Art. 21. 1. W celach określonych w art. 20 ust. 1, Komisja lub jej upoważniony
przedstawiciel, zarówno z własnej inicjatywy, jak i na żądanie, przekazuje posiadane
informacje odpowiednio organowi nadzoru w innym państwie członkowskim lub
koordynatorowi zagranicznemu w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy o nadzorze
uzupełniającym.
2. W przypadku gdy podmioty, o których mowa w ust. 1, wystąpiły
o przekazanie informacji, a Komisja ich nie posiada, niezwłocznie podejmuje ona
czynności w celu ich uzyskania lub zawiadamia te podmioty, podając przyczyny braku
możliwości uzyskania żądanych informacji.
3. Komisja może odmówić udzielenia informacji, jeżeli:
1) (uchylony)
2) żądanie udzielenia informacji dotyczy tych samych naruszeń przepisów prawa
lub zasad uczciwego obrotu obowiązujących w innym państwie członkowskim
przez ten sam podmiot, co do których na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
toczy się już postępowanie sądowe lub administracyjne albo wydany został
prawomocny wyrok lub została wydana przez Komisję ostateczna decyzja
o nałożeniu kary; w takim przypadku podmiotom, o których mowa w ust. 1, oraz
Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych jest
przekazywana szczegółowa informacja o tych okolicznościach.
3a. W przypadku odmowy udzielenia informacji Komisji przez organ nadzoru
z innego państwa członkowskiego Komisja może skierować sprawę do Europejskiego
Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych zgodnie z art. 19 rozporządzenia
1095/2010.
4. Jeżeli Komisja wyrazi na to zgodę, informacje udzielone przez Komisję
organowi nadzoru w innym państwie członkowskim mogą być wykorzystane
w innych celach niż określone w art. 20 ust. 1 lub przekazane poza ten organ do
właściwego organu innego państwa.
5. Jeżeli organ nadzoru w innym państwie członkowskim wyrazi na to zgodę,
informacje niezbędne w celach określonych w art. 20 ust. 1, uzyskane przez Komisję
od tego organu, mogą być wykorzystywane w innych celach lub przekazywane poza Komisję do właściwego organu innego państwa, w szczególności będącego stroną porozumienia, o którym mowa w art. 20 ust. 2.
6. W przypadku ustalenia, że zachowania naruszające przepisy prawa również
miały lub mają miejsce na terytorium innego państwa członkowskiego lub dotyczą
instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym
w innym państwie członkowskim, Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel
przekazuje organowi nadzoru w tym państwie szczegółowe informacje dotyczące tych
zachowań.
7. Po uzyskaniu przez Komisję od organu nadzoru w innym państwie
członkowskim informacji dotyczącej zachowań naruszających przepisy prawa, które
miały lub mają miejsce na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub dotyczą
instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu na rynku regulowanym
w Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja lub jej upoważniony przedstawiciel informuje
Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz ten organ nadzoru
o podjętych działaniach, a w razie potrzeby – o przebiegu prowadzonego
postępowania.
8. Komisja prowadzi z organami nadzoru w innych państwach członkowskich
konsultacje w sprawie planowanych działań w zakresie przeciwdziałania
zachowaniom naruszającym przepisy prawa, które miały lub mają miejsce na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i tych innych państw.
9. Przepisy ust. 1–7 stosuje się odpowiednio do przekazywania informacji
zagranicznemu koordynatorowi w związku z wykonywaniem zadań w zakresie
nadzoru określonych ustawą o nadzorze uzupełniającym.
10. Uprawnienia Komisji, o których mowa w ust. 1–9, mają zastosowanie do
zachowań, o których mowa w art. 25 ust. 7.
11. (uchylony)
12. Zasady wymiany informacji dla celów:
1) rozporządzenia 236/2012 – określają art. 34, art. 35 i art. 38–40 tego
rozporządzenia;
2) rozporządzenia 648/2012 – określają art. 17–19, art. 24, art. 32 ust. 6 i 7 oraz
art. 84 tego rozporządzenia;
3) rozporządzenia 2016/1011 – określają art. 38, art. 44, art. 47 i art. 48 tego
rozporządzenia.

Art. 21a. W przypadku gdy dom maklerski prowadzi działalność maklerską na
terytorium innego państwa członkowskiego, Komisja może przekazywać organowi
nadzoru w tym państwie członkowskim informacje, które mogą ułatwić temu
organowi nadzór nad domem maklerskim, w zakresie:
1) zarządzania i struktury własnościowej domu maklerskiego;
2) płynności, wypłacalności i ograniczania dużych ekspozycji;
3) czynników, które mogą wywierać wpływ na ryzyko systemowe stwarzane przez
dom maklerski;
4) procedur zarządzania i procedur księgowych oraz mechanizmów kontroli
wewnętrznej w domu maklerskim;
5) nadzoru sprawowanego nad domem maklerskim zgodnie z częścią szóstą
rozporządzenia 575/2013, w zakresie, w jakim takie informacje są niezbędne do
zapewnienia ochrony inwestorów w państwie członkowskim, w którym dom
maklerski prowadzi działalność maklerską;
6) wystąpienia zaburzenia płynności domu maklerskiego lub uzasadnionego
prawdopodobieństwa, że takie zaburzenie płynności wystąpi, obejmujące
również informacje na temat programu postępowania naprawczego oraz na temat
środków nadzorczych podjętych w zakresie nadzoru nad płynnością domu
maklerskiego;
7) sposobu uwzględnienia informacji przekazanych przez organ nadzoru
w państwie członkowskim, w którym dom maklerski prowadzi działalność
maklerską, w zakresie działalności domu maklerskiego.

Ustawa o nadzorze nad rynkiem kapitałowym art. 21

DODAJ