W polskim porządku prawnym, tak jak w innych państwach z systemem prawa stanowionego, orzecznictwo nie stanowi źródła powszechnie obowiązującego prawa. Tezy rozstrzygnięć sądów wyższych są natomiast chętnie powielane przez sądy niższego szczebla. Stąd wyroki sądowe zwane są tu precedensami de facto.
Teza Zgodnie z art. 271 pkt 1 k.s.h. sąd może wyrokiem orzec rozwiązanie spółki, na żądanie wspólnika lub członka organu spółki, jeżeli osiągnięcie celu spółki stało się niemożliwe albo jeżeli zaszły inne ważne przyczyny wywołane stosunkami spółki. Każda z dwu wymienionych sytuacji jest samodzielną przesłanką rozwiązania spółki. Celem spółki w rozumieniu art. 271 k.sh jest umówiony przedmiot jej działalności. Stanowiąca przyczynę rozwiązania spółki niemożność osiągnięcia celu zachodzi jedynie wtedy, gdy ma ona charakter trwały, a więc można uznać, iż zaistniały stan rzeczy nie ustąpi w przewidywalnym czasie. więcej
Teza Podstawową przyczynę wprowadzenia obostrzonej odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez przedsiębiorstwa wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody stanowi szczególne zagrożenie dla otoczenia, gdyż kontrola nad tymi siłami nie stwarza pełnej gwarancji bezpieczeństwa. Kryteria ją kwalifikujące mają zaś charakter ocenny, zmienny w czasie i zawsze odnosić je należy do istoty działalności konkretnej firmy, postrzegając łącznie (art. 435 § 1 k.c.). więcej
Teza Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego nie ma zdolności do uczestnictwa w postępowaniu w charakterze strony. Nie będąc ani osobą prawną, ani jednostką organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, ani też organizacją społeczną w rozumieniu art. 64 § 2 k.p.c. więcej
Teza Zgodnie z treścią art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznego zasobów naturalnych kraju, zasoby naturalne wymienione w art. 1 stanowiące własność Skarbu Państwa nie podlegają przekształceniom własnościowym, z zastrzeżeniem przepisów zawartych w ustawach szczególnych. Zgodnie z 481 § 1 i 2 k.c. odsetki są wymagalne z chwilą bezskutecznego upływu terminu spełnienia świadczenia głównego, co w okolicznościach rozpoznawanej sprawy należy utożsamiać z opóźnieniem w zapłacie przez pozwanego na rzecz powoda odszkodowania za szkodę wynikającą z wydania decyzji z naruszeniem prawa. więcej
Teza W przypadku niewywiązywania się przez zobowiązanego ze świadczeń na rzecz dożywotnika, stosownie do przepisu art. 361 k.c. i art. 471 k.c., dożywotnik obok uprawnień przyznanych mu w art. 913 i 914 k.c., może dochodzić na drodze sądowej świadczeń wymagalnych, jak też może żądać naprawienia szkody będącej następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania umowy dożywocia na zasadach ogólnych (art. 471 i n. k.c.). Zgodnie z przepisem art. 471 k.c. odpowiedzialność kontraktowa dłużnika może mieć miejsce tylko wówczas, gdy spełnione są następujące przesłanki: doszło do naruszenia zobowiązania, za które dłużnik - z mocy ustawy lub umowy - ponosi odpowiedzialność, powstała szkoda oraz istnieje związek przyczynowy między faktem niewykonania (nienależytego wykonania) a szkodą. Szkoda stanowi samodzielną przesłankę powstania roszczenia odszkodowawczego. W ramach odpowiedzialności kontraktowej wierzycielowi przysługuje roszczenie o naprawienie szkody rozumianej jako uszczerbek majątkowy, na który składają się - zgodnie z ogólną zasadą art. 361 § 2 k.c. - strata i utracony zysk. więcej
Teza Ochrona z art. 320 k.p.c. nie może być stawiana ponad ochronę wierzyciela i wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności konkretnej sprawy. Stąd zachodzi konieczność wykazania przez dłużnika, że realnie będzie dysponować środkami, które mimo trudności o których była mowa wyżej, umożliwią wykonanie zmodyfikowanego obowiązku w sposób odczuwalny ekonomicznie przez wierzyciela. W przeciwnym razie, jeżeli okoliczności sprawy nie wskazują na istnienie po stronie dłużnika woli dobrowolnej spłaty zadłużenia, a jedynie na chęć odłożenia w czasie konieczności wykonania zobowiązania, omawiana norma prawna nie będzie miała zastosowania. więcej
Teza Celem umowy o dzieło nie jest czynność (samo działanie), która przy zachowaniu należytej staranności prowadzić ma do określonego w umowie rezultatu lecz samo osiągnięcie tego rezultatu. Z istoty stosunku prawnego, który powstaje w wyniku zawartej umowy o dzieło wynika też, iż po pierwsze : strony muszą przewidywać upływ pewnego czasu na wykonanie zamówienia, po drugie- muszą też liczyć się z możliwością zajścia różnych zdarzeń wpływających na ich sytuację, a po trzecie- konieczne jest ich współdziałanie, by zamówiony rezultat mógł być w ogóle osiągnięty. Zwłoka jest opóźnieniem kwalifikowanym czyli wynikającym z okoliczności, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność. Opóźnienie nie jest zwłoką tylko wówczas, gdy dłużnik udowodni, że nastąpiło ono z przyczyn, za które odpowiedzialności nie ponosi (art. 476 kc). więcej
Teza osoba, która nabyła sporną nieruchomość od Skarbu Państwa, zmarła w 1974 r., co należy przyjąć jako datę pewną, jeśli chodzi o dokonane przez Skarb Państwa rozporządzenie (art. 81 § 3 k.c.). Szkoda nastąpiła zatem w okresie obowiązywania kodeksu cywilnego z 1964 r. i stosownie do art. XXVI przepisów wprowadzających tę ustawę, powinna być na jej podstawie kwalifikowana, tak jeśli chodzi o podstawę materialną odpowiedzialności sprawcy, jak również bieg terminów przedawnienia. Jej źródłem było zbycie przez Skarb Państwa nieruchomości, do której nie miał tytułu prawnego. Jest rezultatem innego władczego działania organu Państwa niezgodnego z prawem, które nie przybrało postaci decyzji, zatem podlegającego reżimowi art. 417 § 1 k.c. w brzmieniu obowiązującym w tej dacie. więcej
Teza Związanie orzeczeniem – w rozumieniu art. 365 § 1 k.p.c. – oznacza zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych wyłącznie z uprzednio osądzoną kwestią, a zatem ta tylko kwestia nie może być przedmiotem ponownego badania w kolejnym postępowaniu więcej
Teza Art. 448 k.c. w pierwotnej wersji nie przewidywał zadośćuczynienia w przypadku każdego naruszenia dóbr osobistych i w tym kierunku został zmieniony dopiero ustawą z dnia 23 sierpnia 1996 roku o zmianie ustawy – Kodeks cywilny, która weszła w życie w dniu 28 grudnia 1996 roku. Art. 448 k.c. w obecnie obowiązującym brzmieniu nie ma zastosowania do zobowiązań powstałych na skutek naruszenia dóbr osobistych przed dniem 28 grudnia 1996 roku więcej
Teza Z mocy art. 435 §2 k.p.c. prawomocność orzeczenia wydanego w sprawie działowej w części dotyczącej praw majątkowych nie wywiera skutku wobec osób trzecich i nie korzysta z powagi rzeczy osądzonej erga omne. Ograniczenie dowodowe zawarte w art. 247 k.p.c. dotyczy jedynie dokumentów, dla których przewidziana została forma pisemna pod rygorem nieważności. więcej
Teza Ewentualna odpowiedzialność deliktowa z art. 417 k.c. w przypadku wypłaty dotacji na cele oświatowe, obowiązek określony w art. 90 ust. 1, 2b i 3c u.s.o. powstaje tylko między jednostką samorządu terytorialnego a osobą prowadzącą przedszkole niepubliczne, która złożyła stosowny wniosek, podczas gdy odpowiedzialność deliktowa co do zasady wchodzi w rachubę tylko w razie ziszczenia się przesłanki bezprawności rozumianej jako naruszenie obowiązku o charakterze powszechnym. więcej
Teza W ustawie Prawo zamówień publicznych ustawodawca przewidział dla uczestników postępowania o udzielenie zamówienia publicznego także inne środki ochrony prawnej (art. 179 i nast.), jednak nawet one nie mogłyby doprowadzić do nakazania zamawiającemu zawarcia umowy docelowej (art. 192 ust. 6), a co najwyżej do nakazania wykonania lub powtórzenia czynności, unieważnienia czynności, unieważnienia umowy, nałożenia kary finansowej, stwierdzenia naruszenia prawa. W stanie faktycznym sprawy, z uwagi na treść art. 180 ust. 2 ustawy, środki ochrony uczestników postępowania były istotnie ograniczone z uwagi na wartość przedmiotu zamówienia. więcej
Teza W ustawie Prawo zamówień publicznych ustawodawca przewidział dla uczestników postępowania o udzielenie zamówienia publicznego także inne środki ochrony prawnej (art. 179 i nast.), jednak nawet one nie mogłyby doprowadzić do nakazania zamawiającemu zawarcia umowy docelowej (art. 192 ust. 6), a co najwyżej do nakazania wykonania lub powtórzenia czynności, unieważnienia czynności, unieważnienia umowy, nałożenia kary finansowej, stwierdzenia naruszenia prawa. W stanie faktycznym sprawy, z uwagi na treść art. 180 ust. 2 ustawy, środki ochrony uczestników postępowania były istotnie ograniczone z uwagi na wartość przedmiotu zamówienia. więcej
Teza Zgodnie z treścią art. 3 ust. 1 pkt 2 usm powódka ponownie, z mocy samego prawa, nabyła członkostwo w Spółdzielni poprzez sam fakt, że w dniu 9 września 2017 r. przysługiwało jej własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu. więcej
Teza Procedura przewidziana art. 64 ust. 8 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej została wyczerpana wskutek rozpatrzenia złożonych w terminie ustawowym zastrzeżeń, o czym strona powodowa została zawiadomiona, zaś tryb zażaleniowy – w odniesieniu do tej czynności – przewidziany art. 160 i 161 tejże ustawy, nie został przez powoda wdrożony (wszczęty). więcej
Teza Art. 74 § 1 k.c. stanowi, że zastrzeżenie formy pisemnej, dokumentowej albo elektronicznej bez rygoru nieważności ma ten skutek, że w razie niezachowania zastrzeżonej formy nie jest w sporze dopuszczalny dowód z zeznań świadków lub z przesłuchania stron na fakt dokonania czynności. więcej
Teza Umową nieważną z uwagi na naruszenie zasad współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c.) może być umowa, w której na rzecz wierzyciela ustanowiono nadmierne zabezpieczenie wierzytelności. Sytuacja taka będzie miała miejsce zwłaszcza w przypadku, gdy dłużnik nie jest w stanie zapobiec efektowi nadmiernego zaspokojenia wierzyciela, a wierzyciel nie ma prawnego obowiązku zwrotu nadpłaty. więcej
Teza Posiadanie powoda i jego żony nosi znamiona posiadania zależnego realizowanego w ramach użyczenia lokalu przez właścicieli, co oznacza konieczność posiłkowania się w drodze delegacji z art. 230 k.c. in fine w zw. z art. 713 k.c. przepisami o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia, a konkretnie art. 755 k.c., który odnosi się jednak do obiektywnej możliwości odłączenia nakładów tak, by rzecz nie została uszkodzona. Natomiast niedające się usunąć bez uszkodzenia rzeczy nakłady poczynione w mieniu osoby zainteresowanej przez prowadzącego jej sprawę bez zlecenia należy traktować jako korzyść w rozumieniu art. 405 k.c., do zwrotu której zobowiązana jest osoba zainteresowana więcej
Teza Zgodnie z art. 405 kc. kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości. Oznacza to, że do uznania zasadności takiego roszczenia niezbędne jest wystąpienie czterech przesłanek: wzbogacenie jednego podmiotu, zubożenie drugiego podmiotu, związek pomiędzy wzbogaceniem a zubożeniem oraz brak podstawy prawnej dla wzbogacenia. więcej
Teza Z mocy art. 67 u.k.w. hipoteka nie może powstać bez wpisu, ale z całą mocą stwierdzić wypada, że choć wpis ten ma charakter konstytutywny, to jednak nie może sanować braków materialnoprawnych, w następstwie których samo ustanowienie hipoteki jest wadliwe. Skoro do dokonania wpisu hipoteki umownej konieczne jest przedłożenie wyrażonego w formie aktu notarialnego oświadczenia właściciela o ustanowieniu tego ograniczonego prawa rzeczowego (art. 245 § 2 k.c.), to braki tego oświadczenia, wyrażające się np. uchybieniem obowiązkowi reprezentacji łącznej, będą miały przełożenie na byt hipoteki. Ważność czynności prawnej dokonanej przez osobę niebędącą organem osoby prawnej, a wpisaną do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, należy oceniać z uwzględnieniem modyfikacji sankcji bezwzględnej nieważności wprowadzonej przez przepisy ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. Skutkiem dokonania czynności przez osobę, która w chwili dokonywania czynności w imieniu osoby prawnej nie wchodziła w skład jej organu, a była jeszcze wpisana do rejestru jako uprawniona do reprezentacji, nie jest więc nieważność czynności, na którą może powoływać się każdy, kto ma w tym interes prawny. O tym, czy jest to czynność ważna decydują nie tylko reguły wynikające z art. 38 i 39 k.c., lecz system domniemań przyjęty w przepisach ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym. więcej
Teza Strony umowy zlecenia, zgodnie z zasadą swobody umów, mogą odmiennie niż w art. 742 k.c. uregulować obowiązek zwrotu wydatków poczynionych w celu należytego wykonania umowy, w szczególności strony mogą postanowić, że wydatki przyjmującego zlecenie poczynione w celu należytego wykonania umowy będą wkalkulowane w wynagrodzenie przyjmującego zlecenie. więcej
Teza Według art. 233 § 1 k.p.c., sąd ma obowiązek ocenić wszystkie przeprowadzone dowody oraz uwzględnić wszystkie towarzyszące im okoliczności, które mogą mieć znaczenie dla oceny ich mocy i wiarygodności. Musi też przeprowadzić selekcję dowodów, a więc dokonać wyboru tych, na których się oparł, i ewentualnie odrzucić inne, którym odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, przy czym selekcja ta powinna być poparta argumentacją zgodną z regułami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego. więcej
Teza Dopuszczalny jest przelew wierzytelności przyszłych dostatecznie oznaczonych w drodze umowy czysto rozporządzającej, jak i umowy, której dotyczy art. 510 § 1 KC (umowy zobowiązująco-rozporządzającej); w tych warunkach dodatkowe porozumienie, które posiadałoby charakter umowy rozporządzającej, byłoby zasadne przede wszystkim w celu oznaczenia przedmiotu przelewu, jeżeli nie był on wcześniej dostatecznie oznaczony. więcej
Teza stosownie do treści art. 73 ust. 4 powołanej ustawy, ustaloną opłatę z tytułu użytkowania wieczystego obniża się o 50%, jeżeli nieruchomość gruntowa została wpisana do rejestru zabytków. Redakcja niniejszej normy prawnej wprost wskazuje zatem, iż prawo do rzeczonej bonifikaty obejmuje jedynie nieruchomości gruntowe wpisane do rejestru zabytków. więcej
Teza Roszczenie o zadośćuczynienie za krzywdę doznaną w związku ze śmiercią najbliższej osoby mające oparcie w art. 446 § 4 k.c. choć ma samodzielny charakter to jest ściśle związane z osobą zmarłego i dlatego jego przyczynienie się do powstania szkody nie może pozostać bez wpływu na wysokość tego roszczenia. Skoro przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody może stanowić, stosownie do art. 362 k.c., podstawę do obniżenia odszkodowania należnego bezpośrednio poszkodowanemu, to tym bardziej jest to uzasadnione wobec osób jedynie pośrednio poszkodowanych, którym ustawa przyznaje prawo dochodzenia określonych roszczeń odszkodowawczych. Przepis art. 362 k.c. dotyczy ogólnie ujętego „obowiązku naprawienia szkody” bez różnicowania podstawy prawnej, z którego obowiązek naprawienia szkody wynika, jak również podmiotu na rzecz którego obowiązek ten ma być spełniony więcej
Teza Zgodnie z zasadą art. 365 § 1 k.p.c. którą orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, ale również inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Związanie prawomocnym orzeczeniem oznacza zarówno zakaz dokonywania ustaleń sprzecznych z uprzednio osądzoną kwestią, jaki i niedopuszczalność prowadzenia w tym zakresie postępowania dowodowego. Nabycie praw do gospodarstwa rolnego przez Skarb Państwa w warunkach określonych w art. 1063 § 2 k.c. prowadziło jedynie do powstania na rzecz spadkobierców ustawowych prawa do spłat, które wchodziło jako wierzytelność do spadku i podlegało dziedziczeniu na zasadach ogólnych. W razie nieuiszczenia jej w całości lub w części na rzecz osoby trwale niezdolnej do pracy, jej spadkobiercy mogli dochodzić od Skarbu Państwa niezapłaconych kwot więcej
Teza Zgodnie z art. 189 k.p.c. niemożliwe jest kwestionowanie ważności czynności prawnej przez osobę nie będącą stroną tej czynności, skoro zawiązany stosunek obligacyjny nie rzutuje na sferę prawną tej osoby, a więc nie może ona posłużyć się argumentem korzyści prawnej. Odmiennie rzecz się przedstawia w przypadku spadkobierców strony, którzy wszak wchodzą w sytuację prawną poprzednika. więcej
Teza W wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego w następstwie ustania członkostwa lub niedokonania czynności, o których mowa w art. 14, roszczenia o przyjęcie do spółdzielni i zawarcie umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego przysługiwały zamieszkałym razem z byłym członkiem: małżonkowi, dzieciom i innym osobom bliskim. Przy czym do zachowania tego roszczenia, konieczne było złożenie w terminie jednego roku deklaracji członkowskiej wraz z pisemnym zapewnieniem o gotowości do zawarcia umowy o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego (art. 15 ust. 4 u.s.m.). więcej
Teza Zgodnie z art. 47 ustawy odpowiedzialność karną wierzyciela w sytuacji, gdy nie zażądał w terminie aktualizacji informacji w przypadku całkowitego wykonania zobowiązania, jego wygaśnięcia, stwierdzenia faktu nie istnienia zobowiązania lub powzięcia przez wierzyciela wiadomości o odzyskaniu przez osobę utraconego dokumentu, o którym mowa w art. 17 ustawy. Podobnie w art. 48 ustawy przewidziano odpowiedzialność karną wierzyciela za przekazanie do biura nieprawdziwej informacji lub nie usunięcie w terminie informacji nieaktualnej więcej
Teza W wyniku zawarcia tej umowy o wybudowanie budynku (sklepu osiedlowego) w trybie przepisów ustawy z 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, po stronie powódki powstało roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu (ekspektatywa), zaś niewywiązanie się przez pozwaną Spółdzielnię z terminowego przekazania lokalu, skutkowało powstaniem obowiązku zwrotu wpłaconego przez powódkę zadatku w kwocie dochodzonej pozwem. więcej
Teza W myśl art. 191 § 1 Kodeksu spółek handlowych wspólnik ma prawo do udziału w zysku wynikającym z rocznego sprawozdania finansowego i przeznaczonym do podziału uchwałą zgromadzenia wspólników. Dywidenda jest pożytkiem prawa udziałowego, stanowi więc dochód z prawa majątkowego (art. 54 k.c.). Przysługujące tylko wspólnikowi spółki kapitałowej prawo do podziału zysku w spółce (prawo do dywidendy), przekształca się w roszczenie o wypłatę dywidendy w konkretnej kwocie z chwilą podjęcia przez wspólników uchwały o podziale zysku. Roszczenia o wypłatę dywidendy, która z reguły stanowi świadczenia pieniężne, to uprawnienie o charakterze obligacyjnym. Jako takie podlega cesji (art. 509 i n.k.c.), może też być przedmiotem potrącenia (art. 498 i n. k.c.). więcej
Teza Niedopełnienie przez ubezpieczającego jego powinności opisanych w art. 815 § 1 k.c. jest poddanym szczególnym uregulowaniom przypadkiem culpa in cotrahendo, ponieważ chodzi tu o obowiązek obciążający stronę stosunku zobowiązaniowego, który ma dopiero powstać i którego niedopełnienie spotkać się może z sankcją tylko wówczas, gdy - jak w niniejszej sprawie - kontrakt dojdzie do skutku. więcej
Teza Rozwiązanie umowy dożywocia na podstawie art. 912 § 2 k.c. co do osoby, która została ustanowiona dożywotnikiem jako osoba bliska zbywcy nieruchomości (tj. na podstawie art. 908 § 3 k.c.), bez rozwiązania tej umowy względem dożywotnika będącego zbywcą, jest niedopuszczalne. więcej
Teza Zgodnie z art. 822 § 1 kodeksu cywilnego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. więcej
Teza Zgodnie z treścią art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. więcej
Teza Art. 25 ust. 1 ustawy o własności lokali właściciel lokalu daje każdemu właścicielowi lokalu prawo zaskarżenia do sądu uchwały podjętej również z jego udziałem, jeżeli jest niezgodna z przepisami prawa, umową, narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. więcej
Teza Stosownie do art. 232 k.p.c. można sądowi zarzucić, że nie dopuścił jakiegoś dowodu z urzędu, mimo że nie zachodziły ku temu przeszkody, nie można natomiast skutecznie wytkać mu, że jakiś dowód dopuścił, czyli skorzystał z przyznanej mu dyskrecjonalnie władzy . Do odszkodowania należnego powódkom ex delicto stosuje się art. 417 1 § 2 k.c., a nie art. 160 k.p.a., według którego stronie, która poniosła szkodę na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 § 1 służy roszczenie o odszkodowanie za poniesioną rzeczywistą szkodę. więcej
Teza Przepis art. 446 § 4 k.c. ma na celu zadośćuczynienie najbliższym członkom rodziny osoby zmarłej w wyniku czynu niedozwolonego doznanej przez nich krzywdy, a więc naprawienie szkody niemajątkowej. Zadośćuczynienie to ma zrekompensować krzywdę wynikającą z naruszenia dobra osobistego, jakim jest prawo do życia w pełnej rodzinie i ból spowodowany utratą najbliższej osoby. więcej
Teza Zgodnie z art. 245 k.p.c. dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte w dokumencie, a więc korzysta z domniemania autentyczności oraz z domniemania, iż zawarte w nim oświadczenie złożyła osoba, która go podpisała. Dokument prywatny nie korzysta natomiast z domniemania zgodności z prawdą oświadczeń w nim zawartych. Nie oznacza to jednak że nie może on stanowić dowodu na to, iż podane w nim okoliczności są zgodne z rzeczywistością. więcej
Teza Zgodnie z art. 258 k.p.c. strona powołująca się na dowód ze świadków obowiązana jest dokładnie oznaczyć fakty, które mają być zeznaniami poszczególnych świadków stwierdzone, i wskazać świadków, tak by wezwanie ich do sądu było możliwe. To zatem strona procesu winna podać dane pozwalające zidentyfikować świadka oraz wskazać adres, na jaki można wysłać wezwanie do stawiennictwa w sądzie. W sytuacji gdy strona nie jest w stanie temu podołać, na sądzie nie ciąży obowiązek poszukiwania świadków. więcej
Teza Z art. 483 § 1 k.c. wynika bowiem, że kara umowna jest związana z odpowiedzialnością odszkodowawczą za szkodę spowodowaną niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem zobowiązania niepieniężnego. W klauzulach umownych przewidujących karę umowną na wypadek odstąpienia od umowy nie chodzi bowiem o swego rodzaju sankcję finansową wobec dłużnika z umowy wzajemnej za samo skorzystanie przez stronę przeciwną z uprawnienia do odstąpienia od umowy, lecz o karę w znaczeniu art. 483 § 1 k.c., której celem jest naprawienie szkody spowodowanej przez dłużnika niewykonaniem zobowiązania wynikającego z umowy, od której odstąpiono. więcej
Teza Osoba trzecia, która pozbyła się przedmiotu czynności prawnej dokonanej z dłużnikiem, nie przestaje być odpowiedzialna wobec wierzyciela za to, że nie mógł zaspokoić się z majątku dłużnika. Odpowiedzialność ta może wyrażać się także w formie zapłaty przez osobę trzecią odpowiedniej kwoty, która może być przedmiotem dochodzenia na podstawie art. 415 lub 409 k.c. Ochronie pauliańskiej podlegają wierzytelności pieniężne istniejące i zaskarżalne w chwili dokonania zaskarżonej czynności i wytoczenia powództwa. Z tego względu z ochrony tej nie korzystają wierzytelności z zobowiązań naturalnych, w szczególności roszczenia przedawnione. więcej
Teza Roszczenie o zadośćuczynienie za naruszenie dobra osobistego w postaci szczególnej więzi rodzinnej na skutek śmierci osoby bliskiej mające oparcie w art. 448 k.c. w zw. z art. 24 § 1 k.c. choć ma samodzielny charakter to jest ściśle związane z osobą zmarłego i dlatego jego przyczynienie się do powstania szkody nie może pozostać bez wpływu na wysokość tego roszczenia. więcej
Teza Przepis art. 72 ustawy o służbie celnej uprawnia funkcjonariuszy do dokonania zatrzymania i przeszukania osób, zatrzymania oraz przeszukania pomieszczeń, bagażu, ładunków, środków transportu i statków w trybie i przypadkach określonych w Kodeksie postępowania karnego. więcej
Teza Zgodnie z art. 676 kc. zwrot wartości ulepszenia obejmuje zwrot różnicy pomiędzy wartością rzeczy jaka miała przed ulepszeniami, a wartością jaką zyskała po dokonaniu ulepszeń, przy czym różnicę ustała się na dzień zwrotu rzeczy. więcej
Teza Z uwagi na brak szczególnych regulacji odpowiedzialności odnoszących się do profesjonalistów w zakresie świadczenia przez nich pomocy prawnej do ich odpowiedzialności odszkodowawczej za nienależyte wykonanie zobowiązania wynikającego z łączącej go z mocodawcą umowy zlecenia, zastosowanie mają ogólne zasady odpowiedzialności odszkodowawczej za niewykonanie zobowiązań umownych przewidziane w art. 471 i nast. k.c., w tym także w art. 472 w zw. z art. 355 § 2 k.c., wymagające od takiego pełnomocnika zachowywania należytej staranności uwzględniającej zawodowy charakter prowadzonej działalności więcej
Teza Zgodnie z art. 815 § 1 k.c. ubezpieczający obowiązany jest podać do wiadomości ubezpieczyciela wszystkie znane sobie okoliczności, o które ubezpieczyciel zapytywał w formularzu oferty albo przed zawarciem umowy w innych pismach. Jeżeli ubezpieczający zawiera umowę przez przedstawiciela, obowiązek ten ciąży również na przedstawicielu i obejmuje ponadto okoliczności jemu znane. więcej
Teza Realna strata poszkodowanego wyraża się bowiem aktualną w momencie powstania szkody wartością utraconej rzeczy. Art. 805 k.c. nakazuje wypłacenie w następstwie zajścia wypadku ubezpieczeniowego określonego w umowie świadczenia. Jest to bowiem świadczenie określone według cen obowiązujących w dacie powstania szkody. więcej
Teza Zgodnie z art. 379 pkt. 5 k.p.c. pozbawienie strony możności obrony jej praw powoduje nieważność postępowania m.in. w przypadku rozpoznania sprawy i wydania wyroku w nieobecności strony, która przed rozprawą wykazał zaświadczeniem lekarskim niemożność stawienia się w sądzie i wnosił o odroczenie rozprawy. więcej
Wyszukiwarka
- Kodeks Karny dostęp do ustawy
- 22 Kodeks Karny konkretny artykuł ustawy
- Sąd Okręgowy w Ełku informacje o sądzie
- Pełnomocnictwo ogólne dostęp do wzorców