Art. 49. 1. Osoba bezdomna może zostać objęta indywidualnym programem
wychodzenia z bezdomności, polegającym na wspieraniu osoby bezdomnej w rozwiązywaniu jej problemów życiowych, w szczególności rodzinnych i mieszkaniowych, oraz pomocy w uzyskaniu zatrudnienia.
2. Indywidualny program wychodzenia z bezdomności jest opracowywany przez
pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia
ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów
ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług
społecznych – przez pracownika socjalnego centrum usług społecznych, wraz z osobą
bezdomną i podlega zatwierdzeniu przez kierownika ośrodka, a w przypadku
przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na
podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych
przez centrum usług społecznych – przez dyrektora centrum usług społecznych.
3. Jeżeli osoba bezdomna przebywa w schronisku dla osób bezdomnych albo
schronisku dla osób bezdomnych z usługami opiekuńczymi, indywidualny program
wychodzenia z bezdomności może być opracowany przez pracownika socjalnego
zatrudnionego w tej placówce, z zastrzeżeniem ust. 5.
4. Realizatorem indywidualnego programu wychodzenia z bezdomności
w przypadku, o którym mowa w ust. 3, jest odpowiednio schronisko dla osób
bezdomnych albo schronisko dla osób bezdomnych z usługami opiekuńczymi.
5. Jeżeli indywidualny program wychodzenia z bezdomności wykracza poza
będące w dyspozycji placówki środki pomocy lub zachodzi konieczność objęcia osoby
bezdomnej ubezpieczeniem zdrowotnym, podlega on zatwierdzeniu przez kierownika
ośrodka pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy
społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia
19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych –
przez dyrektora centrum usług społecznych. W takim przypadku w programie
wskazuje się podmioty odpowiedzialne za realizację poszczególnych postanowień programu.
6. Indywidualny program wychodzenia z bezdomności powinien uwzględniać
sytuację osoby bezdomnej oraz zapewniać szczególne wspieranie osobie aktywnie
uczestniczącej w wychodzeniu z bezdomności.
7. Indywidualny program wychodzenia z bezdomności, stosownie do potrzeb
osoby bezdomnej, może uwzględniać wszelkie środki pomocy, jakimi dysponuje
ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych –
centrum usług społecznych, realizujące program.
8. Za osobę bezdomną objętą indywidualnym programem wychodzenia
z bezdomności ośrodek pomocy społecznej, a w przypadku przekształcenia ośrodka
pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawy
z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług
społecznych – centrum usług społecznych, opłaca składkę na ubezpieczenie
zdrowotne na zasadach określonych w przepisach o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych.

Ustawa o pomocy społecznej art. 49

Poprzedni

Art. 48. Osoba lub rodzina ma prawo do schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania, jeżeli jest tego pozbawiona. Art. 48a. 1. Udzielenie schronienia następuje przez przyznanie tymczasowego schroni...

Nastepny

Art. 50. 1. Osobie samotnej, która z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiona, przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych u...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 16 maja 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 02 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka