Ustawa z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) źródła dochodów jednostek samorządu terytorialnego oraz zasady ustalania
i gromadzenia tych dochodów;
2) zasady ustalania i przekazywania subwencji ogólnej oraz dotacji celowych
z budżetu państwa.
2. (uchylony)

art. 2. więcej Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) jednostkach samorządu terytorialnego – rozumie się przez to gminy, powiaty
i województwa;
2) roku budżetowym – rozumie się przez to rok, na który jest uchwalana ustawa
budżetowa;
3) roku bazowym – rozumie się przez to rok poprzedzający rok budżetowy;
4) liczbie mieszkańców – rozumie się przez to liczbę mieszkańców zamieszkałych
na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego lub obszarze kraju, według
stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, ustaloną przez
Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do dnia 31 maja roku bazowego;
5) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych – rozumie
się przez to 100% wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych,
pobieranego na zasadach ogólnych, tj. według skali podatkowej, o której mowa
w art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.), oraz podatku pobieranego od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w wysokości 19%; przez
wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty, przy czym
w kwocie zwrotów nie uwzględnia się kwoty stanowiącej różnicę określoną
zgodnie z art. 27f ust. 8–10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych;
6) ogólnej kwocie wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych – rozumie
się przez to 100% wpływów z podatku dochodowego od osób prawnych, przy
czym przez wpływy rozumie się wpłaty pomniejszone o dokonane zwroty;
7) nowych jednostkach samorządu terytorialnego – rozumie się przez to jednostki
samorządu terytorialnego, które zostały utworzone lub których granice uległy
zmianie po dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy;
8) reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego – rozumie się przez to
przedstawicieli samorządu terytorialnego w Komisji Wspólnej Rządu
i Samorządu Terytorialnego;
9) produkcie krajowym brutto (PKB) na jednego mieszkańca – rozumie się przez to
średnią wartość produktu krajowego brutto na jednego mieszkańca, ogłoszoną
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedzający o 3 lata
rok bazowy;
10) stopie bezrobocia i liczbie bezrobotnych – rozumie się przez to stopę bezrobocia
i liczbę bezrobotnych, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego
rok bazowy, ustalone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego do dnia
31 maja roku bazowego;
11) gęstości zaludnienia – rozumie się przez to liczbę mieszkańców przypadających
na jeden kilometr kwadratowy danej jednostki samorządu terytorialnego lub
kraju, ustaloną przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego według stanu na
dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy;
12) (uchylony)
13) przewodniczącym zarządu jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się
przez to również wójta (burmistrza, prezydenta miasta);
14) podatniku podatku dochodowego od osób prawnych, posiadającym siedzibę na
obszarze odpowiednio: gminy, powiatu i województwa – rozumie się przez to
także podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, mającego siedzibę lub
zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącego działalność
poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zakład zagraniczny,
o którym mowa w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od
osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865, z późn. zm.).

art. 3. więcej Art. 3. 1. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego są:
1) dochody własne;
2) subwencja ogólna;
3) dotacje celowe z budżetu państwa.
2. W rozumieniu ustawy dochodami własnymi jednostek samorządu
terytorialnego są również udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych oraz z podatku dochodowego od osób prawnych.
3. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być:
1) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi;
2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;
3) inne środki określone w odrębnych przepisach.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Źródłami dochodów własnych gminy są:
1) wpływy z podatków:
a) od nieruchomości,
b) rolnego,
c) leśnego,
d) od środków transportowych,
e) dochodowego od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej,
f) (uchylona)
g) od spadków i darowizn,
h) od czynności cywilnoprawnych;
1a) wpływy z dodatkowego zobowiązania podatkowego związanego z unikaniem
opodatkowania w podatkach określonych w pkt 1 lit. a–d;
2) wpływy z opłat:
a) skarbowej,
b) targowej,
c) miejscowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów,
ca) reklamowej,
d) (uchylona)
e) eksploatacyjnej – w części określonej w ustawie z dnia 9 czerwca 2011 r. –
Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2019 r. poz. 868, 1214 i 1495),
f) innych stanowiących dochody gminy, uiszczanych na podstawie odrębnych
przepisów;
3) dochody uzyskiwane przez gminne jednostki budżetowe oraz wpłaty od
gminnych zakładów budżetowych;
4) dochody z majątku gminy;
5) spadki, zapisy i darowizny na rzecz gminy;
6) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
7) 5,0% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją
zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami,
o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
8) odsetki od pożyczek udzielanych przez gminę, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej;
9) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody
gminy;
10) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych
gminy, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
11) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
12) inne dochody należne gminie na podstawie odrębnych przepisów.
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze gminy wynosi 39,34%,
z zastrzeżeniem art. 89.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze gminy, wynosi
6,71%.

art. 5. więcej Art. 5. 1. Źródłami dochodów własnych powiatu są:
1) wpływy z opłat stanowiących dochody powiatu, uiszczanych na podstawie
odrębnych przepisów;
2) dochody uzyskiwane przez powiatowe jednostki budżetowe oraz wpłaty od
powiatowych zakładów budżetowych;
3) dochody z majątku powiatu;
4) spadki, zapisy i darowizny na rzecz powiatu;
5) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
6) 5,0% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją
zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami,
o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
7) odsetki od pożyczek udzielanych przez powiat, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej;
8) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody
powiatu;
9) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych
powiatu, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
10) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
11) inne dochody należne powiatowi na podstawie odrębnych przepisów.
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze powiatu wynosi 10,25%.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze powiatu, wynosi
1,40%.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Źródłami dochodów własnych województwa są:
1) dochody uzyskiwane przez wojewódzkie jednostki budżetowe oraz wpłaty od
wojewódzkich zakładów budżetowych;
2) dochody z majątku województwa;
3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa;
4) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
5) 5,0% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją
zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami,
o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
6) odsetki od pożyczek udzielanych przez województwo, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej;
7) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody
województwa;
8) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych
województwa, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
9) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
10) inne dochody należne województwu na podstawie odrębnych przepisów.
2. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze województwa wynosi 1,60%.
3. Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze województwa,
wynosi 14,75%.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Subwencja ogólna składa się z części:
1) dla gmin:
a) wyrównawczej,
b) równoważącej;
2) dla powiatów:
a) wyrównawczej,
b) równoważącej;
3) dla województw:
a) wyrównawczej,
b) regionalnej;
4) oświatowej – dla gmin, powiatów i województw.
2. Jednostki samorządu terytorialnego dokonują, na zasadach określonych
w ustawie, wpłat do budżetu państwa.
3. O przeznaczeniu środków otrzymanych z tytułu subwencji ogólnej decyduje
organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być dotacje
celowe z budżetu państwa na:
1) zadania z zakresu administracji rządowej oraz na inne zadania zlecone ustawami;
2) zadania realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego na mocy
porozumień zawartych z organami administracji rządowej;
3) usuwanie bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego,
skutków powodzi i osuwisk ziemnych oraz skutków innych klęsk żywiołowych;
4) finansowanie lub dofinansowanie zadań własnych;
5) realizację zadań wynikających z umów międzynarodowych.
2. Dochodami powiatu są dotacje celowe z budżetu państwa na realizację zadań
straży i inspekcji, o których mowa w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie
powiatowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 511, 1571 i 1815).
3. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być środki z funduszy
celowych, pozyskiwane na podstawie odrębnych przepisów.
4. Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być dotacje udzielane
przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej oraz
wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej na podstawie
odrębnych przepisów.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Kwotę udziału gminy we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę
wpływów z tego podatku przez 0,3934, z zastrzeżeniem art. 89, i wskaźnik równy
udziałowi należnego w roku poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od
osób fizycznych zamieszkałych na obszarze gminy, w ogólnej kwocie należnego
podatku w tym samym roku.
2. Kwotę udziału powiatu we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę
wpływów z tego podatku przez 0,1025 i wskaźnik równy udziałowi należnego w roku
poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych zamieszkałych na obszarze powiatu, w ogólnej kwocie należnego podatku w tym samym roku.
3. Kwotę udziału województwa we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, stanowiącego dochód budżetu państwa, ustala się mnożąc ogólną kwotę
wpływów z tego podatku przez 0,0160 i wskaźnik równy udziałowi należnego w roku
poprzedzającym rok bazowy podatku dochodowego od osób fizycznych
zamieszkałych na obszarze województwa, w ogólnej kwocie należnego podatku
w tym samym roku.
4. Wskaźniki, o których mowa w ust. 1–3, ustala się na podstawie danych
zawartych w złożonych zeznaniach podatkowych o wysokości osiągniętego dochodu
oraz rocznym obliczeniu podatku dokonanym przez płatników, według stanu na dzień
15 września roku bazowego.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Jeżeli podatnik podatku dochodowego od osób prawnych posiada
zakład (oddział) położony na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż
właściwa dla jego siedziby, to część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego
podatku jest przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na której
obszarze znajduje się ten zakład (oddział), proporcjonalnie do liczby zatrudnionych
w nim osób na podstawie umowy o pracę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a.
2. W przypadku podatkowej grupy kapitałowej przepis ust. 1 stosuje się
odpowiednio do spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej oraz
zakładów (oddziałów) tych spółek.
2a. W przypadku podatnika podatku dochodowego od osób prawnych,
prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
zakład zagraniczny, część dochodu z tytułu udziału we wpływach z tego podatku jest
przekazywana do budżetu jednostki samorządu terytorialnego, na obszarze której
wykonują prace, na podstawie umowy o pracę, osoby zatrudnione przez tego
podatnika lub przez jego zagraniczny zakład, proporcjonalnie do liczby osób
zatrudnionych przez niego lub ten zagraniczny zakład na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
3. Zakładem (oddziałem) w rozumieniu ustawy jest określone w umowie o pracę
miejsce wykonywania pracy, położone na obszarze jednostki samorządu
terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla siedziby
podatnika.
4. Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych są obowiązani do
sporządzania i przekazywania informacji składanych do urzędów skarbowych,
zawierających wykaz zakładów (oddziałów) oraz liczbę osób zatrudnionych na
podstawie umowy o pracę, świadczących pracę w poszczególnych zakładach
(oddziałach) ze wskazaniem jednostek samorządu terytorialnego, na których obszarze
są położone.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia:
1) tryb rozliczeń dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we
wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników
posiadających zakłady (oddziały), położone na obszarze jednostki samorządu
terytorialnego innej niż jednostka samorządu terytorialnego właściwa dla
siedziby podatnika,
2) przypadki, w których dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób prawnych są przekazywane jednostkom samorządu
terytorialnego w terminach innych niż określone w art. 11 ust. 1,
3) wzór i terminy składania informacji, o której mowa w ust. 4
– uwzględniając zakres informacji niezbędny do ustalenia prawidłowego podziału
dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych
oraz terminy przekazywania środków jednostkom samorządu terytorialnego, przy
czym kwoty z tytułu udziału w tym podatku, wyższe od minimalnego wynagrodzenia
za pracę ustalonego na rok budżetowy, przekazuje się w terminie określonym w art. 11
ust. 1.

Art. 10a. 1. Nienależnie przekazaną jednostce samorządu terytorialnego kwotę
z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, wynikającą
z rozliczenia rocznego wpływów z podatku, potrąca się z bieżących wpływów
należnych tej jednostce samorządu terytorialnego z tego tytułu w terminie 3 miesięcy
następujących po miesiącu, w którym dokonano rozliczenia, chyba że jednostka
dokonała zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty.
2. W przypadku niedokonania potrącenia lub zwrotu, o których mowa w ust. 1,
jednostka samorządu terytorialnego dokonuje zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty
w sześciu kolejnych, równych ratach miesięcznych, poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymała w tej sprawie zawiadomienie naczelnika urzędu skarbowego.
3. W przypadku gdy jednostka samorządu terytorialnego nie dokona zwrotu
nienależnie otrzymanej kwoty z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego
od osób prawnych, naczelnik urzędu skarbowego, po upływie terminu płatności
ostatniej z rat, o których mowa w ust. 2, wydaje decyzję, w której określa kwotę
podlegającą zwrotowi.
4. Do nienależnie otrzymanej kwoty, o której mowa w ust. 1, stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), z wyłączeniem przepisów dotyczących
umarzania zaległości podatkowych, z tym że odsetki za zwłokę nalicza się po upływie
terminu płatności ostatniej z rat, o których mowa w ust. 2.

art. 11. więcej Art. 11. 1. Środki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego,
które na podstawie odrębnych przepisów pobierają urzędy skarbowe, są
odprowadzane na rachunek budżetu właściwej jednostki samorządu terytorialnego
w terminie 14 dni od dnia, w którym wpłynęły na rachunek urzędu skarbowego,
z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.
2. Środki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego z tytułu
udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych podlegają
przekazaniu z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na rachunki budżetów
właściwych jednostek samorządu terytorialnego w terminie do 10. dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym podatek wpłynął na rachunek urzędu
skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Środki stanowiące dochody jednostek samorządu terytorialnego z tytułu
udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych za miesiąc
grudzień podlegają przekazaniu z centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa na
rachunki budżetów właściwych jednostek samorządu terytorialnego w następujący
sposób:
1) w terminie do dnia 20 grudnia roku budżetowego przekazuje się zaliczkę
w wysokości 80% kwoty przekazanej, zgodnie z ust. 2, za miesiąc listopad roku
budżetowego;
2) w terminie do dnia 10 stycznia roku następnego przekazuje się kwotę stanowiącą
różnicę między kwotą z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od
osób fizycznych, który wpłynął na rachunek urzędu skarbowego w miesiącu
grudniu, a kwotą zaliczki przekazanej zgodnie z pkt 1.
4. W przypadku wydania postanowienia w sprawie zaliczenia nadpłaty lub
zwrotu podatku na poczet zaległych lub bieżących zobowiązań podatkowych w trybie
art. 76a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, termin,
o którym mowa w ust. 1, jest liczony od dnia, w którym to postanowienie stało się
ostateczne.

art. 12. więcej Art. 12. Naczelnik urzędu skarbowego przekazuje jednostkom samorządu
terytorialnego, na wniosek przewodniczącego zarządu jednostki samorządu
terytorialnego, kwartalne informacje o stanie i terminach realizacji dochodów,
o których mowa w art. 11 ust. 1.

art. 13. więcej Art. 13. 1. Jeżeli dochody pobrane przez urzędy skarbowe na rzecz jednostek
samorządu terytorialnego nie zostaną przekazane w terminach, o których mowa
w art. 11, jednostce samorządu terytorialnego przysługują odsetki w wysokości
ustalonej jak dla zaległości podatkowych.
2. Odsetki, o których mowa w ust. 1, nie przysługują, jeżeli urząd skarbowy nie
przekazał dochodów jednostce samorządu terytorialnego w terminie, o którym mowa
w art. 11 ust. 1, z powodu niezłożenia przez podatnika informacji, o której mowa
w art. 10 ust. 4.

art. 14. więcej Art. 14. 1. Wpływy z opłaty skarbowej:
1) (uchylony)
2) uiszczanej gotówką, są wpłacane na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
ma siedzibę podmiot, który dokonał czynności urzędowej albo wydał
zaświadczenie lub zezwolenie, z zastrzeżeniem ust. 2;
3) (uchylony)
4) w pozostałych przypadkach są wpłacane na rachunek budżetu gminy, na obszarze
której jest położony właściwy miejscowo organ podatkowy.
2. Jeżeli podmiotem, który dokonał czynności urzędowej albo wydał
zaświadczenie lub zezwolenie, jest wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub upoważniony przez niego podmiot, wpływy z opłaty skarbowej uiszczanej gotówką są wpłacane na rachunek budżetu tej gminy.

art. 15. więcej Art. 15. Wpływy z podatku od spadków i darowizn są przekazywane:
1) w przypadku pobranego przez płatnika podatku od spadków i darowizn z tytułu
nabycia, w drodze darowizny, własności nieruchomości, prawa użytkowania
wieczystego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,
spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów
prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego i prawa do lokalu
w małym domu mieszkalnym – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
jest położona nieruchomość; jeżeli nieruchomość ta jest położona na obszarze
różnych gmin lub darowizna obejmuje przedmioty położone na obszarze różnych
gmin – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma miejsce zamieszkania
(siedzibę) darczyńca w dniu przyjęcia darowizny przez obdarowanego, a jeżeli
darczyńca nie ma miejsca zamieszkania (siedziby) w kraju – na rachunek budżetu
gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania obdarowanego;
2) w przypadku pobranego przez płatnika podatku od spadków i darowizn z tytułu
nabycia, w drodze nieodpłatnego zniesienia współwłasności, przedmiotów,
o których mowa w pkt 1 – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której jest
położona nieruchomość, a jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze
różnych gmin – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma miejsce
zamieszkania nabywca w dniu powstania obowiązku podatkowego, a jeżeli
nabywca nie ma miejsca zamieszkania w kraju – na rachunek budżetu gminy
właściwej ze względu na miejsce zamieszkania (siedziby) zbywcy;
3) w przypadku darowizny innych rzeczy lub innych praw majątkowych, niż
wymienione w pkt 1 – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której ma
miejsce zamieszkania lub siedzibę darczyńca w dniu przyjęcia darowizny przez
obdarowanego, a jeżeli darczyńca nie ma miejsca zamieszkania (siedziby)
w kraju – na rachunek budżetu gminy, właściwej ze względu na miejsce
zamieszkania obdarowanego;
4) w przypadku nieodpłatnego zniesienia współwłasności innych rzeczy lub innych
praw majątkowych, niż wymienione w pkt 1 – na rachunek budżetu gminy, na
obszarze której w chwili powstania obowiązku podatkowego ma miejsce
zamieszkania nabywca, a jeżeli nabywca nie ma miejsca zamieszkania w kraju – na rachunek budżetu gminy, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania zbywcy;
5) z tytułu spadku lub zachowku – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
są położone przedmioty spadku, a jeżeli przedmioty spadku są położone na
obszarze różnych gmin – na rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na
ostatnie miejsce zamieszkania (pobytu) spadkodawcy; jeżeli spadkodawca nie
miał miejsca zamieszkania w kraju – na rachunek budżetu gminy, na terenie
której ma miejsce zamieszkania spadkobierca;
6) z tytułu zasiedzenia, jeżeli:
a) przedmiotem zasiedzenia jest własność nieruchomości lub służebność
gruntowa – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której jest położona
nieruchomość,
b) przedmiotem zasiedzenia jest nieruchomość położona na obszarze różnych
gmin lub rzeczy ruchome – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której
ma miejsce zamieszkania nabywca;
7) w pozostałych przypadkach – na rachunek miasta stołecznego Warszawy.

art. 16. więcej Art. 16. Wpływy z podatku od czynności cywilnoprawnych są przekazywane:
1) od czynności cywilnoprawnych, których przedmiotem jest przeniesienie
własności nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, spółdzielczego
własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu
użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do
domu jednorodzinnego i prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – na
rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce położenia
nieruchomości;
2) od umowy spółki – na rachunek budżetu gminy, na obszarze której spółka ma
siedzibę;
3) od czynności cywilnoprawnych, których przedmiotem jest przeniesienie
własności rzeczy ruchomych i praw majątkowych, niewymienionych w pkt 1 –
na rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub
siedzibę nabywcy, a jeżeli:
a) jedynie zbywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w kraju – na
rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce zamieszkania lub
siedzibę zbywcy,
b) żadna ze stron nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w kraju – na
rachunek budżetu gminy właściwej ze względu na miejsce dokonania
czynności;
4) od umowy sprzedaży przedsiębiorstwa albo jego zorganizowanej części – na
rachunek budżetu gminy, na obszarze której znajduje się siedziba tego
przedsiębiorstwa albo jego zorganizowana część;
5) od pozostałych czynności cywilnoprawnych – na rachunek budżetu gminy, na
obszarze której ma siedzibę właściwy miejscowo urząd skarbowy.

art. 17. więcej Art. 17. 1. Organ podatkowy potrąca z bieżących wpływów należnych gminie
kwoty przekazanego jej podatku od spadków i darowizn lub podatku od czynności
cywilnoprawnych, wypłacone podatnikom tytułem zwrotu nadpłaty lub tytułem
zwrotu podatku.
2. Jeżeli w okresie 2 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
dokonano zwrotu nadpłaty lub zwrotu podatku, nie nastąpiło potrącenie całej kwoty
wypłaconej podatnikowi, gmina jest zobowiązana do jednorazowego zwrotu
nienależnie otrzymanej kwoty organowi podatkowemu.
3. W przypadku gdy gmina nie dokona zwrotu nienależnie otrzymanej kwoty
zgodnie z ust. 2, organ podatkowy wydaje decyzję określającą kwotę zwrotu. Przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa stosuje się odpowiednio,
z tym że odsetki za zwłokę nalicza się po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2.

art. 18. więcej Art. 18. 1. Do udzielania ulg podatkowych, umarzania, rozkładania na raty
i odraczania terminów płatności należności z tytułu podatków i opłat stanowiących
dochody jednostek samorządu terytorialnego, a także zwalniania z obowiązku
pobrania bądź ograniczenia poboru tych należności mają zastosowanie przepisy
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
2. W przypadku pobieranych przez urząd skarbowy podatków i opłat
stanowiących w całości dochody jednostek samorządu terytorialnego, naczelnik tego
urzędu może umarzać, odraczać termin zapłaty lub rozkładać na raty należności oraz
zwalniać płatnika z obowiązku pobrania bądź ograniczać pobór należności wyłącznie
za zgodą przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego.
3. Na postanowienie przewodniczącego zarządu jednostki samorządu
terytorialnego w przedmiocie ulg, o których mowa w ust. 1, nie przysługuje zażalenie.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, naczelnik urzędu skarbowego
przekazuje jednostce samorządu terytorialnego informacje o wydanych decyzjach,
w terminie 10 dni po upływie każdego kwartału.

art. 19. więcej Art. 19. Kwoty przeznaczone na części subwencji ogólnej dla jednostek
samorządu terytorialnego, o których mowa w art. 7 ust. 1, oraz kwoty wpłat, o których
mowa w art. 7 ust. 2, odpowiednio dla gmin, powiatów i województw określa ustawa
budżetowa.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej dla gmin stanowi suma
kwoty podstawowej oraz, z zastrzeżeniem ust. 9, kwoty uzupełniającej.
2. Kwotę podstawową otrzymuje gmina, w której wskaźnik dochodów
podatkowych na jednego mieszkańca w gminie, zwany dalej „wskaźnikiem G”, jest
mniejszy niż 92% wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin, zwanego
dalej „wskaźnikiem Gg”.
3. Przez dochody podatkowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się łączne
dochody z tytułu:
1) podatku od nieruchomości;
2) podatku rolnego;
3) podatku leśnego;
4) podatku od środków transportowych;
5) podatku od czynności cywilnoprawnych;
6) podatku od osób fizycznych, opłacanego w formie karty podatkowej;
7) wpływów z opłaty skarbowej;
8) wpływów z opłaty eksploatacyjnej;
9) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
10) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
4. Wskaźnik G oblicza się dzieląc kwotę dochodów podatkowych gminy,
ustalanych z uwzględnieniem art. 32 ust. 1 i 3, za rok poprzedzający rok bazowy przez
liczbę mieszkańców gminy.
5. Wskaźnik Gg oblicza się dzieląc sumę dochodów podatkowych, ustalanych
z uwzględnieniem art. 32 ust. 1 i 3, wszystkich gmin za rok poprzedzający rok bazowy
przez liczbę mieszkańców kraju.
6. Wysokość należnej gminie kwoty podstawowej oblicza się dla gmin,
w których:
1) wskaźnik G jest równy lub niższy od 40% wskaźnika Gg – mnożąc liczbę
mieszkańców gminy przez liczbę stanowiącą sumę:
a) liczby stanowiącej 99% różnicy między 40% wskaźnika Gg i wskaźnikiem
G,
b) liczby stanowiącej 41,97% wskaźnika Gg;
2) wskaźnik G jest wyższy od 40% i nie wyższy od 75% wskaźnika Gg – mnożąc
liczbę mieszkańców gminy przez liczbę stanowiącą sumę:
a) liczby stanowiącej 83% różnicy między 75% wskaźnika Gg i wskaźnikiem
G,
b) liczby stanowiącej 12,92% wskaźnika Gg;
3) wskaźnik G jest wyższy od 75% i niższy od 92% wskaźnika Gg – mnożąc liczbę
mieszkańców gminy przez liczbę stanowiącą 76% różnicy między 92%
wskaźnika Gg i wskaźnikiem G.
7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje gmina, w której gęstość zaludnienia jest
niższa od średniej gęstości zaludnienia w kraju.
8. Wysokość należnej gminie kwoty uzupełniającej oblicza się jako iloczyn:
1) 17% wskaźnika Gg;
2) liczby mieszkańców gminy;
3) ilorazu różnicy średniej gęstości zaludnienia w kraju i gęstości zaludnienia
w gminie do średniej gęstości zaludnienia w kraju.
9. Jeżeli w gminie, o której mowa w ust. 7, wskaźnik G jest wyższy od 150%
wskaźnika Gg, gmina ta nie otrzymuje kwoty uzupełniającej. Kwota uzupełniająca,
wyliczona w sposób określony w ust. 8, zwiększa część równoważącą subwencji
ogólnej dla gmin.

art. 21. więcej Art. 21. 1. Część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin ustala się
w wysokości stanowiącej sumę łącznej kwoty wpłat gmin określonych w art. 29 oraz
łącznej kwoty uzupełniającej części wyrównawczej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 20 ust. 9.
2. Część równoważącą subwencji ogólnej dzieli się między gminy w sposób
określony w art. 21a.
3. (uchylony)

Art. 21a. 1. Z kwoty części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 21 ust. 1, wydziela się kwoty w wysokości:
1) 50% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 2, między gminy o statusie
miasta, zwane dalej „gminami miejskimi”, w których wydatki na dodatki
mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu
na jednego mieszkańca gminy, były wyższe od 80% średnich wydatków na
dodatki mieszkaniowe wszystkich gmin miejskich, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych gmin;
2) 25% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 3, między gminy, na terenie
których znajdują się wyłącznie wsie, zwane dalej „gminami wiejskimi” i gminy,
na terenie których jedna z miejscowości posiada status miasta, zwane dalej
„gminami miejsko-wiejskimi”, w których wydatki na dodatki mieszkaniowe,
wykonane w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca gminy, były wyższe od 90% średnich wydatków na dodatki
mieszkaniowe wszystkich gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych
gmin;
3) 25% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 4, między gminy wiejskie
i gminy miejsko-wiejskie, w których suma dochodów za rok poprzedzający rok
bazowy z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych oraz dochodów z podatku rolnego i z podatku leśnego,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy, jest niższa od 80% średnich
dochodów z tych samych tytułów za rok poprzedzający rok bazowy we
wszystkich gminach wiejskich i miejsko-wiejskich, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca tych gmin.
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozdziela się między gminy miejskie
w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
wydatki na dodatki mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok
bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oblicza się
różnicę między wydatkami na dodatki mieszkaniowe, wykonanymi w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy,
a 80% średnich wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy przez wszystkie gminy miejskie, w przeliczeniu na
jednego mieszkańca tych gmin;
3) oblicza się kwotę nadwyżki wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, jako iloczyn różnicy wydatków wyliczonej
w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców gminy;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty nadwyżki wydatków danej gminy, o której mowa w pkt 3,
w łącznej kwocie nadwyżki wydatków gmin spełniających warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 1;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie nadwyżki wydatków obliczonej dla gminy w sposób
określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której mowa
w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
3. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozdziela się między gminy wiejskie
i miejsko-wiejskie w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
wydatki na dodatki mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok
bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się
różnicę między wydatkami na dodatki mieszkaniowe, wykonanymi w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy,
a 90% średnich wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych w roku poprzedzającym rok bazowy przez wszystkie gminy wiejskie i miejsko-wiejskie,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych gmin;
3) oblicza się kwotę nadwyżki wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, jako iloczyn różnicy wydatków wyliczonej
w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców gminy;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty nadwyżki wydatków danej gminy, o której mowa w pkt 3,
w łącznej kwocie nadwyżki wydatków gmin spełniających warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 2;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie nadwyżki wydatków obliczonej dla gminy w sposób
określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której mowa
w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, rozdziela się między gminy wiejskie
i miejsko-wiejskie w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
sumę dochodów z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na
jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się
różnicę między 80% średnich dochodów wszystkich gmin wiejskich i miejsko-
-wiejskich z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca tych gmin, a dochodami gminy z tych samych tytułów,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
3) oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2
i liczby mieszkańców gminy, zwany dalej „kwotą dochodów do uzupełnienia”;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty dochodów do uzupełnienia danej gminy w łącznej kwocie dochodów do uzupełnienia gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej
gminie jest równa kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla gminy
w sposób określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której
mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej
gminie jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
5. Część równoważąca subwencji ogólnej dla danej gminy stanowi sumę kwot
obliczonych zgodnie z przepisami ust. 2–4.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej dla powiatów stanowi suma
kwoty podstawowej oraz kwoty uzupełniającej.
2. Kwotę podstawową otrzymuje powiat, w którym wskaźnik dochodów
podatkowych na jednego mieszkańca w powiecie, zwany dalej „wskaźnikiem P”, jest
mniejszy niż wskaźnik dochodów podatkowych dla wszystkich powiatów, zwany
dalej „wskaźnikiem Pp”.
3. Przez dochody podatkowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się łączne
dochody z tytułu:
1) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
2) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
4. Wskaźnik P oblicza się dzieląc kwotę dochodów podatkowych powiatu,
uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę mieszkańców powiatu.
5. Wskaźnik Pp oblicza się dzieląc sumę dochodów podatkowych wszystkich
powiatów, uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę
mieszkańców kraju.
6. Wysokość należnej powiatowi kwoty podstawowej ustala się mnożąc liczbę
stanowiącą 90% różnicy między wskaźnikiem Pp a wskaźnikiem P przez liczbę
mieszkańców danego powiatu.
7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje powiat, w którym wskaźnik bezrobocia
w powiecie, obliczony jako iloraz stopy bezrobocia w powiecie i stopy bezrobocia
w kraju, zwany dalej „wskaźnikiem B”, jest wyższy od 1,10.
8. Wysokość należnej powiatowi kwoty uzupełniającej oblicza się:
1) dla powiatów, w których wskaźnik B jest nie większy niż 1,25 – mnożąc różnicę
między wskaźnikiem B a liczbą 1,10 przez liczbę stanowiącą 10% wskaźnika Pp
i przez liczbę mieszkańców tego powiatu;
2) dla powiatów, w których wskaźnik B jest większy niż 1,25 i nie większy niż
1,40 – mnożąc różnicę między wskaźnikiem B a liczbą 1,25 przez liczbę
stanowiącą 25% wskaźnika Pp, powiększoną o 1,50% wskaźnika Pp, i przez
liczbę mieszkańców tego powiatu;
3) dla powiatów, w których wskaźnik B jest większy niż 1,40 – mnożąc różnicę
między wskaźnikiem B a liczbą 1,40 przez liczbę stanowiącą 40% wskaźnika Pp,
powiększoną o 5,25% wskaźnika Pp, i przez liczbę mieszkańców tego powiatu.

art. 23. więcej Art. 23. 1. Część równoważącą subwencji ogólnej dla powiatów ustala się
w wysokości łącznej kwoty wpłat powiatów określonych w art. 30.
2. Część równoważącą subwencji ogólnej dzieli się między powiaty w sposób
określony w art. 23a.
3. (uchylony)

Art. 23a. 1. Z kwoty części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 23 ust. 1, wydziela się kwoty w wysokości:
1) 9% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 2 z uwzględnieniem wydatków na
rodziny zastępcze, wykonanych w roku poprzedzającym rok bazowy, między
powiaty, które w roku poprzedzającym rok bazowy nie były objęte obowiązkiem
dokonywania wpłat, o których mowa w art. 30, lub dla których taka wpłata była
ustalona w kwocie niższej od 1 000 000 zł;
2) 7% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 3, między powiaty wskazane przez
ministra właściwego do spraw pracy, w których w roku budżetowym nie działa
powiatowy urząd pracy, a zadania tej jednostki są realizowane przez inny powiat;
3) 30% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 4, między powiaty, w których
długość dróg powiatowych w przeliczeniu na jednego mieszkańca powiatu jest wyższa od średniej długości dróg powiatowych w kraju w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju;
4) 30% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 5, między miasta na prawach
powiatu, w zależności od długości dróg wojewódzkich i krajowych znajdujących
się w granicach miast na prawach powiatu;
5) 24% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 6, między powiaty, w których
kwota planowanych dochodów powiatu na rok budżetowy jest niższa od kwoty
planowanych dochodów powiatu w roku bazowym.
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
1) dla powiatu spełniającego warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się
kwotę wydatków na rodziny zastępcze, wykonanych w roku poprzedzającym rok
bazowy;
2) dla powiatów spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oblicza się
sumę wydatków na rodziny zastępcze, wykonanych w roku poprzedzającym rok
bazowy;
3) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału wydatków danego powiatu, o których mowa w pkt 1, w łącznej kwocie
wydatków powiatów ustalonej zgodnie z pkt 2;
4) wysokość kwoty należnej powiatowi oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 3, i kwoty części równoważącej
subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
1) dla powiatu, w którym powiatowy urząd pracy obejmował swoim zasięgiem
działania obszar przekraczający granice tego powiatu, oblicza się kwotę
wydatków bieżących powiatowego urzędu pracy, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy;
2) oblicza się liczbę mieszkańców zamieszkałych na obszarze powiatów
obsługiwanych przez jeden powiatowy urząd pracy w roku poprzedzającym rok
bazowy;
3) dla powiatu, o którym mowa w pkt 1, oblicza się kwotę wydatków bieżących
powiatowego urzędu pracy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, jako iloraz kwoty wydatków bieżących powiatowego urzędu pracy wyliczonej w sposób określony w pkt 1 i liczby mieszkańców, o której mowa w pkt 2;
4) dla powiatu spełniającego warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wysokość
kwoty należnej oblicza się jako iloczyn liczby mieszkańców tego powiatu
i kwoty wydatków na jednego mieszkańca, o której mowa w pkt 3;
5) jeżeli suma kwot obliczonych w sposób określony w pkt 4 dla powiatów
spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kwoty,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, wysokość kwoty należnej powiatowi mnoży się
przez iloraz kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 2, i sumy kwot obliczonych dla
wszystkich powiatów;
6) jeżeli suma kwot obliczonych w sposób określony w pkt 4 dla powiatów
spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, jest niższa od kwoty,
o której mowa w ust. 1 pkt 2, nadwyżkę środków dzieli się w sposób określony
w ust. 2.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
1) dla powiatów spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się
różnicę między długością dróg powiatowych, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca powiatu, a średnią długością dróg powiatowych w kraju,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju;
2) oblicza się nadwyżkę długości dróg powiatowych w powiecie jako iloczyn
różnicy między długością dróg powiatowych wyliczoną w sposób określony
w pkt 1 i liczby mieszkańców powiatu;
3) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału nadwyżki długości dróg powiatowych w powiecie, o której mowa
w pkt 2, w łącznej nadwyżce długości dróg powiatowych w powiatach
spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
4) wysokość kwoty należnej powiatowi oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 3, i kwoty części równoważącej
subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3.
5. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 4, rozdziela się między miasta na prawach
powiatu w następujący sposób:
1) ustala się łączną długość dróg wojewódzkich i krajowych w granicach miast na
prawach powiatu w kraju;
2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału długości dróg wojewódzkich i krajowych w granicach miasta na prawach
powiatu w łącznej długości dróg wojewódzkich i krajowych w granicach miast
na prawach powiatu w kraju, o której mowa w pkt 1;
3) wysokość kwoty należnej powiatowi oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 2, i kwoty części równoważącej
subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 4.
6. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 5, rozdziela się między powiaty
w następujący sposób:
1) dla danego powiatu oblicza się kwotę planowanych dochodów powiatu na rok
budżetowy jako sumę dochodów z tytułu części wyrównawczej subwencji
ogólnej i poszczególnych kwot części równoważącej subwencji ogólnej,
o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, pomniejszoną o ustaloną wpłatę do budżetu
państwa;
2) dla danego powiatu oblicza się kwotę planowanych dochodów powiatu na rok
bazowy jako sumę dochodów z tytułu części wyrównawczej i równoważącej
subwencji ogólnej, pomniejszoną o planowaną wpłatę do budżetu państwa;
3) dla powiatu spełniającego warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 5, oblicza się
różnicę między planowanymi dochodami, obliczonymi w sposób określony
w pkt 1, a planowanymi dochodami, obliczonymi w sposób określony w pkt 2;
4) oblicza się łączną kwotę różnic dochodów obliczonych w sposób określony
w pkt 3;
5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału różnicy, o której mowa w pkt 3, w łącznej kwocie różnic, o której mowa
w pkt 4;
6) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 5, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 5;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 6 jest wyższa od kwoty
różnicy, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej powiatowi jest
równa kwocie tej różnicy obliczonej w sposób określony w pkt 3, a nadwyżkę
środków dzieli się w sposób określony w ust. 2;
8) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 6 jest niższa od kwoty różnicy,
o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej powiatowi jest równa
kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 6.
7. Planowane na rok bazowy dochody powiatu, o których mowa w ust. 1 pkt 5
i ust. 6 pkt 2, oraz wpłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 6 pkt 2, ustala się na
podstawie informacji, o której mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
8. Część równoważąca subwencji ogólnej dla danego powiatu stanowi sumę
kwot obliczonych zgodnie z ust. 2–6.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Część wyrównawczą subwencji ogólnej dla województw stanowi
suma kwoty podstawowej oraz kwoty uzupełniającej.
2. Kwotę podstawową otrzymuje województwo, w którym wskaźnik dochodów
podatkowych na jednego mieszkańca w województwie, zwany dalej „wskaźnikiem
W”, jest mniejszy niż wskaźnik dochodów podatkowych dla wszystkich województw,
zwany dalej „wskaźnikiem Ww”.
3. Przez dochody podatkowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się łączne
dochody z tytułu:
1) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
2) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
4. Wskaźnik W oblicza się dzieląc kwotę dochodów podatkowych
województwa, uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę
mieszkańców województwa.
5. Wskaźnik Ww oblicza się dzieląc sumę dochodów podatkowych wszystkich
województw, uzyskanych w roku poprzedzającym rok bazowy, przez liczbę
mieszkańców kraju.
6. Wysokość należnej województwu kwoty podstawowej ustala się mnożąc
liczbę stanowiącą 72% różnicy między wskaźnikiem Ww a wskaźnikiem W przez
liczbę mieszkańców województwa.
7. Kwotę uzupełniającą otrzymuje województwo, w którym wskaźnik W jest
niższy od 125% wskaźnika Ww i liczba mieszkańców nie przekracza 3 milionów.
8. Wysokość kwoty uzupełniającej należnej województwu oblicza się mnożąc
liczbę stanowiącą 9% wskaźnika Ww przez przeliczeniową liczbę mieszkańców,
ustaloną dla województw o liczbie mieszkańców:
1) nie większej niż 2 miliony – jako sumę 2 milionów mieszkańców i 50% liczby
mieszkańców powyżej 1 miliona;
2) większej niż 2 miliony, ale nie większej niż 2,5 miliona – jako sumę 2,5 miliona
mieszkańców i 50% liczby mieszkańców powyżej 2 milionów;
3) większej niż 2,5 miliona, ale nie większej niż 3 miliony – jako sumę 2,75 miliona
mieszkańców i 50% liczby mieszkańców ponad 2,5 miliona.
9. Część wyrównawcza subwencji ogólnej dla danego województwa nie może
być wyższa niż kwota stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą ustaloną jako iloczyn 125%
wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego województwa a dochodami podatkowymi
za rok poprzedzający rok bazowy.

art. 25. więcej Art. 25. (uchylony).

art. 26. więcej Art. 26. 1. W budżecie państwa tworzy się rezerwę subwencji ogólnej
z przeznaczeniem na dofinansowanie:
1) inwestycji na drogach publicznych powiatowych i wojewódzkich oraz na
drogach powiatowych, wojewódzkich i krajowych w granicach miast na
prawach powiatu;
2) utrzymania rzecznych przepraw promowych o średnim natężeniu ruchu w skali
roku powyżej 2000 pojazdów na dobę, wskazanych przez ministra właściwego
do spraw transportu – w kwocie nie mniejszej niż w roku bazowym;
3) remontu, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami krajowymi i wojewódzkimi
w granicach miast na prawach powiatu.
2. Wysokość rezerwy, o której mowa w ust. 1, ustala się w kwocie nie mniejszej
niż kwota rezerwy przyjęta w ustawie budżetowej na rok bazowy na dofinansowanie
zadań, o których mowa w ust. 1, skorygowana w przypadku zmiany zakresu
realizowanych zadań.
3. Rezerwą, o której mowa w ust. 1, dysponuje minister właściwy do spraw
finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw transportu,
po zasięgnięciu opinii reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.

art. 27. więcej Art. 27. Wielkość części oświatowej subwencji ogólnej dla wszystkich
jednostek samorządu terytorialnego ustala corocznie ustawa budżetowa.

art. 28. więcej Art. 28. 1. Kwotę przeznaczoną na część oświatową subwencji ogólnej dla
wszystkich jednostek samorządu terytorialnego ustala się w wysokości łącznej kwoty części oświatowej subwencji ogólnej, nie mniejszej niż przyjęta w ustawie budżetowej w roku bazowym, skorygowanej o kwotę innych wydatków z tytułu zmiany
realizowanych zadań oświatowych.
2. Od kwoty, o której mowa w ust. 1, odlicza się 0,4% na rezerwę części
oświatowej subwencji ogólnej.
3. Rezerwą części oświatowej subwencji ogólnej dysponuje minister właściwy
do spraw finansów publicznych, po zasięgnięciu opinii ministra właściwego do spraw
oświaty i wychowania oraz reprezentacji jednostek samorządu terytorialnego.
4. Podział rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej następuje nie później
niż do dnia 30 listopada każdego roku. Środki z rezerwy części oświatowej subwencji
ogólnej przekazuje jednostkom samorządu terytorialnego minister właściwy do spraw
finansów publicznych.
5. Po odliczeniu rezerwy, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
oświaty i wychowania dzieli część oświatową subwencji ogólnej między poszczególne
jednostki samorządu terytorialnego, biorąc pod uwagę zakres realizowanych przez te
jednostki zadań oświatowych, z wyłączeniem zadań związanych z:
1) dowozem uczniów;
2) zapewnieniem kształcenia, wychowania i opieki uczniom, którzy kończą 5 lat
lub mniej w roku bazowym, w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych
w szkołach podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego,
niezwiązanych z wychowaniem i kształceniem specjalnym, zajęciami
rewalidacyjno-wychowawczymi oraz finansowaniem świadczenia na start,
o którym mowa w art. 53a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta
Nauczyciela (Dz. U. z 2018 r. poz. 967 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 730 i 1287).
6. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania, po zasięgnięciu opinii
ministra właściwego do spraw finansów publicznych oraz reprezentacji jednostek
samorządu terytorialnego, określa, w drodze rozporządzenia, sposób podziału części
oświatowej subwencji ogólnej między poszczególne jednostki samorządu
terytorialnego, z uwzględnieniem w szczególności:
1) typów i rodzajów szkół i placówek prowadzonych przez te jednostki;
2) stopni awansu zawodowego nauczycieli;
3) liczby uczniów w szkołach i placówkach;
4) liczby dzieci, które ukończyły 6 lat lub więcej w roku bazowym, objętych
wychowaniem przedszkolnym w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w
szkołach podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego;
5) zróżnicowania kwot ustalanych na dzieci objęte wychowaniem przedszkolnym i
dzieci realizujące obowiązek szkolny i obowiązek nauki z uwzględnieniem
wyższej kwoty na dziecko objęte wychowaniem przedszkolnym w przedszkolach
oraz wyższej kwoty w przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach
podstawowych i innych formach wychowania przedszkolnego zlokalizowanych
na terenach wiejskich i w miastach do 5000 mieszkańców;
6) zróżnicowania kwot ustalanych na uczniów objętych kształceniem zawodowym
w oparciu o prognozę zapotrzebowania na pracowników w zawodach
szkolnictwa branżowego na krajowym i wojewódzkim rynku pracy, o której
mowa w art. 46b ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe
(Dz. U. z 2019 r. poz. 1148, 1078, 1287, 1680, 1681 i 1818);
7) liczby uczniów lub słuchaczy, niebędących uczniami lub słuchaczami
niepełnosprawnymi, którzy uzyskali odpowiednio świadectwo dojrzałości,
certyfikat kwalifikacji zawodowej, świadectwo potwierdzające kwalifikację
w zawodzie, dyplom zawodowy lub dyplom potwierdzający kwalifikacje
zawodowe, w liceach ogólnokształcących dla dorosłych, branżowych szkołach II
stopnia oraz szkołach policealnych, niebędących szkołami specjalnymi;
7a) liczby nauczycieli stażystów uprawnionych do świadczenia na start, o którym
mowa w art. 53a ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela;
7b) sytuacji finansowej jednostek samorządu terytorialnego;
8) liczby słuchaczy kwalifikacyjnych kursów zawodowych, którzy zdali egzamin
zawodowy lub egzamin potwierdzający kwalifikacje w zawodzie, w zakresie
danej kwalifikacji, w szkołach lub placówkach prowadzących kwalifikacyjne
kursy zawodowe;
9) zróżnicowania kwot ustalanych na uczniów objętych kształceniem zawodowym
w zawodach szkolnictwa branżowego o szczególnym znaczeniu dla kultury
i dziedzictwa narodowego określonych w wykazie, o którym mowa w art. 46b
ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.
7. Do podziału części oświatowej subwencji ogólnej przyjmuje się dane
zgromadzone w bazie danych systemu informacji oświatowej, o którym mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1942).

art. 29. więcej Art. 29. 1. Gminy, w których wskaźnik G jest większy niż 150% wskaźnika Gg,
dokonują wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część równoważącą
subwencji ogólnej dla gmin.
2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców gminy przez
kwotę wynoszącą:
1) 20% nadwyżki wskaźnika G ponad 150% wskaźnika Gg – dla gmin, w których
wskaźnik G jest nie większy niż 200% wskaźnika Gg;
2) 10% wskaźnika Gg, powiększoną o 25% nadwyżki wskaźnika G ponad 200%
wskaźnika Gg – dla gmin, w których wskaźnik G jest większy niż 200% i nie
większy niż 300% wskaźnika Gg;
3) 35% wskaźnika Gg, powiększoną o 30% nadwyżki wskaźnika G ponad 300%
wskaźnika Gg – dla gmin, w których wskaźnik G jest większy niż 300%
wskaźnika Gg.

art. 30. więcej Art. 30. 1. Powiaty, w których wskaźnik P jest większy niż 110% wskaźnika Pp,
dokonują wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem na część równoważącą
subwencji ogólnej dla powiatów.
2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców powiatu przez
kwotę wynoszącą:
1) 80% nadwyżki wskaźnika P ponad 110% wskaźnika Pp – dla powiatów,
w których wskaźnik P jest nie większy niż 120% wskaźnika Pp;
2) 8% wskaźnika Pp, powiększoną o 95% nadwyżki wskaźnika P ponad 120%
wskaźnika Pp – dla powiatów, w których wskaźnik P jest większy niż 120% i nie
większy niż 125% wskaźnika Pp;
3) 12,75% wskaźnika Pp, powiększoną o 98% nadwyżki wskaźnika P ponad 125%
wskaźnika Pp – dla powiatów, w których wskaźnik P jest większy niż 125%
wskaźnika Pp.

art. 31. więcej Art. 31. (uchylony).

art. 32. więcej Art. 32. 1. Podstawę do wyliczenia wskaźników G, Gg, P, Pp, W i Ww oraz
kwot, o których mowa w art. 21a ust. 1 pkt 3, stanowią dochody wykazane za rok
poprzedzający rok bazowy w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek sporządzania wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do
właściwych regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku
bazowego.
2. Podstawę do wyliczenia kwot, o których mowa w art. 21a ust. 1 pkt 1 i 2 oraz
art. 23a ust. 1 pkt 1 i 2, stanowią wydatki wykazane za rok poprzedzający rok bazowy
w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek
sporządzania wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie
sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do właściwych
regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku bazowego.
3. W celu ustalenia części wyrównawczej subwencji ogólnej i wpłat oraz kwoty,
o której mowa w art. 21a ust. 1 pkt 3, przyjmuje się dochody, które jednostka
samorządu terytorialnego może uzyskać z podatku rolnego, stosując do ich obliczenia
średnią cenę skupu żyta, a z podatku leśnego – średnią cenę sprzedaży drewna,
ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, a w przypadku innych
podatków, stosując do ich obliczenia górne granice stawek podatków obowiązujące
w danym roku. Do dochodów, które jednostka samorządu terytorialnego może
uzyskać, zalicza się także skutki finansowe wynikające z zastosowania,
przewidzianych w przepisach prawa podatkowego, ulg podatkowych oraz ulg
w spłacie zobowiązań podatkowych w postaci umorzenia w całości lub w części
zaległości podatkowych.
4. Przy wyliczaniu części równoważącej subwencji ogólnej dla gmin na rok
budżetowy uwzględnia się gminy miejskie, wiejskie i miejsko-wiejskie, ujęte
w rejestrze terytorialnym, o którym mowa w art. 47 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r.
o statystyce publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 649 i 730) – według stanu na dzień
1 stycznia roku bazowego.
5. Do wyliczenia kwot subwencji ogólnej przyjmuje się dane o długości dróg
powiatowych, dróg wojewódzkich i krajowych w miastach na prawach powiatu oraz
powierzchni dróg wojewódzkich, zawarte w informacji o sieci dróg publicznych,
o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt 1a ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach
publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068, z późn. zm.), przekazane przez ministra właściwego do spraw transportu – według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy.

art. 33. więcej Art. 33. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje
właściwe jednostki samorządu terytorialnego o:
1) rocznych planowanych kwotach części subwencji ogólnej i planowanych
wpłatach, przyjętych w projekcie ustawy budżetowej, oraz o planowanej kwocie
dochodów z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych – w terminie do dnia 15 października roku bazowego;
2) rocznych kwotach części subwencji ogólnej, wynikających z ustawy budżetowej,
oraz o rocznych wpłatach, wynikających z ustawy budżetowej – w terminie
14 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej;
3) zmianach kwot części subwencji ogólnej w wyniku podziału rezerwy tej części
subwencji;
4) środkach wynikających z podziału rezerw, o których mowa w art. 26 ust. 1 i art.
36 ust. 4 pkt 1.
1a. Informacje, o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów
publicznych może przekazywać, za pomocą środków komunikacji elektronicznej w
rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą
elektroniczną (Dz. U. z 2019 r. poz. 123 i 730), w postaci dokumentu elektronicznego,
z wykorzystaniem aplikacji wskazanej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów
publicznych.
2. Jeżeli roczne kwoty części subwencji ogólnej dla poszczególnych jednostek
samorządu terytorialnego, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zostały ustalone w innej
wysokości niż kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 – minister właściwy do spraw
finansów publicznych dokonuje rozliczenia środków należnych i przekazanych:
1) w przypadku, gdy raty przekazane są mniejsze od rat należnych – zwiększając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą należną za dany okres,
ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a kwotą faktycznie
przekazaną, wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) w przypadku, gdy raty przekazane są większe od rat należnych – zmniejszając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą faktycznie przekazaną,
wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a kwotą należną
za dany okres, ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
a jeżeli różnica jest wyższa od jednej raty, ustalonej na podstawie kwot, o których
mowa w ust. 1 pkt 2 – wstrzymując przekazywanie rat aż do zlikwidowania
powstałej nadpłaty.
3. Pozostałe po dokonaniu rozliczenia zgodnie z ust. 2 raty części subwencji
ogólnej wynoszą 1/12 kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a raty części oświatowej
subwencji ogólnej – 1/13 (2/13 za marzec) kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Jeżeli roczne kwoty wpłat jednostek samorządu terytorialnego, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, zostały ustalone w innej wysokości niż kwoty, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 – jednostka samorządu terytorialnego dokonuje rozliczenia środków
należnych i przekazanych:
1) w przypadku, gdy raty przekazane są mniejsze od rat należnych – zwiększając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą należną za dany okres,
ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2, a kwotą faktycznie
przekazaną, wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2) w przypadku, gdy raty przekazane są większe od należnych – zmniejszając
kolejną ratę o kwotę stanowiącą różnicę między kwotą faktycznie przekazaną,
wyliczoną w oparciu o kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, a kwotą należną
za dany okres ustaloną na podstawie kwot, o których mowa w ust. 1 pkt 2,
a jeżeli różnica jest wyższa od jednej raty, ustalonej na podstawie kwot, o których
mowa w ust. 1 pkt 2 – wstrzymując przekazywanie rat aż do zlikwidowania
powstałej nadpłaty.
5. Pozostałe po dokonaniu rozliczenia zgodnie z ust. 4 raty wpłat wynoszą
1/12 kwoty, o której mowa w ust. 1 pkt 2.

art. 34. więcej Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych przekazuje
właściwym jednostkom samorządu terytorialnego:
1) część oświatową subwencji ogólnej, w dwunastu ratach miesięcznych –
w terminie do 25. dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc wypłaty wynagrodzeń,
z tym że rata za marzec wynosi 2/13 ogólnej kwoty części oświatowej subwencji
ogólnej;
2) część wyrównawczą subwencji ogólnej, w dwunastu ratach miesięcznych –
w terminie do 15. dnia każdego miesiąca;
3) część równoważącą i regionalną subwencji ogólnej, w dwunastu ratach
miesięcznych – w terminie do 25. dnia każdego miesiąca.
2. Jednostkom samorządu terytorialnego przysługują odsetki ustalone jak dla
zaległości podatkowych od kwoty subwencji nieprzekazanej w terminach określonych
w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
3. W przypadku zmiany banku prowadzącego obsługę budżetu jednostki
samorządu terytorialnego lub zmiany numeru rachunku bankowego do obsługi
budżetu jednostki samorządu terytorialnego, jednostka samorządu terytorialnego jest
zobowiązana do przekazania ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,
w terminie 30 dni przed dniem zamknięcia rachunku funkcjonującego przed zmianą,
informacji o nowym rachunku bankowym.
4. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego nie dopełni obowiązku, o którym
mowa w ust. 3, i minister właściwy do spraw finansów publicznych przy
przekazywaniu środków z tytułów, o których mowa w ust. 1, nie dotrzyma terminów
określonych w tym przepisie – jednostce samorządu terytorialnego nie przysługują
odsetki, o których mowa w ust. 2.
5. Dodatkowe opłaty związane z niedopełnieniem przez jednostkę samorządu
terytorialnego obowiązku, o którym mowa w ust. 3, pobierane przez bank prowadzący
obsługę budżetu państwa obciążają jednostkę samorządu terytorialnego, która
niezwłocznie, bez wezwania, dokonuje zwrotu tych opłat.

art. 35. więcej Art. 35. 1. Jednostki samorządu terytorialnego dokonują wpłat określonych
w art. 29, art. 30 i art. 70a na rachunek budżetu państwa w dwunastu równych ratach
w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, z zastrzeżeniem art. 91. Od kwot
niewpłaconych w tym terminie nalicza się odsetki ustalone jak dla zaległości
podatkowych.
2. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, mimo ciążącego na niej
obowiązku, nie dokonała w terminie – w całości lub w części – wpłat określonych
w art. 29, art. 30 i art. 70a, minister właściwy do spraw finansów publicznych wydaje
decyzję, w której określa wysokość zobowiązania z tytułu wpłat wraz z odsetkami
ustalonymi jak dla zaległości podatkowych.
3. Do wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a stosuje się przepisy działu III
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Do wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a nie stosuje się przepisów
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa dotyczących odraczania
terminu płatności podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, rozkładania na raty
podatku lub zapłaty zaległości podatkowej, a także umarzania zaległości podatkowej
oraz odsetek za zwłokę.
5. Do egzekucji wpłat określonych w art. 29, art. 30 i art. 70a stosuje się przepisy
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

art. 36. więcej Art. 36. 1. W przypadku gdy ustalona dla jednostki samorządu terytorialnego
część wyrównawcza, równoważąca lub regionalna subwencji ogólnej jest wyższa od
należnej lub wpłata, o której mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, została ustalona
w kwocie niższej od należnej, minister właściwy do spraw finansów publicznych,
w drodze decyzji:
1) zmniejsza o odpowiednie kwoty części subwencji ogólnej w zakresie subwencji
na rok budżetowy oraz:
a) potrąca z kolejnej raty nienależnie otrzymaną kwotę, wynikającą ze
zmniejszenia tej części subwencji, a jeżeli nienależnie otrzymana kwota jest
wyższa od jednej raty – wstrzymuje przekazywanie rat, bądź gdy
nienależnie otrzymana kwota jest wyższa od kwoty pozostałej do
przekazania do końca roku budżetowego – wstrzymuje przekazywanie rat
i zobowiązuje do zwrotu pozostałej części nienależnej kwoty części
subwencji,
b) zobowiązuje do zapłaty odsetek, ustalonych jak dla zaległości
podatkowych, od nienależnie otrzymanej kwoty, wynikającej ze
zmniejszenia tej części subwencji;
2) zobowiązuje do zwrotu nienależnej kwoty części subwencji ogólnej wraz
z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości podatkowych, chyba że jednostka ta
dokonała wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot wraz z odsetkami
ustalonymi jak dla zaległości podatkowych – w zakresie subwencji za lata
poprzedzające rok budżetowy;
3) zwiększa kwotę wpłat od jednostki samorządu terytorialnego oraz zobowiązuje
do zapłaty należnej kwoty wraz z odsetkami ustalonymi jak dla zaległości
podatkowych.
1a. Jeżeli nienależna kwota subwencji lub kwota zwiększenia wpłat, o których
mowa w ust. 1, jest niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na rok
budżetowy, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie dokonuje
czynności, o których mowa w ust. 1.
2. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
3. W przypadkach określonych w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów
publicznych zawiadamia właściwą regionalną izbę obrachunkową o zmniejszeniu
kwoty części subwencji ogólnej dla jednostki samorządu terytorialnego lub
zwiększeniu kwoty jej wpłat.
4. Kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uzyskane nienależnie przez
jednostkę samorządu terytorialnego, ustalone:
1) na rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa i tworzą rezerwę
przeznaczoną dla jednostek samorządu terytorialnego, którą dysponuje minister
właściwy do spraw finansów publicznych;
2) za lata poprzedzające rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa
i stanowią wydatek budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
4a. Uzyskane nienależnie przez jednostkę samorządu terytorialnego kwoty
części wyrównawczej, równoważącej i regionalnej subwencji ogólnej, o których
mowa w ust. 1 pkt 1, zwrócone po dniu 15 grudnia roku budżetowego nie tworzą
rezerwy, o której mowa w ust. 4 pkt 1, i podlegają zwrotowi do budżetu państwa.
5. Kwoty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, podlegają wpłacie do budżetu państwa.
6. Odsetki od kwot, o których mowa w ust. 1, jednostka samorządu
terytorialnego nalicza:
1) od dnia następnego po dniu, w którym obciążono rachunek bankowy budżetu
państwa na podstawie polecenia przelewu z tytułu każdej kolejnej zawyżonej
raty odpowiedniej części subwencji ogólnej, a w przypadku wpłat określonych
w art. 29, art. 30 i art. 70a – od dnia następnego po dniu, w którym wpłata
powinna być dokonana w prawidłowej wysokości;
2) do dnia:
a) zwrotu na rachunek budżetu państwa nienależnej kwoty lub
b) potrącenia nienależnej kwoty, lub
c) obciążenia rachunku gminy na podstawie polecenia przelewu z tytułu
wpłaty.
7. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, z przyczyn od siebie niezależnych,
otrzymała część wyrównawczą, równoważącą lub regionalną subwencji ogólnej,
w kwocie wyższej od należnej lub dokonała wpłat określonych w art. 29, art. 30
i art. 70a, w kwocie niższej od należnej, nie nalicza się odsetek, o których mowa
w ust. 1.
7a. Jeżeli podstawą do wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, są korekty
sprawozdań jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek sporządzania
wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości
budżetowej, złożone do właściwych regionalnych izb obrachunkowych po dniu
30 czerwca roku bazowego, ale przed dniem ogłoszenia ustawy budżetowej – nie
nalicza się odsetek, o których mowa w ust. 1.
8. Decyzja o zwrocie nienależnej kwoty części subwencji ogólnej nie może być
wydana po upływie 5 lat, licząc od końca roku budżetowego, za który sporządzono
sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego, zawierające
dane stanowiące podstawę do wyliczenia subwencji.
9. Decyzja zwiększająca kwotę wpłat od jednostki samorządu terytorialnego nie
może być wydana po upływie 5 lat, licząc od końca roku budżetowego, za który
sporządzono sprawozdanie z wykonania budżetu jednostki samorządu terytorialnego,
zawierające dane stanowiące podstawę do wyliczenia wpłat.
10. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego w roku budżetowym, z przyczyn
od niej niezależnych, otrzymała część wyrównawczą, równoważącą lub regionalną
subwencji ogólnej w kwocie niższej od należnej lub dokonała wpłat, o których mowa
w art. 29, art. 30 i art. 70a, w kwocie wyższej od należnej – jednostce tej przysługuje
prawo do wyrównania różnicy pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej części
subwencji ogólnej a kwotą należną z tych tytułów lub zwrot zawyżonej kwoty
dokonanych wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a.
11. Przyznanie wyrównania różnicy pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej
części subwencji ogólnej a kwotą należną z tych tytułów lub zwrotu zawyżonej kwoty
dokonanych wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, następuje w drodze decyzji ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Wniosek o wyrównanie różnicy pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej części subwencji ogólnej a kwotą
należną z tych tytułów lub zwrot zawyżonej kwoty dokonanych wpłat, o których
mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, jednostka samorządu terytorialnego może złożyć do
końca roku następującego po roku budżetowym, w którym otrzymała zaniżoną kwotę
subwencji ogólnej lub dokonała wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a,
w kwocie wyższej od należnej.
12. Od kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy zaniżoną kwotą odpowiedniej
części subwencji ogólnej a kwotą należną z tych tytułów lub od kwoty stanowiącej
różnicę pomiędzy zawyżoną kwotą wpłat, o których mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a,
a kwotą należną, jednostce samorządu terytorialnego przysługują odsetki ustalone jak
dla zaległości podatkowych, liczone od ostatniego dnia roku budżetowego, w którym
jednostka otrzymała zaniżoną kwotę subwencji ogólnej lub dokonała wpłat, o których
mowa w art. 29, art. 30 i art. 70a, w kwocie wyższej od należnej.

Art. 36a. 1. Środki rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, mogą być
przeznaczone dla:
1) gmin, powiatów i województw, w których dochody, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca, są niższe od średnich dochodów odpowiednio wszystkich gmin,
powiatów i województw, w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju;
2) jednostek samorządu terytorialnego:
a) realizujących zadania własne z zakresu pomocy społecznej, o których
mowa w odrębnych przepisach,
b) w których w wyniku zdarzeń losowych wystąpiły straty w infrastrukturze
komunalnej;
3) gmin, które w roku budżetowym dokonały wpłat do budżetu państwa, o których
mowa w art. 29, i w których wskaźnik G przyjęty do wyliczenia wpłat na rok
budżetowy jest niższy od 2000% wskaźnika Gg.
2. Środki rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, przeznaczone dla
jednostek samorządu terytorialnego, o których mowa:
1) w ust. 1 pkt 2 lit. a – są dzielone z uwzględnieniem wysokości środków
przekazanych na te zadania z budżetu państwa w roku bazowym lub wysokości
wydatków na te zadania wykonanych w roku bazowym;
2) w ust. 1 pkt 2 lit. b – są dzielone z uwzględnieniem wysokości strat
w infrastrukturze komunalnej danej jednostki w stosunku do jej dochodów
własnych.
3. Podziału rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, dokonuje minister
właściwy do spraw finansów publicznych po uzgodnieniu z reprezentacją jednostek
samorządu terytorialnego:
1) kryteriów, według których rozdzielana będzie rezerwa, spośród kryteriów
określonych w ust. 1;
2) wielkości środków rozdzielanych na podstawie poszczególnych kryteriów;
3) szczegółowego sposobu podziału rezerwy na podstawie poszczególnych
kryteriów.
4. W przypadku nieuzgodnienia podziału w zakresie, o którym mowa w ust. 3,
podziału rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, dokonuje minister właściwy do
spraw finansów publicznych w następujący sposób:
1) część rezerwy pochodzącą ze środków, o których mowa w art. 21a ust. 2 pkt 6
i ust. 3 pkt 6, rozdziela się między gminy spełniające warunki, o których mowa
w ust. 1 pkt 3, proporcjonalnie do udziału kwoty wpłaty dokonanej przez gminę
w łącznej kwocie wpłat dokonanych przez wszystkie gminy spełniające warunki,
o których mowa w ust. 1 pkt 3;
2) część rezerwy pochodzącą z nienależnych kwot subwencji ogólnej, o których
mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1, rozdziela się między powiaty, które otrzymały
w roku bazowym dotację z budżetu państwa na prowadzenie domów pomocy
społecznej, o której mowa w art. 87 ust. 1, proporcjonalnie do wysokości udziału
dotacji otrzymanych przez powiat w łącznej kwocie dotacji na ten cel
otrzymanych przez wszystkie powiaty.
5. Podział rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, następuje nie później niż
do dnia 16 grudnia roku budżetowego.
6. Podstawę do wyliczenia dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stanowią
liczba mieszkańców oraz w odniesieniu do:
1) gmin – dochody podatkowe, o których mowa w art. 20 ust. 3, za rok bazowy
ustalone z uwzględnieniem art. 32 ust. 3, powiększone o część wyrównawczą
i część równoważącą subwencji ogólnej ustalone na rok budżetowy i
pomniejszone o wpłaty, o których mowa w art. 29, ustalone na rok budżetowy;
2) powiatów – dochody podatkowe, o których mowa w art. 22 ust. 3, za rok
bazowy, powiększone o część wyrównawczą i część równoważącą subwencji
ogólnej ustalone na rok budżetowy i pomniejszone o wpłaty, o których mowa
w art. 30, ustalone na rok budżetowy;
3) województw – dochody podatkowe, o których mowa w art. 24 ust. 3, za rok
bazowy, powiększone o część wyrównawczą i część regionalną subwencji
ogólnej ustalone na rok budżetowy i pomniejszone o wpłaty, o których mowa
w art. 70a, ustalone na rok budżetowy.
7. Do wyliczenia dochodów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wydatków,
o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, przyjmuje się dochody i wydatki wykazane za rok
bazowy w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek
sporządzenia wynika z przepisów o finansach publicznych w zakresie
sprawozdawczości budżetowej, z uwzględnieniem korekt złożonych do właściwych
regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do dnia 30 czerwca roku budżetowego,
a jeżeli podział rezerwy, o której mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1, następuje przed dniem
1 sierpnia roku budżetowego – z uwzględnieniem korekt, które wpłynęły do urzędu
obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych do końca
miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonywany jest podział.

art. 37. więcej Art. 37. 1. W przypadku gdy ustalona dla jednostki samorządu terytorialnego
część oświatowa subwencji ogólnej jest wyższa od należnej, minister właściwy do
spraw finansów publicznych, w drodze decyzji:
1) zmniejsza o odpowiednią kwotę część oświatową subwencji ogólnej w zakresie
subwencji na rok budżetowy oraz potrąca z kolejnej raty nienależnie otrzymaną
kwotę, wynikającą ze zmniejszenia tej części subwencji, a jeżeli nienależnie
otrzymana kwota jest wyższa od jednej raty – wstrzymuje przekazywanie rat,
bądź gdy nienależnie otrzymana kwota jest wyższa od kwoty pozostałej do
przekazania do końca roku budżetowego – wstrzymuje przekazywanie rat
i zobowiązuje do zwrotu pozostałej części nienależnej kwoty części subwencji;
2) zobowiązuje do zwrotu nienależnej kwoty tej części subwencji, chyba że
jednostka ta dokonała wcześniej zwrotu nienależnie otrzymanych kwot –
w zakresie subwencji za lata poprzedzające rok budżetowy.
1a. Decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 1, podlega natychmiastowemu
wykonaniu.
1b. Jeżeli nienależna kwota części oświatowej subwencji ogólnej, o której mowa
w ust. 1, jest niższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na rok
budżetowy, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie dokonuje
czynności, o których mowa w ust. 1.
2. W przypadku określonym w ust. 1, minister właściwy do spraw finansów
publicznych zawiadamia właściwą regionalną izbę obrachunkową o zmniejszeniu
kwoty części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostki samorządu terytorialnego.
3. Kwoty, o których mowa w ust. 1, uzyskane nienależnie przez jednostkę
samorządu terytorialnego:
1) ustalone na rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa
i zwiększają kwotę rezerwy, o której mowa w art. 28 ust. 2;
2) za lata poprzedzające rok budżetowy – podlegają zwrotowi do budżetu państwa
i stanowią wydatek budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
4. Jeżeli do bazy danych systemu informacji oświatowej, o którym mowa
w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej, zostały
przekazane nieprawdziwe dane i jednostka samorządu terytorialnego otrzymała część
oświatową subwencji ogólnej w kwocie niższej od należnej – jednostce tej nie
przysługuje zwiększenie części oświatowej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 33 ust. 1 pkt 2.
5. Przepis art. 36 ust. 8 stosuje się odpowiednio.

art. 38. więcej Art. 38. 1. O ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej, do nienależnie
otrzymanych przez jednostki samorządu terytorialnego kwot części subwencji ogólnej
stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa, z wyłączeniem art. 57 tej ustawy oraz:
1) art. 55 § 2 i rozdziału 7a tej ustawy w odniesieniu do nienależnie otrzymanych
w roku budżetowym kwot części wyrównawczej, równoważącej lub regionalnej
subwencji ogólnej wraz z odsetkami;
2) rozdziału 6 i 7a tej ustawy w odniesieniu do nienależnie otrzymanych w roku
budżetowym kwot części oświatowej subwencji ogólnej;
3) rozdziału 6 i art. 67a § 1 pkt 3 tej ustawy w odniesieniu do nienależnie
otrzymanych w latach poprzedzających rok budżetowy kwot części oświatowej
subwencji ogólnej;
4) art. 67a § 1 pkt 3 tej ustawy w odniesieniu do nienależnie otrzymanych w latach
poprzedzających rok budżetowy kwot części wyrównawczej, równoważącej lub
regionalnej subwencji ogólnej wraz z odsetkami.
2. Przewidziane w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja
podatkowa kompetencje organu podatkowego wykonuje minister właściwy do spraw
finansów publicznych.

art. 39. więcej Art. 39. 1. Części subwencji ogólnej dla nowych jednostek samorządu
terytorialnego i wpłaty od nowych jednostek samorządu terytorialnego oblicza się
w następujący sposób:
1) kwoty części wyrównawczej, równoważącej i regionalnej subwencji ogólnej
i kwoty wpłat, obliczone na rok budżetowy dla wszystkich, istniejących w roku
poprzedzającym rok bazowy, jednostek samorządu terytorialnego, leżących na
obszarze dzielonych jednostek samorządu terytorialnego, dzieli się między nowe
jednostki samorządu terytorialnego proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców,
według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy,
z uwzględnieniem zmian w podziale administracyjnym kraju wprowadzonych po
dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy;
2) kwoty części oświatowej subwencji ogólnej, obliczone na rok budżetowy dla
wszystkich, istniejących w roku poprzedzającym rok bazowy, jednostek
samorządu terytorialnego, leżących na obszarze dzielonych jednostek samorządu
terytorialnego, oblicza się dzieląc kwoty tej części subwencji, obliczonej zgodnie
z art. 28, między nowe jednostki samorządu terytorialnego, proporcjonalnie do
zakresu zadań oświatowych.
1a. Podziałowi, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, podlegają kwoty części
subwencji, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
1b. Jeżeli kwota części wyrównawczej, równoważącej lub regionalnej subwencji
ogólnej wynikająca z podziału, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest niższa od
minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na rok budżetowy, minister właściwy do spraw finansów publicznych nie dokonuje podziału danej części subwencji ogólnej.
2. Udział we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
zaplanowany na rok budżetowy dla wszystkich, istniejących w roku poprzedzającym
rok bazowy, jednostek samorządu terytorialnego, leżących na obszarze dzielonych
jednostek samorządu terytorialnego, dzieli się między nowe jednostki samorządu
terytorialnego proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców, według stanu na dzień
31 grudnia roku poprzedzającego rok bazowy, z uwzględnieniem zmian w podziale
administracyjnym kraju wprowadzonych po dniu 31 grudnia roku poprzedzającego
rok bazowy.
3. W przypadku połączenia jednostek samorządu terytorialnego, kwoty części
subwencji ogólnej i wpłat oraz udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych dla nowej jednostki samorządu terytorialnego ustala się jako sumy tych
kwot ustalonych dla łączonych jednostek samorządu terytorialnego.

art. 40. więcej Art. 40. 1. Nowe jednostki samorządu terytorialnego, w terminie jednego
miesiąca od dnia podjęcia decyzji o podziale, w drodze uchwał podjętych przez organy
stanowiące wszystkich zainteresowanych jednostek samorządu terytorialnego, mogą
uzgodnić inny, niż określony w art. 39, sposób podziału ostatecznych kwot części
subwencji ogólnej, wpłat oraz planowanego udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób fizycznych.
2. Ustalenie nowego podziału części subwencji ogólnej, wpłat oraz udziału we
wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych następuje w terminie jednego
miesiąca od dnia otrzymania przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych uchwał, o których mowa w ust. 1.

art. 41. więcej Art. 41. 1. Dla gminy powstałej w wyniku połączenia dwóch lub więcej gmin,
w drodze zgodnych uchwał, wskaźnik udziału we wpływach z podatku dochodowego
od osób fizycznych, określony w art. 4 ust. 2, w okresie 5 lat, począwszy od dnia
1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzję o połączeniu, jest
zwiększony o pięć punktów procentowych.
1a. Dla gminy powstałej w wyniku połączenia gmin, w drodze zgodnych
uchwał, dla której dochód z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest niższy od dochodu z tytułu
udziału w podatku dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich gmin w kraju
w przeliczeniu na jednego mieszkańca, wskaźnik udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób fizycznych, określony w art. 4 ust. 2, w okresie 5 lat,
począwszy od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzje
o połączeniu, jest zwiększony o wskaźnik Zg, wyrażony wzorem:
Zg = 5 punktów procentowych × ŚPg⁄Śg,
w którym poszczególne symbole oznaczają:
ŚPg – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych dla wszystkich gmin i miast na prawach powiatu w części
gminnej w kraju oraz wszystkich mieszkańców kraju,
Śg – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w nowej gminie oraz liczby mieszkańców tej gminy.
1b. Wartości oznaczone symbolami ŚPg oraz Śg oblicza się na podstawie danych
za rok poprzedzający rok, w którym podjęto uchwały.
2. Dla powiatu powstałego w wyniku połączenia dwóch lub więcej powiatów,
w drodze zgodnych uchwał, wskaźnik udziału we wpływach z podatku dochodowego
od osób fizycznych, określony w art. 5 ust. 2, w okresie 5 lat, począwszy od dnia
1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzję o połączeniu, jest
zwiększony o pięć punktów procentowych.
2a. Dla powiatu powstałego w wyniku połączenia powiatów, w drodze zgodnych
uchwał, dla którego dochód z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w przeliczeniu na jednego mieszkańca jest niższy od dochodu z tytułu
udziału w podatku dochodowym od osób fizycznych dla wszystkich powiatów w kraju
w przeliczeniu na jednego mieszkańca, wskaźnik udziału we wpływach z podatku
dochodowego od osób fizycznych, określony w art. 5 ust. 2, w okresie 5 lat,
począwszy od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym podjęto decyzje
o połączeniu, jest zwiększony o wskaźnik Zp, wyrażony wzorem:
Zp = 5 punktów procentowych × ŚPp⁄Śp,
w którym poszczególne symbole oznaczają:
ŚPp – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych dla wszystkich powiatów i miast na prawach powiatu w kraju
oraz wszystkich mieszkańców kraju,
Śp – iloraz dochodów z tytułu udziału w podatku dochodowym od osób
fizycznych w nowym powiecie oraz liczby mieszkańców tego powiatu.
2b. Wartości oznaczone symbolami ŚPp oraz Śp oblicza się na podstawie
danych za rok poprzedzający rok, w którym podjęto uchwały.
3. Dochodów z tytułu zwiększonych udziałów, o których mowa w ust. 1–2a,
nie zalicza się do dochodów podatkowych w rozumieniu ustawy.

art. 42. więcej Art. 42. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje
z budżetu państwa w zakresie, o którym mowa w przepisach o rozwoju regionalnym.
2. Oprócz dotacji, o których mowa w ust. 1, jednostki samorządu terytorialnego
mogą otrzymywać dotacje celowe z budżetu państwa na dofinansowanie zadań
własnych:
1) (uchylony)
2) z zakresu zadań inwestycyjnych szkół i placówek oświatowych;
3) związanych z inicjatywami wspierania edukacji na obszarach wiejskich, w tym
na stypendia i pomoc materialną dla młodzieży wiejskiej;
4) związanych z wdrażaniem reformy systemu oświaty, wyrównywaniem szans
edukacyjnych oraz zapewnianiem kształcenia praktycznego;
5) realizowanych w celu zagospodarowania nieruchomości Skarbu Państwa
przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej i przekazanych jednostce samorządu
terytorialnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zagospodarowaniu nieruchomości Skarbu Państwa przejętych od wojsk Federacji Rosyjskiej (Dz. U. poz. 363, z późn. zm.);
5a) związanych z budową i remontami obiektów sportowych oraz rozwijaniem
sportu, w szczególności wśród dzieci i młodzieży a także sportu osób
niepełnosprawnych;
5b) (uchylony)
5c) związanych z budową, remontami i utrzymaniem strzelnic oraz rozwijaniem
sportu strzeleckiego, w szczególności wśród dzieci i młodzieży oraz organizacji
proobronnych;
5d) (uchylony)
6) o których mowa w odrębnych przepisach – na zasadach w nich określonych.
3. Dotacje z budżetu państwa na dofinansowanie zadań, o których mowa w ust. 2
pkt 2, mogą być udzielane do wysokości 50% planowanych wydatków jednostki
samorządu terytorialnego na realizację danego zadania, o ile odrębne przepisy nie
stanowią inaczej.
4. Jeżeli jednostka samorządu terytorialnego, która otrzymała dotację określoną
w ust. 2 pkt 2, nie przeznaczyła w danym roku budżetowym na realizację zadania
objętego dofinansowaniem, środków własnych w wysokości co najmniej 50%
planowanych wydatków na jego realizację, jest obowiązana zwrócić kwotę dotacji
w wysokości ustalonej jako różnica między kwotą otrzymanej dotacji a wysokością
wydatków poniesionych ze środków własnych.
5. Rozliczenie i zwrot dotacji z budżetu państwa, o której mowa w ust. 2 pkt 2,
następuje na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.
6. Podziału środków, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, na poszczególne
jednostki samorządu terytorialnego dokonuje, po uzgodnieniu z wojewodami, minister
właściwy do spraw oświaty i wychowania.
7. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej dokonuje podziału środków,
o których mowa w ust. 2 pkt 5a, oraz przekazuje je jednostkom samorządu
terytorialnego.
8. Minister właściwy do spraw kultury fizycznej określi, w drodze
rozporządzenia, zakres zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 5a, objętych dofinansowaniem z budżetu państwa oraz sposób i tryb udzielania dotacji na te zadania, uwzględniając w szczególności znaczenie i charakter zadań związanych
z budową i remontami obiektów sportowych oraz rozwijaniem sportu przede
wszystkim wśród dzieci i młodzieży, a także sportu osób niepełnosprawnych.
9. (uchylony)
10. (uchylony)
11. Minister Obrony Narodowej może udzielić dotacji z budżetu państwa, o
których mowa w ust. 2 pkt 5c, ze środków wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia
25 maja 2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1453 i 2020).
12. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań,
o których mowa w ust. 2 pkt 5c, objętych dofinansowaniem z budżetu państwa oraz
sposób i tryb udzielania dotacji na te zadania.
13. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 12, Minister Obrony
Narodowej uwzględni znaczenie i charakter zadań związanych z budową i remontami
strzelnic oraz rozwijaniem sportu strzeleckiego, w szczególności wśród dzieci i
młodzieży oraz organizacji proobronnych, konieczność efektywnego wykorzystania
oraz rozliczenia przez jednostki samorządu terytorialnego otrzymanych w formie
dotacji środków budżetowych, a także zachowania dyscypliny finansów publicznych.
14. (uchylony)

Art. 42a. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje na
budowę i remonty pomników upamiętniających tradycję, chwałę i sławę oręża
polskiego.
2. Minister Obrony Narodowej może udzielić dotacji z budżetu państwa, o
których mowa w ust. 1, ze środków wskazanych w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 25 maja
2001 r. o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej.
3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, zakres zadań,
o których mowa w ust. 1, objętych dofinansowaniem z budżetu państwa oraz sposób i
tryb udzielania dotacji na te zadania.
4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Minister Obrony
Narodowej uwzględni znaczenie i charakter zadań związanych z budową i remontami
pomników upamiętniających tradycję, chwałę i sławę oręża polskiego, konieczność efektywnego wykorzystania oraz rozliczenia przez jednostki samorządu terytorialnego otrzymanych w formie dotacji środków budżetowych, a także zachowania dyscypliny finansów publicznych.

art. 43. więcej Art. 43. 1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje na
zadania objęte mecenatem państwa w dziedzinie kultury.
2. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego
określi, w drodze rozporządzenia:
1) zakres zadań objętych mecenatem państwa w dziedzinie kultury, na które
jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać dotacje;
2) sposób i tryb przyznawania dotacji, o których mowa w pkt 1, w tym tryb
i terminy składania oraz kryteria oceny wniosków o ich przyznanie.
3. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 2, minister właściwy do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego uwzględnia w szczególności
znaczenie zadań dla realizowanej polityki kulturalnej państwa, charakter zadań
objętych mecenatem państwa oraz sytuację finansową jednostki samorządu
terytorialnego.

art. 44. więcej Art. 44. Środki, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2, są przekazywane
zgodnie z procedurami zawartymi w umowie międzynarodowej lub w umowie
z przekazującym środki albo z innymi procedurami obowiązującymi przy ich
wykorzystaniu.

art. 45. więcej Art. 45. Jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu
administracji rządowej, na mocy porozumień zawartych z organami administracji
rządowej, otrzymuje od tych organów dotacje celowe w kwocie wynikającej
z zawartego porozumienia.

art. 46. więcej Art. 46. Jednostka samorządu terytorialnego realizująca zadania z zakresu
działania innych jednostek samorządu terytorialnego, na mocy porozumień zawartych
z tymi jednostkami, otrzymuje od tych jednostek dotacje celowe w kwocie
wynikającej z zawartego porozumienia, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

art. 47. więcej Art. 47. 1. Jednostka samorządu terytorialnego może udzielać dotacji innym
jednostkom samorządu terytorialnego na dofinansowanie realizowanych przez nie
zadań.
2. Wysokość dofinansowania określa, w drodze uchwały, organ stanowiący tej
jednostki samorządu terytorialnego, która udziela dotacji.

art. 48. więcej Art. 48. Szczegółowe zasady i terminy przekazywania dotacji na realizację przez
jednostkę samorządu terytorialnego zadań na mocy porozumień, o których mowa
w art. 45 i 46, określają te porozumienia.

art. 49. więcej Art. 49. 1. Jednostka samorządu terytorialnego wykonująca zadania zlecone
z zakresu administracji rządowej oraz inne zadania zlecone ustawami otrzymuje
z budżetu państwa dotacje celowe w wysokości zapewniającej realizację tych zadań.
2. Na realizację zadań wykonywanych przez straże i inspekcje, o których mowa
w ustawie z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, powiat otrzymuje
dotacje celowe z budżetu państwa w wysokości zapewniającej ich realizację przez te
straże i inspekcje.
3. Kwoty dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, ustala się zgodnie
z zasadami przyjętymi w budżecie państwa do określania wydatków podobnego
rodzaju.
4. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, są przekazywane przez
wojewodów, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, na zasadach określonych
w odrębnych przepisach.
5. Dotacje celowe, o których mowa w ust. 1, powinny być przekazywane
w sposób umożliwiający pełne i terminowe wykonanie zlecanych zadań.
6. W przypadku niedotrzymania warunku określonego w ust. 5, jednostce
samorządu terytorialnego przysługuje prawo dochodzenia należnego świadczenia
wraz z odsetkami w wysokości ustalonej jak dla zaległości podatkowych,
w postępowaniu sądowym.

art. 50. więcej Art. 50. Podziału dotacji celowych, o których mowa w art. 49 ust. 1, na
poszczególne jednostki samorządu terytorialnego dla gmin i powiatów dokonuje
wojewoda, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Art. 50a. Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego decyduje
o przeznaczeniu dotacji, otrzymanych z budżetu państwa na podstawie odrębnych
przepisów, stanowiących zwrot poniesionych wydatków na realizację zadań
określonych w tych przepisach oraz dotacji z tytułu rekompensaty utraconych
dochodów własnych.

art. 51. więcej Art. 51. 1. Z budżetu państwa mogą być udzielane właściwym jednostkom
samorządu terytorialnego dotacje celowe na realizację zadań związanych z usuwaniem
bezpośrednich zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz
z usuwaniem skutków powodzi i osuwisk ziemnych oraz usuwaniem skutków innych
klęsk żywiołowych.
2. Dotacje, o których mowa w ust. 1, mogą być udzielane również na budowę
mieszkań komunalnych niezbędnych do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych
poszkodowanych w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 2011 r. o szczególnych
rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (Dz. U. z 2019 r. poz.
1317).
3. Z budżetu państwa mogą być udzielane właściwym jednostkom samorządu
terytorialnego dotacje celowe na wsparcie realizacji zadań wynikających z przepisów
o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Przepisu
art. 128 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U.
z 2019 r. poz. 869, 1622, 1649, 2020 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 284) nie stosuje się.

art. 52. więcej Art. 52. W ustawie z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (Dz.U. z 2003 r. Nr 118,
poz. 1112 i Nr 137, poz. 1304) w art. 53 uchyla się ust. 2a.

art. 53. więcej Art. 53. W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 1996 r. Nr 67, poz.
329, z późn. zm.) w art. 70a uchyla się ust. 2.

art. 54. więcej Art. 54. W ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 1998 r. Nr 64,
poz. 414, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2a w ust. 1 po pkt 12 dodaje się pkt 12a w brzmieniu:
„12a) średnim miesięcznym koszcie utrzymania w domu pomocy społecznej lub placówce opiekuńczo-wychowawczej - oznacza to kwotę rocznych wydatków na działalność domu lub placówki opiekuńczowychowawczej wynikającą z utrzymania mieszkańców lub dzieci, z roku poprzedniego, bez wydatków inwestycyjnych, powiększoną o prognozowany średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, przyjęty w ustawie budżetowej na dany rok kalendarzowy, podzieloną przez liczbę miejsc w domu lub placówce i przez dwanaście,”;
2) w art. 10 w ust. 2:
a) po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a)kierowanie do domu pomocy społecznej odpowiedniego typu i ponoszenie opłat za pobyt mieszkańca gminy umieszczonego w tym domu,
według zasad określonych w art. 35,”,
b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) zapewnienie środków na wynagrodzenia dla pracowników i warunków
realizacji zadań wymienionych w pkt 1-5a i w ust. 1.”;
3) w art. 10a:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) prowadzenie i rozwój infrastruktury domów pomocy społecznej o zasięgu ponadgminnym oraz umieszczanie w nich skierowanych osób,”,
b) pkt 10 otrzymuje brzmienie:
„10) prowadzenie mieszkań chronionych dla osób z terenu więcej niż jednej gminy oraz powiatowych ośrodków wsparcia, w tym domów dla
matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, z wyłączeniem środowiskowych domów samopomocy i ośrodków wsparcia dla osób
z zaburzeniami psychicznymi,”,
c) po pkt 11b dodaje się pkt 11c w brzmieniu:
„11c) pokrywanie kosztów utrzymania dzieci z terenu powiatu, umieszczonych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i w rodzinach zastępczych, również na terenie innego powiatu,”,
d) w pkt 13 na końcu kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 14 w brzmieniu:
„14) utworzenie i utrzymywanie powiatowego centrum pomocy rodzinie, w
tym zapewnienie środków na wynagrodzenia pracowników realizujących zadania określone w pkt 1-13.”;
4) w art. 11a:
a) dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1,
b) w ust. 1 uchyla się pkt 7,
c) dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Środki na realizację zadań, o których mowa w ust. 1, zapewnia budżet
państwa.”;
5) w art. 11b w ust. 1 pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) prowadzenie regionalnych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej o charakterze specjalistycznym, które ze względu na rodzaj i zakres
świadczonych usług nie mogą być prowadzone przez powiaty oraz
umieszczanie w nich skierowanych osób.”;
6) w art. 12:
a) w ust. 1:
- pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) nadzór nad działalnością samorządu gminnego, powiatowego i
województwa realizującego zadania przy pomocy jednostek organizacyjnych pomocy społecznej oraz podmiotów niepublicznych
wykonujących zadania zlecone przez organy administracji samorządowej w zakresie zgodności:
a) działań i usług ze standardami, o których mowa w art. 20 ust.
7 pkt 2 i art. 33k ust. 9 pkt 2, oraz z wymogami, o których
mowa w art. 20 ust. 7 pkt 1, art. 33g ust. 7 pkt 2-4, art. 33k
ust. 9 pkt 1, art. 33ł ust. 7 i 8,
b) opieki i wychowania ze standardami, o których mowa w art.
33k ust. 9 pkt 3,
c) zatrudniania pracowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej z kwalifikacjami, o których mowa w art. 18
ust. 5, art. 33k ust. 9 pkt 3, art. 33ł ust. 7, art. 49 ust. 1 i art. 51a ust. 1,”,
- po pkt 3 dodaje się pkt 3a w brzmieniu:
„3a) kontrola, w zakresie określonym w pkt 3, podmiotów niepublicznych realizujących zadania zlecone przez organy administracji rządowej,”,
- pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) akceptacja programów naprawczych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz ocena stopnia ich realizacji,”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w
drodze rozporządzenia, kwalifikacje pracowników, którzy z upoważnienia wojewody mogą wykonywać zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4-7, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu wykonania tych zadań.”;
7) w art. 20 w ust. 7 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) standard obowiązujących podstawowych usług świadczonych przez
domy pomocy społecznej,”;
8) w art. 33g :
a) w ust. 2 zdanie wstępne otrzymuje brzmienie:
„Starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rodziny zastępczej udziela pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów
utrzymania każdego umieszczonego w tej rodzinie dziecka, uwzględniając jego:”,
b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Przepisów art. 33n ust. 5b i 5c nie stosuje się do rodzin zastępczych,
które otrzymywały pomoc pieniężną przed dniem 1 stycznia 2004 r.”;
9) w art. 33j ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Rodzice, których dzieci przebywają w rodzinach zastępczych, są obowiązani do ponoszenia odpłatności z tego tytułu. Starosta właściwy ze
względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem w rodzinie zastępczej wydaje decyzję o wysokości tej odpłatności.”;
10) w art. 33k ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Opłatę, o której mowa w ust. 4, ustala w drodze decyzji administracyjnej starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed jego
skierowaniem do placówki.”;
11) w art. 33m pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) publiczne - prowadzone przez gminę, powiat lub samorząd województwa,”;
12) w art. 33n:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adopcyjno-opiekuńcze
prowadzone przez powiat oraz regionalne placówki opiekuńczowychowawcze są jednostkami budżetowymi.”,
b) uchyla się ust. 2 i 3,
c) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Niepubliczne placówki opiekuńczo-wychowawcze, ośrodki adopcyjnoopiekuńcze otrzymują dotację odpowiednio z budżetu powiatu lub samorządu województwa.
5. W przypadku gdy powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nieposiadający miejsca w placówce opiekuńczowychowawczej albo rodziny zastępczej, wystąpi do powiatu prowadzącego tego typu placówkę lub posiadającego rodzinę zastępczą o przyjęcie dziecka pozbawionego całkowicie lub częściowo opieki albo niedostosowanego społecznie, powiat prowadzący taką placówkę lub posiadający rodzinę zastępczą ma obowiązek przyjąć to dziecko, jeżeli dysponuje wolnym miejscem.”,
d) po ust. 5 dodaje się ust. 5a-5d w brzmieniu:
„5a. W przypadku umieszczenia dziecka w placówce opiekuńczowychowawczej na terenie innego powiatu, powiat właściwy ze względu
na miejsce zamieszkania dziecka przed skierowaniem do placówki
opiekuńczo-wychowawczej ponosi wydatki na jego utrzymanie w wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania dziecka w tej placówce.
5b. W przypadku umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej na terenie
innego powiatu, powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania
dziecka przed umieszczeniem w rodzinie zastępczej ponosi wydatki na
jego utrzymanie w łącznej kwocie świadczeń przysługujących danej rodzinie zastępczej.
5c. Powiat prowadzący placówkę opiekuńczo-wychowawczą lub posiadający rodzinę zastępczą przyjmującą dziecko zawiera z powiatem właściwym ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed jego
umieszczeniem w rodzinie zastępczej lub skierowaniem do placówki
opiekuńczo-wychowawczej porozumienie w sprawie umieszczenia
dziecka i wysokości wydatków, o których mowa w ust. 5a lub 5b.
5d. W przypadku wystąpienia powiatu do samorządu województwa prowadzącego regionalną placówkę opiekuńczo-wychowawczą o przyjęcie
dziecka pozbawionego całkowicie lub częściowo opieki albo niedostosowanego społecznie stosuje się odpowiednio przepisy ust. 5a i 5c. Samorząd województwa nie może odmówić przyjęcia dziecka z powiatu
leżącego w granicach innego województwa, jeżeli dysponuje wolnym miejscem.”,
e) ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Powiat lub samorząd województwa prowadzący placówkę opiekuńczowychowawczą lub ośrodek adopcyjno-opiekuńczy nie może ich zlikwidować bez zgody wojewody.”,
f) dodaje się ust. 9-11 w brzmieniu:
„9. Wojewoda wydaje zgodę na likwidację placówki opiekuńczowychowawczej, jeżeli powiat zapewni właściwą opiekę dzieciom z tej
placówki w rodzinie zastępczej lub w innej placówce opiekuńczowychowawczej.
10. Wojewoda wydaje zgodę na likwidację ośrodka adopcyjnoopiekuńczego, jeżeli zadania należące do wyłącznych kompetencji
ośrodka przejmie inny ośrodek adopcyjno-opiekuńczy.
11. Średni miesięczny koszt utrzymania dziecka w placówce opiekuńczowychowawczej ustala starosta na wniosek dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej, a w przypadku placówek regionalnych - marszałek
województwa, i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie
później niż do dnia 31 marca danego roku.”;
13) w art. 33o uchyla się ust. 6-9;
14) w art. 33p ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Pomocy, o której mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, udziela starosta powiatu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka przed umieszczeniem w
rodzinie zastępczej lub skierowaniem do placówki, o której mowa w ust.
1.”;
15) art. 35 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35. 1. Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny.
2. Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
1) mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi,
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy
społecznej
- przy czym osoby i gmina określone w pkt 2 i 3 nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
3. Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:
1) mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu,
2) małżonek, zstępni przed wstępnymi - zgodnie z umową zawartą w trybie art. 39 ust. 1a:
a) w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 250% kryterium dochodowego,
jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty
nie może być niższa niż 250% kryterium dochodowego,
b) w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód
na osobę jest wyższy niż 250% kryterium dochodowego,
z tym że przy ustalaniu dochodu na osobę w rodzinie nie
wlicza się mieszkańca domu, chyba że mieszkaniec domu nie posiada dochodu; kwota dochodu pozostająca po
wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 250% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie,
3) gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy
społecznej - w wysokości różnicy między średnim kosztem
utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt 1 i 2.
4. W przypadku niewywiązywania się osób, o których mowa w
ust. 2 pkt 1 i 2, z obowiązku opłaty za pobyt w domu pomocy
społecznej, opłaty te zastępczo wnosi gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Gminie przysługuje prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków.
5. Decyzję o skierowaniu do domu pomocy społecznej i decyzję
ustalającą opłatę za pobyt w takim domu wydaje organ gminy
właściwy dla tej osoby w dniu jej kierowania do domu pomocy
społecznej.
6. Decyzję o umieszczeniu w domu pomocy społecznej wydaje starosta powiatu, na terenie którego jest usytuowany dom. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej decyzję wydaje
marszałek województwa.
7. Osoby wnoszące opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej
można zwolnić, na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej
opłaty, w szczególności jeżeli:
1) wnoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu
pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce,
2) występują uzasadnione okoliczności, zwłaszcza długotrwała
choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych,
3) małżonkowie, zstępni, wstępni utrzymują się z jednego
świadczenia lub wynagrodzenia,
4) osoba zobowiązana do wnoszenia opłaty jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko.
8. Dochód mieszkańca domu, podejmującego pracę ze wskazań terapeutyczno-rehabilitacyjnych lub uczestniczącego w warsztatach
terapii zajęciowej, stanowiący podstawę naliczania opłaty, może
być zmniejszony o 50% kwoty otrzymywanej z tytułu wynagrodzenia za tę pracę lub o kwotę odpowiadającą wysokości kieszonkowego wypłacanego z tytułu uczestnictwa w tych warsztatach.
9. Mieszkaniec domu wnosi opłatę do kasy domu lub na jego rachunek bankowy. Za jego zgodą opłata może być potrącana:
1) z emerytury lub renty mieszkańca - przez właściwy organ
emerytalno-rentowy, zgodnie z odrębnymi przepisami,
2) z zasiłku stałego wyrównawczego mieszkańca - przez ośrodek pomocy społecznej dokonujący wypłaty świadczenia.
Opłatę za pobyt ośrodek pomocy społecznej przekazuje na
rachunek bankowy domu pomocy społecznej.
10. Osoby, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wnoszą opłatę ustaloną
zgodnie z ust. 3 pkt 2 do kasy lub na rachunek bankowy gminy, z
której osoba umieszczona w domu pomocy społecznej została
skierowana. Opłatę tę ośrodek pomocy społecznej wraz z opłatą,
o której mowa w ust. 3 pkt 3, przekazuje na rachunek właściwego
domu pomocy społecznej.
11. Mieszkaniec domu, a także inna osoba zobowiązana do wnoszenia opłat za pobyt w domu pomocy społecznej, jeżeli mieszkaniec
domu przebywa u tej osoby, nie ponoszą opłat za okres nieobecności mieszkańca domu nieprzekraczającej 30 dni w roku kalendarzowym.
12. Za małoletniego mieszkańca domu nie wnosi się opłaty w okresie
jego nieobecności nieprzekraczającej 90 dni w roku kalendarzowym, jeżeli w tym czasie przebywa w domu rodzinnym.
13. Średni miesięczny koszt utrzymania mieszkańca w powiatowym
domu pomocy społecznej ustala starosta na wniosek dyrektora
domu pomocy społecznej i ogłasza w wojewódzkim dzienniku
urzędowym, nie później niż do dnia 31 marca każdego roku.
14. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej średni
miesięczny koszt utrzymania mieszkańca ustala marszałek województwa na wniosek dyrektora regionalnego domu pomocy społecznej i ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym, nie
później niż do dnia 31 marca każdego roku.
15. W przypadku regionalnych domów pomocy społecznej o charakterze specjalistycznym, okresowego pobytu, finansowanych z dochodów własnych samorządu województwa, decyzję
o skierowaniu wydaje gmina kierująca, a opłatę za pobyt w domu
ustala marszałek województwa na podstawie ust. 2 pkt 1 i ust. 3
pkt 1, przy czym ust. 7 stosuje się odpowiednio.
16. Rada powiatu i sejmik województwa, w drodze uchwały, może
określić szczegółowe zasady ustalania kosztów utrzymania w
domach pomocy społecznej, a także sposób i tryb postępowania w tych sprawach.
17. Do domów pomocy społecznej prowadzonych przez gminy lub
podmioty niepubliczne, jeżeli nie są one prowadzone na zlecenie
starosty lub marszałka, nie stosuje się ust. 1-16.
18. Rada gminy może określić, w drodze uchwały, szczegółowe warunki ustalania opłat za pobyt w domu pomocy społecznej o zasięgu lokalnym, częściowego lub całkowitego zwolnienia z tych
opłat, zwrotu należności za okres nieobecności osoby w domu.
19. Opłatę za pobyt w ośrodkach wsparcia i w mieszkaniach chronionych ustala podmiot kierujący w uzgodnieniu z osobą kierowaną,
uwzględniając przyznany zakres usług. Osoby nie ponoszą opłat,
jeżeli ich dochód lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza
kryterium dochodowego, ustalonego zgodnie z art. 4 ust. 1.”;
16) w art. 37:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania
osoby ubiegającej się o świadczenie.”,
b) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Dla mieszkańca domu pomocy społecznej właściwa jest gmina, która
skierowała go do domu pomocy społecznej.”;
17) w art. 39:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Kierownik ośrodka pomocy społecznej ustala, w drodze umowy, z
małżonkiem, zstępnymi przed wstępnymi wysokość ponoszonej przez
nich opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej osoby umieszczonej.”,
b) uchyla się ust. 2;
18) w art. 46:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zadania pomocy społecznej w gminach wykonują jednostki organizacyjne - ośrodki pomocy społecznej.”,
b) uchyla się ust. 2;
19) w dziale III po rozdziale 3 dodaje się rozdział 4 w brzmieniu:
„Rozdział 4
Nadzór i kontrola
Art. 54a. Wojewoda sprawuje nadzór, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3, przez:
1) żądanie informacji, dokumentów i danych, niezbędnych do
sprawowania nadzoru,
2) wizytację obiektów i pomieszczeń jednostek organizacyjnych pomocy społecznej.
Art. 54b. Wojewoda sprawuje kontrolę, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3a, przez:
1) żądanie informacji, dokumentów i danych, niezbędnych do
sprawowania kontroli,
2) swobodny wstęp o każdej porze dnia i nocy do obiektów i
pomieszczeń jednostki kontrolowanej,
3) przeprowadzanie oględzin obiektów, składników majątku
kontrolowanej jednostki oraz obserwację przebiegu określonych czynności objętych obowiązującym standardem,
4) żądanie od pracowników kontrolowanej jednostki udzielenia
informacji w formie ustnej i pisemnej w zakresie przeprowadzanej kontroli,
5) wzywanie i przesłuchiwanie świadków,
6) zwrócenie się o wydanie opinii biegłych i specjalistów z zakresu pomocy społecznej.
Art. 54c. 1. Czynności, o których mowa w art. 54a i 54b, w imieniu i z upoważnienia wojewody przeprowadza zespół pracowników właściwego do spraw pomocy społecznej wydziału urzędu wojewódzkiego w składzie co najmniej dwóch osób, zwany dalej „zespołem inspektorów”.
2. Zespół inspektorów przeprowadzając czynności, o których mowa
w art. 54a i 54b, jest obowiązany do okazania legitymacji służbowych oraz imiennego upoważnienia do przeprowadzenia nadzoru albo kontroli wskazującego jednostkę organizacyjną pomocy
społecznej albo kontrolowaną jednostkę.
Art. 54d. 1. Wojewoda w wyniku przeprowadzonych przez zespół inspektorów
czynności, o których mowa w art. 54a i 54b, może wydać jednostce organizacyjnej pomocy społecznej albo kontrolowanej jednostce zalecenia pokontrolne.
2. Jednostka organizacyjna pomocy społecznej albo kontrolowana
jednostka może, w terminie 7 dni od dnia otrzymania zaleceń pokontrolnych, zgłosić do nich zastrzeżenia.
3. Wojewoda ustosunkowuje się do zastrzeżeń w terminie 14 dni od dnia ich doręczenia.
4. W przypadku nieuwzględnienia przez wojewodę zastrzeżeń, jednostka organizacyjna pomocy społecznej albo kontrolowana jednostka w terminie 30 dni jest obowiązana do powiadomienia wojewody o realizacji zaleceń pokontrolnych.
5. W przypadku uwzględnienia przez wojewodę zastrzeżeń, o których mowa w ust. 2, jednostka organizacyjna pomocy społecznej
albo kontrolowana jednostka w terminie 30 dni jest obowiązana
do powiadomienia wojewody o realizacji zaleceń pokontrolnych,
o których mowa w ust. 1, mając na uwadze zmiany wynikające z
uwzględnionych przez wojewodę zastrzeżeń.
6. W przypadku stwierdzenia istotnych uchybień w działalności jednostki organizacyjnej pomocy społecznej albo kontrolowanej jednostki, wojewoda niezależnie od przysługujących mu innych
środków zawiadamia o stwierdzonych uchybieniach organ założycielski tych jednostek lub organ zlecający realizację zadania z
zakresu pomocy społecznej kontrolowanej jednostce.
7. Organ, o którym mowa w ust. 6, do którego skierowano zawiadomienie o stwierdzonych istotnych uchybieniach jest obowiązany, w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o
stwierdzonych uchybieniach, powiadomić wojewodę o podjętych czynnościach.
Art. 54e. 1. W przypadku niepodjęcia lub niewykonania czynności wynikających z zaleceń pokontrolnych, o których mowa w art. 54d, mających na celu ograniczenie lub likwidację stwierdzonych istotnych
uchybień lub nieprawidłowości w zakresie działań i usług objętych standardami świadczonych przez jednostki organizacyjne
pomocy społecznej albo kontrolowane jednostki, wojewoda może
orzec o czasowym lub stałym cofnięciu zezwolenia na prowadzenie placówki.
2. Jeżeli w wyniku przeprowadzonych czynności, o których mowa w
art. 54a, zostały ujawnione rażące zaniedbania lub zaniechania
realizacji obowiązków ustawowych, wojewoda może wezwać
jednostkę samorządu terytorialnego do wyznaczenia wykonawcy
zastępczego w terminie nie dłuższym niż dwa miesiące od dnia otrzymania wezwania.
3. W przypadku niewyznaczenia przez jednostkę samorządu terytorialnego wykonawcy zastępczego w terminie, o którym mowa w
ust. 2, wojewoda może wystąpić do sądu administracyjnego ze skargą na bezczynność organu jednostki samorządu terytorialnego.
Art. 54f. Kto nie realizuje zaleceń pokontrolnych - podlega karze pieniężnej
do wysokości 6 000 zł.
Art. 54g. 1. Karę pieniężną, o której mowa w art. 54f, wymierza, w drodze
decyzji administracyjnej, wojewoda.
2. Wysokość kary, o której mowa w art. 54f, ustala wojewoda, biorąc pod uwagę rozmiar prowadzonej działalności, stopień, liczbę i
społeczną szkodliwość stwierdzonych uchybień.
3. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do
ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
4. Od nieuiszczonych w terminie kar pobiera się odsetki ustawowe.
5. Egzekucja kar wraz z odsetkami za zwłokę następuje w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Art. 54h. 1. Przychody z tytułu kar pieniężnych wymierzanych na podstawie
art. 54g ust. 1 stanowią dochód urzędu obsługującego ministra
właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego i są gromadzone na wyodrębnionym rachunku bankowym w formie środków specjalnych.
2. Przychody, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na wspieranie programów rządowych mających na celu ochronę poziomu
życia osób, rodzin i grup społecznych oraz rozwój specjalistycznego wsparcia.
Art. 54i. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale stosuje się
przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania
administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z 2001 r. Nr
49, poz. 509, z 2002 r. Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr
169, poz. 1387 oraz z 2003 r. Nr 130, poz. 1188 i Nr 170, poz. 1660).
Art. 54j. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, organizację i tryb
przeprowadzania nadzoru i kontroli, kwalifikacje inspektorów
upoważnionych do wykonywania czynności nadzorczych i kontrolnych, kwalifikacje, w tym pedagogiczne, niezbędne do sprawowania nadzoru nad placówkami opiekuńczo-wychowawczymi
i ośrodkami adopcyjno-opiekuńczymi, a także wzór legitymacji
uprawniającej do wykonywania czynności nadzorczych i kontrolnych, kierując się koniecznością zapewnienia sprawności postępowania kontrolnego.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi,
w drodze rozporządzenia, kwalifikacje pozostałych pracowników
wykonujących z upoważnienia wojewody zadania z zakresu pomocy społecznej, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu ich wykonywania.”;
20) w art. 55e:
a) ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„1. Powiat i miasto na prawach powiatu nie może, bez zgody wojewody,
zmienić przeznaczenia i typu domu pomocy społecznej, placówek i
ośrodków wsparcia, o których mowa w art. 2a ust. 1 pkt 7.
2. Decyzję administracyjną o umieszczeniu w domu pomocy społecznej
wydaje starosta właściwy ze względu na miejsce położenia domu, jeżeli
okres oczekiwania na miejsce w domu pomocy społecznej nie przekracza 3 miesięcy.
3. W przypadku niemożności wydania decyzji, o której mowa w ust. 2, w
związku z brakiem miejsc - kierownik powiatowego centrum pomocy
rodzinie powiadamia osobę i gminę o umieszczeniu na liście oczekujących, z podaniem miejsca na liście i przewidywanego czasu oczekiwania na umieszczenie w domu pomocy społecznej.”,
b) uchyla się ust. 4;
21) po art. 55f dodaje się art. 55g i 55h w brzmieniu:
„Art. 55g. 1. Z dniem 1 stycznia 2004 r. Krajowy Ośrodek MieszkalnoRehabilitacyjny dla Osób Chorych na Stwardnienie Rozsiane w
Dąbku, zwany dalej „Krajowym Ośrodkiem”, staje się regionalnym domem pomocy społecznej, o charakterze specjalistycznym,
okresowego pobytu. Prowadzenie Krajowego Ośrodka należy do
zadań Marszałka Województwa Mazowieckiego. Zadanie to jest
finansowane z dochodów własnych Mazowieckiego Województwa Samorządowego.
2. Z dniem 1 stycznia 2004 r. mienie Krajowego Ośrodka staje się z
mocy prawa mieniem Mazowieckiego Województwa Samorządowego.
3. Osoby przyjęte do Krajowego Ośrodka przed dniem 1 stycznia
2004 r. ponoszą odpłatność na dotychczasowych zasadach.
Art. 55h. 1. Z dniem 1 stycznia 2004 r. Dom im. Janusza Korczaka Zakład
Opiekuńczo-Leczniczy dla Dzieci w Gdańsku, zwany dalej „Domem”, staje się regionalną placówką opiekuńczo-wychowawczą
Samorządu Województwa Pomorskiego. Zadanie to jest finansowane z dochodów własnych Pomorskiego Województwa Samorządowego.
2. Decyzję o skierowaniu do Domu wydaje starosta właściwy ze
względu na miejsce zamieszkania dziecka.
3. Decyzję o odpłatności za pobyt dziecka w Domu wydaje Marszałek Województwa Pomorskiego. Do odpłatności tej stosuje się
zasady określone w art. 33k ust. 4 i 5. W szczególnie uzasadnionych przypadkach marszałek może zwolnić w całości lub części
osoby zobowiązane do ponoszenia opłat.
4. W przypadku Domu art. 33n ust. 5a i 5c nie ma zastosowania.”.

art. 55. więcej Art. 55. W ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2002
r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 10 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Jeżeli górna granica stawki podatku, o której mowa w ust. 1 pkt 2, 4 lub
6, jest niższa od odpowiedniej stawki minimalnej, określonej w załącznikach nr 1-3 do ustawy, górnej granicy stawki nie uwzględnia się. W
tym przypadku rada gminy przyjmuje stawkę podatku od środków
transportowych dla poszczególnych rodzajów pojazdów w wysokości
odpowiedniej stawki, określonej w załącznikach nr 1-3 do ustawy.”;
2) art. 20a otrzymuje brzmienie:
„Art. 20a. 1. W przypadku nieuchwalenia stawek podatków lub opłat lokalnych, o których mowa w art. 5 ust. 1, w art. 10 ust. 1, w art. 14
pkt 1 oraz w art. 19 pkt 1, stosuje się stawki obowiązujące w roku
poprzedzającym rok podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W przypadku nieuchwalenia stawek podatku od środków transportowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, 4 lub 6, jeśli
stawki minimalne dla poszczególnych rodzajów pojazdów są
wyższe od stawek uchwalonych na rok poprzedzający rok podatkowy - stosuje się odpowiednie stawki wynikające z załączników
nr 1-3 do ustawy.”.

art. 56. więcej Art. 56. W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2001 r. Nr
99, poz. 1079, z późn. zm.) w art. 39 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Starosta prowadzi rejestr pomników przyrody, stanowisk dokumentacyjnych,
użytków ekologicznych oraz zespołów przyrodniczo-krajobrazowych.”.

art. 57. więcej Art. 57. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2000 r. Nr 56, poz. 679, z
późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 5 uchyla się ust. 1a;
2) w art. 19 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Dla lasów rozdrobnionych o powierzchni do 10 ha, niestanowiących własności Skarbu Państwa, zadania z zakresu gospodarki leśnej określa decyzja
starosty wydana na podstawie inwentaryzacji stanu lasów.”;
3) w art. 21:
a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) dla lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa, należących do
osób fizycznych i wspólnot gruntowych - na zlecenie starosty,”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Inwentaryzację stanu lasów, o której mowa w art. 19 ust. 3, przeprowadza się na zlecenie starosty.”;
4) w art. 22 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Starosta nadzoruje wykonanie zatwierdzonych uproszczonych planów urządzenia lasów niestanowiących własności Skarbu Państwa.”;
5) w art. 23 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Pozyskanie drewna w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa,
niezgodnie z uproszczonym planem urządzania lasu lub decyzją, o której
mowa w art. 19 ust. 3, jest możliwe wyłącznie w przypadkach losowych;
decyzje w tej sprawie, na wniosek właściciela lasu, wydaje starosta.”;
6) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Decyzję w sprawie określonej w ust. 1 wydaje starosta.”.

art. 58. więcej Art. 58. W ustawie z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów
środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz.U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440
oraz z 2003 r. Nr 137, poz. 1304 i Nr 149, poz. 1452) w art. 8a ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Finansowanie ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów należy do
zadań własnych samorządu województwa.”.

art. 59. więcej Art. 59. W ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu
(Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 6 otrzymuje brzmienie:
„Art. 6. Do zadań samorządu powiatowego należy w szczególności:
1) rejestrowanie bezrobotnych i innych osób poszukujących
pracy, przedstawianie im propozycji zatrudnienia, szkolenia i
innych form mających na celu ich aktywizację zawodową, a
w razie braku takich możliwości wypłacanie uprawnionym
zasiłków i innych świadczeń pieniężnych;
2) przyznawanie i wypłacanie uprawnionym osobom świadczeń
przedemerytalnych oraz wypłacanie zasiłków przedemerytalnych;
3) prowadzenie poradnictwa zawodowego oraz informacji zawodowej dla bezrobotnych i innych osób poszukujących pracy;
4) udzielanie pomocy bezrobotnym i innym osobom poszukującym pracy w znalezieniu pracy, a także pracodawcom w pozyskaniu pracowników;
5) podejmowanie i realizacja działań zmierzających do ograniczenia bezrobocia i jego negatywnych skutków;
6) pozyskiwanie i gospodarowanie środkami finansowymi na
realizację zadań z zakresu przeciwdziałania bezrobociu oraz
aktywizacji lokalnego rynku pracy;
7) inicjowanie tworzenia dodatkowych miejsc pracy oraz
udzielanie pomocy bezrobotnym w podejmowaniu działalności na własny rachunek i ścisła współpraca w tym zakresie z
izbą rolniczą w odniesieniu do bezrobotnych zamieszkałych na wsi;
8) inicjowanie i finansowanie:
a) prac interwencyjnych,
b) robót publicznych,
c) zatrudnienia absolwentów,
d) programów specjalnych,
e) szkoleń;
9) współdziałanie z powiatowymi radami zatrudnienia w zakresie ograniczania bezrobocia i jego negatywnych skutków, a w
szczególności rozdziału i wykorzystania środków Funduszu Pracy;
10) inicjowanie i wspieranie działalności klubów pracy;
11) opracowywanie analiz, ocen i sprawozdań dotyczących problematyki zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu w powiecie na potrzeby wojewódzkiego urzędu pracy oraz powiatowej rady zatrudnienia;
12) inicjowanie i realizacja przedsięwzięć mających na celu rozwiązanie lub złagodzenie problemów związanych z planowanymi, na zasadach określonych w odrębnych przepisach,
zwolnieniami grupy pracowników z przyczyn dotyczących pracodawcy;
13) wydawanie biletów kredytowych osobom skierowanym do
pracy poza miejsce stałego zamieszkania;
14) refundowanie wynagrodzeń i składek na ubezpieczenie społeczne młodocianych pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego;
15) wydawanie decyzji w sprawach o:
a) uznaniu lub odmowie uznania danej osoby za bezrobotną
oraz utracie statusu osoby bezrobotnej,
b) przyznaniu, odmowie przyznania, wstrzymaniu, zawieszeniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie lub pozbawieniu prawa do zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium lub świadczenia przedemerytalnego oraz wstrzymaniu, zawieszeniu, wznowieniu wypłaty oraz utracie
lub pozbawieniu prawa do zasiłku przedemerytalnego,
c) obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku, dodatku szkoleniowego, stypendium, zasiłku przedemerytalnego, świadczenia przedemerytalnego, innych nienależnie pobranych świadczeń lub kosztów szkolenia, finansowanych z Funduszu Pracy,
d) odroczeniu terminu spłaty, rozłożeniu na raty lub umorzeniu części albo całości nienależnie pobranego świadczenia lub pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy;
16) realizowanie zadań wynikających z koordynacji systemów
zabezpieczenia społecznego państw członkowskich Unii Europejskiej w zakresie świadczeń dla bezrobotnych oraz
współdziałanie w tym obszarze z pozostałymi organami zatrudnienia;
17) wypłacanie świadczeń na podstawie decyzji, o których mowa
w art. 5 ust. 1 pkt 10f;
18) realizowanie zadań w zakresie prawa swobodnego przepływu
pracowników między państwami Unii Europejskiej;
19) wydawanie innych decyzji w sprawach dotyczących zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu na podstawie innych ustaw;
20) wykonywanie zadań określonych w odrębnych przepisach.”;
2) uchyla się art. 6a;
3) w art. 6b ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zadania, o których mowa w art. 6, są wykonywane przez powiatowe urzędy
pracy wchodzące w skład powiatowej administracji zespolonej.”;
4) w art. 6c w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) kontrola realizacji zadań wynikających z przestrzegania przepisów ustawy,
wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego,”.

art. 60. więcej Art. 60. W ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. z 2001 r. Nr 81,
poz. 889, z późn. zm.) w art. 15 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Nadzór nad działalnością stowarzyszeń kultury fizycznej oraz związków
sportowych, z zastrzeżeniem ust. 2, sprawuje starosta właściwy ze względu
na ich siedzibę.”.

art. 61. więcej Art. 61. W ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2003 r. Nr 153,
poz. 1504) w art. 18:
1) w ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg, znajdujących się na terenie gminy.”;
2) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Przepisy ust. 1 pkt 2 i 3 nie mają zastosowania do autostrad i dróg ekspresowych w rozumieniu przepisów o autostradach płatnych.”;
3) uchyla się ust. 3a i 4.

art. 62. więcej Art. 62. W ustawie z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (Dz.U. Nr 96, poz.
593, z późn. zm.) art. 21 otrzymuje brzmienie:
„Art. 21. 1. Ze środków budżetu samorządu województwa finansuje się:
1) zadania służby medycyny pracy, o których mowa w art. 6 ust.
1 pkt 2 lit. d i e oraz pkt 3 i 4, a także w art. 20a pkt 1 lit. b,
2) zadania służby medycyny pracy, wykonywane zgodnie z art. 6 ust. 3,
3) profilaktyczną opiekę zdrowotną sprawowaną w odniesieniu
do osób świadczących pracę w czasie odbywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych, przebywania w
aresztach śledczych lub wykonujących pracę w ramach kary
ograniczenia wolności, jeżeli obowiązek objęcia profilaktyką
nie spoczywa na pracodawcy,
4) działalność wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy obejmującą realizację zadań, o których mowa w art. 17 pkt 1-8, 11 i 12,
5) działalność profilaktyczną wynikającą z programów zapobiegania i zwalczania określonych chorób oraz programów promocji zdrowia ustalonych przez samorząd województwa,
6) okresowe badania lekarskie realizowane w trybie art. 229 § 5
Kodeksu pracy, w przypadku gdy podmiot, który zatrudniał
pracownika, uległ likwidacji, z wyłączeniem badań wykonywanych w trybie art. 7a ustawy z dnia 19 czerwca 1997 r. o
zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz.U. Nr 101, poz. 628, z 1998 r. Nr 156, poz. 1018, z 2000 r. Nr 88,
poz. 986, z 2001 r. Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1793
oraz z 2003 r. Nr 7, poz. 78 i Nr 65, poz. 596).
2. Z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, mogą być finansowane w całości lub w
części programy prewencji zagrożeń zdrowia, o których mowa w
art. 20a pkt 3.”.

art. 63. więcej Art. 63. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000
r. Nr 46, poz. 543, z późn. zm.) w art. 23 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Od wpływów osiąganych ze sprzedaży, opłat z tytułu trwałego zarządu,
użytkowania, użytkowania wieczystego, czynszu dzierżawnego i najmu -
nieruchomości Skarbu Państwa, o których mowa w ust. 1, potrąca się 25%
środków, które stanowią dochody powiatu, na którego terenie znajdują się te
nieruchomości.”.

art. 64. więcej Art. 64. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o finansowaniu dróg publicznych (Dz.U. Nr
123, poz. 780, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 3 otrzymuje brzmienie:
„Art. 3. Wydatki związane z budową, modernizacją, utrzymaniem, ochroną i
zarządzaniem drogami krajowymi, finansowanymi przez ministra
właściwego do spraw transportu ustala się w ustawie budżetowej w
wysokości nie niższej niż 12% planowanych na dany rok wpływów
z podatku akcyzowego od paliw silnikowych.”;
2) uchyla się art. 4;
3) art. 4a otrzymuje brzmienie:
„Art. 4a. 1. Minister właściwy do spraw transportu może przekazać część
środków, o których mowa w art. 3, na nabywanie nieruchomości
przeznaczonych pod budowę autostrad płatnych.
2. W razie wystąpienia zagrożenia w realizacji budowy autostrad
płatnych z powodu braku środków na nabywanie nieruchomości,
o których mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw transportu
określi, w drodze rozporządzenia, procentowy udział przekazywanej części środków, o których mowa w art. 3, w wysokości do 20%.”.

art. 65. więcej Art. 65. W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz.U. z 2001 r. Nr
55, poz. 578 oraz z 2003 r. Nr 124, poz. 1152) art. 38 otrzymuje brzmienie:
„Art. 38. 1. Zaszeregowania obiektów hotelarskich do poszczególnych rodzajów dokonuje, kategorię nadaje oraz prowadzi ich ewidencję wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia obiektu hotelarskiego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Zaszeregowania pól biwakowych dokonuje i prowadzi ich ewidencję wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu
na miejsce ich położenia.
3. Ewidencję innych obiektów, o których mowa w art. 35 ust. 2,
prowadzi wójt (burmistrz, prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce ich położenia.
4. Przed wydaniem decyzji w zakresie rodzajów i kategorii obiektów
hotelarskich organy wymienione w ust. 1 mogą zwracać się o
opinię do wyspecjalizowanych stowarzyszeń.
5. Zadania określone w ust. 2 i 3 są zadaniami własnymi gminy.”.

art. 66. więcej Art. 66. W ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118, z późn. zm.) w art. 140:
1) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli sumy, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3, mają być potrącane na
rzecz kilku wierzycieli, a łączna suma, która może być potrącona, nie wystarcza na pełne pokrycie egzekwowanych należności, organ rentowy dokonuje przekazania potrąconych kwot po uzyskaniu rozstrzygnięcia organu
egzekucyjnego. Do czasu uzyskania tego rozstrzygnięcia kwoty te pozostają
w depozycie Zakładu.”;
2) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio w przypadku potrącania sum, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 5.”;
3) w ust. 4 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) 65% miesięcznego świadczenia - jeżeli potrąceniu podlegają należności, o
których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10.”;
4) w ust. 6 pkt 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2) potrąceń sum egzekwowanych, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 3 i 5, z
potrąceniami innych należności, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1, 2,
4 i 6-9 - stosuje się odpowiednio przepis pkt 1 lit. a) i b),
3) potrąceń, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2 - stosuje się odpowiednio przepis pkt 1 lit. a) i b).”;
5) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Potrąceń, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 10, dokonuje się do wysokości 70% świadczenia - w przypadku zbiegu tych potrąceń z potrąceniami, o których mowa w art. 139 ust. 1 pkt 1-9.”;
6) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Wysokość części świadczenia podlegającego egzekucjom, o których mowa
w ust. 1, oraz wysokość potrąceń, o których mowa w ust. 4, a także wysokość części świadczenia podlegającego potrąceniom, o których mowa w ust.
6, oraz ustaloną orzeczeniem sądu, ugodą sądową lub aktem notarialnym
procentową wysokość potrąceń ze świadczeń z tytułu należności alimentacyjnych bez wskazania sposobu ich naliczania ustala się od kwoty świadczenia przed odliczeniem miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od
osób fizycznych.”.

art. 67. więcej Art. 67. W ustawie z dnia 21 stycznia 2000 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z
funkcjonowaniem administracji publicznej (Dz.U. Nr 12, poz. 136, z późn. zm.)
wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 46 uchyla się pkt 2;
2) uchyla się art. 70;
3) w art. 75 uchyla się pkt 7.

art. 68. więcej Art. 68. W ustawie z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” (Dz.U. Nr 84, poz. 948, z późn. zm.) uchyla się art. 79.

art. 69. więcej Art. 69. W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. Nr 71,
poz. 734 oraz z 2002 r. Nr 216, poz. 1826) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 1. Ustawa reguluje zasady i tryb przyznawania, ustalania wysokości i
wypłacania dodatków mieszkaniowych oraz właściwość organów w
tych sprawach.”;
2) w art. 6:
a) ust. 10 otrzymuje brzmienie:
„10. Wysokość dodatku mieszkaniowego, łącznie z ryczałtem, o którym
mowa w ust. 7, nie może przekraczać, z zastrzeżeniem ust. 11, 70%
wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego lub 70% faktycznych wydatków ponoszonych
za lokal mieszkalny, jeżeli powierzchnia tego lokalu jest mniejsza lub
równa normatywnej powierzchni.”,
b) po ust. 10 dodaje się ust. 11 w brzmieniu:
„11. Rada gminy, w drodze uchwały, może podwyższyć lub obniżyć, nie
więcej niż o 20 punktów procentowych, wysokość wskaźników procentowych, o których mowa w ust. 10.”;
3) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
„Art. 9a. Wypłata dodatków mieszkaniowych jest zadaniem własnym gminy.”;
4) uchyla się oznaczenie i tytuł rozdziału 2 oraz art. 10 - 13;
5) uchyla się art. 14;
6) uchyla się art. 18;
7) uchyla się art. 20.

art. 70. więcej Art. 70. W ustawie z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz.U. Nr 86, poz. 789 i
Nr 170, poz. 1652) w art. 40:
1) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Organizowanie i dotowanie regionalnych kolejowych przewozów pasażerskich wykonywanych w ramach obowiązku służby publicznej oraz nabywanie kolejowych pojazdów szynowych, należy do zadań własnych samorządu
województwa. Zadanie to finansowane jest z dochodów własnych samorządu województwa.”;
2) uchyla się ust. 2;
3) uchyla się ust. 6.

Art. 70a. 1. W latach 2015–2021 wpłat do budżetu państwa, z przeznaczeniem
na część regionalną subwencji ogólnej dla województw, dokonują województwa,
w których wskaźnik W jest większy niż 125% wskaźnika Ww.
2. Kwotę rocznej wpłaty oblicza się mnożąc liczbę mieszkańców województwa
przez kwotę wynoszącą:
1) 49% nadwyżki wskaźnika W ponad 125% wskaźnika Ww – dla województw,
w których wskaźnik W jest nie większy niż 150% wskaźnika Ww;
2) 12,25% wskaźnika Ww, powiększoną o 59% nadwyżki wskaźnika W ponad
150% wskaźnika Ww – dla województw, w których wskaźnik W jest większy
niż 150% wskaźnika Ww.
3. Kwota rocznej wpłaty, obliczona w sposób określony w ust. 2, nie może
przekroczyć 35% dochodów podatkowych województwa z roku poprzedzającego rok
bazowy.
4. Jeżeli dochody województwa dokonującego wpłat, o których mowa w ust. 1,
z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych i we
wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych ustalone jako suma tych
dochodów uzyskanych w drugim półroczu roku bazowego i w pierwszym półroczu
roku budżetowego będą niższe o więcej niż 10% w porównaniu do tych dochodów
uzyskanych łącznie w drugim półroczu roku poprzedzającego rok bazowy
i w pierwszym półroczu roku bazowego, województwo dokonuje wpłat niższych
o 10%.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia
30 września roku budżetowego:
1) dokonuje porównania dochodów, o których mowa w ust. 4, wykazanych
w sprawozdaniach, których obowiązek sporządzenia wynika z przepisów
o finansach publicznych w zakresie sprawozdawczości budżetowej, oraz w
informacjach posiadanych przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych;
2) informuje województwa spełniające warunek, o którym mowa w ust. 4,
o obniżonej kwocie wpłat.

Art. 70b. 1. W latach 2015–2021 część regionalną subwencji ogólnej dla
województw ustala się w wysokości łącznej kwoty wpłat województw ustalonych
zgodnie z art. 70a ust. 1–3.
2. Kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1, otrzymują województwa,
w których dochody podatkowe powiększone o część wyrównawczą subwencji
ogólnej, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125% wskaźnika Ww.
3. Kwotę stanowiącą 52% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się
między województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110% średniej
stopy bezrobocia w kraju.
4. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 3, oblicza się
w następujący sposób:
1) ustala się województwa, w których stopa bezrobocia jest wyższa niż 110%
średniej stopy bezrobocia w kraju;
2) oblicza się – dla kraju – procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych liczby
bezrobotnych w następujących przedziałach wiekowych:
a) przedział I – do 24 lat,
b) przedział II – 25–34 lat,
c) przedział III – 35–44 lat,
d) przedział IV – 45–54 lat,
e) przedział V – 55 i więcej lat
– zwanych dalej „przedziałami”;
3) oblicza się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
procentowy udział w ogólnej liczbie bezrobotnych w tym województwie liczby
bezrobotnych w poszczególnych przedziałach;
4) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – przedziały,
w których procentowy udział liczby bezrobotnych w określonym wieku
w ogólnej liczbie bezrobotnych jest większy niż ustalony dla kraju, odrębnie dla
każdego przedziału, udział procentowy bezrobotnych w danym przedziale
w ogólnej liczbie bezrobotnych;
5) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
przeliczeniową liczbę bezrobotnych w województwie dla przedziałów
ustalonych zgodnie z pkt 4:
a) dla przedziału I – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,75 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
b) dla przedziału II – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,65 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
c) dla przedziału III – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,45 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
d) dla przedziału IV – obliczoną jako iloczyn wskaźnika 1,25 i liczby
bezrobotnych w tym przedziale w województwie,
e) dla przedziału V – równą liczbie bezrobotnych w tym przedziale
w województwie;
6) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – ogólną
przeliczeniową liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę przeliczeniowych liczb
bezrobotnych w przedziałach, ustalonych zgodnie z pkt 4;
7) ustala się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 1 – łączną przeliczeniową
liczbę bezrobotnych, stanowiącą sumę ogólnych przeliczeniowych liczb
bezrobotnych;
8) ustala się – dla każdego z województw ustalonych zgodnie z pkt 1 –
z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku współczynnik udziału
ogólnej przeliczeniowej liczby bezrobotnych w łącznej przeliczeniowej liczbie
bezrobotnych;
9) współczynnik udziału obliczony dla danego województwa mnoży się przez
wskaźnik 0,52 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1;
10) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest wyższa od różnicy
między kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców
tego województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu
kwoty jest równa tej różnicy, a nadwyżkę środków dzieli się między wszystkie
województwa w sposób określony w ust. 6;
11) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 9 jest niższa od różnicy między
kwotą ustaloną jako iloczyn 125% wskaźnika Ww i liczby mieszkańców tego
województwa a dochodami podatkowymi za rok poprzedzający rok bazowy,
powiększonymi o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, to wysokość należnej województwu
kwoty jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 9.
5. Kwotę stanowiącą 48% części regionalnej, o której mowa w ust. 1, dzieli się
między województwa, w których dochody podatkowe za rok poprzedzający rok
bazowy, powiększone o część wyrównawczą subwencji ogólnej, wyliczoną na rok
budżetowy w sposób określony w art. 24, i kwotę części regionalnej, wyliczoną na rok
budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca, są niższe od 125%
wskaźnika Ww.
6. Wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 5, oblicza się
w następujący sposób:
1) dla danego województwa oblicza się kwotę stanowiącą sumę dochodów
podatkowych za rok poprzedzający rok bazowy, części wyrównawczej subwencji
ogólnej wyliczonej na rok budżetowy i kwoty części regionalnej wyliczonej na
rok budżetowy zgodnie z ust. 4, w przeliczeniu na jednego mieszkańca;
2) dla województw spełniających warunek, o którym mowa w ust. 5, oblicza się
różnicę między 125% wskaźnika Ww a kwotą obliczoną zgodnie z pkt 1;
3) oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2
i liczby mieszkańców województwa, zwany dalej „kwotą dochodów do
uzupełnienia”;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty wyliczonej w sposób określony w pkt 3 w łącznej kwocie
dochodów do uzupełnienia województw spełniających warunek, o którym mowa
w ust. 5;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
wskaźnik 0,48 i łączną kwotę części regionalnej, o której mowa w ust. 1;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest
równa kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla województwa w sposób
określony w pkt 5, a pozostałe środki przeznaczone są na zmniejszenie wpłat
wyliczonych zgodnie z art. 70a, proporcjonalnie do udziału kwoty wpłat danego
województwa w łącznej kwocie wpłat województw;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, to wysokość kwoty należnej województwu jest
równa kwocie wyliczonej w sposób określony w pkt 5.
7. Część regionalna subwencji ogólnej dla danego województwa stanowi sumę
kwot obliczonych zgodnie z ust. 4 i 6.

Art. 70c. 1. W latach 2015–2019 w budżecie państwa tworzy się rezerwę celową
przeznaczoną na dotacje dla województw na dofinansowanie budowy, przebudowy,
remontu, utrzymania, ochrony dróg wojewódzkich i zarządzania tymi drogami, którą
dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.
2. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, ustala się w wysokości 268 000 tys. zł.
2a. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, na rok 2016 ustala się w wysokości
210 000 tys. zł.
2b. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, na rok 2017 ustala się w wysokości 225
000 tys. zł.
2c. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, na rok 2018 i 2019 ustala się w ustawie
budżetowej w wysokości zapewniającej, aby dochody województw z tytułu części
wyrównawczej i części regionalnej subwencji ogólnej pomniejszone o wpłaty do
budżetu państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej nie były
niższe niż dochody z tych tytułów wyliczone na podstawie art. 24 i art. 25, w brzmieniu
obowiązującym przed dniem 14 listopada 2014 r., pomniejszone o wpłaty do budżetu
państwa z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej, wyliczone zgodnie
z art. 31, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 14 listopada 2014 r.
3. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, rozdziela minister właściwy do spraw
finansów publicznych w sposób określony w ust. 4, między województwa, w których
powierzchnia dróg wojewódzkich, w przeliczeniu na jednego mieszkańca
województwa, jest wyższa od powierzchni dróg wojewódzkich w kraju, w
przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, rozdziela się między województwa
w następujący sposób:
1) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, wskaźnik równy
ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w kraju i liczby mieszkańców kraju;
2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, dla danego
województwa wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich
w województwie i liczby mieszkańców tego województwa;
3) ustala się województwa, dla których wskaźnik określony w pkt 2 jest wyższy niż
wskaźnik określony w pkt 1;
4) oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – sumę wskaźników,
o których mowa w pkt 2;
5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku – dla każdego
z województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – współczynnik udziału wskaźnika,
o którym mowa w pkt 2, w sumie wskaźników obliczonej zgodnie z pkt 4;
6) wysokość kwoty należnej województwu oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 5, i kwoty, o której mowa
odpowiednio w ust. 2–2c.
5. Środki rezerwy, o której mowa w ust. 1, są przekazywane dla województw
w formie dotacji celowej, której wysokość nie może stanowić więcej niż 98% kosztów
realizacji zadań.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje o wysokości
dotacji celowej właściwe województwa oraz wojewodów w terminach określonych
w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2. Przepis art. 33 ust. 1a stosuje się odpowiednio.
7. Wojewoda, po otrzymaniu informacji o rocznej kwocie dotacji celowej
wynikającej z ustawy budżetowej, sporządza i przekazuje ministrowi właściwemu do
spraw finansów publicznych wniosek o uruchomienie środków budżetu państwa.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych na podstawie wniosku,
o którym mowa w ust. 7, dokonuje zwiększenia wydatków w części budżetu państwa
będącej w dyspozycji wojewody.
9. Wojewoda udziela województwu dotacji celowej w kwocie nie wyższej niż
określona w informacji przekazanej w terminie, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.
Do rozliczenia i zwrotu dotacji udzielonej województwom stosuje się przepisy ustawy
z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869, 1622,
1649 i 2020).

Art. 70d. 1. W latach 2020 i 2021 w budżecie państwa tworzy się rezerwę
subwencji ogólnej z przeznaczeniem dla województw na dofinansowanie budowy,
przebudowy, remontu, utrzymania, ochrony dróg wojewódzkich i zarządzania tymi
drogami, którą dysponuje minister właściwy do spraw finansów publicznych.
2. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, ustala się w ustawie budżetowej
w wysokości zapewniającej, aby dochody województw z tytułu części wyrównawczej
i części regionalnej subwencji ogólnej pomniejszone o wpłaty do budżetu państwa
z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej nie były niższe niż dochody
z tych tytułów wyliczone na podstawie art. 24 i art. 25, w brzmieniu obowiązującym
przed dniem 14 listopada 2014 r., pomniejszone o wpłaty do budżetu państwa
z przeznaczeniem na część regionalną subwencji ogólnej, wyliczone zgodnie z art. 31,
w brzmieniu obowiązującym przed dniem 14 listopada 2014 r.
3. Rezerwę, o której mowa w ust. 1, rozdziela minister właściwy do spraw
finansów publicznych w sposób określony w ust. 4, między województwa, w których
powierzchnia dróg wojewódzkich, w przeliczeniu na jednego mieszkańca województwa, jest wyższa od powierzchni dróg wojewódzkich w kraju, w przeliczeniu na jednego mieszkańca kraju.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1, rozdziela się między województwa
w następujący sposób:
1) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, wskaźnik równy
ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich w kraju i liczby mieszkańców kraju;
2) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, dla danego
województwa wskaźnik równy ilorazowi powierzchni dróg wojewódzkich
w województwie i liczby mieszkańców tego województwa;
3) ustala się województwa, dla których wskaźnik określony w pkt 2 jest wyższy niż
wskaźnik określony w pkt 1;
4) oblicza się – dla województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – sumę wskaźników,
o których mowa w pkt 2;
5) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku – dla każdego
z województw ustalonych zgodnie z pkt 3 – współczynnik udziału wskaźnika,
o którym mowa w pkt 2, w sumie wskaźników obliczonej zgodnie z pkt 4;
6) wysokość kwoty należnej województwu oblicza się jako iloczyn współczynnika
udziału, obliczonego w sposób określony w pkt 5, i kwoty, o której mowa w ust.
2.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych informuje o wysokości
środków z rezerwy subwencji ogólnej właściwe województwa w terminach
określonych w art. 33 ust. 1 pkt 1 i 2. Przepis art. 33 ust. 1a stosuje się odpowiednio.

art. 71. więcej Art. 71. 1. Łączną kwotę części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, o której mowa w art. 28 ust. 1, w 2004 r. zwiększa się o środki:
1) na odpisy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych dla nauczycieli będących emerytami i rencistami;
2) na finansowanie dodatków i premii dla opiekunów praktyk zawodowych;
3) na wdrożenie obowiązkowego wymiaru zajęć wychowania fizycznego określonego w art. 19 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 60, dla uczniów klas V i
VI szkół podstawowych;
4) na zadania własne związane z przejętymi szkołami artystycznymi, prowadzonymi dotychczas na podstawie porozumienia z ministrem właściwym do
spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego;
5) na zadania własne związane z prowadzeniem młodzieżowych ośrodków wychowawczych i młodzieżowych ośrodków socjoterapii.
2. Do wyliczenia środków na zadania własne jednostek, o których mowa w ust. 1
pkt 1, 2 i 4, przyjmuje się kwoty dotacji celowych ustalonych w ustawie budżetowej na rok 2003 na finansowanie lub dofinansowanie tych zadań.

art. 72. więcej Art. 72. Łączną kwotę części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego, o której mowa w art. 28 ust. 1, w 2005 r. zwiększa się o środki na wdrożenie obowiązkowego wymiaru zajęć wychowania fizycznego określonego w art. 19 ust. 2 ustawy wymienionej w art. 60, dla uczniów gimnazjów.

art. 73. więcej Art. 73. Rezerwę części oświatowej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 28 ust. 2, na rok
2004 ustala się w wysokości 1%.

art. 74. więcej Art. 74. 1. W celu wyliczenia na 2004 r. części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin,
o której mowa w art. 20 ust. 1, oraz wpłat określonych w art. 29 przyjmuje się
dochody podatkowe gminy, o których mowa w art. 20 ust. 3, wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 83 ust. 1.
2. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych zwiększa się do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału gmin we
wpływach z tego podatku w wysokości 37, 42%.

art. 75. więcej Art. 75. 1. W celu wyliczenia na 2005 r. części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin,
o której mowa w art. 20 ust. 1, oraz wpłat określonych w art. 29 przyjmuje się
dochody podatkowe gminy, o których mowa w art. 20 ust. 3, wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2003 r. na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych zwiększa się do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału gmin we wpływach z tego podatku w wysokości 37, 42%.

art. 76. więcej Art. 76. 1. W roku 2004 część równoważącą subwencji ogólnej, o której mowa w art. 21
ust. 1, otrzymują gminy, w których dochody przeliczeniowe są niższe od dochodów bazowych, z zastrzeżeniem art. 83 ust. 2.
2. Przez dochody bazowe gminy rozumie się, z zastrzeżeniem ust. 3, wykazane w
sprawozdaniach i wnioskach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych
przepisów oraz w informacjach sporządzonych za 2002 r. przez właściwych
dysponentów, łączne dochody z tytułu:
1) dotacji przeznaczonych na finansowanie, realizowanych przez gminy w
2002 r. zadań bieżących, o których mowa w art. 18 ust. 3 i 3a ustawy wymienionej w art. 61 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 69 - w
brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., a których sposób
finansowania uległ zmianie z tym dniem;
2) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
3) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych;
4) części podstawowej subwencji ogólnej dla gmin;
5) części rekompensującej subwencji ogólnej dla gmin - w zakresie kwoty rekompensującej dochody utracone w związku z częściową likwidacją podatku od środków transportowych;
6) rekompensaty, w formie części rekompensującej subwencji ogólnej dla
gmin, utraconych w 2002 roku dochodów z tytułu ustawowych ulg i zwolnień wynikających z art. 12 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 3, art. 13 ust. 1, art. 13a ust.
1 i 2, art. 13b ust. 1 i art. 13c ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku
rolnym (Dz.U. z 1993 r. Nr 94 poz. 431, z późn. zm.), z art. 62 ust. 1
ustawy wymienionej w art. 57 oraz z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca
1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 33, poz.
388, z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r.
3. Dochody bazowe gminy, o których mowa w ust. 2, pomniejsza się o wpłatę na
zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej ustaloną na 2002 r.
4. Przez dochody przeliczeniowe gminy rozumie się, z zastrzeżeniem ust. 5, łączne dochody:
1) wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów - z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, zwiększonych do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału
we wpływach z tego podatku w wysokości 33,80%;
2) wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów - z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych;
3) z części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin, o której mowa w art. 20
ust. 1, ustalonej na 2004 r.
5. Dochody przeliczeniowe gminy, o których mowa w ust. 4, pomniejsza się o
wpłatę określoną w art. 29, ustaloną na 2004 r.
6. Wysokość należnej gminie części równoważącej subwencji ogólnej ustala się w
następujący sposób:
1) oblicza się dla danej gminy różnicę między dochodami bazowymi a dochodami przeliczeniowymi;
2) oblicza się współczynnik udziału dodatniej różnicy dla danej gminy w łącznej kwocie dodatnich różnic dla wszystkich gmin;
3) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 2, mnoży się
przez kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, ustalonej zgodnie z art. 21;
4) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 3 jest wyższa od różnicy
między dochodami bazowymi a dochodami przeliczeniowymi gminy - wysokość należnej gminie części równoważącej jest równa różnicy, obliczonej
dla gminy w sposób określony w pkt 1, a nadwyżka środków zwiększa rezerwę subwencji ogólnej w zakresie kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1;
5) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 3 jest niższa od różnicy
między dochodami bazowymi a dochodami przeliczeniowymi gminy - wysokość należnej gminie części równoważącej jest równa kwocie obliczonej
w sposób określony w pkt 3.

art. 77. więcej Art. 77. 1. W celu wyliczenia na 2004 r. części wyrównawczej subwencji ogólnej dla powiatów, o której mowa w art. 22 ust. 1, oraz wpłat określonych w art. 30 przyjmuje się dochody podatkowe powiatu, o których mowa w art. 22 ust. 3, wykazane w sprawozdaniach oraz informacjach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 84 ust. 1.
2. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych zwiększa się do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału powiatów we wpływach z tego podatku w wysokości 8,00%.
3. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych dla danego powiatu ustala się jako łączną kwotę dochodów z tego tytułu, wykazanych przez gminy, położone na terenie tego powiatu, w sprawozdaniach
sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów, zmniejszoną do
kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału powiatów we wpływach z tego podatku w wysokości 1,00%.

art. 78. więcej Art. 78. 1. W celu wyliczenia na 2005 r. części wyrównawczej subwencji ogólnej dla powiatów, o której mowa w art. 22 ust. 1, oraz wpłat określonych w art. 30 przyjmuje się dochody podatkowe powiatu, o których mowa w art. 22 ust. 3, wykazane w sprawozdaniach oraz informacjach sporządzonych za 2003 r. na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych zwiększa się do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału powiatów we wpływach z tego podatku w wysokości 8,00%.
3. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych ustala się jako łączną kwotę dochodów z tego tytułu wykazanych przez gminy, położone na terenie danego powiatu, w sprawozdaniach sporządzonych
za 2003 r. na podstawie odrębnych przepisów, zmniejszoną do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału powiatów we wpływach z tego podatku w wysokości 1,00%.

art. 79. więcej Art. 79. 1. W roku 2004 część równoważącą subwencji ogólnej, o której mowa w art. 23
ust. 1, otrzymują powiaty, w których dochody przeliczeniowe są niższe od dochodów bazowych, z zastrzeżeniem art. 84 ust. 2.
2. Przez dochody bazowe powiatu rozumie się, wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów oraz w informacjach za 2002 r. sporządzonych przez właściwych dysponentów, łączne dochody z tytułu:
1) dotacji przeznaczonych na finansowanie, realizowanych przez powiaty
w 2002 r., zadań bieżących, o których mowa w art. 53 ust. 2a ustawy wymienionej w art. 52 - w zakresie dotyczącym nauczycieli placówek opiekuńczo-wychowawczych będących emerytami i rencistami, w art. 10a pkt 7
i 11b i art. 11a pkt 7 ustawy wymienionej w art. 54, w art. 5 ust. 1 pkt 2, art.
19 ust. 3, art. 21 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 22 ust. 5, art. 23 ust. 4 i art. 36 ust.
2 ustawy wymienionej w art. 57 oraz w art. 6 i 6a ustawy wymienionej w
art. 59 - w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., a których sposób finansowania uległ zmianie z tym dniem,
2) części drogowej subwencji ogólnej dla powiatów za 2002 r., z wyłączeniem
środków otrzymanych z rezerwy tej części subwencji oraz środków na
utrzymanie rzecznych przepraw promowych o średnim natężeniu ruchu w
skali roku powyżej 2 000 pojazdów na dobę,
3) części wyrównawczej subwencji ogólnej za 2002 r.,
4) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.,
5) dochodów, o których mowa w art. 23 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 63, za 2002 r.
- powiększone o 3%.
3. Przez dochody przeliczeniowe powiatu rozumie się, zastrzeżeniem ust. 4, łączne dochody:
1) wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów oraz w informacjach sporządzonych za 2002 r. przez właściwych dysponentów z tytułu:
a) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
zwiększonego do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału we wpływach z tego podatku, w wysokości 8,00%,
b) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
ustalonego jako łączna kwota dochodów z tego tytułu uzyskanych w
2002 r. przez gminy położone na obszarze danego powiatu, zmniejszona do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału we wpływach z tego
podatku, w wysokości 1,00%,
c) dochodów, o których mowa w art. 23 ust. 3 ustawy wymienionej w art.
63, zwiększonych do wysokości wynikającej ze wskaźnika udziału w
tych dochodach obowiązującego od dnia 1 stycznia 2004 r.;
2) z części wyrównawczej subwencji ogólnej dla powiatów, o której mowa w
art. 22 ust. 1, ustalonej na 2004 r.
4. Dochody przeliczeniowe powiatu, o których mowa w ust. 3, pomniejsza się o
wpłatę, określoną w art. 30, ustaloną na 2004 r.
5. Wysokość należnej powiatowi części równoważącej subwencji ogólnej ustala się
w następujący sposób:
1) oblicza się dla danego powiatu różnicę między dochodami bazowymi a dochodami przeliczeniowymi;
2) oblicza się współczynnik udziału dodatniej różnicy dla danego powiatu w
łącznej kwocie dodatnich różnic dla wszystkich powiatów;
3) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 2, mnoży się
przez łączną kwotę części równoważącej subwencji ogólnej dla powiatów,
ustalonej zgodnie z art. 23;
4) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 3 jest wyższa od różnicy
między dochodami bazowymi a dochodami przeliczeniowymi powiatu -
wysokość należnej powiatowi części równoważącej jest równa różnicy obliczonej dla powiatu w sposób określony w pkt 1, a nadwyżka środków
zwiększa rezerwę subwencji ogólnej w zakresie kwoty, o której mowa w
art. 26 ust. 2 pkt 1;
5) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 3 jest niższa od różnicy
między dochodami bazowymi a dochodami przeliczeniowymi powiatu -
wysokość należnej powiatowi części równoważącej jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 3.

art. 80. więcej Art. 80. 1. W celu wyliczenia na 2004 r. części wyrównawczej subwencji ogólnej dla województw, o której mowa w art. 24 ust. 1, oraz wpłat określonych w art. 31 przyjmuje się dochody podatkowe województwa, o których mowa w art. 24 ust. 3, wykazane w sprawozdaniach oraz informacjach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych zwiększa się do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału województw we wpływach z tego podatku w wysokości 11,90%.

art. 81. więcej Art. 81. 1. W celu wyliczenia na 2005 r. części wyrównawczej subwencji ogólnej dla województw, o której mowa w art. 24 ust. 1, oraz wpłat określonych w art. 31 przyjmuje się dochody podatkowe województwa, o których mowa art. 24 ust. 3,
wykazane w sprawozdaniach oraz informacjach sporządzonych za 2003 r. na
podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dochody z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych zwiększa się do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału województw we wpływach z tego podatku w wysokości 11,90%.

art. 82. więcej Art. 82. 1. W 2004 r. kwotę, stanowiącą 30% części regionalnej subwencji ogólnej dla województw, o której mowa w art. 25 ust. 8, dzieli się między województwa, w których dochody przeliczeniowe są niższe od dochodów bazowych.
2. Przez dochody bazowe województwa rozumie się, wykazane w sprawozdaniach
sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów oraz w informacjach sporządzonych za 2002 r. przez właściwych dysponentów, łączne dochody z tytułu:
1) dotacji przeznaczonych na finansowanie, realizowanych przez województwa
w 2002 r. zadań, o których mowa w art. 8a ustawy wymienionej w art. 58, w
art. 21 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 62 oraz w art. 40 ust. 1 ustawy
wymienionej w art. 70 - w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r. oraz w art. 5 ustawy wymienionej w art. 59, a których sposób finansowania uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2004 r.;
2) dotacji przeznaczonych na finansowanie, realizowanych przez powiaty w
2002 r. zadań, o których mowa w art. 11 b ust. 1 pkt 6 ustawy wymienionej
w art. 54 - w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2004 r., a
których sposób finansowania uległ zmianie z dniem 1 stycznia 2004 r.;
3) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
4) udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych;
5) części drogowej subwencji ogólnej dla województw za 2002 r., z wyłączeniem środków otrzymanych z rezerwy tej części subwencji;
6) części wyrównawczej subwencji ogólnej za 2002 r.
3. Przez dochody przeliczeniowe województwa rozumie się, z zastrzeżeniem ust. 4,
łączne dochody:
1) wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów - z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych;
2) wykazane w sprawozdaniach sporządzonych za 2002 r. na podstawie odrębnych przepisów - z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, zwiększonego do kwoty wynikającej ze wskaźnika udziału
we wpływach z tego podatku, w wysokości 10,80%;
3) ustalone na 2004 r., z tytułu:
a) części wyrównawczej subwencji ogólnej dla województw, o której
mowa w art. 24,
b) kwot wchodzących w skład części regionalnej subwencji ogólnej dla
województw, o których mowa w art. 25 ust. 2, 4 i 6.
4. Dochody przeliczeniowe województwa, o których mowa w ust. 3, pomniejsza się
o wpłatę określoną w art. 31, ustaloną na 2004 r.
5.Wysokość należnej województwu kwoty ustala się w następujący sposób:
1) oblicza się dla danego województwa różnicę między dochodami bazowymi
a dochodami przeliczeniowymi;
2) oblicza się współczynnik udziału dodatniej różnicy dla danego województwa w łącznej kwocie dodatnich różnic dla wszystkich województw;
3) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 2, mnoży się
przez wskaźnik 0,30 i łączną kwotę części regionalnej subwencji ogólnej
dla województw, o której mowa w art. 25 ust. 1;
4) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 3 jest wyższa od różnicy
między dochodami bazowymi i dochodami przeliczeniowymi województwa
- wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 1, jest równa różnicy obliczonej dla województwa w sposób określony w pkt 1, a
nadwyżka środków zwiększa rezerwę subwencji ogólnej w zakresie kwoty,
o której mowa w art. 26 ust. 2 pkt 1;
5) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 3 jest niższa od różnicy
między dochodami bazowymi i dochodami przeliczeniowymi województwa
- wysokość należnej województwu kwoty, o której mowa w ust. 1, jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 3.

art. 83. więcej Art. 83. 1. W celu ustalenia dochodów podatkowych stanowiących podstawę do wyliczenia,
zgodnie z art. 74, na 2004 r. dla miasta stołecznego Warszawy części wyrównawczej subwencji ogólnej dla gmin, o której mowa w art. 20, i wpłat określonych w art. 29 sumuje się:
1) dochody z tytułów, o których mowa w art. 20 ust. 3, wykazane w sprawozdaniach sporządzanych na podstawie odrębnych przepisów przez:
a) gminy warszawskie utworzone ustawą z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju
miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 48, poz. 195, z późn. zm.)
oraz gminę Wesoła, zwane dalej „gminami warszawskimi” - za okres
od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.,
b) miasto stołeczne Warszawę - za okres od dnia 27 października 2002 r.
do dnia 31 grudnia 2002 r.;
2) dochody z tytułu opłaty skarbowej, podatku od czynności cywilnoprawnych
oraz dotacji na oświetlenie dróg, wykazane w sprawozdaniu, sporządzonym
na podstawie odrębnych przepisów, przez związek komunalny miasta stołecznego Warszawy utworzony ustawą wymienioną w pkt 1 lit. a, zwany
dalej „związkiem komunalnym m. st. Warszawy”- za okres od dnia
1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.
2. W celu wyliczenia na 2004 r. dla miasta stołecznego Warszawy części równoważącej subwencji ogólnej dla gmin, zgodnie z art. 76:
1) przy ustalaniu dochodów bazowych z tytułów, o których mowa w art. 76
ust. 2, sumuje się dochody wykazane:
a) w sprawozdaniach sporządzonych na podstawie odrębnych przepisów przez:
- gminy warszawskie - za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.,
- miasto stołeczne Warszawę - za okres od dnia 27 października 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.;
b) w informacjach sporządzonych przez właściwych dysponentów za 2002
rok - w odniesieniu do dochodów z tytułów, o których mowa w art. 76 ust. 2 pkt 1:
- za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r. -
dla gmin warszawskich,
- za okres od dnia 27 października 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r. -
dla miasta stołecznego Warszawy;
2) wpłatę na zwiększenie części podstawowej subwencji ogólnej na 2002 r., o
której mowa w art. 76 ust. 3, ustala się jako sumę wpłat ustalonych na 2002
r. dla gmin warszawskich za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26
października 2002 r. i dla miasta stołecznego Warszawy za okres od dnia
27 października 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.;
3) przy ustalaniu dochodów przeliczeniowych, o których mowa w art. 76 ust. 4
pkt 1, sumuje się dochody wykazane w sprawozdaniach sporządzonych na
podstawie odrębnych przepisów przez:
a) gminy warszawskie - za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.,
b) miasto stołeczne Warszawę - za okres od dnia 27 października 2002 r.
do dnia 31 grudnia 2002 r.

art. 84. więcej Art. 84. 1. W celu ustalenia dochodów podatkowych stanowiących podstawę do wyliczenia
zgodnie z art. 77 na 2004 r. dla miasta stołecznego Warszawy części wyrównawczej subwencji ogólnej dla powiatów, o której mowa w art. 22, oraz wpłat,
określonych w art. 30, sumuje się dochody z tytułów, o których mowa w art. 22
ust. 3, wykazane w sprawozdaniach sporządzanych na podstawie odrębnych
przepisów przez:
1) powiat warszawski - zniesiony ustawą z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju
miasta stołecznego Warszawy (Dz.U. Nr 41, poz. 361 i Nr 127, poz. 1087),
zwany dalej „powiatem warszawskim” - za okres od dnia 1 stycznia 2002 r.
do dnia 26 października 2002 r.;
2) miasto stołeczne Warszawę - za okres od dnia 27 października 2002 r. do
dnia 31 grudnia 2002 r.
2. W celu wyliczenia na 2004 r. dla miasta stołecznego Warszawy części równoważącej subwencji ogólnej dla powiatów, zgodnie z art. 79:
1) przy ustalaniu dochodów bazowych z tytułów, o których mowa w art. 79
ust. 2, sumuje się dochody wykazane:
a) w sprawozdaniach sporządzonych na podstawie odrębnych przepisów przez:
- powiat warszawski - za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.,
- miasto stołeczne Warszawę - za okres od dnia 27 października
2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.,
b) w informacjach sporządzonych przez właściwych dysponentów za 2002
r. - w odniesieniu do dochodów z tytułów, o których mowa w art. 79
ust. 2 pkt 1:
- za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.
dla powiatu warszawskiego,
- za okres od dnia 27 października 2002 r. do dnia 31 grudnia 2002 r.
dla miasta stołecznego Warszawy,
- za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.
dla związku komunalnego m. st. Warszawy, w przypadku dotacji, o
której mowa w ust. 3;
2) przy ustalaniu dochodów przeliczeniowych, o których mowa w art. 79 ust. 3
pkt 1, sumuje się dochody wykazane w sprawozdaniach sporządzonych na
podstawie odrębnych przepisów przez:
a) powiat warszawski - za okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 26 października 2002 r.,
b) miasto stołeczne Warszawę - za okres od dnia 27 października 2002 r.
do dnia 31 grudnia 2002 r.
3. W odniesieniu do miasta stołecznego Warszawy przez część drogową subwencji
ogólnej dla powiatów za 2002 r. należy rozumieć również dotację z budżetu
państwa dla związku komunalnego m. st. Warszawy na finansowanie budowy,
modernizacji, utrzymania, zarządzania i ochrony dróg krajowych, wojewódzkich
i powiatowych w mieście stołecznym Warszawie.

art. 85. więcej Art. 85. 1. W 2004 r. gminy otrzymują część rekompensującą subwencji ogólnej z tytułu
ostatecznego rozliczenia części rekompensującej subwencji ogólnej, określonej
w art. 24 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003 (Dz.U. Nr 150, poz. 983, z późn.
zm), za 2003 r.
2. Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy wymienionej
w ust. 1, zachowują moc do dnia 31 grudnia 2004 r. w zakresie dokonania rozliczenia faktycznych rocznych skutków wynikających z decyzji i nakazów płatniczych oraz deklaracji podatkowych za rok podatkowy 2003.
3. W ustawie budżetowej na rok 2004 tworzy się rezerwę celową subwencji ogólnej
z przeznaczeniem na rozliczenia części rekompensującej subwencji ogólnej, o
których mowa w ust. 1.

art. 86. więcej Art. 86. Na rok 2004 rezerwa, o której mowa w art. 26 ust. 2 pkt 2, stanowi sumę:
1) kwoty rezerwy części drogowej subwencji ogólnej na 2003 r. ustalonej
zgodnie z art. 36 ust. 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2003 r. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r. oraz
2) kwoty na utrzymanie rzecznych przepraw promowych o średnim natężeniu
ruchu powyżej 2000 pojazdów na dobę ustalonej na 2003 r. w ramach części
drogowej subwencji ogólnej.

art. 87. więcej Art. 87. 1. Powiat, który prowadzi lub zleca prowadzenie ponadgminnych
domów pomocy społecznej, zwanych dalej „domami”, otrzymuje dotacje celowe
z budżetu państwa, według zasad określonych w ust. 2–4.
2. Dotacja przysługuje powiatowi, który prowadzi lub zleca prowadzenie domu,
w którym przebywają mieszkańcy przyjęci do tego domu przed dniem 1 stycznia
2004 r., a także powiatowi, który przyjmie do domu osoby ze skierowaniami
wydanymi przed tym dniem.
3. Dotacja, o której mowa w ust. 1, jest przekazywana w okresach miesięcznych.
4. Wojewoda przekazuje kwotę dotacji dla powiatu na podstawie informacji
o aktualnej liczbie mieszkańców domów, o których mowa w ust. 2, i miesięcznych
kosztach utrzymania tej liczby mieszkańców, uzyskanych za miesiąc poprzedzający
miesiąc, na który jest ustalana dotacja.
5. Miesięczną kwotę dotacji dla powiatu ustala się w wysokości odpowiadającej
iloczynowi liczby mieszkańców domów, o których mowa w ust. 2, w powiecie
i średniego miesięcznego kosztu utrzymania w domu, pomniejszonemu o dochody
uzyskiwane z odpłatności za pobyt w domu za mieszkańca, z zastrzeżeniem ust. 6.
6. Do wyliczenia dotacji przyjmuje się średni miesięczny koszt utrzymania
w domu nie wyższy jednak niż średnia miesięczna kwota dotacji wyliczona dla
województwa.
7. Średnią miesięczną kwotę dotacji dla województwa stanowi ustalana
w budżecie wojewody miesięczna kwota dotacji przeznaczona na działalność domów,
ustalona zgodnie z ust. 5, bez wydatków inwestycyjnych, podzielona przez liczbę
mieszkańców w tych domach.
8. Osoby przyjęte do domu pomocy społecznej przed dniem 1 stycznia 2004 r.
oraz osoby posiadające skierowania do domu pomocy społecznej wydane przed dniem
1 stycznia 2004 r. ponoszą opłatę na dotychczasowych zasadach.
9. Zasady określone w ust. 1–8 stosuje się odpowiednio w przypadku przejęcia
przez samorząd województwa domu pomocy społecznej na podstawie umowy
z właściwym powiatem.

art. 88. więcej Art. 88. 1. Do przyznawania i wypłaty świadczeń określonych w ustawie wymienionej w
art. 54, dla osób skierowanych do domu pomocy społecznej przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy, stosuje się dotychczasowe przepisy o właściwości miejscowej.
2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy jednostki organizacyjne pomocy
społecznej o zasięgu ponadpowiatowym stają się jednostkami regionalnymi.
3. Do czasu wydania rozporządzeń na podstawie przepisów ustawy wymienionej w
art. 54 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą stosuje się przepisy dotychczasowe.

art. 89. więcej Art. 89. 1. Udział gmin we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych, o którym mowa w art. 4 ust. 2, zmniejsza się o liczbę punktów
procentowych odpowiadających iloczynowi 3,81 punktu procentowego i wskaźnika
obliczonego łącznie dla całego kraju, według zasad określonych w ust. 2.
2. Wskaźnik, o którym mowa w ust. 1, ustala się dzieląc liczbę mieszkańców
przyjętych przed dniem 1 stycznia 2004 r. do domów pomocy społecznej, według
stanu na dzień 30 czerwca roku bazowego, przez liczbę mieszkańców przyjętych przed
dniem 1 stycznia 2004 r., według stanu na dzień 31 grudnia 2003 r.
3. Dla 2004 r. wskaźnik, o którym mowa w ust. 1, wynosi 0,95.

art. 90. więcej Art. 90. 1. W 2004 r. powiaty prowadzące placówki opiekuńczo-wychowawcze otrzymują
dotacje celowe z budżetu państwa na dotychczasowych zasadach.
2. W 2004 r. udział powiatów we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych wynosi 8,42% .
3. Do dnia 31 grudnia 2004 r. powiat prowadzący placówkę opiekuńczo-wychowawczą jest zobowiązany do ustalenia powiatów właściwych ze względu na miejsce zamieszkania przebywających w placówce dzieci przed ich skierowaniem do tej placówki.
4. Do dnia 31 grudnia 2004 r. powiat prowadzący placówkę opiekuńczo-wychowawczą ma obowiązek zawrzeć z właściwym powiatem, ustalonym
zgodnie z ust. 3, umowę określającą warunki i sposób przekazywania powiatowi
prowadzącemu placówkę środków finansowych przez powiat, na terenie którego
miały miejsce zamieszkania dzieci przebywające w placówce.

art. 91. więcej Art. 91. Jednostki samorządu terytorialnego zobowiązane do dokonania wpłat
do budżetu państwa, o których mowa w art. 29–31, przekazują pierwszą ratę tych
wpłat w terminie do dnia 31 stycznia 2004 r.

art. 92. więcej Art. 92. Przy ustalaniu na 2004 r.:
1) części równoważącej subwencji ogólnej i wpłat dla gmin, w których wskaźnik G jest wyższy od 150% wskaźnika Gg i dochody bazowe są wyższe od
dochodów przeliczeniowych:
a) zmniejsza się kwotę wpłat o kwotę nie większą niż część równoważąca
subwencji ogólnej oraz
b) zmniejsza się kwotę części równoważącej subwencji ogólnej o kwotę
zmniejszenia wpłat, o której mowa w lit. a;
2) części równoważącej subwencji ogólnej i wpłat dla powiatów, w których
wskaźnik P jest wyższy od 110% wskaźnika Pp i dochody bazowe są wyższe od dochodów przeliczeniowych:
a) zmniejsza się kwotę wpłat o kwotę nie większą niż część równoważąca
subwencji ogólnej oraz
b) zmniejsza się kwotę części równoważącej subwencji ogólnej o kwotę
zmniejszenia wpłat, o której mowa w lit. a;
3) kwoty stanowiącej 30% części regionalnej subwencji ogólnej, o której mowa w art. 25 ust. 8, i wpłat dla województw, w których wskaźnik W jest
wyższy od 110% wskaźnika Ww i dochody bazowe są wyższe od dochodów
przeliczeniowych:
a) zmniejsza się kwotę wpłat o kwotę nie większą niż kwota wchodząca w
skład części regionalnej subwencji ogólnej, oraz
b) zmniejsza się kwotę wchodzącą w skład części regionalnej subwencji
ogólnej o kwotę zmniejszenia wpłat, o której mowa w lit. a.

art. 93. więcej Art. 93. 1. W celu zapewnienia ciągłości finansowania zadań gmin i powiatów w 2004 r.,
minister właściwy do spraw finansów publicznych przekaże na ich rachunki, w
terminie do dnia 20 stycznia 2004 r., jednorazową zaliczkę z budżetu państwa w
wysokości 1/12 różnicy między kwotą wynikającą z planowanej na 2004 r. dla danej jednostki kwoty udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, a kwotą wynikającą z udziału we wpływach z tego podatku przed
dniem 1 stycznia 2004 r.
2. W celu zapewnienia ciągłości finansowania zadań województw w 2004 r., minister właściwy do spraw finansów publicznych przekaże na ich rachunki, w terminie do dnia 20 stycznia 2004 r., jednorazową zaliczkę z budżetu państwa w
wysokości 1/12 kwoty planowanych dochodów województwa z tytułu udziału
we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, ustaloną jako iloczyn
planowanej na 2004 r. ogólnej kwoty wpływów z tego podatku, wskaźnika
0,1390 oraz wskaźnika równego udziałowi wpływów z podatku dochodowego
od osób prawnych w 2002 r. z terenu danego województwa w ogólnej kwocie
wpływów z tego podatku w tym samym roku, z zastrzeżeniem ust. 6.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych potrąci w sześciu równych
ratach, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., z dochodów z tytułu udziału we
wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych kwoty odpowiadające
przekazanej zaliczce, o której mowa w ust. 1.
4. Województwa, począwszy od dnia 1 maja 2004 r., dokonują zwrotu zaliczki, o
której mowa w ust. 2, w sześciu równych ratach, na rachunek budżetu państwa,
przy czym termin spłaty każdej z rat upływa 5 dnia danego miesiąca. Od kwot
niewpłaconych w tym terminie nalicza się odsetki jak dla zaległości podatkowych.
5. Do niewpłaconych w terminie kwot, o których mowa w ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
6. Podstawę obliczenia wskaźnika udziału wpływów z podatku dochodowego od
osób prawnych stanowią dochody z tytułu udziału z tego podatku wykazane w
sprawozdaniach za 2002 r., których obowiązek sporządzania wynika z odrębnych przepisów.

art. 94. więcej Art. 94. 1. Przepisy art. 10 ust. 6 i 8-10 oraz art. 11, 12 i 18 ustawy wymienionej w art. 69,
w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,
stosuje się odpowiednio do rozliczenia w 2004 r. dotacji dla gmin na dofinansowanie wypłat dodatków mieszkaniowych za rok 2003.
2. Przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 13 ustawy wymienionej w
art. 69, zachowują moc do dnia 1 lutego 2004 r.

art. 95. więcej Art. 95. W zakresie opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lit. e, należnych za okres do
dnia 31 grudnia 2001 r., wymierzonych przez organ wskazany w odrębnych przepisach inny niż urząd skarbowy, udzielanie ulg, odraczanie, umarzanie oraz rozkładanie na raty opłat może nastąpić w sposób, określony przepisami odrębnymi, po uzyskaniu zgody wójta (burmistrza, prezydenta miasta). Zgoda jest wydawana w formie postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.

art. 96. więcej Art. 96. Do postępowań w sprawie zwrotu dotacji, o których mowa w art. 43 i 44 ustawy
wymienionej w art. 85 ust. 1, wszczętych i niezakończonych przed wejściem w życie
niniejszej ustawy, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o finansach publicznych.

art. 97. więcej Art. 97. Zasady wynikające z art. 19-32, art. 71, 73, 74, 76, 77, 79, 80, 82-87, 89, art. 90 ust.
1 i 2 i art. 92 stosuje się po raz pierwszy do ustalenia subwencji ogólnej dla jednostek samorządu terytorialnego na rok 2004 oraz do opracowania ustawy budżetowej i uchwał budżetowych na rok 2004.

art. 98. więcej Art. 98. W roku 2003:
1) termin, o którym mowa w art. 33 ust. 1 pkt 1, przedłuża się do dnia 1 grudnia 2003 r.;
2) termin, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada
1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148, z późn.
zm.), przedłuża się do dnia 1 grudnia 2003 r.;
3) termin, o którym mowa w art. 121 ust. 1 ustawy wymienionej w pkt 2 oraz
w art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.27)), w art. 55 ust. 2 ustawy z
dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142,
poz. 1592, z późn. zm.4)) i w art. 66 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o
samorządzie województwa (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590, z późn.
zm.28), przedłuża się do dnia 15 grudnia 2003 r.;
4) termin, o którym mowa w art. 125 ust. 2 ustawy wymienionej w pkt 2, przedłuża się do dnia 31 grudnia 2003 r.

art. 99. więcej Art. 99. Traci moc art. 40 ust. 1 pkt 1-3 i ust. 1a oraz art. 41 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26
listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-
2003 (Dz.U. Nr 150, poz. 983, z późn. zm.).

art. 100. więcej Art. 100. W terminie 14 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej na rok 2004, nie wcześniej
jednak niż dnia 2 stycznia 2004 r., minister właściwy do spraw finansów publicznych
przekazuje właściwym jednostkom samorządu terytorialnego informacje o ostatecznych wysokościach kwot na rok 2004, o których mowa w art. 33 ust. 1 pkt 2.

art. 101. więcej Art. 101. Prezes Rady Ministrów do dnia 30 czerwca 2006 r. przedłoży Sejmowi informację o
skutkach obowiązywania art. 20-41 wraz z propozycjami zmian.

art. 102. więcej Art. 102. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r., z tym że art. 33
ust. 1 pkt 1, art. 34 ust. 1 pkt 1, art. 55, art. 69 pkt 5, art. 97, art. 98, art. 99
i art. 100 wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.