Art. 229. § 1. Wstępnym badaniom lekarskim, z zastrzeżeniem § 11, podlegają:
1) osoby przyjmowane do pracy;
2) pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy
przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla
zdrowia lub warunki uciążliwe.
§ 11. Wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają osoby:
1) przyjmowane ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo
stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy w ciągu 30 dni
po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym
pracodawcą;
2) przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni
po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli posiadają
aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w
warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie i pracodawca
ten stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym
stanowisku pracy, z wyłączeniem osób przyjmowanych do wykonywania prac
szczególnie niebezpiecznych.
§ 12. Przepis § 11 pkt 2 stosuje się odpowiednio w przypadku przyjmowania do
pracy osoby pozostającej jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą.
§ 13. Pracodawca żąda od osoby, o której mowa w § 11 pkt 2 oraz w § 12,
aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na
danym stanowisku oraz skierowania na badania będące podstawą wydania tego
orzeczenia.
§ 2. Pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku
niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik
podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do
wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.
§ 3. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę
możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku
z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia,
a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na
pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach
służbowych.
§ 4. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego
orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym
stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.
§ 4a. Wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się na
podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.
§ 5. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na
działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest
obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także:
1) po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami;
2) po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek
o objęcie takimi badaniami.
§ 6. Badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, są przeprowadzane na koszt
pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki
zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.
§ 7. Pracodawca przechowuje orzeczenia wydane na podstawie badań lekarskich,
o których mowa w § 1, 2 i 5, orzeczenia i skierowania uzyskane na podstawie § 13
oraz
skierowania, o których mowa w § 4a.
§ 71. W przypadku stwierdzenia, że warunki określone w skierowaniu, o którym
mowa w § 13, nie odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy, pracodawca zwraca osobie przyjmowanej do pracy to skierowanie oraz orzeczenie
lekarskie wydane w wyniku tego skierowania.
§ 8. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i zakres badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz częstotliwość
badań okresowych, a także sposób dokumentowania i kontroli badań lekarskich,
2) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich do celów
przewidzianych w niniejszej ustawie i w przepisach wydanych na jej podstawie,
3) zakres informacji objętych skierowaniem na badania lekarskie i orzeczeniem
lekarskim, a także wzory tych dokumentów,
4) zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie,
5) dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze
przeprowadzający badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz sprawujący
profilaktyczną opiekę zdrowotną, o której mowa w § 6 zdanie drugie
– uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowego przebiegu
i kompleksowości badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, profilaktycznej
opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie, a także informacji
umożliwiających porównanie warunków pracy u pracodawcy oraz ochrony danych
osobowych osób poddanych badaniom.

Kodeks Pracy art. 229

Poprzedni

Art. 228. § 1. Prezes Rady Ministrów powoła, w drodze rozporządzenia, Międzyresortową Komisję do Spraw Najwyższych Dopuszczalnych Stężeń i Natężeń Czynników Szkodliwych dla Zdrowia w Środowisku Prac...

Nastepny

Art. 230. § 1. W razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określon...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1975
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 12 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka