Data orzeczenia | 16 stycznia 2019 |
---|---|
Data uprawomocnienia | 16 stycznia 2019 |
Sąd | Sąd Apelacyjny we Wrocławiu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych |
Przewodniczący | Ireneusz Lejczak |
Tagi | Ubezpieczenia społeczne |
Podstawa Prawna | 4system-ubezpieczen-spolecznych 23kp 4system-ubezpieczen-spolecznych 6system-ubezpieczen-spolecznych 8system-ubezpieczen-spolecznych 12system-ubezpieczen-spolecznych 38system-ubezpieczen-spolecznych 83system-ubezpieczen-spolecznych 2zatrudnianie-pracownikow-tymczasowych 7zatrudnianie-pracownikow-tymczasowych 9zatrudnianie-pracownikow-tymczasowych 83kc 22kp 477kpc 98kpc 467kpc 244kpc 233kpc 99kpc 353kc 300kp 58kc 1xxx 18system-ubezpieczen-spolecznych 162kpc 85swiadczenia-opieki-zdrowotnej-finansowanych-ze-srodkow-publicznych 104promocja-zatrudnienia-i-instytucje-rynku-pracy 9ochrona-roszczen-pracowniczych-w-razie-niewyplacalnosci-pracodawcy 386kpc 385kpc 102kpc |
I. oddala apelację;
II. zasądza od (...) Sp. z o.o. w O. na rzecz strony pozwanej kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym;
III. nie obciąża (...) Sp. z o.o. w O. kosztami zastępstwa procesowego na rzecz Syndyka Masy Upadłości (...) Sp. z o.o. w O. w upadłości likwidacyjnej
Wyrokiem z 26 lipca 2018 r. Sąd Okręgowy w Opolu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił odwołanie (...) Sp. z o.o. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 25 października 2017 r., na podstawie której organ rentowy ustalił, że płatnikiem składek dla P. S. jako osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę, zgłoszonej do ubezpieczeń społecznych przez (...) w okresie od 1 listopada 2012 r. do 5 października 2013 r. jest (...) sp. z o.o. w O. (pkt I) oraz zasądził od wnioskodawcy na rzecz organu rentowego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt II).
Wyrok ten oparł Sąd Okręgowy o następująco ustalony stan faktyczny:
W dniu 25 października 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wydał decyzję, w której stwierdził, że płatnikiem składek dla P. S. jako osoby zatrudnionej na podstawie umowy o pracę, zgłoszonej do ubezpieczeń społecznych przez (...) sp. z o. o. w O. (dalej: (...)) w okresie od 01 listopada 2012 r. do 5 października 2013 r. jest (...) sp. z o.o. w O. .
W uzasadnieniu wskazano, iż ZUS na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalił, że P. S. został zgłoszony do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jako osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę w okresie od dnia 12.04.2010 r. do dnia 30.09.2012 r. przez (...) Spółka z o.o. z/s w O. (dalej (...)), w okresie od 1.10.2012 r. do 31.10.2012 r. przez (...) Sp. z o.o. we W. (dalej: (...)) oraz od 1.11.2012 r. do 05.10.2013 r. przez (...). W dniach od 1.11.2012 r. do 5.10.2013 r. W rzeczywistości P. S. jako pracownik przez sporny okres powinien podlegać obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym w spółce (...), albowiem to na rzecz w/w Spółki wykonywał prace w ramach podporządkowania pracowniczego.
(...) jest zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym od dnia 28.12.2007r. pod nr (...). Przedmiot działalności spółki stanowi w szczególności działalność ochroniarska, z wyłączeniem obsługi systemów bezpieczeństwa.
(...) jest zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym od dnia 20.06.2012 r. pod nr KRS (...). Przedmiot działalności spółki stanowi w szczególności działalność agencji pracy tymczasowej i pozostała działalność związana z udostępnianiem pracowników. Do 16.09.2013 r. Spółka była wpisana do Rejestru Agencji Pracy Tymczasowej.
W dniu 1 września 2012 r. spółki (...) oraz (...) zawarły porozumienie mocą którego pracodawca (...) przekazał, a (...) przyjął na mocy
W dniu 1.11.2012 r. (...), (występująca jako Usługobiorca), zawarła z (...), (występującą jako Usługodawca) „Umowę o świadczenie usług” obejmujących w szczególności (usługi) „będące przedmiotem działalności spółki, tj. usługi zgodne z PKD Usługobiorcy” - § 1.1.
Zgodnie z § 1.2 tejże umowy „Usługodawca do realizacji usług oddeleguje osoby, zwane dale Wykonawcami. Przez Wykonawcę rozumie się osobę zatrudnioną u Usługodawcy na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
Na podstawie § 2.1. cyt. umowy „Usługodawca wykona usługi na podstawie i zgodnie z zamówieniem złożonym przez usługobiorcę, zwanym dalej „Zamówieniem", w zakresie i ilościach szczegółowo określonych. Zamówienie będzie określać w szczególności:
1) zapotrzebowanie usługobiorcy na wykonawców o określonych kwalifikacjach;
2) uzgodniona przez strony kwotę ryczałtowego wynagrodzenia za prawidłowe wykonanie Usług;
3) termin rozpoczęcia, okres, czasochłonność i miejsce wykonania Usług.
W myśl § 3. 5 cyt. umowy „Wykonawcy oddelegowani przez usługodawcę zobowiązani są do stosowania się do merytorycznych wskazówek osób wyznaczonych przez usługobiorcę, które określają w szczególności zakres obowiązków wykonawców, jednakże nie podlegają im służbowo.”.
W § 5.2.1. cyt. umowy ustalono, że „Wynagrodzenie będzie płatne na podstawie wystawionych przez usługodawcę faktur VAT”.
Wedle § 5.2.2 cyt. umowy „Usługodawca do 25 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni zobowiązuje się do przedłożenia dokumentów rozliczeniowych za ZUS pracownika, pracodawcy, (...) pracowników postaci pełnej listy płac systemu kadrowo-płacowego (...), oraz (...) dla pracownika.”.
W § 10 cyt. umowy przewidziano, że „obsługa kadrowa pozostaje w siedzibie firmy (...) – jedna osoba w D., jedna osoba O.”.
W dniu 30 grudnia 2011 r. (...) reprezentowana przez pełnomocnika G. N. zawarła umowę o pracę z P. S., na stanowisku instalatora oraz serwisanta systemów C., S.oraz K.w wymiarze czasu pracy pełnego etatu na czas określony od 1 stycznia 2012 r. do 31.12.2016 r. za wynagrodzeniem w kwocie 1500 zł + ekwiwalent za pranie 15 zł.
W miesiącu wrześniu 2012 r. (...) reprezentowana przez pełnomocnika G. N. poinformowała na piśmie pracownika P. S. o przejściu pracowników z dniem 1.10.2012 r. na nowego pracodawcę (...), ul. (...), (...)-(...) W., wskazując na przyczynę przejścia, jak również informując, iż warunki zatrudnienia pozostają bez zmian.
W dniu 1.10.2012 r. Prezes Zarządu spółki (...) poinformował na piśmie P. S. o przejściu pracowników z dniem 1 listopada 2012 r. na nowego pracodawcę (...), wskazując na przyczynę przejścia jak również informując, iż warunki zatrudnienia pozostają bez zmian.
(...) zgłosiła P. S. do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych jako osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę w dniach od 1.11.2012 r. do 5.10.2013 r. z powyższego tytułu wypłaciła także w/w wynagrodzenie za pracę.
Ostatni dokument rozliczeniowy dotyczył miesiąca września 2013 r.
W dniu 7 października 2013 roku (...) wyrejestrowało P. S. z dniem 6 października 2013 r. z ubezpieczeń społecznych.
Zainteresowanemu wydano świadectwo pracy potwierdzające rozwiązanie stosunku pracy z dniem 5 października 2013 r.
G. N. w 2013 r. roku był pełnomocnikiem zarówno spółki (...), jak i spółki (...). W zakresie tego pełnomocnictwa był upoważniony do podpisywania umów z pracownikami i zleceniobiorcami. Podpisywał umowy sporządzane na gotowych drukach, umów tych było dużo, wynikało to z rotacji pracowników.
P. S. był pracownikiem Działu Technicznego w trakcie trwania umowy o pracę z (...), zatrudnionym na stanowisku montera instalacji. Jego kierownikiem był P. M.. Dział techniczny mieścił się w siedzibie firmy przy ul. (...). Od dnia 1 czerwca 2012 roku P. S. przejął obowiązki kierownika Działu Technicznego.
Dział techniczny otrzymywał zlecenia od (...) na wykonanie konkretnych usług montażowych. Warunki montażu omawiane były z klientem przez uprawnionego pracownika działu. Kierownik działu technicznego decydował kogo wyśle na montaż oraz wyznaczał termin prac. Grupa techniczna na montaż udawała się samochodami, które tankowane były na rachunek (...) lub Grupa (...). Pracownicy materiały pobierali z podręcznego magazynu.
Po otrzymaniu informacji o przejściu przez pracowników działu technicznego (w tym P. S.) do Spółki z o.o. (...) oraz od listopada 2012 r. do spółki (...) zasady pracy działu technicznego, sposób dokonywania zleceń na wykonanie montażu oraz podmioty zlecające montaż pozostały bez zmian.
Wykorzystywane materiały były własnością (...) do momentu montażu u klienta. Spółka (...) wystawiała fakturę za godziny przepracowane przez danego pracownika w związku z konkretnym montażem. Pracownicy działu montażu mieli przekazane zadania do realizacji od (...) np. podłączenie systemu u klienta. Spółka (...) obciążała (...) za wykonaną pracę.
Na podstawie tychże ustaleń Sąd Okręgowy, powołując się na przepisy
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że ubezpieczony nie został w spornych okresach przekazany w trybie
Z tych względów Sąd Okręgowy oddalił odwołanie wnioskodawcy na podstawie
Z wyrokiem tym nie zgodził się płatnik składek i wywiódł apelację. Zaskarżył w niej tenże wyrok w całości i zarzucił mu:
1) naruszenie prawa procesowego:
a) opieranie się na kserokopii akt sprawy nieuwierzytelnionych przez osoby umocowane do działania w niniejszej sprawie jak i nie podpisanych w nich dokumentach i brak zwrotu akt sprawy w sytuacji braku oryginału decyzji organowi na podstawie
b) naruszenie
c)
2) naruszenie prawa materialnego:
a)
b)
c) przez niewłaściwe zastosowanie
d) przez błędną wykładnię i błędne zastosowanie
e)
f)
g)
h)
i)
j)
3. nierozpoznanie istoty sprawy poprzez stwierdzenie, że:
a) nie doszło do przejścia do nowego pracodawcy do (...) sp. z o.o. a następnie do (...) w sytuacji gdy w aktach sprawy są umowy jak i oświadczenia o rozwiązaniu tych umów złożone przez osoby upoważnione do reprezentacji tych podmiotów,
b) niezrozumienie na czym polega świadczenie outsourcingu pracowniczego,
c) poprzez sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego z powodu dysharmonii ustaleń faktycznych pomiędzy materiałem zgromadzonym w sprawie, a konkluzją do jakiej dochodzi sąd na podstawie tego materiału w rozważaniach uzasadnienia wyroku,
d) nieuwzględnienie, że z agencji pracy tymczasowej korzystała (...) Sp. z o.o. jako pracodawca użytkownik i wynajmowała zainteresowanego zatrudnionego w (...) Sp. z o.o., a następnie do (...).
Mając powyższe na uwadze wniosła o zmianę w całości wyroku i zmianę w całości decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i ustalenie, że ubezpieczony u płatnika (...) nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, wypadkowemu, chorobowemu jako pracownik w okresie wskazanym w decyzji oraz obciążenie organu kosztami postępowania wg. norm przepisanych, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji wraz z rozstrzygnięciem o kosztach postępowania apelacyjnego.
W odpowiedzi na apelację syndyk masy upadłości (...) wniósł o jej oddaleni oraz zasądzenie na jego rzecz od odwołującej się spółki kosztów postępowania.
Odpowiedź na apelację wywiódł także organ rentowy, który domagał się oddalenia apelacji w całości oraz zasądzenia na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.
Sąd Apelacyjny zważył
Apelacja nie była uzasadniona.
Przeprowadzone przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne korespondują ze zgromadzonym materiałem dowodowym i nie przekraczają określonych przepisem
Za niezasadne i spóźnione w myśl
Odnosząc się do zarzutów naruszenia prawa materialnego, należy wskazać, że powołanie się przez skarżącego, że doszło do naruszenia wymienionych w tym przedmiocie przepisów prawa materialnego, wynika z przyjęcia przez apelującego subiektywnej i niemającej oparcia w obiektywnych faktach linii argumentacji. Ustalone przez Sąd I Instancji prawidłowo i obiektywnie fakty nie upoważniają do uznania, że doszło do przejęcia pracowników (w tym P. S.). Konkluzja ta ma znaczenie, jeśli uwzględni się, że zgodnie z
Przekształcenie podmiotowe, jakiego apelujący upatruje na gruncie stanu faktycznego przedmiotowej sprawy, przenosi rozważania na płaszczyznę „działania w granicach prawa” w kontekście instytucji przejścia zakładu pracy na inną osobę
Z pisemnych motywów zaskarżonego orzeczenia wynika, że wszystkie okoliczności zawartych przez wnioskodawcę umów i porozumień w kwestii przejęcia pracowników przez inne podmioty świadczą, że postanowienia umów są nieważne w rozumieniu
Z materiału dowodowego zgromadzonego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że umowa w sposób „formalny” została wykonana – dokonano wszak zarejestrowania pracowników w systemie ubezpieczenia społecznego przez nowy podmiot. Również wypłata wynagrodzenia za pracę była realizowana przez „nowego pracodawcę”. Okoliczności powyższe jednak nie przesądzają jeszcze, że istotnie doszło do transferu pracowników. Wypłata wynagrodzenia przez nowy podmiot nie prowadzi samoistnie do wniosku, że stanowisko Sądu pierwszej instancji jest wadliwe. Wynika to z faktu, że wola stron w powiązaniu z instytucją przejścia zakładu pracy
Decydującego znaczenia w sprawie nabiera zatem wykładnia
Obecnie nie ulega wątpliwości konieczność wykładni prawa krajowego w sposób możliwie zgodny z treścią i celem dyrektywy. Wynikające z dyrektywy zobowiązanie państw członkowskich do osiągnięcia określonego w niej rezultatu stanowi powinność wszystkich organów państw członkowskich, w tym także, w ramach ich właściwości, sądów; tak sformułowane stanowisko jest aprobowane w orzecznictwie Sądu Najwyższego (uchwała SN z dnia 13 sierpnia 2008 r. w sprawie I PZP 11/07). Ponadto w orzecznictwie Sądu Najwyższego można zauważyć liczne odniesienia do prawa UE na tle problematyki transferu (wyrok SN z dnia 29 marca 2012 r. I PK 150/11, wyrok SN z dnia 25 stycznia 2013 r. w sprawie I PK 172/12; wyrok SN z dnia 14 maja 2012 r. w sprawie II PK 228/11).
Dla oceny skuteczności transferu zakładu pracy kluczowe znaczenie ma rodzaj przejmowanej jednostki gospodarczej - chodzi o to, czy jest to jednostka, której decydującym elementem są pracownicy i ich kwalifikacje, czy jest to jednostka, o której decydują składniki materialne. Jeśli jednostka opiera się na pracownikach, to przejście może nastąpić bez przenoszenia majątku (np. sprzątanie, dozór). Inaczej natomiast jest w sytuacji, gdy funkcjonowanie podmiotu opiera się na składnikach materialnych. Wówczas przejęcie wyłącznie zadań nie jest wystarczające dla transferu. W takim przypadku przyjmuje się, że konieczne jest nadto przejęcie składników majątkowych, które pozwalają normalnie prowadzić (kontynuować) działalność gospodarczą (vide: wyrok TS z 25 stycznia 2001 r., C-172/99, wyrok TS z 20 listopada 2003 r. C-340/01).
O tym, czy przesłanki przejęcia zostały spełnione, należy orzec po wzięciu pod uwagę wszystkich okoliczności faktycznych w konkretnym wypadku. Istotne pozostaje zatem, z jakim rodzajem przedsiębiorstwa lub zakładu mamy do czynienia, czy doszło do przejęcia składników majątkowych (budynki, ruchomości, wyposażenie, narzędzia). Elementy te muszą być zawsze oceniane całościowo w kontekście konkretnej sprawy i żaden z nich nie może być samodzielnie podstawą przyjęcia, że jednostka (przedsiębiorstwo, zakład lub część zakładu) zachowała tożsamość (tak np. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 15 września 2015 r., sygn. akt III A Ua 180/15).
Mając na względzie powyższe rozważania prawne, należy wskazać, że w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy nie doszło do „przejścia” na nowy podmiot składników majątkowych służących do prowadzenia działalności przez płatnika składek w zakresie dotychczas prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. W takiej zaś sytuacji, przy braku rozdysponowania infrastruktury majątkowej, sam transfer zadań nie jest wystarczający do stwierdzenia zachowania tożsamości przedsiębiorstwa, będącego warunkiem przejścia zakładu pracy. Konieczne jest bowiem także przejęcie składników majątkowych służących ich wykonywaniu. Skoro spółka „przejmująca” pracowników nie korzystała z żadnych składników mienia związanych z wykonywaniem działalności (...) Sp. z o.o., to nie można skutecznie wywodzić o uzyskaniu statusu pracodawcy przez ten podmiot. Przy czym należy mieć na uwadze, że cel regulacji z
Sąd Apelacyjny, w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę, prezentuje stanowisko, zgodnie z którym nie należy bagatelizować oddziaływania funkcji ochronnej prawa pracy na inne normy systemu prawnego. Zasada swobody działalności gospodarczej nie ma charakteru bezwzględnego, absolutnego. Oceniając obiektywnie, jasne jest, że przekazanie P. S. przez apelującego miało charakter instrumentalny. Jedyna racja, jakiej można doszukać się w tego typu rozwiązaniu, wiąże się z aspektem finansowym, który ostatecznie obrócił się przeciwko pracownikom, których składki nie zostały uregulowane.
Przepis
Faktyczny aspekt transferu zakładu pracy sprowadza się do tego, że zakład (bądź jego część), stanowiący zorganizowaną całość nastawioną na osiągnięcie określonego celu, oddawany jest do dyspozycji innego pracodawcy, który uzyskuje realną możliwość zarządzania tym zakładem, to jest korzystania z jego majątku i kierowania zespołem pracowniczym. Ważne jest jedynie, czy nowy pracodawca miał rzeczywistą możliwość zarządzania majątkiem i wykonywania własnych celów, w tym kierowania pracownikami (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 2006 r., sygn. akt I PK 184/05, MPP 2006, nr 5, str. 230, A. Tomanek, Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę, Wrocław 2002, s. 50).
W rozpoznawanej przez Sąd pierwszej instancji sprawie nie doszło do przekazania substancji majątkowej służącej realizacji zadań. Ubezpieczony wykonywał je za pomocą majątku, będącego w dyspozycji apelującego. Co więcej, zachowano struktury i organizację, a nowy pracodawca nie sprawował kierownictwa nad nim. W takich okolicznościach powoływanie się skarżącego na transfer pracowników jest nieuprawnione. Sąd pierwszej instancji słusznie stwierdził, że nie doszło do przejścia ubezpieczonego do nowego pracodawcy ((...), następnie (...)), mimo wystąpienia formalnych działań wskazujących na to przejście. O tym, czy dochodzi do spełnienia przesłanek zawartych w
Dokonana wykładnia
W kontekście zaprezentowanego wyżej stanowiska Sąd pierwszej instancji prawidłowo zastosował także wymienione w apelacji przepisy prawa ubezpieczeń społecznych oddalając odwołanie.
Nie doszło w sprawie także do nierozpoznania istoty sprawy. W orzecznictwie Sądu Najwyższego jednolicie przyjmuje się, że do nierozpoznania istoty sprawy dochodzi wówczas, gdy rozstrzygnięcie sądu pierwszej instancji nie odnosi się do tego, co było przedmiotem sprawy, gdy sąd zaniechał zbadania materialnej podstawy żądania albo merytorycznych zarzutów strony, bezpodstawnie przyjmując, że istnieje przesłanka materialnoprawna lub procesowa unicestwiająca roszczenie (por. postanowienia Sądu Najwyższego z 23 września 1998 r., II CKN 897/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 22; z 15 lipca 1998 r. II CKN 838/97, LEX nr 50750; z 3 lutego 1999 r., III CKN 151/98, LEX nr 519260; wyroki Sądu Najwyższego z 12 lutego 2002 r., I CKN 486/00, OSP 2003 nr 3, poz. 36; z 21 października 2005 r., III CK 161/05, LEX nr 178635; z 12 listopada 2007 r., I PK 140/07, OSNP 2009, nr 1-2, poz. 2). Co do zasady zatem przez pojęcie „nierozpoznania istoty sprawy” należy rozumieć nierozstrzygnięcie żądań stron, czyli niezałatwienie przedmiotu sporu. Wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna tego zwrotu pozwala na przyjęcie, że wszelkie inne wady rozstrzygnięcia, dotyczące naruszeń prawa materialnego, czy też procesowego (oczywiście poza nieważnością postępowania i nieprzeprowadzeniem postępowania dowodowego w całości), nie uzasadniają uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. Wszystkie tego rodzaju braki powinny być w systemie apelacji pełnej załatwiane bezpośrednio w postępowaniu apelacyjnym.
Odnosząc powyższe stwierdzenia do realiów niniejszej, w ocenie Sądu Apelacyjnego, Sąd I Instancji odniósł się do zarzutów zawartych w odwołaniu dotyczących zaskarżonej decyzji ZUS będącej przedmiotem postepowania. Dokonując przy tym oceny prawnej porozumień zawartych między płatnikiem składek a Spółką (...) (następnie (...)) rozpoznał istotę sprawy. Przeanalizował niezbędne aspekty prawne związane z zawarciem tychże porozumień. Dokonał oceny charakteru pracy ubezpieczonego u płatnika składek na tle zawartych porozumień. Biorąc więc powyższe pod uwagę uznać należało postawiony zarzut jako nieuzasadniony, gołosłowny i oderwany od prawidłowego procesowego pojęcia istoty sprawy w rozumieniu
W kontekście powyżej przestawionych rozważań dotyczących prawa materialnego nietrafny okazał się także zarzut naruszenia
Mając na uwadze powyższe apelacja podlegała oddaleniu z mocy
Orzeczenie o kosztach zastępstwa procesowego należnych organowi rentowemu wydano w oparciu o przepis
SSA Barbara Ciuraszkiewicz SSA Ireneusz Lejczak SSA Grażyna Szyburska-Walczak
R.S.
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców