praca w KFC książeczka sanepidowska

Bo teraz wydają orzeczenia sanitarno-epidemiologiczne na czas określony bądź nieokreślony, teoretycznie książeczek już nie ma. Trzeba rozróżnić orzeczenie sanitarne od orzeczenia o braku przeciwwskazań do podjęcia pracy, do którego wymagane jest skierowanie bo wpisuje się dane pracodawcy. W ogóle ze zleceniem nie wymaga się tego drugiego, chyba, że charakter zlecenia tego wymaga bo zleceniobiorca narażony jest na jakieś ryzyko.

Mam ten sam problem ponieważ również mam zrobić badania do książeczki sanepidowskiej na własną rękę ale wszędzie gdzie dzwonię potrzebna jest umowa z pracodawcą

Osoby pracujące w branży gastronomicznej, w tym w takich miejscach jak KFC, muszą przejść badania lekarskie, aby uzyskać orzeczenie o braku przeciwwskazań do pracy na stanowisku wymagającym kontaktu z żywnością. To wynika z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie badań lekarskich pracowników, szczegółowych warunków przeprowadzania tych badań oraz orzeczeń lekarskich wydawanych na ich podstawie. Dla osób, które mają bezpośredni kontakt z żywnością, badania te są wymagane bez względu na rodzaj umowy, na której pracują - o pracę, zlecenie, itp.

Natomiast, co do zasady, osoba pracująca na umowie zlecenie nie jest zobowiązana do przeprowadzenia badań lekarskich, chyba że jest to wymagane przez specyfikę wykonywanej pracy (art. 229 § 4 Kodeksu pracy). W praktyce oznacza to, że pracodawca może wymagać takich badań, jeśli praca związana jest z określonymi ryzykami dla zdrowia.

Co do wymogu skierowania na badania lekarskie, generalnie jest ono wymagane. Skierowanie na badania lekarskie powinien wystawić pracodawca, który zatrudnia pracownika. Jednak w praktyce, pracodawcy czasami oczekują, że potencjalny pracownik przeprowadzi takie badania na własną rękę, a koszty takich badań są zazwyczaj pokrywane przez osobę ubiegającą się o pracę.

Jeżeli zaś chodzi o "książeczkę sanepidowską", to od 2017 roku jest ona zastąpiona przez orzeczenia lekarskie o stanie zdrowia. To wynika z Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 sierpnia 2016 r. w sprawie badań lekarskich osób zatrudnionych przy prowadzeniu działalności polegającej na wytwarzaniu lub wprowadzaniu do obrotu żywności.

Podstawowe zasady, o których mówiłem, są dość jasne, ale warto również wiedzieć o kilku dodatkowych kwestiach, które mogą mieć znaczenie w kontekście badań lekarskich i zdrowia publicznego:

Kiedy badania są konieczne: Badania lekarskie są wymagane przed podjęciem pracy, a także w okresie zatrudnienia, jeśli praca wiąże się z ryzykiem dla zdrowia. Dodatkowo, w niektórych przypadkach, takich jak praca z żywnością, badania mogą być wymagane po zakończeniu pracy, jeśli istnieje ryzyko, że pracownik mógł zostać narażony na szkodliwe czynniki.

Płatność za badania: Zgodnie z art. 229 § 5 Kodeksu pracy, koszty badań lekarskich są zasadniczo pokrywane przez pracodawcę. Jednak, jak już wspomniałem, w praktyce często od potencjalnych pracowników oczekuje się, że sami pokryją te koszty.

Dostęp do wyników badań: Pracodawca nie ma prawa do wglądu w szczegółowe wyniki badań lekarskich pracownika. Może on jedynie otrzymać orzeczenie lekarskie stwierdzające, czy pracownik jest zdolny do pracy na danym stanowisku.

Prawo do odmowy badania: Pracownik ma prawo odmówić poddania się badaniu lekarskiemu, ale może to mieć konsekwencje dla jego zatrudnienia. Pracodawca ma prawo odmówić zatrudnienia lub przenieść pracownika na inne stanowisko, jeśli ten odmówił poddania się badaniu.

Przeprowadzanie badań: Badania muszą być przeprowadzane przez lekarza medycyny pracy. Niektóre badania mogą wymagać skierowania od lekarza pierwszego kontaktu.