Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb
w powierzchniowych wodach śródlądowych, zwanych dalej „wodami”,
w wodach znajdujących się w urządzeniach wodnych oraz w obiektach
przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb;
2) właściwość organów administracji publicznej, sposób ich postępowania,
a także zadania i obowiązki jednostek organizacyjnych i osób, związane
z wykonywaniem przepisów:
a) rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r.
w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych
i niewystępujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 168 z 28.06.2007, str. 1,
z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 708/2007”,
b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r.
ustanawiającego środki służące odbudowie zasobów węgorza
europejskiego (Dz. Urz. UE L 248 z 22.09.2007, str. 17),
c) Unii Europejskiej wydanych w trybie przepisów rozporządzeń, o których
mowa w lit. a i b.
2. Za chów ryb uważa się działania zmierzające do utrzymywania
i zwiększania produkcji ryb, a za hodowlę – chów połączony z doborem i selekcją,
w celu zachowania i poprawienia wartości użytkowej ryb.
3. Ryby i inne organizmy wodne żyjące w wodzie stanowią jej pożytki.
4. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień umów międzynarodowych
dotyczących gospodarki rybackiej w wodach granicznych.

Art. 1a. 1. Zadania i uprawnienia państwa członkowskiego albo właściwego
organu, określone w przepisach wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 2, wykonuje
minister właściwy do spraw rybołówstwa, jeżeli zakres spraw określony w tych
przepisach nie należy do właściwości innych organów administracji publicznej.
2. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 6 ust. 2a,
2c i 3, art. 6a ust. 4, art. 6b ust. 1, art. 15 ust. 2, 2b i 2c, art. 17 ust. 1, 3 i 5,
art. 18 ust. 1 oraz art. 27 ust. 4, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

Ustawa o rybactwie śródlądowym art. 1

DODAJ