Art. 40. 1. W przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa
określonego w art. 181–183 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi lub
przestępstwa, które może wywoływać istotne skutki w zakresie obrotu na rynku
regulowanym, prokurator może postanowić o wstrzymaniu określonej transakcji lub
dokonaniu blokady rachunku osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki
organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wykorzystanego do popełnienia tego
przestępstwa, na czas oznaczony, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące od otrzymania
tego zawiadomienia. Prokurator Krajowy może postanowić o przedłużeniu blokady
rachunku o kolejne 3 miesiące.
2. W postanowieniu, o którym mowa w ust. 1, wskazuje się organ wydający
postanowienie, datę jego wydania, zakres, sposób i termin blokady rachunku,
uzasadnienie oraz pouczenie o prawie do złożenia zażalenia do sądu właściwego do
rozpoznania sprawy.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach ogłoszenie postanowienia,
o którym mowa w ust. 1, może być odroczone na czas oznaczony, niezbędny ze
względu na dobro sprawy. O wydaniu postanowienia zawiadamia się wówczas
niezwłocznie podmiot nadzorowany.
4. Wstrzymanie transakcji lub blokada rachunku upada, jeżeli przed upływem
3 miesięcy od wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 1, nie zostanie wydane
postanowienie o zabezpieczeniu majątkowym lub postanowienie w przedmiocie
dowodów rzeczowych.
5. W zakresie nieuregulowanym w przepisach niniejszego rozdziału do
blokowania rachunku stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
postępowania karnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 30, 413, 568 i 1086).

Ustawa o nadzorze nad rynkiem kapitałowym art. 40

DODAJ