Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej

art. 1. więcej Art. 1. W celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie
neutralnego wykonywania zadań państwa ustanawia się służbę cywilną oraz określa
zasady dostępu do tej służby, zasady jej organizacji, funkcjonowania i rozwoju.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na
stanowiskach urzędniczych w:
1) Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,
2) urzędach ministrów i przewodniczących komitetów wchodzących w skład Rady
Ministrów oraz urzędach centralnych organów administracji rządowej,
3) urzędach wojewódzkich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy
terenowych organów administracji rządowej podległych ministrom lub
centralnym organom administracji rządowej,
3a) Krajowej Informacji Skarbowej i izbach administracji skarbowej;
4) komendach, inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych stanowiących
aparat pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży
wojewódzkich oraz kierowników powiatowych służb, inspekcji i straży, chyba
że odrębne ustawy stanowią inaczej,
4a) Centralnym Biurze Śledczym Policji,
4b) Biurze Spraw Wewnętrznych Policji,
4c) Biurze Spraw Wewnętrznych Straży Granicznej,
5) (uchylony)
6) Biurze Nasiennictwa Leśnego,
7) jednostkach budżetowych obsługujących państwowe fundusze celowe, których
dysponentami są organy administracji rządowej
– zwanych dalej „urzędami”.
2. Korpus służby cywilnej tworzą także powiatowi i graniczni lekarze
weterynarii oraz ich zastępcy.
3. Stanowiska urzędnicze w urzędach mogą zajmować także osoby
oddelegowane na podstawie odrębnych przepisów do wykonywania zadań poza
jednostką organizacyjną, w której są zatrudnione.
4. Prawa i obowiązki członków korpusu służby zagranicznej oraz zasady
organizacji i funkcjonowania tej służby określają przepisy o służbie zagranicznej.

art. 3. więcej Art. 3. W rozumieniu ustawy:
1) pracownik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie umowy
o pracę zgodnie z zasadami określonymi w ustawie;
2) urzędnik służby cywilnej oznacza osobę zatrudnioną na podstawie mianowania
zgodnie z zasadami określonymi w ustawie;
3) członek korpusu służby cywilnej oznacza osobę, o której mowa w pkt 1 i 2, oraz
osobę zatrudnioną na wyższym stanowisku w służbie cywilnej.

art. 4. więcej Art. 4. W służbie cywilnej może być zatrudniona osoba, która:
1) jest obywatelem polskim, z zastrzeżeniem art. 5;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
4) posiada kwalifikacje wymagane na dane stanowisko pracy;
5) cieszy się nieposzlakowaną opinią.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Dyrektor generalny urzędu, upowszechniając informacje o wolnych
stanowiskach pracy, wskazuje, za zgodą Szefa Służby Cywilnej, stanowiska, o które,
poza obywatelami polskimi, mogą ubiegać się obywatele Unii Europejskiej oraz
obywatele innych państw, którym na podstawie umów międzynarodowych lub
przepisów prawa wspólnotowego przysługuje prawo podjęcia zatrudnienia na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Osoba nieposiadająca obywatelstwa polskiego może zostać zatrudniona na
stanowisku pracy, na którym wykonywana praca nie polega na bezpośrednim lub
pośrednim udziale w wykonywaniu władzy publicznej i funkcji mających na celu
ochronę generalnych interesów państwa, jeżeli posiada znajomość języka polskiego
potwierdzoną dokumentem określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
dokumentów potwierdzających znajomość języka polskiego, kierując się charakterem
pracy wykonywanej przez członków korpusu służby cywilnej i potrzebą zapewnienia
odpowiedniego poziomu wykonywania przez nich zadań.

art. 6. więcej Art. 6. Każdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy
w służbie cywilnej, a nabór do służby cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny,
z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Limit mianowań urzędników w służbie cywilnej na dany rok
budżetowy i środki finansowe na wynagrodzenia oraz szkolenia członków korpusu
służby cywilnej określa ustawa budżetowa.
2. Rada Ministrów ustala corocznie trzyletni plan limitu mianowań urzędników
w służbie cywilnej i przedkłada go do wiadomości Sejmowi równocześnie
z projektem ustawy budżetowej.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych współdziała
z Szefem Służby Cywilnej w zakresie przygotowywania oraz wykonywania budżetu
państwa w części dotyczącej wynagrodzeń i szkoleń członków korpusu służby cywilnej.
2. Szef Służby Cywilnej przedstawia Radzie Ministrów stanowisko odnośnie do
projektu ustawy budżetowej, w części dotyczącej środków finansowych na
wynagrodzenia i szkolenia członków korpusu służby cywilnej.
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przedstawia Radzie
Ministrów stanowisko odnośnie do projektu ustawy budżetowej, w części dotyczącej
środków finansowych na wynagrodzenia członków korpusu służby cywilnej – biorąc
pod uwagę wskaźniki zatrudnienia osób niepełnosprawnych w poszczególnych urzędach.

art. 9. więcej Art. 9. 1. W sprawach dotyczących stosunku pracy w służbie cywilnej,
nieuregulowanych w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy.
2. Spory o roszczenia dotyczące stosunku pracy w służbie cywilnej
rozpatrywane są przez sądy pracy.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Szef Służby Cywilnej jest centralnym organem administracji
rządowej właściwym w sprawach służby cywilnej.
2. Szef Służby Cywilnej podlega bezpośrednio Prezesowi Rady Ministrów.
3. Szefa Służby Cywilnej powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów.
4. Przed przystąpieniem do wykonywania obowiązków Szef Służby Cywilnej
składa przed Prezesem Rady Ministrów następujące ślubowanie:
„Obejmując stanowisko Szefa Służby Cywilnej, uroczyście ślubuję
dochować wierności postanowieniom Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej, w szczególności strzec zawodowego, rzetelnego, bezstronnego
i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa w urzędach
administracji rządowej przez korpus służby cywilnej, a powierzone mi
obowiązki wypełniać sumiennie i bezstronnie.”.
Ślubowanie może być złożone z dodaniem słów „Tak mi dopomóż Bóg”.
5. Szef Służby Cywilnej niezwłocznie wyznacza, w uzgodnieniu z Prezesem
Rady Ministrów, zastępującą go osobę.
6. Osoba zastępująca Szefa Służby Cywilnej wykonuje zadania Szefa Służby
Cywilnej podczas jego nieobecności oraz w razie nieobsadzenia stanowiska Szefa
Służby Cywilnej – do czasu jego obsadzenia.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Szefem Służby Cywilnej może być osoba, która:
1) jest obywatelem polskim;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne
przestępstwo skarbowe;
4) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
5) zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej;
6) cieszy się nieposzlakowaną opinią;
7) nie była skazana prawomocnym wyrokiem orzekającym zakaz zajmowania
stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia
funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;
8) (uchylony)
9) nie jest członkiem partii politycznej.
2. Osoba zastępująca Szefa Służby Cywilnej, o której mowa w art. 10 ust. 5,
powinna spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–7 i 9.

art. 12. więcej Art. 12. (uchylony).

art. 13. więcej Art. 13. (uchylony).

art. 14. więcej Art. 14. Obsługę Szefa Służby Cywilnej zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Szef Służby Cywilnej realizuje zadania określone w ustawie,
w szczególności:
1) czuwa nad przestrzeganiem zasad służby cywilnej;
2) kieruje procesem zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej;
3) gromadzi informacje o korpusie służby cywilnej;
4) przygotowuje projekty aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej;
5) monitoruje i nadzoruje wykorzystanie środków, o których mowa w art. 7 ust. 1;
6) planuje, organizuje i nadzoruje szkolenia centralne w służbie cywilnej;
7) upowszechnia informacje o służbie cywilnej;
8) zapewnia warunki upowszechniania informacji o wolnych stanowiskach pracy;
9) prowadzi współpracę międzynarodową w sprawach dotyczących służby cywilnej.
2. Szef Służby Cywilnej przygotowuje i przedstawia Radzie Ministrów projekt
strategii zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej, która zawiera diagnozę
służby cywilnej, określenie celów strategicznych, systemu realizacji oraz ram finansowych.
3. Rada Ministrów przyjmuje, w drodze uchwały, strategię zarządzania zasobami
ludzkimi w służbie cywilnej.
4. Szef Służby Cywilnej może zwrócić się do Prezesa Rady Ministrów
z wnioskiem o przeprowadzenie kontroli w zakresie realizacji zadań wynikających
z ustawy.
5. Szef Służby Cywilnej przetwarza dane osobowe członków korpusu służby
cywilnej oraz zbiera, wykorzystuje i przetwarza inne informacje w celu realizacji
ustawowych zadań.
6. Szef Służby Cywilnej zbiera i przetwarza szczegółowe dane o stanie
zatrudnienia i wynagrodzeniach członków korpusu służby cywilnej.
7. Szef Służby Cywilnej przedstawia Prezesowi Rady Ministrów, do końca
marca każdego roku, sprawozdanie o stanie służby cywilnej i o realizacji zadań tej
służby za rok poprzedni. Prezes Rady Ministrów w terminie 3 miesięcy przyjmuje albo
odrzuca sprawozdanie.
8. Szef Służby Cywilnej może tworzyć zespoły jako organy opiniodawcze lub
doradcze w sprawach należących do zakresu działania Szefa Służby Cywilnej.
9. Szef Służby Cywilnej określi, w drodze zarządzenia, standardy zarządzania
zasobami ludzkimi w służbie cywilnej.
10. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, wytyczne w zakresie
przestrzegania zasad służby cywilnej oraz zasady etyki korpusu służby cywilnej.

art. 16. więcej Art. 16. 1. W ramach realizacji strategii zarządzania zasobami ludzkimi
w służbie cywilnej oraz w celu wdrożenia standardów, wytycznych i zasad, o których
mowa w art. 15 ust. 9 i 10, Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, na wniosek Szefa
Służby Cywilnej, dysponuje, w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r.
o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649 i 2020), środkami
z rezerwy budżetowej na modernizację służby cywilnej, utworzonej w ustawie budżetowej.
2. Szef Służby Cywilnej, w porozumieniu z Szefem Kancelarii Prezesa Rady
Ministrów, określi, w drodze zarządzenia, warunki przyznawania urzędom
administracji rządowej dofinansowania na realizację strategii zarządzania zasobami
ludzkimi w służbie cywilnej oraz w celu wdrożenia standardów, wytycznych i zasad,
o których mowa w art. 15 ust. 9 i 10.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Szef Służby Cywilnej realizuje zadania określone w ustawie przy
pomocy dyrektorów generalnych urzędów.
2. Szef Służby Cywilnej określi, w drodze zarządzenia, warunki i tryb
współdziałania z dyrektorami generalnymi urzędów w sprawach dotyczących
zapewnienia przez korpus służby cywilnej zawodowego, rzetelnego, bezstronnego
i politycznie neutralnego wykonywania zadań państwa oraz kierowania procesem
zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej.
3. Szef Służby Cywilnej może żądać od dyrektora generalnego urzędu
informacji, dokumentów i sprawozdań okresowych w zakresie zadań wynikających z ustawy.

art. 18. więcej Art. 18. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek Szefa
Służby Cywilnej, zleca wykonanie audytu wewnętrznego w zakresie zadań
wynikających z ustawy.

art. 19. więcej Art. 19. 1. Przy Prezesie Rady Ministrów działa Rada Służby Publicznej, zwana
dalej „Radą”.
2. Do zakresu działania Rady, jako organu opiniodawczo-doradczego, należy
w szczególności wyrażanie opinii w sprawach:
1) dotyczących służby cywilnej przedstawianych jej przez Prezesa Rady Ministrów
lub Szefa Służby Cywilnej oraz z własnej inicjatywy;
2) projektu programu zarządzania zasobami ludzkimi w służbie cywilnej;
3) projektu ustawy budżetowej w części dotyczącej służby cywilnej oraz
corocznego wykonania budżetu państwa w tym zakresie;
4) proponowanego wskaźnika wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze
budżetowej w zakresie służby cywilnej;
5) projektów aktów normatywnych dotyczących służby cywilnej;
6) planu szkoleń centralnych w służbie cywilnej;
7) etyki korpusu służby cywilnej;
8) projektu regulaminu określającego tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej
Służby Cywilnej;
9) sprawozdania Szefa Służby Cywilnej, o którym mowa w art. 15 ust. 7.
3. Rada ponadto:
1) ocenia przebieg postępowań kwalifikacyjnych w służbie cywilnej;
2) może wystąpić do Szefa Służby Cywilnej z wnioskiem o zajęcie stanowiska
w sprawach określonych przez Radę w zakresie stosowania zasad służby
cywilnej;
3) może wystąpić do Szefa Służby Cywilnej z wnioskiem o zajęcie stanowiska
w sprawie skargi skierowanej do Rady przez członka korpusu służby cywilnej
lub w sprawach uwag i wniosków przedstawicieli związków zawodowych
i stowarzyszeń urzędniczych działających w ramach administracji publicznej;
4) może skierować swojego przedstawiciela w celu obserwacji przebiegu
postępowania kwalifikacyjnego, na poziomie średniego szczebla zarządzania
w służbie cywilnej, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu
postępowania kwalifikacyjnego, może zwrócić się do Szefa Służby Cywilnej
o zarządzenie przeprowadzenia ponownego postępowania kwalifikacyjnego;
5) określa kierunki modernizacji służby cywilnej pod kątem zmieniających się
zadań, potrzeb i oczekiwań Prezesa Rady Ministrów;
6) we współpracy z KSAP upowszechnia najlepsze europejskie standardy, wzorce
i doświadczenia w zakresie funkcjonowania służby publicznej.
4. Przewodniczący Rady wchodzi w skład Rady Krajowej Szkoły Administracji
Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Rada liczy 7–9 członków.
2. Prezes Rady Ministrów powołuje członków Rady spośród osób
odpowiadających warunkom określonym w art. 4 pkt 1–3 i 5, których wiedza,
doświadczenie i autorytet dają rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady.
3. Prezes Rady Ministrów powołuje przewodniczącego i wiceprzewodniczącego
Rady spośród członków Rady.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Kadencja członków Rady trwa 4 lata.
2. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.
3. Członkowie Rady pełnią swoje funkcje społecznie.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Członkostwo w Radzie wygasa:
1) w razie śmierci członka Rady;
2) jeżeli członek Rady przestał spełniać którykolwiek z warunków określonych
w art. 4 pkt 1–3;
3) niewykonywania obowiązków członka Rady przez okres dłuższy, niż
12 miesięcy, jeśli przyczyną nie jest długotrwała choroba, stwierdzona
orzeczeniem lekarskim.
2. Prezes Rady Ministrów odwołuje członka Rady również w razie złożenia
przez niego rezygnacji.
3. W przypadku wygaśnięcia członkostwa w Radzie lub odwołania członka Rady
przed upływem kadencji, Prezes Rady Ministrów powołuje nowego członka Rady na
okres do końca tej kadencji.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Tryb pracy Rady określa regulamin uchwalany przez Radę.
2. Obsługę prac Rady zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów.

art. 24. więcej Art. 24. (uchylony).

art. 25. więcej Art. 25. 1. Stanowisko dyrektora generalnego urzędu tworzy się w Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów, w urzędzie ministra, urzędzie przewodniczącego komitetu
wchodzącego w skład Rady Ministrów, urzędzie centralnego organu
administracji rządowej oraz w urzędzie wojewódzkim.
2. Stanowiska dyrektora generalnego urzędu nie tworzy się w Komendzie
Głównej Policji, Komendzie Głównej Państwowej Straży Pożarnej oraz Komendzie
Głównej Straży Granicznej.
3. Dyrektor generalny urzędu podlega bezpośrednio kierownikowi urzędu.
4. Dyrektor generalny urzędu:
1) zapewnia funkcjonowanie i ciągłość pracy urzędu, warunki jego działania,
a także organizację pracy, w szczególności przez:
a) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad komórkami organizacyjnymi
urzędu w zakresie prawidłowego wykonywania przez nie zadań
określonych przez kierownika urzędu, z wyjątkiem komórek bezpośrednio
nadzorowanych przez niego na podstawie ustaw,
b) nadzorowanie organizacyjne przebiegu prac nad terminowym
przygotowaniem projektu budżetu i układu wykonawczego do budżetu
w części dotyczącej urzędu,
c) występowanie z wnioskiem do właściwego organu administracji rządowej
o nadanie regulaminu organizacyjnego urzędu,
d) ustalanie regulaminu organizacyjnego komórek organizacyjnych oraz
ustalanie regulaminu pracy,
e) gospodarowanie mieniem urzędu, w tym zlecanie usług i dokonywanie
zakupów dla urzędu oraz zapewnienie prowadzenia ewidencji majątku urzędu,
f) wykonywanie kompetencji kierownika zamawiającego w rozumieniu
ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych
(Dz. U. poz. 2019),
g) reprezentowanie Skarbu Państwa w zakresie i na zasadach określonych
w ustawie z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem
państwowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1302, 1309, 1571 i 1655),
h) sprawowanie nadzoru nad prowadzeniem kontroli i audytu wewnętrznego
w urzędzie,
i) (uchylona)
j) zapewnianie przestrzegania przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej,
k) zapewnianie przestrzegania zasad techniki prawodawczej;
2) dokonuje czynności z zakresu prawa pracy wobec osób zatrudnionych
w urzędzie oraz realizuje politykę personalną, w szczególności przez:
a) przygotowywanie programu zarządzania zasobami ludzkimi w urzędzie,
b) dokonywanie czynności wynikających z nawiązania i trwania stosunku
pracy z członkami korpusu służby cywilnej oraz czynności związanych
z ustaniem stosunku pracy,
c) organizowanie naboru na wolne stanowiska urzędnicze,
d) dysponowanie funduszem nagród, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej,
e) administrowanie środkami zakładowego funduszu świadczeń socjalnych w urzędzie;
3) wykonuje określone zadania kierownika urzędu, jeżeli odrębne przepisy tak stanowią;
4) wykonuje inne zadania z upoważnienia kierownika urzędu.
5. Dyrektor generalny urzędu do końca stycznia każdego roku składa Szefowi
Służby Cywilnej sprawozdanie z realizacji zadań wynikających z ustawy za rok
ubiegły.
6. Dyrektor generalny urzędu niezwłocznie wyznacza, w uzgodnieniu
z kierownikiem urzędu, zastępującą go osobę kierującą departamentem (komórką
równorzędną), a w urzędach wojewódzkich – wydziałem (komórką równorzędną).
O ustanowieniu zastępstwa dyrektor generalny urzędu niezwłocznie zawiadamia
Szefa Służby Cywilnej.
7. Osoba zastępująca dyrektora generalnego urzędu wykonuje zadania dyrektora
generalnego urzędu podczas jego nieobecności oraz w razie nieobsadzenia stanowiska
dyrektora generalnego urzędu, do czasu jego obsadzenia.
8. W przypadku nieobsadzenia stanowiska dyrektora generalnego urzędu
i niewyznaczenia osoby jego zastępującej, Szef Służby Cywilnej w porozumieniu
z kierownikiem urzędu wyznacza członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego
w tym urzędzie do zastępowania dyrektora generalnego urzędu, do czasu obsadzenia tego stanowiska.
9. Zadania przewidziane w ustawie dla dyrektora generalnego urzędu
w urzędach, w których nie tworzy się stanowiska dyrektora generalnego urzędu,
wykonują kierownicy tych urzędów.
10. Dyrektor generalny urzędu albo osoba zastępująca dyrektora generalnego
urzędu, w przypadku nieobsadzenia tego stanowiska, może wydawać zarządzenia
w celu realizacji zadań, o których mowa w ust. 4.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Dyrektor generalny urzędu organizuje nabór kandydatów do korpusu
służby cywilnej, z zastrzeżeniem przepisów rozdziału 4.
2. Nabór, o którym mowa w ust. 1, dotyczy także absolwentów Krajowej Szkoły
Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
3. Nabór kandydatów do korpusu służby cywilnej na stanowiska związane
z obronnością kraju odbywa się z uwzględnieniem pierwszeństwa w zatrudnieniu
przysługującego osobom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej, o których mowa w art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 330, 730 i 1726).

art. 27. więcej Art. 27. 1. Główny Lekarz Weterynarii organizuje nabór na stanowiska
granicznego lekarza weterynarii i jego zastępcy.
2. (uchylony)
3. Do naboru, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy
niniejszego rozdziału.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Dyrektor generalny urzędu, z zastrzeżeniem art. 39, ma obowiązek
upowszechniać informacje o wolnych stanowiskach pracy przez umieszczenie
ogłoszenia o naborze w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu,
w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu, zwanym dalej „Biuletynem urzędu”, oraz
w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, zwanym dalej
„Biuletynem Kancelarii”.
2. Ogłoszenie o naborze powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska pracy;
3) wymagania związane ze stanowiskiem pracy zgodnie z opisem danego
stanowiska, ze wskazaniem, które z nich są niezbędne, a które dodatkowe;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku pracy;
4a) informację o warunkach pracy na danym stanowisku pracy;
4b) informację, czy w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia
wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w urzędzie, w rozumieniu
przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób
niepełnosprawnych, wynosi co najmniej 6%;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów.
2a. Wymagania, o których mowa w ust. 2 pkt 3, określa się w sposób następujący:
1) wymagania niezbędne to wymagania konieczne do podjęcia pracy na danym
stanowisku pracy;
2) wymagania dodatkowe to pozostałe wymagania, pozwalające na optymalne
wykonywanie zadań na danym stanowisku pracy.
2b. Kandydat, który zamierza skorzystać z uprawnienia, o którym mowa
w art. 29a ust. 2, jest obowiązany do złożenia wraz z dokumentami kopii dokumentu
potwierdzającego niepełnosprawność.
3. Termin do składania dokumentów, określony w ogłoszeniu o naborze, nie
może być krótszy niż 10 dni, a dla ogłoszenia o naborze w celu zastępstwa
nieobecnego członka korpusu służby cywilnej – 5 dni od dnia opublikowania tego
ogłoszenia w Biuletynie Kancelarii.
4. Ogłoszenia o wolnych stanowiskach pracy zamieszcza się w Biuletynie
Kancelarii drogą elektroniczną za pomocą formularzy umieszczonych na jego stronach internetowych.
5. Umieszczenie ogłoszenia o naborze w Biuletynie Kancelarii jest bezpłatne.

art. 29. więcej Art. 29. Imiona i nazwiska kandydatów, którzy spełniają wymagania formalne,
oraz wynik naboru stanowią informację publiczną w zakresie objętym wymaganiami
określonymi w ogłoszeniu o naborze.

Art. 29a. 1. W toku naboru komisja, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5,
wyłania nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów, spełniających wymagania
niezbędne oraz w największym stopniu spełniających wymagania dodatkowe, których
przedstawia dyrektorowi generalnemu urzędu celem zatrudnienia wybranego kandydata.
2. Jeżeli w urzędzie wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych,
w rozumieniu przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu
osób niepełnosprawnych, w miesiącu poprzedzającym datę upublicznienia ogłoszenia
o naborze, jest niższy niż 6%, pierwszeństwo w zatrudnieniu przysługuje osobie
niepełnosprawnej, o ile znajduje się w gronie osób, o których mowa w ust. 1.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Sporządza się protokół z przeprowadzonego naboru.
2. Protokół zawiera:
1) określenie stanowiska pracy, na które był przeprowadzany nabór, liczbę
kandydatów oraz imiona, nazwiska i miejsca zamieszkania w rozumieniu
przepisów Kodeksu cywilnego nie więcej niż pięciu najlepszych kandydatów
wraz ze wskazaniem kandydatów niepełnosprawnych o ile do przeprowadzanego
naboru stosuje się przepis art. 29a ust. 2, przedstawianych dyrektorowi generalnemu;
2) liczbę nadesłanych ofert, w tym liczbę ofert niespełniających wymogów formalnych;
3) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
4) uzasadnienie dokonanego wyboru;
5) skład komisji przeprowadzającej nabór.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Dyrektor generalny urzędu niezwłocznie po przeprowadzonym
naborze upowszechnia informację o wyniku naboru przez umieszczenie jej w miejscu
powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu, w Biuletynie urzędu oraz w Biuletynie Kancelarii.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska pracy;
3) imię i nazwisko wybranego kandydata oraz jego miejsce zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

art. 32. więcej Art. 32. Członek komisji, o której mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, ma obowiązek
zachowania w tajemnicy, uzyskanych w trakcie naboru, informacji o kandydatach.

art. 33. więcej Art. 33. Jeżeli w ciągu 3 miesięcy od dnia nawiązania stosunku pracy z osobą
wyłonioną w drodze naboru istnieje konieczność ponownego obsadzenia tego samego
stanowiska pracy, dyrektor generalny urzędu może zatrudnić na tym samym
stanowisku inną osobę spośród kandydatów, o których mowa w art. 29a ust. 1. Przepis
art. 29a ust. 2 stosuje się odpowiednio.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Osoba zwolniona z zawodowej służby wojskowej, pełnionej na
stanowisku służbowym w Ministerstwie Obrony Narodowej lub terenowym organie
administracji rządowej podległym Ministrowi Obrony Narodowej, wskutek
wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, może zostać
zatrudniona w tej jednostce organizacyjnej na stanowisku pracy utworzonym
w miejsce zlikwidowanego stanowiska służbowego lub stanowisku równorzędnym.
2. Zatrudnienie, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie umowy o pracę
na czas nieokreślony lub na czas określony, zawieranej w dniu następującym po dniu
upływu okresu wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na
podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony.
2. Umowa o pracę na czas nieokreślony może być zawarta z osobą, która
otrzymała pozytywną ocenę, o której mowa w art. 37, albo była zatrudniona w służbie
cywilnej na podstawie umowy na czas nieokreślony lub na podstawie mianowania
zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 16 września 1982 r.
o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1915 oraz z 2019 r. poz.
1043 i 1820), a także osobą zatrudnianą w służbie cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.
3. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej
umowę o pracę zawiera się na czas określony wynoszący 12 miesięcy.
4. W razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, trwającej dłużej niż
3 miesiące, dyrektor generalny urzędu, na wniosek pracownika, może przedłużyć
okres trwania umowy, o której mowa w ust. 3, o czas tej nieobecności.
5. Przez osobę podejmującą po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej rozumie
się osobę, która nie była wcześniej zatrudniona w służbie cywilnej na czas
nieokreślony albo nie była zatrudniona na czas określony 12 miesięcy i nie otrzymała
pozytywnej oceny, o której mowa w art. 37, albo nie jest osobą zatrudnianą w służbie
cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.
6. Dyrektor generalny urzędu decyduje o zawarciu z pracownikiem umowy
o pracę na czas nieokreślony na podstawie pozytywnej oceny pracownika, o której
mowa w art. 37.
7. Ponowne zatrudnienie osoby, która otrzymała wcześniej mianowanie
w służbie cywilnej, dokonuje się na podstawie mianowania, z zachowaniem
dotychczasowego stopnia służbowego urzędnika służby cywilnej, z zastrzeżeniem
art. 70 pkt 1, art. 71 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 7 i art. 114 ust. 1 pkt 6.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Osoby podejmujące po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej
odbywają służbę przygotowawczą, z zastrzeżeniem ust. 6, 6a i 7.
2. Służba przygotowawcza ma na celu teoretyczne i praktyczne przygotowanie
pracownika podejmującego po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej do należytego
wykonywania obowiązków służbowych.
3. Kierując pracownika do odbycia służby przygotowawczej, dyrektor generalny
urzędu określa jej zakres i czas trwania na podstawie opinii osoby kierującej komórką
organizacyjną, w której pracownik jest zatrudniony. Opinia dotyczy poziomu
przygotowania pracownika do wykonywania obowiązków wynikających z opisu
zajmowanego stanowiska pracy.
4. Służba przygotowawcza trwa nie dłużej niż 4 miesiące i kończy się nie później
niż z upływem 8 miesięcy od podjęcia pracy przez pracownika.
5. Służba przygotowawcza kończy się egzaminem. Zakres, sposób
przeprowadzenia oraz warunki zaliczenia egzaminu określa dyrektor generalny urzędu.
6. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego są zwolnieni z odbywania służby
przygotowawczej.
6a. Osoby zatrudnionej na wyższym stanowisku w służbie cywilnej nie kieruje
się na służbę przygotowawczą.
7. Na umotywowany wniosek osoby kierującej komórką organizacyjną, w której
pracownik jest zatrudniony, dyrektor generalny urzędu może zwolnić z obowiązku
odbywania służby przygotowawczej pracownika, którego wiedza lub umiejętności
umożliwiają należyte wykonywanie obowiązków służbowych.
8. Zwolnienie z obowiązku odbywania służby przygotowawczej, o którym
mowa w ust. 7, nie wyłącza stosowania ust. 5.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, o której mowa
w art. 35 ust. 3, podlega pierwszej ocenie w służbie cywilnej.
2. Pierwszej ocenie w służbie cywilnej, na zasadach określonych w art. 38, może
podlegać osoba zatrudniona w celu zastępstwa nieobecnego członka korpusu służby cywilnej.
3. Pierwszej ocenie w służbie cywilnej nie podlega absolwent Krajowej Szkoły
Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha
Kaczyńskiego, który złożył wniosek o mianowanie w służbie cywilnej.

art. 38. więcej Art. 38. 1. Pierwsza ocena w służbie cywilnej jest dokonywana nie wcześniej niż
po upływie 8 miesięcy od nawiązania stosunku pracy i nie później niż miesiąc przed
upływem okresu, na który została zawarta umowa o pracę ocenianego.
2. Bezpośredni przełożony ocenianego w porozumieniu z kierującym komórką
organizacyjną, w której pracownik jest zatrudniony, dokonuje pierwszej oceny
w służbie cywilnej, biorąc pod uwagę:
1) postawę pracownika, jego zaangażowanie i postępy w pracy, relacje ze
współpracownikami oraz terminowość wykonywania zadań;
2) wynik egzaminu ze służby przygotowawczej;
3) sporządzone przez ocenianego pracownika sprawozdanie dotyczące zadań
realizowanych przez niego w trakcie przepracowanego okresu.
3. Po dokonaniu oceny kierujący komórką organizacyjną wnioskuje do dyrektora
generalnego urzędu w przypadku:
1) przyznania oceny pozytywnej – o zawarcie z ocenionym umowy o pracę na czas
nieokreślony albo
2) przyznania oceny negatywnej – o niezawieranie z ocenionym umowy o pracę na
czas nieokreślony albo o rozwiązanie umowy o pracę na czas określony.
4. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
warunki i sposób dokonywania pierwszej oceny w służbie cywilnej, w tym:
1) sposób i tryb dokonywania pierwszej oceny w służbie cywilnej,
2) wzór arkusza pierwszej oceny w służbie cywilnej,
3) zakres i wzór formularza sprawozdania dotyczącego zadań realizowanych przez
ocenianego pracownika w trakcie przepracowanego okresu,
4) warunki przyznawania oceny pozytywnej lub negatywnej
– kierując się potrzebą tworzenia profesjonalnego korpusu służby cywilnej oraz
zapewnienia obiektywizmu dokonywanych ocen.

art. 39. więcej Art. 39. Prezes Rady Ministrów, zgodnie z odrębnymi przepisami, wskazuje
absolwentom kolejnych roczników Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im.
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego pierwsze stanowiska pracy
przedstawione przez Szefa Służby Cywilnej.

art. 40. więcej Art. 40. O uzyskanie mianowania w służbie cywilnej może ubiegać się osoba, która:
1) jest pracownikiem służby cywilnej;
2) posiada co najmniej trzyletni staż pracy w służbie cywilnej lub uzyskała zgodę
dyrektora generalnego urzędu na przystąpienie do postępowania
kwalifikacyjnego przed upływem tego terminu, jednak nie wcześniej niż po
upływie dwóch lat od nawiązania stosunku pracy w służbie cywilnej;
3) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
4) zna co najmniej jeden język obcy spośród języków roboczych Unii Europejskiej
lub jeden z następujących języków obcych: arabski, białoruski, chiński,
islandzki, japoński, norweski, rosyjski, ukraiński;
5) jest żołnierzem rezerwy lub nie podlega powszechnemu obowiązkowi obrony.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Szef Służby Cywilnej określa i publikuje w Biuletynie Kancelarii
wzór zgłoszenia do postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej
ubiegających się o mianowanie oraz wzór wniosku o mianowanie dla absolwentów
Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Lecha Kaczyńskiego.
2. Szef Służby Cywilnej, w terminie 14 dni od opublikowania ustawy
budżetowej, podaje do publicznej wiadomości przez ogłoszenie w Biuletynie
Kancelarii maksymalną liczbę nowych mianowań w danym roku.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Pracownik służby cywilnej kieruje do Szefa Służby Cywilnej
zgłoszenie do postępowania kwalifikacyjnego. Zgłoszenie do postępowania
kwalifikacyjnego w danym roku kalendarzowym składa się w okresie od dnia
1 stycznia do dnia 31 maja.
2. Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego, którzy spełniają warunki określone
w art. 40 pkt 1 i 4, składają do Szefa Służby Cywilnej wniosek o mianowanie
w służbie cywilnej. Wnioski o mianowanie składa się w okresie od dnia 1 stycznia do
dnia 31 maja.
3. Dyrektor generalny właściwego urzędu potwierdza spełnianie przez
pracownika służby cywilnej składającego zgłoszenie lub wniosek, o którym mowa
w art. 41 ust. 1, warunków określonych w art. 4 pkt 1–3 i art. 40.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Krajowa Szkoła Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego, z zastrzeżeniem art. 42 ust. 2,
prowadzi postępowanie kwalifikacyjne dla pracowników służby cywilnej
ubiegających się o mianowanie.
2. W celu przeprowadzenia postępowania kwalifikacyjnego jest powoływany
zespół sprawdzający.
3. W toku postępowania kwalifikacyjnego przeprowadza się sprawdzian,
w trakcie którego w odrębnych częściach sprawdza się wiedzę i umiejętności
niezbędne do wypełniania zadań służby cywilnej.
4. Wyniki postępowania kwalifikacyjnego wyraża się w punktach.
5. Punkty przyznaje się osobno za każdą część sprawdzianu.
6. Warunkiem zakończenia sprawdzianu z wynikiem pozytywnym jest
uzyskanie w każdej części sprawdzianu co najmniej 1/3 maksymalnej możliwej do
uzyskania w tej części liczby punktów oraz uzyskanie w całym sprawdzianie
co najmniej 3/5 maksymalnej możliwej do uzyskania w całym sprawdzianie liczby punktów.
7. Zsumowane wyniki, o których mowa w ust. 6, podlegają uszeregowaniu
w porządku malejącym i są publikowane w Biuletynie Kancelarii.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Szef Służby Cywilnej sprawuje nadzór nad zgodnym z przepisami
prawa przebiegiem postępowania kwalifikacyjnego.
2. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu postępowania
kwalifikacyjnego Szef Służby Cywilnej nakazuje usunięcie naruszenia prawa.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Osoba przystępująca do postępowania kwalifikacyjnego wnosi za nie
opłatę w wysokości nie wyższej niż 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę
przewidzianego w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
2. Opłata, o której mowa w ust. 1, stanowi przychód Krajowej Szkoły
Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.

art. 46. więcej Art. 46. Posiadanie przez absolwenta Krajowej Szkoły Administracji Publicznej
im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego wiedzy, umiejętności
i predyspozycji kierowniczych niezbędnych do wypełniania zadań służby cywilnej
sprawdzane jest w toku kształcenia w tej szkole i potwierdzane dyplomem jej ukończenia.

art. 47. więcej Art. 47. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej, ustalając:
1) zakres tematyczny postępowania kwalifikacyjnego,
2) organizację i sposób prowadzenia postępowania kwalifikacyjnego oraz
szczegółowe zasady przyznawania punktów, o których mowa w art. 43 ust. 5,
3) minimalne liczby punktów, o których mowa w art. 43 ust. 6,
4) rodzaje dokumentów potwierdzających spełnianie warunku określonego
w art. 40 pkt 4,
5) wysokość i sposób wnoszenia opłaty, o której mowa w art. 45
– biorąc pod uwagę konieczność sprawdzenia w postępowaniu kwalifikacyjnym
wiedzy i umiejętności wymaganych od urzędnika służby cywilnej.

art. 48. więcej Art. 48. 1. Mianowań dokonuje się w ramach limitu, o którym mowa w art. 7 ust. 1.
2. Szef Służby Cywilnej dokonuje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
mianowania pracownika służby cywilnej, który ukończył w danym roku postępowanie
kwalifikacyjne z wynikiem pozytywnym i z miejscem uprawniającym do mianowania
lub ukończył Krajową Szkołę Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
3. Osiągnięcie miejsca uprawniającego do mianowania oznacza uzyskanie
w postępowaniu kwalifikacyjnym wyniku pozytywnego z sumą punktów pozwalającą
na mianowanie wszystkich osób, które uzyskały tę sumę punktów bez konieczności
przekroczenia limitu, o którym mowa w art. 7 ust. 1. Ustalenie miejsca
uprawniającego do mianowania następuje po uwzględnieniu liczby mianowań
absolwentów Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
4. Z dniem mianowania dotychczasowy stosunek pracy przekształca się
w stosunek pracy na podstawie mianowania.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Akt mianowania urzędnika służby cywilnej zawiera imię i nazwisko
urzędnika oraz datę mianowania.
2. Akt mianowania sporządza się na piśmie.

art. 50. więcej Art. 50. 1. Urzędnik służby cywilnej składa uroczyste ślubowanie o następującej treści:
„Ślubuję służyć Państwu Polskiemu, przestrzegać Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej, sumiennie i bezstronnie wykonywać obowiązki
urzędnika służby cywilnej zgodnie z najlepszą wiedzą i wolą”.
2. Do treści ślubowania, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej może
dodać słowa „Tak mi dopomóż Bóg”.
3. Złożenie ślubowania urzędnik służby cywilnej potwierdza podpisem.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Dyrektor generalny urzędu przyznaje urzędnikowi służby cywilnej,
w terminie siedmiu dni od dnia mianowania, najniższy stopień służbowy
przysługujący od dnia mianowania.
2. Przyznanie stopnia służbowego następuje w formie pisemnej.
3. (uchylony)

art. 52. więcej Art. 52. Wyższymi stanowiskami w służbie cywilnej są stanowiska:
1) dyrektora generalnego urzędu;
2) kierującego departamentem lub komórką równorzędną w Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów, urzędzie ministra, urzędzie obsługującym przewodniczącego
komitetu wchodzącego w skład Rady Ministrów, urzędzie centralnego organu
administracji rządowej oraz kierującego wydziałem lub komórką równorzędną
w urzędzie wojewódzkim, a także zastępcy tych osób;
3) wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy;
3a) powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy;
3b) wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych
i jego zastępcy;
4) kierującego komórką organizacyjną w Biurze Nasiennictwa Leśnego, a także
zastępcy tej osoby;
5) dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, dyrektora izby administracji
skarbowej, naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celno-
-skarbowego, a także zastępcy tych osób.

art. 53. więcej Art. 53. 1. Wyższe stanowisko w służbie cywilnej może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem orzekającym zakaz zajmowania
stanowisk kierowniczych w urzędach organów władzy publicznej lub pełnienia
funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi;
3) posiada kompetencje kierownicze;
4) (uchylony)
5) (uchylony)
6) spełnia wymagania określone w opisie stanowiska pracy oraz w przepisach odrębnych.
2. Stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 5, mogą zajmować osoby, które
spełniają wymagania określone w odrębnych przepisach.

Art. 53a. 1. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 1, powołuje
i odwołuje właściwy minister, kierownik urzędu centralnego, Szef Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów lub wojewoda.
2. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 2, powołuje i odwołuje
dyrektor generalny urzędu.
3. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3, powołuje i odwołuje
Główny Lekarz Weterynarii, w porozumieniu z właściwym wojewodą.
3a. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3a, powołuje i odwołuje
wojewódzki lekarz weterynarii.
3b. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 3b, powołuje i odwołuje
wojewoda:
1) za zgodą Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów
Rolno-Spożywczych – w przypadku wojewódzkiego inspektora jakości
handlowej artykułów rolno-spożywczych;
2) na wniosek wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-
-spożywczych – w przypadku zastępcy wojewódzkiego inspektora jakości
handlowej artykułów rolno-spożywczych.
4. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 4, powołuje i odwołuje
dyrektor Biura Nasiennictwa Leśnego.
4a. Osoby na stanowiska, o których mowa w art. 52 pkt 5, powołuje i odwołuje
się według odrębnych przepisów.
5. Powołanie na stanowiska, o których mowa w ust. 1–4a, jest równoznaczne
z nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania, w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, 1043 i 1495).
6. Urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej
powołanemu na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 2–5, dyrektor generalny
urzędu, w którym jest on zatrudniony, udziela urlopu bezpłatnego na czas powołania.
7. Urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej
powołanemu na stanowisko, o którym mowa w art. 52 pkt 1, w urzędzie, w którym
jest on dotychczas zatrudniony, urlopu bezpłatnego udziela kierownik tego urzędu.
8. Dyrektorowi generalnemu powołanemu na stanowisko, o którym mowa
w art. 52 pkt 1–4 urlopu bezpłatnego udziela kierownik urzędu, w którym jest on
dotychczas zatrudniony.
9. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu wyznacza
urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej stanowisko pracy
zgodne z jego kwalifikacjami i umiejętnościami zawodowymi.

art. 54. więcej Art. 54. 1. (uchylony)
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. (uchylony)
6. (uchylony)

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. (uchylony).

art. 57. więcej Art. 57. (uchylony).

art. 58. więcej Art. 58. (uchylony).

art. 59. więcej Art. 59. (uchylony).

art. 60. więcej Art. 60. (uchylony).

art. 61. więcej Art. 61. (uchylony).

art. 62. więcej Art. 62. 1. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebami urzędu, dyrektor generalny
urzędu może w każdym czasie przenieść urzędnika służby cywilnej na inne
stanowisko w tym samym urzędzie w tej samej lub w innej miejscowości,
uwzględniając jego przygotowanie zawodowe.
1a. Przeniesienia urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym
urzędzie do innej miejscowości nie można dokonać bez zgody urzędnika służby cywilnej – kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem dziecka w wieku
do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia, w przypadku gdy
stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub rodzinne urzędnika.
1b. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu na inne stanowisko w tym
samym urzędzie do innej miejscowości przysługują świadczenia, o których mowa
w art. 95 ust. 2 i 3, z zachowaniem określonych tam warunków.
1c. Przeniesienia urzędnika służby cywilnej na inne stanowisko w tym samym
urzędzie do innej miejscowości znacznie oddalonej od dotychczasowego miejsca
pracy urzędnika bez jego pisemnej zgody można dokonać nie częściej niż raz na dwa lata.
1d. Koszty świadczeń związanych z przeniesieniami urzędników służby
cywilnej przenoszonych w tym samym urzędzie do innej miejscowości, o których
mowa w ust. 1b, finansowane są ze środków będących w dyspozycji dyrektora
generalnego urzędu.
2. Urzędnik, o którym mowa w ust. 1, zachowuje prawo do dotychczasowego
wynagrodzenia, jeżeli jest ono wyższe od przysługującego na nowym stanowisku,
przez okres trzech miesięcy następujących po miesiącu, w którym został przeniesiony
na nowe stanowisko. Wysokość dodatku służby cywilnej pozostaje bez zmiany.

art. 63. więcej Art. 63. 1. Jeżeli przemawia za tym interes służby cywilnej, Szef Służby
Cywilnej może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w tej samej miejscowości.
2. Szef Służby Cywilnej, jeżeli przemawia za tym szczególny interes służby
cywilnej, może przenieść urzędnika służby cywilnej do innego urzędu w innej
miejscowości na okres nie dłuższy niż 2 lata. Przeniesienie takie może nastąpić
najwyżej dwa razy w czasie trwania stosunku pracy urzędnika służby cywilnej.
3. Niedopuszczalne jest przeniesienie, o którym mowa w ust. 2, bez zgody
urzędnika służby cywilnej – kobiety w ciąży lub osoby będącej jedynym opiekunem
dziecka w wieku do lat piętnastu. Nie można także dokonać takiego przeniesienia
w przypadku, gdy stoją temu na przeszkodzie szczególnie ważne względy osobiste lub
rodzinne urzędnika.

art. 64. więcej Art. 64. 1. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby
cywilnej do innego urzędu, także w innej miejscowości, na jego wniosek lub za jego
zgodą, może nastąpić w każdym czasie.
2. Przeniesienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje dyrektor generalny urzędu,
w którym urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej ma być
zatrudniony, w porozumieniu z dyrektorem generalnym urzędu, w którym dotychczas
jest zatrudniony.

art. 65. więcej Art. 65. Przeniesienie urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby
cywilnej poza korpus służby cywilnej następuje na podstawie odrębnych przepisów.

art. 66. więcej Art. 66. W razie likwidacji urzędu, w którym urzędnik służby cywilnej
wykonuje pracę, lub reorganizacji tego urzędu w sposób uniemożliwiający dalsze
zatrudnienie urzędnika służby cywilnej Szef Służby Cywilnej przenosi go do innego
urzędu w tej samej lub innej miejscowości oraz zobowiązuje dyrektora generalnego
tego urzędu do wyznaczenia urzędnikowi służby cywilnej stanowiska, uwzględniając
jego przygotowanie zawodowe.

art. 67. więcej Art. 67. 1. Od decyzji określonej w art. 63 i 66 urzędnikowi służby cywilnej
przysługuje odwołanie do Prezesa Rady Ministrów w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
2. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby
cywilnej tymczasowo aresztowanego ulega z mocy prawa zawieszeniu. W okresie
zawieszenia urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej otrzymuje
połowę wynagrodzenia przysługującego mu do dnia tymczasowego aresztowania.
2. W przypadku umorzenia postępowania karnego albo wydania wyroku
uniewinniającego urzędnikowi służby cywilnej oraz pracownikowi służby cywilnej
należy wypłacić pozostałą część wynagrodzenia miesięcznego; nie dotyczy to
warunkowego umorzenia postępowania karnego.
3. Okres zawieszenia stosunku pracy wskutek tymczasowego aresztowania
wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze
urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Dyrektor generalny urzędu może zawiesić urzędnika służby cywilnej
oraz pracownika służby cywilnej w pełnieniu obowiązków, jeżeli zostało wszczęte
przeciwko niemu postępowanie dyscyplinarne lub karne.
2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia
postępowania dyscyplinarnego lub karnego, nie dłużej jednak niż trzy miesiące.
3. W okresie zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, urzędnik służby cywilnej
oraz pracownik służby cywilnej zachowuje prawo do wynagrodzenia oraz innych
uprawnień i świadczeń przysługujących w służbie cywilnej.
4. Okres zawieszenia wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą
uprawnienia pracownicze urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej.

art. 70. więcej Art. 70. Stosunek pracy urzędnika służby cywilnej wygasa w razie:
1) odmowy złożenia ślubowania;
2) utraty obywatelstwa państwa należącego do Unii Europejskiej lub innego
państwa, którego obywatelom na podstawie umów międzynarodowych lub
przepisów prawa wspólnotowego przysługuje prawo do podjęcia zatrudnienia na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) prawomocnego orzeczenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby cywilnej;
4) prawomocnego skazania za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) prawomocnego orzeczenia utraty praw publicznych lub zakazu wykonywania
zawodu urzędnika w służbie cywilnej;
6) upływu trzech miesięcy nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania;
7) odmowy wykonania decyzji w sprawie przeniesienia, o którym mowa w art. 62
i 63, lub niepodjęcia pracy w urzędzie, do którego urzędnik został przeniesiony
w trybie art. 66.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej
następuje, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie:
1) dwukrotnej, następującej po sobie, negatywnej oceny, o której mowa w art. 81 ust. 1;
2) stwierdzenia przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych trwałej
niezdolności do pracy uniemożliwiającej wykonywanie obowiązków urzędnika służby cywilnej; w celu zbadania stanu zdrowia urzędnika tego można skierować do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu lub na jego prośbę;
3) utraty nieposzlakowanej opinii;
4) likwidacji urzędu, jeżeli nie jest możliwe przeniesienie, o którym mowa w art. 66.
2. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej może nastąpić,
z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, w razie:
1) (uchylony)
2) odmowy poddania się badaniu przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych.
3. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez
wypowiedzenia może nastąpić w razie jego nieobecności w pracy z powodu choroby
trwającej dłużej niż rok.
4. W razie niezdolności do pracy z powodu choroby, o której mowa w ust. 3,
urzędnik służby cywilnej zachowuje prawo do świadczeń pieniężnych przez okres
przewidziany w przepisach o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
5. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej z przyczyn
określonych w ust. 1–3 nie może naruszać przepisów dotyczących szczególnej
ochrony pracowników w zakresie wypowiedzenia i rozwiązania stosunku pracy.
6. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej może nastąpić
także w drodze porozumienia stron lub za trzymiesięcznym wypowiedzeniem na
skutek rezygnacji urzędnika służby cywilnej.
7. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez
wypowiedzenia z winy urzędnika może nastąpić w razie:
1) ciężkiego naruszenia przez urzędnika podstawowych obowiązków członka
korpusu służby cywilnej, jeżeli wina urzędnika jest oczywista;
2) popełnienia przez urzędnika w czasie trwania stosunku pracy przestępstwa, które
uniemożliwia dalsze zatrudnienie, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało
stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
3) zawinionej przez urzędnika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania
pracy na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie jest możliwe wyznaczenie
urzędnikowi stanowiska uwzględniającego jego przygotowanie zawodowe.
8. Rozwiązanie stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej bez
wypowiedzenia z winy urzędnika nie może nastąpić po upływie miesiąca od dnia
uzyskania wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie stosunku pracy.

art. 72. więcej Art. 72. W okresie wypowiedzenia urzędnik służby cywilnej oraz pracownik
służby cywilnej może być zwolniony z pełnienia obowiązków, z zachowaniem prawa
do wynagrodzenia.

art. 73. więcej Art. 73. 1. W razie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem służby cywilnej
z przyczyn określonych w art. 71 ust. 1 pkt 4, w okresie między ustaniem zatrudnienia
w likwidowanym urzędzie a podjęciem pracy lub działalności gospodarczej
urzędnikowi temu przysługuje świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa,
przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, obliczane jak ekwiwalent pieniężny za urlop
wypoczynkowy. Świadczenie to nie przysługuje urzędnikowi, który nabył prawo do emerytury.
2. W razie gdy w okresie, o którym mowa w ust. 1, były urzędnik służby
cywilnej pobiera zasiłek chorobowy albo macierzyński, wysokość świadczenia
pieniężnego ulega odpowiedniemu obniżeniu.
3. Okres pobierania świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, wlicza
się do okresów pracy wymaganych do nabycia lub zachowania uprawnień
pracowniczych oraz do okresów zatrudnienia w rozumieniu przepisów o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – na takich warunkach, na jakich
wlicza się okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych, określonych w przepisach
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Od świadczenia pieniężnego urząd
odprowadza składkę na ubezpieczenia społeczne na zasadach przewidzianych dla
wynagrodzenia wypłacanego w czasie trwania stosunku pracy.

art. 74. więcej Art. 74. Dyrektor generalny urzędu rozwiązuje stosunek pracy lub stwierdza
wygaśnięcie stosunku pracy urzędnika służby cywilnej oraz pracownika służby cywilnej.

art. 75. więcej Art. 75. W razie przeniesienia urzędnika służby cywilnej oraz pracownika
służby cywilnej do innego urzędu jego akta osobowe wraz z pozostałą dokumentacją
w sprawach związanych ze stosunkiem pracy przekazuje się do urzędu, w którym
urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej ma być zatrudniony.

art. 76. więcej Art. 76. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany w szczególności:
1) przestrzegać Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i innych przepisów prawa;
2) chronić interesy państwa oraz prawa człowieka i obywatela;
3) racjonalnie gospodarować środkami publicznymi;
4) rzetelnie i bezstronnie, sprawnie i terminowo wykonywać powierzone zadania;
5) dochowywać tajemnicy ustawowo chronionej;
6) rozwijać wiedzę zawodową;
7) godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią.
2. Dyrektor generalny urzędu jest obowiązany zapewnić członkowi korpusu
służby cywilnej właściwe warunki do wykonywania obowiązków określonych w ustawie.

art. 77. więcej Art. 77. 1. Członek korpusu służby cywilnej jest obowiązany wykonywać
polecenia służbowe przełożonych.
2. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej jest przekonany, że polecenie jest
niezgodne z prawem albo zawiera znamiona pomyłki, jest on obowiązany na piśmie
poinformować o tym przełożonego. W razie pisemnego potwierdzenia polecenia jest
obowiązany je wykonać.
3. Członek korpusu służby cywilnej nie wykonuje polecenia, jeżeli prowadziłoby
to do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia, o czym niezwłocznie informuje
dyrektora generalnego urzędu.

art. 78. więcej Art. 78. 1. Członek korpusu służby cywilnej przy wykonywaniu obowiązków
służbowych nie może kierować się interesem jednostkowym lub grupowym.
2. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno publicznie manifestować
poglądów politycznych.
3. Członkowi korpusu służby cywilnej nie wolno uczestniczyć w strajku lub akcji
protestacyjnej zakłócającej normalne funkcjonowanie urzędu.
4. Członek korpusu służby cywilnej nie może łączyć zatrudnienia w służbie
cywilnej z mandatem radnego.
5. Urzędnik służby cywilnej nie ma prawa tworzenia partii politycznych ani
uczestniczenia w nich.
6. Członek korpusu służby cywilnej zajmujący wyższe stanowisko w służbie
cywilnej nie może pełnić funkcji w związkach zawodowych.
7. Przepis ust. 5 ma zastosowanie do osoby zajmującej wyższe stanowisko
w służbie cywilnej.

art. 79. więcej Art. 79. W urzędzie nie może powstać stosunek podległości służbowej między
małżonkami oraz osobami pozostającymi ze sobą w stosunku pokrewieństwa do
drugiego stopnia włącznie lub powinowactwa pierwszego stopnia oraz w stosunku
przysposobienia, opieki lub kurateli.

art. 80. więcej Art. 80. 1. Członek korpusu służby cywilnej nie może podejmować
dodatkowego zatrudnienia bez pisemnej zgody dyrektora generalnego urzędu ani
wykonywać czynności lub zajęć sprzecznych z obowiązkami wynikającymi z ustawy
lub podważających zaufanie do służby cywilnej.
2. Urzędnik służby cywilnej nie może podejmować zajęć zarobkowych bez
pisemnej zgody dyrektora generalnego urzędu.
3. Przepis ust. 2 ma zastosowanie do osób zajmujących wyższe stanowiska
w służbie cywilnej.
4. Dyrektorowi generalnemu urzędu pisemnej zgody na podjęcie zajęcia
zarobkowego udziela Szef Służby Cywilnej. Dyrektor generalny urzędu, wnioskując
do Szefa Służby Cywilnej o udzielenie zgody, załącza pisemną opinię kierownika urzędu.

art. 81. więcej Art. 81. 1. Urzędnik służby cywilnej oraz pracownik służby cywilnej
zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony podlega ocenie
okresowej dokonywanej przez bezpośredniego przełożonego.
2. (uchylony)
3. Ocena okresowa dotyczy wykonywania obowiązków wynikających z opisu
zajmowanego stanowiska pracy. Ocenę okresową sporządza się na piśmie
i niezwłocznie zapoznaje z nią ocenionego.
4. Ocenę okresową sporządza się co 24 miesiące.
5. Ocena okresowa zawiera wnioski dotyczące indywidualnego programu
rozwoju zawodowego.
6. Ocena okresowa jest sporządzana w razie zmiany stanowiska pracy, wiążącej
się z istotną zmianą zakresu obowiązków, jeżeli od dnia sporządzenia ostatniej oceny okresowej upłynęło więcej niż 6 miesięcy. W przypadku osób ocenianych po raz pierwszy, ocenę sporządza się, jeżeli okres podlegający ocenie jest dłuższy niż 6 miesięcy.
7. W razie usprawiedliwionej nieobecności ocenianego w pracy, trwającej dłużej
niż miesiąc, termin, o którym mowa w ust. 4, ulega przedłużeniu o czas tej nieobecności.
8. Oceniający może zmienić termin oceny, o którym mowa w ust. 4, w przypadku:
1) zmiany na stanowisku oceniającego w trakcie okresu, w którym oceniany podlega ocenie,
2) przewidywanej, dłuższej, usprawiedliwionej nieobecności w pracy ocenianego,
która może uniemożliwić przeprowadzenie oceny,
3) przewidywanej, dłuższej, usprawiedliwionej nieobecności w pracy oceniającego,
która może utrudnić przeprowadzenie oceny,
4) złożenia przez ocenianego wniosku o zmianę terminu przeprowadzenia oceny
– jeżeli od dnia sporządzenia ostatniej oceny okresowej upłynęło więcej niż
6 miesięcy, a w przypadku osób ocenianych po raz pierwszy, jeżeli okres podlegający
ocenie jest dłuższy niż 6 miesięcy.
9. W razie uzyskania negatywnej oceny okresowej oceniany podlega ponownej
ocenie po upływie 6 miesięcy od dnia zapoznania się z oceną.

art. 82. więcej Art. 82. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki
i sposób przeprowadzania ocen okresowych, w tym kryteria, wzór arkusza, skalę ocen
i tryb sporządzanej przez bezpośredniego przełożonego oceny okresowej, kierując się
potrzebą stałego doskonalenia jakości wykonywania obowiązków przez ocenianego
oraz zapewnienia obiektywizmu dokonywanych ocen okresowych.

art. 83. więcej Art. 83. 1. Od oceny okresowej służy, w terminie 7 dni od dnia zapoznania się
z oceną, sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu.
2. (uchylony)
3. Sprzeciw rozpatruje się w terminie 14 dni od dnia wniesienia.
4. W razie uwzględnienia sprzeciwu ocenę okresową zmienia się albo sporządza
po raz drugi. Od oceny okresowej sporządzonej po raz drugi przysługuje sprzeciw na
zasadach określonych w ust. 1 i 3.
5. W razie nierozpatrzenia sprzeciwu w terminie albo nieuwzględnienia
sprzeciwu od oceny okresowej, oceniany może, w terminie 14 dni od dnia doręczenia
decyzji albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 3, odwołać się do sądu pracy.

art. 84. więcej Art. 84. 1. Stanowiska pracy w korpusie służby cywilnej podlegają opisowi
i wartościowaniu.
2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, zasady dokonywania
opisów i wartościowania stanowisk pracy.

art. 85. więcej Art. 85. 1. Wynagrodzenie pracownika służby cywilnej składa się
z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy
oraz dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej.
2. Wynagrodzenie urzędnika służby cywilnej składa się z wynagrodzenia
zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy, dodatku za
wieloletnią pracę w służbie cywilnej oraz dodatku służby cywilnej z tytułu
posiadanego stopnia służbowego.
3. Wynagrodzenie osoby zajmującej wyższe stanowisko w służbie cywilnej
składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego
stanowiska pracy, dodatku funkcyjnego oraz dodatku za wieloletnią pracę w służbie cywilnej.

art. 86. więcej Art. 86. 1. Ustanawia się dziewięć stopni służbowych urzędników służby cywilnej.
2. Stopniom służbowym są przyporządkowane stawki dodatku służby cywilnej
z tytułu posiadanego stopnia służbowego.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Wynagrodzenie zasadnicze przewidziane dla zajmowanego
stanowiska pracy, dodatek służby cywilnej z tytułu posiadanego stopnia służbowego
oraz dodatek funkcyjny ustala się z zastosowaniem mnożników kwoty bazowej, której
wysokość ustaloną według odrębnych zasad określa ustawa budżetowa.
2. (uchylony)
3. (uchylony)

art. 88. więcej Art. 88. Członek korpusu służby cywilnej może otrzymać dodatek zadaniowy za
wykonywanie dodatkowych, powierzonych mu przez pracodawcę zadań na okres
wykonywania tych zadań, ze środków przeznaczonych na wynagrodzenia.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Urzędnik służby cywilnej może otrzymać kolejny stopień służbowy
po uzyskaniu pozytywnej oceny, o której mowa w art. 81, jeżeli zawiera ona
umotywowany wniosek bezpośredniego przełożonego o przyznanie urzędnikowi
służby cywilnej kolejnego stopnia służbowego.
2. Urzędnik służby cywilnej, który od otrzymania ostatniego stopnia służbowego
uzyskał dwie kolejne następujące po sobie pozytywne oceny okresowe na jednym
z dwóch najwyższych poziomów przewidzianych w skali ocen, otrzymuje kolejny
stopień służbowy w terminie 30 dni od dnia zapoznania urzędnika służby cywilnej
z oceną okresową.

art. 90. więcej Art. 90. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej przysługuje dodatek za
wieloletnią pracę w służbie cywilnej w wysokości wynoszącej po pięciu latach pracy
5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1% za każdy
dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.
2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę w służbie
cywilnej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne
udowodnione okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do
okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów
zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej
Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa
w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji
o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych
dokumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 430, 399, 447, 534 i 1571).

art. 91. więcej Art. 91. 1. Za wieloletnią pracę członek korpusu służby cywilnej otrzymuje
nagrodę jubileuszową w wysokości:
1) po 20 latach pracy – 75% wynagrodzenia miesięcznego;
2) po 25 latach pracy – 100% wynagrodzenia miesięcznego;
3) po 30 latach pracy – 150% wynagrodzenia miesięcznego;
4) po 35 latach pracy – 200% wynagrodzenia miesięcznego;
5) po 40 latach pracy – 300% wynagrodzenia miesięcznego;
6) po 45 latach pracy – 400% wynagrodzenia miesięcznego.
2. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie
zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy
odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą
uprawnienia pracownicze.
3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów
zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej
Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa
w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji
o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów.

art. 92. więcej Art. 92. Członkom korpusu służby cywilnej przysługuje dodatkowe
wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

art. 93. więcej Art. 93. 1. Członkom korpusu służby cywilnej za szczególne osiągnięcia
w pracy zawodowej można przyznać nagrodę ze specjalnie utworzonego w tym celu
funduszu nagród w służbie cywilnej.
2. Fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, w wysokości 3% planowanych
wynagrodzeń osobowych pozostaje w dyspozycji dyrektorów generalnych urzędów
i może być przez nich podwyższany w ramach posiadanych środków na
wynagrodzenia.

art. 94. więcej Art. 94. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej, którego stosunek pracy ustał
w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy lub emeryturę,
przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia,
a jeżeli członek korpusu służby cywilnej przepracował co najmniej 20 lat w służbie
cywilnej, jednorazowa odprawa przysługuje w wysokości sześciomiesięcznego wynagrodzenia.
2. Do okresu pracy, o którym mowa w ust. 1, wlicza się wszystkie poprzednie
zakończone okresy zatrudnienia oraz inne udowodnione okresy, jeżeli z mocy
odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą
uprawnienia pracownicze.
3. Do okresów pracy, o których mowa w ust. 2, nie wlicza się okresów
zatrudnienia w partii komunistycznej (Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej
Zjednoczonej Partii Robotniczej), jak również w organach bezpieczeństwa państwa
w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji
o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów.
4. Odprawę, o której mowa w ust. 1, oblicza się jak ekwiwalent pieniężny za
urlop wypoczynkowy.

art. 95. więcej Art. 95. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej delegowanemu służbowo do
zajęć poza siedzibą urzędu, w którym wykonuje pracę, przysługują należności na
zasadach określonych w przepisach w sprawie zasad ustalania oraz wysokości
należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej, wydanych na
podstawie Kodeksu pracy.
2. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu do innego urzędu w innej
miejscowości na podstawie art. 63 ust. 2 przysługuje mieszkanie udostępnione przez
urząd, do którego urzędnik służby cywilnej został przeniesiony, albo miesięczne
świadczenie na pokrycie kosztów najmu lokalu mieszkalnego, wypłacane w okresie
przeniesienia, jeżeli:
1) urzędnik służby cywilnej albo jego współmałżonek nie posiadają mieszkania lub
budynku mieszkalnego w miejscowości, do której następuje przeniesienie;
2) przeniesienie następuje do miejscowości znacznie oddalonej od
dotychczasowego miejsca zamieszkania urzędnika.
3. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu do innego urzędu w innej
miejscowości przysługuje także:
1) jednorazowe świadczenie z tytułu przeniesienia w wysokości trzymiesięcznego
wynagrodzenia;
2) zwrot kosztów przejazdu urzędnika i członków jego rodziny, związanego
z przeniesieniem, a także zwrot kosztów przewozu mienia;
3) urlop z tytułu przeniesienia w łącznym wymiarze 4 dni.
4. Świadczenia, o których mowa w ust. 2 i 3, są pokrywane ze środków rezerwy
budżetowej na funkcjonowanie służby cywilnej.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) odległość między dotychczasowym miejscem zamieszkania urzędnika służby
cywilnej a miejscowością, do której jest przenoszony, warunkującą
udostępnienie mieszkania albo zwrot kosztów najmu lokalu mieszkalnego,
ustaloną z uwzględnieniem możliwości komunikacyjnych w zakresie dojazdu do pracy;
2) powierzchnię mieszkania udostępnianego urzędnikowi służby cywilnej albo
sposób ustalania maksymalnej wysokości zwrotu kosztów najmu lokalu
mieszkalnego, z uwzględnieniem sytuacji rodzinnej urzędnika służby cywilnej
oraz mając na względzie przeciętne ceny wynajmu mieszkań w miejscowości, do
której następuje przeniesienie, oraz wymóg racjonalnego gospodarowania
środkami budżetowymi;
3) maksymalną wysokość zwrotu kosztów przejazdu i przewozu mienia,
związanych z przeniesieniem, oraz sposób ustalania wysokości świadczeń,
o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2, biorąc pod uwagę konieczność
zrekompensowania kosztów związanych z przeniesieniem do innej miejscowości;
4) tryb przyznawania oraz wypłaty świadczeń, o których mowa w ust. 2 i 3.

art. 96. więcej Art. 96. 1. W razie wygaśnięcia stosunku pracy urzędnika służby cywilnej
z powodu tymczasowego aresztowania,
dyrektor generalny urzędu, w którym urzędnik ten wykonywał pracę, jest
obowiązany ponownie zatrudnić go, uwzględniając jego przygotowanie zawodowe,
jeżeli postępowanie karne zostało umorzone lub gdy zapadł wyrok uniewinniający,
a urzędnik zgłosił swój powrót do pracy w ciągu siedmiu dni od uprawomocnienia się orzeczenia.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli postępowanie karne umorzono z powodu
przedawnienia albo amnestii, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania.
3. W razie odmowy ponownego zatrudnienia w służbie cywilnej, przysługuje
odwołanie do sądu pracy.

art. 97. więcej Art. 97. 1. Czas pracy członków korpusu służby cywilnej nie może przekraczać
ośmiu godzin na dobę i średnio 40 godzin tygodniowo w przyjętym okresie
rozliczeniowym nie dłuższym niż osiem tygodni.
2. W przypadkach uzasadnionych rodzajem pracy i jej organizacją mogą być
stosowane rozkłady czasu pracy, w których jest dopuszczalne przedłużenie czasu
pracy do 12 godzin na dobę. W rozkładach tych czas pracy nie może jednak
przekraczać średnio 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym nie
dłuższym niż 12 tygodni.
3. Rozkład czasu pracy w tygodniu oraz jego wymiar w poszczególnych dniach
tygodnia ustala dyrektor generalny urzędu według zasad określonych, w drodze
rozporządzenia, przez Prezesa Rady Ministrów. Dni tygodnia niebędących dniami
pracy w urzędzie nie wlicza się do urlopu wypoczynkowego.
4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Prezes Rady Ministrów
powinien brać pod uwagę potrzebę zapewnienia sprawnej pracy urzędu, w tym obsługi
interesantów oraz zróżnicowany charakter zadań wykonywanych przez członków
korpusu służby cywilnej.
5. Jeżeli wymagają tego potrzeby urzędu, członek korpusu służby cywilnej na
polecenie przełożonego wykonuje pracę w godzinach nadliczbowych, w tym
w wyjątkowych przypadkach także w nocy oraz w niedziele i święta.
6. Pracownikowi służby cywilnej za pracę wykonywaną na polecenie
przełożonego w godzinach nadliczbowych przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze.
7. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w godzinach nadliczbowych
wykonywaną w porze nocnej przysługuje czas wolny w tym samym wymiarze.
8. Urzędnikowi służby cywilnej za pracę w niedzielę przysługuje dzień wolny od
pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę w święto przysługuje inny dzień wolny.
9. Na wniosek członka korpusu służby cywilnej czas wolny, o którym mowa
w ust. 6 i 7, oraz dzień wolny, o którym mowa w ust. 8, może być udzielony w okresie
bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu.
10. Przepisów ust. 2 i 5 nie stosuje się do kobiet w ciąży oraz – bez ich zgody –
do członków korpusu służby cywilnej sprawujących pieczę nad osobami
wymagającymi stałej opieki lub opiekujących się dziećmi w wieku do lat ośmiu.

art. 98. więcej Art. 98. 1. Członkowi korpusu służby cywilnej przysługują świadczenia
emerytalne i rentowe na zasadach określonych w przepisach o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
2. W razie rozwiązania z pracownikiem służby cywilnej stosunku pracy
z powodu likwidacji urzędu, pracownikowi temu przysługuje emerytura, jeżeli
mężczyzna ukończył 60 lat, a kobieta – 55 lat oraz jeżeli ma wymagany okres
zatrudnienia.
3. Przepis ust. 2 stosuje się do osób urodzonych przed 1 stycznia 1949 r.

art. 99. więcej Art. 99. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz stanowisk urzędniczych, z podziałem na grupy stanowisk,
2) kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy na
stanowiskach urzędniczych, w zakresie nieuregulowanym w przepisach szczególnych,
3) mnożniki do ustalenia wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej,
4) stopnie służbowe urzędników służby cywilnej i mnożnik dodatku służby
cywilnej dla każdego stopnia służbowego,
4a) mnożniki do ustalania dodatku funkcyjnego, o którym mowa w art. 85 ust. 3,
5) warunki przyznawania i wypłacania dodatku, o którym mowa w art. 90 ust. 1,
6) warunki ustalania prawa do nagrody jubileuszowej i jej wypłacania
– kierując się charakterem pracy wykonywanej przez członków korpusu służby
cywilnej i potrzebą zapewnienia odpowiedniego poziomu wykonywania przez nich zadań.

art. 100. więcej Art. 100. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze zarządzenia, sposób
uwzględniania wyników wartościowania stanowisk pracy przy ustalaniu
wynagrodzenia zasadniczego członków korpusu służby cywilnej w urzędach.

art. 101. więcej Art. 101. Prezes Rady Ministrów, mając na względzie szczególny charakter
wykonywanych zadań i warunki ich wykonywania, może określać, w drodze
rozporządzenia:
1) uprawnienia szczególne w zakresie płac i innych świadczeń przysługujących
niektórym kategoriom członków korpusu służby cywilnej oraz zasady
przyznawania tych świadczeń i ich wysokość,
2) inne dodatki do wynagrodzenia niż przewidziane w ustawie
– jeżeli te świadczenia i dodatki były przewidziane w przepisach obowiązujących
w dniu wejścia w życie ustawy.

art. 102. więcej Art. 102. W rozporządzeniu, o którym mowa w art. 101, Prezes Rady Ministrów
może określić także inne świadczenia i dodatki oraz warunki i tryb ich przyznawania,
kierując się potrzebą zwiększenia efektywności wykonywanych zadań przez członków
korpusu służby cywilnej.

art. 103. więcej Art. 103. Członkom korpusu służby cywilnej zatrudnionym na stanowiskach
wymagających kwalifikacji pedagogicznych przysługują uprawnienia określone w art.
91a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2019
r. poz. 2215), a okres zatrudnienia na tych stanowiskach wlicza się do okresu
zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia nauczyciela określone w tej ustawie.

art. 104. więcej Art. 104. Na zasadach określonych w odrębnych przepisach członkowie korpusu
służby cywilnej korzystają z ochrony przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.

art. 105. więcej Art. 105. 1. Urzędnikowi służby cywilnej przysługuje corocznie dodatkowy
urlop wypoczynkowy w wymiarze wynoszącym po 5 latach zatrudnienia w służbie
cywilnej 1 dzień. Urlop ten wzrasta z każdym rokiem pracy o 1 dzień aż do osiągnięcia 12 dni.
2. Do okresu zatrudnienia uprawniającego do dodatkowego urlopu
wypoczynkowego wlicza się okres zatrudnienia w administracji publicznej.

art. 106. więcej Art. 106. 1. Członek korpusu służby cywilnej uczestniczy w szkoleniach
w służbie cywilnej.
2. Szkolenia w służbie cywilnej obejmują:
1) szkolenia centralne – planowane, organizowane i nadzorowane przez Szefa
Służby Cywilnej;
2) szkolenia powszechne – planowane, organizowane i nadzorowane przez
dyrektora generalnego urzędu;
3) szkolenia w ramach indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka
korpusu służby cywilnej – planowane, organizowane i nadzorowane przez
dyrektora generalnego urzędu w porozumieniu z zatrudnionym w danym
urzędzie członkiem korpusu służby cywilnej;
4) szkolenia specjalistyczne – planowane, organizowane i nadzorowane przez
dyrektora generalnego urzędu, obejmujące tematykę związaną z zadaniami urzędu.

art. 107. więcej Art. 107. 1. Szef Służby Cywilnej ustala corocznie plan szkoleń centralnych
w służbie cywilnej.
2. Plan szkoleń centralnych zawiera w szczególności:
1) priorytety szkoleniowe wobec członków korpusu służby cywilnej;
2) rodzaje szkoleń mających szczególne znaczenie w danym roku;
3) inne zalecenia i informacje dla osób organizujących i nadzorujących szkolenia
w służbie cywilnej.
3. Przy ustalaniu programów szkoleń Szef Służby Cywilnej współdziała
w szczególności z Krajową Szkołą Administracji Publicznej im. Prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.

art. 108. więcej Art. 108. 1. Bezpośredni przełożony ustala, odrębnie dla każdego członka
korpusu służby cywilnej, z wyjątkiem osób zajmujących wyższe stanowiska w służbie
cywilnej, indywidualny program rozwoju zawodowego, stanowiący podstawę do
kierowania członka korpusu służby cywilnej na szkolenia, biorąc pod uwagę
w szczególności:
1) wnioski zawarte w ocenie okresowej członka korpusu służby cywilnej;
2) planowaną ścieżkę awansu stanowiskowego i finansowego członka korpusu
służby cywilnej;
3) plany i możliwości rozwoju zawodowego członka korpusu służby cywilnej;
4) potrzeby i możliwości urzędu w zakresie zatrudnienia.
2. Program, o którym mowa w ust. 1, jest akceptowany przez osobę kierującą
komórką organizacyjną i zatwierdzany przez dyrektora generalnego urzędu.
3. Prezes Rady Ministrów może określić, w drodze zarządzenia, szczegółowy
sposób ustalania indywidualnego programu rozwoju zawodowego członka korpusu
służby cywilnej.

art. 109. więcej Art. 109. 1. Uczestnictwo członka korpusu służby cywilnej w szkoleniach
przewidzianych dla służby cywilnej jest traktowane na równi z wykonywaniem przez
niego obowiązków służbowych.
2. Członek korpusu służby cywilnej nie ponosi opłat z tytułu uczestnictwa
w szkoleniach przewidzianych dla służby cywilnej.
3. W wyjątkowych przypadkach dyrektor generalny urzędu może wyrazić zgodę
na pokrycie przez urząd, w całości lub w części, kosztów uczestnictwa członka
korpusu służby cywilnej w szkoleniach i zajęciach innych niż przewidziane dla służby cywilnej.

art. 110. więcej Art. 110. 1. Dyrektor generalny urzędu może skierować członka korpusu służby
cywilnej mającego wykształcenie prawnicze na aplikację legislacyjną. Wzajemne
prawa i obowiązki urzędu i członka korpusu służby cywilnej związane ze
skierowaniem na aplikację legislacyjną określa umowa zawarta między dyrektorem
generalnym urzędu a członkiem korpusu służby cywilnej.
2. Aplikacja legislacyjna kończy się egzaminem.
3. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
zasady i tryb organizowania i odbywania aplikacji, uwzględniając w szczególności:
dziedziny prawa będące podstawą opracowania programu aplikacji legislacyjnej,
warunki i tryb przyjmowania na aplikację, także osób niebędących członkami korpusu
służby cywilnej, wysokość opłat za udział w aplikacji i tryb ich uiszczania, obowiązki
aplikantów i ich patronów, szczegółowe zasady, warunki oraz etapy dopuszczania do
egzaminu kończącego aplikację oraz przeprowadzania go, skład komisji
egzaminacyjnej oraz wzór zaświadczenia stwierdzającego zdanie egzaminu.

art. 111. więcej Art. 111. Koszty szkoleń w służbie cywilnej są pokrywane ze środków:
1) wyodrębnionych w budżetach poszczególnych urzędów dla finansowania
szkoleń powszechnych, szkoleń w ramach indywidualnego programu rozwoju
zawodowego urzędnika służby cywilnej oraz szkoleń specjalistycznych;
2) rezerwy budżetowej przeznaczonej na szkolenia członków korpusu służby
cywilnej dla finansowania szkoleń centralnych.

art. 112. więcej Art. 112. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki organizowania i prowadzenia szkoleń w służbie cywilnej
obejmujące w szczególności:
1) kryteria, jakie muszą spełniać podmioty, którym powierza się prowadzenie szkoleń,
2) sposób i warunki oceny prowadzonych szkoleń
– kierując się potrzebą zapewnienia skutecznego procesu szkolenia i rozwoju
w służbie cywilnej.

art. 113. więcej Art. 113. 1. Członek korpusu służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za
naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej.
2. Postępowanie dyscyplinarne nie może być wszczęte po upływie trzech
miesięcy od dnia powzięcia przez dyrektora generalnego urzędu wiadomości
o naruszeniu obowiązków członka korpusu służby cywilnej ani po upływie dwóch lat
od popełnienia tego czynu.
3. Jeżeli członek korpusu służby cywilnej z powodu nieobecności w pracy nie
ma możliwości złożenia wyjaśnień, bieg trzymiesięcznego terminu nie rozpoczyna się,
a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy.
4. Jeżeli czyn członka korpusu służby cywilnej zawiera znamiona przestępstwa,
przedawnienie następuje nie wcześniej niż przedawnienie przewidziane w przepisach
Kodeksu karnego.
5. Karalność przewinienia dyscyplinarnego ustaje, jeżeli od czasu jego
popełnienia upłynęły 4 lata.

art. 114. więcej Art. 114. 1. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec urzędników służby
cywilnej są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) pozbawienie możliwości awansowania przez okres dwóch lat na wyższy stopień
służbowy;
4) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25% – przez okres nie
dłuższy niż sześć miesięcy;
5) obniżenie stopnia służbowego służby cywilnej;
6) wydalenie ze służby cywilnej.
2. Karami dyscyplinarnymi stosowanymi wobec osób zajmujących wyższe
stanowiska w służbie cywilnej oraz pracowników służby cywilnej są:
1) upomnienie;
2) nagana;
3) obniżenie wynagrodzenia zasadniczego, nie więcej niż o 25% – przez okres nie
dłuższy niż sześć miesięcy;
4) wydalenie z pracy w urzędzie.
3. Prawomocne orzeczenie kary wymienionej w ust. 2 pkt 4 powoduje
wygaśnięcie stosunku pracy.
4. Prawomocne orzeczenie kar wymienionych w ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2
pkt 4 powoduje zakaz ubiegania się o zatrudnienie w korpusie służby cywilnej przez
okres pięciu lat.

art. 115. więcej Art. 115. 1. Za mniejszej wagi naruszenie obowiązków członka korpusu służby
cywilnej dyrektor generalny urzędu może ukarać członka korpusu służby cywilnej
upomnieniem na piśmie. Ukaranie może być poprzedzone postępowaniem mającym
na celu wyjaśnienie okoliczności sprawy.
2. Członek korpusu służby cywilnej może w ciągu siedmiu dni od wymierzenia
mu kary upomnienia wnieść sprzeciw do dyrektora generalnego urzędu.
3. W razie wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w ust. 2, dyrektor generalny
urzędu niezwłocznie przekazuje sprawę rzecznikowi dyscyplinarnemu. Przekazanie
sprawy rzecznikowi wszczyna postępowanie wyjaśniające.

art. 116. więcej Art. 116. 1. Sprawy dyscyplinarne członków korpusu służby cywilnej
rozpoznają komisje dyscyplinarne:
1) w I instancji – komisja dyscyplinarna;
2) w II instancji – Wyższa Komisja Dyscyplinarna Służby Cywilnej, zwana dalej
„Wyższą Komisją Dyscyplinarną”.
2. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących stanowiska dyrektorów generalnych
urzędu rozpoznaje w I i II instancji Wyższa Komisja Dyscyplinarna.
3. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących stanowiska wojewódzkich lekarzy
weterynarii i ich zastępców rozpatruje w I instancji komisja dyscyplinarna działająca
w urzędzie obsługującym Głównego Lekarza Weterynarii.
4. Sprawy dyscyplinarne osób zajmujących stanowiska powiatowych lekarzy
weterynarii i ich zastępców rozpatruje w I instancji komisja dyscyplinarna działająca
w urzędzie obsługującym właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii.
5. Sprawy dyscyplinarne dotyczące osób zajmujących stanowiska
wojewódzkich inspektorów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych i ich zastępców rozpatruje w I instancji komisja dyscyplinarna działająca w urzędzie
obsługującym Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów
Rolno-Spożywczych.

art. 117. więcej Art. 117. 1. Komisję dyscyplinarną urzędu powołuje dyrektor generalny urzędu
spośród członków korpusu służby cywilnej zatrudnionych w urzędzie.
2. Dyrektorzy generalni urzędów mogą w drodze porozumienia powołać
wspólną komisję dyscyplinarną dla kierowanych przez nich urzędów.
3. O powołaniu komisji dyscyplinarnej zawiadamia się niezwłocznie Szefa
Służby Cywilnej.
4. Komisję dyscyplinarną, w liczbie co najmniej 10 członków, powołuje się na okres 4 lat.
5. Komisja dyscyplinarna powołuje ze swojego grona przewodniczącego komisji
i jego 2 zastępców.
6. Tryb pracy komisji dyscyplinarnej określa regulamin uchwalony przez
komisję dyscyplinarną i zatwierdzony przez dyrektora generalnego urzędu.

art. 118. więcej Art. 118. 1. Wyższą Komisję Dyscyplinarną powołuje Prezes Rady Ministrów.
2. W skład Wyższej Komisji Dyscyplinarnej wchodzi 15 członków
powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów na okres 6 lat, w tym 12 członków
powoływanych na wniosek Szefa Służby Cywilnej spośród urzędników służby
cywilnej oraz 3 członków powoływanych na wniosek dyrektora generalnego służby
zagranicznej spośród członków personelu
dyplomatyczno-konsularnego. Członkowie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej
pełnią swoje funkcje do czasu powołania ich następców.
3. Wyższa Komisja Dyscyplinarna powołuje ze swojego grona
przewodniczącego Wyższej Komisji Dyscyplinarnej i jego zastępców.
4. Tryb pracy Wyższej Komisji Dyscyplinarnej określa regulamin uchwalany
przez Komisję.
5. Obsługę prac Wyższej Komisji Dyscyplinarnej zapewnia Kancelaria Prezesa
Rady Ministrów.

art. 119. więcej Art. 119. Wykonywanie zadań w komisji dyscyplinarnej przez jej członków jest
traktowane na równi z wykonywaniem obowiązków pracowniczych.

art. 120. więcej Art. 120. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
wynagrodzenie członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej, komisji dyscyplinarnych
oraz rzeczników dyscyplinarnych i ich zastępców, przyjmując minimalne
wynagrodzenie przewidziane w przepisach o minimalnym wynagrodzeniu za pracę za
podstawę ustalania wysokości wynagrodzenia przewodniczącego, zastępców
przewodniczącego i pozostałych członków tych komisji oraz rzeczników
dyscyplinarnych i ich zastępców.

art. 121. więcej Art. 121. Wyższa Komisja Dyscyplinarna rozpatruje odwołania od orzeczeń
komisji dyscyplinarnych.

art. 122. więcej Art. 122. Członkowie komisji dyscyplinarnych są niezawiśli w zakresie
orzecznictwa dyscyplinarnego oraz nie są związani rozstrzygnięciami innych organów
stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocnego wyroku sądu.

art. 123. więcej Art. 123. 1. Komisje dyscyplinarne orzekają w składzie:
1) w I instancji:
a) trzech członków, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary
określonej w art. 114 ust. 1 pkt 1–5 oraz ust. 2 pkt 1–3,
b) pięciu członków, w tym przewodniczący składu posiadający wykształcenie
prawnicze, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o zastosowanie kary
określonej w art. 114 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2 pkt 4;
2) w II instancji pięciu członków, z których co najmniej dwóch powinno posiadać
wykształcenie prawnicze, gdy rozpatrywana jest sprawa, co do której orzeczono
karę określoną w art. 114 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2 pkt 4.
2. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej wyznacza skład orzekający i termin rozprawy.
3. W przypadku rozpatrywania spraw dyscyplinarnych, o których mowa
w art. 116 ust. 2, do składu orzekającego w II instancji wyznacza się członków
komisji, którzy nie brali udziału w rozpoznawaniu sprawy w I instancji.

art. 124. więcej Art. 124. 1. Rzecznika dyscyplinarnego urzędu powołuje dyrektor generalny
urzędu spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.
2. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw dyscyplinarnych osób zajmujących
stanowiska dyrektorów generalnych urzędów powołuje Szef Służby Cywilnej, spośród
członków korpusu służby cywilnej.
3. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw dyscyplinarnych osób zajmujących
stanowiska wojewódzkich lekarzy weterynarii i ich zastępców powołuje Główny
Lekarz Weterynarii, spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.
3a. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw dyscyplinarnych osób zajmujących
stanowiska powiatowych lekarzy weterynarii i ich zastępców powołuje wojewódzki
lekarz weterynarii, spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.
3b. Rzecznika dyscyplinarnego do spraw dyscyplinarnych dotyczących osób
zajmujących stanowiska wojewódzkich inspektorów jakości handlowej artykułów
rolno-spożywczych i ich zastępców powołuje Główny Inspektor Jakości Handlowej
Artykułów Rolno-Spożywczych, spośród podległych mu członków korpusu służby cywilnej.
4. W uzasadnionych przypadkach można powołać zastępcę rzecznika
dyscyplinarnego. Przepisy ust. 1–3 i 5 oraz art. 125 stosuje się odpowiednio.
5. W przypadku powołania komisji dyscyplinarnej w trybie określonym
w art. 117 ust. 2, porozumienie może przewidywać powołanie wspólnego rzecznika
dyscyplinarnego.

art. 125. więcej Art. 125. 1. Rzecznik dyscyplinarny wszczyna postępowanie wyjaśniające na
polecenie osób, o których mowa w art. 124 ust. 1–3, i informuje je o dokonanych
ustaleniach. O wszczęciu postępowania rzecznik zawiadamia osobę, której ono dotyczy.
2. Rzecznik dyscyplinarny postanawia o przekazaniu komisji dyscyplinarnej
wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego albo, za zgodą osób, o których
mowa w art. 124 ust. 1–3, o umorzeniu postępowania wyjaśniającego.
3. Do wykonywania zadań przez rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępcę
stosuje się przepisy art. 119.

art. 126. więcej Art. 126. 1. Komisja dyscyplinarna wszczyna postępowanie dyscyplinarne
z dniem zgłoszenia wniosku rzecznika dyscyplinarnego o wszczęcie postępowania.
2. Obwiniony ma prawo korzystania z pomocy wybranego przez siebie obrońcy,
z zastrzeżeniem przepisów o ochronie tajemnicy ustawowo chronionej. W przypadku
gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł o orzeczenie kary wydalenia ze służby cywilnej
albo kary wydalenia z pracy w urzędzie, a obwiniony nie ma obrońcy z wyboru, przewodniczący składu orzekającego wyznacza obrońcę spośród członków korpusu służby cywilnej.
3. Komisja dyscyplinarna wydaje orzeczenie po przeprowadzeniu rozprawy,
w toku której wysłuchuje rzecznika dyscyplinarnego i obwinionego oraz jego
obrońcy, jeżeli został ustanowiony, a także po rozpatrzeniu innych dowodów
mających znaczenie w sprawie.
4. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo obwinionego lub jego obrońcy nie
wstrzymuje rozpoznania sprawy.
5. Rozprawa jest jawna. W uzasadnionych przypadkach skład orzekający może
wyłączyć jawność rozprawy, jednakże ogłoszenie orzeczenia jest jawne.
6. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem doręcza się stronom w terminie siedmiu dni
od dnia ogłoszenia orzeczenia.
7. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej strony mogą odwołać się, za
pośrednictwem komisji dyscyplinarnej I instancji, do Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Komisja dyscyplinarna
I instancji przekazuje odwołanie wraz z aktami sprawy Wyższej Komisji
Dyscyplinarnej w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania.

art. 127. więcej Art. 127. 1. W postępowaniu przed Wyższą Komisją Dyscyplinarną stosuje się
odpowiednio przepisy art. 126 ust. 1–6.
2. Od orzeczeń Wyższej Komisji Dyscyplinarnej stronom oraz Szefowi Służby
Cywilnej przysługuje odwołanie do sądu apelacyjnego – sądu pracy i ubezpieczeń
społecznych właściwego ze względu na miejsce zamieszkania obwinionego.
Odwołanie wnosi się za pośrednictwem Wyższej Komisji Dyscyplinarnej.
3. Do rozpoznania odwołania stosuje się przepisy Kodeksu postępowania
cywilnego o apelacji. Od orzeczenia sądu apelacyjnego kasacja nie przysługuje.

art. 128. więcej Art. 128. 1. Odpis prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej o ukaraniu
dołącza się do akt osobowych członka korpusu służby cywilnej.
2. Dyrektor generalny urzędu wykonuje kary, o których mowa w art. 114 ust. 1
pkt 3–5 oraz ust. 2 pkt 3, z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

art. 129. więcej Art. 129. 1. Kary dyscyplinarne określone w art. 114 ust. 1 pkt 1–5 oraz ust. 2
pkt 1–3 ulegają zatarciu, a odpis orzeczenia dołączony do akt osobowych podlega zniszczeniu po upływie trzech lat od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia
o ukaraniu. Na wniosek ukaranego zatarcie może nastąpić po upływie dwóch lat.
2. Jeżeli w okresie przed zatarciem kary dyscyplinarnej członek korpusu służby
cywilnej będzie ponownie ukarany dyscyplinarnie, termin trzech lat, o którym mowa
w ust. 1, liczy się od dnia doręczenia prawomocnego orzeczenia o ponownym ukaraniu.
3. W przypadku kary dyscyplinarnej określonej w art. 114 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 2
pkt 4 zatarcie kary oraz zniszczenie odpisu orzeczenia następuje po upływie 3 lat od
dnia upływu okresu, o którym mowa w art. 114 ust. 4.
4. Kara upomnienia na piśmie, o której mowa w art. 115 ust. 1, ulega zatarciu po
upływie roku od dnia uprawomocnienia.

art. 130. więcej Art. 130. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób
prowadzenia postępowania wyjaśniającego i dyscyplinarnego, w tym:
1) warunki powoływania i odwoływania członka komisji dyscyplinarnej, rzecznika
dyscyplinarnego i jego zastępcy,
2) sposób dokonywania zmian w składzie komisji dyscyplinarnej,
3) zakres czynności rzecznika dyscyplinarnego i jego zastępcy, służących
wyjaśnieniu sprawy,
4) organizację i funkcjonowanie komisji dyscyplinarnych oraz tryb prowadzenia
postępowania dyscyplinarnego,
5) warunki i sposób ustalania należności przysługujących członkom komisji
dyscyplinarnych, rzecznikom dyscyplinarnym i ich zastępcom, świadkom,
obrońcom i biegłym
– kierując się potrzebą rzetelnego i sprawnego prowadzenia tych postępowań.

art. 131. więcej Art. 131. 1. Koszty obrońcy z wyboru ponosi obwiniony.
2. Koszty biegłych powołanych przez komisję dyscyplinarną i koszty zleconych
przez nią ekspertyz ponosi urząd, przy którym działa komisja dyscyplinarna.
3. W przypadku komisji dyscyplinarnych powołanych w trybie określonym
w art. 117 ust. 2, koszty, o których mowa w ust. 2, ponosi urząd, w którym w dniu
wszczęcia postępowania dyscyplinarnego był zatrudniony obwiniony, o ile
porozumienie, o którym mowa w art. 117 ust. 2, nie stanowi inaczej.

art. 132. więcej Art. 132. W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm.) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Rady Ministrów, wicemarszałka Sejmu, wicemarszałka Senatu, wiceprezesa Rady Ministrów, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli, Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, ministra, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prezesa Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, wiceprezesa Trybunału Konstytucyjnego, wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, Szefa Kancelarii Sejmu, Szefa Kancelarii Senatu, zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu, zastępcy Szefa Kancelarii Senatu, Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Szefa Służby Cywilnej, Głównego Inspektora Pracy, zastępcy Głównego Inspektora Pracy, Kierownika Krajowego Biura Wyborczego,”.

art. 133. więcej Art. 133. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674, z późn. zm.) w art. 32 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Nauczycielom mianowanym i dyplomowanym zatrudnionym na stanowiskach, na których wymagane są kwalifikacje pedagogiczne, w urzędach organów administracji rządowej i kuratoriach oświaty przysługuje wynagrodzenie i inne świadczenia, określone dla członków korpusu służby cywilnej w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505).”.

art. 134. więcej Art. 134. W ustawie z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 2 zdanie końcowe otrzymuje brzmienie:
„wobec których nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505).”;
2) art. 3a otrzymuje brzmienie:
„Art. 3a. Na stanowisko urzędnika państwowego zatrudnionego w urzędach wymienionych w art. 1 ust. 1 może zostać przeniesiony w drodze porozumienia pracodawców członek korpusu służby cywilnej w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.”.

art. 135. więcej Art. 135. W ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, Nr 115, poz. 793 i Nr 176, poz. 1238) w art. 3:
1) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„ 5. Agencją kieruje dyrektor powoływany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje dyrektora Agencji. ” ;
2) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5j w brzmieniu:
„ 5a. Stanowisko dyrektora Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
5b. Informację o naborze na stanowisko dyrektora Agencji, ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5c. Termin, o którym mowa w ust. 5b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5d. Nabór na stanowisko dyrektora Agencji przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 5f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 5g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 5h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
5i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynach Informacji Publicznej, o których mowa w ust. 5b. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
5j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 136. więcej Art. 136. W ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.13)) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 18 otrzymuje brzmienie:
„Art. 18. 1. Centralnym organem administracji rządowej w sprawach państwowego zasobu archiwalnego jest Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych. 2. Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych powołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. 3. Prezes Rady Ministrów odwołuje Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. 4. Zastępców Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, na wniosek Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego odwołuje, na wniosek Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, jego zastępców. 5. Nadzór nad Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych sprawuje minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.”;
2) po art. 18 dodaje się art. 18a-18e w brzmieniu:
„Art. 18a. 1. Stanowisko Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych może zajmować osoba, która:
1) jest obywatelem polskim;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4) posiada kompetencje kierownicze.
2. Osoba, o której mowa w ust. 1, powinna ponadto posiadać:
1) tytuł zawodowy magistra lub równorzędny i co najmniej 5-letni okres zatrudnienia na stanowiskach kierowniczych w Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych lub archiwach państwowych lub
2) stopień naukowy doktora habilitowanego w zakresie nauk związanych z działalnością archiwów, lub
3) tytuł naukowy w zakresie nauk związanych z działalnością archiwów.
Art. 18b. 1. Informację o naborze na stanowisko Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych, ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu obsługującego Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych oraz Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Art. 18c. 1. Nabór na stanowisko Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. 2. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 4. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 5. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Art. 18d. 1. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
4. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
Art. 18e. 1. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w art. 18 ust. 4, powołuje Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych. 2. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w art. 18 ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy art. 18a-18d.”.

art. 137. więcej Art. 137. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851, z późn. zm.) w art. 8:
1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Głównego Inspektora Sanitarnego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia.”;
2) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Zastępców Głównego Inspektora Sanitarnego w liczbie 2 powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego, odwołuje jego zastępców.”;
3) dodaje się ust. 6-18:
„6. Stanowisko Głównego Inspektora Sanitarnego może zajmować osoba, która:
1) jest lekarzem i uzyskała, w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach, specjalizację w dziedzinie medycyny mającej zastosowanie w realizacji zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz specjalizacji w dziedzinach medycyny mających zastosowanie w realizacji zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej, mając na względzie jej zadania. 8. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora Sanitarnego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
9. Termin, o którym mowa w ust. 8 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 10. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora Sanitarnego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, w szczególności wiedzę z dziedziny medycyny lub ochrony zdrowia mających zastosowanie w realizacji zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej, oraz kompetencje kierownicze. 11. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 10, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 12. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 11, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 13. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 14. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
15. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
16. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 17. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Główny Inspektor Sanitarny. 18. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 6-16, z tym że co najmniej jeden z zastępców Głównego Inspektora Sanitarnego powinien być lekarzem, który uzyskał, w trybie przewidzianym w odrębnych przepisach, specjalizację w dziedzinie medycyny mającej zastosowanie w realizacji zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej lub posiada wyższe wykształcenie i uzyskał specjalizację w dziedzinie medycyny lub ochrony zdrowia mających zastosowanie w realizacji zadań Państwowej Inspekcji Sanitarnej.".

art. 138. więcej Art. 138. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.15)) w art. 18:
1) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad. 4. Minister właściwy do spraw transportu na wniosek Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad powołuje zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw transportu odwołuje zastępców Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad.”;
2) dodaje się ust. 5-16 w brzmieniu:
„5. Stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad.
6. Informację o naborze na stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
7. Termin, o którym mowa w ust. 6 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 8. Nabór na stanowisko Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw transportu, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 9. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 8, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 10. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 9, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 11. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu. 12. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
13. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
14. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 15. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. 16. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 5-14.”.

art. 139. więcej Art. 139. W ustawie z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z 2007 r. Nr 21, poz. 125 oraz z 2008 r. Nr 204, poz. 1237) art. 6b otrzymuje brzmienie:
„Art. 6b. 1. Głównego Geodetę Kraju powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw administracji publicznej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Geodetę Kraju. 2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, na wniosek Głównego Geodety Kraju, powołuje jego zastępców, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw administracji publicznej odwołuje, na wniosek Głównego Geodety Kraju, jego zastępców. 3. Stanowisko Głównego Geodety Kraju może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Geodety Kraju.
4. Informację o naborze na stanowisko ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Nabór na stanowisko Głównego Geodety Kraju przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej. 10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Główny Geodeta Kraju. 14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 3-12.”.

art. 140. więcej Art. 140. W ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2005 r. Nr 234, poz. 1997, z późn. zm.) w art. 5a ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zadania dyrektora generalnego urzędu przewidziane w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505) w stosunku do pracowników zatrudnionych w:
1) Komendzie Głównej wykonuje Komendant Główny Straży Granicznej;
2) komendach oddziałów, placówkach i dywizjonach Straży Granicznej wykonuje właściwy miejscowo komendant oddziału Straży Granicznej.”.

art. 141. więcej Art. 141. W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291, Nr 67, poz. 411, Nr 70, poz. 416 i Nr 180, poz. 1112) art. 59 otrzymuje brzmienie:
„Art. 59. 1. Prezesa Kasy powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Kasy. 2. Prezes Kasy może mieć jednego zastępcę albo dwóch zastępców. Zastępcę Prezesa Kasy powołuje minister właściwy do spraw rozwoju wsi, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa, złożony po zasięgnięciu opinii Rady Rolników. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi odwołuje zastępcę Prezesa Kasy. 3. Prezes kieruje Kasą oraz wykonuje zadania przewidziane w ustawie i zadania wynikające z odrębnych przepisów. 4. Stanowisko Prezesa Kasy może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Kasy.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Kasy ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Kasy;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 7. Nabór na stanowisko Prezesa Kasy przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi. 11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Kasy;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynach Informacji Publicznej, o których mowa w ust. 5. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Kasy;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Prezes Kasy. 15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 4-13.”.

art. 142. więcej Art. 142. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.) w art. 7:
1) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Urzędem do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych kieruje kierownik tego urzędu powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Prezes Rady Ministrów odwołuje kierownika urzędu.”;
2) dodaje się ust. 5-14 w brzmieniu:
„5. Stanowisko kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych.
6. Informację o naborze na stanowisko kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
7. Termin, o którym mowa w ust. 6 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 8. Nabór na stanowisko kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 9. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 8, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 10. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 9, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 11. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego. 12. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
13. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
14. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 143. więcej Art. 143. W ustawie z dnia 20 lipca 1991 r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2007 r. Nr 44, poz. 287, z późn. zm.19)) w art. 4:
1) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. 4. Zastępcę Głównego Inspektora Ochrony Środowiska powołuje minister właściwy do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje Zastępcę Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.”;
2) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-41:
„4a. Stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Inspektora Ochrony Środowiska.
4b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
4c. Termin, o którym mowa w ust. 4b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 4d. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora Ochrony Środowiska przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 4e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 4f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 4e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 4g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 4h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
4i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
4j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 4k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 4, powołuje Główny Inspektor Ochrony Środowiska. 4l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 4a-4j.”.

art. 144. więcej Art. 144. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65, z późn. zm.) w art. 36k dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Do obsady stanowisk kierujących komórkami organizacyjnymi właściwymi w sprawach wywiadu skarbowego przepisów rozdziału 4 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505) nie stosuje się.”.

art. 145. więcej Art. 145. W ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1700) art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. 1. Prezesa Agencji powołuje Prezes Rady Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji. 2. Agencją kieruje Prezes i reprezentuje ją na zewnątrz. 3. Wiceprezesa Agencji powołuje minister właściwy do spraw rozwoju wsi, na wniosek Prezesa Agencji, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi na wniosek Prezesa Agencji odwołuje Wiceprezesa Agencji. 4. Stanowisko Prezesa Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Agencji.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 7. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi. 11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 3, powołuje Prezes Agencji. 15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4-13. 16. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi składa Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej roczny raport z działalności Agencji.”.

art. 146. więcej Art. 146. W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.) w art. 107:
1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. ” ;
2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2j w brzmieniu:
„2a. Stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
2b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2c. Termin, o którym mowa w ust. 2b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2d. Nabór na stanowisko Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 2e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 2f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 2g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 2h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
2j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.";
3) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego powołuje minister właściwy do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje wiceprezesów Wyższego Urzędu Górniczego.”;
4) po ust. 7 dodaje się ust. 7a i 7b w brzmieniu:
„7a. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 7, powołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego. 7b. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 7, stosuje się odpowiednio ust. 2a-2j.”.

art. 147. więcej Art. 147. W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.) w art. 88:
1) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.";
2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3j w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) ma co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.
3b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.";
3) ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Zastępcy Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego są powoływani przez ministra właściwego do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Minister właściwy do spraw budownictwa, gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej odwołuje zastępców Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego.”;
4) dodaje się ust. 10 i 11 w brzmieniu:
„10. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 9, powołuje Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego. 11. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 9, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”.

art. 148. więcej Art. 148. W ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1701 oraz z 2008 r. Nr 209, poz. 1315 i Nr 225, poz. 1502) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 68a: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na stanowisko pracownika nadzorującego lub wykonującego czynności kontrolne może zostać przeniesiony członek korpusu służby cywilnej w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505) w drodze porozumienia pracodawców.”,
b) uchyla się ust. 3;
2) uchyla się art. 77a.

art. 149. więcej Art. 149. W ustawie z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 12: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Agencją kieruje Prezes powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Ministra Obrony Narodowej złożony w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji.”,
b) dodaje się ust. 3-12 w brzmieniu:
„3. Stanowisko Prezesa Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
4. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.25)), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej. 10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynach Informacji Publicznej, o których mowa w ust. 4. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata. 12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
2) w art. 13: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zastępców Prezesa Agencji powołuje Minister Obrony Narodowej, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Agencji. Minister Obrony Narodowej odwołuje zastępców Prezesa Agencji.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Prezes Agencji. 2b. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 ust. 3-12.”.

art. 150. więcej Art. 150. W ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. 1. Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego powołuje Prezes Rady Ministrów spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. 2. Stanowisko Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny,
2) jest obywatelem polskim,
3) korzysta z pełni praw publicznych,
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
5) posiada kompetencje kierownicze,
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym,
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.
3. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska,
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa,
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku,
5) wskazanie wymaganych dokumentów,
6) termin i miejsce składania dokumentów,
7) informację o metodach i technikach naboru.
4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5. Nabór na stanowisko Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 6. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 7. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 6, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 8. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 9. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów,
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze,
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru,
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata,
6) skład zespołu.
10. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór,
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
11. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 12. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego pełni swoje obowiązki przy pomocy wiceprezesów, powoływanych przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Prezes Rady Ministrów odwołuje wiceprezesów. 13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 12, powołuje Prezes Głównego Urzędu Statystycznego. 14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 12, stosuje się odpowiednio ust. 2-11.”.

art. 151. więcej Art. 151. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o rezerwach państwowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 89, poz. 594) w art. 10:
1) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Agencją kieruje Prezes powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji.”;
2) dodaje się ust. 6-15 w brzmieniu:
„6. Stanowisko Prezesa Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
7. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
8. Termin, o którym mowa w ust. 7 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 9. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 10. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 9, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 11. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 10, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 12. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 13. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
14. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
15. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 152. więcej Art. 152. W ustawie z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego (Dz. U. z 2004 r. Nr 163, poz. 1711, z późn. zm.) art. 11 otrzymuje brzmienie:
„Art. 11. 1. Prezesa Agencji powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Ministra Obrony Narodowej, złożony w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji. 2. Stanowisko Prezesa Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
3. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Biura Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o sposobach oceny kandydatów.
4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez Ministra Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 6. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 7. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 6, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 8. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Ministrowi Obrony Narodowej. 9. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
10. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
11. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 12. Zastępców Prezesa Agencji w liczbie do trzech, powołuje Minister Obrony Narodowej, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Agencji, z tym że jeden z zastępców jest powoływany w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych. Minister Obrony Narodowej odwołuje zastępców Prezesa Agencji. 13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 12, powołuje Prezes Agencji. 14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 12, stosuje się odpowiednio ust. 2-11.”.

art. 153. więcej Art. 153. W ustawie z dnia 8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2003 r. Nr 24, poz. 199, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 14e: a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prezesa Centrum powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Centrum.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2j w brzmieniu:
„2a. Stanowisko Prezesa Centrum może zajmować osoba, która:
1) ukończyła wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Centrum.
2b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Centrum ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Centrum oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Centrum;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o sposobach oceny kandydatów.
2c. Termin, o którym mowa w ust. 2b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2d. Nabór na stanowisko Prezesa Centrum przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 2e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 2f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 2g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Centrum;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Centrum;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
2j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”,
c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Wiceprezesów Centrum powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Centrum. Prezes Rady Ministrów odwołuje wiceprezesów Centrum.”,
d) po ust. 4 dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Prezes Centrum. 6. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 2a-2j.”;
2) w art. 26 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje pkt 6 w brzmieniu:
„6) Szefa Służby Cywilnej.”;
3) w art. 37 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister wykonuje swoje zadania przy pomocy sekretarza i podsekretarzy stanu, gabinetu politycznego ministra oraz dyrektora generalnego urzędu.";
4) w art. 39 po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. Dyrektor generalny odpowiada za sprawne funkcjonowanie urzędu oraz gotowość urzędu do wykonywania zadań w przypadku określonym w art. 38.".

art. 154. więcej Art. 154. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych (Dz. U. Nr 156, poz. 777, z 2001 r. Nr 128, poz. 1403 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217) art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. 1. Dyrektor Instytutu kieruje Instytutem i reprezentuje go na zewnątrz. 2. Dyrektora Instytutu powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw zagranicznych. 3. Kadencja Dyrektora Instytutu trwa 5 lat. 4. Powołanie, o którym mowa w ust. 2, stanowi nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy. 5. Kandydatów na stanowisko Dyrektora Instytutu wyłania się w drodze konkursu przeprowadzanego przez ministra właściwego do spraw zagranicznych. 6. Minister właściwy do spraw zagranicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) kwalifikacje osób ubiegających się o stanowisko Dyrektora Instytutu, mając na względzie zapewnienie prawidłowej pracy tej jednostki,
2) warunki i tryb przeprowadzania konkursu na stanowisko Dyrektora Instytutu, w szczególności sposób ogłaszania konkursu, skład i zadania komisji konkursowej oraz sposób wyłaniania kandydata na stanowisko Dyrektora Instytutu, mając na względzie prawidłowe przeprowadzenie konkursu.”.

art. 155. więcej Art. 155. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2006 r. Nr 89, poz. 625, z późn. zm.) w art. 21:
1) ust. 2a otrzymuje brzmienie:
„2a. Prezesa URE powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa URE. ” ;
2) po ust. 2a dodaje się ust. 2b-2k w brzmieniu:
„2b. Stanowisko Prezesa URE może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa URE.
2c. Informację o naborze na stanowisko Prezesa URE ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2d. Termin, o którym mowa w ust. 2c pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2e. Nabór na stanowisko Prezesa URE przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 2f. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2e, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 2g. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2f, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 2h. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 2i. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2j. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
2k. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
3) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Wiceprezesa URE powołuje minister właściwy do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa URE. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje wiceprezesa URE.”;
4) po ust. 5 dodaje się ust. 5a i 5b w brzmieniu:
„5a. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 5, powołuje Prezes URE. 5b. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 5, stosuje się odpowiednio ust. 2b-2k.”.

art. 156. więcej Art. 156. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14, poz. 92 i Nr 223, poz. 1463) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 51: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W skład Zarządu Funduszu wchodzą Prezes Zarządu Funduszu, zwany dalej „Prezesem”, i dwaj jego zastępcy. Prezesa powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Zastępców Prezesa, na wniosek Prezesa zaopiniowany przez Radę Nadzorczą, powołuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego odwołuje zastępców Prezesa, na wniosek Prezesa zaopiniowany przez Radę Nadzorczą.”;
2) po art. 51 dodaje się art. 51a w brzmieniu:
„Art. 51a. 1. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Funduszu.
2. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Funduszu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 4. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 6. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 7. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego. 8. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
9. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej, o których mowa w ust. 2. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
10. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 11. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska zastępców Prezesa powołuje Prezes. 12. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko zastępcy Prezesa stosuje się odpowiednio ust. 1-10.”.

art. 157. więcej Art. 157. W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 2007 r. Nr 65, poz. 437, z późn. zm.) po art. 33b dodaje się art. 33c w brzmieniu:
„Art. 33c. W razie stwierdzenia nieprawidłowości w przebiegu naboru na stanowisko kierownika jednostki organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra, na które na podstawie odrębnych przepisów przeprowadza się otwarty i konkurencyjny nabór, Prezes Rady Ministrów na wniosek Rady Służby Cywilnej, o której mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505), może zarządzić ponowne przeprowadzenie naboru.”.

art. 158. więcej Art. 158. W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 11, poz. 74, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 73 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prezesa Zakładu powołuje Prezes Rady Ministrów spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Zakładu.”;
2) po art. 73 dodaje się art. 73a w brzmieniu:
„Art. 73a. 1. Stanowisko Prezesa Zakładu może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Zakładu.
2. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Zakładu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Zakładu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Zakładu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 4. Nabór na stanowisko Prezesa Zakładu przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 6. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 7. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 8. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Zakładu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
9. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej, o których mowa w ust. 2. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Zakładu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
10. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 159. więcej Art. 159. W ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o Polskiej Organizacji Turystycznej (Dz. U. Nr 62, poz. 689, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej powołuje minister właściwy do spraw turystyki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Minister właściwy do spraw turystyki odwołuje Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej.”,
b) dodaje się ust. 3-12 w brzmieniu:
„3. Stanowisko Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny,
2) jest obywatelem polskim,
3) korzysta z pełni praw publicznych,
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
5) posiada kompetencje kierownicze,
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym,
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Polskiej Organizacji Turystycznej.
4. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Polskiej Organizacji Turystycznej oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Polskiej Organizacji Turystycznej i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Polskiej Organizacji Turystycznej,
2) określenie stanowiska,
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa,
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku,
5) wskazanie wymaganych dokumentów,
6) termin i miejsce składania dokumentów,
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Nabór na stanowisko Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw turystyki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw turystyki. 10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Polskiej Organizacji Turystycznej,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów,
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze,
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru,
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata,
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Polskiej Organizacji Turystycznej i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Polskiej Organizacji Turystycznej,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór,
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
2) w art. 10: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Wiceprezesów Polskiej Organizacji Turystycznej w liczbie od 1 do 3 powołuje Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej. Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej odwołuje wiceprezesów Polskiej Organizacji Turystycznej, po zasięgnięciu opinii Rady Polskiej Organizacji Turystycznej.”,
b) dodaje się ust. 3 i 4 w brzmieniu:
„3. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 1, powołuje Prezes Polskiej Organizacji Turystycznej. 4. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 9 ust. 3-12.”.

art. 160. więcej Art. 160. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawa określa zasady i tryb kształtowania wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej.”;
2) w art. 2 uchyla się pkt 5;
3) w art. 5 w pkt 1 uchyla się lit. aa;
4) art. 6 otrzymuje brzmienie:
„Art. 6. Podstawę do określenia wynagrodzeń w roku budżetowym dla pracowników, o których mowa w art. 5, stanowią wynagrodzenia z roku poprzedniego, bez zwiększeń, które mogą wynikać z przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 pkt 1-4, zwaloryzowane średniorocznym wskaźnikiem wzrostu wynagrodzeń, ustalonym w ustawie budżetowej oraz dodatkowe wynagrodzenie roczne, wypłacane na podstawie odrębnych przepisów.”;
5) w art. 9: a) w ust. 1 uchyla się pkt 1, b) uchyla się ust. 2;
6) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„Art. 10. W budżecie państwa mogą być tworzone rezerwy celowe przeznaczone dla państwowych jednostek budżetowych na:
1) zwiększenie wynagrodzeń, wynikające ze zmian organizacyjnych i nowych zadań,
2) zwiększenie wynagrodzeń przeznaczonych na wypłaty wynagrodzeń dla osób odwołanych z kierowniczych stanowisk państwowych, a także nagród jubileuszowych, odpraw emerytalnych i odpraw w związku z przejściem na rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz ekwiwalentów za niewykorzystany urlop wypoczynkowy dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, dla pracowników jednostek organizacyjnych stanowiących wyodrębnioną część budżetową, w których średnioroczne zatrudnienie w roku poprzednim nie przekracza 50 osób.”.

art. 161. więcej Art. 161. W ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 263: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Prezes Urzędu Patentowego jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Urzędu Patentowego. 3. Zastępców Prezesa Urzędu Patentowego powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Urzędu Patentowego. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Prezesa Urzędu Patentowego, odwołuje jego zastępców.”,
b) dodaje się ust. 4-15 w brzmieniu:
„4. Stanowisko Prezesa Urzędu Patentowego może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Urzędu Patentowego.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Urzędu Patentowego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 7. Nabór na stanowisko Prezesa Urzędu Patentowego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Urzędu Patentowego. 15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4-13.”;
2) w art. 2721 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do ekspertów i aplikantów eksperckich mają odpowiednio zastosowanie przepisy art. 72 i art. 78 ust. 3, a do aplikantów eksperckich również przepisy art. 91, art. 92 i art. 94 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505).”.

art. 162. więcej Art. 162. W ustawie z dnia 9 listopada 2000 r. o utworzeniu Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 275 oraz z 2008 r. Nr 116, poz. 730 i 732) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9: a) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Prezesa, powołuje zastępców Prezesa w liczbie do 5 osób, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje zastępców Prezesa.”,
b) po ust. 4 dodaje się ust. 4a i 4b w brzmieniu:
„4a. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Prezes. 4b. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy art. 10 ust. 2-11.”;
2) art. 10 otrzymuje brzmienie:
„Art. 10. 1. Prezesa powołuje minister właściwy do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje Prezesa. 2. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
3. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.39)), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 6. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 7. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 6, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 8. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 9. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
10. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej, o których mowa w ust. 3. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
11. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 163. więcej Art. 163. W ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2007 r. Nr 42, poz. 276 oraz z 2008 r. Nr 93, poz. 583) w art. 109:
1) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Prezesa Agencji powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji. 3. Minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek Prezesa Agencji, powołuje wiceprezesów Agencji, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje, na wniosek Prezesa Agencji, wiceprezesów Agencji.”;
2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-31 w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Prezesa Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Agencji.
3b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informacje o metodach i technikach naboru.
3c. Termin nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Agencji i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Agencji. 3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”.

art. 164. więcej Art. 164. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122, poz. 1321, z późn. zm.) w art. 38:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organem UDT jest Prezes, powoływany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje Prezesa.”;
2) po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1j w brzmieniu:
„1a. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny,
2) jest obywatelem polskim,
3) korzysta z pełni praw publicznych,
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
5) posiada kompetencje kierownicze,
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym,
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Urzędu Dozoru Technicznego.
1b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska,
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa,
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku,
5) wskazanie wymaganych dokumentów,
6) termin i miejsce składania dokumentów,
7) informację o metodach i technikach naboru.
1c. Termin, o którym mowa w ust. 1b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 1d. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 1e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 1d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 1f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 1e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 1g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 1h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów,
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze,
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru,
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata,
6) skład zespołu.
1i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór,
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
1j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
3) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Wiceprezesa UDT powołuje, na wniosek Prezesa, minister właściwy do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw gospodarki odwołuje wiceprezesa UDT.”;
4) dodaje się ust. 5 i 6 w brzmieniu:
„5. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 4, powołuje Prezes. 6. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 1a-1j.”.

art. 165. więcej Art. 165. W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577, z późn. zm.) w art. 19:
1) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Głównego Inspektora powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora. 3. Zastępców Głównego Inspektora, w liczbie do 3, powołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora. Minister właściwy do spraw rynków rolnych odwołuje, na wniosek Głównego Inspektora, jego zastępców.”;
2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3l w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Głównego Inspektora może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Inspektora.
3b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Główny Inspektor. 3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”.

art. 166. więcej Art. 166. W ustawie z dnia 11 stycznia 2001 r. o substancjach i preparatach chemicznych (Dz. U. Nr 11, poz. 84, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 9 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Inspektor podlega ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, który go powołuje spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, po zasięgnięciu opinii ministrów właściwych do spraw gospodarki i do spraw środowiska. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje Inspektora, po zasięgnięciu opinii ministrów właściwych do spraw gospodarki i do spraw środowiska.”;
2) po art. 9 dodaje się art. 9a-9d w brzmieniu:
„Art. 9a. Stanowisko Inspektora może zajmować osoba fizyczna, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny,
2) jest obywatelem polskim,
3) korzysta z pełni praw publicznych,
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
5) posiada kompetencje kierownicze,
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym,
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Inspektora.
Art. 9b. 1. Informację o naborze na stanowisko Inspektora ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska,
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa,
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku,
5) wskazanie wymaganych dokumentów,
6) termin i miejsce składania dokumentów,
7) informację o metodach i technikach naboru.
2. Termin, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Art. 9c. 1. Nabór na stanowisko Inspektora przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. 2. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę fizyczną niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 4. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 5. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
Art. 9d. 1. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów,
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze,
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru,
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata,
6) skład zespołu.
2. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór,
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 167. więcej Art. 167. W ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150, z późn. zm.) w art. 415:
1) w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w Narodowym Funduszu: a) Prezes powoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, oraz odwoływany przez ministra właściwego do spraw środowiska - na wniosek Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu, b) zastępcy Prezesa powoływani przez ministra właściwego do spraw środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, oraz odwoływani przez ministra właściwego do spraw środowiska - na wniosek Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu,”;
2) po ust. 1b dodaje się ust. 1c-1m w brzmieniu:
„1c. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Narodowego Funduszu.
1d. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Narodowego Funduszu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Narodowego Funduszu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
1e. Termin, o którym mowa w ust. 1d pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 1f. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 1g. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 1f, może być dokonana na zlecenie Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu przez osobę niebędącą członkiem Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 1h. Członek Rady Nadzorczej Narodowego Funduszu oraz osoba, o której mowa w ust. 1g, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 1i. W toku naboru Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 1j. Z przeprowadzonego naboru Rada Nadzorcza Narodowego Funduszu sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Narodowego Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
1k. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Narodowego Funduszu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Narodowego Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
1l. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 1m. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, stosuje się odpowiednio ust. 1c-1l.”.

art. 168. więcej Art. 168. W ustawie z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441, z późn. zm.) w art. 12:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prezes jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa. ” ;
2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Wiceprezesów Urzędu powołuje minister właściwy do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa. Minister właściwy do spraw gospodarki, na wniosek Prezesa, odwołuje wiceprezesów Urzędu. ” ;
3) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3l w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa.
3b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes. 3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”.

art. 169. więcej Art. 169. W ustawie z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239, poz. 2019, z późn. zm.) w art. 89:
1) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Prezes Krajowego Zarządu jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Krajowego Zarządu. 3. Zastępcy Prezesa Krajowego Zarządu są powoływani przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu. Minister właściwy do spraw gospodarki wodnej, na wniosek Prezesa Krajowego Zarządu, odwołuje jego zastępców.”;
2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3l w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Prezesa Krajowego Zarządu może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Krajowego Zarządu.
3b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Krajowego Zarządu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Krajowego Zarządu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Krajowego Zarządu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Krajowego Zarządu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Prezesa Krajowego Zarządu przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki wodnej, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wodnej. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Krajowego Zarządu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Krajowego Zarządu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Krajowego Zarządu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Krajowego Zarządu. 3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”.

art. 170. więcej Art. 170. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 126, poz. 1379, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2: a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na czele Urzędu stoi Prezes Urzędu powoływany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje Prezesa. ” ,
b) dodaje się ust. 3-11 w brzmieniu:
„3. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Urzędu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu,
2) określenie stanowiska,
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa,
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku,
5) wskazanie wymaganych dokumentów,
6) termin i miejsce składania dokumentów,
7) informację o metodach i technikach naboru.
4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5. Nabór na stanowisko Prezesa Urzędu przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 6. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 7. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 6, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 8. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 9. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów,
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze,
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru,
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata,
6) skład zespołu.
10. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Urzędu,
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór,
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
11. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
2) w art. 3 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) korzysta z pełni praw publicznych.”;
3) art. 5 otrzymuje brzmienie:
„Art. 5. 1. Wiceprezesów Urzędu, w liczbie nieprzekraczającej 3, powołuje minister właściwy do spraw zdrowia, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Urzędu. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje wiceprezesów Urzędu, na wniosek Prezesa Urzędu. 2. Wiceprezesem Urzędu może zostać osoba, która ukończyła wyższe studia i uzyskała tytuł magistra lub równorzędny oraz spełnia wymagania określone w art. 3 pkt 1, 2, 4 i 5. 3. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 1, powołuje Prezes Urzędu. 4. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 2 ust. 3-11.”.

art. 171. więcej Art. 171. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej (Dz. U. Nr 128, poz. 1403, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 3 otrzymuje brzmienie:
„Art. 3. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do osób wchodzących w skład służby zagranicznej, zwanych dalej „członkami służby zagranicznej”, z wyłączeniem żołnierzy pełniących służbę w placówkach zagranicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505).”;
2) w art. 4 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) służbie cywilnej - oznacza to służbę cywilną, w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej,”;
3) w art. 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Dyrektor generalny służby zagranicznej jest dyrektorem generalnym urzędu w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, wykonującym także zadania określone w ustawie.”;
4) art. 25 otrzymuje brzmienie:
„Art. 25. Przeniesienia, o których mowa w art. 62 i 63 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, urzędnika służby cywilnej do służby zagranicznej dokonuje dyrektor generalny urzędu w porozumieniu z dyrektorem generalnym służby zagranicznej.”;
5) w art. 27 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) stanowiska w służbie zagranicznej, w tym stanowiska kierownicze w służbie zagranicznej, z uwzględnieniem porównywalności stanowisk pracy personelu dyplomatyczno-konsularnego ze stanowiskami w służbie cywilnej oraz stanowiska personelu pomocniczego i personelu obsługi - z uwzględnieniem specyfiki zadań wykonywanych na tych stanowiskach;”;
6) po art. 28 dodaje się art. 28a-28c w brzmieniu:
„Art. 28a. 1. O kierownicze stanowisko w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych, będące wyższym stanowiskiem w służbie cywilnej, może ubiegać się członek personelu dyplomatyczno-konsularnego lub inna osoba spełniająca wymagania określone w art. 12 ust. 1 pkt 2-5, którzy spełniają dodatkowo wymagania określone w art. 53 ustawy z dnia 21 listopada o służbie cywilnej. 2. O stanowisko zastępcy dyrektora biura w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych może ubiegać się także członek personelu pomocniczego lub inna osoba spełniająca wymagania określone w art. 12 ust. 1 pkt 4 i 5, którzy spełniają dodatkowo wymagania określone w art. 53 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.
Art. 28b. Obsadzanie kierowniczych stanowisk w placówkach zagranicznych następuje w trybie określonym w art. 18 ust. 1 albo w art. 24.
Art. 28c. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej w placówce zagranicznej, umowę o pracę zawiera się na czas określony, nie dłuższy niż 5 lat, z możliwością wcześniejszego rozwiązania stosunku pracy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.”;
7) w art. 37 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Do ambasadorów, o których mowa w art. 18 ust. 1, nie stosuje się przepisów art. 114 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej.”;
8) w art. 38 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Program aplikacji dyplomatyczno-konsularnej przygotowuje dyrektor generalny służby zagranicznej po zasięgnięciu opinii Szefa Służby Cywilnej. 3. Przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej dotyczące służby przygotowawczej stosuje się odpowiednio.”.

art. 172. więcej Art. 172. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381 oraz z 2008 r. Nr 218, poz. 1391) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 53: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Główny Inspektor jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora. 3. Zastępcę Głównego Inspektora powołuje minister właściwy do spraw transportu, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora. Minister właściwy do spraw transportu odwołuje, na wniosek Głównego Inspektora, jego zastępcę.”;
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3l w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Głównego Inspektora może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Inspekcji Transportu Drogowego.
3b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw transportu, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 3, powołuje Główny Inspektor. 3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”;
2) w art. 77 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Do pracowników Inspekcji zatrudnionych na stanowiskach urzędniczych, w tym inspektorów, stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505), z zastrzeżeniem ust. 2.”.

art. 173. więcej Art. 173. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271) art. 111 otrzymuje brzmienie:
„Art. 111. 1. Główny Inspektor Farmaceutyczny jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora Farmaceutycznego. 2. Zastępcę Głównego Inspektora Farmaceutycznego powołuje minister właściwy do spraw zdrowia, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora Farmaceutycznego. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje, na wniosek Głównego Inspektora Farmaceutycznego, jego zastępcę. 3. Stanowisko Głównego Inspektora Farmaceutycznego może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra farmacji;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Inspektora Farmaceutycznego.
4. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora Farmaceutycznego ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora Farmaceutycznego przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowisko, o którym mowa w ust. 2, powołuje Główny Inspektor Farmaceutyczny. 14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 3-12.”.

art. 174. więcej Art. 174. W ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r. Nr 100, poz. 696, z późn. zm.) art. 20 otrzymuje brzmienie:
„Art. 20. 1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach lotnictwa cywilnego jest Prezes Urzędu. 2. Prezes Urzędu jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Urzędu. 3. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Prezesa Urzędu, powołuje nie więcej niż 3 wiceprezesów Urzędu, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Prezesa Urzędu, odwołuje wiceprezesów Urzędu. 4. Stanowisko Prezesa Urzędu może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Urzędu.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Urzędu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu. 7. Nabór na stanowisko Prezesa Urzędu przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw transportu, liczący co najmniej 3 osoby których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu. 11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Urzędu. 15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4-13.”.

art. 175. więcej Art. 175. W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.50)) w art. 27:
1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Dyrektora Centrum powołuje minister właściwy do spraw gospodarki, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru.”;
2) dodaje się ust. 7-16 w brzmieniu:
„7. Stanowisko Dyrektora Centrum może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 5-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada doświadczenie zawodowe w wykonywaniu pracy związanej z dokonywaniem oceny zgodności.
8. Informację o naborze na stanowisko Dyrektora Centrum ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Centrum Akredytacji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum Akredytacji i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Centrum Akredytacji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
9. Termin, o którym mowa w ust. 8 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 10. Nabór na stanowisko Dyrektora Centrum przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw gospodarki, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 11. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 10, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 12. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 11, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 13. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw gospodarki. 14. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Centrum Akredytacji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
15. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum Akredytacji i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Centrum Akredytacji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
16. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 176. więcej Art. 176. W ustawie z dnia 12 września 2002 r. o normalizacji (Dz. U. Nr 169, poz. 1386, z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 132, poz. 1110 oraz z 2006 r. Nr 170, poz. 1217) art. 16 otrzymuje brzmienie:
„Art. 16. 1. Prezes Rady Ministrów powołuje Prezesa spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa. 2. Prezes Rady Ministrów powołuje 2 zastępców Prezesa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa. Prezes Rady Ministrów odwołuje zastępców Prezesa. 3. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości PKN.
4. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie PKN oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej, o których mowa w ust. 4. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres PKN;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Prezes. 14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 3-12.”.

art. 177. więcej Art. 177. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zm.) w art. 11:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prezes Urząd Transportu Kolejowego jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw transportu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa UTK. ” ;
2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw transportu, na wniosek Prezesa UTK, powołuje 2 wiceprezesów Urzędu Transportu Kolejowego, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw transportu odwołuje wiceprezesów Urzędu Transportu Kolejowego, na wniosek Prezesa UTK.”;
3) dodaje się ust. 4-15 w brzmieniu:
„4. Stanowisko Prezesa UTK może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa UTK.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa UTK ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 7. Nabór na stanowisko Prezesa UTK przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw transportu, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw transportu. 11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes UTK. 15. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4-13.”.

art. 178. więcej Art. 178. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694, z późn. zm.) w art. 142:
1) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Szef Urzędu jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych. Prezes Rady Ministrów odwołuje Szefa Urzędu. 2. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Szefa Urzędu, powołuje zastępców Szefa Urzędu, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw wewnętrznych odwołuje, na wniosek Szefa Urzędu, jego zastępców.”;
2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a-2l w brzmieniu:
„2a. Stanowisko Szefa Urzędu może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Szefa Urzędu.
2b. Informację o naborze na stanowisko Szefa Urzędu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2c. Termin, o którym mowa w ust. 2b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 2d. Nabór na stanowisko Szefa Urzędu przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 2e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 2f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 2g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. 2h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
2j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 2k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Szef Urzędu. 2l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 2a-2j.”.

art. 179. więcej Art. 179. W ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 83: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Główny Inspektor jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora. 3. Zastępców Głównego Inspektora powołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Inspektora. Minister właściwy do spraw rolnictwa odwołuje, na wniosek Głównego Inspektora, jego zastępców.”,
b) uchyla się ust. 3a i 3b, c) dodaje się ust. 3c-3n w brzmieniu:
„3c. Stanowisko Głównego Inspektora może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Inspektora.
3d. Informację o naborze na stanowisko Głównego Inspektora ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3e. Termin, o którym mowa w ust. 3d pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3f. Nabór na stanowisko Głównego Inspektora przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3g. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3f, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3h. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3g, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3i. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 3j. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3k. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3l. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3m. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Główny Inspektor. 3n. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3c-3l.”;
2) w art. 90 uchyla się ust. 1.

art. 180. więcej Art. 180. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1058 i Nr 220, poz. 1420) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 153 otrzymuje brzmienie:
„Art. 153. 1. Prezes Urzędu jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Urzędu. 2. Stanowisko Prezesa Urzędu może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Urzędu.
3. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Urzędu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
4. Termin, o którym mowa w ust. 3 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5. Nabór na stanowisko Prezesa Urzędu przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 6. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 7. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 6, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 8. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 9. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
10. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
11. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
2) art. 155 otrzymuje brzmienie:
„Art. 155. 1. Prezes Urzędu wykonuje zadania wynikające z ustawy przy pomocy nie więcej niż 2 wiceprezesów Urzędu. 2. Wiceprezesów Urzędu powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Urzędu. Prezes Rady Ministrów odwołuje wiceprezesów Urzędu na wniosek Prezesa Urzędu. 3. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Prezes Urzędu. 4. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio przepisy art. 153 ust. 2-11.”.

art. 181. więcej Art. 181. W ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2007 r. Nr 121, poz. 842 oraz z 2008 r. Nr 145, poz. 916 i Nr 195, poz. 1201) w art. 6:
1) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Główny Lekarz Weterynarii jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Lekarza Weterynarii. 4. Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii, w liczbie 2, powołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii. Minister właściwy do spraw rolnictwa odwołuje, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, jego zastępców.”;
2) uchyla się ust. 5;
3) dodaje się ust. 5a-5l w brzmieniu:
„5a. Stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii może zajmować osoba, która:
1) jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada 7-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią;
7) posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pochodzenia zwierzęcego.
5b. Informację o naborze na stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5c. Termin, o którym mowa w ust. 5b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 5d. Nabór na stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rolnictwa, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 5d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 5f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 5g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. 5h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
5i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
5j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 5k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 4, powołuje Główny Lekarz Weterynarii. 5l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio ust. 5a-5j.”.

art. 182. więcej Art. 182. W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702) w art. 6:
1) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Prezes Agencji jest powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji. 3. Prezes Agencji kieruje działalnością Agencji przy pomocy zastępców Prezesa Agencji oraz dyrektorów oddziałów terenowych. Zastępców Prezesa Agencji w liczbie od 2 do 4 powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, minister właściwy do spraw rynków rolnych. Minister właściwy do spraw rynków rolnych odwołuje zastępców Prezesa Agencji.";
2) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3l w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Prezesa Agencji może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
3b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Agencji ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Prezesa Agencji przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynach Informacji Publicznej, o których mowa w ust. 3b. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 3k. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Agencji. 3l. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 3a-3j.”.

art. 183. więcej Art. 183. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.) w art. 190:
1) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Minister właściwy do spraw łączności, na wniosek Prezesa UKE, powołuje zastępcę Prezesa UKE, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw łączności odwołuje zastępcę Prezesa UKE, na wniosek Prezesa UKE.”;
2) po ust. 8 dodaje się ust. 8a-8j w brzmieniu:
„8a. Stanowisko zastępcy Prezesa UKE może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa UKE.
8b. Informację o naborze na stanowisko zastępcy Prezesa UKE ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
8c. Termin, o którym mowa w ust. 8b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 8d. Nabór na stanowisko zastępcy Prezesa UKE przeprowadza zespół, powołany przez Prezesa UKE, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 8d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 8g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw łączności. 8h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
8i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
8j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 184. więcej Art. 184. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, Nr 216, poz. 1367 i Nr 225, poz. 1486) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 102 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prezesa Funduszu powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Funduszu na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.”;
2) po art. 102 dodaje się art. 102a w brzmieniu:
„Art. 102a. 1. Stanowisko Prezesa Funduszu może zajmować osoba, która:
1) posiada wykształcenie wyższe magisterskie lub równorzędne w zakresie prawa, ekonomii, medycyny, organizacji ochrony zdrowia lub zarządzania;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Funduszu.
2. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Funduszu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Funduszu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Funduszu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 4. Nabór na stanowisko Prezesa Funduszu przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 6. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 7. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia. 8. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
9. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Funduszu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
10. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
3) w art. 103: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw zdrowia, na wniosek Prezesa Funduszu, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu, powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, zastępców Prezesa. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje zastępców Prezesa na wniosek Prezesa Funduszu, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu. 3. Zastępcę Prezesa do spraw służb mundurowych powołuje, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, minister właściwy do spraw zdrowia, na wspólny wniosek Prezesa Funduszu, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu. Minister właściwy do spraw zdrowia odwołuje zastępcę Prezesa do spraw służb mundurowych na wspólny wniosek Prezesa Funduszu, Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz Ministra Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Rady Funduszu.”,
b) uchyla się ust. 5;
4) po art. 103 dodaje się art. 103a w brzmieniu:
„Art. 103a. 1. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w art. 103 ust. 2 i 3, powołuje Prezes Funduszu. 2. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w art. 103 ust. 2 i 3, stosuje się odpowiednio przepisy art. 102a.”.

art. 185. więcej Art. 185. W ustawie z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. Nr 251, poz. 2507, z 2006 r. Nr 249, poz. 1832 oraz z 2007 r. Nr 64, poz. 427 i Nr 123, poz. 847) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 6 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru - w przypadku dyrektora Centrum Doradztwa;”;
2) po art. 6 dodaje się art. 6a w brzmieniu:
„Art. 6a. 1. Stanowisko dyrektora Centrum Doradztwa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Centrum Doradztwa.
2. Informację o naborze na stanowisko dyrektora Centrum Doradztwa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Centrum Doradztwa oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum Doradztwa i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Centrum Doradztwa;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3. Termin, o którym mowa w ust. 2 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 4. Nabór na stanowisko dyrektora Centrum Doradztwa przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 5. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 6. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 5, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 7. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi. 8. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Centrum Doradztwa;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
9. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Centrum Doradztwa i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Centrum Doradztwa;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
10. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”.

art. 186. więcej Art. 186. W ustawie z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 22 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Dochody własne wraz z odsetkami nie mogą być przeznaczane na finansowanie wynagrodzeń osobowych, z wyjątkiem dodatkowego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 112 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277, z późn. zm.) oraz wynagrodzeń określonych dla pracowników urzędów skarbowych na podstawie art. 101 i art. 102 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz. U. Nr 227, poz. 1505).”;
2) w art. 99 w ust. 1 w pkt 2 uchyla się lit. b;
3) w art. 125 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) jednostkom podległym - o kwotach dochodów i wydatków, w tym wynagrodzeń;”;
4) w art. 128 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Dysponenci części budżetowych w terminie, o którym mowa w ust. 1, przekazują jednostkom podległym informacje o kwotach dochodów i wydatków, w tym wynagrodzeń.”;
5) w art. 133 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Podziału rezerwy celowej na zwiększenie wynagrodzeń, wynikające ze zmian organizacyjnych i nowych zadań w państwowych jednostkach budżetowych, dokonuje Rada Ministrów.”;
6) w art. 149 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Prezes Rady Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może określić dla utworzonego lub przekształconego ministerstwa kwoty wynagrodzeń w podziale na części i działy budżetu państwa.”.

art. 187. więcej Art. 187. W ustawie z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 169, poz. 1417, z późn. zm.) w art. 20:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prezesa Prokuratorii Generalnej powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Prokuratorii Generalnej.”;
2) ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Wiceprezesów Prokuratorii Generalnej, w liczbie nieprzekraczającej 2, powołuje minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek Prezesa Prokuratorii Generalnej. Minister właściwy do spraw Skarbu Państwa odwołuje, na wniosek Prezesa Prokuratorii Generalnej, wiceprezesów Prokuratorii Generalnej. 4. Stanowisko Prezesa Prokuratorii Generalnej może zajmować osoba, która:
1) posiada kompetencje kierownicze;
2) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
3) spełnia wymagania do zajmowania stanowiska radcy Prokuratorii Generalnej.”;
3) po ust. 4 dodaje się ust. 4a-4k w brzmieniu:
„4a. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Prokuratorii Generalnej ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
4b. Termin, o którym mowa w ust. 4a pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 4c. Nabór na stanowisko Prezesa Prokuratorii Generalnej przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 4d. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 4c, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 4e. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 4d, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 4f. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa. 4g. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
4h. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
4i. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 4j. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Prokuratorii Generalnej. 4k. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4 i ust. 4a-4i.”;
4) dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
„7. Przepisy rozdziałów 3 i 5 stosuje się odpowiednio do Prezesa i wiceprezesów Prokuratorii Generalnej.”.

art. 188. więcej Art. 188. W ustawie z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50, poz. 331, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 29: a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Prezes Rady Ministrów powołuje Prezesa Urzędu spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru.”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a-3j w brzmieniu:
„3a. Stanowisko Prezesa Urzędu może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Prezesa Urzędu.
3b. Informację o naborze na stanowisko Prezesa Urzędu ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
3c. Termin, o którym mowa w ust. 3b pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3d. Nabór na stanowisko Prezesa Urzędu przeprowadza zespół, powołany przez Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 3e. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 3d, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 3f. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 3e, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 3g. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 3h. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
3i. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
3j. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.”;
2) art. 30 otrzymuje brzmienie:
„Art. 30. 1. Prezes Rady Ministrów powołuje wiceprezesów Urzędu spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady Ministrów odwołuje wiceprezesów Urzędu na wniosek Prezesa Urzędu. 2. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 1, powołuje Prezes Urzędu. 3. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 29 ust. 3a-3j.”.

art. 189. więcej Art. 189. W ustawie z dnia 9 maja 2008 r. o Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (Dz. U. Nr 98, poz. 634) art. 8 otrzymuje brzmienie:
„Art. 8. 1. Organem Agencji jest Prezes powoływany przez Prezesa Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw rozwoju wsi oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Prezes Rady Ministrów odwołuje Prezesa Agencji. 2. Prezes Agencji kieruje działalnością Agencji i reprezentuje ją na zewnątrz. Prezes Agencji wykonuje zadania przy pomocy zastępców Prezesa Agencji, dyrektorów oddziałów regionalnych oraz kierowników biur powiatowych. 3. Prezes Agencji powołuje zastępców Prezesa Agencji spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Agencji odwołuje zastępców Prezesa Agencji. 4. Stanowisko Prezesa może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Agencji.
5. Informację o naborze na stanowisko Prezesa ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie Centrali Agencji oraz w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198, z późn. zm.60)), i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
6. Termin, o którym mowa w ust. 5 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 7. Nabór na stanowisko Prezesa przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi oraz ministra właściwego do spraw finansów publicznych, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 8. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 7, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 9. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 8, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 10. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. 11. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
12. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w biuletynach informacji publicznej, o których mowa w ust. 5. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres Agencji;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
13. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 14. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 3, powołuje Prezes Agencji. 15. Do sposobu przeprowadzenia naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio ust. 4-13. 16. Prezes Agencji składa Prezesowi Rady Ministrów, ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych roczne sprawozdanie z działalności Agencji do dnia 15 maja każdego roku.”.

art. 190. więcej Art. 190. W ustawie z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 125 w ust. 5 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) Szef Służby Cywilnej na wniosek Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska - w odniesieniu do urzędnika służby cywilnej;”;
2) art. 126 otrzymuje brzmienie:
„Art. 126. 1. Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru, na wniosek ministra właściwego do spraw środowiska. Prezes Rady Ministrów odwołuje Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. 2. Minister właściwy do spraw środowiska, na wniosek Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, powołuje zastępców Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, spośród osób wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Minister właściwy do spraw środowiska odwołuje zastępców Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. 3. Stanowisko Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym, w zakresie ochrony środowiska;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.
4. Informację o naborze na stanowisko Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska ogłasza się przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
5. Termin, o którym mowa w ust. 4 pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. 6. Nabór na stanowisko Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska przeprowadza zespół, powołany przez ministra właściwego do spraw środowiska, liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze. 7. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 6, może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu, która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny. 8. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 7, mają obowiązek zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru. 9. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których przedstawia ministrowi właściwemu do spraw środowiska. 10. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
11. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację o niewyłonieniu kandydata.
12. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne. 13. Zespół przeprowadzający nabór na stanowiska, o których mowa w ust. 2, powołuje Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska. 14. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowiska, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio ust. 3-12.”.

art. 191. więcej Art. 191. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy służby cywilnej,
zatrudnieni na podstawie przepisów ustawy uchylanej w art. 215, stają się
pracownikami służby cywilnej w rozumieniu niniejszej ustawy.
2. Z dniem wejścia w życie ustawy urzędnicy służby cywilnej, mianowani na
podstawie przepisów ustawy uchylanej w art. 215, stają się urzędnikami służby
cywilnej w rozumieniu niniejszej ustawy.

art. 192. więcej Art. 192. 1. Do umów o pracę zawartych na czas określony z osobami, które
podjęły po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej, trwających w dniu wejścia w życie
ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.
2. W przypadku gdy do zakończenia okresu, na który została zawarta umowa,
pozostał co najmniej rok, pracownik służby cywilnej może wyrazić zgodę na
zastosowanie wobec niego zasad dokonywania pierwszej oceny w służbie cywilnej,
przewidzianych w art. 37.
3. Do postępowań dotyczących naboru do służby cywilnej wszczętych na
podstawie dotychczasowych przepisów i niezakończonych do dnia wejścia w życie
ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
4. Do służby przygotowawczej rozpoczętej i niezakończonej do dnia wejścia
w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
5. Do ocen okresowych urzędników służby cywilnej niezakończonych przed
dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.

art. 193. więcej Art. 193. 1. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, członka korpusu
służby cywilnej, który jest zatrudniony w tym samym urzędzie, w którym zajmuje
w dniu wejścia w życie ustawy wysokie stanowisko państwowe, stające się wyższym
stanowiskiem w służbie cywilnej na podstawie niniejszej ustawy, przenosi się – za
jego zgodą – na wyższe stanowisko w służbie cywilnej odpowiadające zajmowanemu
wysokiemu stanowisku państwowemu.
2. Przeniesienia członka korpusu służby cywilnej, o którym mowa w ust. 1,
dokonuje:
1) Szef Służby Cywilnej z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów – na stanowisko
dyrektora generalnego urzędu;
2) dyrektor generalny urzędu – na stanowisko wymienione w art. 52 pkt 2;
3) Główny Lekarz Weterynarii – na stanowiska wymienione w art. 52 pkt 3;
4) Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych – na stanowiska kierujących komórkami
organizacyjnymi w tym urzędzie i ich zastępców.
3. W dniu poprzedzającym dzień przeniesienia członka korpusu służby cywilnej,
o którym mowa w ust. 1, stosunek pracy na podstawie powołania na wysokim
stanowisku państwowym wygasa, a urlop bezpłatny udzielony na czas powołania na
to stanowisko ulega zakończeniu.
4. W razie niewyrażenia przez członka korpusu służby cywilnej zgody na
przeniesienie, o którym mowa w ust. 1, z upływem 30 dni od dnia wejścia w życie
ustawy, stosunek pracy na podstawie powołania na wysokim stanowisku państwowym
wygasa, a urlop bezpłatny udzielony na czas powołania na to stanowisko ulega
zakończeniu. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu wyznacza
członkowi korpusu służby cywilnej stanowisko pracy, co najmniej równorzędne pod
względem płacowym ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem na wysokie
stanowisko państwowe oraz zgodne z jego kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym.

art. 194. więcej Art. 194. 1. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, członka korpusu
służby cywilnej, który jest zatrudniony w innym urzędzie niż urząd, w którym zajmuje
w dniu wejścia w życie ustawy wysokie stanowisko państwowe, stające się wyższym
stanowiskiem w służbie cywilnej na podstawie niniejszej ustawy, przenosi się – za
jego zgodą – do tego urzędu i wyznacza mu się wyższe stanowisko w służbie cywilnej
odpowiadające zajmowanemu wysokiemu stanowisku państwowemu.
2. Przeniesienia i wyznaczenia stanowiska członkowi korpusu służby cywilnej,
o którym mowa w ust. 1, dokonuje:
1) Szef Służby Cywilnej z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów – na stanowisko
dyrektora generalnego urzędu;
2) dyrektor generalny urzędu, w którym członek korpusu służby cywilnej ma być
zatrudniony – na stanowisko wymienione w art. 52 pkt 2;
3) Główny Lekarz Weterynarii – na stanowiska wymienione w art. 52 pkt 3;
4) Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych – na stanowiska kierujących komórkami
organizacyjnymi w Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych oraz ich zastępców.
3. W dniu poprzedzającym dzień przeniesienia członka korpusu służby cywilnej,
o którym mowa w ust. 1, stosunek pracy na podstawie powołania na wysokim
stanowisku państwowym wygasa, a urlop bezpłatny udzielony na czas powołania na
to stanowisko ulega zakończeniu. Przepis art. 75, stosuje się odpowiednio.
4. W razie niewyrażenia przez członka korpusu służby cywilnej zgody na
przeniesienie, o którym mowa w ust. 1, z upływem 30 dni od dnia wejścia w życie
ustawy stosunek pracy na podstawie powołania na wysokim stanowisku państwowym
wygasa, a urlop bezpłatny udzielony na czas powołania na to stanowisko ulega
zakończeniu. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu wyznacza
członkowi korpusu służby cywilnej stanowisko pracy, co najmniej równorzędne pod
względem płacowym ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem na wysokie
stanowisko państwowe oraz zgodne z jego kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym.

art. 195. więcej Art. 195. 1. W terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy, osoba niebędąca
członkiem korpusu służby cywilnej, zajmująca w dniu wejścia w życie ustawy
wysokie stanowisko państwowe, stające się wyższym stanowiskiem w służbie
cywilnej na podstawie niniejszej ustawy, otrzymuje propozycję zatrudnienia na
odpowiadającym temu stanowisku wyższym stanowisku w służbie cywilnej,
a w przypadku jej nieprzyjęcia – na innym stanowisku w tym samym urzędzie,
zgodnym z jej kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym.
2. Propozycję zatrudnienia w służbie cywilnej osoby, o której mowa w ust. 1, przedstawia:
1) Szef Służby Cywilnej z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów – osobie
zajmującej stanowisko wymienione w art. 52 pkt 1;
2) dyrektor generalny urzędu – osobie zajmującej stanowisko wymienione w art. 52 pkt 2;
3) Główny Lekarz Weterynarii – osobie zajmującej stanowisko wymienione
w art. 52 pkt 3;
4) Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych – osobie zajmującej stanowisko kierującego albo
zastępcy kierującego komórką organizacyjną w tym urzędzie.
3. W razie przyjęcia propozycji, o których mowa w ust. 1, stosunek pracy na
podstawie powołania przekształca się w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę
na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem art. 35 ust. 7.
4. W razie nieprzyjęcia propozycji, o których mowa w ust. 1, stosunek pracy na
podstawie powołania wygasa z upływem 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy.

art. 196. więcej Art. 196. 1. W okresie roku od dnia wejścia w życie ustawy przeprowadza się
nabór w rozumieniu art. 56 na stanowiska dyrektorów generalnych urzędów,
o których mowa w art. 52 pkt 1, stanowiska kierujących departamentami lub
komórkami równorzędnymi, o których mowa w art. 52 pkt 2, stanowiska
wojewódzkich lekarzy weterynarii, o których mowa w art. 52 pkt 3 oraz stanowiska
kierujących komórkami organizacyjnymi w Urzędzie Rejestracji Produktów
Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, jeżeli stanowiska te
są zajmowane przez osoby, do których miał zastosowanie art. 80 ust. 2 ustawy
uchylanej w art. 214, przeniesione na te stanowiska na podstawie art. 193 ust. 1 lub
art. 194 ust. 1 albo zatrudnione na tych stanowiskach na podstawie art. 195 ust. 1,
niespełniające warunków wymienionych w art. 6 ust. 1 pkt 1–4 ustawy uchylanej w art. 214.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą zajmować dotychczasowe stanowiska
do dnia obsadzania tych stanowisk w wyniku przeprowadzonego naboru, nie dłużej
jednak niż przez rok od dnia wejścia w życie ustawy.
3. Osobę, o której mowa w ust. 1, przenosi się na inne stanowisko urzędnicze
z dniem obsadzenia jej dotychczasowego stanowiska w wyniku przeprowadzonego
naboru, albo potwierdza się ponowne objęcie przez nią jej dotychczasowego
stanowiska, jeżeli została ona wybrana spośród osób wyłonionych w drodze naboru na
to stanowisko. Do przeniesienia na inne stanowisko urzędnicze stosuje się
odpowiednio art. 61 niniejszej ustawy.

art. 197. więcej Art. 197. 1. W terminie 30 dni od dnia wejścia ustawy w życie osobę
zatrudnioną w placówce zagranicznej na wysokim stanowisku państwowym, o którym
mowa w art. 4 pkt 11 ustawy uchylanej w art. 214, przenosi się na odpowiadające
temu stanowisku kierownicze stanowisko w placówce zagranicznej.
2. Z zastrzeżeniem ust. 3, z dniem przeniesienia, o którym mowa w ust. 1,
stosunek pracy na podstawie powołania przekształca się odpowiednio w:
1) stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli przed
powołaniem na wysokie stanowisko państwowe, o którym mowa w art. 4 pkt 11
ustawy uchylanej w art. 214, osoba była zatrudniona na podstawie umowy
o pracę na stanowisku w służbie cywilnej w urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw zagranicznych;
2) stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas określony – do dnia
odwołania z placówki zagranicznej, jeżeli przed powołaniem na wysokie
stanowisko państwowe, o którym mowa w art. 4 pkt 11 ustawy uchylanej
w art. 214, osoba nie była zatrudniona na stanowisku w służbie cywilnej
w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych;
3) stosunek pracy na podstawie mianowania, jeżeli przed powołaniem na wysokie
stanowisko państwowe, o którym mowa w art. 4 pkt 11 ustawy uchylanej
w art. 214, osoba była zatrudniona na podstawie mianowania na stanowisku
w służbie cywilnej w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zagranicznych.
3. Stosunek pracy na podstawie powołania:
1) osób, które przed powołaniem na wysokie stanowisko państwowe, o którym
mowa w art. 4 pkt 11 ustawy uchylanej w art. 214, były zatrudnione na
podstawie powołania przez dyrektora generalnego służby zagranicznej
dokonanego na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o służbie zagranicznej,
2) osób, które zostały powołane na stanowisko kierownika przedstawicielstwa
dyplomatycznego na podstawie przepisów ustawy uchylanej w art. 214, a przed
powołaniem na to stanowisko nie były zatrudnione w urzędzie obsługującym
ministra właściwego do spraw zagranicznych
– pozostaje w mocy, przy czym stosuje się do niego przepisy ustawy z dnia 27 lipca
2001 r. o służbie zagranicznej.

art. 198. więcej Art. 198. Urzędnikowi służby cywilnej przeniesionemu na podstawie art. 193
ust. 1 albo art. 194 ust. 1, a także urzędnikowi służby cywilnej, któremu wyznaczono
stanowisko pracy na podstawie art. 193 ust. 4 albo art. 194 ust. 4 przyznaje się kolejny
stopień służbowy, jeżeli jego bezpośredni przełożony sporządził umotywowany
wniosek o jego przyznanie.

art. 199. więcej Art. 199. 1. Stosunek pracy na podstawie powołania osoby zajmującej w dniu
wejścia w życie ustawy stanowisko:
1) kierownika centralnego urzędu administracji rządowej i jego zastępcy,
2) prezesa agencji państwowej i jego zastępcy,
3) prezesa zarządu państwowego funduszu celowego i jego zastępcy,
4) Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia i jego zastępcy,
5) kierownika państwowej jednostki organizacyjnej podległej lub nadzorowanej
przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra i jego zastępcy
– objęte przepisami ustawy uchylanej w art. 214, nie ulega zmianie.
2. Członek korpusu służby cywilnej zajmujący w dniu wejścia w życie ustawy
stanowisko, o którym mowa w ust. 1, może korzystać z urlopu bezpłatnego
udzielonego na czas powołania na to stanowisko, do dnia ustania stosunku pracy na
tym stanowisku. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu
wyznacza członkowi korpusu służby
cywilnej stanowisko pracy, co najmniej równorzędne pod względem płacowym
ze stanowiskiem zajmowanym przed powołaniem na wysokie stanowisko państwowe
oraz zgodne z jego kwalifikacjami i przygotowaniem zawodowym.

art. 200. więcej Art. 200. 1. Stosunek pracy osoby zajmującej w dniu wejścia w życie ustawy
stanowisko dyrektora departamentu (kierownika komórki równorzędnej)
w państwowej jednostce organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Prezesa
Rady Ministrów lub właściwego ministra oraz jego zastępcy, objęte przepisami ustawy
uchylanej w art. 214, przekształca się z dniem wejścia w życie ustawy w stosunek
pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, chyba że odrębne przepisy
przewidują nawiązanie stosunku pracy na podstawie powołania.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osoby pełniącej w dniu wejścia w życie
ustawy funkcję dyrektora departamentu (kierownika komórki równorzędnej) oraz jego zastępcy, objętej przepisami ustawy uchylanej w art. 214, mianowanej na podstawie odrębnych przepisów.
3. Członek korpusu służby cywilnej zajmujący w dniu wejścia w życie ustawy
stanowisko, o którym mowa w ust. 1, może korzystać z urlopu bezpłatnego
udzielonego na czas powołania na to stanowisko, do dnia ustania stosunku pracy na
tym stanowisku. Po zakończeniu urlopu bezpłatnego dyrektor generalny urzędu
wyznacza członkowi korpusu służby cywilnej stanowisko pracy, co najmniej
równorzędne pod względem płacowym ze stanowiskiem zajmowanym przed
powołaniem na wysokie stanowisko państwowe oraz zgodne z jego kwalifikacjami
i przygotowaniem zawodowym.

art. 201. więcej Art. 201. Członkowi korpusu służby cywilnej, o którym mowa w art. 193 ust. 4,
art. 194 ust. 4, oraz osobie, o której mowa w art. 195 ust. 3, przysługuje prawo do
wynagrodzenia w dotychczasowej wysokości, jeżeli byłoby ono wyższe od
przysługującego na nowym stanowisku, przez okres:
1) jednego miesiąca – jeżeli na stanowisku, zajmowanym w dniu wejścia w życie
ustawy, byli zatrudnieni nie dłużej niż 3 miesiące;
2) dwóch miesięcy – jeżeli na stanowisku, zajmowanym w dniu wejścia w życie
ustawy, byli zatrudnieni dłużej niż 3 miesiące i nie dłużej niż 12 miesięcy;
3) trzech miesięcy – jeżeli na stanowisku, zajmowanym w dniu wejścia w życie
ustawy, byli zatrudnieni dłużej niż 12 miesięcy.

art. 202. więcej Art. 202. W okresie 10 lat od dnia wejścia w życie ustawy warunek posiadania
kompetencji kierowniczych na stanowiskach, o których mowa w art. 52 oraz
w ustawach zmienianych w art. 135–139, 141–143, 145–147, 149–156, 158, 159,
161–185 oraz 187–189, uważa się za spełniony przez osoby, które:
1) uzyskały świadectwo potwierdzające kwalifikacje do pracy na wysokim
stanowisku państwowym, wydane na podstawie art. 7 ust. 5 lub art. 8 ust. 7
ustawy uchylanej w art. 214;
2) w wyniku postępowania kwalifikacyjnego dla pracowników służby cywilnej
ubiegających się o mianowanie w służbie cywilnej osiągnęły miejsce
uprawniające do mianowania na podstawie ustawy uchylanej w art. 215.

art. 203. więcej Art. 203. W okresie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy, przy
przeprowadzaniu naboru na wyższe stanowiska w służbie cywilnej, do osób, o których
mowa w art. 202, nie stosuje się warunków określonych w art. 53 pkt 4 i 5.

art. 204. więcej Art. 204. 1. W okresie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, na
stanowisko, o którym mowa w art. 54 ust. 2, może być przeniesiony pracownik służby
cywilnej, któremu bezpośredni przełożony wydał pozytywną opinię dotyczącą jego
dotychczasowej pracy wykonywanej w okresie co najmniej 6 miesięcy
poprzedzających przeniesienie.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do urzędnika służby cywilnej, któremu
nie sporządzono oceny okresowej na podstawie przepisów dotychczasowych
w okresie 24 miesięcy poprzedzających przeniesienie.

art. 205. więcej Art. 205. 1. Do dnia 31 grudnia 2009 r. wynagrodzenie miesięczne członka
korpusu służby cywilnej zatrudnionego na wyższym stanowisku w służbie cywilnej
składa się z wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego i dodatku za
wieloletnią pracę w służbie cywilnej.
2. Do ustalania wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego osób,
o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy wykonawcze wydane na podstawie
art. 17 ust. 5 ustawy uchylanej w art. 214.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób zajmujących stanowiska kierownicze
w służbie zagranicznej.

art. 206. więcej Art. 206. 1. Do dnia 31 grudnia 2009 r. wynagrodzenie osoby zatrudnionej na
stanowisku kierownika państwowej jednostki organizacyjnej podległej lub
nadzorowanej przez Prezesa Rady Ministrów lub właściwego ministra oraz jego
zastępcy, a także dyrektora departamentu (kierownika komórki równorzędnej)
w państwowej jednostce organizacyjnej podległej lub nadzorowanej przez Prezesa
Rady Ministrów lub właściwego ministra oraz jego zastępcy składa się z wynagrodzenia zasadniczego, dodatku funkcyjnego i dodatku za wieloletnią pracę.
2. Do dnia 31 grudnia 2009 r. do osoby, o której mowa w ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 91, art. 93 ust. 1 oraz art. 94 i 95.
3. Do ustalania wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego osoby,
o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 17
ust. 5 ustawy uchylanej w art. 214.
4. Do ustalania dodatku za wieloletnią pracę osoby, o której mowa w ust. 1,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 90 oraz przepisy wykonawcze wydane na
podstawie art. 99.
5. Przepisów ust. 1–4 nie stosuje się, jeżeli warunki wynagradzania za pracę
i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą osób wymienionych
w ust. 1 określają odrębne przepisy.

art. 207. więcej Art. 207. 1. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy
uchylanej w art. 214 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 69 ustawy
uchylanej w art. 215 zachowują moc do dnia 31 grudnia 2009 r.
2. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 26, art. 52 ust. 5, art. 54
ust. 2, art. 65 ust. 4, art. 67 ust. 3, art. 70, art. 77 ust. 3, art. 79, art. 87 i art. 96 ustawy
uchylanej w art. 215 zachowują moc do czasu wejścia w życie nowych przepisów
wykonawczych wydanych na podstawie art. 47, art. 82, art. 84 ust. 2, art. 95 ust. 5,
art. 97 ust. 3, art. 101, art. 110 ust. 3, art. 112, art. 120 i art. 130 niniejszej ustawy.

art. 208. więcej Art. 208. Znosi się Radę Służby Publicznej, powołaną na podstawie przepisów
ustawy uchylanej w art. 214.

art. 209. więcej Art. 209. Z dniem wejścia w życie ustawy:
1) stosunek pracy osoby powołanej na stanowisko Sekretarza Rady Ministrów wygasa;
2) osoba zajmująca stanowisko Sekretarza Rady Ministrów obejmuje funkcję
Sekretarza Rady Ministrów.

art. 210. więcej Art. 210. 1. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady
Ministrów powołuje 4 członków Rady, o których mowa w art. 20 ust. 2 – na 3 lata,
a pozostałych 4 członków – na 6 lat.
2. Do pierwszego składu Rady Służby Cywilnej Prezes Rady Ministrów
powołuje członków Rady, o których mowa w art. 20 ust. 3, na okres pozostały do
czasu zakończenia kadencji Sejmu wybranego w dniu 21 października 2007 r.

art. 211. więcej Art. 211. Do czasu powołania Szefa Służby Cywilnej, jednak nie dłużej niż przez
3 miesiące od dnia wejścia w życie ustawy, zadania Szefa Służby Cywilnej wykonuje
Szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

art. 212. więcej Art. 212. 1. Komisje dyscyplinarne utworzone przed dniem wejścia w życie
ustawy ulegają likwidacji z upływem 3 miesięcy od dnia jej wejścia w życie,
z wyjątkiem Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej, która działa do końca kadencji.
2. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1, sprawy wszczęte
i niezakończone prowadzą komisje dyscyplinarne właściwe dla urzędów, w których
byli zatrudnieni obwinieni w dniu wszczęcia postępowania dyscyplinarnego.

art. 213. więcej Art. 213. 1. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia
w życie ustawy stosuje się art. 113 ust. 5, chyba że przepisy dotychczasowe są
korzystniejsze dla obwinionego.
2. Do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje
się dotychczasowe przepisy o zatarciu kary i zniszczeniu odpisu orzeczenia.

art. 214. więcej Art. 214. Traci moc ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o państwowym zasobie
kadrowym i wysokich stanowiskach państwowych (Dz. U. poz. 1217, z późn. zm.).

art. 215. więcej Art. 215. Traci moc ustawa z dnia 24 sierpnia 2006 r. o służbie cywilnej (Dz. U.
poz. 1218, z późn. zm.), z wyjątkiem art. 6 ust. 1, art. 19–22, art. 24 i art. 26–28,
które tracą moc z dniem 31 grudnia 2009 r.

art. 216. więcej Art. 216. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia,
z wyjątkiem art. 7 ust. 1, art. 40–43, art. 45, art. 47–49, art. 160 i art. 186 pkt 2–6,
które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.