Art. 23. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej
Straży Rybackiej jest uprawniony do:
1) kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących
połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób
przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu;
2) kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub
wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu;
3) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu
w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza;
4) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do
przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia
popełnienia przestępstwa lub wykroczenia:
a) legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości,
b) odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich
połowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem
uprawnionemu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć,
c) zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa
w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje
się w terminie 7 dni do sądu,
d) kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich
ładunku w miejscach związanych z połowem ryb,
e) przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych
w Kodeksie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów
mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi,
f) doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób,
w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia dalszych
czynności wyjaśniających;
5) dokonywania czynności wyjaśniających w postępowaniu w sprawach
o wykroczenia, które zostały określone w przepisach ustawy, udziału w tych
sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków
zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w tych sprawach;
6) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie;
7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką
pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również
w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy
na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo
zasady żądania takiej pomocy;
8) wstępu i wjazdu:
a) do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny
obrębów hodowlanych,
b) na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny
lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-
-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do
prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów,
c) na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów
i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących
wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej
i Policji oraz innych, których szczególne przeznaczenie stanowi
informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”;
9) prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez
konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika;
10) noszenia broni palnej krótkiej i broni sygnałowej;
11) noszenia kajdanek zakładanych na ręce, ręcznych miotaczy substancji
obezwładniających, pałki służbowej i przedmiotów przeznaczonych do
obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.

Art. 23a. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3 i 8–14 ustawy
z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1834 oraz z 2019 r. poz. 15), strażnik Państwowej Straży Rybackiej
może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1
pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 7, 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a i pkt 2 oraz w art. 47
pkt 1, 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego
i broni palnej, strażnik Państwowej Straży Rybackiej może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej
oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach
określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej.
4. (uchylony)
5. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności,
o których mowa w art. 23, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.
6. Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki
przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do:
1) Straży Parku Narodowego – w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie
przyrody;
2) Państwowej Straży Łowieckiej – w zakresie zwalczania kłusownictwa;
3) strażników leśnych – w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.
7. (uchylony)
8. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w art. 23,
przysługuje zażalenie do prokuratora.
9. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności
służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu
karnego dla funkcjonariusza publicznego.
10. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady i warunki:
1) współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją – mając na względzie
ustawowe zadania tych podmiotów oraz konieczność zapewnienia poprawnej
i skutecznej współpracy;
2) posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej i sygnałowej
oraz amunicji do niej oraz środków przymusu bezpośredniego, a także
sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą – mając na
względzie konieczność uniemożliwienia dostępu do broni, amunicji i środków
przymusu bezpośredniego osobom trzecim, potrzebę ochrony ewidencji przed
uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, a także zapewnienie efektywnego
nadzoru nad Strażą.

Ustawa o rybactwie śródlądowym art. 23

DODAJ