Art. 35. 1. Stosunek pracy pracownika służby cywilnej nawiązuje się na
podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony lub na czas określony.
2. Umowa o pracę na czas nieokreślony może być zawarta z osobą, która
otrzymała pozytywną ocenę, o której mowa w art. 37, albo była zatrudniona w służbie
cywilnej na podstawie umowy na czas nieokreślony lub na podstawie mianowania
zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 16 września 1982 r.
o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1915 oraz z 2019 r. poz.
1043 i 1820), a także osobą zatrudnianą w służbie cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.
3. W przypadku osób podejmujących po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej
umowę o pracę zawiera się na czas określony wynoszący 12 miesięcy.
4. W razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, trwającej dłużej niż
3 miesiące, dyrektor generalny urzędu, na wniosek pracownika, może przedłużyć
okres trwania umowy, o której mowa w ust. 3, o czas tej nieobecności.
5. Przez osobę podejmującą po raz pierwszy pracę w służbie cywilnej rozumie
się osobę, która nie była wcześniej zatrudniona w służbie cywilnej na czas
nieokreślony albo nie była zatrudniona na czas określony 12 miesięcy i nie otrzymała
pozytywnej oceny, o której mowa w art. 37, albo nie jest osobą zatrudnianą w służbie
cywilnej na podstawie art. 34 ust. 1.
6. Dyrektor generalny urzędu decyduje o zawarciu z pracownikiem umowy
o pracę na czas nieokreślony na podstawie pozytywnej oceny pracownika, o której
mowa w art. 37.
7. Ponowne zatrudnienie osoby, która otrzymała wcześniej mianowanie
w służbie cywilnej, dokonuje się na podstawie mianowania, z zachowaniem
dotychczasowego stopnia służbowego urzędnika służby cywilnej, z zastrzeżeniem
art. 70 pkt 1, art. 71 ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 7 i art. 114 ust. 1 pkt 6.

Ustawa o służbie cywilnej art. 35

DODAJ