Art. 377. § 1. Jeżeli oskarżony wprawił się ze swej winy w stan powodujący
niezdolność do udziału w rozprawie lub w posiedzeniu, w których jego udział jest
obowiązkowy, sąd może postanowić o prowadzeniu postępowania pomimo jego
nieobecności, nawet jeżeli nie złożył jeszcze wyjaśnień.
§ 2. Przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w § 1, sąd zapoznaje się ze
świadectwem lekarza, który stwierdził stan takiej niezdolności, lub przesłuchuje go
w charakterze biegłego. Stan powodujący niezdolność oskarżonego do udziału
w rozprawie można stwierdzić także na podstawie badania niepołączonego
z naruszeniem integralności ciała, przeprowadzonego za pomocą stosownego
urządzenia.
§ 3. Jeżeli oskarżony, którego obecność na rozprawie lub posiedzeniu jest
obowiązkowa, zawiadomiony o terminie rozprawy lub posiedzenia oświadcza, że nie
weźmie udziału w rozprawie lub posiedzeniu, uniemożliwia doprowadzenie go na
rozprawę lub posiedzenie albo zawiadomiony o nich osobiście nie stawia się na
rozprawę lub posiedzenie bez usprawiedliwienia, sąd może prowadzić postępowanie
bez jego udziału; sąd może jednak zarządzić zatrzymanie i przymusowe
doprowadzenie oskarżonego. Na postanowienie w przedmiocie zatrzymania i przymusowego doprowadzenia przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu tego
sądu.
§ 4. Jeżeli oskarżony nie złożył jeszcze wyjaśnień przed sądem, można
zastosować art. 396 § 2 lub uznać za wystarczające odczytanie jego poprzednio
złożonych wyjaśnień. Przesłuchania oskarżonego można dokonać z wykorzystaniem
środków, o których mowa w art. 177 § 1a.

Kodeks Postępowania Karnego art. 377