Art. 21. 1. Część równoważącą subwencji ogólnej dla gmin ustala się
w wysokości stanowiącej sumę łącznej kwoty wpłat gmin określonych w art. 29 oraz
łącznej kwoty uzupełniającej części wyrównawczej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 20 ust. 9.
2. Część równoważącą subwencji ogólnej dzieli się między gminy w sposób
określony w art. 21a.
3. (uchylony)

Art. 21a. 1. Z kwoty części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa
w art. 21 ust. 1, wydziela się kwoty w wysokości:
1) 50% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 2, między gminy o statusie
miasta, zwane dalej „gminami miejskimi”, w których wydatki na dodatki
mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu
na jednego mieszkańca gminy, były wyższe od 80% średnich wydatków na
dodatki mieszkaniowe wszystkich gmin miejskich, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych gmin;
2) 25% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 3, między gminy, na terenie
których znajdują się wyłącznie wsie, zwane dalej „gminami wiejskimi” i gminy,
na terenie których jedna z miejscowości posiada status miasta, zwane dalej
„gminami miejsko-wiejskimi”, w których wydatki na dodatki mieszkaniowe,
wykonane w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca gminy, były wyższe od 90% średnich wydatków na dodatki
mieszkaniowe wszystkich gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych
gmin;
3) 25% – rozdzielanej, w sposób określony w ust. 4, między gminy wiejskie
i gminy miejsko-wiejskie, w których suma dochodów za rok poprzedzający rok
bazowy z tytułu udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób
fizycznych oraz dochodów z podatku rolnego i z podatku leśnego,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy, jest niższa od 80% średnich
dochodów z tych samych tytułów za rok poprzedzający rok bazowy we
wszystkich gminach wiejskich i miejsko-wiejskich, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca tych gmin.
2. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 1, rozdziela się między gminy miejskie
w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
wydatki na dodatki mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok
bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oblicza się
różnicę między wydatkami na dodatki mieszkaniowe, wykonanymi w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy,
a 80% średnich wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych w roku
poprzedzającym rok bazowy przez wszystkie gminy miejskie, w przeliczeniu na
jednego mieszkańca tych gmin;
3) oblicza się kwotę nadwyżki wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, jako iloczyn różnicy wydatków wyliczonej
w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców gminy;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty nadwyżki wydatków danej gminy, o której mowa w pkt 3,
w łącznej kwocie nadwyżki wydatków gmin spełniających warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 1;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 1;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie nadwyżki wydatków obliczonej dla gminy w sposób
określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której mowa
w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
3. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, rozdziela się między gminy wiejskie
i miejsko-wiejskie w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
wydatki na dodatki mieszkaniowe, wykonane w roku poprzedzającym rok
bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oblicza się
różnicę między wydatkami na dodatki mieszkaniowe, wykonanymi w roku
poprzedzającym rok bazowy, w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy,
a 90% średnich wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych w roku poprzedzającym rok bazowy przez wszystkie gminy wiejskie i miejsko-wiejskie,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca tych gmin;
3) oblicza się kwotę nadwyżki wydatków na dodatki mieszkaniowe, wykonanych
w roku poprzedzającym rok bazowy, jako iloczyn różnicy wydatków wyliczonej
w sposób określony w pkt 2 i liczby mieszkańców gminy;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty nadwyżki wydatków danej gminy, o której mowa w pkt 3,
w łącznej kwocie nadwyżki wydatków gmin spełniających warunki, o których
mowa w ust. 1 pkt 2;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 2;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie nadwyżki wydatków obliczonej dla gminy w sposób
określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której mowa
w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
nadwyżki wydatków, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej gminie
jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
4. Kwotę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, rozdziela się między gminy wiejskie
i miejsko-wiejskie w następujący sposób:
1) dla danej gminy ustala się, z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku,
sumę dochodów z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na
jednego mieszkańca gminy;
2) dla gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się
różnicę między 80% średnich dochodów wszystkich gmin wiejskich i miejsko-
-wiejskich z tytułów, o których mowa w ust. 1 pkt 3, w przeliczeniu na jednego
mieszkańca tych gmin, a dochodami gminy z tych samych tytułów,
w przeliczeniu na jednego mieszkańca gminy;
3) oblicza się iloczyn różnicy dochodów wyliczonej w sposób określony w pkt 2
i liczby mieszkańców gminy, zwany dalej „kwotą dochodów do uzupełnienia”;
4) oblicza się, z dokładnością do dziesiątego miejsca po przecinku, współczynnik
udziału kwoty dochodów do uzupełnienia danej gminy w łącznej kwocie dochodów do uzupełnienia gmin spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 3;
5) współczynnik udziału, obliczony w sposób określony w pkt 4, mnoży się przez
kwotę części równoważącej subwencji ogólnej, o której mowa w ust. 1 pkt 3;
6) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest wyższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej
gminie jest równa kwocie dochodów do uzupełnienia obliczonej dla gminy
w sposób określony w pkt 3, a pozostałe środki zwiększają rezerwę, o której
mowa w art. 36 ust. 4 pkt 1;
7) jeżeli kwota obliczona w sposób określony w pkt 5 jest niższa od kwoty
dochodów do uzupełnienia, o której mowa w pkt 3, to wysokość kwoty należnej
gminie jest równa kwocie obliczonej w sposób określony w pkt 5.
5. Część równoważąca subwencji ogólnej dla danej gminy stanowi sumę kwot
obliczonych zgodnie z przepisami ust. 2–4.

Ustawa o dochodach jednostek samorządu terytorialnego art. 21

DODAJ