Art. 15. 1. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu
miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium
oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem, wraz
z uzasadnieniem. W uzasadnieniu przedstawia się w szczególności:
1) sposób realizacji wymogów wynikających z art. 1 ust. 2–4;
2) zgodność z wynikami analizy, o której mowa w art. 32 ust. 1, wraz z datą
uchwały rady gminy, o której mowa w art. 32 ust. 2, oraz sposób uwzględnienia
uniwersalnego projektowania;
3) wpływ na finanse publiczne, w tym budżet gminy.
2. W planie miejscowym określa się obowiązkowo:
1) przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu
lub różnych zasadach zagospodarowania;
2) zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
3) zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu;
3a) zasady kształtowania krajobrazu;
4) zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków, w tym krajobrazów
kulturowych, oraz dóbr kultury współczesnej;
5) wymagania wynikające z potrzeb kształtowania przestrzeni publicznych;
6) zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu,
maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni
całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy,
minimalną liczbę miejsc do parkowania w tym miejsca przeznaczone na
parkowanie pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową i sposób ich realizacji
oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów;
7) granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających
ochronie, na podstawie odrębnych przepisów, terenów górniczych, a także
obszarów szczególnego zagrożenia powodzią, obszarów osuwania się mas
ziemnych, krajobrazów priorytetowych określonych w audycie krajobrazowym
oraz w planach zagospodarowania przestrzennego województwa;
8) szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału nieruchomości objętych
planem miejscowym;
9) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich
użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
10) zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji
i infrastruktury technicznej;
11) sposób i termin tymczasowego zagospodarowania, urządzania i użytkowania
terenów;
12) stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę, o której mowa
w art. 36 ust. 4.
2a. Plan miejscowy przewidujący lokalizację obiektu handlowego, o którym
mowa w art. 10 ust. 3a, sporządza się dla terenu położonego na obszarze obejmującym
co najmniej obszar, na którym powinny nastąpić zmiany w strukturze funkcjonalno-przestrzennej, w wyniku realizacji tego obiektu.
3. W planie miejscowym określa się w zależności od potrzeb:
1) granice obszarów wymagających przeprowadzenia scaleń i podziałów
nieruchomości;
2) granice obszarów rehabilitacji istniejącej zabudowy i infrastruktury technicznej;
3) granice obszarów wymagających przekształceń lub rekultywacji;
3a) granice terenów pod budowę urządzeń, o których mowa w art. 10 ust. 2a, oraz
granice ich stref ochronnych związanych z ograniczeniami w zabudowie,
zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu oraz występowaniem znaczącego
oddziaływania tych urządzeń na środowisko;
4) granice terenów pod budowę obiektów handlowych, o których mowa w art. 10 ust. 3a;
4a) granice terenów rozmieszczenia inwestycji celu publicznego o znaczeniu lokalnym;
4b) granice terenów inwestycji celu publicznego o znaczeniu ponadlokalnym
umieszczonych w planie zagospodarowania przestrzennego województwa lub
w ostatecznych decyzjach o lokalizacji drogi krajowej, wojewódzkiej lub
powiatowej, linii kolejowej o znaczeniu państwowym, lotniska użytku
publicznego, inwestycji w zakresie terminalu, przedsięwzięcia Euro 2012 lub
decyzji lokalizacyjnych wydanych przez Komisję Planowania przy Radzie
Ministrów w związku z realizacją inwestycji w zakresie obronności
i bezpieczeństwa państwa;
5) granice terenów rekreacyjno-wypoczynkowych oraz terenów służących
organizacji imprez masowych;
6) granice pomników zagłady oraz ich stref ochronnych, a także ograniczenia
dotyczące prowadzenia na ich terenie działalności gospodarczej, określone
w ustawie z dnia 7 maja 1999 r. o ochronie terenów byłych hitlerowskich
obozów zagłady;
7) granice terenów zamkniętych, i granice stref ochronnych terenów zamkniętych;
8) sposób usytuowania obiektów budowlanych w stosunku do dróg i innych
terenów publicznie dostępnych oraz do granic przyległych nieruchomości,
kolorystykę obiektów budowlanych oraz pokrycie dachów;
9) (uchylony)
10) minimalną powierzchnię nowo wydzielonych działek budowlanych.
4. Plan miejscowy przewidujący możliwość lokalizacji budynków umożliwia
również lokalizację mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego
2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.)
również w przypadku innego przeznaczenia terenu niż produkcyjne, chyba że
ustalenia planu miejscowego zakazują lokalizacji takich instalacji.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym art. 15