Art. 15. 1. Polityka energetyczna państwa jest opracowywana zgodnie
z zasadą zrównoważonego rozwoju kraju i zawiera:
1) ocenę realizacji polityki energetycznej państwa za poprzedni okres;
2) część prognostyczną obejmującą okres nie krótszy niż 20 lat;
3) program działań wykonawczych na okres 4 lat zawierający instrumenty jego
realizacji.
2. Politykę energetyczną państwa opracowuje się co 4 lata.

Art. 15a. 1. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw
energii, przyjmuje politykę energetyczną państwa.
2. Minister właściwy do spraw energii ogłasza, w drodze obwieszczenia,
w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, przyjętą
przez Radę Ministrów politykę energetyczną państwa.

Art. 15b. 1. Minister właściwy do spraw energii opracowuje, w terminie do
dnia 30 czerwca każdego roku, sprawozdanie z wyników monitorowania
bezpieczeństwa dostaw paliw gazowych.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje obejmujące
w szczególności:
1) źródła i kierunki zaopatrzenia gospodarki krajowej w paliwa gazowe oraz
możliwości dysponowania tymi źródłami;
2) stan infrastruktury technicznej sektora gazowego;
3) działania podejmowane dla pokrycia szczytowego zapotrzebowania na paliwa
gazowe oraz postępowanie w przypadku niedoborów ich dostaw;
4) przewidywane zapotrzebowanie na paliwa gazowe;
5) planowane lub będące w budowie zdolności przesyłowe paliw gazowych.
3. Minister właściwy do spraw energii opracowuje co dwa lata, w terminie do
dnia 30 czerwca danego roku, sprawozdanie z wyników monitorowania
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej.
4. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 3, zawiera informacje dotyczące
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej obejmujące w szczególności:
1) prognozę równoważenia dostaw energii elektrycznej z zapotrzebowaniem na
tę energię w kolejnych 5 latach oraz możliwości równoważenia dostaw
w okresie od 5 lat do co najmniej 15 lat, licząc od dnia sporządzenia sprawozdania;
2) bezpieczeństwo pracy sieci elektroenergetycznej;
3) źródła i kierunki zaopatrzenia gospodarki krajowej w energię elektryczną oraz
możliwości dysponowania tymi źródłami;
4) stan infrastruktury technicznej sektora elektroenergetycznego;
5) działania podejmowane dla pokrycia szczytowego zapotrzebowania na
energię elektryczną oraz postępowanie w przypadku niedoborów jej dostaw;
6) planowane lub będące w budowie nowe moce wytwórcze energii
elektrycznej;
7) zamierzenia inwestycyjne w okresie najbliższych co najmniej 5 lat,
w odniesieniu do zapewnienia zdolności przesyłowych połączeń
międzysystemowych oraz linii elektroenergetycznych wewnętrznych,
wpływające w sposób istotny na pokrycie bieżącego i przewidywanego
zapotrzebowania kraju na energię elektryczną oraz na zdolności przesyłowe
połączeń międzysystemowych;
8) ocenę funkcjonowania rynku mocy, o którym mowa w ustawie z dnia 8
grudnia 2017 r. o rynku mocy.
5. W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 3, w części dotyczącej zamierzeń
inwestycyjnych, o których mowa w ust. 4 pkt 7, należy uwzględnić:
1) zasady zarządzania ograniczeniami przesyłowymi określone
w rozporządzeniu (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu do
transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie
(WE) nr 1228/2003;
2) istniejące i planowane linie przesyłowe;
3) przewidywane modele (strukturę) wytwarzania, dostaw, wymiany
transgranicznej i zużycia energii elektrycznej, umożliwiające stosowanie
mechanizmów zarządzania popytem na energię elektryczną;
4) regionalne, krajowe i europejskie cele w zakresie zrównoważonego rozwoju,
w tym projekty stanowiące element osi projektów priorytetowych,
określonych w załączniku I do decyzji nr 1364/2006/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. ustanawiającej wytyczne dla
transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylającej decyzję 96/391/WE
i decyzję nr 1229/2003/WE (Dz. Urz. UE L 262 z 22.09.2006, str. 1).
6. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 i 3, zawierają także wnioski
wynikające z monitorowania bezpieczeństwa dostaw paliw gazowych lub energii
elektrycznej.
7. Minister właściwy do spraw energii zamieszcza, na swoich stronach
internetowych w Biuletynie Informacji Publicznej, sprawozdania, o których mowa
w ust. 1 i 3, do dnia 31 lipca danego roku.
8. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1 i 3, minister właściwy do spraw
energii przekazuje Komisji Europejskiej do dnia 31 sierpnia:
1) co roku – dotyczące gazu ziemnego;
2) co 2 lata – dotyczące energii elektrycznej.

Art. 15c. 1. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki we współpracy z Prezesem
Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów opracowuje sprawozdanie dotyczące
nadużywania pozycji dominującej przez przedsiębiorstwa energetyczne i ich
zachowań sprzecznych z zasadami konkurencji na rynku energii elektrycznej oraz
przekazuje je, do dnia 31 lipca każdego roku, Komisji Europejskiej.
2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje o:
1) zmianie struktury właścicielskiej przedsiębiorstw energetycznych
działających na rynku energii elektrycznej;
2) podjętych działaniach mających na celu zapewnienie wystarczającej
różnorodności uczestników rynku i zwiększenia konkurencji;
3) połączeniach z systemami innych państw;
4) przedsięwzięciach zapewniających konkurencję na rynku energii elektrycznej
i służących rozwojowi połączeń międzysystemowych oraz o praktykach
ograniczających konkurencję.

Art. 15d. (uchylony).

Art. 15e. (uchylony).

Art. 15f. 1. Minister właściwy do spraw energii oraz Prezes Urzędu Regulacji
Energetyki współpracują z organami innych państw członkowskich Unii
Europejskiej, w celu stworzenia w pełni konkurencyjnego rynku paliw gazowych
i energii elektrycznej w Unii Europejskiej, w szczególności promują i ułatwiają
współpracę operatorów systemów przesyłowych w zakresie połączeń
transgranicznych.
2. Minister właściwy do spraw energii współpracuje z organami innych
państw członkowskich Unii Europejskiej w celu zapewnienia bezpieczeństwa
dostarczania paliw gazowych i promowania solidarności regionalnej w zakresie
zapewnienia tego bezpieczeństwa. Współpraca ta obejmuje w szczególności
podejmowanie działań mających na celu zapobieganie powstaniu zagrożenia
bezpieczeństwa dostarczania paliw gazowych oraz współdziałanie w przypadku
wystąpienia stanów kryzysowych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) Nr 994/2010 w sprawie środków zapewniających
bezpieczeństwo dostaw gazu ziemnego i uchylenia dyrektywy Rady 2004/67/WE.
3. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w sprawach dotyczących gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w tym eksploatacji
tego gazociągu, może współpracować z organami do spraw regulacji gospodarki
paliwami i energią lub innymi właściwymi organami państwa innego niż państwo
członkowskie Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, których infrastruktura gazowa jest połączona tym gazociągiem
z systemem przesyłowym, w celu zapewnienia spójnego stosowania prawa Unii
Europejskiej i zapobieżenia zakłóceniom konkurencji na wewnętrznym rynku gazu
ziemnego oraz negatywnemu wpływowi tego gazociągu na bezpieczeństwo dostaw
gazu ziemnego w Unii Europejskiej.
4. Przed podjęciem współpracy, o której mowa w ust. 3, dotyczącej gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, który znajduje się na
terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa
członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki konsultuje się z organami regulacyjnymi tego państwa.

Art. 15g. Minister właściwy do spraw energii jest właściwym organem
krajowym odpowiedzialnym za ułatwianie i koordynowanie procesu wydawania
pozwoleń i decyzji dla projektów infrastruktury energetycznej będących
przedmiotem wspólnego zainteresowania Unii Europejskiej, zgodnie z art. 8 ust. 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17
kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej
infrastruktury energetycznej, uchylającego decyzję nr 1364/2006/WE oraz
zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr
715/2009 (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 39, z późn. zm.), działającym w
trybie współpracy, o którym mowa w art. 8 ust. 3 lit. c tego rozporządzenia.
Art. 15h. 1. Minister właściwy do spraw energii przed rozpoczęciem
negocjacji umowy międzynarodowej w sprawie eksploatacji gazociągu
międzysystemowego, o którym mowa w art. 3 pkt 11d lit. b, w zakresie, w jakim
umowa ta dotyczy rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej,
powiadamia o tym pisemnie Komisję Europejską nie później niż pięć miesięcy
przed planowanym rozpoczęciem negocjacji.
2. Powiadomienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera informacje o celach
i zakresie negocjacji oraz informacje niezbędne do oceny ich:
1) zgodności z prawem Unii Europejskiej;
2) wpływu na:
a) funkcjonowanie rynku wewnętrznego gazu ziemnego Unii Europejskiej,
b) bezpieczeństwo dostaw paliw gazowych w Rzeczypospolitej Polskiej
i gazu ziemnego w Unii Europejskiej,
c) konkurencję w Unii Europejskiej, w tym w Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister właściwy do spraw energii przekazuje Komisji Europejskiej:
1) informacje o postępach i wynikach negocjacji, o których mowa w ust. 1 – na
bieżąco;
2) przyjęty tekst umowy, o której mowa w ust. 1 – przed jej podpisaniem;
3) informacje o zawarciu, zmianie mocy obowiązującej i zmianie zakresu
obowiązywania umowy, o której mowa w ust. 1 – niezwłocznie.

Prawo energetyczne art. 15

DODAJ