Teza Śmierć osoby najbliższej powoduje naruszenie dobra osobistego osoby związanej emocjonalnie ze zmarłym. Nie każdą więź rodzinną niejako automatycznie należy zaliczyć do katalogu dóbr osobistych, lecz jedynie taką, której zerwanie powoduje ból, cierpienie, rodzi poczucie krzywdy. Osoba dochodząca roszczenia na podstawie art. 448 k.c. powinna zatem wykazać istnienie tego rodzaju więzi, stanowiącej jej dobro osobiste podlegające ochronie. więcej

Teza Wynikający z art. 444 § 1 k.c. nakaz zrekompensowania wszelkich kosztów poniesionych w następstwie wypadku i wywołanego przezeń uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje w szczególności koszty leczenia, a więc wydatki związane z postawieniem diagnozy, terapią i rehabilitacją poszkodowanego a poza tym koszty transportu, odwiedzin osób bliskich. więcej

Teza W świetle art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór), zaś dzieła fotograficzne zasadniczo należą do kategorii zdefiniowanej w tym przepisie (art. 1 ust. 2 pkt 3 ustawy). więcej

Teza Poczucie przynależności narodowej oraz duma z takiej przynależności mieszczą się w powszechnie i społecznie akceptowanym zestawie wartości, które mogą stanowić ważny element stanu świadomości i uczuć człowieka, a jeśli są wyznawane i kultywowane przez określoną osobę, należy je uznać za jej dobra osobiste podlegające ochronie przewidzianej w 24 k.c. więcej

Teza Wykluczenie ze spółdzielni może być dokonane jedynie w przypadku, gdy konkretne, zawinione zachowanie jej członka powoduje, że dalsze pozostawanie w spółdzielni będzie nie do pogodzenia z postanowieniami statutu lub zasadami współżycia społecznego. Naturalne spory pomiędzy członkami spółdzielni lub członkami jej organów nie mogą być natomiast rozwiązywane w tak radykalny sposób jak wykluczenie niektórych ze spierających się osób ze spółdzielni, na podstawie przepisu art. 24 § 2 Prawa spółdzielczego. więcej

Teza Zgodnie z dyspozycją art. 100 zd. 1 k.p.c. w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. więcej

Teza Członek zarządu może zwolnić się z odpowiedzialności w trybie art. 299 § 2 k.s.h wykazując, że w czasie pełnienia przez niego funkcji nie było podstaw do wystąpienia z wnioskiem o ogłoszenie upadłości, a tym samym wykazując, iż nie istnieje związek przyczynowy między sposobem sprawowania zarządu a szkodą doznaną przez wierzyciela spółki, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, bądź w końcu, że mimo niezgłoszenia upadłości wierzyciel nie uzyskałby zaspokojenia. więcej

Teza Art. 34 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, w brzmieniu sprzed dnia 11 lutego 2012 r. nie wyłączał z zakresu ochrony ubezpieczeniowej zadośćuczynienia za krzywdę osoby, wobec której ubezpieczony ponosił odpowiedzialność na podstawie art. 448 k.c. Przy braku wskazania przez ustawodawcę szczegółowych kryteriów ustalania wysokości zadośćuczynienia, przyjmuje się, że ma to wpływ przede wszystkim rodzaj naruszonego dobra osobistego. Nie jest przy tym kwestionowane, że dobrem osobistym stojącym najwyżej w hierarchii jest życie i zdrowie ludzkie. więcej

Teza Z art. 45 a ust. 9 prawa energetycznego wynika obowiązek właściciela lub zarządcy budynku dokonania wyboru jednej z metod rozliczania kosztów zakupu ciepła, określonych w art. 45 a ust. 8 prawa energetycznego, wyłącznie za pomocą kryteriów ustawowych określonych w art. 45 a ust. 9 prawa energetycznego. więcej

Teza Sama istota kredytu waloryzowanego (indeksowanego) w walucie obcej lub w niej denominowanego nie narusza art. 353 1 k.c. i jest dopuszczalna w świetle art. 69 ust. 3 Prawa bankowego. O ważności przedmiotowej umowy decyduje jednak nie powyższa zasada, ale konkretna ocena skutków wyeliminowania z aneksu klauzul uznanych za abuzywne. więcej

Teza Odpowiedzialność za szkody komunikacyjne, związane z wtargnięciem na jezdnię zwierzęcia żyjącego w stanie wolnym, opiera się na zasadach ogólnych, tj. na zasadach odpowiedzialności deliktowej, uregulowanej przepisami kodeksu cywilnego. Zgodnie z regułami ogólnymi, obowiązany do naprawienia szkody jest ten, kto wyrządził szkodę innej osobie na skutek swojego działania lub zaniechania. Ustalenie wysokości zadośćuczynienia przewidzianego w art. 445 § 1 k.c. wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności istotnych dla określenia rozmiaru doznanej krzywdy, takich jak: wiek poszkodowanego, stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność i czas trwania, nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia (kalectwo, oszpecenie), rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiowa. Zadośćuczynienie z art. 445 § 1 k.c. - co do zasady - przyznawane jest poszkodowanemu jednorazowo. Musi więc uwzględniać zarówno tę krzywdę, której powód już doznał, tę - którą odczuwa obecnie oraz tę, którą będzie znosił do końca życia. więcej

Teza Bank jest zobowiązany doręczyć kredytobiorcy wezwanie, odczekać do upływu dodatkowego terminu do spłaty zadłużenia wyznaczonego w wezwaniu, nie krótszego niż 14 dni roboczych, a dopiero po upływie tego terminu może złożyć wobec kredytobiorcy oświadczenie woli w przedmiocie wypowiedzenia umowy kredytowej. Bank jest także zobowiązany pouczyć o możliwości restrukturyzacji kredytu (art. 75 c ust. 2 Prawa bankowego). Bank nie może swobodnie wypowiedzieć umowy kredytowej, gdy kredytobiorca popadł w opóźnienie ze spłatą kredytu, jeśli nie wdrożył uprzednio tzw. działań upominawczych. Dokonanie wypowiedzenia umowy kredytowej nie może być bowiem czynnością nagłą, zaskakującą dla kredytobiorcy nawet jeśli istnieją podstawy do podjęcia takiego działania zgodnie z treścią umowy. więcej

Teza Oświadczenie powoda o uchyleniu się od skutków prawnych wskazywanego przez niego błędu, nie mogłoby odnieść skutku choćby błąd taki miał miejsce, bowiem zostało złożone po upływie terminu określonego w art. 88 § 2 k.c. więcej

Teza Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, tak w postępowaniu pierwszoinstancyjnym jak i apelacyjnym daje podstawy do przyjęcia, iż określona przez sąd I instancji kwota zadośćuczynienia na poziomie 50.000 złotych jest adekwatna do skali doznanych przez powódkę cierpień spowodowanych śmiercią syna. Jak trafnie wskazała biegła, śmierć syna jest dla matki niewątpliwie ogromnym przeżyciem, niewątpliwie bardzo bolesnym. Okres żałoby, cierpienia po stracie osoby bliskiej jest rzeczą naturalną, a przełożenie rozmiaru krzywdy w powyższego wynikającej na odpowiednią kwotę zadośćuczynienia jest bardzo trudne. więcej

Teza Zadośćuczynienie przewidziane w art. 446 § 4 k.c. jest odzwierciedleniem w formie pieniężnej rozmiaru krzywdy, która nie zależy od statusu materialnego pokrzywdzonego. Jedynie zatem rozmiar zadośćuczynienia może być odnoszony do stopy życiowej społeczeństwa, która pośrednio może rzutować na jego umiarkowany wymiar i to w zasadzie bez względu na status społeczny i materialny pokrzywdzonego. Przesłanka „stopy życiowej” ma więc charakter uzupełniający i ogranicza wysokość zadośćuczynienia tak, by jego przyznanie nie prowadziło do wzbogacenia osoby uprawnionej, nie może jednak pozbawić zadośćuczynienia jego zasadniczej funkcji kompensacyjnej i eliminować innych czynników kształtujących jego wymiar więcej

Teza Profesjonalizm przedsiębiorcy i jego staranność wymagana w stosunkach tego rodzaju (art. 355 § 1 k.c.) nakładały więc w kontekście powyższych zapisów umowy na powoda- pozwanego wzajemnego ciężar uwzględnienia w kalkulacjach ofertowych czynników, których nie można wykluczyć w każdym procesie inwestycyjnym, np.: pogody, drobnych błędów lub niejasności dokumentacji projektowej lub kolizyjnych prac innego wykonawcy. więcej

Teza Nieruchomość będąca w użytkowaniu wieczystym może wszak utracić atrybuty, w związku z którymi zwolniona jest z mocy ustawy od opłaty z tytułu użytkowania wieczystego, (...) wówczas ustawowy obowiązek użytkownika wieczystego do jej ponoszenia. A w takiej sytuacji kwestia wysokości opłaty ustalonej w zgodzie z zasadami wynikającymi z art. 77 ust 1 u.g.n. jest istotna zarówno dla właściciela (zwłaszcza, że aktualizacja nie może następować częściej niż co 3 lata, niezależnie od tego, czy wartość nieruchomości uległa w tym czasie zmianie i jak bardzo się zmieniła), jak i dla użytkownika wieczystego, który do uiszczania opłaty jest zobowiązany. więcej

Teza Stosownie do treści art. 227 k.p.c. za przedmiot dowodu uznaje się fakty mające istotne znaczenie, czyli fakty dotyczące przedmiotu procesu oraz mające znaczenie prawne w tym sensie, że ich ustalenie jest konieczne z punktu widzenia normy prawnej, która miałaby zastosowanie do stanu faktycznego przedstawionego przez strony. więcej

Teza Bonifikaty w opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego podlega wypowiedzeniu na zasadach określonych w art. 78 - 81, jeżeli po oddaniu nieruchomości w użytkowanie wieczyste nastąpiła zmiana celu będącego podstawą jej udzielenia. art. 73 ust. 6 u.g.n. nie rozróżnia bonifikat udzielonych pod rządem tej ustawy od bonifikat, do których użytkownik nabył prawo przed jej wejściem w życie. więcej

Teza Ukształtowana w art. 65 k.c. tzw. kombinowana metoda wykładni przyznaje pierwszeństwo temu znaczeniu oświadczenia woli, które rzeczywiście nadały mu obie strony w chwili jego złożenia (subiektywny wzorzec wykładni). Podstawą tego pierwszeństwa jest zawarty w art. 65 § 2 k.c. nakaz badania raczej, jaki był zgodny zamiar stron, aniżeli opierania się na dosłownym brzmieniu umowy. więcej

Teza O potrzebie dopuszczenia dowodu, niezależnie od tego, czy został on wskazany przez strony czy nie, decyduje sąd w ramach ogólnej zasady, wyrażonej w art. 217 § 2 k.p.c., że granice postępowania dowodowego wyznacza dostateczne wyjaśnienie okoliczności spornych. więcej

Teza Komornik wobec powoda prowadzi egzekucję świadczeń alimentacyjnych co oznacza, że egzekucja z rachunku bankowego prowadzona jest stosownie do art. 889 i n. k.p.c. a wysokość zajęcia określona jest w art. 1081 i n. k.p.c. więcej

Teza Zgodnie z treścią art.69 ust. 1 prawa bankowego, bank przez umowę kredytu zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy kwotę środków pieniężnych, a kredytobiorca zobowiązuje się do zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu. Z kolei z ust. 2 pkt 2 wynika, że umowa kredytu powinna określać kwotę i walutę kredytu. więcej

Teza Według art. 65 § 1k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których zostało złożone, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje, zaś z § 2 tego przepisu wynika, że w umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu. więcej

Teza Dowód z opinii biegłego w postępowaniu sądowym jest jedyną drogą pozyskania koniecznych do rozstrzygnięcia wiadomości specjalnych i nie może być zastąpiony inną czynnością dowodową. Podważenie zatem mocy dowodowej opinii poprzez zakwestionowanie wiadomości specjalnych, do których biegli się odwołują, bądź wywodzenie z takiej opinii dalszych wniosków, opartych na wiadomościach tego rodzaju, z uwagi na treść art. 278 § 1 k.p.c. może nastąpić wyłącznie poprzez przeprowadzenie dowodu z uzupełniającej opinii tych samych biegłych lub z opinii innego biegłego. więcej

Teza Możliwa i dopuszczalna z punktu widzenia dowodzenia podstaw wznowienia z art. 403 § 2 k.p.c. jest sytuacja, gdy określona okoliczność jest znana stronie postępowania, lecz dopiero po jego prawomocnym zakończeniu nastąpi wykrycie, mającego ją wykazać środka dowodowego. Przez wykrycie nowego środka dowodowego (art. 403 § 2 k.p.c.) należy rozumieć nie tylko powzięcie wiedzy o jego istnieniu, lecz także uzyskanie możności skorzystania ze środka dowodowego, o którego istnieniu strona w poprzednim postępowaniu zakończonym wyrokiem wprawdzie wiedziała, jednak nie mogła się na niego powołać, nie wiedząc gdzie się znajduje. więcej

Teza Skoro do inwalidztwa powoda doszło w wyniku zdarzenia objętego ochroną ubezpieczeniową, skutki wypadku w postaci m.in. potrzeby zapewnienia mu zwiększonego nadzoru i opieki, powinny być pokryte w ramach świadczeń, o których mowa w art. 444 § 1 i 2 k.c. więcej

Teza Przepis art. 207 § 6 k.p.c. zobowiązuje sąd do pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów, o tyle skarżąca zdaje się pomijać, że powinność taka aktualizuje się dopiero w sytuacji nieuprawdopodobnienia przez stronę, że twierdzeń bądź dowodów tych nie zgłosiła w pozwie, odpowiedzi na pozew lub w dalszym piśmie przygotowawczym, bez swojej winy lub ich uwzględnienie nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. więcej

Teza Zgodnie z art. 316 k.p.c. rozmiar szkody i wysokość zgłoszonego żądania oczywiście podlega weryfikacji w toku procesu. Jeżeli jednak po dokonanej weryfikacji okaże się, że ustalona kwota odszkodowania nie przekracza wysokości kwoty żądanej już wcześniej, nie ma przeszkód do zasądzenia odsetek od tej wcześniejszej daty więcej

Teza Moc wiążącą wynikającą z art. 365 § 1 k.p.c. ma jedynie sentencja orzeczenia, niemniej jednak w niektórych przypadkach doniosłość przy ustalaniu zakresu mocy wiążącej prawomocnego orzeczenia, czyli granic prawomocności materialnej orzeczenia, mogą mieć także zawarte w uzasadnieniu orzeczenia motywy rozstrzygnięcia. Moc wiążącą w rozumieniu art. 365 §1 k.p.c. uzyskuje rozstrzygnięcie o żądaniu w powiązaniu z jego podstawą faktyczną i w kolejnym postępowaniu sąd ma obowiązek przyjąć, że istotna z punktu widzenia zasadności żądania kwestia kształtowała się tak, jak to zostało ustalone w prawomocnym wyroku. więcej

Teza Zobowiązania pozwanego wobec powódki jest dokonana na rzecz tego pierwszego przez rodziców stron tzw. darowizna obciążliwa gospodarstwa rolnego, mocą której pozwany zobligowany został do spełnienia na rzecz swoich dwóch sióstr określonego świadczenia finansowego, skalkulowanego w zgodzie z miernikami wartości podanymi w umowie. więcej

Teza Zgodnie z art. 647 k.c. istotą umowy o roboty budowlane jest zobowiązanie wykonawcy do wykonania obiektu zgodnie z zasadami wiedzy technicznej i projektem. Obowiązek prawidłowego wykonania robót i usunięcia wad (art. 637 k.c. w związku z art. 656 k.c.) spoczywał zatem na powodzie i nie wyłączał go nadzór inwestorski. Kwestia odpowiedzialności kontraktowej jest oceniana na tle art. 471 i nast. kodeksu cywilnego. Dochodzący odszkodowania powód powinien zatem wykazać, że pozwany uchybił obowiązkom kontraktowym, które to uchybienie pozostawało w normalnym związku przyczynowym z doznaną szkodą. więcej

Teza Zgodnie z art. 481 § 1 k.c. w okolicznościach niniejszej sprawy żądana przez powoda suma tytułem zadośćuczynienia stała się wymagalna już na etapie zgłaszania szkody pozwanemu, gdyż w tym czasie nie było praktycznie żadnych przeszkód, by w sposób właściwy przeprowadzić postępowanie likwidacyjne i w jego efekcie prawidłowo ocenić rozmiar szkody niematerialnej, jakiej doznał powód w wyniku śmierci syna. więcej

Teza Według art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 roku o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości grunty wydzielone pod budowę ulic z nieruchomości objętej na wniosek właściciela podziałem przechodzą na własność gminy z dniem, w którym decyzja lub orzeczenie o podziale stały się ostateczne lub prawomocne, za odszkodowaniem ustalonym według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości więcej

Teza Zgodnie z regulacją art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg przedawnienia przerywa się przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia. Po każdym przerwaniu przedawnienia biegnie ono na nowo – art. 124 § 1 k.c. Według art. 124 § 2 k.c. w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym albo przez wszczęcie mediacji, przedawnienie nie biegnie na nowo, dopóki postępowanie to nie zostanie zakończone. więcej

Teza Istotą i funkcją klauzul generalnych z art. 5 k.c. jest możliwość uwzględnienia w ocenie różnego rodzaju okoliczności faktycznych, przy czym okoliczności te muszą mieć wyjątkowy charakter. Przepis ten może wchodzić w grę w każdym wypadku do wszystkich podmiotów prawa, gdy w świetle oceny określonego stanu faktycznego, przy uwzględnieniu treści konkretnej normy prawnej włącznie z jej celem, korzystanie przez osobę zainteresowaną z przysługującego jej prawa podmiotowego jawi się jako pozostające w sprzeczności z zasadami etycznego i uczciwego postępowania. więcej

Teza Przepis art. 160 k.p.a. ma zastosowanie w takiej sytuacji, gdy zarówno decyzja nieważna, jak i decyzja nadzorcza stały się ostateczne przed dniem 1 września 2004 r. więcej

Teza Oświadczenia woli zawarte w akcie notarialnym w zakresie dotyczącym ceny, jako składowy element treści zdziałanej przez strony czynności prawnej, której ważność ustawa uzależnia od zachowania formy notarialnej (art. 158 k.c.), nie mogą być podważane w drodze prowadzenia dowodów z przesłuchania świadków lub stron, gdyż prowadziłoby to do obejścia przepisów o formie zastrzeżonej pod rygorem nieważności w rozumieniu art. 247 k.p.c. więcej

Teza Jednostka, w której skazani odbywają karę pozbawienia wolności, ma obowiązek zapewnić im bezpieczeństwo pod każdym względem. Skoro nie uczyniła zadość temu wymogowi, to wypada przyjąć, że działała bezprawnie, a Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność określoną w dyspozycji art. 417 § 1 k.c. więcej

Teza Nakładami koniecznymi są wydatki, których celem jest utrzymanie rzeczy w stanie zdatnym do normalnego korzystania, zgodnie z przeznaczeniem. Mieszczą się tu wydatki na remonty i konserwację rzeczy, dokonanie zasiewów, utrzymanie inwentarza, podatki oraz inne świadczenia publiczne, a także ubezpieczenia rzeczy. Natomiast nakłady nieodpowiadające temu celowi, a więc nakłady zmierzające do ulepszenia rzeczy (nakłady użyteczne) albo nadanie jej cech odpowiadających szczególnym upodobaniom posiadacza (nakłady zbytkowne) stanowią rodzaj innych nakładów w rozumieniu art. 226 k.c. więcej

Teza W myśl art. 26 ust. 2b wykonawca może polegać na wiedzy i doświadczeniu, potencjale technicznym, osobach zdolnych do wykonania zamówienia lub zdolnościach finansowych innych podmiotów, niezależnie od charakteru prawnego łączących go z nimi stosunków. więcej

Teza Dowód z zeznań świadków został zawnioskowany przez stronę pozwaną w sprzeciwie od nakazu zapłaty, a zatem we właściwym czasie, a ponadto dla stwierdzenia spornych i istotnych dla rozstrzygnięcia okoliczności, a mianowicie zakresu i wartości wykonanych przez powoda robót, okoliczności końcowego rozliczenia pomiędzy stronami, sposobu rozliczenia poszczególnych etapów prac, więcej

Teza Jakkolwiek umowa darowizna rzeczywiście wytwarza pewien stosunek etyczny pomiędzy darczyńcą i obdarowanym, wyrażający się w moralnym obowiązku wdzięczności, który szczególnego wymiaru nabiera w sytuacji, gdy do darowizny dochodzi między bliskimi członkami rodziny, tak jak w niniejszym przypadku (między dziadkiem a wnukiem), tym niemniej ustawodawca dopuścił możliwość ingerencji w zaistniały stosunek prawny jedynie w sytuacji wystąpienia kwalifikowanej postaci niewdzięczności, która verba legis została oznaczona kwantyfikatorem ”rażącej” ( art. 898 § 1 k.c. i art. 64 k.c.) więcej

Teza Powód mógł realizować przedmiot swojej umowy w trakcie oczekiwania na decyzję pozwanej co do wykonywania robót dodatkowych, a nawet do zakończenia wykonania tych robót, nie można jednak wnosić, że był on w stanie sfinalizować swoje prace. (art. 483 § 1 k.c. w zw. z art. 471 k.c.). więcej

Teza Zgodnie z art. 445 § 1 k.c. korekta ustalonego zadośćuczynienia może mieć miejsce jedynie w przypadku stwierdzenia, że przyznane zadośćuczynienie jest nadmiernie wygórowane lub zdecydowanie za niskie. Innymi słowy, jedynie rażąca dysproporcja pomiędzy ustalonym zadośćuczynieniem a okolicznościami konkretnej sprawy, które powinny być uwzględnione przez sąd jako wpływające na wysokość zadośćuczynienia, przy założeniu, że musi ono spełniać funkcję ko więcej

Teza Przepis art. 445 § 1 k.c. nie precyzuje przesłanek, które należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Wskazuje jedynie, że zadośćuczynienie to winno być „odpowiednie”. Kryteriów pomocnych dla takiej oceny dostarcza bogate w tym zakresie orzecznictwo. Określenie wysokości zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia stanowi istotne uprawnienie sądu merytorycznie rozstrzygającego sprawę w pierwszej instancji, który przeprowadzając postępowanie dowodowe może dokonać wszechstronnej oceny okoliczności sprawy. Korygowanie przez sąd odwoławczy wysokości zasądzonego już zadośćuczynienia uzasadnione jest tylko wówczas, gdy przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności sprawy, mających wpływ na jego wysokość, jest ono nieodpowiednie jako rażąco – wygórowane lub rażąco niskie więcej

Teza Powód nie mógłby uzyskanej kwoty zaliczyć dowolnie na poczet zabezpieczonych hipoteką należności odsetkowych, gdyby uległy one przedawnieniu (art. 77 u.k.w.h.), jednak tylko wtedy, gdyby skutek przedawnienia nastąpił w stosunku do dłużnika hipotecznego, przed „uruchomieniem” zabezpieczeń hipotecznych. Należy bowiem odróżnić odpowiedzialność pozwanej, mającą charakter odpowiedzialności osobistej i odpowiedzialność dłużnika rzeczowego. Okoliczność ta nie była jednak wykazywana, a swój wniosek o zawieszenie postępowania pozwana uzasadniała jedynie tym, że istniało „wysokie prawdopodobieństwo”, iż roszczenie pieniężne, którego powód dochodzi od pozwanej zostanie zaspokojone, bądź zaspokojone w części. więcej

Teza Konsekwencją uznania za abuzywne klauzul umownych dotyczących stosowania dwóch różnych rodzajów kursów, które mogły być swobodnie ustalane przez jedną stronę umowy (Bank), nie uzgodnionych indywidualnie z powódkami, które kształtowały ich zobowiązania w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając ich interesy, obligowało do przyjęcia ich jako niewiążące na podstawie art. 385 1 § 1 i 3 k.c. Niedozwolone postanowienie umowne (art. 385 1 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością na korzyść konsumenta, który może udzielić następczo świadomej i wolnej zgody na to postanowienie i w ten sposób przywrócić mu skuteczność z mocą wsteczną więcej

Teza Kwota uiszczona tytułem wkładu mieszkaniowego, a pochodząca z Zakładowego Funduszu Mieszkaniowego co do zasady może być zwaloryzowana na podstawie art. 358 1 § 3 k.c. więcej

Teza Art. 25 § 1 i § 1 a ustawy o własności lokali stanowi podstawę do żądania uchylenia uchwały wspólnoty mieszkaniowej. Uprawnienie do wytoczenia powództwa przysługuje każdemu jej członkowi niezależnie od tego, czy brał udział w głosowaniu nad uchwałą, oraz czy oddał głos za lub przeciwko jej przyjęciu. Członkowie zarządu pozwanej inicjując postępowanie nieprocesowe nie działali jako zarząd wspólnoty, ale jako współwłaściciele nieruchomości, tak we wniosku, jak w późniejszych pismach powoływali się na swoje uprawnienie wynikające z art. 199 k.c. związane z posiadaniem ponad połowy udziałów w nieruchomości wspólnej. więcej