Art. 94. § 1. W okresie nieobecności w pracy z powodu choroby sędzia
otrzymuje 80% wynagrodzenia, nie dłużej jednak niż przez okres roku. Do okresu
tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby
lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, jeżeli okres czynnej służby nie
przekroczył 60 dni. Po upływie roku w okresie dalszej nieobecności w pracy z
powodu choroby sędzia otrzymuje 50% wynagrodzenia.
§ 1a. Jeżeli nieobecność sędziego w pracy nastąpiła z powodu:
1) wypadku przy pracy albo w drodze do pracy lub z pracy,
2) choroby przypadającej w okresie ciąży,
3) choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub
warunkami wykonywania czynności sędziego,
4) choroby spowodowanej przez inną osobę w wyniku popełnienia przez nią
umyślnego czynu zabronionego, w związku z wykonywaniem czynności
sędziego, stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ,
5) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla
kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz poddania się
zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów
– sędzia zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia, nie dłużej jednak niż przez
okres roku; przepis § 1 zdanie drugie i trzecie stosuje się.
§ 1b. W razie ujawnienia u sędziego choroby, co do której zachodzi
podejrzenie, że powstała w związku ze szczególnymi właściwościami lub
warunkami wykonywania czynności sędziego, prezes danego sądu kieruje sędziego
do lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z urzędu lub na wniosek
sędziego. Od orzeczenia lekarza orzecznika sędziemu przysługuje sprzeciw do
komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w ciągu 14 dni od dnia
doręczenia tego orzeczenia.
§ 1c. Za chorobę powstałą w związku ze szczególnymi właściwościami lub
warunkami wykonywania czynności sędziego uznaje się chorobę spowodowaną
działaniem czynników szkodliwych występujących w miejscu wykonywania
czynności sędziego.
§ 1d. Koszty badania i wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika oraz
komisję lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pokrywa Skarb Państwa
ze środków pozostających w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości.
§ 2. W razie niemożności wykonywania pracy z innych przyczyn,
uprawniających do uzyskania świadczeń, określonych w przepisach
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego, sędziemu przysługuje
wynagrodzenie w wysokości świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
przez okres przewidziany w tych przepisach.
§ 2a. Okres nieobecności w pracy z powodu choroby oraz niemożności
wykonywania pracy, o której mowa w § 2, stwierdza zaświadczenie lekarskie
wystawione zgodnie z art. 55 ust. 1 i art. 55a ust. 7 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa (Dz. U. z 2019 r. poz. 645 i 1590) albo wydruk zaświadczenia
lekarskiego, o którym mowa w art. 55a ust. 6 tej ustawy, z tym że w przypadku:
1) poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla
kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz niezdolności do
pracy wskutek poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów
– zaświadczenie wystawione przez lekarza na zwykłym druku, zgodnie
z art. 53 ust. 3 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa;
2) o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo uprawniony
podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi;
3) urlopu macierzyńskiego – zaświadczenie lekarskie wystawione na zwykłym
druku, określające przewidywaną datę porodu – za okres przed porodem,
odpis skrócony aktu urodzenia dziecka lub jego kopia – za okres po porodzie;
4) konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub
małżonka sędziego, dzieckiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na
wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia,
w przypadku:
a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola
lub szkoły, do których dziecko uczęszcza, a także w przypadku choroby
niani, z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, o której
mowa w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi
w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2019 r. poz. 409, 730 i 2020), lub dziennego
opiekuna, sprawujących opiekę nad dzieckiem,
b) porodu lub choroby małżonka sędziego lub rodzica dziecka sędziego,
stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia
temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad dzieckiem,
c) pobytu małżonka sędziego lub rodzica dziecka sędziego, stale
opiekujących się dzieckiem, w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym
podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju
stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne
– oświadczenie sędziego.
§ 2aa. Doręczenie zaświadczenia lekarskiego odbywa się przy wykorzystaniu
profilu informacyjnego, o którym mowa w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca
1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby
i macierzyństwa, na zasadach określonych w tej ustawie. Prezesi sądów
wykorzystują lub tworzą profil informacyjny płatnika składek, o którym mowa
w art. 58 ust. 1 tej ustawy.
§ 2b. Wydruk zaświadczenia lekarskiego, o którym mowa w art. 55a ust. 6
ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia
społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zaświadczenie lekarskie, o którym
mowa w art. 55a ust. 7 tej ustawy, zaświadczenie wystawione przez lekarza na
zwykłym druku w przypadkach, o których mowa w § 2a pkt 1 i 3, decyzję, odpis
skrócony aktu urodzenia dziecka lub jego kopię, sędzia jest obowiązany dostarczyć
prezesowi sądu w terminie siedmiu dni od dnia ich otrzymania.
§ 2c. Sędzia jest obowiązany złożyć prezesowi sądu oświadczenie
o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w § 2a pkt 4, w terminie siedmiu dni
od dnia ich zaistnienia.
§ 2d. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w § 2b i 2c,
nieobecność uznaje się za nieusprawiedliwioną, chyba że niedostarczenie zaświadczenia, decyzji, odpisu skróconego aktu urodzenia dziecka lub jego kopii
lub niezłożenie oświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od sędziego.
§ 3. Za inną usprawiedliwioną nieobecność w pracy sędziemu przysługuje
wynagrodzenie.
§ 4. W przypadkach, w których pracownikom podlegającym ubezpieczeniu
społecznemu przysługują zasiłki niezależnie od prawa do wynagrodzenia,
sędziemu przysługuje świadczenie pieniężne w wysokości zasiłku z ubezpieczenia
społecznego.

Art. 94a. § 1. Sędziemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej, doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje
jednorazowe odszkodowanie.
§ 2. Członkom rodziny sędziego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy
lub choroby zawodowej, przysługuje jednorazowe odszkodowanie.
Odszkodowanie to przysługuje również w razie śmierci w następstwie wypadku
przy pracy lub choroby zawodowej sędziego w stanie spoczynku, który zmarł
uznany za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków sędziego wskutek
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
§ 3. Jednorazowe odszkodowanie i jego zwiększenie, a także jednorazowe
odszkodowanie dla członków rodziny sędziego lub sędziego w stanie spoczynku,
ustala się na zasadach i w wysokości określonej w ustawie z dnia 30 października
2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób
zawodowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1205).
§ 4. Odszkodowanie przewidziane w niniejszym artykule przysługuje
niezależnie od innych świadczeń określonych w ustawie.
§ 5. Skarb Państwa pokrywa koszty skutków wypadków przy pracy lub
chorób zawodowych, związane ze świadczeniami zdrowotnymi z zakresu
stomatologii i szczepień ochronnych, na które sędzia został skierowany przez
lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na wniosek lekarza
prowadzącego, a nierefundowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia na podstawie
odrębnych przepisów. Skarb Państwa pokrywa także koszty przedmiotów
ortopedycznych w wysokości udziału własnego ubezpieczonego, określonego
w przepisach o ubezpieczeniu zdrowotnym.

Art. 94b. § 1. Oceny uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem
przy pracy lub chorobą zawodową, a także ustalenia związku śmierci sędziego lub
sędziego w stanie spoczynku z takim wypadkiem lub chorobą dokonuje, w formie
orzeczenia, lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Koszty badania
i wydania orzeczenia pokrywa Skarb Państwa ze środków pozostających
w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości.
§ 2. Orzeczenie, o którym mowa w § 1, lekarz orzecznik Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych doręcza zainteresowanemu sędziemu albo członkom
rodziny zmarłego sędziego, albo zmarłego sędziego w stanie spoczynku oraz
prezesowi sądu apelacyjnego właściwemu do wydania decyzji, o której mowa
w § 4, lub Ministrowi Sprawiedliwości.
§ 3. Jednorazowe odszkodowanie przyznaje się na wniosek sędziego,
a w razie śmierci sędziego lub sędziego w stanie spoczynku – na wniosek
uprawnionych członków jego rodziny. Z wnioskiem o przyznanie świadczenia
może również wystąpić kolegium właściwego sądu.
§ 4. Jednorazowe odszkodowanie przyznaje lub odmawia przyznania oraz
ustala jego wysokość, w drodze decyzji, a także świadczenie to wypłaca:
1) prezes właściwego sądu apelacyjnego – z tytułu wypadku przy pracy lub
choroby zawodowej sędziego sądu rejonowego, okręgowego i apelacyjnego;
2) Minister Sprawiedliwości – z tytułu wypadku przy pracy lub choroby
zawodowej prezesa sądu apelacyjnego oraz sędziego delegowanego do
wykonywania czynności w Ministerstwie Sprawiedliwości, Kancelarii
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej oraz urzędzie obsługującym ministra
właściwego do spraw zagranicznych.
§ 5. Decyzję, o której mowa w § 4, prezes sądu apelacyjnego lub Minister
Sprawiedliwości wydaje w ciągu 14 dni od dnia:
1) otrzymania orzeczenia lekarza orzecznika;
2) wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.
§ 6. Jednorazowe odszkodowanie wypłaca się z urzędu w terminie 30 dni od
dnia wydania decyzji, o której mowa w § 4.
§ 7. Od decyzji, o której mowa w § 4, sędziemu lub uprawnionym członkom
rodziny sędziego lub sędziego w stanie spoczynku, przysługuje odwołanie do sądu
okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Do postępowania w tych sprawach stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego
o postępowaniu w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.
§ 8. W zakresie nieuregulowanym ustawą, do wypadków przy pracy i chorób
zawodowych sędziego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące pracowników
określone w ustawie, o której mowa w art. 94a § 3.

Art. 94c. § 1. Prezes sądu, oraz na jego wniosek Zakład Ubezpieczeń
Społecznych, są uprawnieni do kontrolowania prawidłowości wykorzystywania
przez sędziego zwolnienia lekarskiego od pracy z powodu choroby zgodnie z jego
celem.
§ 2. Na wniosek prezesa sądu Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest
uprawniony do kontrolowania prawidłowości i zasadności udzielenia sędziom
zwolnienia lekarskiego od pracy z powodu choroby.
§ 3. Sędzia wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę
zarobkową, w tym w sposób określony w art. 86 § 1 i 2, lub wykorzystujący
zwolnienie lekarskie od pracy z powodu choroby niezgodnie z jego celem traci
prawo do wynagrodzenia za cały okres tego zwolnienia.
§ 4. Sędzia traci prawo do wynagrodzenia w razie odmowy poddania się
badaniom kontrolnym lub w razie niedostarczenia dokumentacji medycznej
lekarzowi orzecznikowi Zakładu Ubezpieczeń Społecznych od dnia następującego
po upływie wyznaczonego terminu badania lub po upływie wyznaczonego terminu
dostarczenia dokumentacji medycznej. Utratę wynagrodzenia stwierdza prezes
sądu.
§ 5. Koszty postępowań kontrolnych pokrywa Skarb Państwa ze środków
pozostających w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości.
§ 6. W zakresie dotyczącym kontrolowania prawidłowości wykorzystania
zwolnienia lekarskiego, kontrolowania prawidłowości zwolnienia lekarskiego,
zasad utraty prawa do wynagrodzenia, o których mowa w § 1, 2 i 4 stosuje się
odpowiednio przepisy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego
w razie choroby i macierzyństwa.

Art. 94d. § 1. Sędziego, który nie pełnił służby z powodu choroby lub
płatnego urlopu dla poratowania zdrowia przez okres roku, ustalony zgodnie z art.
94 § 1 zdanie drugie i złożył wniosek o skierowanie na badanie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Minister Sprawiedliwości kieruje na to
badanie.
§ 2. Minister Sprawiedliwości może także z urzędu skierować sędziego, o
którym mowa w § 1, na badanie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych.
§ 3. W przypadku wydania przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń
Społecznych orzeczenia o dalszej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego,
gdy leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy,
Minister Sprawiedliwości udziela sędziemu urlopu rehabilitacyjnego na czas od
miesiąca do trzech miesięcy.
§ 4. W okresie urlopu rehabilitacyjnego, co miesiąc od daty wydania
orzeczenia, o którym mowa w § 3, sędzia jest obowiązany poddać się badaniu
kontrolnemu lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, który wydaje
orzeczenie o dalszej niezdolności do pełnienia obowiązków sędziego albo o
zdolności do pełnienia obowiązków sędziego, chyba że Minister Sprawiedliwości,
udzielając urlopu rehabilitacyjnego, zwolni sędziego z tego obowiązku.
§ 5. Orzeczenia, o których mowa w § 3 i 4, lekarz orzecznik Zakładu
Ubezpieczeń Społecznych doręcza zainteresowanemu sędziemu oraz prezesowi
sądu okręgowego albo sądu apelacyjnego, a także Ministrowi Sprawiedliwości.
§ 6. Od orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o
którym mowa w § 3 i 4, sędziemu przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, w ciągu 7 dni od dnia doręczenia tego
orzeczenia.
§ 7. Koszty badania i wydania orzeczenia przez lekarza orzecznika oraz
komisję lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pokrywa Skarb Państwa ze
środków pozostających w dyspozycji Ministra Sprawiedliwości.

Art. 94e. § 1. Listę lekarzy orzeczników Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
uprawnionych do przeprowadzania badań, o których mowa w art. 94d § 1, 2 i 4,
wraz ze wskazaniem ich specjalizacji, ustala Minister Sprawiedliwości
w porozumieniu z Prezesem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w art. 94d § 1, 2 i 4, lekarza orzecznika
wskazuje Minister Sprawiedliwości z listy, o której mowa w § 1, biorąc pod uwagę jego specjalizację oraz mając na względzie potrzebę zapewnienia niezwłocznego
przeprowadzenia badania.

Art. 94f. W okresie urlopu rehabilitacyjnego sędziemu przysługuje 80%
wynagrodzenia.

Art. 94g. § 1. Niepoddanie się przez sędziego badaniu lekarza orzecznika
Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w art. 94d § 4, powoduje
obniżenie wynagrodzenia do wysokości 50%.
§ 2. Jeżeli sędzia lub inna osoba wykaże, że niepoddanie się badaniu, o którym
mowa w art. 94d § 4, nastąpiło z przyczyn niezależnych od sędziego, Minister
Sprawiedliwości nakazuje wypłatę sędziemu równowartości niewypłaconej części
wynagrodzenia.

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 94

DODAJ