art. 30f.

Art. 30ca. 1. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach
pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy
opodatkowania.
2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1) patent,
2) prawo ochronne na wzór użytkowy,
3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt
ochrony roślin,
6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego
weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r.
o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r.
poz. 288),
8) autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia
Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub
ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności
badawczo-rozwojowej.
3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku
podatkowym.
4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) ∗ 1,3 / a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez
podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczorozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności
intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych
z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż
wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu
art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych
z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu
art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są
bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z
nieruchomościami.
6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest
większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest
obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności
gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie
sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym,
w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
8. Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis
art. 23o stosuje się odpowiednio.
9. W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na
poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może
obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
zgodnie z ust. 4–6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej
grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo
własności intelektualnej.
10. O wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu
lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało
wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
11. Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani
do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
12. Przepisy ust. 1–11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub
złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu,
od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.
13. W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia
prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację
podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c
kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od
dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania
wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia
zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku
obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na
podstawie ust. 1.
14. Przepisy ust. 1–13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do
korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej
podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania
przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez
podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane
prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Art. 30cb. 1. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są
obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej
w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów,
kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający
określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach
rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa
w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych
produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw
w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych
księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których
mowa w pkt 2–4.
2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów
wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
3. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której
mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych
praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku
zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Art. 30d. (uchylony).

Art. 30da. 1. Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania – gdy ustalana jest wartość podatkowa
składnika majątku;
2) 3% podstawy opodatkowania – gdy nie ustala się wartości podatkowej
składnika majątku.
2. Opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:
1) przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo
do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym
przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;
2) zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego
w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,
w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo
do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego
własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca
zamieszkania do innego państwa.
3. W przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością
gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają tylko składniki majątku
stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały
w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz
tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej „majątkiem
osobistym”, jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim
okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.
4. Przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje w szczególności sytuację,
w której:
1) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przenosi do swojego zagranicznego
zakładu składnik majątku dotychczas związany z działalnością gospodarczą
prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, przenosi do państwa swojej
rezydencji podatkowej lub do innego niż Rzeczpospolita Polska państwa,
w którym prowadzi działalność gospodarczą poprzez zagraniczny zakład,
składnik majątku dotychczas związany z działalnością gospodarczą
prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład;
3) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, przenosi do innego państwa całość
albo część działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas poprzez
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
5. Opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie
dotyczy składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają
związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym
zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.
6. Dniem przeniesienia składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej jest dzień poprzedzający dzień, w którym składnik ten przestaje być
przypisany do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
w tym poprzez zagraniczny zakład.
7. Dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka wartości rynkowej
składnika majątku ustalanej na dzień jego przeniesienia albo na dzień
poprzedzający dzień zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość
podatkową.
8. Wartość rynkową składnika majątku określa się:
1) zgodnie z art. 19 ust. 3 – w przypadku składników majątku osobistego
i składników majątku, z których przeniesieniem nie wiąże się zmiana
istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk;
2) zgodnie z art. 23o – w pozostałych przypadkach.
9. Wartość rynkową składników majątku podatnika objętych małżeńską
wspólnością majątkową określa się u każdego z małżonków w wysokości połowy
wartości rynkowej tych składników majątku.
10. Wartość podatkową składnika majątku stanowi wartość, niezaliczona
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie, jaka
zostałaby przyjęta przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, gdyby składnik
ten został przez niego odpłatnie zbyty. Nie ustala się wartości podatkowej składnika
majątku w przypadku, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami, do celów
opodatkowania podatkiem dochodowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania
przychodów z odpłatnego zbycia tego składnika majątku.
11. Jeżeli przyjęta przez podatnika do opodatkowania dochodu
z niezrealizowanych zysków wartość składnika majątku bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych odbiega od jego wartości rynkowej i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów z niezrealizowanych zysków albo wykazuje te
dochody w zaniżonej wysokości, dochody podatnika oraz należny podatek od
dochodów z niezrealizowanych zysków określa organ podatkowy.
12. Podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych
zysków stanowi suma dochodów z niezrealizowanych zysków ustalonych dla
poszczególnych składników majątku. W przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części dochód z niezrealizowanych zysków dotyczy
całego przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części).
13. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody
(przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają
w obcym państwie opodatkowaniu podatkiem równoważnym do podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, dochody (przychody) te łączy się
z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się
kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie
może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem
odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
14. Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje, według
ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z niezrealizowanych zysków do 7 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym łączna wartość rynkowa
przenoszonych składników majątku przekroczyła kwotę 4 000 000 zł, oraz w tym
terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli po miesiącu, w którym łączna wartość
rynkowa przenoszonych składników majątku przekroczyła kwotę 4 000 000 zł,
przenoszone są kolejne składniki majątku, podatnicy obowiązani są składać
deklarację do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przenoszone
są składniki, oraz w tym terminie wpłacić podatek należny.

Art. 30db. 1. Przepisów art. 30da nie stosuje się, jeżeli łączna wartość
rynkowa przenoszonych składników majątku nie przekracza kwoty 4 000 000 zł.
2. W przypadku małżonków, o których mowa w art. 30da ust. 9, limit
wartości rynkowej składnika majątku określony w ust. 1 dotyczy łącznie obojga małżonków.

Art. 30dc. 1. Opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych
zysków nie stosuje się do składnika majątku przeniesionego poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na czas określony, nie dłuższy jednak niż 12 miesięcy, gdy:
1) przeniesienie tego składnika majątku związane jest bezpośrednio z polityką
zarządzania płynnością przedsiębiorstwa podatnika położonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium innego państwa;
2) przeniesienie papierów wartościowych lub innych składników majątku
następuje na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia
wierzytelności.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podatnik obowiązany jest
zadeklarować w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 2, wartość
rynkową składników majątku tymczasowo przeniesionych w roku podatkowym, za
który jest składane zeznanie, oraz przewidywany termin przeniesienia ich
z powrotem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli do dnia złożenia
zeznania składniki te pozostają poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Jeżeli przed upływem 12 miesięcy, liczonych od pierwszego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został przeniesiony poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, spółka niebędąca osobą prawną, która
przenosiła składnik majątku, została przejęta przez spółkę albo podatnik
przekształcił formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową,
wartość rynkowa składnika majątku, zadeklarowanego uprzednio jako tymczasowo
przeniesiony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega opodatkowaniu
zgodnie z art. 30da ust. 1.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, podatnik jest obowiązany złożyć
do urzędu skarbowego deklarację o wysokości dochodu z niezrealizowanych
zysków w terminie 7 dni od dnia przejęcia lub przekształcenia oraz w tym terminie
wpłacić podatek należny.
5. Jeżeli wartość składnika majątku, o którym mowa w ust. 3, oraz wartość
składników majątku, o których mowa w art. 30db ust. 1, przekracza łącznie kwotę
4 000 000 zł, w deklaracji, o której mowa w ust. 4, podatnik obowiązany jest
wykazać do opodatkowania wszystkie przeniesione składniki majątku.

Art. 30dd. 1. Zwalnia się od podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków:
1) składniki majątku przekazane na cele określone w art. 4 ustawy o działalności
pożytku publicznego organizacjom równoważnym do organizacji, o których
mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, określonym w przepisach regulujących
działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,
realizującym te cele — w przypadku gdy podatnik nie posiada praw do udziału
w zysku lub majątku tej organizacji;
2) składniki majątku przeznaczone do służbowego użytku pracowników,
bezpośrednio związane z wykonywaną pracą, niestanowiące aktywów
trwałych lub obrotowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
2. Zwolnienia i odroczenia w opodatkowaniu, określone w art. 21 i art. 24,
nie mają zastosowania do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków.

Art. 30de. 1. Podatnik może wystąpić do właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o rozłożenie na raty zapłaty całości albo części podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, na okres nie dłuższy niż 5 lat, licząc od końca roku
podatkowego, w którym powstał obowiązek jego zapłaty, jeżeli przeniesienie
składników majątku albo przeniesienie rezydencji podatkowej następuje na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa
należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które jest stroną zawartej
z Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską umowy w sprawie wzajemnej
pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych, równoważnej wzajemnej
pomocy przewidzianej w dyrektywie Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r.
w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących
podatków, ceł i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2010, s. 1).
2. W przypadku gdy istnieje realne ryzyko nieodzyskania podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, rozłożenie na raty zapłaty całości albo
części tego podatku następuje po przedłożeniu przez podatnika zabezpieczenia
wykonania zobowiązania podatkowego z tego tytułu wraz z opłatą prolongacyjną w formie przewidzianej przepisami Ordynacji podatkowej dla zabezpieczeń wykonania zobowiązań podatkowych.
3. Przy ocenie, czy istnieje realne ryzyko nieodzyskania podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, bierze się pod uwagę w szczególności, czy:
1) wartość bilansowa zobowiązań podatnika w ostatnich 3 latach podatkowych
nie przekraczała 50% wartości bilansowej jego aktywów;
2) podatnik właściwie regulował zobowiązania podatkowe w podatku
dochodowym od osób fizycznych, w tym w zakresie obowiązków płatnika
podatku dochodowego od należności wypłacanych z tytułów wymienionych
w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz art. 18, a jeżeli występowały
zaległości w tych płatnościach – czy stanowiły one istotną wartość mogącą
mieć wpływ na ocenę wypłacalności i rzetelności podatnika;
3) podatnik posiada udziały w zagranicznej jednostce kontrolowanej;
4) w ostatnich 5 latach podatkowych toczyło się lub toczy się na dzień składania
wniosku o rozłożenie podatku na raty, wobec podatnika, postępowanie
w oparciu o przepisy regulujące unikanie lub uchylanie się od opodatkowania;
5) udzielenie przez podatnika gwarancji i poręczeń podmiotom powiązanym
w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 jest uzasadnione gospodarczo i ekonomicznie;
6) podmioty powiązane w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 z podatnikiem nie są
zagrożone upadłością lub likwidacją z powodu niewypłacalności.
4. Zabezpieczenie wykonania zobowiązania, o którym mowa w ust. 2,
w postaci gwarancji lub poręczenia może zostać przedłożone przez podmiot
posiadający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, którego sytuacja finansowa i majątkowa daje podstawę do
uznania, że jest on zdolny do wykonania obowiązków wynikających z tej gwarancji
lub tego poręczenia.
5. Rozłożenie na raty zapłaty podatku od dochodów z niezrealizowanych
zysków następuje w drodze decyzji, w której organ podatkowy w szczególności:
1) ustala wysokość i terminy spłaty rat oraz wysokość opłaty prolongacyjnej;
2) informuje o okolicznościach skutkujących wygaśnięciem decyzji
i postawieniem zobowiązania z tytułu podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków w stan wymagalności.
6. Decyzja, o której mowa w ust. 5, wygasa w przypadku, gdy:
1) podatnik dokona zbycia w jakiejkolwiek formie przeniesionych poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składników majątku, w tym
przypisanych do zagranicznego zakładu położonego poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) przeniesione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składniki majątku,
w tym przypisane do zagranicznego zakładu, zostaną ponownie przeniesione
do innego państwa niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, chyba że
przeniesienie to nastąpi do państwa należącego do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, które jest stroną umowy zawartej z Rzecząpospolitą Polską
lub Unią Europejską w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu
wierzytelności podatkowych, równoważnej wzajemnej pomocy
przewidzianej w dyrektywie Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r.
w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących
podatków, ceł i innych obciążeń;
3) podatnik zmieni ponownie rezydencję podatkową na rezydencję podatkową
państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, chyba że
ponowna zmiana rezydencji podatkowej nastąpi do państwa należącego do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które jest stroną umowy zawartej
z Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską w sprawie wzajemnej pomocy
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych, równoważnej wzajemnej
pomocy przewidzianej w dyrektywie Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca
2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności
dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń;
4) nastąpi upadłość podatnika lub podmiotu, który udzielił podatnikowi
zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego, o którym mowa
w ust. 2, w postaci gwarancji lub poręczenia;
5) podatnik nie dotrzymał terminu płatności którejkolwiek z rat lub opłaty prolongacyjnej.
7. W okresie rozłożenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków
na raty podatnik jest obowiązany do składania na ostatni dzień każdego roku
kalendarzowego informacji o wystąpieniu lub niewystąpieniu zdarzeń, o których
mowa w ust. 6 pkt 1–4. Informację składa się do naczelnika urzędu skarbowego,
który wydał decyzję, o której mowa w ust. 5, do 7 dnia pierwszego miesiąca
następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy ta informacja.
8. W przypadku zmiany rezydencji podatkowej właściwym naczelnikiem
urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 1, jest naczelnik urzędu skarbowego
właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
9. W sprawach nieuregulowanych w ust. 1–8 stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Art. 30df. 1. Jeżeli podatnik w okresie 5 lat, liczonych od końca roku
podatkowego, w którym przeniósł składnik majątku poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, przeniósł go z powrotem na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, może on wystąpić o zwrot podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków w części przypadającej na ten składnik.
2. Jeżeli podatnik w okresie 5 lat, liczonych od końca roku podatkowego,
w którym zmienił rezydencję podatkową, ponownie stanie się osobą, o której mowa
w art. 3 ust. 1, może on wystąpić o zwrot zapłaconego podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków. Zwrot nie dotyczy podatku przypadającego na
składniki majątku, które pozostają związane z położonym poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika.

Art. 30dg. 1. Jeżeli na podstawie art. 22 ust. 1n pkt 1, ust. 1na lub art. 22g
ust. 1 pkt 7 lub 8 podatnik uwzględni w kosztach uzyskania przychodów wartość
rynkową składnika majątku określoną w państwie członkowskim Unii Europejskiej
do celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, podatnik ten jest obowiązany dołączyć do zeznania,
o którym mowa w art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 2, informację, według ustalonego
wzoru, o wysokości wartości rynkowej tego składnika. Do informacji tej podatnik
jest obowiązany dołączyć dokument wydany lub potwierdzony przez właściwy
organ państwa, o którym mowa w zdaniu pierwszym, o wysokości wartości
rynkowej tego składnika.
2. Informację, o której mowa w ust. 1, składa się za rok podatkowy, w którym
podatnik uwzględnił w kosztach uzyskania przychodów wartość rynkową
składnika majątku, określoną przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo
członkowskie Unii Europejskiej.
3. Naczelnik urzędu skarbowego może określić wartość rynkową składnika
majątku podatnika, o którym mowa w ust. 1, w innej wysokości niż przyjęta dla
celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, jeżeli wartość ta jest wyższa od wartości rynkowej.

Art. 30dh. 1. W przypadku gdy przenoszącym składnik majątku jest spółka
niebędąca osobą prawną, przepisy art. 30da–30dg oraz przepisy wydane na
podstawie art. 30di stosuje się do podatników posiadających prawa do udziału
w zyskach takiej spółki. W takim przypadku przepisy art. 8 ust. 1 stosuje się
odpowiednio.
2. Ilekroć w ust. 1 i art. 30da–30dg jest mowa o składniku majątku, rozumie
się przez to również przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
3. Przepisy ust. 1 i 2, art. 30da–30dg oraz przepisy wydane na podstawie
art. 30di stosuje się odpowiednio do:
1) nieodpłatnego przekazania innemu podmiotowi położonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej składnika majątku,
2) wniesienia składnika majątku do podmiotu innego niż spółka lub spółdzielnia
– jeżeli w związku z tym przekazaniem albo wniesieniem wkładu Rzeczpospolita
Polska traci w całości albo w części prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia
tego składnika majątku.

Art. 30di. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzory:
1) deklaracji, o której mowa w art. 30da ust. 14,
2) informacji, o której mowa w art. 30dg ust. 1
– wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania
oraz niezbędnymi pouczeniami, mając na uwadze umożliwienie identyfikacji
urzędu skarbowego, identyfikacji podatnika, zastosowanej metody wyceny
wartości rynkowej oraz poprawne obliczenie podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków przez podatnika.

Art. 30e. 1. Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c podatek dochodowy wynosi 19%
podstawy obliczenia podatku.
2. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód
stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub
praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22
ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
3. W przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub
praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c dochód ustala się u każdej ze stron
umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2.
4. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu
podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości
i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c i obliczyć
należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania
art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
5. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych
określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
6. Przepisy ust. 1–4 nie mają zastosowania, jeżeli:
1) budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz
sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem
działalności gospodarczej podatnika;
2) przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności
gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.
7. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1
pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa
w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki
nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa
w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
8. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody
określone w ust. 1 poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są
zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane,
Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów
odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym
państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku
obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na
dochód uzyskany w obcym państwie.
9. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiągającego
dochody określone w ust. 1 wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane,
Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
zasadę określoną w ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art. 30f. 1. Podatek od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej
uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy
obliczenia podatku.
2. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) zagraniczna jednostka – oznacza:
a) osobę prawną,
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej inną niż spółka
niemająca osobowości prawnej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej, o której mowa
w art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
e) fundację, trust lub inny podmiot albo stosunek prawny o charakterze powierniczym,
f) podatkową grupę kapitałową lub spółkę z podatkowej grupy kapitałowej,
która samodzielnie spełniałaby warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, gdyby nie była częścią podatkowej grupy kapitałowej,
g) wydzieloną organizacyjnie lub prawnie część zagranicznej spółki lub
innego podmiotu mającego osobowość prawną albo niemającego
osobowości prawnej
– nieposiadające siedziby, zarządu ani rejestracji na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w których podatnik, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi,
posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział w kapitale, prawo głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających lub prawo do
uczestnictwa w zysku, w tym ich ekspektatywę, lub w których w przyszłości
będzie uprawniony do nabycia takich praw, w tym jako założyciel (fundator)
lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego
o charakterze powierniczym, lub nad którymi podatnik sprawuje kontrolę
faktyczną;
1a) prawo do uczestnictwa w zysku – oznacza również prawo do uzyskania
środków należących do zagranicznej jednostki w związku z jej likwidacją,
prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego, w tym
jego ekspektatywy, jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu
lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym,
lub ekspektatywę uzyskania zysków zagranicznej jednostki wypracowanych
lub uzyskanych w przyszłości;
1b) kontrola faktyczna – oznacza kontrolę, która, uwzględniając okoliczności
faktyczne, pozwala na wywieranie dominującego wpływu na funkcjonowanie
zagranicznej jednostki poprzez wpływ na podejmowanie decyzji na
najwyższym szczeblu w sprawach dotyczących zagranicznej jednostki lub
możliwość kierowania lub wpływania na jej
codzienne działanie, przy czym kontrola faktyczna wynika w szczególności
z powiązań umownych, między innymi umowy kreującej zagraniczną
jednostkę, decyzji sądu lub innego dokumentu regulującego założenie lub
funkcjonowanie tej jednostki, udzielonych pełnomocnictw lub powiązań
faktycznych między zagraniczną jednostką i podatnikiem;
2) instrumenty finansowe – oznacza instrumenty finansowe wymienione w art. 2
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
3) jednostka zależna – oznacza podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, albo
zagraniczną jednostkę niespełniającą warunków określonych
w ust. 3 pkt 3 lit. b i c, w których podatnik posiada, bezpośrednio lub
pośrednio, co najmniej 50% udziałów w kapitale lub co najmniej 50% praw
głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co
najmniej 50% prawa do uczestnictwa w zysku;
4) podmiot powiązany – oznacza:
a) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, w której podatnik posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co
najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co
najmniej 25% prawa do uczestnictwa w zysku,
b) małżonka podatnika, a także jego krewnych do drugiego stopnia,
c) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, w której podmiot wskazany w lit. b posiada, bezpośrednio
lub pośrednio, co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej
25% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub
zarządzających, lub co najmniej 25% prawa do uczestnictwa w zysku.
2a. W przypadku gdy na podstawie okoliczności faktycznych nie można
ustalić, że podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, spełnia przesłanki uznania za zagraniczną jednostkę, domniemywa się, że podmiot ten stanowi zagraniczną
jednostkę, jeżeli podatnik jest założycielem lub fundatorem tego podmiotu oraz,
odpłatnie albo nieodpłatnie, przekazał majątek temu podmiotowi, chyba że
założyciel (fundator) wykaże, że wyzbył się on w sposób definitywny
i nieodwołalny powierzonego majątku. W takim przypadku podmiot, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, uznaje się za zagraniczną jednostkę, gdy podatnik jest
lub może stać się beneficjentem tego podmiotu.
2b. Za zagraniczną jednostkę może być również uznany zagraniczny zakład
zagranicznej jednostki w dowolnej postaci.
3. Zagraniczną jednostką kontrolowaną jest:
1) zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub zarejestrowana lub
położona na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu
wydanym na podstawie art. 23v ust. 2 albo
2) zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub zarejestrowana lub
położona na terytorium państwa innego niż wskazane w pkt 1, z którym:
a) Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej,
w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo
b) Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej
– stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa
informacji podatkowych, albo
3) zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:
a) w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie
lub wspólnie z podmiotami powiązanymi, posiada bezpośrednio lub
pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad
50% prawa do uczestnictwa w zysku, lub sprawuje kontrolę faktyczną
nad zagraniczną jednostką,
b) co najmniej 33% przychodów tej jednostki osiągniętych w roku
podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi:
– z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób
prawnych,
– ze zbycia udziałów (akcji),
– z wierzytelności,
– z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
– z części odsetkowej raty leasingowej,
– z poręczeń i gwarancji,
– z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu
zbycia tych praw,
– ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
– z działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej działalności
finansowej,
– z transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy jednostka
nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod
względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma,
c) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy
niż różnica między podatkiem dochodowym od osób prawnych, który
byłby od niej należny zgodnie z przepisami ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdyby jednostka ta była
podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, a podatkiem dochodowym faktycznie
przez nią zapłaconym w państwie jej siedziby, zarządu, zarejestrowania
lub położenia; przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek
niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym
na rzecz innego podmiotu.
3a. Przy wyliczaniu różnicy, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, nie uwzględnia
się zagranicznego zakładu zagranicznej jednostki kontrolowanej, który nie podlega
opodatkowaniu lub jest zwolniony z podatku w państwie siedziby zagranicznej
jednostki kontrolowanej.
3b. Sprawowanie kontroli, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. a, wobec
podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. f, ustala się
poprzez odniesienie się do spółki dominującej lub wobec wszystkich spółek
z grupy.
3c. W przypadku spółki z podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa
w ust. 2 pkt 1 lit. f, przez faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę spółkę,
na potrzeby ust. 3 pkt 3 lit. c rozumie się podatek, który zostałby przez tę spółkę
zapłacony, gdyby ta spółka nie była częścią tej podatkowej grupy kapitałowej.
4. (uchylony)
5. Podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota
odpowiadająca dochodowi zagranicznej jednostki kontrolowanej proporcjonalnie
do okresu, w którym jednostka zagraniczna była kontrolowana przez podatnika
w jej roku podatkowym, albo do okresu, o którym mowa w ust. 9 albo 10, w takiej
części, jaka odpowiada posiadanym prawom do uczestnictwa w zysku tej jednostki,
po odliczeniu kwot:
1) uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej
od zagranicznej jednostki kontrolowanej;
2) dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej
jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie
opodatkowania.
5a. W przypadku gdy podatnik jest założycielem (fundatorem) podmiotu,
o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługujące mu prawo do uczestnictwa
w zysku określa się poprzez odniesienie do proporcji, w jakiej pozostaje rynkowa
wartość przekazanego przez niego majątku na dzień jego przekazania do całego
majątku trustu, fundacji lub innego podmiotu albo stosunku prawnego
o charakterze powierniczym. W przypadku gdy podatnikiem jest zarówno
założyciel (fundator), jak i beneficjent podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1
lit. e, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio, chyba że podatnik będący
założycielem (fundatorem) wykaże, że faktycznie przysługujące prawo do
uczestnictwa w zysku podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługuje
w całości podatnikowi będącemu beneficjentem.
6. Kwoty nieodliczone zgodnie z ust. 5 w danym roku podatkowym podlegają
odliczeniu w następnych, kolejno po sobie następujących pięciu latach
podatkowych.
7. Dochód, o którym mowa w ust. 5, stanowi uzyskana w roku podatkowym
nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonymi zgodnie
z przepisami ustawy, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, ustalona na ostatni
dzień roku podatkowego zagranicznej jednostki kontrolowanej. Jeżeli zagraniczna
jednostka kontrolowana nie ma ustalonego roku podatkowego albo rok ten
przekracza okres kolejnych, następujących po sobie 12 miesięcy, przyjmuje się, że
rokiem podatkowym zagranicznej jednostki kontrolowanej jest rok podatkowy podatnika. Dochód zagranicznej jednostki kontrolowanej nie podlega
pomniejszeniu o straty poniesione w latach poprzednich.
8. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wysokości prawa do uczestnictwa w zysku
zagranicznej jednostki kontrolowanej albo nastąpiło wyłączenie lub ograniczenie
tego prawa, dla jego ustalenia przyjmuje się najwyższy, określony procentowo,
udział podatnika w kapitale lub prawie głosu w organach kontrolnych,
stanowiących lub zarządzających tej jednostki.
9. W przypadku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której mowa
w ust. 3 pkt 1, dla ustalenia prawa do uczestnictwa w zysku zagranicznej jednostki
kontrolowanej przyjmuje się, że podatnikowi albo podatnikowi wspólnie z innymi
podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub podatnikami, o których mowa
w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przysługiwały
przez cały rok podatkowy, o którym mowa w ust. 7, wszystkie prawa do
uczestnictwa w zysku tej jednostki. W przypadku braku przeciwnego dowodu
przyjmuje się, że udziały tych podatników związane z prawem do uczestnictwa
w zysku są równe.
10. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do ustalenia prawa do uczestnictwa
w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której mowa w ust. 3 pkt 2, chyba
że podatnik wykaże, że faktycznie przysługujące podatnikowi prawo do
uczestnictwa w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej lub okres jego
posiadania jest inny.
11. W przypadku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której mowa
w ust. 3 pkt 2, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże, że nie jest
spełniony co najmniej jeden z warunków określonych w ust. 3 pkt 3. Przepis ust. 15
stosuje się.
12. Podatek do zapłaty przez podatnika z tytułu kontroli nad zagraniczną
jednostką kontrolowaną, obliczony zgodnie z ust. 5 i 5a, pomniejsza się o podatek
zapłacony przez jednostkę zależną na podstawie przepisów o kontrolowanych
spółkach lub jednostkach zagranicznych obowiązujących w państwie siedziby,
zarządu, rejestracji lub położenia jednostki zależnej, jeżeli jednostka zależna:
1) posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% prawa do uczestnictwa
w zysku w tej zagranicznej jednostce kontrolowanej oraz
2) jednostka zależna jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1, albo
istnieje podstawa prawna, wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania, innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną
jest Rzeczpospolita Polska, lub innej umowy międzynarodowej, której stroną
jest Unia Europejska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym jednostka zależna
będąca zagraniczną jednostką posiada rezydencję podatkową lub jest
zarejestrowana lub położona.
13. Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z ust. 1 odlicza się kwotę
równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu przez zagraniczną jednostkę
kontrolowaną w państwie jej siedziby lub zarządu, rejestracji albo położenia lub
w innym państwie w proporcji, w jakiej pozostaje dochód ustalony zgodnie z ust. 5
i 5a do dochodu tej jednostki ustalonego zgodnie z ust. 7. Przepisów art. 27 ust. 8–
9a nie stosuje się. Przepis art. 11a stosuje się odpowiednio.
14. Przepis ust. 13 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej
wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej
ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska,
lub innej umowy międzynarodowej, której stroną jest Unia Europejska, do
uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu
podatkowego innego państwa, w którym dochód został uzyskany.
15. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych
jednostek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a w przypadku
zagranicznych jednostek posiadających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego –
rejestru zagranicznych jednostek spełniających warunki określone w ust. 3 pkt 3.
15a. Podatnicy po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 7,
nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu
zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są
obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej jednostce
kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowych wskazanych w
art. 24a albo w art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym
w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy obliczenia
podatku i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a–22o.
16. Na żądanie organu podatkowego podatnik jest obowiązany udostępnić, w
terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania, rejestry prowadzone zgodnie z ust. 15
oraz ewidencje prowadzone zgodnie z ust. 15a. Jeżeli podatnik nie udostępni tych
ewidencji lub rejestru albo ustalenie dochodu na podstawie prowadzonych
ewidencji nie jest możliwe, dochód określa się w drodze oszacowania, przy
uwzględnieniu przedmiotu działalności (transakcji), z której dochód został
osiągnięty. Do określenia dochodu w drodze oszacowania stosuje się przepisy
Ordynacji podatkowej.
17. W celu obliczenia udziału pośredniego przepis art. 23m ust. 3 stosuje się odpowiednio.
18. Przepisów ust. 1, 15a i 16 nie stosuje się, jeżeli zagraniczna jednostka
kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie istotną
rzeczywistą działalność gospodarczą.
19. (uchylony)
20. Przy ocenie, czy zagraniczna jednostka kontrolowana prowadzi
rzeczywistą działalność gospodarczą, bierze się pod uwagę w szczególności, czy:
1) zarejestrowanie zagranicznej jednostki kontrolowanej wiąże się z istnieniem
przedsiębiorstwa, w ramach którego ta jednostka wykonuje faktycznie
czynności stanowiące działalność gospodarczą, w tym w szczególności czy
jednostka ta posiada lokal, wykwalifikowany personel oraz wyposażenie
wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej;
2) zagraniczna jednostka kontrolowana nie tworzy struktury funkcjonującej
w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych;
3) istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez
zagraniczną jednostkę kontrolowaną a faktycznie posiadanym przez tę
jednostkę lokalem, personelem lub wyposażeniem;
4) zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają
uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi
interesami gospodarczymi tej jednostki;
5) zagraniczna jednostka kontrolowana samodzielnie wykonuje swoje
podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych,
w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.
20a. Przy ocenie, czy rzeczywista działalność gospodarcza ma charakter
istotny, bierze się pod uwagę w szczególności stosunek przychodów uzyskiwanych
przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną z prowadzonej rzeczywistej działalności
gospodarczej do jej przychodów ogółem.
21. Przepisy ust. 1–20a oraz art. 45 ust. 1aa stosuje się odpowiednio do:
1) podatnika prowadzącego działalność gospodarczą przez położony poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, chyba że dochody
tego zakładu zostały uwzględnione przez podatnika w podstawie
opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 lub art. 30c;
2) podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego działalność poprzez
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład – w
zakresie związanym z działalnością tego zakładu.
22. Dla ustalenia statusu zagranicznej jednostki lub spełnienia warunku
kontroli nad zagraniczną jednostką nie uwzględnia się relacji pomiędzy
podmiotami, które nie są ustanawiane lub utrzymywane z uzasadnionych przyczyn
ekonomicznych, w tym mających na celu manipulowanie strukturą właścicielską
lub tworzenie cyrkularnych struktur właścicielskich.

Art. 30g. 1. Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego
budynkiem, który:
1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2) jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą,
3) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy
najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
4) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
‒ zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy
opodatkowania za każdy miesiąc.
2. Zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka
trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach
realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa
społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki
określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art.
106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w
formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej
przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w
ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).
3. Przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień
każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka
trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek
trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień
wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.
4. W miesiącu, w którym dokonano zbycia budynku lub oddania go do
używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23f, przychód z tego
budynku ustala się wyłącznie u podatnika, który zbył ten budynek lub oddał go do
używania na podstawie umowy leasingu. Zasadę, o której mowa w zdaniu
pierwszym, stosuje się odpowiednio w przypadku zbycia udziału we
współwłasności budynku.
5. W przypadku gdy budynek stanowi:
1) współwłasność podatnika – przy obliczaniu wartości początkowej przyjmuje
się wartość wynikającą z ewidencji tego podatnika;
2) własność albo współwłasność spółki niebędącej osobą prawną – przy
obliczaniu wartości początkowej przypadającej na wspólnika przepis art. 8
ust. 1 stosuje się odpowiednio.
6. W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód
ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania
w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w
zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.
7. Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy
ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.
8. W przypadku gdy w budynku znajdują się lokale mieszkalne oddane do
używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych
dotyczących budownictwa społecznego, o których mowa w ust. 2, przychód
pomniejsza się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej tych lokali
mieszkalnych w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o
której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.
9. Podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w
ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.
10. W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu
w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 23m
ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej
przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów
podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.
11. Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od
przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie
do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek.
Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym,
złoży zeznanie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, podatek od
przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później
niż w terminie złożenia tego zeznania.
12. Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków
podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44. W przypadku
gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od
przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.
13. Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli
jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44, za dany miesiąc.
14. Kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od
przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 27 lub
art. 30c za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa
w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2.
15. Kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie
ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie
stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty,
obliczonych zgodnie z art. 27 lub art. 30c w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz
podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania
dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak
również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.
16. Jeżeli organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowe lub stratę w innej
wysokości niż wynikająca z zeznania podatkowego, o którym mowa w ust. 15,
podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu w wysokości:
1) różnicy pomiędzy kwotą zapłaconego i nieodliczonego podatku od
przychodów z budynków a kwotą podatku określoną przez organ podatkowy
zgodnie z art. 27 lub art. 30c – w przypadku określenia przez organ podatkowy
zobowiązania podatkowego, albo
2) zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków – w
przypadku określenia przez organ podatkowy straty.
17. W przypadku gdy budynek został oddany do używania na podstawie
umowy leasingu w rozumieniu art. 23a pkt 1, przepisy ust. 1–16 stosuje się
wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a–22o.
18. Przepisy ust. 1–17 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik bez
uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w całości albo w części
własność albo współwłasność budynku albo odda do używania budynek na
podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 23f, w celu uniknięcia podatku od
przychodów z budynków. W takim przypadku u podmiotu, na który zostały
przeniesione własność albo współwłasność budynku albo jego części, albo
podmiotu, który przyjął do używania budynek na podstawie tej umowy, nie ustala
się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w zakresie dotyczącym tego budynku albo
jego części.

Art. 30h. 1. Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny
solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.
2. Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad
1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach
określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:
1) kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
2) kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5
– odliczone od tych dochodów.
3. Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej
w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty
pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:
1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek
wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa
– których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu
terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku
poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
4. Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom
skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według
udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego
i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c
stosuje się odpowiednio.
5. Deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane
umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do
którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w formie dokumentu elektronicznego, wzór deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.

Art. 30i. 1. Do daniny solidarnościowej stosuje się odpowiednio przepisy
Ordynacji podatkowej.
2. Uprawnienia organu podatkowego przysługują naczelnikowi urzędu
skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych,
a w przypadku:
1) gdy jest to uzasadnione ochroną informacji niejawnych i wymogami
bezpieczeństwa państwa – organowi wymienionemu w art. 13a Ordynacji
podatkowej;
2) spraw, o których mowa w art. 119g § 1 Ordynacji podatkowej – Szefowi
Krajowej Administracji Skarbowej.

art. 31. więcej Art. 31. Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne
nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są
obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek
dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku
służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy,
zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w
spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Zaliczki, o których mowa w art. 31, za miesiące od stycznia do
grudnia, z zastrzeżeniem ust. 1a, wynoszą:
1) za miesiące, w których dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym
zakładzie pracy nie przekroczył kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego
przedziału skali – 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu;
2) za miesiąc, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym
zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego
przedziału skali – 17% od tej części dochodu uzyskanego w tym miesiącu,
która nie przekroczyła tej kwoty, i 32% od nadwyżki ponad kwotę stanowiącą
górną granicę pierwszego przedziału skali;
3) za miesiące następujące po miesiącu, o którym mowa w pkt 2 – 32% dochodu
uzyskanego w danym miesiącu.
1a. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok zamierza
opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach określonych w art. 6
ust. 4, a za rok podatkowy przewidywane, określone w oświadczeniu:
1) dochody podatnika nie przekroczą górnej granicy pierwszego przedziału skali,
a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów
z wyjątkiem renty rodzinnej – zaliczki za wszystkie miesiące roku
podatkowego wynoszą 17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu i są
dodatkowo pomniejszane za każdy miesiąc o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty
zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1b pkt 1;
2) dochody podatnika przekroczą górną granicę pierwszego przedziału skali,
a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów
z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższym
przedziale skali, zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą
17% dochodu uzyskanego w danym miesiącu.
1b. Płatnicy, którym podatnik złożył oświadczenie wymienione w ust. 1a,
pobierają zaliczki według zasad określonych w ust. 1a pkt 1 i 2 począwszy od
miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało złożone oświadczenie.
1c. W razie faktycznej zmiany stanu upoważniającego do obniżki zaliczek lub
utraty możliwości do opodatkowania dochodów zgodnie z art. 6, podatnik jest
zobowiązany poinformować o tym płatnika; w tym przypadku od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym podatnik przestał spełniać warunki do
obniżki zaliczek, zaliczki są pobierane według zasad określonych w ust. 1.
1d. (uchylony)
1e. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok jego
dochody przekroczą kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali,
płatnik pobiera zaliczki bez pomniejszania o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty
zmniejszającej podatek, o której mowa w art. 27 ust. 1b pkt 1, od miesiąca,
w którym otrzymał oświadczenie, albo od następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu,
w którym otrzymał oświadczenie, nie miał możliwości pobrania zaliczki bez
takiego pomniejszenia.
1f. Jeżeli podatnik złoży płatnikowi pisemny wniosek o pobór zaliczek bez
stosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148, płatnik
pobiera zaliczki bez stosowania tego zwolnienia najpóźniej od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym otrzymał wniosek. Wniosek ten składa się
odrębnie dla każdego roku podatkowego.
2. Za dochód, o którym mowa w ust. 1 i 1a, uważa się uzyskane w ciągu
miesiąca przychody w rozumieniu art. 12 oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia
społecznego wypłacane przez płatnika, po odliczeniu kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1 albo 3 lub w ust. 9 pkt 1–3 oraz po odliczeniu
potrąconych przez płatnika w danym miesiącu składek na ubezpieczenie społeczne,
o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b lub pkt 2a. Jeżeli świadczenia w naturze,
świadczenia ponoszone za podatnika lub inne nieodpłatne świadczenia przysługują
podatnikowi za okres dłuższy niż miesiąc, przy obliczaniu zaliczek za poszczególne
miesiące przyjmuje się ich wartość w wysokości przypadającej na jeden miesiąc.
Jeżeli nie jest możliwe określenie, jaka część tych świadczeń przypada na jeden
miesiąc, a doliczenie całej wartości w miesiącu ich uzyskania spowodowałoby
niewspółmiernie wysoką zaliczkę w stosunku do wypłaty pieniężnej, zakład pracy,
na wniosek podatnika, ograniczy pobór zaliczki za dany miesiąc i pobierze
pozostałą część zaliczki w następnych miesiącach roku podatkowego.
3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 1a
i 2 pomniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, o której
mowa w art. 27 ust. 1b pkt 1, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą
wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według
ustalonego wzoru, w którym stwierdzi, że:
1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;
2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni
produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;
3) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na
podstawie art. 44 ust. 3;
4) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub
z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;
5) ten zakład pracy jest właściwy do stosowania tego zmniejszenia.
3a. Oświadczenia, o którym mowa w ust. 3, nie składa się, jeżeli stan
faktyczny wynikający z oświadczenia złożonego w latach poprzednich nie uległ
zmianie.
3b. Obliczoną zaliczkę zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie
zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez zakład pracy
ze środków podatnika.
4. Zakład pracy nie zmniejsza zaliczki w sposób określony w ust. 3, jeżeli
podatnik powiadomił go o zmianach stanu faktycznego wynikającego
z oświadczenia.
5. Zakład pracy przy obliczaniu zaliczki stosuje koszty uzyskania przychodów
określone w art. 22 ust. 2 pkt 3, jeżeli pracownik złoży oświadczenie o spełnieniu
warunku określonego w tym przepisie; przepisy ust. 3a i 4 stosuje się odpowiednio.
6. Zakład pracy nie pobiera zaliczek na podatek dochodowy od dochodów
uzyskanych przez pracownika z pracy wykonywanej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że dochody te podlegają lub będą
podlegać opodatkowaniu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Na wniosek
podatnika zakład pracy pobiera zaliczki na podatek dochodowy, stosownie do
przepisów ust. 1–5, z uwzględnieniem art. 27 ust. 9 i 9a.
7. Zakład pracy przy obliczaniu zaliczki nie stosuje kosztów uzyskania
przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 od miesiąca, w którym otrzymał
pisemne oświadczenie pracownika o rezygnacji z ich stosowania, albo od
następnego miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał oświadczenie, nie miał
możliwości pobrania zaliczki bez zastosowania tych kosztów. Oświadczenie to
składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie
zajmujące się produkcją rolną są obowiązane jako płatnicy pobierać w ciągu roku
zaliczki na podatek dochodowy od dokonywanych na rzecz członków spółdzielni
lub ich domowników wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, udziału
w dochodzie podzielnym spółdzielni, a także uzyskiwanych od spółdzielni przez te
osoby zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego.
2. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia
ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1–1e, odejmując kwotę obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3 miesięcznie. Przepis art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się odpowiednio.
3. Dla obliczenia zaliczek od wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych do
opodatkowania przyjmuje się ich część ustaloną w takim stosunku procentowym,
w jakim pozostawał w roku poprzedzającym rok podatkowy udział dochodu
zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych, na podstawie art. 17
ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ogólnej kwocie
wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych, pomniejszoną o potrącone przez
płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b,
obliczonych od przychodu podlegającego opodatkowaniu. Jeżeli w roku
poprzedzającym rok podatkowy nie wystąpił dochód określony w zdaniu
poprzednim, płatnicy, o których mowa w ust. 1, nie potrącają w roku podatkowym
zaliczek na podatek dochodowy.
3a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób
określony w ust. 2 i 3 zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,
o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez spółdzielnię ze środków podatnika.
4. Po zakończeniu roku podatkowego płatnicy, o których mowa w ust. 1,
określają za ten rok, według zasad wynikających z ust. 3, udział dochodu
zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych w ogólnej kwocie
wypłat z tytułu dniówek obrachunkowych oraz kwoty składek na ubezpieczenia
społeczne i zdrowotne obliczonych od przychodów podlegających opodatkowaniu
i rozliczają podatek zgodnie z art. 38–40.
5. W ewidencji księgowej dochodów i kosztów, prowadzonej przez rolnicze
spółdzielnie produkcyjne lub inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną,
powinny być wyodrębnione dochody i koszty dotyczące produkcji rolniczej
roślinnej i zwierzęcej niepolegającej na prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej.
6. Przy ustalaniu wyodrębnionych dochodów i kosztów z działalności,
o której mowa w ust. 5, stosuje się odpowiednio zasady obowiązujące przy
ewidencjonowaniu dochodów i kosztów z całokształtu działalności spółdzielni.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Organy rentowe są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki
miesięczne od wypłacanych bezpośrednio przez te organy emerytur i rent, świadczeń przedemerytalnych i zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
rent strukturalnych, rent socjalnych oraz rodzicielskich świadczeń uzupełniających.
1a. Płatnik nie pobiera zaliczek na podatek od dochodów, o których mowa
w art. 21 ust. 1 pkt 100, jeżeli podatnik przedłoży płatnikowi dokumenty określone
w tym przepisie.
2. Zaliczki, o których mowa w ust. 1, za miesiące od stycznia do grudnia,
ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1–1e, odejmując kwotę obliczoną
zgodnie z art. 32 ust. 3 miesięcznie. Przepis art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się odpowiednio.
2a. Organ rentowy na pisemny wniosek podatnika oblicza i pobiera zaliczki
na podatek dochodowy w ciągu roku bez pomniejszania o kwotę określoną
w art. 32 ust. 3 od miesiąca, w którym otrzymał wniosek, albo od następnego
miesiąca, jeżeli w miesiącu, w którym otrzymał wniosek, nie miał możliwości jego
uwzględnienia. Wniosek ten dotyczy również kolejnych lat podatkowych, chyba że
podatnik wycofa wniosek.
2b. W przypadku wycofania wniosku, o którym mowa w ust. 2a, organ
rentowy pomniejsza zaliczkę o kwotę określoną w art. 32 ust. 3 od miesiąca, w
którym nastąpiło wycofanie wniosku, albo od następnego miesiąca, jeżeli w
miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie wniosku, nie miał takiej możliwości.
3. Zaliczkę, o której mowa w ust. 1, od zasiłków z ubezpieczenia społecznego
wypłaconych bezpośrednio przez organ rentowy pobiera się, stosując najniższą
stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
4. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę
obliczoną zgodnie z art. 32 ust. 3, jeżeli:
1) wypłata zasiłków dotyczy okresu pełnego miesiąca kalendarzowego
i związana jest z pozostawaniem w stosunku służbowym, w stosunku pracy,
pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy oraz
2) łącznie z dokumentacją uzasadniającą wypłatę zasiłków organowi rentowemu
złożone zostanie przez zasiłkobiorcę oświadczenie według ustalonego wzoru,
w którym stwierdzi, że w okresie zasiłkowym:
a) nie otrzymuje emerytury, renty lub rodzicielskiego świadczenia
uzupełniającego za pośrednictwem płatnika,
b) nie osiąga innych dochodów poza dochodami uzyskiwanymi w zakładzie
pracy, w którym ubezpieczenie z tytułu zatrudnienia jest podstawą
powstania prawa do zasiłku,
c) zakład pracy, o którym mowa pod lit. b, oblicza zaliczki od dochodów
pracownika w sposób określony w art. 32 ust. 3,
d) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy
lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
Przepis art. 32 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
4a. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 2 zmniejsza się o kwotę
składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w tym
miesiącu przez organ rentowy ze środków podatnika.
5. (uchylony)
6. W przypadku wypłaty zasiłków bezpośrednio przez organ rentowy po
ustaniu zatrudnienia, zasady określone w ust. 3 i 4 oraz w art. 32 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
7. Organy rentowe są obowiązane sporządzić i przekazać roczne obliczenie
podatku, według ustalonego wzoru, podatnikom uzyskującym dochód z emerytur
i rent, rent strukturalnych, rent socjalnych, świadczeń przedemerytalnych, zasiłków
przedemerytalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych i rodzicielskich
świadczeń uzupełniających oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
właściwy według miejsca zamieszkania podatnika naczelnik urzędu skarbowego
wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa
w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego właściwy
w sprawach opodatkowania osób zagranicznych naczelnik urzędu skarbowego
wykonuje swoje zadania; obowiązek ten nie dotyczy podatników:
1) w stosunku do których ustał obowiązek poboru zaliczek;
2) którym zaliczki były ustalane w sposób określony w art. 32 ust. 1a–1c, chyba
że podatnik przed końcem roku podatkowego złoży oświadczenie
o rezygnacji z zamiaru opodatkowania w sposób określony w art. 6 ust. 2 lub ust. 4;
3) w stosunku do których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej,
zwolniono organ rentowy w całości lub w części z obowiązku poboru zaliczek
na podatek dochodowy;
4) którym nie pobierano zaliczek na podatek dochodowy stosownie do
postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
5) którzy przed końcem roku podatkowego złożyli organowi rentowemu
wniosek o niesporządzanie rocznego obliczenia podatku;
6) u których suma zaliczek pobranych w roku podatkowym przewyższa kwotę
podatku obliczonego przez organ rentowy za ten rok.
7a. Wniosek, o którym mowa w ust. 7 pkt 5, dotyczy również kolejnych lat
podatkowych, chyba że przed upływem roku podatkowego podatnik wycofa
wniosek o niesporządzanie rocznego obliczenia podatku.
8. W przypadku gdy organ rentowy nie jest obowiązany do dokonania
rocznego obliczenia podatku, o którym mowa w ust. 7, sporządza imienną
informację o wysokości uzyskanego dochodu, według ustalonego wzoru,
i przekazuje podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika
wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa
w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu
skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje
swoje zadania. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, organ rentowy
sporządza również w przypadku, gdy dokonuje wypłaty świadczeń określonych
w art. 21 ust. 1 pkt 2, 75 i 100.
9. Jeżeli podatnik poza dochodami uzyskanymi od organu rentowego:
1) nie uzyskał w roku podatkowym innych dochodów, z wyjątkiem określonych
w art. 30–30c oraz art. 30e,
2) nie korzysta z odliczeń, z zastrzeżeniem ust. 10–10b,
3) nie korzysta z możliwości łącznego opodatkowania jego dochodów
z dochodami małżonka bądź nie korzysta z możliwości opodatkowania,
o którym mowa w art. 6 ust. 4,
4) nie uzyskał dochodów powodujących obliczenie należnego podatku w sposób określony w art. 27 ust. 8,
5) (uchylony)
6) nie ma obowiązku doliczenia kwot uprzednio odliczonych, z zastrzeżeniem ust. 11,
– podatek wynikający z rozliczenia rocznego obniżony o kwotę składki na
ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej w roku podatkowym
przez organ rentowy ze środków podatnika, jest podatkiem należnym od podatnika
za dany rok, chyba że naczelnik urzędu skarbowego wyda decyzję określającą
wysokość zobowiązania podatkowego w innej wysokości.
10. Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych emerytur i rent lub
zasiłków z ubezpieczenia społecznego, rent strukturalnych, rent socjalnych,
świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych, nauczycielskich
świadczeń kompensacyjnych, rodzicielskich świadczeń uzupełniających,
otrzymanych bezpośrednio z tego organu, a obowiązek poboru zaliczek przez ten
organ trwa – organ rentowy odejmuje od dochodu kwoty zwrotów dokonanych
w roku podatkowym przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu
dochodu, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.
10a. W przypadku przyznania podatnikowi prawa do emerytury, renty z tytułu
niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, renty rodzinnej, renty
strukturalnej lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego, za okres, za który podatnik
pobierał świadczenie z innego organu rentowego w wysokości uwzględniającej
zaliczkę na podatek i składkę na ubezpieczenie zdrowotne – organ rentowy
odejmuje te kwoty od przyznanego świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek
oraz w rocznym obliczeniu podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu
odpowiednie informacje.
10b. W przypadku przyznania podatnikowi prawa do emerytury, renty
z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty socjalnej, zasiłków
z ubezpieczenia społecznego lub renty rodzinnej, za okres, za który podatnik
pobierał zasiłek, dodatek szkoleniowy, stypendium albo inne świadczenie
pieniężne z tytułu pozostawania bez pracy, nauczycielskie świadczenie
kompensacyjne, zasiłek przedemerytalny lub świadczenie przedemerytalne,
pobrane z tego tytułu kwoty w wysokości uwzględniającej zaliczkę na podatek
i składkę na ubezpieczenie zdrowotne – organ rentowy odejmuje od przyznanego
świadczenia przy ustalaniu wysokości zaliczek oraz w rocznym obliczeniu
podatku, zamieszczając na tym rozliczeniu odpowiednie informacje.
11. Jeżeli podatnik otrzymał bezpośrednio od tego organu zwrot uprzednio
zapłaconej i odliczonej składki na ubezpieczenie zdrowotne, a obowiązek poboru zaliczek przez ten organ trwa – organ rentowy w rocznym obliczeniu podatku sporządzanym za rok, w którym dokonał zwrotu składki, dolicza do podatku
obliczonego zgodnie z art. 27 kwotę tej składki.
12. Różnicę między podatkiem wynikającym z rocznego obliczenia podatku
a sumą zaliczek pobranych za miesiące od stycznia do grudnia pobiera się
z dochodu za marzec lub kwiecień roku następnego. Pobraną różnicę płatnicy
wpłacają na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu
skarbowego właściwy według siedziby płatnika wykonuje swoje zadania, łącznie
z zaliczkami za te miesiące.
13. Organ rentowy jest obowiązany:
1) pobrać różnicę, o której mowa w ust. 12, z dochodu za miesiąc, za który
pobrana została ostatnia zaliczka – w przypadku gdy stosunek uzasadniający
pobór zaliczek ustał w styczniu albo w lutym, albo
2) sporządzić i przekazać imienną informację o wysokości uzyskanego dochodu
– w przypadku gdy nie ma możliwości pobrania różnicy, o której mowa
w ust. 12, zgodnie z pkt 1.
14. Imienna informacja o wysokości uzyskanego dochodu przekazana na
podstawie ust. 13 pkt 2 zastępuje roczne obliczenie podatku. W takim przypadku
organ rentowy informuje podatnika o przyczynie i skutkach przekazania imiennej
informacji o wysokości uzyskanego dochodu.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane:
1) osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur
i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent,
2) uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki,
instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze,
międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych
ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady pracy oraz
inne jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie stypendiów,
3) organy zatrudnienia – od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy,
3a) wojewódzkie urzędy pracy – od świadczeń wypłacanych z Funduszu
Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
4) areszty śledcze oraz zakłady karne – od należności za pracę przypadającej
tymczasowo aresztowanym oraz skazanym,
5) spółdzielnie – od oprocentowania wkładów pieniężnych członków
spółdzielni, zaliczonego w ciężar kosztów spółdzielni,
6) oddziały Agencji Mienia Wojskowego – od wypłacanych żołnierzom
świadczeń pieniężnych wynikających z przepisów ustawy z dnia 22 czerwca
1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej,
7) centrum integracji społecznej – od wypłacanych świadczeń integracyjnych
i motywacyjnej premii integracyjnej, przyznanych na podstawie ustawy z dnia
13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 176),
8) podmioty przyjmujące na praktykę absolwencką lub staż uczniowski – od
świadczeń pieniężnych wypłacanych z tytułu odbywania praktyk
absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r.
o praktykach absolwenckich lub odbywania stażu uczniowskiego, o którym
mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe
9) (uchylony)
– pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których
mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
2. (uchylony)
3. Zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do
grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1–1e, z tym że w przypadku
poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy stosuje się postanowienia umowy
o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą
te emerytury i renty.
3a. Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może
wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę
potrąconą przez płatnika.
4. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę,
o której mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli zaliczkę pobierają płatnicy określeni w ust. 1
pkt 1, 2, 4 i 7, a podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym
lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął osiągać takie dochody, złoży
płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie
innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30–30c oraz art. 30e. Przepis
art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się odpowiednio.
5. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3a, pobiera się,
stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27
ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. Przepisy art. 27
ust. 1b pkt 2 i art. 32 ust. 1e stosuje się odpowiednio.
6. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 5, 6 i 8, pobiera się,
stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób
określony w ust. 3–8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,
o której mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków
podatnika.
10. Płatnicy stypendiów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 40b, są
obowiązani sporządzić informację o wysokości wypłaconego stypendium, według
ustalonego wzoru, i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy
pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.
11. (uchylony)

Art. 35a. (uchylony).

art. 36. więcej Art. 36. W stosunku do podatników, którzy osiągają wyłącznie przychody
z tytułu emerytur i rent niepodlegających podwyższeniu stosownie do art. 55 ust. 6,
przy ustalaniu zaliczki oraz dokonywaniu obliczenia rocznego stosuje się
odpowiednio przepis art. 27 ust. 2, z tym że zaliczkę ustala się w wysokości
nadwyżki ponad 1/12 kwoty określonej w tym przepisie.

art. 37. więcej Art. 37. (uchylony).

art. 38. więcej Art. 38. 1. Płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, przekazują,
z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do
20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na
rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli
płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić
w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.
1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym
płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33–35, są obowiązani przesłać do urzędu
skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według
miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest
osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy
płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.
1b. W razie zaprzestania przez płatników, o których mowa w art. 31 i art. 33–
35, prowadzenia działalności przed końcem stycznia roku następującego po roku
podatkowym deklarację, o której mowa w ust. 1a, płatnik przekazuje w terminie do
dnia zaprzestania tej działalności.
2. Płatnicy będący:
1) zakładami pracy chronionej kwoty pobranych zaliczek na podatek od
przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:
a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód
podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę
stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa
w art. 27 ust. 1, przekazują:
– w 40% na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych,
– w 60% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika
uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której
mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w ust. 1;
2) zakładami aktywności zawodowej kwoty pobranych zaliczek na podatek od
przychodów z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego, wypłacanych przez tych płatników:
a) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód
podatnika uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, przekazują na zakładowy fundusz aktywności,
b) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód podatnika
uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył kwotę, o której
mowa w lit. a, przekazują na zasadach określonych w ust. 1.
2a. Płatnicy, o których mowa w art. 31, którzy utracili status zakładu pracy
chronionej, zatrudniający osoby niepełnosprawne, kwoty pobranych zaliczek na
podatek od przychodów tych osób z tytułów określonych w art. 12 oraz od zasiłków
pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez tych płatników tym osobom:
1) za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód osoby
niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył
kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa
w art. 27 ust. 1, przekazują w wysokości:
a) 25% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych –
w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób
niepełnosprawnych w wysokości od 25 do 30%,
b) 50% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych –
w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób
niepełnosprawnych w wysokości od 30 do 35%,
c) 75% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych –
w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób
niepełnosprawnych w wysokości od 35 do 40%,
d) 100% na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych –
w przypadku płatników osiągających wskaźnik zatrudnienia osób
niepełnosprawnych w wysokości co najmniej 40%
– w pozostałej części na zasadach określonych w ust. 1;
2) za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód osoby
niepełnosprawnej uzyskany od początku roku u tego płatnika przekroczył
kwotę, o której mowa w pkt 1, kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnicy
przekazują na zasadach określonych w ust. 1.
2b. Wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych, o którym mowa
w ust. 2a, ustala się na podstawie art. 21 ust. 1 i 5 oraz art. 28 ust. 3 ustawy
o rehabilitacji zawodowej.
2c. Przepisy ust. 2a i 2b stosuje się w okresie 5 lat, licząc od końca roku,
w którym płatnik utracił status zakładu pracy chronionej, jeżeli spełnia warunki
określone w przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej.
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)

art. 39. więcej Art. 39. 1. Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani
przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik
urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje
swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi
skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne
informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa
w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty
świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje
się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.
2. Jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33
i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na pisemny wniosek
podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, są obowiązani do
sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania
podatnika wykonuje swoje zadania, lub urzędowi skarbowemu, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1.
3. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich
jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości
prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy
pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje o wysokości dochodu,
o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru.
4. Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, w związku
z zamiarem opuszczenia przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
podmiot, o którym mowa w ust. 3, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego
wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi i urzędowi
skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania,
informacji, o której mowa w ust. 3.
4a. Informacje, o których mowa w ust. 3, sporządzane przez podmiot
prowadzący rachunki zbiorcze, nie obejmują dochodów wymienionych w art. 30b,
uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na tych rachunkach.
5. (uchylony)

art. 40. więcej Art. 40. Podatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 34 i 35, jeżeli osiągają inne
dochody, od których płatnicy nie mają obowiązku poboru zaliczek na podatek, są
obowiązani wpłacić zaliczki na podatek należny od tych dochodów według zasad
określonych w art. 44 ust. 3a.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby
prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające
osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której
mowa w art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są
obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek
dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego
o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22
ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa
w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której
mowa w art. 27 ust. 1.
1a. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób
określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.
1b. Do poboru zaliczek, o których mowa w ust. 1, przepis art. 32 ust. 1f
stosuje się odpowiednio.
2. Płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów,
o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że
wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności
gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.
2a. Płatnicy nie są obowiązani do poboru zryczałtowanego podatku
dochodowego od należności, o których mowa w art. 29, pod warunkiem
udokumentowania miejsca zamieszkania podatnika, o którym mowa w art. 3
ust. 2a, prowadzącego działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem
rezydencji oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są
z działalnością tego zakładu; przepis art. 42 ust. 6 stosuje się odpowiednio.
2b. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2a, powinno zawierać dane
identyfikacyjne podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a w szczególności pełną
nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu podatnika.
3. (uchylony)
3a. (uchylony)
4. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany
podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do
dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych
w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4–5a, 13–16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1–11 oraz 11b–
12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.
4a. (uchylony)
4aa. Przy weryfikacji warunków zastosowania obniżonej stawki podatku albo
zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów prawa
podatkowego, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy
ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter oraz skalę
działalności prowadzonej przez płatnika.
4b. (uchylony)
4c. Spółka przejmująca, nowo zawiązana lub powstała w wyniku
przekształcenia jest obowiązana, jako płatnik, pobierać zryczałtowany podatek
dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, od dochodu określonego
w art. 24 ust. 5 pkt 7 lub 8.
4d. Zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów),
o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów
(przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowany
podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako
płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników,
jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach,
a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych
podmiotów. Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych
w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie,
w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane
są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu.
4e. Spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, obowiązane są jako płatnicy
pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1
pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 6a–6e.
5. W razie przeznaczenia dochodu na podwyższenie kapitału zakładowego,
a w spółdzielniach funduszu udziałowego, płatnicy, o których mowa w ust. 4,
pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w terminie 14 dni od dnia
uprawomocnienia się postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu
o podwyższeniu kapitału zakładowego, albo w przypadku braku wymogu
rejestracji podwyższenia kapitału zakładowego od dnia podjęcia przez walne
zgromadzenie uchwały o podwyższeniu tego kapitału, a w spółdzielniach od dnia
podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o podwyższeniu funduszu
udziałowego.
5a. (uchylony)
6. (uchylony)
6a. (uchylony)
7. Jeżeli przedmiotem:
1) wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2,
2) świadczeń, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4 i 4b,
3) świadczeń, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz w art. 18
– nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub
należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub
świadczenia.
8. Podatnik uzyskujący dochód, o którym mowa w art. 24 ust. 5 pkt 7 lub 8,
jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę należnego zryczałtowanego podatku
dochodowego przed terminem określonym w art. 42 ust. 1.
9. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, płatnik pobiera zryczałtowany
podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 29 bez względu na to, czy
podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
w rozumieniu art. 3 ust. 1a, jeżeli uzyska od tego podatnika certyfikat rezydencji.
9a. Jeżeli miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych zostało
udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności,
płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych
dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.
9b. Jeżeli w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu, o którym
mowa w ust. 9a, miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych uległo
zmianie, podatnik jest obowiązany do niezwłocznego udokumentowania miejsca
zamieszkania dla celów podatkowych nowym certyfikatem rezydencji. Przepis
ust. 9a stosuje się odpowiednio.
9c. Jeżeli podatnik nie dopełnił obowiązku określonego w ust. 9b,
odpowiedzialność za niepobranie podatku przez płatnika lub pobranie podatku
w wysokości niższej od należnej ponosi podatnik.
9d. Jeżeli z dokumentu posiadanego przez płatnika, w szczególności faktury
lub umowy, wynika, że miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych
uległo zmianie w okresie dwunastu miesięcy od dnia wydania certyfikatu,
a podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w ust. 9b, przepisy ust. 9a i 9c
nie mają zastosowania od dnia, w którym płatnik uzyskał ten dokument.
9e. W przypadku przychodów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 5, miejsce
zamieszkania podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli kwota wypłacanych na rzecz tego samego podmiotu należności nie przekracza 10 000 zł w roku podatkowym, a informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości
co do zgodności ze stanem faktycznym.
10. W zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach
zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa
w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów)
określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowanego podatku
dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące
rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są
wypłacane. Podatek pobiera się w dniu przekazania należności z danego tytułu do
dyspozycji posiadacza rachunku zbiorczego. Zdanie pierwsze i drugie stosuje się
także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od
osób prawnych w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli
rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany
z działalnością tego zakładu.
11. Płatnicy przy obliczaniu zaliczki nie stosują kosztów uzyskania
przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3, jeżeli podatnik złoży płatnikowi
pisemne oświadczenie o rezygnacji z ich stosowania. Oświadczenie, o którym
mowa w zdaniu poprzednim, składa się odrębnie dla każdego roku podatkowego.
12. Jeżeli łączna kwota dokonanych temu samemu podatnikowi wypłat
(świadczeń) lub postawionych do jego dyspozycji pieniędzy lub wartości
pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 i art. 30a ust. 1 pkt 1–5a przekracza
w roku podatkowym kwotę 2 000 000 zł, płatnik jest obowiązany pobierać
zryczałtowany podatek dochodowy, stosując stawki podatku określone
w art. 29 ust. 1 i art. 30a ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł,
z pominięciem stawki podatku, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
13. Jeżeli wypłaty należności dokonano w walucie obcej, na potrzeby
ustalenia, czy przekroczona została kwota, o której mowa w ust. 12, wypłacone
należności przelicza się na złote według kursu średniego waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wypłaty. Przepis stosuje się odpowiednio do postawionych do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych.
14. Jeżeli nie można ustalić wysokości łącznej kwoty dokonanych
podatnikowi wypłat (świadczeń) lub postawionych podatnikowi do dyspozycji
pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 i art. 30a
ust. 1 pkt 1–5a, domniemywa się, że przekroczyła ona kwotę, o której mowa w ust. 12.
15. Przepisu ust. 12 nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:
1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania;
2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiada
wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające
możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie
przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4 oraz 5.
16. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, składa kierownik jednostki
w rozumieniu ustawy o rachunkowości, podając pełnioną przez siebie funkcję. Nie
jest dopuszczalne złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 15, przez
pełnomocnika.
17. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, składa się najpóźniej w dniu
dokonania wypłaty (świadczenia) lub postawienia do dyspozycji pieniędzy lub
wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1–5a.
18. W przypadku gdy:
1) oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, składa jedna osoba – złożenie
oświadczenia następuje do organu podatkowego, o którym mowa w art. 44f
ust. 15;
2) do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 15, obowiązana jest więcej
niż jedna osoba – dowód złożenia tego oświadczenia przekazywany jest wraz
ze zgłoszeniem do organu podatkowego, o którym mowa w art. 44f ust. 15.
19. W zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 18 pkt 2, potwierdza się, że
oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, zostało złożone przez wszystkie osoby
obowiązane do jego złożenia. Zgłoszenie składa w terminie, o którym mowa
w ust. 17, jedna z osób, które złożyły oświadczenie, o którym mowa w ust. 15.
Zgłoszenie nie może zostać złożone przez pełnomocnika.
20. Jeżeli płatnik złożył oświadczenie, o którym mowa w ust. 15, a następnie
dokonuje na rzecz podatnika, którego dotyczyło to oświadczenie, dalszych wypłat
(świadczeń) z tytułów określonych w art. 29 i art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, lub stawia do
dyspozycji tego podatnika kolejne pieniądze lub wartości pieniężne ze wskazanych
tytułów, płatnik może nie stosować ust. 12 do momentu upływu drugiego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym złożono to oświadczenie.
21. W przypadku, o którym mowa w ust. 20, płatnik, w terminie do 7 dnia
następującego po miesiącu, w którym upłynął okres, o którym mowa w ust. 20,
składa oświadczenie do organu podatkowego, o którym mowa w art. 44f ust. 15, że
w momencie dokonania dalszych wypłat (świadczeń) lub postawienia do
dyspozycji kolejnych pieniędzy lub świadczeń pieniężnych:
1) posiadał dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego do
zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania;
2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 4aa, nie posiadał
wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające
możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku,
wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego
opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie
przesłanek, o których mowa w art. 44f ust. 4 pkt 4 i 5.
22. W przypadku gdy złożenie oświadczenia, o którym mowa w ust. 21, nie
jest możliwe z uwagi na niespełnienie warunków będących jego przedmiotem,
płatnik, w terminie, o którym mowa w tym przepisie, wpłaca podatek, który byłby
należny przy zastosowaniu ust. 12, wraz z odsetkami za zwłokę.
23. Do oświadczenia, o którym mowa w ust. 21, stosuje się odpowiednio
przepisy ust. 16, 18 i ust. 19 zdanie trzecie.
24. Płatnicy nie są obowiązani do poboru podatku od odsetek lub dyskonta od:
1) listów zastawnych;
2) obligacji:
a) o terminie wykupu nie krótszym niż rok,
b) dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzonych
do alternatywnego systemu obrotu w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium państwa
będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady
opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych.
25. Niepobranie podatku w przypadku, o którym mowa w ust. 24 pkt 2,
następuje pod warunkiem złożenia przez emitenta do organu podatkowego,
o którym mowa w art. 44f ust. 15, oświadczenia, że emitent dochował należytej
staranności w poinformowaniu podmiotów z nim powiązanych w rozumieniu
art. 23m ust. 1 pkt 4 lub w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, o warunkach zwolnienia, o którym mowa
w art. 21 ust. 1 pkt 130c, w stosunku do tych podmiotów powiązanych.
26. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 25, składa się jednokrotnie
w stosunku do danej emisji obligacji, nie później niż do dnia wypłaty odsetek lub
dyskonta od obligacji.
27. Oświadczenia, o których mowa w ust. 15, 21 i 25, oraz zgłoszenie,
o którym mowa w ust. 18 pkt 2, składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej
strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
28. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób przesyłania oświadczeń, o których mowa w ust. 15, 21 i 25,
oraz zgłoszenia, o którym mowa w ust. 18 pkt 2, za pomocą środków komunikacji
elektronicznej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa,
wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tych dokumentach,
a także potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.
29. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić,
w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności,
w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 12, jeżeli
spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku
lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, uwzględniając uwarunkowania obrotu
gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatników i płatników oraz
specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Art. 41a. Płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33–35 i art. 41 ust. 1, na
wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku zaliczki na podatek
dochodowy, stosując zamiast najniższej stawki określonej w skali, o której mowa
w art. 27 ust. 1, wyższą stawkę podatkową określoną w tej skali.

Art. 41b. Jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń,
które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, przy ustalaniu
wysokości podatku (zaliczek) płatnicy, o których mowa w art. 31, 33, 35 i 41,
odejmują od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem
(zaliczką).

art. 42. więcej Art. 42. 1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych
zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na
rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli
płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia
działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek
został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41
ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy
pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym
płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne
deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy,
o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:
1) w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy
urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika
wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu,
o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;
2) w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy
urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku
następującego po roku podatkowym – imienne informacje sporządzone
według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym
sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
3. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed
upływem terminu dla złożenia informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 2,
informacje te płatnik składa nie później niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności.
4. Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, płatnik,
w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia
i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, imiennej informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2.
5. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, sporządzają i przekazują
również podmioty, o których mowa w art. 41, dokonujące świadczeń, o których
mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 148.
6. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują
również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku,
o którym mowa w art. 29–30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
7. (uchylony)
8. Jeżeli płatnik, o którym mowa w art. 41 ust. 10, dokonał wypłaty należności
z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, na rzecz podatników będących
osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach
zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie
przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 5a pkt 11, przepisów ust. 2–6 nie
stosuje się w zakresie dotyczącym takich podatników.
9. Jeżeli suma dokonanych podatnikowi wypłat (świadczeń) lub
postawionych podatnikowi do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych
z tytułów określonych w art. 29 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, których wysokość
przekroczyła łącznie kwotę, o której mowa w art. 41 ust. 12, obejmuje należności,
od których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek, płatnik jest
obowiązany zawiadomić o wartości i rodzaju dokonanych wypłat (świadczeń) lub
postawionych do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych w roku
podatkowym, od których nie został pobrany podatek, podając dane identyfikacyjne
podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w szczególności pełną nazwę, adres
i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu
podatnika. Zawiadomienie to składa się także w przypadku dokonania temu
samemu podatnikowi w danym roku podatkowym dalszych wypłat (świadczeń) lub
postawienia do dyspozycji kolejnych pieniędzy lub wartości pieniężnych, od
których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek.
10. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 9, jest składane do naczelnika
urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych,
w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nie został
pobrany podatek na podstawie art. 41 ust. 2a

Art. 42a. 1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby
prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające
osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie
przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są
obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku
dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru
o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników,
o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania.
2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie również do rolnika, który dokonuje wypłaty
wynagrodzenia z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach.

Art. 42b. (uchylony).

Art. 42c. (uchylony).

Art. 42d. (uchylony).

Art. 42e. 1. W przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń
określonych w art. 12 dokonuje organ egzekucyjny lub podmiot niebędący
następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze
stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego
stosunku pracy, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek,
stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali,
o której mowa w art. 27 ust. 1.
2. Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się:
1) koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1;
2) składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2
lit. b, potrącone w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami.
3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę:
1) o której mowa w art. 32 ust. 3; przepis art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się
odpowiednio;
2) składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej
w danym miesiącu ze środków podatnika.
4. Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do
20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na
rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli
płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia
działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.
5. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym
płatnik jest obowiązany przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika
wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby
bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną
deklarację, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się
odpowiednio.
6. Płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika,
o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według
ustalonego wzoru.

Art. 42f. 1. W okresie, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2, za
płatnika, o którym mowa w art. 31 i art. 41, uznaje się przedsiębiorstwo w spadku.
2. W okresie, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2, na
przedsiębiorstwie w spadku ciążą również obowiązki określone w art. 42a.
3. Obowiązki przedsiębiorstwa w spadku wykonuje zarządca sukcesyjny,
a w przypadku jego braku – osoby, o których mowa w art. 14 ustawy o zarządzie
sukcesyjnym, dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy.
4. W składanych deklaracjach i informacjach uwzględnia się kwoty dotyczące
wypłaconych należności oraz dokonanych świadczeń od początku roku
podatkowego, w tym należności i świadczenia wypłacone lub dokonane od otwarcia spadku.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się, w przypadku gdy zmarły przedsiębiorca
był wspólnikiem spółki cywilnej.
6. Za dzień zaprzestania działalności, o którym mowa w art. 38 ust. 1b oraz
art. 42g ust. 2, uważa się dzień, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2.
7. Urzędem skarbowym właściwym dla przedsiębiorstwa w spadku jest urząd
skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według
ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania.

Art. 42g. 1. Płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają
roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje,
o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1,
art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:
1) urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po
roku podatkowym;
2) podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.
2. W przypadku zaprzestania prowadzenia działalności przed upływem
terminów, o których mowa w ust. 1, obowiązek przesłania rocznego obliczenia
podatku oraz informacji, o których mowa w ust. 1, jest wykonywany nie później
niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej
ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni
upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2, są
obowiązani składać w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego urzędowi
skarbowemu deklarację według ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach
zamierzonej produkcji w roku podatkowym.
2. (uchylony)
3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani zawiadomić
właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o:
1) zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej
w deklaracji;
2) zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów
umożliwiających całoroczny cykl produkcji;
3) rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych
produkcji rolnej; w tym wypadku podatnicy ci składają deklaracje, o których
mowa w ust. 1, o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w tym roku.
4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać do kasy lub na
rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości ustalonej decyzją
naczelnika tego urzędu skarbowego obniżone o kwotę składki na ubezpieczenie
zdrowotne, o której mowa w art. 27b, opłaconej w tym miesiącu przez podatnika
w terminach określonych w art. 44 ust. 6.
5. Jeżeli podatnicy, o których mowa w ust. 1, osiągają poza dochodem
z działów specjalnych produkcji rolnej inne dochody, od dochodów tych opłacają
zaliczki według zasad określonych w art. 44, bez łączenia tych dochodów z
dochodem z działów specjalnych produkcji rolnej.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Podatnicy osiągający dochody:
1) z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14,
2) z najmu lub dzierżawy
– są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na
podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f–3h.
1a. Podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników:
1) ze stosunku pracy z zagranicy,
2) z emerytur i rent z zagranicy,
3) z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6–9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1
– są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na
podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.
1b. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, uzyskujący przychody
określone w art. 29 bez pośrednictwa płatników, są obowiązani bez wezwania
wpłacać zryczałtowany podatek dochodowy na zasadach, o których mowa
w art. 29, za miesiące, w których uzyskali ten przychód, w terminie do dnia
20 następnego miesiąca za miesiąc poprzedni. Podatek za grudzień jest płatny przed
upływem terminu określonego na złożenie zeznania.
1c. Podatnik uzyskujący przychody z innych źródeł, o których mowa
w art. 10 ust. 1 pkt 9, na podstawie umowy, do której stosuje się przepisy prawa
cywilnego dotyczące umowy zlecenia lub o dzieło, może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Przy
obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną
w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód podlegający opodatkowaniu
uważa się przychód uzyskany w danym miesiącu pomniejszony o koszty uzyskania
określone w art. 22 ust. 9 pkt 6.
1d. Podatnik, o którym mowa w ust. 1c, jeżeli dokonał w trakcie roku
podatkowego wpłaty zaliczki jest obowiązany do wpłacania kolejnych zaliczek od
dochodów uzyskanych z tego tytułu w następnych miesiącach, aż do końca tego
roku podatkowego.
1e. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1c zmniejsza się o kwotę
składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej
w danym miesiącu ze środków podatnika.
1f. Miesięczne zaliczki obliczone w sposób określony w ust. 1c i 1e podatnik
jest obowiązany wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, w terminie do 20 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym uzyskał dochód, a za grudzień –
przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania.
1g. Podatnik uzyskujący przychody z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach
może w ciągu roku podatkowego wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do
uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa
w art. 27 ust. 1. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę
podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
2. Dochodem z działalności gospodarczej stanowiącym podstawę obliczenia
zaliczki u podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów
jest różnica pomiędzy wynikającym z tych ksiąg przychodem i kosztami jego
uzyskania. Jeżeli jednak podatnik na koniec miesiąca sporządza remanent towarów,
surowców i materiałów pomocniczych lub naczelnik urzędu skarbowego zarządzi
sporządzenie takiego remanentu, dochód ustala się według zasad określonych w art. 24 ust. 2.
3. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki
miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:
1) obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym
dochody te przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej
podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej
określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1;
2) zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według
zasad określonych w art. 26, 27 i 27b;
3) zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy
podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą
zaliczek za miesiące poprzedzające.
3a. Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani
w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był
uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie
zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą
stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód,
o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca
przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej
w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa
w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować
wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
3b. (uchylony)
3c. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę
składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej
w danym miesiącu ze środków podatnika.
3d. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, uzyskujący z zagranicy
dochody z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na
podstawie stosunku pracy, są obowiązani wpłacać zaliczki na zasadach określonych
w ust. 3a i 3c, po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu
podwójnego opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania tych
dochodów na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; w tym przypadku przy
obliczaniu pierwszej zaliczki podatnik jest obowiązany uwzględnić dochody
uzyskane od początku roku podatkowego.
3e. Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy
art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio.
3f. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach
określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego
zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu
osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych
zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.
3g. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, będący małymi podatnikami
oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej, o których
mowa w art. 22k ust. 11, mogą wpłacać zaliczki kwartalne. Wysokość zaliczek,
z zastrzeżeniem ust. 3h, ustala się w następujący sposób:
1) obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od kwartału, w którym
dochody przekroczyły kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek
określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej
określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1;
2) zaliczkę za ten kwartał stanowi podatek obliczony od dochodu według zasad
określonych w art. 26, 27 i 27b;
3) zaliczkę za kolejne kwartały ustala się w wysokości różnicy pomiędzy
podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą
zaliczek za poprzednie kwartały.
3h. Podatnicy, o których mowa w ust. 3f, będący małymi podatnikami oraz
podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej mogą wpłacać
na rachunek urzędu skarbowego zaliczki kwartalne w wysokości różnicy między
podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym
zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie kwartały,
z uwzględnieniem art. 27b. Przepis art. 22k ust. 11 stosuje się odpowiednio.
3i. O wyborze sposobu wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa
w ust. 3g lub 3h, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1
lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym stosowali kwartalny
sposób wpłacania zaliczek.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się
w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne
podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po
kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni
kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego
roku podatkowego.
6a. (uchylony)
6aa. Jeżeli zmarły przedsiębiorca w roku podatkowym, w którym zmarł,
wpłacał zaliczki w sposób określony w ust. 3g albo 3h, przedsiębiorstwo w spadku
może stosować ten sposób w tym roku podatkowym.
6ab. Pierwszą zaliczkę przedsiębiorstwo w spadku oblicza za miesiąc albo
kwartał, w którym dokonano zgłoszenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1c ustawy
z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników
i płatników, a jeżeli zgłoszenia nie dokonano – za miesiąc albo kwartał, w którym
został ustanowiony zarząd sukcesyjny, uwzględniając przy jej obliczeniu dochody
przedsiębiorstwa osiągnięte od otwarcia spadku, i wpłaca w terminie do 20 dnia
następnego miesiąca albo kwartału.
6b. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyłączeniem przedsiębiorstw
w spadku, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym
w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem
ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku
podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności
gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu
(poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości
osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności
gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na
zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym:
1) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo
2) w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli
w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu
z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości
nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek
określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności
gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości
nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek
określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej
określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty
zaliczek w uproszczonej formie.
6c. Podatnicy, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek, są obowiązani:
1) (uchylony)
2) stosować uproszczoną formę wpłacania zaliczek przez cały rok podatkowy;
3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 6;
4) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art. 45.
6d. O wyborze formy wpłacania zaliczek według zasad, o których mowa
w ust. 6b, podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub
ust. 1a pkt 2, składanym za rok podatkowy, w którym wpłacali zaliczki w
uproszczonej formie.
6e. Przepisy ust. 6b–6d, 6h i ust. 6i nie mają zastosowania do podatników,
którzy po raz pierwszy podjęli działalność w roku podatkowym albo w roku
poprzedzającym rok podatkowy.
6f. Jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub
ust. 1a pkt 2, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych
zaliczek wpłacanych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:
1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości
podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone
w urzędzie skarbowym do końca roku poprzedzającego rok, za który zaliczki
są płacone w uproszczonej formie;
2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po
miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany
wysokości podstawy ich obliczenia – jeżeli zeznanie korygujące zostało
złożone w roku, za który zaliczki są płacone w uproszczonej formie;
3) nie zmienia się – jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w terminie
późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
6g. W przypadku gdy właściwy organ podatkowy stwierdzi inną wysokość
dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej niż wysokość dochodu z tej
działalności wykazana w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a
pkt 2, albo w zeznaniu korygującym, przepisy ust. 6f stosuje się odpowiednio.
6h. Podatnicy opodatkowani w danym roku podatkowym na zasadach
określonych w art. 30c, którzy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek,
kwotę zaliczek obliczają, z zastrzeżeniem ust. 6i, od dochodu, o którym mowa
w ust. 6b, przy zastosowaniu stawki podatku w wysokości 19%.
6i. Kwotę zaliczki podlegającą wpłacie, obliczoną w sposób określony
w ust. 6b lub 6h, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne,
o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu przez podatnika.
7. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, czasowo przebywający za
granicą, którzy osiągają dochody ze źródeł przychodów położonych poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są obowiązani w terminie do 20 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju, wpłacić zaliczkę
na podatek dochodowy. Jeżeli termin płatności przypada po zakończeniu roku
podatkowego, należny podatek jest płatny przed upływem terminu określonego na
złożenie zeznania. Do obliczenia należnej zaliczki stosuje się odpowiednio ust. 3a oraz 3c.
7a. Podatnicy, którzy po raz pierwszy rozpoczęli prowadzenie pozarolniczej
działalności gospodarczej, są zwolnieni na warunkach określonych w ust. 7c
z obowiązków wynikających z ust. 6, z tytułu tej działalności, w roku podatkowym następującym:
1) bezpośrednio po roku, w którym rozpoczęli prowadzenie tej działalności,
jeżeli w roku jej rozpoczęcia działalność ta była prowadzona co najmniej
przez pełnych 10 miesięcy, albo
2) dwa lata po roku, w którym rozpoczęli prowadzenie tej działalności, jeżeli nie
został spełniony warunek, o którym mowa w pkt 1.
7b. Przez podatnika rozpoczynającego po raz pierwszy prowadzenie
pozarolniczej działalności gospodarczej rozumie się osobę, która w roku
rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie trzech lat, licząc od końca roku
poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, nie prowadziła pozarolniczej działalności
gospodarczej samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną oraz działalności takiej nie prowadził małżonek tej osoby, o ile między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
7c. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 7a, dotyczy podatników, którzy
łącznie spełniają następujące warunki:
1) w okresie poprzedzającym rok korzystania z tego zwolnienia osiągnęli
przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej średniomiesięcznie
w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty co najmniej
1000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok
rozpoczęcia tej działalności;
2) od dnia rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej do
dnia 1 stycznia roku podatkowego, w którym rozpoczynają korzystanie ze
zwolnienia, byli małym przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów
o działalności gospodarczej, a w okresie poprzedzającym rok korzystania ze
zwolnienia zatrudniali, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu co
najmniej 5 osób w przeliczeniu na pełne etaty;
3) w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie wykorzystują
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także innych
składników majątku, o znacznej wartości, udostępnionych im nieodpłatnie
przez osoby zaliczone do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów
o podatku od spadków i darowizn, wykorzystywanych uprzednio
w działalności gospodarczej prowadzonej przez te osoby i stanowiących ich
własność;
4) złożyli właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oświadczenie
o korzystaniu z tego zwolnienia; oświadczenie składa się w formie pisemnej
w terminie do dnia 31 stycznia roku podatkowego, w którym podatnik będzie
korzystał z tego zwolnienia;
5) w roku korzystania ze zwolnienia są opodatkowani na zasadach określonych
w art. 27.
7d. Przez znaczną wartość rozumie się łączną wartość środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, a także innych składników majątku,
wymienionych w ust. 7c pkt 3, stanowiącej równowartość w złotych kwoty co
najmniej 10 000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok korzystania z tego zwolnienia. Przy określaniu tych wartości art. 19 stosuje się odpowiednio.
7e. Podatnicy korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a,
wykazują w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty)
składanym za rok podatkowy, w którym korzystali z tego zwolnienia, dochód
osiągnięty (stratę poniesioną) z pozarolniczej działalności gospodarczej. Dochodu
tego nie łączy się z dochodami z innych źródeł. Strata podlega rozliczeniu zgodnie
z art. 9.
7f. Dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa
w ust. 7e, łączy się z dochodem (stratą) z tego źródła, wykazanym w zeznaniach
o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanych za pięć
kolejnych lat następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik korzystał ze
zwolnienia – w wysokości 20% tego dochodu w każdym z tych lat. Przepis ten
stosuje się odpowiednio również do podatników, którzy w latach następujących po
roku korzystania ze zwolnienia wybrali sposób opodatkowania na zasadach
określonych w art. 30c.
7g. Podatnicy tracą prawo do zwolnienia, jeżeli odpowiednio w roku lub za
rok korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych latach podatkowych:
1) zlikwidowali działalność gospodarczą albo została ogłoszona ich upadłość lub
upadłość spółki niebędącej osobą prawną, której są wspólnikami, lub
2) osiągnęli przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej
średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty
niższej niż 1000 euro, przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedniego, lub
3) w którymkolwiek z miesięcy w tych latach zmniejszą przeciętne miesięczne
zatrudnienie na podstawie umowy o pracę o więcej niż 10%, w stosunku do
najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku
poprzedzającym rok podatkowy, lub
4) mają zaległości z tytułu podatków stanowiących dochód budżetu państwa, ceł
oraz składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, o którym
mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; określenie lub wymierzenie w innej formie – w wyniku postępowania prowadzonego przez właściwy organ – zaległości z wymienionych tytułów nie pozbawia podatnika
prawa do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz z odsetkami za
zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji ostatecznej.
7h. Przeciętne miesięczne zatrudnienie, o którym mowa w ust. 7c pkt 2 oraz
ust. 7g pkt 3, ustala się w przeliczeniu na pełne etaty, pomijając liczby po
przecinku; w przypadku gdy przeciętne miesięczne zatrudnienie jest mniejsze od
jedności, przyjmuje się liczbę jeden.
7i. Podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia:
1) w roku podatkowym, w którym korzystają z tego zwolnienia – są obowiązani
do wpłacenia należnych zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku,
w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utracili
prawo do zwolnienia, chyba że przed upływem tego terminu złożyli zeznanie
o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym,
w którym korzystali ze zwolnienia, i zapłacili podatek na zasadach
określonych w art. 45; w tych przypadkach nie nalicza się odsetek za zwłokę
od zaległości z tytułu tych zaliczek;
2) w okresie między dniem 1 stycznia następnego roku a upływem terminu
określonego na złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu
(poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia – są
obowiązani do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu
(poniesionej straty) w roku podatkowym, w którym korzystali ze zwolnienia
i zapłaty podatku, na zasadach określonych w art. 45; w tym przypadku nie
nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne
miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze zwolnienia;
3) w okresie między upływem terminu określonego dla złożenia zeznania
o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy,
w którym korzystali ze zwolnienia, a upływem terminu określonego na
złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za
pierwszy rok podatkowy następujący po roku, w którym korzystali ze
zwolnienia – są obowiązani do złożenia korekty zeznania, o którym mowa
w pkt 2, i zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od dnia następnego po upływie terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy,
w którym mieli obowiązek złożyć to zeznanie;
4) w okresie od upływu terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości
osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za pierwszy rok podatkowy
następujący po roku, w którym korzystali ze zwolnienia, do końca piątego
roku podatkowego następującego po roku, w którym korzystali ze zwolnienia
– są obowiązani do złożenia:
a) korekty zeznania, o którym mowa w pkt 2, i zapłaty podatku wraz
z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od dnia następnego po
upływie terminu określonego dla złożenia zeznania o wysokości
osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym
mieli obowiązek złożyć to zeznanie,
b) korekt zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty),
w których doliczyli po 20% dochodu, o którym mowa w ust. 7e,
składanych za kolejne lata podatkowe następujące po roku korzystania
ze zwolnienia.
7j. Przepis ust. 7i stosuje się odpowiednio również do podatników, którzy
wybrali sposób opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c.
7k. Pomoc, o której mowa w ust. 7a, 7e i 7f, stanowi pomoc de minimis
udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących
aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
7l. W przypadku gdy zmarły przedsiębiorca korzystał ze zwolnienia, o którym
mowa w ust. 7a, do przedsiębiorstwa w spadku mają zastosowanie przepisy ust. 7f–7j.
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. Podatnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, który na podstawie przepisów
dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej zawiesił
wykonywanie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej
działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za
okres objęty zawieszeniem.
11. Podatnik, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, będący wspólnikiem spółki
jawnej, spółki partnerskiej lub spółki komandytowej, która zawiesiła wykonywanie
działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia
wykonywania działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej
działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1 pkt 1, ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b za
okres objęty zawieszeniem.
12. Podatnicy, o których mowa w ust. 11, informują o okresie zawieszenia
w roku podatkowym wykonywania działalności gospodarczej na podstawie
przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej
w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, składanym za rok
podatkowy, w którym działalność ta była zawieszona.
13. Po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na
podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności
gospodarczej podatnicy, o których mowa w ust. 10 i 11, wpłacają zaliczki według
zasad, o których mowa w ust. 3, 3f, 3g, 6 i 6b.
14. Do podatników prowadzących działy specjalne produkcji rolnej
i ustalających dochód na podstawie prowadzonych ksiąg przepisy ust. 3, 3f–3i, 6
oraz 6b–6i stosuje się odpowiednio.
15. Podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą nie wpłacać zaliczki
obliczonej według zasad określonych w ust. 3 i ust. 3f–3h, jeżeli podatek należny
od dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek
wpłaconych od początku roku nie przekracza 1000 zł. Jeżeli podatek należny od
dochodu osiągniętego od początku roku pomniejszony o sumę zaliczek wpłaconych
od początku roku przekracza 1000 zł, wpłacie podlega różnica pomiędzy podatkiem
należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek wpłaconych
od początku roku.
16. Przepis ust. 15 stosuje się również do podatników, którzy równocześnie z
przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej osiągają przychody z najmu
lub dzierżawy lub działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochód ustalany
jest na podstawie prowadzonych ksiąg.
17. Dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki, o której mowa w ust.
3 i 3f–3h:
1) może być zmniejszony o zaliczaną do przychodów należnych wartość
wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, która nie została
uregulowana lub zbyta, przy czym zmniejszenia dokonuje się począwszy od
okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu
zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu,
w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta;
2) podlega zwiększeniu o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość
zobowiązania do zapłaty świadczenia pieniężnego w rozumieniu art. 4 pkt 1a
ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom, które nie zostało
uregulowane, przy czym zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę
obliczenia zaliczki dokonuje się począwszy od okresu rozliczeniowego,
w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na
fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w którym zobowiązanie
zostanie uregulowane.
18. Jeżeli wartość zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę obliczenia
zaliczki, przysługującego na podstawie ust. 17 pkt 1, jest wyższa od tego dochodu,
zmniejszenia dochodu o nieodliczoną wartość dokonuje się w kolejnych okresach
rozliczeniowych roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia.
Zmniejszenia dochodu w kolejnych okresach dokonuje się, jeżeli wierzytelność nie
została uregulowana lub zbyta.
19. Zmniejszenia na podstawie ust. 17 pkt 1 dokonuje się, jeżeli do dnia
terminu płatności zaliczki, określonego w ust. 6, wierzytelność nie została
uregulowana lub zbyta.
20. Zwiększenia na podstawie ust. 17 pkt 2 dokonuje się, jeżeli do dnia
terminu płatności zaliczki, określonego w ust. 6, zobowiązanie nie zostało uregulowane.
21. Podatnik, który dokonał zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę
obliczenia zaliczki na podstawie ust. 17 pkt 1, obowiązany jest do zwiększenia
dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym
roku podatkowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.
22. Podatnik, który dokonał zwiększenia dochodu stanowiącego podstawę
obliczenia zaliczki na podstawie ust. 17 pkt 2, zmniejsza dochód stanowiący
podstawę obliczenia zaliczki w okresie rozliczeniowym roku podatkowego,
w którym zobowiązanie zostało uregulowane.
23. Przepisy ust. 17–22 stosuje się odpowiednio przy obliczaniu podatku
należnego, o którym mowa w ust. 15.
24. W zakresie nieuregulowanym w ust. 17–23 przepis art. 26i stosuje się odpowiednio.

Art. 44a. (uchylony).

Art. 44b. (uchylony).

Art. 44c. (uchylony).

Art. 44d. (uchylony).

Art. 44e. (uchylony).

Art. 44f. 1. Organ podatkowy zwraca, na wniosek, podatek pobrany zgodnie
z art. 41 ust. 12. Wysokość podatku do zwrotu określa się na podstawie zwolnień
lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
2. Wniosek o zwrot podatku może złożyć:
1) podatnik, w tym podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, który w związku
z uzyskaniem należności, od której został pobrany podatek, osiąga przychód
podlegający opodatkowaniu zgodnie z przepisami niniejszej ustawy,
2) płatnik, jeżeli wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar
ekonomiczny tego podatku
– zwany dalej „wnioskodawcą”.
3. Wniosek o zwrot podatku zawiera oświadczenie co do zgodności z prawdą
faktów przedstawionych we wniosku oraz co do zgodności z oryginałem
dokumentacji załączonej do wniosku. Obowiązek złożenia oświadczenia, o którym
mowa w zdaniu pierwszym, istnieje także na dalszym etapie postępowania
w odniesieniu do przedstawianych kolejnych faktów oraz przekazywanej
uzupełniającej dokumentacji.
4. Do wniosku o zwrot podatku dołącza się dokumentację pozwalającą na
ustalenie jego zasadności, w szczególności:
1) certyfikat rezydencji podatnika, przy czym przepisy art. 41 ust. 9a i 9b stosuje
się odpowiednio;
2) dokumentację dotyczącą przelewów bankowych lub inne dokumenty
wskazujące na sposób rozliczenia lub przekazania należności objętych
wnioskiem;
3) dokumentację dotyczącą zobowiązania do wypłaty należności;
4) oświadczenie podatnika, że w odniesieniu do czynności, w związku z którą
składany jest wniosek o zwrot podatku, podatnik jest podmiotem, na którym
ciąży obowiązek podatkowy, a także oświadczenie podatnika, że podatnik
albo jego zagraniczny zakład jest rzeczywistym właścicielem wypłacanych
należności – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
5) oświadczenie podatnika, że prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą
w kraju miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych, z którą
wiąże się uzyskany przychód – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1,
gdy należności są uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością
gospodarczą, przy czym przepis art. 30f ust. 20 stosuje się odpowiednio;
6) dokumentację wskazującą na ustalenia umowne, z powodu których płatnik
wpłacił podatek z własnych środków i poniósł ciężar ekonomiczny tego
podatku – w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2;
7) uzasadnienie wnioskodawcy, że spełnione są warunki będące przedmiotem
oświadczeń, o których mowa w pkt 4 i 5.
5. W sprawie zwrotu podatku organ podatkowy wydaje decyzję, w której
określa kwotę zwrotu, z zastrzeżeniem ust. 10.
6. Zwrot podatku, z zastrzeżeniem ust. 7, następuje bez zbędnej zwłoki, nie
później jednak niż w terminie 6 miesięcy od dnia wpływu wniosku o zwrot
podatku. Przepis art. 139 § 4 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.
Termin określony w pierwszym zdaniu biegnie na nowo od dnia wpływu
zmienionego wniosku o zwrot podatku.
7. Jeżeli posiadane informacje wskazują na wysokie prawdopodobieństwo
niezasadności zwrotu oraz wyczerpano możliwości uzyskania informacji
przesądzających o zasadności zwrotu na podstawie przepisów prawa krajowego, wskutek czego weryfikacja zasadności zwrotu nie jest możliwa w terminie, o którym mowa w ust. 6, organ podatkowy może przedłużyć wskazany termin
zwrotu podatku do czasu zakończenia weryfikacji wniosku o zwrot podatku
w ramach kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania
podatkowego, w tym kontroli, o której mowa w ust. 9.
8. W celu weryfikacji zwrotu organ podatkowy niezwłocznie po otrzymaniu
wniosku o zwrot podejmuje działania polegające w szczególności na:
1) wystąpieniu z wnioskiem o udzielenie informacji podatkowych do
właściwego organu innego państwa, w tym w zakresie spełniania przez
podatnika warunków będących przedmiotem oświadczeń, o których mowa
w ust. 4 odpowiednio w pkt 4 i 5;
2) weryfikacji zgodności danych wskazanych we wniosku oraz danych
posiadanych przez organ podatkowy lub uzyskanych na wniosek, o którym
mowa w pkt 1, z warunkami niepobrania podatku, zastosowania zwolnienia
lub stawki podatku, wynikającymi z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska, oraz na ustaleniu, czy podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a,
prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w kraju, w którym ma miejsce
zamieszkania dla celów podatkowych, przy czym przepis art. 30f
ust. 20 stosuje się odpowiednio.
9. W przypadku gdy uzasadniają to okoliczności sprawy, w szczególności gdy
pomimo podjętych działań nie zostały wyjaśnione wątpliwości dotyczące
spełniania przez podatnika warunków niepobrania podatku, zastosowania
zwolnienia lub stawki podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów
o unikaniu podwójnego opodatkowania, weryfikacja zasadności wniosku o zwrot
podatku może obejmować również przeprowadzenie kontroli podatkowej na
terytorium państwa miejsca zamieszkania podatnika dla celów podatkowych.
10. Jeżeli wniosek o zwrot podatku nie budzi wątpliwości, organ podatkowy
niezwłocznie dokonuje zwrotu kwoty wskazanej we wniosku bez wydania decyzji.
Jeżeli zwrotu podatku w trybie, o którym mowa w zdaniu poprzedzającym,
dokonano nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej, w zakresie takiego
zwrotu podatku nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa
skarbowe i wykroczenia skarbowe.
11. Wniosek o zwrot podatku składa się w postaci elektronicznej
odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej
na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw
finansów publicznych. W ten sam sposób następuje uzupełnienie wniosku o zwrot
podatku w zakresie przedstawienia organowi podatkowemu dalszych faktów oraz
przekazania uzupełniającej dokumentacji.
12. Jeżeli do wniosku o zwrot podatku nie dołączono dokumentacji, o której
mowa w ust. 4, organ podatkowy wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków
w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieusunięcie
tych braków spowoduje pozostawienie wniosku o zwrot podatku bez rozpatrzenia.
W sprawie pozostawienia wniosku o zwrot bez rozpatrzenia wydaje się
postanowienie, na które służy zażalenie.
13. Podatek niezwrócony przez organ podatkowy w terminie, o którym mowa
w ust. 6, podlega oprocentowaniu w wysokości odpowiadającej opłacie
prolongacyjnej.
14. Zwrot podatku dokonywany jest na rachunek bankowy wnioskodawcy lub
rachunek wnioskodawcy w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej.
W przypadku gdy zwrot podatku jest dokonywany na rachunek wnioskodawcy
prowadzony poza terytorium kraju, zwracana kwota jest pomniejszana o koszty
dokonania zwrotu.
15. Organem podatkowym właściwym w sprawach zwrotu podatku jest
naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika,
a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, naczelnik urzędu
skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
16. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–15, 17 i 18 stosuje się
odpowiednio przepisy art. 130, art. 131, art. 135, art. 140, art. 141, art. 143 oraz
działu IV rozdziałów 1, 3a, 5–16, 17–20, 22 i 23 Ordynacji podatkowej.
17. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób przesyłania wniosku o zwrot podatku za pomocą środków
komunikacji elektronicznej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa,
wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tym wniosku, a także
potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.
18. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w celu usprawnienia
postępowania w sprawach dotyczących zwrotu podatku, może określić, w drodze
rozporządzenia, właściwość miejscową organów podatkowych w tych sprawach
w sposób odmienny niż określony w ust. 15, mając na względzie sprawne
i efektywne wykonywanie zadań, o których mowa w niniejszym rozdziale.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie,
według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty)
w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku
następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu
uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.
1a. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać
urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości
osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z:
1) kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b;
2) pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji
rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c;
3) odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na
zasadach określonych w art. 30e.
1aa. Podatnicy osiągający dochody z działalności prowadzonej przez
zagraniczne jednostki kontrolowane, na zasadach określonych w art. 30f, są
obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego
wzoru, o wysokości dochodu z zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętego
w roku podatkowym, o którym mowa w art. 30f ust. 7, w terminie do końca
dziewiątego miesiąca następnego roku podatkowego i w tym terminie wpłacić
podatek należny. Jeżeli podatnik osiąga dochody z więcej niż jednej zagranicznej
jednostki kontrolowanej, składa odrębne zeznanie o dochodach z każdej z tych jednostek.
1b. Urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1–1aa, jest urząd skarbowy,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego wykonuje swoje zadania, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustało przed tym dniem – urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium wykonuje
swoje zadania, z zastrzeżeniem ust. 1c, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku,
urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym według miejsca zamieszkania
na dzień otwarcia spadku zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania.
1c. W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędem
skarbowym, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest urząd skarbowy, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania.
2. (uchylony)
3. Zeznaniami, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a pkt 2, nie obejmuje się
dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 29–30a, z zastrzeżeniem ust. 3c.
3a. Jeżeli podatnik, obliczając podatek należny, dokonał odliczeń od dochodu,
podstawy obliczenia podatku lub podatku, a następnie otrzymał zwrot odliczonych
kwot (w całości lub w części), w zeznaniu podatkowym składanym za rok
podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot, dolicza odpowiednio kwoty poprzednio odliczone.
3b. W zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny
podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29–30a, jeżeli podatek ten nie został
pobrany przez płatnika.
3c. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wykazać kwoty
dochodów (przychodów) określonych w art. 30a ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, od których
podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, w zeznaniu podatkowym,
o którym mowa w ust. 1 lub 1a.
3d. Podatnicy obowiązani do zapłaty podatku od przychodów z budynków są
obowiązani w zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, wykazać środki
trwałe, których wartość początkowa jest uwzględniana przy ustalaniu podstawy
opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków, kwotę należnego i
zapłaconego podatku od przychodów z budynków oraz kwotę dokonanych odliczeń
zgodnie z art. 30g.
3e. Jeżeli z zeznania wynika nadpłata, podatnik w tym zeznaniu może
wskazać rachunek bankowy lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-
-kredytowej, którego jest posiadaczem albo współposiadaczem, inny niż związany
z prowadzoną działalnością gospodarczą, na który ma nastąpić jej zwrot. Wskazany
rachunek aktualizuje poprzednio zgłoszony rachunek służący do zwrotu podatku
lub nadpłaty.
4. Przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania podatnicy są
obowiązani wpłacić:
1) różnicę między podatkiem należnym wynikającym z zeznania, o którym
mowa w ust. 1, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą
zaliczek pobranych przez płatników;
2) należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa
w ust. 1a pkt 1;
3) należny podatek dochodowy wynikający z zeznania, o którym mowa
w ust. 1a pkt 2, albo różnicę pomiędzy podatkiem należnym wynikającym
z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, a sumą należnych za dany rok
zaliczek;
4) należny podatek wynikający z zeznania, o którym mowa w ust. 1a pkt 3.
5. Podatnicy prowadzący księgi rachunkowe obowiązani do sporządzenia
sprawozdania finansowego przekazują, za pomocą środków komunikacji
elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej sprawozdanie
finansowe przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania w postaci
elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej udostępnianej na podstawie art.
45 ust. 1g ustawy o rachunkowości.
5a. (uchylony)
5b. (uchylony)
5c. (uchylony)
5d. (uchylony)
5e. (uchylony)
5f. (uchylony)
5g. (uchylony)
6. Podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od
dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ
podatkowy wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku.
7. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, jeżeli osiągnęli dochody ze
źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez
pośrednictwa płatników lub za pośrednictwem płatników nieobowiązanych do
dokonania rocznego obliczenia podatku lub osiągnęli dochody określone
w art. 30b, i zamierzają opuścić terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed
upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, są obowiązani złożyć zeznania,
o których mowa w ust. 1 i 1a, za rok podatkowy przed opuszczeniem terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 7a.
7a. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, którzy wybrali sposób
opodatkowania określony w art. 6 ust. 3a, 4a lub w art. 29 ust. 4, składają zeznanie
podatkowe w terminie określonym w ust. 1. Do zeznania podatkowego podatnicy
dołączają certyfikat rezydencji dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów
podatkowych.
8. Podatnicy, o których mowa w art. 44 ust. 3d, są obowiązani w ciągu trzech
miesięcy po przekroczeniu okresu, który zgodnie z umową o unikaniu podwójnego
opodatkowania stanowi warunek wyłączenia z opodatkowania dochodów, złożyć
zeznanie o wysokości dochodów z pracy uzyskanych w roku poprzedzającym rok
podatkowy i wpłacić należny podatek. Jeżeli zamierzają opuścić terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przed terminem, o którym mowa w zdaniu pierwszym,
są obowiązani złożyć zeznanie podatkowe przed opuszczeniem terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
8a. Sprawozdania finansowe, o których mowa w ust. 5, Szef Krajowej
Administracji Skarbowej udostępnia naczelnikom urzędów skarbowych,
naczelnikom urzędów celno-skarbowych, dyrektorom izb administracji skarbowej
oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. (uchylony)

Art. 45a. Jeżeli jest to uzasadnione ochroną informacji niejawnych
i wymogami bezpieczeństwa państwa:
1) zadania naczelnika urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 39 ust. 1
i art. 42 ust. 2 pkt 2, pełni organ wymieniony w art. 13a Ordynacji
podatkowej;
2) zadania urzędu skarbowego, o którym mowa w art. 45 ust. 1, pełni urząd
obsługujący organ, o którym mowa w art. 13a Ordynacji podatkowej;
3) przekazania 1% podatku należnego z zeznań podatkowych albo ich korekt,
o którym mowa w art. 45c ust. 1, złożonych urzędowi, o którym mowa
w pkt 2, dokonuje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby
urzędu, o którym mowa w pkt 2, na podstawie otrzymanej od tego urzędu
pisemnej informacji.

Art. 45b. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzory:
1) deklaracji i informacji, o których mowa w art. 35 ust. 10, art. 38 ust. 1a,
art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 1a i 2, art. 42a ust. 1, art. 42e ust. 5 i 6 oraz art. 43 ust. 1,
2) (uchylony)
3) rocznego obliczenia podatku wraz z informacją, o których mowa w art. 34
ust. 7 i 8,
4) zeznań podatkowych, o których mowa w art. 45 ust. 1 i 1a,
5) oświadczeń, o których mowa w art. 32 ust. 3, art. 34 ust. 4 i art. 35 ust. 4
6) (uchylony)
– wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania;
rozporządzenie ma na celu umożliwienie identyfikacji podatnika, płatnika i urzędu
skarbowego, do którego kierowany jest formularz, oraz poprawnego obliczenia
przez płatnika lub podatnika podatku oraz zaliczek na podatek.

Art. 45ba. Roczne obliczenie podatku, informacje i deklaracje, o których
mowa w art. 34 ust. 7 i 8, art. 35 ust. 10, art. 38 ust. 1a i 1b, art. 39 ust. 1–4,
art. 42 ust. 1a–4, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 5 i 6, składa się urzędowi
skarbowemu za pomocą środków komunikacji elektronicznej, zgodnie
z przepisami Ordynacji podatkowej.

Art. 45c. 1. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy miejscowo dla złożenia
zeznania podatkowego, na wniosek, o którym mowa w ust. 3 i 3a, przekazuje na rzecz jednej organizacji pożytku publicznego działającej na podstawie ustawy o działalności pożytku publicznego, wybranej przez podatnika z wykazu, o którym mowa w ustawie o działalności pożytku publicznego, zwanej dalej „organizacją
pożytku publicznego”, kwotę w wysokości nieprzekraczającej 1% podatku
należnego wynikającego:
1) z zeznania podatkowego złożonego przed upływem terminu określonego na
jego złożenie, albo
2) z korekty zeznania, o którym mowa w pkt 1, jeżeli została dokonana w ciągu
miesiąca od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego
– po jej zaokrągleniu do pełnych dziesiątek groszy w dół.
2. Warunkiem przekazania kwoty, o której mowa w ust. 1, jest zapłata
w pełnej wysokości podatku należnego stanowiącego podstawę obliczenia kwoty,
która ma być przekazana na rzecz organizacji pożytku publicznego, nie później niż
w terminie dwóch miesięcy od upływu terminu dla złożenia zeznania podatkowego.
Za zapłacony podatek, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się również
zaległość podatkową, której wysokość nie przekracza trzykrotności wartości opłaty
pobieranej przez operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada
2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041) za traktowanie przesyłki
listowej jako przesyłki poleconej.
3. Za wniosek uważa się wskazanie przez podatnika w zeznaniu podatkowym
albo w korekcie zeznania, o których mowa w ust. 1, jednej organizacji pożytku
publicznego poprzez podanie jej numeru wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego
oraz kwoty do przekazania na rzecz tej organizacji, w wysokości nieprzekraczającej
1% podatku należnego.
3a. Za wniosek uważa się również wskazanie przez podatnika, o którym mowa
w art. 34 ust. 9, w oświadczeniu sporządzonym według ustalonego wzoru, jednej
organizacji pożytku publicznego poprzez podanie jej numeru wpisu do Krajowego
Rejestru Sądowego. Oświadczenie składa się urzędowi skarbowemu, o którym
mowa w art. 45 ust. 1b, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku
podatkowym.
3b. Oświadczenie złożone w terminie, o którym mowa w ust. 3a, wraz z
rocznym obliczeniem podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 9, dla potrzeb
przekazania 1% podatku należnego traktuje się na równi z zeznaniem podatkowym, o którym mowa w ust. 1 pkt 1. Złożenie oświadczenia oznacza wyrażenie zgody na przekazanie kwoty w wysokości 1% podatku należnego.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego przekazuje
w terminie od maja do lipca roku następującego po roku podatkowym, za który
składane jest zeznanie podatkowe, na rachunek bankowy właściwy do przekazania
1% podatku podany przez organizację pożytku publicznego zgodnie z przepisami
ustawy o działalności pożytku publicznego. Kwota ta jest pomniejszana o koszty
przelewu bankowego.
5. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby organizacji
pożytku publicznego, we wrześniu roku następującego po roku podatkowym
przekazuje organizacji pożytku publicznego zbiorczą informację o:
1) danych identyfikacyjnych (imię, nazwisko i adres, a w przypadku
przedsiębiorstwa w spadku – dane tego przedsiębiorstwa), w tym obojga
małżonków, którzy na wniosek podlegają łącznemu opodatkowaniu, oraz
2) wysokości kwoty, o której mowa w ust. 1, przekazanej na rzecz tej organizacji,
3) przeznaczeniu kwoty, o której mowa w ust. 1, przez organizację pożytku
publicznego (cel szczegółowy)
– jeżeli podatnik w zeznaniu podatkowym lub w korekcie zeznania, o których
mowa w ust. 1, wyraził zgodę na przekazanie organizacji pożytku publicznego
danych wymienionych w pkt 1 i 2, lub wskazał cel szczegółowy, o którym mowa w pkt 3.
6. Naczelnik urzędu skarbowego odstępuje od przekazania 1% podatku na
rzecz organizacji pożytku publicznego, jeżeli:
1) organizacja nie podała, zgodnie z ustawą o działalności pożytku publicznego,
numeru rachunku bankowego właściwego do przekazania 1% podatku lub
numer tego rachunku jest nieprawidłowy;
2) organizacja została usunięta z wykazu prowadzonego zgodnie z art. 27a
ustawy o działalności pożytku publicznego;
3) podatnik we wniosku, o którym mowa w ust. 3 i 3a, podał numer wpisu do
Krajowego Rejestru Sądowego, którego nie zawiera wykaz prowadzony
zgodnie z art. 27a ustawy o działalności pożytku publicznego.
6a. W przypadku gdy kwota wskazana we wniosku, o którym mowa
w ust. 3 przekracza wysokość, o której mowa w ust. 1, naczelnik urzędu
skarbowego przekazuje kwotę w wysokości, o której mowa w ust. 1,
z uwzględnieniem ust. 4.
7. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 2a, składający zeznanie podatkowe
w trakcie roku podatkowego, wybierają organizację pożytku publicznego
z wykazu, o którym mowa w ust. 1, określonego za poprzedni rok podatkowy.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, uwzględniając potrzebę
sprawnego zorganizowania procesu przekazywania kwot z tytułu 1% podatku,
może upoważnić, w drodze rozporządzenia, podległy organ, inny niż określony
w ust. 1, do realizacji zadania, o którym mowa w ust. 1.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 3a, wraz z
objaśnieniami co do sposobu jego wypełniania, terminu i miejsca składania, mając
na celu umożliwienie identyfikacji podatnika i urzędu skarbowego, do którego
kierowane jest oświadczenie, oraz poprawne przekazanie 1% podatku należnego.

Art. 45ca. (uchylony).

Art. 45cb. (uchylony).

Art. 45cc. (uchylony).

Art. 45cd. 1. Z dniem 15 lutego roku następującego po roku podatkowym
organ podatkowy udostępnia podatnikowi, z wyjątkiem podatnika składającego
zeznanie w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą lub
działami specjalnymi produkcji rolnej oraz podatnika będącego przedsiębiorstwem
w spadku, za pośrednictwem portalu podatkowego zeznania, o których mowa w art.
45 ust. 1 oraz ust. 1a pkt 1, uwzględniając w nich dane będące w posiadaniu Szefa
Krajowej Administracji Skarbowej, w tym dane:
1) zawarte w rocznym obliczeniu podatku i informacjach, o których mowa
w art. 34 ust. 7 i 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a
ust. 1 oraz art. 42e ust. 6;
2) o wpłaconych w trakcie roku podatkowego przez podatnika zaliczkach.
2. Akceptacja przez podatnika udostępnionego zeznania przed upływem
terminu określonego na jego złożenie bez wprowadzenia albo po wprowadzeniu
w nim zmian oznacza złożenie zeznania w dniu dokonania akceptacji.
2a. Akceptacja przez podatnika zmian wprowadzonych do złożonego
zeznania oznacza złożenie korekty zeznania w dniu dokonania tej akceptacji.
3. Podatnik składa zeznanie na zasadach określonych w art. 45, jeżeli nie
dokona akceptacji udostępnionego zeznania przed upływem terminu określonego
na jego złożenie albo je odrzuci przed tym terminem.
4. W przypadku podatnika, który oprócz dochodów wykazanych w rocznym
obliczeniu podatku lub informacjach, o których mowa w art. 34 ust. 7 i 8,
art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1, art. 42a ust. 1 oraz art. 42e
ust. 6, nie uzyskał innych dochodów podlegających opodatkowaniu
i wykazywanych w zeznaniach, o których mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 1,
niedokonanie akceptacji lub odrzucenia udostępnionego zeznania przed upływem
terminu określonego na jego złożenie oznacza złożenie udostępnionego zeznania
w ostatnim dniu tego terminu (automatyczna akceptacja).
5. Przepisu ust. 4 nie stosuje się, jeżeli:
1) organ rentowy dokonał rocznego obliczenia podatku, a podatek wynikający
z tego obliczenia jest podatkiem należnym na podstawie art. 34 ust. 9;
2) podatnik złożył zeznanie, nie korzystając z zeznania udostępnionego przez
organ podatkowy.
6. Akceptacji i odrzucenia udostępnionego zeznania oraz akceptacji zmian
wprowadzonych do złożonego zeznania podatnik dokonuje za pośrednictwem
portalu podatkowego.

Art. 45ce. 1. W przypadku stwierdzenia przez organ podatkowy, że złożone
zeznanie zawiera błędy lub oczywiste omyłki powstałe z winy organu
podatkowego, organ podatkowy koryguje zeznanie, dokonując stosownych
poprawek lub uzupełnień. Przepisy art. 274 § 2–4 i 6 Ordynacji podatkowej stosuje
się odpowiednio.
2. Od zaległości związanych z korektą zeznania, o której mowa w ust. 1, nie
nalicza się odsetek za zwłokę za okres od dnia następującego po upływie terminu
płatności podatku do dnia upływu terminu do wniesienia sprzeciwu, o którym
mowa w art. 274 § 3 Ordynacji podatkowej.
3. W przypadku gdy przed dokonaniem korekty zeznania przez organ
podatkowy podatnik skoryguje zeznanie w zakresie, o którym mowa w ust. 1, od
zaległości związanych z korektą zeznania nie nalicza się odsetek za zwłokę za okres
od dnia następującego po upływie terminu płatności podatku do dnia złożenia korekty.

Art. 45cf. 1. W przypadku braku wpłaty różnicy, o której mowa
w art. 45 ust. 4 pkt 1 i 2, przez podatnika, o którym mowa w art. 45cd ust. 4, organ
podatkowy w terminie miesiąca od dnia upływu terminu płatności informuje
podatnika o obowiązku jej wpłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia tej
informacji.
2. W przypadku dokonania wpłaty w terminie 7 dni od dnia doręczenia
informacji, o której mowa w ust. 1, nie nalicza się odsetek za zwłokę za okres od
dnia następującego po upływie terminu płatności różnicy, o której mowa w art. 45
ust. 4 pkt 1 i 2.

Art. 45d. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzór zeznania podatkowego, o którym mowa
w art. 45 ust. 1aa, wraz z objaśnieniami co do sposobu jego wypełniania, terminu
i miejsca składania; rozporządzenie ma na celu umożliwienie identyfikacji
podatnika, zagranicznej jednostki kontrolowanej i urzędu skarbowego, do którego
jest kierowane zeznanie, oraz poprawne obliczenie podatku przez podatnika.

art. 46. więcej Art. 46. (pominięty).

art. 47. więcej Art. 47. (pominięty).

art. 48. więcej Art. 48. (pominięty).

art. 49. więcej Art. 49. (pominięty).

art. 50. więcej Art. 50. (pominięty).

art. 51. więcej Art. 51. (pominięty).

art. 52. więcej Art. 52. Zwalnia się od podatku dochodowego:
1) w okresie od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r. dochody:
a) z odpłatnego zbycia nabytych przed dniem 1 stycznia 2003 r. obligacji
Skarbu Państwa wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. oraz
obligacji wyemitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego po
dniu 1 stycznia 1997 r.,
b) z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, które są dopuszczone do
publicznego obrotu papierami wartościowymi, nabytych na podstawie
publicznej oferty lub na giełdzie papierów wartościowych, albo w
regulowanym pozagiełdowym wtórnym obrocie publicznym, albo na
podstawie zezwolenia udzielonego w trybie art. 92 lub 93 przepisów
ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie
papierami wartościowymi (Dz. U. poz. 754 i 945, z 1998 r. poz. 669
i 715 oraz z 2000 r. poz. 270, 702, 703, 1037 i 1099),
c) (uchylona)
– przy czym zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli sprzedaż tych papierów
wartościowych jest przedmiotem działalności gospodarczej,
d) uzyskane z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych,
o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. –
Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi;
2) wypłacane po dniu 31 grudnia 1991 r. należne za okres do 31 grudnia 1991 r.:
a) przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego
stosunku pracy oraz z tytułu umów o pracę nakładczą,
b) prowizje, premie, nagrody z zysku (dochodu) oraz nagrody
z zakładowego funduszu nagród należne z tytułów, o których mowa pod lit. a,
– jeżeli przychody te były zwolnione w 1991 r. od podatku od wynagrodzeń
na podstawie przepisów płacowych;
3) odprawy emerytalno-rentowe, nagrody jubileuszowe i inne jednorazowe
wypłaty, do których pracownik nabył prawo w 1992 r. i których podstawę
naliczania stanowi wynagrodzenie ustalone według stawek lub kwot
obowiązujących do dnia 31 grudnia 1991 r., jeżeli przychody te były
zwolnione w 1991 r. od podatku od wynagrodzeń na podstawie przepisów płacowych;
4) krajowe emerytury i renty oraz inne świadczenia z ubezpieczenia społecznego
należne za okres do dnia 31 grudnia 1991 r.
5) (uchylony)

Art. 52a. 1. Zwalnia się od podatku dochodowego:
1) dochody z tytułu odsetek i dyskonta od papierów wartościowych
wyemitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji wyemitowanych przez
jednostki samorządu terytorialnego – nabytych przez podatnika przed dniem
1 grudnia 2001 r.;
2) dochody (przychody), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3, jeżeli są
wypłacane albo stawiane do dyspozycji podatnika od środków pieniężnych
zgromadzonych przez podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie
umów zawartych na czas oznaczony przed tym dniem;
3) dochody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, o których mowa
w art. 30a ust. 1 pkt 5, jeżeli dochody te są wypłacane podatnikowi na
podstawie umów zawartych lub zapisów dokonanych przez podatnika przed
dniem 1 grudnia 2001 r.; zwolnienie nie dotyczy dochodów uzyskanych
w związku z przystąpieniem podatnika do programu oszczędzania
z funduszem kapitałowym, bez względu na formę tego programu – w zakresie
dochodów z tytułu wpłat (wkładów) do funduszu dokonanych począwszy od
dnia 1 grudnia 2001 r., z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 58 i 59.
4) (uchylony)
5) (uchylony)
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma zastosowania do
dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez podatnika
przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas oznaczony
przed tym dniem – wypłacanych lub stawianych do dyspozycji na podstawie tych
umów zmienionych, przedłużonych lub odnowionych począwszy od dnia 1 grudnia 2001 r.
3. Jeżeli wypłata dochodów (przychodów) wynika z umów zawartych
w okresie od dnia 1 grudnia 2001 r. do dnia 28 lutego 2002 r., podatek, o którym
mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3, określa się w wysokości przypadającej
proporcjonalnie na okres, w którym podatnikowi nie przysługuje zwolnienie na
podstawie ust. 1 pkt 2.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do odsetek i dyskonta od obligacji
określonych w ust. 1 pkt 1.
5. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie ma również zastosowania
do dochodów (przychodów) od środków pieniężnych zgromadzonych przez
podatnika przed dniem 1 grudnia 2001 r., na podstawie umów zawartych na czas
oznaczony przed tym dniem, w przypadku gdy umowa ta:
1) została rozwiązana przed upływem okresu, na który została zawarta, bez
względu na przyczynę tego rozwiązania;
2) przewiduje możliwość wypłaty całości lub części kapitału, w tym z tytułu
skapitalizowanych odsetek, zgromadzonego przez podatnika w trakcie
trwania umowy, a podatnik z tej możliwości skorzystał.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, podmiot uprawniony na podstawie
odrębnych przepisów do prowadzenia rachunku podatnika albo do gromadzenia
środków pieniężnych podatnika w innych formach oszczędzania, przechowywania
lub inwestowania pobiera podatek, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 3, w dniu
rozwiązania umowy albo wypłaty całości lub części kapitału, o którym mowa
w ust. 5 pkt 2. Przepisy ust. 3 i art. 42 stosuje się odpowiednio, z tym że podatek
pobiera się od sumy dochodów (przychodów) uzyskanych począwszy od dnia 1 marca 2002 r.
7. Przepisu ust. 5 pkt 1 nie stosuje się, jeżeli rozwiązanie umowy nastąpiło
z przyczyn niezależnych od podatnika, w tym w szczególności w związku
z likwidacją albo upadłością banku lub wystąpieniem zdarzeń losowych.

Art. 52b. (uchylony).

Art. 52c. 1. Zwalnia się z podatku dochodowego świadczenie finansowe
wypłacane żołnierzowi na pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego, do
wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł, o którym mowa w art. 17
ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.
poz. 1203, 1596 i 2533, z 2005 r. poz. 290, z 2008 r. poz. 299 oraz z 2010 r. poz. 143).
2. Zwalnia się z podatku dochodowego ekwiwalent w zamian za rezygnację
z osobnej kwatery stałej, o którym mowa w art. 19 ust. 3 i art. 22 ust. 2 ustawy
z dnia 16 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw.

Art. 52d. Zwalnia się z podatku dochodowego kwoty rekompensaty
wypłacane na podstawie:
1) ustawy z dnia 16 grudnia 2004 r. o rekompensacie przysługującej w związku
z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji dodatku kombatanckiego (Dz. U.
poz. 2779);
2) ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o rekompensacie przysługującej w związku
z odstąpieniem w roku 2002 od waloryzacji świadczeń pieniężnych
przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej przymusowo
zatrudnianym w kopalniach węgla, kamieniołomach, zakładach rud uranu
i batalionach budowlanych oraz osobom deportowanym do pracy
przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek
Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. poz. 725).

Art. 52e. Zwalnia się od podatku dochodowego kwoty umorzenia zaległości
oraz zwrotu wynikające z ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych
rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 894 oraz z 2012 r. poz. 1529).

Art. 52f. Zwalnia się od podatku dochodowego:
1) zasiłek macierzyński przyznany na podstawie art. 20,
2) kwoty podwyższenia uposażenia oraz kwoty podwyższenia zasiłku
macierzyńskiego przyznane na podstawie art. 21
− ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1217 i 1735).

Art. 52g. Zwalnia się od podatku dochodowego kwoty jednorazowego
dodatku pieniężnego, o którym mowa w ustawie z dnia 15 stycznia 2016 r.
o jednorazowym dodatku pieniężnym dla niektórych emerytów, rencistów i osób
pobierających świadczenia przedemerytalne, zasiłki przedemerytalne, emerytury
pomostowe albo nauczycielskie świadczenia kompensacyjne w 2016 r. (Dz. U.
poz. 2011).

Art. 52h. Zwalnia się od podatku dochodowego kwoty świadczenia
rekompensacyjnego z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla, o którym mowa
w ustawie z dnia 12 października 2017 r. o świadczeniu rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla (Dz. U. poz. 1971), oraz kwoty świadczenia rekompensacyjnego z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla oraz
z tytułu zaprzestania pobierania bezpłatnego węgla w naturze lub w ekwiwalencie
pieniężnym, o którym mowa w ustawie z dnia 23 listopada 2018 r. o świadczeniu
rekompensacyjnym z tytułu utraty prawa do bezpłatnego węgla oraz z tytułu
zaprzestania pobierania bezpłatnego węgla przez osoby niebędące pracownikami
przedsiębiorstwa górniczego (Dz. U. z 2019 r. poz. 29).

Art. 52i. 1. Zwalnia się od podatku dochodowego przychód z tytułu
umorzenia zadłużenia związanego z zaciągniętym kredytem mieszkaniowym
dokonanego przez bank na podstawie ustawy z dnia 30 listopada 1995 r. o pomocy
państwa w spłacie niektórych kredytów mieszkaniowych, udzielaniu premii
gwarancyjnych oraz refundacji bankom wypłaconych premii gwarancyjnych (Dz.
U. z 2019 r. poz. 1779).
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie ma zastosowania do przychodu w
części odpowiadającej kwocie umorzonych skapitalizowanych odsetek zaliczonych
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów.

Art. 52j. 1. Podatnik może od dochodu z pozarolniczej działalności
gospodarczej ustalonego za 2018 r. zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b–3e, art. 24b
ust. 1 i 2 lub art. 25 odliczyć wydatki, pomniejszone o podatek od towarów i usług,
które zostały poniesione w tym roku na nabycie towarów lub usług, w tym na
nabycie lub ulepszenie środków trwałych lub na nabycie wartości niematerialnych
i prawnych, umożliwiających podłączenie do Elektronicznej Platformy
Gromadzenia, Analizy i Udostępnienia Zasobów Cyfrowych o Zdarzeniach
Medycznych, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r.
o systemie informacji w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2020 r. poz. 702).
2. Odliczenie stosuje się do podatnika prowadzącego aptekę ogólnodostępną
lub punkt apteczny lub podatnika będącego wspólnikiem spółki niebędącej osobą
prawną prowadzącej aptekę ogólnodostępną lub punkt apteczny.
3. Odliczeniu podlegają wydatki, o których mowa w ust. 1, do wysokości
kwoty stanowiącej iloczyn 3500 zł oraz liczby stanowisk w aptece ogólnodostępnej
albo punkcie aptecznym, przy czym liczba uwzględnionych stanowisk nie może
być większa niż cztery.
4. W przypadku gdy podatnik poniósł wydatki, o których mowa w ust. 1,
w odniesieniu do więcej niż jednej apteki ogólnodostępnej lub jednego punktu
aptecznego prowadzonych przez tego podatnika lub spółkę niebędącą osobą
prawną, w której jest wspólnikiem, odliczeniu podlega suma wydatków
obliczonych zgodnie z ust. 3 osobno dla każdej z tych aptek lub każdego z tych
punktów aptecznych, przy czym liczba uwzględnionych aptek i punktów
aptecznych nie może być większa niż cztery.
5. Wydatki, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu od dochodu
opodatkowanego na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30c, przy czym suma
odliczeń dokonanych na tych zasadach nie może przekroczyć kwoty wydatków
określonych zgodnie z ust. 3 i 4.
6. Wydatki, o których mowa w ust. 1, podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały
podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie.
7. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) apteka ogólnodostępna – oznacza aptekę ogólnodostępną w rozumieniu
art. 87 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne
(Dz. U. z 2020 r. poz. 944);
2) punkt apteczny – oznacza punkt apteczny w rozumieniu art. 70 ust. 1 ustawy
z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.

Art. 52k. 1. Podatnicy, którzy z powodu COVID-19, o którym mowa
w ustawie z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych
z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób
zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o COVID-19”:
1) ponieśli w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz
2) uzyskali w 2020 r. łączne przychody z pozarolniczej działalności
gospodarczej niższe o co najmniej 50% od łącznych przychodów uzyskanych
w 2019 r. z tej działalności
– mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę
5 000 000 zł, odpowiednio dochód lub przychód uzyskany w 2019 r.
z pozarolniczej działalności gospodarczej.
2. Przez łączne przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się sumę
przychodów uwzględnianych przy obliczaniu podatku na podstawie art. 27 ust. 1
i art. 30c oraz ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
3. W celu dokonania obniżenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik składa
korektę zeznania za rok 2019 r., o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2,
lub art. 21 ust. 2 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
4. Strata nieodliczona na podstawie ust. 1 podlega odliczeniu na podstawie
art. 9 ust. 3 albo art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Art. 52l. Limit zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1:
1) pkt 9a – w 2020 r. wynosi 3 000 zł;
2) pkt 26 lit. b – w 2020 r. wynosi 10 000 zł;
3) pkt 67 – w 2020 r. i 2021 r. wynosi 2 000 zł;
4) pkt 78 lit. b – w 2020 r. i 2021 r. wynosi 3 000 zł.

Art. 52m. Wolne od podatku dochodowego są otrzymane lub postawione do
dyspozycji podatnika w 2020 r.:
1) świadczenia postojowe, o których mowa w art. 15zq ustawy o COVID-19;
2) świadczenia polegające na zakwaterowaniu i wyżywieniu, o których mowa
w art. 15x ust. 3 pkt 1 ustawy o COVID-19;
3) zasiłki otrzymane na podstawie art. 31zy3 ustawy o COVID-19.

Art. 52n. 1. Od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie
z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2 w celu obliczenia podatku lub zaliczki podatnik
może odliczyć darowizny przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia
30 września 2020 r. na przeciwdziałanie COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2
ustawy o COVID-19:
1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu,
o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19;
2) Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania
zadań ustawowych;
3) Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem
na cele wykonywania działalności statutowej;
4) domom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, noclegowniom,
schroniskom dla osób bezdomnych, w tym z usługami opiekuńczymi,
ośrodkom wsparcia, rodzinnym domom pomocy oraz domom pomocy
społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy
społecznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, 1622, 1690, 1818 i 2473).
2. W przypadku darowizny, o której mowa w ust. 1, przekazanej:
1) do dnia 30 kwietnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200%
wartości darowizny;
2) w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości
darowizny;
3) od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega
kwota odpowiadająca wartości darowizny.
2a. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 pkt 1 i 2, przysługuje również
w przypadku, gdy przekazanie darowizny nastąpiło przy udziale organizacji
pożytku publicznego, jeżeli:
1) przekazanie darowizny tej organizacji przez podatnika, a następnie przez tę
organizację podmiotowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, nastąpiło w okresie
od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r. oraz
2) organizacja ta przekazała podatnikowi pisemną informację o miesiącu
przekazania środków pochodzących z darowizny oraz nazwie podmiotu, na
rzecz którego te środki zostały przekazane.
3. Odliczeniu podlegają darowizny nieodliczone na podstawie
art. 26 ust. 1 pkt 9 i art. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
4. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym artykule, do darowizn stosuje
się odpowiednio przepisy art. 6 ust. 2, art. 26 ust. 6, 6b, 6c, 6f, ust. 7 pkt 1 i 2,
ust. 13a i 15 oraz art. 45 ust. 3a

Art. 52o. 1. W przypadku zaliczek na podatek pobranych w marcu i kwietniu
2020 r. od przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej
lub spółdzielczego stosunku pracy oraz od zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego wypłacanych przez płatników, o których mowa w art. 31, obowiązek
określony w art. 38 ust. 1, podlega wykonaniu w terminie do dnia 1 czerwca 2020 r., jeżeli płatnicy ci ponieśli negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do płatników, o których mowa
w art. 41 ust. 1 i 4, dokonujących świadczeń z tytułu działalności wykonywanej
osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 oraz z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych.

Art. 52p. (uchylony).

Art. 52pa. Zwalnia się z podatku od przychodów z budynków przychody
podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 30g, ustalone za okres od dnia 1
marca 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r.

Art. 52q. 1. Zwalnia się z obowiązku zwiększenia dochodu na podstawie
art. 44 ust. 17 pkt 2 i ust. 23 za poszczególne okresy rozliczeniowe przypadające
w 2020 r., w których spełnione zostały łącznie następujące warunki:
1) podatnik poniósł w danym okresie rozliczeniowym negatywne konsekwencje
ekonomiczne z powodu COVID-19;
2) uzyskane przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym przychody,
o których mowa w art. 14, są niższe o co najmniej 50% w stosunku do
analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku
podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w 2019 r.
– w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów, o których mowa w art. 14.
2. Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do podatników, którzy:
1) stosowali w 2019 r. formę opodatkowania, w przypadku której nie ustala się przychodów;
2) rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w ostatnim kwartale
2019 r. i nie uzyskali w tym okresie przychodów, o których mowa w art. 14;
3) rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w 2020 r.
3. Przez średnie przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się kwotę
stanowiącą iloraz przychodów, o których mowa w art. 14, uzyskanych
w poprzednim roku podatkowym i liczby miesięcy, w których była prowadzona
działalność gospodarcza w tym roku.
4. Do przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym, o których
mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, zalicza się również przychody zmarłego
przedsiębiorcy, o których mowa w art. 14.

Art. 52r. 1. Podatnicy będący małymi podatnikami, którzy na 2020 r. wybrali
uproszczoną formę wpłacania zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b, mogą
zrezygnować w trakcie roku podatkowego z tej formy wpłacania zaliczek za
miesiące marzec–grudzień 2020 r., jeżeli ponoszą negatywne konsekwencje
ekonomiczne z powodu COVID-19. Przepisu art. 44 ust. 6c pkt 2 nie stosuje się.
2. W przypadku rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na
podstawie ust. 1 zaliczki należne do końca roku oblicza się zgodnie z art. 44 ust. 3
albo 3f począwszy od miesiąca, za który podatnik ostatni raz zastosował
uproszczoną formę wpłacania zaliczek. Przy obliczaniu tych zaliczek uwzględnia
się zaliczki płacone w uproszczonej formie na podstawie art. 44 ust. 6b–6i.
3. O rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek na podstawie
ust. 1 podatnicy informują w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a
pkt 2, składanym za 2020 r.

Art. 52s. 1. Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów
amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte
w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym
mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, i wprowadzone do ewidencji środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 2020 roku.
2. Za towary, o których mowa w ust. 1, uważa się w szczególności: maseczki
ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze
na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.

Art. 52t. 1. Koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 26e, ponoszone
w 2020 r. na działalność badawczo-rozwojową, której celem jest opracowanie
produktów niezbędnych do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa
w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, podatnik może odliczyć również od dochodu
będącego podstawą obliczenia zaliczki, o której mowa w art. 44 ust. 3, 3g, 3f i 3h.
2. Przepis art. 26e stosuje się odpowiednio.

Art. 52u. 1. Podatnicy, o których mowa w art. 30ca, osiągający w 2020 r.
kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które wykorzystywane są do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, mogą stosować w trakcie roku podatkowego do
opodatkowania tych dochodów stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie,
przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.
2. Wysokość zaliczek, o których mowa w ust. 1, oblicza się w następujący sposób:
1) pierwszą zaliczkę oblicza się od sumy kwalifikowanych dochodów
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych od dnia
1 marca 2020 r., z zastosowaniem stawki, o której mowa w art. 30ca ust. 1;
2) zaliczki za kolejne miesiące albo kwartały oblicza się jako różnicę między
podatkiem obliczonym z zastosowaniem stawki, o której mowa w art. 30ca
ust. 1, od sumy kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw
własności intelektualnej, osiągniętych od dnia 1 marca 2020, a sumą
należnych zaliczek za poprzednie miesiące albo kwartały obliczonych od tych dochodów.
3. Przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik nie posiada
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ani ekspektatywy uzyskania
kwalifikowanego prawa, pod warunkiem zgłoszenia lub złożenia wniosku
o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu, w terminie
6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, za który przy obliczaniu zaliczki na podatek
zastosował 5% stawkę podatku.
4. Przepisy art. 30ca stosuje się odpowiednio.

Art. 52ua. Zwalnia się od podatku dochodowego kwoty dodatku
solidarnościowego, o którym mowa w ustawie z dnia 19 czerwca 2020 r. o dodatku
solidarnościowym przyznawanym w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom
COVID-19 (Dz. U. poz. 1068).

Art. 52v. 1. Kwotę na rzecz organizacji pożytku publicznego, o której mowa
w art. 45c, naczelnik urzędu skarbowego przekazuje również na podstawie wniosku
wypełnionego w:
1) zeznaniu podatkowym złożonym do dnia 1 czerwca 2020 r. albo w korekcie
tego zeznania złożonej do dnia 30 czerwca 2020 r.;
2) oświadczeniu, o którym mowa w art. 45c ust. 3a, złożonym do dnia 1 czerwca 2020 r.
2. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1, do kwoty na rzecz organizacji
pożytku publicznego przekazywanej na podstawie wniosku lub oświadczenia
wypełnionego w terminach, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio
przepisy art. 45c.
3. Jeżeli podatnik, któremu organ rentowy przekazał roczne obliczenie
podatku będącego podatkiem należnym za 2019 r. na podstawie art. 34 ust. 9,
nie złożył wniosku, o którym mowa w ust. 1, organ podatkowy przekazuje
kwotę w wysokości 1% tego podatku organizacji pożytku publicznego, którą
podatnik wskazał we wniosku zawartym w zeznaniu, o którym mowa w art. 45
ust. 1, korekcie tego zeznania, albo w oświadczeniu, o którym mowa w art. 45c
ust. 3a, złożonych za 2018 r.
4. Przekazanie kwoty w wysokości 1% podatku należnego, o którym
mowa w ust. 1, następuje na podstawie oświadczenia, o którym mowa w art.
45c ust. 3a, sporządzonego za 2019 r. przez organ podatkowy za
pośrednictwem portalu podatkowego. Przepisy art. 45c stosuje się odpowiednio.

Art. 52w. 1. Prawo do zmniejszenia dochodu stanowiącego podstawę
obliczenia zaliczki, o którym mowa w art. 44 ust. 17 pkt 1, przysługuje w 2020 r.
począwszy od okresu rozliczeniowego, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu
terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu
rozliczeniowego, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.
2. Podatnicy, którzy na 2020 r. wybrali uproszczoną formę wpłacania
zaliczek, o której mowa w art. 44 ust. 6b,mogą zmniejszyć zaliczkę, o której mowa
w art. 44 ust. 6i, należną za miesiąc, w którym upłynęło 30 dni od dnia upływu
terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do okresu, w
którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta, o:
1) 17% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika
opodatkowanego według zasad określonych w art. 27 ust. 1 albo
2) 19% wartości wierzytelności, o której mowa w ust. 1 – w przypadku podatnika
opodatkowanego według zasad określonych w art. 30c.
3. Jeżeli wartość zmniejszenia zaliczki należnej przysługującego na podstawie
ust. 2 jest wyższa od tej zaliczki, o nieodliczoną wartość zmniejsza się zaliczki
należne za kolejne miesiące.
4. Zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3 dokonuje się, jeżeli do dnia terminu
płatności zaliczki, określonego w art. 44 ust. 6, wierzytelność nie została
uregulowana lub zbyta.
5. Podatnik, który dokonał zmniejszenia na podstawie ust. 2 lub 3, jest
obowiązany do zwiększenia o dokonane odliczenie zaliczki należnej w 2020 r. za
miesiąc, w którym wierzytelność została uregulowana lub zbyta.
6. Przepisy ust. 2–5 stosuje się do wierzytelności, o których mowa w art. 26i
ust. 9, 10, 13 i 18.
7. Przepisy ust. 1–3 stosuje się do okresów rozliczeniowych, w których
podatnik poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19, o
którym mowa w ustawie o COVID-19.

Art. 52x. 1. Od podstawy obliczenia podatku ustalonej zgodnie z art. 26 ust.
1 lub art. 30c ust. 2, w celu obliczenia podatku lub zaliczki, podatnik może odliczyć
darowizny rzeczowe, których przedmiotem są komputery przenośne będące
laptopami lub tabletami, przekazane od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 września
2020 r.:
1) organom prowadzącym placówki oświatowe;
2) organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku
publicznego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań
publicznych, lub operatorowi OSE, o którym mowa w ustawie z dnia
27 października 2017 r. o Ogólnopolskiej Sieci Edukacyjnej (Dz. U. poz.
2184, z 2019 r. poz. 1815 oraz z 2020 r. poz. 695), z przeznaczeniem na cele
dalszego nieodpłatnego przekazania organom prowadzącym placówki
oświatowe lub placówkom oświatowym.
2. Przez placówkę oświatową rozumie się:
1) podmioty, o których mowa w art. 2 pkt 1–4 i 7 ustawy z dnia 14 grudnia 2016
r. – Prawo oświatowe;
2) uczelnie w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie
wyższym i nauce;
3) placówki opiekuńczo-wychowawcze w rozumieniu ustawy z dnia 9 czerwca
2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
3. Odliczenie stosuje się w przypadku, gdy przedmiotem darowizny są
komputery, o których mowa w ust. 1, kompletne, zdatne do użytku i
wyprodukowane nie wcześniej niż 3 lata przed dniem ich przekazania.
4. W przypadku darowizny, o której mowa w ust. 1, przekazanej:
1) do dnia 30 kwietnia 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 200%
wartości darowizny;
2) w maju 2020 r. – odliczeniu podlega kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny;
3) od dnia 1 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2020 r. – odliczeniu podlega
kwota odpowiadająca wartości darowizny.
5. Odliczeniu podlegają darowizny nieodliczone na podstawie art. 26 ust. 1
pkt 9 i art. 52n oraz art. 11, art. 57b i art. 57e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
6. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym artykule, do darowizn stosuje
się odpowiednio przepisy art. 6 ust. 2, art. 26 ust. 6, 6b, 6c, 6f, ust. 7 pkt 2, ust. 13a
i 15 oraz art. 45 ust. 3a.

Art. 52y. W przypadku darowizn, o których mowa w art. 52n i art. 52x, kwota
przekazanej darowizny wykazywanej w zeznaniu, o której mowa w art. 26 ust. 6b,
odpowiada kwocie określonej zgodnie odpowiednio z art. 52n ust. 2 oraz art. 52x ust. 4.

Art. 52z. Kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena
nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn, o których mowa w art.
52n i art. 52x, przekazanych w terminie od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30
września 2020 r., podmiotom i na cele, o których mowa w tych przepisach, o ile
koszty wytworzenia lub cena nabycia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania
przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Art. 52za. Do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie
zalicza się wartości otrzymanych od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 września
2020 r. darowizn, o których mowa w art. 52n i art. 52x, przez podatników, o których
mowa w art. 52n ust. 1 i art. 52x ust. 1.

Art. 52zb. Przepisu art. 23 ust. 1 pkt 19 nie stosuje się do zapłaconych kar
umownych i odszkodowań, jeżeli wada dostarczonych towarów, wykonanych robót
i usług oraz zwłoka w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoka w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług, powstała w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii, ogłoszonego z powodu COVID19.

Art. 52zc. Wolna od podatku dochodowego jest wartość Polskich Bonów
Turystycznych otrzymanych na podstawie ustawy z dnia 15 lipca 2020 r. o Polskim
Bonie Turystycznym (Dz. U. poz. 1262).

art. 53. więcej Art. 53. (uchylony).

art. 54. więcej Art. 54. 1. Z dniem 1 stycznia 1992 r. tracą moc:
1) ustawa z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. poz. 41,
z 1956 r. poz. 201, z 1959 r. poz. 69 oraz z 1963 r. poz. 309);
2) ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki
uspołecznionej (Dz. U. z 1987 r. poz. 77, z 1989 r. poz. 12, 192 i 443,
z 1990 r. poz. 126 oraz z 1991 r. poz. 30) – w części dotyczącej podatku od płac;
3) ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. poz. 188,
z 1984 r. poz. 268, z 1988 r. poz. 254, z 1989 r. poz. 192 oraz z 1991 r. poz. 345);
4) ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1989 r.
poz. 147 i 443 oraz z 1991 r. poz. 30, 155 i 253);
5) ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz.
1892) – w zakresie dotyczącym podatku rolnego od dochodów osób
fizycznych z działów specjalnych produkcji rolnej;
6) art. 27 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. poz. 253);
7) przepisy ustaw szczególnych, w części zawierającej przedmiotowe lub
podmiotowe zwolnienia osób fizycznych od podatków, o których mowa
w pkt 1–5, albo obniżki tych podatków.
2. Przepisy:
1) ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3–7 mają zastosowanie przy
opodatkowaniu dochodów osiągniętych do dnia 31 grudnia 1991 r.;
2) ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 2 mają zastosowanie przy opodatkowaniu
wynagrodzeń obciążających koszty działalności jednostek gospodarczych do
dnia 31 grudnia 1991 r.
3. Ulgi mieszkaniowe i inwestycyjne przyznane na podstawie ustawy
wymienionej w ust. 1 pkt 3 oraz ulgi inwestycyjne przyznane na podstawie ustawy
wymienionej w ust. 1 pkt 4 i 5, niewyczerpane w okresie do dnia 1 stycznia 1992 r.,
stosuje się odpowiednio do dochodu i podatku dochodowego pobieranego na
podstawie niniejszej ustawy.
4. (uchylony)
5. Okresowe zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 10 oraz
art. 22 pkt 1 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 4 pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia.
6. U podatników, którzy na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1
pkt 3 gromadzili dochody na specjalnym rachunku bankowym, kwoty podjęte
z tego rachunku po dniu 1 stycznia 1992 r. traktuje się jako dochód podlegający
opodatkowaniu w rozumieniu ustawy, z tym jednak że w 1992 r. zwalnia się od
podatku dochodowego takie kwoty do wysokości nieprzekraczającej kwoty
stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału w skali określonej w art. 27
ust. 1. W tym wypadku, jeżeli podatnik osiąga również inne dochody, z wyjątkiem
określonych w art. 28, 30 i art. 41 ust. 3, dla ustalenia obowiązku podatkowego
i wysokości podatku należnego od tych dochodów łączy się je z kwotą pobraną ze
specjalnego rachunku bankowego.

art. 55. więcej Art. 55. (pominięty).

art. 56. więcej Art. 56. (pominięty).

art. 57. więcej Art. 57. 1. Do czasu wygaśnięcia skutków prawnych umów agencyjnych
i umów na warunkach zlecenia, zawartych na podstawie odrębnych przepisów,
źródłem przychodów w rozumieniu art. 10 jest również działalność wykonywana
na podstawie tych umów.
2. Przychód z działalności, o której mowa w ust. 1, ustala się według zasad
określonych w art. 14. Przy ustalaniu dochodu odpłatność na rzecz zleceniodawcy
wynikająca z umowy na warunkach zlecenia stanowi koszt uzyskania, jeżeli odnosi
się do danego roku podatkowego, chociażby jej jeszcze nie poniesiono.
3. Podatnicy, którzy osiągają dochody określone w ust. 1, są obowiązani
wpłacać zaliczki miesięczne na podatek oraz składać zeznania roczne według zasad
określonych w art. 44 i 45.

art. 58. więcej Art. 58. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1992 r., z wyjątkiem art. 46,
47, 50 i 51, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia1 z mocą od dnia 1 lipca 1991 r.