Art. 52. 1. W przypadku braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych
w miejscu zamieszkania osoba wymagająca z powodu wieku lub niepełnosprawności
pomocy innych osób może korzystać z usług opiekuńczych i bytowych w formie
rodzinnego domu pomocy.
2. Rodzinny dom pomocy stanowi formę usług opiekuńczych i bytowych
świadczonych całodobowo przez osobę fizyczną lub organizację pożytku publicznego
dla nie mniej niż trzech i nie więcej niż ośmiu zamieszkujących wspólnie osób
wymagających z powodu wieku lub niepełnosprawności wsparcia w tej formie.
2a. Rodzinny dom pomocy jest prowadzony na podstawie umowy zawartej przez
osobę fizyczną albo organizację pożytku publicznego z gminą właściwą ze względu
na miejsce położenia rodzinnego domu pomocy.
3. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze
rozporządzenia, standardy, rodzaj i zakres usług bytowych i opiekuńczych
świadczonych przez rodzinny dom pomocy, warunki kierowania, odpłatności
i nadzoru nad rodzinnymi domami pomocy, kierując się potrzebą zapewnienia
właściwej opieki osobom umieszczonym w rodzinnym domu pomocy.

Ustawa o pomocy społecznej art. 52

DODAJ