Art. 54. 1. Z dniem 1 stycznia 1992 r. tracą moc:
1) ustawa z dnia 4 lutego 1949 r. o podatku od wynagrodzeń (Dz. U. poz. 41,
z 1956 r. poz. 201, z 1959 r. poz. 69 oraz z 1963 r. poz. 309);
2) ustawa z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki
uspołecznionej (Dz. U. z 1987 r. poz. 77, z 1989 r. poz. 12, 192 i 443,
z 1990 r. poz. 126 oraz z 1991 r. poz. 30) – w części dotyczącej podatku od płac;
3) ustawa z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym (Dz. U. poz. 188,
z 1984 r. poz. 268, z 1988 r. poz. 254, z 1989 r. poz. 192 oraz z 1991 r. poz. 345);
4) ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym (Dz. U. z 1989 r.
poz. 147 i 443 oraz z 1991 r. poz. 30, 155 i 253);
5) ustawa z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz.
1892) – w zakresie dotyczącym podatku rolnego od dochodów osób
fizycznych z działów specjalnych produkcji rolnej;
6) art. 27 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz. U. poz. 253);
7) przepisy ustaw szczególnych, w części zawierającej przedmiotowe lub
podmiotowe zwolnienia osób fizycznych od podatków, o których mowa
w pkt 1–5, albo obniżki tych podatków.
2. Przepisy:
1) ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1 i 3–7 mają zastosowanie przy
opodatkowaniu dochodów osiągniętych do dnia 31 grudnia 1991 r.;
2) ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 2 mają zastosowanie przy opodatkowaniu
wynagrodzeń obciążających koszty działalności jednostek gospodarczych do
dnia 31 grudnia 1991 r.
3. Ulgi mieszkaniowe i inwestycyjne przyznane na podstawie ustawy
wymienionej w ust. 1 pkt 3 oraz ulgi inwestycyjne przyznane na podstawie ustawy
wymienionej w ust. 1 pkt 4 i 5, niewyczerpane w okresie do dnia 1 stycznia 1992 r.,
stosuje się odpowiednio do dochodu i podatku dochodowego pobieranego na
podstawie niniejszej ustawy.
4. (uchylony)
5. Okresowe zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 10 oraz
art. 22 pkt 1 ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 4 pozostają w mocy do czasu ich wygaśnięcia.
6. U podatników, którzy na podstawie ustawy wymienionej w ust. 1
pkt 3 gromadzili dochody na specjalnym rachunku bankowym, kwoty podjęte
z tego rachunku po dniu 1 stycznia 1992 r. traktuje się jako dochód podlegający
opodatkowaniu w rozumieniu ustawy, z tym jednak że w 1992 r. zwalnia się od
podatku dochodowego takie kwoty do wysokości nieprzekraczającej kwoty
stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału w skali określonej w art. 27
ust. 1. W tym wypadku, jeżeli podatnik osiąga również inne dochody, z wyjątkiem
określonych w art. 28, 30 i art. 41 ust. 3, dla ustalenia obowiązku podatkowego
i wysokości podatku należnego od tych dochodów łączy się je z kwotą pobraną ze
specjalnego rachunku bankowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 54

DODAJ