Art. 87. 1. KNF może żądać od krajowej instytucji płatniczej powierzającej
wykonywanie czynności operacyjnych innym przedsiębiorcom w szczególności:
1) przedstawienia kopii zawartej umowy, o której mowa w art. 86 ust. 1;
2) złożenia wyjaśnień dotyczących wykonania umowy, o której mowa w art. 86 ust. 1;
3) przedstawienia dokumentów określających status przedsiębiorcy, z którym
krajowa instytucja płatnicza zawarła umowę, a w przypadku powierzenia
wykonywania istotnych czynności operacyjnych – także dokumentów
niezbędnych do oceny spełniania przez przedsiębiorcę wymogów określonych w art. 86 ust. 5.
2. KNF, w drodze decyzji, nakazuje krajowej instytucji płatniczej
doprowadzenie w wyznaczonym terminie do zmiany lub rozwiązania umowy, o której
mowa w art. 86 ust. 1, jeżeli:
1) wykonanie umowy zagraża ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu instytucją płatniczą;
2) przedsiębiorca będący stroną umowy utracił wymagane uprawnienia niezbędne
do wykonywania tej umowy.
3. Od decyzji KNF, o której mowa w ust. 2, krajowa instytucja płatnicza może
wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji; przepisu art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się. Wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji.
4. KNF może zastosować środki określone w art. 105 ust. 1, w przypadku gdy
w wyznaczonym terminie krajowa instytucja płatnicza nie doprowadzi do zmiany lub
rozwiązania umowy, o której mowa w art. 86 ust. 1.

Art. 87a. Krajowa instytucja płatnicza niezwłocznie powiadamia KNF
o zmianach dotyczących korzystania z usług innych przedsiębiorców, którym
powierzono wykonywanie czynności operacyjnych, oraz agentów.

Ustawa o usługach płatniczych art. 87

DODAJ