Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa zasady kształtowania polityki energetycznej
państwa, zasady i warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw i energii, w tym
ciepła, oraz działalności przedsiębiorstw energetycznych, a także określa organy
właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią.
2. Celem ustawy jest tworzenie warunków do zrównoważonego rozwoju
kraju, zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, oszczędnego i racjonalnego
użytkowania paliw i energii, rozwoju konkurencji, przeciwdziałania negatywnym
skutkom naturalnych monopoli, uwzględniania wymogów ochrony środowiska, zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych oraz równoważenia
interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii.
2a. Ustawa określa także warunki wykonywania i kontrolowania działalności
polegającej na przesyłaniu dwutlenku węgla w celu jego podziemnego składowania
w celu przeprowadzenia projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania
dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. –
Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 868, 1214 i 1495 oraz z 2020
r. poz. 284).
3. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) wydobywania kopalin ze złóż oraz podziemnego bezzbiornikowego
magazynowania paliw w zakresie uregulowanym ustawą z dnia 9 czerwca
2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
2) wykorzystywania energii atomowej w zakresie uregulowanym ustawą z dnia
29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 1792 oraz z 2020
r. poz. 284 i 322).

art. 2. więcej Art. 2. (uchylony).

art. 3. więcej Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) energia – energię przetworzoną w dowolnej postaci;
2) ciepło – energię cieplną w wodzie gorącej, parze lub w innych nośnikach;
3) paliwa – paliwa stałe, ciekłe i gazowe będące nośnikami energii chemicznej;
3a) paliwa gazowe – gaz ziemny wysokometanowy lub zaazotowany, w tym
skroplony gaz ziemny oraz propan-butan lub inne rodzaje gazu palnego,
dostarczane za pomocą sieci gazowej, a także biogaz rolniczy, niezależnie od
ich przeznaczenia;
3b) paliwa ciekłe – ciekłe nośniki energii, w tym zawierające dodatki:
a) półprodukty rafineryjne,
b) gaz płynny LPG,
c) benzyny ciężkie,
d) benzyny silnikowe,
e) benzyny lotnicze,
f) paliwa typu benzynowego do silników odrzutowych,
g) paliwa typu nafty do silników odrzutowych,
h) inne rodzaje nafty,
i) oleje napędowe, w tym lekkie oleje opałowe,
j) ciężkie oleje opałowe,
k) benzyny lakowe i przemysłowe,
l) biopaliwa ciekłe,
m) smary
– określone w załączniku A rozdział 3 do rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r.
w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1, z późn.
zm.), niezależnie od ich przeznaczenia, których szczegółowy wykaz
ustanawiają przepisy wydane na podstawie art. 32 ust. 6;
4) przesyłanie – transport:
a) paliw gazowych oraz energii elektrycznej sieciami przesyłowymi w celu
ich dostarczania do sieci dystrybucyjnych lub odbiorcom końcowym
przyłączonym do sieci przesyłowych,
b) paliw ciekłych siecią rurociągów,
c) ciepła siecią ciepłowniczą do odbiorców przyłączonych do tej sieci
– z wyłączeniem sprzedaży tych paliw lub energii;
4a) przesyłanie dwutlenku węgla – transport dwutlenku węgla w celu jego
podziemnego składowania w celu przeprowadzenia projektu
demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla w rozumieniu
art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
5) dystrybucja:
a) transport paliw gazowych oraz energii elektrycznej sieciami
dystrybucyjnymi w celu ich dostarczania odbiorcom,
b) rozdział paliw ciekłych do odbiorców przyłączonych do sieci
rurociągów,
c) rozdział ciepła do odbiorców przyłączonych do sieci ciepłowniczej
– z wyłączeniem sprzedaży tych paliw lub energii oraz sprężania gazu w stacji
gazu ziemnego i dostarczania energii elektrycznej w stacji ładowania do zainstalowanych w niej punktów ładowania w rozumieniu ustawy z dnia
11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z
2019 r. poz. 1124, 1495, 1527 i 1716 oraz z 2020 r. poz. 284 i 568);
6) obrót – działalność gospodarczą polegającą na handlu hurtowym albo
detalicznym paliwami lub energią;
6a) sprzedaż – bezpośrednią sprzedaż paliw lub energii przez podmiot zajmujący
się ich wytwarzaniem lub odsprzedaż tych paliw lub energii przez podmiot
zajmujący się ich obrotem; sprzedaż ta nie obejmuje derywatu
elektroenergetycznego i derywatu gazowego oraz tankowania pojazdów
sprężonym gazem ziemnym (CNG) oraz skroplonym gazem ziemnym (LNG)
na stacjach gazu ziemnego i ładowania energią elektryczną w punktach
ładowania;
6b) sprzedaż rezerwowa – sprzedaż paliw gazowych lub energii elektrycznej
odbiorcy końcowemu przyłączonemu do sieci dystrybucyjnej lub do sieci
przesyłowej gazowej dokonywana przez sprzedawcę rezerwowego
w przypadku zaprzestania sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej
przez dotychczasowego sprzedawcę, realizowana na podstawie umowy
sprzedaży lub umowy kompleksowej, o której mowa w art. 5 ust. 3, zwanej
dalej „umową kompleksową”;
7) procesy energetyczne – techniczne procesy w zakresie wytwarzania,
przetwarzania, przesyłania, magazynowania, dystrybucji oraz użytkowania
paliw lub energii;
8) zaopatrzenie w ciepło, energię elektryczną, paliwa gazowe – procesy
związane z dostarczaniem ciepła, energii elektrycznej, paliw gazowych do
odbiorców;
9) urządzenia – urządzenia techniczne stosowane w procesach energetycznych;
10) instalacje – urządzenia z układami połączeń między nimi;
10a) instalacja magazynowa – instalację używaną do magazynowania paliw
gazowych, w tym bezzbiornikowy magazyn gazu ziemnego oraz pojemności
magazynowe gazociągów, będącą własnością przedsiębiorstwa
energetycznego lub eksploatowaną przez to przedsiębiorstwo, włącznie
z częścią instalacji skroplonego gazu ziemnego używaną do jego
magazynowania, z wyłączeniem tej części instalacji, która jest wykorzystywana do działalności produkcyjnej, oraz instalacji służącej
wyłącznie do realizacji zadań operatorów systemu przesyłowego gazowego;
10b) instalacja skroplonego gazu ziemnego – terminal przeznaczony do:
a) skraplania gazu ziemnego lub
b) sprowadzania, wyładunku i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego
wraz z instalacjami pomocniczymi i zbiornikami magazynowymi
wykorzystywanymi w procesie regazyfikacji i dostarczania gazu
ziemnego do systemu przesyłowego
– z wyłączeniem części terminalu służącej do magazynowania;
10c) pojemności magazynowe gazociągów – pojemności umożliwiające
magazynowanie gazu ziemnego pod ciśnieniem w sieciach przesyłowych lub
w sieciach dystrybucyjnych z wyłączeniem instalacji służących wyłącznie do
realizacji zadań operatora systemu przesyłowego;
10d) infrastruktura paliw ciekłych – instalację wytwarzania, magazynowania i
przeładunku paliw ciekłych, rurociąg przesyłowy lub dystrybucyjny paliw
ciekłych, stację paliw ciekłych, a także środek transportu paliw ciekłych;
10e) instalacja wytwarzania paliw ciekłych – instalację lub zespół instalacji
technologicznych oraz urządzenia techniczne, w tym zbiorniki, powiązane
technicznie z tymi instalacjami, wykorzystywane w procesie wytwarzania
paliw ciekłych;
10f) instalacja magazynowania paliw ciekłych – zbiorniki magazynowe oraz
instalacje przeładunkowe paliw ciekłych wykorzystywane do
przechowywania oraz przeładunku paliw ciekłych z wyłączeniem stacji paliw
ciekłych, a także bezzbiornikowe magazyny paliw ciekłych;
10g) instalacja przeładunku paliw ciekłych – instalację używaną do rozładunku lub
załadunku paliw ciekłych na cysterny drogowe, cysterny kolejowe, cysterny
kontenerowe lub statki;
10h) stacja paliw ciekłych – zespół urządzeń służących do zaopatrywania w paliwa
ciekłe w szczególności pojazdów, w tym ciągników rolniczych, maszyn
nieporuszających się po drogach, a także rekreacyjnych jednostek
pływających;
10i) stacja kontenerowa – stację paliw ciekłych o konstrukcji umożliwiającej jej
przemieszczanie;
10j) środek transportu paliw ciekłych – cysternę drogową, cysternę kolejową,
cysternę kontenerową lub statek przystosowane do załadunku, transportu i
rozładunku paliw ciekłych, wykorzystywane do sprzedaży paliw ciekłych
bezpośrednio odbiorcom końcowym na podstawie koncesji, o których mowa
w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 4, lub do przywozu paliw ciekłych na podstawie wpisu
do rejestru, o którym mowa w art. 32a;
10k) magazyn energii – instalację służącą do przechowywania energii, przyłączoną
do sieci, mającą zdolność do dostawy energii elektrycznej do sieci;
10l) stacja gazu ziemnego – stację gazu ziemnego w rozumieniu art. 2 pkt 26
ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach
alternatywnych;
10m)ogólnodostępna stacja ładowania – ogólnodostępną stację ładowania w
rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności
i paliwach alternatywnych;
10n) infrastruktura ładowania drogowego transportu publicznego – infrastrukturę
ładowania drogowego transportu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 3
ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych;
11) sieci – instalacje połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania
lub dystrybucji paliw lub energii, należące do przedsiębiorstwa
energetycznego;
11a) sieć przesyłowa – sieć gazową wysokich ciśnień, z wyłączeniem gazociągów
kopalnianych i bezpośrednich, albo sieć elektroenergetyczną najwyższych lub
wysokich napięć, za której ruch sieciowy jest odpowiedzialny operator
systemu przesyłowego;
11b) sieć dystrybucyjna – sieć gazową wysokich, średnich i niskich ciśnień,
z wyłączeniem gazociągów kopalnianych i bezpośrednich, albo sieć
elektroenergetyczną wysokich, średnich i niskich napięć, za której ruch
sieciowy jest odpowiedzialny operator systemu dystrybucyjnego;
11c) sieć gazociągów kopalnianych (złożowych, kolektorowych i ekspedycyjnych)
– gazociąg lub sieć gazociągów wykorzystywane do transportu gazu
ziemnego z miejsca jego wydobycia do zakładu oczyszczania i obróbki lub do terminalu albo wykorzystywane do transportu gazu ziemnego do końcowego
przeładunkowego terminalu przybrzeżnego;
11d) gazociąg międzysystemowy – gazociąg przesyłowy przebiegający przez
granicę Rzeczypospolitej Polskiej:
a) mający na celu połączenie systemów przesyłowych państw
członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
b) łączący system przesyłowy z infrastrukturą gazową państwa innego niż
określone w lit. a;
11e) gazociąg bezpośredni – gazociąg, który został zbudowany w celu
bezpośredniego dostarczania paliw gazowych do instalacji odbiorcy
z pominięciem systemu gazowego;
11f) linia bezpośrednia – linię elektroenergetyczną łączącą wydzieloną jednostkę
wytwarzania energii elektrycznej bezpośrednio z odbiorcą lub linię
elektroenergetyczną łączącą jednostkę wytwarzania energii elektrycznej
przedsiębiorstwa energetycznego z instalacjami należącymi do tego
przedsiębiorstwa albo instalacjami należącymi do przedsiębiorstw od niego
zależnych;
11g) koordynowana sieć 110 kV – część sieci dystrybucyjnej 110 kV, w której
przepływy energii elektrycznej zależą także od warunków pracy sieci
przesyłowej;
11h) sieć transportowa dwutlenku węgla – sieć służącą do przesyłania dwutlenku
węgla, wraz z towarzyszącymi jej tłoczniami lub stacjami redukcyjnymi, za
której ruch sieciowy jest odpowiedzialny operator sieci transportowej
dwutlenku węgla;
11i) instalacja zarządzania popytem – instalację odbiorcy końcowego, której
urządzenia umożliwiają zmianę profilu poboru energii elektrycznej na żądanie
operatora systemu dystrybucyjnego, operatora systemu przesyłowego lub
operatora systemu połączonego, na którą może składać się w szczególności
magazyn energii, instalacja wytwórcza niewspółpracująca bezpośrednio z
siecią lub punkt ładowania w rozumieniu art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 11
stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych;
12) przedsiębiorstwo energetyczne – podmiot prowadzący działalność
gospodarczą w zakresie:
a) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji
paliw albo energii lub obrotu nimi albo
b) przesyłania dwutlenku węgla;
12a) przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo – przedsiębiorstwo energetyczne lub
grupę przedsiębiorstw, których wzajemne relacje są określone w art. 3 ust.
2 rozporządzenia nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli
koncentracji przedsiębiorstw (Dz. Urz. WE L 024 z 29.01.2004), zajmujące
się:
a) w odniesieniu do paliw gazowych:
– przesyłaniem lub
– dystrybucją, lub
– magazynowaniem, lub
– skraplaniem
– oraz wytwarzaniem lub sprzedażą tych paliw, albo
b) w odniesieniu do energii elektrycznej:
– przesyłaniem lub
– dystrybucją
– oraz wytwarzaniem lub sprzedażą tej energii;
12b) użytkownik systemu – podmiot dostarczający paliwa gazowe do systemu
gazowego lub zaopatrywany z tego systemu albo podmiot dostarczający
energię elektryczną do systemu elektroenergetycznego lub zaopatrywany
z tego systemu;
12c) podmiot przywożący – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która samodzielnie lub za
pośrednictwem innego podmiotu dokonuje przywozu paliw ciekłych, z
wyłączeniem przywozu paliw ciekłych:
a) w ramach wykonywania działalności polegającej na obrocie paliwami
ciekłymi z zagranicą wymagającej uzyskania koncesji, o której mowa w
art. 32 ust. 1 pkt 4, lub
b) przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w
standardowych zbiornikach, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 864,
z późn. zm.);
12d) przywóz paliw ciekłych – sprowadzenie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej paliw ciekłych w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub
importu;
12e) wywóz paliw ciekłych – wywóz paliw ciekłych poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej lub
eksportu;
12f) nabycie wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych – przemieszczenie paliw
ciekłych z terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu przepisów o podatku
akcyzowym;
12g) dostawa wewnątrzwspólnotowa paliw ciekłych – przemieszczenie paliw
ciekłych z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, w rozumieniu przepisów o podatku
akcyzowym;
12h) import paliw ciekłych – import paliw ciekłych w rozumieniu przepisów o
podatku akcyzowym;
12i) eksport paliw ciekłych – eksport paliw ciekłych w rozumieniu przepisów o
podatku akcyzowym;
13) odbiorca – każdego, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na
podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym;
13a) odbiorca końcowy – odbiorcę dokonującego zakupu paliw lub energii na
własny użytek; do własnego użytku nie zalicza się energii elektrycznej
zakupionej w celu jej zużycia na potrzeby wytwarzania, przesyłania lub
dystrybucji energii elektrycznej oraz paliw gazowych zakupionych w celu ich
zużycia na potrzeby przesyłania, dystrybucji, magazynowania paliw
gazowych, skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu
ziemnego;
13b) odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie
domowym – odbiorcę końcowego dokonującego zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła wyłącznie w celu ich zużycia w gospodarstwie
domowym;
13c) odbiorca wrażliwy energii elektrycznej – osobę, której przyznano dodatek
mieszkaniowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r.
o dodatkach mieszkaniowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2133), która jest stroną
umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii elektrycznej zawartej z
przedsiębiorstwem energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania
energii elektrycznej;
13d) odbiorca wrażliwy paliw gazowych – osobę, której przyznano ryczałt na
zakup opału w rozumieniu art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r.
o dodatkach mieszkaniowych, która jest stroną umowy kompleksowej lub
umowy sprzedaży paliw gazowych zawartej z przedsiębiorstwem
energetycznym i zamieszkuje w miejscu dostarczania paliw gazowych;
14) gmina – gminy oraz związki i porozumienia międzygminne w zakresie
uregulowanym ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(Dz. U. z 2019 r. poz. 506, 1309, 1571, 1696 i 1815);
15) regulacja – stosowanie określonych ustawą środków prawnych, włącznie
z koncesjonowaniem, służących do zapewnienia bezpieczeństwa
energetycznego, prawidłowej gospodarki paliwami i energią oraz ochrony
interesów odbiorców;
16) bezpieczeństwo energetyczne – stan gospodarki umożliwiający pokrycie
bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa
i energię w sposób technicznie i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu
wymagań ochrony środowiska;
16a) bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej – zdolność systemu
elektroenergetycznego do zapewnienia bezpieczeństwa pracy sieci
elektroenergetycznej oraz równoważenia dostaw energii elektrycznej
z zapotrzebowaniem na tę energię;
16b) bezpieczeństwo pracy sieci elektroenergetycznej – nieprzerwaną pracę sieci
elektroenergetycznej, a także spełnianie wymagań w zakresie parametrów
jakościowych energii elektrycznej i standardów jakościowych obsługi
odbiorców, w tym dopuszczalnych przerw w dostawach energii elektrycznej odbiorcom końcowym, w możliwych do przewidzenia warunkach pracy tej
sieci;
16c) równoważenie dostaw energii elektrycznej z zapotrzebowaniem na tę energię
– zaspokojenie możliwego do przewidzenia, bieżącego i perspektywicznego
zapotrzebowania odbiorców na energię elektryczną i moc, bez konieczności
podejmowania działań mających na celu wprowadzenie ograniczeń w jej
dostarczaniu i poborze;
16d) zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej – stan systemu
elektroenergetycznego lub jego części, uniemożliwiający zapewnienie
bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej lub równoważenie dostaw
energii elektrycznej z zapotrzebowaniem na tę energię;
17) taryfa – zbiór cen i stawek opłat oraz warunków ich stosowania, opracowany
przez przedsiębiorstwo energetyczne i wprowadzany jako obowiązujący dla
określonych w nim odbiorców w trybie określonym ustawą;
18) nielegalne pobieranie paliw lub energii – pobieranie paliw lub energii bez
zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu
pomiarowo-rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą
wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo-
-rozliczeniowy;
19) ruch sieciowy – sterowanie pracą sieci;
20) odnawialne źródło energii – odnawialne źródło energii w rozumieniu ustawy
z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2020 r.
poz. 261, 284 i 568);
20a) (uchylony)
20b) mikroinstalacja – mikroinstalację w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt
20;
20c) mała instalacja – małą instalację w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 20;
20d) (uchylony)
20e) (uchylony)
20f) (uchylony)
20g) (uchylony)
20h) instalacja odnawialnego źródła energii – instalację odnawialnego źródła
energii w rozumieniu ustawy wymienionej w pkt 20;
21) koszty uzasadnione – koszty niezbędne do wykonania zobowiązań powstałych
w związku z prowadzoną przez przedsiębiorstwo energetyczne działalnością
w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania
i dystrybucji, obrotu paliwami lub energią oraz przyjmowane przez
przedsiębiorstwo energetyczne do kalkulacji cen i stawek opłat ustalanych
w taryfie w sposób ekonomicznie uzasadniony, z zachowaniem należytej
staranności zmierzającej do ochrony interesów odbiorców; koszty
uzasadnione nie są kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów
podatkowych;
22) finansowanie oświetlenia – finansowanie kosztów energii elektrycznej
pobranej przez punkty świetlne oraz koszty ich budowy i utrzymania;
23) system gazowy albo elektroenergetyczny – sieci gazowe, instalacje
magazynowe lub instalacje skroplonego gazu ziemnego albo sieci
elektroenergetyczne oraz przyłączone do nich urządzenia i instalacje,
współpracujące z tymi sieciami lub instalacjami;
23a) bilansowanie systemu – działalność gospodarczą wykonywaną przez
operatora systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego w ramach
świadczonych usług przesyłania lub dystrybucji, polegającą na równoważeniu
zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną z dostawami tych
paliw lub energii;
23b) zarządzanie ograniczeniami systemowymi – działalność gospodarczą
wykonywaną przez operatora systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego
w ramach świadczonych usług przesyłania lub dystrybucji w celu
zapewnienia bezpiecznego funkcjonowania systemu gazowego albo systemu
elektroenergetycznego oraz zapewnienia, zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 9 ust. 1–4, wymaganych parametrów technicznych paliw
gazowych lub energii elektrycznej w przypadku wystąpienia ograniczeń
technicznych w przepustowości tych systemów;
24) operator systemu przesyłowego – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące
się przesyłaniem paliw gazowych lub energii elektrycznej, odpowiedzialne za
ruch sieciowy w systemie przesyłowym gazowym albo systemie
przesyłowym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe
bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń
z innymi systemami gazowymi albo innymi systemami
elektroenergetycznymi;
25) operator systemu dystrybucyjnego – przedsiębiorstwo energetyczne
zajmujące się dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej,
odpowiedzialne za ruch sieciowy w systemie dystrybucyjnym gazowym albo
systemie dystrybucyjnym elektroenergetycznym, bieżące i długookresowe
bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację,
remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci dystrybucyjnej, w tym połączeń
z innymi systemami gazowymi albo innymi systemami
elektroenergetycznymi;
26) operator systemu magazynowania – przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące
się magazynowaniem paliw gazowych, odpowiedzialne za eksploatację
instalacji magazynowej;
27) operator systemu skraplania gazu ziemnego – przedsiębiorstwo energetyczne
zajmujące się skraplaniem gazu ziemnego, sprowadzaniem, wyładunkiem lub
regazyfikacją skroplonego gazu ziemnego, odpowiedzialne za eksploatację
instalacji tego gazu;
28) operator systemu połączonego – przedsiębiorstwo energetyczne zarządzające
systemami połączonymi gazowymi albo systemami połączonymi
elektroenergetycznymi, w tym systemem przesyłowym i dystrybucyjnym,
albo systemem przesyłowym, dystrybucyjnym, magazynowania lub
skraplania gazu ziemnego;
28a) operator sieci transportowej dwutlenku węgla – przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się przesyłaniem dwutlenku węgla, odpowiedzialne
za ruch sieciowy sieci transportowej dwutlenku węgla, bieżące
i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tej sieci, jej eksploatację,
konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę;
29) sprzedawca z urzędu – przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję
na obrót paliwami gazowymi lub energią elektryczną, świadczące usługi
kompleksowe odbiorcom paliw gazowych lub energii elektrycznej
w gospodarstwie domowym, niekorzystającym z prawa wyboru sprzedawcy;
29a) sprzedawca rezerwowy – przedsiębiorstwo energetyczne posiadające
koncesję na obrót paliwami gazowymi lub energią elektryczną, wskazane
przez odbiorcę końcowego, zapewniające temu odbiorcy końcowemu
sprzedaż rezerwową;
30) usługa kompleksowa – usługę świadczoną na podstawie umowy zawierającej
postanowienia umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usługi przesyłania
lub dystrybucji paliw gazowych lub energii albo umowy sprzedaży, umowy
o świadczenie usługi przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych i umowy
o świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych;
31) normalny układ pracy sieci – układ pracy sieci i przyłączonych źródeł
wytwórczych, zapewniający najkorzystniejsze warunki techniczne
i ekonomiczne transportu energii elektrycznej oraz spełnienie kryteriów
niezawodności pracy sieci i jakości energii elektrycznej dostarczanej
użytkownikom sieci;
32) subsydiowanie skrośne – pokrywanie kosztów jednego rodzaju wykonywanej
działalności gospodarczej lub kosztów dotyczących jednej grupy odbiorców
przychodami pochodzącymi z innego rodzaju wykonywanej działalności gospodarczej lub od innej grupy odbiorców;
33) kogeneracja – równoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej lub
mechanicznej w trakcie tego samego procesu technologicznego;
34) ciepło użytkowe w kogeneracji – ciepło wytwarzane w kogeneracji, służące
zaspokojeniu niezbędnego zapotrzebowania na ciepło lub chłód, które gdyby
nie było wytworzone w kogeneracji, zostałoby pozyskane z innych źródeł;
35) jednostka kogeneracji – wyodrębniony zespół urządzeń, który może
wytwarzać energię elektryczną w kogeneracji, opisany poprzez dane
techniczne;
36) energia elektryczna z kogeneracji – energię elektryczną wytwarzaną
w kogeneracji i obliczoną jako:
a) całkowitą roczną produkcję energii elektrycznej w jednostce kogeneracji
w roku kalendarzowym, wytworzoną ze średnioroczną sprawnością
przemiany energii chemicznej paliwa w energię elektryczną lub
mechaniczną i ciepło użytkowe w kogeneracji, co najmniej równą
sprawności granicznej:
– 75% dla jednostki kogeneracji z urządzeniami typu: turbina parowa
przeciwprężna, turbina gazowa z odzyskiem ciepła, silnik spalinowy,
mikroturbina, silnik Stirlinga, ogniwo paliwowe, albo
– 80% dla jednostki kogeneracji z urządzeniami typu: układ gazowo-
-parowy z odzyskiem ciepła, turbina parowa upustowo-kondensacyjna, albo
b) iloczyn współczynnika i rocznej ilości ciepła użytkowego w kogeneracji
wytworzonego ze średnioroczną sprawnością przemiany energii
chemicznej paliwa w energię elektryczną lub mechaniczną i ciepło
użytkowe w kogeneracji niższą niż sprawności graniczne, o których
mowa w lit. a; współczynnik ten jest obliczany na podstawie pomiarów
parametrów technologicznych jednostki kogeneracji, dla danego
przedziału czasowego, i określa stosunek energii elektrycznej
z kogeneracji do ciepła użytkowego w kogeneracji;
37) referencyjna wartość sprawności dla wytwarzania rozdzielonego – sprawność
wytwarzania rozdzielonego energii elektrycznej albo ciepła stosowana do
obliczenia oszczędności energii pierwotnej uzyskanej w wyniku zastosowania
kogeneracji zamiast wytwarzania rozdzielonego energii elektrycznej i ciepła;
38) wysokosprawna kogeneracja – wytwarzanie energii elektrycznej lub
mechanicznej i ciepła użytkowego w kogeneracji, które zapewnia
oszczędność energii pierwotnej zużywanej w:
a) jednostce kogeneracji w wysokości nie mniejszej niż 10% w porównaniu
z wytwarzaniem energii elektrycznej i ciepła w układach rozdzielonych
o referencyjnych wartościach sprawności dla wytwarzania rozdzielonego
lub
b) jednostce kogeneracji o mocy zainstalowanej elektrycznej poniżej 1 MW
w porównaniu z wytwarzaniem energii elektrycznej i ciepła w układach
rozdzielonych o referencyjnych wartościach sprawności dla wytwarzania
rozdzielonego;
39) standardowy profil zużycia – zbiór danych o przeciętnym zużyciu energii
elektrycznej w poszczególnych godzinach doby przez grupę odbiorców
końcowych:
a) nieposiadających urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych
umożliwiających rejestrację tych danych,
b) o zbliżonej charakterystyce poboru energii elektrycznej,
c) zlokalizowanych na obszarze działania danego operatora systemu
dystrybucyjnego elektroenergetycznego;
40) bilansowanie handlowe – zgłaszanie operatorowi systemu przesyłowego
elektroenergetycznego przez podmiot odpowiedzialny za bilansowanie
handlowe do realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przez
użytkowników systemu i prowadzenie z nimi rozliczeń różnicy rzeczywistej
ilości dostarczonej albo pobranej energii elektrycznej i wielkości określonych
w tych umowach dla każdego okresu rozliczeniowego;
41) centralny mechanizm bilansowania handlowego – prowadzony przez
operatora systemu przesyłowego, w ramach bilansowania systemu,
mechanizm rozliczeń podmiotów odpowiedzialnych za bilansowanie
handlowe, z tytułu niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej oraz
pobranej przez użytkowników systemu, dla których te podmioty prowadzą
bilansowanie handlowe;
42) podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe – osobę fizyczną lub
prawną uczestniczącą w centralnym mechanizmie bilansowania handlowego
na podstawie umowy z operatorem systemu przesyłowego, zajmującą się
bilansowaniem handlowym użytkowników systemu;
43) jednostka wytwórcza – wyodrębniony zespół urządzeń należący do
przedsiębiorstwa energetycznego, służący do wytwarzania energii
i wyprowadzania mocy;
44) rynek organizowany przez podmiot prowadzący na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany – obrót towarami giełdowymi
lub instrumentami finansowymi, których instrumentem bazowym jest towar i
które są wykonywane wyłącznie przez dostawę, albo obrót produktami
energetycznymi sprzedawanymi w obrocie hurtowym, które są wykonywane
wyłącznie przez dostawę, na zorganizowanej platformie obrotu,
organizowany na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o
obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284, 288 i 568) przez spółkę prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek
regulowany;
44a) zorganizowana platforma obrotu – zorganizowaną platformę obrotu w
rozumieniu art. 3 pkt 10b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie
instrumentami finansowymi;
45) wytwarzanie:
a) produkcję paliw stałych, paliw gazowych lub energii w procesie
energetycznym,
b) produkcję paliw ciekłych w instalacjach wytwarzania paliw ciekłych, w
procesach:
– przerobu ropy naftowej, kondensatu gazu ziemnego (NGL),
półproduktów rafinacji ropy naftowej i innych węglowodorów albo
przerobu biomasy,
– przetwarzania poprzez mieszanie komponentów lub paliw ciekłych
lub poprzez mieszanie komponentów z paliwami ciekłymi,
– przeklasyfikowywania komponentów w paliwa ciekłe w rozumieniu
przepisów o podatku akcyzowym;
46) przedsiębiorstwo powiązane – jednostkę powiązaną z jednostką w rozumieniu
art. 3 pkt 43 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U.
z 2019 r. poz. 351, 1495, 1571, 1655 i 1680 oraz z 2020 r. poz. 568);
47) derywat elektroenergetyczny – instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust.
1 pkt 2 lit. d–f ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi, który odnosi się do energii elektrycznej;
48) derywat gazowy – instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit.
d–f ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
który odnosi się do paliw gazowych;
49) system gazowy wzajemnie połączony – wzajemnie połączone sieci gazowe,
instalacje magazynowe lub instalacje skroplonego gazu ziemnego oraz
przyłączone do nich urządzenia i instalacje współpracujące z tymi sieciami
lub instalacjami;
50) informacja wewnętrzna – informację wewnętrzną, o której mowa w art. 2 pkt
1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego
rynku energii (Dz. Urz. UE L 326 z 08.12.2011, str. 1);
51) manipulacja na rynku – manipulację na rynku, o której mowa w art. 2 pkt
2 rozporządzenia wymienionego w pkt 50;
52) próba manipulacji na rynku – próbę manipulacji na rynku, o której mowa
w art. 2 pkt 3 rozporządzenia wymienionego w pkt 50;
53) produkty energetyczne sprzedawane w obrocie hurtowym – umowy
i instrumenty pochodne, o których mowa w art. 2 pkt 4 rozporządzenia
wymienionego w pkt 50;
54) uczestnik rynku – uczestnika rynku w rozumieniu art. 2 pkt 7 rozporządzenia
wymienionego w pkt 50;
55) prosument energii odnawialnej – prosumenta energii odnawialnej
w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 20;
56) magazynowanie paliw gazowych – świadczenie usług przechowywania paliw
gazowych w instalacji magazynowej;
57) magazynowanie paliw ciekłych – świadczenie usług przechowywania paliw
ciekłych w instalacji magazynowania paliw ciekłych;
58) przeładunek paliw ciekłych – świadczenie usług załadowywania lub
rozładowywania cystern drogowych, cystern kolejowych, cystern
kontenerowych lub statków z wykorzystaniem instalacji przeładunku paliw
ciekłych;
59) magazynowanie energii – świadczenie usług przechowywania energii w
magazynie energii;
60) grupy i podgrupy przyłączeniowe – grupy podmiotów ubiegające się o
przyłączenie do sieci, określone w przepisach wydanych na podstawie art.
9 ust. 1–4.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją paliw lub energii, magazynowaniem energii lub paliw gazowych, w
tym skroplonego gazu ziemnego, skraplaniem gazu ziemnego lub regazyfikacją
skroplonego gazu ziemnego jest obowiązane utrzymywać zdolność urządzeń,
instalacji i sieci do realizacji zaopatrzenia w te paliwa lub energię w sposób ciągły
i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących wymagań jakościowych.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
paliw gazowych lub energii jest obowiązane zapewnić wszystkim odbiorcom oraz
przedsiębiorstwom zajmującym się sprzedażą paliw gazowych lub energii, na
zasadzie równoprawnego traktowania, świadczenie usług przesyłania lub
dystrybucji paliw gazowych lub energii, na zasadach i w zakresie określonym
w ustawie; świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji tych paliw lub energii
odbywa się na podstawie umowy o świadczenie tych usług.

Art. 4a. (uchylony).

Art. 4b. (uchylony).

Art. 4ba. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się magazynowaniem,
przeładunkiem, przesyłaniem lub dystrybucją paliw ciekłych prowadzi wykaz
przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się wytwarzaniem, obrotem, w tym
obrotem z zagranicą paliwami ciekłymi, podmiotów przywożących i odbiorców
końcowych paliw ciekłych, którym świadczyli w ciągu ostatnich 12 miesięcy
odpowiednio usługi magazynowania, przeładunku, przesyłania lub dystrybucji.
Wykaz ustalany jest na ostatni dzień każdego miesiąca kalendarzowego w terminie
do 7 dni od ostatniego dnia miesiąca.
2. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie przedsiębiorstwa energetycznego, podmiotu przywożącego lub
odbiorcy końcowego paliw ciekłych poprzez:
a) imię i nazwisko albo nazwę wraz z oznaczeniem formy prawnej,
b) miejsce zamieszkania albo siedzibę oraz ich adres,
c) numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP), jeżeli posiada,
d) (uchylona)
e) numer akcyzowy wydany przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego, jeżeli posiada,
f) serię i numer dokumentu tożsamości w przypadku osób fizycznych;
2) informacje o rodzajach paliw ciekłych będących przedmiotem usług, o
których mowa w ust. 1;
3) informacje o posiadanych koncesjach lub o wpisie do rejestru podmiotów
przywożących;
4) informacje o wpisie do rejestru zapasów interwencyjnych, o którym mowa w
art. 13 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów
naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku
naftowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 411), zwanej dalej „ustawą o zapasach ropy
naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania
w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na
rynku naftowym”.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne świadczące usługi, o których mowa w ust.
1, udostępnia wykaz w swojej siedzibie oraz publikuje go na swojej stronie
internetowej, jeżeli ją posiada, z wyłączeniem danych dotyczących miejsca
zamieszkania, numeru PESEL oraz serii i numeru dokumentu tożsamości.
4. Przedsiębiorstwo energetyczne świadczące usługi, o których mowa w ust.
1, przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, Prezesowi Agencji Rezerw
Materiałowych oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych
miesięczne sprawozdanie zawierające informacje o podmiotach zlecających usługi,
o których mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia zakończenia miesiąca, którego
dotyczy sprawozdanie.
5. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
1) oznaczenie przedsiębiorstwa energetycznego, podmiotu przywożącego lub
odbiorcy końcowego paliw ciekłych poprzez wskazanie danych określonych
w ust. 2 pkt 1;
2) informacje o rodzajach i ilości paliw ciekłych oraz ich pochodzeniu, poprzez
wskazanie informacji o przywozie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
lub wytworzeniu lub nabyciu na tym terytorium, będących przedmiotem
usług, o których mowa w ust. 1, wraz z podaniem miejsca ich świadczenia.
6. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 4, mając na względzie zakres informacji
i danych określonych w ust. 5 oraz kierując się koniecznością ujednolicenia formy
i sposobu jego przekazywania.
7. (uchylony)
8. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 4, Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki sporządza miesięczne zestawienie danych indywidualnych
zawartych w tych sprawozdaniach.

Art. 4c. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się magazynowaniem
paliw gazowych jest obowiązane zapewniać odbiorcom oraz przedsiębiorstwom
zajmującym się sprzedażą paliw gazowych, na zasadzie równoprawnego
traktowania, świadczenie usług magazynowania paliw gazowych w instalacjach
magazynowych. Świadczenie usług magazynowania paliw gazowych odbywa się
na podstawie umowy o świadczenie tych usług.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się magazynowaniem paliw
gazowych jest obowiązane udostępniać operatorowi systemu przesyłowego
gazowego tę część instalacji, która jest używana do magazynowania paliw
gazowych i jest niezbędna do realizacji jego zadań.
3. Udostępnienie części instalacji, o której mowa w ust. 2, następuje za
wynagrodzeniem, na zasadach określonych w odrębnej umowie. Ustalając
wysokość wynagrodzenia należy stosować stawki opłat za usługi magazynowania
paliw gazowych ustalone w taryfie przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego
się magazynowaniem tych paliw.

Art. 4d. 1. Przedsiębiorstwo zajmujące się transportem wydobytego gazu
ziemnego jest obowiązane, przestrzegając zasad bezpieczeństwa, warunków
eksploatacji podłączonych złóż, realizacji zawartych umów w zakresie sprzedaży wydobywanych kopalin oraz uwzględniając dostępną albo możliwą do uzyskania
przepustowość sieci gazociągów kopalnianych i wymogi ochrony środowiska,
zapewniać odbiorcom oraz przedsiębiorstwom zajmującym się sprzedażą paliw
gazowych, na zasadzie równoprawnego traktowania, świadczenie usług transportu
gazu ziemnego siecią gazociągów kopalnianych do miejsca ich dostarczania
wybranego przez odbiorcę lub przez przedsiębiorstwo zajmujące się sprzedażą
paliw gazowych; świadczenie usług transportu gazu ziemnego odbywa się na
podstawie umowy o świadczenie tych usług.
2. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do tych części sieci gazociągów
kopalnianych i instalacji, które są używane do lokalnej działalności wydobywczej
na obszarze złoża, gdzie jest wydobywany gaz ziemny.
3. Przedsiębiorstwo zajmujące się transportem wydobytego gazu ziemnego
może odmówić świadczenia usług, o których mowa w ust. 1, jeżeli:
1) występują niezgodności:
a) parametrów technicznych sieci gazociągów kopalnianych z parametrami
technicznymi sieci lub instalacji, które miałyby być podłączone do sieci
gazociągów kopalnianych, lub
b) parametrów jakościowych transportowanego gazu ziemnego
z parametrami jakościowymi gazu ziemnego mającego być przedmiotem
usługi transportu gazu ziemnego
– których usunięcie nie jest technicznie lub ekonomicznie uzasadnione, albo
2) świadczenie usług transportu gazu ziemnego:
a) mogłoby spowodować obniżenie obecnego lub planowanego wydobycia
gazu ziemnego lub ropy naftowej, dla potrzeb których wybudowano te
gazociągi kopalniane, lub
b) uniemożliwiałoby zaspokojenie uzasadnionych potrzeb właściciela lub
użytkownika sieci gazociągów kopalnianych lub przedsiębiorstwa
zajmującego się transportem wydobytego gazu ziemnego w zakresie jego
transportu lub uzdatniania.

Art. 4e. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się skraplaniem gazu
ziemnego lub regazyfikacją skroplonego gazu ziemnego przy użyciu instalacji
skroplonego gazu ziemnego jest obowiązane, jeżeli jest to konieczne ze względów
technicznych lub ekonomicznych, zapewniać odbiorcom oraz przedsiębiorstwom zajmującym się sprzedażą paliw gazowych, na zasadzie równoprawnego
traktowania, świadczenie usług polegających na skraplaniu gazu ziemnego lub
regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego; świadczenie tych usług odbywa się na
podstawie umowy o świadczenie usług skraplania gazu ziemnego.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do terminali skroplonego gazu ziemnego
przeznaczonych do magazynowania tego gazu.

Art. 4e¹. Usługi przesyłania, dystrybucji, magazynowania paliw gazowych,
skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego mogą być
świadczone wyłącznie odpowiednio przez operatora systemu przesyłowego,
operatora systemu dystrybucyjnego, operatora systemu magazynowania paliw
gazowych, operatora systemu skraplania gazu ziemnego lub operatora systemu
połączonego.

Art. 4e². (uchylony).

Art. 4f. 1. Świadczenie usług, o których mowa w art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d
ust. 1 oraz art. 4e ust. 1, nie może obniżać niezawodności dostarczania i jakości
paliw gazowych lub energii poniżej poziomu określonego w odrębnych przepisach
oraz powodować niekorzystnej zmiany cen lub stawek opłat za dostarczane paliwa
gazowe lub energię i zakresu ich dostarczania odbiorcom przyłączonym do sieci,
a także uniemożliwiać wywiązywanie się przez przedsiębiorstwa energetyczne
z obowiązków w zakresie ochrony interesów odbiorców i ochrony środowiska.
2. Przepisów art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d ust. 1 oraz art. 4e ust. 1 nie stosuje się
do świadczenia usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii,
magazynowania tych paliw i skraplania gazu ziemnego odbiorcom, jeżeli te paliwa
lub energia byłyby dostarczane z systemu gazowego lub systemu
elektroenergetycznego innego państwa, które nie nałożyło obowiązku świadczenia
tych usług na działające w tym państwie przedsiębiorstwa, lub gdy odbiorca, do
którego paliwa gazowe lub energia elektryczna miałyby być dostarczane, nie jest
uznany za odbiorcę uprawnionego do korzystania z tych usług w tym państwie.
3. W przypadku odmowy świadczenia usług, o których mowa w art. 4 ust. 2,
art. 4c, art. 4d ust. 1 oraz art. 4e ust. 1, z powodu nieuznania odbiorcy za
uprawnionego do wyboru sprzedawcy w jednym z dwóch państw członkowskich
Unii Europejskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – będącym stroną umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może, na uzasadniony
wniosek odbiorcy lub sprzedawcy, zwrócić się, za pośrednictwem ministra
właściwego do spraw energii, do Komisji Europejskiej o zobowiązanie państwa,
w którym odmówiono świadczenia tych usług, do realizacji żądanej usługi.

Art. 4g. 1. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne lub
przedsiębiorstwo zajmujące się transportem wydobytego gazu ziemnego za pomocą
sieci gazociągów kopalnianych odmówi zawarcia umowy o świadczenie usług
przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, umowy o świadczenie
usług transportu gazu ziemnego, umowy o świadczenie usług magazynowania
paliw gazowych lub umowy o świadczenie usług skraplania gazu ziemnego, jest
ono obowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić Prezesa Urzędu Regulacji
Energetyki oraz zainteresowany podmiot, podając uzasadnienie odmowy.
2. W przypadku odmowy zawarcia umowy o świadczenie usługi przesyłania
lub dystrybucji energii elektrycznej operator systemu elektroenergetycznego, na
żądanie podmiotu występującego o jej zawarcie, przedstawia temu podmiotowi
istotne informacje o działaniach, jakie należy podjąć, aby wzmocnić sieć w celu
umożliwienia zawarcia tej umowy; za opracowanie informacji może być pobrana
opłata odzwierciedlająca koszty jej przygotowania.

Art. 4h. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wchodzące w skład
przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo może odmówić świadczenia usługi
przesyłania, dystrybucji lub transportu gazu ziemnego, usługi magazynowania lub
usługi skraplania gazu ziemnego, jeżeli świadczenie tych usług może spowodować
dla przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo trudności finansowe lub
ekonomiczne związane z realizacją zobowiązań wynikających z uprzednio
zawartych umów przewidujących obowiązek zapłaty za określoną ilość gazu
ziemnego, niezależnie od ilości pobranego gazu, lub gdy świadczenie tych usług
uniemożliwia wywiązanie się przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo
z obowiązków w zakresie ochrony interesów odbiorców i ochrony środowiska.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne wchodzące w skład przedsiębiorstwa
zintegrowanego pionowo, które odmówiło świadczenia usługi przesyłania,
dystrybucji lub transportu gazu ziemnego, usługi magazynowania lub usługi skraplania gazu ziemnego, z powodów określonych w ust. 1, powinno
niezwłocznie wystąpić z wnioskiem do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
o czasowe zwolnienie z obowiązków określonych w art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d ust.
1 oraz art. 4e ust. 1 lub ograniczenie tych obowiązków, podając uzasadnienie
odmowy.
3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na podstawie uzasadnionego wniosku,
o którym mowa w ust. 2, może, w drodze decyzji, czasowo zwolnić z obowiązków,
o których mowa w art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d ust. 1 oraz art. 4e ust. 1, nałożonych
na przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem, dystrybucją lub
transportem gazu ziemnego, magazynowaniem, skraplaniem lub regazyfikacją
skroplonego gazu ziemnego lub ograniczyć te obowiązki.
4. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, podejmując decyzję, o której mowa
w ust. 3, bierze pod uwagę:
1) ogólną sytuację finansową przedsiębiorstwa, o którym mowa w ust. 1;
2) daty zawarcia umów i warunki, na jakich umowy zostały zawarte;
3) wpływ postanowień umów na sytuację finansową przedsiębiorstwa, o którym
mowa w ust. 1, oraz odbiorców;
4) stopień rozwoju konkurencji na rynku paliw gazowych;
5) realizację obowiązków wynikających z ustawy;
6) podjęte działania mające na celu umożliwienie świadczenia usług, o których
mowa w ust. 1;
7) wpływ tej decyzji na prawidłowe funkcjonowanie i rozwój rynku paliw
gazowych;
8) stopień połączeń systemów gazowych i ich współdziałanie.
5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki po uwzględnieniu wniosku
przedsiębiorstwa energetycznego niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską
o zajętym stanowisku do wniosku, o którym mowa w ust. 2; wraz
z powiadomieniem przekazuje informacje dotyczące zajętego stanowiska.
6. W przypadku zgłoszenia przez Komisję Europejską poprawek do
stanowiska, o którym mowa w ust. 5, lub wniosku o jego zmianę, Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki zajmuje stanowisko do poprawek lub wniosku Komisji
Europejskiej w terminie 28 dni od dnia otrzymania poprawek lub wniosku.
7. Uzgodnione z Komisją Europejską stanowisko do wniosku
przedsiębiorstwa energetycznego stanowi podstawę do wydania przez Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki decyzji, o której mowa w ust. 3.
8. Decyzję, o której mowa w ust. 3, wraz z uzasadnieniem Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki ogłasza niezwłocznie w Biuletynie Urzędu Regulacji
Energetyki.

Art. 4i. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki na uzasadniony wniosek
przedsiębiorstwa energetycznego może, w drodze decyzji, zwolnić, na czas
określony, przedsiębiorstwo to z obowiązków świadczenia usług, o których mowa
w art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d ust. 1 i art. 4e ust. 1, przedkładania taryf do
zatwierdzenia, o którym mowa w art. 47 ust. 1, spełniania kryteriów niezależności,
o których mowa w art. 9d ust. 1a i wydać zgodę na powierzenie przez to
przedsiębiorstwo pełnienia obowiązków operatora systemu przesyłowego na
podstawie art. 9h ust. 3 pkt 2, gdy świadczenie tych usług będzie się odbywać
z wykorzystaniem gazociągu międzysystemowego, instalacji magazynowej lub
instalacji skroplonego gazu ziemnego, których budowa nie została ukończona do
dnia 4 sierpnia 2003 r. lub została rozpoczęta po tym dniu, zwanych dalej „nową
infrastrukturą”.
2. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, można udzielić, jeżeli są spełnione
łącznie następujące warunki:
1) nowa infrastruktura ma wpływ na zwiększenie konkurencyjności w zakresie
dostarczania paliw gazowych oraz bezpieczeństwa ich dostarczania;
2) ze względu na ryzyko związane z budową nowej infrastruktury, bez
udzielenia zwolnienia budowa ta nie byłaby podjęta;
3) nowa infrastruktura jest lub będzie własnością podmiotu niezależnego,
przynajmniej pod względem formy prawnej, od operatora systemu gazowego,
w którym to systemie nowa infrastruktura została lub zostanie zbudowana;
4) na użytkowników nowej infrastruktury są nałożone opłaty za korzystanie z tej
infrastruktury;
5) zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, nie będzie wywierać szkodliwego
wpływu na konkurencję na rynkach, na które nowa infrastruktura może mieć
wpływ, na skuteczne funkcjonowanie rynku gazu ziemnego w Unii Europejskiej lub odpowiednich systemów gazowych, ani nie wpłynie
negatywnie na bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego w Unii Europejskiej.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do infrastruktury, której budowę
ukończono do dnia 4 sierpnia 2003 r., jeżeli po tym dniu zostały lub zostaną w niej
dokonane zmiany umożliwiające znaczny wzrost zdolności przesyłowej tej
infrastruktury lub rozwój nowych źródeł zaopatrzenia w paliwa gazowe.
3a. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki określa, na wniosek przedsiębiorstwa
energetycznego ubiegającego się o zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, lub
z urzędu, zasady udostępnienia zdolności przesyłowej nowej infrastruktury lub
infrastruktury, o której mowa w ust. 3, uwzględniające sposób:
1) zarządzania i alokacji zdolności przesyłowej tej infrastruktury, w tym
podawania do publicznej wiadomości informacji o dostępnej zdolności
przesyłowej dla zainteresowanych podmiotów;
2) sprzedaży niewykorzystanej zdolności przesyłowej tej infrastruktury;
3) umożliwienia obrotu zarezerwowanymi zdolnościami przesyłowymi.
3b. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, wydając decyzję, o której mowa
w ust. 1, bierze pod uwagę wyniki udostępnienia zdolności przesyłowej nowej
infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, przeprowadzonego
zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 3a.
4. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, rozpatrując wniosek, o którym mowa
w ust. 1, bierze pod uwagę niedyskryminacyjny dostęp do nowej infrastruktury lub
infrastruktury, o której mowa w ust. 3, okres, na jaki zawarto umowy
o wykorzystanie tej infrastruktury, zwiększenie zdolności przesyłowej, okres
planowanej eksploatacji infrastruktury oraz uwarunkowania krajowe w tym
zakresie.
4a. W przypadku innym niż określony w ust. 5, Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki, przed wydaniem decyzji, o której mowa w ust. 1, konsultuje się z:
1) organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, na których rynki nowa
infrastruktura lub infrastruktura, o której mowa w ust. 3, może wywierać
wpływ, oraz
2) w przypadku gdy zwolnienie dotyczy nowej infrastruktury lub infrastruktury,
o której mowa w ust. 3, łączącej system przesyłowy z infrastrukturą gazową
państwa innego niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo
członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym – odpowiednimi
organami do spraw regulacji gospodarki paliwami i energią tego państwa.
4b. Niezajęcie stanowiska przez konsultowane organy, o których mowa
w ust. 4a, w wyznaczonym terminie, nieprzekraczającym trzech miesięcy,
liczonym od dnia otrzymania wystąpienia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
w sprawie konsultacji, nie stanowi przeszkody do wydania decyzji, o której mowa
w ust. 1. W przypadku gdy Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wystąpił do danego
państwa o wskazanie organu właściwego w sprawie konsultacji, termin, o którym
mowa w zdaniu pierwszym, liczy się od dnia otrzymania takiego wystąpienia przez
to państwo.
5. W przypadku gdy wniosek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy nowej
infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust. 3, która znajduje się na
terytorium więcej niż jednego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Prezes
Urzędu Regulacji Energetyki zajmuje stanowisko do tego wniosku, po uzgodnieniu
z właściwymi organami zainteresowanych państw członkowskich Unii
Europejskiej, biorąc pod uwagę opinię przedłożoną przez Agencję do spraw
Współpracy Organów Regulacji Energetyki, zwaną dalej „Agencją”.
5a. W przypadku nieuzgodnienia stanowiska, o którym mowa w ust. 5,
w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania wniosku przez ostatni z właściwych
organów zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej lub
w przypadku uzgodnienia z tymi organami przekazania wniosku do Agencji w celu
jego rozpatrzenia, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje ten wniosek
Agencji.
5b. Termin, o którym mowa w ust. 5a, może ulec przedłużeniu o 3 miesiące
na wspólny wniosek właściwych organów zainteresowanych państw
członkowskich Unii Europejskiej, za zgodą Agencji.
6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje Komisji Europejskiej
wniosek, o którym mowa w ust. 1, niezwłocznie po jego otrzymaniu. Po
rozpatrzeniu tego wniosku Prezes Urzędu Regulacji Energetyki powiadamia Komisję Europejską o zajętym stanowisku; do powiadomienia dołącza informacje
dotyczące:
1) powodów zwolnienia z obowiązków wymienionych w ust. 1 wraz
z uzasadnieniem, łącznie z danymi finansowymi uzasadniającymi to
zwolnienie albo powodów odmowy udzielenia zwolnienia;
2) analizy wpływu zwolnienia z obowiązków wymienionych w ust. 1 na
konkurencyjność i sprawne funkcjonowanie rynku paliw gazowych;
3) okresu, na jaki udzielono zwolnienia z obowiązków wymienionych w ust. 1;
4) wielkości udziału zdolności infrastruktury objętej zwolnieniem z obowiązków
wymienionych w ust. 1, w odniesieniu do całkowitej zdolności tej
infrastruktury;
5) przebiegu i wyników uzgodnień z właściwymi organami zainteresowanych
państw członkowskich Unii Europejskiej;
6) wpływu nowej infrastruktury lub zmian w infrastrukturze, o której mowa
w ust. 3, na dywersyfikację dostaw gazu.
7. W przypadku zgłoszenia przez Komisję Europejską poprawek do
stanowiska, o którym mowa w ust. 6, lub wniosku o jego zmianę, Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki zajmuje stanowisko do poprawek lub wniosku Komisji
Europejskiej, w terminie 28 dni od dnia otrzymania poprawek lub wniosku
i uzgadnia stanowisko z Komisją Europejską.
8. Uzgodnione z Komisją Europejską stanowisko do wniosku
przedsiębiorstwa energetycznego lub decyzja Agencji w przedmiocie rozpatrzenia
wniosku, o którym mowa w ust. 5a, stanowią podstawę do wydania przez Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki decyzji, o której mowa w ust. 1.
9. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydaje decyzję, o której mowa w ust.
1, odrębnie dla każdej nowej infrastruktury lub infrastruktury, o której mowa w ust.
3; w decyzji określa się wielkość udziału zdolności przesyłowej infrastruktury
objętej zwolnieniem z obowiązków wymienionych w ust. 1 w odniesieniu do
całkowitej zdolności przesyłowej tej infrastruktury, zakres zwolnienia, warunki,
których spełnienie jest niezbędne do uzyskania zwolnienia oraz okres, na jaki
udzielono zwolnienia.
10. Decyzję, o której mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki ogłasza niezwłocznie w Biuletynie Urzędu Regulacji
Energetyki.

Art. 4j. 1. Odbiorca paliw gazowych lub energii ma prawo zakupu tych paliw
lub energii od wybranego przez siebie sprzedawcy.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
paliw gazowych lub energii stosując obiektywne i przejrzyste zasady zapewniające
równe traktowanie użytkowników systemu, umożliwia odbiorcy paliw gazowych
lub energii przyłączonemu do jego sieci zmianę sprzedawcy paliw gazowych lub
energii, na warunkach i w trybie określonym w przepisach wydanych na podstawie
art. 9 ust. 1 lub 3.
3. Odbiorca końcowy może wypowiedzieć umowę zawartą na czas
nieoznaczony, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne dostarcza temu
odbiorcy paliwa gazowe lub energię, bez ponoszenia kosztów, składając do
przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie. Odbiorca, który
wypowiada umowę, jest obowiązany pokryć należności za pobrane paliwo gazowe
lub energię oraz świadczone usługi przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub
energii.
3a. Odbiorca końcowy może wypowiedzieć umowę zawartą na czas
oznaczony, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne dostarcza temu
odbiorcy paliwa gazowe lub energię, bez ponoszenia kosztów i odszkodowań
innych niż wynikające z treści umowy, składając do przedsiębiorstwa
energetycznego pisemne oświadczenie.
4. Umowa, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne dostarcza
paliwa gazowe lub energię elektryczną odbiorcy tych paliw lub energii
w gospodarstwie domowym, ulega rozwiązaniu z ostatnim dniem miesiąca
następującego po miesiącu, w którym oświadczenie tego odbiorcy dotarło do
przedsiębiorstwa energetycznego. Odbiorca ten może wskazać późniejszy termin
rozwiązania umowy.
5. Sprzedawca paliw gazowych dokonujący sprzedaży tych paliw odbiorcom
końcowym przyłączonym do sieci dystrybucyjnej lub przesyłowej, lub sprzedawca
energii dokonujący jej sprzedaży odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci
dystrybucyjnej jest obowiązany zamieszczać na stronach internetowych oraz udostępniać do publicznego wglądu w swojej siedzibie informacje o cenach
sprzedaży paliw gazowych lub energii oraz warunkach ich stosowania.
6. Operator systemu przesyłowego oraz operator systemu dystrybucyjnego są
obowiązani umożliwić odbiorcy paliw gazowych lub energii elektrycznej zmianę
sprzedawcy, nie później niż w terminie 21 dni od dnia poinformowania właściwego
operatora o zawarciu umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej z nowym
sprzedawcą.
7. Dotychczasowy sprzedawca jest obowiązany dokonać rozliczeń z odbiorcą,
który skorzystał z prawa do zmiany sprzedawcy, nie później niż w okresie 42 dni
od dnia dokonania tej zmiany. Operator systemu przesyłowego lub operator
systemu dystrybucyjnego są obowiązani przekazać dotychczasowemu i nowemu
sprzedawcy dane dotyczące ilości zużytych przez odbiorcę paliw gazowych lub
energii elektrycznej, w terminie umożliwiającym dotychczasowemu sprzedawcy
dokonanie rozliczeń z odbiorcą.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Dostarczanie paliw gazowych lub energii odbywa się, po uprzednim
przyłączeniu do sieci, o którym mowa w art. 7, na podstawie umowy sprzedaży
i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji albo umowy sprzedaży,
umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji i umowy o świadczenie
usług magazynowania paliw gazowych lub umowy o świadczenie usług skraplania
gazu.
1a. Dostarczanie energii elektrycznej do punktu ładowania w ogólnodostępnej
stacji ładowania odbywa się na podstawie:
1) umowy o świadczenie usług dystrybucji tej energii, zawieranej przez
operatora ogólnodostępnej stacji ładowania w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy
z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych;
2) umowy sprzedaży tej energii zawieranej z dostawcą usług ładowania.
2. Umowy, o których mowa w ust. 1, powinny zawierać co najmniej:
1) umowa sprzedaży – postanowienia określające: miejsce dostarczenia paliw
gazowych lub energii do odbiorcy i ilość tych paliw lub energii w podziale na
okresy umowne, moc umowną oraz warunki wprowadzania jej zmian, cenę lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach i warunki wprowadzania
zmian tej ceny i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń, wysokość
bonifikaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców,
odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, okres
obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania oraz pouczenie
o konsekwencjach wyboru sprzedawcy rezerwowego;
2) umowa o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub
energii – postanowienia określające: moc umowną i warunki wprowadzania
jej zmian, ilość przesyłanych paliw gazowych lub energii w podziale na
okresy umowne, miejsca dostarczania paliw gazowych lub energii do sieci
i ich odbioru z sieci, standardy jakościowe, warunki zapewnienia
niezawodności i ciągłości dostarczania paliw gazowych lub energii, stawki
opłat lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach oraz warunki
wprowadzania zmian tych stawek i grupy taryfowej, sposób prowadzenia
rozliczeń, parametry techniczne paliw gazowych lub energii oraz wysokość
bonifikaty za niedotrzymanie tych parametrów oraz standardów jakościowych
obsługi odbiorców, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków
umowy oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania;
3) umowa o świadczenie usług magazynowania paliw gazowych –
postanowienia określające: moc umowną i warunki wprowadzania jej zmian,
ilość paliw gazowych, miejsce, okres i sposób ich przechowywania, stawkę
opłat lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach i warunki wprowadzania
zmian tej stawki i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń,
odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy oraz okres
obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania;
4) umowa o świadczenie usług skraplania gazu ziemnego – postanowienia
określające: moc umowną i warunki wprowadzania jej zmian, ilość
skraplanego gazu ziemnego lub regazyfikowanego skroplonego gazu
ziemnego, stawkę opłat określoną w taryfie, warunki wprowadzania zmian tej
stawki, sposób prowadzenia rozliczeń, odpowiedzialność stron za
niedotrzymanie warunków umowy oraz okres obowiązywania umowy
i warunki jej rozwiązania.
2a. Umowa o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której stroną
jest użytkownik systemu niebędący podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie
handlowe, powinna zawierać także, w przypadku gdy użytkownikiem systemu jest:
1) odbiorca – oznaczenie:
a) wybranego przez odbiorcę sprzedawcy, z którym ma zawartą umowę
sprzedaży energii elektrycznej, oraz zasady zmiany tego sprzedawcy;
wybrany sprzedawca musi mieć zawartą umowę o świadczenie usług
dystrybucji energii elektrycznej z operatorem systemu dystrybucyjnego,
do którego sieci odbiorca ten jest przyłączony;
b) (uchylona)
2) przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej i przyłączone do sieci dystrybucyjnej – oznaczenie przez to
przedsiębiorstwo podmiotu odpowiedzialnego za jego bilansowanie
handlowe, który ma zawartą umowę o świadczenie usług dystrybucji energii
elektrycznej z operatorem systemu dystrybucyjnego, do którego sieci
przyłączone jest to przedsiębiorstwo, oraz zasady zmiany tego podmiotu;
3) sprzedawca:
a) oznaczenie przez sprzedawcę podmiotu odpowiedzialnego za jego
bilansowanie handlowe, który ma zawartą umowę o świadczenie usług
dystrybucji energii elektrycznej z operatorem systemu dystrybucyjnego,
do którego sieci przyłączeni są odbiorcy, z którymi sprzedawca ma
zawarte umowy sprzedaży energii elektrycznej, oraz zasady zmiany tego
podmiotu,
b) sposób przekazywania danych pomiarowych o ilości zużytej energii
elektrycznej przez odbiorców, z którymi sprzedawca ma zawarte umowy
sprzedaży energii elektrycznej.
2b. Umowa sprzedaży energii elektrycznej, której stroną jest odbiorca
niebędący podmiotem odpowiedzialnym za
bilansowanie handlowe, powinna zawierać także sposób:
1) określania niezbilansowania energii elektrycznej oraz jego rozliczania
odpowiednio według:
a) grafiku indywidualnego przedstawiającego zbiór danych o planowanej
realizacji umowy sprzedaży energii elektrycznej oddzielnie dla poszczególnych okresów rozliczeniowych centralnego mechanizmu
bilansowania handlowego, zwanego dalej „grafikiem handlowym”, oraz
rzeczywistego poboru energii elektrycznej lub
b) standardowego profilu zużycia oraz rzeczywiście pobranej energii
elektrycznej;
2) zgłaszania grafików handlowych.
3. Dostarczanie paliw gazowych lub energii może odbywać się na podstawie
umowy kompleksowej zawierającej postanowienia umowy sprzedaży i umowy
o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji tych paliw lub energii; umowa
kompleksowa dotycząca dostarczania paliw gazowych może zawierać także
postanowienia umowy o świadczenie usług magazynowania tych paliw,
a w przypadku ciepła, jeżeli jest ono kupowane od innych przedsiębiorstw
energetycznych, powinna także określać warunki stosowania cen i stawek opłat
obowiązujących w tych przedsiębiorstwach.
4. Umowa kompleksowa może zawierać także postanowienia umowy
sprzedaży paliw gazowych lub energii, umowy o świadczenie usług przesyłania lub
dystrybucji paliw gazowych lub energii lub umowy o świadczenie usług
magazynowania tych paliw, zawartych przez sprzedawcę na rzecz i w imieniu
odbiorcy końcowego z przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się
przesyłaniem, dystrybucją paliw gazowych lub energii lub magazynowaniem tych
paliw.
4a. Umowa sprzedaży, umowa o świadczenie usług przesyłania lub
dystrybucji paliw gazowych, a także umowa kompleksowa powinny zawierać
postanowienia określające maksymalne dopuszczalne ograniczenia w poborze tych
paliw.
4b. Umowa sprzedaży oraz umowa kompleksowa, których stroną jest
odbiorca paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie domowym,
powinny określać strony umowy i zawierać także informacje o:
1) prawach tego odbiorcy, w tym sposobie wnoszenia skarg i rozstrzygania
sporów;
2) możliwości uzyskania pomocy w przypadku wystąpienia awarii urządzeń,
instalacji lub sieci gazowej, lub elektroenergetycznej;
3) miejscu i sposobie zapoznania się, z mającymi zastosowanie,
obowiązującymi taryfami, w tym opłatami za utrzymanie systemu gazowego
albo elektroenergetycznego.
5. Projekty umów, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, lub projekty wprowadzenia
zmian w zawartych umowach, z wyjątkiem zmian cen lub stawek opłat określonych
w zatwierdzonych taryfach, powinny być niezwłocznie przesłane odbiorcy; jeżeli
w zawartych umowach mają być wprowadzone zmiany, wraz z projektem
zmienianej umowy należy przesłać pisemną informację o prawie do
wypowiedzenia umowy.
6. Sprzedawca paliw gazowych lub energii powinien powiadomić odbiorców,
w sposób przejrzysty i zrozumiały, o podwyżce cen lub stawek opłat za dostarczane
paliwa gazowe lub energię określonych w zatwierdzonych taryfach, w ciągu
jednego okresu rozliczeniowego od dnia tej podwyżki.
6a. Sprzedawca energii elektrycznej informuje swoich odbiorców o strukturze
paliw zużytych lub innych nośników energii służących do wytworzenia energii
elektrycznej sprzedanej przez niego w poprzednim roku kalendarzowym oraz
o miejscu, w którym są dostępne informacje o wpływie wytwarzania tej energii na
środowisko, co najmniej w zakresie emisji dwutlenku węgla i radioaktywnych
odpadów.
6b. W przypadku energii elektrycznej kupowanej na giełdzie towarowej lub
importowanej z systemu elektroenergetycznego państw niebędących członkami
Unii Europejskiej, informacje o strukturze paliw zużytych lub innych nośników
energii służących do wytworzenia energii elektrycznej mogą być sporządzone na
podstawie zbiorczych danych dotyczących udziału poszczególnych rodzajów
źródeł energii elektrycznej, w których energia ta została wytworzona
w poprzednim roku kalendarzowym.
6c. Sprzedawca energii elektrycznej informuje swojego odbiorcę o ilości
energii elektrycznej zużytej przez tego odbiorcę w poprzednim roku oraz o miejscu,
w którym są dostępne informacje o przeciętnym zużyciu energii elektrycznej dla
danej grupy przyłączeniowej odbiorców, środkach poprawy efektywności
energetycznej w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności
energetycznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 264 i 284) i efektywnych energetycznie
urządzeniach technicznych.
6d. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej informuje odbiorcę
tych paliw lub energii w gospodarstwie domowym o jego prawach, w tym sposobie
wnoszenia skarg i rozstrzygania sporów.
6e. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej dostarcza odbiorcy
tych paliw lub energii w gospodarstwie domowym kopię zbioru praw konsumenta
energii oraz zapewnia jego publiczny dostęp. Przez zbiór praw konsumenta energii
rozumie się dokument sporządzany przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki we
współpracy z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na
podstawie wytycznych Komisji Europejskiej w konsultacji z krajowymi organami
regulacyjnymi, organizacjami konsumentów, partnerami społecznymi,
przedsiębiorstwami energetycznymi oraz innymi zainteresowanymi stronami,
zawierający praktyczne informacje o prawach konsumentów energii elektrycznej
i paliw gazowych.
6f. Kopię zbioru praw konsumenta energii, o którym mowa w ust. 6e, Prezes
Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu
Regulacji Energetyki.
7. Umowy, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, powinny zawierać także
postanowienia określające sposób postępowania w razie utraty przez odbiorcę
możliwości wywiązywania się z obowiązku zapłaty za dostarczone paliwa gazowe
lub energię lub usługi związane z ich dostarczaniem.
8. Sprzedawca energii elektrycznej jest obowiązany przechowywać dane
o umowach zawartych z operatorem systemu przesyłowego oraz dane
o derywatach elektroenergetycznych i umowach sprzedaży energii elektrycznej
zawartych z przedsiębiorstwami energetycznymi wykonującymi działalność
gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, przez okres co najmniej 5 lat,
od dnia zawarcia tych umów.
9. Sprzedawca paliw gazowych jest obowiązany przechowywać dane
o umowach zawartych z operatorem systemu przesyłowego, operatorem systemu
dystrybucyjnego, operatorem systemu magazynowania paliw gazowych lub
operatorem systemu skraplania gazu ziemnego oraz dane o derywatach gazowych
i umowach sprzedaży paliw gazowych zawartych z przedsiębiorstwami
energetycznymi wykonującymi działalność gospodarczą w zakresie obrotu
paliwami gazowymi, przez okres co najmniej 5 lat, od dnia zawarcia tych umów.
10. Dane, o których mowa w ust. 8 i 9, zawierają w szczególności informacje
dotyczące:
1) podmiotu, z którym zawarto umowę;
2) okresu, na jaki umowa została zawarta;
3) ilości sprzedanych paliw gazowych lub energii elektrycznej;
4) zasad rozliczeń;
5) terminu realizacji umowy;
6) nierozliczonych umów, derywatów elektroenergetycznych i derywatów
gazowych.
11. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej przekazuje
niezwłocznie dane, o których mowa w ust. 8 i 9, Prezesowi Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów oraz Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, na ich
wniosek, w związku z zadaniami wykonywanymi przez te organy.
12. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek zainteresowanego
podmiotu, może udostępnić informacje, o których mowa w ust. 8 i 9, z wyjątkiem
danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 2
ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1010 i 1649).
13. Przepisu ust. 12 nie stosuje się do informacji o instrumentach
finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.
o obrocie instrumentami finansowymi.
14. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej jest obowiązany
poinformować odbiorcę końcowego, z którym zawarł umowę sprzedaży lub
umowę kompleksową, sprzedawcę rezerwowego, oraz odpowiednio, operatora
systemu dystrybucyjnego lub operatora systemu przesyłowego gazowego, do
którego sieci przyłączony jest ten odbiorca końcowy, o konieczności zaprzestania
sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej temu odbiorcy końcowemu oraz
przewidywanej dacie zaprzestania tej sprzedaży, jeśli jest znana lub możliwa do
ustalenia przez tego sprzedawcę, niezwłocznie, nie później niż w terminie 2 dni od
dnia powzięcia przez tego sprzedawcę informacji o braku możliwości dalszego
wywiązywania się z umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej zawartej z tym
odbiorcą końcowym.
15. Operator systemu dystrybucyjnego i operator systemu przesyłowego
informują się niezwłocznie o konieczności zaprzestania świadczenia usług
dystrybucji lub usług przesyłania na rzecz sprzedawcy paliw gazowych lub energii
elektrycznej oraz o zdarzeniach, które mogą skutkować wystąpieniem konieczności
zaprzestania świadczenia tych usług, w szczególności związanych z brakiem
odpowiednich gwarancji dotyczących wiarygodności finansowej tego sprzedawcy
lub wskazanego przez tego sprzedawcę podmiotu, o którym mowa w ust. 2a
pkt 3 lit. a, po powzięciu informacji o konieczności zaprzestania przez tego
sprzedawcę sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej lub po wystąpieniu
zdarzenia, które może skutkować koniecznością zaprzestania świadczenia tych
usług.
16. Przepisów ust. 14 i 15 nie stosuje się do odbiorców końcowych, o których
mowa w art. 6a ust. 3 i art. 6b.

Art. 5a. 1. Sprzedawca z urzędu jest obowiązany do zapewnienia świadczenia
usługi kompleksowej i do zawarcia umowy kompleksowej, na zasadach
równoprawnego traktowania, z odbiorcą paliw gazowych lub energii elektrycznej
w gospodarstwie domowym, niekorzystającym z prawa wyboru sprzedawcy
i przyłączonym do sieci przedsiębiorstwa energetycznego wskazanego w koncesji
sprzedawcy z urzędu.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
paliw gazowych lub energii elektrycznej jest obowiązane do zawarcia ze
sprzedawcą z urzędu umowy o świadczenie usługi przesyłania lub dystrybucji
paliw gazowych lub energii elektrycznej w celu dostarczania tych paliw lub energii
odbiorcy paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie domowym,
któremu sprzedawca z urzędu jest obowiązany zapewnić świadczenie usługi
kompleksowej.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
ciepła jest obowiązane do zawarcia umowy kompleksowej z odbiorcą końcowym
przyłączonym do sieci ciepłowniczej tego przedsiębiorstwa na wniosek tego
odbiorcy.
4. Odbiorca paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie
domowym może zrezygnować z usługi kompleksowej świadczonej przez
sprzedawcę z urzędu. Odbiorca paliw gazowych lub energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, który zrezygnuje z usługi kompleksowej, zachowując
przewidziany w umowie okres jej wypowiedzenia, nie może być obciążony przez
sprzedawcę z urzędu żadnymi dodatkowymi kosztami z tego tytułu.

Art. 5aa. 1. W umowie o świadczenie usługi dystrybucji energii elektrycznej
lub paliw gazowych lub usługi przesyłania paliw gazowych lub w umowie
kompleksowej, odbiorca końcowy wskazuje sprzedawcę rezerwowego spośród
sprzedawców ujętych na liście, o której mowa w ust. 4, oraz upoważnia operatora
systemu dystrybucyjnego lub operatora systemu przesyłowego gazowego, do
którego sieci ten odbiorca końcowy jest przyłączony, do zawarcia w jego imieniu
i na jego rzecz – w przypadku wygaśnięcia lub zaprzestania wykonywania umowy
sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej lub umowy kompleksowej
przez dotychczasowego sprzedawcę – umowy sprzedaży rezerwowej lub umowy
kompleksowej zawierającej postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej ze
wskazanym przez tego odbiorcę końcowego sprzedawcą rezerwowym.
2. Sprzedawca zawierający umowę kompleksową jest obowiązany
niezwłocznie poinformować operatora systemu dystrybucyjnego lub operatora
systemu przesyłowego gazowego oraz wskazanego przez odbiorcę końcowego
sprzedawcę rezerwowego o wyborze dokonanym w umowie przez odbiorcę
końcowego.
3. Sprzedawca paliw gazowych lub energii elektrycznej oferujący sprzedaż
rezerwową publikuje na swojej stronie internetowej oraz udostępnia w swojej
siedzibie ofertę dotyczącą warunków sprzedaży rezerwowej, w tym wzór umowy
sprzedaży rezerwowej i zestawienie aktualnych cen, warunków ich stosowania
i zasad rozliczeń dla sprzedaży rezerwowej. Sprzedawca ten przekazuje
operatorowi systemu dystrybucyjnego lub operatorowi systemu przesyłowego
gazowego aktualną informację o adresie strony internetowej, na której zostały
opublikowane oferty sprzedaży rezerwowej skierowane do odbiorców końcowych
przyłączonych do sieci tego operatora.
4. Operator systemu dystrybucyjnego i operator systemu przesyłowego
gazowego publikuje na swojej stronie internetowej oraz udostępnia w swojej
siedzibie aktualną listę sprzedawców, którzy oferują sprzedaż rezerwową
odbiorcom końcowym przyłączonym do jego sieci, wraz z informacją o adresach ich stron internetowych, na których zostały opublikowane oferty sprzedaży
rezerwowej.
5. Operator systemu dystrybucyjnego i operator systemu przesyłowego
gazowego przedstawia aktualną listę sprzedawców, o której mowa w ust. 4, na
wniosek odbiorcy końcowego przyłączonego do jego sieci.
6. Operator systemu dystrybucyjnego lub operator systemu przesyłowego
gazowego zawiera umowę sprzedaży rezerwowej lub umowę kompleksową
zawierającą postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej, w imieniu i na rzecz
przyłączonego do jego sieci odbiorcy końcowego paliw gazowych lub energii
elektrycznej, ze sprzedawcą rezerwowym:
1) niezwłocznie po uzyskaniu informacji o konieczności zaprzestania:
a) sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej, o której mowa
w art. 5 ust. 14,
b) świadczenia usług dystrybucji lub usług przesyłania, o której mowa
w art. 5 ust. 15,
2) w przypadku wygaśnięcia umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej
z dotychczasowym sprzedawcą paliw gazowych lub energii elektrycznej
– jeżeli odbiorca końcowy nie zgłosił temu operatorowi informacji o zawarciu
umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży paliw gazowych lub energii
elektrycznej z innym sprzedawcą w ramach procedury zmiany sprzedawcy, lub gdy
sprzedawca wybrany przez odbiorcę końcowego nie podjął sprzedaży paliw
gazowych lub energii elektrycznej. Zawarcie umowy następuje poprzez złożenie
przez operatora systemu dystrybucyjnego lub operatora systemu przesyłowego
gazowego sprzedawcy rezerwowemu oświadczenia o przyjęciu jego oferty.
7. Umowa sprzedaży rezerwowej lub umowa kompleksowa zawierająca
postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej, o której mowa w ust. 6, obowiązuje
od dnia zaprzestania wykonywania umowy sprzedaży lub umowy kompleksowej
przez dotychczasowego sprzedawcę paliw gazowych lub energii elektrycznej
i zawierana jest na czas nieokreślony. Umowa ta może ulec rozwiązaniu:
1) w dowolnym terminie na mocy porozumienia stron lub
2) w drodze wypowiedzenia przez odbiorcę końcowego z zachowaniem
miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na ostatni dzień miesiąca
następujący po miesiącu, w którym nastąpiło doręczenie oświadczenia o wypowiedzeniu umowy, przy czym odbiorca może wskazać późniejszy jej
termin rozwiązania
– a odbiorca końcowy nie może zostać obciążony przez sprzedawcę rezerwowego
kosztami z tytułu wcześniejszego rozwiązania tej umowy.
8. Operator systemu dystrybucyjnego lub operator systemu przesyłowego
gazowego informuje odbiorcę końcowego przyłączonego do jego sieci o zawarciu
w jego imieniu i na jego rzecz umowy sprzedaży rezerwowej lub umowy
kompleksowej zawierającej postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej,
przyczynach zawarcia tej umowy, danych teleadresowych sprzedawcy
rezerwowego oraz miejscu opublikowania przez sprzedawcę rezerwowego
warunków umowy sprzedaży rezerwowej lub umowy kompleksowej zawierającej
postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej, w terminie 5 dni od dnia jej
zawarcia.
9. Sprzedawca rezerwowy przekazuje odbiorcy końcowemu jeden
egzemplarz umowy sprzedaży rezerwowej lub umowy kompleksowej zawierającej
postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej, w terminie 30 dni od dnia
otrzymania od operatora systemu dystrybucyjnego lub operatora systemu
przesyłowego gazowego oświadczenia o przyjęciu oferty sprzedawcy
rezerwowego, o którym mowa w ust. 6, oraz informuje o prawie odbiorcy
końcowego do wypowiedzenia tej umowy.
10. Operator systemu dystrybucyjnego lub przesyłowego gazowego
przekazuje dotychczasowemu sprzedawcy i sprzedawcy rezerwowemu dane
dotyczące ilości zużytych przez odbiorcę końcowego paliw gazowych lub energii
elektrycznej, o którym mowa w ust. 6, w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia
sprzedaży rezerwowej temu odbiorcy końcowemu, w celu umożliwienia
dotychczasowemu sprzedawcy dokonania rozliczeń z tym odbiorcą końcowym.
Przepis art. 4j ust. 7 stosuje się odpowiednio.
11. Przepisów ust. 1–10 nie stosuje się do odbiorców, o których mowa
w art. 6a ust. 3 i art. 6b.
12. W przypadku gdy umowa, o której mowa w ust. 7, przestała obowiązywać
lub uległa rozwiązaniu, a operator systemu dystrybucyjnego lub operator systemu
przesyłowego gazowego nie otrzymał informacji o zawarciu przez odbiorcę
końcowego przyłączonego do jego sieci umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej z innym sprzedawcą w ramach
procedury zmiany sprzedawcy, operator systemu dystrybucyjnego lub operator
systemu przesyłowego gazowego zaprzestaje dostarczania paliw gazowych lub
energii elektrycznej odbiorcy.

Art. 5ab. 1. W przypadku gdy dotychczasowy sprzedawca zaprzestał
sprzedaży paliw gazowych lub energii elektrycznej odbiorcy końcowemu a:
1) w umowie o świadczenie usług dystrybucji lub usług przesyłania lub umowie
kompleksowej zawartej przez tego odbiorcę końcowego nie został wskazany
sprzedawca rezerwowy lub umowa ta nie zawiera upoważnienia operatora
systemu dystrybucyjnego lub operatora systemu przesyłowego gazowego do
zawarcia w imieniu i na rzecz odbiorcy końcowego umowy sprzedaży
rezerwowej lub umowy kompleksowej zawierającej postanowienia umowy
sprzedaży rezerwowej albo
2) sprzedawca rezerwowy wskazany przez tego odbiorcę końcowego nie może
podjąć, nie podjął lub zaprzestał sprzedaży rezerwowej
– operator systemu dystrybucyjnego lub operator systemu przesyłowego
gazowego, działając w imieniu i na rzecz tego odbiorcy końcowego, zawiera ze
sprzedawcą z urzędu umowę kompleksową.
2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, zawarcie umowy kompleksowej
następuje poprzez złożenie przez operatora systemu dystrybucyjnego lub operatora
systemu przesyłowego gazowego sprzedawcy z urzędu oświadczenia o przyjęciu
jego oferty. Umowa kompleksowa jest zawierana na czas nieokreślony
i obowiązuje od dnia zaprzestania wykonywania umowy sprzedaży przez
dotychczasowego sprzedawcę paliw gazowych lub energii elektrycznej albo
sprzedawcę rezerwowego lub niepodjęcia sprzedaży przez takiego sprzedawcę.
3. Jeżeli sprzedawca z urzędu nie został zwolniony z obowiązku przedłożenia
taryfy do zatwierdzenia, w rozliczeniach z odbiorcą w gospodarstwie domowym
stosuje tę taryfę.
4. Operator systemu dystrybucyjnego lub operator systemu przesyłowego
gazowego informuje odbiorcę końcowego przyłączonego do jego sieci o zawarciu
w jego imieniu i na jego rzecz umowy kompleksowej ze sprzedawcą z urzędu,
w terminie 5 dni od dnia jej zawarcia.
5. Sprzedawca z urzędu przekazuje odbiorcy końcowemu jeden egzemplarz
umowy kompleksowej w terminie 30 dni od dnia otrzymania od operatora systemu
dystrybucyjnego lub operatora systemu przesyłowego gazowego oświadczenia
o przyjęciu jego oferty, o którym mowa w ust. 2, oraz informuje o prawie tego
odbiorcy do wypowiedzenia tej umowy.
6. Operator systemu dystrybucyjnego przekazuje dotychczasowemu
sprzedawcy i sprzedawcy z urzędu dane dotyczące ilości zużytych przez odbiorcę
końcowego paliw gazowych lub energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1,
w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia sprzedaży przez sprzedawcę z urzędu temu
odbiorcy w celu umożliwienia dotychczasowemu sprzedawcy dokonanie rozliczeń
z tym odbiorcą.
7. Przepisy art. 4j ust. 3, 4 i 7 stosuje się odpowiednio.
8. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do odbiorców końcowych, o których
mowa w art. 6a ust. 3 i art. 6b.

Art. 5b. 1. Umowa, na podstawie której przedsiębiorstwo zintegrowane
pionowo pełniące funkcję operatora systemu dystrybucyjnego sprzedaje energię
elektryczną do odbiorcy końcowego oraz świadczy usługi przesyłania lub
dystrybucji energii elektrycznej, z mocy prawa, z dniem wyodrębnienia z tego
przedsiębiorstwa jego części niezwiązanej z działalnością dystrybucyjną
i wniesienia jej, przed dniem 1 lipca 2007 r., jako wkładu niepieniężnego na
pokrycie kapitału zakładowego innego przedsiębiorstwa, staje się umową, której
stronami są: przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą
w zakresie obrotu energią elektryczną do którego wniesiono wkład niepieniężny
oraz odbiorca energii elektrycznej.
2. Dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, jest dzień wniesienia
wkładu niepieniężnego, o którym mowa w ust. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne
pełniące funkcję operatora systemu dystrybucyjnego powiadamia niezwłocznie
Prezesa URE o dniu wyodrębnienia.
3. Za zobowiązania wynikające z umowy, na podstawie której
przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo pełniące funkcję operatora systemu
dystrybucyjnego dostarcza energię elektryczną do odbiorcy końcowego, powstałe
przed dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, odpowiadają solidarnie
przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo pełniące funkcję operatora systemu dystrybucyjnego, z którego wyodrębniono część niezwiązaną z działalnością
dystrybucyjną i przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność
gospodarczą w zakresie obrotu energią elektryczną, do którego wniesiono wkład
niepieniężny, o którym mowa w ust. 1.
4. Odbiorca końcowy może wypowiedzieć umowę, o której mowa w ust. 1,
na zasadach i w trybie określonym w art. 4j ust. 3 i 4.
5. Przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo pełniące funkcję operatora
systemu dystrybucyjnego w terminie 3 miesięcy od dnia wyodrębnienia, o którym
mowa w ust. 1, poinformuje odbiorców końcowych przyłączonych do swojej sieci
dystrybucyjnej o wyodrębnieniu jego części niezwiązanej z działalnością
dystrybucyjną oraz możliwościach, skutkach i terminie złożenia oświadczenia,
o którym mowa w ust. 4.

Art. 5b¹. 1. Umowa, na podstawie której przedsiębiorstwo energetyczne,
o którym mowa w art. 49b ust. 1, dostarcza gaz ziemny wysokometanowy
odbiorcy, który odebrał na jej podstawie z sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej
w każdym punkcie nie więcej niż 25 mln m3
tego gazu w roku poprzedzającym
dzień wyodrębnienia, z dniem wyodrębnienia z tego przedsiębiorstwa jego
zorganizowanej części i wniesienia jej jako wkładu niepieniężnego na pokrycie
kapitału zakładowego innego przedsiębiorstwa energetycznego wykonującego
działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi, staje się z mocy
prawa umową, której stronami są: przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące
działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami gazowymi, do którego
wniesiono wkład niepieniężny oraz odbiorca tego paliwa.
2. Dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, jest dzień wniesienia
wkładu niepieniężnego, o którym mowa w ust. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne,
o którym mowa w art. 49b ust. 1, informuje niezwłocznie Prezesa Urzędu Regulacji
Energetyki o dniu wyodrębnienia.
3. Za zobowiązania wynikające z umów, o których mowa w ust. 1, powstałe
przed dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, odpowiadają solidarnie
przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 49b ust. 1, z którego
wyodrębniono zorganizowaną część, o której mowa w ust. 1, oraz przedsiębiorstwo
energetyczne do którego wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w ust. 1.
4. Odbiorca, w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa
w ust. 5, może wypowiedzieć umowę, o której mowa w ust. 1, bez ponoszenia
kosztów lub odszkodowań, składając pisemne oświadczenie do przedsiębiorstwa
energetycznego zajmującego się obrotem paliwami gazowymi do którego
wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w ust. 1. Umowa ulega rozwiązaniu
z ostatnim dniem miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, w którym
oświadczenie odbiorcy dotarło do tego przedsiębiorstwa energetycznego.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 49b ust. 1, z którego
wyodrębniono zorganizowaną część, o której mowa w ust. 1, w terminie 3 miesięcy
od dnia tego wyodrębnienia informuje odbiorców o tym wyodrębnieniu oraz
o możliwości, skutkach i terminie złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 4.
6. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi,
do którego wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w ust. 1, wstępuje
z dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, w wynikające z przepisów
podatkowych prawa i obowiązki przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa
w art. 49b ust. 1, pozostające w związku ze składnikami majątku wchodzącymi
w skład wkładu niepieniężnego. Przepis art. 93d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.
– Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) stosuje się
odpowiednio.
7. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi,
do którego wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w ust. 1, wstępuje
z dniem wyodrębnienia, o którym mowa w ust. 1, we wszelkie prawa i obowiązki
wynikające z decyzji wydanych na podstawie ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. z 2019 r. poz. 369, 1571 i 1667)
dotyczące umów, o których mowa w ust. 1.
8. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio do umów, których przedmiotem
jest:
1) gaz ziemny zaazotowany, przy czym wskazane w ust. 1 ilości gazu ziemnego
wysokometanowego przelicza się na odpowiednie ilości gazu ziemnego zaazotowanego, na podstawie minimalnych wartości ciepła spalania
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1;
2) gaz propan-butan, przy czym wskazane w ust. 1 ilości gazu ziemnego
wysokometanowego przelicza się na odpowiednie ilości gazu propan-butan,
na podstawie minimalnych wartości ciepła spalania określonych w taryfie
przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 49b ust. 1,
obowiązującej w dniu wyodrębnienia.
9. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się do umów, których przedmiotem jest
skroplony gaz ziemny, sprężony gaz ziemny lub umów, na podstawie których
odbiorcy nabywają gaz wyłącznie w celu dalszej odsprzedaży, a także do umów
zawartych z operatorem systemu przesyłowego gazowego lub operatorem systemu
dystrybucyjnego gazowego.
10. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 49b ust. 1,
z którego wyodrębniono zorganizowaną część, o której mowa w ust. 1, jest
obowiązane sprzedawać gaz ziemny wysokometanowy na zasadach określonych
w art. 49b ust. 1 na giełdach towarowych w rozumieniu ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) lub na
rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej rynek regulowany, w sposób zapewniający publiczny, równy dostęp do
tego gazu.

Art. 5c. 1. Odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej przysługuje
zryczałtowany dodatek energetyczny.
2. Dodatek energetyczny wynosi rocznie nie więcej niż 30% iloczynu limitu
zużycia energii elektrycznej oraz średniej ceny energii elektrycznej dla odbiorcy
energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, ogłaszanej na podstawie
art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. d.
3. Wysokość limitu, o którym mowa w ust. 2, wynosi:
1) 900 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego
prowadzonego przez osobę samotną;
2) 1250 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego
składającego się z 2 do 4 osób;
3) 1500 kWh w roku kalendarzowym – dla gospodarstwa domowego
składającego się z co najmniej 5 osób.
4. Minister właściwy do spraw energii ogłasza, w terminie do dnia
30 kwietnia każdego roku, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość dodatku energetycznego na
kolejne 12 miesięcy, biorąc pod uwagę środki przewidziane na ten cel w ustawie
budżetowej.

Art. 5d. 1. Dodatek energetyczny przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent
miasta, w drodze decyzji, na wniosek odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej. Do
wniosku dołącza się kopię umowy kompleksowej lub umowy sprzedaży energii
elektrycznej.
2. Rada gminy określa, w drodze uchwały, wzór wniosku o wypłatę dodatku
energetycznego.
3. Dane osobowe przetwarzane w zakresie niezbędnym do wypłacenia
dodatku energetycznego przechowuje się przez okres nie dłuższy niż 5 lat od dnia
zaprzestania wypłacania tego dodatku.

Art. 5e. 1. Dodatek energetyczny wypłaca się odbiorcy wrażliwemu energii
elektrycznej do dnia 10 każdego miesiąca z góry, z wyjątkiem miesiąca stycznia,
w którym dodatek energetyczny wypłaca się do dnia 30 stycznia danego roku.
2. Dodatek energetyczny wynosi miesięcznie 1/12 kwoty rocznej dodatku
energetycznego ogłaszanej przez ministra właściwego do spraw energii, na
podstawie art. 5c ust. 4.

Art. 5f. 1. Wypłata dodatku energetycznego jest zadaniem z zakresu
administracji rządowej. Dodatek energetyczny wypłacają gminy.
2. Gminy otrzymują dotacje celowe z budżetu państwa na finansowanie
wypłat dodatku energetycznego, w granicach kwot określonych na ten cel
w ustawie budżetowej.
3. Przy ustalaniu wysokości dotacji celowej na realizację wypłat dodatku
energetycznego, uwzględnia się koszty wypłacania odbiorcom wrażliwym energii
elektrycznej dodatku energetycznego, w wysokości 2% łącznej kwoty dotacji
wypłaconych w gminie.

Art. 5g. 1. Wojewodowie przekazują dotacje gminom w granicach kwot
określonych na ten cel w budżecie państwa.
2. Gmina składa wojewodzie wniosek o przyznanie dotacji co kwartał,
w terminie do 15 dnia miesiąca poprzedzającego dany kwartał.
3. Wojewoda przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych wniosek o zwiększenie budżetu, w terminie do 25 dnia miesiąca
poprzedzającego dany kwartał; wniosek na pierwszy kwartał wojewoda
przedstawia w terminie do dnia 10 stycznia danego roku.
4. Dotacje na dany kwartał są przekazywane gminom przez wojewodę, na
podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 2, w miesięcznych ratach. Nadpłata
dotacji za kwartał może być zaliczana na poczet dotacji należnej w kwartale
następnym, z wyjątkiem nadpłaty za dany rok, która podlega przekazaniu na
rachunek właściwego urzędu wojewódzkiego, w terminie do dnia 20 stycznia
następnego roku.
5. Jeżeli w wyniku połączenia lub podziału gmin nastąpiły zmiany
w podstawie obliczania kwoty dotacji, wojewoda uwzględnia te zmiany od
pierwszego dnia następnego miesiąca po ich wejściu w życie.
6. Gmina przedstawia wojewodzie, w terminie do 15 dnia miesiąca
następującego po kwartale, rozliczenie dotacji sporządzone narastająco za okres od
dnia 1 stycznia do dnia kończącego dany kwartał, z tym że zapotrzebowanie na
dotację ustala się jako sumę tego zapotrzebowania obliczonego odrębnie dla
każdego kwartału.
7. Wojewodowie przedstawiają ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych zbiorcze rozliczenie dotacji do końca miesiąca następującego po
każdym kwartale.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność
gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii przeprowadza
kontrolę legalności pobierania paliw lub energii, kontrolę układów pomiarowo--
rozliczeniowych, dotrzymania zawartych umów oraz prawidłowości rozliczeń,
zwaną dalej „kontrolą”.
2. Kontrolę przeprowadzają osoby upoważnione przez przedsiębiorstwo
energetyczne, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej „kontrolującymi”.
Kontrolujący doręcza kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej
upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz okazuje legitymację służbową.
3. W razie nieobecności kontrolowanego lub osoby przez niego
upoważnionej, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli oraz legitymacja
służbowa mogą być okazane innemu pracownikowi kontrolowanego, który może
być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. –
Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 i 1495) lub przywołanemu świadkowi.
W takim przypadku upoważnienie doręcza się niezwłocznie kontrolowanemu, nie
później jednak niż trzeciego dnia od dnia wszczęcia kontroli.
4. Kontrolujący mają prawo:
1) wstępu na teren nieruchomości lub do pomieszczeń, gdzie jest
przeprowadzana kontrola, o ile przepisy innych ustaw nie stanowią inaczej;
2) przeprowadzać, w ramach kontroli, niezbędne przeglądy urządzeń będących
własnością przedsiębiorstwa energetycznego, wykonywać prace związane
z ich eksploatacją lub naprawą oraz przeprowadzać ich badania i pomiary;
3) zbierać i zabezpieczać dowody dotyczące nielegalnego pobierania paliw lub
energii, a także naruszania przez odbiorcę warunków używania układu
pomiarowo-rozliczeniowego oraz warunków umowy zawartej
z przedsiębiorstwem energetycznym.
5. Przebieg przeprowadzonej kontroli kontrolujący przedstawia w protokole
kontroli.
6. Protokół kontroli zawiera w szczególności:
1) wskazanie nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu kontrolowanego;
2) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli;
3) imię, nazwisko i stanowisko służbowe kontrolującego;
4) określenie przedmiotu i zakresu kontroli;
5) opis stanu faktycznego ustalonego w trakcie kontroli;
6) opis załączników;
7) informację o pouczeniu kontrolowanego o prawie zgłaszania zastrzeżeń do
protokołu oraz o prawie odmowy podpisania protokołu.
7. Materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli stanowi załącznik do
protokołu kontroli.
8. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób przeprowadzania kontroli, wzory protokołów kontroli i upoważnień do kontroli oraz wzór legitymacji, mając na uwadze sprawne
przeprowadzanie kontroli.
9. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 8, powinno określać
w szczególności:
1) przedmiot kontroli;
2) szczegółowe uprawnienia kontrolujących;
3) tryb przeprowadzania kontroli.

Art. 6a. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne może zainstalować przedpłatowy
układ pomiarowo-rozliczeniowy służący do rozliczeń za dostarczane paliwa
gazowe, energię elektryczną lub ciepło, jeżeli odbiorca:
1) co najmniej dwukrotnie w ciągu kolejnych 12 miesięcy zwlekał z zapłatą za
pobrane paliwo gazowe, energię elektryczną lub ciepło albo świadczone
usługi przez okres co najmniej jednego miesiąca;
2) nie ma tytułu prawnego do nieruchomości, obiektu lub lokalu, do którego są
dostarczane paliwa gazowe, energia elektryczna lub ciepło;
3) użytkuje nieruchomość, obiekt lub lokal w sposób uniemożliwiający
cykliczne sprawdzanie stanu układu pomiarowo-rozliczeniowego.
2. Koszty zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego, o którym
mowa w ust. 1, ponosi przedsiębiorstwo energetyczne.
3. W razie braku zgody odbiorcy na zainstalowanie układu pomiarowo-
-rozliczeniowego, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne może
wstrzymać dostarczanie energii elektrycznej lub rozwiązać umowę sprzedaży
energii.

Art. 6b. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność
gospodarczą w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii
może wstrzymać, z zastrzeżeniem art. 6c, dostarczanie paliw gazowych lub energii,
jeżeli:
1) w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że nastąpiło nielegalne
pobieranie paliw lub energii;
2) odbiorca zwleka z zapłatą za świadczone usługi, co najmniej przez okres
30 dni po upływie terminu płatności.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą
w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii, na żądanie
sprzedawcy paliw gazowych lub energii wstrzymuje, z zastrzeżeniem art. 6c,
dostarczanie paliw gazowych lub energii, jeżeli odbiorca zwleka z zapłatą za
świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, co najmniej przez
okres 30 dni po upływie terminu płatności.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu odbiorca zwleka z zapłatą za
świadczone usługi lub za pobrane paliwo gazowe lub energię, powiadamia na
piśmie odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie
domowym o zamiarze wstrzymania dostarczania paliw gazowych, energii
elektrycznej lub ciepła, jeżeli odbiorca ten nie ureguluje zaległych i bieżących
należności w okresie 14 dni od dnia otrzymania tego powiadomienia.
4. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, wstrzymuje
dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła, jeżeli w wyniku
przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że instalacja znajdująca się u odbiorcy
stwarza bezpośrednie zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
niezwłocznie wznowić dostarczanie paliw gazowych, energii elektrycznej lub
ciepła wstrzymanego z powodów, o których mowa w ust. 1, 2 i 4, jeżeli ustaną
przyczyny uzasadniające wstrzymanie ich dostarczania.
6. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się do obiektów służących
obronności państwa.

Art. 6c. 1. W przypadku, gdy odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej
lub ciepła w gospodarstwie domowym złoży do przedsiębiorstwa energetycznego,
o którym mowa w art. 6b ust. 3, reklamację dotyczącą dostarczania paliw gazowych
lub energii, nie później niż w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia,
o którym mowa w art. 6b ust. 3, dostarczania paliw gazowych lub energii nie
wstrzymuje się do czasu rozpatrzenia reklamacji.
1a. Prosumentowi energii odnawialnej będącemu konsumentem
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny
przysługuje prawo złożenia do przedsiębiorstwa energetycznego reklamacji
dotyczącej przyłączenia mikroinstalacji, rozliczania i dystrybucji energii
wytworzonej w tej mikroinstalacji.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane rozpatrzyć reklamację,
w terminie 14 dni od dnia jej złożenia.
Jeżeli reklamacja nie została rozpatrzona w tym terminie, uważa się, że
została uwzględniona.
3. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne nie uwzględniło reklamacji, a
odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie
domowym, w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia o
nieuwzględnieniu reklamacji, wystąpił do Koordynatora, o którym mowa w art.
31a, z wnioskiem o rozwiązanie sporu w tym zakresie, dostarczania paliw
gazowych lub energii nie wstrzymuje się do czasu rozwiązania sporu przez tego
Koordynatora.
4. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne nie uwzględniło reklamacji
prosumenta energii odnawialnej będącego konsumentem, prosument ten może
wystąpić, w terminie 14 dni od dnia otrzymania powiadomienia
o nieuwzględnieniu reklamacji, do Koordynatora, o którym mowa w art. 31a,
z wnioskiem o pozasądowe rozwiązanie sporu w tym zakresie.

Art. 6d. 1. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne wstrzymało dostarczanie
paliw gazowych lub energii odbiorcy paliw gazowych, energii elektrycznej lub
ciepła w gospodarstwie domowym, a odbiorca ten złożył reklamację na
wstrzymanie dostarczania paliw gazowych lub energii, przedsiębiorstwo
energetyczne jest obowiązane wznowić dostarczanie paliw gazowych lub energii
w terminie 3 dni od dnia otrzymania reklamacji i kontynuować dostarczanie paliw
gazowych lub energii do czasu jej rozpatrzenia.
2. W przypadku gdy reklamacja, o której mowa w ust. 1, nie została
pozytywnie rozpatrzona przez przedsiębiorstwo energetyczne i odbiorca
wymieniony w ust. 1, wystąpił do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
o rozpatrzenie sporu w tym zakresie, przedsiębiorstwo, o którym mowa w ust. 1,
jest obowiązane kontynuować dostarczanie paliw gazowych lub energii do czasu
wydania decyzji przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy wstrzymanie
dostarczania paliw gazowych lub energii nastąpiło z przyczyn, o których mowa w
art. 6b ust. 4, albo rozwiązania sporu przez Koordynatora, o którym mowa w art.
31a, na niekorzyść odbiorcy.

Art. 6e. W przypadku wystąpienia przez odbiorcę, o którym mowa w art. 6c
ust. 1, z wnioskiem o wszczęcie postępowania przed Koordynatorem, o którym
mowa w art. 31a, albo z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu przez Prezesa Urzędu
Regulacji Energetyki, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w art. 6b ust.
1, może zainstalować przedpłatowy układ pomiarowo-rozliczeniowy temu
odbiorcy. Koszt zainstalowania tego układu ponosi przedsiębiorstwo energetyczne.

Art. 6f. 1. W przypadku gdy odbiorca wrażliwy paliw gazowych lub energii
elektrycznej złoży wniosek w przedsiębiorstwie energetycznym zajmującym się
dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej o zainstalowanie
przedpłatowego układu pomiarowo-rozliczeniowego, przedsiębiorstwo to jest
obowiązane zainstalować taki układ, w terminie 21 dni od dnia otrzymania
wniosku.
2. Koszty zainstalowania przedpłatowego układu pomiarowo-
-rozliczeniowego ponosi przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1.

Art. 6g. 1. Przepisów art. 6a ust. 3 oraz art. 6b ust. 1 pkt 2 i ust. 2 i 3,
w zakresie możliwości wstrzymania dostarczania paliw gazowych lub energii, nie
stosuje się do odbiorców paliw gazowych, energii lub ciepła w gospodarstwach
domowych oraz podmiotów, dla których ustanowiono ograniczenia
funkcjonowania lub czasowe ograniczenia zakresu działalności na podstawie
przepisów wydanych na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1–6 i 8–12 ustawy z dnia
5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi (Dz. U. z 2019 r. poz. 1239, z późn. zm.) w ciągu 6 miesięcy od dnia
ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii.
2. W przypadku gdy odbiorca lub podmiot, o którym mowa w ust. 1, otrzymał
powiadomienie, o którym mowa w art. 6b ust. 3, przed dniem ogłoszenia stanu
zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, termin określony w art. 6b
ust. 3 przedłuża się o okres, o którym mowa w ust. 1.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy
o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania i przyłączania, w pierwszej kolejności,
instalacji odnawialnego źródła energii, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne
warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający
zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Jeżeli
przedsiębiorstwo energetyczne odmówi zawarcia umowy o przyłączenie do sieci
lub przyłączenia w pierwszej kolejności instalacji odnawialnego źródła energii, jest
obowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie Prezesa Urzędu
Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy.
1a. Przepis ust. 1 w zakresie przyłączenia do sieci w pierwszej kolejności
stosuje się także do infrastruktury ładowania drogowego transportu publicznego.
2. Umowa o przyłączenie do sieci powinna zawierać co najmniej
postanowienia określające: termin realizacji przyłączenia, wysokość opłaty za
przyłączenie, miejsce rozgraniczenia własności sieci przedsiębiorstwa
energetycznego i instalacji podmiotu przyłączanego, zakres robót niezbędnych
przy realizacji przyłączenia, wymagania dotyczące lokalizacji układu pomiarowo-
-rozliczeniowego i jego parametrów, harmonogram przyłączenia, warunki
udostępnienia przedsiębiorstwu energetycznemu nieruchomości należącej do
podmiotu przyłączanego w celu budowy lub rozbudowy sieci niezbędnej do
realizacji przyłączenia, przewidywany termin zawarcia umowy, na podstawie
której nastąpi dostarczanie paliw gazowych lub energii, ilości paliw gazowych lub
energii przewidzianych do odbioru, moc przyłączeniową, odpowiedzialność stron
za niedotrzymanie warunków umowy, a w szczególności za opóźnienie terminu
realizacji prac w stosunku do ustalonego w umowie, oraz okres obowiązywania
umowy i warunki jej rozwiązania.
2a. Umowa o przyłączenie do sieci instalacji odnawialnego źródła energii
oprócz postanowień wskazanych w ust. 2, powinna również zawierać
postanowienia określające, że:
1) termin dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej wytworzonej
w tej instalacji, przy czym termin ten nie może być dłuższy niż 48 miesięcy,
a w przypadku instalacji odnawialnego źródła energii wykorzystującej do
wytworzenia energii elektrycznej energię wiatru na morzu – 120 miesięcy, od
dnia zawarcia tej umowy;
2) niedostarczenie po raz pierwszy do sieci energii elektrycznej wytworzonej
w tej instalacji we wskazanym w umowie o przyłączenie terminie jest
podstawą wypowiedzenia umowy o przyłączenie.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1 zdanie pierwsze, nie dotyczy
przypadku, gdy ubiegający się o zawarcie umowy o przyłączenie do sieci nie ma
tytułu prawnego do korzystania z nieruchomości, obiektu lub lokalu, do których
paliwa gazowe lub energia mają być dostarczane.
3a. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci składa wniosek
o określenie warunków przyłączenia do sieci, zwanych dalej „warunkami
przyłączenia”, w przedsiębiorstwie energetycznym, do którego sieci ubiega się
o przyłączenie.
3b. Wniosek o określenie warunków przyłączenia zawiera w szczególności
oznaczenie podmiotu ubiegającego się o przyłączenie, określenie nieruchomości,
obiektu lub lokalu, o których mowa w ust. 3, oraz informacje niezbędne do
zapewnienia spełnienia wymagań określonych w art. 7a.
4. Przedsiębiorstwo, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane do spełniania
technicznych warunków dostarczania paliw gazowych lub energii określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1–4, 7 i 8 oraz w odrębnych
przepisach i koncesji.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
paliw gazowych lub energii jest obowiązane zapewnić realizację i finansowanie
budowy i rozbudowy sieci, w tym na potrzeby przyłączania podmiotów
ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 9 ust. 1–4, 7 i 8 i art. 46 oraz w założeniach lub
planach, o których mowa w art. 19 i 20.
6. Budowę i rozbudowę odcinków sieci służących do przyłączenia instalacji
należących do podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci zapewnia
przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, umożliwiając ich
wykonanie zgodnie z zasadami konkurencji także innym przedsiębiorcom
zatrudniającym pracowników o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu
w tym zakresie.
7. Podmioty ubiegające się o przyłączenie do sieci dzieli się na grupy, biorąc
pod uwagę parametry sieci, standardy jakościowe paliw gazowych lub energii oraz
rodzaj i wielkość przyłączanych urządzeń, instalacji i sieci.
8. Za przyłączenie do sieci pobiera się opłatę ustaloną na podstawie
następujących zasad:
1) za przyłączenie do sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej gazowej wysokich
ciśnień oraz do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym
niż 1 kV i nie wyższym niż 110 kV, z wyłączeniem przyłączenia źródeł
i sieci, opłatę ustala się na podstawie jednej czwartej rzeczywistych nakładów
poniesionych na realizację przyłączenia;
2) za przyłączenie do sieci dystrybucyjnej gazowej innej niż wymieniona
w pkt 1, sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym nie wyższym
niż 1 kV oraz sieci ciepłowniczej, z wyłączeniem przyłączenia źródeł i sieci,
opłatę ustala się w oparciu o stawki opłat zawarte w taryfie, kalkulowane na
podstawie jednej czwartej średniorocznych nakładów inwestycyjnych na
budowę odcinków sieci służących do przyłączania tych podmiotów,
określonych w planie rozwoju, o którym mowa w art. 16; stawki te mogą być
kalkulowane w odniesieniu do wielkości mocy przyłączeniowej, jednostki
długości odcinka sieci służącego do przyłączenia lub rodzaju tego odcinka;
3) za przyłączenie źródeł współpracujących z siecią oraz sieci przedsiębiorstw
energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją paliw
gazowych lub energii pobiera się opłatę ustaloną na podstawie rzeczywistych
nakładów poniesionych na realizację przyłączenia, z wyłączeniem:
a) instalacji odnawialnego źródła energii o mocy elektrycznej
zainstalowanej nie wyższej niż 5 MW oraz jednostek kogeneracji o mocy
elektrycznej zainstalowanej poniżej 1 MW, za których przyłączenie
pobiera się połowę opłaty ustalonej na podstawie rzeczywistych
nakładów,
b) mikroinstalacji, za której przyłączenie do sieci dystrybucyjnej
elektroenergetycznej nie pobiera się opłaty;
4) za przyłączenie infrastruktury ładowania drogowego transportu publicznego
oraz ogólnodostępnych stacji ładowania:
a) do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1
kV i nie wyższym niż 110 kV opłatę ustala się na podstawie jednej
szesnastej rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację
przyłączenia,
b) do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym nie wyższym niż
1 kV opłatę ustala się w oparciu o stawki opłat zawarte w taryfie,
kalkulowane na podstawie jednej szesnastej średniorocznych nakładów
inwestycyjnych na budowę odcinków sieci służących do przyłączania
tych podmiotów, określonych w planie rozwoju, o którym mowa w art.
16; stawki te mogą być kalkulowane w odniesieniu do wielkości mocy
przyłączeniowej, jednostki długości odcinka sieci służącego do
przyłączenia lub rodzaju tego odcinka;
5) nie pobiera się opłat za przyłączenie do sieci instalacji zarządzania popytem,
która spełnia wymagania określone w instrukcji, o której mowa w art. 9g,
operatora systemu przesyłowego i operatora systemu dystrybucyjnego, do
którego sieci instalacja ta jest przyłączana.
8¹. Przez realizację przyłączenia urządzeń, instalacji lub sieci do sieci
elektroenergetycznej lub do sieci ciepłowniczej rozumie się budowę odcinka lub
elementu sieci służącego do połączenia urządzeń, instalacji lub sieci podmiotu
ubiegającego się o ich przyłączenie do sieci elektroenergetycznej lub do sieci
ciepłowniczej, z pozostałą częścią sieci.
8a. Podmiot ubiegający się o przyłączenie źródła do sieci
elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV wnosi zaliczkę
na poczet opłaty za przyłączenie do sieci, zwaną dalej „zaliczką”, w wysokości
30 zł za każdy kilowat mocy przyłączeniowej określonej we wniosku o określenie
warunków przyłączenia, z zastrzeżeniem ust. 8b.
8b. Wysokość zaliczki nie może być wyższa niż wysokość przewidywanej
opłaty za przyłączenie do sieci i nie wyższa niż 3 000 000 zł. W przypadku gdy
wysokość zaliczki przekroczy wysokość opłaty za przyłączenie do sieci, różnica
między wysokością wniesionej zaliczki a wysokością tej opłaty podlega zwrotowi
wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia zaliczki.
8c. Zaliczkę wnosi się w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku o określenie
warunków przyłączenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
8d. Do wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot, o którym
mowa w ust. 8a, dołącza w szczególności, w przypadku przyłączania do sieci
źródeł innych niż mikroinstalacje:
1) wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
a w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach zabudowy
i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli
jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym albo
2) decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu
energetyki jądrowej wydaną zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 czerwca
2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów
energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących (Dz. U. z 2018 r. poz.
1537 oraz z 2019 r. poz. 2020), w przypadku budowy obiektu energetyki
jądrowej, albo
3) pozwolenie na wznoszenie i wykorzystywanie sztucznych wysp, konstrukcji
i urządzeń w polskich obszarach morskich wydane zgodnie z przepisami
ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej
Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 2169 oraz z 2020 r.
poz. 284), w przypadku budowy źródła w polskim obszarze morskim;
4) dokument potwierdzający tytuł prawny podmiotu do korzystania
z nieruchomości, na której jest planowana inwestycja określona we wniosku
z wyłączeniem źródeł lokalizowanych w polskim obszarze morskim.
8d¹. Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decyzja o ustaleniu
lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu energetyki jądrowej lub
pozwolenie na wznoszenie i wykorzystanie sztucznych wysp, konstrukcji
i urządzeń w polskich obszarach morskich powinny potwierdzać dopuszczalność
lokalizacji danego źródła na terenie objętym planowaną inwestycją.
8d². W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się
przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej odmówi przyłączenia do sieci
instalacji odnawialnego źródła energii z powodu braku technicznych warunków
przyłączenia wynikających z braku niezbędnych zdolności przesyłowych sieci,
w terminie proponowanym przez podmiot ubiegający się o przyłączenie instalacji odnawialnego źródła energii, przedsiębiorstwo energetyczne określa planowany
termin oraz warunki wykonania niezbędnej rozbudowy lub modernizacji sieci,
a także określa termin przyłączenia.
8d³. W przypadku braku technicznych lub ekonomicznych warunków
przyłączenia w zakresie mocy przyłączeniowej określonej we wniosku o określenie
warunków przyłączenia instalacji odnawialnego źródła energii, przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej
powiadamia podmiot ubiegający się o przyłączenie instalacji odnawialnego źródła
energii o wielkości dostępnej mocy przyłączeniowej, dla jakiej mogą być spełnione
te warunki. Jeżeli podmiot ten, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
powiadomienia:
1) wyraził zgodę na taką wielkość mocy przyłączeniowej, przedsiębiorstwo to
wydaje warunki przyłączenia;
2) nie wyraził zgody na taką wielkość mocy przyłączeniowej, przedsiębiorstwo
to odmawia wydania warunków przyłączenia.
Bieg terminu, o którym mowa w ust. 8g, ulega zawieszeniu do czasu otrzymania
zgody od podmiotu ubiegającego się o przyłączenie.
8d⁴. W przypadku gdy podmiot, ubiegający się o przyłączenie mikroinstalacji
do sieci dystrybucyjnej, jest przyłączony do sieci jako odbiorca końcowy, a moc
zainstalowana mikroinstalacji, o przyłączenie której ubiega się ten podmiot, nie jest
większa niż określona w wydanych warunkach przyłączenia, przyłączenie do sieci
odbywa się na podstawie zgłoszenia przyłączenia mikroinstalacji, złożonego w
przedsiębiorstwie energetycznym, do sieci którego ma być ona przyłączona, po
zainstalowaniu odpowiednich układów zabezpieczających i urządzenia
pomiarowo-rozliczeniowego. W innym przypadku przyłączenie mikroinstalacji do
sieci dystrybucyjnej odbywa się na podstawie umowy o przyłączenie do sieci.
Koszt instalacji układu zabezpieczającego i urządzenia pomiaroworozliczeniowego ponosi operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego.
8d⁵. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 8d⁴, zawiera w szczególności:
1) oznaczenie podmiotu ubiegającego się o przyłączenie mikroinstalacji do sieci
dystrybucyjnej oraz określenie rodzaju i mocy zainstalowanej elektrycznej
mikroinstalacji;
2) informacje niezbędne do zapewnienia spełnienia przez mikroinstalację
wymagań technicznych i eksploatacyjnych, o których mowa w art. 7a;
3) dane o lokalizacji mikroinstalacji.
8d⁶. Do zgłoszenia, o którym mowa w ust. 8d⁴, podmiot ubiegający się
o przyłączenie mikroinstalacji do sieci dystrybucyjnej jest obowiązany dołączyć
oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie
fałszywego oświadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że posiadam tytuł prawny do nieruchomości
na której jest planowana inwestycja oraz do mikroinstalacji określonej w
zgłoszeniu.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej
za składanie fałszywych zeznań.
8d⁷. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii
elektrycznej:
1) potwierdza złożenie zgłoszenia, o którym mowa w ust. 8d⁴, odnotowując datę
jego złożenia;
2) jest obowiązane dokonać przyłączenia do sieci mikroinstalacji na podstawie
zgłoszenia, o którym mowa w ust. 8d⁴, w terminie 30 dni od dokonania tego
zgłoszenia.
8d⁸. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją energii elektrycznej jest obowiązane określić w warunkach
przyłączenia przewidywany harmonogram przyłączania instalacji odnawialnego
źródła energii, uwzględniający poszczególne etapy rozbudowy sieci, a także
zestawienie planowanych prac.
8d⁹. (uchylony)
8d¹⁰. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego może
ograniczyć pracę lub odłączyć od sieci mikroinstalację o mocy zainstalowanej
większej niż 10 kW przyłączoną do sieci tego operatora w przypadku, gdy
wytwarzanie energii elektrycznej w tej mikroinstalacji stanowi zagrożenie
bezpieczeństwa pracy tej sieci. Uwzględniając stopień zagrożenia bezpieczeństwa
pracy poszczególnych obszarów sieci, operator w pierwszej kolejności ogranicza
proporcjonalnie do mocy zainstalowanej pracę mikroinstalacji albo odłącza ją od
sieci. Po ustaniu stanu zagrożenia bezpieczeństwa pracy sieci operator jest
obowiązany niezwłocznie przywrócić stan poprzedni.
8e. W przypadku urządzeń, instalacji lub sieci przyłączanych bezpośrednio do
sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV sporządza
się ekspertyzę wpływu tych urządzeń, instalacji lub sieci na system elektroenergetyczny, z wyjątkiem przyłączanych jednostek wytwórczych o łącznej mocy
zainstalowanej nie większej niż 2 MW, lub urządzeń odbiorcy końcowego o łącznej
mocy przyłączeniowej nie większej niż 5 MW. Przedsiębiorstwo energetyczne
zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej zapewnia
sporządzenie ekspertyzy.
8f. Koszty wykonania ekspertyzy, o której mowa w ust. 8e, uwzględnia się
odpowiednio w nakładach, o których mowa w ust. 8 pkt 1 i 3.
8g. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją energii elektrycznej jest obowiązane wydać warunki przyłączenia
w terminie:
1) 21 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do V
lub VI grupy przyłączeniowej przyłączanego do sieci o napięciu nie
wyższym niż 1 kV;
2) 30 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do IV
grupy przyłączeniowej przyłączanego do sieci o napięciu nie wyższym niż
1 kV;
3) 60 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do III
lub VI grupy przyłączeniowej przyłączanego do sieci o napięciu powyżej
1 kV, niewyposażonego w źródło;
4) 120 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do III
lub VI grupy przyłączeniowej – dla obiektu przyłączanego do sieci o
napięciu wyższym niż 1 kV wyposażonego w źródło;
5) 150 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczonego do I
lub II grupy przyłączeniowej.>
8g¹. W przypadku wniosku o wydanie warunków przyłączenia źródła do
sieci elektroenergetycznej o napięciu wyższym niż 1 kV terminy określone w
ust. 8g liczone są od dnia wniesienia zaliczki.
8g². Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych jest obowiązane wydać warunki przyłączenia w terminie:
1)30 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczanego do grupy przyłączeniowej B podgrupy I;
2)60 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczanego do grupy przyłączeniowej A lub grupy przyłączeniowej B podgrupy II;
3)90 dni od dnia złożenia wniosku przez wnioskodawcę zaliczanego do grupy przyłączeniowej C.
8g³. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją ciepła jest obowiązane wydać warunki przyłączenia w terminie:
1) 30 dni od dnia złożenia wniosku, w przypadku gdy do sieci ciepłowniczej
mają być przyłączone węzły cieplne zasilające obiekty odbiorców ciepła
oraz w przypadku gdy do zewnętrznej instalacji odbiorczej za węzłem
grupowym, należącej do przedsiębiorstwa energetycznego, ma być
przyłączona instalacja w obiekcie odbiorcy;
2) 3 miesięcy – od dnia złożenia wniosku, w przypadku gdy do sieci
ciepłowniczej mają być przyłączane źródła ciepła.
8g⁴. Do terminów na wydanie warunków przyłączenia do sieci nie wlicza
się terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych
czynności, terminów na uzupełnienie wniosku o wydanie warunków
przyłączenia do sieci, okresów opóźnień spowodowanych z winy podmiotu wnioskującego o przyłączenie albo z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa energetycznego.
8g⁵. W przypadku wniosków o określenie warunków przyłączenia do
sieci gazowej dla obszarów lub miejscowości niezgazyfikowanych, dla których
przedsiębiorstwo energetyczne przygotowuje szczegółową koncepcję
gazyfikacji, nie stosuje się przepisu ust. 8g², pod warunkiem poinformowania
wnioskodawcy przez to przedsiębiorstwo, w terminie 14 dni od dnia złożenia
wniosku, o innym terminie wydania warunków przyłączenia wraz z
uzasadnieniem wskazania tego terminu.
8g⁶. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej
może przedłużyć terminy określone w ust. 8g o maksymalnie połowę terminu,
w jakim obowiązane jest wydać warunki przyłączenia do sieci
elektroenergetycznej dla poszczególnych grup przyłączeniowych za
uprzednim zawiadomieniem podmiotu wnioskującego o przyłączenie do sieci
z podaniem uzasadnienia przyczyn tego przedłużenia.
8g⁷. W szczególnie uzasadnionych przypadkach przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub
ciepła może przedłużyć terminy określone w ust. 8g² i 8g³ o maksymalnie taki
sam termin, w jakim obowiązane jest wydać warunki przyłączenia do sieci
gazowej albo ciepłowniczej dla poszczególnych grup przyłączeniowych za
uprzednim zawiadomieniem podmiotu wnioskującego o przyłączenie do sieci
z podaniem uzasadnienia przyczyn tego przedłużenia.
8h. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją paliw gazowych, ciepła lub energii elektrycznej jest obowiązane,
na żądanie wnioskodawcy, potwierdzić w formie pisemnej, dokumentowej lub
elektronicznej złożenie wniosku, określając w szczególności datę jego
złożenia.
8i. Warunki przyłączenia są ważne dwa lata od dnia ich doręczenia. W
okresie ważności warunki przyłączenia stanowią warunkowe zobowiązanie
przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłaniem lub
dystrybucją energii elektrycznej albo przesyłaniem lub dystrybucją ciepła do
zawarcia umowy o przyłączenie odpowiednio do sieci elektroenergetycznej lub
ciepłowniczej.
8j. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne:
1) odmówi wydania warunków przyłączenia lub zawarcia umowy o przyłączenie
do sieci elektroenergetycznej z podmiotem ubiegającym się o przyłączenie
z powodu braku technicznych lub ekonomicznych warunków przyłączenia,
jest obowiązane niezwłocznie zwrócić pobraną zaliczkę;
2) wyda warunki przyłączenia po terminie, o którym mowa w ust. 8g, jest
obowiązane do wypłaty odsetek od wniesionej zaliczki liczonych za każdy
dzień zwłoki w wydaniu tych warunków;
3) wyda warunki przyłączenia, które będą przedmiotem sporu między
przedsiębiorstwem energetycznym a podmiotem ubiegającym się o ich
wydanie i spór zostanie rozstrzygnięty na korzyść tego podmiotu, jest
obowiązane zwrócić pobraną zaliczkę wraz z odsetkami liczonymi od dnia
wniesienia zaliczki do dnia jej zwrotu, o ile nie nastąpi przyłączenie.
8k. Stopę odsetek, o których mowa w ust. 8j, przyjmuje się w wysokości
równej rentowności pięcioletnich obligacji skarbowych emitowanych na najbliższy
dzień poprzedzający dzień 30 czerwca roku, w którym złożono wniosek o wydanie
warunków przyłączenia, według danych opublikowanych przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych oraz Główny Urząd Statystyczny.
8l. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją energii elektrycznej jest obowiązane sporządzać informacje dotyczące:
1) podmiotów ubiegających się o przyłączenie źródeł do sieci
elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, lokalizacji
przyłączeń, mocy przyłączeniowej, rodzaju instalacji, dat wydania warunków
przyłączenia, zawarcia umów o przyłączenie do sieci i rozpoczęcia
dostarczania energii elektrycznej,
2) wartości łącznej dostępnej mocy przyłączeniowej dla źródeł, a także
planowanych zmian tych wartości w okresie kolejnych 5 lat od dnia ich
publikacji, dla całej sieci przedsiębiorstwa o napięciu znamionowym powyżej
1 kV z podziałem na stacje elektroenergetyczne lub ich grupy wchodzące
w skład sieci o napięciu znamionowym 110 kV i wyższym; wartość łącznej
mocy przyłączeniowej jest pomniejszana o moc wynikającą z wydanych
i ważnych warunków przyłączenia źródeł do sieci elektroenergetycznej
– z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych lub innych
informacji prawnie chronionych. Informacje te przedsiębiorstwo aktualizuje co
najmniej raz na kwartał, uwzględniając dokonaną rozbudowę i modernizację sieci
oraz realizowane i będące w trakcie realizacji przyłączenia oraz zamieszcza na
swojej stronie internetowej.
9. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne odmówi przyłączenia do
sieci z powodu braku warunków ekonomicznych, o których mowa w ust. 1, za
przyłączenie do sieci przedsiębiorstwo to może ustalić opłatę w wysokości
uzgodnionej z podmiotem ubiegającym się o przyłączenie do sieci w umowie
o przyłączenie do sieci; przepisów ust. 8 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a nie stosuje się.
10. Koszty wynikające z nakładów na realizację przyłączenia podmiotów
ubiegających się o przyłączenie, w zakresie, w jakim zostały pokryte wpływami
z opłat za przyłączenie do sieci, o których mowa w ust. 8 i 9, nie stanowią podstawy
do ustalania w taryfie stawek opłat za przesyłanie lub dystrybucję paliw gazowych
lub energii.
11. W umowie o przyłączenie do sieci ciepłowniczej mogą być ustalone
niższe stawki opłat za przyłączenie do sieci niż ustalone na podstawie zasad
określonych w ust. 8, a w przypadku o którym mowa w art. 7b ust. 1, nie pobiera
się opłaty za przyłączenie do sieci.
12. Przyłączany podmiot jest obowiązany umożliwić przedsiębiorstwu
energetycznemu, o którym mowa w ust. 1, w obrębie swojej nieruchomości
budowę i rozbudowę sieci w zakresie niezbędnym do realizacji przyłączenia oraz
udostępnić pomieszczenia lub miejsca na zainstalowanie układów pomiarowych,
na warunkach określonych w umowie o świadczenie usługi przyłączenia do sieci.
13. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
powiadomić przyłączany podmiot o planowanych terminach prac wymienionych w ust. 12 z wyprzedzeniem umożliwiającym przyłączanemu podmiotowi
przygotowanie nieruchomości lub pomieszczeń do przeprowadzenia i odbioru tych
prac.
14. Przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek wydać, na wniosek
zainteresowanego, oświadczenie, o którym mowa w przepisach prawa
budowlanego, o zapewnieniu dostaw paliw gazowych lub energii oraz warunkach
przyłączenia obiektu budowlanego do sieci.

Art. 7a. 1. Przyłączane do sieci urządzenia, instalacje i sieci podmiotów
ubiegających się o przyłączenie muszą spełniać wymagania techniczne
i eksploatacyjne zapewniające:
1) bezpieczeństwo funkcjonowania systemu gazowego, systemu
elektroenergetycznego albo sieci ciepłowniczej oraz współpracujących z tą
siecią urządzeń lub instalacji służących do wytwarzania lub odbioru ciepła,
zwanych dalej „systemem ciepłowniczym”;
2) zabezpieczenie systemu gazowego, systemu elektroenergetycznego albo
systemu ciepłowniczego przed uszkodzeniami spowodowanymi niewłaściwą
pracą przyłączonych urządzeń, instalacji i sieci;
3) zabezpieczenie przyłączonych urządzeń, instalacji i sieci przed
uszkodzeniami w przypadku awarii lub wprowadzenia ograniczeń w poborze
lub dostarczaniu paliw gazowych lub energii;
4) dotrzymanie w miejscu przyłączenia urządzeń, instalacji i sieci parametrów
jakościowych paliw gazowych i energii;
5) spełnianie wymagań w zakresie ochrony środowiska, określonych
w odrębnych przepisach;
6) możliwość dokonywania pomiarów wielkości i parametrów niezbędnych do
prowadzenia ruchu sieci oraz rozliczeń za pobrane paliwa lub energię.
2. Urządzenia, instalacje i sieci, o których mowa w ust. 1, muszą spełniać
także wymagania określone w odrębnych przepisach, w szczególności: przepisach
prawa budowlanego, o ochronie przeciwporażeniowej, o ochronie przeciwpożarowej, o systemie oceny zgodności oraz w przepisach dotyczących technologii
wytwarzania paliw gazowych lub energii i rodzaju stosowanego paliwa.
3. Budowa gazociągu bezpośredniego lub linii bezpośredniej wymaga, przed
wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, uzyskania zgody Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki; zgoda jest udzielana w drodze decyzji.
3a. Zgodę, o której mowa w ust. 3, dołącza się do wniosku o pozwolenie
na budowę w rozumieniu przepisów prawa budowlanego.
4. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, udzielając zgody, o której mowa
w ust. 3, uwzględnia:
1) wykorzystanie zdolności przesyłowych istniejącej sieci gazowej lub sieci
elektroenergetycznej;
2) odmowę świadczenia usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub
energii elektrycznej istniejącą siecią
gazową lub siecią elektroenergetyczną podmiotowi występującemu o uzyskanie
zgody oraz nieuwzględnienie złożonej przez niego skargi na tę odmowę.

Art. 7b. 1. Podmiot posiadający tytuł prawny do korzystania z obiektu, który
nie jest przyłączony do sieci ciepłowniczej lub wyposażony w indywidualne źródło
ciepła, zlokalizowanego na terenie, na którym istnieją techniczne warunki
dostarczania ciepła z systemu ciepłowniczego lub chłodniczego, zapewnia
efektywne energetycznie wykorzystanie lokalnych zasobów paliw i energii przez
przyłączenie obiektu do sieci ciepłowniczej, o ile istnieją techniczne i ekonomiczne
warunki przyłączenia do sieci ciepłowniczej i dostarczania ciepła do tego obiektu
z sieci ciepłowniczej.
2. Przez system ciepłowniczy lub chłodniczy rozumie się sieć ciepłowniczą
lub chłodniczą oraz współpracujące z tą siecią urządzenia lub instalacje służące do
wytwarzania lub odbioru ciepła lub chłodu.
3. Obowiązku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się, jeżeli:
1) ceny ciepła stosowane przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się
wytwarzaniem ciepła i dostarczające ciepło do sieci ciepłowniczej, o której
mowa w ust. 1, są równe lub wyższe od obowiązującej średniej ceny
sprzedaży ciepła, o której mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. c, dla źródła ciepła
zużywającego tego samego rodzaju paliwo albo
2) planowane jest dostarczanie ciepła z indywidualnego źródła ciepła
w obiekcie, które charakteryzuje się współczynnikiem nakładu
nieodnawialnej energii pierwotnej nie wyższym niż 0,8 lub pompy ciepła lub
ogrzewania elektrycznego.
3a. Współczynnik nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej, o którym
mowa w ust. 3 pkt 2, określa się zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie
art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej
budynków (Dz. U. z 2020 r. poz. 213 i 471).
3b. W odniesieniu do obiektów zasilanych z więcej niż jednego
indywidualnego źródła ciepła, na potrzeby określenia współczynnika nakładu
nieodnawialnej energii pierwotnej, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, dla całości ciepła
dostarczanego do obiektu, stosuje się odpowiednio metodologię zawartą
w przepisach wydanych na podstawie art. 29 ustawy z dnia 20 maja 2016 r.
o efektywności energetycznej.
4. Przez efektywny energetycznie system ciepłowniczy lub chłodniczy
rozumie się system ciepłowniczy lub chłodniczy, w którym do wytwarzania ciepła
lub chłodu wykorzystuje się co najmniej w:
1) 50% energię z odnawialnych źródeł energii lub
2) 50% ciepło odpadowe, lub
3) 75% ciepło pochodzące z kogeneracji, lub
4) 50% połączenie energii i ciepła, o których mowa w pkt 1–3.

art. 8. więcej Art. 8. 1. W sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy o
przyłączenie do sieci, w tym dotyczących zwiększenia mocy przyłączeniowej,
umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw
lub energii, umowy o świadczenie usług transportu gazu ziemnego, umowy o
świadczenie usługi magazynowania paliw gazowych, umowy, o której mowa w art.
4c ust. 3, umowy o świadczenie usługi skraplania gazu ziemnego oraz umowy
kompleksowej, oraz w przypadku nieuzasadnionego wstrzymania dostarczania
paliw gazowych lub energii, odmowy przyłączenia w pierwszej kolejności
instalacji odnawialnego źródła energii, a także odmowy przyłączenia mikroinstalacji, nieprzyłączenia mikroinstalacji pomimo upływu terminu, o którym
mowa w art. 7 ust. 8d7 pkt 2, nieuzasadnionego ograniczenia pracy lub odłączenia
od sieci mikroinstalacji, lub odmowy dokonania zmiany umowy, o której mowa
w art. 7 ust. 2a, w zakresie terminu dostarczenia po raz pierwszy do sieci energii
elektrycznej, rozstrzyga Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek strony.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
może wydać na wniosek jednej ze stron postanowienie, w którym określa warunki
podjęcia bądź kontynuowania dostaw do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu.

Art. 8a. Operator systemu elektroenergetycznego, do którego sieci są
przyłączane urządzenia, instalacje lub sieci, o których mowa odpowiednio
w art. 4 ust. 2 lit. b rozporządzenia Komisji (UE) 2016/631 z dnia 14 kwietnia
2016 r. ustanawiającego kodeks sieci dotyczący wymogów w zakresie przyłączenia
jednostek wytwórczych do sieci (Dz. Urz. UE L 112 z 27.04.2016, str. 1), zwanego
dalej „rozporządzeniem 2016/631”, w art. 4 ust. 2 lit. b rozporządzenia Komisji
(UE) 2016/1388 z dnia 17 sierpnia 2016 r. ustanawiającego kodeks sieci dotyczący
przyłączenia odbioru (Dz. Urz. UE L 223 z 18.08.2016, str. 10), zwanego dalej
„rozporządzeniem 2016/1388”, lub w art. 4 ust. 2 lit. b rozporządzenia Komisji
(UE) 2016/1447 z dnia 26 sierpnia 2016 r. ustanawiającego kodeks sieci
określający wymogi dotyczące przyłączenia do sieci systemów wysokiego napięcia
prądu stałego oraz modułów parku energii z podłączeniem prądu stałego (Dz. Urz.
UE L 241 z 08.09.2016, str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem 2016/1447”,
może złożyć do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wniosek o rozstrzygnięcie,
czy te urządzenia, instalacje lub sieci spełniają wymogi uznania ich za istniejące
czy nowe.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki funkcjonowania systemu gazowego, biorąc
pod uwagę: bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tego systemu,
równoprawne traktowanie użytkowników systemu gazowego, wymagania
w zakresie ochrony środowiska oraz budowy i eksploatacji urządzeń, instalacji
i sieci określone w odrębnych przepisach.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać
w szczególności:
1) kryteria podziału na grupy podmiotów ubiegających się o przyłączenie do
sieci;
2) warunki przyłączenia do sieci, w tym wymagania techniczne w zakresie
przyłączania do sieci instalacji skroplonego gazu ziemnego, instalacji magazynowych, sieci przesyłowych lub dystrybucyjnych oraz gazociągów
bezpośrednich;
3) sposób prowadzenia obrotu paliwami gazowymi;
4) warunki świadczenia usług przesyłania, dystrybucji, magazynowania paliw
gazowych i skraplania gazu ziemnego, prowadzenia ruchu sieciowego
i eksploatacji sieci oraz korzystania z systemu gazowego i połączeń
międzysystemowych;
5) zakres, warunki i sposób bilansowania systemu gazowego oraz prowadzenia
z użytkownikami tego systemu rozliczeń wynikających z niezbilansowania
paliw gazowych dostarczonych i pobranych z systemu;
6) zakres, warunki i sposób zarządzania ograniczeniami w systemie gazowym;
7) warunki współpracy pomiędzy operatorami systemów gazowych, w tym
z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi, w zakresie prowadzenia ruchu
sieciowego oraz postępowania w sytuacjach awaryjnych;
8) parametry jakościowe paliw gazowych i standardy jakościowe obsługi
odbiorców;
9) sposób załatwiania reklamacji.
3. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki funkcjonowania systemu elektroenergetycznego, biorąc pod
uwagę: bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tego systemu, równoprawne
traktowanie użytkowników systemu elektroenergetycznego, wymagania w zakresie
ochrony środowiska oraz budowy i eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci
określone w odrębnych przepisach.
4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, powinno określać
w szczególności:
1) kryteria podziału na grupy podmiotów ubiegających się o przyłączenie do
sieci;
2) warunki przyłączenia do sieci, w tym wymagania techniczne w zakresie
przyłączania do sieci urządzeń wytwórczych, sieci dystrybucyjnych, urządzeń
odbiorców końcowych, połączeń międzysystemowych oraz linii
bezpośrednich;
3) sposób prowadzenia obrotu energią elektryczną oraz procedurę zmiany
sprzedawcy;
4) warunki świadczenia usług przesyłania, dystrybucji energii elektrycznej,
prowadzenia ruchu sieciowego, eksploatacji sieci oraz korzystania z systemu
elektroenergetycznego i połączeń międzysystemowych;
5) zakres, warunki i sposób bilansowania systemu elektroenergetycznego oraz
prowadzenia z użytkownikami tego systemu rozliczeń wynikających
z niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej i pobranej z systemu;
6) zakres, warunki i sposób zarządzania ograniczeniami systemowymi;
7) sposób koordynacji planowania rozwoju systemu elektroenergetycznego;
8) warunki współpracy pomiędzy operatorami systemów elektroenergetycznych,
w tym z innymi przedsiębiorstwami energetycznymi, w zakresie prowadzenia
ruchu sieciowego, zarządzania przepływami i dysponowania mocą jednostek
wytwórczych oraz postępowania w sytuacjach awaryjnych;
9) zakres i sposób przekazywania informacji między przedsiębiorstwami
energetycznymi oraz między przedsiębiorstwami energetycznymi
a odbiorcami;
10) zakres i sposób przekazywania odbiorcom przez sprzedawcę informacji
o strukturze paliw zużywanych do wytwarzania energii elektrycznej
sprzedanej przez sprzedawcę w poprzednim roku;
11) sposób informowania odbiorców przez sprzedawcę o miejscu, w którym są
dostępne informacje o wpływie wytwarzania energii elektrycznej sprzedanej
przez sprzedawcę w poprzednim roku na środowisko, co najmniej w zakresie
emisji dwutlenku węgla i radioaktywnych odpadów;
12) parametry jakościowe energii elektrycznej i standardy jakościowe obsługi
odbiorców;
13) sposób załatwiania reklamacji;
14) zakres i sposób udostępniania użytkownikom sieci i operatorom innych
systemów elektroenergetycznych, z którymi system przesyłowy jest
połączony, informacji o:
a) warunkach świadczenia usług przesyłania energii elektrycznej
niezbędnych do uzyskania dostępu do sieci przesyłowej, korzystania z tej
sieci i krajowego systemu elektroenergetycznego oraz pracy krajowego
systemu elektroenergetycznego, w tym w szczególności dotyczących
realizacji obrotu transgranicznego, zarządzania siecią i bilansowania systemu, planowanych wyłączeniach jednostek wytwórczych
przyłączonych do sieci przesyłowej oraz jednostek wytwórczych
centralnie dysponowanych przyłączonych do koordynowanej sieci
110 kV, a także o ubytkach mocy tych jednostek wytwórczych,
b) ofertach bilansujących składanych dla jednostek wytwórczych, o których
mowa w lit. a;
15) zakres i sposób informowania odbiorcy przez sprzedawcę o ilości zużytej
przez tego odbiorcę energii elektrycznej w poprzednim roku oraz sposób
informowania o miejscu, w którym są dostępne informacje o przykładowym
zużyciu energii elektrycznej dla danej grupy przyłączeniowej odbiorców,
środkach poprawy efektywności energetycznej w rozumieniu ustawy, o której
mowa w art. 5 ust. 6c, i charakterystykach technicznych efektywnych
energetycznie urządzeń.
4a. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw energii i ministrem właściwym do spraw gospodarki określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe:
1) wymagania techniczne w zakresie przyłączania mikroinstalacji do sieci oraz
warunki jej współpracy z systemem elektroenergetycznym,
2) warunki przyłączania mikroinstalacji do sieci oraz tryb:
a) wydawania warunków przyłączania dla tej instalacji,
b) dokonywania zgłoszenia przyłączenia mikroinstalacji, o którym mowa
w art. 7 ust. 8d⁴
– biorąc pod uwagę potrzebę zwiększenia udziału energii elektrycznej
z mikroinstalacji prosumentów energii odnawialnej w bilansie energetycznym
państwa, bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie systemu
elektroenergetycznego, oraz wymagania w zakresie budowy i eksploatacji
urządzeń, instalacji i sieci.
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki funkcjonowania systemów ciepłowniczych, biorąc pod
uwagę: bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tych systemów,
równoprawne traktowanie odbiorców ciepła, wymagania w zakresie ochrony środowiska oraz budowy i eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci określone
w odrębnych przepisach.
8. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 7, powinno określać
w szczególności:
1) kryteria podziału na grupy podmiotów ubiegających się o przyłączenie do
sieci;
2) warunki przyłączenia do sieci, w tym wymagania techniczne w zakresie
przyłączania do sieci urządzeń wytwórczych i instalacji odbiorców;
3) sposób prowadzenia obrotu ciepłem;
4) warunki świadczenia usług przesyłania, dystrybucji ciepła, prowadzenia
ruchu sieciowego i eksploatacji sieci;
5) zakres i sposób przekazywania informacji między przedsiębiorstwami
energetycznymi oraz między przedsiębiorstwami energetycznymi
a odbiorcami;
6) parametry jakościowe nośnika ciepła i standardy jakościowe obsługi
odbiorców;
7) sposób załatwiania reklamacji.
9. Minister właściwy do spraw energii, w odniesieniu do paliw gazowych
i energii elektrycznej, powiadamia Komisję Europejską co 2 lata, w terminie do
dnia 30 czerwca danego roku, o wszelkich zmianach w działaniach mających na
celu realizację obowiązków w zakresie ochrony interesów odbiorców i ochrony
środowiska oraz o wpływie tych zmian na konkurencję krajową i międzynarodową.

Art. 9a. (uchylony).

Art. 9b. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem
i dystrybucją ciepła są odpowiedzialne za ruch sieciowy i zapewnienie utrzymania
należących do nich sieci oraz współdziałanie z innymi przedsiębiorstwami
energetycznymi i odbiorcami korzystającymi z sieci, na warunkach określonych
w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 9 ust. 7 i 8.

Art. 9c. 1. Operator systemu: przesyłowego, dystrybucyjnego,
magazynowania paliw gazowych i skraplania gazu ziemnego lub operator systemu
połączonego gazowego, odpowiednio do zakresu działania, stosując obiektywne i przejrzyste zasady zapewniające równe traktowanie użytkowników tych systemów
oraz uwzględniając wymogi ochrony środowiska, jest odpowiedzialny za:
1) bezpieczeństwo dostarczania paliw gazowych poprzez zapewnienie
bezpieczeństwa funkcjonowania systemu gazowego i realizację umów
z użytkownikami tego systemu;
2) prowadzenie ruchu sieciowego w sposób skoordynowany i efektywny
z zachowaniem wymaganej niezawodności dostarczania paliw gazowych i ich
jakości;
3) eksploatację, konserwację i remonty sieci, instalacji i urządzeń, wraz
z połączeniami z innymi systemami gazowymi, w sposób gwarantujący
niezawodność funkcjonowania systemu gazowego;
4) zapewnienie długoterminowej zdolności systemu gazowego w celu
zaspokajania uzasadnionych potrzeb w zakresie przesyłania paliw gazowych
w obrocie krajowym i transgranicznym, dystrybucji tych paliw i ich
magazynowania lub skraplania gazu ziemnego, a także w zakresie rozbudowy
systemu gazowego, a tam gdzie ma to zastosowanie, rozbudowy połączeń
z innymi systemami gazowymi;
5) współpracę z innymi operatorami systemów gazowych lub
przedsiębiorstwami energetycznymi w celu niezawodnego i efektywnego
funkcjonowania systemów gazowych, systemów gazowych wzajemnie
połączonych oraz skoordynowania ich rozwoju, w tym współpracę w ramach
ENTSO gazu, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) Nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie
warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1775/2005;
6) dysponowanie mocą instalacji magazynowych i instalacji skroplonego gazu
ziemnego;
7) zarządzanie przepływami paliw gazowych oraz utrzymanie parametrów
jakościowych tych paliw w systemie gazowym i na połączeniach z innymi
systemami gazowymi;
8) świadczenie usług niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania systemu
gazowego;
9) bilansowanie systemu i zarządzanie ograniczeniami w systemie gazowym
oraz prowadzenie z użytkownikami tego systemu rozliczeń wynikających
z niezbilansowania paliw gazowych dostarczonych i pobranych z systemu;
10) dostarczanie użytkownikom systemu i operatorom innych systemów
gazowych informacji o warunkach świadczenia usług przesyłania lub
dystrybucji, usług magazynowania paliw gazowych lub usług skraplania gazu
ziemnego, w tym o współpracy z połączonymi systemami gazowymi;
11) (uchylony)
12) realizację obowiązków wynikających z rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie
warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 oraz obowiązków wynikających z
rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 8 oraz art. 23 rozporządzenia
715/2009.
2. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego w zakresie systemu przesyłowego, stosując
obiektywne i przejrzyste zasady zapewniające równe traktowanie użytkowników
tych systemów oraz uwzględniając wymogi ochrony środowiska, jest
odpowiedzialny za:
1) bezpieczeństwo dostarczania energii elektrycznej poprzez zapewnienie
bezpieczeństwa funkcjonowania systemu elektroenergetycznego
i odpowiedniej zdolności przesyłowej w sieci przesyłowej
elektroenergetycznej;
2) prowadzenie ruchu sieciowego w sieci przesyłowej w sposób efektywny, przy
zachowaniu wymaganej niezawodności dostarczania energii elektrycznej
i jakości jej dostarczania oraz, we współpracy z operatorami systemów
dystrybucyjnych elektroenergetycznych, koordynowanie prowadzenia ruchu
sieciowego w koordynowanej sieci 110 kV;
3) eksploatację, konserwację i remonty sieci, instalacji i urządzeń, wraz
z połączeniami z innymi systemami elektroenergetycznymi, w sposób
gwarantujący niezawodność funkcjonowania systemu elektroenergetycznego;
4) zapewnienie długoterminowej zdolności systemu elektroenergetycznego
w celu zaspokajania uzasadnionych potrzeb w zakresie przesyłania energii elektrycznej w obrocie krajowym i transgranicznym, w tym w zakresie
rozbudowy sieci przesyłowej, a tam gdzie ma to zastosowanie, rozbudowy
połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi;
5) współpracę z innymi operatorami systemów elektroenergetycznych lub
przedsiębiorstwami energetycznymi w celu niezawodnego i efektywnego
funkcjonowania systemów elektroenergetycznych oraz skoordynowania ich
rozwoju;
6) dysponowanie mocą jednostek wytwórczych przyłączonych do sieci
przesyłowej oraz jednostek wytwórczych o mocy osiągalnej równej 50 MW
lub wyższej, przyłączonych do koordynowanej sieci 110 kV, uwzględniając
umowy z użytkownikami systemu przesyłowego oraz techniczne
ograniczenia w tym systemie;
7) zarządzanie zdolnościami przesyłowymi połączeń z innymi systemami
elektroenergetycznymi;
8) zakup usług systemowych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania
systemu elektroenergetycznego, niezawodności pracy tego systemu
i utrzymania parametrów jakościowych energii elektrycznej;
9) bilansowanie systemu elektroenergetycznego, określanie i zapewnianie
dostępności odpowiednich rezerw zdolności wytwórczych, przesyłowych
i połączeń międzysystemowych na potrzeby równoważenia bieżącego
zapotrzebowania na energię elektryczną z dostawami tej energii, zarządzanie
ograniczeniami systemowymi oraz prowadzenie rozliczeń wynikających z:
a) niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej i pobranej z systemu
elektroenergetycznego,
b) zarządzania ograniczeniami systemowymi;
9a) prowadzenie centralnego mechanizmu bilansowania handlowego;
10) zarządzanie przepływami energii elektrycznej w systemie
elektroenergetycznym przesyłowym, w sposób skoordynowany z innymi
połączonymi systemami elektroenergetycznymi oraz, we współpracy
z operatorami systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych,
w koordynowanej sieci 110 kV, z uwzględnieniem technicznych ograniczeń
w tym systemie;
11) zakup energii elektrycznej w celu pokrywania strat powstałych w sieci
przesyłowej podczas przesyłania energii elektrycznej tą siecią oraz stosowanie
przejrzystych i niedyskryminacyjnych procedur rynkowych przy zakupie tej
energii;
12) udostępnianie użytkownikom sieci i operatorom innych systemów
elektroenergetycznych, z którymi system przesyłowy jest połączony,
informacji o:
a) warunkach świadczenia usług przesyłania energii elektrycznej
niezbędnych do uzyskania dostępu do sieci przesyłowej, korzystania z tej
sieci i krajowego systemu elektroenergetycznego oraz pracy krajowego
systemu elektroenergetycznego, w tym w szczególności dotyczących
realizacji obrotu transgranicznego, zarządzania siecią i bilansowania
systemu, planowanych wyłączeniach jednostek wytwórczych
przyłączonych do sieci przesyłowej oraz jednostek wytwórczych
centralnie dysponowanych przyłączonych do koordynowanej sieci
110 kV, a także o ubytkach mocy tych jednostek wytwórczych,
b) ofertach bilansujących składanych dla jednostek wytwórczych, o których
mowa w lit. a;
13) opracowywanie planów działania na wypadek zagrożenia wystąpienia awarii
o znacznych rozmiarach w systemie elektroenergetycznym oraz odbudowy
tego systemu po wystąpieniu awarii;
14) realizację ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej, wprowadzonych
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 6 i 7;
15) opracowywanie normalnego układu pracy sieci przesyłowej oraz, we
współpracy z operatorami systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych,
normalnego układu pracy sieci dla koordynowanej sieci 110 kV;
16) opracowywanie prognoz zapotrzebowania na energię elektryczną i moc
w systemie elektroenergetycznym;
17) określanie potrzeb rozwoju sieci przesyłowej i połączeń międzysystemowych,
a także w zakresie budowy nowych źródeł wytwarzania energii elektrycznej;
18) utrzymanie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pracy sieci przesyłowej
elektroenergetycznej.
2a. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego jest obowiązany
współpracować z operatorem systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego
w utrzymywaniu odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pracy sieci przesyłowej
elektroenergetycznej oraz technicznych rezerw zdolności dystrybucyjnych
koordynowanej sieci 110 kV.
2b. Za usługi świadczone przez operatora systemu przesyłowego gazowego
oraz operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego w przypadku,
o którym mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, właściciel sieci przesyłowej nie pobiera opłat.
3. Operator systemu dystrybucyjnego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego w zakresie systemów dystrybucyjnych, stosując obiektywne
i przejrzyste zasady zapewniające równe traktowanie użytkowników tych
systemów oraz uwzględniając wymogi ochrony środowiska, jest odpowiedzialny
za:
1) prowadzenie ruchu sieciowego w sieci dystrybucyjnej w sposób efektywny,
z zachowaniem wymaganej niezawodności dostarczania energii elektrycznej
i jakości jej dostarczania oraz we współpracy z operatorem systemu
przesyłowego elektroenergetycznego, w obszarze koordynowanej sieci
110 kV;
2) eksploatację, konserwację i remonty sieci dystrybucyjnej w sposób
gwarantujący niezawodność funkcjonowania systemu dystrybucyjnego;
3) zapewnienie rozbudowy sieci dystrybucyjnej, a tam gdzie ma to
zastosowanie, rozbudowy połączeń międzysystemowych w obszarze swego
działania;
4) współpracę z innymi operatorami systemów elektroenergetycznych lub
przedsiębiorstwami energetycznymi w celu zapewnienia spójności działania
systemów elektroenergetycznych i skoordynowania ich rozwoju, a także
niezawodnego oraz efektywnego funkcjonowania tych systemów;
5) dysponowanie mocą jednostek wytwórczych przyłączonych do sieci
dystrybucyjnej, z wyłączeniem jednostek wytwórczych o mocy osiągalnej
równej 50 MW lub wyższej, przyłączonych do koordynowanej sieci 110 kV;
6) bilansowanie systemu, z wyjątkiem równoważenia bieżącego
zapotrzebowania na energię elektryczną z dostawami tej energii, oraz
zarządzanie ograniczeniami systemowymi;
7) zarządzanie przepływami energii elektrycznej w sieci dystrybucyjnej oraz
współpracę z operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego
w zakresie zarządzania przepływami energii elektrycznej w koordynowanej
sieci 110 kV;
8) zakup energii elektrycznej w celu pokrywania strat powstałych w sieci
dystrybucyjnej podczas dystrybucji energii elektrycznej tą siecią oraz
stosowanie przejrzystych i niedyskryminacyjnych procedur rynkowych przy
zakupie tej energii;
9) dostarczanie użytkownikom sieci i operatorom innych systemów
elektroenergetycznych, z którymi system jest połączony, informacji o
warunkach świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej, w tym
korzyściach z tytułu udostępnienia instalacji zarządzania popytem oraz
zarządzaniu siecią, niezbędnych do uzyskania dostępu do sieci dystrybucyjnej
i korzystania z tej sieci;
9a) umożliwienie realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przez
odbiorców przyłączonych do sieci poprzez:
a) budowę i eksploatację infrastruktury technicznej i informatycznej
służącej pozyskiwaniu i transmisji danych pomiarowych oraz
zarządzaniu nimi, zapewniającej efektywną współpracę z innymi
operatorami i przedsiębiorstwami energetycznymi,
b) pozyskiwanie, przechowywanie, przetwarzanie i udostępnianie,
w uzgodnionej pomiędzy uczestnikami rynku energii formie, danych
pomiarowych dla energii elektrycznej pobranej przez odbiorców
wybranym przez nich sprzedawcom i podmiotom odpowiedzialnym za
bilansowanie handlowe oraz operatorowi systemu przesyłowego,
c) opracowywanie, aktualizację i udostępnianie odbiorcom oraz ich
sprzedawcom ich standardowych profili zużycia, a także uwzględnianie
zasad ich stosowania w instrukcji, o której mowa w art. 9g,
d) udostępnianie danych dotyczących planowanego i rzeczywistego
zużycia energii elektrycznej wyznaczonych na podstawie standardowych
profili zużycia dla uzgodnionych okresów rozliczeniowych,
e) wdrażanie warunków i trybu zmiany sprzedawcy energii elektrycznej
oraz ich uwzględnianie w instrukcji, o której mowa w art. 9g,
f) zamieszczanie na swoich stronach internetowych oraz udostępnianie do
publicznego wglądu w swoich siedzibach:
– aktualnej listy sprzedawców energii elektrycznej, z którymi operator
systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego zawarł umowy
o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej,
– informacji o sprzedawcy z urzędu energii elektrycznej działającym
na obszarze działania operatora systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego,
– wzorców umów zawieranych z użytkownikami systemu,
w szczególności wzorców umów zawieranych z odbiorcami
końcowymi oraz ze sprzedawcami energii elektrycznej;
10) współpracę z operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego przy
opracowywaniu planów, o których mowa w ust. 2 pkt 13;
11) planowanie rozwoju sieci dystrybucyjnej z uwzględnieniem przedsięwzięć
związanych z efektywnością energetyczną, zarządzaniem popytem na energię
elektryczną lub rozwojem mocy wytwórczych przyłączanych do sieci
dystrybucyjnej;
12) stosowanie się do warunków współpracy z operatorem systemu przesyłowego
elektroenergetycznego w zakresie funkcjonowania koordynowanej sieci
110 kV;
13) opracowywanie normalnego układu pracy sieci dystrybucyjnej
w porozumieniu z sąsiednimi operatorami systemów dystrybucyjnych
elektroenergetycznych oraz współpracę z operatorem systemu przesyłowego
elektroenergetycznego przy opracowywaniu normalnego układu pracy sieci
dla koordynowanej sieci 110 kV;
14) utrzymanie odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa pracy sieci
dystrybucyjnej elektroenergetycznej oraz współpracę z operatorem systemu
przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego w utrzymaniu odpowiedniego poziomu
bezpieczeństwa pracy koordynowanej sieci 110 kV.
3a. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, którego sieć
dystrybucyjna nie posiada bezpośrednich połączeń z siecią przesyłową, realizuje
określone w ustawie obowiązki w zakresie współpracy z operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego za pośrednictwem operatora systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego, z którego siecią jest połączony, który jednocześnie posiada
bezpośrednie połączenie z siecią przesyłową.
4. Operatorzy systemu, o których mowa w ust. 1–3, wykonując działalność
gospodarczą, są obowiązani w szczególności przestrzegać przepisów o ochronie
informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.
4a. Operatorzy systemu, o których mowa w ust. 1–3, oraz właściciel sieci
przesyłowej są obowiązani zachować poufność informacji handlowych, które
uzyskali w trakcie wykonywania działalności oraz zapobiegać ujawnianiu,
w sposób dyskryminacyjny, informacji o własnej działalności, które mogą
powodować korzyści handlowe. W tym celu właściciel sieci przesyłowej oraz
pozostała część przedsiębiorstwa nie mogą korzystać ze wspólnych służb,
w szczególności wspólnej obsługi prawnej, za wyjątkiem obsługi administracyjnej
lub informatycznej. Obowiązek ten nie dotyczy przedsiębiorstw, o których mowa
w art. 9d ust. 7.
4b. W przypadku zakupu lub sprzedaży paliw gazowych lub energii
elektrycznej przez przedsiębiorstwa powiązane, operatorzy systemu, o których
mowa w ust. 1–3, nie mogą wykorzystywać w niewłaściwy sposób informacji
handlowych podlegających ochronie, uzyskanych od osób trzecich w trakcie
wykonywanej działalności.
5. Jeżeli do realizacji zadań, o których mowa w ust. 1–3, jest niezbędne
korzystanie przez operatora systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego z sieci,
instalacji lub urządzeń należących do innych operatorów systemów lub
przedsiębiorstw energetycznych, udostępnienie tych sieci, instalacji lub urządzeń
następuje na zasadach określonych w ustawie oraz na warunkach określonych
w umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub
energii elektrycznej.
5a. Operatorzy systemów dystrybucyjnych instalujący u odbiorców
końcowych przyłączonych do ich sieci liczniki zdalnego odczytu są obowiązani
chronić dane pomiarowe dotyczące tych odbiorców na zasadach określonych w
przepisach o ochronie danych osobowych.
5b. Przez liczniki zdalnego odczytu rozumie się zespół urządzeń służących do
pozyskiwania danych pomiarowych, umożliwiający dwustronną komunikację
z systemem teleinformatycznym.
6. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania,
jest obowiązany zapewnić wszystkim podmiotom pierwszeństwo w świadczeniu
usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach
odnawialnego źródła energii oraz w wysokosprawnej kogeneracji, z zachowaniem
niezawodności i bezpieczeństwa krajowego systemu elektroenergetycznego.
6a. (uchylony)
6b. W przypadku powierzenia pełnienia obowiązków operatora systemu
przesyłowego gazowego, operatora systemu dystrybucyjnego gazowego lub
operatora systemu połączonego gazowego, operator ten, w obszarze swojego
działania, jest odpowiedzialny także za wydawanie warunków przyłączenia oraz za
zawarcie i realizację umowy o przyłączenie do sieci.
7. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania,
jest obowiązany do odbioru energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej
kogeneracji w źródłach znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przyłączonych bezpośrednio do sieci tego operatora.
8. Operator systemu przesyłowego lub dystrybucyjnego za korzystanie
z krajowego systemu elektroenergetycznego pobiera opłaty na warunkach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust. 3 i 4, a także może
żądać od odbiorców przyłączonych do systemu elektroenergetycznego informacji
o ilości energii elektrycznej zużywanej przez tych odbiorców, służącej do
obliczenia tej opłaty.
9. Operator systemu przesyłowego, odpowiednio do zakresu działania,
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw energii, do dnia 31 marca każdego
roku, informacje za poprzedni rok kalendarzowy o realizacji zadań w zakresie
bezpieczeństwa funkcjonowania systemu gazowego lub systemu
elektroenergetycznego, w szczególności dotyczące:
1) zdolności przesyłowych sieci oraz mocy źródeł przyłączonych do tej sieci;
2) jakości i poziomu utrzymania sieci;
3) podejmowanych działań mających na celu pokrywanie szczytowego
zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną, w tym, w przypadku wystąpienia przerw w dostarczaniu tych paliw lub energii do
sieci;
4) sporządzanych planów w zakresie określonym w pkt 1–3.
9a. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego, odpowiednio do zakresu działania, przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw energii, co 2 lata, w terminie do dnia 31 marca
danego roku, informacje w zakresie objętym sprawozdaniem, o którym mowa
w art. 15b. Sporządzając informacje dotyczące oceny połączeń
międzysystemowych z sąsiednimi krajami, należy uwzględnić opinie operatorów
systemów przesyłowych elektroenergetycznych tych krajów.
9b. Użytkownicy systemu elektroenergetycznego, w szczególności
operatorzy systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, przedsiębiorstwa
energetyczne i odbiorcy końcowi są obowiązani przekazywać operatorowi systemu
przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego, na jego wniosek, dane niezbędne do sporządzenia
informacji, o których mowa w ust. 9a, z zachowaniem przepisów o ochronie
informacji niejawnych lub innych informacji prawnie chronionych.
10. Operatorzy systemów przesyłowych współdziałają z Komisją Europejską
w sprawach dotyczących rozwoju transeuropejskich sieci przesyłowych.
10a. Operatorzy systemów przesyłowych współpracują z operatorami
systemów przesyłowych innych państw członkowskich Unii Europejskiej w celu
stworzenia co najmniej jednego zintegrowanego systemu na poziomie regionalnym
dla alokacji zdolności przesyłowych i kontrolowania bezpieczeństwa systemu.
11. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego przekazuje
Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie do 15 dnia miesiąca
następującego po zakończeniu kwartału, informacje o ilości energii elektrycznej
importowanej w danym kwartale z państw niebędących członkami Unii
Europejskiej.
12. Operator systemu elektroenergetycznego, w obszarze swojego działania,
jest obowiązany przedstawiać Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki informacje
o ilościach energii elektrycznej wytworzonej w instalacjach odnawialnego źródła
energii przyłączonych do jego sieci i wprowadzonej do systemu elektroenergetycznego, z podziałem na poszczególne rodzaje źródeł, w terminie do
dnia:
1) 31 lipca – za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca danego roku,
2) 31 stycznia – za okres od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia roku poprzedniego
– z zastrzeżeniem, że nie dotyczy to instalacji spalania wielopaliwowego i układów
hybrydowych, w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych
źródłach energii, oraz elektrowni szczytowo pompowych i elektrowni wodnych
z członem pompowym.
13. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu
połączonego gazowego może zawrzeć umowę dotyczącą eksploatacji gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim
umowa ta jest zgodna z przepisami niniejszej ustawy i decyzjami Prezesa Urzędu
Regulacji Energetyki wydanymi w stosunku do tego operatora.
14. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu
połączonego gazowego przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
informację o zawarciu i każdorazowej zmianie umowy, o której mowa w ust. 13,
oraz kopię tej umowy lub jej każdorazowej zmiany, w terminie 14 dni od dnia
zawarcia tej umowy lub dokonania jej zmiany.

Art. 9d. 1. Operator systemu przesyłowego oraz operator systemu
połączonego pozostają pod względem formy prawnej i organizacyjnej oraz
podejmowania decyzji niezależni od wykonywania innych działalności
niezwiązanych z:
1) przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem paliw gazowych, lub
skraplaniem gazu ziemnego, lub regazyfikacją skroplonego gazu ziemnego
w instalacjach skroplonego gazu ziemnego albo
2) przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej.
1¹. Operator systemu przesyłowego oraz operator systemu połączonego,
mając na względzie racjonalne wykorzystanie posiadanych środków trwałych,
jeżeli warunki techniczne i wymagania bezpieczeństwa na to pozwalają, mogą je
udostępniać innym podmiotom, na zasadach równego traktowania, na cele inne niż
określone w ust. 1 pkt 1 albo 2, niezwiązane z produkcją, wytwarzaniem lub
obrotem paliwami gazowymi albo wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną.
1². Udostępnianie, o którym mowa w ust. 1¹, nie może powodować obniżenia
zdolności do wykonywania działalności wymienionych w ust. 1.
1a. W celu zapewnienia niezależności operatora systemu przesyłowego oraz
operatora systemu połączonego ta sama osoba lub podmiot nie może:
1) bezpośrednio lub pośrednio wywierać decydującego wpływu lub wykonywać
innych praw względem przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się
produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo
wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną oraz bezpośrednio lub
pośrednio wywierać decydującego wpływu lub wykonywać innych praw
względem operatora systemu przesyłowego lub połączonego ani wywierać
decydującego wpływu na system przesyłowy lub system połączony;
2) powoływać członków rady nadzorczej, zarządu lub innych organów
uprawnionych do reprezentacji operatora systemu przesyłowego lub operatora
systemu połączonego, ani względem systemu przesyłowego lub połączonego
oraz bezpośrednio lub pośrednio wywierać decydującego wpływu lub
wykonywać praw względem przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego
się produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo
wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną;
3) pełnić funkcji członka rady nadzorczej, zarządu lub innych organów
uprawnionych do reprezentacji operatora systemu przesyłowego lub
połączonego, ani względem systemu przesyłowego lub systemu połączonego
oraz pełnić tych funkcji w przedsiębiorstwie energetycznym zajmującym się
produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi albo
wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną.
1b. Prawa, o których mowa w ust. 1a pkt 1 i 2, obejmują w szczególności:
1) wykonywanie prawa głosu;
2) powoływanie członków rady nadzorczej, zarządu lub innych organów
uprawnionych do reprezentacji przedsiębiorstwa energetycznego;
3) posiadanie większościowego pakietu udziałów lub akcji.
1c. Przez decydujący wpływ, o którym mowa w ust. 1a pkt 1 i 2, rozumie się
w szczególności wykonywanie uprawnień, o których mowa w art. 4 pkt 4 ustawy
z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów.
1d. Operator systemu dystrybucyjnego będący w strukturze przedsiębiorstwa
zintegrowanego pionowo pozostaje pod względem formy prawnej i organizacyjnej
oraz podejmowania decyzji niezależny od innych działalności niezwiązanych
z dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej.
1e. W celu zapewnienia niezależności operatora systemu dystrybucyjnego
należy spełnić łącznie następujące kryteria niezależności:
1) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu dystrybucyjnego
nie mogą uczestniczyć w strukturach zarządzania przedsiębiorstwa
zintegrowanego pionowo lub przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego
się przesyłaniem, produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi
lub przesyłaniem, wytwarzaniem lub obrotem energią elektryczną ani być
odpowiedzialne, bezpośrednio lub pośrednio za bieżącą działalność w tym
zakresie;
2) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu dystrybucyjnego
mają zapewnioną możliwość niezależnego działania;
3) operator systemu dystrybucyjnego ma prawo podejmować niezależne decyzje
w zakresie majątku niezbędnego do wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie dystrybucji paliw gazowych lub energii elektrycznej;
4) organ przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo nie może wydawać
operatorowi systemu dystrybucyjnego poleceń dotyczących jego bieżącej
działalności ani podejmować decyzji w zakresie budowy sieci lub jej
modernizacji, chyba że polecenia te lub decyzje dotyczyłyby działania
operatora systemu dystrybucyjnego, które wykraczałyby poza zatwierdzony
plan finansowy lub inny równoważny dokument.
1f. Operator systemu magazynowania, będący częścią przedsiębiorstwa
zintegrowanego pionowo, powinien pozostawać pod względem formy prawnej
i organizacyjnej oraz podejmowania decyzji niezależny od innych działalności
niezwiązanych z magazynowaniem, przesyłaniem lub dystrybucją paliw
gazowych.
1g. W celu zapewnienia niezależności operatorowi systemu magazynowania
należy spełnić łącznie następujące kryteria:
1) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu magazynowania
nie mogą uczestniczyć w strukturach przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo lub przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się produkcją,
wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi, ani być odpowiedzialne,
bezpośrednio lub pośrednio za bieżącą działalność w tym zakresie;
2) osoby odpowiedzialne za zarządzanie operatorem systemu magazynowania
mają zapewnioną możliwość niezależnego działania;
3) operator systemu magazynowania ma prawo podejmować niezależne decyzje
dotyczące majątku niezbędnego do wykonywania działalności gospodarczej
w zakresie magazynowania paliw gazowych;
4) organ przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo nie może wydawać
operatorowi systemu magazynowania poleceń dotyczących jego bieżącej
działalności ani podejmować decyzji w zakresie budowy lub modernizacji
instalacji magazynowej, chyba że polecenia te lub decyzje dotyczyłyby
działań operatora systemu magazynowania, które wykraczałyby poza
zatwierdzony plan finansowy lub inny równoważny dokument.
1h. Operator systemu przesyłowego, operator systemu dystrybucyjnego oraz
operator systemu połączonego nie mogą wykonywać działalności gospodarczej
związanej z produkcją, wytwarzaniem lub obrotem paliwami gazowymi lub energią
elektryczną ani jej wykonywać na podstawie umowy na rzecz innych
przedsiębiorstw energetycznych.
1i. Operator systemu dystrybucyjnego oraz operator systemu
magazynowania, będący częścią przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo są
obowiązani zamieścić w statucie lub w umowie spółki postanowienia
umożliwiające członkom zarządu podejmowanie niezależnych działań.
2. Operator systemu przesyłowego gazowego, operator systemu połączonego
gazowego oraz operator systemu dystrybucyjnego gazowego mogą świadczyć
usługi polegające na przystosowywaniu paliwa gazowego do standardów jakościowych lub warunków technicznych obowiązujących w systemie przesyłowym
gazowym lub w systemie dystrybucyjnym gazowym, a także usługi transportu
paliw gazowych środkami transportu innymi, niż sieci gazowe.
3. Działania mające na celu zapewnienie niezależności operatorów powinny
umożliwiać funkcjonowanie mechanizmów koordynacyjnych, które zapewnią
ochronę praw właścicielskich w zakresie nadzoru nad wykonywanym przez
operatorów zarządem i wykonywaną przez nich działalnością gospodarczą, w odniesieniu do rentowności zarządzanych przez nich aktywów, w szczególności
dotyczących sposobu zarządzania zyskiem z udziałów kapitałowych, zatwierdzania
rocznego planu finansowego lub równoważnego dokumentu i ustalania ograniczeń
w zakresie poziomu całkowitego zadłużenia ich przedsiębiorstwa.
4. Operatorzy, o których mowa w ust. 1d i 1f, opracowują i są odpowiedzialni
za realizację programów, w których określają przedsięwzięcia, jakie należy podjąć
w celu zapewnienia niedyskryminacyjnego traktowania użytkowników systemu,
w tym szczegółowe obowiązki pracowników wynikające z tych programów.
4a. Operatorzy, o których mowa w ust. 1d i 1f, przedkładają Prezesowi
Urzędu Regulacji Energetyki programy, o których mowa w ust. 4, z własnej
inicjatywy lub na jego żądanie.
4b. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w drodze decyzji, zatwierdza
program, o którym mowa w ust. 4, i określa termin jego wykonania albo odmawia
jego zatwierdzenia, jeżeli określone w nim działania nie zapewniają
niedyskryminacyjnego traktowania użytkowników systemu. W decyzji o odmowie
zatwierdzenia programu Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wyznacza termin
przedłożenia nowego programu. Wniesienie odwołania od decyzji nie wstrzymuje
obowiązku przedłożenia nowego programu do zatwierdzenia.
5. Operatorzy, o których mowa w ust. 1d i 1f, wyznaczają inspektora do spraw
zgodności, którego zadaniem jest monitorowanie realizacji programów, o których
mowa w ust. 4. Inspektor ten powinien być w swoich działaniach niezależny oraz
mieć dostęp do informacji będących w posiadaniu odpowiednio operatora,
o którym mowa w ust. 1d albo 1f, oraz jednostek z nim powiązanych, które są
niezbędne do wypełnienia jego zadań.
5a. Inspektor, o którym mowa w ust. 5, przedstawia Prezesowi Urzędu
Regulacji Energetyki, do dnia 31 marca każdego roku, sprawozdanie zawierające
opis działań podjętych w roku poprzednim w celu realizacji programów, o których
mowa w ust. 4.
6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza w Biuletynie Urzędu
Regulacji Energetyki, na koszt operatorów, sprawozdania, o których mowa w ust.
5.
7. Przepisów ust. 1d, 1e oraz ust. 1h–6 nie stosuje się do przedsiębiorstwa
zintegrowanego pionowo obsługującego:
1) mniej niż sto tysięcy odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa;
2) system dystrybucyjny elektroenergetyczny o rocznym zużyciu energii
elektrycznej nieprzekraczającym 3 TWh w 1996 r., w którym mniej niż 5%
rocznego zużycia energii elektrycznej pochodziło z innych połączonych z nim
systemów elektroenergetycznych;
3) mniej niż sto tysięcy odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego
gazowego wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa, jeżeli sprzedaż paliw
gazowych przez to przedsiębiorstwo w ciągu roku nie przekracza 150 mln m³;
4) mniej niż sto tysięcy odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego
gazowego wchodzącego w skład tego przedsiębiorstwa, jeżeli sprzedaż przez
to przedsiębiorstwo dotyczy paliw gazowych innych niż gaz ziemny wysokometanowy lub zaazotowany, w tym skroplony gaz ziemny, dostarczanych
siecią gazową.
8. Przedsiębiorstwo energetyczne wyznaczone operatorem systemu
elektroenergetycznego jest obowiązane przekazywać Prezesowi Urzędu Regulacji
Energetyki informacje dotyczące zmiany zakresu wykonywanej działalności
gospodarczej oraz jego powiązań kapitałowych, w terminie miesiąca od dnia
wprowadzenia tych zmian.

Art. 9e. (utracił moc).

Art. 9e¹. (utracił moc).

Art. 9f. (uchylony).

Art. 9g. 1. Operator systemu przesyłowego i operator systemu
dystrybucyjnego są obowiązani do opracowania odpowiednio instrukcji ruchu
i eksploatacji sieci przesyłowej lub instrukcji ruchu i eksploatacji sieci
dystrybucyjnej, zwanych dalej „instrukcjami”.
2. Operator systemu przesyłowego i operator systemu dystrybucyjnego
informują użytkowników systemu, w formie pisemnej lub za pomocą innego
środka komunikowania przyjętego przez operatora systemu, o publicznym dostępie
do projektu instrukcji lub jej zmian oraz o możliwości zgłaszania uwag, określając
miejsce i termin ich zgłaszania, nie krótszy niż 14 dni od dnia udostępnienia
projektu instrukcji lub jej zmian.
3. Instrukcje opracowywane dla sieci gazowych określają szczegółowe
warunki korzystania z tych sieci przez użytkowników systemu oraz warunki
i sposób prowadzenia ruchu, eksploatacji i planowania rozwoju tych sieci, w
szczególności dotyczące:
1) przyłączania sieci dystrybucyjnych, urządzeń odbiorców końcowych,
połączeń międzysystemowych oraz gazociągów bezpośrednich;
2) wymagań technicznych dla urządzeń, instalacji i sieci wraz z niezbędną
infrastrukturą pomocniczą;
3) kryteriów bezpieczeństwa funkcjonowania systemu gazowego;
4) współpracy pomiędzy operatorami systemów gazowych;
5) przekazywania informacji pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi
oraz pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi a odbiorcami;
6) parametrów jakościowych paliw gazowych i standardów jakościowych
obsługi użytkowników systemu.
4. Instrukcje opracowywane dla sieci elektroenergetycznych określają
szczegółowe warunki korzystania z tych sieci przez użytkowników systemu oraz
warunki i sposób prowadzenia ruchu, eksploatacji i planowania rozwoju tych sieci,
w szczególności dotyczące:
1) przyłączania urządzeń wytwórczych, sieci dystrybucyjnych, urządzeń
odbiorców końcowych, połączeń międzysystemowych oraz linii
bezpośrednich;
2) wymagań technicznych dla urządzeń, instalacji i sieci wraz z niezbędną
infrastrukturą pomocniczą;
2a) wymagań technicznych dla instalacji zarządzania popytem;
3) kryteriów bezpieczeństwa funkcjonowania systemu elektroenergetycznego,
w tym uzgadniania planów, o których mowa w art. 9c ust. 2 pkt 13;
4) współpracy między operatorami systemów elektroenergetycznych, w tym
w zakresie koordynowanej sieci 110 kV i niezbędnego układu połączeń sieci
oraz zakresu, sposobu i harmonogramu przekazywania informacji;
5) przekazywania informacji pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi
oraz pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi a odbiorcami;
6) parametrów jakościowych energii elektrycznej, standardów jakościowych
obsługi użytkowników systemu oraz zasad prowadzenia rozliczeń, w tym
ustalania terminów wnoszenia opłat przez użytkowników systemu;
7) wymagań w zakresie bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej
i warunków, jakie muszą zostać spełnione dla jego utrzymania;
8) wskaźników charakteryzujących jakość i niezawodność dostaw energii
elektrycznej oraz bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej;
9) niezbędnych wielkości rezerw zdolności wytwórczych, przesyłowych
i połączeń międzysystemowych.
5. Operator systemu dystrybucyjnego uwzględnia w instrukcji ruchu
i eksploatacji sieci dystrybucyjnej wymagania określone w opracowanej przez
operatora systemu przesyłowego instrukcji ruchu i eksploatacji sieci przesyłowej.
5a. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego dołącza do
instrukcji ruchu i eksploatacji sieci dystrybucyjnej standardowy profil zużycia
wykorzystywany w bilansowaniu handlowym miejsc dostarczania energii
elektrycznej dla odbiorców o mocy umownej nie większej niż 40 kW.
5b. Operator systemu dystrybucyjnego w instrukcji ruchu i eksploatacji sieci
dystrybucyjnej, a operator systemu przesyłowego gazowego w instrukcji ruchu
i eksploatacji sieci przesyłowej, określa procedurę wymiany informacji, o których
mowa w art. 5 ust. 14 i 15, oraz tryb, warunki i terminy uruchamiania sprzedaży
rezerwowej, o której mowa w art. 5aa, w tym procedurę wymiany informacji.
6. Instrukcja opracowywana przez operatora systemu przesyłowego powinna
także zawierać wyodrębnioną część dotyczącą bilansowania systemu i zarządzania
ograniczeniami systemowymi, określającą:
1) warunki, jakie muszą być spełnione w zakresie bilansowania systemu
i zarządzania ograniczeniami systemowymi;
2) procedury:
a) zgłaszania i przyjmowania przez operatora systemu przesyłowego
elektroenergetycznego do realizacji umów sprzedaży oraz programów
dostarczania i odbioru energii elektrycznej,
b) zgłaszania do operatora systemu przesyłowego umów o świadczenie
usług przesyłania paliw gazowych lub energii elektrycznej,
c) bilansowania systemu, w tym sposób rozliczania kosztów jego
bilansowania,
d) zarządzania ograniczeniami systemowymi, w tym sposób rozliczania
kosztów tych ograniczeń,
e) awaryjne;
3) sposób postępowania w stanach zagrożenia bezpieczeństwa zaopatrzenia
w paliwa gazowe lub energię elektryczną;
4) procedury i zakres wymiany informacji niezbędnej do bilansowania systemu
i zarządzania ograniczeniami systemowymi;
5) kryteria dysponowania mocą jednostek wytwórczych energii elektrycznej,
uwzględniające, w przypadku elektrowni jądrowych, wymagania w zakresie
bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej określone przepisami
ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. – Prawo atomowe, oraz kryteria
zarządzania połączeniami systemów gazowych albo systemów
elektroenergetycznych;
6) sposób przekazywania użytkownikom systemu informacji o warunkach
świadczenia usług przesyłania energii elektrycznej oraz pracy krajowego
systemu elektroenergetycznego.
6a. Warunki w zakresie bilansowania systemu elektroenergetycznego,
o których mowa w ust. 6 pkt 1, powinny umożliwiać dokonywanie zmian grafiku
handlowego w dniu jego realizacji oraz bilansowanie tego systemu także przez
zmniejszenie poboru energii elektrycznej przez odbiorców niespowodowane
wprowadzonymi ograniczeniami, o których mowa w art. 11 ust. 1.
6b. Rozliczenia wynikające z niezbilansowania energii elektrycznej pobranej,
wprowadzonej lub pobranej i wprowadzonej dokonuje jeden podmiot
odpowiedzialny za bilansowanie handlowe.
7. Operator systemu przesyłowego przedkłada Prezesowi Urzędu Regulacji
Energetyki do zatwierdzenia, w drodze decyzji, instrukcję wraz z informacją
o zgłoszonych przez użytkowników systemu uwagach oraz sposobie ich
uwzględnienia. Operator zamieszcza te dokumenty na swojej stronie internetowej.
8. Operator systemu dystrybucyjnego, w terminie 60 dni od dnia ogłoszenia
zatwierdzonej instrukcji, o której mowa w ust. 7, przedkłada Prezesowi Urzędu
Regulacji Energetyki do zatwierdzenia, w drodze decyzji, instrukcję wraz z informacją o zgłoszonych przez użytkowników systemu uwagach oraz sposobie
ich uwzględnienia. Operator zamieszcza te dokumenty na swojej stronie
internetowej.
8a. Przepisu ust. 8 nie stosuje się do instrukcji opracowanej przez operatora,
o którym mowa w art. 9d ust. 7.
8b. Operator, o którym mowa w art. 9d ust. 7, w terminie 90 dni od dnia
ogłoszenia zatwierdzonej instrukcji, o której mowa w ust. 7, zamieszcza na swojej
stronie internetowej oraz udostępnia w siedzibie do publicznego wglądu,
opracowaną instrukcję wraz z informacją o zgłoszonych przez użytkowników
systemu uwagach oraz sposobie ich uwzględnienia.
9. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza w Biuletynie Urzędu
Regulacji Energetyki, na koszt właściwego operatora systemu, zatwierdzoną
instrukcję.
10. Operator systemu przesyłowego i operator systemu dystrybucyjnego
zamieszczają na swoich stronach internetowych obowiązujące instrukcje oraz
udostępniają je do publicznego wglądu w swoich siedzibach.
11. Operator systemu połączonego jest obowiązany do opracowania instrukcji
ruchu i eksploatacji sieci przesyłowej oraz instrukcji ruchu i eksploatacji sieci
dystrybucyjnej. Przepisy ust. 2–10 stosuje się odpowiednio.
12. Użytkownicy systemu, w tym odbiorcy, których urządzenia, instalacje lub
sieci są przyłączone do sieci operatora systemu gazowego lub systemu
elektroenergetycznego, lub korzystający z usług świadczonych przez tego
operatora, są obowiązani stosować się do warunków i wymagań oraz procedur
postępowania i wymiany informacji określonych w instrukcjach, a także
w metodach, warunkach, wymogach i zasadach przyjętych na podstawie
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia
13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do
transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE)
nr 1228/2003 (Dz. Urz. UE L 211 z 14.08.2009, str. 15, z późn. zm.) lub
rozporządzeń wydanych na podstawie art. 6 lub art. 18 tego rozporządzenia lub
metodach, warunkach, wymogach i zasadach przyjętych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia
13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu
ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 (Dz. Urz. UE L 211
z 14.08.2009, str. 36, z późn. zm.) lub rozporządzeń wydanych na podstawie art. 6
lub art. 23 tego rozporządzenia. Instrukcja oraz metody, warunki, wymogi i zasady,
o których mowa w zdaniu pierwszym, stanowią część umowy o świadczenie usług
przesyłania lub dystrybucji paliw gazowych lub energii elektrycznej albo umowy
kompleksowej.

Art. 9ga. 1. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego określa
wymogi ogólnego stosowania w rozumieniu art. 7 rozporządzenia 2016/631,
w art. 6 rozporządzenia 2016/1388 oraz w art. 5 rozporządzenia 2016/1447.
2. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego konsultuje projekt
wymogów ogólnego stosowania, o których mowa w ust. 1, z operatorami
systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych, zamieszczając ten projekt na
swojej stronie internetowej i wyznaczając termin na zgłaszanie uwag. Termin na
zgłaszanie uwag nie może być krótszy niż 21 dni od dnia zamieszczenia tego
projektu na stronie internetowej operatora systemu przesyłowego
elektroenergetycznego.
3. Po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 2, operator
systemu przesyłowego elektroenergetycznego przedkłada Prezesowi Urzędu
Regulacji Energetyki, do zatwierdzenia, wymogi ogólnego stosowania, o których
mowa w ust. 1, wraz z informacją o zgłoszonych w ramach konsultacji uwagach
i sposobie ich uwzględnienia.
4. Zatwierdzone przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki wymogi
ogólnego stosowania, o których mowa w ust. 1, operator systemu przesyłowego
elektroenergetycznego zamieszcza na swojej stronie internetowej.

Art. 9h. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na wniosek właściciela sieci
przesyłowej, sieci dystrybucyjnej, instalacji magazynowej lub instalacji
skroplonego gazu ziemnego, wyznacza, w drodze decyzji, na czas określony, operatora systemu przesyłowego, systemu dystrybucyjnego, systemu
magazynowania, systemu skraplania gazu ziemnego lub operatora systemu
połączonego oraz określa obszar, sieci lub instalacje, na których będzie
wykonywana działalność gospodarcza, z zastrzeżeniem ust. 1a–2.
1a. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wyznacza operatora systemu
połączonego gazowego w przypadku, gdy wnioskodawca będący właścicielem
jednocześnie sieci przesyłowej i sieci dystrybucyjnej, instalacji magazynowej
lub instalacji skroplonego gazu ziemnego wystąpi o to we wniosku, o którym
mowa w ust. 1.
1b. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wyznacza operatora systemu
połączonego elektroenergetycznego w przypadku, gdy wnioskodawca będący
właścicielem jednocześnie sieci przesyłowej i sieci dystrybucyjnej wystąpi
o to we wniosku, o którym mowa w ust. 1.
2. Na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyznacza się jednego operatora
systemu przesyłowego gazowego albo jednego operatora systemu połączonego
gazowego i jednego operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego albo
jednego operatora systemu połączonego elektroenergetycznego.
3. Operatorem systemu przesyłowego, systemu dystrybucyjnego, systemu
magazynowania paliw gazowych, systemu skraplania gazu ziemnego lub
operatorem systemu połączonego może być:
1) właściciel sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej, instalacji magazynowej lub
instalacji skroplonego gazu ziemnego, posiadający koncesję na wykonywanie
działalności gospodarczej z wykorzystaniem tej sieci lub instalacji;
2) przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na wykonywanie
działalności gospodarczej w zakresie przesyłania lub dystrybucji paliw
gazowych lub energii elektrycznej, magazynowania paliw gazowych,
skraplania gazu ziemnego i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego,
z którym właściciel sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej, instalacji
magazynowej lub instalacji skroplonego gazu ziemnego zawarł umowę
powierzającą temu przedsiębiorstwu pełnienie obowiązków operatora
z wykorzystaniem sieci lub instalacji będących jego własnością.
3a. Powierzenie pełnienia obowiązków operatora systemu przesyłowego
gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego na podstawie ust. 3 pkt 2 jest możliwe wyłącznie, jeżeli system przesyłowy, którego dotyczy powierzenie
należał w dniu 3 września 2009 r. do przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo,
albo jeżeli Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał zgodę na powierzenie przez
właściciela sieci przesyłowej pełnienia obowiązków operatora systemu
przesyłowego gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego na
podstawie art. 4i ust. 1.
3b. W przypadku wyznaczenia przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
przedsiębiorstwa energetycznego operatorem systemu przesyłowego gazowego
na sieci przesyłowej gazowej wchodzącej w skład systemu przesyłowego, który
w dniu 3 września 2009 r. należał do przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo,
na okres dłuższy niż okres obowiązywania umowy powierzającej pełnienie
obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego z wykorzystaniem
tej sieci, właściciel sieci przesyłowej gazowej, w terminie 90 dni przed dniem
wygaśnięcia dotychczasowej umowy, zawiera z operatorem systemu przesyłowego
gazowego albo operatorem systemu połączonego gazowego kolejną umowę
powierzającą pełnienie obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego.
3c. Kolejna umowa powierzająca pełnienie obowiązków operatora systemu
przesyłowego gazowego, o której mowa w ust. 3b, zawierana jest na czas
oznaczony, rozpoczynający się od dnia następującego po dniu wygaśnięcia
dotychczasowej umowy powierzającej pełnienie obowiązków operatora systemu
przesyłowego gazowego, nie krótszy niż rok i nie dłuższy niż 3 lata lub okres
wyznaczenia, o którym mowa w ust. 3b – jeżeli okres ten jest krótszy niż 3 lata.
3d. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu
połączonego gazowego niezwłocznie przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji
Energetyki informację o zawarciu kolejnej umowy powierzającej pełnienie
obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego, o której mowa w ust. 3b,
lub o jej zmianie oraz przesyła Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki aktualną
kopię tej umowy.
3e. W przypadku nieotrzymania, w terminie 90 dni przed dniem wygaśnięcia
dotychczasowej umowy, informacji o zawarciu kolejnej umowy powierzającej
pełnienie obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego, o której mowa
w ust. 3b, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w drodze decyzji, ustala treść umowy powierzającej pełnienie obowiązków operatora systemu przesyłowego
gazowego.
3f. Stronami postępowania w sprawie wydania decyzji, o której mowa
w ust. 3e, są wyłącznie właściciel sieci przesyłowej gazowej oraz operator systemu
przesyłowego gazowego albo operator systemu połączonego gazowego.
3g. Decyzja, o której mowa w ust. 3e, wiąże z dniem następującym po dniu
wygaśnięcia dotychczasowej umowy powierzającej pełnienie obowiązków
operatora systemu przesyłowego gazowego.
3h. Decyzja, o której mowa w ust. 3e, podlega natychmiastowemu
wykonaniu. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje wykonania decyzji – przepis
art. 47952 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1460, z późn. zm.) nie stosuje się.
3i. Decyzja, o której mowa w ust. 3e, zastępuje kolejną umowę powierzającą
pełnienie obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego w zakresie
objętym tą decyzją.
3j. Decyzja, o której mowa w ust. 3e, może zostać zmieniona przez Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki na wniosek operatora systemu przesyłowego
gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego w przypadkach
uzasadnionych potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemu
przesyłowego gazowego albo możliwości korzystania z tego systemu. Przepis
art. 155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256) nie stosuje się.
3k. W przypadku zawarcia przez strony kolejnej umowy powierzającej
pełnienie obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego, o której mowa
w ust. 3b, decyzja, o której mowa w ust. 3e, wygasa z mocy prawa w części objętej
tą umową.
3l. W przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 3e, stosuje się
przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3m. W sprawach dotyczących roszczeń majątkowych z tytułu niewykonania
decyzji, o której mowa w ust. 3e, właściwe są sądy powszechne.
3n. Do decyzji, o której mowa w ust. 3e, przepisy ust. 3c, 5 i 5a stosuje się
odpowiednio.
3o. W przypadku niezawarcia przez strony kolejnej umowy powierzającej
pełnienie obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego, o której mowa
w ust. 3b, w terminie 90 dni przed dniem wygaśnięcia decyzji, o której mowa
w ust. 3e, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zmienia tę decyzję, w szczególności
w celu przedłużenia terminu jej obowiązywania lub dostosowania treści decyzji do,
powstałych po jej wydaniu, zmian okoliczności prawnych lub faktycznych
mających wpływ na jej treść. Przepisy ust. 3c, 3d, 3f–3m, 5 i 5a stosuje się
odpowiednio.
4. Powierzenie pełnienia obowiązków operatora systemu dystrybucyjnego
może dotyczyć wykonywania działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji:
1) energii elektrycznej, jeżeli liczba odbiorców przyłączonych do sieci
elektroenergetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa
w ust. 1, jest nie większa niż sto tysięcy, albo
2) gazu ziemnego, jeżeli liczba odbiorców przyłączonych do sieci gazowej jest
nie większa niż sto tysięcy i sprzedaż paliw gazowych nie przekracza 150 mln
m3 w ciągu roku.
5. Umowa, o której mowa w ust. 3 pkt 2, powinna w szczególności określać:
1) obszar, na którym operator systemu przesyłowego lub systemu
dystrybucyjnego, lub systemu magazynowania paliw gazowych, lub systemu
skraplania gazu ziemnego, lub systemu połączonego będzie wykonywał
działalność gospodarczą;
2) zasady realizacji obowiązków, o których mowa w art. 9c, w szczególności
obowiązków powierzonych do wykonywania bezpośrednio operatorowi
systemu dystrybucyjnego, lub operatorowi systemu magazynowania paliw
gazowych, lub operatorowi systemu skraplania gazu ziemnego, lub
operatorowi systemu połączonego.
5a. Kolejna umowa powierzająca pełnienie obowiązków operatora systemu
przesyłowego gazowego, o której mowa w ust. 3b, powinna określać także:
1) zasady korzystania przez operatora systemu przesyłowego gazowego albo
operatora systemu połączonego gazowego z majątku właściciela sieci
przesyłowej gazowej niezbędnego do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie przesyłania paliw gazowych oraz obowiązków
operatora systemu przesyłowego gazowego na tej sieci przesyłowej;
2) wynagrodzenie należne właścicielowi sieci przesyłowej gazowej za
korzystanie przez operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora
systemu połączonego gazowego z majątku, o którym mowa w pkt 1;
3) wynagrodzenie należne operatorowi systemu przesyłowego gazowego
albo operatorowi systemu połączonego gazowego za wykonywanie
obowiązków operatora systemu przesyłowego gazowego na sieci przesyłowej
gazowej;
4) zasady realizacji obowiązków, o których mowa w ust. 11 i 12.
5b. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 5a:
1) pkt 2 – określa się jako część przychodów z usług przesyłowych
świadczonych przez operatora systemu przesyłowego gazowego albo
operatora systemu połączonego gazowego przy wykorzystaniu majątku właściciela sieci przesyłowej gazowej, która może być pomniejszana przez
operatora systemu przesyłowego gazowego albo operatora systemu
połączonego gazowego o wartość kosztów poniesionych w związku
z wykonywaniem obowiązków operatora, które nie zostały objęte lub pokryte
wynagrodzeniem określonym w ust. 5a pkt 3;
2) pkt 3 – określa się w sposób zapewniający pokrycie kosztów uzasadnionych
ponoszonych w związku z wykonywaniem obowiązków operatora systemu
przesyłowego gazowego.
6. Właściciel, o którym mowa w ust. 1, występuje z wnioskiem do Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki o wyznaczenie:
1) operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu połączonego,
w terminie 30 dni od dnia uzyskania przez przedsiębiorstwo energetyczne
certyfikatu niezależności, o którym mowa w art. 9h1 ust. 1, albo od dnia
upływu terminu, o którym mowa w art. 9h1 ust. 6;
2) operatora systemu dystrybucyjnego, operatora systemu magazynowania paliw
gazowych lub operatora systemu skraplania gazu ziemnego, w terminie 30 dni
od dnia:
a) doręczenia decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o udzieleniu
temu właścicielowi koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej
z wykorzystaniem tych sieci lub instalacji, albo
b) w którym właściciel zawarł umowę o powierzenie wykonywania
obowiązków operatora z przedsiębiorstwem, o którym mowa w ust.
3 pkt 2, w odniesieniu do sieci lub instalacji będących jego własnością.
7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, wyznaczając operatora zgodnie z ust.
1, bierze pod uwagę odpowiednio jego:
1) efektywność ekonomiczną;
2) skuteczność zarządzania systemami gazowymi lub systemami
elektroenergetycznymi;
3) bezpieczeństwo dostarczania paliw gazowych lub energii elektrycznej;
4) spełnianie przez operatora warunków i kryteriów niezależności, o których
mowa w art. 9d ust. 1–2;
5) okres obowiązywania koncesji;
6) zdolność do wypełniania obowiązków wynikających z rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w
sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej
wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr
1228/2003 oraz obowiązków wynikających z rozporządzeń przyjętych na
podstawie art. 6 oraz art. 18 rozporządzenia 714/2009 lub rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w
sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i
uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 oraz obowiązków
wynikających z rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 8 oraz art. 23
rozporządzenia 715/2009.
8. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawia wyznaczenia operatorem
systemu przesyłowego, operatorem systemu połączonego, operatorem systemu
dystrybucyjnego, operatorem systemu magazynowania paliw gazowych lub
operatorem systemu skraplania gazu ziemnego przedsiębiorstwo energetyczne
określone we wniosku, o którym mowa w ust. 1, jeżeli odpowiednio:
1) przedsiębiorstwo to nie dysponuje odpowiednimi środkami ekonomicznymi
lub technicznymi;
2) przedsiębiorstwo to nie gwarantuje skutecznego zarządzania systemem;
3) przedsiębiorstwo to nie spełnia warunków i kryteriów niezależności,
o których mowa w art. 9d ust. 1–2, z zastrzeżeniem art. 9d ust. 7;
4) nie został spełniony warunek, o którym mowa w art. 9k;
5) przedsiębiorstwo to nie wykazało zdolności do wypełniania obowiązków
wynikających z rozporządzeń, o których mowa w ust. 7 pkt 6;
6) umowa, o której mowa w ust. 3 pkt 2, nie zapewnia operatorowi systemu
przesyłowego lub operatorowi systemu połączonego możliwości
wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 9c i w art. 16 ust. 2;
7) właściciel sieci przesyłowej nie wykazał zdolności do realizacji obowiązków,
o których mowa w ust. 11 i 12.
9. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki z urzędu wyznacza, w drodze decyzji,
przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na przesyłanie lub dystrybucję
paliw gazowych albo energii elektrycznej, magazynowanie paliw gazowych lub
skraplanie gazu ziemnego i regazyfikację skroplonego gazu ziemnego, operatorem
odpowiednio systemu przesyłowego lub systemu dystrybucyjnego, lub systemu
magazynowania, lub systemu skraplania gazu ziemnego, w przypadku gdy:
1) właściciel, o którym mowa w ust. 1, nie złożył wniosku o wyznaczenie
operatora systemu gazowego lub operatora systemu elektroenergetycznego,
który wykonywałby działalność gospodarczą, korzystając z jego sieci lub
instalacji;
2) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmówił wyznaczenia operatora, który
wykonywałby działalność gospodarczą, korzystając z sieci lub instalacji
określonej we wniosku, o którym mowa w ust. 1.
10. Wydając decyzję, o której mowa w ust. 9, Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki określa obszar, instalacje lub sieci, na których operator będzie
wykonywał działalność gospodarczą, warunki realizacji kryteriów niezależności,
o których mowa w art. 9d ust. 1–2, niezbędne do realizacji zadań operatorów
systemów, o których mowa w art. 9c.
11. Właściciel sieci przesyłowej, sieci dystrybucyjnej, instalacji
magazynowej lub instalacji skroplonego gazu ziemnego jest obowiązany
udostępniać operatorowi, wyznaczonemu zgodnie z ust. 1 lub 9, informacje oraz dokumenty niezbędne do realizacji zadań operatora oraz współdziałać z tym
operatorem.
12. Właściciel sieci przesyłowej gazowej w przypadku, o którym mowa
w ust. 3 pkt 2, jest obowiązany do:
1) uzgodnienia z operatorem zasad finansowania inwestycji związanych
z systemem, którego jest właścicielem, określonych w planie, o którym mowa
w art. 16 ust. 2;
2) finansowania inwestycji, o których mowa w pkt 1, lub wyrażenia zgody na ich
finansowanie przez operatora lub inny podmiot, po uzgodnieniu, o którym
mowa w art. 16 ust. 13;
3) przyjęcia na siebie odpowiedzialności związanej z majątkiem zarządzanym
przez operatora, z wyłączeniem odpowiedzialności wynikającej z realizacji
zadań przez operatora;
4) udzielenia gwarancji niezbędnych do uzyskania finansowania inwestycji,
o których mowa w pkt 1, z wyjątkiem tych inwestycji, w których właściciel
systemu wyraził zgodę na ich finansowanie przez operatora lub inny podmiot.
13. W przypadku powierzenia pełnienia obowiązków operatora systemu
przesyłowego na podstawie ust. 3 pkt 2 lub wyznaczenia operatora systemu
przesyłowego na podstawie ust. 9, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki jest
uprawniony do przeprowadzenia kontroli w zakresie wypełniania przez właściciela
sieci przesyłowej lub operatora systemu przesyłowego obowiązków, o których
mowa w ust. 11 i 12, w art. 9c oraz w art. 16. Do kontroli nie stosuje się przepisów
art. 48 ust. 1–10 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z
2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424), zwanej dalej „ustawą – Prawo
przedsiębiorców”.
14. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może w uzasadnionych przypadkach,
w drodze decyzji, zobowiązać właściciela sieci do podjęcia określonych działań
mających na celu spełnienie przez wyznaczonego na jego sieci operatora systemu
warunków i kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1–1c, oraz
warunków, o których mowa w art. 9h1 ust. 7 pkt 2–4, oraz wyznaczyć termin na ich
podjęcie. Wydając decyzję, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki w szczególności
bierze pod uwagę warunki uzyskania certyfikatu spełniania kryteriów niezależności
przez tego operatora.

Art. 9h¹. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki może wyznaczyć operatorem
systemu przesyłowego lub operatorem systemu połączonego wyłącznie
przedsiębiorstwo energetyczne, które uzyskało certyfikat spełniania kryteriów
niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a, zwany dalej „certyfikatem
niezależności”, albo w przypadku wskazanym w ust. 6.
2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przyznaje certyfikat niezależności:
1) na wniosek właściciela sieci przesyłowej, o którym mowa w art. 9h ust.
3 pkt 1, albo przedsiębiorstwa energetycznego, o którym mowa w art. 9h ust.
3 pkt 2, złożony w terminie 30 dni od dnia:
a) doręczenia decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o udzieleniu
temu właścicielowi koncesji na wykonywanie działalności gospodarczej
z wykorzystaniem tych sieci lub instalacji, albo
b) w którym właściciel zawarł umowę o powierzenie wykonywania
obowiązków operatora z przedsiębiorstwem energetycznym, o którym
mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, w odniesieniu do sieci lub instalacji
będących jego własnością;
2) z urzędu, w przypadku braku wniosku, o którym mowa w pkt 1;
3) na wniosek Komisji Europejskiej.
3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przed przyznaniem certyfikatu
niezależności zajmuje stanowisko w sprawie jego przyznania i przekazuje je
Komisji Europejskiej wraz z wnioskiem o wydanie opinii w sprawie spełniania
warunków i kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a.
4. Jeżeli Komisja Europejska nie wyda opinii, o której mowa w ust. 3,
w terminie:
1) dwóch miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie,
2) czterech miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie – w przypadku
zwrócenia się Komisji Europejskiej do Agencji, danego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub innego zainteresowanego podmiotu
z wnioskiem o zajęcie stanowiska
– przyjmuje się, że opinia Komisji Europejskiej jest pozytywna.
5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki po stwierdzeniu, że przedsiębiorstwo
energetyczne spełnia kryteria niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1a,
przyznaje temu przedsiębiorstwu, w drodze decyzji, certyfikat niezależności, w terminie dwóch miesięcy od dnia wydania opinii, o której mowa w ust. 3, albo
od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.
6. Jeżeli Prezes Urzędu Regulacji Energetyki nie wyda decyzji, o której mowa
w ust. 5, w terminie 2 miesięcy od dnia wydania przez Komisję Europejską
pozytywnej opinii albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4,
przyjmuje się, że certyfikat niezależności został przyznany.
7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przyznaje certyfikat niezależności
przedsiębiorstwu energetycznemu, z którym właściciel sieci przesyłowej zawarł
umowę o powierzenie wykonywania obowiązków operatora systemu przesyłowego
gazowego albo operatora systemu połączonego gazowego, jeżeli:
1) przedsiębiorstwo to spełnia kryteria niezależności, o których mowa w art. 9d
ust. 1a;
2) przedsiębiorstwo to wykazało zdolność do wypełniania obowiązków
wynikających z art. 9c oraz rozporządzenia, o którym mowa w art. 9h ust.
7 pkt 6, w tym dysponuje odpowiednimi środkami ekonomicznymi
i technicznymi;
3) umowa, o której mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, zapewnia temu przedsiębiorstwu
wykonywanie obowiązków, o których mowa w art. 9c i w art. 16 ust. 2;
4) właściciel sieci przesyłowej wykazał zdolność do wykonywania obowiązków,
o których mowa w art. 9h ust. 11 i 12.
8. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie powiadamia Komisję
Europejską o przyznaniu certyfikatu niezależności, o odmowie przyznania
certyfikatu niezależności, albo w przypadku wskazanym w ust. 6.
9. Decyzję, o której mowa w ust. 5, wraz z opinią Komisji Europejskiej,
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie ogłasza w Biuletynie Urzędu
Regulacji Energetyki.
10. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu przyznano certyfikat
niezależności albo w przypadku wskazanym w ust. 6, jest obowiązane
poinformować Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o planowanych transakcjach
lub działaniach, które mogą mieć wpływ na spełnianie przez to przedsiębiorstwo
kryteriów niezależności, w terminie 14 dni od dnia podjęcia decyzji lub powzięcia
wiadomości o tych transakcjach lub działaniach.
11. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki sprawdza spełnianie przez operatora,
o którym mowa w ust. 1, kryteriów niezależności:
1) po przekazaniu przez tego operatora informacji, o której mowa w ust. 10;
2) z urzędu, w przypadku powzięcia uzasadnionych wątpliwości co do spełniania
tych kryteriów;
3) na uzasadniony wniosek Komisji Europejskiej.
12. W przypadku odmowy wydania certyfikatu niezależności lub
stwierdzenia, po sprawdzeniu, o którym mowa w ust. 11, że operator systemu
przesyłowego albo systemu połączonego nie spełnia kryteriów niezależności,
o których mowa w art. 9d ust. 1a, lub kryteriów o których mowa w ust. 7, Prezes
Urzędu Regulacji Energetyki określa w drodze decyzji kryteria, które nie są
spełnione oraz wyznacza termin na podjęcie działań mających na celu spełnienie
tych kryteriów. W przypadku niepodjęcia działań w wyznaczonym terminie, Prezes
Urzędu Regulacji Energetyki może uchylić decyzję o wyznaczeniu tego
przedsiębiorstwa operatorem.

Art. 9h². 1. W przypadku:
1) gdy o przyznanie certyfikatu niezależności wystąpi właściciel sieci
przesyłowej lub przedsiębiorstwo energetyczne, na które podmiot z państwa
niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, wywiera decydujący wpływ, o którym mowa w art. 9d ust.
1c,
2) wystąpienia okoliczności, w wyniku których podmiot, o którym mowa w pkt
1, może wywierać decydujący wpływ, o którym mowa w art. 9d ust. 1c, na
operatora systemu przesyłowego albo na sieć przesyłową
– Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie czterech miesięcy od dnia
złożenia wniosku o przyznanie certyfikatu niezależności lub wystąpienia
okoliczności, przekazuje Komisji Europejskiej stanowisko wraz z wnioskiem
o wydanie opinii w sprawie spełniania przez właściciela sieci przesyłowej lub
przedsiębiorstwo energetyczne wymagań określonych w art. 9d ust. 1 i 1a oraz
wpływu przyznania im certyfikatu niezależności na bezpieczeństwo dostaw paliw
gazowych lub energii elektrycznej w Unii Europejskiej.
2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przed przyznaniem certyfikatu
niezależności występuje do ministra właściwego do spraw zagranicznych o opinię
dotyczącą:
1) praw i obowiązków Unii Europejskiej wobec państwa, o którym mowa w ust.
1 pkt 1, wynikających z prawa międzynarodowego, w tym również z umów
zawartych pomiędzy Unią Europejską a jednym lub większą liczbą tych
państw dotyczących dostaw paliw gazowych lub energii elektrycznej;
2) praw i obowiązków Rzeczypospolitej Polskiej wobec państwa, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, wynikających z umów zawartych z tym państwem,
w takim zakresie w jakim są one zgodne z prawem Unii Europejskiej;
3) innych okoliczności mających wpływ na bezpieczeństwo dostaw paliw
gazowych lub energii elektrycznej, dotyczących państwa, o którym mowa
w ust. 1 pkt 1.
3. Minister właściwy do spraw zagranicznych przedstawia opinię, o której
mowa w ust. 2, w terminie 21 dni od dnia otrzymania wystąpienia o jej
przedstawienie.
4. Jeżeli Komisja Europejska nie wyda opinii, o której mowa w ust. 1,
w terminie:
1) dwóch miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie albo
2) czterech miesięcy od dnia wystąpienia o jej wydanie – w przypadku
zwrócenia się Komisji Europejskiej do Agencji, danego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej lub innego zainteresowanego podmiotu
z wnioskiem o zajęcie stanowiska
– przyjmuje się, że opinia Komisji Europejskiej jest pozytywna.
5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawia przyznania certyfikatu
niezależności w przypadku, gdy nie wykazano, że:
1) właściciel sieci przesyłowej lub przedsiębiorstwo energetyczne, o którym
mowa w ust. 1 pkt 1, spełnia wymagania określone w art. 9d ust. 1 i 1a;
2) przyznanie certyfikatu niezależności nie spowoduje zagrożenia
bezpieczeństwa dostaw paliw gazowych lub energii elektrycznej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa członkowskiego
Unii Europejskiej.
6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki odmawiając przyznania certyfikatu
niezależności w przypadku, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, bierze pod uwagę
opinię, o której mowa w ust. 2.
7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, biorąc pod uwagę opinię Komisji
Europejskiej, o której mowa w ust. 1, w drodze decyzji, przyznaje albo odmawia
przyznania certyfikatu niezależności, w terminie dwóch miesięcy od dnia wydania
opinii, o której mowa w ust. 1, albo od dnia upływu terminu, o którym mowa w ust.
4, oraz niezwłocznie powiadamia o tej decyzji Komisję Europejską.
8. Decyzję, o której mowa w ust. 7, wraz z opinią Komisji Europejskiej,
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki niezwłocznie ogłasza w Biuletynie Urzędu
Regulacji Energetyki.
9. Operator systemu przesyłowego niezwłocznie informuje Prezesa Urzędu
Regulacji Energetyki o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 2.

Art. 9i. 1. Sprzedawców z urzędu wyłania Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki w drodze przetargu. W przetargu mogą uczestniczyć przedsiębiorstwa
energetyczne posiadające koncesje na obrót paliwami gazowymi lub energią
elektryczną.
2. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza, organizuje i przeprowadza
przetarg.
3. W ogłoszeniu o przetargu określa się:
1) zakres usług kompleksowych będących przedmiotem przetargu;
2) nazwę i siedzibę operatora systemu przesyłowego lub operatora systemu
dystrybucyjnego oraz obszar, dla którego będzie wyłoniony sprzedawca
z urzędu;
3) miejsce i termin udostępnienia dokumentacji przetargowej.
4. Ogłoszenie o przetargu Prezes Urzędu Regulacji Energetyki publikuje
w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki.
5. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki określa w dokumentacji przetargowej
warunki, jakie powinno spełniać przedsiębiorstwo energetyczne uczestniczące
w przetargu, oraz wymagania, jakim powinna odpowiadać oferta, a także kryteria
oceny ofert; w dokumentacji przetargowej mogą być określone warunki
wykonywania działalności gospodarczej w zakresie świadczenia usług
kompleksowych przez sprzedawcę z urzędu.
6. Określając w dokumentacji przetargowej kryteria oceny ofert oraz
dokonując wyboru oferty na sprzedawcę z urzędu, Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki kieruje się:
1) doświadczeniem oferenta i efektywnością ekonomiczną wykonywanej przez
niego działalności gospodarczej;
2) warunkami technicznymi oraz wysokością środków finansowych, jakie
posiada oferent, niezbędnymi do realizacji zadań sprzedawcy z urzędu.
7. Dokumentacja przetargowa jest udostępniana za opłatą, która nie może
przekroczyć kosztów wykonania dokumentacji; opłata jest pobierana przez Urząd
Regulacji Energetyki.
8. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w drodze decyzji, unieważnia
przetarg, jeżeli zostały rażąco naruszone przepisy prawa.
9. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki uznaje, w drodze decyzji, przetarg za
nierozstrzygnięty, jeżeli:
1) żaden z uczestników nie spełnił warunków uczestnictwa w przetargu;
2) w terminie wskazanym w dokumentacji przetargowej do przetargu nie
przystąpiło żadne przedsiębiorstwo energetyczne.
10. W przypadku niewyłonienia w drodze przetargu sprzedawcy z urzędu,
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na okres 12 miesięcy, wyznacza z urzędu,
w drodze decyzji, tego sprzedawcę, biorąc pod uwagę możliwość wypełnienia
przez niego obowiązków określonych w ustawie, oraz określa obszar wykonywania
przez niego działalności gospodarczej.
11. Po wyłonieniu, w drodze przetargu, lub wyznaczeniu sprzedawcy
z urzędu, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki dokonuje zmian w koncesji
udzielonej przedsiębiorstwu energetycznemu wyłonionemu lub wyznaczonemu na
tego sprzedawcę, określając w niej:
1) warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie świadczenia
usług kompleksowych;
2) przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
paliw gazowych lub energii elektrycznej, będące operatorem systemu, do
którego są przyłączeni odbiorcy paliw gazowych lub energii elektrycznej w
gospodarstwie domowym niekorzystającym z prawa wyboru sprzedawcy.
12. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
tryb ogłaszania przetargu zapewniający właściwe poinformowanie o przetargu
podmiotów nim zainteresowanych oraz szczegółowe wymagania co do zawartości
dokumentacji przetargowej, a także warunki i tryb organizowania
i przeprowadzania przetargu, kierując się potrzebą zapewnienia przejrzystych
warunków i kryteriów przetargu oraz równoprawnego traktowania jego
uczestników.

Art. 9j. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
energii elektrycznej w źródłach przyłączonych do sieci, uwzględniając możliwości
techniczne, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej, a w szczególności zapewnienia jakości dostarczanej energii, ciągłości
i niezawodności jej dostarczania lub uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób
lub strat materialnych, jest obowiązane do:
1) wytwarzania energii elektrycznej lub pozostawania w gotowości do jej
wytwarzania;
2) utrzymywania rezerw mocy wytwórczych lub zapewnienia innych usług
systemowych, w wysokości i w sposób określony w umowie zawartej
z operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego;
3) utrzymywania zdolności źródeł do wytwarzania energii elektrycznej w ilości
i jakości wynikającej z zawartych umów sprzedaży oraz umów o świadczenie
usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej;
4) współpracy z operatorem systemu elektroenergetycznego, do którego sieci
źródło jest przyłączone, w szczególności do przekazywania temu operatorowi
niezbędnych informacji o stanie urządzeń wytwórczych i wykonywania jego
poleceń, na zasadach i warunkach określonych w ustawie, przepisach
wydanych na podstawie art. 9 ust. 3, instrukcji, o której mowa w art. 9g ust.
1, i umowie zawartej z operatorem systemu elektroenergetycznego.
2. W celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, operator
systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego wydaje, stosownie do planów działania, procedur i planów
wprowadzania ograniczeń, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie
art. 9 ust. 3 i art. 11 ust. 6, instrukcji, o której mowa w art. 9g ust. 1, oraz postanowień umów o świadczenie usług przesyłania energii elektrycznej zawartych
z użytkownikami systemu, w tym z odbiorcami, polecenia dyspozytorskie
wytwórcy, operatorowi systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oraz
odbiorcom.
3. Podczas wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej polecenia operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub
systemu połączonego elektroenergetycznego są nadrzędne wobec poleceń
operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego.
4. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
do uzgadniania z operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub
systemu połączonego elektroenergetycznego planowanych postojów związanych
z remontem jednostek wytwórczych, o których mowa w art. 9c ust. 2 pkt 6.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
niezwłocznie zgłosić operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego
lub systemu połączonego elektroenergetycznego dane o ograniczeniach
możliwości wytwarzania energii elektrycznej lub ubytkach mocy jednostek
wytwórczych, o których mowa w art. 9c ust. 2 pkt 6, w stosunku do możliwości
wytwarzania lub mocy osiągalnej wynikających z aktualnego stanu technicznego
tych jednostek, wraz z podaniem przyczyn tych ograniczeń lub ubytków.
6. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej w jednostce wytwórczej przyłączonej do sieci przesyłowej lub
koordynowanej sieci 110 kV jest obowiązane udostępniać informacje niezbędne
operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatorowi
systemu połączonego elektroenergetycznego do zapewnienia bezpieczeństwa pracy
krajowego systemu elektroenergetycznego oraz wypełnienia obowiązków,
o których mowa w art. 9c ust. 2 pkt 12.

Art. 9k. Operator systemu przesyłowego działa w formie spółki akcyjnej,
której jedynym akcjonariuszem jest Skarb Państwa.

Art. 9l. (uchylony).

Art. 9m. (uchylony).

Art. 9n. (uchylony).

Art. 9o. (uchylony).

Art. 9p. (uchylony).

Art. 9r. (uchylony).

Art. 9s. (uchylony).

Art. 9s¹. (uchylony).

Art. 9t. (uchylony).

Art. 9u. (uchylony).

Art. 9v. (uchylony).

Art. 9w. (uchylony).

Art. 9x. (uchylony).

Art. 9y. (uchylony).

Art. 9z. (uchylony).

Art. 9za. (uchylony).

Art. 9zb. (uchylony).

art. 10. więcej Art. 10. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
energii elektrycznej lub ciepła jest obowiązane utrzymywać zapasy paliw w ilości
zapewniającej utrzymanie ciągłości dostaw energii elektrycznej lub ciepła do odbiorców, z zastrzeżeniem ust. 1a–1d.
1a. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, może obniżyć
ilość zapasów paliw poniżej wielkości określonych w przepisach wydanych na
podstawie ust. 6, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ciągłości dostaw energii
elektrycznej lub ciepła, w przypadku:
1) wytworzenia, na polecenie właściwego operatora systemu
elektroenergetycznego, energii elektrycznej w ilości wyższej od średniej
ilości energii elektrycznej wytworzonej w analogicznym okresie w ostatnich
trzech latach, lub
2) nieprzewidzianego istotnego zwiększenia produkcji energii elektrycznej lub
ciepła, lub
3) wystąpienia, z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa energetycznego,
nieprzewidzianych, istotnych ograniczeń w dostawach paliw zużywanych do
wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła.
1b. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, przedsiębiorstwo energetyczne
jest obowiązane do uzupełnienia zapasów paliw do wielkości określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, w terminie nie dłuższym niż dwa
miesiące od ostatniego dnia miesiąca, w którym rozpoczęto ich obniżanie.
1c. W przypadku gdy uzupełnienie zapasów paliw, z przyczyn niezależnych
od przedsiębiorstwa energetycznego, nie jest możliwe w terminie, o którym mowa
w ust. 1b, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na pisemny wniosek
przedsiębiorstwa energetycznego, może, w drodze decyzji, wskazać dłuższy termin
ich uzupełnienia do wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie
ust. 6, biorąc pod uwagę zapewnienie ciągłości dostaw energii elektrycznej lub
ciepła do odbiorców. Termin ten nie może być jednak dłuższy niż cztery miesiące
od ostatniego dnia miesiąca, w którym rozpoczęto obniżanie zapasów paliw.
1d. Wniosek, o którym mowa w ust. 1c, przedsiębiorstwo energetyczne
składa nie później niż na 30 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1b.
Wniosek zawiera szczegółowe uzasadnienie i harmonogram uzupełnienia zapasów.
1e. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
informować:
1) operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora
systemu połączonego elektroenergetycznego o zużyciu i stanie zapasów paliw
zużywanych do wytwarzania energii elektrycznej w źródłach przyłączonych
do sieci przesyłowej lub koordynowanej sieci 110 kV; informacja ta jest
przekazywana wraz z informacją o stanie urządzeń wytwórczych;
2) Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o obniżeniu ilości zapasów paliw
poniżej wielkości określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6
oraz o sposobie i terminie ich uzupełnienia wraz z uzasadnieniem.
1f. Informację, o której mowa w ust. 1e pkt 2, przedsiębiorstwo energetyczne
przekazuje w formie pisemnej najpóźniej w trzecim dniu od dnia, w którym
rozpoczęto obniżanie ilości zapasów paliw poniżej wielkości określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
umożliwiać przeprowadzenie kontroli w zakresie:
1) zgodności wielkości zapasów paliw z wielkościami określonymi
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;
2) uzupełnienia zapasów paliw w terminie, o którym mowa w ust. 1b lub 1c;
3) obniżenia zapasów paliw poniżej wielkości określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 6, w przypadkach, o których mowa w ust. 1a.
3. Kontrolę, o której mowa w ust. 2, przeprowadza się na podstawie
pisemnego upoważnienia wydanego przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki,
które powinno zawierać:
1) oznaczenie osoby dokonującej kontroli;
2) nazwę kontrolowanego przedsiębiorstwa energetycznego;
3) określenie zakresu kontroli.
4. Osoby upoważnione przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki do
dokonywania kontroli są uprawnione do:
1) wstępu na teren nieruchomości i do miejsc, gdzie są gromadzone
i utrzymywane zapasy;
2) analizy dokumentów dotyczących ewidencjonowania zapasów.
5. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół i przedstawia organom
kontrolowanego przedsiębiorstwa.
6. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
wielkości zapasów paliw, o których mowa w ust. 1, sposób ich gromadzenia oraz
szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli stanu zapasów, uwzględniając rodzaj
działalności gospodarczej, możliwości techniczne i organizacyjne w zakresie
gromadzenia zapasów.

Art. 10a. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
energii elektrycznej lub ciepła, przesyłaniem i dystrybucją ciepła oraz inni
przedsiębiorcy, planujący budowę, przebudowę lub znaczną modernizację po dniu
5 czerwca 2014 r. jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej powyżej 20
MW, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej, sporządzają analizę kosztów i
korzyści budowy, przebudowy lub znacznej modernizacji tej jednostki lub sieci
ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej, mającą na celu określenie najbardziej
efektywnych pod względem zasobów oraz opłacalnych rozwiązań umożliwiających spełnienie wymogów w zakresie ogrzewania i chłodzenia, zwaną
dalej „analizą kosztów i korzyści”.
2. Przez znaczną modernizację, o której mowa w ust. 1, rozumie się
modernizację jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej powyżej 20 MW
lub sieci ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej, której koszt przekracza 50% kosztu
inwestycyjnego nowej porównywalnej jednostki wytwórczej lub sieci
ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej.
3. Analizę kosztów i korzyści sporządza się z uwzględnieniem:
1) zainstalowanej mocy elektrycznej lub zainstalowanej mocy cieplnej;
2) rodzaju paliwa zużywanego do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła;
3) planowanej liczby godzin pracy jednostki wytwórczej lub sieci ciepłowniczej,
lub sieci chłodniczej w ciągu roku;
4) lokalizacji jednostki wytwórczej lub sieci ciepłowniczej, lub chłodniczej;
5) zapotrzebowania na energię elektryczną lub ciepło, lub chłód.
4. Analiza kosztów i korzyści opiera się na opisie planowanej budowy,
przebudowy lub znacznej modernizacji jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej
lub sieci chłodniczej oraz zawiera analizę ekonomiczną obejmującą analizę
finansową, która odzwierciedla rzeczywiste przepływy pieniężne z nakładów
inwestycyjnych poniesionych na budowę, przebudowę lub znaczną modernizację
jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej oraz planowane
koszty i przychody z ich eksploatacji.
5. Analizę kosztów i korzyści sporządza się na okres cyklu życia planowanej
jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej.

Art. 10b. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne oraz inni przedsiębiorcy, o
których mowa w art. 10a ust. 1, planujący:
1) budowę jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20
MW – sporządzają analizę kosztów i korzyści wybudowania nowej jednostki
kogeneracji w miejsce pracującej jednostki wytwórczej;
2) przebudowę lub znaczną modernizację jednostki wytwórczej o mocy
nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW – sporządzają analizę kosztów i
korzyści przebudowy lub znacznej modernizacji tej jednostki wytwórczej na
jednostkę kogeneracji;
3) budowę lub przebudowę, lub znaczną modernizację elektrowni lub
elektrociepłowni przemysłowej, w rozumieniu przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października
2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1,
z późn. zm.), o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW lub
wytwarzającej ciepło odpadowe z instalacji przemysłowej – sporządzają
analizę kosztów i korzyści wykorzystania tego ciepła, w tym
w wysokosprawnej kogeneracji, oraz przyłączenia wybudowanej lub
przebudowanej, lub poddanej znacznej modernizacji elektrowni lub
elektrociepłowni przemysłowej do sieci ciepłowniczej lub chłodniczej;
4) budowę sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej lub przyłączenie do tej sieci
jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW,
lub przebudowę, lub znaczną modernizację tej jednostki wytwórczej –
sporządzają analizę kosztów i korzyści wykorzystania ciepła odpadowego.
2. Budowa urządzeń, instalacji lub sieci służących wychwytywaniu dwutlenku
węgla w celu jego podziemnego składowania w celu przeprowadzenia projektu
demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1
ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze nie stanowi
przebudowy jednostki wytwórczej, elektrowni lub elektrociepłowni przemysłowej
ani budowy sieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2−4.
3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
1) jednostek wytwórczych w okresach szczytowego zapotrzebowania na energię
elektryczną oraz rezerw zdolności wytwórczych pracujących w okresie nie
dłuższym niż 1500 godzin w roku, jako średnia z pięciu kolejnych lat;
2) obiektu energetyki jądrowej, o którym mowa w ustawie z dnia 29 czerwca
2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów
energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących;
3) urządzeń, instalacji i sieci niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla w rozumieniu ustawy z dnia 9
czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze.
4. Jeżeli jest planowana budowa lub przebudowa, lub znaczna modernizacja
jednostki wytwórczej energii elektrycznej lub elektrowni przemysłowej, analiza
kosztów i korzyści zawiera porównanie tej jednostki lub elektrowni z jednostką wytwórczą lub elektrociepłownią przemysłową wytwarzającą taką samą ilość
energii elektrycznej w procesie wytwarzania ciepła odpadowego w instalacji
przemysłowej lub w wysokosprawnej kogeneracji albo zaopatrującą użytkowników
systemu w wytworzone ciepło lub chłód za pomocą sieci ciepłowniczych lub
chłodniczych.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, przedsiębiorstwa
energetyczne oraz przedsiębiorcy, o których mowa w art. 10a ust. 1, sporządzają
analizę kosztów i korzyści we współpracy z przedsiębiorstwem energetycznym
zajmującym się przesyłaniem i dystrybucją ciepła lub chłodu.
6. Przez moc nominalną cieplną, o której mowa w ust. 1 oraz w art. 10a ust.
1, rozumie się ilość energii wprowadzonej w paliwie do źródła spalania paliw w
jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu.

Art. 10c. 1. Minister właściwy do spraw energii sporządza ocenę potencjału
wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz
efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub chłodniczych i o jej
sporządzeniu powiadamia Komisję Europejską.
2. W celu sporządzenia oceny, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw energii przeprowadza analizę wprowadzenia określonych wariantów
wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz
efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych i chłodniczych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym możliwości techniczne oraz
opłacalność ekonomiczną wprowadzenia tych wariantów.
3. Minister właściwy do spraw energii co pięć lat lub na żądanie Komisji
Europejskiej aktualizuje ocenę, o której mowa w ust. 1, i o tej aktualizacji
powiadamia Komisję Europejską.

art. 11. więcej Art. 11. 1. W przypadku zagrożenia:
1) bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na
długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo energetycznym,
2) bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,
3) bezpieczeństwa osób,
4) wystąpieniem znacznych strat materialnych
– na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone
na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu
i poborze energii elektrycznej lub ciepła.
2. Ograniczenia w sprzedaży paliw stałych polegają na sprzedaży tych paliw
na podstawie wydanych odbiorcom upoważnień do zakupu określonej ilości paliw.
3. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła
polegają na:
1) ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego
poboru energii elektrycznej;
2) zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła.
4. Ograniczenia wprowadzone na zasadach określonych w ust. 2 i 3 podlegają
kontroli w zakresie przestrzegania ich stosowania.
5. Organami uprawnionymi do kontroli stosowania ograniczeń są:
1) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w odniesieniu do dostarczanej sieciami
energii elektrycznej;
2) wojewodowie – w odniesieniu do paliw stałych oraz ciepła;
3) organy właściwe w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią,
o których mowa w art. 21a – w odniesieniu do jednostek wymienionych
w tym przepisie.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady
i tryb wprowadzania ograniczeń, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę
znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności
zadania wykonywane przez tych odbiorców.
6a. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określa w szczególności:
1) sposób wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła, umożliwiający odbiorcom tej energii
i ciepła dostosowanie się do tych ograniczeń w określonym czasie;
2) rodzaje odbiorców objętych ograniczeniami w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;
3) zakres i okres ochrony odbiorców przed wprowadzonymi ograniczeniami
w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;
4) zakres planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła oraz sposób określania w nich
wielkości tych ograniczeń;
5) sposób podawania do publicznej wiadomości informacji o ograniczeniach
w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła.
6b. (uchylony)
7. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii,
w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych
oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku
wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.
8. Przedsiębiorstwa energetyczne nie ponoszą odpowiedzialności za skutki
ograniczeń wprowadzonych rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 7.
9. Minister właściwy do spraw energii informuje niezwłocznie Komisję
Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym o:
1) wprowadzonych ograniczeniach, o których mowa w ust. 7, w zakresie
dostarczania i poboru energii elektrycznej;
2) podjętych działaniach i środkach dla usunięcia stanu zagrożenia
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, o których mowa w art. 11c ust. 2
i 3.

Art. 11a. (uchylony).

Art. 11b. (uchylony).

Art. 11c. 1. Zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej może
powstać w szczególności w następstwie:
1) działań wynikających z wprowadzenia stanu nadzwyczajnego;
2) katastrofy naturalnej albo bezpośredniego zagrożenia wystąpienia awarii
technicznej w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie
klęski żywiołowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1897);
3) wprowadzenia embarga, blokady, ograniczenia lub braku dostaw paliw lub
energii elektrycznej z innego kraju na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub zakłóceń w funkcjonowaniu systemów elektroenergetycznych
połączonych z krajowym systemem elektroenergetycznym;
4) strajku lub niepokojów społecznych;
5) obniżenia dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych
wielkości, o których mowa w art. 9g ust. 4 pkt 9, lub braku możliwości ich
wykorzystania.
2. W przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego:
1) podejmuje we współpracy z użytkownikami systemu elektroenergetycznego,
w tym z odbiorcami energii elektrycznej, wszelkie możliwe działania przy
wykorzystaniu dostępnych środków mających na celu usunięcie tego
zagrożenia i zapobieżenie jego negatywnym skutkom;
2) może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia
w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż
na okres 72 godzin.
3. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego niezwłocznie powiadamia ministra
właściwego do spraw energii oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych
działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego
negatywnym skutkom oraz zgłasza konieczność wprowadzenia ograniczeń na
podstawie art. 11 ust. 7.
4. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego, w terminie 60 dni od dnia zniesienia
ograniczeń, przedkłada ministrowi właściwemu do spraw energii i Prezesowi
Urzędu Regulacji Energetyki raport zawierający ustalenia dotyczące przyczyn
powstałego zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, zasadności
podjętych działań i zastosowanych środków w celu jego usunięcia, staranności
i dbałości operatorów systemu elektroenergetycznego oraz użytkowników systemu,
w tym odbiorców energii elektrycznej, o zapewnienie bezpieczeństwa dostaw
energii elektrycznej.
5. Raport, o którym mowa w ust. 4, zawiera także wnioski i propozycje
działań oraz określa środki mające zapobiec w przyszłości wystąpieniu zagrożenia
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej.
6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
raportu, o którym mowa w ust. 4, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
energii opinię do tego raportu, zawierającą w szczególności ocenę wystąpienia
okoliczności, o których mowa w art. 11e ust. 1.

Art. 11d. 1. W sytuacji wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw
energii elektrycznej w następstwie zdarzeń, o których mowa w art. 11c ust. 1,
operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego podejmuje w szczególności następujące działania:
1) wydaje wytwórcy polecenia uruchomienia, odstawienia, zmiany obciążenia
lub odłączenia od sieci jednostki wytwórczej centralnie dysponowanej;
2) dokonuje zakupów interwencyjnych mocy lub energii elektrycznej;
3) wydaje właściwemu operatorowi systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego polecenia uruchomienia, odstawienia, zmiany
obciążenia lub odłączenia od sieci jednostki wytwórczej przyłączonej do sieci
dystrybucyjnej na obszarze jego działania, która nie jest jednostką wytwórczą
centralnie dysponowaną;
4) wydaje właściwemu operatorowi systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego polecenia zmniejszenia ilości pobieranej energii
elektrycznej przez odbiorców końcowych przyłączonych do sieci
dystrybucyjnej na obszarze jego działania lub przerwania zasilania niezbędnej
liczby odbiorców końcowych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej na tym
obszarze;
5) po wyczerpaniu wszystkich możliwych działań zmierzających do pokrycia
zapotrzebowania na energię elektryczną wydaje odbiorcom końcowym,
przyłączonym bezpośrednio do sieci przesyłowej, polecenia zmniejszenia
ilości pobieranej energii elektrycznej lub odłączenia od sieci urządzeń
i instalacji należących do tych odbiorców, zgodnie z planem wprowadzania
ograniczeń;
6) dokonuje zmniejszenia wielkości zdolności przesyłowych wymiany
międzysystemowej;
7) ogłasza okres zagrożenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia
8 grudnia 2017 r. o rynku mocy (Dz. U. z 2020 r. poz. 247).
2. W okresie wykonywania działań, o których mowa w ust. 1, użytkownicy
systemu, w tym odbiorcy energii elektrycznej, są obowiązani stosować się do
poleceń operatora systemu elektroenergetycznego, o ile wykonanie tych poleceń
nie stwarza bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia osób.
3. W okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać
ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii
elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.
4. Operatorzy systemu elektroenergetycznego pokrywają koszty poniesione
przez przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej w związku z działaniami, o których mowa w ust. 1.
4a. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego pokrywa koszty opłaty podwyższonej, o której
mowa w art. 280 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U.
z 2020 r. poz. 310 i 284), poniesione przez przedsiębiorstwa energetyczne
zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła w związku z
działaniami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.
5. Koszty poniesione przez operatorów systemu elektroenergetycznego
w związku z działaniami, o których mowa w ust. 1, stanowią koszty uzasadnione
działalności, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2.

Art. 11e. 1. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub
systemu połączonego elektroenergetycznego, który w następstwie okoliczności za
które ponosi odpowiedzialność wprowadził ograniczenia lub dopuścił się
niedbalstwa przy dokonywaniu oceny zasadności wprowadzenia tych ograniczeń,
odpowiada na zasadach określonych w ust. 2–4 za szkody powstałe u
użytkowników krajowego systemu elektroenergetycznego, w tym odbiorców
energii elektrycznej przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej objętym ograniczeniami, w wyniku zastosowania środków i działań,
o których mowa w art. 11c i art. 11d, w szczególności z powodu przerw lub
ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej.
2. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego odpowiada za szkody powstałe w wyniku
wprowadzonych ograniczeń wyłącznie w granicach szkody rzeczywistej
poniesionej przez użytkowników systemu elektroenergetycznego, w tym
odbiorców energii elektrycznej, w związku z uszkodzeniem, zniszczeniem lub
utratą przez nich rzeczy ruchomej, lub uszkodzeniem albo zniszczeniem
nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 3–9 oraz art. 11 ust. 8.
3. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego ponosi odpowiedzialność z tytułu szkód,
o których mowa w ust. 1, w stosunku do odbiorcy energii elektrycznej
w gospodarstwie domowym do wysokości 5000 zł (pięć tysięcy zł).
4. Całkowita odpowiedzialność operatora systemu przesyłowego
elektroenergetycznego lub operatora systemu połączonego elektroenergetycznego,
z tytułu szkód, o których mowa w ust. 1, gdy przerwy lub ograniczenia dotyczyły
następującej liczby użytkowników systemu, w tym odbiorców energii elektrycznej
w systemie elektroenergetycznym:
1) do 25 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 25 000 000 zł (dwadzieścia
pięć milionów zł);
2) od 25 001 do 100 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 75 000 000 zł
(siedemdziesiąt pięć milionów zł);
3) od 100 001 do 200 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 150 000 000 zł
(sto pięćdziesiąt milionów zł);
4) od 200 001 do 1 000 000 odbiorców – nie może być wyższa niż
200 000 000 zł (dwieście milionów zł);
5) ponad 1 000 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 250 000 000 zł
(dwieście pięćdziesiąt milionów zł).
5. Operatorzy systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego,
w odniesieniu do systemu dystrybucyjnego, w zakresie objętym ograniczeniami,
sporządzają i przekazują niezwłocznie operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatorowi systemu połączonego elektroenergetycznego
informacje o liczbie użytkowników systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego, w tym odbiorców energii elektrycznej przyłączonych do
sieci dystrybucyjnej objętych ograniczeniami, wraz z wykazem udokumentowanych szkód poniesionych przez tych użytkowników, w tym
odbiorców, powstałych w wyniku zastosowania środków, o których mowa w art.
11c i art. 11d, z uwzględnieniem ust. 3 i 7–9.
6. W przypadku gdy łączna wartość szkód przekracza odpowiednią kwotę
całkowitej odpowiedzialności, o której mowa w ust. 4, kwotę odszkodowania
należnego użytkownikowi systemu elektroenergetycznego, w tym odbiorcy energii
elektrycznej, o których mowa w ust. 1, obniża się proporcjonalnie w takim samym
stosunku, w jakim całkowita kwota odszkodowania, która znajduje zastosowanie
zgodnie z ust. 4, pozostaje do łącznej wartości szkód powstałych u tych
użytkowników, w tym odbiorców.
7. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego nie ponosi odpowiedzialności z tytułu szkód,
o których mowa w ust. 1, powstałych u użytkownika systemu
elektroenergetycznego, w tym odbiorcy energii elektrycznej, jeżeli kwota
odszkodowania byłaby niższa niż 100 zł.
8. W zakresie wynikającym z podjętych działań i zastosowanych środków,
o których mowa w art. 11c i art. 11d, w szczególności z przerw i ograniczeń
w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, bonifikaty za niedotrzymanie
standardów jakościowych obsługi odbiorców lub parametrów jakościowych energii
elektrycznej, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 i 4 –
nie przysługują.
9. Użytkownik systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, w tym
odbiorca energii elektrycznej, zgłasza żądanie naprawienia szkody operatorowi
systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, do sieci którego dany
użytkownik, w tym odbiorca, jest przyłączony.
10. Żądanie naprawienia szkód, o których mowa w ust. 1, należy zgłosić
właściwemu operatorowi systemu elektroenergetycznego przed upływem 180 dni
od dnia zniesienia ograniczeń. Po upływie tego terminu roszczenie o naprawienie
tych szkód wygasa.
11. Wypłacone przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego
lub systemu połączonego elektroenergetycznego kwoty odszkodowania za szkody
poniesione przez użytkowników tego systemu, w tym odbiorców energii
elektrycznej, w wyniku podjętych działań i zastosowanych środków, o których mowa w art. 11c i art. 11d, pomniejszone o kwoty, które operator ten uzyskał od
użytkowników, w tym odbiorców, którzy przyczynili się do powstania stanu
zagrożenia, nie stanowią dla tego operatora kosztu uzasadnionego, o którym mowa
w art. 45 ust. 1 pkt 2.

Art. 11f. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej,
o których mowa w art. 11, lub działania i środki, o których mowa w art. 11c i art.
11d oraz w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu
do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE)
nr 1228/2003 (Dz. Urz. UE L 211 z 14.08.2009, str. 15–35), powinny:
1) powodować jak najmniejsze zakłócenia w funkcjonowaniu rynku energii
elektrycznej;
2) być stosowane:
a) w zakresie niezbędnym do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania
systemu elektroenergetycznego,
b) na podstawie kryteriów przyjętych dla bieżącego bilansowania systemu
elektroenergetycznego i zarządzania ograniczeniami systemowymi;
3) być podejmowane w uzgodnieniu z właściwymi operatorami systemów
przesyłowych elektroenergetycznych, stosownie do postanowień umów,
w szczególności dotyczących wymiany informacji.

Art. 11g. (uchylony).

Art. 11h. (uchylony).

Art. 11i. (uchylony).

Art. 11j. (uchylony).

Art. 11k. (uchylony).

Art. 11l. (uchylony).

Art. 11m. 1. Przesyłanie dwutlenku węgla odbywa się po uprzednim
przyłączeniu do sieci transportowej dwutlenku węgla, na podstawie umowy
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla.
2. Umowa o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla powinna
zawierać co najmniej postanowienia określające: ilość przesyłanego dwutlenku
węgla w podziale na okresy umowne, miejsce dostarczenia dwutlenku węgla do
sieci transportowej dwutlenku węgla i jego odbioru z sieci, warunki zapewnienia
niezawodności przesyłania dwutlenku węgla, stawki opłat stosowane w rozliczeniach oraz warunki wprowadzania zmian tych stawek, sposób prowadzenia rozliczeń, parametry techniczne i jakościowe przesyłanego dwutlenku
węgla, w szczególności w zakresie zgodności przesyłanego dwutlenku węgla
z kryteriami akceptacji składu jego strumienia określonymi w przepisach ustawy
z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze oraz wysokość bonifikaty
za niedotrzymanie tych parametrów, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie
warunków umowy oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Art. 11n. 1. Operatora sieci transportowej dwutlenku węgla wyznacza,
w drodze decyzji, na czas określony, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.
2. Operatorem sieci transportowej dwutlenku węgla może być wyłącznie
podmiot posiadający koncesję na przesyłanie dwutlenku węgla.
3. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany do zawarcia
umowy o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla z podmiotem
ubiegającym się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równego traktowania, jeżeli
istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i przesyłania
dwutlenku węgla, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do
sieci.
4. W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 3, nie są spełnione,
operator sieci transportowej dwutlenku węgla może odmówić zawarcia umowy
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla.
5. Odmowa, o której mowa w ust. 4, jest sporządzana przez operatora sieci
transportowej dwutlenku węgla, w formie pisemnej, wraz z uzasadnieniem jej
przyczyn, oraz przesyłana do żądającego zawarcia umowy o świadczenie usług
przesyłania dwutlenku węgla.
6. O odmowie, o której mowa w ust. 4, jest powiadamiany Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki.
7. W sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla rozstrzyga Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki, na wniosek strony.
8. W sprawach, o których mowa w ust. 7, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
może wydać na wniosek jednej ze stron postanowienie, w którym określa warunki
przesyłania dwutlenku węgla do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu.

Art. 11o. 1. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany
zapewnić:
1) realizację i finansowanie budowy i rozbudowy sieci transportowej dwutlenku
węgla, w tym połączeń transgranicznych, na potrzeby przyłączania
podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci na warunkach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11r;
2) bezpieczeństwo funkcjonowania sieci transportowej dwutlenku węgla;
3) zdolności przepustowe sieci transportowej dwutlenku węgla;
4) dostęp do sieci transportowej dwutlenku węgla przez realizację umów
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla.
2. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla zapewnia dostęp do sieci
transportowej dwutlenku węgla ze szczególnym uwzględnieniem:
1) zasad bezpieczeństwa powszechnego;
2) potrzeby poszanowania uzasadnionych potrzeb przedsiębiorcy wykonującego
działalność w zakresie podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz
interesów wszystkich podmiotów, których dotyczy lub może dotyczyć proces
podziemnego składowania dwutlenku węgla;
3) aktualnych możliwości transportowych sieci transportowej dwutlenku węgla
oraz składowania dwutlenku węgla w podziemnych składowiskach dwutlenku
węgla;
4) zgodności przesyłanego dwutlenku węgla z kryteriami akceptacji składu
strumienia dwutlenku węgla określonymi w przepisach ustawy z dnia
9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
5) zgodności parametrów technicznych sieci transportowej dwutlenku węgla
z parametrami technicznymi urządzeń podziemnego składowiska dwutlenku
węgla oraz urządzeń podmiotu przekazującego dwutlenek węgla do
przesyłania;
6) krajowych zobowiązań dotyczących redukcji emisji dwutlenku węgla;
7) współpracy transgranicznej.

Art. 11p. 1. Przyłączane do sieci transportowej dwutlenku węgla urządzenia
i instalacje podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci muszą spełniać
wymagania techniczne i eksploatacyjne zapewniające:
1) bezpieczeństwo funkcjonowania sieci transportowej dwutlenku węgla przed
uszkodzeniami spowodowanymi niewłaściwą pracą przyłączonych urządzeń
i instalacji;
2) zabezpieczenie przyłączonych urządzeń i instalacji przed uszkodzeniami
w przypadku awarii;
3) dotrzymanie w miejscu przyłączenia urządzeń i instalacji parametrów
technicznych i jakościowych przesyłanego dwutlenku węgla;
4) spełnienie wymagań w zakresie ochrony środowiska, określonych
w odrębnych przepisach;
5) możliwość dokonania pomiarów wielkości i parametrów niezbędnych do
prowadzenia ruchu sieci transportowej dwutlenku węgla, dokonania rozliczeń
za przesłany dwutlenek węgla oraz krajowych zobowiązań dotyczących
redukcji emisji dwutlenku węgla.
2. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci transportowej dwutlenku
węgla składa do operatora sieci transportowej dwutlenku węgla wniosek
o określenie warunków przyłączenia do tej sieci.
3. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany wydać
warunki przyłączenia do sieci transportowej dwutlenku węgla, w terminie 30 dni
od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2.
4. Za przyłączenie do sieci transportowej dwutlenku węgla pobiera się opłatę
ustaloną w oparciu o rzeczywiste nakłady poniesione na realizację przyłączenia.

Art. 11r. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki, w tym wymagania techniczne, przyłączenia
do sieci transportowej dwutlenku węgla, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tej sieci, równoprawne traktowanie jej użytkowników,
wymagania w zakresie ochrony środowiska oraz budowy i eksploatacji urządzeń,
instalacji i sieci określone w odrębnych przepisach.

Art. 11s. 1. Upoważnieni przedstawiciele operatora sieci transportowej
dwutlenku węgla wykonują kontrole urządzeń i instalacji przyłączonych do sieci
oraz stanu technicznego sieci transportowej dwutlenku węgla oraz dotrzymywania
zawartych umów o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla, a także
prawidłowości rozliczeń.
2. Do przedstawicieli operatora sieci transportowej dwutlenku węgla przepisy
art. 6 ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.
3. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla może wstrzymać przesyłanie
dwutlenku węgla, w przypadku gdy:
1) w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że urządzenie lub instalacja
przyłączona do sieci transportowej dwutlenku węgla stwarza bezpośrednie
zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska;
2) podmiot przekazujący dwutlenek węgla do przesyłania zwleka z zapłatą za
przesłany dwutlenek węgla co najmniej miesiąc po upływie terminu płatności,
mimo uprzedniego powiadomienia na piśmie o zamiarze wypowiedzenia
umowy i wyznaczenia dodatkowego, dwutygodniowego terminu zapłaty
zaległych i bieżących należności.
4. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany do
bezzwłocznego wznowienia przesyłania dwutlenku węgla, wstrzymanego
z powodów, o których mowa w ust. 3, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające
wstrzymanie jego przesyłania.
5. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli, wzory protokołów kontroli
i upoważnień do kontroli oraz wzór legitymacji, mając na względzie potrzebę
zapewnienia sprawnego i skutecznego przeprowadzenia kontroli, uwzględniając
zakres i rodzaj przeprowadzonej kontroli oraz zapewniając możliwość identyfikacji
osób wykonujących czynności kontrolne.

art. 12. więcej Art. 12. 1. (uchylony)
2. Zadania ministra właściwego do spraw energii w zakresie polityki
energetycznej obejmują:
1) przygotowanie projektu polityki energetycznej państwa i koordynowanie jej
realizacji;
2) określanie szczegółowych warunków planowania i funkcjonowania
systemów zaopatrzenia w paliwa i energię, w trybie i zakresie ustalonych
w ustawie;
3) nadzór nad bezpieczeństwem zaopatrzenia w paliwa gazowe i energię
elektryczną oraz nadzór nad funkcjonowaniem krajowych systemów
energetycznych w zakresie określonym ustawą;
4) współdziałanie z wojewodami i samorządami terytorialnymi w sprawach
planowania i realizacji systemów zaopatrzenia w paliwa i energię;
5) koordynowanie współpracy z międzynarodowymi organizacjami rządowymi
w zakresie określonym ustawą.
6) (uchylony)
3. (uchylony)

Art. 12a. 1. Prezes Rady Ministrów powołuje Pełnomocnika Rządu do spraw
Strategicznej Infrastruktury Energetycznej. Przepisy art. 10 ust. 2–5 ustawy z dnia
8 sierpnia 1996 r. o Radzie Ministrów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1171 oraz z 2020 r.
poz. 568) stosuje się odpowiednio.
2. Pełnomocnik Rządu do spraw Strategicznej Infrastruktury Energetycznej
wykonuje uprawnienia z akcji należących do Skarbu Państwa w stosunku do
operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego i operatora systemu
przesyłowego gazowego oraz PERN S.A.
3. Do wykonywania uprawnień, o których mowa w ust. 2, nie stosuje się
przepisów art. 7 ust. 1, art. 19 ust. 1 w zakresie wymogu wskazywania jako
kandydata na członka organu nadzorczego osoby posiadającej pozytywną opinię
Rady do spraw spółek z udziałem Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych
oraz art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania
mieniem państwowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1302, 1309, 1571 i 1655 oraz
z 2020 r. poz. 284).

Art. 12b. (uchylony).

art. 13. więcej Art. 13. Celem polityki energetycznej państwa jest zapewnienie
bezpieczeństwa energetycznego kraju, wzrostu konkurencyjności gospodarki i jej
efektywności energetycznej, a także ochrony środowiska, w tym klimatu.

art. 14. więcej Art. 14. Polityka energetyczna państwa określa w szczególności:
1) bilans paliwowo-energetyczny kraju;
2) zdolności wytwórcze krajowych źródeł paliw i energii;
3) zdolności przesyłowe, w tym połączenia transgraniczne;
4) efektywność energetyczną gospodarki;
5) działania w zakresie ochrony środowiska;
6) rozwój wykorzystania instalacji odnawialnego źródła energii;
7) wielkości i rodzaje zapasów paliw;
8) kierunki restrukturyzacji i przekształceń własnościowych sektora paliwowo-energetycznego;
9) kierunki prac naukowo-badawczych;
10) współpracę międzynarodową.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Polityka energetyczna państwa jest opracowywana zgodnie
z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju i zawiera:
1) ocenę realizacji polityki energetycznej państwa za poprzedni okres;
2) część prognostyczną obejmującą okres nie krótszy niż 20 lat;
3) program działań wykonawczych na okres 4 lat zawierający instrumenty jego
realizacji.
2. Politykę energetyczną państwa opracowuje się co 4 lata.

Art. 15a. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
energii, przyjmuje politykę energetyczną państwa.
2. Minister właściwy do spraw energii ogłasza, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, przyjętą
przez Radę Ministrów politykę energetyczną państwa.

Art. 15b. 1. Minister właściwy do spraw energii opracowuje, w terminie do
dnia 30 czerwca każdego roku, sprawozdanie z wyników monitorowania
bezpieczeństwa dostaw paliw gazowych.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje obejmujące
w szczególności:
1) źródła i kierunki zaopatrzenia gospodarki krajowej w paliwa gazowe oraz
możliwości dysponowania tymi źródłami;
2) stan infrastruktury technicznej sektora gazowego;
3) działania podejmowane dla pokrycia szczytowego zapotrzebowania na paliwa
gazowe oraz postępowanie w przypadku niedoborów ich dostaw;
4) przewidywane zapotrzebowanie na paliwa gazowe;
5) planowane lub będące w budowie zdolności przesyłowe paliw gazowych.
3. Minister właściwy do spraw energii opracowuje co dwa lata, w terminie do
dnia 30 czerwca danego roku, sprawozdanie z wyników monitorowania
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej.
4. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 3, zawiera informacje dotyczące
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej obejmujące w szczególności:
1) prognozę równoważenia dostaw energii elektrycznej z zapotrzebowaniem na
tę energię w kolejnych 5 latach oraz możliwości równoważenia dostaw
w okresie od 5 lat do co najmniej 15 lat, licząc od dnia sporządzenia sprawozdania;
2) bezpieczeństwo pracy sieci elektroenergetycznej;
3) źródła i kierunki zaopatrzenia gospodarki krajowej w energię elektryczną oraz
możliwości dysponowania tymi źródłami;
4) stan infrastruktury technicznej sektora elektroenergetycznego;
5) działania podejmowane dla pokrycia szczytowego zapotrzebowania na
energię elektryczną oraz postępowanie w przypadku niedoborów jej dostaw;
6) planowane lub będące w budowie nowe moce wytwórcze energii
elektrycznej;
7) zamierzenia inwestycyjne w okresie najbliższych co najmniej 5 lat,
w odniesieniu do zapewnienia zdolności przesyłowych połączeń
międzysystemowych oraz linii elektroenergetycznych wewnętrznych,
wpływające w sposób istotny na pokrycie bieżącego i przewidywanego
zapotrzebowania kraju na energię elektryczną oraz na zdolności przesyłowe
połączeń międzysystemowych;
8) ocenę funkcjonowania rynku mocy, o którym mowa w ustawie z dnia 8
grudnia 2017 r. o rynku mocy.
5. W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 3, w części dotyczącej zamierzeń
inwestycyjnych, o których mowa w ust. 4 pkt 7, należy uwzględnić:
1) zasady zarządzania ograniczeniami przesyłowymi określone
w rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do
transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie
(WE) nr 1228/2003;
2) istniejące i planowane linie przesyłowe;
3) przewidywane modele (strukturę) wytwarzania, dostaw, wymiany
transgranicznej i zużycia energii elektrycznej, umożliwiające stosowanie
mechanizmów zarządzania popytem na energię elektryczną;
4) regionalne, krajowe i europejskie cele w zakresie zrównoważonego rozwoju,
w tym projekty stanowiące element osi projektów priorytetowych,
określonych w załączniku I do decyzji nr 1364/2006/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. ustanawiającej wytyczne dla
transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylającej decyzję 96/391/WE
i decyzję nr 1229/2003/WE (Dz. Urz. UE L 262 z 22.09.2006, str. 1).
6. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 i 3, zawierają także wnioski
wynikające z monitorowania bezpieczeństwa dostaw paliw gazowych lub energii
elektrycznej.
7. Minister właściwy do spraw energii zamieszcza, na swoich stronach
internetowych w Biuletynie Informacji Publicznej, sprawozdania, o których mowa
w ust. 1 i 3, do dnia 31 lipca danego roku.
8. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 i 3, minister właściwy do spraw
energii przekazuje Komisji Europejskiej do dnia 31 sierpnia:
1) co roku – dotyczące gazu ziemnego;
2) co 2 lata – dotyczące energii elektrycznej.

Art. 15c. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki we współpracy z Prezesem
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów opracowuje sprawozdanie dotyczące
nadużywania pozycji dominującej przez przedsiębiorstwa energetyczne i ich
zachowań sprzecznych z zasadami konkurencji na rynku energii elektrycznej oraz
przekazuje je, do dnia 31 lipca każdego roku, Komisji Europejskiej.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje o:
1) zmianie struktury właścicielskiej przedsiębiorstw energetycznych
działających na rynku energii elektrycznej;
2) podjętych działaniach mających na celu zapewnienie wystarczającej
różnorodności uczestników rynku i zwiększenia konkurencji;
3) połączeniach z systemami innych państw;
4) przedsięwzięciach zapewniających konkurencję na rynku energii elektrycznej
i służących rozwojowi połączeń międzysystemowych oraz o praktykach
ograniczających konkurencję.

Art. 15d. (uchylony).

Art. 15e. (uchylony).

Art. 15f. 1. Minister właściwy do spraw energii oraz Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki współpracują z organami innych państw członkowskich Unii
Europejskiej, w celu stworzenia w pełni konkurencyjnego rynku paliw gazowych
i energii elektrycznej w Unii Europejskiej, w szczególności promują i ułatwiają
współpracę operatorów systemów przesyłowych w zakresie połączeń
transgranicznych.
2. Minister właściwy do spraw energii współpracuje z organami innych
państw członkowskich Unii Europejskiej w celu zapewnienia bezpieczeństwa
dostarczania paliw gazowych i promowania solidarności regionalnej w zakresie
zapewnienia tego bezpieczeństwa. Współpraca ta obejmuje w szczególności
podejmowanie działań mających na celu zapobieganie powstaniu zagrożenia
bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych oraz współdziałanie w przypadku
wystąpienia stanów kryzysowych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) Nr 994/2010 w sprawie środków zapewniających
bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylenia dyrektywy Rady 2004/67/WE.
3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w sprawach dotyczących gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w tym eksploatacji
tego gazociągu, może współpracować z organami do spraw regulacji gospodarki
paliwami i energią lub innymi właściwymi organami państwa innego niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, których infrastruktura gazowa jest połączona tym gazociągiem
z systemem przesyłowym, w celu zapewnienia spójnego stosowania prawa Unii
Europejskiej i zapobieżenia zakłóceniom konkurencji na wewnętrznym rynku gazu
ziemnego oraz negatywnemu wpływowi tego gazociągu na bezpieczeństwo dostaw
gazu ziemnego w Unii Europejskiej.
4. Przed podjęciem współpracy, o której mowa w ust. 3, dotyczącej gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, który znajduje się na
terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki konsultuje się z organami regulacyjnymi tego państwa.

Art. 15g. Minister właściwy do spraw energii jest właściwym organem
krajowym odpowiedzialnym za ułatwianie i koordynowanie procesu wydawania
pozwoleń i decyzji dla projektów infrastruktury energetycznej będących
przedmiotem wspólnego zainteresowania Unii Europejskiej, zgodnie z art. 8 ust. 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17
kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej
infrastruktury energetycznej, uchylającego decyzję nr 1364/2006/WE oraz
zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr
715/2009 (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 39, z późn. zm.), działającym w
trybie współpracy, o którym mowa w art. 8 ust. 3 lit. c tego rozporządzenia.
Art. 15h. 1. Minister właściwy do spraw energii przed rozpoczęciem
negocjacji umowy międzynarodowej w sprawie eksploatacji gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim
umowa ta dotyczy rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej,
powiadamia o tym pisemnie Komisję Europejską nie później niż pięć miesięcy
przed planowanym rozpoczęciem negocjacji.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje o celach
i zakresie negocjacji oraz informacje niezbędne do oceny ich:
1) zgodności z prawem Unii Europejskiej;
2) wpływu na:
a) funkcjonowanie rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej,
b) bezpieczeństwo dostaw paliw gazowych w Rzeczypospolitej Polskiej
i gazu ziemnego w Unii Europejskiej,
c) konkurencję w Unii Europejskiej, w tym w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister właściwy do spraw energii przekazuje Komisji Europejskiej:
1) informacje o postępach i wynikach negocjacji, o których mowa w ust. 1 – na
bieżąco;
2) przyjęty tekst umowy, o której mowa w ust. 1 – przed jej podpisaniem;
3) informacje o zawarciu, zmianie mocy obowiązującej i zmianie zakresu
obowiązywania umowy, o której mowa w ust. 1 – niezwłocznie.

art. 16. więcej Art. 16. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub
dystrybucją paliw gazowych lub energii sporządza, dla obszaru swojego działania,
plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na
paliwa gazowe lub energię, na okres nie krótszy niż 3 lata, uwzględniając:
1) miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – w przypadku planów
sporządzanych przez przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się
dystrybucją paliw gazowych lub energii;
2) ustalenia planu zagospodarowania przestrzennego województw, albo
w przypadku braku takiego planu, strategię rozwoju województwa –
w przypadku planów sporządzanych przez przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się przesyłaniem paliw gazowych lub energii;
3) politykę energetyczną państwa;
4) dziesięcioletni plan rozwoju sieci o zasięgu wspólnotowym, o którym mowa
w art. 8 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
714/2010 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające
rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 lub w art. 8 ust. 3 rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego
i uchylające rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 – w przypadku
przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się przesyłaniem paliw
gazowych lub energii elektrycznej;
5) politykę rozwoju infrastruktury i rynku paliw alternatywnych w transporcie.
2. Operator systemu przesyłowego gazowego i operator systemu
przesyłowego elektroenergetycznego sporządzają plan rozwoju w zakresie
zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną na okres 10 lat. Plan ten w zakresie zapotrzebowania na paliwa
gazowe podlega aktualizacji co 2 lata, a w zakresie zapotrzebowania na energię
elektryczną – co 3 lata.
3. Operator systemu przesyłowego gazowego wykonujący obowiązki
operatora na podstawie umowy, o której mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, aktualizuje
corocznie plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego
zapotrzebowania na paliwa gazowe.
4. Operator systemu dystrybucyjnego gazowego i operator systemu
dystrybucyjnego elektroenergetycznego sporządzają plan rozwoju w zakresie
zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub
energię elektryczną na okres nie krótszy niż 5 lat. Przepis ust. 2 zdanie drugie
stosuje się do aktualizacji planu.
5. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego i operator systemu
dystrybucyjnego elektroenergetycznego sporządzają prognozę dotyczącą stanu
bezpieczeństwa dostarczania energii elektrycznej na okres nie krótszy niż 15 lat.
6. Plan rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego
zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię elektryczną sporządzany przez
operatora systemu dystrybucyjnego gazowego i operatora systemu
dystrybucyjnego elektroenergetycznego uwzględnia odpowiednio plan rozwoju
sporządzony przez operatora systemu przesyłowego gazowego i operatora systemu
przesyłowego elektroenergetycznego.
7. Plan, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1) przewidywany zakres dostarczania paliw gazowych lub energii;
2) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy albo budowy sieci oraz
planowanych nowych źródeł paliw gazowych lub energii, w tym instalacji
odnawialnego źródła energii;
3) przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy lub budowy połączeń
z systemami gazowymi albo z systemami elektroenergetycznym innych
państw – w przypadku planów sporządzanych przez przedsiębiorstwa
energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub
energii elektrycznej;
4) przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie paliw i energii u odbiorców, w tym
także przedsięwzięcia w zakresie pozyskiwania, transmisji oraz przetwarzania
danych pomiarowych z licznika zdalnego odczytu;
5) przewidywany sposób finansowania inwestycji;
6) przewidywane przychody niezbędne do realizacji planów;
7) planowany harmonogram realizacji inwestycji.
8. Plan, o którym mowa w ust. 1, w zakresie obecnego i przyszłego
zapotrzebowania na energię elektryczną, opracowywany przez przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej
powinien także określać wielkość zdolności wytwórczych i ich rezerw,
preferowane lokalizacje i strukturę nowych źródeł, wielkość zdolności
przesyłowych lub dystrybucyjnych w systemie elektroenergetycznym i stopień ich
wykorzystania, a także działania i przedsięwzięcia zapewniające bezpieczeństwo
dostarczania energii elektrycznej.
9. Operator systemu przesyłowego gazowego albo operator systemu
przesyłowego elektroenergetycznego określając w planie, o którym mowa w ust. 2,
poziom połączeń międzysystemowych gazowych albo elektroenergetycznych,
bierze w szczególności pod uwagę:
1) krajowe, regionalne i europejskie cele w zakresie zrównoważonego rozwoju,
w tym projekty stanowiące element osi projektów priorytetowych
określonych w załączniku I do decyzji, o której mowa w art. 15b ust. 5 pkt 4;
2) istniejące połączenia międzysystemowe gazowe albo elektroenergetyczne
oraz ich wykorzystanie w sposób najbardziej efektywny;
3) zachowanie właściwych proporcji między kosztami budowy nowych połączeń
międzysystemowych gazowych albo elektroenergetycznych, a korzyściami
wynikającymi z ich budowy dla odbiorców końcowych.
10. Plan, o którym mowa w ust. 1, powinien zapewniać długookresową
maksymalizację efektywności nakładów i kosztów ponoszonych przez
przedsiębiorstwo energetyczne, tak aby nakłady i koszty nie powodowały
w poszczególnych latach nadmiernego wzrostu cen i stawek opłat za dostarczanie
paliw gazowych lub energii, przy zapewnieniu ciągłości, niezawodności i jakości
ich dostarczania.
11. W planie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia się także zapotrzebowanie
na nowe zdolności w systemie przesyłowym lub dystrybucyjnym zgłoszone przez
podmioty przyłączone do sieci lub podmioty ubiegające się o przyłączenie do sieci.
12. W celu racjonalizacji przedsięwzięć inwestycyjnych, przy sporządzaniu
projektu planu, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorstwa energetyczne są
obowiązane współpracować z podmiotami przyłączonymi do sieci oraz z gminami,
a w przypadku przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem
paliw gazowych lub energii elektrycznej współpracować z samorządem
województwa, na którego obszarze przedsiębiorstwo to zamierza realizować
przedsięwzięcia inwestycyjne; współpraca powinna polegać w szczególności na:
1) przekazywaniu podmiotom przyłączonym do sieci, na ich wniosek, informacji
o planowanych przedsięwzięciach w takim zakresie, w jakim przedsięwzięcia
te będą miały wpływ na pracę urządzeń przyłączonych do sieci albo na zmianę
warunków przyłączenia lub dostawy paliw gazowych lub energii;
2) zapewnieniu spójności pomiędzy planami przedsiębiorstw energetycznych
i założeniami, strategiami oraz planami, o których mowa w art. 19 i art. 20,
a w przypadku przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem
paliw gazowych lub energii elektrycznej zapewnienie tej spójności dotyczy
planów przedsiębiorstw energetycznych i założeń, strategii i planów
sporządzanych przez samorząd województwa.
13. Projekt planu, o którym mowa w ust. 1, podlega uzgodnieniu z Prezesem
Urzędu Regulacji Energetyki, z wyłączeniem planów rozwoju przedsiębiorstw
energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją:
1) paliw gazowych, dla mniej niż 50 odbiorców, którym przedsiębiorstwo to
dostarcza rocznie łącznie mniej niż 50 mln m3
tych paliw;
2) energii elektrycznej, dla mniej niż 100 odbiorców, którym przedsiębiorstwo
to dostarcza rocznie łącznie mniej niż 50 GWh tej energii;
3) ciepła.
14. Operator systemu przesyłowego gazowego, operator systemu
przesyłowego elektroenergetycznego, operator systemu dystrybucyjnego
gazowego oraz operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego
przedkładają Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki do uzgodnienia projekt
planu, o którym mowa w ust. 2 i 4, i jego aktualizację, do dnia 31 marca. W przypadku projektu planu sporządzonego przez operatora systemu
przesyłowego, operator ten przedkłada projekt planu, o którym mowa w ust. 2,
i jego aktualizację po przeprowadzeniu konsultacji, o których mowa w ust. 15, wraz
z wynikami tych konsultacji.
15. Operator systemu przesyłowego gazowego i operator systemu
przesyłowego elektroenergetycznego konsultują projekt planu, o którym mowa
w ust. 2, z wyłączeniem informacji, o których mowa w ust. 7 pkt 5 i 6, oraz
z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych lub innych informacji
prawnie chronionych, z zainteresowanymi stronami, zamieszczając projekt ten
na swojej stronie internetowej i wyznaczając termin na zgłaszanie uwag. Termin
ten nie może być krótszy niż 21 dni.
16. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki konsultuje sposób finansowania
inwestycji ujętych w planie opracowanym przez operatora systemu przesyłowego
gazowego z właścicielem sieci przesyłowej gazowej.
17. Przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane do uzgodnienia z Prezesem
Urzędu Regulacji Energetyki planu rozwoju, o którym mowa w ust. 1, ustala
corocznie plan remontów, który zamieszcza na swojej stronie internetowej.
18. Przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane do uzgadniania projektu
planu, o którym mowa w ust. 1, z Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki
corocznie, do dnia 30 kwietnia, przedkłada Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
sprawozdanie z realizacji tego planu.
19. Samorząd województwa, gminy, przedsiębiorstwa energetyczne lub
odbiorcy końcowi paliw gazowych lub energii udostępniają nieodpłatnie
przedsiębiorstwom energetycznym, o których mowa w ust. 1, informacje, o których
mowa w ust. 7 pkt 1–4 i 7, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych lub innych informacji prawnie chronionych.
20. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie mniejszej
niż 50 MW sporządza i przedkłada Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki
prognozy na okres 15 lat obejmujące w szczególności ilości wytwarzanej energii
elektrycznej, przedsięwzięcia w zakresie modernizacji, rozbudowy istniejących lub
budowy nowych źródeł, a także dane techniczno-ekonomiczne dotyczące typu i wielkości tych źródeł, ich lokalizacji oraz rodzaju paliwa wykorzystywanego do
wytwarzania energii elektrycznej.
21. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej, co 2 lata w terminie do dnia 30 kwietnia danego roku, aktualizuje
prognozy, o których mowa w ust. 20, i informuje o tych aktualizacjach Prezesa
Urzędu Regulacji Energetyki oraz operatorów systemów elektroenergetycznych, do
których sieci jest przyłączone, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji
niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.
22. Operator systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego oraz
przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej
przyłączone do sieci przesyłowej przekazują operatorowi systemu przesyłowego
elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego informacje
o strukturze i wielkościach zdolności wytwórczych i dystrybucyjnych przyjętych
w planach, o których mowa w ust. 2 i 4, lub prognozach, o których mowa w ust. 20,
stosownie do postanowień instrukcji opracowanej przez operatora systemu
przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora systemu połączonego
elektroenergetycznego.

Art. 16a. 1. W przypadku możliwości wystąpienia długookresowego
zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, po stwierdzeniu przez
ministra właściwego do spraw energii na podstawie sprawozdania, o którym mowa
w art. 15b ust. 3, że istniejące i będące w trakcie budowy moce wytwórcze energii
elektrycznej oraz przedsięwzięcia racjonalizujące jej zużycie nie zapewniają
długookresowego bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki ogłasza, organizuje i przeprowadza przetarg na budowę
nowych mocy wytwórczych energii elektrycznej lub realizację przedsięwzięć
zmniejszających zapotrzebowanie na tę energię.
2. W ogłoszeniu o przetargu określa się przedmiot przetargu, jego zakres,
warunki uczestnictwa, rodzaje instrumentów ekonomiczno-finansowych określone
w odrębnych przepisach, umożliwiających budowę nowych mocy wytwórczych
lub realizację przedsięwzięć zmniejszających zapotrzebowanie na energię
elektryczną na warunkach preferencyjnych, oraz miejsce i termin udostępnienia
dokumentacji przetargowej.
3. Do przetargu stosuje się odpowiednio przepisy art. 9i ust. 4–9.
3a. W przetargu mogą uczestniczyć także podmioty niebędące
przedsiębiorstwami energetycznymi.
4. Przed skierowaniem ogłoszenia o przetargu do Biuletynu Urzędu Regulacji
Energetyki Prezes Urzędu Regulacji Energetyki uzgadnia z ministrem właściwym
do spraw finansów publicznych i z innymi właściwymi organami administracji
państwowej rodzaje instrumentów, o których mowa w ust. 2.
5. Określając w dokumentacji przetargowej kryteria oceny ofert oraz
dokonując wyboru oferty na budowę nowych mocy wytwórczych energii
elektrycznej lub realizację przedsięwzięć zmniejszających zapotrzebowanie na tę
energię, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki kieruje się:
1) polityką energetyczną państwa;
2) bezpieczeństwem systemu elektroenergetycznego;
3) wymaganiami dotyczącymi ochrony zdrowia i środowiska oraz
bezpieczeństwa publicznego;
4) efektywnością energetyczną i ekonomiczną przedsięwzięcia;
5) lokalizacją budowy nowych mocy wytwórczych energii elektrycznej;
6) rodzajem paliw przeznaczonych do wykorzystania w nowych mocach
wytwórczych energii elektrycznej;
7) wynikami oceny, o której mowa w art. 10c ust. 1, oraz analizą kosztów i
korzyści.
6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki przekazuje Komisji Europejskiej
warunki przetargu w terminie umożliwiającym ich opublikowanie w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej co najmniej na 6 miesięcy przed dniem zamknięcia
składania ofert o przystąpieniu do przetargu.
7. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki zawiera z uczestnikiem przetargu,
którego oferta została wybrana, umowę, w której określa się w szczególności
obowiązki uczestnika, rodzaje instrumentów, o których mowa w ust. 2, oraz zasady
rozliczania wsparcia finansowego wynikającego z tych instrumentów.
8. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania co do zawartości dokumentacji przetargowej na budowę
nowych mocy wytwórczych energii elektrycznej lub na realizację przedsięwzięć
zmniejszających zapotrzebowanie na energię elektryczną oraz warunki i tryb
organizowania i przeprowadzania przetargu, w tym powoływania i pracy komisji przetargowej, kierując się potrzebą zapewnienia przejrzystych warunków
i kryteriów przetargu oraz równoprawnego traktowania jego uczestników.

Art. 16b. 1. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub
systemu połączonego elektroenergetycznego realizuje w pierwszej kolejności
działania niezbędne w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej, ochrony interesów odbiorców i ochrony środowiska.
2. Zysk operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego w rozumieniu ustawy z dnia 1 grudnia 1995 r.
o wpłatach z zysku przez jednoosobowe spółki Skarbu Państwa (Dz. U. z 2020 r.
poz. 16) przeznacza się w pierwszej kolejności na finansowanie realizacji zadań
i obowiązków, o których mowa w art. 9c ust. 2.
3. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego jest obowiązany
przekazywać środki na rachunek bankowy Narodowego Funduszu Ochrony
Środowiska i Gospodarki Wodnej, w wysokości 0,1% uzasadnionego zwrotu
z kapitału zaangażowanego w wykonywaną działalność gospodarczą w zakresie
przesyłania energii elektrycznej, uwzględnionego w kalkulacji taryf na przesyłanie
energii elektrycznej na rok poprzedzający rok przekazania tych środków.
4. Środki, o których mowa w ust. 3, operator systemu przesyłowego
elektroenergetycznego przekazuje do dnia 30 czerwca każdego roku.

art. 17. więcej Art. 17. Samorząd województwa uczestniczy w planowaniu zaopatrzenia
w energię i paliwa na obszarze województwa w zakresie określonym w art. 19 ust.
5 oraz bada zgodność planów zaopatrzenia w energię i paliwa z polityką
energetyczną państwa.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Do zadań własnych gminy w zakresie zaopatrzenia w energię
elektryczną, ciepło i paliwa gazowe należy:
1) planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa
gazowe na obszarze gminy;
2) planowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy:
a) miejsc publicznych,
b) dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich,
c) dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu
ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2020 r.
poz. 470 i 471), przebiegających w granicach terenu zabudowy,
d) części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe
w rozumieniu ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach
płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz.
72 i 278), wymagających odrębnego oświetlenia:
– przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów,
– stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów
przyległych do pasa drogowego drogi krajowej;
3) finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie gminy:
a) ulic,
b) placów,
c) dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich,
d) dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe w rozumieniu
ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, przebiegających
w granicach terenu zabudowy,
e) części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe
w rozumieniu ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach
płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym, wymagających
odrębnego oświetlenia:
– przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów,
– stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów
przyległych do pasa drogowego drogi krajowej;
4) planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia
energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze
gminy;
5) ocena potencjału wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej
kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub
chłodniczych na obszarze gminy.
2. Gmina realizuje zadania, o których mowa w ust. 1, zgodnie z:
1) miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku
takiego planu – z kierunkami rozwoju gminy zawartymi w studium
uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;
2) odpowiednim programem ochrony powietrza przyjętym na podstawie art.
91 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1396, z późn. zm.).
3. (uchylony)
3a. (uchylony)
4. (uchylony)

art. 19. więcej Art. 19. 1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) opracowuje projekt założeń do
planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, zwany dalej
„projektem założeń”.
2. Projekt założeń sporządza się dla obszaru gminy co najmniej na okres 15 lat
i aktualizuje co najmniej raz na 3 lata.
3. Projekt założeń powinien określać:
1) ocenę stanu aktualnego i przewidywanych zmian zapotrzebowania na ciepło,
energię elektryczną i paliwa gazowe;
2) przedsięwzięcia racjonalizujące użytkowanie ciepła, energii elektrycznej
i paliw gazowych;
3) możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów paliw
i energii, z uwzględnieniem energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych
w instalacjach odnawialnego źródła energii, energii elektrycznej i ciepła
użytkowego wytwarzanych w kogeneracji oraz zagospodarowania ciepła
odpadowego z instalacji przemysłowych;
3a) możliwości stosowania środków poprawy efektywności energetycznej w
rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności
energetycznej;
4) zakres współpracy z innymi gminami.
4. Przedsiębiorstwa energetyczne udostępniają nieodpłatnie wójtowi
(burmistrzowi, prezydentowi miasta) plany, o których mowa w art. 16 ust. 1, w zakresie dotyczącym terenu tej gminy oraz propozycje niezbędne do opracowania projektu założeń.
5. Projekt założeń podlega opiniowaniu przez samorząd województwa
w zakresie koordynacji współpracy z innymi gminami oraz w zakresie zgodności
z polityką energetyczną państwa.
6. Projekt założeń wykłada się do publicznego wglądu na okres 21 dni,
powiadamiając o tym w sposób przyjęty zwyczajowo w danej miejscowości.
7. Osoby i jednostki organizacyjne zainteresowane zaopatrzeniem w ciepło,
energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy mają prawo składać
wnioski, zastrzeżenia i uwagi do projektu założeń.
8. Rada gminy uchwala założenia do planu zaopatrzenia w ciepło, energię
elektryczną i paliwa gazowe, rozpatrując jednocześnie wnioski, zastrzeżenia
i uwagi zgłoszone w czasie wyłożenia projektu założeń do publicznego wglądu.

art. 20. więcej Art. 20. 1. W przypadku gdy plany przedsiębiorstw energetycznych nie
zapewniają realizacji założeń, o których mowa w art. 19 ust. 8, wójt (burmistrz,
prezydent miasta) opracowuje projekt planu zaopatrzenia w ciepło, energię
elektryczną i paliwa gazowe, dla obszaru gminy lub jej części. Projekt planu
opracowywany jest na podstawie uchwalonych przez radę tej gminy założeń
i winien być z nim zgodny.
2. Projekt planu, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:
1) propozycje w zakresie rozwoju i modernizacji poszczególnych systemów
zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, wraz
z uzasadnieniem ekonomicznym;
1a) propozycje w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii
i wysokosprawnej kogeneracji;
1b) propozycje stosowania środków poprawy efektywności energetycznej w
rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności
energetycznej;
2) harmonogram realizacji zadań;
3) przewidywane koszty realizacji proponowanych przedsięwzięć oraz źródło
ich finansowania;
4) ocenę potencjału wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej
kogeneracji oraz efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub
chłodniczych na obszarze gminy.
3. (uchylony)
4. Rada gminy uchwala plan zaopatrzenia, o którym mowa w ust. 1.
5. W celu realizacji planu, o którym mowa w ust. 1, gmina może zawierać
umowy z przedsiębiorstwami energetycznymi.
6. W przypadku gdy nie jest możliwa realizacja planu na podstawie umów,
rada gminy – dla zapewnienia zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa
gazowe – może wskazać w drodze uchwały tę część planu, z którą prowadzone na
obszarze gminy działania muszą być zgodne.

Art. 20a. (uchylony).

Art. 20b. (uchylony).

Art. 20c. (uchylony).

Art. 20d. (uchylony).

Art. 20e. (uchylony).

Art. 20f. (uchylony).

Art. 20g. (uchylony).

Art. 20ga. (uchylony).

Art. 20gb. (uchylony).

Art. 20gc. (uchylony).

Art. 20h. (uchylony).

Art. 20i. (uchylony).

Art. 20j. (uchylony).

Art. 20k. (uchylony).

Art. 20l. (uchylony).

Art. 20m. (uchylony).

Art. 20n. (uchylony).

Art. 20o. (uchylony).

Art. 20p. (uchylony).

Art. 20q. (uchylony).

Art. 20r. (uchylony).

Art. 20s. (uchylony).

Art. 20t. (uchylony).

Art. 20u. (uchylony).

Art. 20v. (uchylony).

Art. 20w. (uchylony).

Art. 20x. (uchylony).

Art. 20y. (uchylony).

Art. 20z. (uchylony).

Art. 20za. (uchylony).

Art. 20zb. (uchylony).

Art. 20zc. (uchylony).

Art. 20zd. (uchylony).

art. 21. więcej Art. 21. 1. Zadania z zakresu spraw regulacji gospodarki paliwami i energią
oraz promowania konkurencji realizuje Prezes Urzędu Regulacji Energetyki,
zwany dalej „Prezesem URE”.
2. Prezes URE jest centralnym organem administracji rządowej.
2a. Prezesa URE powołuje Prezes Rady Ministrów, spośród osób
wyłonionych w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes Rady
Ministrów odwołuje Prezesa URE.
2b. Stanowisko Prezesa URE może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) jest obywatelem polskim;
3) korzysta z pełni praw publicznych;
4) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe;
5) posiada kompetencje kierownicze;
6) posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy
na stanowisku kierowniczym;
7) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Prezesa URE.
2c. Informację o naborze na stanowisko Prezesa URE ogłasza się przez
umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie urzędu
oraz w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Ogłoszenie powinno zawierać:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
2d. Termin, o którym mowa w ust. 2c pkt 6, nie może być krótszy niż 10 dni
od dnia opublikowania ogłoszenia w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii
Prezesa Rady Ministrów.
2e. Nabór na stanowisko Prezesa URE przeprowadza zespół, powołany przez
Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów z upoważnienia Prezesa Rady Ministrów,
liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię
wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie
zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na
które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
2f. Ocena wiedzy i kompetencji kierowniczych, o których mowa w ust. 2e,
może być dokonana na zlecenie zespołu przez osobę niebędącą członkiem zespołu,
która posiada odpowiednie kwalifikacje do dokonania tej oceny.
2g. Członek zespołu oraz osoba, o której mowa w ust. 2f, mają obowiązek
zachowania w tajemnicy informacji dotyczących osób ubiegających się
o stanowisko, uzyskanych w trakcie naboru.
2h. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia Szefowi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
2i. Z przeprowadzonego naboru zespół sporządza protokół zawierający:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór, oraz liczbę
kandydatów;
3) imiona, nazwiska i adresy nie więcej niż 3 najlepszych kandydatów
uszeregowanych według poziomu spełniania przez nich wymagań
określonych w ogłoszeniu o naborze;
4) informację o zastosowanych metodach i technikach naboru;
5) uzasadnienie dokonanego wyboru albo powody niewyłonienia kandydata;
6) skład zespołu.
2j. Wynik naboru ogłasza się niezwłocznie przez umieszczenie informacji
w Biuletynie Informacji Publicznej urzędu i Biuletynie Informacji Publicznej
Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Informacja o wyniku naboru zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska, na które był prowadzony nabór;
3) imiona, nazwiska wybranych kandydatów oraz ich miejsca zamieszkania
w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego albo informację
o niewyłonieniu kandydata.
2k. Umieszczenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa
Rady Ministrów ogłoszenia o naborze oraz o wyniku tego naboru jest bezpłatne.
2l. Prezes URE jest powoływany na pięcioletnią kadencję i może być
ponownie powołany tylko raz. Po upływie kadencji Prezes URE pełni swoją
funkcję do czasu powołania następcy.
2m. Prezes URE może zostać odwołany, przez Prezesa Rady Ministrów, przed
upływem kadencji, na którą został powołany, wyłącznie w przypadku:
1) rażącego naruszenia prawa;
2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo
lub przestępstwo skarbowe;
3) orzeczenia zakazu zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji
związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwa;
4) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań;
5) złożenia rezygnacji.
2n. Wiceprezes URE tymczasowo, do czasu powołania nowego Prezesa URE,
wykonuje obowiązki Prezesa URE w razie:
1) śmierci Prezesa URE;
2) odwołania Prezesa URE przed upływem kadencji;
3) stwierdzenia nieważności powołania Prezesa URE lub innych przyczyn
nieobjęcia urzędu po dokonaniu powołania.
2o. Osoba wykonująca obowiązki Prezesa URE nie może dokonać
zwolnienia, o którym mowa w art. 49 ust. 1.
3. (uchylony)
4. Prezes URE wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1, przy pomocy
Urzędu Regulacji Energetyki, zwanego dalej „URE”.
5. Wiceprezesa URE powołuje Prezes URE spośród osób wyłonionych
w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru. Prezes URE odwołuje wiceprezesa
URE.
5a. Nabór na stanowisko Wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki
przeprowadza zespół, powołany przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki,
liczący co najmniej 3 osoby, których wiedza i doświadczenie dają rękojmię
wyłonienia najlepszych kandydatów. W toku naboru ocenia się doświadczenie
zawodowe kandydata, wiedzę niezbędną do wykonywania zadań na stanowisku, na
które jest przeprowadzany nabór, oraz kompetencje kierownicze.
5b. Do sposobu przeprowadzania naboru na stanowisko, o którym mowa
w ust. 5, stosuje się odpowiednio ust. 2b, 2d, 2f, 2g oraz 2i–2k. Informacje
o naborze na stanowisko wiceprezesa Urzędu Regulacji Energetyki ogłasza się
przez umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie
urzędu oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki. Do
ogłoszenia stosuje się przepisy ust. 2c zdanie drugie.
5c. W toku naboru zespół wyłania nie więcej niż 3 kandydatów, których
przedstawia Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki.
5d. Wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki jest powoływany na pięcioletnią
kadencję i może być ponownie powołany tylko raz. Po upływie kadencji
Wiceprezes Urzędu Regulacji Energetyki pełni swoją funkcję do czasu powołania
następcy.
6. Prezes Rady Ministrów, w drodze zarządzenia, nadaje statut URE,
określający jego organizację wewnętrzną oraz strukturę terenową.

Art. 21a. Organami właściwymi w sprawach regulacji gospodarki paliwami
i energią dla:
1) jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub
przez niego nadzorowanych, jednostek organizacyjnych Policji, Państwowej
Straży Pożarnej, Straży Granicznej i Służby Ochrony Państwa oraz jednostek
organizacyjnych więziennictwa podległych Ministrowi Sprawiedliwości są
inspekcje gospodarki energetycznej powoływane przez właściwych
ministrów w uzgodnieniu z Prezesem URE;
2) jednostek organizacyjnych Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji
Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego są inspekcje gospodarki
energetycznej powoływane przez Szefów tych Agencji w uzgodnieniu z Prezesem URE.

art. 22. więcej Art. 22. (uchylony).

art. 23. więcej Art. 23. 1. Prezes URE reguluje działalność przedsiębiorstw energetycznych
zgodnie z ustawą i polityką energetyczną państwa, zmierzając do równoważenia
interesów przedsiębiorstw energetycznych i odbiorców paliw i energii.
1a. (uchylony)
2. Do zakresu działania Prezesa URE należy:
1) udzielanie i cofanie koncesji;
2) zatwierdzanie i kontrolowanie stosowania taryf paliw gazowych, energii
elektrycznej i ciepła pod względem zgodności z zasadami określonymi w art.
44, 45 i 46, w tym analizowanie i weryfikowanie kosztów przyjmowanych
przez przedsiębiorstwa energetyczne jako uzasadnione do kalkulacji cen
i stawek opłat w taryfach;
3) ustalanie:
a) współczynników korekcyjnych określających projektowaną poprawę
efektywności funkcjonowania przedsiębiorstwa energetycznego oraz
zmianę warunków wykonywania przez to przedsiębiorstwo danego
rodzaju działalności gospodarczej,
b) okresu obowiązywania taryf i współczynników korekcyjnych, o których
mowa w lit. a,
c) wysokości uzasadnionego zwrotu z kapitału, o którym mowa w art.
45 ust. 1 pkt 1, dla przedsiębiorstw energetycznych przedkładających
taryfy do zatwierdzenia,
d) maksymalnego udziału opłat stałych w łącznych opłatach za świadczenie
usług przesyłania lub dystrybucji dla poszczególnych grup odbiorców
w taryfach dla paliw gazowych i energii, w przypadkach gdy wymaga
tego ochrona interesów odbiorców,
e) (uchylona)
f) wskaźnika referencyjnego, o którym mowa w art. 47 ust. 2f;
3a) opracowywanie wytycznych i zaleceń zapewniających jednolitą formę
planów, o których mowa w art. 16 ust. 1;
4) (uchylony)
4a) kontrolowanie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 49a ust. 1
oraz w art. 49b ust. 1;
5) uzgadnianie projektów planów, o których mowa w art. 16;
6) wyznaczanie operatorów systemu, o których mowa w art. 9h ust. 1, 3 i 9, oraz
publikowanie w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki i zamieszczanie na
swojej stronie internetowej w Biuletynie Informacji Publicznej informacji
o danych adresowych, obszarze działania i okresie, na który zostali
wyznaczeni operatorami systemu;
6a) przyznawanie certyfikatu niezależności;
6b) kontrolowanie wypełniania przez właściciela sieci przesyłowej oraz operatora
systemu przesyłowego gazowego obowiązków określonych w niniejszej
ustawie oraz umowie, o której mowa w art. 9h ust. 3 pkt 2, w tym
monitorowanie powiązań pomiędzy właścicielem sieci przesyłowej
a operatorem systemu przesyłowego gazowego oraz przepływu informacji
między nimi;
6c) informowanie Komisji Europejskiej o wyznaczeniu operatorów systemów
przesyłowych;
6d) wydawanie decyzji, o której mowa w art. 9h ust. 3e;
7) udzielanie i cofanie zwolnienia z obowiązku świadczenia usług, o których
mowa w art. 4 ust. 2, art. 4c, art. 4d ust. 1 i art. 4e ust. 1;
8) zatwierdzanie instrukcji ruchu i eksploatacji sieci, o których mowa w art. 9g;
9) organizowanie i przeprowadzanie przetargów dotyczących:
a) wyłaniania sprzedawców z urzędu,
b) budowy nowych mocy wytwórczych energii elektrycznej i realizacji
przedsięwzięć zmniejszających zapotrzebowanie na energię elektryczną;
10) kontrolowanie standardów jakościowych obsługi odbiorców oraz
kontrolowanie na wniosek odbiorcy dotrzymania parametrów jakościowych
paliw gazowych i energii elektrycznej;
11) kontrolowanie realizacji przez operatora systemu przesyłowego
elektroenergetycznego lub operatora systemu połączonego
elektroenergetycznego oraz innych uczestników rynku energii elektrycznej
obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia (WE) nr 714/2009
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków
dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii
elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228/2003, a także
wykonywanie innych obowiązków organu regulacyjnego wynikających z tego
rozporządzenia oraz obowiązków wynikających z rozporządzeń wydanych na
podstawie art. 6 i art. 18 rozporządzenia 714/2009;
11a) kontrolowanie realizacji przez operatora systemu przesyłowego gazowego lub
operatora systemu połączonego gazowego oraz innych uczestników rynku
paliw gazowych obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w
sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i
uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005, wykonywanie innych
obowiązków organu regulacyjnego wynikających z tego rozporządzenia oraz
zatwierdzanie odpowiednich punktów w systemie przesyłowym, objętych
obowiązkiem, o którym mowa w art. 18 tego rozporządzenia, a także
wykonywanie obowiązków organu regulacyjnego wynikających z
rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 8 oraz art. 23 rozporządzenia
715/2009;
11b) zatwierdzanie metod alokacji zdolności przesyłowych i zarządzania
ograniczeniami, opracowanych zgodnie z przepisami rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w
sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr
1228/2003 oraz rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 6 i art. 18
rozporządzenia 714/2009 lub rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i
Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu
do sieci przesyłowej gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr
1775/2005 oraz rozporządzeń przyjętych na podstawie art. 8 oraz art. 23
rozporządzenia 715/2009;
11c) rozstrzyganie spraw w zakresie określonym w art. 8a;
11d) zatwierdzanie wymogów ogólnego stosowania, o których mowa w art. 9ga
ust. 1;
11e) rozstrzyganie spraw w zakresie określonym w art. 7 ust. 8 rozporządzenia
2016/631, art. 6 ust. 8 rozporządzenia 2016/1388 oraz art. 5 ust. 8
rozporządzenia 2016/1447;
12) rozstrzyganie sporów w zakresie określonym w art. 8 ust. 1;
13) nakładanie kar pieniężnych na zasadach określonych w ustawie;
14) współdziałanie z właściwymi organami w przeciwdziałaniu praktykom
przedsiębiorstw energetycznych ograniczającym konkurencję;
14a) współdziałanie z organem właściwym w sprawach nadzoru nad rynkiem
kapitałowym, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 21 lipca
2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 180, 284
i 568) w zakresie niezbędnym do właściwego wykonywania zadań
określonych w ustawie;
14b) współpraca z organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii
Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym oraz z Agencją, w szczególności w zakresie sporządzania
i stosowania kodeksów sieci oraz zatwierdzania metod zarządzania
ograniczeniami opracowanymi zgodnie z przepisami rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej
wymiany energii elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr
1228/2003 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr
715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr
1775/2005, a także w zakresie integracji krajowych sektorów energetycznych
na poziomie regionalnym oraz w celu spójnego stosowania prawa Unii
Europejskiej w odniesieniu do gazociągów międzysystemowych;
14c) zawieranie umów z organami regulacyjnymi państw członkowskich Unii
Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym w celu zacieśniania współpracy w zakresie regulacji;
14d) zwracanie się do Agencji w sprawie zgodności decyzji wydanych przez inne
organy regulacyjne, o których mowa w pkt 14b, z wytycznymi, o których
mowa w rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu
do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylającym
rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 lub w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie
warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającym
rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 oraz informowanie Komisji Europejskiej
o niezgodności tych
decyzji;
15) ustalanie metod kontroli i podejmowanie działań dla poprawy efektywności
przedsiębiorstw energetycznych;
16) określanie i publikowanie wskaźników i cen wskaźnikowych istotnych dla
procesu kształtowania taryf;
17) publikowanie informacji służących zwiększeniu efektywności użytkowania
paliw i energii;
18) zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących przedsiębiorstw
energetycznych, w tym obliczanie i ogłaszanie w terminie do dnia 31 marca
każdego roku:
a) (uchylona)
b) średniej ceny sprzedaży energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym
oraz sposób jej obliczenia,
c) średnich cen sprzedaży ciepła, wytworzonego w należących do
przedsiębiorstw posiadających koncesje jednostkach wytwórczych
niebędących jednostkami kogeneracji:
– opalanych paliwami węglowymi,
– opalanych paliwami gazowymi,
– opalanych olejem opałowym,
– stanowiących instalacje odnawialnego źródła energii,
d) średniej ceny energii elektrycznej dla odbiorcy energii elektrycznej
w gospodarstwie domowym uwzględniającej opłatę za świadczenie
usługi dystrybucji energii elektrycznej, obliczanej na podstawie cen
zawartych w umowach kompleksowych
– w poprzednim roku kalendarzowym;
18a) zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących przedsiębiorstw
energetycznych, w tym obliczanie i ogłaszanie, w terminie do 90 dni od dnia
zakończenia każdego kwartału, średnich cen sprzedaży energii elektrycznej
na rynku konkurencyjnym w poprzednim kwartale, oraz ogłaszanie sposobu
ich obliczania;
19) (uchylony)
19a) przekazywanie do Komisji Europejskiej informacji, o których mowa w art. 9c
ust. 11;
19b) wykonywanie zadań, obowiązków oraz korzystanie z uprawnień określonych
w sposób wiążący dla organu regulacyjnego w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r.
w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii, zwanym
dalej „rozporządzeniem 1227/2011”, oraz współpraca z Agencją, organami
regulacyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw
członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) −
stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, organem właściwym
w sprawach ochrony konkurencji i konsumentów oraz organem właściwym
w sprawach nadzoru nad rynkiem finansowym, w zakresie niezbędnym do
wykonywania obowiązków określonych w rozporządzeniu 1227/2011;
20) monitorowanie funkcjonowania systemu gazowego i elektroenergetycznego
w zakresie:
a) zasad zarządzania i rozdziału przepustowości połączeń międzysystemowych, z którymi istnieją wzajemne połączenia, we współpracy
z właściwymi organami państw członkowskich Unii Europejskiej lub
państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
b) mechanizmów bilansowania systemu gazowego lub systemu
elektroenergetycznego i zarządzania ograniczeniami w krajowym
systemie gazowym i elektroenergetycznym,
c) warunków przyłączania podmiotów do sieci i ich realizacji oraz
dokonywania napraw tej sieci,
d) wypełniania obowiązku publikowania przez operatorów systemów
przesyłowych i dystrybucyjnych informacji dotyczących połączeń
międzysystemowych, korzystania z sieci i rozdziału zdolności
przesyłowych stronom umowy o świadczenie usług przesyłania lub
dystrybucji paliw gazowych lub energii, z uwzględnieniem konieczności
traktowania tych informacji jako poufnych ze względów handlowych,
e) warunków świadczenia usług magazynowania paliw gazowych, usług
skraplania gazu ziemnego oraz innych usług świadczonych przez
przedsiębiorstwa energetyczne,
f) bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych i energii elektrycznej,
g) wypełniania przez operatorów systemów przesyłowych
i dystrybucyjnych ich zadań,
h) wypełniania przez przedsiębiorstwo energetyczne obowiązków
wymienionych w art. 44;
21) (uchylony)
21a) wydawanie, na wniosek organu właściwego do wydania pozwolenia
zintegrowanego, o którym mowa w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. –
Prawo ochrony środowiska, opinii dotyczącej skutków ekonomicznych,
w tym wpływu na opłacalność wytwarzania energii, zastosowania do źródeł
spalania paliw drugiej zasady łączenia, o której mowa w art. 157a ust. 2 pkt
2 tej ustawy;
21b) kontrolowanie przedsiębiorstwa energetycznego lub podmiotu przywożącego
na zasadach określonych w ustawie;
21c) prowadzenie w postaci elektronicznej:
a) rejestru podmiotów przywożących,
b) wykazu podmiotów, które złożyły wnioski o udzielenie, zmianę lub
cofnięcie koncesji albo o udzielenie lub zmianę promesy koncesji,
c) rejestru przedsiębiorstw energetycznych posiadających koncesję,
d) wykazu podmiotów posiadających promesę koncesji,
e) wykazu podmiotów, wobec których toczyło się postępowanie w sprawie
udzielenia koncesji, które zostało następnie umorzone lub zakończyło się
odmową udzielenia koncesji lub pozostawieniem wniosku bez
rozpoznania,
f) wykazu przedsiębiorstw energetycznych, którym cofnięto koncesję,
g) wykazu podmiotów, którym koncesja wygasła, wraz z podaniem
podstawy i daty wygaśnięcia koncesji;
21d) podejmowanie działań informacyjnych mających na celu ochronę
uzasadnionych interesów odbiorców paliw gazowych, energii elektrycznej lub
ciepła w gospodarstwie domowym, w szczególności publikowanie na stronie
internetowej URE informacji dotyczących powtarzających się lub istotnych
problemów prowadzących do sporów między przedsiębiorstwami
energetycznymi a odbiorcami paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła
w gospodarstwie domowym, a także o przedsiębiorstwach energetycznych, na
które zostały złożone uzasadnione skargi tych odbiorców dotyczące tych
problemów;
22) wykonywanie innych zadań określonych w ustawie lub ustawach odrębnych.
2a. Prezes URE w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 20, w szczególności
sporządza raport przedstawiający i oceniający:
1) warunki podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej w zakresie
wytwarzania, przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej;
2) realizację planów, o których mowa w art. 16 ust. 2 i 4, z uwzględnieniem
zamierzeń inwestycyjnych wynikających ze sprawozdania, o którym mowa
w art. 15b ust. 3.
2b. Raport, o którym mowa w ust. 2a, może zawierać także propozycje zmian
przepisów określających warunki funkcjonowania systemu elektroenergetycznego,
o których mowa w art. 9 ust. 3, i szczegółowych zasad kształtowania taryf dla energii elektrycznej, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust.
3, służących rozwojowi zdolności wytwórczych i przesyłowych energii
elektrycznej, zgodnie z przyjętą polityką energetyczną państwa, o której mowa
w art. 15a, i wnioskami wynikającymi ze sprawozdania, o którym mowa w art. 15b
ust. 3.
2c. Prezes URE przekazuje raport, o którym mowa w ust. 2a, ministrowi
właściwemu do spraw energii, co 2 lata, w terminie do dnia 30 czerwca danego
roku.
2d. Raport, o którym mowa w ust. 2a, podlega publikacji w Biuletynie Urzędu
Regulacji Energetyki.
3. W sprawach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 5, z wyjątkiem spraw
wymienionych w art. 32 ust. 1 pkt 4, niezbędna jest opinia właściwego miejscowo
zarządu województwa.
3a. W sprawach z wniosku o udzielenie, przedłużenie albo cofnięcie koncesji
na wytwarzanie paliw ciekłych, magazynowanie lub przeładunek paliw ciekłych
oraz obrót paliwami ciekłymi z zagranicą z wyłączeniem spraw o zmianę tych
koncesji, Prezes URE zasięga opinii Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, Szefa
Krajowej Administracji Skarbowej, Prokuratora Generalnego oraz Komendanta
Głównego Policji.
3b. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3a, Prezes URE przekazuje
Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych umowy przedwstępne wobec umów, o
których mowa w art. 10 lub art. 11 ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów
naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia
bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym.
3c. Organy, o których mowa w ust. 3a, wydają w formie postanowienia opinie
zawierające ocenę spełnienia przez wnioskodawcę określonych w rozdziale 5
wymogów udzielenia, przedłużenia albo cofnięcia koncesji, w zakresie, w jakim
wynika to z właściwości ich działania określonych w przepisach odrębnych.
4. Nieprzedstawienie przez zarząd województwa opinii w sprawach
wymienionych w ust. 2 pkt 1 i 5, w terminie 14 dni od dnia wpłynięcia sprawy do
zaopiniowania, jest równoznaczne z wydaniem pozytywnej opinii.
4a. Nieprzedstawienie przez Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, Szefa
Krajowej Administracji Skarbowej, Prokuratora Generalnego lub Komendanta Głównego Policji opinii, o której mowa w ust. 3a, w terminie 21 dni od dnia wpływu
wniosku do zaopiniowania, jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.
5. Prezes URE uchyla decyzję wydaną w sprawach, o których mowa w ust. 2,
jeżeli Komisja Europejska stwierdziła jej niezgodność z przepisami wydanymi na
podstawie rozporządzenia (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie
warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii
elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 lub rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i uchylającego
rozporządzenie (WE) nr 1775/2005, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania
informacji od Komisji Europejskiej o konieczności jej uchylenia, i informuje o tym
uchyleniu Komisję Europejską.
6. Prezes URE współpracując z organami regulacyjnymi państw
członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym oraz z Agencją zapewnia taki sam stopień poufności otrzymanych
informacji, jaki jest wymagany od organu udostępniającego informacje.
7. Prezes URE kontroluje zapewnienie równego i otwartego dostępu do sieci
transportowej dwutlenku węgla i podziemnych składowisk dwutlenku węgla oraz
rozstrzyga spory w zakresie określonym w art. 11n ust. 7.

Art. 23a. 1. Uczestnik rynku rejestruje się, zgodnie z art. 9 ust.
1 rozporządzenia 1227/2011, w krajowym rejestrze uczestników rynku, o którym
mowa w art. 9 ust. 2 tego rozporządzenia.
2. Rejestracji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się na formularzu
rejestracyjnym, o którym mowa w art. 9 ust. 4 rozporządzenia 1227/2011,
udostępnianym na stronie internetowej URE.

Art. 23b. 1. Prezes URE przeprowadza kontrolę lub prowadzi postępowanie
wyjaśniające w sprawach manipulacji na rynku lub próby manipulacji na rynku
oraz niezgodnego z prawem wykorzystywania informacji wewnętrznej w zakresie
produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, które nie są
instrumentami finansowymi.
2. Przez niezgodne z prawem wykorzystywanie informacji wewnętrznej
rozumie się działania wbrew zakazom określonym w art. 3 ust. 1 rozporządzenia
1227/2011.

Art. 23c. 1. Kontrola, o której mowa w art. 23b, zwana dalej „kontrolą
REMIT”, jest prowadzona przez upoważnionego pracownika URE, zwanego dalej
„pracownikiem kontrolującym”, u każdego uczestnika rynku lub podmiotu
działającego w imieniu uczestnika rynku, zwanych dalej „podmiotami
kontrolowanymi”.
2. Prezes URE może upoważnić do udziału w kontroli REMIT osoby
posiadające wiadomości specjalne, jeżeli do jej przeprowadzenia niezbędne są tego
rodzaju wiadomości.
3. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli REMIT oraz do udziału w tej
kontroli zawiera:
1) oznaczenie organu kontroli;
2) wskazanie podstawy prawnej kontroli;
3) datę i miejsce wystawienia upoważnienia;
4) imię, nazwisko i stanowisko oraz numer dokumentu potwierdzającego
tożsamość pracownika kontrolującego lub osoby, o której mowa w ust. 2;
5) oznaczenie podmiotu kontrolowanego;
6) określenie przedmiotu i zakresu kontroli;
7) określenie daty rozpoczęcia kontroli i przewidywanej daty jej zakończenia;
8) podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego
stanowiska lub sprawowanej funkcji;
9) pouczenie o prawach i obowiązkach podmiotu kontrolowanego.
4. Pracownik kontrolujący doręcza podmiotowi kontrolowanemu lub osobie
przez niego upoważnionej upoważnienie do przeprowadzenia kontroli REMIT.
5. W razie nieobecności podmiotu kontrolowanego lub osoby przez niego
upoważnionej, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli REMIT może być
okazane innemu pracownikowi podmiotu kontrolowanego, który może być uznany
za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. − Kodeks
cywilny, lub przywołanemu świadkowi, którym powinien być funkcjonariusz
publiczny, niebędący jednak pracownikiem organu przeprowadzającego kontrolę.
W takim przypadku upoważnienie doręcza się niezwłocznie podmiotowi kontrolowanemu, nie później jednak niż trzeciego dnia od dnia wszczęcia tej kontroli.

Art. 23d. 1. W toku kontroli REMIT pracownik kontrolujący ma prawo:
1) wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych pomieszczeń oraz
środków transportu podmiotu kontrolowanego;
2) żądania udostępnienia akt, ksiąg, wszelkiego rodzaju dokumentów i nośników
informacji związanych z przedmiotem kontroli oraz ich odpisów i wyciągów,
a także sporządzania z nich notatek i kopii;
3) żądania od osób, o których mowa w art. 23e ust. 1, ustnych wyjaśnień
dotyczących przedmiotu kontroli;
4) żądania informacji od osób, które biorą lub brały udział w sposób pośredni lub
bezpośredni w zawieraniu kontrolowanych transakcji;
5) przeprowadzania kontroli w siedzibie podmiotu kontrolowanego.
2. Osobie upoważnionej do udziału w kontroli REMIT na podstawie art. 23c
ust. 2 przysługują uprawnienia pracownika kontrolującego, o których mowa w ust.
1 pkt 1 i 2, oraz uprawnienie do udziału wraz z pracownikiem kontrolującym
w przeszukaniu, o którym mowa w art. 23g.
3. W toku kontroli REMIT pracownik kontrolujący może korzystać z pomocy
funkcjonariuszy innych organów kontroli państwowej lub Policji. Organy kontroli
państwowej lub Policja wykonują czynności na polecenie kontrolującego.
4. W uzasadnionych przypadkach przebieg kontroli REMIT lub poszczególne
czynności w jej toku, po uprzednim poinformowaniu podmiotu kontrolowanego,
mogą być utrwalane przy pomocy urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk.
Informatyczne nośniki danych w rozumieniu przepisów o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, na których
zarejestrowano przebieg kontroli lub poszczególne czynności w jej toku, stanowią
załącznik do protokołu kontroli.

Art. 23e. 1. W toku kontroli REMIT podmiot kontrolowany, osoba przez
niego upoważniona, posiadacz lokalu mieszkalnego, pomieszczenia,
nieruchomości lub środka transportu, o których mowa w art. 23g ust. 1, są
obowiązani do współdziałania z pracownikiem kontrolującym polegającego na:
1) udzielaniu żądanych informacji;
2) umożliwianiu wstępu na grunt oraz do budynków, lokali lub innych
pomieszczeń oraz środków transportu;
3) udostępnianiu akt, ksiąg i wszelkiego rodzaju dokumentów lub innych
nośników informacji.
2. Osoby, o których mowa w ust. 1, mogą odmówić współdziałania, gdy
naraziłoby to je lub ich małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo oraz
powinowatych w tej samej linii lub stopniu, jak również osoby pozostające
w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli, a także osobę pozostającą we
wspólnym pożyciu, na odpowiedzialność karną. Prawo odmowy współdziałania
w toku kontroli REMIT trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu stosunku
przysposobienia, opieki lub kurateli, a także po ustaniu wspólnego pożycia.

Art. 23f. 1. Podmiot kontrolowany zapewnia pracownikowi kontrolującemu
oraz osobom upoważnionym do udziału w kontroli REMIT warunki i środki
niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, a w szczególności:
1) sporządza we własnym zakresie kopie dokumentów, w tym wydruki
z nośników informacji, a także informatycznych nośników danych,
wskazanych przez pracownika kontrolującego;
2) zapewnia w miarę możliwości samodzielne zamknięte pomieszczenie, jeżeli
jest to niezbędne do przeprowadzenia kontroli;
3) zapewnia wydzielone miejsce do przechowywania dokumentów
i zabezpieczonych przedmiotów;
4) udostępnia środki łączności, którymi dysponuje, w zakresie niezbędnym do
wykonywania czynności kontrolnych.
2. Podmiot kontrolowany dokonuje potwierdzenia za zgodność z oryginałem
sporządzonych kopii dokumentów i wydruków. W przypadku odmowy
potwierdzenia za zgodność z oryginałem potwierdza je pracownik kontrolujący,
o czym czyni wzmiankę w protokole kontroli.
3. Czynności kontrolne mogą być podejmowane również poza siedzibą
podmiotu kontrolowanego, w szczególności w siedzibie URE, jeżeli jest to
uzasadnione charakterem tych czynności oraz może przyczynić się do szybszego i
skuteczniejszego przeprowadzenia kontroli.

Art. 23g. 1. Jeżeli istnieją uzasadnione podstawy do przypuszczenia, że
w lokalu mieszkalnym lub w jakimkolwiek innym pomieszczeniu, nieruchomości
lub środku transportu są przechowywane przedmioty, akta, księgi, dokumenty
i inne informatyczne nośniki danych w rozumieniu przepisów o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, mogące mieć wpływ na
ustalenie stanu faktycznego istotnego dla prowadzonego postępowania, pracownik
kontrolujący w toku kontroli REMIT może również dokonać przeszukania tych
pomieszczeń lub rzeczy, za zgodą sądu ochrony konkurencji i konsumentów,
udzieloną na wniosek Prezesa URE.
2. Jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie poważnego naruszenia przepisów
ustawy, w szczególności wtedy, gdy mogłoby dojść do zatarcia dowodów,
z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, Prezes URE może wystąpić przed
wszczęciem postępowania kontrolnego.
3. Sąd ochrony konkurencji i konsumentów wydaje w ciągu 48 godzin
postanowienie w sprawie, o której mowa w ust. 1. Na postanowienie sądu ochrony
konkurencji i konsumentów nie przysługuje zażalenie.
4. W sprawach nieuregulowanych w ustawie przepisy ustawy z dnia
6 czerwca 1997 r. − Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413 i
568) mające zastosowanie do przeszukania stosuje się odpowiednio.

Art. 23h. 1. Pracownik kontrolujący lub osoby upoważnione do udziału
w kontroli REMIT ustalają stan faktyczny na podstawie dowodów zebranych
w toku tej kontroli, a w szczególności dokumentów, przedmiotów, oględzin oraz
ustnych lub pisemnych wyjaśnień i oświadczeń oraz innych nośników informacji.
2. Dowody, o których mowa w ust. 1, mogą zostać zabezpieczone przez:
1) pozostawienie ich w wydzielonym lub oddzielnym, zamkniętym
i opieczętowanym pomieszczeniu podmiotu kontrolowanego;
2) złożenie, za pokwitowaniem udzielonym podmiotowi kontrolowanemu, na
przechowanie w wyznaczonym miejscu.

Art. 23i. 1. Prezes URE w toku kontroli REMIT może wydać postanowienie
o zajęciu akt, ksiąg, innych wszelkiego rodzaju dokumentów lub informatycznych
nośników danych, w rozumieniu przepisów o informatyzacji działalności
podmiotów realizujących zadania publiczne, oraz innych przedmiotów mogących stanowić dowód w sprawie, na czas niezbędny do przeprowadzenia kontroli, nie
dłuższy niż 7 dni.
2. Osobę posiadającą przedmioty, o których mowa w ust. 1, pracownik
kontrolujący wzywa do wydania ich dobrowolnie, a w razie odmowy można
przeprowadzić ich odebranie w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.
3. Na postanowienie o zajęciu przedmiotów, o których mowa w ust. 1,
zażalenie przysługuje osobom, których prawa zostały naruszone. Wniesienie
zażalenia nie wstrzymuje wykonania postanowienia.
4. Do zabezpieczenia na miejscu kontroli, w celu wykonywania czynności
w toku kontroli, akt, ksiąg, innych wszelkiego rodzaju dokumentów lub
informatycznych nośników danych oraz innych przedmiotów mogących stanowić
dowód w sprawie, jak również pomieszczeń podmiotu kontrolowanego, w których
znajdują się te dokumenty lub przedmioty, nie stosuje się przepisów ust. 1–3.

Art. 23j. 1. Przedmioty podlegające zajęciu, o którym mowa w art. 23i ust. 1,
w czasie kontroli REMIT należy, po dokonaniu oględzin i sporządzeniu protokołu
zajęcia, zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem
obowiązku ich przedstawienia na każde żądanie Prezesa URE.
2. Protokół zajęcia przedmiotów powinien zawierać: oznaczenie sprawy,
z którą zajęcie ma związek, podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia
czynności, dokładną listę zajętych przedmiotów i, w miarę potrzeby, ich opis,
a ponadto wskazanie postanowienia Prezesa URE o zajęciu. Protokół podpisuje
dokonujący zajęcia i przedstawiciel podmiotu kontrolowanego.
3. Dokonujący zajęcia przedmiotów jest obowiązany do natychmiastowego
wręczenia osobom zainteresowanym pokwitowania stwierdzającego, jakie
przedmioty i przez kogo zostały zajęte, oraz do niezwłocznego powiadomienia
osoby, której przedmioty zostały zajęte.
4. Zajęte przedmioty należy zwrócić niezwłocznie po stwierdzeniu, że są
zbędne dla prowadzonego postępowania, albo po uchyleniu przez sąd ochrony
konkurencji i konsumentów postanowienia o zajęciu przedmiotów, jednak nie
później niż po upływie terminu, o którym mowa w art. 23i ust. 1.

Art. 23k. 1. Przebieg przeprowadzonej kontroli REMIT pracownik
kontrolujący przedstawia w protokole kontroli.
2. Protokół kontroli powinien zawierać w szczególności:
1) wskazanie nazwy albo imienia i nazwiska oraz adresu podmiotu
kontrolowanego;
2) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli;
3) imię, nazwisko i stanowisko pracownika kontrolującego;
4) określenie przedmiotu i zakresu kontroli;
5) opis stanu faktycznego ustalonego w trakcie kontroli oraz wykaz dowodów
zebranych w toku kontroli;
6) opis załączników;
7) pouczenie podmiotu kontrolowanego zawierające informację o prawie
zgłaszania zastrzeżeń do protokołu oraz o prawie odmowy podpisania
protokołu.
3. Materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli REMIT stanowi
załącznik do protokołu kontroli.

Art. 23l. 1. Protokół kontroli REMIT podpisują pracownik kontrolujący
i podmiot kontrolowany.
2. Przed podpisaniem protokołu kontroli podmiot kontrolowany w terminie
7 dni od dnia przedstawienia tego protokołu do podpisu może złożyć na piśmie
zastrzeżenia do przedstawionego protokołu.
3. W razie zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, pracownik
kontrolujący dokonuje ich analizy i w razie potrzeby podejmuje dodatkowe
czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń zmienia
lub uzupełnia odpowiednią część protokołu kontroli w formie aneksu do protokołu.
4. W razie nieuwzględnienia zastrzeżeń, w całości lub w części, pracownik
kontrolujący informuje o tym podmiot kontrolowany na piśmie.
5. O odmowie podpisania protokołu kontroli pracownik kontrolujący czyni
wzmiankę w protokole.
6. Protokół kontroli sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden
pozostawia się podmiotowi kontrolowanemu, z wyłączeniem materiału
dowodowego pozostającego w posiadaniu tego podmiotu.
7. Wraz z protokołem kontroli Prezes URE może zgłosić zalecenia usunięcia
przez podmiot kontrolowany nieprawidłowości stwierdzonych na podstawie
wyników kontroli REMIT, zwane dalej „zaleceniami”, wyznaczając termin, nie
krótszy niż 14 dni, do usunięcia tych nieprawidłowości.
8. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy wymaga tego bezpieczeństwo
obrotu lub interes inwestorów, Prezes URE może zgłosić zalecenia przed
zakończeniem kontroli, wyznaczając podmiotowi kontrolowanemu termin do
usunięcia nieprawidłowości krótszy niż 14 dni. O zgłoszeniu zaleceń w tym trybie
zamieszcza się wzmiankę w protokole kontroli.
9. Bieg terminu do usunięcia przez podmiot kontrolowany nieprawidłowości
wskazanych w zaleceniach rozpoczyna się w dniu następującym po dniu
otrzymania tych zaleceń.
10. Podmiot kontrolowany niezwłocznie, nie później niż w dniu następnym
po upływie terminu do usunięcia nieprawidłowości wskazanych w zaleceniach,
przekazuje Prezesowi URE informację o sposobie ich uwzględnienia, wskazując
szczegółowy sposób usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.

Art. 23m. 1. Prezes URE, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego
oraz Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów współpracują
i wzajemnie przekazują informacje, w tym informacje prawnie chronione na
podstawie odrębnych przepisów, w zakresie niezbędnym do wykonywania zadań
wynikających z rozporządzenia 1227/2011, w tym na potrzeby prowadzonej
kontroli lub postępowania wyjaśniającego, o których mowa w art. 23b. Organy te
są obowiązane zapewnić ochronę informacji przekazywanych na podstawie
rozporządzenia 1227/2011 oraz zapobiegać ich niezgodnemu z prawem
wykorzystywaniu.
2. Do przekazywania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji
i Konsumentów informacji, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio art.
73 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji
i konsumentów.
3. Organy, o których mowa w ust. 1, mogą zawierać porozumienia
o współpracy i wymianie informacji.

Art. 23n. 1. Prezes URE może przekazać do publicznej wiadomości
informację o środkach lub sankcjach zastosowanych za naruszenie obowiązków
określonych w rozporządzeniu 1227/2011.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, nie może zawierać danych osobowych.
Do publicznej wiadomości podaje się firmę (nazwę) podmiotu, którego działalności
dotyczy naruszenie przepisów rozporządzenia 1227/2011, a w przypadku gdy
podmiot ten prowadzi działalność pod innym oznaczeniem, do publicznej
wiadomości podaje się także to oznaczenie.
3. Zakazu, o którym mowa w ust. 2, nie narusza podanie do publicznej
wiadomości firmy (nazwy), pod którą prowadzi działalność osoba fizyczna.
4. Informacje, o których mowa w ust. 1, są podawane poprzez zamieszczenie
na stronie internetowej Prezesa URE.

Art. 23o. 1. W przypadku gdy w związku z podejrzeniem popełnienia
przestępstwa określonego w art. 57a–57d postępowanie przygotowawcze jest
prowadzone z urzędu lub na podstawie zawiadomienia Prezesa URE lub innego
podmiotu, prokurator zawiadamia o tym Prezesa URE, wskazując
w zawiadomieniu firmę (nazwę) lub inne oznaczenie podmiotu, pod którym
prowadzi on działalność, w związku z którą jest prowadzone postępowanie.
2. Prokurator lub sąd w sprawach o przestępstwa określone w art. 57a–57d
przekazują Prezesowi URE informacje o prawomocnej odmowie wszczęcia
postępowania przygotowawczego albo o prawomocnym umorzeniu postępowania
przygotowawczego, a w przypadku wniesienia aktu oskarżenia informację
o prawomocnym orzeczeniu sądu.

Art. 23p. 1. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do złożenia
zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w art. 57a–
57d, Prezes URE może zarządzić przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego.
Postępowanie wyjaśniające nie może trwać dłużej niż 6 miesięcy.
2. Postępowanie wyjaśniające prowadzi pracownik URE pisemnie
upoważniony przez Prezesa URE. W zakresie upoważnienia przepisy art. 23c ust.
3–5 stosuje się odpowiednio.
3. Do złożenia pisemnych lub ustnych wyjaśnień oraz do wydania dokumentu
lub innego nośnika informacji można wezwać każdego, kto dysponuje określoną
wiedzą, dokumentem lub nośnikiem. Przepis art. 23e stosuje się odpowiednio.
4. Do czynności podejmowanych w toku postępowania wyjaśniającego
przepisy art. 23d ust. 1 i 4, art. 23f oraz art. 23i stosuje się odpowiednio.
5. W toku postępowania wyjaśniającego, w granicach koniecznych do
sprawdzenia, czy zachodzi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa
określonego w art. 57a–57d, Prezes URE może zażądać od:
1) Szefa Krajowej Administracji Skarbowej − udostępnienia określonych
informacji stanowiących tajemnicę skarbową;
2) podmiotów i instytucji, o których mowa w art. 8 ust. 4 lit. b–f rozporządzenia
1227/2011, udostępniania informacji, określonych w art. 8 ust. 1 tego
rozporządzenia, stanowiących tajemnicę zawodową w rozumieniu odrębnych
ustaw.
Przekazanie informacji, o których mowa w punktach poprzedzających, nie stanowi
naruszenia obowiązku zachowania odpowiednio tajemnicy skarbowej i tajemnicy
zawodowej.
6. Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego Prezes URE składa
zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wszczyna kontrolę REMIT
albo zarządza zamknięcie postępowania wyjaśniającego.
7. Do zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa dołącza się akta
postępowania wyjaśniającego z załącznikami.
8. Zamknięcie postępowania wyjaśniającego nie stanowi przeszkody do
ponownego jego przeprowadzenia o ten sam czyn, chyba że nastąpiło
przedawnienie karalności przestępstwa.

Art. 23r. 1. Prezes URE przeprowadza kontrolę lub prowadzi postępowanie
wyjaśniające w sprawie naruszenia:
1) warunków prowadzenia działalności objętej koncesjami, o których mowa w
art. 32 ust. 1 pkt 1–4, w zakresie, w jakim dotyczą paliw ciekłych, albo wpisem
do rejestru podmiotów przywożących lub
2) warunków udzielonych koncesji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1–4, w
zakresie, w jakim dotyczą paliw ciekłych.
2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, prowadzone są zgodnie z planem
kontroli, przygotowywanym corocznie przez Prezesa URE.
3. W ramach realizacji zadań lub kontroli prowadzonych na zasadach i w
trybach określonych w odrębnych przepisach: Szef Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Szef Krajowej Administracji Skarbowej, Prezes Agencji Rezerw
Materiałowych, Prezes Urzędu Dozoru Technicznego, Dyrektor Transportowego
Dozoru Technicznego, Inspekcja Handlowa, Państwowa Inspekcja Pracy oraz
organy: Policji, Prokuratury, Inspekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Straży
Pożarnej, nadzoru budowlanego, administracji miar i Państwowej Inspekcji
Sanitarnej kontrolują spełnienie obowiązku:
1) posiadania koncesji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1–4, w zakresie, w
jakim dotyczą paliw ciekłych;
2) wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 32a;
3) zgłoszenia do Prezesa URE infrastruktury paliw ciekłych, o którym mowa w
art. 43e.
4. Organy, o których mowa w ust. 3, mogą kontrolować spełnienie wymogu
prowadzenia sprzedaży paliw ciekłych i świadczenia usług magazynowania lub
przeładunku paliw ciekłych, przesyłania lub dystrybucji paliw ciekłych w sposób
zgodny z art. 43a.
5. W toku postępowania kontrolnego lub wyjaśniającego, Prezes URE
współpracuje z organami, o których mowa w ust. 3, które zobowiązane są do
przekazywania Prezesowi URE wszelkich posiadanych informacji i dokumentów,
które mogą posłużyć do stwierdzenia, czy nastąpiło naruszenie warunków, o
których mowa w ust. 1.

Art. 23s. 1. W celu wsparcia właściwej realizacji postępowań kontrolnych, o
których mowa w art. 23r ust. 3 i 4, Prezes URE publikuje w Biuletynie Informacji
Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki informator kontroli, zawierający opis
wymagań i obowiązków wynikających z przepisów, które powinny być sprawdzane
w toku kontroli przeprowadzanej na podstawie przepisów odrębnych.
2. Prezes URE co najmniej raz w roku przekazuje organom kontroli aktualny
informator, o którym mowa w ust. 1.

Art. 23t. Do prowadzenia kontroli, o której mowa w art. 23r ust. 1, przepisy
art. 23c–23l stosuje się odpowiednio.

Art. 23u. 1. W przypadku gdy w związku z podejrzeniem popełnienia
przestępstwa określonego w art. 57g postępowanie przygotowawcze jest
prowadzone z urzędu lub na podstawie zawiadomienia Prezesa URE lub innego
podmiotu, prokurator zawiadamia o tym Prezesa URE, wskazując w
zawiadomieniu firmę (nazwę) lub inne oznaczenie podmiotu, pod którym prowadzi
on działalność, w związku z którą jest prowadzone postępowanie.
2. Prokurator lub sąd w sprawach o przestępstwo określone w art. 57g
przekazują Prezesowi URE informacje o prawomocnej odmowie wszczęcia
postępowania przygotowawczego albo o prawomocnym umorzeniu postępowania
przygotowawczego, a w przypadku wniesienia aktu oskarżenia informację o
prawomocnym orzeczeniu sądu.

Art. 23w. W celu ustalenia, czy istnieją podstawy do złożenia zawiadomienia
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w art. 57g, Prezes URE może
zarządzić przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego. Przepisy art. 23p ust. 1–
4 oraz 6–8 stosuje się odpowiednio.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Prezes URE składa ministrowi właściwemu do spraw energii
corocznie, w terminie do dnia 30 kwietnia każdego roku, sprawozdanie ze swojej
działalności, w tym ocenę bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych i energii
elektrycznej, stosownie do zakresu działania określonego w art. 23 ust. 2, oraz
przedstawia, na jego żądanie, informacje z zakresu swojej działalności.
2. (uchylony)

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. (uchylony).

art. 27. więcej Art. 27. (uchylony).

art. 28. więcej Art. 28. 1. Prezes URE ma prawo wglądu do ksiąg rachunkowych
przedsiębiorstwa energetycznego oraz może żądać przedstawienia informacji
dotyczących wykonywanej przez to przedsiębiorstwo działalności gospodarczej,
w tym informacji o jego projektach inwestycyjnych, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.
2. Prezes URE ma prawo wglądu do dokumentów, żądania przedstawienia
dokumentów lub informacji mających znaczenie dla oceny wykonania
obowiązków, o których mowa w art. 49a ust. 1 i 2, z zachowaniem przepisów
o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.

Art. 28a. Organ przeprowadzający kontrolę przedsiębiorstwa
energetycznego, informuje Prezesa URE o stwierdzonych naruszeniach prawa,
mogących stanowić naruszenia warunków wykonywania działalności określonych
w koncesji lub w przepisach regulujących działalność gospodarczą objętą koncesją,
z wyłączeniem informacji, do których otrzymania Prezes URE nie jest uprawniony.

Art. 28b. Tajemnica służbowa, o której mowa w art. 17 rozporządzenia
1227/2011, może być ujawniana wyłącznie na żądanie:
1) sądu lub prokuratora w związku z:
a) toczącym się przeciwko osobie fizycznej, będącej stroną umowy,
czynności lub transakcji objętych tajemnicą służbową, postępowaniem
karnym lub karnym skarbowym,
b) toczącym się postępowaniem karnym lub karnym skarbowym
o przestępstwo popełnione w związku z działaniem osoby prawnej lub
jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, będącej
stroną umowy, czynności lub transakcji objętych tajemnicą służbową,
c) wykonaniem wniosku o udzielenie pomocy prawnej, pochodzącego od
państwa obcego, które na mocy ratyfikowanej umowy międzynarodowej
wiążącej Rzeczpospolitą Polską ma prawo występować o udostępnienie
tajemnicy służbowej;
2) organu Krajowej Administracji Skarbowej − w związku z prowadzonym przez
ten organ postępowaniem w sprawie o przestępstwo, przestępstwo skarbowe
lub wykroczenie skarbowe, w zakresie informacji dotyczących danej osoby
fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości
prawnej:
a) przeciwko osobie fizycznej, będącej stroną umowy, czynności lub
transakcji objętych tajemnicą służbową,
b) popełnione w zakresie działalności osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, będącej stroną
umowy, czynności lub transakcji objętych tajemnicą służbową;
3) Prezesa Najwyższej Izby Kontroli lub upoważnionego przez niego kontrolera
− w zakresie danych dotyczących jednostki kontrolowanej, niezbędnych do
ustalenia stanu faktycznego w prowadzonym postępowaniu kontrolnym
dotyczącym tej jednostki, określonym w ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r.
o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z 2019 r. poz. 489 i 1571);
4) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Policji, Żandarmerii Wojskowej,
Straży Granicznej, Służby Więziennej, Służby Ochrony Państwa i ich
upoważnionych pisemnie funkcjonariuszy lub żołnierzy − w zakresie
niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie
przepisów o ochronie informacji niejawnych;
5) Prezesa URE − w związku z wykonywaniem zadań wynikających
z rozporządzenia 1227/2011;
6) Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów − w zakresie realizacji
zadań wynikających z ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji
i konsumentów;
7) Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego − w zakresie realizacji
zadań wynikających z ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem
finansowym;
8) Policji – jeżeli jest to konieczne do skutecznego zapobieżenia popełnieniu
przestępstwa, jego wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów,
na zasadach i w trybie określonych w art. 20 ust. 1d i 1e ustawy z dnia
6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2020 r. poz. 360);
9) Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego − jeżeli jest to konieczne do
skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo
ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonych
w art. 34 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. z 2020 r. poz. 27);
10) Centralnego Biura Antykorupcyjnego − jeżeli jest to konieczne do
skutecznego zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, jego wykrycia albo
ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, na zasadach i w trybie określonych
w art. 23 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze
Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1921 i 2020);
11) komornika sądowego – w związku z toczącym się postępowaniem
egzekucyjnym lub zabezpieczającym w sprawie roszczeń wobec podmiotu
będącego stroną umowy lub innej czynności prawnej objętej tajemnicą
służbową albo wykonywaniem postanowienia o zabezpieczeniu spadku lub ze
sporządzaniem spisu inwentarza dotyczących spadku po takim podmiocie – w
zakresie informacji dotyczących tego podmiotu;
12) administracyjnego organu egzekucyjnego − w związku z toczącym się
postępowaniem egzekucyjnym lub zabezpieczającym.

Art. 28c. Zakazu ujawniania tajemnicy służbowej, o której mowa w art.
17 rozporządzenia 1227/2011, nie narusza przekazywanie takiej informacji:
1) właściwym organom w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa lub w załączonych do niego dokumentach;
2) Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej, Szefowi Krajowego
Centrum Informacji Kryminalnych lub organom Krajowej Administracji
Skarbowej − w zakresie, trybie i na warunkach określonych w odrębnych
ustawach;
3) przez Prezesa URE lub jego upoważnionego przedstawiciela do publicznej
wiadomości − w zakresie dotyczącym treści podjętych decyzji, także
w sprawach indywidualnych, na podstawie których są wydawane decyzje
administracyjne, jeżeli ze względu na przejrzystość rynku energetycznego
Prezes URE uznał przekazanie takiej informacji za uzasadnione;
4) w wykonaniu obowiązków informacyjnych, publikacyjnych lub
sprawozdawczych określonych w ustawie lub przepisach wydanych na jej
podstawie;
5) bezpośrednio osobie, której informacja dotyczy, lub za zgodą tej osoby;
6) w wykonaniu obowiązków, o których mowa w art. 16 rozporządzenia
1227/2011.

art. 29. więcej Art. 29. Prezes Rady Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, zasady
wynagradzania pracowników URE.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Do postępowania przed Prezesem URE stosuje się,
z zastrzeżeniem ust. 2–4, przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego.
2. Od decyzji Prezesa URE służy odwołanie do Sądu Okręgowego
w Warszawie – sądu antymonopolowego w terminie dwutygodniowym od dnia
doręczenia decyzji.
3. Postępowanie w sprawie odwołania od decyzji Prezesa URE toczy się
według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o postępowaniu w sprawach
z zakresu regulacji energetyki.
4. Do postanowień Prezesa URE, od których służy zażalenie, przepisy ust. 2
i 3 stosuje się odpowiednio, z tym że zażalenie wnosi się w terminie 7 dni.

Art. 30a. Do postępowania wyjaśniającego, o którym mowa w art. 23p, nie
stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. − Kodeks postępowania
administracyjnego.

Art. 30b. W sprawach o przestępstwa określone w rozdziale 7a Prezesowi
URE, na jego wniosek, przysługują uprawnienia pokrzywdzonego w postępowaniu
karnym.

art. 31. więcej Art. 31. 1. URE wydaje Biuletyn Urzędu Regulacji Energetyki, zwany dalej
„Biuletynem URE”.
2. URE ogłasza w Biuletynie URE sprawozdania, o których mowa w art.
24 ust. 1.
3. URE ogłasza w Biuletynie URE informacje o:
1) podmiotach ubiegających się o koncesję;
2) decyzjach w sprawach koncesji i taryf wraz z uzasadnieniem;
3) rozstrzygnięciach w sprawach spornych podjętych przez Prezesa URE;
4) średnich cenach, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18;
5) stawkach opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie wymienionej
w art. 44 ust. 2a;
6) zaktualizowanych kwotach kosztów osieroconych, o których mowa w ustawie
wymienionej w art. 44 ust. 2a;
7) średnioważonym koszcie węgla, zużywanego przez jednostki wytwórcze
centralnie dysponowane na wytworzenie jednej megawatogodziny energii
elektrycznej w poprzedzającym roku kalendarzowym, z uwzględnieniem
kosztów jego transportu wyrażonym w złotych na megawatogodzinę,
o którym mowa w ustawie wymienionej w art. 44 ust. 2a;
8) średniej cenie wytwarzanej energii elektrycznej przez wytwórców
eksploatujących jednostki centralnie dysponowane opalane węglem, o której
mowa w ustawie wymienionej w art. 44 ust. 2a.
4. (uchylony)
5. Prezes URE może ustanowić, w drodze zarządzenia, regionalne lub
branżowe wydania Biuletynu URE oraz określić ich zakres, zasięg i warunki
publikacji ogłoszeń.

Art. 31a. 1. Przy Prezesie URE działa Koordynator do spraw negocjacji,
zwany dalej „Koordynatorem”, prowadzący postępowania w sprawie
pozasądowego rozwiązywania sporów między odbiorcami paliw gazowych, energii
elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym a przedsiębiorstwami
energetycznymi oraz między prosumentami energii odnawialnej będącymi
konsumentami a przedsiębiorstwami energetycznymi wynikłych z umów:
1) o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej, gazowej lub ciepłowniczej, w
tym przyłączenia mikroinstalacji;
2) o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej lub gazu
ziemnego;
3) o świadczenie usług przesyłania i dystrybucji ciepła;
4) sprzedaży;
5) kompleksowych.
2. Prowadząc postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów,
o których mowa w ust. 1, Koordynator:
1) umożliwia zbliżenie stanowisk stron w celu rozwiązania sporu przez jego
strony lub
2) przedstawia stronom propozycję rozwiązania sporu.

Art. 31b. 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszym rozdziale:
1) stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym
rozwiązywaniu sporów konsumenckich (Dz. U. poz. 1823);
2) nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego.
2. Koordynator jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia postępowania
w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich w rozumieniu
ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów
konsumenckich oraz osobą prowadzącą to postępowanie w rozumieniu tej ustawy.

Art. 31c. 1. Koordynatora powołuje Prezes URE spośród osób wyłonionych
w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru.
2. Stanowisko Koordynatora może zajmować osoba, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2) korzysta z pełni praw publicznych;
3) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub
umyślne przestępstwo skarbowe ani nie orzeczono wobec niej zakazu
zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji związanych ze
szczególną odpowiedzialnością w organach państwa;
4) posiada kompetencje kierownicze;
5) posiada co najmniej 5-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy
na stanowisku kierowniczym;
6) posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości
Koordynatora.
3. Informację o naborze na stanowisko Koordynatora ogłasza się przez
umieszczenie ogłoszenia w miejscu powszechnie dostępnym w siedzibie URE oraz
Biuletynie Informacji Publicznej URE. Ogłoszenie zawiera:
1) nazwę i adres urzędu;
2) określenie stanowiska;
3) wymagania związane ze stanowiskiem wynikające z przepisów prawa;
4) zakres zadań wykonywanych na stanowisku;
5) wskazanie wymaganych dokumentów;
6) termin i miejsce składania dokumentów;
7) informację o metodach i technikach naboru.
4. Koordynator jest powoływany na czteroletnią kadencję i może być
ponownie powołany. Po upływie kadencji Koordynator pełni swoją funkcję do
czasu powołania następcy.
5. Koordynator nie może:
1) być członkiem zarządów, rad nadzorczych lub komisji rewizyjnych spółek
prawa handlowego;
2) być zatrudniony w spółkach prawa handlowego lub wykonywać w nich
innych zajęć, które mogłyby wywołać podejrzenie o jego stronniczość lub
interesowność;
3) posiadać w spółkach prawa handlowego więcej niż 10% akcji lub udziałów
przedstawiających więcej niż 10% kapitału zakładowego – w każdej z tych
spółek;
4) prowadzić działalności gospodarczej na własny rachunek lub wspólnie z
innymi osobami, a także zarządzać taką działalnością lub być
przedstawicielem czy pełnomocnikiem w prowadzeniu takiej działalności.
6. Zakaz, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, nie dotyczy działalności wytwórczej
w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, w formie i zakresie
gospodarstwa rodzinnego.
7. Prezes URE odwołuje Koordynatora przed upływem kadencji, na którą
został powołany, w przypadku:
1) rażącego naruszenia prawa przy wykonywaniu swojej funkcji;
2) skazania prawomocnym wyrokiem za popełnione umyślnie przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe;
3) orzeczenia zakazu zajmowania kierowniczych stanowisk lub pełnienia funkcji
związanych ze szczególną odpowiedzialnością w organach państwa;
4) choroby trwale uniemożliwiającej wykonywanie zadań;
5) złożenia rezygnacji.
8. Obsługę organizacyjną Koordynatora zapewnia URE.

Art. 31d. 1. Postępowanie przed Koordynatorem wszczyna się na wniosek
odbiorcy paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie
domowym albo prosumenta energii odnawialnej będącego konsumentem.
2. Warunkiem wystąpienia z wnioskiem o wszczęcie postępowania przed
Koordynatorem jest podjęcie przez odbiorcę paliw gazowych, energii elektrycznej
lub ciepła w gospodarstwie domowym albo prosumenta energii odnawialnej
będącego konsumentem próby kontaktu z przedsiębiorstwem energetycznym i
bezpośredniego rozwiązania sporu.
3. Wniosek o wszczęcie postępowania przed Koordynatorem zawiera co
najmniej elementy określone w art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 23 września 2016 r. o
pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich, z tym że wnioskodawca
może wnosić o umożliwienie zbliżenia stanowisk stron w celu rozwiązania sporu
przez jego strony lub przedstawienie stronom propozycji rozwiązania sporu.
4. Do wniosku o wszczęcie postępowania przed Koordynatorem dołącza się:
1) informację, czy występowano do Prezesa URE z wnioskiem o rozstrzygnięcie
sporu w trybie art. 8 ust. 1;
2) oświadczenie, że sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami
nie jest w toku albo nie została już rozpatrzona przez Koordynatora, inny
właściwy podmiot albo sąd;
3) kopię korespondencji odbiorcy paliw gazowych, energii elektrycznej lub
ciepła w gospodarstwie domowym albo prosumenta energii odnawialnej
będącego konsumentem z przedsiębiorstwem energetycznym dotyczącej
sporu lub oświadczenie odbiorcy paliw gazowych, energii elektrycznej lub
ciepła w gospodarstwie domowym albo prosumenta energii odnawialnej
będącego konsumentem o podjęciu próby kontaktu z przedsiębiorstwem
energetycznym i bezpośredniego rozwiązania sporu.
5. W przypadku gdy wniosek o wszczęcie postępowania przed
Koordynatorem nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 4, Koordynator
wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w wyznaczonym terminie nie
krótszym niż 7 dni, pod rygorem jego pozostawienia bez rozpatrzenia.
6. Koordynator odmawia rozpatrzenia sporu w przypadku, gdy:
1) przedmiot sporu wykracza poza kategorie sporów objęte właściwością
Koordynatora;
2) odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie
domowym albo prosument energii odnawialnej będący konsumentem nie
podjął przed złożeniem wniosku o wszczęcie postępowania przed
Koordynatorem próby kontaktu z przedsiębiorstwem energetycznym
i bezpośredniego rozwiązania sporu;
3) sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami jest w toku, z
zastrzeżeniem art. 31e ust. 2, albo została już rozpatrzona przez Koordynatora,
inny właściwy podmiot albo sąd;
4) wartość przedmiotu sporu jest wyższa albo niższa od progów finansowych
określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 31f
ust. 2.

Art. 31e. 1. Jeżeli z informacji, o której mowa w art. 31d ust. 4 pkt 1, wynika,
że odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie
domowym albo prosument energii odnawialnej będący konsumentem wystąpił do
Prezesa URE z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu w trybie art. 8 ust. 1,
Koordynator przekazuje Prezesowi URE tę informację.
2. W przypadku wystąpienia z wnioskiem o wszczęcie postępowania przed
Koordynatorem Prezes URE zawiesza z urzędu toczące się przed nim postępowanie
prowadzone w trybie art. 8 ust. 1 w sprawie tego sporu.
3. Jeżeli odbiorca paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła
w gospodarstwie domowym albo prosument energii odnawialnej będący
konsumentem wystąpi z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu w trybie art. 8 ust. 1
w trakcie toczącego się postępowania przed Koordynatorem, Prezes URE zawiesza
z urzędu postępowanie prowadzone w trybie art. 8 ust. 1, po jego wszczęciu.

Art. 31f. 1. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego
rozwiązywania sporów, o których mowa w art. 31a ust. 1, w tym termin na
wyrażenie przez strony zgody na przedstawioną propozycję rozwiązania sporu
lub zastosowanie się do niej,
2) sposób wnoszenia wniosków o wszczęcie postępowania,
3) sposób wymiany informacji między stronami postępowania za pomocą
środków komunikacji elektronicznej lub przesyłką pocztową
– mając na uwadze konieczność zapewnienia łatwego dostępu do postępowania,
sprawnego rozwiązywania sporów oraz bezstronnego i niezależnego prowadzenia
postępowania.
2. Minister właściwy do spraw energii może określić, w drodze
rozporządzenia, wysokość progów finansowych wartości przedmiotu sporu,
których przekroczenie uprawnia do odmowy rozpatrzenia sporu, uwzględniając
określenie ich wysokości na poziomie, który nie utrudnia znacząco odbiorcy paliw
gazowych, energii elektrycznej lub ciepła w gospodarstwie domowym albo
prosumentowi energii odnawialnej będącemu konsumentem dostępu do
postępowania.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności
gospodarczej w zakresie:
1) wytwarzania paliw lub energii, z wyłączeniem wytwarzania:
a) paliw stałych lub paliw gazowych,
b) energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej
elektrycznej nieprzekraczającej 50 MW niezaliczanych do instalacji
odnawialnego źródła energii lub do jednostek kogeneracji,
c) energii elektrycznej w mikroinstalacji lub w małej instalacji,
d) energii elektrycznej:
– z biogazu rolniczego,
– wyłącznie z biogazu rolniczego w kogeneracji,
– wyłącznie z biopłynów w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego
2015 r. o odnawialnych źródłach energii,
e) ciepła w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej
nieprzekraczającej 5 MW;
2) magazynowania paliw gazowych w instalacjach magazynowych, skraplania
gazu ziemnego i regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego w instalacjach skroplonego gazu ziemnego, jak również magazynowania lub przeładunku
paliw ciekłych w instalacjach magazynowania paliw ciekłych lub instalacjach
przeładunku paliw ciekłych, z wyłączeniem lokalnego magazynowania gazu
płynnego w instalacjach o przepustowości poniżej 1 MJ/s;
3) przesyłania lub dystrybucji paliw lub energii, z wyłączeniem: dystrybucji
paliw gazowych w sieci o przepustowości poniżej 1 MJ/s oraz przesyłania lub
dystrybucji ciepła, jeżeli łączna moc zamówiona przez odbiorców nie
przekracza 5 MW;
4) obrotu paliwami lub energią, z wyłączeniem:
a) obrotu paliwami stałymi, obrotu energią elektryczną za pomocą instalacji
o napięciu poniżej 1 kV będącej własnością odbiorcy, obrotu skroplonym
gazem ziemnym dostarczonym z zagranicy dokonanego w punkcie
dostawy do terminalu w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24
kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego
skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu (Dz. U. z 2019 r. poz. 1554,
1724 i 2020 oraz z 2020 r. poz. 284), obrotu paliwami gazowymi, jeżeli
roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 100 000 euro lub
jeżeli sprzedaż ma na celu likwidację zapasów obowiązkowych gazu
ziemnego utrzymywanych zgodnie z art. 25 ust. 10 ustawy o zapasach
ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach
postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa i zakłóceń na rynku naftowym, obrotu gazem płynnym, jeżeli
roczna wartość obrotu nie przekracza równowartości 10 000 euro oraz
obrotu ciepłem, jeżeli moc zamówiona przez odbiorców nie przekracza
5 MW;
b) obrotu paliwami gazowymi lub energią elektryczną dokonywanego na
giełdzie towarowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub rynku
organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi
przez towarowe domy maklerskie lub domy maklerskie prowadzące
działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi oraz przez spółkę prowadzącą giełdę towarową, giełdową izbę
rozrachunkową, Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub
przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.
przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa
w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami
finansowymi, nabywające paliwa gazowe lub energię elektryczną,
z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października
2000 r. o giełdach towarowych,
c) obrotu paliwami gazowymi lub energią elektryczną innego, niż
określony w lit. b, dokonywanego przez giełdową izbę rozrachunkową,
przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A., lub przez spółkę,
której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał
wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust.
2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
nabywające lub zbywające paliwa gazowe lub energię elektryczną,
z tytułu realizacji zadań określonych w ustawie z dnia 26 października
2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych
poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w lit. b;
5) przesyłania dwutlenku węgla.
1a. Koncesję na wykonywanie działalności, o której mowa
w ust. 1 pkt 1 lit. b, w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawianych
źródeł energii w danej instalacji odnawialnego źródła energii, po raz pierwszy
wydaje się wyłącznie w przypadku, gdy urządzenia wchodzące w skład tej
instalacji, służące do wytwarzania tej energii:
1) spełniają wymagania określone w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego
2015 r. o odnawialnych źródłach energii albo
2) posiadają ważne potwierdzenie zgodności z certyfikowanym typem
urządzenia lub deklarację zgodności z właściwymi normami wystawione
przez ich producenta dla danej lokalizacji instalacji odnawialnego źródła
energii oraz zostały wyprodukowane nie wcześniej niż 72 miesiące przed
dniem wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej w tej instalacji.
2. Koncesje na prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 4, w
zakresie obrotu gazem ziemnym z zagranicą, będą wydawane z uwzględnieniem dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego oraz bezpieczeństwa energetycznego.
Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem gazem ziemnym z zagranicą
jest obowiązane do dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego z zagranicy.
2a. W przypadku zmiany wykazu paliw ciekłych określonego w przepisach
wydanych na podstawie ust. 6, której skutkiem jest powstanie obowiązku uzyskania
koncesji lub zmiany zakresu posiadanej koncesji, o której mowa w ust. l pkt 1–
4, przez podmioty wykonujące działalność polegającą na wytwarzaniu,
magazynowaniu, przeładunku, przesyłaniu lub dystrybucji paliw ciekłych, lub
obrocie tymi paliwami, w tym obrocie z zagranicą, podmioty te składają wniosek
o udzielenie lub zmianę koncesji w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie
przepisów wprowadzających taką zmianę. Niezłożenie wniosku w tym terminie
przez podmiot obowiązany oznacza prowadzenie przez ten podmiot działalności
bez wymaganej koncesji w zakresie wynikającym ze zmiany wykazu określonego
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
2b. Podmioty, które złożyły wniosek, o którym mowa w ust. 2a, który spełnia
warunki określone w art. 35, a w przypadku braków – uzupełniły go w terminie
wyznaczonym przez Prezesa URE w wezwaniu, nie krótszym niż 14 dni, w ten
sposób, że wniosek spełnia wymagane warunki, do dnia doręczenia decyzji Prezesa
URE mogą prowadzić działalność na zasadach dotychczasowych, w zakresie
wskazanym we wniosku.
2c. W przypadku zmiany wykazu paliw ciekłych określonego w przepisach
wydanych na podstawie ust. 6, której skutkiem jest powstanie obowiązku wpisu lub
zmiany zakresu posiadanego wpisu do rejestru podmiotów przywożących,
o którym mowa w art. 32a, podmioty wykonujące działalność polegającą na
przywozie paliw ciekłych składają wniosek o wpis lub zmianę zakresu wpisu do
rejestru podmiotów przywożących w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie
przepisów wprowadzających taką zmianę. Niezłożenie wniosku w tym terminie
przez podmiot obowiązany oznacza prowadzenie przez ten podmiot działalności
bez wymaganego wpisu do rejestru podmiotów przywożących w zakresie
wynikającym ze zmiany wykazu określonego w przepisach wydanych na
podstawie ust. 6.
2d. Podmioty, które złożyły wniosek, o którym mowa w ust. 2c, który spełnia
warunki określone w art. 32a ust. 4, a w przypadku braków – uzupełniły go w terminie wyznaczonym przez Prezesa URE w wezwaniu, nie krótszym niż
14 dni, w ten sposób, że wniosek spełnia wymagane warunki, do dnia doręczenia
decyzji Prezesa URE mogą prowadzić działalność na zasadach dotychczasowych,
w zakresie wskazanym we wniosku.
3. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii, określi,
w drodze rozporządzenia, minimalny poziom dywersyfikacji dostaw gazu
ziemnego z zagranicy na okres co najmniej 10 lat oraz szczegółowy sposób
ustalania tego poziomu, biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa oraz
konieczność zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego kraju.
3
1
. Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, może określić
wyłączenia z obowiązku dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego z zagranicy, biorąc
pod uwagę stan infrastruktury technicznej w sektorze gazu ziemnego oraz jej
wpływ na dywersyfikację źródeł i kierunków dostaw gazu oraz zwiększenie
konkurencyjności w zakresie dostarczania paliw gazowych i bezpieczeństwa ich
dostarczania.
3a. Koncesje na prowadzenie działalności, o której mowa w ust. 1 pkt 4,
w zakresie obrotu paliwami ciekłymi z zagranicą, wydaje się pod warunkiem
złożenia zabezpieczenia majątkowego, o którym mowa w art. 38a.
4. Uzyskania koncesji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie wymaga
wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania ciepła
uzyskiwanego w przemysłowych procesach technologicznych, a także gdy
wielkość mocy zamówionej przez odbiorców nie przekracza 5 MW.
5. (uchylony)
6. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy wykaz paliw ciekłych, których wytwarzanie, magazynowanie lub
przeładunek, przesyłanie lub dystrybucja, obrót, w tym obrót z zagranicą, wymaga
koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, oraz których przywóz wymaga wpisu
do rejestru, o którym mowa w art. 32a, stosując obowiązującą klasyfikację
Nomenklatury Scalonej (kody CN) według załącznika I do rozporządzenia Rady
(EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i
statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. UE L 256 z
07.09.1987, str. 1). W rozporządzeniu można określić przeznaczenie paliwa ciekłego, jeżeli będzie to służyć osiągnięciu celów tego rozporządzenia, o których
mowa w ust. 7.
7. Minister właściwy do spraw energii, wydając rozporządzenie, o którym
mowa w ust. 6, kieruje się potrzebą zapewnienia prawidłowego funkcjonowania
krajowego rynku paliw, bezpieczeństwem paliwowym państwa i ochroną
konkurencji.

Art. 32a. 1. Prezes URE prowadzi rejestr podmiotów przywożących.
2. Rejestr podmiotów przywożących prowadzi się w postaci elektronicznej.
3. Rejestr podmiotów przywożących jest jawny i udostępniany w Biuletynie
Informacji Publicznej Urzędu Regulacji Energetyki, z wyłączeniem danych
dotyczących miejsca zamieszkania, numeru PESEL oraz serii i numeru dokumentu
tożsamości.
4. Rejestr podmiotów przywożących zawiera:
1) oznaczenie podmiotu przywożącego poprzez:
a) imię i nazwisko albo nazwę wraz z oznaczeniem formy prawnej,
b) miejsce zamieszkania albo siedzibę oraz ich adres,
c) numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP), jeżeli posiada,
d) (uchylona)
e) numer akcyzowy wydany przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego, jeżeli posiada,
f) serię i numer dokumentu tożsamości w przypadku osób fizycznych;
2) informacje o rodzajach paliw ciekłych będące przedmiotem przywozu;
3) informacje o rodzajach i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych
wykorzystywanej przez podmiot przywożący;
4) wskazanie przeznaczenia przywożonego paliwa ciekłego;
5) wskazanie planowanej daty rozpoczęcia działalności polegającej na
przywozie paliw ciekłych.

Art. 32b. Do rejestru podmiotów przywożących nie może zostać wpisany
podmiot, który:
1) został skazany prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe mające związek z przedmiotem działalności
gospodarczej objętej ustawą;
2) zalega w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa, z wyjątkiem
przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie,
rozłożenie na raty zaległości podatkowych albo podatku lub wstrzymanie w
całości wykonania decyzji właściwego organu podatkowego.

Art. 32c. 1. Podmiot przywożący może dokonywać przywozu paliw ciekłych
po wpisaniu do rejestru podmiotów przywożących.
2. Wniosek o wpis do rejestru podmiotów przywożących zawiera dane, o
których mowa w art. 32a ust. 4.
2a. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, opracowuje i udostępnia Prezes
URE na stronie internetowej Urzędu Regulacji Energetyki.
3. W przypadku gdy wniosek nie zawiera danych, o których mowa w art. 32a
ust. 4, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku
w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wniosek nieuzupełniony
w wyznaczonym terminie pozostawia się bez rozpoznania.
4. Prezes URE dokonuje wpisu do rejestru podmiotów przywożących w
drodze decyzji w terminie 7 dni od dnia wpływu wniosku lub od dnia uzupełnienia
wniosku, o którym mowa w ust. 3.
5. Decyzja o wpisie do rejestru podmiotów przywożących zawiera dane, o
których mowa w art. 32a ust. 4, a także dzień wpisu do rejestru oraz numer w
rejestrze.
6. Do postępowań w sprawach wpisu lub zmiany wpisu w rejestrze
podmiotów przywożących nie stosuje się art. 7, art. 9, art. 10, art. 75 § 1, art. 77 §
1 oraz art. 81 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 32d. 1. Zmiana wpisu lub wykreślenie z rejestru podmiotów
przywożących następują na wniosek podmiotu przywożącego lub z urzędu.
2. Podmiot przywożący składa wniosek o:
1) zmianę wpisu w rejestrze – w terminie 7 dni od dnia zmiany danych, o których
mowa w art. 32a ust. 4;
2) wykreślenie wpisu z rejestru – w terminie 7 dni od dnia zaprzestania
wykonywania działalności polegającej na przywozie paliw ciekłych.
3. Prezes URE z urzędu, w drodze decyzji, wykreśla z rejestru podmiot
przywożący, który w okresie kolejnych 6 miesięcy nie dokonał przywozu paliw
ciekłych lub zaistniały okoliczności, o których mowa w art. 32b.
4. Na podstawie prowadzonego rejestru, o którym mowa w art. 32a ust. 1,
Prezes URE udostępnia w formie elektronicznej, co najmniej raz na kwartał,
ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, ministrowi właściwemu
do spraw energii, Komendantowi Głównemu Policji, Prezesowi Agencji Rezerw
Materiałowych, Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,
Prezesowi Urzędu Dozoru Technicznego, Dyrektorowi Generalnemu
Transportowego Dozoru Technicznego, Prezesowi Głównego Urzędu Miar,
Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego, Głównemu Inspektorowi
Ochrony Środowiska oraz Głównego Inspektorowi Sanitarnemu, aktualny wykaz
podmiotów przywożących zawierający oznaczenie podmiotów przywożących oraz
informacje o rodzajach, przeznaczeniu przywożonego paliwa ciekłego, a także
rodzaju i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych wykorzystywanej przez ten
podmiot.
5. Wpis i zmiana wpisu do rejestru podmiotów przywożących są zwolnione z
opłaty skarbowej w rozumieniu ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie
skarbowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1000, z późn. zm.).

art. 33. więcej Art. 33. 1. Prezes URE udziela koncesji wnioskodawcy, który:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej, państwa członkowskiego
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Turcji;
2) dysponuje środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe
wykonywanie działalności bądź jest w stanie udokumentować możliwości ich
pozyskania;
3) ma możliwości techniczne gwarantujące prawidłowe wykonywanie
działalności;
4) zapewni zatrudnienie osób o właściwych kwalifikacjach zawodowych,
o których mowa w art. 54;
5) uzyskał decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu albo
decyzję o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie budowy obiektu
energetyki jądrowej, o której mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 2011 r.
o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki
jądrowej oraz inwestycji towarzyszących;
6) nie zalega z zapłatą podatków stanowiących dochód budżetu państwa, z
wyjątkiem przypadków, gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie,
odroczenie, rozłożenie na raty zaległości podatkowych albo podatku lub
wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu podatkowego.
1a. (uchylony)
1b. Prezes URE udziela koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesji
na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wnioskodawcy, który:
1) ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i nabywa paliwa ciekłe na potrzeby prowadzenia działalności
gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo prowadzi
działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach
oddziału z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na
warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o
zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1079, 1214, 1495 i 1655) i nabywa paliwa
ciekłe na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej przez ten oddział;
2) złożył zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 38a;
3) jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług zgodnie z art.
97 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z
2020 r. poz. 106 i 568);
4) posiada instalacje magazynowania paliw ciekłych lub zawarł umowę
przedwstępną wobec umów, o których mowa w art. 10 lub art. 11 ustawy
wymienionej w ust. 1a pkt 2, gwarantujące utrzymywanie zapasów
obowiązkowych ropy naftowej lub paliw, zgodnie z zakresem wykonywanej
działalności koncesjonowanej.
1c. Przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek powiadomić Prezesa URE
o:
1) zawarciu umowy przyrzeczonej w wykonaniu umowy przedwstępnej, o której
mowa w ust. 1b pkt 4, oraz każdej zmianie tej umowy, oraz
2) zawarciu każdej kolejnej umowy, o której mowa w art. 10 lub art. 11 ustawy
wymienionej w ust. 1a pkt 2, oraz każdej zmianie tej umowy
– w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy lub jej zmiany.
1d. W przypadku przedsiębiorcy zagranicznego, który posiada koncesję na
wytwarzanie paliw ciekłych lub obrót paliwami ciekłymi z zagranicą albo
występuje z wnioskiem o udzielenie takich koncesji, warunki, o których mowa
w ust. 1b pkt 1 i 3, dotyczą także posiadanej albo udzielanej takiemu przedsiębiorcy
koncesji na obrót paliwami ciekłymi. Prezes URE z urzędu wszczyna postępowanie
w sprawie zmiany posiadanej przez przedsiębiorcę zagranicznego koncesji na obrót
paliwami ciekłymi.
2. Uzyskanie koncesji, o której mowa w ust. 1, nie zwalnia z obowiązku
uzyskania innych koncesji lub zezwoleń wymaganych na podstawie odrębnych
przepisów.
3. Nie może być wydana koncesja wnioskodawcy:
1) który znajduje się w postępowaniu upadłościowym lub likwidacji;
2) któremu w ciągu ostatnich 3 lat cofnięto koncesję na działalność określoną
ustawą z przyczyn wymienionych w art. 41 ust. 3 lub którego w ciągu
ostatnich 3 lat wykreślono z rejestru działalności regulowanej z przyczyny
wydania decyzji o zakazie wykonywania przez wnioskodawcę działalności
objętej wpisem, ze względu na:
a) złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych prawem do
wykonywania tej działalności niezgodnego ze stanem faktycznym lub
b) nieusunięcie naruszeń warunków wymaganych prawem do
wykonywania tej działalności w wyznaczonym przez organ terminie, lub
c) rażące naruszenie warunków wymaganych prawem do wykonywania tej
działalności;
3) skazanemu prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą;
4) który nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług;
5) (uchylony)
6) jeżeli inny podmiot posiadający wobec niego znaczący wpływ lub sprawujący
nad nim kontrolę albo współkontrolę w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 34, 35 i
pkt 36 lit. a, b, e i f ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, został
w ciągu ostatnich 3 lat prawomocnie skazany za przestępstwo lub
przestępstwo skarbowe mające związek z przedmiotem działalności
gospodarczej określonej ustawą.
3a. W przypadku wnioskodawcy będącego osobą prawną lub jednostką
organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo przedsiębiorcą
zagranicznym lub przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w
ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców
zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, warunek, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, dotyczy
również osób uprawnionych do ich reprezentowania, a także członków rad
nadzorczych.
3b. (uchylony)
3c. Prezes URE zawiesza postępowanie o udzielenie koncesji w przypadku
wnioskodawcy, wobec którego wydano postanowienie o przedstawieniu zarzutów
w sprawie popełniania przestępstwa lub przestępstwa skarbowego mającego
związek z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, lub gdy wydano
takie postanowienie wobec osób oraz członków, o których mowa w ust. 3a, do
czasu zakończenia postępowań przygotowawczego oraz sądowego.
4. (uchylony)
5. Prezes URE, za pośrednictwem ministra właściwego do spraw energii,
informuje Komisję Europejską o przyczynach odmowy udzielenia wnioskodawcy
koncesji.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, któremu została udzielona
koncesja, wnosi coroczną opłatę do budżetu państwa, obciążającą koszty jego
działalności, zwaną dalej „opłatą koncesyjną”.
2. Wysokość opłaty koncesyjnej stanowi iloczyn przychodów
przedsiębiorstwa energetycznego, uzyskanych ze sprzedaży towarów lub usług w zakresie jego działalności objętej koncesją, osiągniętych w roku powstania
obowiązku wniesienia opłaty oraz odpowiedniego ze współczynników,
określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
3. Opłata koncesyjna dla każdego rodzaju działalności objętej koncesją nie
może być mniejsza niż 1000 zł i większa niż 2 500 000 zł.
4. Obowiązek wniesienia opłaty koncesyjnej powstaje na ostatni dzień roku
kalendarzowego, w którym przedsiębiorstwo energetyczne osiągnęło z każdego
rodzaju działalności objętej koncesją przychód większy lub równy zero. Do opłaty
koncesyjnej stosuje się formularz w sprawie opłaty koncesyjnej, którego wzór
określają przepisy wydane na podstawie ust. 6.
5. Prezes URE może żądać od przedsiębiorstwa energetycznego, któremu
została udzielona koncesja, informacji w sprawie opłaty koncesyjnej w zakresie
dotyczącym podstaw oraz prawidłowości jej obliczenia.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres informacji w sprawie opłaty koncesyjnej, której może
żądać Prezes URE, oraz sposób jej przekazania,
2) sposób pobierania przez Prezesa URE opłaty koncesyjnej, w tym termin jej
zapłaty,
3) współczynniki opłaty koncesyjnej dla poszczególnych rodzajów działalności
koncesjonowanej,
4) wzór formularza w sprawie opłaty koncesyjnej
– z uwzględnieniem wysokości przychodów przedsiębiorstw energetycznych
osiąganych z działalności objętej koncesją, a także kosztów regulacji oraz mając na
względzie sprawność i rzetelność procesu obliczania i pobierania opłaty
koncesyjnej.
7. Przedsiębiorstwo energetyczne wytwarzające energię elektryczną w
instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy instalacji odnawialnego
źródła energii nieprzekraczającej 5 MW jest zwolnione z opłaty koncesyjnej w
zakresie wytwarzania energii w tej instalacji.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Wniosek o udzielenie koncesji powinien zawierać
w szczególności:
1) oznaczenie wnioskodawcy, jego siedziby, siedziby oddziału na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub miejsca zamieszkania oraz ich adres oraz imiona i nazwiska pełnomocników ustanowionych do dokonywania
czynności prawnych w imieniu przedsiębiorcy;
2) określenie przedmiotu oraz zakresu prowadzonej działalności, na którą ma
być wydana koncesja, oraz projekt planu, o którym mowa w art. 16;
3) informacje o dotychczasowej działalności wnioskodawcy, w tym
sprawozdania finansowe z ostatnich 3 lat, jeżeli podmiot prowadzi działalność
gospodarczą;
4) określenie czasu, na jaki koncesja ma być udzielona, wraz ze wskazaniem daty
rozpoczęcia działalności;
5) określenie środków, jakimi dysponuje podmiot ubiegający się o koncesję,
w celu zapewnienia prawidłowego wykonywania działalności objętej
wnioskiem;
6) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile
przedsiębiorca taki numer posiada, lub numer równoważnego rejestru państw
członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej, państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Turcji oraz numer
identyfikacji podatkowej (NIP).
1a. Wniosek o udzielenie koncesji na obrót gazem ziemnym z zagranicą
powinien ponadto określać wielkość średniodobowego planowanego przez
podmiot przywozu w okresie od dnia jego rozpoczęcia do dnia 30 września
następującego po rozpoczęciu przywozu, zgodnie z ustawą o zapasach ropy
naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w
sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku
naftowym.
1aa. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do wniosku o udzielenie koncesji na obrót
gazem ziemnym z zagranicą wyłącznie w zakresie wywozu gazu ziemnego.
1b. (uchylony)
1c. Wniosek o udzielenie koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych oraz
koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą powinien ponadto zawierać,
odpowiednio do rodzaju działalności:
1) wskazanie prognozowanej wielkości produkcji lub przywozu paliw ciekłych
na okres co najmniej 3 lat;
2) opis sposobu utrzymywania zapasów obowiązkowych ropy naftowej lub
paliw, o których mowa w art. 5 ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów
naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku
naftowym, na okres co najmniej 3 lat;
3) opis sposobu realizacji Narodowego Celu Wskaźnikowego, o którym mowa
w art. 23 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych na okres co
najmniej 3 lat;
4) dane osób uprawnionych lub wchodzących w skład organu uprawnionego do
reprezentowania wnioskodawcy, obejmujące:
a) imię i nazwisko,
b) datę i miejsce urodzenia,
c) obywatelstwo,
d) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności
(PESEL), o ile został nadany,
e) serię i numer paszportu albo innego dokumentu stwierdzającego
tożsamość,
f) adres zamieszkania;
5) listę wspólników lub akcjonariuszy, posiadających co najmniej 20% udziałów
lub akcji, w przypadku wnioskodawcy innego niż osoba fizyczna;
6) wskazanie miejsca magazynowania zapasów, o których mowa w pkt 2, oraz
tytułu prawnego do instalacji magazynowania paliw ciekłych lub kopie umów,
o których mowa w art. 33 ust. 1b pkt 4;
7) zaświadczenie o zarejestrowaniu wnioskodawcy jako podatnika podatku od
towarów i usług;
8) postanowienie w sprawie przyjęcia zabezpieczenia majątkowego, o którym
mowa w art. 38e ust. 1.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność polegającą na
wytwarzaniu paliw ciekłych lub obrocie paliwami ciekłymi z zagranicą jest
zobowiązane złożyć, przed udzieleniem koncesji, zabezpieczenie majątkowe,
o którym mowa w art. 38a.
2a. W przypadku gdy wniosek o udzielenie koncesji nie zawiera wszystkich
wymaganych ustawą informacji lub dokumentów, Prezes URE niezwłocznie wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie nie dłuższym niż 30
dni od dnia doręczenia wezwania.
2b. Wniosek o udzielenie koncesji nieuzupełniony w wyznaczonym terminie
w sposób spełniający wszystkie wymagane ustawą warunki pozostawia się bez
rozpoznania.
3. Prezes URE odmawia udzielenia koncesji, gdy wnioskodawca nie spełnia
wymaganych przepisami warunków.

art. 36. więcej Art. 36. Koncesji udziela się na czas oznaczony, nie krótszy niż 10 lat i nie
dłuższy niż 50 lat, chyba że przedsiębiorca wnioskuje o udzielenie koncesji na czas
krótszy.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Koncesja powinna określać:
1) oznaczenie podmiotu, jego siedziby lub miejsca zamieszkania oraz ich adres;
2) przedmiot oraz zakres działalności objętej koncesją;
3) datę rozpoczęcia działalności objętej koncesją oraz warunki wykonywania
działalności;
4) okres ważności koncesji;
5) szczególne warunki wykonywania działalności objętej koncesją, mające na
celu właściwą obsługę odbiorców, w zakresie:
a) zapewnienia zdolności do dostarczania paliw lub energii w sposób ciągły
i niezawodny, przy zachowaniu wymagań jakościowych, określonych
w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 1–4, 7 i 8,
b) powiadamiania Prezesa URE o niepodjęciu lub zaprzestaniu bądź
ograniczeniu prowadzenia działalności objętej koncesją, w okresie jej
obowiązywania;
6) zabezpieczenie ochrony środowiska w trakcie oraz po zaprzestaniu
koncesjonowanej działalności;
7) numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile
przedsiębiorca taki numer posiada, lub numer równoważnego rejestru państw
członkowskich Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej, państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Turcji oraz numer
identyfikacji podatkowej (NIP).
1a. (uchylony)
1b. (uchylony)
1c. (uchylony)
2. Koncesja powinna ponadto określać warunki zaprzestania działalności
przedsiębiorstwa energetycznego po wygaśnięciu koncesji lub po jej cofnięciu.
2a. Koncesje na obrót paliwami ciekłymi w sytuacji, o której mowa w art. 33
ust. 1d, obrót paliwami ciekłymi z zagranicą oraz wytwarzanie paliw ciekłych
określają ponadto numer, za pomocą którego podmiot jest identyfikowany
w obrocie paliwami ciekłymi na potrzeby podatku od towarów i usług, nadany
zgodnie z art. 97 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
2b. W przypadku gdy ustawa wymaga spełnienia warunku, o którym mowa w
art. 33 ust. 1b pkt 1, dane wskazane w ust. 1 pkt 1, 2 i 7 oraz ust. 2a dotyczą oddziału
przedsiębiorcy zagranicznego prowadzącego działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej w ramach oddziału z siedzibą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej utworzonego na warunkach i zasadach określonych w
ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców
zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2c. W przypadku zmiany danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz ust.
2a, przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane złożyć wniosek o zmianę
koncesji najpóźniej w terminie 7 dni od dnia zaistnienia tych zmian.
2d. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na wytwarzanie
paliw ciekłych lub koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą jest
obowiązane zgłaszać Prezesowi URE zmiany danych, o których mowa w art. 35
ust. 1c pkt 4 i 5, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.
3. (uchylony)

art. 38. więcej Art. 38. Udzielenie koncesji może być uzależnione od złożenia przez
wnioskodawcę zabezpieczenia majątkowego w celu zaspokojenia roszczeń osób
trzecich, mogących powstać wskutek niewłaściwego prowadzenia działalności
objętej koncesją, w tym szkód w środowisku.

Art. 38a. 1. Udzielenie koncesji na wytwarzanie paliw ciekłych oraz koncesji
na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą wymaga złożenia przez wnioskodawcę zabezpieczenia majątkowego w wysokości 10 000 000 złotych, w celu
zabezpieczenia powstałych albo mogących powstać należności związanych
z wykonywaną działalnością koncesjonowaną, z tytułu:
1) opłat, o których mowa w art. 34 ust. 1;
2) kar, o których mowa w art. 56 ust. 1 pkt 12;
3) opłaty zapasowej, o której mowa w art. 21b i kar, o których mowa w art.
63 ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego
oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa
paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym;
4) kar za niezrealizowanie Narodowego Celu Wskaźnikowego, o którym mowa
w art. 23 ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych;
5) kar za wprowadzanie do obrotu paliw ciekłych niespełniających wymagań
jakościowych, o których mowa w art. 3–5 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r.
o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2019 r.
poz. 660 i 1527 oraz z 2020 r. poz. 284);
6) zobowiązań podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług, podatku
akcyzowego oraz opłaty paliwowej;
7) odsetek za zwłokę w zapłacie należności wymienionych w pkt 1–6.
2. Zabezpieczenie majątkowe ustanawia się na okresy nie krótsze niż
12 miesięcy wykonywania działalności objętej wnioskiem pod warunkiem, że
będzie odnawiane na zasadach określonych w ust. 6.
3. Zabezpieczenie majątkowe może być złożone w formie:
1) gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej;
2) poręczenia banku;
3) weksla z poręczeniem wekslowym banku;
4) czeku potwierdzonego przez krajowy bank wystawcy czeku;
5) zastawu rejestrowego na prawach z papierów wartościowych emitowanych
przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski – według ich wartości
nominalnej;
6) pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia naczelnika urzędu skarbowego,
potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowokredytową, do wyłącznego dysponowania środkami pieniężnymi
zgromadzonymi na rachunku lokaty terminowej.
4. W gwarancjach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, gwarant zobowiązuje się
na piśmie do zapłacenia, bezwarunkowo i nieodwołalnie, na każde wezwanie
właściwego naczelnika urzędu skarbowego działającego z urzędu lub na wniosek
właściwego organu, zabezpieczonej kwoty należności wraz z odsetkami za zwłokę,
jeżeli jej zapłacenie stanie się wymagalne.
5. Gwarantem lub poręczycielem zabezpieczenia majątkowego może być
osoba wpisana do wykazu gwarantów, o którym mowa w art. 52 ustawy z dnia
19 marca 2004 r. – Prawo celne (Dz. U. z 2019 r. poz. 1169 i 2070).
6. W przypadku ograniczenia terminem końcowym zabezpieczenia
majątkowego, przedsiębiorstwo energetyczne obowiązane jest każdorazowo, na
miesiąc przed upływem terminu wygaśnięcia tego zabezpieczenia, do
przedstawienia zabezpieczenia na kolejny okres wykonywania działalności, nie
krótszy niż 12 miesięcy.

Art. 38b. Jeżeli złożone zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art.
38a ust. 1, nie spełnia wymagań dotyczących wysokości lub okresu, na które jest
składane, właściwy naczelnik urzędu skarbowego żąda przedłużenia okresu,
którego dotyczy zabezpieczenie majątkowe, lub uzupełnienia zabezpieczenia
majątkowego.

Art. 38c. 1. Naczelnik urzędu skarbowego, z urzędu lub na wniosek
właściwego organu, wydaje decyzję o pokryciu należności z zabezpieczenia
majątkowego, gdy:
1) kwota należności, o których mowa w art. 38a ust. 1, nie została zapłacona
w terminie;
2) przedsiębiorstwo energetyczne nie może pokryć z własnych środków kosztów
zapłaty należności, o których mowa w art. 38a ust. 1.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1, jest natychmiast wykonalna.
3. W przypadku zaspokojenia należności z zabezpieczenia majątkowego,
o których mowa w art. 38a ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne ma obowiązek
każdorazowego uzupełnienia zabezpieczenia do wymaganej kwoty w terminie
30 dni od dnia wykorzystania zabezpieczenia.
4. Jeżeli zabezpieczenie majątkowe nie pokrywa w całości należności,
należności te pokrywa się stosunkowo do wysokości każdej z nich.
5. W przypadku zaspokojenia z zabezpieczenia majątkowego należności
z tytułu opłaty zapasowej, o której mowa w art. 21b ustawy z dnia 16 lutego 2007 r.
o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach
postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa
i zakłóceń na rynku naftowym, należność z tytułu kary, o której mowa w art. 63 ust.
1 pkt 1a tej ustawy, pokrywa się tylko do wysokości różnicy między nimi.

Art. 38d. 1. Jeżeli należność, o której mowa w art. 38a ust. 1, nie może
powstać lub wygaśnie do czasu zakończenia działalności koncesjonowanej,
zabezpieczenie majątkowe, o którym mowa w art. 38a ust. 1, jest zwalniane przez
naczelnika urzędu skarbowego, w drodze postanowienia, w terminie miesiąca od
dnia zakończenia działalności koncesjonowanej.
2. Zabezpieczenie majątkowe nie może zostać zwolnione, dopóki należność,
o której mowa w art. 38a ust. 1, nie wygaśnie lub będzie mogła powstać, nie dłużej
jednak niż do 6 miesięcy od dnia zakończenia działalności koncesjonowanej.
3. Naczelnik urzędu skarbowego doręcza postanowienie, o którym mowa w
ust. 1, także podmiotowi udzielającemu zabezpieczenia majątkowego, o którym
mowa w art. 38a ust. 1.

Art. 38e. 1. W sprawie przyjęcia, przedłużenia terminu ważności,
podwyższenia wysokości, zmiany formy, zwrotu lub zwolnienia zabezpieczenia
majątkowego, naczelnik urzędu skarbowego wydaje postanowienie, na które służy
zażalenie.
2. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje się niezwłocznie, nie
później jednak niż w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku w sprawie przyjęcia,
zwrotu, przedłużenia terminu ważności, podwyższenia wysokości lub zmiany
formy zabezpieczenia majątkowego.
3. Naczelnik urzędu skarbowego niezwłocznie informuje Prezesa URE o
wydaniu postanowienia, o którym mowa w ust. 1.

Art. 38f.W przypadku zmiany naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla
przyjęcia zabezpieczenia majątkowego naczelnik urzędu skarbowego właściwy
przed zmianą właściwości przekazuje niezwłocznie właściwemu naczelnikowi
urzędu skarbowego zabezpieczenie majątkowe.

Art. 38g. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić,
w drodze rozporządzenia, wzory treści gwarancji bankowych i ubezpieczeniowych,
poręczenia i upoważnienia do wyłącznego dysponowania lokatą, składanych jako
zabezpieczenie majątkowe, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej
realizacji przez gwaranta zobowiązania, o którym mowa w art. 38a ust. 1.

art. 39. więcej Art. 39. Przedsiębiorstwo energetyczne może złożyć wniosek o przedłużenie
ważności koncesji, nie później niż na 18 miesięcy przed jej wygaśnięciem.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Prezes URE może nakazać przedsiębiorstwu energetycznemu,
pomimo wygaśnięcia koncesji, dalsze prowadzenie działalności objętej koncesją
przez okres nie dłuższy niż 2 lata, jeżeli wymaga tego interes społeczny.
2. Jeżeli działalność prowadzona w warunkach określonych w ust. 1 przynosi
stratę, przedsiębiorstwu energetycznemu należy się pokrycie strat od Skarbu
Państwa w wysokości ograniczonej do uzasadnionych kosztów działalności określonej w koncesji, przy zachowaniu należytej staranności.
3. Koszty, o których mowa w ust. 2, są zatwierdzane przez Prezesa URE.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Prezes URE może zmienić warunki wydanej koncesji na wniosek
przedsiębiorstwa energetycznego.
2. Prezes URE cofa koncesję w przypadkach:
1) gdy wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wykonywania działalności
gospodarczej objętej koncesją lub gdy przedsiębiorstwo energetyczne nie
podjęło w wyznaczonym terminie działalności objętej koncesją, mimo
wezwania Prezesa URE, albo trwale zaprzestało wykonywania tejże
działalności;
2) cofnięcia przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego lub jego wygaśnięcia, jeżeli przed
wygaśnięciem podmiot nie uzyskał nowego zezwolenia, w trybie i na
zasadach określonych w przepisach odrębnych – w odniesieniu do
działalności objętej tym zezwoleniem;
3) w przypadku zmiany, w zakresie określonym w ustawie, warunków
wykonywanej działalności gospodarczej objętej koncesją;
4) niespełniania któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 33 ust. 1,
lub w przypadku wystąpienia okoliczności, których mowa w art. 33 ust. 3 pkt
2–6 lub ust. 3a.
2a. Prezes URE cofa koncesję na obrót gazem ziemnym z zagranicą, również
w przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne nie utrzymuje zapasów
obowiązkowych gazu ziemnego lub nie zapewnia ich dostępności zgodnie z art. 24
ust. 1 i 2, art. 24a oraz art. 25 ust. 2 albo ust. 5 ustawy o zapasach ropy naftowej,
produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym.
2b. Prezes URE cofa koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesję na
obrót paliwami ciekłymi z zagranicą również w przypadku, gdy przedsiębiorstwo
energetyczne:
1) nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 33 ust. 1b pkt
1–3, lub występują wobec tego przedsiębiorstwa okoliczności, o których
mowa w art. 33 ust. 3 pkt 1;
2) nie spełnia warunku, o którym mowa w art. 33 ust. 1b pkt 4, chyba że zawarło
jedną z umów, o których mowa w art. 10 lub art. 11 ustawy o zapasach ropy
naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania
w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na
rynku naftowym;
3) posługuje się przy sprzedaży albo obrocie paliwami ciekłymi numerem
identyfikacyjnym innym, niż określony w koncesji zgodnie z art. 37 ust. 2a;
4) pomimo wezwania ze strony Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych nie
utrzymuje zapasów obowiązkowych ropy lub paliw, o których mowa w art. 5
ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz
zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa i zakłóceń na rynku naftowym, w przewidzianym terminie i
wymaganej ilości lub nie wnosi opłaty zapasowej, o której mowa w art. 21b
ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz
zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego
państwa i zakłóceń na rynku naftowym, w należnej wysokości albo w
terminie;
5) pomimo wezwania przez Prezesa URE nie realizuje Narodowego Celu
Wskaźnikowego, o którym mowa w art. 23 ustawy o biokomponentach i
biopaliwach ciekłych.
2c. Prezes URE cofa koncesję na obrót paliwami ciekłymi poza przypadkami
określonymi w ust. 2 również, gdy:
1) przedsiębiorstwo energetyczne wykonuje działalność polegającą na obrocie
paliwami ciekłymi z zagranicą bez wymaganej koncesji;
2) przedsiębiorstwu energetycznemu została prawomocnie cofnięta koncesja na
obrót paliwami ciekłymi z zagranicą:
a) z powodu wydania prawomocnego orzeczenia zakazującego
wykonywania działalności gospodarczej w tym zakresie,
b) z przyczyn określonych w ust. 2 pkt 4 w zakresie art. 33 ust. 3 pkt 3 lub
6 lub ust. 3a;
3) przedsiębiorstwo energetyczne nie spełnia warunków, o których mowa w art.
33 ust. 1b pkt 1 i 3, jeżeli są wymagane zgodnie z art. 33 ust. 1d;
4) wobec przedsiębiorstwa energetycznego występują okoliczności, o których
mowa w art. 33 ust. 3 pkt 1.
3. Prezes URE cofa koncesję albo zmienia jej zakres, w przypadku gdy
przedsiębiorstwo energetyczne:
1) rażąco narusza warunki określone w koncesji lub inne warunki wykonywania
koncesjonowanej działalności gospodarczej określone przepisami prawa;
2) w wyznaczonym terminie nie usunęło stanu faktycznego lub prawnego
niezgodnego z warunkami określonymi w koncesji lub z przepisami
regulującymi działalność gospodarczą objętą koncesją.
4. Prezes URE może cofnąć koncesję albo zmienić jej zakres:
1) ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa lub
bezpieczeństwa obywateli, a także jeżeli wydano decyzję o stwierdzeniu
niedopuszczalności wykonywania praw z udziałów albo akcji podmiotu, na
podstawie przepisów ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o kontroli niektórych
inwestycji (Dz. U. z 2020 r. poz. 117 i 284), jeżeli jest to w interesie
publicznym, albo też w razie ogłoszenia upadłości podmiotu;
2) w przypadku podziału przedsiębiorstwa energetycznego lub jego łączenia
z innymi podmiotami;
3) w przypadku niewykonania obowiązku, o którym mowa w art. 37 ust. 2c, w
zakresie art. 37 ust. 1 pkt 1 i 7.
4a. Prezes URE może cofnąć koncesję na wytwarzanie paliw ciekłych lub
koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą również w przypadku, gdy
przedsiębiorstwo energetyczne:
1) nie wykona jednego z obowiązków, o których mowa w art. 33 ust. 1c, art. 37
ust. 2c w zakresie art. 37 ust. 2a lub art. 37 ust. 2d;
2) przez dwa kolejne miesiące nie przedstawi w terminie informacji, o których
mowa w art. 22 ust. 1 i 3 ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów
naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku
naftowym, albo przedstawi w tych informacjach dane nieprawdziwe;
3) nie przekaże sprawozdania, o którym mowa w art. 30b ust. 1 ustawy o
biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
4b. Prezes URE może cofnąć koncesję na obrót paliwami ciekłymi poza
przypadkami określonymi w ust. 4 również w przypadku, gdy przedsiębiorstwo
energetyczne nie wykona obowiązku, o którym mowa w art. 37 ust. 2c w zakresie
art. 37 ust. 2a.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, Prezes URE powiadamia o
cofnięciu koncesji właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego.
6. Prezes URE niezwłocznie powiadamia Prezesa Agencji Rezerw
Materiałowych, ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prokuratora
Generalnego oraz Komendanta Głównego Policji o cofnięciu koncesji na
wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesji na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą.
6a. Prezes URE niezwłocznie powiadamia właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o cofnięciu albo wygaśnięciu koncesji w zakresie działalności
związanej z prowadzoną przez podmiot działalnością gospodarczą jako
pośredniczący podmiot olejowy w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.
6b. Prezes URE niezwłocznie powiadamia właściwego naczelnika urzędu
skarbowego o zmianie koncesji, jeżeli w jej wyniku podmiot utracił możliwość
prowadzenia działalności jako pośredniczący podmiot olejowy w rozumieniu
przepisów o podatku akcyzowym.
7. Prezes URE publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej URE aktualne
wykazy:
1) podmiotów, które złożyły wnioski o udzielenie, zmianę lub cofnięcie koncesji
albo o udzielenie lub zmianę promesy koncesji do czasu ich rozpatrzenia;
2) przedsiębiorstw energetycznych, którym w okresie ostatnich 3 lat, cofnięta
została koncesja wraz z podaniem podstawy i daty wydania takiej decyzji;
3) podmiotów, wobec których toczyło się postępowanie w sprawie udzielenia
koncesji, które zostało następnie umorzone lub zakończyło się odmową
udzielenia koncesji lub pozostawieniem wniosku bez rozpoznania wraz z
podaniem podstawy i daty wydania rozstrzygnięcia;
4) podmiotów, którym wygasła koncesja, wraz z podaniem podstawy i daty
wygaśnięcia koncesji.

art. 42. więcej Art. 42. Koncesja udzielona przedsiębiorstwu energetycznemu na podstawie
ustawy wygasa przed upływem czasu, na jaki została wydana, z dniem wykreślenia
tego przedsiębiorstwa z właściwego rejestru lub wykreślenia tego przedsiębiorstwa
z ewidencji z innej przyczyny niż śmierć przedsiębiorcy.

Art. 42a. 1. Koncesja na wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesja na obrót
paliwami ciekłymi z zagranicą wygasa, jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne przez
kolejne 12 miesięcy nie wykaże w sprawozdaniach, o których mowa w art. 43d,
prowadzenia działalności objętej koncesją.
2. W przypadku określonym w ust. 1 Prezes URE, w drodze decyzji, stwierdza
wygaśnięcie koncesji.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Kto zamierza wykonywać działalność gospodarczą polegającą na
wytwarzaniu, przetwarzaniu, magazynowaniu, przesyłaniu, dystrybucji oraz
obrocie paliwami lub energią, skraplaniu gazu ziemnego i regazyfikacji
skroplonego gazu ziemnego, podlegającą koncesjonowaniu, albo zmienić jej
zakres, może ubiegać się o wydanie promesy koncesji albo promesy zmiany
koncesji.
2. Promesę wydaje Prezes URE w drodze decyzji administracyjnej.
3. W promesie ustala się okres jej ważności, z tym że nie może on być krótszy
niż 6 miesięcy.
4. W okresie ważności promesy nie można odmówić udzielenia koncesji na
działalność określoną w promesie albo jej zmiany, chyba że uległ zmianie stan
faktyczny lub prawny podany we wniosku o wydanie promesy.
4a. W przypadku śmierci przedsiębiorcy, w okresie ważności promesy, o
której mowa w ust. 4, nie można odmówić udzielenia koncesji na działalność
określoną w promesie właścicielowi przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu
art. 3 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem
osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz.
U. poz. 1629 oraz z 2019 r. poz. 1495) albo, jeżeli przedsiębiorca był wspólnikiem
spółki cywilnej, innemu wspólnikowi tej spółki, jeżeli:
1) osoba ta przedłoży pisemną zgodę właścicieli przedsiębiorstwa w spadku na
udzielenie jej koncesji na działalność określoną w promesie;
2) stan faktyczny lub prawny podany we wniosku o wydanie promesy nie uległ
zmianie w innym zakresie.
4b. W okresie ważności promesy, o której mowa w ust. 4, nie można
odmówić udzielenia koncesji na działalność określoną w promesie nabywcy
przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 45b ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie
sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych
z sukcesją przedsiębiorstw, jeżeli:
1) przedłoży on pisemną zgodę przedsiębiorcy, któremu udzielono promesy oraz
pozostałych nabywców przedsiębiorstwa na udzielenie mu koncesji na
działalność określoną w promesie;
2) stan faktyczny lub prawny podany we wniosku o wydanie promesy nie uległ
zmianie w innym zakresie.
5. Do wniosku o wydanie promesy stosuje się odpowiednio art. 35.
6. (uchylony)
7. Do wniosku o wydanie promesy koncesji albo promesy zmiany koncesji na
wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na wytwarzaniu energii
elektrycznej w jednostce kogeneracji należy dołączyć opis techniczno-
-ekonomiczny projektowanej inwestycji, dla której rozpoczęcie prac nastąpi po
dniu wejścia w życie ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii
elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 250).
8. Prezes URE sporządza i umieszcza na stronie internetowej URE formularze
opisu, o którym mowa w ust. 7, dla inwestycji w zakresie wytwarzania energii
elektrycznej w jednostce kogeneracji, dla których rozpoczęcie prac nastąpi po dniu
wejścia w życie ustawy, o której mowa w ust. 7.
9. Prezes URE, na podstawie opisu techniczno-ekonomicznego projektowanej
inwestycji, stwierdza w decyzji o udzieleniu promesy koncesji na prowadzenie
działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej albo promesy zmiany
takiej koncesji, czy inwestycja, o której mowa w ust. 7, zostałaby zrealizowana
w przypadku gdyby dla energii elektrycznej wytworzonej w tej jednostce nie
przysługiwało prawo do wypłaty:
1) premii gwarantowanej – w odniesieniu do nowej małej jednostki kogeneracji
i znacznie zmodernizowanej małej jednostki kogeneracji, o których mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w ust. 7;
2) premii kogeneracyjnej indywidualnej – w odniesieniu do jednostek, o których
mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w ust. 7.
10. Wytwórca energii elektrycznej, który nie uzyska stwierdzenia, o którym
mowa w ust. 9, dla inwestycji, o której mowa w ust. 7, nie może złożyć wniosku do
Prezesa URE o dopuszczenie do:
1) systemu premii gwarantowanej, o którym mowa w art. 30 ust. 1 ustawy
wymienionej w ust. 7 – w przypadku nowej małej jednostki kogeneracji
i znacznie zmodernizowanej małej jednostki kogeneracji, o której mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy wymienionej w ust. 7, dla energii elektrycznej
wytworzonej w tej jednostce;
2) udziału w naborze – w przypadku jednostki, o której mowa
w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w ust. 7, dla energii elektrycznej
wytworzonej, wprowadzonej do sieci i sprzedanej z tej jednostki.
11. Prezes URE publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej URE wykaz
podmiotów posiadających promesę koncesji, obejmujący:
1) oznaczenie podmiotu;
2) rodzaj działalności, na którą została wydana promesa;
3) datę wydania promesy oraz okres, na jaki została wydana.

Art. 43a. 1. Działalność gospodarcza w zakresie obrotu paliwami ciekłymi
może być prowadzona wyłącznie pomiędzy przedsiębiorstwami energetycznymi posiadającymi wymagane koncesje, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1–4, w zakresie wytwarzania i obrotu paliwami ciekłymi, z wyłączeniem sprzedaży dla
odbiorcy końcowego.
2. Usługi w zakresie magazynowania lub przeładunku, przesyłania lub
dystrybucji paliw ciekłych mogą być świadczone wyłącznie na rzecz
przedsiębiorców energetycznych posiadających koncesje, o których mowa w art.
32 ust. 1 pkt 1–4, w zakresie, w jakim dotyczą paliw ciekłych, jeżeli są wymagane,
lub na rzecz podmiotów przywożących wpisanych do rejestru, o którym mowa w
art. 32a, jeżeli jest wymagany, oraz wpisanych do rejestru zapasów
interwencyjnych, o którym mowa w art. 13 ustawy o zapasach ropy naftowej,
produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach
zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym,
jeżeli wpis do tego rejestru jest wymagany, z wyłączeniem usług świadczonych na
rzecz odbiorców końcowych paliw ciekłych.
3. Działalność gospodarcza w zakresie wytwarzania paliw ciekłych,
magazynowania lub przeładunku paliw ciekłych, przesyłania lub dystrybucji paliw
ciekłych oraz obrotu paliwami ciekłymi, w tym obrotu nimi z zagranicą, a także
przywóz paliw ciekłych realizowany na podstawie wpisu do rejestru, o którym
mowa w art. 32a, są prowadzone zgodnie z nazwą oraz klasyfikacją Nomenklatury
Scalonej (kody CN), jaką posiadają paliwa ciekłe stosownie do przepisów
wydanych na podstawie art. 32 ust. 6.
4. Sprzedaż paliw ciekłych z wykorzystaniem stacji kontenerowej jest
dozwolona wyłącznie w celu zaopatrzenia w paliwa ciekłe Sił Zbrojnych, jednostek
pływających żeglugi morskiej i śródlądowej, kolejnictwa oraz statków
powietrznych lotnictwa cywilnego, a także w celu realizacji inwestycji o znaczeniu
krajowym.

Art. 43aa. Za udzielenie koncesji lub jej zmianę oraz za udzielenie promesy
lub jej zmianę pobiera się opłatę skarbową.

Art. 43b. 1. Prezes URE prowadzi rejestr przedsiębiorstw energetycznych
posiadających koncesję.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, prowadzi się w postaci elektronicznej.
3. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest jawny i udostępniany w Biuletynie
Informacji Publicznej URE, z wyłączeniem danych dotyczących numeru PESEL
oraz serii i numeru dokumentu tożsamości.
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1) oznaczenie przedsiębiorstwa energetycznego poprzez:
a) imię i nazwisko albo nazwę wraz z oznaczeniem formy prawnej,
b) miejsce prowadzenia działalności gospodarczej albo siedzibę oraz ich
adres,
c) numer PESEL lub numer identyfikacji podatkowej (NIP), jeżeli posiada,
d) (uchylona)
e) numer akcyzowy wydany przez właściwego naczelnika urzędu
skarbowego, jeżeli posiada,
f) seria i numer dokumentu tożsamości w przypadku osób fizycznych;
2) rodzaj i datę udzielonej koncesji oraz okres, na jaki została wydana;
3) aktualną treść koncesji.
5. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, w części, w jakiej dotyczy przedsiębiorstw
energetycznych posiadających koncesje, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1–4,
w zakresie paliw ciekłych, poza danymi, o których mowa w ust. 4, zawiera
dodatkowo:
1) informacje o rodzajach paliw ciekłych objętych koncesją;
2) informacje o złożonym zabezpieczeniu majątkowym, o którym mowa w art.
38a, oraz okresie jego ważności, jeżeli jest wymagane;
3) informacje o rodzajach i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych;
4) numer, za pomocą którego podmiot identyfikowany jest na potrzeby podatku
od towarów i usług, o którym mowa w art. 37 ust. 2a.

Art. 43c. Prezes URE, co najmniej raz do roku, przekazuje w formie
elektronicznej aktualny wykaz przedsiębiorstw energetycznych posiadających
koncesje w zakresie, w jakim dotyczą paliw ciekłych: ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych, Prokuratorowi Generalnemu, Szefowi Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendantowi Głównemu Policji,
Komendantowi Głównemu Państwowej Straży Pożarnej, Prezesowi Agencji
Rezerw Materiałowych, Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,
Prezesowi Urzędu Dozoru Technicznego, Dyrektorowi Transportowego Dozoru Technicznego, Prezesowi Głównego Urzędu Miar, Głównemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego, Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska, Głównemu
Inspektorowi Sanitarnemu oraz Głównemu Inspektorowi Pracy.

Art. 43d. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na
wytwarzanie paliw ciekłych lub koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą,
a także podmiot przywożący stosownie do swojej działalności przekazuje Prezesowi
URE, Prezesowi Agencji Rezerw Materiałowych, ministrowi właściwemu do spraw
finansów publicznych oraz ministrowi właściwemu do spraw energii miesięczne
sprawozdanie o rodzajach oraz ilości wytworzonych, przywiezionych i wywiezionych paliw ciekłych, a także ich przeznaczeniu – w terminie 20 dni od dnia
zakończenia miesiąca, którego dotyczy sprawozdanie.
2. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, kierując się koniecznością
ujednolicenia formy i sposobu jego przekazywania.
3. (uchylony)
4. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, Prezes URE ogłasza
kwartalnie w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki całkowite wielkości
produkcji i przywozu poszczególnych paliw ciekłych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, stosując nazwy oraz klasyfikację Nomenklatury
Scalonej (kody CN), w terminie 45 dni od dnia zakończenia kwartału.
5. Na podstawie sprawozdań, o których mowa w ust. 1, Prezes URE
sporządza miesięczne zestawienie danych indywidualnych zawartych w tych
sprawozdaniach.

Art. 43e. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność
polegającą na wytwarzaniu paliw ciekłych, magazynowaniu lub przeładunku paliw
ciekłych, przesyłaniu lub dystrybucji paliw ciekłych, obrocie paliwami ciekłymi,
w tym obrocie nimi z zagranicą, a także podmiot przywożący, przekazują do
Prezesa URE informacje o rodzajach i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych
wykorzystywanej do prowadzonej działalności w terminie 7 dni od dnia rozpoczęcia
eksploatacji infrastruktury lub trwałego zaprzestania eksploatacji tej
infrastruktury.
2. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
wzór informacji, o których mowa w ust. 1, kierując się koniecznością ujednolicenia
formy i sposobu ich przekazywania.
3. W celu zapewniania kontroli nad przedsiębiorstwami energetycznymi i
podmiotami przywożącymi Prezes URE oraz organy, o których mowa w art. 23r
ust. 3, w zakresie, w jakim wynika to z zakresu ich działania, są zobowiązane do
stałej wymiany informacji o eksploatowanej lub trwale wycofanej z eksploatacji
infrastrukturze paliw ciekłych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
posiadanych przez te organy w związku z wykonywanymi przez nie zadaniami na
podstawie przepisów odrębnych.

Art. 43f. 1. Prezes URE prowadzi system teleinformatyczny, który
umożliwia:
1) składanie za jego pośrednictwem sprawozdań, o których mowa
w art. 4ba ust. 4 i art. 43d ust. 1;
2) składanie za jego pośrednictwem informacji, o których mowa w art. 43e
ust. 1;
3) przetwarzanie, wyszukiwanie, sortowanie, filtrowanie, przeglądanie
i wydruk zgromadzonych w nim danych, a także kopiowanie danych
z systemu na informatyczne nośniki danych;
4) dostęp organów, o których mowa w art. 4ba ust. 9 i art. 43d ust. 6, do
danych zgromadzonych w systemie w zakresie, o którym mowa
w art. 4ba ust. 4 i art. 43d ust. 1, a także do zestawień danych, o których
mowa w art. 4ba ust. 8 i art. 43d ust. 5, oraz pobieranie tych danych
i zestawień danych;
5) dostęp ministra właściwego do spraw finansów publicznych do danych
zgromadzonych w systemie w zakresie, o którym mowa w art. 43e ust. 1,
oraz do pobierania tych danych.
2. System teleinformatyczny, o którym mowa w ust. 1, zapewnia ochronę
danych zgromadzonych w tym systemie przed nieuprawnionym dostępem,
przetwarzaniem oraz zmianą lub utratą danych. Administratorem danych jest
Prezes URE.
3. Sprawozdania, o których mowa w art. 4ba ust. 4 i art. 43d ust. 1, oraz
informacje, o których mowa w art. 43e ust. 1, są składane przy użyciu
formularza elektronicznego udostępnionego w systemie teleinformatycznym,
o którym mowa w ust. 1, i opatrywane kwalifikowanym podpisem
elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym przez co
najmniej jedną osobę uprawnioną do reprezentowania podmiotu
obowiązanego do złożenia tych sprawozdań lub informacji.
(ust. 1-3 wchodzi w życie z dniem 01.07.2023 r.)
4. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób prowadzenia przez Prezesa URE systemu teleinformatycznego,
o którym mowa w ust. 1,
2) sposób składania sprawozdań, o których mowa w art. 4ba ust. 4 i art. 43d
ust. 1, oraz informacji, o których mowa w art. 43e ust. 1, za pośrednictwem
systemu teleinformatycznego, o którym mowa w ust. 1,
3) wzory sprawozdań, o których mowa w art. 4ba ust. 4 i art. 43d ust. 1, oraz
informacji, o których mowa w art. 43e ust. 1
– kierując się koniecznością ujednolicenia formy i sposobu przekazywania
sprawozdań, o których mowa w art. 4ba ust. 4 i art. 43d ust. 1, oraz informacji,
o których mowa w art. 43e ust. 1, a w przypadku sprawozdań, o których mowa
w art. 4ba ust. 4, mając także na względzie zakres informacji i danych, określonych
w art. 4ba ust. 5.

art. 44. więcej Art. 44. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne, zapewniając równoprawne
traktowanie odbiorców oraz eliminowanie subsydiowania skrośnego, jest
obowiązane prowadzić ewidencję księgową w sposób umożliwiający odrębne
obliczenie kosztów i przychodów, zysków i strat dla wykonywanej działalności
gospodarczej w zakresie:
1) dostarczania paliw gazowych lub energii, w tym kosztów stałych, kosztów
zmiennych i przychodów, odrębnie dla wytwarzania, przesyłania, dystrybucji
i obrotu paliwami gazowymi lub energią, magazynowania paliw gazowych
i skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego,
a także w odniesieniu do grup odbiorców określonych w taryfie;
2) niezwiązanym z działalnością wymienioną w pkt 1.
1a. Przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane do sporządzania, badania,
ogłaszania i przechowywania rocznego sprawozdania finansowego na zasadach i w
trybie określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości i ustawie
z dnia 11 maja 2017 r. o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze
publicznym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1421, 1571, 2200 i 2217 oraz z 2020 r. poz. 568),
zwanej dalej „ustawą o biegłych rewidentach”, oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie
szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań
finansowych jednostek interesu publicznego, uchylającym decyzję Komisji
2005/909/WE (Dz. Urz. UE L 158 z 27.05.2014, str. 77 oraz Dz. Urz. UE L 170 z
11.06.2014, str. 66) – w przypadku jednostek zainteresowania publicznego w
rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o biegłych rewidentach.
2. W celu spełnienia wymogów mających zapewnić równoprawne
traktowanie odbiorców oraz wyeliminowanie subsydiowania skrośnego pomiędzy
działalnościami, o których mowa w ust. 1, w ramach ujawnień w informacji
dodatkowej rocznego sprawozdania finansowego, o którym mowa w ust. 1a, należy
przedstawić odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat odrębnie dla
poszczególnych rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie
przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, przesyłania, dystrybucji lub
magazynowania paliw gazowych, obrotu paliwami gazowymi, skraplania gazu
ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego, a także wskazać zasady
alokacji aktywów i pasywów oraz kosztów i przychodów do każdej z tych
działalności.
2a. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej mające prawo do otrzymania środków na pokrycie kosztów
osieroconych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach
pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym
rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej,
w ramach ujawnień w informacji dodatkowej rocznego sprawozdania finansowego,
o którym mowa w ust. 1a, przedstawia odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki
zysków i strat odrębnie dla wykonywanej działalności gospodarczej w zakresie
wytwarzania energii elektrycznej dla jednostek wytwórczych w rozumieniu tej
ustawy, dla których nie zakończył się okres korygowania w rozumieniu tej ustawy,
oraz wskazuje zasady alokacji aktywów i pasywów oraz kosztów i przychodów do
każdej z tych działalności.
3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2, podlega badaniu przez firmę
audytorską zgodnie z wymogami przeprowadzania badań określonymi w art. 66–
68 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ustawie o biegłych
rewidentach oraz rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 537/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie szczegółowych wymogów
dotyczących ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu
publicznego, uchylającym decyzję Komisji 2005/909/WE – w przypadku jednostek
zainteresowania publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o biegłych
rewidentach. W sprawozdaniu z badania sprawozdania, o którym mowa w ust. 2,
biegły rewident powinien dodatkowo stwierdzić, czy zamieszczone w informacji
dodatkowej odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat sporządzone
odrębnie dla każdej wykonywanej działalności gospodarczej spełniają wymogi, o
których mowa w ust. 2, w zakresie zapewnienia równoprawnego traktowania
odbiorców oraz eliminowania subsydiowania skrośnego pomiędzy tymi
działalnościami.
3a. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 2a, podlega badaniu przez firmę
audytorską zgodnie z wymogami przeprowadzania badań określonymi w art. 66–
68 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, ustawie o biegłych
rewidentach oraz rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1a – w przypadku
jednostek zainteresowania publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o biegłych
rewidentach. W sprawozdaniu z badania sprawozdania, o którym mowa w ust. 2a,
biegły rewident powinien dodatkowo stwierdzić, czy zamieszczone w informacji
dodatkowej odpowiednie pozycje bilansu oraz rachunki zysków i strat, o których
mowa w ust. 2a, spełniają wymogi, o których mowa w ust. 2a.
4. Sprawozdanie finansowe sporządzane przez przedsiębiorstwo energetyczne
zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii
elektrycznej powinno zawierać informację o przychodach z tytułu wykonywania
prawa własności do sieci przesyłowej lub sieci dystrybucyjnej.
5. Przedsiębiorstwa energetyczne dokonujące zmiany przyjętych zasad
(polityki) rachunkowości, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 29 września
1994 r. o rachunkowości, są obowiązane do zamieszczenia w sprawozdaniu
finansowym informacji o tych zmianach wraz z uzasadnieniem; zmiany te muszą
gwarantować porównywalność informacji zawartych w sprawozdaniach
finansowych sporządzonych przed wprowadzeniem tych zmian oraz po ich
wprowadzeniu.
6. Przedsiębiorstwo energetyczne, które nie jest obowiązane na podstawie
odrębnych przepisów do publikowania sprawozdań finansowych, udostępnia te
sprawozdania do publicznego wglądu w swojej siedzibie.

Art. 44a. Niezależnie od obowiązków wskazanych w art. 44 ust. 1, operator
systemu przesyłowego gazowego jest obowiązany prowadzić ewidencję księgową
w sposób umożliwiający odrębne obliczanie przychodów i kosztów, zysków i strat
dla wykonywanej działalności w zakresie bilansowania systemu przesyłowego
gazowego oraz dla zarządzania ograniczeniami systemowymi.

art. 45. więcej Art. 45. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne ustalają taryfy dla paliw gazowych
lub energii, stosownie do zakresu wykonywanej działalności gospodarczej,
o którym mowa w art. 32 ust. 1; taryfy należy kalkulować w sposób zapewniający:
1) pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw
energetycznych w zakresie wytwarzania, przetwarzania, przesyłania,
dystrybucji lub obrotu paliwami gazowymi i energią oraz magazynowania,
skraplania lub regazyfikacji paliw gazowych, wraz z uzasadnionym zwrotem
z kapitału zaangażowanego w tę działalność;
1a) pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw
energetycznych w zakresie magazynowania paliw gazowych, w tym budowy,
rozbudowy i modernizacji magazynów paliw gazowych, wraz
z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w tę działalność
w wysokości nie mniejszej niż stopa zwrotu na poziomie 6%;
2) pokrycie kosztów uzasadnionych ponoszonych przez operatorów systemów
przesyłowych i dystrybucyjnych w związku z realizacją ich zadań;
2a) pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw
energetycznych w zakresie budowy i przyłączania infrastruktury ładowania
drogowego transportu publicznego i powiązanych z nią instalacji
magazynowania energii, wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału
zaangażowanego w tę działalność w wysokości nie mniejszej niż stopa zwrotu
na poziomie 6%;
3) ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen i stawek
opłat.
1a. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się
przesyłaniem i dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
uwzględnia się koszty, które wynikają z nakładów ponoszonych na przedsięwzięcia
inwestycyjne podjęte przez przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się
wytwarzaniem energii elektrycznej w latach 1993–1998, służące poprawie ochrony
środowiska i efektywności wytwarzania energii elektrycznej, w części, jaką
zatwierdzi Prezes URE, z uwzględnieniem przychodów uzyskanych ze sprzedaży
energii elektrycznej na rynku konkurencyjnym, o którym mowa w art. 49 ust. 1.
1b. Przepisów ust. 1a nie stosuje się od dnia powstania obowiązku uiszczania
opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie z dnia 29 czerwca 2007 r. o zasadach
pokrywania kosztów powstałych u wytwórców w związku z przedterminowym
rozwiązaniem umów długoterminowych sprzedaży mocy i energii elektrycznej
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1874).
1c. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się
przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
uwzględnia się koszty pobierania opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie
wymienionej w ust. 1b.
1d. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się
przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
uwzględnia się koszty wprowadzenia i pobierania opłaty, o której mowa
w art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.
1da. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących
się przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, uwzględnia się koszty wprowadzenia i pobierania opłaty, o której
mowa w art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o promowaniu energii
elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji.
1e. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się
obrotem energią elektryczną, paliwami gazowymi lub sprzedażą ciepła odbiorcom
końcowym uwzględnia się koszty realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 10
ust. 1 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej.
1f. W kosztach działalności przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się
przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
uwzględnia się uzasadnione koszty wykonywania zadań określonych w ustawie z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy oraz koszty wprowadzenia i pobierania opłaty
mocowej, o której mowa w tej ustawie.
1g. Koszty związane z budową stacji gazu ziemnego, o której mowa w art. 21
ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych,
w liczbie, o której mowa w art. 60 ust. 2 tej ustawy, ogólnodostępnej stacji
ładowania, o której mowa w art. 64 ust. 1 tej ustawy, lub infrastruktury ładowania
drogowego transportu publicznego, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się
dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej uwzględnia w kosztach swojej
działalności.
1h. W kosztach działalności operatora systemu przesyłowego
elektroenergetycznego, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uwzględnia się koszty
wykonania obowiązku, o którym mowa w art. 16b ust. 3.
2. Taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą uwzględniać
koszty współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć
i usług zmierzających do zmniejszenia zużycia paliw i energii u odbiorców,
stanowiących ekonomiczne uzasadnienie uniknięcia budowy nowych źródeł
energii i sieci.
3. Taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła mogą uwzględniać
koszty współfinansowania przez przedsiębiorstwa energetyczne przedsięwzięć
związanych z rozwojem instalacji odnawialnego źródła energii.
4. Przedsiębiorstwa energetyczne różnicują ceny i stawki opłat określone
w taryfach dla paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła dla różnych grup
odbiorców wyłącznie ze względu na koszty uzasadnione spowodowane realizacją
świadczenia, o ile przepisy nie stanowią inaczej.
5. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją
paliw gazowych lub energii kalkulują stawki opłat za usługi przesyłania lub
dystrybucji w taki sposób, aby udział opłat stałych w łącznych opłatach za
świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji dla danej grupy odbiorców nie był
większy niż ustalony przez Prezesa URE.
6. Taryfy dla energii elektrycznej powinny uwzględniać, w odniesieniu do
odbiorców, skutki wprowadzenia opłaty przejściowej, o której mowa w ustawie
wymienionej w ust. 1b.
6a. Taryfy dla energii elektrycznej uwzględniają charakterystykę poboru
przez infrastrukturę ładowania drogowego transportu publicznego oraz
konieczność rozwoju zbiorowego transportu publicznego wykorzystującego
pojazdy elektryczne.
6b. Taryfy dla energii elektrycznej i paliw gazowych uwzględniają przychody
z działalności niezwiązanej z działalnością, o której mowa w art. 44 ust. 1 pkt 1,
związane z przychodami odpowiednio ogólnodostępnych stacji ładowania, lub
punktów tankowania sprężonego gazu ziemnego (CNG), o których mowa
odpowiednio w art. 64 ust. 1 lub art. 60 ust. 2 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o
elektromobilności i paliwach alternatywnych.
7. Płatnik, o którym mowa w art. 95 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1d,
uwzględnia w taryfie za usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej
w rozumieniu przepisów prawa energetycznego opłatę, o której mowa w art. 95
ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1d, ustalaną na podstawie stawki, o której mowa
w art. 98 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1d, obowiązującej w danym roku.
Opłata, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1d,
pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług stanowi u płatnika, o którym
mowa w art. 95 ust. 2 ustawy wymienionej w ust. 1d, podstawę opodatkowania
świadczonych przez niego usług w rozumieniu art. 29a ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług.
8. Płatnik, o którym mowa w art. 61 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1da,
uwzględnia w taryfie za usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej
w rozumieniu przepisów prawa energetycznego opłatę, o której mowa w art. 60
ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1da, ustalaną na podstawie stawki, o której mowa
w art. 64 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1da, obowiązującej w danym roku.
Opłata, o której mowa w art. 60 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1da,
pomniejszona o kwotę podatku od towarów i usług stanowi u płatnika, o którym
mowa w art. 61 ust. 1 ustawy wymienionej w ust. 1da, podstawę opodatkowania
świadczonych przez niego usług w rozumieniu art. 29a ustawy z dnia 11 marca
2004 r. o podatku od towarów i usług.

Art. 45a. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne na podstawie cen i stawek opłat
zawartych w taryfie lub cen i stawek opłat ustalanych na rynku konkurencyjnym, o którym mowa w art. 49 ust. 1, wylicza opłaty za dostarczane do odbiorcy paliwa
gazowe, energię elektryczną lub ciepło.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1, z uwzględnieniem udzielonych odbiorcy
upustów i bonifikat, stanowią koszty zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej
lub ciepła dostarczanych do budynku, w którym znajdują się lokale mieszkalne
i użytkowe, zamieszkane lub użytkowane przez osoby niebędące odbiorcami.
3. Przedsiębiorstwo energetyczne udziela upustów lub bonifikat, o których
mowa w ust. 2, za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców
w wysokości określonej w taryfie lub w umowie.
4. Koszty zakupu, o których mowa w ust. 2, są rozliczane w opłatach
pobieranych od osób, o których mowa w ust. 2. Wysokość opłat powinna być
ustalana w taki sposób, aby zapewniała wyłącznie pokrycie ponoszonych przez
odbiorcę kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub ciepła.
5. Przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do ustalania przez odbiorcę –
właściciela lub zarządcę budynku opłat dla osób, o których mowa w ust. 2, do
których ciepło dostarczane jest z własnych źródeł i instalacji cieplnych.
6. W przypadku gdy wyłącznym odbiorcą paliw gazowych, energii
elektrycznej lub ciepła dostarczanych do budynku jest właściciel lub zarządca
budynku wielolokalowego, jest on odpowiedzialny za rozliczanie na poszczególne
lokale całkowitych kosztów zakupu paliw gazowych, energii elektrycznej lub
ciepła.
7. Jeżeli miejsce zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego
służącego do rozliczeń kosztów zakupu ciepła jest wspólne dla dwóch lub więcej
budynków wielolokalowych albo dwóch lub więcej grup lokali lub lokali,
właściciele lub zarządcy tych budynków lub lokali są obowiązani wyposażyć:
1) budynki te i grupy lokali w ciepłomierze;
2) lokale, tam gdzie jest to technicznie wykonalne i opłacalne, w ciepłomierze
lub wodomierze ciepłej wody użytkowej.
8. Koszty zakupu ciepła, o których mowa w ust. 2, rozlicza się w części
dotyczącej:
1) ogrzewania, stosując metody wykorzystujące:
a) dla lokali mieszkalnych i użytkowych:
– wskazania ciepłomierzy,
– wskazania urządzeń umożliwiających indywidualne rozliczenie
kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu
przepisów metrologicznych,
– powierzchnię lub kubaturę tych lokali,
b) dla wspólnych części budynku wielolokalowego użytkowanych przez
osoby, o których mowa w ust. 2, powierzchnię lub kubaturę tych części
odpowiednio w proporcji do powierzchni lub kubatury zajmowanych
lokali;
2) przygotowania ciepłej wody użytkowej dostarczanej centralnie przez
instalację w budynku wielolokalowym, stosując metody wykorzystujące:
a) wskazania wodomierzy ciepłej wody w lokalach,
b) liczbę osób zamieszkałych stale w lokalu.
9. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru
metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła na poszczególne lokale
mieszkalne i użytkowe w tym budynku, tak aby wybrana metoda:
1) zapewniała:
a) energooszczędne zachowania,
b) zachowanie prawidłowych warunków eksploatacji budynku i lokali w
zakresie temperatury i wentylacji, określonych w przepisach prawa
budowlanego, lub
c) ustalanie opłat za zakupione ciepło w sposób odpowiadający zużyciu
ciepła na ogrzewanie i przygotowanie ciepłej wody użytkowej;
2) w zależności od warunków technicznych budynków i lokali uwzględniała:
a) ilość ciepła dostarczanego do lokalu z pionów grzewczych lub
przenikania między lokalami oszacowanego w szczególności na
podstawie rejestracji temperatury powietrza w lokalu, jeżeli jest to
technicznie możliwe i ekonomicznie uzasadnione,
b) współczynniki wyrównawcze zużycia ciepła na ogrzewanie, wynikające
z położenia lokalu w bryle budynku.
10. Właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego wprowadza wybraną
metodę, o której mowa w ust. 9, w formie wewnętrznego regulaminu rozliczeń
ciepła przeznaczonego na ogrzewanie tego budynku i przygotowanie ciepłej wody
użytkowej dostarczanej centralnie poprzez instalację w budynku, zwanego dalej „regulaminem rozliczeń”; regulamin rozliczeń podaje się do wiadomości osobom,
o których mowa w ust. 2, w terminie 14 dni od dnia jego wprowadzenia do
stosowania.
11. W przypadku gdy właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego
wprowadził metodę, o której mowa w ust. 9, wykorzystującą ciepłomierze
i urządzenia wymienione w ust. 8 pkt 1 lit. a tiret drugie oraz pkt 2 lit. a, osoba,
o której mowa w ust. 2, udostępnia swoje pomieszczenia w celu zainstalowania lub
wymiany tych ciepłomierzy i urządzeń oraz umożliwia dokonywanie ich kontroli
i odczytu wskazań w celu rozliczania kosztów zużytego ciepła w tym budynku.
11a. Jeżeli użytkownik lokalu nie udostępni właścicielowi lub zarządcy
budynku ciepłomierzy, wodomierzy lub urządzeń umożliwiających indywidualne
rozliczenie kosztów, niebędących przyrządami pomiarowymi w rozumieniu przepisów metrologicznych, w celu dokonania ich odczytu albo użytkownik lokalu
dokona ingerencji w ten przyrząd lub urządzenie w celu zafałszowania jego
pomiarów lub wskazań, właściciel lub zarządca budynku może:
1) dochodzić od użytkownika tego lokalu odszkodowania albo
2) obciążyć użytkownika tego lokalu, w okresie rozliczeniowym, kosztami
ogrzewania w wysokości nie wyższej niż iloczyn średniej wartości kosztów
ogrzewania:
a) m³ kubatury budynku wielolokalowego i kubatury lokalu użytkowanego
albo
b) m² powierzchni budynku wielolokalowego i powierzchni lokalu
użytkowanego.
12. W przypadku stosowania w budynku wielolokalowym metody, o której
mowa w ust. 9, wykorzystującej wskazania urządzeń wymienionych w ust. 8 pkt
1 lit. a tiret drugie, regulamin rozliczeń powinien dopuszczać możliwość
zamiennego rozliczania opłat za ciepło dla lokali mieszkalnych lub użytkowych na
podstawie ich powierzchni lub kubatury oraz określać warunki stosowania
zamiennego rozliczania.
13. W przypadku gdy ilość ciepła dostarczonego do budynku
wielolokalowego w ciągu kolejnych 12 miesięcy przekracza 0,40 GJ w odniesieniu
do m³ ogrzewanej kubatury budynku lub 0,30 GJ w odniesieniu do m³
przygotowanej ciepłej wody, właściciel lub zarządca budynku wykonuje audyt energetyczny tego budynku w celu określenia przyczyn nadmiernej
energochłonności i wskazania sposobów ograniczenia zużycia ciepła przez ten
budynek lub zmiany zamówionej mocy cieplnej.

Art. 45b. (uchylony).

art. 46. więcej Art. 46. 1. Minister właściwy do spraw energii, po zasięgnięciu opinii Prezesa
URE, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania
i kalkulacji taryf dla paliw gazowych oraz szczegółowe zasady rozliczeń w obrocie
paliwami gazowymi, biorąc pod uwagę: politykę energetyczną państwa,
zapewnienie pokrycia uzasadnionych kosztów przedsiębiorstw energetycznych,
w tym kosztów ich rozwoju, ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym
poziomem cen i opłat, poprawę efektywności dostarczania i wykorzystywania
paliw gazowych, równoprawne traktowanie odbiorców, eliminowanie
subsydiowania skrośnego oraz przejrzystość cen i stawek opłat.
2. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, powinno określać
w szczególności:
1) kryteria podziału odbiorców na grupy taryfowe;
2) szczegółowe zasady ustalania opłat za przyłączenie do sieci, w tym sposób
kalkulowania stawek opłat za przyłączenie;
3) rodzaje cen i stawek opłat dla każdej koncesjonowanej działalności
gospodarczej oraz sposób ich kalkulowania;
4) sposób uwzględniania w taryfach poprawy efektywności i zmiany warunków
działalności wykonywanej przez przedsiębiorstwa energetyczne;
5) sposób prowadzenia rozliczeń z odbiorcami oraz rozliczeń między
przedsiębiorstwami energetycznymi;
6) sposób ustalania bonifikat za niedotrzymanie parametrów jakościowych paliw
gazowych i standardów jakościowych obsługi odbiorców;
7) sposób ustalania opłat za przekroczenia mocy;
8) sposób ustalania opłat za nielegalny pobór paliw gazowych;
9) zakres usług wykonywanych na dodatkowe zlecenie odbiorcy i sposób
ustalania opłat za te usługi.
3. Minister właściwy do spraw energii, po zasięgnięciu opinii Prezesa URE,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf dla energii elektrycznej oraz szczegółowe zasady rozliczeń w obrocie energią
elektryczną, biorąc pod uwagę: politykę energetyczną państwa, zapewnienie
pokrycia uzasadnionych kosztów przedsiębiorstw energetycznych, w tym kosztów
ich rozwoju, ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen
i opłat, poprawę efektywności dostarczania i wykorzystywania energii elektrycznej,
równoprawne traktowanie odbiorców, eliminowanie subsydiowania skrośnego,
przejrzystość cen i stawek opłat oraz potrzebę rozwoju drogowego elektrycznego
transportu publicznego.
4. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, powinno określać
w szczególności:
1) kryteria podziału odbiorców na grupy taryfowe;
2) podział podmiotów przyłączanych na grupy przyłączeniowe;
3) szczegółowe zasady ustalania opłat za przyłączenie do sieci, w tym sposób
kalkulowania stawek opłat za przyłączenie;
4) rodzaje cen i stawek opłat dla każdej koncesjonowanej działalności
gospodarczej oraz sposób ich kalkulowania;
5) sposób uwzględniania w taryfach:
a) kosztów uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw
pochodzenia,
b) (uchylona)
c) rekompensat, o których mowa w przepisach rozporządzenia (WE) nr
714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej
wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr
1228/2003,
d) kosztów, o których mowa w art. 45 ust. 1a;
6) sposób uwzględniania w taryfach poprawy efektywności i zmiany warunków
wykonywanej działalności przez przedsiębiorstwa energetyczne;
7) sposób prowadzenia rozliczeń z odbiorcami oraz między przedsiębiorstwami
energetycznymi, w tym w zakresie określonym w art. 45 ust. 1a;
8) sposób ustalania bonifikat za niedotrzymanie parametrów jakościowych
energii elektrycznej i standardów jakościowych obsługi odbiorców;
9) sposób ustalania opłat za ponadumowny pobór energii biernej i przekroczenia
mocy;
10) sposób ustalania opłat za nielegalny pobór energii elektrycznej;
11) zakres usług wykonywanych na dodatkowe zlecenie odbiorcy i sposób
ustalania opłat za te usługi.
5. Minister właściwy do spraw energii, po zasięgnięciu opinii Prezesa URE,
określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji
taryf dla ciepła oraz szczegółowe zasady rozliczeń z tytułu zaopatrzenia w ciepło,
biorąc pod uwagę: politykę energetyczną państwa, zapewnienie pokrycia
uzasadnionych kosztów przedsiębiorstw energetycznych, w tym kosztów ich
rozwoju, ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen
i opłat, poprawę efektywności dostarczania i wykorzystywania ciepła,
równoprawne traktowanie odbiorców, eliminowanie subsydiowania skrośnego oraz
przejrzystość cen i stawek opłat.
6. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 5, powinno określać
w szczególności:
1) kryteria podziału odbiorców na grupy taryfowe;
2) szczegółowe zasady ustalania opłat za przyłączenie do sieci, w tym sposób
kalkulowania stawek opłat za przyłączenie;
3) rodzaje cen i stawek opłat dla każdej koncesjonowanej działalności
gospodarczej oraz sposób ich kalkulowania;
4) uproszczony sposób kalkulacji cen i stawek dla ciepła wytwarzanego
w jednostkach kogeneracji z zastosowaniem wskaźnika referencyjnego,
o którym mowa w art. 47 ust. 2f;
5) sposób ustalania wskaźnika referencyjnego, o którym mowa w pkt 4;
6) (uchylony)
7) sposób uwzględniania w taryfach poprawy efektywności i zmiany warunków
wykonywanej działalności przez przedsiębiorstwa energetyczne;
8) sposób prowadzenia rozliczeń, z odbiorcami oraz między przedsiębiorstwami
energetycznymi;
9) sposób ustalania bonifikat za niedotrzymanie parametrów jakościowych
nośnika ciepła i standardów jakościowych obsługi odbiorców;
10) sposób ustalania opłat za nielegalny pobór ciepła.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesje ustalają
taryfy dla paliw gazowych i energii, które podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa
URE, oraz proponują okres ich obowiązywania. Przedsiębiorstwa energetyczne
posiadające koncesje przedkładają Prezesowi URE taryfy z własnej inicjatywy lub
na żądanie Prezesa URE.
1a. Taryfy ustalane przez przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesję
na obrót paliwami gazowymi lub na obrót gazem ziemnym z zagranicą w zakresie
określonym w tej koncesji nie podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE,
z zastrzeżeniem art. 62b ust. 1.
2. Prezes URE zatwierdza taryfę bądź odmawia jej zatwierdzenia
w przypadku stwierdzenia niezgodności taryfy z zasadami i przepisami, o których
mowa w art. 44–46.
2a. Prezes URE, na wniosek przedsiębiorstwa energetycznego, zatwierdza, na
okres nie dłuższy niż 3 lata, taryfę zawierającą ceny i stawki opłat w wysokości nie
wyższej niż ceny i stawki opłat obowiązujące przed jej przedłożeniem Prezesowi
URE, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) zawarte w taryfie warunki stosowania cen i stawek opłat nie uległy zmianie;
2) udokumentowane i opisane we wniosku zmiany zewnętrznych warunków
wykonywania przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności
gospodarczej, której dotyczy taryfa, nie uzasadniają obniżenia cen i stawek
opłat zawartych w taryfie;
3) dla proponowanego we wniosku okresu obowiązywania taryfy lub dla części
tego okresu nie został ustalony współczynnik korekcyjny, o którym mowa
w art. 23 ust. 2 pkt 3 lit. a.
2b. W przypadku udokumentowanej zmiany zewnętrznych warunków
wykonywania przez przedsiębiorstwo energetyczne działalności gospodarczej
Prezes URE może ustalić z urzędu, w drodze decyzji, współczynniki korekcyjne, o
których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 3 lit. a, wynikające wyłącznie ze zmiany
warunków zewnętrznych, które przedsiębiorstwo energetyczne jest obowiązane
stosować w odniesieniu do cen i stawek opłat określonych w taryfie, o której mowa
w ust. 2a, do czasu wejścia w życie nowej taryfy wprowadzonej w trybie
określonym w ust. 2.
2c. W przypadku upływu okresu, na jaki została ustalona taryfa, do dnia
wejścia w życie nowej taryfy stosuje się taryfę dotychczasową, jeżeli:
1) decyzja Prezesa URE nie została wydana albo
2) toczy się postępowanie odwoławcze od decyzji Prezesa URE.
2d. Taryfy dotychczasowej, o której mowa w ust. 2c, nie stosuje się, jeżeli
decyzja Prezesa URE odmawiająca zatwierdzenia taryfy jest uzasadniona
koniecznością obniżenia cen i stawek opłat poniżej cen i stawek opłat zawartych
w dotychczasowej taryfie i wynika z udokumentowanych i opisanych zmian
zewnętrznych warunków wykonywania przez przedsiębiorstwo energetyczne
działalności gospodarczej.
2e. Prezes URE analizuje i weryfikuje koszty uzasadnione, o których mowa
w art. 45 ust. 1 pkt 1 i 2, w zakresie ich zgodności z przepisami ustawy, na
podstawie sprawozdań finansowych i planów rzeczowo-finansowych
przedsiębiorstw energetycznych, biorąc pod uwagę tworzenie warunków do
konkurencji i promocji efektywności wykonywanej działalności gospodarczej,
a w szczególności stosując metody porównawcze oceny efektywności
przedsiębiorstw energetycznych wykonujących w zbliżonych warunkach
działalność gospodarczą tego samego rodzaju.
2f. Planowane przychody ze sprzedaży ciepła przyjmowane do kalkulacji cen
i stawek opłat w taryfie dla ciepła dla jednostek kogeneracji, oblicza się przy
zastosowaniu wskaźnika referencyjnego ustalanego przez Prezesa URE zgodnie
z metodologią określoną w przepisach wydanych na podstawie art. 46 ust. 5 i 6
i średnich cen sprzedaży ciepła, o których mowa w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. c.
W odniesieniu do ciepła wytworzonego w instalacjach termicznego przekształcania
odpadów, przyjmuje się średnią cenę ciepła wskazaną w art. 23 ust. 2 pkt 18 lit. c
tiret czwarte.
2g. W terminie do dnia 31 marca każdego roku Prezes URE ogłasza
w Biuletynie URE wysokość wskaźnika referencyjnego, o którym mowa w ust. 2f.
3. Prezes URE ogłasza w Biuletynie URE, na koszt przedsiębiorstwa
energetycznego, zatwierdzone taryfy dla paliw gazowych, energii elektrycznej
i ciepła – w terminie 14 dni od dnia zatwierdzenia taryfy.
4. Przedsiębiorstwo energetyczne wprowadza taryfę do stosowania nie
wcześniej niż po upływie 14 dni i nie później niż do 45 dnia od dnia jej
opublikowania, z uwzględnieniem ust. 5.
5. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem paliw
gazowych wprowadza taryfę do stosowania w terminie określonym przez Prezesa
URE w decyzji o zatwierdzeniu tej taryfy, nie wcześniejszym niż po upływie 14 dni
od dnia jej opublikowania.

art. 48. więcej Art. 48. (uchylony).

art. 49. więcej Art. 49. 1. Prezes URE może zwolnić przedsiębiorstwo energetyczne
z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzenia, jeżeli stwierdzi, że działa ono
w warunkach konkurencji, albo cofnąć udzielone zwolnienie w przypadku ustania
warunków uzasadniających zwolnienie.
2. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, może dotyczyć określonej części
działalności prowadzonej przez przedsiębiorstwo energetyczne, w zakresie,
w jakim działalność ta prowadzona jest na rynku konkurencyjnym.
3. Przy podejmowaniu decyzji, o których mowa w ust. 1, Prezes URE bierze
pod uwagę takie cechy rynku paliw lub energii, jak: liczba uczestników i wielkości
ich udziałów w rynku, przejrzystość struktury i zasad funkcjonowania rynku,
istnienie barier dostępu do rynku, równoprawne traktowanie uczestników rynku,
dostęp do informacji rynkowej, skuteczność kontroli i zabezpieczeń przed
wykorzystywaniem pozycji ograniczającej konkurencję, dostępność do wysoko
wydajnych technologii.

Art. 49a. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
energii elektrycznej jest obowiązane sprzedawać wytworzoną energię elektryczną
na giełdach towarowych w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r.
o giełdach towarowych, na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany lub na zorganizowanej
platformie obrotu prowadzonej przez spółkę prowadzącą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub w ramach jednolitego łączenia
rynków dnia następnego i dnia bieżącego prowadzonych przez wyznaczonych
operatorów rynku energii elektrycznej w rozumieniu rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1222 z dnia 24 lipca 2015 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące alokacji
zdolności przesyłowych i zarządzania ograniczeniami przesyłowymi (Dz. Urz.
UE L 197 z 25.07.2015, str. 24, z późn. zm.).
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
5. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy energii elektrycznej:
1) dostarczanej od przedsiębiorstwa energetycznego zajmującego się jej
wytwarzaniem do odbiorcy końcowego za pomocą linii bezpośredniej;
2) wytworzonej z odnawialnych źródeł energii w instalacji odnawialnego źródła
energii;
3) wytworzonej w kogeneracji ze średnioroczną sprawnością przemiany,
o której mowa w art. 3 pkt 36 lit. a, wyższą niż 52,5%;
4) zużywanej na potrzeby własne przez przedsiębiorstwo energetyczne
zajmujące się jej wytwarzaniem;
5) niezbędnej do wykonywania przez operatorów systemów
elektroenergetycznych ich zadań określonych w ustawie;
6) wytworzonej w jednostce wytwórczej o łącznej mocy zainstalowanej
elektrycznej nie wyższej niż 50 MW;
7) wytworzonej w jednostce wytwórczej przyłączonej bezpośrednio do urządzeń
lub instalacji odbiorcy końcowego zużywającego tę energię elektryczną lub
sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, której operatorem wyznaczony
został ten odbiorca końcowy;
8) wytworzonej w jednostkach wytwórczych, które rozpoczęły wytwarzanie
energii elektrycznej po raz pierwszy po dniu 1 lipca 2017 r. sprzedawanej:
a) w ramach wykonywania długoterminowych zobowiązań wynikających
z umów zawartych przez przedsiębiorstwo energetyczne z instytucjami
finansowymi, w celu realizacji inwestycji związanych z wytwarzaniem
energii elektrycznej, w tym w ramach wykonywania długoterminowych
zobowiązań wynikających z umów zawartych przez przedsiębiorstwo
wytwarzające energię elektryczną z podmiotami innymi niż instytucje finansowe, zawartych w celu zabezpieczenia przychodów
przedsiębiorstwa wytwarzającego energię elektryczną, w związku
z umowami o udzielenie finansowania inwestycji, związanych
z wytwarzaniem energii elektrycznej zawartymi przez to
przedsiębiorstwo z instytucjami finansowymi, lub
b) przez przedsiębiorstwo energetyczne w ramach wykonywania
długoterminowych zobowiązań wynikających z umów zawartych ze
wspólnikami lub akcjonariuszami tego przedsiębiorstwa także będącymi
przedsiębiorstwami energetycznymi, w związku z udzielonym
przedsiębiorstwu wytwarzającemu energię elektryczną finansowaniem
typu korporacyjnego z przeznaczeniem na realizację inwestycji
związanych z wytwarzaniem energii elektrycznej.
6. (uchylony)
7. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, przekazuje
Prezesowi URE informacje o zawartych umowach, na podstawie których sprzedaje
wytworzoną energię elektryczną na zasadach innych niż określone w ust. 1,
w terminie 7 dni od dnia ich zawarcia. W informacji należy wskazać strony umowy,
ilość i cenę energii elektrycznej oraz okres, na jaki umowa została zawarta.
8. Na podstawie danych zgromadzonych w trybie określonym w ust. 7, Prezes
URE ogłasza w Biuletynie URE średnią kwartalną cenę energii elektrycznej
niepodlegającej obowiązkowi, o którym mowa w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia
zakończenia kwartału.
9. Przedsiębiorstwo energetyczne składa Prezesowi URE, w terminie do dnia
31 marca roku następnego, sprawozdanie z realizacji obowiązku, o którym mowa
w ust. 1, w roku poprzednim.
10. (uchylony)
11. (uchylony)
12. (uchylony)

Art. 49b. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami
gazowymi jest obowiązane sprzedawać nie mniej niż 55% gazu ziemnego
wysokometanowego wprowadzonego w danym roku do sieci przesyłowej:
1) w punktach wejścia do krajowego systemu przesyłowego na połączeniach z
systemami przesyłowymi innych państw lub
2) siecią gazociągów kopalnianych, lub
3) terminalami skroplonego gazu ziemnego
– na giełdach towarowych w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o
giełdach towarowych, na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany lub na zorganizowanej
platformie obrotu prowadzonej przez spółkę prowadzącą na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26
października 2000 r. o giełdach towarowych.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:
1) gazu ziemnego stanowiącego zapasy obowiązkowe gazu ziemnego
w rozumieniu art. 24 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy
naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania
w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na
rynku naftowym;
2) gazu ziemnego wyprowadzanego w danym roku z sieci przesyłowej
w punktach wyjścia z krajowego systemu przesyłowego na połączeniach
z systemami przesyłowymi innych państw, w ilości równej ilości gazu
ziemnego wprowadzonego do sieci przesyłowej w tym roku;
3) gazu ziemnego sprzedawanego operatorom systemów gazowych w celu
realizacji ich zadań określonych w ustawie;
4) gazu ziemnego wykorzystywanego na potrzeby własne.
3. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem gazem ziemnym
z zagranicą, które w danym roku posiadają prawo do przepustowości w punktach
wymienionych w ust. 1 pkt 1, w wielkości mniejszej niż 10% sumy przepustowości
wszystkich punktów wymienionych w ust. 1 pkt 1, są zwolnione z obowiązku,
o którym mowa w ust. 1.
4. Nie podlegają zwolnieniu z obowiązku, o którym mowa w ust. 1,
przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się obrotem gazem ziemnym z zagranicą
wchodzące w skład grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia
16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów, jeżeli łączna wielkość
przepustowości w punktach wymienionych w ust. 1 pkt 1, do których
przedsiębiorstwa te posiadają prawo, jest większa, niż 10% sumy przepustowości
wszystkich punktów wymienionych w ust. 1 pkt 1.
5. Przedsiębiorstwa energetyczne przekazują Prezesowi URE, w terminie do
dnia 31 marca roku następnego, sprawozdania z realizacji obowiązku, o którym
mowa w ust. 1.

Art. 49c. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem gazem
ziemnym z zagranicą oraz podmiot dokonujący przywozu gazu ziemnego
przekazują Prezesowi URE informacje o realizacji umów dotyczących zakupu gazu
ziemnego z zagranicy za ostatni kwartał, w tym o cenach i ilościach zakupionego
gazu ziemnego, w terminie 30 dni od dnia zakończenia kwartału.
2. Na podstawie informacji, o której mowa w ust. 1, Prezes URE ogłasza
w Biuletynie URE średnie kwartalne ceny zakupu gazu ziemnego z zagranicy,
w tym odrębnie dla gazu ziemnego sprowadzonego z państw członkowskich Unii
Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz dla
gazu ziemnego sprowadzanego z innych państw, w terminie 45 dni od dnia
zakończenia kwartału, biorąc pod uwagę przepisy o ochronie informacji
niejawnych lub innych informacji prawnie chronionych.

art. 50. więcej Art. 50. W sprawach nieuregulowanych przepisami niniejszej ustawy w
zakresie działalności gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych, w tym
przeprowadzania przez Prezesa URE kontroli zgodności wykonywanej działalności
gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych z udzieloną koncesją, stosuje się
przepisy ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Art. 50a. Do operatora sieci transportowej dwutlenku węgla przepisów art.
44–47 i art. 49 nie stosuje się.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Projektowanie, produkcja, import, budowa oraz eksploatacja
urządzeń, instalacji i sieci powinny zapewniać racjonalne i oszczędne zużycie
paliw lub energii przy zachowaniu:
1) niezawodności współdziałania z siecią;
2) bezpieczeństwa obsługi i otoczenia po spełnieniu wymagań ochrony
środowiska;
3) zgodności z wymaganiami odrębnych przepisów, a w szczególności
przepisów: prawa budowlanego, o ochronie przeciwporażeniowej, o ochronie
przeciwpożarowej, o dozorze technicznym, o ochronie dóbr kultury,
o muzeach, Polskich Norm wprowadzonych do obowiązkowego stosowania
lub innych przepisów wynikających z technologii wytwarzania energii
i rodzaju stosowanego paliwa.
2. Projektowanie, produkcja, import, budowa oraz eksploatacja urządzeń
i instalacji wykorzystujących do wytwarzania energii biomasę zastosowanych
w samodzielnych lokalach mieszkalnych lub lokalach o innym przeznaczeniu w
rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2020 r.
poz. 532 i 568), zapewniają sprawność przemiany energetycznej wynoszącą co
najmniej 85%, a zastosowanych w instalacjach przemysłowych co najmniej 70%,
o ile jest to uzasadnione technicznie lub ekonomicznie. Przepis ust. 1 stosuje się.

art. 52. więcej Art. 52. 1. Producenci i importerzy urządzeń, w tym urządzeń
wykorzystujących energię z odnawialnych źródeł energii, określają
w dokumentacji technicznej wielkość zużycia paliw i energii, odniesioną do
uzyskiwanej wielkości efektu użytkowego urządzenia w typowych warunkach
użytkowania, zwaną dalej „efektywnością energetyczną”.
1a. W przypadku instalacji wykorzystujących do wytwarzania energii
biomasę, dokumentacja, o której mowa w ust. 1, wskazuje czy w przypadku ich
zastosowania w samodzielnych lokalach mieszkalnych lub lokalach o innym
przeznaczeniu w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 51 ust. 2, zapewni
sprawność przemiany energetycznej wynoszącą co najmniej 85%, a w przypadku
zastosowania ich w instalacjach przemysłowych co najmniej 70%.
2. Producenci i importerzy urządzeń wprowadzanych do obrotu:
1) informują na etykiecie i w charakterystyce technicznej o efektywności
energetycznej urządzeń, a w przypadku urządzeń, o których mowa w ust. 1a,
o sprawności przemiany energetycznej wynoszącej co najmniej 85%
w przypadku ich zastosowania w samodzielnych lokalach mieszkalnych lub
lokalach o innym przeznaczeniu w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 51 ust. 2, a w przypadku zastosowania ich w instalacjach przemysłowych co
najmniej 70%;
2) umieszczają oznaczenia ekologiczne na pompach ciepła zasilanych
elektrycznie lub gazowo, na absorpcyjnych pompach ciepła oraz na
urządzeniach i instalacjach wykorzystujących do wytworzenia energii
elektrycznej lub ciepła energię promieniowania słonecznego;
3) zapewniają w dokumentacji technicznej urządzeń i systemów
wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii spełnienie wymagań
wynikających z europejskich norm w zakresie oznaczeń ekologicznych
i etykiet, o których mowa w pkt 2, oraz z innych systemów referencji
technicznych ustanowionych przez europejskie organy normalizacji, w celu
skorzystania z uprawnień, o których mowa w art. 9e ust. 3 i art. 9o ust. 3.
3. (uchylony)
4. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania
w zakresie efektywności energetycznej, jakie powinny spełniać urządzenia,
o których mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność ochrony interesów odbiorców
końcowych.
5. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania dotyczące dokumentacji technicznej, o której mowa w ust. 1, oraz
stosowania etykiet i charakterystyk technicznych, o których mowa w ust.
2 pkt 1,
2) wzory etykiet, o których mowa w ust. 2 pkt 1
– uwzględniając konieczność zapewnienia efektywnego użytkowania urządzeń
poprzez powszechny dostęp do informacji o efektywności energetycznej tych
urządzeń.
6. Minister właściwy do spraw klimatu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw energii może określić, w drodze rozporządzenia, wymagania
dotyczące oznaczenia ekologicznego, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, uwzględniając
konieczność zapewnienia efektywnego użytkowania urządzeń poprzez powszechny
dostęp do informacji o tych urządzeniach.

Art. 52a. 1. W przypadku gdy wsparcie finansowe pochodzące ze środków
publicznych, w tym środków funduszy Unii Europejskiej, jest przeznaczone na
wspieranie rozwoju:
1) instalacji wykorzystujących do wytwarzania energii biomasę, wsparciem
obejmuje się w szczególności technologie o sprawności przemiany
energetycznej wynoszącej co najmniej 85% w przypadku ich zastosowania
w samodzielnych lokalach mieszkalnych lub lokalach o innym przeznaczeniu
w rozumieniu ustawy, o której mowa w art. 51 ust. 2, a w przypadku
zastosowania ich w instalacjach przemysłowych co najmniej 70%;
2) pomp ciepła, wsparciem obejmuje się w szczególności pompy ciepła
spełniające minimalne wymagania dotyczące oznakowania ekologicznego
określone w decyzji Komisji 2007/742/WE z dnia 9 listopada 2007 r.
określającej kryteria ekologiczne dotyczące przyznawania wspólnotowego
oznakowania ekologicznego pompom ciepła zasilanym elektrycznie, gazowo
lub absorpcyjnym pompom ciepła (Dz. Urz. L 301 z 20.11.2007, str. 14,
z późn. zm.);
3) instalacji wykorzystujących do wytwarzania ciepła energię promieniowania
słonecznego, wsparciem obejmuje się w szczególności technologie oparte na
normach europejskich, w tym instalacje podlegające oznakowaniu
ekologicznemu, etykietowaniu etykietami energetycznymi.
2. Przy ocenie sprawności przemiany energetycznej oraz stosunku mocy
wejściowej do mocy wyjściowej instalacji, o których mowa w ust. 1, zastosowanie
mają w szczególności procedury obowiązujące w prawie Unii Europejskiej lub
prawie międzynarodowym.

art. 53. więcej Art. 53. Zakazuje się wprowadzania do obrotu na obszarze kraju urządzeń
niespełniających wymagań określonych w art. 52.

Art. 53a. Przepisów art. 52 i 53 nie stosuje się do urządzeń i instalacji oraz
obiektów związanych z obronnością lub bezpieczeństwem państwa, stanowiących
integralne części systemów techniki wojskowej lub uzbrojenia, ratowniczo-gaśniczych oraz ochrony granic lub stosowanych w więziennictwie, należących do
jednostek, o których mowa w art. 21a.

art. 54. więcej Art. 54. 1. Osoby zajmujące się eksploatacją sieci oraz urządzeń i instalacji
określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, obowiązane są posiadać
kwalifikacje potwierdzone świadectwem wydanym przez komisje kwalifikacyjne.
1a. (uchylony)
1b. W razie stwierdzenia, że eksploatacja urządzeń, instalacji lub sieci jest
prowadzona niezgodnie z przepisami dotyczącymi ich eksploatacji, na wniosek
pracodawcy, inspektora pracy, Prezesa URE lub innego organu właściwego
w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią, o których mowa w art. 21a,
sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych należy powtórzyć.
1c. Sprawdzenie spełnienia wymagań kwalifikacyjnych przeprowadza się
także w przypadku:
1) wniosku pracodawcy:
a) gdy osoba zajmująca się eksploatacją sieci, urządzeń lub instalacji
określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, posiada
kwalifikacje potwierdzone świadectwem, ale w ciągu kolejnych pięciu
lat nie zajmowała się eksploatacją urządzeń, instalacji lub sieci, których
uprawnienie dotyczy,
b) który dokonał modernizacji lub innej istotnej zmiany parametrów
urządzeń, instalacji lub sieci;
2) osób, o których mowa w ust. 1, zajmujących się eksploatacją urządzeń,
instalacji lub sieci, świadczących usługi na rzecz konsumentów w rozumieniu
ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny oraz
mikroprzedsiębiorców, małych lub średnich przedsiębiorców, w rozumieniu
ustawy – Prawo przedsiębiorców, co pięć lat.
2. Zabrania się zatrudniania przy samodzielnej eksploatacji sieci oraz
urządzeń i instalacji określonych w przepisach, o których mowa w ust. 6, osób bez
kwalifikacji, o których mowa w ust. 1.
2a. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do osób będących obywatelami państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które nabyły w tych państwach
wymagane kwalifikacje w zakresie eksploatacji urządzeń, instalacji i sieci
i uzyskały ich potwierdzenie zgodnie z przepisami o zasadach uznawania nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania
zawodów regulowanych.
3. Komisje kwalifikacyjne są powoływane na okres 5 lat przez:
1) Prezesa URE;
2) właściwych ministrów i Szefów Agencji, o których mowa w art. 21a –
w zakresie eksploatacji urządzeń i instalacji gazowych, elektrycznych
i cieplnych w jednostkach organizacyjnych podległych tym ministrom lub
Szefom Agencji lub przez nich nadzorowanych;
3) ministra właściwego do spraw transportu – w zakresie eksploatacji urządzeń
i instalacji energetycznych stosowanych w jednostkach organizacyjnych
transportu kolejowego.
3a. Organ uprawniony do powoływania komisji kwalifikacyjnych, o których
mowa w ust. 3, może odwołać członka komisji w przypadku:
1) choroby trwale uniemożliwiającej sprawowanie funkcji;
2) rezygnacji z członkostwa w komisji;
3) niewywiązywania się z obowiązków członka komisji;
4) utraty kwalifikacji umożliwiających powołanie w skład komisji.
3b. Organ uprawniony do powoływania komisji kwalifikacyjnych może
odwołać komisję kwalifikacyjną na wniosek jednostki organizacyjnej, przy której
ją powołano, w przypadku:
1) rezygnacji jednostki organizacyjnej, przy której powołano komisję
kwalifikacyjną, z dalszego prowadzenia tej komisji;
2) odwołania części członków komisji kwalifikacyjnej, uniemożliwiającego
dalsze wykonywanie zadań przez tę komisję.
4. Za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust. 1, pobierane są opłaty
od osób kierujących wnioski o stwierdzenie kwalifikacji.
4a. Nie pobiera się opłat za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa w ust.
1, przez komisje kwalifikacyjne powołane przez Ministra Obrony Narodowej, jeżeli
następuje ono na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej podległej temu
ministrowi lub przez niego nadzorowanej.
5. Opłaty, o których mowa w ust. 4, stanowią przychód jednostek
organizacyjnych, przy których powołano komisje kwalifikacyjne.
6. Minister właściwy do spraw energii, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw transportu oraz Ministrem Obrony Narodowej, określi,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady stwierdzania posiadania
kwalifikacji przez osoby, o których mowa w ust. 1.
7. Minister właściwy do spraw energii, wydając rozporządzenie, o którym
mowa w ust. 6, określi w szczególności:
1) rodzaje prac, stanowisk oraz instalacji, urządzeń i sieci, przy których
eksploatacji jest wymagane posiadanie kwalifikacji;
2) zakres wymaganej wiedzy niezbędnej do uzyskania potwierdzenia
posiadanych kwalifikacji, odpowiednio do rodzaju prac, stanowisk oraz
instalacji i urządzeń, o których mowa w pkt 1;
3) tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego;
4) jednostki organizacyjne, przy których powołuje się komisje kwalifikacyjne,
i tryb ich powoływania;
5) wysokość opłat pobieranych za sprawdzenie kwalifikacji, o których mowa
w pkt 2;
6) wzór świadectwa kwalifikacyjnego.

art. 55. więcej Art. 55. (uchylony).

Art. 55a. (uchylony).

Art. 55b. (uchylony).

Art. 55c. (uchylony).

Art. 55d. (uchylony).

Art. 55e. (uchylony).

Art. 55f. (uchylony).

Art. 55g. (uchylony).

art. 56. więcej Art. 56. 1. Karze pieniężnej podlega ten, kto:
1) nie przestrzega obowiązków wynikających ze współpracy z jednostkami
upoważnionymi do dysponowania energią elektryczną i paliwami gazowymi,
wynikających z przepisów wydanych na podstawie art. 9 ust. 1–4;
1a) (uchylony)
1b) nie przedkłada Prezesowi URE do zatwierdzenia instrukcji, o której mowa
w art. 9g ust. 7 i 8, lub mimo wezwania przedkłada instrukcję niespełniającą
wymagań określonych w ustawie;
1c) nie przedstawia informacji, o których mowa w art. 7 ust. 8l, art. 9c
ust. 3 pkt 9a lit. f, ust. 9–9b i 14, art. 9d ust. 8, art. 11c ust. 3, art. 11e ust. 5 i art. 16 ust. 21 i 22, lub nie przekazuje kopii umowy, o której mowa w art. 9c
ust. 13, lub jej każdorazowej zmiany;
1d) nie przestrzega obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia (WE)
nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r.
w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej
wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE) nr
1228/2003;
1e) nie przestrzega obowiązków wynikających z przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w
sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego i
uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005;
1f) (uchylony)
1g) ustala instrukcję, o której mowa w art. 9g ust. 8b, niespełniającą wymagań
określonych w ustawie;
1h) nie publikuje aktualnych wykazów, o których mowa w art. 4ba ust. 1;
1i) nie przekazuje w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 4ba ust. 4;
1j) przekazuje sprawozdanie, o którym mowa w art. 4ba ust. 4, zawierające
nieprawdziwe dane;
2) nie przestrzega obowiązku utrzymywania zapasów paliw, o którym mowa
w art. 10 ust. 1, lub nie uzupełnia ich w terminie, o którym mowa w art.
10 ust. 1b lub 1c, obniża je w innych przypadkach niż wymienione w art.
10 ust. 1a, lub nie przekazuje informacji, o których mowa w art. 10 ust. 1e;
3) (uchylony)
3a) nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii,
wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3;
4) z nieuzasadnionych powodów odmawia zawarcia umowy, o której mowa
w art. 7 ust. 1;
5) stosuje ceny i taryfy, nie przestrzegając obowiązku ich przedstawienia
Prezesowi URE do zatwierdzenia, o którym mowa w art. 47;
5a) nie przedkłada do zatwierdzenia taryfy wbrew żądaniu Prezesa URE,
o którym mowa w art. 47 ust. 1;
6) stosuje ceny lub stawki opłat wyższe od zatwierdzonych lub stosuje taryfę
niezgodnie z określonymi w niej warunkami;
7) odmawia udzielenia informacji, o których mowa w art. 28;
7a) świadomie lub w wyniku niedbalstwa wprowadza w błąd Prezesa URE
w zakresie przedstawianych na jego żądanie informacji, o których mowa
w art. 28;
8) prowadzi ewidencję księgową niezgodnie z zasadami określonymi w art. 44;
9) zatrudnia osoby bez wymaganych ustawą kwalifikacji;
10) nie utrzymuje w należytym stanie technicznym obiektów, instalacji
i urządzeń;
11) wprowadza do obrotu na obszarze kraju urządzenia niespełniające wymagań
określonych w art. 52;
12) nie przestrzega obowiązków wynikających z koncesji;
12a) (uchylony)
12b) nie przekazuje w terminie sprawozdania, o którym mowa w art. 43d;
12c) przekazuje sprawozdanie, o którym mowa w art. 43d, zawierające
nieprawdziwe dane;
12d) nie przestrzega obowiązku dywersyfikacji dostaw gazu ziemnego z zagranicy,
o którym mowa w art. 32 ust. 2;
13) realizuje działania niezgodne z częścią planu, o której mowa w art. 20 ust. 6;
14) z nieuzasadnionych powodów wstrzymuje lub ogranicza dostarczanie paliw
gazowych, energii elektrycznej lub ciepła do odbiorców;
15) z nieuzasadnionych powodów zwleka z powiadomieniem Prezesa URE lub
zainteresowanego podmiotu o odmowie zawarcia umów, o których mowa
w art. 4g ust. 1 lub art. 7 ust. 1;
16) z nieuzasadnionych powodów nie występuje do Prezesa URE z wnioskiem,
o którym mowa w art. 4h ust. 2;
17) nie przestrzega obowiązków, o których mowa w art. 5a ust. 1–3;
17a) nie informuje odbiorcy końcowego lub operatora systemu dystrybucyjnego
lub operatora systemu przesyłowego w terminie określonym w art. 5 ust. 14
o konieczności zaprzestania sprzedaży paliw gazowych lub energii
elektrycznej;
17b) będąc operatorem systemu dystrybucyjnego lub operatorem systemu
przesyłowego gazowego, nie zawrze umowy sprzedaży rezerwowej lub
umowy kompleksowej zawierającej postanowienia umowy sprzedaży rezerwowej zgodnie z art. 5aa ust. 6 lub umowy kompleksowej zgodnie z art. 5ab ust. 1;
18) nie wydaje warunków przyłączenia do sieci w terminach określonych w art. 7 ust. 8g–8g³, 8g⁶ i 8g⁷;
18a) z nieuzasadnionych powodów, nie dokonuje w terminie określonym w art. 7
ust. 8d⁷ pkt 2 przyłączenia mikroinstalacji;
19) nie przestrzega warunków i wymagań technicznych korzystania z systemu
elektroenergetycznego lub gazowego, procedur postępowania i wymiany
informacji, a także nie stosuje się do zasad i obowiązków w zakresie
bezpieczeństwa pracy sieci elektroenergetycznej, planów i procedur
stosowanych w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej, instrukcji, o której mowa w art. 9g ust. 9, metod, warunków,
wymogów lub zasad przyjętych na podstawie rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 714/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie
warunków dostępu do sieci w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii
elektrycznej i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1228/2003 lub
rozporządzeń wydanych na podstawie art. 6 lub art. 18 tego rozporządzenia,
metod, warunków, wymogów lub zasad przyjętych na podstawie
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 715/2009 z dnia
13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu
ziemnego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1775/2005 lub
rozporządzeń wydanych na podstawie art. 6 lub art. 23 tego rozporządzenia,
a także poleceń operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub
systemu połączonego elektroenergetycznego, o których mowa w art. 11d
ust. 1 i 2;
20) nie przestrzega warunków i kryteriów niezależności operatora systemu,
o którym mowa w art. 9d ust. 1–2;
21) nie zapewnia wyznaczonemu dla swojej sieci operatorowi systemu spełnienia
warunków i kryteriów niezależności, o których mowa w art. 9d ust. 1–2;
22) nie przedkłada do zatwierdzenia programu określającego przedsięwzięcia,
jakie należy podjąć w celu zapewnienia niedyskryminacyjnego traktowania użytkowników systemu, o którym mowa w art. 9d ust. 4, lub nie przedkłada
nowego programu, o którym mowa w art. 9d ust. 4b;
23) mimo uprzedniego wezwania, nie wykonuje w wyznaczonym terminie
programu określającego przedsięwzięcia, jakie należy podjąć w celu
zapewnienia niedyskryminacyjnego traktowania użytkowników systemu,
o którym mowa w art. 9d ust. 4, zatwierdzonego przez Prezesa URE lub
podejmuje działania niezgodne z postanowieniami tego programu;
24) będąc operatorem wyznaczonym na podstawie art. 9h, nie realizuje
obowiązków operatora wynikających z ustawy;
24a) nie będąc operatorem systemu przesyłowego, dystrybucyjnego,
magazynowania paliw gazowych lub operatorem systemu skraplania gazu
ziemnego lub operatorem systemu połączonego wyznaczonym na podstawie
art. 9h świadczy usługi przesyłania, dystrybucji, magazynowania paliw
gazowych, skraplania gazu ziemnego lub regazyfikacji skroplonego gazu
ziemnego;
25) z nieuzasadnionych powodów nie występuje do Prezesa URE z wnioskiem,
o którym mowa w art. 9h ust. 1 i 6, oraz nie dopełnia warunków określonych
w decyzji wydanej na podstawie art. 9h ust. 9;
25a) z nieuzasadnionych przyczyn nie występuje do Prezesa URE z wnioskiem
o przyznanie certyfikatu niezależności lub nie dopełnia warunków
określonych w decyzji, o której mowa w art. 9h1 ust. 12;
26) nie przestrzega obowiązków, o których mowa w art. 9h ust. 11 i 12;
26a) nie wykonuje w terminie obowiązków wynikających z decyzji, o której mowa
w art. 9h ust. 14;
27) nie przestrzega obowiązków, o których mowa w art. 9j ust. 1, 4 lub 5;
28) (uchylony)
29) (uchylony)
30) (uchylony)
30a) utrudnia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 11s ust. 1;
31) nie przedkłada sprawozdań, o których mowa w art. 9d ust. 5a i art. 16 ust. 18
lub planów, o których mowa w art. 16 ust. 2 i 4;
32) nie przestrzega obowiązków, o których mowa w art. 49a ust. 1, art. 49b ust. 1
oraz w art. 49c ust. 1;
33) (uchylony)
34) (uchylony)
35) nie przestrzega warunków i wymagań technicznych korzystania z sieci
transportowej dwutlenku węgla;
36) z nieuzasadnionych powodów:
a) odmawia zawarcia umowy, o której mowa w art. 11m,
b) odmawia dostępu, o którym mowa w art. 11o ust. 1 pkt 4,
c) wstrzymuje lub ogranicza przesyłanie dwutlenku węgla;
37) będąc operatorem, o którym mowa w art. 11n, nie realizuje obowiązków
operatora sieci transportowej dwutlenku węgla wynikających z ustawy;
38) nie wydaje w terminie, o którym mowa w art. 11p ust. 3, warunków
przyłączenia;
39) wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia 1227/2011, nie
podaje informacji wewnętrznej do publicznej wiadomości;
40) wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 8 ust. 1 rozporządzenia
1227/2011, nie przekazuje Agencji danych, w tym przekazuje dane
nieprawdziwe lub niepełne;
41) wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 8 ust. 5 rozporządzenia
1227/2011, nie przekazuje Agencji lub Prezesowi URE informacji, w tym
przekazuje informacje nieprawdziwe lub niepełne;
42) dokonuje sprzedaży produktów energetycznych na hurtowym rynku energii
bez wymaganego wpisu do rejestru uczestników rynku lub nie dokonuje
aktualizacji danych podanych w formularzu rejestracyjnym, bądź podaje
w formularzu rejestracyjnym dane niepełne lub nieprawdziwe;
43) utrudnia przeprowadzanie czynności w postępowaniu, o którym mowa w art.
23c ust. 1 lub w art. 23p ust. 1;
44) nie przekazuje w terminie informacji, o których mowa w art. 33 ust. 1c;
45) sprzedaje paliwa ciekłe z naruszeniem wymogów, o których mowa w art. 43a
ust. 1 lub 4;
46) świadczy usługi magazynowania lub przeładunku paliw ciekłych, przesyłania,
lub dystrybucji paliw ciekłych z naruszeniem wymagań, o których mowa w
art. 43a ust. 2;
47) prowadzi działalność z naruszeniem art. 43a ust. 3;
48) nie przekazuje w terminie informacji, lub przekazuje nieprawdziwe
informacje, o których mowa w art. 43e;
49) nie realizuje obowiązku, o którym mowa w art. 37 ust. 2c lub 2d;
50) nie wykonuje lub nienależycie wykonuje obowiązek, o którym mowa w art.
34 ust. 5.
1a. Wpływy z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1, stanowią
dochód budżetu państwa.
2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza Prezes URE w
drodze decyzji administracyjnej.
2a. (uchylony)
2b. (uchylony)
2c. (uchylony)
2d. (uchylony)
2e. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadku, o którym
mowa w ust. 1 pkt 18, nie może być niższa niż 1500 zł za każdy dzień zwłoki w
wydaniu warunków przyłączenia do sieci.
2f. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach, o których mowa
w ust. 1 pkt 21, nie może być niższa niż 1% i wyższa niż 15% przychodu, o którym
mowa w ust. 3.
2g. Wysokość kary pieniężnej wymierzonej w przypadkach, o których mowa
w ust. 1 pkt 39–43, wynosi od 10 000 zł do 1 000 000 zł.
2h. Wysokość kary w przypadkach określonych w ust. 1:
1) pkt 1h wynosi od 15 000 zł do 50 000 zł;
2) pkt 1i wynosi 10 000 zł;
3) pkt 1j wynosi od 10 000 zł do 50 000 zł;
4) pkt 12b wynosi 10 000 zł;
5) pkt 12c wynosi od 10 000 zł do 50 000 zł;
6) pkt 44 wynosi od 10 000 zł do 50 000 zł;
7) pkt 45–47 wynosi od 50 000 zł do 250 000 zł;
8) pkt 48 wynosi 10 000 zł oddzielnie dla każdego rodzaju i lokalizacji
infrastruktury paliw ciekłych;
9) pkt 49 wynosi od 10 000 zł do 50 000 zł;
10) pkt 50 wynosi od 500 zł do 5000 zł.
3. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1–2, 3a–12, 12b–27,
30a–32 i 34–38, nie może przekroczyć 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy,
osiągniętego w poprzednim roku podatkowym, a jeżeli kara pieniężna związana
jest z działalnością prowadzoną na podstawie koncesji, wysokość kary nie może
przekroczyć 15% przychodu ukaranego przedsiębiorcy, wynikającego
z działalności koncesjonowanej, osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.
4. Kara pieniężna jest płatna na konto właściwego urzędu skarbowego, z
wyjątkiem ust. 4a.
4a. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 2h pkt 10, jest płatna na konto
Urzędu Regulacji Energetyki.
5. Niezależnie od kary pieniężnej określonej w ust. 1–4 Prezes URE może
nałożyć karę pieniężną na kierownika przedsiębiorstwa energetycznego, z tym że
kara ta może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% jego miesięcznego
wynagrodzenia.
6. Ustalając wysokość kary pieniężnej, Prezes URE uwzględnia stopień
szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz dotychczasowe zachowanie podmiotu
i jego możliwości finansowe.
6a. Prezes URE może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli stopień
szkodliwości czynu jest znikomy, a podmiot zaprzestał naruszania prawa lub
zrealizował obowiązek.
6b. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, uiszcza się w terminie 14 dni od
dnia, w którym decyzja Prezesa URE o wymierzeniu kary pieniężnej stała się
prawomocna.
7. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
7a. W sprawach dotyczących kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1,
stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa, z wyłączeniem art. 68 § 1–3.
8. Prezes URE niezwłocznie powiadamia Komisję Europejską o zmianach
przepisów w zakresie kar pieniężnych i o działaniach podejmowanych
w przypadku naruszeń przepisów rozporządzenia (WE) nr 714/2009 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci
w odniesieniu do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające
rozporządzenie (WE) nr 1228/2003, a także przepisów rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady nr 1775/2005/WE z dnia 28 września 2005 r. w sprawie
warunków dostępu do sieci przesyłowych gazu ziemnego.

art. 57. więcej Art. 57. 1. W razie nielegalnego pobierania paliw lub energii,
przedsiębiorstwo energetyczne może:
1) pobierać od odbiorcy, a w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez
zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających
paliwa lub energię opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby
trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności albo
2) dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych.
2. Należności z tytułu opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, stwierdzone
prawomocnym wyrokiem sądu podlegają ściągnięciu w trybie przepisów ustawy
z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.

Art. 57a. 1. Kto dokonuje manipulacji na rynku,
podlega grzywnie do 2500 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
2. Kto wchodzi w porozumienie z inną osobą mające na celu manipulację na
rynku,
podlega grzywnie do 1000 stawek dziennych.

Art. 57b. 1. Kto wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit.
a rozporządzenia 1227/2011, wykorzystuje informację wewnętrzną poprzez
nabywanie lub zbywanie lub próbę nabycia lub zbycia, na rachunek własny lub na
rachunek osoby trzeciej, bezpośrednio lub pośrednio, produktów energetycznych
sprzedawanych w obrocie hurtowym, których informacja ta dotyczy,
podlega grzywnie do 2500 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
2. Jeżeli czynu określonego w ust. 1 dopuszcza się osoba, o której mowa
w art. 3 ust. 2 lit. a lub c rozporządzenia nr 1227/2011,
podlega ona grzywnie do 2500 stawek dziennych, karze ograniczenia
wolności albo pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Art. 57c. Kto wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. b
rozporządzenia 1227/2011, ujawnia informację wewnętrzną jakiejkolwiek innej
osobie,
podlega grzywnie do 1000 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 57d. Kto wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. c
rozporządzenia 1227/2011, zaleca innej osobie w oparciu o informację wewnętrzną
nabycie lub zbycie produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie
hurtowym, do których odnosi się ta informacja, lub nakłania inną osobę w oparciu
o informację wewnętrzną do nabycia lub zbycia takich produktów,
podlega grzywnie do 1000 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności
albo pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 57e. Kto wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 17 rozporządzenia
1227/2011, ujawnia tajemnicę służbową w rozumieniu tego przepisu,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności
do lat 2.

Art. 57f. Kto, zawodowo zajmując się pośredniczeniem w zawieraniu
transakcji, wbrew obowiązkowi, o którym mowa w art. 15 rozporządzenia
1227/2011, nie przekazuje Prezesowi URE informacji o każdym uzasadnionym
podejrzeniu manipulacji na rynku lub próbie manipulacji na rynku lub informacji
o każdym uzasadnionym podejrzeniu niewłaściwego wykorzystywania informacji
wewnętrznej,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności
do lat 3.

Art. 57g. 1. Kto prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania,
magazynowania lub przeładunku, przesyłania lub dystrybucji, obrotu paliwami ciekłymi, w tym obrotu tymi paliwami z zagranicą, bez wymaganej koncesji,
podlega grzywnie do 5 000 000 zł albo karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy
do lat 5.
2. Kto dokonuje przywozu paliw ciekłych bez wymaganego wpisu do rejestru,
o którym mowa w art. 32a, podlega grzywnie do 2 500 000 zł.
3. Za przestępstwo określone w ust. 1 odpowiada jak wykonujący działalność
bez koncesji, kto, na podstawie przepisu prawnego, decyzji właściwego organu,
umowy lub faktycznego wykonywania, zajmuje się sprawami majątkowymi innej
osoby prawnej, fizycznej, grupy osób lub podmiotu niemającego osobowości
prawnej.
4. W przypadku odpowiedzialności przewidzianej w ust. 3, nie podlega karze
za przestępstwo określone w ust. 1, kto dobrowolnie ujawnił wobec organu
powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących
w popełnieniu przestępstwa oraz okoliczności jego popełnienia, jeżeli zapobiegło
to popełnieniu albo umożliwiło wykrycie innego przestępstwa lub przestępstwa
skarbowego mających związek z prowadzeniem działalności w zakresie paliw
ciekłych; jeżeli sprawca czynił starania zmierzające do ujawnienia tych
informacji i okoliczności, sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary.

art. 58. więcej Art. 58. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z 1965 r. Nr 15, poz. 113, z 1974 r. Nr 27, poz. 157 i Nr 39, poz. 231, z 1975 r. Nr 45, poz. 234, z 1982 r. Nr 11, poz. 82 i Nr 30, poz. 210, z 1983 r. Nr 5, poz. 33, z 1984 r. Nr 45, poz. 241 i 242, z 1985 r. Nr 20, poz. 86, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 41, poz. 324, z 1989 r. Nr 4, poz. 21 i Nr 33, poz. 175, z 1990 r. Nr 14, poz. 88, Nr 34, poz. 198, Nr 53, poz. 306, Nr 55, poz. 318 i Nr 79, poz. 464, z 1991 r. Nr 7, poz. 24, Nr 22, poz. 92 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 12, poz. 53, z 1994 r. Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83, poz. 417, z 1996 r. Nr 24, poz. 110, Nr 43, poz. 189, Nr 73, poz. 350 i Nr 149, poz. 703 oraz z 1997 r. Nr 43, poz. 270) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 479¹ w § 2 w pkt 3 po wyrazie „monopolistycznym” dodaje się wyrazy „oraz prawa energetycznego”;
2) tytuł rozdziału 2 w dziale IVa tytułu VII księgi pierwszej części pierwszej otrzymuje brzmienie:
„Rozdział 2
Postępowanie w sprawach z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz w sprawach z zakresu regulacji energetyki”;
3) w art. 479²⁸ § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów lub delegatur tego Urzędu oraz decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki lub oddziałów terenowych tego Urzędu, zwanych w przepisach niniejszego rozdziału „Prezesem”, można wnieść do Sądu Wojewódzkiego w Warszawie - sądu antymonopolowego odwołanie w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia decyzji. ” ;
4) w art. 479²⁹ w § 1 i § 2, w art. 479³⁰, w art. 479³³ oraz w art. 479³⁴ użyte w różnych przypadkach wyrazy „Urząd Antymonopolowy” zastępuje się użytym w tym samych przypadkach wyrazem „Prezes”.
5) w art. 479³¹ § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. W sprawach z zakresu przeciwdziałania praktykom monopolistycznym oraz w sprawach z zakresu regulacji energetyki stronami są także Prezes i zainteresowany.”;
6) art. 479³² otrzymuje brzmienie:
„ Art. 479³². Pełnomocnikiem Prezesa może być pracownik jego Urzędu.”

art. 59. więcej Art. 59. W ustawie z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach (Dz. U. z 1988 r. Nr 27, poz. 195, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, z 1991 r. Nr 100, poz. 442, z 1993 r. Nr 11, poz. 50, z 1994 r. Nr 111, poz. 536 i z 1996 r. Nr 106, poz. 496) w art. 25 w ust. 1 w pkt 3 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) cen i taryf ustalanych na podstawie ustawy - Prawo energetyczne.”

art. 60. więcej Art. 60. W ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127, Nr 103, poz. 446 i Nr 107, poz. 464, z 1993 r. Nr 47, poz. 212 i Nr 131, poz. 629, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, Nr 31, poz. 118, Nr 84, poz. 384, Nr 85, poz. 388, Nr 89, poz. 415 i Nr 123, poz. 601, z 1995 r. Nr 99, poz. 486, z 1996 r. Nr 5, poz. 33, Nr 90, poz. 405, Nr 106, poz. 496 i Nr 156, poz. 775 oraz z 1997 r. Nr 5, poz. 24 i Nr 9, poz. 44) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 46 w ust. 2 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) budowy i utrzymania urządzeń i instalacji energetycznych służących do wytwarzania paliw i energii oraz ich przesyłania i dystrybucji za pomocą sieci,”;
2) w art. 70 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Jeżeli negocjacje, o których mowa w ust. 1, trwają dłużej niż trzy miesiące, przepisy art. 67 stosuje się odpowiednio.”

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324, z 1990 r. Nr 26, poz. 149, Nr 34, poz. 198 i Nr 86, poz. 504, z 1991 r. Nr 31, poz. 128, Nr 41, poz. 179, Nr 73, poz. 321, Nr 105, poz. 452, Nr 106, poz. 457 i Nr 107, poz. 460, z 1993 r. Nr 28, poz. 127, Nr 47, poz. 212 i Nr 134, poz. 646, z 1994 r. Nr 27, poz. 96 i Nr 127, poz. 627, z 1995 r. Nr 60, poz. 310, Nr 85, poz. 426, Nr 90, poz. 446, Nr 141, poz. 700 i Nr 147, poz. 713, z 1996 r. Nr 41, poz. 177 i Nr 45, poz. 199 oraz z 1997 r. Nr 9, poz. 44, Nr 23, poz. 117 i Nr 43, poz. 272) w art. 11 wprowadza się następujące zmiany: a) w ust. 1 w pkt 16 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 17 w brzmieniu:
„17) wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji oraz obrotu paliwami i energią.”,
b) dodaje się ust. 9 w brzmieniu:
„9. Zasady udzielania koncesji oraz szczególne rodzaje działalności nie wymagające uzyskania koncesji, o których mowa w ust. 1 pkt 17, określają przepisy prawa energetycznego.”

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe (Dz. U. z 1993 r. Nr 72, poz. 344, z 1994 r. Nr 76, poz. 344, Nr 121, poz. 591 i Nr 133, poz. 685, z 1995 r. Nr 78, poz. 390, Nr 124, poz. 601 i Nr 132, poz. 640 oraz z 1996 r. Nr 89, poz. 402, Nr 106, poz. 496, Nr 132, poz. 621 i Nr 139, poz. 647) w art. 31 w ust. 3 w pkt 2 po wyrazach „Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji,” dodaje się wyrazy „Urzędu Regulacji Energetyki,”.

Art. 62a. Przedsiębiorstwo energetyczne może udostępniać dane o odbiorcy
na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 r.
o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych
(Dz. U. z 2020 r. poz. 389).

Art. 62b. 1. Taryfy ustalane dla:
1) odbiorców końcowych, z wyjątkiem odbiorców, którzy dokonują zakupu
paliw gazowych:
a) w punkcie wirtualnym w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie
art. 9 ust. 1 i 2,
b) w postaci skroplonego gazu ziemnego (LNG) lub sprężonego gazu
ziemnego (CNG),
c) w trybie przetargów, aukcji lub zamówień publicznych w rozumieniu
przepisów o zamówieniach publicznych
– które stosuje się do dnia 30 września 2017 r.,
2) odbiorców paliw gazowych w gospodarstwach domowych, które stosuje się
do dnia 31 grudnia 2023 r.
– przez przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesję na obrót paliwami
gazowymi lub na obrót gazem ziemnym z zagranicą podlegają zatwierdzeniu przez
Prezesa URE.
2. Jeżeli umowa sprzedaży paliw gazowych lub umowa kompleksowa nie
określają ceny paliw gazowych lub sposobu jej ustalania po ustaniu obowiązku
przedkładania taryf do zatwierdzenia Prezesowi URE, przedsiębiorstwo
energetyczne zajmujące się sprzedażą paliw gazowych przesyła odbiorcy projekt
zmiany umowy w zakresie proponowanych cen paliw gazowych lub sposobu ich
ustalania, w terminie umożliwiającym dostosowanie tej umowy przed upływem
terminów, o których mowa w ust. 1, nie później jednak niż na 2 miesiące przed
upływem tych terminów. Wraz z projektem zmiany umowy przedsiębiorstwo
energetyczne jest obowiązane przesłać odbiorcy pisemną informację o prawie do
wypowiedzenia umowy.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, odbiorca może wypowiedzieć
umowę sprzedaży paliw gazowych lub umowę kompleksową, bez ponoszenia
kosztów, składając do przedsiębiorstwa energetycznego pisemne oświadczenie.
Umowa ta ulega rozwiązaniu z ostatnim dniem miesiąca następującego po
miesiącu, w którym oświadczenie o wypowiedzeniu umowy dotarło do
przedsiębiorstwa energetycznego. Odbiorca może wskazać późniejszy termin
rozwiązania tej umowy.

Art. 62c. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami
gazowymi, do którego wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w art. 5b¹,
wykonuje zadania sprzedawcy z urzędu do czasu wyznaczenia przez Prezesa URE
lub wyłonienia w drodze przetargu sprzedawcy z urzędu, na zasadach określonych
w art. 9i, dla odbiorców przyłączonych do sieci operatora systemu dystrybucyjnego
wyodrębnionego z przedsiębiorstwa zintegrowanego pionowo w celu zapewnienia mu niezależności pod względem formy prawnej w rozumieniu art. 9d ust. 1d i 1e
oraz dla odbiorców końcowych, o których mowa w art. 5ab ust. 1, przyłączonych
do sieci operatora systemu przesyłowego gazowego.
2. Dla odbiorców przyłączonych do systemu dystrybucyjnego, o którym
mowa w art. 9d ust. 7, do czasu wyznaczenia przez Prezesa URE lub wyłonienia
w drodze przetargu sprzedawcy z urzędu, na zasadach określonych w art. 9i,
zadania sprzedawcy z urzędu wykonuje przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo,
w skład którego wchodzi ten system dystrybucyjny.
3. W przypadku gdy sprzedawca z urzędu zaprzestał sprzedaży paliw
gazowych do odbiorców końcowych przyłączonych do systemu dystrybucyjnego,
o którym mowa w art. 9d ust. 7, zadania sprzedawcy z urzędu pełni
przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się obrotem paliwami gazowymi, do
którego wniesiono wkład niepieniężny, o którym mowa w art. 5b¹.

Art. 62d. Od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 30 czerwca 2021 r.:
1) przedsiębiorstwo energetyczne świadczące usługi, o których mowa w art. 4ba
ust. 1, przekazuje Prezesowi URE miesięczne sprawozdanie zawierające
informacje o podmiotach zlecających usługi, o których mowa w art. 4ba
ust. 1, w terminie 14 dni od dnia zakończenia miesiąca, którego dotyczy to
sprawozdanie;
2) na wniosek Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, ministra właściwego do
spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw energii, Prezes
URE przekazuje kopie sprawozdań, o których mowa w pkt 1, do
wnioskującego organu;
3) Prezes URE przekazuje drogą elektroniczną do Prezesa Agencji Rezerw
Materiałowych, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz
ministra właściwego do spraw energii zestawienie danych, o których mowa
w art. 4ba ust. 8, w terminie 45 dni od dnia zakończenia miesiąca, którego
dotyczy to zestawienie danych;
4) przedsiębiorstwo energetyczne posiadające koncesję na wytwarzanie paliw
ciekłych lub koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą, a także
podmiot przywożący stosownie do swojej działalności przekazuje Prezesowi
URE miesięczne sprawozdanie o rodzajach oraz ilości wytworzonych,
przywiezionych i wywiezionych paliw ciekłych, a także ich przeznaczeniu – w terminie 20 dni od dnia zakończenia miesiąca, którego dotyczy to
sprawozdanie;
5) na wniosek Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych, ministra właściwego do
spraw finansów publicznych lub ministra właściwego do spraw energii, Prezes
URE przekazuje kopie sprawozdań, o których mowa w pkt 4, do
wnioskującego organu;
6) Prezes URE przekazuje drogą elektroniczną do Prezesa Agencji Rezerw
Materiałowych, ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz
ministra właściwego do spraw energii zestawienia danych, o których mowa
w art. 43d ust. 5, w terminie 45 dni od dnia zakończenia miesiąca, którego
dotyczy to zestawienie danych.

art. 63. więcej Art. 63. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób finansowania Urzędu Regulacji Energetyki w okresie jego organizacji.

art. 64. więcej Art. 64. Pierwsza kadencja Rady Konsultacyjnej trwa 4 lata.

art. 65. więcej Art. 65. (uchylony).

art. 66. więcej Art. 66. 1. Osoby fizyczne, prawne bądź inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które do dnia wejścia w życie ustawy wybudowały z własnych środków instalacje lub urządzenia mogące stanowić element sieci i są ich właścicielami bądź użytkownikami, mogą, w terminie dwóch lat od dnia wejścia w życie ustawy, przekazać odpłatnie, na warunkach uzgodnionych przez strony, te instalacje lub urządzenia przedsiębiorstwu energetycznemu, które uzyska koncesję na dystrybucję paliw i energii.
2. Przekazywane instalacje i urządzenia, o których mowa w ust. 1, powinny odpowiadać warunkom technicznym określonym w przepisach. Koszty doprowadzenia tych instalacji i urządzeń do stanu spełniającego wymagane warunki pokrywa osoba lub jednostka przekazująca.

art. 67. więcej Art. 67. 1. W terminie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy Prezes URE udzieli z urzędu koncesji przedsiębiorstwom energetycznym działającym lub będącym w budowie w dniu ogłoszenia ustawy, o ile spełnią one warunki określone ustawą.
2. Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, do czasu udzielenia koncesji prowadzą działalność na dotychczasowych zasadach.

art. 68. więcej Art. 68. 1. Z dniem wejścia w życie ustawy znosi się Okręgowe Inspektoraty
Gospodarki Energetycznej, utworzone ustawą z dnia 6 kwietnia 1984 r.
o gospodarce energetycznej (Dz. U. poz. 96, z 1987 r. poz. 180, z 1988 r. poz. 132,
z 1989 r. poz. 192 oraz z 1990 r. poz. 89 i 198).
2. Obowiązki i zadania likwidatora Okręgowych Inspektoratów Gospodarki
Energetycznej powierza się Ministrowi Gospodarki.
3. Likwidator sporządza bilans zamknięcia.

art. 69. więcej Art. 69. 1. Minister Finansów zachowuje prawo do ustalania taryf w odniesieniu do paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła na zasadach i w trybie określonych w ustawie, o której mowa w art. 59, oraz ustala zakres i wysokość opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, przez okres do 24 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie, z zastrzeżeniem ust. 2.
1a. Minister Finansów, w drodze rozporządzenia, ustali zakres i wysokość opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła.
1b. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1a, powinno ustalać szczególne rodzaje przypadków zaliczanych do nielegalnego pobierania paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, sposób obliczania lub wysokość opłat za nielegalny pobór dla poszczególnych rodzajów przypadków i taryf oraz okres, za który należy się opłata.
2. Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, daty niewykraczające poza okres, o którym mowa w ust. 1, od których Minister Finansów zaprzestanie ustalania taryf lub opłat za nielegalny pobór paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła, o których mowa w ust. 1.

art. 70. więcej Art. 70. 1. Przepisy wykonawcze wydane i utrzymane w mocy na podstawie ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej (Dz. U. poz. 96, z 1987 r. poz. 180, z 1988 r. poz. 132, z 1989 r. poz. 192 oraz z 1990 r. poz. 89 i 198) pozostają w mocy do czasu zastąpienia ich przepisami wydanymi na podstawie niniejszej ustawy, o ile nie są sprzeczne z jej przepisami, nie dłużej jednak niż przez okres sześciu miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
2. Zaświadczenia kwalifikacyjne wydane na podstawie przepisów dotychczasowych zachowują moc przez okres w nich oznaczony.

art. 71. więcej Art. 71. Tracą moc:
1) ustawa z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli
(Dz. U. z 1954 r. poz. 135);
2) ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej (Dz. U. poz. 96,
z 1987 r. poz. 180, z 1988 r. poz. 132, z 1989 r. poz. 192 oraz z 1990 r. poz.
89 i 198).

art. 72. więcej Art. 72. Ustawa wchodzi w życie po upływie sześciu miesięcy od dnia
ogłoszenia, z wyjątkiem art. 21, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia
ustawy oraz art. 18 ust. 3 i 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.