Art. 30. 1. Od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek
dochodowy:
1) (uchylony)
1a) (uchylony)
1b) (uchylony)
1c) (uchylony)
2) z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród
związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody;
3) (uchylony)
4) z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku
z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym,
stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy,
w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 –
w wysokości 10% należności;
4a) z tytułu świadczeń pieniężnych otrzymywanych po zwolnieniu ze służby
przez funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy, w związku ze
zwolnieniem tych osób ze służby stałej na podstawie odrębnych ustaw, przez
okres roku co miesiąc lub za okres roku jednorazowo albo co miesiąc przez
okres trzech miesięcy – w wysokości 20% należności;
4b) z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas
oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu
odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te
podmioty – w wysokości 19% świadczenia;
5) (uchylony)
5a) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5–9, jeżeli kwota należności
określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie
przekracza 200 zł – w wysokości 17% przychodu;
6) (uchylony)
7) (uchylony)
7a) z tytułu gromadzenia oszczędności na więcej niż jednym indywidualnym
koncie emerytalnym, w rozumieniu przepisów o indywidualnych kontach
emerytalnych – w wysokości 75% uzyskanego dochodu na każdym
indywidualnym koncie emerytalnym;
8) (uchylony)
9) (uchylony)
10) (uchylony)
11) (uchylony)
12) (uchylony)
13) od jednorazowych odszkodowań za skrócenie okresu wypowiedzenia,
wypłacanych żołnierzom zwalnianym z zawodowej służby wojskowej na
podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 25 maja 2001 r. o przebudowie i
modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1453 i 2020) – w wysokości 20% przychodu;
14) od kwoty wypłat z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego,
w tym wypłat na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci
oszczędzającego dokonanych na podstawie art. 34a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia
20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz
indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1808) – w wysokości 10% przychodu;
15) z tytułu odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie
konkurencji, jeżeli zobowiązaną do zapłaty odszkodowania jest spółka,
w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, związek
jednostek samorządu terytorialnego, państwowa osoba prawna lub komunalna
osoba prawna dysponują bezpośrednio lub pośrednio większością głosów na
zgromadzeniu wspólników albo na walnym zgromadzeniu, w tym także na
podstawie porozumień z innymi osobami, w części, w której wysokość
odszkodowania przekracza wysokość wynagrodzenia otrzymanego przez
podatnika z tytułu umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług wiążącej
go ze spółką w okresie sześciu miesięcy poprzedzających pierwszy miesiąc
wypłaty odszkodowania – w wysokości 70% tej części należnego
odszkodowania;
16) z tytułu określonych w umowie o pracę, której przedmiotem są czynności
związane z zarządzaniem, lub umowie o świadczenie usług zarządzania
zawartej ze spółką, o której mowa w pkt 15, odpraw lub odszkodowań z tytułu
skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę, której przedmiotem są
czynności związane z zarządzaniem, lub umowy o świadczenie usług
zarządzania lub rozwiązania jej przed upływem terminu, na który została
zawarta, w części, w której ich wysokość przekracza trzykrotność miesięcznego wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika z tytułu umowy o pracę, której przedmiotem są czynności związane z zarządzaniem, lub
umowy o świadczenie usług zarządzania wiążącej go ze spółką – w wysokości
70% należnej odprawy lub odszkodowania.
1a. (uchylony)
1b. (uchylony)
1c. (uchylony)
1d. (uchylony)
2. (uchylony)
3. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4–4b, 5a oraz 13–
16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.
3a. Dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 7a, jest różnica między kwotą
stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie
emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne. Dochodu tego nie
pomniejsza się o straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych poniesionych
w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się
z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.
9. Przepisy ust. 1 pkt 2, 4–4b, 5a i 7a stosuje się z uwzględnieniem umów o
unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z
taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania przez podatnika jego
miejsca zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji.
10. Do przychodów (dochodów) opodatkowanych zryczałtowanym
podatkiem, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 21 ust. 1 pkt 148 nie stosuje się.

Art. 30a. 1. Od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19%
zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:
1) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest
przedmiotem działalności gospodarczej;
2) z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych;
3) z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na
rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub
inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie
odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;
4) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych;
5) od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych;
5a) od dochodu z tytułu umów ubezpieczenia, o którym mowa w art. 24 ust. 15a;
6) od kwot wypłacanych po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego
wskazanej przez niego osobie lub spadkobiercy:
a) w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych,
b) z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października
1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych;
7) od dochodu członka pracowniczego funduszu emerytalnego z tytułu
przeniesienia akcji złożonych na rachunku ilościowym do aktywów tego
funduszu;
8) z tytułu zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz
emerytalny w imieniu członka funduszu;
9) od kwot jednorazowo wypłacanych przez otwarty fundusz emerytalny
członkowi funduszu, któremu rachunek funduszu otwarto w związku ze
śmiercią jego współmałżonka;
9a) od kwot jednorazowo wypłacanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych
z subkonta, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r.
o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku ze śmiercią współmałżonka
ubezpieczonego;
10) od dochodu oszczędzającego na indywidualnym koncie emerytalnym z tytułu
zwrotu albo częściowego zwrotu, w rozumieniu przepisów o indywidualnych
kontach emerytalnych, środków zgromadzonych na tym koncie;
11) od dochodu uczestnika pracowniczego programu emerytalnego z tytułu
zwrotu środków zgromadzonych w ramach programu, w rozumieniu
przepisów o pracowniczych programach emerytalnych;
11a) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego uzyskanego
w związku z wypłatą dokonaną na podstawie art. 98 ustawy o pracowniczych
planach kapitałowych – w zakresie, w jakim uczestnik pracowniczego planu
kapitałowego nie dokonał zwrotu wypłaconych środków w terminie
wynikającym z umowy zawartej z wybraną instytucją finansową;
11b) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego z tytułu wypłaty
środków, o których mowa w art. 99 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracowniczych
planach kapitałowych – jeżeli wypłata będzie wypłacana w mniejszej ilości
rat niż 120 miesięcznych rat, albo z tytułu wypłaty jednorazowej –
w przypadku określonym w art. 99 ust. 2 ustawy o pracowniczych planach
kapitałowych;
11c) od dochodu małżonka lub byłego małżonka uczestnika pracowniczego planu
kapitałowego z tytułu zwrotu dokonanego na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy
o pracowniczych planach kapitałowych;
11d) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego uzyskanego
z tytułu zwrotu zgromadzonych środków dokonanego na podstawie art. 105
ustawy o pracowniczych planach kapitałowych;
11e) od dochodu małżonka lub byłego małżonka, z tytułu wypłaty 75% środków,
które zostały mu przekazane w formie wypłaty transferowej na rachunek
terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty terminowej,
o których mowa w art. 80 ust. 2 ustawy o pracowniczych planach
kapitałowych, dokonanej po osiągnięciu przez niego 60 roku życia – jeżeli
wypłata ta nastąpi w wyniku likwidacji rachunku terminowej lokaty
oszczędnościowej lub rachunku lokaty terminowej albo nastąpi zmiana
umowy takiego rachunku;
11f) od dochodu uczestnika pracowniczego planu kapitałowego z tytułu wypłaty
75% środków zgromadzonych na rachunku w pracowniczym planie
kapitałowym, które zostały przekazane w formie wypłaty transferowej na
rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty
terminowej, o których mowa w art. 102 ust. 3 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych – jeżeli wypłata ta nastąpi w wyniku likwidacji rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunku lokaty
terminowej albo nastąpi zmiana umowy takiego rachunku;
12) od kwoty wypłaty gwarantowanej, o której mowa w art. 25b ustawy z dnia
17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568 i 1222).
2. Przepisy ust. 1 pkt 1–5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże
zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie
z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów
podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
2a. Od dochodów (przychodów) z tytułu należności, o których mowa w ust. 1
pkt 2, 4 lub 5, przekazanych na rzecz podatników uprawnionych z papierów
wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie
została płatnikowi ujawniona w trybie przewidzianym w ustawie, o której mowa
w art. 5a pkt 11, podatek, o którym mowa w ust. 1, płatnik pobiera według stawki
określonej w ust. 1 od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych
przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem posiadacza
rachunku zbiorczego.
3. Jeżeli nie jest możliwa identyfikacja umarzanych albo wykupywanych lub
w inny sposób unicestwianych tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych,
przyjmuje się, że kolejno są to tytuły uczestnictwa począwszy od nabytych przez
podatnika najwcześniej (FIFO). Zasadę, o której mowa w zdaniu pierwszym,
stosuje się odrębnie dla każdego rachunku inwestycyjnego.
4. Zasadę określoną w ust. 3 stosuje się odpowiednio do ustalania dyskonta od
papierów wartościowych.
5. Dochodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie pomniejsza się o straty
z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów
pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich.
6. Zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–4 oraz pkt 6, 8 i 9,
pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem
art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.
6a. Zryczałtowany podatek, obliczony zgodnie z ust. 1 pkt 4, od przychodów
uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której
mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi
procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego
od dochodu tej spółki, obliczonego zgodnie z art. 19 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, za rok podatkowy, z którego przychód z tytułu
udziału w zysku został uzyskany.
6b. Kwota pomniejszenia, o którym mowa w ust. 6a, nie może przekroczyć
kwoty podatku obliczonego zgodnie z ust. 1 pkt 4.
6c. Przepisy ust. 6a i 6b stosuje się również w przypadku, gdy przychód
z tytułu udziału w zysku spółki, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c, za dany rok
podatkowy zostanie uzyskany przez komplementariusza w innym roku niż rok
następujący po danym roku podatkowym, jednak nie dłużej niż przez 5 kolejnych
lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego następującego po roku,
w którym zysk został osiągnięty.
6d. Przepis ust. 6c stosuje się odpowiednio do podatku dochodowego od
przychodów (dochodów) komplementariusza z likwidacji spółki, o której mowa
w art. 5a pkt 28 lit. c, albo z jego wystąpienia z takiej spółki.
6e. W przypadku komplementariusza uzyskującego przychody z tytułu prawa
do udziału w zysku w więcej niż jednej spółce, o której mowa w art. 5a pkt 28 lit. c,
pomniejszenie, o którym mowa w ust. 6a, przysługuje w odniesieniu do podatku od
przychodów uzyskiwanych odrębnie z każdej z tych spółek.
7. Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się
z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.
8. Dochodem, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, jest różnica między kwotą
stanowiącą wartość środków zgromadzonych na indywidualnym koncie
emerytalnym a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne.
8a. Dochodem przy całkowitym zwrocie, który został poprzedzony zwrotami
częściowymi, jest różnica pomiędzy wartością środków zgromadzonych na indywidualnym koncie emerytalnym na dzień całkowitego zwrotu a sumą wpłat na indywidualne konto emerytalne pomniejszoną o koszty częściowych zwrotów.
8b. W przypadku częściowego zwrotu dochodem jest kwota zwrotu
pomniejszona o koszty przypadające na ten zwrot. Za koszt, o którym mowa
w zdaniu pierwszym, uważa się iloczyn kwoty zwrotu i wskaźnika stanowiącego
udział sumy wpłat na indywidualne konto emerytalne do wartości środków
zgromadzonych na tym koncie.
8c. Przy kolejnym częściowym zwrocie przepisy ust. 8a i 8b stosuje się
odpowiednio, z tym że do ustalenia wartości środków zgromadzonych na
indywidualnym koncie emerytalnym bierze się aktualny stan środków na tym koncie.
8d. Dochodu, o którym mowa w ust. 8–8c, nie pomniejsza się o straty
z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych poniesionych w roku podatkowym
oraz w latach poprzednich.
8e. Przepisy ust. 8–8d stosuje się odpowiednio do określania dochodu,
o którym mowa w ust. 1 pkt 11.
9. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, uzyskujący poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej przychody (dochody) określone w ust. 1 pkt 1–5, od
zryczałtowanego podatku obliczonego zgodnie z ust. 1, od tych przychodów
(dochodów), odliczają kwotę równą podatkowi zapłaconemu za granicą, jednakże
odliczenie to nie może przekroczyć kwoty podatku obliczonego od tych
przychodów (dochodów) przy zastosowaniu stawki 19%.
10. (uchylony)
11. Kwoty zryczałtowanego podatku obliczonego od przychodów
(dochodów), o których mowa w ust. 1 pkt 1–5, uzyskanych poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej oraz kwotę podatku zapłaconego za granicą, o której
mowa w ust. 9, podatnicy są obowiązani wykazać w zeznaniu podatkowym, o
którym mowa w art. 45 ust. 1 lub 1a.
12. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11a, stanowi kwota niedokonanego
w terminie zwrotu wypłaconych środków pomniejszona o koszt nabycia
odkupionych jednostek uczestnictwa lub umorzonych jednostek rozrachunkowych,
przypadających na ten niedokonany zwrot. Za koszt, o którym mowa w zdaniu
pierwszym, uważa się sumę wydatków na nabycie odkupionych jednostek uczestnictwa albo sumę wpłat na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których dokonano wypłaty w trybie art. 98 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych,
ustaloną w takiej proporcji, jaką stanowiła kwota niedokonanego zwrotu do
wartości wypłaconych środków. Dochód powstaje w dniu następującym po dniu,
w którym upłynął termin zwrotu wypłaconych środków określony w umowie,
o której mowa w art. 98 ust. 1 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych.
13. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11b, stanowi kwota wypłaty
z dokonanego odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek
rozrachunkowych, pomniejszona o wydatki na nabycie odkupionych jednostek
uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których
dokonano wypłaty.
14. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11c, stanowi kwota zwrotu
z dokonanego odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek
rozrachunkowych, pomniejszona o wydatki na nabycie odkupionych jednostek
uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których
dokonano zwrotu.
15. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11d, stanowi kwota zwrotu
z dokonanego odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek
rozrachunkowych, pomniejszona o wydatki na nabycie odkupionych jednostek
uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki rozrachunkowe, z których dokonano zwrotu.
16. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11e, stanowi kwota wypłaty
pomniejszona o koszty przypadające na tę wypłatę stanowiące 75% wydatków na
nabycie odkupionych jednostek uczestnictwa lub 75% wpłat na umorzone jednostki
rozrachunkowe, z których środki pieniężne zostały przekazane w formie wypłaty
transferowej na rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty terminowej.
17. Dochód, o którym mowa w ust. 1 pkt 11f, stanowi kwota wypłaty
pomniejszona o koszty przypadające na tę wypłatę stanowiące wydatki na nabycie
odkupionych jednostek uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki
rozrachunkowe, z których środki pieniężne zostały przekazane w formie wypłaty
transferowej na rachunek terminowej lokaty oszczędnościowej lub rachunek lokaty terminowej.
18. Jeżeli odkupywane jednostki uczestnictwa zostały nabyte albo umarzane
jednostki rozrachunkowe zostały przeliczone w wyniku konwersji, o której mowa
w art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, wydatki na
nabycie odkupionych jednostek uczestnictwa lub wpłaty na umorzone jednostki
rozrachunkowe, o których mowa w ust. 12–17, stanowią wydatki na nabycie
jednostek uczestnictwa lub wpłaty dokonywane na jednostki rozrachunkowe,
w wysokości wydatków lub wpłat za jaką zostały nabyte jednostki uczestnictwa lub
dokonane wpłaty na jednostki rozrachunkowe przed dokonaniem konwersji.

Art. 30b. 1. Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów
wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji
praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z
odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji)
albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19%
uzyskanego dochodu.
1a. Od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia walut wirtualnych podatek
dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
1b. Dochodem z odpłatnego zbycia walut wirtualnych jest osiągnięta w roku
podatkowym różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego
zbycia walut wirtualnych a kosztami uzyskania przychodów określonymi na
podstawie art. 22 ust. 14–16.
2. Dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest:
1) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia
papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na
podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem
art. 24 ust. 13 i 14,
2) różnica między sumą przychodów uzyskanych z realizacji praw wynikających
z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia
29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, a kosztami uzyskania
przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
3) różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia
pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38a,
4) różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów
(akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów
określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c,
5) różnica pomiędzy przychodem określonym zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9
a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1e,
6) różnica między przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia udziałów (akcji)
spółki kapitałowej powstałej w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy
będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową a kosztami
uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1ł
– osiągnięta w roku podatkowym.
3. Przepisy ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu
podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże
zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest
możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca
zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli odpłatne zbycie udziałów (akcji),
udziałów w spółdzielni, papierów wartościowych i pochodnych instrumentów
finansowych oraz realizacja praw z nich wynikających następuje w wykonywaniu
działalności gospodarczej.
5. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami
opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.
5a. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody, o których
mowa w ust. 1, zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej
granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od łącznej sumy
dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu za
granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego
przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany za granicą.
5b. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego
dochody, o których mowa w ust. 1, wyłącznie poza granicami Rzeczypospolitej
Polskiej zasadę określoną w ust. 5a stosuje się odpowiednio.
5c. (uchylony)
5d. Dochodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych nie łączy się
z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w ust. 1 oraz w art. 27 lub art. 30c.
5e. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga dochody
z odpłatnego zbycia walut wirtualnych zarówno na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, jak i poza jej granicami, dochody te łączy się i od podatku obliczonego od
łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu
zapłaconemu za granicą. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części
podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada
na dochód uzyskany za granicą.
5f. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego
dochody z odpłatnego zbycia walut wirtualnych wyłącznie poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej zasadę określoną w ust. 5e stosuje się odpowiednio.
6. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu,
o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym z:
1) odpłatnego zbycia papierów wartościowych, w tym również dochody,
o których mowa w art. 24 ust. 14, dochody z odpłatnego zbycia pochodnych
instrumentów finansowych, a także dochody z realizacji praw z nich
wynikających, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia
udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielniach, w zamian za wkład
niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
2) odpłatnego zbycia walut wirtualnych
– i obliczyć należny podatek dochodowy.
6a. W zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1, podatnik wykazuje
koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 14–16, także wtedy,
gdy w roku podatkowym nie uzyskał przychodów z odpłatnego zbycia walut wirtualnych.
7. Do dochodów, o których mowa w ust. 1, przepis art. 30a ust. 3 stosuje się odpowiednio.
8. (uchylony)

Art. 30c. 1. Podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności
gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez
podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30,
wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
2. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony
zgodnie z art. 9 ust. 1, 2–3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b–3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub
art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki
na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty
na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone
w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d,
w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6%
dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów
stwierdzających ich poniesienie.
3. Składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2
i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone
w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz dokonane darowizny na cele kształcenia zawodowego
określone w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały:
1) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub
2) odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 27, lub
3) odliczone od przychodów na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku
dochodowym, lub
4) zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
3a. Przepisy art. 26 ust. 5, 6, 6b, 6c, 6ea, 6eb, 6f, 7, 13b i 13c stosuje się odpowiednio.
3b. Odliczenia wpłat na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego,
o którym mowa w ust. 2, dokonuje się w zeznaniu podatkowym.
4. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody
z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane,
Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej
sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu
w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku
obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na
dochód uzyskany w obcym państwie.
5. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, uzyskującego
wyłącznie dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które nie są zwolnione od podatku
dochodowego na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, lub
gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie
zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zasadę określoną
w ust. 4 stosuje się odpowiednio.
6. Dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów
specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych w sposób określony w ust. 1, nie
łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27,
art. 30b, art. 30ca, art. 30da, art. 30e i art. 30f.

Art. 30ca. 1. Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach
pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy
opodatkowania.
2. Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:
1) patent,
2) prawo ochronne na wzór użytkowy,
3) prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4) prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5) dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt
ochrony roślin,
6) prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego
weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7) wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r.
o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r.
poz. 288),
8) autorskie prawo do programu komputerowego
– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub
ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia
Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub
ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności
badawczo-rozwojowej.
3. Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów
z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku
podatkowym.
4. Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności
intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:
(a + b) ∗ 1,3 / a + b + c + d
w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez
podatnika na:
a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczorozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności
intelektualnej,
b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych
z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż
wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu
art. 23m ust. 1 pkt 3,
c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych
z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu
art. 23m ust. 1 pkt 4,
d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
5. Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są
bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z
nieruchomościami.
6. W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest
większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.
7. Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest
obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności
gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:
1) z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2) ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie
sprzedaży produktu lub usługi;
4) z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa
własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym,
w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
8. Do ustalenia dochodów (strat), o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis
art. 23o stosuje się odpowiednio.
9. W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na
poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może
obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
zgodnie z ust. 4–6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej
grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo
własności intelektualnej.
10. O wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej
poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu
lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało
wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.
11. Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani
do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej
w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).
12. Przepisy ust. 1–11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania
kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub
złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu,
od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.
13. W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia
prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację
podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c
kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od
dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania
wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia
zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku
obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na
podstawie ust. 1.
14. Przepisy ust. 1–13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do
korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej
podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania
przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez
podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane
prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Art. 30cb. 1. Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są
obowiązani:
1) wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej
w prowadzonych księgach rachunkowych;
2) prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów,
kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3) wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający
określenie kwalifikowanego dochodu;
4) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach
rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa
w pkt 2 i 3;
5) dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób
zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności
intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych
produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno
kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw
w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych
księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których
mowa w pkt 2–4.
2. Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów
wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.
3. W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której
mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych
praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku
zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Art. 30d. (uchylony).

Art. 30da. 1. Podatek od dochodów z niezrealizowanych zysków wynosi:
1) 19% podstawy opodatkowania – gdy ustalana jest wartość podatkowa
składnika majątku;
2) 3% podstawy opodatkowania – gdy nie ustala się wartości podatkowej
składnika majątku.
2. Opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków podlega:
1) przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
w wyniku którego Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo
do opodatkowania dochodów ze zbycia tego składnika majątku, przy czym
przenoszony składnik majątku pozostaje własnością tego samego podmiotu;
2) zmiana rezydencji podatkowej przez podatnika podlegającego
w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu,
w wyniku której Rzeczpospolita Polska w całości albo w części traci prawo
do opodatkowania dochodów ze zbycia składnika majątku będącego
własnością tego podatnika, w związku z przeniesieniem jego miejsca
zamieszkania do innego państwa.
3. W przypadku składnika majątku niezwiązanego z działalnością
gospodarczą opodatkowaniu podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, podlegają tylko składniki majątku
stanowiące: ogół praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną, udziały
w spółce, akcje i inne papiery wartościowe, pochodne instrumenty finansowe oraz
tytuły uczestnictwa w funduszach kapitałowych, zwane dalej „majątkiem
osobistym”, jeżeli podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez łącznie co najmniej pięć lat w dziesięcioletnim
okresie poprzedzającym dzień zmiany rezydencji podatkowej.
4. Przeniesienie składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, obejmuje w szczególności sytuację,
w której:
1) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przenosi do swojego zagranicznego
zakładu składnik majątku dotychczas związany z działalnością gospodarczą
prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, przenosi do państwa swojej
rezydencji podatkowej lub do innego niż Rzeczpospolita Polska państwa,
w którym prowadzi działalność gospodarczą poprzez zagraniczny zakład,
składnik majątku dotychczas związany z działalnością gospodarczą
prowadzoną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład;
3) podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, przenosi do innego państwa całość
albo część działalności gospodarczej prowadzonej dotychczas poprzez
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
5. Opodatkowanie podatkiem od dochodów z niezrealizowanych zysków
w wyniku zmiany rezydencji podatkowej, o której mowa w ust. 2 pkt 2, nie
dotyczy składników majątku, które po zmianie rezydencji podatkowej pozostają
związane z położonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym
zakładem podatnika, który zmienił rezydencję podatkową.
6. Dniem przeniesienia składnika majątku poza terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej jest dzień poprzedzający dzień, w którym składnik ten przestaje być
przypisany do działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
w tym poprzez zagraniczny zakład.
7. Dochód z niezrealizowanych zysków stanowi nadwyżka wartości rynkowej
składnika majątku ustalanej na dzień jego przeniesienia albo na dzień
poprzedzający dzień zmiany rezydencji podatkowej ponad jego wartość
podatkową.
8. Wartość rynkową składnika majątku określa się:
1) zgodnie z art. 19 ust. 3 – w przypadku składników majątku osobistego
i składników majątku, z których przeniesieniem nie wiąże się zmiana
istotnych ekonomicznie funkcji, aktywów lub ryzyk;
2) zgodnie z art. 23o – w pozostałych przypadkach.
9. Wartość rynkową składników majątku podatnika objętych małżeńską
wspólnością majątkową określa się u każdego z małżonków w wysokości połowy
wartości rynkowej tych składników majątku.
10. Wartość podatkową składnika majątku stanowi wartość, niezaliczona
uprzednio do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie, jaka
zostałaby przyjęta przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, gdyby składnik
ten został przez niego odpłatnie zbyty. Nie ustala się wartości podatkowej składnika
majątku w przypadku, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami, do celów
opodatkowania podatkiem dochodowym nie uwzględnia się kosztów uzyskania
przychodów z odpłatnego zbycia tego składnika majątku.
11. Jeżeli przyjęta przez podatnika do opodatkowania dochodu
z niezrealizowanych zysków wartość składnika majątku bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych odbiega od jego wartości rynkowej i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów z niezrealizowanych zysków albo wykazuje te
dochody w zaniżonej wysokości, dochody podatnika oraz należny podatek od
dochodów z niezrealizowanych zysków określa organ podatkowy.
12. Podstawę opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych
zysków stanowi suma dochodów z niezrealizowanych zysków ustalonych dla
poszczególnych składników majątku. W przypadku przeniesienia przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części dochód z niezrealizowanych zysków dotyczy
całego przedsiębiorstwa (jego zorganizowanej części).
13. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody
(przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają
w obcym państwie opodatkowaniu podatkiem równoważnym do podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, dochody (przychody) te łączy się
z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się
kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym państwie. Kwota odliczenia nie
może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem
odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
14. Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym deklaracje, według
ustalonego wzoru, o wysokości dochodu z niezrealizowanych zysków do 7 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym łączna wartość rynkowa
przenoszonych składników majątku przekroczyła kwotę 4 000 000 zł, oraz w tym
terminie wpłacić podatek należny. Jeżeli po miesiącu, w którym łączna wartość
rynkowa przenoszonych składników majątku przekroczyła kwotę 4 000 000 zł,
przenoszone są kolejne składniki majątku, podatnicy obowiązani są składać
deklarację do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym przenoszone
są składniki, oraz w tym terminie wpłacić podatek należny.

Art. 30db. 1. Przepisów art. 30da nie stosuje się, jeżeli łączna wartość
rynkowa przenoszonych składników majątku nie przekracza kwoty 4 000 000 zł.
2. W przypadku małżonków, o których mowa w art. 30da ust. 9, limit
wartości rynkowej składnika majątku określony w ust. 1 dotyczy łącznie obojga małżonków.

Art. 30dc. 1. Opodatkowania podatkiem od dochodów z niezrealizowanych
zysków nie stosuje się do składnika majątku przeniesionego poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej na czas określony, nie dłuższy jednak niż 12 miesięcy, gdy:
1) przeniesienie tego składnika majątku związane jest bezpośrednio z polityką
zarządzania płynnością przedsiębiorstwa podatnika położonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i terytorium innego państwa;
2) przeniesienie papierów wartościowych lub innych składników majątku
następuje na podstawie umowy przewłaszczenia w celu zabezpieczenia
wierzytelności.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, podatnik obowiązany jest
zadeklarować w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 2, wartość
rynkową składników majątku tymczasowo przeniesionych w roku podatkowym, za
który jest składane zeznanie, oraz przewidywany termin przeniesienia ich
z powrotem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli do dnia złożenia
zeznania składniki te pozostają poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Jeżeli przed upływem 12 miesięcy, liczonych od pierwszego miesiąca
następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został przeniesiony poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, spółka niebędąca osobą prawną, która
przenosiła składnik majątku, została przejęta przez spółkę albo podatnik
przekształcił formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową,
wartość rynkowa składnika majątku, zadeklarowanego uprzednio jako tymczasowo
przeniesiony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega opodatkowaniu
zgodnie z art. 30da ust. 1.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 3, podatnik jest obowiązany złożyć
do urzędu skarbowego deklarację o wysokości dochodu z niezrealizowanych
zysków w terminie 7 dni od dnia przejęcia lub przekształcenia oraz w tym terminie
wpłacić podatek należny.
5. Jeżeli wartość składnika majątku, o którym mowa w ust. 3, oraz wartość
składników majątku, o których mowa w art. 30db ust. 1, przekracza łącznie kwotę
4 000 000 zł, w deklaracji, o której mowa w ust. 4, podatnik obowiązany jest
wykazać do opodatkowania wszystkie przeniesione składniki majątku.

Art. 30dd. 1. Zwalnia się od podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków:
1) składniki majątku przekazane na cele określone w art. 4 ustawy o działalności
pożytku publicznego organizacjom równoważnym do organizacji, o których
mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, określonym w przepisach regulujących
działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż
Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym
państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych,
realizującym te cele — w przypadku gdy podatnik nie posiada praw do udziału
w zysku lub majątku tej organizacji;
2) składniki majątku przeznaczone do służbowego użytku pracowników,
bezpośrednio związane z wykonywaną pracą, niestanowiące aktywów
trwałych lub obrotowych w rozumieniu przepisów o rachunkowości.
2. Zwolnienia i odroczenia w opodatkowaniu, określone w art. 21 i art. 24,
nie mają zastosowania do podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków.

Art. 30de. 1. Podatnik może wystąpić do właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o rozłożenie na raty zapłaty całości albo części podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, na okres nie dłuższy niż 5 lat, licząc od końca roku
podatkowego, w którym powstał obowiązek jego zapłaty, jeżeli przeniesienie
składników majątku albo przeniesienie rezydencji podatkowej następuje na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa
należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które jest stroną zawartej
z Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską umowy w sprawie wzajemnej
pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych, równoważnej wzajemnej
pomocy przewidzianej w dyrektywie Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r.
w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących
podatków, ceł i innych obciążeń (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2010, s. 1).
2. W przypadku gdy istnieje realne ryzyko nieodzyskania podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, rozłożenie na raty zapłaty całości albo
części tego podatku następuje po przedłożeniu przez podatnika zabezpieczenia
wykonania zobowiązania podatkowego z tego tytułu wraz z opłatą prolongacyjną w formie przewidzianej przepisami Ordynacji podatkowej dla zabezpieczeń wykonania zobowiązań podatkowych.
3. Przy ocenie, czy istnieje realne ryzyko nieodzyskania podatku od
dochodów z niezrealizowanych zysków, bierze się pod uwagę w szczególności, czy:
1) wartość bilansowa zobowiązań podatnika w ostatnich 3 latach podatkowych
nie przekraczała 50% wartości bilansowej jego aktywów;
2) podatnik właściwie regulował zobowiązania podatkowe w podatku
dochodowym od osób fizycznych, w tym w zakresie obowiązków płatnika
podatku dochodowego od należności wypłacanych z tytułów wymienionych
w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz art. 18, a jeżeli występowały
zaległości w tych płatnościach – czy stanowiły one istotną wartość mogącą
mieć wpływ na ocenę wypłacalności i rzetelności podatnika;
3) podatnik posiada udziały w zagranicznej jednostce kontrolowanej;
4) w ostatnich 5 latach podatkowych toczyło się lub toczy się na dzień składania
wniosku o rozłożenie podatku na raty, wobec podatnika, postępowanie
w oparciu o przepisy regulujące unikanie lub uchylanie się od opodatkowania;
5) udzielenie przez podatnika gwarancji i poręczeń podmiotom powiązanym
w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 jest uzasadnione gospodarczo i ekonomicznie;
6) podmioty powiązane w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 z podatnikiem nie są
zagrożone upadłością lub likwidacją z powodu niewypłacalności.
4. Zabezpieczenie wykonania zobowiązania, o którym mowa w ust. 2,
w postaci gwarancji lub poręczenia może zostać przedłożone przez podmiot
posiadający miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w państwie członkowskim
Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, którego sytuacja finansowa i majątkowa daje podstawę do
uznania, że jest on zdolny do wykonania obowiązków wynikających z tej gwarancji
lub tego poręczenia.
5. Rozłożenie na raty zapłaty podatku od dochodów z niezrealizowanych
zysków następuje w drodze decyzji, w której organ podatkowy w szczególności:
1) ustala wysokość i terminy spłaty rat oraz wysokość opłaty prolongacyjnej;
2) informuje o okolicznościach skutkujących wygaśnięciem decyzji
i postawieniem zobowiązania z tytułu podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków w stan wymagalności.
6. Decyzja, o której mowa w ust. 5, wygasa w przypadku, gdy:
1) podatnik dokona zbycia w jakiejkolwiek formie przeniesionych poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składników majątku, w tym
przypisanych do zagranicznego zakładu położonego poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
2) przeniesione poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej składniki majątku,
w tym przypisane do zagranicznego zakładu, zostaną ponownie przeniesione
do innego państwa niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, chyba że
przeniesienie to nastąpi do państwa należącego do Europejskiego Obszaru
Gospodarczego, które jest stroną umowy zawartej z Rzecząpospolitą Polską
lub Unią Europejską w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu
wierzytelności podatkowych, równoważnej wzajemnej pomocy
przewidzianej w dyrektywie Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r.
w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących
podatków, ceł i innych obciążeń;
3) podatnik zmieni ponownie rezydencję podatkową na rezydencję podatkową
państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, chyba że
ponowna zmiana rezydencji podatkowej nastąpi do państwa należącego do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które jest stroną umowy zawartej
z Rzecząpospolitą Polską lub Unią Europejską w sprawie wzajemnej pomocy
przy odzyskiwaniu wierzytelności podatkowych, równoważnej wzajemnej
pomocy przewidzianej w dyrektywie Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca
2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności
dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń;
4) nastąpi upadłość podatnika lub podmiotu, który udzielił podatnikowi
zabezpieczenia wykonania zobowiązania podatkowego, o którym mowa
w ust. 2, w postaci gwarancji lub poręczenia;
5) podatnik nie dotrzymał terminu płatności którejkolwiek z rat lub opłaty prolongacyjnej.
7. W okresie rozłożenia podatku od dochodów z niezrealizowanych zysków
na raty podatnik jest obowiązany do składania na ostatni dzień każdego roku
kalendarzowego informacji o wystąpieniu lub niewystąpieniu zdarzeń, o których
mowa w ust. 6 pkt 1–4. Informację składa się do naczelnika urzędu skarbowego,
który wydał decyzję, o której mowa w ust. 5, do 7 dnia pierwszego miesiąca
następującego po roku kalendarzowym, którego dotyczy ta informacja.
8. W przypadku zmiany rezydencji podatkowej właściwym naczelnikiem
urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 1, jest naczelnik urzędu skarbowego
właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.
9. W sprawach nieuregulowanych w ust. 1–8 stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Art. 30df. 1. Jeżeli podatnik w okresie 5 lat, liczonych od końca roku
podatkowego, w którym przeniósł składnik majątku poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, przeniósł go z powrotem na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, może on wystąpić o zwrot podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków w części przypadającej na ten składnik.
2. Jeżeli podatnik w okresie 5 lat, liczonych od końca roku podatkowego,
w którym zmienił rezydencję podatkową, ponownie stanie się osobą, o której mowa
w art. 3 ust. 1, może on wystąpić o zwrot zapłaconego podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków. Zwrot nie dotyczy podatku przypadającego na
składniki majątku, które pozostają związane z położonym poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej zagranicznym zakładem podatnika.

Art. 30dg. 1. Jeżeli na podstawie art. 22 ust. 1n pkt 1, ust. 1na lub art. 22g
ust. 1 pkt 7 lub 8 podatnik uwzględni w kosztach uzyskania przychodów wartość
rynkową składnika majątku określoną w państwie członkowskim Unii Europejskiej
do celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, podatnik ten jest obowiązany dołączyć do zeznania,
o którym mowa w art. 45 ust. 1 i ust. 1a pkt 2, informację, według ustalonego
wzoru, o wysokości wartości rynkowej tego składnika. Do informacji tej podatnik
jest obowiązany dołączyć dokument wydany lub potwierdzony przez właściwy
organ państwa, o którym mowa w zdaniu pierwszym, o wysokości wartości
rynkowej tego składnika.
2. Informację, o której mowa w ust. 1, składa się za rok podatkowy, w którym
podatnik uwzględnił w kosztach uzyskania przychodów wartość rynkową
składnika majątku, określoną przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo
członkowskie Unii Europejskiej.
3. Naczelnik urzędu skarbowego może określić wartość rynkową składnika
majątku podatnika, o którym mowa w ust. 1, w innej wysokości niż przyjęta dla
celów opodatkowania podatkiem równoważnym do podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków, jeżeli wartość ta jest wyższa od wartości rynkowej.

Art. 30dh. 1. W przypadku gdy przenoszącym składnik majątku jest spółka
niebędąca osobą prawną, przepisy art. 30da–30dg oraz przepisy wydane na
podstawie art. 30di stosuje się do podatników posiadających prawa do udziału
w zyskach takiej spółki. W takim przypadku przepisy art. 8 ust. 1 stosuje się
odpowiednio.
2. Ilekroć w ust. 1 i art. 30da–30dg jest mowa o składniku majątku, rozumie
się przez to również przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.
3. Przepisy ust. 1 i 2, art. 30da–30dg oraz przepisy wydane na podstawie
art. 30di stosuje się odpowiednio do:
1) nieodpłatnego przekazania innemu podmiotowi położonego na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej składnika majątku,
2) wniesienia składnika majątku do podmiotu innego niż spółka lub spółdzielnia
– jeżeli w związku z tym przekazaniem albo wniesieniem wkładu Rzeczpospolita
Polska traci w całości albo w części prawo do opodatkowania dochodów ze zbycia
tego składnika majątku.

Art. 30di. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi,
w drodze rozporządzenia, wzory:
1) deklaracji, o której mowa w art. 30da ust. 14,
2) informacji, o której mowa w art. 30dg ust. 1
– wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca składania
oraz niezbędnymi pouczeniami, mając na uwadze umożliwienie identyfikacji
urzędu skarbowego, identyfikacji podatnika, zastosowanej metody wyceny
wartości rynkowej oraz poprawne obliczenie podatku od dochodów
z niezrealizowanych zysków przez podatnika.

Art. 30e. 1. Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw
określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c podatek dochodowy wynosi 19%
podstawy obliczenia podatku.
2. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód
stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub
praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22
ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
3. W przypadku odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub
praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c dochód ustala się u każdej ze stron
umowy na zasadach, o których mowa w ust. 2.
4. Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu
podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1) dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości
i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c i obliczyć
należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania
art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2) dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
5. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych
określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a–c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
6. Przepisy ust. 1–4 nie mają zastosowania, jeżeli:
1) budowa i sprzedaż budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych oraz
sprzedaż gruntów i prawa wieczystego użytkowania gruntów są przedmiotem
działalności gospodarczej podatnika;
2) przychód ze sprzedaży nieruchomości i praw stanowi przychód z działalności
gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej w rozumieniu art. 14 ust. 2 pkt 1.
7. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1
pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa
w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki
nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa
w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
8. Jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody
określone w ust. 1 poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są
zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane,
Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
dochody te łączy się z dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów
odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym
państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku
obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na
dochód uzyskany w obcym państwie.
9. W przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiągającego
dochody określone w ust. 1 wyłącznie poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
które nie są zwolnione od podatku dochodowego na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania, lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane,
Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania,
zasadę określoną w ust. 8 stosuje się odpowiednio.

Art. 30f. 1. Podatek od dochodów zagranicznej jednostki kontrolowanej
uzyskanych przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wynosi 19% podstawy
obliczenia podatku.
2. Użyte w niniejszym artykule określenie:
1) zagraniczna jednostka – oznacza:
a) osobę prawną,
b) spółkę kapitałową w organizacji,
c) jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej inną niż spółka
niemająca osobowości prawnej,
d) spółkę niemającą osobowości prawnej, o której mowa
w art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
e) fundację, trust lub inny podmiot albo stosunek prawny o charakterze powierniczym,
f) podatkową grupę kapitałową lub spółkę z podatkowej grupy kapitałowej,
która samodzielnie spełniałaby warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, gdyby nie była częścią podatkowej grupy kapitałowej,
g) wydzieloną organizacyjnie lub prawnie część zagranicznej spółki lub
innego podmiotu mającego osobowość prawną albo niemającego
osobowości prawnej
– nieposiadające siedziby, zarządu ani rejestracji na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, w których podatnik, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, samodzielnie lub wspólnie z podmiotami powiązanymi,
posiada, bezpośrednio lub pośrednio, udział w kapitale, prawo głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających lub prawo do
uczestnictwa w zysku, w tym ich ekspektatywę, lub w których w przyszłości
będzie uprawniony do nabycia takich praw, w tym jako założyciel (fundator)
lub beneficjent fundacji, trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego
o charakterze powierniczym, lub nad którymi podatnik sprawuje kontrolę
faktyczną;
1a) prawo do uczestnictwa w zysku – oznacza również prawo do uzyskania
środków należących do zagranicznej jednostki w związku z jej likwidacją,
prawo do otrzymania świadczenia pieniężnego lub niepieniężnego, w tym
jego ekspektatywy, jako założyciel (fundator) lub beneficjent fundacji, trustu
lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym,
lub ekspektatywę uzyskania zysków zagranicznej jednostki wypracowanych
lub uzyskanych w przyszłości;
1b) kontrola faktyczna – oznacza kontrolę, która, uwzględniając okoliczności
faktyczne, pozwala na wywieranie dominującego wpływu na funkcjonowanie
zagranicznej jednostki poprzez wpływ na podejmowanie decyzji na
najwyższym szczeblu w sprawach dotyczących zagranicznej jednostki lub
możliwość kierowania lub wpływania na jej
codzienne działanie, przy czym kontrola faktyczna wynika w szczególności
z powiązań umownych, między innymi umowy kreującej zagraniczną
jednostkę, decyzji sądu lub innego dokumentu regulującego założenie lub
funkcjonowanie tej jednostki, udzielonych pełnomocnictw lub powiązań
faktycznych między zagraniczną jednostką i podatnikiem;
2) instrumenty finansowe – oznacza instrumenty finansowe wymienione w art. 2
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
3) jednostka zależna – oznacza podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, albo
zagraniczną jednostkę niespełniającą warunków określonych
w ust. 3 pkt 3 lit. b i c, w których podatnik posiada, bezpośrednio lub
pośrednio, co najmniej 50% udziałów w kapitale lub co najmniej 50% praw
głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co
najmniej 50% prawa do uczestnictwa w zysku;
4) podmiot powiązany – oznacza:
a) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, w której podatnik posiada, bezpośrednio lub pośrednio, co
najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej 25% praw głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co
najmniej 25% prawa do uczestnictwa w zysku,
b) małżonka podatnika, a także jego krewnych do drugiego stopnia,
c) osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości
prawnej, w której podmiot wskazany w lit. b posiada, bezpośrednio
lub pośrednio, co najmniej 25% udziałów w kapitale lub co najmniej
25% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub
zarządzających, lub co najmniej 25% prawa do uczestnictwa w zysku.
2a. W przypadku gdy na podstawie okoliczności faktycznych nie można
ustalić, że podmiot, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, spełnia przesłanki uznania za zagraniczną jednostkę, domniemywa się, że podmiot ten stanowi zagraniczną
jednostkę, jeżeli podatnik jest założycielem lub fundatorem tego podmiotu oraz,
odpłatnie albo nieodpłatnie, przekazał majątek temu podmiotowi, chyba że
założyciel (fundator) wykaże, że wyzbył się on w sposób definitywny
i nieodwołalny powierzonego majątku. W takim przypadku podmiot, o którym
mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, uznaje się za zagraniczną jednostkę, gdy podatnik jest
lub może stać się beneficjentem tego podmiotu.
2b. Za zagraniczną jednostkę może być również uznany zagraniczny zakład
zagranicznej jednostki w dowolnej postaci.
3. Zagraniczną jednostką kontrolowaną jest:
1) zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub zarejestrowana lub
położona na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu
wydanym na podstawie art. 23v ust. 2 albo
2) zagraniczna jednostka mająca siedzibę lub zarząd lub zarejestrowana lub
położona na terytorium państwa innego niż wskazane w pkt 1, z którym:
a) Rzeczpospolita Polska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej,
w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo
b) Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej
– stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa
informacji podatkowych, albo
3) zagraniczna jednostka spełniająca łącznie następujące warunki:
a) w jednostce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, samodzielnie
lub wspólnie z podmiotami powiązanymi, posiada bezpośrednio lub
pośrednio ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu
w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad
50% prawa do uczestnictwa w zysku, lub sprawuje kontrolę faktyczną
nad zagraniczną jednostką,
b) co najmniej 33% przychodów tej jednostki osiągniętych w roku
podatkowym, o którym mowa w ust. 7, pochodzi:
– z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób
prawnych,
– ze zbycia udziałów (akcji),
– z wierzytelności,
– z odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek,
– z części odsetkowej raty leasingowej,
– z poręczeń i gwarancji,
– z praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym z tytułu
zbycia tych praw,
– ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
– z działalności ubezpieczeniowej, bankowej lub innej działalności
finansowej,
– z transakcji z podmiotami powiązanymi, w przypadku gdy jednostka
nie wytwarza w związku z tymi transakcjami wartości dodanej pod
względem ekonomicznym lub wartość ta jest znikoma,
c) faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę jednostkę jest niższy
niż różnica między podatkiem dochodowym od osób prawnych, który
byłby od niej należny zgodnie z przepisami ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdyby jednostka ta była
podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych, a podatkiem dochodowym faktycznie
przez nią zapłaconym w państwie jej siedziby, zarządu, zarejestrowania
lub położenia; przez podatek faktycznie zapłacony rozumie się podatek
niepodlegający zwrotowi lub odliczeniu w jakiejkolwiek formie, w tym
na rzecz innego podmiotu.
3a. Przy wyliczaniu różnicy, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. c, nie uwzględnia
się zagranicznego zakładu zagranicznej jednostki kontrolowanej, który nie podlega
opodatkowaniu lub jest zwolniony z podatku w państwie siedziby zagranicznej
jednostki kontrolowanej.
3b. Sprawowanie kontroli, o której mowa w ust. 3 pkt 3 lit. a, wobec
podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. f, ustala się
poprzez odniesienie się do spółki dominującej lub wobec wszystkich spółek
z grupy.
3c. W przypadku spółki z podatkowej grupy kapitałowej, o której mowa
w ust. 2 pkt 1 lit. f, przez faktycznie zapłacony podatek dochodowy przez tę spółkę,
na potrzeby ust. 3 pkt 3 lit. c rozumie się podatek, który zostałby przez tę spółkę
zapłacony, gdyby ta spółka nie była częścią tej podatkowej grupy kapitałowej.
4. (uchylony)
5. Podstawę opodatkowania, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota
odpowiadająca dochodowi zagranicznej jednostki kontrolowanej proporcjonalnie
do okresu, w którym jednostka zagraniczna była kontrolowana przez podatnika
w jej roku podatkowym, albo do okresu, o którym mowa w ust. 9 albo 10, w takiej
części, jaka odpowiada posiadanym prawom do uczestnictwa w zysku tej jednostki,
po odliczeniu kwot:
1) uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej
od zagranicznej jednostki kontrolowanej;
2) dochodu z odpłatnego zbycia przez podatnika udziału w zagranicznej
jednostce kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie
opodatkowania.
5a. W przypadku gdy podatnik jest założycielem (fundatorem) podmiotu,
o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługujące mu prawo do uczestnictwa
w zysku określa się poprzez odniesienie do proporcji, w jakiej pozostaje rynkowa
wartość przekazanego przez niego majątku na dzień jego przekazania do całego
majątku trustu, fundacji lub innego podmiotu albo stosunku prawnego
o charakterze powierniczym. W przypadku gdy podatnikiem jest zarówno
założyciel (fundator), jak i beneficjent podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1
lit. e, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio, chyba że podatnik będący
założycielem (fundatorem) wykaże, że faktycznie przysługujące prawo do
uczestnictwa w zysku podmiotu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. e, przysługuje
w całości podatnikowi będącemu beneficjentem.
6. Kwoty nieodliczone zgodnie z ust. 5 w danym roku podatkowym podlegają
odliczeniu w następnych, kolejno po sobie następujących pięciu latach
podatkowych.
7. Dochód, o którym mowa w ust. 5, stanowi uzyskana w roku podatkowym
nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, ustalonymi zgodnie
z przepisami ustawy, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, ustalona na ostatni
dzień roku podatkowego zagranicznej jednostki kontrolowanej. Jeżeli zagraniczna
jednostka kontrolowana nie ma ustalonego roku podatkowego albo rok ten
przekracza okres kolejnych, następujących po sobie 12 miesięcy, przyjmuje się, że
rokiem podatkowym zagranicznej jednostki kontrolowanej jest rok podatkowy podatnika. Dochód zagranicznej jednostki kontrolowanej nie podlega
pomniejszeniu o straty poniesione w latach poprzednich.
8. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wysokości prawa do uczestnictwa w zysku
zagranicznej jednostki kontrolowanej albo nastąpiło wyłączenie lub ograniczenie
tego prawa, dla jego ustalenia przyjmuje się najwyższy, określony procentowo,
udział podatnika w kapitale lub prawie głosu w organach kontrolnych,
stanowiących lub zarządzających tej jednostki.
9. W przypadku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której mowa
w ust. 3 pkt 1, dla ustalenia prawa do uczestnictwa w zysku zagranicznej jednostki
kontrolowanej przyjmuje się, że podatnikowi albo podatnikowi wspólnie z innymi
podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1, lub podatnikami, o których mowa
w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przysługiwały
przez cały rok podatkowy, o którym mowa w ust. 7, wszystkie prawa do
uczestnictwa w zysku tej jednostki. W przypadku braku przeciwnego dowodu
przyjmuje się, że udziały tych podatników związane z prawem do uczestnictwa
w zysku są równe.
10. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio do ustalenia prawa do uczestnictwa
w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której mowa w ust. 3 pkt 2, chyba
że podatnik wykaże, że faktycznie przysługujące podatnikowi prawo do
uczestnictwa w zysku zagranicznej jednostki kontrolowanej lub okres jego
posiadania jest inny.
11. W przypadku zagranicznej jednostki kontrolowanej, o której mowa
w ust. 3 pkt 2, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże, że nie jest
spełniony co najmniej jeden z warunków określonych w ust. 3 pkt 3. Przepis ust. 15
stosuje się.
12. Podatek do zapłaty przez podatnika z tytułu kontroli nad zagraniczną
jednostką kontrolowaną, obliczony zgodnie z ust. 5 i 5a, pomniejsza się o podatek
zapłacony przez jednostkę zależną na podstawie przepisów o kontrolowanych
spółkach lub jednostkach zagranicznych obowiązujących w państwie siedziby,
zarządu, rejestracji lub położenia jednostki zależnej, jeżeli jednostka zależna:
1) posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% prawa do uczestnictwa
w zysku w tej zagranicznej jednostce kontrolowanej oraz
2) jednostka zależna jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1, albo
istnieje podstawa prawna, wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego
opodatkowania, innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną
jest Rzeczpospolita Polska, lub innej umowy międzynarodowej, której stroną
jest Unia Europejska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji
podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym jednostka zależna
będąca zagraniczną jednostką posiada rezydencję podatkową lub jest
zarejestrowana lub położona.
13. Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z ust. 1 odlicza się kwotę
równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu przez zagraniczną jednostkę
kontrolowaną w państwie jej siedziby lub zarządu, rejestracji albo położenia lub
w innym państwie w proporcji, w jakiej pozostaje dochód ustalony zgodnie z ust. 5
i 5a do dochodu tej jednostki ustalonego zgodnie z ust. 7. Przepisów art. 27 ust. 8–
9a nie stosuje się. Przepis art. 11a stosuje się odpowiednio.
14. Przepis ust. 13 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej
wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej
ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska,
lub innej umowy międzynarodowej, której stroną jest Unia Europejska, do
uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu
podatkowego innego państwa, w którym dochód został uzyskany.
15. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych
jednostek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a w przypadku
zagranicznych jednostek posiadających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego –
rejestru zagranicznych jednostek spełniających warunki określone w ust. 3 pkt 3.
15a. Podatnicy po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 7,
nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu
zagranicznej jednostki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są
obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej jednostce
kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowych wskazanych w
art. 24a albo w art. 15 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym
w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy obliczenia
podatku i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów
amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a–22o.
16. Na żądanie organu podatkowego podatnik jest obowiązany udostępnić, w
terminie 7 dni od dnia otrzymania żądania, rejestry prowadzone zgodnie z ust. 15
oraz ewidencje prowadzone zgodnie z ust. 15a. Jeżeli podatnik nie udostępni tych
ewidencji lub rejestru albo ustalenie dochodu na podstawie prowadzonych
ewidencji nie jest możliwe, dochód określa się w drodze oszacowania, przy
uwzględnieniu przedmiotu działalności (transakcji), z której dochód został
osiągnięty. Do określenia dochodu w drodze oszacowania stosuje się przepisy
Ordynacji podatkowej.
17. W celu obliczenia udziału pośredniego przepis art. 23m ust. 3 stosuje się odpowiednio.
18. Przepisów ust. 1, 15a i 16 nie stosuje się, jeżeli zagraniczna jednostka
kontrolowana, podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w
państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzi w tym państwie istotną
rzeczywistą działalność gospodarczą.
19. (uchylony)
20. Przy ocenie, czy zagraniczna jednostka kontrolowana prowadzi
rzeczywistą działalność gospodarczą, bierze się pod uwagę w szczególności, czy:
1) zarejestrowanie zagranicznej jednostki kontrolowanej wiąże się z istnieniem
przedsiębiorstwa, w ramach którego ta jednostka wykonuje faktycznie
czynności stanowiące działalność gospodarczą, w tym w szczególności czy
jednostka ta posiada lokal, wykwalifikowany personel oraz wyposażenie
wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej;
2) zagraniczna jednostka kontrolowana nie tworzy struktury funkcjonującej
w oderwaniu od przyczyn ekonomicznych;
3) istnieje współmierność między zakresem działalności prowadzonej przez
zagraniczną jednostkę kontrolowaną a faktycznie posiadanym przez tę
jednostkę lokalem, personelem lub wyposażeniem;
4) zawierane porozumienia są zgodne z rzeczywistością gospodarczą, mają
uzasadnienie gospodarcze i nie są w sposób oczywisty sprzeczne z ogólnymi
interesami gospodarczymi tej jednostki;
5) zagraniczna jednostka kontrolowana samodzielnie wykonuje swoje
podstawowe funkcje gospodarcze przy wykorzystaniu zasobów własnych,
w tym obecnych na miejscu osób zarządzających.
20a. Przy ocenie, czy rzeczywista działalność gospodarcza ma charakter
istotny, bierze się pod uwagę w szczególności stosunek przychodów uzyskiwanych
przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną z prowadzonej rzeczywistej działalności
gospodarczej do jej przychodów ogółem.
21. Przepisy ust. 1–20a oraz art. 45 ust. 1aa stosuje się odpowiednio do:
1) podatnika prowadzącego działalność gospodarczą przez położony poza
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, chyba że dochody
tego zakładu zostały uwzględnione przez podatnika w podstawie
opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 26 lub art. 30c;
2) podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, prowadzącego działalność poprzez
położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład – w
zakresie związanym z działalnością tego zakładu.
22. Dla ustalenia statusu zagranicznej jednostki lub spełnienia warunku
kontroli nad zagraniczną jednostką nie uwzględnia się relacji pomiędzy
podmiotami, które nie są ustanawiane lub utrzymywane z uzasadnionych przyczyn
ekonomicznych, w tym mających na celu manipulowanie strukturą właścicielską
lub tworzenie cyrkularnych struktur właścicielskich.

Art. 30g. 1. Podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego
budynkiem, który:
1) stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2) jest składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą,
3) został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy
najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
4) jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
‒ zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy
opodatkowania za każdy miesiąc.
2. Zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka
trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach
realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa
społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki
określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art.
106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w
formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej
przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w
ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).
3. Przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień
każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka
trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek
trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień
wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.
4. W miesiącu, w którym dokonano zbycia budynku lub oddania go do
używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23f, przychód z tego
budynku ustala się wyłącznie u podatnika, który zbył ten budynek lub oddał go do
używania na podstawie umowy leasingu. Zasadę, o której mowa w zdaniu
pierwszym, stosuje się odpowiednio w przypadku zbycia udziału we
współwłasności budynku.
5. W przypadku gdy budynek stanowi:
1) współwłasność podatnika – przy obliczaniu wartości początkowej przyjmuje
się wartość wynikającą z ewidencji tego podatnika;
2) własność albo współwłasność spółki niebędącej osobą prawną – przy
obliczaniu wartości początkowej przypadającej na wspólnika przepis art. 8
ust. 1 stosuje się odpowiednio.
6. W przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód
ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania
w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w
zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.
7. Nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy
ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.
8. W przypadku gdy w budynku znajdują się lokale mieszkalne oddane do
używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych
dotyczących budownictwa społecznego, o których mowa w ust. 2, przychód
pomniejsza się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej tych lokali
mieszkalnych w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o
której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.
9. Podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w
ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.
10. W przypadku gdy podatnik posiada udział w kapitale innego podmiotu
w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 w zakresie, o którym mowa w art. 23m
ust. 2 pkt 1, kwotę, o której mowa w ust. 9, ustala się w takiej proporcji, w jakiej
przychód, o którym mowa w ust. 1, pozostaje do ogólnej kwoty takich przychodów
podatnika oraz podmiotów z nim powiązanych.
11. Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od
przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie
do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek.
Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym,
złoży zeznanie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2, podatek od
przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później
niż w terminie złożenia tego zeznania.
12. Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków
podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44. W przypadku
gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od
przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.
13. Podatnicy mogą nie wpłacać podatku od przychodów z budynków, jeżeli
jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek, o której mowa w art. 44, za dany miesiąc.
14. Kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od
przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 27 lub
art. 30c za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa
w art. 45 ust. 1 lub ust. 1a pkt 2.
15. Kwota podatku od przychodów z budynków nieodliczona na podstawie
ust. 14 podlega zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie
stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty,
obliczonych zgodnie z art. 27 lub art. 30c w złożonym zeznaniu podatkowym, oraz
podatku od przychodów z budynków, w szczególności jeżeli koszty finansowania
dłużnego poniesione w związku z nabyciem lub wytworzeniem budynku, jak
również inne przychody i koszty ustalone zostały na warunkach rynkowych.
16. Jeżeli organ podatkowy określi zobowiązanie podatkowe lub stratę w innej
wysokości niż wynikająca z zeznania podatkowego, o którym mowa w ust. 15,
podatnikowi przysługuje prawo do zwrotu w wysokości:
1) różnicy pomiędzy kwotą zapłaconego i nieodliczonego podatku od
przychodów z budynków a kwotą podatku określoną przez organ podatkowy
zgodnie z art. 27 lub art. 30c – w przypadku określenia przez organ podatkowy
zobowiązania podatkowego, albo
2) zapłaconego i nieodliczonego podatku od przychodów z budynków – w
przypadku określenia przez organ podatkowy straty.
17. W przypadku gdy budynek został oddany do używania na podstawie
umowy leasingu w rozumieniu art. 23a pkt 1, przepisy ust. 1–16 stosuje się
wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a–22o.
18. Przepisy ust. 1–17 stosuje się również w przypadku, gdy podatnik bez
uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w całości albo w części
własność albo współwłasność budynku albo odda do używania budynek na
podstawie umowy leasingu w rozumieniu art. 23f, w celu uniknięcia podatku od
przychodów z budynków. W takim przypadku u podmiotu, na który zostały
przeniesione własność albo współwłasność budynku albo jego części, albo
podmiotu, który przyjął do używania budynek na podstawie tej umowy, nie ustala
się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w zakresie dotyczącym tego budynku albo
jego części.

Art. 30h. 1. Osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny
solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.
2. Podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad
1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach
określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:
1) kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
2) kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5
– odliczone od tych dochodów.
3. Przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej
w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty
pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:
1) rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek
wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2) zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa
– których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu
terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku
poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
4. Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom
skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według
udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego
i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c
stosuje się odpowiednio.
5. Deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane
umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do
którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w formie dokumentu elektronicznego, wzór deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.

Art. 30i. 1. Do daniny solidarnościowej stosuje się odpowiednio przepisy
Ordynacji podatkowej.
2. Uprawnienia organu podatkowego przysługują naczelnikowi urzędu
skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych,
a w przypadku:
1) gdy jest to uzasadnione ochroną informacji niejawnych i wymogami
bezpieczeństwa państwa – organowi wymienionemu w art. 13a Ordynacji
podatkowej;
2) spraw, o których mowa w art. 119g § 1 Ordynacji podatkowej – Szefowi
Krajowej Administracji Skarbowej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 30