Art. 91. § 1. Wysokość wynagrodzenia sędziów, zajmujących równorzędne
stanowiska sędziowskie, różnicuje staż pracy lub pełnione funkcje.
§ 1a. (uchylony)
§ 1b. (uchylony)
§ 1c. Podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego w danym
roku stanowi przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale roku poprzedniego,
ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy
z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53), z zastrzeżeniem § 1d.
§ 1d. Jeżeli przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w § 1c, jest niższe od
przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za drugi kwartał roku poprzedzającego –
przyjmuje się podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego
w dotychczasowej wysokości.
§ 2. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego określa się w stawkach, których
wysokość ustala się z zastosowaniem mnożników podstawy ustalenia
wynagrodzenia zasadniczego, o której mowa w § 1c. Stawki wynagrodzenia
zasadniczego na poszczególnych stanowiskach sędziowskich oraz mnożniki,
służące do ustalenia wysokości wynagrodzenia zasadniczego sędziów
w poszczególnych stawkach, określa załącznik do ustawy.
§ 2a. (uchylony)
§ 3. (uchylony)
§ 4. (uchylony)
§ 4a. (uchylony)
§ 5. (uchylony)
§ 6. W związku z pełnioną funkcją sędziemu przysługuje dodatek funkcyjny.
§ 7. Wynagrodzenie sędziów różnicuje ponadto dodatek za długoletnią pracę,
wynoszący, począwszy od szóstego roku pracy, 5% wynagrodzenia zasadniczego
i wzrastający po każdym roku o 1%, aż do osiągnięcia 20% wynagrodzenia
zasadniczego.
§ 8. Minister Sprawiedliwości, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady
Sądownictwa, określi, w drodze rozporządzenia, funkcje z tytułu których
przysługują sędziom dodatki funkcyjne oraz sposób ustalania tych dodatków,
biorąc pod uwagę rodzaj funkcji, wielkość jednostki organizacyjnej oraz zakres
obowiązków.
§ 9. Od wynagrodzenia sędziów nie odprowadza się składek na ubezpieczenie
społeczne.
§ 10. W razie rozwiązania albo wygaśnięcia stosunku służbowego sędziego
w sposób, o którym mowa w art. 68, od wynagrodzenia wypłaconego sędziemu
w okresie służby, od którego nie odprowadzano składki na ubezpieczenie
społeczne, przekazuje się składkę do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,
przewidzianą za ten okres w przepisach o ubezpieczeniu społecznym.
§ 11. Składka na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w § 10, podlega
waloryzacji:
1) za okres do 31 grudnia 1998 r. wskaźnikiem wzrostu płac wynikającym ze
wzrostu prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, określanego
corocznie w ustawie budżetowej, które stanowiło podstawę do ustalania
środków i limitów na wynagrodzenia sędziów;
2) za okres od 1 stycznia 1999 r. wskaźnikiem waloryzacji składek określonym
na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń
Społecznych.
§ 12. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na
podstawie § 11 pkt 2, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 ustawy z dnia
13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r.
poz. 300, z późn. zm.).
§ 13. Składki, o której mowa w § 10, nie przekazuje się, jeżeli sędzia zrzekł
się urzędu w związku z powołaniem na stanowisko prokuratorskie. Jeżeli stosunek
służbowy prokuratora ulega następnie rozwiązaniu lub wygaśnięciu w sposób,
o którym mowa w art. 93 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze
(Dz. U. z 2019 r. poz. 740 oraz z 2020 r. poz. 190), składkę należną za okres
pełnienia służby na stanowisku sędziowskim przekazuje się na zasadach
określonych w § 10–12.

Art. 91a. § 1. Sędziemu obejmującemu stanowisko w sądzie rejonowym
przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce pierwszej. Sędziemu
obejmującemu stanowisko w sądzie okręgowym przysługuje wynagrodzenie
zasadnicze w stawce czwartej, a jeżeli na niższym stanowisku otrzymywał już
wynagrodzenie w stawce czwartej albo piątej – przysługuje mu wynagrodzenie
zasadnicze w stawce, odpowiednio, piątej albo szóstej. Sędziemu obejmującemu stanowisko w sądzie apelacyjnym przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce
siódmej, a jeżeli na niższym stanowisku otrzymywał już wynagrodzenie w stawce
siódmej albo ósmej – przysługuje mu wynagrodzenie zasadnicze w stawce,
odpowiednio, ósmej albo dziewiątej.
§ 2. Jeżeli przed objęciem stanowiska sędziowskiego sędzia zajmował inne,
odpowiednio równorzędne, stanowisko sędziowskie lub prokuratorskie, na
obejmowanym stanowisku przysługuje mu wynagrodzenie zasadnicze w stawce nie
niższej od stawki, w której przysługiwało mu na stanowisku zajmowanym
poprzednio.
§ 3. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego określa się w stawce bezpośrednio
wyższej po upływie kolejnych pięciu lat pracy na danym stanowisku sędziowskim.
§ 4. Do okresu pracy na stanowisku sędziego sądu rejonowego dolicza się
okres pracy na stanowisku asesora sądowego.
§ 5. Sędziemu, któremu z chwilą objęcia stanowiska w sądzie okręgowym
przysługiwało wynagrodzenie zasadnicze w stawce czwartej albo piątej, a także
sędziemu, któremu z chwilą objęcia stanowiska w sądzie apelacyjnym
przysługiwało wynagrodzenie zasadnicze w stawce siódmej albo ósmej, do okresu
pracy niezbędnego do uzyskania wynagrodzenia w stawce bezpośrednio wyższej
zalicza się okres pracy na stanowisku bezpośrednio niższym, w którym sędziemu
przysługiwało wynagrodzenie zasadnicze w stawce, odpowiednio, trzeciej albo
czwartej, szóstej albo siódmej.
§ 6. Okres pracy, o którym mowa w § 3, ulega wydłużeniu o trzy lata w razie
ukarania sędziego w tym czasie karą dyscyplinarną inną niż kara upomnienia,
trzykrotnego wytknięcia uchybienia, o którym mowa w art. 40 lub trzykrotnego
zwrócenia uwagi w trybie określonym w art. 37 § 4.

Prawo o ustroju sądów powszechnych art. 91

DODAJ