Ustawa z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym

art. 1. więcej Art. 1. 1. Ustawa określa:
1) zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb
w powierzchniowych wodach śródlądowych, zwanych dalej „wodami”,
w wodach znajdujących się w urządzeniach wodnych oraz w obiektach
przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb;
2) właściwość organów administracji publicznej, sposób ich postępowania,
a także zadania i obowiązki jednostek organizacyjnych i osób, związane
z wykonywaniem przepisów:
a) rozporządzenia Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r.
w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych
i niewystępujących miejscowo (Dz. Urz. UE L 168 z 28.06.2007, str. 1,
z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 708/2007”,
b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1100/2007 z dnia 18 września 2007 r.
ustanawiającego środki służące odbudowie zasobów węgorza
europejskiego (Dz. Urz. UE L 248 z 22.09.2007, str. 17),
c) Unii Europejskiej wydanych w trybie przepisów rozporządzeń, o których
mowa w lit. a i b.
2. Za chów ryb uważa się działania zmierzające do utrzymywania
i zwiększania produkcji ryb, a za hodowlę – chów połączony z doborem i selekcją,
w celu zachowania i poprawienia wartości użytkowej ryb.
3. Ryby i inne organizmy wodne żyjące w wodzie stanowią jej pożytki.
4. Przepisy ustawy nie naruszają postanowień umów międzynarodowych
dotyczących gospodarki rybackiej w wodach granicznych.

Art. 1a. 1. Zadania i uprawnienia państwa członkowskiego albo właściwego
organu, określone w przepisach wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 2, wykonuje
minister właściwy do spraw rybołówstwa, jeżeli zakres spraw określony w tych
przepisach nie należy do właściwości innych organów administracji publicznej.
2. Zadania samorządu województwa, o których mowa w art. 6 ust. 2a,
2c i 3, art. 6a ust. 4, art. 6b ust. 1, art. 15 ust. 2, 2b i 2c, art. 17 ust. 1, 3 i 5,
art. 18 ust. 1 oraz art. 27 ust. 4, są zadaniami z zakresu administracji rządowej.

art. 2. więcej Art. 2. 1. Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do warunków chowu,
hodowli i połowu raków, minogów oraz innych organizmów żyjących w wodzie,
stanowiących jej pożytki, z tym że rak błotny i rak szlachetny nie mogą być
przedmiotem amatorskiego połowu.
2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, może określać
warunki chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie, do
których stosuje się odpowiednio przepisy ustawy.

Art. 2a. Ochronę i odbudowę zasobów ryb w wodach, z wyjątkiem gatunków
ryb, które są objęte ochroną na podstawie przepisów o ochronie przyrody, zapewnia
się przez racjonalne gospodarowanie zasobami, w tym podejmowanie działań
służących utrzymaniu, odtworzeniu lub przywróceniu właściwego stanu tych
zasobów i relacji przyrodniczych między poszczególnymi ich elementami, zgodnie
z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Art. 2b. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w celu stworzenia
warunków niezbędnych do ochrony i odbudowy zasobów ryb określonych
gatunków, w szczególności w celu odtworzenia żerowisk lub tarlisk ryb, a także
utrzymania lub przywrócenia w wybranych dorzeczach możliwości odbycia tarła
i wędrówki ryb, może opracować program ochrony i odbudowy zasobów ryb tych gatunków.
2. W programie ochrony i odbudowy zasobów ryb określa się w szczególności:
1) cel ogólny i cele szczegółowe ochrony i odbudowy zasobów określonych
gatunków ryb, z uwzględnieniem priorytetów krótko- i długoterminowych;
2) rodzaj, zakres i harmonogram działań:
a) podstawowych – obejmujących w szczególności zalecane środki prawne,
ekonomiczne, kontrolne i monitorujące,
b) wspomagających – obejmujących w szczególności działania badawczo-
-rozwojowe, promocyjne, edukacyjne i szkoleniowe, zapewniające
prawidłową realizację działań podstawowych;
3) podmioty uprawnione lub obowiązane do podjęcia działań podstawowych
oraz działań wspomagających, w tym organy administracji publicznej
i użytkowników wód;
4) możliwe źródła i sposoby finansowania działań podstawowych oraz działań
wspomagających.
3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze rozporządzenia,
wprowadzić program ochrony i odbudowy zasobów ryb na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, mając na względzie utrzymanie,
odtworzenie lub poprawę stanu zasobów określonych gatunków ryb w wodach,
racjonalne korzystanie z zasobów tych ryb oraz zachowanie różnorodności
biologicznej w wodach.
4. Realizacja programu ochrony i odbudowy zasobów ryb jest finansowana
albo współfinansowana ze środków budżetu państwa.

Art. 2c. 1. Jeżeli przepisy Unii Europejskiej nakładają obowiązek lub
przewidują uprawnienie dla państwa członkowskiego Unii Europejskiej do
opracowania programu mającego na celu ochronę i odbudowę zasobów ryb
określonych gatunków o znaczeniu gospodarczym, minister właściwy do spraw
rybołówstwa jest organem właściwym do opracowania tego programu jako
programu ochrony i odbudowy zasobów ryb tych gatunków, zgodnie
z wymaganiami określonymi w przepisach Unii Europejskiej, oraz podejmowania
innych czynności związanych z jego przygotowaniem i wdrożeniem oraz
współpracy z Komisją Europejską lub innymi organami Unii Europejskiej przy jego realizacji.
2. Jeżeli przepisy Unii Europejskiej nie określają wymagań dotyczących
zawartości lub treści programu ochrony i odbudowy zasobów ryb, lub w zakresie
nieokreślonym w tych przepisach, przepis art. 2b ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia,
wprowadza program ochrony i odbudowy zasobów ryb na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, po jego zatwierdzeniu przez właściwy
organ Unii Europejskiej, mając na względzie utrzymanie, odtworzenie lub poprawę
stanu zasobów określonych gatunków ryb w wodach, racjonalne korzystanie
z zasobów tych ryb oraz zachowanie różnorodności biologicznej w wodach.
4. Realizacja programu ochrony i odbudowy zasobów ryb jest finansowana
albo współfinansowana ze środków budżetu państwa, w szczególności
stanowiących środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej.

Art. 2d. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw
gospodarki wodnej, w przypadku wprowadzenia programu ochrony i odbudowy
zasobów ryb, o którym mowa w art. 2b, dokonuje okresowej analizy wyników
realizacji działań przewidzianych w tym programie oraz przedstawia w tym
zakresie sprawozdanie Radzie Ministrów.
2. Jeżeli przepisy Unii Europejskiej nakładają obowiązek okresowej analizy
wyników realizacji działań przewidzianych w programie ochrony i odbudowy
zasobów ryb, o którym mowa w art. 2c, i przedstawiania w tym zakresie sprawozdania odpowiednim organom Unii Europejskiej, czynności te są dokonywane
przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa, przy czym czynności związane
z okresową analizą wyników realizacji tych działań są dokonywane w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem
właściwym do spraw gospodarki wodnej.
3. Podmioty objęte programem ochrony i odbudowy zasobów ryb, o którym
mowa w art. 2b lub 2c, w przypadku jego wprowadzenia, są obowiązane do
realizacji działań przewidzianych w tym programie oraz do udostępniania organom
administracji publicznej, upoważnionym do podejmowania środków kontrolnych
lub monitorujących, informacji niezbędnych do dokonania okresowej analizy
wyników realizacji działań przewidzianych w tym programie.

art. 3. więcej Art. 3. 1. Zezwoleń wymagają następujące działania:
1) wprowadzenie ryb gatunku obcego, stanowiącego gatunek obcy w rozumieniu
art. 3 pkt 6 rozporządzenia nr 708/2007, zwany dalej „gatunkiem obcym”,
polegające na zarybieniu wód,
2) wprowadzenie w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 708/2007 ryb gatunku obcego
– zwane dalej „działaniami z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy”.
2. Zezwoleń, o których mowa w ust. 1, nie wymagają następujące działania:
1) wprowadzenie ryb gatunku obcego wymienionego w wykazie gatunków ryb
uznanych za nierodzime określonym w przepisach wydanych na podstawie
art. 3f pkt 1 lit. a, polegające na zarybieniu wód, dokonywane zgodnie
z warunkami określonymi w tych przepisach;
2) wprowadzenie w rozumieniu art. 3 pkt 10 rozporządzenia nr 708/2007 ryb
gatunku obcego wymienionego w wykazie gatunków ryb uznanych za
nierodzime określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 3f pkt 1
lit. b, dokonywane zgodnie z warunkami określonymi w tych przepisach.
3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze
rozporządzenia, warunki, w szczególności techniczne, organizacyjne lub
gospodarcze, przeniesienia ryb gatunku niewystępującego miejscowo
w rozumieniu art. 3 pkt 7 rozporządzenia nr 708/2007, polegającego na zarybieniu
wód, lub przeniesienia w rozumieniu art. 3 pkt 11 tego rozporządzenia ryb
znajdujących się w wykazie gatunków ryb uznanych za rodzime określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 3f pkt 2, mając na względzie rodzaj
prowadzonej działalności rybackiej, znaczenie gospodarcze poszczególnych
gatunków ryb oraz przewidywany wpływ takiego przeniesienia na środowisko.
4. W przypadku wystąpienia negatywnego wpływu na środowisko
związanego z wprowadzaniem gatunków ryb, na które nie są wymagane
zezwolenia, o których mowa w ust. 1, lub przenoszeniem ryb gatunków, dla
których nie określono warunków ich przenoszenia na podstawie ust. 3, minister
właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze rozporządzenia:
1) wprowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo jego części zakaz
wprowadzania lub przenoszenia tych ryb,
2) określić działania mające na celu wyeliminowanie zaistniałych negatywnych skutków
– uwzględniając ochronę różnorodności biologicznej.

Art. 3a. 1. Organem właściwym do wydawania zezwolenia, o którym mowa
w art. 3 ust. 1, jest minister właściwy do spraw rybołówstwa. Zezwolenie, o którym
mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, jest wydawane z uwzględnieniem stanowiska ministra
właściwego do spraw środowiska.
2. Zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, wydaje się na wniosek,
w drodze decyzji administracyjnej, na czas określony.
3. Do wymagań, jakie powinien spełniać wniosek o wydanie zezwolenia,
o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1, przepis art. 6 ust. 2 rozporządzenia
nr 708/2007 stosuje się odpowiednio.
4. W zezwoleniu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, określa się:
1) podmiot uprawniony do prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb gatunku
uznanego za nierodzimy;
2) gatunek, ilość, płeć, stadium rozwoju osobniczego oraz źródło pochodzenia
ryb przeznaczonych do prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb gatunku
uznanego za nierodzimy;
3) rodzaj działań z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy;
4) czas trwania, miejsce i warunki prowadzenia działań z wykorzystaniem ryb
gatunku uznanego za nierodzimy;
5) czas trwania, miejsce i warunki prowadzenia kwarantanny, jeżeli ustalono
potrzebę jej przeprowadzenia;
6) czas trwania, miejsce i warunki pilotażowego uwolnienia ryb, jeżeli ustalono
potrzebę jego przeprowadzenia;
7) czas trwania, zakres i warunki monitoringu działań z wykorzystaniem ryb
gatunku uznanego za nierodzimy oraz sposób i termin przekazywania raportu
z prowadzonego monitoringu, jeżeli ustalono potrzebę jego przeprowadzenia.
5. W zezwoleniu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, zatwierdza się plan
awaryjny, jeżeli ustalono potrzebę jego sporządzenia.
6. W uzasadnionych przypadkach, w zezwoleniu, o którym mowa w art. 3
ust. 1, określa się, że działanie z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za
nierodzimy jest działaniem o charakterze pilotażowego uwolnienia ryb.

Art. 3b. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze decyzji
administracyjnej, odmawia wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1,
jeżeli:
1) wnioskodawca:
a) w okresie 3 lat przed złożeniem wniosku o wydanie zezwolenia naruszył
zakaz, o którym mowa w art. 3i, powodując istotne zagrożenie
ekologiczne, lub
b) nie przedstawił dokumentów lub nie podał informacji, wymaganych do
wydania tego zezwolenia, lub
c) wskazał miejsce prowadzenia kwarantanny, w przypadku ustalenia
potrzeby jej przeprowadzenia, w którym warunki lokalizacyjne,
techniczne, sanitarne, technologiczne lub organizacyjne uniemożliwiają
jej przeprowadzenie;
2) planowane działania z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy,
z wyłączeniem pilotażowego uwolnienia ryb, wiążą się ze średnim lub
wysokim poziomem ryzyka ekologicznego albo
3) nie można ustalić ryzyka ekologicznego w oparciu o dostępną wiedzę
i udokumentowane doświadczenie w zakresie wpływu działań
z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy na środowisko.

Art. 3c. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze decyzji
administracyjnej, zmienić lub cofnąć, w całości lub w części, zezwolenie, o którym
mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli po wydaniu tego zezwolenia stwierdzono:
1) negatywne skutki dla środowiska lub innych populacji ryb;
2) że działania z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy są
prowadzone niezgodnie z wydanym zezwoleniem lub w sposób naruszający
przepisy o rybactwie śródlądowym, przepisy o ochronie zdrowia zwierząt
oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, przepisy o ochronie przyrody,
przepisy o ochronie środowiska lub przepisy o ochronie zwierząt.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, określa się termin i warunki podjęcia
czynności mających na celu eliminację zagrożeń wynikających z prowadzonej
działalności. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.

Art. 3d. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może, w drodze decyzji
administracyjnej, na wniosek podmiotu uprawnionego do prowadzenia działań
z wykorzystaniem ryb gatunku uznanego za nierodzimy, przedłużyć okres
ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, jeżeli nie stwierdzono
niekorzystnych skutków dla środowiska lub innych populacji ryb. W tym
przypadku nie jest wymagane przeprowadzenie oceny ryzyka ekologicznego.

Art. 3e. 1. W sprawach dotyczących zezwolenia, o którym mowa w art. 3
ust. 1 pkt 1, w zakresie nieokreślonym w ustawie, przepisy rozporządzenia
nr 708/2007 stosuje się odpowiednio.
2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa prowadzi rejestr, o którym mowa
w rozdziale VI rozporządzenia nr 708/2007, również w sprawach związanych
z wydaniem zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1.

Art. 3f. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia:
1) wykaz gatunków ryb uznanych za nierodzime oraz warunki, w szczególności
techniczne, organizacyjne lub gospodarcze, wprowadzania ryb tych
gatunków, dla których nie jest wymagane zezwolenie, o którym mowa
w art. 3 ust. 1:
a) pkt 1,
b) pkt 2,
2) wykaz gatunków ryb uznanych za rodzime
– mając na względzie potrzebę ochrony i utrzymania różnorodności biologicznej
oraz konieczność zapobiegania negatywnemu wpływowi działań związanych
z wprowadzeniem ryb gatunku obcego na środowisko, a także wyniki badań
i dostępną wiedzę w zakresie stosowanych w rybactwie śródlądowym praktyk
gospodarczych i ich potencjalnego wpływu na środowisko.
Art. 3g. 1. Tworzy się zespół ekspertów do spraw związanych z wydawaniem
zezwoleń, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz innych spraw w zakresie
wykorzystania ryb gatunków obcych oraz ryb gatunków niewystępujących
miejscowo, zwany dalej „zespołem ekspertów”.
2. Zespół ekspertów jest organem opiniodawczo-doradczym ministra
właściwego do spraw rybołówstwa.
3. Do zadań zespołu ekspertów należy w szczególności:
1) wykonywanie obowiązków i uprawnień komitetu doradczego, o którym
mowa w rozporządzeniu nr 708/2007;
2) przeprowadzanie analiz, dokonywanie ocen, wydawanie opinii,
przedstawianie stanowisk, w tym dotyczących konieczności przeprowadzenia
oceny ryzyka ekologicznego i określenia jej wyniku, jeżeli ustalono
konieczność jej przeprowadzenia, oraz dotyczących naukowego uzasadnienia
odmowy, cofnięcia lub zmiany zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1.
4. W skład zespołu ekspertów wchodzą osoby posiadające stopień lub tytuł
naukowy oraz wiedzę specjalistyczną i udokumentowane doświadczenie
w zakresie wykorzystania ryb gatunków obcych oraz ryb gatunków
niewystępujących miejscowo.
5. Członków zespołu ekspertów powołuje i odwołuje minister właściwy do
spraw rybołówstwa, uwzględniając w składzie zespołu ekspertów przedstawiciela
wskazanego przez ministra właściwego do spraw środowiska.
6. Zespół ekspertów wybiera ze swojego grona przewodniczącego
i zastępców oraz ustala regulamin jego działania określający w szczególności
kompetencje przewodniczącego oraz tryb podejmowania rozstrzygnięć przez
zespół ekspertów. Regulamin wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa.
7. Wydatki związane z działalnością zespołu ekspertów są pokrywane
z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rybołówstwa.
8. Obsługę prac zespołu ekspertów zapewnia urząd obsługujący ministra
właściwego do spraw rybołówstwa.

Art. 3h. 1. Za wydanie zezwolenia, o którym mowa w art. 3 ust. 1, pobiera się
opłatę w wysokości:
1) jednej drugiej przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce
narodowej w roku kalendarzowym ostatnio ogłoszonego przez Prezesa
Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” na podstawie przepisów
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego
dalej „przeciętnym wynagrodzeniem”, ustalonego według stanu na dzień złożenia wniosku o wydanie tego zezwolenia – w przypadku konieczności przeprowadzenia oceny ryzyka ekologicznego;
2) jednej czwartej przeciętnego wynagrodzenia, ustalonego według stanu na
dzień złożenia wniosku o wydanie tego zezwolenia – w przypadku wydania
przez zespół ekspertów opinii o braku konieczności przeprowadzenia oceny
ryzyka ekologicznego.
2. Za przedłużenie okresu ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 3
ust. 1, pobiera się opłatę w wysokości jednej ósmej przeciętnego wynagrodzenia,
ustalonego według stanu na dzień złożenia wniosku o przedłużenie okresu
ważności tego zezwolenia.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią dochód budżetu państwa.
4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze
rozporządzenia, sposób wnoszenia opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, mając na
względzie zapewnienie skutecznego ich uiszczenia.

Art. 3i. Zabrania się:
1) wprowadzania ryb gatunku obcego, na których wprowadzenie jest wymagane
zezwolenie, o którym mowa w art. 3 ust. 1, bez wymaganego zezwolenia albo
wbrew warunkom określonym w tym zezwoleniu;
2) wprowadzania ryb z gatunków wymienionych w wykazie określonym
w przepisach wydanych na podstawie art. 3f pkt 1 niezgodnie z warunkami
określonymi w tych przepisach, w przypadkach gdy zezwolenie, o którym
mowa w art. 3 ust. 1, nie jest wymagane;
3) przenoszenia ryb określonych gatunków niezgodnie z warunkami ich
przenoszenia określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 3,
jeżeli warunki te zostały określone w tych przepisach.

art. 4. więcej Art. 4. 1. Do chowu, hodowli lub połowu ryb:
1) uprawniony jest:
a) władający wodami w sztucznym zbiorniku wodnym przeznaczonym do
chowu lub hodowli ryb i usytuowanym na publicznych śródlądowych
wodach płynących,
b) właściciel albo posiadacz gruntów pod wodami stojącymi lub gruntów
pod wodami, do których stosuje się odpowiednio art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268 oraz z 2019 r. poz. 125, 534 i 1495), zwanej dalej „ustawą – Prawo wodne”,
c) właściciel albo posiadacz gruntów pod stawami rybnymi lub innymi
urządzeniami w gospodarstwie rolnym przeznaczonymi do chowu lub hodowli ryb;
2) w obwodzie rybackim uprawniony jest podmiot wykonujący uprawnienia
właściciela wód w zakresie rybactwa śródlądowego albo osoba władająca
obwodem rybackim na podstawie umowy zawartej z:
a) właściwym podmiotem na podstawie art. 6d ust. 2 albo
b) podmiotem wykonującym uprawnienia Skarbu Państwa w zakresie
rybactwa śródlądowego do dnia 30 czerwca 2017 r., albo
c) podmiotem wykonującym do dnia 31 grudnia 2005 r. uprawnienia
Skarbu Państwa w zakresie rybactwa śródlądowego na warunkach
określonych przepisami ustawy z dnia 19 października 1991 r.
o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U.
z 2019 r. poz. 817 i 1080)
– zwani dalej „uprawnionymi do rybactwa”.
2. Uprawnionemu do rybactwa na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1
pkt 2, przysługuje prawo pierwszeństwa w zawarciu umowy na dalszy okres.
3. Uprawniony do rybactwa, o którym mowa w ust. 2, powinien złożyć
oświadczenie o skorzystaniu ze swojego prawa w terminie do 6 miesięcy przed
dniem upływu okresu, na jaki została zawarta umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2.
4. Jeżeli uprawniony do rybactwa, o którym mowa w ust. 2, złoży w terminie
oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, organ administracji publicznej wykonujący
uprawnienia właściciela wód w zakresie rybactwa śródlądowego zawiera z tym
uprawnionym umowę, o której mowa w art. 6d ust. 2. Oddanie w użytkowanie
obwodu rybackiego następuje na okres 10 lat, chyba że strony ustalą dłuższy okres.
5. W przypadku gdy dotychczasowa umowa została zawarta na podstawie
art. 6d ust. 2, określona w umowie, o której mowa w ust. 6, stawka opłaty rocznej
za użytkowanie obwodu rybackiego oraz równowartość nakładów rzeczowych na
zarybienia nie ulegają zmianie.
6. W przypadku gdy dotychczasowa umowa została zawarta z Agencją
Nieruchomości Rolnych, określone w umowie, o której mowa w ust. 4:
1) stawka opłaty rocznej za użytkowanie obwodu rybackiego jest ustalana
w wysokości równej maksymalnej stawce opłaty rocznej za 1 ha powierzchni
obwodu rybackiego, uwzględniającej rybacki typ wody i jej położenie;
2) nakłady rzeczowo-finansowe na zarybienia odpowiadają równowartości
czynszu dzierżawnego oraz nakładów rzeczowych określonych
w dotychczasowej umowie, wyliczonych na podstawie średniej rocznej
z ostatnich 3 lat trwania tej umowy, pomniejszonych o opłatę roczną.

Art. 4a. 1. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany:
1) dokumentować działania związane z prowadzoną gospodarką rybacką
w sposób rzetelny, systematyczny i zgodny ze stanem faktycznym;
2) udostępniać dane dotyczące prowadzonej przez siebie działalności w celach
statystycznych oraz badawczych podmiotom wykonującym zadania
powierzone przez ministra właściwego do spraw rybołówstwa lub w celu
dokonania kontroli przestrzegania przepisów o rybactwie śródlądowym.
2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze
rozporządzenia, sposób prowadzenia dokumentacji gospodarki rybackiej, w tym
wzory dokumentów, które należy stosować w tej dokumentacji, oraz terminy
i sposób przygotowywania i podawania informacji w dokumentacji rybackiej oraz
ich przekazywania, mając na względzie potrzebę obiektywnej oceny prawidłowości
prowadzenia dokumentacji gospodarki rybackiej oraz zapewnienia dostępu do
informacji o gospodarce rybackiej.

Art. 4b. 1. Zarybianie wód może prowadzić:
1) uprawniony do rybactwa;
2) instytut badawczy, uczelnia, fundacja, uznana organizacja producentów ryb
lub organizacja społeczna, w ramach programu badawczego lub programu
ochrony i odbudowy zasobów ryb w porozumieniu z uprawnionym do rybactwa;
3) organ administracji publicznej, we współpracy z uprawnionym do rybactwa,
instytutem badawczym, uczelnią, fundacją, uznaną organizacją producentów
ryb lub organizacją społeczną, jeżeli utrzymanie, odtwarzanie lub poprawa
stanu zasobów ryb należy do zadań organu administracji publicznej lub wynika z działań określonych w programie ochrony i odbudowy zasobów ryb;
4) dyrektor parku narodowego w celu wykonywania ochrony ryb na wodach parku narodowego.
2. Zarybienia wód nie mogą powodować zmniejszenia lub utraty
różnorodności biologicznej żywych zasobów wód.
3. Minister właściwy do spraw rybołówstwa może określić, w drodze
rozporządzenia, warunki, w szczególności techniczne, organizacyjne lub
gospodarcze, zarybiania wód, kierując się potrzebą zapewnienia ochrony
różnorodności biologicznej, zgodnie z zasadami lub zaleceniami dobrej praktyki
w zakresie zrównoważonego korzystania z żywych zasobów wód na poziomie
umożliwiającym gospodarcze korzystanie z nich przyszłym uprawnionym do rybactwa.

art. 5. więcej Art. 5. Osoba dokonująca połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa
jest obowiązana posiadać i okazywać na żądanie dokument stwierdzający
upoważnienie uprawnionego do połowu ryb.

art. 6. więcej Art. 6. 1. Uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany
prowadzić racjonalną gospodarkę rybacką.
2. Racjonalna gospodarka rybacka polega na wykorzystywaniu
produkcyjnych możliwości wód, zgodnie z operatem rybackim, w sposób
nienaruszający interesów uprawnionych do rybactwa w tym samym dorzeczu,
z zachowaniem zasobów ryb w równowadze biologicznej i na poziomie
umożliwiającym gospodarcze korzystanie z nich przyszłym uprawnionym do rybactwa.
2a. Oceny wypełniania przez uprawnionego do rybactwa obowiązku
prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim dokonuje
marszałek województwa na podstawie operatu rybackiego, dokumentacji
gospodarki rybackiej oraz programu ochrony i odbudowy zasobów ryb, co najmniej raz na 5 lat.
2b. Czynności związane z dokonywaniem oceny, o której mowa w ust. 2a,
wykonuje upoważniony przez właściwego marszałka województwa pracownik urzędu marszałkowskiego, zwany dalej „inspektorem rybackim”, który ukończył studia wyższe:
1) na kierunku rybactwo lub
2) na kierunkach pokrewnych, w szczególności na kierunku zootechnika,
rolnictwo lub ochrona środowiska – ze specjalizacją rybacką lub
uzupełnionych wykształceniem z zakresu rybactwa.
2c. O wynikach oceny, o której mowa w ust. 2a, marszałek województwa
powiadamia organ administracji publicznej wykonujący uprawnienia właściciela
wód w zakresie rybactwa śródlądowego, niezwłocznie po upływie terminu
wyznaczonego uprawnionemu do rybactwa do usunięcia nieprawidłowości
w prowadzonej gospodarce rybackiej.
2d. Do udostępniania informacji o wynikach oceny, o której mowa w ust. 2a,
stosuje się odpowiednio przepisy o dostępie do informacji publicznej.
3. Marszałek województwa w wyjątkowo uzasadnionych przypadkach,
a zwłaszcza w razie zanieczyszczenia znacząco pogarszającego warunki bytowania
ryb albo masowego wystąpienia chorób ryb, może, w drodze decyzji
administracyjnej wydanej po zasięgnięciu opinii dyrektora regionalnego zarządu
gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, zwolnić
od obowiązku, o którym mowa w ust. 1, lub uznać zbiornik wodny za nieprzydatny
do prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej na czas określony.
4. Minister właściwy do spraw rybołówstwa określi, w drodze
rozporządzenia, zakres i sposób postępowania przy dokonywaniu oceny
wypełniania przez uprawnionego do rybactwa obowiązku prowadzenia racjonalnej
gospodarki rybackiej, kierując się potrzebą dokonania specjalistycznej
i obiektywnej oceny gospodarki rybackiej prowadzonej przez uprawnionego do
rybactwa w obwodzie rybackim.
5. (uchylony)

Art. 6a. 1. Operat rybacki określający zasady prowadzenia racjonalnej
gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim sporządza uprawniony do rybactwa.
2. Operat rybacki sporządza się raz na 10 lat w formie opisowej i graficznej.
3. Część opisowa operatu rybackiego powinna zawierać w szczególności:
1) dane dotyczące uprawnionego do rybactwa;
2) dane i informacje dotyczące obwodu rybackiego;
3) zasady prowadzenia gospodarki rybackiej, opracowane z uwzględnieniem
zróżnicowania obwodu rybackiego na zasadniczy i uzupełniający obwód rybacki.
4. Uprawniony do rybactwa może dokonać zmian w operacie rybackim przed
upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, jeżeli organ administracji publicznej,
z którym uprawniony do rybactwa zawarł umowę, o której mowa w art. 4 ust. 1
pkt 2, wyraził, przez zmianę tej umowy, zgodę na dostosowanie zasad prowadzenia
gospodarki rybackiej do:
1) strategii, polityki, planów lub programów w dziedzinie rybactwa
śródlądowego, w tym programu ochrony i odbudowy zasobów ryb,
opracowanych przez organy administracji publicznej,
2) nowych okoliczności, niewynikających z przyczyn leżących po stronie
uprawnionego do rybactwa, których nie mógł on przewidzieć przed złożeniem
operatu rybackiego do zaopiniowania, w szczególności klęsk żywiołowych,
zmiany przebiegu granic obwodu rybackiego lub realizacji inwestycji
znacząco oddziałującej na środowisko wodne w obwodzie rybackim,
3) warunków korzystania z wód regionu wodnego lub zlewni, o których mowa
w przepisach ustawy – Prawo wodne
– przy czym, w przypadku uzasadnionych wątpliwości dotyczących celowości
dokonania zmiany w operacie rybackim, organ administracji publicznej, przed
wydaniem zgody, zwraca się o zajęcie stanowiska, odpowiednio, do organu
administracji publicznej, który opracował projekt programu, planu, polityki lub
strategii, w przypadku, o którym mowa w pkt 1, albo właściwego marszałka
województwa, w przypadku, o którym mowa w pkt 2.
5. Operat rybacki oraz jego zmiany wymagają uzyskania pozytywnej opinii
uprawnionej jednostki.
5a. Sporządzenie opinii, o której mowa w ust. 5, jest odpłatne.
5b. Wysokość odpłatności za sporządzenie opinii, o której mowa w ust. 5,
powinna odpowiadać kosztom jej sporządzenia, przy czym nie może przekraczać
wysokości przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok ustalenia
wysokości tych kosztów i jest określana przez kierownika uprawnionej jednostki
w uzgodnieniu z zainteresowaną stroną.
5c. Uprawniony do rybactwa w obwodzie rybackim jest obowiązany
przekazać kopię operatu rybackiego i opinii, o której mowa w ust. 5, do systemu
informacyjnego gospodarowania wodami, w sposób i w terminie określonych
w umowie, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2.
6. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze rozporządzenia,
określi sposoby sporządzania i opiniowania operatu rybackiego, szczegółowe
wymagania, jakim powinien odpowiadać operat rybacki, a także wskaże jednostki
uprawnione do opiniowania operatów rybackich.
7. Minister, określając sposoby sporządzania i opiniowania operatu
rybackiego oraz wymagania, jakim powinien odpowiadać operat rybacki, wskaże
niezbędne elementy, które powinny być zawarte w operacie rybackim
i zaopiniowane przez uprawnioną jednostkę. Minister uwzględni potrzebę
opracowania i zaopiniowania szczegółowej charakterystyki obwodu rybackiego
oraz planu gospodarki rybackiej obejmującego w szczególności informacje
o nakładach rzeczowo-finansowych, zasadach i warunkach odtwarzania zasobów
ryb z gatunków wędrownych lub zagrożonych pogarszającymi się warunkami
rozrodu naturalnego w wodach obwodu rybackiego.

Art. 6b. 1. W uzasadnionych przypadkach, w szczególności gdy opinia do
operatu rybackiego jest wadliwa, nierzetelna lub obciążona błędem, który
uniemożliwia dokonanie oceny prowadzenia gospodarki rybackiej w obwodzie
rybackim, na wniosek marszałka województwa, minister właściwy do spraw
rybołówstwa może, w drodze decyzji administracyjnej, nakazać uprawnionemu do
rybactwa przekazanie operatu rybackiego do ponownego zaopiniowania, określając
termin przekazania operatu do ponownego zaopiniowania.
2. We wniosku, o którym mowa w ust. 1, podaje się szczegółowo
okoliczności przemawiające za koniecznością ponownego zaopiniowania operatu rybackiego.
3. Do operatu rybackiego przekazanego do ponownego zaopiniowania
przepisy art. 6a ust. 5a–5c stosuje się odpowiednio.

Art. 6c. 1. Jeżeli uprawniony do rybactwa, o którym mowa w art. 6b ust. 1,
nie przekazał operatu rybackiego do ponownego zaopiniowania w terminie
wyznaczonym ostateczną decyzją, o której mowa w art. 6b ust. 1, albo ponownie wydana opinia uprawnionej jednostki jest negatywna, uprawnienie do prowadzenia
gospodarki rybackiej w obwodzie rybackim zawiesza się, z mocy prawa,
odpowiednio od dnia upływu terminu przekazania operatu do ponownego
zaopiniowania albo od dnia doręczenia uprawnionemu do rybactwa negatywnej opinii.
2. W przypadku negatywnej opinii sporządza się nowy operat rybacki
w porozumieniu z organem administracji publicznej wykonującym uprawnienia
właściciela wód w zakresie rybactwa śródlądowego.
3. W przypadku nieprzekazania operatu rybackiego do ponownego
zaopiniowania lub w przypadku braku porozumienia, o którym mowa w ust. 2,
przepis art. 6d ust. 6 stosuje się odpowiednio.

Art. 6d. 1. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące stanowiące
własność Skarbu Państwa dyrektor regionalnego zarządu Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie przekazuje do rybackiego korzystania
w drodze oddania w użytkowanie obwodu rybackiego.
2. Oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego następuje za opłatą roczną, na
czas nie krótszy niż 10 lat, na podstawie umowy, do zawarcia której jest
upoważniony dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
3. Warunkiem oddania w użytkowanie obwodu rybackiego jest przedłożenie
pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego.
4. Oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego następuje w drodze konkursu
ofert, przy czym maksymalna oferowana stawka opłaty rocznej za 1 ha powierzchni
obwodu rybackiego nie może być wyższa niż równowartość pieniężna 0,5 dt żyta,
ustalona według średniej ceny skupu żyta, o której mowa w przepisach ustawy
z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 1256 i 1309),
w zależności od rybackiego typu wody i jej położenia.
5. Nie pobiera się opłat za oddanie w użytkowanie następujących części
obwodu rybackiego:
1) obrębu ochronnego;
2) uzupełniającego obwodu rybackiego;
3) wód uznanych za nieprzydatne do prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej.
6. W przypadku nierealizowania założeń zawartych w operacie rybackim
dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa
Wodnego Wody Polskie może rozwiązać umowę użytkowania w każdym czasie
i bez odszkodowania.
7. W sprawach nieuregulowanych dotyczących użytkowania stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
8. Konkurs ofert na oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego, zwany dalej
„konkursem”, ogłasza i przeprowadza dyrektor regionalnego zarządu gospodarki
wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, zapraszając
zainteresowane podmioty do udziału w konkursie.
9. W celu przeprowadzenia konkursu powołuje się komisję konkursową,
zwaną dalej „komisją”.
10. W skład komisji wchodzą co najmniej 3 osoby zatrudnione w regionalnym
zarządzie gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody
Polskie, z wyłączeniem osób zatrudnionych na stanowiskach pomocniczych lub na
stanowiskach obsługi.
11. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wyznacza przewodniczącego komisji
spośród jej członków oraz ustala regulamin pracy komisji. Regulamin pracy komisji
udostępnia się oferentom do wglądu w siedzibie regionalnego zarządu gospodarki
wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.
12. Członkiem komisji nie może być osoba, która:
1) jest małżonkiem oferenta lub jego krewnym albo powinowatym do drugiego
stopnia włącznie albo jest związana z tytułu przysposobienia, opieki lub
kurateli z oferentem;
2) jest lub była w ostatnich 3 latach pracownikiem, przedstawicielem,
pełnomocnikiem, udziałowcem albo akcjonariuszem oferenta bądź członkiem
organizacji społecznej występującej jako oferent;
3) pozostaje z oferentem w takim stosunku prawnym lub faktycznym, że może
to budzić uzasadnione wątpliwości co do jej bezstronności.
13. W przypadku ujawnienia okoliczności, o których mowa w ust. 12,
dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie dokonuje zmiany w składzie komisji i zarządza
powtórzenie czynności dokonanych przez komisję.
14. Komisja, dokonując oceny ofert, sprawdza:
1) zgodność założeń operatu rybackiego z warunkami korzystania z wód regionu
wodnego obowiązującymi w dniu wywieszenia ogłoszenia o konkursie;
2) zgodność rodzaju i wysokości nakładów rzeczowo-finansowych
zaproponowanych w ofercie z rodzajem i wysokością nakładów rzeczowo-
-finansowych przewidzianych na zarybienia w operacie rybackim;
3) czy ilość, rodzaj i stan techniczny środków trwałych oraz wyposażenia
służącego do chowu, hodowli lub połowu ryb lub raków, kwalifikacje
i doświadczenie zawodowe oferenta lub jego pracowników w zakresie
rybactwa śródlądowego dają gwarancję możliwości prowadzenia racjonalnej
gospodarki w danym obwodzie rybackim i są zgodne z typem gospodarki
rybackiej określonym w operacie rybackim.
15. W przypadku stwierdzenia, że oferta nie spełnia jednego z warunków
dotyczących zgodności, o których mowa w ust. 14, komisja odrzuca ofertę.
16. Komisja dokonuje oceny następujących elementów oferty:
1) kwalifikacje i doświadczenie oferenta;
2) wysokość zaproponowanej stawki opłaty rocznej;
3) wysokość zaproponowanych nakładów rzeczowo-finansowych;
4) gatunki materiału zarybieniowego zaproponowane w nakładach rzeczowo-finansowych.
17. Z przebiegu konkursu komisja sporządza protokół wraz z dokumentacją
dotyczącą jego przebiegu i wynikiem konkursu.
18. Przewodniczący komisji w terminie 3 dni od dnia podjęcia przez komisję
uchwały o wyniku konkursu przekazuje dyrektorowi regionalnego zarządu
gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie protokół,
o którym mowa w ust. 17.
19. Po przekazaniu dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej
Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie protokołu z przebiegu
konkursu każdy z oferentów może zapoznać się w siedzibie dyrektora regionalnego
zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z tym protokołem.
20. W terminie 7 dni od dnia otrzymania wyniku konkursu oraz protokołu
z jego przebiegu dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie zawiadamia oferentów na piśmie, za
potwierdzeniem odbioru, o wyniku konkursu i o otrzymanej przez nich liczbie
punktów albo o odrzuceniu oferty.
21. Oferent może złożyć do dyrektora regionalnego zarządu gospodarki
wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie protest dotyczący
wyniku konkursu w terminie 7 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, o którym
mowa w ust. 20.
22. O złożeniu protestu, o którym mowa w ust. 21, dyrektor regionalnego
zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie
zawiadamia niezwłocznie wszystkich oferentów, których oferty komisja przyjęła
do postępowania konkursowego.
23. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie rozpatruje protest w ciągu 7 dni od jego otrzymania.
24. W przypadku uwzględnienia protestu dyrektor regionalnego zarządu
gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie
w terminie 7 dni od dnia jego uwzględnienia zarządza ponowne rozpatrzenie ofert przez komisję.
25. Przepisy ust. 20 stosuje się odpowiednio przy powiadamianiu oferentów
o wyniku ponownego rozpatrzenia ofert.
25a. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie zamieszcza i aktualizuje na swojej stronie internetowej:
1) wykaz obwodów rybackich;
2) imię i nazwisko albo nazwę uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim;
3) wskazane przez uprawnionego do rybactwa dane kontaktowe uprawnionego;
4) okres obowiązywania umów użytkowania obwodu rybackiego.
26. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw gospodarki wodnej określi, w drodze rozporządzenia,
wymogi dotyczące ogłoszenia o konkursie ofert, o którym mowa w ust. 8, elementy ofert i sposób ich oceny, czynności komisji, a także maksymalną stawkę opłaty
rocznej za 1 ha powierzchni obwodu rybackiego.
27. Minister, wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 26:
1) kieruje się potrzebą sprawnego przeprowadzenia konkursu, potrzebą
wyłonienia oferenta, którego przygotowanie i doświadczenie zawodowe
zapewni realizację zasad racjonalnej gospodarki rybackiej zgodnie
z przedłożonym operatem rybackim, w celu utrzymania lub uzyskania
dobrego stanu wód obwodu rybackiego;
2) określając tryb i warunki przeprowadzania konkursu ofert, uwzględni
w szczególności konieczność udostępnienia oferentom informacji w zakresie:
a) rozliczenia obciążeń publicznoprawnych związanych z przedmiotem
użytkowania oraz nakładów rzeczowych określonych w operacie rybackim,
b) zasad udostępniania wód obwodu rybackiego do celów badań
naukowych oraz przekazywania danych na temat wyników prowadzonej
gospodarki rybackiej,
c) ograniczeń związanych z oddaniem w użytkowanie gruntów pod
wodami w obwodzie rybackim na cele określone w art. 261 ust. 1 ustawy
– Prawo wodne oraz potrzeby zapewnienia kontroli nad prawidłowością
przeprowadzanego postępowania w konkursie ofert;
3) określając maksymalną stawkę opłaty rocznej za 1 ha powierzchni obwodu
rybackiego, uzależni jej wysokość od rybackiego typu wody i jej położenia.

Art. 6e. 1. Następca prawny uprawnionego do rybactwa, któremu oddano
w użytkowanie obwód rybacki, posiadający kwalifikacje i doświadczenie
zawodowe w zakresie rybactwa, określone w przepisach wydanych na podstawie
art. 6d ust. 27, oraz nie był skazany prawomocnym wyrokiem sądowym na
podstawie art. 27 w okresie ostatnich 3 lat, przejmuje prawa i obowiązki
wynikające z umowy, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2.
2. Następca prawny, o którym mowa w ust. 1, występuje niezwłocznie, nie
później jednak niż 2 miesiące po zaprzestaniu prowadzenia przez dotychczasowego
uprawnionego do rybactwa gospodarki rybackiej w danym obwodzie rybackim, do
dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z wnioskiem o dokonanie w umowie, o której mowa
w art. 4 ust. 1 pkt 2, zmian w zakresie oznaczenia uprawnionego do rybactwa.

art. 7. więcej Art. 7. 1. Za amatorski połów ryb uważa się pozyskiwanie ryb wędką lub
kuszą, przy czym dopuszcza się, w miejscu i w czasie prowadzenia połowu ryb
wędką, pozyskiwanie ryb na przynętę przy użyciu podrywki wędkarskiej.
1a. Ryby przeznaczone na przynętę mogą być wprowadzone wyłącznie do
wód, z których zostały pozyskane.
2. Amatorski połów ryb może uprawiać osoba posiadająca dokument
uprawniający do takiego połowu, zwany dalej „kartą wędkarską” lub „kartą
łowiectwa podwodnego”, a jeżeli połów ryb odbywa się w wodach uprawnionego
do rybactwa – posiadająca ponadto jego zezwolenie.
2a. Posiadanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, potwierdza dokument
wydany w postaci papierowej lub elektronicznej przez uprawnionego do rybactwa
w obwodzie rybackim określający podstawowe warunki uprawiania amatorskiego
połowu ryb ustalone przez uprawnionego do rybactwa wynikające z potrzeby
prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w tym obwodzie rybackim,
uwzględniającej w szczególności wymiary gospodarcze, limity połowu, czas,
miejsce i technikę połowu ryb. Zezwolenie może także wprowadzać warunek
prowadzenia rejestru amatorskiego połowu ryb, a w przypadku wprowadzenia tego
warunku – określać sposób prowadzenia tego rejestru.
3. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej są zwolnione osoby do lat 14,
z tym że mogą one uprawiać amatorski połów ryb wyłącznie pod opieką osoby
pełnoletniej posiadającej taką kartę.
4. Z obowiązku posiadania karty wędkarskiej lub karty łowiectwa
podwodnego są zwolnieni cudzoziemcy czasowo przebywający na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, posiadający zezwolenie, o którym mowa w ust. 2.
Z obowiązku tego są także zwolnione osoby uprawiające amatorski połów ryb
w wodach znajdujących się w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli
ryb, jeżeli uzyskały od uprawnionego do rybactwa zezwolenie na połów w tych wodach.
5. Kartę wędkarską oraz kartę łowiectwa podwodnego wydaje starosta
właściwy ze względu na miejsce zamieszkania zainteresowanej osoby, która
złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin ze znajomości zasad i warunków ochrony i połowu ryb przed komisją egzaminacyjną, o której mowa w ust. 7a.
Z obowiązku składania egzaminu są zwolnione osoby posiadające średnie, średnie
branżowe lub wyższe wykształcenie z zakresu rybactwa.
6. Kartę wędkarską wydaje się osobie, która ukończyła 14 lat. Kartę
łowiectwa podwodnego wydaje się osobie, która ukończyła 18 lat.
7. Za wydanie karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego pobiera się
opłatę, której wysokość powinna odpowiadać kosztom jej wydania.
7a. Uprawniona do powołania komisji egzaminacyjnej jest organizacja
społeczna, której statutowym celem jest działanie na rzecz ochrony ryb oraz
rozwoju amatorskiego połowu ryb, określona w przepisach wydanych na podstawie
art. 21 pkt 2. Za przeprowadzenie egzaminu organizacja społeczna może pobrać
opłatę w celu pokrycia kosztów jego przeprowadzenia.
7b. Członkiem komisji egzaminacyjnej może być osoba, która:
1) posiada wiedzę i doświadczenie w zakresie ochrony oraz połowów ryb;
2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo albo
umyślne wykroczenie przeciwko przepisom o rybactwie śródlądowym,
przepisom o rybołówstwie, przepisom o łowiectwie, przepisom o ochronie
przyrody lub przepisom o ochronie zwierząt.
8. Uprawniony do rybactwa za wydane zezwolenie na uprawianie
amatorskiego połowu ryb może pobierać opłatę w wysokości przez siebie ustalonej.

art. 8. więcej Art. 8. 1. Zabrania się połowu ryb:
1) w wypadkach określonych przepisami o ochronie przyrody;
2) o wymiarach ochronnych;
3) w okresie ochronnym;
3a) z naruszeniem limitu połowu określonego w przepisach wydanych na
podstawie art. 21;
4) w odległości mniejszej niż 50 m od budowli i urządzeń hydrotechnicznych
piętrzących wodę;
5) sieciami, wędkami lub kuszami innymi niż określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 21;
6) przez wytwarzanie w wodzie pola elektrycznego charakterystycznego dla
prądu zmiennego;
7) środkami trującymi i odurzającymi;
8) narzędziami kaleczącymi, z wyjątkiem sznurów hakowych, pęczków
hakowych, haczyka wędki i harpuna kuszy;
9) materiałami wybuchowymi;
10) przez ich głuszenie;
11) więcej niż dwiema wędkami jednocześnie, a w wypadku ryb łososiowatych
i lipieni – więcej niż jedną wędką;
12) wędką:
a) w odległości mniejszej niż 50 m od rozstawionych w wodzie narzędzi
połowowych uprawnionego do rybactwa oraz oznakowanych przez
uprawnionego do rybactwa krześlisk,
b) w odległości mniejszej niż 75 m od znaku oznaczającego dokonywanie
podwodnego połowu ryb kuszą,
c) przez podnoszenie i opuszczanie przynęty w sposób ciągły, z wyjątkiem
łowienia ryb pod lodem,
d) wytwarzającą w wodzie pole elektryczne;
13) kuszą:
a) ryb łososiowatych i węgorzy,
b) na szlaku żeglownym,
c) od dnia 15 października do dnia 15 maja,
d) przy użyciu specjalnych aparatów do oddychania w wodzie,
e) w odległości mniejszej niż 75 m od innych osób oraz ustawionych
w wodzie narzędzi połowowych.
2. Zabrania się pozyskiwania ikry ryb, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz
niszczenia ikry złożonej na tarliskach i krześliskach.

art. 9. więcej Art. 9. 1. Ryby złowione z naruszeniem przepisów art. 8 ust. 1 pkt 1–3a,
jeżeli są żywe, niezwłocznie wypuszcza się do tego samego łowiska,
z zachowaniem niezbędnej staranności.
2. Jeżeli podczas jednego połowu masa ryb, wymienionych w art. 8 ust. 1
pkt 2, przekroczy 10% w razie użycia narzędzia ciągnionego, a 5% w razie użycia
narzędzia stawnego – niezwłocznie wypuszcza się wszystkie ryby do tego samego
łowiska, z zachowaniem niezbędnej staranności.

art. 10. więcej Art. 10. 1. Zabrania się:
1) przechowywania, posiadania, przewożenia, przetwórstwa i wprowadzania do
obrotu ikry i ryb złowionych lub pozyskanych z naruszeniem przepisów art. 8 i 9;
2) wprowadzania do obrotu ryb pochodzących z amatorskiego połowu ryb.
2. Osoba fizyczna lub prawna przetwarzająca lub wprowadzająca ryby do
obrotu jest obowiązana posiadać dokument stwierdzający pochodzenie ryb.

art. 11. więcej Art. 11. Zabrania się połowu ryb i raków przez wyciąganie ich z nor oraz
naruszania nor.

art. 12. więcej Art. 12. 1. Publiczne śródlądowe wody powierzchniowe płynące dzieli się na
obwody rybackie.
1a. Do obwodu rybackiego nie włącza się wód znajdujących się w granicach
parku narodowego lub rezerwatu przyrody, w których jest zabronione
wykonywanie rybactwa, oraz wód w sztucznych zbiornikach wodnych
przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb i innych organizmów wodnych,
usytuowanych na publicznych śródlądowych wodach powierzchniowych
płynących, jeżeli wody w tych zbiornikach sztucznie zajęły grunty, które nie
stanowią własności publicznej.
2. Obwód rybacki składa się z:
1) zasadniczego obwodu rybackiego oraz
2) uzupełniającego obwodu rybackiego.
3. Zasadniczy obwód rybacki obejmuje wody jezior, zbiorników wodnych,
rzek, kanałów lub cieków naturalnych niezbędnych do prowadzenia przez
uprawnionego do rybactwa racjonalnej gospodarki rybackiej.
4. Uzupełniający obwód rybacki obejmuje wody płynące dopływów
zasadniczego obwodu rybackiego, na których uprawniony do rybactwa okresowo
wykonuje czynności związane z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rybackiej,
określone w operacie rybackim, a w szczególności połowy tarlaków, zarybiania
oraz zabiegi ochronne.
5. W obwodzie rybackim uprawnioną do rybactwa może być tylko jedna
osoba fizyczna albo prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca
osobowości prawnej.

art. 13. więcej Art. 13. 1. W miejscach szczególnie przydatnych do prowadzenia chowu lub
hodowli ryb mogą być ustanawiane obręby hodowlane, w ramach obwodu
rybackiego lub poza nim.
2. Wstęp do obrębu hodowlanego wymaga uzgodnienia z uprawnionym do rybactwa.
3. W obrębie hodowlanym nie obowiązują uprawnionego do rybactwa
zakazy, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2–7 i ust. 2, oraz nakaz określony
w art. 20 ust. 2.
4. Obręb hodowlany nie może być ustanowiony w przyujściowych odcinkach
cieków wpadających do morza.

art. 14. więcej Art. 14. 1. W ramach obwodu rybackiego, w wodach, w których znajdują się
miejsca stałego tarła oraz rozwoju narybku gromadnego zimowania, bytowania
i przepływu ryb, mogą być ustanawiane obręby ochronne.
2. W obrębach ochronnych zabrania się połowu oraz czynności szkodliwych
dla ryb, a w szczególności naruszania urządzeń tarliskowych, dna zbiornika
i roślinności wodnej, uprawiania sportów motorowodnych i urządzania kąpielisk.

art. 15. więcej Art. 15. 1. Wojewoda, w drodze aktu prawa miejscowego, ustanawia i znosi
obwody rybackie, kierując się koniecznością zapewnienia warunków do
prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w istniejących obwodach rybackich.
2. Obręby ochronne ustanawia lub znosi zarząd województwa, w drodze
uchwały, z urzędu albo na wniosek uprawnionego do rybactwa lub dyrektora
regionalnego zarządu gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego
Wody Polskie. Obręb ochronny ustanawia się na czas nieokreślony albo na czas określony.
2a. W przypadku konieczności zniesienia obwodu rybackiego na wodach
objętych formami ochrony przyrody obwód rybacki znosi się po upływie terminu,
na który została zawarta umowa, o której mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2, chyba że
uprawniony do rybactwa wyrazi zgodę na wcześniejsze rozwiązanie umowy.
2b. Obręb hodowlany ustanawia marszałek województwa, w drodze decyzji
administracyjnej, na wniosek uprawnionego do rybactwa, który prowadzi
działalność w zakresie chowu i hodowli zwierząt akwakultury oraz rozrodu ryb, w rozumieniu przepisów o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
2c. Obręb hodowlany znosi marszałek województwa, w drodze decyzji
administracyjnej, na wniosek uprawnionego do rybactwa albo z urzędu, jeżeli
uprawniony do rybactwa, o którym mowa w ust. 2b, trwale zaprzestał prowadzenia
w obrębie hodowlanym działalności w zakresie chowu lub hodowli zwierząt
akwakultury oraz rozrodu ryb.
2d. Uchwałę zarządu województwa podjętą w sprawie, o której mowa
w ust. 2, ogłasza się w sposób zwyczajowo przyjęty oraz w wojewódzkim
dzienniku urzędowym.
3. Ustanowienie obrębu hodowlanego w ramach obwodu rybackiego wymaga
zawarcia umowy pomiędzy uprawnionymi do rybactwa.

Art. 15a. Minister właściwy do spraw rybołówstwa otrzymuje do dnia
31 stycznia roku następnego informacje z zakresu rybactwa śródlądowego za rok
poprzedni, przekazywane przez następujące organy albo podmioty:
1) w zakresie liczby i powierzchni ustanowionych obwodów rybackich i ich
zmiany w ciągu roku – wojewodowie;
2) w zakresie liczby obwodów rybackich nieoddanych w użytkowanie, przyczyn
nieoddania w użytkowanie oraz okresu, w którym obwody rybackie nie są
użytkowane rybacko – dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej
Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie;
3) w zakresie liczby umów o oddanie w użytkowanie obwodów rybackich
zawartych i rozwiązanych w ciągu roku – dyrektorzy regionalnych zarządów
gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie;
4) w zakresie negatywnych ocen użytkowników rybackich dotyczących
prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodach rybackich
i działań podjętych w tych sprawach – marszałkowie województw;
5) w zakresie wysokości przychodów z tytułu oddania w użytkowanie obwodów
rybackich – dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej
Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie;
6) w zakresie liczby ogłoszonych i rozstrzygniętych konkursów ofert –
dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej Państwowego
Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie;
7) w zakresie liczby protestów zgłoszonych w konkursach ofert, treści tych
protestów i sposobu ich rozstrzygnięcia – dyrektorzy regionalnych zarządów
gospodarki wodnej Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie.

art. 16. więcej Art. 16. Uprawniony do rybactwa jest obowiązany oznakować obręby
hodowlane i ochronne.

art. 17. więcej Art. 17. 1. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, a zwłaszcza do celów
zarybieniowych, hodowli, ochrony zdrowia ryb oraz do celów naukowo-
-badawczych, marszałek województwa może, w drodze decyzji administracyjnej,
zezwalać na odstępstwo od zakazów, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2–7 i ust. 2
oraz w art. 10 ust. 1, a także na dokonywanie połowu ryb w obrębach ochronnych.
2. Minister właściwy do spraw środowiska w przypadkach, o których mowa
w ust. 1, może, w drodze decyzji administracyjnej, zezwalać na odstępstwo od
zakazu, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w celu ochrony ryb
i zapewnienia rybom możliwości odbycia tarła:
1) marszałek województwa może, w drodze decyzji administracyjnej, zobowiązać:
a) użytkownika wód do umożliwienia swobodnego przepływu ryb, jeżeli
przepływ taki nie jest możliwy z przyczyn zależnych od tego użytkownika,
b) uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim do zawieszenia
połowu ryb niektórych gatunków, z użyciem wybranych rybackich
narzędzi i urządzeń połowowych
– w określonych wodach i na czas niezbędny do zapewnienia rybom ochrony
i możliwości odbycia tarła;
2) zarząd województwa może, w drodze uchwały, wskazać miejsce i czas,
w którym obowiązuje całkowity albo częściowy zakaz uprawiania
amatorskiego połowu ryb.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3 pkt 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
5. W przypadku uchylania się zobowiązanych od wykonania ciążących na
nich obowiązków określonych w decyzji, o której mowa w ust. 3 pkt 1, zarząd województwa wszczyna postępowanie egzekucyjne dotyczące obowiązków
o charakterze niepieniężnym.
6. Uchwałę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, ogłasza się w sposób zwyczajowo
przyjęty oraz w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
7. Zabrania się uprawiania amatorskiego połowu ryb w miejscu i w czasie
wskazanym w uchwale, o której mowa w ust. 3 pkt 2.

Art. 17a. 1. Przegradzanie sieciowymi rybackimi narzędziami połowowymi
więcej niż połowy szerokości łożyska wody płynącej jest możliwe wyłącznie na
wodach niezaliczonych do wód śródlądowych żeglownych i wymaga zezwolenia starosty.
2. Ustawianie sieciowych rybackich narzędzi połowowych na wodach
śródlądowych żeglownych na szlaku żeglownym lub w bezpośrednim jego
sąsiedztwie wymaga zezwolenia starosty, wydanego w uzgodnieniu z właściwą
terytorialnie administracją wód śródlądowych żeglownych oraz organem
administracji żeglugi śródlądowej.
3. Zezwolenia, o których mowa w ust. 1 i 2, powinny określać uprawnionego
do rybactwa, miejsce wystawiania narzędzi, ich rodzaj i ilość, sposób oznakowania
oraz okres połowu.

art. 18. więcej Art. 18. 1. W obwodach rybackich, przez które przebiega granica
województw, w sprawach dotyczących rybactwa właściwy jest marszałek
województwa, na którego terenie znajduje się większa część powierzchni obwodu rybackiego.
2. W obwodach rybackich, przez które przebiega granica powiatów,
w sprawach dotyczących rybactwa właściwy jest starosta powiatu, na którego
terenie znajduje się większa część powierzchni obwodu rybackiego.

art. 19. więcej Art. 19. 1. W wypadku wystąpienia wody poza linię brzegu, zabrania się
czynienia przeszkód w jej odpływie.
2. Uprawniony do rybactwa może wejść na zalany grunt w celu połowu ryb.
Posiadaczowi gruntu zalanego wodą przysługuje odszkodowanie za szkody
związane z wejściem na jego grunt i połowem ryb.
3. Ryby niewyłowione w ciągu miesiąca od zalania gruntu stanowią pożytki,
do których pobierania jest uprawniony posiadacz gruntu.
4. Przepis ust. 2 nie ma zastosowania, jeżeli w wyniku zalania gruntów
nastąpiło połączenie się z wodami użytkowanymi przez innego uprawnionego do rybactwa.

art. 20. więcej Art. 20. 1. Rybackie narzędzia i urządzenia połowowe może posiadać wyłącznie:
1) uprawniony do rybactwa;
2) osoba, o której mowa w art. 5;
3) osoba prowadząca działalność gospodarczą w zakresie produkcji lub obrotu
tymi narzędziami i urządzeniami;
4) dyrektor parku narodowego i uprawnione przez niego osoby – w celu
wykonywania ochrony ryb na wodach parku narodowego.
2. Sprzęt pływający służący do połowu ryb podlega obowiązkowi
oznakowania i rejestracji zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia
21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1568 i 1901).
3. (uchylony)
3a. (uchylony)
3b. (uchylony)
4. Uprawniony do rybactwa ma obowiązek trwale oznakować narzędzia
rybackie i urządzenia połowowe w sposób umożliwiający ustalenie ich właściciela.
5. Zabrania się osobom nieuprawnionym podejmowania z wody narzędzi
rybackich i urządzeń połowowych.
6. Amatorski połów ryb przy użyciu jednostki pływającej odbywa się
z zachowaniem wymogów w zakresie bezpieczeństwa uprawiania żeglugi
dotyczących budowy, wyposażenia oraz kwalifikacji, określonych
w przepisach o żegludze śródlądowej dla statków przeznaczonych lub
używanych wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji.

art. 21. więcej Art. 21. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw środowiska, w drodze rozporządzenia, określa:
1) szczegółowe warunki uprawiania amatorskiego połowu ryb;
2) organizację społeczną uprawnioną do przeprowadzania egzaminów
w zakresie ochrony i połowu ryb;
3) wzór karty wędkarskiej i karty łowiectwa podwodnego oraz wysokość opłat
pobieranych za ich wydanie;
4) szczegółowe warunki ochrony i połowu ryb, rybackie narzędzia
i urządzenia połowowe, zasady ustanawiania obwodów rybackich,
obrębów hodowlanych i ochronnych oraz oznakowania tych obrębów.

art. 22. więcej Art. 22. 1. Tworzy się Państwową Straż Rybacką.
2. Zadaniem Państwowej Straży Rybackiej jest kontrola przestrzegania
ustawy oraz przepisów wydanych na jej podstawie.
3. Państwowa Straż Rybacka jest wyodrębnioną jednostką organizacyjną
podległą bezpośrednio wojewodzie.
3a. Państwowa Straż Rybacka współpracuje z Szefem Krajowego Centrum
Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych.
4. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej pełnią służbę w organach
administracji państwowej i podlegają przepisom ustawy z dnia 16 września 1982 r.
o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1915 oraz z 2019 r.
poz. 1043 i 1820), z uwzględnieniem przepisu art. 26 ust. 1 niniejszej ustawy.
5. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej Straży
Rybackiej ma prawo do otrzymania bezpłatnego umundurowania, oznak
służbowych, odznaki służbowej, odzieży specjalnej i wyposażenia osobistego
z obowiązkiem ich noszenia w czasie pełnienia obowiązków służbowych.
6. W wypadkach szczególnie uzasadnionych komendant wojewódzki
Państwowej Straży Rybackiej może zezwolić na używanie ubioru cywilnego
w czasie wykonywania obowiązków służbowych.
7. Wojewoda, w drodze zarządzenia, nadaje regulamin Państwowej Straży
Rybackiej, określający szczegółową organizację i sposób działania tej straży.

Art. 22a. 1. Państwowa Straż Rybacka w celu realizacji ustawowych zadań
jest uprawniona do przetwarzania informacji, w tym danych osobowych, z
wyłączeniem danych ujawniających pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy
polityczne, przekonania religijne lub światopoglądowe lub przynależność do
związków zawodowych oraz przetwarzania danych genetycznych lub danych
biometrycznych w celu jednoznacznego zidentyfikowania osoby fizycznej, danych
dotyczących zdrowia lub danych dotyczących seksualności i orientacji seksualnej osoby fizycznej.
2. Państwowa Straż Rybacka może przetwarzać dane osobowe bez wiedzy i
zgody osoby, której dane dotyczą, w celu realizacji swoich ustawowych zadań.
3. Administratorem danych osobowych przetwarzanych w celach, o których
mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych
przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U.
z 2019 r. poz. 125), jest komendant wojewódzki Państwowej Straży Rybackiej.
4. Państwowa Straż Rybacka w celu realizacji zadań ustawowych, w
szczególności dotyczących wykrywania i zwalczania przestępstw lub wykroczeń
oraz identyfikacji osób w ramach wykonywanych czynności, jest uprawniona do
uzyskiwania informacji, w tym danych osobowych, od innych służb, instytucji
państwowych oraz organów władzy publicznej, w szczególności:
1) gromadzonych w zbiorach danych lub rejestrach prowadzonych przez te podmioty;
2) uzyskanych w wyniku wykonywania swoich zadań ustawowych przez te podmioty.
5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4, służby, instytucje państwowe oraz
organy władzy publicznej są obowiązane do nieodpłatnego udostępnienia
Państwowej Straży Rybackiej informacji, w tym danych osobowych.
6. Służby, instytucje państwowe oraz organy władzy publicznej
administrujące zbiorami danych lub rejestrami, o których mowa w ust. 4 pkt 1,
mogą wyrazić zgodę na udostępnianie za pomocą urządzeń telekomunikacyjnych
(teletransmisji) informacji zgromadzonych w tych zbiorach lub rejestrach
jednostkom organizacyjnym Państwowej Straży Rybackiej bez konieczności
składania pisemnych wniosków w postaci papierowej lub elektronicznej, jeżeli
jednostki te spełniają łącznie następujące warunki:
1) posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie kto, kiedy, w
jakim celu oraz jakie dane uzyskał;
2) posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające
wykorzystanie informacji, w tym danych osobowych, niezgodnie z celem ich uzyskania;
3) jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem wykonywania zadań albo
prowadzonej działalności.

Art. 22b. 1. Państwowa Straż Rybacka jest uprawniona do przetwarzania
informacji, w tym danych osobowych, w zakresie niezbędnym do prowadzenia
postępowań kwalifikacyjnych do służby w Państwowej Straży Rybackiej,
przenoszenia do służby w Państwowej Straży Rybackiej oraz w zakresie
wynikającym z przebiegu stosunku służbowego funkcjonariuszy Państwowej
Straży Rybackiej, także po jego ustaniu, w tym ma prawo przetwarzać dane
osobowe, o których mowa w art. 9 i art. 10 rozporządzenia (UE) 2016/679, z
wyłączeniem danych dotyczących kodu genetycznego oraz danych
daktyloskopijnych.
2. Do przetwarzania danych osobowych, o których mowa w ust. 1, nie stosuje
się art. 13 ust. 1 lit. d i e oraz art. 16 rozporządzenia (UE) 2016/679 w zakresie, w
jakim przepisy szczególne przewidują odrębny tryb sprostowania. Zabezpieczenie
przetwarzania danych osobowych polega co najmniej na dopuszczeniu do ich
przetwarzania wyłącznie pracowników posiadających pisemne upoważnienie
wydane przez administratora danych oraz pisemnym zobowiązaniu pracowników
do zachowania przetwarzanych danych w poufności.

art. 23. więcej Art. 23. W czasie wykonywania czynności służbowych strażnik Państwowej
Straży Rybackiej jest uprawniony do:
1) kontroli dokumentów uprawniających do połowu ryb u osób dokonujących
połowu oraz dokumentów stwierdzających pochodzenie ryb u osób
przetwarzających lub wprowadzających ryby do obrotu;
2) kontroli ilości masy i gatunków odłowionych ryb, przetwarzanych lub
wprowadzanych do obrotu oraz przedmiotów służących do ich połowu;
3) zabezpieczenia porzuconych ryb i przedmiotów służących do ich połowu
w wypadku niemożności ustalenia ich posiadacza;
4) żądania wyjaśnień i wykonywania czynności niezbędnych do
przeprowadzania kontroli, a w wypadku uzasadnionego podejrzenia
popełnienia przestępstwa lub wykroczenia:
a) legitymowania osób podejrzanych w celu ustalenia ich tożsamości,
b) odebrania za pokwitowaniem ryb i przedmiotów służących do ich
połowu, z tym że ryby należy przekazać za pokwitowaniem
uprawnionemu do rybactwa, a przedmioty zabezpieczyć,
c) zatrzymywania za pokwitowaniem dokumentów, o których mowa
w pkt 1, z tym że dokumenty te wraz z wnioskiem o ukaranie przekazuje
się w terminie 7 dni do sądu,
d) kontroli środków transportowych w celu sprawdzenia zawartości ich
ładunku w miejscach związanych z połowem ryb,
e) przeszukiwania osób i pomieszczeń na zasadach określonych
w Kodeksie postępowania karnego w celu znalezienia przedmiotów
mogących stanowić dowód w sprawie lub podlegających przepadkowi,
f) doprowadzenia do najbliższego komisariatu lub posterunku Policji osób,
w stosunku do których zachodzi uzasadniona potrzeba podjęcia dalszych
czynności wyjaśniających;
5) dokonywania czynności wyjaśniających w postępowaniu w sprawach
o wykroczenia, które zostały określone w przepisach ustawy, udziału w tych
sprawach w charakterze oskarżyciela publicznego oraz wnoszenia środków
zaskarżenia od rozstrzygnięć zapadłych w tych sprawach;
6) nakładania grzywien w drodze mandatu karnego za wykroczenia określone w ustawie;
7) żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, zwracania się o taką
pomoc do jednostek gospodarczych, organizacji społecznych, jak również
w nagłych przypadkach do każdego obywatela o udzielenie doraźnej pomocy
na zasadach określonych w przepisach o Policji, określających szczegółowo
zasady żądania takiej pomocy;
8) wstępu i wjazdu:
a) do pomieszczeń magazynowych i miejsc składowania ryb oraz na tereny
obrębów hodowlanych,
b) na tereny pozostające w administracji urzędów morskich, na tereny
lasów, zakładów przemysłowych, ośrodków turystyczno-
-wypoczynkowych, gospodarstw rolnych w zakresie niezbędnym do
prowadzenia kontroli na wodach przyległych do tych terenów,
c) na wały przeciwpowodziowe, śluzy, tamy, na teren elektrowni, młynów
i tartaków wodnych, przepompowni oraz innych urządzeń piętrzących
wodę, z wyjątkiem terenów i obiektów Sił Zbrojnych, Straży Granicznej
i Policji oraz innych, których szczególne przeznaczenie stanowi
informacje niejawne o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne”;
9) prowadzenia działań kontrolnych w miejscach wymienionych w pkt 8 bez
konieczności uzyskania zgody ich właściciela lub użytkownika;
10) noszenia broni palnej krótkiej i broni sygnałowej;
11) noszenia kajdanek zakładanych na ręce, ręcznych miotaczy substancji
obezwładniających, pałki służbowej i przedmiotów przeznaczonych do
obezwładniania osób za pomocą energii elektrycznej.

Art. 23a. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–3 i 8–14 ustawy
z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U.
z 2018 r. poz. 1834 oraz z 2019 r. poz. 15), strażnik Państwowej Straży Rybackiej
może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1
pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 7, 9, pkt 12 lit. a i pkt 13 tej ustawy, lub wykorzystać te środki.
2. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a i pkt 2 oraz w art. 47
pkt 1, 3, 5 i 6 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego
i broni palnej, strażnik Państwowej Straży Rybackiej może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
3. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej
oraz dokumentowanie tego użycia i wykorzystania odbywa się na zasadach
określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu
bezpośredniego i broni palnej.
4. (uchylony)
5. Do wykonywania przez strażnika Państwowej Straży Rybackiej czynności,
o których mowa w art. 23, stosuje się odpowiednio przepisy o Policji.
6. Strażnikowi Państwowej Straży Rybackiej wykonującemu obowiązki
przysługują uprawnienia określone odrębnymi przepisami odnoszącymi się do:
1) Straży Parku Narodowego – w zakresie przestrzegania przepisów o ochronie
przyrody;
2) Państwowej Straży Łowieckiej – w zakresie zwalczania kłusownictwa;
3) strażników leśnych – w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego.
7. (uchylony)
8. Na sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w art. 23,
przysługuje zażalenie do prokuratora.
9. Strażnicy Państwowej Straży Rybackiej przy wykonywaniu czynności
służbowych korzystają z ochrony prawnej przewidzianej w przepisach Kodeksu
karnego dla funkcjonariusza publicznego.
10. Minister właściwy do spraw rybołówstwa w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady i warunki:
1) współdziałania Państwowej Straży Rybackiej z Policją – mając na względzie
ustawowe zadania tych podmiotów oraz konieczność zapewnienia poprawnej
i skutecznej współpracy;
2) posiadania, przechowywania i ewidencjonowania broni palnej i sygnałowej
oraz amunicji do niej oraz środków przymusu bezpośredniego, a także
sprawowania przez Policję nadzoru w tym zakresie nad Strażą – mając na
względzie konieczność uniemożliwienia dostępu do broni, amunicji i środków
przymusu bezpośredniego osobom trzecim, potrzebę ochrony ewidencji przed
uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą, a także zapewnienie efektywnego
nadzoru nad Strażą.

art. 24. więcej Art. 24. 1. Rada powiatu, na wniosek starosty, może utworzyć Społeczną
Straż Rybacką albo wyrazić zgodę na utworzenie Społecznej Straży Rybackiej
przez zainteresowane organizacje społeczne lub uprawnionych do rybactwa.
1a. Regulamin Społecznej Straży Rybackiej uchwala rada powiatu.
2. Zadaniem Społecznej Straży Rybackiej jest współdziałanie z Państwową
Strażą Rybacką w zakresie kontroli przestrzegania ustawy oraz przepisów
wydanych na jej podstawie.
3. Nadzór specjalistyczny nad Społeczną Strażą Rybacką sprawuje wojewoda
poprzez komendanta wojewódzkiego Państwowej Straży Rybackiej.
4. Strażnikiem Społecznej Straży Rybackiej może być osoba posiadająca
kwalifikacje strażnika Państwowej Straży Rybackiej.
5. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw administracji publicznej, w drodze rozporządzenia, określa:
1) zasady sprawowania nadzoru, o którym mowa w ust. 3;
2) ramowy regulamin Społecznej Straży Rybackiej, określający szczegółową
organizację i sposób działania tej straży.

Art. 24a. 1. Społeczna Straż Rybacka w celu realizacji ustawowych zadań jest
uprawniona do przetwarzania informacji, w tym danych osobowych, z
wyłączeniem danych ujawniających pochodzenie rasowe, etniczne, poglądy
polityczne, przekonania religijne, światopoglądowe, przynależność do związków
zawodowych oraz przetwarzania danych genetycznych lub danych biometrycznych
w celu jednoznacznego zidentyfikowania osoby fizycznej, danych dotyczących
zdrowia lub danych dotyczących seksualności i orientacji seksualnej osoby fizycznej.
2. Społeczna Straż Rybacka może przetwarzać dane osobowe bez wiedzy i
zgody osoby, której dane dotyczą, w celu realizacji swoich ustawowych zadań.
3. Administratorem danych osobowych przetwarzanych w celach, o których
mowa w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych
przetwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości, jest
komendant właściwej jednostki Społecznej Straży Rybackiej.

art. 25. więcej Art. 25. 1. Strażnikowi Społecznej Straży Rybackiej przysługują
uprawnienia, o których mowa w art. 23 pkt 1–3 i 4 lit. b.
2. Strażnik Społecznej Straży Rybackiej podczas i w związku
z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 23 pkt 1–3 i 4 lit. b:
1) korzysta z ochrony prawnej przysługującej funkcjonariuszom publicznym;
2) jest obowiązany nosić oznakę Społecznej Straży Rybackiej oraz na żądanie
okazywać legitymację wystawioną przez starostę.

art. 26. więcej Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w drodze
rozporządzenia, określa prawa i obowiązki pracownicze, zasady wynagradzania,
wzory oznak, legitymacji służbowej, odznaki służbowej i umundurowania
strażników Państwowej Straży Rybackiej oraz wzór oznaki i legitymacji strażnika
Społecznej Straży Rybackiej.
2. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia,
zakres i warunki współpracy Państwowej Straży Rybackiej ze Społeczną Strażą
Rybacką, mając na względzie skuteczność zapobiegania i zwalczania nielegalnego
połowu ryb, raków i minogów w powierzchniowych wodach śródlądowych oraz
zwalczania przez Państwową Straż Rybacką i Społeczną Straż Rybacką obrotu
nielegalnie pozyskanymi rybami, rakami i minogami.

art. 27. więcej Art. 27. 1. Uprawniony do rybactwa, który:
1) nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 4a ust. 1 lub w przepisach
wykonawczych wydanych na podstawie art. 4a ust. 2,
2) korzysta z wód obwodu rybackiego bez wymaganego operatu rybackiego lub
wbrew założeniom tego operatu lub prowadzi gospodarkę rybacką
z naruszeniem przepisu art. 6c
– podlega karze grzywny nie niższej niż 100 zł.
2. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd orzeka o podaniu
orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego.
3. W szczególnie rażących przypadkach, sąd może dodatkowo orzec zakaz
składania oferty do konkursu ofert na oddanie w użytkowanie obwodu rybackiego,
na okres od roku do 3 lat.
4. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie
przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia, na
podstawie wniosku o ukaranie złożonego przez właściwego marszałka województwa.

Art. 27a. 1. Kto:
1) dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając przy
sobie upoważnienia, o którym mowa w art. 5,
2) dokonując amatorskiego połowu ryb:
a) nie posiada przy sobie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa
podwodnego lub używa tej karty mimo sądowego orzeczenia
o odebraniu karty wędkarskiej lub karty łowiectwa podwodnego,
b) nie posiada zezwolenia, o którym mowa w art. 7 ust. 2, bądź nie stosuje
się do warunków zezwolenia lub nie prowadzi rejestru amatorskiego
połowu ryb, jeżeli zezwolenie zobowiązuje do jego prowadzenia,
3) dokonuje połowu ryb z naruszeniem art. 7 ust. 1a,
4) narusza przepis art. 16 lub przepisy wydane na podstawie art. 21 pkt 4, nie
oznakowując obrębu hodowlanego albo ochronnego lub niewłaściwie je
oznakowując, lub nie będąc do tego uprawnionym, umieszcza takie
oznakowanie lub niszczy oznakowanie obrębu hodowlanego albo ochronnego,
5) wbrew obowiązkowi określonemu w art. 13 ust. 2 wstępuje do obrębu
hodowlanego bez uzgodnienia terminu, miejsca lub sposobu wejścia do
obrębu hodowlanego z uprawnionym do rybactwa w tym obrębie albo
wstępuje do obrębu hodowlanego niezgodnie z tymi uzgodnieniami,
6) dokonuje połowu ryb, wykorzystując do tego jednostkę pływającą
nieoznakowaną albo oznakowaną niezgodnie z art. 20 ust. 2,
7) dokonuje amatorskiego połowu ryb z naruszeniem art. 20 ust. 6
– podlega karze grzywny albo karze nagany.
2. Karę, o której mowa w ust. 1, wymierza się odpowiednio za usiłowanie,
podżeganie i pomocnictwo w popełnieniu czynu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3–7.
3. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd może orzec
o podaniu orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego.
4. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd może dodatkowo
orzec, odpowiednio:
1) na rzecz pokrzywdzonego:
a) obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub
b) uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do
dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
2) przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które
służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także
przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na
rzecz uprawnionego do rybactwa;
3) trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź
jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy,
do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.
5. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, sąd
powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo
karty łowiectwa podwodnego.
6. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, może dotyczyć
również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.
7. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1 następuje w trybie
przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Art. 27b. 1. Kto:
1) dokonując połowu ryb, narusza zakaz określony w art. 8 ust. 1 pkt 1–5 lub 11–13,
2) dokonując amatorskiego połowu ryb:
a) używa podrywki wędkarskiej niezgodnie z art. 7 ust. 1,
b) narusza zakaz określony w art. 10 ust. 1 pkt 2,
c) narusza zakaz określony w art. 17 ust. 7,
3) narusza określone w art. 2 ust. 1 lub w przepisach wydanych na podstawie
art. 2 ust. 2 warunki chowu, hodowli lub połowu organizmów żyjących
w wodzie innych niż ryby,
4) dokonuje zarybień niezgodnie z art. 4b ust. 1,
5) nie stosuje się do nakazu, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lub 2,
6) dokonuje połowu ryb na rzecz uprawnionego do rybactwa, nie posiadając
dokumentu stwierdzającego upoważnienie, o którym mowa w art. 5,
7) narusza przepis art. 20 ust. 1, 4 lub 5
– podlega karze ograniczenia wolności albo karze grzywny nie niższej niż 200 zł.
2. Karę, o której mowa w ust. 1, wymierza się odpowiednio za usiłowanie,
podżeganie i pomocnictwo w popełnieniu czynu, o którym mowa w ust. 1.
3. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd może orzec
o podaniu orzeczenia o ukaraniu do publicznej wiadomości, na koszt ukaranego.
4. W razie ukarania za wykroczenia określone w ust. 1, sąd może dodatkowo
orzec, odpowiednio:
1) na rzecz pokrzywdzonego:
a) obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub
b) uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do
dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
2) przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które
służyły lub były przeznaczone do popełnienia wykroczenia, a także
przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia, na
rzecz uprawnionego do rybactwa;
3) trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź
jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy,
do czasu złożenia przez osobę ukaraną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym.
5. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 4 pkt 3, sąd
powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo
karty łowiectwa podwodnego.
6. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, może dotyczyć
również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.
7. Orzekanie w sprawach określonych w ust. 1, następuje w trybie
przewidzianym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Art. 27c. 1. Kto:
1) poławia raka szlachetnego lub błotnego, nie będąc do tego uprawnionym,
2) nie będąc uprawnionym do rybactwa albo osobą poławiającą na jego rzecz,
poławia ryby rybackimi narzędziami lub urządzeniami połowowymi,
3) narusza zakaz określony w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 4 pkt 1,
4) narusza zakaz określony w art. 3i, art. 8 ust. 1 pkt 6–10 i ust. 2, art. 10 ust. 1
pkt 1, art. 11, art. 14 ust. 2 lub art. 19 ust. 1,
5) nie stosuje się do nakazu, o którym mowa w art. 10 ust. 2,
6) dokonuje połowu ryb niezgodnie z otrzymanym zezwoleniem, o którym
mowa w art. 17 ust. 1 lub 2,
7) przegradza łożysko wody płynącej sieciowymi rybackimi narzędziami
połowowymi bez zezwolenia, o którym mowa w art. 17a ust. 1 lub 2, albo
przegradza to łożysko niezgodnie z tym zezwoleniem
– podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. W razie skazania za przestępstwa określone w ust. 1, sąd orzeka o podaniu
orzeczenia o skazaniu do publicznej wiadomości, na koszt skazanego.
3. W razie skazania za przestępstwa określone w ust. 1, sąd dodatkowo
orzeka, odpowiednio:
1) na rzecz pokrzywdzonego:
a) obowiązek naprawienia szkody, na wniosek tego pokrzywdzonego, lub
b) uprawnionego do rybactwa nawiązkę w wysokości od pięciokrotnej do
dwudziestokrotnej wartości przywłaszczonych ryb;
2) przepadek rybackich narzędzi połowowych i innych przedmiotów, które
służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, a także
przedmiotów pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa;
3) trwałe odebranie karty wędkarskiej albo karty łowiectwa podwodnego bądź
jej przekazanie do depozytu sądowego na okres nie krótszy niż 12 miesięcy,
do czasu złożenia przez osobę skazaną ponownego egzaminu z wynikiem pozytywnym;
4) zakaz składania oferty do konkursu ofert na oddanie w użytkowanie obwodu
rybackiego na okres od roku do 3 lat.
4. O orzeczeniu środka karnego, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, sąd
powiadamia właściwy organ, upoważniony do wydawania karty wędkarskiej albo
karty łowiectwa podwodnego.
5. Orzeczenie o przepadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 2, może dotyczyć
również przedmiotów niestanowiących własności sprawcy.

art. 28. więcej Art. 28. Wydane na podstawie dotychczasowych przepisów karty wędkarskie zachowują ważność do dnia 31 grudnia 1987 r. Osoby posiadające te karty, przy ich wymianie w terminie określonym w zdaniu poprzednim na karty wymagane według przepisów tej ustawy, są zwolnione z obowiązku składania egzaminu, o którym mowa w art. 7 ust. 4.

art. 29. więcej Art. 29. Traci moc ustawa z dnia 7 marca 1932 r. o rybołówstwie (Dz. U.
poz. 357, z 1934 r. poz. 976, z 1951 r. poz. 110 oraz z 1961 r. poz. 33).

art. 30. więcej Art. 30. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1985 r.