Art. 42. 1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych
zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na
rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli
płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia
działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek
został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41
ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy
pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach
opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym
płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne
deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy,
o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy
którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.
2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:
1) w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy
urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika
wykonują swoje zadania – imienne informacje o wysokości dochodu,
o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;
2) w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy
urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku
następującego po roku podatkowym – imienne informacje sporządzone
według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym
sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.
3. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed
upływem terminu dla złożenia informacji, o których mowa w ust. 2 pkt 2,
informacje te płatnik składa nie później niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności.
4. Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, płatnik,
w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia
i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, imiennej informacji, o której mowa w ust. 2 pkt 2.
5. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 1, sporządzają i przekazują
również podmioty, o których mowa w art. 41, dokonujące świadczeń, o których
mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 148.
6. Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 2, sporządzają i przekazują
również podmioty, o których mowa w art. 41, gdy na podstawie umowy o unikaniu
podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku,
o którym mowa w art. 29–30a. Przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
7. (uchylony)
8. Jeżeli płatnik, o którym mowa w art. 41 ust. 10, dokonał wypłaty należności
z tytułu określonego w art. 30a ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, na rzecz podatników będących
osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach
zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona w trybie
przewidzianym w ustawie, o której mowa w art. 5a pkt 11, przepisów ust. 2–6 nie
stosuje się w zakresie dotyczącym takich podatników.
9. Jeżeli suma dokonanych podatnikowi wypłat (świadczeń) lub
postawionych podatnikowi do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych
z tytułów określonych w art. 29 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1–5a, których wysokość
przekroczyła łącznie kwotę, o której mowa w art. 41 ust. 12, obejmuje należności,
od których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek, płatnik jest
obowiązany zawiadomić o wartości i rodzaju dokonanych wypłat (świadczeń) lub
postawionych do dyspozycji pieniędzy lub wartości pieniężnych w roku
podatkowym, od których nie został pobrany podatek, podając dane identyfikacyjne
podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w szczególności pełną nazwę, adres
i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu
podatnika. Zawiadomienie to składa się także w przypadku dokonania temu
samemu podatnikowi w danym roku podatkowym dalszych wypłat (świadczeń) lub
postawienia do dyspozycji kolejnych pieniędzy lub wartości pieniężnych, od
których zgodnie z art. 41 ust. 2a nie został pobrany podatek.
10. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 9, jest składane do naczelnika
urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania osób zagranicznych,
w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nie został
pobrany podatek na podstawie art. 41 ust. 2a

Art. 42a. 1. Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby
prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające
osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie
przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są
obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku
dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru
o wysokości przychodów i przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników,
o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania.
2. Przepis ust. 1 ma zastosowanie również do rolnika, który dokonuje wypłaty
wynagrodzenia z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach.

Art. 42b. (uchylony).

Art. 42c. (uchylony).

Art. 42d. (uchylony).

Art. 42e. 1. W przypadku gdy za zakład pracy wypłaty świadczeń
określonych w art. 12 dokonuje organ egzekucyjny lub podmiot niebędący
następcą prawnym zakładu pracy, przejmujący jego zobowiązania wynikające ze
stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego
stosunku pracy, jest on obowiązany, jako płatnik, do poboru zaliczki na podatek,
stosując do wypłacanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali,
o której mowa w art. 27 ust. 1.
2. Przy obliczaniu zaliczki, o której mowa w ust. 1, uwzględnia się:
1) koszty uzyskania przychodu w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 pkt 1;
2) składki na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2
lit. b, potrącone w danym miesiącu, zgodnie z odrębnymi przepisami.
3. Zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 1 i 2 zmniejsza się o kwotę:
1) o której mowa w art. 32 ust. 3; przepis art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się
odpowiednio;
2) składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej
w danym miesiącu ze środków podatnika.
4. Kwoty pobranych zaliczek na podatek płatnik przekazuje w terminie do
20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na
rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego
właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli
płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia
działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.
5. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym
płatnik jest obowiązany przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika
wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby
bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną
deklarację, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się
odpowiednio.
6. Płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu,
przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca
zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika,
o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego
naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób
zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według
ustalonego wzoru.

Art. 42f. 1. W okresie, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2, za
płatnika, o którym mowa w art. 31 i art. 41, uznaje się przedsiębiorstwo w spadku.
2. W okresie, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2, na
przedsiębiorstwie w spadku ciążą również obowiązki określone w art. 42a.
3. Obowiązki przedsiębiorstwa w spadku wykonuje zarządca sukcesyjny,
a w przypadku jego braku – osoby, o których mowa w art. 14 ustawy o zarządzie
sukcesyjnym, dokonujące czynności, o których mowa w art. 13 tej ustawy.
4. W składanych deklaracjach i informacjach uwzględnia się kwoty dotyczące
wypłaconych należności oraz dokonanych świadczeń od początku roku
podatkowego, w tym należności i świadczenia wypłacone lub dokonane od otwarcia spadku.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się, w przypadku gdy zmarły przedsiębiorca
był wspólnikiem spółki cywilnej.
6. Za dzień zaprzestania działalności, o którym mowa w art. 38 ust. 1b oraz
art. 42g ust. 2, uważa się dzień, o którym mowa w art. 1a ust. 2 pkt 1 albo 2.
7. Urzędem skarbowym właściwym dla przedsiębiorstwa w spadku jest urząd
skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według
ostatniego miejsca zamieszkania zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania.

Art. 42g. 1. Płatnicy oraz podmioty, o których mowa w art. 42a, przesyłają
roczne obliczenie podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, oraz informacje,
o których mowa w art. 34 ust. 8, art. 35 ust. 10, art. 39 ust. 1 i 3, art. 42 ust. 2 pkt 1,
art. 42a ust. 1 oraz art. 42e ust. 6:
1) urzędowi skarbowemu – w terminie do końca stycznia roku następującego po
roku podatkowym;
2) podatnikowi – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym.
2. W przypadku zaprzestania prowadzenia działalności przed upływem
terminów, o których mowa w ust. 1, obowiązek przesłania rocznego obliczenia
podatku oraz informacji, o których mowa w ust. 1, jest wykonywany nie później
niż w dniu zaprzestania prowadzenia działalności.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 42