Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym

art. 1. więcej Art. 1. Ustawa określa organizację oraz tryb wykonywania nadzoru nad rynkiem
kapitałowym.

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) ustawie o obrocie instrumentami finansowymi – rozumie się przez to ustawę
z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r.
poz. 89, 284, 288 i 568);
2) ustawie o ofercie publicznej – rozumie się przez to ustawę z dnia 29 lipca 2005 r.
o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do
zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 623, 1798 i 2217);
3) ustawie o funduszach inwestycyjnych – rozumie się przez to ustawę z dnia
27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi
funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 95 i 695);
4) ustawie o giełdach towarowych – rozumie się przez to ustawę z dnia
26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312);
5) ustawie o nadzorze uzupełniającym – rozumie się przez to ustawę z dnia
15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi,
zakładami ubezpieczeń, zakładami reasekuracji i firmami inwestycyjnymi
wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2146 i 2217);
5a) rozporządzeniu 236/2012 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 236/2012 z dnia 14 marca 2012 r. w sprawie
krótkiej sprzedaży i wybranych aspektów dotyczących swapów ryzyka
kredytowego (Dz. Urz. UE L 86 z 24.03.2012, str. 1);
5b) rozporządzeniu 648/2012 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie
instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem
regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz.
UE L 201 z 27.07.2012, str. 1, z późn. zm.);
5c) rozporządzeniu 1031/2010 – rozumie się przez to rozporządzenie Komisji (UE)
nr 1031/2010 z dnia 12 listopada 2010 r. w sprawie harmonogramu, kwestii
administracyjnych oraz pozostałych aspektów sprzedaży na aukcji uprawnień do
emisji gazów cieplarnianych na mocy dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie (Dz. Urz. UE L 302 z 18.11.2010, str. 1, z późn. zm.);
5d) rozporządzeniu 575/2013 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych,
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 27.06.2013,
str. 1, z późn. zm.);
5e) rozporządzeniu 909/2014 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie
usprawnienia rozrachunku papierów wartościowych w Unii Europejskiej i
w sprawie centralnych depozytów papierów wartościowych, zmieniające
dyrektywy 98/26/WE i 2014/65/UE oraz rozporządzenie (UE)
nr 236/2012 (Dz. Urz. UE L 257 z 28.08.2014, str. 1);
5f) rozporządzeniu 596/2014 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie
nadużyć na rynku (rozporządzenie w sprawie nadużyć na rynku) oraz uchylające
dyrektywę 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Komisji
2003/124/WE, 2003/125/WE i 2004/72/WE (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014,
str. 1, z późn. zm.);
5g) rozporządzeniu 600/2014 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 600/2014 z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie
rynków instrumentów finansowych oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr
648/2012 (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 84, z późn. zm.);
5h) rozporządzeniu 1095/2010 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie
ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru
Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (Dz. Urz. UE L 331 z 15.12.2010, str. 84, z późn. zm.);
5i) rozporządzeniu 2016/1011 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2016/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie
indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach
finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy
inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WE i 2014/17/UE oraz
rozporządzenie (UE) nr 596/2014 (Dz. Urz. UE L 171 z 29.06.2016, str. 1,
z późn. zm.);
5j) rozporządzeniu 2017/1129 – rozumie się przez to rozporządzenie Parlamentu
Europejskiego i Rady (UE) 2017/1129 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie
prospektu, który ma być publikowany w związku z ofertą publiczną papierów
wartościowych lub dopuszczeniem ich do obrotu na rynku regulowanym oraz
uchylenia dyrektywy 2003/71/WE (Dz. Urz. UE L 168 z 30.06.2017, str. 12);
6) rynku kapitałowym – rozumie się przez to:
a) rynek papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych –
w zakresie, w jakim do tych papierów wartościowych i instrumentów
finansowych stosuje się przepisy ustaw, o których mowa w pkt 1 i 2, oraz
rozporządzenia 236/2012 i rozporządzenia 648/2012, oraz
b) rynek usług świadczonych przez fundusze inwestycyjne i inne instytucje
wspólnego inwestowania – w zakresie, w jakim do tych usług i podmiotów
stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w pkt 3, i przepisy
rozporządzeń, o których mowa w art. 3 ust. 5, oraz
c) rynek towarów giełdowych w rozumieniu ustawy, o której mowa w pkt 4,
oraz
d) rynek dwudniowych kontraktów na rynku kasowym, o których mowa
w art. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia 1031/2010 – w zakresie, w jakim do
obrotu tymi uprawnieniami do emisji stosuje się przepisy tego
rozporządzenia;
7) instrumentach finansowych – rozumie się przez to instrumenty finansowe
w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
8) papierach wartościowych – rozumie się przez to papiery wartościowe
w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
8a) krótkiej sprzedaży – rozumie się przez to krótką sprzedaż w rozumieniu art. 2
ust. 1 lit. b rozporządzenia 236/2012;
9) rachunkach papierów wartościowych – rozumie się przez to rachunki papierów
wartościowych w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
9a) rachunku zbiorczym – rozumie się przez to rachunek zbiorczy w rozumieniu
przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
10) rynku regulowanym – rozumie się przez to rynek regulowany w rozumieniu
ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
10a) alternatywnym systemie obrotu – rozumie się przez to alternatywny system
obrotu w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
11) państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo, które jest członkiem
Unii Europejskiej lub stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
12) kontrahencie finansowym – rozumie się przez to kontrahenta finansowego
w rozumieniu art. 2 pkt 8 rozporządzenia 648/2012;
13) członku rozliczającym – rozumie się przez to członka rozliczającego
w rozumieniu art. 2 pkt 14 rozporządzenia 648/2012;
14) kliencie świadczącym pośrednie usługi rozliczeniowe – rozumie się przez to
klienta w rozumieniu art. 2 pkt 15 rozporządzenia 648/2012, świadczącego
pośrednie usługi rozliczeniowe, o których mowa w rozdziale II rozporządzenia
delegowanego Komisji (UE) nr 149/2013 z dnia 19 grudnia 2012 r.
uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 648/2012 w odniesieniu do regulacyjnych standardów technicznych
dotyczących pośrednich uzgodnień rozliczeniowych, obowiązku rozliczania,
rejestru publicznego, dostępu do systemu obrotu, kontrahentów niefinansowych,
technik ograniczania ryzyka związanego z kontraktami pochodnymi będącymi
przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, które nie są rozliczane przez
kontrahenta centralnego (Dz. Urz. UE L 52 z 23.02.2013, str. 11);
15) systemie rozrachunku papierów wartościowych – rozumie się przez to system,
o którym mowa w art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2019 r. poz. 212).

art. 3. więcej Art. 3. 1. Organem nadzoru nad rynkiem kapitałowym oraz rynkiem
instrumentów finansowych, będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do
obrotu na takim rynku, w rozumieniu aktów prawnych wydawanych przez instytucje
i organy Unii Europejskiej, jest Komisja Nadzoru Finansowego, zwana dalej
„Komisją”.
2. Komisja jest właściwym organem w rozumieniu rozporządzenia 236/2012,
rozporządzenia 648/2012, rozporządzenia 1031/2010, z wyłączeniem
art. 55 ust. 1 tego rozporządzenia, rozporządzenia 596/2014, rozporządzenia
909/2014, rozporządzenia 600/2014, rozporządzenia 2016/1011 oraz rozporządzenia
2017/1129.
2a. Odpowiednim organem, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. a rozporządzenia
909/2014, jest Prezes Narodowego Banku Polskiego.
3. Zadania właściwego organu w rozumieniu rozporządzenia 236/2012,
w zakresie:
1) określonym w art. 23b–23e – wykonuje Komisja we współpracy z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych;
2) koordynowania współpracy i wymiany informacji z Komisją Europejską,
Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz organami
nadzoru w innych państwach członkowskich – wykonuje Komisja.
4. Szczegółowe zasady współpracy, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w tym
w zakresie wymiany informacji, określa porozumienie Komisji z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych.
5. Komisja jest organem właściwym w przypadkach, w których państwem
członkowskim pochodzenia, w rozumieniu przepisów:
1) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 345/2013 z dnia
17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy venture capital (Dz. Urz.
UE L 115 z 25.04.2013, str. 1),
2) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 346/2013 z dnia
17 kwietnia 2013 r. w sprawie europejskich funduszy na rzecz
przedsiębiorczości społecznej (Dz. Urz. UE L 115 z 25.04.2013, str. 18)
– jest Rzeczpospolita Polska.

Art. 3a. 1. Komisja przyjmuje zgłoszenia naruszeń lub potencjalnych naruszeń
przepisów rozporządzenia 596/2014 oraz rozporządzenia 2017/1129. Przekazanie
Komisji zgłoszenia naruszeń lub potencjalnych naruszeń rozporządzenia 596/2014
albo rozporządzenia 2017/1129 nie narusza obowiązku zachowania tajemnicy
zawodowej, a także innych obowiązków zachowania poufności informacji,
wynikających z obowiązujących przepisów prawa lub umowy. Przekazanie Komisji
zgłoszenia naruszeń lub potencjalnych naruszeń nie może stanowić przyczyny
rozwiązania z osobą zgłaszającą umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło
lub innej umowy o podobnym charakterze.
2. Informacje uzyskane w trybie, o którym mowa w ust. 1, w tym informacje,
które mogłyby umożliwić identyfikację osoby dokonującej zgłoszenia oraz osoby,
której zarzuca się naruszenie, a także informacja o dokonaniu zgłoszenia mogą być
ujawnione wyłącznie:
1) w zawiadomieniu o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oraz w dokumentach
przekazywanych w uzupełnieniu takiego zawiadomienia;
2) na żądanie sądu lub prokuratora w związku z toczącym się postępowaniem
karnym lub postępowaniem w sprawie o przestępstwo skarbowe;
3) w ramach współpracy międzynarodowej z państwami trzecimi, na zasadach
określonych w porozumieniach zawieranych na podstawie art. 26
ust. 1 rozporządzenia 596/2014, a gdy informacja zawiera dane osobowe – z
uwzględnieniem warunków określonych w art. 29 tego rozporządzenia.
3. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia, sposób odbierania zgłoszeń, o których mowa w ust. 1, sposób
postępowania z odebranymi zgłoszeniami i ich przechowywania, a także
informowania o sposobie odbierania zgłoszeń i o działaniach, jakie mogą być
podejmowane po przyjęciu zgłoszenia, mając na względzie zapewnienie należytej
ochrony osoby dokonującej zgłoszenia lub osoby, której zarzuca się naruszenie,
w zakresie wskazanym odpowiednio w art. 32 ust. 2 lit. b i c rozporządzenia 596/2014
albo w art. 41 ust. 2 lit. b i c rozporządzenia 2017/1129.

Art. 3b. Podmioty wymienione w art. 5 pkt 2, 4–6d, 9–16, 18–20, 22 i 23 są
obowiązane posiadać procedury anonimowego zgłaszania wskazanemu członkowi
zarządu, a w szczególnych przypadkach – radzie nadzorczej, naruszeń przepisów
rozporządzenia 596/2014, jakich dopuścili się pracownicy tych podmiotów.

Art. 3c. Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel może wydać w stosunku do
osób naruszających obowiązki, o których mowa w art. 69–69b ustawy o ofercie
publicznej lub art. 19 rozporządzenia 596/2014, zalecenia zaprzestania ich naruszania,
jeżeli waga naruszenia tych przepisów jest niewielka.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Celem nadzoru jest zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku
kapitałowego, w szczególności bezpieczeństwa obrotu oraz ochrony inwestorów
i innych jego uczestników, a także przestrzegania reguł uczciwego obrotu.
2. Środki nadzoru określają niniejsza ustawa oraz przepisy odrębne.

art. 5. więcej Art. 5. Nadzorowi Komisji podlegają podmioty prowadzące działalność na
rynku kapitałowym na podstawie zezwoleń Komisji lub innego właściwego organu
administracji, oraz inne podmioty – w zakresie, w jakim ciążą na nich określone
w odrębnych przepisach obowiązki związane z uczestnictwem w tym rynku,
w szczególności:
1) firmy inwestycyjne w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
2) agenci firm inwestycyjnych w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi,
3) (uchylony)
4) banki powiernicze w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
5) spółki prowadzące rynek regulowany,
6) Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A.,
6a) spółki prowadzące izbę rozliczeniową,
6b) spółki prowadzące izbę rozrachunkową,
6c) spółka, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał
wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1–
6 lub ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
6d) centralny depozyt papierów wartościowych w rozumieniu art. 2 ust. 1
pkt 1 rozporządzenia 909/2014,
7) emitenci dokonujący oferty publicznej papierów wartościowych w rozumieniu
ustawy o ofercie publicznej lub emitenci, których papiery wartościowe są
dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub które są wprowadzone do
alternatywnego systemu obrotu, a także emitenci, którzy ubiegają się o dopuszczenie lub wprowadzenie ich papierów wartościowych do takiego obrotu,
8) fundusze inwestycyjne,
9) towarzystwa funduszy inwestycyjnych,
9a) zarządzający ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych,
10) inne podmioty prowadzące obsługę funduszy inwestycyjnych lub
alternatywnych funduszy inwestycyjnych, w tym podmioty, którym zostało
powierzone wykonywanie obowiązków towarzystwa funduszy inwestycyjnych
lub zarządzającego ASI w rozumieniu ustawy o funduszach inwestycyjnych,
11) spółki prowadzące giełdy towarowe,
12) towarowe domy maklerskie w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych,
13) zagraniczne osoby prawne prowadzące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
działalność maklerską w zakresie obrotu towarami giełdowymi,
14) przedsiębiorstwa energetyczne prowadzące na podstawie zezwolenia Komisji
rachunki lub rejestry towarów giełdowych w rozumieniu ustawy o giełdach
towarowych,
15) giełdowe izby rozrachunkowe w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych,
16) CCP w rozumieniu art. 2 pkt 1 rozporządzenia 648/2012,
17) kontrahent finansowy,
18) finansowe spółki holdingowe w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia
575/2013, mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
19) finansowe spółki holdingowe o działalności mieszanej w rozumieniu art. 4 ust. 1
pkt 21 rozporządzenia 575/2013, mające siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
20) spółki holdingowe o działalności mieszanej w rozumieniu art. 4 ust. 1
pkt 22 rozporządzenia 575/2013, mające siedzibę na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
21) uczestnicy rynku uprawnień do emisji w rozumieniu rozporządzenia 596/2014,
22) podmioty świadczące usługi w zakresie udostępniania informacji o transakcjach,
23) administratorzy w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia 2016/1011
– zwane dalej „podmiotami nadzorowanymi”.

art. 6. więcej Art. 6. (uchylony).

art. 7. więcej Art. 7. 1. Do zadań Komisji należy:
1) podejmowanie działań służących prawidłowemu funkcjonowaniu rynku
kapitałowego;
2) sprawowanie nadzoru nad działalnością podmiotów nadzorowanych oraz
wykonywaniem przez te podmioty obowiązków związanych z ich uczestnictwem
w obrocie na rynku kapitałowym, w zakresie określonym przepisami prawa;
3) podejmowanie działań edukacyjnych i informacyjnych w zakresie
funkcjonowania rynku kapitałowego;
4) wykonywanie innych zadań określonych przepisami prawa.
2. Do zadań Komisji należy również przygotowywanie projektów aktów
prawnych związanych z funkcjonowaniem rynku kapitałowego.
3. Komisja może występować do właściwych organów z wnioskami o wydanie
lub zmianę przepisów wykonawczych przewidzianych przepisami ustaw.
4. (uchylony)

Art. 7a. Komisja wykonuje zadania w zakresie nadzoru przekazane przez
Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych na podstawie
art. 74 rozporządzenia 648/2012.

art. 8. więcej Art. 8. (uchylony).

art. 9. więcej Art. 9. (uchylony).

art. 10. więcej Art. 10. (uchylony).

art. 11. więcej Art. 11. Komisja może nakładać kary pieniężne w przypadkach określonych
w odrębnych przepisach.

art. 12. więcej Art. 12. 1. (uchylony)
2. Komisja może nadawać decyzjom administracyjnym rygor natychmiastowej
wykonalności, gdy przemawia za tym ważny interes uczestników rynku kapitałowego
lub konieczność zapobieżenia zagrożeniu prawidłowego funkcjonowania tego rynku.
3. (uchylony)
4. Jeżeli w toku postępowania administracyjnego strona ustanowiła kilku
pełnomocników, doręczenie pisma jednemu z nich uznaje się za skuteczne wobec
pozostałych.
5. W postanowieniu o wszczęciu postępowania administracyjnego, które
następuje na podstawie ustaleń zakończonego postępowania kontrolnego lub
postępowania wyjaśniającego prowadzonego na podstawie przepisów ustawy z dnia
21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 180, 284,
568 i 695), wskazuje się zakres i rodzaj zachowań, których dotyczy wszczęte
postępowanie.

Art. 12a. Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo
w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1145 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 875) nie obejmuje wchodzących w skład tego
przedsiębiorstwa zezwoleń, ani zgód udzielonych przez Komisję oraz wpisów do
rejestrów uzyskanych na podstawie ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
ustawy o ofercie publicznej oraz ustawy o funduszach inwestycyjnych.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Przewodniczący Komisji wydaje postanowienia o wszczęciu
postępowania administracyjnego oraz, w przypadkach określonych w ustawie lub
odrębnych przepisach, inne postanowienia, zarządzenia i zalecenia. W tym zakresie
Przewodniczący Komisji wykonuje uprawnienia Komisji.
2. Do decyzji wydawanych przez Przewodniczącego Komisji stosuje się art. 12
ust. 2.
3. (uchylony)

art. 14. więcej Art. 14. (uchylony).

art. 15. więcej Art. 15. (uchylony).

art. 16. więcej Art. 16. (uchylony).

art. 17. więcej Art. 17. 1. Koszty Urzędu Komisji w zakresie nadzoru nad rynkiem
kapitałowym, w tym wynagrodzenia i nagrody dla Przewodniczącego Komisji, jego
zastępców oraz dla pracowników Urzędu Komisji, pokrywane są z:
1) opłat, o których mowa w ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie
o giełdach towarowych, ustawie o obrocie instrumentami finansowymi i ustawie
o ofercie publicznej;
2) środków, o których mowa w art. 131a ust. 1b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Prawo bankowe (Dz. U. z 2019 r. poz. 2357 oraz z 2020 r. poz. 284, 288, 321 i
1086) oraz w art. 14 ust. 1a ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze
ubezpieczeniowym i emerytalnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 207);
3) innych wpływów przekazywanych na rachunek dochodów urzędu Komisji,
z wyłączeniem kar pieniężnych, o których mowa w art. 11.
2. Z wpływów, o których mowa w ust. 1, pokrywane są również koszty
przeprowadzenia egzaminów i sprawdzianów umiejętności, o których mowa
w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, oraz egzaminów, o których mowa
w ustawie o giełdach towarowych, w tym wynagrodzenia osób wchodzących w skład
właściwych komisji egzaminacyjnych.
3. Równowartość w złotych kwot opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
wyrażonych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego
przez Narodowy Bank Polski.
4. O ile ustawa nie stanowi inaczej, podstawę obliczenia opłat, o których mowa
w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych
sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów,
dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy – danych ze
zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim
roku kalendarzowym.
5. W przypadku podmiotów niemających obowiązku sporządzania sprawozdań
finansowych podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na
podstawie innego dokumentu potwierdzającego wartość przychodów.
6. Podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
o zmiennej wysokości, ponoszą koszty w wysokości zapewniającej skuteczność
sprawowanego nadzoru, proporcjonalnie do wysokości kosztów nadzoru nad rynkiem
kapitałowym w zakresie odpowiadającym rodzajowi ich działalności.
7. Podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek ponoszenia
opłaty rocznej, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1,
pierwszą opłatę, z zastrzeżeniem ust. 9–11, wnosi za rok następujący po roku,
w którym rozpoczął działalność, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy
obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, za rok kalendarzowy następujący po roku,
w którym zakończył się pierwszy rok obrotowy.
8. W przypadku gdy ustawa przewiduje ustalanie opłaty rocznej na podstawie
średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który
należna jest opłata, podmiot rozpoczynający działalność, z którą wiąże się obowiązek
ponoszenia opłaty, o której mowa w przepisach ustaw wymienionych w ust. 1 pkt 1,
w okresie pierwszych trzech lat działalności jako podstawę przyjmuje odpowiednio:
1) w pierwszym roku kalendarzowym, za który należna jest opłata – wartość
przychodów za rok poprzedni;
2) w następnym roku kalendarzowym – średnią wartość przychodów za dwa lata
poprzedzające rok, za który wnoszona jest opłata.
9. Opłaty roczne, o których mowa w:
1) art. 26 ust. 6 ustawy o giełdach towarowych,
2) art. 236 ust. 2b–2d i 2g ustawy o funduszach inwestycyjnych,
3) art. 163 ust. 8 i 10 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi
– wnosi się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym podmiot
obowiązany rozpoczął działalność, z którą związana jest opłata.
10. Opłatę, o której mowa w art. 94b ust. 1 ustawy o ofercie publicznej, wnosi
się w pełnej wysokości także za rok kalendarzowy, w którym papiery wartościowe
inne niż akcje zostały dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym.
11. Opłatę, o której mowa w art. 94c ustawy o ofercie publicznej, za rok,
w którym agencja informacyjna rozpoczęła korzystanie ze środków technicznych,
o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1, podmiot wnosi począwszy od tego kwartału,
w którym nastąpiło rozpoczęcie korzystania z tych środków, w wysokości 1/4 opłaty
rocznej za każdy kwartał.
12. W przypadku nieuiszczenia w całości lub w części należnych opłat Komisja
wydaje decyzję, w której określa wysokość zaległości z tego tytułu.
13. Należności, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
14. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) wysokość lub sposób wyliczania oraz sposób i terminy uiszczania opłat,
o których mowa w ust. 1 pkt 1, a w razie braku obowiązku sporządzania przez
podmioty obowiązane do wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
sprawozdań finansowych – także sposoby udokumentowania przez te podmioty
wielkości uzyskanych przychodów,
2) sposób ponoszenia kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z wpływów,
o których mowa w ust. 1, a także wielkość udziału w tych kosztach
– uwzględniając rodzaje opłat i charakter czynności, z którymi wiąże się obowiązek
uiszczenia tych opłat, charakter działalności podmiotów obowiązanych do wnoszenia
opłat, zakres sprawowanego nadzoru oraz konieczność zapewnienia jego
skuteczności, a także mając na względzie, że opłaty nie powinny w istotny sposób
wpływać na zwiększenie kosztów działalności podmiotów obowiązanych do ich
uiszczenia, a sposób wyliczania i uiszczania opłat nie powinien stwarzać nadmiernych
obciążeń administracyjnych dla podmiotów obowiązanych.

art. 18. więcej Art. 18. (uchylony).

art. 19. więcej Art. 19. 1. Przewodniczący Komisji, jego zastępcy, członkowie Komisji,
pracownicy urzędu Komisji i osoby zatrudnione w Urzędzie Komisji na podstawie
umowy o dzieło, umowy zlecenia albo innych umów o podobnym charakterze są
obowiązani do zachowania tajemnicy zawodowej, której treść, zakres, ograniczenia
oraz skutki naruszenia określa ustawa o obrocie instrumentami finansowymi, ustawa
o funduszach inwestycyjnych oraz ustawa o giełdach towarowych.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, dotyczy również osób:
1) pozostających w stosunku zlecenia lub w innym stosunku prawnym o podobnym
charakterze z osobami, o których mowa w ust. 1, Komisją lub urzędem Komisji;
2) zatrudnionych w podmiotach pozostających w stosunku zlecenia lub w innym
stosunku prawnym o podobnym charakterze z osobami, o których mowa
w ust. 1, Komisją lub urzędem Komisji.
3. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej istnieje również po ustaniu
stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1 i 2.
4. Zakres, treść, ograniczenia i skutki naruszenia:
1) tajemnicy służbowej w rozumieniu art. 34 rozporządzenia 236/2012 – określają
rozporządzenie 236/2012 oraz ustawa o obrocie instrumentami finansowymi;
2) tajemnicy służbowej w rozumieniu art. 83 rozporządzania 648/2012 – określają
rozporządzenie 648/2012 oraz ustawa o obrocie instrumentami finansowymi;
3) tajemnicy służbowej w rozumieniu art. 48 rozporządzenia 2016/1011 – określają
rozporządzenie 2016/1011 oraz ustawa o obrocie instrumentami finansowymi.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel może przekazywać
organowi z innego państwa członkowskiego, właściwemu w sprawach nadzoru nad
rynkiem papierów wartościowych lub rynkiem finansowym, oraz otrzymywać od tego
organu informacje niezbędne w celu:
1) prawidłowego wykonywania określonych zadań w zakresie nadzoru, w tym
zadań określonych ustawą o nadzorze uzupełniającym, rozporządzeniem
575/2013, rozporządzeniem 596/2014, rozporządzeniem 600/2014 oraz
rozporządzeniem 2017/1129, lub
2) zapewnienia prawidłowego toku postępowań sądowych, administracyjnych,
karnych, wyjaśniających oraz kontrolnych w sprawach związanych
z wykonywaniem nadzoru.
2. Zasady i tryb udzielania informacji organom nadzoru z państw innych niż
państwa członkowskie określają porozumienia zawarte przez Komisję z tymi
organami nadzoru. Do udzielania informacji organom nadzoru z państw innych niż
państwa członkowskie przepisy ust. 1, 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
3. Udzielenie przez Komisję informacji zgodnie z ust. 1 może nastąpić, jeżeli:
1) nie spowoduje to niekorzystnego wpływu na suwerenność, bezpieczeństwo lub
interes publiczny;
2) przepisy prawa obowiązujące w państwie siedziby organu nadzoru z innego
państwa członkowskiego, któremu informacje są przekazywane, zapewniają:
a) wykorzystanie takich informacji wyłącznie na potrzeby wykonywania
nadzoru lub prowadzenia postępowań administracyjnych lub sądowych
w sprawach związanych z wykonywaniem tego nadzoru,
b) objęcie takich informacji tajemnicą wiążącą ten organ;
3) zapewnione jest, że dalsze przekazywanie udzielonych przez Komisję informacji
poza organ nadzoru, któremu ich udzielono, w innych celach niż określone
w ust. 1, każdorazowo możliwe będzie wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody
Komisji.
4. Informacje uzyskane przez Komisję nie mogą być, bez zgody organu nadzoru,
który je przekazał, wykorzystywane w innych celach niż określone w ust. 1 lub
przekazywane poza Komisję do właściwego organu innego państwa.

art. 21. więcej Art. 21. 1. W celach określonych w art. 20 ust. 1, Komisja lub jej upoważniony
przedstawiciel, zarówno z własnej inicjatywy, jak i na żądanie, przekazuje posiadane
informacje odpowiednio organowi nadzoru w innym państwie członkowskim lub
koordynatorowi zagranicznemu w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy o nadzorze
uzupełniającym.
2. W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1, wystąpiły
o przekazanie informacji, a Komisja ich nie posiada, niezwłocznie podejmuje ona
czynności w celu ich uzyskania lub zawiadamia te podmioty, podając przyczyny braku
możliwości uzyskania żądanych informacji.
3. Komisja może odmówić udzielenia informacji, jeżeli:
1) (uchylony)
2) żądanie udzielenia informacji dotyczy tych samych naruszeń przepisów prawa
lub zasad uczciwego obrotu obowiązujących w innym państwie członkowskim
przez ten sam podmiot, co do których na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
toczy się już postępowanie sądowe lub administracyjne albo wydany został
prawomocny wyrok lub została wydana przez Komisję ostateczna decyzja
o nałożeniu kary; w takim przypadku podmiotom, o których mowa w ust. 1, oraz
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych jest
przekazywana szczegółowa informacja o tych okolicznościach.
3a. W przypadku odmowy udzielenia informacji Komisji przez organ nadzoru
z innego państwa członkowskiego Komisja może skierować sprawę do Europejskiego
Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 19 rozporządzenia
1095/2010.
4. Jeżeli Komisja wyrazi na to zgodę, informacje udzielone przez Komisję
organowi nadzoru w innym państwie członkowskim mogą być wykorzystane
w innych celach niż określone w art. 20 ust. 1 lub przekazane poza ten organ do
właściwego organu innego państwa.
5. Jeżeli organ nadzoru w innym państwie członkowskim wyrazi na to zgodę,
informacje niezbędne w celach określonych w art. 20 ust. 1, uzyskane przez Komisję
od tego organu, mogą być wykorzystywane w innych celach lub przekazywane poza Komisję do właściwego organu innego państwa, w szczególności będącego stroną porozumienia, o którym mowa w art. 20 ust. 2.
6. W przypadku ustalenia, że zachowania naruszające przepisy prawa również
miały lub mają miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego lub dotyczą
instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym
w innym państwie członkowskim, Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel
przekazuje organowi nadzoru w tym państwie szczegółowe informacje dotyczące tych
zachowań.
7. Po uzyskaniu przez Komisję od organu nadzoru w innym państwie
członkowskim informacji dotyczącej zachowań naruszających przepisy prawa, które
miały lub mają miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub dotyczą
instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym
w Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel informuje
Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz ten organ nadzoru
o podjętych działaniach, a w razie potrzeby – o przebiegu prowadzonego
postępowania.
8. Komisja prowadzi z organami nadzoru w innych państwach członkowskich
konsultacje w sprawie planowanych działań w zakresie przeciwdziałania
zachowaniom naruszającym przepisy prawa, które miały lub mają miejsce na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tych innych państw.
9. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio do przekazywania informacji
zagranicznemu koordynatorowi w związku z wykonywaniem zadań w zakresie
nadzoru określonych ustawą o nadzorze uzupełniającym.
10. Uprawnienia Komisji, o których mowa w ust. 1–9, mają zastosowanie do
zachowań, o których mowa w art. 25 ust. 7.
11. (uchylony)
12. Zasady wymiany informacji dla celów:
1) rozporządzenia 236/2012 – określają art. 34, art. 35 i art. 38–40 tego
rozporządzenia;
2) rozporządzenia 648/2012 – określają art. 17–19, art. 24, art. 32 ust. 6 i 7 oraz
art. 84 tego rozporządzenia;
3) rozporządzenia 2016/1011 – określają art. 38, art. 44, art. 47 i art. 48 tego
rozporządzenia.

Art. 21a. W przypadku gdy dom maklerski prowadzi działalność maklerską na
terytorium innego państwa członkowskiego, Komisja może przekazywać organowi
nadzoru w tym państwie członkowskim informacje, które mogą ułatwić temu
organowi nadzór nad domem maklerskim, w zakresie:
1) zarządzania i struktury własnościowej domu maklerskiego;
2) płynności, wypłacalności i ograniczania dużych ekspozycji;
3) czynników, które mogą wywierać wpływ na ryzyko systemowe stwarzane przez
dom maklerski;
4) procedur zarządzania i procedur księgowych oraz mechanizmów kontroli
wewnętrznej w domu maklerskim;
5) nadzoru sprawowanego nad domem maklerskim zgodnie z częścią szóstą
rozporządzenia 575/2013, w zakresie, w jakim takie informacje są niezbędne do
zapewnienia ochrony inwestorów w państwie członkowskim, w którym dom
maklerski prowadzi działalność maklerską;
6) wystąpienia zaburzenia płynności domu maklerskiego lub uzasadnionego
prawdopodobieństwa, że takie zaburzenie płynności wystąpi, obejmujące
również informacje na temat programu postępowania naprawczego oraz na temat
środków nadzorczych podjętych w zakresie nadzoru nad płynnością domu
maklerskiego;
7) sposobu uwzględnienia informacji przekazanych przez organ nadzoru
w państwie członkowskim, w którym dom maklerski prowadzi działalność
maklerską, w zakresie działalności domu maklerskiego.

art. 22. więcej Art. 22. Jeżeli wymaga tego wykonywanie zadań określonych ustawą
o nadzorze uzupełniającym, Komisja może przekazywać i otrzymywać informacje od
banków centralnych innych państw członkowskich, Europejskiego Systemu Banków
Centralnych oraz Europejskiego Banku Centralnego. Art. 21 ust. 6–8 stosuje się
odpowiednio.

Art. 22a. Komisja może przekazywać Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd
i Papierów Wartościowych informacje niezbędne do wykonania przez ten urząd zadań
i uprawnień określonych w rozporządzeniu 1095/2010.

Art. 22b. 1. Komisja powiadamia Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych oraz odpowiedni organ nadzoru w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim o prowadzeniu na terytorium tego państwa członkowskiego, przez podmiot niepodlegający nadzorowi Komisji, działalności naruszającej:
1) przepisy tego państwa przyjęte w celu wdrożenia dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków
instrumentów finansowych oraz zmieniającej dyrektywę 2002/92/WE
i dyrektywę 2011/61/UE (Dz. Urz. UE L 173 z 12.06.2014, str. 349, z późn. zm.) lub
2) przepisy tego państwa mające zapewnić stosowanie rozporządzenia 600/2014,
lub
3) inne niż wskazane w pkt 1 i 2 przepisy tego państwa regulujące zasady
świadczenia usług przez firmy inwestycyjne, lub
4) przepisy rozporządzenia 600/2014 lub inne bezpośrednio stosowane przepisy
prawa Unii Europejskiej mające zastosowanie do działalności firmy
inwestycyjnej.
2. W przypadku otrzymania przez Komisję od organu nadzoru z innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego informacji o prowadzeniu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podmiot niepodlegający nadzorowi tego
organu, działalności naruszającej przepisy ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi, przepisy wydane na jej podstawie, inne przepisy regulujące zasady
świadczenia usług przez firmy inwestycyjne, przepisy rozporządzenia 600/2014 lub
inne bezpośrednio stosowane przepisy prawa Unii Europejskiej mające zastosowanie
do działalności firmy inwestycyjnej, Komisja przekazuje informacje o podjętych
działaniach i wynikach tych działań organowi nadzoru z innego niż Rzeczpospolita
Polska państwa członkowskiego, od którego otrzymała powiadomienie, oraz
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

art. 23. więcej Art. 23. 1. (uchylony)
2. Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel może również przekazywać
i otrzymywać informacje, w tym opinie od Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji
i Konsumentów niezbędne do zapewnienia prawidłowego wykonywania zadań w zakresie nadzoru, w tym zadań określonych w przepisach o ochronie konkurencji i konsumentów.
3. Zasady i tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 2, określa
porozumienie Komisji z Prezesem Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
4. Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel może przekazywać Bankowemu
Funduszowi Gwarancyjnemu informacje, w tym opinie, niezbędne do zapewnienia
prawidłowego wykonywania jego zadań określonych w ustawie z dnia 10 czerwca
2016 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym, systemie gwarantowania depozytów
oraz przymusowej restrukturyzacji (Dz. U. z 2020 r. poz. 842).
5. Zasady i tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 4, określa
porozumienie Komisji z Bankowym Funduszem Gwarancyjnym.

Art. 23a. 1. W przypadkach i na zasadach określonych w rozporządzeniu
236/2012 Komisja wydaje decyzje w sprawach:
1) tymczasowego zawieszenia określonych w art. 13 rozporządzenia
236/2012 ograniczeń w zakresie dokonywania krótkiej sprzedaży;
2) tymczasowego zawieszenia określonych w art. 14 rozporządzenia
236/2012 ograniczeń w zakresie zawierania transakcji swapu ryzyka
kredytowego z tytułu długu państwowego;
3) wprowadzenia, na podstawie art. 18 rozporządzenia 236/2012, obowiązku
zgłaszania Komisji lub podawania do wiadomości publicznej informacji
o pozycjach krótkich netto dotyczących określonego instrumentu finansowego
lub kategorii instrumentów finansowych;
4) wprowadzenia, na podstawie art. 19 rozporządzenia 236/2012, obowiązku
powiadamiania Komisji o znaczących zmianach wysokości opłat pobieranych
w ramach kredytowania określonych instrumentów finansowych lub ich
kategorii;
5) wprowadzenia, na podstawie art. 20 rozporządzenia 236/2012, zakazu lub
ograniczeń w zakresie dokonywania krótkiej sprzedaży lub zawierania innych
transakcji, w przypadku których spadek ceny lub wartości instrumentu
finansowego wiąże się z uzyskaniem korzyści majątkowej;
6) wprowadzenia, na podstawie art. 21 rozporządzenia 236/2012, ograniczeń
w zakresie zawierania transakcji swapu ryzyka kredytowego z tytułu długu
państwowego lub w zakresie wartości otwieranych pozycji dotyczących swapu
ryzyka kredytowego z tytułu długu państwowego;
7) wprowadzenia, na podstawie art. 23 rozporządzenia 236/2012, zakazu lub
ograniczeń w zakresie dokonywania na rynku regulowanym lub
w alternatywnym systemie obrotu krótkiej sprzedaży określonego instrumentu
finansowego lub zawierania innych transakcji mających za przedmiot określony
instrument finansowy.
2. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, przepisy ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 i 695),
zwanej dalej „Kodeksem postępowania administracyjnego”, stosuje się odpowiednio.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Komisji Nadzoru Finansowego. Informacje o ich wydaniu Komisja
przekazuje niezwłocznie do publicznej wiadomości za pośrednictwem agencji
informacyjnej, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej.

Art. 23b. 1. Decyzje w sprawach, o których mowa w art. 23a ust. 1 pkt 1, 2 lub
6, mogą być podejmowane wyłącznie po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do
spraw finansów publicznych albo na wniosek tego ministra.
2. Decyzje w sprawach, o których mowa w art. 23a ust. 1 pkt 5 lub 7,
w przypadku gdy mają dotyczyć papierów wartościowych emitowanych przez Skarb
Państwa, mogą być podejmowane wyłącznie po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw finansów publicznych albo na wniosek tego ministra.

Art. 23c. 1. O wystąpieniu o opinię ministra właściwego do spraw finansów
publicznych, o której mowa w art. 23b, Komisja informuje Prezesa Narodowego
Banku Polskiego, przekazując mu treść tego wystąpienia.
2. O wystąpieniu z wnioskiem, o którym mowa w art. 23b, oraz o wyrażeniu
opinii, o której mowa w tym przepisie, minister właściwy do spraw finansów
publicznych informuje Prezesa Narodowego Banku Polskiego, przekazując mu treść
tego wniosku albo tej opinii.

Art. 23d. Powiadomienia otrzymane na podstawie art. 7 i art. 8 rozporządzenia
236/2012 Komisja przekazuje ministrowi właściwemu do spraw finansów
publicznych na zasadach określonych w porozumieniu, o którym mowa w art. 3 ust. 4.

Art. 23e. 1. Powiadomienie, o którym mowa w art. 17 ust. 6 rozporządzenia
236/2012, podmiot zamierzający korzystać z wyłączenia, o którym mowa w art. 17
ust. 3 tego rozporządzenia, kieruje również do ministra właściwego do spraw finansów
publicznych.
2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie 14 dni od dnia
otrzymania powiadomienia, przedstawia Komisji opinię w zakresie spełniania przez
podmiot, o którym mowa w ust. 1, warunków korzystania z wyłączenia. Po
otrzymaniu opinii Komisja może, na podstawie art. 17 ust. 7 rozporządzenia
236/2012, zakazać podmiotowi, o którym mowa w ust. 1, korzystania z wyłączenia,
o którym mowa w art. 17 ust. 3 tego rozporządzenia.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do powiadomień, o których mowa
w art. 17 ust. 10 rozporządzenia 236/2012.

Art. 23f. W przypadku wprowadzenia przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd
i Papierów Wartościowych, na podstawie art. 28 ust. 1 lit. a rozporządzenia 236/2012,
obowiązku zgłaszania Komisji lub podawania do wiadomości publicznej informacji
o pozycjach krótkich netto dotyczących określonego instrumentu finansowego lub
kategorii instrumentów finansowych albo wprowadzenia przez ten Urząd, na
podstawie art. 28 ust. 1 lit. b rozporządzenia 236/2012, zakazu lub ograniczeń
w zakresie dokonywania krótkiej sprzedaży lub zawierania innych transakcji,
w przypadku których spadek ceny lub wartości instrumentu finansowego wiąże się
z uzyskaniem korzyści majątkowej, informacje o wprowadzeniu takiego obowiązku,
ograniczenia lub zakazu są zamieszczane na stronach internetowych Komisji.

Art. 23g. 1. Komisja oraz Prezes Narodowego Banku Polskiego współpracują
w ramach wykonywania swoich zadań w zakresie nadzoru nad podmiotami
prowadzącymi systemy rozrachunku papierów wartościowych oraz nadzoru nad tymi systemami, w szczególności wynikających z rozporządzenia 648/2012 oraz rozporządzenia 909/2014.
2. W związku z wykonywaniem przez Komisję nadzoru nad podmiotami
prowadzącymi systemy rozrachunku papierów wartościowych, Przewodniczący
Komisji może wystąpić do Prezesa Narodowego Banku Polskiego o stanowisko
w sprawach związanych z nadzorem, o którym mowa w ust. 1.
3. W związku z wykonywaniem przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego
nadzoru nad systemami rozrachunku papierów wartościowych, Prezes Narodowego
Banku Polskiego może wystąpić do Przewodniczącego Komisji o stanowisko
w sprawach związanych z nadzorem, o którym mowa w ust. 1.

Art. 23h. 1. Komisja może, w drodze decyzji, wprowadzić zakaz lub
ograniczenie, o których mowa w art. 42 rozporządzenia 600/2014, w przypadkach i na
zasadach określonych w art. 42 rozporządzenia 600/2014.
2. Do decyzji, o których mowa w ust. 1, przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego stosuje się odpowiednio.
3. Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Komisji Nadzoru Finansowego. Informacje o ich wydaniu Komisja
przekazuje niezwłocznie do publicznej wiadomości za pośrednictwem agencji
informacyjnej, o której mowa w art. 58 ust. 1 ustawy o ofercie publicznej.

Art. 23i. 1. W przypadkach i na zasadach określonych w rozporządzeniu
2016/1011 Komisja wydaje decyzje w sprawach:
1) uznania określonego w art. 32 ust. 5 rozporządzenia 2016/1011;
2) zatwierdzenia określonego w art. 33 ust. 3 rozporządzenia 2016/1011;
3) udzielenia zezwolenia określonego w art. 34 ust. 1 lit. a rozporządzenia
2016/1011;
4) rejestracji, na podstawie art. 34 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2016/1011;
5) rejestracji, na podstawie art. 34 ust. 1 lit. c rozporządzenia 2016/1011;
6) udzielenia zezwolenia, o którym mowa w art. 35 ust. 3 rozporządzenia
2016/1011.
2. Decyzje, o których mowa w ust. 1, podlegają ogłoszeniu w Dzienniku
Urzędowym Komisji Nadzoru Finansowego.

Art. 23j. 1. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela
administratorzy w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia 2016/1011, osoby,
które opublikowały lub rozpowszechniały wskaźnik referencyjny w rozumieniu
art. 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia 2016/1011, osoby wchodzące w skład organów
zarządzających lub nadzorczych administratora albo pozostające z nim w stosunku
pracy lub będące odpowiednio likwidatorem, syndykiem ustanowionym
w postępowaniu upadłościowym lub zarządcą ustanowionym w postępowaniu
restrukturyzacyjnym są obowiązane do niezwłocznego udzielenia pisemnych lub
ustnych informacji i wyjaśnień, a także sporządzenia i przekazania, na ich koszt, kopii
dokumentów i innych nośników informacji, w tym posiadanych przez te podmioty
nagrań rozmów telefonicznych oraz innych informacji zarejestrowanych za
pośrednictwem urządzeń i systemów teleinformatycznych, w celu umożliwienia
wykonywania ustawowych zadań Komisji w zakresie nadzoru nad sposobem
wykonywania przez administratorów obowiązków określonych w rozporządzeniu
2016/1011.
2. Na żądanie Komisji lub jej upoważnionego przedstawiciela podmioty,
o których mowa w ust. 1:
1) publikują, w sposób określony przez Komisję, sprostowania dotyczące danych
przekazanych w przeszłości na potrzeby wskaźnika referencyjnego lub jego
wartości;
2) zaprzestają stosowania praktyki, którą Komisja uzna za sprzeczną
z rozporządzeniem 2016/1011.

art. 24. więcej Art. 24. W związku z wykonywaniem zadań w zakresie nadzoru Komisja,
Przewodniczący Komisji, upoważnieni przedstawiciele Komisji oraz pracownicy
urzędu Komisji mają prawo dostępu do:
1) informacji poufnych w rozumieniu art. 7 rozporządzenia 596/2014 lub
informacji poufnych, o których mowa w art. 62 ust. 1 rozporządzenia 1031/2010,
oraz informacji wewnętrznych w rozumieniu art. 37 lit. a rozporządzenia
1031/2010,
2) innych informacji, w tym informacji stanowiących tajemnicę zawodową, o której
mowa w art. 19 ust. 1
− będących w posiadaniu osób fizycznych lub innych podmiotów, w szczególności
wymienionych w art. 20, art. 21 i art. 23, jak również w art. 150 ust. 1 ustawy
o obrocie instrumentami finansowymi. Informacje te oraz informacje uzyskane przez
Komisję, zgodnie z art. 20, art. 21 i art. 23, mogą być, jeżeli przepisy prawa nie
stanowią inaczej, wykorzystywane wyłącznie do wykonywania ustawowych zadań
w zakresie nadzoru, w szczególności mogą stanowić dowód w postępowaniu
administracyjnym prowadzonym przez Komisję.

Art. 24a. 1. W przypadku wydania decyzji nakładającej karę za naruszenie
przepisów rozporządzenia 596/2014, Komisja może, w drodze uchwały, zdecydować
o przekazaniu do publicznej wiadomości informacji o jej wydaniu, w zakresie
i w sposób określony w art. 34 tego rozporządzenia.
2. Informacje, o których mowa w ust. 1, dotyczące imienia i nazwiska osoby,
której dotyczy decyzja, Komisja udostępnia na swojej stronie internetowej przez okres
5 lat, licząc od dnia ich udostępnienia.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Komisja może, w drodze uchwały, zdecydować o przekazaniu do
publicznej wiadomości informacji o:
1) przypadkach naruszenia przepisów ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi, ustawy o ofercie publicznej, ustawy o funduszach inwestycyjnych,
ustawy o giełdach towarowych, przepisów aktów wykonawczych wydanych na
podstawie tych ustaw oraz przepisów rozporządzenia 1031/2010, rozporządzenia
596/2014 i rozporządzenia 2017/1129,
2) środkach prawnych podjętych w celu przeciwdziałania naruszeniu przepisów,
o których mowa w pkt 1, w tym o zastosowanych sankcjach oraz złożeniu
zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, jak również o wszczęciu
lub wyniku postępowania administracyjnego lub cywilnego,
3) zaistnieniu okoliczności wskazujących na dokonanie manipulacji, o której mowa
w rozporządzeniu 596/2014 albo rozporządzeniu 1031/2010, lub popełnieniu
przestępstwa lub wykroczenia, o których mowa w przepisach wymienionych
w pkt 1
– chyba że ujawnienie takich informacji narazi rynek kapitałowy na poważne
niebezpieczeństwo lub spowoduje poniesienie przez osoby, których informacje te
dotyczą, niewspółmiernej szkody.
1a. Komisja, w drodze uchwały, decyduje o przekazaniu do publicznej
wiadomości informacji o zastosowaniu sankcji za naruszenie obowiązków, o których
mowa w art. 4 i art. 7–11 rozporządzenia 648/2012, chyba że ujawnienie takich
informacji zagroziłoby poważnie rynkom finansowym lub zaszkodziłoby
w niewspółmierny sposób zainteresowanym stronom. Przekazane informacje nie
mogą zawierać danych osobowych.
2. Informacja, o której mowa w ust. 1, nie może zawierać danych osobowych
osób, chyba że:
1) zapadło w stosunku do tych osób prawomocne orzeczenie lub
2) wydana została ostateczna decyzja w sprawie naruszenia przez te osoby
przepisów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lub
3) decyzji w sprawie naruszenia przez te osoby przepisów, o których mowa w ust. 1
pkt 1, został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.
2a. Komisja informuje Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów
Wartościowych o każdym przypadku przekazania do publicznej wiadomości
informacji o zastosowaniu środków prawnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
podjętych w celu przeciwdziałania naruszeniu przepisów ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi.
2b. W przypadku naruszenia przez dom maklerski, finansową spółkę
holdingową, finansową spółkę holdingową o działalności mieszanej lub spółkę
holdingową o działalności mieszanej przepisów działu IV rozdziału 1 oddziału 2a
ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub rozporządzenia 575/2013 Komisja,
w drodze uchwały, decyduje o przekazaniu do publicznej wiadomości informacji
o naruszeniu, wraz ze wskazaniem imienia i nazwiska osoby lub nazwy (firmy)
podmiotu, odpowiedzialnych za dane naruszenie.
2c. W informacji, o której mowa w ust. 2b, Komisja nie podaje imienia
i nazwiska osoby fizycznej, w przypadku gdy opublikowanie tych danych:
1) byłoby środkiem niewspółmiernym do wagi dokonanego naruszenia;
2) stanowiłoby zagrożenie dla stabilności rynków finansowych;
3) zagroziłoby prowadzonemu postępowaniu karnemu lub postępowaniu
w sprawach o przestępstwa skarbowe;
4) wyrządziłoby niewspółmierną szkodę tej osobie lub domowi maklerskiemu.
2d. Informacje, o których mowa w ust. 2b i 2c, są dostępne na stronie
internetowej Komisji przez 5 lat, licząc od dnia ich zamieszczenia, z tym że wskazanie
imienia i nazwiska osoby, na którą nałożono sankcję, jest zamieszczane na okres nie
dłuższy niż rok.
3. W przypadkach uzasadnionych potrzebą wykonywania nadzoru przez
zagraniczny organ nadzoru, z którym Komisja zawarła porozumienie, o którym mowa
w art. 20 ust. 2, albo potrzebą prowadzenia postępowań administracyjnych lub
sądowych w sprawach związanych z wykonywaniem nadzoru przez ten organ, albo na
wniosek organu nadzoru w innym państwie członkowskim, Komisja może wszczynać
z urzędu i prowadzić kontrolę, postępowanie wyjaśniające lub postępowanie
administracyjne, jak również żądać wszczęcia takich kontroli i postępowania przez
organ nadzoru w innym państwie członkowskim. W takim przypadku upoważniony
przedstawiciel tego organu nadzoru może brać udział w czynnościach dokonywanych
w toku takich kontroli i postępowania.
4. Komisja nie wszczyna kontroli lub postępowania, o których mowa w ust. 3,
lub odmawia dopuszczenia do udziału w czynnościach, jeżeli:
1) (uchylony)
2) zgłoszenie dotyczy tych samych naruszeń przepisów prawa przez ten sam
podmiot, co do których na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na
terytorium państwa siedziby organu nadzoru toczy się postępowanie sądowe lub
wydany został prawomocny wyrok.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, Komisja przekazuje
zagranicznemu organowi nadzoru oraz Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych szczegółowe wyjaśnienie przyczyn, dla których nie wszczęła kontroli lub postępowania albo odmówiła dopuszczenia do udziału
w czynnościach.
5a. W przypadku gdy na wniosek Komisji nie wszczęto kontroli lub
postępowania lub w przypadku odmowy dopuszczenia Komisji do udziału
w czynnościach przez organ nadzoru z innego niż Rzeczpospolita Polska państwa
członkowskiego, Komisja może skierować sprawę do Europejskiego Urzędu Nadzoru
Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 19 rozporządzenia 1095/2010.
6. W razie stwierdzenia, że określone zachowanie jest sprzeczne z przepisami
prawa, których przestrzeganie jest objęte nadzorem Komisji, Komisja może wezwać
do zaprzestania takich zachowań.
7. Uprawnienia Komisji, o których mowa w przepisach niniejszego rozdziału,
mają zastosowanie do:
1) zachowań na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub innego państwa
członkowskiego dotyczących instrumentów finansowych dopuszczonych lub
będących przedmiotem ubiegania się o dopuszczenie do obrotu na rynku
regulowanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) zachowań zaistniałych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dotyczących
instrumentów finansowych dopuszczonych lub będących przedmiotem ubiegania
się o dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym na terytorium innego
państwa członkowskiego.

art. 26. więcej Art. 26. 1. W celu wykonywania zadań Komisji upoważnieni pracownicy urzędu
Komisji lub inne osoby, w przypadku, o którym mowa w ust. 7, zwane dalej
„kontrolerami”, mogą przeprowadzać kontrolę działalności lub sytuacji finansowej:
1) podmiotu nadzorowanego, o którym mowa w art. 5 pkt 1, 2, 4–6c i 8–23,
2) osoby trzeciej, której podmiot, o którym mowa w pkt 1, powierzył, w granicach
upoważnienia wynikającego z właściwych przepisów, wykonywanie niektórych
czynności z zakresu podlegającego nadzorowi Komisji,
3) podmiotu zależnego od podmiotu, o którym mowa w art. 5 pkt 18–20,
4) banku, o którym mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi
– zwanych dalej „kontrolowanym”.
2. W przypadku:
1) oddziału zagranicznej instytucji kredytowej w rozumieniu ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi prowadzącej na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej działalność maklerską – kontrola dotyczy wyłącznie jednostki
organizacyjnej, w ramach której prowadzona jest ta działalność;
2) oddziału zagranicznej firmy inwestycyjnej prowadzącej na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską – kontrola dotyczy wyłącznie
badania zgodności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
działalności maklerskiej z określonymi w przepisach prawa polskiego zasadami
świadczenia usług;
3) banku, o którym mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi – kontrola dotyczy wyłącznie prowadzenia działalności, o której
mowa w art. 70 ust. 2 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, praktyk
sprzedaży krzyżowej obejmujących czynności, o których mowa w art. 70 ust. 2
ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, lub instrumenty finansowe,
działalności w zakresie lokat strukturyzowanych, o których mowa w rozdziale 6a
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, oraz działalności
prowadzonej w charakterze podmiotu systematycznie internalizującego
transakcje w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.
3. Wykonanie uprawnień w zakresie kontroli, o której mowa w ust. 1,
w stosunku do oddziału domu maklerskiego lub banku prowadzącego działalność
maklerską znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego, następuje
po uprzednim pisemnym poinformowaniu przez Komisję właściwego organu nadzoru
w państwie, na którego terytorium znajduje się oddział domu maklerskiego lub banku.
3a. Komisja może zwrócić się do właściwego organu nadzoru w państwie
członkowskim, na którego terytorium znajduje się oddział domu maklerskiego lub
banku prowadzącego działalność maklerską, o wykonanie uprawnień w zakresie
kontroli, o której mowa w ust. 1, w stosunku do oddziału domu maklerskiego lub
banku prowadzącego działalność maklerską znajdującego się na terytorium tego
państwa członkowskiego. W przypadku odmowy uwzględnienia żądania przez
właściwy organ nadzoru, Komisja może poinformować o tym Europejski Urząd
Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.
3b. W zakresie niezbędnym do zweryfikowania informacji przekazanych
Komisji na podstawie art. 110m ust. 1–3 lub art. 110z ust. 1 i 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel mogą przeprowadzić kontrolę, o której mowa w ust. 1, w podmiotach, które przekazały
informacje, także w przypadku gdy podmioty te mają siedzibę poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku przeprowadzenie kontroli następuje po
poinformowaniu organu nadzoru w państwie, na którego terytorium dany podmiot ma
siedzibę.
4. W stosunku do oddziałów i przedstawicielstw zagranicznych firm
inwestycyjnych prowadzących działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
uprawnienia w zakresie kontroli, o której mowa w ust. 1, służą odpowiednio również
przedstawicielom organów nadzoru nad rynkiem papierów wartościowych lub
rynkiem finansowym w innym państwie członkowskim, w którym zagraniczna firma
inwestycyjna uzyskała zezwolenie, na zasadach określonych w przepisach tego
państwa. Wykonanie uprawnień może nastąpić po uprzednim pisemnym
poinformowaniu Komisji.
5. Na pisemne żądanie organów nadzoru, o których mowa w ust. 4, uprawnienia
im przyznane, w stosunku do oddziału lub przedstawicielstwa zagranicznej firmy
inwestycyjnej, wykonuje Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel.
5a. Komisja może nie uwzględnić żądania organu nadzoru, jeżeli jego wykonanie
mogłoby niekorzystnie wpłynąć na suwerenność, bezpieczeństwo lub interes
publiczny Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku szczegółowa informacja
o tych okolicznościach jest przekazywana Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd
i Papierów Wartościowych oraz właściwemu organowi nadzoru.
6. Przedstawicielom organów nadzoru w innych państwach członkowskich,
w których zagraniczne firmy inwestycyjne prowadzące działalność maklerską na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskały zezwolenie, przysługuje – w związku
z wykonywaniem uprawnień w zakresie kontroli, o której mowa w ust. 1, w stosunku
do oddziałów i przedstawicielstw zagranicznych firm inwestycyjnych – prawo dostępu
do informacji stanowiących tajemnicę zawodową, będących w posiadaniu tych
podmiotów i osób fizycznych w nich zatrudnionych lub pozostających z nimi
w stosunku zlecenia lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze.
7. Do przeprowadzenia kontroli dotyczącej funkcjonowania systemów
informatycznych kontrolowanego lub jego sprawozdań finansowych, ksiąg
rachunkowych lub innych dokumentów i informacji finansowych Przewodniczący Komisji może upoważnić również osobę niebędącą pracownikiem urzędu Komisji, dysponującą niezbędną wiedzą w tym zakresie.
8. (uchylony)

Art. 26a. Zasady współpracy Komisji z organami nadzoru w innych państwach
członkowskich w zakresie kontroli sprawowanej dla celów rozporządzenia
236/2012 określa art. 37 tego rozporządzenia.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Przedmiotem kontroli jest zgodność działalności lub sytuacji
finansowej kontrolowanego, w zakresie objętym nadzorem Komisji, odpowiednio
z przepisami prawa, regulaminami, warunkami określonymi w zezwoleniach,
zasadami uczciwego obrotu lub interesem zleceniodawców.
2. Zakres kontroli obejmuje całość lub część określonych zagadnień dotyczących
działalności lub sytuacji finansowej kontrolowanego.
3. Czynności podejmowane przez kontrolerów w toku kontroli (czynności
kontrolne) mają na celu ustalenie stanu faktycznego oraz rzetelne jego
udokumentowanie, pozwalające na ocenę prawidłowości działania kontrolowanego,
a w razie stwierdzenia nieprawidłowości – ustalenie ich zakresu i przyczyn oraz osób
odpowiedzialnych za ich powstanie.
4. Czynności kontrolne powinny być wykonywane w sposób niezakłócający
w istotnym stopniu działalności gospodarczej prowadzonej przez kontrolowanego,
w szczególności terminowego wykonania jego zobowiązań wobec osób trzecich.

Art. 27a. 1. Kontrolę zarządza dyrektor lub zastępca dyrektora komórki
organizacyjnej urzędu Komisji, do zadań której należy przeprowadzanie kontroli.
2. Zarządzający kontrolę, o którym mowa w ust. 1, w przypadkach
uzasadnionych charakterem kontroli, może, nie wcześniej niż na 3 dni przed
planowanym rozpoczęciem kontroli, pisemnie powiadomić o tym kontrolowanego,
wskazując przedmiot i zakres kontroli, celem umożliwienia kontrolowanemu
sprawnego zgromadzenia lub przygotowania dokumentów i zebrania innych danych
i informacji niezbędnych do przeprowadzenia kontroli, w tym zapewnienia obecności,
w trakcie przeprowadzania kontroli, osób upoważnionych do reprezentowania
kontrolowanego.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Upoważnienia do przeprowadzenia kontroli udziela Przewodniczący
Komisji w formie pisemnej, wskazując w nim:
1) podstawę prawną do przeprowadzenia kontroli;
2) oznaczenie organu kontroli;
3) datę i miejsce wystawienia;
4) imiona, nazwiska oraz stanowiska służbowe kontrolerów będących
pracownikami urzędu Komisji;
5) numery legitymacji służbowych kontrolerów będących pracownikami urzędu
Komisji;
6) firmę (nazwę) kontrolowanego;
7) miejsce przeprowadzenia kontroli;
8) przedmiot oraz zakres kontroli;
9) datę rozpoczęcia kontroli oraz przewidywany czas trwania kontroli;
10) pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego.
1a. W przypadku przeprowadzania kontroli przez osoby, o których mowa
w art. 26 ust. 7, w upoważnieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się także imię
i nazwisko tej osoby oraz numer dokumentu potwierdzającego jej tożsamość.
2. W przypadku konieczności wydłużenia czasu trwania kontroli, zmiany jej
przedmiotu lub zakresu albo miejsca jej przeprowadzenia niezwłocznie pisemnie
informuje się o tym kontrolowanego.
3. Zmiany, o których mowa w ust. 2, wymagają odpowiedniej zmiany
upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, z wyjątkiem zmiany miejsca
przeprowadzenia kontroli w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 3.
4. Zmiana osób upoważnionych do wykonania kontroli wymaga każdorazowo
wydania odrębnego upoważnienia.

art. 29. więcej Art. 29. 1. Czas trwania kontroli nie może być dłuższy niż 12 miesięcy.
2. Przed rozpoczęciem kontroli, nie później jednak niż w dacie, o której mowa
w art. 28 ust. 1 pkt 9, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli doręcza się
kontrolowanemu.
3. Kontrola rozpoczyna się od dnia, w którym nastąpiło doręczenie upoważnienia
do przeprowadzenia kontroli, zgodnie z art. 30 ust. 1, nie wcześniej jednak niż
w dacie, o której mowa w art. 28 ust. 1 pkt 9.
4. Za dzień zakończenia kontroli uważa się dzień, w którym dokonana została
ostatnia czynność kontrolna, poprzedzająca sporządzenie protokołu kontroli.
O zakończeniu kontroli niezwłocznie pisemnie informuje się kontrolowanego.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Kontrolę przeprowadza zespół kontrolujący, składający się z co
najmniej dwóch kontrolerów, po okazaniu kontrolowanemu lub osobie przez niego
upoważnionej legitymacji służbowej lub dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz
doręczeniu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli. Obowiązek okazania
legitymacji służbowej nie dotyczy osób, o których mowa w art. 26 ust. 7.
2. W przypadku nieobecności kontrolowanego lub osoby przez niego
upoważnionej czynności kontrolne mogą być wszczęte po okazaniu legitymacji
służbowej pracownikowi kontrolowanego lub przywołanemu świadkowi, którym
powinien być funkcjonariusz publiczny, niebędący jednak pracownikiem organu
przeprowadzającego kontrolę. W takim przypadku upoważnienie doręcza się
kontrolowanemu niezwłocznie, nie później jednak niż trzeciego dnia od wszczęcia
kontroli.
3. Po doręczeniu upoważnienia, a przed podjęciem pierwszej czynności
kontrolnej, kontroler ma również obowiązek poinformować osobę, o której mowa
w ust. 1, o prawach i obowiązkach kontrolowanego oraz pouczyć o skutkach
prawnych utrudniania lub uniemożliwiania przeprowadzenia czynności kontrolnych,
a także o odpowiedzialności za złożenie nieprawdziwych wyjaśnień lub zatajenie
prawdy. Składający wyjaśnienia może odmówić odpowiedzi na pytania, gdy
odpowiedź mogłaby narazić jego lub jego bliskich, o których mowa
w art. 83 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, na odpowiedzialność karną
lub bezpośrednią szkodę majątkową.
4. O dokonaniu pouczenia, o którym mowa w ust. 3, umieszcza się wzmiankę na
upoważnieniu. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona potwierdza
własnoręcznym podpisem odebranie pouczenia.
5. W przypadku odmowy potwierdzenia odebrania pouczenia, o którym mowa
w ust. 4, wzmiankę o tym umieszcza się na upoważnieniu, z podaniem przyczyn
odmowy.

art. 31. więcej Art. 31. 1. Kontroler podlega wyłączeniu od udziału w kontroli, jeżeli ustalenia
kontroli mogłyby oddziaływać na jego prawa lub obowiązki albo prawa lub obowiązki
jego małżonka lub osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu,
krewnych i powinowatych do drugiego stopnia bądź osób związanych z nim z tytułu
przysposobienia, opieki lub kurateli.
2. Powody wyłączenia kontrolera od udziału w kontroli trwają mimo ustania
małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.
3. Kontroler może być wyłączony od udziału w kontroli również w razie
stwierdzenia innych przyczyn, które mogłyby wywołać wątpliwości co do jego
bezstronności.
4. Jeżeli okoliczności, o których mowa w ust. 1 i 3, ujawnią się w toku kontroli,
kontroler powstrzymuje się od dalszych czynności i zawiadamia o tym niezwłocznie
Przewodniczącego Komisji. W takim przypadku, do czasu zarządzenia, o którym
mowa w ust. 5, kontroler wyłączony od udziału w kontroli może podejmować jedynie
czynności niecierpiące zwłoki, ze względu na interes publiczny lub ważny interes
kontrolowanego.
5. Wyłączenie od udziału w kontroli zarządza Przewodniczący Komisji z urzędu
albo na wniosek kontrolowanego lub na wniosek kontrolera.
6. Przewodniczący Komisji, zarządzając wyłączenie kontrolera, uzupełnia skład
osobowy zespołu kontrolującego.
7. Z ważnych przyczyn Przewodniczący Komisji może zmienić skład osobowy
zespołu kontrolującego także w przypadkach innych niż określone w ust. 1 i 3. Przepis
ust. 6 stosuje się odpowiednio.

art. 32. więcej Art. 32. 1. Kontrola jest przeprowadzana w miejscu prowadzenia działalności
przez kontrolowanego, w szczególności w lokalu jego centrali, oddziału lub
przedstawicielstwa, o którym mowa w art. 116 ustawy o obrocie instrumentami
finansowymi, w dniach i godzinach pracy kontrolowanego.
2. W szczególnie uzasadnionych przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa obrotu
czynności kontrolne niecierpiące zwłoki mogą być podejmowane w dniach wolnych
od pracy lub poza godzinami pracy kontrolowanego, po uprzednim poinformowaniu
osoby uprawnionej do reprezentowania kontrolowanego.
3. Poszczególne czynności kontrolne mogą być podejmowane również poza
miejscem określonym w ust. 1, w szczególności w lokalu urzędu Komisji, jeżeli jest
to uzasadnione charakterem tych czynności oraz może przyczynić się to do szybszego
i skuteczniejszego przeprowadzenia kontroli.
4. Kontroler ma prawo wstępu do miejsc i pomieszczeń, o których mowa
w ust. 1, oraz wglądu do ksiąg, dokumentów lub innych nośników informacji.
5. Na żądanie kontrolera osoby wchodzące w skład statutowych organów
kontrolowanego lub osoby pozostające z kontrolowanym w stosunku pracy, zlecenia
lub innym stosunku prawnym o podobnym charakterze są obowiązane do
niezwłocznego sporządzenia i przekazania, na koszt kontrolowanego, kopii
dokumentów, korespondencji elektronicznej, rejestrów połączeń telefonicznych
i rejestru przesyłu danych lub innych nośników informacji oraz udzielenia pisemnych
lub ustnych wyjaśnień, dotyczących przedmiotu kontroli w terminie określonym
w żądaniu.
6. Kontrolowany zapewnia kontrolerowi warunki do sprawnego
przeprowadzenia kontroli, w szczególności niezwłocznie przedstawia do kontroli
żądane księgi, dokumenty lub inne nośniki informacji oraz terminowo udziela wyjaśnień. Kontrolowany w miarę możliwości udostępnia kontrolerom posiadane
urządzenia techniczne służące usprawnieniu wykonywania czynności kontrolnych
oraz, z zastrzeżeniem art. 35, oddzielne pomieszczenie z odpowiednim
wyposażeniem.
6a. Kopie dokumentów i innych nośników informacji, podlegających badaniu
w trakcie przeprowadzania kontroli, kontrolerzy mogą sporządzać samodzielnie,
zgodnie z ust. 6 zdanie drugie.
6b. Kontrolerzy mogą żądać od kontrolowanego sporządzenia zestawień
określonych danych i informacji na podstawie tych dokumentów i nośników,
wyznaczając odpowiedni termin do ich przekazania.
6c. Z przekazania kontrolerowi materiałów, o których mowa w ust. 5 i ust. 6b,
oraz pobrania materiałów, o których mowa w ust. 6a, sporządza się protokół w dwóch
egzemplarzach, z których jeden otrzymuje kontrolowany. Kontroler oraz osoba
przekazująca materiały podpisują protokół oraz parafują każdą jego stronę.
6d. W przypadku odmowy podpisania protokołu, o którym mowa w ust. 6c,
wzmiankę o tym umieszcza się w protokole, z podaniem przyczyn odmowy.
7. W zakresie wynikającym z przedmiotu kontroli kontroler jest uprawniony do
swobodnego poruszania się po miejscach i pomieszczeniach, o których mowa w ust. 1,
bez obowiązku uzyskania przepustki, oraz nie podlega rewizji osobistej.
8. Przeprowadzenie kontroli nie powinno, w miarę możliwości, zakłócać
wykonywania zadań kontrolowanego.

Art. 32a. W przypadku gdy kontrolowany utrudnia lub uniemożliwia
przeprowadzenie kontroli, kontroler może korzystać z pomocy funkcjonariuszy
Policji. Funkcjonariusze Policji wykonują na polecenie kontrolera czynności
umożliwiające sprawne i niezakłócone przeprowadzenie kontroli.

art. 33. więcej Art. 33. 1. W toku kontroli Przewodniczący Komisji może zarządzić zajęcie
dokumentu lub innego nośnika informacji niezbędnego dla dalszego postępowania.
2. Osobę, w której dyspozycji pozostaje dokument lub inny nośnik informacji
podlegający zajęciu, wzywa się do jego dobrowolnego wydania, a w razie niewydania
kontroler może zwrócić się do organu Policji o pomoc. Przepisy art. 46 ustawy z dnia
17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r.
poz. 1438, z późn. zm.) stosuje się odpowiednio.
3. Wydane lub odebrane nośniki informacji, po sporządzeniu ich spisu i opisu
oraz protokołu zajęcia, kontrolerzy zabezpieczają przed zniszczeniem lub
zniekształceniem.
4. Protokół zajęcia nośników informacji powinien zawierać oznaczenie sprawy,
w której dokonano tego zajęcia, oznaczenie czasu rozpoczęcia i zakończenia
czynności oraz listę zajętych nośników z ich opisem. Protokół podpisuje kontroler,
który dokonał zajęcia, oraz osoba upoważniona do reprezentowania kontrolowanego.
W przypadku odmowy podpisania protokołu przez osobę upoważnioną do
reprezentowania kontrolowanego należy sporządzić odpowiednią wzmiankę.
5. Na postanowienie o zajęciu dokumentów lub innych nośników informacji
zażalenie przysługuje osobom, których prawa zostały naruszone w wyniku zajęcia.
Zażalenie rozpoznaje Komisja w terminie 7 dni. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje
wykonania zajęcia.
6. Nośniki informacji zbędne dla dalszego postępowania niezwłocznie zwraca się
uprawnionemu.

art. 34. więcej Art. 34. Ustaleń kontroli dokonuje się na podstawie zebranych w toku kontroli:
1) dokumentów, innych nośników informacji i rejestrów;
2) wyjaśnień udzielonych przez osoby, o których mowa w art. 32 ust. 5;
3) danych i informacji zamieszczonych w systemach informatycznych
kontrolowanego;
4) oświadczeń osób trzecich;
4a) zapisów obrazu;
5) innych materiałów, które mogą przyczynić się do ustalenia stanu faktycznego
w zakresie objętym kontrolą.

Art. 34a. 1. Informacje pisemne, sporządzane przez kontrolowanego na potrzeby
przeprowadzanej kontroli, powinny być podpisane przez osoby upoważnione do ich
sporządzenia. W przypadku odmowy ich podpisania kontroler sporządza stosowną
adnotację na protokole przekazania materiałów.
2. Zgodność z oryginałem kopii dokumentów potwierdza osoba uprawniona do
reprezentowania kontrolowanego lub pozostająca z kontrolowanym w stosunku pracy.
3. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera klauzulę „za zgodność
z oryginałem” i podpis osoby dokonującej potwierdzenia. Zgodność z oryginałem
kopii danych umieszczonych w systemach informatycznych lub kopie danych
utrwalonych na nośnikach informacji innych niż dokumenty potwierdza się na piśmie,
ze wskazaniem zawartości nośnika oraz jego rodzaju.

Art. 34b. 1. Z odebrania ustnych wyjaśnień sporządza się protokół w dwóch
egzemplarzach, z których jeden otrzymuje kontrolowany. Kontroler oraz osoba
składająca ustne wyjaśnienia podpisują protokół oraz parafują każdą jego stronę.
2. W przypadku odmowy podpisania protokołu przez osobę składającą ustne
wyjaśnienia, wzmiankę o tym umieszcza się w protokole, z podaniem przyczyn
odmowy.
3. Wyjaśnienia udzielane ustnie przez osoby, o których mowa w art. 32 ust. 5,
mogą być utrwalane przy wykorzystaniu urządzenia rejestrującego, po uprzednim
poinformowaniu osoby składającej wyjaśnienia. W czynnościach ma prawo
uczestniczyć osoba upoważniona do reprezentowania kontrolowanego. Przepisów
ust. 1 i 2 nie stosuje się.
4. Kontroler przekazuje kontrolowanemu na nośniku elektronicznym kopię
wyjaśnień ustnych utrwalonych za pomocą urządzenia rejestrującego. Kontrolowany
lub osoba przez niego upoważniona poświadcza pisemnie otrzymanie takiej kopii.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Materiały zebrane w toku kontroli mogą być zabezpieczane przed
utratą lub zniekształceniem przez przechowywanie ich w lokalu kontrolowanego
w pozostawionej do wyłącznej dyspozycji zespołu kontrolującego zamkniętej
i opieczętowanej szafie lub sejfie, a gdy jest to uzasadnione ich ilością w oddzielnym,
zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu.
2. O zwolnieniu dokumentu lub innego nośnika informacji spod zabezpieczenia
decyduje kontroler.
3. W przypadku zajęcia, o którym mowa w art. 33, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się
odpowiednio, z tym że zajęte dokumenty lub inne nośniki informacji mogą być
również zabrane z lokalu kontrolowanego, za pokwitowaniem. Kopię protokołu
zajęcia otrzymuje osoba upoważniona do reprezentowania kontrolowanego.

Art. 35a. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół. Protokół
kontroli zawiera w szczególności:
1) firmę (nazwę) i adres kontrolowanego;
2) wskazanie jednostek organizacyjnych kontrolowanego, objętych kontrolą;
3) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe kontrolerów;
4) numer i datę upoważnienia do przeprowadzenia kontroli oraz wzmiankę o jego
zmianach;
5) określenie przedmiotu i zakresu kontroli;
6) datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli;
7) imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe osób składających oświadczenia
oraz udzielających informacji i wyjaśnień w toku kontroli;
8) wzmiankę o pouczeniu, o którym mowa w art. 30 ust. 4;
9) opis dokonanych czynności kontrolnych oraz ustalenia dotyczące stanu
faktycznego, ze wskazaniem dokumentów lub innych informacji i materiałów,
na jakich ustalenia te zostały oparte, jak również opis stwierdzonych
nieprawidłowości, ich zakresu i przyczyn;
10) wykaz materiałów zgromadzonych w toku kontroli, z podaniem nazwy każdego
z nich;
11) miejsce i datę sporządzenia protokołu kontroli;
12) wzmiankę o udzieleniu zaleceń w trybie art. 36 ust. 6.
2. Materiałami, o których mowa w ust. 1 pkt 10, są w szczególności:
1) protokoły sporządzone w toku kontroli;
2) pisemne oświadczenia i wyjaśnienia;
3) zarządzenia Przewodniczącego Komisji wydane w toku kontroli.

art. 36. więcej Art. 36. 1. Wyniki kontroli zamieszcza się w protokole kontroli sporządzonym
w trzech egzemplarzach, z których dwa doręcza się kontrolowanemu w terminie
30 dni od dnia przekazania mu informacji, o której mowa w art. 29 ust. 4. Protokoły
doręcza się kontrolowanemu bezpośrednio lub za pokwitowaniem przez operatora
wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe
(Dz. U. z 2020 r. poz. 1041), przekazywanym następnie nadawcy przez tego operatora.
2. Protokół kontroli podpisują kontroler oraz kontrolowany lub osoba
upoważniona przez kontrolowanego. Przepis art. 33 ust. 4 zdanie trzecie stosuje się
odpowiednio.
2a. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona parafuje również każdą
stronę jednego z otrzymanych egzemplarzy protokołu, a następnie doręcza ten
egzemplarz Komisji, na zasadach i w trybie określonych w ust. 1, w terminie 14 dni
od dnia otrzymania protokołu, z zastrzeżeniem ust. 2b–2d.
2b. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona może odmówić
podpisania protokołu kontroli, wyjaśniając na piśmie przyczyny odmowy. Po
bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 2a, odmowę podpisania
protokołu kontroli uważa się za dokonaną z upływem ostatniego dnia tego terminu,
chyba że kontrolowany zgłosi zastrzeżenia do protokołu kontroli.
2c. Kontroler umieszcza na egzemplarzu protokołu kontroli, który otrzymuje
Komisja, wzmiankę o odmowie jego podpisania, załączając wyjaśnienia, o których
mowa w ust. 2b, jeżeli zostały złożone.
2d. Odmowa podpisania protokołu kontroli nie zwalnia kontrolowanego
z wykonania zaleceń, o których mowa w ust. 5 i 6, o czym zarządzający kontrolę
pisemnie informuje kontrolowanego.
3. Kontrolowany ma prawo przedstawienia umotywowanych zastrzeżeń do
protokołu kontroli. Zastrzeżenia doręcza się na piśmie Przewodniczącemu Komisji,
w sposób określony w ust. 1, w terminie 14 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.
4. W przypadku gdy Przewodniczący Komisji:
1) uwzględnia zastrzeżenia kontrolowanego – dokonuje się zmiany protokołu
w niezbędnym zakresie w formie pisemnego aneksu, który doręcza się kontrolowanemu w terminie 30 dni od dnia otrzymania tych zastrzeżeń, przy czym przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio;
2) nie uwzględnia zastrzeżeń kontrolowanego – doręcza się kontrolowanemu
pisemne stanowisko dotyczące tych zastrzeżeń, w terminie 30 dni od dnia ich
otrzymania.
5. Wraz z aneksem lub stanowiskiem, o których mowa w ust. 4, albo po
bezskutecznym upływie terminu do przedstawienia zastrzeżeń, Przewodniczący
Komisji może wydać zalecenia usunięcia przez kontrolowanego nieprawidłowości
stwierdzonych na podstawie wyników kontroli, zwane dalej „zaleceniami”, w terminie
nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania tych zaleceń, z zastrzeżeniem ust. 6.
5a. Kontroler, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zastrzeżeń do protokołu
kontroli, może dokonywać sprostowania oczywistych omyłek pisarskich w protokole
kontroli. Zarządzający kontrolę informuje kontrolowanego pisemnie o dokonanych
sprostowaniach.
6. W przypadkach niecierpiących zwłoki, gdy wymaga tego bezpieczeństwo
obrotu lub interes inwestorów, Przewodniczący Komisji może wydać zalecenia nawet
przed zakończeniem kontroli, wyznaczając kontrolowanemu termin do usunięcia
nieprawidłowości krótszy niż 14 dni. O wydaniu zaleceń w tym trybie zamieszcza się
wzmiankę w protokole kontroli.
7. Bieg terminu do usunięcia przez kontrolowanego nieprawidłowości
wskazanych w zaleceniach rozpoczyna się w dniu następującym po dniu otrzymania
tych zaleceń.
8. Kontrolowany, niezwłocznie, nie później niż w dniu następnym po upływie
terminu do usunięcia nieprawidłowości wskazanych w zaleceniach, przekazuje
Komisji informację o sposobie ich uwzględnienia, wskazując szczegółowy sposób
usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
9. Terminy, o których mowa w ust. 1, ust. 2a, ust. 3–5, ust. 5a i ust. 8, uważa się
za zachowane, jeżeli przed ich upływem pismo zostało nadane w polskiej placówce
pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r.
– Prawo pocztowe.

art. 37. więcej Art. 37. 1. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio:
1) w toku postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego w stosunku do
podmiotu określonego w art. 5 pkt 1, 2, 4–6c i 8–23, członka rozliczającego lub klienta świadczącego pośrednie usługi rozliczeniowe – do czasu zaprzestania prowadzenia działalności podlegającej nadzorowi Komisji oraz wykreślenia tego
podmiotu z rejestru, do którego wpis uprawnia do prowadzenia działalności
podlegającej nadzorowi Komisji;
2) w przypadku cofnięcia zezwolenia na prowadzenie przez podmiot, o którym
mowa w pkt 1, działalności podlegającej nadzorowi Komisji oraz wykreślenia
tego podmiotu z rejestru, do którego wpis uprawnia do prowadzenia działalności
podlegającej nadzorowi Komisji – do czasu zaprzestania prowadzenia tej
działalności.
1a. Przepisy niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio:
1) w toku postępowania, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,
2) w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2
– do osoby trzeciej, której podmiot, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, powierzył,
w granicach upoważnienia wynikającego z właściwych przepisów, wykonywanie
niektórych czynności z zakresu podlegającego nadzorowi Komisji – do czasu
zaprzestania przez ten podmiot prowadzenia działalności podlegającej nadzorowi
Komisji.
2. (uchylony)

Art. 37a. 1. Upoważnieni pracownicy urzędu Komisji mogą przeprowadzić
w domu maklerskim lub podmiocie, o którym mowa w art. 5 pkt 18–20, wizytę
nadzorczą w zakresie niezbędnym do realizacji programu nadzorczego, o którym
mowa w art. 110s ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.
2. Wizyta nadzorcza może być także przeprowadzona w przypadku postępowań
dotyczących wydania przez Komisję zezwolenia, pozwolenia lub zgody, o których
mowa w przepisach rozporządzenia 575/2013.
3. Do wizyty nadzorczej stosuje się odpowiednio przepisy art. 27 ust. 4, art. 28,
art. 29 ust. 2 i 3 oraz art. 30–32 i art. 34.
4. Czas trwania wizyty nadzorczej nie może być dłuższy niż 2 miesiące.
5. Za dzień zakończenia wizyty nadzorczej uważa się dzień, w którym dokonana
została ostatnia czynność w siedzibie domu maklerskiego. O zakończeniu wizyty
nadzorczej niezwłocznie pisemnie informuje się dom maklerski, w którym
przeprowadzana była wizyta nadzorcza.

art. 38. więcej Art. 38. 1. W postępowaniu wyjaśniającym, o którym mowa w art. 18a ustawy
z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym, prowadzonym w celu
ustalenia, czy istnieją podstawy do złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa określonego w ustawie o ofercie publicznej, ustawie o obrocie
instrumentami finansowymi, ustawie o funduszach inwestycyjnych, ustawie
o giełdach towarowych oraz innych ustawach – w zakresie dotyczącym czynów
skierowanych przeciwko interesom uczestników rynku kapitałowego, pozostających
w związku z działalnością podmiotów nadzorowanych, lub do wszczęcia
postępowania w sprawie naruszeń, o których mowa w art. 171a ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi, Przewodniczącemu Komisji przysługuje także
uprawnienie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1.
1a. W postępowaniu wyjaśniającym, o którym mowa w art. 18a ustawy z dnia
21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym, prowadzonym w celu ustalenia,
czy istnieją podstawy do złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa określonego w ustawie o funduszach inwestycyjnych lub do wszczęcia
postępowania administracyjnego w sprawie naruszeń przepisów tej ustawy
określających zasady prowadzenia działalności przez fundusze inwestycyjne otwarte,
zarządzające nimi towarzystwa funduszy inwestycyjnych lub przez inne podmioty
prowadzące obsługę funduszy inwestycyjnych otwartych, funduszy zagranicznych lub
funduszy inwestycyjnych otwartych z siedzibą w państwach należących do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Przewodniczącemu Komisji przysługuje
także uprawnienie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1a.
2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony)
4a. (uchylony)
5. W granicach koniecznych do sprawdzenia, czy zachodzi:
1) uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w ust. 1, lub
potrzeba wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawach, o których
mowa w art. 171a lub w art. 172 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
Przewodniczący Komisji może zażądać od podmiotu świadczącego usługi
telekomunikacyjne udostępnienia informacji, stanowiących tajemnicę telekomunikacyjną w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2019 r. poz. 2460 oraz z 2020 r. poz. 374, 695 i 875)
w zakresie wykazu połączeń telefonicznych lub innych przekazów informacji,
dotyczących podmiotu dokonującego czynności faktycznych lub prawnych
mających związek z wyjaśnianymi faktami, z uwzględnieniem danych abonenta
pozwalających na jego identyfikację, czasu ich dokonania i innych informacji
związanych z połączeniem lub przekazem, niestanowiących treści przekazu;
1a) uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, o którym mowa w ust. 1a,
lub potrzeba wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawach, o których
mowa w ust. 1a, Przewodniczący Komisji może zażądać od:
a) towarzystwa funduszy inwestycyjnych zarządzającego funduszem
inwestycyjnym otwartym,
b) depozytariusza funduszu inwestycyjnego otwartego,
c) podmiotu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o funduszach
inwestycyjnych, prowadzącego działalność w zakresie pośrednictwa
w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy
inwestycyjnych otwartych lub tytułów uczestnictwa,
d) podmiotu, któremu towarzystwo funduszy inwestycyjnych, w odniesieniu
do funduszu inwestycyjnego otwartego, powierzyło wykonywanie
czynności na podstawie umowy, o której mowa w art. 45a ust. 1 ustawy
o funduszach inwestycyjnych, oraz podmiotu, któremu wykonywanie
takich czynności zostało przekazane,
e) podmiotu prowadzącego rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego
otwartego,
f) przedstawiciela funduszu zagranicznego lub przedstawiciela funduszu
inwestycyjnego otwartego z siedzibą w państwie należącym do
Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
g) agenta płatności
– przekazania Komisji posiadanych przez te podmioty nagrań rozmów
telefonicznych oraz innych informacji zarejestrowanych za pośrednictwem
urządzeń i systemów teleinformatycznych, dotyczących podmiotu dokonującego
czynności faktycznych lub prawnych mających związek z wyjaśnianymi
faktami.
2) (uchylony)
5a. Udostępnienie informacji zgodnie z:
1) ust. 5 pkt 1 lub 1a – nie stanowi naruszenia obowiązku zachowania tajemnicy
telekomunikacyjnej.
2) (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. (uchylony)
10. (uchylony)

Art. 38a. Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy stosuje się
przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1292 i 1495 oraz z 2020 r. poz. 424 i 1086).

art. 39. więcej Art. 39. 1. W przypadku gdy z uzyskanych informacji, uzasadniających
podejrzenie popełnienia przestępstwa określonego w art. 181–183 ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi, wynika, że transakcja, która została dokonana lub ma
zostać dokonana, może mieć związek z popełnieniem tego przestępstwa,
Przewodniczący Komisji lub jego zastępca może wystąpić do podmiotu
nadzorowanego z pisemnym żądaniem dokonania blokady prowadzonego przez ten
podmiot:
1) rachunku papierów wartościowych lub rachunku zbiorczego,
2) innego rachunku, na którym są zapisywane instrumenty finansowe niebędące
papierami wartościowymi,
3) rachunku pieniężnego
– na okres nie dłuższy niż 96 godzin od momentu wskazanego w żądaniu.
Równocześnie z żądaniem Przewodniczący Komisji lub jego zastępca składa
zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, załączając informacje i dokumenty dotyczące blokowanego rachunku.
2. Przez blokadę rachunku, o której mowa w ust. 1, rozumie się czasowe
uniemożliwienie dysponowania i korzystania z całości lub części instrumentów
finansowych lub środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku, w tym również
przez podmiot nadzorowany, z wyłączeniem dokonania rozliczeń w instrumentach finansowych lub środkach pieniężnych wynikających z transakcji zawartych i zobowiązań wynikających z nabytych instrumentów finansowych przed
otrzymaniem żądania, o którym mowa w ust. 1.
3. Podmiot nadzorowany dokonuje blokady rachunku natychmiast po
otrzymaniu pisemnego żądania, o którym mowa w ust. 1.
3a. Pisemne żądanie, o którym mowa w ust. 1, powinno zawierać datę
wystąpienia z żądaniem, zakres oraz termin dokonania blokady rachunku.
4. Dokonanie blokady rachunku w trybie określonym w ust. 1 i 3 wyłącza
odpowiedzialność dyscyplinarną, cywilną, karną oraz inną określoną odrębnymi
przepisami podmiotu nadzorowanego oraz osób działających w jego imieniu.

art. 40. więcej Art. 40. 1. W przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa
określonego w art. 181–183 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub
przestępstwa, które może wywoływać istotne skutki w zakresie obrotu na rynku
regulowanym, prokurator może postanowić o wstrzymaniu określonej transakcji lub
dokonaniu blokady rachunku osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wykorzystanego do popełnienia tego
przestępstwa, na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące od otrzymania
tego zawiadomienia. Prokurator Krajowy może postanowić o przedłużeniu blokady
rachunku o kolejne 3 miesiące.
2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się organ wydający
postanowienie, datę jego wydania, zakres, sposób i termin blokady rachunku,
uzasadnienie oraz pouczenie o prawie do złożenia zażalenia do sądu właściwego do
rozpoznania sprawy.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach ogłoszenie postanowienia,
o którym mowa w ust. 1, może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze
względu na dobro sprawy. O wydaniu postanowienia zawiadamia się wówczas
niezwłocznie podmiot nadzorowany.
4. Wstrzymanie transakcji lub blokada rachunku upada, jeżeli przed upływem
3 miesięcy od wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie wydane
postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym lub postanowienie w przedmiocie
dowodów rzeczowych.
5. W zakresie nieuregulowanym w przepisach niniejszego rozdziału do
blokowania rachunku stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413, 568 i 1086).

art. 41. więcej Art. 41. W przypadku gdy rachunek został zablokowany z naruszeniem prawa,
odpowiedzialność za szkodę wynikłą z dokonania blokady ponosi Skarb Państwa na
zasadach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Pisemne żądanie dokonania blokady rachunku może być przekazane
firmie inwestycyjnej również w przypadku:
1) (uchylony)
2) powzięcia przez Komisję uzasadnionego podejrzenia:
a) naruszenia ograniczeń w zakresie dokonywania krótkiej sprzedaży,
określonych w art. 12 lub art. 13 rozporządzenia 236/2012,
b) naruszenia zakazu lub ograniczeń w zakresie dokonywania krótkiej
sprzedaży lub zawierania innych transakcji, w przypadku których spadek
ceny lub wartości instrumentu finansowego wiąże się z uzyskaniem
korzyści majątkowej, wprowadzonych na podstawie art. 20 lub art. 28 ust. 1
lit. b rozporządzenia 236/2012,
c) naruszenia zakazu lub ograniczeń w zakresie dokonywania na rynku
regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu krótkiej sprzedaży
określonego instrumentu finansowego lub zawierania innych transakcji
mających za przedmiot określony instrument finansowy, wprowadzonych
na podstawie art. 23 rozporządzenia 236/2012,
d) naruszenia przepisów rozporządzenia 2016/1011, których naruszenie
stanowi podstawę do zastosowania przez Komisję sankcji, o których mowa
w art. 176i–176l ustawy o obrocie instrumentami finansowymi,
e) popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 178b ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi.
2. W przypadku, o którym mowa w:
1) (uchylony)
2) ust. 1 pkt 2 – przepis art. 39 stosuje się odpowiednio.

art. 43. więcej Art. 43. Na żądanie posiadacza rachunku podmiot nadzorowany może
poinformować go o dokonaniu blokady rachunku, wskazując organ, który zażądał dokonania blokady, z wyjątkiem przypadku wydania przez prokuratora postanowienia o blokadzie rachunku, którego ogłoszenie zostało odroczone na czas oznaczony.

art. 44. więcej Art. 44. Przepisy art. 40 i 41 stosuje się odpowiednio w toku wszczętego
postępowania karnego o przestępstwa określone w art. 181–183 ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi, gdy otrzymane przez prokuratora zawiadomienie
o podejrzeniu popełnienia przestępstwa pochodzi z innego źródła.

art. 45. więcej Art. 45. Kto, działając w imieniu lub interesie podmiotu nadzorowanego, nie
dopełnia obowiązku dokonania blokady rachunku, podlega grzywnie do 1 000 000 zł
albo karze pozbawienia wolności do lat 3, albo obu tym karom łącznie.

art. 46. więcej Art. 46. 1. Kto utrudnia lub udaremnia przeprowadzanie czynności
w postępowaniu kontrolnym lub administracyjnym, podlega karze grzywny do
500 000 zł, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1,
działając w imieniu lub w interesie osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej
nieposiadającej osobowości prawnej.

art. 47. więcej Art. 47. (uchylony).

art. 48. więcej Art. 48. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8,
poz. 65, z późn. zm.) w art. 34a w ust. 5 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) Przewodniczącemu Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, w zakresie
niezbędnym do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym
(Dz. U. Nr 183, poz. 1537).”.

art. 49. więcej Art. 49. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. Nr 50, poz.
580, z późn. zm.) w art. 6 w ust. 1 po pkt 7a dodaje się pkt 7b w brzmieniu:
„7b) Komisji Papierów Wartościowych i Giełd lub upoważnionemu przez nią
przedstawicielowi, w związku z wykonywaniem czynności w ramach nadzoru sprawowanego przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd na
podstawie odrębnych ustaw;”.

art. 50. więcej Art. 50. W ustawie z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2005 r.
Nr 121, poz. 1019) wprowadza się następujące zmiany:
1) uchyla się art. 19;
2) w art. 20 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do sposobu działania oraz zadań Komisji stosuje się przepisy ustawy z
dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U. Nr 183, poz. 1537).”;
3) uchyla się art. 21;
4) w art. 26:
a) uchyla się ust. 3,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Przeznaczenie i rozdysponowanie wpływów z opłat, o których mowa w
ust. 1 i 2, oraz ustalenie wysokości, naliczanie i uiszczanie tych opłat
następuje na zasadach, w trybie i na warunkach określonych w art. 17
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.”;
5) w art. 53:
a) w ust. 1:
- uchyla się pkt 1,
- pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) osoby pozostające z podmiotami, o których mowa w pkt 2a i 3,
w stosunku pracy, zlecenia lub w innym stosunku prawnym o
podobnym charakterze.”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej istnieje również po ustaniu stosunków prawnych, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4.”.

art. 51. więcej Art. 51. W ustawie z dnia 6 lipca 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych oraz o Krajowym Systemie Informatycznym (Dz. U. Nr 110, poz. 1189, z późn. zm.) w art. 19 po pkt 13 dodaje się pkt 13a w brzmieniu:
„13a) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd lub upoważniony przez nią przedstawiciel;”.

art. 52. więcej Art. 52. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz.
1546 oraz z 2005 r. Nr 83, poz. 719) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 18 w ust. 2:
a) po pkt 4 dodaje się pkt 4a w brzmieniu:
„4a) zasady i zakres zawierania umów z depozytariuszem funduszu;”,
b) pkt 15 otrzymuje brzmienie:
„15) częstotliwość dokonywania wyceny aktywów funduszu inwestycyjnego, ustalania wartości aktywów netto funduszu inwestycyjnego oraz
wartości aktywów netto przypadających na jednostkę uczestnictwa albo certyfikat inwestycyjny;”,
c) po pkt 15 dodaje się pkt 15a i 15b w brzmieniu:
„15a) metody i zasady dokonywania wyceny aktywów – w przypadku
funduszu inwestycyjnego zamkniętego;
15b) wskazanie, że metody i zasady dokonywania wyceny aktywów funduszu opisane w prospekcie informacyjnym są zgodne z przepisami dotyczącymi rachunkowości funduszy inwestycyjnych – w przypadku
funduszu inwestycyjnego otwartego oraz specjalistycznego funduszu
inwestycyjnego otwartego;”;
2) w art. 22:
a) uchyla się pkt 3 i 4,
b) dodaje się pkt 12 w brzmieniu:
„12) oświadczenie podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych o zgodności metod i zasad wyceny aktywów funduszu opisanych w statucie z przepisami dotyczącymi rachunkowości funduszy
inwestycyjnych, a także o zgodności i kompletności tych zasad z przyjętą przez fundusz polityką inwestycyjną – w przypadku funduszu inwestycyjnego zamkniętego.”;
3) w art. 23 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Udzielając zezwolenia na utworzenie funduszu inwestycyjnego, Komisja zatwierdza statut funduszu.”;
4) art. 24 otrzymuje brzmienie:
„Art. 24. 1. Zezwolenia Komisji wymaga zmiana statutu funduszu inwestycyjnego otwartego oraz specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego, który przy dokonywaniu lokat funduszu nie stosuje zasad i ograniczeń inwestycyjnych określonych dla funduszu
inwestycyjnego zamkniętego, w zakresie:
1) o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 14;
2) wskazania rynku zorganizowanego, o którym mowa w art. 93
ust. 1 pkt 1 lub art. 94 ust. 1 pkt 1;
3) wskazania lokat, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 2;
4) wskazania podmiotów, o których mowa w art. 93 ust. 1 pkt 4 lit. d;
5) dotyczącym możliwości zwiększenia limitu inwestycyjnego
w przypadku, o którym mowa w art. 96 ust. 3 oraz w art. 98 ust. 2 i 4;
6) możliwości odstąpienia od stosowania ograniczeń, o których
mowa w art. 100 ust. 1 i 2, oraz wskazania emitenta, poręczyciela lub gwaranta, w przypadku, o którym mowa w art. 100 ust. 3.
2. Zezwolenia Komisji wymaga zmiana statutu specjalistycznego
funduszu inwestycyjnego otwartego, który przy dokonywaniu lokat funduszu stosuje zasady i ograniczenia inwestycyjne określone dla funduszu inwestycyjnego zamkniętego, oraz funduszu inwestycyjnego zamkniętego w zakresie, o którym mowa:
1) w art. 18 ust. 2 pkt 14;
2) w art. 139 ust. 3;
3) w art. 198 ust. 2.
3. Komisja wydaje zezwolenie w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
4. Komisja odmawia zezwolenia, jeżeli zmiana statutu jest sprzeczna
z prawem lub interesem uczestników funduszu inwestycyjnego.
5. O zmianie statutu funduszu inwestycyjnego towarzystwo ogłasza
w sposób określony w statucie.
6. Zmiana statutu funduszu inwestycyjnego w zakresie, o którym
mowa w ust. 1 lub 2, wchodzi w życie w terminie 3 miesięcy od
dnia dokonania ogłoszenia o zmianie statutu lub od dnia ostatniego ogłoszenia, jeżeli statut przewiduje więcej niż jedno ogłoszenie.
7. Komisja może zezwolić na skrócenie terminu określonego w ust.
6, jeżeli nie naruszy to interesu uczestników funduszu inwestycyjnego.
8. Zmiana statutu funduszu inwestycyjnego, która nie wymaga zezwolenia Komisji, wchodzi w życie:
1) w terminie 3 miesięcy od dnia dokonania ogłoszenia o zmianie statutu – w przypadku zmiany statutu w zakresie, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 10 i 11;
2) z dniem ogłoszenia – w pozostałych przypadkach.
9. Fundusz inwestycyjny zawiadamia Komisję o dokonaniu ogłoszeń i ich terminach oraz składa wniosek do sądu rejestrowego
o wpisanie do rejestru zmiany statutu, dołączając do wniosku jego
jednolity tekst wraz z informacją o dokonaniu ogłoszeń
i o terminach ich dokonania.”;
5) uchyla się art. 25;
6) w art. 32 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Bank krajowy załącza do wniosku dokumenty, o których mowa w ust. 4 pkt
4, 7, 9 i 10, oraz oświadczenie, że dokumenty, o których mowa w ust. 4 pkt
5 i 6, są zgodne ze statutem funduszu inwestycyjnego, ustawą, a także należycie uwzględniają interes uczestników funduszu inwestycyjnego lub funduszu zagranicznego, funduszu inwestycyjnego otwartego z siedzibą w państwach EEA oraz funduszu inwestycyjnego otwartego z siedzibą w państwach należących do OECD innych niż państwo członkowskie lub państwo
należące do EEA.”;
7) po art. 32 dodaje się art. 32a w brzmieniu:
„Art. 32a. Podmioty, o których mowa w art. 32 ust. 1 i 2, są obowiązane
prowadzić działalność w zakresie pośrednictwa w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego, tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych, funduszy inwestycyjnych otwartych z siedzibą w państwach EEA oraz funduszy
inwestycyjnych otwartych z siedzibą w państwach należących do
OECD innych niż państwo członkowskie lub państwo należące do EEA, ze szczególnym uwzględnieniem interesu uczestników tych
funduszy.”;
8) art. 42-44 otrzymują brzmienie:
„Art. 42. 1. Zarząd towarzystwa składa się z co najmniej dwóch członków.
2. Członkiem zarządu towarzystwa może być osoba, która spełnia
łącznie następujące warunki:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) nie była karana za umyślne przestępstwo lub przestępstwo
skarbowe;
3) posiada dobrą opinię w związku ze sprawowanymi funkcjami.
3. Co najmniej dwóch członków zarządu, w tym prezes zarządu,
oprócz wymogów, o których mowa w ust. 2, musi spełniać następujące warunki:
1) posiada wyższe wykształcenie lub prawo wykonywania zawodu doradcy inwestycyjnego, o którym mowa w art. 126
ust. 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi;
2) legitymować się stażem pracy nie krótszym niż 3 lata na kierowniczym lub samodzielnym stanowisku w instytucjach finansowych lub pełnieniem przez ten okres funkcji w organach tych instytucji.
4. Przez instytucję finansową rozumie się bank krajowy, bank zagraniczny, instytucję kredytową, firmę inwestycyjną, spółkę prowadzącą giełdę lub rynek pozagiełdowy w zakresie obrotu papierami wartościowymi, spółkę zarządzającą, podmiot prowadzący
działalność ubezpieczeniową, podmiot zarządzający powierzonymi aktywami, towarzystwo, powszechne towarzystwo emerytalne, pracownicze towarzystwo emerytalne, fundusz zagraniczny,
Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych Spółkę Akcyjną,
Krajową Izbę Rozliczeniową Spółkę Akcyjną.
Art. 43. O powołaniu nowego członka zarządu oraz o zmianach w składzie
zarządu przewodniczący rady nadzorczej towarzystwa lub inna
osoba wskazana w uchwale rady nadzorczej niezwłocznie powiadamia Komisję, dołączając do powiadomienia dane osobowe tej
osoby wraz z opisem jej kwalifikacji i doświadczeń zawodowych
oraz informację z Krajowego Rejestru Karnego.
Art. 44. 1. Członkiem rady nadzorczej towarzystwa może być osoba, która
spełnia warunki, o których mowa w art. 42 ust. 2.
2. Co najmniej połowa członków rady nadzorczej towarzystwa powinna posiadać wyższe wykształcenie lub prawo wykonywania
zawodu doradcy inwestycyjnego, o którym mowa w art. 126 ust.
3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.
3. O powołaniu nowego członka rady nadzorczej towarzystwo niezwłocznie powiadamia Komisję, dołączając do powiadomienia
dane osobowe tej osoby wraz z opisem jej kwalifikacji i doświadczeń zawodowych oraz informację z Krajowego Rejestru Karnego.”;
9) w art. 45:
a) w ust. 2 uchyla się pkt 3 i 4,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Towarzystwo bez zezwolenia Komisji może rozszerzyć przedmiot działalności o:
1) pośrednictwo w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych utworzonych przez inne towarzystwa lub tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych;
2) pełnienie funkcji przedstawiciela funduszy zagranicznych, o którym mowa w art. 253 ust. 2 pkt 6;”,
c) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. O rozszerzeniu przedmiotu działalności, o którym mowa w ust. 2a, towarzystwo niezwłocznie informuje Komisję.”,
d) uchyla się ust. 7;
10) w art. 48 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:
„4. Towarzystwo powinno przygotować oraz stosować procedury przeciwdziałania wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł.”;
11) w art. 58 w ust. 1:
a) uchyla się pkt 17,
b) dodaje się pkt 19 w brzmieniu:
„19) oświadczenie podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych o zgodności metod i zasad wyceny aktywów funduszu opisanych w statucie z przepisami dotyczącymi rachunkowości funduszy inwestycyjnych, a także o zgodności i kompletności tych zasad z przyjętą
przez fundusz polityką inwestycyjną – w przypadku funduszu inwestycyjnego zamkniętego.”;
12) w art. 61:
a) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) z analizy wniosku i załączonych do niego dokumentów wynika, że
wnioskodawca lub osoby, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 4-7, mogą wykonywać działalność z naruszeniem zasad uczciwego obrotu lub
w sposób nienależycie zabezpieczający interesy uczestników funduszu,
lub osoby wchodzące w skład zarządu towarzystwa nie spełniają wymogów, o których mowa w art. 44 ust. 2;”,
b) uchyla się ust. 7,
c) dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
„8. Udzielając zezwolenia na utworzenie funduszu inwestycyjnego, Komisja zatwierdza statut funduszu.”;
13) art. 63 otrzymuje brzmienie:
„Art. 63. Towarzystwo niezwłocznie zawiadamia Komisję o każdej zmianie
danych zawartych we wniosku i dokumentach, o których mowa w
art. 22 i 58.”;
14) art. 107 otrzymuje brzmienie:
„Art. 107. 1. Fundusz inwestycyjny otwarty nie może:
1) zobowiązywać się do przeniesienia praw, które w chwili zawarcia umowy jeszcze nie zostały przez fundusz nabyte,
chyba że ma roszczenie o nabycie takich praw;
2) dokonywać krótkiej sprzedaży;
3) udzielać pożyczek, poręczeń i gwarancji, z zastrzeżeniem art. 102;
4) nabywać papierów wartościowych lub zbywalnych praw majątkowych, reprezentujących prawa do metali szlachetnych.
2. Fundusz inwestycyjny otwarty nie może:
1) lokować aktywów funduszu w papiery wartościowe i wierzytelności towarzystwa zarządzającego tym funduszem, jego
akcjonariuszy oraz podmiotów będących podmiotami dominującymi lub zależnymi w stosunku do tego towarzystwa lub
jego akcjonariuszy;
2) zawierać umów, których przedmiotem są papiery wartościowe i wierzytelności pieniężne, o terminie wymagalności nie
dłuższym niż rok, z:
a) członkami organów towarzystwa,
b) osobami zatrudnionymi w towarzystwie,
c) osobami wyznaczonymi przez depozytariusza do wykonywania obowiązków określonych w umowie o prowadzenie rejestru aktywów funduszu,
d) osobami pozostającymi z osobami wymienionymi w lit. ac w związku małżeńskim,
e) osobami, z którymi osoby wymienione w lit. a-c łączy stosunek pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego
stopnia włącznie;
3) zawierać umów, których przedmiotem są papiery wartościowe i prawa majątkowe, z:
a) towarzystwem,
b) depozytariuszem,
c) podmiotami dominującymi lub zależnymi w stosunku do
towarzystwa lub depozytariusza,
d) akcjonariuszami towarzystwa,
e) akcjonariuszami lub wspólnikami podmiotów dominujących lub zależnych w stosunku do towarzystwa lub depozytariusza.
3. Ograniczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 3, nie stosuje się do
papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub
Narodowy Bank Polski.
4. Ograniczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 3 lit. d i e, nie stosuje
się w przypadku, gdy podmioty, o których mowa w tym przepisie,
są spółkami publicznymi, a fundusz zawiera umowę z akcjonariuszem posiadającym mniej niż 5 % ogólnej liczby głosów na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy.
5. Fundusz inwestycyjny może dokonać lokat, o których mowa w
ust. 2 pkt 1, lub zawrzeć umowę, o której mowa w ust. 2 pkt 2 i 3,
jeżeli dokonania lokaty lub zawarcia umowy wymaga interes
uczestników funduszu, a dokonanie lokaty lub zawarcie umowy
nie spowoduje wystąpienia konfliktu interesów.
6. Fundusz powinien przechowywać dokumenty pozwalające na
stwierdzenie spełnienia warunków, o których mowa w ust. 5, w
szczególności dotyczące zasad ustalenia ceny i innych istotnych
warunków transakcji.”;
15) w art. 145 ust. 9 otrzymuje brzmienie:
„9. Do lokat funduszu inwestycyjnego zamkniętego stosuje się przepisy art. 107
ust. 2-6.”;
16) w art. 220 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Prospekt informacyjny funduszu inwestycyjnego otwartego oraz specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego powinien zawierać statut
funduszu, oświadczenie podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych o zgodności metod i zasad wyceny aktywów funduszu opisanych w prospekcie informacyjnym z przepisami dotyczącymi rachunkowości funduszy inwestycyjnych, a także o zgodności i kompletności tych zasad
z przyjętą przez fundusz polityką inwestycyjną, a w przypadku zmiany metod lub zasad wyceny aktywów funduszu, w tym wynikających ze zmiany
przyjętej przez fundusz polityki inwestycyjnej, także odpowiednie oświadczenie w odniesieniu do wprowadzanych zmian oraz wszelkie informacje
niezbędne do oceny ryzyka inwestycyjnego.”;
17) w art. 226:
a) uchyla się ust. 2 i 3,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Do postępowania kontrolnego lub wyjaśniającego wobec podmiotów, o
których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu kontrolnym i wyjaśniającym, o których mowa w przepisach ustawy o nadzorze
nad rynkiem kapitałowym.”;
18) w art. 228:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Komisja może nałożyć na towarzystwo sankcje, o których mowa w
ust. 1, jeżeli stwierdzi, że fundusz inwestycyjny narusza przepisy regulujące działalność funduszy inwestycyjnych, przepisy ustawy o
nadzorze nad rynkiem kapitałowym, ustawy o ofercie publicznej lub
ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, nie przestrzega przepisów statutu lub warunków określonych w zezwoleniu, a także w przypadku, gdy statut funduszu zawiera postanowienia niezgodne
z przepisami ustawy lub nieuwzględniające należycie interesu uczestników funduszu.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Komisja może nakazać funduszowi zmianę statutu w terminie określonym przez Komisję, jeżeli statut zawiera postanowienia niezgodne z
przepisami ustawy lub nieuwzględniające należycie interesu uczestników funduszu.”;
19) w art. 230 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W uzasadnionych przypadkach Komisja może nakazać funduszowi inwestycyjnemu zmianę osób, o których mowa w art. 58 ust. 1 pkt 4, 6 i 15, wyznaczając termin na dokonanie tej zmiany, nie krótszy niż 14 dni.”;
20) uchyla się art. 235;
21) w art. 236:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Udzielenie przez Komisję zezwolenia albo zgody, o której mowa w art.
80, art. 93 ust. 2 i 3, podlega opłacie w wysokości nie większej niż
równowartość 4.500 euro, ustalanej przy zastosowaniu średniego kursu
walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przeznaczenie i rozdysponowanie wpływów z opłat, o których mowa w
ust. 1 i 2, oraz ustalenie wysokości, naliczanie i uiszczanie tych opłat
następuje na zasadach, w trybie i na warunkach określonych w art. 17
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.”,
c) uchyla się ust. 4;
22) uchyla się art. 237;
23) w art. 263 w ust. 2:
a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) firmę (nazwę) oraz siedzibę i adres funduszu oraz spółki zarządzającej
tym funduszem;
2) imię i nazwisko albo firmę (nazwę) oraz miejsce zamieszkania lub siedzibę oraz adres w Rzeczypospolitej Polskiej przedstawiciela funduszu;”,
b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) w przypadku gdy fundusz prowadzi działalność jako fundusz składający się z subfunduszy – nazwy wszystkich subfunduszy, z którymi są
związane tytuły uczestnictwa, które mogą być zbywane na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.”;
24) w art. 270 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Komisja może, w terminie 2 miesięcy od dnia otrzymania informacji,
o których mowa w ust. 1, wskazać warunki prowadzenia przez oddział
działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym zasady:
1) zbywania tytułów uczestnictwa;
2) prowadzenia działalności reklamowej;
3) postępowania, których należy przestrzegać w wypadku świadczenia usług zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych
na zlecenie lub doradztwa w zakresie obrotu papierami wartościowymi, lub przechowywania i administrowania tytułami uczestnictwa.”;
25) w art. 271 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Komisja, w terminie miesiąca po otrzymaniu informacji, o których
mowa w ust. 1, może wskazać spółce zarządzającej warunki, w tym zasady postępowania, których należy przestrzegać w wypadku świadczenia usług zarządzania cudzym pakietem papierów wartościowych na
zlecenie oraz usług w zakresie doradztwa w zakresie obrotu papierami
wartościowymi lub przechowywania i administrowania tytułami
uczestnictwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”;
26) w art. 278 w ust. 2:
a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1) firmę (nazwę) oraz siedzibę i adres funduszu oraz spółki zarządzającej
tym funduszem;
2) imię i nazwisko albo firmę (nazwę) oraz miejsce zamieszkania lub siedzibę oraz adres w Rzeczypospolitej Polskiej przedstawiciela funduszu;”,
b) dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) w przypadku gdy fundusz prowadzi działalność jako fundusz składający się z subfunduszy – nazwy wszystkich subfunduszy, z którymi są
związane tytuły uczestnictwa, które mogą być zbywane na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.”;
27) w art. 280 w ust. 1 uchyla się pkt 3 i 4;
28) w art. 282 w ust. 3 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) przez Komisję lub jej upoważnionego przedstawiciela:
a) do publicznej wiadomości w zakresie dotyczącym,
z zastrzeżeniem lit. b, treści podjętych uchwał i decyzji, także w
sprawach indywidualnych, na podstawie których wydawane są
decyzje administracyjne – jeżeli ze względu na interes uczestników funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów
wartościowych Komisja uznała przekazanie takiej informacji za uzasadnione,
b) do publicznej wiadomości za pośrednictwem agencji informacyjnej, o której mowa w art. 58 ustawy o ofercie publicznej, o podejrzeniu popełnienia przestępstwa pozostającego w związku z działalnością funduszu inwestycyjnego – w przypadku gdy wymaga
tego ochrona inwestorów przed poniesieniem uszczerbku majątkowego na rynku papierów wartościowych lub towarów giełdowych.”;
29) uchyla się art. 283;

art. 53. więcej Art. 53. 1. Przewodniczący Komisji powołany przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy pełni funkcję do czasu zakończenia kadencji.
2. Powołanie Przewodniczącego Komisji na zasadach określonych w niniejszej
ustawie następuje po zakończeniu kadencji, o której mowa w ust. 1.

art. 54. więcej Art. 54. W zakresie określonym w art. 20 ust. 2 oraz w art. 23 ust. 2, pozostają
w mocy porozumienia, o których mowa w art. 161 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi (Dz. U. z 2005 r. poz. 937, 1108, 1199 i 1362), zawarte przez Komisję przed dniem wejścia w życie
ustawy.

art. 55. więcej Art. 55. 1. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych określa, w drodze
rozporządzenia:
1) środki techniczne służące do przekazywania przez podmioty nadzorowane
informacji w ramach wykonywania obowiązków informacyjnych
i sprawozdawczych określonych w ustawach, o których mowa w art. 2 pkt 1–4,
w przepisach wykonawczych wydanych na ich podstawie oraz w bezpośrednio
stosowanych aktach prawa Unii Europejskiej,
2) techniczne warunki przekazywania informacji przy użyciu tych środków
– z uwzględnieniem konieczności zapewnienia tym podmiotom możliwości
należytego wykonywania obowiązków i zróżnicowania sposobu przekazywania
informacji w zależności od rodzaju tych podmiotów, nie zwiększając w istotnym
stopniu kosztów ich uczestnictwa w rynku kapitałowym.
2. Podmioty nadzorowane, które przed dniem wejścia w życie ustawy nie
wykonywały obowiązków informacyjnych i sprawozdawczych w sposób określony
przepisami wydanymi na podstawie art. 81 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 54,
wykonują obowiązki w sposób, o którym mowa w ust. 1, po upływie 6 miesięcy od
dnia jej wejścia w życie.

art. 56. więcej Art. 56. 1. Do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na
podstawie upoważnień zawartych w ustawie zachowują moc, w zakresie w niej
określonym, przepisy dotychczasowe wydane na podstawie:
1) art. 19d, art. 20 ust. 4 oraz art. 81 ust. 8 ustawy, o której mowa w art. 54,
2) art. 236 ust. 4 ustawy o funduszach inwestycyjnych,
3) art. 26 ust. 3 ustawy o giełdach towarowych
– nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
2. Jeżeli obowiązujące przepisy, w zakresie określonym w niniejszej ustawie,
powołują się na przepisy ustawy, o której mowa w art. 54, albo odsyłają ogólnie do
przepisów tej ustawy, stosuje się w tym zakresie właściwe przepisy niniejszej ustawy.

art. 57. więcej Art. 57. 1. W zakresie nieobjętym przepisami wydanymi na podstawie art. 20
ust. 4 ustawy, o której mowa w art. 54, obowiązek uiszczenia opłaty ewidencyjnej, o której mowa w ustawie o ofercie publicznej, oraz opłat za zezwolenia i zgody udzielone na podstawie przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi
i ustawy o ofercie publicznej powstaje z dniem wejścia w życie przepisów wydanych
na podstawie art. 17 ust. 6 niniejszej ustawy.
2. Opłaty za zezwolenia i zgody udzielane na podstawie ustawy o obrocie
instrumentami finansowymi i ustawy o ofercie publicznej, należne w związku
z wnioskami złożonymi przed dniem wejścia w życie ustawy, uiszcza się zgodnie
z przepisami niniejszej ustawy.

art. 58. więcej Art. 58. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.