Czy można iść do sądu na zwolnieniu lekarskim?

Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego (k.p.k.), osoba, która ma prawo do udziału w rozprawie, powinna stawić się na wezwanie sądu prowadzącego sprawę karną. Jeżeli jednak taka osoba nie stawi się na rozprawie, a nie ma dowodu, że została o niej powiadomiona, oraz gdy istnieje uzasadnione przypuszczenie, że niestawiennictwo wynikło z powodu przeszkód żywiołowych lub innych wyjątkowych przyczyn, lub gdy osoba ta usprawiedliwiła należycie niestawiennictwo i wnosi o nieprzeprowadzanie czynności bez jej obecności, czynności pod jej nieobecność nie przeprowadza się (chyba, że ustawa stanowi inaczej). To jest generalna reguła zawarta w art. 117 § 2 k.p.k.

Istotne jest, że zgodnie z art. 117 § 2a k.p.k., usprawiedliwienie niestawiennictwa (także na rozprawę) z powodu choroby wymaga przedstawienia zaświadczenia potwierdzającego niemożność stawienia się na wezwanie lub zawiadomienie organu prowadzącego postępowanie, wystawionego przez lekarza sądowego. Jest to reguła wprowadzona, aby uniknąć celowego przewlekanie procesu.

Jeśli chodzi o usprawiedliwienie niestawiennictwa, jest to usprawiedliwienie, które wskazuje na okoliczności rzeczywiście uniemożliwiające stronie stawienie się na rozprawę, udokumentowane w sposób niebudzący wątpliwości co do zaistnienia tych okoliczności.

Jednakże, jeśli przewodniczący składu orzekającego decyduje się na pouczenie, że Sąd uzna nieobecność spowodowaną stanem zdrowia tylko wówczas, gdy zostanie mu przedłożone zaświadczenie o niezdolności wystawione przez lekarza sądowego, takie pouczenie nie uchyla regulacji ustawowych. Stosuje się wówczas art. 117 § 2a k.p.k., który wymaga zaświadczenia od lekarza sądowego.

Sorry, nie doczytałem, że to sprawa rozwodowa, co znacznie zmienia postać rzeczy.

W sytuacji, gdy strona nie jest w stanie uczestniczyć w rozprawie rozwodowej z powodu stanu zdrowia, zasadniczo może to usprawiedliwiać niestawiennictwo. W zależności od okoliczności, mogą być możliwe różne rozwiązania.

Po pierwsze, zgodnie z Kodeksem Postępowania Cywilnego (KPC), sąd może wyznaczyć rozprawę na inny termin, jeżeli nieobecność strony jest należycie usprawiedliwiona (art. 213 § 1 KPC). W praktyce, oznacza to, że strona mogłaby przedstawić sądowi zaświadczenie lekarskie potwierdzające jej niemożność stawiennictwa.

Po drugie, możliwe jest skierowanie wniosku o przeprowadzenie rozprawy przez środek komunikacji na odległość, jeżeli stan zdrowia uniemożliwia stawiennictwo w sądzie. W takim przypadku, sąd może na wniosek strony zezwolić na przeprowadzenie rozprawy za pośrednictwem telekonferencji, videokonferencji lub innego środka komunikacji na odległość (art. 153b KPC). Oczywiście, taka decyzja zależy od indywidualnej oceny sądu, który musi uwzględnić okoliczności konkretnej sprawy.

Ostatecznie, jeśli strona jest niezdolna do uczestnictwa w postępowaniu rozwodowym, może ona upoważnić pełnomocnika do działania w jej imieniu. Pełnomocnik może uczestniczyć w rozprawach, składać wnioski i podejmować inne czynności procesowe w imieniu strony (art. 87 KPC).

Uprawiedliwienie niestawiennictwa na rozprawie z powodu stanu zdrowia:

Zgodnie z Kodeksem Postępowania Cywilnego (KPC), sąd może odroczyć rozprawę, jeżeli nieobecność strony jest należycie usprawiedliwiona (art. 213 § 1 KPC). Stan zdrowia, który uniemożliwia stawienie się na rozprawie, może być uznany za takie usprawiedliwienie.
W takim przypadku, zaleca się dostarczenie do sądu zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego niemożność stawienia się na rozprawie.
Oskarżenia o celowe wykorzystywanie zwolnienia lekarskiego:

Jeżeli strona przeciwna zarzuca, że zwolnienie lekarskie jest wykorzystywane w celu celowego opóźnienia postępowania, sąd oceni rzetelność takiego twierdzenia w oparciu o przedstawione dowody, w tym zaświadczenie lekarskie.
Sąd ma obowiązek uwzględnienia wszystkich okoliczności sprawy, w tym stanu zdrowia strony, przy podejmowaniu decyzji o odroczeniu rozprawy.
Możliwość przeprowadzenia rozprawy zdalnie:

W przypadku niemożności stawiennictwa w sądzie, istnieje również opcja wnioskowania o przeprowadzenie rozprawy przez środek komunikacji na odległość, np. za pośrednictwem telekonferencji (art. 153b KPC). Takie rozwiązanie może być rozważone przez sąd, szczególnie w sytuacjach, gdy stan zdrowia uniemożliwia osobiste stawiennictwo.
Udział pełnomocnika w rozprawie:

Jeśli fizyczna obecność na rozprawie nie jest możliwa, strona może udzielić pełnomocnictwa adwokatowi lub radcy prawnemu, aby reprezentował ją podczas rozprawy (art. 87 KPC).
Podsumowując, w sytuacji, gdy jesteś na zwolnieniu lekarskim i nie możesz stawić się na rozprawie, masz kilka opcji. Możesz wnioskować o odroczenie rozprawy, przedstawiając odpowiednie zaświadczenie lekarskie, lub poprosić o przeprowadzenie rozprawy zdalnie. Możliwe jest także upoważnienie pełnomocnika do reprezentowania Cię na rozprawie. W każdym przypadku, ważne jest, aby w odpowiedni sposób poinformować sąd o swojej sytuacji i przedstawić wymagane dokumenty.

W opisanej sytuacji zastosowanie ma art. 214 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego (KPC), zgodnie z którym sąd może odroczyć rozprawę, jeżeli strona nie może stawić się z ważnej przyczyny – taką przyczyną jest właśnie stan zdrowia potwierdzony odpowiednim dokumentem medycznym.

Samo zwolnienie lekarskie (tzw. L4) nie zawsze jest wystarczające do uznania niestawiennictwa za usprawiedliwione. Sąd może wymagać dodatkowego zaświadczenia od lekarza sądowego potwierdzającego niezdolność do osobistego udziału w rozprawie (zgodnie z art. 214¹ KPC). Warto więc dostarczyć do sądu wniosek o odroczenie rozprawy wraz z dokumentacją medyczną potwierdzającą złamanie i ograniczenia w poruszaniu się, najlepiej od lekarza sądowego.

Jeżeli strona przeciwna zarzuci celowe przewlekanie postępowania, decydujące będą przedstawione przez Ciebie dokumenty medyczne. Sam zarzut bez dowodów nie będzie miał większego znaczenia dla decyzji sądu.

Istnieje także możliwość złożenia wniosku o przeprowadzenie rozprawy w formie zdalnej (za pośrednictwem wideokonferencji) zgodnie z art. 151 § 2 KPC, jeżeli stan zdrowia wyklucza stawiennictwo osobiste. Alternatywnie możesz ustanowić pełnomocnika procesowego, który będzie Cię reprezentował przed sądem (art. 87 § 1 KPC).