Art. 39. 1. Jednostki dokonują czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów,
jeżeli dotyczą one przyszłych okresów sprawozdawczych.
2. Jednostki dokonują biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów
w wysokości prawdopodobnych zobowiązań przypadających na bieżący okres
sprawozdawczy, wynikających w szczególności:
1) ze świadczeń wykonanych na rzecz jednostki przez kontrahentów jednostki,
a kwotę zobowiązania można oszacować w sposób wiarygodny;
2) z obowiązku wykonania, związanych z bieżącą działalnością, przyszłych
świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych, a także
przyszłych świadczeń wobec nieznanych osób, których kwotę można oszacować
w sposób wiarygodny, mimo że data powstania zobowiązania nie jest jeszcze
znana, w tym z tytułu napraw gwarancyjnych i rękojmi za sprzedane produkty
długotrwałego użytku.
Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe i zasady ustalania ich
wysokości powinny wynikać z uznanych zwyczajów handlowych.
2a. Zobowiązania, o których mowa w ust. 2 pkt 2, wykazuje się w bilansie jako
rezerwy na zobowiązania.
3. Odpisy czynnych i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów mogą
następować stosownie do upływu czasu lub wielkości świadczeń. Czas i sposób
rozliczenia powinien być uzasadniony charakterem rozliczanych kosztów, z
zachowaniem zasady ostrożności.
4. Jeżeli zgodnie z umową wartość otrzymanych finansowych składników
aktywów jest niższa od zobowiązania zapłaty za nie, w tym również z tytułu
emitowanych przez jednostkę papierów wartościowych, to różnica stanowi czynne
rozliczenie międzyokresowe kosztów, które odpisuje się w koszty finansowe
w równych ratach, w ciągu okresu, na jaki zaciągnięto zobowiązanie.
5. Zobowiązania ujęte jako bierne rozliczenia międzyokresowe zmniejszają
koszty okresu sprawozdawczego, w którym stwierdzono, że zobowiązania te nie powstały.
6. Jednostka mikro, jednostka mała oraz jednostka, o której mowa w art. 3 ust. 2
i ust. 3 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego
i o wolontariacie, która spełnia warunki określone w art. 3 ust. 1c pkt 1 albo ust. 1d,
może nie tworzyć biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dotyczących
przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych.
7. Przepisu ust. 6 nie stosuje się do spółek kapitałowych, spółek komandytowoakcyjnych i spółek jawnych lub komandytowych, których wszystkimi wspólnikami
ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki
komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej.

Ustawa o rachunkowości art. 39

DODAJ