Art. 247. § 1. Prokurator może zarządzić zatrzymanie i przymusowe
doprowadzenie osoby podejrzanej albo podejrzanego, jeżeli zachodzi uzasadniona
obawa, że:
1) nie stawią się na wezwanie w celu przeprowadzenia z ich udziałem czynności,
o których mowa w art. 313 § 1 lub art. 314, albo badań lub czynności, o których
mowa w art. 74 § 2 lub 3;
2) mogą w inny bezprawny sposób utrudniać postępowanie.
§ 2. Zatrzymanie i przymusowe doprowadzenie, o którym mowa w § 1, może
także nastąpić, gdy zachodzi potrzeba niezwłocznego zastosowania środka
zapobiegawczego.
§ 3. W związku z zatrzymaniem można też zarządzić przeszukanie. Przepisy
art. 220–222 i art. 224 stosuje się odpowiednio.
§ 4. Niezwłocznie po doprowadzeniu przeprowadza się z udziałem
zatrzymanego czynności wskazane w § 1, a po ich dokonaniu należy zwolnić go, o ile
nie zachodzi potrzeba stosowania środka zapobiegawczego.
§ 5. Rozstrzygając w przedmiocie środka zapobiegawczego, prokurator
niezwłocznie zwalnia zatrzymanego albo występuje do sądu z wnioskiem
o zastosowanie tymczasowego aresztowania.
§ 6. Do zatrzymania, o którym mowa w § 1, stosuje się odpowiednio art. 246.
§ 7. Zarządzenia, o których mowa w § 1, wykonuje Policja lub inne organy, o
których mowa w art. 312, w zakresie swych właściwości, jeżeli ustawa uprawnia je do
zatrzymywania osoby. Zarządzenia dotyczące zatrzymania i przymusowego
doprowadzenia żołnierza w czynnej służbie wojskowej, z wyjątkiem terytorialnej
służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie, w sprawach niezwiązanych z
wykonywaniem obowiązków służbowych, wykonują właściwe organy wojskowe.

Kodeks Postępowania Karnego art. 247

DODAJ