Art. 6. 1. Ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności
nieruchomości.
2. Każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do:
1) zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami
ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli nie narusza to
chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich;
2) ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów
należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym art. 6

Poprzedni

Art. 5. Projekty planów zagospodarowania przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego spor...

Nastepny

Art. 7. Rozstrzygnięcia wójta, burmistrza, prezydenta miasta albo marszałka województwa o nieuwzględnieniu odpowiednio wniosków dotyczących studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrze...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
  • Wejscie w życie 11 lipca 2003
  • Ost. zmiana ustawy 13 listopada 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 26 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka