Teza Rodzic ma prawo do krytyki metod wychowawczych nauczyciela, czy skuteczności działań, jednakże krytyka taka winna być rzeczowa i oparta na faktach. Pozwany nie tylko mógł przewidzieć skutki swoich działań, ale wręcz godził się z nimi, co wskazuje na winę umyślną z co najmniej zamiarem ewentualnym. więcej

Teza Ocena wiarygodności i mocy dowodów leży bowiem w kompetencji sądu, stanowiąc główny element procesu orzekania. Jest jego podstawowym zadaniem, wyrażającym istotę sądzenia, a więc rozstrzygania kwestii spornych w warunkach niezawisłości, na podstawie własnego przekonania sędziego, przy uwzględnieniu całokształtu zebranego materiału. Wykonawca powninen wykazać prawdziwość swoich twierdzeń co do niemożlwośći wykonywania dalszych róbt budowlnaych oraz do wyliczenia należnego powodowi odszkodowania z tytułu kosztów naprawy wadliwie wykonanych robót. więcej

Teza W razie sporu z wierzycielem, to dłużnik zobowiązany jest wykazać fakt wykonania zobowiązania, zasada ta ulega modyfikacjom z uwagi na specyfikę umowy będącej źródłem zobowiązania. Jeśli Bank dysponuje całością dokumentacji pozwalającej na ustalenie zasad i salda prowadzonych rozliczeńwinien przedstawić odpowiedni dokument lub co najmniej dowód doręczenia go pozwanym, którzy zaprzeczyli faktowi wypowiedzenia im umowy kredytu. więcej

Teza Jeżeli powód żąda zasądzenia od pozwanych świadczenia solidarnie, wydanie wyroku częściowego tylko w stosunku do jednego pozwanego jest niedopuszczalne. Ocena dowodów polega na ich zbadaniu i podjęciu decyzji, czy została wykazana prawdziwość faktów, z których strony wywodzą skutki prawne. Można mówić, że ocena dowodów była dowolna jeśli Sąd pierwszej instancji ominął część materiału, przeprowadził rozumowanie niezgodne z zasadami logiki lub dokonał ocen niezgodnych z doświadczeniem życiowym. więcej

Teza Roszczenia uzupełniające pozwalają bowiem właścicielowi na dochodzenie osobnych roszczeń, opartych na oddzielnej podstawie faktycznej oraz na osobnych podstawach prawnych. Odrębne roszczenie dotyczy bowiem żądania zapłaty wynagrodzenia za korzystanie przez posiadacza samoistnego z cudzej rzeczy bez tytułu prawnego, osobne zaś zwrotu wartości pożytków cywilnych pobranych i nie pobranych przez pozwanego. więcej

Teza Związanie sądu cywilnego prawomocnym wyrokiem skazującym lekarza za przestępstwo polegające na narażeniu pacjenta bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu(art. 160 k.k.) jest wystarczające dla ustalenia, że śmierć pacjenta była normalnym następstwem zaniedbania lekarza, a więc istnieje adekwatny związek przyczynowy między postępowaniem lekarza, a śmiercią pacjenta (art. 361 § 1 k.c. ). Nie przewiduje się możliwości wyłączenia odpowiedzialności zwierzchnika za szkodę wyrządzoną z winy podwładnego, która przy wykonywaniu powierzonej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek. więcej

Teza Prawna kwalifikacja stanu faktycznego jest pochodną ustaleń, o prawidłowym zastosowaniu bądź niezastosowaniu prawa materialnego można mówić dopiero wówczas, gdy ustalenia stanowiące podstawę wydania zaskarżonego wyroku pozwalają na ocenę tej kwestii. Art. 382 k.p.c. uprawnia sąd odwoławczy do dokonania własnej oceny wyników postępowania dowodowego, i czynienia własnych ustaleń, Skutki zmiany siły nabywczej pieniądza winny obciążać w większym stopniu dłużnika, szczególnie , gdy jest osobą prawną, profesjonalistą. W wyroku nie może dochodzić do wzbogacenia jednej strony kosztem drugiej, niezależnie od tego jaki charakter mają podmioty danego stosunku prawnego. więcej

Teza Zawarcie „pozornej” umowy sprzedaży nieruchomości powinno przejawiać się tym, że mimo złożenia oświadczeń właściwych dla umowy sprzedaży, a nawet wpisania nabywcy do księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości opisanej w treści takiej czynności, w dalszym ciągu uprawnienia przysługujące właścicielowi są wykonywana przez zbywcę, który po zawarciu takiej umowy powinien się zachowywać tak, jakby w dalszym ciągu pozostawał jej właścicielem. więcej

Teza Ustalenie istnienia i rozmiarów szkody zawsze opiera się na pewnych stanach prawdopodobieństwa wystąpienia określonych zdarzeń. To prawdopodobieństwo odnosi się także do określonego uszczerbku w majątku poszkodowanego, w związku z działaniem innego podmiotu. Konstrukcja odpowiedzialności za utracone korzyści opiera się na tych samych zasadach, co odpowiedzialność za szkodę rzeczywistą, a więc przyznaje prawo do wynagrodzenia tylko tych korzyści, które w normalnym toku wydarzeń, niezakłóconym wystąpieniem zdarzenia wywołującego szkodę, poszkodowany byłby otrzymał. więcej

Teza Nie każda wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić podstawę do formułowania zarzutu naruszenia, ale tylko istotna, czyli powodująca, że na podstawie uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia Sąd II instancji nie jest w stanie stwierdzić, jaki stan faktyczny Sąd I instancji ustalił i jakie przepisy prawa materialnego do jego oceny zastosował, a tego typu wadliwości uzasadnienie zaskarżonego wyroku nie zawiera. więcej

Teza Jeśli sprostowanie zawiera treści karalne lub naruszać czyjeś dobra osbiste, redaktor naczeln powinen odmówić pubikacji takiego materiału. Ocena, czy odmowa opublikowania sprostowania była zasadna, nie wymaga sięgania do przepisu normującego zasady gromadzenia i wykorzystywania materiałów prasowych. więcej

Teza Jeśli stosunek stron ma charakter umowny to spory powstałe między stronami są wyłącznie sporem dotyczącym wykonania umowy. Stan faktyczny sprawy jest natomiast pozbawiony elementów pozwalających upatrywać w zachowaniu pozwanej deliktu naruszającego dobra osobiste powoda. Odstępstwo naruszenia dóbr osobistych musi wynikać z przepisów prawa, które w przypadku naruszenia obowiązków z określonych umów przewidywałyby oprócz odpowiedzialności kontraktowej także np. prawo do zadośćuczynienia. więcej

Teza Różnica między uprawdopodobnieniem twierdze a ich udowodnieniem ma wpływ na obalenie domniemania bezprawności naruszenia dóbr osobistych, Podważenie ustaleń dokonanych przez Sąd lub przeprowadzonej oceny dowodów wymaga, wykazania wadliwości w rozumowaniu Sądu i nie może być oparte jedynie o subiektywną ocenę strony. więcej

Teza Czynność prawna sprzeczna z ustawą albo mająca na celu obejście ustawy jest nieważna, chyba że właściwy przepis przewiduje inny skutek, w szczególności ten, iż na miejsce nieważnych postanowień czynności prawnej wchodzą odpowiednie przepisy ustawy. Jeśli czynność prawna dokonana przez przedstawiciela ustawowego jest bez zezwolenia Sądu opiekuńczego jest działaniem sprzecznym z ustawą, w tym sensie, że nie mieści się w granicach ustawowych zastępstwa bezpośredniego przedstawiciela ustawowego. więcej

Teza Do uprawdopodobnienia dokonania czynności prawnej, dochodzi wówczas kiedy powód potwierdzeniami przelewów, a w szczególności ich treścią, uprawdopodobnił nie tylko przekazanie środków pieniężnych na rzecz pozwanej, lecz również, że przekazanie tych środków nastąpiło w ramach zawartej ustnej umowy pożyczki. więcej

Teza Aby uznać karę umowną za niewykonanie zobowiązania do zawarcia z właścicielem nieruchomości sąsiedniej umowy dotyczącej współfinansowania kosztów budowy drogi zapewniającej dostęp przedmiotowej nieruchomości do drogi publicznej, należy wykazać twierdzenia i dowody na okoliczność, że możliwa i realna była zmiana postawy sąsiada. więcej

Teza Powołany biegły ma prawo do wyboru właściwego podejścia oraz metody i techniki szacowania nieruchomości. Niekorzystna opinia biegłego, dla strony apelującej nie jest wystarczający do uwzględnienia wniosku o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego. Można dopuścić dowód z opinii kolejnego biegłego jedynie wówczas gdy dotychczas sporządzona opinia jest niepełna, niewiarygodna, nierzetelna a tym samym niefachowa, więcej

Teza Hipoteza normy prawnej wskazanej w art. 13 ust. 1a u.k.s.c. nie wymaga, by roszczenie objęte pozwem bezpośrednio dotyczyło czynności bankowych. Zakres roszczeń objętych działaniem interpretowanej normy został oznaczony szerzej, bowiem ustawodawca odniósł się do wierzytelności „wynikających” z czynności bankowych, a nie bezpośrednio ich dotyczących. Umowę kredytu może zawrzeć tylko bank, lecz wynikające z niej wierzytelność podlegają obrotowi zgodnie z treścią art. 5 ust. 2 pkt 5 PB. więcej

Teza Wezwanie do usunięcia braków formalnych pozwu oraz uzupełnienia pozwu dotyczy wymogów, jakie winien spełniać pozew w postępowaniu zwykłym, czy też w innym postępowaniu odrębnym, a które nie są przewidziane dla pozwu wnoszonego w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Wezwanie do usunięcia braków formalnych pozwu może zatem dotyczyć dołączenia pełnomocnictwa (art. 126 § 3 k.p.c.), czego nie wymagają przepisy regulujące elektroniczne postępowanie upominawcze. więcej

Teza Przynależność do związku wyznaniowego służy urzeczywistnianiu prawa osobistego pod postacią wolności wyznania , którą należy uznać za pochodną wolności sensu largo art. 23 k.c. w zw. z art. 31 ust. 1 Konstytucji RP i art. 9 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Relacje członka wspólnoty wyznaniowej z otoczeniem są zróżnicowane i niejednorodne; jego wolność wyznawania i praktykowania przekonań religijnych konfrontowana jest z działaniami osób fizycznych, osób prawnych , organów państwa , czy wreszcie podmiotów należących do struktur organizacyjnych macierzystej wspólnoty wyznaniowej. więcej

Teza Obojętne w jakim państwie doszło do doręczenia korespondencji pochodzącej od sądu, o ile nie było to doręczenie osobiste, ale dokonane w sposób zastępczy, tak jak w niniejszej sprawie. Adresat w chwili, w której w związku z powzięciem informacji o orzeczeniu sądu, powinien podjąć czynność procesową, przebywał na terenie innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. więcej

Teza Brak organu powołanego do reprezentacji strony stanowi tzw. negatywną przesłankę procesową uniemożliwiającą bieg procesu, bez ryzyka stwierdzenia jego nieważności. Postępowanie sanujące braki zawiera się w przepisach art. 70 i 71 k.p.c., z tym zastrzeżeniem że art.70 zd.1 nie ma zastosowania w przypadku braków po stronie powodowe więcej

Teza Zgodnie z art. 15 Pr.aut., uprawdopodobnienie roszczenia wymaga w pierwszej kolejności wykazania, że wnioskujący legitymuje się prawami autorskimi do utworu. więcej

Teza Art. 42 p.s. odnosi się m.in. do trybu zaskarżania uchwał walnego zgromadzenia i w § 8 przewiduje możliwość nieuwzględnienia przekroczenia terminu, jeżeli okoliczności sprawy na to pozwalają, tj. jeżeli utrzymanie uchwały w mocy wywołałoby dla członka szczególnie dotkliwe skutki, a opóźnienie w zaskarżeniu tej uchwały jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami i nie jest nadmierne. więcej

Teza Zgodnie z art. 442 ¹ k.c. roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże w każdym wypadku roszczenie przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę. Data postanowienia Sądu Rejonowegoo może być przyjęta za datę dowiedzenia się przez wierzyciela o szkodzie, bowiem od tego momentu wierzyciel miał świadomość, że wyegzekwowanie długu z majątku spółki nie jest już możliwe. Odpowiedzialność za szkodę, co do zasady ponoszą wszyscy pozwani członkowie zarządu. Zostało ustalone bowiem, że zobowiązanie upadłej spółki którego dotyczy pozew istniało w dacie sprawowania przez nich funkcji członków zarządu. W czasie sprawowania przez nich funkcji zachodziły przesłanki ogłoszenia upadłości. więcej

Teza Zgodzie z regułą art. 233 § 1 k.p.c. okoliczności sprawy nie wskazują, aby między stronami postępowania zaistniała jedna z przesłanek powstania roszczenia z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia, jaką jest uzyskanie korzyści majątkowej kosztem innej osoby. W rozpoznawanej sprawie istotne znaczenie ma okoliczność, że spór poddany osądowi powstał nie tyle na tle wiążących strony stosunków cywilnoprawnych, ale konfliktu o podłożu rodzinnym. Ustalenie faktyczne poczynione w niniejszej sprawie pozwalają zatem na postawienie tezy, że środki uzyskane ze sprzedaży szeregówki weszły w skład majątku brata powódki., zgodnie z wolą obojga rodzeństwa, wyrażoną poprzez czynności faktyczne dotyczące tych pieniędzy – art. 60 k.c. więcej

Teza Skarb Państwa pozostaje właścicielem nieruchomości tworzących Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa. Agencja jest tylko instytucją powierniczą, ale w ramach tego stosunku powiernictwa Agencja uzyskała kompetencję do wykonywania we własnym imieniu praw i obowiązków Skarbu Państwa do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Do zarzutu obrazy art. 328 § 2 k.p.c. wskazać należy, że według tego przepisu uzasadnienie powinno zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia, a mianowicie ustalenie faktów, które sąd uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł i przyczyn, dla których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa. Dobra wiara oznacza stan psychiczny określonej osoby polegający na błędnym, ale usprawiedliwionym w danych okolicznościach przeświadczeniu o istnieniu jakiegoś prawa podmiotowego lub stosunku prawnego. Natomiast, zła wiara zachodzi wówczas, gdy określona osoba wie (ma świadomość) o nieistnieniu określonego prawa podmiotowego lub stosunku prawnego albo też nie wie, ale ta niewiedza jest nieusprawiedliwiona. więcej

Teza W świetle art. 86 § 1 k.c. podstęp winien być zasadniczo wywołany przez pozwanego dla uznania go za czynnik wpływający na treść rozstrzygnięcia. W § 2 powyższego artykułu zaznaczono jednak, że podstęp osoby trzeciej jest jednoznaczny z podstępem strony, jeżeli ta o podstępie wiedziała i nie zawiadomiła o tym drugiej strony. Można uchylić się od skutków prawnych oświadczenia woli nie tylko wtedy, gdy błąd dotyczy okoliczności faktycznej, lecz także gdy dotyczy okoliczności prawnej, jeżeli jest istotny i odnosi się do treści oświadczenia woli. Hipoteza art. 84 k.c. ogranicza zatem stosowanie zasady ignorantia iuris nocet. więcej

Teza Prawo do odpowiedniej kwoty uiszczonych kar i opłat podmiot uprawniony nabywa z chwilą ich wpływu na rachunek jednostki dokonującej dalszej dystrybucji tych kwot , ponieważ dopiero w tym momencie materializuje się „wpływ” środków odpowiadający w określonej części pojęciu nowopowstałego „dochodu”. Rozróżnienie to powiązane jest także z potrzebą pomniejszenia wpływu o opłaty i koszty , o których mówi art. 402 ust. 1a P.o.ś. , dokonywanego przez zarząd województwa. więcej

Teza Przepis art. 24 § 1 k.c. w zw. z art. 38 Pr. pras. uzależnia ochronę dobra osobistego od tego, że kwestionowana pozwem publikacja będzie miała charakter materiału prasowego, zaś materiał ten i informacje w nim zawarte naruszają dobra osobiste powoda i zostały opublikowane w sposób bezprawny, tj. z naruszeniem norm prawa lub niezgodnie z zasadami współżycia społecznego. więcej

Teza W świetle art. 381 k.p.c. , strona może aż do zamknięcia rozprawy przytaczać okoliczności faktyczne i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej, z zastrzeżeniem niekorzystnych skutków, jakie według przepisów kodeksu mogą dla niej wyniknąć z działania na zwłokę. więcej

Teza Dobra osobiste w postaci niemajątkowych wartości związanych z twórczością artystyczną przysługują twórcom dorobku (prawo pierwotne). więcej

Teza Odpowiedzialność dłużnika hipotecznego ogranicza się do przedmiotu hipoteki. Zasądzając od niego na rzecz wierzyciela należność hipoteczną, sąd z urzędu powinien w wyroku zastrzec właścicielowi nieruchomości prawo do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności. Podstawę prawną zawarcia takiego ograniczenia w wyroku stanowi art. 319 k.p.c. więcej

Teza Zgodnie z art. 11 k.p.c. wyrok karny, wyklucza bowiem możliwość prowadzenia przez sąd cywilny postępowania dowodowego w zakresie okoliczności faktycznych, które stanowiły podstawę skazania w sprawie karnej. Nie wystarczy więc powołać się ogólnie na nieokreślone zasady współżycia społecznego, lecz należy wskazać jaka przyjęta w społeczeństwie zasada współżycia społecznego została naruszona postępowaniem jednej strony wobec drugiej (art. 5 k.c.). więcej

Teza Wyrażona w art. 365 k.p.c. moc wiążąca prawomocnego orzeczenia sądu charakteryzuje się dwoma aspektami. Pierwszy odnosi się do faktu istnienia prawomocnego orzeczenia, drugi przejawia się w mocy wiążącej rozstrzygnięcia zawartego w treści orzeczenia. Zarzutu naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. może być usprawiedliwiony jedynie w wyjątkowych okolicznościach, tj. tylko wówczas, gdy treść uzasadnienia całkowicie uniemożliwia odtworzenie toku rozumowania sądu lub w przypadku zastosowania prawa materialnego do niedostatecznie jasno ustalonego stanu faktycznego. Przepis art. 476 k.c. kreuje domniemanie prawne, że dłużnik jest odpowiedzialny za opóźnienie. Na dłużniku ciąży więc obowiązek wykazania, iż nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie. Dopiero skuteczne przeprowadzenie takiego dowodu wyłączać będzie jego odpowiedzialność za opóźnienie. więcej

Teza Wyciąg z listy wierzytelności nie stanowi bowiem tytułu egzekucyjnego dla tych wierzycieli upadłościowych, w stosunku do których upadły nie był wyłącznie dłużnikiem osobistym, a więc wierzycieli zabezpieczonych rzeczowo na mieniu wchodzącym w skład masy upadłości hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym czy hipoteką morską. Wierzyciele ci, także gdy nie są wierzycielami osobistymi, zgodnie z art. 236 ust. 3 P.u.in. mogą zgłosić swą wierzytelność syndykowi. Przejście wierzytelności hipotecznej na nabywcę następuje dopiero z chwilą wpisu do księgi wieczystej, który ma w tym wypadku charakter konstytutywny. NIniejszej sprawie ocenianej na gruncie art. 264 P.u.in. nie istnieje kontekst zadłużenia rzeczowego powoda a analiza ogranicza się jedynie do jego długu osobistego. więcej

Teza Zgodnie z art. 233 § 1 k.p.c. sąd ma obowiązek rozważyć wszystkie przeprowadzone w sprawie dowody z uwzględnieniem okoliczności, które mogą mieć znaczenie dla ich mocy i wiarygodności. Swobodna ocena w tym zakresie polega na logicznym powiązaniu ujawnionych w postępowaniu faktów w całość zgodną z doświadczeniem życiowym. Strona kwestionująca prawidłowość zastosowania art. 233 § 1 k.p.c. powinna zatem przedstawić argumenty świadczące o niezachowaniu przez sąd powyższych reguł. Odpowiedzialność oparta o naruszenie prawa pacjenta do informacji, kształtuje się niezależnie od deliktu wywodzonego z roszczenia o zadośćuczynienie, który jest związany z powstaniem szkody na osobie wywodzonej m.in. popełnieniem błędu medycznego (art. 445 § 1 k.c.). więcej

Teza Zgodnie z art. 76 zd. 2 k.c., gdy strony zastrzegły dokonanie czynności w formie pisemnej, nie określając skutków niezachowania tej formy, poczytuje się, w razie wątpliwości, że była ona zastrzeżona wyłącznie dla celów dowodowych. Jednocześnie należy zaznaczyć, że stosunkach miedzy przedsiębiorcami, a niewątpliwie obie strony postępowania do nich należą, zgodnie z art. 74 § 3 k.c., fakt dokonania tej czynności prawnej i jej treści może być dowodzony wszelkimi środkami dowodowymi, bez żadnych ograniczeń. Został on też wykazany, o czym mowa była powyżej. więcej

Teza W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się konsekwentnie, że kryterium normalności odpowiada teorii adekwatnego związku przyczynowego. Dla teorii adekwatnego związku przyczynowego charakterystyczne jest to, że wśród wszelkich warunków nastąpienia szkody przypisuje ona prawną doniosłość tylko tym, które zwiększają możliwość (prawdopodobieństwo) nastąpienia badanego skutku. O adekwatnym związku przyczynowym możemy mówić wówczas, gdy uznajemy prawną doniosłość tych skutków, które są dla badanego zdarzenia zwykłe (typowe, normalne), a odrzucamy takie, które oceniamy jako niezwykłe, nietypowe (art. 361 § 1 k.c.). więcej

Teza Wierzyciel powinien uzyskać wiedzę o szkodzie wyrządzonej mu przez członków zarządu spółki odpowiedzialnych na podstawie w art. 299 k.s.h., orzecznictwo oraz doktryna wiąże go z datą pozyskania przez wierzyciela świadomości, że wyegzekwowanie długu od spółki jest niemożliwe. Istota przesłanki „bezskuteczności egzekucji” w rozumieniu art. 299 k.s.h. nie ogranicza się wyłącznie do negatywnego rezultatu zakończonego postępowania egzekucyjnego, ale polega także na wykazaniu, że stan majątkowy spółki nie pozwala na zaspokojenie jej wierzyciela, o czym wierzyciel może powziąć wiadomość także w inny sposób. więcej

Teza Na podstawie art. 411 k.c. pozwani nie mogą uchylić się od obowiązku zwrotu przekazanych przez powoda nienależnych środków finansowych na realizację świadczenia w zakresie żywienia dojelitowego w warunkach domowych bez formalnej kwalifikacji szpitalnej do takiego żywienia. Wewnątrz umownych stosunków zobowiązaniowych nie można bowiem konstruować roszczeń w reżimie bezpodstawnego wzbogacenia. więcej

Teza Zgodnie art. 2 ust. 1 pkt. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów, lokal socjalny może być o obniżonym standardzie niż obecny lokal mieszkalny, z którego powód został wyeksmitowany. Z art. 6 k.c., wynika, że to na powodzie spoczywał procesowy ciężar wykazania, iż jego warunki osobiste i zdrowotne faktycznie uniemożliwiały mu zaspokojenia jego podstawowych potrzeb mieszkaniowych poprzez korzystanie z lokali socjalnych. więcej

Teza Zobowiązanie powoda, będącego niejako podwykonawcą zadania, zaangażowanym przez jednostkę badawczą, poddane jest weryfikacji przez pryzmat podstawowej zasady rozliczenia umowy o dzieło. Zasadą tą jest zapłata wynagrodzenia za wykonanie i dostarczenie dzieła bez wad powodujących jego nieprzydatność. więcej

Teza Podstawą rozliczenia wypłaconego wynagrodzenia nie może być kosztorys. Ustanie stosunku umownego przed wykonaniem całości uzgodnionego zakresu robót uprawnia wykonawcę do żądania wynagrodzenia ustalonego w odpowiedniej proporcji do wynagrodzenia umownego, nie zaś ustalanego na podstawie kosztorysu. Świadczenie wykonawcy wynikające z umowy o roboty budowlane jest podzielne (art. 379 § 2 k.c.), przy czym z uwagi na naturę świadczenia, nie jest możliwy jego zwrot. Ustanie stosunku umownego przed wykonaniem uzgodnionego w nim przedmiotu robót nie powoduje zatem, obowiązku rozliczenia stron na zasadach ogólnych przyjętych dla zobowiązań z umów wzajemnych (art. 494 § 1 k.c.). Przyjęty w umowie o roboty budowlane określonego w art. 654 k.c. sposób częściowego rozliczenia robót nie powoduje zmiany zobowiązań stron tej umowy. Przedmiotem zobowiązania wykonawcy jest oddanie całości obiektu, a nie jego poszczególnych części, zaś przedmiotem zobowiązania inwestora jest odebranie całego obiektu, jego całościowe rozliczenie i zapłata całego umówionego wynagrodzenia. więcej

Teza Z art. 328 § 2 k.p.c. wynika że, zarzut obrazy może być usprawiedliwiony tylko wtedy, gdy uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera braki w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych i oceny prawnej tak znaczne, że sfera motywacyjna orzeczenia pozostaje nieujawniona bądź ujawniona w sposób uniemożliwiający poddanie jej ocenie instancyjnej. Weksel in blanco wystawiony jako własny i wręczony remitentowi w związku z zawarciem umowy prowadzi do powstania zobowiązania wekslowego wystawcy. Powstałe zobowiązanie wekslowe ma charakter samodzielny i abstrakcyjny, a więc niezależny od podstawy prawnej, która spowodowała jego zaciągnięcie. Jeżeli zobowiązanie wekslowe jest ważne, wystawca weksla własnego in blanco, w braku skutecznych zarzutów wekslowych, może podnieść zarzuty oparte na stosunku podstawowym i na ich podstawie podważać zarówno istnienie, jak i rozmiar zobowiązania wekslowego ze względu na jego związek ze stosunkiem podstawowym. Na podstawie art. 700 k.c. dzierżawca może żądać obniżenia czynszu przypadającego za dany okres gospodarczy jeżeli wskutek okoliczności, za które nie ponosi on odpowiedzialności i które nie dotyczą jego osoby, zwykły przychód z przedmiotu dzierżawy uległ znacznemu zmniejszeniu. Przewidziana możliwość żądania obniżenia czynszu dzierżawnego jest uzależniona od znacznego zmniejszenia zwykłego przychodu, a nie dochodu, z przedmiotu dzierżawy. więcej

Teza co do zasady upadłość jest egzekucją generalną, która zastępuje windykację syngularną zarówno sądową, jak i administracyjną. W konsekwencji nie można wyprowadzać z niej, jako postępowania stricte wykonawczego, reguł rządzących postępowaniem rozpoznawczym; argumentu w tej materii dostarcza zresztą samo Prawo upadłościowe, a konkretnie jego art. 144 ust. 1, który zezwala na prowadzenie procesu przeciwko syndykowi, pomimo wyrażonego w art. 146 ust. 1 Pr. up. zakazu wszczynania kolejnych egzekucji i obowiązku zawieszenia tych, które pozostają w toku. Nie można uznać nakazu zaspokojenia proporcjonalnego, uczestniczących w likwidacji funduszu jego wierzycieli, za przesłankę zakazu (niedopuszczalności drogi sądowej) dochodzenia tych wierzytelności w trakcie postępowania likwidacyjnego przed sądem. (art. 249 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 roku O funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi). W treści tej normy dostrzec można jej „deklaratywny” charakter i brak ustawowych środków dostosowujących do jej brzmienia czynności wierzycieli likwidowanego funduszu, którzy mogą obecnie nie tylko dochodzić od niego swoich wierzytelności w sprawach o zapłatę, ale co istotniejsze, nie natrafiają na widoczne przeszkody w egzekucji swoich należności z pominięciem zasady proporcjonalności zaspokojenia. więcej

Teza Zgodnie z art. 413 § 1 pkt. 4, 5 i 6 k.p.k., wyrok karny powinien zawierać przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu, którego popełnienie oskarżyciel zarzucał oskarżonemu, rozstrzygnięcie sądu i wskazanie zastosowanych przepisów ustawy karnej. ustalenie czynu przypisanego oskarżonemu polega na przytoczeniu okoliczności faktycznych, należących do istoty przestępstwa, przy czym uznaje się, że zakres pojęć „istota przestępstwa” oraz „ustawowe znamiona przestępstwa” (art. 115 k.k.) nie pokrywają się. Poglądy orzecznictwa i doktryny przyjmują, że na gruncie art. 11 k.p.c. związanie obejmuje wszystkie okoliczności stanowiące istotę przestępstwa, zawarte w sentencji wyroku karnego. Istota związania sądu cywilnego skazującym wyrokiem karnym wyraża się w tym, że w skład podstawy faktycznej rozstrzygnięcia sądu cywilnego wchodzi czyn opisany w sentencji karnego wyroku skazującego, a sąd ten pozbawiony jest możliwości dokonywania ustaleń w tym zakresie, w tym w szczególności ustaleń odmiennych niż przeniesione na podstawie tego wyroku z procesu karnego. więcej

Teza Niespłacone zadłużenie staje się wymagalne z chwilą kiedy powódka zdoła wykazać, że spełniła unormowany w art. 75 c U.p.b. obowiązek wezwania przeciwnika procesowego do zapłaty wymagalnego długu oraz poinformowania go o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. więcej

Teza Art. 445 § 1 k.c. nie precyzuje przesłanek, które należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Wskazuje jedynie, że zadośćuczynienie to winno być „odpowiednie”. Odpowiednie zadośćuczynienie to zadośćuczynienie realne, co oznacza, że jego wysokość ma przedstawiać dla poszkodowanego odczuwalną ekonomicznie wartość, adekwatną do obecnych warunków życia. więcej

Teza wysokość zadośćuczynienia przyznawanego na podstawie art. 445 § 1 k.c. ma charakter ocenny i sądy przy ustalaniu jego wysokości zachowują duży zakres swobody.Świadczenie zadośćuczynienia stanowi finansowy ekwiwalent cierpień fizycznych i psychicznych związanych z doznanym uszczerbkiem na zdrowiu, których materialny wymiar w realiach danej sprawy może okazać się niekiedy utrudniony bądź niekonkretny. Ze względu na kompensacyjny charakter zadośćuczynienia jego wysokość musi przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną, adekwatną do warunków gospodarki rynkowej. więcej