Art. 37. 1. W związku z przejściowymi różnicami między wykazywaną
w księgach rachunkowych wartością aktywów i pasywów a ich wartością podatkową
oraz stratą podatkową możliwą do odliczenia w przyszłości, jednostka tworzy rezerwę
i ustala aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, którego jest podatnikiem.
2. Wartość podatkowa aktywów jest to kwota wpływająca na pomniejszenie
podstawy obliczenia podatku dochodowego w przypadku uzyskania z nich, w sposób
pośredni lub bezpośredni, korzyści ekonomicznych. Jeżeli uzyskanie korzyści
ekonomicznych z tytułu określonych aktywów nie powoduje pomniejszenia podstawy
obliczenia podatku dochodowego, to wartość podatkowa aktywów jest ich wartością księgową.
3. Wartością podatkową pasywów jest ich wartość księgowa pomniejszona
o kwoty, które w przyszłości pomniejszą podstawę podatku dochodowego.
4. Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego ustala się w wysokości
kwoty przewidzianej w przyszłości do odliczenia od podatku dochodowego,
w związku z ujemnymi różnicami przejściowymi, które spowodują w przyszłości
zmniejszenie podstawy obliczenia podatku dochodowego oraz straty podatkowej
możliwej do odliczenia, ustalonej przy uwzględnieniu zasady ostrożności.
5. Rezerwę z tytułu odroczonego podatku dochodowego tworzy się w wysokości
kwoty podatku dochodowego, wymagającej w przyszłości zapłaty, w związku
z występowaniem dodatnich różnic przejściowych, to jest różnic, które spowodują
zwiększenie podstawy obliczenia podatku dochodowego w przyszłości.
6. Wysokość rezerwy i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego
ustala się przy uwzględnieniu stawek podatku dochodowego obowiązujących w roku
powstania obowiązku podatkowego.
7. Rezerwa i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wykazywane
są w bilansie oddzielnie. Rezerwę i aktywa można kompensować, jeżeli jednostka ma
tytuł uprawniający ją do ich jednoczesnego uwzględnienia przy obliczaniu kwoty
zobowiązania podatkowego.
8. Wpływający na wynik finansowy podatek dochodowy za dany okres
sprawozdawczy obejmuje:
1) część bieżącą;
2) część odroczoną.
Wykazywana w rachunku zysków i strat część odroczona stanowi różnicę pomiędzy
stanem rezerw i aktywów z tytułu podatku odroczonego na koniec i początek okresu
sprawozdawczego, z uwzględnieniem przepisów ust. 9.
9. Rezerwy i aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego, dotyczące
operacji rozliczanych z kapitałem (funduszem) własnym, odnosi się również na kapitał (fundusz) własny.
10. Jednostki, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej
dwóch z następujących trzech wielkości:
1) 25 500 000 zł – w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,
2) 51 000 000 zł – w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i
produktów za rok obrotowy,
3) 50 osób – w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty
– mogą odstąpić od ustalania aktywów i rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego.
11. Przepisu ust. 10 nie stosuje się do jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1–6.

Ustawa o rachunkowości art. 37

DODAJ