Art. 47. 1. Interwencja kryzysowa stanowi zespół interdyscyplinarnych działań
podejmowanych na rzecz osób i rodzin będących w stanie kryzysu. Celem interwencji
kryzysowej jest przywrócenie równowagi psychicznej i umiejętności samodzielnego
radzenia sobie, a dzięki temu zapobieganie przejściu reakcji kryzysowej w stan
chronicznej niewydolności psychospołecznej.
2. Interwencją kryzysową obejmuje się osoby i rodziny bez względu na
posiadany dochód.
3. W ramach interwencji kryzysowej udziela się natychmiastowej
specjalistycznej pomocy psychologicznej, a w zależności od potrzeb – poradnictwa
socjalnego lub prawnego, w sytuacjach uzasadnionych – schronienia do 3 miesięcy.
3a. Cudzoziemcom, o których mowa w art. 5a, można udzielić schronienia na
okres ważności zaświadczenia, o którym mowa w art. 170 ustawy z dnia 12 grudnia
2013 r. o cudzoziemcach, lub na okres ważności zezwolenia na pobyt czasowy.
4. Matki z małoletnimi dziećmi oraz kobiety w ciąży dotknięte przemocą lub
znajdujące się w innej sytuacji kryzysowej mogą w ramach interwencji kryzysowej
znaleźć schronienie i wsparcie w domach dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet
w ciąży. Do tych domów mogą być również przyjmowani ojcowie z małoletnimi
dziećmi albo inne osoby sprawujące opiekę prawną nad dziećmi.
5. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, standard obowiązujących podstawowych usług świadczonych przez
domy dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży oraz tryb kierowania
i przyjmowania do takich domów, uwzględniając możliwości odizolowania
ubiegających się o pomoc osób od sprawcy przemocy i przezwyciężenia sytuacji
kryzysowej.

Ustawa o pomocy społecznej art. 47

DODAJ