Art. 11. 1. W przypadku zagrożenia:
1) bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na
długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo energetycznym,
2) bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,
3) bezpieczeństwa osób,
4) wystąpieniem znacznych strat materialnych
– na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone
na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu
i poborze energii elektrycznej lub ciepła.
2. Ograniczenia w sprzedaży paliw stałych polegają na sprzedaży tych paliw
na podstawie wydanych odbiorcom upoważnień do zakupu określonej ilości paliw.
3. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła
polegają na:
1) ograniczeniu maksymalnego poboru mocy elektrycznej oraz dobowego
poboru energii elektrycznej;
2) zmniejszeniu lub przerwaniu dostaw ciepła.
4. Ograniczenia wprowadzone na zasadach określonych w ust. 2 i 3 podlegają
kontroli w zakresie przestrzegania ich stosowania.
5. Organami uprawnionymi do kontroli stosowania ograniczeń są:
1) Prezes Urzędu Regulacji Energetyki – w odniesieniu do dostarczanej sieciami
energii elektrycznej;
2) wojewodowie – w odniesieniu do paliw stałych oraz ciepła;
3) organy właściwe w sprawach regulacji gospodarki paliwami i energią,
o których mowa w art. 21a – w odniesieniu do jednostek wymienionych
w tym przepisie.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady
i tryb wprowadzania ograniczeń, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę
znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności
zadania wykonywane przez tych odbiorców.
6a. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 6, określa w szczególności:
1) sposób wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła, umożliwiający odbiorcom tej energii
i ciepła dostosowanie się do tych ograniczeń w określonym czasie;
2) rodzaje odbiorców objętych ograniczeniami w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;
3) zakres i okres ochrony odbiorców przed wprowadzonymi ograniczeniami
w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła;
4) zakres planów wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii
elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła oraz sposób określania w nich
wielkości tych ograniczeń;
5) sposób podawania do publicznej wiadomości informacji o ograniczeniach
w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub w dostarczaniu ciepła.
6b. (uchylony)
7. Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii,
w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych
oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku
wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.
8. Przedsiębiorstwa energetyczne nie ponoszą odpowiedzialności za skutki
ograniczeń wprowadzonych rozporządzeniem, o którym mowa w ust. 7.
9. Minister właściwy do spraw energii informuje niezwłocznie Komisję
Europejską i państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwa członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym o:
1) wprowadzonych ograniczeniach, o których mowa w ust. 7, w zakresie
dostarczania i poboru energii elektrycznej;
2) podjętych działaniach i środkach dla usunięcia stanu zagrożenia
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, o których mowa w art. 11c ust. 2
i 3.

Art. 11a. (uchylony).

Art. 11b. (uchylony).

Art. 11c. 1. Zagrożenie bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej może
powstać w szczególności w następstwie:
1) działań wynikających z wprowadzenia stanu nadzwyczajnego;
2) katastrofy naturalnej albo bezpośredniego zagrożenia wystąpienia awarii
technicznej w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie
klęski żywiołowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1897);
3) wprowadzenia embarga, blokady, ograniczenia lub braku dostaw paliw lub
energii elektrycznej z innego kraju na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub zakłóceń w funkcjonowaniu systemów elektroenergetycznych
połączonych z krajowym systemem elektroenergetycznym;
4) strajku lub niepokojów społecznych;
5) obniżenia dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych
wielkości, o których mowa w art. 9g ust. 4 pkt 9, lub braku możliwości ich
wykorzystania.
2. W przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego:
1) podejmuje we współpracy z użytkownikami systemu elektroenergetycznego,
w tym z odbiorcami energii elektrycznej, wszelkie możliwe działania przy
wykorzystaniu dostępnych środków mających na celu usunięcie tego
zagrożenia i zapobieżenie jego negatywnym skutkom;
2) może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia
w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż
na okres 72 godzin.
3. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego niezwłocznie powiadamia ministra
właściwego do spraw energii oraz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki
o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych
działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego
negatywnym skutkom oraz zgłasza konieczność wprowadzenia ograniczeń na
podstawie art. 11 ust. 7.
4. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego, w terminie 60 dni od dnia zniesienia
ograniczeń, przedkłada ministrowi właściwemu do spraw energii i Prezesowi
Urzędu Regulacji Energetyki raport zawierający ustalenia dotyczące przyczyn
powstałego zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, zasadności
podjętych działań i zastosowanych środków w celu jego usunięcia, staranności
i dbałości operatorów systemu elektroenergetycznego oraz użytkowników systemu,
w tym odbiorców energii elektrycznej, o zapewnienie bezpieczeństwa dostaw
energii elektrycznej.
5. Raport, o którym mowa w ust. 4, zawiera także wnioski i propozycje
działań oraz określa środki mające zapobiec w przyszłości wystąpieniu zagrożenia
bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej.
6. Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w terminie 30 dni od dnia otrzymania
raportu, o którym mowa w ust. 4, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw
energii opinię do tego raportu, zawierającą w szczególności ocenę wystąpienia
okoliczności, o których mowa w art. 11e ust. 1.

Art. 11d. 1. W sytuacji wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dostaw
energii elektrycznej w następstwie zdarzeń, o których mowa w art. 11c ust. 1,
operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego
elektroenergetycznego podejmuje w szczególności następujące działania:
1) wydaje wytwórcy polecenia uruchomienia, odstawienia, zmiany obciążenia
lub odłączenia od sieci jednostki wytwórczej centralnie dysponowanej;
2) dokonuje zakupów interwencyjnych mocy lub energii elektrycznej;
3) wydaje właściwemu operatorowi systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego polecenia uruchomienia, odstawienia, zmiany
obciążenia lub odłączenia od sieci jednostki wytwórczej przyłączonej do sieci
dystrybucyjnej na obszarze jego działania, która nie jest jednostką wytwórczą
centralnie dysponowaną;
4) wydaje właściwemu operatorowi systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego polecenia zmniejszenia ilości pobieranej energii
elektrycznej przez odbiorców końcowych przyłączonych do sieci
dystrybucyjnej na obszarze jego działania lub przerwania zasilania niezbędnej
liczby odbiorców końcowych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej na tym
obszarze;
5) po wyczerpaniu wszystkich możliwych działań zmierzających do pokrycia
zapotrzebowania na energię elektryczną wydaje odbiorcom końcowym,
przyłączonym bezpośrednio do sieci przesyłowej, polecenia zmniejszenia
ilości pobieranej energii elektrycznej lub odłączenia od sieci urządzeń
i instalacji należących do tych odbiorców, zgodnie z planem wprowadzania
ograniczeń;
6) dokonuje zmniejszenia wielkości zdolności przesyłowych wymiany
międzysystemowej;
7) ogłasza okres zagrożenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia
8 grudnia 2017 r. o rynku mocy (Dz. U. z 2020 r. poz. 247).
2. W okresie wykonywania działań, o których mowa w ust. 1, użytkownicy
systemu, w tym odbiorcy energii elektrycznej, są obowiązani stosować się do
poleceń operatora systemu elektroenergetycznego, o ile wykonanie tych poleceń
nie stwarza bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia osób.
3. W okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii
elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać
ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii
elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia.
4. Operatorzy systemu elektroenergetycznego pokrywają koszty poniesione
przez przedsiębiorstwa energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii
elektrycznej w związku z działaniami, o których mowa w ust. 1.
4a. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego pokrywa koszty opłaty podwyższonej, o której
mowa w art. 280 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U.
z 2020 r. poz. 310 i 284), poniesione przez przedsiębiorstwa energetyczne
zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła w związku z
działaniami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.
5. Koszty poniesione przez operatorów systemu elektroenergetycznego
w związku z działaniami, o których mowa w ust. 1, stanowią koszty uzasadnione
działalności, o których mowa w art. 45 ust. 1 pkt 2.

Art. 11e. 1. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub
systemu połączonego elektroenergetycznego, który w następstwie okoliczności za
które ponosi odpowiedzialność wprowadził ograniczenia lub dopuścił się
niedbalstwa przy dokonywaniu oceny zasadności wprowadzenia tych ograniczeń,
odpowiada na zasadach określonych w ust. 2–4 za szkody powstałe u
użytkowników krajowego systemu elektroenergetycznego, w tym odbiorców
energii elektrycznej przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej objętym ograniczeniami, w wyniku zastosowania środków i działań,
o których mowa w art. 11c i art. 11d, w szczególności z powodu przerw lub
ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej.
2. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego odpowiada za szkody powstałe w wyniku
wprowadzonych ograniczeń wyłącznie w granicach szkody rzeczywistej
poniesionej przez użytkowników systemu elektroenergetycznego, w tym
odbiorców energii elektrycznej, w związku z uszkodzeniem, zniszczeniem lub
utratą przez nich rzeczy ruchomej, lub uszkodzeniem albo zniszczeniem
nieruchomości, z zastrzeżeniem ust. 3–9 oraz art. 11 ust. 8.
3. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego ponosi odpowiedzialność z tytułu szkód,
o których mowa w ust. 1, w stosunku do odbiorcy energii elektrycznej
w gospodarstwie domowym do wysokości 5000 zł (pięć tysięcy zł).
4. Całkowita odpowiedzialność operatora systemu przesyłowego
elektroenergetycznego lub operatora systemu połączonego elektroenergetycznego,
z tytułu szkód, o których mowa w ust. 1, gdy przerwy lub ograniczenia dotyczyły
następującej liczby użytkowników systemu, w tym odbiorców energii elektrycznej
w systemie elektroenergetycznym:
1) do 25 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 25 000 000 zł (dwadzieścia
pięć milionów zł);
2) od 25 001 do 100 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 75 000 000 zł
(siedemdziesiąt pięć milionów zł);
3) od 100 001 do 200 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 150 000 000 zł
(sto pięćdziesiąt milionów zł);
4) od 200 001 do 1 000 000 odbiorców – nie może być wyższa niż
200 000 000 zł (dwieście milionów zł);
5) ponad 1 000 000 odbiorców – nie może być wyższa niż 250 000 000 zł
(dwieście pięćdziesiąt milionów zł).
5. Operatorzy systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego,
w odniesieniu do systemu dystrybucyjnego, w zakresie objętym ograniczeniami,
sporządzają i przekazują niezwłocznie operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub operatorowi systemu połączonego elektroenergetycznego
informacje o liczbie użytkowników systemu dystrybucyjnego
elektroenergetycznego, w tym odbiorców energii elektrycznej przyłączonych do
sieci dystrybucyjnej objętych ograniczeniami, wraz z wykazem udokumentowanych szkód poniesionych przez tych użytkowników, w tym
odbiorców, powstałych w wyniku zastosowania środków, o których mowa w art.
11c i art. 11d, z uwzględnieniem ust. 3 i 7–9.
6. W przypadku gdy łączna wartość szkód przekracza odpowiednią kwotę
całkowitej odpowiedzialności, o której mowa w ust. 4, kwotę odszkodowania
należnego użytkownikowi systemu elektroenergetycznego, w tym odbiorcy energii
elektrycznej, o których mowa w ust. 1, obniża się proporcjonalnie w takim samym
stosunku, w jakim całkowita kwota odszkodowania, która znajduje zastosowanie
zgodnie z ust. 4, pozostaje do łącznej wartości szkód powstałych u tych
użytkowników, w tym odbiorców.
7. Operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu
połączonego elektroenergetycznego nie ponosi odpowiedzialności z tytułu szkód,
o których mowa w ust. 1, powstałych u użytkownika systemu
elektroenergetycznego, w tym odbiorcy energii elektrycznej, jeżeli kwota
odszkodowania byłaby niższa niż 100 zł.
8. W zakresie wynikającym z podjętych działań i zastosowanych środków,
o których mowa w art. 11c i art. 11d, w szczególności z przerw i ograniczeń
w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, bonifikaty za niedotrzymanie
standardów jakościowych obsługi odbiorców lub parametrów jakościowych energii
elektrycznej, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 9 ust. 3 i 4 –
nie przysługują.
9. Użytkownik systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, w tym
odbiorca energii elektrycznej, zgłasza żądanie naprawienia szkody operatorowi
systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego, do sieci którego dany
użytkownik, w tym odbiorca, jest przyłączony.
10. Żądanie naprawienia szkód, o których mowa w ust. 1, należy zgłosić
właściwemu operatorowi systemu elektroenergetycznego przed upływem 180 dni
od dnia zniesienia ograniczeń. Po upływie tego terminu roszczenie o naprawienie
tych szkód wygasa.
11. Wypłacone przez operatora systemu przesyłowego elektroenergetycznego
lub systemu połączonego elektroenergetycznego kwoty odszkodowania za szkody
poniesione przez użytkowników tego systemu, w tym odbiorców energii
elektrycznej, w wyniku podjętych działań i zastosowanych środków, o których mowa w art. 11c i art. 11d, pomniejszone o kwoty, które operator ten uzyskał od
użytkowników, w tym odbiorców, którzy przyczynili się do powstania stanu
zagrożenia, nie stanowią dla tego operatora kosztu uzasadnionego, o którym mowa
w art. 45 ust. 1 pkt 2.

Art. 11f. Ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej,
o których mowa w art. 11, lub działania i środki, o których mowa w art. 11c i art.
11d oraz w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 714/2009 Parlamentu Europejskiego
i Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie warunków dostępu do sieci w odniesieniu
do transgranicznej wymiany energii elektrycznej i uchylające rozporządzenie (WE)
nr 1228/2003 (Dz. Urz. UE L 211 z 14.08.2009, str. 15–35), powinny:
1) powodować jak najmniejsze zakłócenia w funkcjonowaniu rynku energii
elektrycznej;
2) być stosowane:
a) w zakresie niezbędnym do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania
systemu elektroenergetycznego,
b) na podstawie kryteriów przyjętych dla bieżącego bilansowania systemu
elektroenergetycznego i zarządzania ograniczeniami systemowymi;
3) być podejmowane w uzgodnieniu z właściwymi operatorami systemów
przesyłowych elektroenergetycznych, stosownie do postanowień umów,
w szczególności dotyczących wymiany informacji.

Art. 11g. (uchylony).

Art. 11h. (uchylony).

Art. 11i. (uchylony).

Art. 11j. (uchylony).

Art. 11k. (uchylony).

Art. 11l. (uchylony).

Art. 11m. 1. Przesyłanie dwutlenku węgla odbywa się po uprzednim
przyłączeniu do sieci transportowej dwutlenku węgla, na podstawie umowy
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla.
2. Umowa o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla powinna
zawierać co najmniej postanowienia określające: ilość przesyłanego dwutlenku
węgla w podziale na okresy umowne, miejsce dostarczenia dwutlenku węgla do
sieci transportowej dwutlenku węgla i jego odbioru z sieci, warunki zapewnienia
niezawodności przesyłania dwutlenku węgla, stawki opłat stosowane w rozliczeniach oraz warunki wprowadzania zmian tych stawek, sposób prowadzenia rozliczeń, parametry techniczne i jakościowe przesyłanego dwutlenku
węgla, w szczególności w zakresie zgodności przesyłanego dwutlenku węgla
z kryteriami akceptacji składu jego strumienia określonymi w przepisach ustawy
z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze oraz wysokość bonifikaty
za niedotrzymanie tych parametrów, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie
warunków umowy oraz okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

Art. 11n. 1. Operatora sieci transportowej dwutlenku węgla wyznacza,
w drodze decyzji, na czas określony, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki.
2. Operatorem sieci transportowej dwutlenku węgla może być wyłącznie
podmiot posiadający koncesję na przesyłanie dwutlenku węgla.
3. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany do zawarcia
umowy o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla z podmiotem
ubiegającym się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równego traktowania, jeżeli
istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i przesyłania
dwutlenku węgla, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do
sieci.
4. W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 3, nie są spełnione,
operator sieci transportowej dwutlenku węgla może odmówić zawarcia umowy
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla.
5. Odmowa, o której mowa w ust. 4, jest sporządzana przez operatora sieci
transportowej dwutlenku węgla, w formie pisemnej, wraz z uzasadnieniem jej
przyczyn, oraz przesyłana do żądającego zawarcia umowy o świadczenie usług
przesyłania dwutlenku węgla.
6. O odmowie, o której mowa w ust. 4, jest powiadamiany Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki.
7. W sprawach spornych dotyczących odmowy zawarcia umowy
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla rozstrzyga Prezes Urzędu
Regulacji Energetyki, na wniosek strony.
8. W sprawach, o których mowa w ust. 7, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki
może wydać na wniosek jednej ze stron postanowienie, w którym określa warunki
przesyłania dwutlenku węgla do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sporu.

Art. 11o. 1. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany
zapewnić:
1) realizację i finansowanie budowy i rozbudowy sieci transportowej dwutlenku
węgla, w tym połączeń transgranicznych, na potrzeby przyłączania
podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci na warunkach
określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 11r;
2) bezpieczeństwo funkcjonowania sieci transportowej dwutlenku węgla;
3) zdolności przepustowe sieci transportowej dwutlenku węgla;
4) dostęp do sieci transportowej dwutlenku węgla przez realizację umów
o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla.
2. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla zapewnia dostęp do sieci
transportowej dwutlenku węgla ze szczególnym uwzględnieniem:
1) zasad bezpieczeństwa powszechnego;
2) potrzeby poszanowania uzasadnionych potrzeb przedsiębiorcy wykonującego
działalność w zakresie podziemnego składowania dwutlenku węgla oraz
interesów wszystkich podmiotów, których dotyczy lub może dotyczyć proces
podziemnego składowania dwutlenku węgla;
3) aktualnych możliwości transportowych sieci transportowej dwutlenku węgla
oraz składowania dwutlenku węgla w podziemnych składowiskach dwutlenku
węgla;
4) zgodności przesyłanego dwutlenku węgla z kryteriami akceptacji składu
strumienia dwutlenku węgla określonymi w przepisach ustawy z dnia
9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze;
5) zgodności parametrów technicznych sieci transportowej dwutlenku węgla
z parametrami technicznymi urządzeń podziemnego składowiska dwutlenku
węgla oraz urządzeń podmiotu przekazującego dwutlenek węgla do
przesyłania;
6) krajowych zobowiązań dotyczących redukcji emisji dwutlenku węgla;
7) współpracy transgranicznej.

Art. 11p. 1. Przyłączane do sieci transportowej dwutlenku węgla urządzenia
i instalacje podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci muszą spełniać
wymagania techniczne i eksploatacyjne zapewniające:
1) bezpieczeństwo funkcjonowania sieci transportowej dwutlenku węgla przed
uszkodzeniami spowodowanymi niewłaściwą pracą przyłączonych urządzeń
i instalacji;
2) zabezpieczenie przyłączonych urządzeń i instalacji przed uszkodzeniami
w przypadku awarii;
3) dotrzymanie w miejscu przyłączenia urządzeń i instalacji parametrów
technicznych i jakościowych przesyłanego dwutlenku węgla;
4) spełnienie wymagań w zakresie ochrony środowiska, określonych
w odrębnych przepisach;
5) możliwość dokonania pomiarów wielkości i parametrów niezbędnych do
prowadzenia ruchu sieci transportowej dwutlenku węgla, dokonania rozliczeń
za przesłany dwutlenek węgla oraz krajowych zobowiązań dotyczących
redukcji emisji dwutlenku węgla.
2. Podmiot ubiegający się o przyłączenie do sieci transportowej dwutlenku
węgla składa do operatora sieci transportowej dwutlenku węgla wniosek
o określenie warunków przyłączenia do tej sieci.
3. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany wydać
warunki przyłączenia do sieci transportowej dwutlenku węgla, w terminie 30 dni
od dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 2.
4. Za przyłączenie do sieci transportowej dwutlenku węgla pobiera się opłatę
ustaloną w oparciu o rzeczywiste nakłady poniesione na realizację przyłączenia.

Art. 11r. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki, w tym wymagania techniczne, przyłączenia
do sieci transportowej dwutlenku węgla, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo i niezawodne funkcjonowanie tej sieci, równoprawne traktowanie jej użytkowników,
wymagania w zakresie ochrony środowiska oraz budowy i eksploatacji urządzeń,
instalacji i sieci określone w odrębnych przepisach.

Art. 11s. 1. Upoważnieni przedstawiciele operatora sieci transportowej
dwutlenku węgla wykonują kontrole urządzeń i instalacji przyłączonych do sieci
oraz stanu technicznego sieci transportowej dwutlenku węgla oraz dotrzymywania
zawartych umów o świadczenie usług przesyłania dwutlenku węgla, a także
prawidłowości rozliczeń.
2. Do przedstawicieli operatora sieci transportowej dwutlenku węgla przepisy
art. 6 ust. 2–4 stosuje się odpowiednio.
3. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla może wstrzymać przesyłanie
dwutlenku węgla, w przypadku gdy:
1) w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono, że urządzenie lub instalacja
przyłączona do sieci transportowej dwutlenku węgla stwarza bezpośrednie
zagrożenie życia, zdrowia lub środowiska;
2) podmiot przekazujący dwutlenek węgla do przesyłania zwleka z zapłatą za
przesłany dwutlenek węgla co najmniej miesiąc po upływie terminu płatności,
mimo uprzedniego powiadomienia na piśmie o zamiarze wypowiedzenia
umowy i wyznaczenia dodatkowego, dwutygodniowego terminu zapłaty
zaległych i bieżących należności.
4. Operator sieci transportowej dwutlenku węgla jest obowiązany do
bezzwłocznego wznowienia przesyłania dwutlenku węgla, wstrzymanego
z powodów, o których mowa w ust. 3, jeżeli ustaną przyczyny uzasadniające
wstrzymanie jego przesyłania.
5. Minister właściwy do spraw energii określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli, wzory protokołów kontroli
i upoważnień do kontroli oraz wzór legitymacji, mając na względzie potrzebę
zapewnienia sprawnego i skutecznego przeprowadzenia kontroli, uwzględniając
zakres i rodzaj przeprowadzonej kontroli oraz zapewniając możliwość identyfikacji
osób wykonujących czynności kontrolne.

Prawo energetyczne art. 11

DODAJ