Art. 36. 1. Kapitały (fundusze) własne ujmuje się w księgach rachunkowych
z podziałem na ich rodzaje i według zasad określonych przepisami prawa,
postanowieniami statutu lub umowy o utworzeniu jednostki.
2. Kapitał zakładowy spółek kapitałowych, towarzystw ubezpieczeń
wzajemnych, towarzystw reasekuracji wzajemnej, fundusz udziałowy spółdzielni
wykazuje się w wysokości określonej w umowie lub statucie i wpisanej w rejestrze
sądowym. Zadeklarowane lecz niewniesione wkłady kapitałowe ujmuje się jako należne wkłady na poczet kapitału.
2a. (uchylony)
2b. Koszty emisji akcji poniesione przy powstaniu spółki akcyjnej lub
podwyższeniu kapitału zakładowego zmniejszają kapitał zapasowy spółki do
wysokości nadwyżki wartości emisji nad wartością nominalną akcji, a pozostałą ich
część zalicza się do kosztów finansowych.
2c. Kapitały (fundusze) własne powstałe z zamiany dłużnych papierów
wartościowych, zobowiązań i pożyczek na udziały wykazuje się w wartości
nominalnej tych papierów wartościowych, zobowiązań i pożyczek, po uwzględnieniu
niezamortyzowanego dyskonta lub premii, odsetek naliczonych i niezapłaconych do
dnia zamiany, które nie będą wypłacone, niezrealizowanych różnic kursowych oraz
skapitalizowanych kosztów emisji. Jeżeli dłużne papiery wartościowe, zobowiązania
i pożyczki są wyrażone w walucie obcej, to na dzień zamiany stosuje się do nich przepisy art. 30.
2d. Do zobowiązań bezwarunkowo umorzonych w wyniku postępowania
restrukturyzacyjnego przepis ust. 2c stosuje się odpowiednio.
2e. W razie powzięcia uchwały wspólników spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością określającej termin i wysokość dopłat, równowartość dopłat
ujmuje się w odrębnej pozycji pasywów bilansu (kapitał rezerwowy z dopłat
wspólników) i wykazuje się jako składnik kapitału własnego dopóty, dopóki ten nie
zostanie użyty w sposób uzasadniający jego odpisanie; uchwalone, lecz niewniesione
dopłaty wykazuje się w dodatkowej pozycji kapitałów własnych „Należne dopłaty na
poczet kapitału rezerwowego (wielkość ujemna)”.
3. Składniki kapitału (funduszu) własnego jednostek postawionych w stan
likwidacji lub upadłości należy, na dzień rozpoczęcia likwidacji lub postępowania
upadłościowego, połączyć w jeden kapitał (fundusz) podstawowy, zmniejszając go:
1) (uchylony)
2) w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością, towarzystwach ubezpieczeń
wzajemnych i towarzystwach reasekuracji wzajemnej – o udziały własne;
3) w spółkach akcyjnych – o należne wkłady na poczet kapitału, o ile nie wezwano
zainteresowanych do ich wniesienia, oraz o akcje własne.
4. Przepis ust. 3 może być odpowiednio stosowany przez jednostki objęte
postępowaniem restrukturyzacyjnym.

Art. 36a. 1. W razie zbycia akcji własnych, dodatnią różnicę między ceną
sprzedaży, pomniejszoną o koszty sprzedaży, a ich ceną nabycia, należy odnieść na
kapitał zapasowy. Ujemną różnicę należy ująć jako zmniejszenie kapitału
zapasowego, a pozostałą część ujemnej różnicy, przewyższającą kapitał zapasowy, jako stratę z lat ubiegłych i opisać w informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym za rok, w którym nastąpiła sprzedaż.
2. W przypadku umorzenia akcji własnych, dodatnią różnicę między ich
wartością nominalną a ceną nabycia należy odnieść na kapitał zapasowy. Ujemną
różnicę należy ująć jako zmniejszenie kapitału zapasowego, a pozostałą część ujemnej
różnicy, przewyższającą kapitał zapasowy, jako stratę z lat ubiegłych i opisać
w informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym za rok, w którym nastąpiło
obniżenie kapitału zakładowego.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do udziałów własnych spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością, z wyjątkiem umorzenia udziałów bez obniżenia kapitału
zakładowego. W przypadku umorzenia udziałów własnych nabytych w drodze
egzekucji, bez obniżenia kapitału zakładowego, wartość udziałów własnych według
ceny nabycia należy ująć jako zmniejszenie kapitału rezerwowego utworzonego
w celu ich umorzenia.

Ustawa o rachunkowości art. 36

DODAJ