Art. 10. 1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
energii elektrycznej lub ciepła jest obowiązane utrzymywać zapasy paliw w ilości
zapewniającej utrzymanie ciągłości dostaw energii elektrycznej lub ciepła do odbiorców, z zastrzeżeniem ust. 1a–1d.
1a. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, może obniżyć
ilość zapasów paliw poniżej wielkości określonych w przepisach wydanych na
podstawie ust. 6, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ciągłości dostaw energii
elektrycznej lub ciepła, w przypadku:
1) wytworzenia, na polecenie właściwego operatora systemu
elektroenergetycznego, energii elektrycznej w ilości wyższej od średniej
ilości energii elektrycznej wytworzonej w analogicznym okresie w ostatnich
trzech latach, lub
2) nieprzewidzianego istotnego zwiększenia produkcji energii elektrycznej lub
ciepła, lub
3) wystąpienia, z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa energetycznego,
nieprzewidzianych, istotnych ograniczeń w dostawach paliw zużywanych do
wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła.
1b. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, przedsiębiorstwo energetyczne
jest obowiązane do uzupełnienia zapasów paliw do wielkości określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6, w terminie nie dłuższym niż dwa
miesiące od ostatniego dnia miesiąca, w którym rozpoczęto ich obniżanie.
1c. W przypadku gdy uzupełnienie zapasów paliw, z przyczyn niezależnych
od przedsiębiorstwa energetycznego, nie jest możliwe w terminie, o którym mowa
w ust. 1b, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, na pisemny wniosek
przedsiębiorstwa energetycznego, może, w drodze decyzji, wskazać dłuższy termin
ich uzupełnienia do wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie
ust. 6, biorąc pod uwagę zapewnienie ciągłości dostaw energii elektrycznej lub
ciepła do odbiorców. Termin ten nie może być jednak dłuższy niż cztery miesiące
od ostatniego dnia miesiąca, w którym rozpoczęto obniżanie zapasów paliw.
1d. Wniosek, o którym mowa w ust. 1c, przedsiębiorstwo energetyczne
składa nie później niż na 30 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1b.
Wniosek zawiera szczegółowe uzasadnienie i harmonogram uzupełnienia zapasów.
1e. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
informować:
1) operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatora
systemu połączonego elektroenergetycznego o zużyciu i stanie zapasów paliw
zużywanych do wytwarzania energii elektrycznej w źródłach przyłączonych
do sieci przesyłowej lub koordynowanej sieci 110 kV; informacja ta jest
przekazywana wraz z informacją o stanie urządzeń wytwórczych;
2) Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o obniżeniu ilości zapasów paliw
poniżej wielkości określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6
oraz o sposobie i terminie ich uzupełnienia wraz z uzasadnieniem.
1f. Informację, o której mowa w ust. 1e pkt 2, przedsiębiorstwo energetyczne
przekazuje w formie pisemnej najpóźniej w trzecim dniu od dnia, w którym
rozpoczęto obniżanie ilości zapasów paliw poniżej wielkości określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 6.
2. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązane
umożliwiać przeprowadzenie kontroli w zakresie:
1) zgodności wielkości zapasów paliw z wielkościami określonymi
w przepisach wydanych na podstawie ust. 6;
2) uzupełnienia zapasów paliw w terminie, o którym mowa w ust. 1b lub 1c;
3) obniżenia zapasów paliw poniżej wielkości określonych w przepisach
wydanych na podstawie ust. 6, w przypadkach, o których mowa w ust. 1a.
3. Kontrolę, o której mowa w ust. 2, przeprowadza się na podstawie
pisemnego upoważnienia wydanego przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki,
które powinno zawierać:
1) oznaczenie osoby dokonującej kontroli;
2) nazwę kontrolowanego przedsiębiorstwa energetycznego;
3) określenie zakresu kontroli.
4. Osoby upoważnione przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki do
dokonywania kontroli są uprawnione do:
1) wstępu na teren nieruchomości i do miejsc, gdzie są gromadzone
i utrzymywane zapasy;
2) analizy dokumentów dotyczących ewidencjonowania zapasów.
5. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół i przedstawia organom
kontrolowanego przedsiębiorstwa.
6. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
wielkości zapasów paliw, o których mowa w ust. 1, sposób ich gromadzenia oraz
szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli stanu zapasów, uwzględniając rodzaj
działalności gospodarczej, możliwości techniczne i organizacyjne w zakresie
gromadzenia zapasów.

Art. 10a. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem
energii elektrycznej lub ciepła, przesyłaniem i dystrybucją ciepła oraz inni
przedsiębiorcy, planujący budowę, przebudowę lub znaczną modernizację po dniu
5 czerwca 2014 r. jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej powyżej 20
MW, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej, sporządzają analizę kosztów i
korzyści budowy, przebudowy lub znacznej modernizacji tej jednostki lub sieci
ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej, mającą na celu określenie najbardziej
efektywnych pod względem zasobów oraz opłacalnych rozwiązań umożliwiających spełnienie wymogów w zakresie ogrzewania i chłodzenia, zwaną
dalej „analizą kosztów i korzyści”.
2. Przez znaczną modernizację, o której mowa w ust. 1, rozumie się
modernizację jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej powyżej 20 MW
lub sieci ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej, której koszt przekracza 50% kosztu
inwestycyjnego nowej porównywalnej jednostki wytwórczej lub sieci
ciepłowniczej, lub sieci chłodniczej.
3. Analizę kosztów i korzyści sporządza się z uwzględnieniem:
1) zainstalowanej mocy elektrycznej lub zainstalowanej mocy cieplnej;
2) rodzaju paliwa zużywanego do wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła;
3) planowanej liczby godzin pracy jednostki wytwórczej lub sieci ciepłowniczej,
lub sieci chłodniczej w ciągu roku;
4) lokalizacji jednostki wytwórczej lub sieci ciepłowniczej, lub chłodniczej;
5) zapotrzebowania na energię elektryczną lub ciepło, lub chłód.
4. Analiza kosztów i korzyści opiera się na opisie planowanej budowy,
przebudowy lub znacznej modernizacji jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej
lub sieci chłodniczej oraz zawiera analizę ekonomiczną obejmującą analizę
finansową, która odzwierciedla rzeczywiste przepływy pieniężne z nakładów
inwestycyjnych poniesionych na budowę, przebudowę lub znaczną modernizację
jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej oraz planowane
koszty i przychody z ich eksploatacji.
5. Analizę kosztów i korzyści sporządza się na okres cyklu życia planowanej
jednostki wytwórczej, sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej.

Art. 10b. 1. Przedsiębiorstwa energetyczne oraz inni przedsiębiorcy, o
których mowa w art. 10a ust. 1, planujący:
1) budowę jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20
MW – sporządzają analizę kosztów i korzyści wybudowania nowej jednostki
kogeneracji w miejsce pracującej jednostki wytwórczej;
2) przebudowę lub znaczną modernizację jednostki wytwórczej o mocy
nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW – sporządzają analizę kosztów i
korzyści przebudowy lub znacznej modernizacji tej jednostki wytwórczej na
jednostkę kogeneracji;
3) budowę lub przebudowę, lub znaczną modernizację elektrowni lub
elektrociepłowni przemysłowej, w rozumieniu przepisów rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października
2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz. Urz. UE L 304 z 14.11.2008, str. 1,
z późn. zm.), o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW lub
wytwarzającej ciepło odpadowe z instalacji przemysłowej – sporządzają
analizę kosztów i korzyści wykorzystania tego ciepła, w tym
w wysokosprawnej kogeneracji, oraz przyłączenia wybudowanej lub
przebudowanej, lub poddanej znacznej modernizacji elektrowni lub
elektrociepłowni przemysłowej do sieci ciepłowniczej lub chłodniczej;
4) budowę sieci ciepłowniczej lub sieci chłodniczej lub przyłączenie do tej sieci
jednostki wytwórczej o mocy nominalnej cieplnej przekraczającej 20 MW,
lub przebudowę, lub znaczną modernizację tej jednostki wytwórczej –
sporządzają analizę kosztów i korzyści wykorzystania ciepła odpadowego.
2. Budowa urządzeń, instalacji lub sieci służących wychwytywaniu dwutlenku
węgla w celu jego podziemnego składowania w celu przeprowadzenia projektu
demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla w rozumieniu art. 1
ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze nie stanowi
przebudowy jednostki wytwórczej, elektrowni lub elektrociepłowni przemysłowej
ani budowy sieci, o których mowa w ust. 1 pkt 2−4.
3. Przepisów ust. 1 nie stosuje się do:
1) jednostek wytwórczych w okresach szczytowego zapotrzebowania na energię
elektryczną oraz rezerw zdolności wytwórczych pracujących w okresie nie
dłuższym niż 1500 godzin w roku, jako średnia z pięciu kolejnych lat;
2) obiektu energetyki jądrowej, o którym mowa w ustawie z dnia 29 czerwca
2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów
energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących;
3) urządzeń, instalacji i sieci niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania
podziemnego składowiska dwutlenku węgla w rozumieniu ustawy z dnia 9
czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze.
4. Jeżeli jest planowana budowa lub przebudowa, lub znaczna modernizacja
jednostki wytwórczej energii elektrycznej lub elektrowni przemysłowej, analiza
kosztów i korzyści zawiera porównanie tej jednostki lub elektrowni z jednostką wytwórczą lub elektrociepłownią przemysłową wytwarzającą taką samą ilość
energii elektrycznej w procesie wytwarzania ciepła odpadowego w instalacji
przemysłowej lub w wysokosprawnej kogeneracji albo zaopatrującą użytkowników
systemu w wytworzone ciepło lub chłód za pomocą sieci ciepłowniczych lub
chłodniczych.
5. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, przedsiębiorstwa
energetyczne oraz przedsiębiorcy, o których mowa w art. 10a ust. 1, sporządzają
analizę kosztów i korzyści we współpracy z przedsiębiorstwem energetycznym
zajmującym się przesyłaniem i dystrybucją ciepła lub chłodu.
6. Przez moc nominalną cieplną, o której mowa w ust. 1 oraz w art. 10a ust.
1, rozumie się ilość energii wprowadzonej w paliwie do źródła spalania paliw w
jednostce czasu przy jego nominalnym obciążeniu.

Art. 10c. 1. Minister właściwy do spraw energii sporządza ocenę potencjału
wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz
efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych lub chłodniczych i o jej
sporządzeniu powiadamia Komisję Europejską.
2. W celu sporządzenia oceny, o której mowa w ust. 1, minister właściwy do
spraw energii przeprowadza analizę wprowadzenia określonych wariantów
wytwarzania energii elektrycznej w wysokosprawnej kogeneracji oraz
efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych i chłodniczych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym możliwości techniczne oraz
opłacalność ekonomiczną wprowadzenia tych wariantów.
3. Minister właściwy do spraw energii co pięć lat lub na żądanie Komisji
Europejskiej aktualizuje ocenę, o której mowa w ust. 1, i o tej aktualizacji
powiadamia Komisję Europejską.

Prawo energetyczne art. 10

Poprzedni

Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki funkcjonowania systemu gazowego, biorąc pod uwagę: bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tego...

Nastepny

Art. 11. 1. W przypadku zagrożenia: 1) bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo energetycznym, 2) bezpieczeństwa dost...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne
  • Wejscie w życie 5 grudnia 1997
  • Ost. zmiana ustawy 19 września 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 17 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka